id
stringlengths 1
7
| url
stringlengths 31
380
| title
stringlengths 1
243
| text
stringlengths 1
819k
|
---|---|---|---|
5801691 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Verdrag%20van%20Parijs%20%281796%29 | Verdrag van Parijs (1796) | Verdrag van Parijs (mei 1796), einde van de Eerste Coalitieoorlog tussen Frankrijk en Piëmont-Sardinië
Verdrag van Parijs (oktober 1796), einde van de Eerste Coalitieoorlog tussen Frankrijk en Napels-Sicilië
Verdrag van Parijs (november 1796), einde van de Eerste Coalitieoorlog tussen Frankrijk en het hertogdom Parma
Zie ook
Verdrag van Parijs in het algemeen |
5801695 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202701%20t/m%202710 | Zonsverduisteringen van 2701 t/m 2710 | De periode 2701 t/m 2710 bevat 24 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
5 totale
8 ringvormige
2 hybride
9 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801696 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202711%20t/m%202720 | Zonsverduisteringen van 2711 t/m 2720 | De periode 2711 t/m 2720 bevat 23 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
8 ringvormige
1 hybride
8 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801697 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Fange%20de%20l%27Ab%C3%AEme | Fange de l'Abîme | Fange de l'Abîme (Frans:Réserve naturelle domaniale Fange de l'Abîme) is een natuurreservaat op het plateau van Croix Scaille in de Ardennen in Gedinne in de Belgische provincie Namen. Het reservaat van 8 hectare in het Natuurpark Zuidelijke Ardennen werd opgericht in 1985 en omvat het overblijvende veengebied; het werd geklasseerd als Site de grand intérêt biologique. Het natuurgebied is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied Vallée de la Hulle; de Hulle ontspringt er. Een plankenpad slingert door het reservaat heen. Tussen 2006 en 2009 werd een Life-project uitgevoerd waarbij venen werden hersteld en ruimte werd gecreëerd voor natuurlijk loofbos. In de Fange de l'Abîme groeit de zeldzame varensoort koningsvaren en ook veenorchis. In het reservaat komt roodborsttapuit, adder, nachtzwaluw en klapekster voor.
Afbeeldingen
Externe links
Natuurpark Zuidelijke Ardennen
Waals ministerie van Milieu
Fange de l'Abîme
Natura 2000 in België
Natuurreservaat in België
Natuurgebied in Namen (provincie)
Hoogveengebied |
5801698 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202721%20t/m%202730 | Zonsverduisteringen van 2721 t/m 2730 | De periode 2721 t/m 2730 bevat 23 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
11 ringvormige
0 hybride
6 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801699 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202731%20t/m%202740 | Zonsverduisteringen van 2731 t/m 2740 | De periode 2731 t/m 2740 bevat 24 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
9 ringvormige
0 hybride
8 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801700 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202741%20t/m%202750 | Zonsverduisteringen van 2741 t/m 2750 | De periode 2741 t/m 2750 bevat 24 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
9 ringvormige
0 hybride
9 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801702 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Chirik | Chirik | Chirik (Hebreeuws: חִירִיק) is één van de Hebreeuwse diakritische tekens (nikoed) die, voornamelijk in religieuze teksten, gebruikt wordt om klinkers in te voegen (vocaliseren). In het moderne Hebreeuws wordt deze gebruikt om de i-klank /i/ zoals deze in diep aan te duiden.
Wanneer er wordt geschreven met nikoed, zal men na de letter met chirik vaak nog een extra jod toevoegen. Dit noemt men chirik male (Hebreeuws: חִירִיק מָלֵא, "volledige chirik") of chirik jod. Schrijft men zonder nikoed, dan wordt de jod eerder gebruikt als leesmoeder, de voornaamste uitzondering zijnde met de i in een lettergreep die eindigt op een 'sjwa nach'.
In het Jiddisch wordt de chirik onder een letter geplaatst en gebruikt in combinatie met jod om de i-klank /ɪ/ zoals deze in schip uit te komen. Daarnaast gebruikt men in het Jiddisch ook een chirik onder de jod ( יִ ), zo wordt de klank /i:/ bekomen.
Hebreeuws alfabet |
5801706 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202751%20t/m%202760 | Zonsverduisteringen van 2751 t/m 2760 | De periode 2751 t/m 2760 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
9 ringvormige
0 hybride
9 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801707 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202761%20t/m%202770 | Zonsverduisteringen van 2761 t/m 2770 | De periode 2761 t/m 2770 bevat 24 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
10 ringvormige
0 hybride
7 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801708 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202771%20t/m%202780 | Zonsverduisteringen van 2771 t/m 2780 | De periode 2771 t/m 2780 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
9 ringvormige
0 hybride
9 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801709 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202781%20t/m%202790 | Zonsverduisteringen van 2781 t/m 2790 | De periode 2781 t/m 2790 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
9 ringvormige
0 hybride
10 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801710 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202791%20t/m%202800 | Zonsverduisteringen van 2791 t/m 2800 | De periode 2791 t/m 2800 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
10 ringvormige
0 hybride
9 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801711 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202801%20t/m%202810 | Zonsverduisteringen van 2801 t/m 2810 | De periode 2801 t/m 2810 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
8 ringvormige
1 hybride
9 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801712 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202811%20t/m%202820 | Zonsverduisteringen van 2811 t/m 2820 | De periode 2811 t/m 2820 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
10 ringvormige
0 hybride
8 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801713 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202821%20t/m%202830 | Zonsverduisteringen van 2821 t/m 2830 | De periode 2821 t/m 2830 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
5 totale
8 ringvormige
2 hybride
10 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801714 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202831%20t/m%202840 | Zonsverduisteringen van 2831 t/m 2840 | De periode 2831 t/m 2840 bevat 26 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
8 ringvormige
0 hybride
11 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801715 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202841%20t/m%202850 | Zonsverduisteringen van 2841 t/m 2850 | De periode 2841 t/m 2850 bevat 26 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
5 totale
8 ringvormige
2 hybride
11 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801716 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202851%20t/m%202860 | Zonsverduisteringen van 2851 t/m 2860 | De periode 2851 t/m 2860 bevat 24 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
9 ringvormige
1 hybride
7 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801717 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202861%20t/m%202870 | Zonsverduisteringen van 2861 t/m 2870 | De periode 2861 t/m 2870 bevat 26 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
5 totale
9 ringvormige
1 hybride
11 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801718 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202871%20t/m%202880 | Zonsverduisteringen van 2871 t/m 2880 | De periode 2871 t/m 2880 bevat 26 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
9 ringvormige
1 hybride
10 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801719 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202881%20t/m%202890 | Zonsverduisteringen van 2881 t/m 2890 | De periode 2881 t/m 2890 bevat 27 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
8 ringvormige
1 hybride
12 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801720 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202891%20t/m%202900 | Zonsverduisteringen van 2891 t/m 2900 | De periode 2891 t/m 2900 bevat 24 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
8 totale
10 ringvormige
0 hybride
6 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801721 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202901%20t/m%202910 | Zonsverduisteringen van 2901 t/m 2910 | De periode 2901 t/m 2910 bevat 27 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
8 ringvormige
1 hybride
12 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801722 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202911%20t/m%202920 | Zonsverduisteringen van 2911 t/m 2920 | De periode 2911 t/m 2920 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
9 ringvormige
0 hybride
9 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801723 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202921%20t/m%202930 | Zonsverduisteringen van 2921 t/m 2930 | De periode 2921 t/m 2930 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
8 ringvormige
1 hybride
10 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801724 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202931%20t/m%202940 | Zonsverduisteringen van 2931 t/m 2940 | De periode 2931 t/m 2940 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
10 ringvormige
0 hybride
8 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801725 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202941%20t/m%202950 | Zonsverduisteringen van 2941 t/m 2950 | De periode 2941 t/m 2950 bevat 24 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
8 ringvormige
2 hybride
7 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801726 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202951%20t/m%202960 | Zonsverduisteringen van 2951 t/m 2960 | De periode 2951 t/m 2960 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
8 ringvormige
0 hybride
10 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801727 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202961%20t/m%202970 | Zonsverduisteringen van 2961 t/m 2970 | De periode 2961 t/m 2970 bevat 24 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
4 totale
8 ringvormige
3 hybride
9 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801728 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202971%20t/m%202980 | Zonsverduisteringen van 2971 t/m 2980 | De periode 2971 t/m 2980 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
8 ringvormige
0 hybride
10 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801729 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202981%20t/m%202990 | Zonsverduisteringen van 2981 t/m 2990 | De periode 2981 t/m 2990 bevat 23 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
6 totale
8 ringvormige
3 hybride
6 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801730 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonsverduisteringen%20van%202991%20t/m%203000 | Zonsverduisteringen van 2991 t/m 3000 | De periode 2991 t/m 3000 bevat 25 zonsverduisteringen. Deze zijn onderverdeeld in de volgende typen:
7 totale
7 ringvormige
1 hybride
10 gedeeltelijke
Overzicht
Onderstaand overzicht bevat alle details van deze zonsverduisteringen.
Legenda
Zie ook
Lijst van zonsverduisteringen
Lijsten van zonsverduisteringen |
5801732 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Damir%20Krupalija | Damir Krupalija | Damir Krupalija (Sarajevo, 13 juni 1979) is een Bosnisch voormalig basketballer.
Carrière
Krupalija ontvluchtte Bosnië naar Tsjechië en later Amerika als een tiener. Krupalija speelde collegebasketbal voor de Illinois Fighting Illini van 1998 tot 2002. Hij maakte zijn profdebuut voor het Poolse KK Włocławek in 2002 en speelde er een seizoen en werd er landskampioen en MVP in de finale. Het seizoen erop tekende hij bij de Belgische eersteklasser Spirou Charleroi waar hij vier jaar speelde. Hij werd in 2004 Belgisch landskampioen. Van 2007 tot 2010 speelde hij voor het Franse JDA Dijon.
