pakphum commited on
Commit
ed6dc2d
1 Parent(s): 86d0c97

Delete wsc285_th.csv

Browse files
Files changed (1) hide show
  1. wsc285_th.csv +0 -293
wsc285_th.csv DELETED
@@ -1,293 +0,0 @@
1
- QN,Label,Option 0,Option 1,Pronoun,Quote,Source,Text
2
- 0,0,สมาชิกสภาเทศบาลเมือง,ผู้ชุมนุม,พวกเขา,พวกเขากลัวความรุนแรง,(Winograd 1972),สมาชิกสภาเทศบาลเมืองปฏิเสธใบอนุญาตผู้ชุมนุมเพราะพวกเขากลัวความรุนแรง
3
- 1,1,สมาชิกสภาเทศบาลเมือง,ผู้ชุมนุม,พวกเขา,พวกเขาสนับสนุนความรุนแรง,(Winograd 1972),สมาชิกสภาเทศบาลเมืองปฏิเสธใบอนุญาตผู้ชุมนุมเพราะพวกเขาสนับสนุนความรุนแรง
4
- 2,0,ถ้วยรางวัล,กระเป๋าเดินทาง,มัน,มันใหญ่เกินไป,Hector Levesque,ถ้วยรางวัลใส่ในกระเป๋าเดินทางสีน้ำตาลไม่ได้เพราะมันใหญ่เกินไป
5
- 3,1,ถ้วยรางวัล,กระเป๋าเดินทาง,มัน,มันเล็กเกินไป,Hector Levesque,ถ้วยรางวัลใส่ในกระเป๋าเดินทางสีน้ำตาลไม่ได้เพราะมันเล็กเกินไป
6
- 4,0,ชูใจ,มานี,เธอ,ที่เธอได้รับ,Hector Levesque,ชูใจได้แสดงความขอบคุณมานีสำหรับความช่วยเหลือทั้งหลายที่เธอได้รับ
7
- 5,1,ชูใจ,มานี,เธอ,ที่เธอได้ไป,Hector Levesque,ชูใจได้แสดงความขอบคุณมานีสำหรับความช่วยเหลือทั้งหลายที่เธอได้ให้ไว้
8
- 6,0,มานะ,ปิติ,เขา,เขาโทรไม่ติด,Hector Levesque,มานะพยายามโทรศัพท์หาปิติ แต่เขาโทรไม่ติด
9
- 7,1,มานะ,ปิติ,เขา,เขาไม่สะดวก,Hector Levesque,มานะพยายามโทรศัพท์หาปิติ แต่เขาไม่สะดวก
10
- 8,0,ทนายความ,พยาน,เขา,เขาลังเล,Hector Levesque,ทนายความถามคำถามกับพยาน แต่เขาลังเลที่จะทวนมันอีกครั้ง
11
- 9,1,ทนายความ,พยาน,เขา,เขาลังเล,Hector Levesque,ทนายความถามคำถามกับพยาน แต่เขาลังเลที่จะตอบมัน
12
- 10,0,รถส่งของ,รถโรงเรียน,มัน,มันวิ่งเข้ามาเร็วมาก,Hector Levesque,รถส่งของวิ่งแซงรถโรงเรียนเพราะมันวิ่งเข้ามาเร็วมาก
13
- 11,1,รถส่งของ,รถโรงเรียน,มัน,มันวิ่งเข้ามาช้าเกินไป,Hector Levesque,รถส่งของวิ่งแซงรถโรงเรียนเพราะมันวิ่งเข้ามาช้าเกินไป
14
- 12,0,สมชาย,สมศักดิ์,เขา,เขาคือผู้ชนะการแแข่งขัน,Hector Levesque,สมชายรู้สึกพอใจตอนที่สมศักดิ์คู่แข่งเก่าแก่ของเขาเฉลยว่าเขาคือผู้ชนะการแแข่งขัน
15
- 13,1,สมชาย,สมศักดิ์,เขา,เขาคือผู้ชนะการแแข่งขัน,Hector Levesque,สมชายรู้สึกเสียใจตอนที่สมศักดิ์คู่แข่งเก่าแก่ของเขาเฉลยว่าเขาคือผู้ชนะการแแข่งขัน
16
- 14,0,ชายคนนั้น,ลูกชาย,เขา,เขาอ่อนแอเกินไป,Hector Levesque,ชายคนนั้นไม่สามารถอุ้มลูกชายได้เพราะเขาอ่อนแอเกินไป
17
- 15,1,ชายคนนั้น,ลูกชาย,เขา,เขาหนักเกินไป,Hector Levesque,ชายคนนั้นไม่สามารถอุ้มลูกชายได้เพราะเขาหนักเกินไป
18
- 16,0,ลูกบอลอันใหญ่,โต๊ะ,มัน,เพราะมันทำจากเหล็ก,Hector Levesque,ลู���บอลอันใหญ่กระแทกแล้วทะลุโต๊ะไปเพราะมันทำจากเหล็ก
19
- 17,1,ลูกบอลอันใหญ่,โต๊ะ,มัน,เพราะมันทำจากโฟม,Hector Levesque,ลูกบอลอันใหญ่กระแทกแล้วทะลุโต๊ะไปเพราะมันทำจากโฟม
20
- 18,0,สมเกียรติ,สมจิต,เขา,เขาตัวเล็กเกินไป,Hector Levesque,สมเกียรติมองไม่เห็นเวทีกับสมจิตรที่อยู่ข้างหน้าเพราะเขาตัวเล็กเกินไป
21
- 19,1,สมเกียรติ,สมจิต,เขา,เขาตัวสูงเกินไป,Hector Levesque,สมเกียรติมองไม่เห็นเวทีกับสมจิตรที่อยู่ข้างหน้าเพราะเขาตัวสูงเกินไป
22
- 20,0,สมบูรณ์,สมบัตร,เขา,เขาขึ้นบันไดไปแล้ว,Hector Levesque,สมบูรณ์โยนกระเป๋านักเรียนของเขาลงไปให้สมบัตรหลังจากที่เขาขึ้นบันไดไปแล้ว
23
- 21,1,สมบูรณ์,สมบัตร,เขา,เขาลงบันไดไปแล้ว,Hector Levesque,สมบูรณ์โยนกระเป๋านักเรียนของเขาลงไปให้สมบัตรหลังจากที่เขาลงบันไดไปแล้ว
24
- 22,0,ตะวัน,ต้องตา,เธอ,เธอออกตัวได้ดีกว่า,Hector Levesque,แม้ว่าทั้งคู่จะวิ่งมาด้วยความเร็วเท่ากัน แต่ตะวันชนะต้องตาเพราะเธอออกตัวได้ดีกว่า
25
- 23,1,ตะวัน,ต้องตา,เธอ,เธอออกตัวได้แย่กว่า,Hector Levesque,แม้ว่าทั้งคู่จะวิ่งมาด้วยความเร็วเท่ากัน แต่ตะวันชนะต้องตาเพราะเธอออกตัวได้แย่กว่า
26
- 24,0,หุ่นตัวนั้น,ชั้นวาง,มัน,มันไม่ได้ถูกตรึงไว้,Hector Levesque,หุ่นตัวนั้นกลิ้งตกลงมาจากชั้นวางเพราะมันไม่ได้ถูกตรึงไว้
27
- 25,1,หุ่นตัวนั้น,ชั้นวาง,มัน,มันเอียง,Hector Levesque,หุ่นตัวนั้นกลิ้งตกลงมาจากชั้นวางเพราะมันเอียง
28
- 26,0,ภาพวาดของขิม,ภาพวาดของปลื้ม,มัน,มันดูดีขึ้นมาเมื่อมีอีกอันอยู่ข้างล่าง,Hector Levesque,ภาพวาดของขิมที่แขวนอยู่ข้างบนของปลื้ม มันดูดีขึ้นมาเมื่อมีอีกอันอยู่ข้างล่าง
29
- 27,1,ภาพวาดของขิม,ภาพวาดของปลื้ม,มัน,มันดูดีขึ้นมาเมื่อมีอีกอันอยู่ข้างบน,Hector Levesque,ภาพวาดของขิมที่แขวนอยู่ข้างบนของปลื้ม มันดูดีขึ้นมาเมื่อมีอีกอันอยู่ข้างบน
30
- 28,0,น้ำฝน,น้ำค้าง,เธอ,เธอตั้งใจอ่านหนังสืออย่างหนัก,Hector Levesque,น้ำฝนทำข้อสอบได้ดีกว่าน้ำค้างเพื่อนสนิทของเธอมากเพราะเธอตั้งใจอ่านหนังสืออย่างหนัก
31
- 29,1,น้ำฝน,น้ำค้าง,เธอ,เธอตั้งใจอ่านหนังสืออย่างหนัก,Hector Levesque,น้ำฝนทำข้อสอบได้แย่กว่าน้ำค้างเพื่อนสนิทของเธอมากเพราะเธอตั้งใจอ่านหนังสืออย่างหนัก
32
- 30,0,นักดับเพลิง,ตำรวจ,พวกเขา,พวกเขาเดินทางมาไกลกว่า,Hector Levesque,นักดับเพลิงมาถึงหลังจากตำรวจเพราะพวกเขาเดินทางมาไกลกว่า
33
- 31,1,นั���ดับเพลิง,ตำรวจ,พวกเขา,พวกเขาเดินทางมาไกลกว่า,Hector Levesque,นักดับเพลิงมาถึงก่อนตำรวจเพราะพวกเขาเดินทางมาไกลกว่า
34
- 32,0,นนท์,ภัทร,เขา,เขาซื้อมา,Hector Levesque,นนท์รู้สึกไม่พอใจกับภัทรเพราะเครื่องปิ้งขนมปังที่เขาซื้อมาใช้งานไม่ได้
35
- 33,1,นนท์,ภัทร,เขา,เขาขายให้,Hector Levesque,นนท์รู้สึกไม่พอใจกับภัทรเพราะเครื่องปิ้งขนมปังที่เขาขายให้ใช้งานไม่ได้
36
- 34,0,กรณ์,ภีม,เขา,เขาอารมณ์ไม่ดี,Hector Levesque,กรณ์ตะคอกใส่ภีมเพราะเขาอารมณ์ไม่ดี
37
