Datasets:

tydiqa

like 21

ভারতবর্ষে মাদকাসক্ত জনগণের সংখ্যা মোট জনসংখ্যার কত শতাংশ ?

হিন্দুধর্ম

bengali

হিন্দুধর্ম (সনাতনধর্ম) ভারতীয় উপমহাদেশের আধ্যাত্মিক মতবাদ ।[1] হিন্দু ধর্মাবলম্বীগণ স্বীয় ধর্মমতকে সনাতন ধর্ম (सनातन धर्म:) নামেও অভিহিত করেন।[2][3] হিন্দুধর্মের সাধারণ "ধরনগুলির" মধ্যে লৌকিক ও বৈদিক হিন্দুধর্ম থেকে বৈষ্ণবধর্মের অনুরূপ ভক্তিবাদী ধারার মতো একাধিক জটিল মতবাদগুলির সমন্বয়ের এক প্রচেষ্টা লক্ষিত হয়। যোগ, কর্মযোগ ধারণা, ও হিন্দু বিবাহের মতো বিষয়গুলিও হিন্দুধর্মের সঙ্গে অঙ্গাঙ্গীভাবে জড়িত। হিন্দুধর্ম একাধিক ধর্মীয় ঐতিহ্যের সমন্বয়ে গঠিত। এই ধর্মের কোনো একক প্রতিষ্ঠাতা নেই।[4] লৌহযুগীয় ভারতের ঐতিহাসিক বৈদিক ধর্মে এই ধর্মের শিকড় নিবদ্ধ। হিন্দুধর্মকে বিশ্বের "প্রাচীনতম জীবিত ধর্মবিশ্বাস"[5] বা "প্রাচীনতম জীবিত প্রধান মতবাদ"[6][7][8][9] আখ্যা দেওয়া হয়। হিন্দুধর্মকে বলা হয় পৃথিবীর প্রাচীনতম ধর্ম। কারন এটি প্রাচীনযুগে আর্বিভূত হয়েছে। [note 1] এবং ধর্মাবলম্বীরা একে সনাতন ধর্ম ("চিরন্তন নিয়ম বা চিরন্তন পথ") বলে আখ্যায়িত করেন[10]। পশ্চিমা পন্ডিতরা হিন্দুধর্মকে বিভিন্ন ভারতীয় সংস্কৃতি এবং ঐতিহ্যের [11][note 2] সংমিশ্রণ[note 3] এবং সংশ্লেষণ[12][note 4] হিসেবে গন্য করেন যার মূলে একক কোন ব্যক্তির অবদান নেই[13] এবং এর একাধিক উৎপত্তি উৎস রয়েছে[14][note 5]। এটি সনাতনি বা চিরন্তন কর্তব্যের কথা যেমন সততা, অহিংসা, ধৈর্যশীলতা, সমবেদনা ও আত্মনিয়ন্ত্রনের পাশাপাশি আরো অনেক মানবিক উৎকর্ষ জনক উপায়ের কথা বলে। এবং বাহ্যিক আচার বিচারের থেকে পরম সত্যের জ্ঞানকে সর্বদাই মুখ্য স্থান দেয়।[web 1][15] হিন্দু বিশ্বাস অনুযায়ী গুরুত্বপূর্ণ বিষয় হিসেবে আছে (কিন্তু এর মধ্যেই সীমাবদ্ধ নয়) পুরুষার্থ, যা মানব জীবনের সঠিক উদ্দেশ্য। এর মধ্যে আছে ধর্ম (নীতি), অর্থ, কাম এবং মোক্ষ যার অর্থ ,জন্ম মৃত্যুর পুন: পুন: জন্ম(ইহলোকে বা স্বর্গাদি অন্যলোকে) থেকে মুক্তি)[16][17]; কর্ম (কাজ, অভিপ্রায় ও ফল); এবং বিভিন্ন ধরনের যোগ সাধনা (মোক্ষ লাভের পথ)। হিন্দুদের নিত্যকর্মের তালিকায় আছে পূজা, অর্চনা, ধ্যান, পারিবারিক সংস্কার , বার্ষিক অনুষ্ঠান এবং তীর্থযাত্রা। কেউ কেউ সমাজ ও সভ্য জগতে ঐহিক সুখ ছেড়ে পারমার্থিক শান্তির আশায় ও মোক্ষ লাভের উদ্দেশ্যে সন্ন্যাস গ্রহন করে।[18][19] জনসংখ্যার বিচারে হিন্দুধর্ম খ্রিষ্টধর্ম ও ইসলামের পরেই বিশ্বের দ্বিতীয় বৃহত্তম ধর্মমত। এই ধর্মের অনুগামীদের সংখ্যা ১৩৫ কোটি। এদের মধ্যে ১১০ কোটি হিন্দুমতে বিশ্বাসী মানুষ বাস করেন ভারতীয় প্রজাতন্ত্রে।[20][21] এছাড়া নেপাল (৩৩,০০০,০০০), মরিশাস (২৫০,০০০) ও ইন্দোনেশীয় দ্বীপ বালিতে ( ৩০০,০০০) উল্লেখযোগ্য সংখ্যায় হিন্দুরা বাস করেন। হিন্দুধর্মের শাস্ত্রগ্রন্থের সংখ্যা প্রচুর। হিন্দুশাস্ত্র শ্রুতি ও স্মৃতি নামে দুই ভাগে বিভক্ত। এই গ্রন্থগুলিতে ধর্মতত্ত্ব, দর্শন ও পুরাণ আলোচিত হয়েছে এবং ধর্মানুশীলন সংক্রান্ত নানা তথ্য বিবৃত হয়েছে। এই গ্রন্থগুলির মধ্যে বেদ সর্বপ্রাচীন, সর্বপ্রধান ও সর্বাপেক্ষা গুরুত্বপূর্ণ। অন্যান্য প্রধান ধর্মগ্রন্থগুলি হল উপনিষদ্‌, পুরাণ, ও ভারতীয় মহাকাব্য রামায়ণ ও মহাভারত। ভগবদ্গীতা নামে পরিচিত মহাভারতের কৃষ্ণ-কথিত একটি অংশ বিশেষ গুরুত্বসম্পন্ন ধর্মগ্রন্থের মর্যাদা পেয়ে থাকে।[22] ব্যুৎপত্তি মূল নিবন্ধ: হিন্দুস্তান হিন্দু শব্দটি উৎসারিত হয়েছে সংস্কৃত সিন্ধু শব্দটি থেকে। সিন্ধু ভারতীয় উপমহাদেশের উত্তর-পশ্চিমাঞ্চলের একটি ঐতিহাসিক নদীর নাম।[23] ঋগ্বেদে সিন্ধু নদের স্তুতি করা হয়েছে।[24] পরবর্তীকালের আরবি সাহিত্যেও আল-হিন্দ শব্দটির মাধ্যমে সিন্ধু নদ অববাহিকায় বসবাসকারী জনগোষ্ঠীকে বোঝানো হয়েছে।[25] ত্রয়োদশ শতাব্দীতে ভারতের নামের সমার্থক শব্দ হিসেবে হিন্দুস্তান বা হিন্দুস্থান শব্দটির উৎপত্তি হয়। এই শব্দের আক্ষরিক অর্থ "হিন্দুদের দেশ"।[26] প্রথমদিকে হিন্দু শব্দটি ধর্মনির্বিশেষে ভারতীয় উপমহাদেশের সকল অধিবাসীদের ক্ষেত্রে প্রযোজ্য ছিল। কেবলমাত্র চৈতন্যচরিতামৃত ও চৈতন্য ভাগবত ইত্যাদি কয়েকটি ষোড়শ-অষ্টাদশ শতাব্দীর বাংলা গৌড়ীয় বৈষ্ণব ধর্মগ্রন্থে যবন বা ম্লেচ্ছদের থেকে হিন্দুধর্মাবলম্বীদের পৃথক করার জন্য শব্দটি বিশেষভাবে ব্যবহৃত হয়ে।[27] অষ্টাদশ শতাব্দীর শেষভাগে ইউরোপীয় বণিক ও ঔপনিবেশিক শাসকেরা ভারতীয় ধর্মবিশ্বাসগুলির অনুগামীদের একত্রে হিন্দু নামে অভিহিত করে। ধীরে ধীরে এই শব্দটি আব্রাহামীয় ধর্মসমূহ অথবা অবৈদিক ধর্মবিশ্বাসগুলির (যেমন জৈনধর্ম, বৌদ্ধধর্ম ও শিখধর্ম) অনুগামী নন এবং সনাতন ধর্ম নামক ধর্মীয় ঐতিহ্যের সঙ্গে সম্পর্কযুক্ত এমন সকল ভারতীয় বংশোদ্ভুত ব্যক্তির ক্ষেত্রে প্রযোজ্য হয়ে পড়ে।[28][29] ইংরেজি ভাষাতে ভারতের স্থানীয় ধর্মীয়, দার্শনিক ও সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যগুলি বোঝাতে হিন্দুইজম বা হিন্দুধর্ম কথাটি চালু হয় ঊনবিংশ শতাব্দীতে।[30] সংজ্ঞা সার্বিক সহিষ্ণুতা থেকে মতবৈচিত্র্যের মধ্যে ঐক্য ও হিন্দুধর্মের রক্ষণশীল উদারতা ধ্রুপদী পাশ্চাত্য চিন্তাধারায় এই ধর্মের সংজ্ঞা নিরুপণের প্রধান বাধাস্বরূপ।[31] হিন্দুধর্ম মূলত একটি ব্যবহারিক ধর্মচেতনা। একাধিক প্রথা, সংস্কার ও আদর্শ এতে সন্নিবেশিত। তাই অনেকের মতে এই ধর্মের একটি সংজ্ঞা নির্ধারণ করা বেশ অসুবিধাজনক।[32] সেই কারণে ‘রিলিজিয়ন’ বা ধর্ম অপেক্ষা ‘রিলিজিয়াস ট্র্যাডিশন’ বা ধর্মসংস্কার হিসেবেই একে অধিকাংশ ক্ষেত্রে সংজ্ঞায়িত করা হয়।[1] এই বৈশিষ্ট্য হিন্দুধর্মকে বিশ্বের প্রাচীনতম ধর্মবিশ্বাসের পাশাপাশি বিশ্বের সর্বাধিক বৈচিত্র্যপূর্ণ ধর্মের শিরোপাও দান করেছে।[6][33][34][35] অধিকাংশ ধর্মীয় সংস্কার পবিত্র ধর্মশাস্ত্র বেদ হতে সঞ্জাত। যদিও এর ব্যতিক্রমও দুর্লভ নয়। কোনো কোনো সংস্কার অনুসারে মোক্ষ বা পারত্রিক মুক্তিলাভের জন্য কিছু প্রথানুষ্ঠান অপরিহার্য। যদিও এই ব্যাপারেও মতানৈক্য বিদ্যমান। কোনো কোনো হিন্দু দার্শনিক মহাবিশ্বের সৃষ্টি, স্থিতি ও প্রলয়ের পশ্চাতে এক অস্তিবাদী পরাসত্তার সন্ধান করে ফেরেন, আবার কোনো কোনো হিন্দু নাস্তিকতার চর্চা করে থাকেন। হিন্দুধর্ম কর্মফলের ভিত্তিতে পুনর্জন্মবাদে বিশ্বাস রাখে। মোক্ষ এই ধর্মে জন্ম ও মৃত্যুর চক্রাকার বৃত্ত থেকে মুক্তিরই অপর নাম। যদিও হিন্দুধর্মের ক্ষেত্রের বাইরে বৌদ্ধ ও জৈনধর্মও এই মতবাদে বিশ্বাস রাখে।[32] এই কারণে হিন্দুধর্মকে মনে করা হয় বিশ্বের জটিলতম ধর্মবিশ্বাসগুলির অন্যতম।[36] এই জটিলতা ব্যতিরেকেও হিন্দুধর্ম যে শুধুমাত্র একটি সংখ্যাগতভাবে সুবৃহৎ জনগোষ্ঠীর ধর্মচেতনা তাই নয়, প্রাগৈতিহাসিক যুগ থেকে প্রচলিত এই ধর্মবিশ্বাস পৃথিবীর অধুনা বর্তমান ধর্মগুলির মধ্যে প্রাচীনতমও বটে।[37] ভারতের প্রথম উপরাষ্ট্রপতি তথা বিশিষ্ট দার্শনিক সর্বপল্লী রাধাকৃষ্ণন হিন্দুধর্মের সংজ্ঞা দিতে গিয়ে একে “একটি বিশ্বাসমাত্র” বলতে অস্বীকার করেন। বরং এই ধর্মের যুক্তি ও দর্শনের দিকটি বিচার করে তিনি খোলাখুলিভাবেই এই মত ব্যক্ত করেন যে হিন্দুধর্মের সংজ্ঞা দান করা অসম্ভব। শুধুমাত্র এই ধর্ম অনুশীলনই করা যায়।[38] তেমনই কোনো কোনো পণ্ডিত সুসংজ্ঞায়িত ও রক্ষণশীল ধর্মীয় সংগঠন না বলে হিন্দুধর্মকে “অস্পষ্ট সীমানায়” বর্গায়িত করার পক্ষপাতী। কয়েকটি ধর্মমত হিন্দুধর্মে কেন্দ্রীয়। অন্যগুলি ঠিক কেন্দ্রীয় না হলেও এই পরিসীমার আওতার মধ্যেই পড়ে। এরই ভিত্তিতে ফেরো-লুজি হিন্দুধর্মের সংজ্ঞায়নে একটি “উদাহরণমূলক তাত্ত্বিক অন্বেষণ” (“প্রোটোটাইপ থিওরি অ্যাপ্রোচ”) চালিয়েছেন।[39] উনবিংশ শতকে হিন্দু পুনর্জাগরণবাদীগণ ‘হিন্দু-ইজম’ শব্দটির প্রয়োগ শুরু করার পর থেকেই হিন্দুধর্ম একটি বিশ্বধর্ম হিসেবে পরিচিতি লাভ করে।[2] এছাড়াও শব্দটির প্রাথমিক প্রয়োগ ঘটিয়েছিলেন পশ্চিমা প্রাচ্যবিদ বা ‘প্রথম যুগের ভারততত্ত্ববিদগণ’, যাঁদের বক্তব্য সাধারণত একপেশে ছিল বলে মনে করা হয়। যদিও হিন্দুধর্মের শিকড় ও তার বিভিন্ন শাখাপ্রশাখার প্রাচীনত্বের ব্যাপারে কোনো দ্বিমত নেই। সকলেই স্বীকার করেছেন যে প্রাগৈতিহাসিক সিন্ধু সভ্যতা থেকে ঐতিহাসিক বৈদিক সভ্যতার প্রাথমিক পর্ব জুড়ে ছিল হিন্দুধর্মের সূচনালগ্ন।[40] কেবলমাত্র ধর্মবৈভিন্ন প্রদর্শনের উদ্দেশ্যে বৈদিক সংস্কারের ভিত্তিতে হিন্দুধর্মের একটি রূপ দান করেছেন পশ্চিমা প্রাচ্যবিদগণ – এমন কথাও বলেছেন কেউ কেউ। কিন্তু তা সত্য নয়।[41][42][43] সংজ্ঞা বা ‘হিন্দুইজম’ বা হিন্দুধর্ম শব্দটির দ্বারা কি বোঝায় তা এই কারণেই বলা সম্ভব নয় যে এই ধর্মের কোনো একক প্রতিষ্ঠাতা নেই। হিন্দুধর্মে, বা কারো কারো ভাষ্য অনুযায়ী হিন্দুধর্মসমূহে মোক্ষলাভের প্রণালীটি এক এক সম্প্রদায়ের নিকট এক এক প্রকার। বৈদিক ধর্মের যে রূপগুলি পরিলক্ষিত হয়, তা হিন্দুধর্মের বিকল্প নয় - বরং তার প্রাচীনতম রূপ। তাই পশ্চিমা প্রাচ্যবিদদের লেখায় বৈদিক ধর্ম, ব্রাহ্মণ্যবাদ ও হিন্দুধর্মের মধ্যে যে প্রভেদ দেখানো হয়ে থাকে তারও বিশেষ যুক্তি নেই।[9][44] কেউ কেউ মনে করেন, হিন্দুধর্মে কোনো “অনুশাসনের আকারে নিবদ্ধ কোনো একক ধর্মীয় বিশ্বাস” প্রচলিত নেই। এই জন্য ইসলামের বিরাট সংগঠনের পাশে এটিকে এক সম্পূর্ণ ভিন্ন ধরনের ধর্মব্যবস্থা বলে অভিহিত করা হয়। আবার কেউ কেউ ইহুদি ধর্মের সঙ্গে এর ঘনিষ্ঠ একাত্মতার কথাও বলে থাকেন।[32] পাশ্চাত্য দৃষ্টিকোণ থেকে, ধর্ম কি এবং কিভাবে তা আরও প্রাচীন ধর্মবিশ্বাসগুলির সঙ্গে সম্পর্কিত তারই বিচারে হিন্দুধর্মকে যাচাই করা হয়।[45] ‘ধর্মবিশ্বাস’ (‘ফেইথ’) শব্দটি ‘ধর্ম’ (‘রিলিজিয়ন’) অর্থে প্রয়োগের ফলে এই বিষয়ে জটিলতা বৃদ্ধি পায়।[32] কোনো কোনো পণ্ডিত[46] এবং অনেক হিন্দু দেশীয় ‘সনাতন ধর্ম’-এর সংজ্ঞাটির পক্ষপাতী। এই সংস্কৃত শব্দবন্ধটির অর্থ ‘চিরন্তন ধর্ম (বিধি)’ বা ‘চিরন্তন পন্থা’।[2][47] ঔপনিবেশিক প্রভাব দেশীয় উপলব্ধি সনাতন ধর্ম হিন্দু আধুনিকতা প্রাশ্চাত্ত্য উপলব্ধি বৈচিত্র্য এবং ঐক্য বৈচিত্র্য হিন্দুধর্মের মূল ঐক্য উপবিভাগ হিন্দুধর্ম আজ একাধিক শাখায় বিভক্ত। অতীতে এই ধর্ম ছয়টি দর্শনে বিভক্ত ছিল। বর্তমানে এগুলির মধ্যে কেবল বেদান্ত ও যোগেরই অস্তিত্ব আছে। আধুনিক হিন্দুধর্মের প্রধান বিভাগগুলি হল বৈষ্ণবধর্ম, শৈবধর্ম, স্মার্তবাদ ও শাক্তধর্ম। এছাড়াও একাধিক ছোটো বিভাগ বা উপবিভাগ লক্ষিত হয়, যাদের অনেকগুলিই পরস্পরের সঙ্গে অংশত আবৃত। তবে আজকের হিন্দুরা মোটামুটিভাবে পূর্বোক্ত চারটি প্রধান শাখার কোনো না কোনো একটির সদস্য। ম্যাকড্যানিয়েল - ছয়টি জাতিগত "ধরন" ২০০৭ সালে অধিকতর জটিল ও সূক্ষ্ম বিবেচনার নিরিখে একাধিক মতের বিভিন্নতা ও বৈচিত্র্যের দিকটি বিচার করে ম্যাকড্যানিয়েল হিন্দুধর্মের আরো ছয়টি শাখাকে চিহ্নিত করেছেন। এই বিভাগগুলি হল:[48] লৌকিক হিন্দুধর্ম – বিভিন্ন স্থানীয় ঐতিহ্য ও লৌকিক দেবদেবীর পূজাকে কেন্দ্র করে আঞ্চলিক বা সম্প্রদায় স্তরের ধর্মবিশ্বাস যা প্রাগৈতিহাসিক কাল বা অন্ততপক্ষে বেদ রচিত হবার আগে থেকে প্রচলিত। বৈদিক হিন্দুধর্ম – এই বিশ্বাসটি এক শ্রেণীর ব্রাহ্মণ (বিশেষত শ্রুতিবাদী) সমাজে আজও প্রচলিত। বৈদান্তিক হিন্দুধর্ম – উপনিষদের শিক্ষা অবলম্বনে প্রচারিত। উদাহরণ – অদ্বৈত (স্মার্তবাদ) যৌগিক হিন্দুধর্ম – পতঞ্জলি রচিত যোগসূত্র অবলম্বনে প্রচারিত। ধার্মিক হিন্দুধর্ম বা প্রাত্যহিক নৈতিকতা – কর্ম ও হিন্দু বিবাহ সংস্কার ইত্যাদি সামাজিক নিয়মকে কেন্দ্র করে গড়ে ওঠা শাখা। ভক্তিবাদ – বৈষ্ণবধর্মের অনুরূপ ভক্তিকেন্দ্রিক মতবাদ। মাইকেলস্ - হিন্দু ধর্ম ও হিন্দু ধার্মিকতা ইতিহাস হিন্দুধর্ম বিশ্বের অন্যতম প্রাচীন ধর্ম তবে হিন্দু নামটি আধুনিকালের দেওয়া। এর প্রাচীন নাম হল সনাতন ধর্ম। আবার এই ধর্ম বৈদিক ধর্ম নামেও পরিচিত। এই ধর্ম বেদ এর উপর ভিত্তি করে গড়ে উঠেছিল। এ ধর্মত্ত্বের মূল কথা হল ঈশ্বরের অস্তিত্বেই সকল কিছুর অস্তিত্ব এবং সকল কিছুর মূলেই স্বয়ং ঈশ্বর। খ্রীস্টপূর্ব ৫৫০০-২৬০০ অব্দের দিকে যখন কিনা হাপ্পান যুগ ছিল ঠিক সেই সময়ই এ ধর্মের গোড়ার দিক। অনেকের মতে খ্রীস্টপূর্ব ১৫০০-৫০০ অব্দ। কিন্তু ইতিহাস বিশ্লেষকদের মতে আর্য (বা ) জাতিগোষ্ঠি ইউরোপের মধ্য দিয়ে ইরান হয়ে ভারতে প্রবেশ করে খ্রীস্টপূর্ব ৩০০০-২৫০০ অব্দের মধ্যে, তারাই ভারতে বেদ চর্চা করতে থাকে এবং তারা সমগ্র ভারতে তা ছড়িয়ে দেয়। আর্য জাতিগোষ্ঠিরা অনেক নিয়ম কানুন মেনে চলত। তারা চারটি সম্প্রদায়ে বিভক্ত ছিল এরা হলঃ ব্রাহ্মন, ক্ষত্রিয়, বৈশ্য এবং শুদ্র। এই সম্প্রদায়গুলো তৈরি করার অন্যতম কারণ হল কাজ ভাগ করে নেওয়া অর্থাৎ এক এক সম্প্রদায় এর লোক এক এক ধরনের কাজ করবে। অনেকের মতে হিন্দু শব্দটি আর্যদেরকে আফগানিস্তানের বাসিন্দা বা আফগানেরা দিয়েছে তারা সিন্দু নদের তীরবর্তী সনাতন ধর্মের সাধু সন্ন্যাসিদেরকে হিন্দু বলত, আর এই ভাবেই হিন্দু নামটি এসেছে। এই সনাতন ধর্মের সাধু সন্ন্যাসিরাই বেদ শ্রুতিবদ্ধ করেন অর্থাৎ ধ্যানের মাধ্যমে বেদ আয়ত্ব করেন। বেদ কোন একজন সাধু বা সন্ন্যাসির লব্ধকৃত নয়, বেদ হল বহু সাধু সন্ন্যাসিদের লব্ধকৃত এক মহান শ্রুতিবদ্ধ গ্রন্থ যা প্রথম অবস্থায় সবার মনে মনে ছিল পরে তাকে লিপিবদ্ধ করা হয়। বেদ এই লিঙ্কটির মাধ্যমে বেদ সম্পর্কে আরো জানতে পারবেন। তখন কার যুগে এই বেদের আধিপত্য ছিল ব্যাপক, অর্থাৎ সমাজের সকল কাজ বেদের মাধ্যমে চলত কারণ বেদে সমাজ চালানো, চিকিৎসা করা, গণনা করা এমন সব উপাদানই আছে। এই কারনে তখনকার সভ্যতাকে বলা হয় বৈদিক সভ্যতা। এই বৈদিক সভ্যতায় অর্থাৎ ঐ আমলে কোন মূর্তি পূজা করা হত না। সেই সময় হিন্দুদের প্রধান দেবতা ছিলেন ইন্দ্র, বরুন, অগ্নি এবং সোম। তারা যজ্ঞের মাধ্যমে পূজিত হত। তখনকার ঈশ্বর আরাধনা হত যজ্ঞ এবং বেদ পাঠের মাধ্যমে। সকল কাজের আগে যজ্ঞ করা ছিল বাঞ্ছনীয়। সে আমলে কোন মূর্তি বা মন্দির ছিল না। ধারনা করা হয়ে থাকে যে খ্রীস্টপূর্ব ৫০০ থেকে ১০০ অব্দের মধ্যে রামায়ণ এবং মহাভারত শ্রুতিবদ্ধ হয়। বর্তমানে এই সমস্ত মহান ধর্ম গ্রন্থগুলোর লিখিত রূপ হয়েছে। এই রামায়ণ এবং মহাভারতে লিপিবদ্ধ আছে ধর্ম এবং যুদ্ধের কাহিনী। এছারাও পুরাণ নামে যে ধর্মগ্রন্থগুলো রয়েছে তাতে দেবতাদের এবং অসুরদের যুদ্ধ নিয়ে ঘটনা আছে। যুগকরণ প্রাকবৈদিক ধর্ম (১৭৫০ খ্রিষ্টপূর্বাব্দ পর্যন্ত) বৈদিক যুগ (১৭৫০-৫০০ খ্রিষ্টপূর্বাব্দ) উত্‍পত্তি বৈদিক ধর্ম পাণ্ডুলিপি সার্বজনীন নির্দেশ "দ্বিতীয় নগরায়ণ" (৫০০-২০০ খ্রিষ্টপূর্বাব্দ) ধ্রুপদী হিন্দুধর্ম (২০০ খ্রিষ্টপূর্বাব্দ-১১০০ খ্রীষ্টাব্দ) প্রাকধ্রুপদী হিন্দুধর্ম (২০০ খ্রিষ্টপূর্বাব্দ-৩০০ খ্রীষ্টাব্দ) "স্বর্ণযুগ" (গুপ্ত সাম্রাজ্য) (৩২০-৬৫০ খ্রিষ্টাব্দ) ধ্রুপদোত্তর হিন্দুধর্ম - পৌরাণিক হিন্দুধর্ম (৬৫০-১১০০ খ্রিষ্টাব্দ) আরও দেখুন ধ্রুপদোত্তর যুগ এবং হিন্দুধর্ম মধ্যযুগ মুসলমান শাসন ও হিন্দুধর্মের সম্প্রদায়সমূহ (১১০০-১৮৫০ খ্রিষ্টাব্দ) আধুনিক হিন্দুধর্ম (১৮৫০ খ্রিষ্টাব্দ থেকে) মন্দির (দেবস্থান) ধর্মানুশীলন উপাসনা ধর্মানুষ্ঠান তীর্থযাত্রা প্রতীকীবাদ উৎসব মূল নিবন্ধ: হিন্দু উৎসব হিন্দু উৎসব (সংস্কৃত: उत्सव; আক্ষরিক অর্থে: উত্তরণ) প্রতীকী ধর্মানুষ্ঠান হিসেবে বিবেচনা করা হয় যা সুন্দরভাবে ব্যক্তিগত ও সামাজিক জীবনকে ধর্মের পথে চালিত করে।[49] হিন্দুধর্মে সারা বছর ধরে অনেক উৎসব রয়েছে। হিন্দু দেওয়ালপঞ্জিকাতে সাধারণত তাদের তারিখ নির্ধারিত থাকে। হিন্দু উৎসব সাধারণত পুরাণের ঘটনা অবলম্বনে, প্রায়শই ঋতু পরিবর্তন সঙ্গে সঙ্গে একত্রে উদযাপন করা হয়ে থাকে। সাধারণত উৎসবগুলি নির্দিষ্ট সম্প্রদায়ে আথবা ভারতীয় উপমহাদেশের নির্দিষ্ট অঞ্চলে উদযাপন করা হয়। কিছু ব্যাপকভাবে পরিলক্ষিত হিন্দু উৎসব হল: কিছু ব্যাপকভাবে পরিলক্ষিত হিন্দু উৎসব ইউটা-এর দোলযাত্রা, মার্কিন যুক্তরাষ্ট্র মহীশূর-এর আনুষ্ঠানিক দীপাবলি পালন পরাশক্তি মন্দির-এ দেবী শক্তি, পন্টিয়াক, মার্কিন যুক্তরাষ্ট্র; নবরাত্রি-এর সময় দেবী হিসাবে লক্ষ্মী, দুর্গা ও সরস্বতী সুশোভিত রামনবমী উপলক্ষে, সহধর্মীনী সীতা, ভাই লক্ষ্মণ ও ভক্ত হনুমান-এর সঙ্গে ভগবান্ রাম(মাঝখানে) পুরী-এর জগন্নাথ দেব তিনটি রথে অনান্য দেবতাদের সঙ্গে জগন্নাথ মন্দির-এর পটভূমিতে কলকাতার রাস্তায় সরস্বতী পূজা-এর সময় দেবী সরস্বতী প্রায়গ-এ মহাকুম্ভ মেলায়, গঙ্গা নদীর উপর একটি অস্থায়ী সেতুর উপর চলমান আখড়া-দের একটি মিছিল মুম্বাই-এ গণেশ বিসর্জন পশ্চিমবঙ্গ-এর একটি দুর্গা পূজা প্যাণ্ডেলে-এর দুর্গা প্রতিমা মুম্বাই-এ কৃষ্ণ জন্মাষ্টমী-তে যুবকদের দই-এর হাঁড়ি ভঙ্গ বাঙ্গালোর-এ মহা শিবরাত্রি-তে ভগবান্ শিব মকর সংক্রান্তি-এর সময় -তে একটি দোকানে রঙিন ঘুড়ি বিক্রি হচ্ছে তামিলনাড়ু-এর একটি কার্যালয় পোঙ্গল উৎসব-এর জন্য সজ্জিত কেরালা-এর ওনম উত্‍সবের সময় থিরুবাথিরাকলি নৃত্য জনকপুর, নেপাল-এ পরিদর্শক ভক্তকূল ধর্মবিশ্বাস হিন্দুধর্ম এমনই একটি মূলধারার ধর্মবিশ্বাস যা একটি সুবিস্তৃত ভৌগোলিক ক্ষেত্রে এক বহুধাবিভক্ত জাতিগত ও সাংস্কৃতিক বৈচিত্র্যের মধ্যে দিয়ে বিকাশলাভ করেছে। এই বিকাশলাভ সম্ভবপর হয়েছে মূলত দুটি পন্থায়: হিন্দুধর্মের পুরনো রীতিনীতির নবীকরণ এবং বহিরাগত রীতিনীতি ও সংস্কৃতি থেকে আত্মীকরণ। এর ফলে ধর্মীয় ক্ষেত্রে এক বিরাট বৈচিত্র্যময় সমাবেশ গড়ে উঠেছে। এই সমাবেশে যেমন স্থান পেয়েছে অসংখ্য ছোটো ছোটো আদিম ধর্মমত, তেমনই স্থান পেয়েছে সমগ্র উপমহাদেশে লক্ষাধিক মতাবলম্বী সমন্বিত প্রধান ধর্মসম্প্রদায়গুলিও। বৌদ্ধধর্ম বা জৈনধর্মের থেকে পৃথক ধর্মবিশ্বাসরূপে হিন্দুধর্মের পরিচিতিও তাই এই মতাবলম্বীদের অনুমোদনসাপেক্ষ বিষয়।[50] হিন্দু ধর্মবিশ্বাসের প্রধান উপাদানগুলি হল: ধর্ম (নৈতিকতা/কর্তব্য), সংসার (জন্ম-মৃত্যু-পুনর্জন্মের চক্র), কর্ম (ক্রিয়া ও তার প্রতিক্রিয়া), মোক্ষ (সংসার থেকে মুক্তি) ও বিভিন্ন যোগ (ধর্মানুশীলনের পন্থা)।[51] ঈশ্বর ধারণা একেশ্বরবাদ, বহুদেববাদ,[52] সর্বেশ্বরময়বাদ, অদ্বৈতবাদ, নাস্তিক্যবাদ – সকল প্রকার বিশ্বাসের সমাহার দেখা যায় হিন্দুধর্মে। তাই হিন্দুধর্মে ঈশ্বরধারণাটি অত্যন্ত জটিল। এই ধারণা মূলত নির্দিষ্ট কোনো ঐতিহ্য অথবা দর্শনের উপর নির্ভরশীল। কখনও কখনও হিন্দুধর্মকে হেনোথেইস্টিক ধর্ম (অর্থাৎ, বহু দেবতা অস্তিত্ব স্বীকার করার পাশাপাশি এক ঈশ্বরে বিশ্বাসী ধর্মব্যবস্থা) বলে উল্লেখ করা হয়। তবে এধরনের বর্গীকরণ অতিসরলীকরণের নামান্তর।[53] হিন্দুরা বিশ্বাস করেন যে মানুষের আত্মা শাশ্বত।[54] অদ্বৈত বেদান্তের ন্যায় অদ্বৈতবাদী/সর্বেশ্বরময়বাদী দর্শন অনুসারে, আত্মা সর্বশেষে পরমাত্মা ব্রহ্মে বিলীন হয়। এই কারণেই এই দর্শন অদ্বৈত দর্শন নামে পরিচিত।[55] অদ্বৈত দর্শনের মতে, জীবনের উদ্দেশ্য হল আত্মা ও ব্রহ্মের অভিন্নতা অনুভব করা।[56] উপনিষদে বলা হয়েছে, মানুষের পরমসত্ত্বা আত্মাকে যিনি ব্রহ্মের সঙ্গে অভিন্ন রূপে অনুভব করতে সক্ষম হন, তিনিই মোক্ষ বা মহামুক্তি লাভ করেন।[54][57] দ্বৈত ও ভক্তিবাদী দর্শনে ব্রহ্মের উপর ব্যক্তিত্ব আরোপিত হয়েছে। এই মতানুসারে সম্প্রদায়বিশেষে তাঁকে বিষ্ণু, ব্রহ্মা, শিব বা শক্তিরূপে পূজা করা হয়। আত্মা এখানে ঈশ্বরের উপর নির্ভরশীল এবং মোক্ষ নির্ভরশীল ঈশ্বরের প্রতি প্রেম অথবা ঈশ্বরের অনুগ্রহের উপর।[58] পরমসত্ত্বা রূপে ঈশ্বর হিন্দুধর্মে ঈশ্বর (প্রভু[59]), ভগবান (পবিত্র ব্যক্তি[59]) বা পরমেশ্বর (সর্বোচ্চ প্রভু[59]) নামে আখ্যাত।[55] অবশ্য ঈশ্বর শব্দের একাধিক ব্যাখ্যা রয়েছে। মীমাংসাবাদীরা ঈশ্বরে অবিশ্বাস করেন; আবার অদ্বৈতবাদীরা ব্রহ্ম ও ঈশ্বর</i>কে অভিন্ন মনে করেন।[55] অধিকাংশ বৈষ্ণব ঐতিহ্যে তিনি বিষ্ণু। বৈষ্ণব শাস্ত্রগুলি তাঁকে কৃষ্ণ বা কখনও কখনও স্বয়ং ভগবানের রূপে দর্শিয়েছে। আবার সাংখ্য দর্শন নাস্তিক্যবাদী মনোভাবাপন্ন।[60] দেবতা ও অবতারগণ হিন্দুধর্মে দৈব ব্যক্তিত্বদের দেব (স্ত্রীলিঙ্গে দেবী) নামে অভিহিত করা হয়। বাংলায় দেবতা শব্দটি দেব শব্দের সমার্থক শব্দরূপে বহুল প্রচলিত। শব্দটির আক্ষরিক দৈব সত্ত্বা। আবার ইংরেজি ভাষায় শব্দটি গড শব্দের সমার্থক।[61] হিন্দু সংস্কৃতির অবিচ্ছেদ্য অঙ্গ হলেন হিন্দু দেবগণ। চিত্রকলা ও স্থাপত্যে মূর্তির আকারে এবং বিভিন্ন শাস্ত্রগ্রন্থে, বিশেষত ভারতীয় মহাকাব্য ও পুরাণে নানান উপাখ্যানে তাঁদের বর্ণনা দেওয়া হয়েছে। কোনো কোনো ক্ষেত্রে ঈশ্বরের থেকে এঁরা পৃথক। অনেক হিন্দুই তাঁদের ইষ্টদেবতার রূপে ঈশ্বরকে পূজা করে থাকেন।[62][63] ইষ্টদেবতার নির্বাচন ব্যক্তিগত,[64] আঞ্চলিক বা পারিবারিক ঐতিহ্য অনুসারে হয়ে থাকে।[64] কিছু উল্লেখযোগ্য হিন্দু দেবতা ও অবতারগণ অগ্নিদেব অন্যতম গুরুত্বপূর্ণ বৈদিক দেবতা। বেদে অগ্নি পৃথিবীর দেবতা; তাঁর বাহন মেষ বিষ্ণুর দশাবতার (উপরের বাম কোণ থেকে ঘড়ির কাঁটার দিকে) মৎস্য, কূর্ম, বরাহ, বামন, কৃষ্ণ, কল্কি, বুদ্ধ, পরশুরাম, রাম ও নৃসিংহ, (মধ্যে) কৃষ্ণ গণেশ পৌরাণিক হিন্দুধর্মের জনপ্রিয়তম ও সর্বাধিক পূজিত দেবতাদের অন্যতম। হিন্দুদের সকল সম্প্রদায়ের মধ্যেই তাঁর পূজা প্রচলিত ঐরাবত পৃষ্ঠে দেবরাজ ইন্দ্র (উপরে) ও মৃত্যুর দেবতা কাল (নিচে)। হিন্দুপুরাণে স্বর্গের দেবতাদের রাজা ভবতারিণী কালী, পদতলে শবরূপী মহাদেব; দক্ষিণেশ্বর কালীবাড়ি, কলকাতা, পশ্চিমবঙ্গ, ভারত মুরুগান বেশে কার্তিকেয়, বাটু গুহা, মালয়েশিয়া। বিশ্বের বৃহত্তম কার্তিকেয় মূর্তি কামদেব ও তার স্ত্রী রতি দেবী হিন্দুদের প্রেমের দেবতা (উপরে) প্রেমকাননে লীলারত শিব হিন্দুধর্মের শৈব শাখাসম্প্রদায়ের মতে, হলেন সর্বোচ্চ ঈশ্বর দেবী দুর্গা ও তাঁর পরিবার, বাগবাজার সার্বজনীন দুর্গাপূজা, কলকাতা, ভারত মহাবীর হনুমান-এর মন্দির, , উত্তরাঞ্চল, ভারত হিন্দু মহাকাব্যে ও পুরাণের একাধিক কাহিনিতে বর্ণিত হয়েছে, কেমন করে দেবগণ মর্ত্যে অবতীর্ণ হয়ে সমাজে ধর্ম সুরক্ষিত করেছেন এবং মানুষকে মোক্ষ পথে চালিত করেছেন। এই প্রকারের অবতীর্ণ রূপ অবতার নামে পরিচিত। হিন্দুধর্মে বিষ্ণুর অবতারগণ বিশেষ গুরুত্বের দাবি রাখে। রামায়ণের নায়ক রাম ও মহাভারতের কেন্দ্রীয় চরিত্র কৃষ্ণ বিষ্ণুরই অবতার রূপে চিত্রিত। কর্ম ও সংসার কর্মের আক্ষরিক অর্থ হল কার্য, ক্রিয়া অথবা করণ এবং বলা যেতে পারে এটি হল "কারণ এবং করণের (কার্যের) নৈতিক ধর্ম"। উপনিষদ্ মতে একজন মানুষ (অর্থাত্‍ জীবত্মা) সংস্কার (লব্ধ জ্ঞান) অর্জন করে তার শারিরীক ও মানসিক কর্মের মধ্যে দিয়ে। মানুষের মৃত্যুর পর সমস্ত সংস্কারগুলি যথাযথ ভাবে তার লিঙ্গ-শরীরে (যে শরীর রক্ত-মাংসের শরীর থেকে সুক্ষ অথচ আত্মার থেকে স্থূল) বিদ্যমান থাকে এবং পরজন্মে তার সুনির্দিষ্ট কক্ষপথ তৈরী করে। সুতরাং, একটি সর্বজনীন, নিরপেক্ষ, এবং অব্যর্থ কর্মের ধারণা মানুষের পুনর্জন্মলাভের সঙ্গে সঙ্গে তার ব্যক্তিত্ব, বৈশিষ্ট্য, এবং পরিবার সম্পর্কিত ধারণার সাথে অঙ্গাঙ্গীভাবে জড়িত। স্বাধীন ইচ্ছাশক্তি ও ভাগ্য প্রভৃতি ধারণাগুলিকে কর্ম একত্রে সংযুক্ত করেছে। কার্য, কারণ, জন্ম, মৃত্যু এবং পুনর্জন্মের বৃত্তাকার পরম্পরাই হল সংসার। দেহধারণ এবং কর্মফল ধারণা সম্পর্কে হিন্দুধর্মে দৃঢ়-প্রতিজ্ঞ চিন্তার প্রকাশ দেখা যায়। শ্রীমদ্ভগ্বতগীতার দ্বিতীয় অধ্যায়ে বলা হয়েছে: বাসাংসি জীর্ণানি যথা বিহায় নবানি গৃহ্নাতি নরোহপরাণি। তথা শরীরাণি বিহায় জীর্ণা ন্যন্যানি সংযাতি নবানি দেহী। অর্থাৎ: মানুষ যেমন জীর্ণ-শীর্ণ পুরোনো বস্ত্রগুলি ত্যাগ করে অন্য নতুন বস্ত্র গ্রহণ করে, সেইরূপ জীবাত্মা পুরোনো শরীর ত্যাগ করে অন্য নতুন শরীর গ্রহণ করে। যেখানে সংসার ক্ষণিকের আনন্দ দেয়, যা মানুষকে আরেকটি বিনাশশীল শরীর পরিগ্রহ করতে উত্‍সাহী করে। সেখানে মোক্ষ এই সংসারের গণ্ডী থেকে মুক্ত হয়ে চির আনন্দ ও শান্তির বিশ্বাস প্রদান করে। হিন্দুধর্মের বিশ্বাস যে অনেকগুলি জন্মান্তরের পর অবশেষে জীবাত্মা মহাজাগতিক আত্মায় (ব্রহ্ম/পরমাত্মা) মিলিত হতে ব্যাকুল হয়। জীবনের চরম লক্ষ্যকে (চরম লক্ষ্য বলতে এখানে মোক্ষ অথবা নির্বাণ অথবা সমাধি) বিভিন্ন ভাবে বোঝানো হয়েছে: যেমন ঈশ্বরের সঙ্গে একাত্মতার বোধ; যেমন ঈশ্বরের সঙ্গে অবিছ্যেদ্য সম্পর্কের বোধ; যেমন সমস্ত বস্তুর সম্পর্কে অদ্বৈত বোধ; যেমন আত্ম বিষয়ক বিশুদ্ধ নিস্বার্থতা ও জ্ঞান; যেমন নিখুঁত মানসিক শান্তিলাভ; এবং যেমন পার্থিব বাসনার থেকে অনাসক্তি বোধ। এই ধরনের উপলব্ধি মানুষকে সংসার এবং পুনর্জন্মের বন্ধন থেকে মুক্ত করে। আত্মার অবিনশ্বরতায় বিশ্বাস থাকার ফলে, মৃত্যুকে পরমাত্মার তুলনায় নেহাত্‍ই তুচ্ছ মনে হয়। অত:পর, একজন ব্যক্তি যার কোন ইচ্ছা বা উচ্চাকাঙ্ক্ষা বাকি নেই এবং জীবনের কোন দায়িত্বই বাকি নেই অথবা একটিও রিপু দ্বারা আক্রান্ত নয়, সে প্রায়োপবেশন (সংস্কৃত ভাষায় प्रायोपवेशनम्, যার আক্ষরিক অর্থ হল মৃত্যু কামনায় উপবাসের মাধ্যমে দেহত্যাগ) দ্বারা মৃত্যুকে আলিঙ্গন করতে পারে। মোক্ষের ধারণা সম্বলিত বিষয়গুলি বিভিন্ন হিন্দু দার্শনিক গোষ্ঠীগুলির ক্ষেত্রে বিভিন্ন। উদাহরণ স্বরূপ, যেমন অদ্বৈত বেদান্তবাদীরা বিশ্বাস করে যে মোক্ষ লাভের পর একটি জীবাত্মা নিজেকে পরমব্রহ্ম ব্যতীত অন্য কিছু মনে করতে পারেনা। আবার দ্বৈতবাদীরা নিজেদের ব্রহ্মের অংশ বলে মনে করে, এবং মোক্ষ লাভের পর স্বর্গালোকে ঈশ্বরের সঙ্গে অনান্তকাল বাস করবে বলে বিশ্বাস করে। সুতরাং, এক কথায় বলা যায় যে যেখানে দ্বৈতবাদীরা চায় "চিনি খেতে", সেখানে অদ্বৈতবাদীরা চায় "চিনি হতে"। মানবজীবনের উদ্দেশ্য পরপারে গোলকৃন্দাবনে গিয়া পরম করুণাময় ভগবাণের চরণের সেবা করা । যোগ ধর্মগ্রন্থ হিন্দুধর্ম "বিভিন্ন সময়ে বিভিন্ন ব্যক্তির দ্বারা আবিষ্কৃত আধ্যাত্মিক আইন সঞ্চিত কোষাগার"-এর উপর ভিত্তি করে প্রতিষ্ঠিত।[65][66] লিপিবদ্ধ করার আগে বহু শতাব্দী ধরে, ধর্মগ্রন্থগুলি মুখস্থ বিদ্যার সাহায্যে পদ্য আকারে মুখে মুখে প্রেরিত হয়েছে।[67] বহু শতাব্দী ধরে, ঋষিগণ ধর্মশাস্ত্রগুলিকে পরিবর্ধিত এবং তার শিক্ষাসমূহের পরিমার্জন করেছেন। বৈদিক পরবর্তী এবং বর্তমান হিন্দুদের বিশ্বাস, অধিকাংশ হিন্দু ধর্মগ্রন্থের সাধারণতঃ আক্ষরিক ব্যাখ্যা করা হয় না। অধিক গুরুত্ব দেওয়া হয় সেগুলির সঙ্গে সংযুক্ত নৈতিকতা এবং সেখান থেকে প্রাপ্ত রূপক অলংকারযুক্ত অর্থবাদে।[68] অধিকাংশ পবিত্র গ্রন্থগুলি সংস্কৃত ভাষায় লিখিত। ধর্মগ্রন্থগুলি শ্রুতি ও স্মৃতি এই দুই শ্রেণীতে বিভক্ত। শ্রুতি শ্রুতি (আক্ষরিক অর্থে: যা শুনতে হয় অর্থাত্‍ শ্রোতব্য)[69] বলতে প্রাথমিকভাবে বেদকে বোঝায়, যা হিন্দু ধর্মগ্রন্থের প্রাচীনতম সাক্ষ্যপ্রমাণ। যদিও বেশিরভাগ হিন্দু বেদকে শাশ্বত সত্য প্রকাশ হিসাবে এবং প্রাচীন মুণিদের (Ṛṣi</i>s) দ্বারা শ্রুত বলে সম্মান করে,[66][70] কিছু ভক্ত কোনও দেবতা বা ব্যক্তি বেদ সৃষ্টির সাথে সংযুক্ত নয় বলে মনে করে। তারা এটিকে আধ্যাত্মিক জগতের আইন হিসাবে মনে করে, যা ঋষিদের দ্বারা উদ্ভূত না হওয়া সত্ত্বেও এখনও বিদ্যমান।[65][71][72] হিন্দুদের বিশ্বাস, যেহেতু বেদের আধ্যাত্মিক সত্য শাশ্বত, সেহেতু সেগুলিকে অবিরত নতুন উপায়ে প্রকাশ করা সম্ভব।[73] বেদ চার ভাগে বিভক্ত (ঋক, সাম, যজু এবং অথর্ব)। ঋগ্বেদ হল সর্বপ্রথম এবং সর্বাধিক গুরুত্বপূর্ণ বেদ।[74] প্রত্যেক বেদ আবার চার ভাগে বিভক্ত: প্রাথমিক ভাগ, মূল বেদ, সংহিতা বর্তমান, যাতে পবিত্র মন্ত্র রয়েছে। অন্য তিনটি অংশ সাধারণত গদ্য আকারে গঠিত ত্রিস্তর আলোচনা সমাহার এবং সংহিতা থেকে বয়সে সামান্য পরবর্তীকালের বলে বিশ্বাস করা হয়। এগুলি হল: ব্রাহ্মণ, আরণ্যক এবং উপনিষদ্। প্রথম দুটি অংশকে পরবর্তীকালে কর্মকাণ্ড (আনুষ্ঠানিক অংশ) বলা হয়েছে, যেখানে শেষের দুইটি অংশ নিয়ে জ্ঞানকান্ড (শিক্ষামূলক অংশ) গঠিত।[web 3] যেখানে বেদ ধর্মানুষ্ঠানের উপর কেন্দ্রীভূত, সেখানে উপনিষদ আধ্যাত্মিক অন্তর্দৃষ্টি ও দার্শনিক শিক্ষার উপর অধিশ্রিত, এবং ব্রহ্ম ও জন্মান্তর বিষয়ে আলোচিত।[68][75][76] বৃহদারণ্যক উপনিষদের একটি সুপরিচিত শ্লোক হল: অসতো মা সদ্গময় ।তমসো মা জ্যোতির্গময় ।মৃত্যোর্ মা অমৃতম্ গময় ।ওঁ শান্তিঃ শান্তিঃ শান্তিঃ ।। বঙ্গানুবাদ: অবাস্তব থেকে বাস্তবে আমাদের পথপ্রদর্শন কর । অন্ধকার থেকে আলোকে আমাদের পথপ্রদর্শন কর । মৃত্যু থেকে অমরত্বে আমাদের পথপ্রদর্শন কর । ওঁ শান্তিঃ শান্তিঃ শান্তিঃ ।। [77][note 6] স্মৃতি শ্রুতি ছাড়া অন্যান্য হিন্দু ধর্মগ্রন্থগুলিকে সামগ্রিকভাবে স্মৃতি (যে বিষয় স্মরণ করা হইয়াছে) বলা হয়। স্মৃতির সবচেয়ে উল্লেখযোগ্য হল মহাকাব্যগুলি, যা মহাভারত এবং রামায়ণ ইত্যাদিতে নিহিত রয়েছে। ভগবদ্গীতা মহাভারতের একটি অবিচ্ছেদ্য অংশ এবং হিন্দুধর্মের একটি সবচেয়ে জনপ্রিয় পবিত্র ধর্মগ্রন্থ। এতে একটি মহান যুদ্ধ প্রাক্কালে রাজকুমার অর্জুনকে বলা, একজন বিষ্ণু অবতার, শ্রীকৃষ্ণ থেকে প্রাপ্ত দার্শনিক শিক্ষা রয়েছে। শ্রীকৃষ্ণ দ্বারা কথিত, ভগবদ্গীতা, বেদের সারাংশ হিসাবে বর্ণনা করা হয়েছে।[78] তবে কখনও কখনও গীতোপনিষদ্ বলে উল্লেখিত, ভগবদ্গীতা, ঔপনিষদি্ক তত্ত্বের কারণে, বিভাগ হিসাবে, প্রায় শ্রুতির মধ্যেই ধরা হয়।[79] স্মৃতির অন্তর্গত পুরাণ, যা বিভিন্ন অবিস্মরণীয় আখ্যায়িকা দ্বারা হিন্দু ধারণা চিত্রিত করে। এর অন্তর্ভুক্ত অন্যান্য গ্রন্থগুলি হল দেবীমাহাত্ম্যম্, তন্ত্র, যোগসুত্র, তিরুমন্ত্রম্, শিবসূত্র এবং হিন্দু আগম। মনুস্মৃতি হল একটি প্রচলিত নীতিগ্রন্থ, যা সামাজিক স্তরবিন্যাসের উপর নিবন্ধিত সামাজিক নিয়মাবলী, যা পরে ভারতীয় বর্ণাশ্রম তৈরি করতে সমাজকে সাহায্য করেছে।[80] ভগবদ্গীতা থেকে কর্মযোগ সম্বন্ধে একটি ধারণা বর্ণনার একটি সুপরিচিত শ্লোক ব্যাখ্যা করা হয় নিম্নরূপে - [81][82] কর্মেই তোমার অধিকার, কর্মফলে কখনও তোমার অধিকার নাই । কর্মফল যেন তোমার কর্মপ্রবৃত্তির হেতু না হয়, কর্মত্যাগেও যেন তোমার প্রবৃত্তি না হয় ।। (অ: ২। শ্লোক ৪৭) [পৃষ্ঠার প্রথমে ফেরত্‍ যান] সামাজিক প্রতিষ্ঠান সম্প্রদায় বর্ণ হিন্দু ধর্মাবলম্বী দের ৪ টা বর্ণ রয়েছে। যথাঃ ব্রাহ্মণ, ক্ষত্রিয়, বৈশ্য, শূদ্র।তবে বর্তমানে কায়স্থ, বদ্যী প্রভৃতি নান ঊপবর্ণের সৃষ্টি হয়েছে. আশ্রম সন্ন্যাস অহিংসা, নিরামিষভোজন এবং অন্যান্য খাদ্যরীতি ধর্মান্তর হিন্দু প্রথার বিস্তার জনসংখ্যার বিচারে হিন্দুধর্ম হিন্দুধর্ম ভারতের একটি প্রধান ধর্ম। দেশের ১২১ কোটি (২০১২ সালের গণনা অনুযায়ী) জনসংখ্যার প্রায় ৮০.৫% (প্রায় ৯৬ কোটি) মানুষ হিন্দুধর্মালম্বী।[web 4] অন্যান্য উল্লেখযোগ্য জনসংখ্যা পাওয়া যায় নেপাল (২.৩ কোটি), বাংলাদেশ (২.১ কোটি) এবং ইন্দোনেশিয়ার (৩৩ লক্ষ) প্রভৃতি যায়গায়। এছাড়াও সংখ্যাগরিষ্ঠ ভিয়েতনামী চ্যাম সম্প্রদায়ের মানুষ হিন্দুধর্ম অনুসরণ করে।[83] দেশ অনুসারে হিন্দুধর্ম (২০০৮ এর পরিসংখ্যান) থেকে দেশের নিরীখে সর্বাধিক অনুপাতে হিন্দুধর্মালম্বী: ৮১.৩%[web 5] ৮০.৫%[web 6] ৪৮.৫%[web 7] ২৮%[web 8] ২৭.৯%[web 9] ২৫%[web 10] ২২.৫%[web 11] ২০%[web 12] ১২.৬%[web 13] ৭%[web 14] ৭.২%[web 15] (রেউনিওঁ দ্বীপ) ৬.৭%[web 16] ৬.৩%[web 17] ৬.২৫%[web 18] ৬%[web 19] ৫.১%[web 20] ৫%[web 21] ৩%[web 22] ২.৩%[web 23] ২.১%[web 24] জনসংখ্যার দিক থেকে, খ্রিস্টান এবং ইসলামের পরে হিন্দুধর্ম হল বিশ্বের তৃতীয় বৃহত্তম ধর্ম। আরও দেখুন হিন্দুধর্ম ধর্ম ও রীতিনীতি সম্পর্কিত পাদটীকা তথ্যসূত্র উৎস প্রকাশিত উত্‍স ওয়েব উত্‍স আরও পড়ুন বহিঃসংযোগ at Curlie অডিও - ১৮৯৩ সালে বিশ্বধর্ম মহাসভায় উপস্থাপিত (প্রকৃত পাঠ্যাংশ + অডিও সংস্করণ) অক্সফোর্ড সেন্টার ফর হিন্দু স্টাডিস্ দ্বারা পণ্ডিত এবং ছাত্রদের জন্যে উল্লেখ্য উপাদান হিসাবে বক্তৃতা ও সেমিনার-এর এমপিথ্রী অডিও বিন্যাস * বিষয়শ্রেণী:ধর্ম

https://bn.wikipedia.org/wiki/%E0%A6%B9%E0%A6%BF%E0%A6%A8%E0%A7%8D%E0%A6%A6%E0%A7%81%E0%A6%A7%E0%A6%B0%E0%A7%8D%E0%A6%AE

Siapa yang mengetuai Operation Just Cause?

Karakter-karakter dan Faksi dalam seri Black Ops

indonesian

Ada beberapa faksi dan karakter yang muncul dalam seri ini, mulai dari World at War, Black Ops sampai Black Ops II, dari tahun 1942 sampai 2026. Karakter paling terkenal adalah Viktor Reznov dari ketiga seri, kemudian Alex Mason, Frank Woods dan Jason Hudson dari Black Ops dan sekuelnya. † Viktor Reznov Rusia: Виктор Резнов (Gary Oldman) - Sersan (kemudian Kapten) Viktor Reznov adalah tentara dari Pasukan Bersenjata ke-62 Tentara Merah yang mempertahankan Stalingrad. Ia dan Dimitri Petrenko bertemu ketika mereka berpura-pura mati setelah pembantaian di Red Square Stalingrad. Reznov memburu 'arsitek' peristiwa ini, Jenderal Heinrich Amsel, dan dengan bantuan Dimitri dan teman-temannya, mereka berdua berhasil membunuhnya. 3 tahun kemudian, Reznov bersama rekrutan baru, Chernov menolong Dimitri yang ditawan pasukan Jerman. Mereka dan Pasukan Bersenjata 150 (Pasukan Garis Depan Ketiga Tentara Merah) melawan Wehrmacht, tentara Jerman sampai masuk kedalam Reichstag. Kemudian, mereka melawan Waffen-SS dalam usaha mengakhiri Perang Dunia Kedua, meskipun Chernov tewas dan Dimitri terluka, Reznov membantu Dimitri dan akhirnya mereka menancapkan bendera Soviet di puncak Reichstag. 6 bulan kemudian, Reznov, Dimitri dan beberapa tentara dari Tentara Garis Depan Ketiga bergabung dalam Operasi Olympus yang dipimpin oleh Nikita Dragovich, seorang Jenderal Soviet dan teman lama Reznov yang ia tidak percayai. Misinya adalah untuk menangkap seorang Doktor Nazi bernama Friedrich Steiner yang menciptakan gas beracun bernama Nova 6. Ketika Dimitri bertanya kenapa Reznov tidak percaya dengan Dragovich dan Kravchenko, wakilnya, Reznov mengatakan, ketika ia bertempur di Stalingrad (sebelum bertemu Dimitri), pasukan Reznov diambang kekalahan. Dragovich dan Kravchenko berjanji akan mengirimkan bantuan, tetapi tidak pernah terwujud. Reznov, Dimitri dan Unit 45 berhasil menangkap Steiner, sasaran Operasi Olympus, hanya untuk dijadikan kelinci percobaan oleh Dragovich untuk mengetes kekuatan Nova 6. Sebelum Reznov dan sisanya digas, Komando Inggris menyerang kapal mereka (Sekutu juga menginginkan Nova 6) dan tidak sengaja membebaskan mereka bertiga. Reznov dan kedua temannya menyerang kedua tentara (tentara Inggris dan anak buah Dragovich) dan meledakkan kapal agar Nova 6 tidak jatuh ke tangan siapapun. Tetapi Reznov ditangkap, sementara salah satu teman Reznov tewas dan yang terakhir selamat. Selama hampir 18 tahun, Reznov masih berusaha membalas kematian Dimitri kepada Dragovich, Kravchenko, dan Steiner, dan ketika ia bertemu Alex Mason, mereka menjadi teman. Reznov mempercayainya sama seperti kepada Dimitri, dan ia mewariskan misinya kepada Mason. Selanjutnya, ia dan Mason memulai pemberontakan Vorkuta dengan berpura-pura bertengkar sehingga sipir datang, kemudian Mason memukuli sipir tersebut dan Reznov mengambil kunci dari sipir. Reznov kemudian menyemangati para tahanan untuk memberontak, menjadikan dirinya sebagai target yang harus dibunuh oleh sipir Vorkuta. Keduanya berhasil kabur, tetapi sipir mengejar mereka. Yakin Mason mampu menuntaskan misinya, Reznov mengorbankan dirinya dikejar para sipir, memberi kesempatan kepada Mason untuk pulang ke AS. Call of Duty: World at War Faksi Protagonis Penyerbu Marinir - Faksi pertama dalam Front Pasifik. Pasukan elit dari USMC yang berperang di Atol Makin. Mulanya, Kelompok Carlson ditawan dan diinterogerasi oleh pasukan Jepang sebelum diselamatkan oleh Divisi 1 Marinir. Anggotanya, Miller kemudian bergabung dalam Divisi 1 bersama Sullivan, Polonsky dan Roebuck. Divisi 1 Marinir - Pasukan Infanteri yang menjadi faksi utama dalam Front Pasifik. Mulanya, Sullivan, Roebuck dan beberapa orang lainnya menyelamatkan anggota Kelompok Carlson yang selamat, termasuk Miller. 2 tahun kemudian (1944), tim Sullivan (Sullivan, Roebuck, Miller dan rekrutan baru, Polonsky) dan sepasukan marinir menyerbu Pulau Peleliu. Meskipun berhasil dikuasai, Sullivan tewas dan Roebuck menggantikannya. Angkatan Laut Amerika Serikat - Mereka membantu pasukan Marinir mendarat di Peleliu dalam misi 'Little Resistance' dan meluncurkan roket untuk mengatasi pertahanan pantai musuh. Berperan besar dalam misi 'Black Cats', 2 PBY Catalina 'Hammerhead' dan 'Mantaray' dikirimkan untuk menghancurkan konvoi kapal kargo Jepang dan menyelamatkan konvoi kapal Amerika Serikat. Tentara Merah - Faksi utama dalam Front Timur dan musuh dari Wehrmacht dan Waffen-SS. Pasukan Serbu ke-162 Stalingrad adalah kelompok awal dari Dimitri, Reznov, Daletski dan yang lain pada tahun 1942. 3 tahun kemudian, Dimitri, Reznov dan rekrutan baru Chernov bergabung dalam Pasukan Garis Depan ke-3. Dalam usaha menaklukkan Nazi dari timur, 2,5 juta orang bergabung melawan 100 ribu prajurit Wehrmacht di Dataran Tinggi Seelow. Kemudian, Tentara Merah menyerbu Berlin di kawasan luar Pankow. Dimitri, Chernov dan Reznov sempat ditenggelamkan, tetapi berhasil selamat dan menyerbu Reichstag. Chernov tewas terbakar, dan banyak tentara tewas, tetapi tidak sia-sia. Reznov dan Dimitri menancapkan bendera Soviet di puncak Reichstag. Antagonis Kekaisaran Jepang - Faksi utama dalam Front Pasifik melawan Marinir. Sempat terkejut karena serangan Marinir di Pulau Makin, Jepang berhasil menang, meskipun pasukan Marinir kabur dan beberapa fasilitas penting hancur. Nazi Jerman - Faksi utama dalam Front Timur. Ada 2 jenis pasukan yang melawan Tentara Merah, yaitu Wehrmacht dan Waffen-SS. Wehrmacht atau Tentara Jerman adalah musuh utama sepanjang permainan di Front Timur. Sedangkan Waffen-SS atau kelompok radikal Nazi (SS) yang bersenjata hanyalah musuh di misi 'Downfall', mereka bertugas mempertahankan Reichstag. Angkatan Laut Jepang - Musuh utama AL Amerika Serikat dalam misi "Black Cats". Kapal dan pesawat mereka dihancur leburkan oleh 2 PBY Catalina milik AL Amerika Serikat. Karakter Utama Front Pasifik Marinir Prajurit C. Miller - Karakter utama dalam Front Pasifik. Mulanya, ia dan timnya berperang di Guadalacanal sebelum dikirim sebagai penyusup di Atol Makin dalam Kelompok Carlson. Tetapi Carlson, Pyle dan beberapa anggota lainnya dibunuh, untungnya ia dan beberapa anggota diselamatkan Sullivan dan teman-temannya. Mereka kemudian menghancurkan fasilitas militer disana sebelum kabur karena kalah jumlah. 3 tahun kemudian, Miller dan rekan berhasil menguasai pantai Pulau Peleliu meskipun Sullivan tewas dan dimakamkan di negara asalnya. †Sersan Tom Sullivan - (Chris Fries) Atasan tim Sullivan, ia dan kelompoknya menyelamatkan Miller dan meninggalkan Atol Makin yang dikuasai pasukan Jepang. Selanjutnya ia memimpin timnya menguasai pantai Pulau Peleliu. Ketika selesai, ia mendengar teriakan seseorang (subtitle menyatakan sebagai Marinir Amerika), ia membuka pintu dan ternyata yang berteriak adalah tentara Jepang dan ia tertusuk katana sang tentara. Teman-temannya segera membunuh si Jepang, tetapi nyawa Sullivan tidak dapat diselamatkan. Kematiannya menurunkan semangat banyak orang termasuk Roebuck, yang menganggapnya sebagai marinir paling berani dan terbaik. Roebuck memimpin tim Sullivan dan meneruskan perjuangan teman baiknya. (†/Selamat) Kopral (kemudian Sersan) Roebuck - (Kiefer Sutherland) Anggota tim Sullivan yang cenderung tenang. Ia datang menyelamatkan Miller dengan membunuh pesuruh Jepang. Kemudian pada penyerbuan di Peleliu, tim Sullivan memimpin penyerbuan ke pantai, meskipun mereka berhasil, Sullivan tewas dibunuh seorang tentara Jepang. Roebuck menggantikannya dan memimpin timnya menguasai lapangan udara Jepang di tengah pulau, mereka berhasil menguasai lapangan udara dan menghancurkan tentara bantuan Jepang yang terlambat dengan bantuan 2 pesawat Corsair. (†/Selamat) Pra. (kemudian Kopral) Polonsky - (Aaron Stanford) Anggota tim Sullivan/Roebuck yang lebih muda, agresif dan suka berkata-kata kotor. Direkrut untuk bertempur di pulau Peleliu. Angkatan Laut Amerika Serikat PO (Petty Officer) Locke - Kru penembak bersama dengan Laughlin dari pesawat PBY Catalina 'Mantaray'. Ia dimainkan dalam misi 'Black Cats' di selatan pulau Okinawa, Jepang. Ketika pesawat mereka mendarat di air untuk menyelamatkan kru-kru kapal yang berenang menyelamatkan diri, Locke (tergantung pemain) menyelamatkan beberapa dari mereka. PO (setara dengan Sersan) Laughlin - Kru penembak lain dari Mantaray. Ia bersama dengan Locke mengoperasikan senjata di badan kiri-kanan dan belakang Mantaray untuk menyerang konvoi kapal suplai Jepang dan menyelamatkan konvoi kapal Amerika Serikat. Kapten Booth - Pilot dari Mantaray, dan teman dari Harrington. Membantu Mantaray mengatasi kapal-kapal kargo Jepang, menyelamatkan kapal-kapal Amerika serikat dari serbuan kamikaze Jepang dan menyelamatkan awak kapal yang dihancurkan oleh Jepang. †Harrington - Pilot dari pesawat PBY Catalina 'Hammerhead' dan teman dari Booth. Ia dan kru Hammerhead lainnya membantu Mantaray menyerang konvoi kapal kargo Jepang. Tetapi Hammerhead diserang ketika itu dan Mantaray berusaha menyelamatkan konvoi kapal Amerika Serikat. Mesin pesawat terbakar, meledak, menewaskan Harrington dan kru lainnya dan Hammerhead jatuh kedalam lautan. Landry - Operator radio dari Mantaray. Ia yang menerima pesan darurat dari konvoi kapal Amerika Serikat. Front Timur (Terluka) Pra. Dimitri Petrenko - Pemain yang dimainkan dalam Front Timur, awalnya ia berpura-pura mati dan bertemu Reznov setelah pembantaian di Red Square Stalingrad. Bersama, mereka membalaskan dendam mereka dengan membunuh 'arsitek' pembantaian ini, Jenderal Heinrich Amsel. 3 tahun kemudian, Dimitri ditangkap oleh 3 Wehrmacht. Reznov (dan Chernov, rekrutan baru) menyelamatkannya, dan kemudian memberikannya Mosin Nagant, menyuruh Dimitri membunuh penangkapnya yang terluka parah. Pemain bisa atau tidak melakukannya, bagaimanapun mereka segera maju dan menguasai sebuah peternakan dan kamp Wehrmacht. Kemudian, Dimitri, Reznov dan Chernov mengendarai sebuah T-34, tank Soviet dan mengalahkan pasukan infantri dan tank Wehrmacht dengan penyembur api dan meriam. Kemudian, Dimitri, Reznov, Chernov dan sekitar 2,5 juta Tentara Merah menyerbu Pankow, sebuah daerah pinggiran Berlin. Selanjutnya mereka mengalahkan musuh sampai di depan pintu stasiun kereta bawah tanah Berlin. (Pilihan pemain) Dimitri kemudian menembak, atau melempari tentara Wehrmacht yang menyerah dengan bom Molotov. Mereka kemudian menyerbu stasiun, tetapi musuh menjebol bendungan dan menenggelamkan mereka. Bagaimanapun, Dimitri selamat dan 'mencurangi kematian', kata Reznov. Mereka kemudian menyerbu Reichstag, meskipun tertembak seorang tentara SS, Dimitri dan Reznov berhasil menancapkan bendera di puncak Reichstag. †Pra. Chernov - (Craig Houston) Seorang rekrutan baru Tentara Merah yang bersama Reznov menyelamatkan Dimitri. Reznov kemudian menyuruh Chernov untuk membunuh ketiga penangkap Dimitri. Chernov menolak karena mereka sudah sekarat, tetapi Reznov kemudian menyuruh Dimitri untuk membunuh mereka. Bagaimanapun, mereka bertiga dengan pasukan yang lain mengalahkan pasukan Wehrmacht di sebuah ladang dan kamp tentara. Dalam penyerbuan ke Berlin, Chernov memprotes perbuatan teman-temannya yang membunuh seorang Wehrmacht yang menyerah. Mereka mengatasi banyak musuh sampai depan pintu masuk stasiun kereta bawah tanah. Reznov menyuruh Chernov membunuh setidaknya 3 Wehrmacht yang menyerah di pintu masuk metro. Chernov menolak, dan Reznov menyuruh Dimitri untuk membunuh mereka. Bagaimanapun, mereka menyerbu Metro Berlin dan hampir menang ketika bendungan di atas terowongan dijebol musuh untuk mengatasi kelompok Reznov. Mereka bertiga selamat, dan ketika Chernov mengeringkan bukunya, Reznov memarahinya, mengambil bendera Soviet dan menyuruh Chernov membawanya. Saat mereka akan memasuki Reichstag, Chernov dibakar oleh seorang Waffen-SS dan terluka parah, Reznov segera menghampirinya. Ia mengambil bukunya dan berkata "Seseorang harus membacanya.", berkebalikan dengan pernyataannya di awal misi. Chernov kemungkinan besar tewas karena lukanya. Reznov kemudian membaca salah satu kutipan dari Buku Harian Chernov (bagian 30 April 1945, kemungkinan ditulis Chernov pada misi 'Heart of The Reich'), isinya tergantung perbuatan pemain selama kampanye Soviet, khususnya pada misi 'Their Land, Their Blood' dan 'Eviction'. Jika Dimitri melakukan semua perintah Reznov, Chernov akan mencemooh Dimitri dan tidak percaya akan kisah kepahlawanannya di Stalingrad. "30 April 1945. Ketika Reznov pertama kali berbicara tentang Dimitri, ia menceritakan kisah tentang pahlawanan, seorang yang patut kami contoh. (Tetapi) Kebrutalannya yang tanpa ampun, menjelaskan dirinya sebagai orang biadab, seperti Tentara Merah sendiri. Ia bukan pahlawan." Jika hanya salah satunya, ia akan meragukan status kepahlawanan Dimitri. "30 April 1945. Ketika Reznov pertama kali berbicara tentang Dimitri, ia menceritakan kisah tentang pahlawanan, seorang yang patut kami contoh. Suatu saat, aku melihat belas kasihan, tetapi pada waktu yang lain, kebrutalan. Aku tak mengerti dirinya. Mungkin, pahlawan tak perlu meragukan tindakan mereka." Jika tidak melakukannya, Chernov akan percaya dan yakin sepenuhnya kalau Dimitri adalah seorang pahlawan. "30 April 1945. Ketika Reznov pertama kali berbicara tentang Dimitri, ia menceritakan kisah tentang pahlawanan, seorang yang patut kami contoh. Keberaniannya di medan perang kadang diragukan, tapi dia menunjukkan pengampunan ditengah kebrutalan Tentara Merah. Ia memang seorang pahlawan sebenarnya." Komisar Markhov - (Dimitri Diatchenko) Pejabat politik dari Pasukan Garis Depan ke-3 Tentara Merah. Ia memimpin sendiri kelompok Reznov dan yang lain dalam penyerbuan ke Berlin pada misi 'Ring of Steel'. Kata-katanya yang paling terkenal adalah saat setelah berhasil membuat Wehrmacht kabur, "Rakyat Berlin, cincin besi sudah mengepung kotamu, semua yang melawan kami akan mati. Tinggalkan pos jagamu, tinggalkan rumahmu, tinggalkan harapanmu. URA!!!". Muncul lagi pada misi "Heart of the Reich" saat memberi arahan kepada kelompok Reznov untuk menyerbu Reichstag. Ia muncul terakhir kali pada misi "Downfall" untuk menyemangati Tentara Merah untuk mengalahkan musuh dan menancapkan bendera Soviet di atap Reichstag. Karakter Tambahan †Letnan Jenderal Heinrich Amsel - Seorang jenderal Jerman dan anggota SS, perancang dari Pembantaian di Red Square Stalingrad pada tahun 1942. Dia adalah sasaran dari Reznov yang sudah mengikutinya selama beberapa hari. Dengan bantuan Dimitri dan teman-temannya, Reznov dan Dimitri berhasil membunuhnya. †Ser. Daletski - Teman Dimitri, ia dan beberapa tentara yang selamat dari pembantaian Red Square menyerang markas Nazi untuk membuat Amsel kabur. Daletski dan teman-temanya tewas, tetapi tidak sia-sia, Dimitri membunuh Amsel tepat saat dia akan kabur. † Kop. Arseni - Pemegang bendera Soviet setelah Chernov, ia tewas dalam pertarungan terakhir di atap Reichstag. Dimitri kemudian membawa benderanya dan menancapkannya di atap Reichstag. † Pra. K. Pyle - Teman Miller, ia dieksekusi secara brutal oleh pesuruh Jepang setelah disiksa secara brutal oleh pemimpin Jepang pada misi "Semper Fi". † Pesuruh Jepang - Seorang Pratu yang ditugaskan menginterogerasi Kelompok Carlson. Ia membunuh Pyle, dan kemudian akan membunuh Miller. Tetapi ia segera dibunuh oleh Roebuck yang datang bersama kelompoknya menyelamatkan Miller. † Pemimpin Jepang - Atasan pesuruh Jepang yang secara brutal menyiksa Pyle sebelum menyuruh sang pesuruh membunuhnya. Ia dibunuh oleh Sullivan sebagai balas dendam terhadap kematian anggota Kelompok Carlson. Call of Duty: Black Ops Faksi Protagonis CIA - 6 agen spesial dari CIA, Alex Mason, Frank Woods, Jason Hudson dan Grigori Weaver serta Joseph Bowman dan Terrance Brooks. Pada misi pertama, "Operation 40", Mason, Woods dan Bowman berusaha membunuh Fidel Castro, tetapi gagal dan Mason ditangkap, lalu ditahan di Uni Soviet. 2 tahun kemudian, Mason bebas dan bersama semua anggota diatas (kecuali Hudson) berusaha mensabotase peluncuran satelit Soyuz 2, dan meskipun Weaver ditangkap dan dilukai oleh Kravchenko, mereka berhasil, bahkan menghancurkan limosin Dragovich, meskipun ia selamat. Kemudian dalam Perang Vietnam, mereka semua, kecuali Weaver dan Hudson menjadi anggota SOG dalam semua misi di Vietnam. Sementara Hudson dan Weaver menginterogasi seorang ilmuwan Nova 6 di Hongkong, kemudian bersama Brooks dan Harris menyusup ke laboratoriun Nova 6 di Uni Soviet, meskipun Harris tewas, mereka mengetahui lokasi Steiner di Pulau Rebirth. Hudson dan Weaver bersama tim CIA menyerbu laboratorium tersebut untuk menyelamatkannya sebelum Steiner tewas dibunuh anak buah Dragovich. Tetapi Steiner tewas dibunuh oleh Mason yang menghilang di Vietnam, mereka berdua menahan Mason dan menginterogasinya tentang semua yang ia tahu dari Operasi 40 sampai sekarang. SOG - 4 Karakter utama permainan ini, Mason, Woods, Bowman, dan Hudson berasal dari tim ini. Mason, Woods dan Bowman bergabung sebagai rekrutan dari Marinir (juga agen CIA) sementara Hudson berasal dari CIA. Mereka direkrut untuk bertugas di Vietnam (kecuali Hudson yang hanya pada misi "S.O.G."), saat Khe Sanh diserang, Mason, Woods dan Hudson menahan serangan musuh sampai skuadron B-52 mengurus sisanya dan Bowman datang, bergabung kedalam tim. Kemudian, Mason, Woods dan Bowman (Hudson dan Weaver berada di Kowloon) berusaha menyelamatkan seorang defektor Soviet di kota Hue, yang ternyata adalah Viktor Reznov. Seminggu kemudian di bagian selatan Zona Demiliterisasi Vietnam, Mason, dan Reznov (yang bergabung ke SOG) berhasil selamat dari serbuan Vietkong dan membantu Woods, Bowman dan anggota SOG yang lain menguasai sebuah desa yang diduduki oleh Vietkong. Mason dan Swift mencari keberadaan Vietkong lain di sebuah gua, meskipun Swift tewas, Reznov datang dan mereka berdua menemukan bukti keberadaan tentara Soviet di Vietnam. Pemerintah Amerika Serikat - Amerika Serikat mengutus 3 agen CIA untuk membunuh Presiden Kuba, Fidel Castro, bersamaan dengan Invasi Teluk Babi, tetapi Castro selamat dan Mason ditahan selama 2 tahun. Presiden Amerika Serikat, John F. Kennedy memanggil Mason untuk datang menuju Pentagon segera setelah Mason kabur dan sampai di AS dengan selamat. Hudson dan Robert McNamara mengantar Mason untuk berbicara empat mata tentang Dragovich dengannya, yang kemudian mengutusnya untuk mensabotase peluncuran satelit Soviet sambil mencari Dragovich yang mengawasi peluncuran tersebut. Satelit berhasil diledakkan, tetapi Dragovich selamat meskipun mobilnya hancur diserang tim CIA. Antagonis Spetsnaz - Antagonis utama permainan. Sebagian dari mereka bekerja secara rahasia untuk Nikita Dragovich. Pertama kali muncul pada misi 'Executive Order' saat menjaga Baikonur dalam rangka peluncuran Soyuz 1 dan 2 serta menjaga Dragovich dan Kravchenko. Lalu muncul lagi pada misi 'Numbers' saat sepasukan Spetsnaz dikirim langsung menuju Kowloon untuk membunuh seorang ilmuwan bernama Daniel Clarke. Pada misi 'Crash Site', Spetsnaz berusaha mempertahankan dan merebut kembali sebuah C-130 yang jatuh di perbatasan Vietnam-Laos. Kemudian pada misi 'WMD', Spetsnaz terlihat menjaga sebuah fasilitas Nova 6 di Gunung Yamantau, Uni Soviet.Senajjutnya di misi 'Payback', Interogator Spetsnaz membunuh Bowman dan kemudian dibunuh Mason da Woods 2 Hind dan sepasukan Spetsnaz dilawan oleh mereka dalam usaha membunuh Kravchenko.Dalam misi 'Rebirth', Mason dan Reznov yang ingin membunuh Steiner melawan Spetsnaz yang juga berusaha membunuhnya, disisi lain, Spetsnaz juga menghadapi tim CIA, dipimpin oleh Hudson dan Weaver yang berusaha menyelamatkan Steiner. Akhirnya pada misi 'Redemption', sepasukan Spetsnaz yang menjaga Dragovich akhirnya dikalahkan oleh tim CIA dan Marinir dan Dragovich berhasil dibunuh. Tentara Vietnam Utara - (North Vietnamese Army/NVA) Antagonis ketiga dalam bagian Perang Vietnam, berusaha menguasai Vietnam Selatan dengan bantuan Uni Soviet. Pertama kali muncul pada misi 'S.O.G.' saat mereka menyerbu Khe Sanh tetapi digagalkan oleh tim SOG, Marinir dan Angkatan Udara. Kemudian NVA menyerbu kota Huế, VIetnam Selatan pada misi "The Defector" dan berhasil membunuh Defektor Soviet (hanya untuk Mason menemukan bahwa Reznov adalah Sang Defektor yang selamat), mereka gagal lagi menguasai kota karena Mason memanggil serangan bom karpet dan berhasil kabur dengan timnya dan Reznov tepat sebelum bom karpet dilaksanakan. Pada misi "Crash Site", NVA hanya muncul sesekali dalam perahu motor, tetapi segera ditumpas oleh Marinir dan SOG, dan pada misi 'Payback', Mason dan Woods menghancurkan banyak fasilitas, kendaraan dan persenjataan NVA dalam perjalanan mereka menuju markas Kravchenko. Vietkong - (Viet Cong/VC) Antagonis kedua dalam permainan, pertama kali muncul pada misi "Victor Charlie" saat AS berusaha menyelidiki keberadaan Uni Soviet di Vietnam. Mason, Swift dan Reznov memasuki gua Vietkong, dan meskipun Swift terbunuh, Mason dan Reznov berhasil menemukan bukti keberadaan Soviet. VC muncul lagi ketika SOG sedang menyelidiki sebuah pesawat kargo yang jatuh di perbatasan Laos-Vietnam. Setelah pertarungan sengit, VIetkong dan Spetsnaz (anak buah Dragovich) berhasil menangkap ketiga anggota SOG (4 jika Reznov ikut). Komando Inggris - (British Commandos) Muncul hanya dalam misi "Project Nova" dan menjadi antagonis ketiga dalam misi tersebut. Pemerintah Inggris mengirimkan sepasukan komando untuk mengambil Nova 6 dari tangan Nazi (dan Dragovich). Reznov, Nevski dan Tvelin melawan mereka dalam perang 3 jalan antara mereka, anak buah Dragovich dan Komando Inggris untuk mencegah Nova 6 jatuh kedalam tangan siapapun. Reznov berhasil dan meledakkan kapal tetapi ditangkap oleh Dragovich, Komando gagal, dan Dragovich serta kawan-kawannya berhasil selamat. Tropas dan Polisi Kuba - Pasukan Khusus dan Polisi Kuba yang dilawan oleh tim Operasi 40 dalam Invasi Teluk Babi. Satu kelompok Tropas dan sepasukan polisi berusaha mengatasi tim Op 40 dan Carlos pada malam sebelum invasi, tetapi gagal. Kemudian, Tropas harus menghadapi tim Op 40 yang menyerbu rumah Castro dan Pemberontak Kuba yang menyerang lapangan udara didekatnya. Meskipun tim Op 40 berhasil membunuh Castro dan kabur bersama Carlos, Mason tertangkap dan diserahkan oleh Castro yang asli (yang tewas hanyalah duplikatnya) kepada Dragovich sebagai hadiah untuk terjalinnya aliansi antara mereka berdua. Sipir Vorkuta - Antagonis dalam misi "Vorkuta", berusaha memadamkan Pemberontakan Vorkuta dan membunuh Reznov, dalang pemberontakan tersebut. Mereka berhasil mengatasi pemberontakan, mengejar Mason dan Reznov yang kabur dan berhasil menangkap (mungkin membunuh) Reznov, tetapi gagal menangkap Mason yang akirnya pulang ke Amerika Serikat. Wehrmacht - Hanya muncul pada misi "Project Nova". Dilawan oleh pasukan Dragovich dalam usaha menangkap Doktor Friedrich Steiner, seorang ilmuwan Nazi. Mereka dikalahkan dan anggota yang tersisa kabur atau dibunuh Kravchenko dengan brutal. Karakter Utama Protagonis Kapten Alex Mason - (Sam Worthington) Protagonis utama permainan, awalnya ia sedang diinterogasi oleh 2 orang. Nomor-nomor mulai bermunculan dalam kepalanya dan kedua interogator menanyakan maksud nomor-nomor tersebut dan hubungannya dengan Dragovich. Tak ada pilihan, ia bercerita tentang Operasi 40 dalam Invasi Teluk Babi, di mana ia, Woods, Bowman dan Carlos berusaha membunuh Fidel Castro, mereka berhasil dan kabur, tetapi Mason ditangkap setelah membebaskan pesawat mereka. Mason ditahan selama 2 tahun di Vorkuta, dan dengan bantuan Reznov, ia berhasil kabur, meskipun Reznov tidak berhasil dan ditangkap kembali. Mason bertemu dengan Presiden AS John F. Kennedy, yang memerintahkannya untuk membunuh Dragovich. Dalam misi "Redemption", terungkap bahwa ia dicuci otaknya oleh para antagonis, dan program cuci otaknya disabotase oleh Reznov. Ia juga pembunuh Steiner dalam misi "Rebirth". Mason berhasil membunuh Dragovich di dalam kapal Rusalka sebelum kapal tersebut meledak. (†/Menghilang) Sersan Master Frank Woods - (James C. Burns) Tangan kanan dan teman lama dari Mason, ikut dalam beberapa misi bersamanya, seorang tentara hebat dan keren, tetapi lumayan kasar. Ia, Bowman dan Mason terlibat dalam Invasi Teluk Babi, tetapi misi gagal karena Castro selamat dan Mason ditangkap. 2 tahun kemudian, ia dan Mason, yang berhasil kabur. Woods diperkirakan tewas setelah ia, bersama dengan Kravchenko yang ditikamnya di dada, melompat ke dalam ledakan granat dari tangan Kravchenko. Agen Spesial Jason Hudson - (Ed Harris) Seorang agen spesial CIA dan salah satu teman Mason. Mengantar Mason ke Pentagon setelah ia berhasil kabur dari Vorkuta dengan selamat, ia ditugaskan untuk menjaga Mason saat bergabung dengan SOG di Khe Sanh. Ia hampir tewas, tetapi diselamatkan oleh Mason, saat berusaha menanyai Woods dan Bowman, Hudson diabaikan. Ia dan Weaver kemudian pergi ke Hong Kong untuk menyelidiki Clarke, seorang ilmuwan Nova-6. Mereka membawa Clarke kabur, dari kejaran anak buah Dragovich, tetapi Clarke tewas dibunuh penembak jitu, hanya sempat memberitahukan lokasi Steiner di laboratorium rahasia Soviet di Gunung Yamantau. Hudson, bersama Weaver dan salah satu tentara menjadi saksi mata bahwa Mason-lah pembunuh Steiner. Mereka berdua (Hudson dan Weaver) kemudian menginterogasi Mason, sepanjang cerita berlangsung. †CPO Joseph Bowman - (Ice Cube) Tangan kanan dan teman lama Woods dan Mason. Mereka dan Carlos terlibat dalam Operasi 40, dan karena bantuan Mason selamat. Ia, Woods dan Brooks bertemu lagi dengan Mason Agen Spesial Grigori Weaver - (Gene Farber) Agen spesial CIA dan tangan kanan Hudson. Lahir di Uni Soviet, ayahnya adalah seorang politikus yang terkena Pembersihan Besar-besaran Stalin dan ibunya pindah ke Amerika Serikat saat Perang Dunia Kedua. Weaver pertama kali disebut oleh Mason dalam cutscene misi 'Executive Order', misinya adalah menyabotase peluncuran roket satelit Soyuz di Baikonur, Uni Soviet. Tetapi ia tertangkap oleh Kravchenko dan mata kirinya dibutakan olehnya, Mason, Woods, Bowman dan Brooks menyelamatkannya dan pergi dari sana setelah menghancurkan Soyuz 2. Hudson dan Weaver pergi ke Kowloon, Hong Kong untuk menginterogasi Doktor Clarke, ilmuwan Nova-6, sebelum anak buah Dragovich datang dan mengejar mereka. Clarke dibunuh penembak jitu, tetapi mereka berdua mendapatkan informasi tentang Steiner. Agen Spesial Terrance Brooks - (Troy Baker) Agen spesial lain CIA. Mulanya ia, Mason, Woods dan Bowman berusaha menyelamatkan Weaver dan menyabotase Soyuz 2. Kemudian mereka kabur dari anak buah Dragovich yang menyerbu. 5 tahun kemudian, ia, Hudson, Weaver, dan Harris menyerbu fasilitas Nova 6 di Gunung Yamantau. Setelah Harris jatuh, Brooks, Hudson dan Weaver lolos dari runtuhan salju. †Dimitri Petrenko (Rusia: Дмитрий Петренко) - (Boris Kievsky) Sahabat Reznov yang selamat dari Pertempuran Berlin. Mereka berdua bergabung dalam Operasi Olympus untuk menangkap seorang ilmuwan Jerman bernama Doktor Friedrich Steiner. Mereka menemukan Steiner dan segera menginvestigasi kapal Nazi yang membawa Nova 6. Tetapi setelah menemukan Nova 6, Dragovich - pemimpin tim Operasi Olympus - ingin mencoba kekuatan Nova 6, maka ia menyuruh Reznov, Dimitri dan 4 tentara lain untuk dites. Reznov dan Dimitri dimasukkan terpisah kedalam 2 sel, kemudian Nova 6 dimasukkan kedalam sel tempat Dimitri ditahan. Reznov hanya bisa melihat detik-detik kematian Dimitri yang berusaha bertahan dari Nova 6, tetapi sia-sia. Dimitri, Velov dan Bikharev tewas keracunan gas Nova 6, dan Reznov, Nevski dan Tvelin yang hampir dites berhasil kabur karena serangan pasukan Inggris. Mereka bertiga meledakkan kapal, tetapi hanya Nevski yang selamat, Tvelin tewas, dan Reznov ditangkap, dipenjarakan di Gulag Vorkuta. Reznov kemudian memutuskan 1 hal, membunuh Dragovich, Kravchenko dan Steiner dengan segala cara untuk membalaskan kematian Dimitri. Antagonis †Mayor Jenderal Nikita Dragovich (Rusia: Никита Драгович) - (Eamon Hunt) Antagonis utama permainan. Seorang jenderal Soviet yang (tidak disadari oleh pemerintah) merancang sebuah adu domba antara Amerika Serikat dan Uni Soviet. Pertama kali muncul dalam 'Operation 40' ketika Fidel Castro menyerahkan Mason kepada Dragovich dan Kravchenko. Dragovich memasukkan Mason kedalam Gulag Vorkuta, tetapi Mason dan temannya, Viktor Reznov melakukan pemberontakan dan berhasil kabur, meskipun Reznov mengorbankan dirinya. Kemudian, ia kabur bersama Kravchenko setelah peluncuran Soyuz 2 gagal karena dihancurkan Mason, meskipun limousinenya dihancurkan Mason, mereka berdua selamat. (†/Menghilang) Kolonel Lev Kravchenko (Rusia: Лев Кравченко) - (Andrew Divoff) Tangan kanan Dragovich dan antagonis kedua permainan. Muncul pertama kali dalam misi 'Operation 40' ketika ia dan Dragovich bertemu dengan Fidel Castro tentang penyerahan Alex Mason dari Kuba kepada Soviet. †Doktor Friedrich Steiner - (Mark Bramhall) Seorang ilmuwan Nazi yang membuat Nova 6 dan antagonis ketiga dalam permainan. Pertama kali disebut oleh Reznov dalam misi 'The Defector' ketika Reznov (halusinasi) menjelaskan bahaya dari rencana Dragovich. Kemudian, Mason mengingat kembali cerita Reznov saat mereka ditahan di Vorkuta. Ketika Perang Dunia Kedua akan berakhir, Hitler menyuruh Steiner dan beberapa tentara Nazi untuk membawa beberapa roket berisi Nova 6 untuk diluncurkan menuju Amerika Serikat, tetapi kapal mereka diserang dan terperangkap di wilayah Lingkaran Arktik. 6 bulan setelah perang berakhir, Reznov dan Dimitri bergabung dalam Operasi Olympus untuk menangkap Steiner di dekat kapal Nazi. Tetapi, tanpa sepengetahuan mereka (kecuali Dragovich dan Kravchenko), Steiner berganti pihak ke sisi Uni Soviet. Operasi Olympus berhasil dan Steiner dipaksa menunjukkan lokasi Roket V2 berisi Nova 6, tetapi setelah menemukan Nova 6 dan ingin mengetes efeknya, Dragovich menyuruh 6 dari kelompok mereka (termasuk Reznov dan Dimitri) untuk digas. Dimitri dan 2 dari mereka tewas mengenaskan dan untungnya Reznov dan sisanya selamat karena Komando Inggris menyerang kapal tersebut. Meskipun kapal berhasil diledakkan oleh Reznov, Dragovich, Kravchenko dan Steiner selamat, dan Reznov ditahan di Vorkuta. Selama 23 tahun selanjutnya, Steiner bekerja untuk Dragovich dalam membuat versi halus dari Nova 6, tetapi lebih berbahaya dan mematikan. Saat menyadari bahwa ia diburu oleh orang-orang Dragovich ketika sudah selesai menyempurnakan Nova 6, ia diam-diam berganti pihak lagi ke sisi Amerika Serikat dan meminta CIA untuk mengevakuasi dirinya di Pulau Rebirth, Laut Aral. Tidak hanya anak buah Dragovich yang ingin membunuh Steiner karena sudah tidak berguna, dan CIA yang ingin menyelamatkannya, Mason dan Reznov juga ingin membunuh Steiner dalam usaha balas dendam Reznov atas kematian Dimitri. Akhirnya, anak buah Dragovich gagal, Hudson dan Weaver yang memimpin tim CIA sampai, tetapi Mason dan Reznov sudah datang terlebih dahulu dan membunuh Steiner, tepat ketika Hudson dan Weaver berhasil mendobrak kaca anti peluru. Ternyata, ketika Mason kabur dari kursinya, ia mengingat bahwa Steiner mencuci otaknya untuk membunuh Presiden AS John F. Kennedy, tetapi Reznov membalikkan misinya menjadi untuk membunuh Dragovich, Kravchenko dan Steiner sendiri. †Doktor Daniel Clarke - (Gary Oldman) Ilmuwan Inggris komunis yang membelot ke Soviet karena ditentang di negara asalnya. Ia membantu Steiner dalam membuat Nova 6 menjadi senjata mematikan, tetapi setelah selesai, Dragovich berusaha membunuhnya. Clarke kabur ke Kowloon dan meneliti Nova 6 sendirian, Hudson dan Weaver menangkapnya dan menginterogasinya untuk menggali informasi tentang Nova 6 dalam misi 'Numbers'. Clarke menjelaskan tentang Steiner dan fasilitas Nova 6 di gunung Yamantau, tetapi Spetsnaz yang dikirim Dragovich datang dan mereka bertiga bersekutu untuk kabur ke tempat ekstrasi. Clarke rupanya sudah mempersiapkan pelarian ini, karena sepanjang perjalanan, ia mempunyai setidaknya 3 tempat persenjataan, matras di balkon (untuk tempat mendarat ketika melompat dari atap) dan bom C4 di laboratoriumnya yang ia ledakkan untuk mencegah penelitiannya jatuh ke tangan Dragovich. Ia memberitahukan lokasi Steiner di sebuah lab rahasia di Gunung Yamantau, tetapi sebelum bisa menyebutkan nomor penyiaran untuk serangan Nova 6, ia tewas tertembak di kepala dan jatuh dari ketinggian. Karakter Tambahan Carlos - (Gustavo Rex) Teman dari Mason, Woods dan Bowman. Ia dan anak buahnya menyerang Tropas di lapangan udara untuk mengecoh perhatian anak buah Castro dari tim Operasi 40. Ia kemudian mengendarai pesawat untuk membantu tim Op. 40 kabur. Mason kemudian megorbankan diri, menyelamatkan Woods, Bowman dan Carlos dengan mengatasi musuh. Mereka bertiga selamat, meskipun Mason ditangkap dan ditahan di Vorkuta. Fidel Castro - (Gustavo Rex) Sasaran dari Operasi 40. Woods dan Mason berhasil membunuhnya dan isterinya di rumah pribadinya. Tetapi ketika Mason ditangkap setelah menyelamatkan timnya, Castro ternyata masih hidup (yang tewas adalah penirunya) dan menyerahkan Mason kepada Dragovich dan Kravchenko. †Sergei Kozin - (Travis Willingham) Dikenal sebagai 'Monster dari Magadan'. Lidahnya dipotong oleh Dragovich, penyebab kebisuannya. Sergei membantu Reznov dan Mason kabur, tetapi tewas tertembak saat menahan pintu angkat, mengorbankan dirinya untuk Mason yang akhirnya membuka pintu tersebut. †Interogerator Spetsnaz - (Dimitri Diatchenko) Ia ditugaskan menyiksa Mason, Woods dan Bowman. Bowman menolaknya dan ketika ia meludahinya, sang interogator membunuhnya dengan brutal. Ia kemudian kabur ketika Mason dan Woods berhasil selamat. Sang Interogator akhirnya dibunuh oleh Mason atau Woods, membalas dendam atas kematian Bowman. †Pesuruh Vietkong - (Kevin Trang) Anak buah dari sang interogator Spetsnaz. Ia memaksa Mason, Bowman dan Woods bermain Russian Roulette. Ia kemudian dibunuh Mason dengan satu-satunya peluru dalam revolver yang ia berikan. Unit 45 - DIbentuk dari Tentara Merah setelah Perang Dunia Kedua pada misi "Project Nova" untuk mencari Nova 6, gas beracun yang dibuat oleh Nazi yang direncanakan akan dikirim ke kota-kota besar Sekutu melalui laut, tetapi tertahan oleh es di Lingkaran Arktik. Juga untuk menangkap Doktor Freidrich Steiner, orang yang membuat Nova 6. Dipimpin oleh Mayjen Nikita Dragovich. † Tvelin, Velov dan Bikharev - Anggota Unit 45 yang loyal kepada Reznov. Mereka bertiga ikut dengan Reznov dan Dimitri untuk mencari roket V2 yang diisi oleh Nova 6. Tetapi setelah ditemukan, mereka berlima dan Nevski dimasukkan kedalam 2 ruangan kedap udara (Velov dan Bikharev bersama Dimitri, sementara Tvelin bersama Reznov dan Nevski). Velov, Bikharev dan Dimitri tewas digas, tetapi sisanya lolos karena pasukan Inggris datang menyerbu, mereka bertiga keluar dan Reznov memasang bom di roket Nova 6, dan keluar. Tetapi Tvelin tewas dibunuh pasukan Inggris, Reznov ditangkap dan Nevski selamat. Nevski - (Daniel Gamburg) Anggota Unit 45 yang loyal kepada Reznov. Ia, Dimitri dan Reznov menuruni bukit dan menaiki truk kelompok mereka dan sampai di markas tentara Jerman di dekat kapal. Kemudian, ia, Reznov, Tvelin, Dimitri, Velov dan Bikharev dimasukkan kedalam 2 ruangan kedap udara (masing-masing 3 orang). Ketika Dimitri, Velov dan Bikharev tewas digas, ruang satunya terbuka oleh pasukan Inggris yang menyerbu. Nevski, Tvelin dan Reznov keluar dan bertarung, Reznov memasang bom dan mereka bertiga kabur. Bom berhasil meledak, menenggelamkan kapal dan Nevski selamat, meski Reznov tertangkap oleh anak buah Dragovich dan Tvelin tewas dibunuh pasukan Inggris. † Yared - Anggota Unit 45 yang loyal kepada Dragovich dan Kravchenko. Pertama terlihat ketika ia memegangi senjata Kravchenko ketika sedang mengeksekusi 6 tentara Jerman yang menyerah. Kemudian Yared menyerahkan pisaunya kepada Kravchenko untuk membunuh yang terakhir. Ia sendiri yang memegangi Dimitri untuk dimasukkan kedalam ruangan kedap udara untuk digas. Yared terbunuh oleh kelompok Reznov maupun tentara Inggris dalam pertempuran terakhir. Call of Duty: Black Ops II Faksi Protagonis CIA - Faksi protagonis utama dalam bagian Perang DIngin. Kembali dari permainan pertama, CIA terlibat dalam usaha untuk memutus jaringan narkoba oleh Kartel Menendez dari Nikaragua. Dalam usahanya, CIA terlibat dalam beberapa pertempuran nyata, seperti pada Perang Saudara Angola, Pendudukan Soviet di Afghanistan dan Operasi Just Cause di Nikaragua. Tetapi CIA gagal karena pengkhianatan Manuel Noriega. US Navy SEALs - Faksi protagonis utama pada bagian 2025. Dalam bagian ini, Navy SEALs berusaha untuk menumpas ancaman Cordis Die dan mencegah berkembangnya SDC, sebuah aliansi militer yang dipimpin oleh Tiongkok. Pasukan Perlindungan Panama - Panamanian Defense Forces (PDF), pasukan pribadi Jenderal Manuel Noriega yang berperan penting dalam misi "Time and Fate". Mereka membantu tim CIA menangkap Menendez di rumahnya di Nikaragua. Tetapi diam-diam, Noriega membebaskan Menendez setelah memastikan tidak ada saksi, ia juga menolong Menendez yang diperkirakan tewas dalam operasi yang berujung kepada kematian adik Menendez. Mujahidin - Sebuah jaringan gerilya, pasukan perlawanan Afghanistan yang salah satu kelompoknya dipimpin oleh Mullah Rahman. CIA membantu mereka untuk mengusir Soviet yang mendukung pemerintah Afghanistan. Tetapi, kelompok Rahman ternyata juga berpihak kepada Raul Menendez, setelah berhasil menumpas serangan Soviet, Rahman menyuruh anak buahnya menangkap mereka dan membuangnya ke padang pasir, ditinggalkan untuk tewas karena Menendez mengatakan bahwa mereka harus menderita. Tetapi tanpa sepengetahuan mereka, tim CIA diselamatkan oleh seseorang. Tentara Yaman - 'Musuh' Farid dalam bagian pertama misi "Achilles' Veil", ia terpaksa melawan mereka dalam menyamar sebagai salah satu anggota Cordis Die. Tentara Yaman menyerbu pertemuan Cordis Die di Sokotra, membantu Navy SEALs mencari dan menangkap Menendez. Dalam bagian kedua, Tentara Yaman membantu Section menangkap Menendez diujung pulau. Tiongkok - Tiongkok dan Amerika Serikat terlibat Perang Dingin Kedua, setelah serangan Cordis Die ke pasar saham Tiongkok yang memakai armada tak berawak AS yang dibajak Menendez. Di sisi lain, Tian Zhao, pemimpin SDC, aliansi militer yang dipimpin Tiongkok, berusaha memasukkan India, Pakistan, Afghanistan dan Rusia kedalam SDC, meskipun pemerintah melarang Zhao. Mereka meminta bantuan AS untuk mengatasi Zhao, sebagai gantinya Perang Dingin Kedua berakhir dengan pertemanan AS dan Tiongkok. Tergantung pemain, jika pemain berhasil membunuh Zhao, Tiongkok dan AS bekerja sama untuk menyelamatkan U.S.S. Obama dan menangkap Menendez, mengakhiri Perang Dingin. Tetapi jika tidak, U.S.S. Obama tenggelam, dan pasukan AS harus menangkap Menendez sendirian. Antagonis MPLA - Antagonis utama dalam misi "Pyrrhic Victory". Pemain (sebagai Mason) bersama UNITA dan Jason Hudson melawan mereka dalam salah satu pertempuran dalam Perang Saudara Angola di Provinsi Cunene yang berujung kemenangan telak UNITA. Di pedalaman, tentara MPLA menjaga sebuah kapal kargo di sungai Cubango dan melawan Mason dan Hudson. Mereka juga menjaga sebuah desa yang digunakan sebagai markas Raul Menendez, pedagang senjata gelap Nikaragua yang membantu mereka. Ketika ketahuan, Mason, Hudson dan Woods kabur dari kejaran MPLA sampai ke pinggir sungai, dan sebuah Hind datang dari sungai. Tetapi, helikopter itu menembaki MPLA, yang ternyata dikomandani oleh Savimbi sendiri, menyelamatkan ketiga agen CIA. Uni Soviet - Antagonis utama dalam misi "Old Wounds". Berusaha menyerbu markas Mujahidin Mullah Rahman, mereka mendapatkan perlawanan sengit dari Mujahidin, yang dibantu oleh 2 agen CIA dan seorang agen intelejensi Tiongkok. Dalam gelombang terakhir, sebuah tank raksasa dikirimkan untuk meruntuhkan markas, tetapi dengan bantuan Woods, Mason berhasil menghancurkan tank tersebut dan menangkap pemimpinnya, Lev Kravchenko. Akhirnya tentara Soviet kalah dan Kravchenko diinterogasi Mujahidin. Kartel Menendez - Antagonis dalam misi "Time and Fate" dan sekutu utama dalam bagian Menendez. PDF dan 3 agen CIA menyerang markas mereka di Wasa King, Nikaragua untuk menangkap Menendez. Ketika Menendez berhasil kabur dan berusaha menyelamatkan adiknya, beberapa anggota kartel membantu menyerang halaman depan, sementara beberapa lainnya melawan Mason dan Woods di basemen rumah. Tetapi Kartel Menendez kalah, Menendez sendiri tewas (sebenarnya selamat) bersama adiknya, dan kerajaan narkoba Menendez runtuh. Batallón Dignidad - Antagonis utama dalam misi "Suffer With Me". Kelompok militia yang dibuat oleh dan loyal kepada Noriega. Melawan Mason dan Woods pada Operation Just Cause/False Profit di Panama, mereka mempunyai parang sebagai senjata tajam mereka. Cordis Die - Organisasi sosial yang dibentuk oleh Raul Menendez untuk mengakhiri '1% pemerintahan kapitalis yang buruk'. Cordis Die mulai aktif pada Juni 2014 dan memulai gerakan sosial dan politik di seluruh dunia. Popularitas organisasi ini cepat merebak karena pengaruh pemimpin mereka, 'Odysseus/Ulysses' yang sebenarnya adalah Menendez sendiri. Pengikut Cordis Die mencapai 2 miliar orang dengan cepat, tetapi gerakan mereka mulai menyimpang menjadi terorisme dan anarkisme. Pemerintahan diktator seperti Korea Utara dan Iran menghadapi protes Cordis Die dan pemerintahan Amerika Serikat (dan sekutunya) dijadikan sasaran utama oleh mereka. Tentara Bayaran Menendez - Dipimpin oleh DeFalco, faksi ini adalah cabang militer dari Cordis Die. Menendez, dengan uang hasil perdagangan narkoba dan senjata, merekrut banyak tentara dan melengkapinya dengan senjata dan peralatan canggih. Mereka ada dalam semua misi tahun 2025 bersama dengan Cordis Die kecuali dalam misi "Fallen Angel" dan "Achilles' Veil". ISI - Antagonis utama dalam misi "Fallen Angel", mereka bertugas melindungi Anthem, sebuah benteng ISI di Lahore, Pakistan. SEAL Tim 6 menyusup ke Anthem untuk mengetahui rencana Menendez selanjutnya, tetapi mereka segera ketahuan dan ISI menyerang mereka. David, Harper dan Salazar kabur dan dalam pengejaran yang sulit, akhirnya mereka lolos, hanya untuk SDC menangkap dan akhirnya membebaskan mereka. Militia Yaman - 'Protagonis' utama dalam bagian pertama misi "Achilles' Veil" dan salah satu pendukung Cordis Die. Farid, orang dalam CIA, terpaksa bertempur bersama mereka untuk membuktikan loyalitasnya di Cordis Die. Section melawan mereka dalam bagian kedua, dan berhasil memenangkan pertempuran, menangkap Menendez. Strategic Defense Coalition - Antagonis utama dalam Strike Force. Terdiri dari Tiongkok (Ketua), Korea Utara, Myanmar, Mongolia, Nepal, Bhutan, Pakistan, Kirgizstan, Tajikistan, Uzbekistan, dan Kazakhstan. Pertama muncul dalam misi "Fallen Angel" ketika SDC menangkap (kemudian melepaskan) Section, Harper dan Salazar saat mereka bertiga kabur dari Anthem, Lahore, Pakistan. Ternyata, Zhao menggunakan SDC untuk menguasai India, Iran, Afghanistan dan Rusia, meskipun pemerintah Tiongkok melarang. Kemudian, jika dalam Stike Force pemain berhasil membunuh pemimpin SDC, Tian Zhao, SDC akan gagal menguasai keempat negara lalu bersekutu dengan NATO untuk menghentikan Menendez. Tetapi jika gagal, SDC akan menguasai keempat negara dan menjadi koalisi militer terbesar di dunia. Karakter Protagonis Perang Dingin CIA (†/Selamat) Kapten Alex Mason - (Sam Worthington) Protagonis utama, ia dipanggil kembali oleh CIA untuk menyelamatkan Woods, meskipun putranya, David tidak menyukai hal ini, Alex beralasan bahwa, "Dia adalah Paman Woods, Nak. Dia juga akan melakukan ini untukku.". Ia dan Hudson kemudian menyelamatkan Woods di Angola, dan bertemu dengan Menendez saat mencari bantuan. Mason menembak mata kanannya dan kabur bersama Hudson dan Woods. Kemunculan terakhirnya adalah di misi "Suffer With Me", dimana ia dibunuh Menendez lewat Hudson (yang memberi komando pada Woods dan Mason) dan Woods (yang membunuh Nexus/Mason atas komando Hudson). (†/Selamat) Sersan Master Frank Woods - (James C. Burns) Protagonis kedua, ia kabur dari tahanan Vietnam di Hanoi dan selamat sampai di AS. Tetapi segera menjalankan misi di Afrika, yang berujung ia dan timnya ditangkap oleh Menendez. Berusaha mengetahui misi Woods, Menendez menyiksanya, membunuh rekan-rekannya satu persatu, kemudian menguncinya di dalam kontainer dengan mayat-mayat rekannya selama 2 minggu. Ketika ditemukan oleh Mason dan Hudson, kondisinya sangat memprihatinkan, penuh luka dan tergeletak lemas. Meskipun begitu, ia menyelamatkan Hudson dari seorang musuh, tetapi karena misi yang gagal tersebut, membuat Woods mempunyai misi balas dendam untuk membunuh Menendez. Ia tidak sengaja membunuh Mason di dalam misi "Suffer With Me". Ia pensiun dari CIA setelah Mason dan Hudson tewas, dan juga karena lututnya ditembak Menendez, membuatnya lumpuh. Ia mengasuh David selama 36 tahun. † Agen Spesial Jason Hudson - (Michael Keaton) Protagonis ketiga permainan, agen CIA yang merekrut kembali Mason untuk menyelamatkan Woods. Saat di Angola, ia berada di helikopter saat Mason dan Savimbi menghabisi pasukan MPLA. Ia dan Mason kemudian menyelamatkan Woods dan berhasil kabur setelah diselamatkan Savimbi, meskipun terluka di bahu. Di Afghanistan, ia bersama pemimpin Mujahidin berdiskusi tentang serangan Soviet ke markas mereka. Ia meninggal dibunuh Menendez dengan sadis di misi "Suffer With Me". Mark McKnight - (Andrew Hawkes) Seorang penembak jitu Marinir yang tinggal di Panama, membantu Mason dan Woods mencari Noriega dalam Operation False Profit. Lainnya Tian Zhao muda - (Byron Mann) Protagonis keempat dalam misi "Old Wounds". Ditugaskan oleh Tiongkok untuk membantu CIA dan Mujahidin, menyadari bahwa negaranya adalah target Soviet selanjutnya jika menang di Afghanistan. Ia dan 3 agen CIA berhasil membantu Mujahidin menumpas serangan Soviet, tetapi juga ikut dikhianati dan dibuang ke padang pasir oleh Mujahidin. Mereka berempat diselamatkan oleh seseorang, dan selama bertahun-tahun kemudian, ia berhasil menduduki posisi tinggi di Tiongkok sebagai pemimpin SDC. Jenderal Jonas Savimbi - (Robert Wisdom) Pemimpin dari UNITA dan sekutu dari CIA. Ia memimpin sendiri pasukannya untuk membunuh pasukan MPLA yang menyerang. Kemudian, ia mendapatkan lokasi Woods yang ditahan di sebuah kapal dan mengatakan bahwa itu sangat berbahaya, dan bahkan mungkin Woods sudah tewas. Tetapi Mason dan Hudson tetapi pergi menyelamatkan Woods, dan beberapa saat kemudian ketika Mason, Hudson dan Woods kabur dari kejaran musuh, sebuah Hind datang, memupus harapan ketiga agen, tetapi secara tidak terduga menembaki semua musuh, dan ternyata, itu adalah tumpangan keluar milik Savimbi. Ia kemudian menolong Mason membawa Woods kedalam helikopter, dan juga kaget ketika melihat Woods membunuh tentara musuh yang melukai bahu Hudson. (P.O.W.) Jenderal Manuel Noriega - (Benito Martinez) Protagonis, kemudian antagonis kedua pada bagian Perang Dingin. Pemimpin Panama dan sekutu dari CIA (juga Menendez), pertama muncul pada misi "Time and Fate" dalam tugas membantu CIA untuk menangkap Raul Menendez. Tetapi ia mengkhianati pengawalnya dan membebaskan Menendez, mengatakan bahwa seharusnya ia sudah berada di tangan Amerika sekarang. Marah, Menendez meninjunya dan mengambil senjatanya dan berusaha menyelamatkan adiknya, tetapi gagal karena sebuah granat menewaskan adiknya dan membuatnya terluka parah. Tetapi Noriega menyelamatkannya dan membuat Amerika Serikat meluncurkan Operasi Just Cause untuk menangkapnya, Mason dan Woods berhasil menangkapnya. Namun atas perintah Hudson, mereka berdua ditugaskan membawa Noriega untuk ditukar dengan seorang lain berkode nama Nexus. Setelah sampai, Noriega memandu Woods untuk membunuh Nexus, yang Hudson katakan adalah Menedez. Jika Woods menembak di area tidak fatal (kaki/tangan), maka Noriega mendorong terus Woods untuk membunuhnya (pemain bisa menembaknya lagi di kepala ataupun kaki). Noriega kemudian diselamatkan oleh Menendez dari Woods yang mencoba membunuhnya, setelah menyadari bahwa Nexus sebenarnya Mason. Pada akhir operasi, Noriega ditangkap oleh Pemerintah AS. Mullah Rahman (Persia: ملا رّحمان) - Pemimpin dari salah satu kelompok Mujahidin Afganistan, tim CIA beranggotakan Mason, Woods, Hudson dan agen Tiongkok Tian Zhao ditugaskan menolong pasukan Mujahidin yang tertekan oleh pasukan Uni Soviet. Tetapi setelah berhasil menumpas pasukan Soviet, ia mengkhianati ketiga agen (dan Zhao), mengungkapkan bahwa Menendez menyuruhnya untuk membuat mereka menderita. Rahman kemudian membuang mereka di padang pasir dan meninggalkan mereka untuk mati kehausan, tetapi tanpa sepengetahuannya, mereka berempat selamat. David Mason - (Hayden Byerly) Putra satu-satunya Alex Mason. Dibesarkan di Alaska, hubungan David dengan ayahnya tidak terlalu baik, sejak Alex berada dalam tugas ketika ibunya meninggal. Meskipun Alex berjanji tetap bersama David, mereka terpaksa berpisah karena Hudson membutuhkan Alex untuk menyelamatkan Woods. Ia tinggal bersama istri dan kedua anak Hudson selama Alex, Hudson dan Woods berusaha menangkap Menendez. Tetapi anak buah Menendez menculiknya, dan memaksa Hudson menjadi orang dalam Menendez, sebagai ganti nyawa David. Maka di Panama, Hudson terpaksa membuat Woods menembak Alex, dan ketika mereka berempat dikumpulkan, Hudson mengorbankan diri agar David tidak dibunuh. Ia melihat tubuh ayahnya dan menangis terus-menerus, dan akhirnya Woods merawatnya selama ia pensiun. 2025 Joint Special Operations Command David 'Section' Mason - (Rich McDonald) 36 tahun kemudian, ia sudah berusia 46 tahun dan menjadi seorang Letnan Komandan yang memimpin SEAL Team Six, kelompok tentara terelit dari US Navy SEALs. Ia ingin membalaskan dendam ayahnya dan Woods. Pada epilog, David bersama Woods mengunjungi makam Alex. (†/Terluka) Mike Harper - (Michael Rooker) Tangan kanan dan teman dekat Section. Ia bisa dibunuh Farid secara tidak sengaja dalam misi "Achilles' Veil". (†/P.O.W.) Javier Salazar - (Celestin Cornielle) Rekan Section dan Harper, salah satu anggota tim-4-orang Section. Ia berkhianat kepada Menendez, tetapi Salazar tidak ingin Briggs terbunuh. Ia bisa dibunuh Harper atau ditangkap tentara David. (†/Selamat)Tommy Briggs - (Tony Todd) Komandan dari Navy SEALs dan salah satu teman Section. Ia bisa dibunuh atau dilumpuhkan Menendez, atas kemauan Menendez sendiri. †Farid - (Omar Abtahi) Ahli teknologi dari SEAL Tim 6 dan teman dekat Harper, juga orang dalam CIA di Cordis Die. Ia bisa mati di misi "Achilles' Veil" atau misi "Odysseus". Crosby - Anggota terakhir tim-4-orang Section, pertama muncul dalam misi "Celerium", membantu Section, Harper dan Salazar mengambil Celerium, sebuah elemen langka yang istimewa di Myanmar. Ia tidak terlalu banyak berbicara dalam penampilannya Lainnya (†/P.O.W./Selamat) Chloe 'Karma' Lynch - (Erin Cahill) Disebut pertama kali oleh Menendez dalam misi "Fallen Angel", ia adalah satu-satunya orang yang bisa menghentikan virus yang ditanam oleh Menendez. Ia ditangkap oleh DeFalco di atas pulau berjalan Colossus pada misi "Karma", tergantung pada pemain, antara DeFalco tewas dan Karma dibawa ke USS Barrack Obama atau DeFalco selamat dan membawa Karma ke Pulau Sokotra, Yaman. Jika hal yang terakhir terjadi, maka misi Stirke Force tambahan, "Second Chance" akan terbuka, kesempatan kedua untuk menyelamatkan Karma di Sokotra. Jika pemain berhasil, Karma akan dibawa ke USS Obama, tapi jika misi tidak dilaksanakan, Karma tetap ditahan disana atau dieksekusi. Keselamatannya bergantung pada nasib Farid 4 hari kemudian, jika Farid selamat, ia akan tewas melindungi Karma, tapi jika tewas, Karma akan dibunuh oleh DeFalco (jika selamat) atau Salazar. Jika Karma selamat, ia kemudian berhasil membersihkan virus Menendez dan menyelamatkan dunia, dan jika Menendez ditahan pada akhir permainan, ia akan mengejeknya pada sebuah wawancara bersama Jimmy Kimmel pada epilog. Presiden Marion Bosworth - (Cira Larkin) Presiden perempuan pertama dan terkini Amerika Serikat. Pada tahun 2020, dengan kampanye 'Menjembatani Rongga', memperkuat relasi AS-Tiongkok dan dengan perlindungan siber, ia berhasil menjadi presiden dari Partai Demokrat. Tetapi serangan Menendez ke pasar elemen langka Tiongkok dengan memakai tentara siber AS memperburuk relasi AS-Tiongkok dan berujung pada Perang Dingin Kedua. Dia dengan pemimpin dunia lainnya yang akan melaksanakan KTT G-20 di Los Angeles, AS, menjadi target serangan Cordis Die, bertepatan dengan tanggal 19 Juli. Tetapi Bosworth dan Presiden Prancis berhasil diselamatkan oleh Section. Menteri Pertahanan David Petraeus' - (Jim Meskimen) Meskipun dipecat dari FBI karena sebuah skandal 4 hari sebelum peluncuran Black Ops II, Petraeus digambarkan dalam permainan telah naik pangkat menjadi Menteri Pertahanan Amerika Serikat. Ia muncul dalam awal misi 'Odysseus', membahas penangkapan Menendez dan dalam 'Judgment Day, membahas penyerbuan AS ke fasilitas Cordis Die di Haiti. Agen Samuels - Agen Secret Service yang hanya muncul dalam misi "Cordis Die", ia dan Jones bertugas mengawal Presiden Amerika Serikat dari serangan Cordis Die/Mercs. Jika Harper selamat, Samuels hanya mempunyai peran kecil, tetapi jika tewas, ia menjadi pengganti Harper dalam permainan, terindikasi dalam kata-kata yang mirip dengan Harper pada misi ini. Tetapi hanya membantu sedikit dalam misi, tidak seperti Harper. (†/Selamat) Agen Jones - (Ken Lally) Seorang agen Secret Service yang hanya muncul dalam misi "Cordis Die", ia dan Samuels ditugaskan mengawal Presiden AS dari serangan Cordis Die di Los Angeles. Nasib akhirnya tidak diketahui, tapi jika Karma tidak selamat dan dalam akhir misi "Judgment Day" Menendez ditangkap, dalam akhir permainan, Menendez akan bebas, membunuh Jones dan 2 agen Secret Service lainnya. (†/Selamat) Kapten Anderson - (Jennifer Hale) Pilot pesawat tempur yang terluka dalam Pertempuran Los Angeles, pesawatnya dipinjam oleh Section setelah ia terluka dan mendarat darurat. Jika Section menghancurkan semua sasaran, ambulans tempat Anderson dirawat akan selamat, tetapi jika tidak, salah satu drone menghancurkan ambulans, membunuh Anderson. Antagonis 1.(†/Ditahan/Meninggal) Raul Menendez (Kamar de los Reyes) Putra dari Jose Luis dan kakak dari Josefina. Antagonis utama permainan. Ia bersama dengan ayahnya mengembangkan usaha narkoba mereka. Tetapi setelah hampir kehilangan adiknya dan ayahnya dibunuh, ia menjadi pemimpin kartel Menendez yang sangat anti-Barat dan anti-Amerika karena campur tangan orang Amerika dalam kedua peristiwa tersebut. Raul juga menjual senjata ke berbagai negara dunia ketiga, terutama kepada pihak yang menentang pengaruh Amerika dan Blok Barat, untuk menggalang dana bagi keperluan masa depannya. Tetapi setelah kehilangan Josefina karena Woods, Raul menganggap urusan CIA ini sebagai urusan pribadi, dan menangkap putra Alex Mason, David, memaksa Hudson menjadi orang dalamnya demi keselamatan David. Setelah membuat Hudson menyuruh Woods membunuh Alex, ia membunuh Hudson yang mengorbankan diri untuk Woods dan David. 36 tahun kemudian, ia memimpin sebuah organisasi internasional, Cordis Die, dan telah menggulingkan pemerintahan diktator dan kapitalis/pro-barat di berbagai negara. Ia menjadi target utama Amerika Serikat untuk ditangkap setelah membajak semua drone milik Amerika Serikat, yang sedang berputar-putar di dekat kedua pantai Amerika Serikat dan Laut Tiongkok Timur. Ia harus ditangkap, untuk dijadikan bukti bahwa sebenarnya, pemimpin Cordis Die adalah seorang teroris dan pedagang gelap, dan semua pengikutnya, anggota Cordis Die maupun tidak, akan meninggalkannya. Di Lahore, Pakstan, ia menugaskan DeFalco untuk menangkap Karma di Kepulauan Cayman, dan setelah hampir menewaskan Section dan Harper, ia pergi ke Sokotra. Disana, pertemuannya dengan pengikutnya diserbu oleh tentara Yaman dan Navy SEALs untuk menangkapnya, Menendez merasa ada yang mengkhianatinya. Ia menjatuhkan VTOL Harper dan memaksa Farid (yang menjadi orang dalam Cordis Die) untuk membunuhnya. Jika Farid membunuh Harper, Menendez dan pengikutnya akan meninggalkannya sendirian. Jika Farid berusaha membunuh Menendez, ia gagal. Menendez menembak perutnya, dan setelah menyatakan kalau Farid adalah pengkhianatnya, ia membunuh Farid. Ia kemudian menyerahkan diri, dan mengatakan bahwa Section akan membantunya melihat masa depan. Menendez dibawa ke USS Obama dan akan dipenjarakan, ketika tiba-tiba tentara Mercs menyerbu Obama. Raul kabur dan bersiap mendatangi Briggs, ditemani oleh DeFalco (atau jika tewas, seorang Mercs), ia menahan Briggs, memaksa Salazar (dan kalau selamat, Farid dan/atau Karma) dan 2 orang lain untuk menyerah. Salazar berkhianat, dan mendesak Briggs untuk menyerah, setelah memohon kepada Menendez untuk tidak membunuhnya. Tergantung pilihan Menendez, ia kemudian menyebar virus ke seluruh jaringan di seluruh dunia, membajak armada tak berawak AS, dan memakainya untuk menyerang AS dan Tiongkok. Menendez sendiri akan dibunuh Section atau ditahan Navy SEALs di misi terakhir permainan, "Judgement Day". 2. Keluarga Menendez †Jose Luis Menendez - Kameo dalam Black Ops II, antagonis utama dalam Black Ops: Declassified. Awalnya hanya penduduk biasa yang mempunyai 2 orang anak, Raul dan Josefina. Tetapi setelah gempa besar, ia dan Raul berdagang narkoba karena kemiskinan yang parah. Dengan cepat, mereka berdua menjadi 'Legenda Dari Managua' dan mempimpin Kartel Menendez yang kuat. Tetapi usaha mereka mengganggu pemerintah Amerika Serikat karena penyusupan narkoba ke AS yang sebagian besar dari Kartel tersebut. Maka CIA ditugaskan membunuh Jose dan berhasil, tetapi Raul selamat. Kematiannya menjadi salah satu alasan Raul untuk menculik Woods dan timnya dan membenci Kapitalis Barat. †Josefina Menendez - Adik satu-satunya dan alasan untuk hidup bagi Raul. Saat ia berumur 9 tahun, gudang yang disewa keluarganya dibakar oleh pemiliknya yang orang Amerika untuk penipuan asuransi sebesar 11 ribu dolar mengacu pada keterangan Raul. Raul menjaganya dengan sepenuh hati, tetapi ketika rumahnya di Wasa King diserbu PDF dan 3 agen spesial CIA (Mason, Woods dan Hudson), Woods yang mengamuk karena melihat Menendez tidak sengaja membunuh adiknya dengan granat. Kematiannya menjadi alasan terbesar untuk mempunyai dendam yang sangat besar terhadap Amerika Serikat dan negara kapitalis lainnya, dan secara personal, Mason, Woods dan Hudson. 3. Lainnya †DeFalco - (Julian Sands) Tangan kanan Menendez dari Inggris dan antagonis kedua (atau ketiga) dalam permainan. Tak banyak yang diketahui tentang latar belakangnya, tetapi ia bergabung dengan Raul Menendez sebelum 2025 dan menjadi orang nomor 2 di Cordis Die sekaligus pimpinan dari Tentara Bayaran Menendez. DeFalco mengalami Albinisme, dibuktikan dengan warna kulitnya yang pucat dan iris berwarna pink. Pertama kali muncul dalam misi 'Fallen Angel' ketika tim J-SOC melihat rekaman video dan foto dari kegiatannya di Pakistan, termasuk menginterogasi seorang penyusup berpakaian ISI untuk Menendez. Kemudian, ketika David dan Harper sedang merekam pembicaraan Menendez dengan ketua ISI, mereka melihatnya berbicara dengan Menendez tentang pertemuan selanjutnya di Peshawar, Pakistan. Ia kemudian pergi dengan VTOL, tetapi pada cutscene misi 'Karma', terungkap bahwa DeFalco memakai simbol dari Collosus, sebuah kota bergerak yang sedang berlabuh di Kepulauan Cayman. Maka tim J-SOC segera berusaha menyelamatkan Karma, dan di waktu yang sama DeFalco dan anak buahnya memburunya. DeFalco berhasil menangkap Karma, tepat ketika tim J-SOC sudah mendapatkannya, maka sebuah adu tembak terjadi, tetapi sebelumnya, anak buah DeFalco menempel bom di beberapa tempat di Collosus, melancarkan pelarian mereka. Jika pemain berhasil mengejar, DeFalco akan berbalik menyerang tim J-SOC. Pemain (atau NPC) akan menewaskan DeFalco, kemudian menyelamatkan Karma sementara Harper dan Salazar menyeret mayat DeFalco kedalam pesawat untuk konfirmasi. Jika pemain gagal, DeFalco akan kabur, menahan Karma di Pulau Socotra, Yaman. Ia dan Menendez muncul lagi di USS Barrack Obama, beberapa hari kemudian, ia dan Menendez menahan Briggs dan berusaha mengambil sistem kapal. Salazar kemudian mengkhianati Briggs dan membunuh 2 pengawalnya. Jika hanya Farid yang selamat, ia akan menembak DeFalco, yang kemudian membunuh Farid, tetapi mereka berdua rebah, tewas. Jika Farid dan Karma selamat, DeFalco memukul pingsan Karma, dan Farid kemudian membunuh DeFalco. Jika hanya Karma yang selamat, DeFalco membunuh Karma dan/atau jika Karma dan Farid tidak selamat, tidak melakukan apa-apa, kemudian melihat Menendez memasukkan virusnya kedalam sistem pertahanan AS dan mereka berdua kabur. Pada penyerangan AS di Haiti, mereka berdua berusaha kabur, tetapi Section datang dan membunuhnya, kemudian menangkap atau membunuh Menendez. (†/Hidup)Jenderal Tian Zhao - (Byron Mann) Selama 39 tahun berikutnya, ia menduduki posisi penting di pemerintahan Tiongkok dan akhirnya menjabat sebagai Ketua SDC (Strategic Defense Coalition). Ketika David, Harper dan Salazar kabur dari Anthem, SDC mencegat mereka dan Zhao menghampiri mereka. Mengenali David sebagai putra dari teman lamanya, Alex Mason, Zhao membebaskan mereka dengan alasan, "Jika kau memang hanya kemari untuk (memburu) Menendez, aku tak punya alasan untuk menyakiti kalian.". Meskipun pemerintah Tiongkok melarang, Zhao berusaha untuk mendesak 4 negara masuk dalam aliansi SDC. Tiongkok meminta bantuan AS untuk menahan ambisi Zhao, dan AS mengutus tentara Navy SEALs ke India, SIngapura, Afghanistan dan Pakistan untuk menggagalkan rencana Zhao. Jika pemain berhasil pada semua misi Strike Force, pada misi SF terakhir, 'Dispatch', pemain akan menjatuhkan rombongan VTOL Zhao di Peshawar, Pakistan. Pemain akan mengatasi musuh dan membuka pintu VTOL yang tepat. Zhao akan keluar, kemudian berdiri, menghadapi kematiannya, pemain akan menembaknya tepat di kepala, membunuhnya. Akhirnya, pemain akan memotret mayat Zhao dan mengirimkannya kepada Briggs, menyelesaikan misi menghentikan Zhao. Jika pemain gagal pada salah satu misi SF, Zhao akan lolos dan berhasil menguasai keempat negara target SDC, menjadi aliansi militer terbesar di dunia mengalahkan NATO. †Kolonel Lev Kravchenko - (Andrew Divoff) CIA percaya Kravchenko tewas, tetapi tidak. Lolos dari Vietnam, ia menangkap Woods dan membawanya ke Hanoi Hilton. Setelah selamat, Woods mulai memburu Kravchenko lagi untuk membalaskan dendam Weaver, tetapi CIA menugaskan Woods, Mason dan Hudson untuk membantu Mujahidin Afganistan menghadapi serangan Soviet. Tidak disangka, ketika Mason akan menyerang tank Soviet terakhir, pemimpin tank tersebut, Kravchenko keluar dan meninju Mason. Setelah pertarungan sengit, Mason berhasil menghancurkan tank dan Woods memingsankan Kravchenko. Terkejut ketika melihat Kravchenko, Mason mulai melihat angka-angka dan mendengar suara Reznov yang menyuruhnya membunuh Kravchenko. Kemudian CIA, Zhao dan Mujahidin menginterogasi Kravchenko, mencoba memperoleh informasi soal Menendez. Mason mulai terpengaruh lagi dan mencoba membunuh Kravchenko, pemain bisa melawan pengaruh Reznov atau membiarkan Mason membunuhnya. Jika berhasil, jalan cerita tidak banyak berubah, tetapi sangat berpengaruh pada nasib Mason dan epilog. Kravchenko bercerita bahwa ia menjual persenjataan Soviet untuk mendapatkan kekayaan karena Uni Soviet di ambang keruntuhan. Orang yang paling sering membeli senjata darinya tidak lain Menendez sendiri, untuk dikirimkan ke Kuba, Angola dan negara-negara Dunia Ketiga lainnya dan melihat dunia hancur. Ia mengatakan, Menendez lebih kuat daripada yang mereka kira, bahkan Menendez mempunyai penyusup di CIA. Hudson membantahnya, dan Woods membunuhnya. Kemudian pada misi 'Time and Fate', pemain (sebagai Mason) bisa menemukan memo dari CIA untuk Menendez saat ia, Woods, Hudson dan PDF menyerbu rumahnya, membuktikan kata-kata Kravhcenko dan membuat Woods marah. Pada misi 'Suffer With Me', saat pemain (sebagai Woods) dan Mason menangkap Noriega, kata-kata Kravchenko akan terlintas dalam pikiran Woods. Ia mengatakan tentang itu, Mason kemudian mengatakan, sesuatu sedang terjadi disini. Ketika Woods dan Noriega akan menembak target Nexus, Hudson (yang selama ini menyokong dukungan informasi kepada Woods dan Mason) akhirnya mengatakan bahwa Nexus sebenarnya adalah Menendez. Ketika pemain melihat Nexus, kata-kata Kravchenko akan terlintas lagi, Woods (dan kalau bisa, pemain) mungkin menjadi curiga dan akhirnya menembaknya (hanya 2 kesempatan) di kepala (membunuhnya) atau tidak (melukainya), karena sebenarnya, Nexus adalah Mason sendiri. Jika tidak, Mason akan langsung membunuh Kravchenko dan mengagetkan Woods. Referensi - Karakter Call of Duty: World at War - Karakter Call of Duty: Black Ops - Karakter Call of Duty: Black Ops II Kategori:Seri Call of Duty Kategori:Karakter permainan video

https://id.wikipedia.org/wiki/Karakter-karakter%20dan%20Faksi%20dalam%20seri%20Black%20Ops

오대호의 크기는?

오대호

korean

오대호(五大湖, )는 북아메리카 동북부, 미국과 캐나다의 국경에 있는 다섯 개의 큰 호수를 말한다. 총 표면적이 24만 5,000 평방 킬로미터[1]로 세계에서 가장 규모가 큰 담수계이다. 다섯 호수의 이름은 서쪽에서 동쪽으로 차례대로 다음과 같다. 슈피리어 호 - 가장 넓고, 가장 깊다. 미시간 호 - 부피가 2번째로 크다. 전체가 미국에 속한다. 휴런 호 - 면적이 2번째로 넓다. 이리 호 - 부피가 가장 작고, 가장 얕다. 온타리오 호 - 면적이 가장 작고, 가장 낮은 곳에 있다. 개요 섬네일|250px|오대호의 수계 총 유역 면적은 75만 3,919km2이며, 남북 길이는 1,110km이고 온타리오 호에서 슈피리어 호에 이르는 동서 길이는 약 1,384km이다. 이 호수들의 물을 모두 합치면 전 세계 담수 공급량의 20%를 차지한다. 슈피리어 호는 5개 호수 중 가장 크다. 슈피리어 호, 휴런 호, 미시간 호는 미칠리매키낵이라는 곳에서 합쳐진다. 휴런 호와 휴런 호의 만인 조지아 만의 물은 세인트클레어 호를 거쳐 이리 호로 빠져나간다. 세인트클레어도 하나의 호수 이지만, 오대호의 하나로 간주될 만큼 크지는 않다. 이리 호로 빠져나간 조지아 만의 물은 나이아가라 폭포를 지나 온타리오 호로 흘러 들어간다. 미시간 호와 휴런 호를 제외하면, 각각 호수의 고도가 점차 떨어지기 때문에 물의 흐름이 점점 빨라진다. 캐나다의 온타리오주와 미국의 미네소타주, 위스콘신주, 미시간주에 둘러싸인 슈피리어 호는 북쪽 끝과 서쪽 끝에 걸쳐 있으며, 오대호의 시작 부분이라고 볼 수 있다. 슈피리어 호는 카스피 해 다음으로 세계에서 2번째로 큰 호수이며, 오대호 중 가장 크고 수심이 가장 깊다(평균수심 148m). 해발 183m 지점에 있으며, 세인트메리스 강을 통해 평균 2,100m3/s의 유량(流量)이 휴런 호로 흘러든다. 미시간 호는 슈피리어 호의 바로 남쪽에 있으며, 어퍼·로어 미시간주, 위스콘신주, 일리노이주, 인디애나주 등으로 둘러싸여 있다. 평균수면은 해발 176m이며, 매키낵 해협을 통해 1,585m3/s의 유량이 휴런 호로 흘러든다. 온타리오주와 미시간주에 접해 있는 휴런 호는 미시간 호와 같은 고도에 있으며 약간 더 크다. 평균 5,025m3/s의 유량이 흘러나와 세인트클래어 강, 바닥이 얕은 세인트클래어 호, 디트로이트 강 등을 거쳐 이리 호로 흘러들어간다. 이리 호는 온타리오·로어미시간·오하이오·펜실베이니아·뉴욕 주 등으로 둘러싸여 있다. 평균수심이 18m로 오대호 중 가장 얕다. 해발 174m 지점에 있고 평균 5,500m3/s이며, 나이아가라 강을 따라 흐르다가 나이아가라 폭포에서 빠른 속도로 떨어져 온타리오 호에 닿는다. 온타리오 호는 오대호 가운데 가장 작다. 온타리오주와 뉴욕주 사이에 있고, 해발 75m 지점에 있으며, 평균 6,596m3/s의 유량이 세인트로렌스 강에 유입된다. 세인트로렌스 강은 1,207km를 흐른 뒤 가스페 해협을 통과해 세인트로렌스 만과 대서양으로 흘러들어간다. 경제효과 오대호 지역에는 매우 다양한 산업이 발달되어 있다. 많은 양의 철광석·석탄·곡물·공산품 등이 매년 호수의 항구들 사이에서 이동되거나 세인트로렌스 운하를 통해 해외로 수출된다. 중요한 산업체들로는 일리노이·인디애나·오하이오·온타리오 주 등에 있는 대규모 제철소와 디트로이트 지역을 중심으로 한 자동차 공장이 있다. 오대호는 이러한 공장들과 다른 수많은 산업시설 및 약 240개의 지역도시에 용수를 공급한다. 한때는 상업용 고기잡이가 오대호의 주요산업이었지만, 오염과 다른 요인들로 인해 수익성이 높은 어종이 감소되면서 쇠퇴했다. 그러나 천천히, 그리고 부분적으로 회복되고 있다. 휴양산업 자원으로서 오대호가 지닌 가치는 이루 말할 수 없이 크다. 모터보트 타기와 요트 타기가 주요사업으로 개발되었다. 오염문제를 해결하려는 미국과 캐나다 정부당국의 노력은 미시간 호와 이리 호에서 상당한 성과를 거두었다. 은송어·북아메리카연어·대서양연어 등의 회유성 물고기를 시범적으로 방류해 좋은 성과를 얻었다. 연어·오대호송어·무지개송어 등과 다른 송어 순종들을 중심으로 대단위 낚시가 발달되었다. 호숫가를 따라 긴 모래사장이 뻗어 있다. 정부는 번창하는 관광산업을 위해 야영지·위락지·공원 등에 필요한 땅을 제공하고 있다. 역사 약 10억년 전에 형태를 갖추기 시작했다. 오늘날의 오클라호마 지역에서 땅이 갈라지며 엄청난 화산 활동이 있었다. 그 과정에서 생겨난 고지대는 침식되고 마침내 침강하여 분지가 만들어졌는데, 그곳에 물이 채워져 슈피리어 호가 되었다. 대륙빙하가 전진과 후퇴를 반복함에 의해서 그 지역의 지형을 변형기키고 거대한 계곡을 만들어 놓았다. 오대호는 빙하가 후퇴하면서 남겨놓은 산마루 사이에 형성된 것이다. 세인트로런스 수로(水路)로 대서양과 연결되고, 또 해마다 5월에서 12월까지는 석탄·철광석·곡물 등의 수송으로서 번성하다. 미시간 호와 휴런 호는 수계가 서로 엮여 있어 "미시간-휴런 호"라는 하나의 호수로 보기도 한다. 이 경우 슈피리어 호보다 면적은 더 넓지만, 부피는 슈피리어 호가 더 크다. 각주 같이 보기 슈피리어 호 미시간 호 휴런 호 이리 호 온타리오 호 사진 슈피리어 호 미시간 호 휴런 호 이리 호 온타리오 호 분류:지구대 분류:명수 5

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%98%A4%EB%8C%80%ED%98%B8

Montako perustaja jäsentä oli The Clash yhtyeessä?

Hanoi Rocks

finnish

Hanoi Rocks oli suomalainen rockyhtye, joka toimi vuosina 1979–1985 ja myöhemmin vuodesta 2001 kevääseen 2009. Yhtyeen viimeinen keikka pidettiin 12. huhtikuuta 2009. Yhtyeen uuden aallon musiikkityylistä on käytetty muun muassa glam punk -nimitystä. Vaikutteita on tullut glam rockista, punk rockista sekä melodisesta hard rockista. Lisäksi yhtyeen musiikillisena pohjana ovat perinteinen rock and roll ja blues, joiden vaikutuksen voi kuulla kitarariffeissä ja kappaleiden sointukuluissa. 1980-luvulla Hanoi Rocks oli kansainvälisesti menestynein suomalainen yhtye. Yhtye on yhä suosittu myös Yhdysvalloissa, Ruotsissa, Japanissa ja Britanniassa. Lisäksi Hanoi Rocks oli yksi ensimmäisistä Aasiassa kiertueita tehneistä rockyhtyeistä; se oli ensimmäinen Delhissä soittanut länsimaalainen rockyhtye. Yhtyeen kaupallisesti menestynein single maailmalla on vuoden 1984 CCR-laina ”Up Around The Bend”, joka nousi Britannian singlelistalla sijalle 61. Yhtyeen menestynein albumi oli Two Steps from the Move, joka sijoittui Britannian listalla 28. sijalle. Vaikka uusi Hanoi Rocks ei pystynytkään kilpailemaan listasijoituksilla vanhan Hanoi Rocksin kanssa, sen albumia Twelve Shots on the Rocks on myyty huomattavasti enemmän kuin Two Steps from the Movea. Hanoi Rocksin kiertuemanagerina 2000-luvulla toimineen Jone Nikulan mukaan yhtyeen albumeja on myyty eniten Pohjoismaissa ja Japanissa. Hän arvioi vuonna 2003 albumien kokonaismyyntimääräksi 780000–1000000 kappaletta. Määrää on hyvin vaikea arvioida, koska yhtyeen tuotannon julkaisuoikeuksia on myyty monelle eri taholle.[1] Historia 1979–1985 Yhtyeen varhaisvaiheet (1979–1980) Hanoi Rocks perustettiin lokakuussa 1979 Helsingin Herttoniemen vanhalla ruotsalaisella kansakoululla Pelle Miljoona & 1980 -yhtyeen Viimeinen syksy albumin julkaisutilaisuudessa. Tässä tilaisuudessa punkyhtye Briardin 17-vuotias kitaristi Antti Hulkko esitteli ikätoverilleen Matti "Makke" Fagerholmille Pelle Miljoonan yhtyeestä huumeidenkäytön takia erotetun kitaristin Stefan "Stefu" Piesnackin. Fagerholm päätti perustaa yhtyeen Piesnackin ja Hulkon 16-vuotiaan kitaristikaverin Jan "Nasse" Stenforsin kanssa. Basistiksi otettiin musiikkihistorian pimentoon jäänyt Nedo Soininen Helsingin Kontulasta (joissakin lähteissä muodossa Nedi) ja rumpaliksi Peki Sirola. Ensimmäisenä Anssi Mehtälän ilmeisesti hanoi-rocks.net-sivuston pohjalta kirjoittamassa Hanoi Rocks 4CD Boxin bookletissa lukee, että Peki Sirola oli rumpali ja Nedo basisti. Hanoi-rocks.net-sivuston historiikin ensimmäisessä osassa "vuodet 1979–1981" lukee toisin päin. Stefan Piesnackin muisti kuitenkin tukee Mehtälän väitettä. Britanniassa Sanctuary Recordsin CD-remasterointien bookleteissa lukee, että "Pasi Sti" oli basisti ja "Peki Senola" rumpali. Pasi Sti on toimittaja (Kimmo) Miettisen "huumori" lipsahdus lehdessä "Uusi laulu". Miettinen oli unohtanut Ämyrockissa keikalla soittaneen basistin nimen. Uusi laulu-lehden kirjoituksesta virhe on siirtynyt moneen historiikkiin.[2]. Peki Senola on kirjoitusvirheinen Peki Sirola, mutta tämänkin lähteen perusteella Sirola olisi ollut rumpali. Vuonna 1999 Stefan Piesnack muisteli Hanoi Rocksin perustamista seuraavasti: Keväällä 1980 Hanoi Rocksin rumpalituuraajana toimi myös Pelle Miljoona Oy:n Tumppi Varonen.[3] Varhaisen Hanoi Rocksin ensimmäinen keikka oli Latosaaressa ja jo toinen keikka Tavastialla 4. kesäkuuta 1980. Tavastialla keikkaa seurannut Seppo Vesterinen kehui yhtyettä keikan jälkeen, ja sopi tapaamisesta yhtyeen kanssa. Tuolloin vielä yhtyeen taustavaikuttajana toiminut Antti Hulkko sekä Matti Fagerholm tapasivat Vesterisen keikan jälkeisenä päivänä ja alkoivat suunnitella managerisopimusta. Yhtye soitti pääasiassa Cheap Trickin ja Fagerholmin omia kappaleita.[4] Tavastian jälkeen yhtye esiintyi ainakin vielä Ämy-festivaaleilla sunnuntaina 15. kesäkuuta 1980.[5] ja uudestaan Tavastialla 23. kesäkuuta 1980. Kokoonpanon käsitykset yhtyeen musiikillisesta suunnasta menivät kuitenkin ristiin, joten Fagerholm erosi. Musiikkiuralle tosissaan halunnut Fagerholm ei halunnut tuhlata aikaa huvikseen soittavan yhtyeen kanssa. Kaiken lisäksi yhtyeessä tulivat keskenään toimeen vain Fagerholm ja Stenfors, jotka olivat vanhoja ystäviä. Hanoi Rocksin kokoonpano hajosi lopullisesti, kun Helsingin rikospoliisin huumeryhmä pidätti Piesnackin. Liittyessään Pelle Miljoona Oy:hyn helmikuussa 1980 "Andy Monroe" taiteilijanimellä toiminut Antti Hulkko vaihtoi Jan Stenforsin "Nasty McCoy" -nimen "Nasty Suicideksi" ja otti itse pysyvästi käyttöönsä Briard-aikaisen taiteilijanimensä "Andy McCoy". Matti Fagerholm otti etunimekseen "Michael" ja sai sukunimekseen Hulkon vanhan taiteilijasukunimen "Monroe". Andy McCoy eli Antti Hulkko ei siis kuulunut Hanoi Rocksin alkuperäiskokoonpanoon, vaan oli yhtyeen alkuvaiheessa vain sen voimakas taustavaikuttaja. Hän kuitenkin keksi yhtyeen nimen Hanoi Rocks Johnny Thunders/The Ramones -kappaleen Chinese Rocks pohjalta. Fagerholmin mukaan Hulkko ehdotti HKL:n reittilinjan 14 linja-autossa yhtyeen nimeksi Chinese Rocksia, mutta hän vastusti suoraa Johnny Thunders -lainaa. Tämän jälkeen Hulkko ehdotti nimeksi "Hanoi Rocks", jonka hän oli kuullut nähtyään dokumenttielokuvan, jossa kerrottiin Vietnamissa jalostetusta pinkistä heroiinista eli Hanoi rocksista, jota myytiin Vietnamin sodan aikana amerikkalaissotilaille. Sen sijaan chinese rocks taas tarkoittaa valkoista Kiinassa jalostettua heroiinia, josta voidaan jalostaa pinkkiä "hanoi rocksia".[6][7] Elokuussa 1980 Punk-lehden Joukkohauta-haastattelussa Michael Monroe, Nasty Suicide ja Andy McCoy ilmoittivat perustavansa Hanoi Rocksin uudelleen. Syyskuussa 1980 McCoy erosi Pelle Miljoona Oy:stä.[8] Basistiksi kaavailtiin Jesu Hämäläistä, mutta tämä kieltäytyi. Seuraavaksi kaavailtiin tukholmalaista Björne Fröbergiä, mutta Andy McCoy kadotti tämän puhelinnumeron. McCoyn kanssa Pelle Miljoona Oy:ssä soittanutta basisti Sami Takamäkeä pyydettiin mukaan, kun tämä palasi Lontoosta. Takamäki suostui ja sai uudessa yhtyeessään nimekseen Sam Yaffa, koska McCoyn mukaan hän näytti appelsiinilta.[6] Takamäki itse on sanonut eräässä Radio Rockin haastattelussa, että hän otti taiteilijanimen sarjakuvahahmolta eräästä sarjakuvasta, jota luki, kun yhtye siirtyi Tukholmaan. Koska Nasty Suicidelta puuttuivat kitaratavarat, hän varasti Monroen ja Yaffan avustuksella tutkintavankeudessa olleen Stefan Piesnackin vahvistimen ja johdot, minkä jälkeen he muuttivat Tukholmaan McCoyn luo. Tukholmassa he ottivat yhtyeen rumpaliksi Monroen ja McCoyn vanhan kaverin Gyp Casinon eli Jesper Sporren.[6] Ensimmäinen virallinen maininta yhtyeestä oli Joukkohauta-lehden haastattelu jo elokuussa 1980. Myöhemmin syksyllä suomirockin menestysmanageri Seppo Vesterinen palasi uudelleen Hanoi Rocksin kanssa neuvottelupöytään ja tuli sen luotsaajaksi.[8] Karu alku ja ensilevytykset – Suomi, Tukholma, Lontoo (1981) Yhtyeen jäsenet elivät köyhästi Tukholman metroasemilla ja kaduilla kerjäten, paitsi tyttöystävänsä varakkaan perheen luona asunut Andy McCoy. Ensimmäisen keikkansa tämä kokoonpano soitti Tukholman Glädjehusetissa.[9] Marraskuussa yhtye teki levysopimuksen Johanna Recordsin kanssa, ja samassa kuussa ilmestyi nimellä Hanoi Rocks with Andy McCoy single ”I Want You / Kill City Kills”, jonka oli alun perin pitänyt ilmestyä Andy McCoyn soololevynä. ”I Want You” -kappale oli McCoyn uusi versio ruotsalaisen Freestylen hitistä ”Vill ha dej”. Kappale ”Kill City Kills” oli McCoyn vanhimpia sävellyksiä ajalta, jolloin Suicide, McCoy ja Monroe oleilivat Kill Cityssä. Rumpuja singlellä soitti Maukka Perusjätkän yhtyeen rumpali Keimo Hirvonen, koska Gyp Casinolla oli nauhoitukset ruotsalaisyhtyeen kanssa Tukholmassa, eikä hän voinut mitenkään ehtiä studioon Helsinkiin.[8] Tukholmassa yhtye koki ja kokeili sellaisia uusia asioita, joista ei ollut tietoakaan Helsingissä.[10] Joulukuussa 1980 yhtye soitti Virtain työväentalolla ensimmäisen Suomen keikkansa, josta alkoi tammikuussa 1981 pitkä, 102 esiintymistä käsittänyt Suomen kiertue. Tämä kiertue on ilmeisesti edelleen Suomen rockhistorian pisin. Tähän aikaan yhtyeen musiikilliseksi suunnaksi vakiintui Andy McCoyn mukaan melodinen hard rock. Tosin tuolloin Suomessa nuorisokin valitti Hanoi Rocksin soittavan liian kovaa, joten melodisuus ei päässyt kovin hyvin esille. Suomessa oli tuolloin vielä niin sanottuja tanssilavakeikkoja, joten nuoriso ei pystynyt kovin hyvin tanssimaan kovan soiton takia. Hanoi Rocks tuli myöhemminkin tunnetuksi poikkeuksellisen energisestä ja kovaäänisestä soitostaan.[8] Helmikuussa 1981 ilmestyi toinen single "Tragedy / Café Avenue". McCoy oli säveltänyt ja sanoittanut Tragedyn jo 15–16-vuotiaana. Samassa kuussa ilmestyi itse ensimmäinen albumi Bangkok Shocks, Saigon Shakes, Hanoi Rocks. Levyn tuottajina toimivat Muddy Twins eli Michael Monroe ja Andy McCoy, jonka asema yhtyeen säveltäjänä oli vakiintunut. Levy otettiin hyvin vastaan ja se nousi Suomen albumilistalla viidenneksi.[8] Kuitenkaan Suomen mittakaavassa levyä ei myyty paljon ja sen arvostus on kasvanut enemmän vasta myöhemmin.[11] Syys–lokakuussa 1981 yhtye siirtyi ensimmäisen kerran tulevaan kotipaikkaansa Lontooseen. Ennen Englantiin lähtöä yhtye oli keikkaillut Suomessa ja Ruotsissa. Lontoossa työstettiin ja äänitettiin uutta Oriental Beat -albumia marraskuussa, ja 21. marraskuuta yhtye esiintyi ensi kerran legendaarisella The Marquee Clubilla. Paikalla oli jo tuolloin CBS:n Muff Winwood, joka ei kuitenkaan vielä innostunut yhtyeestä.[11] Marraskuun lopulla yhtye kuitenkin palasi takaisin Suomeen ja julkaisi samoihin aikoihin singlen ”Desperados / Devil Woman”. Single julkaistiin suoraan demonauhoilta ja vain Suomessa. Joulukuussa ilmestyi yllättäen vielä toinen single ”Dead By X-Mas / Nothing New”.[8] Razzle Gyp Casinon tilalle – Suomi, Lontoo (1982) Tammikuussa 1982 Hanoi Rocks teki Lepakossa ensimmäiset musiikkivideonsa, jotka tehtiin kappaleista ”Tragedy”, ”Oriental Beat”, ”Motorvatin'”. Samassa kuussa ilmestyi toinen albumi Oriental Beat Johanna Kustannuksen julkaisemana ja nousi albumilistojen kärkipaikoille niin Suomessa kuin muissakin Pohjoismaissa. Levyn kansi aiheutti pientä kohua, koska takakannessa on kuvattuna McCoyn tyttöystävän Anna Jederbyn rinnat maalattuina.[8] Levyn musiikki on suoraviivaista rockia, mutta Gyp Casinon kehnosta soittokunnosta kertoo erään kappaleen epätasainen rumpukomppi ja eräs lyömättömäksi jäänyt tahti.[12] Kevään 1982 yhtye vietti Ruotsissa, ja samoihin aikoihin yhtye teki ensimmäisen Japanin läpimurtonsa ”Tragedy”-singlellä. Toukokuussa ilmestyi single ”Love's an Injection / Taxi Driver” ja EP ”Love's an Injection / Malibu Nightmare / Taxi Driver / Problem Child / In the Year 79”.[13] Kesäkuussa 1982 yhtye siirsi kotipaikkansa Lontooseen. Yhtye ei vielä tuolloin viettänyt varakasta seurapiirielämää, mutta rock and roll-elämän varjopuolet haittasivat yhtyettä osittain. McCoy suunnitteli Nasty Suiciden erottamista yhtyeestä ja tämän korvaamista René Bergillä.Tämän McCoy kiistää kirjassa Andy-Rock'n Roll Star. (Lamppu Laamanen, Johnny Kniga 2018) Suiciden railakas elämäntapa nimittäin oli alkanut riistäytyä käsistä ja heikentää hänen musiikillisia taitojaan. Samoihin aikoihin Michael Monroe tapasi Johnny Thundersin keikalla Hanoi Rocksia ihailleen Razzlen eli Nicholas Dingleyn. Monroe luuli Razzle Dingleytä itse pääesiintyjä Thundersiksi. Myöhemmin Razzlelle selvisi Monroen olleen laulaja yhtyeessä, jonka tyyliin hän oli ihastunut Sounds-lehteä lukiessaan. Kolmen keikan katsomisen jälkeen Razzle ilmestyi takahuoneeseen ja ilmoitti haluavansa Hanoi Rocksin rumpaliksi, vaikka murtamalla yhtyeen rumpalin jalan. Pian Andy McCoy ja Michael Monroe pyysivät Razzlea yhtyeen rumpaliksi hotellihuoneessaan. Yhtyeen alkuperäinen rumpali Gyp Casino olikin jo kyllästynyt yhtyeeseen, ja hänen välinsä muihin yhtyeen jäseniin olivat viilenneet. Casinon huumeidenkäyttö oli riistäytynyt käsistä, ja hän puhui avoimesti masentuneena itsemurhasta. Niinpä McCoy erotti Gyp Casinon 25. kesäkuuta Sundance Summer Festival -festivaaleilla Kouvolan Selänpään lentokentällä tämän hyökättyä McCoyn kimppuun kesken keikan. Syynä hyökkäykseen oli se, että McCoy oli tapellut tyttöystävänsä ja Casinon lapsuudenystävän Annan kanssa. Kaiken lisäksi Gyp Casinon jälkeen McCoyn kimppuun hyökkäsivät kolme järjestyksenvalvojaa, joita McCoy löi kitaralla päähän. Lopulta McCoy pakeni lavalta takahuoneeseen ja hajotti raivoissaan sen. Myöhemmin McCoy joutui tulemaan Kaukoidästä Alavudelle käräjäoikeuteen vastaamaan pahoinpitelysyytteisiin. Tuomiosta valitettiin Vaasan hovioikeuteen, joka kumosi tuomion ja vapautti syytteistä McCoyn ja ilmeisesti myös koko yhtyeen. 27. heinäkuuta 1982 Gyp Casino soitti Tavastialla viimeisen keikkansa Hanoi Rocksin riveissä.[6][13] Asuttuaan heinä–elokuun aikana Razzlen luona McCoy, Anna ja Razzle siirtyivät Lontoosta, Hollannin, Kööpenhaminan ja Tukholman kautta Helsinkiin. Helsingin Lepakossa Hanoi Rocksin uusi kokoonpano aloitti öisen harjoittelunsa.[6] Elokuussa julkaistiin Lontoossa kolmas albumi Self Destruction Blues. Vaikka levyllä soittaa rumpuja vielä Gyp Casino, erittäin glam-tyylisessä levynkannessa poseeraakin jo Razzle. Lokakuussa albumi julkaistiin Suomessa ja ”Love's An Injection” nousi viikon ajaksi Suomen singlelistan ykköseksi, Kerrang!-lehti julkaisi ensimmäisen artikkelinsa yhtyeestä ja yhtye solmi levytyssopimuksen japanilaisen Nippon Phonogram</i>in kanssa. Loppuvuosi 1982 meni esiintymisissä Englannissa ja Suomessa. Razzlen ensimmäinen esiintyminen Hanoi Rocksin riveissä oli 3. lokakuuta Helsingin Lepakossa ja 14. lokakuuta Fulhamissa hän esiintyi ensi kerran maanmiehilleen.[13] Loppuvuonna 1982 Hanoi Rocks esiintyi legendaarisella The Marquee Clubilla peräti neljä kertaa: 25. lokakuuta, 15. marraskuuta, 1. ja 9. joulukuuta. Yhtyeen loppuvuoden keikoista The Marquee Clubilla alkoi siis muodostua perinne.[13] Myöhäissyksyn ja alkutalven keikoilla uutta rumpalia lähinnä totutettiin uuteen tehtäväänsä. Razzle toi yhtyeeseen uutta henkeä ja sai sen yrittämään entistä kovemmin. Myöhemmin yhtyeen jäsenet ovat arvelleet, että yhtye olisi hajonnut kesällä-syksyllä 1982 jollei Razzle olisi tullut yhtyeen uudeksi jäseneksi. Lontoo, Kaukoidän kiertue, Suomi (1983) Hanoi-hysteriaa Kaukoidässä ja CBS-levytyssopimus Vuosi 1983 oli Hanoi Rocksin nopean nousun aikaa, joka kesti alkuvuoteen 1985 saakka. Yhtye oli lyönyt itsensä läpi Englannissa paljolti yhtyeen Englannin managerin Richard Bishopin avulla. Samoin yhtyeen jo vuonna 1981 alkanut menestys Japanissa jatkui. Yhdysvaltojen läpimurtokin oli lähellä, mutta uudenlaista nousevaa yhtyettä ei osattu luokitella. Englannissa Hanoi Rocks luokiteltiin heavy rockiksi ja Andy McCoy joutui selventämään yhtyeen tyyliksi: Tammikuussa 1983 yhtye keikkaili pääasiassa Englannissa (mutta myös Lahden Kasisalilla 9. tammikuuta 1983[14]). Puolivälissä kuuta yhtye esiintyi ensimmäisen kerran Suomen, Ruotsin ja Englannin ulkopuolella, Amsterdamissa. Tammikuun 23. päivä yhtye lähti Aasian eli Kaukoidän kiertueelle, joka ei ollut kovin tuottoisa, mutta tärkeä kansainvälistä suosiota tavoittelevalle yhtyeelle. Kiertue huomioitiin brittilehdistössä laajasti ja yhtye pääsikin Sounds-lehden kanteen.[8] Bombayssa yhtye sai 2500-päisen yleisön täysin sekaisin: yleisö ryntäili lavalle ja pitkin salia. Poliisi katsoi tilanteen mellakaksi, jolloin tilanne vasta todelliseksi mellakaksi yltyikin. Seuraavana päivänä The Times of India -lehden etusivulla luki "Rockband Causes a Riot" (). Bombayssa Hanoi Rocks teki oman soittamisennätyksensä soittaessaan yhteenmenoon neljä ja puoli tuntia, koska paikalliset yhtyeet soittivat nimittäin jopa seitsemän tuntia.[6] Muutaman päivän Intian matkan jälkeen yhtye siirtyi Hongkongiin, josta matka jatkui Japaniin. Japanissa yhtye pääsi televisiohaastatteluun, ihailijatapaamisiin ja tiedotustilaisuuteen, jossa oli mukana jopa Suomen Japanin suurlähettiläs. Hanoi Rocksin keikkalippujen hinnat oli luokiteltu huippuyhtyeiden tasolle, mikä jo pelkästään kertoi yhtyeen arvostuksesta maassa.[15] Yhtyeen ihailijoiden tunku oli valtaisaa, esimerkiksi teinityttöjä tunkeutui hotellin hissikuiluihin ja hotellihuoneiden kaappeihin nähdäkseen edes vilauksen yhtyeen jäsenistä.[6] Japanin Hanoi Rocks -villityksestä kertoo myös se, että maasta löytyi puhelinkoppeja, joissa saattoi kuunnella Hanoi Rocksin kappaleita.[16] Tokiosta Hanoi Rocks siirtyi Thaimaahan, jossa sen kappaleita kuului tiheään radiossa. Yhtye palasi maaliskuussa takaisin Lontooseen ja äänitti neljättä albumiaan. Huhtikuun ensimmäisellä viikolla Hanoi Rocks matkusti Israeliin. Jerusalemissa yhtyettä ei voitu kuvata Itkumuurilla, kun paikalliset luulivat Monroeta naiseksi. Michael Monroen henki oli vaarassa, kun ihmisjoukko ympäröi hänet ja alkoi sylkeä hänen päälleen. Paikallisilla klubeilla ei ymmärretty yhtyeen esittämää rockia, eikä oluttakaan saanut paastokauden aikana juoda. Erityisesti Nasty Suicidea ärsytti, kun klubeilla yleisö seisoi puvut päällänsä, eikä ollut rockissa mukana. Lopulta yhtyeen järjestämien juhlien jälkeen tympääntynyt Nasty Suicide ilmaisi mielipiteensä kiertueesta heittämällä neljännen kerroksen hotellihuoneesta ensin tuolin, sitten toisen tuolin, vielä pöydän ja lopulta betonisen parvekepöydän suoraan Mercedes Benz-taksin päälle. Lopuksi Suicide rikkoi loputkin, mitä hotellihuoneesta oli juhlien jäljiltä jäljellä, sekä löi huoneeseen sännännyttä ja jalkansa lasin sirpaleisiin haavoittunutta hotellinjohtajaa kainalosauvalla. Kainalosauvat Suicidella oli siksi, että hän oli hypännyt vuoden alussa erään lontoolaisklubin portailta alas pää edellä suoraan Razzlen niskaan ja murtanut jalkansa.[17] Poliisit löysivät vielä McCoyn sammuneena vaatekaapista ja lopulta koko yhtye pidätettiin sekä vietiin putkaan. CBS:n paikallinen edustaja sai kuitenkin yhtyeen ulos putkasta maksamalla 50 000 $. Matka päättyi yhtyeen karkotukseen Israelista, mutta oikeusjuttua ei tullut.[6][18] Loppukeväällä yhtye keikkaili Lontoossa ja Norjassa sekä julkaisi ennen uutta albumia singlen ”Malibu Beach / Rebel On The Run” ja EP:n ”Malibu Beach / Taxi-Driver / Rebel On The Run / Beer and a Cigarette”. Pian ilmestyi neljäs albumi Back to Mystery City, joka nousi Britanniassa 87. sijalle. Englannissa singlet ja albumi julkaistiin Seppo Vesterisen ja Richard Bishopin Lick Records-levymerkillä, kun taas Suomessa albumi julkaistiin Johannalta. Levynjulkaisun jälkeen yhtye keikkaili Englannissa ja Suomessa, kunnes kesäkuussa 1983 se ilmoitti tuolloisen lähes yhdeksän miljoonan markan (silloisen 150 000£) levytyssopimuksesta monikansallisen CBS-levy-yhtiön kanssa. Sopimus oli pituudeltaan 70 sivua pitkä ja tuotti yhtyeelle heti 220 000 punnan ennakot käteen. Levytyssopimus oli suurempi kuin Twisted Sisterin, ja sen kestoksi sovittiin 6 vuotta, jona aikana tuli tuottaa 7 levyä.[19] Nasty Suiciden sekoilut, Ruisrock ja Marquee-taltioinnit Heinäkuun puolessa välissä Nasty Suicide joutui sairaalahoitoon nautittuaan dolorex-särkylääkkeitä ja ilmeisesti kaksi pulloa viinaa sekaisin. McCoyn mukaan Suicide olisi ilmeisesti tuolloin käyttänyt 3–4 päivää yhteen menoon myös kokaiinia, heroiinia ja amfetamiinia. Suiciden munuaiset pettivät ja hän joutui muutamaksi päiväksi dialyysihoitoon. Suiciden sairaalahoidon takia yhtye joutui käyttämään toista kitaristia.[6] Seuraavana päivänä Ilta-Sanomien kannessa luki "Rokkitähti meinasi kuolla!". Manageri Seppo Vesterinen alkoi huolestua Suiciden nimensä mukaisesta käyttäytymisestä. McCoy taas innostui ja kehui Suiciden itsetuhoista käyttäytymistä, koska hänen mukaansa se kuului "Hanoin tyyliin". Suicide oli jo aiemmin samana kesänä ollut vaarassa kuolla ilmeisesti yliannostukseen lontoolaisklubin vessassa.[20] 12. elokuuta Hanoi Rocks julkaisi 7-tuumaisen singlen Until I Get You / Tragedy ja 12-tuumaisen singlen Until I Get You / Tragedy / Oriental Beat. 13. elokuuta Lick julkaisi Britanniassa yhtyeen ennenjulkaisemattomat kolme ensimmäistä albumia. Seuraavana päivänä Hanoi Rocks veti tunnetun Ruisrockin keikkansa. Heti Turun lentokentällä tullissa poliisi tutki yhtyeen tavarat arvellen löytävänsä heroiinia.[6] Mitään ei kuitenkaan löytynyt, ja huumepoliisit häärivät yhtyeen ympärillä koko festivaalin ajan. Tältä keikalta on säilynyt Yleisradion tekemä haastattelu ja pieni taltiointi. Michael Monroen mukaan yhtyeen jäsenet, erityisesti Nasty Suicide ja McCoy, olivat aivan sekaisin, mutta hän itse ei edes nauttinut alkoholia. Keikka soitettiin hyvin, mutta yhtye ei itse ollut tyytyväinen lavan tekniseen puoleen ja siitä johtuneeseen soiton laatuun. Lokakuussa Bob Ezrin lensi Yhdysvalloista varta vasten Hanoi Rocksia katsomaan Lontooseen, ja joulukuussa hän varmistui Hanoi Rocksin seuraavan levyn tuottajaksi.[15] Syyskuussa alettiin valmistella viidettä studioalbumia. Nauhalle tulivat kappaleet ”Two Steps from the Move”, ”Never Get Enough” (”Million Miles Awayn” kehitysversio), ”I Can't Get It”, ”Keep Our Fire Burning”, sittemmin kadonneet kappaleet ”Bad Love” ja ”Teenage Revolution”. Samoin nauhoitettiin myöhemmin Cherry Bombzin levyttämä kappale ”Pin Up Girl” sekä vasta yhtyeen hajoamisen jälkeen julkaistut kappaleet ”I Love You” ja ”Willing to Cross the Ocean”. 9. marraskuuta yhtye harjoitteli kovasti koko päivän, koska seuraavana päivän 10. kesäkuuta keikalle oli tulossa tuottajalegenda Bob Ezrin, joka oli tullut Yhdysvalloista varta vasten kuuntelemaan Hanoi Rocksia Bristoliin. Pian marraskuussa oli selvää, että Ezrin tuottaisi yhtyeen seuraavan studioalbumin, jota vielä tuossa vaiheessa kutsuttiin nimellä Silver Missiles and Nightingales. Ezrin varmistui virallisesti tuottajaksi joulukuussa, ja albumin levytys oli tarkoitus aloittaa 16. helmikuuta 1984. Ensimmäisen singlen tuli ilmestyä jo maaliskuussa, mutta ilmestyminen lykkääntyi kesäkuulle.[15] Lauantaina ja sunnuntaina 19.– 20. marraskuuta Hanoi Rocks veti kuuluisat ja legendaariset The Marquee Clubin keikkansa. Sunnuntai-iltana nauhoitettiin yhtyeen ensimmäinen livelevy ja viides albumi All Those Wasted Years sekä samanniminen live-videotaltiointi. Uuden levyn julkaisuun rohkaisi edellisen Back to Mystery City</i>n hyvä menestyminen. Koko syksyn Hanoi Rocks oli keikkailut Englannissa, mutta Suomessa yhtye esiintyi vasta joulun jälkeen.[15] Toronto, New York, Lontoo, Japani, Los Angeles (1984) Menestyksekäs alkuvuosi Vuosi 1984 alkoi tammikuussa pienellä Suomen kiertueella. Yhtyeen asenne oli hyvä, ja kaikki jäsenet vakuuttelivat, ettei minkäänlaisia ristiriitoja ollut. Tammikuun 20. päivänä yhtye aloitti uuden albuminsa nauhoitukset. LP:stä oli tarkoitus tulla yhtyeen paras ja "rockaavampi" kuin edellinen albumi Back to Mystery City. Helmi–maaliskuun Hanoi Rocks levytti Torontossa ja New Yorkissa. Yhtye veti ensimmäisen Pohjois-Amerikan keikkansa Torontossa 23. maaliskuuta Larry's Hideaway</i>ssa. Siitä alkoi Hanoi Rocksin pieni ensimmäinen Amerikan-kiertue itärannikolla. Yhtye esiintyi Toronton ja New Yorkin lisäksi Bostonissa, Ottawassa ja Washingtonissa. Maaliskuussa Suomessa ilmestyi yhtyeen neljäs albumi All Those Waisted Years, joka pian korjattiin seuraavassa painoksessa All Those Wasted Years</i>iksi, sekä samanniminen live-videotaltiointi. Huhtikuun alussa sama levy ja video ilmestyivät Englannissa. Samoin yhtye palasi Amerikan-kiertueeltaan takaisin Lontooseen. Lontoosta jatkettiin Saksaan, josta tultiin takaisin Englantiin kiertueelle 19. huhtikuuta–5. toukokuuta.[8][21] Uusi albumi oli viittä vaille julkaisua valmis huhtikuun lopulla, mutta Ezrinin mielestä levyltä puuttui ratkaisevin hitti. Hitiksi vakiintui kiireessä Nasty Suiciden versio CCR:n kappaleesta Up Around the Bend. Kappale oli yksi Nasty Suiciden suosikkikappaleista, ja hän soitti sen hienosti omalla tavallaan. 9-vuotiaana silloinen Jan "Nasse" Stenfors oli esteratsastanut Sipoossa Eriksnäsin kartanon talleilla ja saanut lainaan kappaleen sisältäneen Cosmo's Factoryn ratsastajatoveriltaan. Stenfors oli aina soitellut kyseistä kappaletta, ja lopulta se päätyi hänen mukanaan Hanoi Rocksin harjoituksiin. Hanoi Rocks oli soittanut kyseisen kappaleen jo huhtikuun alussa Saksan kiertueella televisioesiintymisen päätteeksi.[6][22] Toukokuussa yhtyeen oli tarkoitus tehdä Kaukoidän kiertue Bangkokissa, Bombayssa ja Japanissa, mutta vain kahden jälkimmäisen kohteen keikat toteutuivat. 10. toukokuuta All Those Wasted Years ilmestyi Japanissa. Japanissa Hanoi-huuma oli tuolloin jo aivan älyttömissä mittasuhteissa. Jokaisesta konsertista maksettiin 10 000 dollaria ja kaikki ylläpito oli ilmaista. Konserttihallit olivat loppuunmyytyjä ja moni koulutyttö oli säästänyt koko edeltävän vuoden, jotta pääsi seuraamaan yhtyettä groupiena koko kiertueen ajan. Suomessa ihmeteltiin Japanissa vallitsevaa Hanoi Rocks -hysteriaa, ja jotkut jopa arvelivat lehtien liioittelevan tilannetta.[6][21] Japanin jälkeen yhtye teki Englannin ja Skotlannin kiertueen. Brittilehdet hehkuttivat yhtyettä ja vakuuttelivat uuden levyn takaavan Hanoi Rocksin maailmanlaajuisen läpimurron. Lehdet kuitenkin muistuttivat, että jokaista yksittäistä Hanoi Rocks -albumia oli tuossa vaiheessa myyty vasta runsaat 10000 kappaletta. 11. kesäkuuta julkaistiin monta singleä pohjustamaan tulevan albumin julkaisua. Singlet olivat ”7 Up Around The Bend / Until I Get You” sekä EP ”Up Around The Bend / Back To Mystery City / Until I Get You / Mental Beat ja tupla-7" singlepakkaus ”Up Around The Bend / Until I Get You / Under My Wheels / I Feel Alright / Train Kept A Rollin'”. Kesäkuun puolessa välissä eräänä yönä nauhoitettiin erään Playboy-lehden johtajan kartanolla ”Up Around The Bendistä” musiikkivideo, joka oli tuolloin kallein suomalaisyhtyeen tekemä musiikkivideo, eikä mikään ihan halpa kansainvälisestikään.[6][21] Erilaista videossa oli tuolloin se, että siinä käytettiin mm. helikoptereita ja pyroefektejä. Sittemmin 1980-luvun lopulla MTV:llä yleistyivät vielä huomattavasti massiivisemmat musiikkivideot. "Up Around The Bend" oli ensimmäinen Music Televisionilla esitetty suomalaisyhtyeen musiikkivideo ja YLE:n äänestyksessä se on päätynyt 28. parhaimmaksi kotimaiseksi musiikkivideoksi kautta-aikain.[23] Videokuvausten jälkeen yhtye teki muutaman juhannuskeikan Suomessa. Esiintymiset kärsivät teknisistä ja muista ongelmista, mutta sillä ei ollut väliä, koska yhtye oli kotimaassaan suositumpi kuin koskaan. "Up Around The Bend"-single nousi juhannuksen jälkeen Britannian singlelistan 61. sijalle ja alkoi saada hyvin soittoaikaa Yhdysvaltain radioissa.[8] BBC-sessiot ja kohtalokas Yhdysvaltain kiertue Hanoi Rocks esiintyi viimeisen kerran studiossa yhtyeenä 20. heinäkuuta esiintyessään livenä Tommy Vance Radio One Show'ssa BBC:n studioilla. Radio-ohjelmaa varten äänitettiin ainakin kappaleet "Underwater World", "Boulevard of Broken Dreams", "I Can't Get It" ja "Don't You Ever Leave Me", joka erosi alkuperäisestä kappaleesta siten, että Razzle puhui kappaleen puheosuudet Andy McCoyn sijaan. Puheosuudessaan McCoy kertoi pienen tarinan ystävästään Nastysta. 24. elokuuta soitettiin ensimmäiset näistä nauhoista Tommy Vance Radio One Show’ssa.[8] Yllä mainitut neljä näissä sessioissa äänitettyä kappaletta julkaistiin myöhemmin kokoelmalla Tracks from a Broken Dream. Heinäkuun Englannin kiertueen jälkeen elokuussa ilmestyi Suomessa vihdoinkin Two Steps from the Move. Levyn työnimenä oli alun perin Silver Missiles and Nightingale, mutta se vaihdettiin pois viime hetkellä. Tämä nimi sai myöhemmin paikkansa The Suicide Twinsin levyn nimenä. Syyskuussa julkaistiin singlet "Underwater World / Shakes", "Underwater World / Shakes / Magic Carpet Ride" ja "Underwater World / Oli And Gasoline/ Shakes / Magic Carpet Ride". 8. lokakuuta ilmestyi Englannissa Two Steps from the Move ja heti julkaisemisen jälkeen yhtye teki Englannissa yhteiskiertueen Johnny Thundersin ja Babysitters'in kanssa. Kiertue oli yleisömenestys ja siltä on nauhoitettu 21. lokakuuta Leicesterissä bootleg Johnny On The Rocks, jonka kappaleita on päätynyt myös Uzi Suiciden julkaisemalle promokasetille Rebels On The Run.[21] Marraskuussa julkaistiin singlet "Don't You Ever Leave Me / Oil And Gasoline" ja "Don't You Ever Leave Me / Oil And Gasoline / Malibu Beach (Calypso version)". Marraskuuhun mennessä uusi albumi oli myynyt 200000 kappaletta; suurimmat osuudet olivat Amerikassa 60000, Britanniassa 50000 ja Suomessa 20000 kappaletta. Jo pelkästään Yhdysvalloissa levy myi kahdessa viikossa 44000. Ruotsin kiertueen jälkeen alkoi marras–joulukuun ratkaiseva Amerikan-läpimurtokiertue, joka kuitenkin päättyi yhtyeelle kohtalokkaasti joulun aikoihin. Ensimmäiseksi Hanoi Rocks keikkaili itärannikolla, kunnes Monroe nyrjäytti nilkkansa Syracusessa 29. marraskuuta hypätessään monitorilta lasinsiruihin, jotka olivat syntyneet McCoyn rikottua pullon lavalle. 2. joulukuuta vietettiin Razzlen syntymäpäiviä, mutta pian Monroen jalka paheni, ja viisi keikkaa jouduttiin perumaan Monroen sairausloman takia. Yhtye päätti suunnata Kaliforniaan tekemään radio- ja lehtihaastatteluita. Viimeinen suuri kaupunki, jossa yhtye ei vielä ollut soittanut, oli Los Angeles, ja sen esiintymiset oli kaikki loppuunmyytyjä. Los Angeles Palacen keikka myytiin alle puolessa tunnissa loppuun. Razzle halusi kovasti Los Angelesiin, ja kun he saapuivat sinne, hän totesi: "Täällä minä haluan aina elää!"[24] Läpimurto länsirannikolla näytti varmalta. Razzlen kuolema Mötley Crüe tuli tervehtimään kaupunkiin lauantaina 8. joulukuuta saapunutta Hanoi Rocksia. Mötley Crüen laulaja Vince Neil oli juhlinut ystäviensä kanssa jo monta päivää, mutta Hanoin saapuminen kaupunkiin oli ainoa syy jatkaa juhlia. Jo 5. marraskuuta Vince Neil oli julistanut Helsingissä: "Odotan todella tapaamistani Hanoi Rocksien kanssa, kun palaamme Amerikkaan. Kotona haluan näyttää heille kaikki paikat. He ovat mukavia poikia, Razzle ja muut. Meillä tulee varmasti olemaan hauskaa".[25] Hanoin poikien saavuttua he jatkoivat juhliaan. Tuntui että Vincen juomavarasto ei ehtyisi ikinä. Kaikki päättyi kuitenkin traagisesti kesken Hanoi Rocksin ja Mötley Crüen juhlinnan. Oluet loppuivat ja Razzle sekä laulaja Vince Neil lähtivät hakemaan lisää lauantai-iltana 9. joulukuuta 1984. Paluumatkalla Neil törmäsi juuri hankkimallaan vuoden 1972 De Tomaso Panterallaan kahteen muuhun autoon. Neilin vieressä istunut Razzle vietiin sairaalaan, jossa hänet julistettiin kuolleeksi kello 19.12. Auto oli ilmeisesti kaatunut juuri Razzlen puolelle, jolloin tämä oli saanut surmansa heti iskun saatuaan. Onnettomuudessa loukkaantui myös 18-vuotias nainen ja 20-vuotias mies.[26] Sam Yaffa oli sammunut Neilin kartanon sohvalle ja McCoy oli umpihumalassa. Neilin seitsemännellä kuulla raskaana ollut vaimo alkoi huolestua, kun autoaan esittelemään ja olutta hakemaan lähtenyt Neil ei ollut Razzlen kanssa palannut. Andy McCoy ja Mötley Crüen rumpali Tommy Lee lähtivät autolla etsimään ja ajoivat onnettomuuspaikan ohi. He tekivät U-käännöksen ja ajoivat punaisen kolaroidun auton kohdalle. Neiliä vietiin juuri autoon käsiraudoissa ja poliisit kertoivat, että Razzle oli viety sairaalaan. Sairaalassa McCoy ja Lee saivat tietää, että Razzle oli kuollut. McCoy sai selville vain, ettei Razzle ollut kokenut kovia tuskia. Järkyttynyt McCoy soitti Seppo Vesteriselle, joka taas kutsui loput yhtyeen jäsenet sairaalaan.[6] Razzlen kuoleman jälkeen yhtye vaipui toivottomuuteen, kun yhtyeen uusi kantava voima oli kuollut vain kahden ja puolen vuoden yhdessäolon jälkeen. Razzlen kuolemasta kuultuaan Sam Yaffa meni täysin hysteeriseksi, Suicide muuttui puhumattomaksi, Monroe meni šokkiin ja McCoy oli raivoissaan. Seppo Vesterinen muistutti heidän eläneen vauhdikasta ja vaarallista elämää ja Razzlen juoneen ja viettäneen perinteistä rock and roll -elämää.[26] Mötley Crüen jäsenet, erityisesti Tommy Lee, yrittivät jotenkin korvata Hanoi Rocksille Neilin aiheuttaman menetyksen. Jo onnettomuuden jälkeisenä päivänä 10. joulukuuta Mötley Crüe tuli Hanoi Rocksin luo ja ehdotti yhtyeiden yhdistämistä. Yhdistämishuhut jatkuivat kevääseen 1985 saakka.[27] Los Angelesin päälehdet omistivat etusivun Razzlen kuolemalle[6] Televisioyhtiöt CNN:stä Japanin televisioon kyttäsivät Hanoi Rocksin jäsenien haastatteluita Razzlen kuoleman jälkeen. Tunnetut musiikkilehdet, kuten Rolling Stone, muistivat Razzlea kirjoituksissaan. Samoin eri tyylilajienkin muusikot muistivat Razzlen osanottokukkalähetyksin, kuten Cyndi Lauper ja Twisted Sister, jonka kanssa oli Hanoi Rocksilla aina ollut kilpailua ja riitaa.[28] Kaikki keikat peruttiin joulukuulta, ja McCoy puhui jopa yhtyeen lopettamisesta, mutta Monroe ja Suicide halusivat kuitenkin vielä jatkaa. Peruutettujen keikkojen joukossa oli myös The Marquee Clubin perinteiset joulukeikat 20.–21. joulukuuta. 29.–30. joulukuuta The Clash-rumpali Terry Chimes harjoitteli yhtyeen kanssa Europe A-Go-Go-keikkoja varten. Ne olivat ainoat keikat, joita yhtye ei ollut peruuttanut. Ensimmäisen kerran onnettomuuden jälkeen Hanoi Rocksin jäseniä esiintyi julkisuudessa 31. joulukuuta Lontoon Greyhound-klubilla London Cowboysin keikalla. McCoy ja Monroe nousivat lavalle, mutta Nasty Suicide seurasi keikkaa sivusta yleisön puolelta yhdessä tyttöystävänsä kanssa. Eräänlaisen McCoyn suojattina tunnettu London Cowboys oli yksi Hanoi Rocksia ihailleista brittiläisistä yhtyeistä. 31. joulukuuta myös tuli kuluneeksi tasan neljä vuotta siitä, kun Hanoi Rocks oli aloittanut vuonna 1980 Virtain urheilutalolta menestyksen tavoittelun.[21] Vince Neil päästettiin aikanaan vankeudesta 25 000 dollarin takuita vastaan. Heinäkuussa 1985 Neil tuomittiin 200 tunnin yhdyskuntapalveluun ja 30 päivän vankeusrangaistukseen, josta hänet vapautettiin 19 päivän istumisen jälkeen hyvän käytöksen vuoksi. Neilin tuli myös maksaa Razzlen omaisille eli tämän vanhemmille 2 600 000 dollaria, mutta McCoyn mukaan rahat menivät väärään osoitteeseen, koska Razzlen vanhemmat eivät koskaan olleet pahemmin pojastaan välittäneet. Monroe teki tapauksesta vuonna 1987 kappaleen "Too Rich To be Good", jossa kerrotaan kuinka rikas selvittää ja pyyhkii rahalla muistista vaikka kokonaisen murhan.[8] Lontoo, Puola (1985) Europe A-Go-Go YK:n julistaman "Nuorten vuosi 1985" aloitti Eurovision Europe A-Go-Go, joka oli lauantaina 5. tammikuuta esitetty 500 miljoonan eurooppalaisen televisiokatsojan seuraama rockshow.[29] Europe A-Go-Go -show’hun valittiin Euroopan parhaimmat rockyhtyeet. Suomea edusti Hanoi Rocks, mutta koska muista Pohjoismaista ei löytynyt yhtä suurta ohjelmaan kelpaavaa kansainvälisen luokan tähteä, se edusti koko aluetta. Hanoi Rocks soitti Suomen osuuden Helsingin Kulttuuritalolla torstaina ja perjantaina 3.–4. tammikuuta. Suomen konserttien kuvausten ja nauhoitusten ohjauksesta vastasi Heikki Harma. Perjantain konsertti lähetettiin Eurovisiolle Europe A-Go-Go -show’ssa esitettäväksi. Kokonaisuudessaan viisi ja puoli tuntia kestäneessä televisioshow'ssa ei näytetty Euroopan huippuyhtyeiden kokonaisia konsertteja, vaan vain pätkiä niistä. Yleisradio näytti koko Hanoi Rocksin Kulttuuritalon perjantain konsertin televisiokatsojille myöhemmin keväällä 1985. Hanoi Rocksin historian kannalta esiintymiset olivat erittäin tärkeitä ja vedenjakajavaihe yhtyeen historiassa. Käytännössä alkuperäinen Hanoi Rocks hajosi näiden esiintymisten jälkeen. Kulttuuritalon Europe A-Go-Go -konsertit olivat ainoat esiintymiset, joita yhtye ei ollut Razzlen kuoleman jälkeen perunut. Hanoi Rocks päättikin soittaa nämä esiintymiset Razzlen muistokonsertteina. Yhtyeen mukaan monisatamiljoonainen televisiokatsojamäärä ja Kulttuuritalolla paikalla ollut monisatainen yleisö olivat paras kunnianosoitus heidän kuolleelle rumpalilleen. Hanoi Rocks saapui keskiviikkona 2. tammikuuta Lontoosta Helsinkiin. Razzlen kuolema oli käynnistänyt yhtyeessä lumivyöryilmiön, ja Helsinkiin saapumispäivänä Sam Yaffa ilmoitti täysin yllättäen eroavansa yhtyeestä. Yaffan oli pitänyt lähteä yhtyeestä jo kuulemma kesällä 1984 Espanjaan, mutta suunnitelma oli jäänyt toteuttamatta. Niinpä Razzlen muistokonserteista tuli myös Sam Yaffan jäähyväiset. Michael Monroe ei ymmärtänyt Yaffan päätöstä, mutta McCoy totesi yhtyeen perustajajäsenten pärjäävän kolmistaankin. McCoy siis laski itsensä kolmanneksi perustajajäseneksi Nasty Suiciden ja Michael Monroen kanssa. Erityisesti Monroen tunnelma ennen konsertteja oli masentunut ja epävarma, vaikka yhtye oli suosionsa huipulla. Kuuluisan ja arvostetun brittiläisen Sounds-musiikkilehden lukijaäänestyksessä Hanoi Rocks valittiin Marillionin jälkeen maailman toiseksi parhaimmaksi yhtyeeksi vuonna 1984. Hanoi Rocksin taakse jäivät Iron Maiden, ZZ Top ja Dio. Hanoi Rocksin "Underwater World" -single ja LP "Two Steps from the Move" sijoittuivat äänestyksessä viidenneksi. Yhtyeen konserttivideo sijoittui toiseksi, ja lavaesiintyjänä yhtye sijoittui kolmanneksi. Lavaesiintyjänä vain Iron Maiden ja Status Quo menivät ohi. Samoin itse Michael Monroe valittiin vuoden miespuoliseksi seksiobjektiksi. Andy McCoy menestyi äänestyksessä kitaristina sekä sijoittui yhdeksänneksi parhaaksi kosketinsoittajaksi. Edesmennyt Razzle valittiin 5. parhaimmaksi rumpaliksi, ohi ihailemansa Rat Scabiesin. Hanoi Rocksin jäsenet ja itse yhtye vilahtelivat äänestyksen eri listojen kärkipäissä. Kerrang!-lehden äänestyksessä Hanoi Rocks sijoittui 9. merkittävimmäksi tulokkaaksi ja 10. parhaimman albumin levyttäjäksi. Michael Monroe sijoittui tämän äänestyksen seksiobjektisarjassa seitsemänneksi. Konserteissa esiintyi ensimmäisen kerran yhtyeen uusi rumpali Terry Chimes. Chimes oli oppinut kappaleet todella nopeasti, viidessä päivässä. Hän soitti konsertit teknisen tarkasti ja selvästi, mutta alun perin häntä ei ollut tarkoitettu yhtyeen vakinaiseksi jäseneksi. Tuolloin Hanoi Rocksin uudeksi rumpaliksi kaavailtiin vielä muun muassa The Damnedin Rat Scabiesia ja Generation X:n Mark Laffinia. Myös Mötley Crüen Tommy Lee oli tarjoutunut soittamaan Kulttuuritalolla, mutta hän ei päässyt Yhdysvalloista yhtyeensä kiertueen takia. Osasyy on luultavasti myös se, ettei heavy metal -tyylisesti rumpuja soittanut Lee olisi sopinut soittamaan Hanoi Rocksissa toisin kuin punkrumpali Chimes. Perjantain konsertti oli nähtävästi ilmoitettu alkavaksi kello 19.00, mutta yhtye aloitti soittamisen kello 20.30. Yleisö alkoi muuttua hysteeriseksi, kun kainalosauvoilla kulkenut Monroe klinkkasi lavalle muun yhtyeen kanssa. Monroe sanoi yleisölle vain "Hei tytöt" ja kiljunta täytti koko Kulttuuritalon. Yhtye on kuvaillut Kulttuuritalon keikkoja todellisen Hanoi Rocksin viimeisiksi. McCoyn mukaan konsertti oli perinteinen, eikä ylimääräisiä sooloja tai kikkailuja soitettu. Yhtye halusi tehdä parhaansa konserteissa. Muuten syrjässä pysyvä Nasty Suicide revitteli kunnolla jo soundcheck-vaiheessa niin, että miksaaja sanoi hänelle "Muista, ettet ole täällä vain pitämässä hauskaa". Vaikka yhtye oli energinen ja erityisesti Suicide, on konserttien, erityisesti perjantain esiintymistä, tunnelmaa kuvailtu haikeaksi.[30] Yleisradion tallentaman konserttinauhan perusteella tiedetään ainakin osa esitetyistä kappaleista: "Back to Mystery City" "Motorvatin'" "Boulevard of Broken Dreams" "Underwater World" "Tragedy" "Malibu Beach Nightmare" "Taxi Driver" "Million Miles Away" "Up Around the Bend" "1970/I Feel Alright" Kappalelista siis koostui Hanoi Rocksin hiteistä, joista vain "Don't You Ever Leave Me" puuttui. Kappalelistaa kehuttiin myöhemmin mm. Seurassa hyvin valikoiduksi. Alku oli nopeaa yleisön hysteriaan saanutta "rocktykitystä", mutta konsertin huipuksi muodostui rockballadi "Million Miles Away".[31] Ennen Razzlelle omistettua kyseistä kappaletta Monroe sanoi: "This one, song is dedicated to Razzle, our drummer who died a few weeks ago". Tämän jälkeen McCoy siirtyi kosketinsoittimiin ja aloitti intron, johon Nasty Suicide yhtyi kauniilla kitarasoolollaan lattialle vähitellen polvistuen. Monroe aloitti laulamisen mutta purskahti itkuun. Hän sai kuitenkin itsensä hillityksi ja lauloi koko kappaleen mustaan silmäkajaaliin sotkeutuneet kyyneleet valuen ja ääni väristen. Samaan aikaan yleisö hiljaa liikutti ilmassa palavia savukkeensytyttimiä. Tilannetta on kuvailtu myöhemmin yhdeksi rockhistorian kauneimmista. Kappaleen jälkeen Monroe esitteli yhtyeen: "Mä esittelen meidän bändin tällä kertaa, okei? Meillä on bassossa vikaa kertaa Sam Yaffa! Sit meidän rumpaliks tuli meidän tosifrendi, joka teki meille tosifrendin palveluksen ja hjelppas meitä. Sen takii me voitas tehdä teille tää keikka. Mä haluun, että kiittäisitte sitä. Se on Terry Chimes! Right, and. Ja kyl kaikki tietää kuka meil on yleensä soolokitaras, Andy McCoy! Täs laulus meil on vuoden seksisymboli, Mike Monroe! Ja on rhythm guitar Nasty Suicide!". Heti nimensä kuultuaan Suicide aloitti taitavasti "Up Around The Bend" -kappaleen intron. Kappale muuttui yleisön yhteislauluksi, jonka aikana Suicide ja Yaffa halailivat, tanssivat ja painivat keskenään. Kappale päätti konsertin, jossa hyvästeltiin samalla Razzle ja Sam Yaffa.[32] Hajoamista kohti Tammikuussa levy-yhtiö CBS oli huolissaan kriisissä olevasta sijoituksestaan ja vaati pitämistä kiinni sovitusta suunnitelmasta, jonka mukaan Hanoi Rocks tuottaisi uuden LP:n syyskuussa. Näin ollen yhtye aloitti demojen nauhoitukset. McCoy oli tehnyt uusia kappaleita, ja yhtye puhui suunnitteilla olevasta maailmankiertueesta. Bermudalle piti lähteä Puolan kiertueen jälkeen. Surusta ja kriisistä huolimatta yhtye vakuutti, etteivät jäljellä olevat jäsenet hylkää sitä. Yhtye oli pitänyt kaksi kuukautta taukoa, joka oli pisin sen historiassa. Kuitenkin jäsenet suunnittelivat alustavasti jo omia sooloprojektejaan. Jo tammikuun 2. päivän Ilta-Sanomissa McCoy oli kertonut tehneensä muutaman kappaleen Alice Cooperin kanssa New Yorkissa. Itseluottamus ja luottamus yhtyeeseen oli kuitenkin vielä suhteellisen korkea. Monroe ja McCoy vakuuttelivat yhtyeellä menevän hyvin sittemmin legendaariseksi muodostuneessa Yleisradion A-studion haastattelussa 9. tammikuuta. Haastattelussa McCoy nosti jälleen esille vanhat fiktiiviset kohuväitteet yhtyeen itsensä myymisestä. Haastattelua matkittiin myöhemmin Suomen viihdeohjelmista ja Mauri Kunnas piirsi haastattelusta kokonaisen Nyrok City-sarjakuvan, joka oli yksi lukuisista Hanoi Rocksia ironisoivista Nyrok City-sarjakuvista. Sillä aikaa tammikuussa, kun Andy McCoy lomaili ja sävelsi Sri Lankassa, Michael Monroe ja Nasty Suicide valitsivat Lontoossa yhtyeen pysyväksi rumpaliksi Terry Chimesin ja basistiksi René Bergin. Monroe ja Suicide pitivät basistiehdokkaille koesoittoja, joista Monroen mukaan alkoi huomata, että bändi ei enää toiminut. Basistiksi yrittivät muun muassa UK Subsissa soittanut Alvin Gibbs ja myöhemmin Ozzy Osbournen bändissä vaikuttanut Phil Soussan. Vaikka Andy McCoy suhtautui René Bergiin epäluuloisesti, Michael Monroe itse piti Bergiä "nastana tyyppinä". Chimesin liittymisestä Hanoi Rocksiin uutisoi Melody Maker 19. tammikuuta. Samassa uutisessa Monroe kertoi pitävänsä Chimesia hyvänä vaihtoehtona siksi, että tämä on kasvissyöjä eikä polta, juo eikä käytä huumeita. Bergistä ei vielä tällöin uutisoitu.[33] Samassa jutussa kerrottiin Sam Yaffan asuneen tällöin Mallorcalla. Helmikuussa Monroe alkoi syyttää CBS:ää yhtyeen ongelmista, huonosta markkinoinnista ja oletettua pienemmästä levymyynnistä. Yhtyeen manageri Seppo Vesterinen oli kuitenkin vielä toiveikas yhtyeen tulevaisuuden suhteen ja uskoi, että syksyllä yhtye jatkaisi hidastunutta, mutta varmaa nousuaan. Yhtye korosti omaa rocktyyliään eikä halunnut suuntautua Mötley Crüen tavoin enemmän heavy metaliin päin menestyäkseen Yhdysvaltojen markkinoilla. Tähän aikaan Hanoi Rocks kuitenkin myi vielä hyvin uusissa paikoissa, kuten Los Angelesissa, jossa yhtye oli viimeiseksi keikkailut täysille saleille. Yhtyeen manageri kertoikin Hanoi Rocksin läpimurron olleen kovempi Yhdysvalloissa kuin Britanniassa ja Suomessa aikoinaan. Yhteistyö tammi–helmikuussa uuden kokoonpanon kanssa näytti vielä toimivan. Maaliskuussa tilanne alkoi huonontua. Edeltävinä kuukausina oli vielä näyttänyt siltä, että yhtye saisi käännettyä itsensä ylös kriisistä jälleen nousuun, mutta nyt tilanne alkoi huonontua entisestään. Seppo Vesterinen ei ollut tyytyväinen Réne Bergin sooloilevaan ja määräilevään studiotyöskentelyyn. Berg keskeytti muiden jäsenten soittoa ja laulua alkaen kertoa näille, kuinka kappaleet pitäisi tehdä. Muidenkin jäsenten asenne Bergiä kohtaan muuttui, kun tämä osoittautuikin johtajuutta hamuavaksi. Puolan kiertue päätettiin kuitenkin soittaa, kun se kerran oli jo sovittu. Tosin Puolan kiertue tuntui kokonaisuudessaan oudolta yhtyeelle, koska se vieroksui keikkailua ja rockin soittamista itäblokin maassa. Olihan yhtye tähän mennessä soittanut kansainvälisesti Kaukoitää lukuun ottamatta vain länsimaissa. Puolan kiertue ja yhtyeen hajoaminen 9. toukokuuta Hanoi Rocks lähti kymmenenpäiväiselle Puolan kiertueelle. Heti ensimmäisen esiintymisen jälkeen päätettiin René Berg erottaa yhtyeestä kiertueen jälkeen. Bergin oudosta ja sooloilevasta lavakäyttäytymisestä ei pidetty. Bergin ei haluttu näkyvän lavalla: hänet puettiin mustiin, hänelle annettiin vain lyhyt liikkumisen estävä bassokitaran piuha, eikä häneen suunnattu valoja. Bergin käyttäytyminen oli kyseenalaista, koska hän esitteli uusille ihmisille Michael Monroen parinaan, Hanoi Rocksin yhtyeenään ja Nasty Suiciden kitaristinaan. Lopulta kävi niin, että Monroe esitteli tuhansille ihmisille yhtyeen muut jäsenet, muttei Bergiä. Kiertueen päättyessä Hanoi Rocksin viimeiseen esiintymiseen Rockerina Festivalilla 19. toukokuuta oli selvää, että Berg erotetaan ja yhtye hajoaa. Hanoi Rocksilla ei ollut enää viimeisellä keikallaan minkäänlaisia haluja soittaa eikä jatkaa koko yhtyettä. Tältä kokoonpanolta (Monroe, McCoy, Suicide, Berg, Chimes) ilmestyi 1980-luvun Hanoi Rocksin viimeinen levy Rock & Roll Divorce, joka oli livetaltiointi Puolan kiertueelta. Levy kantoi yhtyeen kohtalosta kertovaa nimeä, ja se julkaistiin yhtyeen omalta Lick-levymerkiltä. Levy julkaistiin vasta elokuussa yhtyeen jo hajottua. Kappaleet on äänittänyt Mick Staplehurst, mutta kannessa lukee Andy McCoyn varastaneen nauhat ja tehneen levylle kannet. Michael Monroe ei olisi halunnut levyä julkaistavan. Musiikillisesti levyllä kuulee väsyneen ja huonosti motivoituneen yhtyeen. Puolan kiertueen esiintymiset oli vedetty tuskallisesti läpi ilman minkäänlaisia soittohaluja. Kesäkuussa, epäonnistuneen Puolan kiertueen jälkeen, tilanne oli toivoton. Suunnitelmat Bermudalla levyttämisestä ja esiintymisestä peruttiin, samoin kaikki matkasuunnitelmat. Tiedotusvälineet olivat ihmeissään, kun yhtye peruutti virallisesti hyvin menneen Puolan kiertueen jälkeen kaikki englantilaiset televisioesiintymisensä. Seppo Vesterinen kertoi yhtyeellä olevan "henkilöstöteknisiä ongelmia" ja ilmoitti, että kokoonpano muuttuisi ainakin Bergin osalta. Pian sen jälkeen yhtye antoi Lontoossa nöyryyttävät potkut René Bergille. Hänen tilalleen basistiksi ehdittiin vielä virallisesti nimetä yhtyeen instrumentti- ja tekniikka-asiantuntija Timo Kaltio. Tämä kokoonpano ehti käytännössä esiintyä vain virallisissa tiedotusvälineille annetuissa tiedonannoissa ja ilmoituksissa. 17. kesäkuuta Ilta-Sanomat uutisoi Michael Monroen jättäneen yhtyeen. Tähän ilmoitukseen yhtye hajosi lopullisesti. Hanoi Rocksista jäljelle jäänyt viimeinen kokoonpano (Andy McCoy, Nasty Suicide, Terry Chimes, Timo Kaltio) jatkoi toimintaansa nimellä Cherry Bombz. Samoihin aikoihin Puolassa yhtyeen suosio kasvoi ja "Don't You Ever Leave Me" nousi Puolan singlelistan 6. sijalle. Vaikka yhtye hajosi, Puolassa todellinen Hanoi Rocks -innostus jatkui vielä 1990-luvun alussa. Hajoamisen syyt Kesällä 1985 alkoi koko 1980-luvun viimeiset ja 1990-luvun ensimmäiset vuodet kestänyt aktiiviinen arvuuttelu siitä, mikä oli vain puoli vuotta ennen hajoamistaan täysillä esiintyneen menestysyhtyeen lopullinen hajoamissyy. Näihin arvuutteluihin liittyivät myös erilaiset eri musiikkitahojen junailemat yhdistämissuunnitelmat, esimerkiksi japanilainen musiikkilehti tarjosi miljoonia dollareita, jotta yhtye esiintyisi jälleen yhdessä. Jokaisella yhtyeen jäsenellä on oma käsityksensä tapahtumien kuluista, mutta yleisesti on ratkaisevimpina syinä on pidetty rumpali Razzlen kuolemaa ja siitä seurannutta Sam Yaffan eroa. Koska yhtye oli muodostanut itsestään eräänlaisen perheen, oli kahden tärkeän jäsenen menetys kuolinisku sille. Lehdistössä arveltiin keskeisiksi hajoamistekijöiksi Monroen ja McCoyn välejä, mutta Monroen mukaan pahin isku yhtyeelle oli juuri näiden kahden ydinjäsenen lähtö Hanoi Rocksista. Tyngäksi jääneen yhtyeen sisäisen hengen korvaaminen uusilla jäsenillä oli käytännössä mahdotonta. Terry Chimes vanhana punkrumpalina sopi yhtyeelle, mutta Sam Yaffan paikan täyttävää basistia oli vaikea löytää. Berg osoittautui hyväksi kaveriksi, mutta huonoksi yhtyetoveriksi. René Berg oli huomattavasti muita yhtyeen jäseniä vanhempi, ja hänen katsottiin olleen väärä valinta basistiksi. McCoyn mukaan Berg esiintyi yhtyeen johtajana ja omistajana sekä esiintyi huonosti lavalla. Kaiken lisäksi Berg käytti huumeita pillerimuodossa ja ilmeisesti myös heroiinia, tosin McCoykaan ei ollut kovin puhdas näiden aineiden suhteen. Berg joutui ilmeisesti jo käytännössä kuolleen yhtyeen syntipukiksi. Muiden jäsenten tyytymättömyys häneen ei ollut ainakaan merkittävästi henkilökohtaista, koska hän oli yhtyeen jäsenten vanha ystävä ja oli myöhemmin mukana näiden sooloprojekteissakin. Lisäksi yhtye ei kuitenkaan missään vaiheessa arvostellut Bergin soittotaitoa. Razzlen muistokonserttien jälkeen Sam Yaffa katkaisi yhteydenpidon vanhoihin yhtyetovereihinsa ja tiedotusvälineisiin. Tästä huolimatta juuri Yaffa on eniten selvittänyt Hanoi Rocksin hajoamisen syitä julkisesti; olihan yhtyeen hajoaminen pääasiassa hänestä kiinni. Yaffa selitti yhtyeestä eroamisensa elokuussa 2004 Hanoi Rocksista näin: Sam Yaffan sanoista paljastuu hänen kyllästymisensä pitkäaikaiseen yhdessäsoittamiseen ja koko rock n' roll -elämäntapaan. Tuohon aikaan suomalaisen yhtyeen nouseminen kansainväliseen tietoisuuteen oli vaatinut paljon. Vaikka kansainvälistä menestystä olisikin tullut erittäin todennäköisesti vielä enemmän, ei soittamiseen ollut enää intoa rankkojen viiden vuoden jälkeen. Kaiken lisäksi vuonna 1984 yhtye oli saavuttanut todella suuria voittoja, jotka olivat lisänneet tuhlausta ja huumeidenkäyttöä. Yhtyeen legendaarisen managerin Seppo Vesterisen mukaan Hanoi Rocks oli viimeisiä yhtyeitä, jotka yrittivät elää täysillä rock and roll -unelmaa. Yhtye ei toiminut kuin yritys, vaan eli hetkessä ja vietti rankkaa elämää. Hänen mukaansa ongelma oli myös se, että yhtyeen jäsenet olivat olleet yhdessä liian kauan: Monimutkaisia olivat myös yhtyeen sisäiset ihmissuhdekiemurat. Sam Yaffalla oli suhde McCoyn tyttöystävän Anna Jederbyn kanssa. Asia mutkistui entisestään, kun Jederby alkoi odottaa Sam Yaffan poikaa. McCoyn omaelämäkerran mukaan tämä suhde oli merkittävä hajottava tekijä, kun taas Yaffan mielestä se ei ollut. Jederbyn raskaus oli kuitenkin vahvistanut Yaffan päätöstä lähteä yhtyeestä. Kaiken lisäksi McCoy arveli elämäkerrassaan yhtyeen sisäisiä välejä haitanneen sen, että hän seurusteli Michael Monroen vanhan tyttöystävän Anastasia Michelle Maisoneuve</i>n kanssa. Syksyllä 1985 McCoy korosti lehdistössä sitä, kuinka Yaffa vei hänen tyttöystävänsä, jonka kanssa oli ollut yhdessä 16-vuotiaasta asti. Sam Yaffa vastasi McCoyn puheisiin ja syytöksiin näin: Helmikuussa 1986 Soundissa Sam Yaffa kuitenkin myönsi, että hänen ja McCoyn välillä oli kiistaa. Samassa haastattelussa hän syytti McCoyta autoritaariseksi ja kutsui tätä "Mister Führeriksi". Myöhemmissä lehtiartikkeleissa myös muut yhtyeen jäsenet ovat arvostelleet McCoyn johtoasennetta. Michael Monroe on erityisesti kritisoinut sitä, että McCoy omi hänen mukaansa koko yhtyeen laulujenteon. Hänen mukaansa McCoy tappoi hänen yrityksensä tuottaa kappaleita ja eikä hyväksynyt Monroen tuotoksia, ja jos hyväksyi, niin laittoi kappaleen toiseksi tekijäksi Monroen oman nimensä rinnalle. Monroen syytösten mukaan hänen nimensä jätettiin joskus kokonaan pois. Hän myös ihmetteli, kuinka McCoylla oli satojentuhansien markkojen arvoisia kitaroita samaan aikaan, kun muut asuivat pienissä asunnoissa. Yhtyeen hajoamisen jälkeen McCoy alkoi korostaa olleensa voimahahmo ja yritti haalia yhtyeen jäseniä ympärilleen. Samoin Monroe yritti toimia samalla tavalla. Toisaalta Monroe ja McCoy ovat korostaneet yhdessä olleensa Hanoi Rocksin voimakaksikko, erityisesti Hanoi Rocksin uudelleen perustamisen jälkeen. Myöhemmin muut jäsenet ovat lähinnä naureskelleet näille puheille. Sam Yaffa yritti olla puolueeton ja antoi kaikille palautteeksi: Nasty Suicide olisi halunnut jatkaa ja yrittää Hanoi Rocksin koossa pitämistä Razzlen kuoleman jälkeen. Hänen mielestään oli järkevää yrittää vielä kevät ja kesä 1985, mutta ei kuitenkaan realistina pitänyt kovin pahana yhtyeen hajoamista. Suicide oli jo omalla tahollaan kyllästynyt yhtyeen elämäntapaan ja toimintaan. Myöhemmin Suicide on ollut lähinnä tyytyväinen kokemuksiinsa ja tienesteihinsä. Nasty Suicide soitti McCoyn kanssa vuoteen 1987 asti, jolloin hän siirtyi soittamaan muun muassa Monroen ja Bergin kanssa. Monroen ja McCoyn kamppailua yhtyeen entisistä jäsenistä kuvasi hyvin se kuinka, samaan aikaan kun, Monroe korosti Suiciden olleen hänen ainut ja paras ystävänsä, McCoy yritti loata Suiciden nimen. Suicide on halunnut olla puolueeton ja välttänyt kärkkäitä kommentteja, toisin kuin Sam Yaffa. Yaffakin on sittemmin 2000-luvun noususuhdanteisen uran ja vanhenemisen myötä on välttänyt antamasta lausuntoja aiheesta. Tiede- ja sittemmin yritysmaailmaan siirtynyt Nasty Suicide eli Jan Stenfors kommentoi yhtyeen hajoamista julkisesti todennäköisesti viimeisen kerran elokuussa 2003. Lopullinen yhtyeen hajottava prosessi oli kevät 1985. Levy-yhtiö painosti yhtyettä tahkoamaan uusia voittoja ja keikkoja, vaikkei Hanoi Rocksilla ollut edes sisäistä tahtoa jatkaa. Yhtye olisi tarvinnut miettimisaikaa ja muuta vapautta etsiäkseen uudet sopivimmat jäsenet. Puolan kiertueella tilanne riistäytyi konfliktiksi, josta ei ollut enää paluuta. Historia 1985–2009 Hanoi Rocksin hajoamisen jälkeen (1985–2001) (Hanoi Rocksin jäsenten tarkemmat henkilöhistoriat yhtyeen hajoamisen jälkeen löytyvät heidän omista artikkeleistaan: Andy McCoy, Michael Monroe, Nasty Suicide, Sam Yaffa) Elokuun 1985 McCoy, Suicide, Kaltio ja Terry Chimes perustivat yhtyeen Cherry Bombz, jonka laulajattareksi otettiin McCoyn tuttava Anita Chellemah. Alkuvuodesta 1986 Dave Tregunna korvasi Kaltion. Syksyllä 1986 yhtye hajosi, kun se ei menestynyt Hanoi Rocksin tasoisesti. Tästä huolimatta yhtye on yksi menestyneimpiä Hanoi Rocksin jäsenten perustamia yhtyeitä, koska se sai julkaistua useamman julkaisun ja sai laajaa kansainvälistä huomiota. Michael Monroe työskenteli syksyn 1985 asuintoverinsa Stiv Batorin kanssa ja siirtyi sooloartistiksi Yhdysvaltoihin vuoden 1985 marras-joulukuusta lähtien. Cherry Bombzin sisällä McCoylla ja Suicidella oli The Suicide Twins-projekti, jota alettiin arvostaa vasta myöhemmin. McCoy-Suicide yhteistyö hajosi loppuvuodesta 1986. Tämän jälkeen McCoy katosi pimentoon ja Suicide puuhasi projekteja René Bergin kanssa. Samaan aikaan vuonna 1987 Monroen ensimmäinen sooloalbumi Nights Are So Long julkaistiin Yhdysvalloissa. Monroe alkoi menestyä sooloartistina ja huippuvuosi oli 1989, jolloin häneltä ilmestyi Billboard-listan sijalle 161. yltänyt menestysalbumi Not Fakin' It, jonka levytyksen aikoihin Monroe oli aloittanut yhteistyönsä Guns N' Rosesin kanssa. Kunnianosoituksena esikuvalleen Guns N' Roses julkaisi samana vuonna Uzi Suicide-levymerkiltään kaikki Hanoi Rocksin albumit Two Steps From The Movea ja Rock & Roll Divorcea lukuun ottamatta. Monroen ja GNR:n, josta Monroen kanssa olivat tekemisissä erityisesti Axl Rose ja Slash, yhteistyö jatkui ainakin vuoteen 1992 asti. Vastaavasti 1988 ilmestyi Andy McCoyn ensimmäinen sooloalbumi Too Much Ain't Enough. Myöhemmin samana vuonna McCoy siirtyi perheineen Lontoon kautta Los Angelesiin, jossa solmi BMG:n kanssa levytyssopimuksen. 1989 McCoy sai uudelleen kansainvälistä huomiota toimiessaan Iggy Popin Instinct-kiertueen kitaristina. Kiertueen jälkeen McCoy "hengaili" Guns N' Rosesin kanssa ja perusti 1990 yhtyeen Shooting Gallery, joka tuotti nimeään kantavan albumin. Vuonna 1994 Shooting Gallery keikkaili Suomessa suomalaisversiona. 1995 McCoy kasasi itsensä ja teki toisen sooloalbuminsa Building On Tradition ja keikkaili Live Ammo-yhtyeen kanssa. 1996 McCoy yritti kasata Briard-yhtyeen uudelleen ja sai aikaiseksi tämän projektin kanssa albumin nimeltä Briard Revisited (levyllä soittavat The 69 Eyesin Archzie ja Jussi). 1999 valmistui McCoyn elämästä kertova elokuva The Real McCoy. Vuodet 1985–1987 Sam Yaffa eleli perheenisänä Anna Gederbyn ja Nicholas-vauvan kanssa Tukholmassa. Tuolloin Yaffalla oli Sammy Yaffa & Pelle Almgren projekti, joka poiki yhden EP:n. 1988 sanfranciscolainen glam-yhtye Jetboy pyysi Yaffan basistikseen. Vuonna 1990 Yaffa erosi yhtyeestä, joka oli saanut aikaiseksi Billboard-listalla sijalle 135. nousseen albumin. Seuraavaksi Yaffa muodosti Monroen ja Steve Stevensin kanssa Jerusalem Slim -yhtyeen vuosiksi 1990–1992. Yhtye julkaisi yhden nimeään kantavan albumin. Nasty Suicide siirtyi syksyllä 1989 Los Angelesiin, jossa muodosti seuraavana vuonna yhtyeen Cheap and Nasty, joka olemassaolonsa 1990–1994 aikana julkaisi albumit Beautiful Disaster (1991) ja Cool Talk Injection (1994). Ennen Cheap and Nastya Suicide oli tekemisissä jossain määrin GNR:n kanssa. Elokuussa 1994 Suicide liittyi Michael Monroen vuonna 1993 perustamaan Demolition 23. -yhtyeeseen, joka on Cherry Bombzin ja Cheap and Nastyn rinnalla menestynein entisten Hanoi Rocks -jäsenten perustama yhtye. Hyvin menestynyt Demolition 23. sai paljon huomiota ja julkaisi nimeään kantavan albumin. Vaikka yhtyeestä perättiin uutta Hanoi Rocksia, se hajosi alkuvuodesta 1995 Suiciden erottua siitä. Syksyllä 1995 takaisin Jan Stenforsiksi nimensä muuttanut Nasty Suicide aloitti lukion ja julkaisi sooloalbuminsa Vinegar Blood. Akustisen Jan Stenfors & Puka Oinonen-kiertueen 1996–1997 jälkeen Stenfors lopetti muusikon uransa. Keväällä 1998 Stenfors kirjoitti ylioppilaaksi ja pääsi saman vuoden syksyllä Helsingin yliopiston farmasian laitokselle. Vuonna 2003 hän valmistui proviisoriksi, jona hän on toiminut syyskuusta 2006 lähtien lääkeyhtiö Ratiopharmin palveluksessa johtotehtävissä. Stenforsilla on ilmeisesti myös kesken väitöskirjansa. Demolition 23:n hajoamisen jälkeen Michael Monroe muutti Suomeen ja syksyllä 1996 perusti keikkayhtyeen Michael Monroe Band, jonka kokoonpano monesti vaihteli. 1996 Michael Monroe julkaisi sooloalbumin Peace of Mind, jolla soitti itse kaikki instrumentit rumpuja lukuun ottamatta. Vuosituhannen vaihteessa ilmestyi Monroelta sooloalbumi Life Gets You Dirty, josta parin vuoden kuluttua alettiin valmistella Hanoin uutta tulemista. Levytyssopimuksen täyttämiseksi Hanoi Rocksin jo toimiessa uudestaan 2003 ilmestyi viides ja viimeinen sooloalbumi Whatcha Want, jota levyttämässä olivat Michael Monroe Bandin muusikot. Vuonna 1997 Sam Yaffa lähetti kaikille entisille Hanoi Rocksin jäsenille, myös Gyp Casinolle, kirjeen, jossa ehdotti Hanoi Rocksin perustamista uudelleen vuosien 1980–1982 kokoonpanolla. Hanke oli jopa toteutua muiden jäsenten paitsi Monroen kannattaessa Yaffan ehdotusta, joten Monroe onnistui kaataa suunnitelman.[34] Demolition 23:n hajoamisen jälkeen Sam Yaffa muutti naisystävänsä Karmen Guyn kanssa Espanjaan ja perusti yhdessä tämän kanssa Lewd Vagrant ja Mad Juana-yhtyeet, kunnes 2004 Yaffan ura lähti jälleen nousuun hänen nuoruuden esikuvayhtyeensä New York Dollsin valittua hänet basistikseen Arthur "Killer" Kanen tilalle. Yaffa meni Guyn kanssa naimisiin samana päivänä, kun soitti ensimmäisen keikkansa New York Dollsin riveissä. Uuden Hanoi Rocksin synty (2001) Huhuja Hanoi Rocksin paluusta liikkui tasaisin väliajoin. Helmikuussa 2001 ilmestyi neljän CD:n Hanoi Rocks -kokoelma. Monroen ja McCoyn välit lämpenivät tämän kokoelman julkistustilaisuudessa ja sitä seuranneessa Andy McCoyn vierailussa Michael Monroen ja Crystal Extacyn yhteiskeikalla Turussa, ja ajatus Hanoi Rocksin herättämisestä henkiin nousi esille. Monroen mukaan Andy McCoy oli muuttunut paljon sitten 1980-luvun ja 1990-luvun alun. Monroe kertoi keskusteluyhteyden syntymiseen vaikuttaneen McCoyn pääseminen irti heroiiniriippuvuudesta. Samoin McCoy oli alkanut arvostaa Monroen sävellys-, sovitus- ja sanoitustaitoja.[35] Maaliskuussa 2001 Monroe ja McCoy kävivät yhdessä studiossa äänittämässä ensimmäisen kerran sitten vuoden 1985. Session tuloksena syntyneen raidan 'Best Of Both Worlds' ilmestymisestä on liikkunut huhuja siitä saakka. Huhtikuussa 2001 Monroe ja McCoy ilmoittivat esiintyvänsä saman vuoden kesällä nimellä Hanoi Rocks Revisited Ruisrockissa Mickey Cranen (kitara), Timpa Laineen (basso) ja Lacun (rummut) avulla. Vastaanotto oli hyvä ja vuonna 2002 Hanoi Rocks julkaisi 17 vuoteen ensimmäisen uuden albumin nimeltä Twelve Shots on the Rocks. Albumi ja siltä julkaistut singlet "People Like Me" sekä "A Day Late, A Dollar Short" menestyivät hyvin Suomen single- ja albumilistoilla. Vuonna 2005 ilmestynyt uusi albumi Another Hostile Takeover nousi ilmestyttyään Suomen albumilistan viidenneksi ja Japanin albumilistan sijalle 13. Albumin myynti jäi Hanoi Rocksin aikaisempiin levyihin verrattuna vaatimattomaksi. Monroeta ja McCoyta lukuun ottamatta kaikki yhtyeen jäsenet olivat uusia, kuten Popeda-yhtyeen kitaristi Costello Hautamäki sekä Lacu ja Timpa. Ruisrockin Revisited-esiintymisen jälkeen Michael Monroe Band oli jatkanut keikkailua ja itse asiassa uusi Hanoi Rocks syntyi Andy McCoyn liityttyä Michael Monroe Bandin viimeiseen kokoonpanoon, jossa toisena kitaristina oli Costello Hautamäki. Nimensä Jan Stenforsiksi takaisin muuttanut Nasty Suicide esiintyi kylläkin uuden Hanoi Rocksin kanssa 31. joulukuuta 2003 Turun Caribiassa, mutta vain tilapäisesti Hautamäen jouduttua menemään Popedan keikalle. Sir Lombard (Mika "Lamppari" Lamminsivu) soitti keikasta puolet ja Stenfors loput eli muiden muassa kappaleet "Underwater World", "Tragedy", "High School", "Up Around The Bend", "Malibu Beach Nightmare". Moni yhtyeen ihailija toivoi, että Suiciden keikkavierailu olisi johtanut hänen paluuseensa varsinaiseen yhtyekokoonpanoon. Tietysti Yaffan – ja Casinonkin – paluu eli ihailijoiden toiveissa. Hanoi Rocksin uudelleen yhdistäminen on ollut puheenaiheena ja toiveena jo syksystä 1985 asti. Monroe ja McCoy katsoivat, ettei Hautamäki voinut soittaa sekä Hanoi Rocksissa että Popedassa yhtä aikaa, joten hänen tilalleen otettiin Stevie Klasson. Tosiasiassa Hautamäkeä pidettiin aivan vääränä valintana yhtyeen kitaristiksi. Monroen mukaan osaamattomat musiikkialan henkilöt järjestivät Hautamäen yhtyeen jäseneksi. Kaiken lisäksi Popedan ja Hanoi Rocksin musiikkityylit olivat Monroen mukaan liian kaukana toisistaan. Klasson tuli siis vuonna 2004 pikaisesti yhtyeen uudeksi kitaristiksi, mutta hänkin oli selvästi väärä valinta Monroen ja McCoyn mukaan. Klassonin tilalle otettiin Conny Bloom, joka oli aiottu ottaa yhtyeeseen heti kun vain olisi mahdollista. Conny Bloom oli McCoyn ja Monroen vanha tuttu jo 1980-luvun puolivälistä, kun tämä oli ollut jäsenenä Hanoi Rocksin lämmittelijänä toimineessa Gyp Casinon Road Rats -yhtyeessä. Basisti Timpan korvasi 2005 Conny Bloomin hyvä lapsuudenystävä ja Road Rats -basisti Andy "A.C" Christell, josta ei tiedetä kovin paljon, koska hän vähäpuheisena henkilönä ei ole kertonut juurikaan elämästään. Laine lopetti soittamisen loppuvuodesta 2004 perheeseen syntyneen pojan vuoksi. Lacu on kuitenkin pysynyt yhtyeessä edelleen. Hanoi Rocks levytti talven ja kevään 2007 uutta albumiaan Street Poetry, joka julkaistiin 5. syyskuuta 2007. 7. toukokuuta yhtye julkaisi singlen "Fashion", joka nousi suoraan Suomen virallisen singlelistan ykköseksi. 8. elokuuta 2007 julkaistiin uusi single "This One's For Rock'N'Roll" Uuden Hanoi Rocksin tyyli on erilainen kuin 1980-luvun Hanoi Rocksin. Monroe onkin korostanut Hanoi Rocksin paluun olleen "rebirth" (uudelleen syntyminen) eikä "reunion" (uudelleen yhdistyminen). Yhtyeen fanien mielipiteet ovat jakautuneet: osa pitää nykyistä yhtyettä törkeänä alkuperäisen Hanoi Rocksin irvikuvana, osa taas nykyistä yhtä hyvänä kuin alkuperäistäkin tai osalle asia on aivan sama. Tosin uusi Hanoi Rocks on saanut hiteillään uuden nuoren kannattajakunnan, joka ei ole kokenut alkuperäisen Hanoi Rocksin aikaa. Se osoittaa, että uusi Hanoi Rocks on edelleen kilpailukykyinen musiikkimarkkinoilla, eikä kyse ole vain nostalgiasta ja sillä ratsastamisesta. Uuden Hanoi Rocksin musiikki onkin tyyliltään alkuperäistä raskaampaa, ja siinä näkyy Michael Monroen soolotuotannon vaikutus. Elokuussa 2004 Sam Yaffa sanoi, ettei nykyinen Hanoi Rocks ole lainkaan sama yhtye kuin 1980-luvulla. Samoin hän oli hieman ärsyyntynyt siitä, ettei häntä ollut edes yritetty pyytää mukaan uuteen Hanoi Rocksiin. Kuitenkin huhtikuun 2005 Rumban Hanoi Rocks -haastattelussa paljastettiin Yaffan olleen yksi basistiehdokas ennen Andy Christelliä, mutta New York Dolls vei kaiken Yaffan ajan. Rytmi-lehden ja FST:n Bettina S:n haastatteluissa Michael Monroe väitti Jan Stenforsin (Nasty Suicide) sanoneen Hanoi Rocks Revisited-kokoonpanon soittaneen paremmin kuin alkuperäinen yhtye.[36][37] Stenfors sanoi kuitenkin elokuun 2003 Helsingin Sanomien Kuukausiliitteessä: Samaisessa haastattelussa Stenfors myönsi, että McCoy on soitellut hänelle usein ja pyytänyt häntä mukaan yhtyeeseen. Yaffa ja Suicide ovat kumpikin kuitenkin toivoneet Hanoi Rocksille uutta menestystä, vaikka eivät enää ole yhtyeen uudessa kokoonpanossa. Uutta menestystä (2007–2008) Vuosi 2007 oli Hanoi Rocksille menestyksen vuosi. Yhtyeen kokoonpanon vakuteettiin olevan paras ja pysyvin sitten 1980-luvun. Yhteishengen piti olla täydellinen ja 2000-luvun alun tiheiden jäsenvaihtumisten piti olla historiaa. Yhtyeen 16. toukokuuta 2007 julkaisema single nousi heti ilmestyttyään Suomen virallisen singlelistan ykköseksi ja yhtye sai paljon huomiota mediassa. Uudesta tilanteesta kertoi muun muassa se, että single oli ensimmäinen uudelleen syntyneen Hanoi Rocksin julkaisu, jonka kannessa oli muutkin yhtyeen jäsenet kuin Michael Monroe ja Andy McCoy. Tiedotusvälineissä myös muut yhtyeen jäsenet saivat huomiota esimerkiksi haastattelujen muodossa. Kevään ja kesän 2007 yhtye keikkaili pääasiassa Suomessa, mutta esiintyi myös ulkomaisilla festareilla, kuten Peace & Love-festivaaleilla Borlängessä, Ruotsissa 29.-30. kesäkuuta, Budapestin Sziget-festivaalilla 14. elokuuta ja Berliinin Popkomm-festivaaleilla 21. syyskuuta. Lisäksi yhtye esiintyi televisioidussa lähetyksessä suurelle yleisölle Gröna Lundin Sommarkrysset-tapahtumassa Tukholmassa. Lisäksi The Voice -kanava teki yhtyeen Sziget-festivaalien keikasta neliosaisen laajan raportin. Seuraava 8. elokuuta julkaistu single This One's For Rock'N'Roll julkaistiin aluksi vain netistä ladattavana kappaleena ja se nousi Suomen virallisen latauslistan sijalle 10. Single julkaistiin levymuodossa netissä myytävänä 19. marraskuuta. 5. syyskuuta 2007 ilmestyi kolmas albumi Street Poetry, joka sai pääosin kehuvan ja positiivisen vastaanoton. Uutta julkaisua pidettiin lähinnä paluuna perinteisen rockiin ja sen juurille kokeilevan kakkosalbumin jälkeen. Arvosteluissa levyn selvää rock-linjaa pidettiin sekä vahvuutena että heikkoutena, joksi katsottiin tästä linjasta aiheutuva tasapaksuisuus. Hanoi Rocks juhli uutta albumiaan levynjulkaisukeikoilla Tavastialla 14.-15. syyskuuta. Näiden jälkeen yhtye suuntasi Japanin kiertueelle, jonka jälkeen palasi Suomeen esiintyäkseen Radio Rock Finlandia-tapahtumassa Helsingin Jäähallilla 5. joulukuuta ja tehdäkseen tämän jälkeen kolme keikkaa sisältäneen yhteiskiertueen Motörheadin kanssa 11.-13. joulukuuta. Motörheadin ja Hanoi Rocksin välinen ystävyys perustuu jo 1990-luvun alussa syntyneeseen Monroen ja Lemmy Kilmisterin väliseen yhteistyöhön. Hanoi Rocks oli nimetty ensimmäistä kertaa jaettavan Radio Rock Finlandia-palkinnon ehdokkaaksi jo syksyllä. Yhtye myös voitti tämän palkinnon 5. joulukuuta mennen samalla ohi muiden suosittujen suomalaisten yhtyeiden, kuten Kotiteollisuuden, HIM:in, Nightwishin, Apocalyptican, Sonata Arctica ja Amorphiksen. Jo 3. joulukuuta Hanoi Rocksin Andy McCoyn soittama "Underwater World"-kappaleen kitarasoolo vuodelta 1983 valittiin Mesta.netin äänestyksessä "Parhaimmaksi suomalaiseksi rock-sooloksi". Toisella sijalla oli Hurriganesin "Get On", kolmannella Rauli "Badding" Somerjoen "Paratiisi", neljännellä sijalla "Moottoritie on kuuma", jonka soolon Andy McCoy myös soittaa, ja Hurriganesin "Mister X".[38] 11. tammikuuta 2008 yhtye aloitti uuden vuotensa soittamalla livenä televisiossa MTV3 MAX Stagella. Yllättäen 26. tammikuuta ilmoitettiin rumpali Kari "Lacu" Lahtisen jättävän yhtyeen ja siirtyvän Popedaan entisen Hanoi Rocks-kitaristin Costello Hautamäen seuraksi. Yhtye ei ilmoittanut syytä eroon. 14. helmikuuta–7. maaliskuuta yhtye teki pienen Pohjois-Euroopan kiertueen, joka kattoi kolme keikkaa Ruotsissa, viisi keikkaa Saksassa ja 11 keikkaa Britanniassa. 8. maaliskuuta Hanoi Rocks voitti Erikois-Emman ja näin ollen ensimmäisen Emma-palkintonsa. Yhtyeen albumi Street Poetry oli myös ehdolla vuoden rocklevyksi. Erikois-Emma myönnettiin Hanoi Rocksille pitkästä kansainvälisestä suomalaisen musiikin pioneeriurasta, yksilöllisestä karismasta ja harvinaisen energisestä elinvoimaisuudesta. Monroe on korostanut, että nopeaan tahtiin tulleet palkinnot, joita ei ennen yhtyeelle ole myönnetty, osoittavan sen, että Hanoi Rocksia on vihdoinkin alettua arvostaa Suomessa ensimmäisenä suomalaisena rockyhtyeenä kansainvälisillä markkinoilla. 20. maaliskuuta 2008 Hanoi Rocks aloitti akustisen kiertueen nimeltä "Steppin' Out Acoustically", jonka innoittajana oli Borlängen Peace & Love Festivalilla tehty akustinen keikka. Hanoi Rocks ei ole koskaan aiemmin soittanut Suomessa akustisesti lukuun ottamatta yhtä 5. syyskuuta 2007 tehtyä pientä levynmarkkinointikeikkaa Helsingin City-Anttilan levyosastolla. Akustisen kiertueen keikoilla rumpalina toimi yhtyeen rumputeknikko. 30. huhtikuuta 2008 Torniossa oli ensimmäinen normaali ei-akustinen keikka, jolloin rummuissa ensimmäistä kertaa oli uusi rumpali Jolle Atlagic. 25. ja 26. toukokuuta hänet ilmoitettiin virallisesti yhtyeen uudeksi jäseneksi, kun hän oli soittanut Tornion jälkeen vielä 1. toukokuuta Sirkassa ja seuraavana päivänä Ylläsjärvellä. Uuden rumpalin tulo ajoittui juuri festarikauden alkuun, joten yhtye ei esiintynyt kovin tiheästi uudella kokoonapanolla. Syyskuun 5., 6. ja 28. päivä yhtye esiintyi Ruotsin Kägelbanan, Sweden Rock ja Peace & Love Festival-festivaaleilla. Heinäkuussa yhtye esiintyi Kuopion kansainvälisillä viinifestivaaleilla, Simerockissa, Ruisrockissa, Rukarockissa ja Puustockissa. Joukossa oli yksi esiintyminen Viron Haapsalussa American Beauty Car Show’ssa. Toinen ulkomaankeikka oli Norjan Metal Rock Fest-festivaaleilla elokuussa, jolloin yhtye esiintyi myös Ankkarockissa. Yhtye siis keikkaili keväällä ja kesällä vähemmän kuin aiempina vuosina. Pitkät jäähyväiset (2008–2009) 18. lokakuuta Hanoi Rocks veti perinteisen syksyn Tavastia Klubi-keikkansa, jotka olivat loppuunmyytyjä. Yllättäen 21. lokakuuta Hanoi Rocksin manageri Virpi Immonen ilmoitti yhtyeen lopettavan toimintansa keväällä 2009. Yhtye vetäisi loppuun marraskuun 2008 Britannian pienkiertueen, jonka jälkeen tekisi Japanin kiertueen vuoden 2009 alussa. Yhtyeen viimeiset keikat olisivat tämän jälkeen Tavastialla, josta yhtyeen historia alkoi. Eron syyksi ilmoitettiin se, että keulahahmot Michael Monroe ja Andy McCoy kokivat tehneensä jo kaikkensa yhtyeen eteen. Vuonna 1985 kesken jäänyt työ olisi nyt suoritettu loppuun. Tästedes Monroe ja McCoy keskittyisivät omiin sooloprojekteihinsa, jotka oli jätetty sivuun Hanoi Rocksin uudelleensynnyttyä kesällä 2001. Tätä jo ennakoikin 19. syyskuuta julkaistu Michael Monroen soolosingle "Pirates of the Baltic Sea", joka tehtiin tuenosoitukseksi Itämeren suojelutyölle. "Pirates of the Baltic Sea" on The 69 Eyesin Jussi 69:n ja Jyrki 69:n perustaman luonnonsuojeluryhmän nimi. Monroen soolosinglellä kitaroita soittivat Adam Bomb ja Backyard Babiesin Dregen, rumpuja Jussi 69 ja taustalaulajana toimi Warrior Soulin Kory Clarke. Keväällä 2009 Hanoi Rocks soitti jäähyväisikseen kahdeksan keikkaa kuudessa päivässä Tavastialla, jossa 1980 oli tehnyt toisen keikkansa ja saanut Seppo Vesterisen managerikseen. "Finaalissaan" yhtye oli tiukassa vireessä ja esimerkiksi Ilta-Sanomien arvostelija Pasi Kostiainen antoi vihoviimeiselle, pääsiäismaanantaina soitetulle keikalle täydet viisi tähteä.[39] Viimeiseltä keikalta julkaistiin Buried Alive-video. Yhtyeen esikuvat ja tyylisuunta Alkuperäinen Hanoi Rocks Yhtyeellä oli esikuvinaan monia yhtyeitä. Hanoi Rocksin musiikillinen tyyli, kuten koko suomirock, pohjautui 1970-luvulla Suomeen tulleeseen uuden aallon musiikkiin, erityisesti punk rockiin. Kaikki yhtyeen jäsenet kävivät Kill Cityssä ja olivat mukana Maukka Perusjätkän ja Ralf Örnin projekteissa. Andy McCoy ihaili ja piti esikuvinaan Chuck Berryä ja Marc Bolania. Hän sanoikin muodostaneensa Hanoi Rocksin riffit Chuck Berryn pohjalta. Muita McCoyn esikuvakitaristeja olivat Link Wray, Albert Järvinen, Albert Lee ja Joe Walsh. McCoy ja Suicide olivat olleet punkyhtye Briardin kitaristeja. Myös Sam Yaffalla oli punktausta usean yhtyeen basistina. McCoyn innoittamana hän alkoi kuunnella The Clashia. Clashin ohella punkesikuvia olivat Sex Pistols ja Ramones. Tärkein oli kuitenkin glam rockin ja protopunkin edustaja New York Dolls ja sen kitaristi Johnny Thunders. McCoyn kuuntelemia glam-yhtyeitä olivat Alice Cooper, David Bowie ja Aerosmith. Protopunkista mainittakoon Iggy Pop ja hänen yhtyeensä The Stooges, perusrock-esikuvista The Rolling Stones. Michael Monroe kuunteli raskaampaa rockia: Black Sabbath, Uriah Heep ja Nazareth. AC/DC:tä olivat kaikki kuunnelleet, ja Suicide CCR:ää. McCoy oli kuunnellut punkin lisäksi reggaeta ja soulia. Ennen Monroen tapaamista McCoy ei ollut koskaan kuunnellut heavy metalia, esimerkiksi Led Zeppeliniä. Punkvaikutteiseksi rockyhtyeeksi Hanoi Rocksin kappaleissa oli käytössä monia soittimia. Sen mahdollisti erityisesti Monroen multi-instrumentaalisuus: hän soitti saksofonia, huuliharppua, kitaraa, bassoa, rumpuja, pianoa ja kosketinsoittimia. Vaikka yhtyeelle melodisuus ja multi-instrumentalismi olivatkin tärkeitä, se ei arvostanut progressiivista rockia lainkaan. Nuo kaikki eri ainekset yhdistyivät yhtyeen persoonallisten taitojen kanssa Hanoi Rocksin aivan omaksi tyyliksi, jota voidaan kuvailla melodiseksi hard ja glam rockiksi sekä glam punkiksi. Britanniassa yhtye on luokiteltu glam punkiksi, jolla tarkoitetaan glam rockin ja punkin yhdistymisestä syntynyttä tyylisuuntaa. Tässä mielessä glam punk on Hanoi Rocksille osuva luokittelu. Monroe on välillä kiistänyt Hanoi Rocksin olleen tai olevan glam rock -yhtye mutta toisaalta myös myöntänyt sen moneen kertaan. Yhtye ei ole ilmeisesti koskaan pitänyt tyylinsä luokittelua kovin tärkeänä. Yhdysvalloissa ja Britanniassa yhtyeen tyylisuuntana on pidetty myös glam metalin alalajia sleaze rockia, mutta itse asiassa sleazerock syntyi vasta Hanoi Rocksin vaikutuksesta. Ulkomailla yhtye yhdistetään toisinaan glam metaliin, hard rockiin tai heavy metaliin, mutta yleensä yhtyeen ei katsota edustavan mitään näistä tyylilajeista. Metal: A Headbanger's Journey -dokumentissa Hanoi Rocks noteerataan seitsemän muun glam-yhtyeen joukossa glam metalin tärkeimmäksi vaikuttajaksi.[40] Myöhempi Hanoi Rocks Myöhemmän vuonna 2001 perustetun Hanoi Rocksin musiikki oli tyyliltään alkuperäistä raskaampaa, efektipitoisempaa ja siinä kuuluu Michael Monroen soolotuotannon vaikutus. Esimerkiksi Michael Monroen Demolition 23. oli tyyliltään varsin lähellä myöhempää Hanoi Rocksia. McCoy oli sittemmin hyväksynyt Monroen oman sävellystyön, ja näitä Monroen omia kappaleita oli päätynyt uuden Hanoi Rocksin albumeille. Näissä kaikissa kappaleissa on voimakas hard rockin vaikutus. 2000-luvun Hanoi Rocks -tuotannossa kitarasoolot ovat lähes jokainen kitarasoolo Another Hostile Takeoverista lähtien efektillä sekoitettuja. Monroe on kieltänyt myöhemmän Hanoi Rocksin olevan glam rock -yhtye, eikä yhtye halunnut olla tyylillisesti sidoksissa 1980-luvun Hanoi Rocksiin muuten kuin esittämällä vanhoja hittejään. Yksi ratkaiseva ero on yhtyeessä rumpujen käyttö. Yhtyeen 1980-luvun rumpalit soittivat punktyylisesti yksinkertaisemmin. Hanoi Rocksin rumpali Lacu oli saanut enemmän vaikutteita hard rock- ja heviyhtyeistä. Hanoi Rocksin kansainvälinen merkitys rock-musiikille ja- kulttuurille Hanoi Rocksin vaikutus on nähtävissä monen yhtyeen musiikissa ja tyylissä, kuten Guns N' Rosesissa, Mötley Crüessa, Poisonissa, Rattissa, Skid Row'ssa ja La Gunsissa. 1980-luvulla suosiossa olleen glam metal -tyylilajin syntyyn Hanoi Rocks vaikutti merkittävästi. Myös Billy Idol, Foo Fighters ja Manic Street Preachers ovat tunnustautuneet Hanoi Rocks-faneiksi.[41][42] Foo Fightersin kitaristi Chris Shiflett aloitti kitaransoiton Andy McCoyn ja Hanoi Rocksin innoittamana.[43] Hanoi Rocksilla oli merkityksensä myös punk-pohjaisen grungen kehittymiseen. Esimerkiksi Alice in Chains-yhtye soitti alkuaikoinaan Hanoi Rocksin "Taxi Driver"-kappaletta keikoillaan ja kyseinen kappale onkin tallentunut useille demoille ja bootleg-tallenteille.[44] Myös Pearl Jamin kitaristi Mike McCready on kertonut, että yhtye yritti olla kuin Hanoi Rocks.[45] Hanoi Rocksia pidetään yhtenä oman tyylisuuntansa merkittävimmistä kokoonpanoista. Yhtye on myös valittu Suomipopin suurimmaksi yhtyeeksi.[41] Axl Rosen mukaan Guns N' Rosesia ei olisi ilman Hanoi Rocksia.[46] Suomessa, Ruotsissa, Japanissa ja Britanniassa syntyi useita Hanoi Rocksia aikanaan matkineita ja siitä vaikutteita saaneita yhtyeitä. 1980-luvulla näitä olivat Hanoi Rocksin lämmittelijänäkin toiminut Smack ja Pyhät Nuket (Nuket). Uudempia Hanoi Rocks-vaikutteisia suomalaisyhtyeitä ovat muiden muassa Negative ja The 69 Eyes. Ruotsin Hanoi Rocks -vaikutteisista yhtyeistä mainittakoon Backyard Babies ja Japanin yhtyeistä X Japan. Pukeutumisessa Hanoi Rocks nosti 1970-luvun näyttävän ja naisellisen glam rock -tyylin uudelleen muotiin. Jan Stenfors eli Nasty Suicide kertoi yhtyeen tyylistä elokuun 2003 Helsingin Sanomien Kuukausiliitteen haastattelussa, että perustaessaan Hanoi Rocksia Fagerholmin kanssa he päättivät säilyttää punkista nahkatakit, mutta muuten he ottivat "transumeininkiä siihen pukeutumiseen". Monroe taas on kuvaillut Hanoi Rocksin tyylin menestystä ja erikoisuutta näin: Diskografia Albumit Bangkok Shocks, Saigon Shakes, Hanoi Rocks (1981) Oriental Beat (1982) Self Destruction Blues (1982) Back to Mystery City (1983) All Those Wasted Years (live) (1984) Two Steps from the Move (1984) Rock & Roll Divorce (live) (1985) Twelve Shots on the Rocks (2002) Another Hostile Takeover (2005) Street Poetry (2007) Kirjallisuutta Ari Väntänen, Andy McCoy, Michael Monroe: Hanoi Rocks. Like Kustannus 2009. ISBN 978-952-01-0246-3 Katso myös Luettelo Hanoi Rocksin jäsenistä Hanoi Rocksin diskografia Lähteet Aiheesta muualla * Luokka:1980-luvun yhtyeet ja sooloartistit Luokka:Suomalaiset hard rock -yhtyeet Luokka:Glam rock -yhtyeet Luokka:Seulonnan keskeiset artikkelit Luokka:78.84 Pop, rock