Van 2010 tot 2011 speelde hij voor het Franse Hyères-Toulon Var Basket. In november 2011 tekende hij bij Bilbao Basket maar speelde er maar iets meer dan een maand. Hij speelde in 2013 nog kort voor het Bosnische KK Vogošća. In oktober 2013 tekende hij bij het Cypriotische Apollon Limassol BC waar hij speelde tot februari 2014. In maart 2014 tekende hij bij Spirou Charleroi voor de rest van het seizoen. In augustus 2014 tekende hij bij het Franse SLUC Nancy en speelde er tot december 2014. Van januari 2015 tot maart 2015 speelde hij opnieuw in Cyprus ditmaal bij Keravnos BC. Hij speelde nog een laatste seizoen bij KK Bosna Royal en werd er daarna ook manager.
Erelijst
Pools landskampioen: 2003
Belgisch landskampioen: 2004
Bosnisch basketballer |
5801734 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hillary%20Monahan | Hillary Monahan | Hillary Monahan, ook bekend onder de pseudoniemen Eva Darrows en Thea De Salle, is een Amerikaans schrijfster. Ze is vooral bekend van haar debuut MARY: The Summoning, wat de New York Times-bestsellerlijst haalde. Ze schrijft youngadult-, horror-, urban fantasy- en romantische boeken.
Biografie
Monahan beschrijft zichzelf als voornamelijk een horrorschrijfster. Haar vijfde youngadultboek, The Hollow Girl, is gebaseerd op haar Welsh-Romani-achtergrond.
Bibliografie
Als Hillary Monahan
Monahans eerste boek, MARY: The Summoning, is de eerste uit een serie en vertelt over een groep tieners die een geest probeert aan te roepen. De geest blijkt een Bloody Mary te zijn die de groep begint te achtervolgen. Het boek werd in 2014 door Disney-Hyperion uitgebracht en kwam direct binnen op plaats 2 van de New York Times-bestsellerlijst. Het tweede deel, MARY: Unleashed, verscheen in 2015.
Monahans eerste fantasyboek voor volwassenen, Snake Eyes, is de derde in de serie Gods & Monsters. De twee voorgaande delen waren geschreven door Chuck Wendig en Steven Blackmoore. Snake Eyes vertelt over Lamia, een vrouwelijke demon uit de Griekse mythologie, die haar moeder verlaat en vervolgens in een strijd met mythologische figuren verwikkeld raakt. Het boek werd in 2016 uitgegeven door Abaddon Books.
Haar vijfde boek, The Hollow Girl, vertelt over een Welshe tiener die op brute wijze wraak probeert te nemen op een jongen die haar verkracht heeft. Daarbij maakt ze gebruik van geweld en magie. Het boek verscheen in 2017 bij Delacorte.
Als Eva Darrows
Haar eerste youngadultboek, The Awesome, schreef Monahan onder het pseudoniem Eva Darrows. Het boek werd in 2015 uitgebracht door Ravenstone en vertelt over een zeventien jaar oude spokenjager die haar maagdelijkheid wil verliezen om uiteindelijk op vampieren te kunnen jagen. Publishers Weekly liet zich positief uit over het boek. Andere boeken van Monahan onder dit pseudoniem zijn:
Dead Little Mean Girl (Harlequin Teen, 2017)
Belly Up (Inkyard Press, 2019)
Als Thea De Salle
Monahans eerste romantische boek voor volwassen, NOLA Nights, bestaat uit drie delen. Het eerste deel, The King of Bourbon Street, werd in 2017 gepubliceerd door Pocket Star. Monahan gebruikte voor dit boek het pseudoniem Thea de Salle.
De andere twee boeken uit de serie zijn The Queen of Dauphine Street (2017) en The Lady of Royale Street (2017).
Korte verhalen
Monahan heeft een verhaal ingediend voor His Hideous Heart, een serie uit 2019 van Dahlia Adler die verhalen van Edgar Allan Poe opnieuw verteld. Andere schrijvers in de serie zijn onder andere Kendare Blake, Rin Chupeco, Lamar Giles, Tiffany Jackson en Stephanie Kuehn. De serie is verschenen bij Flatiron Books.
Externe link
Officiële website
Amerikaans schrijver |
5801735 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Achraf%20Ed%20Doghmy | Achraf Ed Doghmy | Achraf Ed Doghmy (19 november 1999) is een Marokkaans wielrenner die anno 2023 rijdt bij de amateurploeg Kawkab AC Marrakech.
Carrière
In 2022 werd Ed Doghmy voor het eerst nationaal kampioen op de weg; in 2023 prolongeerde hij deze titel. Daarnaast nam hij in 2023 veelal deel aan meerdaagse etappewedstrijden op Afrikaanse bodem. Zijn etappe overwinningen behaald hij in sprintetappes. Bij de wedstrijden waar hij aan deelnam reed hij veelal namens zijn land Marokko. Desondanks neemt hij deel aan wedstrijden namens de amateurploeg Kawkab AC Marrakech.
Overwinningen
2022
Marokkaans kampioen op de weg, elite
Challenge du Prince - Trophée Princier
2023
5e etappe Ronde van Sahel
Afrikaans kampioenschap, wegwedstrijd
1e etappe Ronde van Bénin
Eind- en puntenklassement Ronde van Bénin
8e etappe Ronde van Kameroen
Marokkaans kampioen op de weg, elite
Ploegentijdrit op de Pan-Arabische Spelen
1e etappe Grote Prijs Chantal Biya
4e etappe Ronde van Burkina Faso
Marokkaans wielrenner |
5801736 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Place%20Ducale | Place Ducale | De Place Ducale is het centrale plein van Charleville in de Franse stad Charleville-Mézières.
Het plein van 126 bij 90 meter vertoont gelijkenissen met de Place des Vosges in Parijs; de Place Ducale werd ontworpen door Clément Métezeau (1581-1652), broer van Louis Métezaeau, vermoedelijk architect van de Place des Vosges. De Place Ducale is omringd door 24 17e-eeuwse paviljoenen uit honingkleurige Dom-le-Mesnil-steen en rode baksteen, met arcaden. Tevens ligt hier het stadhuis uit 1843, op de plek waar het (nooit gebouwde) hertogelijke paleis was gepland door hertog Carlo I Gonzaga.
Op nummer 31 is het Musée de l'Ardenne gevestigd, met archeologische vondsten, wapens, schilderijen en een apotheek uit 1756.
Externe links
Visit Ardenne
Stad Charleville-Mézières
Plein in Frankrijk
Charleville-Mézières |
5801738 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Planet%20Earth%20III | Planet Earth III | Planet Earth III is een achtdelige documentaireserie uit 2023, geproduceerd door de BBC en het derde deel in de Planet Earth-serie. Het is een vervolg op Planet Earth uit 2006 en Planet Earth II uit 2016. De serie wordt gepresenteerd en verteld door David Attenborough. De serie ging in première in het Verenigd Koninkrijk op 22 oktober 2023 op BBC One.
Op 29 september 2023 werd bevestigd dat de soundtrack en trailermuziek van de serie is gecomponeerd en geproduceerd door Hans Zimmer in samenwerking met Bastille ("Pompeii MMXXIII") en Raye ("Mother Nature").
Afleveringen
Coasts
Ocean
Deserts & Grasslands
Freshwater
Forests
Extremes
Human
Heroes
Ontvangst
Op Rotten Tomatoes heeft Planet Earth III een waarde van 100% en een gemiddelde score van 8,80/10, gebaseerd op 7 recensies. Op Metacritic heeft de film een gemiddelde score van 88/100, gebaseerd op 4 recensies.
Externe links
Officiële website (BBC One - Planet Earth III)
Documentaireprogramma op televisie
Programma van de BBC
Natuurfilm
Dierenprogramma |
5801763 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Malvestiti | Malvestiti | Maurizio Malvestiti (1953), een Italiaans priester
Piero Malvestiti (1899–1964), een Italiaans politicus
Federico Malvestiti (2000), een Italiaans autocoureur |
5801764 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Mamau | Mamau | Mamau (Neder-Oostenrijk), een voormalige gemeente in Neder-Oostenrijk
Taneti Maamau (1960), een Kiribatisch politicus |
5801765 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Power%20Macintosh%204400 | Power Macintosh 4400 | De Power Macintosh 4400 (ook aangeboden als Power Macintosh 7220 in sommige delen van de wereld) is een personal computer ontworpen, gefabriceerd en verkocht door Apple Computer van november 1996 tot februari 1998. Deze computer verschilt van andere Macintosh-modellen doordat hij gebouwd is met industriestandaard onderdelen zoals een IDE-harde schijf en een ATX-achtige voeding.
De 4400 kwam op de markt in een periode dat er veel Macintosh-klonen beschikbaar waren, vaak tegen scherpere prijzen dan die van Apple. Het moederbord van de 4400 was door Apple ontworpen maar werd tot dan alleen in Macintosh-klonen gebruikt. De computer gebruikt een standaard desktop-pc-behuizing in gebogen plaatmetaal, inclusief scherpe randen. In tegenstelling tot andere Macintosh-modellen schakelt de voeding van de 4400 niet automatisch tussen 110 en 230V.
In februari 1997 kreeg de 4400 een upgrade met een 200 MHz 603e-processor. Dit model was ook beschikbaar in een "PC Compatible"-uitvoering met een 166 MHz PC-coprocessorkaart met 16 MB RAM en een Cyrix 6x86 CPU.
Dit was de enige Power Macintosh die ontworpen werd op basis van goedkope productietechnieken. De 4400 werd opgevolgd door de Power Macintosh G3 Desktop, die vergelijkbaar geprijsd was met de 4400.
Modellen
Beschikbaar vanaf 7 november 1996:
Power Macintosh 4400/160: basisversie voor de Europese markt zonder L2-cache en zonder Ethernet.
Beschikbaar vanaf 17 februari 1997:
Power Macintosh 4400/200: wereldwijd aangeboden, behalve in het Verre Oosten.
Power Macintosh 7220/200: aangeboden in het Verre Oosten.