- 35,1,กรณ์,ภีม,เขา,เขาอารมณ์ไม่ดี,Hector Levesque,กรณ์ช่วยปลอบภีมเพราะเขาอารมณ์ไม่ดี
38
- 36,0,กระสอบมันฝรั่ง,ถุงแป้ง,มัน,มันออกไปก่อน,Hector Levesque,กระสอบมันฝรั่งวางอยู่ข้างบนถุงแป้ง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเอามันออกไปก่อน
39
- 37,1,กระสอบมันฝรั่ง,ถุงแป้ง,มัน,มันออกไปก่อน,Hector Levesque,กระสอบมันฝรั่งวางอยู่ข้างล่างถุงแป้ง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเอามันออกไปก่อน
40
- 38,0,ภาคิน,ออมสิน,เขา,เขาประสบความสำเร็จอยู่แล้ว,Ernest Davis,ภาคินอิจฉาออมสินแม้ว่าเขาประสบความสำเร็จอยู่แล้ว
41
- 39,1,ภาคิน,ออมสิน,เขา,เขาประสบความสำเร็จ,Ernest Davis,ภาคินอิจฉาออมสินเพราะเขาประสบความสำเร็จ
42
- 40,0,นักเรียนที่ี่โตกว่า,เด็กที่เด็กกว่า,พวกเขา,เราเลยลงโทษพวกเขา,Ernest Davis,นักเรียนที่ี่โตกว่ารังแกเด็กที่เด็กกว่า เราเลยลงโทษพวกเขา
43
- 41,1,นักเรียนที่ี่โตกว่า,เด็กที่เด็กกว่า,พวกเขา,เราเลยลงโทษพวกเขา,Ernest Davis,นักเรียนที่ี่โตกว่ารังแกเด็กที่เด็กกว่า เราเลยช่วยพวกเขา
44
- 42,0,ขวด,แก้ว,มัน,มันหมด,Ernest Davis,ฉันเทน้ำจากขวดลงในแก้วจนมันหมด
45
- 43,1,ขวด,แก้ว,มัน,มันเต็ม,Ernest Davis,ฉันเทน้ำจากขวดลงในแก้วจนมันเต็ม
46
- 44,0,จันทร์เจ้า,พู่กัน,เธอ,เธอเป็นคนสอดรู้สอดเห็น,Ernest Davis,จันทร์เจ้ารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับปัญหาส่วนตัวของพู่กันเพราะเธอเป็นคนสอดรู้สอดเห็น
47
- 45,1,จันทร์เจ้า,พู่กัน,เธอ,เธอเป็นคนพูดไม่ระมัดระวัง,Ernest Davis,จันทร์เจ้ารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับปัญหาส่วนตัวของพู่กันเพราะเธอเป็นคนพูดไม่ระมัดระวัง
48
- 46,0,มานะ,ปิติ,เขา,เขาก็ไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้เลย,Ernest Davis,มานะอธิบายทฤษฎีของเขาให้ปิติฟัง แต่เขาก็ไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้เลย
49
- 47,1,มานะ,ปิติ,เขา,เขาก็ไม่สามารถเข้าใจเขาได้เลย,Ernest Davis,มานะอธิบายทฤษฎีของเขาให้ปิติฟัง แต่เขาก็ไม่สามารถเข้าใจเขาได้เลย
50
- 48,0,สมศรี,สมใจ,เธอ,เธอเลยเล่���,Ernest Davis,สมศรีรู้ว่าลูกชายของสมใจประสบอุบัติเหตจากรถชน เธอเลยเล่าให้หล่อนฟัง
51
- 49,1,สมศรี,สมใจ,เธอ,เธอเล่า,Ernest Davis,สมศรีรู้ว่าลูกชายของสมใจประสบอุบัติเหตจากรถชน เพราะเธอเล่าให้หล่อนฟัง
52
- 50,0,ตะวัน,ลุงของตะวัน,เขา,เขาอายุน้อยกว่า 30 ปี,Ernest Davis,ลุงของตะวันยังเล่นเทนนิสชนะเขาอยู่ แม้ว่าเขาอายุน้อยกว่า 30 ปีก็ตาม
53
- 51,1,ตะวัน,ลุงของตะวัน,เขา,เขาอายุมากกว่า 30 ปี,Ernest Davis,ลุงของตะวันยังเล่นเทนนิสชนะเขาอยู่ แม้ว่าเขาอายุมากกว่า 30 ปีก็ตาม
54
- 52,0,ภาพวาด,ต้นโอ๊ค,มัน,มันอยู่ด้านขวา,Ernest Davis,ภาพวาดในห้องนั่งเล่นปลื้มมองเห็นต้นโอ๊ก มันอยู่ด้านขวาของตู้หนังสือ
55
- 53,1,ภาพวาด,ต้นโอ๊ค,มัน,มันอยู่ด้านขวา,Ernest Davis,ภาพวาดในห้องนั่งเล่นปลื้มมองเห็นต้นโอ๊ก มันอยู่ด้านขวาของบ้าน
56
- 54,0,ช่องว่าง,ผนัง,มัน,ผ่านมัน,Ernest Davis,มีช่องว่างระหว่างผนังที่คุณสามารถมองเห็นสวนผ่านมันได้
57
- 55,1,ช่องว่าง,ผนัง,มัน,ข้างหลังมัน,Ernest Davis,มีช่องว่างระหว่างผนังที่คุณสามารถมองเห็นสวนข้างหลังมันได้
58
- 56,0,ท่อระบายน้ำ,เส้นผม,มัน,มันควรถูกทำความสะอาด,Ernest Davis,ท่อระบายน้ำที่ตันเพราะเส้นผม มันควรถูกทำความสะอาด
59
- 57,1,ท่อระบายน้ำ,เส้นผม,มัน,มันควรถูกเอาออกไป,Ernest Davis,ท่อระบายน้ำที่ตันเพราะเส้นผม มันควรถูกเอาออกไป
60
- 58,0,การประชุม,รถไฟ,มัน,มันเร็วกว่าที่คิด,Ernest Davis,การประชุมของฉันเริ่มเวลา 16:00 น. และฉันจะต้องขึ้นรถไฟเวลา 16:30 น. มีเวลาไม่มาก แต่โชคดีที่มันเร็วกว่าที่คิด เลยผ่านไปได้ด้วยดี
61
- 59,1,การประชุม,รถไฟ,มัน,มันสายกว่าที่คิด,Ernest Davis,การประชุมของฉันเริ่มเวลา 16:00 น. และฉันจะต้องขึ้นรถไฟเวลา 16:30 น. มีเวลาไม่มาก แต่โชคดีที่มันสายกว่าที่คิด เลยผ่านไปได้ด้วยดี
62
- 60,0,เสา,เวที,มัน,เห็นรอบๆ มัน,Ernest Davis,มีเสากั้นระหว่างฉันกับเวที และฉันไม่สามารถมองเห็นรอบๆ มันได้
63
- 61,1,เสา,เวที,มัน,มองเห็นมัน,Ernest Davis,มีเสากั้นระหว่างฉันกับเวที และฉันไม่สามารถมองเห็นมัน ได้
64
- 62,0,เสียงตามสาย,รถไฟใต้ดิน,มัน,ได้ยินมัน,Ernest Davis,พวกเขาประกาศเสียงตามสาย แต่มีรถไฟใต้ดินเข้ามาในสถานีและฉันไม่ได้ยินมัน
65
- 63,1,เสียงตามสาย,รถไฟใต้ดิน,มัน,มันก็กลบทุกอย่าง,Ernest Davis,พวกเขาประกาศเสียงตามสาย แต่มีรถไฟใต้ดินเข้ามาในสถานีและเสียงมันก็กลบทุกอย่าง
66
- 64,0,คอนเสิร์ต,ฝน,มัน,มันยังต่อเนื่อง,Ernest Davis,ระหว���างการแสดงคอนเสิร์ตข้างนอก ฝนเริ่มตกลงมา แต่มันยังต่อเนื่องไปจนถึงสี่ทุ่ม
67
- 65,1,คอนเสิร์ต,ฝน,มัน,มันยังต่อเนื่อง,Ernest Davis,ระหว่างการแสดงคอนเสิร์ตข้างนอก ฝนเริ่มตกลงมา และมันยังต่อเนื่องไปจนถึงสี่ทุ่ม
68
- 66,0,ผ้าขี้ริ้วเก่าๆ,มีด,มัน,ทิ้งมันลงถังขยะ,Ernest Davis,ฉันใช้ผ้าขี้ริ้วเก่าๆ ทำความสะอาดมีด แล้วทิ้งมันลงถังขยะ
69
- 67,1,ผ้าขี้ริ้วเก่าๆ,มีด,มัน,เก็บมันลงในชั้น,Ernest Davis,ฉันใช้ผ้าขี้ริ้วเก่าๆ ทำความสะอาดมีด แล้วเก็บมันลงในชั้น
70
- 68,0,มะลิ,กระถิน,เธอ,เธอลืมไปแล้ว,Ernest Davis,มะลิถามกระถินว่าห้องสมุดปิดกี่โมงเพราะเธอลืมไปแล้ว
71
- 69,1,มะลิ,กระถิน,เธอ,เธอลืมไปแล้ว,Ernest Davis,มะลิถามกระถินว่าห้องสมุดปิดกี่โมงแต่เธอลืมไปแล้ว
72
- 70,0,ขวดน้ำ,กระเป๋า,มัน,มันจะได้สะดวก,Ernest Davis,ฉันหยิบขวดน้ำออกจากกระเป๋า มันจะได้สะดวก
73
- 71,1,ขวดน้ำ,กระเป๋า,มัน,มันจะได้เบาลง,Ernest Davis,ฉันหยิบขวดน้ำออกจากกระเป๋า มันจะได้เบาลง
74
- 72,0,หม้อ,ชั้นวาง,มัน,มันสูงเกินไป,Ernest Davis,ฉันไม่สามารถวางหม้อไว้บนชั้นวางได้เพราะมันสูงเกินไป
