| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0050,001,กินได้ โยคาพจรกุลบุตรพึงพิจารณาอาหารให้เห็นปฏิกูล โดย | |
| 21,0050,002,อันบริโภคดังพรรณนามาฉะนี้. ซึ่งว่าให้พิจารณาอาหารให้เห็นเป็น | |
| 21,0050,003,ปฏิกูลโดยประเทศที่ตั้งอยู่นั้น คือให้ปลงปัญญาพิจารณาว่า อาหาร | |
| 21,0050,004,ที่เราบริโภคประกอบด้วยอาการปฏิกูลเห็นปานดังนี้นั้น เมื่อเข้าไป | |
| 21,0050,005,ตั้งอยู่ในกระเพาะอาหารภายในท้อง ยิ่งปฏิกูลน่าเกลียดขึ้นไปกว่านั้น | |
| 21,0050,006,เพราะระคนปนคละไปด้วยดีและเสมหะและบุพโพโลหิต ถ้าน้ำดีมาก | |
| 21,0050,007,สีอาหารนั้นก็ปฏิกูลน่าเกลียดดุจระคนด้วยยางมะซางอันข้น ถ้าเสมหะ | |
| 21,0050,008,มาก อาหารนั้นก็ปฏิกูลน่าเกลียดดุจระคนด้วยเปรียงบูด เปรียงเน่า | |
| 21,0050,009,ถ้าโลหิตมาก อาหารนั้นก็ปฏิกูลน่าเกลียดดุจระคนด้วยน้ำย้อม ให้โยคา- | |
| 21,0050,010,พจรพึงพิจารณาอาหารให้เห็นเป็นปฏิกูลโดยประเทศที่อยู่ ด้วยประการ- | |
| 21,0050,011,ฉะนี้. ซึงให้พิจารณาอาหารให้เห็นเป็นปฏิกูลด้วยอันสะสมอยู่นั้น คือ | |
| 21,0050,012,ให้พิจารณาว่า อาหารที่แปดเปื้อนด้วยน้ำดี น้ำเสลด น้ำหนอง น้ำ | |
| 21,0050,013,"เลือดนั้น เมื่อตกไปถึงท้องแล้วก็ขังอยู่ใน ""ไส้ใหญ่<sup>๑</sup>"" ของใหม่" | |
| 21,0050,014,ของเก่าสะสมอยู่ทั้งเก่าทั้งใหม่ฉะนั้น. ซึ่งว่าให้พิจารณาอาหารให้เห็นเป็น | |
| 21,0050,015,ปฏิกูลในกาลเมื่อยังไม่ได้ย่อยนั้นคือ ให้พิจารณาอาหารให้เห็นเป็น | |
| 21,0050,016,"สะสมอยู่ในประเทศแห่ง ""ไส้ใหญ่๒"" นั้น แม้ยังมิได้ย่อยก็เป็นของ" | |
| 21,0050,017,ปฏิกูลพึงเกลียดยิ่งนัก เพราะเป็นประเทศอันลามกสกปรกเหม็นนัก ดุจ | |
| 21,0050,018,สะสมกันอยู่ทั้งเก่าทั้งใหม่ฉะนั้น. ซึ่งว่าให้พิจารณาอาหารให้เห็นเป็น | |
| 21,0050,019,ปฏิกูลในกาลเมื่อยังไม่ได้ย่อยนั้นคือ ให้พิจารณาว่า อาหารเมื่อเข้าไป | |
| 21,0050,020,"สะสมอยู่ในประเทศแห่ง ""ไส้ใหญ่<sup>๒</sup>"" นั้น แม้ยังมิได้ย่อยก็เป็นของ" | |
| 21,0050,021,ปฏิกูลพึงเกลียดยิ่งนัก เพราะเป็นประเทศอันลามกสกปรกเหม็นนัก ดุจ | |
| 21,0050,022,หลุมอันคนจัณฑาลขุดไว้แถบประตูบ้าน สารพัดที่คนจัณฑาลทั้งสิ้นจะทิ้ง | |
| 21,0050,023,จะเทลง ซึ่งหยากเยื่อและซากงูซากสุนัขเป็นต้นนั้น ให้โยคาพจรพิจารณา | |