Beschikbaar vanaf 4 april 1997:
Power Macintosh 4400/200 PC Compatible: Identiek aan de 4400/200 maar met een extra PC-coprocessorkaart die het mogelijk maakt om MS-DOS en Windows 95 te draaien.
Power Macintosh 7220/200 PC Compatible: Identiek aan de 4400/200 PC Compatible, aangeboden in Europa en het Verre Oosten.
Specificaties
Processor: PowerPC 603e @ 160 of 200 MHz
FPU : geïntegreerd in de processor
PMMU : geïntegreerd in de processor
Systeembus snelheid: 40 MHz
ROM-grootte: 4 MB
Databus: 64 bit
RAM-type: 60 ns 168-pin DIMM
Standaard RAM-geheugen: 16-32 MB
Uitbreidbaar tot maximaal 160 MB
RAM-sleuven: 3
Standaard video-geheugen: 1 MB EDO DRAM
Uitbreidbaar tot maximaal 4 MB EDO DRAM
Standaard diskettestation: 3,5-inch, 1,44 MB (manueel)
Standaard harde schijf: 1,2 of 2,0 GB (IDE)
Standaard optische schijf: 8x of 12x CD-ROM
Uitbreidingssleuven:
4400/160: 3 PCI
4400/200: 2 PCI, Comm-II
Type batterij: 4,5 volt Alkaline
Uitgangen:
1 ADB-poort (mini-DIN 4) voor toetsenbord en muis
1 video-poort (DB-15)
1 SCSI-poort (DB-25)
2 seriële GeoPort poorten (mini-DIN-9)
1 audio-uit (3,5 mm jackplug)
1 microfoon (3,5 mm jackplug)
1 Ethernet (RJ-45)
Ondersteunde systeemversies: 7.5.3 t/m 9.1
Afmetingen: 13,8 cm × 38,4 cm × 44,1 cm (hxbxd)
Gewicht: 10,9 kg
Macintosh-computer |
5801766 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Manaka | Manaka | Matsemela Manaka (1956–1998), een Zuid-Afrikaans theatermaker
Mikio Manaka (1969), een Japans voetballer
Yasuo Manaka (1971), een Japans voetballer |
5801769 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20personen%20overleden%20in%20november%202023 | Lijst van personen overleden in november 2023 | Dit is een lijst van bekende personen die zijn overleden in november 2023.
1 november
november
11 |
5801770 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lise%20Van%20Maldeghem | Lise Van Maldeghem | Lise Van Maldeghem (ca. 2003) is een Belgisch korfbalster.
Levensloop
Van Maldeghem was actief bij Voorwaarts. In 2023-'24 maakte ze de overstap naar het Nederlandse PKC.
Daarnaast maakt ze deel uit van het Belgisch korfbalteam. Met de Belgian Diamonds behaalde ze onder meer brons op het wereldkampioenschap van 2023 te Taipei.
Haar tweelingzus Joke is ook actief in het korfbal.
Belgisch korfballer |
5801771 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Berg%C3%B6n%20%28%C3%85land%29 | Bergön (Åland) | Bergön is een eiland behorend tot de gemeente Saltvik in de autonome Finse regio Åland. Het oppervlak is 43,2 hectare en de grootste lengte, in noord-zuidrichting, is 1,4 kilometer. Het terrein bestaat uit heide, bosbessen, sparrenbos en gemengd bos. Aan de oostkant van het eiland is het voormalige eilandje Hemören door de postglaciale opheffing vergroeid met Bergön en heeft zo de beschutte baai Fladan gevormd. Aan en nabij die baai staan negen gebouwen, waarvan drie woongebouwen.
Exclave
Het eiland ligt ten noorden van de gemeenten Sund en Vårdö, maar het is samen met enkele omliggende onbewoonde eilanden een exclave van de westelijker gelegen gemeente Saltvik.
Het onbewoonde eiland Bockholmen dat in deze exclave ligt, behoort dan weer tot de gemeente Vårdö, en is daarmee een enclave in een exclave.
Trivia
Bergön moet niet verward worden met het eiland Bergö, dat ten zuidoosten van Vårdö ligt.
Eiland van Saltvik |
5801772 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Likoma | Likoma | Likoma (district), district van Malawi
Likoma (eiland), eiland behorende tot bovengenoemd district
Likoma (stad), stad op bovengenoemd eiland, hoofdplaats van het gelijknamige district
Likoma (geslacht), geslacht van vlinders |
5801779 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Yana%20Wouters | Yana Wouters | Yana Wouters (10 juni 2006) is een Belgisch volleybalster.
Levensloop
Wouters begon op negenjarige leeftijd met volleyballen bij Jeval Alken. Ze liep school aan de Topsportschool Vilvoorde. Sinds 2022 werd ze daarnaast ook actief bij Asterix Avo Beveren. Met deze club won ze in 2023 zowel de landstitel als de Beker van België.
Belgisch volleyballer |
5801781 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Emmasingel | Emmasingel | Emmasingel (Eindhoven)
Emmasingel (Weert) |
5801785 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Maleisische%20prehistorie | Maleisische prehistorie | Maleisische prehistorie: het vroegste anatomisch moderne mens skelet op het schiereiland Maleisië, Perak-man, dateert van 11.000 jaar geleden en Perak-vrouw dateert van 8.000 jaar geleden, werden beide ontdekt in Lenggong. De locatie beschikt over een ongestoorde productieruimte voor steenwerktuigen, gemaakt met behulp van apparatuur zoals aambeelden en hamerstenen. De Tambun-rotskunst bevindt zich ook in Perak.
In Oost-Maleisië, in de Niahgrotten van Sarawak, zijn er bewijzen van de oudste menselijke resten in Maleisië, die 40.000 jaar oud zijn.
Geschiedenis van Maleisië |
5801790 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Berijpt%20trosvlies | Berijpt trosvlies | Het berijpt trosvlies (Botryobasidium pruinatum) is een schimmel behorend tot de familie Botryobasidiaceae. Hij komt voor op dood loofhout en zeldzamer op naaldhout. Het vormt resupinate, spinnewebachtige vruchtlichamen die groeien op de stammen van dode bomen. De soort wordt verspreid in het palearctisch gebied. Vruchtvorming vindt plaats in de lente en de herfst. Er is geen bekende anamorf van dit type.
Kenmerken
Uiterlijke kenmerken
Het berijpte trosvlies heeft webachtige vruchtlichamen die volledig aan het substraat is gegroeit en onder het vergrootglas enigszins netvormig lijken. Ze zijn grijs of okergeel gekleurd.
Microscopische kenmerken
Het heeft een monomitisch hyfensysteem, dat wil zeggen dat hij alleen bestaat uit generatieve hyfen die zich in een rechte hoek vertakken. De basale hyfen zijn geel of bruin, ruw, zeer breed (15-20 µm) en langcellig. De 5–8 µm brede subhymeniale hyfen zijn dunwandig, rijkelijk vertakt en ingelegd. De soort heeft geen cystidia of gespen. De voornamelijk 6-sporige, 15–25 x 7–10 µm basidia van de soort groeien in nesten en zijn subcilindrisch. Aan hun basis zijn ze eenvoudig gesepteerd. De sporen zijn ellipsvormig tot eivormig, 5–8 x 2,5–3,5 µm groot, glad en enigszins dikwandig.
Ecologie
De berijpt trosvlies is een saprobiont die dood hout van loofbomen en, zeldzamer, naaldhout koloniseert. De vruchtlichamen zijn te vinden op liggende en grondniveau takken en stammen. Veel voorkomende substraten zijn Europese beuk (Fagus sylvatica), esdoorns (Acer) en eiken (Quercus).
Verspreiding
Het berijpte trosvlies is wijdverspreid in het westelijke palearctisch gebied. De verspreiding strekt zich uit van Noord-Afrika door heel Europa tot Iran.
In Nederland komt het berijpt trosvlies zeldzaam voor.
Botryobasidiaceae
Schimmelsoort |
5801791 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Crompouce | Crompouce | Een crompouce is een kruising tussen een tompouce en een croissant. In plaats van bladerdeeg wordt croissantdeeg gebruikt. De croissant wordt opengesneden en gevuld met banketbakkersroom en voorzien van een laagje roze fondant of chocolade.
De crompouce is bedacht door Bakker Van Maanen uit Katwijk. Doordat de crompouce een rage werd op het sociale mediaplatform TikTok, gingen bakkers in heel Nederland het product verkopen. De crompouce bleek echter niet helemaal nieuw, want een bakkerij in Zeeland verkocht het product al langer, hetzij met een iets andere vorm (driehoekig).
De crompouce is populair, maar er is door sommige bakkers ook kritiek geuit. Zo noemde één bakker het bijvoorbeeld een mislukte cordon bleu.
Brood en banket
Rage |
5801793 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Monaco%20%28Dopebwoy%29 | Monaco (Dopebwoy) | Monaco is een lied van de Nederlandse rapper Dopebwoy in samenwerking met de Algerijns-Franse rapper Boef en de Nederlandse producer Srno. Het werd in 2022 als single uitgebracht en stond in hetzelfde jaar als derde track op het album Turbulentie van Dopebwoy.
Achtergrond
Monaco is geschreven door Jordan Averill Jacott, Serrano Gaddum en Sofiane Boussaadia en geproduceerd door Srno. Het is een nummer dat past in het genre nederhop. In het lied rappen de artiesten over veel geld verdienen en vervolgens gaan leven in Monaco. De keuze voor deze stadstaat is volgens Dopebwoy omdat je alleen maar naar Monaco vertrekt als je echt succesvol bent. Het nummer kwam voort uit een schrijverskamp waar de drie artiesten aanwezig waren. Dopebwoy liet een eerdere versie van het lied aan Boef horen, waarna die besloot om ook een bijdrage aan het nummer te leveren.
Het nummer werd op single uitgebracht met twee andere nummers op de B-kant. Beiden had Dopebwoy al eerder als single uitgebracht; Alcoholist en Erop eraf, een samenwerking met Jonna Fraser. Het lied Monaco was zelf weer te vinden op de B-kant van de single Heet.
