| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0023,001,พระวินัยนั้นได้อยู่ แต่ทว่าสมเด็จพระมหากรุณา ธรมาโน เมื่อยังทรง | |
| 12,0023,002,ทรมานมีพระชนม์อยู่นั่น ยกย่องพระอุบาลีฝ่ายพระวินัยปริยัติ ตั้ง | |
| 12,0023,003,พระอุบาลีไว้ในเอตทัคคะฝ่ายข้างพระวินัย อาศัยเหตุฉะนี้ พระสงฆ์ | |
| 12,0023,004,ทั้งปวงจึงพร้อมเพรียงกันกระทำให้พระอุบาลี เป็นธุระในที่จะวิสัชนา | |
| 12,0023,005,พระวินัย. | |
| 12,0023,006,ตโต เมาะ ตทนนฺตรํ ในลำดับนั้น พระมหากัสสปเถรเจ้าก็ | |
| 12,0023,007,สมมุติ<SUP>๑</SUP> อาตมา เพื่อจะถามซึ่งพระวินัยแก่พระอุบาลีว่า สุณาตุ เม | |
| 12,0023,008,"อาวุโส สงฺโฆ, ยทิ สงฺฆสฺส ปตฺตกลฺลํ, อหํ อุปาลึ วินยํ ปุจฺเฉยฺยํ." | |
| 12,0023,009,ดูก่อนอาวุโส พระสงฆ์ทั้งปวงจงฟังคำแห่ง ฯ ข้า ฯ เป็นผู้ถามพระ | |
| 12,0023,010,วินัย กิจที่ ฯ ข้า ฯ จะถามซึ่งพระวินัยแก่พระอุบาลีนั้น ถ้าพระสงฆ์ | |
| 12,0023,011,ทั้งปวงเห็นควรแล้ว ฯ ข้า ฯ ก็จะไถ่ถามพระวินัยปิฎกซึ่งพระอุบาลี | |
| 12,0023,012,ในกาลบัดนี้. เมื่อพระมหากัสสปเถรเจ้าสมมุติอาตมาเป็นผู้ถามพระ | |
| 12,0023,013,วินัยด้วยประการฉะนี้แล้ว ลำดับนั้นพระอุบาลีจึงสมมุติอาตมาเล่าว่า | |
| 12,0023,014,"สุณาตุ เม ภนฺเต สงฺโฆ, ยทิ สงฺฆสฺส ปตฺตกลฺลํ, อหํ อายสฺมตา มหากสฺส-" | |
| 12,0023,015,เปน วินยํ ปุฏฺโ วิสชฺเชยฺยํ. ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า พระสงฆ์ทั้งปวงจงฟัง | |
| 12,0023,016,คำแห่ง ฯ ข้า ฯ ผู้จะวิสัชนาแก้ไขไปในกาลบัดนี้. เมื่อสมมุติ | |
| 12,0023,017,อาตมาแล้ว พระอุบาลีก็นมัสการพระสงฆ์อันเป็นผู้เฒ่า ๆ แล้วก็ขึ้น | |
| 12,0023,018,สู่ธรรมาสน์ ถือพัดวิชนีมีด้ามอันขจิตรไปด้วยงาปรารภที่จะวิสัชนาแก้ | |