| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0030,001,ที่สุดก็จักตกเป็นเหยื่อแห่งความวิบัติ ต้องทรมานกายอด ๆ อยาก ๆ | |
| 24,0030,002,แต่ใครเล่าที่เป็นคนไม่มีความสำรวมกายวาจาอยู่แล้ว จะยอมอดตาย | |
| 24,0030,003,ปากมีอยู่แก่ตัว ก็เที่ยวตลบแตลงปลิ้นปล้อนเอาตัวรอดไปมื้อหนึ่ง ๆ สบ | |
| 24,0030,004,โชคเหมาะก็รวยเสียทีหนึ่ง แล้วตั้งต้นเล่นต่อไป หมดลงก็เทียวปลิ้น- | |
| 24,0030,005,ปล้อนต่อไปอีก แม้ที่สุดถ้ามีใครจ้างเป็นพยานเท็จ ก็อาจทนสาบานให้ | |
| 24,0030,006,การเป็นพยานเท็จได้ ความประพฤติเหล่านี้แล การทำให้ผู้อื่นรังเกียจ | |
| 24,0030,007,ไม่เชื่อถือคำพูด แม้เป็นคำที่สัตย์จริงก็ตาม. | |
| 24,0030,008,"จ. เป็นที่หมิ่นประมาทของเพื่อน, ผู้ไม่ประพฤติเล่นการพนัน" | |
| 24,0030,009,ก็เพราะมองเห็นไกลว่า การพนันเป็นของให้โทษ เป็นของทำบุคคล | |
| 24,0030,010,ให้เสื่อม เมื่อเพื่อนเป็นคนมีนิสัยชนิดนี้ แม้จะเป็นเพื่อนฝูงที่เคยรัก | |
| 24,0030,011,ใคร่สนิทสนมกันมาเพียงใดก็ตาม ถ้าเขาทราบความประพฤติเล่นการ | |
| 24,0030,012,พนันเข้าเมื่อไร ก็คงไม่พอใจจะสมาคมด้วยเมื่อนั้น เพราะเกรงว่าถึง | |
| 24,0030,013,คราวโทรมลงจะหันไปเบียดเบียนเขาเข้า ในกรณีเช่นนี้ มีปรากฏใน | |
| 24,0030,014,คำโคลงของพระยาศรีสุนทรโวหาร ( น้อย อาจารยางกูร ) บทหนึ่ง | |
| 24,0030,015,"ประพันธ์ในกระทู้คำว่า "" เบื่อ "" ความลงกันกับเรื่องที่กลาวดังนี้ :-" | |
| 24,0030,016,เบื่อเพื่อนเป็นพวกป้อง โปแปะ | |
| 24,0030,017,ยืมหยิบเงินแทะและ ไปแล้ว | |
| 24,0030,018,หากได้ก็เฉยแฉะ เชือนชัก สูญนา | |
| 24,0030,019,"แม้ว่าเสียฤๅแคล้ว คลาดซ้ำรบกวน," | |
| 24,0030,020,เมื่อลักษณะการเป็นดังนี้ เพื่อนจะปฏิเสธได้หรือ ? ในเมื่อคนที่ชอบ | |
| 24,0030,021,พอกันมาขอความช่วยเหลือ แต่ถ้าจะปล่อยให้รบกวนไม่รู้จักจบก็ทน | |