| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0014,001,<B>เอกภัณฑะ</B> ของมีสิ่งเดียว. คือชิ้นเดียว มีราคาเป็นวัตถุแห่งปาราชิก. | |
| 33,0014,002,"<B>สจิตตกะ</B> มีจิตเจือ, จงใจ. ล่วงสิกขาบท จึงต้องอาบัติ." | |
| 33,0014,003,ปรับอาบัติตามราคาสิ่งของ | |
| 33,0014,004,- ของได้ราคา ๕ มาสก คือราคาเท่ากับราคาทองคำหนัก ๒๐ | |
| 33,0014,005,เมล็ดข้าวเปลือก ปรับอาบัติปาราชิก. | |
| 33,0014,006,- ของราคาต่ำกว่า ๕ มาสก สูงกว่า ๑ มาสก ปรับอาบัติ | |
| 33,0014,007,ถุลลัจจัย. | |
| 33,0014,008,- ของราคา ๑ มาสก เท่ากับราคาทองคำหนัก ๔ เมล็ดข้าวเปลือก | |
| 33,0014,009,ปรับอาบัติทุกกฎ และของราคาต่ำกว่า ๑ มาสก ปรับอาบัติทุกกฏ. | |
| 33,0014,010,อวหาร คืออาการลัก ๑๓ อย่าง คือ :- | |
| 33,0014,011,๑. <B>ลัก</B> คือทำของให้เคลื่อนจากฐาน ด้วยอาการแห่งโจร. | |
| 33,0014,012,๒. <B>ชิง</B> หรือ <B>วิ่งราว</B> คือแย่งของที่เขาพาติดตัวไปแล้ววิ่งหนี. | |
| 33,0014,013,๓. <B>ลักต้อน</B> คือต้อนสัตว์ให้เดินหรือวิ่งไปเอง. | |
| 33,0014,014,๔. <B>แย่ง</B> คือแย่งชิงเอาของที่เขาถือแล้วตกหล่นลง. | |
| 33,0014,015,๕. <B>ลักสับ</B> คือสับเปลี่ยนสลากในเวลาแจกของด้วยสลาก. | |
| 33,0014,016,๖. <B>ตู่</B> คือกล่าวตู่เอาอสังหาริมทรัพย์ เช่น ที่ดิน. | |
| 33,0014,017,๗. <B>ฉ้อ</B> คือรับฝากของแล้วเอาเสียเอง ไม่คืนเจ้าของ. | |
| 33,0014,018,๘. <B>ยักยอก</B> คือผู้มีหน้าที่รักษาเรือนคลัง ลักของออกพ้นจาก | |
| 33,0014,019,เขตที่ตนรักษา. | |
| 33,0014,020,๙. <B>ตระบัด</B> (สุงกฆาตะ) พาของหนีด่านภาษี. | |