https://fi.wikipedia.org/wiki/Hanoi%20Rocks

インフルエンザの予防接種は強制ですか？

予防接種

japanese

予防接種（よぼうせっしゅ、）とは、病気に対する免疫をつけるために抗原物質（ワクチン）を投与（接種）すること。接種により原体の感染による発病、障害、死亡を防いだり和らげたりすることができる[1]。さらに伝染病の抑止に最も簡便かつ効果的で、コストパフォーマンスの高い予防医学である。 日本における予防接種法では、「疾病に対して免疫の効果を得させるため、疾病の予防に有効であることが確認されているワクチンを、人体に注射し、又は接種すること」と定義されている（予防接種法2条1項）。 接種で投与される物質は、生きているが毒性を弱めた状態の病原体(細菌・ウイルス)の場合もあれば、死んだり不活性化された状態の病原体の場合も、タンパク質などの精製物質の場合もある。 WHOによれば現在の世界では、予防接種により200-300万人の死を回避しているとしているという[1]。しかしさらに接種率が向上すれば、加えて150万人の死を回避できるという[1]。 歴史 人間が、故意に別種の感染を受けることで病気を軽減しようとした最初の例は、天然痘である。紀元前1000年頃には、インドで人痘法が実践され、[2]天然痘患者の膿を健康人に接種し、軽度の発症を起こさせて免疫を得る方法が行なわれていた。この人痘法は18世紀前半にイギリス、次いでアメリカにももたらされた。 1718年、メアリー・ワートリー・モンターギュは、症状の軽い天然痘から採取した液体を接種させるトルコ人の習慣について書き、また自らの子供に同様の接種を施している[3]。イギリスの医師エドワード・ジェンナーは、牛痘ワクチンを人間の天然痘に対する免疫生成に利用できるかに関して、1796年までの数年間に少なくとも6人に試験を行っている。この6人は、身元不明のイングランド人(1771年ごろ)、ミセス・ゼベル(ドイツ人、1772年ごろ)、ミスター・ジェンセン(ドイツ人、1770年ごろ)、ベンジャミン・ジェスティ(イングランド人、1774年)、ミセス・レンダール(イングランド人、1782年ごろ)、ピーター・プレット(ドイツ人、1791年)である[4][5]。 予防接種(vaccination)の語が最初に使われたのは1796年、エドワード・ジェンナーによってである。この後ルイ・パスツールが微生物学の先進的研究によって予防接種の概念をさらに進歩させた。予防接種(Vaccination 「牛」を意味するラテン語vaccaより)の命名の由来は、最初のワクチン(vaccine)が牛に感染する牛痘ウイルスで、天然痘よりも症状が軽く、治りにくく致死性の天然痘に対してある程度の免疫をつけるものであったからだ[4][5]。 種痘の試みに対しては、倫理・政治・安全性・宗教などをめぐっての論争(en:Vaccine controversy)はその初期からあった。初期の成功と義務化によって、予防接種は広範囲にわたって受け入れられ、また大規模な予防接種キャンペーンが実施されたことで、多くの地域にわたって多数の病気の発病が激減したと評価されている。 目的 副作用 日本では1948年の「予防接種法」以降、強制接種や集団接種が拡大していったが、安全な方法で行われていなかった。一例を挙げれば1964年に茨城県で行われた集団接種では、不十分な問診、複数の人に対して針を変えずに接種、マスクをせずに接種、不正確な量の注入、などのやり方が行われていたらしい[6]。複数の人に対して針を替えずに接種をする行為が蔓延していたことが日本でB型、C型肝炎が多発した原因である[7]、と考えられている（ 医原病も参照）。 使用される物質 不活性化ワクチン 毒性を十分に弱めた、生きたウイルスを接種する。ウイルスは繁殖するが、その速度は遅い。接種後も繁殖し、抗原として存在し続けるため、追加免疫はあまり必要ない。このワクチンは、組織培養によって毒性の少ない種類のウイルスを残したり、遺伝子の突然変異を誘発したり、毒性を発揮する特定遺伝子を除去することで作られる。この主のワクチンには毒性が再発するリスクがあるが、特定遺伝子の除去は比較的このリスクが少ない。免疫不全状態の人には使えない。 サブユニットワクチン 免疫系に示す抗原としてウイルス性物質を接種しない。ウイルス中の特定のタンパク質を分離して接種する、などの方法がある。この方式の弱点は、分離したタンパク質が変質する可能性があり、その場合ウイルスに対応するものとは別の抗体が作られてしまうと言うことである。 他のサブユニットワクチンには、組み替え型ワクチンがある。これは対象となるウイルスのタンパク質遺伝子を別のウイルスに注入する方法である。この第二のウイルスはタンパク質情報を発現するが、病気のリスクはない。この種のワクチンは現在ウイルス性肝炎に用いられており、エボラウイルスやHIVなど、予防接種が難しいウイルスに対するワクチンを作るため、さかんに研究されている[8]。 ヒトに対する予防接種 世界における接種状況は以下の通り。 ジフテリア、破傷風、百日咳の三種混合 - 全世界で86%[1] 麻疹 - 全世界で85%[1] ポリオ - 全世界で86%[1] ロタウイルス - 全世界で23%[1] 風疹 - 全世界で46%[1] ワクチンの種類 生ワクチン 生きた病原体の毒性を弱めたもの。ロタウイルス感染症、結核、麻しん（はしか）、風しん、おたふくかぜ、水痘（みずぼうそう）、黄熱病　など。生の病原体を入れるため、接種した病原体により軽い症状(副反応)が出ることがある。 接種後は4週（中27日）以上の間隔をあけて別のワクチンを接種する。 不活化ワクチン 死んで毒性を失った病原体の成分のみのもの。B型肝炎、ヒブ感染症、小児の肺炎球菌感染症、百日せき、ポリオ、日本脳炎、インフルエンザ、A型肝炎、狂犬病など。ワクチンの効果は弱いため、何度かの接種が必要になることが多い。 接種後は1週（中6日）以上の間隔をあけて別のワクチンを接種する。 トキソイド 菌が発生する毒素を取り出し、それを無毒化したもの。ジフテリア、破傷風（はしょうふう）など。不活化ワクチンと同じくワクチンの効果は弱いため、何度かの接種が必要になることが多い。病原体そのものを攻撃する抗体を作らせるわけではないので、厳密にはワクチンに含めないという考え方もある。 接種後は1週（中6日）以上の間隔をあけて別のワクチンを接種する。 歴史 予防接種の習慣は紀元前1000年頃の古代インドに起源をもつと考えられてる。[9]アーユルヴェーダの教本、サクテーヤ・グランサム(Sact'eya Grantham)に予防接種についての記述があったことが、フランスの学者アンリ・マリ・ユッソン(Henri Marie Husson)によって、Dictionaire des sciences me`dicales誌中に報告されている。[10] 紀元前200年頃には、古代中国でも予防接種が行われていた[5]。 学者のオーレ・ロン(Ole Lund)はこう記している。「文書上の予防接種の例で最も古いものは17世紀のインドおよび中国のもので、天然痘に感染した人のかさぶたを粉末状にしたものを病気の予防に使用した、という例である。昔、天然痘は世界共通の病気で、感染した人の20％から30％は死亡していた。天然痘は、18世紀ヨーロッパの数カ国において、死因の8％から20％を占めていたネトリーの病理学教授、アルムロス・ライト(en:Almroth Wright)は、ネトリー病院のプロフェッショナルを率いて実験を行い、後世の予防接種の形態を形作った。彼の実験結果は、ヨーロッパでのさらなる予防接種の発展に繋がった[11]。 義務化 病気が蔓延する危険を避けるため、様々な時代ごとに、国や機関それぞれが、全ての人々に予防接種を義務化する法律を作ってきた。例えば、1853年の法律では、イングランド・ウェールズ全国での天然痘予防接種を義務化し、これに従わなかった者からは罰金を徴収した。現在、アメリカの州共通の予防接種法では、就学前に公的予防接種を受けることを義務づけている。他にもほとんどの国で同様の強制的な予防接種を行っている。 19世紀に始まる初期の予防接種以来、予防接種の法律化は様々な団体からの反発を引き起こした。こういった団体は包括的に予防接種反対論者(anti-vaccinationist)と呼ばれ、倫理的・政治的・衛生的・宗教的・その他の観点から予防接種に反対している。よく見られる意見は、「強制的な予防接種が個人の問題に対する過度の干渉にあたる」「推奨されている予防接種の安全性が不十分である」といったものである[12]。現代の予防接種法は、免疫不全の人々やワクチンへのアレルギーを持つ人々、強固に反対する人への例外措置を設けている[13]。 なお、ジョグジャカルタ原則の『医学的乱用からの保護』についての第18原則においても「HIV感染症やその他の疾患に関して非倫理的もしくは意思に反したワクチンや抗菌剤の投与からの保護の保障」（第18原則、項目(d)）を求めている。 日本の予防接種 定期接種 予防接種法に基づいて接種される。対象年齢の接種費用には、自治体による公費助成が行われ、A類疾病については地方公共団体の多くで無償とされる(行政措置予防接種, 有償とする地方公共団体も存在)。予防接種により健康被害が発生した場合は、予防接種法第11条による救済制度がある[14]。 臨時接種 予防接種法に基づいて接種される。まん延予防上緊急の必要があると認めるとき、都道府県知事は市町村長に行うよう指示することができる。 対象年齢の接種費用には自治体による公費助成が行われ、A類疾病については原則無償とされる。予防接種により健康被害が発生した場合は、予防接種法第11条による救済制度がある。[14] 任意接種 予防接種法に定めがなく、被接種者（又はその親権者等）の自由意思による接種。 接種費用は、全額自己負担となる。予防接種により健康被害が発生した場合は、医薬品副作用被害救済制度が適用される。 流行性耳下腺炎（おたふくかぜ）、A型肝炎、成人用肺炎球菌、狂犬病、ワイル病秋やみ等の他、定期接種の対象年齢層以外に対するA類疾病/B類疾病も任意接種となる。 予防接種の注意事項 予防接種実施規則によると、明らかな発熱を呈している者、重篤な急性疾患にかかっていることが明らかな者、当該疾病に係る予防接種の接種液の成分によるアレルギーまたはアナフィラキシーが検査で明らかになっている者は不適当と判断され接種ができない。妊娠している者に関しては、急性灰白髄炎、麻疹及び風疹にかかわる予防接種はできないことになっている。 また、心臓血管系疾患、腎臓疾患、肝臓疾患、血液疾患及び発育障害等の基礎疾患を有することが明らかな者、前回の予防接種で2日以内に発熱のみられた者、又は全身性発疹等のアレルギーを疑う症状を呈したことがある者、過去にけいれんの既往がある者、過去に免疫不全の診断がなされている者、接種しようとする接種液の成分に対してアレルギーを呈する恐れのある者等は医師の判断に基づき注意して接種することが義務付けられる。 予防接種健康被害救済制度 予防接種の副反応による健康被害は、極めて稀ではあるが、発生がみられる。予防接種と健康被害との因果関係が認定された場合、接種に係る過失の有無にかかわらず、速やかに救済するための制度[15]。 予防接種法に基づく予防接種（＝定期</b>接種）を受けて健康被害が生じ、その健康被害が接種を受けたことによるものであると厚生労働大臣が認定した場合 市町村により給付が行われる。 厚生労働大臣の認定には、第三者により構成される疾病・障害認定審査会により、因果関係に係る審査が行われる。 医療機関での治療を受けた場合、医療費の自己負担分と、医療を受けるために要した諸費用を支給。 障害が残った場合、障害児童養育年金または障害年金を支給。 亡くなった場合、葬祭料および死亡一時金約4,300万円等（インフルエンザワクチンの場合遺族一時金約700万円、遺族年金約240万円(最長10年)）支給。 救済給付に係る費用負担は国1/2、都道府県1/4、市町村1/4。 なお、任意</b>の予防接種による健康被害は、他の医薬品同様、医薬品副作用被害救済制度が適応される。予防接種法ではなく、独立行政法人医薬品医療機器総合機構法が根拠となる。 厚生労働省が設置し、外部有識者で構成される薬事・食品衛生審議会における審議を経て決定される。 独立行政法人医薬品医療機器総合機構（PMDA）により給付が行われる。 入院での治療を受けた場合、医療費の自己負担分と、医療手当を支給。障害が残った場合、亡くなった場合も支給。 給付額は種類ごとに定められており、請求期限もある。 救済給付に係る費用負担は許可医薬品製造販売業者等からの拠出金。PMDAの事務費の1/2相当額は、国からの補助金。 予防接種禍と法律（谷間の問題） 予防接種によって生命・身体に重大な損害が与えられた被害者を救済するための法律構成が憲法上問題となっている。17条説、29条3項類推解釈説、29条3項勿論解釈説、25条説、13条説等が主張されている。 推奨される接種順序 国立感染症研究所、VPDを知って、NPO法人子どもを守ろうの会、日本プライマリ・ケア連合学会、公益社団法人日本小児科学会から、予防接種スケジュールが発表されている。 国立感染症研究所感染症情報センター編 NPO法人VPDを知って、子どもを守ろうの会編 日本プライマリ・ケア連合学会 公益社団法人日本小児科学会 また、NPO法人子どもを守ろうの会では、iPhone・Androidスマートフォン用の予防接種スケジューラアプリを無料提供している。 NPO法人VPDを知って、子どもを守ろうの会提供 同時接種 2種類以上の予防接種を1度の通院で同時に、同一の接種対象者に対して行う「同時接種」は、かつては良くないものと認識されていて、厚生労働省は2018年現在も「医師が特に必要と認めた場合に行うことができること」[16][17]としているが、2011年、日本小児科学会は「ワクチンの同時接種は、日本の子どもたちをワクチンで予防できる病気から守るために必要な医療行為であると考える。」とする提言を出していて[17]、近年では、同時接種を行う医師も増えてきた[18]。 組み合わせや本数に制限は無く、 定期接種のワクチンと任意接種のワクチン 不活化ワクチンと生ワクチン 生ワクチンと生ワクチン 注射と飲むタイプのワクチン の全ての組み合わせで、安全に同時接種ができる[19]。一部の自治体や医師は、接種方法の異なるBCGに限って、他のワクチンとの同時接種は行わず単独接種で実施している[20][21]。 混合ワクチンは、数種類のワクチンがはじめから1本の注射液に含まれているものなので、広義の同時接種ともいえる[19]。 イタリアの予防接種 イタリアでは2017年より、義務教育を受ける前（6歳まで）にポリオ、ジフテリア、破傷風、B型肝炎、インフルエンザ、B型髄膜炎、C型髄膜炎、麻疹、風疹、流行性耳下腺炎、百日ぜき、水疱瘡の予防接種が義務付けられることとなった[22]。 動物に対する予防接種 動物から人に伝染する動物由来感染症（ズーノーシス：人獣共通感染症にも含まれる）や人から動物に伝染する人獣共通感染症を予防する目的で行う予防接種がある。野生動物の保護や産業に有用な家畜、ペットの伝染病の蔓延を予防するための予防接種もある。 農林水産省動物医薬品検査所・動物用医薬品データベース[23]で「ワクチン」を検索すると、2014年12月時点で201件登録されている。しかし、家畜伝染病予防法は「家畜の伝染性疾病（伝染病）の発生の予防、及びまん延の防止について定めた法律」であり、伝染病が発生した場合患畜などのと殺処分や消毒についての規定はあるが、予防接種に関する規定は無い。「都道府県知事は、家畜伝染病のまん延を防止するため必要があるときは、家畜防疫員に、農林水産省令で定める方法により家畜の検査、注射、薬浴又は投薬を行わせることができる（家畜伝染病予防法第31条）」に基づき、都道府県ごとに予防接種等の対応は異なる[24]。 一方、狂犬病予防法に規定されているため、イヌの所有者は、飼い犬に対する狂犬病ワクチンの予防注射を、毎年1回必ず受けさせなければならない（狂犬病予防法第5条）。 脚注 関連文献 Text "和書" ignored (help); Check date values in: |date= (help) 関連項目 接種 予防接種法 公衆衛生 感染症 伝染病 感染症学 外部リンク ,

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E4%BA%88%E9%98%B2%E6%8E%A5%E7%A8%AE

Jina wa mji wa Belgrad linatokana na nini?

Orodha ya miji ya Serbia

swahili

Hii ni orodha ya miji ya Serbia yenye angalau idada ya wakazi 100,000. Orodha Marejeo ! Serbia

https://sw.wikipedia.org/wiki/Orodha%20ya%20miji%20ya%20Serbia

Milloin pokemon sarja julkaistiin ensimmäisen kerran?

Pokémon (anime)

finnish

Pokémon on yksi maailman suosituimmista animesarjoista. Siinä kuvataan nuoren Pokémon-kouluttajan Ash Ketchumin matkaa Pokémon-mestariksi. Ensimmäinen jakso esitettiin 1. huhtikuuta 1997. Pokémon-televisiosarjasta näytetään sekä Japanissa että Yhdysvalloissa maaliskuusta 2018 lähtien 21. tuotantokausi, kun taas Suomessa on Pokémon TV:n kautta on katsottavissa 20. kausi. Kaikkia tuotantokausien 3–6 jaksoja ei Suomessa näytetty ja lisäksi toista tuotantokautta (The Adventures in the Orange Islands) ei lainkaan esitetty Suomessa. IGN-sivuston laatiman sadan parhaan piirrossarjan listalla Pokémon on sijalla 70.[1] Pokémon on myöskin sarjana melko pitkäaikainen ja sitä onkin ilmestynyt jo yli 1 000 jaksoa. Sarjan 1000. jakso kaikki vain Japanissa näytetyt erikoisjaksotkin mukaan lukien julkaistiin 11. marraskuuta 2017. Henkilöt Sarjan päähenkilöitä ovat Ash Ketchum ja Pikachu, jotka esiintyvät jokaisella tuotantokaudella. Muita tärkeitä hahmoja ovat Misty, Brock, Tracey, May, Max, Dawn, Iris, Cilan, Serena, Clemont, Bonnie, Lana, Kiawe, Lillie, Sophocles ja Mallow sekä Jessie, James ja Meowth (Rakettiryhmä). Pokémonin 20. tuotantokaudesta alkaneessa Sun & Moon -sarjassa Ash lähtee Kalosista Havaijia muistuttavalle Alola-alueelle, mutta hänen tavoitteenaan onkin perinteisen Pokémon-mestaruuden tavoittelemisen sijaan valmistua paikallisesta Pokémon-koulusta.[2] Tuotantokaudet Suomessa Pokémonia näytti pitkään vain MTV3, mutta nykyään jaksoja tulee myös maksulliselta Juniori-kanavalta ja Disney XD -kanavalta. Jaksoja voi lisäksi katsoa nykyään myös Pokémon TV:stä, jonne julkaistaan myös 20. tuotantokauden jaksoja. Sarjan suomenkielisestä jälkiäänityksestä vastasi seitsemän ensimmäisen kauden ajan Oy PVP Voice Ab (Pauli Virta Productions), joka äänitti kaudet 1–4 sekä neljä ensimmäistä elokuvaa Helsingin Pitäjänmäessä ja kaudet 5–7 nykyisin Salon kaupunkiin kuuluvassa Kiskon kunnassa. Dubberman äänitti sarjaa 8. kaudella, sen jälkeen yhdeksännellä kaudella dubbaajaksi vaihtui nykyinen SDI Media. 11. tuotantokausi näytettiin MTV:n Katsomo-palvelussa ilmaiseksi kesän 2010 aikana ja voi tulla MTV Junioriin ensimmäisen ja kolmannen tuotantokausien jälkeen. 12. tuotantokausi alkoi syksyllä 2010. Poikkeuksellisesti vuoden 2011 pitkänäperjantaina 22. huhtikuuta ja toisena pääsiäispäivänä 25. huhtikuuta näytettiin MTV3:lla 14. tuotantokauden kaksi ensimmäistä jaksoa. 4. toukokuuta 2014 näytettiin MTV3:lla 17. tuotantokauden ensimmäinen jakso. 26. elokuuta 2017 julkaistiin Pokémon TV-sivustolla 20. tuotantokauden ensimmäinen jakso. Jaksojen numerointi artikkeleissa on alkuperäisen japanilaisen esitysjärjestyksen mukainen, paitsi kahta Indigo League -kauden erikoisjaksoa, XYZ-kauden yhtä erikoisjaksoa sekä kokonaan hyllytettyjä jaksoja ei ole numeroitu. Kunkin sarjan alkaessa numerointi alkaa alusta. Alkuperäinen sarja Indigo League The Adventures in the Orange Islands The Johto Journeys Johto League Champions Master Quest Advanced Generation -sarja Advanced Advanced Challenge Advanced Battle Battle Frontier Diamond & Pearl -sarja Diamond and Pearl Battle Dimension Galactic Battles Sinnoh League Victors Black & White/Best Wishes! -sarja Black and White Kilpailevat kohtalot (Rival Destinies) [3] Seikkailut Unovassa/Seikkailut Unovassa ja kauempana (Adventures in Unova/Adventures in Unova and Beyond) [4][5] XY-sarja XY [6] Kalos-seikkailu (Kalos Quest)[7] XYZ Sun & Moon -sarja Sun & Moon Ultraseikkailuja (Ultra Adventures)[8] Elokuvat Kolme ensimmäistä elokuvaa tuli Suomeen elokuvateatterilevityksenä. Osa elokuvista on julkaistu suoraan DVD:llä. Pokémon – Mewtwon vastaisku (1998/Suomi 2000) Pokémon 2: Yhden voimalla (1999/Suomi 2000) Pokémon 3: Unownien loitsu (2000/Suomi 2001) Pokémon: Mewtwon paluu (elokuvan pituinen erikoisjakso) (2000/Suomi 2002) Pokémon 4Ever (2001/Suomi 2004) The Legend of Thunder! (elokuvan pituinen erikoisjakso, 2001/ei julkaistu Suomessa) Pokémon Heroes: Latios & Latias (2002/Suomi 2006) Pokémon – Jirachi, Toiveentäyttäjä (2003/Suomi 2007) Pokémon – Salaperäinen Deoxys (2004/Suomi 2007) Pokémon: Lucario and the Mystery of Mew (2005/ei julkaistu Suomessa) Pokémon: Mirage-Pokémonien herra (elokuvan pituinen erikoisjakso, 2006/Suomi 7. joulukuuta 2007, MTV3) Pokémon Ranger and the Temple of the Sea (2006/ei julkaistu Suomessa) Pokémon: Darkrai nousee (2007/Suomi 2008, TV-ensi-ilta MTV3:lla 28. joulukuuta) Pokémon: Giratina ja taivassoturi (2008/Suomi 2009, TV-ensi-ilta Jetixillä 9. toukokuuta) Pokémon: Arceus ja elämän jalokivi (2009/Suomi 2010, TV-ensi-ilta Disney XD:llä 26. kesäkuuta) Pokémon: Zoroark – Illuusioiden mestari (2010/Suomi 2011, TV-ensi-ilta MTV3:lla 24. joulukuuta) Pokémon-elokuva Valkoinen: Victini ja Zekrom / Pokémon-elokuva Musta: Victini ja Reshiram (2011/Suomi 2012, kyseessä kaksi eri versiota samasta elokuvasta.) Pokémon-elokuva: Kyurem vs. Oikeuden Miekka (2012/Suomi 2013) Pokémon-elokuva: Genesect ja legenda herää (2013/Suomi 2014) Pokémon-elokuva: Diancie ja tuhon kotelo (2014/Suomi 2016)[9] Pokémon-elokuva: Hoopa ja legendojen kamppailu (2015/Suomi 2016) Pokémon-elokuva: Volcanion ja mekaaninen ihme (2016/Suomi 2018) Pokémon-elokuva: Valitsen sinut! (2017/Suomi 2017) Pokémon-elokuva: The Power of Us (2018) Pokémon-elokuva: Mewtwo Strikes Back Evolution (2019)[10] Lähteet Viitteet Luokka:Pokémon Luokka:Animesarjat Luokka:Nintendon videopeleihin perustuvat animaatiosarjat Luokka:1990-luvun anime ja manga Luokka:Seikkailuanime ja -manga Luokka:Toiminta-anime ja -manga Luokka:Science fiction -anime ja -manga Luokka:Fantasia-anime ja -manga Luokka:Seulonnan keskeiset artikkelit

https://fi.wikipedia.org/wiki/Pok%C3%A9mon%20%28anime%29

제 1차 아편전쟁은 언제 일었났나요?

청일 전쟁

korean

청일 전쟁(淸日戰爭)은 청나라와 일본 제국이 조선의 지배권을 놓고 1894년 7월 25일부터 1895년 4월까지 벌인 전쟁이다. 중국에서는 갑오년에 일어났다고 하여 갑오전쟁(simplified Chinese:甲午战争; traditional Chinese:甲午戰爭; pinyin:Jiǎwǔ Zhànzhēng), 일본에서는 일청전쟁(), 서양에서는 제1차 중일 전쟁(First Sino-Japanese War)이라고도 부른다. 배경 18세기 서양 열강들은 산업혁명으로 원료 공급, 상품 시장 개척, 자본 투자를 위해 해외로 진출하여 식민지를 획득하기 시작하였다. 산업 혁명의 선두 주자이자, 세계 최대의 해운국인 영국은 인도, 홍콩을, 영국의 라이벌 프랑스는 베트남, 알제리, 모로코를, 동유럽의 강대국 러시아는 폴란드와 시베리아를 각각 획득했다. 독일은 통일 이후에 탕가를 획득하고, 미국은 남북전쟁 이후에 서부 개척을 추진하였다. 이러한 열강의 진출은 동아시아에까지 미쳐 청나라와 일본을 압박하기 시작하였다. 청조는 영국과의 아편 전쟁에서 패배하여 난징조약을 체결하여 문호를 개방하였으며, 1860년에는 영불 연합군에 베이징이 함락당하기도 하였다. 태평천국운동을 진압한 이후 양무운동을 전개하여, 서양의 신식 문물과 무기를 받아들였다. 그러나 양무운동은 보수파의 반발과 서양의 겉모습을 모방하는데 그쳐 큰 성과를 거두지 못하였다. 한편, 일본의 도쿠가와 막부는 미국의 포함외교에 굴복하여 천황의 칙허를 받지않고 가나가와 조약을 체결하여, 전국각지에서 존왕양이운동이 일어났으며, 급기야, 막부타도론이 대두되어 사쓰마번과 조슈번의 동맹군이 막부를 타도하여 메이지천황을 옹립하면서 유신정부를 수립하였다. 일본인들은 봉건적인 후진 사회에서 근대 산업 국가로 변모하는 것을 목격하였다. 이에 각국에 대표단과 학생들을 파견하여 서양의 예술과 과학을 배우고 모방하려 하였다. 또한, 일본은 급속한 근대화를 통한 무사층의 불만을 돌리기위해 대외진출을 모색하여 타이완에 출병하고, 오키나와를 병합하였으며, 정한론을 통해 조선 침략의 야욕을 드러내었다. 당시의 조선은 쇄국 상태로, 주변의 사회 정세에 대해서 자세하지 않아서, 일본에서 일어난 개혁의 의도에도 관심을 두지 않았다. 정치의 실권을 취하고 있던 흥선대원군은 전통적으로 유지되어오던 청나라와의 외교관계를 제외한 모든 서양·일본과의 통상수교를 거부하였고, 결국 통상수교는 전혀 진행되지 않았다. 조선에서의 충돌 신흥 제국주의 국가로서, 일본은 그 관심을 조선에 돌렸다. 일본은 아편전쟁 이후 청나라의 약체화를 목격하고, 만주를 비롯한 대륙침략의 전진기지로, 또한 러시아의 남하를 대응하기 위해 조선을 병합, 식민지화하려고 하였다. 사이고다카모리를 중심으로 강경파는 정한론을 주장하였으나, 이토히로부미를 중심으로 주류의 반대로 좌절되었으며, 조선에 대해 포함외교를 통한 통상요구로 방향을 전환하였다. 일본은 과거 미국이 자기에게 했던 방식을 모방하여 운요호 사건을 구실로 조선에 통상을 요구하였으며, 1876년 2월 27일(음력 2월 3일) 강화도 조약을 체결하였으며, 조선에 부산, 원산, 인천 3개항구를 개항시키며 경제침략의 발판을 마련하였다. 1882년 임오군란으로 대원군이 재집권하자, 청나라가 개입하여 대원군을 납치하고 난을 진압한 후 종주권을 구실로 조선의 내정에 간섭하였다. 이후, 조선에서는 대청관계와 개화정책의 노선을 둘러싸고, 기성관료를 중심으로 청나라에 대한 사대를 받아들이고, 양무운동을 모델로 점진적 개혁을 추구하려는 동도서기파와 소장관료층을 중심으로 청나라에 대한 사대를 거부하고, 메이지유신을 모델로 급진적 개혁을 추구하려는 변법개화파간 정치투쟁이 발발하였다. 변법개화파가 일본 공사관과 내통하여 1884년 갑신정변을 일으켜 정권을 잡았으나, 3일만에 청나라 군사고문 원세개의 개입으로 반란은 진압되었다. 그 과정에서 청나라와 일본 군대 사이에 전투가 발생하였고, 패배한 변법개화파 인사들은 일본으로 망명하였다. 영국의 중재로 청나라와 일본은 사태를 수습하기 위해 이듬해 1885년 톈진 조약을 체결하였다. 전쟁 초기 1894년, 갑신정변을 주도한 친일 개혁세력인 김옥균이 홍종우에게 상하이에서 암살당하였다. 일본은 그 유해를 일본으로 가져가려고 했으나 청나라가 이를 막고 청나라의 전함에 실려 조선으로 보냈고, 조선에서 그는 다시 능지처참당하였다. 일본 정부는 이를 직접적인 모욕으로 받아들였다. 이러한 상황은 1894년 동학농민운동의 봉기에 조선 정부가 청나라 정부에 지원병을 요청하였을 때에 더욱 심해졌다. 청나라는 톈진 조약에 따라 파병 사실을 일본 정부에 알렸고, 엽지초 휘하 2,800명의 병력을 보냈다. 일본은 일본 내부의 정치적인 문제의 해결을 위해 원정군인 오시마 요시마사 휘하의 병력 8,000명을 조선으로 보냈다. 이들은 조선의 항의에도 1894년 6월 9일 이후 인천에 상륙, 7월 23일 고종 임금이 거하는 경복궁을 점령하였고, 흥선대원군을 내세워 군국기무처를 설치하고 조선의 내각을 김홍집, 박정양, 민영달 등의 친일 인사로 교체하여 갑오경장을 실시하였다. 일본은 더 많은 병력을 조선에 파견하였다. 그러나 일본과의 국교가 단절된 청나라는 조선의 새 정부를 인정하지 않았고, 양국간의 분쟁이 시작되었다. 발생 과정 1894년 6월 1일, 동학농민군이 전주성을 점령하였다. 조선 정부는 청나라 조정에 반란군의 진압을 요청하였다. 6월 6일, 청나라 조정은 톈진조약에 따라 일본 정부에 파병을 알렸다. 약 2,460여 명의 청나라 군대가 당일 보내졌다. 6월 8일, 조선과 청나라는 항의하였으나, 제물포에 약 4,500명의 일본 군대가 상륙하였다. 6월 11일, 전주성에서 정부군과 농민군사이에 화의가 성립되어, 동학농민운동 1차봉기 기간이 종료되었다. 조선정부는 청나라와 일본에 철병을 요구하였다. 6월 13일, 일본의 외무대신 무쓰 무네미쓰는 이 기회를 청나라의 영향력을 제거할 기회로 판단하였고, 조선에서의 일본군의 지휘를 담당한 오토리 게이스케 공사에 가능하면 오랫동안 조선에 남을 것을 전달하였다. 6월 22일, 일본으로부터의 추가 병력이 조선에 도착하였다. 7월 3일, 오토리 게이스케 공사가 철병요구를 거부하고, 도리어 조선정부에 내정개혁안을 제시하였다. 7월 7일, 청나라 주재 영국 대사에 의해 청나라와 일본 간의 중재가 있었으나 결렬되었다. 7월 19일, 일본 해군의 거의 모든 선박으로 구성된 일본의 연합함대가 전쟁에 대비하여 구성되었다. 7월 23일, 일본군이 한양에 진입, 경복궁을 점령하여 새로운 친일 내각을 구성하였다. 새 내각은 청나라와의 모든 조약을 파기하고 일본군에 청나라 북양군을 조선에서 몰아내도록 허가하였다.[1] 진행 1894년 7월, 조선 내의 청나라 군대는 약 3,000 ~ 3,500명 정도였으며, 아산만을 통해서만 병력을 보충할 수 있었다. 일본의 목표는 우선 아산의 청국군을 봉쇄하고 일본 육군으로 포위하는 것이었다. 풍도 해전 1894년 7월 25일, 아산 근해를 순찰하던 순양함 요시노, 나니와, 아키쓰시마로 구성된 일본 제1유격대가 청나라 순양함 제원(済遠)과 군함 광을(広乙)과 마주쳤다. 이들은 아산으로 물자를 나르는 또 다른 청나라의 군함 조강(操江)호와 만나기 위해 아산을 떠나 있었다. 1시간의 전투 끝에, 광을호는 화약고가 폭발하여 암초에 좌초되고 제원호는 탈출하였다. 청나라에는 런던의 인도차이나 증기 선박회사(Indochina Steam Navigation Company) 소유의 2,134톤급 영국 상선 가오슝(高陞)호가 있었는데, 이 배는 청나라가 군대를 조선으로 수송하기 위해 대여한 것으로, 골즈워디(T. R. Galsworthy) 선장과 64명의 승무원으로 운영되고 있었다. 이 가오슝호는 1,200명의 군사와 보급품과 장비가 적재되어 있었으며, 조강호와 함께 조선으로 향하고 있었다. 청나라의 고문인 독일의 포병장교 하네켄 소령(Major von Hanneken)도 승선하고 있었고, 7월 25일에 도착할 예정이었다. 도고 헤이하치로 선장이 지휘한 방호순양함 나니와가 두 배를 가로막았다. 군함은 결국 포획되었고, 일본은 가오슝호에 나니와호를 따를 것과 승선한 유럽인들은 나니와로 옮겨탈 것을 요구하였다. 어쨌거나, 승선한 1,200명의 중국인들은 다시 돌아갈 것을 원했고, 영국 선장과 선원들의 생명을 위협하였다. 4시간의 협상 끝에, 도고 선장은 사격할 것을 명하였다. 유럽인들은 바다에 뛰어들었고, 중국인들은 이들을 사격했으며, 일본군은 승무원들을 구조하였다. 가오슝호의 침몰은 일본과 영국 간의 외교적 분쟁을 일으켰으나, 폭동에 대한 국제법으로 처리되었다. 성환과 평양 전투 친일 내각으로부터 청나라 군대를 몰아낼 권한을 부여받은 오시마 요시마사는 약 4,000명의 일본 여단을 이끌고 한양에서 아산만까지 이동하여 아산과 성환(현재의 천안시 서북구 성환읍)에 주둔한 3,500명의 청나라 군대와 대치하였다. 1894년 7월 28일, 양측 군대는 아산 외곽에서 다음날 아침까지 전투를 벌였다. 청나라 군대는 점차로 병력을 잃어 평양으로 후퇴하였다. 청나라 군대의 사상자는 500명에 달하였으나, 일본군 측은 82명에 불과했다. 8월 1일에는 공식적으로 청나라와 일본간에 전쟁이 선포되었다. 8월 4일 이전에 조선에 남은 청나라의 병력들은 평양으로 철수하였고, 청나라로부터 파견된 병력과 합류하였다. 13,000 ~ 15,000명의 수비군은 일본군을 저지할 것을 기대하면서 대대적으로 전투에 대비하였다. 9월 15일, 일본군은 여러 경로로 평양에 모여들었다. 일본군은 평양을 습격하여 청나라 군대를 항복시켰다. 어쨌든, 폭우와 어둠을 이용하여 잔존 병력은 평양을 빠져나와 의주로 향했다. 청나라 군대는 사망자 2,000명에 부상자가 4,000명에 달했으며, 일본군은 5 ~ 600명의 사상자가 발생했다. 일본군은 9월 16일 아침, 평양에 입성하였다. 평양 전투 이후로 일본은 조선의 내정을 간섭하였고, 조선의 물자와 노동력이 일본군에 제공되었다. 이로부터 농민 봉기가 발생하였다. 황해 해전 압록강 전투 또는 황해 해전은 청일 전쟁에서 가장 규모가 큰 해전으로, 1894년 9월 17일 청나라의 북양함대가 일본의 함대와 압록강 하구에서 맞서 싸웠으며, 청나라측은 화력이 우위에 있었음에도 선원들의 경험과 기동력의 열세로 참가한 10대의 군함 중 5척이 침몰, 3척이 파손되었으며, 850명이 사망하고 500명이 부상하였다. 반면, 일본군은 4척 파손에 사망자 90명, 부상은 200명이었다. 이로써 일본군은 제해권을 확보했으며, 4,500명의 청나라 군대가 압록강 부근에 상륙하였다. 북양함대는 여순항으로 피신하였다. 압록강 전투 평양에서의 격퇴로 청나라 군대는 조선의 북부를 떠나 압록강가의 요새에 방어태세를 갖추었다. 일본군은 병력을 보충한 후 1894년 10월 10일 빠른 속도로 만주로 진격했다. 10월 24일 밤, 일본군은 몰래 압록강을 건너 부교를 띄웠다. 다음날 오후에는 단둥 동쪽 호산의 주둔기지를 공격하였다. 오후 10시 30분, 청나라 군대는 방어 위치를 버리고 다음날까지 단둥으로 후퇴하였다. 야마가타 장군이 지휘하는 제1군(3,5사단으로 구성)은 단둥을 향해 북쪽으로 진격하여 사망 4명, 부상 14명의 희생만으로 중국 영토에 발판을 마련하게 되었다. 가쓰라 다로의 3사단은 서쪽으로 도주하는 청국군을 쫓아 요동 반도의 도시들을 점령하였다. 오오야마 이와오가 이끄는 일본 육군 2사단은 요동반도 남쪽 해안에 상륙하여 도시들을 점령하였고, 여순항은 일본군에 포위되었다. 여순 함락 1894년 11월 21일까지, 일본군은 여순항을 점령하였다. 일본군은 여순에 거주했던 수천 또는 2만 명의 시민들을 학살하였는데, 이를 ‘여순 대학살’이라 한다. 1894년 12월 10일까지 요동의 건양이 일본군 1사단에 점령되었다. 우금치 전투 동학의병은 전봉준의 남접과 손병희의 북접이 연합하여 수만의 병력이 되었다. 이들은 1894년 10월, 관군이 지키던 공주 감영을 점령하기도 하였으나 곧 조선 관군과 일본군에 패하였고, 11월의 우금치 전투에서는 1만여 명 중 500명만 살아남는 등 크게 패하였다. 12월 말에는 전봉준을 비롯한 동학 지도자들이 체포되었다. 웨이하이 요새 함락 북양함대는 여순항을 거쳐 웨이하이 요새로 피신하였으나, 일본 육군의 공격을 받게 되었다. 웨이하이의 전투는 육군과 해군이 동원되어 1895년 1월 20일 부터 2월 12일까지 23일간 진행되었고, 웨이하이 요새는 일본군에 함락되었다. 일본군은 남쪽과 북쪽으로 진격하여, 1895년 3월에는 북경이 바라보이는 곳에 진지를 구축하였다. 3월 5일에는 잉커우 외곽에서 전투가 벌어졌다. 동중국해 점령 1895년 3월 26일, 일본군은 타이완 부근의 펑후 제도를 희생자 없이 점령하였고, 같은 해 3월 29일 가바야마 스케노리 지휘하에 타이완에 상륙, 점령하였다. 이에 따라 동중국해는 사실상 일본의 영역처럼 변하였다. 전쟁 종료 및 영향 청나라의 요청으로 1895년 4월 17일 청나라와 일본 사이에 시모노세키 조약이 체결되었다. 이로 인하여 청나라는 조선이 완전한 자주독립국임을 확인하여 조선에 있어서의 일본의 국제적 위치를 확립시켜 주었고, 배상금 2억 냥(兩)을 일본에 지불하였으며, 랴오둥 반도·타이완, 펑후 제도 등을 할양하였으며, 통상상의 특권을 부여하였다. 그 결과 청나라는 무력함이 드러나 세계 열강국에 의한 청나라 분할 경쟁이 더욱 노골화되었고, 일본은 더욱 적극적으로 조선 침략의 야욕을 표시하여 필연적으로 러시아 세력과 충돌을 일으키게 되었다. 그러나 이후 요동반도는 러시아·프랑스·독일의 삼국 간섭으로 반환되었다. 조선의 명성황후는 이 같은 러시아의 힘을 빌려 일본 세력을 몰아내고자 하였다. 일본은 이에 큰 위협을 느꼈고, 1895년 음력 8월 20일(양력 10월 8일)에는 일본 공사 미우라가 지휘하는 일본군의 2개 대대가 명성황후의 침소인 건청궁에 난입하여, 명성황후를 시해하고 고종에게 왕비의 폐출 조서에 서명을 강요하며 위협하였다. 그러나 고종이 그것을 거부하자 세자(순종)에 칼을 대는 만행을 저질렀다. 일본은 조선을 압박하여 을미개혁을 실행하였으나, 민중들의 반발로 무산되었다. 1896년 2월, 고종이 러시아 공사관으로 이동한 아관파천을 감행하여 조선 내에서 일본의 세력은 감소하였다. 이듬해 고종은 덕수궁으로 환궁하여 대한제국을 선포하기에 이른다. 한편, 동아시아에 대한 주도권은 중국으로부터 일본으로 옮겨졌으며, 청나라 조정과 중국 중심의 중화사상에 치명타를 주었다. 이러한 경향이 이후 신해혁명으로 이어졌다. 이후 일본제국은 러시아제국과의 치열한 대립을 펼친다. 또한, 청일전쟁이 일어나자 일본의 사상가인 후쿠자와 유키치는 출정한 일본군 병사들을 상대로 이대로 곧장 중국으로 쳐들어가 성경과 길림과 흑룡강 3성을 점령하여 일본의 수중에 넣고, 북경까지 진공하여 보물과 고서적 같은 귀한 재보들을 약탈하라는 내용을 담은 글을 연일 신문에 발표하기도 했다.[2] 같이 보기 동학농민운동 러일 전쟁 중일 전쟁 타이완 민주국 시모노세키 조약 이홍장 황화론 각주 외부 링크 분류:1894년 분류:1894년 분쟁 분류:1895년 분쟁 분류:메이지 시대 분류:조선의 전쟁 분류:일본의 전쟁 분류:청나라의 전쟁 분류:일본-중국 관계 분류:일본-조선 관계 분류:조선-청나라 관계 분류:만주의 역사 분류:1894년 중국 분류:1895년 중국 분류:1894년 일본 분류:1895년 일본 분류:1894년 한국 분류:1895년 한국

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%B2%AD%EC%9D%BC%20%EC%A0%84%EC%9F%81

সত্যেন্দ্রনাথ ঠাকুর মোট কতগুলি কাব্যগ্রন্থ রচনা করেছিলেন ?

রবীন্দ্রনাথ ঠাকুরের সৃষ্টিকর্ম

bengali

রবীন্দ্রনাথ ঠাকুরের সৃষ্টিকর্ম তাঁর রচিত কাব্য, উপন্যাস, ছোটোগল্প, নাট্যসাহিত্য, প্রবন্ধ, চিত্রকলা ও সঙ্গীতের মধ্যে ছড়িয়ে আছে। উপন্যাস রবীন্দ্রনাথ ঠাকুরের উপন্যাস বাংলা ভাষায় তাঁর অন্যতম জনপ্রিয় সাহিত্যকর্ম। ১৮৮৩ থেকে ১৯৩৪ সালের মধ্যে রবীন্দ্রনাথ মোট তেরোটি উপন্যাস রচনা করেছিলেন। এগুলির মধ্যে উল্লেখযোগ্য হল: চোখের বালি, গোরা, ঘরে বাইরে, চতুরঙ্গ, শেষের কবিতা, চার অধ্যায় ইত্যাদি। ঘরে বাইরে উপন্যাসে বিংশ শতাব্দীর প্রথমার্ধে ভারতীয় জনমানসে জাতীয়তাবাদের উত্থানের দিকটি আলোচিত হয়েছে। এই উপন্যাসে ধর্ম ও জাতীয়তাবাদের সংমিশ্রণের বিপদ ও তার প্রতি রবীন্দ্রনাথের বিতৃষ্ণা ব্যক্ত হয়েছে। অন্যদিকে গোরা উপন্যাসের বিষয়বস্তুও কতকটা একই; তবে এই উপন্যাসে ভারতীয়ত্বের স্বরূপ সন্ধানেও ব্রতী হন কবি। ঘরে বাইরে উপন্যাসে আত্ম-পরিচিতি, ব্যক্তিস্বাধীনতা ও ধর্মবিশ্বাসের মতো বিষয়গুলি এক পারিবারিক উপাখ্যান ও ত্রিকোণ প্রেমের সম্পর্কের আধারে আলোচিত হয়। শেষের কবিতা একটি কাব্যিক উপন্যাস। সাহিত্যতত্ত্ববিদ সুকুমার সেন সংস্কৃত সাহিত্যের গদ্যপদ্যমিশ্রিত চম্পূ রচনাশৈলীর সঙ্গে এই উপন্যাসের তুলনা করেছেন। এই উপন্যাস রবীন্দ্রনাথের এক শ্লেষাত্মক উপন্যাস। এখানে দেখা যায়, নায়ক অমিত রায় রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর নামে এক বৃদ্ধ, সেকেলে ও অতি-নন্দিত কবির কাব্যদর্শনটিকে আক্রমণ করছেন। রবীন্দ্রনাথের উপন্যাসগুলি বাঙালি পাঠকসমাজে জনপ্রিয়তা পেলেও বহির্বঙ্গে এগুলি খুব একটা পরিচিতি পায়নি। পরবর্তীকালে সত্যজিৎ রায় ঘরে বাইরে চলচ্চিত্রায়ণের মাধ্যমে উপন্যাসটিকে পাশ্চাত্য বিদ্বজ্জন সমাজে তুলে ধরেন। রবীন্দ্র-উপন্যাসের আরও দুটি বহু-প্রশংসিত চলচ্চিত্রায়ণ হল ঋতুপর্ণ ঘোষ পরিচালিত চোখের বালি ও সুমন মুখোপাধ্যায় পরিচালিত চতুরঙ্গ। কবিতা রবীন্দ্রনাথের কাব্য বহুবর্ণময়। তাঁর কাব্য কখনও রক্ষণশীল ধ্রুপদি শৈলীতে, কখনও হাস্যোজ্জ্বল লঘুতায়, কখনও বা দার্শনিক গাম্ভীরে, আবার কখনও বা আনন্দের উচ্ছ্বাসে মুখরিত। এই কাব্যগুলির উৎস পঞ্চদশ ও ষোড়শ শতকে রচিত বৈষ্ণব কবিদের পদাবলি সাহিত্য। রবীন্দ্রনাথের কাব্যে গভীর প্রভাব বিস্তার করেন উপনিষদ রচয়িতা ঋষিকবিগণ। এঁদের মধ্যে সর্বাপেক্ষা উল্লেখযোগ্য হলেন ব্যাস। এছাড়াও অতিন্দ্রীয়বাদী সুফি সন্ত কবীর ও ভক্তিবাদী কবি রামপ্রসাদের প্রভাবও তাঁর কাব্যে লক্ষিত হয়।[1] তবে রবীন্দ্রনাথের কবিতা সৃষ্টিশীলতা ও সৌকর্যের সর্বোচ্চ চূড়ায় উপনীত হয়, গ্রামীণ বাংলার লোকসঙ্গীতের সঙ্গে তাঁর পরিচিতি লাভের পরই। এই সময় লালন শাহ সহ বাংলার বিশিষ্ট বাউল সংগীতস্রষ্টাদের সান্নিধ্যে আসেন কবি।[2][3] বাউল সংগীতকে পুনরাবিষ্কার করে জনপ্রিয় করে তুলতে রবীন্দ্রনাথ বিশেষ ভূমিকা নেন। এই সব বাউল গান উনিশ শতকের কর্তাভজাদের গানের মতো অন্তর্নিহিত দৈবসত্ত্বার অনুসন্ধান ও ধর্মীয় ও সামাজিক গোঁড়ামির বিরুদ্ধে বিদ্রোহের কথা ছিল।[4][5] শিলাইদহে অবস্থানকালে তাঁর গীতিকবিতার জন্য একটি শব্দবন্ধ তিনি গ্রহণ করেন বাউল পদাবলি থেকে - মনের মানুষ। ধ্যান করেন তাঁর জীবন দেবতা-র। প্রকৃতি ও মানবচরিত্রের আবেগময় নাটকীয়তার মধ্য দিয়ে এই যোগসূত্রটি পরমসত্ত্বার সঙ্গে মিলিত হয়েছে। ভানুসিংহের নামাঙ্কিত কবিতাগুলিতেও কবি এই শৈলীর ব্যবহার ঘটান। রাধা ও কৃষ্ণের প্রণয়লীলাকে উপজীব্য করে লেখা এই কবিতাগুলি পরবর্তী সত্তর বছরে বারংবার সংশোধন করেছিলেন কবি।[6][7] ১৯৩০-এর দশকে একাধিক পরীক্ষামূলক রচনায় তিনি বাংলা সাহিত্যে সদ্য আগত আধুনিকতা ও বাস্তবতাকে স্বাগত জানিয়েছিলেন।[8] রবীন্দ্রনাথের পরবর্তী জীবনে রচিত আফ্রিকা ও ক্যামেলিয়া এই রকমই দুটি পরিচিত কবিতা। প্রথম দিকে সাধু ভাষায় কবিতা রচনা করলেও, পরবর্তীকালে কবিতার ভাষা হিসেবে বেছে নেনে মান্য চলিত বাংলাকে। তাঁর অন্যান্য প্রসিদ্ধ কাব্যগ্রন্থগুলি হল: মানসী, সোনার তরী, বলাকা[9], ও পূরবী ইত্যাদি। সোনার তরী কবিতাটিতে কবি জীবন ও তার কীর্তির ক্ষণস্থায়ী অস্তিত্বের কথা বলেছেন। এই কবিতার শেষ পংক্তিদুটি অবিস্মরণীয় - "শূন্য নদীর তীরে রহিনু পড়ি/ যাহা ছিল নিয়ে গেল সোনার তরী।" সারা বিশ্বে রবীন্দ্রনাথের সর্বাপেক্ষা সুপরিচিত গ্রন্থটি হল গীতাঞ্জলি। এই কাব্যগ্রন্থটির জন্যই তিনি নোবেল পুরস্কার লাভ করেছিলেন।[10] নিচে গীতাঞ্জলি কাব্যের ১২৫ সংখ্যক গানটি উদ্ধৃত হল: “আমার এ গান ছেড়েছে তার সকল অলংকার তোমার কাছে রাখেনি আর সাজের অহংকার। অলংকার যে মাঝে প’ড়ে মিলনেতে আড়াল করে, তোমার কথা ঢাকে যে তার মুখর ঝংকার। তোমার কাছে খাটে না মোর কবির গরব করা– মহাকবি, তোমার পায়ে দিতে চাই যে ধরা। জীবন লয়ে যতন করি যদি সরল বাঁশি গড়ি, আপন সুরে দিবে ভরি সকল ছিদ্র তার।” এই কবিতাটির ইংরেজি অনুবাদ করেন রবীন্দ্রনাথই (Gitanjali, verse VII):[11] "My song has put off her adornments. She has no pride of dress and decoration. Ornaments would mar our union; they would come between thee and me; their jingling would drown thy whispers." "My poet's vanity dies in shame before thy sight. O master poet, I have sat down at thy feet. Only let me make my life simple and straight, like a flute of reed for thee to fill with music." সোনার তরী (১৮৯৪) চিত্রা (১৮৯৬) চৈতালি (১৮৯৬) গীতাঞ্জলি (১৯১০) বলাকা (১৯১৬) পূরবী (১৯২৫) মহুয়া কল্পনা (১৯০০) ক্ষণিকা (১৯০০) বলাকা (১৯১৫) পুনশ্চ (১৯৩২) পত্রপুট (১৯৩৬) সেঁজুতি (১৯৩৮) ভগ্ন হৃদয়, গীতিকাব্য সোনার তরী সোনার তরী কাব্যগ্রন্থের প্রকাশকাল ১৮৯৪ খ্রিষ্টাব্দ (১৩০০ বঙ্গাব্দ)। কাব্যগ্রন্থটি কবি দেবেন্দ্রনাথ সেনের প্রতি উৎসর্গিত।[12] এই কাব্যের অনেকগুলি কবিতার সঙ্গে পদ্মাপাড়ের পল্লিপ্রকৃতির গভীর যোগ বিদ্যমান। সমগ্র গ্রন্থটি বাংলা কাব্যের অন্যতম শ্রেষ্ঠ রোম্যান্টিক কাব্য সংকলন। রবীন্দ্রনাথের নিজের ভাষায়, "আমার বুদ্ধি এবং কল্পনা এবং ইচ্ছাকে উন্মুখ করে তুলেছিল এই সময়কার প্রবর্তনা, বিশ্বপ্রকৃতি এবং মানবলোকের মধ্যে নিত্য সচল অভিজ্ঞতার প্রবর্তনা। এই সময়কার কাব্যের ফসল ভরা হয়েছিল সোনার তরীতে।"[13] "সোনার তরী" (কাব্যের নামকবিতা) কবিতাটিতে কবি জীবন ও তার কীর্তির ক্ষণস্থায়ী অস্তিত্বের কথা বলেছেন। এই কবিতার শেষ পংক্তিদুটি অবিস্মরণীয় - "শূন্য নদীর তীরে রহিনু পড়ি/ যাহা ছিল নিয়ে গেল সোনার তরী।" এই কাব্যের কয়েকটি উল্লেখযোগ্য কবিতা হল "সোনার তরী", "বিম্ববতী", "সুপ্তোত্থিতা", "বর্ষাযাপন", "হিং টিং ছট", "বৈষ্ণবকবিতা", "দুই পাখি", "যেতে নাহি দিব", "বসুন্ধরা", "নিরুদ্দেশ যাত্রা" ইত্যাদি। বলাকা বলাকা কাব্যগ্রন্থের প্রকাশকাল ১৯১৬ খ্রিষ্টাব্দ। গ্রন্থটি কবি উৎসর্গ করেছিলেন উইলিয়াম পিয়রসনকে। ১৯১৫-১৬ সালে কবির কাব্যগ্রন্থ নামক কাব্যসংকলনেও এটি অন্তর্ভুক্ত হয়।[14] এটি রবীন্দ্রনাথের অন্যতম শ্রেষ্ঠ কাব্যগ্রন্থ। এই কাব্যগ্রন্থে দেখা যায় পূর্ববর্তী গীতাঞ্জলি-পর্বের ঈশ্বরানুভূতি ও অতীন্দ্রিয় চেতনা থেকে মুক্ত হয়ে কবি একটি স্বতন্ত্র জগৎ সৃষ্টি করেছেন। "যৌবনের জয়গান, চলমান বিশ্বের অনিঃশেষ যাত্রা, ভাষার বর্ণাঢ্য উজ্জ্বলতা ও ছন্দের অপ্রতিহত প্রবাহ বলাকার বৈশিষ্ট্য।"[15] এই কাব্যগ্রন্থের উল্লেখযোগ্য কবিতাগুলি হল "সবুজের অভিযান", "শঙ্খ", "ছবি", "শা-জাহান", "বলাকা" ইত্যাদি। মলিন ধূলা লাগিবে কেন পায় ধরণী‐মাঝে চরণ‐ফেলা মাত্র! তোমরা শুধু বেতন লহ বাঁটি, রাজার কাজে কিছুই নাহি দৃষ্টি। আমার মাটি লাগায় মোরে মাটি, রাজ্যে মোর একি এ অনাসৃষ্টি! শীঘ্র এর করিবে প্রতিকার, নহিলে কারো রক্ষা নাহি আর।’ শুনিয়া গোবু ভাবিয়া হল খুন, দারুণ ত্রাসে ঘর্ম বহে গাত্রে। পণ্ডিতের হইল মুখ চুন, পাত্রদের নিদ্রা নাহি রাত্রে। রান্নাঘরে নাহিকো চড়ে হাঁড়ি, কান্নাকাটি পড়িল বাড়িমধ্যে, অশ্রুজলে ভাসায়ে পাকা দাড়ি কহিলা গোবু হবুর পাদপদ্মে, ‘যদি না ধুলা লাগিবে তব পায়ে, পায়ের ধুলা পাইব কী উপায়ে!’ শুনিয়া রাজা ভাবিল দুলি দুলি, কহিল শেষে, ‘কথাটা বটে সত্য— কিন্তু আগে বিদায় করো ধুলি, ভাবিয়ো পরে পদধুলির তত্ত্ব। ধুলা‐অভাবে না পেলে পদধুলা তোমরা সবে মাহিনা খাও মিথ্যে, কেন বা তবে পুষিনু এতগুলা উপাধি‐ধরা বৈজ্ঞানিক ভৃত্যে? আগের কাজ আগে তো তুমি সারো, পরের কথা ভাবিয়ো পরে আরো।’ আঁধার দেখে রাজার কথা শুনি, যতনভরে আনিল তবে মন্ত্রী যেখানে যত আছিল জ্ঞানীগুণী দেশে বিদেশে যতেক ছিল যন্ত্রী। বসিল সবে চশমা চোখে আঁটি, ফুরায়ে গেল উনিশ পিপে নস্য। অনেক ভেবে কহিল, ‘গেলে মাটি ধরায় তবে কোথায় হবে শস্য?’ কহিল রাজা, ‘তাই যদি না হবে, পণ্ডিতেরা রয়েছ কেন তবে?’ সকলে মিলি যুক্তি করি শেষে কিনিল ঝাঁটা সাড়ে সতেরো লক্ষ, ঝাঁটের চোটে পথের ধুলা এসে ভরিয়ে দিল রাজার মুখ বক্ষ। ধুলায় কেহ মেলিতে নারে চোখ, ধুলার মেঘে পড়িল ঢাকা সূর্য। ধুলার বেগে কাশিয়া মরে লোক, ধুলার মাঝে নগর হল উহ্য। কহিল রাজা, ‘করিতে ধুলা দূর, জগৎ হল ধুলায় ভরপুর!’ তখন বেগে ছুটিল ঝাঁকে ঝাঁক মশক কাঁখে একুশ লাখ ভিস্তি। পুকুরে বিলে রহিল শুধু পাঁক, নদীর জলে নাহিক চলে কিস্তি। জলের জীব মরিল জল বিনা, ডাঙার প্রাণী সাঁতার করে চেষ্টা— পাঁকের তলে মজিল বেচা‐কিনা, সর্দিজ্বরে উজাড় হল দেশটা। কহিল রাজা, ‘এমনি সব গাধা ধুলারে মারি করিয়া দিল কাদা!’ আবার সবে ডাকিল পরামর্শে; বসিল পুন যতেক গুণবন্ত— ঘুরিয়া মাথা হেরিল চোখে সর্ষে, ধুলার হায় নাহিক পায় অন্ত। কহিল, ‘মহী মাদুর দিয়ে ঢাকো, ফরাশ পাতি করিব ধুলা বন্ধ।’ কহিল কেহ, ‘রাজারে ঘরে রাখো, কোথাও যেন থাকে না কোনো রন্ধ্র। ধুলার মাঝে না যদি দেন পা তা হলে পায়ে ধুলা তো লাগে না।’ কহিল রাজা, ‘সে কথা বড়ো খাঁটি, কিন্তু মোর হতেছে মনে সন্ধ, মাটির ভয়ে রাজ্য হবে মাটি দিবসরাতি রহিলে আমি বন্ধ।’ কহিল সবে, ‘চামারে তবে ডাকি চর্ম দিয়া মুড়িয়া দাও পৃথ্বী। ধূলির মহী ঝুলির মাঝে ঢাকি মহীপতির রহিবে মহাকীর্তি।’ কহিল সবে, ‘হবে সে অবহেলে, যোগ্যমতো চামার যদি মেলে।’ রাজার চর ধাইল হেথা হোথা, ছুটিল সবে ছাড়িয়া সব কর্ম। যোগ্যমতো চামার নাহি কোথা, না মিলে তত উচিত‐মতো চর্ম। তখন ধীরে চামার‐কুলপতি কহিল এসে ঈষৎ হেসে বৃদ্ধ, ‘বলিতে পারি করিলে অনুমতি, সহজে যাহে মানস হবে সিদ্ধ। নিজের দুটি চরণ ঢাকো, তবে ধরণী আর ঢাকিতে নাহি হবে।’ কহিল রাজা, ‘এত কি হবে সিধে, ভাবিয়া ম’ল সকল দেশ‐শুদ্ধ!’ মন্ত্রী কহে, ‘বেটারে শূল বিঁধে কারার মাঝে করিয়া রাখো রুদ্ধ।’ রাজার পদ চর্ম‐আবরণে ঢাকিল বুড়া বসিয়া পদোপান্তে। মন্ত্রী কহে, ‘আমারো ছিল মনে কেমনে বেটা পেরেছে সেটা জানতে।’ সেদিন হতে চলিল জুতা পরা— বাঁচিল গোবু, রক্ষা পেল ধরা। ছোট গল্প রবীন্দ্রনাথের জীবনের "সাধনা" পর্বটি (১৮৯১–৯৫) ছিল সর্বাপেক্ষা সৃষ্টিশীল পর্যায়। তাঁর গল্পগুচ্ছ গল্পসংকলনের প্রথম তিন খণ্ডের চুরাশিটির গল্পের অর্ধেকই রচিত হয় এই সময়কালের মধ্যে।[16] এইসব গল্পে পারিপার্শ্বিক ঘটনাবলির প্রতি রবীন্দ্রনাথের দৃষ্টিভঙ্গির প্রতিফলন ঘটেছে। আধুনিক ধ্যানধারণা সম্পর্কে মতামত প্রকাশ করেছেন তিনি। আবার কখনও মনস্তাত্ত্বিক দ্বন্দ্বের বৌদ্ধিক বিশ্লেষণকে করে তুলেছেন গল্পের মূল উপজীব্য। "সাধনা" পর্বে রচিত প্রথম দিককার গল্পগুলিকে রবীন্দ্রনাথ মনে করতেন এক স্বতঃস্ফূর্ত জীবনীশক্তির বহিঃপ্রকাশ। পতিসর, সাজাদপুর ও শিলাইদহ সহ পারিবারিক জমিদারির বিভিন্ন অংশে ঘুরে সাধারণ গ্রামবাসীদের সঙ্গে মেলামেশা করে তাদের জীবন থেকেই এই সব গল্পের উপাদান সংগ্রহ করেন রবীন্দ্রনাথ।[16] সমকালীন ভারতের দরিদ্র জনগণের জীবনের প্রতি এক গভীর অন্তদৃষ্টি এই সব গল্পে নিহিত হয়ে আছে। আর তাই গল্পগুলি ভারতীয় সাহিত্যে একক স্থানের অধিকারী।[17] "কাবুলিওয়ালা" এক শহুরে লেখকের দৃষ্টিকোণ থেকে দেখা এক কাবুলি মেওয়াওয়ালার গল্প। এই গল্পের একস্থানে ফুটে উঠেছে ভারতের বদ্ধ নগরজীবন থেকে ছুটি নিয়ে সুদূর বনপর্বতে মুক্ত স্বাধীন জীবনযাপনের এক আকুল আকাঙ্ক্ষা: "এখন শুভ্র শরৎকাল। প্রাচীনকালে এই সময়ে রাজারা দিগ্‌বিজয়ে বাহির হইতেন। আমি কলিকাতা ছাড়িয়া কখনো কোথাও যাই নাই, কিন্তু সেই জন্যই আমার মনটা পৃথিবীময় ঘুরিয়া বেড়ায়। আমি যেন আমার ঘরের কোণে চিরপ্রবাসী, বাহিরের পৃথিবীর জন্য আমার সর্বদা মন কেমন করে। একটা বিদেশের নাম শুনিলেই অমনি আমার চিত্ত ছুটিয়া যায়, তেমনি বিদেশী লোক দেখিলেই অমনি নদী পর্বত অরণ্যের মধ্যে একটা কুটিরের দৃশ্য মনে উদয় হয়, এবং একটা উল্লাসপূর্ণ স্বাধীন জীবনযাত্রার কথা কল্পনায় জাগিয়া ওঠে।"[18] গল্পগুচ্ছ সংকলনের অন্য গল্পগুলির অনেকগুলিই রচিত হয়েছিল রবীন্দ্রজীবনের সবুজ পত্র পর্বে (১৯১৪–১৭; প্রমথ চৌধুরী সম্পাদিত পত্রিকার নামানুসারে) [16]। রবীন্দ্রনাথের গল্পগুচ্ছ বাংলা কথাসাহিত্যের এক অন্যতম জনপ্রিয় গ্রন্থ। এই গ্রন্থের একাধিক গল্প অবলম্বনে নির্মিত হয়েছে চলচ্চিত্র ও নাটক। সত্যজিৎ রায়ের চারুলতা রবীন্দ্রনাথের বিতর্কিত ছোটোগল্প (মতান্তরে অনু-উপন্যাস) নষ্টনীড় অবলম্বনে নির্মিত। চলচ্চিত্রায়িত অপর একটি ছোটোগল্প হল অতিথি। এই গল্পে এক গ্রাম্য জমিদারের সঙ্গে নৌকায় সাক্ষাৎ হয় তারাপদ নামে এক ব্রাহ্মণ বালকের। ছেলেটি জানায় সে বাড়ি থেকে পালিয়ে এখানে ওখানে ঘুরে বেড়াচ্ছে। দয়াপরবশ হয়ে জমিদার তাকে দত্তক নেয় এবং শেষ পর্যন্ত আপন কন্যার সঙ্গে ছেলেটির বিবাহ দিতে উদ্যোগী হন। কিন্তু বিয়ের আগের রাতেই আবার পালিয়ে যায় তারাপদ। স্ত্রীর পত্র গল্পটি বাংলা সাহিত্যে নারী স্বাধীনতার স্বপক্ষে লেখা একটি প্রথম যুগের সাহসী পদক্ষেপ। একটি চিরন্তন পুরুষতান্ত্রিক মধ্যবিত্ত বাঙালি পরিবারের গৃহবধূ মৃণাল পুরী ভ্রমণের সময় একটি চিঠি লেখে। এই চিঠিতেই প্রকাশিত হয়েছে সমগ্র গল্পটি। নিজের জীবনের সব সংগ্রাম ও বঞ্চনার উল্লেখ করে শেষাবধি গৃহে না ফেরার সিদ্ধান্ত ঘোষণা করে সে। স্বামীকে সে জানিয়ে দেয়, আমিও বাঁচবো, এই বাঁচলুম। হৈমন্তী গল্পে রবীন্দ্রনাথ আঘাত করেছেন হিন্দু বিবাহ সংস্কার ও ভারতের মধ্যবিত্ত শ্রেণির ভণ্ডামিকে। তুলে ধরেছেন বিবাহিত বাঙালি রমণীর জীবন্মৃত অবস্থাটি। দেখিয়েছেন কেমন করে হৈমন্তী নামে এক সংবেদনশীল যুবতীকে তার স্বাধীনতাস্পৃহার জন্য শেষ পর্যন্ত প্রাণ বিসর্জন দিতে হয়। এই গল্পের শেষ লাইনে গল্পকার সরাসরি রামের জন্য সীতার আত্মত্যাগের হিন্দু আদর্শটিকে আক্রমণ করেন। মুসলমানীর গল্প নামক গল্পটিতে হিন্দু-মুসলমান বিরোধের মূল কারণগুলি অনুসন্ধান করেছেন রবীন্দ্রনাথ। অন্যদিকে দর্পহরণ গল্পে এক সাহিত্যিক-খ্যাতিলোভী উচ্চাকাঙ্ক্ষী যুবকের চিত্র এঁকে তিনি তাঁর আত্মসচেতনারই পরিচয় দেন। স্ত্রীকে ভালবাসলেও এই যুবক স্ত্রীর নিজস্ব সাহিত্যিক সত্ত্বাটিকে রুদ্ধ করতে চায়। কারণ তার মতে সাহিত্য নারীসুলভ নয়। জানা যায়, কৈশোর ও প্রথম যৌবনে রবীন্দ্রনাথ স্বয়ং নারী সম্পর্কে এই রকম ধারণাই পোষণ করতেন। তবে দর্পহরণ গল্পে শেষ পর্যন্ত উক্ত যুবকটি তার স্ত্রীর প্রতিভা স্বীকার করে নিতে বাধ্য হয়। রবীন্দ্রনাথের অনেক ছোটোগল্পের শেষ লাইন বাংলা ভাষায় প্রবাদপ্রতিম। এগুলি মধ্যে বিশেষভাবে উল্লেখযোগ্য জীবিত ও মৃত গল্পটির সমাপ্তি: কাদম্বিনী মরিয়া প্রমাণ করিল সে মরে নাই। ঘাটের কথা রাজপথের কথা দেনা পাওনা পোস্টমাস্টার গিন্নি সুভা ব্যবধান তারাপ্রসন্নের কীর্তি– খোকাবাবুর প্রত্যাবর্তন সম্পত্তি-সমর্পণ দালিয়া কঙ্কাল মুক্তির উপায় ত্যাগ একরাত্রি একটা আষাঢ়ে গল্প জীবিত ও মৃত স্বর্নমৃগ রীতিমত নভেল জয়পরাজয় কাবুলিওয়ালা মহামায়া রামকানাইয়ের নির্বুদ্ধিতা ঠাকুরদা দানপ্রতিদান সম্পাদক মধ্যবর্তনী অসম্ভব কথা শাস্তি– একটি ক্ষুদ্র পুরাতন গল্প সমাপ্তি সমস্যাপূরণ খাতা অনধিকার প্রবেশ মেঘ ও রৌদ্র প্রায়শ্চিত বিচারক নিশীথে আপদ দিদি মানবঞ্জন প্রতিহিংসা অতিথি দুরাশা পুত্রযজ্ঞ ডিটেকটিভ অধ্যাপক রাজটিকা মনিহারা দৃষ্টিদান সদর ও অন্দর উদ্ধার ফেল শুভদৃষ্টি উলুখরের বিপদ প্রতিবেশিনী দর্পহরন মাল্যদান কর্মফল গুপ্তধন মাষ্টার মশায় রাসমনির ছেলে হালদার গোষ্ঠী হৈমন্তী বোষ্টমী স্ত্রীর পত্র ভাইফোটা শেষের রাত্রি অপরিচিতা তপস্বনী পাত্র ও পাত্রী নামঞ্জুর গল্প সংস্কার বলাই চিত্রকর চোরাই ধন রবিবার শেষ কথা ল্যাবরেটরী প্রগতিসংহার শেষ পুরস্কার পণরক্ষা ক্ষুধিতপাষাণ যজ্ঞেশ্বরের যজ্ঞ দুর্বুদ্ধি ছুটি গীতিনাট্য, নাটক, নৃত্যনাট্য প্রকৃতির প্রতিশোধ (১৮৮৪) রাজা ও রাণী (১৮৮৯) মুক্তধারা (১৯২২) রক্তকরবী (১৯২৬) নটীর পূজা (১৯২৬) তপতী (রাজা ও রাণী-র পরবর্তী সংস্করন) রুদ্রচন্ড চিত্রাঙ্গদা (১৮৯২), কাব্যনাট্য বাল্মীকি-প্রতিভা (১৮৮১), গীতিনাট্য মায়ার খেলা (১৮৮৮), গীতিনাট্য প্রায়শ্চিত্ত (১৯০৯) রাজা (১৯১০) অচলায়তন (১৯১১) ডাকঘর (১৯১২) তাসের দেশ (১৯৩৩) চন্ডালিকা (১৯৩৩) প্রবন্ধ সমূহ কালান্তর বিবেচনা ও অবিবেচনা লোকহিত লড়াইয়ের মূল কর্তার ইচ্ছায় কর্ম ছোট ও বড়ো বাতায়নিকের পত্র শক্তিপূজা শিক্ষার মিলন সত্যের আহবান চরকা স্বরাজ সাধন শূদ্র ধর্ম রায়তের কথা বৃহত্তর ভারত হিন্দু মুসলমান স্বামী শ্রদ্ধানন্দ রবীন্দ্রনাথের রাষ্ট্রনৈতিক মত হিজলী ও চট্টগ্রাম প্রচলিত দণ্ডবিধি নারী কন্‌গ্রেস দেশনায়ক মহাজাতি-সদন নবযুগ প্রলয়ের সৃষ্টি আরোগ্য সভ্যতার সংকট ভ্রমণ কাহিনী য়ুরোপ প্রবাসীর পত্র (১৮৮১) রাশিয়ার চিঠি (১৯১৯) পারস্যে (১৯১৯) জাপান যাত্রী (১৯৩১) জীবনীমূলক জীবনস্মৃতি (১৯১২) চরিত্রপূজা (১৯০৭) পত্র-সাহিত্য ছিন্নপত্র সঙ্গীত রবীন্দ্রনাথ ছিলেন একজন স্বনামধন্য সংগীতস্রষ্টা ও বিশিষ্ট চিত্রকর। তিনি প্রায় ২৫০০০টি গান রচনা করেন। রবীন্দ্রসংগীত নামে পরিচিত এই গীতিগুচ্ছ বাংলার সংস্কৃতির একটি অবিচ্ছেদ্য অঙ্গ। রবীন্দ্রনাথের গান তাঁর সাহিত্যের সঙ্গেও অঙ্গাঙ্গীভাবে জড়িত – তাঁর বহু কবিতা যেমন গানে রূপান্তরিত হয়েছে, তেমনই তাঁর উপন্যাস, গল্প বা নাটকেও বিশিষ্ট ভূমিকা নিয়েছে তাঁর গান। তাঁর গানের মূল উৎস হিন্দুস্তানি শাস্ত্রীয় সংগীতের ঠুমরি শৈলী। প্রথম জীবনে লেখা করুণ ব্রাহ্ম ধর্মসঙ্গীত থেকে ছদ্ম-কামোদ্দীপক লঘু সঙ্গীত – রবীন্দ্রনাথের গান সকল প্রকার মানবিক আবেগকেই সুরবদ্ধ করেছে।[19] বিভিন্ন প্রকার শাস্ত্রীয় রাগের সুরগত সৌন্দর্যকে প্রতিফলিত করেছে এই গানগুলি। কখনও কখনও কোনো নির্দিষ্ট রাগের তান ও ছন্দকে বিশ্বস্ততার সঙ্গে অনুসরণ করেছে। আবার কখনও রচনার সৃষ্টিসৌকর্যকে উজ্জ্বল করে ফুটিয়ে তোলার জন্য তিনি ব্যবহার করেছেন একাধিক রাগের উপাদান।[20] শুধু হিন্দুস্তানি সংগীতই নয়, রবীন্দ্রনাথের গানে ব্যাপক প্রভাব বিস্তার করেছে কর্ণাটিক শাস্ত্রীয় সংগীত, বাংলা লোকসঙ্গীত এমনকি ইংরেজি ব্যালাড ও স্কটিশ লোকগীতিও। ইন্দিরা দেবী চৌধুরাণী প্রদত্ত একটি তালিকা অনুসারে, রবীন্দ্রনাথের ভাঙা গান, অর্থাৎ, অপরের সঙ্গীত থেকে অনুপ্রাণিত হয়ে রচিত গানের সংখ্যা ২৩৪।[21] স্বরচিত কবিতা ছাড়াও রবীন্দ্রনাথ সুর দেন বিভিন্ন বেদগান এবং বিদ্যাপতি, গোবিন্দদাস, সত্যেন্দ্রনাথ ঠাকুর, অক্ষয়কুমার বড়াল ও সুকুমার রায়ের গীতিকবিতাতেও। ভারতের জাতীয় স্তোত্র বন্দেমাতরম-এর সুরও রবীন্দ্রনাথই দেওয়া। রবীন্দ্রসঙ্গীতের আবেগময়ী শক্তি ও সৌন্দর্যের আকর্ষণ বাঙালি সমাজে অমোঘ। মডার্ন রিভিউ পত্রিকায় এই প্রসঙ্গে লেখা হয়, "বাংলায় এমন কোনো শিক্ষিত গৃহ নেই যেখানে রবীন্দ্রনাথের গান গাওয়া বা অন্ততপক্ষে গাওয়ার চেষ্টা করা হয় না... এমনকি অশিক্ষিত গ্রামবাসীরাও তাঁর গান গেয়ে থাকেন।" দি অবজার্ভার-এর আর্থার স্ট্রেঞ্জওয়েজ তাঁর মিউজিক অফ হিন্দুস্তান রচনায় অবাঙালিদের কাছে রবীন্দ্রসঙ্গীতের পরিচয় দিতে গিয়ে বলেন, এই গানগুলি হল "vehicle of a personality ... [that] go behind this or that system of music to that beauty of sound which all systems put out their hands to seize." [22] বাংলাদেশের জাতীয় সঙ্গীত আমার সোনার বাংলা ও ভারতের জাতীয় সঙ্গীত জনগণমন-অধিনায়ক জয় হে রবীন্দ্রনাথেরই রচনা। তিনিই একমাত্র ব্যক্তিত্ব যিনি দুটি রাষ্ট্রের জাতীয় সঙ্গীতের স্রষ্টা। এছাড়াও, বিশিষ্ট সেতার বাদক বিলায়েৎ খান, সরোদিয়া বুদ্ধদেব দাশগুপ্ত ও আমজাদ আলি খানের বাদনশৈলীকেও বিশেষভাবে প্রভাবিত করে রবীন্দ্রসংগীত।[20] গীতবিতান সংকলনে সংগৃহীত হয়েছে রবীন্দ্রনাথের সব গান। চিত্রকলা ষাট বছর বয়সে রবীন্দ্রনাথ চিত্রাঙ্কণ শুরু করেন। চিত্রকলায় তাঁর কোন প্রথাগত বা আনুষ্ঠানিক প্রশিক্ষণ ছিল না। খেলার ছলেই তিনি আঁকতে শুরু করেছিলেন, তারপর একসময় তা’নেশায় পরিণত হয়। রবীন্দ্রনাথের ছবিগুলোকে কয়েকটি ভাগে ভাগ করা যায়। প্রথমত, মুখমণ্ডল বা মুখাবয়বের ছবি ; দ্বিতীয়ত, অদ্ভুত কাল্পনিক প্রাণীর ছবি ; তৃতীয়ত, প্রাকৃতিক দৃশ্যের ছবি। এর বাইরেও ছবি আছে ; কিন্তু অধিকাংশ ছবি উল্লিখিত তিনটির যে কোন একটি ভাগে পড়ে যায়। রবীন্দ্রনাথের আঁকা আত্মপ্রতিকৃতিও একাধিক। এমনকী "ফিমেইল ন্যুডও" তিনি এঁকেছেন। মুখাবয়ব বা মুখমণ্ডল আঁকার প্রতি তাঁর বিশেষ পক্ষপাত ছিল। কোন কোন ছবিতে এমন কিছু বিষয়বস্তু আছে যা অভারতীয়,যেমন অপেরার মতো নাটকীয় দৃশ্য, খ্রিষ্টিয় নানের অবয়ব ইত্যাদি। রবীন্দ্রনাথ ছবি এঁকেছেন অদ্ভুতভাবে ; তাঁর কাগজের মাপ ঠিক ছিল না ; ঠিক ছিল না রংয়ের। ভালো মানের সামগ্রী না-হওয়ায় বেশ কিছু ছবি অপুনরুদ্ধারণীয়ভাবে নষ্ট হয়ে গেছে। কখনো কলম, কখনো পেন্সিল, কখনো তুলি এমনকী ওভারকোটের হাতায় রং মাখিয়ে পর্যন্ত এঁকেছেন। এভাবেই আড়াই হাজারেরও বেশি ছবি এঁকেছেন তিনি। আত্মপ্রত্যয়ের অভাব ছিল: ফলে, মহৎ ছবি সৃষ্টির চেয়ে অংকনটি আদৌ ছবি হচ্ছে কি-না তাই নিয়ে তিনি সদা ভাবিত ছিলেন: "ছবিটা ছবি হলো কিনা" সেটাই দেখতে বলেছিলেন রবীন্দ্রনাথ। দক্ষিণ ফ্রান্সের একদল শিল্পীর উৎসাহে তিনি প্যারিসে প্রথম তাঁর ছবির প্রদর্শনীর আয়োজন করেন। এরপর সারা ইউরোপে সফলভাবে প্রদর্শিত হতে থাকে তাঁর চিত্রাবলি।[23] ১৯২৬ খ্রিস্টাব্দে প্যারিসের পিগ্যাল আর্ট গ্যালারিতে তাঁর প্রথম শিল্প প্রদর্শনীর সময় থেকেই রবীন্দ্রনাথের ছবি আলোচনা ও সমালোচনার বিষয়বস্তু। কবিতা ও গানের আঙ্গিকে রবীন্দ্রনাথ যে কথা বলতে পারেন নি, সেই অসৌন্দর্য, কিম্ভূত আর অসুরেরই প্রকাশ তাঁর চিত্রকলা। রবীন্দ্রনাথের চিত্রশৈলীর বৈশিষ্ট্য ছিল নান্দনিকতার অত্যাশ্চর্য প্রদর্শনী ও বর্ণময়তা। প্রিমিটিভ আর্টে যে পরিশীলনহীন প্রাকৃত শক্তি দেখা যায়, তাঁর ছবিতে সেই শক্তির স্ফূরণ লক্ষ্য করা যায় ; দেখা যায় জ্যামিতিক আকার, কৌণিকতা, রঙের উগ্রতা। এডভার্ড মুঙ্খ বা এমিল্ নোলদের অংকনরীতিরও ছায়াসম্পাত আছে রবীন্দ্রনাথের বেশ কিছু ছবিতে। অবশ্য কারো কারো মতে তাঁর ছবিতে প্রোটানোপিয়া (বর্ণান্ধতা) বা বিশেষ কিছু রঙের প্রতি (রবীন্দ্রনাথের ক্ষেত্রে লাল-সবুজ) অযথার্থ প্রয়োগের উদাহরণেরও দেখা মেলে। রবীন্দ্রনাথ অবশ্য একাধিক শৈলী আয়ত্ত্ব করেছিলেন। এগুলির মধ্যে উল্লেখযোগ্য উত্তর নিউজিল্যান্ডের লোকশিল্প, কানাডার পশ্চিম উপকূলের (ব্রিটিশ কলম্বিয়া) হাইদা খোদাই চিত্রশিল্প, এবং ম্যাক্স পেচস্টেইনের কাঠখোদাই।[24] নিজের হস্তাক্ষরের ক্ষেত্রেও রবীন্দ্রনাথ শিল্পসচেতন ছিলেন। সাধারণ রেখাঙ্কণের সৌন্দর্যায়ণ, কাটাকুটি, সাধারণ ছন্দোময় নকশার মাধ্যমে পাণ্ডুলিপিতে শব্দগুলির শৈল্পিক উপস্থাপনার মাধ্যমে তিনি বহু অপূর্ব নকশাচিত্র অঙ্কণ করেন। তথ্যসূত্র বহিঃসংযোগ বিষয়শ্রেণী:বাঙালি সাহিত্যিকদের সাহিত্য কর্ম

https://bn.wikipedia.org/wiki/%E0%A6%B0%E0%A6%AC%E0%A7%80%E0%A6%A8%E0%A7%8D%E0%A6%A6%E0%A7%8D%E0%A6%B0%E0%A6%A8%E0%A6%BE%E0%A6%A5%20%E0%A6%A0%E0%A6%BE%E0%A6%95%E0%A7%81%E0%A6%B0%E0%A7%87%E0%A6%B0%20%E0%A6%B8%E0%A7%83%E0%A6%B7%E0%A7%8D%E0%A6%9F%E0%A6%BF%E0%A6%95%E0%A6%B0%E0%A7%8D%E0%A6%AE

রামকৃষ্ণ পরমহংসের জন্ম কবে হয় ?

রামকৃষ্ণ পরমহংস-বিষয়ক গ্রন্থতালিকা

bengali

রামকৃষ্ণ পরমহংস (১৮৩৬–১৮৮৬) ছিলেন ঊনবিংশ শতাব্দীর বিশিষ্ট ভারতীয় হিন্দু ধর্মগুরু। তিনি নিজের জীবন সম্পর্কে কিছু লিখে যাননি। তাঁর শিষ্য ও প্রত্যক্ষদর্শীদের রচনা থেকে তাঁর জীবন ও শিক্ষার কথা জানা যায়। রামকৃষ্ণের নথিবদ্ধ শিক্ষা মূলত তাঁর জীবনের শেষ চার বছরের উক্তি থেকে জানা যায়।[1] ব্রাহ্ম ধর্মগুরু কেশবচন্দ্র সেনের পরমহংসদেবের উক্তি (১৮৭৮) রামকৃষ্ণ-বিষয়ক সর্বপ্রথম বই বলে জানা যায়।[2] কেশবচন্দ্র তাঁর ধর্মীয় সম্প্রদায় নববিধান ব্রাহ্মসমাজের পত্রিকায় রামকৃষ্ণের শিক্ষা প্রকাশ করতেন।[3] এর ফলে আধুনিক পাশ্চাত্য শিক্ষায় শিক্ষিত বাঙালি সমাজ ও ভারতে বসবাসকারী ইউরোপীয়দের কাছে রামকৃষ্ণের নাম পরিচিত হয়ে ওঠে।[4][5] এরপর প্রকাশিত হয় সুরেশচন্দ্র দত্তের পরমহংস রামকৃষ্ণদেবের উক্তি (১৮৮৪)।[2] রামচন্দ্র দত্তের শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণ পরমহংসদেবের জীবনবৃত্তান্ত (১৮৮০) হল রামকৃষ্ণ পরমহংসের সর্বপ্রথম রচিত জীবনী গ্রন্থগুলির একটি। ধর্ম-বিশেষজ্ঞ নরসিংহ শীল [6] ও জেফরি কৃপালের মতে,[7] রামচন্দ্র দত্ত রচিত বইটি রামকৃষ্ণ পরমহংসের সবচেয়ে কলঙ্কিত জীবনী। তাঁরা লিখেছেন, "containing the lurid details of his sadhana as well as his quite suggestive encounters with his patron Mathur." তাঁরা ১৮৮৪ সালে স্বামী বিবেকানন্দের লেখা একটি চিঠির উল্লেখ করেছেন, যেখানে বিবেকানন্দ লিখেছেন, “....ইত্যাদি সম্পর্কে সব অসংলগ্ন অমার্জিত ধারণাগুলি এড়িয়ে যাবে... কারণ অন্যান্য দেশের লোকেরা এগুলিকে অমার্জিত মনে করে। ইংরেজি ভাষায় তাঁর (রামকৃষ্ণ) জীবনী সারা পৃথিবী পড়বে।” [8] বিবেকানন্দ রামচন্দ্র দত্তের রচিত জীবনীর অনুবাদকে অমার্জিত বলেছেন।[8] তাঁরা বলেছেন যে, স্বামী বিবেকানন্দ সম্ভবত রামচন্দ্র দত্তের বিরুদ্ধে মামলা করেছিলেন এবং রামকৃষ্ণ মিশন বইটির প্রকাশ বন্ধ করে দিয়েছে। যদিও এই ধরনের মামলার কোনো প্রমাণ নেই এবং স্বামী আত্মজ্ঞানানন্দ ও প্রব্রাজিকা ব্রজপ্রাণা ১৯৯৫ সালে লিখেছেন, রামচন্দ্র দত্তের লেখা বইটির ৯টি বাংলা সংস্করণ প্রকাশিত হয়েছে রামকৃষ্ণ মিশন থেকে।[9][10] কৃপাল পরে অবশ্য রামকৃষ্ণ মিশন কর্তৃক বইটির প্রকাশ বন্ধ করে দেওয়ার অভিযোগ তুলে নিয়েছিলেন।[11] ১৮৮৭ সালে অক্ষয়কুমার সেন বাংলা পদ্যে শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণ-পুঁথি নামে রামকৃষ্ণ পরমহংসের জীবনী লেখেন। পরে তিনি পদ্যে শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণ পরমহংসদেবের উপদেশ ও শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণ-মহিমা নামে দুটি বই লিখেছিলেন। স্বামী সারদানন্দ শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণলীলাপ্রসঙ্গ রচনা শুরু করেন ১৯০৯ সালে। এই গ্রন্থ ১৯২৭ সালে লেখকের মৃত্যুর সময় অসমাপ্তই থেকে যায়। যদিও অসমাপ্ত বইটি প্রকাশিত হয়েছিল এবং তা রামকৃষ্ণ মিশন কর্তৃক রামকৃষ্ণ পরমহংসের প্রামাণ্য জীবনী হিসেবে গৃহীতও হয়েছিল।[12] ধর্মবিশেষজ্ঞ ও সাহিত্যিক রোমাঁ রোল্যাঁ ও ক্রিস্টোফার ইশারউড সারদানন্দকে রামকৃষ্ণ প্রসঙ্গে একজন প্রামাণ্য দার্শনিক ও ঐতিহাসিকের মর্যাদা দিয়েছেন।[13][14] স্বামী বিবেকানন্দের বক্তৃতা মদীয় আচার্যদেব প্রকাশিত হয় ১৮৯৬ সালে।[15] ম্যাক্স মুলার, ওয়ালটার জি. নেভেল, ক্রিস্টোফার ইশারউড বলেছেন, বিবেকানন্দ রামকৃষ্ণের যথার্থ প্রতিকৃতি এঁকেছেন।[16][17][18] ধর্মীয় বিশেষজ্ঞ শীল বলেছেন, রামকৃষ্ণ হলেন বিবেকানন্দের “পুরাণসৃষ্টি ও প্রচার-পরিকল্পনার” সৃষ্টি।[19] যদিও অপর বিশেষজ্ঞ অমিয় পি. সেনের মতে, শীল বিভিন্ন বিষয়কে “ইচ্ছাকৃতভাবে এড়িয়ে” গিয়েছেন।[20] রামকৃষ্ণ পরমহংসের অন্যান্য জীবনীগুলি হল মহেন্দ্রনাথ দত্তের শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণের অনুধ্যান,[21] সত্যচরণ মিত্রের শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণ পরমহংসদেবের জীবনী ও উপদেশ (১৮৯৭),[21] ও সুরেন্দ্রনাথ দত্তের শ্রীরামকৃষ্ণদেবের উপদেশ (১৮৯৬)। ম্যাক্স মুলারের রামকৃষ্ণ: হিজ লাইফ অ্যান্ড সেইংস (১৮৯৮) হল কোনো ইউরোপীয় বিশেষজ্ঞের লেখা প্রথম রামকৃষ্ণ-জীবনী। ওয়াল্টার নেভেলের মতে এটি রামকৃষ্ণের একটি অপেক্ষাকৃত স্বাধীন জীবনীর সূত্র।[22] ১৯২৯ সালে রোমা রোল্যাঁ লিখেছেন, এই বইটি প্রাথমিক সূত্রের ভিত্তিতে “বিস্তারিত ও সমালোচনামূলক দৃষ্টিভঙ্গিতে” লেখা।[13] ম্যাক্স মুলার বলেছেন। এই বইটির ভিত্তি বিবেকানন্দ ও রামকৃষ্ণের পক্ষে ও বিপক্ষে বিভিন্ন নিরপেক্ষ প্রত্যক্ষদর্শীর বয়ানের ভিত্তিতে লেখা।[23] ম্যাক্স মুলার রামকৃষ্ণ পরমহংসকে "সত্যকারের মহাত্মা" বলেছেন।[24] শ্রীম ছদ্মনামের অন্তরালে মহেন্দ্রনাথ গুপ্তের লেখা শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণকথামৃত পাঁচ খণ্ডে যথাক্রমে ১৯০২, ১৯০৫, ১৯০৮, ১৯১০ ও ১৯৩২ সালে প্রকাশিত হয়। মহেন্দ্রনাথ গুপ্ত রামকৃষ্ণ পরমহংসের সঙ্গে তাঁর কথোপকথন রোজ ডায়েরিতে লিখে রাখতেন। সেগুলি সংকলিত করেই পাঁচ খণ্ডে বাংলায় এই বইটি প্রকাশিত হয়। রোমা রোল্যাঁর মতে, এই বইটি “স্টেনোগ্রাফিক যাথার্থতা”র নিদর্শন।[13] রোমা রোল্যাঁর বই লাইফ অফ রামকৃষ্ণ অ্যান্ড দি ইউনিভার্সাল গসপেল (১৯২৯) রামকৃষ্ণের অপর একটি জীবনী। এটি রামকৃষ্ণের শিষ্যদের বয়ানের ভিত্তিতে লেখা। তাঁদের সম্পর্কে লেখক বলেছেন, “আমি তাঁদের থেকে সদর্থক তথ্যাদি পেয়েছি। আমি তাঁদের কয়েকজনের পথে হেঁটেছি, যাঁরা এই মহান ধর্মগুরু এবং মানবরূপী ঈশ্বরের সঙ্গী ছিলেন। আমি তাঁদের আনুগত্যের উপর নির্ভর করতে পারি। অধিকন্তু এই প্রত্যক্ষদ্রর্শীরা গসপেলের সাধারণ ধীবর ছিলেন না। এঁদের কেউ কেউ মহান চিন্তাবিদ যাঁরা ইউরোপীয় চিন্তা ও কঠোর শিক্ষাপ্রণালীতে শিক্ষিত।” [25] তিনি রামকৃষ্ণের সমসাময়িক নিরপেক্ষ প্রত্যক্ষদর্শীদের বয়ানও নিয়েছিলেন। এছাড়া তিনি সেই সব খ্রিস্টান মিশনারিদের সঙ্গেও কথা বলেছিলেন, যাঁরা রামকৃষ্ণের সঙ্গে কথা বলেছিলেন।[26] শ্রীশ্রীরামকৃষ্ণকথামৃত গ্রন্থের ইংরেজি অনুবাদ করেন স্বামী নিখিলানন্দ। এই বইটির নাম দ্য গসপেল অফ শ্রীরামকৃষ্ণ। নেভেল ও লেক্স হিক্সটনের মতে, এটি প্রামাণ্য ও নির্ভরযোগ্য অনুবাদ। [27] এই বইটি ফিলিপ এলেস্কি ও হারপারকলিন্স প্রকাশনা কর্তৃত আয়োজিত আমেরিকান বিশেষজ্ঞদের সম্মেলনে "বিংশ শতাব্দীর ১০০টি সবচেয়ে গুরুত্বপূর্ণ ধর্মগ্রন্থে"র মর্যাদা পায়।[28][29] আরও দেখুন স্বামী বিবেকানন্দের গ্রন্থতালিকা পাদটীকা বিষয়শ্রেণী:রামকৃষ্ণ পরমহংস

https://bn.wikipedia.org/wiki/%E0%A6%B0%E0%A6%BE%E0%A6%AE%E0%A6%95%E0%A7%83%E0%A6%B7%E0%A7%8D%E0%A6%A3%20%E0%A6%AA%E0%A6%B0%E0%A6%AE%E0%A6%B9%E0%A6%82%E0%A6%B8-%E0%A6%AC%E0%A6%BF%E0%A6%B7%E0%A6%AF%E0%A6%BC%E0%A6%95%20%E0%A6%97%E0%A7%8D%E0%A6%B0%E0%A6%A8%E0%A7%8D%E0%A6%A5%E0%A6%A4%E0%A6%BE%E0%A6%B2%E0%A6%BF%E0%A6%95%E0%A6%BE

知的財産権が日本で認められたのはいつ？

知的財産権

japanese

知的財産権（ちてきざいさんけん、英語：intellectual property rights）とは、著作物（著作権）や工業所有権などといった無体物[1]について、その著作者などが、それに対する複製など多くの行為に関して（無体物であるにもかかわらず、あたかも有体物として財産としている、あるいは所有しているが如く）専有することができるという権利である。。 その性質から、「知的創作物（産業上の創作・文化的な創作・生物資源における創作）」と「営業上の標識（商標・商号等の識別情報・イメージ等を含む商品形態）」および、「それ以外の営業上・技術上のノウハウなど、有用な情報」の3種類に大別される。 定義 「知的財産」及び「知的財産権（知的所有権）」は、各種の条約や法令において様々に定義されている。 世界 知的所有権の貿易関連の側面に関する協定（世界貿易機関を設立するマラケシュ協定附属書1c） 第一条 2 この協定の適用上、「知的所有権」とは、第二部の第一節から第七節までの規定の対象となるすべての種類の知的所有権をいう[2]。 1967年7月14日にスウェーデンのストックホルムで署名された世界知的所有権機関を設立する条約。 第二条 (viii) 「知的所有権」とは， 文芸，美術及び学術の著作物， 実演家の実演，レコード及び放送， 人間の活動のすべての分野における発明， 科学的発見， 意匠， 商標，サービス・マーク及び商号その他の商業上の表示， 不正競争に対する保護， に関する権利並びに産業，学術，文芸又は美術の分野における知的活動から生ずる他のすべての権利をいう。 日本 知的財産基本法（平成14年法律第122号）- 2002年制定 第2条この法律で「知的財産」とは、発明、考案、植物の新品種、意匠、著作物その他の人間の創造的活動により生み出されるもの（発見又は解明がされた自然の法則又は現象であって、産業上の利用可能性があるものを含む）、商標、商号その他事業活動に用いられる商品又は役務を表示するもの及び営業秘密その他の事業活動に有用な技術上又は営業上の情報をいう。 2 この法律で「知的財産権」とは、特許権、実用新案権、育成者権、意匠権、著作権、商標権その他の知的財産に関して法令により定められた権利又は法律上保護される利益に係る権利をいう。 なお、知的財産基本法における知的財産権には、判例において、パブリシティ権等も含まれると解されている。 知的財産の種類 日本や世界において法律（国内法）および条約で定められ、認められている<b data-parsoid='{"dsr":[1572,1583,3,3]}'>知的財産権</b>には、以下のようなものがある。 産業財産権 特許権: 特許権者に発明を実施する権利を与え、発明を保護する。（特許法、パリ条約、知的所有権の貿易関連の側面に関する協定：TRIPS協定）。 実用新案権: 物品の形状等に係る考案を保護する。（実用新案法）。 意匠権: 工業デザインを保護する。（意匠法、パリ条約、TRIPS協定）。 商標権・トレードマーク・サービスマーク: 商標に化体した業務上の信用力（ブランド）を保護する。（商標法、パリ条約、TRIPS協定）。 この4つは代表的なものとして『知財四権』とも称される。 著作権 著作権: 思想・感情の創作的表現を保護する（著作権法、ベルヌ条約、TRIPS協定）。支分権として、複製権、上演権、演奏権、上映権、公衆送信権、口述権、展示権、頒布権、譲渡権、貸与権、翻訳権、翻案権がある。 著作隣接権: 実演、レコード、放送・有線放送を保護する。（著作権法、実演家、レコード製作者及び放送機関の保護に関する国際条約：ローマ条約、TRIPS協定）。 実演 著作物を演ずる実演家の権利（録音権及び録画権、放送権及び有線放送権送信可能化権、譲渡権及び貸与権並びに商業用レコードの二次使用料及び貸与権）。 レコード 物に音を固定したもの(レコード)の製作者の権利（複製権、送信可能化権、譲渡権及び貸与権等に規定する権利並びに商業用レコードの二次使用料及び貸与権に基づく報酬を受ける権利）。 放送 無線通信の放送事業者の権利（複製権、再放送権及び有線放送権、テレビジョン放送の伝達権）。 有線放送 有線電気通信の放送事業者の権利（複製権、放送権及び再有線放送権、有線テレビジョン放送の伝達権）。 なお、著作者人格権（著作者の公表権、氏名表示権、同一性保持権）は人格権の一種であって財産権ではないが、便宜的に著作権などとともに扱われることが多い。 その他の権利 回路配置利用権：半導体回路配置を保護する（半導体回路配置保護法、集積回路についての知的所有権に関する条約：IPIC条約）。 育成者権：種苗の品種を保護する（種苗法、UPOV条約）。 なお、国際条約や日本をはじめとする各国の国内法令で定められる広義の<b data-parsoid='{"dsr":[2873,2883,3,3]}'>知的財産</b>には、以下のようなものがある。 原産地表示・地理的表示（原産地等誤認惹起行為の禁止）：ある商品の地理的原産地を特定する表示（不正競争防止法第2条1項13号、TRIPS協定第22条）。 インターネット上のドメイン名（不正にドメインを使用する行為の禁止）：インターネットにおける識別情報（不正競争防止法第2条1項12号・周知商標の保護規則に関する共同勧告「WIPO 勧告」）。 商号権：商人が名称を商号として利用する表示（商法第14条、パリ条約）。 肖像権（人格権）：肖像が持ちうる、人格権にかかわる権利（憲法第13条、民法第710条）。 パブリシティ権（財産権）：肖像が持ちうる、財産権にかかわる権利（東京高裁平成3年9月26日判決（判例時報1400号3頁）「おニャン子クラブ事件」）。 周知表示（周知表示混同惹起行為の禁止）：需要者の間に広く認識されている商品等表示（不正競争防止法第2条1項1号）。 著名標識（著名表示冒用行為の禁止）：著名な商品等表示と同一若しくは類似の標識（不正競争防止法第2条1項2号）。 商品形態（商品形態模倣行為の禁止）：販売されてから3年以内の商品形態（不正競争防止法第2条1項3号）。 タイプフェース：デザインされた一連の文字の書体（タイプフェイスの保護及びその国際寄託に関するウィーン協定、ただし未発効）。日本では独創性と美的特性を備え美術鑑賞となり得る書体のみが著作物として著作権で保護される[3]。また、フォントデータについては、プログラムの著作物として保護されるとの主張があり、実際に立件された例がある[4]。 営業秘密（営業秘密の保持・不正入手の禁止）：秘密として管理されている有用な技術・営業上の情報（不正競争防止法第2条1項4〜9号・民法・刑法の不法行為）。 以上は現在日本における制定法としての知的財産および知的財産権の適用であるが、以下のようにとらえることもできる。 知的財産のうち、一定の明確な法律的権利が認められているのが知的財産権であって部分集合である。知的財産として有益な発明発見であっても、特許権取得せず公知となった場合は知的財産権を与えられない。知的財産権にならない知的財産とは、公知となりまたは知的財産権が終了した知的財産、不正競争防止法の適用による不正表示・誤認表示による侵害が認められるもの、ノウハウやライセンス等または意図的に特許等に出願していない営業秘密と再定義できよう。上記では肖像権も知的財産に含める考えである。 また、現在日本ではコンピュータソフトウェアを著作権の対象として保護するのが基本であり、場合によっては特許権でも保護するケースがある（ただし、本来著作権が保護しないアイディアまでを含めて著作権で保護されているかの如く契約で強制する、などといった運用による濫用が非常に多い）。半導体回路配置権は、知的財産基本法で明記されていないが、知的財産権として保護の対象となる。ただし、半導体回路配置権と同一の保護を、米国法では著作権法の一部の章で保護されているのに対して、日本では特別法で別途保護するなど、保護の根拠法が異なるケースがある。なお日本などほとんどの国の特許法では先願主義により、同一の内容の出願では先に出願した者に権利が発生する。実際に発明した日が先の者に権利が発生する先発明主義を採っていた国々も、アメリカ合衆国を含め先願主義に移行してきた歴史がある。 日本における知的財産訴訟の現状（他国との比較を含む） 実情 一般に知的財産に関する民事訴訟は、以下の2つに大別される。 特許権等の知的財産権が侵害された場合にその差止めや損害賠償を求める侵害訴訟 特許等の有効性の有無に関する訴訟 日本では、2005年（平成17年）の知的財産高等裁判所の設置と時期を同じくして、侵害訴訟のうち、特許等に関する訴訟につき、知的財産権専門部を有する東京地裁と大阪地裁の専属管轄とし、その他の著作権、商標、意匠、不正競争に関する訴訟については、東京地裁・大阪地裁と各地の地裁との競合管轄とし、知的財産の専門的知見を有する裁判官が対応する体制を強化した。また、特許等の有効性などを争う法的手続については、従来から、まず特許庁での審判手続によることとし、同手続での特許庁の審決に不服がある場合に、知的財産高等裁判所へ審決取消訴訟を提起するという制度がとられている[5]。 知的財産権侵害訴訟の第一審における平均審理期間は、おおむね13〜15か月で推移している[6]。世界各国の知的財産訴訟の実態を知る弁護士や企業関係者は、日本の知的財産訴訟につき、欧米諸国と比べても、このような審理期間、判決の正確性・信頼性のいずれについても高い水準にあると評価している上、訴訟に要する費用も他国に比べて低額であるため、コストパフォーマンスの高い知財訴訟制度が実現されているといえる[7][8]。2013年6月7日に閣議決定された『知的財産政策ビジョン』でも、日本の知的財産訴訟の迅速性や判決の正確性・信頼性に対する具体的な問題点の指摘はなく[9]、様々な課題を指摘していた2003年の『知的財産の創造、保護及び活用に関する推進計画』[10]とは、全く対照的である。 課題 しかし、日本の知財訴訟制度がこのような高品質に至ったことは必ずしも対外的に知られているとは言い難い。中華人民共和国、大韓民国などの新興国の経済発展や、シンガポールの知財ハブ構想[11]など、ライバル国との制度間競争の様相を呈する中、アジアにおける日本の知財紛争解決制度のプレゼンス向上、そのための国際的な情報発信の強化等が課題とされている[9]。 また、このような高品質の日本の知財訴訟制度は、知財に関わる裁判官の専門性強化や、技術的知見に関して裁判官を支える調査官によって果たされたと言える。さらに裁判所関係者からは、日本の民事訴訟特有の専門委員（理工系の学者など）を更に活用していこうとの意見もある[12]。 ただ、日本の知的財産訴訟は、既に高品質なレベルを実現しているのであり、専門委員制度の更なる活用を必要とすべき事情は不明である。日本の知財訴訟を高く評価する弁護士や企業関係者も、専門委員制度活用の拡大を提唱するものはない[7][8]。この点、一般に専門委員について、手続の透明性の観点から制度そのものや裁判所の運営を問題視する意見も存在する[13]中で、知的財産訴訟に関する限り、弁護士からも、技術的に難しい事件などでの専門委員の関与を肯定的に評価する意見が出されているのは事実である[14][15]。しかし、そのような弁護士からも、裁判所が技術的には難しくない事件でも専門委員を関与させようとする実情に触れ、「せっかくできた制度だから、知財高裁はもっと使えというような圧力がどこかからかかっているので無理に使っているのではないかと思う事件が、正直言っていくつかあるように思われる」など、「専門委員の更なる活用」との前述の意見について、その裏を読み解こうとする指摘もされている[16]。このような意見は、裁判所が、技術的な難易度を考慮することなく、単に専門委員の関与件数を増やそうとするような態度で「専門委員の更なる活用」を進めることを批判するものであると共に、裁判所が、専門委員の関与を得るまでもなく、技術的観点からも十分質の高い判断ができる人的体制を整えたことの裏返しと理解される。 開発途上国における知的財産保護と日本の関わり 開発途上国における知的財産の保護強化は、それら国の経済発展を支える効果があるとされるとともに、日本などの他国の企業にとっても、投資環境整備の一環として重要な位置づけを持つ[17][18][19]。そのため、日本も、特許庁を中心として、各国の知的財産法制の調査及びウェブサイトを通じた公開[20]を行うとともに、発展途上国に対し、法制度の整備及び人材育成といった法整備支援を行っている[21]。平成23年11月18日に採択された日・ASEAN共同宣言とそれに基づく日・ASEAN行動計画においては、法整備支援一般について、「法の支配、裁判システム及び法的インフラを強化するため，法律及び裁判部門における人材強化への協力を続ける」とされている（行動計画1.5.5）が、知的財産については個別に、""(2.18）との規定が盛り込まれた[22]。 2013年6月7日に日本の当時第2次安倍内閣（安倍晋三首相、自公連立政権）において閣議決定された『知的財産政策に関する基本方針』においても、「アジアを始めとする新興国の知財システムの構築を積極的に支援し、我が国の世界最先端の知財システムが各国で準拠されるスタンダードとなるよう浸透を図ること。」が重要目標として掲げられ、知的財産分野において法整備支援を積極的に推進していくこととされた[23]。そのような中、特許庁やJETROが、アジア地域へ積極的な展開を進める日本の法律事務所の協力のもと、ASEAN諸国の知的財産制度の実情調査を行い、ウェブで一般公開している[24]。 知的財産分野における法整備支援の代表例としては、インドネシアに対するものが挙げられる。2011年から実施されているJICA知的財産権保護強化プロジェクトでは、日本の特許庁にあたる知的財産権総局だけでなく、知的財産権保護の執行を担う裁判所、税関、警察といった機関も支援先機関に加えられ、日本側も特許庁だけでなく、法務省、財務省との連携がとられている[25]。その背景としては、知的財産の保護強化のためには、特許法などの知的財産法制の整備や審査官の能力向上といった権利化の過程だけでなく、民事訴訟や民事執行・民事保全といった基本的な法・司法制度の整備、裁判所を含めた紛争解決機関・法執行機関の能力向上が不可欠であると指摘されている[26][27]。 しかし、拡大を見せる知財支援の実態は、省庁間の縦割りをそのまま反映し、特許庁の所管する権利化の過程に特化する一方で、知的財産権に関わる紛争解決・法執行の中核を担う裁判所の手続整備や能力強化を対象としないものが大半である<!--<ref>[http://www.kantei.go.jp/jp/singi/titeki2/kettei/chizaikeikaku2013.pdf 「知的財産推進計画2013」]</ref><ref>[http://www.meti.go.jp/press/2013/10/20131002002/20131002002.html 特許庁「ミャンマー知的財産制度整備支援チームを設置します」]</ref>--><!--出典として無効。「出典に記載してある事項を編集者の主観で読み取ったもの」でしかない。-->知的財産分野でもアジアの中心となることを目指すシンガポールにおいて、司法省のもと、「知的財産権の権利化過程」と「裁判所などでの紛争解決・法執行」とを一体的に政策立案しているのとは、対照的である[11]。 専門職 知的財産を業務分野とする専門職には弁護士、弁理士、行政書士等があり、それぞれの業務範囲は次の通りである。 弁護士 特に試験を受けることなく弁理士及び行政書士の資格登録が可能である他、登録するまでもなく当該分野に関する業務を行うことができる。また、弁理士は行政書士となる資格を有している[28]。 弁理士（弁護士も可） 特許権、実用新案権、意匠権、商標権に関する登録及び異議申立て手続きを独占業務として行うほか、移転や専用実施権の申請手続きについても行う。また、上記に加え著作権に関する契約代理・媒介業務等を行うことができる。特定侵害訴訟代理権がある弁理士は弁護士とともに訴訟代理人となり訴訟活動ができる。 行政書士（弁護士も可。弁理士は行政書士となる資格あり） 著作権、育成者権に関する登録・その他の手続に関する書面の作成を独占業務として行うほか、特許権、実用新案権、意匠権、商標権に関する移転や専用実施権の申請手続き等を行う。また、特に分野を限定されず契約代理業務を行うことができる。 日本における中小企業に対する相談体制 個人事業主を含む中小企業が知的財産権を保護・活用しようとする場合、制度・法務に精通した人材を社内に有する例は少ない。上記のような専門家への依頼には、費用面の不足・不安や心理的ハードルが支障となる。このため、知財に関するポータルサイトや、初期の相談においては無料・秘密厳守で応じる公的窓口が設置されている[29]。 歴史的経過 知的財産権の始まり 知的財産の戦略とは、ごく最近の考え方なのではなく、本質的には遙か昔から形成されていた考え方である。つまり、製造方法の秘密と言えば分かりやすい（これは、現在の日本で言うところの不正競争防止法で規定される「営業秘密」に相当する。）。 例えば、紀元前2000 - 1200年頃のアナトリア半島に存在したヒッタイト帝国は、当時全く他に知られていなかった鉄の製法を知る唯一の国であった。ヒッタイトの鉄は極めて高価（金以上の価値）で交換されたと言われており、これらの取引が、ヒッタイト帝国に大きな富をもたらした。 同様な例として、古代から中国では、磁器や絹の製法が知られていた唯一の地域であった。これらの製法は、長い間秘密とされていたため、これらの産品を他の地域で産出することができなかった。当時の貿易においては、磁器や絹が、極めて高価で取り引きされ、この地域に大きな富をもたらした。 これは、古代ヒッタイト帝国の鉄の製造方法も、古代中国の磁器や絹の製法も、原始的な形ではあるが、国家戦略上、きわめて重要な知的財産であったことを意味している。このように、知的財産とは、本質的に「合理的な独占形態」を実現するための一手法である。 近代的な知的財産権の制度としては、ルネサンス期イタリアのヴェネツィア共和国で誕生した特許制度が世界で最初の知的財産権制度と言われている。ガリレオがヴェネツィア公に懇願をし、その結果としてヴェネツィア共和国で、世界で最初の特許制度が公布されたと言われている[30]。 知的財産政策（ヤングレポート） 1980年代の世界貿易は、先進国、アジア地域の高い経済成長につれて順調に推移した。日本は特に1980年代前半の円安期に輸出を伸ばし、1986年には世界シェアが10.5%になり、米国と並ぶまでになった。 しかし、日本による米国への集中豪雨的な輸出のため、米国の輸出は伸び悩み、世界輸出市場に占める米国のシェアは11%台で低迷。1980年代を通して見ると、米国では輸入が急増し、1984年には貿易赤字が1,000億ドルを超え、米国の産業競争力は著しく低下した。 そこで、共和党政権のロナルド・レーガン大統領は、1983年6月、ヒューレット・パッカード社のジョン・ヤング社長を委員長に迎え、学界、業界の代表者からなる「産業競争力についての大統領委員会」を設立した。ヤング委員長は、米国の競争力の低下を一年半にわたり広範に検討し、その結果を『地球規模の競争-新たな現実』と題する報告書として1985年1月25日に大統領に提出した。これが“ヤングレポート”として有名な報告書である。 報告の骨子は、「米国の技術力は依然として世界の最高水準にある」とした上で、それが製品貿易に反映されないのは、「各国の知的財産の保護が不十分なためである」と分析し、その回復のために、プロパテント政策を推進することを提言した。この提言と同様な政策は、その後の大統領通商政策アクションプラン（1985年9月）や、アメリカ合衆国通商代表部（USTR）の知的財産政策（1986年4月）などにも見いだすことができる。 2005年の知的財産高等裁判所設立前の日本の知的財産政策 1995年10月、国会は当時村山改造内閣（村山富市首相、自社さ連立政権）の連立与党の共同提案に基づいて、科学技術基本法案を採択。日本が「キャッチアップの時代は終焉を迎え、フロントランナーの一員として、自ら未開の科学技術分野に挑戦し、創造性を最大限に発揮し、未来を切り開いて行かなければならない時機に差し掛かっている」として、「真に豊かな生活の実現のためには、科学技術創造立国を目指す」ことが必要であるとした。 また、1996年12月に「21世紀の知的財産権を考える懇談会」（座長：有馬朗人）が、特許庁で開催された。これは、米国の国家戦略としてのプロパテント政策の推進等、近年の急激な環境変化に対して、21世紀に向けた日本の知的財産権のあり方を明らかにする目的で開かれたもの。1997年4月に、『21世紀の知的財産権の目指す方向』が発表された。 2001年10月から、経済産業省において「産業競争力と知的財産を考える研究会」が開催され、2002年6月に報告書がまとめられた。 これらを受けて、2002年3月に当時の第1次小泉内閣（自公保連立政権）は、小泉純一郎総理主催の「知的財産戦略会議」を設置。同年7月に『知的財産戦略大綱』を発表し、政府として知的財産立国を目指し、知的財産政策を推進することが明確化された。同年12月に第1次小泉第1次改造内閣（自公保/保新連立政権）下で「知的財産基本法」が成立。この知的財産基本法の施行に伴い、知的財産戦略本部、およびその事務局である知的財産戦略推進事務局が設置された。 1995年10月 - 連立与党の共同提案、科学技術基本法案採択 1996年12月 - 「21世紀の知的財産権を考える懇談会（特許庁）」（座長：有馬朗人） 1999年10月 - 産業活力再生特別措置法が成立（日本版バイドール法） 2000年 5月 - 知的財産制度に関する議員連盟等合同会議・中間報告書発表 2001年12月 - 知的財産権の保護強化で自民党が国家戦略ビジョン 2002年 2月 - 第154回国会・小泉内閣総理大臣施政方針演説「必要な知的財産政策を推進」 2002年 2月 - 首相直属「知的財産戦略会議」設立 2002年 5月 - 「産業競争力と知的財産を考える研究会」最終報告書（経済産業省） 2002年 7月 - 「知的財産戦略大綱」を正式決定・知的財産基本法準備室設置 2002年10月 - 知的財産基本法案・閣議決定・経済産業委員会で審議決定（政府与党） 2002年11月 - 知的財産基本法成立 2003年 3月 - 知的財産基本法施行・知的財産戦略本部発足 2003年 4月 - 関税定率法改正・知的財産権侵害品の取締強化 2004年 6月 - 知的財産高等裁判所設置法、裁判所法等の一部を改正する法律成立 2005年 4月 - 知的財産高等裁判所設立 2018年の米中貿易戦争 2010年代、中国では国内に進出する外国企業に対し、合弁先が最先端技術の知的財産権供与を強要するケースが目立ち始め、地方政府も同調するように許認可権を通じて圧力をかける例が報じられるようになった。2017年、アメリカは中国の知的財産権の扱いに対して通商法スーパー301条に基づく調査を始めるるとともに[31]、通商代表部ライトハイザー代表が中国を国際的な貿易体制の脅威でと主張するなど摩擦が生じるようになった。中国側も反論を行ったが[32]、アメリカを納得させるまでに至らず、2018年、知的財産権はアメリカが中国からの幅広い輸入品に関税をかける米中貿易戦争のきっかけの一つとなっている[33]。 知的財産権と独占禁止法の関係 日本において、私的独占の禁止及び公正取引の確保に関する法律(通称:独占禁止法)第21条では、著作権法、特許法、実用新案法、意匠法又は商標法による権利の行使として容認される行為は、独禁法の適用除外と規定されている。 しかしながら、著作権法等による権利の行使とみられるような行為であっても、競争秩序に与える影響を勘案して、知的財産保護制度の趣旨を逸脱し、又は同制度の目的に反すると認められるような場合まで、同条でいう「権利の行使と認められる行為」とは評価されない場合がある（SCE事件審決、2001年8月1日公正取引委員会審決、審決集48巻3頁）[34]。 脚注 関連項目 法令・概念，機関 無体財産権 知的財産推進計画 日本知的財産協会 大学・大学院 知的財産学部 知的財産専門職大学院 知的財産大学院協議会 知的財産権に関わる条約 模倣品・海賊版拡散防止条約（ACTA） 特許協力条約（PCT） 標章の国際登録に関するマドリッド協定の議定書（マドリッドプロトコル） アメリカ国際貿易委員会（ITC） ウィキペディア英語版 en:Japanese patent law en:Japanese trademark law en:Japanese design law en:Japanese copyright law 外部リンク - 特許庁 - 知的財産権侵害 判例・事例集など知的財産についての国別情報掲載

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E7%9F%A5%E7%9A%84%E8%B2%A1%E7%94%A3%E6%A8%A9

Milloin Markian Popov syntyi?

Markian Popov

finnish

Markian Mihailovitš Popov () (15. marraskuuta 1902 Ust-Medveditskajan kylä, nykyinen Volgogradin alueen Serafimovitšin kaupunki – 22. huhtikuuta 1969 Moskova, Neuvostoliitto)[1] oli Neuvostoliiton puna-armeijan kenraali ja Neuvostoliiton sankari. Popov aloitti sotilasuransa nuorena Venäjän sisällissodassa. Sodan jälkeen hän opiskeli Neuvostoliiton sotilaskouluissa ja eteni urallaan verrattain nopeasti. Hän oli kenraaliluutnantti ja Leningradin sotilaspiirin komentaja, kun Saksa hyökkäsi Neuvostoliittoon kesällä 1941. Popov osallistui useiden ratkaisevien taisteluiden johtoon toisen maailmansodan aikana. Hänet ylennettiin puna-armeijan toiseksi korkeimpaan armeijakenraalin sotilasarvoon 1943. Hän ei kuitenkaan nauttinut Stalinin luottamuksesta, minkä vuoksi hänen uransa oli epätasainen hänen pätevyydestään huolimatta. Hänet alennettiin sodan lopulla epäonnistuneen Riian valtausyrityksen jälkeen. Häntä väheksyttiin sodanjälkeisessä neuvostoliittolaisessa historiankirjoituksessa. Hänen maineensa ja arvonsa palautettiin vasta Stalinin kuoltua ja Nikita Hruštšovin noustua valtaan. Hruštšov ja Popov olivat tehneet yhteistyötä Stalingradin taistelun aikana, ja hänen uransa lähti uuteen nousuun 1954. Popov kuoli tapaturmaisesti Moskovassa 1969. Sotilasura Markian Popov syntyi maanviljelijän perheeseen 15. marraskuuta 1902. Hän kävi kansakoulun, jonka jälkeen hän pääsi keisarillisen Venäjän kadettikouluun 1916.[2] 18-vuotiaana hän liittyi puna-armeijaan lokakuun vallankumouksen jälkeen alkaneen Venäjän sisällissodan ollessa vielä käynnissä.[3] Nuoresta iästään huolimatta hän ehti toimia muun muassa divisioonansa esikuntapäällikkönä.[2] Hän liittyi kommunistiseen puolueeseen 1921. Sodan jälkeen hän kävi Pihkovan jalkaväen johtamistaidon kurssin, josta valmistui 1923. Vystrelin jalkaväen koulutuskeskuksen upseerikursseilta hän valmistui 1925. Näihin aikoihin Popov johti 11. kivääridivisioonan rykmenttitason koulua Leningradissa ja siirtyi sittemmin palvelemaan Venäjän kaukoitään. Hän toimi välillä myös Moskovan sotilaspiirin sotakoulutuksen tarkastajana.[4] Popov eteni urallaan tasaisen ripeää vauhtia, ja vuonna 1936 hän valmistui Frunzen sotilasakatemiasta.[5] Hänestä tuli myös puna-armeijan ensimmäisen mekanisoidun prikaatin esikuntapäällikkö. Yksiköstä tuli pian 5. mekanisoitu armeijakunta. Kesällä 1938 Popovista tuli kaukoidässä sijainneen 1. erillisen ”Punalipun armeijan” esikuntapäällikkö ja varakomentaja. Hänestä tehtiin yksikön komentaja seuraavana vuonna. Tässä tehtävässä hän toimi vuoden 1941 alkuun, jolloin hänet siirrettiin Leningradin sotilaspiirin päälliköksi.[6] Toinen maailmansota Toisen maailmansodan aikana Popov ehti osallistua useisiin ratkaiseviin taisteluihin. Hän oli mukana Moskovan ja Leningradin puolustuksessa, Stalingradin ja Kurskin taisteluissa sekä Itä-Karjalan ja Baltian valtaamisessa. Hänet palkittiin sodan aikana ja sen jälkeen useilla mitaleilla sekä Neuvostoliiton sankarin arvolla vuonna 1965.[4] Leningrad Suuri isänmaallinen sota alkoi 22. heinäkuuta 1941, kun Adolf Hitlerin johtama Saksa avasi itärintaman hyökkäämällä Neuvostoliittoon. Leningradista 250 kilometrin päässä oleva Pihkova joutui saksalaisten haltuun jo 9. elokuuta. Popov kiiruhti rakentamaan Laukaanjoen varrelle uuden puolustuslinjan, jonka linnoitustyöhön Leningradin poliittinen komentaja Andrei Ždanov lähetti 30000 siviilityöntekijää. Ždanov myös vetosi alueen asukkaisiin, jotta nämä liittyisivät puolustusjoukkoihin. Ilmoittautuneesta 100000 vapaaehtoisen joukosta pystyttiin muodostamaan kahdeksan uutta kansalliskaartin divisioonaa. Laukaanjoen linjan ja kansalliskaartin avulla Popov pystyi pysäyttämään Saksan Pohjoisen armeijaryhmän etenemisen kuukauden ajaksi. Kun saksalaiset viimein mursivat linjan, Popov ja Ždanov olivat ehtineet rakennuttaa useita tiheitä puolustuslinjoja Leningradin ympärille sekä järjestää myös Laatokan kautta tapahtuvan huollon, kun kaupunki joutui saarretuksi.[7] Syyskuussa Kliment Vorošilov nimitettin Popovin tilalle Leningradin sotilaspiirin komentajaksi. Popov siirrettiin pohjoisen rintaman ja Leningradin rintaman komentajaksi sekä Leningradin sotilaspiirin esikuntapäälliköksi.[7] Stalingrad Marraskuussa 1941 Popov nimettiin ensin 61. armeijan ja sitten 40. armeijan komentajaksi. Lokakuussa 1942 hänet siirrettiin Stalingradin rintaman apulaiskomentajaksi. Vuoden 1942 aikana hän toimi myös 10. reservin armeijan ja 5. rynnäkköarmeijan komentajana. 5. panssariarmeijan komentajana hän toimi vuodenvaihteen yli.[3] Nikita Hruštšov toimi Stalingradin taistelun aikana alueen johtavana poliittisena upseerina. Muistelmissaan hän kertoi: Hruštšov tosin epäili, että Popov joi liian kovan humalan juhliessaan syntymäpäiväänsä operaatio Uranuksena tunnetun puna-armeijan vastahyökkäyksen kynnyksellä 15. marraskuuta, sillä Hruštšovin mukaan Popovin osuus hyökkäyksessä olisi saattanut sujua paremmin, mikäli hän olisi vain keskittynyt tehtävänsä valmisteluun.[8] Hyökkäys oli kuitenkin menestys, ja Pauluksen 6. armeija jäi saartoon. Semjon Timošenkon Stalingradin jälkeisen hyökkäysoperaatio Tähden kärkenä toimineet Popovin neljä panssariarmeijakuntaa valtasivat Harkovan 2. helmikuuta. Lisäksi ne puhkaisivat saksalaisten linjat, ylittävät Donetsin ja painostivat saksalaisten selustaa.[9] Erich von Manstein käynnisti kuitenkin voimakkaan vastahyökkäyksen, ja Harkovan taistelun jälkeen saksalaiset onnistuivat ajamaan puna-armeijan kaupungista ja tuhoamaan osan Popovin taisteluosastosta.[10] Vastahyökkäys onnistui von Mackensenin 1. panssariarmeijan ja von Richthofenin 4. ilma-armeijan yhteisoperaationa. Popov menetti tässä taistelussa kolme jalkaväkidivisioonaa ja yhden panssariarmeijakunnistaan, yhteensä 615 panssarivaunua.[11] Tämän jälkeen Popov siirtyi puna-armeijan ylimmän johdon alaisen reservinyhtymän komentajaksi Kurskin alueelle. Yhtymä nimettiin aluksi reservirintamaksi ja uudelleen Aron sotilaspiiriksi.[1] Sotilaspiiri nimettiin Arorintamaksi Kurskin taistelun alettua 9. heinäkuuta, jolloin sen komentajaksi tuli Ivan Konev. [12] Kurskin taistelu Voitto Harkovassa mahdollisti Kurskissa 4. heinäkuuta 1943 alkaneen Saksan hyökkäyksen, jota johti sotamarsalkka Günther von Kluge. Popov oli nimitetty Brjanskin rintaman komentajaksi 6. kesäkuuta, ja hän odotti reservissä Saksan suurhyökkäyksen tyrehtymistä Konstantin Rokossovskin ja Nikolai Vatutinin puolustuslinjoihin. Ankarissa puolustustaistelussa puna-armeijan panssarintorjuntatykistö tuhosi 40 prosenttia Saksan panssareista, mukaan lukien hyökkäykseen osallistuneet uudet Tiger-tankit. Viimein 12. heinäkuuta Popov liitti reservinsä mukaan taisteluun ja käynnisti vastahyökkäyksen Kurskin pohjoispuolelta kohti Orelia. Isku saksalaisia vastaan onnistui, ja hyökkäys laajeni kattamaan noin tuhannen kilometrin levyisen kaistan rintamasta. Alueen puolustaminen kävi saksalaisille mahdottomaksi, ja Popov valtasi Orelin 5. elokuuta. Popov jatkoi kohti Brjanskia, jonka hänen joukkonsa saavuttivat 20. syyskuuta ja josta he jatkoivat edelleen painostamaan Saksan Valko-Venäjällä olevaa rintamaa.[13] Yhdysvaltalainen aikakauslehti Time kuvaili Popovia syyskuussa 1943 seuraavasti: Takaisin Pohjoiseen Baltian rintaman, josta tehtiin myöhemmin 2. Baltian rintama, komentajana Popov toimi lokakuusta 1943 huhtikuuhun 1944. Popov johti 2. rintamaa Riian offensiivissa, mutta hänen etenemisensä oli hidasta, sillä Ferdinand Schörnerin rakentama puolustus vaimensi hyökkäyksen tehokkaasti.[5] Myöhemmin hän osallistui Leningradin vapauttamiseen tammikuussa 1945,[1] jolloin hän palasi Leningradin rintaman esikuntapäälliköksi. Hänet siirrettiin jälleen vuoden 1945 puolella 2. Baltian rintaman komentajaksi ja sieltä puolestaan takaisin Leningradin rintaman esikuntaan.[3] Popov ei välttämättä ollut niin uskalias tai arvostettu kuin Time kirjoitti 1943. Häntä arvosteltiin myös liiasta varovaisuudesta. Kun hänen joukkonsa epäonnistuivat Riian valtaamisessa 1944, hänet korvattiin Andrei Jerjomenkolla, alennettiin ja siirrettiin takaisin Leningradin rintaman esikuntapäälliköksi. Hänet ylennettiin jälleen täyteen kenraalin arvoon vasta Stalinin kuoltua 1953.[1][6] Vaikka Popov oli pätevä komentaja, Stalin ei luottanut häneen koskaan.[10] Sodan jälkeen Sodan päätyttyä loppukeväästä 1945 hän johti Lvivin sotilaspiiriä vuoteen 1946, jolloin hänet siirrettiin Taurian sotilaspiirin (Krimin alue) komentajaksi. Tehtävässä hän pysyi vuoteen 1954 saakka. Vuosina 1955–1956 hän toimi maavoimien taistelukoulutuksen kehittämislaitoksen päällikkönä ja 1956–1962 maavoimien apulaiskomentajana sekä maavoimien esikuntapäällikkönä. Vuonna 1962 hänestä tuli puolustusministeriön sotilastarkastaja-neuvonantaja.[6] Hän pysyi tehtävässä kuolemaansa saakka. Hän kuoli tapaturmaisesti kotinsa palossa Moskovassa huhtikuussa 1969. Hänen hautansa sijaitsee Novodevitšin hautausmaalla Moskovassa.[1][3] Lähteet Citation error, replace with{{cite book| author = Spencer Tucker, Priscilla Mary Roberts| title = Encyclopedia of World War II| publisher = ABC-CLIO| year = 2004| id = ISBN 1576079996| language = Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead.}} Citation error, replace with{{cite book| author = Martin McCauley| title = Who's who in Russia since 1900| publisher = Routledge| year = 1997| id = ISBN 0415138981| language = Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead.}} Citation error, replace with{{cite book| author = Zabecki, David| title = World War II in Europe: An Encyclopedia| publisher = Routledge| year = 2015| id = ISBN 113581242X}} Viitteet Aiheesta muualla Luokka:Neuvostoliittolaiset kenraalit Luokka:Neuvostoliiton sankarit Luokka:Vuonna 1902 syntyneet Luokka:Vuonna 1969 kuolleet

https://fi.wikipedia.org/wiki/Markian%20Popov

నగరి మండలంలోని మొత్తం చెరువుల సంఖ్య ఎంత ?

నగరి శాసనసభ నియోజకవర్గం

telugu

నగరి శాసనసభ నియోజకవర్గం: చిత్తూరు జిల్లాలో వున్న 14 శాసనసభ నియోజకవర్గాలలో ఒకటి. శాసనసభ నియోజకవర్గ వరుస సంఖ్య: 289 ఓటర్ల సంఖ్య: ఏర్పడిన సంవత్సరం ఇందులోని మండలాలు నగరి Nindra విజయపురం పుత్తూరు వడమాలపేట ఇంతవరకు ఎన్నుకోబడ్డ సభ్యులు ఇంతవరకు ఈ నియోజకవర్గం నుంచి గెలుపొందిన శాసనసభ్యులు సంవత్సరంశాసనసభ నియోజకవర్గం సంఖ్యపేరునియోజక వర్గం రకంగెలుపొందిన అభ్యర్థి పేరులింగంపార్టీఓట్లుప్రత్యర్థి పేరులింగంపార్టీఓట్లు2014289NagariGENరోజా సెల్వమణిFYSRC74724గాలి ముద్దుకృష్ణం నాయుడుMతె.దే.పా738662009289NagariGENGali Muddukrishnama NaiduMతె.దే.పా60849Chenga Reddy ReddyvariMINC595412004137NagariGENChengareddy ReddyvariMINC65561R.K.RojaFతె.దే.పా598671999137NagariGENChenga Reddy ReddyvariMINC62592V.Doraswamy RajuMతె.దే.పా594781994137NagariGENV. Doraswamy RajuMతె.దే.పా65432R. Chenga ReddyMINC523271989137NagariGENChanga Reddy ReddivariMINC66423Chilakam Ramakrishnama ReddyMBJP502481985137NagariGENChenga Reddy ReddivariMINC50646A. M. RadhakrishnaMతె.దే.పా495041983137NagariGENE. V. Gopal Raju (Elavarti)MIND53778Chengareddi ReddivariMINC416261978137NagariGENChenga Reddy ReddivariMINC (I)33448Ramachandra Reddy ChilakamMJNP259951972137NagariGENKilari Gopalu NaiduMINC43484GnanaprakasamMDMK154121967134NagariGENG. N. KilariMINC31292K. B. SiddaiahMSWA234771962141NagariGENDommaraju Gopalu RajuMIND19696Kilari Gopalu NaiduMINC18159 2004 ఎన్నికలు 2004లో జరిగిన శాసనసభ ఎన్నికలలో నగరి శాసనసభ నియోజకవర్గం నుండి కాంగ్రెస్ అభ్యర్థి రెడ్డివారి చెంగారెడ్డి తన సమీప ప్రత్యర్థి తెలుగుదేశం పార్టీకి చెందిన ఆర్.కె.రోజాపై 5694 ఓట్ల మెజారిటీతో విజయం సాధించాడు. చెంగారెడ్డికి 65561 ఓట్లు రాగా, రోజాకు 59867 ఓట్లు లభించాయి. 2009 ఎన్నికలు 2009 ఎన్నికలలో తెలుగుదేశం పార్టీ తరఫున గాలి ముద్దుకృష్ణమ నాయుడు పోటీ చేస్తున్నాడు.[1] పోటీ చేస్తున్న అభ్యర్థులు తెలుగుదేశం: కాంగ్రెస్: ప్రజారాజ్యం: లోక్‌సత్తా: స్వతంత్రులు: ఇవి కూడా చూడండి ఆంధ్ర ప్రదేశ్ శాసనసభ్యుల జాబితా మూలాలు వర్గం:చిత్తూరు జిల్లా శాసనసభ నియోజకవర్గాలు వర్గం:ఆంధ్ర ప్రదేశ్ శాసనసభ నియోజకవర్గాలు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%A8%E0%B0%97%E0%B0%B0%E0%B0%BF%20%E0%B0%B6%E0%B0%BE%E0%B0%B8%E0%B0%A8%E0%B0%B8%E0%B0%AD%20%E0%B0%A8%E0%B0%BF%E0%B0%AF%E0%B1%8B%E0%B0%9C%E0%B0%95%E0%B0%B5%E0%B0%B0%E0%B1%8D%E0%B0%97%E0%B0%82

Сколько букв в Русском языке в 2018 году?

Русский алфавит

russian

Ру́сский алфави́т (ру́сская а́збука) — алфавит русского языка, в нынешнем виде с 33 буквами, существующий с 1918 года (буква Ё официально утверждена лишь с 1942 года[1]: ранее считалось, что в русском алфавите 32 буквы[2][3][4], поскольку Е и Ё рассматривались как варианты одной и той же буквы). Алфавит Слушайте алфавит центр 1234567А аБ бВ вГ гД дЕ еЁ ё(а)(бэ)(вэ)(гэ)(дэ)(е)(ё)891011121314Ж жЗ зИ иЙ йК кЛ лМ м(же)(зэ)(и)(и краткое)(ка)(эль)(эм)15161718192021Н нО оП пР рС сТ тУ у(эн)(о)(пэ)(эр)(эс)(тэ)(у)22232425262728Ф фХ хЦ цЧ чШ шЩ щЪ ъ(эф)(ха)(це)(че)(ша)(ща)(твёрдый знак)2930313233Ы ыЬ ьЭ эЮ юЯ я(ы)(мягкий знак)(э)(ю)(я) Происхождение алфавита Около 863 года братья Кирилл и Мефодий из Солуни (Салоники) по приказу византийского императора Михаила III упорядочили письменность для славянского языка. После появления кириллицы, восходящей к греческому уставному (торжественному) письму, развивается деятельность болгарской школы книжников (после Кирилла и Мефодия). Болгария становится центром распространения славянской письменности. Здесь создаётся первая славянская книжная школа — Преславская книжная школа, в которой переписываются кирилло-мефодиевские оригиналы богослужебных книг (Евангелие, Псалтирь, Апостол, церковные службы), делаются новые славянские переводы с греческого языка, появляются оригинальные произведения на старославянском языке («О письменехъ Чрьноризца Храбра»). Позже старославянский язык проникает в Сербию, а в конце X века становится языком церкви в Древней Руси. Старославянский язык, будучи языком церкви, испытывал на себе влияние древнерусского языка. Это был старославянский язык с элементами живой восточнославянской речи. Таким образом, современный русский алфавит произошёл от кириллицы старославянского языка, которая была заимствована у болгарской кириллицы и получила распространение в Древнерусском государстве. Позже добавились 4 новые буквы, а 14 старых были в разное время исключены за ненадобностью, так как соответствующие звуки исчезли. Раньше всего исчезли йотированные юсы (Ѩ, Ѭ), затем большой юс (Ѫ), возвращавшийся в XV веке, но вновь исчезнувший в начале XVII века, и йотированное Е (Ѥ); остальные буквы, порой несколько меняя своё значение и форму, сохранились до наших дней в составе азбуки церковнославянского языка, которая долгое время ошибочно считалась тождественной с русской азбукой. Орфографические реформы второй половины XVII века (связанные с «исправлением книг» при патриархе Никоне) зафиксировали следующий набор букв: А, Б, В, Г, Д, Е (с орфографически отличным вариантом Є, который иногда считался отдельной буквой и ставился в азбуке на месте нынешнего Э, то есть после Ѣ), Ж, Ѕ, З, И (с орфографически отличным вариантом Й для звука [j], который отдельной буквой не считался), І, К, Л, М, Н, О (в двух орфографически различавшихся начертаниях: «узком» и «широком»), П, Р, С, Т, У (в двух орфографически различавшихся начертаниях: ), Ф, Х, Ѡ (в двух орфографически различавшихся начертаниях: «узком» и «широком», а также в составе лигатуры «от» (Ѿ), обычно считавшейся отдельной буквой), Ц, Ч, Ш, Щ, Ъ, Ы, Ь, Ѣ, Ю, Я (в двух начертаниях: Ꙗ и Ѧ, которые иногда считались разными буквами, иногда же нет), Ѯ, Ѱ, Ѳ, Ѵ. Иногда в азбуку включались также большой юс (Ѫ) и так называемый «ик» (в виде нынешней буквы «у»), хотя они звукового значения не имели и ни в одном слове не употреблялись. В таком виде русская азбука пребывала до реформ Петра I 1708—1711 годов (а церковнославянская такова и поныне), когда были упразднены надстрочные знаки (что, между делом, «отменило» букву Й) и упразднены многие дублетные буквы, использовавшиеся для записи чисел (что стало неактуальным после перехода на арабские цифры). Впоследствии некоторые упразднённые буквы восстанавливались и отменялись вновь. К 1917 году алфавит пришёл в 35-буквенном (официально; фактически букв было 37) составе: А, Б, В, Г, Д, Е, (Ё отдельной буквой не считалось), Ж, З, И, (Й отдельной буквой не считалось), І, К, Л, М, Н, О, П, Р, С, Т, У, Ф, Х, Ц, Ч, Ш, Щ, Ъ, Ы, Ь, Ѣ, Э, Ю, Я, Ѳ, Ѵ (последняя буква формально числилась в русском алфавите, но де-факто её употребление сошло почти на нет, и она встречалась всего в нескольких словах). Последняя крупная реформа письменности была проведена в 1917—1918 годах — в результате неё появился нынешний русский алфавит, состоящий из 33 букв. Происхождение русского алфавита символ глаголицыизображение «круглой глаголицы»кириллицасовременное начертаниегреческий алфавитпримечаниеⰀАΑ αПроизошла от греческой буквы.ⰁБ—ⰂВΒ βПроизошла от греческой буквы.ⰃГΓ γПроизошла от греческой буквы.ⰄДΔ δПроизошла от греческой буквы.ⰅЭ, Е, Є, ЁΕ εЕ, Є — произошли от греческой буквы Ε; Э — от глаголической; Ё — от Е и ¨ (двух точек сверху). Официально введена в азбуку в 1708 году. Отдельной буквой азбуки знак Ё официально стал в середине XX века.ⰆЖ—ⰇЅϚ ϛПроизошла от греческой буквы. Отменена в 1735 году.ⰈЗΖ ζПроизошла от греческой буквы.Ⰺ, Ⰹ, И, ЙΗ ηИ — произошла от греческой буквы. Й — от буквы И и ˘ (бреве).ⰋI, ЇΙ ιI — произошла от греческой буквы. Отменена реформами 1917—1918 годов. Ї — от буквы I и ¨ (двух точек сверху). Ї обозначает йотированный гласный звук [ji] в украинском языке.ⰌЋ—В старославянском языке Ћ использовалось для обозначения мягкого звука ([г'], переходящее в [й]). В современном сербском языке буква Ћ обозначает только глухой альвеольно-палатальный звук [ʨ].ⰍКΚ κПроизошла от греческой буквы.ⰎЛΛ λПроизошла от греческой буквы.ⰏМΜ μПроизошла от греческой буквы.ⰐНΝ νПроизошла от греческой буквы.ⰑОΟ οПроизошла от греческой буквы.ⰒПΠ πПроизошла от греческой буквы.ⰓРΡ ρПроизошла от греческой буквы.ⰔСΣσς ϹϲПроизошла от греческой буквы.ⰕТΤ τПроизошла от греческой буквы.ⰖУΟΥ ουПроизошла от греческих букв. Заменены Петром I начертанием в виде нынешней буквы У.ⰗФΦ φПроизошла от греческой буквы.ⰘХΧ χВ глаголице обозначала мягкий звук [х]. Произошла от греческой буквы.Ⱉ —Ѡ ѡ, Ѿ ѿΩ ωѠ — произошла от греческой буквы. Ѿ — лигатура Ѡ+Т. Были исключены из русского алфавита во время реформы Петра I в 1710 году.ⰚⰚ———Гипотетическая буква. Пѣ (Пе).ⰜЦ—ⰝЧ—ⰞШ—ⰛЩ—Лигатура Ш+Т или Ш+Ч.ⰟЪ—ⰟⰊЫ—Лигатура Ъ+І.ⰠЬ—ⰡѢ—Отменён реформой 1917—1918 гг.Ⱒ———В глаголице обозначал твёрдый звук [х] (Хлъмъ (?)).ⰣЮ—Лигатура І+ОУ.——Я—Лигатура I</b>+<b data-parsoid='{"dsr":[20613,20620,3,3]}'>А. Заменена Петром I начертанием Я.——Ѥ—Лигатура І+Є. Из русского письма выходит из употребления в XV веке.Ⱖ—Ё—Гипотетическая буква (со значением йотированного Е или О), вошедшая в состав лигатуры — большого йотированного юса.ⰤѦ—Заменён Петром I начертанием Я.ⰧѨ—Лигатура I+Ѧ. Была исключена из русского алфавита во время реформы Петра I в 1710 году.ⰨѪ—Произошла от глаголической буквы. Была исключена из русского алфавита во время реформы Петра I в 1710 году.ⰩѬ—Лигатура I+Ѫ. Была исключена из русского алфавита во время реформы Петра I в 1710 году.——ѮΞ ξПроизошла от греческой буквы. Была исключена из русского алфавита во время реформы Петра I в 1710 году.——ѰΨ ψПроизошла от греческой буквы. Была исключена из русского алфавита во время реформы Петра I в 1710 году.ⰪѲΘ θПроизошла от греческой буквы. Отменена реформой 1917—1918 годов.ⰫѴΥ υПроизошла от греческой буквы. Окончательно вышла из употребления к концу XIX века Судьба отдельных букв в XVIII—XX веках Кси (Ѯ) — отменена Петром I (заменено сочетанием КС); позже восстановлено, но окончательно отменено в 1735 году. В гражданском шрифте выглядело как ижица с хвостом. Пси (Ѱ) — отменена Петром I (заменено сочетанием ПС), не восстанавливалась. Омега (Ѡ) и от (Ѿ) — отменены Петром I (заменены на О и сочетание ОТ соответственно), не восстанавливались.[5] Ферт (Ф) и фита (Ѳ) — Пётр I в 1707—1708 годах отменил было ферт Ф (оставив фиту Ѳ), но вернул в 1710 году, восстановив церковнославянские правила употребления этих букв; фита отменена реформой 1917—1918 годов. Ижица (Ѵ) — отменена Петром I (заменена на I (затем также на И) или В, в зависимости от произношения), позже восстановлена, опять отменена в 1735 году, опять восстановлена в 1758 году. Употреблялась всё реже и реже и с 1870-х обычно считалась упразднённой и более не входящей в русский алфавит, хотя до 1917—1918 гг. в отдельных словах порой употреблялась (обычно в мѵро с производными, реже — в сѵнодъ с производными, ещё реже — в ѵпостась и т. п.). В документах орфографической реформы 1917—1918 гг. не упомянута. І и И — Пётр I вначале отменил букву И, но потом вернул, изменив правила употребления этих букв по сравнению с церковнославянскими (позже и церковнославянские правила были восстановлены, за исключением этимологического использования этих букв в заимствованиях). Изменялись также правила относительно числа точек над І: Пётр отменил было их; затем было предписано ставить по две точки над І перед гласными, и одну — перед согласными; наконец, с 1738 года точка стала везде одна. Буква І отменена реформами 1917—1918 годов. Й — этот отменённый Петром I знак был возвращён в гражданскую печать в 1735 году; отдельной буквой до XX века не считался. З и Ѕ — Пётр I вначале отменил букву З, но потом вернул; Ѕ отменено в 1735 году. Йотированное А (Ꙗ) и малый юс (Ѧ) — заменены Петром I начертанием Я (употреблявшимся и ранее и происходящим из скорописной формы малого юса). Однако вплоть до 1917—1918 годов начертание Я в виде малого юса Ѧ широко применялось в шрифтах вывесок, заголовков и т. п.  — заменены Петром I начертанием в виде нынешней буквы У. Ять (Ѣ) — отменена реформой 1917—1918 гг. Э — употреблялась с середины XVII века (считается заимствованным из глаголицы), официально введено в азбуку в 1708 году. Ё — предложена в 1783 году княгиней Е. Р. Дашковой, употребляется с 1795 года, популярна с 1797 года с подачи Н. М. Карамзина (использовал букву Ё только в художественных произведениях, а в «Истории государства Российского» обошёлся традиционными написаниями через Е). Ранее (с 1758 года) вместо буквы Ё иногда использовалось начертание в виде букв IO, иногда под общей крышечкой. Отдельной буквой азбуки знак Ё официально стал в середине XX века[1]. Электронное представление В кодировке Юникод современный русский алфавит имеет следующие коды (числа шестнадцатеричные): заглавные буквы: 0x410—0x415 для А — Е, 0x401 для Ё, 0x416—0x42F для Ж — Я; строчные буквы: 0x430—0x435 для а — е, 0x451 для ё, 0x436—0x44F для ж — я. В Юникоде нет готовых русских букв с ударением, но ударение можно изображать (например, ы́, э́, ю́, я́), добавляя после ударной гласной символ U+0301 (combining acute accent). Для ввода этого символа в некоторых текстовых редакторах для операционных систем семейства Microsoft Windows необходимо поместить курсор справа от ударной гласной, включить NumLock и, удерживая клавишу Alt, набрать на цифровой клавиатуре 0769. В текстовом редакторе Microsoft Word можно также поместить курсор справа от ударной гласной, набрать цифры 0301 и нажать клавиши Alt + X. В словах с побочным ударением (наподобие кля́твопреступле́ние, о́колозе́мный, ви́це-президе́нт) побочное ударение можно также обозначать символом U+0300 (combining grave accent), вводя его подобно символу U+0301, но с кодами 0768 или 0300 соответственно (кля̀твопреступле́ние, о̀колозе́мный, вѝце-президе́нт). В некоторых старых компьютерных кодировках буква Ё отсутствует. В этих кодировках для представления русских букв отводилось 32 позиции кодовой таблицы, тогда как в русском алфавите 33 буквы. Не включать в кодовую таблицу решили букву Ё, поскольку, в отличие от других букв, её очень часто можно заменить буквой Е. Для русского языка используются кодировки ГОСТ 19768-93 (взамен упразднённого ГОСТ 19768-74), Unicode и ISO/IEC 10646, КОИ-8, ISO 8859-5, CP855, CP866, Windows-1251, MacCyrillic. Русская клавиатура См. также История русской письменности Названия букв русского алфавита Панграммы Раскладка клавиатуры Транслитерация русского алфавита латиницей Примечания Литература Ivan G. Iliev. Kurze Geschichte des kyrillischen Alphabets. Plovdiv. 2015. Ivan G. Iliev. Short History of the Cyrillic Alphabet. Ссылки Друговейко-Должанская С.

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%B0%D0%BB%D1%84%D0%B0%D0%B2%D0%B8%D1%82

Dimana Kaisar Chenghua dilahirkan?

Kaisar Chenghua

indonesian

Kaisar Chenghua (Hanzi: 成化, 1447-1487) adalah kaisar ke-8 dari Dinasti Ming yang memerintah tahun 1464 sampai 1487. Dia adalah anak sulung Kaisar Zhengtong, terlahir dengan nama Zhu Jianjun, setelah ayahnya kembali naik tahta namanya diubah menjadi Zhu Jianshen (朱见深). Kehidupan awal Ketika berumur dua tahun, ayahnya, Kaisar Zhengtong ditawan oleh Mongol dalam insiden Tumubao. Tahun berikutnya setelah ayahnya kembali ke daratan tengah, namun pamannya, Kaisar Jingtai yang menjadi naik tahta untuk mengisi kevakuman kuasa menjadikannya tahanan rumah. Bersama ayahnya, dia turut menjalani masa tahanan ini selama kurang-lebih tujuh tahun. Selama itu dia hidup di bawah bayang-bayang pamannya, gelar putra mahkotanya dicabut dan dialihkan pada anak Jingtai. Tahun 1457, ayahnya kembali merebut tahta dan gelarnya sebagai putra mahkota dipulihkan sehari sebelum kematian pamannya pada tahun yang sama. Pemerintahan Tahun 1464, ayahnya mangkat sehingga dia mewarisi tahta kerajaan dan menamai rezimnya Chenghua, saat itu usianya 17 tahun. Pada awal pemerintahannya dia menjalankan kebijakan-kebijakan positif seperti menurunkan pajak dan memperkuat kerajaannya, namun ini hanya sebentar karena tak lama kemudian kekuasaan pemerintahaan jatuh ke tangan para kasim. Untuk memperkuat pemerintahannya Chenghua membentuk agen mata-mata Xi Chang (melengkapi Dong Chang yang telah ada terlebih dulu) yang dikepalai oleh kasim kepercayaannya, Wang Zhi. Organisasi ini mempunyai hak istimewa untuk mengeksekusi siapapun yang mereka anggap sebagai pengkhianat. Wang memonitor segala kegiatan dan perkataan rakyat, dia banyak menganiaya orang-orang tidak berdosa sehingga orang-orang baik dari dalam maupun luar pemerintahan merasa terteror, kebebasan benar-benar dikebiri pada saat itu. Memang belakangan Xi Chang dibubarkan dan Wang Zhi diasingkan setelah seorang badut istana menyindir Chenghua, namun para kasim masih memegang kuasa dan pada abad ke-16 organisasi ini dihidupkan kembali oleh kaisar-kaisar penerusnya. Selain bergantung pada para kasim, Chenghua juga bergantung pada Selir Wan, wanita yang pernah melayaninya ketika kecil dan beusia dua kali umurnya. Setelah naik tahta, dia masih terobsesi pada Wan yang ketika itu berumur 35 tahun dan menganugerahinya gelar guifei (贵妃)/ selir kelas atas. Hubungan mereka melahirkan seorang putra, namun bayi itu meninggal tak lama kemudian. Hal ini menjadi awal penderitaan bagi para wanita istana karena untuk mempertahankan posisinya Wan melarang siapapun melahirkan anak bagi kaisar. Mereka yang hamil akan dipaksa untuk melakukan aborsi atau bahkan dibunuh. Selama masa pemerintahannya kolaborasi antara para kasim dan Selir Wan membusukkan tubuh pemerintahan dan korupsi merajarela. Selir Wan menempatkan keponakannya, Wan An dalam kabinet sebagai mata-mata yang mengawasi tindak-tanduk para pejabat. Sebuah pantun satire yang populer saat itu yang berbunyi, “Ketiga kanselir agung adalah boneka kertas, keenam mentri adalah patung tanah liat.” Tiga kanselir agung merujuk pada Liu Ji, Liu Xu dan Wan An yang tidak memiliki kemampuan apapun selain membual dan menjilat, enam mentri tidak lebih dari sekelompok penjilat yang hanya bisa manggut pada Selir Wan dan para kasim. Chenghua yang dungu dan tukang main wanita sering mengabaikan tugasnya sebagai kaisar sehingga para mentrinya sulit menemuinya. Dia juga seorang yang boros, menghambur-hamburkan uang tanpa terkendali, dia hampir menghabiskan cadangan emas yang telah dikumpulkan para pendahulunya. Chenghua cenderung memfavoritkan seseorang lebih berdasarkan subjektivitas daripada berdasarkan kemampuan. Hal ini menyebabkan degradasi dalam pemerintahan dan membuka celah bagi para pejabat korup untuk berkuasa. Pada masanya sering terjadi pemberontakan petani di seluruh negri yang semuanya berhasil ditumpas dengan kejam. Hal positif selama rezimnya hanya kemajuan dalam bidang budaya oleh Hu Junren dan Chen Baisha yang mendominasi panggung akademis. Putra mahkota dibesarkan secara rahasia Setelah anak yang dilahirkan Selir Wan meninggal, dia melarang para wanita kerajaan melahirkan anak bagi kaisar. Ketika Chenghua menghamili seorang dayang bermarga Ji, Wan memerintahkannya untuk menggugurkan kandungannya, namun Ji malah diam-diam melahirkan anak itu dan membesarkannya secara diam-diam di bagian terpencil lingkungan istana. Enam tahun kemudian, Chenghua sedang mengeluh pada seorang kasimnya, dia mengatakan dirinya sangat sedih karena belum mempunya seorang putra pun padahal usianya makin tua. Sang kasim belakangan mengungkapkan rahasia ini, bahwa Chenghua sebenarnya memiliki seorang anak yang dibesarkan secara rahasia. Mendengar hal ini Chenghua sangat gembira, dia segera mencari anak itu dan menemukannya. Keesokan harinya berita ini langsung diumumkan pada seluruh pejabatnya. Dayang Ji langsung diangkat sebagai selir. Selir Wan sangat murka mendengar kabar ini dan dia segera menyusun rencana untuk melenyapkan anak itu. Korban pertamanya adalah Ji yang mati secara misterius. Zhang Min, kasim yang turut membesarkan anak itu juga ditemukan mati bunuh diri dengan menelan emas. Melihat pangeran kecil ini dihantui bahaya, ibu suri mengambil tanggung jawab merawatnya. Di depan ibu suri, Wan tidak berani bertindak gegabah namun niatnya untuk membunuh pangeran itu belum sirna. Suatu hari Wan mengundang sang pangeran untuk mengunjunginya, sebelum berangkat ibu suri berpesan padanya agar tidak memakan apapun yang ditawarkan Wan padanya. Pangeran itu menuruti nasihat neneknya, dia beralasan sudah kenyang. Ketika Wan menawarkannya semangkuk sup, dia berkata bahwa takut ada racun di sup itu. Mendengar ini dengan marah Wan menghentakkan kakinya ke lantai dan menjerit, “Bagaimana mungkin seorang anak kecil berkata demikian padaku ? Aku yakin suatu hari nanti dia akan membunuhku !”. Tidak lama kemudian Wan meninggal dalam kemarahannya. Kematian Kematian Wan pada tahun 1487 merupakan pukulan berat bagi Chenghua. Dia merasa sangat berduka sehingga tidak menghadiri rapat selama seminggu. Tak lama kemudian dia pun meninggal bulan September tahun itu. Sang pangeran yang dibesarkan secara rahasia itu menggantikannya naik tahta sebagai Kaisar Hongzhi yang berhasil mengembalikan kejayaan dinastinya selama masa pemerintahannya. Referensi Lihat pula Daftar Kaisar Dinasti Ming Sumber Cheng Qinhua, Tales of the Forbidden City, Bejing: Foreign Languages Press, 1997. {{subst:#if:Chenghua|}} [[Category:{{subst:#switch:{{subst:uc:1447}}|| UNKNOWN | MISSING =Year of birth missing {{subst:#switch:{{subst:uc:1487}}||LIVING=(living people)}} | #default =1447 births}}]] [[Category:{{subst:#switch:{{subst:uc:1487}}|| LIVING =Living people | UNKNOWN | MISSING =Year of death missing | #default =1487 deaths}}]] Chenghua

https://id.wikipedia.org/wiki/Kaisar%20Chenghua

Дэвид Марк Моррисси играл в театре?

Моррисси, Дэвид

russian

Дэвид Марк Моррисси (English: David Mark Morrissey; род. 21 июня 1964 года, Кенсингтон, Ливерпуль, Англия) — английский актёр и режиссёр. Моррисси дебютировал на телевидении в возрасте восемнадцати лет, в 1983 году получив роль в телесериале , которая принесла ему известность в Великобритании. После «Одного лета» он поступил в Королевскую академию драматического искусства и в течение четырёх лет выступал в шекспировском проекте Королевского национального театра. На протяжении 1990-х годов Моррисси играл небольшие приглашённые роли на телевидении, пока не появился в фильмах и «Хилари и Джеки» в 1998 году. Последовали более значительные роли в фильмах (2000) и «Выбор капитана Корелли» (2001), а в 2003 году Моррисси исполнил роли Стивена Коллинза в мини-сериале «Большая игра» и премьер-министра Великобритании Гордона Брауна в фильме , которые были благоприятно оценены критиками. Первая принесла номинацию на премию как лучшему актёру, а вторая — победу в той же категории на вручении наград . Среди крупных ролей последующих лет числятся главные роли в «Основном инстинкте 2» (2006) и «Жатве» (2007). В 2008 году Моррисси вернулся на театральную сцену, сыграв в спектакле Нила Лабьюта In a Dark Dark House, а в 2011 — главную роль в ливерпульской постановке «Макбета». В 2011 году он подписал контракт на постоянную роль в третьем сезоне американского телесериала «Ходячие мертвецы». Помимо актёрской карьеры, Моррисси пробовал себя и на режиссёрском поприще. Его авторству принадлежат короткометражные телефильмы «Сладкая месть» (2001) и «Прохожий» (2004). Премьера его полнометражного дебюта, «Не беспокойся обо мне», состоялась в 2009 году на Лондонском кинофестивале, а в марте 2010 фильм был показан на BBC. Моррисси известен тщательными подготовками к каждой роли[1][2][3]; Британский институт кино отозвался о нём как об «одном из наиболее универсальных британских актёров своего поколения»[4]. Ранняя жизнь Дэвид Моррисси родился 21 июня 1964 года в Кенсингтоне. Он стал четвёртым ребёнком (после братьев Тони и Пола и сестры Карен[5][6]) в семье сапожника Джо Моррисси и Джоан, работавшей в одном из магазинов розничной торговли Littlewoods[1][7][8]. Они жили в доме 45 по Селдон-стрит в Кенсингтоне; в рамках проекта «Восемьсот жизней» Национальных музеев Ливерпуля Дэвид писал, что дом принадлежал его семье с начала XX века, там состоялась свадьба его бабушки и родилась его мать. В 1971 году их семья переехала в большой и современный дом в поместье Кнотти Эш, а дом на Селдон-стрит впоследствии был снесён[9]. Дэвид с детства интересовался кино и телевидением, в особенности — мюзиклами Джина Келли[10]. После телетрансляции фильма «Кес» Кена Лоуча в 1969 году юный Дэвид Моррисси решил стать актёром[1]. Мисс Келлер, учительница начальной школы Сент-Маргарет Мэри, взяла одиннадцатилетнего Моррисси на роль Страшилы в детской постановке «Волшебника из страны Оз». Вскоре после этого Келлер покинула школу, оставив Моррисси без поддержки[11][12]. В его средней школе не было театрального кружка, а из-за страха издевательств со стороны одноклассников он отказался брать уроки[7][13]. По совету одного из двоюродных братьев он присоединился к молодёжной труппе ливерпульского театра Эверимен, где в течение первых нескольких недель проявил мало участия. Его первым спектаклем стала постановка пьесы Fighting Chance о беспорядках в Ливерпуле[12]. В 14 лет Моррисси был одним из двух самых молодых актёров, включенных в состав совета театра[14]. Одним из его современников был Ян Харт, с которым Моррисси дружил с пяти лет, а также Марк и Стивен Макганны и Кэти Тайсон. Моррисси подружился с братьями Макганн, которые познакомили его со своим братом Полом, когда тот учился в Королевской академии драматического искусства[3][15]. Когда Дэвиду было 15 лет, у его отца обнаружили последнюю стадию заболевания крови. Спустя некоторое время он умер от кровоизлияния в возрасте 54 лет[8][16]. Актёрская карьера «Одно лето» и учёба в академии В 1982 году Моррисси получил роль в телесериале Вилли Рассела о двух ливерпульских мальчиках, на одно лето сбежавших в Уэльс. Рассел много лет работал в театре Эверимен, и Моррисси часто видел его за барной стойкой на первом этаже театра, однако оба не были знакомы друг с другом[12]. Прежде, чем получить роль, Моррисси прошёл по меньшей мере восемь прослушиваний, в одном из них читая текст своего персонажа Ики против Пола Макганна, читавшего роль Билли. Макганн, который на пять лет старше Моррисси, посчитал, что он слишком взрослый для шестнадцатилетнего подростка, и отказался, потому роль ушла к восемнадцатилетнему Дэвиду. Его коллегой стал Спенсер Ли, получивший роль Ики, а Ян Харт сыграл второстепенную роль Рэббита. На этот счёт у Рассела возникли разногласия с режиссёром Гордоном Флеммингом и продюсером Китом Ричардсоном, которые считали, что восемнадцатилетние актёры слишком взрослые для их ролей и сочувствие зрителя сбежавшим героям уменьшится, когда он увидит взрослых актёров. В итоге имя Рассела было убрано из титров во время трансляций серий[12][17]. После съёмок «Одного лета» Моррисси на пять месяцев уехал в Кению вместе с двоюродными братьями. По возвращении в Великобританию «Одно лето» стартовал в эфире, а Моррисси приобрёл известность как актёр[12]. Моррисси планировал поступить в Королевскую академию драматического искусства в Лондоне, но его коллеги в Эверимене отговаривали его. Один из актёров «Одного лета» убедил Дэвида в обратном, и тот в течение года уехал в Лондон и поступил в академию. Он стал тосковать по дому и не был в восторге от методов обучения, делающих из него «пресного актёра»[3], потому во время визита в Ливерпуль поделился с матерью Пола Макганна, что планирует оставить учёбу. Вернувшись в Лондон, Моррисси встретился с Макганном, который убедил его продолжить обучение, заверив, что чувствовал себя так же, уехав из дома. Моррисси продолжил учёбу и закончил академию 1 декабря 1985 года[15]. Театр и первые телевизионные роли Закончив академию, Дэвид Моррисси вернулся в Ливерпуль, где сыграл в спектакле WCPC в театре Ливерпуль Плэйхаус[12]. Его следующими работами стали «Сид» и «Двенадцатая ночь» в театре Cheek by Jowl и в течение двух лет — шекспировский проект Royal Shakespeare Company (RSC), где в 1998 году он играл Бастарда в «Короле Иоанне». Роль стала для него обучающей, поскольку он, учась в академии, часто задавался вопросом, сможет ли он сыграть в классическом театре[12]. Бастарда в его исполнении окрестили самым спорным воплощением в постановке; Моррисси получил негативные отзывы от Daily Telegraph и The Independent и положительный от Financial Times[18]. Николас де Йонг из The Guardian писал: «Бастард, у которого самый сложный синтаксис из раннего Шекспира, наполовину сразил Дэвида Моррисси. Его невнятная, местами непонятная манера выражаться способствует умалению достоинств Бастарда, а орущие увещевания производят впечатление простого притворства, а не жестокого разговора начистоту»[19]. Одно время Моррисси провёл в Национальном театре, где сыграл главную роль в «Пер Гюнте» в 1990 году[20]; его исполнение похвалил [21]. В тот период Моррисси жил в Уайт-сити на востоке Лондона, где он и его соседи были частыми жертвами ограблений[22][23]. В 1987 году Моррисси получил вторую роль на телевидении, сыграв восемнадцатилетнего водителя Джорджа Боумана, который убивает своего работодателя, будучи одержимым его женой, в адаптации пьесы Терренса Рэттигана Cause Célèbre[24]. В конце 1980-х годов Моррисси познакомился с режиссёром Джоном Мэдденом. Мэдден взял его в свой фильм The Widowmaker на роль обычного парня, который оказывается серийным убийцей[12]. В 1991 году Моррисси сыграл Тесея в эпизоде сериала «Сказочник» (в России транслировался также под названием «Мифы древней Греции»), также срежиссированного Мэдденом; в том же году — роль Маленького Джона в фильме Джона Ирвина «Робин Гуд»[25]. Релиз «Робин Гуда» совпал с релизом фильма «Робин Гуд: Принц воров» с Кевином Костнером в главной роли, который стал хитом, а фильм Ирвина был забыт. В течение восьми месяцев после выхода фильма Моррисси оставался без предложений, пока не получил небольшую роль полицейского в Clubland режиссёра Лауры Симс. Он чуть не потерял роль, когда во время репетиций у него разорвался аппендикс; в итоге он снимался, не успев снять швы после операции[22]. В то время Моррисси пытался избежать тривиальных ролей полицейских или солдат, но его роль в The Widowmaker привела к тому, что он начал получать предложения навязчивых характерных ролей; он сыграл полицейского в «Чёрном и голубом», «Капкане», «Между линий» и «Громе среди ясного неба», а в 1996 году — военнослужащего Энди Макнаба в картине «Единственный уцелевший» Пола Гринграсса[10][12]. Будучи занятым в сериале «Гром среди ясного неба», Моррисси познакомился со сценаристом Питером Боукером[26]. В 1994 году сыграл таможенника Джерри Бирча в первом сезоне сериала «Стук» и Стивена Финни в мини-сериале ITV «Финни». В последнем Моррисси исполнил роль, изначально сыгранную Стингом в «Грозовом понедельнике» 1988 года. Он был первым претендентом на роль и для съёмок научился играть на контрабасе[27]. 1990-е: первые крупные роли 1990-е годы стали периодом становления Дэвида Моррисси в качестве актёра главных ролей. Первой главной ролью стала роль Майкла Райда в драме Тони Маршана Into the Fire 1996 года; в следующем году — роль Шона Саутерна в сериале BBC Holding On[12] . Саутерн, нечестный налоговый инспектор, стал первым из «запутавшихся людей», которых сыграл Моррисси за свою карьеру; в следующем году он принёс актёру номинацию за лучшую мужскую роль на премию Королевского телевизионного сообщества[20][28]. В 1998 году он появился в сериале вместе с Полом Макганном. Будучи поклонником оригинального произведения Чарльза Диккенса, Моррисси спросил у режиссёра Джулиано Фарино разрешения сыграть Юджина Райбёрна, но эту роль получил Макганн, а Моррисси — роль учителя Брэдли Хедстоуна, что поначалу не устроило Моррисси. Он прочёл сценарий и взял роль потому, что этот персонаж был его нелюбимым и все его поступки, приведшие к психическим проблемам, мотивированы его социальным положением[20]. Рецензент The Guardian писал, что Моррисси проявил «беспрецедентную глубину персонажа, который чаще изображается в качестве очередного отвратительного диккенсовского мерзавца»[3]. В том же году актёр сыграл Кристофера Финци в фильме «Хилари и Джеки». Роли в «Наших общих друзьях» и «Хилари и Джеки» Зои Уильямс из The Guardian назвала «прорывом» для Дэвида Моррисси[3]. В 1999 году, впервые за девять лет, Дэвид Моррисси вернулся в театр, сыграв Пипа/Тео в пьесе «Три дня дождя» с Колином Фёртом и Элизабет Макговен. Он отказался от нескольких ранее принятых предложений театральных ролей, так как не хотел на длительное время расставаться с семьёй[29]. Писатель журнала Time Out Джейн Эдвардес предположила, что роль Киффлера в «Хилари и Джеки» вдохновила Моррисси на роль Пипа в «Трёх днях дождя», так как оба героя схожи друг с другом. Моррисси получил роль потому, что пьеса начиналась с длинной речи, а у актёрского состава было всего две недели на репетицию[30]. После «Трёх дней дождя» в 2000 году Моррисси вместе с Дэниелом Крэйгом и Келли Макдональд снялся в драме , сыграв Пита — страдающего шизофренией брата Рэя, которого сыграл Крэйг. В качестве подготовки к роли Моррисси изучал характер Пита, шеф-повара по профессии, наблюдая за поварами ресторана Terrace в лондонском Кенсингтоне, а также по два часа в день нарезая овощи дома[12]. Обозреватель The Independent назвал его «инстинктивным актёром, который для передачи внутреннего беспорядка может пользоваться всем своим телом»[31]. Для следующей своей роли, нацистского капитана Вебера в «Выборе капитана Корелли» (в оригинале — «Мандолина Капитана Корелли», 2001), Моррисси занимался изучением гитлерюгенда и прочёл биографию Альберта Шпеера авторства Гитты Серени[20]. Уже традиционно для своих ролей Моррисси выстроил обширную предысторию и для персонажа капитана Вебера[12]. Он вернулся на телевидение в 2002 году, сыграв в сериале Clocking Off роль заводского рабочего Фрэнни Ротуэлла, который хочет усыновить ребёнка своей покойной сестры; The Independent отозвался об игре Моррисси как о характерно мощной[32]. В том же году он сыграл журналиста Дэйва Дьюстона в четырёхсерийном фильме Murder и тюремного надзирателя Майка в телефильме Out of Control. Перед тем, как сыграть надзирателя, Моррисси в течение недели следил за тюремными служащими в учреждении для несовершеннолетних правонарушителей[32][33]. В начале 2003 года он появился в роли Ричи Макгрегора в фильме This Little Life — истории о супружеской паре, у которой рождается недоношенный ребёнок. Хотя персонаж Моррисси — муж и отец главной героини — не был в центре внимания, он изучал тему преждевременных родов, беседуя с педиатрами в больнице Royal Free Hospital в Хэмпстеде[12]. Начало 2000-х: успех у критиков Следующей заметной ролью Моррисси стал член Парламента Стивен Коллинз в мини-сериале 2003 года «Большая игра». Его увлёк сценарий первых трёх эпизодов, и он попросил остальные, которые на тот момент ещё не были завершены, но Пол Эббот, создатель сериала, рассказал ему, чем заканчивается история Коллинза. В качестве подготовки к роли друг Моррисси, режиссёр Пол Гринграсс, посоветовал ему узнать о работе правых политиков изнутри. Моррисси связался с Хилари Беван Джонс, продюсером «Большой игры», которая организовала для него встречу с членами специального комитета Кевином Бэрроном и Фабианом Гамильтоном. Оба разъяснили Моррисси о том, как трудно добираться в Лондон из округа за пределами столицы[12]. Кроме этого, в течение двух недель Моррисси удалось понаблюдать за членом Палаты общин Питером Мандельсоном, расспросить его о работе в кабинете министров[34]. Мандельсон рассказал ему о том, как быстро политика может «соблазнить» членов Парламента, которые упорно трудились, чтобы туда попасть[12]. В том же году актёр сыграл премьер-министра Великобритании Гордона Брауна в фильме , рассказывающем о пакте 1994 года между Гордоном Брауном и Тони Блэром. Готовясь к съёмкам, Моррисси заметил, что политики не проявляли желания разговаривать с ним о фильме, основанном на реальных событиях, потому он обратился к журналистам Джону Сноу и Симону Хоггарту. Также он побывал в родном городе Брауна, Керколди, изучил несколько биографий, в том числе документальные фильмы Росса Уилсона о выборах 1997 года[36][37]. Во время бесед с множеством друзей Брауна Моррисси выяснил, что его персонаж — с чувством юмора, обаятельный и легко идущий на контакт, чего он не заметил в публичном имидже Гордона Брауна[37]. Первоначально режиссёр Стивен Фрирз планировал взять на роль Брауна шотландского актёра, но другие члены съёмочного коллектива убедили его взять Дэвида Моррисси[38][39]. Роли в «Большой игре» и «Сделке» принесли ему признание критиков. За роль Коллинза он был номинирован на премию Британской телевизионной академии в категории «Лучший актёр», но проиграл Биллу Найи[40]; его игру в «Сделке» оценили бывший политический консультант Гордона Брауна Чарли Уиллан и Тим Алан, заместитель пресс-секретаря Тони Блэра[41][42]. BBC News Online раскритиковали сам фильм, но оценили работу Моррисси[43]. Актёр получил премию Королевского телевизионного сообщества в номинации «Лучший актёр», на этот раз победив Билла Найи[44]. Жюри отозвалось о Моррисси следующим образом: «Мощь этой игры привнесла на экран в жизнь все черты человека, роль которого он исполнил так, чтобы это было и правдоподобно, и убедительно»[45]. В 2009 году Моррисси отклонил предложение повторить роль в фильме , опасаясь закрепиться в памяти зрителей только в роли Гордона Брауна[46]. После успеха в роли политиков Моррисси был готов играть комедийные роли. Результатом этого стала его роль в музыкальном сериале , где он снова работал со сценаристом Питером Броукером; Моррисси сыграл Рипли Холдена — высокомерного владельца зала игровых автоматов[16]. Броукер был знаком с Моррисси по сериалу «Гром среди ясного неба»[26]. Перед началом съёмок актёр в течение четырёх дней общался с местными жителями Блэкпула, выясняя, как работают залы игровых автоматов[7] . The Daily Telegraph назвал Моррисси «мощной смесью едва сдерживаемой опасности, уязвимости и мальчишеского очарования»[47]. По итогам опроса, проведённого сайтом BBC, Моррисси занял второе место в списке лучших актёров 2004 года[48]. В 2006 году он вернулся в телефильме под названием «Виват, Блэкпул!»; актёр признался, что после драматических ролей был рад возвратиться к Рипли[49]. Середина 2000-х: дебют в Голливуде и второстепенные роли В течение двух последующих лет Дэвид Моррисси принял участие в крупных проектах. Во время съёмок в 2005 году фильма «В дурмане», повествующего об основателе рок-группы The Rolling Stones Брайане Джонсе, Моррисси получил главную мужскую роль психиатра Майка Гласса в фильме «Основной инстинкт 2». Он прилетел в Лос-Анджелес на шестидесятиминутную пробу с Шэрон Стоун, которая прошла успешно и была продлена ещё на час, после чего роль отошла Моррисси[3][20]. Моррисси понравился как первый фильм, так и сценарий сиквела; готовясь к экранному образу психиатра, он читал профильную литературу и занимался в тренажёрном зале для обнажённой сцены фильма[3]. Фильм провалился в прокате[50][51]. В обзоре The Washington Post Моррисси был назван «растяпой» и явно блеклым на фоне Стоун[52], а позже в газете Los Angeles Times тот же критик назвал причиной тому тот факт, что Моррисси не был кинозвездой и искра между ним и Стоун была подпорчена[53]. Нэйтан Рабин из The A.V. Club написал, что харизма Моррисси сравнима с бежевыми обоями, и что создатели фильма «могли бы в середине действа заменить его красивой вешалкой из красного дерева и никто бы не заметил разницы»[54]. Разгромные отзывы расстроили Моррисси, он принял во внимание высказанные критиками ошибки и некоторое время позднее отказывался от предложений[1]. Едва успев закончить сниматься в «Основном инстинкте 2», актёр приступил к съёмкам в триллере Стивена Хопкинса «Жатва». Моррисси сыграл учителя Дага Блэквелла; роль была предложена ему довольно поздно, на стадии подготовки к съёмкам, и он вылетел в Батон-Руж, штат Луизиана, в следующий понедельник после того, как закончились съёмки «Основного инстинкта 2». Он согласился на роль будучи поклонником Хилари Суонк и предыдущего фильма Хопкинса «Жизнь и смерть Питера Селлерса». Через неделю после начала съёмки прервались из-за урагана Катрина. Сам съёмочный процесс Моррисси посчитал довольно сложным, в частности, трёхнедельные съёмки ночной сцены, в которой его героя атакует саранча, хотя большая часть была добавлена после при помощи компьютерной графики[55][56]. Фильм вышел в кинотеатры в 2007 году и собрал прохладные отзывы, однако, несмотря на уже вторую неудачу в Голливуде, Моррисси был благодарен за предоставленную ему возможность[3]. В марте 2006 года Дэвид присоединился к актёрскому составу фильма «Мой домашний динозавр» в Новой Зеландии. Находясь там, он получил предложение на роль в телесериале «Медоуленд» — истории о семье, которая по программе защиты свидетелей переезжает в странную деревню. Он подписал контракт на семь эпизодов в сентябре 2006 года и до конца года завершил участие в съёмках[57]; на экраны Великобритании и США сериал вышел в 2007 году[58]. В том же году Моррисси сыграл роль полковника Кристофера Брэндона в сериале «Разум и чувства». Когда он впервые получил сценарий, он не был уверен, нуждается ли британское телевидение в ещё одной адаптации романа Джейн Остин, но согласился на роль, увидев, что сценарист Эндрю Дэвис выделил больше экранного времени персонажам-мужчинам по сравнению с кинофильмом 1995 года[59]. В 2008 году он также сыграл Томаса Говарда, герцога Норфолка в картине «Ещё одна из рода Болейн»; Моррисси сравнил своего персонажа с басистом группы Motörhead Лемми и, готовясь к роли, читал книги по истории и литературе XVI века[1]. Возвращение в театр, «Доктор Кто» и детективные фильмы В период с ноября 2008 по январь 2009 года Моррисси впервые за девять лет вернулся на сцену театра, сыграв в спектакле Нила Лабьюта In a Dark Dark House Терри — одного из братьев, с которыми жестоко обращались в детстве. Моррисси взял роль, так как ему понравился предыдущий спектакль Лабьюта под названием The Mercy Seat (2002). Занимаясь традиционной подготовкой к роли, он читал исследования людей, в детстве подвергшихся физическому насилию, о том, как он справлялись с пережитым надругательством над ними, и вложил эти эмоции в своего героя. Во время репетиций он консультировал и Лабьюта, но избегал спрашивать его о том, как именно нужно сыграть Терри[60]. Daily Telegraph раскритиковал спектакль; журналист Чарли Спенсер писал, что в нём удалась только роль Моррисси[61]. Бенедикт Найтингейл из The Times поначалу почитал, что игра Моррисси «была слегка скованной, как если бы он ждал его реплики, а не сразу реагировал на них», но по мере продолжения событий на сцене нашёл его более впечатляющим[62]. В декабре 2008 года Моррисси появился в рождественском выпуске сериала «Доктор Кто» вместе со своим коллегой по сериалу «Блэкпул» Дэвидом Теннантом, игравшим десятого Доктора. Моррисси исполнил роль Джейсона Лейка — спутника Доктора, который считал себя Доктором после того, как его разумом управляли киберлюди. Моррисси приглашали в сериал ещё раньше, но ввиду разных обстоятельств он был вынужден отказаться[63]. Он снова основательно подошёл к роли, вобрав в себя черты предыдущих Докторов в исполнении Уильяма Хартнелла, Патрика Траутона и Тома Бэйкера[64]. Точные детали персонажа Моррисси тщательно скрывались вплоть до выхода эпизода в эфир. Эпизод получил название «Следующий Доктор», а персонаж Моррисси был обозначен просто как «другой Доктор»[63]. Это породило слухи, что после того, как Теннант покинет шоу (который на тот момент уже объявил об этом), Моррисси может занять его место[29]. Сам актёр остался доволен тем, что эпизод стал своего рода «приманкой», ведь в тот момент Мэтт Смит уже получил роль одиннадцатого Доктора[65]. В интервью Digital Spy в сентябре 2009 года Моррисси признался, что был бы рад снова вернуться в сериал, если такое предложение поступит[66]. В марте 2009 года Дэвид Моррисси появился в роли коррумпированного полицейского Морриса Джобсона в сериале «Красный райдинг», адаптации одноимённого романа Дэвида Писа. Он был знаком с режиссёром, оценил сценарий и либо уже работал с остальными занятыми в картине актёрами, либо до этого изъявлял желание работать[67]. Ему понравились недостатки Джобсона, отличающие его от типичного отстаивающего справедливость полицейского, каких обычно изображают по телевидению: «Я думаю, что ему хочется быть хорошим полицейским, хорошо делать свою работу, но он по глупости ввязался в ряд коррумпированных дел и понимает, что быть „слегка“ коррумпированным это то же самое, что быть „слегка“ беременным. Это либо есть, либо нет»[65]. За эту роль он получил номинацию в категории «Лучший актёр» от Гильдии прессы Великобритании. В конце 2009 года Моррисси сыграл Бобби Дайкинса в биографическом фильме о Джонне Ленноне «Стать Джоном Ленноном» (в оригинале — «Мальчик из ниоткуда»). Моррисси, будучи, по собственному признанию, «помешанным на The Beatles», не мог отказаться от съёмок в фильме о детстве Леннона[68]. 2010 год стал плодотворным для актёра. Он снялся в роли следователя Тейниса Свэйнпола в фильме «Миссис Мандела», за которую получил положительную оценку от The Guardian и The Independent[69][70]. Спустя несколько месяцев он появился на экранах в роли офицера Британской транспортной полиции Мэла Крейга во втором сезоне сериала ; римского воина Бота в фильме Нила Маршала «Центурион»; доктора Яна Фальковски в сериале ; полковника Джона Арбэтнота в экранизации романа «Убийство в „Восточном экспрессе“» в сериале «Пуаро Агаты Кристи»[46][71]. «Торн», возвращение к шекспировским ролям и будущие проекты В 2010 году Моррисси вернулся на телевидение в роли детектива Тома Торна в шестисерийном сериале для телеканала Sky1, который стал адаптацией романов Sleepyhead и Scaredy Cat [72]. После прочтения книги Lifeless во время работы над «Моим домашним динозавром» в Новой Зеландии он прошерстил Интернет в поисках дополнительной информации и нашёл интервью, в котором Биллингем выразил желание увидеть Моррисси в роли Торна, если будет сниматься экранизация. По возвращении в Англию Моррисси договорился о встрече с Биллингемом и вместе с ним приступил к работе над сценарием сериала[73]. Моррисси наблюдал за работой инспекторов убойного отдела лондонской полиции, чтобы больше узнать о своем персонаже. Он выяснил, что полицейские чувствуют себя недооценёнными в своей работе, и добавил этот момент в сериал[73] . Премьера сериала состоялась 10 октября 2010 года, а Моррисси получил одобрительные отзывы. Андреа Муллани из The Scotsman писала: «Игра Моррисси никогда не разочаровывает, и он привносит задумчивость в роль Торна»[74], а Адам Свитинг из The Arts Desk посчитал, что он достоверно передал образ флегматичного и сдержанного детектива[75]. В 2011 году Моррисси сыграл Роберта Карне в мини-сериале и Гарольда Данлопа в боевике «Без компромиссов»[68]. В мае 2011 года он вернулся в театр Эверимен, где сыграл главную роль в постановке «Макбета». В спектакле он снова работал с (леди Макбет), с которой познакомился в шекспировском проекте и ранее работал на съёмках «Красного райдинга»[76]. Моррисси рассказывал о роли криминалистов, проводя параллели с реальными серийными убийцами и сосредотачиваясь на Макбете как герое войны и на его бездетных отношениях с леди Макбет[77]. Игра Моррисси получила высокую оценку; Лаура Дэвис из Liverpool Daily Post подчеркнула удачно сыгранный переход от «государственного деятеля с настоящей строевой выправкой к ревностному убийце»[78]; Клэр Бреннан из The Observer также похвалила Макбета в исполнении Моррисси, но отметила его перегибы в некоторых моментах[79]. Моррисси получил роль графа Нортумберленда в ещё одной адаптации Шекспира — экранизации пьесы «Ричард II», готовящейся к трансляции на BBC в 2012 году[80]. В конце 2011 года Моррисси вместе с Самантой Бонд снялся в роли вымышленного командующего Джерри Кэмбелла в телефильме London’s Burning, рассказывающем о беспорядках в Англии в 2011 году[81]. В феврале 2012 года актёр присоединился к актёрскому составу в телесериале «Ходячие мертвецы», экранизации одноимённого комикса о последствиях зомби-апокалипсиса. Моррисси получил постоянную роль Губернатора — главного отрицательного персонажа третьего и четвертого сезонов, садиста и диктатора одной из групп выживших людей[82]. Режиссёрская карьера Люди любят думать, что это демократичный процесс, но это не так — это диктатура. Как актёру мне нравится работать с сильными режиссёрами, и как актёр ты «ненормальный», если берёшь командование на себя. Режиссура даёт реальное понимание сложности работы других людей. — Морисси о режиссёрской карьере[71] В начале 1980-х Дэвид Моррисси начинал обучаться актёрскому мастерству в театре Рэтборн в рамках программы Youth Opportunities Programme для выпускников школ. Там он снимал короткометражные немые фильмы на камеру Super 8 и в первый раз увидел иностранные картины. Хотя посещение семинаров стоило 23,5 фунта стерлингов в неделю и их посещали молодые люди без постоянного заработка, в 2009 году Моррисси задумался о том, что большая часть обучающихся просто выполняли работу помощников[83]. После того, как его актёрская карьера пошла в гору, он начал заниматься режиссурой, так как, будучи актёром, он участвовал не во всех стадиях производства фильма, а присоединялся к нему на стадии съёмок и покидал до завершения пост-продакшна. Ему не нравилось, что он не может увидеть весь процесс создания фильма[12][84]; по его словам, он старается разделять карьеру актёра и режиссёра и не будет играть в собственных фильмах[12]. В 1996 году Моррисси написал сценарий и спродюсировал фильм Something for the Weekend. Изначально он назывался The Barber Shop, но был переименован, чтобы избежать путаницы с другим фильмом[85]. Его режиссёрским дебютом стал короткометражный фильм A Secret Audience, рассказывающий о встрече Наполеона Бонапарта с папой римским Пием VII[85]. Второй короткометражный фильм под названием Bring Me Your Love, основанный на рассказе Чарльза Буковки и с Яном Хартом в главной роли, рассказывает о журналисте, который приносит своей жене цветы в психиатрическую больницу; он был показан перед фильмом «Голоса». Критик The Independent назвал Bring Me Your Love «перспективным» для Моррисси, а рецензент The Observer посчитал, что фильм хоть и стоит посмотреть, сам он не столь впечатляющий как A Secret Audience[31][86]. Bring Me Your Love был спродюсирован студией Tubedale Films, основанной Моррисси вместе с его братом Полом и женой Эстер[1] . В 2001 году актёр срежиссировал двухсерийный телефильм «Сладкая месть» с Полом Макганном в главной роли, за который получил номинацию на телевизионную премию BAFTA как «Лучший новый режиссёр (фантастика)»[87]. В 2004 году Моррисси снова поработал с Тони Маршантом, сняв двухсерийный фильм «Прохожий» о человеке, ставшем свидетелем нападения на женщину и ничего не предпринявшем, чтобы остановить нападавшего. Студия пригласила Моррисси в проект после прочтения первого варианта сценария Маршанта; было написано ещё пять черновиков прежде, чем приступили к съёмкам, которые заняли 30 дней[12][85]. Моррисси наблюдал за режиссёрами фильмов и сериалов, в которых он снимался, чтобы развить собственные режиссёрские навыки; он согласился на небольшую роль в «В дурмане» специально, чтобы понаблюдать за работой режиссёра Стивена Уолли[3]. В 2007 году Моррисси снял первый полнометражный фильм под названием  — историю о лондонском мальчике, влюбившемся в девочку из Ливерпуля[72]. Бюджет картины составил 100 тыс. фунтов стерлингов, а съёмки проходили в Ливерпуле в сентябре и октябре 2007 года. Фильм был показан на Лондонском кинофестивале в 2009 году[88]; Джозеф Гальяно из The Times писал о «Не беспокойся обо мне» как об «очень недооценённом фильме»[2]. Фильм был показан на BBC Two 7 марта 2010 года и на следующий день выпущен на DVD[88]. В 2009 году Моррисси и Марк Биллингем начали работу над экранизацией романа Биллингема «Соня» в рамках телесериала «Торн» о детективе Марке Торне. Проект стал частью киностудии Stagereel, основанной братом Дэвида Моррисси, Полом. Студия приобрела права на экранизацию романов о Томе Торне, а Моррисси уже занялся сценарием для телеканала Sky1, когда те выразили желание транслировать сериал[84]. В 2010 году Моррисси и Tubedale Films сняли два художественных фильма на деньги британской кинокомпании , специализирующейся на малобюджетном кино. В 2011 году компания была закрыта коалиционным правительством Великобритании, а Моррисси критически отозвался об их решении, считая, что это скажется на начинающих кинематографистах[89]. В 2011 году функции UK Film Council по финансированию перешли к Британскому институту кино[90]. Семья и частная жизнь Дэвид Моррисси женат на писательнице , с которой до этого встречался 13 лет. Они познакомились на приёме, организованном актёром , вместе с которым Моррисси работал в фильме «Робин Гуд». Церемония бракосочетания прошла 12 августа 2006 года на пирсе Саутволд в Саффолке[1][91][92]. У пары трое детей — Альби, Анна и Джин[1][93]. Его свояченицы — дизайнер Белла Фрейд и писательница Сьюзи Бойт, а тесть — ныне покойный художник Люсьен Фрейд[20]. В 2009 году Моррисси вместе с группой кинематографистов и ближневосточным агентством ООН для помощи палестинским беженцам провели серию актёрских семинаров для детей беженцев в Бейруте, Ливан[94]. Вернувшись в Англию, актёр организовал благотворительную организацию Creative Arts School Trust (CAST), занимающуюся подготовкой преподавателей для продолжения проведения семинаров в Ливане и других странах[71][95] . С 2010 года Моррисси является инвестором театра Юнити в Ливерпуле, а также The SMA Trust — британской благотворительной организации, занимающейся поддержкой медицинских исследований по лечению детской спинальной мышечной атрофии[96][97]. Фильмография Телевидение Кино Театр ГодРусское названиеОригинальное названиеРольТеатр1986WCPCСаймонЛиверпуль Плэйхаус1986JugМэтт БрэдбериКоролевский театр, Стэтфорд-Ист1986СидLe Cidнациональный тур/Cheek by Jowl1987Двенадцатая ночьTwelfth NightСебастьянCheek by Jowl1987ГеттоGhettoДжорджиоХаммерсмит Риверсайд1987—1988Кабинетный министрThe Cabinet MinisterВалентайн УайтРоял Эксчендж, Манчестер[98]1988Король ИоаннKing JohnБастардразные театры/RSC[99]1988Генрих VI, часть 1, 2 и 3Henry VI, Parts 1, 2 and 3ВернонКоролевский шекспировский театр/RSC[100]1988Эдвард IVEdward IVгерцог КлэренсКоролевский шекспировский театр/RSC[101]1988Ричард IIIRichard IIIгерцог КлэренсКоролевский шекспировский театр/RSC[102]1988ПлантагенетыThe PlantagenetsВернон/герцог КлэренсКоролевский шекспировский театр/RSC1989Ричард IIIRichard IIIгерцог КлэренсБарбикан-центр/RSC[103]1989Король ИоаннKing JohnБастардПит/RSC[104]1990Пер ГюнтPeer GyntПер ГюнтОливьер1990Школа злословияThe School for ScandalОливьер[105]1993Много шума из ничегоMuch Ado About NothingКлавдиоКоролевский театр1999—2000Три дня дождяThree Days of RainПип/ТеоДонмар2008—2009In a Dark Dark HouseТерриАльмейда[106]2011МакбетMacbethМакбетЭверимен[107]2015ПалачиHangmenГарриРойал Корт[108]2018Юлий ЦезарьJulius CesareМарк АнтонийМост[109] Радио ГодРусское названиеОригинальное названиеРольРадиостанция2000Как вам это понравитсяAs You Like ItОрландоBBC Radio 32001The Trials and Tribulations of Armitage ShanksАрмитаж ШэнксBBC Radio 42002Small EarthquakeМайкBBC Radio 42004Wild Things!РобертBBC Radio 42004Shut EyeБилли РакерBBC Radio 42005Hold Back the NightБилли РакерBBC Radio 42009БекетBecketБекетBBC Radio 3 Другие работы Награды и номинации Примечания Ссылки Please use a more specific IMDb template. See the documentation for available templates. ‹See Tfd›(in English) — благотворительная организация Дэвида Моррисси

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%BE%D1%80%D1%80%D0%B8%D1%81%D1%81%D0%B8%2C%20%D0%94%D1%8D%D0%B2%D0%B8%D0%B4

When were bluebonnets named the state flower of Texas?

