|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0040,001,ท่านว่า ตัณหาเป็นเหตุให้เกิดทุกข์คือเบญจขันธ์จริง ก็จะต้องละตัณหา
|
|
23,0040,002,ให้ได้ ด้วยดำเนินตามองค์มรรคทั้ง ๘ ก็ดับทุกข์ไม่มีตัณหา คือถึง
|
|
23,0040,003,นิพพาน. ตามเรื่องก็เป็นเช่นนี้ แต่เหตุไรไม่เป็นไปได้ตามเรื่อง
|
|
23,0040,004,เพราะยังไม่กลัวทุกข์จริง ๆ กลับเห็นว่าสุขเสียอีก เพราะเวลาทุกข์ก็
|
|
23,0040,005,มัวแต่หลบทุกข์ หลบได้บ้างชั่วคราว ก็ได้สุขบ้างชั่วคราว เพราะสุข
|
|
23,0040,006,เช่นนั้นก็ทุกข์นั้นเอง ถ้าสุขแท้จริงแล้ว ก็หากลับกลายเป็นทุกข์
|
|
23,0040,007,อีกไม่ เป็นไม่ได้ตามเรื่องด้วยเหตุเหล่านี้.
|
|
23,0040,008,๗๑. สงฺขารา ปรมา ทุกฺขา. [ ๑๕๕ ]
|
|
23,0040,009,สังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่ง.
|
|
23,0040,010,กระทู้นี้ความต่างกันกับกระทู้ ๗๐ คือกระทู้นี้แสดงสังขารทั้ง ๒
|
|
23,0040,011,"ประเภท คือสังขารที่มีใจครอง, สังขารที่หาใจครองมิได้ กระทู้ ๗๐"
|
|
23,0040,012,แสดงแต่สังขารที่มีใจครอง ซึ่งกล่าวกระทู้นั้นว่าเบญจขันธ์. อธิบาย
|
|
23,0040,013,นอกนี้ไม่ต่างกระทู้ ๗๙.
|
|
23,0040,014,๗๒. ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา. [ ๑๕๖ ]
|
|
23,0040,015,เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี นำทุกข์มาให้.
|
|
23,0040,016,ไม่รู้จักรักษาบ้านเรือน ไม่รู้จักปกครองครอบครัว ย่อมให้
|
|
23,0040,017,ทุกข์ ดูอธิบายกระทู้ ๑๐๔.
|
|
|