Het is niet de eerste keer dat de drie artiesten op een lied te horen zijn. Dit deden zij eerder al op TikTok en Champagne papi. Verder werd er onderling nog meer met elkaar samengewerkt op nummers. Boef en Dopebwoy deden dit ook op Guap en Domme invest. Met Srno had Dopebwoy de hits Christian Dior en Perro. Ze herhaalden de samenwerking op Panorama. Boef en Srno werkten verder nog samen op Tot laat.
Hitnoteringen
De artiesten hadden bescheiden succes met het lied in Nederland. Het kwam tot de 26e plaats van de Single Top 100 in de vijf weken dat het in deze hitlijst te vinden was. De Top 40 en haar Tipparade werden niet bereikt.
Single uit 2022
Nummer van Dopebwoy
Nummer van Boef
Nummer van Srno |
5801796 | https://nl.wikipedia.org/wiki/David%20Kaltbrunner | David Kaltbrunner | David Kaltbrunner (Milaan, 26 december 1829 - Parijs, 28 september 1894) was een Zwitsers geograaf, spoorweg- en postambtenaar, vertaler, reiziger en auteur.
Biografie
Jeugd en opleiding
David Kaltbrunner was een zoon van Jean Marc Etienne Kaltbrunner en Louise Marguerite Elisabeth Pettremant. Hij bracht zijn jeugd door in Genève. In 1847 vatte hij zijn studies aan aan de Academie van Genève, waar hij landmeetkunde en sociale filosofie studeerde. In 1858 trouwde hij met Marie Louise Schopfer, een dochter van Mathias Schopfer. In 1882 werd hij weduwnaar, waarna hij in 1883 hertrouwde met Sophie Euphrosine Scheurmann.
Spoorweg- en postbeambte
Dankzij zijn netwerk van persoonlijke relaties raakte hij geïnteresseerd in Costa Rica en maakte hij een reis naar Midden-Amerika op 23-jarige leeftijd. Tussen 1852 en 1862 was hij directiesecretaris bij de federale postdiensten in Bern, waar hij vanaf 1855 ook werkte als vertaler Frans. De Bondsraad benoemde hem vervolgens tot directeur van het postdistrict van Genève (1862-1868). In 1868 nam hij de leiding over de Société Anonyme des Moulins de Mons-Djémila in Sétif in Frans-Algerije, een fabriek van tarwemolens voor agrarische exploitatie onder leiding van Henri de Saussure. Na zijn terugheer naar Zwitserland werkte Kaltbrunner als secretaris en vertaler bij de Schweizerische Nordostbahn en bij de Gotthardvereinigung, waar hij in Zürich met name samenwerkte met Alfred Escher en Josef Zingg (1869-1871). Na dezelfde functies te hebben bekleed bij de Gotthardbahn in Luzern (1871-1879), werd hij secretaris van de Wereldpostunie in Bern (1879-1881).
Geograaf
Op 52-jarige leeftijd besloot Kaltbrunner zich uitsluitend aan de geografie te wijden. Nadat hij via zijn overzeese reizen diverse internationale contacten had gelegd, was hij lid van verschillende Zwitserse geografische verenigingen, waarbinnen hij werd gewaardeerd om zijn intellectuele bijdrage en zijn institutionele gewicht als hoog ambtenaar. Hij schreef met name de Manuel du voyageur (1879) et de Aide-mémoire du voyageur (1881), twee boeken die in heel Europa werden vertaald en verkocht en die een epistemologie voor ontdekkingsreizen voorstelden. Zijn handboeken ontvingen talloze uiterst positieve recensies en werden verschillende keren opnieuw uitgegeven. Dit succes vormde, even snel als onverwacht, een keerpunt in de carrière van Kaltbrunner, die uitgroeide tot een van de meest gerenommeerde westerse geografen. Na de oprichting van het Internationaal Geografisch Instituut in Bern in 1880 plande hij de oprichting van een internationale school voor reisvoorbereiding in Genève (1881). Ondanks een context die, ook in Zwitserland, de ondekkingsreizen en het kolonialisme genegen was, bleven deze initiatieven zonder vervolg. Kaltbrunner vestigde zich vervolgens in 1882 in Parijs, waar hij woonde terwijl hij verschillende opdrachten uitvoerde, waaronder de brochure L’Afrique en 1890 (1890) en de delen over het Afrikaanse continent in de Nouveau dictionnaire de géographie universelle van Louis Vivien de Saint-Martin (1887-1892).
Werken
"Notices sur Costa-Rica présentées à la Société de géographie de Genève" in Le Globe, 6, 1867, p. 255-315.
"Recherches sur l’origine des Kabyles" in Le Globe, 10, 1871, p. 31-75.
Manuel du voyageur, 1879.
Nouveau dictionnaire de géographie universelle, 7 delen, 1879-1900 (David Kaltbrunner schreef de teksten over het Afrikaanse continent in de delen 3 tot 5, 1887-1892).
Aide-mémoire du voyageur. Notions générales de géographie mathématique, de géographie physique, de géographie politique, de géologie, de biologie et d'anthropologie à l'usage des voyageurs, des étudiants et des gens du monde, 1881.
L’Afrique en 1890, 1890.
Literatuur
, "Kaltbrunner, David" in Deutsche Rundschau für Geographie und Statistik, 18, 1896, p. 88-90.
, "Nécrologie. David Kaltbrunner" in Revue française de l'étranger et des colonies et Exploration, 19, 1894, p. 703-704.
, Géographie et impérialisme. De la Suisse au Congo entre exploration géographique et conquête coloniale, 2022 (i.h.b. p. 128-131, 139-142 en 318-323).
Zwitsers geoloog
Zwitsers ambtenaar
Zwitsers vertaler
Zwitsers ontdekkingsreiziger
Zwitsers schrijver |
5801797 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dobbelstein%20%28Noorbeek%29 | Dobbelstein (Noorbeek) | De hoeve Dobbelstein staat in het Nederlandse dorp Noorbeek, provincie Limburg. De hoeve is een rijksmonument.
De 17e-eeuwse hoeve heeft een open binnenplaats. De bakstenen, torenachtige woonvleugel beschikt over tongewelfde kelders. De woonvleugel heeft een vierkante plattegrond en bestaat uit twee bouwlagen en een zolder onder een opgewipt zadeldak. De poort aan de straatzijde wordt afgedekt met een zadeldak. Links van de poort is een lage woning aanwezig van twee bouwlagen onder een zadeldak.
De jezuïeten uit Maastricht zouden een tiendschuur hebben gevestigd in de hoeve.
Rijksmonument in Eijsden-Margraten |
5801798 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Bisdom%20Orihuela-Alicante | Bisdom Orihuela-Alicante | Het bisdom Orihuela-Alicante (Latijn: Dioecesis Oriolensis-Lucentina) is een rooms-katholiek bisdom met zetels in de gemeenten Orihuela en Alicante, in Spanje. Het bisdom is suffragaan aan het aartsbisdom Valencia.
Geschiedenis
Het bisdom werd opgericht op 14 juli 1564 uit delen van het bisdom Cartagena als bisdom Orihuela. Op 9 maart 1959 veranderde het van naam naar bisdom Orihuela-Alicante.
Parochies
Het bisdom had in 2021 een oppervlakte van 4.384 km2 en telde 1.626.832 inwoners waarvan 73,7% rooms-katholiek was.
Bisschoppen
Gregorio Antonio Gallo de Andrade (22 augustus 1565 - 11 september 1577)
Tomás Dacio (13 januari 1578 - 19 mei 1585)
Cristóbal Robuster y Senmanat (17 augustus 1587 - 9 november 1593)
José Esteve Juan (12 januari 1594 - 2 november 1603)
Andrés Balaguer Salvador (10 november 1604 - 11 april 1626)
Bernardo Caballero Paredes (22 maart 1627 - 13 augustus 1635)
Juan García Arlés (7 januari 1636 - 23 maart 1644)
Félix Guzmán (14 november 1644 - 1 maart 1646)
Juan de Orta y Moreno (19 november 1646 - 5 november 1650)
Luis Crespi y Borja (28 oktober 1651 - 2 september 1658)
Pedro Olginat de Medicis (10 maart 1659 - 26 april 1659)
Acacio March de Velasco (26 januari 1660 - 27 mei 1665)
José Bergés (1 februari 1666 - 21 juni 1678)
Marcelo Marona ( 1678 - 20 september 1678)
Antonio Sánchez del Castellar (17 juli 1679 - 24 augustus 1700)
José de la Torre Orumbela (3 oktober 1701 - 6 januari 1712)
José Espejo y Cisneros (28 mei 1714 - 2 juli 1717)
Salvador Rodríguez Castelblanco (22 november 1717 - 20 juni 1727)
José Flores Osorio (22 december 1727 - 3 maart 1738)
Juan Elías Gómez Terán (5 mei 1738 - 9 oktober 1758)
Pedro Albornoz Tapia (15 december 1760 - 22 januari 1767)
José Tormo Juliá (1 juni 1767 - 26 november 1790)
Antonio Despuig y Dameto (26 september 1791 - 1 juni 1795)
Francisco Javier Cabrera Velasco (1 juni 1795 - 24 juli 1797)
Francisco Antonio Cebrián y Valdá (24 juli 1797 - 7 juli 1815)
Simón López García (18 december 1815 - 27 september 1824)
Félix Herrero Valverde (27 september 1824 - 29 maart 1858)
Pedro María Cubero López de Padilla (27 september 1858 - 11 november 1881)
Victoriano Guisasola y Rodríguez (27 maart 1882 - 10 juni 1886)
Juan Maura y Gelabert (10 juni 1886 - 24 januari 1910)
Ramón Plaza y Blanco (18 juli 1913 - 8 november 1921)
Francisco Javier de Irastorza y Loinaz (27 juni 1922 - 29 december 1943)
José García y Goldaraz (10 augustus 1944 - 25 augustus 1953)
Pablo Barrachina Estevan (31 maart 1954 - 12 mei 1989)
Francisco Alvarez Martínez (12 mei 1989 - 23 juni 1995)
Victorio Oliver Domingo (22 februari 1996 - 26 november 2005)
Rafael Palmero Ramos (26 november 2005 - 27 juli 2012)
Jesús Murgui Soriano (27 juli 2012 - 7 december 2021)
José Ignacio Munilla Aguirre (7 december 2021 - heden)
Orihuela-Alicante |
5801799 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dobbelstein%20%28Margraten%29 | Dobbelstein (Margraten) | Dobbelstein (ook: Dobbelsteyn of Dobbelsteynshoeve) is een monumentale hoeve in het Nederlandse dorp Margraten, provincie Limburg.