Bluebonnet (plant)

english

Bluebonnet is a name given to any number of blue-flowered species of the genus Lupinus predominantly found in southwestern United States and is collectively the state flower of Texas. The shape of the petals on the flower resembles the bonnet worn by pioneer women to shield them from the sun.[1] Species often called bluebonnets include: Lupinus argenteus, silvery lupine Lupinus concinnus, Bajada lupine Lupinus havardii, Big Bend bluebonnet or Chisos bluebonnet Lupinus plattensis, Nebraska lupine Lupinus subcarnosus, sandyland bluebonnet or buffalo clover Lupinus texensis, Texas bluebonnet or Texas lupine On March 7, 1901, Lupinus subcarnosus became the only species of bluebonnet recognized as the state flower of Texas;[2] however, Lupinus texensis emerged as the favorite of most Texans. So, in 1971, the Texas Legislature made any similar species of Lupinus that could be found in Texas the state flower.[3][4] As an extension of Lady Bird Johnson's efforts at highway beautification in the United States (see Highway Beautification Act), she encouraged the planting of native plants along Texas highways after she left the White House.[5] Bluebonnet blooms are now a common sight along these highways in the springtime.[2] They serve as a popular backdrop for family photographs, and the Department of Public Safety issues safety recommendations with regard to drivers pulling off highways to take such pictures.[6]

https://en.wikipedia.org/wiki/Bluebonnet%20%28plant%29

Je,tunda la maembe linaitwaje kisayansi?

Chungwa

swahili

Chungwa ni tunda la mchungwa. Ni kati ya matunda yanayovunwa sana duniani. Jina la kisayansi ni Citrus aurantium L. var. sinensis L. au Citrus sinensis (L.) Osbeck. Tunda lenyewe ni kijani na rangi inabadilika kuelekea njano ikiiva. Pamoja na limau, danzi, balungi na ndimu ni mojawapo kati ya matunda chungwa. Siku hizi ni tunda linalovunwa zaidi kati ya matunda chungwa. Asili yake ni katika Asia ya Kusini-Mashariki ambako lilioteshwa na wakulima. Kuna aina mbili yanayotofautiana kwa ladha ama chungu au tamu. Aina yenye ladha chungu iliwahi kusambaa duniani hivyo jina la Kiswahili limetunza ladha hii hata kama matunda mengi yanayopandwa siku hizi ni aina tamu. Chungwa tamu lilisambaa kote duniani baada ya Wareno kuchukua machipuko yake na kuyapanda kwanza Ureno baadaye hata Amerika na Afrika kuanzia karne ya 15. Nchi za mavuno Viungo vya Nje Chungwa Kutoka Wikipedia, ensaiklopidia huru machungwa na maua yake juu ya mchungwa. Utangulizi Chungwa, na hasa chungwa tamu, ni jamii ya matunda ya citrus, na huaminika kuwa yalikuzwa miongoni mwa enzi za pomelo na tangerine. Mti wake mdogo utoao maua hufikia urefu takribani mita kumi na majani yake yasiyokauka muda wote. Machungwa asili yake ni huko kusini mwa Asia. Tunda lifahamikalo kisayansi kama Citrus sinesis huitwa chungwa tamu ili kutofautisha na Citrus aurantium, chungwa chungu. Tunda chungwa zima na kipande chake matunda yote jamii ya jenasi ya citrus, huzaliana na familia yao hujumuisha machungwa, ndimu na limao. Matunda ya jamii hii huonwa kama ni ya ain aya beri sababu ya kuwa na mbegu nyingi, kuwa laini na nyama nyingi huku yakikua kutoka kwenye ovary moja. Kiwango cha asidi Kama ilivyo kwa jamii ya matunda ya citrus, machungwa nayo huwa na hali ya aside, yenye kiwango cha pH karibu na 2.5 -3, kulingana na umri wake, ukubwa na aina ya chungwa. Japo si kama ilivyo kwa limao, bado machungwa huwa na kiwango cha asidi cha kutosha, sawa kabisa na hata siki ya nyumbani. Uzalishaji kiwango cha uzalishaji wa machungwa duniani. Machungwa kwa kawaida hulimwa kwaajili ya biashara na hulimwa maeneo mengi duniani. Wazalishaji wa machungwa wanaoongoza duniani ni Brazili, Marekani na Meksiko. Machungwa huathirika kwa haraka sana na ukungu hivyo huhitaji matunzo mazuri pindi joto dogo sana linapotegemewa. Ulimaji mti wa mchungwa. Michungwa huweza kukuzwa maeneo yenye joto na hata yale yenye baridi. Kama ilivyo kwa matudna mengine ya citrus, ili kupata mazao mazuri haina budi kukuza michungwa katika joto la 15.5°C - 29°C. Miti ya machungwa iliooteshwa kutokana na mbegu zilizonunuliwa madukani inaweza kuwa tofauti kabisa na ile miti ya asili iliyozalidha mbegu hizo. Hii hutokana na mabadiliko ya kizazi yanayotokana na kuchanganywa mbegu kisayansi kwa muda mrefu. Ili kupata mmea wa mchungwa kama tunda ulilolininunua, huna budi kuitunza mbegu hiyo kwenye unyevunyevu kisha tu baada ya kuzitua kwenye tunda na kuziotesha katika hali ya unyevu; na pindi mmea uchipuapo hapo ukapandwe kwenye udongo kusudiwa. Sharubati na bidhaa nyingine. machungwa na sharubati yake. Machungwa yanakuzwa katika hali mbalimbali za joto duniani kote, na ladha yake hubadilika kuanzia hali ya utamu mpaka uchungu kabisa. Tunda kwa kawaida humenywa na kuliwa au huminywa na sharubati yake kunywewa. Limezungukwa na ganda lenye ladha chungu lakini huweza kukamuliwa na kuondolewa maji yake na kutumika kwa chakula cha mifugo. Pia hutumika kuongeza ladha ya vyakula vingine na hata maganda yake hufaa kwa kazi hii. Sehemu nyeupe ya ndani, kati ya nyama na ganda la nje nayo huwa na vitamini sawa kabisa na nyama ya ndani. Sharubati ya machungwa ndiyo bidhaa kuu kuliko zote ya machungwa. Huweza kuzalishwa kwa matumizi ya nyumbani lakini hasa hufanywa kwa minajili ya biashara. Sharubati ya kugandishwa ya machungwa hutengenezwa kutokana na majimaji ya machungwa pia. Mafuta ya machungwa ni bidhaa ndogo inayotengenezwa kwa kukamua maganda ya machungwa. Hutumika kwa kuongeza ladha ya chakula na zaidi kwenye utengenezaji wa manukato. Maua ya machungwa nayo hupendwa kwa harufu yake nzuri na hutumika mara nyingi nyakati za harusi na huhusishwa na bahati njema. Majani ya michungwa yanaweza kutumika kutengenezea chai. Maga Marejeo Jamii:Matunda

https://sw.wikipedia.org/wiki/Chungwa

What is the largest organization of professional soccer?

Football in Spain

english

Association football, commonly known as football or soccer, (Spanish: Fútbol asociación) is the most popular sport in Spain, followed by basketball and bullfighting. Football is a widespread passion among the people of Spain.[1] Football is the sport with the most registered players (a total of 942,674 of which 898,551 are men and 44,123 women), and most registered clubs (a total of 20,588) among all Spanish sport federations according to data issued by the sports administration of Spain’s government in 2016.[2] In a survey of sports habits of the Spanish population made in 2010, football was the second most popular recreational sport practised by the population (17.9%). A total of 75.9% of people said they had ever bought tickets to attend a football match. In addition, a total of 67.3% of the people said that they saw all, almost all, many, or some of the football matches broadcast on television.[3] In another survey made in 2014, the practice of football decreased to 14% of the population, being overtaken by other sports, such as running, cycling and swimming for recreation. However, in this survey football was still the sport that interests the majority of Spain’s people (48%). A total of 67% of the population said they were fans or had sympathy for a particular club. In addition, 74.9% said they watched, whenever possible, the matches broadcast on television regarding their favorite teams; and 42.4% had, flags, badges or objects of their favorite teams.[4] Data of this survey confirmed the widespread impression that most of Spain’s people are supporters of FC Barcelona (37.9%) or Real Madrid (25.4%), and the other teams have fewer supporters nationwide, as Atlético de Madrid (16.1%), Valencia CF (3.5%), Athletic Bilbao (3.3%) or Sevilla FC (3.2%).[4] A relationship between football, politics, identity and attitudes towards regionalism in Spain has also been reported.[1][5][6][7][8] The Royal Spanish Football Federation (Spanish: Real Federación Española de Fútbol) is the national governing body, and it organises two Cup competitions (the Copa del Rey, and the Supercopa de España), and the Spain national football team. The Liga de Fútbol Profesional (LFP) (English: Professional Football League), integrated by a total of 42 football clubs, forms part of the Royal Spanish Football Federation (RFEF) but has autonomy in its organisation and functioning. It is responsible for the organisation of state football leagues, in coordination with RFEF.[9] The Spanish national football team have won the FIFA World Cup once, and has also been successful in the UEFA European Championship and the Olympic tournament. The biggest success achieved by the Spain national football team was the historic treble winning three tournaments in a row: UEFA European Championship in 2008, FIFA World Cup in 2010, and UEFA European Championship in 2012.[10][11][12][13] The men's national teams of Spain, in all categories, have won a total of 26 titles in FIFA, UEFA, and Olympic tournaments.[14][15] The First Division of the Liga de Fútbol Profesional, commonly known in the English-speaking world as La Liga, is one of the strongest football leagues in both Europe and the world.[16][17][18] At club level, the Spanish football clubs have won a total of 66 international tournaments. [19][20][21][22] They are the most successful in different current European competitions, such as UEFA Champions League,[23] UEFA Super Cup,[24] and UEFA Europa League;[25] and they also were the most successful in the extinct Inter-Cities Fairs Cup.[22] The characteristic football style of play developed by FC Barcelona, and later by the Spanish national football team is Tiki-taka. This football style is characterised by possessing the ball for large portions of the game, moving the ball quickly from one player to the next, with short and quick passes, keeping the ball away from your opponent, and then to deliver that killer pass to score goal.[26][27] Professional football in Spain is a sociocultural event that make a significant contribution to the Spanish economy in terms of both demand and supply. In economic terms, during 2013 professional football generated more than €7.6billion including direct, indirect and induced effects, representing 0.75% of Spanish GPD.[28] Moreover, as a result of financial crisis in the last years, many Spanish football clubs in the top two divisions have been facing serious economic troubles due to pay the bank debts. In addition, the European Union authorities have warned to Spanish authorities in order to halt public funding of debt-ridden clubs.[29] Spain national futsal team is one of the strongest teams in the world, being six times champion in the UEFA Futsal Championship, and two times champion in the FIFA Futsal World Championship.[15] History Modern football was introduced to Spain in the late 19th century by a combination of mostly British immigrant workers, visiting sailors and Spanish students coming from Britain.[30][31][32] The oldest football clubs in Spain are Recreativo de Huelva and Sevilla FC.[33][34][35][36] Although Gimnàstic de Tarragona was formed in 1886, the club did not form an actual football team until 1914. The first official football game played in Spain took place in Seville on 8 March 1890 at the Tablada Hippodrome. Sevilla FC played against Recreativo de Huelva. With the exception of two Spanish players on the Huelva team and another two players on the Seville team, all the players on both sides were British. Sevilla FC won 2–0.[31] In the Basque Country during the early 1890s, British shipyard workers and miners formed the Bilbao Football Club and Basque students returning from Britain founded the Athletic Club in 1898.[31][32] This early British influence was reflected in the use of English names such as Recreation Club, Athletic Club and Football Club.[32] In Catalonia, which had the most developed industry in Spain, there was an important British colony. The first games played by Britishmen and Catalan people who had studied in the United Kingdom were documented in 1882 in Barcelona.[31] However, the first official and registered football club was Palamós FC (Costa Brava, North of Catalonia) in 1898.[31] The Swiss Hans Gamper founded FC Barcelona on 29 November 1899.[31] Other clubs were founded in 1900, such as Sant Andreu, Hispania FC and the Sociedad Española de Football (one year later the founders changed the name to Real Club Deportivo Español).[31] The Catalan Football Federation (Catalan: Federació Catalana de Futbol), responsible for administering football in Catalonia, was the first football association founded in Spain. It was formed on 11 November 1900 as the Football Association of Catalonia (Catalan: Football Associació de Catalunya).[31] The Catalan Football Federation organised the Catalan football championship (Catalan: Campionat de Catalunya) that was the first football competition in Spain.[31] In Madrid, the first games were promoted by Institución Libre de Enseñanza (ILE) (English: Free Educational Institution), an educational and cultural centre. The first club of Madrid was Football Club Sky, founded in 1897, but the club separated into two new clubs in 1890. Then, several clubs also emerged in Madrid, most notably Madrid Football Club, founded in 1902 by Catalan brothers Juan and Carlos Padrós.[31] The Copa del Rey (English: King's Cup) competition was founded in 1903, one year after a previous football tournament named Coronation Cup. It was Spain's football national Championship from 1903 until the establishment of the League Championship in 1928.[37] The Spanish Federation of Football Clubs was formed in 1909, but there were discrepancies between the member clubs years later, and some of the clubs formed other association called Royal Spanish Union of Clubs of Football.[38] Finally, the two associations reached an agreement and the Royal Spanish Football Federation was founded in 1913, which allowed the Spanish football to enter in FIFA.[39] In these years, Athletic was the most dominant club in the country, and the first idols in Spain began to appear, like Pichichi and Paulino Alcántara.[39][40][41] The Spain national team was created in 1920 on the occasion of the dispute of the Olympic Games in Antwerp.[32][41] The importance of the success of the Spain national team in the Olympic games, which won the silver medal, was huge in the development of football as mass social event in Spain.[41] The interest on football grew, more people attended to the stadiums, more information about football appeared in the newspapers, and football was used as element of national prestige and political propaganda.[42] After the Olympic triumph, football was more popular among Spanish fans, the attendances to the stadiums increased, and the pressure of professionalism grew.[43] Spanish football turned professional in 1925.[44] An agreement between several clubs was made on 23 November 1928 which officially established Spain's national football division, and the birth of the Spanish League. The first league championship began in 1929.[32][45] The Spanish Civil War (1936–1939) brought disruption to the national competitions. Although the Spanish League was suspended, the Catalan and Valencian clubs continued contesting in the Mediterranean League in early 1937. Barcelona later toured Mexico and the United States, raising support for the Spanish Republic.[32] The Spanish League and the Cup were restored in the 1939–40 season after Civil War had ended. Francisco Franco’s regime, a fascist political system, began to use football as a propaganda tool for the new regime.[46] In 1941, as part of his policy of eradicating regional identities, the Franco's regime banned the use of non-Castilian names. As a result, many clubs that had chosen English prefixes previously, such as Athletic or Football club, had to amend their initial names, for other Castilian (as Atlético, or Club de Fútbol). The Catalan Championship was banned and the Catalan shield taken from FC Barcelona's badge. Spanish football began to rebuild slowly after the War, but Spain's isolated international position meant they did not properly re-enter International football until 1950.[32] Later, Franco's regime was able to use the football, based on the European triumphs of Real Madrid in the 1950s for political purposes. In this manner, Real Madrid was used as a Spanish brand of success to promote Spain’s image abroad, as well as the pride of being Spanish in the country itself.[7][47] Spain was selected as host of the 1982 FIFA World Cup. Until the 1984–85 season, the Royal Spanish Football Federation (RFEF) was responsible for organizing the league tournament. Since then, the competition was organized by the Liga de Fútbol Profesional (LFP)(English: Professional Football League), an independent body which was formed at the initiative of the clubs themselves after disagreements with the RFEF regarding the management professionalization and economic division of the League benefits. Since the entry into force of Spanish Law 10/1990, almost all of the clubs competing professionally in Spain are actually companies under the legal status of sports companies, whose ownership is in the hands of its shareholders. Only three professional clubs (Athletic Club, Barcelona and Real Madrid) kept its original structure, such as sports clubs directly controlled by their members. After the appearance of private television in Spain, football clubs hugely increased its income thanks to the lucrative contracts to broadcast matches on television. This allowed them to hire many of the best players in the world, but most of the clubs also increased vastly their spending. In the last years La Liga is living in a big financial turmoil. Although the two big powerful clubs, Real Madrid and Barcelona, are at the top in Forbes' football rich list, the rest of Spanish clubs are weighed down by a colossal debt around €4.1billion. For this reason, most of the clubs had to cut their budgets drastically.[48] Spanish national football team (La Roja) Within Spain, regional teams, most notably the football team of Catalonia, the football team of Basque Country, and even the football team of Galicia, began to compete against each other from 1915 onwards. Despite not being officially recognised by FIFA, these regional teams still occasionally play friendly games with some national team players playing for both teams. Some autonomous governments and social sectors in the historical communities (especially in Catalonia and Basque Country) prefer to call their regional teams as national team, while claiming to participate in international tournaments.[49] The Spain national team, commonly referred to as La selección (English: The selection) or La Roja (English: The Red one), made their international debut at the 1920 Olympic Games in Belgium and came away with the silver medal.[32][41] Since then the Spanish national team has participated in a total of fifteen out of twenty one FIFA World Cups and nine out fourteen UEFA European Championship. Historically, the Spanish national team did not achieve important results, in terms of trophies or develop an attractive playing style. Surprisingly, this fact contrasted with the huge success obtained by the main Spanish football clubs at the European level. Nevertheless, the triumphs of Spanish national team in 2008 and 2012 European Championship, and in 2010 FIFA World Cup, with an attractive playing style, marked a point of inflection that divided the history of Spanish national football team in two parts. The Spanish national football team has been the winner of FIFA Team of Year in 2008, 2009, 2010, 2011, 2012 and 2013, as well as the winner of Laureus World Sports Award for Team of the Year in 2011. The Spanish national football team have won four trophies in FIFA and UEFA tournaments: one FIFA World Cup in 2010, and three UEFA European Championship in 1964, 2008 and 2012. In addition, it was runner-up in the UEFA European Championship in 1984 and in the FIFA Confederations Cup in 2013. The Spain national under-23 team won the gold medal in 1992 Olympic tournament and the silver medal in 2000. The Spain national football team won the gold medal at the Mediterranean Games in 2005, 2007, and 2018, the silver medal in 1955, and the bronze medal in 1963 and 1967. In addition, the honours list includes numerous titles at junior level teams: UEFA European Under-21 Championship in 1986, 1998, 2011, and 2013. FIFA U-20 World Cup in 1999. UEFA European Under-19 Championship (formerly Under-18) in 1995, 2002, 2004, 2006, 2007, 2011 2012 and 2015. UEFA European Under-17 Championship (formerly Under-16) in 1986, 1988, 1991, 1997, 1999, 2001, 2007 and 2008. 1999 Meridian Cup. Spain have won the Maurice Burlaz Trophy, the prize awarded to the national association that has achieved the best results in UEFA's men's youth competitions (UEFA European Under-19 Championship and UEFA European Under-17 championship) over the previous two seasons, in 1994, 1996, 1998, 2002, 2004, 2006, 2007, and 2011.[50] A short list of some of the top Spanish football players (grouped by playing positions and era) which have ever played for the Spanish national team include: Goalkeepers: Ricardo Zamora (1920s/1930s), Antoni Ramallets (1940s/1960s), José Ángel Iribar (1960s/1980s), Luis Arconada (1970s/1980s), Andoni Zubizarreta (1970s/1990s), Iker Casillas (1990s/2010s), Víctor Valdés (2000s/2010s), David de Gea (2010s) Defenders: Jacinto Quincoces (1920s/1930s), Joan Segarra (1950s/1960s), Jesús Garay (1950s/1960s), José Santamaría (1950s/1960s), Feliciano Rivilla (1960s), José Antonio Camacho (1970s/1980s), Antonio Maceda (1980s), Rafael Gordillo (1970s/1990s), Miguel Ángel Nadal (1990s/2000s), Fernando Hierro (1980s/2000s), Abelardo Fernández (1990s/2000s), Carles Puyol (1990s/2010s), Sergio Ramos (2000s/2010s), Gerard Piqué (2000s/2010s), Jordi Alba (2010s) Midfielders: Josep Samitier (1920s/1930s), Martín Marculeta (1920s/1930s), Leonardo Cilaurren (1920s/1930s), José Luis Panizo (1940s/1950s), Antonio Puchades (1940s/1950s), Alfredo Di Stéfano (1950s/1960s), Luis del Sol (1960s/1970s), Luis Suárez (1960s/1970s), Luis Aragonés (1960s/1970s), Jesús María Pereda (1960s), Pirri (1960s/1970s), Jesús María Zamora (1970s/1980s), Míchel (1980s/1990s), José Luis Pérez Caminero (1990s), Luis Enrique (1990s/2000s), Pep Guardiola (1990s/2000s), Julen Guerrero (1990s), Gaizka Mendieta (1990s/2000s), Xavi (1990s/2010s), Xabi Alonso (2000s/2010s), Andrés Iniesta (2000s/2010s), Santi Cazorla (2000s/2010s), David Silva (2000s/2010s), Cesc Fàbregas (2000s/2010s), Juan Mata (2000s/2010s), Sergio Busquets (2000s/2010s) Forwards: Pichichi (1910s/20s), Paulino Alcántara (1910s/1920s), Luis Regueiro (1920s/1930s), Isidro Lángara (1930s), César (1940s/1950s), Telmo Zarra (1940s/1950s), Agustín Gaínza (1940s/1950s), Estanislau Basora (1940s/1950s), László Kubala (1950s/1960s), Ferenc Puskás (1960s), Francisco Gento (1950s/1960s), Amancio Amaro (1960s/1970s), Santillana (1970s/1980s), Juanito (1970s/1980s, Quini (1970s/1980s), Roberto López Ufarte (1970s/1980s), Emilio Butragueño (1980s/1990s), Julio Salinas (1980s/1990s), Raúl (1990s/2000s), Fernando Morientes (1990s/2000s), David Villa (2000s/2010s), Fernando Torres (2000s/2010s) Football club competitions Currently, the three most important competitions between clubs in Spain are La Liga (English: League), the Copa del Rey (English: King's Cup) and the Supercopa de España (English: Spanish Supercup). Other extinct competitions were the League Cup, the Eva Duarte Cup and the President's Cup of the Spanish Football Federation. Up to a total of fifteen clubs have been winners of some of the official competitions in Spain at the highest level, and FC Barcelona is the most awarded club with seventy-two national titles, The Spanish football league system consists of several leagues bound together hierarchically by promotion and relegation. In addition, Spanish Royal Federation Cup is a football competition for teams from the Segunda División B, the Tercera División and sometimes from the Preferente Regional who have failed to qualify or have been eliminated in the first round of the Copa del Rey. League (La Liga) In April 1927, Álvaro Trejo, a director at Arenas Club de Getxo, first proposed the idea of a national league in Spain. After much debate about the size of the league and who would take part, the RFEF eventually agreed on the ten teams who would form the first Primera División in 1928. FC Barcelona, Real Madrid, Athletic Bilbao, Real Sociedad, Arenas Club de Getxo and Real Unión were all selected as previous winners of the Copa del Rey. Athletic Madrid, RCD Español and CE Europa qualified as Copa del Rey runners-up and Racing de Santander qualified through a knock-out competition against Sevilla FC. Barcelona was the first winner of the competition. Only three of the founding clubs, Real Madrid, Barcelona and Athletic Bilbao, have never been relegated from the Primera Division; six other clubs have never been below the top two tiers: Sevilla, Real Sociedad, Sporting de Gijón, Valencia, Espanyol and Atlético Madrid. Historically, some of the best football players in the world have played in the Spanish football league, including Ricardo Zamora, Josep Samitier, Alfredo Di Stéfano, Ladislav Kubala, Ferenc Puskás, Raymond Kopa, Héctor Rial, Telmo Zarra, Francisco Gento, Luis Suárez, Johan Cruyff, Diego Maradona, Bernd Schuster, Andoni Zubizarreta, Michael Laudrup, Hristo Stoichkov, Romário, Zinedine Zidane, Rivaldo, Ronaldo, Raúl, Ronaldinho, Carles Puyol, Xavi, Andrés Iniesta, Iker Casillas, Cristiano Ronaldo, and Lionel Messi, among others. La Liga de Fútbol Profesional (LFP) is the association responsible for administering the two professional football leagues in Spain. Professional Spanish football is divided into the Primera División (First Division) and Segunda División (Second Division). The First Division is also known as Liga Santander, for sponsorship reasons, while the Second Division is officially called Liga 1|2|3. The First Division consists of 20 professional teams and the Second Division has 22. There are also lower Spanish national football divisions. Every year, the three lowest ranked teams in the First Division pass to the Second Division and the top three ranked teams in the Second Division pass to the First Division. La Liga is one of the most popular professional sports leagues in the world.[51] The average stadium attendance was 21,000 in the 2014–15 season, with a range of average attendance from 4,780 people in the stadium with the lowest average attendance to 77,632 people in the stadium with highest average attendance.[52] In La Liga's 89-year history (with the exception of the three seasons that the league was suspended due to the civil war), Barcelona and Real Madrid have won 55 titles between them. Barcelona and Real Madrid are two fierce rivals clubs, and the matches between both two clubs are named as El Clásico.[8] Those football matches are one of the most viewed sports events in the world. Although a total of 62 teams have competed in La Liga since its inception, only nine clubs have won the title: Real Madrid (33), Barcelona (25), Atlético Madrid (10), Athletic Bilbao (8), Valencia (6), Real Sociedad (2), Sevilla (1), Deportivo de La Coruña (1), and Real Betis (1). King's Cup (Copa del Rey) In 1902, Carlos Padrós, later president of Madrid FC (later to be Real Madrid), suggested a football competition to celebrate the coronation of Alfonso XIII. Four other teams entered the Copa del Ayuntamiento de Madrid, which would later develop into the Copa del Rey (English: "King's Cup"). These included Barcelona, Club Español de Fútbol, Club Bizcaya and New Foot-Ball de Madrid. The competition featured the first recorded game between Barcelona and Madrid FC, with the former emerging 3–1 winners. Club Bizcaya, which consisted of players from both Basque teams, eventually beat Barcelona in the final. Alfonso XIII subsequently became the patron of many Spanish football clubs, granting them permission to use "Real" (Spanish for "royal") in their names. Among the many clubs to add the prefix to their name was Madrid FC, which subsequently became Real Madrid. Fourteen clubs have won the title: Barcelona (30), Athletic Bilbao (23), Real Madrid (19), Atlético Madrid (10), Valencia (7), Real Zaragoza (6), Sevilla (5), Espanyol (4), Real Union (4), Real Betis (2), Deportivo de La Coruña (2), Real Sociedad (2), Arenas Club de Getxo (1) and Mallorca (1). Spanish Supercup (Supercopa de España) The Spanish Super Cup (Spanish: Supercopa de España) is a championship organized by Royal Spanish Football Federation and contested by the winners of La Liga and Copa del Rey. The competition was founded in 1982. Ten clubs have won the title: Barcelona (13), Real Madrid (10), Deportivo de La Coruña (3), Atlético Madrid (2), Athletic Bilbao (2), Valencia (1), Real Zaragoza (1), Mallorca (1), Sevilla (1) and Real Sociedad (1). Spanish clubs in international competitions The Spanish football clubs are very successful in international competitions. They are the most successful in different current European competitions, such as UEFA Champions League,[23] UEFA Super Cup,[24] and UEFA Europa League ;[25] and they also were the most successful in the extinct Inter-Cities Fairs Cup.[22] The most successful clubs in international competitions are Real Madrid and Barcelona. In addition, other Spanish clubs have also won titles in international tournaments, such as Atlético Madrid, Valencia, Sevilla, Real Zaragoza, Villarreal, Deportivo de La Coruña, Celta de Vigo and Málaga. Spanish football clubs hold different records in international competitions. Real Madrid is the most successful club in the European Cup/UEFA Champions League.[23][53] They have won 13 titles and were runners-up three times. Real Madrid is also the most successful club in the Intercontinental Cup (three titles, shared record with A.C. Milan, Peñarol, Boca Juniors, Nacional) and FIFA Club World Cup (three titles, shared record with Barcelona). Barcelona is the most successful club in the FIFA Club World Cup (three titles, shared record with Real Madrid), and it is also the most successful club in the UEFA Super Cup (five titles, shared record with Milan). In addition, Barcelona became the first football club to win six out of six competitions in a single year (2009) completing the sextuple, and the first European club in history to achieve the continental treble twice (2009 and 2015). Sevilla is the most successful club in the UEFA Cup/UEFA Europa League, with five titles. In total, the Spanish football clubs have won 73 international titles as of 2018. Over the years, Spanish clubs have won the European Cups/Champions League 18 times, the UEFA Super Cup 14 times, the UEFA Cup Winners' Cup 7 times, the UEFA Europa League 11 times, the UEFA Intertoto Cup 7 times and the Inter-Cities Fairs Cup 6 times. In addition, Spanish clubs have also won the Intercontinental Cup 4 times, and the FIFA Club World Cup 6 times. Women's football Women's football is a minor sport in Spain.[54][55] Unlike the men's football, women's football is an amateur sport in Spain. Currently there are two national competitions, the League and the Copa de la Reina (English: Queen's Cup), in the semi-professional clubs involved structure. The first teams and the first informal women's football competitions in Spain emerged in the 1970s, although they were not officially recognized by the Royal Spanish Football Federation until 1980, with the founding of the National Women's Football Committee. The first official national competition was the Championships of Spain (Copa de la Reina), established in 1983. The women's national league began to dispute the 1988-89 season. The Spain women's national football team has been qualified only once in the FIFA Women's World Cup, and twice in the UEFA Women's Championship. Its youth division have had success in recent times. The Spain women's national under-19 football team won the UEFA Women's Under-19 Championship in 2004. The Spain women's national under-19 football team won the UEFA Women's Under-17 Championship in 2010, 2011, and 2015, as well as their third-place at the FIFA U-17 Women's World Cup. See also List of association football competitions Football records in Spain List of football clubs in Spain Royal Spanish Football Federation Further reading (in English)

https://en.wikipedia.org/wiki/Football%20in%20Spain

متى عاش إبن الهيثم ؟

ابن الهيثم

arabic

أبو علي الحسن بن الحسن بن الهيثم (354 هـ/965م-430 هـ/1040م) عالم موسوعي[1] مسلم قدم إسهامات كبيرة في الرياضيات والبصريات والفيزياء وعلم الفلك والهندسة وطب العيون والفلسفة العلمية والإدراك البصري والعلوم بصفة عامة بتجاربه التي أجراها مستخدمًا المنهج العلمي، وله العديد من المؤلفات والمكتشفات العلمية التي أكدها العلم الحديث.[2] صحح ابن الهيثم بعض المفاهيم السائدة في ذلك الوقت اعتمادًا على نظريات أرسطو وبطليموس وإقليدس،[3] فأثبت ابن الهيثم حقيقة أن الضوء يأتي من الأجسام إلى ، وليس العكس كما ساد الاعتقاد آنذاك، وإليه تُنسب مبادئ اختراع الكاميرا، وهو أول من شرّح العين تشريحاً كاملاً ووضح وظائف أعضائها، وهو أول من درس التأثيرات والعوامل النفسية للإبصار. كما أورد كتابه المناظر معادلة من الدرجة الرابعة حول انعكاس الضوء على المرايا الكروية، ما زالت تعرف باسم "مسألة ابن الهيثم".[4] يعتبر ابن الهيثم المؤسس الأول لعلم المناظر ومن رواد المنهج العلمي، [5][6][7][8] وهو أيضاً من أوائل الفيزيائيين التجريبيين الذين تعاملوا مع نتائج الرصد والتجارب فقط في محاولة تفسيرها رياضياً دون اللجوء لتجارب أخرى.[6] انتقل ابن الهيثم إلى القاهرة حيث عاش معظم حياته، وهناك ذكر أنه بعلمه بالرياضيات يمكنه تنظيم فيضانات النيل. عندئذ، أمره الخليفة الفاطمي الحاكم بأمر الله بتنفيذ أفكاره تلك. إلّا أن ابن الهيثم صُدم سريعاً باستحالة تنفيذ أفكاره، وعدل عنها، وخوفًا على حياته ادعى الجنون،[9][10] فأُجبر على الإقامة بمنزله. حينئذ، كرّس ابن الهيثم حياته لعمله العلمي حتى وفاته.[11] سيرته ولد ابن الهيثم في البصرة سنة 354هـ/965م في فترة كانت تعد العصر الذهبي للإسلام، واختلف المؤرخون أكان من أصل عربي[12] أم فارسي.[13] مع ترجيح كونه عربي الاصل [14]،بدأ بطلب العلم خلال تلك الفترة التي قضاها في البصرة، حيث قرأ العديد من كتب العقيدة الإسلامية والكتب العلمية.[15][16] من غير المؤكد أكان ابن الهيثم سني أم شيعي، فبعض المؤرخين يؤكد أنه سني أشعري كضياء الدين سردار[17] ولورانس بيتاني[18] ومعارض للمعتزلة،[18] والبعض قال أنه معتزلي كبيتر إدوارد هودجسون،[19] أو شيعي كعبد الحميد صبرة.[20] مع ارجحية كونه من السنة [21]. جاء في كتاب إخبار العلماء بأخبار الحكماء للقفطي على لسان ابن الهيثم: فوصل قوله هذا إلى الخليفة الفاطمي الحاكم بأمر الله الذي دعاه إلى مصر لتنظيم فيضانات النيل،[22] وأمده بما يريد للقيام بهذا المشروع، وهي مهمة التي تطلبت حينئذ بناء سد في الموقع الحالي لسد أسوان،[23] وبعد أن تفقّد الموقع أدرك عدم جدوى هذا المشروع[11] لضعف الإمكانات المتاحة في ذاك الوقت، وخوفًا من غضب الخليفة، إدعى الجنون، فاحتجز بمنزله من عام 401 هـ/1011م حتى وفاة الحاكم في عام 411 هـ/1021م.[24] وخلال تلك الفترة، كتب كتابه الأشهر المناظر. رغم أن هناك حكايات طويلة حول فرار ابن الهيثم إلى الشام، ثم مغامرته بالانتقال إلى بغداد في وقت لاحق، وقيل البصرة حيث تظاهر بالجنون، لكن من المؤكد أنه بقي في مصر حتى عام 428 هـ/1038م.[15] خلال فترة وجوده في القاهرة، ارتبط ابن الهيثم بالجامع الأزهر، الذي كان بمثابة جامعة المدينة،[25] وبعد انتهاء فترة إقامته الجبرية في منزله، كتب عشرات الأطروحات الأخرى في الفيزياء والفلك والرياضيات. ثم سافر بعد ذلك إلى الأندلس، حيث كان لديه متسع من الوقت لمساعيه العلمية والتي شملت البصريات والرياضيات والفيزياء والطب، والقيام ببعض التجارب العلمية؛ وكتب العديد من الكتب في تلك الموضوعات. عرف ابن الهيثم بالبصري نسبةً إلى مسقط رأسه في مدينة البصرة،[15] وعرفه الغرب باسم Alhazen (نقحرة: )،[26] ولقّبوه ببطليموس الثاني [11] و<b data-parsoid='{"dsr":[9944,9960,3,3]}'>بالفيزيائي[27] في أوروبا القرون الوسطى. يعد ريزنر هو أول من أطلق عليه اسم "Alhazen"، بعدما كان يعرف باسم "Alhacen"، وهو الاسم الأقرب للنطق العربي.[28] حظي هذا العمل بسمعة كبيرة خلال العصور الوسطى. في عام 1834، اكتشفت أعمال لابن الهيثم حول مواضيع هندسية في مكتبة فرنسا الوطنية في باريس، كما توجد بعض المخطوطات الأخرى في مكتبة بودلين في أكسفورد ومكتبة ليدن. أعماله كان لابن الهيثم إسهامات جليلة في مجال البصريات والفيزياء والتجارب العلمية، كما كانت مساهماته في علوم الفيزياء بصفة عامة وعلم البصريات خاصةً، محل تقدير وأساس لبداية حقبة جديدة في مجال أبحاث البصريات نظريًا وعمليًا.[4] تركزت أبحاثه في البصريات على دراسة النظم البصرية باستخدام المرايا وخاصة على المرايا الكروية والمقعرة والزيغ الكروي، كما أثبت أن النسبة بين وزاوية الانكسار ليست متساوية، كما قدم عددًا من الأبحاث حول قوى تكبير العدسات. وفي العالم الإسلامي، تأثر ابن رشد بأعمال ابن الهيثم في علم البصريات،[29] كما طوّر العالم كمال الدين الفارسي (المتوفي عام 1320م) أعمال ابن الهيثم في علم البصريات، وطرحها في كتابه تنقيح المناظر .[30] كما فسّر الفارسي وثيودوريك من فرايبرغ ظاهرة قوس قزح في القرن الرابع عشر، اعتمادًا على كتاب المناظر لابن الهيثم.[31] واعتمد العالم الموسوعي تقي الدين الشامي على أعمال ابن الهيثم والفارسي، وطوّرها في كتابه نور حدقة الإبصار ونور حقيقة النظر عام 1574م.[32] تكريمًا لاسمه، أطلق اسمه على إحدى الفجوات البركانية على سطح القمر،[33] وفي 7 فبراير 1999، أطلق اسمه على أحد الكويكبات المكتشفة حديثًا،[34] وهو "59239 Alhazen". وفي باكستان، تم تكريم ابن الهيثم بإطلاق اسمه على كرسي طب العيون في جامعة آغاخان.[35] وفي العراق، وضعت صورته على الدينار العراقي فئة عشرة دنانير منذ ثمانينيات القرن الماضي ثم 10,000 دينار الصادرة في عام 2003،[36] كما كان اسمه يطلق على واحدة من المنشآت البحثية التي خضعت للتفتيش بواسطة مفتشي الأمم المتحدة الباحثين عن الأسلحة الكيميائية والبيولوجية في عهد الرئيس صدام حسين.[36][37] كتاب المناظر يعد أشهر أعمال ابن الهيثم كتابه ذي السبعة مجلدات في علم البصريات المناظر الذي كتبه بين عامي 401 هـ/1011م - 411 هـ/1021م. ترجم الكتاب إلى اللاتينية على يدي رجل دين غير معروف في نهاية القرن الثاني عشر أو بداية القرن الثالث عشر الميلاديين.[38] وكان لهذه الترجمة عظيم الأثر على العلوم الغربية،[39] كما طبعه العالم "فريدريش ريزنر" في عام 1572، تحت عنوان "الكنز البصري: الكتب السبعة للهَزَن العربي، المجلد الأول، صعود الغيوم والشفق" .[40] وقد ظهر أثر هذا الكتاب على أعمال روجر باكون الذي استشهد باسمه،[41] وعلى أعمال يوهانس كيبلر، كما أسهم في التطور الكبير للمنهج التجريبي. نظرية الرؤية سادت نظريتان كبيرتان حول كيفية الرؤية في العصور القديمة. النظرية الأولى نظرية الانبعاثات، التي أيدها مفكرون مثل إقليدس وبطليموس، والتي تفترض أن الإبصار يتم اعتمادًا على أشعة الضوء المنبعثة من . أما النظرية الثانية نظرية الولوج التي أيدها أرسطو وأتباعه، والتي تفترض دخول الضوء للعين بصور فيزيائية. عارض ابن الهيثم كون عملية الرؤية تحدث عن طريق الأشعة المنبعثة من العين، أو دخول الضوء للعين من خلال صور فيزيائية، وعلل ذلك بأن الشعاع لا يمكن أن ينطلق من العينين ويصل إلى النجوم البعيدة في لحظة بمجرد أن نفتح أعيننا. كما عارض الاعتقاد السائد بأن العين قد تجرح إذا نظرنا إلى ضوء شديد السطوع، ووضع بدلاً من ذلك نظرية ناجحة للغاية تفسر عملية الرؤية بأنها تحدث نتيجة خروج أشعة الضوء إلى العين من كل نقطة في الكائن، وهو ما أثبته عن طريق التجارب.[42] كما وحّد علم البصريات الهندسية مع فرضيات أرسطو الفيزيائية لتشكل أساس علم البصريات الفيزيائية الحديثة.[43] أثبت ابن الهيثم أيضًا أن أشعة الضوء تسير في خطوط مستقيمة، كما نفذ تجارب مختلفة حول العدسات والمرايا والانكسار والانعكاس.[4] وكان أيضًا أول من اختزل أشعة الضوء المنعكس والمنكسر في متجهين رأسي وأفقي، والذي كان بمثابة تطور أساسي في البصريات الهندسية،[44] واقترح نموذج لانكسار الضوء يُفضى إلى استنتاج مماثل لما أفضى إليه قانون سنيل، لكن ابن الهيثم لم يطور نموذجه بما يكفي لتحقيق تلك النتيجة.[45] كما قدّم ابن الهيثم أول وصف واضح[46] وتحليل صحيح[47] للكاميرا المظلمة والكاميرا ذات الثقب. على الرغم من أن أرسطو وثيون الإسكندري و والفيلسوف الصيني موزي سبق لهم أن وصفوا الآثار المترتبة على مرور ضوء واحد عبر ثقب صغير، إلا أن أيًا منهم لم يذكر أن هذا الضوء سيُظهر على الشاشة صورة كل شيء في الجانب الآخر من تلك البؤرة. كان ابن الهيثم أول من شرح هذه التجربة مع مصباحه، فكان بذلك أول من نجح في مشروع نقل صورة من الخارج إلى شاشة داخلية كما في الكاميرا المظلمة التي اشتقّ الغرب اسمها من الكلمة العربية: "قُمرة"، عن طريق كلمة camera obscura اللاتينية،[48] التي تعني "الغرفة المظلمة". بالإضافة إلى فيزياء البصريات، أرسى كتاب المناظر أسس "علم نفس البصريات".[49] أسهم ابن الهيثم أيضًا في الطب وطب العيون والتشريح وعلم وظائف الأعضاء، وكانت له تعليقات على أعمال جالينوس. وصف ابن الهيثم عملية الإبصار[50] وتكوين العين وتكوّن الصورة في العين ونظام الإبصار. كما عدل نظريات الرؤية المزدوجة وتوقع الحركة التي سبق وناقشها من قبل أرسطو وإقليدس وبطليموس.[51][52] كانت معظم إسهاماته التشريحية وصفًا تشريحيًا لوظيفة العين كنظام بصري.[53] وفّرت له تجاربه بالكاميرا المظلمة المناخ المناسب له لتطوير نظريته في إسقاط النقطة المقابلة من الضوء من سطح جسم لتكوين الصورة على الشاشة. أحدثت مقارنته بين العين والكاميرا المظلمة توليفته بين علم التشريح وعلم البصريات، والتي شكلت أساس علم نفس البصريات، كما كان تصوره لمرور الضوء خلال الثقب في تجاربه بالكاميرا ذات الثقب، مشبّهًا انعكاس الصورة الناتج، بما يحدث في العين[49] التي تمثّل فيها الحدقة ثقب الكاميرا.[54] فيما يتعلق بعملية تكوين الصور، فقد أخطأ بموافقته لفكرة ابن سينا بأن عدسة العين هي العضو المسئول عن الرؤية، لكن الصحيح أن شبكية العين تشارك في عملية الرؤية.[51] المنهج العلمي ذكرت عالمة الأعصاب "روزانا غوريني" أنه "وفقًا لمعظم المؤرخين، فإن ابن الهيثم رائد المنهج العلمي الحديث".[33] فقد وضع ابن الهيثم طرق تجريبية صارمة لمراقبة التجارب العلمية للتحقق من الفرضيات النظرية و. بينما رأى بعض المؤرخين العلميين في تجاربه على فرضيات بطليموس وتفسيرها ميلاً نحو التجديد، مما جعله لا يحظى باهتمام الكافي من المؤرخين.[55] هناك مفهوم ارتبط بأبحاث ابن الهيثم البصرية، اعتمد على النظامية والمنهجية في التجريب واستخدام المنهج العلمي في تحقيقاته العلمية. إضافة إلى ذلك، استندت تجاربه على الجمع بين الفيزياء الكلاسيكية والرياضيات (الهندسة على وجه الخصوص) واستخدام منهج الاستنتاج الاستنباطي في مجال البحث العلمي. أكّد هذا النهج الرياضي الفيزيائي في تجاربه معظم افتراضاته في كتابه المناظر، وأيّد نظرياته حول الرؤية والضوء والألوان، فضلاً عن أبحاثه في علم المرايا ودراسته لانكسار الضوء، وهو ما استفاد منه كمال الدين الفارسي وطوّره في كتابه "تنقيح المناظر".[30] مفهوم شفرة أوكام ورد أيضًا في كتاب المناظر. فعلى سبيل المثال، بعد أن شرح كيف أن الضوء ينشأ من كائنات مضيئة، وينبعث أو ينعكس نحو العين، وقال بإن "نظرية الانبعاثات التقليدية لا لزوم لها وغير مجدية".[56] مسألة ابن الهيثم ضم المجلد الخامس من كتابه المناظر مناقشة ما هو يعرف الآن "بمسألة ابن الهيثم"، التي صاغها بطليموس للمرة الأولى عام 150م، وهي تتألف من رسم خطّين من نقطتين على سطح دائرة ليجتمعا في نقطة على محيط الدائرة، ويصنعان زاويتين متساويتين مع المستوى العمودي على السطح عند تلك النقطة، وهو ما يشبه العثور على نقطة على حافة طاولة بلياردو دائرية التي تستهدفها الكرة الضاربة لضرب كرة أخرى في نقطة أخرى. وبالتالي، فإن التطبيق الرئيسي لهذه المسألة في علم البصريات هو "إذا كان لدينا مصدر ضوء ومرآة كروية، هو كيف نحدد النقطة على المرآة التي ينعكس عليها الضوء لعين الناظر"، وهو ما قاده إلى معادلة من الدرجة الرابعة.[15][57] قاد ذلك مصادفةً ابن الهيثم لصياغة صيغة رياضية لجمع متوالية من القوة الرابعة، باستخدام طريقة بدائية من البرهان الرياضي بالاستقراء الرياضي، فاستنتج في النهاية طريقة يمكن استخدامها بسهولة للحصول على مجموع أي متواليات من قوى أكبر. استخدم ابن الهيثم طريقته في إيجاد مجموع متواليات القوى، لتحديد حجم سطح مكافئ من خلال التكامل. وبالتالي، تمكن من إجراء التكامل على كثيرات الحدود حتى الدرجة الرابعة، واقترب من التوصل إلى صيغة عامة للتكامل أي من كثيرات الحدود. كان ذلك أساسًا لتطوير علم تفاضل وتكامل متناهيات الصغر.[58] كما حل ابن الهيثم مسألته باستخدام الأقطاع المخروطية والإثباتات الهندسية، وعلى الرغم من أن العديد من بعده حاولوا إيجاد حلول جبرية لتلك المسائل،[59] إلا أنه لم يتم الوصول إلى الحل إلا في عام 1997 على يدي عالم الرياضيات في جامعة أكسفورد بيتر نيومان.[60] أعمال فيزيائية أخرى الأبحاث البصرية في كتاب المناظر، كان ابن الهيثم أول عالم يقول بأن الرؤية تحدث في الدماغ بدلاً من العينين. وأشار إلى أن التجارب الشخصية لها تأثير على ما يراه الناس وكيف يرونه، وأن الرؤية والتخيل أمور نسبية.[61] إضافة إلى كتاب المناظر، كتب ابن الهيثم العديد من الأطروحات الأخرى في علم البصريات. أطروحته رسالة في الضوء كان بمثابة استكمال لكتابه المناظر، احتوت تلك الأطروحة على تحقيقات حول خصائص الإنارة والإشعاعية المشتتة خلال مختلف الوسائط الشفافة. قام ابن الهيثم أيضًا بالعديد من الفحوص التشريحية على عين الإنسان ودراسة الزيغ البصري، كما صنع أول كاميرا مظلمة والكاميرا ذات الثقب،[62] وأيضًا درس خصائص قوس قزح وكثافة الغلاف الجوي، وبحث في الظواهر السماوية المختلفة (بما في ذلك كسوف الشمس والشفق وضوء القمر). درس ابن الهيثم أيضًا الانكسار والمرايا المقعرة والكروية والعدسات المكبرة.[63] لابن الهيثم أيضًا نظرية لشرح وهم القمر، التي لعبت دورًا هامًا في التقاليد العلمية في أوروبا في القرون الوسطى. كان يحاول تفسير ظاهرة ظهور القمر في الأفق القريب أكبر منه في السماء، وهو النقاش الذي لم يتم حله حتى يومنا هذا. اعترض ابن الهيثم على نظرية بطليموس حول الانكسار، وقال أن صورة القمر زائفة وليست حقيقية. وقال أن الحكم على مسافة كائن يعتمد على ماهية ما هو موجود بين الكائن والرائي. وفي حالة القمر، لا يوجد أشياء وسيطة، لذلك، وحيث أن حجم الكائن يعتمد على بعد من يراه عنه، وهو في هذه الحالة مسافة غير محددة، لذا يبدو القمر أكبر في الأفق. اعتمدت أعمال من روجر باكون وجون بيكهام وويتلو على تفسير ابن الهيثم، وبدأ تقبل فكرة وهم القمر تدريجيًا كظاهرة نفسية، مع رفض نظرية بطليموس في القرن السابع عشر.[64] في مخطوطته ميزان الحكمة ، ناقش ابن الهيثم كثافة الغلاف الجوي للأرض وربط بينه وبين الارتفاع، ودرس أيضًا الانكسار في الغلاف الجوي. اكتشف أن الشفق يبدأ أو ينتهي، عندما تكون الشمس تحت الأفق بتسع عشرة درجة، وحاول قياس ارتفاع الغلاف الجوي على هذا الأساس.[4] الفيزياء الفلكية في مجال الفيزياء الفلكية والميكانيكا السماوية، ذكر ابن الهيثم في أطروحته الخلاصة في علم الفلك أن الأجرام السماوية يمكن تفسير ظواهرها قوانين الفيزياء.[65] وضم كتابه ميزان الحكمة نقااشات في الاستاتيكا والفيزياء الفلكية والميكانيكا السماوية. كما ناقش نظرية تجاذب الكتل، وكان على دراية بمقادير التسارع من مسافة ما الناتج عن الجاذبية.[63] وفي مخطوطة مقالة في قرسطون هي أطروحه حول مراكز الثقل. لا يعرف الكثير عن هذا العمل، باستثناء ما نقله عنه عبد الرحمن الخازني في القرن الثاني عشر الميلادي. في هذه المخطوطة، وضع ابن الهيثم نظرية حول أن ثقل الأجسام يختلف بحسب المسافة التي تفصلها عن مركز الأرض.[66] وفي مخطوطة آخرى مقالة في ضوء القمر التي كتبها قبل كتابه المناظر، كانت أول محاولة ناجحة للجمع بين علم الفلك الرياضي والفيزياء، وفيها أقدم محاولة تطبيق المنهج التجريبي في علم الفلك والفيزياء الفلكية. وفيها فنّد الفكرة الشائعة بأن القمر يعكس ضوء الشمس كالمرآه، وصحح ذلك بأن "القمر يعكس الضوء من تلك الأجزاء من سطحه التي يسقط عليها أشعة الشمس". وليثبت أن "الضوء ينبعث من كل نقطة على سطح القمر المضيء"، صنع جهاز تجارب مبتكر.[67] وفقًا لمتياس شرام: أعماله في علم الفلك تشكيكه في نظريات بطليموس انتقد ابن الهيثم في مخطوطته شكوك على بطليموس التي نشرها بين عامي 416 هـ و419 هـ، العديد من أعمال بطليموس بما في ذلك كتبه المجسطي و<i data-parsoid='{"dsr":[27928,27948,2,2]}'>الكواكب المفترضة و<i data-parsoid='{"dsr":[27950,27962,2,2]}'>البصريات، مشيرًا إلى الكثير من المتناقضات التي وجدها في هذه الأعمال. اعتبر ابن الهيثم أن بعض الأجهزة الرياضية التي استخدمها بطليموس في علم الفلك، وخاصة معدل المسار، فشلت في الخصائص الفيزيائية للحركة الدائرية المنتظمة، وكتب نقدًا لاذعًا حول الواقع المادي لنظام بطليموس الفلكي، مشيرًا إلى عبثية اقتراحه بالربط بين الحركات الفيزيائية، والنقاط والخطوط والدوائر الرياضية الوهمية.[68] وجّه ابن الهيثم المزيد من الانتقادات لأعمال بطليموس سواءً بالتجربة أو الملاحظة أو الاستنباط،[69] لاستخدام بطليموس للحدس في نظرياته بدلاً من تسجيله لملاحظات حول الظواهر، وهو ما لم يرض عنه ابن الهيثم بسبب اصراره على استخدام التجارب العلمية. وخلافًا لبعض علماء الفلك الذين انتقدوا في وقت لاحق نظام بطليموس على أساس كونه يتعارض مع فلسفة الفيزياء الأرسطية، كان ابن الهيثم يعارضه بملاحظاته التجاربية والتناقضات الداخلية في أعمال بطليموس.[70] وقد قال ابن الهيثم في مخطوطته، معلقًا ابن الهيثم على صعوبة تحقيق المعرفة العلمية: وقال أن نقد تلك النظريات التي تسيطر على كتاب المجسطي، سيكون لها دورًا كبيرًا في نمو المعرفة العلمية: مخطوطة تكوين العالم في مخطوطته تكوين العالم، على الرغم من انتقاداته الموجهة إلى بطليموس، تقبّل ابن الهيثم حول نظرية بطليموس حول كون الأرض مركز الكون،[71] وقدّم وصفا تفصيليا للمجالات السماوية في تلك المخطوطة: في الوقت الذي كان فيه ابن الهيثم يحاول دراسة نظرية بطليموس تلك رياضياتيًا، قال بأن كل من كواكب بطليموس لها فلكها الخاص بها. تُرجم هذا العمل إلى العبرية واللاتينية في القرنين الثالث والرابع عشر الميلاديين، وكان له تأثير على علماء فلك مثل جورج فون بيورباخ[9] في أوروبا العصور الوسطى وعصر النهضة.[72][73] نماذج حركات الكواكب السبعة كانت مخطوطته نماذج حركات الكواكب السبعة التي كتبها عام 428 هـ عن علم الفلك. احتوت النسخة التي لا تزال باقية من هذه المخطوطة، والتي تم اكتشافها مؤخرًا رغم فقد معظمها، لذلك لم تنشر، وكما فعل في مخطوطة شكوكه على أعمال بطليموس. وصف ابن الهيثم أول نموذج بعد نموذج بطليموس حول حركة الكواكب. لم تكن المخطوطة متعلقة بعلم الكون، حيث وضع فيها دراسة هندسية منهجية حول ميكانيكية ، وهو ما أدى بدوره إلى تطورات مبتكرة في هندسة متناهيات الصغر.[74] كان تجربته لنموذجه أول رفض لأفكار معدل المسار[75] والدوائر الفلكية،[76] والفلسفة الطبيعية في علم الفلك. طرح نموذج أيضًا فكرة دوران الأرض حول محورها،[77] وأن مراكز الحركة نقاط هندسية دون دلالات مادية، مثلما أثبت يوهانس كيبلر ذلك بعد قرون.[78] وفي المخطوطة، وصف ابن الهيثم أيضًا تصوّرا مبكرا لشفرة أوكام، حيث افترض وجود بعض الخصائص التي تميز الحركات الفلكية في حدها الأدنى، في محاولة منه في نموذجه للكواكب لتجاهل الفرضيات الكونية التي لا يمكن ملاحظتها من الأرض.[79] أعمال فلكية أخرى فرّق ابن الهيثم بين علم التنجيم وعلم الفلك، وفنّد دراسة التنجيم، وذلك بسبب الأساليب التي يستخدمها المنجمون التي تعتمد على بدلاً من التجربة، ولتعارض التنجيم مع الإسلام.[80] في كتاب المناظر، كان ابن الهيثم أول من اكتشف أن المجالات السماوية لا تتكون من أجسام صلبة. اكتشف أيضًا أن الفضاء أقل كثافة من الهواء، وهو ما أثبته بعد ذلك ويتلو، وكان لها تأثير كبير على أعمال كوبرنيكس وتيخو براهي في علم الفلك.[81] كتب ابن الهيثم أيضًا أطروحة بعنوان في درب التبانة،[82] والذي حل فيها المسائل المتعلقة بالمجرة وتزيح درب التبانة.[74] قديمًا، اعتقد أرسطو أن درب التبانة تكوّن نتيجة ألسنة نيران بعض النجوم الكثيرة الكبيرة المتقاربة من بعضها البعض، وأن هذه النيران تشتعل في الجزء العلوي من الغلاف الجوي في مجالات أقمار تلك النجوم.[83] استنكر ابن الهيثم ذلك لأنه ليس لمجرة درب التبانة تزيح، وهي بعيدة جدًا عن الأرض ولا تنتمي لغلاف الأرض الجوي.[84] وكتب أنه إذا كانت مجرة درب اللبانة تقع حول الغلاف الجوي للأرض، "يجب على المرء أن يجد فرقًا في الموقع بالنسبة للنجوم الثابتة." ووصف طريقتين لوصف تزيح مجرة درب اللبانة: "إما عندما يلاحظ المرء درب التبانة في مناسبتين مختلفتين من نفس البقعة من الأرض، أو عندما ينظر أحد إليها في وقت واحد من مكانين متباعدين فوق سطح الأرض." وقدم أول محاولة لمراقبة وقياس تزيح مجرة درب اللبانة، وأثبت أنه ما دام ليس هناك تزيح لمجرة درب التبانة، فهي لا تنتمي إلى الغلاف الجوي.[85] في عام 1858م، إدعى محمد والي بن محمد جعفر في كتابه "شجراف نامه"، أن ابن الهيثم كتب مخطوطة مراتب السماء تصوّر فيها نموذجا للكواكب مشابه لنموذج تيخو براهي، حيث تدور الكواكب حول الشمس والتي بدورها تدور حول الأرض. ومع ذلك، لكن هذا التحقق من هذا الادعاء يبدو مستحيلاً، حيث لم يتم سرد مخطوطته تلك في قائمة كتب ابن الهيثم المعروفة.[86] أعماله في الرياضيات في الرياضيات، اعتمد ابن الهيثم في عمله على أعمال إقليدس وثابت بن قرة. فقد وضع نظامًا للقطع المخروطي ونظرية الأعداد، والتي تعتبر من أقدم أعمال الهندسة التحليلية، وربط بين الجبر والهندسة، وهو ما استفاد منه رينيه ديكارت في تطوير الهندسة التحليلية وإسحاق نيوتن في التفاضل والتكامل.[87] الميكانيكا في مجالات الديناميكا و، ناقش ابن الهيثم مخطوطته رسالة في المكان نظريات حركة الأجسام. وأكد أن الأجسام في حركة دائمة ما لم يوقفها قوة خارجية أو يتغير اتجاهها.[63] كان هذا مماثلا لمفهوم القصور الذاتي، ولكنه لم يحقق تلك الفرضية بالتجربة. كانت إضافته الرئيسية في الميكانيكا التقليدية، تعريفه لقوة الاحتكاك، التي أثبتها جاليليو جاليلي بعد عدة قرون، وصيغت بعد ذلك في قانون نيوتن الأول للحركة. وفي نفس المخطوطة، عارض فكرة أرسطو بأن الطبيعة تمقت فراغ، واستخدم الهندسة لإثبات أن المكان هو فراغ ثلاثي الأبعاد بين الأسطح الداخلية للجسم الذي يحتويه.[88] كما اكتشف ابن الهيثم أيضًا مفهوم القوة الدافعة الذي أصبح جزءً من قانون نيوتن الثاني للحركة، في نفس الوقت تقريبًا الذي اكتشف فيه ابن سينا ذلك.[89] وفي كتاب المناظر، وضع العديد من ملاحظات ابن الهيثم التجاربية في الميكانيكا، وكيف استخدم نتائج تجاربه لتفسير ظواهر ضوئية معينة باستخدام القياس الميكانيكي. أجرى ابن الهيثم تجارب باستخدام قذائف، وخلُص إلى أنه "وحدها القذائف القوية بما يكفي لها القدرة على اختراق الأسطح، في حين أن التي تسقط بزاويا مائلة تحيد. فعلى سبيل المثال، لشرح الانكسار من وسط قليل الكثافة إلى آخر أكثر كثافة وباستخدام القياس الميكانيكي، ألقى ابن الهيثم كرة حديد على لوح صخري رقيق يغطي حفرة واسعة في صفيحة معدنية عموديًا فكسرته واخترقت، في حين عندما ألقاها بزاوية مائلة بنفس القوة ومن نفس الارتفاع لم تخترق". فأوضح بذلك الفارق بين الاصطدام المرن، وغير المرن، واستخدم ابن الهيثم هذه النتيجة لشرح كيف أن الضوء الكثيف المباشر يؤذي العينين: "بتطبيقه للقياس الميكانيكي ليبين تأثير أشعة الضوء على العين، استخدم ابن الهيثم أشعة ضوئية قوية عمودية وأخرى ضعيفة مائلة، ليثبت أنه وحدها الأشعة القوية التي تخرج عموديًا من كل نقطة على سطح الكائنات المضيئة، هي القادرة على اختراق العين."[90] الهندسة في الهندسة، طوّر ابن الهيثم علم الهندسة التحليلية وربط بين الجبر والهندسة. كما اكتشف ابن الهيثم صيغة إضافة أول 100 عدد طبيعي، واستخدم ابن الهيثم برهانًا هندسيًا لإثبات تلك الصيغة.[91] كانت أول محاولة لابن الهيثم لإثبات مسلمة التوازي الإقليدية والمسلمة الخامسة في كتاب العناصر لإقليدس، باستخدام البرهان بنقض الفرض،[92] حيث قدم مفهومي الحركة والتحويل في الهندسة.[93] كما اكتشف رباعي أضلاع لامبرت، الذي سماه بوريس إبراموفيتش روزنفيلد بـ "رباعي أضلاع ابن الهيثم-لامبرت"،[94] وحاول أيضًا إثبات أوجه تشابهها مع مسلمة بلاي فير.[59] كانت نظرياته حول رباعيات الأضلاع بما في ذلك رباعية لامبرت، أولى النظريات في الهندسة الإهليجية والهندسة الزائدية. هذه النظريات، إضافة إلى بدائلها المسلم بها مثل مسلمة بلاي فير، يمكن اعتبارها أول بداية للهندسة اللا إقليدية. كان لأعماله تأثيرًا كبيرًا على علماء الهندسة الفرس كعمر الخيام ونصير الدين الطوسي والأوروبيين كويتلو وجرسونيدس وجون واليس وساتشيري[95] وكريستوفر كالفوس.[96] في الهندسة الأولية، حاول ابن الهيثم في مخطوطته مقالة في تربيع الدائرة حل مسألة تربيع الدائرة باستخدام الأشكال الهلالية، ولكنه توقف حينما وجدها مهمة مستحيلة.[15] تناول ابن الهيثم أيضًا مشاكل أخرى هندسية أولية (إقليدية) ومتقدمة (أبولونية وأرخميدية)، وكان أول من حلّ بعضها.[22] نظرية الأعداد تضمنت اسهاماته في نظرية الأعداد أعماله حول الأعداد المثالية. وفي مخطوطته مقالة في التحليل والتركيب، كان ابن الهيثم أول من يدرك أن كل عدد مثالي له الصيغة 2ن−1(2ن−1) حيث 2ن−1 هو عدد أولي، لكنه لم يتمكن من إثبات هذه النتيجة بنجاح (أثبت أويلر ذلك في القرن الثامن عشر).[15] حلّ ابن الهيثم مسائل تتضمن حالات التطابق باستخدام ما يسمى الآن مبرهنة ويلسون. وفي كتابه المناظر، قال ابن الهيثم أنه لحل نظام من التطابقات، هناك طريقتين، "الأولى" الطريقة الكنسية مثلما ذكر ويلسون، و"الثانية" تشبه مبرهنة الباقي الصيني.[15] أعمال أخرى علم النفس في علم النفس والموسيقى، كان لابن الهيثم مخطوطة حول تأثير الأنغام على أرواح الحيوانات، والتي تعد أقدم مخطوطة تتعامل مع تأثير الموسيقى على الحيوانات. في تلك المخطوطة، قال سرعة الجمل تزداد وتقل مع استخدام الحداء، وضرب أمثلة أخرى حول كيفية تأثير الموسيقى على سلوك الحيوان وسيكولوجيته، وقد أجرى تجاربه على الطيور والخيول والزواحف. وحتى القرن التاسع عشر، اعتقد معظم علماء الغرب بأن الموسيقى لها تأثير واضح على ظاهر الإنسان، ولكن التجارب أثبتت وجهة نظر ابن الهيثم بأن الموسيقى لها تأثير على الحيوانات أيضًا.[97] كما أكد العالم النفسي السوداني عمر خليفة أنه ينبغي اعتبار ابن الهيثم "مؤسس علم النفس التجريبي"، لعمله الرائد في علم نفس الإدراك البصري والخدع البصرية،[98] وهو أيضًا مؤسس علم النفس الفيزيقي، أحد مقدمات لعلم النفس الحديث. الهندسة المدنية في مجال الهندسة المدنية، يعد أهم أعماله المدنية استدعاء الخليفة الفاطمي الحاكم بأمر الله له لتنظيم فيضان النيل في مصر.[99] أعد ابن الهيثم دراسة علمية مفصلة حول الفيضان السنوي لنهر النيل، ورسم ابن الهيثم خطة لبناء سد، في موقع سد أسوان في العصر الحديث. وأثناء معاينته العملية للموقع لاحقًا، تبين له عدم جدوى هذا المخطط،[100] ثم إدعى الجنون ليفلت من عقاب الخليفة.[101] كما ذكر عبد الرحمن الخازني، أن ابن الهيثم كتب أيضًا مخطوطة تُقدّم وصفًا لعمل ساعة مائية.[102] الفلسفة في الفلسفة، انتقد ابن الهيثم في مخطوطة رسالة في المكان مفهوم التوبوس عند أرسطو. ففي فيزياء أرسطو، ذكر أرسطو أن المكان هو الشئ ثنائي الأبعاد الساكن الذي يحتوي الجسم ويتصل به. اختلف ابن الهيثم مع ذلك، وأثبت أن المكان هو فراغ ثلاثي الأبعاد بين الأسطح الداخلية للجسم الذي يحتويه. وأوضح أن المكان أقرب إلى ، مما ألقى الضوء على مفهوم المكان عند رينيه ديكارت في القرن السابع عشر. بعد رسالة في المكان، كتب ابن الهيثم مخطوطته قول في المكان، والتي قدّم فيها إثباتًا هندسيًا حول هندسية المكان، يعارض مفهوم أرسطو الفلسفي حول المكان. وقد كتب عبد اللطيف البغدادي المؤيد لرأي أرسطو الفلسفي حول المكان، ردًا على تلك الفكرة بكتابه "الرد على ابن الهيثم في المكان".[88] ناقش ابن الهيثم أيضًا تخيل الفضاء وآثاره المعرفية في كتاب المناظر. كما أدى إثباته بالتجربة لنموذج ولوج الرؤية إلى تغييرات في فهم طريقة الإدراك البصري للفضاء، على النقيض من نظرية انبعاث الرؤية السابقة التي أيدها إقليدس وبطليموس.[103] يعتقد البعض أن نظريات ابن الهيثم حول الألم و متأثرة بالفلسفة البوذية، فقد كتب أن كل إحساس هو شكل من أشكال المعاناة، وأن ما يدعوه الناس بالألم هو مجرد مبالغة في التخيل؛ إذ لا يوجد فرق نوعي ولكن فقط فرق كمّي بين الألم والإحساس العادي.[104] العلوم الدينية كتب ابن الهيثم عملاً دينيًا، تطرق فيه للنبوة ووضع نظامًا ذا معايير فلسفية لمقارعة المكذبين في زمنه.[105] كما كتب مخطوطة حول "العثور على إتجاه القبلة بالحساب".[82] وقد كتب في مخطوطته حول شكوكه فيما يتعلق ببطليموس: في مخطوطة الحركة المتعرجة ، كتب ابن الهيثم: وصف ابن الهيثم منهجه، فقال: مؤلفاته وفقًا لمؤرخي العصور الوسطى، ألف وكتب ابن الهيثم أكثر من 200 كتاب، وعمل على طائفة واسعة من الموضوعات، منها ما لا يقل عن 96 عمل علمي معروف. وفقدت معظم أعمالهُ حاليا، ولكن ما زال باقيًا أكثر من 50 عمل منها، وخاصة في علم البصريات والذي لم يصل إلينا سوى من خلال النسخ المترجمة إلى اللغة اللاتينية. كما ترجمت كتبهُ في علم الكون خلال العصور الوسطى، إلى اللغة اللاتينية والعبرية وغيرها من اللغات. وبقيت نحو نصف أعماله في الرياضيات، ونحو 23 عملاً في علم الفلك، و 14 في علم البصريات، وأعمال قليلة في موضوعات أخرى.[106] من أعماله:[107]

https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%86%20%D8%A7%D9%84%D9%87%D9%8A%D8%AB%D9%85

Kuinka pitkä Ruhnu on?

Ruhnu

finnish

Ruhnu () on Viroon kuuluva saari ja kunta Riianlahdella Itämeressä. Saarenmaan maakuntaan kuuluvassa saaressa on alle 200 pääasiassa virolaista asukasta, ja sen pinta-ala on 11,9 neliökilometriä. Lähin asuttu alue mantereella on Latvian Kuurinmaalla sijaitseva Kolka, joka on 37 kilometrin päässä Ruhnusta. Ennen vuotta 1944 saarta asuttivat satoja vuosia vironruotsalaiset, joiden elinkeinona oli ollut maanviljelys, kalastus ja hylkeenpyynti. Toisen maailmansodan aikana vironruotsalainen väestö evakuoitiin Ruotsiin. Sen jälkeinen asutus on peräisin neuvostoajalta. Nykyään Ruhnun kunnassa on vain yksi kylä, Ruhnun kylä, joka sijaitsee saaren keskiosassa. Maantiede Ruhnu on 5,5 kilometriä pitkä ja 3,5 kilometriä leveä. Se on muodostunut Riianlahden kaakkois–luode-suuntaiselle merenpohjan selänteelle.[1] Merenpohjasta se nousi noin 11500 vuotta sitten[2]. Itäosat ovat pääasiassa mäntymetsää, joka peittää 60 prosenttia saaren pinta-alasta. Länsiosissa on pieniä tervaleppäsaarekkeita, mutta pääosin se on käytössä maatalousmaana. Saaren pinta-alasta on yksityisomistuksessa 747 hehtaaria, josta 86 hehtaaria on peltoa, 227 hehtaaria niittyä ja 291 hehtaaria metsää. 60 prosenttia koko saaren pinta-alasta on palautettu tai tullaan palauttamaan saarelta lähteneille vironruotsalaisille. Virolaiset omistavat vain 7 prosenttia yksityisistä maista.[1] Luonto Maaeläimistä Ruhnulla tavataan muun muassa metsäkauriita, kettuja, rottia, kotihiiriä, haisukonnia ja rantakäärmeitä. Ympäröivillä merialueilla elää norppia ja harmaahylkeitä.[1] Metsäkauris istutettiin saarelle vuonna 1970, ja niitä on myöhemmin tuotu saarelle lisää geeniperimän parantamiseksi. Haisukonnan luultiin hävinneen saarelta, kunnes eräs yksilö löytyi paikallisen talon kellarista vuonna 2002.[2] Kotieläimistä Ruhnulla kasvatetaan pääasiassa eestinkarjaa ja ruhnunlammasta.[1] Ruhnunlampaita on koko maailmassa vain 25 kappaletta, mutta kantaa pidetään vakaana[3]. Vuonna 2006 saarelle tuli jäälautan mukana karhu, joka aiheutti mediahälyä, kun sitä yritettiin turhaan ottaa kiinni parin kuukauden ajan. Karhu palasi luultavasti oma-aloitteisesti takaisin mannermaalle.[4] Historia Ruhnun saaren ensimmäiset asukkaat olivat todennäköisesti hylkeenpyytäjiä, jotka saapuivat alueelle neoliittisella kivikaudella. Saarelta löydettyjä nuotioiden jäänteitä on radiohiiliajoitettu vuoteen 5300 eaa. Ruhnusta tunnetaan yhteensä kuusi kivikautista asuinpaikkaa. Vielä tuolloin saaresta on ollut merenpinna yläpuolella vain kooltaan 3-4 km² ja paikoin vain 50 metriä leveä hevosenkengän muotoinen saareke. Saarella ei todennäköisesti näin ollut vakituista asutusta, vaan siellä vierailtiin ajoittain.[5] Ensimmäiset asukkaat kuuluivat ilmeisesti varhaisneoliittiseen Narvan kulttuuriin. Saarelta on löytynyt myös yhteensä 1924 tuluskiveä ajalta 700 eaa.–100 jaa.[2] Ei ole varmaa tietoa siitä milloin saaren vironruotsalainen asutus on syntynyt. 1350-luvulta peräisin olevassa Gutasaagassa mainitaan osan gotlantilaisista lähteneen Dagaithi nimiselle saarelle. Saaren on oletettu tarkoittaneen Hiidenmaata, mutta kyse voi olla myös Ruhnusta. Ensimmäisen kerran Ruhnu ja sen ruotsalainen asutus mainitaan historiallisessa lähteessä vuodelta 1341 olevassa kirjeessä, joka oli osoitettu Kuurinmaan piispalta saaren asukkaille. Siinä saarelaisille taattiin oikeus elää ruotsalaisten lakien mukaan. Vuonna 1558 saari yhdistettiin Kuurinmaan herttuakuntaan.[2] Vuonna 1621 Ruhnu liitettiin Ruotsiin. Vuonna 1623 saari läänitettiin ruotsalaiselle vapaaherra ja amiraali Carl Carlsson Gyllenhielmille. Vuonna 1624 Ruhnussa asui 120 henkilöä ja siellä oli 18 taloa. Vuonna 1626 saari vuokrattiin saksalaiselle Isak Bohnille. Vuosina 1643–1644 rakennettiin Pyhän Magdalenan kirkko. Vuonna 1646 Ruhnulle rakennettiin Kustaa II Adolfin käskystä majakka. Suuren Pohjan sodan aikana venäläiset hyökkäsivät saarta vastaan ja valloittivat sen. Taistelussa kuoli ruotsalaisia johtanut luutnantti ja kaksi sotilasta. Vuonna 1750 saarella oli 190 asukasta ja vuonna 1842 asukkaita oli jo 389. Vuonna 1900 paikalliseen pappilaan perustettiin 6-luokkainen koulu. Ensimmäisessä maailmansodassa Saksan keisarikunnan merijalkaväki miehitti saaren vuonna 1915. Virolaiset miehittivät saaren vuonna 1919. Latvia vaati turhaan saarta itselleen vedoten sen maantieteelisen sijaintiin.[2] Vuonna 1922 saarella asui 252 ruotsalaista, 10 virolaista, 2 saksalaista, sekä 7 tuntematonta kansallisuutta olevaa. Latvia tunnusti saaren kuuluvan Viroon vasta vuoden 1922 marraskuussa, mutta esitti siitä ostotarjouksen Virolle. Tähän ei kuitenkaan suostuttu. Vuonna 1927 ruhnulaiset alkoivat käyttää sukunimiä. Aiemmin nimet oli muodostettu etunimen ja asuinpaikan mukaan. Vuoden 1932 vaaleissa saksalaisen ja ruotsalaisen vähemmistöjen muodostama puolueliitto sai eniten ääniä Ruhnusta, yhteensä 116. Vuonna 1934 saarella oli 282 asukasta, joista 277 oli ruotsalaisia ja loput virolaisia. Vuonna 1940 Neuvostoliitto miehitti Viron ja samalla Ruhnun. Neuvostoliittolaiset asettivat saarelle sotilaitaan, mutta heidät evakoitiin 7. syyskuuta 1941 saksalaisten tieltä, jotka valloittivat saaren muutamaa viikkoa myöhemmin. Vuonna 1944 miltei kaikki ruhnulaiset lähtivät pakoon Ruotsiin Neuvostoliiton edetessä Virossa. Vain kaksi perhettä jäi saarelle.[2] Vironruotsalaisten lähdettyä asukkaita tuli Saarenmaalta ja Kihnusta. Vuonna 1949 saarella asui 113 henkilöä. Vuonna 1958 Ruhnuun perustettiin Kommunismi Majak -niminen kalastuskolhoosi, jossa työskenteli 61 henkilöä. Vuonna 1958 rakennettiin saaren ensimmäinen sähkövoimala. Vuonna 1960 vanha puukirkko kunnostettiin ja avattiin udelleen kotiseutumuseona. Vuonna 1961 saarella oli 175 asukasta. Saareen iski tuhoisa myrsky vuonna 1969 ja se kaatoi lähes 65 % saaren metsistä. Lisäksi se vahingoitti taloja ja veneitä. Samana vuonna saarelle porattiin 787,4 metriä syvä porauskaivo, kun sieltä yritettiin etsiä öljyä tai maakaasua. Mitään ei löytynyt, mutta porauskaivosta tuli Viron syvin. Vuonna 1970 Kommunismi Majak lopetti toimintansa. Viron itsenäistyttyä Ruhnusta tuli osa Viroa. Vuonna 1993 saarella oli 53 asukasta ja lisäksi noin 10 upseeria perheineen ja 40 venäläistä sotilasta. Viimeinen venäläinen armeijan edustaja, eräs upseeri, lähti perheineen saarelta vuoden 1994 lokakuussa.[2] Rakennukset ja rakennelmat Ruhnun saaren itäosassa on 1877 pystytetty Le Havressa valmistetuista osista tehty 40 metriä korkea metallinen majakka, joka sijaitsee 21,5 metriä merenpinnasta korkealla mäellä. Ruhnussa on kaksi kirkkoa, Ruhnun vanha kirkko, joka on peräisin 1600-luvulta, on tehty puusta yksilaivaiseksi ja edustaa barokkityyliä ja Ruhnun uusi kirkko, joka on seiniensä alaosista kivinen ja yläosistaan puuta. Ruhnun barokkipuukirkossa penkit ovat kaiverretut kansallisin vertauskuvin. Ruhnussa on museo, Ruhnun museo, jossa on paljon kansatieteellisiä esineitä. Liikenne Ruhnun saarelle on mannermaalta viikoittainen lentoyhteys sekä epäsäännöllinen laivayhteys. Lentokone lentää talvisin kerran ja kesäisin kaksi kertaa viikossa.[6] Lentokenttä on ruohopintainen ja sen pituus on 600 ja leveys 60 metriä. Kentälle on hiljattain rakennettu uusi terminaali.[7] Saaren sataman rakennus aloitettiin vuonna 1958. Ennen sitä tarvikkeita tuotiin laivoilta saarelle paikallisten asukkaiden veneillä. Sataman laiturin rakennusmateriaalina käytettiin paikallisten kivimuurien kiviä. Vuonna 1969 myrsky tuhosi laiturin, eikä sitä ole korjattu entiseen kuntoonsa vieläkään.[8] Jokaiselta rannalta johtaa polkuja saaren keskustassa sijaitsevaan kylään. Satamasta lähtee sorapohjainen maantie samaan paikkaan.[9] Lähteet Aiheesta muualla *

https://fi.wikipedia.org/wiki/Ruhnu

히틀러는 몇 년도에 사망했는가?

아돌프 히틀러의 죽음

korean

아돌프 히틀러의 죽음</b>은 1945년 4월 30일 나치 독일의 총통 아돌프 히틀러가 부인 에바 브라운과 결혼식을 올린 후 40시간 후에 자살한 사건이다. 이 사건으로 요제프 괴벨스가 국가수장직에 올랐으나 괴벨스는 다음 날 자살하고, 대통령인 카를 되니츠가 1945년 5월 8일 연합군에 항복하였다. 진행 과정 1945년 4월 29일 이른 새벽에 히틀러는 자신에게 헌신적인 에바 브라운과 결혼했고 주변 사람들에게 자신의 유서와 유언장을 받아 적게 했다. 히틀러의 유언장은 두 장이다. 개인적인 유언장과 빌헬름 카이텔에게 전해질 유언장이었다.[1] 두 장의 유언장은 4월 29일 새벽 4기에 서명되었다. 세 장의 사본이 만들어지고 그날 하루 동안 여러 방법을 통해 벙커에서 밖으로 알려졌다. 심부른꾼 중 한 사람은 히틀러의 공군 부관인 폰 벨로브 대령이였다. 히틀러는 하인리히 힘러와 헤르만 괴링을 모든 공직에서 쫓아냈고 그들을 반역자로 체포하라고 지시했다. 히틀러는 자신의 또다른 유언장을 폰 벨로브에게 육군 원수에게 주어 빌헬름 카이텔에게 메시지를 전하라고 명령했다. 이것은 히틀러가 작성한 마지막 문서였다.[2][3][4] 그 뒤 히틀러는 카를 되니츠 해군 원수를 총리 겸 전쟁부 장관. 3군 총사령관으로 임명했다. 막 결혼한 히틀러와 에바 브라운 부부는 즉석에서 피로연을 베풀었다. 히틀러는 샴페인 잔을 부딪치며 지나간 영광스러운 날들에 대해 오랫동안 이야기했고, 작별 인사를 한 뒤 부부는 그 자리를 떠났고, 잠시 후에 권총 소리가 들렸다고 한다. 아돌프 히틀러의 시체가 피를 흘리면서 소파를 피로 적시고 있었고, 에바 브라운은 독약을 마신 상태였다고 한다. 이들의 주검은 소련 포탄이 총리관저 정원에서 폭발하는 가운데 바깥으로 옮겨져 화장되었다.[5][6][7] 사후 마지막 몇 주 동안 히틀러는 모스크바 동물원에 전시되거나 유대인이 연출한 연극에 주연으로 출연해야 할지 모른다는 걱정, 망상을 여러 가지 형태로 표현하였다. 이러한 걱정들은 4월 29일 베니토 무솔리니의 최후에 대한 소식이 전해지면서 더욱 심해졌는데, 무솔리니가 죽자 그는 로레토 광장에 있는 주유소에서 발이 묶여 거꾸로 매달렸고, 소리지르는 사람들이 시체를 치고 침뱉고 돌을 던졌다. 이러한 소식을 듣고 히틀러는 자신의 최후를 위한 준비를 시작했다. 그를 따르던 수많은 사람들, 그들 중에는 하인 하인츠 링게, 기사인 에리히 켐프카, 그의 비행사인 한스 바우르 등에게 자신의 유해가 적의 손에 넘어가지 않도록 보살펴 달라고 부탁했다. 히틀러는 준비된 독약이 신속하게 확실하게 죽음을 불러오지 못할까 봐 두려워했으며 약물의 효과를 자신의 사냥개 블론디에게 시험해보라고 명령했다. 한밤중에 블론디는 화장실로 끌려와서 히틀러의 개 조련사인 토르노브(Tornow) 상사가 억지로 입을 벌리고 있는 동안 의료진의 한 사람인 하제(Hasse) 교수가 끼어들어서 집게를 이용해 독약 앰플을 으깨서 털어넣었다. 곧 이어 히틀러가 블론디의 시체를 무표정하게 한참동안 바라보았고, 다른 벙커의 사람들을 회의실로 불러서 이별을 했다. 그는 한 사람 한 사람에게 말없이 손을 내밀었다, 몇몇 사람들은 그에게 말을 건넸으나 히틀러는 대답하지 않거나, 들리지 않을 정도로 입술을 움직였다고 한다. 그리고 다음날 회의를 하고 에바 브라운과 함께 자살했다.[8][9][10] 그 직후 시신을 부하들이 무려 190리터나 되는 대량의 휘발유를 자동차에서 빼서 화장했지만, 저장된 기름의 상당량을 사용했음에도 불구하고 제대로 된 화장시설에서 충분한 시간을 들여서 태운 게 아니라 대충 태워서 시신을 알아보지 못하게 한 수준이었기 때문에 화장한 직후에 소련군의 포화로 인해 시신의 상당부분이 부서졌지만, 소련군이 치아를 대조해서 히틀러의 시신임을 확인했다고 한다.[11][12][13] 작센-안할트 주 마그데부르크 근교에 위치한 비더리츠에 소련군에 의해 히틀러의 유해가 화장된 뒤 하수구에 처넣어 버려졌다. 이 시체는 1년이 지난 1946년에서야 겨우 전부 수습되어 비밀리에 탄약 상자에 넣어 매장되었는데 이오시프 스탈린은 그의 추종자들이 이 시체를 찾지 못하게 하려고 보안에 상당한 애를 썼다. 결국 이 탄약 상자는 독일과 소련 각지를 돌며 무려 8번이나 이장되다 결국 70년대 중반 동독 KGB 지부에 명령이 하달되어 두개골이나 이빨 등 신원 확인이 가능한 일부분만 소련으로 보내고 나머지는 화장된 뒤 작센-안할트 주, 마그데부르크 근교 하수구에 처넣어 버렸다. 이것이 냉전이 끝나고 밝혀진 공식적인 히틀러의 행방이다.[14][15] 참고로 이오시프 스탈린은 아직 숨이 붙어있을지도 모르는 히틀러의 추종자들의 힘을 빼기 위해서 속임수를 발동하는데 히틀러 시신의 행방을 철저하게 비밀에 부치고 마치 히틀러가 살아있는 듯이 꾸며서 그의 추종자들이 그 흔적만 쫓다 힘빠지게 만들었다. 이런 식으로 KGB에게 히틀러를 잡아오라고 거짓 지시해서 1950년까지 KGB는 아르헨티나 전 지역을 샅샅이 뒤졌다.[16] 2010년 5월 7일 러시아에서 옛 소련 당시 의무병들이 히틀러가 1945년 4월 30일 청산가리 캡슐을 먹고 숨진 것으로 결론지었다고 밝혔다. 권총으로 자살했다는 것은 베를린에 남아있던 나치 세력이 퍼트린 일종의 선전일 가능성이 있지만 정작 권총으로 자살했다는 설이 퍼진 것은 나치 세력의 선전 때문이 아니라 바로 소련에서 히틀러의 유골이라며 보관하고 있던 것이 구멍이 난 두개골이었다는 점 때문이었다는 점이 이상하다. 해당 내용에 대해 러시아의 크리스토포로프 중장은 ' 히틀러의 입안에서 으스러진 유리 캡슐이 남아있는 점과 시신에서 씁쓸한 아몬드 같은 악취가 나는 점, 후에 결과로 볼 때 청산가리 중독에 에 도달했다.' 면서 의무병들이 히틀러의 시신에서 치명적인 외상을 발견하지 못했다고 말했다.[17][18] 혹은 청산가리 캡슐을 입 안에 넣고 깨무는 것과 동시에 총을 쏴서 확실하게 죽으려고 한 것이라는 의견도 있다. 히틀러가 죽기 전 확실하게 죽을 수 있는 방법에 대해 크게 고민하고 집착한 것을 보면 가능성이 있는 이야기이다. 각주 참고 문헌 분류:사람의 죽음 분류:아돌프 히틀러 분류:1945년 독일 분류:1945년 4월

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%95%84%EB%8F%8C%ED%94%84%20%ED%9E%88%ED%8B%80%EB%9F%AC%EC%9D%98%20%EC%A3%BD%EC%9D%8C

প্রাচীন চীনের সিয়া সাম্রাজ্যের সর্বশেষ রাজা কে ছিলেন ?

চীনের ইতিহাস

bengali

হুয়াংহো নদীকে চৈনিক সভ্যতার সুতিকাগার বলা হয়। হাজার হাজার বছর ধরে হুয়াংহো ও ইয়াংজি নদীর অববাহিকায় গড়ে ওঠা অনেক আঞ্চলিক সংস্কৃতি চীনের সভ্যতাকে বিভিন্নভাবে সমৃদ্ধ করেছে। কয়েক হাজার বছরের ধারাবাহিক ইতিহাসে চৈনিক সভ্যতা পৃথিবীর আদিম সভ্যতাগুলোর মধ্যে অন্যতম।[1] এই কারণে চৈনিক সভ্যতাকে মানব সভ্যতার অন্যতম সুতিকাগার বলা হয়।[2] খ্রিস্টপূর্ব ১৫০০ সাল থেকে চীনের শাং সাম্রাজ্যের (১৬০০ থেকে ১০৪৬ খ্রিস্টপূর্ব) [3] আমলে লিখিত ও গ্রহনযোগ্য ইতিহাস পাওয়া যায়।[4][5] প্রাচীন ইতিহাস গ্রন্থ যেমন ‘রেকর্ড অব গ্রান্ড হিস্টোরিয়ান’ (১০০ খ্রিস্টপূর্বাব্দে) এবং ‘বাম্বু এ্যানালস’ এ সিয়া সাম্রাজ্য এর উল্লেখ পাওয়া যায়। তখন থেকে শাং সাম্রাজ্যের আমল পর্যন্ত লিখিত কোন দলিল দীর্ঘদিন সংরক্ষন করার কোন উপায় চীনাদের জানা ছিল না।[3][6] ঝউ রাজবংশের (১০৪৬ থেকে ২৫৬ খ্রিস্টপূর্ব) আমলে চীনের সংস্কৃতি, সাহিত্য ও দর্শনের প্রভূত উন্নতি সাধিত হয়। খ্রিস্টপূর্ব ৮ম শতাব্দী থেকে ঝউ শাসকরা নানা রকম অভ্যন্তরিন ও বাইরের চাপের কাছে নতি স্বীকার করতে শুরু করে এবং এক সময় বিভিন্ন ছোট ছোট রাজ্যে বিভক্ত হয়ে পড়ে। এই ক্ষয়িষ্ণু অবস্থা ’শরৎ’ ও ‘বসন্ত‘ পর্যায় (Spring and Autumn period) থেকে শুরু হয় এবং ‘আন্তঃরাজ্য যুদ্ধাবস্থা’ (Warring States period) এর সময়ে পূর্নরূপ লাভ করে। এই সময়কালটি ছিল চীনের ইতিহাসের অন্যতম ’ব্যর্থ রাষ্ট্রীয় শাসনামল’। এই ব্যর্থ রাষ্ট্রীয় শাসনামলের সর্বশেষ সময়টি ছিল ১৯২৭ সালে চীনের গৃহযুদ্ধের সময়। বহু রাজ্য ও যুদ্ধবাজ নেতাদের শাসনামলে চৈনিক রাজবংশগুলো চীনের একটি অংশ শাসন করত। যার সীমানা বর্তমান জিংজিয়ান এবং তিব্বত পর্যন্ত বিস্তৃত ছিল। ২২১ খ্রিস্টপূর্বাব্দে কিন শি হুয়াং বিভিন্ন যুদ্ধরত রাজ্যগুলোকে একত্রিত করে কীন বংশের একটি ক্ষুদ্র “সাম্রাজ্য” (হুয়াংডি) প্রতিষ্ঠা করে, চৈনিক সম্রাজ্যের ইতিহাসে শুরু করেন। পরবর্তী রাজবংশগুলো একটি জনপ্রশাসন ব্যবস্থা প্রতিষ্ঠা করেছিল যা ক্রমে তৎকালিন চীনের বিশাল এলাকায় চৈনিক সম্রাটের নিয়ন্ত্রন প্রতিষ্ঠা করতে সাহায্য করে। চীনের সর্বশেষ সাম্রাজ্য ছিল কিং সাম্রাজ্য (১৬৪৪ থেকে ১৯১২), যার উচ্ছেদের পর ১৯১২ সালে রিপাবলিক অব চায়না, এবং ১৯৪৯ সালে গনপ্রজাতন্ত্রী চীন প্রতিষ্ঠিত হয়। প্রচলিত চৈনিক ইতিহাসে পর্যায়ক্রমে রাজনৈতিক ঐক্য এবং অনৈক্যের চিত্র দেখা যায়, আরো দেখা যায় যে স্তেপ জাতি দ্বারা চীন শাসিত হবার ইতিহাস। পরবর্তীকালে যারা চৈনিক হান জাতির জনগোষ্ঠীর সাথে মিশে গেছেন। পৃথিবীর বিভিন্ন প্রান্তের সংস্কৃতিক ও রাজনৈতিক প্রভাব, অভিবাসন, বৈদেশিক বাণিজ্য ও চুক্তি ইত্যাদি আধুনিক চীনের সংস্কৃতি গঠনে ভূমিকা পালন করেছে। পৌরাণিক চীন প্রাচীন চৈনিক লোকগাঁথা থেকে জানা যায়, পৃথিবী সৃষ্টির আগে সবকিছু ছিল খুব বিশৃঙ্খল। এই বিশৃঙ্খল অবস্থা থেকে ‘ইয়াং’ ও ‘ইন’ ‌নামের দুইটি শক্তির জন্ম হয়। এই শক্তিদুটি কালো ও সাদা রঙের একটি বৃত্তের মধ্যে ঘুড়তে থাকে। বৃত্তের কালো অংশ থেকে সৃষ্টি হয় নারী সত্তা ও সাদা অংশ থেকে সৃষ্টি হয় পুরুষ সত্তা। এদের থেকে জন্ম হয় ‘পানকু’ নামের এক বিরাটাকয় মানুষের। এই পানকু আসলে পৃথিবীর একটি রূপ। এই পানকুকে খুশি করার জন্য চন্দ্র, সূর্য আর তারা সৃষ্টি করা হয়। পানকুর মাথা থেকে পর্বত সৃষ্টি হয়। মেঘ সৃষ্টি হয় নিঃশ্বাস থেকে। শিরা উপশিরা থেকে নদী আর গায়ের পশম থেকে গাছপালার জন্ম হয়। বিশাল পানকুর গায়ে যে সব পোকামাকড় ছিল সেগুলো কালক্রমে হয়ে যায় মানুষ আর অন্যান্য পশুপাখি। ফিনিক্স পাখি, বিশাল কালো কচ্ছপ আর ড্রাগন ছিল পানকুর সহকারী। একসময় ড্রাগনকে সৌভাগ্যের প্রতীক হিসাবে বিশ্বাস করা হত।[7] প্রাক ইতিহাস পুরাতন প্রস্তরযুগ দশ লাখ বছর পূর্বে প্রাগৈতিহাসিককালে, হোমো ইরেক্টাস নামে মানুষের একটি প্রজাতি চীনের ভূখন্ডে বসবাস করত। [8] অধূনা গবেষনায় দেখা যায় যে, জিয়াওচাংলিয়ানে প্রাপ্ত পাথরের হাতিয়ার ১.৩৬ মিলিয়ন বছর পুরাতন। [9] সাংঝি প্রদেশের Xihoudu এর প্রত্নস্থানটিতে হোমো ইরাক্টাসদের আগুন ব্যবহারের প্রমান পাওয়া গেছে, যা ১.২৭ মিলিয়ন বছর পুরাতন।[8] Yuanmou এর প্রত্নস্থান খননের পর সেখানে প্রাচীন মানুষের আবাসের প্রমান পাওয়া যায়। এদের মধ্যে ১৯২৩-২৭ সালে প্রাপ্ত হোমো ইরেক্টাস জাতির প্রাচীন মানুষের কংকালটি সবচেয়ে পরিচিত যা তথাকথিত ‘পিকিং’ মানুষ হিসাবে পরিচিত। Hunan প্রদেশের Fuyan গুহা এবং Dao কাউন্টিতে প্রাপ্ত হোমো সেপিয়েন্সের প্রাপ্ত ফসিলকৃত দাঁতের বয়স ১,২৫,০০০ থেকে ৮০,০০০ খ্রিস্টপূর্বাব্দের বলে প্রমান পাওয়া যায়।[10] নবপ্রস্তরযুগ খ্রিস্টপূর্ব ১০,০০০ বছর আগের সময়কালকে নবপ্রস্তর যুগ হিসাবে চিহ্নিত করা হয়।[11] সবচেয়ে পুরাতন প্রাক-চৈনিক যুগের কৃষিকাজ হিসাবে মিলেট চাষের যে নিদর্শন পাওয়া যায় তার কার্বন ডেটিং অনুসারে উৎপাদিত হয়েছিল আনুমানিক খ্রিস্টপূর্ব ৭০০০ সালে।[12] একই ভাবে প্রমান পাওয়া যায় যে, Yangtze নদীর তীরে রোপন করা ধান ৮,০০০ বছর পুরাতন।[13] তৎকালিন জিহাউ সংস্কৃতি ছিল কৃষিভিত্তিক (৭০০০ থেকে ৫৮০০ খ্রিস্টপূর্বাব্দ)। ব্রোঞ্জ যুগ Majiayao সংস্কৃতির প্রত্নস্থানে খ্রিঃপূঃ ৩১০০ থেকে ২৭০০ এর মধ্যবর্তী সময়ের পুরাকীর্তি পাওয়া গেছে,[14][15] চীনের সর্ব উত্তরের অঞ্চলে নিম্ন Xiajiadian সংস্কৃতিতেও ব্রোঞ্জ যুগের আরো নিদর্শন পাওয়া গেছে।[16])। মহাপ্রাচীর, রেশম ও কাগজ মহাপ্রাচীর খ্রিস্টপূর্ব ৫ম শতাব্দী থেকে ১৬শ খ্রিস্টাব্দ পর্যন্ত চীনের উত্তর সীমান্ত রক্ষার জন্য এই প্রাচীর নির্মাণ করা হয়। প্রথম চীন সম্রাট কিন শি হুয়াং এই প্রাচীর নির্মাণ শুরু করেন। এই প্রাচীরের মোট দৈর্ঘ্য ২১,১৯৬ কিমি। উচ্চতা ৫ থেকে ৮ ফুট। প্রাচীন চীনের উত্তর সীমান্তে কিছু ছোট রাজ্যে যাযাবর জাতীর মানুষ বাস করত। তারা প্রায়ই চীনের ভূখন্ডে হামলা চালাত। তাদের এই অনুপ্রবেশে বাধা দানের জন্য বিভিন্ন সময়ে চীন সম্রাটরা প্রাচীর নির্মাণ করেছিলেন। মহাপ্রাচীর সাংহাই পাস থেকে লোপনুর পর্যন্ত অবস্থিত। রেশম প্রাচীনকাল সর্বপ্রথম চীনে রেশমগুটির চাষের প্রচলন হয়।[17] সম্ভবত খ্রিস্টের জন্মের ৩,৫০০ আগে থেকেই চীনারা রেশমের ব্যবহার করত।[18] প্রাচীন চীনে রাজপরিবার ও ধনাঢ্য ব্যাক্তিরাই কেবল রেশমের কাপড় ব্যবহার করত। কোন কিছু লেখার জন্য রেশম ব্যবহার করা হত। চীন থেকে ক্রমান্বয়ে জাপান, কোরিয়া ও ভারতে এর চাষ ছড়িয়ে পরে। প্রাচীন চীন সিয়া সাম্রাজ্য (খ্রিস্টপূর্ব ২১০০ থেকে ১৬০০ অব্দ) প্রাচীন চৈনিক শাসকদের মধ্যে সিয়া সাম্রাজ্যের (খ্রিস্টপূর্ব ২১০০ থেকে ১৬০০ অব্দ) প্রামান্য ইতিহাস সবচেয়ে পুরান। এর প্রমান সিমা কিয়ান এর “রেকর্ডস অব গ্রান্ড হিস্টোরিয়ান” ও ”ব্যাম্বু এনালস“ এ পাওয়া যায়।[3][6] যদিও প্রকৃতই এই রাজবংশের অস্তিত্ব ছিল কিনা সে বিষয়ে প্রত্নতাত্ত্বিকদের মধ্যে মতভেদ আছে। তবে এই রাজবংশের অস্তিত্ব সম্পর্কে কিছু নির্ভরযোগ্য প্রমান পাওয়া যায়। খ্রিস্টপূর্ব দ্বিতীয় শতাব্দীতে সিমা কিয়ান লিখেছিলেন যে সিয়া সাম্রাজ্য আনুমানিক ২২০০ খ্রিস্টপূর্বাব্দে চীন শাসন করে ছিল। যদিও এই তথ্য সম্পর্কে নিঃসন্দেহ হওয়া যায়নি। অধিকাংশ প্রত্নতাত্বিক সিয়া রাজবংশকে এর লি থৌ এবং Henan এর সাথে সম্পর্কৃত মনে করেন।[19] যেখান থেকে মাটি খনন করে খ্রিস্টপূর্ব ২০০০ সালে নির্মিত একটি ব্রোঞ্জ গলানোর যন্ত্র পাওয়া গেছে।[20] প্রাপ্ত কিছু মৃৎপাত্রে কিছু প্রাচীন প্রতীক দেখা যায় যা আধুনিক চৈনিক অক্ষরের আদি রূপ বলে মনে করা হয়।[20] ইয়ু দ্য গ্রেট এ বংশের শ্রেষ্ঠ শাসক। তিনি খাল খননের মাধ্যমে মহাপ্লাবন মোকাবেলায় উল্লেখযোগ্য অবদান রাখেন। [21][22] পৌরাণিক কাহিনী অনুসারে, এই রাজবংশ প্রায় খ্রিস্টপূর্ব ১৬০০ অব্দে মিঙতিয়াও যুদ্ধে বিলুপ্ত হয়। শাং সাম্রাজ্য (খ্রিস্টপূর্ব ১৬০০ থেকে ১০৪০ অব্দ) প্রাপ্ত প্রত্নতাত্মিক নিদর্শনসমূহ নির্দেশ করে যে শাং সাম্রাজ্য খ্রিস্টপূর্ব ১৬০০ থেকে ১০৪৬ পর্যন্ত চীন শাসন করে। সাং শাসনামলের প্রমানসমুহ দুইটি ভাগে বিভক্ত। প্রথম ভাগটি, Erligang, Zhengzhou, এবং Shangcheng উৎস থেকে এসেছে। চৌ রাজবংশ (খ্রিস্টপূর্ব ১০৪৬ থেকে ২৫৬ অব্দ) চৌ রাজবংশ চীনের ইতিহাসের সবচেয়ে দীর্ঘস্থায়ী রাজবংশ। খ্রিস্টপূর্ব দ্বিতীয় সহস্রকে হলুদ নদী অববাহিকায় সাং বংশের অধিকৃত এলাকার উপর চৌ রাজবংশের উত্থান শুরু হয়। চৌ শাসন শুরু হয়েছিল একটি আধা-সামন্ততান্ত্রিক ব্যবস্থার আদলে। চৌরা সাংদের পশ্চিমে বাস করত। চৌ সেনাপতিদেরকে পশ্চিমাঞ্চলের প্রতিরক্ষার দায়িত্ব দেয়া হয়েছিল। Muye এর যুদ্ধে চৌ শাসক রাজা উইউ, তার ভ্রাতা চৌএর ডিউকের সম্মিলিত বাহিনীর সাহায্য নিয়ে সাং বাহিনীকে পরাজিত করে। চৌ রাজা এই সময়ে তার ক্ষমতাকে স্থায়ী করতে ‘স্বর্গাদেশ’ ধারনার প্রচার করেন। এই ধারনাটি তখনকার আমলে অধিকাংশ সম্রাটকে শাসক হিসাবে টিকে থাকতে সাহায্য করেছিল। সাংডি মতে, স্বর্গ (tian) সকল দেবতাদের সেরা এবং তিনিই নির্দেশ দেন কে পরবর্তী শাসক হবেন। জনমনে বিশ্বাস ছিল যে যদি ঘন ঘন প্রাকৃতিক দূর্যোগ দেখা দেয় তাহলে ধরে নিতে হবে সম্রাট তার স্বর্গাদেশ হারিয়েছেন। ফলস্রুতিতে শাসককে উৎখাত করা হত, এবং স্বর্গাদেশ প্রাপ্ত অন্য কাউকে শাসনভার দেয়া হত। শরৎ-বসন্ত যুগ (খ্রিস্টপূর্ব ৭২২ থেকে ৪৭৬ অব্দ) খ্রিস্টপূর্ব ৮ম শতাব্দীতে, শরৎ ও বসন্তকালে রাজনৈতিক ক্ষমতার বিকেন্দ্রীকরণ করা হয়। এ যুগের নামকরণ করা হয় তৎকালিন প্রভাবশালী শরৎ বসন্ত ইতিবৃত্ত এর নামে। এই সময়ে, আঞ্চলিক সামরিক প্রধানরা চৌ সম্রাজ্যের বিভিন্ন ক্ষমতা লাভ করার জন্য পরস্পরের সাথে প্রতিযোগিতায় লিপ্ত হয়। পরিস্থিতির আরো অবনতি হয় যখন উত্তর পশ্চিম অঞ্চল থেকে কিছু বহিরাগতরা (যেমন কিন জা‌তি) আক্রমন শুরু করলে চৌরা তাদের রাজধানী আরো পূর্বে সরিয়ে নেয়। এভাবে চৌ রাজবংশের দ্বিতীয় ধারা: পূর্ব চৌ এর জন্ম হয়। শরৎ-বসন্ত যুগ ‌ছিল অবিভক্ত চৌ সম্রাজ্যের বিভক্ত হওয়ার কাল। এ সময়ে কয়েক শত ছোট ছোট রাজ্যের উত্থান হয়। এই রাজ্যগুলো নামে মাত্র চৌ রাজ্যের অন্তর্ভুক্ত ছিল। প্রকৃত অর্থে তারা স্বাধীনভাবে শাসন করত। কিছু রাজ্যের শাসকগন রাজকীয় পদবীও গ্রহণ করেছিলেন। তখনকার চীন ছিল এসব ছোট ছোট রাজ্যের সমষ্টি। যাদের মধ্যে কিছু কিছু রাজ্যের আয়তন একটি গ্রাম এবং একটি কেল্লার মাঝেই সীমাবদ্ধ ছিল। এই সময়ে অনেক দার্শনিক মতবাদের জন্ম হয়। এসব মতবাদ বুদ্ধিবৃত্তিক আন্দোলনের জন্ম দেয়। এসবের মধ্যে উল্লেখযোগ্য ছিল, কনফুসীয় ধর্ম, তাও ধর্ম, লিগালিজম এবং মহিজম। তৎকালিন রাজনৈতিক ক্রমধারা ও ঘটনাপ্রবাহ আংশিকভাবে এসকল মতবাদের পিছনে কাজ করেছিল। আন্তঃরাজ্য যুদ্ধাবস্থা (খ্রিস্টপূর্ব ৪৭৬ থেকে ২২১ অব্দ) রাজনৈতিকভাকে একিভূত হবার পর, খ্রিস্টপূর্ব ৫ম শতাব্দীর শেষে সাতটি প্রভাবশালী বৃহৎ রাজ্য স্বাধীনভাবে টিকে ছিল। বেশ কিছু বছর এই সাতটি রাজ্য পরস্পরের সাথে যুদ্ধে লিপ্ত ছিল। এই সময়টিকে বলা হয় আন্তঃরাজ্য যুদ্ধাবস্থার যুগ বা Warring States period। খ্রিস্টপূর্ব ২৫৬ পর্যন্ত স্থায়ী হলেও চৌ রাজবংশ মূলত আলংকরিক রাজা ছিলেন। প্রকৃত ক্ষমতা তাদের হাতে ছিল না। এই যুগের চূড়ান্ত সম্প্রসারণ শরু হয় কীন রাজা ইং জেং এর শাসনামলে। তিনি অন্য ছয়টি শক্তিশালী রাজ্যকে একত্রিত করেন। খ্রিস্টপূর্ব ২১৪ সালে তিনি পার্শবর্তী আরো এলাকা আধু‌নিক চীনের Zhejiang, Fujian, Guangdong এবং Guangxi তার রাজ্যের সাথে যোগ করেন। তার সম্রাজ্যের আকার বৃদ্ধি পায় এবং তিনি নিজেকে চীনের সম্রাট হিসাবে ঘোষনা করেন। চীনের ইতিহাসে তিনিই ছিলেন প্রথম সম্রাট (কিন শি হুয়াং)। চীন সাম্রাজ্য কিন সাম্রাজ্য (খ্রিস্টপূর্ব ২২১ থেকে ২০৬ অব্দ) চীন তখন হান, ওয়েই, চাও, ছি, ছু এবং ইয়ান এই ছয়টি রাজ্যে বিভক্ত ছিল। রাজা কিন শি হুয়াং এই ছয়টি রাজ্যকে একত্রিত করে কিন সাম্রাজ্য গড়ে তুলেন। ইতিহাসে তিনি প্রথম চৈনিক সম্রাট (始皇帝) হিসেবে পরিচিত। দুর্ধর্ষ তাতার জাতির (মঙ্গল জাতি) হাত থেকে চীনকে রক্ষা করার জন্য তিনি সমগ্র চীনের উত্তর সীমান্ত জুড়ে প্রাচীর নির্মাণের উদ্যোগ নেন। যা চীনের মহাপ্রাচীর নামে পরিচিত। যদিও বর্তমানে সেই প্রাচীরের সামান্য কিছু অংশের অস্তিত্ব আছে। কিন সি হুয়াং তার প্রধানমন্ত্রী লী সিংকে সাথে নিয়ে বেশ কিছু গুরুত্বপূর্ণ রাজনৈতিক ও অর্থনৈতিক সংস্কার করন।[23] এছাড়া শি হুয়াং এর অবদানগুলোর মধ্যে অন্যতম হল কেন্দ্রীয় সরকার ব্যবস্থা, একক আইন ও ধারা প্রনয়ন, লেখ্য ভাষার প্রবর্তন, এবং মুদ্রার প্রচলন। পশ্চিম হান লিউ বাং হান বংশ প্রতিষ্ঠা করেন। একগৃহযুদ্ধে স্বল্পস্থায়ী কিন বংশের পতন হয়। হান শাসনামল ছিল চীনের ইতিহাসের স্বর্ণযুগ। হান শাসকরা রাজনৈতিক স্থায়ীত্ব ও উন্নতির পাশাপাশি পরবর্তি দুই সহস্রাব্দের জন্য চৈনিক সম্রাজ্যকে একটি কঠিন ভিত্তির উপর প্রতিষ্ঠা করার প্রয়াস পান। এই শাসনামলে চৈনিক সম্রাজ্য ’মূল চীন’ (China proper বা চীনের ১৮ প্রদেশ) পর্যন্ত বিস্তৃত হয়। পশ্চিমের ভূখন্ডও চৈনিক সম্রাজ্যের অন্তর্ভুক্ত হয়। কনফুশিয় মতবাদ সরকারিভাবে মৌলভিত্তির উপর প্রতিষ্ঠিত হয়। এই মতবাদ চৈনিক সভ্যতার সঠিক রূপায়নে অবদান রাখে। এই শাসনামলে কলা, সংস্কৃতি এবং বিজ্ঞানের অভূতপূর্ব উন্নতি সাধিত হয়। হান সম্রাজ্যের গভীর এবং দীর্ঘস্থায়ী প্রভাবের কারণে সমগ্র চীন জাতির মানুষ একসময় ‘‘হান” হিসাবে পরিচত ছিল। এই হান জাতি বর্তমান চীনের সংখ্যাগরিষ্ঠ জাতিগোষ্ঠী। সিন সাম্রাজ্য ৯ম খ্রীস্টাব্দে, দখলদার ওয়াং মাং দাবী করেন যে হান বংশের উপর স্বর্গাদেশ আর বলবৎ নেই। তিনি হান শাসনামলের সমাপ্তি ও স্বল্পস্থায়ী ‘সিন’ (নতুন) বংশ প্রতিষ্ঠার ঘোষান দেন। ওয়াং মাং ভূমি ও অর্থনৈতিক সংস্কারের পাশাপাশি দাস প্রথা রোহিতকরন এবং ভূমি জাতীয়করন পুনর্বন্টন সহ বেশ কিছু উদ্যোগ গ্রহণ করেন। সাধারন কৃষকদের স্বার্থে গৃহীত এ সকল প্রকল্প ভূমির মালিক ধনাঢ্য ব্যক্তি ও পরিবারের সমর্থন পায়নি। ক্ষমতার অস্থিরতা বিশৃঙ্খলা, বিদ্রোহের জন্ম দেয় সেই সাথে অনেক অঞ্চল সম্রাটের হাতছাড়া হয়ে যায়। হলুদ নদীর আকস্মিক বন্যা পরিস্থিতির আরো অবনতি ঘটায়; বন্যা ও পলিমাটির আস্তরন বিশাল এলাকায় কৃষক জনগোষ্ঠীকে বাস্তুচ্যুত করে। ২৩ খ্রিস্টাব্দে একদল ক্রদ্ধ কৃষক, ওয়াং মাংকে তার Weiyang প্রাসাদে হত্যা করে। পূর্ব হান সম্রাট গুয়াংউ জমিদার ও ধনাঢ্য ব্যবসায়ীদের সাহায্যে হান বংশকে পুনঃপ্রতিষ্ঠা করেন। পুরাতন রাজধানী জি’য়ানের কিছু পূর্বে নতুন হান রাজধানী স্থাপন করার জন্য এই নতুন হান সম্রাজ্যের নামকরণ করা হয় পূর্ব হান বংশ। সম্রাট মিং ও জাং, আরো অধিক কর্মক্ষম প্রশাসনযন্ত্রের সাহায্যে হানদের হৃত গৌরব পুনরুদ্ধার করতে সক্ষম হন। পাশাপাশি সামরিক ও সাংস্কৃতিক অঙ্গনেও প্রচুর উন্নতি পরিলক্ষিত হয়। হানদের হাতে জিয়ংজু সম্রাজ্যের পতন ঘটে। রাষ্ট্রদূত ও সেনাপতি বান চাও পামীর পর্বতের মধ্য দিয়ে কাস্পিয়ান সাগর পর্যন্ত সম্রাজ্যের সীমানা বিস্তার করেন।[24] সিল্ক রুটের সূচনা হয়, বৈদেশিক বাণিজ্যের পথ সুগম হয় সেই সাথে চীনে বৌদ্ধ মতবাদের আগমন হয়। পূর্ব হান শাসনামল ছিল প্রাচীন চিনের বিজ্ঞান ও প্রযুক্তির প্রভূত উন্নতির কাল। বিশেষ করে কাই লুনের কাগজের আবিষ্কার এবং বহুবিদ জ্যাং হেংএর অগনিত অবদান। রাজ্যত্রয় (২২০ থেকে ২৮০ খ্রিস্টাব্দ) খ্রীস্টিয় দ্বিতীয় শতাব্দীতে ভূমি দখল, বিহঃশত্রুর আক্রমণ এবং বিভিন্ন গোত্র ও খোজাদের মধ্যে দ্বন্দ্ব বিবাদের কারণে চৈনিক সম্রাজ্যের পতন শুরু হয়। ১৮৪ সালে ‘হলুদ পাগড়ি বিদ্রোহ’ দেখা দেয়, সেই সাথে সূচনা হয় যুদ্ধবাজ নেতাদের যুগ। এসব হাঙ্গামার সময়, তিনটি সম্রাজ্য তাদের আধিপত্য বিস্তারে সচেষ্ট ছিল। এই সময়টি চৈনিক ইতিহাসে রাজ্যত্রয় (Three Kingdoms) হিসাবে পরিচিত। ‘রোমান্স অব দ্যা থ্রি কিংডমস’ সাহিত্যকর্মে এসময়কার চিত্র তুলে ধরা হয়েছে। চাও কাও ২০৮ সালে চীনের উত্তর অংশ পুনঃএকত্রিকরন করেন। পরবর্তীতে তার পুত্র ২২০ সালে উই বংশ প্রতিষ্ঠার ঘোষণা দেন। উই এর প্রতিদ্বন্দ্বি শু এবং উ বংশ তাদের স্বাধীতা ঘোষনা করে। ফলস্রুতিতে চীন তিনটি স্বাধীন রাজ্যে বিভক্ত হয়ে পড়ে। ধীরে ধীরে কিন ও হান শাসনামলের কেন্দ্রীয় শাসন ব্যবস্থা ধীরে ধীরে ভেঙে পরে। এবং রাজনৈতিক ক্ষমতা কিছু বৃহৎ পরিবারের হাতে চলে আসে। ২৬৫ সালে জিন বংশ উইদের ক্ষমতা থেকে উৎখাত করে এবং ২৮০ সালে তারা চীনকে ঐক্যবদ্ধ করে। তবে এই ঐক্য ক্ষনস্থায়ী ছিল। জিন সাম্রাজ্য (২৬৫ থেকে ৪২০ খ্রিস্টাব্দ) অ-হান অভিবাসিদের বিদ্রোহের পর উত্তর চীন হাতছাড়া হয়ে যায়। বিদ্রোহীরা Luoyang এবং Chang’an দখল করে নেয়। এছাড়া রাজপুত্রদের মধ্যে পারস্পরিক সংঘাত জিন শাসনকে ক্রমেই দূর্বল করে ফেলে। ৩১৭ সালে, একজন জিন রাজকুমার, নানজিং সম্রাট হন। ইতিহাসে এই নতুন সম্রাজ্য পূর্ব জিন সম্রাজ্য নামে পরিচিত। এই সম্রাজ্য পরবর্তী এক শতাব্দী পর্যন্ত টিকে ছিল। উত্তর চীন কয়েকটি স্বাধীন রাজ্যে বিভক্ত হয়ে পড়ে। এসব রাজ্যের বেশীরভাগই প্রতিষ্ঠিত হয়েছিল Xiongnu, Xianbei, Jie, Di এবং Qiang শাসকদের দ্বারা। এসব শাসকরা হান জাতিভূক্ত ছিল না। তারা ছিল তূর্কী, মঙ্গল এবং তিব্বতীয় জাতিগোষ্ঠীর মানুষ। উত্তর ও দক্ষিণের রাজবংশ সমূহ (৪২০ থেকে ৫৮৯ খ্রিস্টাব্দ) পঞ্চম শতাব্দীর শুরুতে চীন নতুন একটি যুগে প্রবেশ করে যা উত্তর ও দক্ষিণের রাজবংশ (Northern and Southern dynasties) নামে পরিচিত। এ সময় উত্তর ও দক্ষিণ চীনে সমান্তরাল কিন্তু পৃথক শাসনক্ষমতা বিরাজমান ছিল। সুই সাম্রাজ্য (৫৮৯ থেকে ৬১৮ খ্রিস্টাব্দ) সুই রাজবংশ মাত্র ২৯ বছর টিকে ছিল। কিন্তু স্বল্পকালের শাসন চীনের ইতিহাসে গুরুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন করেছিল। সুইরা চীনকে পুনরায় একত্রিক করে। তারা রাষ্ট্রযন্ত্রে বেশ কিছু প্রতিষ্ঠান প্রতিষ্ঠা করেছিল যেগুলো পরবর্তী শাসকরা পরিগ্রহন করেছিলেন। এ সময়কার গুরুত্বপূর্ণ অবদানগুলোর মধ্যে অন্যতম হল, তিনটি বিভাগ বিভক্ত সরকার ব্যবস্থা, ছয়টি মন্ত্রনালয় প্রতিষ্ঠা, মুদ্রাব্যবস্থা, প্রতিরক্ষা ব্যবস্থার উন্নতি, মহাপ্রাচীরের সম্প্রসারণ, এবং বৌদ্ধ ধর্মকে সরকারী পৃষ্ঠপোষকতা দান। কিনদের মতো সুই সম্রাটরাও প্রাপ্ত সম্পদের অতিরিক্ত ব্যবহার শুরু করেন যার ফলে তাদের পতন ত্বরান্বিত হয়। তাং সাম্রাজ্য (৬১৮ থেকে ৯০৭ খ্রিস্টাব্দ) ৬১৮ সালের ১৮ই জুন সম্রাট গাউজু তাং রাজবংশের প্রতিষ্ঠা করেন। এ শাসনামল ছিল কলা, সাহিত্য, বিশেষ করে কাব্য সাহিত্য এবং কারিগরী উৎকর্ষের স্বর্ণ যুগ। এ শাসনামলে বৌদ্ধ ধর্ম সাধারণ মানুষের ধর্ম হিসাবে প্রতিষ্ঠা পায়। তাং সম্রাজ্যের রাজধনী Chang'an ছিল তৎকালিন বিশ্বের সর্ববৃহৎ নগরী। দ্বিতীয় তাং সম্রাট তেইজং, যাযাবর জাতির বিরুদ্ধে সামরিক অভিযান পরিচালনা করেন। চীন সম্রাজ্যের সীমানা আরো বিস্তার লাভ করে। তিনি প্রতিবেশী ছোট ছোট রাজ্যগুলোকে ট্রিবিউটারি ব্যবস্থার অন্তর্গত করেন। তা’রিম অববাহিকার সামরিক অভিযান সিল্ক রুট খোলা রাখে এবং মধ্য এশিয়ার সাথে চীনের যোগাযোগের পথ সুগম করে। দক্ষিণে গুয়াংজু বন্দরের মতো লাভজনক বাণিজ্যিক সমুদ্রপথ চালু হয়। দূরবর্তী দেশগুলোর সঙ্গে ব্যাপক বাণিজ্য চলতে থাকে, এবং অনেক বিদেশী বণিকদের চীন বসতি স্থাপন করে যা একটি কসমোপলিটন বিশ্বজনীন সংস্কৃতিকে উৎসাহিত করে। তাংদের সামাজিক ও সংস্কৃতিক ব্যবস্থা জাপানের মতো প্রতিবেশী দেশগুলো অনুকরন করতে শুরু করে। অভ্যন্তরীনভাবে গ্রান্ড ক্যানেলের সম্প্রসারন, চীন সম্রাজ্যের রাজনৈতিক কেন্দ্র চ্যাংগা’নের সাথে কৃষি ও অর্থনীতির প্রানকেন্দ্র, চীনের পশ্চিম ও দক্ষিণ অংশকে সংযু্ক্ত করে। তাং রাজবংশের সমৃদ্ধির পিছনে ছিল একটি শক্তিশালী কেন্দ্রীয় আমলাতন্ত্র। তিনটি বিভাগ ও ছয় মন্ত্রনালয়ে বিভক্ত প্রশাসনযন্ত্র একই সাথে রাজপরিবারের সদস্য ও মেধাবী কর্মকর্তাদের দ্বারা পরিচালিত হত। রাজকীয় পরীক্ষার মাধ্যমে এ সব কর্মকর্তাদের বাছাই করা হত। এসকল প্রশাসনিক ব্যবস্থা পরবর্তী শাসকরাও বহাল রাখেন। পঞ্চ বংশ ও দশ রাজ্য (৯০৭ থেকে ৯৭০ খ্রিস্টাব্দ) ৯০৭ থেকে ৯৭০ খ্রীস্টাব্দ পর্য়ন্ত চীনের ইতিহাসের রাজনৈতিক অনৈক্যকে বলা হয় ‘পঞ্চ বংশ ও দশ রাজ্যর শাসনামল’ (Five Dynasties and Ten Kingdoms period)। দীর্ঘ অর্ধশত বছর যাবত চীন ছিল একটি বহুরাজ্য শাসিত অঞ্চল। পাঁচটি রাজবংশ একের পর এক উত্তরাঞ্চলের সাবেক চীন সম্রাজ্যের কেন্দ্রসমূহের শাসন ক্ষমতা দখল করে। একই সময়ে দক্ষিণ ও পশ্চিম চীনে দশটি রাজ্যের শাসন অপেক্ষাকৃত স্থায়ী ছিল। সং, লিয়াও, ঝিন এবং পশ্চিম সিয়া সাম্রাজ্য (৯৬০ থেকে ১২৩৪ খ্রিস্টাব্দ) ৯৬০ সালে সং বংশ চীনের অধিকাংশ অঞ্জলের শাসন ক্ষমতা দখল করে এবং কাইফেং এ রাজধানী স্থাপন করে (পরবর্তীতে বিয়নজিং নামে পরিচিত)। এ সময় চীন অর্থনৈতিকভাবে সমৃদ্ধ হয়। এ সময় কিতাল লিয়াও মাঞ্চুরিয়া, মঙ্গলিয়া এবং উত্তর চীনের কিছু অংশ শাসন করত। ইউয়ান সাম্রাজ্য (১২৭১ থেকে ১৩৬৮ খ্রিস্টাব্দ) Jurchen ছিলেন ঝিন বংশের প্রতিষ্ঠাতা যিনি মঙ্গলদের দ্বারা পরাজিত হয়েছিলেন। এরপর মঙ্গলরা দক্ষিণ সং রাজ্যের দিকে অগ্রসর হয় এবং এক দীর্ঘ রক্তক্ষয়ী সংঘর্ষে লিপ্ত হয়। এটাই ছিল প্রথম যুদ্ধ যেখানে আগ্নেয়াস্ত্র গুরুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন করে। এই যুদ্ধের পরবর্তী সময়কে বলা হয় Pax Mongolica, এ সময় মার্কো পোলো ও অন্যান্য ইউরোপীয় পরিব্রাজকরা চীন ভ্রমণ করেন এবং চীন সম্পর্কিত বিভিন্ন তথ্য ইউরোপে পৌছায়। ইউয়ান শাসনামলে, মঙ্গলদেরকে দুইটি অংশে ভাগ করা হয়, একটি অংশ স্তেপে থেকে যায় এবং আর একটি অংশ চৈনিক রীতিনীতি গ্রহন করে। চেঙ্গিস খানের পৌত্র কুবলাই খান ইউয়ান বংশ প্রতিষ্ঠা করেন। ইউয়ান শাসনামলে সর্ব প্রথম বেইজিং থেকে সমগ্র চীন সম্রাজ্য পরিচালিত হয়। এর আগে ঝিন সম্রাটদের রাজধানী ছিল বেইজিং। কিন্তু তারা সমগ্র চীনের শাসক ছিলেন না। মঙ্গলদের আগ্রাসনের পূর্বে চীনের জনসংখ্যা ছিল ১২০ মিলিয়ন। ১২৭৯ সালে যুদ্ধ শেষ হবার পর চীনের জনসংখ্যা ছিল ৬০ মিলিয়নের মত।[25] Frederick W. Mote এর মতে যুদ্ধ জনসংখ্যার এই ব্যাপক হ্রাসের একমাত্কার করান ছিল না। পূর্বে জনসংখ্যার গণনা সঠিক ছিল না বলে তিনি মনে করেন। ১৪ শতাব্দীতে প্লেগে আক্রান্ত হয়ে ২৫ মিলিয়ন মানুষ মারা যায়। যা ছিল তৎকালিন জনসংখ্যার ৩০%।[26] মিং সাম্রাজ্য (১৩৬৮ থেকে ১৬৪৪ খ্রীস্টাব্দ) ইউয়ান বংশ এক শতাব্দীরও কম সময়ে চীনের শাসন ক্ষমতায় ছিল। মঙ্গলদের শাসনের বিরুদ্ধে এ সময়ে চৈনিক জনগনের মনে অষোন্তষ ‌তৈরী হ‌য়েছিল। ঘন ঘন প্রাকৃতিক দূর্যোগ আঘাত হানার পর এই অষোন্তোষ ১৩৪০ সালে ব্যাপক কৃষক বিদ্রোহে রূপ নেয়। ১৩৪৮ সালে মিং বংশ ইউয়ান বংশকে উৎখাত করে। ব্যাপক নগরায়ন হতে থাকে। সেই সাথে জনসংখ্যা বৃদ্ধি পায়। জটিল শ্রম বিভাজন প্রক্রিয়া শুরু হয়। নানজিং ও বেইজিং এর মতো নগর কেন্দ্রগুলো বেসরকারী শিল্পের প্রবৃদ্ধিতে ভূমিকা রাখে। বিশেষ করে, কাগজ, সিল্ক, তুলা এবং পোর্সালিনকে কেন্দ্র করে ক্ষুদ্রাকার ব্যবসায় প্রতিষ্ঠান গড়ে ওঠে। সমগ্র সম্রাজ্য জুড়ে ছোট ছোট নগর-বানিজ্য কেন্দ্র গড়ে ওঠে। ভিনদেশী আতঙ্ক বা জেনোফোবিয়া অথবা নব্য-কনফুসিয়াসম ধারনার ব্যাপক প্রচলন সত্যেও মিং শাসিত চীন বহিঃবিশ্ব থেকে বিচ্ছিন্ন ছিল না। বৈদেশিক বাণিজ্য ও অন্যান্য যোগাযোগ বিশেষ করে জাপানের সাথে জোড়াল কূটনৈতিক ও বাণিজ্যিক যোগাযোগ ছিল। চৈনিক বনিকরা ভারত মহাসাগরে অনুসন্ধান পরিচালনা করে, চৈনিক পর্যটক জেং হি পূর্ব আফ্রিকার উপকূলে পৌছান। মিং বংশের প্রতিষ্ঠাতা সম্রাট হংওউ বাণিজ্যের চেয়ে কৃষির উপর কর আরোপে বেশী উৎসাহি ছিলেন। সম্ভাব্য কারণ ছিল এই যে এ রাজবংশের পূর্বপুরুষরা কৃষক ছিলেন। পূর্বতন সং ও মঙ্গোলিয়ান শাসকদের মতো তাদের কর ব্যবস্থা বাণিজ্য নির্ভর ছিল না। মিং শাসকরা তাদের পূর্বসূরী সং ও মঙ্গলদের নব্য-সামান্ত ব্যবস্থার আমলের ভূ-স্বামীদের কাছ থেকে ভূমি বাজেয়াপ্ত করেন। সকল ভূমি এস্টেট গুলো জব্দ করা হয় এবং প্রকৃত কৃষকদেরকে লীজ প্রদান করা হয়। ব্যক্তিগত দাসপ্রথা রোহিত করা হয়। ফলশ্রুতিতে চীনে স্বাধীন কৃষকশ্রেণীর আবির্ভাব হয়। মিং শসকদের এসকল কর্মকান্ডের ফলে কৃষি নির্ভর চীন সমাজে ধীরে ধীরে দারিদ্র কমতে থাকে। মিং শাসকরা একটি দৃঢ় এবং জটিল কেন্দ্রীয় শাসন ব্যবস্থা গড়ে তুলেছিল। ক্রমেই মিং শাসকরা একচ্ছত্র স্বৈরশাসকে পরিনত হয়। কিং সাম্রাজ্য (১৬৪৪ থেকে ১৯১১) কিং রাজবংশ চীনের ইতিহাসের সর্বশেষ রাজবংশ। মাঞ্চুসরা এই বংশ প্রতিষ্ঠা করে। অ-হান চৈনিক কর্তৃক প্রতিষ্ঠিত দ্বিতীয় রাজবংশ যারা সমগ্র চীন শাসন করেছিল। মাঞ্চুরা পূর্বে Jurchens নামে পরিচিত ছিল। যারা উত্তর পশ্চিম চীনে মিং শাসিত এলাকার বাইরে মহাপ্রাচীরের অপর প্রান্তে বসবাস করত। মিং বংশের শেষ শাসকদের নিকট তারা একসময় বড় রকম হুমকি ছিল। বিশেষ করে নুরচাই যথন সকল জুরচেন উপজাতিদেরকে সংঘবদ্ধ করে একটি স্বাধীন রাষ্ট্র প্রতিষ্ঠা করে। যদিও, শেষ মং সম্রাট চংজেন, এক কৃষক বিদ্রোহের ১৬৪৪ সালে সিংহাসনচ্যুত হবার পর আত্মহত্যা করেন। মাঞ্চুরা একজন প্রাক্তন মিং সেনাপতির সাথে সন্ধিবদ্ধ হয়ে চীন আক্রমণ করেন। প্রথমে বেইজিং দখল করে রাজধানী হিসাবে ঘোষনা করেন। পরে ধীরে ধীরে দক্ষিণের এলাকাগুলো দখল করেন। মাঞ্চু শাসনামলে প্রচুর প্রানহানি ঘটে এবং চীনের অর্থনীতির ব্যাপক ক্ষতি হয়। সর্বমোট ২৫ মিলিয়ন মানুষ প্রান হারান।[27] যাইহোক, মাঞ্চুসরা ঐতিহ্যগত চীনা সরকারের কনফুশিয়ানর নিয়ম গ্রহণ করে। একারণে তাদের চীনা রাজবংশ হিসেবে বিবেচনা করা হতো। মাঞ্চুরা ‘বেনী আদেশ’ বলে সকল হান-চৈনিকদের চুলে বেনী বাঁধতে বাধ্য করে। সকল সরকারি কর্মকর্তা কর্মচারীদের মাঞ্চুদের প্রথাগত পোশাক পরিধান করার আদেশ দেয়া হয়। যদিও সাধারণ হান বংশদ্ভুত চীনারা তাদের পছন্দমতো পোশাক পরিধান করতে পারত। কিয়ালং সম্রাটের শাসনামলে, কিং সম্রাজ্য সমৃদ্ধির সর্ব্বোচ্চ শীখরে পৌছায়। চীন সম্রাট তখন পৃথিবীর এক-তৃতীয়াংশ জনগনকে শাসন করত। এবং একই সাথে পৃথিবীর সর্ববৃহৎ অর্থনীতি হিসাবে স্বীকৃত ছিল। ১৯ শতকে এসে চীন সম্রাজ্য ক্রমেই দূর্বল হয়ে পরে। এবং পশ্চিমা শক্তির দ্বারা নানা হুমকির সম্মুখিন হয়। ১৮৪০ সালে প্রথম আফিম যুদ্ধে চীন বৃটিশ সম্রাজ্যের কাছে পরাজিত হয়। ১৮৪২ সালে নানকিং চুক্তির মাধ্যমে হংকং তাদের হাতছাড়া হয়ে যায়। এসময়ে চীন তাইপিং বিদ্রোহ (১৮৫১-১৮৬৪) দখা দেয়। আপাতদৃষ্টে একটি খ্রীস্টান ধর্মালম্বীদের বিদ্রোহ যারা এক যুগেরও বেশি সময় ধরে এক-তৃতীয়াংশ চৈনিক ভূমি শাসন করত। ১৮৬৪ সালে তৃতীয় নানকিং যুদ্ধে তারা পরাজিত ও নিশ্চিহ্ন হয়ে যায়। সৈন্যবাহিনীর সংখ্যা বিবেচনায় এটি ছিল ১৯ শতকের সবচেয়ে বড় যুদ্ধ। এ যুদ্ধে ২০ মিলিয়ন মানুষের মৃত্যু হয়।[28] এসময়ে বেশ কিছু ধারাবাহিক বেসামরিক অষোন্তষ দেখা যায়। যার মধ্যে উল্লেখযোগ্য ছিল, পুন্টি-হাক্কার যুদ্ধ, নিয়ান বিদ্রোহ, দুঙ্গা বিদ্রোহ (১৮৬২-১৮৭৭) এবং প্যান্থে বিদ্রোহ[29] এসব বিদ্রোহ সফলভাবে দমন করা হলেও, তার জন্য প্রচুর মূল্য দিতে হয়েছিল। হতাহতের সংখ্যা ছিল প্রচুর। এসব কারণে কেন্দ্রীয় রাজকীয় কর্তৃপক্ষ দূর্বল হয়ে পড়ে। চীন প্রজাতন্ত্র চীন চীন প্রজাতন্ত্র (১৯১২-১৯৪৯) কিং রাজদরবারের দূর্বলতার কারণে তরুন রাজকীয় সামরিক ও বেসামরিক কর্মকর্তারা এবং ছাত্রসমাজ সম্রাটকে উৎখাত করে একটি প্রজাতন্ত্র গঠন করতে প্রয়াসী হন। ১২ই মার্চ ১৯১২ সালে নানজিংএ একটি অন্তর্বর্তী কালিন সরকার গঠিত হয়। সমাপ্ত হয় চীনের ২০০০ বছরের রাজকীয় শাসনের। কিন্তু সান শীঘ্রই সম্রাটকে ক্ষমতাচ্যুত করায় সাহয্য করার বিনিময়ে (যে সিদ্ধান্তের জন্য পরবর্তীকালে তিনি অনুশোচনা করেন) চুক্তি অনুসারে, ইউয়ান সিকাই এর হাতে ক্ষমতা হস্তান্তর করতে বাধ্য হন। ইউয়ান সিকাই ছিলেন নব গঠিত সেনাবাহিনী প্রধান এবং ভূতপূর্ব সম্রাটের প্রধানমন্ত্রী। পরবর্তী পাঁচ বছরে, ইউয়ান জাতীয় ও প্রাদেশিক আইনসভা ভেঙে দেন এবং ১৯১৫ সালে নিজেকে সম্রাট হিসাবে ঘোষনা ক‌রেন। সম্রাট হবার উচ্চাভিলাস তার অধিনস্ত কর্মচারীরা মেনে নেননি। ১৯১৬ সালের মার্চ মা‌সে তাকে উৎখাত করা হয় এবং একই বছর জুন মাসে তিনি মারা যান। ইউয়ানের অপসারন ও মৃত্যু চীনের রাষ্ট্র ক্ষমতায় শূন্যতার সৃষ্টি হয়। প্রজাতান্ত্রিক সরকার ছিন্ন বিচ্ছন্ন হয়ে পরে। এ পরিস্থিতিতে কিছু যুদ্ধবাজ নেতার উত্থান হয়। তারা চীনের অনেক অঞ্চল এসকল নেতারা শাসন করতেন। ১৯১৯ সালে ভার্সাইলিস চুক্তির বিরুদ্ধে আন্দোলন শুরু হয়। এ চুক্তিতে চীনের উপর কিছু শর্ত আরোপ করা হয়েছিল। মন্ত্রী পরিষদ এই চুক্তির স্বাক্ষরের বিপক্ষে মত দেয়। পশ্চিমা পুঁজিবাদী দর্শনের প্রতি অশ্রদ্ধা, চীনের বামপন্থী নেতাদের চিন্তাধারায় ব্যাপক পরিবর্তন আসে। এছাড়া বলিসেভিক বিপ্লবীরা ও মস্কো থেকে প্রেরিত রুশ বিপ্লবীদের প্রতিনিধিরাও এর পিছনে গুরুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন করেছিল। ১৯২০ সালে সান ইয়েত-সেন দক্ষিণ চীনে একটি বিপ্লবী ভিত্তি গড়ে তোলেন, বিভক্ত চীনকে একত্রিত করার চেষ্টা করেন। সোভিয়েত বিপ্লবীদের সাহায্য নিয়ে তিনি চীনের কমিউনিস্ট পার্টির সাথে মৈত্রী চুক্তি করেন। ১৯২৫ সালে তার মৃত্যুর পর চিয়াঙ কাই সেং কুমিনটাং (চীনের রিপাবলিকান পার্টি) এর নিয়ন্ত্রন গ্রহণ করেন। তিনি উত্তর অভিযান (১৯২৬-১৯২৭) নামের সামরিক অভিযানের মাধ্যমে মধ্য ও দক্ষিণ চীনে তাদের নিয়ন্ত্রন প্রতিষ্ঠা করেন। দক্ষিণ ও মধ্য চীনের যুদ্ধবাজ নেতাদের দমন করে উত্তরের নেতাদের সাথে নামমাত্র মৈত্রী চুক্তি করেন। ১৯২৭ সালে, চিয়াং কমিউনিস্ট পার্টির বিরুদ্ধে সোচ্চার হন। পূর্ব ও দক্ষিণ চীনের কমিউনিস্ট সেনাদের ঘাঁটিতে আক্রমন করে তাদের উত্তর পশ্চিমের দূর্গম এলাকায় বিতাড়িত করেন। এ সময় কমিউনিস্টদের নতুন নেতা মাও সেতুং এর আবির্ভাব হয়। ১৪ বছর যাবত চীন-জাপান যুদ্ধের পর (১৯৩১-৪৫) রিপাবলিকান ও কমিউনিস্টদের মধ্যে এই তিক্ততা চলতেই থাকে। জাপানের সেনাবাহিনী চীনের বিভিন্ন অংশ আক্রমণ করে। দ্বিতীয় সিনো-জাপান যুদ্ধের সময় এই দুই চীনা রাজনৈতিক দল ১৯৩৭ সালে একটি মৈত্রী চুক্তি করে। এই যুদ্ধ পরবর্তীতে দ্বিতীয় মহাযুদ্ধের একটি অংশে পরিনত হয়। জাপানী সেনাবাহিনী নিরীহ বেসামরিক চীনাদের উপর নজিরবিহীন বিভৎস নৃশংসতা প্রদর্শন করে। তাজীবানু অস্ত্রও ব্যবহার করা হয়। (দেখুন Unit 731) এবং থ্রি অল পলিসি (Sankō Sakusen), থ্রি অল পলিসি বলতে বুঝান হত, “সবাইকে হত্যা কর, সবকিছু পুড়িয়ে দাও এবং সবকিছু লুট কর।”[30] ১৯৪৫ সালে বিশ্বযুদ্ধে জাপানের পরাজয়ের পর চীনের দুই দলের মধ্যে যুদ্ধ পুনরায় শুরু হয়। যদিও বহুবার বিভিন্নভাবে সমোঝতার চেষ্টা করা হয়েছিল। ১৯৪৯ সালের মধ্যে চীনের অধিকাংশ অঞ্চল কমিউনিস্ট পার্টির দখলে চলে যায়। গৃহযুদ্ধ চলাকালীন সময়ে রিপাবলিকান পার্টি এবং কমিউনিষ্ট উভয় দলের কর্মী সমর্থকরা বিভিন্ন সহিংস ঘটনায় নিহত হয়।[31] বাধ্যতামূলকভাবে সেনাবা‌হিনী‌তে ভর্তি এবং নানকিং হত্যাকান্ডে উভয় দ‌লের অ‌নেক কর্মী মারা যায়। [32] ১৯৪৯ সালে রিপাবলিকান পার্টি চীনের মূল ভূখন্ডে পরাজিত হয়। বিপুল সংখ্যক নেতাকর্মী মূল ভূখন্ড ছেড়ে তাইওয়ানে পালিয়ে যায়। তাদের ক্ষমতা তাইওয়ান ও তার আশেপাশের দ্বীপের মধ্যে সীমাবদ্ধ হয়ে পরে। দ্বিতীয় মহাযুদ্ধ সমাপ্ত হবার পর জাপানের সেনাবাহিনী রিপাবলিকান পার্টি সেনাবাহিনীর কাছে আত্মসমর্পন করে।[33] গনপ্রজাতন্ত্রী চীন (১৯৪৯ থেকে বর্তমান) চীনের গৃহযুদ্ধের মূল যুদ্ধ ১৯৪৯ সালে সমাপ্ত হয়। রিপাবলিকানদের চীনের মূল ভূ-খন্ড থেকে তাইওয়ানে বিতাড়িত করা হয়। মূল চীনে কমিউনিস্ট পার্টির ক্ষমতা প্রতিষ্ঠিত হয়। ১৯৪৯ সালের ১ লা অক্টোবর মাও সেতুং গনপ্রজাতান্ত্রিক চীন প্রতিষ্ঠার ঘোষণা দেন।[34] গনচীনের দুইটি জনপ্রিয় নাম ছিল “কমিউনিস্ট চীন” বা “লাল চীন”[35] রাজনৈতিক অভিযানের তালিকা এবং পঞ্চবার্ষিকী পরিকল্পনার মধ্য দিয়ে গনচীনের গঠন প্রক্রিয়া শুরু হয়। অগ্রসরের মহালম্ফন বা Great Leap Forward এর কারণে ৪৫ মিলিয়ন মানুষকে মৃত্যুদন্ড দেয়া হয়।[36] মাও সরকার অগনিত ভূস্বামীদের গনহারে মৃত্যদন্ড কার্যকর করে। মৃত্যদন্ড ও বাধ্যতামূলক শ্রমদানে বিপুল সংখ্যক প্রানহারি ঘটনা ঘটে। ১৯৬৬ সালে মাও এবং তার মিত্ররা সাংস্কৃতিক আন্দোলন শুরু করে।, একদশক পরে মাও এর মৃত্যুর পরও এই আন্দোলন চলতে থাকে। দলের মধ্যে ক্ষমতার প্রতিযোগিতা আর সোভিয়েত ইউনিয়নভীতি ছিল এই সাংস্কৃতিক আন্দোলনের মূল প্রেষনা। ১৯৭৬ সালে মাও এর মৃত্যুর পর কমিউনিস্ট পার্টির মধ্যে ক্ষমতার দ্বন্দ্ব শুরু হয়। অতিরিক্ত সাংস্কৃতিক আন্দোলনের চর্চার জন্য চার জনের দলকে বা Gang of Four কে গ্রেফাতার করা হয়। সেই সাথে রাজনৈতিক ডামাডোলের অবসান হয়। দেং জিয়াওপিং সুকৌশলে চেয়ারম্যান হুয়া গাওফেংএর স্থলাভিষিক্ত হন এবং পরবর্তী কয়েক বছরের জন্য কমিউনিস্ট পার্টির একচ্ছত্র নেতা হিসাবে আবির্ভূত হন। দেং জিয়াওপিং ১৯৭৮ থেকে ১৯৯২ সাল পর্যন্ত চীনের নেতা ছিলেন। যদিও তিনি কখনও পার্টি প্রধান কিংবা রাষ্ট্রপ্রধান ছিলেন না। তথাপি কমিউনিস্ট পার্টিতে তার দৃঢ় প্রভাব ছিল। তার প্রভাবে চীনে অর্থনৈতিক সংস্কার সূচীত হয়। কমিউনিস্ট পার্টি ধীরে ধীরে জনগনের ব্যক্তিগত জীবনের উপর নিয়ন্ত্রন হারাতে থাকে। প্রজাসভা বা কমিউনগুলো থেকে প্রচুর জমি বিযুক্ত করে কৃষকদের নিকট লীজ দেয়া হয়। এর ফলে কৃষি উৎপাদন ব্যাপকভাবে বৃদ্ধি পায়। এই পরিবর্তন চীনের অর্থনীতিকে পরিকল্পিত অর্থনীতি থেকে মিশ্র অর্থনীতির দিকে নিয়ে যায়।[40] কমিউনিস্ট পার্টির ভাষায় যাকে বলা হয় চৈনিক পদ্ধতির সমাজতন্ত্র। ১৯৮৯ সালে পার্টির প্রাক্তন সেক্রেটারি জেনারেল, হু ইয়াওব্যাং এর মৃত্যুর পর চীনে তিয়েনআনমেন স্কোয়ার আন্দোলনের সূচনা হয়। ছা্ত্র ও সাধারণ জনতা কয়েক মাস ব্যাপী এই আন্দোলনে বাক্‌স্বাধীনতা ও গণতান্ত্রিক অধিকার, রাজনৈতিক সংস্কার ও দুর্নীতির বিরুদ্ধে প্রতিবাদ জানায়। ৪ জুন পিপলস লিবারেশন আর্মি তিয়েনআনমেন স্কোয়ারে এই প্রতিবাদ সমাবেশ বলপূর্বক বন্ধ করে দেয়। এ সময়ে অনেকে হতাহত হন। এ'ঘটনা বিশ্বজুড়ে সমালোচিত হয়।[41][42] ট্যাংক ম্যান নামের একটি ছায়াছবিতে তখনকার ঘটনা চিত্রিত হয়েছে। তিয়েনমেন আন্দোলনের পর ৯০ এর দশকে চীনের কমিউনিস্ট পার্টির জেনারেল সেক্রেটারি এবং গন চীনের প্রেসিডেন্ট জিয়াং জেমিন এবং প্রধানমন্ত্রী জু রংজি চীনের শাসন ক্ষমতায় আসেন। তারা দুজনেই সাংহাইয়ের মেয়র ছিলেন। তাদের ১০ বছরের শাসনামলে চীনের ১৫০ বিলিয়ন কৃষককে দারিদ্রসীমার উপরে নিয়ে আসা হয়। বাৎসরিক প্রবৃদ্ধি ১১.২ শতাংশে উন্নিত হয়।[43][44] দেশটি ২০০১ সালে ওয়ার্লড ট্রেড অর্গানাইজেশনে যোগদান করে। তথ্যসূত্র বিষয়শ্রেণী:এশিয়ার ইতিহাস

https://bn.wikipedia.org/wiki/%E0%A6%9A%E0%A7%80%E0%A6%A8%E0%A7%87%E0%A6%B0%20%E0%A6%87%E0%A6%A4%E0%A6%BF%E0%A6%B9%E0%A6%BE%E0%A6%B8

ప్రపంచంలోనే 2009 నాటికి అతిపెద్ద థీం పార్క్ ఎక్కడ ఉంది?

హిప్పీ

telugu

హిప్పీ సామాజిక వర్గం అనేది నిజానికి 1960ల మధ్యకాలంలో అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల్లో వెల్లువెత్తిన ఒక యువ ఉద్యమం. తర్వాత ఇది ప్రపంచంలోని ఇతర దేశాలకు కూడా శరవేగంగా పాకింది. హిప్పీ పదం యొక్క శబ్దం హిప్‌స్టర్ నుంచి వచ్చింది. దీనిని ప్రాథమికంగా న్యూయార్క్ నగరంలోని గ్రీన్‌విచ్ విలేజ్ మరియు శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకి చెందిన హైట్-యాష్‌బరీ జిల్లాలో ప్రవేశించిన బీట తరం సభ్యులను వర్ణించడానికి ఉపయోగించారు. ప్రారంభ హిప్పీ సిద్ధాంతం బీట తరం యొక్క విరుద్ధసంప్రదాయ విలువలు కలిగి ఉంది. కొందరు వారి సొంత సామాజిక వర్గాలను మరియు సంఘాలను ఏర్పాటు చేసుకోవడం, విభ్రమం కలిగించే రాక్ సంగీతాన్ని వినడం, లైంగిక తిరుగుబాటుకు పూనుకోవడం మరియు స్పృహ యొక్క ప్రత్యామ్నాయ స్థితుల అన్వేషణ దిశగా గంజాయి, LSD వంటి మత్తు పదార్థాలను వినియోగించారు. జనవరి, 1967లో శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోలోని గోల్డెన్ గేట్ పార్క్‌లో జరిగిన హ్యూమన్ బి-ఇన్ కార్యక్రమం హిప్పీ సంస్కృతికి మరింత ప్రాచుర్యం కల్పించింది. అది అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల పశ్చిమ తీరంపై దిగ్గజ సమ్మర్ ఆఫ్ లవ్ ఏర్పడటానికి మరియు తూర్పు తీరంపై 1969 నాటి వుడ్‌స్టాక్ ఫెస్టివల్‌ (ఒక సంగీత ఉత్సవం)కు దారితీసింది. జిపిటెకాలు‌</i>గా సుపరిచితులైన మెక్సికోలోని హిప్పీలు లా ఓండా చికానా</i>ను స్థాపించి, అవాండారో వద్ద గుమిగూడారు. అదే విధంగా న్యూజిలాండ్‌లో, ఊరూరు తిరుగుతూ సంచార జీవితం గడిపేవారు ప్రత్యామ్నాయ జీవనవిధానాలను అనుసరించడాన్ని ప్రారంభించడం మరియు నంబస్సాలో వారి సత్తా చాటుకునే ప్రయత్నం చేశారు. యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్‌లో నవతరం ప్రయాణీకులకు చెందిన సంచార "శాంతి సమూహాలు" స్టోన్‌హెంజ్ వద్ద వేసవి యాత్రలను ఉచిత సంగీత ఉత్సవాలుగా నిర్వహించాయి. ఆస్ట్రేలియా హిప్పీలు 1973 ఆక్వారిస్ ఉత్సవం మరియు వార్షిక కన్సాబిస్ చట్ట సవరణ ర్యాలీ లేదా మార్డిగ్రాస్ కోసం నంబిన్ వద్ద గుమిగూడారు. చిలీలో "పియడ్రా రోజా పండుగ" 1970లో జరిగింది. ఇది ఆ దేశంలో జరిగిన అతిపెద్ద హిప్పీ కార్యక్రమంగా గుర్తింపు పొందింది. హిప్పీ ఫ్యాషన్లు మరియు విలువలు సంస్కృతిపై తీవ్ర ప్రభావం చూపాయి. అంతేకాక పాప్ సంగీతం, బుల్లితెర, చలనచిత్ర, సాహిత్య మరియు కళలను ప్రభావితం చేశాయి. 1960ల్లో విస్తృత ఉద్యమం ద్వారా హిప్పీ సంస్కృతికి చెందిన అనేక అంశాలు ప్రధానస్రవంతి సమాజం చేత జీర్ణించుకోబడ్డాయి. హిప్పీలు మద్దతిచ్చిన మతపరమైన మరియు సాంస్కృతిక వైవిధ్యం విస్తృత ఆమోదాన్ని పొందింది. అలాగే తూర్పు తత్వశాస్త్రం మరియు ఆధ్యాత్మిక భావాలు అనేక మందిని ఆకర్షించాయి. హిప్పీ ఉత్తరదాయిత్వం (వారసత్వం)ను సమకాలీన సంస్కృతిలో ఆరోగ్యవంతమైన ఆహారం మొదలుకుని సంగీత సంబరాలు, సమకాలీన లైంగిక కట్టుబాట్ల వరకు మరియు సైబర్‌స్పేస్ (ఎలక్ట్రానిక్ ప్రసారాలు సంభవించే భావాత్మక ప్రాంతం) విప్లవం వరకు ఇలా అనేక రూపాల్లో పరిశీలించబడుతుంది.[1] పద చరిత్ర లెక్సికోగ్రాఫర్ జెస్సీ షీడ్లోవర్, ఆక్స్‌ఫర్డ్ ఆంగ్ల నిఘంటువు యొక్క ప్రధాన అమెరికన్ సంపాదకుడు, హిప్‌స్టర్ మరియు హిప్పీ అనే పదాలు హిప్ (తుంటి) పదం నుంచి వచ్చాయని వాదించారు. అయితే ఈ పదాల యొక్క మూలాలు మాత్రం తెలియవు.[2] హిప్‌స్టర్ పదాన్ని 1940లో హ్యారీ గిబ్‌సన్ రూపొందించారు.[3] 1960ల ప్రారంభంలో హిప్పీ పదం భిన్నమైన రూపాల్లో కనిపించినప్పటికీ, ఈ పదం యొక్క సమకాలీన వాడకం 1965 సెప్టెంబరు 5న శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో పాత్రికేయుడు మైఖేల్ ఫాలన్ రాసిన "ఎ న్యూ హ్యావెన్ ఫర్ బీత్నిక్స్" కథనంలో తొలిసారిగా ముద్రించబడింది. సదరు కథనంలో, నార్త్ బీచ్ నుంచి హైట్-యాష్‌బరీ జిల్లాలోకి ప్రవేశించిన కొత్తతరం బీత్నిక్‌లను హిప్పీ పదాన్ని ఉపయోగించి సూచించే దిశగా బ్లూ యూనికార్న్ కాఫీ హోటల్ గురించి ఫాలన్ రాశాడు. హిప్పీ ఫ్యాషన్లు అనే అస్పష్టమైన వస్త్రధారణ వర్ణనను దూరం చేయడానికి స్పెల్లింగును hippy నుంచి hippie</i>గా తమ పత్రిక మార్చిందని న్యూయార్క్ టైమ్స్ సంపాదకులు మరియు ప్రయోగ రచయిత థియోడర్ M. బెర్న్‌స్టీన్ చెప్పారు. చరిత్ర మూలాలు హిప్పీ ఉద్యమం యొక్క స్థాపన డయోజీన్స్ ఆఫ్ సినోప్ వంటి దార్శనికులు అనుసరించిన పురాతన గ్రీకుల విరుద్ధ సంప్రదాయానికి సంబంధించిన చారిత్రాత్మక పూర్వప్రమాణాన్ని గుర్తించింది. అలాగే సైనిక్‌లు (పురాతన గ్రీకు దార్శనికుల బృందానికి చెందినవారు) కూడా హిప్పీ సంస్కృతి యొక్క ప్రారంభ రూపాలుగా చెప్పబడుతాయి.[4] హిప్పీ తత్వశాస్త్రం జీసస్ క్రైస్ట్, హిలెల్ ది ఎల్డర్, బుద్ధుడు, మజ్దాక్, సెయింట్ ఆఫ్ అస్సిసి, హెన్రీ డేవిడ్ థోరియా మరియు గాంధీల మతపరమైన మరియు ఆధ్యాత్మిక బోధనలను కూడా గుర్తిస్తుంది.[4] ఐరోపాలో 19వ శతాబ్దం ముగింపులో ఆవిర్భవించిన ఆధునిక "ప్రారంభ హిప్పీలు"గా మనం పిలుస్తున్నవి మొట్టమొదటి సంకేతాలుగా చెప్పబడుతాయి. 1896 మరియు 1908 మధ్యకాలంలో సంఘటిత సామాజిక మరియు సాంస్కృతిక క్లబ్‌లకు ఒక విరుద్ధసంస్కృతి ప్రతిచర్యగా నెలకొన్న జర్మన్ యువ ఉద్యమం జర్మన్ జానపద సంగీతంపై దృష్టి సారించింది. డెర్ వాండర్‌వోగల్ ("వలస పక్షి")గా పిలవబడే ఈ ఉద్యమం సంప్రదాయక జర్మనీ క్లబ్‌ల అలవాటును వ్యతిరేకించింది. అందుకు బదులుగా ఔత్సాహిక సంగీతం మరియు గీతాలాపన, సృజనాత్మక వస్త్రధారణ, సుదీర్ఘ కాలినడకలు మరియు గుడారాలు వేసుకుని జీవించడం వంటి సాముదాయిక ప్రయాణాల పట్ల మక్కువ చూపింది.[5] ఫ్రీడ్‌రిచ్ నీట్జ్‌చీ, గోయిథ్, హర్మన్ హెస్సీ మరియు ఎడ్వర్డ్ బాల్ట్‌జర్ యొక్క కార్యకాలాపాల ద్వారా ప్రేరణ పొందిన వాండర్‌వోగల్ పట్టణీకరణ దిశగా శరవేగ అభివృద్ధిని తిరస్కరించే మరియు వారి పూర్వీకుల సహజ ఆధ్యాత్మిక జీవితానికి ముందు బహుదేవతారాధన పట్ల ఎక్కువ మక్కువ కలిగిన వేలాది మంది యువ జర్మన్లను ఆకర్షించింది.[6] ఇరవయ్యో శతాబ్దం యొక్క మొదటి అనేక దశాబ్దాల్లో, జర్మన్లు అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల చుట్టూ స్థిరపడ్డారు. వారితో పాటు వాండర్‌వోగల్ విలువలను కూడా తీసుకెళ్లారు. కొందరు మొట్టమొదటి ఆరోగ్యవంతమైన ఆహార దుకాణాలను ఆవిష్కరించారు. పలువురు దక్షిణ కాలిఫోర్నియా వెళ్లిపోయారు. అక్కడ వెచ్చటి వాతావరణ పరిస్థితుల్లో వారు ప్రత్యామ్నాయ జీవనవిధానాన్ని అలవరుచుకోగలిగారు. కాలక్రమంలో యువ అమెరికన్లు కొత్తగా వచ్చి చేరిన వలసజాతుల యొక్క విశ్వాసాలు మరియు అలవాట్లను అలవర్చుకున్నారు. "నేచర్ బాయ్స్" అని పిలిచే ఒక బృందం కాలిఫోర్నియా ఎడారికి వెళ్లి, అక్కడ సేంద్రియ ఆహారాన్ని ఉత్పత్తి చేసింది. తద్వారా వాండర్‌వోగల్ వంటి సహజ జీవనవిధానాన్ని అనుసరించింది.[7] అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల్లో ఆరోగ్యవంతమైన చైతన్యాన్ని, యోగా మరియు సేంద్రియ ఆహారానికి ఆదరణ లభించేలా సాయపడిన రాబర్ట్ బూట్‌జిన్ (జిప్సీ బూట్స్) ప్రేరణతో గేయ రచయిత ఈడెన్ అహబెజ్ నేచర్ బాయ్ అనే విజయవంతమైన పాటను రాశారు. వాండర్‌వోగల్ మాదిరిగా అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల్లోని హిప్పీ ఉద్యమం ఒక యువ విప్లవంగా మొదలైంది. ఇందులో ఎక్కువగా శ్వేత టీనేజర్లు మరియు 15-25 ఏళ్ల,[8][9] మధ్య వయస్కులైన యువకులు ఉన్నారు. హిప్పీలు బోహ్మియన్‌లు మరియు 1950ల ఆఖర్లోని బీట తరానికి చెందిన బీత్నిక్‌ల నుంచి సాంస్కృతిక అసమ్మతి సంప్రదాయాన్ని వారసత్వంగా పొందారు.[9] అలెన్ గిన్స్‌బర్గ్ వంటి బీటతరం సభ్యులు బీట ఉద్యమం నుంచి దాటుకుని, దూసుకుపోతున్న హిప్పీ మరియు యుద్ధవ్యతిరేక ఉద్యమాల యొక్క స్థావరాలుగా అవతరించారు. 1965 కల్లా, U.S.లో హిప్పీలు ఒక సంస్థిత సామాజిక వర్గంగా అవతరించడం మరియు వారి ఉద్యమం చివరకు ఇతర దేశాలకు,[10][11] కూడా అంటే యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్, ఐరోపా, ఆస్ట్రేలియా, కెనడా, న్యూజిలాండ్, జపాన్, మెక్సికో మరియు బ్రెజిల్‌కు విస్తరించింది.[12] హిప్పీల యొక్క నైతిక, సామాజిక విలువలు యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్‌లోని బీటిల్స్ మరియు ఇతరులను అదే విధంగా ఐరోపాలోని ఇతర ప్రాంతాలపై ప్రభావం చూపాయి. తద్వారా అందకు ప్రతిగా వారు వారి సమస్థాయి అమెరికన్లను ప్రభావితం చేశారు.[13] రాక్ సంగీతం, జానపదం, బ్లూస్ మరియు మనోధర్మి రాక్ కలయిక ద్వారా హిప్పీ సంస్కృతి ప్రపంచవ్యాప్తంగా విస్తరించింది. సాహిత్యం, నాటక సంబంధ కళలు, ఫ్యాషన్ మరియు చలనచిత్రం, రాక్ కచేరీలకు ప్రచారం కల్పించే పోస్టర్లు మరియు ఆల్బమ్ కవర్లు సహా దృశ్యమాన కళల్లో కూడా ఇది వ్యక్తీకరించబడింది.[14] 1968 నాటికి, స్వీయ-వర్ణిత హిప్పీలు ఒక ముఖ్యమైన మైనార్టీగా అవతరించారు. 1970ల మధ్యకాలంలో తగ్గడానికి ముందు U.S. జనాభా[15]లో 0.2% కంటే తక్కువగా ఉండేవారు.[10] న్యూ లెఫ్ట్ మరియు అమెరికా పౌరహక్కుల ఉద్యమంతో పాటు హిప్పీ ఉద్యమం 1960ల నాటి విరుద్ధ సంస్కృతి పట్ల అసమ్మతిని తెలిపే మూడు గ్రూపుల్లో ఒకటిగా నిలిచింది.[11] హిప్పీలు సంస్థిత సంస్థలను తిరస్కరించారు. మధ్య తరగతి విలువలను విమర్శించడం, అణ్వాయుధాలు మరియు వియత్నాం యుద్ధాన్ని వ్యతిరేకించడం చేశారు. తూర్పు తత్వశాస్త్రం,[16] యొక్క అంశాల వైపు మొగ్గు చూపడం మరియు లైంగిక స్వేచ్ఛకు పోరాడారు. తరచూ శాకాహారులుగా మరియు పర్యావరణానికి అనుకూలంగా ఉండే వారు మనోధర్మి మత్తుపదార్థాల వినియోగాన్ని ప్రచారం చేశారు. అవి ఒకరి చైతన్యాన్ని మరింత పెంచుతాయని భావించే వారు ఉద్దేశపూర్వక సామాజిక వర్గాలు లేదా సహజీవనవ్యవస్థలను ఏర్పాటు చేసుకున్నారు. వారు వారి యొక్క జీవనవిధానంలో భాగంగా మరియు వారి భావనలు, వారి నిరసనలు మరియు వారి ప్రపంచ, జీవిత వీక్షణను తెలిపే విధంగా స్ట్రీట్ థియటర్ (వీధుల్లో ప్రదర్శనలు ఇవ్వడం), జానపద సంగీతం మరియు మనోధర్మి రాక్ వంటి ప్రత్యామ్నాయ కళలను ఉపయోగించారు. హిప్పీలు రాజకీయ మరియు సామాజిక ఛాందసత్వాన్ని వ్యతిరేకించారు. అంతేకాక శాంతి, ప్రేమ మరియు వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ,[17][18]కు అనుకూలంగా ఉండే ఒక చురుకైన మరియు సిద్ధాంతయేతర సిద్ధాంతాన్ని ఎంచుకున్నారు. ఉదాహరణకు "ఆల్ యు నీడ్ ఈజ్ లవ్" అనే బీటిల్స్ పాటలో వారి భావనలను వ్యక్తం చేశారు.[19] హిప్పీలు ఆధిపత్య సంస్కృతిని వారి జీవితాలపై అనుచితమైన అధికారాన్ని చూపే ఒక భ్రష్టుపట్టిన మరియు స్థూల సంస్థ అని గ్రహించారు. అందువల్ల ఆ సంస్కృతిని వారు "ది ఎస్టాబ్లిష్‌మెంట్", "బిగ్ బ్రదర్" లేదా "ది మ్యాన్" అని పిలిచారు.[20][21][22] తాము "అర్థం మరియు విలువను ఆకాంక్షించేవారు" అని వారు గుర్తించారు. టిమోతీ మిల్లర్ వంటి మేధావులు హిప్పీలను కొత్త మతపరమైన ఉద్యమం అని అభివర్ణించారు.[23] ప్రారంభ హిప్పీలు (1960–1966) "The 60′s were a leap in human consciousness. Mahatma Gandhi, Malcolm X, Martin Luther King, Che Guevara, Mother Teresa, they led a revolution of conscience. The Beatles, The Doors, Jimi Hendrix created revolution and evolution themes. The music was like Dali, with many colors and revolutionary ways. The youth of today must go there to find themselves." — Carlos Santana [24] 1960ల మొదట్లో నవలా రచయిత కెన్ కెసీ మరియు మెర్రీ ప్రాంక్‌స్టర్స్ కాలిఫోర్నియాలో సమూహంగా ఉండేవారు. బీటతరం అగ్రగణ్యుడు నీల్ క్యాసడీ, కెన్ బాబ్స్, కెరోలిన్ ఆడమ్స్ (అని పిలవబడే మౌంటెన్ గర్ల్), స్టీవార్ట్ బ్రాండ్, డెల్ క్లోజ్, పాల్ ఫోస్టర్, జార్జ్ వాకర్, శాండీ లేమాన్-హాప్ట్ మరియు ఇతరులు సభ్యులుగా ఉండేవారు. వారి ప్రారంభ పలాయనాలను టామ్ ఊల్ఫ్ పుస్తకం ది ఎలక్ట్రిక్ కూల్-ఎయిడ్ యాసిడ్ టెస్ట్‌</i>లో పొందుపరచబడ్డాయి. ఫర్దర్ అని పిలవబడే ఒక స్కూలు బస్సు చక్రం పై భాగాన క్యాసడీ ఉండగా మెర్రీ ప్రాంక్‌స్టర్లు కెసీ రచించిన నవల సమ్‌టైమ్స్ ఎ గ్రేట్ నోషన్ ప్రచురణను పురస్కరించుకుని, అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాలంతటా పర్యటించారు. అలాగే న్యూయార్క్ నగరంలోని 1964 వరల్డ్స్ ఫెయిర్‌ను సందర్శించడానికి వారు బయలుదేరారు. మెర్రీ ప్రాంక్‌స్టర్లు గంజాయి, పౌరుష ఉత్తేజకాలు మరియు LSDలను ఎక్కువగా ఉపయోగించేవారుగా సుపరిచితులు. వారి ప్రయాణ సమయంలో పలువురు ఈ మత్తుపదార్థాలకు అలవాటు పడే విధంగా వారిని "మళ్లించారు". మెర్రీ ప్రాంక్‌స్టర్లు వారి బస్సు ప్రయాణాన్ని చిత్రీకరించడం మరియు ఆడియో కూడా రూపొందించారు. పూర్తిగా లీనమయ్యే విధంగా ఇది ఒక మల్టీమీడియా అనుభూతిని సృష్టించింది. తర్వాత దానిని సంబరాలు మరియు కచేరీల రూపంలో జనాలకు సమర్పించి ఉంటారు. మెర్రీ ప్రాంక్‌స్టర్ల బస్సు ప్రయాణంపై గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్ "దట్స్ ఇట్ ఫర్ ది అదర్ వన్" అనే పాటను రాశారు.[25] ఈ సమయంలో న్యూయార్క్ నగరంలోని గ్రీన్‌విచ్ విలేజ్ మరియు బర్కిలీ, కాలిఫోర్నియాలు అమెరికన్ జానపద సంగీత సంచారానికి ఆతిథ్యమిచ్చాయి. బర్కిలీలోని రెండు కాఫీ హోటళ్లు, కేబుల్ క్రీమరీ మరియు జబ్బర్‌వాక్ (జబ్బర్‌వాక్ చూడండి), బీట్ సెట్టింగులో జానపద సంగీత కళాకారులిచ్చిన ప్రదర్శనలను సమర్పించాయి.[26] ఏప్రిల్, 1963లో గ్రామీణ నేపథ్యంలో ఏర్పాటు చేసిన ఒక సంప్రదాయక, రాత్రంతా జరిగే నేటివ్ అమెరికన్ బృందగాన కార్యక్రమానికి హాజరైన సుమారు యాభై మందిలో చాండ్లర్ A. లాఫ్లిన్ III, కేబుల్ క్రీమరీ,[27] సహవ్యవస్థాపకుడు ఒక రకమైన గిరిజన, కుటుంబ గుర్తింపును కలిగించారు. ఈ కార్యక్రమం సంప్రదాయక నేటివ్ అమెరికన్ (స్థానిక అమెరికన్లు) ఆధ్యాత్మిక విలువలతో పాటు మనోధర్మి అనుభూతిని కూడా కలిగి ఉంది. ఇందులో పాల్గొన్నవారు సంగీతపరమైన వ్యక్తీకరణకు సంబంధించి ఒక నిరుపమాన సాహిత్యాన్ని సమర్పించే ప్రయత్నం చేశారు. అలాగే వివిక్త రెడ్ డాగ్ సలూన్ మరియు పురాతన గనుల పట్టణం వర్జీనియా నగరం, నెవడాల్లో ప్రదర్శనలు ఇచ్చారు.[28] 1965 వేసవిలో లాఫ్లిన్ నిజమైన ప్రతిభ ఉన్న వారిని నియమించడం ఒక సంప్రదాయక జానపద సంగీతం యొక్క అద్వితీయ మిశ్రమానికి దారితీయడంతో పాటు మనోధర్మి రాక్ దృశ్యం కూడా అభివృద్ధి చెందింది.[28] అతను మరియు అతని సహచరులు సృష్టించినది "ది రెడ్ డాగ్ ఎక్స్‌పీరియన్స్‌"గా సుపరిచితమయింది. ఇందులో అంతకుముందు తెలియని సంగీత ప్రదర్శనలు-గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్, జఫర్‌సన్ ఎయిర్‌ప్లేన్, ఐరన్ బటర్‌ఫ్లై, బిగ్ బ్రదర్ అండ్ ది హోల్డింగ్ కంపెనీ, క్విక్‌సిల్వర్ మెసెంజర్ సర్వీస్, ది చార్లటన్స్ మరియు పూర్తిగా పునరుద్ధరించిన, వర్జీనియా నగరం యొక్క రెడ్ డాగ్ సలూన్ సన్నిహిత సెట్టింగులో నటించిన వారు ఉన్నారు. "ది రెడ్ డాగ్ ఎక్స్‌పీరియన్స్‌"లో "ప్రదర్శనకారులు" మరియు "ప్రేక్షకుల" మధ్య స్పష్టమైన వర్ణన లేదు. సంగీతం, మనోధర్మి ప్రయోగం సమయంలో వ్యక్తిగత శైలి యొక్క ఒక అద్వితీయమైన భావం మరియు బిల్ హమ్ యొక్క మొదటి అనాగరికమైన విద్యుత్ దీపాలంకరణతో కూడిన ప్రదర్శనలు ఒక కొత్త సమాజ భావనను ఏర్పరచడానికి కలిశాయి.[29] లాఫ్లిన్ మరియు చార్లటన్స్‌కు చెందిన జార్జ్ హంటర్‌లు నిజమైన "ప్రారంభ-హిప్పీలు". వారు పొడవాటి జుత్తును, బూట్లు మరియు పందొమ్మిదో శతాబ్దపు అమెరికన్ (మరియు నేటివ్ అమెరికన్) వారసత్వానికి చెందిన అసాధారణ వస్త్రధారణను కలిగి ఉండేవారు.[28] LSD తయారీదారు ఓస్లీ స్టాన్లీ 1965 సమయంలో బర్కిలీలో నివసించారు. ఎక్కువ మొత్తంలో LSDని అందించడం "రెడ్ డాగ్ ఎక్స్‌పీరియన్స్" యొక్క ప్రారంభ భాగంగా మారింది. ఇది మనోధర్మి రాక్ మరియు ప్రారంభ హిప్పీ సంస్కృతి యొక్క ఆరంభ పరిణామంగా అవతరించింది. రెడ్ డాగ్ సలూన్‌లో చార్లటన్‌లు LSD తీసుకుని, ప్రత్యక్ష ప్రదర్శనలు (అయినప్పటికీ, ఉద్దేశరహితంగా) ఇచ్చే మొట్టమొదటి మనోధర్మి రాక్ బ్యాండ్‌.[30] శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకు వారు తిరిగివచ్చినప్పుడు, రెడ్ డాగ్ భాగస్వాములు లూరియా క్యాస్టెల్, ఎలెన్ హర్మాన్ మరియు అల్టాన్ కెల్లీ కలిసి "ది ఫ్యామిలీ డాగ్" పేరుతో ఒక సమూహంగా ఏర్పడ్డారు.[28] 1965 అక్టోబరు 16న వారి రెడ్ డాగ్ అనుభవాల ద్వారా రూపుదిద్దుకున్న ఫ్యామిలీ డాగ్ లాంగ్‌షోర్‌మన్స్ హాల్‌లో "ఎ ట్రిబ్యూట్ టు డాక్టర్ స్ట్రేంజ్"కు ఆతిథ్యమిచ్చింది.[31] ఈ కార్యక్రమానికి బే ఏరియాకు చెందిన సుమారు 1,000 మంది వాస్తవిక "హిప్పీలు" హాజరయ్యారు. ఇది శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో యొక్క మొట్టమొదటి మనోధర్మి రాక్ ప్రదర్శన. అంతేకాక భిన్నమైన వస్త్రధారణతో నర్తించడం మరియు లైట్ షోగా చెప్పబడిన ఇందులో జఫర్‌సన్ ఎయిర్‌ప్లేన్, ది గ్రేట్ సొసైటీ మరియు ది మార్బుల్స్ వంటి రాక్‌ బ్యాండ్లు కూడా పాల్గొన్నాయి. ఆ ఏడాది ముగింపుకు ముందు కాలిఫోర్నియా హాల్‌, మ్యాట్రిక్స్‌లలో మరో రెండు కార్యక్రమాలు జరిగాయి.[28] ఫ్యామిలీ డాగ్ యొక్క మొదటి మూడు కార్యక్రమాల తర్వాత అతిపెద్ద మనోధర్మి కార్యక్రమం శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకి చెందిన లాంగ్‌షోర్‌మన్స్ హాల్‌లో జరిగింది. "ది ట్రిప్స్ ఫెస్టివల్"గా పిలవబడిన ఇది జనవరి 21–జనవరి 23, 1966 మధ్య జరిగింది. దీనిని స్టీవార్ట్ బ్రాండ్, కెన్ కెసీ, ఓస్లీ స్టాన్లీ మరియు ఇతరులు నిర్వహించారు. టిక్కెట్లు హాటు కేకుల్లా విక్రయించబడిన ఈ ప్రదర్శనకు పదివేల మంది హాజరయ్యారు. రద్దీ కారణంగా ప్రతి రాత్రి మరో వెయ్యి మందికి పైగా లోపలికి అనుమతించబడలేదు.[32] జనవరి 22 అంటే శనివారం రోజు, గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్ మరియు బిగ్ బ్రదర్ అండ్ ది హోల్డింగ్ కంపెనీ వేదికపైకి వచ్చాయి. సుమారు 6,000 మంది LSDతో పాటు బాగా మత్తెక్కించే మధ్యాన్ని సేవించడానికి మరియు ఆ శకంలో మొట్టమొదటగా పూర్తిగా అభివృద్ధి చెందిన విద్యుత్ దీపాలతో అలంకరించిన ప్రదర్శనల్లో (లైట్ షోలు) ఒకటిగా నిలిచిన ఈ కార్యక్రమాన్ని వీక్షించడానికి హాజరయ్యారు.[33] It is nothing new. We have a private revolution going on. A revolution of individuality and diversity that can only be private. Upon becoming a group movement, such a revolution ends up with imitators rather than participants...It is essentially a striving for realization of one's relationship to life and other people... Bob Stubbs, "Unicorn Philosophy"[34] ఫిబ్రవరి, 1966 నాటికి ఫ్యామిలీ డాగ్ నిర్వాహకుడు చెట్ హెల్మ్స్ ఆధ్వర్యంలో ఫ్యామిలీ డాగ్ ప్రొడక్షన్స్‌గా అవతరించింది. బిల్ గ్రాహమ్ యొక్క ప్రాథమిక సహకారం ద్వారా అవాలన్ బాల్‌రూమ్, ఫిల్‌మోర్ ఆడిటోరియంలలో కార్యక్రమాలను ప్రోత్సహించింది. అవాలన్ బాల్‌రూమ్, ఫిల్‌మోర్ ఆడిటోరియం మరియు ఇతర వేదికలు అక్కడ పాల్గొనేవారు సంపూర్ణ మనోధర్మి సంగీత అనుభూతిని పంచుకునే విధంగా సెట్టింగులను రూపొందించాయి. వాస్తవిక రెడ్ డాగ్ లైట్ షోలను ఆవిష్కరించిన బిల్ హమ్ అతని లిక్విడ్ లైట్ ప్రదర్శన‌ను పూర్తి చేశాడు. అది లైట్ షోలు మరియు చలనచిత్ర ప్రదర్శనలను కలిపింది. అంతేకాక శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో నర్తనశాల అనుభూతితో అది సమానార్థకమైనదిగా నిలిచింది.[28][35] శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకి చెందిన ఫాక్స్ థియేటర్ వ్యాపారం నుంచి తప్పుకోవడం మరియు దాని దుస్తుల నిల్వను హిప్పీలు కొనుగోలు చేయడంతో రెడ్ డాగ్ సలూన్‌లో ప్రారంభమైన శైలి భావన మరియు దుస్తులు వికసించాయి. తద్వారా ప్రతివారం సంగీత ప్రదర్శలను వారికి నచ్చిన నర్తనశాలల్లో ఇవ్వడానికి ఇష్టమొచ్చిన దుస్తులు ధరించే స్వేచ్ఛ వారికి లభించింది. శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో క్రానికల్ సంగీత ప్రదర్శనలకు సంబంధించిన ప్రత్యేక శీర్షికా రచయిత (కాలమిస్ట్)రాల్ఫ్ J. గ్లీసన్ ఈ విధంగా అన్నాడు, "వారు రాత్రంతా నర్తించారు, అమితానందంతో, సహజంగా మరియు పూర్తిగా స్వేచ్ఛగా."[28] ప్రారంభ శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో హిప్పీలు కొందరు శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో స్టేట్ కాలేజ్[36] యొక్క మాజీ విద్యార్థులు. మనోధర్మి హిప్పీ సంగీత దృశ్యాన్ని అభివృద్ధి చేయడం ద్వారా వారు అమితాసక్తి చూపారు.[28] ఈ విద్యార్థులు వారికి నచ్చిన బ్యాండ్‌లలో చేరారు. వారు హైట్-యాష్‌బరీలోని చౌకైన విక్టోరియన్ భవనాల్లో భారీ సంఖ్యలో సమూహంగా నివసించారు.[37] దేశమంతటా ఉండే యువ అమెరికన్లు శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో వెళ్లడం ప్రారంభించారు. జూన్, 1966 నాటికి సుమారు 15,000 మంది హిప్పీలు హైట్‌లోకి ప్రవేశించారు.[38] ఈ సమయంలో ది చార్లటన్స్, జఫర్‌సన్ ఎయిర్‌ప్లేన్, బిగ్ బ్రదర్ అండ్ ది హోల్డింగ్ కంపెనీ మరియు గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్ బ్యాండ్‌లు అన్నీ శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకు చెందిన హైట్-యాష్‌బరీ ప్రాంతానికి చేరుకున్నాయి. ఒక గెరిల్లా స్ట్రీట్ థియేటర్ బృందమైన డిగ్గర్స్ చుట్టూ కార్యక్రమం కేంద్రీకృతమయింది. ఇది సహజ వీధి నాటకం, అరాజకవాద నటనను కలిగి ఉంది. అంతేకాక "స్వేచ్ఛా నగరాన్ని" నెలకొల్పడానికి బృంద సభ్యుల ఎజెండాలో కళా సంఘటనలు కూడా ఉన్నాయి. 1966 ఆఖరు నాటికి డిగ్గర్స్ బ్యాండ్ ఉచిత కొట్లను ఆవిష్కరించింది. అవి అక్కడ ఉన్న వస్తువులను ఇచ్చేయడం, ఉచితంగా ఆహారం అందివ్వడం, ఉచితంగా మత్తుపదార్థాలు ఇవ్వడం, డబ్బు ఇవ్వడం, ఉచిత సంగీత కచేరీలు నిర్వహించడం మరియు రాజకీయ కళకు సంబంధించిన కార్యక్రమాలు నిర్వహించడం చేశాయి.[39] 1966 అక్టోబరు 6న కాలిఫోర్నియా ప్రభుత్వం LSD ఒక నియంత్రిత పదార్థమని ప్రకటించింది. తద్వారా సదరు మత్తుపదార్థం చట్టవిరుద్ధమైనదిగా మారింది.[40] విభ్రమ కారకాలను నేరమయం చేయడానికి ప్రతిస్పందనగా శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో హిప్పీలు గోల్డెన్ గేట్ పార్క్ పాన్‌హ్యాండిల్ వద్ద సమూహంగా ఏర్పడ్డారు. దీనినే లవ్ పాజియంట్ ర్యాలీ,[40]గా పిలిచారు. ఇది సుమారు 700–800 మందిని ఆకర్షించిందని అంచనా.[41] శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో ఒరాకిల్ సహవ్యవస్థాపకుడు అలాన్ కోహెన్ వివరించినట్లుగా, ర్యాలీ యొక్క ప్రయోజనం రెండురెట్లు: అవి, LSD చట్టవిరుద్ధంగా తయారు చేయబడుతుందనే వాస్తవాన్ని గుర్తించడం మరియు LSD వాడుతున్న వారు నేరస్థులు కారని లేదా వారు మానసిక అనారోగులని తెలియజేయడం. దీనికి సంబంధించి గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్ ఒక ప్రదర్శన ఇచ్చింది. ర్యాలీలో LSD వాడకం జరిగిందని కొన్ని వర్గాలు ఆరోపించాయి. కోహెన్ ప్రకారం, LSD తీసుకున్న వారు "చట్టవిరుద్ధ పదార్థాల వాడకం పట్ల దోషిత్వ భావం కలిగి లేరు....మేము అతీంద్రియ స్పృహను, విశ్వ సౌందర్యాన్ని మరియు అస్తిత్వ అందాన్ని ఆస్వాదిస్తున్నాం."[42] సమ్మర్ ఆఫ్ లవ్ (1967) 1967 జనవరి 14న బయట ప్రదేశంలో మైఖేల్ బోవెన్ నిర్వహించిన హ్యూమన్ బి-ఇన్ కార్యక్రమం హిప్పీ సంస్కృతిని అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాలంతటా ఆదరణ కల్పించడానికి దోహదపడింది. దీని కోసం శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోలోని గోల్డెన్ గేట్ పార్క్ వద్ద సుమారు 20,000 మంది సమూహంగా ఏర్పడ్డారు. మార్చి 26నలో రీడ్, ఈడీ సెడ్జ్‌విక్ మరియు 10,000 మంది హిప్పీలు ఈస్టర్ సండే (ఈస్టర్ పండుగ రోజు) రోజున నిర్వహించిన సెంట్రల్ పార్క్ బి-ఇన్ కోసం మన్‌హట్టన్ చేరుకున్నారు.[43] జూన్ 16 నుంచి జూన్ 18 వరకు జరిగిన మోంటిరీ పాప్ పండుగ విరుద్ధసంప్రదాయానికి సంబంధించిన రాక్ సంగీతాన్ని భారీ ప్రేక్షకుల సముదాయానికి పరిచయం చేసింది. తద్వారా "సమ్మర్ ఆఫ్ లవ్" ఆరంభానికి నాంది పలికింది.[44] స్కాట్ మెక్‌‍కెంజీ యొక్క జాన్ ఫిలిప్స్ పాట "శాన్ ఫ్రాన్సిస్కో" అనువాదం అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాలు మరియు ఐరోపాలో విజయవంతమయింది. "ఇఫ్ యు ఆర్ గోయింగ్ టు శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో, బి స్యూర్ టు వేర్ సమ్ ఫ్లవర్స్ ఇన్ యువర్ హెయిర్" అనే పాట ప్రపంచం నలుమూలల నుంచి వేలాది మంది యువకులు శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకు ప్రయాణించే విధంగా ప్రేరణ కలిగించింది. కొన్నిసార్లు వారు వారి కేశాల్లో పుష్పాలు పెట్టుకోవడం మరియు అటుగా వెళ్లే వారికి పూలు ఇవ్వడం చేశారు. తద్వారా వారు "ఫ్లవర్ చిల్డ్రన్" పేరును పొందారు. గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్, బిగ్ బ్రదర్ అండ్ ది హోల్డింగ్ కంపెనీ (జానిస్ జోప్లిన్‌తో కలిసి) మరియు జఫర్‌సన్ ఎయిర్‌ప్లేన్ వంటి బ్యాండ్‌లు హైట్ ప్రాంతంలో నివసించాయి. హిప్పీలు ఎందుకు శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకు ఆకర్షితులయ్యారనే విషయాన్ని రాయడానికి జూన్, 1967లో హెర్బ్ కాయెన్‌ను "ఒక ప్రముఖ మేగజైన్"[45] సంప్రదించింది. అందుకు నిరాకరించిన ఆయన తన సొంత వార్తాపత్రిక శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో క్రానికల్‌</i>లో కథనం కోసం హిప్పీలను కలిసి, వారిని ఇంటర్వూ చేశారు. కాయెన్ ఈ విధంగా పేర్కొన్నాడు, "వారు సంగీతం విషయంలో తప్ప, వారు ప్రత్యక్ష ప్రపంచం యొక్క ఆమోదం గురించి నిర్లక్ష్యంగా లేరు."[45] కాయెన్ తనకు తానుగా ఈ విధంగా అభిప్రాయపడ్డారు, శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో నగరం చాలా నిటారైనది. అది హిప్పీ సంస్కృతితో ఒక దృశ్యమాపక విరుద్ధతను అందిస్తుంది.[45] జూలై 7న టైమ్ మేగజైన్ "ది హిప్పీస్: ది ఫిలాసఫీ ఆఫ్ ఎ సబ్‌కల్చర్" శీర్షికతో ఒక వివరణాత్మక కథనాన్ని ప్రచురించింది. ఈ కథనం హిప్పీ నియమావళి యొక్క మార్గదర్శకాలను వివరించింది: "నీ సొంత పని చెయ్యి, నవ్వు ఎక్కడ దానిని చేయాల్సి వస్తే మరియు నువ్వు ఎప్పుడు కోరుకుంటే. విడిచిపెట్టు. నీకు తెలిసిన సమాజాన్ని విడిచిపెట్టు. దానిని పూర్తిగా వదులు. నువ్వు చేరుకోగలిగే ప్రతి ముక్కుసూటి వ్యక్తి మనసును రగిలించు. వారిని మళ్లించు, మత్తుపదార్థాలకు కుదరకపోతే, అందం, ప్రేమ, నిజాయితీ మరియు చమత్కారం వైపు."[46] 1967 వేసవిలో సుమారు 100,000 మంది శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకు వెళ్లినట్లు అంచనా. మీడియా కూడా వారి వెంటే వెళ్లింది. హైట్-యాష్‌బరీ జిల్లాపై ప్రత్యేక దృష్టి సారించింది. తద్వారా "హిప్పీ" లేబుల్‌కు ప్రాచుర్యం కల్పించింది. సావధానత పెరగడంతో, హిప్పీలు వారి ప్రేమ మరియు శాంతి ఆలోచనలకు మద్దతు కూడగట్టుకున్నారు. అయితే వారి యొక్క ప్రతికూల-పనులు, మత్తుపదార్థాలకు అనుకూలంగా ఉండటం మరియు నిరాటంక నైతిక, సామాజిక విలువల సముదాయానికి వారు నిందారోపణలు ఎదుర్కొన్నారు. వేసవి ముగింపు సమయానికి, హైట్-యాష్‌బరీలో పరిస్థితి క్షీణించింది. ఎడతెగకుండా ప్రయత్నిస్తూనే ఉన్న మీడియా వార్తాసేకరణ (కవరేజి) ప్రదర్శన ద్వారా హిప్పీ "మరణం" చెందినట్లు డిగ్గర్లు ప్రకటించేందుకు దారితీసింది.[47][48] దివంగత కవి సుసాన్ 'స్టార్మి' చాంబ్లెస్ ప్రకారం, హిప్పీలు ఒక హిప్పీ దిష్టిబొమ్మను అతని/ఆమె హయాం ముగింపును తెలపడానికి పాన్‌హ్యాండిల్‌లో ఖననం చేశారు. జనాల రద్దీ (ఎక్కువగా అమాయక యువకులు) అంచనాలను మంచి, కనీసం వారు నిలబడటానికి కూడా స్థలం లేకపోవడంతో హైట్-యాష్‌బరీ అందుకు తగ్గ ఏర్పాట్లు చేయలేకపోయింది. దాంతో పలువురు వీధిలోనే నివసించాల్సి వచ్చింది. అలాగే భిక్షాటన మరియు మత్తుపదార్థాల విక్రయం కూడా నిర్వహించారు. అందువల్ల అసంతులన ఆహారం, వ్యాధులు మరియు మత్తుపదార్థాల బానిసత్వం వంటి సమస్యలు తలెత్తాయి. నేరాలు మరియు హింస ఆకాశమే హద్దుగా శ్రుతిమించాయి. 1967 ముగింపు కల్లా, సమ్మర్ ఆఫ్ లవ్‌ను ప్రారంభించిన పలువురు హిప్పీలు మరియు సంగీత విద్వాంసులు ముందుకు సాగారు. హిప్పీ సంస్కృతి గురించి, ప్రత్యేకించి, మత్తుపదార్థాల దుర్వినియోగం మరియు నీతి ధర్మం గురించి తప్పుడు సమాచారాలు ఇవ్వడం 1960ల ఆఖర్లో నైతికపరమైన ఆందోళనలకు ఆజ్యం పోసింది.[49] విప్లవం (1967–1970) 1968 నాటికి, హిప్పీ ప్రభావిత ఫ్యాషన్లు ప్రధానస్రవంతిలోకి చొచ్చుకురావడం మొదలయింది. ప్రత్యేకించి, యువత మరియు జనసాంద్రత గల "బేబి బూమర్" తరం యొక్క యుక్త వయస్కులు ఈ ఫ్యాషన్ల వైపు దృష్టి సారించారు. వీరిలో అంకితభావంతో ఉద్యమాలు చేపట్టాలనుకున్న పలువురు ప్రస్తుతం గిరిజనులు ఉండే సముదాయాల్లో నివసిస్తున్నారు. అయితే వారితో బహిరంగ సంబంధాలు మాత్రం పెట్టుకోలేదు. దుస్తులు మరియు పురుషులు పొడవాటి జుత్తును కలిగి ఉండటం ద్వారా మాత్రమే కాక సంగీతం, చలనచిత్రం, కళ మరియు సాహిత్యంలోనూ మరియు ఒక్క USలో మాత్రమే కాక ప్రపంచమంతటా ఇది గుర్తించబడింది. యుజీన్ మెక్‌కార్తీ యొక్క సంక్షిప్త అధ్యక్ష ప్రచారం, కొందరు యువ వయస్కులు వారి గడ్డాలు గీసుకోవడం లేదా పొడవాటి దుస్తులు ధరించడం ద్వారా "జీన్ కోసం పరిశుభ్రం" అయ్యేలా విజయవంతంగా నచ్చజెప్పగలిగింది. అయితే "క్లీన్ జీన్స్" అనే పదం మీడియాలో సంస్కార విహీనమైన హిప్పీ పూసలు, ఈకలు, పువ్వులు మరియు గంటలతో కూడిన అలంకరణకు సంబంధించిన ప్రఖ్యాత పేరుప్రతిష్ఠపై కొద్దిమేర ప్రభావం చూపింది. హిప్పీ ఉద్యమాల నుంచి పుట్టుకొచ్చిన యిప్పీలు ఒక రాజకీయ పార్టీ మాదిరిగా హాస్యానుకృతి చేశారు. అంతేకాక వారి 1968 వసంత విషువత్తు సంబరంలో జాతీయ స్థాయిలో సావధానతను సాధించారు. వారిలో సుమారు 3,000 మంది న్యూయార్క్‌లోని గ్రాండ్ సెంట్రల్ స్టేషన్‌ను చుట్టుముట్టారు. ఫలితంగా చివరకు 61 మంది ఖైదు చేయబడ్డారు. యిప్పీలు, ప్రత్యేకించి వారి నాయకులు అబ్బీ హోఫ్మన్ మరియు జెర్రీ రూబిన్‌లు అక్టోబరు, 1967 యుద్ధ నిరసన సమయంలో పెంటగాన్‌ను గాలిలోకి తేల్చేందుకు ప్రయత్నించడం మరియు "మేల్కోండి...పాకుతున్న వంటకాన్ని త్యజించండి" అనే నినాదాల ద్వారా చేసిన ప్రదర్శనలతో వారు విశేష గుర్తింపు పొందారు. వారి సొంత అభ్యర్థి, "లిండన్ పిగాసస్ పిగ్" (ఒక నిజమైన పంది)ని ఎంపిక చేయడం చికాగోలో ఆగస్టులో నిర్వహించ తలపెట్టిన 1968 డెమొక్రాటిక్ నేషనల్ కన్వెన్షన్ (1968 ప్రజాస్వామ్య జాతీయ సమావేశం)ను నిరసించాలన్న వారి ఉద్దేశం కూడా ఆ సమయంలో మీడియాలో విస్తృతంగా ప్రచారం పొందింది.[50] ఏప్రిల్, 1969లో, బర్కిలీ, కాలిఫోర్నియాలోని పీపుల్స్ పార్క్ భవనం అంతర్జాతీయ సావధానతను అందుకుంది. ఆట మైదానాలు మరియు వాహనాలు నిలుపుటకు అనువైన ప్రదేశం ఏర్పాటు కోసం యూనివర్శిటీ ఆఫ్ కాలిఫోర్నియా, బర్కిలీ క్యాంపస్‌కు సమీపంలోని 2.8 ఎకరాల (11,000 m2) భాగంపై ఉన్న భవంతులన్నింటినీ కూలదోసింది. సుదీర్ఘ జాప్యం తర్వాత, సదరు ప్రాంతం ఒక ప్రమాదకరమైనదిగా చూడటానికి వికారంగా మారిన సమయంలో, బర్కిలీకి చెందిన వేలాది మంది సాధారణ పౌరులు, వ్యాపారులు, విద్యార్థులు మరియు హిప్పీలు పరిస్థితులను వారి చేతుల్లోకి తీసుకున్నారు. ఆ భూమిని పార్కుగా మార్చడానికి మొక్కలు, చిన్న చిన్న పొదలు, పూలు మరియు గడ్డిని పెంచారు. 1969 మే 15న గవర్నర్ రోనాల్డ్ రీగాన్ పార్కును నాశనం చేయమని ఆదేశించడంతో ఘర్షణ నెలకొంది. ఫలితంగా యునైటెడ్ స్టేట్స్ నేషనల్ గార్డ్ (అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల జాతీయ భద్రతా దళం) బర్కిలీ నగరాన్ని రెండు వారాల పాటు తన ఆధీనంలోకి తీసుకుంది.[51] ఈ సమయంలో "లెట్ ఎ థౌజండ్ పార్క్స్ బ్లూమ్" అనే నినాదంతో హిప్పీలు బర్కిలీ నగరంలో ఖాళీగా ఉన్న ప్రతి చోటా పుష్పాలను నాటడం ద్వారా శాసనోల్లంఘన చర్యలకు పూనుకోవడంతో పుష్పాల బలం వెలుగుచూసింది. ఆగస్టు, 1969లో వుడ్‌స్టాక్ మ్యూజిక్ అండ్ ఆర్ట్ ఫెయిర్ బీథెల్, న్యూయార్క్‌లో జరిగింది. ఇది పలువురికి హిప్పీల అత్యుత్తమ విరుద్ధ సంప్రదాయాన్ని విశదీకరించింది. అప్పటి శకానికి చెందిన ప్రముఖ సంగీత విద్వాంసులు మరియు రాక్ బ్యాండ్‌ల కచేరీలను తిలకించడానికి సుమారు 500,000 మందికి పైగా వచ్చారు[52]. వారిలో రిచీ హ్యావెన్స్, జాన్ బాయెజ్, జానిస్ జోప్లిన్, ది గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్, క్రీడెన్స్ క్లియర్‌వాటర్ రివైవల్, క్రాస్బీ, స్టిల్స్, నాష్ & యంగ్, కార్లోస్ శాంతన, ది హూ, జఫర్‌సన్ ఎయిర్‌ప్లేన్ మరియు జిమి హెండ్రిక్స్ ఉన్నారు. వావీ గ్రేవీ యొక్క హాగ్ ఫార్మ్ భద్రత ఏర్పాట్లు చేయడం మరియు క్రియాశీల అవసరాలకు హాజరయింది. ప్రేమ మరియు స్నేహం వంటి హిప్పీల ఆదర్శాలు వాస్తవిక ప్రపంచ వ్యక్తీకరణను ఆర్జించినట్లు కన్పించింది. డిసెంబరు, 1969లో అదే విధమైన మరో సంఘటన అల్టామాంట్, కాలిఫోర్నియాలో చోటు చేసుకుంది. ఇది శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకు తూర్పుగా దాదాపు 30 మైళ్ల (45km) దూరంలో ఉంది. ప్రాథమికంగా దీనికి "వుడ్‌స్టాక్ వెస్ట్" అని పేరు పెట్టారు. అయితే దీని అధికారిక పేరు ది అల్టామాంట్ ఫ్రీ కన్సర్ట్. ది రోలింగ్ స్టోన్స్, క్రాస్బీ, స్టిల్స్, నాష్ అండ్ యంగ్, జఫర్‌సన్ ఎయిర్‌ప్లేన్ మరియు ఇతర బ్యాండ్‌లిచ్చే కచేరీలను తిలకించడానికి సుమారు 300,000 మంది హాజరయ్యారు. దీనికి హెల్స్ ఏంజిల్స్ భద్రతను కల్పించింది. అయితే ఇక్కడ భద్రతా సిబ్బంది వుడ్‌స్టాక్ కార్యక్రమం వద్ద మోహరించిన వారి కంటే సహనం తక్కువగా ఉంది. ఫలితంగా 18 ఏళ్ల మెరిడిత్ హంటర్ ది రోలింగ్ స్టోన్స్ ప్రదర్శన సమయంలో చితకబాది, చంపబడ్డాడు.[53] పరిణామాలు (1970–ఇప్పటివరకు) 1970ల నాటికి, 1960ల హిప్పీల సంస్కృతి విస్తరణకు కారణమైన సమయస్ఫూర్తి క్షీణిస్తున్నట్లు కన్పించింది.[54][55] అల్టామాంట్ ఫ్రీ కన్సర్ట్[56] వద్ద జరిగిన సంఘటనలు పలువురు అమెరికన్ల[57]ను దిగ్భ్రాంతికి గురిచేసింది. వారిలో హిప్పీ సంస్కృతితో బలంగా గుర్తించబడిన వారు కూడా ఉండటం గమనార్హం. మరో దెబ్బ షేరాన్ టేట్ మరియు లెనో అండ్ రోస్‌మేరీ లాబియాంకాలు ఆగస్టు, 1969లో చార్లెస్ మాన్సన్ మరియు అతని అనుచరుల "కుటుంబం" చేత హత్యకు గురికావడం ద్వారా తగిలింది. అయినప్పటికీ, కాంబోడియా పేలుడు మరియు జాక్సన్ స్టేట్ యూనివర్శిటీ మరియు కెంట్ స్టేట్ యూనివర్శిటీ వద్ద నేషనల్ గార్డ్స్‌మెన్ (జాతీయ భద్రతాదళం) జరిపిన కాల్పులకు కారణమైన దౌర్జన్యపూరిత రాజకీయ వాతావరణం ప్రజలు మరింత కలిసే విధంగా చేసింది. ఈ కాల్పులు మే, 1970 నాటి క్విక్‌సిల్వర్ మెసెంజర్ సర్వీస్ యొక్క పాట "వాట్ ఎబౌట్ మి?"కి ప్రేరణగా నిలిచాయి. వారు "యు కీప్ యాడింగ్ టు మై నంబర్స్ ఏస్ యు షూట్ మై పీపుల్ డౌన్" అనే పాటను ఆలపించారు. అలాగే నీల్ యంగ్ యొక్క "ఓహియో"ను క్రాస్బీ, స్టిల్స్, నాష్ అండ్ యంగ్ చేత రికార్డు చేయబడింది. ప్రారంభ 1970ల నాటికి, అత్యధిక హిప్పీ శైలి ప్రధానస్రవంతి అమెరికన్ సమాజంలో కలిసిపోయింది.[58][59][60] 1967 మోంటెరీ పాప్ ఫెస్టివల్ మరియు 1968 ఐసిల్ ఆఫ్ వైట్ ఫెస్టివల్ ద్వారా ఆవిర్భవించిన అతిపెద్ద రాక్ కచేరీలు ఒక ప్రమాణంగా మారాయి. ఈ దిశగా అవి వేదిక రాక్‌లోకి ప్రవేశించాయి. 1970ల మధ్యకాలంలో, ముసాయిదా రూపకల్పన మరియు వియత్నాం యుద్ధం ముగింపు ద్వారా అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల ద్విశతజయంతి సమీపించడంతో మాతృదేశభక్తితో కూడిన మనోభావం పునరుద్ధరించబడటం మరియు లండన్ మరియు న్యూయార్క్‌లలో పంక్ ఆవిర్భావం వెరసి హిప్పీ విరుద్ధ సంప్రదాయంపై ప్రధానస్రవంతి మీడియా ఆసక్తి సన్నగిల్లింది. ప్రోగ్ రాక్ (రాక్ సంగీతంలో భాగం), హెవీ మెటల్, డిస్కో మరియు పంక్ రాక్‌లకు యాసిడ్ రాక్ మార్గాన్ని సుగమమం చేసింది. కార్మిక బ్రిటీష్ లేదా అమెరికన్ గ్రూపుకు చెందిన యువకుల చేత హిప్పీలు దాడికి గురవడం 1960ల ఆఖర్లో ప్రారంభమయింది.[61][62][63] హీప్పీలు కూడా వారి గురించి తప్పుడు ప్రచారం చేసేవారు. అయితే కొన్నిసార్లు పంక్ రాక్‌ సభ్యులు, పునరుద్ధరణవాది యువకులు, గ్రీసర్లు (మెక్సికో నుంచి వచ్చిన వారు), ఫుట్‌బాల్ వస్త్రాలు ధరించేవారు, ఎడ్వర్డియన్ తరహా దుస్తులు ధరించే యువకులు మరియు 1970ల మరియు 1980ల్లోని ఇతర యువ సామాజిక వర్గాలకు చెందిన సభ్యుల చేత దాడులకు గురయ్యేవారు. విరుద్ధ సంప్రదాయక ఉద్యమంపై కూడా J. ఎడ్గార్ హూవర్ యొక్క అపఖ్యాతియైన "కౌంటర్ ఇంటలిజెన్స్ ప్రోగ్రామ్" (COINTELPRO) ద్వారా ప్రచ్ఛన్న దాడికి గురయింది. అయితే కొన్ని దేశాల్లో ఇతర యువ సమూహాలు హెచ్చరికగా మారాయి. హిప్పీ ఆదర్శాలు అనార్కో-పంక్ (పంక్ రాక్‌గా ఇది అరాజకవాదాన్ని ప్రచారం చేస్తుంది) మరియు ముఖ్యంగా సెకండ్ సమ్మర్ ఆఫ్ లవ్ సమయంలోని కొన్ని పోస్ట్-పంక్ (రాక్ సంగీత ఉద్యమం) యువ సామాజిక వర్గాలపై గుర్తించదగ్గ ప్రభావం చూపాయి. పలువురు హిప్పీలు వారి జీవనవిధానాన్ని దీర్ఘకాలం పాటు కొనసాగించారు. 1980ల్లో హిప్పీలు "విక్రయించబడి" (అవినీతి మార్గం ద్వారా) భౌతికవాది, వినియోగదారు సంస్కృతిలో భాగమయ్యారని కొందరు ఆరోపించారు.[64][65] ఒకప్పుడు కన్పించిన విధంగా ఉండకపోయినప్పటికీ, హిప్పీ సంస్కృతి పూర్తిగా నశించిపోలేదు. హిప్పీలు మరియు ఆధునిక హిప్పీలు ఇప్పటికీ కళాశాల ప్రాంగణాలు, సామాజిక వర్గాలు మరియు సమూహాలు, పండుగల్లో కన్పిస్తున్నారు. హిప్పీల యొక్క శాంతి, ప్రేమ మరియు సమాజ విలువలను పలువురు అలవర్చుకున్నారు. హిప్పీలు ప్రపంచం నలుమూలలా సంఘ కట్టుబాట్లు పాటించని (బోహ్మియన్) ప్రదేశాల్లో ఇప్పటికీ కన్పిస్తారు.[12] 20వ శతాబ్దం ముగింపు సమయంలో ఒక "సైబర్ హిప్పీల" ధోరణి కన్పించింది. అది 60ల నాటి మనోధర్మి విరుద్ధ సంప్రదాయానికి చెందిన కొన్ని లక్షణాలను అలవర్చుకుంది.[66] ప్రవృత్తి మరియు లక్షణాలు హిప్పీలు సామాజిక కట్టుబాట్ల నుంచి విముక్తి పొందాలని, వారి సొంత మార్గాన్ని ఎంచుకోవాలని మరియు జీవితానికి కొత్త భాష్యాన్ని అన్వేషించాలని ఆకాంక్షించారు. సామాజిక కట్టుబాట్ల నుంచి హిప్పీ స్వతంత్రానికి సంబంధించిన ఒక వ్యక్తీకరణ వారి దుస్తుల ప్రమాణం మరియు వస్త్రధారణ ద్వారా గుర్తించబడింది. అది హిప్పీలు పరస్పరం తక్షణం గుర్తించుకునేలా దోహదపడింది. అది వారి వ్యక్తిగత హక్కుల గౌరవానికి సంబంధించిన దృశ్యమాన సంకేతంగా భావించబడింది. వారి అవతారం ద్వారా, అధికారాన్ని ప్రశ్నించేందుకు హిప్పీలు వారి సంసిద్ధతను ప్రకటించారు. తద్వారా సమాజం యొక్క "సరళ" మరియు "చతురస్ర" (అంటే యధాతథవాది) అంశాల నుంచి దూరంగా ఉండటం అలవాటు చేసుకున్నారు.[67] అదే సమయంలో, ప్రత్యేకించి చార్లెస్ మాన్సన్ వంటి బొత్తిగా నేరస్తుల తర్వాత, ఒక వ్యక్తి ధరించిన దుస్తుల తీరు అతనెవరే దానికి ఒక విశ్వసనీయ సంకేతమనే ఆలోచన నుంచి దూరంగా ఉన్న పలువురు తెలివైన హిప్పీలు పెద్దగా సారంలేని హిప్పీ లక్షణాలను అవలంభించడం ప్రారంభించారు. అంతేకాక విరుద్ధ సంస్కృతికి చెందిన చట్టబద్ధమైన సభ్యులను విభజించడం మరియు గెలవడానికి సాధారణ దుస్తులు ధరించే పోలీసులు "హిప్పీల వలే దుస్తులు ధరించడం" ప్రారంభించారు. "మనమంతా యూనిఫారం ధరించాలి" అని ఫ్రాంక్ జప్పా అతని ప్రేక్షకులను మందలించారు. శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో విదూషకుడు/హిప్పీ వావీ గ్రేవీ 1987లో జీవించడానికి సౌకర్యవంతమైన దుస్తులు ధరించిన మార్కెట్ స్ట్రీట్ వ్యాపారుల కళ్లలో తానిప్పటికీ కనికరాన్ని చూస్తున్నానని చెప్పారు. బీట ఉద్యమం వారిని ముందుకు నడిపించడం తర్వాత వెంటనే పంక్ ఉద్యమం అనుసరించడంతో, హిప్పీ సంకేతాలు మరియు దృశ్యం ప్రయోజనాన్ని ఆశించి "న్యూన" (నీచ) లేదా "అనాగరిక" సంస్కృతుల నుంచి తీసుకోబడ్డాయి. హిప్పీ ఫ్యాషన్ ఒక నిర్దిష్ట క్రమం లేకుండా, తరచూ తిరుగుబోతు శైలిని ప్రతిబింబించేవి.[68] ఇతర యవ్వన, శ్వేత మధ్యతరగతి ఉద్యమాల మాదిరిగానే హిప్పీల యొక్క అతిరిక్త ప్రవర్తన వారి కాలంలో ఆధిపత్యం చెలాయిస్తున్న లింగ వివక్షతలను సవాలు చేసింది. హిప్పీ ఉద్యమంలోని పురుషులు మరియు మహిళలు ఇద్దరూ జీన్సులు ధరించడం మరియు పొడవాటి జుత్తు,[69]ను కలిగి ఉండేవారు. ఇరువురు చెప్పులు వేసుకుని లేదా పొడికాళ్లపై నడిచేవారు.[38] పురుషులు తరచూ గడ్డాలు,[70] పెంచుకోగా మహిళలు కొద్దిగా లేదా అసలు మేకప్ వేసుకునే వారు కారు. మరి కొందరు బ్రాలు లేకుండా తిరిగేవారు.[38] హిప్పీలు తరచూ లేత రంగు దుస్తులు ఎంచుకునేవారు. బెల్-బాటమ్ ప్యాంట్లు, అర చొక్కాలు, టై బిగించిన దుస్తులు, దషికీలు, పీజెంట్ బ్లౌజులు (టి-షర్టులు) మరియు పొడవాటి, పూర్తి లంగాలు వంటి అసాధారణ ఫ్యాషన్లు ధరించేవారు. అంతేకాక నేటివ్ అమెరికన్, ఆసియన్, ఇండియన్, ఆఫ్రికన్ మరియు లాటిన్ అమెరికన్ ఇతివృత్తాలతో కూడిన పాశ్చాత్య-యేతర ప్రేరణ పొందిన దుస్తులు కూడా ప్రాచుర్యం పొందాయి. పలు హిప్పీ దుస్తులు కార్పొరేట్ సంస్కృతిని ధిక్కరిస్తూ, స్వయంగా తయారు చేయబడినవి. హిప్పీలు తరచూ బహిరంగ ప్రదేశాల్లో ఏర్పాటు చేసిన మార్కెట్లు మరియు వినియోగిత వస్తువులు విక్రయించే దుకాణాల్లో దుస్తులు కొనుగోలు చేసేవారు.[71] పురుషులు మరియు మహిళలు ఇద్దరికీ నచ్చిన వస్తువులుగా నేటివ్ అమెరికన్ బంగారు ఆభరణాలు, తలపై ధరించే వస్త్రాలు, తలపట్టికలు మరియు పూసలతో చేసిన పొడవాటి మెడహారాలు చెప్పబడుతాయి.[38] హిప్పీ ఇళ్లు, వాహనాలు మరియు ఇతర కార్యక్రమాలు తరచూ మనోధర్మి కళ ద్వారా అలంకరించబడతాయి. ప్రయాణం స్వదేశీ మరియు అంతర్జాతీయ ప్రయాణం అనేది హిప్పీ సంస్కృతిలో ఒక ప్రముఖ విశిష్టత. ఇది స్నేహభావం (ఈ సమూహ ప్రక్రియలో) మరింత పెంపొందడానికి దోహదపడింది. స్నేహితులు బృందాలు చౌకగా ప్రయాణించే వీలున్న కెన్ కెసీ యొక్క ఫర్దర్‌‌ను పోలి ఉండే స్కూలు బస్సులు లేదా సరూపమైన VW బస్సు చాలా ప్రాచుర్యం పొందాయి. VW బస్సు విరుద్ధసంస్కృతి మరియు హిప్పీ చిహ్నంగా అవతరించింది. అలాగే అనేక బస్సులు గ్రాఫిక్‌లు మరియు/లేదా సంప్రదాయ రంగులతో తిరిగి రంగేసేవారు. ఇవి నేటి తరం కళాత్మక కారుకు ముందు కాలానికి చెందినవి. ఒక శాంతి చిహ్నం తరచూ వోక్స్‌వేగన్ లోగో స్థానంలో భర్తీ చేయబడుతుంది. పలువురు హిప్పీలు ఒక ప్రాథమిక రవాణా పద్ధతిగా ఇతరుల వాహనాలపై ప్రయాణించడానికి ఇష్టపడేవారు. ఎందుకంటే అది చాలా చౌక, పర్యావరణానికి అనుకూలం మరియు కొత్త వారిని కలిసే ఒక చక్కటి మార్గం కూడా కావడం. హిప్పీలు సులువుగా ప్రయాణించడానికి మరియు తీసుకెళ్లడానికి ఇష్టపడుతారు. ఎప్పుడైనా సరే కార్యక్రమం జరిగే ప్రాంతానికి వెళతారు. శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోకు సమీపంలోని మౌంట్ తమాల్‌పయిస్ వద్ద "ప్రేమాభిమానాలు తెలపడానికి గుమిగూడిన" చోట, బర్కిలీలో వియత్నాం యుద్ధానికి వ్యతిరేకంగా ప్రదర్శన చేపట్టడం, కెన్ కెసీ యొక్క "యాసిడ్-టెస్ట్స్‌"లో ఇదొకటి లేదా "స్పందన" సరియైనది కానప్పుడు ఒక సన్నివేశం మార్పు కోరబడుతుంది, హిప్పీలు చాలా సందర్భాల్లో సంచరించడానికి ఇష్టపడుతారు. హిప్పీలు వెనుక తగిలించుకునే బ్యాగులో కొన్ని బట్టలను వేసుకోవడానికి ఇష్టపడే వారు కావడంతో ముందస్తు ప్రణాళిక అవసరముండేది కాదు. అందువల్ల వారు ఇతరుల వాహనాలను చేతులు చూపించి ఆపడం ద్వారా వాటిపై ఎక్కడికైనా సరే ప్రయాణించేవారు. హిప్పీలు డబ్బు, హోటల్ రిజర్వేషన్లు లేదా ప్రయాణానికి సంబంధించి, ఏదైనా ఇతర ప్రమాణిక వస్తువులు లేవని చాలా అరుదుగా బాధపడుతుంటారు. హిప్పీ కుటుంబాలు అప్రయత్నంగా రాత్రంతా అతిథులను ఆహ్వానిస్తాయి మరియు పరస్పర జీవనవిధాన గుణం ఉద్యమ స్వేచ్ఛకు అనుమతిస్తుంది. వ్యక్తులు అనేక రకాలుగా ఇతరుల అవసరాలను తీర్చడానికి సహకరించడం ప్రారంభ 1970ల తర్వాత చాలా వరకు తగ్గింది.[20] ఈ విధమైన జీవితం రెయిన్‌బో ఫ్యామిలీ గ్రూపులు, నవతరం ప్రయాణీకులు మరియు న్యూజిలాండ్‌కి చెందిన సంచార గృహవాసుల (ఎద్దుల బండ్లు, ట్రాక్టర్లు, లారీలు లేదా ట్రక్కులను ఇళ్లుగా చేసుకుని, వాటిలో సంచార జీవితం గడిపేవారు)ల్లో ఇప్పటికీ కన్పిస్తోంది.[72] ఇలాంటి స్వేచ్ఛా ప్రవాహ ప్రయాణ శైలి యొక్క ఉత్పన్నాలుగా చెప్పబడే ట్రక్కులు మరియు బస్సులు, చేతితో ట్రక్కు లేదా బస్సు చట్రంపై రూపొందించిన సంచార గృహాలు ఒక సంచార జీవనవిధానానికి ఉపయోగపడుతాయి. ఈ విషయాన్ని 1974 నాటి పుస్తకం రోల్ యువర్ ఓన్ [73]లో పొందుపరచడం జరిగింది. ఇలాంటి కొన్ని సంచార జిప్సీ గృహాలు సాధ్యమైనంత మేరకు పరుపులు, టాయిలెట్లు, స్నానపు షవర్లు మరియు వంట సదుపాయాలు కలిగి ఉంటాయి. పశ్చిమ తీరాన, 1963లో ఫిలిస్ మరియు రాన్ ప్యాటర్‌సన్ మొట్టమొదటగా నిర్వహించిన పునరుజ్జీవనోద్యమ పండుగల సందర్భంగా ఒక అద్వితీయమైన జీవనవిధానం అభివృద్ధి చెందింది. వేసవి మరియు ఆకురాలే నెలల్లో, కుటుంబాలన్నీ కలిసి వారి ట్రక్కులు మరియు బస్సుల్లో ప్రయాణిస్తాయి. వాటిని దక్షిణ మరియు ఉత్తర కాలిఫోర్నియాలోని రినైసన్స్ ప్లజర్ ఫెయిర్ ప్రాంతాల్లో నిలుపుతారు. వారంలో వారి పనులు చేసుకుంటారు. వారాంతపు ప్రదర్శనల కోసం ఎలిజబెత్ దుస్తులను ధరిస్తారు. అలాగే ప్రజలకు చేతితో తయారు చేసిన వస్తువులు విక్రయించే కేంద్రాలకు వెళతారు. ఆ సమయంలో నివసించే యువకులంతా ప్రత్యేక కార్యక్రమాలకు సంబంధించి కనీవినీ ఎరుగని ప్రయాణ అవకాశాలు కల్పించబడతారు. ఈ రకమైన దానికి సంబంధించిన ఒక ముఖ్యమైన అనుభూతిగా బీథెల్, న్యూయార్క్ సమీపంలో 1969 సంవత్సరంలో ఆగస్టు 15-18 తేదీల మధ్య జరిగిన వుడ్‌స్టాక్ పండుగను చెప్పుకోవచ్చు. దీనికి 500,000 మందికి పైగా హాజరయ్యారు. 1969-1971 మధ్యకాలంలో లక్షలాది మంది హిప్పీలు పొందిన ఒక ప్రయాణ అనుభూతి భారతదేశానికి భూ రహదారిపై జరిపిన హిప్పీ ప్రయాణం. హిప్పీలు తమ వెంట చాలా తక్కువగా లేదా అసలు లగేజి లేకుండా మరియు కొద్దిమొత్తంలో డబ్బులు తీసుకెళ్లేవారు. దాదాపు అందరూ ఒకే మార్గాన్ని అనుసరిస్తారు. దారినపోయే వారి వాహనాలపై ఎక్కి, ఐరోపా నుంచి ఏథెన్స్‌కు తర్వాత ఇస్తాంబుల్‌కు అటు తర్వాత రైలులో మధ్య టర్కీ ద్వారా ఎర్జురమ్ మీదుగా వెళ్లేవారు. తర్వాత బస్సులో తాబ్రీజ్ మీదుగా ఇరాన్‌లోనూ, టెహ్రాన్‌ నుంచి మషాద్‌కు, ఆఫ్గన్ సరిహద్దు వెంబడి హెరాత్‌లో ప్రవేశించేవారు. అలాగే కాందహార్ మీదుగా దక్షిణ ఆఫ్ఘనిస్తాన్ ద్వారా కాబూల్ చేరుకునేవారు. ఖైబర్ పాస్ మీదుగా రావల్పిండి ద్వారా పాకిస్తాన్‌లో ప్రవేశించేవారు. లాహోర్ నుంచి భారతదేశ సరిహద్దుకు చేరుకునేవారు. భారతదేశంలో అడుగుపెట్టగానే, హిప్పీలు అనేక విభిన్న గమ్యస్థానాలకు వెళుతారు. అయితే గోవా,[74] బీచ్‌లలో పెద్ద పెద్ద సమూహాలుగా గుమిగూడటం లేదా ఖాట్మండులో కొద్ది నెలలు గడపటానికి సరిహద్దును దాటి, నేపాల్‌లో ప్రవేశించేవారు. ఖాట్మండులో, పలువురు హిప్పీలు ప్రశాంతంగా ఉండే ఫ్రీక్ స్ట్రీట్[75] (నేపాల్ బాషా: ఝో చెన్) వద్ద గడిపేవారు. ఇది కాఠ్మండు దర్బార్ కూడలి వద్ద ఇప్పటికీ ఉంది. మతం అత్యంత వ్యక్తిగత ఆధ్యాత్మిక అనుభూతి కోసం పలువురు హిప్పీలు ప్రధానస్రవంతి వ్యవస్థిత మతాలను తిరస్కరించారు. తరచూ స్వదేశీ విశ్వాసాలు మరియు జానపద మతాలకు ఆకర్షితులయ్యేవారు. ఒకవేళ వారు ప్రధానస్రవంతి విశ్వాసాలను అవలంభిస్తే, వారు బౌద్ధమతం, హిందూమతం మరియు జీసస్ ఉద్యమాన్ని స్వీకరించేవారు. అదే విధంగా పలువురు హిప్పీలు ఆధునిక-అన్యమతత్వం (ప్రత్యేకించి విక్కా) స్వీకరించారు. రాజకీయాలు UKలో అణ్వస్త్ర నిరాయుధీకరణ ఉద్యమానికి లోగో మాదిరిగా ఒక శాంతి చిహ్నం రూపొందించబడింది. దీనిని 1960ల సమయంలో (ఇది కాపీరైట్ హక్కులకు సంబంధించినప్పటికీ) U.S. యుద్ధ వ్యతిరేక నిరసనకారులు దీనిని స్వీకరించారు. తరచూ శాంతికాముకులుగా ఉండే హిప్పీలు పౌర హక్కుల ఉద్యమాలు, వాషింగ్టన్ D.C.కు చేసిన ఉద్యమాలు, ముసాయిదా కార్డు తగులబెట్టడాలు సహా వియత్నాం యుద్ధ వ్యతిరేక నిరసన ప్రదర్శనలు మరియు 1968 ప్రజాస్వామ్య జాతీయ సమావేశ నిరసనలు వంటి అహింసా రాజకీయ ప్రదర్శనల్లో పాల్గొన్నారు.[76] శాంతి ప్రదర్శనల్లో చురుగ్గా పాల్గొనే వారి మొదలుకుని అత్యంత అధికార వ్యతిరేక వీధి ప్రదర్శనలు మరియు యిప్పీల ప్రదర్శనల వరకు హిప్పీల రాజకీయ తాదాత్మ్య స్థాయి చెప్పుకోదగ్గ విధంగా మారుతుంటుంది. యిప్పీలు రాజకీయంగా అత్యంత చురుగ్గా పాల్గొనే హిప్పీ ఉప-వర్గం.[77] యిప్పీలు మరియు హిప్పీల మధ్య తేడాను జెర్రీ రూబిన్‌తో బాబీ సీల్ చర్చించారు. ఈ సందర్భంగా "హిప్పీలు ఇప్పటికి అవసరమైన విధంగా రాజకీయంగా మారనందున" యిప్పీలు హిప్పీ ఉద్యమానికి చెందిన రాజకీయ విభాగమని ఆయన చెప్పారు. హిప్పీల రాజకీయ కార్యకలాపానికి సంబంధించి రూబిన్ ఈ విధంగా చెప్పారు, "వారు ఎక్కువగా రాళ్లు రువ్వేందుకే మక్కువ చూపుతున్నారు. అయితే వారిలో ఎక్కువ మంది శాంతిని మరియు వారు దీని ముగింపును కోరుకుంటున్నారు".[78] అహింసా రాజకీయ ప్రదర్శనలతో పాటు హిప్పీలు వియత్నాం యుద్ధాన్ని వ్యతిరేకించారు. ఈ దిశగా యుద్ధాన్ని వ్యతిరేకించడానికి రాజకీయ క్రియాశీల గ్రూపులను ఏర్పాటు చేయడం, సైన్యంలో పనిచేయడం మరియు వియత్నాం చరిత్ర మరియు యుద్ధానికి సంబంధించిన అతిపెద్ద రాజకీయ పాఠ్యాంశాలను కళాశాల ప్రాంగణాల్లో "బోధనలు"గా చెప్పడాన్ని తిరస్కరించడం చేశారు.[79] జాన్ ఫిలిప్స్ రాసిన శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో (బి స్యూర్ టు వేర్ ఫ్లవర్స్ ఇన్ యువర్ హెయిర్) అనే పాటకు సంబంధించిన స్కాట్ మెక్‌కెంజీ యొక్క 1967 అనువాదం, హిప్పీల సమ్మర్ ఆఫ్ లవ్‌ను ప్రేరేపించినది, 1967 తర్వాత శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోలోకి ప్రవేశించే వియత్నాం అనుభవజ్ఞులందరికీ ఒక ఇంటికి తిరిగివచ్చే పాటగా మారింది. ప్రతి అమెరికన్ యొక్క "శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో" ప్రదర్శనను మెక్‌కెంజీ వియత్నాం అనుభవజ్ఞుల (ఇక్కడ యుద్ధాన్ని చవిచూసిన వారు)కు అంకితమిచ్చారు. అంతేకాక 2002లో వియత్నాం యుద్ధవీరుల స్మారకం వద్ద ఏర్పాటు చేసిన 20వ అంకిత వార్షికోత్సవంలో ఆయన దీనిని ఆలపించారు. హిప్పీల రాజకీయ వ్యక్తీకరణ తరచూ ఆకాంక్షిస్తున్న కొత్త మార్పులను అమలు చేసే విధంగా సమాజాన్ని "త్యజించడం" అనే విధంగా ఉంటుంది. రాజకీయంగా ప్రేరేపించే ఉద్యమాలకు హిప్పీలు సహకారం అందించారు. వాటిలో 1960ల నాటి భూ ఉద్యమాన్ని తిరిగి చేపట్టడం, సహకార వ్యాపార సంస్థలు, ప్రత్యామ్నాయ ఇంధనం, పత్రికా స్వేచ్ఛ ఉద్యమం మరియు సేంద్రియ వ్యవసాయం ముఖ్యమైనవి.[59][80] హిప్పీల రాజకీయ ఆదర్శాలు ఇతర ఉద్యమాలను కూడా ప్రభావితం చేశాయి. వాటిలో అనార్కో-పంక్ (పంక్ రాక్‌గా ఇది అరాజకవాదాన్ని ప్రచారం చేస్తుంది), ప్రేలాపన సంస్కృతి (ఇక్కడ మత్తుపదార్థాలు, మద్యంతో పార్టీలు చేసుకునే సంస్కృతి కావొచ్చు), హరిత రాజకీయాలు, రాళ్లు రువ్వే సంస్కృతి మరియు నవతర ఉద్యమం ఉన్నాయి. ఇంగ్లీష్ అనార్కో-పంక్ బ్యాండ్, క్రాస్‌కు చెందిన పెన్నీ రిమ్‌బాడ్ పలు ఇంటర్వూలు మరియు ది లాస్ట్ ఆఫ్ ది హిప్పీస్ అనే వ్యాసంలో క్రాస్ అతని మిత్రుడు, వాలీ హోప్ స్మృత్యర్థం ఏర్పాటు చేయబడిందని చెప్పాడు.[81] క్రాస్ బ్యాండ్ సభ్యులు 1960లు మరియు డెబ్బైల్లో హిప్పీలు చేపట్టిన ఉద్యమాల్లో ఎక్కువగా పాల్గొన్నారని కూడా రిమ్‌బాడ్ చెప్పాడు. డయల్ హౌస్ 1967లో స్థాపించబడింది. పలు పంక్‌లు (రాక్ బ్యాండ్‌లు) హిప్పీ ఉద్యమంలో పాల్గొంటున్న క్రాస్‌ను తరచూ విమర్శించేవి. క్రాస్ మాదిరిగా హిప్పీ ఉద్యమం ద్వారా ప్రభావితమైన జెల్లో బియాఫ్రా తాను హిప్పీలను విమర్శిస్తూ పాటలు రాసినప్పటికీ, తన రాజకీయ ఆచరణతత్వం మరియు ఆలోచనకు యిప్పీలు ఒక కీలక ప్రేరణగా నిలిచారని గుర్తుచేశారు. మాదక ద్రవ్యాలు బీటతరం సభ్యుల అడుగుజాడల్లో నడిచిన హిప్పీలు కూడా కన్నాబిస్ (గంజాయి)ని వాడారు. అది మనోహరమైనది మరియు నిరపాయమైనదని వారు భావించారు. మధ్యానికి స్వస్తి చెప్పేటప్పుడు LSD, సిలోసిబిన్ (ఒక రకం మాదకద్రవ్యం) మరియు మెస్కాలైన్ (ఒక రకం మనోధర్మి మత్తుపదార్థం) వంటి భ్రామకాలను చేర్చడానికి హిప్పీలు వారి ఆధ్యాత్మిక మందుల సమూహాన్ని విస్తరించారు. అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల తూర్పు తీరంపై హార్వర్డ్ విశ్వవిద్యాలయం ప్రొఫెసర్లు టిమోతీ లియరీ, రాల్ఫ్ మెట్జ్‌నర్ మరియు రిచర్డ్ అల్ఫర్ట్ (రామ్ డాస్)లు మానసిక ప్రభావాలు కలిగించే మత్తుపదార్థాలను మానసికచికిత్స, ఆత్మ-పరిశీలన, మతపరమైన మరియు ఆధ్యాత్మిక ప్రయోజనాలకు సిఫారసు చేశారు. LSDకి సంబంధించి లియరీ ఈ విధంగా చెప్పారు, "మీ చైతన్యాన్ని పెంచుకోండి, ఆనందాధిక్యాన్ని మరియు అందులోని దివ్యవార్తను గుర్తించండి."[82] "According to the hippies, LSD was the glue that held the Haight together. It was the hippie sacrament, a mind detergent capable of washing away years of social programming, a re-imprinting device, a consciousness-expander, a tool that would push us up the evolutionary ladder." Jay Stevens[83] అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల పశ్చిమ తీరంపై మానసిక ప్రభావాలు కలిగించే మత్తుపదార్థాలు, ప్రత్యేకించి "ఆమ్లం"గా కూడా పిలిచే LSD ఔత్సాహిక వినియోగాన్ని ప్రచారం చేసే ఒక ప్రముఖ వ్యక్తిగా కెన్ కెసీ గుర్తింపు పొందారు. ఆయన వాటిని "యాసిడ్ టెస్ట్స్"గా పిలిచారు. అతని బ్యాండ్ మెర్రీ ప్రాంక్‌స్టర్స్‌తో దేశమంతా పర్యటించారు. కెసీ మీడియా ప్రధాన ఆకర్షణగా మారారు. కొత్తగా చేపట్టిన ఉద్యమానికి యువకులు భారీగా తరలివచ్చేందుకు దోహదపడింది. గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్ (వాస్తవికంగా "ది వార్‌లాక్స్" అని పిలుస్తారు) బ్యాండ్ సభ్యులు వారి కొన్ని ప్రారంభ ప్రదర్శనలను యాసిడ్ టెస్ట్స్ వద్ద నిర్వహించారు. తరచూ వారి ప్రేక్షకుల మాదిరిగా LSD తీసుకుని, ప్రదర్శనలు ఇచ్చారు. కెసీ మరియు ప్రాంక్‌స్టర్స్ "ప్రపంచాన్ని నడిపించే దృష్టి"ని కలిగి ఉన్నారు.[82] పౌరుష ఉత్తేజకాలు మరియు హెరాయిన్ వంటి అత్యంత ప్రభావం కలిగిన మత్తుపదార్థాలు కూడా హిప్పీ సెట్టింగుల్లో ఉపయోగించబడ్డాయి. అయితే ఈ మత్తుపదార్థాలు ప్రమాదకరమైనవి మరియు వ్యసనాత్మకమైనవి కావడంతో వీటిన వాడిన వారు కూడా వీటిని ఈసడించుకున్నారు.[67] వారసత్వం Newcomers to the Internet are often startled to discover themselves not so much in some soulless colony of technocrats as in a kind of cultural Brigadoon - a flowering remnant of the '60's, when hippie communalism and libertarian politics formed the roots of the modern cyberrevolution... Stewart Brand, "We Owe It All To The Hippies".[84] హిప్పీ ఉద్యమ వారసత్వం పాశ్చాత్య సమాజంలో విస్తరించడం కొనసాగించింది.[85] సాధారణంగా, అన్ని వయసులకు చెందిన పెళ్ళికాని జంటలు సామాజిక తిరస్కారం లేకుండా స్వేచ్ఛగా ప్రయాణించడం మరియు కలిసి జీవించాలని అనుకునేవారు.[59][86] లైంగికపరమైన విషయాలకు సంబంధించిన నిష్కాపట్యం అనేది సర్వసాధారణమైపోయింది. స్వలింగ సంపర్కులు, ద్విలింగకులు మరియు లింగమార్పిడి చేసుకున్న వ్యక్తులు అదే విధంగా తమకు ఎప్పటికీ ఒక తరగతిగా విభజించరాదని కోరుకునే వారి హక్కులు మరింత విస్తరించాయి.[87] మతపరమైన మరియు సాంస్కృతిక వైవిధ్యం అనేది అత్యధిక ఆమోదాన్ని పొందింది.[88] సహకార వ్యాపార సంస్థలు మరియు సృజనాత్మక సమాజ నివాస ఏర్పాట్లు ముందు కంటే చాలా ఎక్కువగా ఆమోదం పొందాయి.[89] 1960లు మరియు 1970లకు చెందిన చిన్న హిప్పీ ఆరోగ్యవంతమైన ఆహార కొట్లు కొన్ని ఇప్పుడు భారీ పరిమాణంలోనూ మరియు లాభదాయక వ్యాపారాలు నిర్వహిస్తున్నాయి. అందుకు కారణం ప్రకృతి ఆహారం, ఔషధ చికిత్సలు, విటమిన్లు మరియు ఇతర పౌష్టికాహార ఉత్పత్తులపై ఆసక్తి పెరగడమే.[90] ఇంటర్నెట్ అభివృద్ధి మరియు ఆదరణ పొందడం ద్వారా హిప్పీ సంస్కృతి ప్రచారం చేసిన నిరంకుశ వ్యతిరేక యుగధర్మంలోని దాని ఒకానొక ప్రాథమిక మూలాలను గుర్తించగలిగామని రచయిత స్టీవార్ట్ బ్రాండ్ అన్నారు.[84] విలక్షణ అవతారం మరియు వస్త్రధారణ అనేవి ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఉన్న హిప్పీల తక్షణ వారసత్వాలుగా చెప్పబడుతున్నాయి.[71][91] 1960లు మరియు 1970ల్లో మీసాలు, గడ్డాలు మరియు పొడవాటి జుత్తు సర్వసాధారణంగా కన్పించేవి. రంగురంగుల, బహుళ జాతి వస్త్రధారణ ఫ్యాషన్ ప్రపంచంపై ఆధిపత్యం చూపాయి. అప్పటి నుంచి విస్తృత శ్రేణి వ్యక్తిగత అవతార ప్రత్యామ్నాయాలు మరియు నగ్నత్వం సహా వస్త్రధారణ శైలిలు విస్తృతంగా ఆమోదం పొందాయి. ఇవన్నీ కూడా హిప్పీ శకానికి ముందు అసలు కన్పించేవా కావు.[71][91] మెడబంధనం (నెక్‌టై) మరియు ఇతర వ్యాపార దుస్తులకు ప్రాచుర్యం తగ్గుదలకు కూడా హిప్పీలు ప్రేరణ కలిగించారు. 1950లు మరియు ప్రారంభ 1960ల్లో పురుషులకు ఇవి తప్పనిసరిగా ఉండేవి. జ్యోతిశ్శాస్త్రం, నిశితమైన అధ్యయనం మొదలుకుని వ్యక్తిగత విలక్షణతలకు సంబంధించిన విచిత్ర ఉల్లాసాల వరకు ప్రతి ఒక్కటి హిప్పీ సంస్కృతిలో అవినాభావ సంబంధాన్ని కలిగి ఉండేవి.[92] సంస్కృతి ది ఎలక్ట్రిక్ కూల్-ఎయిడ్ యాసిడ్ టెస్ట్ వంటి హిప్పీ అనుభవాలను తెలిపే శాశ్వత ప్రజాదరణ పుస్తకాలు సహా సాహిత్యంలో హిప్పీ వారసత్వం (ఉత్తరదాయిత్వం) చోటు చేసుకుంది.[93] సంగీతంలో, యాసిడ్ రాక్, వరల్డ్ బీట్ మరియు హెవీ మెటల్ మ్యూజిక్ వంటి హిప్పీలు రూపొందించిన సంగీత శైలిల్లో జానపద రాక్ మరియు మనోధర్మి రాక్ ప్రముఖమైనవి. సైకిడిలిక్ ట్రాన్స్ (సైట్రాన్స్‌గా కూడా సుపరిచితం) అనేది ఒక రకమైన ఎలక్ట్రానిక్ సంగీతం. ఇది 1960ల నాటి మనోధర్మి రాక్ చేత ప్రభావితమయింది. హిప్పీ సంగీత సంబరాల సంప్రదాయం అమెరికా సంయుక్తరాష్ట్రాల్లో 1965లో కెన్ కెసీ యొక్క యాసిడ్ టెస్ట్స్ ద్వారా ప్రారంభమయింది. గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్ LSD తీసుకోవడం మరియు మనోధర్మి పరిస్థితిని కల్పించింది. తర్వాత పలు దశాబ్దాల పాటు, పలువురు హిప్పీలు మరియు ఆధునిక-హిప్పీలు డెడ్‌హెడ్ సమాజంలో భాగంగా మారి, దేశం నలుమూలలా నిర్వహించే సంగీత మరియు కళా ఉత్సవాలకు హాజరయ్యేవారు. గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్ నిరంతరాయంగా పర్యటించింది. అయితే 1965-1995 మధ్య కాలంలో కొన్ని చిన్న చిన్న అవాంతరాలు ఎదురయ్యాయి. ఫిష్ మరియు వారి అభిమానులు (ఫిష్ హెడ్స్ అని పిలుస్తారు) అదే విధంగా కార్యకలాపాలు నిర్వహించారు. ఈ బ్యాండ్ 1983-2004 మధ్యకాలంలో నిరంతరాయంగా పర్యటనలు చేపట్టింది. అనేక సమకాలీన బ్యాండ్‌లు హిప్పీ ఉత్సవాల్లో ప్రదర్శనలు ఇస్తున్నాయి. వాటి ఉత్పన్నాలను జామ్ బ్యాండ్‌లుగా పిలుస్తారు. పాటల వాద్యాలకు అవి ఉపయోగించే పొడవాటి పరికరాలు 1960ల నాటి వాస్తవిక హిప్పీ బ్యాండ్‌లు వాడిన పరికరాల మాదిరిగానే ఉంటాయి. గ్రేట్‌ఫుల్ డెడ్ మరియు ఫిష్ గతించి పోవడంతో సంచార పర్యటనలు చేసే హిప్పీలు విస్తృతమవుతున్న వరుస వేసవి ఉత్సవాలకు హాజరయ్యేవారు. వాటిలో అతిపెద్దదిగా బొన్నారూ మ్యూజిక్ & ఆర్ట్స్ ఫెస్టివల్‌ను చెప్పుకోవచ్చు. అది 2002లో ప్రదర్శించబడింది. అదే విధంగా ఓరీగాన్ కంట్రీ ఫెయిర్ అనేది మూడు రోజుల సంబరం. ఇది చేతితో తయారు చేసిన ఉత్పత్తులు, విద్యాసంబంధ పుస్తకాల ప్రదర్శన మరియు వస్త్రసంబంధ వినోదంతో నిండుకున్నది. బర్నింగ్ మ్యాన్ ఉత్సవం శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కో బీచ్ పార్టీగా 1986లో ప్రారంభమయింది. దీనిని ప్రస్తుతం రెనో, నెవడాకు ఈశాన్య దిక్కులో ఉన్న బ్లాక్ రాక్ డిసర్ట్‌లో నిర్వహిస్తున్నారు. హిప్పీ లేబుల్‌ను కొంతమంది భాగస్వాములు మాత్రమే ఆమోదిస్తున్నప్పటికీ, బర్నింగ్ మ్యాన్ అనేది ప్రారంభ హిప్పీ కార్యక్రమాల మాదిరిగా అదే స్ఫూర్తితోనే ప్రత్యామ్నాయ సమాజం యొక్క సమకాలీన వ్యక్తీకరణ చేస్తోంది. గుమిగూడిన సమూహం ఒక తాత్కాలిక నగరాన్ని (2005లో 36,500 మంది హాజరయ్యారు) తలపించింది. దీని కోసం విస్తృత శిబిరాలు, ప్రదర్శనలు మరియు పలు కళాత్మక కారులు అక్కడ వెలిశాయి. భారీ జనసందోహాన్ని సంతోషపెట్టిన ఇతర కార్యక్రమాలుగా రెయిన్‌బో ఫ్యామిలీ గేథరింగ్స్, ది గేథరింగ్స్ ఆఫ్ ది వైబ్స్, కమ్యూనిటీ పీస్ ఫెస్టివల్స్ మరియు వుడ్‌స్టాక్ పండుగలను చెప్పుకోవచ్చు. UKలో పలువురు నవతరం ప్రయాణీకులు ఉన్నారు. బయటవాళ్లకు హిప్పీలుగా తెలిసిన వారు శాంతి సిబ్బందిగా చెప్పుకోవడానికే ఇష్టపడుతారు. 1974లో స్టోన్‌హెంజ్ ఫ్రీ ఫెస్టివల్‌ను వారు ప్రారంభించారు. అయితే ఇంగ్లీష్ హెరిటేజ్ తర్వాత సదరు ఉత్సవాన్ని నిషేధించింది. ఫలితంగా 1985లో బీన్‌ఫీల్డ్ యుద్ధం జరిగింది. ఉత్సవ ప్రదేశంగా స్టోన్‌హెంజ్‌పై నిషేధం విధించడంతో, నవతరం ప్రయాణీకులు వార్షిక గ్లాస్టన్‌బరీ ఫెస్టివల్‌కు హాజరయ్యారు. న్యూజిలాండ్‌లో 1976-1981 మధ్యకాలంలో వేలాది మంది హిప్పీలు ప్రపంచం నలుమూలల నుంచి సంగీతం మరియు ప్రత్యామ్నాయ పండుగల కోసం వైహి మరియు వైకినోల చుట్టుపక్కల ఉన్న అతిపెద్ద వ్యవసాయ భూముల వద్దకు చేరుకున్నారు. నంబస్సా</i>గా పిలిచే ఈ పండుగలు శాంతి, ప్రేమ మరియు తుల్యమైన జీవనవిధానంపై ప్రధానంగా దృష్టి సారించాయి. ఈ కార్యక్రమాల సందర్భంగా ప్రత్యామ్నాయ జీవనవిధానాలు, స్వయం సమృద్ధత, స్వచ్ఛమైన మరియు శాశ్వత ఇంధనం మరియు శాశ్వత జీవనానికి మద్దతుగా ప్రయోగాత్మక శిబిరాలు మరియు ప్రదర్శనలు నిర్వహించడం జరిగింది.[94] UK మరియు ఐరోపాల్లో 1987 నుంచి 1989 వరకు గల సంవత్సరాలను హిప్పీ ఉద్యమం యొక్క అనేక లక్షణాల భారీ పునరుద్ధరణ సంవత్సరాలుగా గుర్తించారు. దీని తర్వాత చేపట్టిన ఉద్యమంలో ఎక్కువగా 18-25 ఏళ్ల మధ్య వయస్కులే పాలుపంచుకున్నారు. వారు ప్రేమ, శాంతి మరియు స్వేచ్ఛ అనే హిప్పీల వాస్తవిక సిద్ధాంతాన్ని అనుసరించారు. 1988 వేసవి సెకండ్ సమ్మర్ ఆఫ్ లవ్‌గా చెప్పబడింది. ఈ ఉద్యమం మెచ్చిన సంగీతం ఆధునిక ఎలక్ట్రానిక్ సంగీతం, ప్రత్యేకించి హౌస్ మ్యూజిక్ (లేదా హౌస్) మరియు యాసిడ్ హౌస్ అయినప్పటికీ, రేవ్ (డాన్స్ పార్టీ)ల్లోని ప్రశాంత గదుల లోని వాస్తవిక హిప్పీ శకానికి చెందిన పాటలను తరచూ వినగలిగేవారు. UKలో ఈ ఉద్యమానికి సంబంధించిన ప్రసిద్ధ వ్యక్తుల్లో పలువురు తొలుత స్ట్రాడ్ గ్రీన్‌లో సమూహంగా నివసించారు. ఇది ఫిన్స్‌బరీ పార్క్‌లోని ఉత్తర లండన్ ప్రాంతం. ప్రజాదరణ పొందిన చలనచిత్రాలు హిప్పీల జాతిశీలత మరియు జీవనవిధానాన్ని వర్ణించాయి. వాటిలో వుడ్‌స్టాక్, ఈజీ రైడర్, హెయిర్, ది డోర్స్, ఎక్రాస్ ది యూనివర్శ్, టేకింగ్ వుడ్‌స్టాక్ మరియు క్రంబ్ సినిమాలు ముఖ్యమైనవి. 2002లో ఫోటోజర్నలిస్ట్ జాన్ బాసెట్ మెక్‌క్లియరీ ది హిప్పీ డిక్షనరీ: ఎ కల్చరల్ ఎన్‌సైక్లోపీడియా ఆఫ్ ది 1960s అండ్ 1970s శీర్షికతో హిప్పీల భాషకు అంకితమిస్తూ ఒక 650 పేజీల, 6,000 సమగ్ర ఎంట్రీలతో ఒక యాస నిఘంటువును ప్రచురించారు. ఇది 2004లో పునరుద్ధరించబడి, 700 పేజీలకు పెంచబడింది.[95] హిప్పీ విరుద్ధసంస్కృతి బీటతరం నిఘంటువు నుంచి తీసుకోవడం ద్వారా ఆంగ్ల భాషకు విశేష సంఖ్యలో పదాలను జోడించిందని మెక్‌క్లియరీ అభిప్రాయపడ్డారు. ఇందుకోసం హిప్పీలు బీత్నిక్‌ పదాలను చిన్నవిగా చేయడం మరియు తర్వాత వాటి వాడకాన్ని విస్తృతం చేయడం.[96] వీటిని కూడా చూడండి. యప్పీ గమనికలు సూచికలు బింక్లేయ్, సాం. (2002). . సెయింట్. జేమ్స్ ఎన్సైక్లోపెడియా అఫ్ పాప్ కల్చర్ . FindArticles.com. . బ్రాండ్, స్టేవార్ట్. స్ప్రింగ్ 2003. . సమయము . . గాస్కిన్, స్టీఫెన్ (1970). మన్డే నైట్ క్లాస్స్ . ది బుక్ ఫారం . ISBN 90-5701-132-8) . . . . కెంట్, స్టీఫెన్ A. (2001). ఫ్రొం స్లోగన్స్ టు మంత్రాస్: సోషల్ ప్రొటెస్ట్ అండ్ రెలిజియస్ కన్వర్షన్ ఇన్ ది లేట్ వియాట్నం వార్ ఏరా . స్య్రసుసే విశ్వవిద్యాలయ పత్రిక. ఐ ఎస్ బి ఎన్ 0-43-956827-7 . . . . . . . . . . మేఖి, ఐరెన్. (1991). ది బెస్ట్ అఫ్ హెర్బ్ కేన్, 1960–75 . క్రానికిల్ బుక్స్. ఐ ఎస్ బి ఎన్ 0-43-956827-7 . . . . . . . Check date values in: |date= (help)CS1 maint: date and year (link). . . . . యంగ్, షాన్ డేవిడ్. (2005). హిప్పీస్, జీసస్ ఫ్రీక్స్, అండ్ మ్యూజిక్ . అన్న్ అర్బోర్: జానెడు/కోప్లే ఒరిజినల్ వర్క్స్. ISBN 1-59376-097-3 వర్గం:1960లోని ఫ్యాషన్ వర్గం:హిప్పీ మూమెంట్ వర్గం:ప్రతి సంస్కృతి వర్గం:కాలిఫోర్నియా సంస్కృతి వర్గం:ఒరిగోన్ సంస్కృతి వర్గం:వాషింగ్టన్ (U.S. స్టేట్) సంస్కృతి వర్గం:ఫసిఫిక్ నార్త్‌వెస్ట్ యొక్క సంస్కృతి వర్గం:స్వేచ్ఛా ప్రేమ మద్దతుదారులు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%B9%E0%B0%BF%E0%B0%AA%E0%B1%8D%E0%B0%AA%E0%B1%80

