|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
28,0050,001,นั้นพ้น (ปรินิพพาน) แล้ว เราจะทำอะไรก็ได้ตามพอใจ ไม่ต้อง
|
|
28,0050,002,"เกรงบัญชาใคร"" พระมหากัสสปะได้ฟังเช่นนั้น คิดจะทำนิคคห-"
|
|
28,0050,003,กรรม (ทำโทษ) แต่เห็นว่ายังมิควรก่อน จึงพาบริวารสัญจร
|
|
28,0050,004,ต่อไป.
|
|
28,0050,005,๙. ครั้นมาถึงมกุฏพันธนเจดีย์ จึงห่มผ้าเฉวียงบ่า ประณมหัตถ์
|
|
28,0050,006,นมัสการ เดินเวียนจิตกาธาร ๓ รอบ แล้วเปิดเพียงเบื้อง
|
|
28,0050,007,พระบาท ถวายบังคมพระยุคลบาทด้วยเศียรเกล้าของตน ภิกษุ
|
|
28,0050,008,๕๐๐ รูป ก็ปฏิบัติเช่นเดียวกัน.
|
|
28,0050,009,๑๐. พอพระมหากัสสปะกับบริวารนมัสการแล้ว เพลิงทิพย์เกิดขึ้นเอง
|
|
28,0050,010,ไหม้พระสรีระ เหลืออยู่ ๕ อย่าง คือ ๑. <B>พระอัฐิ</B> ๒. <B>พระ
|
|
28,0050,011,เกสา</B> ๓. <B>พระโลมา </B>๔. <B>พระนขา</B> ๕. <B>พระทันตา</B> กับ ผู้คู่หนึ่ง
|
|
28,0050,012,สำหรับห่อพระธาตุนั้น (ข้อนี้แหละเป็นมูลเหตุให้ชาวพุทธทำ
|
|
28,0050,013,<B>วิสาขอัฏฐมีบูชา</B> ประจำปี ซึ่งเรียกกันว่า <B>วันถวายพระเพลิง</B>)
|
|
28,0050,014,๑๑. มัลลกษัตริย์นำน้ำหอมมาดับจิตกาธาร (ดับไฟที่เชิงตะกอน)
|
|
28,0050,015,แล้วเชิญพระสารีริกธาตุเข้าไปประดิษฐานไว้ใน <B>สัณฐาคารศาลา</B>
|
|
28,0050,016,ในนครกุสินารา พิทักษ์รักษาอย่างมั่นคง ด้วยประสงค์จะมิให้
|
|
28,0050,017,ใครแย่งชิงไป และได้ทำสักการบูชามโหฬาร สิ้นกาล ๗ วัน.
|
|
28,0050,018,<B>๒. แจกพระสารีริกธาตุ</B>
|
|
28,0050,019,๑. พระมหากษัตริย์ และพราหมณ์ ทั้ง ๗ พระนคร คือ :-
|
|
28,0050,020,(๑) พระเจ้าอชาตศัตรู เมือง ราชคฤห์.
|
|
28,0050,021,"(๒) กษัตริย์ลิจฉวี "" เวสาลี."
|
|
|