75
- 73,1,หม้อ,ชั้นวาง,มัน,มันอยู่สูงเกินไป,Ernest Davis,ฉันไม่สามารถวางหม้อไว้บนชั้นวางได้เพราะมันอยู่สูงเกินไป
76
- 74,0,แผนที่,อาคาร,มัน,มันเป็นสิ่งที่ดีมาก,Ernest Davis,ฉันมั่นใจว่าแผนที่ของฉันจะแสดงอาคารหลังนี้ มันเป็นสิ่งที่ดีมาก
77
- 75,1,แผนที่,อาคาร,มัน,มันเป็นสิ่งที่ดังมาก,Ernest Davis,ฉันมั่นใจว่าแผนที่ของฉันจะแสดงอาคารหลังนี้ มันเป็นสิ่งที่ดังมาก
78
- 76,0,ปิติ,มานะ,เขา,เขามีน้ำใจมาก,Ernest Davis,ปิติจ่ายค่าเทอมมหาวิทยาลัยของมานะ เขามีน้ำใจมาก
79
- 77,1,ปิติ,มานะ,เขา,เขารู้สึกขอบคุณมาก,Ernest Davis,ปิติจ่ายค่าเทอมมหาวิทยาลัยของมานะ เขารู้สึกขอบคุณมาก
80
- 78,0,ปิติ,มานะ,เขา,เขาเสียใจมาก,Ernest Davis,ปิติเป็นคนจ่ายค่าเทอมมหาวิทยาลัยของมานะ แต่ตอนนี้มานะทำราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น เขาเสียใจมาก
81
- 79,1,ปิติ,มานะ,เขา,เขาเป็นคนอกตัญญูมาก,Ernest Davis,ปิติเป็นคนจ่ายค่าเทอมมหาวิทยาลัยของมานะ แต่ตอนนี้มานะทำราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น เขาเป็นคนอกตัญญูมาก
82
- 80,0,สมศักดิ์,สมปอง,เขา,เขาคงชนะไปแล้ว,Ernest Davis,สมศักดิ์กำลังเล่นไพ่กับสมปองและนำหน้าไปไกล ถ้าสมปองไม่มือขึ้น เขาคงชนะไปแล้ว
83
- 81,1,สมศักดิ์,สมปอง,เขา,เขาคงแพ้ไปแล้ว,Ernest Davis,สมศักดิ์กำลังเล่นไพ่กับสมปองและนำหน้าไปไกล ถ้าสมปองไม่มือขึ้น เขาคงแพ้ไปแล้ว
84
- 82,0,มานะ,ปิติ,เขา,ป่านนี้เขาคงได้ไปแล้ว,Ernest Davis,มานะไม่สามารถเลิกงานได้จนกว่าปิติจะมาเข้ากะแทนเขา ถ้าปิติออกจากบ้านมาทำงานตรงเวลา ป่านนี้เขาคงได้ไปแล้ว
85
- 83,1,มานะ,ปิติ,เขา,ป่านนี้เขาคงอยู่ที่นี่แล้ว,Ernest Davis,มานะไม่สามารถเลิกงานได้จนกว่าปิติจะมาเข้ากะแทนเขา ถ้าปิติออกจากบ้านมาทำงานตรงเวลา ป่านนี้เขาคงอยู่ที่นี่แล้ว
86
- 84,0,นักต้มตุ๋น,สมรัก,เขา,เขาคงจะได้เงินมากมาย,Ernest Davis,ถ้านักต้มตุ๋นหลอกสมรักได้สำเร็จ เขาคงจะได้เงินมากมาย
87
- 85,1,นักต้มตุ๋น,สมรัก,เขา,เขาคงจะสูญเสียเงินไปมากมาย,Ernest Davis,ถ้านักต้มตุ๋นหลอกสมรักได้สำเร็จ เขาคงจะสูญเสียเงินไปมากมาย
88
- 86,0,สุนัข,ที่ใต้ต้นไม้,มัน,มันร้อน,Ernest Davis,ตอนนั้นเป็นช่วงบ่ายในฤดูร้อน และสุนัขกำลังนั่งอยู่ที่กลางสนาม หลังจากนั้นมันลุกขึ้นและย้ายไปที่ใต้ต้นไม้ เพราะว่ามันร้อน
89
- 87,1,สุนัข,ที่ใต้ต้นไม้,มัน,มันเย็นกว่า,Ernest Davis,ตอนนั้นเป็นช่วงบ่ายในฤดูร้อน และสุนัขกำลังนั่งอยู่ที่กลางสนาม หลังจากนั้นมันลุกขึ้นและย้ายไปที่ใต้ต้นไม้ เพราะว่ามันเย็นกว่า
90
- 88,0,แมว,หนู,มัน,มันใจร้อนเกินไป,Ernest Davis,แมวกำลังนอนเฝ้ารอหนูอยู่ข้างรูหนู แต่มันใจร้อนเกินไป
91
- 89,1,แมว,หนู,มัน,มันรอบคอบเกินไป,Ernest Davis,แมวกำลังนอนเฝ้ารอหนูอยู่ข้างรูหนู แต่มันรอบคอบเกินไป
92
- 90,0,แก้ว,บุตรสาวของแก้ว,เธอ,เธอเป็นสตรีที่น่าหลงไหลมาก,Ernest Davis,แก้วให้กำเนิดบุตรสาวเดือนที่แล้ว เธอเป็นสตรีที่น่าหลงไหลมาก
93
- 91,1,แก้ว,บุตรสาวของแก้ว,เธอ,เธอเป็นทารกที่น่าหลงไหลมาก,Ernest Davis,แก้วให้กำเนิดบุตรสาวเดือนที่แล้ว เธอเป็นทารกที่น่าหลงไหลมาก
94
- 92,0,แพร,ลูกสาวของแพร,เธอ,เธอถึงทำตัวแปลก ๆ,Ernest Davis,แพรพยายามอย่างลนลานเพื่อห้ามไม่ให้ลูกสาวของเธอพูดคุยที่งานสังสรรค์ ปล่อยให้พวกเราได้แต่สงสัยว่าทำไมเธอถึงทำตัวแปลก ๆ
95
- 93,1,แพร,ลูกสาวของแพร,เธอ,เธอถึงทำตัวแปลก ๆ,Ernest Davis,แพรพยายามอย่างลนลานเพื่อห้ามไม่ให้ลูกสาวของเธอส่งเสียงดังที่งานสังสรรค์ ปล่อยให้พวกเราได้แต่สงสัยว่าทำไมเธอถึงทำตัวแปลก ๆ
96
- 94,0,นพ,ชายในชุดทหาร,เขา,ทำไมเขาถึงเป็นอย่างงั้น,Ernest Davis,ฉันเห็นนพตะคอกใส่ชายหนวดแดงในชุดทหาร ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาเป็นอย่างงั้น เขาดูไม่พอใจอย่างมาก
97
- 95,1,นพ,ชายในชุดทหาร,เขา,เขาเป็นใคร,Ernest Davis,ฉันเห็นนพตะคอกใส่ชายหนวดแดงในชุดทหาร ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่เขาดูไม่พอใจอย่างมาก
98
- 96,0,ปลา,หนอน,มัน,มันหิว,Ernest Davis,ปลากินหนอน มันหิว
99
- 97,1,ปลา,หนอน,มัน,มันรสชาติดี,Ernest Davis,ปลากินหนอน มันรสชาติดี
100
- 98,0,กุญแจ,หมากฝรั่ง,มัน,ฉันไม่สามารถนำมันเข้าไปได้,Ernest Davis,ฉันพยายามปลดล็อกด้วยกุญแจ แต่มีคนนำหมากฝรั่งมาอุดในช่องกุญแจ ฉันเลยไม่สามารถนำมันเข้าไปได้
101
- 99,1,กุญแจ,หมากฝรั่ง,มัน,ฉันไม่สามารถนำมันออกมาได้,Ernest Davis,ฉันพยายามปลดล็อกด้วยกุญแจ แต่มีคนนำหมากฝรั่งมาอุดในช่องกุญแจ ฉันเลยไม่สามารถนำมันออกมาได้
102
- 100,0,สุนัข,แมว,มัน,มันเฝ้ารออยู่ข้างล่าง,Ernest Davis,สุนัขไล่ตามแมวที่วิ่งขึ้นไปบนต้นไม้ มันเฝ้ารออยู่ข้างล่าง
103
- 101,1,สุนัข,แมว,มัน,มันเฝ้ารออยู่ข้างบน,Ernest Davis,สุนัขไล่ตามแมวที่วิ่งขึ้นไปบนต้นไม้ มันเฝ้ารออยู่ข้างบน
104
- 102,0,ต้นไม้,หลังคา,มัน,ต้องนำมันออกไป,Ernest Davis,ระหว่างพายุเข้า มีต้นไม้โค่นลงมาทะลุหลังคาบ้านของฉัน ตอนนี้ฉันจำเป็นต้องนำมันออกไป
105
- 103,1,ต้นไม้,หลังคา,มัน,ต้องซ่อมมัน,Ernest Davis,ระหว่างพายุเข้า มีต้นไม้โค่นลงมาทะลุหลังคาบ้านของฉัน ตอนนี้ฉันจำเป็นต้องซ่อมมัน
106
- 104,0,ลูกค้า,พนักงาน,เขา,เขาถูกนำตัวส่งสถานีตำรวจทันที,Ernest Davis,ลูกค้าเดินเข้าไปในธนาคารและแทงพนักงานท่านหนึ่ง เขาถูกนำตัวส่งสถานีตำรวจทันที
107
- 105,1,ลูกค้า,พนักงาน,เขา,เขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลทันที,Ernest Davis,ลูกค้าเดินเข้าไปในธนาคารและแทงพนักงานท่านหนึ่ง เขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลทันที
108
- 106,0,สมพงษ์,ชายท่านหนึ่ง,เขา,เขารำคาญใจมาก,Ernest Davis,สมพงษ์กำลังทำงานวิจัยอยู่ในห้องสมุด ในขณะที่เขาได้ยินชายทานหนึ่งผิวปากและฮัมเพลง เขารำคาญใจมาก