サー・ジョン・ゴスの宗教は何？

ジョン・ゴス (作曲家)

japanese

サー・ジョン・ゴス（Sir John Goss 1800年12月27日 - 1880年5月10日）は、イギリスのオルガニスト、作曲家、教育者。 音楽的教養の高い一家に生まれたゴスは、ロンドンでチャペル・ロイヤルの聖歌隊に入隊し、その後セント・ポール大聖堂のオルガニストだったトーマス・アトウッドに弟子入りする。しばらくオペラ興行会社の合唱団員として過ごした後、南ロンドンの教会でオルガニストに選任される。より名高いチェルシーのセント・ルーク教会のオルガン奏者を務めると、最終的にはセント・ポール大聖堂の職にまで登り詰め、そこで音楽水準の向上のため尽力した。 作曲家としてのゴスは、管弦楽曲はわずかしか書かなかったものの宗教的、世俗的な声楽曲によって知られている。彼の作品の中でも最も有名なのは讃美歌の「たたえよ、王なるわれらの神を」（Praise my Soul, the King of Heaven）や「See, Amid the Winter's Snow」である。タイムズ紙の音楽評論家はゴスについて、イギリスの作曲家の系譜の中で、ほとんど教会音楽だけに限定して作曲を行った最後の人物と評している。 ゴスは1827年から1874年まで王立音楽アカデミーの和声の教授を務める傍ら、セント・ポール大聖堂でも教えていた。アカデミーでの彼の門下生で有名な人物にはアーサー・サリヴァン、フレデリック・コーウェン、フレデリック・ブリッジなどがいる。セント・ポール大聖堂での教え子で最も著名なのは、ゴスのに続いて大聖堂のオルガニストを引き継いだジョン・ステイナーである。 生涯 幼少期 ゴスの家庭は音楽的に恵まれた環境であった。父のジョゼフ・ゴス（Joseph-）はハンプシャー州の教区教会のオルガニストで、家族は以前に有名な歌手だったこともあった[1]。ゴスは8歳になるとの学校へ入学した。3年後、彼はおじのジョン・ジェレミア・ゴス（-Jeremiah-）の世話でロンドンへと向かう。このおじはアルト歌手で、チャペル・ロイヤル、セント・ポール大聖堂、ウェストミンスター寺院の聖歌隊で歌っていた人物であった。ゴス少年はチャペル・ロイヤルの少年合唱団の一員となった[2]。当時の教会の合唱指導者は、後にアメリカ合衆国国歌となった楽曲「天国のアナクレオンへ」を作曲したことで知られるジョン・スタフォード・スミスであった[3]。教育者としてのスミスは、音楽の指導内容の幅が狭く、かつ厳しい教義を持つ人物だった。彼はチャペル・ロイヤルの合唱隊が学ぶべきことは歌唱であって演奏ではないという理由で、ゴスが持っていたヘンデルのオルガン協奏曲の楽譜を没収した[2]。ゴスは後にこう回想している。 私の記憶に誤りがなければ、水曜日から土曜日の12時半から2時までの間が「筆記教室 Writing Master」の時間だった。その時間を除いて我々10人が読み書き、算数、そしてわずかな英文法を学ぶ時間は取れなかった。楽器演奏や通奏低音に関しては、我々は自学自習で学んでいったのだ[2]！ 1816年に声変わりを迎えると、ゴスは聖歌隊を離れておじの元で暮らすようになる。おじは教師としてもよく知られており、当時は後にウェストミンスター寺院のオルガニストとなるジェームズ・タールを教えていた。しかしながら、ゴスはセント・ポール大聖堂のオルガニストをしていたトーマス・アトウッドに弟子入りする[3]。頑固で厳格なスミスとは異なり、かつてはモーツァルトの弟子であったアトウッドは広い共感と親切な気質を持った人物だった。メンデルスゾーンは彼のことを「親愛なるアトウッド老師」と呼んでいた[2]。ゴスはアトウッドに付き従うようになり、彼の下で作曲や管弦楽法の技術を習得した[3]。 はじめはオルガニストの職を得ることができなかったゴスは、オペラ興行社の合唱隊に加わって資金を稼いだ。ヘンリー・ローリー・ビショップの指揮の下、彼は1817年4月にキングズ・シアター行われた「ドン・ジョヴァンニ」のイギリス初演の舞台に上がっている。この時の演奏は「ビショップの指揮によって下手にいじくり回されたもの」だった[2]。 ゴスの初期作品には、小オーケストラ（弦楽合奏、フルート、オーボエ、クラリネット、ホルン2）と3人の歌手のための「Negro Song」（1819年）がある[3]。他にはゴスがウォルター・スコットの詩に作曲し[2]、婚約者のルーシー・エマ・ナード（Lucy Emma Nerd 1800年-1895年）に捧げたロマンティックな歌曲「Wert thou like me」がある[3][4]。 オルガニスト、教育者として 1821年に婚約者と結婚したゴスは、南ロンドンのストックウェル・チャペル（Stockwell）[注 1]のオルガニストとして任用される。ここで4年間務めた彼は、競争を勝ち抜いて1824年12月にこれよりずっと地位の高いチェルシーのセント・ルーク教会[注 2]の職を射止めた[3]。この教会での年収は100ポンドで、これは2009年の貨幣価値に換算すると8万ポンドを超える額であった[5][注 3]。 ゴスはこの時期に少数の管弦楽曲を書いている。1824年頃作曲のヘ短調と変ホ長調の2つの序曲は、1827年に初演、出版されてかなりの成功を収めた[4]。のメロドラマ「The Serjeant's Wife」への付随音楽は、1827年7月24日にロイヤル・オペラ・ハウスで上演された。オブザーバー紙による作曲者に対する唯一の論評は「ゴス氏による音楽は、毒にも薬にもならないものだった。」であった[6]。これ以降、ゴスは管弦楽曲を作曲するのを避けるようになり、1833年にロイヤル・フィルハーモニック協会からオーケストラ作品の依頼が舞い込んだ際もこれを断ってしまった[2]。作曲家としては、ゴスは声楽曲で知られるようになっていく。彼の歌曲やへの作品もよく演奏され、音楽雑誌では高い評価を得ていた[4]。 1827年、ゴスはチェルシーのオルガン奏者を続けながら王立音楽アカデミーの和声の教授に就任し、1874年までこのポストにとどまった[4]。この47年間の教員生活の中で面倒見た学生にはアーサー・サリヴァン、フレデリック・コーウェン、フレデリック・ブリッジらがいる。彼の伝記作家であるジュディス・ブレッツァード（Judith Blezzard）は、ゴスの人物像について以下のように記している。「有能かつ労を惜しまない教員で、かつ趣味が良く技巧が達者なオルガン奏者として、まだ比較的未熟だったこの楽器から素晴らしい効果を生み出した[4]。」 1833年、ゴスはオリジナルの宗教的声楽曲の最優秀作品を争うグレシャム・メダル賞（Gresham）に、自作のアンセム「Have mercy upon me, O God」で応募した。彼の作品は、サミュエル・セバスチャン・ウェスレーの「The Wilderness」を破って賞を獲得した[2]。ゴスはこのアンセムをかつての師であるトーマス・アトウッドに捧げ、曲は1834年6月にマンションハウスに演奏された[2]。1833年のゴスの他の主要作品は、教本「和声と通奏低音の基礎 An Introduction to Harmony and Thorough-Bass」である。この教本は広く使用されるようになり、第14版まで版を重ねた[3]。 セント・ポール大聖堂での働き 1838年にアトウッドがこの世を去ると、ゴスは彼の跡を継いでセント・ポール大聖堂のオルガニストとなることを希望した。彼は大聖堂の司教座聖堂参事会員であった神父シドニー・スミスに助言を求めたが、神父は彼に年間の給与がたった34ポンドになると言ってからかった。家族を支えなければならないゴスは、この職に応募することは出来ないかもしれないと返事をした。しかし、その後スミスはオルガニスト職がいくつか副収入を得られることに気が付き、これによってゴスに再考の余地が生じた[2]。そうして彼はこの職務を任ぜられることになったが、すぐさま彼はオルガニストが単にオルガンを弾くために雇われるのであって、大聖堂における他の音楽的要素に与える影響はわずかしかないということを悟った。音楽を取り仕切っていたのは後唱者[注 4]のベックウィズ（Beckwith）参事会員であったが、彼は児童合唱の指導に当たっていた慈善係[注 5]のホーズ（Hawes）参事会員と不仲であったのだ[7]。加えて、大聖堂の重役達は音楽水準の引き上げに興味を持っていなかった。シドニー・スミスの見方が典型的である。「そこで祈りさえできれば（中略）我々の音楽としては十分であり、歌唱というものは非常に従属的な考慮に値するのみである。」スミスの同僚たちにはどちらの考えに対しても無頓着な者もおり、若い僧侶が不在となることで職務が放棄されて、礼拝を行えないといった事態が頻繁に生じていた[8]。 ゴスは信心深さと優しい性格が特徴的な人物だった。彼の弟子のジョン・ステイナーはこう記している。「ゴスと関わりを持った者であれば誰の目にも、彼が宗教的な生活を送っているということ明らかだった。また、大衆にとっても彼の宗教曲が訴えかける日頃の効果が、その事実の証明となったのである[9]。」彼の温和さは、厄介な歌手たちを相手に取り組もうとする際には不利な要素だった。テノールとバスの面々は生涯にわたる在職権を有しており、新たな音楽を学ぶことに興味を持たなかったため、ゴスは彼らの怠慢さに対してなす術がなかった[10]。伝記作家のジェレミー・ディブルはこう記した。「1842年作曲の（ゴスの）よく出来たアンセム『Blessed is the man』に対して向けられた敵意によって、彼の自信はすっかり失われてしまい、彼はそれ以上アンセムを書けなくなってしまった。1852年に初代ウェリントン公爵の国葬が行われるにあたって依頼を受け、やっと2曲のアンセムを書くことができたのである[11]。」 ウェリントン公の葬儀の際に少年合唱団に所属していたステイナーは、後にリハーサルにおいてゴスの音楽が発揮した力について回想している。「最後の数小節のピアニッシモの音が聞こえなくなると、しばし深い静寂が訪れ、全ての者は心の奥底からその真なる信仰精神に打ち震えたのだった。そして徐々に会場のあらゆる方面から、作曲者への最大級の祝福が沸き起こった。その大きな誠意と敬意の込もったものは、もやは『拍手』と呼べるようなものではなかった[12]。」ステイナーは日頃、さほど師を敬っていたわけではなかった。後年、彼はサリヴァンと2人で笑いをこらえきれなかった事件の話を思い出している。ある時、礼拝中にゴスがうわの空でオルガンのペダルを跨いで歩こうとして「雷鳴のような轟音を出してしまい、礼拝に集まった人々が怯えて説法が一時中断してしまっているのに、やっと気付いたのだ[2]。」 晩年 1861年、セント・ポール大聖堂に新しいオルガンを設置するための基金を立ち上げるべく、ゴスはヘンデルの「メサイア」の公演を企画、指揮台に立った。これは大聖堂で行われた最初のオラトリオの公演となった[13]。ヴィクトリア朝時代の様式に沿って、演奏は600人の出演者による大きな規模で行われた[13]。 1870年代初頭になって、ゴスは体調を崩しがちになっていった。1872年までに引退を決意した彼にとって大聖堂での最終公演となったのは、同年2月に行われたウェールズ公の大病からの快復に感謝を捧げる礼拝であった。この礼拝のために彼は「テ・デウム」への作曲を行うとともに、アンセム「The Lord is my strength」を作曲した[4]。翌月、彼は大聖堂の職をかつての弟子であるステイナーに譲り渡した[4]。 ゴスは南ロンドンのブリクストンの自宅で、79年の生涯を終えた。彼を弔う礼拝はセント・ポール大聖堂で執り行われ[1]、彼はに埋葬された[4]。 名誉と記憶 ゴスは退職後すぐ、サリヴァンと同時にナイトに叙された。1876年にはケンブリッジ大学から名誉音楽博士を授与されている[4]。 セント・ポール大聖堂には1886年にゴス記念する碑が建立された[4]。上部にによるローレリーフがあしらわれ、大聖堂でのゴスの葬送礼拝で歌われた彼のアンセム「If we believe」の出だしが掘り込まれている[1]。ゴスの死から100年経ち、フェアハム協会は彼のかつての住居にブルー・プラークを掲げた[14]。 作品 ニューグローヴ世界音楽大事典において、W.H.ハスク（Husk）とブルース・カー（Bruce Carr）はゴスに関してこう記述している。「心地よい声楽作品として、ゴスのグリーは長らく人気を勝ち得ていた。教会音楽の作曲家としての彼の名声はその後から高まったものである。彼のアンセムの大部分は1850年以降に書かれたもので、詩に対して優美で注意深くしつらえられた音楽は称賛の的となった。」彼らは同時代の人物の言葉を引いており、それによるとゴスの音楽は「常に声に合わせて旋律豊かに美しく書かれており、ある種の素朴で自然な魅力を備えた、堅牢さと優美さの融合は注目に値する[15]。」オックスフォード英国人名辞典の中で、ジュディス・ブレッツァードはこう書いた。 ゴスはヴィクトリア朝時代の教会音楽の作曲家の中でも、最も重要な人物の1人であった。彼の書いたアンセムや礼拝音楽はフレーズが柔軟で、詩に対して細やかな注意が払われており、調和と均衡の感覚に優れていたことが特筆される。（中略）1852年にウェリントン公爵の葬儀のために書かれたアンセム「If we believe that Jesus died」は、深い印象を残した。彼は1854年には、聖職者の息子の祭典Template:Refnestのためにアンセム「Praise the Lord, o my soul」を制作している。（中略）「The Wilderness」（1861年）、「O taste and see」（1863年）、「O saviour of the world」（1869年）などの彼のアンセムには、イングランドの教会音楽の中で控え目ながらも変わらぬ位置を占め続けている楽曲もある[4]。 ブレッツァードは、ゴスが主に2つの非常に有名な讃美歌によって記憶されている、と付け加えている。「Praise my soul the King of Heaven」（1869年）と「See, amid the winter's snow」（1871年）である[4]。 1890年の英国人名辞典では、がこう記した。「ゴスの最良の作品は非常に優美かつ甘美であることが特徴的だが、それは確固たる理論と対位法の研究を下地としている。この幸福な組み合わせの少なくともある部分は、アトウッドを通じてモーツァルトからもたらされたものではないかと想像せずにはおれない。ゴスは、ほとんど教会音楽だけに限定して作曲を行ったイギリスの傑出した作曲家の系譜の中で、最後となる人物である。」メイトランドは、ゴスの作品の中でも特にグリー作品「Ossian's Hymn to the Sun」、アンセム「The Wilderness」、「O taste and see」、「O Saviour of the World」を抜き出して称賛している[1]。 出版物 Parochial Psalmody （ロンドン、1826年） The Piano Forte Student's Catechism （ロンドン、1830年） An Introduction to Harmony and Thorough-Bass （ロンドン、1833年） The Monthly Sacred Minstrel （ロンドン、1833年-1835年頃） Chants, Ancient and Modern （ロンドン、1841年） Cathedral Services Ancient and Modern （ジェームズ・タールと共著）（全2巻、1846年） The Church Psalter and Hymnbook （ウィリアム・マーサーと共著）（ロンドン、1855年） The Organist's Companion （ロンドン、1864年） 脚注 注釈 出典 参考文献 外部リンク 楽譜 Free scores by ジョン・ゴス at the International Music Score Library Project (IMSLP) Free scores by ジョン・ゴス in the Choral Public Domain Library (ChoralWiki) （ミュートピアプロジェクト） 音楽ファイル guildmusic.com からの無料ダウンロード

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%82%B8%E3%83%A7%E3%83%B3%E3%83%BB%E3%82%B4%E3%82%B9%20%28%E4%BD%9C%E6%9B%B2%E5%AE%B6%29

สายใยแก้วนำแสงคืออะไร?

ใยแก้วนำแสง

thai

ใยแก้วนำแสง หรือ ออปติกไฟเบอร์ หรือ ไฟเบอร์ออปติก เป็นแก้วหรือพลาสติกคุณภาพสูง ที่สามารถยืดหยุ่นโค้งงอได้ โดยมีเส้นผ่านศูนย์กลางเพียง 8-10 ไมครอน[1] (10 ไมครอน = 10 ในล้านส่วนของเมตร =10x10^-6=0.00001 เมตร = 0.01 มม.) ซึ่งเล็กกว่าเส้นผมที่มีขนาด 40-120 ไมครอน, กระดาษ 100 ไมครอน[2] ใยแก้วนำแสงนั้นทำหน้าที่เป็นตัวกลางในการส่งแสงจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง ด้วยความเร็วเกือบเท่าแสง เมื่อนำมาใช้ในการสื่อสารโทรคมนาคม ทำให้การส่ง-รับข้อมูลได้เร็วมาก สามารถส่ง-รับข้อมูลในระยะทางได้เกิน 100 กม.ในหนึ่งช่วง และเนื่องจากแสงเป็นตัวนำส่งข้อมูล จึงทำให้สัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าภายนอก ไม่สามารถรบกวนความชัดเจนของข้อมูลได้ ใยแก้วนำแสงจึงถูกนำมาใช้แทนตัวกลางอื่นๆในการส่งข้อมูล อีกทั้งยังเป็นเส้นใยขนาดเล็กที่ทำหน้าที่เป็นตัวนำแสง โครงสร้างของเส้นใยแสงประกอบด้วยส่วนที่แสงเดินทางผ่านเรียกว่า CORE และส่วนที่หุ้มCORE อยู่เรียกว่า CLAD ทั้ง CORE และ CLAD เป็นDIELECTRIC ใส 2 ชนิด (DIELECTRIC หมายถึงสารที่ไม่เป็นตัวนำไฟฟ้า เช่น แก้ว พลาสติก) โดยการทำให้ค่าดัชนีการหักเหของ CLAD มีค่าน้อยกว่าค่าดัชนีการหักเหของCORE เล็กน้อยประมาณ 0.2-3% และอาศัยปรากฏการณ์สะท้อนกลับหมดของแสง สามารถทำให้แสงที่ป้อนเข้าไปใน CORE เดินทางไปได้นอกจากนั้นเนื่องกล่าวกันว่าเส้นใยแสงมีขนาดเล็กมากขนาดเท่าเส้นผมนั้นหมายความว่า ขนาดของเส้นผ่าศูนย์กลางด้านนอกของ CLAD ซึ่งมีขนาดประมาณ 0.1 ม.ม. ส่วน CORE ที่แสงเดินทางผ่าน นั้นมีขนาดเล็กลงไปอีกคือประมาณหลาย um ~ หลายสิบ um (1 um=10-3mm) ซึ่งมีค่าหลายเท่าของความยาวคลื่นของแสงที่ใช้งาน ค่าต่างๆ เหล่านี้เป็นค่าที่กำหนดขึ้นจากคุณสมบัติการส่งและคุณสมบัติทางเมคานิกส์ที่ต้องการ เส้นใยแสงนอกจากมีคุณสมบัติการส่งดีเยี่ยมแล้วยังมีลักษณะเด่นอย่างอื่นอีกเช่น ขนาดเล็กน้ำหนักเบาอีกด้วย ชนิดของใยแก้วนำแสง ออพติคเคเบิล 1 เส้น ประกอบด้วย ใยแก้วนำแสงตั้งแต่ 2 core ขึ้นไป มี 2 ชนิด คือ แบบ multi-mode (MM) และแบบ single-mode (SM) ความแตกต่างของทั้งสองชนิดนี้ คือขนาดของตัวใยแก้วใจกลางหรือที่เรียกว่า core Multi-mode (MM) ออพติคเคเบิลมีสีส้ม ใยแก้วนำแสงบอกขนาด 50/125 หมายถึง ขนาด core เส้นผ่าศูนย์กลาง 50 ไมครอน ขนาดเปลือกหุ้มเส้นผ่าศูนย์กลาง 125 ไมครอน เนื่องจากมีขนาด core ใหญ่ ทำให้แสงที่เดินทางกระจัดกระจาย ทำให้แสงเกิดการหักล้างกัน จึงมีการสูญเสียของแสงมาก จึงส่งข้อมูลได้ไม่ไกลเกิน 200 เมตร ความเร็วก็ไม่เกิน 100 ล้านบิทต่อวินาที ที่ความยาวคลื่น 850 นาโนเมตร เหมาะสำหรับใช้ภายในอาคารเท่านั้น แต่มีข้อดีก็คือ ราคาถูก เพราะ core มีขนาดใหญ่ สามารถผลิตได้ง่ายกว่า Single-mode (SM) ออพติคเคเบิลเป็นสีเหลือง ใยแก้วนำแสงบอกขนาด 9/125 หมายถึง ขนาด core เส้นผ่าศูนย์กลาง 9 ไมครอน ขนาดเปลือกหุ้มเส้นผ่านศูนย์กลาง 125 ไมครอน เมื่อ core มีขนาดเล็กมาก ทำให้แสงเดินทางเป็นระเบียบขึ้น ทำให้เกิดการสูญเสียน้อยลง ความเร็วในการรับส่งข้อมูลสูงสุดประมาณ 2,500 ล้านบิทต่อวินาทีต่อหนึ่งความยาวคลื่นแสงที่ 1300 นาโนเมตร ด้วยระยะทางไม่เกิน 20 กม. ระยะทางในการใช้งานจริง ได้ถึง 100 กม. แต่ความเร็วจะลดลง แต่ไม่ต่ำกว่า 1,000 ล้านบิทต่อวินาที ข้อดีของ SM อีกอันหนึ่งก็คือ มันทำงานที่ความยาวคลื่นที่ 1300 นาโนเมตร ซึ่งเป็นช่วงที่มีการลดทอนแสงน้อยที่สุด ตามรูป โครงสร้าง ประยุทธ มาตรฐานของสี[3] การลดทอนแสง การลดทอนของแสงมีค่าเป็นเดซิเบล (dB) โดยมีสูตรดังนี้ Loss=10logPower Output/Power Input ถ้าค่า loss=3 dB แสดงว่า ค่า power หายไปครึ่งหนึ่ง แสงที่ส่งเข้าไปในใยแก้วนำแสง จะถูกลดทอนด้วยสาเหตุดังต่อไปนี้ การลดทอนในตัวใยแก้วนำแสงเอง ค่าลดทอนอยู่ที่ประมาณ 0.4 dB/km ผู้ติดตั้งต้องหาระยะทางเพื่อคำนวณค่าลดทอนส่วนนี้ด้วย เพราะถ้าเดินสายบางช่วง ยาวถึง 20 กม ค่าลดทอนเฉพาะของสายใยแก้วนำแสงอย่างเดียวจะสูงถึง 8 dB เลยทีเดียว การตัดต่อ ณ จุดเชื่อมต่อย่อมต้องเกิดการลดทอนเสมอ การวางสายเป็นระยะทางไกลๆ ย่อมต้องมีการต่อสายให้ยาวขึ้นหรือแยกออกซ้าย/ขวา การต่อสายเรียกว่า สไปรซ (splice) มี 2 แบบคือการต่อแบบหลอมละลาย core ทั้งสองปลายเข้าด้วยกัน เรียกว่า ฟิวชั่น (fusion) วิธีนี้เป็นวิธีดีที่สุด เกิดการลดทอนเพียง 0.1 dB แต่เครื่อง fusion มีราคาแพงมาก อีกวธีหนึ่งคือ mechanical splice โดยการนำ core ทั้งสองด้านมาชนกันแล้วล๊อกให้แน่น วิธีนี้เกิดการลดทอนแสงเกือบ 0.5 dB เมื่อวางสายจากต้นทางถึงปลายทางแล้ว ต้องต่อสายใยแก้วนำแสงเข้ากับกล่องกระจายสาย (Distribution box) ทั้งต้นทางและปลายทาง ก็ต้องทำการ splice เข้าหัว connector อีก ในการต่อใยแก้วนำแสงจากกล่องกระจายสายเข้าอุปกรณ์ เราจะใช้สาย patch cord ได้แก่สายใยแก้วนำแสงยาวประมาณ 2-20 เมตร แล้วแต่ระยะห่าง ที่ปลายทั้งสองด้านมีหัว connector ต่ออยู่ สาย patch cord จะใช้โยงจากอุปกรณ์หนึ่งไปอีกอุปกรณ์หนึ่ง ชนิดของหัว connector มีหลายแบบขึ้นอยู่กับบริษัทผู้ผลิตอุปกรณ์ เช่น LC, FC, ST, SC เป็นต้น หัว connector แต่ละตัว เมื่อต่อเข้ากับอุปกรณ์ก็จะมีการลดทอนประมาณ 0.1-0.3 dB ผู้โยง patch cord จะต้องรู้ชนิดของ connector แต่ละด้าน เพราะใช้แทนกันไม่ได้ การลดทอนเนื่องจากใยแก้วนำแสงสกปรก อาจมาจากไขมันที่มือคนทำงานเองดังรูป การลดทอนเนื่องจากการเดินสายเป็นส่วนโค้ง โดยมีรัศมีของวงรอบ (bend radius) ต่ำเกินไป ทำให้แสงบางส่วนทะลุออกจาก core มาที่ cladding มาตรฐานปัจจุบันของ ITU (International Telecommunication Union) G.657 ค่าลดทอนอยู่ที่ 0.15 dB/รอบ ที่รัศมี 7.5 mm และควรหลีกเลี่ยงเดินสายเลี้ยวเป็นมุมฉาก เพราะจะทำให้ core แตกได้ การลดทอนอาจมีความจำเป็นในบางกรณี เช่น การเชื่อมต่อระหว่างอุปกรณ์ 2 ชนิดที่วางอยู่ใกล้กัน แม้แต่ละอุปกรณ์จะกำหนดว่าต้องการค่าลดทอนต่ำสุด เช่น บ่งว่าทำงานที่ -2 ถึง -15 dB แต่เพื่อความเสถียรในการทำงาน ค่ากำลังของแสงควรอยู่ประมาณครึ่งหนึ่งคือ ประมาณ -8 dB ดังนั้น เมื่อใช้ patch cord เชื่อมหากัน ควรติดตั้งตัวลดทอน (attenuator) สัก 8 dB เข้าไป หรือใช้ patch cord แบบ MM แทนที่จะเป็น SM เพื่อให้เกิดการลดทอนเป็นต้น การลดทอนที่หัว connector ตามรูปด้านบน connector มีหลายแบบ แล้วแต่บริษัทผู้ผลิตอุปกรณ์ การทำงานก็คือ เมื่อนำมาต่อเข้าด้วยกัน จุดประสงค์ก็เพื่อต่อแสงจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง ดังนั้นทุกชนิดมีสิ่งที่เหมือนกันคือ ferrule สีขาวที่ปลาย connector ทำด้วยพลาสติคสีขาวที่แสงผ่านได้ดี ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2 mm ยาวประมาณ 10 mm ปลายด้านในของ connector ชนกับ core ของใยแก้วนำแสงพอดี ตามรูป ปลายด้านนอกถูกขัดมันเรียบ (Polished Contact) ดังนั้น connector จึงมีชื่อเรียกว่า FC/PC หรือ SC/PC (เฉพาะ SC/PC ตัว connector มีสีน้ำเงิน) แต่ถ้าไม่มี PC กำกับ ให้ถือว่าเป็น PC เพราะเป็นการใช้อย่างแพร่หลายในการส่งข้อมูลประเภท data หรือ Information การส่งผ่านแสงระหว่าง ferrule สองด้าน ทำให้แสงบางส่วนหายไป เราเรียกการสูญเสียนั้นว่า Insertion Loss (IL) และมีแสงบางส่วนสะท้อนกลับเข้าไปลดทอนลำแสงหลัก ทำให้เกิดการสูญเสียอีกตัวหนึ่ง เรียกว่า Optical Return Loss (ORL) การส่งข้อมูลที่เป็น data ดังกล่าว จะใช้ ferrule ที่เป็น PC กับ PC เพราะต้องการ IR ต่ำ ค่า ORL ไม่ได้ถูกนำมาพิจารณา เพราะถ้าข้อมูลบางส่วนหาย ระบบจะ recover ได้ แต่ในปัจจุบัน มีการส่งข้อมูลภาพด้วย เช่นระบบเคเบิลทีวี ORL จะทำให้สัญญาณภาพหายไปบางส่วน จะเห็นเป็นภาพกระพริบบนจอภาพ เพื่อแก้ปัญหานี้ ferrule จึงถูกขัดให้เอียง 8° เรียกหัว connector แบบนี้ว่า Angle-polished Contact หรือ APC (ส่วนใหญ่ จะเป็น connector แบบ SC มีสีเขียว) การเอียงของปลาย ferrule นี้ ทำให้แสงข้ามไปอีกด้านหนึ่งน้อยลง ทำให้ IR สูงขึ้น แต่ส่วนที่กระจายออกด้านข้างบางส่วน ไม่ไปลบล้างกับลำแสงหลัก ทำให้ OLR น้อยลง ลดผลกระทบในการส่งภาพไปได้ ดังนั้น การต่อ connector นอกจากจะต้องต่อแบบเดียวกันแล้ว ต้องต่อชนิดเดียวกันด้วย ค่าลดทอนที่ถูกต้อง เพื่อให้อุปกรณ์สื่อสารทำงานได้ ต้องดูที่ spec ของอุปกรณ์ SFP (Small Form-Factor Pluggable Transceiver) หรือ GBIC (Gigabit Interface Converter) นั้นว่ามีพิกัดในส่วนของระยะทาง, SM หรือ MM หรือ ความยาวคลื่นเท่าไร อุปกรณ์ดังกล่าว ใช้เปลี่ยนพลังงานไฟฟ้าเป็นพลังงานแสงและเปลี่ยนพลังงานแสงให้เป็นไฟฟ้า ซึ่งจะติดไว้ทั้งฝั่งส่งและฝั่งรับ ฝั่งละ 2 ตัว ใช้ใยแก้วนำแสง 2 core, core แรกส่ง ปลายทางรับ core 2 รับ ปลายทางส่ง SFP หรือ GBIC จะมีพิกัดบอกระยะทางและความยาวคลื่น ต้องเลือกใช้ให้ถูก การนำไปใช้งาน ใช้เป็นตัวกลางในการส่งข้อมูลด้านสื่อสารโทรคมนาคม เช่นสวิทช์ เครือข่ายเชิงแสงแบบพาสซีพ(Passive Optical Network) การแบ่งลักษณะการใช้งานของสาย Fiber Optic[4] 1. Tight Buffer เป็นสายไฟเบอร์แบบเดินภายในอาคาร (Indoor) โดยมีการหุ้มฉนวนอีกชั้นหนึ่งให้มี ความหนา 900 ไมครอน ( 1 ไมครอน = 0.001 มิลลิเมตร ) เพื่อสะดวกในการใช้งานและป้องกันสายไฟเบอร์ ในการติดตั้ง ปริมาณของเส้นใยแก้วบรรจุอยู่ไม่มากนัก เช่น 4,6,8 Core ส่วนสายที่ใช้เชื่อมต่อระหว่างอุปกรณ์จะมีขนาด 1 Core ซึ่งเรียกว่า Simplex ขนาด 2 Core เรียกว่า Zip Core 2. Loose Tube เป็นสายไฟเบอร์ที่ออกแบบมาใช้เดินภายนอกอาคาร (Outdoor) โดยการนำสายไฟ เบอร์มาไว้ในแท่งพลาสติก และใส่เยลกันน้ำเข้าไป เพื่อป้องกันไม่ให้สัมผัสกับแรงต่างๆ อีกทั้งยังกันน้ำซึมเข้าภายในสาย สายแบบ Outdoor ยังแบ่งตามลักษณะการใช้งานได้อีกดังนี้ 2.1 Duct Cable เป็นสาย Fiber Optic แบบร้อยท่อ โครงสร้างของสายไม่มีส่วนใดเป็นตัวนำ ไฟฟ้า ซึ่งจะไม่มีปัญหาเรื่องฟ้าผ่า แต่จะมีความแข็งแรงทนทานน้อย ในการติดตั้งจึงควรร้อยไปในท่อ Conduit หรือ HDPE (High-Density-Polyethylene) 2.2 Direct Burial เป็นสาย Fiber Optic ที่ออกแบบมาให้สามารถใช้ฝังดินได้โดยไม่ต้องร้อยท่อ โดยโครงสร้างของสายจะมีส่วนของ Steel Armored เกราะ ช่วยป้องกัน และเพิ่มความแข็งแรงให้สาย 2.3 Figure - 8 เป็นสายไฟเบอร์ที่ใช้แขวนโยงระหว่างเสา โดยมีส่วนที่เป็นลวดสลิงทำหน้าที่รับ แรงดึงและประคองสาย  จึงทำให้สายมีรูปร่างหน้าตัดแบบเลข 8 จึงเรียกว่า Figure - 8 2.4 ADSS (All Dielectric Self Support)  เป็นสายไฟเบอร์ ที่สามารถโยงระหว่างเสาได้ โดยไม่ต้องมีลวดสลิงเพื่อประคองสาย เนื่องจาก โครงสร้างของสายประเภทนี้ ได้ถูกออกแบบให้ เป็น Double Jacket จึงทำให้มีความแข็งแรงสูง 3. สายแบบ Indoor/Outdoor เป็นสายเคเบิลใยแก้วที่สามารถเดินได้ทั้งภายนอกและภายในอาคาร เป็นสายที่มีคุณสมบัติพิเศษที่เรียกว่า Low Smoke Zero Halogen (LSZH) ซึ่งเมื่อเกิดอัคคีภัย จะเกิดควันน้อยและควันไม่เป็นพิษ เมื่อเทียบกับ Jacket ของสายชนิดอื่น ที่จะลามไฟง่ายและเกิดควันพิษ เนื่องจากการเดินสาย ในประเทศไทย ส่วนใหญ่จะเดินภายนอกอาคาร ด้วยสาย Outdoor แล้วเข้า อาคาร ซึ่งผิดมาตรฐานสากล ดังนั้นจึงควรใช้สายประเภทนี้เมื่อมีการเดิน จากภายนอกเข้าสู่ภายใน  การสร้างเส้นใยแสงจากแท่งแก้วพรีฟอร์ม การสร้างเส้นใยแสงจากแท่งแก้วพรีฟอร์ม มีขั้นตอนในการสร้างเริ่มต้นด้วยการนำสารที่จะใช้ในการสร้างเส้นใยแสงมาผ่านกระบวนการสร้างแท่งแก้วที่มีความโปร่งใสและความบริสุทธิ์สูง (Vapor phase depostion) จากนั้นจึงนำแท่งแก้วที่ได้มาให้ความร้อนเพื่อทำให้บริเวณปลายของแท่งแก้ว เกิดการยุบตัวกลายเป็นแท่งแก้วพรีฟอร์ม และนำแท่งแก้วพรีฟอร์มที่ได้มาทำการดึงเป็นเส้นใยแสงต่อไป โดยแท่แก้วพรีฟอร์มที่สร้างได้นั้นจะมีความยาวประมาณ 60 ถึง 120 เซนติเมตร และมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 10 ถึง 25 มิลลิเมตร สำหรับวิธีการดึงแท่งแก้วพรีฟอร์มเพื่อทำให้เป็นเส้นใยแสง โดยปลายด้านที่ยุบตัวของแท่งแก้วพรีฟอร์มจะอยู่ภายในเตาหลอม (Drawing furnace) และถูกดึงเป็นเส้นใยแสง ซึ่งการทำงานต่าง ๆ จะควบคุมอัตโนมัติ ไม่ว่าจะเป็นความเร็วในการดึงหรือขนาดของเส้นใยแสง จากนั้นเส้นใยแสงจะถูกหุ้มด้วยวัสดุที่มีความยืดหยุ่นเพื่อป้องกันการปนเปื้อนจากฝุ่นและไอน้ำก่อนที่จะทำการม้วนเก็บ สำหรับวิธีการสร้างแท่งแก้วพรีฟอร์มมีอยู่ด้วยกัน 4 วิธี ได้แก่ - Outside Vapor Phase Oxidation (OVPO) - Vapor phase Axial Deposition (VAD) - Modified Chemical Vapor Deposition (MCVD) - Plasma - activated Chemical Vapor Deposition Process (PCVD) ข้อดีและข้อเสีย สร้างจากแก้วซึ่งเป็นฉนวน คือ สนามพลังงานที่ถูก ปล่อยออกมาจะไม่ถูกรบกวนและถูกดูดซับ แก้วเป็นวัสดุที่มีผลต่อการลดทอนน้อยมาก และเป็นอิสระจากการมอดูเลตทางความ ถี่ เมื่อเปรียบเทียบกับเคเบิลชนิดทองแดงแล้ว จะมีความสามารถในการรับส่งเหมือนกัน แต่ไฟเบอร์ออฟติกมีขนาดเล็กและน้ำหนักเบา กว่ามาก และสุดยอดของออฟติกก็คือมีราคาถูกแม้ว่าจะพิจารณารวมถึงต้นทุนในการติดตั้งอุปกรณ์ต่างๆ แล้วด้วยการพัฒนาต่อไปในอนาคตจะสามารถลดต้นทุนเครือข่ายไฟเบอร์ออฟติกได้มากกว่านี้ ไม่ว่าจะเป็นด้านการผลิต การติดตั้ง การบำรุงรักษา และที่แน่ๆ ก็คือการใช้งานเครือข่าย การส่งข้อมูลไปบนไฟเบอร์ออฟติก คุณจะต้องมีอุปกรณ์กำเนิดแสงที่ถูกมอดูเลต โดยทั่วไปแล้วจะใช้เลเซอร์ไดโอดที่ทำหน้าที่ปล่อยพัลส์แสง (light pulse) เข้าไปยังไฟเบอร์ และที่ด้านตรงปลายทาง คุณก็ต้องมีอุปกรณ์ตรวนจับแสง (photo detector) ซึ่งมักจะเป็นอุปกรณ์สารกึ่งตัวนำที่ทำงานคล้ายกับโซลาร์เซลด้วยการแปลงแสง ไปเป็นกระแสไฟฟ้าปัจจุบันไฟเบอร์ออฟติกทำงานกับแสงที่มีความยาวคลื่น ประมาณ 1µm ซึ่งตรงกับความถี่ 3·1014 Hz หรือ 300.000 GHz สำหรับเหตุผลทางเทคนิค อุปกรณ์ส่วนใหญ่ทำงานกับการการผสมของสัญญาณที่อาศัยความแรงของสัญญาณ (AM) ซึ่งจะส่งผลให้มีแบนด์วิดธ์เป็น 5 ถึง 10 GHz เมื่อเปรียบเทียบกับความถี่พาหะ (carrier frequency) แล้ว จะเห็นว่าน้อยมาก มันจะถูกจำกัดโดยเทคโนโลยีที่ใช้งานได้ การลดทอนของแสงใน glass fiber ขึ้นอยู่กับความยาวคลื่น มีค่าลดทอนต่ำสุดใน attenuation curve อยู่ในช่วง 1310 nm และ 1550 nm ระยะความกว้าง 100 nm โดย ประมาณบริเวณค่าดังกล่าวนี้ถูกเรียกว่า วินโดวส์ ซึ่งความถี่บริเวณในวินโดวส์นี้จะใช้สำกรับการส่งข้อมูล ไฟเบอร์ในปัจจุบันนี้ครวบคลุมหลายวินโดวส์ (1300/1400/1500/1600mm)คุณ สามารถป้อนสัญญาณที่ความยาวคลื่นต่างกันในวินโดวเดียวกันเข้าไปในหนึ่งไฟ เบอร์ และที่ด้านปลายทางสัญญาณแสงจะถูกแยกออกได้ รูปแบบดังกล่าวนี้จะเป็นหลายช่องสัญญาณต่อวินโดว์โดยใช้ไฟเบอร์อันเดียวซึ่ง เรียกกันว่า wavelength-division multiplexing (WDM) เทคนิค อีกวิธีหนึ่งคือการส่งสัญญาณที่มีความยาวคลื่นต่างกันในลักษณะสองทิศทางโดย ผ่านไฟเบอร์อันเดียว วิธีการแบบนี้เรียกว่า bi-directional transmission ซึ่งสามารถจะลดจำนวนเคเบิลที่ต้องใช้ลง 50 % ชนิดของไฟเบอร์ปัจจุบัน นี้เคเบิลไฟเบอร์ทำจากซิลิกาเป็นส่วนใหญ่ ซิลิกาเป็นวัสดุบริสุทธิ์และยืดหยุ่นได้ และเป็นทรัพยากรที่คงจะไม่มีวันหมดไปง่าย ๆ เมื่อเปรียบเทียบกับทองแดงแล้ว ไฟเบอร์บางแบบทำจากโพลีเมอร์หรือวัสดุสังเคราะห์อื่น ๆ แต่ก็จะใช้งานสำหรับระยะทางสั้นเท่านั้นเพราะมีการลดทอนสูงอันเนื่องมากจากการมีขนาดของเส้นผ่าศูนย์กลางใหญ่จะทำให้ขนาดของแสงที่ปล่อย ออกไปมีจำนวนมาก ส่วนประกอบของไฟเบอร์ประกอบด้วย core , cladding (ทำหน้าที่เป็นส่วนหุ้มห่อ คือเป็น insulation ของแต่ละไฟเบอร์) , และบัพเฟอร์ (เป็นตัวป้องกันทางกล หรือ mechanical protection) เคเบิลจะมีการติดฉลากเป็นค่าเส้าผ่าศูนย์ของ core และ cladding ตัวอย่างเช่นเคเบิลชนิด single-mode จะเป็น 9/125 µm ซึ่ง 9 ก็เป็นเส้นผ่านศูนย์กลางของ core ส่วน 125 ก็เป็นเส้นผ่าศูนย์กลางของ cladding ในส่วนของบัฟเฟอร์ก็จะหุ้มรอบไฟเบอร์ที่มีขนาด 9/125 µm ซึ่งโดยทั่วไปจะมีขนาดประมาณ 250 µm อ้างอิง หมวดหมู่:ใยแก้วนำแสง หมวดหมู่:อุปกรณ์ทางโทรคมนาคม หมวดหมู่:ทัศนศาสตร์

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%83%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%B3%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%87

من هو الممثل التركي الملقب ببقلاوة؟

بوراك أوزجيفيت

arabic

بوراك أوزشيفيت ممثل تركي من مواليد 24 ديسمبر 1984 في مدينة أسطنبول في تركيا ، وقد صنف أفضل عارض في تركيا عام 2003، اشتهر في العالم العربي بدوره في مسلسل والحب المستحيل بدور عمر و في عام 2013 مثل في مسلسل (طائر النمنمة) بدور البطل ( بوراك ) مع الممثلة ( فهريه أفچن ) وفيلم ( العشق يشبهك ) مع ( فهريه أفچن ) في 2014 .[1][2][3] تخرج بوراك من جامعة مرمره كلية فنون جميلة قسم تصوير وبعد تخرجه عمل في مجال عرض الأزياء حيث حصل على لقب أفضل عارض أزياء عام 2003 وفي عام 2005 حصل على لقب أفضل ثاني عارض أزياء في العالم ثم دخل مجال الإعلانات وفي عام 2006 دخل عالم التمثيل حيث لعب دور مراد في الملسلسل التركي Eksi وفي عام 2007 لعب دور محمد في فيلم الرعب جدا الشيطان اك من وكانت انطلاقة شرارة نجاح بورك من هذا الفيلم وفي نفس العام والعام الذي يليه قام بدور عمر في الملسلسل الشهير الحب المستحيل وكان هذا المسلسل الفضل الأكبر في شة ره بوراك وفي نفس عام 2008 قام بدور Güven في مسلسل Baba Ocagi وكانت الانطلاقة الأكبر للنجم بوراك اوزكيفيت عن دور بالي بك في ملسلسل حريم السلطان الجزء الثاني حيث اشتهر في الوطن العربي بهذا الدور الذي أحبه ملاين من الناس. أعماله في التلفاز Eksi 18 (Murat) (2006) الحب المستحيل (2007) بدور (عمر) Baba Ocağı (Güven) (2008) أمير بمسلسل الخيانة )ihanet) عام 2010 Çetin Ateşoğlu أو أمين بمسلسل أسرار صغيرة عام 2010 مأمون أغلو بالي بيك بمسلسل القرن العظيم عام 2011-2013 كامران بمسلسل طائر النمنمة عام 2013-2014 أمين بمسلسل (أسرار البنات) عام 2013 كمال بمسلسل (حب أعمى) عام (2015-2017) (فداء الروح) 2018 في السينما مُسلّط (Suat) (2007) وفيلم العشق يشبهك (Ask Sana Benzer ... وفيلمين أخي انا الجزء الأول والثاني (Kardeşim Benim 2 ...  Kardeşim Benim مراجع وصلات خارجية تصنيف:أشخاص على قيد الحياة تصنيف:أشخاص من إسطنبول تصنيف:عارضو أزياء أتراك تصنيف:ممثلو تلفزيون أتراك تصنيف:ممثلون أتراك في القرن 21 تصنيف:مواليد 1984

https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%83%20%D8%A3%D9%88%D8%B2%D8%AC%D9%8A%D9%81%D9%8A%D8%AA

kapankah Alkitab muncul pertama kali?

Sejarah Kekristenan

indonesian

Sejarah Kekristenan tidak bisa dipisahkan dari Sejarah gereja Kristen yang membawa ajaran agama Kristen, mengayomi penganutnya dan menjadi saksi perkembangan pekerjaan yang telah dijalankan sepanjang dua ribu tahun, sejak abad pertama Masehi, mulai dari tanah Israel hingga ke Eropa, Amerika, dan seluruh dunia, termasuk Indonesia. Sejarah gereja sangat menarik untuk dicermati, dipengaruhi oleh tokoh-tokoh gereja yang tidak terbilang banyaknya, dan juga menimbulkan kejadian-kejadian yang mengubah alur sejarah dunia. Tanggal-tanggal terpenting dalam sejarah gereja dan kekristenan dapat dilihat pada sub bagian artikel ini. Kekristenan muncul dari wilayah Levant (sekarang Palestina dan Israel) mulai pertengahan abad pertama Masehi. Asalnya Kekristenan dimulai di kota Yerusalem dan mulai menyebar ke wilayah Timur Dekat, termasuk ke Siria, Asyur, Mesopotamia, Fenisia, Asia Minor, Yordania dan Mesir. Sekitar 15 tahun setelahnya Kekristenan mulai memasuki Eropa Selatan dan berkembang di sana. Sementara itu juga terjadi penyebaran di Afrika Utara serta Asia Selatan dan Eropa Timur. Pada abad ke-4 Kekristenan telah dijadikan agama negara oleh Dinasti Arsakid di Armenia pada tahun 301, "Caucasian Iberia" (atau Republik Georgia) pada tahun 319,[1][2] Kekaisaran Aksum di Etiopia pada tahun 325,[3][4] dan Kekaisaran Romawi pada tahun 380 M. Kekristenan menjadi umum bagi seluruh Eropa pada Abad Pertengahan dan mengembang ke seluruh dunia selama Masa Eksplorasi negara-negara Eropa dari zaman Renaissance sampai menjadi agama terbesar di dunia.[5] Sekarang terdapat lebih dari 2 miliar orang Kristen, yaitu sepertiga jumlah manusia di dunia.[6] Kekristenan terbagi menjadi Gereja Katolik Roma dan Gereja Ortodoks Timur pada Skisma Timur-Barat atau Skisma Besar pada tahun 1054. Reformasi Protestan memecah Gereja Katolik Roma menjadi berbagai denominasi Kristen. Kehidupan Yesus Periode ini dimulai sejak kelahiran Yesus hingga kematian dan kebangkitan Yesus, kurang lebih dari 4 SM hingga 33 M. Yesus Kristus dilahirkan sekitar tahun 4 SM di Betlehem, Yudea, dan bertumbuh dewasa di kota Nazaret, Galilea.[7] Setelah Ia berumur sekitar tiga puluh tahun, dimulailah pelayanan Yesus selama lebih dari tiga tahun termasuk merekrut keduabelas rasul, melakukan mujizat, mengusir setan, menyembuhkan orang sakit, dan membangkitkan orang mati. Yesus mati dihukum dengan cara disalib oleh karena hasutan pemimpin-pemimpin agama Yahudi yang tidak suka dengan ajaran Yesus yang dianggap bertentangan dengan ajaran mereka. Ia disalibkan di Bukit Golgota, Yerusalem di antara tahun 29-33 M atas perintah Gubernur Provinsi Yudea Romawi, Pontius Pilatus.[8] Setelah mati disalibkan, Yesus dikuburkan di dalam gua batu. Umat Kristiani percaya bahwa Yesus bangkit dari mati pada hari ketiga setelah kematian-Nya dan menampakkan diri kepada lebih dari lima ratus saksi mata. Empat puluh hari kemudian Ia naik ke surga dengan disaksikan banyak orang. Umat Kristiani juga percaya bahwa para imam Yahudi yang ketakutan menyogok para penjaga kubur untuk menyebarkan kabar bohong bahwa Yesus tidak bangkit melainkan mayatnya dicuri oleh para muridnya.[9] Kelima hal dalam kehidupan Yesus Kristus ini (kelahiran, pelayanan, kematian, kebangkitan, kenaikan ke surga) adalah intisari Kekristenan. Informasi utama tentang kehidupan Yesus berasal dari keempat Injil dan tulisan-tulisan Paulus serta murid-murid Yesus yang lain yang secara kolektif disebut buku Perjanjian Baru. Gereja mula-mula Gereja dimulai 50 hari sesudah kebangkitan Yesus (sekitar tahun 30-34 Masehi). Yesus sudah berjanji bahwa Dia akan mendirikan gerejaNya (), dan dengan datangnya Roh Kudus pada hari Pentakosta (), "Gereja" (“kumpulan yang dipanggil keluar”) secara resmi dimulai. Tiga ribu orang yang menerima khotbah Simon Petrus pada hari itu dan memilih untuk mengikuti Kristus dengan cara dibaptiskan.[10] Petobat-petobat pertama kepada kekristenan adalah orang-orang Yahudi atau penganut-penganut Yudaisme, dan gereja, yaitu persekutuan orang-orang yang mengaku Ketuhanan Yesus itu, berpusat di Yerusalem. Karena itu kekristenan pada mulanya dipandang sebagai sekte Yahudi, sama seperti orang-orang Farisi, Saduki, atau Eseni. Namun, apa yang dikhotbahkan para rasul berbeda secara radikal dari apa yang diajarkan oleh kelompok-kelompok Yahudi lainnya. Yesus diberitakan sebagai "Mesias" atau Juruselamat orang Yahudi, yaitu Raja yang Diurapi, yang telah dinubuatkan kedatangannya untuk menggenapi Hukum Taurat[11] dan mendirikan Perjanjian Baru yang berdasarkan pada kematianNya.[12] Berita ini, dan tuduhan bahwa mereka telah membunuh Mesias mereka sendiri, membuat banyak pemuka Yahudi menjadi marah, dan beberapa orang, seperti Saul, yang kemudian dikenal sebagai Paulus, dari Tarsus, mengambil tindakan untuk memusnahkan “Jalan” itu.[13] sebelum ia sendiri akhirnya menjadi penganut Kristus yang sangat gigih. Periode gereja mula-mula dimulai sejak kurang lebih tahun 33 dengan pelayanan rasul Petrus, Paulus dan lain-lainnya dalam memberitakan kisah Yesus hingga bertobatnya Kaisar Konstantinus I pada tahun 325. Pada periode ini gereja dan orang-orang Kristen mengalami penganiayaan, terutama penganiayaan fisik, namun para Bapa gereja mulai menulis tulisan-tulisan Kristen yang pertama dan ajaran-ajaran yang menyeleweng yang bermunculan diatasi. Tidak lama setelah Pentakosta, pintu gereja terbuka kepada orang-orang bukan Yahudi. Penginjil Filipus berkhotbah kepada orang-orang Samaria,[14] dan banyak dari mereka yang percaya kepada Kristus. Rasul Petrus berkhotbah kepada rumah tangga Kornelius yang bukanlah orang Yahudi[15] dan mereka juga menerima Roh Kudus. Rasul Paulus (mantan penganiaya gereja) memberitakan Injil di seluruh dunia Greko-Romawi, sampai ke Roma sendiri[16] dan bahkan mungkin sampai ke Spanyol.[17] Pada tahun 70, tahun di mana Yerusalem dihancurkan, kitab-kitab Perjanjian Baru telah lengkap dan beredar di antara gereja-gereja. Untuk 240 tahun berikutnya, orang-orang Kristen dianiaya oleh Roma, kadang secara acak, kadang atas perintah pemerintah. Pada abad kedua dan ketiga, kepemimpinan gereja mejadi makin hierakis seiring dengan peningkatan jumlah. Beberapa ajaran sesat diungkapkan dan ditolak pada zaman ini, dan kanon Perjanjian Baru disepakati. Penganiayaan terus meningkat. |} Setelah kematian dan kebangkitan Yesus, para Rasul diberi tugas untuk memberitakan Injil dan menceritakan tentang kabar keselamatan kepada semua orang "sampai ke ujung bumi". Kekaisaran Romawi pada waktu itu membenci dan takut dengan ajaran Kristen yang menyerukan kepada semua orang supaya jangan takut kepada pemerintah duniawi yang sementara, melainkan takut kepada pemerintahan surgawi yang akan datang kelak. Kaisar Nero bersama-sama dengan kaisar-kaisar pendahulunya maupun sesudahnya melakukan penganiayaan, membunuh, memenjarakan, menyiksa, menjadikan orang Kristen umpan singa di collosseum; namun hal-hal tersebut tidak menyurutkan niat gereja mula-mula untuk berkembang dan semakin bertambah jumlah orang yang percaya kepada Yesus. Pada akhirnya, Nero membakar kota Roma dan menyalahkan hal tersebut kepada orang-orang Kristen yang disebutnya radikal sehingga membuat penduduk Romawi semakin marah terhadap orang Kristen. |} Pada tahun 66, ketika kerusuhan menentang Gessius Florus - wakil Roma yang merampas benda-benda perak Bait Allah - merebak, ia mengirim pasukan ke Yerusalem untuk menyalib dan membantai sejumlah orang Yahudi. Tindakan Florus ini memicu meledaknya pemberontakan yang selama ini merupakan api dalam sekam. Pada abad sebelumnya, Roma tidak pernah menangani orang-orang Yahudi dengan baik. Pertama, Roma telah mendukung Herodes Agung, perampas kekuasaan yang dibenci. Arkhelaus, putra dan penerus Herodes, adalah pemimpin yang keji sehingga rakyat meminta pertolongan Roma untuk menggantinya. Roma pun menolong mereka dengan mengirimkan sejumlah Gubernur secara bergilir – Pontius Pilatus, Feliks, Festus, dan Florus. Tugas mereka menjaga ketenteraman di daerah yang tidak stabil itu. Di Yerusalem, kepala Bait Allah menyatakan pemberontakan terbuka melawan Roma dengan menghentikan persembahan harian untuk Kaisar. Tidak lama kemudian seluruh Yerusalem menjadi rusuh; pasukan Romawi diusir dan dibunuh. Yudea memberontak, kemudian Galilea. Untuk sementara waktu tampaknya orang-orang Yahudi unggul. Cestius Gallus, Gubernur Romawi untuk daerah itu berangkat dari Siria dengan 20.000 tentara. Ia menguasai Yerusalem selama enam bulan namun gagal dan kembali. Ia meninggalkan 6.000 tentara Romawi yang tewas dan sejumlah besar persenjataan yang dipungut dan dipakai orang-orang Yahudi. Kaisar Nero mengirim Vespasianus, seorang jenderal yang dianugerahi banyak bintang jasa, untuk meredam pemberontakan. Vespasianus pun melumpuhkan kelompok pemberontak tersebut secara bergilir. Ia memulainya di Galilea, kemudian di Transyordania, dan berikutnya di Idumea. Setelah itu, dia mengepung Yerusalem. Akan tetapi sebelum merebutYerusalem, Vespasianus dipanggil pulang ke Roma, karena Kaisar Nero mati dibunuh. Pergumulan untuk mencari pengganti Nero berakhir dengan keputusan Senat Romawi untuk menjadikan Vespasianus sebagai Kaisar. Titah kekaisaran pertamanya ialah penunjukan anaknya, Titus, untuk memimpin Perang Yahudi. Ketika pengepungan Yerusalem sedang berlangsung, penduduk kota pun satu demi satu mati karena kelaparan dan wabah penyakit. Akhirnya, orang-orang Romawi merobohkan tembok lapisan luar, kemudian lapisan kedua dan akhirnya yang ketiga. Namun orang-orang Yahudi masih berperang sambil merangkak menuju Bait Allah sebagai garis pertahanan terakhir. Sejarawan Romawi-Yahudi, Flavius Yosefus (37-100 M) menjelaskan bahwa Titus ingin melindungi Bait Allah tersebut, tetapi prajurit-prajuritnya begitu marah terhadap musuh mereka sehingga mendorong mereka membakar Bait Allah. Pemberontakan orang-orang Yahudi ini pada abad pertama dan awal abad ke-2 M menandai berakhirnya negara Yahudi yang baru ada lagi pada zaman modern (tahun 1948). Penghancuran Bait Allah (yang dipugar Herodes) mengubah tata cara peribadahan orang-orang Yahudi. Mereka tidak lagi mempersembahkan korban sembelihan, tetapi memilih dan mengutamakan sinagoge yang didirikan pendahulu mereka ketika Bait Allah (yang didirikan Salomo) dihancurkan orang-orang Babel pada tahun 586 SM. |} Sejak awal, gereja berperan di dua dunia yang berbeda, dunia orang Yahudi dan dunia non-Yahudi. Kisah Para Rasul menggambarkan lambannya dan kadang-kadang sakitnya perkembangan kekristenan di kalangan orang-orang bukan Yahudi. Petrus dan Stefanus mengadakan pekabaran Injil kepada orang-orang Yahudi, sedangkan Paulus kepada filsuf-filsuf Athena dan para penguasa Romawi. Menjelang pertengahan abad kedua, di bawah pemerintahan yang adil oleh para kaisar seperti Trajanus, Antoninus Pius dan Marcus Aurelius, gereja mulai membuka diri pada dunia luar untuk meyakinkan keberadaannya. Yustinus menjadi salah seorang apologist (orang yang mempertahankan pendiriannya dalam argumentasi) Kristen pertama, yang menjelaskan imannya sebagai sistem yang masuk akal. Bersama-sama penulis lain, seperti Origenes dan Tertulianus, ia menafsirkan kekristenan dalam istilah-istilah yang mudah dikenal orang-orang Yunani dan Romawi terpelajar pada masa itu. Karya tulis Yustinus, "Apologi Pertama", ditujukan pada Kaisar Antoninus Pius (dalam bahasa Yunani berjudul Apologia, yaitu suatu kata yang mengacu pada logika yang menjadi dasar kepercayaan seseorang). Di samping menulis, Yustinus mengadakan perjalanan yang cukup jauh. Dalam perjalanannya ia selalu berargumentasi tentang iman yang diyakininya. Di Efesus, ia bertemu dengan Tryfo. Di Roma, ia bertemu Marcion, pemimpin Gnostik. Pada suatu perjalanannya ke Roma, ia pernah bersikap tidak ramah terhadap seseorang yang bernama Crescens, seorang Cynic. Ketika Yustinus kembali ke Roma pada tahun 165, Crescens mengadukannya kepada penguasa atas tuduhan memfitnah. Yustinus pun ditangkap, disiksa dan akhirnya dipenggal kepalanya bersama-sama enam orang percaya lainnya. |} Orang-orang Romawi percaya bahwa roh kaisar ilahi adanya. Bagi orang Romawi pada umumnya, dengan sejumlah dewa, menyembah kaisar bukanlah masalah. Mereka melihat hal itu sebagai loyalitas kebangsaan. Namun orang-orang Kristen menolak karena tahu bahwa itu adalah penyembahan berhala. Polikarpus, uskup yang disegani di kota itu, diburu oleh prajurit Smyrna. Para prajurit itu sudah mengirim orang-orang Kristen lainnya untuk dibunuh di arena, kini mereka menghendaki sang pemimpin. Di hadapan gubernur Romawi yang berjanji membebaskannya asalkan ia menghujat Kristus, ia mengatakan kalimat terakhirnya yang terkenal, "Selama delapan puluh enam tahun aku telah mengabdi kepada Kristus dan Ia tidak pernah menyakitiku. Bagaimana aku dapat mencaci Raja [Kristus] yang telah menyelamatkanku?" Gubernur Romawi menitahkan agar ia dibakar hidup-hidup. la diikat pada sebuah tiang dan dibakar. Namun, menurut seorang saksi mata, badannya tidak termakan api. "la berada di tengah, tidak seperti daging yang terbakar, tetapi seperti roti di tempat pemanggangan, atau seperti emas atau perak dimurnikan di atas tungku perapian. Kami mencium aroma yang harum, seperti wangi kemenyan atau rempah mahal." Ketika seorang algojo menikamnya, darah yang mengalir memadamkan api itu. Kisah ini tersebar ke jemaat-jemaat di seluruh kekaisaran. Pada zaman Polikarpus, yang dibutuhkan hanyalah kesetiaan. Ia setia sampai mati. Dalam kurun waktu satu setengah abad berikutnya, ratusan martir menuju kematian mereka dengan setia, dan banyak di antara mereka maju dengan semangat. Ini didasarkan pada laporan saksi mata uskup Smyrna itu. |} Tidak banyak yang diketahui tentang Irenaeus, seorang penentang Gnostisisme pada akhir abad kedua. Mungkin ia dilahirkan di Asia Kecil lebih kurang pada tahun 125. Perdagangan yang lancar antara Asia Kecil dan Gaul (Perancis) memberi peluang bagi orang-orang Kristen untuk membawa agamanya ke Perancis, tempat mereka mendirikan sebuah gereja yang mapan di kota Lyons. Ireneus diangkat menjadi uskup untuk menggantikan uskup yang terbunuh. Ketika itu terdapat banyak orang yang telah menganut Gnostisisme di Perancis. Penyebaran aliran ini sangat pesat karena kaum Gnostis menggunakan istilah orang-orang Kristen — meskipun mereka memberikan interpretasi yang berbeda secara radikal. Setelah uskup Lyons itu mempelajari ajaran sesat itu, ia menulis "Melawan Ajaran Sesat", suatu karya besar yang membeberkan kebodohan "ajaran yang secara keliru disebut Gnostik" tersebut. Dengan menyitir gambaran dari Perjanjian Lama dan Baru, ia membuktikan bahwa ajaran yang mereka sebarkan adalah salah dan tidak alkitabiah. Sepanjang hidupnya, Ireneus dengan gembira mengenang perkenalannya dengan Polikarpus, yang pernah akrab dengan Rasul Yohanes. Jadi, tidaklah mengherankan bahwa ia berpegang pada keabsahan para rasul ketika ia menolak paham Gnostik. Sang uskup menegaskan bahwa para rasul mengajar di tempat-tempat umum dan tidak ada satu pun yang dirahasiakan. Di seluruh kekaisaran, gereja-gereja berpegang pada ajaran-ajaran yang hanya disampaikan para rasul Kristus, dan hanya inilah satu-satunya dasar keyakinan. Ireneus menyatakan bahwa para uskup yang merupakan pelindung iman Kristen adalah penerus para rasul. Dengan demikian, ia telah mengangkat martabat para uskup. Dalam bukunya "Melawan Ajaran Sesat", Ireneus menetapkan standar bagi teologi gereja. Semua kebenaran yang kita butuhkan sudah tercantum dalam Alkitab. Ia juga membuktikan bahwa dirinya adalah seorang teolog terbesar semenjak Rasul Paulus. Argumentasinya yang tersebar luas merupakan pukulan besar bagi aliran Gnostik pada masanya. |} Tertulianus lahir di Kartago, dengan nama Quintus Septimius Florens Tertullianus, ia dibesarkan dalam keluarga berkebudayaan kafir (pagan) serta terlatih dalam kesusasteraan klasik, penulisan orasi, dan hukum. Pada tahun 196 ketika ia mengalihkan kemampuan intelektualnya pada pokok-pokok Kristen, ia mengubah pola pikir dan kesusasteraan gereja di wilayah Barat. Ia memperkenalkan istilah "Trinitas" (dari kata yang sama dalam bahasa Latin) dalam perbendaharaan kata Kristen; sekaligus kemungkinan, merumuskan "Satu Allah, Tiga Pribadi". Ketika orang-orang Kristen Yunani masih bertengkar tentang keilahian Kristus serta hubunganNya dengan Allah Bapa, Tertulianus sudah berupaya menyatukan kepercayaan itu dan menjelaskan posisi ortodoks. Maka, ia pun merintis formula yang sampai hari ini masih kita pegang: Allah adalah satu hakikat yang terdiri dari tiga pribadi. Ketika dia menyiapkan apa yang menjadi doktrin Trinitas, Tertulianus tidak mengambil terminologinya dari para filsuf, tetapi dari Pengadilan Roma. Kata Latin substantia bukan berarti "bahan" tetapi "hak milik". Arti kata persona bukanlah "pribadi", seperti yang lazim kita gunakan, tetapi merupakan "suatu pihak dalam suatu perkara" (di pengadilan). Dengan demikian, jelaslah bahwa tiga personae dapat berbagi satu substantia. Tiga pribadi (Bapa, Putra dan Roh Kudus) dapat berbagi satu hakikat (kedaulatan ilahi). |} Pada awalnya, kekristenan dicemooh sebagai agama orang-orang miskin dan tidak terpelajar, dan memang sesungguhnya banyak penganutnya datang dari kalangan rendah. Namun menjelang abad ketiga, cendekiawan terhebat pada masa itu adalah seorang Kristen. Baik kafir, penganut ajaran sesat maupun orang Kristen, semuanya mengagumi cendekiawan yang bernama Origenes tersebut. Ia mempunyai pengetahuan luas dan ilmu yang tinggi, yang berpengaruh penting bagi pemikiran Kristen di kemudian hari. Origenes lahir di Alexandria pada tahun 185. Ia berasal dari keluarga Kristen yang saleh. Setelah ayahnya mati martir, Origenes pun mulai menanggulangi keadaan dengan bekerja sebagai guru sastra Yunani dan penyalin naskah. Karena hanyak di antara cendekiawan senior telah meninggalkan Alexandria dalam gelombang penyiksaan, maka sekolah katekisasi Kristen sangat membutuhkan tenaga pengajar. Pada usianya yang kedelapan belas, Origenes pun memangku jabatan kepala sekolah di sekolah katekisasi tersebut dan memulai karier mengajarnya yang panjang, termasuk belajar dan menulis. Sebagai seorang penulis yang sangat produktif Origenes dapat membuat tujuh sekretarisnya sibuk dengan diktenya. Ia telah menghasilkan lebih dari dua ribu karya, termasuk tafsiran-tafsiran atas setiap kitab dalam Alkitab serta ratusan kotbah. Di antara karyanya yang terkenal adalah Heplaxa, "Melawan Celsus", "Atas Prinsip Pertama", serta karya-karya lainnya. Origenes juga tidak terlepas dari kesalahan, yang paling mencolok adalah ajaran Plato yang banyak ia ambil. Karena kesalahan-kesalahan semacam ini, maka Uskup Demetrius dari Aleksandria mengadakan sidang yang mengekskomunikasi Origenes dari gereja. Meskipun Gereja Roma dan Barat menerima ekskomunikasi ini, namun Gereja di Palestina dan sebagian besar Gereja Timur tidak menerimanya. Mereka masih mencari Origenes karena pengetahuan, kebijaksanaan dan kecendekiawanannya. |} Siprianus, seorang kaya dan berbudaya, yang lahir, sekitar tahun 200 dalam keluarga kafir. Ketika ia menjadi Kristen, ia menanggalkan pola hidup lamanya, membagi-bagikan uang dan hartanya kepada orang miskin, serta bersumpah akan hidup suci. Di tengah-tengah gereja yang belum memiliki kesatuan, ia mencoba menyatukan orang-orang Kristen melalui kuasa para uskup. Akibat ketatnya peraturan gereja yang melarang penerimaan kembali orang Kristen yang telah "murtad", seorang imam bernama Novatus memulai sebuah gereja saingan yang memberi kesempatan bagi orang-oring murtad itu menjadi anggotanya. Siprianus merumuskan ini sebagai sistem berskala — semakin besar dosanya, maka semakin lama pula masa penyesalannya. Idenya mendapat sambutan dan menjadi disiplin Gereja paling kuat — yang kadang-kadang disalahgunakan. Siprianus tidak setuju dengan perpisahan ini. Ia yakin bahwa orang percaya sejati harus menjalani hukuman untuk menebus dosa, untuk membuktikan imannya. Pada tahun 251 Siprianus mengadakan konsili di Kartago dan di situlah ia membacakan karyanya, "Persatuan di dalam gereja", karyanya yang terkenal dan yang sangat berpengaruh dalam sejarah gereja. Gereja, katanya, adalah lembaga ilahi, yaitu mempelai Kristus, dan hanya ada satu mempelai. Hanya di dalam gereja manusia akan mendapatkan keselamatan, di luar itu yang ada hanyalah kegelapan dan kebingungan. Di luar gereja, sakramen dan para rohaniwan — bahkan Alkitab — tidak ada artinya. Seseorang, secara pribadi, tidak dapat menjalankan kehidupan Kristen melalui kontak langsung dengan Allah; ia membutuhkan gereja. Dengan diterimanya ide ini, tentu saja, para uskup mendapat kuasa lebih besar. Siprianus juga mencetuskan ide bahwa misa adalah pengorbanan tubuh dan darah Kristus. Karena para imam menjalankan fungsinya dalam ibadah atas nama Kristus, maka hal ini pun meningkatkan kuasa mereka. Karena terancam perpecahan, gereja pada masa Cyprianus berpegang pada ide-idenya. Uskup tersebut tentunya tidak menduga bahwa sebagai akibat dari cara-cara yang dirintisnya untuk mempersatukan gereja, akhirnya pada Abad Pertengahan beberapa uskup yang rakus dan tidak bermoral menggunakan kuasanya untuk kepentingan pribadi ketimbang untuk hal-hal rohani. Struktur hierarki yang menciptakan "persatuan" juga telah menyebabkan keretakan di antara rohaniwan dan kaum awam. |} Antonius lahir di Mesir sekitar tahun 250, dalam keluarga kaya. Ketika ia berumur dua puluh tahun, orang tuanya wafat, meninggalkan seluruh harta untuknya. Mengikuti petunjuk Yesus, ia membagikan tanah miliknya kepada orang-orang sekampung, menjual harta lainnya dan menyumbangkan uangnya kepada orang-orang miskin. Ia berguru pada seorang Kristen yang sudah berumur, dan belajar tentang sukacita penyangkalan diri. Antonius makan hanya satu kali sehari, yang terdiri dari roti dan air, serta tidur di atas lantai tidak beralas. Sebagai salah seorang pendiri terpenting komunitas biara sebenarnya tidak punya ide untuk mendirikan apa pun. Ia hanya peduli pada kondisi spiritualnya sendiri dan menghabiskan sebagian besar waktunya seorang diri. Antonius wafat pada usia 105 tahun dan sampai pada akhir hayatnya, ia berada dalam keadaan sehat pikiran dan jasmani. Untuk mencegah berkembangnya pemujaan di kuburannya, ia meminta agar ia dikubur secara diam-diam. Praktik komunitas rahib yang hidup bersama telah dirintis Pachomius, seorang teman Antonius. Seperti Antonius yang kuat dan ulet, sebagian besar pengikutnya memilih menjadi rahib. Antonius telah menyampaikan ide bahwa pribadi religius yang sejati akan mengundurkan diri dari kehidupan dunia dengan menjauhkan diri dari hidup berkeluarga dan kenikmatan duniawi. Hingga era Reformasi, ide ini tidak pernah mendapat tantangan serius. |} Gereja di bawah Kekaisaran Romawi Periode ini dimulai sejak pertobatan Kaisar Konstantinus I dan menjadikan Kristen sebagai agama resmi Romawi, hingga dimulainya Abad Pertengahan, yaitu ketika Kaisar Romawi terakhir, Romulus Agustus dijatuhkan, kira-kira tahun 313 hingga 476. Pada periode ini Kepausan mulai berkembang, orang-orang Kristen tidak dianiaya sekejam dulu lagi, agama dan politik mulai bercampur jadi satu, dan Alkitab bahasa Latin yang memuat Perjanjian Lama dan Perjanjian Baru dikanonisasi. |} Gereja pada Abad Pertengahan Periode ini dimulai sejak berakhirnya kekuasaan Kaisar Romawi Barat hingga dimahkotainya Charlemagne menjadi Kaisar Eropa Barat, kira-kira tahun 476 hingga hari Natal tahun 800. Pada periode ini gereja, terutama Kepausan, mengalami kemunduran moral. Para Paus dipaksa untuk terlibat lebih dalam lagi dalam politik, yang seringkali kotor, dan harus mengimbangi keinginan Kekaisaran Romawi Timur dan pemerintahan bangsa barbar di Barat. Meskipun kebanyakan orang Kristen pada periode ini bermukim di Asia Minor, namun penyebaran Injil terus dilakukan ke berbagai pelosok Eropa yang akan memengaruhi sejarah Abad Pertengahan. Selama Abad Pertengahan di Eropah, Gereja Katolik Roma terus memegang kekuasaan, dengan Paus sebagai pemegang kekuasaan atas semua jenjang kehidupan dan hidup seperti raja. Korupsi dan ketamakan dalam kepemimpinan gereja adalah hal yang umum. Dari tahun 1095 sampai 1204 para Paus mendukung serangkaian perang salib yang berdarah dan mahal dalam usaha untuk mengusir kaum kaum Muslimin dan membebaskan Yerusalem. |} Gereja pada awal mula Eropa Periode ini dimulai sejak penahbisan Karel Agung sebagai Kaisar Eropa Barat hingga kejatuhan Kekaisaran Romawi Timur dengan direbutnya Konstantinopel oleh bangsa Turki (1453) dan Reformasi Protestan, kira-kira tahun 800 hingga 1500. Pada mulanya, hampir seluruh Eropa Barat di bawah kekuasaan Kaisar Kristen, Karel Agung. Misionaris-misionaris mulai dikirim ke Eropa Timur dan Rusia, biarawan-biarawan mulai membuat perubahan dari dasar setelah melihat keadaan gereja yang memburuk, dan Perang Salib dengan bangsa Asia dimulai, namun universitas mulai dibuka sehingga tidak hanya para rahib namun rakyat biasa juga dapat membaca dan menulis. Selain itu terjadi perpisahan antara gereja Katolik Barat di Eropa Barat dan gereja Ortodoks Timur di Asia Kecil. Sejarah gereja |} Reformasi Protestan di Eropa Periode ini diwarnai oleh tokoh-tokoh yang membawa pembaruan dalam gereja Katolik Roma, kira-kira tahun 1517 hingga 1600. Tokoh-tokoh Reformasi seperti Martin Luther, Yohanes Calvin, John Knox, pada akhirnya mengakhiri dominasi para uskup dan biarawan dalam mempelajari Alkitab. Reformasi Protestan menyebabkan Kontra-Reformasi dan reformasi lainnya di Eropa Barat, sementara penemuan benua Amerika menyebabkan kaum Protestan yang dianiaya di Eropa, terutama Inggris, melarikan diri ke Amerika dan memulai negara baru yang berlandaskan kekristenan. Dalam waktu seratus tahun, terjadi lebih banyak peristiwa-peristiwa penting dari abad-abad sebelumnya, dan seluruh Eropa Barat terancam perang saudara. Di Inggris, Perancis, Spanyol, Swiss, Skotlandia, pertentangan antara bangsawan dan penguasa Kristen dan Katolik menyebabkan pertumpahan darah. Sejarah gereja |} Gereja pada Abad Penjelajahan dan Abad Penerangan Sejak abad ke-17, penjelajah-penjelajah dari Eropa menjelajahi seluruh dunia dan pada saat yang bersamaan membawa iman mereka ke seluruh dunia. Terkadang penduduk asli yang mereka datangi dipaksa menerima iman mereka di bawah ancaman senapan, namun mayoritas pertobatan yang terjadi di luar Eropa adalah berkat jasa-jasa para misionaris tak bernama baik Kristen maupun Katolik, yang tinggal dan mengajar masyarakat setempat. Sejarah gereja |} Gereja Modern Saat ini Gereja Katolik Roma dan Gereja Ortodoks Timur telah mengambil langkah-langkah untuk memperbaiki hubungan mereka yang rusak, sebagaimana dilakukan pula oleh Katolik dan Lutheran. Gereja injili berdiri sendiri dan berakar kuat dalam teologia Reformed. Gereja juga menyaksikan bangkitnya Pentakostalisme, gerakan Karismatik, oikumenisme dan berbagai ajaran sesat. Kalaupun kita hanya belajar satu hal dari sejarah Gereja, kita perlu mengenali pentingnya “Hendaklah perkataan Kristus diam dengan segala kekayaannya (Kolose 3:16). Setiap kita bertanggung jawab untuk mengetahui apa kata Alkitab dan untuk hidup menaatinya. Ketika gereja melupakan apa yang diajarkan Alkitab dan mengabaikan pengajaran Yesus, kekacauan merajalela. Saat ini ada banyak gereja, namun hanya satu injil. Itu adalah “mempertahankan iman yang telah disampaikan kepada orang-orang kudus.” (Yudas 3). Mari kita dengan hati-hati mempertahankan iman itu dan meneruskannya tanpa mengubahnya. Dan kiranya Tuhan terus memenuhi janjiNya untuk membangun gerejaNya. Gereja di Indonesia Lihat pula Sejarah Gereja (Eusebius) Sejarah Gereja Katolik Sejarah Protestanisme Doktor Gereja Bapa Gereja Garis waktu kekristenan Referensi Pustaka tambahan A. Kenneth Curtis, J. Stephen Lang & Randy Petersen, 100 Peristiwa Penting dalam Sejarah Kristen, Immanuel, 1999. (terjemahan dari buku berbahasa Inggris: "100 Most Important Events in Church History") Pengantar edisi khusus majalah Christian History #28: 100 Most Important Events in Church History Bowden, John. Encyclopedia of Christianity (2005), 1406pp Carrington, Philip. The Early Christian Church (2 vol. 1957) ; Endsjø, Dag Øistein. Greek Resurrection Beliefs and the Success of Christianity (2009). ; Holt, Bradley P. Thirsty for God: A Brief History of Christian Spirituality (2nd ed. 2005) Johnson, Paul. History of Christianity (1979) ; Livingstone, E. A., ed. The Concise Oxford Dictionary of the Christian Church (2nd ed. 2006) online at MacCulloch, Diarmaid. Christianity: The First Three Thousand Years (2010) McLeod, Hugh, and Werner Ustorf, eds. The Decline of Christendom in Western Europe, 1750-2000 (2003) 13 essays by scholars; McGuckin, John Anthony. The Orthodox Church: An Introduction to its History, Doctrine, and Spiritual Culture (2010), 480pp McGuckin, John Anthony. The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity (2011), 872pp Stark, Rodney. The Rise of Christianity (1996) Schaff, Philip. History of the Church (1882) Tomkins, Stephen. A Short History of Christianity (2006) Pranala luar (in Indonesian) (in Indonesian) (in Indonesian) (Indonesia) Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead. Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead.

https://id.wikipedia.org/wiki/Sejarah%20Kekristenan

日本でニュータウンの建設が始まったのはいつ？

ニュータウン

japanese

ニュータウン（English: new town）とは「新しい街」という意味である。その原義は広いが、ここでは都市の過密化への対策として郊外に新たに建設された新しい市街地について述べる。以下の事例はほんの一部で、世界中のさまざまな都市にさまざまな形態のニュータウンがある。[1] 日本については、日本のニュータウンを参照。 「非都市化地域に計画的に建設される都市」全般については、計画都市、計画都市の一覧を参照。 オセアニア オーストラリア オーストラリア・シドニー市内西部に位置するエリアの名称。芸術家に人気のあるエリア。このほかに、ニューサウスウェールズ州、クイーンズランド州イプスウィッチ 、クイーンズランド州トゥーンバ、ビクトリア (ジーロングの郊外 ）、ビクトリア（ゴールデンプレインツシャー）(バララット近郊）において、街名として使用されている。 シティ・オブ・シドニーは1949年にニュータウンなどが併合されている。1968年には、これらのサバーブの多くが新設されたシティ・オブ・サウス・シドニーに統合。シドニー都心近くシドニー大学にあるインナーウェスト(en:Inner West)にも南西側にNewtownとなっている。オリンピック会場であったホームブッシュベイはニュータウンとして整備。 2002年にマスタープランによって、2030年を目標に策定。1.6万人居住目標で「オリンピックからひとつのまちづくり」をコンセプトとし、1,400億円規模の事業計画である。[2] この他、タスマニアのホバート郊外にもニュー・タウン（New Town）があり、最初のブドウ園が1821年につくられ、ワイン製造などが行われている。 首都キャンベラ自体も同国の都市の歴史上ではニュータウンであるが、建設から1950年代にかけて多くの公務員が移動して郊外が拡大、1962年、ウォウデン(en:Woden)に最初のニュータウンの建設が開始されている。 一方、メルボルン郊外には現在中国人やインド人が多く住むニュータウンが形成されてきているという。 またブリスベン中心地から約13キロの場所にクィーンズランド州政府が主体となったニュータウンの開発が北フィッツィボンで開始されている。全部で20ステージの段階開発計画、面積としては122ヘクタール、最終的には1350戸が建つという大型ニュータウン。 ニュージーランド ウェリントンにある地区名でニュータウン地区がある。ニュータウンパーク動物園、ニュージーランドの総督公邸などがある。 ウェスト・コースト地方は1860年代にゴールドラッシュに沸き、多くのヨーロッパ人が到来し、この時期に数々のニュータウンが開発されている。 そもそもニュージーランド自体が、ロンドンの民間殖民会社による計画的移住を社会建設の起源としてあり、初期の移住者らは本国イギリス以上にイギリスらしい郊外型のコミュニティを殖民会社の計画にのっとって建設されている。 オークランドシティー南郊外の場所に、新興ニュータウンポケノ（Pokeno）がある。元は牧草地で、見る見るうちに住宅が建設され、一つの街となった。土地造成を行いさらに次の山の切り開きも進んでおり、住宅開発が進んでいる様子である。新興地ではプケコ（Pukekohe）のそれはポケノよりもオークランド寄りの立地で、西洋文化が漂う街と化し、新興住宅地が開発され、モダンな街へと変貌をとげた。 クライストチャーチ市近郊では、北のノースウッド（Northwood）がショッピングセンターが隣接する大きな新興地エリアで、高級住宅街や新興住宅地の多いノースショア、自然も多いが新興地としても人気のワイタケレ、国際空港もありつつ新興住宅地として開発されているマヌカウなどがある。ウィグラム（Wigram）は空軍空港跡地周辺に開発されたエリアで地盤がしっかりしているため、大地震の震災後に急発展している。 ほかはローレストン（Rolleston）という、クライストチャーチ西へ近郊にある新興エリアがある。 北マリアナ グアムには現在一番新しい開発地であるパラダイス・エステートなるニュータウンがある。 北アメリカ カナダ ニューファンドランド·ラブラドール州 に、街名である。 またノースウェスト準州の州都で極北カナダ地方の政治・経済の中心的な役割を担っているイエローナイフはダウンタウン・オールドタウンのほかにニュータウンとに分かれており、それらメイン通りのフランクリンアベニューで繋がっているほか、ダウンタウンは両端まで格子状の区画になっている。 1995年にCARMA開発によるニュータウンであるカルガリー・マッケンジータウン、オンタリオ州コーバーグにあるニュー・アマーストは、ニューアーバニズム理論で開発された。 この他、トロント郊外ドン・ミルズ、バンクーバ近郊フレイザーとサリーおよび郊外で高層住居専用地域をもつバーナビー、ウィニペグ近郊ワイルドウォッド、ハリファクス近郊サクヴィルなどがある。 トロントなどは最初の都市ヨークに対し、1797年に新しく西方にニュータウンが計画された。西方に市街地が設定されたのは，砦および兵舎が湖岸低地の西縁にあってその間平坦な広い土地があったことや東方と北はドンの河谷とタドルクリークで町の発展が妨げられたことのほかに、1796年に主要南北道ヨンジ通りが開設されたことなどによる。 ニュータウンは旧町から西方5ブロック離れて現在のクイーン通り以南、ヨンジ街とピーター街のあいだに計画された。 現在トロントはダウンタウンの北が地下鉄の整備に伴い多くの人が住むニュータウンと化し、北部も郊外のノースヨークは第二次世界大戦後に開発されたエリアであるが、北米で最大の交通量があるハイウェイ401号線と、コンドミニアムやオフィスビルの高層建築が象徴的なニュータウンとなっている。 カナダは1950年代に国土人口を大増加させ、さらに第二次世界大戦後から1960年代後半までに生まれた子供たちが1980年代に家族をもちはじめ、人口を増加させていった経緯がある。 アメリカ合衆国 [3] チャールズ川を隔ててボストンの対岸に位置するケンブリッジは当初ニュータウンという名称で1636年には牧師養成を目的に、全米最初の大学となるハーバード大学が開校している。 この他、ニュートンやエルムハースト (ニューヨーク・クイーンズ）も当初はニュータウンという名称であった。 合衆国ニューヨーク州現在のシェマング郡となるシェマング・タウン設立後、シェマング川とニュータウン・クリークが交わる地域に建設された入植地。アメリカ独立戦争中の1779年にはこの近辺でニュータウンの戦いが起こった。1792年には他入植地と合併しニュータウン村となる。その後エルマイラへと名称変更している。 いくつかの州にはニュータウンという地名がある。たとえば、エルドラド郡 (カリフォルニア州)、マリポサ郡 (カリフォルニア州)、ネバダ (カリフォルニア州）、シャスタ郡 (カリフォルニア州)、ソラノ郡 (カリフォルニア州)、フロリダ州パラトカ近郊、アイエア (ハワイ）、イリノイ州、インディアナ州、ミズーリ州、オハイオ州、ペンシルベニア州のバックス郡 (ペンシルベニア州）、スクーカル郡 (ペンシルバニア州）、ニュータウン・タウンシップ (ペンシルベニア州バックス郡)、ニュータウン・タウンシップ (ペンシルベニア州デラウェア郡)において、街名として使用されている。 コネチカット州フェアフィールド郡ニュータウン では、サンディフック小学校銃乱射事件が発生した。 ロサンゼルスはニュータウンが多い地域であるが、サウスベイなどは南カリフォルニアきっての高級住宅地と化している。その例としてガーデナやロングビーチ (カリフォルニア州)のBelmont Shore、マンハッタンビーチ（Manhattan Beach）、パロス・パーデス・エステーツ（Palos Verdes Estates）、ランチョ・パロスパーデス（Rancho Palos Verdes）、レドンドビーチリビエラ地区、ローリングヒルズ（Rolling Hills）とローリングヒルズ・エステーツ（Rolling Hills Estates）、サン・ペドロ（San Pedro）、トーランス (カリフォルニア州)などがある。 またこの他にウエストサイドでも、ビバリーヒルズ、ブレントウッド（Brentowood）、センチュリーシティ（Century City）、ハリウッド、パーク・ラ・ブレア（Park La Brea）、マリナ・デル・レイと南側の新しい街プラヤ・ビスタ（Playa Vista）、サンタモニカ、ウェスト・ハリウッド、ウエストLA（West LA）、ウエストウッド（Westwood）などがあり、イーストサイドでもアーケイディア、ダウンタウン（Down Town）と北側のグレンデール、モントレー・パーク（Monterey Park）、パサデナ、サン・マリノ（San Marino）などがある。 オレンジ郡ではコスタメサ、ファウンテンバレー（Fountain Valley）、フラートン、ハンティントンビーチ、アーバインと北側のタスティン（Tustin）やラデラ・ランチ（Ladera Ranch）、ウッドブリッジ・ビレッジ、レイクフォレスト、ミッション・ビエホ、ニューポートビーチのブラフス（Bluffs）ランチョ・サンタ・マルガリータ（Rancho Santa Margarita）などがある。 アメリカではニュータウンの幾つかはエッジシティの一覧にあるエッジシティや、ブーンバーブと化すのもある。 イギリス発祥19世紀のモデル・カンパニー・タウン（モデル工業ビレッジ）としてのニュータウンはアメリカにも、ロバート・オウエンが理想社会の試みを自ら実現するために、1825年、家族や多数の信奉者とともに、全財産をなげうち自給自足の共同生活村を新天地インディアナ州に移住し生み出したニュー・ハーモニーがある。現在でいうコーポラティブハウスともいえる試みであったが、この試みは内部分裂と経済的な行き詰まりなどから数年後に挫折し、オーウェンは失意のうちに帰国することとなる。 世界恐慌を経た1930年代にはFSAプロジェクトなどレックスフォード・ガイ・タグウェル（Rexford Guy Tugwell, 1891-1979）率いるフランクリン・ルーズベルトのブレーン・トラストのメンバーらに、住居対策が行われていた。タグウェルは農業経済学者であり、ブレーントラストのグリーンベルト・タウン計画に責任者として携わっており、メリーランド州のグリーンベルトなどを生み出す。 ベリーズ 首都ベルモパン自体がベリーズシティに変わって開発されたニュータウンであるが、ベリーズでは中央アメリカとカリブ海で最大のニューアーバニズムプロジェクトの一つになるニュータウン、オーキッドベイがある。リゾート地で、スペイン植民地時代の建築要素とベリーズの風味とマッチするデザインに統合している。 アフリカ エジプト 首都カイロ自体がもともとニュータウンであるが、カイロ郊外の開発はヘリオポリスが1894年に東部郊外の砂漠にニュータウンとして建設された。アレクサンドル・マルセルはベルギーの実業家、アンパン男爵が開発していたヘリオポリスの建設事業に協力したことで知られる。 19世紀後半からナイル川東岸低湿地開発とパリの都市計画に倣った新市街を旧市街の西側建設から、イズベキーヤ湖以西のエリアが開発。人口は急速に増大し都市圏の人口も1907年の95万人が1936年に160万人、1952年には290万人、1988年には1,200万人に達している。 こうして続々とカイロ郊外にニュータウンが建設されることとなる。 大カイロ都市圏、カイロ県と周辺のギーザ県およびカリオベヤ県など、郊外に位置する10th of Ramadan. ニュータウンから構成されている地域内では現在も8つのニュータウンの開発が進められている。 アルジェリア 1980年に、コンスタンティーヌは1,500ヘクタール45万人収容で過密したサイト窮屈都市と位置づけ、大統領令でアリ・Mendjeliニュータウン(La Nouvelle Ville Ali Mendjeli)という名前の新しい都市が、2000年8月に建設開始。密度はヘクタールあたり333人を超えている。この時点では主要な関心事は、世紀末にほぼ万人にサービスを提供するという方法である。拡大しないと人々は他の場所で暮らさなければならないということで250人以上の住民を収容する住宅プログラムを吸収するためのユニークで重要なニュータウンを生み出す。 ブイナン新都市は、アルジェリアが推進している新都市開発計画の一部で、行政・レジャー・生態科学技術団地と位置づけられている。新都市は、首都アルジェから南に30キロ離れたブイナン地域に建設するもので、約595万平方メートルの敷地に1万世帯、約8万人規模のニュータウンを造成する。当初の開発規模は330万平方メートルだったが、開発を韓国に依頼したのを契機に規模を拡大。韓国の建設会社5社が共同企業体を構成し、アルジェリアの開発に乗り出した。 アルジェリア政府はこの他にも、首都アルジェへの一極集中緩和とともに、地中海圏とアフリカ大陸を結ぶ拠点として複数のニュータウン構想を進めている。 ティムガッド新都市は、首都アルジェから南東約550キロメートル、標高約1000メートルに位置している。農耕地帯の中心地で自然貿易の地でもある。実際のところ、1948年よりティムガッドの住民が、電気・ガス・水道といった先進的な機能を備えた住居に住めるよう新住宅の建設計画が検討されていたが、1957年、ついにアルジェリア都市計画・古代遺跡事業は、ティムガッドに残る古代ローマ遺跡群60ヘクタールにおよぶ廃墟の保護と、この町で多くは農業に従事しながら生計をたてている人々を設備が整った所で生活できるようにするために、新都市建設を決定した。そして紀元後100年にローマ皇帝トラヤヌスの命により建された都市タムガディより北1000メートル平行した新地ティムガッド新都市が建設されることとなった。 ナイジェリア ナイジェリアの首都アブジャじたいがニュータウンで、1980年の開発であるが、旧首都ラゴス市内にあるレッキ自由貿易区でマスタープランは、中国によって作られた。第一・第二・第三期それぞれの建設計画。以前はジャングルだった。これを順次切り開いて、現在開発されているのが海側の半島である。二つの半島の間には橋が掛けられる。 ボツワナ ボツワナの首都ハボローネはボツワナとして独立する前年の1965年にニュータウンとしてハボロネスを建設。 南アフリカ ヨハネスブルグに、街名である。 同国にはブルームフォンテーンから45キロ程離れた場所に建設された、黒人用のニュータウンのボチャベロなどもあり、これはもともとホームタウンやヨハネスブルク郊外のソウェトに匹敵する黒人居住区でもあった。 この他にはハウテン州にあるミッドラント（midrand）や新興都市サントンなどがある。旧ボプタツワナ共和国内に1979年に大リゾートのニュータウンであるサンシティもあった。 ヨーロッパ - イギリス・アイルランド アイルランド コーク州、レーイシュ州、リートリム州、ミース州、ティペラリー州オウニー・アンド・アラ男爵領、ティペラリー州オーモンド・ローワー男爵領、ティペラリー州オーモンド・ローワー男爵領（ニュータウン（ゲスト）、ティペラリー州オーモンド・ローワー男爵領（ニュータウン（ホッジンス）、ティペラリー州Ballymurreen (北ティペラリー）において、集落名として使用されている。 この他首都のダブリンから南のニュータウンマウントケネディ(en:Newtownmountkennedy)という名称のとても小さな町もある。 スコットランド スコットランドも過去には産業革命によって生じた都市問題の解決ということを念頭に置くニュー・ラナークなどが出現していたが、ニュータウン建設は、1946年ニュータウン法からで、ニュータウン開発公社で、国の機関として用地取得、ニュータウン建設、維持・管理を行うこととなった。こうして総計28のニュータウンが英国全土に建設される。第1期が1946年から1955年に16の都市、第2期が1961年から1966年に7都市、第3世代が1967年から1971年で5都市建設され、全世界のニュータウン建設のモデルとなるが、スコットランドではこのうち、カンバーノールド （1955年12月9日指定、1973年3月19日拡張）、イーストキルブライド（1947年5月6日指定）、グレンロセス（1948年6月30日指定）、アーバイン（1966年11月9日指定）、リビングストン（1962年4月16日指定）、 ストーンハウス（1973年7月17日指定されるが、建設まではいたらす）などのニュータウンが出現する。 エディンバラ エディンバラのニュータウン（新市街）は、人口過密を緩和するため18世紀後半に建設された。その後は、それまでの市街はオールドタウン（旧市街）と呼ばれた。 ウェールズ ウェールズのプリンシパル・エリア（州）、ポーイス（かつてのモンゴメリーシャー、ブレックノックシャーの大部、デンビーシャーのわずかな箇所）にニュータウン (Newtown) という名の都市がある。同州最大の都市で、ロバート・オウエンらを輩出。フランネル発祥地。 ほか、リンフォード 、カーディフなどにもある。 イングランド イギリスでは富裕層が所有の土地を開発を18世紀に進めだし、ピクチャレスクに計画的に住宅地をつくりだす。その初期の例では、ジョン・ナッシュが設計したブリストル近くにブレーズ・ハムレットがあり、現在ナショナル・トラストが管理している。 イギリスで最初に鉄道沿線型のニュータウンとして、1875年にベッドフォードパークが出現。一方で、エリザベス一世治下の救済法や労働者の社会住居環境から端を発するモデル・カンパニー・タウン（またはヴィレッジ）もポート・サンライト（1888年）、ボーンビル（1879年）キャドバリーと幾つかが出現。これら往時のニュータウンは現在ボーンビル・ビレッジ・トラストなどが幾つか管理をしている。また、イングランド北部の都市ブラッドフォードの郊外に、タイタス・ソルトが自ら所有する毛織物工場を移転して建設したソルテア（1853〜1876年）も、その初期の代表例とされる。同時代に試みられていた他のモデルタウンとの違いは、その規模の大きさとともに最初からそれが自給自足のニュータウンとして計画されていた点にある。 こうした個別的で実験的なニュータウンを、それを一般理論化したのがエベネザー・ハワードで、これを田園都市論というかたちで発表した。 さらにイギリスはジョン・ラスキン、ウィリアム・モリスらのアーツ・アンド・クラフツ運動があり、このモリスらが中心になった住宅デザインが「住宅復興運動」と呼ばれその中から、フィリップ・ウェッブやエドウィン・ラッチェンスのような建築家らが、後のニュータウンについて大変大きな影響を持つものを提示していく。 20世紀初めのロンドンでは、協同組合方式の「コ・パートナーシップ」と呼ばれる手法によって労働者のためにガーデンサバーブ（Garden Suburbs）が、数多く建設されていった。このうち、ブレンサム・ガーデンザバーブ（1901年）はその最初期の例として知られる。 北アイルランド 北アイルランドでは、ベルファスト郊外ニュータウンアベイ、アーマー州のニュータウンハミルトン、ニュータウンスチュワートエリア、といった都市や地区がある。 20世紀のイギリス 現代イギリスで単にニュータウンといえば1940年代から1970年代まで、ロンドンを初め各地の都市圏の郊外に建設された人口5万人から10万人前後の自立性の高い新都市のことである。 1946年に労働党政府はニュータウン法を制定した。目的は、大都市で産業と人々の集中に対抗することであった。明示的にすべき衛星町に作成されるが、自分の経済的、異種の人口構造を持つ独立した単位は、都市は当初、最大サイズが20000から60000の住民が求めていた。問題は人々や自治体、交通機関の不足、財政不足と計画原価の超過の懐疑的な見方だった。特に、それはプロジェクトの範囲がやや人口増加に対抗するためにあまりにも小さくしたことを批判された。1952年、まちづくり法で解決する。 目標は特に、ロンドンなどの大都市の近くに新設と、また、既存の町の拡大であった。1944年、イギリスにおいてロンドンへの過度の人口集中を改善することを目的として大ロンドン計画が立案された。計画では既成のロンドン市街地の中心部で再開発を実施するとともに、ロンドンを囲むグリーンベルトの外側に人口5万人から8万人の小都市を建設するとされた。これらの小都市がニュータウンと称された。 これらのニュータウンは、1898年にエベネザー・ハワードによって提唱された田園都市構想の影響を受けたものである。ハワードの考えてきたガーデンシティの農村生活のそれと都市の利点とを組み合わせている。彼は、1903年と1920年にレッチワースやウェリン・ガーデン・シティの創設を触発するが、日本における母都市である大都市へ通勤することを主体としたベッドタウンタイプの「ニュータウン」とは異なり、職住近接を目ざして職場をはじめとする各種の都市機能も備えた自立性の高い都市である。 現在、法で定められた31のニュータウンがある。こうして、ニュータウンとして建設された都市には第一期がスティーブニッジ（ハートフォードシャー州、1946年11月11日指定）、クローリー（Crawley, サセックス、1947年1月9日指定）、ハーロウ（エセックス、1947年3月25日指定）、ヘメル・ハンプテッド（Hemel Hempstead, ハートフォードシャー州、1947年2月4日指定）、ピーターリー（Peterlee, ダーラム、イージントンニュータウンとして、1948年3月10日指定）で、その後、ガーデンシティのウェリン・ガーデン・シティとハットフィールド（Hatfield, ハートフォードシャー州、ともに1948年5月20日指定）などが続き、この後もニュートンエイクリフ（ダラム、エイクリフニュータウンとして1947年4月19日指定）、バジルドン（Basildon, エセックス、1949年1月4日指定）、ブラックネル（Bracknell, バークシャー、1949年6月17日指定）、コービー（ノーサンプトンシャー州、1950年4月1日指定）などが指定されている。 第二期（1961年〜1964年）は、テルフォード（Telford, 旧ドーリーニュータウン、シュロップシャー、1963年1月16日指定） 、レディッチ（Redditch, ウースターシャー、1964年4月10日指定）、ランコーン（Runcorn, チェシャー、1964年4月10日指定）、スケルマズデール（Skelmersdale, ランカシャー、1961年10月9日指定）、ワシントン（Washington, Tyne and Wear, タインアンドウィア、1964年7月24日指定）などが建設された。レディッチとドーリーニュータウンはウェスト·ミッドランズ大都市圏近くに位置し、さらに2つの都市ランコーンとスケルマズデールはそれぞれマージーサイドとリバプール衛星都市として意図されていた。 これら多くの町の他、クラムリントン（Cramlington）やキリングワース（Killingworth）とタムワース（Tamworth）は地元当局によって1960年から構想展開されたが、ニュータウン指定はなされていかなかった。 その後もニュータウンは建設され、次第に人口規模が大きくなり、1960年代に入ると、人口25万人を目ざし、俗に「ニューシティ」と呼ばれるミルトン・キーンズのような例も現れている。 1985年に地理学者アリス・コールマンの研究レポートを受けたタワー・ハムレッツ区のランウェルロードのように指摘に基づく改善プロジェクトが実施されている。高層棟を一部撤去して道路を通し、それに並行な低層住棟を配置する。低層住棟の前後には専用庭を設け、領域性を明確にしている。 この他にもニュータウンは英国内の都市名として、バーミンガム、チェスター、カンブリア州、ダービーシャー州、ドーセット地区、エクセター、ハンプシャー、ヘレフォードシャー、ワイト島、ケント、スタッフォードシャー、ストックトンオンティーズ、ウースターシャーなど、各地で使用されている。 アメリカ発祥のニューアーバニズムはイギリスに行くとアーバンビレッジという用語運動で展開されるが、とかくイギリスは1960年代の建築がひどく、近代建築に対する批判がアメリカよりも早々と起きていた。こうしてニューアーバニスム論などをもとに、ドーチェスターの町郊外拡張によって出現したパウンドベリー（Poundbury）は、チャールズ皇太子所有コーンウォール公領地の上に建てられ、オリジナルのマスタープランはレオン・クリエによって設計された。 ヨーロッパでは多くのブラウンフィールドサイトは、伝統的な街のスタイルよりも専らモダニストたちのモダニズムに基づいて、1980年代から再開発されていたが、チャールズ皇太子はとりわけこれに批判的で、イギリスの伝統的な建築文化・生活文化、空間文化に回帰しようということで1988年には自身でテレビ番組を用いてBBCで放送、大変な反響を起こすことになり、郊外を含め都心部でもアーバンビレッジ論が展開され、10個の原則などが提示された。 マン島 マン島では、ニュータウン (マン島)、というように街名で使用されている。 ヨーロッパ - フランス・ベネルクス フランス フランスでもニュータウンを意味するヴィルヌーヴェルまたはヴィルヌーブの名の都市、地区、地域は幾つか存在する。ヴィルヌーブ (曖昧さ回避)を参照。 城塞都市カルカソンヌでは、シテから見下ろす対岸の都市バース（Ville Basse）は同地の活動の中心であるが、これがアルビジョア十字軍によるカルカソンヌ破壊後、シテの避難民のためにルイ9世によって建設されたニュータウンである。 第二帝政下、シテ・ジャルダン（ガーデンシティ）「ル・ヴェジネ」が、景色の美しい高級団地の形でシャルル・ド・モルニー（ナポレオン3世の異父弟）によってパリの西に造成された。ル・ヴェジネの森の新しい都市への転換と結びついたこの不動産投機は、サン＝ジェルマン＝アン＝レーの台地のふもとへの鉄道の到達で初めて可能となった。鉄道は同様に避寒地アルカションの創をも促進した。 バスティード 伝統的には12世紀から14世紀にバスティードと呼ばれるニュータウンの登場と、1453年百年戦争以降での破損都市に代わり開発された新都市建設の歴史もあり、モンパジエ（Monpazier）、ヴィルレアル（Villereal）、ボーモン他、幾つかのニュータウン開発事例があった。おもな バスティードを以下にしめす。 シテ・ジャルダン ニュータウンは、その起源として二つの考え方が背景にあった。1930年代における、ユートピア的な社会をつくり上げていこうとするシテ・ジャルダン＝ガーデンシティ構想からの思想と、企業主たちが労働者の生活条件を改善していこうとした志向とである。当時の労働者の居住環境の悲惨な状態に対し、ガーデンシティをパイオニアとして構想したのはイギリスの都市計画家エベネザー・ハワードとレイモンド・アンウィンで、1903年に初めてガーデンシティが実験的につくられた。歴史的にみた場合、イギリスは、産業革命以降、国家の産業化、工業化といったものを常に先進的に考えていかねばならない立場にあったのである。フランスにおいては、ガーデンシティ構想の方の実施にあたって、それをバックアップする二つの法律がつくられている。1912年施行の低廉価格住宅法(HDM)と、1928年施行のガーデンシティ構想を推進するための政府補助金法の二つであった。二つの法律を背景に、まず最初にパリの西側にあるシュレンヌと南側にあるル・プレシ＝ロバンソンの町が田園部市構想の対象とされた。ル・プレシ＝ロバンソンは、1922年のバリの拡大計画にも含まれていた。そしてその後、パリ周辺に約10カ所のガーデンシティがつくられている。 シュレンヌの計画は1920年に開始され、まず市当局がガーデンシティとなる用地42ヘクタールを購入し、二つの道路に挟まれた敷地を対象に設計を行った。建築家アレクサンドラ・メストレスは、直交する二つの軸線を設定し、教会や学校、劇場などの公共施設を配置した。さらに二次的な軸線が設けられ、それに沿って住宅が整備された。それぞれの建物はすべて庭によって結ばれている。また、当時蔓延していた結核患者のための住宅や公共の浴場施設などもつくられた。当時、建築のスタイルについて、ネオクラシシズム支持者とコルビュジエ支持者との間に論争が行われたが、シュレンヌにおいてはネオクラシシズムが基調とされた。シュレンヌは、全体として教育や文化施設がひと通り完備され、小さいながら一つの都市として自立したものとなっている。 ル・プレシ＝ロバンソンの計画（1924-1939） は、建築家モーリス・ペイレ＝ドルテイユ（Payret-Dortail）が全体計画を担当した。ジャンDemayによって建てられた個人および集団住宅（1930年代後半に241戸）と同時に、街の一部は破壊された。ここでは、中心にモニュメンタルな大通りがつくられ、大きく二つの部分に分けて労働者向けの住宅が配置された。大きな公園を挟んで、地形の低いほうにはイギリスの住宅様式をモデルにした小さな庭のある住宅がくもの巣状につくられ、地形の高いほうにはドイツのガーデンシティ、トレニをモデルに、三層から七層の、中心に庭をもつU字型のリジットな集合住宅がつくられた。また、芸術家のための小さな広場のある街区もあり、それぞれが庭を介して結ばれている。60年代になると、今度はル・プレシ＝ロバンソン周辺に、さらに多くの住宅が建設された。 パリの最も有名なシテ・ジャルダンは、HBM（低廉住宅制度）でセーヌ川河畔第一と第二次世界大戦の間、パリ郊外に国家機関の主導で建てられたHBMのシテ・ジャルダン・セーヌで、この目的はOPHBMのアンリ・セリアーによると、「パリとその近郊のdecongestionを確保するため、独自の都市を構築するため」だった 。こうしてパリを中心に構築されている。 ドラヴェイユはパリ郊外のニュータウンで1911年、フランス初のガーデンシティ、パリ＝ジャルダンがつくられた。 エピネー＝シュル＝セーヌは、1960年代から1980年代にかけて建てられた高層住宅団地（オルジュモン地区）が特徴であるが、一方で伝統的な郊外地区、ガーデンシティも維持している。 シテ・ジャルダン・アルクイユ （1920 - 1923）は、パビリオンの形の下の228の下宿屋が、建築家モーリスPayret=Dortailによって2から6番街を再編成。プロジェクトはそのとき学校グループ、食物の協同組合などは、再び起源の43のパビリオンを維持。 ドランシのシテ・ド・ラ・ミュエット レピュブリック （ 1921年 - 1929 ）は、OPHBMによる最後のガーデンシティの一つで、セーヌ川に大規模な集合住宅による（ウジェーヌ・ボードゥアン、 マルセル・ロッズとジャン・プルーヴェらにより1931年と1934年、実際に移行している）ニュータウンはパリ地域の最初の例である。 スタン (セーヌ＝サン＝ドニ県)（1921年 - 1933年）は、歴史的フレンチモニュメント1700家と小さなアパートで構成され、建築家GonnotとAlbenqueらの計画によって1921年に始まった。その時代では、労働者のための住宅で高い需要を満たす。煉瓦は大部分で使用され、長年にわたり、低いプレインコミューンとL'ANRUとともに市は、その卓越した遺産の保全とリハビリテーションの大きなプログラムに従事してきた。 集合住宅を構築した後、パビリオンが復元され、道路も再編成される。 サレネスのシテ・ジャルダン（1921 - 1939）は、フェリックスDumailとルイ・バザン、アンリ・セリア・サレネス市長や建築家アレクサンドル・Maistrasse、ジュリアン・Quoniamによって建てられた。市は、個人や集合住宅（戦前の数2500、2クラス327）に加えて、診療所、託児所、学校団体、スポーツ施設、カトリックとプロテスタント礼拝所と、劇場、協力店、シングルや高齢者のための家を整備、街にはショップ、保育園、保育所とすべてのための家が含まれる。Dumailとバザンはその後第二次世界大戦 の後の住宅を再構築し、都市を（500戸以上）展開する 20世紀以降 20世紀以降は、1960年に政府が肥大するパリ周辺の均衡発展を目指し、開発整備大綱（都市計画案）策定からイル・ド・フランス地方の都市計画に対応する研究所（フランスニュータウンの父と呼ばれたポール・ドルヴリエが1961年から1969年まで所長）を設立し、最初の基本計画（Schema Directeur）と、パリ周辺に1960年代から徐々に建設されていった衛星都市として、西にセルジー・ポントワーズ（1969年〜2000年）、東にマルヌ＝ラ＝ヴァレ（1972年〜）、南部にエヴリー（1969年〜2002年）、ムラン・セナール（1973年〜）、サンカンタン・アン・イヴリーヌ（1970年〜2000年）と、パリ周辺のニュータウンができあがる。そしてニュータウンは在来の市町村をいくつか行政的に統合、新しく作られた行政単位にした。 OINとにおけるEPAの対象はイル・ド・フランスの5都市の他4都市の合計9都市である。他の4都市はリール近郊、後のヴィルヌーヴ＝ダスク（アスクの新都市の意味、EPAは、1969年設立）、リヨン近く、リル・ダボー（1972年）、マルセイユ近郊ベール湖畔（1973年〜2001年）、ルーアン近郊ボードルイで、後にヴァル・ド・ルイユ（1972年）になる。 ヴィルヌーヴ＝ダスクは迅速で1983年に完了し、ボードルイは今では1985年の一般的なコモンローのヴァル・ド・ルイユとなり、共通の権利の郡区に変更となる。 パリのニュータウン開発には企業が設置され運営される地方自治体に企業の床面積と従業員数に応じ定められた税収入があるため、企業立地と企業誘致が明暗を分けることになり、サンカンタンやマルヌ・ラ・ヴァレとムラン・セナールでは発展等に差が生じてしまっている。 セルジ・ポントワーズ、マルヌ・ラ・バレの二つのニュータウンの開発は、著しく発展を続けてきたパリに対して、秩序を与えるという目標はクリアしているとされている。 そして政策的に非常にしっかりとした計画であり、高速鉄道(RER)や高速道路を合理的に整備したことは高く評価できる点としてみられている。格差解消の課題は雇用の拡大で、目標は、ニュータウン内部で労働人口に対し一つの雇用を生み出すことである。現在は、労働人口の約半数がパリで働いているとみられる。 パリ周辺のニュータウン開発に対する批判として、このような都市計画はあまりにも合理的すぎるのではないか、理論に則りすぎているのではないか、と言う者がある。また、これらの都市が活気づくためには、本当はもっとパリから離れたところにニュータウンをつくるべきだったのではないかという意見もある。そのような意味で、パリの中心とこのニュータウンとの関係をどう考えていくか、またその中間地帯をどう整備していくかが、今後の大きな課題となっている。 オランダ オランダではニューウェ・スタット（Nieuwe Stad）と呼ばれるが、レーワルデンのレーワルデン中心部にニューウェスタット（Nieuwestad）がある。 もともとアムステルダムでは市域の拡張を予定して市街を形成してきたが、1960年には郊外にベルメミーア計画というニュータウン開発も行われている。但しかつてのオランダ植民地からの移民が増え、生活文化の異なる人との共同生活を好まない人たちが転出し、空き家が増加した。その結果、治安が悪化して問題となり、80年代後半運営協議会が組織され、大規模な再生事業を行っている。 ハウテン（Houten）は、オランダユトレヒト州の基礎自治体。ユトレヒトの南7キロの位置にあるニュータウンである。ホーテンと表記されることもある。 ベルギー ルーヴァン・カトリック大学のサイエンス・パークルーヴァン＝ラ＝ヌーヴの設立は1970年で、ニュータウン開発の一環として大学の主導で設置された。ルーバン・ラ・ヌーブの大学都市建設でのように、新たな都市は都市としてのより科学的かつ学術的職業をもつ。しかし、これは、創業からホールは、その人々、学校、高齢者のための場所、ハイパーマーケットの本格的な都市を開発するためのモデルとされている。 ニューアーバニズムのニュータウンとして、クノック・ヘイストのHeulebrugがある。 ヨーロッパ - ドイツ・中欧 ドイツ ドイツもニュータウンのドイツ語「ノイシュタット」と呼ばれる地域地区が多くあり（ノイシュタットを参照）、名を"Neustadt"あるいは"Nove Mesto"というヨーロッパに多く存在するニュータウンの都市コンソーシアムが、ドイツ、オーストリア、オランダ、チェコ共和国、ハンガリー、ポーランド、スロバキアの国にまたがってある[4]。 ドイツは1971年にニュータウン開発および都市再開発を支援促進する制度的根拠となる法律として都市建設促進法（Staedtebaufoederungsgesetz）が制定している。開発利益の公的還元ときめ細かな住民参加を含んだ社会計画の促進など、1960年に制定された連邦統一の都市計画の一般法である連邦建設法を補完する都市計画特別法として位置づけられる法律として、当時高く評価されたものである。 ルール地域のニュー・シュタット・ヴルフェン（Neue Stadt Wulfen）とヴルフェン・バルケンベルク（Wulfen-Barkenberg）は旧西独で、50年代後半からの経済の高度成長の期待を背景に先進的なニュータウンを作る目的で建設が開始された地区である。1960年代当時の先進的な計画思想に基づき、また、国を挙げてのモデルニュータウンをつくるとの考えの下、さまざまなサポートを得る形で、高水準のインフラ、卓越した歩車分離のネットワーク、多くの建築家が関与した多様なデザインの建築が進められ、完成当初から話題を呼び、当初は人気の高い住宅地であったため、2004年から西の都市改造プログラムに採択されて､整備が進められた地区で、プログラムに基づく整備、事業が進行中。 ハンガリー 特殊なケースで、以前に未発達または事実上未開発エリアにおける都市を構築する全く新しいニュータウン形成例としてあるのは、ドゥナウーイヴァーロシュの建設で、しばらくスターリンヴァーロシュと呼ばれていた。1949年に鉄鋼コンビナートで重工業に従事する労働者のためのニュータウン建設をすることを決め、1950年に始まり、1961年に完成する。 チェコ プラハはもともと四つの独立した町、オールドタウンとニュータウン(en:New_Town,_Prague)、レッサータウン、フラッチャニとあったが、三十年戦争後直後プラハは混乱を極め、フランスのプラハ占領（1741年〜1744年にかけて）と、その後のプロイセン軍占領経験を経て1784年、ヨーゼフ2世神聖ローマ帝国皇帝により一つの都市に統合されたものである。 南ヨーロッパ スペイン そもそも現在のマドリード自体、当時の植民地である中南米から送られてきた一時的な巨大な富を基に、国土で地理的に中心のMADRIDという田舎の町にニュータウンを作ったのが起源である。また、現在のグエル公園はガウディはパトロンのグエル氏の要請で郊外ニュータウン開発計画を策定したものであった。サンタンデールは1941年の大火の後、近代的に計画されたニュータウンに再建している。さらにエコシティ/エコタウンもあり、サリグレン（ナバーラ州パンプローナ）はスペイン最大のエコシティで、住宅公社が事業を展開している低所得者向けのニュータウンである。 首都マドリッドの郊外は、整然と都市計画をされたその中に、ショッピング・センターや商店街をはじめ学校や病院、アパートや一戸建の住宅といったニュータウン数多くつくられつつあり、建設ラッシュがみられる。しかしながら、カナリア諸島のリゾート地とともにマドリッド郊外のこうしたニュータウンも、グラナダ近郊のカジェ・オホス・デル・サラド、バルセロナ近郊のサロウ、中世の街アビラの周囲に形成されているニュータウン同様ゴーストタウン・幽霊都市と化している。 ポルトガル リスボンからの国鉄シントラ線沿線はニュータウンと化しているが、国内でもトレス・カントス・ニュータウンなど、幾つかあり、北リスボンのアルタ・デ・リスボア・プロジェクトは、ヨーロッパで最大のニューアーバニズム・プロジェクトの一つ。 イタリア ナポリはギリシャ植民地・クーマエ住民によって紀元前8世紀に設立されたΝεαΠoλιs -ネアポリス、つまり新都市と呼ばれ、ここからネアポリスが後にナポリとなったといわれる。 ニューアーバニズムの都市開発も、フォンティ・ディマティルデなど一部で見うけることができる。 イタリアの新市街 - 大都市（ローマ、ナポリ、ミラノ、トリノ）の制御不能な成長を抑制することを目的に、好景気の間に新市街プロジェクトがイタリアで実施されることが提案された。 2つの新市街の建設について多くの議論があった。1つはローマの北南新市街を、首都を中心に2つの高速道路で結ぶものであったが、そのプロジェクト案は耳にしなくなった。 ニュータウン賛否両論 - イタリアの都市計画家や建築家の意見では、新市街のモデルについては不一致がある。 市街の施設（ニュータウンに位置し、又は側に兼ね備えているためクリエイターらは常に「ニュータウン」を保証し理想的な環境を維持している都市）再開発キャンペーンでアメニティ形成や、クリーニングの多くが公園や庭園で行われている。 しかし、イタリアの多くの建築家にとってはニュータウンは建築の価値がほとんどなく、些細な都市的解決策を備えた近代的なゲットーにみえているといえる。 ボスニア・ヘルツェゴビナ ボスニア・ ヘルツェゴビナのSlobomirニュータウンは命名した創業者スロボダン・パブロビッチと妻のミラが建設したニュータウンであり、その名は自由と平和の街の意味である。これは、ドリナ川 ビエリナ近くに位置しその目的としてパブロビッチはボスニア人から構成されている博愛主義の確立と戦後のボスニア・ヘルツェゴビナを代表する主要都市の一つになることとしている。 クロアチア ザグレブでは1950年代の中頃からサヴァ川の南に、新ザグレブ（Novi Zagreb）と呼ばれるニュータウンが整備されている。高層マンション群が建設されるような新興のエリアであっても昔ながらの小さな家が今もそのまま残ってはいる。 北ヨーロッパ デンマーク この国の都市開発はもとは軍事要塞の伝統があり、1618年の戦争の被害で、フレデリシアはニュータウンというより軍事要塞として再開発される。 コペンハーゲンで17世紀前半に旧城壁内の城に近い場所にデンマーク王クリスチャン4世の海軍兵士のために建設された一団の住宅群はニューボーダー（Nyboder）として現存しており、これは兵舎ではなく、家族も住まうことが出来る住宅であった。その後居住者の増加とともに18世紀に住宅地は拡大されている。 第二次世界大戦中には隣国ドイツの支配下に置かれた国は戦後は国土の復興を進めるが、大戦後の国の人口、特に首都コペンハーゲンの人口が復興と成長とともに2，3年で急激な成長を遂げ、この時に住宅不足を避けるための政策提言が行われ、早速1947年にコペンハーゲン郊外の開発計画“フィンガープラン”が策定される。フィンガープランでの一環でつくられたニュータウンのひとつであるアルバーツラントでは現在は世界をリードする環境先進都市として1996年に国際環境自治体協議会の環境都市賞を受賞した。 こうして国が成長していく過程において、ニュータウン開発は一大産業となっていきまた国も住宅産業の活発化を望み、そのための様々な新しい居住形態が提案されていく。 その1つが高層集合住宅が並ぶニュータウンの建設で、1951から1956年にベラホイに、続いて1953年からミレステデットにも高層集合住宅地のニュータウンが開発され、その後も次々とデンマーク各地に高層集合住宅が建設されていく。都心から離れた地域に新しく建設するため、その計画においては街に必要な施設として学校や保育園、図書館、店舗、レストラン、集会所などが住宅とともにセットで作られていく。 産業と政策としては住宅の高層化は好都合で合理的であったが、往時の建築家や識者からは住宅の質や生活の質を損なうものとして異論が相次いでいた。 たとえばシドニーのオペラハウスの設計で知られているヨーン・ウォッツォンにより、コペンハーゲンのあるシェラン島北部に、自身が提唱する平屋の集合住宅を展開するフレデンスボー・テラサー集合ニュータウン（1962年-1963年）などが発表されている。この集合住宅案は当時の建築家たちに低層集合住宅への関心のきっかけを与えたという。高層集合住宅の開発自体は1964年から計画され1974年に完成したブロンビュ・ストランドのニュータウン開発を最後に、しばらくは続けられた。 1963年から1968年にかけて、コペンハーゲンの大都市圏計画の一環としてつくられたニュータウンアルバーツランが出現。この南部に大規模な低層の実験集合住宅が建設される一方で同じ時期にホイ・グラッドサクスのニュータウンでは高層集合住宅群が建設される。この2つの対照的なプロジェクトは当時のニュータウン開発において高層か低層かの論争を巻き起こす。最終的に世論は低層の集合住宅を支持するようになる。 1971年に実施されたティンゴーデン地域での開発は低層住宅を謳った設計競技を実施、伝統を踏まえながらも彼らの斬新なその提案は、現在に至るまでデンマークの集合住宅の設計に大きな影響を与えている。 その後も約2,300戸のアベドゥーア・スタションビュや、イスホイ・パーケン、クーエ・ブグトフィンガーエンなど、次々と大規模であるが低層のニュータウン開発が進んでいく。 都市郊外のニュータウン開発においては1960年代から70年代にかけてが最も盛況で、70年代には全部で約43万戸の住居が建てられている。住宅生産のピーク1973年でも55万戸の住宅が作られている。 1960年から1975年までの間に、デンマークの居住エリアはそれまでの倍に成長、1968年に首都圏域の人口が170万人だったものが1985年には210万人、2000年には240万人となっている。そのためニュータウン開発はコペンハーゲンのあるシェラン島から2つの海峡を越え、最終的にはユラン半島中部にまで伸びている。 スウェーデン スウェーデンでは各国に先がけて計画的なニュータウンづくりに着手しているが、そのほとんどが街として成り立つため街としてのすべての要素を持ち合わせ、さらに安心して住めるまちとしている。 首都ストックホルムは13世紀中頃に現在も中世の街なみが残る旧市街ガムラスタンの丘に砦を築き、城壁で囲まれた中に人々が住み始めたというもので、その頃から運河に関所を設け料金を徴収して収入としていたというが、17世紀にドイツ人技術者を招いて近代的な都市計画を始め、19世紀の産業革命からの好景気で、地方からの人口の流入により住宅難となり、北へ市街地を拡大させる。20世紀初頭からはパリの街を手本として、都市軸を持った都市計画を始めた他に路面電車を建設し、郊外へニュータウンを拡大させた。このとき公園を建設し、その中に住宅地を造るというスタイルにより、緑の豊富なニュータウンを形成していった。 また20世紀中頃から地下鉄の建設を開始。この頃から後に街の別館と呼称される、イギリスのニュータウンを手本として１万人規模の住区を形成し、いくつかの住区の中に４万人規模の核となる住区で街を形成させていった。こうして、ベリングビーなど第一期をへて第三期まで段階的に整備を行っていった。 1960年代につくられた戸建てニュータウンファシュタ（F-arsta）は、1階建てがほとんどという低密低層で静かなニュータウンである。主要な幹線道路からは分離され、駐車場は幹線道路沿いにまとまって整備されている。戸外環境も各戸の庭先では花木の手入れが住民によってなされ、また高い塀などで仕切らず、非常に開放感のあるニュータウンが形成されている。 1970年代に政府は、ストックホルム郊外に10年間で百万戸の住宅建設というミリオンプログラム（Million Home Program）を計画し次々にニュータウンを建設を始めた。郊外部にニュータウンが取り巻くかたちとなっていくのは都心部からの鉄道網上の半径10キロ程度のエリアを対象とし、中心部から放射線状に地下鉄網をつくり、これよってアクセスの利便性を良くし、主要なニュータウンは中心部から地下鉄で20分から30分の位置したためで、そうした郊外ニュータウンは、地下鉄駅周辺に中高層共同住宅群が建ち並び、日本の住宅団地と同じような風景がみられていく。しかしながらミリオンプログラムは70年代第一次オイルショックなどにより景気が後退、そこでは、人口密度は低く、街なかで人の姿を見ることも少ない。そして、このような郊外ニュータウンでの状況は、ストックホルムの都市づくりにおいて重要な課題として捉えられてきた。 第三期で1977年開発のニュータウンであるKISTA（シスタ）の開発では、街全体をストックホルム市が購入し、駅の南側に3つの街区をつくり、それぞれをSVENSKA公団、HSB（住宅生協）、民間企業が開発した。駅の北側は商業、工業地区とした。このIT 関連企業の集積規模は、アメリカのシリコンバレーに次いで世界第二位となっている。駅よりそれぞれの地区まで歩行者専用道路が貫通しているが、自動車は街区をまたぐことはなく、通過交通が無いように計画されている。この地区の建築物の高さは8階建てまでで、EVが無い建物については3階建てまでとなっている。 このシスタがストックホルムでのニュータウン第三期の最後となる。ここは古い住宅地で昔はスウェーデン人が住んでいたがその後移民居住区となっていった。 1990年代から開発の計画が進められていたストックホルム中心部近郊の住宅市街地にあるブラウンフィールド、かつての工場跡ハンマルビー・ショースタッド（Hammarby Sjostad）では、過去のニュータウン開発での教訓を強く意識し、従来の郊外開発と比較して約3倍の人口密度が設定され、25,000戸の住宅と1万人が働くオフィス街を計画、2009年までに約300,000平方メートルのオフィスと6,000から8,000の住宅計画である。コミューンではこの地区を都市再開発の新しいモデルと位置づけて先進的な取り組みをしている。 フィンランド 20世紀初頭ではラルス・ソンクが1907年以降に取り組んだクロサーリ、エリエル・サーリネンが1915年に計画書を発表したムンキニエミ=ハーガ、ユーゲントシュティールの街並みが残るエイラなどがある。 首都ヘルシンキの隣エスポーは戦後、都市計画によって開発された都市で、5地区に分かれ、オタニエミ地区など、各地区が中心地にそれぞれの行政センターと商業エリアをもちそのまわりに居住地がとりつくニュータウンと化している。 特にヘルシンキの西近郊タピオラはガーデンシティとして知られ、敷地の半分以上が森林である。ここは1950年代から60年代にかけて建設された。現在、隣接するオタニエミ大学のキャンパスとを分断する環状道路線を地下化して、地上部分に宅地を造成する計画が検討されている。地下化する距離は約800メートルにものぼる。 さらに隣のオタニエミは、自然と人間の生活が調和したニュータウンで、元々は1940年代末に用地買収が開始されたヘルシンキ西方に1951年増大するヘルシンキ市の人口に対処するために建設され、1960年代に計画は軌道に乗り、ヘルシンキ工科大学とフィンランド国立技術研究センター（VTT）が開設されて文教都市ともなっている。人間の個性と自然への接触を守るという開発コンセプトに基づき、住宅は森林がとりまくように建てられて、もとあった斜面林や池をそのまま広場や公園として活用している。樹木より高い高層住宅は全体の三分の一以下にしている。 エスボーは他にキルスティンハルュというニュータウンがある。 近年では特に工業再配置などを行い、それに伴い生じた工場跡地などのブラウンフィールドのニュータウン開発が盛んである。そして試験的に環境共生の仕組が導入されたピックフオパラティ、副都心として計画されたパシラ、本格的に環境都市として計画されたヴィーッキ、この他、ボーサーリ、パイバープンク、ピューニッキ（タンペレ）などがある。 東ヨーロッパ ポーランド ワルシャワにもニュータウン（en:Warsaw New Town）があり、キュリー婦人の生家がある。 1977年から1978年に建設された大規模団地が立ち並ぶワルシャワの郊外ニュータウンは、東京の郊外に似ており団地群の集合住宅が5階建て群や11階建て群がそれぞれで建設された時期によって違いが生じている。 ブルガリア 共和国の古い閘北ジェラとカザンラクは1877年から1878年まで、ロシア-トルコ戦争での復興として再建ニュータウンに、また、ブルガリア南部のディミトロフグラードもニュータウンで主要産業とインフラ産業の中心地である。 ロシア モスクワの北部行政オクラグ地区にあるソコルには、1920代前半に設立され「村のアーティスト」とも呼ばれる住居集落「ファルコン」がある。村の建築物複合体は地域的意義のある建築の記念碑ともされ、Alabyana通りとVolokolamskoeハイウェイの交差点付近の20ヘクタールのエリアをカバーしている。 そもそもモスクワでは壊滅的な住宅不足があったが、当局はその建設のためにほとんど資金を割当てていなかった。1921年8月8日にレーニンは協同組合と個々の市民が都市開発の権利を付与された協同住宅建設に関する勅令に署名。同年、モスクワで最初の住宅建設協同組合であるソコール住宅建設協同組合を設立することが決定。村の建設は1923年に始まり、基本的には1931年に完了している。 N.V.マルコフニコフら村の設計で有名な建築家らが参加。当時のガーデンシティ理念の街を具現化。街路を計画する際には、非標準的な空間的解決法が用いられた。村の住宅は個々のプロジェクトで建設された。 東アジア 20世紀の日本 イギリスでのニュータウン運動にやや遅れて日本でも1950年代から1980年代まで東京都市圏・大阪都市圏の郊外を中心にニュータウンの建設が盛んに計画、実施されている。開発の手法には大きく分けて国の機関や地方自治体が法的根拠（新住宅市街地開発法や土地区画整理事業法）に基づいてマスタープランを起案し自らがデベロッパーとなって建設するものと、民間デベロッパーが任意に建設するものがある。 公的機関が開発した大規模ニュータウンは長期に渡り広域広大な造成を伴ってインフラストラクチャー等の都市基盤整備工事を実施し、マスタープランに基づいて住宅を基軸に複合多機能都市として建設される場合が多い。三大都市圏では東京都市圏の「多摩ニュータウン」「港北ニュータウン」「千葉ニュータウン」「幕張ベイタウン」「ユーカリが丘」「常総ニュータウン」「竜ヶ崎ニュータウン」、大阪都市圏の「千里ニュータウン」「泉北ニュータウン」、名古屋都市圏の「高蔵寺ニュータウン」「桃花台ニュータウン」などが代表例である。 他方、日本に数多くある民間が開発したニュータウンは都市機能の独立性が低く夜間人口と比べて昼間人口が極端に低いほぼ純粋な住宅地が多い。このため、ベッドタウンとも呼ばれる。ただし、民間企業1社が開発した仙台都市圏の「泉パークタウン」では職住近接型の開発がなされている。 また、高度経済成長期に開発されたニュータウンでは、若い世代の人口流出に伴う住民の高齢化、少子化による学校の統廃合問題、集合住宅・各種施設の老朽化や建替えなどの問題も生じている。 韓国 Category:韓国のニュータウンにあるとおり、一山西区、一山東区、盆唐区などがある。 [5] [6] 大韓民国新都市建設は、1960年代後半の工業団地の背後都市や大都市問題の解決策として開始された。 工業団地の背後都市としては、1962年から建設された蔚山市があり、1968年の違法建築物の解消策として推進された光州住宅団地（以降城南市となる）の過密解消から誕生した最初の新都市であった。 1970年代には、首都圏、デググォン、釜山圏、光州圏の4大圏域にそれぞれ鞍山、欧米、昌原、麗川新工業都市を建設した。[7] 1980年代には、住宅を中心とし都市内新都市としてソウル市に羊飼とサンギェドンが開発され、80年代後半、ソウル地域の宅地供給不足を克服するために、毎分と一山を含む5つの第1期新都市が建設された。 2003年にはソウルの不動産価格急騰などを抑制し、首都圏に住宅供給を拡大するために、第2期新都市が計画発表された。 中央政府又は地方自治団体の計画によって再整備されたり、新しい住宅団地として開発された計画都市と宅地地区などを便宜上新都市と呼ぶこともあるが、厳密な意味での新都市は、上記第1期新都市と第2期新都市を指す。 第1期新都市・・・ 毎分新都市｜ 一山新都市｜ 坪村新都市｜ 山本新都市｜ 中東新都市｜ 第2期新都市（首都圏）・・・ 板橋新都市｜ 東灘新都市｜ 漢江新都市｜ 運精神都市｜ 広橋新都市｜ ウィリェ新都市｜ その他の新都市・・・ 五山新都市｜ 高徳国際新都市｜ 黔丹新都市｜ 慶尚北道庁新都市｜ 南岳新都市｜ 内包新都市｜ 屯山新都市｜ ミサ川沿いの都市｜ 量産新都市｜ 松島国際都市｜ 松山グリーンシティ｜ 定款新都市｜ 青羅国際都市｜ 永宗空都市｜ 海雲台新都市｜ 別内申都市｜ 張裕新都市｜ 中国 鬼城 (地理学)も参照の事。 中国の主要都市上海郊外のニュータウンは現在松江、嘉定、青浦、南橋、金山、臨港や浦東新区の各ニュータウン展開されているが、松江区に造られた英国タウンハウス風分譲地テームズタウン（Thames Town）をはじめ、上海郊外にあるドイツ風ニュータウン・安亭新鎮、杭州広廈天都城など、3分の1サイズのエッフェル塔やシャンゼリゼ通りなど、パリの街並みそっくりに作られてパリを丸ごと模倣したテーマパークのようなキッチュであるが富裕層向けのニュータウンも多い。 上海の郊外に作られた浦江・世博家園は、上海万博の計画地に住んでいた人々の移転のために計画されたニュータウンである。また従来のベッドタウンや工業団地も多いが、上海市中心部から東側に構想される曹路ニュータウンは本格的な研究学園都市やサイエンスパークの形成を目指している。環境都市をめざすニュータウン建設も多く、海を挟んで台湾と向き合う福建省アモイ（廈門）ではアモイ島北側と海を隔てて向かい合い、3つの橋で結ばれている集美区などは高速鉄道の新夕一ミナル駅周辺に、ニュータウン建設も進んでいる。市街地はアモイ島から大陸側へと膨張し続けており、現在、中国政府の強い意向を受けた低炭素都市プロジェクトがスタートし、そこに新しく建設開始されたニュータウン（新城）である翔安ニュータウンが、低炭素都市を目指すこととしている。 世界で経済発展と環境容量のバランスを取り、長期にわたって双方の恩恵を受けようとするグリーン・エコシティは、世界でいくつかのニュータウンが優良事例として知られているが、中国などでは、深圳の光明ニュータウン、唐山の曹妃甸・エコシティなどがある。無錫のハンマルビー・ショースタッドをモデルに作られた中国-スウェーデン・エコシティは、太湖の北側に位置し、広範囲の湿地に隣接している。これらの都市は、エコシティ計画の着手時や計画時に、環境に関する目標を設定し、日々達成に向けて邁進し、プロジェクトによって、推計で2万人の住民がエコライフを送れると期待されている。プロジェクトは面積150平方キロメートルの太湖新都市を、生態系かつ環境の持続可能性に注目した国際的な低炭素エコシティを実証する地域として事業を実施している。 天津では副省級区の浜海新区に天津港保税区、国家海洋ハイテク開発区など工業団地がいくつか設けられており、中でも天津経済技術開発区（TEDA）ではニュータウン建設が各地で進んでいるほか、塩田跡地を埋め立て、国政府とシンガポール政府が共同で開発するニュータウンである天津エコシティ（天津生態城、大規模環境都市）の開発がすすめられている。合肥市の南部にある淡水湖の巣湖に隣接する濱湖新区ニュータウンは2006年に着工し行政、工業、住宅、観光といった各区域を一体化した環境に優しい都市をうたっている。首都北京郊外のニュータウンでは石景山区、順義ニュータウン、通州ニュータウン、亦庄経済技術開発ニュータウンなどの開発が進められている。蘇州には、国家レベルのハイテク産業開発区（蘇州高新区）と、中国とシンガポール両国政府の合作プロジェクトである国際的な経済技術合作開発区（蘇州工業園区）があり、特に蘇州工業園区が注目されており、住宅開発が進んでいる。大連ソフトウェアパークもある大連の海岸沿いの観光リゾート地や高級住宅街として知られる星海広場周辺のエリアや大連医科大学跡地でもニュータウン開発計画がなされている。さらに現在、日本の大和ハウス工業が江蘇省常州市天寧区（2011年〜）や無錫市新区呉博園（2010年〜）で新都市建設プロジェクトを開始している。 一方で、広廈天都城のほか東部の江蘇省の無人都市、河南省の省都ヂェンヂョウや香港に程近い漁村のチェングオンなどには1万戸の空家ニュータウンがあり、軒並みゴーストタウンと化している。特に、中国の北部にある内モンゴル自治区の都市、新疆イリカザフ自治県オルドス市旧市街から南に20キロの荒野に不動産開発を加速させるべく突如高層ビル街を出現させて人口100万都市を目指して開発を進めたカンバーシ新区は、一般的にゴシップタウンとして知られる。烏海も含め、竣工中や未竣工の建物が並び、住人がいない状態がみうけられる。また貴州省の省都、貴陽市も中国の不動産業界で第2のオルドスになると懸念されている。雲南省昆明市呈貢のChenggongニュータウンもマンションが乱立し10万戸の部屋が用意されたものの入居者はいなく、江蘇ニュータウンでも見渡す限り無人の家々が建ち並ぶ。建設中の丹東市丹東新区も生活基盤の諸施設は後まわしで、新区の西側に工業産業園区が予定されているという。 香港 台湾 1970年から中華民国政府は台北、台中、高雄の3都市の人口圧力を緩和するために、新北市淡水区の北部にある再開発地域で淡海新市鎮、林口（ナアカウ・Na-khau）郷、台中ハーバータウン、高雄ニュータウンとDapingdingの5つが計画されたが、当初予定された開発目標はまだ到達していない。 台湾でのニュータウン政策はニュータウンをまばらに移動させて、英国のガーデンシティなどとは多少に異なる目的で形成していった。 淡海ニュータウンはここ数年開発が進み、地域を台北市内のMRTと結ぶライトレールの着工も決定、ライトレールが人口増加の起爆剤になると考えられており、将来的には人口30万人規模の都市になると期待されている。林口は現在もニュータウン開発が進められている。 台中市に接し台中市の衛星都市として発展した太平（タイピェン・Thai-peng）は、将来は台中市西屯区の朝馬地区から捷運藍線が太平市まで建設される計画になっており、外省系華人が多く住む住宅も多くまた、台中の郊外ニュータウンとして、高級マンションなどの建設も盛んに行われている。 このほか、新店から新店渓を渡って西側の安坑、錦繍地区周辺の丘はニュータウン開発が行なわれている。 小碧潭（シャオ ピータン／ショー ピェクタム）などのように、地区に中央ニュータウンなどがあるものや新荘駅周辺は住宅街で駅北中山路の南側はニュータウンの建設が進んでいる。萬芳社區（ワン ファンソーチュイ／バン ホンシアクウ）の駅北側は萬芳社区というニュータウンとして開発された地区である。 東南アジア シンガポール 最初のニュータウンとして公営住宅局HDBがクイーンズタウンを建設した1952年から1973年までに、新たな都市計画のコンセプトとして、ニュータウン政策を進めていた。 有名なニュータウンであるクイーンズタウン（nuhuangzhen）の他は、アンモキオ（hongmaoqiao）、ベドック（勿洛 wuluo）、ビシャン（碧山）、ブキ・バトック（武吉巴督 wujibadu）、ブキ・メラ、ブキ・パンジャン（wujibanrang）、チョアチューカン（caicuogang）、クレメンティ（金文泰 jinwentai）、ゲイラン、后港（hougang 総土地面積の点で同国内最大のニュータウン）、ジュロンイースト（裕廊東 yulangdong）、ジュロンウェスト（裕廊西 yulangxi 既存の住宅ユニットの面で同国内最大のニュータウン）、カラン / ワンポア（加冷/黄浦 jialeng/huangpu）、パシールリス（巴西立 baxili）、Punggol（bang'e）、三巴旺（sanbawang）、センカン（盛港 shenggang）、セラングーン（shilonggang）、タンピネス（danbinni）、ダパヨ（dabayao）、ウッドランズ（wulan）、イーシュンがあり、さらにその他にはエステートがいくつか（ブキティマ、中央エリア、マリンパレード）がある。 それぞれのニュータウンは英国にならい自己持続可能であるように設計されている。街の中心部から地区レベルのコンセントに至るまで、商業開発の階層によって手掛け、一般的ニーズを満たすために、ニュータウン外に通勤する必要は無いようにしている。 雇用もニュータウンの中に工業団地を形成し、教育からヘルスケアおよびレクリエーションのニーズにもというように、学校、病院、公園、スポーツ施設なども完備している。 ニュータウンの設計におけるシンガポールの専門知識は国際的に認知され、1992年にタンピネスがシンガポールのニュータウンの代表としてイギリスに本部を置くBuilding and Social Housing Foundation (BSHF)のWorld Habitat Awardsに選ばれた。 現在、国内には26ヵ所のHDB開発タウンがあり、国民の約8割が公共団地のHDBに住む。HDBタウンはMRTの駅またはバス停や学校と保育園のほか、ホーカーとよばれる屋台からマーケットなど、生活に最低限必要な施設を整えている。 その中でももともと農村が点在するシンガポール最北東端の郊外エリアで、1990年に閉鎖した養豚場を住宅地としての開発を急速に進めたニュータウン・プンゴル（Punggol）は、現在一大HDBタウンに変貌をとげ、国を挙げて積極的に環境問題への取り組んでいることで住宅開発局は、プンゴルをシンガポール初のエコタウンに定めて開発を進めている。 ベトナム ベトナムでは毎年経済成長率について、年10パーセント近い数字をキープしており、農村から都市への大量の人口流入の他に海外からの企業進出まで著しく、急ピッチで受け皿づくりを進めている。 一例としてハノイの東、ロンビエン（Long Bien）地区にヴィラが1000戸もの美しい戸建てが整然と立ち並ぶ、ヴィンコムヴィレッジ（Vincom Village）がある他、ハノイ郊外はシプトラや湖地区の農業、魚養殖場から住宅開発地への転換が行われているイェンソ、また、湖に囲まれた高層型のニュータウン、リンドンなどがある。ハノイの西湖西部地区に策定されている新都心計画・2020計画の西最奥部に立地し、この新都心計画全体を成功に導く礎となる重要プロジェクトとなっている。 韓国の5つの建設会社合同企業体は、ベトナム政府とハノイニュータウン開発をおこなっている。1996年に始まったハノイニュータウンプロジェクトはハノイ近くのAn Khanhにニュータウン建設で、完成は2020年と計画されている。この新しい街は単なるベットタウンとしてではなく、街そのものが息づくかつ活動する街を目指し、ハノイとニュータウンを結ぶ高速道路の建設も現在すすめている。 一方、日本の東急電鉄もホーチミン郊外のビンユン省にニュータウン「東急ビンユンガーデンシティ」を展開予定である。 なお、ハノイ市郊外では新都市計画プロジェクト、通称「ハノイ・ウォール街」プロジェクトが進行している。 カンボジア 首都プノンペン郊外に韓国と共同で高層ビルを建築し、20億ドル規模のニュータウンを整備中である。都市の名前は、カンボジア (CAM) と韓国 (KO) の国名の頭文字を採って、CAMKO CITYとしている。 この他韓国の建設会社ブヨン・グループもプノンペン市郊外センソク地区のロシア大通り沿いで、大型ニュータウンの開発に着手しているが、その後、郊外に建設中だった韓国系ニュータウンのカムコシティはメインバンクの釜山貯蓄銀行倒産の憂き目で中断中。プノンペン市内ではこのほかにも、ガーデンシティと名付けられたニュータウン開発が始まっている。 またプノンペン市内中枢のソリヤや南西郊外のニュータウンには中国資本が注がれている。 タイ 1990年代前半からバンコクの不動産会社バンコク・ランドによって高層コンドミニアムなどを中心としたバンコク郊外のニュータウン、ムアントーンターニーが開発された。ただししばらくは、バブル崩壊でゴースト・タウンと化している。 その後バンコクは不動産市場が好況となり、基礎工事が終わった状態で何年も放置されていたビル建設が再稼動、ムーバーンと呼ばれるニュータウンや新築マンションが乱立しはじめる。 マレーシア クアラルンプール繁華街と郊外のニュータウンや衛星都市を結ぶ高速道路や軽量鉄道LRT、モノレールを整備。市街地内の深刻な交通渋滞を緩和するために建設された新鉄道システムが1998年全線開業になる。こうして北西郊外のニュータウンのセントゥル（Sentul）と南東郊外のニュータウンのアンパン（Ampang）および西郊外のブキット・ジャリル（BukitJalil）とを結び、無人LRもは、北西郊外の衛星都市プタリンジャヤ（PetalingJaya）や北東郊外のニュータウンであるワンサ・マジュ（Wangsa Maju）とを結んでいる。この他にクアラルンプールの西30キロぐらいに位置するスランゴー州の州都シャーアラムや南に30から40キロの位置にある新首都プトラジャヤ（Putra Jaya）、クアラルンプール中心部よりおおよそ50キロのマルチメディア・スーパーコリドーと呼ばれる総合開発地域に含まれる新興都市サイバージャヤなどがある。 インドネシア ジャカルタは近郊にボゴール、デポック、タンゲラン、ブカシという4つの郊外都市があり、ジャカルタを中心に巨大都市圏ジャボタベックを形成。2020年には3,500万人に達すると予測されているジャボタベックの構造は、ハイウェイと拠点開発によって生み出しており、後には、都心と郊外を結ぶ輸送手段を高速道路建設に求めると、高速道路網整備に伴って開発許可申請が増加。 ジャカルタの西側では、少なくとも1,000ヘクタールあまりの農地が開発され、東側では、少し前には集落が点在しただけの地域が市街化した。 ジャカルタ周辺の多くのニュータウンのうち、特に大規模なものでブミ・スルポン・ダマイ（通称BSDシティ）、ティガ・ラクサ、リッポ・チカランなどがある。この3つは、多くのニュータウンがジャカルタに依拠しているベッドタウン的性格であるのに対し、自律性が強い都市的性格をもつものとして計画された。BSDシティは、単なるベッドタウンではなく、商業をはじめとする複合機能を備えた、自立性が高い都市をめざす、新しい都市づくりの第一号ということができる。 ジャカルタ市の西南約20km に展開する面積約7,000ヘクタールの地域を新都市として開発整備する構想で、計画人口は数十万人と想定されているセルポン・ニューシティは、インドネシアのディベロッパーや大企業十数社で構成する共同企業体ブミ・セルポン・ダマイ社が1984年世界各国約20社のコンサルタントの企画提案から日本のコンサルタントのグループが選定された。 世界でもかなりの規模を持つこの新都市の建設はジャカルタの急激な人口増や都心部の混乱を解決する有力な方策として浮上したものとされ、ジャカルタの副都心機能を持つ都市として構想されている。またモダン・フォト社が事業主体となって首都ジャカルタ市の西方約15キロの丘陵地帯に計画されたタンゲラン・ニュータウンは、計画規模が開発面積約500ヘクタール、計画人口約５万人というこれまでインドネシアで計画されたニュータウンとしては最も大規模なものの一つで高水準なニュータウンとして企画されている。 こうしたニュータウン開発の主役は民間セクターであり、公共セクターによる開発で中心となっているのは、主として中低所得層向け住宅供給を担ってきた国家住宅公団で、公団の代表的な事例として、クレンダーがある。ジャカルタ東部の面積200ヘクタールあまり、計画人口5万人のニュータウンで、戸建住宅と各種の集合住宅が建設された。 国際色を出す試みもあり、リッポ・カラワチは、他の多くのニュータウンと同様に、ボストン、オランダ、パリや地中海、そして大阪の雰囲気などをモチーフとしてデザインされ、さながら大きなテーマパークである。 また、ジャカルタ南部にさらに大規模な計画人口20万人のニュータウンであるプルムナス・デポックがある。いずれも初期のニュータウンであるため、今日の水準から見ると、住宅地としての質は高いとはいえない。 ニュータウンの開発が進められる一方で、市内各所にある住宅の密集地域であるカンポンの改良計画も政策として行われるようになった。しかし他の発展途上国の首都同様、現在でも住宅など社会施設が整っているとはいえず、深刻な都市問題を抱える。 フィリピン マニラの南側地域のBagumbayanは、ニュータウンの意味である。 フィリピンのニュータウン開発はゲーテッド・コミュニティが中心で、これはもとは第二次世界大戦末期にマニラ中心街は灰燼に帰すると政財界人や富裕層たちはこの地を放棄し、1948年に郊外のマカティ地区にフォーブス・パークというニュータウンを建設。これがゲーテッドコミュニティであった。その後も、1980年代から開発を開始したアジア最大級のゲーテッドコミュニティといわれるアラヤ・アランバン・ヴィレッジなどがあり、マニラでは、特に1990年代以降急増、2001年時点でその数は1,000を超えており、現在もさらに周辺部で開発が進められている。特に1990年代以降、マカティなどの開発区をマイクロソフトやシティバンク等のオフィスが立地させたほか、米軍クラーク基地返還後に国際ハブ空港を併設する経済特区として開発が進められているアンヘレスなどや、フィリピン第2の都市で国際リゾートとして世界中から観光客と投資を集めるセブのそれは、欧米の高級ブティックが入る大規模ショッピングモールと開発中のオフィスパークを備える他、現在はリタイヤメントシティとして、セブのマクタン島にマクタンニュータウンとして開発がなされている。 ミャンマー 1948年の独立後、旧首都ヤンゴンへの大規模な人口流入が生じ、1950年代には、中心市街地の過密化し市内中心部周辺の不法入植の形成などの問題をもたらした結果、3つの新しい入植地を開発、約30万人ともいわれる不法占拠者を収容している。 また政府は、これと同時にヤンゴンで主に公務員用公共賃貸住宅を提供しており、その後1960 年代には毎年約1,000戸の住宅を建設。1980年代初頭に戸数を毎年約100程度にして結果政府は約20,000戸の公共住宅を保有、そのうち 約七割がヤンゴンに立地した。 独立から1980年代にかけて市域はヤンゴン河沿いの小規模な住区から細長い市街地を形成し、北に向かって拡大。1980年代後半、政府はニュータウン開発を開始する。1989年から1994年の間に建設省は 40万人の居住者を想定し、16万箇所の用地を開発し、ヤンゴンで3つのニュータウン開発を行った。ヤンゴンの都市拡大は公共セクターによるニュータウン開発や宅地供給によってまかなわれており、1980年代頃までは CBDから北方向へ、1988年以降は東西方向へと拡大した。建設省の役割が都市開発の主体から規制体へと変化している。 現在「スター・シティー」の名称を冠したニュータウンで、敷地面積は54ヘクタール、中所得層向け住宅（共同住宅を含む）9,000戸と商業施設を建設計画がある。 ヤンゴン管区ミンガラードン郡区にパレーニュータウンがある。 南アジア インド ニューデリーの郊外には主に4つの衛星都市があり、それらはデリー首都圏の外側に広がる。 1976年4月にU.P工業化地域開発法で工業開発公社(IndustrialDevelopment Authority)を設立し、公社新工業タウンシップを設立して開発したノイダ（NOIDA）や、南方のグルガオン（Gurgaon）に1966年Urban Estates Department Haryanaにより開発着手され、高級高層マンション群からなるニュータウン・プロジェクトのガーデン・シティなどや、またバサントクンジ、マーネーサルなどもデリー近郊のニュータウンである。 これらはインド経済を牽引する情報技術産業などの企業がオフィスを構え、そこで働く中間層が移住しており、ITパークなどを建設した実績があるデリーメトロ鉄道公社(DMRC)も、高層集合住宅などを含めた本格的な住宅開発事業へ参入しニュータウン開発を行っている。 パキスタン 1996年からシンガポール拠点のアジア・チャレンジ・インベストメンツ(ACI)と親会社のAPGホールディングが現地のMGグループと首都イスラマバード近郊に150億米ドルを投じて人口50万人のニュータウンを開発する。 スリランカ コロンボ市郊外にムレリヤワ・ニュータウンがある。 バングラデシュ ダンモンディ・タナ 、 ギルシャン・タナ 、 カウラン・バザール 、 ミルプル・タナ 、 モーテヒール 、 パーバチャル・ニュー・タウン （建設中）、 ウッタラ・タナ 、 など。 西アジア イラク バグダード郊外に計画したベスミヤ地区ニュータウンはイラク最大規模のニュータウンの建設プロジェクトでありまたイラク政府が力を入れている住宅建設のモデル事業で、10万戸の住宅をはじめモスクや学校、病院など、人口50万以上の近代的な都市が7年後に誕生する計画。2012年5月にイラク政府はバグダッドの郊外、南東10キロにあるビスマヤ地区における道路・上下水道などのニュータウン造成工事と10万戸の公営住宅建設工事の契約を韓国企業ハンファと結んだと発表された。 イラン 首都テヘランに次ぐイラン第二の都市でイランの国教である回教の大本山マシャッドにあるマシャッド・ニュータウンは回教の団体アスタナゴッドが聖地マシャッドに1,000ヘクタール、人口10万人規模の住宅都市を建設計画を７０年代から着手している。 アフガニスタン 新規に住宅地を開発して住宅建設を行う事業としては、カブール市北の飛行場の更に北側に10万戸のニュータウンを建設する計画がある。計画地は大部分が未利用の政府所有地で荒地のままである。カブールからジャララバードまでの国道を東途中に巨大な基地と工事現場あり、ここにニューカブールを建設する。カブールの人口が急増している上にアフガニスタンには巨額の復興資金が投じられているという事情からニュータウンの造成が始まっている。建設会社は空前の好景気となっている。 イスラエル 旧市街の南西にイギリスのユダヤ人富豪モンテフィオーリが私財を投じて建設した、19世紀のニュータウンのイエミン・モシェがある。 脚注 関連項目 計画都市 都市計画 都市再開発 新興住宅地 タウン ベッドタウン 衛星都市 en:Newtown

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%8B%E3%83%A5%E3%83%BC%E3%82%BF%E3%82%A6%E3%83%B3

2011 జనగణన ప్రకారం వరగాణి గ్రామములో ఎన్ని ఇళ్లులు ఉన్నాయి?

వరగాణి

telugu

వరగాణి, గుంటూరు జిల్లా, పెదనందిపాడు మండలానికి చెందిన గ్రామము. ఇది మండల కేంద్రమైన పెదనందిపాడు నుండి 2 కి. మీ. దూరం లోను, సమీప పట్టణమైన గుంటూరు నుండి 28 కి. మీ. దూరంలోనూ ఉంది. 2011 భారత జనగణన గణాంకాల ప్రకారం ఈ గ్రామం 1122 ఇళ్లతో, 3874 జనాభాతో 1892 హెక్టార్లలో విస్తరించి ఉంది. గ్రామంలో మగవారి సంఖ్య 1864, ఆడవారి సంఖ్య 2010. షెడ్యూల్డ్ కులాల సంఖ్య 1172 కాగా షెడ్యూల్డ్ తెగల సంఖ్య 181. గ్రామం యొక్క జనగణన లొకేషన్ కోడ్ 590340[1].పిన్ కోడ్: 522235. ఎస్.టి.డి.కోడ్ = 0863. గ్రామ భౌగోళికం ఈ గ్రామం గుంటూరు నుండి పర్చూరు వెళ్ళె రహదారిలో, గుంటూరుకు సుమారు 20 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉంది. విద్యా సౌకర్యాలు గ్రామంలో ప్రభుత్వ ప్రాథమిక పాఠశాలలు రెండు ఉన్నాయి. బాలబడి, ప్రాథమికోన్నత పాఠశాల, మాధ్యమిక పాఠశాల‌లు పెదనందిపాడులో ఉన్నాయి. సమీప జూనియర్ కళాశాల, ప్రభుత్వ ఆర్ట్స్ / సైన్స్ డిగ్రీ కళాశాల పెదనందిపాడులోను, ఇంజనీరింగ్ కళాశాల కుర్నూతలలోనూ ఉన్నాయి. సమీప మేనేజిమెంటు కళాశాల పెదనందిపాడులోను, వైద్య కళాశాల, పాలీటెక్నిక్‌లు గుంటూరులోనూ ఉన్నాయి. సమీప వృత్తి విద్యా శిక్షణ పాఠశాల, అనియత విద్యా కేంద్రం, దివ్యాంగుల ప్రత్యేక పాఠశాల గుంటూరులో ఉన్నాయి. వైద్య సౌకర్యం ప్రభుత్వ వైద్య సౌకర్యం ఒక సంచార వైద్య శాలలో డాక్టర్లు లేరు. ముగ్గురు పారామెడికల్ సిబ్బంది ఉన్నారు. సమీప ప్రాథమిక ఆరోగ్య కేంద్రం, ప్రాథమిక ఆరోగ్య ఉప కేంద్రం గ్రామం నుండి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉన్నాయి. పశు వైద్యశాల గ్రామం నుండి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉంది. డిస్పెన్సరీ గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది. సమీప సామాజిక ఆరోగ్య కేంద్రం, మాతా శిశు సంరక్షణ కేంద్రం, టి. బి వైద్యశాల గ్రామం నుండి 10 కి.మీ. కంటే ఎక్కువ దూరంలో ఉన్నాయి. అలోపతి ఆసుపత్రి, ప్రత్యామ్నాయ ఔషధ ఆసుపత్రి, కుటుంబ సంక్షేమ కేంద్రం గ్రామం నుండి 10 కి.మీ. కంటే ఎక్కువ దూరంలో ఉన్నాయి. ప్రైవేటు వైద్య సౌకర్యం గ్రామంలో2 ప్రైవేటు వైద్య సౌకర్యాలున్నాయి. డిగ్రీ లేని డాక్టర్లు ఇద్దరు ఉన్నారు. ఒక మందుల దుకాణం ఉంది. తాగు నీరు గ్రామంలో కుళాయిల ద్వారా రక్షిత మంచినీటి సరఫరా జరుగుతోంది. చెరువు ద్వారా గ్రామానికి తాగునీరు లభిస్తుంది. పారిశుధ్యం గ్రామంలో మురుగునీటి పారుదల వ్యవస్థ లేదు. మురుగునీటిని నేరుగా జలవనరుల్లోకి వదులుతున్నారు. గ్రామంలో సంపూర్ణ పారిశుధ్య పథకం అమలవుతోంది. సామాజిక మరుగుదొడ్డి సౌకర్యం లేదు. ఇంటింటికీ తిరిగి వ్యర్థాలను సేకరించే వ్యవస్థ లేదు. సామాజిక బయోగ్యాస్ ఉత్పాదక వ్యవస్థ లేదు. చెత్తను వీధుల పక్కనే పారబోస్తారు. సమాచార, రవాణా సౌకర్యాలు వరగానిలో సబ్ పోస్టాఫీసు సౌకర్యం ఉంది. పోస్టాఫీసు సౌకర్యం, పోస్ట్ అండ్ టెలిగ్రాఫ్ ఆఫీసు గ్రామానికి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉన్నాయి. లాండ్ లైన్ టెలిఫోన్, పబ్లిక్ ఫోన్ ఆఫీసు, మొబైల్ ఫోన్ మొదలైన సౌకర్యాలు ఉన్నాయి. ఇంటర్నెట్ కెఫె / సామాన్య సేవా కేంద్రం, ప్రైవేటు కొరియర్ గ్రామానికి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉన్నాయి. గ్రామానికి సమీప ప్రాంతాల నుండి ప్రభుత్వ రవాణా సంస్థ బస్సులు తిరుగుతున్నాయి. సమీప గ్రామాల నుండి ఆటో సౌకర్యం కూడా ఉంది. వ్యవసాయం కొరకు వాడేందుకు గ్రామంలో ట్రాక్టర్లున్నాయి. ప్రైవేటు బస్సు సౌకర్యం గ్రామానికి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉంది. రైల్వే స్టేషన్ గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది. ప్రధాన జిల్లా రహదారి, జిల్లా రహదారి గ్రామం గుండా పోతున్నాయి. జాతీయ రహదారి, రాష్ట్ర రహదారి గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉన్నాయి. గ్రామంలో తారు రోడ్లు, కంకర రోడ్లు, మట్టిరోడ్లూ ఉన్నాయి. మార్కెటింగు, బ్యాంకింగు గ్రామంలో ఏటీఎమ్, వాణిజ్య బ్యాంకు (భారతీయ స్టేట్‌బ్యాంకు) ఉన్నాయి. గ్రామంలో స్వయం సహాయక బృందం, పౌర సరఫరాల కేంద్రం ఉన్నాయి. వ్యవసాయ పరపతి సంఘం గ్రామం నుండి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉంది. రోజువారీ మార్కెట్, వారం వారం సంత, వ్యవసాయ మార్కెటింగ్ సొసైటీ గ్రామం నుండి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉన్నాయి. సహకార బ్యాంకు గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది. ఆరోగ్యం, పోషణ, వినోద సౌకర్యాలు గ్రామంలో సమీకృత బాలల అభివృద్ధి పథకం, అంగన్ వాడీ కేంద్రం, ఇతర పోషకాహార కేంద్రాలు, ఆశా కార్యకర్త ఉన్నాయి. గ్రామంలో వార్తాపత్రిక పంపిణీ జరుగుతుంది. అసెంబ్లీ పోలింగ్ స్టేషన్, జనన మరణాల నమోదు కార్యాలయం ఉన్నాయి. ఆటల మైదానం గ్రామం నుండి 5 కి.మీ. లోపు దూరంలో ఉంది. సినిమా హాలు, గ్రంథాలయం, పబ్లిక్ రీడింగ్ రూం గ్రామం నుండి 5 కి.మీ.లోపు దూరంలో ఉన్నాయి. విద్యుత్తు గ్రామంలో గృహావసరాల నిమిత్తం విద్యుత్ సరఫరా వ్యవస్థ ఉంది. రోజుకు 7 గంటల పాటు వ్యవసాయానికి, 21 గంటల పాటు వాణిజ్య అవసరాల కోసం కూడా విద్యుత్ సరఫరా చేస్తున్నారు. భూమి వినియోగం వరగానిలో భూ వినియోగం కింది విధంగా ఉంది: వ్యవసాయేతర వినియోగంలో ఉన్న భూమి: 256 హెక్టార్లు వ్యవసాయం సాగని, బంజరు భూమి: 1 హెక్టార్లు శాశ్వత పచ్చిక ప్రాంతాలు, ఇతర మేత భూమి: 1 హెక్టార్లు బంజరు భూమి: 64 హెక్టార్లు నికరంగా విత్తిన భూమి: 1567 హెక్టార్లు నీటి సౌకర్యం లేని భూమి: 733 హెక్టార్లు వివిధ వనరుల నుండి సాగునీరు లభిస్తున్న భూమి: 897 హెక్టార్లు నీటిపారుదల సౌకర్యాలు వరగానిలో వ్యవసాయానికి నీటి సరఫరా కింది వనరుల ద్వారా జరుగుతోంది. కాలువలు: 437 హెక్టార్లు బావులు/బోరు బావులు: 254 హెక్టార్లు చెరువులు: 206 హెక్టార్లు ఉత్పత్తి వరగానిలో ఈ కింది వస్తువులు ఉత్పత్తి అవుతున్నాయి. ప్రధాన పంటలు ప్రత్తి, మిరప, శనగ గ్రామ పంచాయతీ 2013 జూలైలో ఈ గ్రామ పంచాయతీకి జరిగిన ఎన్నికలలో శ్రీమతి పోపూరి పుణ్యకుమారి, సర్పంచిగా ఎన్నికైనారు. [3] గ్రామంలోని దర్శనీయ ప్రదేశములు/దేవాలయాలు శివాలయం శ్రీ రత్నగర్భ గణపతి వరసిద్ధి వినాయక, సీతలమ్మ తల్లి, శంఖుచక్ర నామాల దేవాలయాలు ఈ ఆలయాల వార్షికోత్సవాల సందర్భంగా, 2015, జూన్-17వ తేదీ బుధవ్రాంనాడు, ఆలయంలో విశేషపూజలు నిర్వహించారు. భక్తబృందం సభ్యులు భజనలు చేసారు. అనంతరం భక్తులకు తీర్ధప్రసాదాలు పంపిణీచేసారు. [4] శ్రీ పోలేరమ్మ తల్లి, అంకమ్మ, సీతలమ్మ, మహాలక్ష్మి, పోతురాజు స్వామివారల ఆలయం శ్రీ గోవిందమాంబా సమేత శ్రీ వీరబ్రహ్మేంద్రస్వామివారి ఆలయం ఈ పురాతన ఆలయం స్థానంలో నూతన ఆలయ నిర్మాణానికై, 2016, ఏప్రిల్-1వ తేదీ శుక్రవారంనాడు, శంకుస్థాపన నిర్వహించారు. ఈ కార్యక్రమంలో భాగంగా, 15 మంది దంపతులు పూజలు, యగ్నాలు నిర్వహించారు. [8] గ్రామములోని ప్రధాన పంటలు వరి, అపరాలు, కాయగూరలు గ్రామములోని ప్రధాన వృత్తులు వ్యవసాయం, వ్యవసాయాధారిత వృత్తులు గ్రామ ప్రముఖులు శ్రీ కందుల శ్రీనివాస్ వీరు ఫ్రాన్స్కు చెందిన ఐ.టి.సేవలు, కన్సల్టింగ్ సేవల కంపెనీ, క్యాప్ జెమిని కి భారతదేశ కార్యకలాపాలకు నాయకుడిగా ఎంపికైనారు. అంతర్జాతీయ కార్యకలాపాలు నిర్వహించే సంస్థకు భారతదేశ వ్యవహారాలకు పగ్గాలు చేపట్టి, గుంటూరు జిల్లాకే వన్నె తెచ్చారు. వీరు ఈ బాధ్యతలను 2016-జనవరిలో చేపట్టనున్నారు. వీరి తల్లిదండ్రులు బుల్లెమ్మ, వెంకటేశ్వర్లు. శ్రీనివాస్ ప్రాథమిక విద్యనుండి ఎం.బి.య్యే.వరకు చీరాలలో అభ్యసించారు. అనంతరం ఎన్.టి.పి.సి సంస్థలో జమ్ము మరియు ఢిల్లీ లలో పనిచేసారు. క్యాప్ జెమిని సంస్థలో 10 సంవత్సరాల క్రితం చేరినారు. అ సంస్థలో అంచెలంచెలుగా ఎదిగి ఈ స్థాయికి చేరినారు. [7] గ్రామ విశేషాలు వరగాణి గ్రామానికి చెందిన శ్రీ బొడ్డు సుబ్బారావు, ఐ.ఐ.టి. ఖరగ్ పూరు డైరెక్టరు శ్రీ చక్రవర్తి నుండి, డాక్టరేటు పట్టా పొందినారు. సెల్ టవర్లకు దూరంగా ఉన్నా, సెల్ ఫోన్లు మెరుగా పనిచేసే విధానంపై సమర్పించిన పరిశోధనా పత్రం కు, వీరికి ఈ డాక్టరేటు లభించింది. వీరు ఇంటరు పెదనందిపాడు ఆర్ట్స్ & సైన్స్ కలాశాలలోనూ, బి.టెక్./ఎం.టెక్. బాపట్ల ఇంజనీరింగ్ కళాశాలలోనూ చదివినారు. [5] రాజ్యసభ సభ్యులు శ్రీ జె.డి.శీలం, ఈ గ్రామాన్ని ఆకర్షణీయ గ్రామం (స్మార్ట్ విలేజ్) గా అభివృద్ధి చేయడానికై, ఈ గ్రామాన్ని దత్తత తీసుకున్నారు. [6] గణాంకాలు 2001 వ.సంవత్సరం జనాభా లెక్కల ప్రకారం గ్రామ జనాభా 4074, ఇందులో పురుషుల సంఖ్య 2029, స్త్రీల సంఖ్య 2045, గ్రామంలో నివాస గృహాలు 1063 ఉన్నాయి. జనాభా (2011) - మొత్తం 3,874 - పురుషుల సంఖ్య 1,864 - స్త్రీల సంఖ్య 2,010- గృహాల సంఖ్య 1,122 మూలాలు బయటి లింకులు [2] ఈనాడు గుంటూరు సిటీ/ప్రత్తిపాడు; 2013, నవంబరు-15; 2వపేజీ. [3] ఈనాడు గుంటూరు సిటీ; 2014,జులై-4; 3వపేజీ. [4] ఈనాడు గుంటూరు సిటీ; 2015,జూన్-18; 27వపేజీ. [5] ఈనాడు గుంటూరు సిటీ; 2015,ఆగస్టు-30; 26వపేజీ. [6] ఈనాడు గుంటూరు సిటీ; 2015,సెప్టెంబరు-15; 27వపేజీ. [7] ఈనాడు గుంటూరు సిటీ; 2015,నవంబరు-22; 23వపేజీ. [8] ఈనాడు గుంటూరు సిటీ/ప్రత్తిపాడు; 2016,ఏప్రిల్-2; 1వపేజీ. [9] ఈనాడు గుంటూరు సిటీ/ప్రత్తిపాడు; 2017,ఏప్రిల్-24; 1వపేజీ.