Geschiedenis
De hoeve was een landsheerlijke laathof, verbonden aan Neubourg, en komt voor het eerst voor in 15e-eeuwse documenten. De eigenaren van de hoeve waren toen afkomstig uit het geslacht Van Dobbelstein, dat destijds op kasteel Doenrade woonde. De hoeve werd naar hen vernoemd.
Johan de la Bavette had begin 17e eeuw de hoeve Dobbelstein in bezit en verkocht het in 1620 aan kapitein Charles Grignet. Hij verbleef er niet zelf, maar benoemde een stadhouder als zijn plaatsvervanger.
Beschrijving
De hoeve was oorspronkelijk gebouwd rondom een vierkante binnenplaats. Vanwege de aanleg in 1823 van de Rijksweg tussen Maastricht en Vaals moest het noordelijke deel van de hoeve worden afgebroken. Hierdoor ontstond een driehoekige binnenplaats, die van de Rijksweg werd afgescheiden door een nieuwe muur met toegangspoort.
De hoeve was ooit verdedigbaar en beschikte over een onderaardse vluchtroute naar Bruisterbosch.
Zuidelijke vleugel
De zuidelijke vleugel is het woongedeelte van de hoeve en stamt uit de 17e eeuw. Deze bakstenen vleugel bestaat uit drie woningen met zadeldaken en zijtopgevels. De hoofdwoning bevindt zich voornamelijk in het middelste deel, dat ook hoger is dan de andere twee delen. Onder de vleugel zijn kelders aanwezig die van voor de 17e eeuw dateren. Er is een ondergrondse gang naar de kelder van de oostvleugel.
Op het dak staat een windvaantje met het jaartal 1780.
Aan de zuidzijde van de woonvleugel zijn een moestuin, puthuis en bakhuis.
Oostelijke vleugel
Deze vleugel bestaat uit een woning en twee bedrijfsruimtes. Aan de binnenplaats is de muur opgetrokken in mergel, maar de straatzijde is in 1825 voorzien van een baksteenbeklamping.
Noordvleugel
Vanwege de aanleg van de Rijksweg in 1823 zijn de bouwdelen hier afgebroken. Om de binnenplaats af te scheiden van de straat werd een muur gebouwd met een toegangspoort. In de poort is een sluitsteen met het jaartal 1825 aangebracht. Ook werden stallen gebouwd voor kleinvee en een tweebeukige bakstenen schuur.
Rijksmonument in Eijsden-Margraten
Boerderij in Limburg (Nederland) |
5801806 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Bisdom%20Menorca | Bisdom Menorca | Het bisdom Menorca (Latijn: Dioecesis Minoricensis) is een rooms-katholiek bisdom met als zetel Menorca, in Spanje. Het bisdom komt overeen met het eiland Menorca en is suffragaan aan het aartsbisdom Valencia.
Geschiedenis
Het bisdom werd opgericht in de 5e eeuw. Na de islamitische verovering van het Iberisch Schiereiland in de 8e eeuw viel Spanje onder islamitische heerschappij en werd het bisdom opgeheven. Na herovering van het eiland in 1287 kwam Menorca weer in christelijke handen. Het bisdom werd echter niet direct opnieuw opgericht. Pas op 13 juli 1795 werd het bisdom opnieuw opgericht uit delen van het bisdom Mallorca.
Parochies
Het bisdom had in 2021 een oppervlakte van 702 km2 en telde 95.641 inwoners waarvan 87,9% rooms-katholiek was.
Bisschoppen
Antonio Vila y Campos (18 december 1797 - 20 december 1802)
Pedro Antonio Juano (20 december 1802 - 4 januari 1814)
Santiago Creus y Martí (10 juli 1815 - 29 mei 1820)
Antonio Ceruelo Sanz (12 juli 1824 - 27 oktober 1830)
Juan Antonio Díez Merino (30 september 1831 - 16 april 1844)
Tomás Roda y Rodríguez (27 september 1852 - 25 september 1857)
Mateo Jaume y Garau (21 december 1857 - 17 september 1875)
Manuel Mercader y Arroyo (17 september 1875 - 21 februari 1890)
Juan Gomez y Vidal (26 juni 1890 - 25 juni 1896)
Salvador Castellote y Pinazo (25 juni 1896 - 16 december 1901)
Juan Torres y Rivas (9 juni 1902 - 20 januari 1939)
Bartolomé Pascual Marroig (4 maart 1939 - 18 maart 1967)
Miguel Moncadas Noguera (11 december 1968 - 1 april 1977)
Antonio Deig Clotet (20 september 1977 - 7 maart 1990)
Francesc-Xavier Ciuraneta Aymí (12 juni 1991 - 29 oktober 1999)
Juan Piris Frígola (1 maart 2001 - 16 juli 2008)
Salvador Giménez Valls (21 mei 2009 - 28 juli 2015)
Francisco Simón Conesa Ferrer (27 oktober 2016 - 3 januari 2022)
Gerardo Villalonga Hellín (14 februari 2023 - heden)
Menorca
Menorca |
5801809 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Benz%20muziek | Benz muziek | Benz muziek is een lied van de Nederlandse rapper Hef. Het werd in 2022 als single uitgebracht en stond in hetzelfde jaar als negentiende track op het album Hefvermogen 2.
Achtergrond
Benz muziek is geschreven door Davey Soenarto en Julliard Frans en geproduceerd door Davey Donovan. Het is een nummer dat past in het genre nederhop. In het lied rapt Hef verschillende regels over zijn leven dat hij vervolgens omschrijft als Benz muziek. In de videoclip is een in een Mercedes-Benz rijdende Hef te zien.
Hitnoteringen
De artiest had bescheiden succes met het lied in Nederland. Het kwam tot de 55e plaats van de Single Top 100 in de enige week dat het in deze hitlijst te vinden was. De Top 40 en haar Tipparade werden niet bereikt.
Single uit 2022
Nummer van Hef |
5801811 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Suzanne%20Otters-Bruijnen | Suzanne Otters-Bruijnen | Suzanne Mayke Otters-Bruijnen (Waalre, 4 januari 1972) is een Nederlandse bestuurder en VVD-politica. Sinds 11 april 2023 zij burgemeester van Son en Breugel.
Biografie
Opleiding en loopbaan
Otters is geboren en getogen in Waalre. Ze groeide op als jongste in een gezin met drie kinderen. Haar vader was apotheker. Otters studeerde Nederlands recht aan de Universiteit Maastricht en Notarieel recht aan de Universiteit Nijmegen. Na haar afstuderen in 1999 was zij werkzaam als kandidaat-notaris bij een notariskantoor in Eindhoven, waarna zij twee jaar bij een private bank in Zürich (Zwitserland) op de afdeling Vermogensbeheer werkte.
Terug in Nederland werkte Otters negen jaar bij een makelaarskantoor in Vught.
Van 2014 tot 2021 was ze buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand en heeft ze ongeveer 150 huwelijken voltrokken.
Politieke loopbaan
Van 2006 tot april 2015 was Otters lid, en later fractievoorzitter, van de gemeenteraad van Vught. In 2015 trad ze toe tot Provinciale Staten in Noord-Brabant. Vanaf 2019 was ze fractievoorzitter van de VVD Statenfractie en vicevoorzitter van Provinciale Staten. In januari 2022 werd Otters benoemd tot gedeputeerde, met portefeuilles Mobiliteit, Organisatie en Europese Programma’s.
Burgemeester
Otters werd op 6 februari 2023 door de gemeenteraad van Son en Breugel voorgedragen als nieuwe burgemeester. Op 27 maart 2023 werd bekendgemaakt dat de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties de voordracht heeft overgenomen, zodat Otters middels koninklijk besluit per 11 april 2023 benoemd kon worden.
Otters is getrouwd en heeft samen met haar man vier kinderen. Sinds juli 2023 woont ze in Son en Breugel. |
5801816 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Sedentaat | Sedentaat | Sedentaat is een geologische afzetting bestaande uit resten van planten en/of dieren, die leefden op de plaats, waar de afzetting gevormd werd. Er is dus sprake van autochtoon (gebiedseigen), onverspoeld materiaal. Sedentaten moeten niet verward worden met organogene sedimenten.