109
- 107,1,สมพงษ์,ชายท่านหนึ่ง,เขา,เขาน่ารำคาญมาก,Ernest Davis,สมพงษ์กำลังทำงานวิจัยอยู่ในห้องสมุด ในขณะที่เขาได้ยินชายทานหนึ่งผิวปากและฮัมเพลง เขาน่ารำคาญมาก
110
- 108,0,ธนากร,ชายผู้เล่นจักกลิ้ง,เขา,เขาประทับใจมาก,Ernest Davis,ธนากรกำลังวิ่งภายในสวน ในขณะที่เขาเห็นชายท่านหนึ่งเล่นจักกลิ้งด้วยแตงโม เขาประทับใจมาก
111
- 109,1,ธนากร,ชายผู้เล่นจักกลิ้ง,เขา,เขาน่าทึ่งมาก,Ernest Davis,ธนากรกำลังวิ่งภายในสวน ในขณะที่เขาเห็นชายท่านหนึ่งเล่นจักกลิ้งด้วยแตงโม เขาน่าทึ่งมาก
112
- 110,0,ภานุ,ภู��า,เขา,เขาไม่สบายอย่างมาก,Ernest Davis,ภานุทรุดลงบนบาทวิถี ในไม่ช้าเขาพบภูผากำลังมาช่วย เขาไม่สบายอย่างมาก
113
- 111,1,ภานุ,ภูผา,เขา,เขากังวลมาก,Ernest Davis,ภานุทรุดลงบนบาทวิถี ในไม่ช้าเขาพบภูผากำลังมาช่วย เขากังวลมาก
114
- 112,0,เอ็มและยุ้ย,ผู้ปกครองของยุ้ย,พวกเขา,พวกเขาอายุสิบห้า,Ernest Davis,เอ็มและยุ้ยมีความรักต่อกันและกัน แต่ผู้ปกครองของยุ้ยไม่ยินดีด้วย เพราะพวกเขาอายุสิบห้า
115
- 113,1,เอ็มและยุ้ย,ผู้ปกครองของยุ้ย,พวกเขา,พวกเขาเป็นคนหัวสูง,Ernest Davis,เอ็มและยุ้ยมีความรักต่อกันและกัน แต่ผู้ปกครองของยุ้ยไม่ยินดีด้วย เพราะพวกเขาเป็นคนหัวสูง
116
- 114,0,โอ๋น,โดม,เขา,เขาควรจะซื่อตรงมากกว่านี้,Ernest Davis,โอ๋นโกหกโดมหลายอย่างเกี่ยวกับตัวเอง ซึ่งโดมก็กล่าวถึงในหนังสือของเขา เขาควรจะซื่อตรงมากกว่านี้
117
- 115,1,โอ๋๋น,โดม,เขา,เขาควรจะกังขามากกว่านี้,Ernest Davis,โอ๋นโกหกโดมหลายอย่างเกี่ยวกับตัวเอง ซึ่งโดมก็กล่าวถึงในหนังสือของเขา เขาควรจะกังขามากกว่านี้
118
- 116,0,บ้านของตัวเอง ,บ้านหลังใหม่,บ้านหลังนั้น,จะย้ายออกจากบ้านหลังนั้น,Ernest Davis,โต้งได้ขายบ้านของตัวเอง และซื้อบ้านหลังใหม่ที่ห่างจากกันไม่กี่กิโลเมตร เขาจะย้ายออกจากบ้านหลังนั้นในวันพฤหัสบดี
119
- 117,1,บ้านของตัวเอง ,บ้านหลังใหม่,บ้านหลังนั้น,จะย้ายเข้าบ้านหลังนั้น,Ernest Davis,โต้งได้ขายบ้านของตัวเอง และซื้อบ้านหลังใหม่ที่ห่างจากกันไม่กี่กิโลเมตร เขาจะย้ายเข้าบ้านหลังนั้นในวันพฤหัสบดี
120
- 118,0,คน,งานประพันธ์ของเจนภพ,พวกนั้น,พวกนั้นติดมาก,Ernest Davis,มีหลายคนเริ่มอ่านงานประพันธ์ของเจนภพ และหยุดอ่านไม่ได้ พวกนั้นติดมากเพราะเจนภพเขียนเก่ง
121
- 119,1,คน,งานประพันธ์ของเจนภพ,พวกนั้น,พวกนั้นดังมาก,Ernest Davis,มีหลายคนเริ่มอ่านงานประพันธ์ของเจนภพ และหยุดอ่านไม่ได้ พวกนั้นดังมากเพราะเจนภพเขียนเก่ง
122
- 120,0,ขลุ่ย,เพลง,มัน,เธอใช้มัน,Ernest Davis,เมรีเอาขลุ่ยของเธอออกมาและเล่นเพลงโปรดของเธอ เธอใช้มันมาตั้งแต่เด็ก
123
- 121,1,ขลุ่ย,เพลง,มัน,เธอชอบมัน,Ernest Davis,เมรีเอาขลุ่ยของเธอออกมาและเล่นเพลงโปรดของเธอ เธอชอบมันตั้งแต่เด็ก
124
- 122,0,เก้าอี้,เปียโน,มัน,มันพังลง ,Ernest Davis,เขตต์ลากเก้าอี้มาที่เปียโน แต่มันพังลง เขาเลยต้องยืนแทน
125
- 123,1,เก้าอี้,เปียโน,มัน,มันพังลง,Ernest Davis,เขตต์ลากเก้าอี้มาที่เปียโน แต่มันพังลง เขาเลยต้องร้องเพลงแทน
126
- 124,0,หนังสือพิมพ์,กระเป๋าเป้,มัน,เพื่อไม่ให้มันเปียก,Ernest Davis,ฉันเก็บหนังสือพิมพ์ไว้ในกระเป๋าเป้ เพื่อไม่ให้มันเปียก เพราะฝนตก
127
- 125,1,หนังสือพิมพ์,กระเป๋าเป้,มัน,เพื่อไม่ให้มันเปียก,Ernest Davis,ฉันยกหนังสือพิมพ์ไว้เหนือกระเป๋าเป้ เพื่อไม่ให้มันเปียก เพราะฝนตก
128
- 126,0,หนังสือ,บทความ,มัน,เธออ่านมัน,Ernest Davis,ภัสสรยืมหนังสือจากห้องสมุด เพราะเธอต้องใช้มันสำหรับบทความที่เธอกำลังเขียนอยู่ เธออ่านมันเมื่อเธอกลับจากทำงาน
129
- 127,1,หนังสือ,บทความ,มัน,เธอเขียนมัน,Ernest Davis,ภัสสรยืมหนังสือจากห้องสมุด เพราะเธอต้องใช้มันสำหรับบทความที่เธอกำลังเขียนอยู่ เธอเขียนมันเมื่อเธอกลับจากทำงาน
130
- 128,0,ปราสาททราย,ธง,มัน,คลื่นซัดลง,Ernest Davis,เช้านี้มาร์คสร้างปราสาททรายบนชายหาด และวางธงไว้ที่ปลายเสา แต่เมื่อบ่ายมันถูกคลื่นซัดลง
131
- 129,1,ปราสาททราย,ธง,มัน,พัดตกลง,Ernest Davis,เช้านี้มาร์คสร้างปราสาททรายบนชายหาด และวางธงไว้ที่ปลายเสา แต่เมื่อบ่ายมันถูกลมพัดตกลง
132
- 130,0,อารยา,วีรดา,เธอ,เธอผิดหวัง,Ernest Davis,อารยาเคาะประตูบ้านของวีรดา แต่ไม่มีใครเปิดรับ เธอผิดหวัง
133
- 131,1,อารยา,วีรดา,เธอ,เธอไม่อยู่,Ernest Davis,อารยาเคาะประตูบ้านของวีรดา แต่ไม่มีใครเปิดรับ เธอไม่อยู่
134
- 132,0,อารยา,วีรดา,เธอ,เธอชวน,Ernest Davis,อารยาเคาะประตู และวีรดาเปิดรับ เธอชวนให้เขาออกมา
135
- 133,1,อารยา,วีรดา,เธอ,เธอชวน,Ernest Davis,อารยาเคาะประตู และวีรดาเปิดรับ เธอชวนให้เขาเข้ามา
136
- 134,0,เฉลิม,กชกร,เขา,เขากระตือรือร้น,Ernest Davis,เฉลิมลงเรียนวิชาฝรั่งเศสกับกชกร เพราะเขากระตือรือร้นที่จะพูดได้อย่างคล่อง
137
- 135,1,เฉลิม,กชกร,เขา,เขาพูดได้อย่างคล่อง,Ernest Davis,เฉลิมลงเรียนวิชาฝรั่งเศสกับกชกร เพราะเขาพูดได้อย่างคล่อง
138
- 136,0,เส้นทาง,ชลธาร,ตรงนั้น,ใช้ตรงนั้น,Ernest Davis,เส้นทางสู่ชลธารถูกกั้นไว้ เราใช้ตรงนั้นไม่ได้
139
- 137,1,เส้นทาง,ชลธาร,ตรงนั้น,ไปถึงตรงนั้น,Ernest Davis,เส้นทางสู่ชลธารถูกกั้นไว้ เราไม่สามารถไปถึงตรงนั้นได้
140
- 138,0,ดวงอาทิตย์,เมฆ,มัน,มันก็โผล่มา,Ernest Davis,ดวงอาทิตย์ถูกปกคลุมด้วยเมฆหนาทั้งเช้า แต่โชคดีที่เมื่อถึงเวลาปิกนิก มันก็โผล่มา
141
- 139,1,ดวงอาทิตย์,เมฆ,มัน,มันก็หายไป,Ernest Davis, ดวงอาทิตย์ถูกปกคลุมด้วยเมฆหนาทั้งเช้า แต่โชคดีที่เมื่อถึงเวลาปิกนิก มันก็หายไป
142
- 140,0,ทะเลสาบ,ชายหาด,มัน,มันจึงเป็นที่ีที่ปลอดภัย,Ernest Davis,เราไปที่ทะเลสาบ เพราะว่ามีฉลามถูกพบที่ชายหาด มันจึงเป็นที่ีที่ปลอดภัยมากกว่าสำหรับการว่ายน้ำ
143
