| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 11,0029,001,ปริเฉทที่ ๓ | |
| 11,0029,002,เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ตรัสรู้วิทยา ๓ ประการนั้นเองโดย | |
| 11,0029,003,ชอบแล้ว ประทับอยู่ ณ ภายใต้ร่มไม้มหาโพธินั้น เสวยวิมุตติสุข | |
| 11,0029,004,(สุขเกิดแต่ความพ้นจากกิเลสอาสวะ) สิ่งกาล ๗ วัน. | |
| 11,0029,005,ครั้งนั้น พระองค์ทรงพิจารณาปฏิจจสมุปบาท (สภาพอาศัย | |
| 11,0029,006,ปัจจัยเกิดขึ้น) ที่พระองค์ได้ทรงกำหนดรู้แล้วนั้น ตามลำดับและถอย | |
| 11,0029,007,กลับทั้งข้างเกิดทั้งข้างดับ ตลอดยามสามแห่งราตรีแล้ว เปล่งอุทาน | |
| 11,0029,008,(พระวาจาที่เปล่งขึ้นโดยความเบิกบานพระหฤทัย) ในยามละครั้ง | |
| 11,0029,009,อุทานในยามต้นว่า เมื่อใด ธรรมทั้งหลาย คืออริยสัจ ๔ ปรากฏชัด | |
| 11,0029,010,แก่พราหมณ์ผู้มีความเพียรเพ่งอยู่ เมื่อนั้น ความสงสัยทั้งปวงของ | |
| 11,0029,011,พราหมณ์นั้น ย่อมฉิบหายไป เพราะพราหมณ์นั้นรู้แจ้งธรรมคือกอง | |
| 11,0029,012,"ทุกข์ทั้งสิ้นกับทั้งเหตุ, อุทานในยามเป็นท่ามกลางว่า เมื่อใด ธรรม" | |
| 11,0029,013,ทั้งหลายปรากฏชัดแก่พราหมณ์ผู้มีเพียรเพ่งอยู่ เมื่อนั้น ความสงสัย | |
| 11,0029,014,ทั้งปวงของพราหมณ์นั้นย่อมสิ้นไป เพราะพราหมณ์นั้นได้รู้ความสิ้น | |
| 11,0029,015,"แห่งปัจจัยทั้งหลาย, อุทานในยามที่สุดว่า เมื่อใดธรรมทั้งหลายปรากฏ" | |
| 11,0029,016,ชัดแก่พราหมณ์ผู้มีเพียรเพ่งอยู่ พราหมณ์นั้นย่อมกำจัดเสนามาร คือ | |
| 11,0029,017,ชรา พยาธิ มรณะ เสียได้ ดุจพระอาทิตย์อุทัยกำจัดมืดทำอากาศให้ | |
| 11,0029,018,สว่างฉะนั้น. ครั้นล่วง ๗ วันแล้ว เสด็จออกจากภายใต้ร่มไม่มหาโพธิ | |
| 11,0029,019,นั้น ไปยังภายใต้ร่มไม้ไทร ซึ่งเป็นที่พักแห่งคนเลี้ยงแพะ อันได้ชื่อว่า | |
| 11,0029,020,อชปาลนิโครธ ทรงนั่งเสวยวิมุตติสุข ๗ วัน ครั้งนั้นพราหมณ์ผู้หนึ่ง | |