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%B5%E0%B0%B0%E0%B0%97%E0%B0%BE%E0%B0%A3%E0%B0%BF

จังหวัดมุกดาหารมีกี่อำเภอ?

จังหวัดมุกดาหาร

thai

มุกดาหาร เป็นจังหวัดชายแดน อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบนของประเทศไทยตั้งอยู่ในแอ่งสกลนคร และอยู่ในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน2 ห่างจากกรุงเทพมหานครประมาณ 642 กิโลเมตร แยกออกมาจากจังหวัดนครพนมเมื่อวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2525 นับเป็นจังหวัดที่ 73 ของประเทศไทย อาณาเขตติดต่อ ทิศเหนือ ติดต่อกับจังหวัดสกลนครและจังหวัดนครพนม ทิศตะวันออก ติดต่อกับแขวงสุวรรณเขต ประเทศลาว โดยมีแม่น้ำโขงไหลกั้นพรมแดน ทิศใต้ ติดต่อกับจังหวัดอำนาจเจริญ จังหวัดยโสธร และจังหวัดร้อยเอ็ด ทิศตะวันตก ติดต่อกับจังหวัดร้อยเอ็ดและจังหวัดกาฬสินธุ์ สภาพทางภูมิศาสตร์ ด้านตะวันออกเป็นที่ราบสลับป่าไม้ ด้านตะวันตกเป็นผืนป่าบนทิวเขาภูพาน ด้านตะวันออกมีแม่น้ำโขงทอดยาวกั้นพรมแดนระหว่างประเทศไทยกับลาว หน่วยการปกครอง การปกครองส่วนภูมิภาค การปกครองแบ่งออกเป็น 7 อำเภอ 53 ตำบล 526 หมู่บ้าน อำเภอเมืองมุกดาหาร อำเภอนิคมคำสร้อย อำเภอดอนตาล อำเภอดงหลวง อำเภอคำชะอี อำเภอหว้านใหญ่ อำเภอหนองสูง การปกครองส่วนท้องถิ่น แบ่งออกเป็น 1 องค์การบริหารส่วนจังหวัด 30 องค์การบริหารส่วนตำบล 1 เทศบาลเมือง 24 เทศบาลตำบล อำเภอเมืองมุกดาหาร เทศบาลเมืองมุกดาหาร เทศบาลตำบลดงเย็น เทศบาลตำบลคำอาฮวน เทศบาลตำบลมุก เทศบาลตำบลบางทรายใหญ่ เทศบาลตำบลโพนทราย เทศบาลตำบลผึ่งแดด เทศบาลตำบลคำป่าหลาย เทศบาลตำบลดงมอน เทศบาลตำบลนาโสก เทศบาลตำบลนาสีนวน อำเภอนิคมคำสร้อย เทศบาลตำบลนิคมคำสร้อย เทศบาลตำบลร่มเกล้า อำเภอดอนตาล เทศบาลตำบลดอนตาล เทศบาลตำบลบ้านแก้ง เทศบาลตำบลดอนตาลผาสุก อำเภอดงหลวง เทศบาลตำบลดงหลวง เทศบาลตำบลหนองแคน เทศบาลตำบลกกตูม อำเภอคำชะอี เทศบาลตำบลคำชะอี อำเภอหว้านใหญ่ เทศบาลตำบลหว้านใหญ่ เทศบาลตำบลชะโนด อำเภอหนองสูง เทศบาลตำบลภูวง เทศบาลตำบลบ้านเป้า เทศบาลตำบลหนองสูงเหนือ การศึกษา ระดับประถมศึกษา โรงเรียนอนุบาลมุกดาหาร ระดับมัธยมศึกษา โรงเรียนมุกดาหาร โรงเรียนจุฬาภรณ์ราชวิทยาลัยมุกดาหาร ระดับอาชีวศึกษา อาชีวศึกษารัฐ วิทยาลัยการอาชีพนิคมคำสร้อย อาชีวศึกษาเอกชน วิทยาลัยเทคโนโลยีพณิชยการดงหลวง ระดับอุดมศึกษา สถาบันอุดมศึกษารัฐ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี วิทยาเขตมุกดาหาร[1] วิทยาลัยชุมชนมุกดาหาร สถาบันอุดมศึกษาในกำกับสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา สถาบันการอาชีวศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ๒ วิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินีมุกดาหาร สถานที่สำคัญ หอแก้วมุกดาหาร ศาลเจ้าพ่อเจ้าฟ้ามุงเมือง ศาลเจ้าแม่สองนางพี่น้อง วัดศรีมงคลใต้ วัดศรีบุญเรือง สะพานมิตรภาพ 2 (มุกดาหาร-สะหวันนะเขต) หอยสมัยหิน กลองมโหระทึก ฐานปฏิบัติการวรพัฒน์ วัดภูด่านแต้ วัดภูพระบาทแก่นจันทน์ อ่างเก็บน้ำชลประทานห้วยขี้เหล็ก วัดบรรพตคิรี น้ำตกตาดโดน หมู่บ้านท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม แก่งกะเบา วัดมโนภิรมย์ วัดพระศรีมหาโพธิ์ วัดรอยพระพุทธบาทภูมโนรมย์ น้ำตกถ้ำไทร,น้ำตกผาเจิ่น,จุดชมวิวผากิ่ว อำเภอนิคมคำสร้อย (ภายในวนอุทยานดงบังอี) ตลาดอินโดจีน ตลาดราตรี ถนนคนเดินลานสนุกมุกดาหาร อุทยานแห่งชาติ/เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า/วนอุทยาน/เขตห้ามล่าสัตว์ป่า อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ/มุกดาหาร ที่ทำการอุทยานฯตั้งอยู่ที่บ้านคอนสาย ตำบลนาสีนวน อำเภอเมืองมุกดาหาร อุทยานแห่งชาติภูสระดอกบัว ที่ทำการอุทยานฯตั้งอยู่ที่บ้านหนองเม็ก ตำบลป่าไร่ อำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร(มุกดาหาร,ยโสธร,อำนาจเจริญ) อุทยานแห่งชาติภูผายล/ห้วยหวด ที่ทำการอุทยานฯตั้งอยู่ที่บ้านห้วยหวด ตำบลจันทร์เพ็ญ อำเภอเต่างอย จังหวัดสกลนคร(สกลนคร,นครพนม,มุกดาหาร) เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูสีฐาน ที่ทำการเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฯตั้งอยูที่อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร(มุกดาหาร,กาฬสินธุ์) วนอุทยานดงบังอี ที่ทำการวนอุทยานฯตั้งอยู่ที่ตำบลนากอก อำเภอนิคมคำสร้อย เขตห้ามล่าสัตว์ป่าถ้ำผาน้ำทิพย์ ที่ทำการเขตห้ามล่าสัตว์ป่าฯตั้งอยู่ที่ตำบลบึงงาม อำเภอหนองพอก จังหวัดร้อยเอ็ด(ร้อยเอ็ด,กาฬสินธุ์,มุกดาหาร) เทศกาล เทศกาลตรุษจีน 4 แผ่นดิน จังหวัดมุกดาหาร เทศกาลสงกรานต์ เทศกาลแข่งเรือ สัญลักษณ์ประจำจังหวัด ตราประจำจังหวัด: รูปปราสาทสองนางสถิตย์ ประดิษฐานแก้วมณีมุกดาหาร ต้นไม้ประจำจังหวัด: ต้นตานเหลืองหรือช้างน้าว (Ochna integerrima) ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกตานเหลืองหรือช้างน้าว (Ochna integerrima) คำขวัญประจำจังหวัด: หอแก้วสูงเสียดฟ้า ผาเทิบแก่งกะเบา แปดเผ่าชนพื้นเมือง ลือเลื่องมะขามหวาน กลองโบราณล้ำเลิศ ถิ่นกำเนิดลำผญา ตระการตาชายโขง เชื่อมโยงอินโดจีน การคมนาคม รถยนต์ มุกดาหารอยู่ห่างจากกรุงเทพมหานคร ประมาณ 642 กิโลเมตร ใช้เส้นทางกรุงเทพฯ-สระบุรี-นครราชสีมา-อำเภอบ้านไผ่-มหาสารคาม-ร้อยเอ็ด-อำเภอโพนทอง-อำเภอคำชะอี-มุกดาหาร หรือเส้นทางกรุงเทพฯ-สระบุรี-นครราชสีมา (ทางหลวงหมายเลข 2) เลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข 207 ที่บ้านวัด-เลี้ยวขวาผ่านอำเภอประทาย-อำเภอพุทไธสง-อำเภอพยัคฆภูมิพิสัย–อำเภอเกษตรวิสัย-อำเภอสุวรรณภูมิ แล้วแยกเข้าทางหลวงหมายเลข 2169 ผ่านอำเภอทรายมูล-อำเภอกุดชุม-อำเภอเลิงนกทา แยกซ้ายเข้าทางหลวงหมายเลข 212 ผ่านอำเภอนิคมคำสร้อย สู่จังหวัดมุกดาหาร รถโดยสารประจำทาง มีรถโดยสารประจำทางทั้งรถโดยสารธรรมดาและรถปรับอากาศ บริษัท นครชัยแอร์ จำกัด เช่น กรุงเทพฯ - มุกดาหาร กรุงเทพฯ - มุกดาหาร นครราชสีมา - มุกดาหาร ขอนแก่น - มุกดาหาร มุกดาหาร - ระยอง มุกดาหาร - พัทยา - ระยอง มุกดาหาร - หัวหิน มุกดาหาร - แม่สอด เครื่องบิน นกแอร์ นครพนม,อุบลราชธานี ไป-กลับ กรุงเทพฯ (ดอนเมือง) แอร์เอเชีย นครพนม,อุบลราชธานี ไป-กลับ กรุงเทพฯ (ดอนเมือง) การบินไทยสมายล์ อุบลราชธานี ไป-กลับ กรุงเทพฯ (สุวรรณภูมิ) รถไฟ กรุงเทพฯ - อุบลราชธานี รถโดยสารระหว่างประเทศ มุกดาหาร - สะหวันนะเขต บริการโดย บริษัท ขนส่ง จำกัด การคมนาคมภายในตัวจังหวัดมุกดาหาร รถสองแถว มีหลายสาย คิดค่าโดยสารตามระยะทาง รถสามล้อเครื่อง คิดค่าโดยสารตามระยะทาง (เป็นรถเหมา) แท็กซี่ คิดค่าโดยสารตามระยะทางบนมิเตอร์ บุคคลสำคัญ จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ นายกรัฐมนตรีไทย คนที่ 11 อ้างอิง ดูเพิ่ม สะพานมิตรภาพ 2 (มุกดาหาร-สะหวันนะเขต) รายชื่อวัดในจังหวัดมุกดาหาร รายชื่อโรงเรียนในจังหวัดมุกดาหาร รายชื่อสาขาของธนาคารในจังหวัดมุกดาหาร รายชื่อห้างสรรพสินค้าในจังหวัดมุกดาหาร แหล่งข้อมูลอื่น สัญญา ชีวะประเสริฐ. (2555). ความทรงจำของเมืองสองฝั่งแม่น้ำโขง: มุกดาหาร และสะหวันนะเขด. วารสารประวัติศาสตร์ (มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ). หน้า 49-60.

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%B8%E0%B8%81%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3

ما هي القومية التي تشكل غالبية سكان محافظة دياربكر؟

كردستان تركيا

arabic

ويطلق عليه كذلك تسمية كردستان الشمالية وهي المناطق التي تسكنها غالبية كردية وتعد مدينة ديار بكر من أكبر المدن الكردية الموجودة في هذه المنطقة كردستان تركيا تمثل الجزء الشرقي والجنوب الشرقي من الجمهورية التركية وهي بذلك تجاور حدود تركيا مع سوريا والعراق وإيران وأرمينيا، وإقليم كردستان تركيا يغطي 32% من مساحة تركيا ويسكنه 17% من سكان تركيا. القومية الكردية بفرعيها (الكرمانج والزازا) تشكل 80% من سكان تلك المنطقة والأتراك يشكلون 12% من السكان والبقية عرب وكلدان سريان وشعوب قوقازية وأرمن. ينتشر أكراد تركيا في 21 محافظة من أصل 81 محافظة تشكل الجمهورية التركية: حكاري شرناق وان بدليس بطمان ماردين دياربكر (آميد) أغري أديامان أرضروم موش بينغول أرزنجان ملاطية معمورة العزيز (خربوط) أورفة قارص عنتاب (Dîlok) تونجلي (ديرسيم) محافظة كلس محافظة مرعش يشكل الأكراد نسبا مهمة من سكان محافظات سيواس و أضنة و إسطنبول و أنقرة. التاريخ الحديث بعد سقوط الخلافة العثمانية وإقامة الجمهورية التركية الحديثة تبنى مصطفى كمال أتاتورك نهجا سياسيا يتمحور حول إلزام انتماء الأقليات العرقية المختلفة في تركيا باللغة والثقافة التركية. كان من نتائج هذه السياسة منع الأقليات العرقية في تركيا ومنهم الأكراد من ممارسة لغاتهم في النواحي الأدبية والتعليمية والثقافية ومنع الأكراد من تشكيل أحزاب سياسية وكان مجرد التحدث باللغة الكردية عملا جنائيا حتى عام 1991. قوبلت محاولات مصطفى كمال أتاتورك بمسح الانتماء القومي للأكراد بمواجهة عنيفة من قبل أكراد تركيا وقرر الأكراد والأقليات الأخرى بقيادة الزعيم الكردي سعيد بيران (1865-1925) القيام بانتفاضة شاملة لنزع الحقوق القومية للأكراد والأقليات الأخرى، على أن تبدأ الانتفاضة في يوم العيد القومي الكردي عيد نوروز 21 مارس 1925.[1][2][3] انتشرت الانتفاضة بسرعة كبيرة وبلغ عدد الأكراد المنتفضين حوالي 600,000 إلى جانب حوالي 100,000 من الشركس و العرب و الأرمن و الاثوريين وفرضوا حصارا على مدينة ديار بكر ولكنهم لم يتمكنوا من السيطرة على المدينة. وفي منتصف أبريل 1925 تم اعتقال سعيد بيران مع عدد من قادة الانتفاضة ونفذ حكم الإعدام فيه في 30 مايو 1925. بعد انتكاسة ثورة سعيد بيران شنت الحكومة التركية حملة اعتقالات وتصفيات واسعة في المناطق الكردية في تركيا وحسب مذكرات جواهر لال نهرو عن اعترافات حكومة أنقرة، فقد بلغ عدد القتلى الأكراد في تلك الأحداث مليوناً ونصف مليون. استمرت الحكومات التركية المتعاقبة على نفس النهج وكان مجرد تلفظ كلمة أكراد يعتبر عملا جنائيا إذ كان يطلق على الأكراد مصطلح "شعب شرق الأناضول" ولكن الاهتمام العالمي بأكراد تركيا ازداد بعد العمليات المسلحة التي شنها حزب العمال الكردستاني في الثمانينيات مما حدى برئيس الوزراء التركي آنذاك توركوت أوزال (1927 - 1993) ولأول مرة أن يستعمل رسميا كلمة الأكراد لوصف الشعب الكردي في تركيا. في عام 1991 رفع أوزال الحظر الكلي عن استعمال اللغة الكردية واستبدله بحظر جزئي. انظر أيضًا حزب السلام والديمقراطية حزب العمال الكردستاني مراجع تصنيف:كردستان تركيا تصنيف:أسماء غير رسمية تصنيف:أكراد تركيا تصنيف:الجزيرة الفراتية تصنيف:جغرافيا كردستان تصنيف:حركة استقلال كردستان تصنيف:سياسة تركيا تصنيف:كردستان تصنيف:مناطق تركيا تصنيف:منطقة جنوب شرق الأناضول تصنيف:منطقة شرق الأناضول تصنيف:أكراد أتراك

https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%83%D8%B1%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%20%D8%AA%D8%B1%D9%83%D9%8A%D8%A7

Nchi ya Norwei ipo katika bara gani?

Oslo

swahili

Oslo ni mji mkuu wa Norwei pia mji mkubwa nchini mwenye wakazi 590,041(1.403.268) 2010). Rundiko la mji lina wakazi zaidi ya milioni. Jiografia Olso iko kwenye mwisho wa kaskazini wa fyord ya Oslo (fyord ni jina la hori ndefu na nyembamba za pwani la Norwei). Visiwa 40 ni sehemu ya eneo la mji. Mahali pa juu ni mlima wa Kirkeberget mwenye kimo cha mita 629. Kuna misitu mingi ndani ya eneo la mji huu. Historia Kumbukumbu za Norwei ziandai ya kwamba mji uliundwa na mfalme Harald III manmo mwaka 1048 lakini wataalamu wa akiolojia wamekuta makaburi ya kikristo yanayotangulia tarehe hii. Jengo mashuhuri la mji ni boma la Akershus lililojengwa kuanzia mwaka 1290. Mji ulichomwa na moto mnamo 1624. Ulipojengwa upya kwa amri wa mfalme Christian IV ikapewa jina la "Kristiana" (Mji wa Christian). 1925 jina la Oslo likarudishwa. Jamii:Miji ya Norwei Jamii:Majimbo ya Norwei Jamii:Miji Mikuu Ulaya

https://sw.wikipedia.org/wiki/Oslo

세계 최초의 온라인 쇼핑몰은 무엇인가?

인터넷

korean

인터넷(, 누리망, )은 컴퓨터로 연결하여 TCP/IP(Transmission Control Protocol/Internet Protocol)라는 통신 프로토콜을 이용해 정보를 주고받는 컴퓨터 네트워크이다. 인터넷이란 이름은 1973년 TCP/IP를 정립한 빈튼 서프와 밥 간이 '네트워크의 네트워크'를 구현하여 모든 컴퓨터를 하나의 통신망 안에 연결(International Network)하고자 하는 의도에서 이를 줄여 인터넷(Internet)이라고 처음 명명하였던 데 어원을 두고 있다. 이후 인터넷은 "정보의 바다"라고 불리면서 컴퓨터가 서버와 클라이언트로 연결되어 TCP/IP를 이용해 정보를 주고 받게 되었다.[1] 복수의 통신망을 집합시킨 광역 통신망을 뜻하는 일반명사를 '인터네트워크'(internetwork)라고 하는데, 미국 국방성의 아파넷은 이러한 인터네트워크를 본격적으로 구축한 최초의 사례이다. 아파넷은 초기에는 연구목적으로 쓰였으나 참여 기관이 늘어나면서 다양한 목적으로 아파넷을 쓰고자 하는 요구가 많아졌다. 또한, 컴퓨터의 종류가 다양해지면서 프로토콜을 재정비할 필요성이 부각되었다. 1983년, 미국 국방성은 군사용 네트워크 기능을 밀넷(MILNET, Military Network)으로 분리시키고, 아파넷은 민간용 네트워크가 되었다. 또한, 초창기에 사용하던 NCP(Network Control Program)보다 데이터 전송 속도 및 안정성이 향상된 TCP/IP를 공식 프로토콜로 도입했다. 이로 인해 인터넷 컴퓨터 네트워크의 기본 구조가 갖춰졌으며, 이 때를 즈음하여 '인터넷'은 단순히 일반명사 '인터네트워크'의 약어가 아닌 고유명사 취급을 받기 시작했다.[2] 'internetwork'의 약어인 'internet'과 구별하기 위해 고유명사 인터넷은 'Internet' 또는 'INTERNET' 등으로 표기한다. 인터넷은 ㅡ 등 소규모 통신망을 상호 접속하는 형태에서 점차 발전하여 전 세계를 망라하는 거대한 통신망의 집합체가 되었다. 인터넷에는 PC 통신처럼 모든 서비스를 제공하는 중심이 되는 호스트 컴퓨터 (서버컴퓨터)도 없고 이를 관리하는 조직도 없다. 인터넷을 대표하는 조직으로 ISOC(Internet Society)가 있지만 인터넷을 총괄 관리하는 기구는 아니다. 그러나 인터넷을 총괄적으로 관리하지는 않지만 인터넷상의 어떤 컴퓨터 또는 통신망에 이상이 발생하더라도 통신망 전체에는 영향을 주지 않도록 실제의 관리와 접속은 세계 각지에서 분산적으로 행해진다.[3] 대중적인 월드 와이드 웹은 하이퍼텍스트 전송 프로토콜(HTTP)과 함께 사용되고, HTTP로 되어 있는 웹 페이지를 보기 위한 웹 브라우저로는 마이크로소프트의 인터넷 익스플로러, 모질라 재단의 모질라 파이어폭스 등을 이용한다. 인터넷은 표준 인터넷 프로토콜 집합(TCP/IP)을 사용해 전 세계 수십억 명의 사용자들에게 제공되는 지구 전체의 컴퓨터 네트워크 시스템이다. 인터넷은 개인, 학교, 기업, 정부 네트워크 등을 한정적 지역에서 전체 영역으로 유선, 무선, 광케이블 기술 등을 통해 연결하여 구성한 네트워크들의 네트워크이다. 인터넷은 하이퍼텍스트 마크업 언어(HTML)나 전자 우편을 지원하는 기반 기술 등을 통해 광대한 범위의 정보 자원과 서비스들을 운반한다. 인터넷 구축에 사용된 하드웨어와 프로토콜은 전화, 음악스트리밍, 영화스트리밍, 홈카라오키, 게임, 홈서버 등의 서비스를그로 구현하고 있다. [4] 신문이나 도서 등의 출판물들도 웹사이트 기술에 맞춰 새롭게 구현되었는데, 블로그나 RSS 등과 같은 형태로 독자들에게 서비스되었다. 인터넷에 의해 사람들의 소통방식도 인스턴스 메시지, 인터넷 포럼, SNS 등으로 진화해 나갔다. 아웃렛이나 소규모 상인, 도매상의 영역에서도 온라인 쇼핑몰이 거대한 변화를 가져왔다. 인터넷을 통한 기업 간 거래와 금융서비스 등에 의해 전체 유통체계도 영향을 받게 되었다. 추가로 덧붙이자면, 인터넷이 탄생하게 된 직접적 요인은 미국과 소련 사이에 치열했던 군가적 경쟁이라고 볼 수 있고 이 과정에서 GPS 또한 발전됐다고 볼 수 있다. 역사 인터넷의 역사 인터넷의 유래는 1960~1970년대 미국 국방부 산하의 고등 연구국(Advanced Research Projects Agency, ARPA)의 연구용 네트워크가 시초이며, 군사용 네트워크는 밀네트(MILNET)로 발전되었다. 동서냉전이 한창이던 때 미국 국방부 고등계획국에서는 핵전쟁 등의 상황에서도 살아남을 수 있는 네트워크를 연구하였다. 연구결과 기존의 회선 교환(circuit switching)방식보다는 패킷 교환(packet switching)방식이 매우 견고하고 생존성이 높았다. 최초의 2 노드간의 상호연결은 1969년 10월 29일 UCLA와 SRI연구소간에 연결되었다.[5] 이 통신망을 ARPANET이라고 하였으며 현재의 인터넷망의 시초이다.[6] 현재와 같이 TCP/IP 기반의 네트워크가 된 것은 1983년 1월 1일 ARPANET이 NCP 패킷 송출을 중단한 것이 기점이다. ARPANET과 별도로 1986년 미국과학재단(National Science Foundation)은 5곳의 슈퍼컴퓨터 센터를 연결하여 NSFnet을 만들었는데, 1980년대 말에 이르러 ARPANET이 흡수통합되면서 대학, 연구소, 정부기관, 기업 등 세계 모든 곳을 연결하는 국제 통신망으로 발전하게 되었다. NSFnet의 등장은 네트워크 기술이 정부나 공공기관 중심이 아닌 민간부문에까지 확대되는 결과를 가져왔다. 1989년에는 그래픽 환경이 개선되고 월드와이드웹이 등장하면서 네트워크 기술에 한 단계 진일보한 기술이 부가되었다. 이를 통해 기존의 교육이나 공공목적으로 주요 사용되던 네트워크 기술에 민간기업의 참여로 상업적 목적의 온라인 서비스가 추가되고 이용자층 또한 사회 여러 계층으로 확산되면서 바야흐로 인터넷은 콘텐츠 면에서나 이용자 면에서 모두 양적•질적 팽창을 가져오게 되었다. 인터넷의 상업적 이용이 허용되고, 인터넷을 보다 편리하게 사용할 수 있는 브라우저로서 1993년 모자이크(Mosaic)가 출시되면서 사용자가 폭발적으로 증가하였다. 1994년에는 대표적 검색서비스인 야후가 등장했고, 그 이듬해에는 미국의 대표적 온라인 통신업체인 컴퓨서브(CompuServe), 아메리카 온라인(America Online), 그리고 한때는 마이크로소프트사의 익스플로러와 양대 웹브라우저로 간주되었던 넷스케이프(Netscape)가 선을 보였다.[7] 현재는 전 세계 146개국 5,000여 컴퓨터 네트워크와 900만대 이상의 호스트 컴퓨터가 연결되어 있다. 대한민국의 인터넷 역사 한국 최초의 인터넷은 1982년 5월 15일 전길남 박사가 주도하여 서울대학교와 한국전자기술연구소(현 ETRI) 사이에 구축한 네트워크 시스템이다.[8] 한국은 미국에 이어 세계에서 두 번째로 인터넷 연결에 성공한 나라가 되었다. 1993년 인터넷 접속 서비스를 실시하였으며 1990년대 후반부터 PC와 초고속 인터넷이 빠르게 보급되었고 이후 국민 대부분이 초고속 인터넷을 이용하였는데, 김대중 정부는 과감한 초고속 인터넷망 투자로, 미국이나 일본보다 앞선 인터넷 문화를 만들었다.[9] 김대중 정부는 1998년 6월에 초고속 인터넷 서비스를 시작했고, 4년 만에 대한민국은 초고속 인터넷 가입자가 1000만 명을 넘어섰었다.[10] 인터넷 이용자 수 2002년 2월에 전 세계 인터넷 이용자의 수는 5억 4420만 명에 이르렀는데, 북미 지역이 1억 8123만 명으로 가장 많았고, 그 다음이 유럽 지역으로 1억 7135만 명에 달했으며, 중동과 아프리카 지역은 이용률이 매우 낮았다. 2001년에 대한민국의 인구 100명당 인터넷 이용자의 수는 51명으로 세계 5위 수준이었는데, 2000년에는 세계 6위였으나 미국과 캐나다를 추월하고 싱가포르에는 추월 당해서 5위가 되었고, 이에 아이슬란드(68명), 싱가포르(61명), 노르웨이(60명), 스웨덴(52명) 등은 인구 100명당 인터넷 이용자의 수가 대한민국보다 많았고 미국(50명), 일본(45명) 등은 대한민국보다 적었다. 2003년 6월에 대한민국의 인터넷 이용자수는 2861만 1000명이고, 2006년 12월에 초고속 인터넷 서비스 가입자는 1401만 1419명이었다.[11] 특징 인터넷은 사람들의 '선한 측면'과 '작은 노력'을 컨텐츠로 집약하여 요약을 보여줄 가능성이 있는 기술이다. 인터넷은 지금까지는 사회의 소수 계층에게만 가능했던 행동(표현, 사회 공헌 등)과 전시를 모든 사람에게 개방하는 기술이다. 인터넷은 올바른 정보활용을 통해 개인의 고유한 특성(개성, 지향성)을 발견해 내고 증폭시키는 데에 매우 유효적절한 기술이다. 인터넷은 사회적 선택의 폭(정보검색)을 넓혀 주는 기술이다. 주요 국가별 속도 2009년 기준, 세계 10대 인터넷 다운로드 전송 속도는 다음과 같다. [12] 2009년 기준, 세계 10대 인터넷 업로드 전송 속도는 다음과 같다. [12] 2013년 1분기 기준, 세계 10대 인터넷 평균 연결 속도는 다음과 같다. 세계 평균 연결 속도는 3.1Mbps로, 처음으로 3Mbps를 넘었다. [13] 인터넷의 영향 인터넷의 영향은 다음과 같다.[14] 경제적 효율성 제고 (1)기업측면: 비용절감 효과 기업의 마케팅 지출 중 온라인 마케팅 비율은 15% 인터넷을 통한 전자상거래는 기업의 마케팅 및 물류 비용 절감 ※ 세계 전자상거래 시장규모: 8조 달러 (B2B, B2C 포함) 국가경제 성장에 기여 (1)인터넷의 경제성장 기여효과 인터넷은 조사대상 13개국 GDP의 3.4%에 기여 인터넷의 전 세계 GDP 기여도 추정치: 약 1조 6720억 달러 (전 세계 GDP의 2.9%) 지난 5년간 인터넷 강국에서 인터넷은 GDP성장에 평균 21%기여 (2)민간소비•투자 및 공공지출에 기여 '09년 미국 인터넷 이용자의 총소비는 2,500억 달러(약 26.4조) 규모이며, 구매자 1인당 연평균지출은 1,773달러(약 187만원) 인터넷 관련 기술에 투자하는 민간투자규모는 인터넷의 GDP기여분의 29%이며, 공공지출은 15%에 해당 (3)'09년 전 세계에서 인터넷과 전 세계에서 인터넷과 관련된 소비지출 규모는 1조 6,700억 달러로 캐나다나 스페인의 규모보다 큰 것으로 나타남 '09년 캐나다 GDP: 1조 3,400억 달러 / 스페인 GDP: 1조 4,600억 달러 (4)인터넷은 국가에 따라 GDP의 0.8 ~ 6.3%에 기여하며, 한국은 4.6%로 나타남 개인의 생활수준 향상 (1)인터넷은 실질적인 소비자 잉여를 발생시킴 인터넷을 통한 e-mail, 정보검색, 블로깅 및 Social Network 이용은 실질적인 소비자 잉여 제공 고용 창출 효과 (1)일반적으로 인터넷이 고용을 감소시키거나 중립적 영향을 주는 것으로 알려져 있으나 실제로는 고용창출 효과가 존재 프랑스의 경우 인터넷이 일자리 50만개를 없애고 120만개를 만들어 일자리 70만개 창출 같이 보기 인터넷 접속 속도에 따른 나라 목록 각주 분류:영어계 외래어 분류:미국의 발명품 분류:과학 혁명 분류:1969년 미국

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%9D%B8%ED%84%B0%EB%84%B7

Minä vuonna DC Comics on perustettu?

Dark Horse Comics

finnish

Dark Horse Comics on yksi suurimmista yhdysvaltalaisista sarjakuvakustantamoista Marvelin ja DC:n jälkeen. Sen perusti oregonilainen sarjakuvakauppias Mike Richardson, ensimmäinen julkaisu (Dark Horse Presents) ilmestyi vuonna 1986. Yhtiön tunnetuimpia sarjakuvia ovat Mike Mignolan Hellboy ja Frank Millerin Sin City -sarja. Dark Horse julkaisee myös useita lisenssiin pohjautuvia sarjakuvia, kuten Star Wars, Buffy the Vampire Slayer ja Aliens. Dark Horsen sarjakuvia Mahdollinen suomalainen nimi on suluissa. 300 The American Age of Reptiles ArchEnemies Barb Wire Battle Gods: Warriors of the Chaak Big Guy and Rusty the Boy Robot (Iso heppu ja Rusty Robottipoika) Billy the Kid’s Old-Timey Oddities The Blackburne Covenant Boris the Bear BPRD Concrete The Dark Horse Book Of Dark Horse Presents Dr. Giggles Freaks of the Heartland Gary Gianni’s The MonsterMen Ghost Girl Crazy Give Me Liberty (Antakaa minulle vapaus) The Goon Grendel The Hammer' Hard Boiled Haunted Man Heartbreakers Hellboy Hero Zero HyperSonic Kingdom of the Wicked Lords of Misrule Marshal Law (Marsalkka Laki) The Mask Milkman Murders The Perhapanauts Red Rocket 7 Rex Mundi Samurai: Heaven and Earth Scarlet Traces Sin City SpyBoy The Thirteenth Son The Umbrella Academy Usagi Yojimbo H.G. Wells’ The War of the Worlds Lisenssisarjakuvat Æon Flux Alien Aliens vs. Predator Conan Barbaari Dirty Pair Disney’s Gremlins Doctor Solar Emily the Strange The Fog Godzilla Hard Looks Harlan Ellison’s Dream Corridor Hellgate The Hire The Incredibles King Kong Little Lulu Magnus, Robot Fighter Man with the Screaming Brain Megatokyo Pathfinder Penny Arcade Planet of the Apes Predator Red String Scarface Serenity: Those Left Behind Shrek Star Wars: Crimson Empire Star Wars: Crimson Empire II Star Wars: Empire Star Wars: Rebellion Star Wars Tales Star Wars: Knights of the Old Republic Superman vs. The Terminator Tarzan Terminator Vampire Hunter D Xena: Warrior Princess Manga 3x3 Eyes Akira Appleseed Astro Boy Berserk Blade of the Immortal Bubblegum Crisis Ghost in the Shell Gunsmith Cats Hellsing Intron Depot Megatokyo Oh My Goddess! Shadow Star The Ring Trigun You’re Under Arrest Aiheesta muualla *

https://fi.wikipedia.org/wiki/Dark%20Horse%20Comics

Was there a male Pink Power Ranger?

Amy Jo Johnson

english

Amy Jo Johnson (born October 6, 1970) is an American-Canadian actress, filmmaker, singer-songwriter, and director. Johnson began her acting career in her early twenties, in Mighty Morphin Power Rangers, and, after she left the series, went onto star in Felicity, The Division, and Flashpoint while pursuing a career as a musician and a filmmaker. Personal life Amy Jo Johnson was born on October 6, 1970 in Hyannis, Massachusetts, the daughter of Greig Johnson, Sr., a car salesman, and Christine Johnson (d. 1998), a clothing store manager. She has two siblings, Greig Johnson, Jr. and Julie Johnson-Clary.[1] Though born in Hyannis, Johnson grew up in Dennis, Massachusetts and attended Dennis-Yarmouth Regional High School.[2] As a child, she studied gymnastics. Johnson is married to Olivier Giner.[3] The two live in Toronto, Canada and have one child together, a daughter born in December 2008.[4][5] She became a Canadian citizen on June 23, 2015, making her a dual-citizen of the United States and Canada.[6] Acting career Johnson moved to New York City at 18 to pursue an acting career. She attended the Lee Strasberg Theatre Institute and the American Musical and Dramatic Academy. She later moved to Los Angeles to audition for her first part. Johnson's breakthrough role came less than a month after she moved to Los Angeles, when she was selected to portray Kimberly Hart, the Pink Ranger, in Mighty Morphin Power Rangers, the first installment of the Power Rangers franchise. Despite the series being a huge success and brought Johnson international recognition as an actress, the show brought her little financial security, as she and the others were paid only $600 a week for their work on the show, which included stunt work and public appearances; none of the cast received any royalty payments from re-runs of episodes they appeared in.[7][8] As a non-union show, physical danger on set presented a very real threat to Johnson; while filming Mighty Morphin Power Rangers: The Movie, she was almost set on fire during a stunt and, during Turbo: A Power Rangers Movie, she was almost electrocuted.[9][10] Johnson ultimately made the decision to leave the show in 1995, passing the role of the Pink Ranger to Australian actress Catherine Sutherland. In an appearance on I Love the '90s, Johnson jokingly stated that having been the Pink Power Ranger was something she would "never live down." In later years, Johnson stated that becoming famous from the show was at times overwhelming and had given her nightmares, but that overall, she learned many things and is grateful to the show and her fans.[11][12][13] In all, Johnson's character appeared in 137 episodes in the franchise, her final TV appearance being in a 2014 episode of Power Rangers Super Megaforce. She, alongside former co-star Jason David Frank, made a cameo appearance in the 2017 film Power Rangers, though not as Power Rangers. After she left the series in 1995, Johnson went on to star in Disney Channel's Susie Q and in the Saved by the Bell: The New Class episode "Backstage Pass." In 1997, she starred in NBC's adaptation of Lois Duncan's novel Killing Mr. Griffin and played a gymnast with an eating disorder in Perfect Body. Johnson also participated in the film Without Limits. She also reprised her role as Kimberly Hart in Turbo: A Power Rangers Movie. In 1998, Johnson was invited to play Julie Emrick in The WB series Felicity. She held a main role on Felicity for three seasons and was a special guest in its fourth and final season. In the early 2000s, Johnson had roles in Interstate 60, Pursuit of Happiness, and Infested, as well as television film Hard Ground. She also had guest starring roles on Spin City and ER. In 2004, she starred as Stacy Reynolds in the fourth season of The Division. In the latter half of the decade, she had recurring roles in Wildfire and What About Brian, and she starred in television films Magma: Volcanic Disaster on Syfy and Fatal Trust on Lifetime. In addition, Johnson took parts in a few independent films: Veritas, Prince of Truth and Islander. Beginning in 2008, Johnson became a series regular on Flashpoint as Constable Jules Callaghan, a member of the fictional Strategic Response Unit of the Toronto Police service.[14] She was nominated for a Gemini Award for her performance. The show aired new episodes through 2012. Since 2012, Johnson has had guest roles on a few shows including a recurring role on USA's Covert Affairs. Directing career Johnson has directed and produced two acclaimed short films: Bent (2013) and Lines (2014).[15][16] She then went on to direct the feature film The Space Between.[17] In 2018, she began working on her next film, Tammy's Always Dying.[18] She is a member of Film Fatales. Music career Johnson is a singer-songwriter and has released three albums: The Trans-American Treatment (2001), Imperfect (2005), and Never Broken (2013).[19] She has performed in the Los Angeles area with The Amy Jo Johnson Band. In December 2007, she contributed guest vocals to Koishii & Hush's cover of The Cars track "Since You're Gone", which was released as a single.[20] Some of Johnson's music has been featured on television shows. Johnson's character in Felicity was originally described as a dancer, but with Johnson's input, the producers rewrote the character as a singer and guitarist. As a result, Johnson was able to perform her own song, "Puddle of Grace," on the show. In Flashpoint, her songs "Dancing In-Between" and "Goodbye" were featured.[21] In 2013, she had performed the song "God" from her movie Bent.[22] In 2014, her song "Lines" had featured in her movie Lines.[23] In 2017, her song "Cracker Jacks" is the theme song from the movie The Space Between.[24] Awards and nominations Among other notable recognitions, Johnson received a nomination for Best Performance by an Actress in a Continuing Leading Dramatic Role at the 24th Annual Gemini Awards in 2009. She also received two nominations as Best Actress for her role in Flashpoint at the Monte Carlo TV Festival.[25][26] Filmography Film Television Discography Studio albums The Trans-American Treatment (2001) Imperfect (2005) Never Broken (2013) As a featured performer "Clear Blue Day", "Puddle of Grace" from the series Felicity (1998) "Motherless Child", "What's Wrong", "Two Words", "In A Rainbow", "First Love", from the TV movie Sweetwater (1999) "Cat in the Snow" from series The Division (2004) "Goodbye", "Dancing in Between" from series Flashpoint (2008) "God" from the movie Bent (2013) "Lines" from the movie Lines (2014) "Cracker Jacks" from the movie The Space Between (2017) No URL found. Please specify a URL here or add one to Wikidata. on IMDb {{Twitter}} template missing ID and not present in Wikidata.

https://en.wikipedia.org/wiki/Amy%20Jo%20Johnson

임진왜란은 언제 끝나나요?

임진왜란

korean

임진왜란(壬辰倭亂)은 1592년(선조 25) 일본이 조선을 침략하면서 시작되어 1598년(선조 31)까지 이어진 전쟁이다. 임진왜란은 동북아시아에 막대한 영향을 끼쳤다. 임진란, 임란</b>이라고도 부른다. 두 번의 침입이 있어서 제2차 침략은 정유재란이라 따로 부르기도 한다. 명칭 일반적으로 임진년에 일어난 왜의 난리란 뜻에서 임진왜란(壬辰倭亂)이라 칭한다. 그 밖에 조선과 일본 사이에 일어난 전쟁이란 뜻에서 조일전쟁(朝日戰爭), 임진년에 일어난 전쟁이란 뜻에서 임진전쟁(壬辰戰爭), 도자기공들이 일본으로 납치된 후 일본에 도자기 문화가 전파되었다 하여 도자기 전쟁(陶瓷器戰爭)이라고도 한다. 일본에서는 당시 연호를 따서 분로쿠 전쟁()이라 하며, 중화인민공화국과 중화민국에서는 당시 명나라 황제였던 만력제의 호를 따 만력조선전쟁(萬曆朝鮮戰爭, ), 혹은 조선을 도와 왜와 싸웠다 하여 항왜원조(抗倭援朝)라고도 하며, 조선민주주의인민공화국에서는 소비에트 연방의 영향을 받아 임진조국전쟁(壬辰祖國戰爭)이라고 한다. 그밖에도 7년간의 전쟁이라 하여 7년 전쟁(七年戰爭)으로도 부른다. 배경과 원인 조선 정치 상황 조선 왕조는 개국 후 100여 년간 창업을 주도 했던 개국 공신과 이후 세조의 집권을 도왔던 공신 집단과 그 후손들로 형성된 훈구파 세력과 더불어 왕조의 안정과 융성을 유지할 수 있었다. 그러나 훈구파는 정권이 안정되자 그 부패가 극심해졌고 이런 변화 속에서 이른바 사림파 세력이 등장하여 성리학을 기반으로 한 새로운 정치, 사회질서 재정립을 강조하면서 전반적인 국가 통치질서를 재정립하려고 나섰다. 그 결과 신진 사림 세력과 기존 훈구파 세력은 마찰이 불가피하게 되었고, 두 세력의 대립은 성종이 훈구 세력을 견제하려고 사림들을 삼사의 청요직에 등용하여 더욱 불거졌다. 그 결과 15세기 말에서 16세기 중엽에 이르는 근 반세기간에 무오사화, 갑자사화, 기묘사화, 을사사화 등 네 차례에 걸친 사화가 일어나 사림파 신진 세력들은 크게 타격받고 정국은 큰 혼란을 겪었다. 이 영향으로 정치, 경제, 사회 각 방면에서는 큰 혼란이 일어나 신분 제도와 군역 제도가 무너져 권문세도가가 농장을 확대하기 시작했으며, 이와 때를 같이하여 공납 제도도 문란해지는 등 사회 전반이 동요하는 기미를 보였다. 이러한 와중에 조정에서는 왕위 계승을 둘러싼 왕실의 척신들의 정권 쟁탈전이라 할 수 있는 을사사화가 발생하였고 사림도 내홍 탓에 상호 대립하는 양상이 나타났다. 명종이 모후 문정왕후의 대리 정치 탓에 외척 세력이 정치 중심으로 권력이 개편되면서 부패가 극심하였다. 이후 사림파 집권 이후 정권은 동인과 서인 양대 세력으로 분열되어 대립을 거듭하였으며, 때문에 국정에 들인 노력보다 얻는 결과가 매우 적었다. 통신사 도요토미 히데요시는 재차 쓰시마 국주를 이용하여 조선에 교섭을 청하였는데, 그들은 명나라와 사대외교를 하고 싶어하였다. 이에 조선의 조정에서는 오랜 논의 끝에 1590년(선조 23년)에 일본의 요구에 대한 응대와 더불어 일본내의 실정과 히데요시의 저의를 살피고자 황윤길을 통신사로, 김성일을 부사로, 그리고 허성을 서장관(書狀官)으로 임명하여 일본에 파견했다. 1591년 음력 3월 통신사 편에 보내온 히데요시의 답서에는 정명가도(征明假道)의 문자가 있어 그 침략의 의도가 분명하였으나, 통신사와 부사의 의견은 일치하지 않았다. 당시 서인을 대표하였던 정사 황윤길은 '반드시 유병화(類兵禍)가 있을 것'이라고 하고, 반면에 동인을 대표하였던 김성일은 이에 반대하여 '그러한 정상이 없는데 황윤길이 장황하게 아뢰어 민심을 동요시킨다'고 주장하였다. 이리하여 조신 간에 의견이 분분하였고 동인인 허성마저 황윤길의 명견을 옹호하였으나 당시 정권을 장악한 세력으로서 백성이 동요하면 자신이 향유하던 권력에 초래될 변화를 두려워했던 동인이 주도권을 주도하던 조선 조정은 김성일의 의견을 좇았다. 그러나 류성룡은 김성일을 두둔하고자 하였는지, 그의 저서 징비록에 밝히기를, 김성일 역시 일본의 침략의지를 간파하였으나, 괜한 말로 조정과 신민을 동요케하고 싶지 않았음으로 거짓으로 임금께 보고하였고 통신사 황윤길을 꾸짖었다고 기록하였다. 그러나 그 두 대신의 극명하게 달랐던 주장과는 상관없이 조선의 조정은 왜적의 침략에 대한 방비를 서둘렀다.[1] 군사력 조선 조정은 김수(金睟)ᆞ이광(李光)ᆞ윤선각(尹先覺) 등에게 명령을 내려 무기를 정비하게 하였고, 성 터를 수축하게 하였으며, 신립과 이일로 하여금 변방을 순시케 하며 영남지방을 왜적의 침입으로부터 방비하고자 많은 힘을 기울였으나, 커다란 성과가 없었다. 더불어 선조는 직접 이순신과 원균을 각각 좌수사와 우수사에 임명하여 전라도와 경상도에 배치하였으나 경상우수사 원균은 왜란 3개월 전 부임하여 전비를 갖추지 못한 상태였으며, 이보다 앞서 한해 전에 전라좌수사로 부임하였던 이순신만이 제대로 전쟁준비를 갖춘 상태였다. 조선의 수군은 삼국시대부터 끊임없이 쳐들어 오는 일본의 해적집단 왜구를 막아내는 과정에서 점점 강해졌기에 임진왜란을 16세기 최강의 육군과 최강의 수군이 싸운 전쟁이라고도 한다. 조선 초 국방 체계 조선의 기본 병역 원칙은 양인개병(良人皆兵)과 병농일치(兵農一致)제로, 노비를 제외한 16세 이상 60세 이하에 이르는 양인의 정남(正男: 장정)에게는 병역의무가 부과되었다. 이때 정남은 정병(正兵: 현역 군인)으로서 실역을 마치거나 보인(保人: 보충역)으로서 실역 복무에 소요되는 경비를 부담하는 두 가지 종류의 병역이 있었다. . 이 원칙을 전제하여 군은 중앙군인 경군(京軍)과 지방군인 향군(鄕軍)으로 대분하여 편성되었다. 중앙군은 태조 3년(1394)에서 세조 초까지 약 60년간에 걸쳐서 여러 차례 개혁을 거쳐 5위 체제(의흥위(義興衛), 용양위(龍?衛), 호분위(虎賁衛), 충좌위(忠佐衛), 충무위(忠武衛))의 편제가 확립되었다. 5위 체제를 근간으로 하던 중앙군은 의무병인 정병을 비롯하여 시험으로 선발된 정예부대와 왕족, 공신, 고급관료의 자제들로 편성되었던 특수병으로 구성되었으며, 이들은 모두 복무 연한에 따라 품계와 녹봉을 받았다. 지방군인 향군은 육군과 수군의 두 가지 병종으로 구분되어 국방상 요지인 영(營), 진(鎭)에 주둔하면서 변방 방어에 종사하거나, 일부 병력은 교대로 수도에 상경하여 도성을 수비하는 임무를 담당하였다. 영진군은 주로 해안과 북방 변경에서 근무했으므로 내륙에는 거의 군대가 주둔하지 않아서 병력이 부재한 문제를 타개하고자 향리, 관노, 무직 백성, 공노비으로 구성된 예비군인 잡색군(雜色軍)을 편성하여 해당 지역 수령 지휘하에 두었다. 지방군의 방어 개념은 각 도에 주진으로서 병영(병마절도사가 지휘)과 수영(수군절도사가 지휘)을 설치하고 그 아래에 각처 요충지에 거진(첨절제사가 지휘), 진(동첨절제사가 지휘) 등 대소의 진영을 두어 유사시에 주진 진장의 지휘하에 지역 방어에 임하도록 되어 있었으나 주진을 중심으로 한 방어 체제는 신속한 병력 집결이 이루어지지 않는 취약점이 노출되어 이를 보완하려고 세조 1년에 거진을 독립된 방어 편성 단위로 하고 그 아래에 군현 병력으로 제진을 관할하게 하는 진관 체제가 채택되었다. 그 후 을묘왜변을 전후로 한 시기에 조선의 군사상 환경이 급변하면서 근 1백여 년간 고수해 오던 진관 체제는 변모를 가져와 제승방략의 분군법으로 방위 체제가 전환되었다. 분군법은 지역 수령들에게 사전에 작전 지역을 배정해 주고 유사시에 자신이 담당하는 진관 지역에서 작전 지역으로 병력을 이동시켜 작전 임무를 수행하게 하는 제도였다. 이 제도는 유사시 최전방에 병력을 집중시킬 장점이 있는데 작전 지역에 집결한 병력은 중앙에서 파견되는 경장이 도착하기를 기다려 그 사람에게 지휘받아야 하는 시간상 문제가 있었으며, 최전방을 대상으로 하는 과도한 병력 집중 탓에 후방이 공백화할 취약점이 있었다. 이 방위 체제는 일본과 여진족이 소규모로 노략하던 시기에 방어 병력을 집중으로 운용할 수 있다는 이점이 있었으므로 큰 전란을 겪지 않은 조선 조정으로서 문제가 없다고 판단됐다. 전란 직전 조선은 건국 후 200년 간 이렇다 할 전란을 겪지 않아 상비군 체제에서 병농 일치 예비군 체제로 전환된 상태였다. 여진족과 분쟁이 빈번한 북부 지방과 남부 수군은 상비군이 유지되었지만 기타 지방에서는 문서상으로만 병력이 존재하고 실제로는 군역을 부과하지 않거나 대역인을 세우고 군포를 납부하도록 하는 방군수포와 대역납포가 공공연히 이뤄졌다. 특히 기병은 상비군으로서 많은 경험이 있었지만, 임진왜란에서 주력을 담당했던 보병은 병력의 질이 형편없었다. 전쟁의 징후가 점점 분명해지자 선조는 여러 면에서 군비를 강화하고 여러 무장을 발굴하고 성곽을 보수하고 해자를 팠지만, 특히 경상도를 비롯한 남부지방은 이전 수백 년 전부터 전란을 입은 경험이 없었기에 많은 마찰이 있었다. 경상감사 김수와 전라감사 이광이 선조에게 명받고 성곽을 수리하고 병장비를 정비하면서 전쟁 준비를 서두르자 지방에서는 부역이 너무 가혹하다는 상소가 빗발쳤고 탄핵까지 받을 뻔하였다. 대외관계 조선은 조선 초부터 사대교린정책을 수립하여 명과는 사대하고 여진과 왜에는 교린하는 정책을 택하였다. 허나 조선의 역사상 유래 없는 평화로 군사력이 약해진 결과 교린 정책은 거의 이루어질 수 없었고, 결국 명에 절대적으로 의지하는 형국이 되었다. 일본 조일 관계 조선은 일본과 하는 외교를 기본으로 교린(交隣) 정책을 유지하였다. 고려 말기에 번번이 왜구는 한반도의 해안을 침범하여 약탈하기 시작하였다. 이에 조선 시대 와서는 수군력을 강화하고자 성능이 뛰어난 대포와 전함을 양산하는 등 왜구 소탕에 진력하였다. 조선은 부산, 울산 등 일부 항구만을 제한으로 개방하는 통상 교류하였다. 이후 조선은 일본에 통신사를 파견하며 우호 관계를 유지해 왔다. 14세기 말 1392년 일본에서는 무로마치 막부의 제3대 쇼군인 아시카가 요시미쓰가 난보쿠초의 분열을 종식시키고 전국의 지배권을 장악하였다. 그 후 15세기 중엽에 이르러 봉건 영주 세력을 대상으로 한 쇼군의 통제력이 약화하자 지방에 할거한 봉건 영주인 슈고 다이묘들이 사분오열하는 현상이 나타났다. 센고쿠 시대 개막 1467년의 오닌의 난을 계기로 무로마치 막부의 권위가 떨어지고 그로부터 100여 년간의 센고쿠 시대가 개막되었다. 이 혼란기에 지방 신흥 무사 집단이 구 세력인 슈고 다이묘 집단을 대신하여 자립 태세를 갖추어 센고쿠 다이묘로 등장하였다. 센고쿠 통일 과정 센고쿠 다이묘들은 난립하기에 이르렀고 이런 환경에 노출된 일본에 15세기 후반 유럽 상인들이 들어와 신흥 상업 도시가 발전하여 지배층인 다이묘들은 봉건적인 지배권을 강화ᆞ노력하였다. 그러던 중 16세기 중엽에 이르러 오다 노부나가가 출현하여 경쟁하는 세력 다수를 굴복시키고 일본의 실질에 근거하는 지배권을 장악하여 통일하는 기운이 무르익어 갔으나 1582년 오다의 측근 아케치 미쓰히데에게 피살되는 혼노지의 변으로 말미암아 일본의 실권은 오다의 충복이었던 효웅 하시바 히데요시에게로 돌아갔다. 하시바는 아케치의 반란 세력을 토벌하고 오다의 장손 산보시를 옹립하여 오다 정권을 장악, 센고쿠 통일 사업을 계속 추진하였다. 1583년 하시바는 같은 오다 오대장 중 한명이자 오다 사천왕 중 필두인 시바타 가쓰이에와 시즈가타케 전투에서 승리하여 내부권력다툼을 종식시켰다. 같은 해 음력 3월에는 수륙 교통 요지인 이시야마 혼간지터에 장대한 오사카 성을 쌓기 시작했으며 1584년 오다의 차남 노부카쓰와 오다의 사돈 도쿠가와 이에야스의 연합군과 지금의 고마키산과 나가쿠테 시에서 전쟁에 돌입했다. 결국 도쿠가와가 히데요시에게 상경하여 화의가 성립하였고 이로써 후방을 안정시킨다. 1585년 조소카베 세력을 굴복시킨 시코쿠 정벌의 공으로 조정에서 관백에 임명되고 이후 천황의 권위를 이용하고자 일본 전국 지배권을 위임받고 강령으로서 전국의 평화라는 뜻의 ‘소부지(墜無事)’를 내걸었다. 1586년 태정대신에 임명, 도요토미(豊臣) 성(姓)을 하사받았다. 이를 토대로 쟁란을 거듭하던 다이묘들에게 정전을 명령하고 영토의 확정을 히데요시 자신에게 맡기게끔 했다. 1587년 명령에 불복하던 사쓰마 국의 시마즈 세력을 정벌하고 1590년 오다와라 정벌로 관백 히데요시의 마지막 저항 가문 고호조 일가의 수장 호조 우지마사, 우지나오 부자를 쓰러뜨리고 도호쿠 지방의 다테 세력을 복속시키면서 전 일본을 통일하였다. 센고쿠 통일 센고쿠 시대를 종식시킨 도요토미는 관백위를 양자이자 조카 히데쓰구에게 물려주어 내정을 맡게 하고 본인은 태합에 올라섰고 천하 야망을 동아시아 정복으로 확장하려 했다는 견해도 있다.[2] 히데요시는 1585년에 대륙 진출을 최초로 언급했고 쓰시마 국주에게 조선 정벌을 준비하라고 명한 때는 이미 1587년 이었다. 정명가도 요청 히데요시는 1591년 쓰시마 국주 소 요시토시를 이용해 사신으로 파견하여 가도입명(假道入明)이라는 주장을 전달했다. 그러나 조선의 왕과 만정제신은 명나라와 군신대의를 깰 수 없었고 교만한 마음에서 일본을 업신여겼던 데다가 과거 삼포 왜란을 겪었던 조선의 왕과 백관의 처지에서 일본이 명을 정복하는 과정에서 선선히 조선의 길만 빌린다는 실정도 의심스러운 일이었으므로 일본이 한 요청을 거절하였다.[3] 히데요시의 정치·경제 개혁 전 일본을 통일한 히데요시는 곧 정치, 경제 개혁을 강력하게 전개하였다. 도요토미 정권은 토지제도 개혁인 검지(檢地)와 무기 몰수 정책인 가타나가리(刀狩)에 가장 심혈을 기울였다. 1591년 전 일본에 할거한 다이묘들에게 검지장과 구니에즈(지도)를 제출하게 하여 전국 통일을 과시했다. 검지장을 토대로 토지를 측량하고 수확고를 조사하여 전 일본의 생산력을 쌀로 환산하는 ‘고쿠다카(石高)제’를 실시하고 다이묘에게는 고쿠다카에 상응하는 군역을 농민에게는 토지 소유권을 인정하는 대신에 고쿠다카에 합당하는 연공을 징수하는 과정에서 자신을 반대하는 도쿠가와에게는 고의로 간토 지방의 황무지로 이봉(移封)하였는데 이것이 오히려 도쿠가와가 임진왜란에 불참하게 된 원인을 제공하였다. 가타나가리는 농민에게서 무기를 몰수하고 농민의 신분을 명확히 하고자 1588년에 시행되었으며 1591년에는 ‘히토바라이(人掃)령’을 내려 신분상 이동을 금지하고 사농공상 신분을 확정하여 병농 분리를 완성하였다. 예수회의 협조 의혹 1549년 8월 15일 일본에 첫발을 내디딘 예수회의 프란치스코 하비에르 신부 일행은 사쓰마 국주 시마즈 다카히사(島津貴久)의 환대를 받는다. 그 곳에서 1년여간의 선교활동을 한 후 1550년 스오 국주 오우치 요시타카를 만나다. 하비에르 신부는 요시타카에게 화승총 등을 선물하고 교토에서 선교 허락을 받아낸다. 이후 일본에서 가톨릭 교세는 폭발적으로 성장하는 등 순조로웠다. 1587년 전국을 평정한 히데요시도 처음에는 교회 부지를 제공하고 선교를 적극 후원했다. 1589년 5월 히데요시는 예수회 신부 가스파르 코엘료(Gaspar Coelho)를 불러 은근히 중국과 조선의 침공에 대한 자신의 구상을 밝혔다. 그리고 만약 조선과 중국 정복에 성공하면 조선과 중국 각지에 교회를 지어 선교사들을 협력하겠다고 말하며 실제로 그때가 오면 포르투갈 군함[4] 2척을 지원해 달라고 요청했다. 이에 대해 코엘료는 히데요시의 계획에 찬성할 뿐 아니라 자신의 영향력 하에 있는 기리시탄 영주들을 움직여 적극 협력하겠다고 제안했다[5][6]. 예수회의 제안대로 고니시 유키나가 등 기리시탄 영주들은 임진왜란이 발발하자 최전방에서 앞장서서 조선군과 싸운다. 하지만 예수회의 제안은 반대로 화가 되었다. 히데요시는 기리시탄 영주들이 예수회 신부들의 명령에 따라 움직일 수 있다고 판단하고 이들을 경계하게 되고 1587년 6월 19일 바테렌 추방령을 내려 가톨릭 예수회를 탄압하는 요인으로 작용했다. 히데요시의 가톨릭 금교령과 선교사 예수회추방령에 다급해진 예수회 신부 알레산드로 발리냐노(예수회 동인도 관할구역 순찰사)는 예수회 신부의 자격이 아닌 인도총독의 사절 자격으로 1591년 3월 히데요시를 알현했다[7]. 발리냐노는 히데요시에게 황금장식을 붙인 매우 아름답고 훌륭한 밀라노산 백색 갑주 2벌, 모두 은으로 된 매우 훌륭한 장식이 붙은 커다란 검 두 자루, 진귀한 두 자루의 총포, 총포로 사용할 수 있는 투리사드[8] 하나, 야전용 천막 한 세트, 대단히 훌륭한 유화, 괘포 4매, 아라비아산 말 두마리 등을 선물로 바쳤다. 이 선물에 히데요시는 크게 기뻐하고 예수회 선교사들의 선교활동을 묵인했다[9]. 이 때 히데요시와 예수회의 발리냐노간에 어떤 묵계가 오갔는지 알 수 없지만 이듬해 임진왜란이 발발함과 동시에 예수회의 기리시탄 영주들은 전장에서 최선봉에 나선다. 그 과정에서 임진왜란으로 일본 열도로 건너온 조선인들의 일부에게 가톨릭 전도를 하게 된다.[10] 특히 일본이 임진왜란을 일으킬 당시 일본의 중국 공격 계획 역시 예수회 신부에 의해 작성되었다. 영국의 대중 역사 저술가이자 뉴욕타임즈 컬럼리스트를 역임한 폴 존슨(Paul Bede Johnson)은 그의 저서 《기독교의 역사》(포이에마.P 694) 에서 예수회의 알폰소 산체스 신부가 중국 정복 계획을 치밀하게 세웠고 일본인들이 이를 적극 지지하였다고 기록하고 있다. 알폰소 산체스 신부의 계획은 매우 치밀하였는데 그의 계획서에는 유럽에서 1만~1만2000명의 군대가 파견되어야 하고, 마닐라와 일본에서 5~6000명의 원주민을 동원해야 하며, 주력부대는 마닐라에서 출발하고 마카오와 광저우에 머루르고 있던 포르투갈인들이 협공을 해야한다는 내용이 들어 있었다. 이 계획은 스페인의 무적함대가 영국에 대항했던 바로 그 때에 구상되었는데, 유럽의 가톨릭교회와 대다수의 일본인들이 지지하였다. 산체스는 예수회 선교사들이 일본인 지원자들을 모집하는 데 협조할 것을 허가해 달라는 편지를 마닐라 주교에게 보냈다. 당시 일본 지도자들은 예수회와 스페인 관리들끼리 교환한 서신의 구체적 내용은 몰랐어도 이런 중국 침공 계획이 논의되고 있다는 사실은 파악하고 있었다.[11] 의혹에 대한 반박 코엘로와 발리나뇨가 지원을 하겠다고 언급한 것 외에는, 예수회 혹은 가톨릭 교회 차원의 조선출병 지원이 실증적으로는 학인되지 않고 있으며, 그레고리오 데 세스페데스(Gregodio de Cespedes), 레온 한칸(Leon Hankan) 두 신부가 19개월간 조선에 왔었다는 기록 외에 나머지 선교사들이 조선 땅을 밟았는지에 대한 기록은 없다.[12] 또한 불교 다이묘의 출병이 불교의 협조로는 해석될 수 없듯, 가톨릭 다이묘들의 출병 역시도 같은 원리로 가톨릭 혹은 예수회의 협조로 해석되기는 어렵다. 오히려 히데요시는 예수회에게 포르투갈의 군함도 상선도 지원받지 못했음만이 확인되고 있다.[13] 반면 예수회 선교사들이 임진왜란에 대해 가졌던 부정적 인식이 확인된다. 종합하자면 코엘로와 발리냐노가 히데요시를 지원하겠다고 말해준 것과는 달리, 군종 신부 두명의 사목 외에는 그 어떤 구체적인 지원도 확인되지 않으며, 오히려 예수회의 비협조와 임진왜란에 대한 비판만이 확인되고 있는 실정이다. 또한 알폰소 산체스의 1586년 계획서는, 유럽에서 1만-1만 2천, 마닐라 및 일본에서 5-6천을 동원하여 중국을 치자는 계획으로, 주력부대는 마닐라에서 출발하고 마카오와 광저우의 포르투갈인들이 협공을 하자는 내용으로, 임진왜란과는 상당한 거리가 있는 서신이다. 또한 이 계획서의 발신인은 일본인 지도자들이 아니였으며 그들은 구체적인 내용도 몰랐다. 그저 이러한 계획이 논의되었다는 것을 그들이 파악하였을 것이라는 추측만이 가능할 뿐이다.[14] 즉 임진왜란과 산체스는 관계가 있는 인물이 아니며, 그마저도 산체스의 계획은 실현조차 되지 못하였다. 군사력 15세기 중엽 전국 시대에 이르러서 전투 양상이 대규모 집단 보병 전술로 전화(轉化)하여 전투하는 주체도 특정한 영웅 소수가 아닌 보병이 밀집한 부대로 옮겨졌다. 전투 임무를 수행하는 경장비 보병인 아시가루(足經)가 출현하여 전투 승패를 가름하는 중역을 담당하게 되었다. 이들은 16세기 중엽에 철포와 화약이 전래되면서 뎃포 부대인 뎃포쿠미와 궁사 부대인 궁조로 편성되어 전투 시 공격하는 주역을 맡았다. 당시 전국 다이묘 세력 가운데서 가장 먼저 이런 전술 변화를 이용하여 통일에 주도권을 장악한 무장이 바로 오다 노부나가였다. 1575년 오다 노부나가는 다케다 가쓰요리 군과 벌인 나가시노 전투(長篠の戦い)에서 조총을 보유한 보병을 주력으로 다케다군의 기병을 격파하여 전술 변화에 전혀 새로운 시기를 열어 놓을 만큼 뚜렷이 구분되는 전기를 열었다. 그 후 1582년에 이르러 히데요시는 전투 부대의 병종을 기병과 보병 두 가지로 대별하고 사무라이타이쇼(侍大將)의 지휘 하에 기병, 총병, 궁병, 창검병 등의 단위대를 편성한 후에 각조 지휘관으로서 기사와 보사를 두었다. 이 무렵 일본군은 부대를 삼진이나 사진으로 나누어서 단계로 하는 공격을 기본 전법으로 채택하였다. 즉, 제1진인 기병이 2개 대로 전개하여 포위 태세를 갖추면 제2진인 총병이 적의 정면에서 조총을 사격하면서 돌격하고 이어서 제3진인 궁병이 진격하면 제4진인 창검병이 뒤따라 돌진하여 백병전을 벌이는 방식이었다. 비(非)전투 요원으로서는 전령 업무를 담당한 소인, 수송 업무를 맡은 하부, 순박 운항 업무를 수행하는 선두와 수주, 감찰 업무를 행하는 대목부, 의사, 승려[15] 가 전투 부대와 작전을 지원하였다. 히데요시는 이렇게 변모된 군사력을 배경으로 하여 1586년 무렵에 대규모 건조 계획을 추진하기 시작하여 조선 침공 직전에 전함 천여 척을 이미 확보한 데에 이어서 종전 무렵에는 3천여 척이나 되는 대규모 선단을 보유할 수가 있었고 조선을 침공하기 직전인 1591년에는 사이카이도, 난카이도, 산요도, 산인도, 기나이와 그 동방 일부 지역에 동원령을 내려서 병력 33만을 동원할 준비하였다. 히데요시는 임진왜란 6년 전인 1586년에 일본 수군의 약점을 보완하기 위해 유럽의 범선인 카락과 갤리온 구입을 시도했었는데 포르투갈인의 거절로 구입에는 결국 실패했다.[16] 이 무렵 일본군은 뎃포, 창, 궁시, 일본도를 충비하고 있었으며, 주종 간 단결력이 막강하였을 뿐만 아니라 개인의 실전 경험이 풍부하으므로 전쟁에서 탁월한 전력을 발휘할 수가 있었다. 명 명(明)과 조선 간 관계는 ‘책봉-조공 체제’으로 대표되는 가장 전형이 될 만한 군신관계였다. 명과 조선 간 관계는 조선 전기에는 기본으로 책봉-조공 체제에 기반을 둔 사대 관계를 토대로 조선이 명을 섬기는 상황이었다. 조선과 명 사이에는 군신·상하 관계가 성립되고 조선은 제후국으로서 예와 명분에 합당한 불평등한 국가 지위를 감수해야 했다. 구체로는 명 황제에 의거한 조선 국왕 책봉의 수용, 명 연호의 사용, 정기로 계속 하는 조공 등 제후로서 의무가 부과되었다. 명의 조선을 대상으로 한 내정간섭은 거의 없었으며, 초기에는 태조의 조선 국왕 인정 문제와 여진족 문제, 조공 문제로 양국 간에 크고 작은 분쟁이 발생하기도 하였다. 그러나 16세기에는 사대주의를 노골로 옹호하는 사림파가 전면에 등장하여 명을 대상으로 한 사대가 매우 당연시되면서 명과 외교 관계는 15세기 이래 기조를 유지하였다. 평화스럽고 안정된 명과 조선의 군신관계가 지속되는 가운데 조선 국왕과 백관은 명과 약속한 ‘1년 3공’의 규정을 넘어서까지 명과 교섭에 적극이었고 그로써 명의 선진 문물을 수용하려 했다. 16세기 이후 양국 관계에서 중요해진 측면은 경제 관계였다. 15세기 이래 조선은 책봉·조공 체제하에 규정된 당초 조공 부담을 줄이는 데 주력하여 금과 은을 조공 품목에서 제외받는 성과를 얻었다. 양국 사이의 통상은 그리 원활치 못한 상황이었으나 15세기 말에 조선 내부 농업 경제력 향상과 함께 명에서 생산된 견직물을 선망하는 수요가 증가하면서 명에서 비단과 원사가 대량으로 유입되었다. 조선과 명 사이의 무역 관계의 진전은 조선의 은광 개발과 일본에서 은 유입을 가속화했으며 궁극에는 은을 매개로 조·명·일 삼국 사이의 무역 구조가 정착되었다. 이처럼 16세기까지 양국 관계는 대체로 사이좋은 기조를 유지하면서도 요동 정벌 문제, 여진족 문제를 놓고서 갈등을 겪기도 했다. 조선은 독립을 유지하고 선진 문물을 수용하려는 의도에서 군신 관계를 받아들였다. 명을 향한 사대 외교는 명을 대상으로 한 굴복이라기보다는 조선보다 강국인 명을 대상으로 하여 왕의 권력 안정을 확보하려는 외교였고 선진 문물을 흡수하려는 문화 외교이면서 공무역 일종이라고 볼 수 있다. 명의 정세 명의 정치 상황 대략 섬네일|왼쪽|230px|1575년 명나라 군대의 모습 1368년 개국된 명(明)은 15세기 초 영락제 때에 국력이 막강해졌으나 영락제 사후 국력이 급격히 쇠퇴하기 시작하여 1449년에 정통제가 오이라트부를 친정하다가 도리어 패전하여 포로가 된 ‘토목보의 변’을 계기로 명의 국제상 영향력이 점차 약화하였고 내부 기강도 해이해져 갔다.[물론 토목보의 변 당시에도 명의 국력은 오이라트와 상당하게 차이가 났으며 정통제의 실수로 50만 대군을 잃은 명은 오히려 협상을 거부하고 정통제를 폐위, 북경에서 오이라트와의 교전에서 승리한다. 그리고 정통제는 1450년 아무 조건 없이 석방되었다] 그 후, 16세기에 이르러 환관의 발호로 정치가 혼란해지고 전국이 반란의 소용돌이에 휩싸일 만큼 크게 동요하였고 이 무렵에 기세를 떨치기 시작한 왜구 집단은 명의 변경 해안 지대를 휩쓸었다. 이에 명은 북방으로는 몽골족의 침입을, 남방으로는 왜구의 침입을 막아서 양방에서 싸워야만 했으며, 이런 외부 압력은 자연히 국력 쇠퇴를 가속화하는 요인으로 작용하였다. 그러다가 만력제가 등극하면서 10년간은 장거정을 비롯한 대정치가가 등장하여 다시 중흥하는 기회를 맞았으나 장거정이 죽자 만력제는 국사를 돌보지 않고 정사를 환관에게 일임해 정치는 혼란에 다시 빠졌으며, 영하(寧夏)에서 일어난 몽골의 항장(降將) 보바이의 반란과 귀주의 토관(土官) 양응룡(楊應龍)의 난을 평정해야 했고 후에는 임진왜란으로 조선에 원군을 보내고 국력을 소모하게 되었다. 명의 대외 관계 조명 관계 명은 1368년 건국 후 대내로는 전제왕정을 강화하는 한편 대외로는 자국을 중심으로 한 국제 질서를 형성해 나갔다. 명은 주변에 여러 나라를 중화주의에 입각한 조공·책봉 체제로 편입시켰다. 조선은 왕권의 정통성을 국제상으로 인정받고 국가의 왕의 권력을 도모하고자 명의 조공·책봉 체제를 받아들였다. 명이 멸망할 때까지 조선은 매년 서너 차례에 걸쳐 조공 사절단을 파견하였다. 해금 정책을 취한 명과 하는 무역은, 조선이 명에 조공하고 나서 그 대가로 사이(賜輿) 형식으로 하는 무역 형태로 이루어졌다. 소위 조공 무역은 명의 황제가 주변 국의 왕을 책봉하는 대가로서 해당 국은 조공으로써 명 황제에게 공녀를 위시해 공물을 바치는 형식이었는데 조선에서 공녀와 견직물과 고려인삼 등을 받으면 명에서는 그 대가로 조선 지배계급이 선망하는 고급 견직물과 자기, 서적, 약재 등을 주었다. 조공 무역은 조선에게 더 이익이 많았는데 이는 조공 횟수를 둘러싼 양국 간 주장을 보면 드러난다. 명이 조선에게 3년 1공, 즉 3년에 1번의 조공 무역을 주장하는데 조선은 거꾸로 명에 1년 3공, 즉 1년에 3번의 조공 무역을 주장했다. 조선에서 이렇게 주장한 이유는 다음과 같다. 조공 무역은 제후국에서 제국에 일방으로 갖다 바치는 것이 아니었다. 일단 제후국에서 조공품을 바치면 제국에서는 그에 상응하는 회사품을 하사하는 게 원칙이었다. 회사품은 조공품보다 귀하고 많아야 하는 게 관례였고 원칙이었다. 더불어 사절단의 체제비와 물품 운반비를 명 측에서 모두 부담하였다. 이는 상국으로서 체면을 유지하려는 방도였다. 명일 관계 평소 명(明)은 일본 다이묘들이 하는 조공을 그리 탐탁하게 여기지 않았다. 1404년 명은 일본의 요구에 따라 10년에 한 번씩 조공하되 인원을 200명 이내로 제한하고 패도(佩刀)하고 오면 구적(寇賊)으로 치부해 죄를 따진다는 조건을 붙였다. 무역하는 장소는 절강성 영파(寧波)로 지정했다. 이렇게 제한을 가한 이유는 유황, 구리, 칼 등 일본의 물품이 명에서 특별히 필요하지 않은 데다가 일본 천황이 아니라 다이묘들의 배가 왔고 체류하는 경비도 부담스러웠기 때문이다. 일본은 점차 조공 인원을 300명으로 늘려 그런대로 조공 관계를 유지했다. 16세기 초반부터 일본의 규슈 지방 상인들이 명 복건성 쪽 항구에 드나들면서 은을 옷감과 교환하였다. 이 무렵 에스파냐 상인과 포르투갈 상인들까지 절강성, 복건성 등지에 와서 무역하자 명에서는 이들을 몰아내면서 일본 상인들도 함께 축출해서 1547년 이후부터는 일본의 조공선이 명에 들어갈 수 없었다. 그 뒤 상인들은 아오먼(澳門, 마카오)을 근거지로 삼았다. 그 결과 일본 상인들에게 후원받는 왜구의 활동이 극심해졌다. 왜구는 명과 조선을 주로 공격하였다. 일본은 포르투갈 상인의 중개무역을 이용해 명 상품을 사들이는 것이 번거로워 공식 무역로를 트려고 노력하며 조선에 주선해 달라고 부탁했으나 조선은 이 부탁을 들어주지 않았다. 히데요시도 정권을 장악한 후 명과 무역하려고 노력했으나 성사되지 못했다. 군사력 명은 개국 초에 징병제와 모병제 장점을 절충한 군제인 위소제도를 채용하기 시작했다. 위소의 최소 단위는 백호소로 정원은 병사 100명과 지휘관인 총기 2명, 소기 10명 등 총 112명이었다. 각 총기는 소기 5명을 지휘하고 각 소기는 병사 10명을 지휘했다. 백호소 10개로서 천호소 1개를 구성하고 천호소 5개로서 1위를 구성한다. 유사시에는 위의 지휘관으로 참장, 유격장, 파총 등을 임명하고 중앙에서 파견되는 총병관이 이를 총괄 지휘하였으며, 1위의 병력 규모는 5,600이었다. 위 수 개가 모여서 군단 도지휘사사를 형성하는데 그 지휘관은 도지휘사이다. 여러 도지휘사사는 중앙의 오군도독부에 분속하게 되어 있었다. 위소의 병사들은 평시에는 둔전과 군사 훈련에 종사하면서 전시에 대비할 태세를 갖추다가 전시에는 중앙에서 내려온 총병관의 지휘하에 전투하였다. 군단인 도지휘사사는 각 성이나 전략상 요지에 있었으므로 명 대에는 13성의 도지휘사와 요동, 만전, 대령 등의 도지휘사사를 비롯하여 관할구역이 광대한 지역에는 행도지휘사사를 두기도 하였다. 그리하여 16세기 전반기까지 명은 전국에 16개 도지휘사사, 5개 행도지휘사사, 2개 유수사를 두고 여기에 소속된 위 493개, 소 2,593개가 있었으며, 도사에게 직속된 소어천호소 315개가 있어 그 병력은 총 329만여에 달했다. 이 밖에도 황제의 친위군으로서 궁성의 수호를 담당하는 금의, 금오, 우림 등의 25위가 있어 그 병력 수가 15만여에 달했다. 명 군제의 근간인 위소제도의 경제 기반은 군둔(軍屯)이었고 그에 초기 세금 부과는 매우 경미하였으므로 위소제도 운영에는 큰 문제가 없었으나 영락제 연간에 군둔 관리 체제를 정비하면서 둔전병 부담이 가중되어 군둔의 기초가 흔들리기 시작하였다. 그 후 1449년의 '토목보의 변'을 계기로 위소제도의 문제점을 해결하려는 방안으로서 민병 모집을 이용해 병력을 보충했다. 이 민병은 북방의 몽골족과 동남 해안 지역에 출몰하는 왜구 격퇴에 크게 기여하였으나 후대에 이르러 정치상 혼란과 더불어 군 기강이 해이해져서 그 전투력이 약화하여 역시 유명무실해졌다.이는 여진이 독립하여 후금을 세우는 결정적 계기가 되고 말았다 경과 히데요시는 타국의 다이묘들이 가지고 있던 막강한 군사력을 외부로 방출시킴으로써 국내 안정과 권력 공고화를 도모하고 신흥 상업 세력을 억제하려고 명(明)을 침략하게 되었다는 견해가 있다.[17] 1592년 음력 1월 히데요시는 쓰시마 국주에게 조선으로 하여금 일본에 복속하고 명(明)을 정벌하는 과정에서 일본군의 길잡이를 맡으라고 명령하였다. 소 요시토시는 명(明)을 정벌하는 데 길을 빌려달라는 말로 좋게 바꾸어 조선에 교섭해 왔으나 조선은 거절하였다.(정명가도) 전쟁 초기 교섭이 결렬되자 히데요시는 1592년 5월 23일(음력 4월 13일) 군대 약 20만을 조선으로 파병해 침공하였다. 이날 정발이 지키는 부산진성과 송상현이 지키는 동래성이 일거에 함락되었다. 6월 3일(음력 4월 24일) 순변사 이일이 상주에서 일본군에서 패하고 10일 만에 경상도가 넘어갔다. 6월 7일(음력 4월 28일) 도순변사 신립이 충주의 탄금대에서 일본군에게 대패하고 전사하였다.그러나 고니시 유키나카가 이끄는 병력도 많이 전사하고 부상당했다.그리고 조선이 자랑하던 유일한 버팀목이 사라져 버린 셈이다 일본군의 작전은 육군은 종래 일본 사절단이 조선에서 이용하던 세 길을 따라 북진하고 수군은 조선 남해와 황해를 돌아 물자를 조달하면서 육군과 합세하는 것이었다. 고니시 유키나가를 선봉으로 하는 제1군은 부산·밀양·대구·상주·문경 등을 거쳐 충주에 이르고 제2군은 가토 기요마사가 인솔하여 울산·영천 등을 거쳐 충주에서 제1군과 합세하여 한양으로 진군하였으며, 구로다 나가마사의 제3군은 김해를 지나 추풍령을 넘어 북진하였다. 일본군이 노도처럼 북진해 오자 조선 왕실과 조정은 수도 한양을 버리고 북쪽으로 도주하여 분노한 백성이 궁궐과 전적을 태워버렸다. 6월 11일(음력 5월 2일) 일본군 제1군과 제2군은 개전한 지 20일 만에 충주·여주·양근(현 양평) 등을 거쳐 한양을 점령하여 본거지로 삼았고 6월 26일(음력 5월 17일) 도원수 김명원을 임진강 전투에서 격파하고서 군을 나눠 고니시 유키나가의 군대는 평안도로, 가토 기요마사의 군대는 함경도로, 각각 한반도 북부까지 진격하였다. 7월 21일(음력 6월 13일)에 평양이 함락되었다. 다급해진 선조는 의주로 피신했다. 수많은 전장에서 단련된 백전노장인 일본군은 전쟁 경험이 풍부하였고 잘 훈련되고 조직되었지만, 조선군은 군비가 제대로 갖추어져 있지 않았으며 실전 경험도 전무했다. 조선이 전쟁 가능성이 있다는 소식을 듣고 대책을 마련하였다고는 하나 오랜 기간 평화를 누리던 남부 지방에서는 심히 반발하였다. 결국, 병사들이 일본군이 진격해 온다는 급보를 듣고 탈영하는 사태도 빈번하였다. 일례로 일본군이 침공한다는 소식을 들은 이순신의 부하 포졸인 황옥현은 탈영하다가 이순신에게 적발되어 참수당하기도 했으며, 대규모 총력전을 경험하지 못했으므로 당시에는 전시 계획은 있었으나 그 실행하는 과정에서 많은 문제를 드러냈다. 예컨대 대구에는 전시 계획대로 군대가 소집되었어야 했으나 일본군의 고속 돌파로 말미암아 경장 이일이 도착하기도 전에 전역에 일본군이 진입하였고 백성과 수령도 뿔뿔이 도망친 뒤라서 일본군의 침공에 대비하여 급조한 대구읍성은 방어에 쓰이지도 못하고 버려졌고 이일은 자신이 지휘할 군대를 보지도 못하고 상주에서 일본군과 전투하기도 전에 패해서 도망쳤다. 전황이 불리하게 돌아가자 조선의 왕과 백관은 여러 비상대책을 강구하였다. 신립의 패보는 한양의 인심을 극도로 동요시키고 선조는 마침내 정신(廷臣)과 더불어 한양을 떠나 개성·평양 방면으로 도망치고 두 왕자 임해군과 순화군을 함경도와 강원도에 보내어 근왕병을 모집하라고 시키고 명(明)에 사신을 지속으로 보내어 구원을 계속하여 청하였다. 왕이 한양을 나왔을 때 분노한 백성이 궁궐을 태워 버리고 노비는 자신의 문적(文籍)을 알고 있는 장례원과 형조를 불태웠다.[18] 조정에서는 도원수 김명원에게 도성을 수비하라고 시켰으나 결국 1592년 5월 3일(음력), 도성은 손쉽게 함락되었다. 당시 일본에서는 성이 함락되면 성주는 할복하고 성에 사는 주민은 항복하여 해당 지역이 평정되는 것이 전쟁에서 기본 방식이었는데 조선은 왕이 도성을 버리고 도망치고 각지에서는 백성이 저항했다. 고려의 현종, 고종, 공민왕도 이러한 방식으로 불리한 형편을 타개했으므로 조선 백성은 별로 충격받지 않았지만, 일본군 입장에서는 굉장히 당혹스러워했고 백성이 정복자에 대항하는 실정에도 충격받았다. 일본에서 백성이란 단순히 거주를 이전하는 자유도 없는 영지에 부속된 농노나 전리품으로서 성격이 강했기 때문이다. 일본은 이런 차이를 모른 채 정복한 조선에서 보급과 급료 등 비용을 충당할 예정이었으므로 일본군의 기본 계획에 큰 차질을 빚는다. 어가의 도주 1592년(선조 25) 4월 13일 일본군이 부산포에 상륙, 파죽지세로 북진해오자 조정은 보름 만에 한성을 버리고 개성으로 피난했으며, 이어 평양을 거쳐 의주까지 퇴각했다. 1592년(선조 25) 4월 13일 일본군이 부산포에 상륙하였다. 임진왜란이 터지자 선조는 의정부우의정 이양원(李陽元)을 수성대장(守城大將)에 임명하고, 이전과 변언수(邊彦琇)를 수성좌위장(左衛將)과 경성우위장(右衛將)에[19], 신각(申恪)을, 중위대장(中衛大將)에, 박충간(朴忠侃)을 경성순검사(京城巡檢使)에 임명하여 성곽을 수축하고, 도성을 방비하게 하였다. 선조는 한편으로 징병대를 구성해 징병 체찰사(徵兵體察使)에 이원익(李元翼)과 최흥원(崔興源)을 임명하고 징병대를 전국에 보내 15~60세 남성을 징집하게 했다. 송상현, 정발 등이 전사하고 4월 28일 충주 탄금대 전투에서 도원수 신립과 부원수 김여물이 이끄는 토벌대 1만 6천명이 몰살당하고 4월 말 일본군은 경기도로 들어왔다. 이에 선조는 파천, 천도를 결정한다. 이후 일본군이 개성까지 함락하고 황해도로 북진해 오자, 선조와 백관 일행은 또다시 도망치기로 마음을 굳게 정하였다. 4월 28일 선조는 대간을 불러 파천을 상의하고, 바로 조정에서는 파천을 논의하였다. 바로 정사가 소집되고 대신들은 모두 파천을 반대하였다. 이날 영의정 이산해(李山海)는 혼자 울며 통곡하다가 정사가 끝난 뒤 승지 신잡(申磼)에게 과거에도 피신한 사례가 있었다며 설명하였다. 그리고 대신들은 모두 이산해를 비난했다. 혼란에 빠진 선조는 어디로 가야할지를 신하들에게 물었다. 이에 도승지 이항복은 의주에 가서 어가를 멈추고 있다가 만약 어려운 상태에 빠져서 힘이 다 없어지고 팔도가 적에게 모두 함락된다면, 즉시 명나라 조정에 가서 사태의 위급함을 호소해야 한다면서 중국과 가까운 의주 쪽으로 피난할 것을 건의했다.[20] 4월 28일 선조는 이원익, 최흥원, 우부승지 신잡, 주서 조존세(趙存世), 가주서 김의원(金義元), 봉교 이광정(李光庭), 검열 김선여(金善餘) 등을 만나 파천을 선언한다. 바로 광해군을 세자로 정했는데, 세자 책봉은 평양성에 도착하여 임명한다. 한편 천도를 반대하는 상소가 올라오는가 하면 4월 29일 해풍군 이기(海豊君 李耆) 등은 궐문을 두드리며 통곡했다. 이에 선조는 "가지 않고 마땅히 경들과 더불어 목숨을 바칠 것이다."며 이들을 돌려보냈다. 그러나 천도는 결정되었고 4월 30일 궁인들을 소집한 선조는 궐문을 나섰다. 한양에서 백성을 두고 도망친 선조와 백관 일행은 임진강을 건너자 일본군의 추격을 늦추려고 나루터를 방해하고 배 여러 척을 침몰시켰다. 선조와 백관 일행은 일본군이 한강 이남까지 진격해 오자 다시 도망쳤으며, 개성을 거쳐 평양에 이르러서는 광해군을 왕세자로 책봉하였다.당시 선조는 도읍지를 평양으로 옮기는 천도를 계획했다가 대신들의 반대로 무산되었고, 1592년 6월 22일 의주 행재소에서는 명나라로 망명을 계획하고 사신을 보내 6월 27일 망명 허락을 명나라로부터 받았지만 대신들의 반대로 무산되었다. 선조는 이런 굴욕 속에서 몽진에 성공하였다. 도성의 사대부들의 계속된 환도 요청과 사헌부와 사간원이 여러 번 선조에게 돌아올 것을 요청, 1593년(선조 26) 9월 21일에 출발하여 10월 3일 한양에 도착하였다. 선조는 의주까지 가서 명나라로 피신, 망명정부를 세울 것도 고려하였으나 신하들의 반대로 실패하였다. 사헌부와 사간원의 계속된 환도 요청에 선조는 1593년(선조 26) 9월 7일 양위 의사를 밝혔다가 승정원의 만류와 9월 21일 의정부좌의정 윤두수의 만류로 철회하였다. 1593년(선조 26) 8월 의주에서 몇차례 남하하여 평양성을 거쳐서 해주까지 왔다가 다시 의주 근처로 올라가는 일을 반복하였다. 1593년 9월 20일 윤두수는 속히 환도할 것을 주청하였다. 선조는 갈팡질팡하다가 1593년(선조 26) 9월 22일 해주를 출발, 9월 23일 연안부에 도착, 2일간 머무르자는 비변사의 건의로 4일간 머무르다가 9월 27일 개성, 9월 28일 파주 동파역(東坡驛)을 거쳐 9월 29일 고양 벽제관을 거쳐 10월 1일 벽제관을 출발, 한성부 정릉동 행궁에 나타났다. 조선군의 반격 섬네일|300px|이순신의 학익진에 대해 묘사한 수조병풍도 조정에서는 그와 함께 또 하나의 조정인 분조를 꾸렸는데 평양에서 왕세자로 책봉된 광해군이 이를 이끌고 각지를 돌아다니면서 의병 봉기를 촉구하고 의병 부대를 국가의 정식 군대로 인정하였다. 이는 조선이 병농일치의 군사제도를 시행하였으므로 당연한 절차였고 의병장에게 관직을 주고 무과에 급제하고 현감 이상 관직이 있는 관리로서 대우해줬지만, 의병장을 대상으로 하는 관직 제수와 우대는 기존 무과 급제를 이용해 정식으로 장수가 된 자들과 알력을 일으켰는데 이런 알력이 첨예화하여 폭발한 것 중 하나가 김덕령 사건이다. 한편으로 공명첩으로써 군량미를 모으고 근왕군을 모집하기도 했다. 광해군이 분조를 이끌고 활발히 활동하는 것을 전해 들은 각지 사대부와 백성은 광해군을 따르고 근왕군에 참가하려고 찾아왔다. 광해군은 근왕병을 모집하고 군량미를 확보하였으며 민심을 안정시켰다. 이에 명나라 장군들도 광해군을 극찬하였다. 의병들은 곳곳에서 일본군의 보급로와 통신망을 차단하여 일본군을 곤란에 빠뜨렸다. 의병의 봉기로 민심은 차츰 제자리를 찾게 되었으며 조선 관군도 재기할 시간을 벌었다. 1592년 또한, 이순신이 이끄는 조선 수군은 압도하는 화력과 탁월한 전술을 이용하여 일본 수군을 음력 5월 사천 해전에서, 음력 6월 당포 해전에서, 음력 7월 한산도 대첩에서 패퇴시키고 제해권을 장악하였다. 일본군은 보충 병력과 군수품 수송이 어려워져 곤경에 빠지게 되었다. 명(明)에서 온 원군의 활약과 조선 수군과 의병의 활동은 조선에 불리하였던 전세를 소강(小康)하게 하는 원동력이 되었다. 이때 명나라와 함께 조선에 파병돼 일본군과 싸운 포르투갈 용병들이 있었다. 포르투갈의 선진화된 문물을 갖춘 용병을 '해귀'(海鬼)라 불렀다. 명나라가 고용한 포르투갈의 용병들이었다. 한편 국내 각처에서는 일본군의 침공에 대항하는 의병이 일어났다. 조헌은 충청도 옥천에서 일어나 청주에 주둔한 일본군과 전투하고 금산에 주둔한 일본군을 공격하다가 전사하였고 곽재우는 경상도 의령에서 거병하여 의령과 창녕에서 일본군과 일전을 벌이고 진주에서 김시민과 함께 일본군을 방어하였다. 고경명은 전라도 장흥에서 거병하여 은진까지 북상하였다가 금산성에서 일본군과 격전하다가 전사했으며, 김천일은 호남에서 거병하여 수원을 근거지로 일본군과 전투하고 강화도로 진을 옮겼다가 다음 해 진주에서 전사하였다. 정문부는 함경도에서 활약하여 경성과 길주를 회복하고 일본군을 몰아내어 함경도를 수복하였다. 묘향산의 중 휴정은 격문을 팔도 승려에게 보내 그 사람의 제자 유정의 내원을 얻어 승병 1700명을 이끌고 평양 탈환전에 참여해 공을 세워 도총섭에 임명되었으며, 그 사람의 제자 처영도 승병을 모집하여 전라도에서 권율의 막하로 들어가 활동하였다. 특히, 조선군은 김시민의 제1차 진주성 전투, 권율의 이치 전투에서 일본군에게 크게 방어하여 전라도가 온전할 수 있었다. 이는 일본군을 주춤하게 하였고 일본군의 작전에 차질을 빚게 하였으며, 많은 인구가 사는 조선 최대 곡창지대인 전라도를 기반으로 전력을 재정비할 수 있었을 뿐만 아니라 이순신의 전라 수영이 육지에서 일본군의 내습 걱정 없이 해전에 전념할 수 있게 해 주었다. 승전의 뒷 배경에는 단순히 뛰어난 지휘력과 급습 말고도 총통이라는 훨씬 더 강력한 화력병기 및 안정적인 판옥선에 더해 귀선이라는 새로운 전투함이 조합된 '발전되고 강력한 무기체계'의 전력화이다. 명군의 개입 한편, 의주로 도망친 선조는 명나라에 계속하여 구원을 간청하였다. 명나라 조정에서는 여론이 분분하였으나 병부상서 석성의 주장으로 자국의 영토에까지 전쟁이 번지는 형편을 막으려면 조선에서 적을 방어해야 상책이라는 판단하여 대규모 원병을 파견하였다. 이 때 명(明)은 일본의 의도가 명 정벌에 있다고 판단하였다. 요양부총병 조승훈은 병사 5천을 이끌고 평양성을 공격하였으나 패하자 명나라에서는 심유경을 평양에 파견하여 화의를 제창하게 하는 한편 1593년 음력 1월 이여송, 송응창이 이끄는 4만여 대군은 조선군과 합세하여 평양을 수복하고 일본군은 한양으로 퇴각하였다. 명군은 처음에 파병한 3천여 명을 시작으로 종전할 무렵에는 10만여 대군을 조선에 주둔시켰다. 일본의 기록에 의하면 명군이 전쟁의 판도를 바꾸었지만, 명나라가 개입하여 전쟁이 길어진 측면도 있다고 평가된다. 개전 1년 후 조선군은 오합지졸 병력 17만 5천을 모았고 전선도 경상도 남부로 고착되었으나 전세가 불리할 때마다 일본은 강화를 요청하였고 피해나 위험 부담 없이 전쟁을 마무리하고 싶었던 명군은 조선 장수들의 공세 요구를 묵살하고 강화에 응하곤 하였다. 명군은 벽제관 전투에서 패하여 개성으로 한때 후퇴하였다. 이에 일본군은 한양에 집결하여 마침 함경도에서 철수하는 가토 기요마사의 군대와 연합하여 행주산성을 공격하였다. 행주산성은 권율이 방어하던 곳으로서 일본군과 격전을 벌인 끝에 방어하였다. 행주대첩은 권율의 분전도 있었지만, 승병을 비롯한 병사들의 용맹한 활약과 화차의 활약이 매우 컸다. 특히 이 공성전에서 일본군 총대장 우키타 히데이에는 부상을 입었다. 행주산성 방어전은 김시민의 진주성 전투, 이순신의 한산도 대첩과 함께 임진왜란의 3대첩 중 하나이다. 강화 회담 명나라는 심유경을 한양의 일본군 본진에 다시 보내어 화의를 계속 추진하였고 일본군도 보급 문제로 말미암은 전황 불리, 명군의 진주, 악역(惡疫)이 유행한 탓에 화의에 응하여 1593년(선조 26년) 음력 4월에 전군을 남하시켜 서생포에서 웅천에 이르는 사이에 성을 쌓고 화의 진행을 기다리게 되었다. 그러나 일본군은 제1차 진주성 전투에서 함락하지 못한 진주성을 공격하여 조선군과 9일간 치열하게 전투한 끝에 의병장 김천일·경상우병사 최경회·충청병사 황진 등을 전사시키고 성을 함락하였으나 일본군도 피해가 커서 전라도로 진격하지 못하였다. 이것이 제2차 진주성 전투이다. 이로써 전란 내내 전라도는 일본군의 침입으로부터 보전되었다. 전라도는 최대의 곡창지대이며 인구가 많아 반격의 발판으로 중요했다.[21] 또한, 일본군이 육로를 통해 전라 수영, 즉 이순신의 해군기지의 곧바로 진격하여 육지를 통해 배후를 공격하는 최악의 상황도 이루어질 수 없게 되었다. 2차 진주성 전투 이후 이순신은 현덕승에게 보낸 편지에서 "若無湖南 是無國家(만약 호남이 없으면 나라가 없을 것이다.)"라고 적었다.[22] 1593년 음력 8월 명나라는 일본군과 휴전협상을 제의했다. 양국은 3년에 걸쳐 지루하게 휴전하는 협상하는 과정에서 이몽학의 난이 일어나기도 했다. 제2차 침입과 종전 일본 수군은 칠천량 해전에서 조선 수군을 전멸시켰고 일본 육군은 임진년 침공과 다르게 보급로를 탄탄히 하려고 전라도를 점령한 후 한양을 공격하기로 한다. 당시 일본 수군은 이순신의 파직과 원균의 칠천량 해전 대패로 말미암아 남해안 대부분의 제해권을 장악하였고 일본 육군은 1597년 9월 25일(음력 8월 15일), 9월 29일(음력 8월 19일) 남원 전투, 전주성에서 조명 연합군을 대파하고 남원과 전주를 함락시킨 일본 육군은 전라도를 점령하고 충청도 직산까지 진격하여 명군과 대치하기에 이른다. 남원과 전주를 함락한 일본 육군은 전라도를 점령하고 충청도 직산까지 진격했다. 후에 직산에서 명군과 대치하여 몇 차례 전투하였으나 이순신이 지휘하는 조선 수군이 명량 해전에서 일본 수군을 대파시키자 보급선이 끊길 것을 우려한 일본 육군은 직산을 끝으로 더는 진격하지 못했다. 1597년 12월 말에서 1598년 1월 초에 걸쳐 조명 연합군은 울산왜성을 공격했으나 함락시키지 못하였다.[23][24][25] 1598년 9월 말부터 10월 초에 걸쳐 조명 연합군은 서로군, 중로군, 동로군을 편성하고 수군이 이를 받치는 형태의 사로 병진 작전을 개시하였다. 이는 서쪽에서 순천왜성(고니시군), 사천왜성(시마즈군), 울산왜성(가토군)을 동시에 공격하는 태세였으나 왜교성 전투,[26] 제2차 울산성 전투,[27][28] 사천 전투에서 패하였다.[29][30][31][32] [33] 이 때 도요토미 히데요시가 도중에 죽자 일본군은 결국 이를 극비에 부치고 본국으로 철수하기 시작하였다. 이순신은 노량에서 철수하는 일본군을 쫓아 함대를 대파하여 승리했으나 전투 중에 전사하였고 일본군은 전투에는 패배했으나 본국으로 철수에는 성공하여 임진왜란은 종전하였다. 대중문화 속에서 그려지는 임진왜란 대한민국의 경우는 여러 드라마와 영화를 통해 상세히 묘사를 하지만, 일본의 경우 자신들이 패배한 전쟁이기 때문에 최대한 간단하게 다루려고만 하며 별로 대중문화로 창작하려는 모습이 없다. 한국 입장 MBC 대하드라마 《조선왕조오백년》 임진왜란 편에서는 일본군이 조선에 침략하여 약탈과 학살을 벌이는 장면, 대규모 해전 등 조선군과 일본군의 전면전이 묘사되었다. 《조선왕조오백년》〈임진왜란〉 편은 1991년 10월부터 일본 NHK를 통해 방영되었다.[34] KBS 드라마 《불멸의 이순신》에서 임진왜란은 일본의 정치적 목적에 의하여 전쟁과 외교가 병행된 전쟁으로 묘사되었다. 영화 《천군》에서는 이순신의 활약 보다는 인간적 내면을 더 비중있게 다루었다. 영화 《명량》에서는 임진왜란 중 제 2차 침략(정유재란)의 명량대첩을 다루었다. 2015년 방영된 KBS 드라마 《징비록》에서 류성룡 선생이 집필한 '징비록' 내용을 바탕으로 임진왜란이 발생하기 전부터 이순신이 전사한 노량해전까지 시기에 조정에서 펼쳐지는 이야기를 묘사하고 있다. 일본 입장 일본에서는 임진왜란이 원의 일본 원정[35] 에 비해서 중요하게 다루어지지 않으며 비교적 간단하게 다루어진다. NHK 대하드라마 《공명의 갈림길》에서 히데요시가 출병을 명령하는 단 한컷만으로 임진왜란을 묘사하였다. 이는 그 이전, 그 이후의 작품에도 마찬가지였다. 일본 대하 역사소설 《도쿠가와 이에야스》에서는 의외로 히데요시 말년에 있어 중요한 의미를 갖는 전쟁으로 그려진다. 히데요시는 전 주군 《오다 노부나가》 영향을 받아 계획만 있던 중, 어렵게 얻은 친아들이 병사해 그 슬픔을 잊고자 갑자기 전쟁을 실행에 옮기는 것으로 묘사된다. 곧 또다른 아들인 히데요리가 출생하고 승전소식이 전해지자 히데요시는 기뻐하였다. 그러나 조선군 활약과 명나라 참전으로 전황이 고착되고 자신에게 병이 찾아오자 아들과 조선침략에 대해 많은 집착과 근심을 보인다. 결국 히데요시 죽음으로 전쟁은 급하게 종결되고, 무리를 둔 조선침략은 이후 다이묘간 분쟁, 《도쿠가와 이에야스》 대두, 《세키가하라 전투》(1600년)를 가져와 그의 일본통일을 붕괴시킨다. 소설 속에서 상당히 미화된 측면이 있으나 어쨌든 이에야스는 조선과 전쟁을 되풀이 할 가능성이 없는 것으로 묘사된다. 《선조》와 《이순신》, 《울산성 전투》, 《노량해전》이 서술되어 있다. 당시 사용된 무기 조선 현자총통 지자총통 비격진천뢰 차대전 화차 천자총통 수노기 장군전 팔각총통 변이중화차 편전 일본 가마야리 나이카마 시케토우 유미 시호다케 유미 일본도 종자도총(다네가시마 뎃포/철포) - 유럽 화승총인 아르카부스(아쿼버스)의 일본판 양국 주력함 비교 조선 조선의 전함은 바닥 부분이 평평한 전함이며 일본의 전함보다 내구력이 뛰어났다. 거북선 판옥선 위에 판자를 덮어 방어체계를 갖춘것 외에는 판옥선과 동일하다. 한때 위인전기 등에서 세계 최초의 철갑선이라 하였다. 거북선은 다른 전함에 비해 고도의 기동성이 요구되었다. 판옥선 조선의 주력 전함으로, 함선 위에 판자로 만든 집(누각)이 있다고 하여 판옥선이라 불렸다. 협선 정찰과 연락용도로 사용한던 함선이다. 일반적으로 조선의 각 수군 항구에서는 판옥선과 협선을 1:1비율로 보유하는 것이 규정사항이었다. 다른 함선에 비해 알려진 바가 적다. 일본 일본의 전함은 바닥 부분이 뾰쪽하며 배 위에 집 모양의 누각을 세웠다. 대체로 조선의 전함에 비해 크기가 작고 내구력이 약했다. 아타케부네 세키부네 고바야 기타 한편 임진왜란 전의 정세보고를 한 황윤길과 김성일의 문제가 1945년 해방 직후에까지 이어지면서 논란이 되었다. 황윤길의 집안 후손인 사학자 황의돈이 학봉 김성일을 비판적으로 기술한 점이 2000년대에 와서 알려지면서 논란거리가 된다. 현대에 들어와 교과서를 편찬하면서 현대 한국사학사에 있어 김성일은 임진왜란을 유발한 전화의 책임자로 기록되었다. 이러한 논지를 띤 최초의 학자는 황윤길의 문중 족손인 황의돈이었다.[36] 해방 후 동국대학교에서 국사학을 연구한 제1세대 학자인 황의돈은 신편 조선 역사 128~129쪽에서 류성룡, 이산해 등 당시 득세한 동인배가 김성일의 편을 들어 군사 시설을 모두 부수고 조정의 모든 대신들이 마음을 놓아 태평한 꿈에 취하여 드러누웠다.'고 기록함으로써 임진왜란의 책임이 김성일에게 있다고 기록하였다.[36] 이를 두고 신복룡은 '한 역사적 인물의 행적은 그의 진심과 동기를 이해하는 데에서부터 비롯해야 하며 그의 진심은 그가 마지막 생애를 어떻게 마쳤는가에 따라 평가되어야 한다.[36]'며 김성일은 신중한 애국자요 충신이었지 결코 의롭지 않게 거짓말을 말할 사람은 아니었다. 그는 문중 사학의 희생자였다.[36] 며 안타까워했다. 주요 인물 굵은 글씨는 각 국의 지도자. 칼표(†)가 붙은 인물은 전쟁 중 사망한 인물.

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%9E%84%EC%A7%84%EC%99%9C%EB%9E%80

Bandari kubwa nchini Kenya iko wapi?

Bandari asilia

swahili

Bandari asilia ni mahali panapofaa kama kituo cha meli kutokana na tabia zake za kiasili. Nafasi ya aina hii inapatikana mara nyingi katika kidaka, kwenye hori au mdomoni wa mto penye kinga dhidi ya upepo na hasa mawimbi ya bahari. Tabia nyingine inayohitajika ni kina cha maji kinacholingana na mahitaji ya meli zinazotumia bandari. Sharti hili la kina lamaanisha ya kwamba bandari asilia inaweza kuonekana haitoshi tena kwa mahitaji ya meli zilizokuwa kubwa zaidi. Mifano ya mabandari asilia Dar es Salaam: bandari iko katika hori kubwa ambalo ni mdomo pana wa kijito kidogo lenye urefu wa kilomita moja katika beseni ya kwanza na kilomita 3 katika beseni ya kusini. Meli zinaingia kutoka bahari kupitia mlango mwembamba wa 270 m pekee hivyo imelindwa kabisa na mawimbi. Bandari hii asilia ilikuwa sababu ya kuhamishwa kwa mji mkuu wa Afrika ya Mashariki ya Kijerumani kutoka Bagamoyo. Mombasa ina bandari asilia nzuri ya Kilindini ambacho ni pia hori inayoingia ndani. Kisiwa cha Mombasa kipo katika mdomo wa hori baharini. Bandari ya Kilindini ina urefu wa kilomita tano na upana wa kilomita tatu imezungukwa na nchi kavu poande zote hivyo imelindwa kabisa. Mabandari asilia makubwa mengine duniani ni: New York (Marekani) Kidaka cha San Francisco (Marekani) Mumbai au Bombay (Uhindi) Kingston (Jamaika) Sydney (Australia) Kidaka cha Manila (Ufilipino) Rio de Janeiro (Brazil) Bahia (Brazil) Falmouth (Uingereza) Freetown (Sierra Leone) Pearl Harbor (Hawaii) Fyord ya Oslo (Norway) Vancouver (Kanada) Kidaka cha Tokyo (Japani) Kilwa Kisiwani ni mfano wa bandari nzuri asilia ambayo haitumiki tena kwa sababu kina cha maji hakitoshi kwa meli za kisasa.

https://sw.wikipedia.org/wiki/Bandari%20asilia

บูริก กับ ยูเรีย แตกต่างกันอย่างไร?

เมแทบอลิซึม

thai

กระบวนการสร้างและสลาย หรือ เมแทบอลิซึม[1] (English: metabolism) มาจากภาษากรีก μεταβολή ("metabolē") มีความหมายว่า "เปลี่ยนแปลง" เป็นกลุ่มปฏิกิริยาเคมีที่เกิดขึ้นในเซลล์สิ่งมีชีวิตเพื่อค้ำจุนชีวิต วัตถุประสงค์หลักสามประการของเมแทบอลิซึม ได้แก่ การเปลี่ยนอาหารและเชื้อเพลิงให้เป็นพลังงานในการดำเนินกระบวนการของเซลล์ การเปลี่ยนอาหารและเชื้อเพลิงเป็นหน่วยย่อยของโปรตีน ลิพิด กรดนิวคลิอิกและคาร์โบไฮเดรตบางชนิด และการขจัดของเสียไนโตรเจน ปฏิกิริยาเหล่านี้มีเอนไซม์เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา เพื่อให้สิ่งมีชีวิตเติบโตและเจริญพันธุ์ คงไว้ซึ่งโครงสร้างและตอบสนองต่อสิ่งแวดล้อม "เมแทบอลิซึม" ยังสามารถหมายถึง ผลรวมของปฏิกิริยาเคมีทั้งหมดที่เกิดในสิ่งมีชีวิต รวมทั้งการย่อยและการขนส่งสสารเข้าสู่เซลล์และระหว่างเซลล์ กลุ่มปฏิกิริยาเหล่านี้เรียกว่า เมแทบอลิซึมสารอินเทอร์มีเดียต (intermediary หรือ intermediate metabolism) โดยปกติ เมแทบอลิซึมแบ่งได้เป็นสองประเภท คือ แคแทบอลิซึม (catabolism) ที่เป็นการสลายสารโมเลกุลขนาดใหญ่เป็นสารโมเลกุลขนาดเล็ก การสลายสารอินทรีย์ ตัวอย่างเช่น การสลายกลูโคสให้เป็นไพรูเวต เพื่อให้ได้พลังงานในการหายใจระดับเซลล์ และแอแนบอลิซึม (anabolism) ที่หมายถึงการสร้างหรือสังเคราะห์สารโมเลกุลขนาดเล็กเป็นสารโมเลกุลขนาดใหญ่ในแมทาบอลิซึม[2] เช่นการสร้างส่วนประกอบของเซลล์ โปรตีนและกรดนิวคลีอิก ทั้งนี้ การเกิดแคแทบอลิซึมส่วนใหญ่มักมีการปลดปล่อยพลังงานออกมา ส่วนการเกิดแอแนบอลิซึมนั้นจะมีการใช้พลังงานเพื่อเกิดปฏิกิริยา ปฏิกิริยาเคมีของเมแทบอลิซึมถูกจัดอยู่ในวิถีเมแทบอลิซึม (metabolic pathway) ซึ่งสารเคมีชนิดหนึ่งๆ จะถูกเปลี่ยนแปลงหลายขั้นตอนจนกลายเป็นสารชนิดอื่น โดยอาศัยการเข้าทำปฏิกิริยาของใช้เอนไซม์หลายชนิด ทั้งนี้ เอนไซม์ชนิดต่างๆ นั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการเกิดเมแทบอลิซึม เพราะเอนไซม์จะเป็นตัวกระตุ้นการเกิดปฏิกิริยาเคมีเหล่านั้น โดยการเข้าจับกับปฏิกิริยาที่เกิดเองได้ (spontaneous process) อยู่แล้วในร่างกาย และหลังการเกิดปฏิกิริยาจะมีปลดปล่อยพลังงานออกมา พลังงานที่เกิดขึ้นนี้จะถูกนำไปใช้ในปฏิกิริยาเคมีอื่นของสิ่งมีชีวิตที่ไม่อาจเกิดขึ้นได้เองหากปราศจากพลังงาน จึงอาจกล่าวได้ว่า เอนไซม์ทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา ทำให้ปฏิกิริยาเคมีต่างๆ ของร่างกายดำเนินไปอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ เอนไซม์ยังทำหน้าที่ควบคุมวิถีเมแทบอลิซึมในกระบวนการการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในสิ่งแวดล้อมของเซลล์หรือสัญญาณจากเซลล์อื่น ระบบเมแทบอลิซึมของสิ่งมีชีวิตจะเป็นตัวกำหนดว่า สารใดที่มีคุณค่าทางโภชนาการและเป็นพิษสำหรับสิ่งมีชีวิตนั้น ๆ ตัวอย่างเช่น โปรคาริโอตบางชนิดใช้ไฮโดรเจนซัลไฟด์เป็นสารอาหาร ทว่าแก๊สดังกล่าวกลับเป็นสารที่ก่อให้เกิดพิษแก่สัตว์[3] ทั้งนี้ ความเร็วของเมแทบอลิซึม หรืออัตราเมแทบอลิกนั้น ส่งผลต่อปริมาณอาหารที่สิ่งมีชีวิตต้องการ รวมไปถึงวิธีที่สิ่งมีชีวิตนั้นจะได้อาหารมาด้วย คุณลักษณะที่โดดเด่นของเมแทบอลิซึม คือ ความคล้ายคลึงกันของวิถีเมแทบอลิซึมและส่วนประกอบพื้นฐาน แม้จะในสปีชีส์ที่ต่างกันมากก็ตาม[4] ตัวอย่างเช่น กลุ่มกรดคาร์บอกซิลิกที่ทราบกันดีว่าเป็นสารตัวกลางในวัฏจักรเครปส์นั้นพบได้ในสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่มีการศึกษาในปัจจุบัน ตั้งแต่สิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวอย่างแบคทีเรีย Escherichia coli ไปจนถึงสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ขนาดใหญ่อย่างช้าง[5] ความคล้ายคลึงกันอย่างน่าประหลาดใจของวิถีเมแทบอลิซึมเหล่านี้เป็นไปได้ว่าอาจเป็นผลเนื่องมาจากวิถีเมแทบอลิซึมที่ปรากฏขึ้นในช่วงแรกของประวัติศาสตร์วิวัฒนาการ และสืบมาจนถึงปัจจุบันเพราะประสิทธิผลของกระบวนการนี้[6][7] สารชีวเคมีหลัก โครงสร้างส่วนใหญ่ที่ประกอบขึ้นเป็นสัตว์ พืชและจุลชีพมาจากโมเลกุลพื้นฐานสามกลุ่มหลัก ได้แก่ กรดอะมิโน คาร์โบไฮเดรตและลิพิด (หรือมักเรียกไขมัน) เนื่องจากโมเลกุลเหล่านี้สำคัญต่อชีวิต ปฏิกิริยาเมแทบอลิกสนใจการสร้างโมเลกุลเหล่านี้ระหว่างการสร้างเซลล์และเนื้อเยื่อ หรือสลายและใช้เป็นแหล่งพลังงานโดยการย่อยสลาย สารชีวเคมีเหล่านี้สามารถรวมกันสร้างเป็นพอลิเมอร์อย่างเช่นดีเอ็นเอและโปรตีน ซึ่งเป็นโมเลกุลใหญ่จำเป็นต่อชีวิต กรดอะมิโนและโปรตีน โปรตีนประกอบขึ้นจากกรดอะมิโนเรียงตัวกันเป็นโซ่เส้นตรงเชื่อมด้วยพันธะเพปไทด์[9] โปรตีนหลายตัวเป็นเอ็นไซม์ซึ่งเร่งปฏิกิริยาเคมีในเมแทบอลิซึม โปรตีนตัวอื่นมีหน้าที่เชิงโครงสร้างหรือกลไก เช่น โปรตีนที่ประกอบขึ้นเป็นไซโทสเกลิทัน ระบบโครงค้ำจุนรูปทรงของเซลล์[10] โปรตีนยังมีความสำคัญในการส่งสัญญาณของเซลล์ ระบบภูมิคุ้มกัน การยึดติดของเซลล์ การลำเลียงแบบใช้พลังงานข้ามเยื่อ และวัฏจักรเซลล์[11] กรดอะมิโนยังมีผลต่อเมแทบอลิซึมพลังงานของเซลล์โดยการให้แหล่งคาร์บอนสำหรับเข้าสู่วัฏจักรกรดซิตริก (วัฏจักรกรดไตรคาร์บอกซิลิก หรือ วัฏจักรเครบส์)[12] โดยเฉพาะเมื่อแหล่งพลังงานหลักอย่างกลูโคสหาได้ยาก หรือเมื่อเซลล์มีความเครียดเมแทบอลิก[13] ลิพิด ลิพิดเป็นกลุ่มชีวเคมีที่หลากหลายที่สุด ประโยชน์เชิงโครงสร้างหลักของลิพิดคือเป็นส่วนหนึ่งของเยื่อชีวภาพทั้งภายในและภายนอก เช่น เยื่อหุ้มเซลล์ หรือเป็นแหล่งพลังงาน[11] โดยทั่วไปนิยามลิพิดว่าเป็นโมเลกุลชีวภาพไม่ชอบน้ำหรือมีทั้งส่วนชอบน้ำและไม่ชอบน้ำ แต่จะละลายในตัวทำละลายอินทรีย์อย่างเบนซีนหรือคลอโรฟอร์ม[14] ไขมันเป็นสารประกอบกลุ่มใหญ่ที่ประกอบด้วยกรดไขมันและกลีเซอรอล โมเลกุลกลีเซอรอลที่เชื่อมติดกับกรดไขมันเอสเทอร์สามตัวเรียก ไตรกลีเซอไรด์[15] มีโครงสร้างพื้นฐานนี้หลายชนิด รวมทั้งแกนกลางตัวอื่นอย่างสฟิงโกซีน (sphingosine) ในสฟิงโกลิพิด และกลุ่มชอบน้ำอย่างฟอสเฟตในฟอสโฟลิพิด สเตอรอยด์อย่างเช่นคอเลสเตอรอลก็เป็นลิพิดประเภทหลักประเภทหนึ่ง[16] คาร์โบไฮเดรต คาร์โบไฮเดรตเป็นอัลดีไฮด์หรือคีโตน โดยมีหมู่ไฮดร็อกซิลหลายหมู่ติดอยู่ สามารถมีได้ทั้งในรูปโซ่ตรงหรือวงแหวน คาร์โบไฮเดรตเป็นโมเลกุลชีวภาพที่มีมากที่สุด และมีหลายบทบาทตั้งแต่เก็บและขนส่งพลังงาน (แป้ง, ไกลโคเจน) และองค์ประกอบโครงสร้าง (เซลลูโลสในพืช ไคตินในสัตว์)[11] หน่วยคาร์โบไฮเดรตพื้นฐานเรียกมอนอแซกคาได์และมีกาแลคโตส ฟรุกโตสและที่สำคัญที่สุดกลูโคส มอนอแซกคาไรด์สามารถเชื่อมเข้าด้วยกันเป็นพอลิแซกคาไรด์ด้วยวิธีต่าง ๆ ได้แทบไม่สิ้นสุด[17] นิวคลีโอไทด์ กรดนิวคลิอิกสองชนิด ดีเอ็นเอและอาร์เอ็นเอเป็นพอลิเมอร์ของนิวคลีโอไทด์ แต่ละนิวคลีโอไทด์ประกอบด้วยฟอสเฟตติดกับหมู่น้ำตาลไรโบสหรือดีอ็อกซีไรโบสซึ่งติดกับไนโตรจีนัสเบส กรดนิวคลีอิกสำคัญต่อการเก็บและใช้สารสนเทศพันธุกรรม และการตีความผ่านกระบวนการถอดรหัสและชีวสังเคราะห์โปรตีน[11] สารสนเทศนี้มีกลไกการซ่อมแซมดีเอ็นเอป้องกันและแพร่ขยายผ่านการถ่ายแบบดีเอ็นเอ ไวรัสหลายชนิดมีจีโนมอาร์เอ็นเอ เช่น เอชไอวี ซึ่งใช้การถ่ายแบบย้อนกลับเพื่อสร้างแม่แบบดีเอ็นเอจากจีโนมอาร์เอ็นเอ[18] อาร์เอ็นเอในไรโบไซม์อย่างสไปลซีโอโซมและไรโบโซมคล้ายกับเอ็นไซม์ที่สามารถเร่งปฏิกิริยาเคมีได้ นิวคลีโอไซด์เดี่ยว ๆ สร้างขึ้นจากการติดนิวคลีโอเบสกับน้ำตาลไรโบส ฐานาเหล่านี้เป็นวงแหวนเฮเทอโรไซคลิกประกอบด้วยไนโตรเจน จำแนกเป็นพิวรีนหรือไพริมีดีน นิวคลีโอไทด์ยังทำหน้าที่เป็นโคเอ็นไซม์ในปฏิกิริยาย้ายหมู่เมแทบอลิก[19] โคเอ็นไซม์ เมแทบอลิซึมเกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาเคมีหลากหลาย แต่ส่วนใหญ่จัดอยู่ในปฏิกิริยาชนิดพื้นฐานไม่กี่ชนิดที่เกี่ยวข้องกับการย้ายหมู่ฟังก์ชันอะตอมและพันธะในโมเลกุล[20] ปฏิกิริยาเคมีทั่วไปนี้ทำให้เซลล์ใช้สารตัวกลางเมแทบอลิกชุดเล็ก ๆ พาหมู่เคมีระหว่างปฏิกิริยาต่าง ๆ[19] สารตัวกลางย้ายหมู่เหล่านี้เรียก โคเอ็นไซม์ ปฏิกิริยาย้ายกลุ่มแต่ละกลุ่มดำเนินโดยโคเอ็นไซม์เฉพาะ ซึ่งเป็นสารตั้งต้นสำหรับชุดเอ็นไซม์ที่ผลิตโคเอ็นไซม์นั้น และชุดของเอ็นไซม์ที่ใช้โคเอ็นไซม์ดังกล่าว ฉะนั้นโคเอ็นไซม์เหล่านี้จึงมีการผลิต ใช้และนำกลับมาใช้ใหม่อย่างต่อเนื่อง[21] โคเอ็นไซม์กลางหนึ่งคือ อะดีโนซีนไตรฟอสเฟต (ATP) ซึ่งเป็นแหล่งพลังงานสากลของเซลล์ นิวคลีโอไทด์นี้ใช้โอนพลังงานเคมีระหว่างปฏิกิริยาเคมีต่าง ๆ มี ATP ปริมาณน้อยในเซลล์ แต่เนื่องจากสามารถฟื้นฟูได้เรื่อย ๆ ร่างกายมนุษย์จึงสามารถใช้ ATP ได้เท่ากับน้ำหนักตัวต่อวัน[21] ATP เป็นเสมือนสะพานระหว่างแคแทบอลิซึมและแอแนบอลิซึม แคแทบอลิซึมเป็นการสลายโมเลกุล และแอแนบอลิซึมสร้างโมเลกุล ปฏิกิริยาแคแทบอลิกสร้าง ATP และปฏิกิริยาแอนาบอลิกใช้สารดังกล่าว นอกจากนี้ยังเป็นตัวพาหมู่ฟอสเฟตในปฏิกิริยาฟอสโฟรีเลชัน วิตามินเป็นสารประกอบอินทรีย์ที่จำเป็นปริมาณน้อยที่ไม่สามารถสร้างขึ้นได้ในเซลล์ ในโภชนาการมนุษย์วิตามินส่วนใหญ่ทำหน้าที่เป็นโคเอ็นไซม์หลังเปลี่ยนรูปแล้ว ตัวอย่างเช่น วิตามินละลายในน้ำได้ทุกชนิดมีการเติมหมู่ฟอสเฟตหรือจับกับนิวคลีโอไทด์เมื่อใช้ในเซลล์[22] นิโคตินาไมด์อะดีนีนไดนิวคลีโอไทด์ (NAD+) ซึ่งเป็นอนุพันธ์ของวิตามินบี3 (ไนอะซิน) เป็นโคเอ็นไซม์สำคัญซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวรับไฮโดรเจน มีดีไฮโดรจีเนสหลายร้อยชนิดซึ่งนำอิเล็กตรอนออกจากสารตั้งต้นและรีดิวซ์ NAD+ เป็น NADH รูปรีดิวซ์นี้เป็นสารตั้งต้นของรีดักเตสในเซลล์ที่จำเป็นต่อการรีดิวซ์สารตั้งต้น[23] นิโคตินาไมด์อะดีนีนไดนิวคลีโอไทด์ในสองรูปที่สัมพันธ์กันในเซลล์ NADH และ NADPH; รูป NAD+/NADH มีความสำคัญกว่าในปฏิกิริยาแคแทบอลิก ส่วนรูป NADP+/NADPH ใช้ในปฏิกิริยาแอแนบอลิก แร่ธาตุและโคแฟกเตอร์ ธาตุอนินทรีย์มีบทบาทสำคัญในเมแทบอลิซึม บางธาตุมีมาก (เช่น โซเดียมและโพแทสเซียม) ส่วนบางธาตุทำหน้าที่ได้ที่ความเข้มข้นน้อยมาก ประมาณร้อยละ 99 ของมวลสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมประกอบขึ้นจากธาตุคาร์บอน ไนโตรเจน แคลเซียม โซเดียม คลอรีน โพแทสเซียม ไฮโดรเจน ฟอสฟอรัส ออกซิเจนและซัลเฟอร์[24] คาร์บอนและไนโตรเจนส่วนใหญ่อยู่ในสารประกอบอินทรีย์ (โปรตีน ลิพิดและคาร์โบไฮเดรต) ออกซิเจนและไฮโดรเจนส่วนใหญ่อยู่ในรูปน้ำ[24] ธาตุอนินทรีย์ที่พบมากเป็นอิเล็กโทรไลต์ไอออน ไอออนที่สำคัญที่สุดได้แก่ โซเดียม โพแทสเซียม แคลเซียม แม็กนีเซียม คลอรีน ฟอสเฟตและไอออนอินทรีย์ไบคาร์บอเนต การบำรุงรักษาความแตกต่างของไอออนที่แน่ชัดขามเยื่อหุ้มเซลล์รักษาความดันออสโมซิสและ pH[25] ไอออนยังมีความสำคัญต่อการทำหน้าที่ของประสาทและกล้ามเนื้อ โดยศักยะงาน (action potential) ในเนื้อเยื่อเหล่านี้ผลิตจากการแลกเปลี่ยนอิเล็กโทรไลต์ระหว่างของเหลวนอกเซลล์และไซโทซอล ของเหลวของเซลล์[26] อิเล็กโทรไลต์เข้าและออกจากเซลล์ผ่านโปรตีนในเยื่อหุ้มเซลล์ที่เรียก ช่องไอออน (ion channel) ตัวอย่างเช่น การหดตัวของกล้ามเนื้อขึ้นอยู่กับการไหลของแคลเซียม โซเดียมและโพแทสเซียมผ่านช่องไอออนในเยื่อหุ้มเซลล์และทีทิวบูล[27] ปกติโลหะทรานซิชันอยู่ในสิ่งมีชีวิตเป็นธาตุปริมาณน้อยมาก โดยสังกะสีและเหล็กเป็นธาตุที่พบมากที่สุด[28][29] โลหะเหล่านี้ใช้เป็นโคแฟกเตอร์ในโปรตีนบางตัว และมีความสำคัญต่อกัมมันตภาพของเอ็นไซม์อย่างคะแทเลสและโปรตีนพาออกซิเจนอย่างฮีโมโกลบิน[30] โคแฟกเตอร์โลหะจับกับจุดจำเพาะในโปรตีนอย่างแน่น แม้โคแฟกเตอร์เอ็นไซม์สามารถดัดแปรได้ระหว่างคะแทไลสิส โคแฟกเตอร์เหล่านี้จะกลับสู่สถานะเดิมเสมอเมื่อสิ้นสุดปฏิกิริยาที่เกิดคะแทไลสิสแล้ว สารอาหารรองโลหะรับเข้าสู่สิ่งมีชีวิตโดยตัวพาจำเพาะและจับกับโปรตีนเก็บอย่างเฟอร์ริตินหรือเมทัลโลไธโอนีนเมื่อไม่ใช้[31][32] แคแทบอลิซึม แคแทบอลิซึมเป็นกลุ่มกระบวนการเมแทบอลิกที่สลายโมเลกุลขนาดใหญ่ ซึ่งรวมไปถึงการสลายและการออกซิไดซ์ (oxidize) โมเลกุลอาหาร จุดประสงค์ของปฏิกิริยาแคแทบอลิซึมคือ ให้พลังงานและส่วนประกอบที่จำเป็นแก่ปฏิกิริยาแอแนบอลิซึม ลักษณะที่แน่ชัดของปฏิกิริยาแคแทบอลิซึมเหล่านี้แตกต่างกันไปตามสิ่งมีชีวิต และสิ่งมีชีวิตสามารถถูกจำแนกประเภทได้ตามแหล่งพลังงานและคาร์บอน (ซึ่งเป็นหมู่อาหารหลัก) ได้ดังตารางข้างล่าง ออร์แกโนโทรฟ (organotroph) ใช้สารอินทรีย์เป็นแหล่งพลังงาน ขณะที่ลิโทโทรฟ (lithotroph) ใช้สารอนินทรีย์ และโปรโตโทรฟ (phototroph) ใช้แสงอาทิตย์เป็นพลังงานเคมี อย่างไรก็ดี เมแทบอลิซึมที่ต่างรูปแบบกันทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับปฏิกิริยารีดอกซ์ที่เกี่ยวข้องกับการย้ายอิเล็กตรอนจากโมเลกุลตัวให้อิเล็กตรอน (donor molecule) ในรูปรีดิวซ์ (reduced) เช่น สารอินทรีย์ น้ำ แอมโมเนีย ไฮโดรเจนซัลไฟด์หรือเฟอร์รัสไอออนไปให้โมเลกุลตัวรับอิเล็กตรอน (acceptor molecule) เช่น ออกซิเจน ไนเตรตหรือซัลเฟต[33] ปฏิกิริยารีด็อกซ์ในสัตว์เกี่ยวข้องกับการสลายสารอินทรีย์ที่ซับซ้อนให้เป็นโมเลกุลที่เล็กกว่า เช่น คาร์บอนไดออกไซด์และน้ำ ในสิ่งมีชีวิตที่สังเคราะห์ด้วยแสงได้ เช่น พืชและไซยาโนแบคทีเรีย (สาหร่ายสีเขียวแกมน้ำเงิน) ปฏิกิริยาย้ายอิเล็กตรอนเหล่านี้มิได้ให้พลังงานออกมา แต่ถูกใช้เป็นวิถีการเก็บสะสมพลังงานที่ดูดซึมมาจากแสงอาทิตย์[11] กลุ่มปฏิกิริยาแคแทบอลิซึมที่พบมากที่สุดในสัตว์สามารถแบ่งได้เป็นสามขั้นหลัก ขั้นแรก สารอินทรีย์ขนาดใหญ่ เช่น โปรตีน พอลิแซ็กคาไรด์หรือลิพิดถูกย่อยเป็นส่วนประกอบที่เล็กกว่านอกเซลล์ ขั้นต่อมา โมเลกุลที่ถูกย่อยเหล่านี้ถูกเซลล์รับเข้าไปและแปลงเป็นโมเลกุลที่เล็กกว่า มักเป็นอะซิติลโคเอนไซม์ เอ (acetyl coenzyme A หรือ acetyl-CoA) ซึ่งให้พลังงานออกมาบ้าง ขั้นสุดท้าย หมู่เอซิลบนโคเอถูกออกซิไดซ์เป็นน้ำและคาร์บอนไดออกไซด์ในวัฏจักรเครปส์และลูกโซ่ของการขนส่งอิเล็กตรอน (electron transport chain) ซึ่งปลดปล่อยพลังงานที่ถูกกักไว้โดยการรีดิวซ์ (reduce) โคเอนไซม์ นิโคทินาไมด์อะดีนีนไดนิวคลีโอไทด์ (NAD+) เป็น NADH การย่อย เซลล์ไม่สามารถรับมหโมเลกุล อาทิ แป้ง เซลลูโลสหรือโปรตีนไปใช้ได้อย่างรวดเร็ว จำต้องสลายเป็นหน่วยที่เล็กกว่าเสียก่อนจึงจะนำไปใช้ในเมแทบอลิซึมของเซลล์ได้ เอนไซม์หลายคลาสทำหน้าที่ย่อยพอลิเมอร์เหล่านี้ เช่น protease ย่อยโปรตีนเป็นกรดอะมิโน, glycoside hydrolase ย่อยพอลิแซ็กคาไรด์เป็นมอโนแซ็กคาไรด์ จุลินทรีย์หลั่งเอนไซม์ย่อยออกสู่สิ่งแวดล้อม[34][35] แต่สัตว์หลั่งเอนไซม์จากเซลล์ที่ทำหน้าที่พิเศษเฉพาะในทางเดินอาหารเท่านั้น[36] จากนั้นกรดอะมิโนหรือน้ำตาลที่ถูกปล่อยออกจากเอนไซม์นอกเซลล์เหล่านี้จะถูกโปรตีนที่เจาะจงปั๊มเข้าสู่เซลล์ด้วยวิธีการลำเลียงแบบใช้พลังงาน (active transport)[37][38] พลังงานจากสารอินทรีย์ แคแทบอลิซึมของคาร์โบไฮเดรตเป็นการสลายคาร์โบไฮเดรตเป็นหน่วยที่เล็กกว่า โดยปกติ คาร์โบไฮเดรตจะถูกนำเข้าสู่เซลล์เมื่อถูกย่อยเป็นมอโนแซ็คคาไรด์แล้ว[39] เมื่อเข้ามาในเซลล์ วิถีหลักในการสลายคือ ไกลโคไลสิส (glycolysis) ซึ่งน้ำตาลอย่างกลูโคสและฟรุกโทสถูกเปลี่ยนเป็นไพรูเวตและได้ ATP ออกมาจำนวนหนึ่ง[40] ไพรูเวตเป็นสารตัวกลางในวิถีเมแทบอลิซึมจำนวนมาก แต่ส่วนมากจะถูกแปลงเป็นอะซีติลโค เอ และป้อนเข้าสู่วัฏจักรเครปส์ แม้ว่า จะมีการสร้าง ATP ออกมาในวัฏจักรเครปส์ แต่ผลิตภัณฑ์ที่สำคัญที่สุดคือ NADH ซึ่งสร้างมาจาก NAD+ เมื่ออะซีติลโค เอ ถูกออกซิไดซ์ ปฏิกิริยานี้ปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ออกมาเป็นผลิตภัณฑ์ของเสีย ในสภาวะขาดออกซิเจน ไกลโคไลสิสจะสร้างแลกเตต ผ่านเอนไซม์ lactate dehydrogenase ซึ่งออกซิไดซ์ NADH ให้กลับไปเป็น NAD+ เพื่อนำไปใช้ใหม่ในไกลโคไลสิส การสลายกลูโคสอีกวิถีหนึ่ง คือ วิถีเพนโตสฟอสเฟต (pentose phosphate pathway) ซึ่งรีดิวซ์โคเอนไซม์ NADPH และสร้างน้ำตาลเพนโตส เช่น ไรโบส ซึ่งเป็นน้ำตาลองค์ประกอบของกรดนิวคลีอิก ปฏิกิริยาการสลายด้วยน้ำ (hydrolysis) สลายไขมันเป็นกรดไขมันอิสระและกลีเซอรอล กลีเซอรอลเข้าสู่กระบวนการไกลโคไลสิสและกรดไขมันถูกสลายด้วยกระบวนการเบตาออกซิเดชัน (beta oxidation) เพื่อให้ได้อะซีติลโค เอ ซึ่งจะถูกป้อนเข้าสู่วัฏจักรเครปส์ กรดไขมันปลดปล่อยพลังงานเมื่อสลายออกมามากกว่าคาร์โบไฮเดรต เพราะคาร์โบไฮเดรตมีออกซิเจนในโครงสร้างมากกว่า กรดอะมิโนสามารถถูกใช้ได้ทั้งเพื่อสังเคราะห์โปรตีนและโมเลกุลชีวภาพอื่น ๆ หรือถูกออกซิไดซ์ให้เป็นยูเรียและคาร์บอนไดออกไซด์เป็นแหล่งพลังงาน[41] วิถีออกซิเดชันเริ่มต้นด้วยการนำหมู่อะมิโนออกด้วยเอนไซม์ transaminase หมู่อะมิโนจะถูกป้อนเข้าสู่วัฏจักรยูเรีย (urea cycle) เหลือแกนคาร์บอนที่ปราศจากหมู่อะมิโนในรูปของกรดคีโต ซึ่งกรดคีโตเหล่านี้จำนวนมากเป็นสารตัวกลางในวัฏจักรเครปส์ ตัวอย่างเช่น การย้ายหมู่อะมิโนจากกลูตาเมตเกิดเป็นแอลฟา-คีโตกลูตาเรต (α-ketoglutarate)[42] กรดอะมิโนกลูโคจีนิก (glucogenic amino acid) สามารถถูกเปลี่ยนเป็นกลูโคสได้ ผ่านกระบวนการการสร้างกลูโคส (gluconeogenesis)[43] การเปลี่ยนรูปพลังงาน ออกซิเดทีฟฟอสฟอริเลชัน ในออกซิเดทีฟฟอสฟอริเลชัน (oxidative phosphorylation) อิเล็กตรอนที่ถูกดึงออกจากสารอินทรีย์ในบางบริเวณ เช่น protagon acid cycle ถูกแปลงเป็นออกซิเจนและพลังงานที่ได้ออกมานำไปใช้สร้าง ATP ปฏิกิริยาดังกล่าวเกิดในยูคาริโอตโดยกลุ่มโปรตีนในเยื่อหุ้มของไมโทคอนเดรีย เรียกว่า ลูกโซ่ของการขนส่งอิเล็กตรอน ในโปรคาริโอต โปรตีนเหล่านี้พบในเยื่อหุ้มชั้นในของเซลล์[44] โปรตีนเหล่านี้ใช้พลังงานที่ปล่อยมาจากการส่งอิเล็กตรอนจากโมเลกุลในรูปรีดิวซ์อย่าง NADH ไปให้ออกซิเจนเพื่อปั๊มโปรตอนข้ามเยื่อหุ้ม[45] การปั๊มโปรตอนออกจากไมโทคอนเดรียทำให้ความเข้มข้นโปรตอนระหว่างเยื่อหุ้มต่างกันและเกิดความแตกต่างทางศักย์ไฟฟ้าเคมี (electrochemical gradient)[46] แรงนี้ขับโปรตอนกลับเข้าไปในไมโทคอนเดรียผ่านฐานของเอนไซม์ ATP synthase การไหลของโปรตอนทำให้หน่วยย่อยที่มีลักษณะเป็นก้านหมุน ทำให้บริเวณเร่งของมันเปลี่ยนรูปร่าง และเติมหมู่ฟอสเฟต (phosphorylase) ให้อะดีโนซีนไดฟอสเฟต ได้เป็น ATP[21] พลังงานจากสารอนินทรีย์ คีโมลิโธโทรฟ (chemolithotrophy) เป็นเมแทบอลิซึมประเภทที่พบในโปรคารีโอตที่พลังงานได้มาจากปฏิกิริยาออกซิเดชันของสารอนินทรีย์ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้สามารถใช้ไฮโดรเจน[47] สารประกอบซัลเฟอร์ในรูปรีดิวซ์ (เช่น ซัลไฟด์ ไฮโดรเจนซัลไฟด์และไทโอซัลเฟต)[3] เฟอร์รัสไอออน[48] หรือแอมโมเนีย[49] เป็นแหล่งกำลังรีดิวซ์ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้พลังงานจากปฏิกิริยาออกซิเดชันของสารประกอบเหล่านี้โดยตัวรับอิเล็กตรอน เช่น ออกซิเจนหรือไนเตรต[50] กระบวนการของจุลินทรีย์เหล่านี้มีความสำคัญในวัฏจักรชีวธรณีเคมี (biogeochemical) ของโลก เช่น การสร้างกรด (acetogenesis) ไนตริฟิเคชัน (nitrification) และกระบวนการเปลี่ยนไนเตรตเป็นไนโตรเจน (denitrification) ทั้งยังสำคัญต่อความอุดมสมบูรณ์ของดิน[51][52] พลังงานจากแสง พลังงานในแสงอาทิตย์ถูกพืช ไซยาโนแบคทีเรีย แบคทีเรียสีม่วง แบคทีเรียซัลเฟอร์สีเขียวและโพรทิสต์บางชนิดจับไว้ กระบวนการนี้มักนับรวมกับการเปลี่ยนคาร์บอนไดออกไซด์เป็นสารอินทรีย์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสังเคราะห์ด้วยแสง อย่างไรก็ดี พลังงานที่ถูกจับและระบบการตรึงคาร์บอนสามารถแยกกันทำงานได้ในโปรคารีโอต เช่น แบคทีเรียสีม่วงและแบคทีเรียซัลเฟอร์สีเขียวสามารถใช้แสงอาทิตย์เป็นแหล่งพลังงาน ขณะที่เปลี่ยนระหว่างการตรึงคาร์บอนกับการหมักสารอินทรีย์[53][54] ในสิ่งมีชีวิตหลายชนิด การจับพลังงานจากดวงอาทิตย์มีหลักการคล้ายคลึงกับออกซิเดทีฟฟอสโฟรีเลชัน เพราะเกี่ยวข้องกับพลังงานที่ถูกเก็บไว้ในรูปความแตกต่างของความเข้มข้นโปรตอน จากนั้น แรงขับโปรตอนนี้จะกระตุ้นการสังเคราะห์ ATP[21] อิเล็กตรอนที่จำเป็นสำหรับการกระตุ้นลูกโซ่ของการขนส่งอิเล็กตรอนมาจากโปรตีนรวบรวมแสง ชื่อว่า ศูนย์กลางปฏิกิริยาการสังเคราะห์ด้วยแสงหรือโรดอปซิน (rhodopsin) ศูนย์กลางปฏิกิริยาแบ่งออกได้เป็นสองประเภทขึ้นอยู่กับชนิดของสารสีการสังเคราะห์ด้วยแสงที่ปรากฏ ซึ่งแบคทีเรียที่สังเคราะห์ด้วยแสงได้ส่วนมากมีชนิดเดียว แต่พืชและไซยาโนแบคทีเรียมีสองชนิด[55] ในพืช สาหร่ายและไซยาโนแบคทีเรีย ระบบแสง 2 ใช้พลังงานแสงเพื่อดึงอิเล็กตรอนออกจากน้ำ และได้ออกซิเจนออกมาเป็นผลิตภัณฑ์ของเสีย จากนั้น อิเล็กตรอนจะไหลไปยังไซโทโครม บี6เอฟ คอมเพล็กซ์ (cytochrome b6f complex) ซึ่งใช้พลังงานปั๊มโปรตอนข้ามเยื่อหุ้มไทลาคอยด์ในคลอโรพลาสต์[11] โปรตอนเหล่านี้เคลื่อนกลับผ่านเยื่อหุ้มขณะที่ขับเคลื่อนเอทีพีซินเทส จากนั้น อิเล็กตรอนจะไหลผ่านระบบแสง 1 และสามารถถูกใช้เพื่อรีดิวซ์โคเอนไซม์ NADP+ เพื่อใช้ในวัฏจักรคัลวิน (Calvin cycle) หรือรีไซเคิลเพื่อนำกลับไปผลิต ATP เพิ่ม[56] แอแนบอลิซึม แอแนบอลิซึมเป็นกลุ่มกระบวนการเมแทบอลิซึมที่เกี่ยวกับการสร้าง โดยพลังงานที่ปล่อยออกมาจากแคแทบอลิซึมถูกใช้เพื่อสังเคราะห์โมเลกุลที่ซับซ้อน โดยทั่วไป โมเลกุลที่ซับซ้อนซึ่งประกอบขึ้นเป็นโครงสร้างของเซลล์นั้นถูกสร้างทีละขั้นจากสารตั้งต้นขนาดเล็กและสามัญ แอแนบอลิซึมเกี่ยวข้องกับสามขั้นพื้นฐาน ขั้นแรก การผลิตสารตั้งต้น เช่น กรดอะมิโน มอโนแซ็คคาไรด์ ไอโซพรีนอยด์และนิวคลีโอไทด์ อย่างที่สอง การกระตุ้นสารตั้งต้นให้อยู่ในรูปที่เกิดปฏิกิริยาได้โดยใช้พลังงานจาก ATP และขั้นที่สาม การรวมสารตั้งต้นเหล่านี้เป็นโมเลกุลที่ซับซ้อน เช่น โปรตีน พอลิแซ็กคาไรด์ ลิพิดและกรดนิวคลีอิก สิ่งมีชีวิตมีจำนวนโมเลกุลที่สร้างได้ในเซลล์ด้วยตนเองต่างกัน ออโตโทรฟ เช่น พืช สามารถสร้างสารอินทรีย์ที่ซับซ้อนได้ในเซลล์ อาทิ พอลิแซ็กคาไรด์และโปรตีนจากโมเลกุลสามัญอย่างคาร์บอนไดออกไซด์และน้ำ แต่เฮเทอโรโทรฟต้องอาศัยแหล่งสสารที่ซับซ้อนกว่า เช่น มอโนแซ็คคาไรด์และกรดอะมิโนเพื่อผลิตโมเลกุลที่ซับซ้อนเหล่านี้ สิ่งมีชีวิตสามารถจำแนกได้อีกจากแหล่งพลังงานสุดท้าย โฟโตออโตโทรฟและโฟโตเฮเทอโรโทรฟดึงพลังงานจากแสง ขณะที่คีโมออโตโทรฟและคีโมเฮเทอโรโทรฟดึงพลังงานจากปฏิกิริยาออกซิเดชันอนินทรีย์ การตรึงคาร์บอน การสังเคราะห์ด้วยแสงเป็นการสังเคราะห์คาร์โบไฮเดรตจากแสงอาทิตย์และคาร์บอนไดออกไซด์ ในพืช ไซยาโนแบคทีเรียและสาหร่าย การสังเคราะห์ด้วยแสงที่มีออกซิเจนเกิดขึ้น (oxygenic photosynthesis) ได้น้ำ และได้ออกซิเจนออกมาเป็นผลิตภัณฑ์ของเสีย กระบวนการนี้ใช้ ATP และ NADPH ที่ผลิตจากศูนย์กลางปฏิกิริยาการสังเคราะห์ด้วยแสง ดังที่อธิบายข้างต้น เปลี่ยนคาร์บอนไดออกไซด์เป็นกลีเซอเรต 3-ฟอสเฟต ซึ่งจากนั้น สามารถถูกเปลี่ยนเป็นกลูโคส ปฏิกิริยาการตรึงคาร์บอนนี้ดำเนินโดยเอนไซม์รูบิสโก (RuBisCO) อันเป็นส่วนหนึ่งของวัฏจักรคัลวิน-เบนสัน[57] การสังเคราะห์ด้วยแสงในพืชมีสามประเภท ได้แก่ การตรึงคาร์บอนซี 3, ซี 4 และการสังเคราะห์ด้วยแสงซีเอเอ็ม เหล่านี้แตกต่างกันตรงเส้นทางที่คาร์บอนไดออกไซด์เข้าสู่วัฏจักรคัลวิน โดยพืชซี 3 ตรึงคาร์บอนไดออกไซด์โดยตรง ขณะที่ซี 4 และการสังเคราะห์ด้วยแสงซีเอเอ็มรวมคาร์บอนไดออกไซด์เข้ากับสารอื่นก่อน อันเป็นการปรับตัวเพื่อเข้ากับแสงอาทิตย์ที่เข้มข้นและสภาวะแห้ง[58] ในโปรคารีโอตที่สังเคราะห์ด้วแสงได้ กลไกการตรึงคาร์บอนนี้มีความหลากหลายมากกว่า คาร์บอนไดออกไซด์สามารถถูกตรึงโดยวัฏจักรคัลวิน-เบนสัน, วัฏจักรเครปส์ย้อนกลับ (reversed Krebs cycle)[59] หรือการเติมหมู่คาร์บอกซิล (carboxylation) ของอะซีติลโค เอ[60][61] คีโมออโตโทรฟโปรคารีโอตยังตรึงคาร์บอนไดออกไซด์ผ่านวัฏจักรคัลวิน-เบนสัน แต่ใช้พลังงานจากสารอนินทรีย์ในการขับเคลื่อนปฏิกิริยา[62] คาร์โบไฮเดรตและไกลแคน ในแอแนบอลิซึมของคาร์โบไฮเดรต กรดอินทรีย์สามัญสามารถถูกแปลงเป็นมอโนแซ็คคาไรด์ เช่น กลูโคส และจากนั้นถูกใช้เพื่อประกอบพอลิแซ็กคาไรด์ เช่น แป้ง การสร้างกลูโคสจากสารประกอบอย่างไพรูเวต แลคเตต กลีเซอรอล กลีเซอเรต 3-ฟอสเฟตและกรดอะมิโน เรียกว่า การสร้างกลูโคส (gluconeogenesis) กระบวนการการสร้างกลูโคสเปลี่ยนไพรูเวตเป็นกลูโคส-6-ฟอสเฟตผ่านตัวกลางหลายตัว ซึ่งตัวกลางจำนวนมากเป็นตัวเดียวกับในไกลโคไลสิส[40] อย่างไรก็ดี วิถีนี้มิใช่ปฏิกิริยาย้อนกลับของไกลโคไลสิส เพราะปฏิกิริยาหลายขั้นถูกเร่งด้วยเอนไซม์ที่มิได้มีอยู่ในไกลโคไลสิส ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญเพราะจะทำให้การสร้างและการสลายกลูโคสถูกควบคุมแยกจากกัน และกันมิให้วิถีทั้งสองดำเนินไปพร้อมกันเป็นวัฏจักรที่สูญเปล่า (futile cycle)[63][64] แม้ว่าไขมันจะเป็นวิธีการเก็บพลังงานที่สามัญ แต่ในสัตว์มีกระดูกสันหลังอย่างมนุษย์ กรดไขมันที่ถูกเก็บสะสมไว้ไม่สามารถถูกเปลี่ยนให้เป็นกลูโคสได้ผ่านการสร้างกลูโคส เพราะสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่สามารถเปลี่ยนอะซีติลโค เอ ให้เป็นไพรูเวตได้ พืชมีระบบเอนไซม์จำเป็น (necessary enzymatic machinery) ขณะที่สัตว์ไม่มี[65] ผลคือ หลังการอดอาหารเป็นเวลานาน สัตว์มีกระดูกสันหลังจำต้องสร้างคีโตนบอดีส์ (ketone bodies) จากกรดไขมันเพื่อทดแทนกลูโคสในเนื้อเยื่อ เช่น สมอง ซึ่งไม่สามารถสันดาป (metabolize) กรดไขมันได้[66] สิ่งมีชีวิตอื่นอย่างพืชและแบคทีเรียแก้ปัญหาเมแทบอลิซึมข้อนี้โดยวัฏจักรกลีออกซีเลต (glyoxylate cycle) ซึ่งข้ามขั้นตอนการกำจัดหมู่คาร์บอกซิล (decarboxylation) ในวัฏจักรเครปส์ ซึ่งให้อะซีติลโค เอแปลงเป็นออกซาโลอะซีเตต ซึ่งสามารถนำไปผลิตกลูโคสได้[65][67] พอลิแซ็กคาไรด์และไกลแคนสร้างขึ้นจากการเพิ่มมอโนแซ็คคาไรด์ต่อเนื่องกันโดยเอนไซม์ glycosyltransferase จากตัวให้น้ำตาลฟอสเฟตที่เกิดปฏิกิริยาได้ เช่น ยูรีดีนไดฟอสเฟตกลูโคส (UDP-glucose) ให้กับหมู่ไฮดรอกซิลตัวรับบนพอลิแซ็กคาไรด์ที่กำลังเพิ่มขนาดขึ้นนั้น ด้วยหมู่ไฮดรอกซิลใด ๆ บนวงแหวนของสารตั้งต้นสามารถเป็นตัวรับได้ พอลิแซ็กคาไรด์ที่ถูกผลิตขึ้นนั้นจึงอาจมีโครงสร้างสายตรงหรือแตกกิ่งก็ได้[68] พอลิแซ็กคาไรด์ที่ถูกผลิตขึ้นนั้นอาจมีหน้าที่โครงสร้างหรือเมแทบอลิซึมของมันเอง[69] หรือไปรวมกับลิพิดและโปรตีนโดยเอนไซม์ oligosaccharyltransferase[70][71] กรดไขมัน ไอโซพรีนอยด์ และสเตอรอยด์ กรดไขมันสร้างขึ้นจากเอนไซม์ fatty acid synthase ซึ่งเกิดเป็นพอลิเมอร์ (polymerize) และจากนั้นรีดิวซ์หน่วยอะซีติลโค เอ โซ่เอซิลในกรดไขมันถูกขยายโดยวัฏจักรปฏิกิริยาที่เติมหมู่เอซิล, รีดิวซ์เป็นแอลกอฮอล์, ขจัดน้ำออก (dehydrate) ไปเป็นหมู่แอลคีน และจากนั้นรีดิวซ์อีกครั้งหนึ่งเป็นหมู่แอลเคน เอนไซม์ของชีวสังเคราะห์กรดไขมันแบ่งได้เป็นสองกลุ่ม ในสัตว์และฟังไจ ปฏกิริยาการสังเคราะห์กรดไขมันทั้งหมดเหล่านี้ดำเนินโดยโปรตีนไทป์ 1 หลายหน้าที่ตัวเดียว ขณะที่ในพลาสติดพืชและแบคทีเรียแยกเอนไซม์ไทป์ 2 ไว้ดำเนินการแต่ละขั้นในวิถี เทอร์พีนและไอโซพรีนอยด์เป็นลิพิดกลุ่มใหญ่ที่รวมไปถึงแคโรทีนอยด์ และเป็นผลิตภัณฑ์ธรรมชาติจากพืชกลุ่มใหญ่ที่สุด[72] สารประกอบเหล่านี้สร้างโดยการรวมและการเปลี่ยนหน่วยไอโซพรีนที่ได้จากสารตั้งต้นที่เกิดปฏิกิริยาได้ ไอโซเพนทีนิลไพโรฟอสเฟต (isopentenyl pyrophosphate) และไดเมทิลอัลลิลไพโรฟอสเฟต (dimethylallyl pyrophosphate)[73] สารตั้งต้นเหล่านี้สามารถใช้ได้ในวิถีต่าง ๆ ในสัตว์และอาร์เคีย วิถีเมวาโลเนต (mevalonate pathway) ผลิตสารประกอบจากอะซีติลโค เอ[74] ขณะที่ในพืชและแบคทีเรีย วิถีนอนเมวาโลเนต (non-mevalonate pathway) ใช้ไพรูเวตและกลีเซอรอลดีไฮด์ 3-ฟอสเฟตเป็นสารตั้งต้น[73][75] ปฏิกิริยาที่สำคัญหนึ่งที่ใช้ตัวให้ไอโซพรีนกัมมันต์เหล่านี้ คือ ชีวสังเคราะห์สเตอรอยด์ ซึ่งหน่วยไอโซพรีนถูกเชื่อมเข้าด้วยกันและสร้างเป็นสควอลีน (squalene) และจากนั้น จะพับและเกิดเป็นกลุ่มวงแหวนเพื่อสร้างลาโนสเตอรอล (lanosterol)[76] ลาโนเสอรอลจากนั้นสามารถถูกเปลี่ยนให้เป็นสเตอรอลชนิดอื่นได้ อย่างคอเลสเตอรอลและเออร์โกสเตอรอล (ergosterol)[76][77] โปรตีน สิ่งมีชีวิตมีความสามารถในการสังเคราะห์กรดอะมิโนสามัญ 20 ชนิดแตกต่างกัน แบคทีเรียและพชส่วนมากสามารถสังเคราะห์ได้ครบทั้งหมด แต่ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมสามารถสังเคราะห์ได้เพียงกรดอะมิโนไม่จำเป็นสิบเอ็ดชนิด ดังนั้น กรดอะมิโนจำเป็นอีกเก้าชนิดจึงต้องได้รับจากอาหาร[11] ปรสิตสามัญบางชนิด เช่น แบคทีเรีย Mycoplasma pneumoniae ขาดการสังเคราะห์กรดอะมิโนทั้งหมด และรับกรดอะมิโนจากโฮสต์ไปใช้โดยตรง[78] กรดอะมิโนทั้งหมดถูกสังเคราะห์จากสารตัวกลางในไกลโคไลสิส วัฏจักรเครปส์ หรือวิถีเพนโตสฟอสเฟต กลูตาเมตและกลูตามีนเป็นตัวให้ไนโตรเจน การสังเคราะห์กรดอะมิโนขึ้นอยู่กับรูปแบบของหมู่แอลฟาคีโตที่เหมาะสม ซึ่งจากนั้นจะถูกเติมหมู่อะมิโน (transaminate) เพื่อสร้างเป็นกรดอะมิโน[79] กรดอะมิโนถูกสร้างเป็นโปรตีนโดยการเชื่อมต่อกันในสายโซ่ด้วยพันธะเปปไทด์ โปรตีนแต่ละตัวมีลำดับหน่วยย่อยกรดอะมิโนแตกต่างกัน นี่คือโครงสร้างปฐมภูมิ กรดอะมิโนสามารถเชื่อมกันในลำดับต่าง ๆ เพื่อสร้างเป็นโปรตีนหลากชนิด โปรตีนถูกสร้างจากกรดอะมิโนซึ่งถูกกระตุ้นโดยการยึดกับโมเลกุลอาร์เอ็นเอถ่ายโอน (transfer RNA) ด้วยพันธะเอสเทอร์ สารตั้งต้นอะมิโนเอซิล-ทีอาร์เอ็นเอ (aminoacyl-tRNA) นี้ถูกสร้างขึ้นในปฏิกิริยาที่อาศัย ATP ซึ่งดำเนินโดยเอนไซม์ aminoacyl tRNA synthetase[80] อะมิโนเอซิล-ทีอาร์เอ็นเอนี้จะเป็นสารตั้งต้นแก่ไรโบโซม ซึ่งเชื่อมกรดอะมิโนเข้ากับสายโปรตีนที่กำลังยืด โดยใช้ลำดับข้อมูลในอาร์เอ็นเอนำรหัส (messenger RNA) ต่อไป[81] การสังเคราะห์นิวคลีโอไทด์และการกู้คืน นิวคลีโอไทด์สร้างมาจากกรดอะมิโน คาร์บอนไดออกไซด์และกรดฟอร์มิกในวิถีซึ่งต้องการพลังงานเมแทบอลิกปริมาณมาก[82] ดังนั้น สิ่งมีชีวิตส่วนมากมีระบบที่มีประสิทธิภาพในการกู้คืน (salvage) นิวคลีโอไทด์ที่ก่อรูปแล้ว[82][83] พิวรีนถูกสังเคราะห์เป็นนิวคลีโอไซด์ (เบสต่อกับไรโบส) ทั้งอะดีนีนและกวานีนล้วนสร้างมาจากนิวคลีโอไซด์สารตั้งต้น อินโนซีนมอโนฟอสเฟต (inosine monophosphate) ซึ่งถูกสังเคราะห์โดยใช้อะตอมจากกรดอะมิโน ไกลซีน กลูตามีนและกรดแอสปาติก เช่นเดียวกับฟอร์เมตที่ถูกย้ายมาจากโคเอนไซม์เตตระไฮโดรโฟเลต (tetrahydrofolate) ขณะที่ไพริมิดีนสังเคราะห์จากเบสโอโรเตต (orotate) ซึ่งสร้างจากกลูตามีนและแอสปาเตต[84] สารแปลกปลอมและปฏิกิริยารีด็อกซ์ สิ่งมีชีวตทุกชนิดได้รับสารประกอบที่ไม่สามารถใช้เป็นอาหารได้อยู่ตลอดเวลาและอาจเกิดอันตรายได้หากสารนั้นสะสมอยู่ในเซลล์ เพราะไม่มีหน้าที่ทางเมแทบอลิซึม สารประกอบที่อาจเป็นอันตรายนี้เรียก สารแปลกปลอม (xenobiotics)[85] สารแปลกปลอมอย่างเช่นยาสังเคราะห์ พิษตามธรรมชาติและยาปฏิชีวนะมีการขจัดพิษโดยเอ็นไซม์เมแทบอไลซ์สารแปลกปลอมชุดหนึ่ง ในมนุษย์เอ็นไซม์เหล่านี้ได้แก่ ไซโทโครม พี450 ออกซิเดส[86] ยูดีพี-กลูคูโรโนซิลทรานสเฟอเรส[87] และกลูตาไธโอน เอส-ทรานสเฟอเรส[88] ระบบเอ็นไซม์นี้ทำหน้าที่เป็นสามขั้น ขั้นแรกออกซิไดซ์สารแปลกปลอมแล้วขั้นที่สองคอนจูเกตหมู่ละลายน้ำได้บนโมเลกุล สารแปลกปลอมที่ถูกดัดแปลงให้ละลายน้ำได้สามารถถูกขับออกจากเซลล์และในสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์อาจมีเมแทบอลิซึมเพิ่มเติมก่อนถูกขับออก (ขั้นที่สาม) ในนิเวศวิทยา ปฏิกิริยาเหล่านี้มีความสำคัญเป็นพิเศษในการย่อยสลายสารมลพิษทางชีวภาพของจุลชีพและมลพิษชีวบำบัด (bioremediation) ซึ่งดินที่ปนเปื้อนและการรั่วไหลของน้ำมัน[89] ปฏิกิริยาของจุลชีพเหล่านี้หลายชนิดมีความคล้ายกับสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ แต่เนื่องจากมีจุลชีพหลายชนิดกว่ามาก สิ่งมีชีวิตเหล่านี้สามารถรับมือกับสารแปลกปลอมได้มากมายกว่าสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ และสามารถย่อยสลายแม้แต่สารมลิพษที่คงทนอย่างสารประกอบออร์กาโนคลอรีน[90] ปัญหาที่สัมพันธ์สำหรับสิ่งมีชีวิตใช้ออกซิเจนคือความเครียดออกซิเดชัน (oxidative stress)[91] กระบวนการรวมถึงปฏิกิริยาออกซิเดทีฟฟอสโฟรีเลชันและการสร้างพันธะไดซัลไฟด์ระหว่างการพับโปรตีนทำให้เกิดสารอนุมูลอิสระอย่างไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์[92] เมแทบอไลต์ต้านอนุมูลอิสระ เช่น กลูตาไธโอน และเอ็นไซม์อย่างแคตะเลสและเปอร์ออกซิเดสกำจัดสารออกซิเจนเป็นอันตรายเหล่านี้[93][94] อุณหพลศาสตร์ของสิ่งมีชีวิต สิ่งมีชีวิตต้องอยู่ภายใต้กฎของอุณหพลศาสตร์ ซึ่งอธิบายการถ่ายทอดความร้อนและงาน กฎข้อที่สองของอุณหพลศาสตร์ระบุว่าในระบบปิดใด ๆ ปริมาณของเอนโทรปีจะไม่มีทางลดลง แม้ความซับซ้อนที่น่าทึ่งของสิ่งมีชีวิตดูเหมือนขัดต่อกฎนี้ แต่ชีวิตเกิดขึ้นได้เพราะสิ่งมีชีวิตเป็นระบบเปิดที่แลกเปลี่ยนสสารและพลังงานกับสิ่งแวดล้อม ฉะนั้นสิ่งมีชีวิตจึงไม่อยู่ในสมดุล แต่เป็นระบบกระจาย (dissipative system) ที่ธำรงสถานะความซับซ้อนสูงโดยทำให้เพิ่มเอนโทรปีในสิ่งแวดล้อมแทน[95] เมแทบอลิซึมของเซลล์ทำให้เกิดกระบวนการนี้ได้โดยรวมกระบวนการแคแทบอลิซึมที่เกิดเองกับกระบวนการแอแนบอลิซึมที่ไม่เกิดเอง[96] การกำกับและควบคุม เนื่องจากสิ่งแวดล้อมของสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ปฏิกิริยาเมแทบอลิซึมต้องมีการกำกับอย่างละเอียดเพื่อธำรงภาวะต่าง ๆ ภายในเซลล์ในคงที่ เรียก ภาวะธำรงดุล[97][98] การกำกับเมแทบอลิกยังทำให้สิ่งมีชีวิตตอบสนองต่อสัญญาณและมีอันตรกิริยาต่อสิ่งแวดล้อม[99] มีมโนทัศน์ที่เชื่อมโยงกันใกล้ชิดสองอย่างที่สำคัญต่อการทำความเข้าใจการควบคุมวิถีเมแทบอลิก อย่างแรกคือการกำกับเอ็นไซม์ในวิถีเป็นวิธีที่เอ็นไซม์เพิ่มหรือลดการตอบสนองต่อสัญญาณ อย่างที่สองคือการควบคุมจากเอนไซม์นี้เป็นฤทธิ์ที่การเปลี่ยนแปลงกัมมันตภาพของเอ็นไซม์มีผลต่ออัตราเร็วโดยรวมของวิถี (ฟลักซ์ผ่านวิถี)[100] ตัวอย่างเช่น เอ็นไซม์อาจมีการเปลี่ยนแปลงกัมมันติภาพสูง (คือมีการกำกับสูง) แต่ถ้าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีผลเล็กน้อยต่อฟลักซ์ของวิถีเมแทบอลิก หมายความว่าเอ็นไซม์นั้นจะไม่เกี่ยวข้องในการควบคุมวิถี[101] มีการควบคุมเมแทบอลิกหลายระดับ ในการกำกับภายใน วิถีเมแทบอลิกกำกับตัวเองในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสารตั้งต้นหรือผลิตภัณฑ์ ตัวอย่างเช่น การลดปริมาณของผลิตภัณฑ์สามารถเพิ่มฟลักซ์ผ่านวิถีเพื่อชดเชย[100] การกำกะบประเภทนี้มักเกี่ยวข้องกับการกำกับอัลโลสเตอริก (allosteric) ของกัมมันตภาพของเอ็นไซม์หลายตัวในวิถี[102] การควบคุมภายนอกเกี่ยวข้องกับเซลล์ในสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์เปลี่ยนแปลงเมแทบอลิซึมของมันเพื่อตอบสนองต่อสัญญาณจากเซลล์อื่น สัญญาฯ้หล่านี้ปกติอยู่ในรูปสารละลายน้ำได้อย่างฮอร์โมนหรือโกรทแฟกเตอร์ และตรวจจับโดยใช้ตัวรับจำเพาะบนผิวเซลล์[103] สัญญาณเหล่านี้มีการส่งผ่านภายในเซลล์โดยระบบสารส่งสัญญาณที่สองซึ่งเกี่ยวข้องกับการเติมหมู่ฟอสเฟตของโปรตีน[104] ตัวอย่างที่มีความเข้าใจดีมากของการควบคุมภายนอกหนึ่งคือการควบคุมเมแทบอลิซึมของกลูโคสโดยฮอร์โมนอินซูลิน[105] มีการผลิตอินซูลินเพื่อตอบสนองต่อการเพิ่มระดับกลูโคสในเลือด การจับของฮอร์โมนกับตัวรับอินซูลินบนผิวเซลล์จะปลุกฤทธิ์ลำดับของโปรตีนไคเนสซึ่งจพทำให้เซลล์รับกลูโคสเข้าไปและแปลงเป็นโมเลกุลสะสมอย่างกรดไขมันและไกลโคเจน[106] กัมมันตภาพของฟอสโฟรีเลสและไกลโคเจนซินเทสควบคุมเมแทบอลิซึมของไกลโคเจน ซึ่งทำหน้าที่ย่อยสลายไกลโคเจนและสร้างไกลโคเจนตามลำดับ เอ็นไซม์ดังกล่าวมีการกำกับแบบย้อนกลับ โดยเมื่อเอ็นไซม์เหล่านี้เติมหมู่ฟอสเฟตแล้วจะยับยั้งไกลโคเจนซินเทสแต่ปลุกฤทธิ์ฟอสโฟรีเลส อินซูลินทำให้เกิดการสังเคราะห์ไกลโคเจนโดยปลุกฤทธิ์โปรตีนฟอสฟาเตสและทำให้เกิดการผลิตรูปเติมฟอสเฟตของเอ็นไซม์เหล่านี้ลดลง[107] วิวัฒนาการ วิถีเมแทบอลิซึมกลางดังอธิบายไว้ข้างต้น เช่น ไกลโคไลซิสและวัฏจักรกรดซิตริก มีอยู่ในสิ่งมีชีวิตทั้งสามโดเมน และมีอยู่ในบรรพบุรุษร่วมที่ใกล้กันที่สุดของสิ่งมีชีวิตบนโลก[5][108] เซลล์บรรพบุรุษร่วมที่ใกล้กันที่สุดนี้เป็นโพรแคริโอต และอาจเป็นเมทาโนเจนซึ่งมีเมแทบอลิซึมของกรดอะมิโน นิวคลีโอไทด์และลิพิดอย่างกว้างขวาง[109][110] การคงวิถีโบราณดังนี้ระหว่างวิวัฒนาการในเวลาต่อมาอาจเป็นผลจากปฏิกิริยาเหล่านี้เป็นทางแก้ที่เหมาะที่สุดสำหรับปัญหาเมแทบอลิกจำเพาะของสิ่งมีชีวิต โดยวิถีอย่างไกลโคไลซิสและวัฏจักรกรดซิตริกที่ผลิตผลิตภัณฑ์สุดท้ายมีประสิทธิภาพสูงและใช้ขั้นตอนน้อยที่สุด[6][7] วิถีแรก ๆ ของเมแทบอลิซึมที่ใช้เอ็นไซม์อาจเป็นส่วนหนึ่งของเมแทบอลิซึมของนิวคลีโอไทด์พิวรีน ส่วนวิถีเมแทบอลิกก่อนหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งของโลกอาร์เอ็นเอโบราณ[111] มีการเสนอแบบจำลองหลายอย่างเพื่ออธิบายกลไกที่วิถีเมแทบอลิกใหม่ ๆ วิวัฒน์ขึ้น ซึ่งรวมการเพิ่มโดยลำดับของเอ็นไซม์ใหม่ในวิถีโบราณสั้น การทำเป็นคู่แล้วเบนออกของทั้งวิถีตลอดจนการระดมเอ็นไซม์ที่มีอยู่เดิมและการประกอบเข้าเป็นวิถีปฏิกิริยาใหม่[112] ความสำคัญสัมพัทธ์ของกลไกเหล่านี้ยังไม่ชัดเจน แต่การศึกษาจีโนมได้แสดงว่าเอ็นไซม์ในวิถีหนึ่งน่าจะมีบรรพบุรุษร่วมกัน แนะว่าวิถีหลายวิถีวิวัฒน์แบบทีละขั้นโดยมีการสร้างหน้าที่ใหม่จากขั้นตอนเดิมในวิถีนั้น[113] อีกแบบจำลองหนึ่งมาจากการศึกษาซึ่งสืบย้อนวิวัฒนาการของโครงสร้างโปรตีนในเครือข่ายเมแทบอลิก ซึ่งเสนอว่ามีการระดมเอ็นไซม์มาใช้อย่างแพร่หลาย ยืมเอ็นไซม์เพื่อทำหน้าที่คล้ายกันในวิถีเมแทบอลิกอื่น (ดังหลักฐานในฐานข้อมูลมาเน็ต)[114] กระบวนการระดมทำให้เกิดโมเสกเอ็นไซม์วิวัฒนาการ[115] ความน่าจะเป็นที่สามคือเมแทบอลิซึมบางส่วนอาจมีอยู่เป็น "มอดูล" ที่สามารถใช้ใหม่ได้ในวิถีต่าง ๆ และดำเนินหน้าที่คล้ายกันต่อโมเลกุลอื่น[116] เช่นเดียวกับวิวัฒนาการของวิถีเมแทบอลิกใหม่ วิวัฒนาการยังก่อให้เกิดการเสียหน้าที่เมแทบอลิก ตัวอย่างเช่น ในกระบวนการเมแทบอลิกปรสิตบางชนิดที่ไม่จำเป็นต่อการดำรงชีพเสียไปและกรดอะมิโน นิวคลีโอไทด์และคาร์โบไฮเดรตที่สร้างไว้แล้วอาจถูกขับออกจากโฮสต์แทน[117] ขีดความสามารถเมทแบอลิกที่ลดลงคล้ายกันพบในสิ่งมีชีวิตสมชีพภายใน (endosymbiotic)[118] การชันสูตรและการดัดแปลง แต่เดิมการศึกษาเมแทบอลิซึมเป็นแบบแนวทางลดทอนซึ่งมุ่งสนใจวิถีเมแทบอลิกเดี่ยว ๆ การศึกษาที่มีประโชน์อย่างยิ่งได้แก่การใช้สารกัมมันตรังสีตามรอยกับสิ่งมีชีวิตทั้งตัว ระดับเนื้อเยื่อและเซลล์ ซึ่งนิยามวิถีจากสารตั้งต้นจนถึงผลิตภัณฑ์สุดท้ายโดยการระบุสารตัวกลางและผลิตภะณฑ์ที่มีฉลากกัมมันตรังสี[119] เอ็นไซม์ที่เร่งปฏิกิริยาเคมีเหล่านี้สามารถทำให้บริสุทธิ์ได้และมีการชันสูตรจลนสาสตร์และการตอบสนองต่อตัวยับยั้ง แนวทางขนานเป็นการระบุโมเลกุลขนาดเล็กในเซลล์หรือเนื่อเยื่อ ชุดสมบูรณ์ของโมเลกุลเหล่านี้เรียก เมทาโบโลม (metabolome) โดยรวม การศึกษาเหล่านี้ให้มุมมองที่ดีของโครงสร้างและการทำหน้าที่ของวิถีเมแทบอลิกอย่างง่าย แต่ไม่เพียงพอเมื่อใช้กับระบบที่ซับซ้อนมากขึ้นอย่างเช่นเมแทบอลิซึมของเซลล์สมบูรณ์[120] ความคิดความซับซ้อนของเครือข่ายเมแทบอลิกในเซลล์ซึ่งบรรจุเอ็นไซม์หลายพันเอนไซม์สามารถดูได้จากรูปแสดงอันตรกิริยาระหว่างโปรตีน 43 ตัวและเมแทบอไลต์ 40 ตัวด้านขวามือ ลำดับของจีโนมให้รายการแสดงยีนได้มากสุด 45,000 ยีน[121] ทว่า การใช้ข้อมูลจีโนมเพื่อสร้างใหม่ซึ่งเครือข่ายปฏิกิริยาชีวเคมีอย่างสมบูรณ์เป็นไปได้และผลิตแบบจำลองคณิตศาสตร์แบบองค์รวมยิ่งขึ้นซึ่งอาจอธิบายและพยากรณ์พฤติกรรมของพวกมันได้[122] แบบจำลองเหล่านี้ทรงพลังเป็นพิเศษเมื่อใช้รวมข้อมูลวิถีและเมแทบอไลต์ที่ได้มาผ่านวิธีการคลาสสิกกับข้อมูลการแสดงออกของยีนจากการศึกษาโปรตีโอมิกส์ (preteomic) และดีเอ็นไอไมโครอะเรย์ (DNA microarray)[123] ปัจจุบันมีการใช้เทคนิคเหล่านี้ผลิตแบบจำลองเมแทบอลิซึมของมนุษย์ ซึ่งจะชี้นำการค้นพบยาและการวิจัยชีวเคมีในอนาคต[124] ปัจจุบันแบบจำลองเหล่านี้ใช้ในการวิเคราะห์เครือข่ายเพื่อจำแนกหมวดโรคของมนุษย์เป็นกลุ่มที่มีโปรตีนหรือเมแทบอไลต์ร่วมกัน[125][126] เครือข่ายเมแทบอลิกของแบคทีเรียเป็นตัวอย่างที่สะดุดตาของการจัดระเบียบแบบ "หูกระต่าย" (bow-tie)[127][128][129] ซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมที่สามารถรับสารอาหารเข้าได้หลากหลายและผลิตผลิตภัณฑ์และสารโมเลกุลใหญ่ซับซ้อนได้โดยใช้การหมุนเวียนร่วมตัวกลางค่อนข้างน้อย การใช้สารสนเทศนี้ทางเทคโนโลยีที่สำคัญ คือ วิศวกรรมเมแทบอลิก ที่นี่สิ่งมีชีวิตอย่างยีสต์ พืชหรอแบคทีเรียมีการดัดแปรพันธุกรรมเพื่อทำให้พวกมันมีประโยชน์ในเทคโนโลยีชีวภาพมากขึ้นและช่วยการผลิตยาอย่างยาปฏิชีวนะและสารเคมีอุตสาหกรรมอย่าง 1,3-โพรพาเนไดออล (1,3-propanediol) และกรดชิคิมิก[130] การดัดแปรพันธุกรรมเหล่านี้ปกติมีเป้าหมายเพื่อลดปริมาณพลังงานที่ใช้ผลิตผลิตภัณฑ์ เพิ่มผลผลิตและลดการผลิตของเสีย[131] ประวัติศาสตร์ ส่วนต่าง ๆ ของสัตว์ (The Parts of Animals) ของอาริสโตเติลบันทึกรายละเอียดของทัศนะของเขาต่อเมแทบอลิซึมพอให้สร้างแบบจำลองการไหลเปิดได้ เขาเชื่อว่าในกระบวนการแต่ละขั้น มีการแปลงวัสดุจากอาหาร โดยมีการปลดปล่อยความร้อนเป็นธาตุไฟคลาสสิก และวัสดุที่เหลือถูกขับออกในรูปปัสสาวะ น้ำดีหรืออุจจาระ[132] อิบน์ อัล-นะฟิส (Ibn al-Nafis) อธิบายเมแทบอลิซึมในงานชื่อ الرسالة الكاملية في السيرة النبوية (ศาสตร์นิพนธ์กะมิลว่าด้วยชีวประวัติของศาสดา) ซึ่งมีวลีต่อไปนี้ "ทั้งร่างกายและส่วนประกอบของมันอยู่ในสถานะสลายและได้รับการบำรุงต่อเนื่อง ฉะนั้นจึงต้องเปลี่ยนแปลงถาวรอย่างเลี่ยงไม่ได้"[133] ประวัติศาสตร์การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของเมแทบอลิซึมกินเวลาหลายศตวรรษและเปลี่ยนจากการตรวจสอบสัตว์ทั้งตัวในการศึกษาแรก ๆ มาเป็นการศึกษาปฏิกิริยาเมแทบอลิกเดี่ยว ๆ ในชีวเคมีสมัยใหม่ การทดลองเรื่องเมแทบอลิซึมของมนุษย์ที่มีการควบคุมครั้งแรกมีการจัดพิมพ์โดยซันโตรีโอ ซันโตรีโอในหนังสืออาส์เดสตาตีกาเมดีซีนา (Ars de statica medicina) ค.ศ. 1614[134] เขาอธิบายน้ำหนักของเขาก่อนและหลังการกิน นอน ทำงาน ร่วมเพศ อดอาหาร ดื่มและขับถ่าย เขาพบว่าอาหารส่วนใหญ่ที่เขารับประทานเสียไปกับสิ่งที่เรียก "การออกเหงื่อสัมผัสไม่ได้" ในการศึกษาแรก ๆ เหล่านี้ ไม่มีการระบุกลไกกระบวนการเมแทบอลิกเหล่านี้และคิดกันว่าพลังชีพเป็นสิ่งที่ทำให้เนื้อเยื่อสิ่งมีชีวิตมีชีวิต[135] ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ขณะกำลังศึกษาการหมักน้ำตาลเป็นแอลกอฮอล์ของยีสต์ หลุยส์ ปาสเตอร์สรุปว่า การหมักถูกเร่งปฏิกิริยาโดยสารที่อยู่ในเซลล์ยีสต์ซึ่งเขาเรียกว่า "เอ็นไซม์" (ferments) เขาเขียนว่า "การหมักแอลกอฮอล์เป็นการกระทำที่ต้องกันกับชีวิตและการจัดระเบียบของเซลล์ยีสต์ ไม่ใช่กับความตายหรือการเน่าสลายของเซลล์"[136] การค้นพบนี้ ร่วมกับการจัดพิมพ์ของฟรีดริช เวอเลอร์ใน ค.ศ. 1828 ของเอกสารว่าด้วยการสังเคราะห์เคมียูเรีย[137] และมีความสำคัญที่เป็นสารประกอบอินทรีย์แรกที่เตรียรมขึ้นจากสารตั้งต้นอนินทรีย์ทั้งหมด อันเป็นการพิสูจน์ว่าสารประกอบอินทรีย์และปฏิกิริยาเคมีที่พบในเซลล์ไม่มีความแตกต่างในหลักการกับเคมีส่วนอื่น การค้นพบเอ็นไซม์ (enzyme) ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 โดยเอดูอาร์ด บุชเนอร์เป็นการแยกการศึกษาปฏิกิริยาเคมีเมแทบอลิซึมจากการศึกษาทางชีวภาพของเซลล์ และเป็นจุดเริ่มต้นของวิชาชีวเคมี[138] ปริมาณความรู้ด้านชีวเคมีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตลอดต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 นักชีวเคมีสมัยใหม่ที่สำคัญที่สุดคนหนึ่ง คือ ฮันส์ เครบส์ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญต่อการศึกษาเมแทบอลิซึม[139] เขาค้นพบวัฏจักรยูเรียและต่อมารวมถึงวัฏจักรกรดซิตริกและวัฏจักรไกลออกซีเลต[140][67] โดยทำงานร่วมกับฮันส์ คอร์นเบิร์ก การวิจัยชีวเคมีสมัยใหม่ได้รับการช่วยเหลืออย่างมากจากการพัฒนาเทคนิคใหม่อย่างโครมาโทกราฟี การเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์ เอ็นเอ็มอาร์สเปกโตรสโคปี การติดฉลากไอโซโทปกัมมันตรังสี กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน และแบบจำลองพลวัตโมเลกุล เทคนิคเหล่านี้ทำให้เกิดการค้นพบและดารวิเคราะห์ในรายละเอียดของหลายโมเลกุลและวิถีเมแทบอลิกในเซลล์ ดูเพิ่ม ความผิดปกติแต่กำเนิดของกระบวนการสร้างและสลาย อ้างอิง แหล่งข้อมูลอื่น

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B9%81%E0%B8%97%E0%B8%9A%E0%B8%AD%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%8B%E0%B8%B6%E0%B8%A1

2015 నాటికి బషీరాబాద్‌ మండలంలో అక్షరాస్యత శాతం ఎంత?

రంగారెడ్డి జిల్లా

telugu

రంగారెడ్డి జిల్లా తెలంగాణ రాష్ట్రంలోని 31 జిల్లాలలో ఒకటి.[1] 1978లో హైదరాబాదు జిల్లా నుంచి విడదీసి ఏర్పాటుచేశారు.హైదరాబాదు జిల్లా చుట్టూ నలువైపుల రంగారెడ్డి జిల్లా ఆవరించి ఉంది. హైదరాబాదు నగరమే ఈ జిల్లాకు కూడా పరిపాలనా కేంద్రం. 2011 జనాభా లెక్కల ప్రకారం ఇది రాష్ట్రంలో అత్యధిక జనాభా కలిగిన జిల్లాగా నిలిచింది.ఆంధ్రప్రదేశ్ ముఖ్యమంత్రిగా, తమిళనాడు గవర్నరుగా పనిచేసిన మర్రి చెన్నారెడ్డి, తెలంగాణ పితామహుడిగా పేరుగాంచి[2], ఉప ముఖ్యమంత్రిగా పనిచేసిన కొండా వెంకట రంగారెడ్డి, దేశంలోనే తొలి మహిళా హోంశాఖ మంత్రిగా పనిచేసిన సబితా ఇంద్రారెడ్డి, విమోచనోద్యమకారులు కాటం లక్ష్మీనారాయణ, వెదిరె రాంచంద్రారెడ్డి, గంగారాం ఆర్య, భారతీయ జనతా పార్టీ రాష్ట్ర అధ్యక్షుడు కిషన్ రెడ్డి ఈ జిల్లాకు చెందినవారే. శ్రీరామునిచే ప్రతిష్ఠించబడిన[3] కీసర లింగేశ్వరాలయం, అనంతగిరి, చిలుకూరు బాలాజీ, కీసర లాంటి పుణ్యక్షేత్రాలు, షాబాద్ నాపరాతికి, సిమెంటు కర్మాగారాలకు ప్రఖ్యాతిగాంచిన జిల్లా. ఈ జిల్లాలో 37 మండలాలు, 5 రెవెన్యూ డివిజన్లు, 2 లోకసభ నియోజకవర్గాలు ఉన్నాయి. గ్రేటర్ హైదరాబాదుకు చెందిన 150 డివిజన్లలో 48 డివిజన్లు రంగారెడ్డి జిల్లాకు చెందినవి. ఈ జిల్లాలో ప్రవహించే ప్రధాన నది మూసీ. దేశంలోనే పొడవైన 7వ నెంబరు జాతీయ రహదారి, 9వ నెంబరు జాతీయ రహదారి, హైదరాబాదు నుంచి కాజీపేట, గద్వాల, వాడి, బీబీనగర్ రైలుమార్గాలు, వికారాబాదు-పర్భని మార్గం జిల్లా గుండా వెళ్ళుచున్నాయి. గణాంక వివరాలు జనాభా 1901లో కేవలం 3.39 లక్షలుగా ఉన్న జనాభా 1981 నాటికి 15.82 లక్షలకు చేరింది. ఆ తర్వాత అనూహ్యంగా పెరుగుతూ 1991 నాటికి 25.51 లక్షలు, 2001 నాటికి 35.75 లక్షలు, 2011 నాటికి 52.96 లక్షలకు చేరింది. మండలాల వారీగా చూస్తే సరూర్ నగర్,రాజేంద్రనగర్, కీసర,మండలాలో జనాభా చాలా అధికంగా ఉంది. 2001 భారత జనాభా లెక్కల ప్రకారం జిల్లా జనాభా 35,75,064 కాగా దశాబ్దం కాలంలో 48.15% వృద్ధి చెందింది. 2011 భారత జనాభా లెక్కల ప్రకారం జిల్లా జనాభా 52,96,741.[4] జనాభాతో రంగారెడ్డి జిల్లా తెలంగాణలో ప్రథమస్థానంలో, దేశంలో 17వ స్థానంలో ఉంది. దక్షిణ భారతదేశంలో అత్యధిక జనాభా కలిగిన రెండో జిల్లా. చరిత్ర నిజాం కాలంలో ఇది అత్రాప్-ఎ-బల్ద్ జిల్లాలో భాగంగా గుల్షనాబాదు సూబాలో ఉండేది. 1830లో కాశీయాత్రలో భాగంగా జిల్లాలోని పలు గ్రామాలు, పట్టణాలలో మజిలీ చేస్తూ ప్రయాణించిన యాత్రా చరిత్రకారుడు ఏనుగుల వీరాస్వామయ్య ఆనాడు ఈ ప్రాంతపు స్థితిగతుల గురించి వ్యాఖ్యానించాడు. హైదరాబాద్ రాజ్యంలో కృష్ణ దాటింది మొదలుకొని హైదరాబాద్ నగరం వరకూ ఉన్న ప్రాంతాల్లో (నేటి రంగారెడ్డి జిల్లా, హైదరాబాద్ నగర జిల్లా, మహబూబ్ నగర్ జిల్లాల్లో) సంస్థానాధీశుల కలహాలు, దౌర్జన్యాలు, భయభ్రాంతులను చేసే స్థితిగతులు ఉన్నాయని ఐతే హైదరాబాద్ నగరం దాటిన కొద్ది ప్రాంతం నుంచి గోదావరి నది దాటేవరకూ (నేటి నిజామాబాద్, మెదక్ జిల్లాలు) గ్రామాలు చాలావరకూ అటువంటి దౌర్జన్యాలు లేకుండా ఉన్నాయని వ్రాశారు. కృష్ణానది నుంచి హైదరాబాద్ వరకూ ఉన్న ప్రాంతాల్లో గ్రామ గ్రామానికి కోటలు, సైన్యం విస్తారంగా ఉంటే, హైదరాబాద్ నుంచి గోదావరి నది వరకూ ఉన్న ప్రాంతంలో మాత్రం కోటలు లేవని, చెరువులు విస్తారంగా ఉండి మెట్టపంటలు ఉంటున్నాయని వ్రాశారు.[5]1948లో నిజాం నిరంకుశ పాలన అంతం తర్వాత హైదరాబాదు రాష్ట్రంలో హైదరాబాదు జిల్లాలో భాగంగా ఉంది.ఆంధ్రప్రదేశ్ అవతరణ తర్వాత కూడా 1978 వరకు హైదరాబాదు జిల్లాలోనే కొనసాగింది.హైదరాబాదు రాష్ట్రంలో బూర్గుల రామకృష్ణారావు మంత్రివర్గంలో, ఆంధ్ర ప్రదేశ్ ఏర్పడిన తర్వాత నీలం సంజీవ రెడ్డి మంత్రివర్గంలో సభ్యుడైన కె.వి.రంగారెడ్డి పేరు మీదుగా ఈ జిల్లాకు నామకరణము చేశారు.ఈ జిల్లా ఇంతకు మునుపు హైదరాబాదు జిల్లాలో భాగంగా ఉండేది.1978లో హైదరాబాదు జిల్లాలోని గ్రామీణ ప్రాంతాలను విడదీసి కె.వి.రంగారెడ్డి పేరిట ప్రత్యేక జిల్లాగా ఏర్పాటు చేశారు.తర్వాత జిల్లాపేరు లోంచి కె.వి.పదాలను తొలిగించారు.ఏర్పాటు సమయంలో రంగారెడ్డి జిల్లాలో 11 తాలుకాలు ఉండగా 1986లో మండలాల వ్యవస్థ ప్రారంభం కావడంతో తాలుకాల స్థానంలో 37 మండలాలు ఏర్పడ్డాయి. నిజాం విమోచనోద్యమం 1947 ఆగస్టు 15న దేశమంతటా ప్రజలు స్వాతంత్ర్య సంబరాలు జరుపుకుంటుండగా హైదరాబాదు సంస్థాన ప్రజలు మాత్రం దాష్టీక రజాకార్ల రాక్షస దురాగతాలకు బలైపోతున్నారు.ఆ సమయంలో అప్పటి అత్రాఫ్-ఎ-బల్దా జిల్లాలో భాగమైన ఇప్పటి రంగారెడ్డి జిల్లా ప్రాంతం ప్రజలు కూడా నిజాం మరియు రజాకార్ల బాధలను పడలేక ప్రజలు ఎదురు తిరిగారు. మందుముల నర్సింగరావు, కాటం లక్ష్మీనారాయణ, గంగారం లాంటి ఉద్యమకారులు ప్రజలను చైతన్యవంతం చేశారు. శంషాబాదు ప్రాంతానికి చెందిన గంగారం నారాయణరావు పవార్తో కలిసి నిజాం నవాబునే హత్యచేయడానికి వ్యూహంపన్నాడు. శంషాబాదుకే చెందిన గండయ్య హిందువులను నీచంగా చూడడం భరించలేక పోరాటాన్ని ఉధృతం చేశాడు. అతన్ని అరెస్టు చేసి జైల్లోవేసిన పిదప క్షమాపణలు చెబితే వదిలివేస్తామని నచ్చజెప్పిననూ ఆయన అందుకు నిరాకరించాడు.[6]ఇబ్రహీంపట్నం పరిసర ప్రాంతాలు పోరాటయోధులకు పెట్టనికోటలాంటివి. ఇప్పటి రంగారెడ్డి-నల్గొండ జిల్లా సరిహద్దులో ఉన్న రాచకొండ గుట్టలను పోరాటయోధులు సమర్థంగా వినియోగించుకున్నారు. భౌగోళిక స్వరూపం మనదేశంలో ఉన్న ఖగోళ శాస్త్రానికి సంబంధించిన ముఖ్యమైన అబ్జర్వేటరీలలో రంగాపూర్ అబ్జర్వేటరీ ఒకటి. ఇది రంగాపూర్ గ్రామంలో ఉంది. ఈ గ్రామం హైదరాబాదుకు 56 కి.మీ. దూరంలో ఇబ్రహీంపట్నం దగ్గరగా ఉంది. రంగారెడ్డి జిల్లా 16°30' నుండి 18°20' ఉత్తర అక్షాంశం, 77°30' నుండి 79°30' తూర్పు రేఖాంశంల మధ్యన విస్తరించియుంది.[7] జిల్లాకు ఉత్తరాన మెదక్ జిల్లా, తూర్పున నల్గొండ జిల్లా, దక్షిణమున మహబూబ్‌నగర్ జిల్లా, పశ్చిమాన కర్ణాటకకు చెందిన గుల్బర్గా, బీదర్ జిల్లాలు ఉన్నాయి. ఈ జిల్లా విస్తీర్ణం 7493 చ.కి.మీ. వైశాల్యం దృష్ట్యా రాష్ట్రంలో రెండవ జిల్లాగా ఉంది.ఈ జిల్లాలో మూసీ నది ప్రవహిస్తుంది ఆర్ధిక స్థితి గతులు వ్యవసాయం, పంటలు ఈ జిల్లాలో గ్రామీణ ప్రాంతాలు ఎక్కువగా ఉండడం వలన, వీరి ప్రధాన వృతి వ్యవసాయం.జిల్లాలో పండించే ప్రధానపంట వరి. ఖరీఫ్ మరియు రబీలలో కలిపి 77వేల హెక్టార్లలో వరిపంట సాగవుతుంది. రెండోస్థానంలో ఉన్న జొన్న పంట రెండు కాలాలలో కలిపి 44వేల హెక్టార్లలో పండించబడుతుంది. కందులు ఖరీఫ్‌లో 28వేల హెక్టార్లలో సాగుచేయబడుతుంది. తాండూరు ప్రాంతం కందులకు రాష్ట్రంలోనే ప్రసిద్ధిచెందినది. వేరుశనగ రబీలో 7వేల హెక్టార్లలో పండుతుంది. మండలాల వారీగా చూస్తే వరిపంట హయత్‌నగర్, కందుకూరు, ఇబ్రహీంపట్నం మండలాలో అత్యధికంగా సాగుఅవుతుంది. జొన్న పంట ఉత్పత్తిలో బషీరాబాదు, మర్పల్లి, వికారాబాదు మండలాలు ముందంజలో ఉన్నాయి. కందిపంట తాండూరు, యాలాల, బషీరాబాదు మండలాలలో ఎక్కువగా సాగుచేయబడుతుంది. మొక్కజొన్న సాగులో చేవెళ్ళ, శంషాబాదు, మొయినాబాదు మండలాలు అగ్రస్థానంలో ఉన్నాయి. చెరుకు పంట బంటారం, పెద్దెముల్ మండలాలలో ఎక్కువగా సాగుచేయబడుతుంది. పండ్ల ఉత్పత్తిలో కందుకూరు మండలం, కూరగాయల ఉత్పత్తిలో చేవెళ్ళ, శంకర్‌పల్లి మండలాలు, పూలఉత్పత్తిలో శంకర్‌పల్లి మండలం ముందంజలో ఉన్నాయి. నీటిపారుదల జిల్లాలో రెండూ నదులు ప్రవహిస్తున్ననూ పెద్ద నీటిపారుదల ప్రాజెక్టులు లేవు. మొత్తం సాగువిస్తీర్ణంలో కేవలం 30% విస్తీర్ణానికే నీటిపారుదల సౌకర్యం ఉంది. హిమాయత్ సాగత్, ఉస్మాన్ సాగర్ చెరువులున్ననూ అవి ప్రధానంగా త్రాగునీటికే ఉపయోగపడుతున్నాయి. కాగ్నానదిపై నిర్మించిన కోట్‌పల్లి ప్రాజెక్టి మధ్యతరహా నీటిపారుదల ప్రాజెక్టుగా సుమారు 3700 హెక్టార్లకు సాగునీరు అందిస్తుంది. జుంటుపల్లి ప్రాజెక్టు, లక్నాపూర్ ప్రాజెక్టులు రెండు కలిపి సుమారు 1800 హెక్టార్లకు నీరు అందిస్తున్నాయి. పరిశ్రమలు హైదరాబాదుకు సమీపంలో ఉన్న రంగారెడ్డి జిల్లా మండలాలలో పలు భారీ, అనేక మధ్యతరహా పరిశ్రమలే కాకుండా పలు పారిశ్రామిక వాడలున్నాయి. రాష్ట్ర పారిశ్రామికరంగంలో పేరుగాంచిన బీహెచ్‌ఈఎల్, ఈసీఐఎల్, ఐడీపీఎల్, హెచ్‌సీఎల్, హెచ్‌ఎంటీ, ఎన్‌ఎఫ్‌సీ లాంటి పరిశ్రమలు జిల్లాలో కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయి.ఇవే కాకుండా చెర్లపల్లిలో భారత్ పెట్రోలియం కార్పోరేషన్, కుత్బులాపూర్ మండలంలో డాక్టర్ రెడ్డీస్ లాబొరేటరీ, జీడీమెట్లలో ఈక్విస్ ఇంజనీర్స్, మేడ్చల్‌లో జీటీ అల్మాక్స్, తుర్కపల్లి, బోడుప్పల్‌లలో జీవీకె బయోసైన్స్, ఉప్పల్‌లో హెరిటేజ్ ఫుడ్స్, మౌలాలీలో హిందుస్తాన్ కోకాకోలా బెవెరేజెస్, గుండ్లపోచంపల్లిలో ఇంటగ్రేటెడ్ ఫార్మాసీటికల్స్ ఉన్నాయి. జీడీమెట్ల, బాలానగర్, ఉప్పల్ లలో భారీ, మధ్యతరహా పరిశ్రమలు అధికంగా ఉన్నాయి. జిల్లా పశ్చిమ భాగంలో ఉన్న తాండూరులో భారీ సిమెంటు కర్మాగారాలే కాకుండా చిన్నతరహా పరిశ్రమలైన నాపరాతి పాలిషింగ్ యూనిట్లు వేలసంఖ్యలో ఉన్నాయి. ఖనిజ సంపద రంగారెడ్డి జిల్లాలో లభ్యమగు ఖనిజాలలో నాపరాయి, సున్నపురాయి, ఫెల్స్పార్, క్వార్ట్జ్ మున్నగునవి ముఖ్యమైనవి. తాండూరు, బషీరాబాదు మండలాలలో నాపరాయి, మర్పల్లి మండలంలో సున్నపురాయి, మేడ్చల్, మహేశ్వరం మండలాలలో ఫెల్ప్సార్ దొరుకుతుంది. పరిపాలనా విభాగాలు, నియోజక వర్గాలు 2016 అక్టోబరు 11న జరిగిన  పునర్య్వస్థీకరణ తరువాత ఈ జల్లాలో 5 రెవెన్యూ డివిజన్లు (రాజేంద్రనగర్, చేవెళ్ళ, ఇబ్రహీంపట్నం, షాద్‌నగర్, కందుకూర్ (చివరి మూడు రెవెన్యూ డివిజన్లు కొత్తగా ఏర్పడినవి), 27 రెవెన్యూ మండలాలు, నిర్జన గ్రామాలు 33 తో కలుపుకొని 604 రెవిన్యూ గ్రామాలు ఉన్నాయి. పునర్య్వస్థీకరణలో 6 కొత్త మండలాలు ఏర్పడ్డాయి. స్థానిక స్వపరిపాలన జిల్లాలో  ఏర్పడిన కొత్త పంచాయితీలుతో కలుపుకొని 560 గ్రామ పంచాయితీలు ఉన్నాయి.[8] లోక్‌సభ స్థానాలు (1): చేవెళ్ళ. శాసనసభ స్థానాలు (7):షాద్‌నగర్, రాజేంద్రనగర్, మహేశ్వరం, ఇబ్రహీంపట్నం, శేరిలింగంపల్లి, ఎల్బీనగర్, చేవెళ్ళ. పునర్య్వస్థీకరణ ముందు రంగారెడ్డి జిల్లా మండలాలు భౌగోళికంగా రంగారెడ్డి జిల్లాను తెలంగాణ రాష్ట్రం ఏర్పడకముందు 37 రెవిన్యూ మండలాలగా విభజించారు.[9] రంగారెడ్డి జిల్లా హైదరాబాదు జిల్లా చుట్టూ ఉన్న ప్రాంతంతో ఏర్పడింది. అందువలన ఈ బొమ్మలో హైదరాబాదు జిల్లా తెలుపు రంగులో సున్నతో గుర్తించబడింది. 2014 లో తెలంగాణా ప్రత్యేక రాష్ట్రంగా ఏర్పడిన తరువాత మొదటిసారిగా 2016 లో ప్రభుత్వం నూతన జిల్లాలు, రెవెన్యూ డివిజన్లు, మండలాల నిర్మాణం / పునర్య్వస్థీకరణ చేపట్టింది.అందులో భాగంగా రంగారెడ్డి జిల్లాలోని 8 పాత మండలాలు నూతనంగా ఏర్పాటైన మేడ్చల్ - మల్కాజ్‌గిరి జిల్లా పరిధిలో చేరాయి.అలాగే 15 పాతమండలాలు నూతనంగా ఏర్పాటైన వికారాబాదు జిల్లా పరిధిలో చేరాయి. మేడ్చల్ - మల్కాజ్‌గిరి జిల్లాలో చేరిన మండలాలు.[10] మేడ్చల్ షామీర్‌పేట్‌ కీసర ఘటకేసర్ ఉప్పల్ మల్కాజ్‌గిరి కుత్బుల్లాపూర్‌ బాలానగర్ వికారాబాదు జిల్లాలో చేరిన మండలాలు.[11] మర్‌పల్లి మోమిన్‌పేట్‌ నవాబ్‌పేట్‌ వికారాబాద్ పూడూర్‌ కుల్కచర్ల దోమ పరిగి ధరూర్ బంట్వారం పెద్దేముల్‌ యాలాల బషీరాబాద్‌ దౌల్తాబాద్ తాండూరు పునర్య్వస్థీకరణ తరువాత రంగారెడ్డి జిల్లాలోని మండలాలు.[12] హయత్‌నగర్‌ ఇబ్రహీంపట్నం మంచాల్‌ యాచారం శేరిలింగంపల్లి రాజేంద్రనగర్ శంషాబాద్ సరూర్‌నగర్‌ మహేశ్వరం కందుకూర్‌ శంకర్‌పల్లి మొయినాబాద్‌ షాబాద్‌ చేవెళ్ళ అబ్దుల్లాపూర్ మెట్ * గండిపేట * బాలాపూర్ * మాడ్గుల్ కొత్తూరు ఫరూఖ్‌నగర్ కేశంపేట కొందుర్గ్ ఆమన్‌గల్ తలకొండపల్లి నందిగామ * చౌదర్‌గూడెం * కడ్తాల్ * గమనిక:రంగారెడ్డి జిల్లాలోని 14 పాత మండలాలుతో పాటు 15 నుండి 17 వరకు గల మూడు మండలాలు కొత్తగా ఏర్పడినవి.18 నుండి 24 వరకు గల ఏడు మండలాలు మహబూబ్‌నగర్ జిల్లా నుండి విలీనంకాగా, 25 నుండి 27 వరకు గల మూడు మండలాలు మహబూబ్‌నగర్ జిల్లాకు చెందిన గ్రామాల నుండి కొత్తగా ఏర్పడినవి. రవాణా వ్వవస్థ రాష్ట్ర రాజధాని చుట్టూ ఆవరించి ఉండటంతో జిల్లా తూర్పు భాగంగా రవాణా సౌకర్యాలు చాలా చక్కగా ఉన్నాయి. జాతీయ రహదారులు, రైల్వేమార్గాలు మాత్రమే కాకుండా హైదరాబాదుకు చెందిన అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయం కూడా రంగారెడ్డి జిల్లాలోనే ఉంది. రోడ్డు రవాణా: హైదరాబాదు నుంచి వెళ్ళు అన్ని జాతీయ రహదార్లు రంగారెడ్డి జిల్లా నుంచే వెళ్ళుచున్నాయి. 7వ నెంబరు జాతీయ రహదారి ఉత్తరాన మేడ్చల్ నుండి రాజేంద్రనగర్ వరకు, 9వ నెంబరు జాతీయ రహదారి శేరిలింగంపల్లి నుండి హయత్‌నగర్ వరకు, వరంగల్ వెళ్ళు రాజీవ్ రహదారు ఘట్‌కేసర్ వరకు, బీజాపూర్ వెళ్ళు అంతర్రాష్ట్ర రహదారి పరిగి వరకు ఉన్నాయి. జిల్లా పశ్చిమ భాగంగా తాండూరు వెళ్ళు రహదారి ముఖ్యమైనది. జిల్లాలో జాతీయ రహదార్ల పొడవు 96 కిలోమీటర్లు, కాగా 1850 కిలోమీటర్ల రోడ్డు, భవనాల శాఖ పరిధిలో ఉంది. రైలు రవాణా: దక్షిణ మధ్య రైల్వేలో భాగంగా ఉన్న రంగారెడ్డి జిల్లాలో 11 మండలాల గుండా రైలుమార్గం వెళ్ళుచున్నది. ఇందులో అత్యధికంగా హైదరాబాదు పరిసరాలలో ఉండే (మల్కాజ్‌గిరి, ఘట్‌కేసర్, మేడ్చల్, శేరిలింగంపల్లి, శంషాబార్, శంకర్‌పల్లి) మండలాలు కాగా పశ్చిమ భాగంలో తాండూరు, వికారాబాదు, ధారూరు, నవాబ్‌పేట్, మర్పల్లి మండలాలు ఉన్నాయి. జిల్లా పశ్చిమ భాగంగా ఉన్న వికారాబాదు రైల్వే జంక్షన్. జిల్లాలో ఉన్న మొత్తం 35 రైల్వేస్టేషన్లలో మల్కాజ్‌గిరి మండలంలో అత్యధికంగా 9 రైల్వేస్టేషన్లు ఉన్నాయి. లింగంపల్లి నుంచి ఎంఎంటీఎస్ రైళ్ళు ప్రారంభమౌతాయి. జిల్లాలో రైల్వేలైన్ల నిడివి 250 కిమీ. హైదరాబాదు నుంచి వాడి, డోన్, కాజీపేట, నిజామాబాదు వెళ్ళు లైనులే కాకుండా, వికారాబాదు నుంచి పర్లివైద్యనాథ్ లైను కూడా జిల్లా నుంచే ప్రారంభమౌతుంది. వికారాబాదు జంక్షన్ నుంచి రాయచూరుకు నూతన మార్గం ఏర్పాటుకు రైల్వే శాఖ సర్వే కూడా జరిపింది. ఈ మార్గం పరిగి గుండా వెళ్తుంది. వాయుమార్గం: రాజీవ్‌గాంధీ అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయం రంగారెడ్డీ జిల్లాకు చెందిన శంషాబాదు మండలంలో ఉంది. రాష్ట్ర రాజధానికి 22 కిమీ దూరంగా ఉన్న ఈ విమానాశ్రయాన్ని 2008లో ప్రారంభించారు. అడవులు జిల్లాలో దాదాపు 390 చ.కి.మీ.ల అడవులు ఉన్నాయి. ఈ అడవులలో అధికభాగం జిల్లా పశ్చిమ భాగంలో ఉన్నాయి. విద్యాసంస్థలు రాష్ట్ర రాజధానిని ఆవరించి ఉండటంతో ఈ జిల్లాలో పలు ఉన్నత విద్యాసంస్థలు నెలకొల్పబడ్డాయి. జిల్లాలోని ఉన్నత విద్యాసంస్థలలో అధికభాగం హైదరాబాదు సమీపంలో ఉన్న మండలాలలో కేంద్రీకరించబడి ఉన్నాయి. గచ్చిబౌలీలో హైదరాబాదు విశ్వవిద్యాలయం, రాజేంద్రనగర్‌లో ప్రొఫెసరు జయశంకర్ వ్యవసాయ విశ్వవిద్యాలయం, ఆదిభట్లలో గురునానక్ ఇంజనీరింగ్ కళాశాల, చిలుకూరులో హైపాయింట్ ఇంజనీరింగ్, టెక్నాలజీ కళాశాల, గండిపేట్‌లో హైటెక్ ఇంజనీరింగ్ టెక్నాలజీ కళాశాల, కోకాపేట్‌లో మహాత్మాగాంధీ టెక్నాలజీ సంస్థ, చేవెళ్ళలో ఇంద్రారెడ్డి స్మారక ఇంజనీరింగ్ కళాశాల, కొండాపూర్‌లో సంస్కృతి ఇంజనీరింగ్ టెక్నాలజీ సంస్థ, నాగర్‌గుల్‌లో స్ఫూర్తి ఇంజనీరింగ్ కళాశాల, శేరిగూడలో శ్రీదత్తా ఇంజనీరింగ్ & సైన్స్ కళాశాల, బోగారంలో తిరుమల ఇంజనీరింగ్ కళాశాల, కాచారంలో వర్థమాన్ ఇంజనీరింగ్ కళాశాల, కనకమామిడీలో కె.ఎస్.రాజు టెక్నాలజీ& సైన్స్ కళాశాల, ఎంకేపల్లిలో భాస్కర్ ఇంజనీరింగ్ కళాశాల ఉన్నాయి.ఇవి కాకుండా వ్యాప్తంగా 2459 ప్రాథమిక, 882 మాధ్యమిక, 1235 ఉన్నత పాఠశాలలు, 258 జూనియర్ కళాశాలలు, 73 డీగ్రీ కళాశాలలు ఉన్నాయి. పర్యాటకం వీసాల దేవాలయంగా పేరుగాంచిన చిలుకూరు బాలాజీ దేవాలయం, కీసరగుట్ట శివాలయం,మిలారమ్ బాలాజీ దేవాలయం,గండిపేట చెరువు, రత్నాలయం, నీళ్ళపల్లి, జుంటుపల్లి, శివసాగర్ ప్రాజెక్టు, కోట్‌పల్లి ప్రాజెక్టు జిల్లాలోని ముఖ్య పర్యాటక క్షేత్రాలు. అనంతగిరి కొండలు మూసీనదికి జన్మస్థానం.[13] ఇక్కడే శ్రీ అనంత పద్మనాభస్వామి ఆలయం ఉంది. ఈ ప్రదేశాన్ని పర్యాటక ప్రాంతంగా అభివృద్ధి పరిచారు. తాండూరు ప్రాంతంలో అంతారం, కొత్లాపూర్‌లలో నూతనంగా నిర్మించిన దేవాలయాలు పర్యాటకులను ఆకర్షిస్తున్నాయి. క్రీడలు హైదరాబాదుకు సమీపంలో ఉన్న రంగారెడ్డి జిల్లా ప్రాంతాలలో అన్ని రకాల క్రీడలు అభివృద్ధి చెందాయి. జిల్లా పశ్చిమ భాగంలో క్రికెట్, వాలీబాల్ లాంటి క్రీడలు ప్రజాదరణ పొందాయి. ఉప్పల్ లో అంతర్జాతీయ ప్రమాణాలు కలిగిన క్రీడా స్టేడియం ఉంది. కుల్కచర్ల మండలానికి చెందిన వాలీబాల్ క్రీడాకారులు జాతీయస్థాయి (బాలుర) జట్టులో స్థానం పొందారు ప్రముఖవ్యక్తులు మర్రి చెన్నారెడ్డి ఆంధ్రప్రదేశ్ ముఖ్యమంత్రిగా, ఉత్తర ప్రదేశ్, పంజాబ్, రాజస్థాన్ మరియు తమిళనాడు రాష్ట్రాలకు గవర్నరుగా పనిచేసిన మర్రి చెన్నారెడ్డి వికారాబాదు సమీపంలోని సిర్పూర్ గ్రామంలో 1919 జనవరి 13న జన్మించాడు. 1969లో తెలంగాణ ఉద్యమ సమయంలో తెలంగాణ ప్రజాసమితి పార్టీ స్థాపించి అన్ని సీట్లలో విజయం సాధించాడు. తర్వాత కాంగ్రెస్ పార్టీలో విలీనం చేశాడు. తమిళనాడు గవర్నరుగా ఉంటూ 1996లో మరణించాడు. కొండా వెంకట రంగారెడ్డి స్వాతంత్ర్య సమరయోధుడు, 2సార్లు ఆంధ్రమహాసభలకు అధ్యక్షత వహించిన, ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర మంత్రివర్గంలో పలు మంత్రిపదవులు, ఉప ముఖ్యమంత్రిపదవి నిర్వహించిన ప్రముఖ తెలంగాణ దురంధరుడు కొండా వెంకట రంగారెడ్డి. రంగారెడ్డి జిల్లాకు ఈ పేరు ఇతని మీదుగానే పెట్టబడింది.[14] 1890 డిసెంబరులో జన్మించిన కె.వి.రంగారెడ్డి 1970 జూలైలో మరణించాడు. గంగారాం ఆర్య వెదిరె రమాణారెడ్డి నిరంకుశ నిజాం ప్రభుత్వ అకృత్యాలకు వ్యతిరేకంగా పోరాడిన ప్రముఖ నిజాం వ్యతిరేక ఉద్యమకారుడు వెదిరె రమణారెడ్డి 193 జూన్‌లో ఆరుట్ల గ్రామంలో జన్మించాడు. డీఎస్పీ హోదాలో పనిచేసి ఇండీయన్ పోలీస్ మెడల్‌ను అందుకున్నాడు. సి.మాధవరెడ్డి రజాకార్ల మితిమీరిన అకృత్యాలను, నిజాం నిరంకుశ పాలనను ఎదిరించిన ప్రముఖ విమోచనోద్యమనేత మాధవరెడ్డి 1932 జూలై 31న హయత్‌నగర్ మండలంలో జన్మించాడు. రంగారెడ్డి జిల్లా స్వాతంత్ర్య సమరయోధుల సంఘానికి అధ్యక్షుడిగా పనిచేశాడు. టి.దేవేందర్ గౌడ్ రంగారెడ్డి జిల్లాపరిషత్తు చైర్మెన్‌గాను, 3 సార్లు మేడ్చల్ అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం శాసనసభ్యుడుగాను పనిచేసి, ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్ర మంత్రివర్గంలో అనేక మంత్రిపదవులను చేపట్టిన రాజకీయ నాయకుడు తూళ్ళ దేవేందర్ గౌడ్ మహేశ్వరం మండలం తుక్కుగూడ గ్రామంలో 1953, మార్చి 18న జన్మించాడు.[15] ప్రారంభం నుంచి తెలుగుదేశం పార్టీలోనే ఉండి 2009లో తెలంగాణా అంశంతో విభేదించి నవతెలంగాణ పార్టీ స్థాపించాడు. ఆ తర్వాత దాన్ని ప్రజారాజ్యంలో విలీనం చేశాడు. 2009 ఎన్నికలలో స్వయంగా శాసనసభకు, పార్లమెంటుకు ప్రజారాజ్యం తరఫున పోటీచేసి ఓటమి పాలయ్యాడు. చివరికి మళ్ళీ తెలుగుదేశం పార్టీలో చేరినాడు. కాటం లక్ష్మీనారాయణ సబితా ఇంద్రారెడ్డి దేశంలోనే తొలి మహిళా హోంమంత్రిగా నియమితులైన సబితా ఇంద్రారెడ్డి తాండూరు సమీపంలోని కోటబాస్పల్లి గ్రామంలో 1963, మే 5న జన్మించింది. మాజీ మంత్రి పి.ఇంద్రారెడ్డి మరణంతో రాజకీయ రంగప్రవేశం చేసి 2004లో వైఎస్సార్ మంత్రివర్గంలో గనుల శాఖ మంత్రిగా, 2009లో హోంశాఖ మంత్రిగా నియమితులైంది. ఆ తర్వాత రోశయ్య, కిరణ్ కుమార్ మంత్రివర్గాల్లోనూ అదే శాఖ లభించింది. జి.కిషన్ రెడ్డి ఆంధ్రప్రదేశ్ భారతీయ జనతా పార్టీ రాష్ట్ర అధ్యక్షుడైన జి.కిషన్ రెడ్డి 1964లో రంగారెడ్డి జిల్లా తిమ్మాపురం గ్రామంలో జన్మించాడు. 2004 శాసనసభ ఎన్నికలలో తొలిసారిగా హిమాయత్ నగర్ అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం నుండి, 2009లో అంబర్‌పేట్ అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం నుండి ఎన్నికైనాడు. 2010, మార్చి 6న ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర భారతీయ జనతా పార్టీ అధ్యక్షుడిగా ఏకగ్రీవంగా ఎన్నికైనాడు.[16] జిల్లా రాజకీయాలు నియోజకవర్గాల పునర్వ్యవస్థీకరణకు ముందు కేవలం 6 అసెంబ్లీ స్థానాలు మాత్రమే ఉండగా పునర్వ్యవస్థీకరణలో రాష్ట్రంలోనే అత్యధికంగా 8 కొత్త నియోజకవర్గాలు ఆవిర్భవించాయి. ప్రస్తుతం జిల్లాలో 14 అసెంబ్లీ నియోజకవర్గాలు ఉన్నాయి. నియోజకవర్గాల పునర్వ్యవస్థీకరణకు ముందు జిల్లాలో ప్రత్యేకంగా లోకసభ నియోజకవర్గం లేదు. అప్పటి అసెంబ్లీ సెగ్మెంట్లు హైదరాబాదు, నల్గొండ, మెదక్ నియోజకవర్గాలలో భాగంగా ఉండేవి. 2008 తర్వాత జిల్లాలోని 7 సెగ్మెంట్లతో ప్రత్యేకంగా చేవెళ్ళ లోకసభ నియోజకవర్గం ఏర్పడింది. మల్కాజ్‌గిరి లోకసభలో ఉన్న 7 సెగ్మెంట్లలో 6 సెగ్మెంట్లు రంగారెడ్డి జిల్లాకు చెందినవి. భువనగిరి లోకసభ నియోజకవర్గంలో జిల్లాకు చెందిన ఒక సెగ్మెంటు చేరింది. 2009లో జరిగిన శాసనసభ ఎన్నికలలో కాంగ్రెస్ పార్టీ 7 స్థానాలలో, తెలుగుదేశం పార్టీ 5 స్థానాలలో విజయం సాధించాయి. లోక్‌సత్తా పార్టీ మరియు ఇండిపెంట్ సభ్యుడికి చెరో స్థానం లభించింది. మహేశ్వరం నుంచి విజయం సాధించిన సబితా ఇంద్రారెడ్డికి రాష్ట్రమంత్రివర్గంలో కీలకమైన హోంశాఖ లభించింది.2009లోకసభ ఎన్నికలలో మాల్కాజ్‌గిరి నుంచి సర్వే సత్యనారాయణ విజయం సాధించగా, చేవెళ్ళ నుంచి గెలుపొందిన సూదిని జైపాల్ రెడ్డి కేంద్రంలో పట్టణాభివృద్ధి శాఖ మంత్రిపదవి లభించింది.2012 ఫిబ్రవరిలో జరిగిన మంత్రివర్గ పునర్వ్యవస్థీకరణలో వికారాబాదు నుంచి విజయం సాధించిన గడ్డం ప్రసాద్‌కుమార్‌కు మంత్రిమండలిలో చోటులభించింది.[17] 2018 ఎన్నికలలో గెలుపొంది ప్రస్తుతం జిల్లా నుంచి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్న సభ్యులు.[18] రాజేంద్రనగర్ అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం: టి.ప్రకాశ్‌ గౌడ్‌ (తెరాస) చేవెళ్ళ అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం: కాలే యాదయ్య (తెరాస) ఇబ్రహీంపట్నం అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం:మంచిరెడ్డి కిషన్‌రెడ్డి (తెరాస) ఎల్బీనగర్ శాసనసభ నియోజకవర్గం: సుదీర్ రెడ్డి దేవిరెడ్డి (కాంగ్రెసు) మహేశ్వరం అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం:సబితా ఇంద్రారెడ్డి (కాంగ్రెసు) షాద్‌నగర్ అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం:వై.అంజయ్య యాదవ్ (తెరాస) శేరిలింగంపల్లి అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం:ఆరికెపూడి గాంధీ (తెరాస) చేవెళ్ళ లోకసభ నియోజకవర్గం:కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి (తెరాస) ఇవి కూడా చూడండి తెలంగాణ శాసనసభ సభ్యుల జాబితా (2018) తెలంగాణ శాసనసభ సభ్యుల జాబితా (2014) మూలాలు బయటి లింకులు వర్గం:తెలంగాణ జిల్లాలు వర్గం:రంగారెడ్డి జిల్లా

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%B0%E0%B0%82%E0%B0%97%E0%B0%BE%E0%B0%B0%E0%B1%86%E0%B0%A1%E0%B1%8D%E0%B0%A1%E0%B0%BF%20%E0%B0%9C%E0%B0%BF%E0%B0%B2%E0%B1%8D%E0%B0%B2%E0%B0%BE

2018년 일본에서 가장 많이 판매된 음료수는 무엇인가?

