| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 31,0013,001,ฉะนั้น พระวินัยย่อมรักษาหมู่ภิกษุให้ตั้งอยู่ได้เป็นอันดีดังกล่าวมาแล้ว | |
| 31,0013,002,อีกประการหนึ่ง ผู้ที่บวชเป็นภิกษุย่อมมาจากสกุลต่าง ๆ กัน สูงบ้าง | |
| 31,0013,003,กลางบ้าง ต่ำบ้าง มีพื้นเพต่าง ๆ กัน มีน้ำใจต่างกัน หากจะไม่มี | |
| 31,0013,004,พระวินัยปกครองหรือไม่ประพฤติตามพระวินัย จะเป็นหมู่ภิกษุที่เลว | |
| 31,0013,005,ทราม ไม่เป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาเลื่อมใส ถ้าต่างรูปประพฤติตามพระวินัย | |
| 31,0013,006,จะเป็นหมู่ภิกษุที่ดี นำให้เกิดศรัทธาเลื่อมใส ประดุจดอกไม้ต่างพันธุ์ | |
| 31,0013,007,ที่งามบ้างไม่งามบ้าง อันนายช่างผู้ฉลาดจัดให้เข้าระเบียบวางไว้ใน | |
| 31,0013,008,พาน ย่อมเป็นของน่าดูน่าชมฉะนั้น. พระบรมศาสดาทรงเห็นอำนาจ | |
| 31,0013,009,ประโยชน์อย่างนี้ จังทรงบัญญัติพระวินัยไว้. | |
| 31,0013,010,๒๔๖๒ | |
| 31,0013,011,ถ. อะไรเรียกว่าพระวินัยบัญญัติ ถ้าภิกษุตั้งใจปฏิบัติตามด้วยกัน | |
| 31,0013,012,ทุก ๆ รูปแล้ว จะเป็นความดีแก่ตนและผู้อื่นอย่างไร ? | |
| 31,0013,013,ต. ข้อกฎและขนบธรรมเนียม ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงแต่งตั้งไว้เพื่อ | |
| 31,0013,014,ป้องกันความเสียหาย และชักจูงให้ประพฤติดีงามสำหรับภิกษุบริษัท | |
| 31,0013,015,เรียกว่าพระวินัยบัญญัติ เป็นความดีแก่ตนอย่างนี้: คืออยู่ในหมู่เป็นสุข | |
| 31,0013,016,ไม่ต้องมีวิปฏิสาร เพราะความประพฤติใจคอแจ่มใส เป็นปัจจัยแห่ง | |
| 31,0013,017,การบำเพ็ญสมาธิได้สะดวก ตายก็ไม่ต้องไปสู่ทุคติ นี้เป็นประโยชน์ | |
| 31,0013,018,ส่วนตนโดยสังเขป. ประโยชน์แก่ผู้อื่นนั้น คือไม่ทำให้หมู่ได้รับความ | |
| 31,0013,019,เดือดร้อน ทำผู้ไม่เลื่อมใสให้เลื่อมใส ให้ผู้ที่เลื่อมใสแล้วเลื่อมใสยิ่ง | |
| 31,0013,020,ขึ้น ทำพระศาสนาให้งดงามเจริญทวีขึ้น ไม่เป็นที่หมิ่นแคลนของ | |
| 31,0013,021,ศาสนาอื่น เป็นเนื้อนาบุญให้เกิดผลงามของโลก นี้เป็นปรัตถ- | |