Geologie |
5801817 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Finance%26invest.brussels%20NV | Finance&invest.brussels NV | financiën&invest.brussels (voorheen Gewestelijke Investeringsmaatschappij voor Brussel) werd in 1984 door het Brussels Hoofdstedelijk Gewest opgericht om kapitaal te verstrekken aan de industrie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Het doel is om te investeren in het eigen vermogen van en leningen te verstrekken aan niet-beursgenoteerde bedrijven (start-ups, Scale-ups en KMOs)
Missie
finance&invest.brussels is een naamloze vennootschap van openbaar nut met als mission statement: "We faciliteren en vervolledigen de financieringsmix voor ondernemingen die waarde creëren in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest." Ze doen dit door concrete oplossingen aan te reiken voor de financiële behoeften van ondernemers, in de vorm van leningen, participaties of waarborgen, op beslissende momenten in hun bestaan: oprichting, uitbreiding, innovatie, internationalisering, ecologische transitie, overname-overdracht.
finance&invest.brussels richt zich op twee specifieke doelgroepen: start-ups, scale-ups en kmo’s enerzijds (investering van 100.000 tot 5 miljoen euro) en zko’s, sociale ondernemingen en coöperaties anderzijds (investering van 5.000 tot 150.000 euro) en streeft twee doelen na:
De economische dynamiek van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rekening houdend met de richtlijnen van haar economisch beleid. Met name het nastreven van de doelstelling van economische omschakeling naar voorbeeldmodellen op sociaal en milieugebied;
Het toepassen van de regels van goed industrieel, financieel en commercieel bestuur, alsmede het behalen van een normaal marktrendement dat rekening houdt met mogelijke investeringsrisico’s;
Aandeelhouders
Brussel Hoofdstedelijk Gewest (69,63%)
P&V Verzekeringen c.v. (8,19%)
Ethias n.v. (5,31%)
BNP Paribas Fortis n.v. (5,25%)
Belfius Bank België n.v. (4,91%)
ING België n.v. (2,40% )
AG Insurance n.v. (2,07% )
Hydralis o.f.p. (1,04% )
Solvay n.v. (0,41%)
Partena v.z.w (0,41%)
KBC Bank n.v. (0,37%)
Zie ook
Economie van België
Brusselse Ondernemingen Handel en Industrie
GIMV
Participatiemaatschappij Vlaanderen
Wallonie Entreprendre
Federale Participatie- en Investeringsmaatschappij
Bronnen
Feiten uit België
2007 was recordjaar voor GIMB, De Morgen
Externe links
Official website
Brussels Hoofdstedelijk Gewest |
5801819 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Aartsbisdom%20Valladolid | Aartsbisdom Valladolid | Het aartsbisdom Valladolid (Latijn: Archidioecesis Vallisoletana) is een rooms-katholiek aartsbisdom met als zetel Valladolid, hoofdstad van de autonome regio Castilië en León en ook van de provincie Valladolid, in Spanje. De aartsbisschop van Valladolid is metropoliet van de kerkprovincie Valladolid waartoe ook de volgende suffragane bisdommen behoren:
Bisdom Ávila
Bisdom Ciudad Rodrigo
Bisdom Salamanca
Bisdom Segovia
Bisdom Zamora
Geschiedenis
Het aartsbisdom werd opgericht op 25 september 1595, als bisdom Valladolid, uit delen van het bisdom Palencia. Op 4 juli 1857 werd het verheven tot metropool aartsbisdom.
Parochies
Het aartsbisdom had in 2020 een oppervlakte van 8.073 km2 en telde 520.716 inwoners waarvan 85,0% rooms-katholiek was.
Speciale gebouwen
Catedral Metropolitana de Nuestra Señora de la Virgen de San Lorenzo, Valladolid (kathedraal)
Santuario Nacional de la Gran Promesa, Valladolid (basiliek)
Ordinarii
Bisschoppen
Bartolomé de la Plaza (18 december 1596 - 10 oktober 1600)
Juan Bautista Acevedo Muñoz (30 april 1601 - 28 april 1606)
Juan Vigil de Quiñones y Labiada (13 augustus 1607 - 18 juli 1616)
Francisco Sobrino Morillas (5 september 1616 - 8 januari 1618)
Juan Fernández Valdivieso (22 oktober 1618 - mei 1619)
Enrique Pimentel Zúñiga (29 juli 1619 - 13 februari 1623)
Alfonso López Gallo (29 mei 1624 - 1 juli 1627)
Juan Torres de Osorio (19 juli 1627 - 23 september 1632)
Gregorio Pedrosa Cásares (31 januari 1633 - 1645)
Juan Merino López (18 februari 1647 - 24 september 1663)
Francisco de Seijas Losada (23 juni 1664 - 20 juni 1670)
Jacinto de Boada y Montenegro (22 december 1670 - 13 mei 1671)
Gabriel de la Calle y Heredia (1 juli 1671 - 4 januari 1679)
Diego de La Cueva y Aldana (24 mei 1683 - 28 juli 1707)
Andrés Orueta Barasorda (3 oktober 1708 - 3 maart 1716)
José de Talavera Gómez de Eugenio (2 september 1716 - 5 november 1727)
Julián Domínguez y Toledo (10 mei 1728 - 2 juni 1743)
Martín Delgado Cenarro y Lapiedra (23 september 1743 - 22 december 1753)
Isidoro Cossío y Bustamente Diaz Santos (16 september 1754 - 26 februari 1768)
Manuel Rubín y Celis (14 maart 1768 - 15 maart 1773)
Antonio Joaquín Soria (13 september 1773 - 29 oktober 1784)
Manuel Joaquín Morón (26 september 1785 - 27 februari 1801)
Juan Antonio Pérez Hernández de Larrea (29 maart 1802 - 21 april 1803)
Vicente José Soto y Valcárce (26 september 1803 - 16 februari 1818)
Juan Baltasar Toledano (12 juli 1824 - 27 mei 1830)
Juan Antonio Rivadeneyra (28 februari 1831 - 26 juni 1856)
Aartsbisschoppen
Luis de la Lastra y Cuesta (3 augustus 1857 - 16 maart 1863)
Juan de la Cruz Ignacio Moreno y Maisanove (1 oktober 1863 - 5 juli 1875)
Fernando Blanco y Lorenzo (17 september 1875 - 6 juni 1881)
Benito Sanz y Forés (18 november 1881 - 30 december 1889)
Mariano Miguel Gómez Alguacil y Fernández (30 december 1889 - 14 september 1891)
Antonio María Cascajares y Azara (17 december 1891 - 18 april 1901)
Mariano Cidad y Olmos (hulpbisschop: 19 april 1897 - 25 juni 1903)
José María Cos y Macho (18 april 1901 - 17 december 1919)
Pedro Segura y Sáenz (hulpbisschop: 14 maart 1916 - 10 juli 1920)
Remigio Gandásegui y Gorrochátegui (22 april 1920 - 16 mei 1937)
Antonio García y García (4 februari 1938 - 15 mei 1953)
José García y Goldaraz (25 augustus 1953 - 2 juli 1970)
Felix Romero Menjibar (2 juli 1970 - 21 september 1974)
José Delicado Baeza (18 april 1975 - 28 augustus 2002)
Braulio Rodríguez Plaza (28 augustus 2002 - 16 april 2009)
Ricardo Blázquez Pérez (13 maart 2010 - 17 juni 2022)
Luis Javier Argüello García (17 juni 2022 - heden; hulpbisschop sinds 14 april 2016)
Galerij van afbeeldingen
Zie ook
Katholieke Kerk in Spanje
Valladolid
Valladolid
Valladolid |
5801826 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Gidsgesteente | Gidsgesteente | Gidsgesteenten zijn zwerfstenen met specifieke en soms unieke kenmerken, waarmee deze zich van andere zwerfstenen onderscheiden. Op grond hiervan zijn deze te herleiden tot specifieke herkomstgebieden in Scandinavië. |
5801830 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Eugene%20William%20Oates | Eugene William Oates | Eugene William Oates (Agrigento op Sicilië, 31 december 1845 – Edgebaston in Verenigd Koninkrijk, 16 november 1911) was een Britse civiel ingenieur in koloniale dienst bij openbare werken in Birma en India (Brits Indië) en natuuronderzoeker vooral gespecialiseerd in het verzamelen en beschrijven van vogelsoorten.
Biografie
Oates werd in Engeland opgeleid, deels aan het Sydney College in Bath, deels door privé-onderwijs. In 1867 slaagde hij voor een examen waarbij hij in dienst kon komen als weg- en waterbouwkundige bij openbare werken in Brits Indië, waar hij werd gedetacheerd in Birma. Daar begon hij met het uitgebreid verzamelen en bestuderen van de vogels. In 1881 keerde hij terug naar Engeland en schreef tijdens een twee jaar durend verlof een publicatie in twee delen Birds of British Burmah.
In 1888 ging hij opnieuw op verlof naar Engeland om mee te schrijven aan de Fauna of British India, geredigeerd door William Thomas Blanford. Zijn verlofperiode eindigde in 1890, zodat hij dit werk niet kon afmaken. Wel scheef hij publicaties over de nesten en eieren van vogels in Brits Indië en maakte daarbij gebruik van de waarnemingen van Allan Octavian Hume.
In 1897 keerde hij definitief terug naar Engeland en in 1899 verliet hij de koloniale dienst. In 1898 werd hij secretaris van de British Ornithologists' Union. Het Brits Museum vroeg hem een catalogus te schrijven van de collectie van vogels en eieren uit Brits Indië. Daarnaast publiceerde hij nog diverse werken, niet alleen over vogels maar onder anderen ook over schorpioenen.
Er zijn zes geslachten door hem beschreven waaronder Lioparus (diksnavelmezen), een soort (Rippons timalia Liocichla ripponi) en 12 ondersoorten. Diverse diersoorten zijn (door anderen) als eerbetoon naar hem genoemd zoals roestkappitta (Hydrornis oatesi).
Brits ornitholoog
Brits natuuronderzoeker |
5801833 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Max%20Scherzer | Max Scherzer | Maxwell Martin Scherzer (27 juli 1984) is een Amerikaans honkbalspeler voor de Texas Rangers in de Major League Baseball. Hij speelt als werper. Eerder in zijn carrière heeft hij voor de Arizona Diamondbacks, Detroit Tigers, Washington Nationals, Los Angeles Dodgers en de New York Mets gespeeld. Scherzer heeft drie Cy Young Awards gewonnen, gooide twee keer een no-hitter en won in 2019 de World Series met de Nationals.
Biografie
Scherzer werd geboren en groeide op in Chesterfield, een plaats in de staat Missouri. Hij speelde honkbal, football en basketbal op de Parkway Central High School en werd in de Major League Baseball-draft 2003 als 1291e, in de 43e ronde, geselecteerd door de St. Louis Cardinals. Scherzer koos er echter voor om te gaan studeren en college honkbal te gaan spelen aan de Universiteit van Missouri.