코스트코

korean

섬네일|미국의 코스트코 매장. Irvine, CA, USA (2013) 코스트코 홀세일 코퍼레이션()은 미국의 회원제 창고형 대형 할인점 업체이다. 가장 큰 특징으로는 회원제 운영, 조건 없는 환불 정책, 낮은 마진율로 인한 저렴한 가격, 취급 품목 수의 선택과 집중, 1국가 1카드 정책 등이 꼽힌다.[1] 훌륭한 직원 복지로 일하기 좋은 기업으로 손꼽히기도 한다. 1993년 두 창고형 할인점 업체인 프라이스클럽과 코스트코가 합병하였고, 1997년 코스트코 홀세일 코퍼레이션으로 개편되어 현재에 이른다. 역사 코스트코는 두 창고형 할인점 업체인 프라이스클럽과 코스트코의 합병으로 이어진다. 1976년 회사가 프라이스클럽이라는 이름으로 처음 사업을 시작한 곳은 미국 샌디에이고 모레나 대로에 개조한 비행기 격납고였다. 처음, 소규모 회사들만을 상대로 영업을 했던 회사는 일반 회원들에게도 서비스를 제공함으로써 훨씬 큰 구매 집단을 달성할 수 있다는 것을 알게 되었다. 이러한 변화에 맞추어 창고형 매장 산업이 성장하기 시작했다. 한편 1983년, 코스트코의 첫 매장이 워싱턴주의 시애틀 부근의 커크랜드에서 개점했다. 짐 시네갈과 투자가 제프리 브로트먼이 창립하였다. 코스트코는 급성장하여, 6년 만에 매출이 제로에서 30억 달러로 성장한 최초의 기업이 되었다. 1993년 코스트코와 프라이스 클럽이 합병하여 프라이스코스트코(PriceCostco)라는 회사가 되었고, 매장은 프라이스클럽과 코스트코의 브랜드로 운영하며, 206개 매장에서 연 160억 달러의 매출을 올렸다. 1997년, 코스트코 홀세일 코퍼레이션으로 회사명을 변경하고, 모든 매장을 코스트코로 리뉴얼하였다. 이후, 대한민국, 캐나다, 멕시코, 일본 등으로 매장을 확대, 2013년 6월 18일 기준 8개국에 627개의 매장을 보유하고 있다.[2] 창립자 짐 시네갈 특징 타 할인점으로부터 구별되는 코스트코의 특징은 다음과 같으며 창립자 짐 시네갈의 경영 방식이 투영되었다. 회원제 운영 코스트코의 모든 매장은 회원제로 운영되고 있어, 정해진 기준에 의한 회원권을 발급받아야 한다. 개인용 회원권과 사업자 전용 회원권(비즈니스)이 따로 있으며, 회원권은 전 세계 코스트코 매장에서 모두 사용할 수 있다. (2015년 12월 기준 전 세계 회원수 8,100만명) [2][3] 마진율 15% 원칙 코스트코는 가격 최소화를 위해 일반상품 마진율 14%, 자체상표인 커클랜드 마진율 15% 원칙을 지키고 있다. 코스트코의 창업주 제임스 시네갈은 "마진율 15%는 우리도 돈을 벌고 고객도 만족할 수 있는 적당한 기준이며, 마진율을 16%나 18%로 인상하는 순간 코스트코가 가격과 비용을 최소화하려 했던 모든 노력들이 무너져 내릴 것"이라고 강조해왔다. 일반적으로 대한민국의 대형마트의 유통마진율은 30%가 넘는다(이마트 33.9%, 롯데마트 35.3%, 홈플러스는 34.2%)[4] 취급하는 제품의 수 코스트코가 판매하는 품목은 보통 4천가지이다. 월마트가 14만 개 이상의 상품을, 롯데마트와 이마트도 6만여 개 상품을 판매하는데 비해 매우 적은 숫자이다. 다만 품질 검수를 철저히 하여 우수한 제품만을 대상으로 다량으로 계약하여 공급가를 최대한 낮춘다.[4] 이러한 코스트코의 전략은 선택과 집중의 경영전략인 80/20 법칙에서 많이 소개되고 있다. 환불 정책 코스트코의 정책상 소비자는 제품이 마음에 들지 않으면 언제든 100% 환불이 가능하다. 구입일로부터 90일 기한이 정해져 있는 컴퓨터, 카메라, 태블릿, 노트북등만 아니면 환불기간에 제한이 없다. 이는 여타 대형마트와 비교할때 이례적인 것이다.[4] 훌륭한 직원 복지와 낮은 이직률 코스트코 매장의 계산대 직원 대부분이 정규직이며 연봉은 5만 달러 안팎으로 높은 편이다. 또한 정년이 없어 직원 중에는 60~70살의 노년층도 꽤나 있다. 2015년 1월 기준, 미국의 최저 임금은 시간당 7.25달러지만 코스트코 직원의 임금 평균은 시급이 15.2달러다. 또한 코스트코의 직원 88%가 회사가 제공하는 의료보험 혜택을 받고 있다. 연봉의 8%만 내면 의료보험 혜택을 받을 수 있다. 참고로 월마트의 직원들은 연봉의 25%를 의료보험료로 지불한다. 이를 토대로 코스트코의 연간 이직률은 6% 밖에 되지 않는다. 반면 월마트의 연간 이직률은 44%나 된다. 창립자 짐 시네갈은 '돈은 매장에서 벌기에 경영진은 매장 직원과 고객을 왕처럼 대접해야 한다.'라는 원칙을 정하였다. 사무실 벽에는 '매장에서 연락이 오면 모든 일을 잠시 멈추고 매장일에 집중하라'라는 문구가 써 붙여 지기도 했다. 커클랜드 시그니처 커클랜드 시그니처(Kirkland Signature) 또는 커클랜드 시그니춰</b>는 1996년에 탄생한 코스트코의 자체 개발 상품 브랜드이다. 과자, 음료, 생수, 커피, 피자, 가정용품, 사료, 여행용 가방, 전자 기기, 의류, 견과류, 세제 등의 가정에서 필요한 거의 전 품목을 다룬다. 또한 커클랜드 시그니처는 저렴한 제품 가격을 유지하기 위해 마진율을 15%로 유지하는 것을 원칙으로 한다. 커클랜드 시그니처의 브랜드 가치는 약 7조 3천억 원으로 추산되는데 이는 코스트코 브랜드 가치 10조 5천억 원에 비해 큰 차이가 없는 것이다. 이는 PB상품의 성공으로 해석된다.[4] 1국가 1카드 원칙 각국 코스트코 매장에서는 현금과 수표, 상품권 외에 신용카드로는 코스트코와 계약을 맺은 한 회사의 카드만 사용이 가능한 1국가 1카드 원칙을 고수하고 있다. 이는 신용카드사에 지급하는 가맹점 수수료를 낮추기 위한 취지다. 미국에서는 비자카드만 사용이 가능하다. 코스트코 측은 이런 원칙에 대해, 카드사 한 곳만 거래함으로써 카드사 가맹점 수수료율 부담을 줄여 제품 가격을 낮추기 위한 정책이라고 하고 있으나, 소비자의 불편 때문에 대한민국 내에서 논란이 있었다.[5] 대한민국에서는 2000년부터 삼성카드와 독점 계약하여 삼성카드만 이용할 수 있으며, 최고 2.5%의 수수료율이 통용되는 카드 업계에서 0.7%의 낮은 수수료율로 계약하는 방식으로 가격을 낮출 수 있었다.[4] 2015년에 오픈한 코스트코 온라인 몰에서도 여전히 삼성카드만 통용된다. 2015년에는 삼성카드와의 파트너 계약을 2019년까지 연장하였다.[6]2019년 5월24일부터 삼성카드에서 현대카드로 바뀔예정이다.[7] 무려 16년 동안 아멕스와 함께했으나, 2015년 2월 아멕스와의 재계약 협상이 결렬됐다.[8] 이에 따라 아멕스와의 계약은 2016년 3월 31일에 만료된다. 아멕스와 협상이 결렬된 코스트코는 새로운 파트너로 씨티은행과 비자카드를 선정했다.[9] 아멕스가 코스트코와 재계약에 실패하면서 대한민국 코스트코 매장에서도 외국발행 카드는 비자카드만 가능하다. 2014년 9월에는 캐나다에서 코스트코의 아멕스 계약 협상이 결렬되어 마스터카드가 새로운 파트너로 선정됐다.[10] 다만, 오스트레일리아에서는 1국가 1카드 원칙이 배제된다. 아멕스 외에 비자카드, 마스터카드도 이용이 가능하다.[11] 전 세계 점포 현황 코스트코는 726개의 점포를 운영 중이다:[2] 2011년 창립자 제임스 시네걸이 인터뷰에서 세계에서 가장 물건이 많이 팔리는 점포는 대한민국 서울의 양재점이라고 밝혔다.[12] 506개: 미합중국 (푸에르토리코 4개 포함) 94개: 캐나다 36개: 멕시코 28개: 영국 25개: 일본 14개: 대한민국 13개: 중화민국(타이완) 8개: 오스트레일리아(호주) 2개: 스페인 대한민국 코스트코 주식회사 코스트코 코리아 1994년 신세계(지분:3%)와 제휴하여 서울특별시 영등포구 양평동에 프라이스클럽으로 처음 개점했으며, 1998년 신세계가 프라이스클럽 점포를 美 코스트코 홀세일 본사에 매각, 이후에는 본사 명칭처럼 코스트코 홀세일</b>로 이름을 바꾸어 운영하고 있다. 2014년 6월 13일 현재, 코스트코 코리아의 본사가 위치한 광명점을 포함하여 14개 점포를 운영하고 있다.[13] 대한민국에서 운영 중인 할인점들 중 롯데마트 빅 마켓이 오픈하기 전까지는 유일하게 연회비를 받는 회원제로 운영하며, 비회원은 전단지의 1일 패스권을 이용하거나 코스트코 상품권을 이용하여 출입할 수 있다. 코스트코 코리아는 양평동에 있는 본사를 일직동의 광명점으로 이전했다.[14] 본래 신세계와의 합작으로 진출한 관계로, 일부 매장은 건물주가 이마트로 되어 있었으나 현재 해당 매장의 임차계약 문제를 해결하여 3개 점포는 현행 그대로 운영하고 하남점이 추가예정이다. 대한민국 코스트코 점포 회원제운영 단일 신용카드 사용원칙: 대한민국에서는 현금, 수표, 상품권, 외국발행 비자카드, 삼성카드만 사용이 가능하다.[15] 비즈니스 회원권: 모든 사업자 등록이 되어 있는 등록 법인 및 개인 사업자, 비영리 기관 및 정부 기관이 가입할 수 있으며 연회비는 33,000원이고 가족 카드가 1매 포함된다. 골드스타 회원권: 만 19세 이상의 일반 개인이 가입할 수 있으며 연회비는 38,500원이고 가족 카드가 1매 포함된다. 이그제큐티브 회원권: 기존 회원권에서 추가로 연간 구매금액의 2%를 리워드로 적립(연간 최대 1백만 원, 일부 품목 제외)가능하며 연회비는 80,000원이고 가족 카드가 1매 포함된다. 기존 회원권에서 잔여 개월 수를 계산하여 이그제큐티브 회원권으로 업그레이드가 가능하다. 상품권: 코스트코 상품권의 구입은 코스트코 회원권을 소지한 자만이 가능하다. 상품권은 5만원권만 판매한다. 상품권으로 코스트코 물품을 구매할 경우, 회원권 할인행사가 적용되지 않는다. 물품 구매시 상품권 액면금액보다 적게 나왔을 경우, 현금으로 받을 수 있으며, 상품권 액면금액보다 높게 나왔을 경우, 현금이나 삼성카드로 결제가 가능하다. 기타 코스트코는 질 좋은 제품을 저렴한 가격에 파는것으로 유명한데 때때로 상당히 좋은 물건이나 고급 브랜드 제품을 시중 가격에 훨씬 못 미치는 가격에 내놔 고객들은 이를 두고 '보물 사냥(The treasure hunts)'이라고 부른다. 2014년에는 포춘이 선정한 500대 기업 중 19위를 차지하기도 했다. 코스트코의 높은 직원 시급을 두고 미국의 전 대통령 버락 오바마는 "코스트코처럼 수익성 있는 회사는 고임금을 생산성 향상의 수단으로 삼는다."고 칭찬했다. 같이 보기 샘스클럽(Sam's Club) - 월마트(Wal-Mart) 계열의 회원제 창고형 대형할인마트 타깃 코퍼레이션 BJ 홀세일클럽(BJ's Wholesale Club) 10-k 이마트 트레이더스 롯데마트 빅마켓 홈플러스 각주 외부 링크 (미국/캐나다) 분류:1983년 설립된 기업 분류:워싱턴주의 기업 분류:미국의 소매업자 분류:미국의 할인점

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%BD%94%EC%8A%A4%ED%8A%B8%EC%BD%94

Missä 2004 iso tsunami iski?

Intian valtameren maanjäristys 2004

finnish

Intian valtameren maanjäristys oli merenalainen maanjäristys, joka tapahtui Intian valtameressä 26. joulukuuta 2004. Järistys aiheutti valtavia hyökyaaltoja, tsunameja, jotka tuhosivat suuria alueita Kaakkois-Aasian rannikolla. Maanjäristys oli voimakkuudeltaan yhdeksän momenttimagnitudia, joten se on vahvin mitattu maanjäristys vuoden 1964 jälkeen. Eniten kärsivät Indonesia (erityisesti Aceh), Sri Lanka, Intia ja Thaimaa. Kaiken kaikkiaan luonnonkatastrofin vaikutukset kohdistuivat 11 valtioon laajalla maantieteellisellä alueella.[1] Yli 200000 ihmistä menetti henkensä, ja miljoonat ihmiset joutuivat pakenemaan kotiseuduiltaan. Katastrofi oli ainutlaatuinen, sillä se tapahtui joulupyhinä tapaninpäivän aamuna länsimaalaisten suosimiin matkailukohteisiin. Kuolleiden joukossa olleet 179 suomalaista tekevät siitä kaikkien aikojen suurimman suomalaisia kohdanneen yksittäisen rauhanajan suuronnettomuuden. Eniten turisteja menehtyi Ruotsista (543) ja Saksasta (539).[2][3] Maanjäristys Merenalainen maanjäristys tapahtui Indonesian edustalla, Sumatran saaren pohjoisosan länsipuolella kello 7.58.50 paikallista aikaa (0.58.50 UTC, kello 2.58.50 Suomen aikaa). Voimakkuudeltaan 9,0 tai 9,1 momenttimagnitudin järistys on suurin sitten pitkäperjantaina 1964 Alaskaa ravistelleen järistyksen, joka oli voimakkuudeltaan 9,2 magnitudia. Maailman suurin koskaan mitattu maanjäristys (9,5 magnitudia) tapahtui Etelä-Chilessä vuonna 1960. Tuolloin järistyksen vaikutukset tuntuivat tuhansien kilometrien päässä, ja tsunami tappoi ihmisiä Japanissa ja Filippiineillä asti.[1][4] Tapaninpäivän järistyksen keskus sijaitsi noin 160 kilometriä Sumatrasta länteen, kymmenen kilometrin syvyydessä merenpinnan alapuolella. Järistyksen aiheutti mannerlaattoihin kertynyt jännitys, joka oli syntynyt Intian laatan työntäessä Euraasian laattaa kuutisen senttimetriä vuodessa. Intian laatta painui Euraasian laatan reunassa olevan pienen Burman laatan alle. Ennen järistystä Burman ja Intian laatat olivat olleet lukkiutuneina toisiinsa satojen vuosien ajan, mikä oli synnyttänyt jännityskertymän, joka purkautui nyt maanjäristyksenä. Järistyksen energiamäärä vastaa noin 20000:ta Hiroshiman atomipommia.[1][5] Jälkijäristykset Järistystä seuranneiden vuorokausien aikana tapahtui kymmeniä jälkijäristyksiä, joista suurin (voimakkuudeltaan 7,1 momenttimagnitudia) tapahtui kolme ja puoli tuntia ison järistyksen jälkeen Nikobaarien saaristossa.[1] Pääsiäismaanantaina 28. maaliskuuta 2005 suunnilleen samalla geologisella alueella kuin tapaninpäivän järistys rekisteröitiin magnitudiltaan 8,7-arvoinen Sumatran maanjäristys. On esitetty vaihtelevia arvioita siitä, oliko järistys tapaninpäivän jälkijäristys vai oma järistyksensä. Järistyksellä oli kuitenkin vielä omia, arvoiltaan yli viiden ja kuuden momenttimagnitudin jälkijäristyksiä.[6] Kaiken kaikkiaan alueella tapahtui toistatuhatta maanjäristystä joulukuun ja huhtikuun välisenä aikana.[7] Tsunami Maankuorten äkillinen pystysuora siirtymä aiheutti hieman alle neljä kilometriä syvään Intian valtamereen voimakkaan sysäyksen, joka nosti koko vesikerroksen aaltoliikkeeseen. Aallon korkeus syvän meren alueella oli vain runsaat puoli metriä mutta etenemisnopeus 800 kilometriä tunnissa.[1] Matalampaan veteen eli rannikolle päästyään aallon nopeus hidastui ja korkeus kasvoi.[8] Tsunami eteni monena peräkkäisenä aaltona, joista pisimpien aallonpituus oli satoja kilometrejä. Se saavutti Indonesian rannan 25 minuutin kuluttua järistyksestä, jolloin aaltojen suurimmat vyörymäkorkeudet olivat 25 metriä. Thaimaan edustalle aallot saapuivat 100 minuutin jälkeen ja Sri Lankaan ja Intian itäosiin muutamassa tunnissa. Intian rannikolla aaltojen vyörymäkorkeudet olivat 2,5–5 metriä, mutta Thaimaassa ja Sri Lankassa oli alueita, joissa aallot nousivat pariinkymmeneen metriin. Tuhovaikutukset ulottuivat yli 4000 kilometrin päähän Afrikan itärannikolle Somaliaan, Keniaan ja Tansaniaan. Myös Chilessä mitattiin kaksi metriä korkea tsunami.[1] Uhrimäärä ja vauriot Maailman terveysjärjestö WHO julkaisi maaliskuussa 2005 tilaston onnettomuudessa kuolleista ja kadonneista. Tilasto ei ole enää täsmällinen, mutta se kuvaa uhrimäärien suuruusluokkaa. 80prosentin uhreista on arvioitu menehtyneen ensimmäisen tunnin aikana tsunamin rantaan osumisesta.[1] Suomi Tapaninpäivänä Thaimaassa oli noin 3000 ja Sri Lankassa yli 600 suomalaista. Heistä tsunamissa kuoli 172, katosi kuusi sekä loukkaantui noin 250 ihmistä, joista yksi kuoli vammoihinsa Suomessa. Monet olivat tsunamin iskeytyessä retkellä sisämaassa ja pelastuivat.[1] Muusikko Aki Sirkesalo perheineen sekä näyttelijä Aulis Rosendahl olivat kuolleiden joukossa. Suomen hallitusta kritisoitiin pelastustöiden hitaasta aloittamisesta. Ulkoministeriön tiedotus luotti aluksi vain virallisiin tietoihin, ja kun ne osoittautuivat paikkansapitämättömiksi, se johti epäluottamukseen virallista tiedottamista kohtaan.[1] Esimerkiksi katastrofialueella tuolloin lomailleen Euroopan investointipankin varapääjohtajan, nykyisen Suomen tasavallan presidentin, Sauli Niinistön mukaan ulkoministeriön virkamiehet eivät uskoneet häntä, kun hän kertoi tuhon laajuudesta ja uskoi satojen suomalaisten kuolleen.[9] Niinistö ja hänen poikansa selviytyivät itse täpärästi tsunamista kiipeämällä betoniseen sähköpylvääseen.[10] Suomen Punainen Risti (SPR) keräsi suomalaisilta yli 26,5 miljoonaa euroa hätäapua katastrofialueelle, mikä on kaikkien aikojen suurin keräyssumma.[11] Lisäksi ulkoministeriö lahjoitti järjestölle 4,5 miljoonaa euroa ja sisäasiainministeriö 0,2 miljoonaa euroa. Avustustyö keskittyi alun hätäavun jälkeen asuntojen rakentamiseen ja terveyden parantamiseen.[12] Kirjallisuutta Citation error, replace with{{cite book| author = Marika Kataja & Jani Holland| title = Tuhon aalto: suomalaisia Thaimaan tsunamialueella| publisher = Kustannusosakeyhtiö Tammi| year = 2005| id = ISBN 951-31-3460-1| accessdate = 14.4.2014}} Citation error, replace with{{cite book| author = Timo Hellenberg, Heikki Talvitie, Pekka Visuri & Risto Volanen| title = Myrskyn silmässä. Suomi ja uudet kriisit| location = Helsinki| publisher = WSOY| year = 2011| id = ISBN 978-951-0-38126-7}} Citation error, replace with{{cite book| author = Janne Miikkulainen, Petri Ahoniemi & Raine Lehtoranta| title = Tsunami!| publisher = Otava| year = 2005| id = ISBN 952-5601-01-3| accessdate = 14.4.2014}} Citation error, replace with{{cite book| author = Anne Puistomäki| title = Khao Lak: tsunamin jälkimainingit| publisher = Myllylahti| year = 2005| id = ISBN 952-202-038-9| accessdate = 14.4.2014}} Marja-Leena Tiainen: Khao Lakin Sydämet , Tammi 2015 Lähteet Aiheesta muualla (45 min äänitallenne, 2005) Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead. Luokka:Vuoden 2004 maanjäristykset Luokka:Maanjäristykset Indonesiassa Luokka:Intian valtameri Luokka:Kaakkois-Aasian historia Luokka:Seulonnan keskeiset artikkelit

https://fi.wikipedia.org/wiki/Intian%20valtameren%20maanj%C3%A4ristys%202004

భారతదేశంలో కర్నూలు జిల్లా విస్తీర్ణం పరంగా ఎన్నో అతిపెద్ద జిల్లా ?

ఆంధ్ర ప్రదేశ్ జిల్లాలు

telugu

ఆంధ్ర ప్రదేశ్ జిల్లాల పటము ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్ర్రం</b>లో 13 జిల్లాలు ఉన్నాయి. అనంతపురం జిల్లా అతి పెద్దది మరియు శ్రీకాకుళం జిల్లా అతిచిన్న జిల్లా. జిల్లాలను సాధారణముగా కోస్తాంధ్ర, రాయలసీమ ప్రాంతాలుగా విభజిస్తారు. కోస్తాంధ్రలో తూర్పు గోదావరి, పశ్చిమ గోదావరి, కృష్ణా, గుంటూరు, ప్రకాశం, శ్రీ పొట్టి శ్రీ రాములు నెల్లూరు, శ్రీకాకుళం, విజయనగరం, మరియు విశాఖపట్నంతో మొత్తం 9 జిల్లాలున్నాయి. రాయలసీమలో కర్నూలు, చిత్తూరు, వైఎస్ఆర్ కడప మరియు అనంతపురంతో 4 జిల్లాలున్నాయి. జిల్లాల వివరాలు జిల్లాల నైసర్గిక స్వరూపం ఇవి కూడా చూడండి తెలంగాణ ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రెవిన్యూ డివిజన్లు మూలాలు జిల్లాలు వర్గం:జాబితాలు వర్గం:ఆంధ్ర ప్రదేశ్ సంబంధిత జాబితాలు వర్గం:భారతదేశం సంబంధిత జాబితాలు జిల్లాలు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%86%E0%B0%82%E0%B0%A7%E0%B1%8D%E0%B0%B0%20%E0%B0%AA%E0%B1%8D%E0%B0%B0%E0%B0%A6%E0%B1%87%E0%B0%B6%E0%B1%8D%20%E0%B0%9C%E0%B0%BF%E0%B0%B2%E0%B1%8D%E0%B0%B2%E0%B0%BE%E0%B0%B2%E0%B1%81

Siapakah penulis Kitab Yosua?

Kitab Yosua

indonesian

Tanakh (Judaism) Torah (Instruction) Nevi'im (Prophets) Former Latter Minor Hosea Joel Amos Obadiah Jonah Micah Nahum Habakkuk Zephaniah Haggai Zechariah Malachi Ketuvim (Writings) Poetic Five Megillot (Scrolls) Historical Old Testament (Christianity) Pentateuch Genesis Exodus Leviticus Numbers Deuteronomy Historical Joshua Judges Ruth 1 and 2 Samuel 1 and 2 Kings 1 and 2 Chronicles Ezra Nehemiah Esther Wisdom Job Psalms Proverbs Ecclesiastes Song of Songs Prophetic Major prophets Isaiah Jeremiah Lamentations Ezekiel Daniel Minor prophets Hosea Joel Amos Obadiah Jonah Micah Nahum Habakkuk Zephaniah Haggai Zechariah Malachi Deuterocanonical Tobit Judith Additions to Esther 1 Maccabees 2 Maccabees Wisdom of Solomon Sirach Baruch/Letter of Jeremiah Additions to Daniel Orthodox only 1 Esdras 2 Esdras Prayer of Manasseh Psalm 151 3 Maccabees 4 Maccabees Odes Orthodox Tewahedo 1 Enoch Jubilees 1, 2, and 3 Meqabyan Paralipomena of Baruch Broader canon Bible portalvt Kitab Yosua (Hebrew: ספר יהושע‎ Sefer Y'hoshua; English: Book of Joshua) adalah kitab keenam dalam Tanakh (Alkitab Ibrani) maupun Perjanjian Lama di Alkitab Kristen. Kitab ini merupakan kitab pertama dari Kitab Nabi-nabi yang Terdahulu, yang berisi kisah bangsa Israel ketika mereka merebut negeri Kanaan di bawah pimpinan Yosua bin Nun. Dialah yang menggantikan Musa memimpin umat Israel. Peristiwa-peristiwa penting yang dikisahkan di dalam buku ini ialah antara lain: penyeberangan Sungai Yordan, jatuhnya Yerikho, pertempuran di Ai, dan pengukuhan kembali perjanjian antara Tuhan dengan umat-Nya. Nama Yosua diambil dari bahasa Ibrani: יהושׁע Yehoshua atau Yəhôšuª‘, yang artinya adalah “Yahweh adalah keselamatan atau Juruselamat“. Selain nama nabi yang dikatakan menulis kitab dengan nama yang sama, nama ini juga nama Yeshua dalam bahasa Aram. Salah satu petikan terkenal dari buku ini ialah: “Tetapi jika kamu anggap tidak baik untuk beribadah kepada TUHAN, pilihlah pada hari ini kepada siapa kamu akan beribadah; ... Tetapi aku dan seisi rumahku, kami akan beribadah kepada TUHAN!”—Yosua 24:15 Sumber Naskah Teks Masoret (bahasa Ibrani, abad ke-10 M) Septuaginta (bahasa Yunani; abad ke-3 SM) Naskah Laut Mati (bahasa Ibrani, abad ke-2 SM), terutama:[1] 4Q47 Joshuaa (4QJosha) 4Q48 Joshuab (4QJoshb) Pengarang Tradisi Yahudi mengatakan bahwa penulis kitab ini adalah Yosua bin Nun, abdi Musa, yang ditahbiskan menjadi penerusnya dan memimpin orang Israel memasuki dan menduduki tanah Kanaan. Talmud mengatakan bahwa kitab ini ditulis oleh Yosua kecuali ayat-ayat terakhirnya (24:29-33) yang ditambahkan oleh Imam Besar Pinehas bin Eleazar. Jelas bahwa si pengarang menulis sebagai seorang saksi mata atas kejadian-kejadian yang diceritakan, sesekali ia menggunakan kata ganti orang pertama (misalnya, dalam Yosua 5:1), meskipun Yosua sendiri biasanya digambarkan dalam kata ganti orang ketiga. Namun beberapa bagian (misalnya ) hanya mungkin dapat ditambahkan setelah kematiannya (barangkali oleh Imam Eleazar bin Harun atau anaknya, Pinehas bin Eleazar). Belakangan ini muncul perdebatan tentang siapa penyunting akhir Kitab Yosua. Dua kemungkinan telah diajukan: Para sarjana konservatif mengatakan bahwa sebagian besar dari isi Kitab Yosua ditulis pada masa penyerangan bangsa Israel (abad ke-15 atau ke-12 SM), oleh seseorang yang hidup sezaman dengan Yosua dan seorang saksi mata tentang peristiwa-peristiwa yang terjadi. Para sarjana kritis modern berpendapat bahwa kemungkinan Kitab Yosua disusun pada akhir masa monarkhi atau awal masa pasca-pembuangan, berdasarkan sumber-sumber "YEDP" yang mereka yakini bertanggung jawab atas penulisan Pentateukh, atau oleh salah seorang nabi dari abad ke-8 SM. Keandalan sejarah Keil dan Delitzsch memandang bahwa ketepatan catatan sejarah Kitab Yosua sukar diragukan, di mana naratif maupun penggambaran alamnya, yang tidak bertentangan dengan hukum alam, umumnya diterima sebagai kebenaran. Ini termasuk penjabaran tanah-tanah milik pusaka suku-suku berdasarkan batas-batas dan kota-kotanya, secara universal diakui diturunkan dari catatan otentik, tetapi terutama catatan sejarah seperti perkataan Kaleb (Yosua 14:6), pidato Pinehas, serta jawaban dua dan setengah suku (Yosua 22), keluhan bani Yusuf mengenai kecilnya ukuran tanah milik pusaka mereka serta jawaban Yosua (Yosua 17:14), sedemikian orisinil, dan sangat sesuai dengan karakter tokoh maupun keadaan, sehingga kepastian sejarahnya tidak dapat dibantah.[2] Eichhorn, misalnya, menyatakan dalam Pendahuluan tulisannya, "Perkataan Kaleb, dalam Yosua 14:1, di mana ia menanyakan warisan yang telah dijanjikan untuknya, memuat dengan kuat ciri-ciri gugatan dari mulut seorang tua yang berusia 80-an tahun, dan bernapaskan seluruhnya dalam setiap kata-katanya semangat dan usianya, dan situasi yang unik, sehingga tidak memungkinkan catatan ini sekadar karangan seorang penulis di masa-masa kemudian, yang membayangkan hal ini serta meletakkan kata-kata itu dalam mulutnya."[2] Isi dan struktur Kitab Yosua mengandung sejarah bangsa Israel sejak masa kematian Musa hingga masa kematian Yosua. Setelah kematian Musa, Yosua, karena sebelumnya telah ditunjuk sebagai pengganti Musa, menerima perintah dari Allah untuk menyeberangi Sungai Yordan. Dalam melaksanakan perintah ini, Yosua mengeluarkan perintah kepada para tua-tua suku untuk menyeberangi Sungai Yordan. Ia juga mengingatkan suku Ruben, suku Gad, dan setengah dari suku Manasye tentang janji yang mereka telah berikan kepada Musa untuk menolong saudara-saudara mereka. Kitab ini pada dasarnya terdiri atas tiga bagian: Sejarah perebutan tanah Kanaan (pasal 1 - 12). Pembagian tanah kepada suku-suku Israel, penetapan kota-kota perlindungan, penyediaan kebutuhan untuk suku Lewi (pasal 13 - 22), dan pengiriman suku-suku di sebelah timur ke tempat-tempat tinggal mereka. Kata-kata perpisahan dari Yosua, disertai laporan tentang kematiannya (pasal 23 - 24). Bagian tentang penaklukan Kanaan mencakup Rahab (Yosua pasal 2). Yosua mengutus dua mata-mata dari Sitim untuk menyelidiki kota Yerikho. Mereka diselamatkan oleh Rahab dengan taktiknya yang brilyan sehingga tidak jatuh ke tangan raja Yerikho. Sebagai ganjarannya, mereka berjanji untuk menyelamatkan Rahab dan keluarganya kelak ketika mereka menyerbu kota itu. Penyeberangan Sungai Yordan (Yosua pasal 1, 3 dan 4). Setelah mengulangi kewajiban untuk mengikuti mitzvah, Yosua memerintahkan bangsa Israel untuk maju, dan mereka meninggalkan Sitim. Ketika tiba di Sungai Yordan, Yosua meramalkan bahwa Tabut perjanjian akan menyeberangi Yordan secara ajaib. Begitu tabut itu tiba di sungai, sebuah mujizat pun terjadi, dan sungai itu berhenti mengalir dan segera mengering, karena itu para imam yang memikulnya berhenti untuk membiarkan seluruh bangsa Israel menyeberang. Untuk memperingati peristiwa ini, Yosua memerintahkan pembangunan dua tugu peringatan: satu di dasar sungai itu sendiri, dan satu lagi di tepi barat sungai itu, di Gilgal (yang saat itu belum diberi nama ini), tempat bangsa Israel berkemah. Pengkhitanan bangsa Israel (pasal 5:1-12). Bangsa Israel disunat di Gibeath-Haaraloth (yang artinya bukit kulit khatan). Kemudian hal ini dijelaskan bahwa orang-orang ini dilahirkan di padang gurun sehingga belum dikhitankan. Karena itu mereka dikhitan, dan daerah itu dinamai Gilgal untuk mengenangnya (Gilgal terdengar seperti Gallothi - Aku telah membuang, tetapi mungkin arti yang lebih tepat adalah lingkaran batu-batu yang ditegakkan). Panglima Bala Tentara TUHAN (pasal 5:13-15). Dalam ayat-ayat ini dikisahkan kedatangan seorang panglima bala tentara TUHAN dengan pedang yang terhunus, dan Ia memerintahkan Yosua melepaskan kasutnya (segera perintah ini ditaati oleh Yosua) karena tanah tempat Yosua berdiri itu kudus. Pertempuran Yerikho (pasal 6) - Setelah mengepung Yerikho, bangsa Israel mengelilinginya sekali selama enam hari berturut-turut, dan pada hari yang ketujuh mereka mengitarinya tujuh kali, dan setiap kali sambil meniupkan trompet mereka dengan keras dan berteriak. Pada putaran yang terakhir tembok kota itu runtuh, dan penghuninya, kecuali Rahab dan keluarganya, dibantai. Lalu diumumkan kutukan agar kota itu tidak dibangun kembali. Pertempuran pertama di Ai (pasal 7) - Kota Ai ditinjau dan dinyatakan lemah, karena itu pasukan Israel hanya mengirim sebuah kelompok kecil untuk menyerangnya, namun mereka dikalahkan. Hal ini menyebabkan Yosua dan bangsanya hampir putus asa. Namun Allah menyatakan bahwa bangsa itu telah berdosa, karena seseorang telah mencuri harta dari Yerikho yang dimaksudkan untuk bait suci. Karenanya, bangsa Israel berusaha menemukan si pencuri dengan membuang undi (Urim dan Tumim), mula-mula dari sukunya (Yehuda), lalu klan (Zerah), kemudian keluarga (Zabdi), dan akhirnya menemukannya, yaitu Akhan. Akhan mengakui bahwa ia telah mencuri kain Babel yang mahal, selain perak dan emas, dan pengakuannya dibuktikan dengan ditemukannya harta itu yang terkubur di kemahnya. Karena itu Akhan dibawa ke lembah Akhor, dan di sana ia dirajam sampai mati, dibakar dan kemudian dikubur di bawah tumpukan batu yang tinggi. Pertempuran kedua di Ai (pasal 8:1-29) - 30.000 orang pasukan Israel siap untuk menyerang Ai dalam semalam, dan di pagi hari, suatu pasukan Israel lainnya menyerang dan kemudian berpura-pura mengundurkan diri. Akibatnya, pasukan-pasukan Ai tertarik jauh dari kota. Ketika Yosua mengangkat tombaknya, ke-30.000 orang pasukan bersiap-siap menyergap, sementara Yosua siap menyerang kembali dan dengan demikian mengepung pasukan-pasukan Ai. Seluruh kota itu dibakar dan penduduknya dibantai. Raja Ai digantung di pohon, dan tubuhnya dilemparkan ke dalam sebuah lubang. Ritual di Gunung Ebal dan Gerizim (pasal 8:30-35) - Yosua mendirikan sebuah mezbah di Gunung Ebal dan memberikan kurban persembahan di situ, lalu menuliskan hukum Musa di mezbah tersebut. Rakyat lalu diatur ke dalam dua bagian, yang pertama menghadap Ebal dan yang lainnya Gerizim. Masing-masing lalu membaca berkat-berkat dan kutukan seperti yang disebutkan dalam Kitab Ulangan. Perjanjian dengan suku Hewi (pasal 9) - Suku Hewi menipu Israel sehingga mereka disangka orang asing. Dengan demikian mereka berhasil mendapatkan perjanjian untuk tidak menyerang dari Israel. Bahkan setelah penipuan ini terbongkar, perjanjian itu tidak dibatalkan, meskipun suku Hewi dihukum dengan diperlakukan sebagai kelompok sosial terendah (disebutkan lewat ungkapan Ibrani: "pembelah kayu dan air untuk mezbah YHWH"). Lima raja orang Amori (pasal 10) - Adoni-Zedek, raja Yerusalem, mengadakan persekutuan dengan "lima raja orang Amori" (ia sendiri dan raja-raja dari Hebron, Yarmut, Lakhis, dan Eglon), dan mereka mengepung orang Hewi di Gibeon, yang mereka anggap sebagai pengkhianat. Suku Hewi memohon bantuan Yosua, dan karena itu Yosua melakukan serangan kejutan di malam hari. Hal ini menyebabkan suku Amori panik dan melarikan diri hingga ke Bet-horon. Meskipun serangan malam, sebuah puisi dikutip dari Kitab Yaser, yang menyatakan bahwa matahari berhenti beredar di Gibeon, dan bulan di lembah Ayalon, agar Yosua dapat menyelesaikan pertempuran. Kelima raja itu bersembunyi di sebuah gua, namun ditemukan dan dijebak di sana hingga tentara mereka musnah, lalu mereka digantung. Pertempuran dengan Hazor (pasal 11:1-20, 23). Yabin, Raja Hazor, pasukannya, dan para vasalnya, bertemu di Merom. Namun, Yosua melakukan suatu serangan kilat dan mampu mengalahkan mereka. Ia mengejar mereka hingga jauh, lalu Yosua menghalangi kuda-kuda mereka, membakar kereta-kereta, merebut Hazor, membantai penghuninya, dan membakarnya hingga rata dengan tanah. Para penghuni yang kurang setia juga ditangkap dan dibantai, meskipun kota-kota di bukit dibiarkan. Orang Enak (pasal 11:21-22). Suku Enak diusir dari gunung-gunung dan Hebron oleh Yosua. Ini bertentangan dengan laporan-laporan yang belakangan dalam Kitab Hakim-hakim yang mengatakan bahwa Kaleblah yang melakukan hal ini. Bagian mengenai pembagian Kanaan memuat bagian-bagian naratif yang singkat dan daftar yang panjang mengenai tempat-tempatnya, yang saling berjalin Naratif sebagai kerangkanya, yang melukiskan proses pembagian tanah itu (Yosua 12:1-6, , 13:21b-22, , Yosua 19:51, dan ). Mula-mula diberikan gambaran tentang wilayah di timur Sungai Yordan yang ditaklukkan dan diberikan kepada Ruben, Gad, dan Makhir (setengah dari Manasye). Setelah Allah memberikan Yosua gambaran mengenai daerah yang belum ditaklukkan, Yosua diingatkan tentang Ruben, Gad, dan Makhir (setengah dari Manasye), yang sudah dijanjikan tanah oleh Musa, dan tentang suku Lewi yang tidak diberikan wilayah, melainkan hanya kota-kota. Wilayah itu dibagi melalui undian, Yehuda mendapatkan undian yang pertama, meskipun mereka gagal mengusir bangsa Kanaan yang hidup di Yerusalem. Lalu keluarga Yusuf mendapatkan wilayahnya, Efraim yang gagal mengusir bangsa Kanaan dari Gezer, dan dikatakan pula bahwa anak-anak perempuan Zelafehad, bagian dari suku Manasye, juga diberikan wilayahnya sendiri. Keluarga Yusuf mendapatkian daerah gunung, termasuk hutan, dan diberitahukan bahwa mereka akan mampu mengusir keluar bangsa Kanaan yang hidup di sana, meskipun bangsa itu mempunyai kereta-kereta besi. Lalu bangsa Israel berkumpul di Silo, dan Yosua mengirim sebuah tim peninjau. Ketika peninjauan itu selesai, sisa tanahnya dibagi-bagi di antara suku-suku yang lebih kecil. Akhirnya, suku-suku yang tanahnya di sebelah timur Sungai Yordan diizinkan pergi ke tanah mereka. Daftar Raja-raja (pasal 12:7-24). Daftar 31 kota yang ditaklukkan, dengan raja-rajanya. Gambaran tentang batas-batas Suku-suku Israel. Gambaran tentang batas-batas Yehuda (Yosua 15:1-12) dan Benyamin (pasal 18:11-20) agak berbeda dengan daftar kota-kota mereka, tidak seperti gambaran tentang batas-batas dari suku-suku yang lain. Batas-batas Efraim (16:4-9) dan (setengah dari) Manasye (17:7-11) luar biasa karena mencakup pula enklaf di sebagian wilayah dari suku-suku sekitarnya. Batas-batas mereka secara keseluruhan juga diberikan (16:1-3). Gambaran tentang batas-batas dari suku-suku yang lain juga diberikan - Ruben (13:15-16, 20, 23a), Gad (13:24-27), Makhir (setengah dari Manasye) (13:29-31), Zebulon (10-14), Isakhar (22a), Asyer (24, dan 26b-29a), dan Naftali (19:32-34) - kecuali untuk suku Lewi (yang hanya mempunyai kota-kota). Untuk Dan dan Simeon, hanya kota-kota saja yang didaftarkan. Daftar kota-kota Israel menurut sukunya. Daftar untuk Yehuda (pasal 15:20-62) dan Benyamin (pasal 18:21-28) sangat mendalam, sehingga banyak orang mencurigai bahwa daftar ini diambil dari sebuah dokumen administratif. Daftar dari suku-suku teritorial lainnya - suku Ruben (13:16-21a dan 13:23b), suku Gad (13:24-28), suku Simeon (19:1-9), suku Zebulon (19:10-16), suku Isakhar (19:17-23), suku Asyer (19:25-31), suku Naftali (19:32-39), suku Dan (19:40-46) - masing-masing agak tercampur dengan gambaran mengenai batas-batasnya, meskipun bagian-bagian yang lainnya tetap tidak diatur. Daftar untuk suku Lewi (21:1-45) dibagi-bagi ke dalam tiga klannya, dan agak berkepanjangan. Sebaliknya, boleh dikatakan tidak ada daftar untuk suku Efraim atau suku Manasye. Orang Enak (pasal 14:6-15, dan 15:13-14). Kaleb mengingatkan Yosua tentang kesetiaannya dan meminta Hebron sebagai bagian pribadinya. Permintaan ini dikabulkan, dan Kaleb mengusir suku Enak yang tinggal di situ. Kisah Otniel (pasal 15:15-19). Kaleb menyerang Kiryat-sefer, dan berjanji untuk menyerahkan anak perempuannya, Akhsa, untuk dinikahkan dengan siapapun yang menaklukkan kota itu. Keponakannya, Otniel, menerima tantangan itu dan karenanya berhasil menyuntingnya. Akhsa meminta mahar yang lebih besar dari ayahnya, dan karena itu kepadanya diberikan mata air yang di hulu dan mata air yang di hilir selain tanah di Negeb yang telah disediakan baginya. Serangan terhadap Lesem (pasal 19:47-48). Wilayah suku Dan terlalu kecil untuk mereka, karena itu mereka menyerang Lesem, membantai penduduknya, dan mendirikannya kembali dengan nama Dan. Bagian milik Yosua (pasal 19:49-50). Yosua sendiri mendapatkan Timnah-serah, yang telah dimintanya, di wilayah suku Efraim. Penunjukan kota-kota perlindungan (pasal 20) juga termasuk daftar singkat yang menyebutkan kota-kota itu. Mezbah Ed (pasal 22:10-34) Ketika kembali ke tanah mereka, suku Ruben, Gad, dan Makhir (setengah dari Manasye) membangun sebuah mezbah yang sangat besar. Suku-suku yang lain tersinggung karena mereka percaya hal ini menunjukkan bahwa mereka mengklaim bahwa mezbah mereka itulah yang paling utama, karena itu mereka bersiap-siap perang. Namun, mereka pertama-tama mengutus Pinehas bin Eleazar dan para pangeran dari masing-masing suku untuk menegur mereka. Ruben, Gad, dan Makhir, menanggapinya dengan mengatakan bahwa mezbah itu hanyalah lambang dari kesetiaan mereka, dan bukan untuk dipergunakan, karena itu Pinehas dan rombongannya lega, adn membatalkan rencana mereka berperang. Mezbah itu dinamai Ed (yang artinya saksi) untuk mengenangnya. Bagian mengenai pesan-pesan terakhir Yosua meliputi Pesan terakhir Yosua (pasal 23-24). Yosua, yang kini sudah tua, meminta bangsa Israel berkumpul, lalu ia memperingatkan rakyat agar tetap setia kepada Torah Musa. Yosua lalu mengumpulkan semua suku di Sikhem, lalu memperingatkan mereka agar setia kepada Torah Musa, sambil mengisahkan kembali kejadian-kejadian pada masa lampau. Lalu Yosua menempatkan sebuah batu besar di bawah sebuah pohon, di tempat kudus di Sikhem, sebagai saksi bagi janji rakyat Israel untuk setia. Lalu Yosua meninggal dunia, dan tak lama kemudian juga Eleazar bin Harun. Tulang-tulang Yusuf juga dikuburkan di sana di dekat pohon dan tiang batu , di sebidang tanah yang telah dibeli Yakub seharga 100 mata uang. Masalah etis tentang perang dan genosida Sebuah kesulitan dengan kitab ini muncul dari perintah yang diberikan Allah untuk memusnahkan bangsa Kanaan. Sejumlah teolog melihat perintah untuk melakukan genosida secara etis tidak dapat dibenarkan, karena hal ini tidak sejalan dengan keseluruhan pandangan di dalam Alkitab Ibrani dan Kristen tentang Allah sebagai Pencipta yang penuh kasih dan belas. Mereka melihatnya sebagai sebuah polemik teologis, dengan sebagian besar peristiwanya diciptakan pada masa atau sesudah pembuangan Babel, untuk menggalakkan kesetiaan kepada keyakinan Yahudi pada saat hal itu terancam. Misalnya, Morton (hlm. 324-325) mengatakan bahwa Yosua "harus dipahami sebagai ritus bangsa-bangsa kuno (termasuk Israel) yang di dalam konteks zamannya, berusaha menyenangkan Allah (atau dewa-dewa)". Para teolog konservatif, yang menganggap kitab ini sebagai laporan yang akurat secara historis yang ditulis pada atau tak lama sesudah masa hidup Yosua, memberikan salah satu dari penjelasan berikut ini terhadap masalahnya: Perang adalah bagian yang esensial dari sejarah Timur dekat pada abad ke-15 SM. Sebagian penafsir berpendapat bahwa kitab ini memperlihatkan Allah yang menggunakan kegiatan-kegiatan yang berdosa untuk mencapai maksud-maksud-Nya. Ini tidak berarti bahwa Allah mendukung perang, melainkan bahwa Ia bekerja melalui manusia sebagaimana adanya mereka. Para penafsir ini menekankan apa yang mereka lihat sebagai hakikat masyarakat Kanaan yang berdosa, sambil menunjukkan kepada bukti-bukti praktik seperti pengorbanan anak (membakar hidup-hidup korban anak-anak). Misalnya, Hallam, yang berpandangan seperti ini, mendaftarkan sejumlah bukti arkeologi untuk mendukung tesis ini: "Hanya beberapa langkah dari kuil ini terdapat sebuah kuburan dan di situ ditemukan banyak tembikar, yang memuat tulang-belulang anak-anak balita yang telah dikorbankan di kuil ini... Nabi-nabi Baal dan Astoret adalah pembunuh-pembunuh resmi dari anak-anak kecil ini." "Praktik mengerikan lainnya ialah apa yang mereka sebut 'korban fondasi.' Bila sebuah rumah akan dibangun, seorang anak akan dikorbankan, dan tubuhnya ditanam ke dalam tembok ... Penyembahan Baal, Astoret, dan dewa-dewa Kanaan lainnya terdiri dari pesta-pesta yang paling ekstravagan; kuil-kuil mereka merupakan pusat-pusat kejahatan. ... Bangsa Kanaan menyembah, dengan pesta-pesta yang tidak bermoral, ... lalu dengan membunuh anak-anak sulung mereka, seagai korban kepada dewa-dewa yang sama." Namun sebagian dari bukti-bukti ini diperdebatkan, sementara yang lainnya mengatakan bahwa hal ini mungkin diciptakan di kemudian hari untuk membenarkan tindakan pembinasaan. Para teolog Kristen cenderung menekankan bahwa apa yang mereka lihat merupakan penyataan yang progresif di dalam Alkitab. Sementara Alkitab semakin maju, Allah dipahami menyatakan diri-Nya dalam cara-cara yang lebih sempurna, lebih jelas dan lebih akurat, dan berpuncak dengan penyataan Allah yang tertiggi di dalam Yesus Kristus. Perintah Allah melalui Yosua untuk merebut negeri itu dengan kekuatan senjata dipandang di dalam konteks perintah Allah melalui Yosua yang kedua, yaitu Yesus Kristus, untuk menghadirkan kerajaan-Nya melalui cara-cara penerapan ajaran-Nya dengan damai. Bukti-bukti arkeologis Surat Amarna Surat-surat Amarna, yang berasal dari pertengahan abad ke-14 SM, terdiri dari komunikasi resmi dari para pemimpin Amori, Het, Hori, Fenisia, dan Filistin kepada raja-raja Mesir, dan memberikan sebuah tinjauan independen tentang keadaan Kanaan sesungguhnya pada masa kitab ini. Namun, kesaksian dari arsip-arsip ini menimbulkan kesulitan sendiri, termasuk suku bangsa Habiru yang misterius, namun suka berperang, yang merupakan pokok pembicaraan dari banyak surat ini.[3] Selain itu, juga ada sepucuk surat dari seorang perwira militer, "panglima dari para pemimpin pasukan Mesir," yang berasal dari waktu menjelang akhir pemerintahan Ramses II. Laporan tentang perjalanannya yang menimbulkan pertanyaan, yang mungkin resmi, bahwa perwira itu mengambil jalur melalui Kanaan hingga ke utara sampai di Alepo, memberikan lebih banyak informasi.[3] Di antara hal-hal yang diangkat dalam surat ini dan surat-surat Amarna adalah keadaan kacau dan kehancuran yang melanda Mesir. Para pasukan pengawal Mesir yang telah menguasai Kanaan sejak masa Thutmosis III, sekitar 200 tahun sebelumnya, kini telah lenyap. Karena itu, jalur tersebut terbuka untuk bangsa Ibrani. Dalam sejarah penaklukan tidak disebut-sebut tentang Yosua yang bertemu dengan pasukan Mesir. Prasasti-prasastinya mengandung banyak permintaan kepada raja Mesir agar membantu dalam menghadapi serangan-serangan bangsa Ibrani, namun tampaknya tidak ada bantuan yang dikirim.[3] Penggalian di Kanaan Penggalian atas sejumlah kota-kota Kanaan telah memberikan bukti-bukti yang berlawanan untuk menentukan historisitas Kitab Yosua. Tel (gunungan) di Lakhis dan Hazor keduanya adalah kota-kota Kanaan pada Zaman Perunggu Akhir. Sekitar tahun 1200 SM, kedua kota itu hancur dan lapisan-lapisan berikutnya yang memberikan sisa-sisa pendudukan mengandung artefak-artefak bangsa Israel. Catatan-catatan arkeologi dari kota-kota ini memperlihatkan bahwa penyerangan yang menghancurkan oleh bangsa Israel terjadi pada akhir Zaman Perunggu Akhir. Penggalian di Ai menghasilkan bukti-bukti yang tidak sepakat dengan penghancuran Ai dalam Kitab Yosua. Ai tampaknya telah ditinggalkan pada Zaman Perunggu Awal dan tidak dihuni kembali hingga setelah penyerbuan bangsa Israel. Muncul pendapat bahwa penghancuran Ai ditambahkan ke dalam Kitab Yosua sebagai sebuah mitos etiologis, yang menjelaskan reruntuhan-reruntuhan yang tampak jelas dari kota Zaman Perunggu Awal. Namun, sejumlah penggalian menemukan reruntuhan kota yang lebih cocok dengan sejarah Ai, sehingga ada pendapat lain meragukan bahwa lokasi penggalian sebelumnya benar-benar kota Ai.[4] Adanya kota-kota yang tidak diketemukan hancur melainkan menunjukkan kehidupan bersama antara orang Israel dan orang Kanaan pada zaman Yosua juga merupakan bukti dari catatan-catatan Alkitab bahwa ketika Yosua berhenti berperang terdapat sejumlah besar wilayah yang belum diambil alih dari orang Kanaan (, dll. serta asimilasi sejumlah kelompok Kanaan dengan masyarakat Israel (keluarga Rahab dalam Yosua 2 dan orang-orang Gibeon dalam Yosua 10).[5] Kitab Hakim-hakim jelas mengindikasikan bahwa orang Israel tidak merebut dan menduduki seluruh tanah Kanaan (), dan pengambilalihan tanah bukan lagi secara perang kilat melainkan serangkaian penyerangan oleh suku-suku secara terpisah atau sebagian kelompok suku-suku Israel, misalnya dalam Hakim-hakim 1, di mana suku Yehuda dan suku Simeon maju bersama-sama melawan orang-orang Kanaan di wilayah suku Yehuda ().[5] Lebih jelas lagi, kitab Hakim-hakim mencatat bahwa banyak orang Kanaan masih tinggal di tanah itu dan menawarkan suatu penjelasan teologis mengenai fakta ini, yaitu Allah membiarkan orang-orang Kanaan di tanah itu dan orang Israel gagal mengusir atau mengalahkan mereka karena dosa-dosa Israel ().[5] Tradisi Fenisia di Afrika Utara Ada tradisi orang Fenisia yang tinggal di Afrika Utara karena diusir dari Kanaan oleh Yosua.[6] Seorang sejarawan Yunani bernama Prokopius dari Kaisarea menulis pada abad ke-6 M: Mereka [orang-orang Kanaan] juga membangun sebuah benteng di Numidia, yang sekarang adalah kota bernama Tigisis [kemungkinan di Aljazair]. Di tempat itu ada dua pilar yang dibuat dari batu putih dekat mata air besar, berpahatan tulisan Fenisia yang menyatakan dalam bahasa Fenisia: "Kami adalah mereka yang lari dari hadapan Yosua, si perampok, putra Nun".[7] Moses dari Khoren, seorang sejarawan Armenia yang lebih kuno (370-386 M), juga merujuk pada dua pilar bertulisan Fenisia.[8] Kemudian para sejarawan Yunani merujuk pada tradisi ini. Misalnya, dinyatakan dalam Chronicon Paschale, suatu karya tanpa nama dari sekitar tahun 630 M: Para penduduk di sini [kepulauan, yaitu kepulauan Balearic di utara Aljazair dan sebelah timur Spanyol] adalah orang-orang Kanaan yang lari dari hadapan Yosua putra Nun.[9] Teks asli kutipan bahasa Yunani ini jauh lebih kuno, sampai sekitar tahun 234 SM.[9] Sangat tidak m ungkin bahwa orang-orang Fenisia di Afrika Utara menciptakan tradisi yang menjelekkan untuk menjelaskan bagaimana mereka sampai ke Afrika Utara.[10] Tulang-tulang Yusuf Di Yusuf meminta saudara-saudara dan keluarganya untuk bersumpah agar tulang-tulangnya dikuburkan di tanah Kanaan. Sewaktu berangkat keluar dari Mesir, Musa membawa tulang-tulang Yusuf bersamanya (). Di akhir Kitab Yosua dicatat, bahwa tulang-tulang Yusuf dikuburkan di Sikhem, di tanah milik yang dibeli Yakub dengan harga 100 kesita dari anak-anak Hemor, bapa Sikhem, dan yang ditentukan bagi bani Yusuf menjadi milik pusaka mereka (). Dengan demikian tulang-tulang Yusuf ini menjadi mata rantai yang mengikat Kitab Kejadian, Kitab Keluaran sampai ke Kitab Yosua, merupakan jaminan bahwa keluarga Yakub, yaitu umat Israel, pasti akan dibawa TUHAN kembali ke tanah Kanaan. Yosua menurut Islam (Yusya’ bin Nun) Nabi Musa ‘alaihis salam memiliki seorang murid yang menemaninya mencari Ilmu. Dia adalah Yusya’ Bin Nun, dan Allah memberikan hikmah kenabian dan mukjizat yang nyata kepadanya. Setelah Nabi Musa ‘alaihis salam wafat, Nabi Yusya’ bin Nun ‘alaihis salam membawa Bani Israil ke luar dari padang pasir. Mereka berjalan hingga menyeberangi sungai Yordania dan akhirnya sampai di kota Jerica. Kota Jerica adalah sebuah kota yang mempunyai pagar dan pintu gerbang yang kuat. Bangunan-bangunan di dalamnya tinggi-tinggi serta berpenduduk padat. Nabi Yusya’ dan Bani Israil yang bersamanya, mengepung kota tersebut sampai enam bulan lamanya. Suatu hari, mereka bersepakat untuk menyerbu ke dalam. Diiringi dengan suara trompet dan pekikan takbir, dan dengan satu semangat yang kuat, mereka pun berhasil menghancurkan pagar pembatas kota, kemudian memasukinya. Di situ mereka mengambil harta rampasan dan membunuh dua belas ribu pria dan wanita. Mereka juga memerangi sejumlah raja yang berkuasa. Mereka berhasil mengalahkan sebelas raja dan raja-raja yang berkuasa di Syam. Hari itu hari Jum’at, peperangan belum juga usai, sementara matahari sudah hampir terbenam. Berarti hari Jum’at akan berlalu, dan hari Sabtu akan tiba. Padahal, menurut syari’at pada saat itu, pada Sabtu dilarang melakukan peperangan. Oleh karena itu Nabi Yusya’ bin Nun berkata: “Wahai matahari, sesungguhnya engkau hanya mengikuti perintah Allah Subhanahu wa Ta’ala, begitu pula aku. Aku bersujud mengikuti perintahNya. Ya Allah, tahanlah matahari itu untukku agar tidak terbenam dulu!”. Maka Allah menahan matahari agar tidak terbenam sampai dia berhasil menaklukkan negeri ini dan memerintahkan bulan agar tidak menampakkan dirinya. Dari Abu Hurairah radhiallahu ‘anhu, dia berkata, bahwa Rasululloh Shallallahu ‘alaihi wa Sallam bersabda, yang artinya: “Sesungguhnya matahari itu tidak pernah tertahan tidak terbenam hanya karena seorang manusia kecuali untuk Yusya’. Yakni pada malam-malam dia berjalan ke Baitul Maqdis (untuk jihad).’” (HR: Ahmad dan sanad-nya sesuai dengan syarat Al-Bukhari). Akhirnya Nabi Yusya’ dan kaumnya berhasil memerangi dan menguasai kota tersebut. Setelah itu Nabi Yusya’ bin Nun memerintahkan kaumnya untuk mengumpulkan harta rampasan perang untuk dibakar. Namun api tidak mau membakarnya. Lalu Dia meminta sumpah kepada kaumnya. Dan akhirnya diketahui ternyata ada dari kaumnya yang berkhianat dengan menyembunyikan emas sebesar kepala sapi. Akhirnya orang-orang yang berkhianat mengembalikan apa yang mereka curi dari harta rampasan perang itu. Kemudian dikumpulkan dengan harta rampasan perang lainnya. Barulah kemudian api mau membakarnya. Demikian syariat yang dibawa oleh Nabi sebelum Nabi Muhammad Shollallahu ‘alaihi Wa Sallam. Yaitu tidak boleh mengambil harta rampasan perang. Dan Allah menyempurnakan Syariat Nya dengan memperbolehkan bagi Rasululloh Shollallahu ‘alaihi Wa Sallam untuk mengambil rampasan perang agar dapat diambil manfaat yang banyak dari harta rampasan perang itu. Setelah Baitul Maqdis dapat dikuasai oleh Bani Israil, maka mereka hidup di dalamnya dan di antara mereka ada Nabi Yusya’ yang memerintah mereka dengan Kitab Allah, Taurat, sampai akhir hayatnya. Dia kembali ke hadirat Allah saat berumur seratus dua puluh tujuh tahun, dan masa hidupnya setelah wafatnya Nabi Musa ‘alaihis salam adalah dua puluh tujuh tahun. Lihat pula Kitab Ulangan Kitab Hakim-hakim Referensi Pustaka Frendo, Anthony J. Two Long-Lost Phoenician Inscriptions and the Emergence of Ancient Israel. Palestine Exploration Quarterly (2002) 134: 37-43. Morton, William H. Joshua. The Broadman Bible Commentary, Vol. 2. Ed. Clifton J. Allen, et al. Nashville: Broadman Press, 1970. Halley, Henry H. Halley's Bible Handbook. Grand Rapids: Zondervan Publishing House, 1927, 1965. Mazar, Amihai. The Archaelogy of the land of the Bible. New York: Doubleday, 1990. Pranala luar Terjemahan-terjemahan online dari Kitab Yosua: Teks asli: (bahasa Ibrani - bahasa Inggris di Mechon-Mamre.org) Terjemahan Yahudi: (Jewish Publication Society translation) terjemahan dan tafsiran Rashi di Chabad.org Terjemahan Kristen: (New Revised Standard Version) (Versi Raja James) Yosua (bahasa Indonesia) di www.sabda.org Artikel terkait Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead. dalam Jewish Encyclopedia (Ensiklopedi Yahudi) Kategori:Yudaisme Kategori:Kitab Perjanjian Lama Kategori:Tanakh

https://id.wikipedia.org/wiki/Kitab%20Yosua

పాకిస్థాన్ రాజధాని ఏంటి?

పాకిస్తాన్

telugu

పాకిస్తాన్ లేదా పాకిస్తాన్ ఇస్లామిక్ రిపబ్లిక్ (ఆంగ్లం: Pakistan) (ఉర్దూ: پاکستان): దక్షిణాసియా లోని దేశం. భారత్, ఇరాన్, ఆఫ్ఘనిస్తాన్, చైనా, అరేబియా సముద్రం లను సరిహద్దులుగా కలిగి ఉంది. 16 కోట్లకు పైబడిన జనాభాతో అత్యధిక జనాభా కలిగిన దేశాల్లో ప్రపంచంలో ఆరవ స్థానంలోను, అత్యధిక ముస్లిము జనాభా కలిగిన దేశాల్లో రెండో స్థానంలోను ఉన్నది. కామన్‌వెల్తులోను (2004 మరియు 2007లో కొంతకాలము బహిష్కరించబడినది), ఇస్లామిక్ దేశాల సంస్థలోను సభ్యత్వం ఉంది. 1947కు పూర్వం భారత అంతర్భాగమైన ఈ పాకిస్తాన్, 1947లో భారత్ నుండి వేరుపడి పాకిస్తాన్ (పశ్చిమ పాకిస్తాన్ (ప్రస్తుత పాకిస్తాన్) మరియు తూర్పు పాకిస్తాన్ (నేటి బంగ్లాదేశ్ ల సమాహారం) ఏర్పడింది. ఈ విభజనకు ముఖ్య కారకులలో ముహమ్మద్ అలీ జిన్నా ఒకడు. పలు సంస్కృతులు ప్రస్తుత పాకిస్తాన్ ప్రాంతం పురాతన సంస్కృతులకు పుట్టిల్లు. మేహర్గర్ నియోలిథిక్ మరియు కాంశ్య యుగం సింధు నాగరికత, తరువాత పలు మతాలు మరియు సంస్కృతులకు రాజుల పాలన కొనసాగింది. వీరులో హిందువులు, ఇండో- గ్రీక్, ముస్లిములు, తింరిద్ (టర్కో మొఘలు,ఉ), ఆఫ్ఘన్లు, మరియు సిక్కులు ఉన్నారు. ఈ ప్రాంతాన్ని పలు రాజవంశాలు పాలించాయి. ఇది పలు సామ్రాజ్యాలలో భాగంగా ఉండేది. ఇది మయూర సామ్రాజ్యం , ఆచ- ఎమెనిద్ (పర్షియా), అలెగ్జాండర్ పాలనలో ఉంది. మహమ్మాదాలి జిన్నా మరియు భారతద్వీపకల్పం సాగించిన స్వతంత్ర సమరం తరువాత 1947 లో పాకిస్థాన్ ముస్లిం రాజ్యంగా అవతరించింది. ముందు భారతదేశ తూర్పు - పశ్చిమం లలో ముస్లిములు అధికంగా ఉన్న ప్రాంతాలు పాకిస్థాన్‌గా ఉండేది. 1956 లో పాకిస్తాన్ " కాంస్టిట్యూట్ ఆఫ్ పాకిస్తాన్ " పేరుతో ఇస్లామిక్ రిపబ్లిక్ విధానం స్వీకరించింది. 1971 బంగ్లాదేశ్ స్వతంత్ర సమరం తరువాత తూర్పు పాకిస్తాన్ బంగ్లాదేశ్ దేశంగా అవతరించింది. పాలన పాకిస్థాన్ అడ్మినిస్ట్రేషన్ యూనిట్లు కలిగిన ఫెడరేషన్ పార్లమెంటరీ రిపబ్లిక్ పాలనా విధానం కలిగి ఉంది. పాకిస్థాన్ సప్రదాయ మరియు భాషాపరమైన వైవిధ్యం కలిగిన దేశం. అలాగే పాకిస్థాన్ భౌగోళికంగా మరియు భాషాపరంగా వైవిధ్యం కలిగి ఉంది. అలాగే కేంద్రీకృత అధికారవిధానం కలిగి ఉంది.[4][5] పాకిస్థాన్ " స్టాండింగ్ ఆర్మీ ఫోర్స్" కలిగిన జాబితాలో 7వ స్థానంలో ఉంది. అలాగే పాకిస్థాన్‌కు న్యూక్లియర్ పవర్ అలాగే న్యూక్లియర్ ఆయుధసంపత్తి కలిగిన దేశాలలో చోటు కల్పించబడింది. న్యూక్లియర్ ఆయుధాలు కలిగిన ఒకేఒక ముస్లిం దేశంగా గుర్తించబడుంది. న్యూక్లియర్ ఆయిధాలు కలిగిన దక్షిణాసియా దేశాలలో రెండవస్థానంలో ఉంది. పాకిస్థాన్ అర్ధపారిశ్రాకరణ చేయబడిన ఆర్ధికవ్యవస్థ కలిగి ఉంది. అలాగే చక్కగా ఏకీకృతం చేయబడిన వ్యవసాయరగం కలిగినదేశంగానూ, ఆర్ధికపరంగా జి.డి.పి అభివృద్ధిలో అంతర్జాతీయంగా 26వ దేశంగానూ, కొనుగోలు శక్తిలో జి.డి.పి అభివృద్ధిలో అంతర్జాతీయంగా 45వ స్థానంలోనూ, ఆర్ధికంగా అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాలలో ఒకటిగానూ పాకిస్థాన్ గుర్తించబడుతుంది. స్వాతంత్ర్యం తరువాత స్వతంత్రం తరువాత పాకిస్తాన్ అధికంగా సైనిక పాలిత దేశాలలో ఒకటిగా గుర్తించబడుతోంది. ఇండో- పాక్ యుద్ధాలు, రాజకీయ అస్థిరత కలిగిన దేశంగా గుర్తించబడుతోంది. పాకిస్థాన్ అధిక జనసంఖ్య, తీవ్రవాదం, పేదరికం, అక్షరాశ్యత మరియు లంచగొండితనం మొదలైన సవాళ్ళను ఎదుర్కొంటోంది. అయినప్పటికీ 2012 లో హ్యాపీ ప్లానెట్ జాబితాలో 16వ స్థానంలో ఉంది. [6] పాకిస్తాన్‌కు ఐఖ్యరాజ్యసమితి సభ్యత్వం, కామన్‌వెల్త్ దేశం, నెక్స్ట్ లెవెన్ ఎకనమీ, ఎకనమిక్ కోపరేషన్, యునైట్జింగ్ ఫర్ కాంసెన్సస్, కలిగిన దేశాలలో ఒకటిగా ఉంది. డెవలపింగ్ 8, కైర్ంస్ గ్రూప్, క్యోటో ప్రొటొకోల్, ఇంటర్నేషనల్ కొవనెంట్ ఆన్ సివిల్ అండ్ పొలిటికల్ రైట్స్, రీజియనల్ కోఆపరేషన్ ఫర్ డెవలప్‌మెంటు, యు.ఎన్.సి.హెచ్,ఆర్, ఆసియన్ ఇన్‌ఫ్రాస్ట్రక్చర్ ఇన్ వెస్టుమెంటు బ్యాంక్, గ్రూప్ ఆఫ్ లెవెన్, చైనా- పాకిస్తాన్ ఫ్రీ ట్రేడ్ అగ్రిమెంటు, గ్రూప్ 24, జి 20 డెవలపింగ్ నేషన్స్, ఇ.సి.ఒ.ఎస్.ఒ.సి, ఫండింగ్ మెంబర్ ఆఫ్ ఇస్లామిక్ కార్పొరేషన్, సౌత్ ఆసియన్ అసోసియేషన్ ఫర్ రీజియనల్ కార్పొరేషన్ మరియు సి.ఇ.ఆర్, ఎన్ సభ్యత్వం కలిగి ఉంది. [7] కొత్త రాజధాని పాకిస్థాన్‌లో త్వరలో జంట రాజధాని నగరాలు ఏర్పడనున్నాయి. అందమైన మార్గల్లా పర్వత శ్రేణుల్లో కొత్తగా రాజధాని నగర నిర్మాణానికి చకచకా చర్యలు ప్రారంభమయ్యాయి. దీన్ని ప్రస్తుత రాజధాని ఇస్లామాబాద్‌కు సొరంగ మార్గం ద్వారా అనుసంధానం చేయనున్నారు. దీంతోపాటు సుమా రు రూ.77 వేల కోట్ల వ్యయంతో చేపట్టే ఈ భారీ ప్రాజెక్టులో పలు నిర్మాణ, అభివృద్ధి కార్యక్రమాలను కూడా చేపట్టనున్నారు. సాధ్యమైనంత త్వరగా ఇది అందుబాటులోకి వచ్చేలా చర్యలు తీసుకోవాలని ప్రధాని నవాజ్ షరీఫ్ ఆదేశించడంతో రాజధాని అభివృద్ధి అథారిటీ (సీడీఏ) ఈ దిశగా యుద్ధప్రాతిపదికన చర్యలు తీసుకుంటోంది.రావల్పిండి-ఇస్లామాబాద్ మధ్య రెండు రింగు రోడ్డులు, రావల్పిండిలోని రావత్ వద్ద ఒక కొత్త ఎయిర్‌పోర్టు నిర్మాణం కూడా ఈ మెగా ప్రాజెక్టులో భాగంగా ఉన్నాయి. బ్లూ ఏరియా నుంచి రావత్ వరకూ ఉన్న ఇస్లామాబాద్ హైవేను 8 నుంచి పది లైన్లకు విస్తరించడంతోపాటు రోడ్డుకు ఇరువైపులా దుబాయ్‌లోని షేక్ జాయెద్ రోడ్డు తరహాలో బహుళ అంతస్తుల వాణిజ్య భవనాలను కూడా నిర్మించనున్నారు. ఇస్లామాబాద్ హైవేకు ఇరువైపుల ఉన్న ప్లాట్లను వాణిజ్య అవసరాలకు ఇవ్వడం ద్వారా భారీ మొత్తంలో డాలర్లను రాబట్టవచ్చని ప్రభుత్వం భావిస్తోంది. ఈ మెగా ప్రాజెక్టులో పెట్టుబడులు పెట్టాల్సిందిగా విదేశీ పెట్టుబడిదారులను, ముఖ్యంగా ప్రవాస పాకిస్థానీయులను ప్రభుత్వం ఆహ్వానిస్తోంది. పాక్‌ అధ్యక్షుడి అధికారాలకు కత్తెర పాక్‌లో త్వరలో తీసుకురానున్న 232వ రాజ్యాంగ సవరణ ద్వారా 'అత్యవసర పరిస్థితి విధింపు', 'న్యాయమూర్తుల, ముఖ్య ఎన్నికల అధికారి నియామకం' వంటి అధ్యక్షుడి అసాధారణ అధికారాలకు కత్తెర వేయనున్నారు. రాష్ట్ర శాసనసభలను సంప్రదించకుండా అధ్యక్షుడు తనంత తానుగా దేశంలో అత్యవసర పరిస్థితిని విధించలేరు. అలాకాకుండా అధ్యక్షుడు స్వతంత్రంగా వ్యవహరించి అత్యవసర పరిస్థితిని ప్రకటిస్తే దానికి పార్లమెంటు ఉభయసభలు 10రోజుల వ్యవధిలో ఆమోదముద్ర వేస్తేనే అమల్లోకి వచ్చే విధంగా ముసాయిదాలో పొందుపరిచారు. ఆరోపణలు పాకిస్తాన్ నుంచి ఉత్తరకొరియా మరియు లిబియా వంటి దేశాలకు అణుపరిజ్ఞానం అక్రమముగా తరలించబడిందని ఆరోపణలు ఉన్నాయి. వివాదాలు భారతదేశముతో 1947 నుంచి కాశ్మీరు గురించి వివాదము నడుస్తోంది. భారత్, పాకిస్తాన్, చైనా దేశాలమధ్య కాశ్మీరు వివాదం చాలా తీవ్రమైనది. భారత్, పాకిస్తాన్‌ల మధ్య జరిగిన మూడు యుద్ధాలకు (1947, 1965, 1999(కార్గిల్)) అలాగే భారత్, చైనా దేశాల మధ్య 1962 (బ్రిటిష్ వలస పాలన కాలములో భారత చైనాలను విదదీసే మెక్ మెహాన్ రేఖను చైనా గుర్తించనందుకు) యుద్ధానికి కాశ్మీరు వివాదమే కారణం. జమ్ము-కాశ్మీరు సంపూర్ణ రాష్ట్రం భారతదేశపు అంతర్గత భూభాగమని భారతదేశం వాదన. కాని మొత్తం రాష్ట్రంలో సగభాగం మాత్రమే ఇప్పుడు భారతదేశం ఆధీనంలో ఉన్నది. కాశ్మీరు లోయలో కొంత భాగం పాకిస్తాన్ అధీనంలో ఉన్నది. ఆక్సాయ్‌చిన్ ప్రాంతం చైనా అధీనంలో ఉన్నది. కాశ్మీరులో భాగమైన గిల్గిత్‌-బాల్టిస్థాన్‌ను స్థానిక గిరిజనుల సాయంతో పాకిస్థాన్‌ 1947లో ఆక్రమించింది. ఇప్పటి వరకూ ఈ భూభాగం ఎలాంటి ప్రజాస్వామ్యం లేకుండా పాకిస్థాన్‌ అధ్యక్షుడి ప్రత్యక్ష పాలనలో ఉంది. ఇప్పుడు ఈ భూభాగంపై వాస్తవ నియంత్రణాధికారాన్ని పాకిస్థాన్‌ చైనాకు అప్పగించింది. అరబ్బు దేశాలకు, చైనాకు మధ్య సిల్క్‌ రవాణా మార్గంలో గిల్గిత్‌-బాల్టిస్థాన్‌ భూభాగం ఉంది. భారత్‌-పాక్‌ను సన్నిహితం చేద్దాం భారత్‌-పాకిస్థాన్‌ మధ్య సుదీర్ఘ కాలంగా అపరిష్కృతంగా మిగిలిపోయిన సమస్యలకు పరిష్కార మార్గాలను కనుగొనేందుకు ఇరుదేశాలకు చెందిన ఏడుగురు మాజీ మంత్రులు ప్రయత్నాలు ప్రారంభించారు. భారత్‌కు చెందిన జశ్వంత్‌సింగ్‌, నట్వర్‌సింగ్‌, మణిశంకర్‌ అయ్యర్ పాకిస్థాన్‌ నుంచి ఖుర్షీద్‌ ఎం.కసూరీ, సర్తాజ్‌ అజీజ్‌, అబ్దుల్‌ సత్తార్‌, గొహర్‌ అయూబ్‌ఖాన్‌ ఇరుదేశాల మధ్య నలుగుతున్న కాశ్మీర్‌ వ్యవహారం, జలాల పంపిణీ, ఉగ్రవాదం వంటి కీలక అంశాలపై వారు పరస్పరం అభిప్రాయాలు పంచుకున్నారు. ఇకపై ప్రతిఏటా సమావేశం కావాలని నిర్ణయించారు. పేరువెనుక చరిత్ర పాకిస్థాన్ పేరులోని పాక్ అంటే ఉర్దూ, పాష్తొ మరియు పర్షియాలలో స్వచ్చత అని అర్ధం. స్థాన్ అంటే ప్రదేశం అని అర్ధం. పాకిస్థాన్ అంటే స్వచ్చమైన ప్రదేశం అని అర్ధం. [8] స్థాన్ అనే పర్షియన్ పదానికి మూలం సంస్కృత స్థాన్ (సంస్కృతం(దేవనాగర్): स्थान) అని భావిస్తున్నారు.[9]1933 లో మొదటిసారిగా పాకిస్థాన్ స్వతంత్ర సమర యోధుడు చౌద్రీ రహ్మత్ అలి ఒక కరపత్రంలో " పాకిస్థాన్ డిక్లెరేషన్" పేరును పేర్కొన్నాడు. ,[10] పాక్స్థాన్‌లో 3 కోట్లమంది ముస్లిములు నివసిస్తున్నారని పేర్కొన్నాడు. ఇందులో సౌత్ ఆసియా బ్రిటిష్ రాజ్ లోని పంజాబు, ఖైబర్, పఖ్తుంఖ్వల్, కాశ్మీరి, సింధీ మరియు బలూచిస్థాన్ ప్రాంతాలు పేర్కొనబడ్డాయి. .[11][12][13] పాక్(pak) అనే పదానికి సులువుగా పలకడానికి మరియు అర్ధవంతం చేయడానికి పేరులో ఐ "i" చేర్చబడింది. .[14] చరిత్ర ఆరంభ మరియు మద్యయుగం దక్షిణాసియాలోని పురాతన మానవ సంస్కృతులలో పాకిస్థాన్ సంస్కృతి ఒకటి.[15] పాకిస్థాన్‌లో నివసించిన వారిలో ఆరంభకాల పాలియోలిథిక్ కాలానికి చెందిన సొయానియన్లు ప్రధములని విశ్వసిస్తున్నారు. పంజాబు లోని సొయాన్ లోయలో వారు ఉపయోగించిన రాతి పముట్లు లభించాయి.[16] పాకిస్థాన్‌లోని అధికభూభాగంలో ప్రవహిస్తున్న సింధూనది ప్రవాహిత ప్రాంతంలో పలు సంస్కృతులు విలసిల్లాయి. నియోలిథిక్ మెహర్గర్ వీటిలో ఒకటి.[17] కాంశ్య యుగంలో మెహంజుదార్ మరియు హరప్పాలోని సింధూనాగరికత (క్రీ.పూ 2800-1800) కూడా వీటిలో మరొకటి. .[18][19] వేదకాలం వేదకాలం (క్రీ.పూ 1500-500) ఇండో - ఆర్యన్ సంస్కృతిగా వర్గీకరించబడింది. ఇది హిందూయిజం నుండి జనించింది. హిందుఇయిజం ఈ ప్రాంతంలో చక్కగా విలసిల్లింది. [20][21] ముల్తాన్ ప్రముఖ్య హిందూ ఆధ్యాత్మిక కేంద్రాలలో ఒకటి.[22] వేద సంస్కృతి పంజాబుకు చెందిన తక్షశిలలోని (ప్రస్తుతం పంజాబు లోని తక్షిల) గాంధారం వద్ద వికసించింది. name=vipul></ref> క్రీ.పూ 519 లో ఈ ప్రాంతాన్ని పర్షియన్ సామ్రాజ్యం, క్రీ.పూ 326లో అలెగ్జాండర్ పాలించారు.[23] చంద్రగుప్తుడు స్థాపించిన మౌర్యసామ్రాజ్యం తరువాత క్రీ.పూ 185 లోఅశోకుడు ఈప్రాంతాన్ని పాలించారు.[17] బాక్ట్రియాకు చెందిన డెమెట్రియస్ క్రీ.పూ 180-165 లో స్థాపించిన ఇండో- గ్రీక్ రాజ్యంలో పంజాబు మరియు గాంధార భాగం అయ్యాయి. క్రీ.పూ 165-150 నాటికి మెనందర్ దీనిని విస్తరించాడు. తరువాత ఈ ప్రాంతంలో గ్రేకో - బుద్ధిజం సంస్కృతి వికసించింది.[17][24] తక్షశిల పురాతనమైన విద్యాసంస్థగా మరియు అత్యున్నత విద్యను అందించిన విద్యాసంస్థగా అంతర్జాతీయ ఖ్యాతి గడించింది.[25][26][27][28] మద్య యుగం మద్యయుగం (క్రీ.శ 642-1219) ఈ ప్రాంతంలో ఇస్లాం వ్యాపించింది. ఈ సమయంలో సూఫీ మిషనరీలు అధికసంఖ్యలో బౌద్ధులను మరియు హిందువులను ఇస్లాం మతానికి మార్చడంలో కీలకపాత్ర వహించారు.[29] సింధు ప్రాంతంలో రాయ్ రాజవంశం (క్రీ.శ 489-632) ఈ ప్రాంతాన్ని పరిసర ప్రాంతాలతో చేర్చిపాలించింది.[30] ధర్మపాలా మరియు దేవపాలా ఈప్రాంతాన్ని పాలించిన చివరి బౌద్ధపాలకులుగా గుర్తించబడుతున్నారు. పాలా సామ్రాజ్యంలో బంగ్లాదేశ్ ఉత్తరభారతదేశం మరియు ఆఫ్ఘనిస్తాన్ భాగంగా ఉంది. ముహమ్మద్ బీన్ కాశిం క్రీ.శ 711 ముహమ్మద్ బీన్ కాశిం విజేత సింధూలోయలోని పాకిస్థాన్‌పంజాబు మరియు ముల్తాన్ ప్రాంతాలను జయించాడు.[31][32][33][34][35] పాకిస్థాన్ ప్రభుత్వ చారిత్రక ఆధారాలు పాకిస్థాన్ తకెత్తడానికి ఇది పునాదిగా ఉందని తెలియజేస్తున్నాయి. [31][36][37] ఈ విజయం తరువాత భారత ద్వీపకల్పంలో పాలన సాగించిన ముస్లింల విజయానికి వేదిక తయారుచేసింది. తరువాత (క్రీ.శ 975- 1187) లో ఘజ్నావిద్ సామ్రాజ్యం, ఘోరిద్ రాజ్యం మరియు (క్రీ.శ 1206-1526) ఢిల్లీ సుల్తానేట్ ఈ ప్రాంతాన్ని కూడా పాలించాయి. తరువాత సుల్తానేట్ స్థానంలో (క్రీ.శ 1526- 1857) నుండి ఈ ప్రాంతం మొఘల్ సామ్రాజ్యంలో భాగంగా ఉంది. మొఘల్ పాలకులు ఈ ప్రాంతంలో పర్షియన్ సంప్రదాయం మరియు ఉన్నతస్థాయి ఇండో- పర్షియన్ సంస్కృతి ప్రవేశపెట్టాయి.[38] 16వ శతాబ్దం ఆరంభంలో ఈ ప్రాంతం భారతీయ మొఘల్ పాలకుల పాలనలో ఉంది.[39] 18వ శతాబ్దం నాటికి యురేపియన్ ప్రభావం అధికరించి మొఘల్ పాలన వాణిజ్యపరంగా మరియు రాజకీయ పరంగా క్షీణించింది. [39] ఈస్టిండియా కపెనీ ఈ సమయంలోనే ఈస్టిండియా కంపెనీ సముద్రతీర స్థావరాలు ఏర్పరచుకున్నది.[39] సముద్రం మీద ఆధిపత్యం, గొప్ప వనరులు, సాంకేతికత మరియు ఈస్టిండియా కంపెనీ సమీకరించిన సైనికశక్తి రక్షణ బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం భారతద్వీపకల్పంలో కంపెనీ పాలనకు అనుమతించేలాచేసింది. 1765 నాటికి భారతద్వీపకల్పం మీద యురేపియన్ల ఆధిపత్యం అధికరించింది. [40] 1820 నాటికి బ్రిటిష్ శక్తి బెంగాల్ వరకు విస్తరించడంతో సైనిక శక్తిని పెంచుకోవడానికి మరియు అనుకూలమైన భూభాగాన్ని తమభూభాగంతో విలీనం చేసుకోవడానికి అనుకూలించింది. [39] చరిత్రకారులు ఇది కాలనీ పాలనకు ఆరభబిందువని వర్ణిస్తున్నారు.[39] ఈ సమయానికి బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం నుండి ఈస్టిండియా కంపెనీకి లభించిన మద్దతుతో ఈస్టిండియా కంపెనీకి మరింత విశ్వాసంతో విద్య, సాంఘిక సంస్కరణలు మరియు సంస్కృతికరంగం మొదలైన ఆర్ధికేతర రంగాలలో శక్తివంతగా ప్రవేశించడానికి అవకాశం లభించింది.[39] 1835 లో " ఇంగ్లీష్ ఎజ్యుకేషన్ యాక్ట్" (1845) మరియు ఇండియన్ సివిల్ సర్వీస్ వంటి సంస్కరణ అమలుచేయబడింది.[41] భారతీయ ద్వీపకల్పంలోని భారతీయ ముస్లిములు విద్యను అభ్యసించడానికి సంప్రదాయకమైన మదరసాలకు ఆగ్లేయులు మద్దతు ఇవ్వలేదు. తరువాత దాదాపు మదరసాలు అన్ని నిధులు సహాయం కోల్పోయాయి.[42] కాలనీ పాలన 18వ శతాబ్దం ఆరంభంలోనే మొఘల్ సామ్రాజ్యం క్రమంగా పతనం చెందడం ప్రారంభం అయింది. తరువాత బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం భారతద్వీపకల్పం అంతటి మీద ఆధిపత్యం సాగించే వరకు సిక్కుల ప్రాభవం అధికం అయింది.[43]1857 లో భారతీయ తిరుగుబాటు 1857 (సిపాయీల తిరుగుబాటూ) ఈ ప్రాంతంలో బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం మరియు క్వీన్ విక్టోరియాలకు వ్యతిరేకంగా జరిగిన అతిపెద్ద సైనికచర్యగా గుర్తించబడుతుంది.[44] హిందూయిజం మరియు ఇస్లాం అనుయాయుల మద్య మతకహాలు అధికమై హిదూ ఇస్లామిక్ సంబంధాలు క్షీణించడం వలన బ్రిటిష్ పాలనకు ప్రధాన సమస్యగా పరిణమించింది.[45] హిందీ- ఉర్దూ వివాదాలు హిందువులు మరియు ముస్లిముల మద్య సంఘర్షణలను మరింత అధికం చేసింది. [46] బెంగాలి పునరుజ్జీవనం సంప్రదాయ హిందూయిజ ఙానం జాగరూకమైంది. అలాగే అది బ్రిటిష్ ఇండియన్ సామారాజ్య సాంఘిక మరియు రాజకీయాల మీద కూడా గొప్పగా ప్రభావం చూపింది. .[47][48] బెంగాలీ పునరుజ్జీవనం ఎదుర్కోవడానికి సయ్యద్ అహ్మద్ ఖాన్ నాయకత్వంలో అలిఘర్ ఉద్యమం నిర్వహించబడింది. ఫలితంగా 1901 లో " ఇండియన్ ముస్లిం లీగ్ " స్థాపించబడింది. తరువాత రెండుదేశాల విధానాన్ని ముస్లిం లీగ్ ఆదరించింది.[43] ఇండియన్ నేషనల్ కాంగ్రెస్ బ్రిటిష్ వ్యతిరేక విధానం, బ్రిటిష్ విలువలను స్వీకరించిన ఆల్ ఇండియా ముస్లిం లీగ్ భవిష్యత్తు పాకిస్థాన్ సాంఘిక విధానం రూపొందించాయి. .[49][50] మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో బ్రిటిష్ వ్యతిరేక విధానం హిందూ జర్మన్ కుట్ర మొదలైన వివాదాలు ఇండియన్ నేషనల్ కాంగ్రెస్ మరియు జర్మన్ దేశాలమద్య సయోధ్య కలేగేలా చేసాయి.[51] జాతీయ కాంగ్రెస్ నాయకత్వంలో అహింసా విధానంలో స్వరంత్ర పోరాటం దేశావ్యాప్తంగా వ్యాపించింది. ఈ విధానంలో మూకుమ్మడి పోరాటాలలో లక్షలాది ప్రజలు పాల్గొన్నారు. బ్రిటిష్ ప్రభుత్వానికి వ్యతిరేకంగా 1920 లో క్విట్ ఇండియా ఉద్యమం మరియు 1930 లో సహాయనిరాకరణోద్యమాలలో దేశ వ్యాప్తంగా లక్షలాది మంది ప్రజలు పాల్గొన్నారు. .[52][53][54] ముస్లిం లీగ్ 1930 నాటికి ఆల్ ఇండియా ముస్లిం లీగ్ క్రమంగా పెద్ద ఎత్తున ప్రజాదరణ సంపాదించింది. 1930 డిసెంబర్ 29న ముహమ్మద్ ఇక్బాల్ ముస్లిములు అధికంగా ఉన్న వాయవ్యభారతంలో ఉన్న పంజాబు (పాకిస్థాన్), వాయవ్య భూభాగం (1901-55), సింధు మరియు బలూచీ స్థాన్ వీలీనం కావాలని పిలుపు ఇచ్చాడు. .[55] పాకిస్థాన్ స్థాపకుడు ముహమ్మద్ ఆలి జిన్నా ప్రధానంగా రెండు దేశాల విధానాన్ని బలపరిచాడు. తరువాత ముస్లిం లీగ్‌ను 1940 లాహోర్ నిర్ణయం (పాకుస్థాన్ నిర్ణయం) వైపు నడిపించాడు.[43] రెండవ ప్రపంచం యుద్ధం, ముహమ్మద్ ఆలి జిన్నా మరియు ఆల్ ఇండియా ముస్లిం లీగ్ యునైటెడ్ కింగ్డంకు మద్దతు ఇచ్చింది.[56] క్యాబినెట్ మిషన్ 1946 లో భారత్‌లో క్యాబినెట్ మిషన్ విఫలం అయింది. తరువాత యునైటెడ్ కిండం భారత్‌లో 1946 - 47 లలో " బ్రిటిష్ రాజ్ " ముగింపుకు వస్తుందని సూచనలు అందజేసింది. .[57] బ్రిటిష్ ఇండియాలో జాతీయ కాంగ్రెస్ లోని నెహ్రూ, అబుల్ కలాం ఆజాద్, ఆల్ ఇండియ ముస్లిం లీగ్ లోని ముహమ్మద్ ఆలి జిన్నా మరియు సిక్కులకు నాయకత్వం వహించిన తారాసింగ్ మొదలైన భారతీయ జాతీయవాదులు 1947 జూన్ మాసంలో స్వతంత్రం మరియు అధికార పరివర్తన షరతుల గురించి సంప్రదింపులు జరిపారు. . [58]1947 లో యునైటెడ్ కింగ్డం భారత్ విభజనకు అంగీకారం తెలిపింది. ఆగస్ట్ 14 న వాయవ్య భారతం మరియు తూర్పు భారతంలోని అధికసంఖ్యాకులైన ముస్లిం ప్రజలను కలుపుకుంటూ పాకిస్థాన్ అవతరించింది.[54] బలూచీస్థాన్, తూర్పు బెంగాల్, వాయవ్య సరిహద్దు భూభాగం (1901-55), పంజాబు (పాకిస్థాన్) మరియు సింధ్ భూభాగాలు పాకిస్థాన్‌లో భాగం అయింది.[43][58] భారత్ విభజన కారణంగా పంజాబ్ మరియు బెంగాల్ లలో తీవ్రమైన మతకలహాలు చెలరేగాయి. లక్షలమంది ముస్లిములు పాకిస్థాన్‌కు తరలి వెళ్ళారు లక్షలాది హిందువులు మరియు సిక్కులు భారత్‌కు తరలి వచ్చారు.[59] రాజస్థానం జమ్ము కాశ్మీర్ వివాదం " మొదటి కాశ్మీర్ యుద్ధం (1948) కి దారితీసింది.[60][61] స్వతంత్రం ఆధునిక పాకిస్థాన్ 1947 లో భారత్ నుండి విభజించిన పాకిస్థాన్ రూపుదిద్దుకున్న తరువాత ఆల్ ఇండియా ముస్లిం లీగ్ అద్యక్షుడు ముహమ్మద్ ఆలి జిన్నా " పాకిస్థాన్ గవర్నర్ జనరల్ " అయ్యాడు. అలాగే పాకిస్థాన్ పార్లమెంటుకు మొదటి స్పీకర్ అయ్యాడు.[62] ఫండింగ్ ఫాదర్స్ ఆఫ్ పాకిస్థాన్ లైక్వత్ ఆలీ ఖాన్ ఆల్ ఇండియా ముస్లిం లీగ్ పార్టీ జనరల్ సెక్రెటరీ కావడానికి అంగీకరించారు. అలాగే లైక్వత్ ఆలీ ఖాన్ పాకిస్థాన్ ప్రధమ ప్రధానమత్రి స్థానం కూడా అలంకరించాడు. 1947 లో ఆరవ జార్జ్ భారత చక్రవర్తి పదవిని త్యజించిన తరువాత పాకిస్థాన్ కామంవెల్త్ దేశాలలో ఒక రాజ్యంగా మారింది.[62] 1952 ఫిబ్రవరి 2న ఆరవ జార్జ్ మరణం తరువాత రెండవ ఎలిజబెత్ పాకిస్థాన్ రాణి అయింది. 1956 లో పాకిస్థాన్ కాంస్టిట్యూషన్ అంతస్థు పొందే వరకు పాకిస్థాన్ కామంవెల్త్ దేశాలలో ఒకటిగా ఉంది.[63] పాకిస్థాన్ అధ్యక్షుడు ఇస్కందర్ మిర్జా " టూ మాన్ రూల్ " స్థానంలో ఆర్మీ చీఫ్ పాలన అమలైన తరువాత పాకిస్థాన్ స్వతంత్రం ప్రశ్నార్ధకంగా మారింది. తరువాత అధ్యక్షుడు ఇస్కందర్ పాలన తొలగించి మిర్జా ఆర్మీ చీఫ్ జనరల్ అయూబ్ ఖాన్ పాకిస్థాన్ పాలన స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. 1962 లో అధ్యక్షపాలన అమలైన తరువాత పాకిస్థాన్ ఆర్ధికరంగం గుర్తించతగినంగా అభివృద్ధి చెందింది. 1965 లో రెండవ ఇండో - పాక్ యుద్ధం తరువాత పాకిస్థాన్ ఆర్ధికవ్యవస్థలో పతనం మొదలైంది. [64][65] 1969 లో పాక్ అధ్యక్షుడు జనరల్ అయూబ్ ఖాన్ నుండి యాహ్యాఖాన్ పాలన చేపట్టిన తరువాత 1970 లో సంభవించిన పాకిస్థాన్‌లో సంభవించిన తుఫాన్ తూర్పు పాకుస్థాన్‌లో 50,000 మంది ప్రాణాలను బలుగొన్నది.[66] జాతీయ ఎన్నికలు 1970 లో పాకిస్థాన్ మొదటిసారికా డెమొక్రటిక్ ఎన్నికలు (1970) నిర్వహించింది. ఇది మిలటరీ పాలన నుండి స్వతంత్రపాలన ఆరంభానికి నాంది అయింది. తూర్పు పాకిస్థాన్‌లోని అవామీలీగ్ పాకిస్థాన్ పీపుల్స్ పార్టీ మీద విజయం సాధించింది. యాహ్యాఖాన్ మిలటరీ పాలనను ప్రజలు తిరస్కరించారు.[67][68]1971 మార్చ్ 25న బంగ్లాదేశ్ స్వతంత్ర సమరం సమయంలో పరిస్థితి చక్కదిద్దడానికి పాకిస్థాన్ సైన్యం బంగ్లాదేశ్ చేరుకుంది.[67][68]" 1971 బంగ్లాదేశ్ మారణహోమం " బంగ్లాదేశ్ స్వతంత్రం ప్రకటించడానికి దారితీసింది. తరువాత బెంగాల్ ముక్తి బహిని భారత్ సహాయంతో ప్రత్యేక బంగ్లాదేశ్ స్వతంత్ర సమరానికి సేనలను సమీకరించాడు.[68][69] అయినప్పటికీ పశ్చిమ పాకిస్థాన్ ఈ యుద్ధాన్ని అంతరుద్ధం అని అభివర్ణించింది.[70] అల్లర్లు స్వతంత్ర సమరంలో దాదాపు 3 - 30 లక్షలమంది పౌరులు అసువులు కోల్పోయారని అంచనా.[71] స్వతంత్రసమరానికి వ్యతిరేకంగా పాకిస్థాన్ భారత్ - బంగ్లాదేశ్ మీద త్రివిధదళాల దాడి చేసింది.[68] లొంగుబాటు 1971 లో పాకిస్థాన్ లొంగుబాటుతో యుద్ధంలో ఎదురైన అపజయం కారణంగా యాహ్యాఖాన్ స్థానంలో జుఫిల్ అలి భుట్టో పాకిస్థాన్ అధ్యక్షుడిగా అధికారపీఠం అధిష్టించాడు.తరువాత పాకిస్థాన్ కాంసిట్యూషన్ అఫ్ పాకిస్థాన్‌గా డెమాక్రసీ మార్గంలో పయనించింది. 1972 - 1977 మద్య పాకిస్థా డెమొక్రసీ పునరుద్ధరించబడింది. స్వీయ చైతన్యం, సోషలిజం, పాకిస్థానీ జాతీయత దేశవ్యాప్తంగా పునరుద్ధరణ కార్యక్రమాలు చురుకుగా సాగాయి.[72] తరువాత 1972 లో పాకిస్థాన్ అభివృద్ధి పధాకాలు చేపట్టింది. అలాగే న్యూక్లియర్ నియంత్రణ కార్యక్రమాలు చేపట్టింది. విదేశీజోక్యం అడ్డుకోవడానికి విధ్వంశకర మార్గాన్ని వదిలి మొదటి న్యూక్లియర్ పవర్ ప్రాజెక్టును ప్రారంభించింది. .[73][74] 1974 లో మొదటిసారిగా భారత్ మొదటి సారిగా న్యూక్లియర్ పరొశోధ జరపడం పాకిస్థాన్‌కు ప్రేరణ కలిగించడం వలన 1979 లో పాకిస్థాన్ న్యూక్లియర్ వెపన్ పరిశోధన పూర్తిచేసింది. .[74] 1977 సైనిక చర్యతో పాకిస్థాన్ డెమొక్రసీ ముగింపుకు వచ్చింది. 1978లో జనరల్ జియా - ఉల్- హాక్ పాకిస్థాన్ అధ్యక్షపదవి చేపట్టాడు. అధ్యక్షుడు జనరల్ జియా చేపట్టిన కార్పొరేట్ సెక్టర్ ఆఫ్ పాకిస్థాన్ మరియు ఇస్లామైజేషన్ ఆఫ్ ఎకనమి పధకాలు దక్షిణాసియాలో వేగవంతమైన దేశాలజాబితాలో ఒకటిగా చేసింది. [75] న్యూక్లియర్ నియంత్రణ, ఇస్లామైజేషన్ అభివృద్ధి[76] సంప్రదాయవాద తత్వం అభివృద్ధి కొనసాగింది. తరువాత పాకిస్థాన్ ఆఫ్ఘనిస్థాన్‌లో రష్యా కార్యకలాపాకు వ్యతిరేకంగా యు.ఎస్ కార్యకలాపాలకు సహకారం అందించింది.[77][78] జియా మరణం 1988 విమానప్రమాదంలో ముహమ్మద్ జియా- ఉల్- కాక్ మరణం తరువాత జుల్ఫికర్ ఆలి భుట్టో కుమార్తె బెనజిర్ భుట్టో పాకిస్థాన్ మొదటి మహిళా ప్రధాన మంత్రిగా ఎన్నిక చేయబడింది. పాకిస్థాన్ పీపుల్స్ పార్టీ తరువాత సంప్రదాయవాద పాకిస్థాన్ ముస్లిం లీగ్ (ఎన్) అధికారం చేపట్టింది. తరువాత దశాబ్ధంలో ఈ రెండు పార్టీలు మార్చిమార్చి అధికారం చేపట్టాయి. 1980 తో పోల్చితే తరువాత దశాబ్ధంలో దేశఆర్ధిక వ్యవస్థ క్షీణించింది. తరువాత పాకిస్థాన్ దీర్ఘకాలం ద్రవ్యోల్భణం, అస్థిరత, లంచగొండితనం, పాకిస్థాన్ జాతీయవాదం, భౌగోళిక రాజకీయం, భారత్‌తో శతృత్వం, సోషలిజం పతనం, సంప్రదాయవాదం, మొదలైన అంశాలమధ్య చిక్కుకుపోయింది.[79][80] 1997 లో పాకిస్థాన్ జాతీయ ఎన్నికలలో పాకిస్థాన్ ముస్లిం లీగ్ (ఎన్) అత్యధిక ఆధిఖ్యత సాధించింది. 1988 లో భారత్ ప్రధాని అటల్‌బిహారీ వాజ్‌పాయ్ నేతృత్వంలో నిర్వహించబడిన పొక్రాన్ అణ్వాయుధ పరిశోధనకు సమాధానంగా ముషారఫ్ నేతృత్వంలో రెండవ పాకిస్థాన్ అణ్వాయుధ పరిశోధన నిర్వహించబడింది. [81] కార్గిల్ యుద్ధం 1999 లో పాకిస్థాన్ మరియు భారత్ మద్య సౌనిక ఘర్షణలు అధికరించి కార్గిల్ యుద్ధానికి దారితీసాయి. సివిల్- మిలటరీ సంఘర్షణలు జనరల్ పర్వేజ్ ముషార్రఫ్ పాకిస్థాన్ అధికారాన్ని చేపట్టడానికి అనుమతించాయి. .[82][83] 1999 నుండి 2001 వరకు ముషారఫ్ హెడ్ ఆఫ్ ది గవర్నమెంట్‌గా పాకిస్థాన్‌ను పాలించాడు. తరువాత 2001 నుండి 2008 వరకు పాకిస్థాన్ అధ్యక్షునిగా పాలించాడు. ముషారఫ్ పాలనలో ఆధునికీకరణ, సాంఘిక స్వాతంత్రం, ఆర్ధిక సంస్కరణల పొడిగింపు మొదలైన చర్యలు చేపట్టబడ్డాయి.[84] తరువాత పాకిస్థాన్ యు.ఎస్ తో కలిసి తీవ్రవాదంతో చేసిన యుద్ధంలో పాల్గిన్నది. పాకిస్థాన్ నేషనల్ అసెంబ్లీ విజయవంతంగా 5 సంవత్సరాల పాలన ముగించిన తరువాత 2007-నవంబర్ 15న పాకుస్థాన్ జాతీయ ఎన్నికలకు పాకిస్థాన్ ఎన్నికల కమిటీ పిలుపును ఇచ్చింది.[85]2007 లో బెనాజిర్ భుట్టో కాల్చివేతకు గురైన తరువాత 2008 లో పాకిస్థాన్ పీపుల్స్ పార్టీ సురక్షిత ఆధిఖ్యతతో విజయం సాధించింది. తరువాత యూసఫ్ రాజా గిలాని ప్రధాని పదవిని చేపట్టాడు. .[86] ముషారఫ్ మీద ఆరోపించబడిన నేరారోపణా ఉద్యమానికి వెరచి ముషారఫ్ 2008 ఆగస్ట్ 18న అధ్యక్షపదవికి రాజీనామా చేసిన తరువాత ఆసిఫ్ ఆలి జర్దారీ అధ్యక్షపదవి చేపట్టాడు. .[87][88][89] పాకిస్థాన్ న్యాయవ్యవస్థతో ఏర్పడిన ఘర్షణల తరువాత యూసఫ్ రాజా గిలానీ 2012 జూన్ లో ప్రధానపదవికి అనర్హుడని నిర్ణయించబడింది.[90] తీవ్రవాదంతో యుద్ధంలో పాకిస్థాన్ పాత్ర, తీవ్రవాదం మీద యుద్ధం ఖరీదు 67.93 అమెరికన్ డాలర్లు.[91][92] అంతే కాక తీవ్రవాదం కారణంగా దాదాపు 30 లక్షల మంది ప్రజలు స్వస్థలం నుండి తరలించబడ్డారు. .[93] 2013 లో నిర్వహించబడిన పాకిస్థాన్ జాతీయ ఎన్నికలు (2013)లో పాకిస్థాన్ ముస్లిం లీగ్ (ఎన్) అమోఘమైన ఆధిఖ్యత సాధించింది. తరువాత నవాబు షరీఫ్ ప్రధానమంత్రి పదవి అలంకరించాడు. 14 సంవత్సరాల తరువాత పాకిస్థాన్‌లో తిరిగి డెమొక్రసీ స్థాపించబడింది. [94] ప్రభుత్వవిధానాలు పాకిస్థాన్ ఇస్లాం మతప్రాతిపదిక కలిగిన ప్రజాస్వామ్య దేశం. పాకిస్థాన్ ఫెడరల్ పార్లమెంటరీ విధానం కలిగి ఉంది.[95] 1956 లో మొదటిసారిగా పాకిస్థాన్ కాంస్స్టిట్యూషన్ నిర్మితమైనది. అయినప్పటికీ 1958 లో నిలిపివేయబడి 1962 లో పునర్నిర్మించబడింది.[54] సమగ్రమైన పాకిస్థాన్ కంస్టిట్యూషన్ 1973 నుండి అమలై 1977 లో జియా-ఉల్-హక్ చేత రద్దుచేయబడి 1985 లో తిరిగి అమలుచేయబడింది. [96] పాకిస్థాన్ మిలటరీ పాకిస్థాన్ రాజకీయచరిత్ర లలో కీలకపాత్ర వహిస్తుంది.[54] సైనిక పాలన కాలంలో అధ్యక్షుని మిలటరీ నిర్ణయిస్తుంది. ప్రజాస్వామ్యకాలంలో అధ్యక్షుని ఎన్నిక ప్రజాస్వామ్యవిధానంలో నిర్ణయించబడుతుంది.[97] పాకిస్థాన్‌లో బహుళపార్టీ విధానం కలిగిఉంది. 2013 మే మాసంలో పాకిస్థాన్‌లో జనరల్ ఎలెక్షన్లు విజయవంతంగా నిర్వహించబడ్డాయి. విదేశీవ్యవహారాలు జసంఖ్యాపరంగా రెండవస్థానంలో ఉన్న ముస్లిందేశంగా (మొదటిస్థానంలో ఇండోనేషియా ఉంది) మరియు అణ్వాయుధాలు కలిగిన ఏకైక ముస్లిందేశంగా పాకిస్థాన్ గుర్తించబడుతూ ప్రపంచరాజకీయాలలో కీలకపాత్ర వహిస్తుంది.[98][99] సగం వ్యవసాయం మరియు సగం పారిశ్రామిక దేశం అయిన పాకిస్థాన్ ఆర్ధికరం విదేశీవ్యవహారలతో అధికంగా ముడిపడి ఉంది. పాకిస్థాన్ సేవాసంస్థలు, కార్పొరేషన్ మరియు పౌరవ్యవస్థ కూడా విదేశీ వ్యవహారలతో ముడివడిఉంది.[100][101] స్థిరమైన విదేశీవిధానాలతో పాకిస్థాన్ విదేశాలతో సుముఖమైన సంబంధాలను కలిగి ఉంది.[102][103][104] [105][106] భారత్ నిర్వహించిన పొక్రాన్ అణ్వాయుధ పరిశోధన తరువాత పాకిస్థాన్ అణ్వాయుధ పరిశోధన జరపడానికి దారితీసింది.[107] [108][109] అంతర్జాతీయ ప్రాముఖ్యత ప్రపంచం చమురుసరఫరా మార్గంలో ఉండడం మరియు చమురూత్పత్తి చేస్తున్న మధ్యఆసియాదేశాలకు సమీపంలో ఉండడం పాకిస్థాన్‌కు అంతర్జాతీయ ప్రాముఖ్యత కలిగిస్తుంది. [110] 2004 లో పాకిస్థాన్ " ఆర్గనైజేషన్ ఆఫ్ ఇస్లామిక్ కోపరేషన్ మరియు ఆఫ్ ది యునైటెడ్ స్టేట్స్ వార్ అగెయినిస్ట్ టెర్రరిజంలో (మేజర్ నాటో అల్లే) సహకారం పాకిస్థాన్ ప్రాముఖ్యత అంతర్జాతీయంగా అధికం అయింది.[111] పాకిస్థాన్ విదేశీవిధానం మరియు పాకిస్థాన్ భౌగోళిక వ్యూహం ఆర్ధికరంగం మరియు పాకిస్థాన్ జాతీయతరక్షణ, ప్రాంతీయసమైఖ్యత, సహముస్లిం దేశాలతో సత్సంభంధాల మీద కేంద్రీకరించి ఉంది.[112][113] పాకిస్థాన్ ఐఖ్యరాజ్యసమితి శాశ్వత సభ్యత్వం మరియు శాస్వత ప్రాతినిధ్యం కలిగి ఉంది.[114] పాకిస్థాన్ ముస్లిం ప్రపంచంలో ఆధినికతకు ఆదరణ ఇస్తున్న దేశంగా గుర్తించబడుతుంది[115][116] పాకిస్థాన్ కామంవెల్త్ దేశాల సభ్యత్వం కలిగి ఉంది.[117] సౌత్ ఆసియన్ అసోసియేషన్ ఫర్ రీజనల్ కాత్పొరేషన్, ఎకనమిక్ కార్పొరేషన్,[118][119] జి 20 డెవలిపింగ్ దేశాల సభ్యత్వం కూడా కలిగి ఉంది.[120] పాకిస్థాన్ ఇజ్రాయేలు మధ్య దౌత్యసంబంధాలు లేవు.[121] అయినప్పటికీ ఇజ్రాయేలు ప్రజలు పర్యటన నిమిత్తం పాకిస్థాన్‌కు వచ్చి పోతుంటారు.[122] [123] ఆర్మేనియాతో సంబంధాలు లేని ఒకేఒక దేశం పాకిస్థాన్ మాత్రమే. అయినప్పటికీ ఆర్మేనియన్లు ఇప్పటికీ పాకిస్థన్‌లో నివసిస్తున్నారు. [124] పాకిస్థాన్ మిడిల్ ఈస్ట్ దేశాలు మరియు ఇతర ముస్లిం దేశాలతో రాజకీయ, సాంఘిక మరియు ఆర్ధిక సంబంధాలు కలిగి ముస్లిం దేశాలలో ప్రాముఖ్యత ఉంది. [126] పాకిస్థాన్ చైనాతో దౌత్యసంబంధాలు ఏర్పరుచుకున్న మొదటి దేశం పాకిస్థాన్. అలాగే 1962 ఇండో-చైనా యుద్ధం తరువాత పాకిస్థాన్ మరియు చైనాల మధ్య స్నేహసంబంధాలు కొనసాగుతూ ఉన్నాయి.[127] 1960-1989 చైనా రిపబ్లిక్ ప్రపంచ ప్రధాన దేశం కావడానికి పాకిస్థాన్ ఎంతగానో సహకరించింది. యునైటెడ్ స్టేట్స్ అధ్యక్షుడు చైనా పర్యటనకు పాకిస్థాన్ సహకరించింది. 1972లో అమెరికా అధ్యక్షుడు నిక్సన్ చైనాలో పర్యటించాడు.[127] పాకిస్థాన్‌లో ప్రాంతీయ మరియు అంతర్జాతీయ పరిస్తితులు చైనా మరియు పాకిస్థాన్ మద్య సంబంధాలను బలపరుస్తూ ఉన్నాయి.[127] బదులుగా పాకిస్థాన్ మరియు చైనాల మద్య పరస్పర ఆర్ధిక సహకారం శిఖరాగ్రానికి చేరుకుంది. చైనా పాకిస్థాన్‌లో మైళిక సదుపాయాల నిర్మాణాల మీద పెట్టుబడులు పెడుతుంది. గ్వాడర్ వద్ద డీప్‌వాటర్ పోర్ట్ నిర్మాణం ఒకటి. [128][129][130] 2000 లో చైనా పాకిస్థాన్ మద్య జరిగిన "చైనా-పాకిస్థాన్ ఫ్రీ ట్రేడ్ అగ్రిమెంట్" ఇప్పటికీ కొనసాగుతూ ఉంది.అలాగే పాకిస్థాన్ చైనా-మరియు ముస్లిం దేశాల మద్య వారధిలా సహకారం అందిస్తుంది.[131] భారత్‌తో భౌగోళిక శతృత్వం ఉన్నప్పటికీ పాకిస్థాన్ టర్కీ మరియు ఇరాన్ లతో రాజకీయ సంబంధాలను కొనసాగిస్తుంది.[132] సౌదీ అరేబియా కూడా పాకుస్థాన్‌తో గౌరవనీయ సంబంధలు కలిగి ఉంది. .[132] కాశ్మీర్ సంగర్షణతో భారత్ పాక్ మద్య పెద్ద అఘాతం ఏర్పడింది. కాశ్మీర్ కారణంతో ఇరుదేశాల మద్య 4 మార్లు యుద్ధం సంభవించింది.[133] 1950 మరియు 1980 సోవియట్-ఆఫ్ఘ యుద్ధం వంటి రాజకీయ కారణాల వలన సోవియట్ యూనియన్‌తో విబేధాలు తలెత్తాయి. పాకిస్థాన్ యునైటెడ్ స్టేట్స్ సన్నిహితసంబంధిత దేశాలలో ఒకటి.[113][134] 1999 నుండి పాకిస్థాన్ రష్యాల మద్య పలురంగాలలో పరస్పర సంబంధాలు మెరుగుపడ్డాయి.[135] పాకిస్థాన్ యునైటెడ్ స్టేట్స్ మద్య బలమైన అంతరంగిక సంబంధాలు ఉన్నాయి. కోల్డ్ వార్ పాకిస్థాన్ యునైటెడ్ స్టేట్స్‌తో కలిసి పనిచేసింది. 1990 పాకిస్థాన్ రహస్యంగా అణాయుధాలు తాయారుచేసిన విషయం బహిర్గతం అయిన తరువాత అమెరికా పాకిస్థాన్ సంబంధాలు బలహీనపడ్డాయి.[136] యునైటెడ్ స్టేట్స్ తీవ్రవాదానికి వ్యతిరేకంగా జరిపిన పోరు అమెరికా పాకిస్థాన్‌లు సన్నిహితం అయినప్పటికీ ఆఫ్ఘన్ యుద్ధం (2001) తరువాత సంబంధాలలో తీవ్రవాదం కారణంగా సమస్యలు ఎదురైయ్యాయి. .[137][138][139][140] 1948 నుండి ప్రత్యేక బలూచీస్థాన్ వాదులు నైరుతీ బలూచీస్థాన్‌లో తరచుగా ఆదోళన చేస్తున్నారు. [141] నిర్వహణావిభాగాలు ఫెడరల్ పాత్లమెంటరీ రిపబ్లిక్ రాజ్యంగా పాకిస్థాన్ ఫెడరేషన్‌లో (పంజాబు, ఖైబర్, సింధి మరియు బలూచీస్థాన్) నాలుగు విభాగాలు ఉన్నాయి. .[142] మరియు ట్రైబల్ బెల్ట్,గిల్జిట్- బలూచీస్థాన్, ఇస్లామాబాద్ కాపిటల్ టెర్రిటరీ మరియు అజాద్ కాశ్మీర్ పేరిట నాలుగు నిర్వహణా విభాగాలు ఉన్నాయి. పాకిస్థాన్ ప్రభుత్వం డీ ఫేక్టో స్టాండర్డ్ " విధానం అనుసరిస్తుంది. [143] పాకిస్థాన్ పాలన త్రీటైర్ (పాకిస్థాన్ జిల్లాలు, తాలూకాలు మరియు యూనియన్ కౌన్సిల్స్ ఆఫ్ పాకిస్థాన్) సిస్టం అనుసరించి నిర్వహించబడుతుంది. ఒక్కొక్క విధానానికి ఎన్నిక విధానంలో సభ్యులను ఎన్నికచేస్తారు.[144] There are about 130 districts altogether, of which Azad Kashmir has ten[145] and Gilgit–Baltistan seven.[146] ట్రైబల్ ఏరియాలో ఏడు గిరిజనప్రాంతాలు మరియు ఆరు చిన్న సరిహద్దు ప్రాంతాలు ఉన్నాయి.[147] పాకిస్థాన్ న్యాయవ్యవస్థ మరియు పాకిస్థాన్ ఇంటెలిజంస్ కమ్యూనిటీ పాకిస్థాన్ చట్టపరిధిలో పనిచేస్తాయి. దీని క్రింద నేషనల్ ఇంటెలిజంస్ డైక్టరేట్‌ పరిధిలో ఫెడరల్ మరియు ప్రివింషియల్ స్థాయిలో పనిచేస్తుంది. ఫెడరల్ ఇంచెస్టిగేషన్ ఏజన్సీ, ఇంటెలిజంస్ బ్యూరో, నేషనల్ హైవేస్, మోటర్ వేస్ ఆఫ్ పాకిస్థాన్ మరియు పాకిస్థాన్ రేంజర్స్ మరియు ఫ్రాంటియర్ కార్ప్స్ వంటి పారామిలటరీ దళాలు పనిచేస్తుంటాయి.[148] పాకిస్థాన్ కోర్ట్ సిస్టంలో పాకిస్థాన్ సుప్రీం కోర్ట్ అగ్రస్థానంలో ఉంటుంది. హైకోర్ట్ ఆఫ్ పాకిస్థాన్, ఫెడరల్ షరియట్ కోర్టులు (ఒక్కొక భూభాగానికి ఒకటి మరియు ఫెడరల్ కాపిటల్‌లో ఒకటి), జిల్లా కోర్టులు (ఒక్కొక జిల్లాకు ఒకటి), జ్యుడీషియల్ మెజిస్ట్రేట్ కోర్టు (ఒక్కొక నగరం మరియు ఒక్కొక పట్టాణానికి ఒకటి), ఎగ్జిక్యూటివ్ మెజిస్ట్రేట్ కోర్టు మరియు సివిల్ కోర్టులు ఉన్నాయి. పాకిస్థాన్ పీన్ల్ కోడ్ గిరిజనప్రాంతాలలో పరిమితికి లోబడి ఉంటుంది. గిరిజన ప్రాంతాలకు గిరిజన సంప్రదాయాలను అనుసరించి చట్టం అమలు చేయబడుతుంది.[148][149] సైనికదళం పాకిస్థాన్ సైనికబలంలో ప్రంపంచం 8వ స్థానంలో ఉంది. 2001 గణాంకాలను అనుసరించి పూర్తిసమయం పనిచేసేవారి సంఖ్య 6,17,000. రిజర్వ్ దళం 5,13,000 [150] పాకిస్థాన్ మిలటిరీ 1947 లో రూపొందించబడింది. పాకిస్థాన్ రాజాకీయాలలో మిలటరీ కీలకపాత్రవహించింది.[97] జాయింట్ చీఫ్స్ ఆఫ్ కమిటీ ఆధ్వర్యంలో చైన్ ఆఫ్ కమాండ్ విధులు నిర్వహించబడుతుంటాయి.[151] జాయింట్ స్టాఫ్ హెడ్క్వారటర్స్ రావల్పుండి మిలటరీ జిల్లాలో ఉంది.[152] చైరమన్ జాయింట్ చీఫ్ ఆఫ్ స్టాఫ్ కమిటీ సైనికదళానికి ఉంత్తాధికారిగా మరియు ప్రభుత్వానికి ప్రధాన సైనిక సలహాదారుగా ఉంటాడు. [151] జాయింట్ చీఫ్ ఆఫ్ స్టాఫ్ కమిటీ ఉన్నతాధికారి సైనికదళాన్ని నియంత్రిస్తుంటాడు. అలాగే సైనికదళం మరియు ప్రభుత్వం మధ్య వ్యూహాత్మక అనుసంధానకర్తగా ఉంటాడు.[151][153][154] [155] పాకిస్థాన్ ఆర్మీ ప్రధాన శాఖలు వాయుదళం, నౌకాదళం, పాకిస్థాన్ మారిన్. వీటికి పాకిస్థాన్ పార్లలమెంటరీ ఫోర్స్ సహకారం అందిస్తుంది [156] అణ్వాయుధపరిశోధనా నియంత్రణ, ఉద్యూగనియామకం, కమాండ్, కంట్రోల్, సమాచారం, కంప్యూటర్లు, ఇంటెలిజంస్, సర్వైలెంస్, న్యూక్లియర్ కామాండ్ కంట్రోల్ సైనికదళం బాధ్యతలో భాగంగా ఉంటాయి. [81] యునైటెడ్ స్టేట్స్, టర్కీ, చైనా దేశాలు పాకిస్థాన్‌తో సన్నిహిత సంబంధాలు కలిగి ఉంటూ పాకిస్థాన్‌కు అవసరమైన ఆయిధాలను సరఫరాచేస్తూ ఉన్నాయి.[157] తరచుగా చైనా, టర్కీ దేశాలతో కలిసి సైనిక శిక్షణ నిర్వహించబడుతుంది.[156][158][159] [160] 1947 నుండి జమ్ము కాశ్మీర్‌లో నాలుగుమార్లు ఇండో- పాక్ యుద్ధాలు జరిగాయి. 1947లో పాకిస్థాన్ పశ్చిమ కాశ్మీర్ భూభాగాన్ని (అజాద్ కాశ్మీర్), గిల్హిత్, బలూచీస్థాన్ స్వంతం చేసుకుంది. ఇండియా తూర్పు పాకిస్థాన్‌ను స్వంతం చేసుకుంది. 1963లో జరిగిన యుద్ధంలో తూర్పు బెంగాలీ శరణార్ధుల సమస్య తలెత్తింది. ఈ కారణంగా 1971 ఇండో- పాక్ యుద్ధం జరిగింది.[161] కార్గిల్ వద్ద సంభవించిన సంఘర్షణ ఫలితంగా 1999లో మరొక మారు ఇండో- పాక్ యుద్ధం సంభవించింది.[82] 1947 నుండి ఆఫ్ఘన్ పాక్ సరిహద్దు సమస్యలు సైక తురుగుబాటుకు కారణం అయింది. 1961లో ఆఫ్ఘన్ సరిహద్దులో బజౌర్ ఏజెంసీ వద్ద ఉన్న పాకిస్థాన్ సైనికదళం తిరుగుబాటు చేసింది.[162][163][164][164] ఐఖ్యరాజ్యసమితి శాంతిదళం పాకిస్థాన్ ఐఖ్యరాజ్యసమితి శాంతిపరిరక్షణ దళంలో (యునైటెడ్ నేషంస్ పీస్ కీపింగ్ మిషంస్) భాగస్వామ్యం వహిస్తుంది. 1993 లో సోమాలియా మొగదిష్ వద్ద చిక్కుకుపోయిన అమెరికన్ సైనికులను విడిపించడానికి పాకిస్థాన్ ప్రధానపాత్ర వహించింది.[165][166][167] యునైటెడ్ నేషంస్ నివేదికలో " యు.ఎన్ పీస్ కీపింగ్ మిషన్‌లో పాకిస్థాన్ సైనికులు అధికసంఖ్యలో ఉన్నారని తెలిపింది.[168] పాకిస్థాన్ కొన్ని అరబ్ దేశాల రక్షణ బాధ్యత వహిస్తూ సైనికులను నియమించింది. అలాగే సౌనిక శిక్షణ మరియు సలహాసంప్రదింపుల బాధ్యత వహిస్తుంది. [169][170] 1967 లో పాకిస్థాన్ ఎయిర్ ఫోర్స్ మరియు పాకిస్థాన్ నౌకాదళ ఫైటర్ పైలట్లు మిడిల్ ఈస్ట్ సైనిక దళంగా నిలిచి సారెల్‌కు వ్యతిరేకంగా ఆరు రోజుల యుద్ధం మరియు యోం కిప్పూర్ యుద్ధంలో పోరాడారు. 1973 లో పాకిస్థాన్ ఫైటర్ పైలట్లు ఆరు రోజుల యుద్ధంలో ఇజ్రేల్ విమానాలను కూల్చారు.[165] అరబ్ దేశాలతో సైనిక సంబంధాలు 1979 లో సౌదీ అరేబియా ప్రభుత్వ అభ్యర్ధన మీద అరేబియా సైనికుల సహాయార్ధం అరేబియాలోని మక్కలోని గ్రాండు మసీదుకు (మసీద్-అల్- హారం) పాకిస్థాన్ స్పెషల్ సర్వీస్ బృందాలు పంపబడ్డాయి.[171] 1991 లో జరిగిన గల్ఫ్ యుద్ధంలో యు.ఎస్.నాయకత్వం వహించిన సైనికులతో చేరి పాకిస్థాన్ 5,000 సైనికులతో పాల్గొన్నది.[172]2004 నుండి పాకిస్థాన్ వాయవ్య భూభాగంలో తెహ్రిక్- తాలిబన్ పాకిస్థాన్‌తో తలపడింది.[173][174] పాకిస్థాన్ సైనిక దళం ఆపరేష బ్లాక్ తండర్ స్ట్రోం మరియు ఆపరేషన్ రాహ్ ఈ నిజాత్ వంటి మేజర్ ఆపరేషన్‌లను నిర్వహించింది.[175][176] కాశ్మీర్ సమస్య దక్షిణాసియా నైరుతిలో ఉన్న కాశ్మీర్ భూభాగం విషయంలో భారత్ పాక్ మద్య నిరంతర వివాదాలు కొనసాగుతున్నాయి. భారత్- పాక్ కాశ్మీర్ వివాదం కొరకు భారత్ - పాక్ బృహత్తర ప్రణాళికతో మూడుమార్లు (1947,1965,1971) యుద్ధం జరిగింది. 1971 యుద్ధం పాకిస్థాన్ షరతులు లేని లొంగుబాటుకు సాక్ష్యంగా నిలిచింది. అలాగే ఆసమయంలో జరిగిన సిమ్లా ఒప్పందం కారణంగా బంగ్లాదేశ్కు పూర్తి స్వాతంత్ర్యం లభించింది.[177] ఇతర తీవ్రమైన సైనిక సంఘర్షణలలో 1984 జరిగిన సైచెన్ సంఘర్షణ మరియు 1999 లో జరిగిన కార్గిల్ యుద్ధం గుర్తించతగినవి.[133] రాజాస్థానంగా ఉన్న లడక్ మరియు సైచెన్‌తో చేరిన జామ్మూ- కాశ్మీర్ భూభాగంలో షుమారు 45.1% కాశ్మీర్ భూభాగం భారత్ ఆధీనంలో ఉంది.[133] యుద్ధంలో పాకిస్థాన్ ఆక్రమిత ప్రదేశం కాశ్మీర్‌లో(అజాద్ కాశ్మీర్ మరియు గిల్జిత్-బలూచీస్థాన్) 38% ఉంది.[133][178] కాశ్మీర్ వివాదానికి 1947లో భారత్ పాక్‌లను విభజించిన సమయంలో బ్రిటిష్ ఆధిపత్యం తీసుకున్న నిర్ణయం మూలంగా ఉంది. విభజన సమయంలో కాశ్మీర్ భూభాగం పాక్‌తో విలీనం చేయాలా లేక భారత్‌తో విలీనం చేయాలా లేక స్వతంత్రదేశంగా ఉండాలా అన్న విషయం రాజాస్థానం అయిన కాశ్మీర్‌కు ఇవ్వాలని బ్రిటిష్ ప్రభుత్వ నిర్ణయానికి భారత్ - పాక్‌లు అంగీకరించాయి.[179] కాశ్మీర్ మహారాజు తనరాజ్యాన్ని హరిసింగ్ భారత్‌తో విలీనం చేయడానికి అంగీకరించాడు. [180][181] పాకిస్థాన్ ముస్లిం ప్రజల ఆధిఖ్యత మరియు భౌగోళికం ఆధారంగా కాశ్మీర్ భూభాగాన్ని కోరుకున్నారు. అదే కారణాలతో రెండు స్వతంత్ర రాజ్యాలు కావాలని కోరుకున్నారు.[182][183] భారత్ వివాదాన్ని 1948 లో ఐఖ్యరాజ్యసమితి వరకు తీసుకువెళ్ళారు.[184] 1948 లో యునైటెడ్ నేషంస్ సెక్యూరిటీ కైంసిల్ రిసొల్యూషన్ వెలువడింది. ఐఖ్యరాజ్యసమితి జనరల్ అసెంబ్లీ పాకిస్థాన్ సైనికబృందాలను వివాదిత కాశ్మీర్ భూభాగాన్ని వదిలివెళ్ళాలని ఆదేశించింది. అయినప్పటికీ పాకిస్థాన్ కాశ్మీర్ భూభాగాన్ని విడిచిపెట్టక ముందే 1949 లో సరిహద్దులు నిర్ణయిస్తూ ఒప్పందం కుదిరింది. కాశ్మీర్ భూభాగాన్ని భారత్ మరియు పాకిస్థాన్‌లకు విభజించబడింది.[179] పాకిస్థాన్ కాశ్మీర్ ప్రజలకు ఎన్నిక నిర్వహించి ప్రజల అభిప్రాయాన్ని గౌరవిస్తూ నిర్ణయం తీసుకోలని ఐఖ్యరాజ్యసమితిని కోరుకున్నారు. [185] భారత్ మాత్రం సిమ్లా ఒప్పందం (1972]] ) ఆధారంగా కాశ్మీర్ అఖండ భారతంలో భాగమని వాదించింది.[186] సమీపకాలంలో స్వతంత్ర కాశ్మీర్ ఉద్యమం ఫలితంగా కాశ్మీర్ భారత్-పాక్ నుండి విడివడి స్వతంత్రంగా ఉండగలదని భావిస్తున్నారు.[133] చట్టం అమలు ఫెడరల్ ప్రభుత్వం మరియు పాకిస్థాన్ పోలీస్ వ్యసస్థ పాకిస్థాన్ చట్టం అమలు బాధ్యత వహిస్తుంది. పాకిస్థాన్‌లోని నాలుగు ప్రాంతాలు మరియు రాజధాని ఇస్లామాబాద్ ప్రాంతాలకు విడివిడిగా పోలీస్ దళం ఉంటుంది.[96] ఫెడరల్ స్థాయిలో పాకిస్థాన్‌లో పలు ఇంటెలిజంస్ బృందాలు పనిచేస్తుంటాయి. వీటిలో ఫెడరల్ ఇంవెస్టిగేషన్ ఏజెంసీ, ఇంటెలిజంస్ బ్యూరో, మరియు నేషనల్ హైవేస్ మరియు మోటర్వే భాగంగా ఉన్నాయి. అలాగే పలు పాకిస్థాన్ పార్లమెంటరీ బలగాలలో నేషనల్ గార్డ్ ఆఫ్ పాకిస్థాన్, పాకిస్థాన్ ఉత్తరభూభాగాలు, పాకిస్థాన్ రేంజర్లు (పంజాబు పాకిస్థాన్) మరియు సరిహద్దు దళాలు ఖైబర్ పంఖుత్వా మరియు బలూచీస్థాన్ భాగంగా ఉన్నాయి. సివిల్ పోలీస్ సివిలియన్ పోలిస్ అధికారులలో అధికం పాకిస్థాన్ పోలీస్ వ్యవస్థలో భాగంగా ఉన్నారు. అవి నాలుగు ప్రాంతాలకు చెందిన అడిమినిస్ట్రేట్ యూనిట్లుగా ఉన్నాయి. ఇవి వరుసగా పంజాబు (పోలీస్), సింధు (పోలిస్), ఖైబర్ పంక్తువా (పోలీస్) మరియు బలూచీస్థాన్ (పోలీస్) ఉన్నాయి. వీటికి ఇంస్పెక్టర్ జనరల్స్ ఆధిపత్యం వహిస్తారు. రాజధాని ఇస్లామాబద్ భూభాగానికి వేరుగా పోలీస్ వ్యవస్థ (కాపిటల్ టెర్రిటరీ పోలీస్), ఉంది. ది క్రైం ఇన్వెస్టిగేట్ డిపార్ట్మెంటు అఫ్ పాకిస్థాన్ నేరవిభాగానికి బాధ్యత వహిస్తూ ప్రాంతీయ పోలీస్ వ్యవస్థలో ప్రధానపాత్ర వహిస్తారు. జాతీయరహదారి పాకిస్థాన్ చట్టం అమలు విభాగంలో జాతీయరహదార్లు మరియు మోటర్వేలు పోలీస్ భాగంగా ఉంది. ఒక్కొక్క ప్రాంతానికి ఒక్కొక పోలీస్ విభాగం ఉంది. నేషనల్ కౌంటర్ టెర్రరిజం అథారిటీ కూడా అందులో భాగంగా ఉంది. ప్రముఖుల రక్షణ కొరకు ఒక కౌంటర్ టెర్రరిజం విభాగం పనిచేస్తుంది. పంజాబు పాకిస్థాన్ మరియు సింధు, పాకిస్థాన్ రేంజర్లు యుద్ధభూమిలో సేవలు అందిస్తారు. వారు పోలీస్ విభాగానికి సుఇచనలు ఇస్తూ చట్టం అమలుకు సహకారం అనిఫిస్తుంటారు.[187] ఫ్రాంటియర్ క్రాప్స్ ఖైబర్ మరియు బలూచూస్థాన్ ప్రాంతాలలో సేవలు అందిస్తున్నారు.[187] భౌగోళికం పాకిస్థాన్ భౌగోళికం మరియు పాకుస్థాన్ వాతావరణం అత్యంత వైవిద్యం కలిగి ఉటుంది. పాకిస్థాన్‌లో పలు వైవిధ్యమైన జంతుజాలం ఉంది. [188] పాకిస్థాన్ వైశాల్యం 7,96,095 చ.కి.మీ. ఇది దాదాపు ఫ్రాంస్ మరియు యునైటెడ్ కింగ్డంల మొత్తం వైశాల్యానికి సమానం. వైశాల్యపరంగా పాకిస్థాన్ అంతర్జాతీయంగా 36వ స్థానంలో ఉంది. వివాదాంశమైన కాశ్మీర్ వైశాల్యం చేర్చడం తేడాలలో వర్గీకరణలో వ్యత్యాసాలు ఉండవచ్చు. పాకిస్థాన్ అరేబియన్ సముద్రతీరం మరియు గల్ఫ్ ఆఫ్ ఓమన్ సముద్రతీరం మొత్తం పొడవు 1046 కి.మీ.[189] పాకిస్థాన్ భూభాగం సరిహద్దు మొత్తం పొడవు 6774కి.మీ ఇందులో ఆఫ్ఘనిస్థాన్ - పాకిస్థాన్ సరిహద్దు పొడవు 2430 కి.మీ., పాకిస్థాన్- చైనా సరిహద్దు పొడవు 523 కి.మీ., భారత్- పాకిస్థాన్ 2912 కి.మీ మరియు పాకిస్థాన్ - ఇరాన్ సరిహద్దు పొడవు 909 కి.మీ.[96] పాకిస్థాన్ సముద్రతీరాన్ని ఓమన్‌తో పంచుకొంటూ ఉంది. ,[190] పాకిస్థాన్ ఓమన్ లను తజకిస్థాన్ కోల్డ్ , నేరో వాఖన్ కారిడార్ వేరుచేస్తుంది. .[191] భౌగోళికంగా పాకిస్థాన్ దక్షిణాసియా, మిడిల్ ఈస్ట్ మరియు మద్య ఆసియా లలో ప్రాధాన్యత కలిగిన భూభాగంలో ఉంది.[192] భౌగోళికంగా పాకిస్థాన్‌లోని సింధ్ మరియు పంజాబు భూభాగాలు ఇండియన్ టెక్టానిక్ ప్లేట్‌లో ఉంది. పాకిస్థాన్‌లోని బలూచీస్థాన్ మరియు కైబర్ పఖ్తుంఖ్య లోని అధిక భాగం యురేషియన్ ప్లేట్‌లో (ప్రధానంగా ఇరానియన్ ప్లేట్) ఉంది. గిల్జిత్ - బలూచీ స్థాన్ మరియు కాశ్మీర్ ఇండియన్ ప్లేట్ అంచున అధికంగా భూంపాలు సంభవించడానికి ప్రాంతంలో ఉంది. దక్షిణ పాకిస్థాన్‌లో సముద్రతీరంలో గ్లాసియేటెడ్ పర్వతాలు ఉన్నాయి. ఉత్తర పాకిస్థాన్‌లో మైదానాలు, ఎడారులు మరియు పీఠభూములు ఉన్నాయి. [193] భౌగోళిక విభజన పాకిస్థాన్ భౌగోళికంగా ఉత్తర ఎగువ భూములు, సింధూనదీ మైదానం మరియు బలూచీస్థాన్ పీఠభూమి మూడు ప్రధాన భాగాలుగా విభజించబడింది. .[194] ఉత్తర ఎగువభూములలో కరకొరం, హిందూ కుష్ మరియు పామిర్ పర్వతం మొదలైన పర్వతశ్రేణులు ఉంటాయి. ఇక్కడ ఎత్తైన శిఖరాలు కూడా ఉన్నాయి. వీటిలో 14 " ఎయిట్ తౌజండర్స్" పర్వతశిఖరాలలో 5 పాకిస్థాన్‌లో ఉన్నాయి. ఇవి అంతర్జాతీయ పర్వతారోహకులను పాకిస్థాన్‌ వైపు ఆకర్షిస్తున్నాయి. పర్వతారోహకులను ఆకర్షించే శిఖరాలలో కె-2 ఎత్తు 8611మీ మరియు నంగా ప్రభాత్ ఎత్తు 8126 మీ శిఖరాలు ప్రధానమైనవి.[195] బలూచిస్థాన్ పీఠభూమి థార్ ఎడారి తూర్పున ఉంది. దేశంలో 1609 కి.మీ పొడవున సింధూనది దాని ఉపనదులు కాశ్మీర్ నుండి అరేబియన్ సముద్రం వైపు ప్రవహిస్తున్నాయి. పంజాబుకు సింధూనది విస్తారమైన సారవంతమైన మట్టిని చేరుస్తూ ఉంటుంది.[196] వాతావరణం పాకిస్థాన్ వాతావరణం ఉష్ణమడల వాతావరణానికి అతీతంగా కొంచెం వ్యత్యాసంగా ఉంటుంది. సముద్రతీర ప్రాంతంలో పొడి వాతావరణం నెలకొని ఉంటుంది. వర్షాకాలంలో అధిక వర్షపాతం కారణంగా తరచుగా వరదలు సంభవిస్తుంటాయి. అలాగే పొడి సీజన్లో తక్కువ వర్షం లేక అసలు వర్షాలు పడకుండా ఉంటుంది. పాకిస్థాన్ వాతావరణాన్ని నాలుగుగా విభజించవచ్చు. పొడిగా ఉండే శీతల వాతావరణం (డిసెంబర్- ఫిబ్రవరి), వేడిగా పొడిగా ఉండే వసంతకాలం (మార్చ్- మే), వేసవి మరియు వర్షాకాలం (జూన్- సెప్టెంబర్), వర్షాకాలాంతర సీజన్ అక్టోబర్ - నవంబర్. [43] Rainfall varies greatly from year to year, and patterns of alternate flooding and drought are common.[197] కే2 (K2) భూమిపై రెండవ ఎత్తైన పర్వతం Kaghan Valley in Northern Pakistan Swat District Thar Desert forms a natural boundary between India and Pakistan Astola Island The Clifton Beach in Karachi Lulusar-Dudipatsar National Park View from Skardu Fort towards Indus River వృక్షజాలం మరియు జంతుజాలం భౌగోళిక మరియు వాతావరణ వ్యత్యాసాలు అత్యధిక జాతుల చెట్లు మరియు మొక్కలు పుష్కలంగా పెరగడానికి దోహదం చేస్తుంది. పాకిస్థాన్‌లో కోనిఫెరస్, ఆల్పైన్ మరియు సుబల్‌పైన్ మొదలైన వైవిద్యమైన అరణ్యాలు ఉన్నాయి. ఉత్తర భూభాగంలోని పర్వతాలలో అరణ్యాలలో స్రౌస్, పైన్ మరియు దేవదారు చెట్లు అధికంగా కనిపిస్తుంటాయి. సులైమాన్ పర్వతాలలో మల్బరీ మొదలైన డెసిడ్యుయస్ చెట్లు అధికంగా ఉంటాయి. దక్షిణ భూభాగంలోని బలూచిస్థాన్, సింధ్ మరియు పంజాబు ప్రాంతాలలో కొబ్బరి మరియు ఫోనిక్స్ చెట్లు అధికంగా ఉంటాయి. పశ్చిమ పర్వతాలలో యూనిపర్, టమరిస్క్, పదునుగా ఉండే గడ్డి మరియు పొదలు ఉంటాయి. దక్షిణంలో ఉన్న సముద్రతీర తడిభూములలో మాంగ్రోవ్ అరణ్యాలు ఉంటాయి. .[198] కొనిఫెరౌస్ అరణ్యాలు సముద్రమట్టానికి 1000-4000 మీటర్ల ఎత్తున ఉత్తరం మరియు వాయవ్య భూభాగంలో ఉంటాయి. పొడారిన బలూచీస్థాన్ భూభాగంలో తాటి, ఈత వంటి ఏకదళబీజ చెట్లు, ఎఫెద్ర చెట్లు కనిపిస్తుంటాయి. పంజాబు మరియు సింధ్ మొదలైన ట్రాపికల్ మరియు సబ్ ట్రాపికల్ డ్రై అండ్ మాయిస్ట్ అరణ్యాలు ఉంటాయి. ఈ అరణ్యాలలో మల్బరీ, అకాసియా మరియు యూకలిఫ్టస్ చెట్లు ఉంటాయి.[199]2010 గణాంకాలను అనుసరించి పాకిస్థాన్‌లోని అరణ్యాల వైశాల్యం 2.2%.[200] పాకిస్థాన్‌ వాతావరణ వైవిధ్యం కలిగి ఉంది. పాకిస్థాన్‌లో దాదాపు 668 పక్షిజాతులు కనిపిస్తుంటాయి.[201][202] సాధారణంగా కాకులు, ఉడుతలు, మైనాలు, హాక్, ఫాల్కన్ మరియు గద్దలు కనిపిస్తుంటాయి. పాలాస్ (కొహిస్థాన్)లో గుర్తించతగినంగా వెస్టర్న్ ట్రాగోపన్ ఉన్నాయి. .[203] పాకిస్థాన్‌లో యూరప్, మద్య ఆసియా మరియు భారత్ నుండి వలస వస్తున్న పలు వలస పక్షులు కనిపిస్తుంటాయి.[204] దక్షిణ భూభాగంలోని మైదానాలలో ముంగిసలు, పునుగు పిల్లి, కుందేళ్ళు, ఆసియాటిక్ నక్క, భారత పంగోలిన్, ఎడారి పిల్లి మరియు అడవి పిల్లి ఉన్నాయి. సింధూ ప్రాంతంలో ముగ్గర్ మొసళ్ళు ఉన్నాయి. పరిసర ప్రాంతాలలో అడవి పంది, జింక , ముళ్ళపంది మరియు ఎలుకలు కనిపించడం సాధారణం. మద్య పాకిస్థాన్‌లో ఉన్న దిగువన ఉన్న ఇసుక భూములలో ఆసియాటిక్ నక్కలు, చారల హైనా, అడవి పిల్లులు మరియు చిరుతలు ఉన్నాయి.[205][206] అనకూల వాతావరణ కారణంగా చెట్లు తాక్కువగా ఉండడం, జింకలు మేయడం వలన వన్యమృగాలు ఎడారిభూములలో జంతువులు భద్రతలేని స్థితిలో ఉన్నాయి. చోలిస్థాన్‌లో స్వల్పంగా చింకారాలు కనిపిస్తుంటాయి. పాకిస్థాన్- భారత్ సరిహద్దులో చోలిస్థాన్‌లో కొన్ని ప్రాంతాలలో స్వల్పసంఖ్యలో నీల్ గాయ్ కనిపిస్తుంటుంది.[205][207] ఉత్తర భూభాగంలోని పర్వతాలలో మార్కోపోలో గొర్రె, ఉరియల్, మార్ఖొర్ మరియు ఐబెక్స్ మేకలు, ఆసియన్ బ్లాక్ బియర్ మరియు హిమాలయన్ బ్రౌన్ బియర్ మొదలైన పలు జాతుల జంతువులు ఉన్నాయి.[205][208][209] ఈ ప్రాంతంలో అరుదుగా మంచు చిరుతలు, ,[208] ఆసియన్ చిరుతలు.[210] సింధ్ ప్రాంతంలో సంరక్షితప్రాంతంలో బ్లైండ్ ఇండస్ రివర్ డాల్ఫిన్ ఉన్నాయి. అంతరించి పోతున్న దశలో ఇవి 1,100 మాత్రమే మిగిలి ఉన్నాయని భావిస్తున్నారు. .[208][211] పాకిస్థాన్ ప్రాంతంలో 174 క్షీరదాలు, 177 సరీసృపాలు, 22 ఆఫిబియన్లు, 198 మంచినీటి చేపలు, 5,000 అకశేరుకాలు నమోదు చేయబడ్డాయి.[201][202] పాకిస్థాన్ వృక్షజాలం మరియు జంతుజాలం పలు సమస్యలు ఎదుర్కొంటున్నాది. అరణ్యాల నరికివేతలో పాకిస్థాన్ అంతర్జాతీయంగా రెండవ స్థానంలో ఉంది. వేట మరియు వాతావరణ కాలుష్యం పర్యావరణం మీద తీవ్రప్రభావం చూపుతున్నాయి.[201][202] జాతీయ పార్కులు మరియు అభయారణ్యాలు ప్రస్తుతం పాకిస్థాన్‌లో ఐ.యు.సి.ఎన్ గుర్తింపు పొందిన 157 సంరక్షిత ప్రాంతాలు ఉన్నాయి. ఆధునిక సరక్షిత ప్రాంతాల చట్టం అనుసరించి పాకిస్థాన్ ప్రభుత్వం ఏర్పాటు చేసిన జాతీయ పార్క్‌లో వన్యమృగాలు తమ సహజసిద్ధ వాతావరణంలో తిరుగాడుతూ ఉన్నాయి. బహవల్పూర్ వద్ద ఉన్న " లాల్ సుహంరా నేషనల్ పార్క్ " 1972 లో స్థాపించబడింది. [212] ఇది పాకిస్థాన్‌లోని ఒకేఒక " బయోస్ఫేర్ రిజర్వ్ " గా గుర్తించబడుతుంది. గిల్జిత్ బల్తిస్థాన్ వద్ద ఉన్న " సెంట్రల్ కరకొరం నేషనల్ పార్క్ " దేశంలోని అతిపెద్ద నేషనల్ పార్క్‌గా గుర్తించబడుతుంది. దీని వైశాల్యం 13,90,100 చ.హె. పాకిస్థాన్‌లోని అతి చిన్న నేషనల్ పార్క్ " అయూబ్ నేషనల్ పార్క్ " వైశాల్యం 931 చ.హె. మౌళిక సదుపాయాల నిర్మాణము ఆర్ధికం పాకిస్థాన్ వేగవంతంగా అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశం.[213][214][215] అలాగే తరువాతి 11 దేశాలలో ఒకటిగా గుర్తించబడుతుంది. ప్రపంచపు బృహత్తర ఆర్ధికశక్తి కలిగిన 21 దేశాలలో ఒక దేశంగా మారడానికి అవకాశం ఉన్న దేశాలలో పాకిస్థాన్ ఒకటి అని భావిస్తున్నారు.[216] దశాబ్ధాలుగా దేశంలో నెలకొన్న రాజకీయ అస్థిరత కారణంగా 2013 నాటికి పాకిస్థాన్ తీవ్రమైన ఆర్ధికలోటును ఎదుర్కొన్నది. తత్కారణంగా తీవ్రమైన నిర్వహణా లోపం మరియు క్రమపరచడానికి వీలుకాని ఆర్ధిక సమస్యలను ఎదుర్కొన్నది. అలాగే కనీసావసారాలైన రైల్వే సేవలను మరియు విద్యుత్తు ఉత్పత్తిని అందించడానికి అవసరమైన పునరుద్ధరణ మరియు అభివృద్ధిచేయడానికి వీలుకాని పరిస్థితితులు ఎదుర్కొన్నది.[217] పాకిస్థాన్ ఆర్ధికరంగం సెమీ ఇండస్ట్రిలైజ్‌గా భావిస్తున్నారు. సింధునదీ పరివాహక ప్రాంతాలు అభివృద్ధి చెంది ఉంది.[218][219][220] పాకిస్థాన్ ఆర్ధికరంగం కారాచీ ఆర్ధికం మరియు పంజాబు నగరప్రాంత ఆర్ధికంగా విభజించబడింది. ఇతరప్రాంతాలలో అభివృద్ధి తక్కువగా ఉంది. .[219] పాకిస్థాన్ 2011 జి. డి.పి202 బిలియన్ అమెరికన్ డాలర్లు ఉండవచ్చని అంచనావేయబడింది. జి.డి.పి కొనుగోలు శక్తి 838.164 మిలియన్లు అమెరికన్ డాలర్లు..[221] తలసరి ఆదాయం జి.డి.పి. 1,197 అమెరికన్ డాలర్లు, కాపిటల్ జి.డి.పి 4,602 అమెరికన్ డాలర్లు మరియు జి.డి.పి. ఋణశాతం 55.5%. [222][223] ప్రపంచ బ్యాంక్ ఆర్ధికాభివృద్ధి కొరకు పాకిస్థాన్ వ్యూహాత్మకంగా కృషిచేస్తుందని భావిస్తుంది. సంఖ్యాపరంగా అభివృద్ధి చెందుతున్న పాకిస్థాన్ యువత దేశాభివృద్ధికి సరిపడినంత మానవవనరుల శక్తిని అందించగలదని భావిస్తున్నారు. అలాగే దేశానికి అధికంగా సేవారంగ అభివృద్ధి మరియు ఉపాధికల్పన వంటి సవాళ్ళను ఎదుర్కొనవలసిన అవసరం కూడా ఉంది.[224]Pakistan would become the 18th largest economy in the world by 2050 with a GDP of US$ 3.33 trillion.—Goldman Sachs, 2015, [225] 2013 లో ప్రపంచబ్యాంక్ వెలువరించిన నివేదిక ప్రపంచ ఆర్ధికశక్తిలో పాకిస్థాన్ 24వ స్థానంలో ఉందని అలాగే కొనుగోలు శక్తిలో 45వ స్థానంలో ఉందని తెలుస్తుంది.[220] దక్షిణాసియా దేశాలలో ఆర్ధికశక్తిలో పాకిస్థాన్ రెండవ స్థానంలో ఉంది. దక్షిణాసియా ఆర్ధికంలో పాకిస్థాన్ ఆర్ధికరంగ జి.డి.పి 15% ఉంది.[226][227] పాకిస్థాన్ ఆరంభం నుండి ఆర్ధికాభివృద్ధి వైవిధ్యం కలిగి ఉంది. డెమాక్రసీ సమయంలో ఆర్ధికాభివృద్ధి వేగం తక్కువగా ఉన్నప్పటికీ మార్షల్ లా అమలులో ఉన్న మూడు కాలాలో అద్భుతంగా ఉంది. అయినప్పటికీ సమానమైన మరియు స్థిరమైన దేశాభివృద్ధికి సరైన పూనాదులు నిర్మించబడలేదు. .[65] 2000 లలో ఆర్ధిక సంస్కరణలు చేపట్టి అభివృద్ధి పనులు చేపట్టిన తరువాత పేదరికం 10% తగ్గింది. జి.డి.పి 3% అభివృద్ధి చెందింది.[96][228] 2007 లో ఆర్ధికరంగం కొంత పతనావస్థకు చేరుకుంది.[96]2008 లో ఇంఫ్లేషన్ 25.0%. [229] పాకిస్థాన్ ఫిజికల్ పాలసీకి ఇంటర్నేషనల్ మానిటరీ ఫండ్ సహకరిస్తుంది.[230][231] తరువాత సంవత్సరం ఆసియన్ డెవెలెప్మెంటు బ్యాంక్ నివేదిక పాకిస్థాన్ ఆర్ధిక సంక్షోభం తగ్గిందని తెలియజేసింది. .[232] 2010-11 ఫిజికల్ ఇంఫ్లేషన్ శాతం 14.1%.[233] జనవరి 2014 ట్రేడ్ ఆర్గనైజేషన్ సర్వే జపాన్ కంపెనీలతో వాణిజ్య సంబంధాలు అధికంగా ఉన్న దేశాలలో తైవాన్ తరువాత స్థానంలో పాకిస్థాన్ ఉందని వెల్లడించింది. 27 జపాన్ కంపెనీలకు పాకిస్థాన్‌తో వ్యాపారసంబంధాలు ఉన్నాయని భావిస్తున్నారు.[234] కమ్మోడిటీ ముడిసరుకు పెద్ద ఎత్తున ఉత్పత్తి చేస్తున్న దేశాలలో పాకిస్థాన్ ఒకటి. పాకిస్థాన్ శ్రామికశక్తి ప్రపంచంలో 10వ స్థానంలో ఉంది. పాకిస్థాన్ నుండి 11 మిలియన్ల ఉద్యోగులు యునైటెడ్ స్టేట్స్‌లో పనిచేస్తూ 11.2 బిలియన్ల అమెరికండాలర్లు పాకిస్థాన్‌కు పంపి పాకిస్థాన్ ఆర్ధికంగా 2011-12 ఫిజికల్ ఇయర్‌కు సహకరిస్తున్నారు..[235] పాకిస్థాన్ ప్రజలు ప్రధానంగా యునైటెడ్ అరబ్ ఎమిరేట్స్, యునైటెడ్ స్టేట్స్, సౌదీ అరేబియా, అరబ్ స్టేట్స్ ఆఫ్ ది పర్షియన్ గల్ఫ్, బహరియన్, కువైత్, కతార్ మరియు ఓమన్, ఆస్ట్రేలియా, కెనడా, జపాన్, యునైటెడ్ కిండం, నార్వే మరియు స్విడ్జర్లాండ్ దేశాలలో పనిచేస్తున్నారు.[236][237] వరల్డ్ ట్రేడ్ ఆర్గనైజేషన్ నివేదిక అనుసరించి అంతర్జాతీయంగా పాకిస్థాన్ ఎగుమతులు తగ్గాయని ప్రపంచస్థాయిలో 2007 లో పాకిస్థాన్ ఎగుమతులు 0.128% ఉందని పేర్కొన్నది.[238] 2010-11 ట్రేడ్ లోటు 11.217 అమెరికన్ డాలర్లు.[239] పాకిస్థానీ ఆర్ధికరంగ నిర్మాణం పాకిస్థానీ ఆర్ధికనిర్మాణం వ్యవసాయం నుండి సేవల వైపు మార్చబడింది. 2010 వ్యవసాయం జి.డి.పి లో 21.2%. ఐఖ్యరాజ్యసమితి " ఫుడ్ అండ్ అగ్రికల్చర్ ఆర్గనైజేషన్ " నివేదిక అనుసరించి 2005 పాకిస్థాన్ 21,591,400 మెట్రిక్ టన్నుల గోధుమ ఉత్పత్తి చేసిందని ఇది ఆఫ్రికా గోధుమ ఉత్పత్తికంటే (20,304,585 మెట్రిక్ టన్నులు) అధికమని మరియు దక్షిణ అమెరికా గోధుమ ఉత్పత్తికి (ఇది 20,304,585 మెట్రిక్ టన్నులు) సమీపంలో ఉందని తెలియజేస్తుంది.[240] 2002 -2007 పాకిస్థాన్ బ్యాంకింగ్ మరియు విద్యుత్తు రంగాలలో తగినంత విదేశీ పెట్టుబడి పెట్టబడింది.[241] పాకిస్థాన్‌లోని పరిశ్రమలలో దుస్తులు మరియు టెక్స్‌టైల్ (దాదాపు 60% ఎగుమతులు) ఆహారతయారీ, రసాయన ఉత్పత్తులు, ఇనుము మరియు స్టీల్ ప్రధానమైనవి.[242] పాకిస్థాన్‌లో పర్యాటకరంగం అభివృద్ధికి పుష్కలమైన అవకాశం ఉన్నప్పటికీ రాజకీయ అస్థిరత అందుకు ఆడ్డుగా నిలుస్తుంది.[243] పాకిస్థాన్ నిర్మాణ రంగం మరియు ఆఫ్ఘనిస్థాన్ అవసరాల కారణంగ పాకిస్థాన్ సిమెంటు కంపెనీలూ వేగంగా అభివృద్ధి చెందుతున్నాయి. 2013 లోపాకిస్థాన్ 7,708,557 మెట్రిక్ టన్నుల సిమెంటు ఎగుమతి చేసింది. .[244] 2012-2013 పాకిస్థాన్ సిమెంటు ఉత్పత్తి 44,768,250 మరియు క్లింకర్ ఉత్పత్తి 42,636,428. పాకిస్థాన్ ఆర్ధిక రంగంలో సిమెంట్ పరిశ్రమ ప్రధానపాత్ర వహిస్తుంది.[245] విదేశీ పెట్టుబడులు 2006 ఫిజికల్ ఇయర్ మొదటి 9 మాసాలలో విదేశీ పెట్టుబడి 2.22 బిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు మరియు పోర్ట్పోలియో పెట్టుబడి 407.4 మిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు. పాకిస్థాన్ స్టేట్ బ్యాంక్ 2005- 06 విదేశీ పెట్టుబడి 792.6 మిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్ల నుండి 2.224 బిలియన్లకు చేరుకుంది. పాకిస్థాన్ స్టేట్ బ్యాంక్ సమీపకాల నివేదికను అనుసరించి పోర్ట్ పోలియా 108.1 మిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్ల నుండి 407.4% అమెరికన్ డాలర్లకు చేరుకుంది.[246] 2006-2007 ఆర్ధిక సంవత్సరంలో పాకిస్థాన్ యునైటెడ్ స్టేట్స్ నుండి 8.4 బిలియన్ల పెడ్డుబడి ( ప్రభుత్వ లక్ష్యం 4 బిలియన్లు) సాధించింది.[247] పాకిస్థాన్ స్టేట్ బ్యాంక్ నివేదిక అనుసరించి 2010 లో పాకిస్థాన్ రాజకీయ అస్థిరత కారణంగా విదేశీ పెట్టుబడి గుర్తించతగినంత 54.6% తగ్గింది. [248] టెక్స్‌టైల్ పరిశ్రమ పాకిస్థాన్ టెక్స్‌టైల్ పరిశ్రమ పాకిస్థాన్ ఎగుమతులలో కీలకపాత్ర వహిస్తుంది. పాకిస్థాన్ టెక్స్‌టైల్ ఉతపత్తుల ఎగుమతిలో పాకిస్థాన్ ఆసియాలో 8 వ స్థానంలో ఉంది. పాకిస్థాన్ జి.డి.పి టెక్స్‌టైల్ రంగం లో 9.5% భాగస్వామ్యం వహిస్తుంది. టెక్స్‌టైల్ రంగం పాకిస్థాన్‌లో 1.5 కోట్లమందికి ఉపాధి కల్పిస్తుంది. 30% శ్రామికశక్తి టెక్స్‌టైల్ రంగంలో పనిచేస్తుంది. దేశంలో పనిచేస్తున్న శ్రామికుల సంఖ్య 4.9 కోట్లు. పాకిస్థాన్ పత్తి ఉతపత్తిలో ఆసియాలో 4 వ స్థానంలో ఉంది. స్పిన్నింగ్ శక్తిలో 3వ స్థానంలో ఉంది (మొదటి రెండు స్థానాలలో చైనా మరియు భారత్ ఉన్నాయి). పాకిస్థాన్ అంతర్జాతీయ స్పిన్నింగ్ శక్తిలో 5% భాగస్వామ్యం వహిస్తుంది. పాకిస్థాన్ టెక్స్‌టైల్స్ అధికంగా కొనుగోలు చేస్తున్న దేశాలలో చైనా ద్వితీయ స్థానంలో ఉంది. చైనా పాకిస్థాన్ నుండి పత్తి, పత్తి నూలు మరియు పత్తి వస్త్రాలు దిగుమతి చేసుకుంటుంది. యునైటెడ్ కింగ్డం మొత్త టెక్స్‌టైల్ దిగుమతులలో పాకిస్థాన్ 3.3% (1.07 బిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు) , చైనా 12.4% (4.61 బిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు), యునైటెడ్ స్టేట్స్ 2.98% (2.98 బిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు), జర్మన్ 1.6% (0.88 బిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు), భారత్ 0.8% (0.888 బిలియన్ అమెరికన్ డాలర్లు) భాగస్వామ్యం వహిస్తుంది. .[249] బ్యాంకింగ్ పాకిస్థాన్ బ్యాంకింగ్ రంగం క్రమంగా అభివృద్ధి చెందుతూ ఉంది. బ్యాంకింగ్ రంగానికి విదేశీ మరియు స్వదేశీ మదుపుదార్లు భాగస్వామ్యం వహిస్తున్నారు. బ్యాంకుల మద్య పోటీ అధికరిస్తూ ఉంది. దీర్ఘకాల ప్రయోజనాలు వంటి ఆకర్షణీయమైన పధకాలతో వాడుకరులను ఆకర్షించడంలో బ్యాంకులు పోటీ పడుతున్నాయి. పాకిస్థాన్‌లో 6 ఫుల్ ప్లెడ్జ్డ్ ఇస్లామిక్ బ్యాంకులు మరియు 13 కాన్వెన్షనల్ బ్యాంకులు సేవలు అందిస్తున్నాయి. ఇస్లామిక్ బ్యాంకింగ్ మరియు ఇస్లామిక్ ప్రభావిత కాన్వెన్షనల్ బ్యాంకులు పాకిస్థాన్ బ్యాంకు వ్యవస్థలో 9.7%. భగస్వామ్యం వహిస్తున్నాయి.[250] 2012 లో రెవెన్యూ అనుసరించి పాకిస్థాన్‌లోని బృహత్తర పరిశ్రమల జాబితా:- పాకిస్థాన్ కీలక ఆర్ధికవ్యూహాలుపాకిస్థాన్ జి.డి.పి.[251]వ్యవసాయం25.3%పరిశ్రమలు21.6%సేవలు53.1%ఉపాధి[252]శ్రామిక శక్తి59.7 మిలియన్లుఉద్యోగులు56.0 మిలియన్లుసహజ వనరులు[253][254]రాగి12.3 మిలియన్ టన్నులుGold20.9 మిలియన్ టన్నులుబొగ్గు175 బిలియన్ టన్నులుషేల్ గ్యాస్105 ట్రిలియన్ టన్నులుషేల్ ఆయిల్ 9 బిలియన్ బ్యాతెల్స్గ్యాస్ ఉత్పత్తి4.2 బిలియన్ క్యూబిక్ అడుగులు/రోజుకుఆయిల్ ఉత్పత్తి 70,000 బ్యారెల్స్/రోజుకుఇనుప గనులు500 మిలియన్లు [255] కార్పొరేషన్లు అణువిద్యుత్తు 2012 డేటా అనుసరించి పాకిస్థాన్‌లో మూడు లైసెంస్ - కమర్షియల్ న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంట్స్ అణువిద్యుత్తును అందిస్తున్నాయి. [257] న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంటులను నిర్మించి పాకిస్థాన్ ముస్లిం దేశాలలో ఆణుశక్తిని ఉపయోగించిన మొదటి దేశంగా గుర్తింపు పొందింది.[258] ఈ ప్లాంటుల నిర్వహణ బాధ్యతను పాకిస్థాన్ అటామిక్ ఎనర్జీ కమీషన్, ది సైంటిఫికండ్ న్యూక్లియర్ గవర్నమెంటల్ అథారిటీ వహిస్తున్నాయి. పాకిస్థాన్ న్యూక్లియర్ రెగ్యులేటరీ అథారిటీ న్యూక్లియ ఉపయోగాన్ని నియంత్రిస్తుంది. [259] పాకిస్థాన్‌లో ఉత్పత్తి చేయబడుతున్న విద్యుత్తులో అణుశక్తి ప్లాంటులనుండి 5.8% లభిస్తుంది. ఫాసిల్ ఫ్యూయల్(పెట్రోలియం) శక్తి 62% లభిస్తుంది, జలవిద్యుత్తు 29.9% లభిస్తుంది మరియు కోయల్ పవర్ ప్లాంటు నుండి 0.3% విద్యుత్తు లభిస్తుంది.[260][261][262] పాకిస్థాన్ న్యూక్లియర్ నాన్ ప్రొలిఫరేషన్ ట్రీటీలో లేని నాలుగు దేశాలలో పాకిస్థాన్(మిగిలిన దేశాలు ఇండియా, ఇజ్రేల్ మరియు నార్త్ కొరియా) ఒకటి. అయినప్పటికీ పాకిస్థాన్ఇంటర్నేషనల్ అటామిక్ ఎనర్జీ ఏజెంసీ గుడ్ స్టాండిగ్‌లో సభ్యత్వం కలిగి ఉంది. [263][264][265] వాణిజ్య అవసరాలకు ఉపకరిస్తున్న న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంటుకు చైనా రిపబ్లిక్ ఆసక్తిగా సహకరిస్తుంది. ఆరంభకాలంలో న్యూక్లియర్ విద్యుత్తు అధారాల నుండి చష్మా రియాక్టర్ తయారుచేయబడింది.1971 లో చందా ద్వారా మొదటిసారిగా పాకిస్థాన్ మొదటి న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంట్ అయిన " ది కరాచీ న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంటు " స్థాపించబడింది. తరువాత చైనా రిపబ్లిక్ పాకిస్థాన్ పారిశ్రామిక అభివృద్ధి కొరకు న్యూక్లియర్ పవర్ ప్లాంటును పాకిస్థాన్‌కు విక్రయించింది. 2005 లో చైనా- పాకిస్థాన్‌లు జాయింట్ ఎనర్జీ సెక్యూరిటీ ప్లాన్ కొరకు సమఖ్యంగా పనిచేసాయి. [266] 2008 లో పాకిస్థాన్ లోని చస్మా వద్ద " న్యూక్లియర్ పవర్ కాంప్లెక్స్ (చష్మా 3) మరియు చష్మా న్యూక్లియర్ పవర్ కాంప్లెక్స్ (చస్మా 4) స్థాపించబడ్డాయి. ఒక్కొకటి 320-340 మెగావాట్ల విద్యుత్తును ఉత్పత్తి చేస్తుంది. వీటి విలువ 129 వందల కోట్లు, చైనా వంటి అంతర్జాతీయ దేశాల నుండి 80 వందలకోట్ల రూపాయలు వ్యయం చేయబడ్డాయి. 2008 లో ఇండియా యునైటెడ్ స్టేట్స్ సివిల్ " ఒప్పదం ప్రభావానికి బదులుగా పాకిస్థాన్ చైనా సహాయంతో మరొక అగ్రిమెంటు మీద సంతకం చేయబడింది. ఈప్లాంటు విలువ 1.7 బిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు. దీని కొరకు 1.07 బిలియన్ల విదేశీఋణం లభించింది. 2013 లో కరాచీలో రెండవ న్యూక్లియర్ పవర్ కాంప్లెక్స్ అదనపు రియాక్టర్ల నిర్మాణంతో విస్తరణ పనులు ప్రారంభించబడ్డాయి.[267] పాకిస్థాన్ విద్యుత్తు ఉత్పత్తి పలు పరిశ్రమలకు విద్యుత్తును అందిస్తుంది. అలాగే పాకిస్థాన్ లోని నాలుగు విభాగాలకు సమానంగా విద్యుత్తును అందిస్తుంది. కారాచీ లోని " కె.ఎలెక్ట్రిక్ " మరియు వాటర్ మరియు పవర్ డెవలెప్మెంటు అథారిటీ అత్యధికంగా విద్యుత్తును ఉత్పత్తి చేసి దేశానికి ఆదాయం అందిస్తుంది. [268] 2014 లో పలు ప్రాజెక్ట్‌ల ద్వారా 22,797 మెగావాట్ల విద్యుత్తు ఉత్పత్తి చేయబడింది.[260] పాకిస్థాన్ న్యూక్లియర్ రెగ్యులేటరీ అథారిటీ నుండి అనుమతి పొందిన పాకిస్థాన్ అటామిక్ ఎనర్జీ కమీషన్ మూడు వాణిజ్య అణువిద్యుత్తు కేంద్రాల నుండి అణువిద్యుత్తు ఉత్పత్తి చేస్తుంది. [269] న్యూక్లియర్ పవర్ ప్రోగ్రాం కలిగిన ఒకేఒక ముస్లిం దేశం పాకిస్థాన్ [270] పాకిస్థాన్ విద్యుత్తు ఉత్పత్తిలో 5.8% అణువిద్యుత్తు నుండి ఉత్పత్తి చేయబడుతుంది. ధర్మల్ పవర్ స్టేషన్ నుండి 64% విద్యుత్తు ఉత్పత్తి చేయబడుతుంది. హైడ్రాలిక్ పవర్ నుండి 29.9% విద్యుత్తు ఉత్పత్తి చేయబడుతుంది.కోయల్ ఎలెక్ట్రిసిటీ నుండి 0.3% విద్యుత్తు చేయబడుతుంది.[268] పర్యాటకం 2012 లో పాకిస్థాన్ వైవిద్యమైన సంస్కృతిక ప్రజలు మరియు ప్రకృతిదృశ్యాలు పాకిస్థాన్‌కు ఒక మిలియన్ పర్యాటకులను ఆకర్షించాయి.[271]1970 లో పాకిస్థాన్ నిర్వహించడానికి వీలుకానంతమంది పర్యాటకులను ఆకర్షించింది. పర్యాటకులు అధికంగా ఖైబర్ పాస్, పెషావర్, కరాచి, స్వాత్ (పకిస్థాన్) మరియు రావల్పిండి నగరాలకు అధికంగా వస్తుంటారు.[272] హిమాలయ పర్వతంలో ఉన్న మొహంజుదారో, హరప్పా మరియు తక్షిశిల శిధిలాలు పర్యాటకులను అధికంగా ఆకర్షిస్తున్నాయి. పాకిస్థాన్‌లో 700మీ కంటే అధికమైన ఎత్తైన పలు పర్వతశిఖరాలు ఉన్నాయి.[273] పాకిస్థాన్ ఉత్తర ప్రాంతంలో అనేక పురాతన కోటలు ఉన్నాయి. పురాతన నిర్మాణాలు, హంజాలోయ, చిత్రల్ లోయ ప్రాంతాలలో ఇస్లామిక్ పూర్వ నాస్తిక కలాషా ప్రజలు గ్రీక్ వీరుడు అలెగ్జాండర్ సంతతి వారని భావిస్తున్నారు. పాకిస్థాన్ సంస్కృతిక రాజధాని లాహోర్‌లో మొఘల్ నిర్మాణాలకు ఉదాహరణగా ఉన్నాయి. వీటిలో బాద్షాహీ మసీదు, షాలిమార్ గార్డెంస్ (లాహోర్), జహంగీర్ సమాధి మరియు లాహోర్ కోట ప్రధానమైనవి. ఇవి పర్యాటకులను ఆకర్షించడంలో ప్రధానపాత్ర వహిస్తున్నాయి. . 2015 అంతర్జాతీయ ఆర్ధిక సంక్షోభానికి ముందు పాకిస్థాన్‌ను వార్షికంగా 5 లక్షల మంది పర్యాటకులు సందర్శించారు.[274] 2008 నుండి అస్థిరత కారణంగా పర్యాటకుల సంఖ్య తగ్గింది. 2005 కాశ్మీర్ భూకంపం తరువాత 2006 అక్టోబర్ ది గార్డియన్ " పాకిస్థాన్ లోని 5 అత్యుత్తమ పర్యాటక ప్రాంతాలు" పాకిస్థాన్ పర్యాటకరంగానికి సహకరిస్తున్నయని వర్ణించింది. [275] 5 ప్రాంతాలలో తక్షశిల, లాహోర్, కరకోం హైవే, కరీమాబాద్ (హుంజ) మరియు సైఫుల్ ములక్ సరసు ఉన్నాయి. ఇవి అసమానమైన పాకిస్థాన్ సంస్కృతిక వారస్వత్వానికి వైవిధ్యానికి ఉదాహరణగా నిలిచాయి .[276][277]2009 లో " ది వరల్డ్ ఎకనమిక్ ఫోరంస్ ట్రావెల్ & టూరిజం కాంపిటీటివ్నెస్ రిపోర్ట్ " ప్రపమంచ వారసత్వ సంపదలలో 25% పాకిస్థాన్‌లో ఉన్నాయి. సింధూ లోయలలో సింధూ నాగరిక చిహ్నాలు అధికంగా ఉన్న హరప్పా మరియు మొహంజుదారోలు మరియు 5,000 సంవత్సరాల మాంగ్రోవ్ వృక్షాలు ఉన్నాయి.[278] ప్రయాణసౌకర్యాలు పాకిస్థాన్ ట్రాంస్‌పోర్ట్ జి.డి.పి.లో 10.5% భాగస్వామ్యం వహిస్తింది.[279] పాకిస్థాన్ రహదారి రవాణా వ్యవస్థ భారత్, బంగ్లాదేశ్ మరియు ఇండోనేషియా కంటే మెరుగ్గా ఉంటుంది. అయినప్పటికీ పాకిస్థాన్ రైల్వే వ్యవస్థ చైనా మరియు భారత్ కంటే వెనుకబడి ఉంటుంది. అలాగే విమానవ్యవస్థ కూడా అభివృద్ధిచేయవలసిన అవసరం ఉంది.[280] పాకుస్థాన్ జలమార్గవ్యవస్థ చాలా స్వల్పంగా ఉంటుంది. సముద్రతీర నౌకావ్యవస్థ ప్రాతీయప్రజల అవసరాలను కొంతవరకు తీర్చుతూఉంది.[281] పాకిస్థాన్ ట్రాంస్‌పోర్ట్ వ్యవస్థకు వెన్నెముక వంటి పాకిస్థాన్ జాతీయరహదారి పొడవు 2,59,618కి.మీ. 91% ప్రయాణీకులు మరియు 96% సరుకు రవాణాకు రహదారి ఆధారంగా ఉంది. రోడ్డు ట్రాంస్పోర్ట్ వ్యవస్థ అత్యధికంగా ప్రైవేట్ రంగం ఆధీనంలో ఉంది. సరుకు రవాణా వ్యవస్థ 95% ప్రైవేట్ సంస్థలు నిర్వహిస్తున్నాయి. నేషనల్ హైవే అథారిటీ జాతీయరహదారి మరియు మోటర్‌వేల నిర్వహణ బాధ్యత వహిస్తుంది. జాతీయరహదారి మరియు మోటర్‌వే ఉత్తర- దక్షిణాలను కలుపుతూ దక్షిణ తీరంలో ఉన్న నౌకాశ్రయాన్ని పంజాబు మరియు ఖైబర్ ప్రాంతాలతో అనుసంధానం చేస్తుంది. మొత్తం దేశరహదారి మార్గంలో 4.2% ఉన్న ఈ మార్గం 85% ట్రాఫిక్ ఆధారంగా ఉంది..[282][283] రైలు మార్గం పాకిస్థాన్ రైల్వే మినిస్ట్రీ ఆఫ్ రైల్వే (పాకిస్థాన్) ఆధ్వర్యంలో పనిచేస్తుంది. 1947 - 1970 లో తరువాత దేశవ్యాప్తంగా రహదారుల నిర్మాణం మరియు ఆర్ధికాభివృద్ధి కారణంగా పాకిస్థాన్ ఆటోమోటివ్ పరిశ్రమ అభివృద్ధి జరిగేవరకు పాకిస్థాన్ ప్రజల ప్రయాణాలకు రైలుమార్గం ప్రధానంగా ఉంది. 1990 నుండి ప్రయాణీకులు రైల్వే నుండి అధికస్థాయిలో రహదారి మార్గాల ప్రయాణాలు ఎంచుకోవడం ఆరంభం అయింది. పాకిస్థాన్‌లో ఆటోమోటివ్ పరిశ్రమ ప్రారంభించిన తరువాత ప్రజలు రహదారి మీద ఆధారపడ అధికరించింది. ప్రస్తుతం 10% పాకిస్థాన్ ప్రజలు రైప్రయాణాలకు ప్రాధాన్యత ఇస్తున్నారు. 4% సరికురవాణా రైళ్ళద్వారా జరుగుతుంది. వ్యక్తిగత ప్రయాణాలకు అధికంగా ఆటోమొబైల్ మీద ఆధాఅడుతున్నారు. 1990-2011 మద్య రైలు మార్గం పొడవు 8,775 నుండి 7,791 కుదించబడింది.[282][284] పాకిస్థాన్ చైనా, ఇరాన్ మరియు టర్కీ దేశాలతో వాణిజ్యం కొరకు రైల్వే సేవలలు వాడుకోవాలని ఎదురుచూస్తుంది.[285][286] వాయుమార్గం పాకిస్థాన్‌లో దాదాపు మిలటరీ మరియు సివిల్ ఉపయోగాలకు 139 విమానాశ్రయాలు ఉన్నాయి. " జిన్నా ఇంటర్నేషనల్ విమానాశ్రయం " పాకిస్థాన్ అంతర్జాతీయ ముఖద్వారంగా భావించబడుతుంది. అదనంగా పాకిస్థాన్‌లో ప్రధానంగా ఆలమా ఇంటర్నేషనల్ విమానాశ్రయం, బెనాజిర్ బుట్టో ఇంటర్నేషనల్ విమానాశ్రయం, పెషావర్ ఇంటర్నేషనల్ విమానాశ్రయం, క్వెట్టా ఇంటర్నేషనల్ విమానాశ్రయం, ఫైసలాబాద్ ఇంటర్నేషనల్ విమానాశ్రయం, సైలకోట్ ఇంటర్నేషనల్ విమానాశ్రయం మరియు ముల్తాన్ ఇంటర్నేషనల్ విమానాశ్రయం మొదలైన విమానాశ్రయాలు ఉన్నాయి. పాకిస్థాన్ ఏవియేషన్ పరిశ్రమలు, జాతీయ మరియు ప్రైవేట్ సంస్థలు ఉన్నాయి. రాష్ట్రాలకు స్వంతమైన సంస్థలు దాదాపు 73% దేశీయ ప్రయాణాలు మరియు సరుకురవాణా చేస్తున్నాయి. ఎయిర్ బ్లూ, షాహీన్ ఎయిర్ ఇంటర్నేషనల్ మరియు ఎయిర్ ఇండస్ మొదలైన ప్రైవేట్ సంస్థలు తక్కువ ఖర్చుతో విమానసేవలు అందిస్తున్నాయి. సముద్రమార్గం పాకుస్థాన్‌లో ప్రధానంగా కరాచీ (పోర్ట్ ఆఫ్ కరాచీ), సింధ్ (పోర్ట్ ఆఫ్ క్వాసిం) మొదలైన నౌకాశ్రయాలు ఉన్నాయి.[282][284] 1990 గ్వాడర్ పోర్ట్ మరియు గడానీ షిప్ - బ్రేకింగ్ యార్డ్ నిర్మించున తరువాత నౌకాశ్రయ కార్యక్రమాలు బలూచీ స్థాన్‌కు మార్చబడ్డాయి. .[282][284] సాంకేతికం పాకిస్థాన్ సైన్స్ అండ్ టెక్నాలజీ పాకిస్థాన్ మౌళికసదుపాయాల అభివృద్ధి మరియు పాకిస్థాన్ ఆధునికీకరణలో ప్రభావవంతమైన పాత్రపోషిస్తుంది.[287] పాకిస్థాన్ అకాడమీ ఆఫ్ సైంస్ మరియు ఇంటర్నేషనల్ నథియాగలి సమ్మర్ కాలేజ్ కార్యక్రమాలలో పాల్గొనడానికి ప్రతిసంవత్సరం ప్రపంచం అంతటి నుండి నిపుణులను ఆహ్వానిస్తుంటారు.[288]2005లో పాకిస్థాన్ అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాలలో భౌతికశాస్త్రం (ఫిజిక్స్ ఇన్ డెవెలెపింగ్ కంట్రీ ) సెమినార్‌కు ఆతిథ్యం ఇచ్చింది.[289] ప్రముఖ సాంకేతిక సంస్థలు పాకిస్థాన్ థియరిటికల్ ఫిజిస్ట్ అబ్దుస్ సలాం తన " ఎలెక్ట్రో వీక్ ఇంటరాక్షన్ " కొరకు నోబుల్ బహుమతి అందుకున్నాడు.[290] పాకిస్థానీ శాస్త్రఙలు ఇంఫ్లుయంషియల్ పబ్లికేషన్స్ మరియు క్రిటికల్ సైంటిఫిక్ వర్క్స్ ఇన్ ది అడ్వాంస్డ్ మాథమెటిక్స్, బయాలజీ, ఎకనమిక్స్, కంప్యూటర్ సైంస్ మరియు జెనెటిక్స్ లలో దేశీయ మరియు అంతర్జాతీయ స్థాయి విద్యను అందించాలని యోచిస్తున్నారు.[291] ప్రముఖ శాస్త్రవేత్తలు మరియు సాధనలు రసాయన శాస్త్రవేత్త సలీముజ్జామన్ సిద్దిక్వి వేపచెట్టు ఔషధీయ గుణాలను రసాయన ఉత్పత్తిదారుల దృష్టికి తీసుకువచ్చిన మొదటి పాకిస్థానీ శాస్త్రవేత్తగా గురింపు పొందాడు. .[292][293][294] పాకిస్థానీ న్యూరోసర్జన్ అయూబ్ కె. ఒమ్మయ " ఒమ్మయ రిజర్వాయర్ " , బ్రైన్ ట్యూమర్ మరియు మెదడు సమస్యలకుపరిష్కార విధానాలుఆవిష్కరించాడు.[295] సాంకేతికాభివృద్ధి సంస్థలు సైంటిఫిక్ రీసెర్చ్ మరియు అభివృద్ధి పాకిస్థాన్ విశ్వవిద్యాలయాల్లో కీలకపాత్ర వహిస్తుంది. విశ్వవిద్యాలయాలు ప్రభుత్వసహకారంతో నేషనల్ పార్క్ మరియు లాబరేటరీలు నిర్వహించబడుతున్నాయి. అలాగే సైంటిఫిక్ రీసెర్చ్ పాకిస్థాన్ పరిశ్రమలకు సహకారం అందిస్తుంది. [296] 2010 లో పాకిస్థాన్ సైంటిఫిక్ పేపర్లు ప్రచురిస్తున్న దేశాలలో పాకిస్థాన్ 43 వ స్థానంలో ఉంది.[297] పాకిస్థాన్‌లోని శక్తివంతమైన శాస్త్రీయ సమూహానికి చెందిన " పాకిస్థాన్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్స్ పాకిస్థాన్ ప్రభుత్వ సైంస్ విధానాలు రూపొందించడంలో సిఫార్సులు చేయడంలో కీలకపాత్ర వహిస్తుంది.[298]1960 లో అభివృద్ధిచెందిన ఆసియన్ అంతరిక్షప్రయోగాలలో భాగంగా "స్పేస్ అండ్ అప్పర్ అట్మాస్పియర్ రీసెర్చ్ కమీషన్" నాయకత్వంలో అత్యాధునిక రాకెటరీ, ఎలెక్ట్రానిక్స్ మరియు ఎయిరోనొమి ఉత్పత్తులు చేయబడ్డాయి.[299] అంతరిక్ష పరిశోధన పాకిస్థాన్‌లోని స్పేస్ అండ్ అప్పర్ అట్మాస్పియర్ రీసెర్చ్ కమీషన్ ప్రొగ్రాం పాకిస్థాన్ చేసిన గుర్తించతగిన విన్యాసాలు మరియు సాధనలు నమోదు చేసింది. ఈ ప్రయోగం పాకిస్థాన్ అంతరిక్ష ప్రయోగం చేసిన మొదటి దక్షిణాసియా దేశంగా చేసింది.[299]1990 లో బాదర్ ఫస్ట్ శాటిలైట్ తాయారు చేసి విజయవంతంగా ప్రయోగించబడింది. ఈ ప్రయోగం పాకిస్థాన్‌కు అంతరిక్షంలో శాటిలైట్ నిలబెట్టిన మొదటి ముస్లిం దేశం మరియు రెండవ దక్షిణాసియా దేశంగా గుర్తింపు తీసుకువచ్చింది.[300] 1971 ఇండో పాక్ యుద్ధం తరువాత " పాకిస్థాన్ అండ్ వెపంస్ ఆఫ్ మాస్ డిస్ట్రక్షన్ " విదేశీ దండయాత్రలను అడ్డుకోవడానికి అణుబాంబును తయారుచేసింది.[108] అణుపరిశోధన భారత్‌తో పోటీ పాకిస్థాన్ అణుబాంబు పరిశోధన చేపట్టిన దేశాలజాబితాలో స్థానం పొందేలా చేసింది. 1988 లో చాగై న్యూక్లియర్ పరిశోధన తరువాత పాకిస్థాన్ అణుబాంబు తయారుచేసిన ఏడవదేశంగా గుర్తించబడింది.[301] అంటార్కిటికా పాకిస్థాన్ అంటార్కిటికా ప్రొగ్రాం స్థాపించిన తరువాత ఆటార్కిటికా పరిశోధన క్రియాశీలకంగా చేస్తున్న స్వల్పసంఖ్యలో ఉన్న దేశాలలో పాకిస్థాన్ ఒకటిగా గుర్తించబడుతుంది. " పాకిస్థాన్ అంటార్కిటికా ప్రొగ్రాం " పర్యవేక్షణలో అంటార్కిటాకాలో ఖండంలో రెండు రీసెర్చ్ స్టేషన్లు నిర్వహించబడుతున్నాయి. అలాగే సంవత్సరం అంతా పనిచేసేలా అదనపు బేస్ ఏర్పాటు చేయాలని భావిస్తుంది.[302] కంప్యూటర్లు మరియు అంతర్జాలం 1990 నుండి పర్సనల్ కంప్యూటర్ పరిచయం చేసిన తరువాత కంప్యూటర్ల కొరకు విద్యుత్తు వాడకం అధికం అయింది. పాకిస్థాన్‌లో 2 కోట్లమంది అంతర్జాలం (ఇంటర్నెట్) ఉపయోగిస్తున్నారు. 2011 గణాంకాలను అనుసరించి అంతర్జాలం అధికంగా ఉపయోగిస్తున్న ఉత్తమశ్రేణి దేశాలలో పాకిస్థాన్ ఒకటిగా గుర్తించబడుతుంది. [303] పాకిస్థాన్ కీలకమైన సాంకేతిక పబ్లికేషన్లను విడుదల చేస్తుంది. దేశీయంగా పాకిస్థాన్ సాధించిన సాఫ్ట్‌వేర్ అభివృద్ధి అంతర్జాతీయ ప్రశంశలు అందుకుంటుంది.[304] అధికసంఖ్యలో అంతర్జాలం వాడుకుంటున్న 27 ప్రపంచ దేశాలలో పాకిస్థాన్ ఒకటి. 2000 నుండి " పాకిస్థాన్ సూపర్ కంప్యూటింగ్ " లో పాకిస్థాన్ గుర్తించతగినంగా అభివృద్ధి సాధించింది. అలాగే పలు సంస్థలు "పారలెల్ కంప్యూటింగ్ " పరిశోధనలకు అవకాశం కల్పిస్తుంది. పాకిస్థాన్ ప్రభుత్వం ఇంఫర్మేషన్ టెక్నాలజీ ప్రాజెక్టుల కొరకు 4.6 బిలియన్లు వ్యయం చేస్తుంది. పాకిస్థాన్‌లో అధికంగా కంప్యూటర్ సాంకేతికతను మానవ వనరులు, మౌళిక వసతుల అభివృద్ధి, ఎ- గవర్నమెంటు వాడుకుంటున్నారు.. [305] విద్య పాకిస్థాన్ ప్రజలకు ప్రాధమిక, సెంకండరీ స్థాయి విద్యను ఉచితంగా అందిస్తుంది.[307][308] పాకిస్థాన్ ప్రత్యేకదేశం అయిన తరువాత పాకిస్థాన్‌లో యూనివర్శిటీ ఆఫ్ పంజాబు విశ్వవిద్యాలయం ఒక్కటే ఉంది. .[309] తరువాత పాకిస్థాన్ ప్రభుత్వం దేశంలో నాలుగు భూభాగాలలో వేగవంతంగా విశ్వవిద్యాలయాలు స్థాపించబడ్డాయి. అవి వరుసగా 1949లో సింధ్ యూనివర్శిటీ, 1950 లో పెషావర్ యూనివర్శీటీ, 1953 లో కరాచీ యూనివర్శిటీ మరియు 1970 యూనివర్శిటీ ఆఫ్ బలూచీస్థాన్. As of September2011 పాకిస్థాన్‌లో ప్రభుత్వ విశ్వవిద్యాలయాలు, ప్రైవేట్ యూనివర్శిటీలు మరియు పబ్లిక్ మరియు ప్రైవేట్ యూనివర్శిటీలు ఉన్నాయి. పాకిస్థాన్ యూనివర్శిటీలు పరిశోధనలు మరియు ఉన్నతవిద్యను అందిస్తున్నాయి. [310] పాకిస్థాన్‌లో 3193 ఒకేషనల్ విద్యాసంస్థలు ఉన్నాయి.[311] పాకుస్థాన్‌లో మదరసాలు కూడా ఉన్నాయి. మదరసాలు ఉచిత ఇస్లాం విద్య, ఉచిత హాస్టల్ వసతి కల్పిస్తుంది. మదరసాలలో అధికంగా బీదవర్గం ప్రజలు విద్యను అభ్యసిస్తుంటారు.[312] ప్రజలవత్తిడి మరియు పాకిస్థాన్ తాలిబన్‌లు మదరసాలను కొత్తగా తీవ్రవాదులను చేసుకోవడానికి వాడుకుంటున్నారని విమర్శలు తలెత్తడం వలన పాకుస్థానీ ప్రభుత్వం మదరసాల విద్యాస్థాయిలో విద్యాసంస్కరణలు చేపట్టింది.[313][314] విద్యా విధానం పాకిస్థాన్ విద్యావిధానంలో నర్సరీ విద్య (ప్రిపరేటరీ తరగతులు), ఎలిమెంటరీ విద్య(ఒకటి నుండి ఐదు వరకు), మాధ్యమిక విద్య (ఆరు నుండి ఎనుమిది) ఉన్నత పాఠశాల(తొమ్మిది,పది)(సెకండరిక్ సర్టిఫికేట్ పొందవచ్చు) కమ్యూనిటీ కాలేజీలు(11 గ్రేడ్ మరియు 12 గ్రేడ్) (హైయ్యర్ సెకండరీ సర్టిఫికేట్ పొందవచ్చు). తరువాత యూనివర్శిటీ ప్రోగ్రాం ద్వారా గ్రాజ్యుయేట్ మరియు పోస్ట్ గ్రాజ్యుయేట్ విద్య.[311] పాకిస్థానీ స్కూల్స్ సెకండరీ ఎజ్యుకేషన్ విధానం యునైటెడ్ కింగ్డం లోని కేంబ్రిడ్జి విద్యాప్రణాళికను అనుసరించి ఉంటుంది. కొంతమంది విద్యార్దులు బ్రిటిష్ కౌంసిల్ నిర్వహించే సాధారణ స్థాయి మరియు ఉన్నతస్థాయి పరీక్షలకు హాజరు ఔతుంటారు.[315] నూతనవిద్యా విధానం 2007 నుండి పాకిస్థాన్‌లోని అన్ని పాఠశాలలలో నిర్భంధ ఇంగ్లీష్ మీడియం ఎజ్యుకేషన్ ప్రవేశపెట్టింది.[316][317] 2013 లో అదనపు సంస్కరణలు చేపట్టబడ్డాయి. సింధు విద్యాసంస్థలు అన్నింటిలో చైనీస్ భాషాతరగతులు అదనంగా చేర్చబడ్డాయి. చైనా సూపర్ పవర్‌గా రూపొందడం మరియు చైనా - పాకిస్థాన్ సంబంధాలు మెరుగుపడడం, పాకిస్థాన్ మీద చైనా ప్రభావం అధికం కావడం అందుకు కారణం.[318] The literacy rate of the population is ~58 %. Male literacy is ~70.2% while female literacy rate is 46.3%.[233] ప్రాంతాలవారీగా అక్షరాశ్యత స్థాయి వేరుపడుతూ ఉంటుంది. గిరిజన ప్రాంతాలలో స్త్రీల అక్షరాశ్యత 3% మాత్రమే ఉంది. .[319] 1995 లో కంప్యూటర్ విద్యాప్రవేశం తరువాత 1998 లో ప్రభుత్వం అక్షరాశ్యతకు నిర్మూలన కొరకు పిల్లలందరికి ఆరభవిద్యవిధానం ప్రవేశపెట్టింది.[320] 2015 లో పలు విద్యాసంస్కరణల ద్వారా100% అక్షరాశ్యత సాధించడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. ప్రాధమిక పాఠశాలలలో విద్యార్ధుల (10 సంవత్సరాలు దాటిన ) ప్రవేశం 86 % చేరుకుంది. .[321] ఉన్నత విద్య హైయ్యర్ సెకండరీ సర్టిఫికేట్ పొందిన తరువాత విద్యార్ధులు ప్రొఫెషనల్ కాలేజీలలో లేక బ్యాచిలర్ డిగ్రీ కోర్సులను ఉన్నత విద్య కొరకు ఎంచుకుంటారు. విద్యార్ధులు సాధారణంగా ఇంజనీరింగ్, బ్యాచిలర్ ఆఫ్ సైన్స్ (బి.ఎస్) / బ్యాచిలర్ ఆఫ్ సైన్స్ (బి.ఎస్.సి) , బ్యాచిలర్ ఆఫ్ టెక్నాలజీ (బీటెక్), బ్యాచిలర్ ఆఫ్ మెడిసిన్, బ్యాచిలర్ ఆఫ్ సర్జరీ, (మెడిసిన్, బ్యాచిలర్ ఆఫ్ సర్జరీ (ఎం.బి.బి.ఎస్), ఎండీ), దంతవైద్య డిగ్రీ (డెంటిస్ట్రీ) (బి.డి.ఎస్), పశువైద్యం (వెటరినరీ మెడిసిన్ (డి.వి.ఎం)), బ్యాచులర్ ఆఫ్ లా (ఎల్.ఎల్.బి) , ఎల్ఎల్ఎం, జ్యూరిస్ డాక్టర్ (జెడి), బ్యాచిలర్ ఆఫ్ ఆర్కిటెక్చర్ , (ఆర్కిటెక్చర్ బ్యాచిలర్ ( బి.ఎ. ఆర్క్)), డాక్టర్ ఆఫ్ ఫార్మసీ , (ఫార్మసి డాక్టరేట్) మరియు బాటు (నర్సింగ్ బ్యాచిలర్ (బి.నర్స్) విద్యను ఎంచుకుంటారు. విద్యార్ధులు కొంతమంది బ్యాచిలర్ ఆఫ్ బిజినెస్ అడ్మినిస్ట్రేషన్, లిటరేచర్ మరియు మేనేజ్మెంటు సైంస్, బ్యావిలర్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్(బి.ఎ), బ్యాచిలర్ ఆఫ్ కామర్స్ (బి.కాం), బ్యాచిలర్ ఆఫ్ బిజినెస్ అడ్మినిస్ట్రేషన్(ఎం.బి.ఎ) విద్యలను కూడా ఎంచుకుంటారు. పాకిస్థాన్ ఉన్నత విద్యలను సాధారణంగా హైయ్యర్ ఎజ్యుకేషన్ కమీషన్ (హెచ్.ఎస్.సి) పర్యవేక్షిస్తుంటారు. హైయ్యర్ ఎజ్యుకేషన్ కమీషన్ (హెచ్.ఎస్.సి) విద్యా విధానాల రూపకల్పన మరియు దేశం అంతటా ఉన్న విశ్వవిద్యాలయాల వర్గీకరణ చేస్తుంది. 2014 అక్టోబర్‌లో పాకిస్థాన్ ఎజ్యుకేషన్ ఉద్యమకారుడు యూసఫ్‌జై నోబుల్ బహుమతి అందుకున్నాడు. అంతేకాక యూసఫ్‌జై అతిపిన్నవయస్కుడైన నోబుల్ బహుమతి గ్రహీతగా గుర్తించబడ్డాడు. [322] గణాంకాలు పాకిస్థాన్ గణాంకాలను అనుసరించి 2015 లో పాకిస్థాన్ జనసంఖ్య 191,714,040.[323][324] which is equivalent to 2.57% of the world population.[325] 2030 నాటికి పాకిస్థాన్ ప్రస్తుత ప్రపంచంలో అత్యంత అధిక జనసంఖ్య కలిగిన ముస్లిం దేశంగా గుర్తించబడుతున్న ఇండోనేషియాను అధిగమిస్తుందని అంచనా. [328][329] 2010 గణాంకాలను అనుసరించి పాకిస్థాన్ జనసంఖ్య 104 మిలియన్ల. పాకిస్థాన్‌లో 15 సంవత్సరాల కంటే తక్కువ వయసు కలిగిన ప్రజల శాతం 35%.[237] అధికమైన ప్రజలు దక్షిణ పాకిస్థాన్‌ లోని సింధూనది తీరంలో నివసిస్తున్నారు. కరాచీ అత్యంత జనసాధ్రత కలిగిన వాణిజ్య ప్రాధాన్యత కలిగిన నగరంగా గుర్తించబడుతుంది.[330] తూర్పు పాకిస్థాన్‌లో కైబర్ మరియు ఉత్తర పాకిస్థాన్‌లో లాహోర్, ఫైసలాబాద్, రావల్పిండి, సర్గోధా, ఇస్లామాబాద్, గుజ్రంవాలా, సైల్కోట్, గుజరాత్ నగరం, ఝెలం, షైఖ్పురా, నౌషెరా, మర్దన్ మరియు పెషావర్ నగరాలలో ప్రజలు అధికంగా నివసిస్తున్నారు.[96] 1990-2008 గణాంకాలను అనుసరించి నగరాలలో నివసిస్తున్నవారి శాతం 36%. దక్షిణాసియాలో అధికంగా నగరీకరణ చేయబడిన దేశాలలో పాకిస్థాన్ ప్రధమ స్థానంలో ఉంది.[96][237] Furthermore, 50% of Pakistanis live in towns of 5,000 people or more.[331] 2009- 2010 పాకిస్థాన్ ఆర్ధికప్రణాలికలో ఆరోగ్యపరిరక్షణ కొరకు జిడిపి నుండి 2.6% వ్యయం చేసింది.[332] 2010 గణాంకాలను అనుసరించి పాకిస్థాన్ ప్రజల స్త్రీల సరాసరి ఆయుర్ధాయం 65.4%, స్త్రీల ఆయుర్ధాయం 63.6%. పాకిస్థాన్‌లో 80% ప్రజలు ఆరోగ్యసంరక్షణ కొరకు ప్రైవేట్ ఆసుపత్రులను ఆశ్రయిస్తుంటారు. మొత్తం ప్రజలలో 19% మరియు 30% పిల్లలు పోషకాహార లోపంతో బాధపడుతున్నారు.[220] 2009 గణాంకాలను అనుసరించి జన్మించిన ప్రతి వెయ్యిమంది శిశువులలో 87 మంది మరణిణిస్తున్నారని తెలుస్తుంది.[332] About 20% of the population live below the international poverty line of US$1.25 a day. [333] Race/Ethnicity Composition Race/Ethnicity Composition (2009 statistics)Social groupsPopulations in millions (Numerics and % Change)Punjabis76.3(+44.15%)Pashtuns29.3(+15.42%)Sindhis24.8(+14.10%)Balochs6.9(+3.57%)Seraikis14.8(+10.53%)Muhajirs13.3(+7.57 %)Others11.1(-4.66%) భాషలు పాకిస్థాన్‌లో పలుప్రాంతాలు వాడుకలో ఉన్నాయి. దక్షిణాసియా దేశాలలో ముస్లిం జాతీయతకు చిహ్నంగా పాకిస్థాన్‌లో ఉర్దు భాషవాడుకలో ఉంది. ఉర్దూ భాష జాతీయ సమైఖ్యతకు గుర్తుగా 75% ప్రజలకు వాడుకభాషగా ఉంది. ఉర్దూ ప్రజలకు ప్రధాన అనుసంధాన భాషగా ఉంది..[192][334] అధికారభాషగా ఉన్న ఆగ్లం ప్రభుత్వకార్యాలయాలు, వ్యాపారం మరియు న్యాయవ్యవస్థలో వాడుకలో ఉంది.[96] ప్రజలలో ఆంగ్లభాష ప్రధానంగా పాకిస్థానీ యాసలో వాడుకలో ఉంది. పంజాబు ప్రాంతంలో పంజాబీ భాష వాడుకలో ఉంది. దక్షిణ పంజాబీలో సరైకి భాష వాడుకలో ఉంది. ఖైబర్‌లో పాష్తో భాష (ఇది ప్రాంతీయ భాష) వాడుకలో ఉంది. పాష్తో భాషను సింధు మరియు బలూచీస్థాన్ ప్రజలు చక్కగా అర్ధం చేసుకుంటున్నారు.[335] సింధూ ప్రాంతంలో సింధీ భాష, బలూచీ స్థాన్‌లో బలూచీ భాష వాడుకలో ఉన్నాయి. [43][335][336] వలసప్రజలు పాకిస్థాన్ ప్రజలలో వలసప్రజలు కూడా ఉన్నారు. పాకిస్థాన్‌లో 1.7 మిలియన్ల ఆఫ్ఘన్ ప్రజలు తమను ఆఫ్ఘన్ పాకిస్థానీయులుగా నమోదుచేసుకున్నారు. వీరు కైబర్ ప్రాంతంలో ఉన్నారు. వీరు గిరిజన ప్రాంతానికి చెందిన ప్రజలు. వీరి స్వల్పంగా కారచీ మరియు క్వెట్టాలలో ఉన్నారు.[337][338] 1995 గణాంకాలను అనుసరించి పాకిస్థాన్‌లో బంగ్లాదేశీయులు 1.6 మిలియన్లు ఉన్నారు.6,50,000 అఫ్ఘన్లు ఉన్నారు. 2,00,000 మంది బర్మాదేశీయులు ఉన్నారు. 2,320 మంది ఇరానియన్లు ఉన్నారు. అంతేకాక ఫిలిప్పైనీయులు, నేపాలీయులు కూడా ఉన్నారు. భారతీయ ముస్లిములు అధికంగా కరాచీలో నివసిస్తున్నారు.[339][340] పాకిస్థాన్ ఇతర దేశాలకంటే అత్యధికంగా శరణార్ధులకు ఆశ్రయం ఇచ్చింది.[341] జనంఖ్య వివరణ పాకిస్థాన్ ప్రజలు అధుకంగా నాలుగు ప్రాంతాలలో కేంద్రీకరించి ఉన్నారు. వీరు వరుసగా పంజాబీ ప్రజలు, పష్టన్ ప్రజలు, సింధీ ప్రజలు మరియు బలూచీస్థాన్ ప్రజలు. [342] 2009 గణాంకాలు అనుసరించి పంజాబీ ప్రజలు 76 మిలియన్లు (44.15%), పష్టన్ ప్రజలు 29 మిలియన్లు (15.42%) ఉన్నారు. .[342] సింధీ ప్రజలు 24 మిలియన్లు(14.1%), సరైకి ప్రజలు 14.8 మిలియన్లు (10.53%)ఉన్నారు.[342] ఉర్దూ మాట్లాడే ముహ్జర్ ప్రజలు (భారతీయ ముస్లిములు) 13.3 మిలియన్లు (7.5%), బలూచీ ప్రజలు 6.3 మిలియన్లు (3.5%) ఉన్నారు.[342][343] మిగిలిన 11.1 మిలియన్ (4.66%) ప్రజలు హజారా మరియు కలాష్ సంప్రదాయాలకు చెందిన ప్రజలు ఉన్నారు.[342] ప్రవాస పాకిస్థానీ ప్రజలు 7 మిలియన్లు ఉన్నారు.[343] మతం పాకిస్థాన్ జనసంఖ్యాపరంగా ప్రపంచంలోని ముస్లిం దేశాలలో రెండవ స్థానంలో ఉంది.[348] అలాగే షియాముస్లిముల సంఖ్యలో పాకిస్థాన్ ప్రంపంచంలో రెండవ స్థానంలో ఉంది. మొదటి స్థానంలో ఇరాన్ ఉంది.[349][350][351] పాకిస్థాన్‌ ప్రజలలోలో 97% ముస్లిములు ఉన్నారు. [43][350][352] పాకిస్థాలో అహమ్మదీయులు తరువాత స్థానంలో ఉన్నారు. స్వల్పసంఖ్యలో ఉన్న అల్బియట్లు అధికారికంగా ముస్లిమేతరులుగా భావించబడుతున్నారు.[353] అదనంగా క్యురేనియన్ సమూహానికి చెందిన ప్రజలు కూడా ఉన్నారు.[354][355] సెప్టెంబర్ 11 యునైటెడ్ స్టేట్స్ దాడి, పాకిస్థాన్ సెక్టేరియన్ వయలెంస్ తరువాత సున్నీ మరియు షియాలను కేంద్రీకరిస్తూ దాడులు అధికరించాయి.[356][357] 2013 లో షియాలు మరియు సున్నీలు సెక్టేరియన్ హింస అడ్డగించాలని, చట్టాలని కఠినతరం చేయాలని మరియు సున్నీ మరియు షియా సంబంధాలు పరిరక్షించాలని దేశవ్యాప్తంగా పోరాటంసాగించారు.[358]1974 నుండి రెండవ చట్టసవరణ జరిగిన తరువాత అహమ్మదీయులు తమనుతాము ముస్లిములమని చెప్పుకుంటున్నారు. 1984 నుండి అమదీయ ప్రార్ధనా మందిరాలు మసీదులుగా భావించడం రద్దు చేయబడింది.[359] 2012 గణాంకాలను అనుసరించి 12% పాకిస్థానీయులు తమను ముస్లిమేతరులు సూచించారు..[360] ఇస్లాం ప్రభావం ఇస్లాం ప్రభావనికి ముందు అరబ్ ప్రంపంచ ముస్లిముల సంప్రదాయాలతో పాకిస్థానీ ముస్లిములు సమఖ్యం చేయబడ్డారు.[361] లాహోర్ లోని అలీ హవారి (12వ శతాబ్దం) వంటి సుఫీ ముస్లిముల ప్రార్ధనా మందిరాలకు జాతీయ గుర్తింపు ఉండేది. [362] సింధు ప్రాంతం షెహ్వాన్‌లో ఉన్న సుఫీయిజానికి చెందిన షహ్బాజ్ క్వాలాండర్ (12వ శతాబ్దం) కూడా వీటిలో ఒకటి. సుఫీయిజానికి దేశంలో దీర్ఘకాల చరిత్ర ఉంది. సుఫీయజంలో ప్రజలు గురువారాలలో ప్రార్ధనామందిరాలలో సమైఖ్యంగా ఆరాధనలు నిర్వహిస్తుంటారు. సుఫీ వార్షిక ఉత్సవాలలో సుఫీ సంగీతం మరియు నృత్యం చోటుచేసుకుంటాయి.సమకాలీన ముస్లింవాదులు సుఫీ సంప్రదాయాన్ని విమర్శిస్తుంటారు.[363][364] హిందూయిజం పాకిస్థాన్‌లో ఇస్లాం తరువాత హిందూయిజం (1.6%) మరియు క్రైస్తవం (1.6%) ఉన్నాయి.[43] 1998 గణాంకాలను అనుసరించి బహా అనుయాయులు 30,000, సిక్కులు, బౌద్ధులు మరియు జొరొయాస్ట్రియనిజం, ఒక్కో మతానికి 20,000 ఉన్నారు.[365] పాకిస్థాన్‌లో స్వల్పంగా జైనిజం ఉంది.బ్రిటిష్ పాలనలో మొదటి ప్రపంచయుద్ధం మరియు రెండవ ప్రపంచయుద్ధం కాలంలో యునైటెడ్ కింగ్డం కరాచీ మౌళిక వసతులు అభివృద్ధి చేసిన తరువాత రోమన్ కాథలిక్ అనుయాయులైన గోవా మరియు తమిళ ప్రజలు కరాచీలో స్థిరపడ్డారు. 2005 గణాంకాలను అనుసరించి పాకిస్థాన్‌లో నాస్థికులు 1% మాత్రమే ఉన్నారు.[366] 2012 నాటికి నాస్థికుల శాతం 2% చేరుకుంది.[366] సంస్కృతి పాకిస్థాన్ సాంఘిక జీవితం క్రమానుగతమైన ఆచారవ్యవహారాలను అనుసరించి ఉంటుంది. సంప్రదాయ ఇస్లామిక విలువలు సాఘికజీవితం మరియు రాజకీయజీవితం మీద ప్రభావం చూపుతుంటుంది. సాధారణంగా ఉమ్మడి కుటుంబ వ్యవస్థ అధికంగా కనిపిస్తుంది.[367] అయినప్పటికీ సాంఘిక మరియు ఆర్ధిక కారణాల వలన ప్రజలు న్యూక్లియర్ కుటుంబాల వైపు (విడి విడిగా చిన్న కుటుంబాలు) అంటే మక్కువ చూపుతున్నారు. .[368] స్త్రీ పురుషులకు సల్వార్ కమీజ్ సంప్రదాయ దుస్తులుగా ఉన్నాయి. ఆధునిక కాలంలో జీంస్ మరియు టీ షర్ట్లు కూడా మక్కువ అధికం ఔతుంది..[22] పాకిస్థాన్‌లో 3.5 కోట్లమంది మద్యతరగతి ప్రజలు, 1.7 కోట్లమంది ఎగువ మద్యతరగతి ప్రజలు ఉన్నారని భావిస్తున్నారు. సమీపకాలంగా ఆర్ధికంగా గ్రామీణ భూస్వాములను నగరప్రముఖులు అధిగమిస్తున్నారు.[369] పండుగలు ఈద్ -ఉల్- ఫిర్ట్, ఈద్ - అల్- అధా, రంజాన్, క్రిస్మస్, ఈస్టర్ మరియు దీపావళి మొదలైన పాకిస్థాని పండుగలను పాకిస్థాన్ ప్రజలు అధికంగా ఆచరించబడుతున్నాయి. .[367] గ్లోబలైజేషన్ అధికరించడం వలన ఎ.టి. కీర్నీ గ్లోబలైజేషన్ జాబితాలో పాకిస్థాన్ 56వ స్థానంలో ఉన్న్నట్లు తెలుస్తుంది..[370] దుస్తులు, కళలు మరియు ఫ్యాషన్ పాకిస్థాన్ జాతీయ దుస్తులుగా సల్వార్ మరియు కమీజ్ గుర్తించబడుతుంది. దీనిని పాకిస్థాన్ లోని పంజాబు, సింధు, బలూచీస్థాన్ మరియు ఖైబర్ ప్రాతాలలోని స్త్రీపురుషులు ధరిస్తుంటారు. అలాగే అజాద్ కాశ్మీర మరియు గిరిజన ప్రజలు కూడా ధరిస్తుంటారు. ఒక్కో భూభాగంలో ఒక్కో తరహా శైలిలో సల్వార్ కమీజ్ ధరిస్తుంటారు. పాకిస్థాన్ ప్రజలు సూనితమైన వర్ణాలు మరియు డిజైన్లతో రూపొందించబడిన సిల్క్, షిఫాన్, కాటన్ వస్త్రాలను ధరిస్తుంటారు. .[371] సంప్రదాయ దుస్తులతో పురుషులు టైలరింగ్ చేయబడిన సూట్ మరియు టై ధరిస్తుంటారు. వీటిని కార్యాలయాలు, పాఠశాలలు మరియు ఇతర ప్రదేశాలలో ధరిస్తుంటారు. .[371] ఫ్యాషన్ పరిశ్రమ ఫ్యాషన్ ప్రపంచంలో మార్పులు సంభవించిన తరువాత పాకిస్థాన్ ఫ్యాషన్ పరిశ్రమ వికసించింది. పాకిస్థాన్ ఫ్యాషన్ చారిత్రాత్మకంగా పలుదశలు దాటింది. పాకిస్థాన్ ఫ్యాషన్ భారతదేశ ఫ్యాషన్ మరియు సంస్కృతి కంటే విలక్షణంగా ఉండి తన ప్రత్యేకత చాటుకుంటుంది. పాకిస్థాన్ ఫ్యాషన్ సంప్రదాయ మరియు ఆధునిక మేలుకలయికగా ఉండి పాకిస్థాన్ ప్రత్యేకత గుర్తుచేస్తూ ఉంటుంది. ఆధునిక శైలికి భిన్నంగా ప్రజలు ధరించే దుస్తులు సంప్రదాయ మరియు ప్రాంతీయ సహజత్వానికి ప్రతీకగా ఉంటాయి. ప్రాంతీయ తరహా దుస్తులు అధిక నూతనంగా మరియు స్వచ్చమైన రూపంతో విలక్షణంగా ఉంటాయి. లాహోర్‌లో ఉన్న " పాకిస్థాన్ ఫ్యాషన్ డిజైన్ కౌంసిల్ " మరియు కరాచీలో ఉన్న " ఫ్యాషన్ వీక్ " పాకిస్థాన్‌లో ఫ్యాషన్ షో నిర్వహిస్తుంటాయి. 2009 లో మొదటిసారిగా పాకిస్థాన్ ఫ్యాషన్ వీక్ నిర్వహించబడింది.[372] స్త్రీవాదం పాకిస్థానీ స్త్రీల సాంఘిక అంతస్థు వ్యత్యాసంగా ఉంటుంది. స్త్రీల స్థితి సాంఘిక స్థితి, పుట్టిపెరిగిన వాతావరణం మరియు ప్రాంతీయత మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. అసమానంగా ఉండే ఆర్ధికసాంఘిక స్థితి మరియు స్త్రీ విద్య పాకిస్థాన్ స్త్రీల జీవనవిధానం మీద కూడా ప్రభావం చూపుతుంది.[373] గ్రామీణ ప్రాంతాలలో ప్రత్యేకంగా స్త్రీలపట్ల వివక్ష అధికంగా ఉంది. . పాకిస్థాన్ ఆవిర్భావం నుండి స్త్రీవాదం ఉచ్చస్థాయిలో వినిపిస్తుంది..[373] 1947 నుండి ఆల్ పాకిస్థాన్ వుమంస్ అసోసియేషన్ మరియు ఔరత్ ఫౌండేషన్, అంతర్జాతీయ స్త్రీవాద సంస్థలు పాకిస్థాన్‌లో స్త్రీ హక్కుల రక్షణార్ధం కృషిచేస్తున్నాయి.[373] షీలా ఇరెనె పంత్, బెనాజిర్ బుట్టో మలాల, కల్సూం నవాజ్ షరీఫ్ మరియు బుష్రా అంసారి పాకిస్థాన్‌లోని ప్రముఖ మహిళావాదులుగా గుర్తించబడుతున్నారు.[373] మతపరమైన ఙానం మరియు విద్యాభివృద్ధి కారణంగా పాకిస్థాన్ లోని స్త్రీల స్థితి మెరుగైంది. అంతర్జాతీయంగా సరాసరితో పోల్చిచూస్తే పరిస్థితి ఆందోళనకరంగా ఉంది. 2014 లో " వరల్డ్ ఎకనమిక్ ఫోరం " వర్గీకరణలో లింగవివక్షలో పాకిస్థాన్ అంతర్జాతీయంగా రెండవ స్థానంలో ఉందని తెలుస్తుంది.[374] స్త్రీ పురుష వివక్ష సంప్రదాయకంగా స్త్రీలు అణిచివేతకు గురౌతున్నారు. సాధారణంగా స్త్రీలకు ఇంటిపనులు పురుషులకు ఇంటి పోషణ బాధ్యతలు వహిస్తారు. పురుషులు ధనసంపాదన బాధ్యతవహిస్తారు. అయినప్పటికీ నగరప్రాంతాలలో స్త్రీలు వృత్తిఉద్యోగాలు చేస్తూ ఇంటిఖర్చులకు ఆర్ధికంగా సహకరిస్తుంటారు. అయినప్పటికీ ఆర్ధికస్వాతంత్రం అనుభవిస్తున్న వారి శాతం తక్కువగా ఉంటుంది. స్త్రీలు అధికంగా టీచింగ్ ఉద్యోగాలు ఎంచుముంటారు.[373][375] ప్రజలలో చైతన్యం అభివృద్ధి కారణంగా స్త్రీలకు విద్యావకాశాలు అధికరిస్తున్నాయి..[376] మతాధికారులు కూడా ప్రస్తుతం స్త్రీవాద పోరాటాలకు మరియు కార్యాలయాలు మరియు గృహాలలో సమానత్వం కొరకు సహకారం అందిస్తున్నారు. . మాధ్యమం పాకిస్థాన్ ప్రైవేట్ వార్తాపత్రికలు , రాష్ట్రానికి చెందిన పాకిస్థాన్ టెలివిషన్ కార్పొరేషన్ (పి.టి.వి) మరియు పాకిస్థాన్ బ్రాడ్‌కాస్టింగ్ కార్పొరేషన్ (పి.బి.సి),21వ శతాబ్దంలో పాకిస్థాన్ రేడియో పాకిస్థాన్ మాధ్యమం మీద ఆధిపత్యం వహిస్తున్నాయి. 2000 నుండి మాధ్యమం ప్రైవేటీకరణ చేయబడిన తరువాత అధికంగా 24 గంటల వార్తాప్రసారాలు, పాకిస్థాన్ న్యూస్ చానెల్స్ మరియు టెలివిషన్ చానెల్స్ మాధ్యమం మీద ఆధిపత్యం వహిస్తున్నాయి.[377] అదనంగా జాతీయ ఎంటర్టైన్మెంటు మరియు న్యూస్ చానెల్స్, వీదేశీ టెలివిషన్ ప్రసారాలు కూడా అందుబాటులో ఉన్నాయి..[377][378] చిత్ర పరిశ్రమ లాలీ వుడ్ (ఉర్దూ చిత్రసీమ)కు కారాచీ, లాహోర్ మరియు పెషావర్ ప్రధాన కేంద్రాలుగా ఉన్నాయి. పాకిస్థాన్ ప్రజల సంస్కృతిలో ప్రధాన భాగంగా ఉన్న బాలివుడ్ చిత్రాలు 1965-2008 వరకు ప్రజలకు నిషేధించబడ్డాయి.[379][380] పాకిస్థాన్ చిత్రపరిశ్రమ బలహీనంగా ఉన్నా పాకిస్థానీ ఉర్దూ నాటకాలు, నాటకరంగ ప్రదర్శనలకు ప్రజాదరణ అధికంగా ఉంది.పలు పాకిస్థానీ టెలివిషన్ ప్రసారాలు దినసరి వరుసకార్యక్రమాలను అందిస్తూ ఉన్నాయి.[381] పాకిస్థానీ నాటకాలు టెలివిషన్ ప్రసారాలను అధిగమిస్తున్నాయి.[382] పాప్ సంగీతం 1960-1970 లో పాప్ మ్యూజిక్ డిస్కో ప్రాబల్యం సంపాదించుకుని పాకిస్థాన్ సంగీతప్రపంచం మీద ఆధిఖ్యత సాధించాయి. 1980-1990 లో బ్రిటిష్ హెవీ మెటల్ సంగీతం, పాకిస్థానీ రాక్ సంగీతాలు పాకిస్థానీ ప్రజలను ఆకర్షించాయి.[383] 2000 లో హెవీ మెటల్ సంగీతం పాకిస్థాన్ సంగీతప్రపంచానికి పరిచయం చేయబడింది. ఇది ప్రజాదరణ సాధించడమేగాక విమర్శకుల ప్రశంశలు కూడా అందుకుంది. [384] జానపద సంగీతం పాకిస్థానీ జానపద సంగీతంలో ప్రాంతీయ జానపద సంగీతం మరియు క్వవ్వాల్, ఘజల్ మొదలైన సంప్రదాయ శైలి భాగస్వామ్యం వహిస్తున్నాయి. అఫనంగా ఆధునికమైన పాశ్చాత్య సంగీతం కూడా ప్రజాదరణ కలిగి ఉంది..[385][386] పాకుస్థాన్‌లో అనేకమంది జానపదగాయకులు ఉన్నారు. పశ్చిమభూభాగం నుండి ఆఫ్ఘన్ శరణార్ధిల ప్రవేశించిన తరువాత పాష్తో సంగీతానికి ఆదరణ అధికం అయింది. అయినప్పటికీ పాష్తో సంగీతానికి కొన్ని ప్రాంతాలలో వ్యతిరేకత కనిపిస్తుంది. .[387] పాకిస్థాన్‌లో కొంత అత్యాధునికమైన మరియు పారదర్శకమైన మాధ్యమం పనిచేస్తుంది.[388] పాకిస్థాన్ మాధ్యమం లంచగొండితనం వెలుగులోకి తీసుకురావడంలో ప్రధానపాత్ర వహిస్తుంది. [389] నగరీకరణ పాకిస్థాన్‌కు స్వతంత్రం వచ్చిన తరువాత పాకిస్థాన్ నగరీకరణ వేగవంతం అయింది. అందుకు పలు వైవిద్యమైన కారణాలు ఉన్నాయి.[330] దక్షిణ పాకిస్థానీయులు అధికంగా సింధూనదీతీరంలో నివసిస్తుంటారు. అధిక జనసంఖ్య కలిగిన నగరంగా కరాచీ ప్రత్యేకత కలిగి ఉంది.[330] తూర్పుప్రాంత పాకిస్థాన్ ప్రజలు ఖైబర్ పఖ్తుంవా మరియు ఉత్తర పాకిస్థాన్ లాహోర్, ఫైసాలాబాద్, రావల్పిండి, ఇస్లామాబాద్, సర్గోధా, గుజరంవాలా, సైకోట్, గుజరత్ నగరం, ఝెలం, షైయిఖ్పురా, నౌషెరా, మార్దన్ మరియు పెషావర్ నగరాలు ఉన్నాయి. 1990-2008 మద్య కాలంలో నగరాలో నివసిస్తున్న ప్రజల శాతం 36%. ఇది పాకిస్థాన్‌ను ఆసియాలో అధికంగా నగరీకరణ దేశంగా నిలబెట్టింది. అదనంగా 50% ప్ర్జలు 5,000 మంది కంటే అధిక జనసంఖ్య కలుగిన పట్టణాలలో నివసిస్తున్నారు. .[331] పాకిస్థాన్ ప్రజలు అధికంగా దేశీయంగానూ మరియు విదేశాలకు వలసపోతుంటారు. అందువలన పాకిస్థాన్ ప్రజలు అధికంగా నగరాలకు వలసపోవడానికి సహకరిస్తుంది. 1998 లో ఒక విశ్లేషకుడు 1940 నుండి పాకిస్థాన్ నగరీకరణ గురించి వివరణ అందించాడు..[390] స్వాతంత్రం తరువాత During the independence period, Muslim Muhajirs from India migrated in large numbers and shifted their domicile to Pakistan, especially to the port city of Karachi, which is today the largest metropolis in Pakistan.[390] ఇతరదేశాల నుండి పాకిస్థాన్‌కు వలస రావడం (ప్రత్యేకంగా పొరుగుదేశాల నుండి) వలన పాకిస్థానీ నగరీకరణను మరింత అధికం చేసింది. 1971 లో బంగ్లాదేశ్ ప్రత్యేకదేశంగా అవతరించిన తరువాత పాకిస్థాన్ నగరీకరణ మరింత అధికం అయింది.[390] సంప్రదాయానికి ముఖ్యత్వం ఇచ్చే బీహారీ పాకిస్థానీలు అధికసంఖ్యలో మరియు స్వల్పసంఖ్యలో బెంగాలీలు పాకిస్థాన్‌కు వలసపోయారు. తరువాత బర్మీయులు పాకిస్థాన్‌కు వలసపోయారు. ఆఫ్ఘనీస్థాన్‌లో సోవియట్ యుద్ధం కూడా మిలియన్ల ఆఫ్ఘనీయులను పాకిస్థాన్‌కు తరలివెళ్ళేలా చేసింది. ఆఫ్ఘన్లు ప్రత్యేకంగా వాయవ్య పాకిస్థాన్‌కు శరణార్ధులుగా తరలివెళ్ళారు. ఆఫ్ఘన్‌ల వలస కారణంగా పాకిస్థాన్ నగరీకరణ వేగవంతం చేయవలసిన అవసరం అధికమైంది. ఆఫ్ఘన్ల రాక సాంఘిక- రాజకీయ- ఆర్ధిక సమస్యలను అధికం చేసింది.[390] అదనంగా జనసంఖ్య అధికమవడం కారణంగా హరిత విప్లవం మరియు రాజకీయాల అభివృద్ధికి కారణం అయింది. .[390] ప్రవాస పాకిస్థానీలు దాదాపు 7 మిలియన్ల పాకిస్థాన్ ప్రజలు విదేశాలలో నివసిస్తున్నారని అంచనా. అత్యధికంగా మద్య ఆసియా, యూరప్ మరియు నార్త్ అమెరికాలో నివసిస్తున్నారు. [391] 13బిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు ప్రవాస పాకిస్థాన్ విదేశీ మారకాన్ని స్వదేశానికి పంపుతున్నట్లు అంచనా. విదేశీ మారక ఆదాయంలో పాకిస్థాన్ ప్రంపంచంలో 10వ స్థావనంలో ఉంది.[392][393] విదేశీ ఉపాధి ప్రవాస పాకిస్థాన్ ప్రజలను పాకిస్థాన్ ఓవర్సీస్ పాకిస్థానుకుగా గుర్తిస్తుంది. 2008 లో మినిస్ట్రీ ఆఫ్ ఓవర్సీస్ పాకిస్థానీస్ స్థాపించబడింది. ప్రవాస పాకిస్థానీయుల సంస్యలను తెలుసుకుని పరిష్కరించడానికి ఇది పనిచేస్తూ ఉంది. ప్రవాస పాకిస్థాన్ ప్రజల విదేశీమారకం దేశం విదేశీమారక నిల్వలను పెంచడంలో రెండవస్థానంలో ఉంది. మొదటిస్థానంలో ఎగుమతులు ఉన్నాయి. పాకిస్థాన్ విదేశీమారకం వార్షికంగా క్రమక్రమాభివృద్ధి చెందుతూ ఉంది. 2007-2008 లలో 4 మిలియన్ల అభివృద్ధి సాధించగా 2008-2009 లో 8 మిలియన్ల అభివృద్ధికి (21.8%) చేరుకుంది. విదేశీమారకం 2009-2010 లో పాకిస్థాన్ ప్రజలు పాకిస్థాన్‌కు 9.4 బిలియన్ల అమెరికన్ డాలర్లు విదేశీమారకం పంపారు. పాకిస్థాన్ ప్రజల విదేశీమారక ఆదాయం ప్రపంచంలో 11వ స్థానంలో ఉంది.[393] 2012 లో పాకిస్థాన్ పాకిస్థాన్ ప్రజలు పాకిస్థాన్‌కు పంపిన విదేశీమారకం పాకిస్థాన్‌ను ప్రపంచం లో 10 వ స్థానంలో (13 బిలియన్లు) నిలిపింది. [392][393] పాకిస్థాన్ ప్రవాసపాజిస్థాన్ ప్రజల విదేశీమారకం పాకిస్థాన్ ఆర్ధికరంగలో ముఖ్యత్వవహిస్తుందని గ్రహించిన పాకిస్థాన్ ప్రభుత్వం 2004 లో మినిస్ట్రీ ఆఫ్ లేబర్ ఆధ్వర్యంలో ది ఓవర్సీస్ పాకిస్థాన్ డివిషన్ స్థాపించబడింది. అదనంగా సాంఘిక సంక్షేమ పథకాలు, ఓవర్సీస్ పాకిస్థాన్ ఫౌండేషన్ ప్రవాస పాకిస్థాన్ ప్రజలకు సహకరిస్తూ ఉంది. విమానాశ్రయ సౌకర్యాలు అధికరించడం, నివాసగృహాల అభివృద్ధి, విద్య మరియు ఆరోగ్యసంక్షేమ పథకాల అభివృద్ధి చేస్తూ ప్రవాస పాకిస్థానీయులకు సహకారం అందిస్తుంది. వీటిలో అతిముఖ్యమైనది తిరుగి స్వదేశం చేరుకున్న ప్రవాసపాకిస్థానీయులకు పునరావాసం ఏర్పరచడం ప్రధానమైనది. సాహిత్యం పాకిస్థాన్‌లో ఉర్ధూసాహిత్యం, సింధూ సాహిత్యం, పంజాబీసాహిత్యం, పషో సాహిత్యం మరియు కవిత్వం, బలోచీ అకాడమీ, పర్షియన్ సాహిత్యం, పాకిస్థానీ ఆగ్లసాహిత్యం మరియు ఇతరసాహిత్యప్రక్రియలు ఉన్నాయి.[394] అతిపెద్ద సాహిత్య సముదాయం అయిన " ది పాకిస్థానీ అకాడమీ ఆఫ్ లెటర్స్" అంతర్జాతీయ స్థాయిలో సాహిత్యం మరియు కవిత్వం అందిస్తుంది.[395]" ది నేషనల్ లైబ్రరీ ఆఫ్ పాకిస్థాన్" అత్యధికంగా సాహిత్యాన్ని ప్రచురణ మరియు పోషణ బాధ్యతవహిస్తుంది. అలాగే సాహిత్యాన్ని ప్రజలకు అందజేయడానికి తగినంతగా సహకరిస్తుంది. 19వ శతాబ్ధానికి ముందు పాకిస్థాన్‌లో సాహిత్యం అధికంగా కవిత్వం, సూఫీ కవిత్వం, వివిధ సంగీత ప్రక్రియలు మరియు పాప్ సంప్రదాయం రూపంలో ఉండేది. కాలనీ పాలనాకాలంలో దేశీయసాహిత్యకాతులు ఆగ్లసాహిత్యంతో ప్రభావితులు అయ్యారు. వారు వివిధ రచనావిధానాలను స్వీకరించారు. వీటిలో ప్రోజ్ విధానం అధికంగా ఆదరించబడింది. [396][397] కవిత్వం పాకిస్థాన్‌ సాహిత్యకారుల జాబితా:- ముహమ్మద్ ఇక్బాల్: ఉర్దూ మరియు పర్షియన్ కవిత్వం. ఆయన ఇస్లామిక్ సాంస్కృతిక ప్రజల ఆధ్యాత్మిక మరియు రాజకీయ పరిస్థితులకు అద్దంపట్టాడు. ఆయన అంతర్జాతీయ ముస్లిముల ఐఖ్యత కొరకు పాటుబడ్డాడు.[398][399][400] ఫియాజ్ అహ్మద్: ఆయయన అందమైన దస్తూరి మరియు చిత్రలేఖనానికి ప్రఖ్యాతిచెందాడు.[397] సుఫీ కవులు:- షాహ్ అబ్దుల్ లతీఫ్, బులెహ్ షాహ్, మైన్ ముహమ్మద్ భక్ష్ మరియు ఖవాజ ఫరిద్ మొదలైనవారు చాలా ప్రజాదరణ పొందారు.[401] మిర్జా కాలిచ్ బెగ్:- ఆధునిక సింధూసాహిత్యానికి మూలస్థంభంగా ఉన్నాడు.[402] తాత్వికం ముహమ్మద్ ఇక్బాల్, సయ్యద్ అహమ్మద్ ఖాన్, ముహమ్మద్ ఆసాద్, అబు, ఆలా మౌదుబి మరియు ముహమ్మద్ అలి జౌహరిలు పాకిస్థాన్ తాత్వికచిందన అభివృద్ధికి మార్గదర్శకం వహించారు.[403] తరువాత బ్రిటిష్ తాత్వికచింతన ఆతరువాత ఆమెరికన్ తాత్వికచింతన పాకిస్థాన్ తత్వచింతన అభివృద్ధికి సహకరించాయి. తాత్విక వాదులు ఎం.ఎం. షరీఫ్ మరియు సయ్యద్ జఫ్రుల్ హాసన్ 1947 లో మొదటి పాకిస్థాన్ తాత్వికఉద్యమానికి తెరతీసారు.[404] 1971 ఇండో - పాకిస్థాన్ యుద్ధం తరువాత పాకిస్థాన్‌ తాత్విక ప్రపంచంలోమార్కిజం చింతన అభివృద్ధికి జలాలుద్దీన్ అబ్దుర్ రహీం, సొభొ గియాన్‌చందని మరియు మాలిక్ మెరాజ్ ఖలిద్ మొదలైన ప్రముఖులు సహకరించారు..[405] మంజూర్ అహ్మద్, జాన్ ఎలియా, హాసన్ అస్కారి రిజ్వి చితనలు పాకిస్థాన్ తత్వచింతన మీద ప్రభావం చూపారు.[405] అంతర్జాతీయ ఖ్యతిచెందిన తాత్వికుడు నొయాం చోకీ చింతనలు పాకిస్థాన్ తత్వచింతన, రాజకీయ మరియు సాంఘిక చింతన మీద ప్రభావంచూపింది. [406][407] నిర్మాణశైలి పాకిస్థాన్ చరిత్రలో నాలుగు గుర్తించతగిన కాలాలు ఉన్నాయి. ఇస్లామిక్ కాలానికి ముందు, ముస్లిం కాలం, కాలనీ కాలం మరియు సిధూనాగరికత ఆరంభకాలం( క్రీ.పూ 3000). [408] ఆరభకాల ఉన్నతస్థాయి నగరసంస్కృతికి చెందిన భవనాలలో కొన్ని ఇప్పటికీ సజీవంగా ఉన్నాయి. [409] ఇస్లామిక్ కాలానికి ముందు కాలానికి చెందున మొహంజొ- దారో, హరప్పా మరియు కోట్ దిజి వంటి మానవస్థావర ప్రాంతాలు ప్రస్తుత పర్యాటక ఆకర్షణలుగా ఉన్నాయి..[195] మొదటి శతాబ్దం ఆరంభంలో బుద్ధిజం మరియు గ్రీక్ ప్రభావం కారణంగా గ్రీకో- బుద్ధిజం శైలి అభివృద్ధికి కారణం అయింది. [410] ఈ శకానికి శిఖారాగ్రంగా గాంధారశిల్పం శైలి రూపుదిద్దుకుంది. బుద్ధిజానికి ఉదాహరణగా ఖైబర్ పఖ్తుంక్వాలోని తాకత్- ఇ- భై బౌద్ధ ఆరామం ఒకటి. [411] ఇస్లాం ప్రవేశం ప్రస్తుత పాకిస్థాన్‌లో ఇస్లాం ప్రవేశించగానే పాకిస్థాన్‌లో బుద్ధిజం ముగింపుకువచ్చింది. తరువాత క్రమంగా ఈ ప్రాంతంలో ఇస్లామిక్ నిర్మాణాలు అధికరించాయి. అతి ప్రాముఖ్యత సంతరించుకున్న ఇండో- ఇస్లామిక్ నిర్మాణాలకు ఉదాహరణగా ముల్తాన్‌లో " రుక్న్- ఇ- ఆలం " (షహ్ రుక్న్- ఇ- ఆలం సమాధి) ఇప్పటికీ నిలిచిఉంది. మొఘల్ కాలానికి చెందిన " పర్షియన్- ఇస్లామిక్ " శైలి నిర్మాణాలలో హిందూస్థానీ కళలు చోటుచేసుకున్నాయి. మొఘల్ పాలకులకు సందర్భానుసార నివాసంగా ఉన్న లాహోర్‌లో మొఘల్ కాలానికి చెందిన పలు నిర్మాణాలు ఉన్నాయి. వాటిలో " బాద్షాహీ మసీదు" , లాహోర్ కోట, ఆలంగిరీ ద్వారం, వర్ణరజితమైన మొఘల్ నిర్మాణశైలిలో నిర్మించబడిన " వజీర్ ఖాన్ మసీదు " అత్యంత ప్రాముఖ్యత సంతరించుకున్న నిర్మాణాలు గుర్తించబడుతున్నాయి. ,[412] మొఘల్ కాలానికి చెందిన మరొకొన్ని నిర్మాణాలలో లాహోరు లోని షాలీమర్ గార్డెన్లు, తట్టలోని షాజహాన్ మసీదు ఉన్నాయి. కాలనీ పాలనకు ముందు ఇండో- యురేపియన్ " శైలి కార్యాలయాలు ఇండియన్- ఇస్లామిక్ మిశ్రిత శైలిలో అభివృద్ధి చేయబడ్డాయి. కాలనీ పాలన తరువాత ఫైజల్ మసీదు, మినార్- ఇ- పాకిస్థాన్ మరియు మజర్-ఇ- ఖ్వైద్ మొదలైన ఆధునిక నిర్మాణాలు పాకిస్థానీ జాతీయత ప్రతిబింబించేలా నిర్మిచబడ్డాయి.[413] మౌళిక వసతులకు చెందిన నిర్మాణాలలో యునైటెడ్ కింగ్డం నిర్మాణశైలి ప్రతిబింబిస్తుంది. అలాంటి నిర్మాణాలు లాహోరు, పెషావర్ మరియు కరాచీలలో ఉన్నాయి.[413] ఆహారం పాకిస్థాన్ ఆహారసంస్కృతిలో దక్షిణాసియా దేశాలప్రభావం అధికంగా ఉంది. 16వ శతాబ్దంలో మొఘల్ రాజుల వంటగది నుండి వెలువడిన పలు ఆహారాలు ఇప్పటికీ పాకిస్థాన్ ఆహార అలవాట్ల మీద ప్రభావం చూపుతూ ఉంది. మిగిలిన ద్వీపకల్పంలో కంటే పాకిస్థాన్‌లో అత్యధికమైన మాంసాహారాలు వాడుకలో ఉన్నాయి. ఈ మాంసాహారాలకు బ్రిటిష్, మద్య ఆసియా, మిడిల్ ఇస్ట్ దేశాల మాంసాహారాల ప్రభావం మూలంగా ఉంది. పాకిస్థానీ ఆహారాలలో మసాలా దినుసులు, మూలికలు, సీసనింగ్స్ అధికంగా వాడబడుతుంది. అల్లం, వెల్లుల్లి, పసుపు, ఎండుమిరపకాయలు మరియు గరం మసాలా అధికమైన ఆహారల తయారీకి వాడుతుంటారు. సాధారణంగా పాకిస్థానీ ఆహారంలో చపాతీలతో కూరలు, మాంసం, కూరగాయలు, పప్పుకూరలు ఉంటాయి. అన్నంకూడా పాకిస్థాన్ ప్రధానాహారాలలో ఒకటి. వట్టి అన్నం (ప్లెయిన్ రైస్) లేక సుఘంధ ద్రవ్యాలను చేర్చి వేపిన అన్నం కూరలతో వడ్డించబడుతుంది. ఆహారంలో తీపిపదార్ధాలు కూడా ఉంటాయి. [192][414][415] పానీయాలు పాకిస్థాన్‌లోని పంజాబీప్రాంతవాసులకు సంప్రదాయపానీయం లస్సీ.[22][416] దక్షిణ భూభాగంలో చాలాప్రాబల్యం పొందిన స్వీటుగా సోహన్ హల్వాకు ప్రత్యేకత ఉంది. ఇది పాకిస్థాన్ అంతటా ఆదరణ కలిగి ఉంది. .[417] క్రీడలు బ్రిటిష్ పాలనా కాలం నుండి పాకిస్థాన్ క్రిడారంగం అభివృద్ధిచెందింది. పాకిస్థాన్ జాతీయక్రీడ హాకీ. పాకిస్థాన్ క్రీడాకారులు 3 మార్లు (1960-1968-1984) ఓలింపిక్ స్వర్ణపతకాలను సాధించారు. [418] పాకిస్థాన్ 4 మార్లు పురుషుల ప్రపంచ హాకీకప్ (1971-1978-1982-1994) గెలుచుకుంది. [419] క్రికెట్ పాకిస్థాన్ ప్రజలకు అత్యంత అభిమానపాత్రమైన క్రీడ క్రికెట్.[420] పాకిస్థాన్ నేషనల్ క్రికెట్ క్రీం (షాహీన్) 1992 ప్రపంచ క్రికెట్ సాధించింది. 2007 ఐ.సి.సి. వరల్డ్ ట్వంటీ పోటీలలో రన్నర్‌ స్థానం దక్కించుకున్నది. 2009లో తీవ్రవాదులు శ్రీలంక క్రికెట్ క్రీడాకారుల మీద మిలిటెంట్లు దాడి చేసారు.[421] ఫలితంగా పాకిస్థాన్ క్రికెట్ క్రీడకు కొంత అవరోధం ఏర్పడింది.. అయినప్పటికీ 2015 మే ఇంటర్నేషనల్ క్రికెట్ తిరిగి పాకిస్థాన్ చేరుకుంది. జింబావే టీం పాకిస్థాన్‌ పర్యటనలో మొత్తం పోటీలు గట్టి బందీబస్తు మద్య లాహోరులో నిర్వహించబడ్డాయి. అన్ని పోటీలు హౌస్ ఫుల్ సాధించి సరికొత్త చరిత్రను సృషిటించాయి. . తరువాత పలుపోటీలకు ద్వారాలు తెరచుకున్నాయి. అథ్లెట్లు 1954 -1958 లలో ఆసియన్ అథ్లెట్ క్రీడలో అబ్దుల్ ఖలిక్ పాల్గొన్నాడు. ఆయన పాకిస్థాన్ తరఫున 34 అంర్జాతీయ స్వర్ణపతకాలను 14 రజిత పతకాలను మరియు 12 కాంశ్యపతకాలను సాధించాడు. .[422] క్రీడాకారులు స్క్వాష్ లో అంతర్జాతీయస్థాయి క్రీడాకారుడు జహంగీర్ ఖాన్ మరియు జంసర్ ఖాన్‌లు పలుమార్లు చాంపియన్ షిప్ సాధించి చరిత్ర సృష్టించారు.[423] .[424] జంసర్ ఖాన్ బ్రిటిష్ ఓపెన్ స్క్వాష్ చాంపియన్‌షిప్ కూడా 10 మార్లు సాధించి విజయం సాధించాడు.[423] ఒలింపిక్స్ పాకిస్థాన్ క్రీడాకారులు పలుమార్లు ఒలింపిక్ క్రీడలలో పాల్గొన్నారు. పాకిస్థాన్ క్రీడాకారులు ఒలింపిక్ క్రీడలలో హాకీ, బక్సింగ్, అథ్లెట్లు,ఈత మరియు షూటింగ్ మొదలైన క్రీడలలో పాల్గొన్నారు. [425] పాకిస్థాన్ సాధించిన 10 ఒలింపిక్ స్వర్ణపతకాలలో 8 హాకీ క్రీడాకారులు సాధించినవే.[426] పాకిస్థాన్ క్రీడాకారులు కామంవెల్త్ క్రీడలు మరియు ఆసియన్ క్రీడలలో 65 -160 పతకాలు సాధించారు.[427][428] పోలో పాకిస్థాన్‌లో జాతీయస్థాయి పోలో ప్రబలంగా ఉంది. దేశంలో పలుప్రాంతాలలో పోలో క్రీడలు నిర్వహించబడుతున్నాయి. బాకిసింగ్, బిలియర్డ్స్, రోయింగ్, కయకింగ్, కేవింగ్, టెన్నిస్, కాంట్రాక్ట్ బ్రిడ్జ్, గోల్ఫ్ మరియు వాలీబల్ మొదలైన క్రీడాలలో కూడా పాకిస్థాన్ క్రీడాకారులు చురుకుగా పాల్గొంటూ వీటిని అంతర్జాతీయ మరియు జాతీయ స్థాయిలో పాల్గొంటున్నారు.[20] [424][425] లాహోర్ మరియు కారాచీలలో బాస్కెట్ బాల్‌ ప్రాబల్యం కలిగిఉంది.[429] ఇవి కూడా చూడండి భారత్ పాక్ యుద్దం 1965 భారత్ పాక్ యుద్దం 1971 మూలాలు వర్గం:దక్షిణాసియా దేశాలు వర్గం:కామన్‌వెల్తు దేశాలు వర్గం:ప్రపంచ దేశాలు వర్గం:పాకిస్తాన్