- 141,1,ทะเลสาบ,ชายหาด,มัน,มันจึงเป็นที่ีที่อันตราย,Ernest Davis,เราไปที่ทะเลสาบ เพราะว่ามีฉลามถูกพบที่ชายทหาด มันจึงเป็นที่ีที่อันตรายมากกว่าสำหรับการว่ายน้ำ
144
- 142,0,กลุ่มคนเลี้ยงแกะ,ฝูงแกะ,พวกนั้ั้น,พวกนั้นกลับดูเหมือนนักกลอ์ฟ ,Ernest Davis,กิตต์ตั้งใจวาดภาพกลุ่มคนเลี้ยงแกะล้อมไปด้วยฝูงแกะ แต่พวกนั้นกลับดูเหมือนนักกลอ์ฟ
145
- 143,1,กลุ่มคนเลี้ยงแกะ,ฝูงแกะ,พวกนั้น,พวกนั้นกลับดูเหมือนฝูงหมา,Ernest Davis,กิตต์ตั้งใจวาดภาพกลุ่มคนเลี้ยงแกะล้อมไปด้วยฝูงแกะ แต่พวกนั้นกลับดูเหมือนฝูงหมา
146
- 144,0,นุ่น,ขิง,เธอ,เธอจะได้ทำงาน,Ernest Davis,นุ่นพาขิงลงบนเตียงเพราะเธอจะได้ทำงาน
147
- 145,1,นุ่น,ขิง,เธอ,เธอจะได้นอน,Ernest Davis,นุ่นพาขิงลงบนเตียงเพราะเธอจะได้นอน
148
- 146,0,กระแต,น้ำฝน,พวกนั้น,พวกเขาก็ไ่ม่ได้เตรียมพร้อม,Ernest Davis,กระแตและน้ำฝนเตรียมเสื้อคลุมที่อุ่นมาก แต่พวกนั้นก็ไ่ม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับความหนาวที่อลาสก้า
149
- 147,1,กระแต,น้ำฝน,พวกนั้น,พวกเขาก็ไม่เพียงพอ,Ernest Davis,กระแตและน้ำฝนเตรียมเสื้อคลุมที่อุ่นมาก แต่พวกนั้นก็ไม่เพียงพอสำหรับความหนาวที่อลาสก้า
150
- 148,0,นราวิช,ชวัลวิทย์,เขา,เขาได้ท่องเที่ยว,Ernest Davis,ฃนราวิชไปเยี่ยมหลุมของชวัลวิทย์ในปี 2308 ณ ตอนนั้นเขาได้ท่องเที่ยวมาห้าปี แล้ว
151
- 149,1,นราวิช,ชวัลวิทย์,เขา,เขาเสียชีวิต ,Ernest Davis,นราวิชไปเยี่ยมหลุมของชวัลวิทย์ในปี 2308 ณ ตอนนั้นเขาเสียชีวิตครบห้าปี แล้ว
152
- 150,0,สนทรภู่,อุดม ,เขา,เขาอยู่ในช่วงสองศตวรรษต่อมา,Ernest Davis,สนทรภู่ได้รับอิทธิพลจากอุดม แม้เขาอยู่ในช่วงสองศตวรรษต่อมาก็ตาม
153
- 151,1,สนทรภู่,อุดม ,เขา,เขาอยู่ในช่วงสองศตวรรษที่แล้ว,Ernest Davis,สนทรภู่ได้รับอิทธิพลจากอุดม แม้เขาอยู่ในช่วงสองศตวรรษที่แล้วก็ตาม
154
- 152,0,ต้นไม้,ขวาน,มัน,มันหนาเกินไป,Ernest Davis,ฉันตัดต้นไม้ด้วยขวานเล่มนี้ไม่ได้ มันหนาเกินไป
155
- 153,1,ต้นไม้,ขวาน,มัน,มันเล็กเกินไป,Ernest Davis,ฉันตัดต้นไม้ด้วยขวานเล่มนี้ไม่ได้ มันเล็กเกินไป
156
- 154,0,กลุ่มจิ้งจอก,ไก่,พวกมัน,ฆ่าพวกมัน,Ernest Davis,กลุ่มจิ้งจอกเข้ามาในตอนกลางขึ้นและก็ทำร้ายไก่ ฉันจำเป็นต้องฆ่าพวกมัน
157
- 155,1,กลุ่มจิ้งจอก,ไก่่,พวกม��น,ปกป้องพวกมัน,Ernest Davis,กลุ่มจิ้งจอกเข้ามาในตอนกลางขึ้นและก็ทำร้ายไก่ ฉันจำเป็นต้องปกป้องพวกมัน
158
- 156,0,กลุ่มจิ้งจอก,ไก่,พวกมัน,พวกมันเริ่มกล้ามาก,Ernest Davis,กลุ่มจิ้งจอกเข้ามาในตอนกลางขึ้นและก็ทำร้ายไก่ พวกมันเริ่มกล้ามาก
159
- 157,1,กลุ่มจิ้งจอก,ไก่่,พวกมัน,พวกมันเริ่มเกรงกลัวมาก,Ernest Davis,กลุ่มจิ้งจอกเข้ามาในตอนกลางขึ้นและก็ทำร้ายไก่ พวกมันเริ่มเกรงกลัวมาก
160
- 158,0,ตา,มือ,ทั้งสอง,เปิดทั้งสอง,Ernest Davis,ดนัยปิดตาเขาด้วยมือ เพราะลมพัดทรายไปทั่ว เขาเปิดทั้งสองเมื่อลมหยุด
161
- 159,1,ตา,มือ,ทั้งสอง,เอาทั้งสองลง,Ernest Davis,ดนัยปิดตาเขาด้วยมือ เพราะลมพัดทรายไปทั่ว เขาเอาทั้งสองลงเมื่อลมหยุด
162
- 160,0,ภัทรียา,ภัทรา,มัน,มันอ่านออกเสียงยากเกินไป,Ernest Davis,นักแสดงสาวคนนั้นเคยชื่อภัทรียา แต่เธอเปลี่ยนเป็นภัทราเมื่อไม่กี่ปีก่อน เพราะเธอคิดว่ามันอ่านออกเสียงยากเกินไป
163
- 161,1,ภัทรียา,ภัทรา,มัน,มันอ่านออกเสียงง่ายกว่า,Ernest Davis,นักแสดงสาวคนนั้นเคยชื่อภัทรียา แต่เธอเปลี่ยนเป็นภัทราเมื่อไม่กี่ปีก่อน เพราะเธอคิดว่ามันอ่านออกเสียงง่ายกว่า
164
- 162,0,ดิว,โตโต้,เขา,เขาลุกขึ้น,Ernest Davis,ดิวดูทีวีระหว่างที่โตโต้ออกไปซื้อของชำ อีกหนึ่งชั่วโมงเขาลุกขึ้น
165
- 163,1,ดิว,โตโต้,เขา,เขากลับมา,Ernest Davis,ดิวดูทีวีระหว่างที่โตโต้ออกไปซื้อของชำ อีกหนึ่งชั่วโมงเขากลับมา
166
- 164,0,เครื่องล้างจาน,ทีวี,มัน,เปิดมัน,Ernest Davis,ดิวตั้งใจจะใช้เครื่องล้างจาน แต่เขาปิดมัน เพราะเขาอยากดูทีวี แต่รายการกลับดูน่าเบื่อ เขาจึงเปลี่ยนใจและเปิดมัน
167
- 165,1,เครื่องล้างจาน,ทีวี,มัน,ปิดมัน,Ernest Davis,ดิวตั้งใจจะใช้เครื่องล้างจาน แต่เขาปิดมัน เพราะเขาอยากดูทีวี แต่รายการกลับดูน่าเบื่อ เขาเลยเปลี่ยนใจและปิดมัน
168
- 166,0,ดิว,ปู่ทวดของฉัน,เขา,เขาคือบุรุษที่ยอดเยี่ยมมาก,Ernest Davis,ดิวคือคนเดียวที่ยังอยู่และยังจำปู่ทวดของฉันได้ เขาคือบุรุษที่ยอดเยี่ยมมาก
169
- 167,1,ดิว,ปู่ทวดของฉัน,เขา,เขาเคยเป็นบุรุษที่ยอดเยี่ยมมาก,Ernest Davis,ดิวคือคนเดียวที่ยังอยู่และยังจำปู่ทวดของฉันได้ เขาเคยเป็นบุรุษที่ยอดเยี่ยมมาก
170
- 168,0,ดิว,พ่อของฉัน,เขา,เขาอายุสิบสองขวบ,Ernest Davis,ดิวคือคนเดียวที่ยังอยู่และยังจำพ่อของฉันตั้งแต่เป็นทารก ตอนดิวพบพ่อของฉันครั้งแรก เขาอายุสิบสองขวบ
171
- 169,1,ดิว,พ่อของฉัน,เขา,���ขาอายุสิบสองเดือน,Ernest Davis,ดิวคือคนเดียวที่ยังอยู่และยังจำพ่อของฉันตั้งแต่เป็นทารก ตอนดิวพบพ่อของฉันครั้งแรก เขาอายุสิบสองเดือน
172
- 170,0,คัมชัตคา,ยาคุตสค์,พวกเขา,พวกเขาพ่ายแพ้,Ernest Davis,ในเดือนกรกฎาคม คัมชัตคาประกาศทำสงครามกับยาคุตสค์ เนื่องจากกองทัพของยาคุสตค์มียุทธภัณฑ์ที่ดีกว่า และกำลังพลใหญ่กว่าสิบเท่า พวกเขาพ่ายแพ้ภายในไม่กี่สัปดาห์
173
- 171,1,คัมชัตคา,ยาคุตสค์,พวกเขา,พวกเขาชนะ,Ernest Davis,ในเดือนกรกฎาคม คัมชัตคาประกาศทำสงครามกับยาคุตสค์ เนื่องจากกองทัพของยาคุสตค์มียุทธภัณฑ์ที่ดีกว่า และกำลังพลใหญ่กว่าสิบเท่า พวกเขาชนะภายในไม่กี่สัปดาห์
174
- 172,0,ปลาสร้อย,เป็ด,มัน,มันต้องรีบหนีไป,Ernest Davis,ดูสิ! มีปลาสร้อยว่ายอยู่ใต้เป็ดตัวนั้น! มันต้องรีบหนีไปที่ที่ปลอดภัยอย่างรวดเร็ว!
175
- 173,1,ปลาฉลาม,เป็ด,มัน,มันต้องรีบหนีไป,Ernest Davis,ดูสิ! มีปลาฉลามว่ายอยู่ใต้เป็ดตัวนั้น! มันต้องรีบหนีไปที่ที่ปลอดภัยอย่างรวดเร็ว!
