| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 19,0009,001,และโดยอย่างอื่น น้อมใจให้เห็นว่าน่าเกลียดแล้วเลื่อนนึกถึงอาการอื่น ๆ | |
| 19,0009,002,ต่อไป. เมื่อความชำนาญมีขึ้น นึกเพียงชื่อไปตามลำดับและย้อนลำดับ | |
| 19,0009,003,ความเห็นปฏิกูลย่อมจะปรากฏ คุมจิตได้ง่ายเข้า. ในขณะใด ความ | |
| 19,0009,004,ปฏิกูลปรากฏ ในขณะนั้น จัดว่าได้ผลที่มุ่งหมายแห่งกัมมัฏฐานนี้. | |
| 19,0009,005,เพราะเหตุนั้น พึงรักษาอารมณ์นี้ไว้อย่างให้จืดจาง จะได้เป็นที่ตั้งแห่ง | |
| 19,0009,006,สมาธิ. แต่สมาธิในกัมมัฏฐานนี้ เป็นแต่เพียงอุปจาร เพราะเหตุให้จิต | |
| 19,0009,007,ท่องเที่ยวอยู่ไม่แน่แน่วลงแท้. | |
| 19,0009,008,กัมมัฏฐานนี้ เป็นประโยชน์แก่คนมีกามฉันท์เป็นเจ้าเรือน หรือ | |
| 19,0009,009,เรียกว่าราคจริต. มีอานิสงส์ไม่ให้ข้องอยู่ในกายตนและกายผู้อื่น. | |