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%AA%E0%B0%BE%E0%B0%95%E0%B0%BF%E0%B0%B8%E0%B1%8D%E0%B0%A4%E0%B0%BE%E0%B0%A8%E0%B1%8D

জাতিসংঘ শান্তিরক্ষা মিশন প্রথম কোথায় শুরু হয় ?

জাতিসংঘ শান্তিরক্ষা মিশনের ইতিহাস

bengali

১৯৪৮ সালে জাতিসংঘ শান্তিরক্ষা মিশন শুরু হয়। এর প্রথম মিশন ছিল ১৯৪৮ সালে মধ্যপ্রাচ্যে ১৯৪৮ আরব-ইসরায়েলি যুদ্ধের সময় যুদ্ধবিরতি পালন ও বজায় রাখা। তারপর থেকে, জাতিসংঘের শান্তিরক্ষীরা বিশ্বব্যাপী প্রায় ৬৩টি মিশনে অংশগ্রহণ করেছে, ১৭টি আজও অব্যাহত রয়েছে। ১৯৮৮ সালে সংস্থাটি শান্তিতে নোবেল লাভ করে। যদিও জাতিসংঘের চার্টারে "শান্তিরক্ষা" শব্দটি পাওয়া যায় না। সাধারণত অধ্যায় ৬ এবং অধ্যায় ৭-এ (বা তার মধ্যে) অনুমোদন আছে বলে মনে করা হয়। অধ্যায় ৬ নিরাপত্তা পরিষদের ক্ষমতার তদন্ত এবং মধ্যস্থতা করার ক্ষমতা বর্ণনা করে, এবং অধ্যায় ৭ অর্থনৈতিক, কূটনৈতিক এবং সামরিক নিষেধাজ্ঞা অনুমোদন করার ক্ষমতা, সেইসাথে সামরিক বাহিনীর ব্যবহার, বিতর্ক সমাধান করার ব্যাপারে আলোচনা করে। জাতিসংঘের প্রতিষ্ঠাতাগণ ধারণা করেছিলেন যে, এই সংগঠন জাতিসমূহের মধ্যে দ্বন্দ্ব প্রতিরোধ এবং ভবিষ্যতে যুদ্ধ প্রতিযোধে কাজ করবে; তবে, স্নায়ুযুদ্ধের কারণে বিশ্ব ভাগ হয়ে প্রতিকূল ক্যাম্পে পরিণত হয় এবং শান্তিরক্ষা চুক্তি অত্যন্ত কঠিন হয়ে পড়ে। স্নায়ুযুদ্ধ শেষ হওয়ার পর, বিশ্ব শান্তি অর্জনের জন্য সংস্থাটি নতুন করে প্রয়োজন হয় এবং সংস্থাটির শান্তিরক্ষা নাটকীয়ভাবে বৃদ্ধি পায়, যা আগের ৪৫ বছরের তুলনায় ১৯৯১ থেকে ১৯৯৪ সালের মধ্যে আরও বেশি মিশনকে অনুমোদন করে। প্রারম্ভিক বছর লীগ অব নেশনস-নিয়ন্ত্রিত ইন্টারন্যাশনাল ফোর্স ফর সের (১৯৩৪-৩৫) "আন্তর্জাতিক শান্তি পর্যবেক্ষক বাহিনীর প্রথম প্রকৃত উদাহরণ" হতে পারে। দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধের পর কোন সরকারী শান্তিরক্ষী মিশনের আগে, জাতিসংঘ ত্রিস্তার বিরুদ্ধে লড়াইয়ে একটি গুরুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন করেছিল। ১৯৪৭ থেকে ১৯৫৪ পর্যন্ত, জাতিসংঘ নিয়ন্ত্রিত টেরেস্টকে স্বাধীন শহর ঘোষণা করা হয়েছিল। অঞ্চলটিকে দুটি অঞ্চল বিভক্ত করা হয়, যা পরবর্তীতে ইতালি ও যুগোস্লাভিয়ার মধ্যবর্তী অঞ্চলের বিভাগের ভিত্তি তৈরি করে। প্রথমে শান্তিরক্ষা মিশন আরব-ইসরায়েলি যুদ্ধের সময় ১৯৪৮ সালে মধ্যপ্রাচ্যে নিযুক্ত জাতিসঙ্ঘের পর্যবেক্ষকদের একটি দল ছিল। মিশনটি আনুষ্ঠানিক ভাবে ২৯ শে মে, ১৯৪৮ তারিখে অনুমোদিত হয় । এই তারিখ শান্তিরক্ষীদের মধ্যে যারা শহীদ হয়েছেন তাঁদের স্মরণে পালিত হত । জাতিসংঘের মহড়া পরিচালনা সংস্থা ( ইউএনটিএসএসও ), তখন থেকেই এই অঞ্চলের বেশ কয়েকটি সংঘাতের জন্য পর্যবেক্ষক সরবরাহ করেছে। ১৯৪২ সালে ভারত-পাকিস্তান সীমান্তে ১৯৪৭ এর ভারত-পাকিস্তান যুদ্ধের পর অনুরূপ মিশনে নিযুক্ত করা হয়। তারা সীমান্তে নজরদারি চালিয়ে যাচ্ছে। স্নায়ু যুদ্ধ স্নায়ু যুদ্ধের সময় , জাতিসংঘ নিরাপত্তা কাউন্সিলের উপর চাপের ফলে বামপন্থী ও বিপ্লবী আন্দোলনের বিস্তার বা নিয়ন্ত্রণের সাথে সম্পর্কিত দেশ ও অঞ্চলে শান্তিরক্ষা ব্যবস্থা বাস্তবায়ন করা কঠিন হয়ে পড়ে। শান্তিরক্ষা মিশনের জন্য ঐক্যমত্য সমর্থন অর্জনের জন্য কিছু দ্বন্দ্ব স্নায়ু যুদ্ধ থেকে যথেষ্ট স্বতন্ত্র ছিল, তবে অধিকাংশই বিশ্বব্যাপী সংগ্রামে অত্যন্ত গভীরভাবে জড়িত ছিল। আন্তর্জাতিক দ্বন্দ্ব ১৯৬৪ সালে শুরু করে সাইপ্রাসে জাতিসংঘ শান্তিরক্ষা বাহিনী (ইউএনএফআইসিএইচপি),গ্রিস উপজাতি এবং তুরুস্কের মধ্যে দ্বীপে সংঘর্ষ এবং ন্যাটো,তুর্কি এবং গ্রিসের মধ্যেকার ব্যাপক সংঘর্ষ প্রতিরোধ করতে সচেষ্ট হয়। ১৯৬৫ সালে ভারত-পাকিস্তান সীমান্তের এলাকায় একটি দ্বিতীয় পর্যবেক্ষক বাহিনী, (ইউএনআইপিওএমও) প্রেরণ করা হয়েছিল যেটি প্রাথমিক মিশন দ্বারা নিরীক্ষণ করা হয়নি ভারত-পাক যুদ্ধে যুদ্ধবিরতির পর । এই বিতর্কগুলির মধ্যে স্নায়ু যুদ্ধ বা মতাদর্শিক প্রভাব দেখা যায় নি। তবে সেখানে নিয়মে একটি ব্যতিক্রম ছিল। ডমিনিকান প্রজাতন্ত্রের (ডোম্রেপ) ১৯৬৫-১৯৬৬ সালের সাধারণ সম্পাদকের মিশনের মিশনে জাতিসংঘের একটি দেশের পর্যবেক্ষক মিশন অনুমোদিত হয় যেখানে মতাদর্শগত দলগুলোর মুখোমুখি হয়। যাইহোক, মার্কিন যুক্তরাষ্ট্র বামপন্থী ও রক্ষণশীল দলগুলোর মধ্যে গৃহযুদ্ধে একতরফাভাবে হস্তক্ষেপ করার পর এই মিশন শুরু হয়েছিল। মার্কিন যুক্তরাষ্ট্র তার দৃঢ় সংহতি এবং শান্তি বজায় রাখার জন্য মার্কিন যুক্তরাষ্ট্রের সংগঠন (মার্কিন সৈন্যবাহিনী দ্বারা পরিচালিত) একটি বাহিনী আমন্ত্রণ জানায়। মিশনটি প্রধানত অনুমোদন করা হয়েছিল কারণ আমেরিকানরা এটিকে সমর্থনযোগ্য হিসেবে উপস্থাপন করেছিল এবং জাতিসংঘের মিশনটি সম্পূর্ণ শান্তিচুক্তি বাহিনী ছিল না। এটি যেকোনো সময় শুধুমাত্র দুই পর্যবেক্ষক অন্তর্ভুক্ত করে এবং অন্য আন্তর্জাতিক সংস্থায় শান্তিচুক্তি ছেড়ে চলে যায়। এটি প্রথমবারের মতো জাতিসংঘের একটি আঞ্চলিক গোষ্ঠীর সাথে এই পদ্ধতিতে পরিচালিত হয়। স্নায়ু ডেকোলনাইজেশন যুদ্ধের সময় জাতিসংঘের দুটি ডিকোলনাইজেশন প্রোগ্রামও সহায়তা করেছিল। ১৯৬০ সালে, জাতিসংঘ বেলজিয়ান নিয়ন্ত্রণ থেকে কঙ্গো-এর ডিকোলনাইজেশন সহজতর সাহায্য করতে ONUC-কে পাঠানো হয়েছে এটি ১৯৬৪ সাল পর্যন্ত স্থায়ীত্ব বজায় রাখার জন্য এবং কঙ্গো ক্রাইসিসের সময় দেশের ভাঙ্গন রোধে সহায়তা করে। ১৯৬২ থেকে ১৯৬৩ সাল পর্যন্ত পশ্চিম নিউ গিনিতে, ইউএনএসএফ আইন ও শৃঙ্খলা রক্ষা করছিল যখন ডাচ ঔপনিবেশিক নিয়ন্ত্রণ থেকে ইন্দোনেশিয়ায় স্থানান্তর করা হয়। মধ্য প্রাচ্যের সংঘর্ষ মধ্যপ্রাচ্য, যেখানে যোদ্ধারা সাধারণত উচ্চ শক্তির দেশ গুলির সাথে দৃঢ়ভাবে সংযুক্ত ছিল না, যারা প্রধান প্রধান তেল উৎপাদনকারী অঞ্চলে স্থিতিশীলতা চেয়েছিল, এটি ছিল শীতল যুদ্ধের সময় জাতিসংঘ শান্তিরক্ষার সবচেয়ে দৃশ্যমান বিষয়। ১৯৫৮ সালে ইউএনওজিআইএল এটি নিশ্চিত করার জন্য অনুমোদিত হয়েছিল যে, লেবাননের সীমানার মধ্যে প্রধানত সংযুক্ত আরব প্রজাতন্ত্রের বাহিনীতে কর্মীদের বেআইনি অনুপ্রবেশ বা অস্ত্র সরবরাহ করা হয়নি। কয়েক বছর পরে, ইয়েমেন পর্যবেক্ষক মিশন (UNYOM), ১৯৬৩ সালে অনুমোদিত, আঞ্চলিক প্রতিদ্বন্দ্বী মিশর ও সৌদি আরব দ্বারা সমর্থিত পক্ষের সাথে ইয়েমেনের গৃহযুদ্ধ শেষ করার চেষ্টা করে। ১৯৭০-এর দশকের মধ্যে, জাতিসংঘের ১৯৭৩ সালে সুয়েজ (ইউএনএএফ ২) -তে এবং ১৯৭৪ সালে গোলাম হাইটস (ইউএনডিএএফ) -তে ইয়োম কিনবার যুদ্ধ শেষ করে এবং লেবানন (ইউএনএফআইএল) -কে আরব-ইসরায়েলি দ্বন্দ্ব শান্ত করার জন্য কয়েকটি শান্তিরক্ষা মিশনের অনুমোদন দেয়। দুই দেশের মধ্যে প্রায় আট বছর যুদ্ধের পর ইরাক ও ইরানের মধ্যে আন্তর্জাতিকভাবে স্বীকৃত সীমান্তে সৈন্য প্রত্যাহারের তত্ত্বাবধানের জন্য ১৯৭৮ সালে দক্ষিণ লেবানন সংঘাতের পর ১৯৮০-র দশকে শুধুমাত্র একটি নতুন মিশন এই অঞ্চলে অনুমোদিত ছিল (UNIIMOG)। স্নায়ু যুদ্ধের অবসান সোভিয়েত ইউনিয়নের পতন এবং perestroika আবির্ভাবের সঙ্গে, সোভিয়েত ইউনিয়ন ব্যাপকভাবে "বিশ্বব্যাপী" বেশ কয়েকটি "প্রক্সি" গৃহযুদ্ধের জন্য সামরিক এবং অর্থনৈতিক সমর্থন হ্রাস করে। ইউএসজিএমএপি, জাতিসংঘ শান্তিরক্ষী মিশন, আফগানিস্তান থেকে সোভিয়েত বাহিনী প্রত্যাহার এবং আফগানিস্তান থেকে সোভিয়েত বাহিনী প্রত্যাহারের জন্য ইউএসএসআর দেশীয়ভাবে পুনর্বিবেচনা করার জন্য এটি তৈরি করেছে। ১৯৯১ সালে, ইউএসএসআর ১৫ স্বাধীন রাজ্যে দ্রবীভূত দুই সাবেক সোভিয়েত প্রজাতন্ত্র, জর্জিয়ার জর্জিনিয়ান-আবখাজিয়ান দ্বন্দ্ব এবং তাজিকিস্তানে একটি গৃহযুদ্ধে দ্বন্দ্ব ছড়িয়ে পড়ে, যা অবশেষে জাতিসংঘের শান্তিরক্ষা বাহিনী, জাতিসংঘ এবং ইউএনএমোটের অনুগত ছিল। স্নায়ু যুদ্ধের শেষের দিকে জাতিসংঘ বিশ্ব ঐতিহ্যের একটি সংগঠন হওয়ার আহ্বান জানানোর জন্য বেশ কয়েকটি দেশকে এবং বিশ্বজুড়ে দ্বন্দ্বের অবসানকে আরও উৎসাহিত করে। নিরাপত্তা পরিষদে রাজনৈতিক দমনের শেষ পর্যায়ে শান্তিরক্ষা মিশনের সংখ্যাগরিষ্ঠতা বৃদ্ধি পায়। সহযোগিতার নতুন শক্তিতে, নিরাপত্তা পরিষদ বৃহত্তর এবং আরো জটিল জাতিসংঘের শান্তিরক্ষা মিশন প্রতিষ্ঠা করে। অধিকন্তু, শান্তিরক্ষায় আরও বেশি সংখ্যক অসামরিক উপাদান অন্তর্ভুক্ত করা হয়, যা নির্বাচনের মতো নাগরিক ফাংশনের যথাযথ পরিচালনা নিশ্চিত করে। জাতিসংঘ শান্তিরক্ষী বাহিনী পরিচালনার জন্য ১৯৯২ সালে এই ধরনের মিশনের বর্ধিত চাহিদা সমর্থন করে। স্নায়ু যোদ্ধাদের দ্বারা প্রতিদ্বন্দ্বী পক্ষগুলির স্পন্সর করা হয়েছিলো, যার মধ্যে বেসামরিক যুদ্ধ শেষ করার জন্য বেশ কিছু মিশন ডিজাইন করা হয়েছিল। এঙ্গোলা (ইউএনএইচেম -১, ২ ও ৩) এর লক্ষ্য ছিল বিদ্রোহী, বিরোধী-কমিউনিস্ট ইউনাইটিএ এবং ক্ষমতাসীন কমিউনিস্ট এমপিএলএর মধ্যে যুদ্ধের সমাপ্তি ঘটানো। ONUMOZ একইভাবে মোজাম্বিকের বিরোধী কমিউনিস্ট রেনমো এবং বামপন্থী সরকারের মধ্যে সংঘর্ষের অবসান ঘটিয়েছিলেন, মোজাম্বিকের গৃহযুদ্ধ শেষ করে। ক্যাম্বোডিয়ার ইউএনএএমআইসিতে এবং তারপর ইউএনটিএসি প্রথমবার জাতিসংঘের পক্ষে সমগ্র রাষ্ট্রের নিয়ন্ত্রণ গ্রহণ করে এবং নির্বাচিত সরকারকে নিয়ন্ত্রণ করার আগে নির্বাচনে অংশ নিচ্ছে। কেন্দ্রীয় আমেরিকাতে, অন্য কোনও দেশে বিদ্রোহের জন্য যে কোনও দেশ একাধিক দেশের সীমান্ত সহযোগিতা সীমিত করার বিষয়ে ONUCA দেখে। পাঁচটি দেশ জড়িত ছিল: এল সালভাদর, গুয়াতেমালা, কোস্টা রিকা, নিকারাগুয়া, এবং হন্ডুরাস। এই ৫টি দেশের মধ্যে শান্তি রক্ষার কাজে জাতিসংঘ কাজ করে । এল সালভাদরসহ আরও একটি অভ্যন্তরীণ জাতিসংঘ শান্তিরক্ষা বাহিনী (ONUSAL), সমাজতান্ত্রিক FMLN এবং সরকারের মধ্যে যুদ্ধবিরতি যাচাই করার জন্য অনুমোদিত হয়েছিল। একইভাবে, গুয়াতেমালার মধ্যে, MINUGUA ১৯৯৬ সালে বামপন্থী URNG এবং রক্ষণশীল সরকারের মধ্যে যুদ্ধবিরতি যাচাই করতে অনুমোদিত হয়েছিল। স্নায়ু যুদ্ধের পরবর্তী সময় আন্তর্জাতিক দ্বন্দ্ব ১৯৯১ সালে, ইউএসএসআর এর পতনের ফলে নির্মিত রাজনৈতিক পরিস্থিতি কোরিয়ান যুদ্ধের পর যৌথ স্বায়ত্তশাসনের প্রথম স্পষ্টভাবে অনুমোদিত অভিযান অনুমোদন করে: উপসাগরীয় যুদ্ধে কুয়েত থেকে ইরাকে উৎখাত করা। যুদ্ধের অবসানের পর জাতিসংঘ অনুমোদিত জাতিসংঘের ইরাক-কুয়েত অবজার্শন মিশন (UNIKOM) দুদেশের মধ্যে DMZ নজরদারি করার জন্য অনুমোদন করেছে। জাতিসংঘের শান্তিরক্ষায় দুই ধরনের আন্তঃ রাষ্ট্রীয় দ্বন্দ্ব চলছে তখন থেকে।১৯৯৪ সালে জাতিসংঘের Aouzou Strip পর্যবেক্ষক গ্রুপ (ইউএনএএসওজি) আন্তর্জাতিক আদালতের বিচার অনুসারে লিবিয়ার প্রতিদ্বন্দ্বী অঞ্চল থেকে একটি ফাঁকা স্থান থেকে প্রত্যাহারের লক্ষ্যে কাজ করে। ২০০০ সালে, ইরিত্রিয়া-ইথিওপিয়ান যুদ্ধের পর যুদ্ধের অবসান নিরীক্ষণের জন্য জাতিসংঘের মিশন ইথিওপিয়া এবং ইরিত্রিয়া (ইউএনএমইই) প্রতিষ্ঠা করা হয়েছিল। গৃহযুদ্ধ ১৯৯০-এর দশকে জাতিসংঘ আবারো গণহত্যার এবং জাতিগত শুদ্ধির উপর মনোনিবেশ করে। রুয়ান্ডার গৃহযুদ্ধ এবং যুগোস্লাভিয়ার ভাঙন উভয়ই ব্যাপক অত্যাচার ও জাতিগত সহিংসতার ঘটনা ছিল। ৮ টি শান্তি রক্ষা মিশন পাঠানো হয় প্রাক্তন যুগোস্লাভিয়ায়। আন্তর্জাতিক এবং কোল্ড ওয়ার অনুপ্রাণিত সহায়তার অবসান সত্ত্বেও, গৃহযুদ্ধ অনেক অঞ্চলে অব্যাহত ছিল এবং জাতিসংঘ শান্তির চেষ্টা করে। একাধিক দ্বন্দ্ব একাধিক শান্তিরক্ষা মিশনের কারণ ছিল। সোমালিয়া ১৯৯১ সালে সোমালি গৃহযুদ্ধে পতিত হলে UNOSOM I, UNITAF, এবং UNOSOM II শান্তি ও স্থিতিশীলতা আনতে ব্যর্থ হয়, যদিও তারা দুর্ভিক্ষের প্রভাবকে প্রশমিত করেছে। প্রথম লাইবেরীয় গৃহযুদ্ধটি ১৯৯৩ সালের সেপ্টেম্বরে জাতিসংঘের অনুমোদন লাভ করে পশ্চিম আফ্রিকার অর্থনৈতিক সম্প্রদায়ের সৈন্যদের সহায়তা ও তত্ত্বাবধানের কাজ করে, যা লাইবেরিয়ান সরকারের অনুরোধে সামরিক হস্তক্ষেপ করেছিল এবং রক্ষণাবেক্ষণের তত্ত্বাবধান করেছিল। দুটি বিদ্রোহী দল ২০০৩ সালে দ্বিতীয় লাইবেরিয়ান গৃহযুদ্ধে জড়িয়ে পড়ে এবং জাতিসংঘ যুদ্ধবিধ্বস্ত চুক্তির বাস্তবায়ন তত্ত্বাবধানে প্রেরণ করা হয় এবং জাতীয় নিরাপত্তা সংস্কারে সহায়তা অব্যাহত থাকে। ১৯৯১ সালে হাইতিতে একটি অভ্যুত্থান, অভ্যন্তরীণ সহিংসতা দ্বারা অনুসরণ করা হয়, হাইতিতে জাতিসংঘের মিশন (ইউএনএমআইএইচ) -এর জন্য উদ্দীপনা ছিল। ১৯৯৬ ও ১৯৯৭ সালে তিনটি মিশন, ইউএনএসএমআইএইচ, ইউএনটিআইআইএইচ এবং এমআইপিউনউইহকে রাজনৈতিক অস্থিরতার মাধ্যমে পুনর্বিন্যাস, প্রশিক্ষণ ও পুলিশ সহায়তা প্রদানের লক্ষ্যে সংগঠিত করা হয়েছিল। ২০০৪ সালে একটি অভ্যুত্থান রাষ্ট্রপতির পদত্যাগ এবং জাতিসংঘের অনুমোদনের জন্য দেশটির স্থিতিশীলতা প্রতিষ্ঠা করা হয়। সুদান, জাতিসংঘ প্রাথমিকভাবে সুদান পিপলস্ লিবারেশন আর্মি / মুভমেন্ট এবং সুদানের সরকারের মধ্যকার যুদ্ধবিরতি কার্যকর করার জন্য ইউএনএমআইএসকে পৃষ্ঠপোষক করে। তারপর থেকে, দারফুরে বিদ্রোহী গোষ্ঠী সরকার-স্পনসর্ড বাহিনীর সাথে সংঘর্ষে লিপ্ত হয়, ফলে জাতিসংঘ, দারফুরের এউ / জাতিসংঘ হাইব্রিড অপারেশন দারফুরে সহিংসতা, চাদ ও সেন্ট্রাল আফ্রিকান রিপাবলিক সীমান্তে ছড়িয়ে পড়ে। ২০০৭ সালে, দারফুরের সহিংসতা সংক্রান্ত সহিংসতা সম্পর্কিত হস্তক্ষেপ প্রতিরোধে বেসামরিক নাগরিকদের প্রতি সহিংসতা হ্রাস করার জন্য এবং মিনিস্টটকে নিয়োজিত করা হয়। জাতিসংঘ বেশ কয়েকটি দেশের মধ্যে গৃহযুদ্ধ শেষ করার লক্ষ্যে একক শান্তিরক্ষা মিশন সংগঠিত করেছে। সেন্ট্রাল আফ্রিকান প্রজাতন্ত্রে, MINURCA (১৯৯৮) সাবেক CAR সামরিক বাহিনী ও মিলিশিয়াগুলির কয়েকটি বিদ্রোহী গোষ্ঠীর নিরস্ত্রীকরণের তত্ত্বাবধানের পাশাপাশি একটি নতুন জাতীয় পুলিশ প্রশিক্ষণ এবং নির্বাচন চলাকালে সহায়তা করার জন্য তৈরি করা হয়েছিল। আরও স্থিতিশীলতা নিশ্চিত করার জন্য সফল নির্বাচনের পরে মিশন বর্ধিত করা হয়েছিল। সিওরা লিওনে, জাতিসংঘ / ইউএনএএসএসএল) ১৯৯৯ সালে অভ্যুত্থানের পর ইকোমোজি-এর নেতৃত্বে সরকার পুনর্গঠন করে। ১৯৯৯ সালে, কঙ্গো গণতান্ত্রিক প্রজাতন্ত্রে দ্বিতীয় কঙ্গো যুদ্ধের পর যুদ্ধবিরতি নিরীক্ষণের জন্য ডিজাইন করা হয়েছিল- এটি ডিআরসি-র অংশে অব্যাহত সহিংসতার কারণে চলতে থাকে। কোট ডি আইভরির মধ্যে, ইউএনওসিআই আইভরিয়ান গৃহযুদ্ধ শেষ করে ২০০৪ সালের শান্তি চুক্তিকে কার্যকর করার জন্য পাঠানো হয়েছিল, যদিও দেশ বিভক্ত হয়ে পড়েছে। বুরুন্ডি সিভিল ওয়ার শেষ হওয়ার পর যুদ্ধবিরতি চুক্তির পর, ONUB-কে ২০০৪ সালে আরুশা শান্তি চুক্তির বাস্তবায়ন তত্ত্বাবধানে অনুমোদিত করা হয়। স্বাধীনতা সুবিধার প্রচেষ্টা জাতিসংঘের শান্তিরক্ষীরাও স্বাধীনতার আন্দোলন এবং নতুন রাজ্য প্রতিষ্ঠার জন্য ব্যবহার হয়েছে। ১৯৮৯ সালে শুরু হওয়া নামিবিয়াতে UNTAG, দক্ষিণ আফ্রিকার প্রত্যাহার এবং একটি নতুন সরকারের নির্বাচন পর্যবেক্ষণ করে। ১৯৯১ সালে, ওয়েস্টার্ন সাহারা অঞ্চলের ক্ষেত্রে মরক্কোর একটি যুদ্ধবিরতি এবং গণভোটের পরিকল্পনা ছিল। মতানৈক্য গণভোট প্রতিরোধ করে, কিন্তু যুদ্ধবিরতি MINURSO-র দ্বারা নিয়ন্ত্রিত করা চলতে থাকে। ১৯৯৯ সালে পূর্ব তিমুরে, একটি গণভোট ইন্দোনেশিয়া থেকে স্বাধীনতার পক্ষে ভোট দেয়। স্বাধীনতা বিরোধী আন্দোলনের দ্বারা সহিংসতা এবং স্বাধীনতা পর্যন্ত অঞ্চলের নিয়ন্ত্রণ ও পরিচালনার জন্য UNTAET প্রতিষ্ঠিত হয়, যার ফলে একটি সহায়তা মিশন প্রতিষ্ঠিত হয়, UNMISET। ২০০৬ সালে সহিংসতা UNMIT প্রতিষ্ঠার নেতৃত্বে, যা পরিস্থিতি নিরীক্ষণে অব্যাহত থাকে। মূল্যায়ন RAND কর্পোরেশনের একটি গবেষণায় পাওয়া যায় যে,জাতিসংঘ শান্তিরক্ষা প্রচেষ্টার তিনটির মধ্যে দুটি সফল। মার্কিন যুক্তরাষ্ট্রে জাতিসংঘের জাতিসংঘের প্রচেষ্টার সাথে এটি তুলনামূলকভাবে বেশি দেখা যায় এবং আটটি মামলার মধ্যে সাতটি শান্তি বিঘ্ন ঘটে, যা আট মার্কিন সেনার চারটি ক্ষেত্রে শান্তির সম্মুখীন হয়। এছাড়াও ২০০৫ সালে, মানব নিরাপত্তা রিপোর্টে কোল্ড ওয়ার শেষ হওয়ার পর থেকে যুদ্ধ, গণহত্যা এবং মানবাধিকারের অপব্যবহারের সংখ্যা কমে যায়, এবং প্রমাণ উপস্থাপন করে, তবে পরিস্থিতিগতভাবে, যে আন্তর্জাতিক সক্রিয়তা-যা বেশিরভাগই জাতিসংঘের দ্বারা পরিচালিত হয়- কোল্ড ওয়ার শেষ হওয়ার পর থেকে সশস্ত্র সংঘর্ষের পতনের প্রধান কারণ। অনুভূত ব্যর্থতার জন্য জাতিসংঘও সমালোচনার সৃষ্টি করেছে। কিছু কিছু ক্ষেত্রে, নিরাপত্তা পরিষদ রেজুলেশন পাস করতে ব্যর্থ হয়েছে বা সদস্য রাষ্ট্রগুলি খারাপ অবস্থার মধ্যে তাদের সম্পূর্ণরূপে প্রয়োগ করতে অনিচ্ছুক হয়েছে। ১৯৯৪ সালে রুয়ান্ডা গণহত্যা প্রতিরোধে ব্যর্থ হওয়ার কারণে নিরাপত্তা পরিষদের মতবিরোধ দেখা যায়। জাতিসংঘ এবং আন্তর্জাতিক নিষ্ক্রিয়তা হস্তক্ষেপ এবং দ্বিতীয় কঙ্গো যুদ্ধের সময় পর্যাপ্ত মানবিক সাহায্য প্রদানের জন্য উল্লেখ করা হয়েছে, জাতিসংঘ শান্তিরক্ষীগণ ১৯৯৫-এ স্রেব্রেনিয়ার গণহত্যা প্রতিরোধ করার ব্যর্থতা, সোমালিয়াতে কার্যকর মানবিক সহায়তা প্রদান করতে ব্যর্থতা,ইসরায়েলি-ফিলিস্তিনি সংঘাত, কাশ্মির বিরোধ ও নিরাপত্তা দফতর সংক্রান্ত নীতিমালা বাস্তবায়ন ব্যর্থ হলে, দারফুরের বিরুদ্ধে গণহত্যা প্রতিরোধে বা সহায়তা প্রদান অব্যাহত থাকে। সমালোচনার জবাবে, শান্তিরক্ষীদের যৌন নির্যাতনের রিপোর্ট সহ, জাতিসংঘ তার অপারেশন সংস্কারের দিকে পদক্ষেপ নিয়েছে। ব্রাহিমি রিপোর্টটি পূর্বের শান্তিরক্ষা মিশনের পুনর্বিন্যাস, ত্রুটিগুলি আলাদা করে এবং ভবিষ্যতে শান্তিরক্ষা মিশনের দক্ষতা নিশ্চিত করার জন্য এই ভুলগুলি প্যাচ করার পদক্ষেপ গ্রহণ করে। ভবিষ্যতে শান্তিরক্ষী কার্যক্রম পরিচালনা করার সময় জাতিসংঘ এই অনুশীলনগুলি কার্যকর করার জন্য অঙ্গীকার করেছে। সংস্কার প্রক্রিয়ার টেকনিকাল দিকগুলি 'পিএশন অপারেশনস ২০১০' সংস্কার কর্মসূচিতে DPKO- এর দ্বারা পুনর্বিন্যস্ত ও পুনরুজ্জীবিত হয়েছে। ২০০৮ এর ক্যাপস্টোন মতবাদ "জাতিসংঘ শান্তিরক্ষা কার্যক্রমঃ নীতিমালা ও নির্দেশিকা" ব্রাহিমি বিশ্লেষণের সাথে যুক্ত এবং গঠন করে। ২০১৩ সালে, এনজিও ট্রান্সপারেন্সি ইন্টারন্যাশনাল জাতিসংঘ শান্তিরক্ষা বিরোধী দুর্নীতির নির্দেশনা ও তত্ত্বাবধানের সমালোচনা করে একটি প্রতিবেদন প্রকাশ করে। আরোদেখুন জাতিসংঘের শান্তিরক্ষা বাহিনীর কার্যাবলি বিষয়শ্রেণী:শান্তিরক্ষা বিষয়শ্রেণী:জাতিসংঘের ইতিহাস

https://bn.wikipedia.org/wiki/%E0%A6%9C%E0%A6%BE%E0%A6%A4%E0%A6%BF%E0%A6%B8%E0%A6%82%E0%A6%98%20%E0%A6%B6%E0%A6%BE%E0%A6%A8%E0%A7%8D%E0%A6%A4%E0%A6%BF%E0%A6%B0%E0%A6%95%E0%A7%8D%E0%A6%B7%E0%A6%BE%20%E0%A6%AE%E0%A6%BF%E0%A6%B6%E0%A6%A8%E0%A7%87%E0%A6%B0%20%E0%A6%87%E0%A6%A4%E0%A6%BF%E0%A6%B9%E0%A6%BE%E0%A6%B8

ขนมปังขิงมีส่วนผสมของขิงหรือไม่?

ขนมปังขิง

thai

ในภาษาไทย อาจเรียก ขนมขิง ว่า ขนมปังขิง ตามความคุ้นเคย เนื่องจากแปลตรงตัวมาจากคำภาษาอังกฤษที่ว่า Ginger bread (ginger หมายถึง ขิง และ bread หมายถึง ขนมปัง แปลเป็นภาษาไทยจึงได้คำรวมว่า ขนมปังขิง) แต่ขนมขิงเองมีลักษณะทางกายภาพที่แตกต่างจากขนมปังที่เรารู้จักกันทั่วไป (bread) โดยสิ้นเชิง โดยเป็นขนมอบคนละรูปแบบกับขนมปัง (bread) ขนมขิง หรือที่เรียกว่า ขนมขิงพริกไทย ขนมขิงเครื่องเทศ หรือ<b data-parsoid='{"dsr":[1192,1211,3,3]}'>ขนมขิงน้ำผึ้ง เป็นขนมอบที่มีรูปแบบหลากหลาย และมักอบรับประทานกันโดยเฉพาะในช่วงหนึ่งเดือนก่อนเทศกาลคริสต์มาสและในเทศกาลคริสต์มาส ส่วนผสม นอกจากจะใช้น้ำผึ้งเป็นสารให้ความหวานและมีเครื่องเทศจากโลกตะวันออกเป็นส่วนผสมแล้ว (โดยมากคือ อบเชย กานพลู โป๊ยกั๊ก หรือน้อยครั้งที่ใช้กระวาน ผักชี ขิง ลูกจันทน์เทศ) ขนมขิงยังแตกต่างจากขนมปังอื่นๆตรงที่ไม่มียีสต์เป็นส่วนผสมเลย การอบขนมขิงจะใช้เกลือจากเขากวางแดง (Hirschhornsalz) หรือสารโพแทสเซียม (หรืออาจใช้ทั้งสองอย่าง) แทนผงฟู ซึ่งสารเหล่านี้จะทำให้แป้งดิบที่ยังไม่ได้อบนั้นมีรสขมเล็กน้อย บ่อยครั้งที่มีการตกแต่งขนมขิงด้วยอัลมอนด์ ถั่ว ผงเปลือกส้ม ผงเปลือกมะนาว หรือโดยเฉพาะอย่างยิ่งก็คือ ช็อกโกแลต แป้งเป็นส่วนผสมหนึ่งที่ไม่ได้ใช้กับขนมขิงทุกประเภทเสมอไป ตัวอย่างเช่น ขนมขิงตำรับเมืองนูเรมเบิร์ก ซึ่งตามเกณฑ์คุณภาพแล้วจะไม่ใช้แป้งเลย หากแต่ใช้น้ำมันเมล็ดพืชแทน สูตรขนมขิงส่วนใหญ่จะมีปริมาณแป้งน้อยมาก ประมาณร้อยละ 10 ถึง 50 ของส่วนผสมเท่านั้น ตำรับอาหารเยอรมันส่วนมากมักประกอบด้วยแป้งสาลี ในขณะที่ตำรับอาหารฝรั่งเศสและหลายประเทศในยุโรปตะวันออกกลับใช้ข้าวไรย์แทน ในปัจจุบันมีการนำเครื่องเทศหลักที่ใช้ในการอบขนมขิงมาผสมสำเร็จรูปโดยเรียกว่า เครื่องเทศขนมขิง ในเยอรมนีมีข้อกำหนดขั้นต่ำทางกฎหมายเกี่ยวกับคุณภาพและคุณลักษณะของขนมขิง โดยมีการกำหนดสูตรต้นตำรับเฉพาะต่างๆ เช่น ขนมขิงตำรับเอลิเซ (Elisenlebkuchen) ตามที่กฎหมายอาหาร สินค้าโภคภัณฑ์ และอาหารสัตว์ของเยอรมนีกำหนด ขนมขิงที่จะใช้ชื่อตำรับนี้ได้จะต้องมีอัลมอนด์ และ/หรือถั่วชนิดอื่นๆรวมกันอย่างน้อยร้อยละ 25 ของส่วนผสมทั้งหมด มวลรวมของส่วนผสมจะต้องประกอบด้วยผลิตภัณฑ์จากธัญพืชไม่เกินร้อยละ 10 หรือมีความเข้มข้นของธัญพืชเพียงแค่ร้อยละ 7.5 เท่านั้น ด้วยรายละเอียดอันพิถีพิถันทำให้ขนมขิงตำรับเอลิเซเป็นขนมอบชั้นเลิศตามมาตรฐานของกฎหมายอาหาร สินค้าโภคภัณฑ์ และอาหารสัตว์ของเยอรมนี และอนุญาตให้ใช้เพียงช็อกโกแลตที่มีคุณภาพสูงในการผลิต ห้ามใช้เนยโกโก้เทียมคุณภาพต่ำโดยเด็ดขาด ชื่อเรียกต่างๆของขนมขิง ขนมขิงเองก็เหมือนกับอาหารชนิดอื่นๆ ที่มีชื่อเรียกในภาษาเยอรมันแตกต่างกันออกไปตามแต่ละภูมิภาค ในทางตอนใต้ ตะวันตก และตอนเหนือของเยอรมนีจะใช้คำว่า เลบคูเคน (Lebkuchen) ขณะเดียวกันในภูมิภาคทางใต้และตะวันตกของเยอรมนีก็อาจพบชื่อเรียกขนมขิงที่แตกต่างกันออกไป ได้แก่ ลาเบอคูเคน (Labekuchen) เล็คคูเคน (Leckkuchen) หรือ เลเบนส์คูเคน (Lebenskuchen) ในบางพื้นที่ของรัฐบาวาเรียและรัฐบาเดน-เวิร์ทเทมเบิร์กเรียกขนมขิงว่า มาเก็นโบรท (Magenbrot) แม้ว่าโดยรวมแล้วจะหมายถึงขนมอบรูปแบบที่ต่างออกไปก็ตาม ตรงกันข้ามกับทางตะวันออกของเยอรมนีที่เรียกขนมขิงกันว่า เฟฟเฟอร์คูเคน (Pfefferkuchen) หรือขนมขิงพริกไทย การวิจัยถึงที่มาและความหมายของคำว่า เลบคูเคน (Lebkuchen) ซึ่งแปลว่าขนมขิงในภาษาเยอรมันนั้นยังไม่เป็นที่แน่ชัด แม้ว่าคำว่า เลบคูเคน จะมีการออกเสียงคล้ายกับคำว่า เลเบน (Leben) ที่หมายถึงชีวิต แต่ก็น่าจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันเลย เพราะคาดว่าคำว่า เลบคูเคน มาจากคำภาษาละตินที่ว่า ลิบุม (libum) ซึ่งหมายถึง ขนมอบรูปร่างแบน หรือขนมเซ่นไหว้ มีการตีความทางศัพทมูลวิทยา (ศาสตร์แห่งที่มาของคำศัพท์) ว่าที่มาของคำดังกล่าวมาจากคำว่า ไลบ์ (Laib) ในภาษาชนเผ่าเจอร์มานิคโบราณ ซึ่งหมายถึงก้อนขนมปัง ชื่อเรียก เฟฟเฟอร์คูเคน (Pfefferkuchen) หรือขนมขิงพริกไทย มีที่มาจากยุคกลาง ในยุคที่เรียกเครื่องเทศจากต่างประเทศซึ่งใช้เป็นส่วนผสมในการอบขนมรวมกันว่า พริกไทย คำเรียกขนมขิงในภาษาอังกฤษที่ว่า จินเจอร์เบรด (gingerbread) หรือในภาษาฝรั่งเศสที่ว่า แปง เด ปีส (pain d’épices) รวมถึงคำว่า อิงแกวร์โบรท (Ingwerbrot: ขนมปังขิง) หรือ เกเวิร์ซโบรท (Gewürzbrot: ขนมปังเครื่องเทศ) ในภาษาเยอรมัน ล้วนสื่อความหมายที่บ่งถึงเครื่องเทศแห่งโลกตะวันออกได้อย่างชัดเจน ส่วนคำว่า โฮนิกโบรท (Honigbrot: ขนมปังน้ำผึ้ง) ในภาษาเยอรมัน นั้นก็สื่อถึงส่วนผสมหลักอย่างต่อไปของขนมขิงซึ่งก็คือ น้ำผึ้ง นั่นเอง ประวัติ หลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรชิ้นแรกๆ ซึ่งบันทึกเกี่ยวกับขนมขิงน้ำผึ้งที่ผสมเครื่องเทศ นั้นมีอายุราวๆ 350 ปีก่อนคริสตกาล ชาวอียิปต์โบราณมีขนมอบที่ใช้น้ำผึ้งเป็นสารให้ความหวาน และเป็นขนมที่ต้องใช้ในพิธีศพ ชาวโรมันมีขนมที่เรียกว่า พานุส เมลลิทุส (panus mellitus) ซึ่งก็คือขนมที่ทาหน้าด้วยน้ำผึ้ง แล้วนำไปอบ ในสมัยก่อนนั้นต่างจากปัจจุบันคือ การรับประทานขนมขิงไม่เพียงเป็นที่นิยมเฉพาะในช่วงเทศกาลคริสต์มาสเท่านั้น แต่รวมไปถึงในช่วงเทศกาลอีสเตอร์ (เทศกาลฉลองการคืนชีพของพระเยซู) หรือช่วงเวลาอื่นๆด้วย ขนมขิงนั้นจัดเป็นหนึ่งในอาหารที่นิยมรับประทานในช่วงเวลาถือศีลอด และอาจเสิร์ฟพร้อมกับเบียร์ดีกรีสูง เป็นต้น ขนมขิงในรูปแบบที่รู้จักกันในปัจจุบันมีต้นกำเนิดจากเมืองดิแนนท์ในเบลเยี่ยม จากนั้นชาวเมืองอาคเคนได้รับมาดัดแปลง (อ้างอิงจากประวัติขนมขิงตำรับเมืองอาคเคน หรือ Aachener Printen) และท้ายที่สุดคณะนักบวชในฝรั่งเศสก็รับขนมชนิดนี้มา และดัดแปลงอีกเล็กน้อย คณะแม่ชีในสมัยนั้นจะอบขนมขิงเพื่อใช้เป็นของหวาน ชื่อเรียกว่า เฟฟเฟอร์คูเคน หรือขนมขิงพริกไทยนั้นมีมาแล้วตั้งแต่ปี ค.ศ. 1296 ที่เมืองอูล์ม ประเทศเยอรมนี และในศตวรรษที่ 14 ขนมอบชนิดนี้ก็เป็นที่รู้จักในเมืองนูเรมเบิร์กและบริเวณใกล้เคียง โดยผู้รับมาคือคณะพระนักบวช ต้นตำรับของเมืองนูเรมเบิร์กนี้มีที่มาจากอารามคริสตจักรที่เมืองไฮลส์บรอนน์ซึ่งอยู่ไม่ไกลออกไป ขนมขิงนั้นเป็นที่นิยมเนื่องจากไม่เสียง่ายและสามารถเก็บไว้รับประทานได้นาน เหล่านักบวชมักจะนำไปแจกจ่ายให้กับประชาชนในช่วงเวลาอดอยากแร้นแค้น เนื่องจากการอบขนมขิงจำเป็นต้องใช้เครื่องเทศหายากจากแดนไกล เมืองต่างๆที่เป็นศูนย์กลางการค้าสำคัญจึงมีประเพณีการทำขนมขิงที่มีประวัติอันยาวนาน นอกจากเมืองนูเรมเบิร์กและพุลสนิทซ์แล้ว ยังรวมไปถึงเมืองเอาก์สบูร์ก โคโลญจน์ และบาเซลด้วย ที่เมืองมิวนิคมีรายชื่ออาชีพ “เลบเซลเทอร์ (Lebzelter) ” ในทะเบียนภาษีมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1370 ซึ่งก็คือ คนทำขนมขิงนั่นเอง ที่เมืองนี้จะมีการทำขนมขิงให้เป็นรูปร่างต่างๆกัน และแต่งหน้าด้วยน้ำตาลหลากสี ในขณะที่ขนมขิงตำรับเมืองนูเรมเบิร์กจะตกแต่งด้วยอัลมอนด์และผงเปลือกมะนาว ขนมขิงตำรับเมืองธอร์นหรือที่รู้จักกันในชื่อ ธอร์นเนอร์ ฟลาสเตอร์ชไตน์เนอ (Thorner Pflastersteine) ก็มีชื่อเสียงเช่นกัน ขนมขิงตำรับนี้มาจากเมืองทางอาณาเขต ปรัสเซียตะวันตกที่ชื่อ ธอร์น ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นเมืองโตรัน (Toruń) ของโปแลนด์มาตั้งแต่ปีค.ศ.1919 ขนมขิงตำรับนี้ยังมีอีกสองฉายา คือ คาทรินเช็น (Kathrinchen) ซึ่งมีที่มาจากชื่อโบสถ์ของนักบุญคาธารินาแห่ง อเล็กซานเดรีย และฉายาว่า ไนซ์เซอร์ คอนเฟคท์ (Neisser Konfekt) ซึ่งมีที่มาจากชื่อเมืองไนซ์เซ ในเขตซิเลเซียที่ถูกเยอรมนียึดครองมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ในสมัยก่อนขนมขิงซึ่งเรียกว่า เลบคัวเค (Lebkuoche) ในภาษาเยอรมันยุคกลาง จะอบโดยวางบนแป้นพิมพ์ในโรงอบขนมปังของโบสถ์ ซึ่งเป็นสถานที่อบขนมปังกลมที่เรียกว่า แผ่นศีล อยู่แล้ว ในตอนใต้ของเยอรมนีและประเทศออสเตรียจะเรียกขนมปังนี้ว่า เซลเทอ (Zelte) และเรียกคนอบขนมปังว่า เลบเซลเทอร์ (Lebzelter) ซึ่งไม่ว่าจะเป็นคนทำขนมขิง หรือ เลบเซลเทอร์ ก็จัดอยู่ในกลุ่มสายอาชีพเดียวกันนั่นเอง การคิดค้นผงฟูในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 มีบทบาทต่อวิวัฒนาการของขนมขิง ผงฟูทำให้ส่วนฐานที่เป็นแป้งนั้นพองฟูขึ้น ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เกิดขนมอบขึ้นหลายชนิดที่มีรสชาติและความเหนียวทั้งเหมือนและไม่เหมือนกับขนมขิงต้นแบบ ตัวอย่างเช่น ขนมขิงน้ำผึ้งและขนมขิงเครื่องเทศในรูปแบบต่างๆหลายชนิด ขนมขิงรูปแบบต่างๆทั่วโลก ทุกวันนี้ขนมขิงจัดเป็นขนมอบยอดนิยมสำหรับช่วงเทศกาลคริสต์มาสโดยมีชื่อเรียกและรูปแบบที่แตกต่างกันออกไปมากมายตามแต่ละภูมิภาค มีทั้งขนมขิงทั้งแบบที่เคลือบและไม่เคลือบช็อกโกแลต ทั้งแบบที่มีถั่วต่างๆ และอัลมอนด์ มากหรือน้อยแตกต่างกันไป หรือแบบที่สอดไส้แยม เป็นต้น ขนมขิงลายภาพ ขนมขิงลายภาพก็คือขนมขิงที่มีการตัดหรือกดทับให้เป็นลาย ขนมขิงรูปแบบนี้มีมาตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 15 มีทั้งแบบดั้งเดิมที่มีรูปภาพทางศาสนา และหลังจากนั้นก็เริ่มมีแบบที่เป็นรูปภาพทั่วไป ในปัจจุบันขนมขิงลายภาพเหล่านี้เป็นที่แพร่หลายในนานาประเทศ และไม่ได้ผลิตเพียงแค่ในช่วงเทศกาลคริสต์มาสอีกต่อไป ขนมขิงรูปหัวใจที่ตกแต่งด้วยน้ำตาลไอซิ่งนั้นค่อนข้างเป็นที่รู้จักกันดี และซื้อหาได้ทั่วไปในงานรื่นเริง งานประจำปี และแม้กระทั่งบนแผงขายขนมในตลาดคริสต์มาส หนึ่งในขนมขิงลายภาพซึ่งเป็นที่รู้จักทั่วโลกก็คือ “เจ้ามนุษย์ขนมขิง หรือ จินเจอร์เบรดแมน (Gingerbread Man) ” จากประเทศแถบที่ใช้ภาษาอังกฤษ ซึ่งมีรูปร่างเป็นคนแบบปั้นง่ายๆ โดยไม่มีรายละเอียดของมือและเท้า เจ้ามนุษย์ขนมขิงมีชื่อเรียกว่า “เพ็พพาร์คาคอร์ (pepparkakor) ” ในภาษาสวีเดน และ “เซแวร์นิเย โคซูลี (северные козули) ” ในภาษารัสเซีย เชื่อกันว่าเจ้ามนุษย์ขนมขิงนี้นำมาซึ่งโชคดีและความร่ำรวย บ้านขนมขิง ในภาษาเยอรมัน สิ่งที่เรียกว่า บ้านขนมขิงพริกไทย หรือ เฟฟเฟอร์คูเคนฮอยส์เช็น (Pfefferkuchenhäuschen) ที่ภาษาชาวบ้านเรียกว่า บ้านขนมปังกรอบ หรือ คนุสเปอร์ฮอยส์เช็น (Knusperhäuschen) ในนิทานเรื่องบ้านขนมปัง (นิทานเรื่องแฮนเซลกับเกรเทล) ก็ทำมาจากขนมขิงเช่นกัน บ้านขนมขิงเหล่านี้นอกจากจะเป็นที่แพร่หลายในประเทศที่ใช้ภาษาเยอรมันแล้ว ยังหาซื้อได้ในแถบยุโรปตะวันออกและประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษอีกด้วย ขนมขิงสูตรเฉพาะของเยอรมนี ขนมขิงสูตรเฉพาะของเยอรมนีหลายตำรับเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก ตัวอย่างเช่น ขนมขิงตำรับเมืองนูเรมเบิร์กและขนมขิงตำรับเมืองอาคเคน สูตรขนมขิงเฉพาะตามภูมิภาคต่างๆยังได้แก่ ขนมขิงตำรับรอสเนอร์ (Rosner Lebkuchen) จากเมืองวาลด์ซาสเซน (Waldsassen) ขนมขิงตำรับเบนท์ไฮม์เมอร์ มอพเพ็น (Bentheimer Moppen) ขนมขิงพริกไทยตำรับเมืองพุลสนิทซ์ หรือ พุลสนิทเซอร์ เฟฟเฟอร์คูเคน (Pulsnitzer Pfefferkuchen) ไนซ์เซอร์ คอนเฟคท์ (Neisser Konfekt) และ ขนมขิงถั่วพริกไทยแห่งรัฐเม็คเลนบูร์ก หรือ เม็คเลนบูร์กเกอร์ เฟฟเฟอร์นึซเซอ (Mecklenburger Pfeffernüsse) ขนมขิงในรัสเซีย ขนมขิงตำรับรัสเซียที่มีชื่อในภาษารัสเซียว่า ปริยานิกี (ปริยานิกี หรือ Пряники เป็นคำเรียกแบบพหูพจน์ หากเป็นชิ้นเดียวจะเรียกว่า ปริยานิก หรือ Пряник) ประกอบด้วย แป้งสาลี น้ำตาล มาร์การีน เนย น้ำมัน น้ำ นม และเกลือ บางครั้งอาจใส่น้ำผึ้งและเครื่องเทศลงไปด้วยก็ได้ ขนมขิงตำรับนี้มักเสิร์ฟคู่กับชารัสเซีย ที่เมืองตูลาได้พบว่ามีการนำขนมขิงปริยานิกีมาทำเป็นรูปร่างต่างๆ และเติมรสชาติที่แตกต่างกันออกไปมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 เป็นอย่างช้า ในปัจจุบันมีพิพิธภัณฑ์ขนมขิงตั้งอยู่ที่เมืองนี้ด้วย ผู้เข้าชมจะมีโอกาสได้ลิ้มรสขนมขิงปริยานิกีที่อบมาสดๆ ใหม่ๆ ขนมขิงในเขตเทือกเขาแอลป์ ในสวิตเซอร์แลนด์ ขนมขิงรูปซานตาคลอสเป็นที่นิยมแพร่หลาย บนชิ้นขนมขิงจะมีกระดาษรูปซานตาคลอสแปะอยู่โดยใช้น้ำยางกัมอารบิกซึ่งเป็นยางไม้ธรรมชาติเป็นกาวติด ประเพณีนี้มีมาตั้งแต่ช่วงกลางศตวรรษที่19 ขนมขิงตำรับสวิตเซอร์แลนด์ที่เป็นที่รู้จักไปทั่วโลกคือ ขนมขิงตำรับบาสเลอร์ เล็คเคอลี (Basler Leckerli) จากเมืองบาเซล และขนมขิงตำรับบิเบอร์ลี (Biberli) จากเทือกเขาแอพเพ็นเซล ขนมขิงที่มีความหลากหลายคล้ายๆ กันนี้ก็เป็นที่แพร่หลายไปทั่วในออสเตรียเช่นเดียวกับในเยอรมนี ขนมขิงชนิดอื่นๆ ในยุโรป ประเทศอื่นๆ ในยุโรปก็มีขนมขิงตำรับเฉพาะที่มีประวัติความเป็นมายาวนานเช่นกัน ตัวอย่างเช่น ขนมขิงตำรับฝรั่งเศสแห่งเมืองดิโจ (Dijon) ขนมขิงตำรับคริสเตียนส์เฟลด์ (Christiansfeld) ของเดนมาร์ก หรือ ขนมขิงตำรับธอร์นเนอร์ คาทรินเช็น (Thorner Kathrinchen) จากเมืองธอร์นซึ่งเปลี่ยนชื่อเป็นเมืองโตรันของโปแลนด์ตั้งแต่ ค.ศ. 1919 ตุ๊กตาขนมขิงและบ้านขนมขิงที่มาจากเมืองพาร์ดูบิซในสาธารณรัฐเช็กนั้นจะแต่งหน้าด้วยน้ำตาลไอซิ่งจำนวนมากเป็นพิเศษ ขนมขิงที่ใช้ทำน้ำซอส ขนมขิงที่ใช้ทำน้ำซอส ซึ่งในภาษาเยอรมันเรียกว่า โซเซนคูเคน (Soßenkuchen) หรือ โซเซนเลบคูเคน (Soßenlebkuchen) เป็นขนมขิงธรรมดาๆชนิดหนึ่ง มีอยู่ในบางภูมิภาคของเยอรมนี โดยจะมีการผลิตขนมขิงชนิดนี้ในทุกฤดูกาลเพื่อใช้ในการทำน้ำซอส รายละเอียดอื่นๆ คำเรียกขนมขิงในภาษาอังกฤษที่ว่า จินเจอร์เบรด (Gingerbread) นั้นใช้เป็นชื่อเรียกระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์รูปแบบหนึ่งของบริษัทกูเกิล ในพิพิธภัณฑ์เครื่องเทศเก่าแก่ที่ใช้ในครัวเรือน (Museum Alte Pfefferküchlerei) ในเมืองไวซ์เซนแบร์ก (Weißenberg) รัฐแซ็กโซนีในเยอรมนี มีการจัดแสดงเครื่องมือที่ใช้ในการผลิตขนมขิง ในวันที่ 5 ธันวาคม ค.ศ.2003 ที่เมืองเอสลิงเกน (Esslingen) ริมฝั่งแม่น้ำเนคคาร์ (Neckar) ได้มีการอบขนมขิงที่ใหญ่ที่สุดในโลกขึ้น ขนมขิงนี้เป็นรูปซานตาคลอส มีขนาดความยาว 10 เมตร และความกว้าง 4 เมตร ส่วนผสมที่ใช้คือแป้งขนมปัง 350 ก.ก. น้ำเชื่อม 180 ก.ก. และเครื่องเทศสำหรับทำขนมขิงทั้งหมด 8 ก.ก. และแต่งหน้าด้วยมาร์ซิพาน (อัลมอนด์และน้ำตาลบดรวมกันเป็นของเหลวเหนียวๆ) และน้ำตาลไอซิ่งชนิดหนืดหรือที่เรียกว่า ฟันเดินท์ (Fondant) ซึ่งทำให้ขนมขิงชิ้นนี้มีน้ำหนักรวมถึง 650 ก.ก. เลยทีเดียว บ้านขนมขิงในประเทศไทย ในเมืองไทย มีบ้านโบราณหลายแห่งที่ตกแต่งด้วยลายขนมปังขิง โดยเฉพาะในกรุงเทพมหานคร ซึ่งเคยเป็นแหล่งสถาปัตยกรรมอันหลากหลาย ก็มีบ้านขนมปังขิง ใกล้กับเสาชิงช้า เยื้องๆ ศาลาว่าการกรุงเทพมหานคร มีบ้านหลังหนึ่ง สร้างด้วยสถาปัตยกรรมแบบดังกล่าว และเขียนชื่อเอาไว้ว่า บ้านขนมปังขิง ปัจจุบันกรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนโบราณสถานเอาไว้ ดูเพิ่ม มนุษย์ขนมปังขิง เรือนขนมปังขิง อ้างอิง Torkild Hinrichsen: Im Knusperhaus. Lebkuchen aus Europa. Husum Druck- und Verlagsgesellschaft, Husum 2008, ISBN 978-3-89876-420-9 Torkild Hinrichsen: Das Kuchenherz. Lebkuchen aus Deutschland. Husum Druck- und Verlagsgesellschaft, Husum 2009, ISBN 978-3-89876-463-6 แหล่งข้อมูลอื่น ตำนานและนิทานพื้นบ้าน หมวดหมู่:ขนมปัง หมวดหมู่:สถาปัตยกรรม

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%82%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%9B%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%B4%E0%B8%87

Kuinka pitkä Indus joki on?

Ganges

finnish

Ganges (sanskritiksi: गङ्गा, hindiksi: गंगा, urduksi: گنگا Ganga, bengaliksi: গঙ্গা Gônga) on suuri joki, jonka pääuoma virtaa Intiassa ja Bangladeshissa, sivujoet myös Kiinassa ja Nepalissa. Se on 2510 kilometriä pitkä. Joki saa alkunsa Himalajalta, Gangotrijäätikön sulamisvesistä. Alakanandajoen yhdyttyä siihen se virtaa Pohjois-Intian tasangoille. Bangladeshissa Ganges ja Brahmaputra yhdistyvät muodostaen yhden maailman suurimmista suistoalueista ennen laskemistaan Bengalinlahteen. Indus- ja Gangesjoen alue on hedelmällistä Indo-Gangesin tasankoa. Maantiede Gangesin tasanko on pääosin erittäin hedelmällistä maata, mikä on luonut jo varhain edellytykset kaupungistumiselle ja väestönkasvulle. Nykyään noin kymmenen prosenttia maailman ihmisistä on riippuvaisia Gangesin vedestä.[1] Ganges on kuitenkin pahoin saastunut, ja juoma- ja kasteluveden saaminen on haastavaa. Alue on myös herkkä luonnonkatastrofeille. Metsien hakkuun takia monsuunisateet aiheuttavat usein tuhoisia tulvia, kuten heinä-elokuussa 2007.[2] Pahiten tulvat koettelevat Gangesin-Brahmaputran laajaa (83000 km²) suistoaluetta. Myös trooppiset hirmumyrskyt saavat aikaan valtavia tuhoja osuessaan alueelle, kuten vuonna 1991, jolloin arviolta 138000 ihmistä kuoli myrskyn seurauksena. Kasvillisuus ja eläimistö Joen yläjuoksulla vuoristossa on 3600 metristä alaspäin vuoristometsää. Gangesin laaksoon tultaessa metsät vähenevät raivattujen riisipeltojen tieltä. Gangesjoen suistossa Bengalinlahden rannikolla on tiheitä mangrovemetsiä, joissa elää muun muassa bengalintiikeri eli intiantiikeri. Joessa esiintyy kahta jokivalaslajia, krokotiilejä ja gaviaaleja, joita ei tavata missään muualla. Uskonnollinen merkitys Ganges on hinduille pyhä joki. Sen uskotaan tulevan taivaasta ja voivan siten pestä pois synnit, jos siinä kylpee. Merkittävin pyhiinvaelluskohde on Shivan pyhä kaupunki Varanasi (ent. Benares), jonne tullaan erityisesti viimeiselle pyhiinvaellukselle ennen kuolemaa, sillä Varanasissa kuolemisen katsotaan olevan oikotie taivaaseen. Samasta syystä monet haluavat tuhkansa ripoteltavan jokeen.[3] Lähteet Citation error, replace with{{cite book| author = Valpola, Veli (päätoim.)| title = Uusi tietosanakirja, osa 6 (Ganges)| publisher = Tietosanakirja Oy| year = 1961}} Citation error, replace with{{cite book| author = Valpola, Veli (päätoim.)| title = Uusi tietosanakirja, osa 5 (Etu-Intia)| publisher = Tietosanakirja Oy| year = 1961}} Citation error, replace with{{cite book| author = Asko Parpola (toim.)| title = Intian kulttuuri| publisher = Otava Oy| year = 2005| id = ISBN 951-1-18365-6}} Viitteet Aiheesta muualla Luokka:Hindulaisuuden pyhät paikat Luokka:Intian joet Luokka:Bangladeshin joet Luokka:Uskonto Intiassa * Luokka:Seulonnan keskeiset artikkelit

https://fi.wikipedia.org/wiki/Ganges

Mitä tiekirkko tarkoittaa?

Tiekirkko

finnish

Tiekirkko on toimintamuoto, jossa matkailureittien lähettyville sijoittuvat kirkot pidetään avoimina kesäaikaan arkipäivinä ohikulkijoille. Suositusaukioloaika on 10. kesäkuuta – 20. elokuuta, mutta ajat vaihtelevat kirkoittain. Historiaa Ensimmäinen tiekirkko syntyi Saksassa Münchenin ja Stuttgartin väliselle A8-moottoritielle vuonna 1958, kun tien varressa oleva katolinen kirkko sai naapurikseen tien taukopaikan, jossa ei ollut WC- tai muita palveluja tai edes roskakoreja. Seurakunta kyllästyi roskaaviin ja jätöksiään jättäviin automatkailijoihin, mutta kieltojen sijaan ratkaisi asian toisin: palveluja lisättiin ja samalla toivotettiin kulkijat pistäytymään kirkossa. Idea alkoi levitä, ja moottoriteiden varsille alettiin jopa rakentaa erityisiä tiekirkkoja () matkailijoiden taukopaikoiksi. Ruotsiin ja muihin Pohjoismaihin ajatus alkoi levitä, kun Luulajan piispa, myöhemmin arkkipiispana toiminut Gunnar Wehman teki aloitteen alueen seurakuntien kirkkojen avaamisesta matkailijoille. Kokeilu laajeni Norjan ja Suomen pohjoisiin hiippakuntiin 1990-luvun alussa.[1] Tiekirkot Suomessa Tiekirkkotoiminta alkoi 1990-luvun alussa alun perin Pohjois-Suomesta edeten vähitellen koko Suomeen.[2] Kesällä avoimina olevien Tiekirkkojen määrä on vakiintunut hieman alle kolmeensataan kirkkoon/kesä.[3] Tiekirkkotyötä koordinoi Kirkkopalvelut. Suositusaukioloaika on 10. kesäkuuta – 20. elokuuta, mutta ajat vaihtelevat kirkoittain. Tiekirkot Venäjällä Venäjällä tiekirkkokäytäntö on 2010-luvulla alkanut Murmanskin alueelta. Vuonna 2012 siellä on kaksi tiekirkkoa, joista toinen on piispa Simonin tuomiokirkko Murmanskissa. Kirkko, tuomiokirkko, kappeli tai seurakuntakeskusKuntaSiunatun neitsyen (Marian) ilmestyksen kirkko (Церковь Благовещения Пресвятой Богородице ) [4]KuolaPyhän Nikolain katedraali (Свято-Никольск кафедральн собор [4]Murmansk [5] Lähteet Aiheesta muualla Luokka:Suomen kirkot

https://fi.wikipedia.org/wiki/Tiekirkko

세계 은행의 위치는 어디인가?

세계은행

korean

세계은행(世界銀行, World Bank)은 개발도상국에 대부금을 제공하는 국제 금융 기관으로, 1946년 8월에 발족하였다. 이 기관은 1944년 7월 브레튼 우즈 협정에 기초하여 설립되었다. 구성 세계은행 그룹의 일원인 세계은행은, 다음 두 개의 기구로 이루어져 있다: 국제부흥개발은행 (IBRD) 국제개발협회 (IDA) 역사 1944년 ~ 1969년 1969년 이전, 세계은행이 재건과 발전을 위해 제공한 대부금은 상대적으로 적었다. 최초로 세계은행의 대부금을 받은 나라는 프랑스였다. 당시 총재 존 J. 머클로이는 다른 신청 국가였던 폴란드와 칠레를 두고 프랑스를 선택했다. 금액은 요구했던 양의 반인 2억 5천만 달러였으며, 엄격한 조건이 붙었다. 프랑스는 균형잡힌 예산을 갖출 것과, 다른 정부보다 세계은행에 상환 우선권을 부여하는 조건을 수락해야 했다. 세계은행측은 프랑스 정부가 조건에 맞는지 확인하기 위해 자금의 활용을 엄격하게 감시했다. 추가적으로, 자금을 빌려주기 전에 미국 국무부는 프랑스 정부에 우선 공산당과 관련이 있는 인사들을 없애야 한다고 했다. 따라서 프랑스 정부는 프랑스 공산당과의 연합 정부를 해체했다. 1947년 마셜 플랜이 효과를 보자 많은 유럽 국가들이 다른 출처를 통해 지원을 받기 시작했다. 세계은행은 이러한 경쟁에 맞서서 유럽 이외의 국가들로 눈길을 돌렸다. 1968년까지 세계은행의 대부금은 항만, 고속도로, 발전소 등 대부금을 갚을 수 있는 수익을 창출하기 위한 인프라 건설에 할당됐다. 1968년 ~ 1980년 1968년부터 1980년까지 세계은행은 개발도상국 국민들의 기본적인 수요를 만족시켜줄 수 있는 수준에 도달하는 것에 중점을 맞추었다. 대출 대상을 인프라에서 사회복지 사업 등으로 확대하면서 대부금의 양은 크게 증가했다.[1] 당시 총재 로버트 맥나마라는 은행 회계 담당자였던 유진 로트버그에게 새로운 수익원을 찾을 것을 요청했고, 로트버그는 사용 가능한 자본을 늘리기 위해 글로벌 채권 시장을 이용했다.[2] 빈곤자 부양 대출의 결과 가운데 하나는 제3세계가 가진 빚의 급격한 증가였다. 1976년부터 1980년까지 개발도상국들의 연평균 부채 증가량은 20%였다.[3][4] 1980년 ~ 1989년 1980년 맥나마라의 후임자로 올던 W. 클로센이 임명됐다. 클로센은 맥나마라 시기의 운영진들을 대폭으로 바꾸었고 새 이론적인 관점을 도입했다. 1982년에는 수석 경제학자로 개발 자금 제공에 대한 비판으로 유명했던 앤 크루거를 임명했다. 1980년대에 세계은행은 제3세계의 대부금 정리와 개발도상국들의 경제 능률화를 위한 구조 조정 정책에 집중했다. 유니세프는 1980년대 말에 세계경제의 구조 조정 계획들이 아시아와 라틴아메리카, 아프리카의 수천만 아이들의 건강, 영양, 교육의 질을 낮춘 데 책임이 있다고 발표했다.[5] 1989년 ~ 현재 1989년 초, 세계은행은 다른 조직으로부터의 비판에 대한 대응으로, 비판을 불러 일으켰던 과거 개발 정책의 영향을 완화시키기 위해 환경 보호 단체와 비정부기구들에게도 대출을 시작했다.[6] 이후로 세계은행은 개발을 장려하면서도 환경을 보존하기 위한 다양한 추가 정책들을 내놓는다. 일례로 1991년에는 삼림 파괴를 막기 위해 환경을 해치는 상업적 벌목이나 인프라 계획에 자금을 대지 않겠다고 발표했다. 2012년 3월 23일에 미국 대통령 버락 오바마는 총재로 김용을 임명했다. 역대 총재 세계은행 총재는 전통적으로 미국인이 맡고 있다.[7] 기구별 투표력 상위 20개국 국제부흥개발은행(IBRD)과 국제 금융 공사(IFC)는 2015년 3월, 국제 개발 협회(IDA)와 다자간 투자 보증 기구(MIGA)는 2014년 12월 기준이다. 비판 오랫동안 세계은행은 비정부기구와 학계로부터 비판을 받아왔다. 전 세계은행 수석경제학자였던 핸리 해즐리트는 세계은행의 통화 제도가 세계적인 인플레이션과, 국제 무역을 국가가 주도하는 세계를 촉진시킬 것이라고 말했다.[13] 노벨 경제학상 수상자이자 전 세계은행 수석경제학자 조지프 스티글리츠는 세계은행이 지지하는 소위 자유시장 개혁 정책이 경쟁력 없는 경제에서 너무 빨리, 나쁜 차례대로, 잘못 시행되면 경제 개발에 해를 끼칠 수 있다고 주장했다.[14] 좌파경제학자 장하준은 세계은행을 국제통화기금, 세계무역기구와 함께 '사악한 삼총사'로 지목하고, 세계은행이 개발도상국들의 경제를 악화시키고 있다고 주장했다.[15] 세계은행에 대한 강력한 비판 가운데 하나는 세계은행의 관리 방식이다. 세계은행은 188개 나라를 대표하지만, 경제적으로 힘이 센 소수의 나라들이 운영하는 형태이다. 이 나라들은 세계은행의 고위 관리직을 임명하는 방식으로 관점을 지배하고 있다.[16] 같이 보기 세계은행 그룹 브레튼 우즈 체제 참조 외부 링크 분류:은행 분류:경제 단체 분류:국제 개발 분류:국제 경제 기구 분류:다자개발은행 분류:유엔 개발 그룹 분류:1944년 경제 분류:워싱턴 D.C.의 단체 분류:1944년 설립된 단체

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%84%B8%EA%B3%84%EC%9D%80%ED%96%89

맷 스톤은 어느 나라 사람인가?

하버드 대학교

korean

섬네일|230px|메모리얼 처치 (Memorial Church) 하버드 대학교(Harvard University)는 미국의 아이비 리그 사립 대학이다. 하버드 대학교는 오랜 역사와 큰 영향력, 그리고 많은 재산으로 세계의 일류 대학 중 하나가 되었다.[1][2] 하버드 대학교는 1636년에 매사추세츠 식민지 일반의회가 설립하였다. 미국에서 가장 오래된 대학교며, 처음에는 '새로운 대학'(New College) 또는 '새 도시 대학'(The college at New Towne)으로 불렸으나, 1639년 3월 13일에 '하버드 칼리지'(Harvard College)라는 이름을 지었다. 젊은 청교도 성직자 존 하버드의 성을 따서 지은 것이다. 그는 유언을 남겨서 4백여권의 책과 재산의 절반인 현금 779파운드를 학교에 기부하였다.[3] 훗날에 여러 학과와 전문대학원들이 통합되면서 하버드 대학교가 되었다. 지금도 학부는 하버드 칼리지라고 부른다. 찰스 윌리엄 엘리엇은 40년간 하버드 총장으로 일하면서 하버드 대학교를 근대 연구 대학으로 변모시켰다. 엘리엇의 개혁은 선택 과목, 소규모 강의 등에 관한 변화도 포함하고 있었다. 하버드 모델은 미국 교육에 영향을 끼쳤다. 하버드 대학교는 현재까지 졸업생과 교수를 포함해서 세계에서 가장 많은 157명의 노벨상 수상자를 배출했다.[4] 또한 프랭클린 루즈벨트와 존 F. 케네디에 이르기까지 미국에서 가장 많은 총 7명의 미국 대통령, 36명의 퓰리처상 수상자, 미국에서 가장 많은 21명의 연방 대법원 대법관과 7명의 세계은행 총재, 세계에서 가장 많은 62명의 억만장자와 미국에서 가장 많은 335명의 로즈 장학생이 하버드를 졸업했다.[5][6] 세계 각국에 포진한 하버드 유학파들로 인해 하버드 출신은 미국뿐만 아니라 전 세계의 지도층을 형성하고 있다는 말이 나올 정도로, 미국내뿐만 아니라 세계적으로도 높은 권위를 자랑한다. 하버드 대학교의 학부는 4년제 과정이다. 학부 학생들은 의학, 법학, 경영학 등의 전문 분야는 공부할 수 없으며 자연과학, 응용과학, 사회과학, 인문학 등을 공부한다.[7] 전문대학원 과정에 메디컬 스쿨, 로스쿨, 비즈니스 스쿨과 케네디 스쿨 등을 두고 있다. 역사 미국 최초의 대학교 아이비리그 대학 중의 하나인 하버드 대학교는 기독교인은 지식이 부족하면 안 된다는 신념을 실천하기 위하여 책과 현금을 기증한 영국 청교도 목사 존 하버드의 이름을 딴 미국 교육 역사에서 처음의 대학교이다. 설립 하버드 대학교는 1636년 메사추세츠 식민지 관할 의원회(Great and General Court of Massachusetts Bay Colony)의 투표를 거쳐 대학교 설립을 구체화시키게 되었다. 영국 식민지 시대에 시작된 하버드 대학교는 처음에는 학생 아홉 명과 강사 한 명을 두고 목사 양성을 목적으로 출범했다고 한다.[8] 찰스턴 출신의 존 하버드 목사가 이곳에 정착한지 얼마되지 않은 1638년 세상을 떠나면서 그의 장서와 재산을 뉴 잉글랜드에 새로 세워진 대학교인 하버드 대학교에 기증함으로써, 하버드 대학교는 존 하버드 목사의 이름을 추모하는 의미에서 1639년 하버드 칼리지(Harvard College)로 명명되게 되었다. 1650년에 하버드 칼리지의 헌장(charter)이 수립되었다. 초기 하버드 대학교는 많은 청교도 목사를 양성했다. 비록 초교파적이었지만, 초기 학교는 회중교회와 유니테리안 성직자들을 교육시켰다. 종합대학교 1782년에 메디컬 스쿨(Harvard Medical School), 1816년에 신학대학원(Harvard Divinity School), 1817년에 로스쿨(Harvard Law School), 1867년에 치의학대학원(Harvard School of Dental Medicine), 1908년에 비즈니스 스쿨(Harvard Business School), 1920년에 교육대학원(Harvard Graduate School of Education), 1922년에 공공보건대학원(Harvard School of Public Health), 그리고 1936년에 케네디 스쿨(Harvard Kennedy School)을 설립하면서 차츰 현대적인 종합대학이 됐다. 캠퍼스 하버드 대학교의 메인 캠퍼스(main campus)는 중앙 케임브리지 시에 있는 하버드 야드(Harvard Yard) 중심에 있으며 그 인근에 있는 하버드 스퀘어(Harvard Square)까지 연장되어 있다. 하버드 비즈니스 스쿨과 하버드 스타디움(Harvard Stadium)을 포함한 많은 대학의 운동 시설들은 찰스 강의 다른 면인 하버드 스퀘어로부터 남서쪽 건너편에 있는 보스턴 올스턴 지역에 있다. 메인 캠퍼스에서 찰스 강 건너편에 자리잡고 있는 올스턴 지역까지 도보로 갈 수 있다. 하버드 메디컬 스쿨, 하버드 덴털 스쿨, 하버드 공공보건대학원은 보스턴 롱우드 메디컬 앤드 아카데믹 에리어(Longwood Medical and Academic Area)에 위치해 있다. 하버드 로스쿨은 하버드 야드 북쪽에 위치해 있다. 하버드 야드에는 중앙 관리 사무소, 대학교 메인 도서관들, 세버 홀(Sever Hall), 유니버시티 홀(University Hall)을 포함한 대학교 건물들, 메모리얼 교회(Memorial Church), 다수의 학부 1학년생 기숙사들이 있다. 학부 2학년생과 학부 3학년생과 학부 4학년생은 12개동의 기숙사(residential Houses)에 살며 그중에 9개동은 하버드 야드 남쪽이나 찰스 강 근처에 있고 나머지 3개동은 하버드대 학부 캠퍼스의 부분인 쿼드랭글(Quadrangle)에서 북서쪽으로 반마일 떨어진 래드클리프가 하버드 시스템에 통합될때까지 이전에 래드클리프 칼리지 학생들이 사용했던 거주지역에 위치해 있다. 각각 기숙사는 학부생, 사감, 교수를 위한 방 뿐만 아니라 식당, 도서관, 다양한 그밖에 학생시설들을 포함한다. 그 시설은 에드워드 하크니스(Edward Harkness)에 의해서 최선을 다해서 하나의 선물로 만들어졌다. 이전 래드클리프 칼리지 캠퍼스의 중앙인 래드클리프 야드는 교육대학원과 캠브리지 공원에 인접해 있다. 구성 하버드 대학교의 구성은 다음과 같다. 문리대학(Faculty of Arts and Sciences)에 부수하여 공학응용과학대학(School of Engineering and Applied Sciences)이 있다. 문리대학은 아래 과정을 함께 제공한다. 하버드 칼리지 학부과정(Harvard College) (1636) 일반대학원(Graduate School of Arts and Sciences) (1872) 평생교육원(Harvard Division of Continuing Education) 아래에 하버드 서머 스쿨 (Harvard Summer School) (1871), 하버드 익스텐션 스쿨(Harvard Extension School) (1910)이 있다. 의과대학원(Harvard Medical School) (1782) 치의학대학원(Harvard School of Dental Medicine) (1867). 신학대학원(Harvard Divinity School) (1816) 법과대학원(Harvard Law School) (1817) 경영대학원(Harvard Business School) (1908) 건축대학원(Graduate School of Design) (1914) 교육대학원(Harvard Graduate School of Education) (1920) 공공보건대학원(School of Public Health) (1922) 케네디 행정대학원(Harvard Kennedy School of Government) (1936) 1999년 래드클리프 칼리지(Radcliffe College)가 래드클리프 대학원(Radcliffe Institute for Advanced Study)으로 개편하게 되었다. 모든 하버드 학생들은 소속 학위과정에 상관없이 다른 학과나 전문 전문대학원 혹은 이웃 MIT에서 일부 과목을 수강할 수 있다. 학교 현황 하버드 대학은 세계 최고의 도서관 규모를 자랑한다.[9][10] 무려 1500만 권의 장서와 각종 자료가 약 90 여개 도서관에 비치돼 있다고 한다. 하버드 도서관은 서울 소재 대학 도서관들을 합친 것보다 더 많은 자료를 소장하고 있다. 하버드 대학은 세계에서 가장 부유한 대학으로도 잘 알려져 있다. 하버드의 투자 펀드 자산은 2009년 6월 기준 약 2백58억 달러(약 32조 원)이었다.[11] 입학 현황 2018년 졸업예정으로 2014년 가을에 입학하는 학부 합격자 발표 현황에 따르면 총 34,295명 지원자중 2,023명만이 합격하여 합격률 5.89%를 기록했다.[12] 미국 종합대학 중 두번째로 낮은 합격률이었다.[13] 합격한 학생들의 등록률(yield rate)은 82%로 미국 종합대학 중 가장 높았다.[14] 미국에서 가장 많은 내셔날 메릿 장학생(National Merit Scholars)들이 하버드에 진학한다.[15] 일반대학원과 비즈니스 스쿨, 로스쿨, 메디컬 스쿨 등의 전문대학원들도 각 분야에서 입학 경쟁이 미국에서 가장 치열한 수준이다. 일반대학원의 경우 석사·박사 통합과정만 제공하는데 경제학, 영문학 등의 주요 분야 석사·박사 통합과정 합격률은 해마다 5% 이하이다.[16][17] 평가 하버드의 학부는 《U.S. 뉴스 & 월드 리포트》 미국 종합대학 학부 순위에서 언제나 3위권 안에 들었으며 최근 순위에서는 2위를 차지했다.[18] 전문대학원의 경우 비즈니스 스쿨이 1위[19], 로스쿨이 2위[20], 메디컬 스쿨이 1위[21], 교육대학원이 3위[22], 건축대학원이 1위[23]를 기록했다. 또한 비즈니스 스쿨은 《파이낸셜 타임스》의 세계 경영대학원 순위에서 세계 1위[24], 로스쿨은 《QS》 세계 로스쿨 순위에서 세계 1위[25], 메디컬 스쿨은 《U.S. 뉴스 & 월드 리포트》 세계 메디컬 스쿨 순위에서 세계 1위를 차지했다.[26] 일반대학원은 생물학, 화학, 경제학, 정치학, 영문학 등을 포함해서 모든 자연과학, 사회과학 및 인문학 분야에서 최상위권에 있다.[27][28] 소속 교수 및 박사과정 학생/졸업생들의 연구실적, 수상이력 등을 주로 평가하는 중국 세계 대학 학술 순위에서 해마다 1위[29], 학교 명성, 평판도를 주로 비교하는 《U.S. 뉴스 & 월드 리포트》 세계 대학 순위에서 해마다 1위[30], 영국 타임즈 고등교육 세계 대학 랭킹에서 현재 6위[31], 타임즈 고등교육 세계 대학 학계 평판도 순위에서 해마다 1위[32], 영국 QS 세계 대학 순위에서 현재 2위[33]를 차지하고 있다. 또한 소속 교수들의 수상이력과 학계나 재계에서 유력한 졸업생 수를 주로 비교하는 사우디아라비아 세계대학랭킹센터(Center for World University Rankings)의 세계 대학 순위에서도 해마다 1위[34]를 기록하고 있다. 저명한 동문 널리 알려진 사람으로는 미국 대통령 존 애덤스, 존 퀸시 애덤스, 러더퍼드 헤이스, 시어도어 루즈벨트, 프랭클린 루즈벨트, 존 F. 케네디, 조지 W. 부시, 버락 오바마, 퍼스트 레이디 미셸 오바마, 독립선언서에 최초로 사인한 사람 존 핸콕, 전 부통령 앨 고어, 전 캐나다 총리 윌리엄 라이언 매켄지 킹과 피에르 트뤼도, 캐나다 총독 데이비드 로이드 존스턴, 전 멕시코 대통령 미겔 데 라 마드리드, 카를로스 살리나스 데 고르타리, 비센테 폭스, 펠리페 칼데론, 전 칠레 대통령 세바스티안 피녜라, 콜롬비아 대통령 후안 마누엘 산토스, 중화민국 총통 마잉주, 싱가포르 총리 리셴룽, 파키스탄 총리 베나지르 부토, 이스라엘 총리 베냐민 네타냐후, 그리스 총리 안토니스 사마라스, 전 노르웨이 총리 그로 할렘 브룬틀란, 전 아일랜드 대통령 메리 로빈슨, 라이베리아 대통령 엘런 존슨설리프, 전 매사추세츠 주지사 밋 롬니, 전 뉴욕 시장 마이클 블룸버그, 연방 대법원 대법원장 존 로버츠, 대법관 엘레나 케이건, 안토닌 스칼리아, 앤서니 케네디, 법무장관 로레타 린치, 전 국무장관 딘 애치슨과 헨리 키신저, 주일 대사 캐럴라인 케네디, 전 재무장관 로런스 서머스, 전 연방 준비 제도 이사회 의장 벤 버냉키, 세계은행 총재 김용, 잉글랜드 은행 총재 마크 카니, 자선 사업가 아가 칸 4세, 맥킨지 & 컴퍼니의 실질적인 설립자 마빈 바우어, 블랙스톤 그룹 설립자 스티븐 슈워츠먼, 골드만 삭스 회장 겸 CEO 로이드 블랭크파인, JP모간 체이스 회장 겸 CEO 제이미 다이먼, 마이크로소프트 설립자 빌 게이츠, 전 마이크로소프트 CEO 스티브 발머, 페이스북 설립자 마크 저커버그, 휴렛 패커드 CEO 메그 휘트먼, 노벨 경제학상 수상자 폴 새뮤얼슨, 토머스 사전트, 정치학자 새뮤얼 헌팅턴, 생리학/지리학/역사학자 재러드 다이아몬드, 이론물리학자 로버트 오펜하이머, 노벨 물리학자 셸던 리 글래쇼, 노벨 화학자 마틴 챌피, 로저 첸, 철학자이자 시인 헨리 데이비드 소로, 사상가이자 시인 랠프 월도 에머슨, 작가 T. S. 엘리엇, 과학소설가 마이클 크라이튼, 첼리스트 요요 마, 지휘자 레너드 번스타인, 기타리스트 톰 모렐로, 배우 맷 데이먼, 나탈리 포트만, 토미 리 존스, 텔레비전 진행자 코넌 오브라이언, 농구선수 제러미 린 등이 있다. 한인 동문으로는 초대 대통령 이승만, 독립운동가 최기일, 한표욱, UN 사무총장 반기문, 전 국무총리 한덕수, 전 주미대사 함병춘, 전 기획재정부 장관 박재완 , 전 동력자원부 장관 서상철, 전 건설부 장관 서영택, 전 국회의원 박진, 권영세, 국회의원 김광림, 홍문종, 헤럴드 회장 홍정욱, 삼성전자 부회장 이재용, 김앤장 법률사무소 설립변호사 김영무, 네이버 대표이사 김상헌, 철학자 김용옥, 서울시립대학교 총장 이건, 서울대학교 명예교수 백낙청, 프리랜서 방송 MC SBS 스포츠 아나운서 신아영 등이 있다. 대중문화 속 하버드 대학교 《하버드 대학의 공부벌레들》 (미국 영화, 드라마, 1973) 《러브 스토리》 (미국 소설, 1970, 영화, 1970) 《퀴즈 쇼》 (미국 영화, 1994) 《굿 윌 헌팅》 (미국 영화, 1997) 《아메리칸 사이코》 (미국 영화, 2000) 《금발이 너무해》 (미국 영화, 2001) 《다빈치 코드》 (미국 소설, 2003, 영화, 2006) 《소셜 네트워크》 (미국 영화, 2010) 《열정속으로 하버드 로스쿨》 (미국 회고록, 1977) 《앨리 맥빌》 (미국 드라마, 1997-2002) 《슈츠》 (미국 드라마, 2011-) 《웨스트 윙》 (미국 드라마, 1999-2006) 《NCIS》 (미국 드라마, 2003-) 《더 프랙티스》 (미국 드라마, 1997-2004) 《보스턴 리걸》 (미국 드라마, 2004-2009) 《블루 블러드》 (미국 드라마, 2010) 《하우스 오브 카드》 (미국 드라마, 2013-) 《러브 스토리 인 하버드》 (한국 드라마, 2004) 갤러리 같이 보기 하버드 로스쿨 하버드 메디컬 스쿨 하버드 비즈니스 스쿨 하버드 케네디 스쿨 래드클리프 칼리지 하버드-옌칭 연구소 하버드 대학교 천문대 피커링의 하렘 와이드너 도서관 포그 미술관 각주 외부 링크 분류:1636년 개교 분류:케임브리지 (매사추세츠주)의 대학교 분류:매사추세츠주의 대학교 분류:미국 대학 협회

https://ko.wikipedia.org/wiki/%ED%95%98%EB%B2%84%EB%93%9C%20%EB%8C%80%ED%95%99%EA%B5%90

Minä vuonna Volkswagen Transporter T3 tuotiin markkinoille?

Volkswagen

finnish

Volkswagen (VW) on Volkswagen-konsernin valmistama automerkki. Historiaa Vuonna 1933 Saksassa valtaan noussut Adolf Hitler oli luonut ajatuksen yksinkertaisesta ja ennen kaikkea jokaisen työtätekevän perheen ulottuvilla olevasta henkilöautosta.[1] Automallin suunnittelulle määrättiin tarkat reunaehdot, muun muassa se että valmis auto sai maksaa enintään 1000 RM kappaleelta. Auton ostoon oli siis mahdollisuus jokaisella työtä tekevällä perheellä erityisen säästämisohjelman puitteissa tuon ajan Saksan taatuilla työsuhteilla ja palkkatasolla. Kansanautoajatukseen liittyi myös tavoite luoda maahan laaja autobahnien verkosto. Suunnittelija Ferdinand Porschella oli ollut mielessään samantyyppisen automallin luominen ja hän sai maassa valtaapitäneet kiinnostumaan ideastaan. Vuonna 1934 Porsche solmi Saksan autoteollisuusliiton kanssa sopimuksen Volkswagenin eli kansanauton kehittämisestä. Kolme vuotta myöhemmin valmistui ensimmäinen mallisarja VW 30. Vuonna 1938 aloitettiin ensimmäisen Volkswagen-tehtaan rakentaminen Fallerslebenin kylässä. Työ saatiin valmiiksi seuraavana vuonna, ja autojen valmistaminen tehtaassa voitiin aloittaa. Ensimmäinen malli oli Kdf-wagen, niin sanottu Kupla. Sodan syttyminen muutti alkuperäisiä suunnitelmia ja tehdas tuotti autoja ainoastaan armeijalle. Liittoutuneet pommittivat tehdasta sodan aikana ja se sai vaurioita. Vuonna 1945 britit nimesivät toisen maailmansodan loppuvaiheessa miehittämänsä kaupungin Wolfsburgiksi. Kaupungissa ollut Volkswagen-tehdas toimi vielä sodan lopulla englantilaisten joukkojen ajoneuvokorjaamona. Tehdas aloitti sodan jälkeen englantilaisten toimesta uudelleen VW kuplan valmistuksen. Hitlerin aikana säästämisohjelmassa mukana olleille maksettiin korvaus, ja lukuisa määrä sodan aikana tuotettuja Volkswagen Kübelwageneita ja Schwimmwageneita muutettiin Kupla-malleiksi vaihtamalla niihin tehtaalla kori. Vuonna 1972 kupla-mallista tuli historian myydyin automalli sen ohittaessa Fordin T-mallin. Pahoissa talousvaikeuksissa ollut Volkswagen esitteli uuden automallinsa Golfin vuonna 1974. Auto poikkesi tehtaan aikaisemmasta tuotannosta huomattavasti sillä siinä oli nestejäähdytteinen rivimoottori poikittain edessä ja etuveto. Vuotta aikaisemmin yhtiö oli jo esitellyt vastaavantyyppisen suuremman mallin Passatin, mutta Golfista tuli myyntimenestys. Kuudenteen sukupolveen ehtinyttä Golfia on valmistettu jo yli 25 miljoonaa kappaletta. Vuonna 1982 Volkswagen solmi yhteistyösopimuksen espanjalaisen Seatin kanssa. Myöhemmin se siirtyi kokonaan Volkswagenin emoyhtiön Volkswagen Groupin alaisuuteen. Vuonna 1996 Volkswagen esitteli uuden Kuplan – New Beetlen. Vuonna 2003 valmistettiin viimeinen vanhanaikainen kupla Meksikossa. Pian tämän jälkeen Volkswagen Golf ohitti kuplan valmistusmäärissä. Vuonna 2005 Volkswagen palasi aiempaan käytäntöönsä nimetä sedan-mallinen Golf Jetaksi, sen oltua välillä Vento ja sitten Bora. Vuodesta 2010 lähtien Jetta eriytettiin omaksi mallikseen eikä se perustu enää Golfiin. Suomessa Saksalaisesta ”Kansanautosta” kirjoitettiin suomalaisessa lehdistössä jo 1930-luvun loppuvuosina.[2] Volkswagenin tuonti Suomeen käynnistyi virallisesti vuonna 1950, mutta jo tätä ennen maahan oli tullut muutamia Volkswageneita niin sanottuina merimiesautoina parin vuoden ajan. Ensimmäisenä maahantuojana oli Autola Oy ja ensimmäiset sen maahantuomat 12 Volkswagen Kuplaa luovutettiin uusille omistajilleen Helsingin Senaatintorilla 9. kesäkuuta 1950. Autouutuudesta käytettiin parin ensimmäisen vuoden ajan nimitystä Kansanauto.[3] Vuoden 1950 aikana Suomeen tuotiin yhteensä 119 Volkswagenia, joista oli Suomen ajoneuvorekisterissä 50 vuotta myöhemmin jäljellä enää yksi auto.[4] Autola Oy:n auto-osastosta muodostettiin vuonna 1952 uusi yhtiö VW-Auto. Vuonna 1953 Autola aloitti Volkswagenin ohella brittiläisen Rootes-yhtymän valmistamien Hillman-, Sunbeam- ja Commer-autojen tuonnin ja vuonna 1958 mukaan tuli vielä alankomaalainen DAF. Autola Oy liitettiin Wihuri-yhtymään vuonna 1955.[3] Volkswagen herätti välittömästi suurta kiinnostusta, mutta henkilöautojen tuontisäännöstelyn vuoksi länsieurooppalaisia autoja ei saatu Suomeen läheskään kysyntää vastaavasti ja moni Volkswagenia toivonut ostaja joutui tyytymään itäeurooppalaiseen autoon.[5] Vuoden 1954 lopussa Suomessa oli rekisterissä kuitenkin jo 3946 Volkswagenia ja se oli kolmanneksi yleisin henkilöautomerkki Fordin ja Chevroletin jälkeen.[6] Henkilöautojen tuontisäännöstely päättyi Suomessa vuonna 1962, mikä tiesi hyviä aikoja Volkswagenille. Vuonna 1965 Suomessa rekisteröitiin ensimmäisen kerran yli 100000 uutta henkilöautoa. Volkswagen Kupla muodosti tästä määrästä yksinään lähes viidenneksen runsaalla 17000 kappaleella huolimatta siitä, että kyseessä oli jo melko vanhanaikainen ja suorituskyvyltään vaatimaton auto ja että Volkswagen oli esitellyt sen ohella jo muitakin henkilöautomalleja. Samaan aikaan Volkswagen Transporter oli Suomen toiseksi ostetuin pakettiauto Ford Transitin jälkeen.[7] Suomalaiset osallistuivat Volkswageneilla menestyksekkäästi ralleihin ja rata-ajoihin, ja vuonna 1964 aloitti toimintansa Antti Aarnio-Wihurin ja Pauli Toivosen vetämä suomalainen Volkswagen-kilpatalli, joka toimi 1970-luvun alkuvuosiin saakka.[8] Volkswagenin maahantuoja Autola Oy fuusioitiin Wihuri-yhtymään vuonna 1968.[3] Vuoden 1969 lopussa Volkswagen oli Suomen yleisin henkilöautomerkki miltei 99000 auton määrällään. Vuosina 1969–1970 Wihurin Heinolan tehtaassa koottiin yhteensä 48 Volkswagen Kuplaa, millä Wihuri osallistui tuolloin ajankohtaiseen keskusteluun suomalaisesta henkilöautotuotannosta.[9] 1970-luku merkitsi Volkswagenille useita muutoksia Suomessa. Vanhojen ilmajäähdytteisten ja takavetoisten mallien tilalle esiteltiin uudet vesijäähdytteiset ja etuvetoiset mallit. Audi tuli Volkswagenin rinnalle Wihuri Oy:n Volkswagen-osaston tuontiohjelmaan vuonna 1975 ja maahantuojan nimi muutettiin Wihuri Oy Volkswagen-Audiksi.[3] Samana vuonna päättyi perinteisen Kuplan maahantuonti, jolloin niitä oli tuotu Suomeen yhteensä runsaat 127000 kappaletta. Volkswagenin uusiksi päämalleiksi tulivat vuonna 1973 esitelty Passat ja vuoden 1974 uutuus Golf, joiden myyntimäärät eivät kuitenkaan yhdessäkään nousseet lähellekään aikaisempia Kuplan suosiolukuja. Vuoden 1979 lopussa Fiat oli ohittanut Volkswagenin Suomen suosituimpana henkilöautomerkkinä, ja Volkswagen-henkilöautoja oli rekisterissä noin 103000 kappaletta, mikä oli vain hieman enemmän kuin kolmantena olleen Toyotan määrä.[9] Wihuri-yhtymä luopui Volkswagenin ja Audin maahantuonnista vuonna 1977 myydessään VW-auton Keskolle. Seuraavana vuonna yrityksen nimi muutettiin VV-Auto Oy:ksi.[3] 2018 VV-Auto muuttui K-Auto OY:ksi. [10] Vuonna 1980 VV-Auto Oy aloitti Volkswagenin tekniikkaan perustuvien kevyiden MAN-kuorma-autojen maahantuonnin.[3] Vuoden 1988 lopussa Volkswagen oli Suomen kahdeksanneksi yleisin henkilöautomerkki 108928 autolla. Sen edellä olivat Nissan-Datsun, Toyota, Ford, Opel, Lada, Saab ja Volvo.[11] Vuoden 1999 lopussa Volkswagen-autoja oli Suomen ajoneuvorekisterissä yhteensä 211966 kappaletta. Yleisimmät henkilöautomallit olivat Golf (59078 kappaletta), Passat (28096), Polo (27407), Jetta (17733), Vento (14894) ja Kupla (12492). Transporter-pakettiautoja oli rekisterissä 26493 kappaletta. Kaikista Suomen automerkeistä Volkswagen oli viidenneksi yleisin Toyotan, Opelin, Nissan-Datsunin ja Fordin jälkeen. Yksittäisistä henkilöautomalleista Volkswagen Golf oli samoin viidenneksi yleisin Toyota Corollan, Nissan/Datsun Sunnyn, Ford Escortin ja Opel Kadettin jälkeen. Pakettiautojen tilastossa Volkswagen Transporterin edellä olivat Toyota Hiace ja Ford Transit.[4] Mallisarjat ValmistusvuodetMallisarjaValmistusmaaHuomionarvoista (sisarmerkin vastaavat mallit)Kuva Erittäin pienet autot1998–2004LupoVolkswagenin ensimmäinen erittäin pieni malli (SEAT Arosa)2005–2011FoxLupon korvaaja2011–UpFoxin korvaaja, ensimmäinen Volkswagenin virallisesti Suomessa myymä erittäin pieni malli (SEAT Mii / Škoda Citigo) Pienet autot1975–1981Polo IVolkswagenin ensimmäinen pikkuauto (Audi 50)1977–1981Derby I100px1981–1994Polo II1981–1985Derby IIVuodesta 1985 alkaen Polo Classic1994–2001Polo III(SEAT Córdoba ja SEAT Ibiza)2001–2008Polo IV2006–2008CrossPolo100px2009–2017Polo VPolon viides sukupolvi100px2017–Polo VIPolon kuudes sukupolvi2016–AmeoPolon viidennen sukupolven malliin perustuva pieni sedan Alempi keskiluokka1945–1946Typ 51Rakennettu Kübelwagenin pohjalevylle1947–2003Typ 1 ”Kupla”Yhteensä 21529464 kappaleella maailman eniten valmistettu automalli, pääasialliset valmistusmaat Saksa ja Meksiko. Suomessa Wihuri-yhtymä kokosi 50 Kuplavolkkaria, jotka myytiin Suomessa Volkswagenilla yhden markan voitolla.1974–1983Golf I United States (1978–1984)Kuplan korvaaja1978–1982Jetta I1980–1994Gol IKorvasi Volkswagen Brasilian1983–1992Golf II1984–1992Jetta II1984–2009Citi GolfPerustui ensimmäiseen Golfiin100px1991–1997Golf IIIEnsimmäinen Golf, joka oli saatavana farmariversiona1992–1998Vento (nimellä Jetta)Golf III:n sedan-versio1994–2008Gol II1997–2003Golf IV1998–2004Bora (nimellä Jetta)Golf IV:n sedan-versio1998–2010New BeetleKuplan retroversio2003–2008Golf VGolfin viides sukupolvi2005–2010Jetta VGolf V:n sedanversio2006–2009CrossGolfGolf Plus erikoisvarusteisilla korinosilla ja korotetulla alustalla2008–2012Golf VIGolfin kuudes sukupolvi2008–Gol III2008–VoyageGolin sedan-versio2008–LavidaSAIC:n ja Volkswagenin yhteistyöllä valmistettu100px2010–CrossGolf100px2011–Jetta VIJettan kuudes sukupolvi2011–BeetleKuplan retroversion toinen sukupolvi2012–Golf VIIGolfin seitsemäs sukupolvi Ylempi keskiluokka1961–1973VW 1500/VW 16001968–1974VW 411/VW 4121970–1974K 70Malli NSU:n kehittämä1973–1980Passat B1(Audi 80)1980–1988Passat B21981–1985SantanaEpäonnistui Euroopassa, suurmenestys Kiinassa1988–1996Passat B3/B41995–Santana 2000Kiinan myydyimpiä autoja1996–2004Passat B52005–Passat B6/B72011–2014Passat NMSAmerikkalainen Passat-versio2014–Passat B8100px2008–2017CCPassatiin perustuva neliovinen coupé2017–ArteonCC:n korvaaja Edustusautot2002–2016PhaetonVolkswagenin ensimmäinen edustusauto2016–PhideonVolkswagen Phaetonin korvaaja Kiinan markkinoilla Coupét ja cabrioletit1949–1979Käfer CabrioKuplan avomalli, Karmannin ja Hebmüllerin valmistama1955–1974Karmann Ghia100px1962–1969Karmann Ghia 15001969–1975VW-Porsche 914Porschen kanssa yhteistyönä valmistettu urheiluauto1974–1981Scirocco I1979–1993Golf I CabrioMaailman eniten myyty avoauto1981–1992Scirocco II1988–1995Corrado1993–2002Golf Cabrio2003–New Beetle Cabrio2006–Eos2008–Scirocco III100px Pienpakettiautot2004–Caddy Pakettiautot1975–1995LT I1995–2005LT II2006–CrafterMercedes-Benz Sprinterin sisarmalli Lava-autot1950–1967Typ 2 PristchenwagenVolkswagenin ensimmäinen lava-auto, perustuu Typ 2:een1978–1991Caddy Rabbit Pick-up 1980–1991 1979–1983I-sukupolven Golfiin perustunut lava-auto1982–1994Saveiro IGol I:n lava-autoversio1989–1997TaroToyotan kanssa yhteistyössä kehitetty lava-auto1994–2009Saveiro IIGol II:n lava-autoversio2009–Saveiro IIIGol III:n avolavaversio2010–Amarok100px Pientila-autot2003–Touran IPerustuu Golfin V-sukupolveen pidennetyllä akselivälillä2004–2009Golf Plus VGolfin kompakti tilamalli korotetulla katolla2006–SuranPerustuu Foxiin, myydään Brasiliassa nimellä SpaceFox2010–Touran II2014–Golf SportsvanGolf Plussan seuraaja Tila-autot1995–2010SharanSisarmallit Ford Galaxy (1995–2005) ja SEAT Alhambra2008–RoutanChrysler Voyagerin sisarmalli2010–Sharan II(SEAT Alhambra)100px Maastoautot1940–1945KübelwagenKuplan sotilasversio1942–1944SchwimmwagenKübelwagenin amfibioversio1969–1979Kurierwagen1979–1982IltisAudin valmistama Crossoverit2002–TouaregSuunniteltu yhteistyössä Porschen kanssa (Porsche Cayenne, Audi Q7)2007–Tiguan2016–AtlasMyydään Kiinassa nimellä Teramont2017–T-Roc Pikkubussit ja -pakettiautot1950–1967Typ 2 T1Tunnettu myös nimillä ”Kleinbus” ja ”Transporter”1963FridolinDeutsche Postin jakeluauto1967–1979Typ 2 T2 (1976–)Valmistetaan edelleen Brasiliassa nimellä ”Kombi”1979–1990Typ 2 T3 (1979–1990) (1979–2002)Monia nimiä: Transporter / Caravelle (Eurooppa), Microbus (Etelä-Afrikka), Vanagon (Amerikat)1990–2003Transporter T4Myytiin Pohjois-Amerikassa nimellä Eurovan2003–2015Transporter T5100px2015–Transporter T6 Palkintoja Volkswagen palkittiin Auto Bild -lehden tekemän Palvelu 1 -ostotutkimus 2010 kategoriassa Paras palvelu. Perustelujen mukaan Volkswagen on "yleisvoittaja, joka on kokonaisuutena parhaiten uuden auton ostajaa palveleva automerkki vuonna 2010." [12] Volkswagen Polo palkittiin vuoden 2010 New Yorkin autonäyttelyssä kategoriassa World Car of the Year 2010 (). Polo päihitti kisassa Mercedes-Benzin E-sarjan ja Toyota Priuksen. Vuonna 2009 ja 2013 samaisen tunnustuksen sai Volkswagen Golf. [13] Päästöhuijaus Yhdysvalloissa paljastuneessa Volkswagen-dieselautojen päästöhuijauksessa oli kyse autoon asennetusta tietokoneohjelmasta, joka mittaustilanteessa alentaa moottorin päästöjä ja myrkyllisiä kaasuja. Autojen päästöt olivat todellisuudessa 35-40 kertaa ilmoitettuja suuremmat.[14] Väärennoksessä on kyseessä dieselmallit Jetta, Beetle ja Golf vuosilta 2009–2015 ja Passat vuosimallia 2014–2015 sekä myös Audi A3 -malli vuosilta 2009–2015.[15] Volkswagen on Saksan liikenneministerin mukaan manipuloinut myös paketti- ja avolava-autojensa päästötestien tuloksia.[16] Volkswagen joutui myöntämään, että 11 miljoonassa sen valmistamassa diesel-autossa oli päästöjä väärentävä laite. Viranomaiset eri puolilla maailmaa ilmoittivat aloittaneensa tutkimukset päästöhuijauslaitteista ja uhkasivat yhtiötä oikeustoimilla. Yhtiötä vastaan on käynnistetty rikostutkimukset sekä Yhdysvalloissa että Saksassa.[17] Pelkästään Yhdysvalloissa Volkswagen joutuu maksamaan sakkoa huijauksesta jopa 16 miljardia euroa ja maksamaan autojen korjauskulut.[18] Volkswagenin maine luotettavana autovalmistajana on mennyttä, ja sen taloudellinen tilanne heikkenee.[19] Volkswagenin pörssikurssi romahti sen jälkeen kun tieto väärennöksestä paljastui.[20][21] Myös Volkswagenin dieselautojen myynti romahti Saksassa päästöskandaalin vuoksi.[22] Volkswagenin toimitusjohtaja Martin Winterkorn ilmoitti eroavansa päästöskandaalin vuoksi.[23] Volkswagen joutui myöntämään päästöhuijauksen tapahtuneen myös eurooppalaisissa päästötesteissä. Euroopassa päästöhuijaus koskee ainakin 1,2-, 1,6- ja 2,0-litraisia dieselmoottoreita.[24] Volkswagen-konserniin kuuluva Audi on ilmoittanut päästöhuijauksen koskevan myös Audin A1-, A3-, A4-, A5-, A6-, TT-, Q3- ja Q5- malleja.[25] Päästömittausten vääristelyohjelma on asennettu 2,1 miljoonaan Audiin ympäri maailmaa.[26][27] Noin 1,42 miljoonaa näistä Audin ajoneuvoista on myyty Länsi-Eurooppaan.[28] Volkswagen-konserniin kuuluva Skoda tunnusti, että myös Skodan valmistamissa autoissa on päästömittauksia vääristelevä ohjelma. Kaikkiaan ohjelma on asennettu 1,2 miljoonaan Skodaan.[29] Päästöhuijaus koskee Skodan Fabia-, Octavia-, Superb-, Roomster-, Rapid- ja Yeti- malleja.[30][31] Volkswagen-konserni on asentanut päästötuloksia vääristelevää ohjelmistoa myös Seat-merkin autoihin. Ohjelmisto on asennettu 700 000 Seatiin.[32][33] Suomessa päästöhuijaus koskee 64 266 autoa.[34] Näistä 26 215 on Volkswagen henkilöautoja, 4 612 Volkswagen hyötyajoneuvoja, 17 142 Skoda henkilöautoja, 13 896 Audi henkilöautoja ja 2 401 Seat henkilöautoja.[35][36] Päästöhuijaus koskee myös Volkswagen-konserniin kuuluvaa Porschea. Yhtiö on vetänyt Porsche Cayenne-katumaasturinsa pois myynnistä Pohjois-Amerikassa. Päätös koskee dieselmoottorilla varustettuja vuosien 2014–2016 Cayenne-malleja.[37] Konsernin toimitusjohtajaksi tuli Winterkornin jouduttua eroamaan Matthias Müller. Jo aiemmin oli Ferdinand Piech menettänyt konsernin hallituksen puheenjohtajan paikan valtataistelun seurauksena, mutta hän on yhä vaikutusvaltainen Porsche-Pier-suvun edustajana.[38] Päästöhuijaus koskee myös Volkswagen konsernin bensiiniautoja. Huijaus koskee Volkswagen Poloa, Golfia ja Passatia sekä Audin A1 ja A3 -malleja, Skoda Octaviaa, Seat Ibizaa ja Seat Leonia. Volkswagenin mukaan autojen hiilidioksidipäästöt ja kulutus on ilmoitettu liian mataliksi. Yhtiön mukaan ne koskevat aiemmin ilmoitettujen 11 miljoonan ajoneuvon lisäksi 800 000 autoa.[39][40][41] Päästöhuijaus koskee ainakin 1,4-, 1,6- ja 2,0-litraisia bensiinimoottoreita.[42] Konserni kertoi myös vuosimallin 2016 autoistaan, joiden bensiinimoottoreita huijaus koskee. Kyseisiä autoja on yli 430 000. Näitä ovat muun muassa 1,0-, 1,2-, 1,4-, 1,8- ja 2,0 litran moottorit.[43] Sähköautot Päästöhuijauksen jälkeen yhtiö on alkanut keskittyä sähköautoihin. Sähköautojen valmistus alkaa vuonna 2020 ja vuonna 2018 yhtiö antoi lausunnon, jonka mukaan yhtiö kykenee valmistamaan 50 miljoonaa sähköautoa.[44] Lähteet Aiheesta muualla * Luokka:Seulonnan keskeiset artikkelit

https://fi.wikipedia.org/wiki/Volkswagen

海底ケーブルが初めて結ばれたのはどこ？

海底ケーブル

japanese

海底ケーブル（かいていケーブル、English: submarine cable）とは、海底に敷設または埋設された電力用または通信用の伝送路一般を指す。ここでは主に通信用ケーブルについて述べる。電力用は概要のみとなっている。 概要 海底ケーブルは19世紀から国際通信ネットワークとして重宝された。しかし民間資本であるため必ずしも細かな実態は公にならない。ケーブルを傷つけないよう必要に応じて漁協などには具体的な敷設域が通知される。現在の概略的な敷設状況はインターネット上で見ることができる[1]。いまや北極海航路までもが敷設に利用されている。 水圧への耐圧力や耐水性、サメなどの水棲動物による噛みつきに耐える強度が得られるまで、かつて使われた銅線仕様のケーブルも、現在主流の光ファイバーケーブルも、それぞれの開発において多くの試行錯誤がなされた。しかし、膨大な敷設コストや第一次世界大戦にあったような人為切断、そして東北地方太平洋沖地震にあったような津波被害は避けられない。 国際間の電話やファクシミリ、テレビ中継において、戦間期以降当分は無線局やインテルサットなどの静止衛星を経由する短波無線がもてはやされた。しかし海底ケーブルは無線よりエコーが少ないので、再び世界の海に張り巡らされた。 2003年 - 2013年時点で供給シェアの半分近くをアルカテル・ルーセントが占めている。そのはシーメンスとガタパーチャまでさかのぼる。かつてAT&T のケーブル部門であった TE SubCom が2位で3割。NECが12％を生産している[2]。一方、光ファイバーケーブルへの投資は2001年がピークであった[3]。他に華為技術やタイコも主要メーカーである。 海底電線は、便宜的に淡水下のものもふくむ。後に述べるテルコンは、ベネズエラ油田のポンプを動かすのに湖水下の送電線を用いた。テルコンの海底電線は当時からポリエチレン加工であった[4]。 それからトーマス・エジソンや AEG などがシカゴやベルリンを中心に電力系統一般を開発した。そして1928年までには、リヒテンシュタインの International Cable Development Corporation を管理会社とする国際電線カルテルができていた[5]。スイスを中心としてヨーロッパ16か国の企業がこれに参加した。やがて1950年代に高圧直流送電線を製造する技術が生まれてスーパーグリッドが敷設できるようになった。現在ではデザーテックが推進されており、福島第一原子力発電所事故の後は自然エネルギー財団がデザーテック財団と提携してアジア版スーパーグリッドを構想している。グリッド＝電力系統は海底ケーブルでグローバル化する。 2014年4月2日、欧州経済領域内（実行行為としては全世界）の高圧地下・海底ケーブル、および関連製品販売においてカルテルの摘発が公となった。参加者の筆頭であるABBグループは、内部告発を評価されて制裁金を免除された。他の参加者はことごとく制裁金を課されている。フランスの Nexans が7,067万ユーロ、イタリアの Prysmian Group が1億ユーロ超である。後者は違反行為時にゴールドマン・サックスが親会社であったため、約3,700万ユーロの連帯責任を負担している。日本企業ではビスキャスが3,500万ユーロに迫った。他に古河電気工業、フジクラ、ジェイ・パワーシステムズ、住友電気工業、日立電線、エクシム、昭和電線ホールディングス、三菱電線工業が制裁を受けた[6]。カルテルは一般に消費者保護の観点から問題とされるが、通謀自体も社会に対する脅威となる。本件はスマートグリッド事業の特に大規模な部分を焦点としている。総務省はスマートグリッドサービスにおけるプライバシーと個人情報を保護できる程度をサービスの便利さと「トレードオフの関係に」あるとした上で、事業撤退は「機会損失が大」としていた[7]。しかしカルテルの発覚は、事業者が通謀している状態で一般消費者の個人情報を共有せずにおけるのかという疑問を投げかけている。 テルコンは通信ケーブルと海底電線をともに手がけた。後述のイースタン・グループはマルコーニ社と合併してケーブル・アンド・ワイヤレスとなった。二度の世界大戦は個人の尊厳を蹂躙したが、テルコンも C&W も共に戦争で大きな仕事をした。良くも悪くもケーブルは、通信用と送電用とに関係なく、世界中の歴史と地域と個人の生活をつないでいる。 通信技術 通信ケーブルの構造や材質は時代とともに移り変わってきた。戦後しばらくは同軸ケーブルが、今では光ファイバーケーブルが、国際通信の主役として利用されている。通信線を保護するために耐水性のポリエチレンが巻かれ、また水圧や海流による擦れに対しては通信線の周囲をワイヤーを何重にも巻くことで対処している。もちろん絶縁処理も施されている。 架空または地中ケーブル同様に、中継器と呼ばれる信号の増幅装置を設置する必要がある。中継器は電信ケーブルの時代から存在しており、イギリスのケーブルで最初に中継器が使われたのは1924年であった[8]。現代でも、同軸ケーブルでは数キロメートル単位で、同軸ケーブルより損失が小さい光ケーブルでは数十キロメートル単位で設置されている[9]。同軸ケーブル、光ケーブルともに、中継器用の電力伝送路も持つ[10]。光ファイバーケーブルの中継器は、初期のころはケーブルからの光信号を電気信号に変えてから増幅し、再び電気信号を光信号に戻して出力するという再生型中継器が一般的であったが、1980年代後半に、光信号を電気信号に変えることなく増幅する光ファイバー増幅器が開発され、1990年代から実用化されている[11]。 2地点間を結ぶだけでなく障害発生時にも継続的に利用できるように、ケーブルの経路をリング状に構成する点など、ノード面においても他のケーブルと同一の工夫がされている。日本の周囲には、国内通信用に沿岸部や離島を接続している国内ケーブルと、外洋ケーブルが張り巡らされている。外洋ケーブルは沖縄県具志頭村、神奈川県二宮町などにある海底ケーブル陸揚（りくあげ）局で終端され、日本国内の通信伝送路に接続される。アメリカがフィリピンと結んだ初めての太平洋横断ケーブルの日米分界点は小笠原諸島の父島にあった。なおイギリスの世界一周ルートは大まかに南米／オセアニア／南シナ海であり、そのまま欧州側のテリトリーとなっていく。 ケーブルの敷設と補修 海底ケーブルの敷設と補修は、海底ケーブル敷設船という特殊船が利用される。19世紀のCSファラデー号（英）や20世紀のKDD丸（日）が世界的に知られている。敷設船が造られる前は、グレート・イースタン号（英）のように、他の目的で造られた船を改造して使用していた。敷設にあたっては、ソナーで海底の地形を調べ、GPSで船の位置を確認しながら行う[12]。そのまま敷設する型と埋設する型がある。海中は共同資源である点から埋設について厳しい制約がある[13]。沿岸部の浅海域では、埋設機により掘り起こしケーブルを敷設。地すべりや底引網、投錨による破損に備えている[14]。 ケーブルが傷ついたり切断したりしてしまった場合は、ケーブルの両端から海底ケーブル敷設船で引き上げ、船上で切れている部分をつなぎ合わせ、再び沈める作業が行われる。過去のケーブル障害の原因はキンクが一般的であったが、敷設技術の向上により減少している。鮫がケーブルを噛む（シャークバイト）こともある。 歴史 海底ケーブルは帝国主義、資本主義の発展に伴い世界中に敷設されてきた歴史を持つ。イギリスの君臨した19世紀、世界の電信ケーブルは実に3分の2を電信建設維持会社テルコンが製造した。残りはシーメンスや後述のガタパーチャ社[15]などが作っていた。ケーブルと関連設備の技術的知識は、テルコンとイースタン・グループによって寡占された。なお、テルコンは British Insulated Callender's Cables（BICC, 現Balfour Beatty;　英仏海峡トンネル・アクアティクス・センター・シェフィールド・スーパートラム・マニラMRT-2線・クイーン・エリザベス病院・イーストロンドン線などを建設）に吸収された。1930年代初め、BICC はナショナル・グリッドの建設に大活躍した。 最初の実用的な海底ケーブルは1850年、イギリスのドーバーとフランスのカレーの間に開設され、翌年に開局。以降、様々な研究が重ねられ、大西洋横断ケーブルが1858年に開通した。これは2か月半しか稼働しなかったが、1865年に再稼働を果たしている。続いて1903年に太平洋横断ケーブルがによりサンフランシスコ-マニラ間で完成した。 1866年、利用料は最初の20語以内が基本料金20ポンド、あとは1語1ポンド。一般的な労働者年収が60から80ポンドの時代、法外なシステムであった。1890年で1語0.5ポンド。先の大西洋横断ケーブルは当初1分あたり10語前後しか送れなかったものが、1894年には50語以上伝達可能となった。商業用の定型文は語数節減のため暗号化された。また守秘のため欧州外を宛先とするものは1890年で7割も暗号化された。1895-1898年、英印間通信の9割は商用であり、その9.5割が先の方法で語数にしておよそ1/30ほどに短縮された。20世紀の初頭から戦争で無線通信が使われ始め、これと競合したケーブル通信は価格が徐々に安くなった[16]。 ケーブルの開発 地上での電信網が広がりを見せていた1840年代はじめ、海底ケーブルを用いた電信を実現させようとする動きがおこった。チャールズ・ホイートストンは1843年、テムズ川を横断する電信の実験を行った。また同じ年、サミュエル・モールスもニューヨーク湾で実験を行った。 しかし、これらの実験はどちらも失敗に終わった。電線を覆う絶縁物質の加硫ゴムが、水に長時間浸したことによって劣化したのが原因であった[17]。 一方、ウィリアム・モンゴメリーは、シンガポール赴任中に、原住民が日用品の原料としてガタパーチャと呼ばれる樹脂を使用していることを知った。モンゴメリは1843年にガタパーチャを大量に購入し、ロンドンで行われていた会合でそのサンプルを提出したところ、ホイートストンやマイケル・ファラデーの興味を引いた。ファラデーはその後ガタパーチャの研究を行い、1843年と1848年に研究結果を公表した。ガタパーチャは高い絶縁性を持ち、水に溶けず、低温では硬度が上がるといった特徴を有していた。そしてこれは海底ケーブルに適した性質であった[18]。 こうして、イギリスではファラデーらにより、ガタパーチャを使用した海底ケーブルの実験が行われた。同じころ、ヴェルナー・ジーメンスも当時イギリスに滞在していた弟を通じてガタパーチャを入手し、アメリカ政府に実験計画を提案、政府もこれを了承した。英米両国は実際に地下にケーブルを敷設し通信を行った。これらのケーブルは始めのうちは通信障害が多かったが、改良を重ねることで実用性を高めていった[19]。 ドーバー海峡横断ケーブル ジョン・ブレットとヤコブ・ブレットの兄弟は、ドーバー海峡にケーブルを敷設する計画を立てた。この計画は、1847年にフランス政府の許可を得て、1848年にはイギリスの許可も得ることができた。フランスの許可は1848年で期限切れとなってしまったため、1849年に再度取得した[20]。そして1850年8月28日、ドーバーとカレーを結ぶケーブルの敷設を行った。敷設は成功し、いくつかのメッセージをやり取りしたが、翌日には切断され通信できなくなっていた。切断の原因は、フランスの漁師がケーブルを新種の海藻と勘違いして切り取って持ち帰ったためと言われている[21]。 とはいえ、海底ケーブルの通信が可能だということは示せたため、ブレット兄弟はドーバー海峡への再度のケーブル敷設を計画した。前回の失敗が影響して資金集めには困難を強いられたが、技師のトーマス・クランプトンの支援を得ることができた。クランプトンはさらにケーブルの設計も行い、敷設工事にも参加するなど、このケーブルに深くかかわった[22]。 敷設は1851年9月25日に開始され、11月13日に完了した。このケーブルは修理を繰り返しながらも1861年まで良好な状態で使用されたと記録されている[23]。こうして、ドーバー海峡横断ケーブルは、2国間を結ぶ初の海底ケーブルとして大きな成功を収めた。ブレット兄弟のケーブルは1888年まで使用された[24]。 海底ケーブル網の広がりと大西洋横断ケーブル ドーバー海峡横断ケーブルの成功によって、海底ケーブルの性能が広く知られるようになった。そのため、1850年代にはイギリス-オランダ間、ラ・スペツィア（イタリア）-コルシカ（フランス）-サルデーニャ（イタリア）、地中海、黒海など、多くの海底ケーブルが敷かれていった。 こういった流れを受けて、大西洋を結ぶケーブルも計画された。敷設には多くの失敗と約10年の時間を必要としたが、1866年にヴァレンティア島とニューファンドランド島の間で敷設工事が成功し、ヨーロッパとアメリカ大陸が海底ケーブルで結ばれた。 イギリスによる海底ケーブル網の完成 大西洋横断ケーブル敷設後の1868年、イギリスはこれまでの国内すべての電信会社を国有化した。そして、それらの会社に多額の買収金が支払われた。この資金をもとに、イギリスは次々と新しいケーブルを敷設していった。ケーブル網は南アフリカのケープタウンや、ブラジルのペルナンブーコ、ウルグアイのモンテビデオまで達した[25]。 中でも重要視されたのが、イギリスの植民地だったインドとの通信であった。イギリスとインドはすでに陸上のケーブルで結ばれていたが、このケーブルは通信状態が悪かったので、新たなケーブルを必要としていた。そして、イギリスからイベリア半島、地中海を通り、さらにスエズからアデンを経由してムンバイへと至る海底のインド洋線が開通し、1870年から通信を始めた[26]。さらに1872年には、インドからオーストラリアへのケーブルも敷設された。 インドへの海底ケーブルは、開通当時は3つの会社のケーブルを経由してつながっていたが、1872年に、その3社と他の1社を加えた4社は合併し、イースタン・テレグラフ社が誕生した。一方、インド以東のケーブルを所持していた会社も合併し、イースタン・エクステンション社が設立された[27]。この2つの企業は多数の海底ケーブルを有し、通信産業において大きな力を持った。そしてそれは、イギリスの通信面における優位性を示すものであった。イギリスは当時の自国の植民地をつなぐ大きなケーブル網を作り上げることに成功した。このケーブル網は、イギリスの植民地が地図上で赤く塗られていたことにちなみ、オール・レッド・ラインと呼ばれる。 その到達点が、太平洋横断電信ケーブル</b>である。この事業は1878年に開始され、1902年、カナダのバンクーバーから、フィジーを経由し、そこからニュージーランドや、オーストラリアのブリスベンへとつながるケーブルが完成した。同じころ、イースタンが半分出資する会社がサンフランシスコからハワイ、ミッドウェー経由でフィリピンまでつないだ。また、ポーツマス条約締結から1週間で日本と契約し、小笠原を境にグアムと横浜を共同で接続した。 アフリカへのケーブルはジョン・ペンダーが、東アフリカ沿岸についてズールー戦争を機会とし、西アフリカ沿岸は1886年1月に、それぞれ敷設用に補助金を受け取った。後者は年額1万9,000ポンド。これを使ってペンダーはガタパーチャ社からガンビア-カーボベルデ間の敷設権を購入した。3年後、二者は通信量カルテルを結んだ。 また、イギリス政府はロシア南下政策に対抗して上海-朝鮮間のケーブル敷設に8万5,000ポンドを費やしたが、役に立たないことが分かって、1万5,000ポンドでペンダーに払い下げてしまった。 各国による電信ケーブル網の広がり 大西洋横断電信ケーブル以後、イギリス以外の国においても海底ケーブルの敷設は行われた。特に北大西洋においては、フランス、ドイツ、アメリカによってケーブルが敷設され、その本数はイギリスのケーブルと合わせると1901年の時点で15本に達した[28]。 とはいえ、19世紀においては、海底ケーブルの主導権はイギリスにあった。ケーブルは高価であり、敷設にもケーブル敷設船など多大な投資を必要とするため、企業が新規に参入するにはハードルが高かった。さらに、ケーブルの絶縁物質であるガタパーチャの生産は、イギリスのガタパーチャ社が押さえていた[29]。1901年の時点で海底ケーブルの総距離はおよそ36万キロメートルに達していたが、以上のような理由により、イギリスはそのうちの63％を占めていた[30]。 この力を背景に、イギリスは他国の重要な電報を盗聴したり、伝達を故意に遅らせたりするなど、外交面でケーブルを利用した。たとえば、1899年のボーア戦争の時に、イギリスはフランスと南アフリカの電報をすべて検閲し、暗号化された電報は通信しないという対応をとった[31]。 20世紀に入るころになると、こうしたイギリスの独占を崩すため、他国によるケーブル網が広まるようになった。フランスはボーア戦争でのイギリスの対応が契機となって、国策によってケーブル敷設が盛んになった。そして、インドシナ半島へと接続するためのフエ-アモイ間（1901年）、西アフリカの植民地を結ぶブレスト-ダカール間（1905年）、インドと接続するためのマダガスカル-モーリシャス間（1906年）などが敷設された[32]。 アメリカは1898年にフィリピンを植民地にしたため、太平洋へのケーブルを試みた。そして1903年に、サンフランシスコからホノルル、グアムを経由してマニラへ至るケーブルを開通させた。このケーブルは1906年には上海まで延伸し、さらに同年グアムから東京へと通じるケーブルも敷設した。 こうした諸外国の動きと、次で述べる無線通信が普及してきたことにより、イギリスの情報通信面における独占時代は終わりを迎えた。そして通信の主役は電信から電話へと移り変わることになる。 無線通信の台頭と装荷ケーブル 20世紀に入り無線通信の開発が進み、長波の通信業務が大西洋などで始まった。そして1920年代には短波無線による電話通信が始まり、無線は海底ケーブルによる通信を脅かす存在になっていった[33]。 一方、海底ケーブルは従来よりも通信速度を高めた装荷ケーブルが開発された。そして1921年、キーウェスト-ハバナ間に、初の海底電話ケーブルが敷設された[34]。さらに大西洋においても電話ケーブルを敷く計画があがったが、この案は見送られた。海底ケーブルは高価であったため、当時の無線通信で十分と判断されたのである[35]。 しかし、無線通信にも、通信が不安定だという欠点があった。そのため、やがて安定して大容量の情報が送れる通信が求められるようになった。そしてこれを満たすのが同軸ケーブルであった。 海底同軸ケーブルによる電話回線 1927年、負帰還増幅器が開発され、同軸ケーブルによる多重搬送が可能になった。その後英米両国により同軸ケーブルによる海底電話ケーブルの研究が進められた。 アメリカは1930年代からベル研究所により研究が進み、1950年、キーウェスト-ハバナ間で同軸ケーブルの試験を行った[36]。そして1956年、初の大西洋横断電話ケーブル TAT-1 がスコットランド-ニューファンドランド間に敷設、シーメンスの子会社に所有された。その後、アラスカ、プエルトリコなどにもケーブル敷設を行った[37]。 イギリスも1938年ごろから郵政庁を中心に研究が進み、1943年、アイリッシュ海にケーブルを敷設した[38]。その後改良したケーブルで、1961年にカナダとイギリスを結ぶケーブル CANTAT-1 をテレグローブ（2005年にタタ・グループが買収）が敷設した。さらに、バンクーバー-ハワイ-ニュージーランド、オーストラリアを結ぶ COMPAC と、香港-マレーシアを結ぶ SEACOM を敷設した[39]。 以後も英米を中心に海底同軸ケーブルは世界中にはりめぐらされていった。また、通信システムも向上した。ケーブル自体の高性能化や、中継器にトランジスタを使用する（1968年）などの技術革新で、広帯域化が進んだ[40]。そして海底ケーブルは電信や電話だけでなく、ファクシミリやテレビ放送の通信も行うようになった[41]。 一方、無線通信はこれまでの短波通信に代わるものとして、1950年代後半から衛星通信の開発が進んだ[42]。衛星通信は海底ケーブルに比べて回線容量が大きく、しかもケーブルが通っていない地域とも通信できるという利点があった。しかし、以前の短波通信と同じく通信が不安定という欠点も持っていた。そのため、両者は互いの欠点を補いながら発展していった[43]。 光ケーブルの開発と普及 1970年代から、それまでの銅を導体にしたケーブルに対して、光ファイバーによるケーブルの実用化が進められた。研究はアメリカのAT&T, イギリスのBT, フランスのCNET（現Orange）、日本のKDD（現KDDI）、電電公社（現・NTTグループのNTTワールドエンジニアリングマリン）などによって行われた[44]。 1982年、海洋法に関する国際連合条約が採択された。この条約は、排他的経済水域、大陸棚、公海におけるケーブル敷設の自由をすべての国に原則として認めている。ただし、経済水域と大陸棚は例外規定により沿岸国は様々な制限を課すことができる[45]。1986年、イギリス-ベルギー間に初の国際光海底ケーブルが敷設された。1988年には大西洋に、1989年には太平洋にケーブルが敷かれた[46]。光ケーブルは、伝送損失が小さく大容量の情報が高速に伝送できるケーブルとして急速に普及した。 日本の海底ケーブル 日本最初の海底ケーブルは1871年に敷設された長崎-上海間及び長崎-ウラジオストク間のものである。現在の長崎市南山手一丁目18番地には「国際電信発祥の地」の碑があるが、かつてここにあったホテルベルビューの一室を借りていた大北電信会社によって同年8月12日、一般公衆電報の取り扱いが始まった。これは日本における国際電報事業が開始された日であり、翌年開通した欧亜陸上電信線と接続された。その後1883年に呼子-釜山間の海底電信線も敷設された。 一方、国内通信では、1873年にお雇い外国人指導の下で関門海峡に敷設したのが始まりである。1896年には、日清戦争で獲得した台湾への電信線敷設のため、日本最初の本格的海底ケーブル敷設船となる沖縄丸を導入。国産船では小笠原丸が、1906年に後述の太平洋横断ケーブル工事を目的として建造されている。 1906年8月1日に、日米間太平洋横断国際海底ケーブルが開通した。これは、日本が東京から敷設したケーブルと、米国がサンフランシスコ-マニラ線のグアムから分岐して敷設したケーブルを父島で接続したもので、当初のルートは東京-小笠原（父島）-グアム-ミッドウェー-ホノルル-サンフランシスコであったが、1931年5月に東京側の陸揚地が鎌倉に変更された。 1914年8月末、同盟国のイギリスが芝罘・青島・上海に接続しているドイツ帝国の海底ケーブルを切断した[47]。11月、青島の戦いが終結。このあと切断したケーブルの利権について日英間で交渉が行われた。1916年3月、切断したケーブルを日本が付け替え工事。青島-上海間は佐世保-上海間に、上海-ヤップ島間は沖縄沖で切られて那覇-ヤップ間に利用された。竣工は5月であった[48][49]。 1919年、戦勝国がヨーロッパとアジアで切断し各国が実効支配しているドイツ帝国のケーブルは、パリ講和会議でその処遇が中心議題の一つとなった。3月の十人委員会席上でロバート・ランシングとウッドロウ・ウィルソンが、ドイツへ返還するか、または戦勝国が共同管理するという措置を提案した。しかし、決着はつかなかった[50]。 1920年、ワシントン会議 (1922年) の予備会が1920年10月10日から12月14日の間にワシントンで開かれた。ケーブルをめぐる交渉には特別分会が設けられ、議長はジョン・W・デイビスが務めた。各国の代表として日本の幣原喜重郎、イギリスのブラウン、フランスのラネル、イタリアのブランビルが参加した。十数次にわたる会合を経て、議論は本会に持ち越された[51][52]。 1921年、本会議でイタリアを除く参加国が、以下の3点で合意した[53]。 ヤップ-上海間は日本に、ヤップ-グアム間は合衆国に、ヤップ-メナド間はオランダに帰属させる。 各線の両端は、1. で割り当てを受けた国が運用する。アメリカ・オランダはヤップ島でいかなる課税・警察を受けない。 日本はヤップ - 那覇線を上海まで延長する。 1922年2月11日、2. の見返りとして、アメリカは日本のヤップ島領有権を認めた[51]。 戦時中までもっていた海底ケーブルの所有権について、日本は戦後処理によりその大部分を失った。 1964年TPC-1（Trans Pacific Cable, 神奈川-グアム-ハワイ）が開通し、電話回線128回線が実現された。1969年JASC（新潟-ナホトカ）の120回線が敷かれた。しばらくしてからTPC-2（1975年、沖縄-ハワイ、電話回線：845回線）に続き、ECSC（熊本-上海、1976年、電話回線：480回線）、OLUHO（沖縄-ルソン-香港、1977年、電話回線：1,200回線）、OKITAI（沖縄-台湾、1979年、電話回線：480回線）、JKC（浜田-釜山、1980年、電話回線：2,700回線）などの同軸ケーブルが敷設された[54]。そしてTPC-3（1989年、容量：560 Mbps）では、初めて光ファイバーが用いられ、NPC（1990年、容量：1 Gbps）、TPC-4（1992年、容量：1 Gbps）、TPC-5CN（Cable Network: 環状、1995年、容量：10 Gbps）が建設され、日米間の通信とともに、アジア地域と欧米との中継を含めたバックボーンとして重要な役割を担った。 日本に接続されるその他の国際海底ケーブルには、APCN（10 Gbps, 陸揚国：韓国、香港、フィリピン、台湾、タイ、マレーシア、シンガポール、インドネシア）や、インド洋を経由するSEA-ME-WE3（40 Gbps, 陸揚国：韓国、中国、台湾、香港、マカオ、フィリピン、タイ、ブルネイ、ベトナム、シンガポール、マレーシア、インド、インドネシア、ミャンマー、オーストラリア、スリランカ、パキスタン、オマーン、アラブ首長国連邦、ジブチ、トルコ、サウジアラビア、エジプト、キプロス、ギリシャ、イタリア、モロッコ、ポルトガル、フランス、イギリス、ベルギー、ドイツ）などもある。 その後、インターネット時代を迎え、より大容量な海底ケーブルへと進化した技術には、WDM（Wavelength Division Multiplexing：光波長多重）や光ファイバーがあげられる。これらの技術によって、China-US CN（2000年、容量：80 Gbps）、Japan-US CN（2001年、容量：400 Gbps）、Unity（2010年、容量：20 Tbps）へと飛躍的な大容量化が実現された。 TPC-1、TPC-2などの退役した同軸ケーブルは地震研究などに転用されている。 欧米のネットバブルにより、従来の通信事業者主体からプライベートケーブルと呼ばれる非通信事業者系ケーブルが登場した結果、インターネット時代といえども供給過剰ともいわれる一方、国際的な更なるブロードバンド化に伴う需要の受け皿にもなっている。 2014年8月、KDDIが中国電信、Google, シンガポール・テレコムなどと日米間海底光通信ケーブル FASTER の共同建設・投資を協定。11日、NECとの間で FASTER のシステム供給契約を発効した[55]。2016年6月に建設を完了、運用を開始した[56]。日本側地上局は千葉県南房総市と三重県志摩市に設置[56]。前者はすでにケーブル過密域である。KDDI によると、海底ケーブルは日本の国際トラフィックの99％を担っている[55]。 脚注 参考文献 Text "和書" ignored (help); Check date values in: |date= (help)CS1 maint: others (link) Text "和書" ignored (help)CS1 maint: others (link) Text "和書" ignored (help)CS1 maint: others (link) Text "和書" ignored (help)CS1 maint: others (link) Text "和書" ignored (help) Text "和書" ignored (help) Text "和書" ignored (help) Text "和書" ignored (help) Text "和書" ignored (help); Check date values in: |date= (help) Text "和書" ignored (help); Check date values in: |year= (help) 貴志俊彦「1970年代東アジアにおける広帯域通信ネットワークの形成ー沖縄–台湾間海底ケーブルの建設を契機として」（村上衛編『近現代中国における社会経済制度の再編』京都大学人文科学研究所附属現代中国研究センター、2016年9月、p429 - 467） 関連項目 大洋水深総図 国際ケーブル・シップ ナミテイ SOSUS 国際電気通信連合 キューガーデン NTTワールドエンジニアリングマリン 外部リンク - 日本サルヴェージ

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E6%B5%B7%E5%BA%95%E3%82%B1%E3%83%BC%E3%83%96%E3%83%AB

