text
stringlengths 0
342
|
|---|
Vötnin öll, er áður féllu |
undan hárri fjallaþröng, |
skelfast, dimmri hulin hellu, |
hrekjast fram um undirgöng. |
Öll þau hverfa að einu lóni, |
elda þar sem flóði sleit. |
Djúpið mæta, mest á Fróni, |
myndast á í breiðri sveit. |
Kyrrt er hrauns á breiðum boga, |
blundar land í þráðri ró. |
Glaðir næturglampar loga, |
geislum sá um hæð og mó. |
Brestur þá og yzt með öllu |
í undirhvelfing hraunið sökk. |
Dunar langt um himinhöllu. |
Hylur djúpið móða dökk. |
Svo er treyst með ógn og afli |
alþjóð minni helgað bjarg. |
Breiður, þakinn bláum skafli, |
bundinn treður foldarvarg. |
Grasið þróast grænt í næði, |
glóðir þar sem runnu fyrr. |
Styður völlinn bjarta bæði |
berg og djúp. Hann stendur kyrr. |
Hver vann hér svo að með orku? |
Aldrei neinn svo vígi hlóð. |
Búinn er úr bálastorku |
bergkastali frjálsri þjóð. |
Drottins hönd þeim vörnum veldur. |
Vittu, barn, sú hönd er sterk. - |
Gat ei nema guð og eldur |
gjört svo dýrðlegt furðuverk. |
Hamragirðing há við austur |
Hrafna- rís úr breiðri -gjá. |
Varnameiri veggur traustur |
vestrið slítur bergi frá. |
Glöggt ég skil, hví Geitskór vildi |
geyma svo hið dýra þing. |
Enn þá stendur góð í gildi |
gjáin, kennd við almenning. |
Heiðarbúar! glöðum gesti |
greiðið för um eyðifjöll! |
Einn ég treð með hundi og hesti |
hraun - og týnd er lestin öll. |
Mjög þarf nú að mörgu að hyggja, |
mikið er um dýrðir hér! |
Enda skal ég úti liggja, |
engin vættur grandar mér. |
### DALVÍSA |
Fífilbrekka, gróin grund, |
grösug hlíð með berjalautum, |
flóatetur, fífusund, |
fífilbrekka, smáragrund! |
Yður hjá ég alla stund |
uni bezt í sæld og þrautum, |
fífilbrekka, gróin grund, |
grösug hlíð með berjalautum! |
Gljúfrabúi, gamli foss, |
gilið mitt í klettaþröngum, |
góða skarð með grasa hnoss, |
gljúfrabúi, hvítur foss! |
Verið hefur vel með oss, |
verða mun það ennþá löngum, |
gljúfrabúi, gamli foss, |
gilið mitt í klettaþröngum! |
Bunulækur blár og tær, |
bakkafögur á í hvammi, |
sólarylur, blíður blær, |
bunulækur fagurtær, |
yndið vekja ykkur nær |
allra bezt í dalnum frammi, |
bunulækur blár og tær, |
bakkafögur á í hvammi! |
Hnjúkafjöllin himinblá, |
hamragarðar, hvítir tindar, |
heyjavöllinn horfið á, |
hnjúkafjöllin hvít og blá! |
Skýlið öllu, helg og há, |
hlífið dal, er geisa vindar, |
hnjúkafjöllin himinblá, |
hamragarðar, hvítir tindar! |
Sæludalur, sveitin bezt! |
Sólin á þig geislum helli, |
snemma risin, seint þó setzt. |
Sæludalur, prýðin bezt! |
Þín er grundin gæðaflest, |
gleðin æsku, hvíldin elli. |
Sæludalur, sveitin bezt, |
sólin á þig geislum helli. |