| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0033,001,สิกขาบทที่ ๙ | |
| 27,0033,002,<B>ภิกษุโกรธเคือง แกล้งหาเลสโจทภิกษุอื่นด้วยอาบัติปาราชิก | |
| 27,0033,003,ต้องสังฆาทิเสส.</B> | |
| 27,0033,004,ข้อความที่ควรกำหนด ดังนี้ :- | |
| 27,0033,005,คำว่าเลส | |
| 27,0033,006,กำหนดคำว่าเลสด้วยอาการ ดังนี้ :- | |
| 27,0033,007,๑. ถือเอาสัณฐานอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่นมีรูปร่างสูงต่ำ หรือได้ | |
| 27,0033,008,เห็นคนมีผิวขาวหรือคล้ำเช่นจำเลย จึงอ้างมาเป็นเหตุโจทด้วยได้เห็น | |
| 27,0033,009,หรือสงสัย. | |
| 27,0033,010,๒. ถือเอาชื่อเหมือนกัน เช่นเจ้าของเรื่องมีชื่อเหมือนกันเข้า | |
| 27,0033,011,ได้ฟังคำบอกเล่าว่า คนชื่อเดียวกันจำเลยทำอย่างนั้น ๆ เก็บมาอ้าง | |
| 27,0033,012,เป็นเหตุหาความโจทจำเลยด้วยได้ฟังและสงสัย. | |
| 27,0033,013,๓. ถือเอาเลสแห่งอธิกรณ์เป็นเรื่องของจำเลย เช่นรู้ว่าจำเลย | |
| 27,0033,014,ประพฤติล่วงสิกขาบทบางข้อ แต่ไม่ถึงปาราชิก แต่โจทให้แรงถือ | |
| 27,0033,015,ปาราชิก ย่อมไม่พ้นจากอาบัติ. | |
| 27,0033,016,อธิกรณ์ที่เป็นเลส | |
| 27,0033,017,๑. เป็นเรื่องของผู้อื่น. | |
| 27,0033,018,๒. เป็นเรื่องของจำเลยเอง. | |
| 27,0033,019,สิกขาบทที่ ๑๐ | |
| 27,0033,020,<B>ภิกษุพากเพียรเพื่อจะทำลายสงฆ์ให้แตกกัน ภิกษุอื่นห้าม | |
| 27,0033,021,ไม่ฟัง สงฆ์สวดกรรมเพื่อให้ละข้อประพฤตินั้น ถ้าไม่ละต้อง</B> | |