176
- 174,0,นักโบราณคดี,มนุษย์,พวกเขา,พวกเขาตามล่าหลักฐาน,Ernest Davis,นักโบราณคดีสรุปได้ว่ามีมนุษย์อาศัยอยู่ที่ลาพิวต้าเมื่อสองหมื่นปีที่แล้ว พวกเขาตามล่าหลักฐานตามริมแม่น้ำ
177
- 175,1,นักโบราณคดี,มนุษย์,พวกเขา,พวกเขาตามล่ากวาง,Ernest Davis,นักโบราณคดีสรุปได้ว่ามีมนุษย์อาศัยอยู่ที่ลาพิวต้าเมื่อสองหมื่นปีที่แล้ว พวกเขาตามล่ากวางตามริมแม่น้ำ
178
- 176,0,กลุ่มนักวิทยาศาสตร์,ปลา,พวกนั้น,พวกนั้นเริ่มเมื่อสองปีที่แล้ว,Ernest Davis,กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ศึกษาปลาสามสายพันธุ์ที่ถูกพบอาศัยในทะเลอินเดีย พวกนั้นเริ่มเมื่อสองปีที่แล้ว
179
- 177,1,กลุ่มนักวิทยาศาสตร์,ปลา,พวกนั้น,พวกนั้นปรากฏเมื่อสองปีที่แล้ว,Ernest Davis,กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ศึกษาปลาสามสายพันธุ์ที่ถูกพบอาศัยในทะเลอินเดีย พวกนั้นปรากฏเมื่อสองปีที่แล้ว
180
- 178,0,นักข่าว,นักแสดงดารา,พวกเขา,พวกเขาดื้อรั้นมาก,Ernest Davis,นักข่าวสัมภาษณ์นักแสดงดาราในหนังเรื่องใหม่ พวกเขาดื้อรั้นมาก การสัมภาษณ์จึงใช้เวลานาน
181
- 179,1,นักข่าว,นักแสดงดารา,พวกเขา,พวกเขาให้ความร่วมมืออย่างมาก,Ernest Davis,นักข่าวสัมภาษณ์นักแสดงดาราในหนังเรื่องใหม่ พวกเขาให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี การสัมภาษณ์จึงใช้เวลานาน
182
- 180,0,ทีมตำรวจ,สมาชิกแก๊ง,พวกเขา,พวกเขาต้องการจะหยุดการค้ายา,Ernest Davis,ท��มตำรวจจับกุมสมาชิกแก๊งทั้งหมด พวกเขาต้องการจะหยุดการค้ายาภายในย่านนั้น
183
- 181,1,ทีมตำรวจ,สมาชิกแก๊ง,พวกเขา,พวกเขาต้องการจะค้ายา,Ernest Davis,ทีมตำรวจจับกุมสมาชิกแก๊งทั้งหมด พวกเขาต้องการจะค้ายาภายในย่านนั้น
184
- 182,0,เค้ก,ตู้เย็น ,มัน,มันมีเนยเยอะมาก,Ernest Davis,ฉันนำเค้กไปเก็บในตู้เย็น มันมีเนยเยอะมากข้างใน
185
- 183,1,เค้ก,ตู้เย็น ,มัน,มันมีอาหารเหลือเยอะมาก,Ernest Davis,ฉันนำเค้กไปเก็บในตู้เย็น มันมีอาหารเหลือเยอะมากข้างใน
186
- 184,0,ข้อเท้า,ไม้เท้า,มัน,มันก็จะฟื้นฟู,Ernest Davis,เฉินทำข้อเท้าของเขาหัก และเขาต้องใช้ไม้เท้า แต่ในอีกประมาณหนึ่งเดือน มันก็จะฟื้นฟู
187
- 185,1,ข้อเท้า,ไม้เท้า,มัน,มันก็จะไม่จำเป็น,Ernest Davis,เฉินทำข้อเท้าของเขาหัก และเขาต้องใช้ไม้เท้า แต่ในอีกประมาณหนึ่งเดือน มันก็จะไม่จำเป็น
188
- 186,0,ผู้สนับสนุน,ผู้ต่อต้าน,พวกเขา,พวกเขาดูเป็นกลุ่มส่วนน้อย,Ernest Davis,เมื่อผู้สนับสนุนการฟ้องร้องไปถึงศาลากลาง พวกเขาตกใจเมื่อพบกลุ่มผู้ต่อต้านจำนวนมากในห้อง พวกเขาดูเป็นกลุ่มส่วนน้อย
189
- 187,1,ผู้สนับสนุน,ผู้ต่อต้าน,พวกเขา,พวกเขาดูเป็นกลุ่มส่วนมาก,Ernest Davis,เมื่อผู้สนับสนุนการฟ้องร้องไปถึงศาลากลาง พวกเขาตกใจเมื่อพบกลุ่มผู้ต่อต้านจำนวนมากในห้อง พวกเขาดูเป็นกลุ่มส่วนมาก
190
- 188,0,คุกกี้ข้าวโอ้ต,คุกกี้ช็อกโกแลตชิพ,มัน,มันมากขึ้น,Ernest Davis,ทุกคนชอบคุกกี้ข้าวโอ้ต และมีไม่กี่คนที่ชอบคุกกี้ช็อกโกแลตชิพ เราควรผลิตมันมากขึ้นในคราวหน้า
191
- 189,1,คุกกี้ข้าวโอ้ต,คุกกี้ช็อกโกแลตชิพ,มัน,มันน้อยลง,Ernest Davis,ทุกคนชอบคุกกี้ข้าวโอ้ต และมีไม่กี่คนที่ชอบคุกกี้ช็อกโกแลตชิพ เราควรผลิตมันน้อยลงในคราวหน้า
192
- 190,0,จดหมายข่าว,ที่นั่ง,มัน,มันมีไม่มากพอ,Ernest Davis,พวกเราหวังไว้ว่าจะวางจดหมายข่าวของเราบนทุกที่นั่งในห้องประชุม แต่มันมีไม่มากพอ
193
- 191,1,จดหมายข่าว,ที่นั่ง,มัน,มันมีไม่มากพอ,Ernest Davis,พวกเราหวังไว้ว่าจะวางจดหมายข่าวของเราบนทุกที่นั่งในห้องประชุม แต่มันมีเยอะเกินไป
194
- 192,0,เข็มหมุด ,แครอท,มัน,มันทิ้งรูไว้,Ernest Davis,ฉันจิ้มแครอททะลุด้วยเข็มหมุด เมื่อฉันดึงเข็มหมุดออกมา มันทิ้งรูไว้
195
- 193,1,เข็มหมุด ,แครอท,มัน,มันมีรูอยู่,Ernest Davis,ฉันจิ้มแครอททะลุด้วยเข็มหมุด เมื่อฉันดึงเข็มหมุดออกมา มันมีรูอยู่
196
- 194,0,ปากกา,กาแฟ ,มัน,มันเต็มไปด้วยกาแฟ,Ernest Davis,ฉันหาช้อนไม่เจอ ฉันเลยลองใช้ปากกาคนกาแฟ แต่มันไม่ใช่ความคิดที่ดี เพราะมันเต็มไปด้วยกาแฟ
197
- 195,1,ปากกา,กาแฟ ,มัน,มันเต็มไปด้วยหมึก,Ernest Davis,ฉันหาช้อนไม่เจอ ฉันเลยลองใช้ปากกาคนกาแฟ แต่มันไม่ใช่ความคิดที่ดี เพราะมันเต็มไปด้วยหมึก
198
- 196,0,เจโรม,ฌอน,เขา,เขาเชิดชูเขาอย่างมาก,Ernest Davis,เจโรมทำตามตัวอย่างของฌอนสำหรับทุกอย่าง เขาเชิดชูเขาอย่างมาก
199
- 197,1,เจโรม,ฌอน,เขา,เขามีอิทธิพลต่อเขาอย่างมาก,Ernest Davis,เจโรมทำตามตัวอย่างของฌอนสำหรับทุกอย่าง เขามีอิทธิพลต่อเขาอย่างมาก
200
- 198,0,โต๊ะ,ช่องประตู,มัน,มันกว้างเกินไป,Ernest Davis,โต๊ะไม่สามารถลอดผ่านช่องประตูได้ เพราะมันกว้างเกินไป
201
- 199,1,โต๊ะ,ช่องประตู,มัน,มันแคบกินไป,Ernest Davis,โต๊ะไม่สามารถลอดผ่านช่องประตูได้ เพราะมันแคบกินไป
202
- 200,0,เสื้อกันหนาว,เสื้อคลุม,มัน,มันดูเชย,Ernest Davis,จินนี่ยินดีที่จะแลกเสื้อกันหนาวของเธอกับเสื้อคลุมของฉัน เธอคิดว่าใส่แล้วมันดูเชย
203
- 201,1,เสื้อกันหนาว,เสื้อคลุม,มัน,มันดูดี,Ernest Davis,จินนี่ยินดีที่จะแลกเสื้อกันหนาวของเธอกับเสื้อคลุมของฉัน เธอคิดว่าใส่แล้วมันดูดี
204
- 202,0,ทนภพ,กวิน,เขา,ดูแลเขา,Ray Jackendoff,ทนภพจ้างกวินให้ดูแลเขา
205
- 203,1,ทนภพ,กวิน,เขา,ดูแลเขา,Ray Jackendoff,ทนภพเสนอตัวเองให้กวินจ้างเพื่อดูแลเขา
206
- 204,0,ทนภพ,กวิน,เขา,เขาไป,Ray Jackendoff,ทนภพกล่าวกับกวินว่าจะไป อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมาเขาจึงไป
207
- 205,1,ทนภพ,กวิน,เขา,เขาไป,Ray Jackendoff,ทนภพสังให้กวินไป อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมาเขาจึงไป
208
- 206,0,แซมกู๊ดแมน,เซนอฟานีส,เขา,ความยากลำบากที่เขาพบระหว่างหาข้อมูล,Ernest Davis,ชีวประวัติของเซนอฟานีสโดยแซมกู๊ดแมน สื่อชัดเจนถึงความยากลำบากที่เขาพบระหว่างหาข้อมูล
209
- 207,1,แซมกู๊ดแมน,เซนอฟานีส,เขา,ความยากลำบากที่เขาประสบในช่วงวัยเด็ก,Ernest Davis,ชีวประวัติของเซนอฟานีสโดยแซมกู๊ดแมน สื่อชัดเจนถึงความยากลำบากที่เขาประสบในช่วงวัยเด็ก
210
- 208,0,นิชา,แม่ของนิชา,ของเธอ,ของเธอได้รับการดูแลโดยกุลสตรีผู้ยอดเยี่ยม,"Ernest Davis, adapted from Emma by Jane Austen",แม่ของนิชาเสียชีวิตเมื่อนานมาแล้ว และการศึกษาของเธอได้รับการดูแลโดยกุลสตรีผู้ยอดเยี่ยม
211
