| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0002,001,กับตำนาน ย่อมเป็นสำคัญของชาติตน ที่ให้รู้ได้ว่า ชาติได้เป็นมา | |
| 32,0002,002,แล้วอย่างไรฉะนั้น เพราะพระองค์เป็นเยี่ยงอย่างอันดีทั้งอุบายวิธีและ | |
| 32,0002,003,ระเบียบดำเนินการในส่วนที่ทำแก่พระองค์เองและแก่สัตว์อื่น ผู้ที่ได้ | |
| 32,0002,004,ศึกษาพุทธประวัติแล้ว ย่อมจะทราบพระพุทธจรรยาที่ได้ทรงดำเนิน | |
| 32,0002,005,แล้วอย่างไร เท่ากับได้เห็นตัวอย่างที่ดี เป็นเหตุให้ทำชีวิตของตนให้ | |
| 32,0002,006,เป็นประโยชน์ นำความปฏิบัติให้ถูกต้องตามคลองธรรม อันจะให้ | |
| 32,0002,007,ได้บรรลุผลที่มุ่งหมายในพระพุทธศาสนา ซึ่งผู้ปฏิบัติต้องประสงค์ | |
| 32,0002,008,อย่างต่ำ ๆ เมื่อเรียนรู้จักหยิบน้อมเอามาใช้ในกิจการทางโลก จะ | |
| 32,0002,009,เป็นส่วนพระวิริยะหรือพระขันติเป็นต้นก็ตาม ก็ยังเป็นประโยชน์มาก | |
| 32,0002,010,ส่วนผู้ไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนให้รู้ให้เข้าใจแล้ว ย่อมจะนำความปฏิบัติ | |
| 32,0002,011,ของตนให้ผิดไปหรือเขวไป ไม่เป็นผลดี หรือบางทีอาจเสียผลแก่ตน | |
| 32,0002,012,เอง ค่าที่คนเราคนหนึ่ง ๆ ไม่มีปัญญาของตนเองจะรู้ให้รอบคอบใน | |
| 32,0002,013,สิ่งทั้งปวงได้ ต้องอาศัยได้ยินได้ฟังได้เห็นอย่างของท่านผู้มีปัญญา | |
| 32,0002,014,กว่าตน เช่นดังพระบรมศาสดาผู้เลิศทางปัญญาเป็นต้น เพราะฉะนั้น | |
| 32,0002,015,ท่านจึงกล่าวสุตะการฟังว่าเป็นทรัพย์อันประเสริฐ ใช่แต่เท่านั้น ผู้ | |
| 32,0002,016,ศึกษาเมื่อรู้จักความเป็นไปของพระองค์แล้ว ย่อมจะรู้สึกพระคุณ | |
| 32,0002,017,ของพระองค์มากขึ้น อันเป็นเหตุเจริญศรัทธาความเชื่อมั่นเลื่อมใส | |
| 32,0002,018,เท่ากับระลึกถึงบุรพบุรุษผู้ได้ทำประโยชน์ไว้ในต้นวงศ์สกุล แล้วระลึก | |
| 32,0002,019,ถึงบุญคุณของท่านนั้น. | |
| 32,0002,020,๒๒/๖/๕๘ | |
| 32,0002,021,ถ. พุทธประวัติ ก็แปลว่า ประวัติและความเป็นไปแห่งพระ | |