| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 19,0020,001,ชั้นที่ ๓ เป็นอัปปนาภาวนา หรือเป็นอัปปนาสมาธิ เพราะละนีวรณ์ ๕ | |
| 19,0020,002,ได้ในชั้นที่ ๓ แล้วก็เป็นอัปปนาอยู่เอง เพราะในปฐมฌาน ก็ยังมี | |
| 19,0020,003,วิตกวิจารอยู่เหมือนกัน. | |
| 19,0020,004,กัมมัฏฐานนี้ท่านพรรณนา ให้บรรลุได้ถึงชั้นอัปปนา เพราะ | |
| 19,0020,005,คุมจิตให้แน่วอยู่ที่เดียว. ผู้ศึกษาในกัมมัฏฐาน ไม่ควรมุ่งเฉพาะคุณ | |
| 19,0020,006,ที่สูงอย่างเดียว ควรมุ่งเฉพาะคุณที่เป็นวิสัยของตน. พึงเจริญ กัมมัฏฐาน | |
| 19,0020,007,อันเป็นสบายแก่ตน. เช่นคนสามัญปรารถนาฐานันดรเป็นมหาอำมาตย์ | |
| 19,0020,008,จะได้สมหวังทั้งนั้นเทียวหรือ ถ้าไม่ได้ พยายามนั้นก็ไม่มีผล ใช้ใน | |
| 19,0020,009,ทางอื่นยังจะดีกว่า เพราะเหตุนั้น คนมุ่งจะเป็นมหาอำมาตย์ ต้อง | |
| 19,0020,010,รู้จักกำลังของตน ทั้งแลเห็นช่องทางก่อน อุปมานี้ฉันใด ผู้เจริญ | |
| 19,0020,011,กัมมัฏฐานก็พึงประพฤติฉันนั้น ไม่ควรจะเลยคุณเบื้องต่ำ ซึ่งตนควร | |
| 19,0020,012,จะถือเอาได้ก่อน. | |
| 19,0020,013,แม้แต่เพียงในชั้นบริกรรม ในสมัยใด คุมจิตไว้ที่กสิณแห่งเดียว | |
| 19,0020,014,ได้ ไม่คิดพล่านในทางอื่น ได้ให้ความแช่มชื่นไม่อึดอัดเบื่อหน่าย | |
| 19,0020,015,ในสมัยนั้น จัดว่าเป็นอันสำเร็จผลมุ่งหมายแห่งกัมฏฐานนี้. | |
| 19,0020,016,กัมมัฏฐานนี้ เป็นสบายแก่คนมีอุทธัจจกุกกุจจะเป็นเจ้าเรือนหรือ | |
| 19,0020,017,เป็นวิตกจริต. มีอานิสงส์ให้พินิจอดทน ในการงานที่ปรารภ. | |