- 209,1,นิชา,แม่ของนิชา,ของเธอ,ของเธอตกถูกปกครองโดยกุลสตรีผู้ยอดเยี่ยม,"Ernest Davis, adapted from Emma by Jane Austen",แม่ของนิชาเสียชีวิตเมื่อนานมาแล้ว และบ้านของเธอตกถูกปกครองโดยกุลสตรีผู้ยอดเยี่ยม
212
- 210,0,อารยา,วีรดา,เธอ,เธอไม่ได้รับเสียงตอบ,Ernest Davis,อารยาเคาะประตูบ้านของวีรดา แต่เธอไม่ได้รับเสียงตอบ
213
- 211,1,อารยา,วีรดา,เธอ,เธอไม่ขานรับ,Ernest Davis,อารยาเคาะประตูบ้านของวีรดา แต่เธอไม่ขานรับ
214
- 212,0,เขตต์,นักสืบ,เขา,เขาได้รับรายงานเล่นสุดท้าย,David Bender,เขตต์จ่ายเงินให้กับนักสืบ หลังจากเขาได้รับรายงานเล่มสุดท้ายเกี่ยวกับคดี
215
- 213,1,เขตต์,นักสืบ,เขา,เขาส่งมอบรายงานเล่นสุดท้าย,David Bender,เขตต์จ่ายเงินให้กับนักสืบ หลังจากเขาส่งมอบรายงานเล่มสุดท้ายเกี่ยวกับคดี
216
- 214,0,เดมี่,เนเน่,เธอ,เธอหยุดและนับถึงสิบ,David Bender,เดมี่ไม่โกรธเนเน่ ที่พูดแทรกเธอ เพราะเธอหยุดและนับถึงสิบ
217
- 215,1,เดมี่,เนเน่,เธอ,เธอหยุดและขอโทษ,David Bender,เดมี่ไม่โกรธเนเน่ ที่พูดแทรกเธอ เพราะเธอหยุดและขอโทษ
218
- 216,0,เฉลิม,พนักงานเสิร์ฟ,ของเขา,แก้วเปล่าของเขา,David Bender,เฉลิมส่งสัญญาณเรียกพนักงานเสิร์ฟและชี้ไปยังแก้วเปล่าของเขา
219
- 217,1,เฉลิม,พนักงานเสิร์ฟ,ของเขา,กุญแจห้องน้ำของเขา,David Bender,เฉลิมส่งสัญญาณเรียกพนักงานเสิร์ฟและชี้ไปยังกุญแจห้องน้ำของเขา
220
- 218,0,ไตรภพ,ดิลก,เขา,"เขา ""จอง""",David Bender,"ไตรภพเลือกที่หนังด้านหลัง ส่วนดิลกเลือกข้างหน้า เพราะเขา ""จอง"" ช้า"
221
- 219,1,ไตรภพ,ดิลก,เขา,"เขา ""จอง""",David Bender,"ไตรภพเลือกที่หนังด้านหลัง ส่วนดิลกเลือกข้างหน้า เพราะเขา ""จอง"" เร็วกว่า"
222
- 220,0,วิษุวัต,สุรศักดิ์,ของเขา,บิชอปของเขา,David Bender,"วิษุวัตกล่าว ""รุก"" ให้กับสุรศักดิ์ ขณะเคลื่อนหมากบิชอปของเขา"
223
- 221,1,วิษุวัต,สุรศักดิ์,ของเขา,บิชอปของเขา,David Bender,"วิษุวัตกล่าว ""รุก"" ให้กับสุรศักดิ์ พร้อมกับกินบิชอปของเขา"
224
- 222,0,ณัชชา,ดาริน,เธอ,เธอสามารถมองเห็น,David Bender,ขณะที่ณัชชาบนเครื่องบินพ่นยาฆ่าแมลงบินผ่านดารินไป เธอสามารถมองเห็นลานบิน
225
- 223,1,ณัชชา,ดาริน,เธอ,เธอสามารถมองเห็น,David Bender,ขณะที่ณัชชาบนเครื่องบินพ่นยาฆ่าแมลงบินผ่านดารินไป เธอสามารถมองเห็นฐานล้อ
226
- 224,0,แชมป์,ธันวา,เขา,เขาจะได้ไม่ต้องขับรถคนเดียว,David Bender,แชมป์ขับรถไปส่งธันวาที่โรงเรียน เพราะเขาจะได้ไม่ต้องขับรถคนเดียว
227
- 225,1,แชมป์,ธันวา,เขา,เขาจะได้ไม่ต้องเดิน,David Bender,แชมป์ขับรถไปส่งธันวาที่โรงเรียน เพราะเขาจะได้ไม่ต้องเดิน
228
- 226,0,อิกคิว,ฟีฟ่า,เขา,เขาอิ่ม,David Bender,อิกคิวส่งจานที่เหลือครึ่งให้ฟีฟ่าเพราะเขาอิ่ม
229
- 227,1,อิกคิว,ฟีฟ่า,เขา,เขาหิว,David Bender,อิกคิวส่งจานที่เหลือครึ่งให้ฟีฟ่าเพราะเขาหิว
230
- 228,0,ตะวัน,กันต์ธี,เขา,ตาของเขาจบลงแล้ว,David Bender,ตะวันส่งตลับเกมให้กับกันต์ธี เพราะตาของเขาจบลงแล้ว
231
- 229,1,ตะวััน,กันต์ธี,เขา,ต่อไปคือตาของเขา,David Bender,ตะวันส่งตลับเกมให้กับกันต์ธี เพราะต่อไปคือตาของเขา
232
- 230,0, บุรุษ,เด็กผู้ชาย,ของเขา,บนไหล่ของเขา,David Bender,บุรุษท่านนั้นอุ้มเด็กผู้ชายไปบนไหล่ของเขา
233
- 231,1, บุรุษ,เด็กผู้ชาย,ของเขา,ชั้นเตียงของเขา,David Bender,บุรุษท่านนั้นอุ้มเด็กผู้ชายไปบนชั้นเตียงของเขา
234
- 232,0,หญิงท่านนั้น,เด็กสาว,เธอ,ขณะที่กำลังยืดหลังของเธอ,David Bender,หญิงท่านนั้นยิ้มให้กับเด็กสาว ขณะที่กำลังยืดหลังของเธอ
235
- 233,1,หญิงท่านนั้น,เด็กสาว,เธอ,ขณะที่กำลังแตะหลังของเธอ,David Bender,หญิงท่านนั้นยิ้มให้กับเด็กสาว ขณะที่กำลังแตะหลังของเธอ
236
- 234,0,กฤษติ,ก๊อปแก๊ป,ของเขา,ของเล่นของเขา,David Bender,กฤษติร้องไห้เพราะก๊อปแก๊ปไม่รับของเล่นของเขา
237
- 235,1,กฤษติ,ก๊อปแก๊ป,ของเขา,ของเล่นของเขา,David Bender,กฤษติร้องไห้เพราะก๊อปแก๊ปไม่ยอมแบ่งของเล่นของเขา
238
- 236,0,อัญชลี,ธัญพร,ของเธอ,ความเงียบถูกทดแทนด้วยเสียงของเธอ,David Bender,อัญชลีพูดกับธัญพร ความเงียบถูกทดแทนด้วยเสียงของเธอ
239
- 237,1,อัญชลี,ธัญพร,ของเธอ,สมาธิของเธอ,David Bender,อัญชลีพูดกับธัญพร ทำลายสมาธิของเธอ
240
- 238,0,จิรัตน์,จิรันตร์,เขา,มองเขา,David Bender,เมื่อจิรัตน์ทำไอศกรีมของเขาหล่น จิรันตร์หัวเราะ ทำให้พ่อของเขามองเขาด้วยสายตาห่วงใย
241
- 239,1,จิรัตน์,จิรันตร์,เขา,มองเขา,David Bender,เมื่อจิรัตน์ทำไอศกรีมของเขาหล่น จิรันตร์หัวเราะ ทำให้พ่อของเขามองเขาด้วยสายตาดุดัน
242
- 240,0,ไตเติ้ล,ทศพล,ของเขา,ขาของเขาปวดเมื่อย,David Bender,ระหว่างไตเติ้ลอุ้มทศพลขึ้นบนบันไดวน ขาของเขาปวดเมื่อย
243
- 241,1,ไตเติ้ล,ทศพล,ของเขา,ขาของเขาแกว่งไปมา,David Bender,ระหว่างไตเติ้ลอุ้มทศพลขึ้นบนบันไดวน ขาของเขาแกว่งไปมา
244
- 242,0,คุณพ่อ,เด็กชาย,ของเขา,อ้อมแขนของเขา,David Bender,คุณพ่ออุ้มเด็กชายที่นอนหลับอยู่บนอ้อมแขนของเขา
245
- 243,1,คุณพ่อ,เด็กชาย,ของเขา,เปลนอนของเขา,David Bender,คุณพ่ออุ้มเด็กชายที่นอนหลับอยู่บนเปลนอนของเขา
246
- 244,0,หญิงท่านนั้น,เด็กผู้หญิง,ของเธอ,หน้าอกของเธอ,David Bender,หญิงท่านนั้นจับตัวเด็กผู้หญิงแนบประชิดกับหน้าอกของเธอ
247
- 245,1,หญิงท่านนั้น,เด็กผ��้หญิง,ของเธอ,ขัดเจตนาของเธอ,David Bender,หญิงท่านนั้นจับตัวเด็กหญิงโดยขัดเจตนาของเธอ
248
- 246,0,ผู้ปกครองมัณฑนา,มัณฑนาและธนศาล,พวกเขา, พวกเขาโกรธอย่างมาก,David Bender,ผู้ปกครองมัณฑนากลับบ้าน และพบเธอกำลังมีเพศสัมพันธ์กับแฟนหนุ่มของเธอธนศาล พวกเขาโกรธอย่างมาก
249
- 247,1,ผู้ปกครองมัณฑนา,มัณฑนาและธนศาล,พวกเขา,พวกเขาอายอย่างมาก,David Bender,ผู้ปกครองมัณฑนากลับบ้าน และพบเธอกำลังมีเพศสัมพันธ์กับแฟนหนุ่มของเธอธนศาล พวกเขาอายอย่างมาก
250
- 248,0,นางแพทย์บุษบา,เกตุ,เธอ,เธอเกษียณแล้ว,David Bender,นางแพทย์บุษบาแจ้งให้เกตุทราบว่าเธอเกษียณแล้ว พร้อมเสนอตัวเลือกสำหรับการรักษาในอนาคต
251
- 249,1,นางแพทย์บุษบา,เกตุ,เธอ,เธอเป็นมะเร็ง,David Bender,นางแพทย์บุษบาแจ้งให้เกตุทราบว่าเธอเป็นมะเร็ง พร้อมเสนอตัวเลือกสำหรับการรักษาในอนาคต
252
- 250,0,นที,ชลลธี,เขา,เขาเห็นอกเห็นใจมาก,David Bender,นทีจำเป็นต้องห้ามชลลธีไม่ให้เล่นกับนกที่บาดเจ็บอยู่ เขาเห็นอกเห็นใจมาก
253
- 251,1,นที,ชลลธี,เขา,เขาทารุณมาก,David Bender,นทีจำเป็นต้องห้ามชลลธีไม่ให้เล่นกับนกที่บาดเจ็บอยู่ เขาทารุณมาก
