dhamma-scholar-book / 31 /310039.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
3.02 kB
Book,Page,LineNumber,Text
31,0039,001,ตัวอย่าง ?
31,0039,002,ต. ในภาคต้นเห็นสิกขาบทจำพวกอจิตตกะ เช่นลืมวิกัปผ้าอติ-
31,0039,003,เรกจีวร เผลอปราศจากไตรจีวร ดังนี้เป็นต้น. ในภาคหลังเห็นสิกขาบท
31,0039,004,ประเภทที่เกี่ยวกับภิกษุณี เช่นภิกษุไม่ได้รับสมมติสอนภิกษุณีเป็นต้น.
31,0039,005,๓๐/๗/๖๗
31,0039,006,ปาราชิก
31,0039,007,ถ. ภิกษุทำอะไรบ้าง ขาดจากความเป็นภิกษุ ? ภายหลังกลับ
31,0039,008,อุปสมบทอีกได้หรือไม่ ?
31,0039,009,ต. ๑. ภิกษุเสพเมถุนขาดจากความเป็นภิกษุ ๒. ภิกษุถือเอา
31,0039,010,สิ่งของที่เจ้าของเขาไม่ให้ ได้ราคา ๕ มาสก ขาดจากความเป็นภิกษุ
31,0039,011,๓. ภิกษุแกล้งฆ่ามนุษย์ให้ตาย ขาดจากความเป็นภิกษุ ๔. ภิกษุอวด
31,0039,012,อุตตริมนุสสธรรมที่ไม่มีในตน ขาดจากความเป็นภิกษุ. ภายหลังกลับ
31,0039,013,มาอุปสมบทอีกหาได้ไม่.
31,0039,014,๒๔๖๒
31,0039,015,ถ. ศีล ๕ สำหรับคฤหัสถ์ ยกข้อที่ ๕ เสีย เหลือนั้นตรงกับ
31,0039,016,ปาราชิก ๔ ของภิกษุ ถูกหรือไม่ หรือเห็นอย่างไร ?
31,0039,017,ต. ตรงกันโดยเค้าโครง ผิดกันโดยอรรถแคบกว้างว่ากัน ใน
31,0039,018,องค์ที่ ๑ ที่ ๒ ที่ ๔ แห่งเบญจศีล ประสงค์ความกว้าง ส่วนใน
31,0039,019,ปาราชิกของภิกษุมีจำกัด เช่นฆ่าสัตว์ในปาราชิก ประสงค์เพียงฆ่ามนุษย์
31,0039,020,จำพวกเดียว ส่วนในเบญจศีลประสงค์สัตว์มีชีวิตทั่วไป ดังนี้เป็นต้น.
31,0039,021,ในองค์ที่ ๓ แห่งเบญจศีลมีจำกัด ส่วนในปฐมปาราชิกห้ามเสพเมถุน-