Amateur Carrière
Scherzer speelde drie seizoenen voor de Missouri Tigers. In zijn eerste jaar gooide hij slechts 20 innings, waarin hij een ERA had van 5,85 met 23 strike-outs. In zijn tweede jaar, 2005, beleefde hij zijn doorbraak. Hij gooide 106,1 innings, waarin hij een ERA had van 1,87 met 131 strike-outs en 41 keer vier wijd. Hij werd dat jaar verkozen tot de werper van het jaar in de Big 12. In 2006 gooide hij 80 innings, waarin hij een ERA had van 2,25 met 78 strike-outs en 23 keer vier wijd. Zowel in 2005 als in 2006 had hij de laagste ERA van alle werpers in de Big 12.
Professionele Carrière
Draft en Minor League
Scherzer werd in de Major League Baseball-draft van 2006 in de eerste ronde als elfde gekozen door de Arizona Diamondbacks. Hij was de eerste Missouri Tigers honkbalspeler ooit die in de eerste ronde van de draft werd gekozen.
2007
Scherzer tekende pas in 2007 voor de Diamondbacks, na in 2006 niet tot een overeenstemming te zijn gekomen. Hij tekende net voor de deadline een contract voor vier jaar met een waarde van $4.3 miljoen.
2008
Scherzer begon het seizoen 2008 bij de Tucson Sidewinders, die uitkomen op Triple-A niveau. Op 27 april 2008 werd Scherzer gepromoveerd naar de MLB.
Arizona Diamondbacks (2008-2009)
2008
Op 29 april 2008 maakt Scherzer zijn debuut in de Major Leage Baseball in een wedstrijd tegen de Houston Astros. Hij gooide 41⁄3 'perfecte' innings, waarin hij zeven slagmannen met drie slag uit gooide en geen honkslag tegen kreeg. Ook gooide hij geen vier wijd - vandaar 'perfect'. Hij vestigde het record voor de meeste slagmannen die achter elkaar het eerste honk niet wisten te bereiken (13) voor een in de MLB als reliever debuterende werper.
Detroit Tigers (2010-2014)
Op 9 december 2009 werd Scherzer samen met drie teamgenoten getransfereerd naar de Detroit Tigers. Hij speelde uiteindelijke vijf seizoenen voor de Tigers. In 2012 gooide hij 231 strike-outs, waardoor alleen zijn teamgenoot Verlander er met 239 meer gooide dat seizoen. In datzelfde seizoen haalde hij met de Tigers de World Series, die ze verloren van de San Francisco Giants. In 2013 won Scherzer zijn eerste Cy Young Award. Op 17 januari 2014 tekende Scherzer een eenjarig contract bij de Tigers met een salaris van $15.525.000,-.
Washington Nationals (2015-2021)
Op 21 januari 2015 tekende Scherzer een zevenjarig contract bij de Nationals, met een waarde van $210 miljoen. Het contract bevatte een tekenbonus van $50 miljoen. Een deel van salaris wordt uitgesteld betaald, waardoor Scherzer van 2015 tot en met 2028 minimaal $15 miljoen per jaar betaald krijgt.
In 2015 gooide Scherzer twee no-hitters voor de Nationals. Tijdens zijn eerste no-hitter, op 20 juni 2015, gooide hij de 27e slagman raak. Tot dat punt gooide hij een perfect game. De 28e slagman ging wel uit, waardoor hij zijn eerste no-hitter gooide. Op 3 oktober 2015 gooide hij zijn tweede no-hitter, tegen de New York Mets.
In 2016 won Scherzer zijn tweede Cy Young Award, en in 2017 zijn derde.
In 2019 won Scherzer de World Series, door de Houston Astros te verslaan. Hij speelde in zowel de eerste als de zevende wedstrijd in de World Series.
Los Angeles Dodgers (2021)
Op 30 juli 2021 werd Scherzer samen met Trea Turner getransfereerd naar de Los Angeles Dodgers, in ruil voor Josiah Gray, Keibert Ruiz, Donovan Casey en Gerardo Carrillo.
New York Mets (2022-2023)
Op 1 december 2021 tekende Scherzer een driejarig contract bij de Mets met een waarde van $130 miljoen. Het contract had een waarde van (gemiddeld) $43.3 miljoen per jaar, waarmee het het duurste contract gemiddeld per jaar ooit in de MLB was.
Texas Rangers (2023-heden)
Op 29 juli 2023 werd Scherzer door de Mets getransfereerd naar de Texas Rangers, in ruil voor Luisangel Acuña. De Rangers ontvingen naast Scherzer $35,5 miljoen dollar van de Mets. Met de Rangers haalde Scherzer de World Series, waarin hij in de derde wedstrijd drie innings speelde als werper.
Referenties
Amerikaans honkballer
Major League honkballer |
5801834 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Rita%20Berton | Rita Berton | Rita Berton (ca. 1952) is een Belgisch voormalig volleybalster.
Levensloop
Berton verdedigde de kleuren van Hermes Oostende in de jaren 70 en 80. Met deze club won ze in deze periode dertienmaal de landstitel (1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1983, 1985 en 1987) en vijfmaal de Beker van België (1971, 1972, 1977, 1982 en 1983).
Ook was ze actief bij het Belgisch volleybalteam.
Haar zus Marleen was eveneens actief in het volleybal.
Belgisch volleyballer |
5801835 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Sergio%20Tu | Sergio Tu | Chih Hao Sergio Tu (Taipei, 24 februari 1997) is een Taiwanees wielrenner die in 2023 prof werd bij Bahrain Victorious.
Carrière
In 2018 reed Tu voor de opleidingsploeg van Team Sunweb. Hij nam dat jaar deel aan onder meer de Ronde van Keulen en de Brussels Cycling Classic. Een jaar later maakte hij de overstap naar de opleidingsploeg van CCC. Op het Aziatische kampioenschap tijdrijden voor beloften eindigde hij op de tweede plaats, achter Jevgenıı Fedorov.
In 2023 werd Tu prof bij Bahrain Victorious. Zijn debuut voor de ploeg maakte hij in maart in de Ronde van Taiwan. Op de Aziatische kampioenschappen werd hij wederom tweede in de tijdrit, ditmaal bij de eliterenners. Op de Aziatische Spelen werd hij vijfde in die discipline.
Overwinningen
2016
Taiwanees kampioen tijdrijden, Elite
2020
Taiwanees kampioen tijdrijden, Elite
2021
Taiwanees kampioen tijdrijden, Elite
2022
Taiwanees kampioen tijdrijden, Elite
Ploegen
2016 – Team Giant Scatto U23
2017 – Team Giant-Castelli (vanaf 28 juli)
2018 – Development Team Sunweb
2019 – CCC Development Team
2020 – Equipo Kern Pharma
2022 – Cycling Team Friuli ASD
2023 – Bahrain Victorious
Taiwanees wielrenner |
5801838 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Joannes%20Royaerts | Joannes Royaerts | Joannes Royaerts (Oudenaarde, ca. 1480 - Brugge, 1 april 1547) was een minderbroeder, bijgenaamd de Hamer der ketters.
Levensloop
Royaerts trad toe tot de orde van de minderbroeders. Hij werd gardiaan in de kloosters van Ieper, Sluis en Brugge. Rond 1540 werd hij naar Schotland gestuurd als commissaris-generaal en kwam terug met de boodschap dat men er de ware leer volgde.
In de Nederlanden, vooral in Brugge en Antwerpen, trad hij op als een van de belangrijkste predikanten tegen de leer van Maarten Luther. Van hem verschenen acht werken in het Latijn.
Publicaties
Apologia contra Zelotem. Seuliloquium seu formula Deum precandi.
Homeliae super Epistolae feriales Quadragesimae, 1535.
Literatuur
P. NAESSEN, Franciscaansch Vlaanderen, 1895.
Hendrik DEMAREST, Joannnes Royaerts, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel 4, Torhout, 1985.
Franciscaan
Zuid-Nederlands geestelijke (voor 1830)
Neolatijns schrijver
Vereniging West-Vlaamse schrijvers |
5801842 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Kees%20van%20Ekris | Kees van Ekris | Cornelis Marius Adrianus (Kees) van Ekris (Veenendaal, 1972) is een Nederlands theoloog en predikant.
Levensloop
Van Ekris studeerde bestuurskunde aan de Universiteit Twente en theologie aan de Universiteit van Utrecht. Hierna vertrok hij naar Indonesië waar hij voor vijf jaar werkte als zendingspredikant voor de Gereformeerde Zendingsbond. Toen hij weer terugkeerde naar Nederland werd hij predikant in de Pieterskerk in Breukelen en de wijkgemeente Bethel in Zeist. Hij promoveerde in 2008 cum laude op het proefschrift Making See. A Grounded Theory about the prophetic dimension of preaching. Hij is sinds 2018 docent homiletiek aan de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven en werkt aan de bijbelpodcast Eerst Dit. Daarnaast schrijft hij columns voor het Nederlands Dagblad. In oktober 2023 werd hij benoemd tot Theoloog des vaderlands.
Publicaties
(2022) Dialoog, dans en duel
(2022) Moderne profeten
(2022) Moderne profeten: ware woorden
Predikant van de Protestantse Kerk in Nederland
Nederlands theoloog |
5801843 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Torpedo%20Theater | Torpedo Theater | Het Torpedo Theater is een theater in Amsterdam-Centrum.