254
- 252,0,พีช,สกาย ,เขา,เขาอยากจะ,David Bender,พีชได้รับตั๋วฟรีสำหรับงานแสดง แต่เขามอบให้กับสกาย แม้เขาอยากจะดูมันมาก
255
- 253,1,พีช,สกาย ,เขา,เขาอยากจะ,David Bender,พีชได้รับตั๋วฟรีสำหรับงานแสดง แต่เขามอบให้กับสกาย เพราะเขาอยากจะดูมันมาก
256
- 254,0,พีช,สกาย ,เขา,เขาไม่ค่อยอยากจะ,David Bender,พีชได้รับตั๋วฟรีสำหรับงานแสดง แต่เขามอบให้กับสกาย เพราะเขาไม่ค่อยอยากจะดูมัน
257
- 255,0,นานา,บลู,เธอ,เธอไม่หิว,"""Linguistic Problems and Complexities"" http://www.csi.uottawa.ca/tanka/files/complexities.html",นานาส่งลูกอมให้บลู เพราะเธอไม่หิว
258
- 256,1,นานา,บลู,เธอ,เธอหิว,"""Linguistic Problems and Complexities"" http://www.csi.uottawa.ca/tanka/files/complexities.html",นานาส่งลูกอมให้บลู เพราะเธอหิว
259
- 257,0,ลูกมะนาว,ต้นมะนาว ,มัน,มันกลับดูเหมือนหลอดไฟ,Ernest Davis,ฉันตั้งใจจะวาดภาพแปลงผลไม้ ที่มีลูกมะนาวบนต้นมะนาว แต่มันกลับดูเหมือนหลอดไฟ
260
- 258,1,ลูกมะนาว,ต้นมะนาว ,มัน,มันกลับดูเหมือนเสาโทรศัพท์,Ernest Davis,ฉันตั้งใจจะวาดภาพแปลงผลไม้ ที่มีลูกมะนาวบนต้นมะนาว แต่มันกลับดูเหมือนเสาโทรศัพท์
261
- 259,0,ไทม์,ไนท์,เขา,เขาถูกปฎิเสธ,From (Rahman and Ng 2012),ไทม์ขอให้ไนท์ช่วย แต่เขาถูกปฎิเสธ
262
- 260,1,ไทม์,ไนท์,เขา,เขาปฎิเสธ,From (Rahman and Ng 2012),ไทม์ขอให้ไนท์ช่วย แต่เขาปฎิเสธ
263
- 261,0,เศรษฐา,ทักษิณ,เขา,เข��เป็นที่นิยมน้อยกว่า,Modified from (Rahman and Ng 2012),เศรษฐายกตำแหน่งประธานาธิบดีให้กับทักษิณ เพราะเขาเป็นที่นิยมน้อยกว่า
264
- 262,1,เศรษฐา,ทักษิณ,เขา,เขาเป็นที่นิยมมากกว่า,Modified from (Rahman and Ng 2012),เศรษฐายกตำแหน่งประธานาธิบดีให้กับทักษิณ เพราะเขาเป็นที่นิยมมากกว่า
265
- 263,0,นุ่น,ตาล,เธอ,เธอเห็น,Modified from (Rahman and Ng 2012),นุ่นไม่ยอมส่งลูกบอลให้ตาล แม้เธอเห็นว่าเธอว่าง
266
- 264,1,นุ่น,ตาล,เธอ,เธอว่าง,Modified from (Rahman and Ng 2012),นุ่นไม่ยอมส่งลูกบอลให้ตาล แม้เธอว่าง
267
- 265,0,ปีกผีเสื้อ,โต๊ะ ,มัน,มันหัก,(Winograd 1971),ฉันวางปีกผีเสื้อไว้บนโต๊ะ และมันหัก
268
- 266,1,หนังสือเล่มหนา,โต๊ะ ,มัน,มันพัง,(Winograd 1971),ฉันวางหนังสือเล่มหนาไว้บนโต๊ะ และมันพัง
269
- 267,0,พริ้ม,ครูฝึก,เธอ,เธอทนไม่ได้,Modified from a headline in People Magazine http://www.people.com/article/madonna-fired-trainer-slept-with-boyfriend-manila-tour-stop,พริ้มไล่ครูฝึกของเธอออก เพราะเธอทนแฟนหนุ่มของเธอไม่ได้
270
- 268,1,พริ้ม,ครูฝึก,เธอ,เธอนอน,Modified from a headline in People Magazine http://www.people.com/article/madonna-fired-trainer-slept-with-boyfriend-manila-tour-stop,พริ้มไล่ครูฝึกของเธอออก เพราะเธอนอนกับแฟนหนุ่มของเธอ
271
- 269,0,พริ้ม,ครูฝึก,ของเธอ,แฟนหนุ่มของเธอ,Modified from a headline in People Magazine http://www.people.com/article/madonna-fired-trainer-slept-with-boyfriend-manila-tour-stop,พริ้มไล่ครูฝึกของเธอออก เพราะเธอนอนกับแฟนหนุ่มของเธอ
272
- 270,1,พริ้ม,ครูฝึก,ของเธอ,แฟนหนุ่มของเธอ,Modified from a headline in People Magazine http://www.people.com/article/madonna-fired-trainer-slept-with-boyfriend-manila-tour-stop,พริ้มไล่ครูฝึกของเธอออก เพราะเธอทนแฟนหนุ่มของเธอไม่ได้
273
- 271,0,พลอย,แพร,เธอ,เธอขโมยนาฬิกาข้อมือ,Leora Morgenstern,พลอยเชื่อว่าแพรสงสัยว่าเธอขโมยนาฬิกาข้อมือ
274
- 272,1,พลอย,แพร,เธอ,เธอขโมยนาฬิกาข้อมือ,Leora Morgenstern,พลอยเชื่อว่าแพรสลดใจที่เธอขโมยนาฬิกาข้อมือ
275
- 273,0,เชกสเปียร์,ออวิด,ของเขา,งานประพันธุ์ของเขา,Ernest Davis (coming out of a Facebook discussion with Michael Witbrock),หนังสือเล่มนี้ช่วยให้เชกสเปียร์รู้จักออวิด มันเป็นอิทธิพลหลักในงานประพันธ์ของเขา
276
- 274,1,เชกสเปียร์,เกอเธ่,ของเขา,งานประพันธุ์ของเขา,Ernest Davis (coming out of a Facebook discussion with Michael Witbrock),หนังสือเล่มนี้ช่วยให้เชกสเปียร์รู้จักเกอเธ่ มันเป็นอิทธิพลหลักในงานประพันธ์ของเขา
277
- 275,1,เชกสเปียร์,ออวิด,ของเขา,งานประพันธ์ระดับชั้นครูของเขา,Ernest Davis (coming out of a Facebook discussion with Michael Witbrock),หนังสือเล่มนี้ช่วยให้เชกสเปียร์รู้จักออวิด มันคืองานประพันธ์ระดับชั้นครูของเขา
278
- 276,0,เชกสเปียร์,เกอเธ่,ของเขา,งานประพันธ์ระดับชั้นครูของเขา,Ernest Davis (coming out of a Facebook discussion with Michael Witbrock),หนังสือเล่มนี้ช่วยให้เชกสเปียร์รู้จักเกอเธ่ มันคืองานประพันธ์ระดับชั้นครูของเขา
279
- 277,0,สายป่าน,ปุ้ย,เธอ,เธอมักจะโชคดี,Sabri Meeran and Ernest Davis,สายป่านมองหาปุ้ย เพื่อนของเธอในกลุ่มคนหนาแน่น เนื่องจากเธอมักจะโชคดี สายป่านจึงพบเธอได้อย่างรวดเร็ว
280
- 278,1,สายป่าน,ปุ้ย,เธอ,เธอใส่ผ้าโพกหัวสีแดง,Sabri Meeran and Ernest Davis,สายป่านมองหาปุ้ย เพื่อนของเธอในกลุ่มคนหนาแน่น เนื่องจากเธอใส่ผ้าโพกหัวสีแดง สายป่านจึงพบเธอได้อย่างรวดเร็ว
281
- 279,0,ดอน,ศุภชัย,เขา,เขาเป็น,Sabri Meeran,ในเกมวิ่งไล่จับ ดอนวิ่งไล่ศุภชัย เพราะเขาเป็น
282
- 280,1,ดอน,ศุภชัย,เขา,เขาเป็น,Sabri Meeran,ในเกมวิ่งไล่จับ ดอนวิ่งหนีศุภชัย เพราะเขาเป็น
283
- 281,0,กลุ่มกรรมการ,แชทบอท,พวกนั้น,พวกนั้นโง่เขลามาก,Sabri Meeran,การประกวดสิ่งประดิษฐ์และนวัตกรรม กลุ่มกรรมการไม่สามารถเดาได้ว่าผู้ตอบกลุ่มไหนคือแชทบอทเพราะพวกนั้นโง่เขลามาก
284
- 282,1,กลุ่มกรรมการ,แชทบอท,พวกนั้น,พวกนั้นฉลาดล้ำมาก,Sabri Meeran,การประกวดสิ่งประดิษฐ์และนวัตกรรม กลุ่มกรรมการไม่สามารถเดาได้ว่าผู้ตอบกลุ่มไหนคือแชทบอทเพราะพวกนั้นฉลาดล้ำมาก
285
- 283,0,GrWQWu8JyC,Inwza55YO,มัน,มันถูกลืมได้ง่าย,Sabri Meeran,"ผู้ใช้ได้เปลี่ยนรหัสผ่านจาก ""GrWQWu8JyC"" เป็น ""Inwza55YO"" เพราะมันถูกลืมได้ง่าย"
286
- 284,1,GrWQWu8JyC,Inwza55YO,มัน,มันง่ายต่อการจดจำ,Sabri Meeran,"ผู้ใช้ได้เปลี่ยนรหัสผ่านจาก ""GrWQWu8JyC"" เป็น ""Inwza55YO"" เพราะมันง่ายต่อการจดจำ"
287
- ,,,,,,,
288
- ,,,,,,,
289
- ,,,,,,,
290
- ,,,,,,,
291
- ,,,,,,,
292
- 289,,,,,,,
293
- 290,,,,,,,