Geschiedenis
Het theater werd eigenlijk opgericht om poppenkastvoorstellingen van de Dam ook te kunnen geven op regenachtige dagen en/of winter. Wim Kerkhove, die het vak nog zou leren van Wim Kersbergen, maar die overleed al snel en Bart van den Bos begonnen het theater. Beide heren verbouwden het gebouw, dat eerst tot hun opslagplaats diende, aan de nauwe Sint-Pieterspoortsteeg om tot theater met zestig stoelen, dat in lente 1994 open ging onder de naam Theater Pantijn. Veel ruimte tot uitbreiding was en is er niet gezien de ligging in de kern van Amsterdam-Centrum tussen Damstraat, Nes, Grimburgwal en Oudezijds Voorburgwal. Omdat er een grove verbouwing nodig was, werd de actie Geef Jan Klaassen een dak boven zijn hoofd gestart, waarvoor onder andere Cox Habbema van de Stadsschouwburg zich hard maakte. Voordat er de opslag in kwam was het in gebruik als worstmakerij van het slagersfamiliebedrijf Hesseling, dat met bedrijf na honderd jaar vanaf 1887 langzaam van de Oudezijds Burgwal richting Nes uitbreidde. Ons Amsterdam omschreef het nog wel als het "kleinste theater van Nederland en de grootste poppenkast van die stad".
Naar Torpedo
Eind jaren negentig kregen de heren de exploitatie niet meer rond. Het Parool nam de exploitatie in 2001 over om culturele avonden te houden. In 2012 haalde ook dat blad zijn handen er vanaf en kreeg het de naam Torpedo Theater. Wel bleef het bestuur "Stichting Parool Theater" met Paul Arnoldussen nog aansprakelijk en bleven er ook nog wel Paroolmedewerkers werken. Doordat Het Parool het vrijgaf, kon ook bijvoorbeeld het NRC Handelsblad, neergestreken op het Rokin er avonden organiseren. In 2022 gaf de eigenaar aan dat er nog slechts 35 bezoekers tegelijkertijd in kunnen. Het interieur is dan voornamelijk 19e eeuws. Het staat dan met 41 m2 bedrijfsruimte te boek als kleinste theater van Amsterdam. Vanaf 2017 is IT-bedrijf VBVB de hoofdsponsor
Theater in Amsterdam |
5801852 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hauenschildpaleis | Hauenschildpaleis | Het Hauenschildpaleis (Tsjechisch: Hauenschildův palác en Duits: Hauenschild-Palast) is een stadspaleis in de Moravische stad Olomouc in Tsjechië. Het gebouw is in renaissancestijl gebouwd en is vernoemd naar de Hauenschild-familie, die lange tijd eigenaar waren van het stadspaleis. Het Hauenschildpaleis is gelegen op de hoek van het Dolní náměstí (Benedenplein) en de Lafayettova ulice (La Fayette-straat). Sinds 1958 is het Hauenschildpaleis als cultureel monument (kulturní památka) beschermd.
Geschiedenis
De eerste schriftelijke vermelding van het paleis stamt uit 1569, toen Martin en Anna Matuš het huis met wijnlokaal van Jan Weis kochten. In 1574 werd het gebouw gekocht door Jaroslav Liber ze Štralenberka. Sebestiaan Hauenschild van Fürstenfeld verkreeg het huis in 1586. Na het overlijden van Sebastiaan Hauenschild in 1589 kwam het pand achtereenvolgens in handen van zijn vrouw en zoon, sinds 1597 zijn zoon Matyáš en sinds 1598 zijn neef Šimon. In de jaren '90 van de 16e eeuw, toen het eigendom was van de Hauenschild-familie, is het gebouw tot een renaissance-paleis met 3 verdiepingen verbouwd.
In het begin van de 18e eeuw is de façade van het paleis in barokstijl verbouwd. Tussen 1744 en 1768 vonden in een speciaal voor dit doel gebouwde zaal theatervoorstellingen plaats in het Hauenschildpaleis.
Tussen 26 en 28 oktober 1767 verbleef De Mozart-familie twee dagen in het Hauenschildpaleis. Nadat de elfjarige Wolfgang Amadeus Mozart ziek was geworden met de pokken verhuisde de familie vroegtijdig naar de Kapitulní děkanství in de Burcht van Olomouc. De jonge Mozart zou in Olomouc zijn Symfonie nr. 6 in F majeur geschreven hebben.
De vierde verdieping is in de eerste helft van de 20e eeuw aan het paleis toegevoegd.
Externe link
tourism.olomouc.cz – Hauenschild’s Palace (Hauenschildpaleis) (Tsjechisch)
Bouwwerk in Olomouc (stad)
Paleis in Tsjechië
Renaissancebouwwerk in Tsjechië
Stadspaleis
Olomouc-město |
5801860 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Le%20Cid | Le Cid | Le Cid is een Franse tragikomedie, geschreven door Pierre Corneille. Het is geschreven in vijf aktes. Het is voor het eerst opgevoerd in december 1636 in het Théâtre du Marais in Parijs. Het toneelstuk is gebaseerd op Las Mocedades del Cid van Guillén de Castro. Castro's stuk is gebaseerd op de legende van El Cid.
Het stuk was een enorm succes maar was ook het onderwerp van een verhitte polemiek die bekend staat als de Querelle du Cid. De Académie française van kardinaal Richelieu erkende het succes van het stuk, maar stelde vast dat het gebrekkig was, deels omdat het de klassieke eenheden niet respecteerde.
Personnages
Don Rodrigue (Le Cid) – Chimène's minnaar, zoon van Don Diègue.
Nadat hij met succes tegen de Moren heeft gevochten, noemen de vijanden hem 'Le Cid', wat is afgeleid van het Arabische woord voor heer, Sayyid.
Chimène – Dochter van Don Gomès.
Ze heeft een romance met Don Rodrigue, maar ze raken vervreemd als hij haar vader in een duel vermoordt.
Don Gomès, de graaf van Gormas – vader van Chimène, generaal van Castilië
Don Diègue – Vader van Don Rodrigue
Doña Urraque, L'Infante - dochter van de koning, verliefd op Don Rodrigue
Don Fernand – Koning van Castilië (historisch gezien, van 1035-1065)
Don Sanche – Verliefd op Chimène, vecht tegen Don Rodrigue
Elvire – De gouvernante van Chimène
Leonor – Gouvernante van Doña Urraque .
Don Arias en Don Alonse – Mannen van Castilië
Tragikomedie |
5801865 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Rijnstreek | Rijnstreek | De Rijnstreek is een kleine regio in de provincie van Zuid-Holland in Nederland.
Het omvat de gemeenten de Alphen aan den Rijn (gelegen aan de Oude Rijn, een zijrivier van de Rijn) (incl. Rijnwoude) en Nieuwkoop, maar ook de voormalige gemeente Jacobswoude. |
5801867 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlag%20van%20Galder | Vlag van Galder | De vlag van Galder werd op 6 september 2012 vastgesteld door de gemeenteraad van Alphen-Chaam als de dorpsvlag van de Nederlandse dorp Galder. De vlag kan als volgt worden beschreven:
De Sint-Jacobsschelp zijn ontleend aan het dorpswapen.
Verwante afbeeldingen
Alphen-Chaam
Galder |
5801868 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlag%20van%20Strijbeek | Vlag van Strijbeek | De vlag van Strijbeek werd op 6 september 2012 vastgesteld door de gemeenteraad van Alphen-Chaam als de dorpsvlag van de Nederlandse dorp Strijbeek. De vlag kan als volgt worden beschreven:
De hertengewei en de Latijns kruis zijn ontleend aan het dorpswapen.
Verwante afbeeldingen
Alphen-Chaam
Strijbeek |
5801869 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Eartheana | Eartheana | Eartheana is een studioalbum van zeventigjarige Gandalf.
Inleiding
Gandalf maakt al sinds de jaren tachtig van de 20e eeuw muziek die heen en weer schuift tussen progressieve rock, ambient en new age. Dat geldt ook voor dit album, waarbij Gandalf constateerde dat er nauwelijks nog een plek op Aarde is waar geen muziek te horen is. Gandalf verwijst daarbij naar de verschillende werelddelen en het mythische eiland Atlantis Volgens de Oostenrijker ontstond zodoende een symfonie (Earth Symphony). Hij nam het met een paar gastmusici op in zijn eigen Mali Raj geluidsstudio in Krems an der Donau.
Het album is gestoken in een hoes met een afbeelding van NASA. Het werd uitgebracht via platenlabel Prudence, gespecialiseerd in newagemuziek. IO Pages constateerde dat Eartheana een teruggang laat horen naar voornamelijk zijn muziek uit die jaren tachtig (veel gitaarmuziek); de voorgaande albums werden overheerst door newagemuziek. De Atlantissuite werd daarbij even apart genomen; het is filmische muziek in de stijl van Hans Zimmer.
Musici
Gandalf – alle muziekinstrumenten behalve
Judith Steiner – viool en altviool (track 8)
Merika Hilmar – cello (tracks 3, 8, 10 en 14)
Muziek
Muziekalbum uit 2023
Muziekalbum van Gandalf |
5801870 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Weens%20Reuzenrad | Weens Reuzenrad | Weens Reuzenrad is een voormalig reuzenrad in het Nederlandse Attractiepark Slagharen.
Geschiedenis
Het reuzenrad werd vermoedelijk gebouwd in de jaren 1920 door de Firma Fritz Bothmann in Gotha. De attractie werd vanaf eind jaren 1920 op Duitse kermissen uitgebaat door Josef Ross en Heinrich Kleuser onder de naam Columbia Rad. Het model werd aangeduid als de Russische Schommel (Duits: Russische Schaukel). Columbia Rad heeft tot de jaren 1970 dienst gedaan totdat het werd doorverkocht aan Attractiepark Slagharen.
Als Weens Reuzenrad werd de attractie in 1973 geopend in Attractiepark Slagharen en was daarmee het eerste reuzenrad in het park. De naam Weens Reuzenrad is verwijst naar het grote reuzenrad in Wenen uit 1897 dat zich in het attractiepark Wiener Prater bevindt en een kenmerk van de stad Wenen is, al was de attractie in Slagharen niet zo groot.
De attractie heeft een aantal jaren in het park gestaan zonder operationeel te zijn en inmiddels was Big Wheel een veel groter reuzenrad dat opereerde in het park. Later, rond 1992 of later, is het reuzenrad verwijderd en staat op de huidige plek het reuzenrad Chuck Wagon.
Attractiepark Slagharen
Reuzenrad |