漫画『ファイブスター物語』の主人公は神？

ファイブスター物語の登場人物

japanese

ファイブスター物語の登場人物（ファイブスターストーリーズのとうじょうじんぶつ）では、永野護の漫画『ファイブスター物語』に登場するキャラクターについて解説する。作中登場ファティマについてはファティマを参照のこと。括弧内は作品内で用いられている暦である"星団歴"及び"AD世紀"における生没年を表す。 イースター太陽系 惑星デルタ・ベルン A.K.D. 天照帝（2020～∞） 物語の主人公、グリース王国第84代国王。詳しくはアマテラスのミカドを参照。幼名から名を取った<b data-parsoid='{"dsr":[344,359,3,3]}'>レディオス・ソープ</b>として（劇中及び作品上世界に）登場することが多い。 天照帝の名はグリース王朝の代々の男帝がを指す呼称である。（以下本記事において「アマテラス（天照）」と言う場合は、この人物を指すものとする） 外伝（もしくはパラレルワールド）的作品である『プロムナード』では、メサ・ルミナス学園の名誉理事で主人公ちゃあの親戚「大おじ様」として登場する。 天照命（1945～2100） アマテラスのミコト、グリース王国の女帝を指す名前。本編においてはアマテラスの母親を主に指して呼ばれる（以下本記事において「ミコト（天照命）」と言う場合は、この人物を指すものとする）。フルネームは<b data-parsoid='{"dsr":[643,674,3,3]}'>天照・メル・グランド・グリース・エイダス・ドライス（天照家第83代のグリース女帝）。ダイバーズ・パラ・ギルドの盟主として君臨し、コーラス19世やレーダー2世と共に星団法を制定した女傑。アマテラスの誕生（出現）時に起きた出来事やのちに彼によって引き起こされた数々の超常現象により寿命を縮めて早逝するが、強力なダイバーパワーによって死してなお現世に影響を及ぼしている[1]。アマテラスの分身であるメル・リンスのダイバーパワーは、最盛期の彼女の力のコピーである。生涯処女であったとされる。第3話ではラキシスの元に現れてに正式に「天照」の家名とアマテラスに次ぐ帝位継承権第2位を与えた。 レディオス・フォーカスライト（収光帝） グリース王家の始祖とされる女性。AD世紀8383年にナインからナッカンドラ・スバースの身柄とドウター・チップを託された。強力なダイバーパワーを持ち、ナインの正体を一目で見抜いた。後にグリース王国を建国し、初代女帝として<b data-parsoid='{"dsr":[1120,1147,3,3]}'>天照・メル・グランド・グリース・ファースト（天照家初代グリース女帝）を名乗るようになる[2]。リチウム・バランスの造った最初のファティマの一人「フォーカスライト」は彼女の名を冠している。 メル・クール・リトラ・天照（1969～2122） 天照の最初の正妻。詩女でもあり、詩女としては「荒魂（あらたま）の詩女」と呼ばれた。詩女であるが、ある使命を帯びて天照家に入り2020年のアマテラスの誕生（出現）に立ち会い、その際に起こったある出来事の結果寿命を縮め早逝することになるが、一方で彼女が天照家に来たおかげで今の天照家が存在していられるともされる。その後は霊体として、未熟なアマテラスをサポートしていた。ラキシスがアマテラスに嫁いだのを見届けた後、消滅した。 彼女の死亡時期については、第4話冒頭でミコトがアマテラスに「リトラーの墓参りにでも」と言っている事からミコトより先と見られたが、新年表では先にミコトが早逝しその後しばらくして後を追うように亡くなったと記載されている。 カレン 7777年にフォーチュンで再会したアマテラスとラキシスの娘で、神の力を持つ<b data-parsoid='{"dsr":[1680,1689,3,3]}'>超人類。フルネームは<b data-parsoid='{"dsr":[1696,1729,3,3]}'>天照・メル・グランド・フォーチュン・エイダス・ファイブ（天照家第85代のフォーチュン女帝）で、幼名は「カレ・カ＝ルル＝レル＝カレン」。単身K.O.G.と共に異世界タイカ宇宙に赴き、タイカの全能神U.R.I.と結ばれる。最終兵器MMTの一騎「バイナス」を駆る。さらに現在のジョーカーにもU.R.I.と共に出没し、いまだ力不足な父母のサポートをする事もある。二振りからなる神剣「懐園剣」の創造者。 アイシャ・コーダンテ（アイシャ・ルーマー）（2845～） 天照家の分家・コーダンテ（紅壇鼎）家の元当主。元A.K.D.筆頭司政官兼三軍司令官で、星団暦3031年現在はA.K.D.構成国の一つ・ルーマー国の女王。詳しくはミラージュ騎士団参照。 ワスチャ・コーダンテ（環謝・紅壇鼎）（2968～） アイシャの実妹でコーダンテ家の（一応）現当主。幼名はチャア・ティ（茶茶）。騎士ではあるが、その能力は最弱レベル。性格も王家で生まれ育ったとは思えない「のん気な普通の女子高生」で、姉であるアイシャに対してコンプレックスを抱いている。幼少時に両親を失っており[3]、その後庇護者であった姉と引き離されたことで周囲からの重圧と中傷に耐えられなくなり、コーダンテ家から出奔してしまう。しかしコーダンテ家が取り潰し寸前となると聞き、武功を立てるためリアル女子高生騎士団「ルミナス・ナイツ」を結成して魔導大戦に参戦する。 パートナーは「エミリィ」ことバランシェ・ファティマの最高傑作と目されているヒュートラン。騎乗するMHは最強MHナイト・オブ・ゴールドの装甲を換装したルミナス・ミラージュ（新設定ではGTMマグナパレスのまま）。だが、これだけ豪華な装備を用いてもまともに戦う事は出来ない。ただし、ヒュートランの演算を上回る偶然によって結果的に天位騎士クライマー・パイドルを退け、その縁からメヨーヨ朝廷のクラーケンベール大帝の興味を惹いて国家間の同盟関係を結ぶなどの成果を成し遂げている。巨大な紐付きがま口財布がトレードマークで、後述の成人後のイラストでも右手に隠し持っているのが見える。 外伝『プロムナード』では幼名そのものの「ちゃあ・てぃ」として主人公を務める。メサ・ルミナス学園に通う高校生で、生活費を稼ぐためカフェのバイトに精を出している。前述のがま口財布はチップを入れるためのもの。口癖は「普通のどこがいけないの?」。この性格に癒されるのか、大物と言われている人々からは意外と人気が高く、キルスティン・スターことナトリウム・シング・桜子、ジョーディことヨーン・バインツェル等の学友に好意を持たれている。高校卒業後に彼らの前から姿を消したジョーディを追い、キルスティンに連れられて途中合流した友人にしてパートナーであるエミリィことヒュートランと共に、戦乱のハスハに向かった。中学時代にバランシェ邸でメイドのアルバイトをしており、ヒュートランはこのとき娶った。 『F.S.S. DESIGNS 1』によれば、元服後は名を「メル・ダージリン・天照」と改め、アマテラス、ラキシスに次ぐ第3帝位継承権を得ることになっているが、実質的には第1位帝位継承権を持ち、天照家の血統を受け継ぐとされている。ちなみに、現実と同様の世界を舞台とした『プロムナード』では身長155cmだが、騎士として登場する『ファイブスター物語』本編では180cm近い長身として描かれており[4]、『DESIGNS1』に収録された成人後のイラストに添えられた設定から将来は195cmにまで成長することになる。 ルート・コーダンテ ワスチャの子孫にあたるミラージュ騎士団メンバー。現在は名前のみの登場。 斑鳩王子（サリオン・イイ・シナーテ） 天照家のコーダンテに次ぐ今は亡き次席王家・シナーテ（紫成鼎）家の王子にして、新たに創設されたエミーテ（蝦鼎）家の当主。詳しくはミラージュ騎士団参照。 メル・ズーム・ウォンター（ウィッチ・ズーム） フロート・テンプル内「デモンズ・タワー」に居を構える女性ダイバー。時間を制御でき、自分の趣味で自身の成長を幼女の時点で止めてしまっている。通常フロート・テンプル内で生活しているダイバーはヘル・タワー内に居を構えるのが通例ではあるが、快楽殺人癖がある危険人物のため普段はデモンズ・タワー内に「封印」されていた。母親はユーコン財団の会長で現在はバッハトマ魔導帝国のブラック・スリーとして名を馳せているビューティ・ペール。 レフト内乱の際はシャフトと共に玉座のラキシスを襲うも「次元回廊」により敗退した。このときにお気に入りの帽子をラキシスに切断されてしまい、以後ツギハギになっている。ブラック・スリーのフロート・テンプル侵攻の際には止めていた成長をペールの力によって解放され、本来の年齢の姿に戻されてしまった。 ファルク・ユーゲントリッヒ・ログナー（…～2020、?～3010、3010～） A.K.D.構成国の一つ・バビロン王国の国王。詳しくはミラージュ騎士団参照。 エレーナ・クニャジコーワ A.K.D.宇宙軍情報部の連絡員で、ミス宇宙軍に選ばれている。気弱で脳天気、間抜けな性格だが、その正体はA.K.D.東方十ヶ国の一つバビロン王国の騎士。 第4話では戦艦ドウラーにコーヒーの出前を届けに行った際に船が出港してしまったため、そのままシーブル軍との戦闘に駆り出される羽目になったと振る舞っていたが、裏ではF・U・ログナーから行方不明になったアマテラスを捜索する命を受けており、A.K.D.軍の本陣をシーブルの機動歩兵に強襲された際には騎士として機動歩兵を撃破した後、ログナーの密命の実行に移った。その後アーレン・ブラフォードと遭遇して戦闘になるも敗北し、内臓破裂など重傷を負いながらも身体に鞭打って捜索を続行し、アマテラスとアトロポスを身を挺して庇い、両足と左腕を失いながらも生還を果たしている。 夫は対シーブル戦で知り合ったA.K.D.宇宙軍の将官マイア・フォン・トッカータ。パートナーは桜子ファティマの虹姫。 魔導大戦では、またもや戦艦ミルにコーヒーを届けに行った時にミルが出撃してしまったのでハスハ入りし、そのままログナーの密偵としてハスハ各地を飛び回ることになる[5]。 ログナーの命を受けツラック隊に潜入した際には、PX（隊内売店）の店員になりすましてミスPXを自称していたが、ツバンツヒにより素性を看破されてバイズビスと共にツラック隊へ編入されて枢軸軍との決戦に参加している。なお、その際には当然のようにミス・ツラック隊に肩書きを変更していた。 グリーン・ネイパー グリース王家出身の護法院「みどりの杜」の当主。A.K.D.及びグリース王国の歴代元首の戴冠を認可し、アマテラスのミカドを含む天照家およびミラージュ騎士団全てを裁くことが出来る最高審判者。フロート・テンプル内の人間からは「聖院」と呼ばれている。パートナーはリチウム・バランスが「星団初の4ファティマ」に続いて作ったダイオード。 「時の止まる空間」と呼ばれるファンタスマゴリアに250年間篭っていたが、ブラック・スリー襲撃によるミラージュ騎士団の弱体化を懸念した家老ダグラエン・ルスの要請を受けて地上に降り立った。しかし、実のところは自身が所有しているAD世紀のマシンメサイア「A.U.G.E.（オージェ）」を差し置いてエンゲージSR.1やジ・エンプレス・オブ・フレームが「星団中で最も美しいモーターヘッド」という評価を受けていることにガマン出来なかったからである。3030年には自らが連れてきたテレビ局帯同の元、アルルが駆るエンゲージSR1をハスハ・ノウラン近郊にて待ち伏せるが、戦闘の最中に乱入してきたエンゲージSR3を駆るセイレイ王女がアルルと壮絶な罵り合いを繰り広げてしまったことで戦闘の意義を完膚無きまでにぶち壊され、挙句にはエンゲージSR.1を取り逃がしてしまった。この顛末の一部始終はネイパー自身が連れてきたテレビ局によって星団中に放映されており、「国家の枠を超えアトールの巫女のために戦う正義の騎士アルルとエンゲージSR1」というイメージが星団中に認知される反面、当のネイバーとオージェは端役に追いやられると言う非常に望ましくない結果に終わった。しかもこの時にロッゾ帝国のMHを十数機壊したことでA.K.D.はロッゾ帝国に賠償を支払う羽目になったため、罰としてオージェを取り上げられてしまっている。 A.U.G.E.旧時代のコントローラーのまま自在に駆る技術を持った非常に強力な騎士でもあり、ナッカンドラ・スバースよりナイトマスターの紋章を与えられている。ただし当のネイパー自身は「剣の腕よりも口のほうが達者」と豪語しており、結果的に無視されてしまったもののセイレイと対峙した際には星団法を細かく引用してアルルとの交戦権が自身にあるとする弁論を振るう姿を見せている。 ホワイト・リンクス 強力なテレパス能力をもち、通信システムがなくてもあらゆる情報を伝達可能な女性。本来はダイバーズ・パラ・ギルドの一員だが、その役目上ほとんどをミラージュ騎士団で過ごしている。 Dr.ジョージョ 星団歴4000年代のA.K.D.の科学者。初出は『CHARACTERS #4』。 ユーパンドラの下でゴーズ騎士団の長官を務め、かつての力を失いつつある騎士達に機械化や薬物による強化改造を施していた。自身もその風貌から、同様にマイトの能力を強化していたと考えられる。 ゴーズ騎士団 A.K.Dの国家騎士団。ミラージュ騎士団はあくまでもアマテラス個人の騎士団であり、A.K.Dの主力は数千人規模を誇るゴーズが担っている。とはいうもののミラージュ騎士団の一人一人がアマテラスの代理人としての権限を持つため、格下に見られがちである。主力MHはブラッド・テンプル。アマテラス隠居と同時にミラージュ騎士団の活動も停止したため、ユーパンドラの時代では名実共に最強の存在として星団に君臨することとなる。 ボーギン・デ・ライバッハ ボォス星ウォンドルシーク駐留のゴーズ騎士。命の水争奪戦において、他星に駐留しており、本国での混乱に巻き込まれなかったことから同僚のパンヘッド、ハイアットと共にルンの指揮下に入り、ブラッドテンプルを駆りシーブル軍と戦うことになるが、パイドバイパー騎士団に実力及ばず敗退している。パートナーはエラーラ。 ミラージュ騎士団 A.K.D.元首アマテラスの個人騎士団。詳細はミラージュ騎士団を参照。 惑星アドラー トラン連邦共和国 ミッション・ルース（ボード・ビュラード）（2849～3100） トラン連邦共和国大統領で、剣聖ナッカンドラ・スバースに始まる「純血の騎士」の一族。しかし成人するまで騎士の能力が発現しなかったため母親に精神的虐待を受けながら成長する。その経験から自らの家系をはじめとした貴族階級へ反発することになるが、幼くして強力な騎士の能力が発現した妹マロリーに対しては優しい。 騎士となったものの血統に反して力は弱く、「ボード・ビュラード」の偽名でトラン連邦公安騎士 （S.P.I.） という騎士としては末端の職業に就職、その後曾祖父がかつてレント（トランの母体の一つ）の王であった名声を利用し大統領選挙に当選。そんな中、かつてバランシェ邸で「おでこちゃん」（＝メガエラ）をからかって危うく大ケガさせそうになったのがきっかけで彼女に見初められ、マスターとなるが、偶然の成り行きとはいえ「大統領がお披露目前の（しかもバランシェ製のフローレス）ファティマに手をつけていた」というスキャンダラスな経緯であった。そのため対外的には「いつのまにかファティマを娶っていた」ということにするため、10年間の放浪の旅に出させられることになる。 復帰後も本業そっちのけで偽名を名乗り、アマテラスやコーラス23世、F・U・ログナーらとのコネクションを築きつつ星団中の不正を叩っ斬っているらしく、「水戸黄門野郎」と呼ばれる。 表面上はかなりちゃらんぽらんな性格で、メガエラには星団法違反の格好をさせるわ、公共の場でソープを押し倒すわと「ご乱行」が目立つが、政治家としては非常に高い国民の支持を受けており、10期以上の再選を続けている[6]。騎士としてはMHクルマルス・ビブロスを駆り、遅咲きで騎士としては能力が低いとされながらもながらスバースのモータースキルを扱うなどの活躍を見せる[7]。 3100年、アドラー動乱が始まるとほぼ同時に亡くなるが、彼の死に際の言葉がアマテラスにジョーカー星団侵攻を決意させたと言われている。後の子孫に、ラベル・ジューダ（コーラス26世）の戦友ウェイ・ルースがいる。 外伝『プロムナード』にも登場しているが、外見の描き方が変化している。またメガエラを娶った頃のミッションの姿は、『重戦機エルガイム』に登場したミラウー・キャオに似ており、ウェイにも引き継がれている。 ルビール・レイス トラン連邦評議会の判事長であり騎士。ミッション・ルースの大学時代からの友人。2989年、ハグーダ帝国のコーラス領侵攻の際、コーラスに助太刀するためにジュノー入りしたミッションに同行する。その時に自身のモーターヘッド「クローマ」を持ち込んでいる。パートナーはモラード・ファティマのソリュート。 サーパ・ビュラード（サーパ・ルース） ミッション・ルースの妻。学生時代より彼の右腕として、騎士として、支え続けている。元々はバキンラカン本土に近いエラルド島のフィルモア系列の騎士家出身。ミッションが偽名を名乗る時の姓「ビュラード」は元々彼女の家名。奔放なミッションにはメガエラ共々苦労させられている。 ナデジダ・リーフ 騎士だが、S.P.I.には属さず、フリーの騎士としてミッションを支えている。レイス、サーパと共にミッションとは学生時代の付き合い。 ジェスター・ルース トランの前身のひとつレント王国の王。ミッションの曽祖父でディモス・ハイアラキの父。側室としてナッカンドラ・スバースの次女であるアラド・バスコ・スバースを迎えるが、アラドの優先ファティマ[8]だったザ・ニーヴから「マスター」と呼ばれたことで“初めてファティマから「マスター」と呼ばれた騎士”として星団史に名を刻む。子孫であるヴュラードに似た大らかな性格の持ち主で、パートナーとなったニーヴに掛けた言葉は「あのなニーヴ、おめぇ俺のこと好きかぁ?」であった。騎士としての能力はそれほど高くないとされているが、アラドとの能力差を気にすること無く非常に良好な関係を築いていたという ウェイ・ルース ミッションの子孫でラベル・ジューダ（コーラス26世）の戦友。若い頃のミッションを思わせる風貌と性格の持ち主。A.K.D.との最終決戦時にロレッタと共にフロート・テンプルに潜入、ゴーズ・テンプル騎士に囲まれるもミラージュ騎士ウピゾナ・バーデンバーグに救われる。ウピゾナのパートナーとなっていたメガエラは彼に最初のマスターの面影を見出し涙していた。 前述の様に『エルガイム』のミラウー・キャオがモデル。 バキン・ラカン帝国 ミマス・サオリレナ バキンラカン帝国前聖帝。現在は娘のカンパー・ラ・シーラに帝位を譲り隠居した身ではあるものの、経験の浅い若き聖帝に助言を与えるなど未だ帝国に於いてなくてはならない人物。帝位にあった時には家臣のオルカオン・ハリスの娘、マドラ・モイライの身柄を引き受け、彼女に隠された騎士としての実力を試すためにカイエンと引き合わせた。3007年、クリスティン・Vとママゾア・ユーゾッタがダグラス・カイエンと戦わざるを得ない状況になってしまった時も、少女2人が一流の騎士となるために乗り越えなければならない試練だとして暖かく見守る。聖帝の「騎士の実力を一目で見極める能力」による「天位等の授与」を「ひよこの選別」と表現するなどユーモアのある人物でもある。過去にカイエンにワンピースのスカートを胸まで捲られてしまったらしい。 オルカオン・ハリス 小天位を持つバキンラカン帝国の剣術指南役であり、ママドア・ユーゾッタの後見人。「純血の騎士の家系」に繋がる人物であり、始祖であるナッカンドラ・スバースの玄孫で慧那・ダイ・グ・フィルモアは伯母に当たり、ママドアは姪に当たる。純血の血統として非常に強い責任感を持っており、娘のマドラの騎士の力を試すために躊躇無く斬りつけ、それに身動きすらしなかった事で次代は国への忠義を果たせないと陳謝するほどであった。その後騎士の力がないと思われていた娘が全く逆の制御不可能な剣聖であることが発覚したことは後の人生に大きな影響を与えることとなる。2999年、カステポー・サッシャタウンでバッハトマの軍勢に襲われたママドアを護るためにケサギと対峙。その後、後を追ってやってきたイマラにマドラから引き出された人格、ピッキングの近況を尋ねている。3007年、エラルド島にてダグラス・カイエンと対峙するママドアを護るために飛び込もうとするが、慧茄の真空投げで阻止された。 ママドア・ユーゾッタ 剣聖ヘリデ・サヤステの血を引くバキンラカンの騎士団長であり天位騎士。成人するまではおかっぱ・メガネ・そばかす・ふりふりブラウスにクマちゃんパンツと言う少女趣味の持ち主で、自分のイメージの中で大幅に美化されたダグラス・カイエンに憧れていた。2999年、サッシャタウンでバッハトマの忍者に人質にされかけたところをジャコー・クォン・ハッシュとオルカオン・ハリスに助けられ、再度襲われた際にはパートナーのバランシェ・ファティマ「オーロラ」がスカートの中に隠し持っていた剣で撃退する。3007年、クリスティン・Vのハイランダーの称号授与式の席で聖帝ラ・シーラの命によりクリスと対峙、授与式終了後にクリスと小学生レベルの口ゲンカとどつき合いをする。その時に止めに入ったカイエンをカイエンと見抜けず「しょぼいオッサン」と暴言を吐いた挙句に剣による戦いを挑むも、小指一本で脇腹を吹き飛ばされ返り討ちに会う。3030年、聖帝に魔導大戦への参戦を進言し、ボォスに進軍。少女趣味の可愛い子ぶりっ子は相変わらずだが、自身の外聞を最優先にしたふてぶてしい性格にパワーアップしている。 カンパー・ラ・シーラ バキンラカン帝国現聖帝。クリスティン・Vにハイランダーの称号を授けている。魔導大戦にあたり、ママドア・ユーゾッタから参戦を進言されるが、中立を国是としているため一度は出兵を拒否する。しかし前聖帝ミマスから、国家を背負うことの意味と戦に出る騎士を見守ることを諭され出兵を許可する。 ディモス・ハイアラキ（ディモス・ルース） 純血の騎士ナッカンドラ・スバースを祖父に、星団で初めてファティマから「マスター」と呼ばれたレント王ジェスター・ルースを父に、やはり剣聖の称号を与えられたアラド・バスコを母に持つ騎士で、彼自身も剣聖に列せられている。二つ名は<b data-parsoid='{"dsr":[10101,10115,3,3]}'>クレイジー・モス。 両親や祖父に見られるように、その家系には多数の騎士を輩している。従兄弟に当たるデューク・ビザンチンを師とし、後の剣聖慧茄・ダイ・グ・フィルモアは姪。弟子にダグラス・カイエンや“シャフト”ことバーグル・デ・ライツァー、マロリー・ルースがいる。その後の名のある多くの騎士に手ほどきをしている。 性格は豪放磊落の一言。FSSのタイトルバックでファティマと連れションした唯一の人物。また幼少期からカイエンを鍛え、その能力を嫉まれてイジメられっ子だったカイエン少年に産みの母親であるクーンに「筆降ろし」の面倒まで見て貰えと言い放っている。 実妹ティティンシャ・バスコがバキンラカンの聖帝ランダに嫁いだ縁でバキンラカンの騎士となり、各地の戦役で活躍した。 初登場は第3話。2629年、ボカージュ共和国内戦に参加し、サン・ロー郊外のファティマ・ファクトリーを攻撃。そこでレディオス・ソープ（ソープ・ダッシュ）、クローム・バランシェ、そしてバランシェ初の銘入りファティマ・クーンと遭遇し交戦。クーンを返り討ちにしたものの表向きバイアであるソープと引き分け、彼女に天位騎士の称号を与えた。後にA.K.D.に渡り、ミラージュ騎士団の設立に関わるが、モラード・カーバイトの処女作ファティマ・エストとモーターヘッド「ブラックナイト」（バッシュ）を巡ってバキンラカンの騎士団が混乱に陥った際にはA.K.D.から一時帰国し、エストを預かることで事態の収拾に当たった。晩年は兄ウゴードの孫（又姪）に当たるマロリー・ルースに剣を教えたりとのんびりした人生を送ったらしい。死後、バキンラカンより永世筆頭騎士の称号を追贈。「ハイアラキ」の家名はマロリーが受け継いだ。 所有モーターヘッドはフェードラ。のちにクルマルス・バイ・オ・ラや最初のK.O.G.こと<b data-parsoid='{"dsr":[10890,10905,3,3]}'>ウォータードラゴン（別名<b data-parsoid='{"dsr":[10908,10920,3,3]}'>シュペルター、新設定<b data-parsoid='{"dsr":[10924,10936,3,3]}'>デムザンバラ）のヘッドライナーとなる。パートナーは独立前のバランシェが手がけた工場製ファティマのサロメ。後にサン・ロー戦で彼に特別な好意を抱いたクーンをパートナーとして受け入れた。 サロメはAKDに保護された後、じゃーじゃー姫ことプリンセス・タイトネイヴのパートナーとなる。また、クーンはカイエンに譲られたがカイエンのバランシェ襲撃事件後にボルサに預けられて150年の間眠りにつき、覚醒後はダイアモンド・ニューのパートナーとなる。 ティティンシャ・バスコ ハイアラキの実妹で、彼と共にバキンラカンを支えた。剣聖慧茄・ダイ・グ・フィルモアの母親としても知られる。バキン・ラカンの聖帝ランダの後妻として産んだ子供たちは、星団各国に散っていった。性格は母アラドを継いで至って真面目。 剣聖の孫であり妹であり母であるという、ある意味とんでもない血縁を持つ人物。 ディー・ヨーグン連合 サザンド太陽系 惑星ジュノー トリオ・コーラス王朝 コーラス23世（2837～2989） ジュノーの最大国家コーラス王朝23代目の王で、20を省略され単に3世（サード）と呼ばれる。コーラスの長子の例に漏れず強力な騎士の力を持ち「武帝」と賞された。留学中にフィルモア帝国の筆頭騎士であったラルゴ・ケンタウリとの間に生じた因縁から、最愛のファティマ・ウリクル（モラード・カーバイト作）、そして自分の命まで失ってしまった悲劇の人物。非常に高潔な人物だが、ウリクルへ愛情をそそぐあまり妻エルメラの嫉妬を買い、ファティマを娶ることになるから息子を騎士にさせないとエルメラに決意させてしまった。正規のMHマイトでないながらもそれに近い能力を持ち、三十余年をかけてMHジュノーン（エンゲージ SR3）を造り上げた。レディオス・ソープの正体を見抜きながらもあくまで友人として接し、クローソーの真のマスターとなる子孫（26世）への伝言と王家の宝刀を託した。 若かりし頃の姿は『重戦機エルガイム』の主人公ダバ・マイロードをデザインのベースとしている。 エルメラ・コーラス（旧姓 エルメラ・フロンドゥ） コーラス23世の后でセイレイと24世の生母。23世とは高校の同級生（リッターピクトより）。彼を深く愛していたが、ウリクルの存在により愛情を受けられなかったことに愛憎入り混じった感情をもっており、コーラス王家の王母としてはやや歪んだ愛情を長子である24世に注ぐことになる。一方で愛娘セイレイには「騎士には嫁がせたくない」との願いを持ちながらも生粋の気質（後述）から煽ってもいて、結果セイレイはヤンキーとなった。魔導大戦ではセイレイの醜態がTVに流れるのを見て嘆いていた（その裏では拍手喝采していたらしい）。 リッターピクト記述によると23世と出会うまでの高校時代はヤンキーだったが、23世との出会いをきっかけにヤンキーを卒業して23世の傍にいるウリクルを意識してイメチェンを図ったとある。 リザート・マイスナー コーラス三王家のひとつマイスナー王国の女王。対ハグーダ戦では自ら軍の指揮を執っていた女傑。生涯独身を貫く。魔導大戦ではエルメラ前王妃と共にTVでセイレイの蛮行を目にして、お目付役に甥イェンテの婚約者であるマロリー・ハイアラキを送ることを提案する。 ルーパス・バランカ コーラス三王家のひとつバランカ王国の国王。王家の長老として老獪な発言が多い。 トラーオ・バランカ バランカ家の王子で軍参謀。自身に騎士の力がないもののコーラスの騎士らを支えており、特に対ハグーダ戦で戦死したプルース・ランダースは弟のように接していた。その縁でプルースの姉でミラージュ騎士のシャーリィと恋仲となり、片腕と引き換えに嫁いできた彼女を終生大切にした。ハグーダ戦で死んだ者達の遺志を受け継ぎ、24世の成長に大きな影響を与えた。後にルーパスの後を継いでバランカ王となる。 プルース・ランダース（～2988） コーラス・トリオ騎士団の騎士。ミラージュ騎士シャーリィ・ランダースの実弟。ハグーダ戦でMHマグロウとの死闘の末にパートナーのモラード・ファティマ「エルマ」と共に戦死。 コーラス24世（2990～） 23世の没後に生まれたコーラス王朝の王位継承者。ルーパス王やトラーオ王子など有能な王族の補佐により名君に成長するが、姉のセイレイを凌ぐ騎士の能力を持ちながらも母エルメラの願いによりMHに騎乗することもファティマを娶ることもしなかった。子宝にも恵まれず悲運の王とされる。9巻で幼少時の姿が、イラスト集「ジョーカー3100」で成長した姿が出ている。またトラーオに似た壮年期のデザイン画も存在する。 3032年時点ではまだ幼い少年だが、 その体内に超帝国剣聖ララファが形成されつつあることを、バーナー・レンダウドのスコーパー能力で看破されている。 コーラス暴風三王女 コーラスの現王女・元王女・次期王女のトリオ。アルセニック・バランス作の「風の3ファティマ」を持つ。魔導大戦でその悪名（?）を星団中に轟かせることになる。 セイレイ・コーラス コーラス23世の長女でコーラス24世の姉。事実上騎士にならなかった弟に代わりコーラス筆頭騎士となる[9]。パートナーはアルセニック・ファティマのシクローン。 2巻でクローソーに付き添われて出演したときにはカーリーヘアーの可憐な王女様だったが、10巻に再登場して以降、中学校まで寝ションベン垂れ、たばこはふかす、基本的な四字熟語も読めないと言うとんでもないヤンキーぶりをアルル・フォルテシモ・メロディや側近たち、シクローンに暴露されている。しかし父の死の要因だったフィルモア帝国には激昂し父を想い涙する情に厚い一面もあり、国民はそんな彼女を心から支持している。必要ならば王女らしい上品な立ち居振る舞いも可能だが、長続きはしない（できない）様子。 父の初期型ジュノーンを模したエンゲージSR3レプリカ（ジェイド・テンプル）を駆り、魔導大戦では国宝であるエンゲージ・オクターバーSR1を持ち出して逃走したとして国賊アルルの逮捕を口実にトリオ騎士団を率いて参戦する。騎士としては一流らしいのだが、12巻では星団中に中継されている最中、交戦中にアルルと低レベルの口喧嘩をして星団中の人々を呆れさせ、母エルメラを悶絶させた。しかし、この口論がコーラスの国是に反する魔導大戦への介入に国民的合意を与え、またコーラスに外交上のフリーハンドを与えるなど、結果的にはいい方向に転がっている。以前にはダイアモンド・ニュートラルへのエンゲージSR3レプリカ発注を成功させ、ベルリンSR.2の発注をも成功させている。ベラ国攻防戦に参加し、そのまま正式にベラ国に部隊を駐留させる。 本作に登場する人間の女性で体重が公開されているのは彼女とエレーナ・クニャジコーワ、アイシャ・コーダンテ<!--単行本第1巻1998エディション参照-->だけである。 アルル・フォルテシモ・メロディ4世 コーラス分家メロディ公爵家の王女だったが、父ピアノがアトールの巫女ナトリウム・フンフトと不義の子（ナトリウム・シング・桜子）を成したことでメロディ家は取り潰しとなる。その後諸国を放浪し、一時イズモ・アストロシティに身を寄せていたが、後のアトールの巫女マグダル・ビートの意を受けたハスハの騎士ロータス・バルンガにスカウトされ、マグダルの傭兵となる。その流れで魔導大戦ではハスハ・アトールの騎士として活躍するが、メロディ家取り潰しの経緯やコーラス-ハグーダ戦争の後遺症、さらに大伯父にあたる剣聖ハリコン・ネーデルノイドの神騎エンゲージ・オクターバーSR1を持ち出したことから、国賊としてセイレイ・コーラスに追われる身であり、それにハスハが巻き込まれることを憂慮していた。その生い立ちのせいか、仲間に自分のことで迷惑が降りかからぬよう全て背負い込みがちで、また自分を「悲劇のヒロイン」だと思いこむ傾向があったが、そのことはバルンガやスクリティのメンバー、マギーらに見抜かれており、後にハスハの仲間達の前でマギーから指摘され叱咤激励されることでハスハのために戦う覚悟を決めた。 現在、白と黒の一対の懐園剣のうち大剣「白い剣」は彼女が所有している。弟子に同じコーラスの王子で、コーネラ帝国騎士団長となったマヨール・レーベンハイトがいる。パートナーはアルセニック・ファティマのラ・ユリケンヌ。 肌が色黒であることを気にしており、服は全てUVカット、出撃前には数時間かけて美白メイクを行い、ヒアルロン酸を毎日欠かさず飲んでいる。しかしコーラス王家の血筋は色黒の人物が多いので徒労に終わることがほとんど。セイレイとの口喧嘩により水虫である事が星団中に暴露されている（本人は否定）。 マロリー・ハイアラキ ミッション・ルースの妹。兄同様に家名を嫌い、師であり大叔父でもあるデイモス・ハイアラキの姓を名乗っている。パートナーはアルセニック・ファティマのモンスーン。 同窓生のイェンテ・マイスナー王子と婚約したのが縁で、魔導大戦でコーラスのエルメラ王妃からセイレイ王女のサポート（お守り）を任され、軍資金に目がくらみハスハへ赴く。金銭感覚が無いに等しく、カステポーに入った後一泊5,000フェザー（約50万円）もするホテルに泊まり歩いたために、軍資金は早々に底を突いてしまった。ムンスターまでの交通費をも使い果たしてし、兄同様モンスーンに色仕掛けでヒッチハイクをさせている。その時に通りかかったアイシャ・ルーマーの乗るドーリーに乗せてもらい、無事にムンスター入りを果たし、その地でヨーン・バインツェルと出会った。当初はアイシャを敵視していたが、ムンスターでヨーンと出会った頃にはすっかり意気投合していた。セイレイ王女をサポートしてベラ国攻防戦に参加。 兄ミッションに輪をかけた破天荒な性格で毒舌家だが、騎士能力の発現が遅かったために家中から虐げられていたにもかかわらずマロリーには愚痴一つこぼさなかった兄に対しては、「クソ兄キ」と悪態をつきつつも慕っているようである。彼女の子孫に、後のコーラス26世の妻となるディジナ・マイスナーがいる。 コーラス25世（3788～3960） 先代である24世から500年以上の空白を経て即位した、セイレイの系列の子孫に当たるコーラス王。星団大侵攻末期、ジュノーに集結した反A.K.D.勢力を率いた。黒騎士グラードの忠誠を得ていた名君であり、ヤクト・ミラージュを倒すなど騎士としても強力であったが、アマテラスとアトロポスの駆るナイト・オブ・ゴールド・A-Tに倒された。 コーラス26世（ラベル・ジューダ）（3960～4255） コーラス王朝の王子。しかし幼い頃に王朝はA.K.D.に滅亡させられており、側近の手によりボォス星の中立地帯カステポーに逃がされた。カステポー西部にある聖宮ラーンで育ち、王朝復興のために反A.K.D.パルチザンに参加する。しかしパルチザンを統べる人物が居らず、コーラスの血族であることは明白であるものの王子としての証拠がないことでパルチザンを率いる資格がないとして躊躇している。その証拠としてコーラス23世が遺したジュノーンを探している。その後メル・リンスの指導によりヘッドライナーとなり、ジュノーンを改造したエンゲージ SR4を駆る。A.K.D.皇帝アマテラス（実は影武者のユーパンドラ）のナイト・オブ・ゴールド・A-Tと相討ちになるも彼自身は生還、真のアマテラスによりその出自を証明され、星団を解放する。3巻の最後で少し出演。外見は青年時代の23世とよく似ている。 デイジナ・マイスナー（デイジナ・フレット）（3968～） マイスナー家の末裔でマロリー・ハイアラキの子孫。滅亡したコーラス王家から逃がされて、コーラス26世同様カステポーに脱出、聖宮ラーンでアトール女皇帝マグダルの保護下に置かれる。アイル・フェルノア騎士団の見習い騎士を経て反A.K.D.パルチザンに参加するが、A.K.D.からの追討から逃れるために偽名を名乗っている。自分の生まれと両親の名を知るべく、ものごころ付く前から持っていた紅い宝石に刻まれていたソープという名の人物を探している。星団解放後にコーラス26世の妃となる。3巻の最後で少し出演。見た目はファティマ・ウリクルに酷似しているが、中身はずいぶん違うようだ。 デザインのベースは『重戦機エルガイム』のメインヒロインの一人、ファンネリア・アム。 ロレッタ・ランダース バランカ家の末裔でシャーリィ・バランカの子孫。コーラス滅亡後はA.K.D.ゴーズ騎士団のボォス統括隊長を務めていたが、MHグラン・オージェと共に反乱軍に寝返る。A.K.D.の最終決戦時にウェイ・ルースと共にフロート・テンプルに潜入、ゴーズ・テンプル騎士に囲まれるもミラージュ騎士ウピゾナ・バーデンバーグに救われる。 『重戦機エルガイム』のメインヒロインの一人、ガウ・ハ・レッシィをモデルとしている。 コーラス19世（コーラス・ディス・バイス、コーラス・ナンブ）（1911～2208） ミコトと共に星団法の制定に尽力した人物。コーラスの王らしく、その武勇で星団に名を轟かせていた。23世に似た外見とセイレイに似た性格を持つ。メロディ家は彼の孫ソプラノ（コーラス20世の姉）を始祖とする。 ハリコン・ネーデルノイド（ハリコン・メロディ）（2560～2619） ソプラノ・メロディの息子で、剣聖であった人物。60歳足らず<!--（地球年齢で6～7歳前後）-->の幼さで剣聖となったが、それからわずか1年足らずでシステム・カリギュラと戦い戦死したとされている。パートナーはアルセニック・ファティマのタイ・フォン。 純血の騎士の血統ではない剣聖を輩出したことはコーラス王家の謎の一つである。ナッカンドラ・スバースからアルセニック・バランスを通じて懐園剣を託されたことやタイフォンのその後など謎が多い。メロディ家はハリコンの妹フォルテが継ぎ、ピアノ、アルルと続く。 実際はタイ・フォンと共にクラウン銀河の中心地スターバーストに赴いており、星団帰還後は妹フォルテによりその子<b data-parsoid='{"dsr":[17038,17056,3,3]}'>カモン・ピアノ・メロディ</b>としてメロディ家当主となり、詩女フンフトとの間に二人の子「フォルテシモ」「シング」をもうけている。 ナオ・リンドー・レイスルによると、ハリコンは超帝国剣聖ララファ・ジュノーン（本名はララファ・ネーデルノイド）のリストア体だったとのこと。 ピチカート公国 アイリーン・ジョル ピチカート公国国家防衛騎士団シェン・ラン騎士団団長。元トリオ騎士団団長。彼女の指南を受ける為に多くのコーラスの騎士がピチカート公国に足を運んでいる。エルメラ・コーラスの高校時代の親友でエルメラのラブレターの受け渡しを代行した事もある。コーラス、ハグーダ戦の時にアトキでコーラス3世を守れなかった事を悔いてにトリオ騎士団を去った。エルメラの依頼でエルダグライン隊を率いてベラ国攻防戦に参加したセイレイ王女を監視しサポートした。AFはバランシェ作のパトラ。 ノウズ太陽系 惑星カラミティ・ゴーダース フィルモア帝国 レーダー8世（ドル・パーマネント・レーダー8） フィルモア帝国237代皇帝。ハグーダ - コーラス戦では、ハグーダを裏で操る黒幕として登場した。しかしラルゴ・ケンタウリの死亡を悲しみ、ブルーノ・カンツィアンの自害を自らの未熟によるものとして制止した。その後、死刑が求刑されたクリスティン・Vを恩赦するために自らの退位を早めようとし、そして自らの皇帝騎ネプチューンをクリスに譲与する。またA.K.D.の兵力増強を早くに察知して騎士団の増強を図るなど、星団有数の大国の元首として十分な度量を持ち合わせている。魔導大戦時は退位して隠居しているがいまだその影響力は健在。パートナーはクープ・ファティマのクラトーマだったが、退位に際し太后宮慧茄に譲っている。3032年、現詩女（代行）フンフトの働きかけを受けクリスをレーダー家の養子に迎える。 ダイ・グ・フィルモア5世（エラニユース・ダイ・グ・フィルモア5）（2943～） レーダー8世を継いで238代皇帝に即位した青年。祖母は元剣聖の慧茄・ダイ・グ・フィルモア。本人もダグラス・カイエンから天位、バキンラカン聖帝よりハイランダーと、優れた騎士としての称号を授けられ、皇帝騎プロミネンスでアシュラ・テンプルを一度に3騎撃破するなど、有能な騎士でもある。しかし、祖父の先々代皇帝のフィルモア4世や騎士能力が発現せずに早逝した父ノーランドと同様に病弱で、周囲からも懸念されている。パートナーは祖母から譲られたバランシェ・ファティマのチャンダナ。 予見されているカラミティ星の滅亡に備え全国民を別の惑星に移住させるという歴代フィルモア皇帝が先送りにしてきた計画を実行するため、領地獲得を目的としてハスハの友軍として魔導大戦に介入する。しかしそれが善策であるのか悩んでいる。クリスティン・Vのことを気にかけており先帝レーダー8世の意を継いで彼女をハイランダーに迎え、妻へ渡すようにと慧茄から渡されたイヤリングを贈る。3031年、ハスハのラーン入りした際クリスを伴い「ラーンと詩女には決して剣を向けない」強い思いを告げる。かなりのおばあちゃん子であり、老いてなお元気な祖母にしばしば振り回されている。 ラルゴ・ケンタウリ（～2989） 「赤の一番（テスタロッツァ）」の二つ名で呼ばれた、ノイエ・シルチス赤騎士団長。ハグーダ帝国を支援するためにブーレイ傭兵騎士団を率いてコーラス王朝に侵攻する。学生時代のコーラス23世との因縁による屈辱を晴らすため、決戦ではフィルモアの象徴であるMHサイレンでコーラス23世の乗るジュノーンを強襲する。コーラス23世を倒したことで雪辱は果たせたものの覚醒したクローソーが単独で操縦するジュノーンに一撃で倒されてしまった。これによりフィルモアがハグーダを裏で操っていたことが公になり、フィルモアとコーラスは国交断絶となった。ケンタウリ家は、レーダー王家の散家筋のケンタウリ・バナー家の出身でレーダーの名を冠することを許されているため、レーダー王家の紋章をかたどったウォータークラウンのアウチ（ブローチ）を所有しており、そのアウチは末裔のブロード・ケンタウリに受け継がれることとなる。 慧茄（エナ）・ダイ・グ・フィルモア（2747～） 先々代のフィルモア皇帝ダイ・グ・フィルモア4世の皇后、すなわち太皇太后宮（おおいおおいきさいのみや。「太后宮」と略される場合もある）であり、前剣聖かつ元ハイランダー。曽祖父に純血の騎士ナッカンドラ・スバースを持ち、代々有名な騎士や有力なダイバーを輩出する「純血の騎士」の家系に生まれ、元剣聖ディモス・ハイアラキは伯父に当たる。ダグラス・カイエンが一時行方不明になったことから再び剣聖となり、フィルモア帝国の覇権に貢献した。3031年現在は高齢のために騎士を引退し、公には足腰は弱り介添えなしでは立つことも出来ず、当然剣を持つことも出来ないとされているが、非公式に魔導大戦にも新型MHファントムを駆り、リハビリと称してロッゾ騎士団1個師団を全滅させている。かなりお茶目なお婆さんであり、孫であるダイ・グをたびたび困らせている。パートナーはバランシェ・ファティマのチャンダナだったが皇帝即位するダイ・グに譲り、レーダー8世のパートナーであったクープ・ファティマのクラトーマを新たにパートナーとして迎える。 クリスティン・V（ビィ）（2968～） 愛称クリス。フィルモアの名門ビィ家（V家）に生まれ、幼少より強力な騎士の血が発現していた少女。しかし父バーバリュースが当時無名のデコースに敗れてフィルモアの名を汚したとして周囲の壮絶ないじめに耐えかね、上級生の一般人を殴殺してしまう。一般人を殺害した罪による死刑求刑と逃亡による即時処刑が下されるが、身分を隠したレーダー8世に諭され「シバレース」として帝国に全てを捧げることを誓う。その際、父のパートナーだったバランシェ・ファティマの町と、レーダー王のMHであるVサイレン・ネプチューンを譲与される。3007年、ハイランダー称号授与式の日にママドア・ユーゾッタと共にダグラス・カイエンに「試され」、カイエンの小指一本で右腕を肩から吹き飛ばされるも、カイエンの「攻撃に耐えられたなら天位をやろう」という言葉を受けた太后宮慧茄によって天位を授与される。その後、戦いを経験しないまま皇帝代理騎士（ハイランダー）として魔導大戦の壮絶な戦闘に身を投じることになる。「普通の少女」への未練を捨てきれず、初陣の激戦で敵を倒したことにより幼少時のトラウマを引き起こし精神的に追い詰められるが、ダイ・グから渡されたイヤリングの「真意」を慧茄から聞かされてからは国と皇帝のために命を捧げる覚悟を決める。帝国がハスハ占領計画を進めていること、その一環で帝国元老院が現詩女（代行）フンフトとダイ・グの政略結婚を画策していることを知らされ、しかもダイ・グがフンフトに惹かれていることに再び動揺するが、フンフトと二人きりになった際にダイ・グから渡されたイヤリングの「由来」を教えられ、さらに「詩女の預言」を受ける。 実は、クリスがハイランダーとなっている背景には、彼女の血統がフィルモア帝国がドナウ帝国だった時代の筆頭騎士ハロルドラント・マーカスの末裔であるため、生かしてどうにかその血筋を取り込んで子を残させたいという、フィルモア元老院の配慮と思惑が絡んでいた。しかし、それによって彼女の身が元老院の意のままとなることを懸念したレーダー8世やバシル・バルバロッサ、フンフトの意向もあって、3032年レーダー家の養子として迎えられる。 バキン・ラカンの騎士ママドア・ユーゾッタとは犬猿の仲。 「クリス」は元々永野自身が自ら名づけて使用している愛称。 バーバリュース・V（ビィ）（～2998） クリスティン・Vの父で爵位を持つ元ノイエ・シルチス青騎士団長でフィルモア最強とも言われた三銃士の一人。しかし2985年に2騎のサイレンを率いながら、当時まだ無名であったデコース・ワイズメルに敗れる。「サイレンとバランシェ・ファティマを持っているのに負けた弱い騎士」として敗北して生還する汚辱を背負わすためにデコースはとどめを刺さずに見逃す。その件によるものか黒騎士団に降格。第3話ではラルゴ・ケンタウリ戦死後の赤騎士団長人事の紛糾を嫌い、修行を兼ねてカステポーのヴァキシティに滞在。世間知らずのミューズ・バン・レイバックに騎士の身の処し方を教えたり、バング対アシュラ・テンプル戦では戦闘データを取っていたメヨーヨ朝廷の地上軍を一掃したりと活躍した。第5話ではブルーノ・カンツィアンやイアン・ケーニヒらとカステポーでアルカナ・サイレンのテストを行っていたが、クリスティンの上級生殺害事件の発生により急遽帰国。前述のフィルモアの名誉を汚した責を感じ、レーダー王のクリスティンへの恩赦を固辞し、自決する。パートナーの町はクリスに受け継がれることとなった。 ブルーノ・カンツィアン ノイエ・シルチス青騎士団の騎士。2989年のジュノー戦にラルゴ・ケンタウリと共にブーレイ傭兵騎士団の「青」担当として参戦。ラルゴのコーラス23世殺害を見届けるも、再起動したジュノーンに斬りかかったが一撃で弾き飛ばされる。それによりブルーノも瀕死の重傷を負うがミラージュに見逃され、パートナーのパラーシャによりAP騎士団に救出される。「シルチスのルーキー君」とヤーボ・ビートに言われていることから初陣だったようだ。ラルゴと共に死ねなかったことを後悔し、生き残ったことを恥じて自分を救出したパラーシャを殴打したり、レーダー8世の前で自決しようとするが、レーダー王に制止説得され思いとどまる。ファティマを道具（武器）として扱うフィルモアだったが、パラーシャの振る舞いによりブルーノの中では変化が起きている。バーバリュース・Vに私淑しており、第3話ではバーバリュースの妻からの手紙の中で、バーバリュースの娘クリスティンの「ぞっこん」な相手として、またノイエ・シルチス赤騎士団長人事を巡るゴタゴタで「V様こそリーダーにふさわしい方なのに」と嘆いていたと書かれていた。しかしその娘クリスティンが上級生殺害事件を起こし、アルカナ・サイレンのテスト地であるカステポーからバーバリュースと共に帰国。責任を取ってレーダー王の前で自決したバーバリュースを介錯し、クリスティンに父の遺品の剣を渡す。ダイ・グ・フィルモア5世即位に伴い、L.E.D.ミラージュと対戦して生き残ったことを買われ皇帝警護騎士（アルカナ・ナイト）に任命される。魔導大戦ではアルカナ・サイレンを駆りビオレート・トライトン王子と共にクリスティンの直衛を務める。 バーバリュースからは「ファティマに転んで出世を棒に振る気か」と嘆かれていたが、ダイ・グに買われ着実に出世コースを歩んでいる。 ビオレート・トライトン レーダー王家の縁戚に当たるトライトン・レーダー家の王子。第5話のクリスティン上級生撲殺事件では、読者にクリスティン処刑派の責任者と誤解させる演出で描かれていたが、慧茄からクリスティン保護の密命を帯びていた。そのため、フィルモア最強の強天位騎士であるアビエン・疋棟斎と剣を交えることも辞さなかった。クリスティンはシバレースになり事件は解決し、その後はクリスティンやフィルモア5世を公私共にサポートし、アルカナ・ナイトを統率し、魔導大戦開戦では騎士団の指揮を務める。レーダー王家の人間だが、自由闊達な性格で王家の壁を越えて人望も厚い。上から無理難題を押し付けられることがあり、口癖は「んもぉ～～～」。かつて小姓をやらされていたフィルモア元老院の事情にも詳しく、初めて院に立ちあうブルーノに解説した。パートナーはエトラムルから桜子ファティマの「霧姫」に換えた。 イアン・ケーニヒ 皇帝警護騎士団の一人。博士号を持つ。パートナーはサリタ・アス・ジンク作のオキストロ。元々ノイエ・シルチスのメンバーであったが、初登場時はパイドバイパー騎士団に在籍しており、撃破スコア29騎を誇る超エースとしてナッカンドラ・スバースが所有していた名騎であるクルマルス・ヴァイ・オ・ラを騎士団団長パイドバイパーから与えられていた。しかし、命の水争奪のMH戦ではA.K.D.のブラッド・テンプルは軽くあしらうものの、アイシャ・コーダンテのテロル・ミラージュに一瞬で両腕を斬り落とされ、戦線離脱。その直後に参戦したシュペルターとヤクト・ミラージュによりパイドバイパー騎士団はパイパー将軍をはじめ全滅させられてしまう。その後、ノイエ・シルチスに復帰し、ミラージュとの交戦経験などから皇帝警護騎士に抜擢され、ニオ・ハスラーと共にフィルモア5世の直衛となる。振る舞いや言動は軽薄だが騎士としての本分はわきまえており、カステポー戦では自分達の出番がないまま一般兵士達が死んでいくことに憤りを露にしていた。語尾に「～だっぺ」と付けるのが特徴。既婚。 ニオ・ハスラー 皇帝警護騎士団のひとりで、フィルモア王家の従騎士。幼少の頃から太后宮慧茄の指導のもと、エラニユース・ダイ・グ（フィルモア5世）の侍従として育てられ、フィルモア5世即位に伴いフィルモア本国の皇帝警護騎士団へ。フィルモア5世への心酔ぶりはイアン・ケーニヒにからかわれる程。元々頭が固く、慧茄ら「とんでもないおばさま」達に揉まれたもののあまり変わっていない。バキンラカンにある騎士高等学校ベイ・ポイント卒。パートナーはクープ・ファティマのストーイ。酒乱であることが13巻で明らかになる。 ジャンシー・ガラー 「白騎士」の二つ名を持つ天位騎士。フィルモア5世の代より新設された皇帝直下の騎士団「ノイエ・シルチス白騎士団」のリーダーで、それまではバーバリュースの後を受けてノイエ・シルチス黒騎士団のリーダーであった。魔導大戦初頭、メヨーヨ朝廷軍との激突の際にクリスティン・V救出のために戦場に降下したフィルモア5世の護衛としてサイレンR型を駆って出撃。パートナーはコークス・ファティマのシンドラ。 ブラウマ・イク ラルゴ・ケンタウリ亡き後、ノイエ・シルチス赤騎士団長に就いた女性騎士。クリスティン・Vの理解者の一人で、バキン・ラカンでのクリスティンのハイランダー即位の際にはビオレート・トライトン王子とともに同行。その後クリスティンを世間慣れさせるべくトライトンが仕掛けた「クリスひとりぼっち作戦」に協力させられる。その最中にダグラス・カイエンを巻き込んで起きたクリスティンとママドア・ユーゾッタの私闘を止めようとするも、慧茄太后宮のリング・スライサーで剣を折られる。魔導大戦時には未登場。ラルゴと同形のサイレンF型を駆る。パートナーはサリタ・アス・ジンク作のオブリサイド。 ナイアス・ブリュンヒルデ ノイエ・シルチスの教導騎士団である、グリーングループもえぎ騎士団に所属する騎士。魔導大戦では元老院より密命を帯び、ブーレイ傭兵騎士団を率いてフィルモア騎士団とは別働している。身長209cm（もしくは、205cm）の長身だが、ゴスロリファッションを身に付けており、バキン・ラカン帝国での天位授与式で服装を笑った騎士3人を叩き斬ってノイエ・シルチスを解雇されたこともある。その時期にダグラス・カイエンと出会い、服装が悪趣味と言われて決闘になるが一撃で倒されている。それ以来、カイエンに恋して再会を夢見ていたが、カイエン死亡により叶わぬものとなった。そのため、未だに処女。見かけに反して性格はかなりの乙女で、些細なことですぐに泣き出したり、お姫様扱いされないと拗ねていじけたりと、周囲に相当の苦労を掛けている。魔導大戦開戦時にはフェイツ公国にいたヨーン・バインツェルを連れ出してブーレイ傭兵騎士団に誘うが断られている。クバルカンのノンナ・ストラウスとは因縁があるようである。パートナーはバランシェ・ファティマのジゼル。強力な騎士の血を取り込みたいというアネッサ・ティルバーの養女となっている。好きな食べ物はエルメのイスパパン。 ギエロ・スガスコーニチ（～2989） ノイエ・シルチスの騎士。2989年にブーレイ傭兵騎士団の「黄」担当としてハグーダ帝国のコーラス領侵攻に参戦。哨戒活動中にデータ収拾を兼ねて実戦テストをしていたコーラス23世のアーリィ・ジュノーン（エンゲージ・オクターバーSR3）と遭遇、未完成のジュノーンを圧倒しコーラス23世に重傷を負わせる。23世にとどめを刺すべく戦線離脱したジュノーンを追跡し23世を護ろうとしたファティマ・ウリクルを殺害した。しかしそのことが逆に戦意喪失していたコーラス23世を炊きつけてしまい返り討ちにされ死亡する。彼の遺体と乗騎であったブーレイ「黄」は本国フィルモアに送還された。 スティール・クープ作のファティマ・シューシャをパートナーとしていたが、ファティマに対する特別な感情といったものは一切持っておらず、ジュノーンとの戦闘で死亡したシューシャの遺体をゴミとして川に投棄させるなどしていた。しかしそれはギエロ独自の観念ではなくフィルモアではごく普通のもので、それまで騎士は愛情と友情を持って接するべき対象として描かれていたファティマ観が普遍的なものではないことを示した。 ミヤザ・ヘクゼイ フィルモア帝国官房長官。フィルモアにおける官房長官は内閣のトップで、帝国議会を掌握する役職。民間出身の人物であり、フィルモアに派閥勢力争いが絶えず起こっていることを示している。3030年のハスハ介入時に、凶状持ちのクリスティン・Vの処遇に不満を持ちクリスの抹殺を目論んでいた。旗艦ダランスにてフィルモア5世に挑発的な皮肉を言うなど、フィルモアには皇帝といえども一筋縄ではいかない官僚主義の存在が伺えるかに見えたが、元老院の実態を全く知らず院の場においては民意が全く介入する余地の微塵もないことを明言され自身の立場が帝国の単なる歯車のひとつでしかないことを思い知らされてしまう。 その後、元老院の真のリーダー、アドー直々に院に迎えられ、クリスの素性を教えられたうえで絶対に殺さず子を確実に残させることを条件に彼女をどうにかして自身の指揮下に置かせるよう指示され快諾するがクリスがレーダー家の養子となったことで頓挫する。 アネッサ・ティルバー フィルモア帝国王家のひとつティルバー家の当主で元老院のリーダー的存在だが、実際には元老院の真のリーダーであるアドーに仕える立場にすぎない。バリトー王国女王。魔導大戦にはアドーの意向でシステム・カリギュラと契約を結び、また養女のナイアス・ブリュンヒルデをブーレイ傭兵騎士団に送り込むことで関わっている。クリスティン・Vに隔意を持つが、同じ考えのミヤザ・ヘクゼイとは民意が微塵も介入できない元老院の立ち位置上たいして関わりはない。実はフィルモア5世のファンでもあり、同ファンクラブの会長。好きな食べ物はエルメのイスパパンでナイアスにこれを教えた。 アドー・バルバロッサ フィルモア帝国元老院の真のリーダーであり、帝国を影で支えるバルバロッサ家を取り仕切っている人物。本来は絶対に表に出てくることはないが、魔導大戦と共に表舞台へ姿を現した。恐ろしいほどの野心家であり、配下においているアネッサ・ティルバーを現皇帝であるフィルモア5に差し向けハスハ占領の圧力をかけている。ハスハ占領計画を平和的に進めるにあたり、ミノグシアの民の支持を得るため、「フィルモア1と詩女の物語（花の詩女 ゴティックメード）」を利用してフィルモア5と現詩女（代行）フンフトとの政略結婚を画策していることを院の場で公開する。クリスティン・Vの血統を重要視し彼女の子を確実に残すべくミヤザを元老院に迎えいれ、彼女の素性を教えたうえでミヤザを使ってどうにか指揮下に置こうと画策するが、クリスがレーダー家の養子となったことでその目論見は頓挫する。 作者のコメントによるとこの人物は絶対に何があっても生き永らえてこの人物なりの幸せな人生を全うするとのこと。 バシル・バルバロッサ バルバロッサ家の現当主。既に実権を甥のアドーに譲って隠居しているとされるが、「大王」としてその影響力は未だ健在である。レーダー8世とは旧知の仲であるとともに喧嘩仲間でもあったようで、その容姿からレーダー8世に「たこ入道」と渾名されている。フィルモア5の決意を尊重する主張をしている一方でクリスティン・Vの扱いに対しては甥アドーや元老とは異なり魔女として危険視しており、内心できれば抹殺したいと考えている。他者には信義に厚く寛大で優しい物腰だが、皇女茄里を手元に置いているなど、不穏な面も持っている。 エイデンス・アルク・レーダー アルク・レーダー王家の家長で、魔導大戦時にはド・ラ・フォルモアに代わって司法長官となっている。彼もまたアドーの意向に従い暗躍している。 アビエン・ヒートサイ（疋棟斎） 帝国最高の騎士であり、刀匠でもある。以前は強天位という剣聖を除いては最高の騎士称号を持っていたが、現在はその称号をバキン・ラカン帝国に返納した（今の強天位はジャコー）。帝国の責務からは離れたが、その騎士としての腕を惜しむ声は多く、ダイ・グのハスハ出陣には実践での相談役としてともにハスハに赴いている。ちなみにハスハのデプレ・ツェン・アトールが携帯している剣もヒートサイが打ったもので、デプレが幼少の頃に、イズモにあったものをバルンガが購入し、おみやげとして差し上げた業物である。 ノルガン・ジークボゥ（2974～） 「ブラック・プリンス」の通称で知られている、畏れ多い名を捨てた「名のない少年」。ジークボゥの名前は利便性目的でノルガン財閥の戸籍を借りているもので、これも一部の親しい者達しか呼ばない名前である。 ナイトマスターの称号と「皇帝」と呼ばれる青いMHを持ち、魔導大戦中期にファティマ・オデットのマスターとなる他、エストを含めた複数のファティマを所有することになる。癖としてやや緊張すると右目がヒクつく。丸腰で剣を持たない。 ちゃあ（＝ワスチャ）と同じくメサ・ルミナス学園に通う後輩で生徒会長。ヨーンの身を案じてハスハ入りしたちゃあを心配してハスハ入りすることになる。 その正体はフィルモア帝国王家ブラウ・フィルモア家の女王璃里の息子。幼い頃に母親の許を離れ、エラルド島の慧茄の許でダイ・グと兄弟同然に育つ。学園に在籍していたこと、コーダンテ公女（＝天照家の事実上の跡取り）たるワスチャと親交を持っていたことそのものが星団を揺るがす大事件であったとされている。現在はある理由によりフィルモア帝国に追われる立場にあり、何度か暗殺されかけて天照家典星舎に助けられている。後にフィルモア5世よりフィルモア皇帝の座を引き継ぐ（DESIGNS4）。『花の詩女 ゴティックメード』のラストシーンに皇帝となった姿で登場している。 「プロムナード3」でクラーケン・ベールが語ったロードス公とエストを立会人に、剣聖カイエンと立ち会った少年と黒髪の幼子、少年は右肩からたたき切られ、幼子は左腕を肘から切断されたが二人はお互い自分を盾として相手をかばい合い倒れた、少年がダイ・グで、幼子がジークボゥである。またどさくさでAKD、メヨーヨと彼の本国フィルモアとの間に不戦協定が結ばれてしまったが、ちゃあの戯言になるか盟約として機能するかは今のところ不明。 “サクリファイス”　ニーゼル、璃里（リリ）・ブラウ・フィルモア 初代皇帝サイレンの兄から続くブラウ・フィルモア家の女王にしてフィルモア帝国元老院「円卓の騎士」。「DESIGNS」での呼び名は「こいつ」。パートナーはバランシェ作のオデット（白鳥）。帝国の筆頭王家の長としてフィルモア帝国皇帝とはまた別の頂点にいる人物で、帝国そのものを守る役を担っているため表には出てこない。慧茄とは通じ合っている関係でクリスに対してもその縁で味方のスタンスをとっているが、かつて慧茄に3度戦いを挑んで敗退している。ジークボゥの実母だが彼に対しては「恋をしている」とされ、狂気をはらんだ愛情を抱いている。サクリファイスは皇位1位の人物を守る役割を持つ。ツァイハイでジークボゥが茄里に襲われた際に駆けつけるが一歩間に合わず、ヨーンに救命の礼に剣を教える。 高校進学時、あまりの素行不良ぶりを懸念したレーダー8世により騎士科のある帝国近衛兵学校ではなく一般の普通科に入れればおとなしくするだろうと帝都デュアンス都立高等学校に入学したが、ある日の夜遊びで補導員に乱暴をはたらいたため退学、その後新たな受け入れ先としてラーンのアトール教導学院に入学。入学の際の縁でフンフトには頭が上がらないとのこと。大学部で法律を学んでいたノルガン・ショーカムとの間に在学中にジークボゥを、その後身を寄せたバランシェ邸で茄里を儲けるが、ショーカムは病気により早逝している。 ノルガン・ショーカム / ワイプ・ボルガ・レーダー ラーンのアトール教導学院大学部で法律を学んでいた学生だが、その正体は太陽王国筆頭王家ポーラ・ボルガ・レーダー女王とバシル・バルバロッサの間に生まれたフィルモア帝国皇太子。バシルにとって最大の武器となることを見込まれていたが、AD世紀から受け継がれた負の遺産「神経反応減退症」を発症したことで放逐される。 三色（みしき）の娘、茄里（なり）・ブラウ・フィルモア 皇位1位の皇女。璃里の娘でジークボゥとは兄妹のため、本来はジークボゥが皇位1位の皇子である。現在はバシル・バルバロッサの元で育てられている。天照家典星舎の妨害により暗殺失敗した「裏切り者（ジークボゥ）」を自ら処刑するために、ノイエ・シルチス「氷」グループを借り、AFオディール（黒鳥）、GTMダス・カイザース（皇帝）を駆って出撃する。 サイレン（フィルモア1） 星団歴535年に東西フィルモアを統合し、初代皇帝となった人物。『花の詩女 ゴティックメード』に登場するドナウ・ガァ・トリハロン本人である。世襲による統治を行わないために子を持たず、生涯独身であった。後の世において「サイレン」は偉大な統治者の代名詞となり、口に出すのも恐れ多い名として語り継がれている。 ヨミ・ルーカ・フィルモア2 ユミ・フィルモア2とも。星団歴2000年代初頭のフィルモア皇帝。聖宮ラーンの東宮西宮蜂起に関与し、その後天照命やコーラス19世等と共に星団法制定にも関わったとされている。 アンデ・ファウ・フィルモア3 星団歴2500年代、ミノグシア動乱の時代におけるフィルモア皇帝。ハスハ連合共和国発足への援助を行った。 フルダ・ダイ・グ・フィルモア4 先々代、第236代フィルモア帝国皇帝で剣聖慧茄の夫、現皇帝エラニユースの祖父に当たる。 パーマネント・レーダー1 初代統合皇帝サイレンに続いて皇帝となった人物。パーマネント・レーダー王家は現在のレーダー8へと続いている。 レーダー6 星団歴2300年代におけるフィルモア皇帝。ジェスター・ルースが初めて「マスター」と呼ばれた場に立ち会った人物の一人で、後にS.S.Lをパートナーとしている。 ブロード・ケンタウリ ラルゴ・ケンタウリの子孫で、A.K.D.打倒を目指すフィルモア・パルチザンのグループリーダー。ラルゴの遺品であるウォータークラウンのアウチを所有しており、その血筋から仲間たちからレジスタンス全体をまとめるリーダーに推薦されるが、血にまみれた血統はリーダーにはふさわしくないと辞退していた。同じチームにいるラベル・ジューダがラルゴの因縁のコーラス23世の子孫であることに気付いており、リーダーとして立つことを望んでいる。その後にノイエ・シルチスを復活させ、コーラス26世と共にA.K.D.打倒を目指す。 クバルカン法国 リオ・スパンダ 国民から絶大なる支持を受けているクバルカンの法王。教義と戒律が全てと言うクバルカン法王庁の中にあっても決して堅物という訳ではなく、次期法王と目されているミューズ・バン・レイバックがクバルカンの最高機密MHである「破烈の人形（S.S.I.クバルカン）」を私闘のために許可なく使用するという戒律違反を犯したときも、何の処分も助言も与えない[10]ことでミューズに「一国の王」としての成長と自立を期待し、黙認した。 星団歴3030年に魔導大戦への介入を決意。表立った軍事行動ではなくハスハ南部とギーレル周辺の難民の保護と収容を目的としたものだが、真の目的はフィルモア皇帝ダイ・グ・フィルモア5世と同じく、カラミティ星の崩壊を前提に据えた国家存亡に関わる難事業の遂行である。 ミューズ・バン・レイバック クバルカン枢機卿。半騎士半司祭のルーン騎士団の中でも最も高潔な人物と言われ、次期法王と目されている。バランシェ・ファティマ「静」と共にMH「破烈の人形」を駆る。 平民の出だが、ノンナ・ストラウスの実家で騎士修行にいそしんでいたため、ノンナのことを「お嬢様」と呼んでいる。 「石頭の兄さん」と揶揄されるほどかなり頭の固い所があったが、カステポーでの修行を通じ、多くの友人を得て成長している様である。そのカステポーでは、想い人アイシャ・コーダンテを救うために「破烈の人形」を駆り、イラー司教のアシュラ・テンプルと対戦、見事勝利した。ボード・ヴュラード（ミッション・ルース）とも旧知で、彼の口コミで「WAX TRAX」を訪れている。 カステポー滞在時に放蕩貴族ヒューア・フォン・ヒッター子爵（ダグラス・カイエン）と行動を共にするが、最後まで彼の正体を知らなかった。他にもバーバリュース・Vやヤーボ・ビート、ジョルジュ・スパンタウゼンらとも知り合う。 魔導大戦の最中に法王に即位。前法王スパンダの残した国家の命運にかかわる計画の遂行という過酷な使命と、自己の良心との葛藤を抱えつつ、3075年のハスハ解放戦まで戦い抜く。 ノンナ・ストラウス クバルカン法国神官長。ローテ騎士団団長。父ガリアは法国を構成する騎士枢機卿国家ストラウス公国の大公。「慈悲のノンナ」と呼ばれており、クバルカンのみならず星団中にその名が知られている。パートナーはバランシェ・ファティマの瑠璃（ラピス）。ミューズ・バン・レイバックとは幼馴染みであり、父の養子となったため、ミューズはノンナにとっては戸籍上の義弟であり、クバルカンの法と徳と戒律を叩きこんだ弟子ともいえる。 神官長は法王庁の最高責任者であり、クバルカンの行政と司法を統括する立場にある。よってノンナも徳の高い騎士で、前述の二つ名は彼女が下す冷静だが恩情溢れる判決に由来する。だが、素では非常に口が悪く、堅物のミューズに無理難題をふっかけてイジメるのが趣味だが、これは彼女がミューズのことを自分より徳の高い人物と認めていることの裏返しでもある。「自分より5cmほど背が高いのが気に入らない」という理由だけでフィルモアのナイアス・ブリュンヒルデを敵視するなど単純なところもある。周囲や国民からはナイアスの破廉恥な言動に憤慨しているからだと思われているが、真実を知るのは瑠璃だけである。 カラミティ星の崩壊を予見したスパンダ法王の命を受けて魔導大戦に介入してきた。ハスハでのクバルカンの行動に関しては、次期法王と目されるミューズに一切の責任を負わせないことを固く決意している。 真紅のMH「カーディナル・バング（法王の操り人形）」を駆る。本来バングは男性のみで構成されるルーン騎士団にのみ与えられるが、カーディナル・バングはストラウス公国の国有騎である。 『プロムナード』では、第1話の最後に空港でチェックインを待つ乗客の一人として登場。同行していた執事を大声で罵倒していたが、ナイアスの姿をした女を見るや追いかけるが、振り切られている。 アルテン・サヤステ クバルカン法国を構成するサヤステ公国の2000年代中期における大公で、剣聖ヘリデ・サヤステの子孫。静の先代マスターであり、初代黒騎士ツーリー・パイドルを倒した人物。作中では回想場面で名前のみ登場していたが、魔導大戦にて登場。好々爺を装い、静を通じてミューズを引っ張り出したりして、ユーゾッタたち若い騎士を見守っている。クバルカン法国騎士顧問。破裂の人形の前ロボーター・プーラー（人形使い）であり、現在は太閤の地位にある。 破裂の人形のファティマ制御システムの設計をバランシェ公に依頼した人物。 イゾルデ・サヤステ サヤステ公国現当主で太公。カーディナルス筆頭騎士。魔導大戦においてルーン騎士を率いて現在メヨーヨと行動を共にしている。法国最強騎士としてGTMマッハシャルトマを駆る。魔導大戦終盤では「破烈の人形」を使用する。第13巻の「プロムナード3」ではヤンキー風の服装で登場、ムンスターにおいてヤンキーを装ったルーンの騎士とちゃあとの絡みに立ち会う。ジークボゥが助けに入った事により険悪な事態になりかけたが、シトロン・メナーと「こいつ」が介入しかけたのに気づいてルーンの騎士を引き上げさせた。その後、メヨーヨ大帝のナンパを飛び越えてのちゃあへのプロポーズに唖然とさせられることとなった。AFはバルタン。 レイオット・オスカー卿 ルーン騎士団団長。 アビア・ラングレー大佐 女性のみで構成されるローテ騎士団の騎士。 ロッゾ帝国 レオ・ブーチェル ロッゾ帝国皇帝。本編未登場。温厚で懐の広い人物として知られているが、魔導大戦で自国の騎士団が慧茄やネイパーによって壊滅させられた時は、ダイ・グにもんのすごい形相で怒鳴り込んで抗議したり、天照にA.K.Dが所有するパテントの一部を10年間無償で使用することを認めさせており、自国の利益を守るためならフィルモアやA.K.Dが相手でも断固とした態度を取ることを見せている。 ダックナード・ボア・ジィ ロッゾ帝国総騎士団団長で天位騎士。パートナーはエーロッテン・ニトロゲン作のネロス。ミラージュ騎士団の右翼大隊No.12のウラッツェン・ジィは実弟だが、弟とは違い非常に厳格な人物。部下からは「親父様」と呼ばれている。 グレース・スドール天位騎士 ヴーグラ騎士団団長。ベラ国攻防戦に参加。ボイスオーバー・GA2を駆る。AFはバランシェ作No.23のマドリガル・オペレッタ。 ウモス国家社会主義共和国 総統フォッケヴォルフ・ムックル 小柄な初老の人物だが独裁政権で威厳が大きい。 ベルミ・クローゼ伯爵 ウモス青銅騎士団長。紅盾鋼(ハルシュカ)X-4を駆る。レスターを策略によって追い出した張本人だが悪人タイプの人間ではなく国家のために悪役をあえてやるタイプ。そのためレスターやメルシュに対して悪役をやれないことには理解を示さないだけで悪感情を持っているわけではない。AFはヴィルマー。ベラ国攻防戦に参加。 オリバー・メルシュ ウモス青銅騎士団所属第2カンプグルッペ隊長。GTM青騎士ボルドックス・ガーネット（紫苑鋼）を駆る。ミハイル・レスターとは友人だった（ちなみにレスターからはオリバー・「メッシュ」と呼ばれていた）ため彼を策にハメて追い出した現団長のベルミ・クローゼに憤りを感じている。AFはアニー・ポロン作のジャカルナ。 ウエスタ太陽系 惑星ボォス ミノグシア連合（ハスハ連合共和国）／アトール聖導王朝 アッセルムラトワ・ディスターブ・ムグミカ・アトール（ムグミカ・ラオ・コレット）（2907～3030） 超帝国の女帝「ナ・イ・ン」からの歴史と記憶を受け継ぐアトール女皇帝（新設定での詩女）。アマテラスに匹敵する星団最高の予知能力を持つ。幼少時に両親を内戦で失い、先代女帝フンフトの不祥事による退位により幼くして帝位についた。魔導大戦開戦直後、ボスヤスフォートのダイバーパワーの前に為すすべなく死亡。女皇帝の風習により、生まれてから王宮の外に一歩も出ることなく生涯を終えた[11]。伝説にならいその死を代償としてナ・イ・ンと「十曜の守護者」を召喚した。 ヤーボ・ビートとは親友とも言える関係にあり、第3巻では、度重なる不祥事でハスハ連合共和国騎士団（エープ騎士団）を除名されかかったヤーボをカステポー駐在と言う形で救い、その際、女皇帝であるが故に王宮から出ることの出来ない自分に代わって外の世界を見、それを伝えて欲しいと告げている（その際、ヤーボにそれとなく「預言」を与えている）。ワンダン・ハレーの脱走事件に際しては、騎士権を剥奪され一市民となっていたヤーボを女皇帝直属の騎士「ネードル・シバレース」に任命し、事態の収拾を命じた。マグダル、デプレ姉弟の名付け親でもあり、あり余る力で母ヤーボとコンコードを散々困らせた二人も、ムグミカの前では大人しくなるなど、彼女を心より慕っていた。そしてマグダルは次代の女皇帝（新設定での詩女）として指名される。 祖父のコレットがハスハ連合共和国の元首を務めるが、ムグミカの帝位とは無関係であり偶然である。名前に含まれる「アッセルムラトワ・ディスターブ」とは、超帝国初代皇帝の名であり、ナ・イ・ンなど歴代の超帝国皇帝も名乗っていた。 劇中、あの女たらしカイエンがセクハラも揶揄もしなかった女性。カイエンを抱きながら、ボスヤスフォートに共に討たれた。 ラオ・コレット・クルール（～3030） ハスハ連合共和国代表議長でハスハント共和国国王。「民政王」と称される。アトール女皇帝以外には結びつきの弱いハスハ12カ国を元首として纏め上げる政治家。その老獪さは外交・軍事面でも発揮され、アドラーではユーバー・バラダを後押しし、コーラス-ハグーダ戦争ではフィルモアとともにハグーダを極秘裏に支援、ブーレイ傭兵騎士団の一員としてマイケル・ジョーイ・ギラやヤーボ・ビートらエープ騎士団の最精鋭「スバース隊」を送り込んだ。しかし魔導大戦では目の前で孫のムグミカとダグラス・カイエンをボスヤスフォートに殺害されたことに自身の無力を感じたのか、ナ・イ・ンの脱出の勧めを辞退し、ハスハの再建を期すよう全軍に命じて炎上する王宮と運命を共にした。 いかなる事態にも動じず常に笑みを絶やさない人物。フィルモアのレーダー8世とは異なるタイプながら、随所で一国の元首にふさわしい貫禄を見せる。 ダグラス・カイエン（2672～3030） 星団暦2810～2819、2970年～3030年までの剣聖。A.K.D.子爵、アトール聖導王朝侯爵。身長219cm、体重110kg。太天位を持つ。使用MHシュペルター（新設定ではGTMデムザンバラ）。パートナーファティマはアウクソー（初期はクーン）。一時「失踪」するなどその生涯には不明な点が多い。母親は超帝國王女であり黒騎士団団長のヤーン・バッシュ、父は筆頭騎士で剣聖のアサラム・スキーンズ。その息子であるカイエンもまた超帝国の純血の騎士であり、まだ産まれぬ前からナ・イ・ンより「カイエン・バッシュ・カステポー」の名を与えられていた。純血の騎士同士の強力すぎる受精卵は自然状態での出産は不可能であったため、身篭った王女の受精卵はL.E.D.ドラゴンに託された。数千年後にL.E.D.ドラゴンからクローム・バランシェが受精卵を受け取り、彼の作品であるファティマ・クーンの子宮に着床させることにより誕生した。借り腹となったクーンの影響で遺伝子がループ状になっており、テロメアがないことから老化することがなく、成人後はほとんど容姿に変化がなかった。また彼自身の精子も卵子を破壊してしまうほど強力で、通常の方法では受精できなかった。戸籍上はバランシェの養子となってはいたものの、カイエンはバランシェにとって研究の対象でしかなく、カイエン自身は愛するクーンや自分を玩具にしたも等しいクローム・バランシェを憎み何度も殺そうとしたがその度に庇護者かつ主だった天照に阻まれた過去を持ち、2人に対して愛憎入り交じった感情を抱いている（それを本人は馬が合わないと評する）。天照が生命の危機に瀕した際にはダグエラン・ルスの依頼があったとはいえ、フロートテンプルの危機に駆け付け、タダ同然でラキシスに手を貸している。 前剣聖デイモス・ハイアラキに師事して全ての剣技、MHシュペルター（MHウォータードラゴン）とファティマ・クーンを受け継ぐ。またダイバーパワーも持ち、ハイアラキも習得できなかった剣技「ミラー（次元反転分離攻撃）」を使える。パラサイマル（預言者）としての能力も微弱ではあるが持っていた節があり、ミラージュ左翼大隊反乱時にフロートテンプルに呼ばれた際には、「デモン」の気配に恐れをなしたり、「オレのカンはよく当たるんだよ」という台詞と共にハスハへ向かうミシャル・ハ・ルンに愛機シュペルターを託すと同時にバスターランチャーを携行するよう指示している。 若年時はハスハ連合共和国統一に貢献し、時のアトール女皇帝ボルサより剣聖の称号を受ける。しかし自身の出生の秘密を知ってバランシェを暗殺しようとしてアマテラス（の分身であるメル・リンス）の「カルバリィ・ブレード」により致命傷を負い、幼いアウクソーの嘆願によりアマテラスの神の力で蘇生された。その後バランシェに勘当されたアウクソーと共にA.K.D.に渡ってミラージュ騎士団No.1になる。 ミラージュを出奔後は特定の騎士団には属さず、カステポーにてヒューア・フォン・ヒッター子爵を名乗りナイトギルドの総評議長に就く傍ら、シルバーナイトの称号とともに裏の世界では「ダークナイト」とも呼ばれ星団随一の賞金首となっていた[12]。放蕩無頼の生活を送っていたが、実子マグダルとデプレを出産したヤーボの横死を知り、その生活にピリオドを打ち自らアトール女皇帝ムグミカの元を訪れてエープ騎士団総団長兼ネードル・シバレースに就任する。 魔導大戦開戦直後に自分のパートナーだったバランシェ・ファティマ「アウクソー」を解除、2人目の息子で次代の剣聖マクスファルト・フォラスの出現を聞き知った上でミース・シルバー・バランシェに懐園剣（光剣）を託す。そして、生き延びれば王宮に攻め入ったボスヤスフォートのハイブレン・コントロールで操り人形になってしまうことを悟っていたため、ムグミカの盾となり波乱に満ちた生涯を閉じた。 普段は女好きで節操がなく、とにかく情けない男。その特異体質から子供が出来ないのをいいことに数多くの女性と関係を持っている（皮肉にも蔑称は「種馬子爵ヒッター」）。相手がヒロインだろうとアトール皇帝だろうと平気でセクハラめいたことをしでかし、修羅場になりそうになるとすぐ逃げる。とうとうヤーボを孕ませてしまった時も逃げ回って会いに行こうとしなかった。その結果ヤーボがボスヤスフォートに殺害され、ヤーボの持っていたネードル・シバレースの座を継いだのは彼なりの責任の取り方だった。息子デプレのただならぬ才能を確認してヤーボからジ・エンプレスとコンコードを受け継ぐよう指示し、天位を授けた。劇中でカイエンが天位を授けたのはこのときだけである。 アウクソーに対しては普段から大切に想っており、アウクソーが自分の盾になって瀕死の重傷を負い、プリズム・コークスからたとえ再生に成功しても記憶がなくなると言われた時には騎士の廃業すらをも考えていた。だが、彼女の正体が星団最初のファティマ、フォーカスライトだとは最期まで気づいていなかった様子である。 本気を出すことがなく、周囲の期待を裏切ることが多いが、星団最強騎士としての実力は本物[13]であり、本編でもその実力の一端を見せている。そしてダイ・グ、ジャコー、クリスティン、ユーゾッタ、ナイアスといった魔導大戦を彩る才能ある騎士を成長させ（その際に左右の肩のどちらかを自らの拳で打ち砕くという儀式めいたことをしている）、死後も人々の記憶に残る名実共の「剣聖」である。ただし、要人の相次ぐ死とハスハの悲劇により、彼の死を本当に悼んで涙したのは恋人の一人に過ぎなかったシアン夫人のみであった。 永野護によれば、外見上のモデルはF1レーサーのアラン・プロストである。 ヤーボ・ビート（2866～2998） エープ騎士団でも最強の「スバース隊」の副隊長で事実上のリーダー。初代黒騎士ツーリー・パイドルゆかりのファティマ「コンコード」（ギエーム・アイアン作）をパートナーとしている。愛用している下着のブランドはラ・ペルラ。 コーラス-ハグーダ戦でハグーダ側に付いて参戦するため、ジュノー上空で待機していたが、A.K.D.とトランの介入による戦況の一変により終戦を迎え、参戦し損ねた。その後度重なる不祥事を理由に解職されかかったところをムグミカの請願（正確には後述）により閑職に干されるに留まった。その後カステポー滞在中に昔馴染みのダグラス・カイエンとの間にもうけた双子、マグダルとデプレを私生児として出産したことでついに騎士権を剥奪される。2997年、200年間封印されていたハスハゆかりの皇帝騎ジ・エンプレスとネードル・シバレースの称号をムグミカより与えられて騎士復帰し、パートナーの寿命問題で無断離隊したワンダン・ハレーを助ける。しかしその直後、カイエンに会うために訪れたカステポーのヴァキ・シティにてボスヤスフォートと遭遇、殺害される。 騎士として華々しい活躍を見せ「ウルトラエース」「女将軍」、あるいは愛騎A-トールBS（バーガ・ハリBS-R）のベイルの紋様に因んで「ハスハの毒蛇」と称えられたが、手合いでモーターヘッドを破壊し搭乗していた騎士を病院送りにするなどトラブルに事欠かず、親友アイシャ・コーダンテと同様極めて奔放な私生活（スパークがエープ騎士団に在籍していた当時は彼女と性的な関係があった、など）もあって「エープ騎士団の汚点」「カステポーの吸い取り女」と揶揄されており、本人もネードル・シバレースに命じられた時にはその噂を気にしていた。 ムグミカから特別視された理由はヤーボ自身ムグミカと歳が近い（リッターピクトより）ということもあったが、新たな女皇帝（新設定での詩女）の母となることを「預言」されていたためで、カイエンとの間にマグダルとデプレを儲けることができたのはそのため。生まれつき自由のない彼女の目となる約束を交わした。マジェスティック・スタンド（血の召還）のためもあって生涯処女という運命を担ったムグミカにとり、ヤーボが後継者にして娘にも等しいマグダルを産んだことは目ばかりか子宮であったともいえる。 マグダル・アトール（マグダル・ビート）（2994～） ムグミカの次の女皇帝（新設定での詩女）に指名された女児で、父は剣聖ダグラス・カイエン、母は元ハスハのエース騎士でムグミカ女皇帝の騎士（ネードル・シバレース）であったヤーボ・ビート。純血の騎士であるカイエンの子ながら、ムグミカの「預言」の加護で受精卵の段階でデプレと共に通常の胚に偽装することで出生することができた。 ナ・イ・ンら超帝国時代の皇帝と同等のパワーを持つ星団史上究極のダイバーと云われ、ボスヤスフォートを倒せるただ一人の人物とされるが、現在のところ未だ真の力は覚醒していない模様。しかし初対面で名前しか名乗っていない筈のアルル・フォルティシモを懐園剣（実剣）とエンゲージSR.1（スルーエクセルナSR1）の持ち主＝メロディ家の末裔と言い当てるなど、幼少時からその片鱗は見せている。 魔導大戦でムグミカと父・カイエンが王宮に攻め入ったボスヤスフォートに殺害されたことでムグミカによる結界が解け、ボスヤスフォートの前に瞬間移動し挑むが、経験の差からボスヤスフォートにダイバー戦で完敗。視力と聴力を失ったとされる。窮余の策としてボスヤスフォートのダイバーパワーによる攻撃を無効化する仮死状態に自らなり（マグダルの昏睡の実際は、ムグミカが亡くなる直前に、マグダルの大脳にフィルターをかけて思考を停止させ、ボスヤスフォートの攻撃から脳を守った）、その直後に召喚されたナ・イ・ンによりボスヤスフォートは退けられ、マグダルは従者騎士のヘアード・グローバーに抱えられ逃げおおせた。バッハトマ魔法帝国の追跡から逃避行し、ランドやログナーに助けられランドと共に聖宮ラーンに辿り着くが神官たちから門前払いを受ける。ドヌーブらラーン支隊と合流しフンフトからの伝言を聞きハスハントに戻ろうとするが途中でブーレイ傭兵騎士団と青銅騎士団の戦闘に巻き込まれヘアードが負傷した為に孤児として難民救護船に保護され難民収容ステーションに送られるがヘアードが到着する前にオーダ宇宙海賊に襲撃され生命維持カプセルに入ったまま宇宙に放り出されてしまった。 魔導大戦終結後はハスハ連合共和国とアトール聖導王朝を統合した「アトール聖導帝国」の皇帝に就くが、A.K.D.のボォス侵攻で聖導帝国が解体された後、元の聖導王朝女皇帝に戻るとのこと。父の影響からか長寿を保ち、アマテラスの大侵攻を見届け、ジュノーを追われたディジナ・マイスナーの保護者ともなると『F.S.S. DESIGNS』などで予告されている。 また『F.S.S. DESIGNS』によると、セントリーは詩女を守ると言われているがマグダルはセントリーの加護を受けられていないなど通常の詩女とは異なるところがある。これらの理由全てがわかるまでには長い年月が必要になるとのこと。ムグミカはマグダルの正体を知っていたが、それを秘めたままこの世を去った。 幼少時の必殺技は「泣き声」で、誕生時の産声で病院のガラス製品を全て破壊し、その後も泣く度にコンコードも含む周囲の人々は昏倒するか悶絶しており、電気製品も破壊している。宥めることが出来たのはムグミカだけであった。母・ヤーボがワンダン・ハレーの事件の収拾のためアドラーに赴く際も、その先に待つ母の死を予知したのか泣き叫んでいた。 デプレ・ツェン・アトール（デプレッサー・ビート）（2994～） マグダルの双子の弟で、3歳にして天位を授与されたという強力な騎士。マグダル共々極端に成長が遅く、既に青年になっていてもおかしくないのに、未だ小学生の容姿である。彼自身は騎士の能力しか持たないが、マグダルとの脳共鳴によりダイバーパワーを要する剣聖剣技を使う事ができる。しかしそれが災いして、マグダルの昏睡の影響で、12巻現在、昏睡状態に陥っている。3045年には復活を果たし、母・ヤーボのパートナーで養母代わりでもあるコンコードとMHジ・エンプレス（新設定でのGTMカイゼリン）とを引き継いで騎士団総団長に就任。3075年のハスハ解放戦にも参戦。その際、逸るマキシを叱りつけている。 幼少時から腕力が強く、3歳の時点で家宝のメトロ・テカ・クロム鋼で作られた剣を素手でへし折ってしまっており、育児をしていたコンコードも生傷が絶えなかった。ロータス・バルンガがイズモ・アストロシティ出張のおみやげに買ってきたアビエン・ヒートサイの業物の剣を携帯している。 マイケル・ジョーイ・ギラ エープ騎士団スバース隊隊長。パートナーは桜子ファティマのコロナ。スキンヘッドが特徴だが、ウィッグを着用する時もある。 騎士としても一流の腕を持つが、政治手腕にも長け、のちにはムグミカやコレット王の側近的立場となり、ダグラス・カイエンのハスハ復帰前には騎士団総団長も務めていた。魔導大戦では軍総司令として、ムグミカ、カイエン、コレットを失い解体の危機に直面するハスハの再結束に奔走。平民階層の出身ゆえか支配階層からは快く思われていないところもあるが、国民の人気は高く、マギー・コーターから「あんたは信用、バルンガは頭。2人揃ってないと議会は動かせない」と評されたように、内外からの信頼を寄せられている。後にハスハの為に戦わせて欲しいと懇願したランドアンド・スパコーンに、議会対策に身動きが取れない自らに代わりスバース隊を率いるよう要請している。 ヤーボ・ビートやスパークがエープ騎士団に在籍していたころは、その破天荒ぶりに手を焼いていた。 コーラス-ハグーダ戦ではヤーボ同様ハグーダ側に加勢するためジュノー上空で待機していたが出撃はならなかった。その際フィルモアの若手騎士ブルーノ・カンツィアンを救助し、荒れるブルーノを諌めている。 ロータス・バルンガ エープ騎士団スクリティ・ポリティ隊の隊長。パートナーはバランシェ・ファティマのスパリチューダ。丸眼鏡とソフト・モヒカンが特徴。 スクリティ隊は数多くの部隊が存在するエープ騎士団の中において憲兵の役割を果たす一方、裏方の汚れ仕事を一手に引き受ける秘密警察的な役目も持ち、味方からも恐怖と偏見の眼差しを向けられる部隊であるが、その隊長を務めるバルンガ以下構成員一同は決して冷酷かつ残忍な人物と言うわけではなく、ただひたすらに共和国とアトール女皇帝に対して忠節を尽くし、任務を忠実に実行しているだけである。2997年、任務遂行中に私事で脱走したワンダン・ハレーの追撃戦の際、対峙したクルマルス・ビブロス（ホウザイロI）のヘッドライナーがトラン連邦のミッション・ルース大統領と察知するや、たとえ国際問題に発展する危険があったとしても任務終了後に自らの首を差し出す覚悟を抱き、剣を引こうとしなかったことからも忠誠心と責任感の強さが見て取れる。戦闘が終わった時には必死に部下を守ろうとしたり、ハレー脱走の原因であったファティマ・ハルペルの真実を知ると号泣する（この時、ボード・ヴュラードと抱き合いながら泣いていた）など、根は情に篤い人物である。 ヤーボ・ビートとダグラス・カイエンの子であるマグダルとデプレは幼少の頃より彼の人格と才能を見抜き懐いており、そのおかげもあってか、後にマグダル・デプレの側近として共和国の中枢に身を置くようになる。剣や人を見る目は確かで、傭兵稼業を送っていたアルル・フォルティシモ・メロディをハスハに迎え入れたのは彼である。デプレが所有しているアビエン・ヒートサイの業物の剣も、もとはバルンガがイズモ・アストロシティ出張の際に幼いデプレへのおみやげとして見つけた物で、マグダルもいい目をしていると褒めている。 3030年、首都ペイジがバッハトマ軍により陥落した後、議会の収拾を図るために前線を離れるハスハ連合国軍総司令のマイケル・ジョーイ・ギラの命でハスハ軍司令部総参謀に就任。フィルモア帝国のノイエ・シルチスと停戦協定を結んだナカカラ駐在のディスターブ隊や、マグダルの失踪に伴う聖宮ラーンの動向にいち早く注意を向けるなど知将に相応しい采配力と才能を発揮させる。また、アルルへの好意と配慮は尋常ではなく、国家の危機に際し大切な部下二人を護衛につけるなど重要視している。彼の慧眼がハスハント解放戦にてハグーダ戦以来の冷戦関係にあったトリオ・コーラス王朝の協力を取り付ける原動力となる。 ヘアード・グローバー アトール女皇帝ムグミカを補佐し、聖宮ラーンの最高責任者でもあるミカレス（最高神官）であり、ラーンを警護するラーン近衛騎士団と、そのベイジ駐屯分隊[14]を統括する騎士。ムグミカの後継者のマグダル、その実弟のデプレの身辺警護と世話も担当している。パートナーはスティール・クープ博士作のナールーシャ。片眼鏡をかけていたが、3030年のバッハトマ侵攻の際、王宮脱出時に失っている。 両親は女皇帝ボルサ時代にラーンに仕え、ヘアードもその道を行くものと思われていたが、騎士の血が発現したためエープ騎士団入りし、女皇帝フンフトの護衛にあたっていた。そして不倫事件でフンフトが追放され、後継にムグミカが就くと、彼女の指名でミカレスに就任した。騎士を兼ねるミカレスはラーンの歴史上初めてであり、在任中はハスハントの連合議会とラーンとの板挟みに遭うことも少なくなかったようだ。 ハスハント王宮攻防戦で、ムグミカとダグラス・カイエンの命の代償により復活したナ・イ・ンの命令を受けてマグダルと共に王宮を脱出（ムグミカの死の時点でミカレスではなくなった[15]）。所属部隊がラーンに帰還した[16]ことを知ることなく逃避行を続ける。イマラからアルルを経て受け継いだ「姉ちゃんキックでモちょっとオバさんなのバージョン」で雲竜のケサギを退けている。度重なる追撃による怪我で動けなくなってしまったところをワルツ・エンデ（F.U.ログナー）からの情報を受けたランドアンド・スパコーンにより救出され、以降はランドと共に行動する。一旦はラーンに帰還しフンフトに面会を申し出るが、フンフトに仕える神官たちに退けられる。後にドヌーブらラーン近衛騎士団のメンバーとナールーシャとの再会を果たし、彼女たちから「そのままマグダルを連れて逃げるように」とのフンフトからの伝言と、大神官の証である5つのセントリー・ドロップを繋いだ首飾り「ファイブ・スター」を託され、再びランド・マグダルと共に逃避行の旅に出るが、途中でブーレイ傭兵騎士団と青銅騎士団の戦闘に巻き込まれ負傷し、その間マグダルが孤児として難民救護船に保護され難民収容ステーションに送られてしまう。ティスホーンの治療を受け回復。スバース市に向かうランドにギラへの伝言を預けこれ以上は甘えられぬと彼とは別れて一人で難民収容ステーションにマグダルを迎えに行くがオーグ宇宙海賊の襲撃を受けた後で調査に来ていたイオタ宇宙騎士団のジャコーと共にマグダルの行方を追う。ランドのアイデアでヘアードはアデム・ユラ、マグダルはアンジュ・ユラの偽名を名乗り母娘と偽る。ユラはランドの治める母国の地名。 預かり屋の親父シゲルブ・ユキノジョウと会った際、自分たちの身分を隠すためランドから自分のことを妻だと紹介され、そのウソの一言に思わず舞い上がってしまうなど可愛い一面も見せる（13巻で実は男性と私的に関わったり付き合ったりとしたことが一度もないことが明かされる）。 複数のドラゴン・ネイチャーを召還出来るドラゴン・ドロップ（新設定でのセントリー・ドロップ）を有し、ごく限られた条件でのみ行使することが出来る。 F.S.S.公式サイトには「物語中では彼女の地位や使命などに触れられることはない」と明記されており（ただし2014年3月26日現在、ヘアードのプロフィールを記述した箇所は、サイトリニューアルにより削除されている）、『F.S.S. DESIGNS 4』でその地位が明かされることになった。『F.S.S. DESIGNS 3』には神官服を着た姿が「ミカレス大神官（Over Apostle MICHALESS of the LAAN）」の肩書と共に収録されている。 フンフト・アトール（ナトリウム・フンフト） 先代のアトール女皇帝（新設定での詩女）。そのダイバーパワーでダグラス・カイエンの復活やマドラ・モイライとスパークの分離などに関わるが、コーラス分家の王子ピアノ・メロディとの間に不義の子（後のファティマ・マイト、ナトリウム・シング・桜子）を成した事で巫女の力を失い退位する。その後はカステポーで隠遁生活を送っていたが、魔導大戦開戦直後、廃都アマダ・ジーでフェザードラゴンの幼生に憑依したナ・イ・ンより、マグダル・ビートの復活まで間のアトール女皇帝復帰を命じられ、ナ・イ・ンの導きで聖地ラーンへ向かう。後の剣聖マキシの養母。 歴代のアトール女皇帝（詩女）では初めて政治に関わった人物であり、その手腕はフィルモア帝国等の大国の指導者達はもちろん、天照ですらも翻弄されるほどで、星団にアトール女皇帝（詩女）が政治に関わるとどうなるかを知らしめた。 フィルモア帝国が母星カラミティの寿命絡みでハスハを侵略しようとしていることを理解しており、その一環でのフィルモア5世との政略結婚をあえて受けることになるが、フィルモア5世やクリスティン・Vらの純粋な思いも理解しており、政略結婚の件で動揺していたクリスを煽ったあとに激励して「預言」を与える。 ランドアンド・スパコーン 第1支隊・スパース隊の支隊長。天照帝から魔導大戦参戦の許可を貰いギラの要請を受けてAP騎士団に参加した。詳しくはミラージュ騎士団 を参照。 ヒン・モンダッタ中佐 スバース隊デプレ付き騎士。魔導大戦ではスバース隊支隊長になったランドの下にいる。 アード・ゼニヤッタ中佐 スバース隊デプレ付き騎士。魔導大戦ではスバース隊支隊長になったランドの下にいる。 シュマイス・バイダー 第2支隊・スキーン隊の支隊長。 カーリム・レオナ 第4支隊・スパチュラ隊の支隊長。ベラ国攻防戦でバトラント国から駆け付けた。教導隊時代のワンダン・ハレーの教え子。 ボルカノ・ストーン 第6支隊・ジャグード支隊の支隊長。ベラ国攻防戦でイェンシング国から駆け付けた。教導隊時代のワンダン・ハレーの教え子。 ロダン・モドト 第8支隊・バローラ支隊の支隊長。魔導大戦の際にギーレル王朝騎士団に編入した。 ダーナー・ラドンウェイ 第9支隊・ディスターブ支隊の支隊長。軍人というよりも政治家気質な人物。魔導大戦の際には動かずに中立不動の立場を取る。 ナルミ・アイデルマ 第10支隊・ツラック支隊の支隊長。大雑把な性格だが騎士団長としての適正は確か。魔導大戦の緒戦で前任の支隊長が自分を庇い戦死したため支隊長を引き継いだ。またその際に失った前のパートナーにかわり、ミース作のビューリーを娶った。以降、孤立無援状態のベラ国国防に心血を注いでいたが3031年ソープやツバンツヒと出会い、後のベラ国攻防戦で星団史に残る活躍を見せる。ハルペルを失って以来塞ぎこんでいたハレーを自分と同じようにパートナーを失った立場で説得して復帰させた。後にラーン支隊長になる。 カーツ ツラック支隊、ナルミの副官。AFプレインス ユージン・ボレー大佐 ツラック支隊、第一大隊大隊長。AFヌーリ。 モーグ ツラック支隊、第一中隊中隊長。AFイルナー。 ワンダン・ハレー AP騎士団エンブリヨ隊所属の大隊長。2997年、自分のパートナーである工場製ファティマ「ハルペル」が異状をきたし、壊れファティマとして処分されることを恐れたハレーは任務中に脱走、当時の星団一のファティマ・マイト、モラード・カーバイトの元に赴くが、モラードとの接触を果たした後にスクリティ隊と遭遇。交戦中にハルペルが機能停止してしまう危機に陥るも、ボード・ヴュラード（＝トラン大統領ミッション・ルース）やアトール女皇帝ムグミカの意を受けたヤーボ・ビートの助けもあって危地を逃れる。しかしモラードから、ハルペルの正体は星団史上初めて生み出された4人のファティマの一人「ジ・インタシティ」であり、彼女の異状の原因は（人間で言う）老衰によるものであることを告げられ、最後まで騎士と共に在りたかったというハルペル＝インタシティが天寿を全うするのをハレーは見届けるしかなかった。自身は軽い処分で住んだものの、ハルペルの件での喪失感がもとで帰国後に騎士を廃業した。 騎士廃業後落ちぶれてしまっていたが魔導大戦の渦中にあったベラ国でツラック隊の戦いぶりを見ていたところをツラック隊に拘束される。ハルペルの件で塞ぎこんでいたがナルミに説得されて復帰。その際、モラードを訪ねた時に面識のあったファティマ・ビルトを自分から頼み込んでパートナーにし、かつてヤーボが使用していたA・トールBS（バーガ・ハリBS-R）に騎乗してツラック隊に参加、第二大隊大隊長に就任。後にドーチュー隊の支隊長になる。3075年のハスハント解放戦にも参戦する。 エルディアイ・ツバンツヒ ツラック支隊、第三大隊大隊長。ミースの伝言を預かりツラック隊にワンダン・ハレー捜索の依頼をお願いに来た所、ソープやファナ（ラキシス）の口車に乗せられたナルミに頼まれ傭兵としてツラック隊に参加する。AF湖のオーハイネ。詳しくはエルディアイ・ツバンツヒ を参照。 ヴィンズ・ヴィズ ツラック支隊、第三大隊所属。天照帝の護衛でベラ国騎士として潜入していたがツバンツヒに見つかりツラック隊に臨時入隊させられた。詳しくはバイズビズ を参照。 エレーナ・クニャジコーワ ツラック支隊、第三大隊所属。ログナーの命令でツラック隊PXで働きながらバッハトマの情報を集めていたがツバンツヒに見つかりツラック隊に臨時入隊させられた。詳しくはエレーナ・クニャジコーワ を参照。 エーディス ツラック支隊、第六中隊中隊長。AFホワイトリィ サイト ツラック支隊、第七中隊中隊長。AFエリドゥ オロダムル・ハル 第11支隊・宇宙騎行支隊S-P-K隊の支隊長。魔導大戦の際に宇宙都市ダンダグラーダごとハスハ及びミノグシア連合から離脱して惑星カーマントー・ドーマ連合に合流した。 アルル・フォルテシモ・メロディ4世　大佐 独立遊撃支隊・スクリスティ隊の支隊長。傭兵としてAP騎士団に参加。マグダルやデプレに気に入られて仲間になっていった。ギラの代理として中立不動の立場を取るディスターブ支隊の支隊長ラドンウェイと会談。その後、バルンガの指示で聖宮ラーンに向かう。詳しくはアルル・フォルテシモ・メロディ を参照。 ゲンジャ・ボルツ スクリティ・ポリティ隊の騎士。パートナーはポーラ。同僚のベクター・赤城と共に行動していることが多い。上司ともども忠誠心に厚く、情に深い人物。ワンダン・ハレー追撃戦では間に入ったエンプレスをトランに寝返ったと誤解して攻撃、強烈な一撃を受けてもなお戦闘を続行しようとしたが、エンプレス投入をアトール女皇帝ムグミカの叡慮と悟ったスクリティ隊長ロータス・バルンガに制止される。 魔導大戦に入ってからはバルンガの命令でアルル・フォルティシモ・メロディの直衛につく。アルルよりも戦闘力は落ちるが隠密行動や電子戦に優れたA・トール・ESSQ（バーガ・ハリ・ESSQ）を駆り、アルルのエンゲージSR.1がノウラン近郊でグリーン・ネイバーのオージェの待ち伏せを受けた際には、エンゲージSR.3（ハイレオンSR3）で乱入したセイレイ・コーラス王女とアルルとの口喧嘩に乗じて突入、電子妨害を仕掛けアルルを救出している。 ベクター・赤城 スクリティ・ポリティ隊の騎士。パートナーはエイジア。同僚のゲンジャ・ボルツと共に行動していることが多い。ゲンジャよりも背が低くて頭がはげているのがベクター。ワンダン・ハレー追撃戦ではハレーの助けに入ったクルマルス・ビブロス（ホウザイロI）と交戦、ナッカンドラ・スバースの技「モーターブーム」を受けダメージを負い、ビブロス（ホウザイロI）のヘッドライナーが誰かを悟った上司のロータス・バルンガの指示で戦線を離脱。ハレーのパートナー・ハルペルの真実を知らされた時には上司・同僚（ついでにビュラード）ともども男泣きし、ハレー救出に動いたヤーボ・ビートからは「それでよくソージ屋がつとまるな」と突っ込まれていた。 魔道大戦ではゲンジャともどもアルル・フォルティシモ・メロディの護衛を務める。オージェ（モルフォ・ザ・スルターン）ならびにエンケージSR.3（ハイレオンSR3）との遭遇戦では、アルル救出のためにゲンジャを向かわせ単騎でロッゾ騎士団2個中隊引き付ける囮となる。グランドジャマーで目潰しをかけ時間を稼ぐが、ジャマーの死角からヘルマイネに不意を突かれ窮地に陥ってしまうが、慧茄の駆るファントムによって救われている。 ドヌーブ・ガセット 聖宮ラーンを警護している王宮支隊「アイル・フェルノア」の支隊長。ラーン入りしたヘアードにフンフトからの伝言と大神官の証「ファイブ・スター」を託して送り出す。 ギーレル王朝 ローマ・ギー国王 ロダン・モドト ギーレル王朝騎士団バローラ隊隊長。元AP騎士団バローラ支隊長。 アイオ・レーン代表騎士団長 ジャスタカーク公国の筆頭騎士であり、旗騎グルーン・エグダグラインを駆る。ファティマはバランシェ・ファティマの時。「ナイト・オブ・ナイツ」と呼ばれる程の騎士であり、天位を持つ。ジャスタカーク公国騎士団の団長であり、2980年代時のブーレイ傭兵騎士団の団長を務めたひとりである。第5話パート8で初登場し、ヨーンの心得違いを叱りつけた。魔導大戦では公国軍を率いてハスハに降下し、ギーレル・ハスハ王国東部を占領している。 バッハトマ魔導帝国 ディス・ヒフツェン・ボスヤスフォート（～2121、2992～3075） バッハトマ皇帝。超帝國の血を引く純血のダイバーを自称しており、実際に現在では失われた筈のダイバーフォースを有している。ヒフツェンの名は、歴史上に13人目までしか記録が残っていない超帝國総帝の15代目を意味しているが僭称である。かつてダイバーズ・パラ・ギルド当主の座を求めて天照の命（ミコト）に戦いを挑むが、その息子レディオス・ソープの神力の前に敗北し、ソープにより次元の狭間に送り込まれる寸前に天照の命に制止され、肉体を失う。以後「憑依の法」によりダイバー達の精神の片隅に取り付いて生き延び、小国シーブルの宰相ディ・バローを操ってL.E.D.ドラゴン（すえぞう）の「命の水」で本来の能力を取り戻し復活する。復活後はシーブルを乗っ取ってバッハトマを興国、黒騎士デコース・ワイズメル率いる騎士団とビューティ・ペール率いる魔導軍とを組織する。3010年、天照を挑発せんと、デコース、ペールと共にA.K.D.フロートテンプルを奇襲してミラージュ騎士団を事実上壊滅させるも、メル・リンスによって重傷を負わされる。その後、バッハトマが国力を付けたことで3030年ハスハに侵攻し、星団中を戦渦に巻き込む魔導大戦を引き起こす。その目的は超帝國の血筋でないものがのさばるのを不愉快に感じていたからと言われている。ハスハへの宣戦布告と同時に自らハスハの王宮に出現しダグラス・カイエン、ムグミカ・アトールを殺害、マグダル・ビートを昏睡状態にさせ、コレット・ラオ・クルールを自決に追い込むが、最後の力を振るったムグミカに召喚されたナ・イ・ンの炎により再度重傷を負う。アマテラスの正体を見抜き、アマテラスにとって自分をはじめ人類は虫けら同然と見ており、魔導大戦もアマテラスにとって取るに足らないものだと指摘する。ただし自身の正体について自覚のないアマテラスには詭弁と評されている。 悪役として描かれてはいるが、他人に対して礼節は欠かさず、無名であっても実力のある人材を多く登用するなど王としての品格は備えた人物である。逆に言えば、作中においては絶対的な「悪」や「魔王」といった存在ではなく、あくまで新興国の有能な君主でありダイバーにすぎない。 『DESIGNS』での設定上では最終的に3075年にマグダルによって完全に滅ぼされる。 ビューティ・ペール 副主宰。バッハトマ魔導軍総指揮官。ザンダ財団と対立するユーコン財団の会長でもありバッハトマを財政上も支えている。元々ディ・バローを支援していたが、復活したボスヤスフォートが成り代わるとそのまま臣従した。フロートテンプル奇襲では「エイリアス」を使った攻撃でハインド・キルやミューリー・キンキーを翻弄した。またミラージュの魔導士「ズーム」の母親であり、フロートテンプルで再会した時には彼女が自ら止めていた成長を促進させてしまった。実は超帝國皇帝団の直系の血筋を引いており、フルネームには皇帝を示す「アッセルムラトワ・ディスターブ」の名が入っている。また、マグダルやボスヤスフォートほどではないがダイバーフォースの力を有しており、登場する時代が違えばアトールの巫女になった可能性がある。なお初登場時は化粧の物凄く濃いキャラとして描かれていたが、その後は登場する度に化粧は薄くなっていき、最終カットであるハスハ戦の際には別人といっていいほどに若々しく描かれていた。 ユーゴ・マウザー教授 / ワスペン・ナンダ・クラック ビューティー・ペールに招かれたシステム・カリギュラ所属のGTMガーランド。騎士でもあり、パートナーはラ・ベルダ。 GTMダッカスのオーバーホールを手がけただけでなく、フ・リエ、ル・ゾラを率いたりアーリィに命令を下せるなどバッハトマにおいて高い地位を与えられている模様。 ツヴァンツヒ同様に強力な騎士でもある重合人間。天位以上の実力を持つヨーン・バインツェルを手加減して試す余裕があるほどの強さを誇る。 エキセントリックな言動は2500年経っても変わらず。パートナーであるベルダ曰く、尻尾巻いて逃げることに何ら抵抗がなく、自分が楽しければ敗けっぱなしでもまったくこだわらない。本人としても本当に面白い展開になったら一歩引いて見物に回ると断言している。 その後、ビリジアンと共にコーネラ帝国の新型GTM「カナルコード・エリア・ナイン」の開発に協力。稼働試験のためにサポート騎としてホルダ31・ユーレイ（輸出仕様・K型）をフルチューンしたり、周辺地域に意図的に情報を流すなど「面白いこと」を最優先する行動をとる。 フ・リエ・シグダ 星団でも1、2位を争うと言われるボルテッツ。天照帝も認める強い魔道士。天位クラスのヨーンとジークが二人でかかってもかなわない程。 ララトゥ・ル・ゾラ 星団でも1、2位を争うと言われるボルテッツ。天照帝も認める強い魔道士。 デコース・ワイズメル上級大将 総騎士団長。黒騎士団団長。軍団司令官。#黒騎士の項を参照のこと。 バギィ・ブーフ少将 黒騎士団副団長。バッハトマのペイジ侵攻時にデコース・ワイズメルの右翼を務めた強力な騎士。本人はそのことに非常にプライドを持っており、自分を差し置いて自分より腕の劣る若い騎士たちが分不相応なほどの多大な恩賞を受けたり、実力の無い騎士ほど自分を売り込みたいがために強がったりハデな格好をしたりすることに正直辟易しているようだ。アララギ・ハイトとは旧知の仲。 ゴーン・ホー少将 黒騎士団副団長。バギィと共にデコースの脇を固めている。 ケサギ准将 バッハトマ騎士団の副将格。カエシと共に旧シーブル騎士団の山羊座騎士団、射手座騎士団を率いる。ミミバ族出身だが、相撲取りのように丸々と太っている。しかし見掛けに反して動きはすばやい。小天位であるオルカオン・ハリスを足止めするほどの腕前を持つ。捕まえた相手にカエルの着ぐるみを着せて泳がせたり、リアル羽根突きで顔を真っ黒にするのが趣味と、傍目には気味悪い事ばかりしているが憎めない性格のためバッハトマでは重宝されているとのこと。魔導大戦では騎士とダイバーを率いて逃走するマグダル皇女とヘアード・グローバーを追跡するが、ヘアードの「ねーちゃんキック、でもちょっとオバサンなのバージョン」を喰らって悶絶、数年間入院生活を送る羽目になる。 カエシ准将 ケサギのパートナーで常に行動を共にしている。ジュノーでの内戦ではガスト・テンプルを駆ってケサギと共に30騎のMHを撃破する。マグダル皇女とヘアード・グローバーを追跡してあと一歩まで追い詰めるが、突如乱入したファルク・U・ログナーに阻まれて断念する。ログナーと対峙した時は騎士戦になると思われたが、一目でログナーの実力を知ると一礼し、「死神は本当にいるもんだ」と呟きながらその場から逃げている。 泉興京巴（せんこうけいともえ）准将 黒豹騎士団団長。本名は「堀川南桐院亜矢之巴（ほりかわみなみのとういんあやのともえ）」。デルタベルン星の貴族出身の騎士だが、ファティマが大嫌いなために（実際に騎士としての能力自体は低い）モーターヘッドには乗らず、諜報、工作といった活動を専門に行う（こちらの能力に関しては突出して高い）女忍者。前述した事情から剣による一対一の戦いよりも、配下の忍者を集団で差し向け、手裏剣や煙幕などで攪乱しながら戦うと言った戦法を好む。諜報員としては優秀な部類に入るのだが、情報収集のために「亜矢子」の偽名を使って接近していたヒューア・フォン・ヒッター子爵の正体がダグラス・カイエンであることを最後の最後まで見抜けなかったなど、時々間の抜けていることもある。ちなみにヒッター子爵のことはバカにしながらも意識して気にかけていたようである。バッハトマ入りする前まではフリーの女スパイとしてイラー・ザ・ビショップと契約、アシュラ・テンプルの試し斬り相手を探すために奔走していた。ファティマへの嫌悪と憎悪は相当の物らしく、パルスエットがアシュラ戦後に陵辱されるように町のチンピラを焚き付けていたり、アイシャ・コーダンテを誘い出すため拉致したアレクトーの脚筋を切断したりしている。 アーリィ・ブラスト大佐 黒豹騎士団副団長。トモエの腹心の部下。大小二刀流。トモエに代わりGTM大隊を指揮する。変幻自在な剣技を得意とする。AFはモラード公のマルター。 3035年。カステポー・ノーキィシティでマウザーに随伴し、遭遇したヨーンと剣を交える。トモエから対男性用の下品な技を仕込まれているが、ヨーンやジークと同年代であり、雲が切れて差した月明かりでヨーンの顔を見た時には赤面し泣いて帰ってしまった。 アララギ・ハイト ダグラス・カイエンによく似た風貌を持った騎士。ただし騎士としての実力はカイエンに遠く及ばないどころか工場製のファティマにすら見向きもされないほどの最下級の「クズ騎士」[17]。カステポーで騎士警察をしていたが、立身出世を夢見て騎士警察の任務を放棄してナカカラ入り。どこかの国家騎士団に興味を持ってもらおうとカイエンの名を騙り振れ回っていたが、自分のことを知るバギィ・ブーフに正体を明かされ暴行を受ける。しかしハイトはその場でバッハトマに雇ってもらえるよう懇願し、泉興京巴の忍者部隊の一員として雇われる。見たままの最下級の実力ではあるが、なぜかデコースのような強い騎士をして「何かある？」と感じさせるものがあるらしい。3031年デコース直々の指名でリフレッシュのため里帰りすることになったエストのエスコート役となり、その先で会ったミースに惹かれて後にミースのために命を掛けるようになっていく。 ジョー・ジィッド・マトリア 若い騎士で構成される銀騎士団団長。元三ツ星傭兵騎士団の若い騎士。パートナーはクープ・ファティマのニナリス。名誉欲が強く、星団トップクラスの騎士やファティマを軽口ながら人前で堂々とこき下ろし、後に「背徳者ジィッド」と呼ばれるようになるらしい。ハスハ陥落戦にMHアウェケンを駆って参戦し黒騎士デコース・ワイズメルに次いでA-トールを撃破する。バッハトマに接収された剣聖ダグラス・カイエンのMHシュペルター（新設定ではGTMデムザンバラ）を自ら望み、その戦功の褒美として与えられる。いささか高すぎる報償だが、デコースやボスヤスフォートはこうしたバッハトマ内の実力主義が外部に知れ渡ることで、功名心を抱く無名の才能が多く流入することを期待している。実はシュペルター（デムザンバラ）を扱えるだけの技量はなく、パートナーのニナリスがデチューンすることで扱えていることに全く気付いていない。ベラ国攻防戦終盤、勝敗を決するためツラック隊隊長ナルミを確実に討ち取るべく奇襲をしかけるが想定外のアイシャの参戦により返り討ちにされて敗退する。 シーブル国 ディ・バロー（～2992） ボォスの小国シーブルの宰相。強力な老魔導師（ダイバー）。高齢により既に身体は半ばミイラ化しており、ダイバーパワーによって生命を保っている。L.E.D.ドラゴンの死期が近いのを悟り、伝説の「命の水」を入手してその力で天照のパラ・ギルドを倒す事を画策、自ら捜索部隊に同行する。しかし全てはその精神に寄生していたボスヤスフォートに操られていたに過ぎず、「命の水」入手と共にボスヤスフォートに取って代わられて消滅した。 メイユ・スカ（～2992） ボォス・ウースー共和国の国家騎士。ファティマ・リンザ（ムーン・カッパー作）と共にMHザカーを駆る。ツァイハイ自治区でカイエンに挑むも破れて撤退。その後ザカーの制作費を国家予算横領とされて国を追われ、ディ・バローに拾われてシーブル親衛騎士団長となり「命の水」捜索部隊の指揮を執る。一見権威主義で融通の利かない管理職風で、敵に対しては情け容赦ないとの悪名が高いが、騎士としての腕は確かで軍の指揮官としても一流であり、兵からは信頼されていた。また銘無しファティマを卑下する一方で、バランシェ・ファティマを「スペックばかりの役立たず」と評している。最期はヤクト・ミラージュの餌食になりリンザと共に死亡。 メヨーヨ朝廷 クラーケンベール・メヨーヨ メヨーヨ朝廷の第3王子でランナバウト（遊撃）騎士団団長。イラー・ザ・ビショップの死亡によってロスト・ファティマとなっていたアナンダから機密が漏れることを防ぐために、ファティマ娼館に潜伏していたアナンダを殺害。同時に娼館関係者を皆殺しにすると共に捕らえられていたエストやパルスェットら他のファティマを解放した。その時エストのパートナーになるも黒騎士にはなっておらず、エストの意を汲んで短期間で契約を解消している。その後、父を倒して皇帝の座を奪い<b data-parsoid='{"dsr":[51749,51765,3,3]}'>クラーケンベール大帝</b>となる。ダイアモンド・ニュートラルが開発したアシュラ・テンプルの性能が十分に高く、アシュラ・テンプルDDとして正式に主力MHに採用されてしまったため、自分専用騎としてフランベルジュ・テンプルを発注し、姫沁金剛と命名している。バランシェ・ファティマのアンドロメーダをパートナーとし、魔導大戦に自らMHを駆り参戦している。非常に好戦的な人物だが、人望は厚い（作者いわく、「敵にまわしさえしなければ、かなりの好人物である」）。大帝になってから髭を生やしていた（実際は付け髭）が、3031年ワスチャ・コーダンテと出会い彼女にプロポーズした折、「髭が似合わない」と言われて外した。その際ワスチャに「そのほうが絶対いい♪」と言われ気を良くしていた。 クライマー・パイドル クラーケンベールの副官で天位騎士。初代黒騎士ツーリー・パイドルの血縁と考えられる。魔導大戦では「ドラゴン・トゥース」装備の先行生産型のアシュラ・テンプルDDを駆り、フィルモアとの軍団戦に参加する。その後、訳のわからない動作をするワスチャ・コーダンテとヒュートランの駆るルミナス・ミラージュに翻弄されるハメになる。 イラー・ザ・ビショップ（～2989） メヨーヨ戦闘司教でランナバウト騎士団教官。パートナーはサリタ・アス・ジンク作の少年型ファティマ・アナンダ。新開発のMHアシュラ・テンプルの実戦テストとしてカステポーで29騎の首狩りを行っていた。アシュラ・テンプルの性能の高さは十分に証明されたが、30騎目のミューズ・バン・レイバックのバングに敗れ自爆する。 コーネラ帝国 アジャンタ・ルーパート二世 コーネラ帝国の皇帝。ナン大陸南方の小国だったコーネラ国を重産業国家に確立することで帝国として勃興させた。自らも優秀な科学者である彼は、システム・カリギュラの手を借りエトラムルファティマを固定装備とすることでファティマの不安定性を排除したMHカナルコード・エリア・ナインの開発を進めている。爬虫類のような独特の容貌をした人物。 マヨール・レーベンハイト（マヨール・バランカ） 元はコーラス王朝バランカ家の王子であるが、国を出て修行のため傭兵として諸国を転々としている騎士。剣の師はアルル・フォルティシモ・メロディ。アマテラスの分身・東の君がその実力に目をつけ、間者に監視させていたという。バランシェ・エトラムル「ロンド・ヘアライン」を所持。 3007年、庇護下にあったイズモより旅立ち、コーネラ帝国の騎士団長となる。以後K.A.N.のテストパイロットとして開発に当たる。3030年、皇帝アジャンタ・ルーパート2世の命を受け、試作機カン・アーリィと共に実戦テストのため魔導大戦に参戦するが、彼と行動を共にすることになる「シオの番人」ビビエ・6には警戒心を持っている模様。 ガマッシャーン共和国 ナオ・リンドー・レイスル（シュバイサー・ドラクーン） ガマッシャーン共和国、レイスル3党首の一人でレイスル騎士団長。2代目黒騎士ロードス・ドラクーンの孫。ハロ・ガロ　ラミアス・エリュアレ(旧設定におけるMHファントム)を駆る。 世間では「ナイトキラー」「泰天位蹴り」などの大仰な二つ名で知られているが、その実態は「へたれ騎士」であり、 実戦にあっても後方から指示を出す「軍師」という立場を取り、なにかと戦いを避ける傾向にある。祖父がエストのマスターだったからといって、周りがエストを継承させようとしたが拒否されてしまうという恥ずかしい逸話持ちで、そのことで部下にも笑われているほか、パートナーの令令謝にもあなどられている。ただ、本人はそう扱われる事をさして気にしておらず、祖父の仇であるデコースに対しても「興味はあるが恨みはない」と言い切る鷹揚とした性格。 ただし「軍師」としての手腕はかなり優秀でラキシスすら警戒し、騎士としての腕も「負ける筈ではないが動きがアマテラスやログナーに似ている」とアレクトーに評されており、本来の能力は相当のものがあることを伺わせる。超帝国剣聖デュオ=”クルマルス”の意識を持ち、現在の肉体が当時と比べ大幅に能力が落ちていることを自覚しているが、アイシャ、ブラフォード、キュキイといったミラージュ騎士の技を防いで見せた（本人は「死ぬかと思った」と冷や汗かいていた）。殺戮兵器としてではなく互いに助け合う人間のひとりとして生きられる事を喜んでおり、バーナー・恋・ダウドにもそのように生きることを勧めている。 惑星カーマントー イズモ・アストロシティ ダイアモンド・ニュートラル（金剛）（2930～） 愛称は「ニュー」。宇宙労働者の家系出身で、騎士の力に加え、星団で唯一MHマイトとファティママイトの能力を持つ。パートナーはバランシェ・ファティマNo.1のクーンであるが、バランシェ開発のエトラムル・ファティマ「ムーンチャイルド」も所有する。 ファンタスマゴリアと呼ばれる「時の停止する空間」で宇宙船事故に遭い、その場に居たファティマ・ラ・オプティカル・タイ・フォンに資質を見出され助けられたことからその能力が開花したものと思われる。本来は男性だが、研究の邪魔であるとして自ら男性器を切除しており、星団で唯一「中性」と認められている。国家や騎士団からの依頼により開発するMH「テンプル・シリーズ」がMHの代表作。またL.E.D.ミラージュのイレイザー・エンジンとネオキチン製半透明積層装甲をアマテラスより手に入れ、3騎の「マィティ・シリーズ」を開発する。また彼の開発したファティマたちは「スターズ・シリーズ」と銘打たれている。 3007年、ジョーカー星団では使えないほどの強力なレッド・ミラージュを作ったアマテラスの真意を察し、人類の誇りにかけて神々との戦いを決意する（後の時代に「システム・カリギュラ」に加わる）。その8年後、プリンセス・タイトネイプの件で泰千錫華と共にフロート・テンプルに乗り込んだ際には、想定敵であるはずのアマテラスとラキシスのあまりの飾り気のなさに慌てふためいている。 備考：通常マイトはそれぞれ最高5本のシグナル・ボーダーの着装が許されているが、ダイアモンドは10本ボーダーを着装する。万能であるアマテラスもダイアモンドと同様の能力を持ってはいるが、バランシェの存在からファティママイトとしての活動は行っておらず、レディオス・ソープとして行動する際にも、マイスターを示す4本ボーダーを着けていない。 泰千錫華（たいせんすずか） イズモ市長。同市の特産品であるメトロ・テカ・クロム鋼「玉鋼」は騎士やMHの刀剣の材料として珍重されており、その価値を利用して市の自治権を勝ち取ると共に、長年虐げられてきた宇宙労働者の地位向上に尽力している女傑。自身も優れた刀匠であり、騎士にして4本ボーダーを持つファティマ・マイスター。ダイアモンド・ニュートラルの庇護者でもある。パートナーはダイアモンド作のカリオペー002。 惑星カーマントー・ドーマ連合 バイラ・アーシュ連合議長 オロダムル・ハル騎士団代表 元AP騎士団第11支隊・宇宙騎行支隊S-P-K隊の支隊長。詳しくはオロダムル・ハル を参照。 黒騎士 ファティマ・エストをパートナーとする騎士にのみ許された称号。またエストと共に開発されたMHバッシュ・ザ・ブラックナイト（新設定でのGTMダッカス・ザ・ブラックナイト）の通称でもある。バッシュ（ダッカス）に相応しいとエストから認められた騎士は「黒騎士」と呼ばれ、自動的にバッシュ（ダッカス）の騎士となる。ただし黒騎士はエストの生涯を通じて5人のみであり、エストは様々な騎士をパートナーとする経歴を持つが全員が必ずしも黒騎士を名乗るわけではない。黒騎士を名乗れるのはあくまでバッシュ（ダッカス）との相性が良く、バッシュ（ダッカス）を乗機とすることの出来る騎士だけなのである。なお歴代の黒騎士の中では3代目のデコースが最もエストとバッシュ（ダッカス）を使いこなした騎士として記録に残っている。5代目グラードの死亡によりエストはバッシュ（ダッカス）と共に眠りに就くことを決意するが、それ以降も歴史には名を残していることから復活すると見られる。 ツーリー・パイドル（～2930） エスト自身が探し当てた最初のパートナー、つまり初代黒騎士。しかしツーリーはその時点で既に引退していた。引退する前のパートナーはコンコード。ファティマ・静の回想に登場。静はアルテン・サヤステのバングで黒騎士を破り、ツーリーは死亡した。 ロードス・ドラクーン（～2990） 2代目黒騎士。初代黒騎士ツーリー・パイドルは初戦で死亡したため、黒騎士として世に知られた最初の人物である。筆頭騎士を返上し流浪の生き方を選んだ人物でもある。その剣技と人格で剣聖デイモス・ハイアラキと並び賞され、複数の国家で剣指南役を務めた剣豪。雰囲気にただならぬモノを感じ取りアマテラスを嫌うが、その分身であるレディオス・ソープには好感を持っていた。これはその後、伝統と化したようで、ダイアモンド・ニューと錫華御前はまったく同じ。 カラミティ星に隠棲していたモラード・カーバイトを訪問中にコーラス23世と出会い、その後コーラス23世と共に世界を旅して回り、師となった。コーラスのトリオ騎士団でも指南役として迎え入れられ、コーラス-ハグーダ戦にも参加。コーラス23世の娘セイレイも師事した。カステポーで出会ったデコース・ワイズメルの素行を正そうとしたが返り討ちとなる。急所は外れていたものの、ロードスは潔い死を選んだ。 デコース・ワイズメル 3代目黒騎士。人差し指だけで相手を斬る「ストラト・ブレード」を得意とするカステポー出身の狂戦士。性格はねじ曲がっているが確固たる意志を持っているうえ、騎士としても超一流の天才。剣術は相手や状況に合わせて一刀・二刀を使い分けるなど、我流で型を持たない。品性下劣の変態だが、魔導大戦では仲間や部下には気配りを欠かさず、剣指南としてはもちろん指揮官としても優れた面を見せる。ファティマのことは完全に兵器と理解してあつかっており、フローレスファティマであるエストを一見ぞんざいととれるコミュニケーションをしているようで完全に使いこなしている（DESIGNS4）。スパークとの間に後のミラージュ騎士で剣聖のベルベット・ワイズメルをもうける。 2988年のファティマお披露目では、領主ユーバー・バラダの甥として登場。アマテラスとラキシスのK.O.G.に一瞬で斬り倒されるが、むしろ物語の最強のトリオを相手に生き延びた事が彼の超絶な能力を示している。また、それ以前には中古のデヴォンシャとエトラムル・ファティマでフィルモア主力騎サイレン3騎を難なく倒した。まだ無名であったせいで、このときの戦闘がフィルモア国内で醜聞として広まり、生き恥を晒したバーバリュース・Vと愛娘クリスの人生を大きく狂わせてしまった。 2990年、自分に意見をした2代目黒騎士ロードス・ドラクーンを二刀流で返り討ちにし、数年後バーシャに扮したエストと巡り会いマスターとして求められたものの一旦は拒否。しかしエストが正体を現し黒騎士として認められたと判るや、ねじれた意義を見出して黒騎士となる。バッハトマ騎士団長としてA.K.D.フロートテンプルへの奇襲では、ミラージュ騎士団のステート・バルロに重傷を負わせ（絶命したと思われたが魔導大戦で復帰）、ウラッツェンを圧倒。ヌーソードを殺害するなど、鬼神のごとき力量を見せ付ける。ただし、過去に「ハスハで最強」と言われていたミラージュ騎士スパークとは、痛み分けとなっている。このとき「慧茄の出来損ないが」と悪態をついており、スパーク＝薔薇の剣聖マドラ・モイライと知っている節がある。1対1の戦いだけではなく乱戦も得意としており、魔導大戦のハスハ首都ベイジ進攻では、重棍装備のA・トールを次々と撃破してMH戦でも鬼神の如き強さを見せつけた。物欲や名誉欲は乏しく、ベイジ制圧後、戦利品のMHシュペルター（新設定ではGTMデムザンバラ）を駆け出しのジィッドに与えてしまう。 バンドライン・ゴール 4代目黒騎士。詳細は一切不明。名前と「アマテラスのボォス侵攻戦時点の黒騎士」という設定だけ公開されている[18]。 グラード・シドミアン（～3960） 5代目黒騎士。A.K.D.の支配下に置かれた星団で、唯一残った国家であるコーラス王朝のコーラス25世に招かれ、反A.K.D.として集った騎士らを吸収した騎士団の団長を務める。A.K.D.の侵攻により王朝は滅亡したが今後の復興に備えジュノーンとクローソーを密林の奥地に隠す任務を行う。その帰途で若きミラージュ騎士カーレル・クリサリスに捕捉され、65時間という一騎討ちの激闘の末、カーレルの捨て身により討たれて死亡する。その地でエストは黒騎士と共に眠りへ就くことを決意する。 星団史上最強かつ最凶の性能を持つL.E.D.ミラージュを擱坐寸前まで追い詰めた唯一の人物。グラードが搭乗していた当時のバッシュは、彼の名を取って「ブラック・グラード」と呼ばれていた。 システム・カリギュラ / シオの門番 AD世紀超帝國時代に結成されたガーランド（ここではまだGTMやファティマの開発者を指す意味ではなく、科学者組織を指す意味）。スタント遊星太陽系の調査を任務とし、同太陽系に入植した。ジョーカー星団には任務の合間の息抜きと知識の探求に干渉しているだけであり、純粋な知識の権化。星団最大の謎の存在であるアマテラスにも強い関心を抱いて調査員を何度も送り込んでは消去されており、モラードは彼らのことを饕餮（ここでは知識欲の魔物という意味で）と評した。「シオの門番」はカリギュラの代表騎士団。 ジョーカー星団でカリギュラが後援している代表的な組織としてはブーレイ傭兵騎士団やカステポーの預かり屋などがある。また、ウモス社会主義共和国連邦とはもっとも関わりが深い。 ビビエ・6（ゼクス）（B-B-A-6） システム・カリギュラの代表騎士団「シオの門番」の一人。魔導大戦の最中、ボォス星のコーネラ帝国を訪れ、同国皇帝アジャンタ・ルーパート2世とある契約を交わし、それに基づいてスケーヤ騎士団長マヨール・レーベンハイトとMH「カナルコード・エリア・ナイン (K.A.N.)」、K.A.N.を設計したMHマイトのバルター・ヒュードラーらを借り受けた。第12巻終了時点ではその意図は不明。 イーヴィー・3（ドライ）（E-V-3） システム・カリギュラによって作られた人造騎士。生体兵器とでもいえる存在で、作中では腕からヒレ状の暗器らしきものを生成させている。魔導大戦ではナカカラから聖宮ラーンに向かうアルル・フォルティシモ・メロディを追跡中。 エルディアイ・ツバンツヒ（L-D-I-20、スペック） ミラージュ騎士団#第2期 グリーン・レフト参照。 ユーゴ・マウザー教授（ワスペン・ナンダ・クラック） ユーゴ・マウザー参照。 ギルフィー・ビリディン（プロフェッサー・ビリジアン） 『F.S.S. DESIGNS 1』初出。システム・カリギュラの主任教授で「輪波理論」の提唱者。若い頃バルチックアカデミーに在籍していたが、アカデミーと自身との学術研究の質の差から数ヶ月で去った過去を持つ。先鋭的な学者という印象に反して先達としてヒュードラーに協力したり、マウザーの無茶振りに振り回されるなど苦労人な一面も見せる。 ダイアモンド・ニュートラル ダイアモンド・ニュートラル（金剛）参照。 その他の国家・騎士団 傭兵騎士団パイドパイパー ゾーア・パイパー将軍（～2992） 傭兵騎士団パイドパイパーを率いる老騎士。ウモスの青銅騎士団からキャリアを始めて、AP騎士団のバローラ支隊長に就任するほどの実力者であったが地位が高くなるにつれて現場から離れてしまうため、現場で戦いたいという欲求から独立してパイドパイパーを立ち上げた。自身がバキンラカン帝国より褒賞として貸与された名騎クルマルス・ヴァイ・オ・ラを部下イアン・ケーニヒに譲って自身は青騎士を駆るなど、スカにさえ感服されるほどの高潔かつ理性的な人物であり、部下の信頼も厚く、国家騎士団で実績を積み上げたことから多くの国家の支援を受けている。パートナーはモラード公のビルト。ディ・バローの依頼によりメンバーの半分と共にカステポーに降り立ち、自ら青騎士で出撃するが、シャフトとパルテノの駆るヤクト・ミラージュの最初の餌食となる。 ジャグ・ケルシャー（～2992） パイドパイパーに所属する騎士。同僚のケーニヒやマエッセンと同レベルの実力を持つと思われるが命の泉争奪戦において、ゴーズのブラッド・テンプルと交戦した際、後詰に回ったことが運命を左右してしまう。ケーニヒやマエッツセンは見せ場を与えられた上に生き延び、出世?を果たしたのに対し、ケルシャーはその後に降り立ったヤクト・ミラージュに瞬殺されてしまった。特に強い印象を与えられずに物語から退場せざるをえなかったという意味では不運としかいいようがない。パートナーはアルミオン・エイボスのウィルマ。 イオタ宇宙騎士団 ジャコー・クォン・ハッシュ ジョルジュ・スパンタウゼンの跡目を継いだイオタ宇宙騎士団団長。ダイアモンド・ニュートラル設計のブリンガーB3彗王丸を駆る。AFは弁天。詳しくは3代目ジャコー・クォン・ハッシュを参照。 ジョルジュ・スパンタウゼン 宇宙の戦神と謳われたイオタ宇宙騎士団の前団長。平時に於いてはカステポーのヴァキシティにて「WAXTRAX」というバーのマスターをする傍ら、星団中のあらゆる情報の収集及び売却を行っているが、騎士団長の座をジャコー・クォン・ハッシュに譲った後はむしろこちらを本業としているようである。ボード・ヴュラードやダグラス・カイエン、ヤーボ・ビートとは馴染みの仲。パートナーはダスター・コバルト作の男性型ファティマ・スクラープ。 2989年、修行のためにカステポー入りしたミューズ・バン・レイバックにカイエンと壊し屋の話を聞かせる。2995年、デコース・ワイズメルに重傷を負わされたヨーン・バインツェルの処置を巡ってナトリウム・シング・桜子と言い争う。 三条 香（さんじょうこう） イオタの女騎士でジャコーの補佐役。パートナーはバランシェの男性型ファティマ・大門。ダイアモンド・ニュートラル設計のH型ブランデン、デ・ハビラントIを駆る。 ちなみにイオタでは光剣（スパッド）を<b data-parsoid='{"dsr":[59640,59648,3,3]}'>ドス（DOS、ダイナミック・オプティカル・ソード）、実剣（スパイド）を<b data-parsoid='{"dsr":[59681,59690,3,3]}'>ヤッパ（JAPPA、ジャパニーズ・プレシジョン・アームズ）と呼ぶらしい。 フリーの騎士 ミハイル・レスター（～2989） ツァイハイ自治区で防衛に当たっていた中年の雇われ騎士。工場製ファティマ・パルスエット（彼は最期まで「パルセット」と呼んでいた）と共に中古のデヴォンシャ型MH「プルート」を駆る。以前はウモス青銅騎士団で青騎士を駆っていたが、友人であるオリバー・メルシュの弁によると現在の青銅騎士団長ベルミ・クローゼの策略によって追い出されてしまった。城に侵入してデータを盗んだダグラス・カイエンをバル・バラと地雷で追いつめるが、身を挺したアウクソーの犠牲により取り逃がす。その後ウースー本国より出張ってきたメイユ・スカに追撃の任を奪われると、密かにゲリラの拠点の村に入り、ミース・シルバーを救ってカイエンと和解する。その後スカにカイエンを取り逃がした責任を負わされてウースーを追われ、「ドラゴン・ロード」を移動中にイラー・ザ・ビショップのアシュラ・テンプルに果たし合いを挑まれて戦死。カイエンはその死を悼んだ。 ファティマ・マイト/AFガーランド ファティマ（AF）を生み出す能力を持った人々。その能力の重要性と希少性により戦時であっても渡航が事実上自由である。故に国家の分類とは分けて記す。 なお、ファティマ・マイトの名前は地球上にある元素または化合物の名前が一部に付けられている。 星団四大ファティマ・マイト/AFガーランド ファティマ・マイト（AFガーランド）の中でも頂点に立つ存在。時代によって変動や欠員があり、2980年代と3030年代の双方に名を連ねているのはモラード・カーバイトとプリズム・コークスだけとなっている。 クローム・バランシェ（クローム・バランス・アイツ・フェイツ・エルフ）（2460または2499～2989） この話のヒロインである「運命の三女神」＝アトロポス、ラキシス、クローソーの製作者。 元々はデルタベルン星エラン連邦のフェイツ公爵家（のちにエランを脱退し天照王朝に加入）の11代目当主。バランス家は代々科学者を輩出する家系で、5代前の先祖ウラニウムがファティマの基本理論を発案し、その孫リチウムが最初のファティマを製作している。 母アルセニックの下で幼少時より天才的な才能を発揮するが、自分の探求心や信念を世間の倫理より優先させるマッドサイエンティスト的性格のため、学会を追放されるなど周囲からは異常者扱いされて不遇の日々を送っていた。星団暦2629年、戦争中のアドラー星サン・ローのファティマ・ファクトリーでレディオス・ソープ（ソープ・ダッシュ）ことアマテラスと出会い、彼をパトロンとしてファティマ・マイトとしての名声を確立する。 同じアドラー星にあるトラン連邦のバストーニュに研究所を兼ねた居城を構え、老化が進むとファティマのボディに自らの脳を移植させてまで研究に没頭していたが、真意は老化が起こらないアマテラスとなるべく長く添い遂げたいとの思いからである。光の神であるアマテラスの正体をうすうす感じており、その分身であるソープには恋愛にも似た感情を抱いていた。 ファティマに対しては、一方ではクーンに対する生殖機能付与、運命の三女神に対するダムゲート・コントロールの除去など過酷な実験を課すなど冷徹な反面、ラキシスの「ダブルイプシオン」化や星団初の4ファティマの一人「インタシティ」のハルペルとしての再生などファティマの望みを叶える一面も見せる。ダグラス・カイエン、プリズム・コークス、ミース・シルバーらを養子として引き取ったが、カイエンとの折り合いは良いとはいえなかった。 46番目のファティマの基礎研究結果をミースに託し、2989年の冬、老衰と薬物中毒のため5巻にて死去。 宇宙船のマイトでもあり、死の直前、自ら設計した次元航行デバイス搭載艦「ザ・ウィル」の図面をアマテラスに託している。 『プロムナード』では、ちゃあ・てぃ（ワスチャ・コーダンテ）のアルバイト先の主人「公爵様」（「お館様」「領主様」とも）として登場。ただし既に故人であり、登場人物の会話の中のみでの登場となる。かなりの資産家で、ファティマ育成に関しては45人の孤児を引き取って育てていたとの説明をされている。 モラード・カーバイト アドラー星のダスニカ神聖連合出身。クローム・バランシェの親友にしてライバルで、貴族出身で神経質な面のあるバランシェとは対照的な豪放磊落な性格。コーラス22世やその子23世、二代目黒騎士ロードス・ドラグーンとも親交があった。ミース・シルバー・バランシェの恩師の一人でもある。 同じアドラー星のシュリーズ共和国にあるマイト養成学校「バルチック・アカデミー」で「開校以来の天才」と謳われ、星団暦2876年、既に著名であったMHマイトのルミラン・クロスビンと組んで、それぞれ専用のMHブラックナイト（のちのバッシュ・ザ・ブラックナイト）とファティマ・エストを完成させる。その後両者が預けられたバキンラカンに移るが、ブラックナイトとエストとの組み合わせがあまりにも強力な戦闘力を誇ったため、この二つを得たい騎士間の争いに巻き込まれクロスビンは客死し、モラードもカラミティ・ゴーダーズ星のマルサラにて半ば世間と隔絶した生活を送っていた。のちバランシェの容体悪化を知りアドラーに帰郷、バストーニュに近いペトルカに居を構える。 作成するファティマはバランシェ作に匹敵するクオリティを誇り、バランシェ亡き今は星団最高のファティマ・マイトである。2989年、コーラス軍を支援するため訪れたコーラス城でラキシスと出会い衝撃を受け、2997年にはインタシティの老衰死に立ち会っている。特に前者は彼のその後の人生に重大な影響を与えたとされる。後にバランシェ同様に脳移植による延命を行い、最高傑作「タワー」を完成させている。 ミース・シルバー・バランシェ クローム・バランシェの養女でフェイツ公爵家の後継者。カーマントー星の労働者の家に生まれ、父親の死後カステポーとシーブル（のちのバッハトマ）の境にあるツァイハイ自治区のメトロ・テカ・クロム鉱山に移るがそこで母を失い、反ウースー国ゲリラ首領の女性「A.T.」（アトロポス）に育てられる。A.T.の失踪後はダグラス・カイエンによってクローム・バランシェの許に預けられ、そこでマイトとしての才を見出される。バランシェの死後、その名を継ぐファティマ・マイトとなる。一般には「バランシェ伯」と呼ばれている。 いわゆる「女傑」の多いF.S.S.の女性キャラクターには珍しく穏健で献身的な人物だが、恩人であるカイエンに対する感情は尋常ではなく、そのことが、クロームから引き継いだMAXIMUMのプログラムを完成させ、星団暦で初めての「純血の騎士」＝のちの剣聖マキシマム・ハルトフォラス（マキシ）を自分の子として生むという行動に彼女を駆り立てる動機となった。 2997年、モラード・カーバイトの助手としてワンダン・ハレー脱走事件に巻き込まれ、ハスハ・スクリティ隊が起こした山火事に遭遇するがモラード・ファティマのビルトに救われ、その行動に何らかの影響を受けた模様。3010年にハスハ入りし、自身の子宮をファティマのそれに置換するなどしてマキシ誕生の実験を行う。魔導大戦開戦後、死を予期したカイエンから光剣を託されハスハ王宮からの脱出を促されるが、カイエンのパートナーを解除されたアウクソーの精神崩壊もあってすぐには動かず、王宮で負傷者の治療やファティマのケアに当たり、その後昏倒したデプレ皇子のいるスバース市に向かう。魔導大戦中にはイースト・ハスハ、トリスト近郊のガーランドの館に落ち着き、エストのメンテナンスの為訪れたモラードを始めとしたガーランド達と共にアウクソーの処遇について相談している。その後ビルドが熱望するワンダン・ハレーを探しにベラ国を訪れ、そこに居合わせたソープにアウクソーがカイエンの助命をした経緯を聞かされ、その時ミースが宿していたマキシがアウクソーを必要とした時には頼ってほしいと告げられている。3075年のハスハント解放戦の時点ではアウクソーともども王宮に監禁されている。 ナトリウム・シング・桜子 ボォス星アトール聖導王朝の女皇帝フンフトとジュノー星コーラス王朝を成していたメロディ公爵家当主ピアノとの間に出来た不義の子で、その事実は彼女のトラウマとなっている。アルル・フォルティシモ・メロディとは腹違いの姉妹。 母譲りの強力なダイバーパワーを持ち、スティール・クープに師事し若くして5本線のファティマ・マイトとなっている。ファティマと同じ天然素材の衣服を身に着けている。ボォス星ノーキィ・シティに住んでいたころ、ファティマ・バーシャを皮膚炎から救うために天然素材の下着を求めて自室に忍び込んだヨーン・バインツェルと出会い、その後デコース・ワイズメルとの私闘で重傷を負ったヨーンの治療にあたってから彼に惹かれている。魔導大戦ではワスチャ・コーダンテに無理やり連れ出されて戦場に立つ。現在はルミナス・ナイツ専属マイトとしてワスチャと行動を共にしている。 ミースがアウクソーの処遇を相談したガーランドのひとりで、当初桜子は制御できなくなったアウクソーを処分するべきと主張したが、助命意見が優勢になったと見るや「貴重な症例だから」と翻意した。[19] 初期作品の霧姫とコロナがフィルモアのビオレート・トライトン王子とハスハのマイケル・ジョーイ・ギラという大物騎士のパートナーとなったことで、3020年代後半より師クープに代わって四大ファティマ・マイトに名を連ねるが、最年少ゆえ自信過剰の反面精神面でも能力面でも未熟な面があり、ワスチャや彼女のパートナー・ヒュートランの素性に気付かなかったり、ルミナス・ミラージュを装甲を換装したK.O.G.と見抜けず「しょぼいMH」と暴言を吐いたりしているが、メカ音痴であることは自身も認めている。 『プロムナード』ではちゃあ・てぃ（ワスチャ）の先輩にして悪友「キルスティン・スター」として登場。学園のプリンス・ジョーディ（ヨーン・バインツェル）にベタ惚れだったが振られた末、授業をサボり続けたことによる単位不足で1年留年するハメになった。春休みになった直後、ジョーディを追いかける為にちゃあを無理矢理連れ出した。 スティール・クープ 2980年代～3020年代において星団四大ファティマ・マイトと謳われた名マイト。 主にフィルモア帝国の騎士用にファティマを製作していた。作中にはラ・クラトーマ、シューシャ、パラーシャ、ベルクト、ニナリスが登場している。 現在は弟子のナトリウム・シング・桜子に四大マイトの座を譲って一線から退いており、やはり帝位を退いたレーダー8世らと共に「帝国老人クラブ」と呼ばれるサロンを作って余生を送っている。 プリズム・コークス 幼少時よりクローム・バランシェの養女兼直弟子としてバランシェ城で学業に励んでいた。その経歴からか、世間ではなぜか「バランシェの愛人」と呼ばれている。もっともかつてバランシェに言い寄ったが、振られたらしいことを少女時代のミースに漏らしている。 もっぱら既存のファティマのケミカル・ケアを中心に活動し、ダグラス・カイエンを庇って死亡したアウクソーを再生させている。その際、記憶を失っていたと思われたアウクソーが記憶を取り戻したことに驚愕し、バランシェが複数の情報体を製作しているのではと疑問を持つ。 アウクソーを失い落ち込むカイエンを容赦なく叱り飛ばすなど、かなりの女傑でもある。 ミースの師匠のひとりでもあり、アウクソーの助命にも協力的でビルトの為にハレーを探す事にも快く協力している その他のファティマ・マイト/AFガーランド アルセニック・バランス（アルセニック・アイツ・フェイツ・バランス10） クローム・バランシェの母で、フェイツ公爵家の先代（10代目。ミース・シルバーが継いだ時点で「先々代」）当主。国土そのものが大学ともいえるフェイツの元首として、教育機関の整備に尽力するなど学術立国に力を注いだこともあり、ファティマは「風の3ファティマ」（ユリケンヌ、シクローン、モンスーン）とオプティカル・タイ・フォンの4体しか製作しなかった。 バランス家はウラニウム以来天照家との縁が強い（治めるフェイツ公国も3020年にそれまで属していたエラン連邦から天照王朝（東方10カ国）に移籍する）が、アルセニックはコーラス王家と深い繋がりがあったようで、4体のファティマはいずれもコーラス王家に嫁いでいる。後に息子クロームが追求した超生命体「ダブルイプシロン」の基礎研究も行っており、タイ・フォンはその産物である。タイ・フォンが剣聖ハリコン・ネーデルノイドのパートナーとなっていることや特殊な任務を帯びていることなども含め、謎の多い人物である。 『プロムナード』では公爵様（≒クローム）の母親にしてルミナス学園の創立者として、登場人物の会話の中に登場する。 ウラニウム・バランス（アクチノイド・ウラニウム・バランス） クローム・バランシェの5代前の先祖で初代フェイツ公爵。 騎士の反応速度を利用した生体コンピュータ「ファティマ」の基礎理論研究を最初に行った人物。その結果生まれたのが「生体演算理論」である。またミコトの招聘に応じて幼いアマテラスを診察し、その養育法を示唆した。 リチウム・バランス（～2389） ウラニウム・バランスの孫で3代目フェイツ公爵。祖父・父の研究を継ぎ、史上初めてファティマの製作に成功した。フォーカスライト、ニーヴ、SSL、インタシティの4体を作り上げ、後にダイオードを製作する。 純血の騎士ナッカンドラ・スパーズからファティマの胚の基となった遺伝情報を得た見返りに、彼の血を薄め子孫をもうける手助けをしている。 発表直後からファティマの存在を快く思わない勢力から命を狙われ、居城にはフィルモアのノイエ・シルチスやコーラスのトリオなどの有力な騎士団が交代で警備に就いていた。ニーヴがジェスター・ルースを「マスター」と呼んだ首実検の会にもアマテラスやレーダー6世、エダクダらと共に立ち会っている。 ガリュー・エトラムル / エーロッテン・ニトロゲン 本編未登場。代表作に「ラ・ベルダ」、「ネロス」 リチウム・バランスの死後、非人間型ファティマを開発した。シェルで覆われた脳と脊髄のみのようなグロテスクな姿を見た識者から「これこそ、ファティマのあるべき姿だ」と絶賛され、以降、非人間型ファティマは彼の名を冠し「エトラムル」と名づけられた。人間型であるベルダやネロスはエトラムルとの比較検証のために育成された個体で、星団でも「もっともエトラムルに詳しいファティマ」である。 アーカス・マーキュリー 本編未登場。代表作にフローレスの称号を有し剣聖ヘリデ・サヤステのパートナーであった「湖のオーハイネ」 ギェーム・アイアン 本編未登場。代表作に「コンコード」 サリタ・アス・ジンク 女性マイト。現在はロッゾ帝国に在住しており、代表作に「オキストロ」、「アナンダ」師匠はエーロッテン・ニトロゲン博士。 プロフェッサー・ビリジアン システム・カリギュラ所属のAFガーランド。バランシェ・エトラムル「ロンドヘアライン」を参考に｢ブラス・シャーレ｣型エトラムルの開発・育成に成功した。 ギルフィー・ビリディン（プロフェッサー・ビリジアン）参照。 アルミオン・エイボス 本編未登場。代表作に「シシステルケスレム」 カルス・スパンコール 本編未登場。代表作に「ソルティア」 ムーン・カッパー 本編未登場。代表作は「リンザ」 ガイガー・グラファイト 本編未登場。甥にミラージュ騎士団騎士のヌーソード・グラファイトがいる。 MHマイト/GTMガーランド MH（GTM）の設計を行う技術を持つ人々。ファティマ・マイト（AFガーランド）同様、希少な能力を持つ存在だが、MHの性能は最高ランクの機密に分類されることが多いため、戦時の渡航は制限される。MHマイトの名前には基本的に実在する銃器メーカーの名前が当てはめられている。なおここには含まれないが、星団最高のMHマイトは自らミラージュマシンを設計したアマテラスのミカドである。 ユーゴ・マウザー システム・カリギュラのMHマイト（新設定でGTMガーランド）。パンター・フレーム開発者。 ストーイ・ワーナーと共に星団で使われているほとんどの機動兵器の基礎に携わっており、自身もMHローテキャバリー（新設定でボルドックス・シリーズ）やブーレイT-233ボストーク（新設定でラムアド）の設計を行っている。 魔導大戦期にはバッハトマに与してGTMダッカスのオーバーホールを行いつつ、ディ・ヨーグン連合のGTMフドーも製作中。 ストーイ・ワーナー 星団三大ガーランド。システム・カリギュラのMHマイト（新設定でGTMガーランド）。ティーガー・フレーム開発者。ミラージュ騎士団#第2期 グリーン・レフト参照。 ゾーン・村田 システム・カリギュラのMHマイト（新設定でGTMガーランド）。 ルミラン・クロスビン 故人。カラミティ出身の天才マイトで、ベルリン（ワイマール）やグルーン（オスカード）の他、破裂の人形の開発にも携わっている。モラード・カーバイトがバルチック・アカデミーに在籍していた当時はアカデミーの学長を務めており、傑出した才能の持ち主であったことが伺える。そのモラードと手を組んで、生涯最高傑作であるバッシュ・ザ・ブラックナイト（ダッカス・ザ・ブラックナイト）を作り上げるが、エストを求める騎士の争いに巻き込まれ、心労で死亡したとされる。マール・クルップとチータ・フレームを開発。 ヘッケラー・バシントン ユーゴ・マウザーの弟子。ローテキャバリーの構造を引き継いで青騎士（X-8 紫仙鋼(インカーセン)）を設計した。 パラベラム・スターム ロッゾ帝国のヘルマイネ（グロアッシュ）や個人所有向けのデヴォンシャシリーズ、メイユ・スカが特注したザカーを製作した名工。これらのMHはコストパフォーマンスに優れ、多くの騎士（特に傭兵）から愛用されているが、作中では登場したMHはいずれも敵役に回り、大した活躍をすることもなくやられている。もっとも、バルンシャ（デヴォンシャのロッゾ生産版（バヤデルカ））に乗り込んだデコース・ワイズメルは3騎のサイレン（ホルダ）を瞬時に撃破し、プルート（デヴォンシャの3番騎）に搭乗したミハエル・レスターも最終的には撃破されたもののアシュラ・テンプル（ホウライ）に剣を落とさせていることから、実力のある騎士の手にかかれば相当な能力を発揮する性能を持っている。 コーラス南部1世 コーラス王朝のコーラス21世その人。騎士とガーランドの能力を持つ。 ルーザーン・アストラ MHマグロウ（カールスドーラ）を設計したMHマイト。バルチック・アカデミー・トラン連邦所属。 バルター・ヒュードラー コーネラ帝国に所属する女性マイト。国主アジャンタ・ルーパート二世の命とシステム・カリギュラの協力によりMHカナルコード・エリア・ナイン (K.A.N.：SBB-1)[20]の製作を進めている。人間型ファティマをMHの不安定要素として忌み嫌い、K.A.N.（SBB-1）をエトラムルに特化した設計とした。後にエトラムル型では最強クラスのGTMには及ばない事を痛感したGTMガーランドのバルター・ヒュードラーは、エトラムル型の改良と並行してファティマ型のデモールも開発していく事を決意する。 騎士ではないが筋トレが趣味で、腹にシックスパックができるくらいには鍛えられた身体を持つ。服装も研究と動きやすさを優先していたが、協力者のビリジアン相手に頬を染め、可愛いワンピースを着るようになるなど、けっこう乙女。 キアリ・セトメ ジュノー星、ピチカート公国を拠点に活動するGTMガーランド。GTMカイリーダウン、およびそのバリエーションのアマルカルバリを手がける。 キルリ・セトメ キアリ・セトメの孫娘。アドラーに拠点を構え、ディ・ヨーグン連合のGTMスダルダを設計することになる。 アイアン・ドライゼ ダイアモンド・ニュートラル イズモ宇宙都市のガーランド。騎士でありAFガーランドでもある。GTMブランデン（旧テンプル）・シリーズ設計者。詳しくはダイアモンド・ニュートラル を参照。 ブラウニー・ライド 星団三大ガーランド。ライオン・フレーム開発者。星団歴初頭の科学者。MH登場以前のマシン・メースの設計が主。彼のブラウニー家は本編で活躍する多くのMHマイトの宗家でもある。ファティマ登場後はフィルモアのサイレン（ホルダ型GTM）、ハスハのジ・エンプレス（カイゼリン）が代表作。 亜奈美・ヘンシェル・アトワイト アナミー・ヘンシェル・ガーランド社創始者。後に東方諸国を与えられアトワイト公爵になる。以降、天照王朝トワイト家。GTMモルフォ・ザ・スルタン（旧オージェ・アルスキュル）を設計。 マール・クルップ 星団暦2000年代中期のマイトにおける最高峰と言われた人物。GTMホルダ23型以降。コーラス21世の依頼によりエンゲージ（HL1）の設計を行っている途中に急逝、開発はルミラン・クロスビンが引き継いでいる。ルミラン・クロスビンとチータ・フレームを開発。 リーキ・クルップ GTMホルダ27型以降、フィルモア帝国GTM多数。 メリンダ・クルップ・ショルティ フィルモア帝国が誇るMH家系のひとつ、クルップ家の女性マイト。それまでサイレンの開発に関わっていた叔父のリーキ・クルップの後を受けて帝国筆頭MHマイトとなった。皇帝騎ダス・カイザースを開発。 ゼピア・コーター 故人。星団三大ガーランド。ナッカンドラ・スバースが搭乗したクルマルス（グロウスタイン）シリーズや、ジ・エンプレス（カイゼリン）を改修、バーガ・ハリの基本設計をした名工。アトール王朝と深い繋がりを持つ。 ガステン・コーター 故人。ゼピアの孫または子孫。高名なGTMガーランドであり、コーネラ帝国のGTM　デモール・ゾロの元となる設計思想を後世に残した。 マギー・コーター ゼピアの孫または子孫。自身もAトール・ESSQ（Aトール・スクリティ：バーガ・ハリESSQ）やAトール・ダンダグラーダ（作中未登場：バーガ・ハリ・ダンダグラーダ）を手がけている。魔導大戦ではハスハにて各地の戦闘で損傷したAトールの修復や整備に追いまわされている。ファティマスーツマイスターのシアン夫人はバルチック・アカデミー在籍時代からの友人であり腐れ縁。夜這いに来たダグラス・カイエンを叩きだしたり、自身の立場に気を使うアルル・フォルティシモ・メロディに活を入れたりするなど女傑ぶりを発揮する一方で、カイエンを悼むためハスハにやってきたシアン夫人を気遣うところは女性らしいと言える。祖父と同じく鼻ピアスを嵌めている。 ルーテン・バルミドラン・シャープス フィルモア帝国のMHを設計してきたブラウニー家の人物で、現在も多くのフィルモアMHを生み出している。最新型のMHである「ファントム（ラミアス）」の設計者でもある。クープ同様「帝国老人クラブ」の一員。 スカイドラ・ボーチャード MHアウェケン（ラングルーン）を設計したMHマイト。 ノイス・グリオノフ 聖宮ラーン東宮の誇るガーランド組織「ダリ・キア」所属。GTMアトラを設計。 マーナス・レミントン 聖宮ラーン東宮の誇るガーランド組織「ダリ・キア」所属。GTMエピキュラを設計。 フラム・アトワイト 歴代天照家GTM、レオパルト・フレーム開発者。 天照帝 ブリンガー（旧ミラージュ）・シリーズの設計開発。 詩女 「うため」と読む。炎の女皇帝ナインより代々記憶と星団の歴史を継承している女性達で、旧設定におけるアトールの巫女に相当する存在。 ボォスの人々の支えとして数々の活動や助言を行い、表立って政治などに関わることはまずないが、星団の有力者などを始めとした後に歴史に名を残す人物へ向けた「預言」を数多く残している。 代々の詩女達はその活動内容や功績などに応じた呼び名が付けられている。 詩女原母 ヘリオス・ナイン・ユニオIII 詩女の母とも呼ばれ、詩女の記憶継承システムを構築した人物。超帝国ユニオの皇帝。詳しくは#AD世紀を参照。 黒の聖女 ヤーン・ダッカス・カステポー ユニオIV ナインの実子。記憶を超帝国系列ではない女性に受け渡し、詩女の起点となった人物。詳しくは#AD世紀を参照。 中原の詩女 ナイミン・ハスハ・アトール ヤーンから記憶を受け継ぎ、事実上初めて詩女となった人物。 星の詩女 スジタス・ボォス 二代目の詩女。ボォス星の名前の由来となった人物。 水引の詩女 アオイ・ラジョラ 緑の聖女 ジスデラ・トークナン 北限の詩女 ローショー・オーハイネ 開国の詩女 ヒュツァ・リルレ ラーンの三代前の詩女。 花の詩女 ラーン・ユニオV（在位451～？） 「星団歴」と呼ばれるほど深く歴史に関わった詩女。星団歴451年に詩女となり、後のフィルモア皇帝サイレンと共に都行を行った。 実はナイン・ユニオIIIの実子であり、ヤーン・ユニオIVの妹に当たる（カイエンの叔母でもある）人物であった事が明かされており、ナッカンドラ・スバース同様何らかの理由でボォス星に残されたと見られる。 『花の詩女 ゴティックメード』に登場するベリン・アジェリに当たる人物。 にきたまの詩女（輝きの詩女） ライヒ・ナカカラ（在位2010～2130頃） クリスティン・Vに預言を伝えた詩女として登場。別名「トホホの詩女」。 あらたまの詩女 メル・クール・リトラ・天照（在位2015～2122没） ナカカラと同時期に在位していた、もう一人の詩女。詳しくは#A.K.D.を参照。 集約の詩女 クルル・タイダル（在位2220～2300代） 全視の詩女 ホルリ・エダクダ（在位2355～2400代末） 抱擁の詩女 ルーザツギィ・ダルタン（在位2501～2600頃） 静寂の詩女 トーキィ・ジキジディ（在位2600代～2700代末） 晴天の詩女 ボルサ・バスコ（在位2803～2918） ナッカンドラ・スバースから始まる純血の騎士の血筋を持つ詩女。2790年に始まったハスハ統一戦争に際して、若きダグラス・カイエンを剣聖にした。 沈黙の詩女・魅惑の聖女 ナトリウム・フンフト（在位2920～2961、3030～3070？） 一度は不祥事によって退位しつつも、2期目の詩女を務めた人物。詳しくは#ミノグシア連合（ハスハ連合共和国）／アトール聖導王朝を参照。 転生の王女 ムグミカ・コレット（在位2962～3030没） 詳しくは#ミノグシア連合（ハスハ連合共和国）／アトール聖導王朝を参照。 時（とわ）の詩女 マグダル・カイエン（在位3070？～3200代？） 詳しくは#ミノグシア連合（ハスハ連合共和国）／アトール聖導王朝を参照。 ドラゴン・ネイチャー ボォス星のカステポー地方を聖域とする完全無欠の生命体である。指の数は6本。生物の形質は退化にて減ることはあっても増えることはないという事から、人間を含む脊椎動物の5本指を超える存在であることを示唆している。肉体は3次元に存在することから寿命を持つが、精神はより高次元の存在であり不滅だという。そのために一定期間の後に転生し、幼生となってまた成長を繰り返す。ただしクローム・バランシェの研究によるとそれは成長ではなく、遺伝情報体から変化していく「個体進化」であり、それを応用したのが複数の情報体を持つファティマ・アウクソーである。ドラゴンはおとぎ話にも登場することから有史以前から存在していたことになる。 AD世紀にボォス星へ入植してきた人類が我が物顔の振る舞いを見せた時、突如ドラゴンが現れ都市を攻撃し、ドラゴンと人類は全面戦争の直前にまで至った。事態はヤーン・バッシュ王女の奔走により、炎の女皇帝が謝罪したことで収拾されたが、その時に反省した人類はドラゴンとある契約を行い、それ以降カステポーは如何なる国家統治も許されない土地になった。ボォスの至る所に存在する不自然な地形は、全てドラゴンが作り出したものである。 存在するのはL.E.D.、ジェット、サンダー、フェザー、アースの5種5体。ドラゴン・ドロップと呼ばれる極めて希少な宝石を分泌し、人間やファティマに与えることがある。また、ボォス星の伝説ではそれら5体のドラゴンを統べるより高位な存在も居ると伝えられている。 なお、新設定においてはセントリーに差し替えられている。 L.E.D.ドラゴン 1本の角と白と赤のカラーリングが特徴の最強のドラゴン、ドラゴンの盟主である。この姿になると食事はしないうえに呼吸も必要がないという。L.E.D.ミラージュのデザインとカラーリングの元となっている。4100年に育ての親アトロポスとの約束を果たしデルタベルン星を消し去ることになる。3030年現在は幼生に転生している。 すえぞう L.E.D.ドラゴンの転生した姿。本来の姿に成長した暁には再び最強の生物となるらしいのだが、騒がしく何にも役立たない手間のかかる迷惑な生き物に過ぎない。レディオス・ソープ曰く「でっかいペンギンみたいなの」「でっかいニワトリ」。人語を解する知能は持ち合わせるものの、他者をからかうような行動が多く、また物忘れが非常に激しい。食べ物の好き嫌いも激しく、基本的に野菜や果物と言った自然そのものの食べ物しか口にしない（最弱状態にある現在でもボォス生態系の頂点に座する存在であり、他の動物が彼のために食料を貢いでいる）。必殺技?は「げろブレス」 転生を予期したアマテラスは、ソープとなってL.E.D.ドラゴンにボォス星カステポーへ会いに行く。ソープは幼生の持つ命の水を求めるシーブル国の軍事行動により殺される[21]が、野獣に死体を食い散らかされているところに偶然、幼生と出会い、ソープは命の水に触れ蘇生する。幼生に連れられてL.E.D.ドラゴンの残留思念と出会い、命の水を代償として幼生を育てうる人物に託すように要請される。伝承ではL.E.D.ドラゴンはフォーチュン（未来）を差すことから「末々」、しかしそれでは立派すぎるので「すえぞう（末三）」とソープが命名した。現在はアトロポスに自分を育てさせている。赤いドラゴン・ドロップを分泌し、アマテラスを通じてファティマ・ラキシスに与えている（二つの破片をそれぞれが所有し、後にラキシスとK.O.G.が時空の彼方に飛ばされた時も、共鳴により唯一二人を結びつける道標となる）。 18097年、ジュノーですえぞうと特徴が一部似ている「きれいな動物」に再び転生しているようである。その姿は、後述するフェザー・ドラゴンの幼生「楊貴」に似ている。 新設定でセントリー幼生体となった際に姿形がそれまでの白に赤の二股尻尾から白に黒の2本尻尾に変化し「おきたらこーなってた」となんとなく『世界の改変』が起きたことを自覚している。 ジェット・ドラゴン 漆黒のドラゴン。ファティマ・バーシャ（＝エスト）を守護する。黒騎士団団長のヤーン・バッシュ王女や黒き死の女神など黒という色に関連性があるのかもしれない。すえぞう曰く、バーシャがヤーン王女にそっくりなため、ジェット・ドラゴンはバーシャのことが好きであるとのこと。 サンダー・ドラゴン 青い美しいドラゴン。メヨーヨ朝廷がアシュラ・テンプル開発のために起こした「壊し屋」事件で、メヨーヨの研究班が搭乗する艦艇を消滅させ、メヨーヨの暴挙を抑止するため尽力したファティマ・静に青いドラゴン・ドロップを与えている。 フェザー・ドラゴン 黄金色のドラゴン。フロート・テンプルの動乱でサタンなどを撃退した。3010年頃に転生していたが、幼生の出現はアトール女皇帝ムグミカにより停められていた。その羽根や鱗は装飾品として希少価値が高く、その名はジョーカーの通貨単位「フェザー」と関係している。 楊貴（ヤンギ） フェザー・ドラゴンの幼生。ムグミカの血の代償として転生を魔道大戦の勃発まで停められていた。ムグミカがボスヤスフォートに殺害されると同時に幼生は出現し、ムグミカは転生と共に作り出される命の水を用いてナ・イ・ンを召喚した。そしてナ・イ・ンは楊貴に憑依して行動することになる。なお楊貴としての性格はすえぞうとなんらかわらない（作者のコメントによるとこれは総ての幼生体に共通するらしい）。新設定でセントリー幼生体となった際やはり姿形が変化し、すえぞう同様になんとなく『世界の改変』が起きたことを自覚している。 アース・ドラゴン 翡翠色と琥珀色のドラゴン。ボスヤスフォートの前にムグミカが倒れ、本来の後継者マグダルも力を失ったことから、ナトリウム・フンフトを一時的にアトール女皇帝に復帰させ、フンフトと楊貴を連れてラーンへと向かう。 花櫚（オーリーン） アースドラゴンの幼生。一見すえぞうより賢そうに見える顔つきはドラゴン・ネイチャーの幼生体の威厳を持っている。ただし、やはり性格はすえぞうとなんらかわらない。 セントリー 『月刊ニュータイプ』2013年5月号の設定改変以降にそれまでのドラゴンに代わって設定された同様の存在。 幼生や命の水の存在や、ボォス星における人類とのやりとりなどの設定はほぼ変わらないが、「星の意思の具象化」とされ、肉眼や観測機器では全く観測出来ず、特にボォス以外の他の星の人々からは存在自体が疑問視されている物として扱われている。しかし状況によっては目に見える姿を現すことがあり、それらが噂や伝説として各地で語られている。また、システム・カリギュラが求める「ショウメ」とはセントリーの幼生（詳しく該当するのは3031年時でまだ存在していないブラウ・ブリッツの幼生）である。 ライブ・コントローラー セントリーの主で、物質の王としてあらゆる世界へ干渉が可能な力を持っている。人間にもその姿が見えるが、その姿は不定形で見た者によって全く異なるという。 かつてボォス南半球、旧超帝国南都ミギアを消滅させ、その名と同じ「ライブ・コントローラー」と呼ばれている跡を残している。 ブラウ・ブリッツ 雷のブリッツとも呼ばれ、空気やプラズマの実体化したセントリーとされている。 このセントリーの命の水を使ってセントリーのファティマ「タワー」を生み出せと詩女ムグミカがモラードに託した。 マグマ・ハイブレーション 星の内部の力が実体化したセントリー。旧超帝国東都ハツーダンを飲み込んだ地形変動を引き起こしている。 カラット・ヴィンダー 光の実体化したセントリー。 パルサー・フローラ 真空と宇宙のセントリーで、主に宇宙空間に現れると言われ、地上から星が見えなくなるほど巨大であるとされている。 AD世紀 アッセルムラトワ・ディスターヴ 星団暦以前3500年頃に成立した「ファロスディー・カナーン超帝国」（超帝国ユニオ）の初代皇帝。彼と、ナインの時代が、超帝国とジョーカー人類にとっての最盛期であると言われている。 アーハト（緋紫の皇帝） 超帝国8代目泰皇帝。ナ・イ・ンは彼の抽出子であるという。AD世紀5000年代にスタント遊星と共に現れたサタン達を迎え撃ち、壊園剣を持って魔王タンツミンレを撃破している。 新設定においては同名の皇帝はナインの後に皇帝になった人物であるとされている。 ネッド・スバース（ナッカンドラ・スバース）（～2499） レーダー太陽王の元で2000年以上凍結されていた超帝国皇帝団最後の純血の騎士。覚醒後はカラミティのスパチュラー国で圧政に苦しむ人々を助けるためにレジスタンス活動をしていたが、当時は「騎士」とは敵味方問わず破壊と殺戮を繰り返す「シバレース（呪われた騎士）」として人々の間で恐れられていたため、騎士の証である額の「ハイブレン・コントロール」の紋章をバンダナで隠し、武器もブラスターを使用するなどして自分が騎士であることを隠して行動していた。AD8383年、公安部隊との戦闘直後に現れたスパチュラー総統ヨー・タイインのハイブレン能力により行動を制御され囚われの身となるも、その時3000年ぶりに星団に帰還したナ・イ・ンと焔星緋帝騎士団によりスパチュラー国は一夜にして滅ぼされ、スバースも救出される。その後スバースはナ・イ・ンによってハイブレン・コントロールを取り除かれ、レディオス・フォーカスライトの元に引き取られた後、「ザ・ナッカンドラ・ビュー・スバース」の名前を与えられ、再度凍結される。 星団歴2200年後半に突如目覚め、各国を放浪。その道中にリチウム・バランスと出会い、自らの遺伝情報を研究対象として提供した他、アトール女皇帝エダクダの助力も得て騎士の血を薄めることで人間との間にも子供をもうけることが出来るよう調整を受ける。リチウム・バランスはスバースから受けた遺伝情報を元に星団初となるファティマの調整を開始、生まれた4体のファティマは当初全てスバースの所有となった（以降、全てのファティマの胚はスバースの遺伝情報が組み込まれて製造される）。またその当時に開発されたクルマルス・ビブロス、バイロン、ヴァイ・オ・ラの3騎のモーターヘッドも全て彼が所有していた。他にも時のバキンラカン聖帝から星団歴初代の剣聖として認められるなど、真に伝説と言える騎士。デルタ・ベルン星グリース王国の天照王家直属のダイバーだったサローン・バスコとの間に2女をもうけ、星団歴2499年没。 彼が後世に残した子孫には、長女ネリスの家系から剣聖デューク・ビザンチン、ヘリデ・サヤステを輩出した他、後述のバスコ家系と婚姻した系統よりオルカオン・ハリス、ピッキング・ハリス“スパーク”、ベルベット・ワイズメル、ママドア・ユーゾッタ、次女アラドの家系からルース家系のデイモス・ハイアラキ、ミッション・ルース、マロリー・ハイアラキ、バスコ家系の慧茄・ダイ・グ・フィルモア、エラニユース・ダイ・グ・フィルモア5世、ボルサ・バスコ・アトールと、非常に強力な騎士及びダイバーが名を連ねており、「純血の騎士の家系」と称されている。 デミライト・バーシャ（～AD8383） 「デミライト」とはAD世紀末期に製造されていた半生体アンドロイドで、人工的にその思考と行動に制御を加えられたサイボーグ・ロボットであり、骨格や大脳は機械、外見は生体細胞からなるハイブリッド・ヒューマンでもある。感情的なものはもつが自分の思考というものではない。 バーシャは超帝国、炎の女皇帝の作った最期の騎士、ネッドをサポートするために当時のフィルモア帝国が持っていた数少ないアンドロイドである。ファティマと違って、超帝国とネッドの命令ならば戦闘にも参加する。 ヨー・タイイン（～AD8383） 超帝國の血を引き、ハイブレン能力を有するカラミティ星の重工業国家スパチュラーの総統。選民思想と極端なまでの潔癖症の持ち主であり、自国内で職にあぶれスラム化した多数の移民に対し「不潔と犯罪の温床」と称して徹底的な弾圧を加えていた。200年前にカラミティ星から追放処分となった暴君・ディー・カッツエー皇帝をスパチュラーに受け入れ、皇帝の艦隊を利用することで、遙か昔に滅亡したファロスディ・カナーン超帝國の復活と自身の帝位への即位、並びにカラミティ星の統一を企図していたが、同時期にスタント遊星より3000年ぶりに帰還した本物のファロスディ・カナーン超帝國皇帝「ナ・イ・ン」とその艦隊の攻撃を受け、自身の野望とスパチュラー国はバスター・ランチャーの業火の中に消えた。 超帝国ユニオ ヘリオス・ナイン（ナ・イ・ン、ナイン・ユニオIII） 「炎の女皇帝」の呼び名を持つ、AD世紀5000年頃に誕生した超帝国の3代目皇帝。超帝国の統治のために人工的に生み出された超人類で、統治システムとしてユニオの名を引き継ぐ。蟻や蜂と同様の生殖機能を備え、全ての人間の遺伝子を最初から持っているため、生殖行為無しでその能力を調整された子供を作る事も可能で、ナイン自身が自ら産んだ子供は超帝国皇帝ないし剣聖として生まれ育てられていった。超帝国の最盛期を築いた名君といわれており、星団歴の時代にも残る多くの高度な技術や兵器を作り出すなど、数々の新しい科学を生み出していったが、AD世紀6755年に退位し、そのまま姿を消す。その後はAD世紀7500年代のボォス（カーマイン）におけるドラゴン（セントリー）との講話時やAD世紀8383年にカラミティ星スパチュラー国を滅ぼした際などに星団に帰還している。その際には既に光子結晶に精神を移しており、救出したスバースはその後天照家初代皇帝レディオス・フォーカスライトに託している。 魔道大戦が勃発したと同時にアトールの巫女ムグミカ自身により自らの死をもって召喚され、超帝國純血の魔道士ボスヤスフォートを撃退。現在はフェザー・ドラゴンの幼生「楊貴」に憑依している。しかしナ・イ・ンの召喚意図は、魔道大戦の終結ではなくアマテラスという神と人類との対決に備えることだった。なお、MHエンプレス（GTMカイゼリン）は彼女の姿を模した物である。 ヤーン・ダッカス =バッシュ・ザ・ジェットクイーン=（旧設定ではヤーン・バッシュ）（タタラスティ・イ・ヤーン・バッシュ、ヤーン・バッシュ・カステポー、ユニオIV・ヤーン・カステポー） 超帝国宗家の王女で、旧ボォス星皇帝。超帝国皇帝団黒騎士団の長を務める騎士であり、パラ・ダイバーでもあった。ナ・イ・ンの実子であり、母から超帝国宗家の女帝の称号で超帝国その物を指す「ユニオ」の名を引き継ぐ。またダグラス・カイエンの遺伝子上の母親である。 彼女自身の称号と彼女が率いた黒騎士団にあやかり、ジョーカー星団歴上で間接的に「黒騎士」と非常に深い関わりを持つ。ファティマ・エスト（あるいは黒騎士）の紋章である「三つ巴」は、元々彼女の紋章である。また黒騎士を搭乗者とするMH「バッシュ・ザ・ブラックナイト」（新設定でGTM「ダッカス・ザ・ブラックナイト」）の名も、彼女の名から採られたもの。彼女の容姿とファティマ・バーシャ（仕えるべき黒騎士がいない状態のエスト）は非常に酷似していて、そのためか漆黒のドラゴン、ジェットドラゴンの庇護を受けている。 AD世紀のボォス星でドラゴン達と人類とが一触即発の事態になった際ドラゴンとの共存を説き、アッサラム・スキーンズを説得して味方につけ、炎の女皇帝の理解を得て和睦を実現した。その功績によってスキーンズとの子を産むことを許されるが、純血の騎士同士の自然交配による受精卵は母体を破壊する程強力な物だったために叶わず、受精卵はL.E.D.ドラゴンに託された。 新設定ではGTMフェイスラ・シュッツイエンを愛機とし、ファティマ「ニーヴ」をパートナーとして存命中。 ヘリオス剣聖騎士団 アッサラム・スキーンズ =”ザ・ディグツァイト” 超帝国剣聖。ヤーンの夫で、ダグラス・カイエンの遺伝子上の父親。超帝国本星の焔星（エンシー）親衛騎士団筆頭騎士。身の丈2.5mあまりの長身だったとされる。 AD世紀8383年の星団帰還時には親衛騎士団を率いてスパチュラーを滅ぼし、帰還する騎士たちの労をねぎらうと共に、星団を離れる際に残してきたネッド・スバースの健在を知って安堵していた。この時はナ・イ・ン同様光子結晶に精神を移した姿であった。 新設定ではヘリオス剣聖騎士団のリーダー格で女皇帝付きの地位にある。 アマンダ・アルゴン =”プロミネンス” 超帝国剣聖。ヘリオス剣聖騎士団7剣聖の一人。星団暦の時代にマドラ・モイライの姿に転生して現れている。 デュオ=”クルマルス” 超帝国剣聖。ヘリオス剣聖騎士団7剣聖の一人。魔導大戦の時代にはガマッシャーン共和国のナオ・リンドー・レイスルとして存在している。 ミキータ・恋・パルトラバーナー=”オージェ” 超帝国剣聖。ヘリオス剣聖騎士団7剣聖の一人。魔導大戦の時代にはバーナー・レンダウドを名乗り、ベラ国の戦いでナオに力を貸した後ミラージュ騎士となった。 ララファ・ネーデルノイド =”ジュノーン" 超帝国剣聖。ヘリオス剣聖騎士団7剣聖の一人。かつて剣聖ハリコンとして星団に存在していた。 コロッサス="バング" 超帝国剣聖。ヘリオス剣聖騎士団7剣聖の一人。 キーラ="ネプチューン" 超帝国剣聖。ヘリオス剣聖騎士団7剣聖の一人。 フラーマ・テレキス ="アトール" 超帝国剣聖。ヘリオス剣聖騎士団7剣聖の一人。 タイカ宇宙 U.R.I. 「ユーリヒ」「ユライヒ」と発音する。マキシマム・ハルトフォラスとシルヴィス・レイス・ヴィナースの子孫として出現した全能神で、タイカ（泰華）宇宙の2大勢力のひとつ、タイカ皇帝団の大権使であり、タイカ宇宙その物の創造主。最終兵器であるMMTのひとつ「デモン」を駆る。長髪長身、頭上に光輪を頂く非常に美しい姿をしている男性ではあるが、それ以外に本来の全能神の姿と思われる4つの眼を持つ巨大な異形の姿で現われることもある。星団歴ではもはや計り切れないほど遥か先の未来、次元・時空を越えてK.O.G.と共にタイカ宇宙を訪れたカレンと結ばれる。星団歴2992年のフロートテンプル動乱の際にはラキシスを護るため、カレンと共にジョーカー宇宙にも出現した。 シルヴィス・レィス・ヴィナース U.R.I.が出現する4万年以上前の時代にタイカの民を治めていた泰華十曜大権使<ヴィナース>にして巫女。敵対する勢力・アンカーの侵攻の際、アンカーの魔太子の襲撃を受け、自害し果てようとした瞬間、シルヴィスの祈りの声を聞きつけて出現したジョーカー宇宙の全能神・天照大神によって救われた。その時に天照大神は、シルヴィスらタイカの民が崇める神が自分の娘のカレンであることを示唆し、また、遥か4万年先の未来にタイカ宇宙に出現するカレンを受け入れ、保護するようにとの願いをシルヴィスに申し伝えた。後にアンカーに対抗しうる力を得るため、ジョーカー宇宙よりマキシマム・ハルトフォラスを召喚、長きに渡る戦いの日々の中で互いに結ばれるようになる。 死後はマキシと同様、高次元体に転生して天照大神やU.R.I.達と共に全宇宙を見守る存在となる。 カル・リス、ヴォン・リル タイカの行政・司政の最高指導者である熾権使を務める巫女達。アンカーの襲撃の最中に脱出を促されるも、最後の神託を受けようとしていたシルヴィスを待ち続ける。 ログナー シルヴィスの時代から4万年後の泰華十曜皇帝団最高軍団長。姿・性格はF・U・ログナーに似る。 U.R.Iの戴冠式において最終兵器MMTを渡す任務を遂行するため、最短距離だが光や通信の一切通じない"魔女のアスタロッテ海"と呼ばれる超空洞の通過を決断する。 デ・デル・ディギャオ MMT輸送の任務を行う船の副官。カレンを乗せて出現したK.O.Gの発する救命信号をキャッチする。首を270度回転させることが出来る。 魔太子ルシファー・センタイマー シルヴィス時代のタイカの敵勢力「アンカー」の長。強力な魔導力の持ち主。マキシの不在を狙ってシルヴィスを襲うが天照大神に退けられ、更にフロートテンプル動乱の際にジョーカーに出現してラキシスを襲うが、U.R.I.とカレンに撃退された。 クエーサー人 宇宙の中心から最も離れた天体クエーサーの民。高度に進化した超人類（スーパーサピエンス）であり、肉体を自由にコントロールして真空や絶対零度でも活動し、機械と直接融合して意のままに操るなどの能力を持つ。U.R.I.の出現によりタイカに協力、最終兵器MMTデモン、ヴィナース、グラフをそれぞれ製作した。 その他 プリンチペ・シリーズ・サリアッカー・パナフランシス・シアン バランシェ・ファティマやモラード・ファティマ、並びにフィルモア騎士団やフィルモア・ファティマなど数多くのファティマスーツ・騎士団服を手がけるスーツ・マイスター（デザイナー）であり、ダグラス・カイエンのガールフレンドのうちの一人。カステポー・ヴァキシティでヒューア・フォン・ヒッター子爵という世を忍ぶ仮の姿を纏ったカイエンに引っ付いていた時は気の弱そうな淑女と言った感だったが、年を経る毎に性格がどんどんとオバサン化してしまっている。それでもおしゃべりの多さは昔から変わらず、コマの2/3近くを全て自分の愚痴で埋め尽くすほどのマシンガントークの持ち主。荷物持ち兼お針子としてバランシェ・ファティマのマドリガル・オペレッタとカナハの2体を所有している。 従来の「デカダン・スタイル」が星団法改正により禁じられた際も、その裏を掻いた斬新な「プラスチック・スタイル」を発表、アマテラスやフィルモア王家、ファティマ・マイトらの絶大な支持を受ける（この新たなスタイルに対応すべく、アマテラスの手でMHのファティマ・コクピットが再設計された程である）。 もともとはモーターヘッドの装甲素材の研究者で、MHの音を聞いただけでそのMHの装甲バランスや状態を一瞬で解析してしまう。MHマイスターではないが、それに類する能力を持ち、それをファティマ・スーツの開発に当てている。 その名声故に、渡航の自由などファティマ・マイトに匹敵する処遇を受けており、カイエンの他、慧茄・ダイ・グ・フィルモアやミマス・サオリレナといったVIP、マギー・コーター、プリズム・コークスらマイトたちと交友範囲は広い。3030年にはカイエン死すの報を受けて「少しでも早く、少しでもあいつの死んだ場所の近くで泣いてあげたい」という理由で戦時中のハスハに入る。 シケルブ・雪之丞 カステポーにてモーターヘッドやエア・ドーリー、果ては禁制品・人間など、ありとあらゆる物何でも預かる「預かり屋」を営む親父さん（なお、この「預かり屋」が成立できてるのは後援者として「システム・カリギュラ」が付いているため）。「秘密厳守・信用第一」をモットーとしているこの道180年以上のベテランであり、ハスハ近辺の情報にも精通している。一見飄々としている人物ではあるが、ドーリーを持ち出すアイシャ・コーダンテの様子がおかしいと見るやこっそりドーリーに発信機を取り付けたり、アイシャの窮地に際し私闘のためにバングを出撃させることをためらうミューズ・バン・レイバックを叱咤し目覚めさせるなど、中々の活躍を見せる。ちなみに彼の奥さんは「アイシャと同い年」らしい。 3030年、ランドアンド・スパコーンに連れられて預かり屋を訪れたヘアード・グローバーとマグダル皇女に昔馴染みの客の忘れ物と称したイヤリングをプレゼントする。そのイヤリングはマグダルの母親であるヤーボ・ビートの物であったが、ヘアードが抱いている少女がマグダルと知っていた上でプレゼントしたのかどうかは不明。 チャーティ・ウッド トラン・バストーニュ郊外にあるクローム・バランシェ邸（通称「バランシェ城」）の執事。元々はフェイツ公国からバランシェの側近として送り込まれた人物で、研究一筋のバランシェに代わって城の管理や外交上の執務などを取り仕切っていた。主亡き後も城を守り続けている。その職務ゆえに厳格で慇懃な人物。ボード・ヴュラード（ミッション・ルース）とはメガエラの転落事故の件以来の犬猿の仲。 本編にはメガエラの件の回想シーンで登場したのみだが、『CHARACTERS #6』および『F.S.S. DESIGNS 2』にて、インタビュー形式にてバランシェ城の生活を語っている（なおインタビュアーは『フール・フォー・ザ・シティ』に登場したソーニャ・カーリン）。 番外編「ブロムナード」でも公爵（≒バランシェ）邸で執事を務め、メイドのバイトに励むちゃあ・てぃ（≒ワスチャ・コーダンテ）を見守り、ちゃあのルミナス学園への入学に際しては推薦を引き受けている。 ユーバー・バラダ（～2988） アドラー星トラン連邦内にある自由都市バストーニュの領主。旧王族から商人に転じ、ミッション・ルース大統領の不在中に領主に成り上がった男で、裏ではハスハのコレット王らが糸を引いていたらしい（劇中のレーダー8世のセリフより）。ルースの民主化政策に反抗する貴族らを味方に勢力を延ばし、バストーニュ独立を目論んでいた。お披露目でマスターが決まらず預かりとなったファティマを次々と毒牙に掛けるなど品性下劣で、先任のワトルマ公が人格者だったこともあり悪名が絶えなかった。騎士の能力はないと思われるがMHヘルマイネを所有し（エトラムルファティマにより基本動作は可能）、また甥と称してデコース・ワイズメルとトローラ・ロージンを傭兵にしていた。 2988年のお披露目でもラキシスとクローソーを狙い、クローソーを奪われたコーラス23世に恥をかかせたりアマテラス（アイシャ・コーダンテが変装していた）に猥褻行為を働こうとしたりとやりたい放題だったが、逃亡したレディオス・ソープとラキシスを追跡した際にK.O.G.のバスターランチャーにより死亡。公式にはトランの警察組織SPIに不正を暴かれて逃亡中に事故死と発表され、後任にはワトルマ公が返り咲いた。 モアー・ビョイト（～2988） ユーバー・バラダの副官的な人物で、実はトランの騎士でもある。星団法違反を犯したクローム・バランシェを逮捕するべくバランシェ邸を急襲するが、ランドアンド・スパコーンに殺される。 トローラ・ロージン（～2988） デコース・ワイズメルと同じく、ユーバー・バラダの甥として登場するが、実際はユーバーに金で雇われて養子縁組をした流れ者の騎士。ユーバーより与えられたデヴォンシャに騎乗する。レディオス・ソープとラキシスが駆るナイト・オブ・ゴールドの初陣の相手となるが、斬りかかったところをナイト・オブ・ゴールドに頭部を掴まれ、そのまま片手で握りつぶされ死亡。デコースが後に天位クラスの腕を持つと作中で明かされたのに比べ、トローラは並程度の腕と思われかちだが、その死にデコースが憤激したことやボード・ヴュラードがソープに二人まとめて「腕が立つ」と注意したこと、彼を倒した相手がソープ（アマテラス）＋ラキシス＋K.O.G.だったこともあり、相当の腕だった可能性もある。 アルメメイオス（～2989） ジュノー・ハグーダ王国の女王。フィルモアやハスハの後ろ盾を得て大国コーラスに侵攻する。コーラスの首脳陣からは「成り上がり者」と評されており、言動からも卑しい生まれである事が伺える。自分が大国の操り人形であることを自覚しつつも、それを利用して国力の向上を図っていた。 最期はMH決戦の敗北を受けて勃発した民主化クーデターにより暗殺され、ログナーに看取られて息を引き取った。その後ハグーダはコーラスに統治を委託、最終的にコーラスの一領地となった。 カリコちゃん モンド・ホータスが訪れた村の少女なのだが、それだけでなく異なる時と場所にも同じ姿で現れるモブキャラ。 サタン (S.A.T.A.N.) 星団の歴史に度々登場する異生物。「ヴィーキュル」「ライフ・ウォッチング・オーバーロード」などの別名も持つ。6本の指、外骨格、角と翼と尾を持ち、強力な兵器を扱う異形の怪物。 今までに幾度となくジョーカー太陽星団に現れ、その度にドラゴンを始めとする神々と人類が協力して撃退してきたという、兵士達の上にリーダー格のサタン・コマンダー、さらに上位にジェネリック・オーバーロードと呼ばれる固有の名前を持つ魔王達が存在する。 フロートテンプル動乱の際には封印の解けた異界との扉から出現した。L.E.D.ミラージュの本来の仮想敵であり、スタント遊星におけるミラージュ騎士団の謎の戦闘もサタンとの戦いであったと考えられるが詳細は不明。 太剛神モイキュード ジョーカー太陽星団にサタンを送り続けている存在。バスター宇宙の創造者で、カレンとU.R.I.との間で宇宙間大戦争を行う相手とされている。 O.P.Q.L（オピクル） ボォスのドラゴンの活躍を描いた伝説に登場した、命の水を求めてボォスはカステポーの王国にやって来たサタン達の王。 伝説の中ではアイエッタ姫が命と引き替えに召喚したドラゴン達によって撃退されているが、太古の時代では壊園剣を持つカラミティ・ゴーダース・フーバーク大帝によって倒されたという。 ノストスバスムス オーバーロードの一人。AD世紀6000年頃にジョーカー太陽星団へとやって来た。超帝国剣聖アッサラム・スキーンズによって撃破された。 タンツミンレ オーバーロードの一人。AD世紀5000年代には当時の壊園剣所有者であった超帝国皇帝アーハトに撃破され、その後星団暦3225年にスタント遊星と共に再び現れることになる。 星団歴2020年にドウターチップを得る直前の最後のログナーを倒した者でもある。ただしログナーは炎（ほむら）を助けようとした結果であったと話している。 カリストチェル オーバーロードの一人。10万年前の太古の時代にアズデビュート・デルタベルン・モンソロン大帝とモナーク・セイクレッド武士団によって撃退された。 アスタローテ 炎の女皇帝衛兵。 神々・超存在 しばしば物語に割り込んでくる人知を超えた説明不能の存在。存在その物からその行動に至る全てにおいて、人類の理解できる意義や意味自体が無いものとされている。 宇宙その物を創造する力を持ち、時間を含むあらゆる法則に影響されない存在だが、基本的にその宇宙に干渉する行動は起こさないようである。 全能神やその僕など、序列が存在する場合もあり、対立し争う神々もいる。 天照大神 全能神の一人、ジョーカー宇宙の創造主。星団暦7777年に天照帝とラキシスの"融合"して現れた姿で、星団暦の世に自らを発生させ、その後ジョーカーを出現させるように仕向けている。 タイカ宇宙では、アンカーと戦うシルヴィスを助け、娘カレンを送り込んでいる。 ジョーカー ジョーカー太陽星団の神。天照大神のプログラムによって星団に召喚され、以後不完全な天照の監視役を務める。詳しくはミラージュ騎士団参照。 サラマンデル、コボルト、ジルフェ、ウンディーネ ジョーカーの僕である四大精霊。ジョーカーと共に出現し、襲われていた天照の命を救う。子供っぽい性格をしている。 ルシファー 赤子の頃の天照が召喚した強力な異次元の騎士。タイカ宇宙のアンカーの長ルシファー・センタイマーとは別の存在らしい。 如来 シャフト、ズームとの戦闘中にラキシスが発生させた次元回廊を通って現れた存在。ラキシスを引き込もうとするも、フェザー・ドラゴンによって撃退される。 ジョーカーであるスペクター曰く「封化ウィルス完全体」で、「リン酸有機生命体」のオーバーロードと共に進化の袋小路に入った下等な存在としている。 "ARCH" The Water Dragon（翠怜【スイレー】） "アーク"　ザ・ウォータードラゴン。ドラゴン達を統率する異界の全能神であり、ボォス星に5体のドラゴンを残したとされる伝説上の存在でジョーカーの分身。L.E.D.ドラゴンの転生に際し、アマテラスをボォス星に呼び寄せたがため結果的にフロート・テンプル内に惨事を招いてしまったことを気に掛け、フェザー・ドラゴンと共にフロート・テンプルに降臨。サタン達を撃退した後、ラキシスに一連の騒動についての謝罪をすると共に、犠牲となって息絶えた侍従や騎士達を蘇生させた。 門神（ゲートキーパー） 高位の存在となったアトロポスとクローソーの姿。強力な力を持つ神々の門番。 デモン・ダ・インプレッション 恐らくU.R.I（ユーリヒ）の神としての姿であるとされる。詳細不明。 大神望（おおかみののぞみ）/ ザ・ビヨンド・クラスファー・オーバーマテリアル 天照達神々のさらに上位に当たり、全能神をも越える力であらゆる次元の安定を保っているバランサー。ただし神々との間にヒエラルキーは存在しない。 脚注

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%95%E3%82%A1%E3%82%A4%E3%83%96%E3%82%B9%E3%82%BF%E3%83%BC%E7%89%A9%E8%AA%9E%E3%81%AE%E7%99%BB%E5%A0%B4%E4%BA%BA%E7%89%A9

Сколько стран принимало участие в Зимних Олимпийских играх 2014?

Зимние Олимпийские игры 2014

russian

Зимние Олимпийские игры 2014 (English: 2014 Winter Olympics, French: Jeux Olympiques d'hiver de 2014, официальное название XXII Олимпийские зимние игры) — международное спортивное мероприятие, проходившее в российском городе Сочи с 7 по 23 февраля 2014 года. Столица Олимпийских игр — 2014 была выбрана во время 119-й сессии МОК в Гватемале 4 июля 2007 года. На территории России Олимпийские игры прошли во второй раз (до этого в Москве в 1980 году прошли летние Олимпийские игры), и впервые — зимние Игры. По окончании Олимпийских игр на тех же объектах были проведены зимние Паралимпийские игры. Игры в Сочи являются двадцать вторыми (XXII) зимними по счёту (символично, что двадцать вторыми летними были и Игры 1980 года в Москве). По сравнению с Играми 2010 года в Ванкувере количество соревнований в различных дисциплинах увеличено на 12, в общей сложности было разыграно 98 комплектов медалей. Выборы города проведения 22 июня 2006 года президент МОК Жак Рогге из семи претендовавших заявок назвал имена трёх городов-кандидатов. Ими стали Сочи, Зальцбург и Пхёнчхан. 4 июля 2007 года (в России было уже 5 июля) в Гватемале состоялась очередная, 119-я сессия МОК, на которой был выбран город-хозяин Олимпиады. Непосредственно перед голосованием прошли презентации городов-претендентов. Сочи представляли спортсмены: Светлана Журова, Евгений Плющенко, Михаил Терентьев (паралимпиец) и Александр Попов; спортивные функционеры: Вячеслав Фетисов, Елена Аникина, Шамиль Тарпищев, Дмитрий Чернышенко и Виталий Смирнов; политики: Владимир Путин, Александр Жуков, Герман Греф, Александр Ткачёв, Виктор Колодяжный. В первом туре голосования, в котором принимали участие 97 участников-представителей стран МОК, выбыл австрийский Зальцбург. Во втором туре победу одержала заявка Сочи, выиграв у Пхёнчхана 4 голоса (51 против 47). В 4:47 по московскому времени в Гватемале Леонид Тягачёв как президент Олимпийского комитета России подписал контракт с МОК на проведение Игр 2014 года в Сочи. Вместе с ним от российской стороны подписи поставили губернатор Краснодарского края Александр Ткачёв и мэр Сочи Виктор Колодяжный[2]. Символика Передача Олимпийского флага Сочи 1 марта 2010 года на церемонии закрытия зимних Олимпийских игр 2010 года в Ванкувере в 5:25 по московскому времени президент Международного олимпийского комитета Жак Рогге передал олимпийский флаг мэру Сочи Анатолию Пахомову. Прозвучал гимн России в исполнении Московского государственного академического камерного хора (дирижер Владимир Минин), и над стадионом столицы Олимпийских игр-2010 был поднят флаг России. После этого в 5:30 началось торжественное представление Сочи — столицы Олимпийских игр-2014. Вводная часть открылась символическим Тунгусским метеоритом, который, как известно, прилетел в год, когда Россия (в то время — Российская империя) впервые была представлена на Олимпийских играх. Затем из земли начали расти ледяные кристаллы, дан старт символическому забегу, космонавт запустил Спутник, и по стадиону промчалась русская тройка. Появился монумент Рабочий и колхозница на фоне разведенных мостов и Монумента «Покорителям космоса». В лунном ночном небе парит балерина на доске для сноубординга. Наталья Водянова поднимает прозрачный шар с логотипом Олимпийских игр-2014, дует на экран и появляется морозный узор с надписью на английском языке «Welcome to Sochi». Основная часть представления длилась 8 минут, как принято на церемониях закрытия Олимпийских игр. Белоснежка в окружении семи гномов дотрагивается волшебной палочкой до прозрачного шара, и по стадиону начинают движение люди внутри прозрачных сфер. Сначала они движутся медленно, но постепенно переходят на стремительный бег. Зрители на стадионе переносятся в Москву, где на Красной площади симфонический оркестр Мариинского театра под управлением Валерия Гергиева внутри светящихся Олимпийских колец исполняет музыку Георгия Свиридова к кинофильму «Время, вперёд!» После этого на стадионе зазвучала музыка 3-й части 6-й симфонии Чайковского, и на сцену выходят артисты сводной труппы Мариинского (прима-балерина Ульяна Лопаткина), Большого и Новосибирского театров, которые в танце создают символы олимпийских видов, они выступают в красочных костюмах различных эпох истории России: времён Российской империи, Великой Отечественной войны и в современных костюмах. Дельфин, снятый из-под воды снизу (заметен интересный эффект «окна», наблюдаемый при таком ракурсе съёмки), переносит зрителей на берег залитого лунным светом Черного моря, где под открытым небом на льду выступают знаменитые Татьяна Навка и Роман Костомаров. В это время на стадионе Олимпийских игр-2010 на вертикальных щитах движутся строки текста с основными фактами о Сочи. На сцену выкатывается шар, внутри которого — светящаяся русская тройка и символ науки. На шаре в костюме Жар-птицы поёт арию из оперы «Князь Игорь» знаменитая оперная певица Мария Гулегина. Под залпы праздничного салюта на стадион выходят люди, символизирующие прошлое, настоящее и будущее российского спорта, знаменитые чемпионы Владислав Третьяк и Ирина Роднина, Евгений Плющенко и Александр Овечкин, дети знаменитых спортсменов Екатерины Гордеевой и Сергея Гринькова, дети Игоря Ларионова. Они приветствуют зрителей на стадионе, в центре стадиона — полосы цветов флага России. Представление завершается появлением на стадионе гигантского логотипа Олимпийских игр-2014. Далее флаг был доставлен на парусник Крузенштерн и через Акапулько и Мехико доставлен в Сочи 25 марта 2010 года. Эмблема-логотип 1 декабря 2009 года Оргкомитет «Сочи 2014» представил эмблему Игр-2014[3]. Церемония представления эмблемы проходила на Красной площади в Москве, на которой был залит большой каток[4]. Ведущими были спортивный журналист Кирилл Набутов и олимпийская чемпионка по фигурному катанию Татьяна Навка. Минутой молчания участники почтили память погибших при крушении «Невского экспресса», президент МОК Жак Рогге, представители оргкомитета и ведущие выразили соболезнование семьям погибших. Затем выступили трёхкратный олимпийский и шестикратный чемпион мира по горнолыжному спорту Жан-Клод Килли, президент Оргкомитета Игр Дмитрий Чернышенко, представитель правительства России Дмитрий Козак. В ледовом шоу чемпиона мира и Европы Ильи Авербуха участвовали олимпийские чемпионы и призёры Олимпийских игр, чемпионы мира и Европы Владислав Третьяк, Вячеслав Фетисов, Сергей Макаров, Роман Костомаров, Алексей Ягудин, Ирина Слуцкая, чемпионы мира Албена Денкова и Максим Ставиский, другие знаменитые спортсмены. В это время на сцене звёзды российской эстрады пели гимн Сочи, выступали победитель конкурса «Евровидение-2008» Дима Билан, победитель конкурса «Евровидение-2009» Александр Рыбак, Валерия, Лариса Долина, МакSим и другие известные артисты. Эмблема Игр была представлена под красочные фейерверки. Состоялся телемост Москва — Красная Поляна, где телеведущий Андрей Малахов представил эмблему сочинцам. Лев Лещенко и Алсу спели песню про олимпийского мишку, а на большом экране показывали кадры Олимпийских игр в Москве. Талисманы Жители Сочи отдали предпочтение в качестве талисмана зимних Олимпийских игр-2014 дельфину на лыжах[5] ярославской художницы Ольги Беляевой. Голосование проходило 2 марта 2008 года вместе с выборами Президента России на всех избирательных участках города среди 270 тыс. избирателей. Однако после того, как результаты голосования были обнародованы, представитель оргкомитета «Сочи-2014» отметил, что официально талисман зимних Игр будет объявлен не ранее 2011 года[6]. 1 сентября 2010 года оргкомитет зимних Олимпийских и Паралимпийских игр в Сочи совместно с газетой «Известия» объявили всероссийский конкурс талисманов игр, в котором мог принять участие любой желающий. Всего на конкурс было прислано 24 048 работ от участников со всех регионов России и граждан, проживающих за рубежом. Проводилось голосование на официальном сайте талисманов Олимпийских игр 2014[7]. 21 декабря жюри выбрало из них 10 вариантов для Олимпийских игр и 3 для Паралимпийских для дальнейшего голосования и утверждения. Также с 2 февраля 2011 года работал альтернативный сайт[8] с голосованием за отобранных финалистов, где к 26 февраля 2011 года тройка наиболее популярных определилась в составе Белого медведя, Деда Мороза, Снежного барса, а Заяц, Лучик и Снежинка оказались в конце списка. Из финальных вариантов талисманы были окончательно выбраны 26 февраля 2011 года при голосовании в телешоу «Талисмания». Финал состоялся на «Первом канале». Жюри объявило сразу трёх победителей, все белого цвета, соответствуя зимнему характеру олимпиады, которые и стали талисманами[9]: Белый мишка, Снежный барс, Зайка. Комментируя итоги выборов, Президент Оргкомитета «Сочи 2014» Дмитрий Чернышенко отметил: Сегодня Игры в Сочи получили свои символы — впервые в истории Олимпийского движения их выбирала вся страна! По результатам голосования было принято решение, что победителями конкурса по олимпийскому принципу станут вошедшие в первую тройку при народном голосовании. Эти персонажи — выбор всей нашей страны. Это Белый мишка, Зайка и Леопард, и они уже стали частью истории мирового Олимпийского движения! Согласно объявленному выбору спортсменов-паралимпийцев, талисманами Паралимпийских игр стали Лучик и Снежинка. Слоган 24 сентября 2012 года, ровно за 500 дней до старта зимних Олимпийских игр, Дмитрий Чернышенко назвал слоган предстоящих соревнований: «Жаркие. Зимние. Твои». На английском языке слоган звучит следующим образом: Hot. Cool. Yours. Следует обратить внимание на то, что по-английски слоган несёт в себе дополнительный подтекст, поскольку слово cool, помимо основного значения «холодный» (то есть зимний), имеет разговорное значение «классный, крутой». По словам Чернышенко эта фраза в трёх словах позволяет показать всё многообразие и характер России. Слово «жаркие» одновременно отсылает и к месту проведения игр — Сочи — и к «накалу спортивных страстей». Слово «зимние» означает время года, в которое проводятся игры, а также образ, возникающий в голове у иностранцев при упоминании России. «Твои» символизирует, что предстоящие Игры будут «Олимпиадой каждого»[10]. Визуальный образ Визуальный образ Олимпийских игр в Сочи это «лоскутное одеяло», представляющее собой объединение в единую концепцию 16 орнаментов национальных промыслов России: вологодское кружево, гжель, жостовская роспись, кубанские узоры, кубачинские узоры, мезенская роспись, павлопосадские платки, палехская миниатюра, ракульская роспись, русский ситец, северодвинская живопись, трехгранновыемчатая резьба, узоры олимпийских одежд сборной России («перо жар-птицы»), уфтюжская роспись, хохлома, якутские узоры[11]. Олимпийские часы Ровно за 1000 дней до начала Олимпийских игр в Сочи во многих городах России были запущены часы обратного отсчёта, по которым можно было наблюдать за тем, сколько дней, часов, минут и секунд осталось до открытия Олимпийских игр. Так, Олимпийские часы начали обратный отсчёт в Нижнем Новгороде, Хабаровске, Новосибирске, Екатеринбурге, Пятигорске, Ростове-на-Дону, Санкт-Петербурге и Москве. Установка часов фирмы «Омега» вызвала множество споров, особенно в Нижнем Новгороде[12]. Олимпийский огонь мини|Эстафету олимпийского огня накануне Олимпиады по улицам Сочи пронесли Пан Ги Мун и Томас Бах Эстафета олимпийского огня началась в Москве 7 октября 2013 года и закончилась в Сочи 7 февраля 2014 года. По словам представителей оргкомитета Олимпийских игр, эстафета должна была стать самой продолжительной за всю историю — 123 дня — и самой протяжённой — более 40 тысяч километров. Олимпийский огонь был пронесён через столицы всех 83 субъектов Российской Федерации. Эстафета состояла из четырёх этапов. Первый начался 7 октября 2013 года в Москве, куда огонь был доставлен из Афин. Далее в ходе автопробега он был перевезён в Санкт-Петербург. За 23 дня огонь посетил 15 основных городов Центрального и Северо-Западного федеральных округов. На втором этапе факел доставлен самолётом из Санкт-Петербурга во Владивосток, откуда в течение 30 дней он путешествовал по Северу и Дальнему Востоку страны. Вернувшись во Владивосток, огонь отправился в третье путешествие — поездом до Элисты. За 58 дней, которые организаторы отвели на этот этап, олимпийский огонь увидели жители 45 городов. На заключительном, четвёртом этапе, факел олимпийского огня автопробегом из Элисты через 10 городов юга страны прибыл в Сочи 7 февраля 2014 года. В ходе своего путешествия олимпийский огонь побывал в самом глубоком озере мира — Байкале, на Эльбрусе и на Северном полюсе. Кроме того, огонь отправляли в космос[13]. В эстафете олимпийского огня приняли участие 14 тысяч факелоносцев[14]. По информации газеты «Ведомости», оргкомитет игр решил закупить 16 тысяч факелов. Производством факелов занялся Красноярский машиностроительный завод. Стоимость одного факела оценивается в 12 942 рубля. Исходя из информации источников «Ведомостей», общий контракт на закупку факелов может составить около 207 млн рублей[15]. Олимпийские медали Всего было изготовлено 1254 медали, что является рекордным показателем для зимних олимпийских игр. Каждая медаль на лицевой стороне имеет изображение олимпийских колец, на оборотной стороне изображен официальный логотип «Сочи-2014» и надпись вида соревновательной олимпийской программы на английском языке[16]. Вес каждой медали, представляющей уникальное ювелирное изделие, составляет от 460 до 531 грамма. Паралимпийские медали весят от 585 до 686 граммов. Изготовление олимпийских наград было поручено компании «Адамас»[17]. Монеты и банкноты Банк России выпустил памятные денежные знаки и монеты из драгоценных металлов (серебро и золото) и недрагоценных металлов (медно-никелевый сплав), посвящённые XXII Олимпийским зимним играм и XI Паралимпийским зимним играм 2014 года в Сочи[18][19]. Церемония открытия Церемония открытия игр проходила на стадионе «Фишт», начавшись 7 февраля в 20:14 по московскому времени[20]. Общая длительность шоу составила около трёх часов[21]. Церемонию посмотрели три миллиарда человек. Трансляцию обеспечивали 140 телекамер, а всего в подготовке мероприятия было задействовано более 12 тысяч человек[22]. На открытие Олимпиады прибыли главы 48 государств, больше, чем на Олимпиадах в Ванкувере и Турине вместе взятых[23]. Во время шоу произошла накладка — одна из пяти трансформирующихся в олимпийские кольца гигантских снежинок не раскрылась. В России эти кадры лишь на несколько секунд попали в эфир и были оперативно заменены кадрами с репетиции церемонии, где все снежинки раскрывались штатно[24][25][26][27][28]. Этот эпизод был впоследствии обыгран на церемонии закрытия игр[29][30]. Соревнования Пятнадцать зимних спортивных дисциплин, объединённых в семь олимпийских видов спорта, входили в программу зимних Олимпийских игр 2014. Сюда вошли три коньковых вида, шесть лыжных видов, два вида бобслея, а также четыре отдельных вида спорта. Всего разыгрывалось 98 комплектов медалей, что на 12 больше, чем было в Ванкувере 2010: 6 апреля 2011 года исполком МОК включил пять новых соревнований: прыжки с трамплина (женщины), командные соревнования в фигурном катании, эстафета в санном спорте, хафпайп во фристайле (мужчины и женщины), смешанная эстафета в биатлоне. 4 июля того же года на заседании в Дурбане (ЮАР) было принято решение о включении в программу Сочи 2014 трёх новых дисциплин[31]: слоупстайл во фристайле (мужчины и женщины), слоупстайл в сноуборде (мужчины и женщины), параллельный слалом в сноуборде (мужчины и женщины). Номера в скобках указывают количество комплектов медалей, разыгрываемых в конкретной дисциплине. 1. Биатлон (11) (подробнее) 2. Бобслей Бобслей (3) (подробнее) Скелетон (2) (подробнее) 3. Кёрлинг (2) (подробнее) 4. Коньковые виды спорта Конькобежный спорт (12) (подробнее) Фигурное катание (5) (подробнее) Шорт-трек (8) (подробнее) 5. Лыжные виды спорта Горнолыжный спорт (10) (подробнее) Лыжное двоеборье (3) (подробнее) Лыжные гонки (12) (подробнее) Прыжки на лыжах с трамплина (4) (подробнее) Фристайл (10) (подробнее) Сноуборд (10) (подробнее) 6. Санный спорт (4) (подробнее) 7. Хоккей с шайбой (2) (подробнее) Календарь (in English), Страны-участницы На Олимпийских играх в Сочи представлены 88 стран[32], что является новым олимпийским рекордом. Впервые в зимних олимпийских играх, проходивших в Сочи, приняли участие семь новых стран: Доминика, Мальта, Парагвай, Восточный Тимор, Того, Тонга и Зимбабве[33]. |} |} Медальный зачёт История По итогам Зимних Олимпийских игр Россия с тринадцатью золотыми медалями была на первом месте до октября 2017 года. Однако, в связи с допинговым скандалом и докладом Макларена последовала целая цепь событий, в результате которых Россия была лишена некоторых золотых, серебряных и бронзовых наград. Последовательность изменения количества медалей сборной России на XXII зимних Олимпийских играх Распределение мест в медальном зачёте после корректировок Данная таблица приведена по состоянию на текущую дату, поскольку итоги медального зачета неоднократно корректировались спустя три года после завершения Олимпийских игр. Церемония закрытия Церемония закрытия игр проходила на стадионе «Фишт», начавшись 23 февраля в 20:14 по московскому времени. Основной темой была русская культура глазами европейца[43]. После этого Олимпийский флаг был передан мэру Пхёнчхана, и самолётом вместе со сборной Южной Кореи прибыл 25 февраля в Корею. Организация проведения Для организации и проведения Олимпийских зимних игр в Сочи 1 декабря 2007 года был принят Федеральный закон[44], в котором были определены вопросы организации и проведения игр. Согласно этому закону организация подготовки и проведения игр осуществлялась Олимпийским комитетом России, городом Сочи, Оргкомитетом «Сочи 2014», Международным олимпийским комитетом, иными организациями, осуществлявшим отдельные функции по подготовке и проведению игр. Ответственным за координацию деятельности всех организаций от Правительства РФ первоначально был назначен вице-премьер Александр Жуков, а с 14 октября 2008 года — Дмитрий Козак (также в ранге вице-премьера). Оргкомитет «Сочи 2014» Полное наименование: Автономная некоммерческая организация «Организационный комитет XXII Олимпийских зимних игр и XI Паралимпийских зимних игр 2014 года в г. Сочи»[45]. Структура Оргкомитета: Наблюдательный совет — высший орган управления; Руководство (обеспечивает выполнение принимаемых на высшем уровне решений); Ревизионная комиссия (осуществляет постоянный контроль над расходованием бюджетных средств). Персональный состав Наблюдательного совета и Руководства утверждены 2 октября 2007 года на заседании Совета при Президенте Российской Федерации по развитию физической культуры и спорта, спорта высших достижений, подготовке и проведению XXII зимних Олимпийских игр и XI зимних Паралимпийских игр 2014 года в городе Сочи. Координационная комиссия МОК по Играм в Сочи Члены координационной комиссия МОК по состоянию на 10 февраля 2013 годаЧленСтранаПримечаниеЖан-Клод КиллиПредседатель комиссии, член МОКРеми ШарметанОттавио ЧинквантаЧлен МОКФилипп ДревонРене ФазельЧлен исполкома МОКДжан-Франко КасперЧлен МОКГунилла ЛиндбергЧлен исполкома МОКМигель СагарраПредставитель МПКХуан Антонио Самаранч-младшийЧлен исполкома МОКБекки СкоттЧлен МОКЦунэкадзу ТакэдаЧезаре Вачаго Финансирование Расходы на подготовку и проведение игр По данным, приведённым Владимиром Путиным, непосредственно на олимпийские объекты истрачено 214 млрд рублей. Из них 100 миллиардов — чисто государственное финансирование, а 114 — за счёт инвесторов. Таким образом, собственно на олимпийские объекты, с учётом инфляции, потрачено не больше, чем это делала какая-либо другая страна. Остальные средства истрачены на инфраструктуру южных регионов РФ и, в частности, г. Сочи[46]. По словам управляющего делами президента РФ Владимира Кожина, всего на инфраструктуру при подготовке к играм ушло почти 80 % средств, выделенных на олимпиаду[47]. «Отчёт об осуществлении строительства олимпийских объектов и выполнении иных мероприятий, связанных со строительством олимпийских объектов за 2013 год» компании «Олимпстрой» показал, что фактические расходы на строительство всех спортивных и неспортивных объектов, включая железные и автомобильные дороги, электростанции и другие объекты инфраструктуры, составили 1,524 трлн рублей или 37,5 млрд евро[48][49]. По словам вице-премьера Дмитрия Козака, на сами олимпийские объекты к февралю 2013 года было потрачено около 200 млрд рублей, ещё 500 млрд— на инфраструктуру по развитию региона и 500 млрд рублей — на развитие Сочи и его городской инфраструктуры, непосредственно не связанных с Олимпиадой[50]. В январе 2014 года председатель правительства РФ Дмитрий Медведев назвал сумму затрат равной $6,4 млрд, отметив, что цифра в 50 млрд долларов включает в себя не только и не столько строительство олимпийских объектов, сколько строительство инфраструктуры с нуля[51]. Крупнейшим кредитором подготовки к Олимпийским играм в Сочи являлся «Внешэкономбанк»[52]. По состоянию на конец 2011 года, этим банком были одобрены кредиты на олимпийские объекты на общую сумму более 132 миллиардов рублей. Кредиты выдавались под поручительство корпорации «Олимпстрой». Больше всего денег получил проект «Роза Хутор» Владимира Потанина — 21 млрд рублей кредита в ВЭБе при общем объёме инвестиций в 69 млрд рублей. ВЭБ также прокредитовал реконструкцию сочинского аэропорта, строительство Адлерской ТЭС, основной Олимпийской деревни, спортивно-туристического комплекса «Горная карусель». При этом выданные «Внешэкономбанком» под поручительство «Олимпстроя» кредиты на возведение спортивных сооружений объёмом 190 млрд рублей не удалось вернуть вовремя[53]. 3 июля газета «Коммерсантъ» сообщила о письме председателя ВЭБа Владимира Дмитриева к премьер-министру Дмитрию Медведеву, где тот сообщил о необходимости выделения средств, требуемых «либо на поддержку частных инвесторов для обеспечения возвратности кредитов ВЭБа, либо на компенсацию его убытков в случае принятия решения о реализации процедур банкротства заемщиков». Глава ВЭБа попросил Медведева включить нужный лимит средств в проект закона о бюджете-2015 и на период 2016—2017 годов. В письме приводится список из девяти компаний-заемщиков, которые могут не выполнить своих обязательств перед ВЭБом, где оказались «Роза Хутор» Владимира Потанина, «Красная Поляна», акционером которой является Сбербанк, «Топ проджект» Виктора Вексельберга, «РогСибАл» Олега Дерипаски и «Итера-СпортСтрой», принадлежащая «Итере[54]». Президент МОК Томас Бах 3 февраля 2014 года на пресс-конференции в Сочи заявил, что затраты на организацию Олимпийских игр полностью остаются в рамках затрат прошлой Олимпиады, не превышают их. «Сложно говорить о затратах, когда полностью реконструирован регион. Немного старомодный летний курорт преобразован в современный круглогодичный комплекс. Игры — катализатор изменений и развития региона для будущего живущих здесь людей», — добавил он[55][56]. Вице-премьер Российской Федерации Дмитрий Козак заявил, что доходы от Олимпийских игр в Сочи превысили расходы на 1,5 млрд руб[57]. По мнению председателя координационной комиссии МОК по подготовке Игр-2014 Жана-Клода Килли, средства, направленные на подготовку к Олимпийским играм, были потрачены правильно[58]. По данным МОК, общая сумма затрат на проведение Игр в Сочи составила 41 млрд долларов, а операционная прибыль — 53 млн долларов[59]. Партнёры Игр Оргкомитет Игр в Сочи постоянно подчёркивает важность партнёрской поддержки Игр и беспрецедентный объём привлечённых средств. Помимо 10 всемирных олимпийских партнёров, некоторые из которых работают с МОК уже десятки лет (The Coca-Cola Company впервые выступила спонсором Олимпиады ещё в 1932 году в Лос-Анджелесе), оргкомитет сочинских Игр заключил партнёрские соглашения с 14 компаниями, 8 из которых стали национальными партнёрами, 2 — партнёрами и ещё 4 — поставщиками. При этом из 8 национальных партнёров 5 являются государственными российскими компаниями («Аэрофлот», «Российские железные дороги», «Роснефть», «Ростелеком», «Сбербанк России»), таким образом это партнёрство фактически является одним из каналов государственного финансирования Игр. Всемирные олимпийские партнёры Coca-Cola Atos S.A. Dow Chemical General Electric McDonald’s Omega Panasonic Procter & Gamble Samsung VISA Национальные партнёры Аэрофлот Bosco МегаФон Российские железные дороги Роснефть Ростелеком Сбербанк России Volkswagen Group Rus Партнёры Ингосстрах PricewaterhouseCoopers Спортлото Официальные поставщики Адамас Power Technologies Education First EXECT Business Training Издательский дом «Коммерсантъ» Пивоваренная компания «Балтика» Avaya Поставщики Сочи-2014 Русский Винный Дом Contemporary International АЙТЕКО КИОУТ Kinesio Пауль Хартманн Русские автобусы Европа плюс Detech Kärcher Лаборатория Касперского MicrosoftRus PR-агентство КРОС Scania World Class Bauerfeind Exect Business Training Kelly Services Life Fitness Parter.ru Росатом Уральский завод противогололёдных материалов Итоги Олимпиады в оценке специалистов, СМИ, участников, зрителей К итогам Олимпиады в Сочи: факты, результаты, оценки По итогам Олимпиады в Сочи, несмотря на развязанный против России чёрный пиар[60][61][62][63], мировые СМИ были вынуждены признать её успех[64][65][66][67]. По мнению Международного олимпийского комитета, сочинская Олимпиада стала рекордной за всю историю зимних Олимпийских игр по многим показателям[68][69][70]. Президент МОК Томас Бах: «Ни одной жалобы не поступило со стороны спортсменов. Они в восторге от сооружений, их впечатлило то, насколько близко (олимпийские) деревни от мест соревнований. … Эти Игры были великолепными и в определённой степени уникальными в плане логистики, так как спортсмен мог прийти на завтрак и пешком дойти на тренировку за несколько минут» …"Мы подошли к концу замечательных Олимпийских игр. Отзывы, которые мы слышим от участников, позитивные. Вы услышите только похвалу в адрес этих Игр. Аналогичные отзывы звучат и от других"[71][72][73]. Спустя год после игр президент МОК подтвердил успех игр и отметил значимость наследия игр в Сочи: «Олимпийские Зимние игры 2014 в Сочи имели большой успех. Русские обеспечили безупречную организацию игр. Сочи обещал превосходные спортивные объекты, выдающиеся олимпийские деревни и хорошую организацию. Всё, что было обещано, было выполнено. Сами спортсмены подтвердили это. … Спустя год после игр ясно, что Сочи получил в наследство большие возможности для дальнейшего развития.»[74] Практически все специалисты отмечали необычайно высокие темпы роста строительства объектов и выполнение всех обязательств перед МОК в части строительства как спортивных сооружений, так и инфраструктуры, обеспечивающей игры. Все объекты олимпийских игр были готовы в срок и соответствовали самым высоким мировым стандартам[75]. Олимпиада была самой удобной из всех предыдущих для спортсменов с точки зрения расположения мест проживания и мест проведения спортивных состязаний. Путь от мест проживания спортсменов до объектов по всем видам соревнований занимал от 5 до 15 минут пешком. Организация Олимпиады также получила очень высокие оценки членов МОК, специалистов и СМИ в части организации безопасности[76], организации работы транспорта для зрителей и представителей средств массовой информации[77][78]. Весь транспорт в Сочи для зрителей на период игр был бесплатным и работал круглосуточно[79]. Работа волонтёров также получила высокие оценки[80]. Многие гости отмечали хорошую подготовку к играм города, дружелюбие россиян и красоту мест проведения игр[81]. На олимпийских играх в Сочи присутствовало более 50 глав государств и правительств, 60 делегаций международных организаций и министров спорта, что в три раза больше, чем в Ванкувере. По информации председателя оргкомитета Д. Чернышенко, «если сложить вместе аналогичные показатели Турина и Ванкувера, то всё равно получится меньше глав государств, чем в Сочи. На церемонии открытия присутствовало 44 процента глав государств или правительств стран-участниц. Даже в Лондоне было меньше — всего 39»[82]. В общей сложности в Сочи приехало более 2859 спортсменов из 88 стран мира, которые разыграли рекордные 98 комплектов наград. В качестве болельщиков гостями Сочи стали представители 126 стран[83][84]. На Играх в Сочи было продано более 1,1 миллиона билетов на соревнования, что превышает количество билетов, проданных на зимнюю Олимпиаду 2010 года, несмотря на то, что в Ванкувере проживает около трёх миллионов жителей и объекты в Ванкувере были более вместительны, чем в Сочи. Не было зафиксировано ни одного случая поддельных билетов, что свидетельствует об эффективности технологии изготовления и распространения билетов. За время проведения Олимпийских и Паралимпийских игр 2014 года только для посещения Олимпийского парка было продано почти 2 миллиона билетов[85]. Международный аэропорт Сочи в пиковые дни смог обеспечить 575 взлётно-посадочных операций в сутки, что сопоставимо с интенсивностью воздушного движения в крупнейших аэропортах мира. Олимпийской вещательной службой было произведено более 1300 часов прямого эфира международных программ, в том числе 456 часов выпусков новостей. Трансляция Олимпийских игр осуществлялась на 159 стран, что превышает количество стран в Ванкувере (120). Всего XXII зимние Олимпийские игры транслировали 464 канала, что почти вдвое превышает показатели предыдущей зимней олимпиады в Ванкувере. Хотя бы одну минуту телевизионных трансляций Олимпийских игр посмотрело около 2 миллиардов человек, что на 200 миллионов человек больше, чем в Ванкувере[83][84]. Огромный поток данных об олимпиаде в Сочи шёл через Интернет. Количество запросов о сочинской Олимпиаде превысило в два раза население Земли и достигло 13 млрд. Совокупный объём олимпийского интернет-трафика составил более 1 петабайта. По этим показателям Игры 2014 года стали самыми рейтинговыми в истории Олимпийского и Паралимпийского движения[85]. С финансовой точки зрения Зимняя Олимпиада в Сочи также может быть признана успешной. Общая сумма доходов от маркетинговой программы «Сочи 2014» превысила 1,3 млрд долларов США, что более чем в 3 раза превышает обязательства Заявочной книги. Благодаря поддержке партнёров, всемирно известных мировых и российских компаний, организаторы Игр в Сочи смогли профинансировать свыше 80 % затрат на их подготовку и проведения из внебюджетных источников[83][84]. Операционная прибыль Оргкомитета Сочи 2014 составила 9 миллиардов рублей[86]. Согласно исследованию компании Nielsen, Олимпийские игры в Сочи оправдали и даже превзошли ожидания подавляющего большинства (94 %) опрошенных жителей России, а 75 % опрошенных россиян уверены, что наследие, которое оставили после себя Игры в Сочи, будет работать в будущем ещё долгие годы[87]. Сходные оценки итогов Олимпиады в Сочи зафиксировали исследования ВЦИОМ[88]. Мнения организаторов Президент Международного олимпийского комитета Томас Бах: «Я буду с удовлетворением работать вместе с Сочи и для успеха Сочи»[89]. Почетный член МОК, трёхкратный олимпийский чемпион Жан-Клод Килли: «Безусловно, между Сочи в 2007 году и Сочи в 2014 году невообразимая разница. Работа была проведена наилучшим образом. Были продемонстрированы богатые ресурсы такой большой страны, как Россия. Я говорил, что эти Игры станут лучшими в истории, и так оно и получилось. И ваша страна должна гордиться этим. Это получилось благодаря людям, десяткам тысяч людей, которые готовили Игры. Также это стало возможным благодаря вкладу политических лиц, которые постоянно участвовали в процессе и, прежде всего, Президенту страны Владимиру Путину. Внимание главы государства к проекту было беспрецедентным, начиная с момента выбора города-хозяина Игр и до церемонии закрытия. Это объясняет огромный и уникальный успех Игр в Сочи»[90] Владимир Путин: «Я могу с полной уверенностью сказать, что если бы мы не смогли восстановить территориальную целостность страны, если бы мы не прекратили противостояние на Кавказе в том виде, в котором оно было лет пять-семь назад, если бы мы принципиальным образом не изменили ситуации в экономике, если бы мы не решили ряд социальных задач, не видать бы нам никакой Олимпиады как своих ушей»[91]. Президент ФИС, член МОК Джан-Франко Каспер: «То, что удалось сделать в Сочи за 7 лет, поражает. Организация Олимпийских игр — это всегда сложная задача, масштаб и размах Игр требуют многолетнего планирования и создания огромной инфраструктуры. Я люблю приводить в качестве примера альпийские курорты. Обычно для их создания нужны десятилетия, а в Сочи все было возведено всего лишь за 7 лет. Это производит впечатление»[92]. "В целом ожидания от Олимпиады в Сочи очень хорошие. Игры поразят наше воображение, там мы сможем увидеть все самые современные технологические достижения. В горах за пять лет была проделана масштабная работа, аналогичная той, что протекала в Альпах в течение последних 150 лет[93]. Президент Оргкомитета «Сочи 2014» Дмитрий Чернышенко: «Игры в Сочи не перестают ставить рекорды и после своего завершения. Финансовые показатели стали самыми успешными по сравнению с предыдущими Играми, а все заработанные средства будут направлены на развитие спорта в России. Кроме того, мы предложили новую формулу распределения доходов Игр между национальным Олимпийским и Паралимпийским комитетом, направив значительное количество средств на развитие Паралимпийского движения и создание больших возможностей для занятия спортом людей с инвалидностью. Дополнительно к действующим контрактам по итогам Игр на развитие Паралимпийского спорта может быть направлено до 600 млн руб. Это станет ещё одним вкладом в масштабное наследие, которое оставят после себя Олимпийские и Паралимпийские игры в Сочи»[86]. Мнения участников Президент МОК Томас Бах: «Это великолепные соревнования для всех спортсменов. Олимпийские деревни действительно прекрасны, и атлетам очень нравятся условия проживания. А если спортсмены довольны, значит, я доволен ещё больше»[94]. Канадский хоккеист Пи Кей Суббан: «То, что мы увидели в Сочи, — это полная противоположность тому, о чём говорилось в СМИ. Номера — потрясающие. Организация — отличная.»[95] Американский бобслеист Даллас Робинсон: «Нужно сосредоточиться на всем том, что сделала Россия, чтобы провести эти Игры. Отметить всех потрясающих волонтеров, охранников, военных, строителей. Русские сделали блестящую работу! Я ими восхищен!»[96][97]. Шведский хоккеист Хенрик Лундквист: «Эти игры лучшие. Я могу сравнивать с Ванкувером, Турином. Все великолепно: олимпийская деревня, еда, арены. Я говорю спасибо Сочи, России, вы великие хозяева игр!»[98] Ти Джей Лэннинг (TJ Lanning) — тренер горнолыжной сборной США: «В моей спортивной биографии нынешняя Олимпиада в России — третья по счету. Сочи — компактный, красивый туристический город, где теплое море соседствует со снежными вершинами. Прекрасно организовано всё, начиная от прибытия в аэропорт, прохождения контроля, заканчивая размещением в Олимпийской деревне на Красной Поляне, трассами и обслуживанием. Россия — удивительная страна. Это здорово, что люди здесь не такие хмурые, какими их иногда показывают по нашему телевидению. Олимпийские игры — это возможность новых встреч и долгой дружбы»[99]. Президент Международной федерации лыжного спорта (ФИС) и член Международного олимпийского комитета (МОК) Джан-Франко Каспер через неделю после открытия Олимпиады в интервью газете Sonntag Aktuell: «То, как до сих пор проходят Олимпийские игры в Сочи, стало для меня приятным сюрпризом. Пока многое проходит лучше, чем ожидалось. А когда видишь, как много здесь возведено за последние годы, то это — выдающееся достижение»[100] . Мнения болельщиков и зрителей Британский автогонщик Льюис Хэмильтон: «Я в восторге от Олимпийских игр в Сочи — это лучшие Игры. Я видел много фотографий России и всегда восхищался вашей страной. Жду возможности увидеть трассу в Сочи»[101] Семейная пара из Канады: «Мы уже бывали на Олимпиаде в Ванкувере, потому нам есть с чем сравнивать. Наблюдая за тем, что происходит в Сочи, могу ответственно заявить: Россия проделала очень хорошую работу. Стадионы прекрасны, а горная деревня „Роза Хутор“ — это просто нечто, настоящая Швейцария»[102]. Кэтрин из Огайо, США: «Здесь просто прекрасно. Никогда не видела ничего подобного. Так много стадионов в одном месте. Много людей из разных стран. Очень много впечатлений. Здорово!»[103] Спортсмены и болельщики остались довольны архитектурой, пейзажем, кухней[104]. Многие американцы, присутствовавшие на Олимпиаде в Сочи, говорили, что опасения относительно безопасности оказались напрасными[98][103]. Спортивные и инфраструктурные объекты, построенные к Олимпиаде Спортивные сооружения Спортивные сооружения были построены в двух кластерах: Прибрежный кластер, или Олимпийский парк. Олимпийский парк Сочи расположен на побережье Чёрного моря в Имеретинской низменности. Строительство некоторых объектов Олимпийского парка завершилось в конце 2012 года, чтобы в 2013 году провести тестовые соревнования, другие же объекты завершили в 2013—2014 годах. Горный кластер, или Красная Поляна Спортивные объекты, построенные в Сочи к Олимпиаде: Инфраструктура Всего в процессе подготовки к Олимпийским играм было построено 380 объектов, большая часть которых относится к объектам инфраструктуры, обеспечивающим развитие города Сочи как круглогодичного курорта[108]. Развитие энергетики Всего было построено и введено в эксплуатацию 66 объектов. Были построены и введены в эксплуатацию новые генерирующие мощности в 1200 Мвт[110] за счёт развития Сочинской ТЭС и строительства новой Адлерской ТЭС[108] l. Более половины затрат на развитие энергетики было потрачено на развитие электросилового хозяйства: строительство новых электрических подстанций, линий электропередач (в том числе 550 км высоковольтных[110]).[111][112] Был построен новый газопровод Джубга-Сочи, что позволило обеспечить работу электростанций, а также провести газификацию населённых пунктов. Развитие транспортной инфраструктуры На развитие транспортной инфраструктуры была направлена большая часть инвестиций, связанных с Олимпиадой и развитием города Сочи как круглогодичного горно-климатического курорта. Было построено более 200 км железнодорожных путей, 54 моста и 22 тоннеля[110]. Построена и введена в эксплуатацию совмещённая автомобильная и железная дорога, соединившая Адлер, Сочи, аэропорт и спортивные объекты прибрежного кластера в Имеретинской низменности с горным кластером в районе Красной Поляны[113]. Проведена реконструкция железной дороги от Туапсе до Адлера. Существенное развитие получил международный аэропорт Сочи, где построена посадочная галерея с 10 телетрапами, новое здание аэровокзала, а взлётная полоса была увеличена на 300 м[114] Для доставки строительных материалов и оборудования был построен морской порт Сочи Имеретинский, который по окончании Олимпиады переоборудован в яхтенную марину. В морском порту Сочи построен выносной терминал, который позволил принимать круизные суда вместимостью 3 тыс. человек[115]. Развитие связи и телекоммуникации Предусмотренные ФЦП бюджетные средства и частные инвестиции в размере 580 млн долл были направлены на строительство и модернизацию телекоммуникационной инфраструктуры региона: строительство сети подвижной радиосвязи стандарта TETRA на 100 пользовательских групп (ёмкостью 10 тыс. абонентов), 700 км волоконно-оптических линий передачи вдоль автомобильных дорог на участках Анапа — Джубга — Сочи с ответвлением Джубга — Краснодар, инфраструктура цифрового телерадиовещания. В проект также входило создание инфокоммуникационного центра вещания на зарубежные страны через три спутника связи в стандарте HDTV. При строительстве Главного медиацентра в Олимпийском парке и медиацентра в Красной Поляне были использованы самые современные технологии, обеспечившие трансляцию на 159 стран[108]. Гостиницы Для размещения гостей Олимпиады и дальнейшего использования после Олимпиады было построено 42 объекта, позволившие увеличить возможности для размещения более чем для 25000 человек[108]. Требования МОК по качеству: примерно 3 тыс. из общего числа номеров должны соответствовать «пяти звездам», 9605 — должны быть категории «четыре звезды», а 21 716 — работать по стандартам «трех звезд»[116], были выполнены. Прочие объекты Значительные средства были потрачены на строительство очистных сооружений и переработке твёрдых бытовых отходов[117]. Общая мощность построенных очистных сооружений составила 220000 кубических метров жидкостей в день[110]. Олимпиада-2014 в культуре Культурная олимпиада «Сочи 2014» В процессе подготовки и проведения XXII Зимних Олимпийских игр был задуман и реализован проект Культурной Олимпиады «Сочи 2014»[118]. Миссия — сохранить и приумножить культурное богатство России, вовлечь каждого жителя в грандиозный праздник и представить в 2014 году все самое лучшее гостям Игр. Проект Культурной Олимпиады «Сочи 2014» охватывал период с 2010 по 2014 год и территорию всей страны с центром в городе Сочи. 2010 год был годом кино, 2011 — годом театра, 2012 — годом музыки, 2013 — годом музеев[119]. За 4 года в рамках Культурной программы Олимпиады «Сочи 2014» прошло более 3 000 различных мероприятий (концертов, фестивалей, спектаклей, фильмов, выставок) с участием более 100 000 артистов. Гостями мероприятий стали порядка 4 миллионов человек[83][84]. В кинематографе Студия «Остров» (режиссёр Сергей Мирошниченко) сняла официальный фильм о зимних Олимпийских играх в Сочи по заказу МОК[120][121]. Картина продолжительностью около трёх часов под названием «Кольца мира» рассказывает о победителях и призёрах в различных видах спорта, олимпийских принципах, психологии спорта, организации и проведении игр[122]. Показ фильма на телеканале Россия был приурочен к годовщине начала Олимпийских игр в Сочи. Кинокомпания «Мастерская» (режиссёр Дмитрий Зинченков) сняла документальный фильм «Высота», посвящённый строительству олимпийских объектов в горах, в районе Красной Поляны[123]. Израильский режиссёр Александр Гентелев на деньги Германии, Австрии и Израиля снял документальный фильм «Putin’s Games», который рассказывает о коррупции при подготовке к Олимпийским играм[124]. Мировая премьера фильма состоялась 24 ноября 2013 года на международном фестивале документального кино в Амстердаме (IDFA). В России фильм показали на фестивале «Артдокфест» 6 декабря 2013 года. По словам немецкого продюсера фильма, российские власти пытались выкупить фильм за 600 тысяч фунтов, но продюсеры отказались. Международный олимпийский комитет счел фильм «политически мотивированным» и не разрешил использовать слово «олимпийский» в его названии[125]. Вопросам подготовки Олимпийских игр в Сочи посвящён 50-минутный документальный фильм «Сочи. Накануне», снятый телекомпанией НТВ[126]. В игровой индустрии По тематике Олимпийских Игр в Сочи выходила четвёртая игра в серии Марио & Соник, Mario & Sonic at the Sochi 2014 Olympic Winter Games. Игра была выпущена Nintendo для Wii U 8 ноября 2013 года в Европе, 9 ноября 2013 года в Австралии, 15 ноября 2013 года в Северной Америке и 5 декабря 2013 года в Японии. Эта единственная игра в серии Марио & Соник, которая была официально переведена на русский язык. В филателии и нумизматике 29 ноября 2013 года Почтой России были выпущены четыре новогодние марки с изображением всех талисманов XXII Олимпийских зимних игр и XI Паралимпийских зимних игр. Тираж марок составил 680 тысяч экземпляров (каждой марки — 85 тысяч листов, плюс 85 тысяч малых листов)[127][128]. В декабре 2013 года Армения выпустила две почтовые марки, на которых изображены те виды спорта, в которых Олимпийская сборная Армении будет представлена во время XXII Зимних Олимпийских игр 2014 года (лыжные гонки и горнолыжный спорт). На левой части почтовых марок изображены Сочинские горы. На церемонии специального гашения присутствовали Президент Армении Серж Саргсян и Президент России Владимир Путин[129]. В январе 2014 года Эстония выпустила серебряную монету номиналом десять евро, тираж которой составил 7 500 экземпляров. Также была выпущена почтовая марка достоинством один евро десять центов, тираж неизвестен[130]. В это же время Азербайджан выпустил четыре марки, на которых изображены горнолыжный и конькобежный спорт, хоккей с шайбой и фигурное катание[131][132]. 7 января 2014 года Почта Молдовы выпустила две марки, на которых изображены зимние виды спорта (катание на лыжах и хоккей с шайбой). Дизайнер выпуска — Виталий Поголша. Тираж составил тридцать тысяч экземпляров[133][134]. 18 января 2014 года Почта Литвы выпустила две марки, на которых изображены зимние виды спорта (хоккей с шайбой и бобслей). Художник марок — Ирма Балакаускайте. Тираж составил по 150 тысяч экземпляров[135]. 12 апреля 2014 года ГУП «Марка Приднестровья» провела специальное гашение почтового блока и пяти марок с изображением видов Зимних Олимпийских игр на конвертах первого дня и несколько картмаксимумов[136]. Почтовая марка, посвящённая Зимней Олимпиаде-2014 в Сочи, выпущена в Непале 10 декабря 2014 года тиражом в 1 миллион экземпляров[137]. Почтовые марки Приднестровья (2014) Почтовый блок Азербайджана (2014) На марках изображены: горнолыжный курорт Красная Поляна, здание Морского вокзала в Сочи, гора Большой Ахун со смотровой башней, Волконский дольмен. Почтовый блок России (2011) Проблемы, критика и скандалы в связи с Олимпиадой Допинговый скандал Спустя два года после Олимпиады было проведено расследование показаний бывшего главы Московской антидопинговой лаборатории Григория Родченкова, сбежавшего в 2016 году в США. Макларен, основываясь на показаниях Родченкова и данных экспертиз[138], утверждал в своём докладе, что в Сочи действовала система подмены проб российских спортсменов. Медицинский директор МОК Ричард Баджет заявил: «нас в Сочи грубо обманули»[139]. 1 февраля 2018 года Спортивный арбитражный суд в Лозанне (CAS)[140] признал несостоятельными и не имеющими реального обоснования обвинения WADA и окончательно отменил аннулирование результатов 28 российских спортсменов на Олимпийских играх 2014 года в Сочи. России были возвращены девять наград сочинских игр, после чего РФ вновь поднялась на первое место в неофициальном медальном зачете. Проблемы, связанные с экологией По мнению Всемирного фонда дикой природы[141], в ходе организации олимпиады в Сочи был допущен ряд ошибок с точки зрения экологии и природоохранной политики: перед проектированием объектов не были проведены должные инженерно-геологические изыскания; ряд объектов оказался под угрозой вследствие того, что их проекты не учитывали крайне сложные природные условия; была проигнорирована особая экологическая ценность территории как заповедника, а также ослаблено природоохранное законодательство; в ходе строительства практически не вёлся мониторинг воздействия на биологические объекты; не проводились мероприятия по компенсации экологического ущерба во время строительства и не была профинансирована программа реабилитации территории. В результате, по данным фонда[141], фактически потеряла своё рыбохозяйственное значение река Мзымта, где до этого нерестилось до 20 % всей черноморской кумжи (вид, внесенный в Красную Книгу РФ и Международную Красную Книгу), уничтожено около 3 тысяч гектаров лесов с редкими для России породами деревьев, разрушены зимовки копытных (кабан, благородный олень) на хребте Псехако, а также миграционные пути медведей и туров на хребте Аибга. В 2010 году представители фонда и организаиции Гринпис вышли из состава Общественного совета по подготовке к зимним Олимпийским играм по причине, что все решения, принимаемые советом, игнорировались организаторами игр. В результате, по оценке фонда, «уникальным экосистемам региона был нанесен необратимый ущерб», а компенсационные мероприятия проводились в недостаточном объеме или не проводились вовсе.[142][143] По данным на 2015 год, игнорирование требований экологов стало причиной практически полного уничтожения краснокнижного самшита бабочкой-огневкой, завезенной в ходе подготовки к Олимпиаде: многие сотни гектаров уникального растения погибли[142][144]. Россия не выполнила обязательство (взятое в период подготовки к Олимпийским играм) передать территорию Сочинского заказника Кавказскому заповеднику, который находится под охраной ЮНЕСКО. По мнению Фонда дикой природы России, расширение горнолыжных комплексов делает программу восстановления популяции леопардов невозможной, кроме того, будет нанесён «непоправимый урон» популяции бурых медведей. После Олимпийских игр фонд выступил с призывом к международным спортивным организациям отказаться от проведения и поддержки мероприятий в горнолыжных комплексах, расположенных на территории высокой природоохранной значимости[142] В своём интервью Би-би-си российский учёный-геолог Сергей Волков утверждал, что «строительство большинства объектов ведется без надлежащего комплекса геоэкологических изысканий, адекватных природной опасности»[145]. Критика затрат на подготовку и проведение Олимпиады Перед олимпиадой некоторые экономисты высказывали мнение, что реализация проекта в виде ФГУП, а не в виде ФЦП, потребует намного больших затрат. Об этом, по их мнению, свидетельствовали исследования госкорпораций, показавшие, что в среднем проекты госкорпораций обходятся в 2 раза дороже, чем аналогичные частные, и создаются дольше[146]. По данным блогера и оппозиционера Алексея Навального, все затраты на Олимпиаду составляют 1,5 трлн рублей, что совпадает с официально объявленными ГК «Олимпстрой» суммарными затратами по госпрограмме. По мнению Навального, затраты на сооружение 10 объектов завышены в 1,5-2,5 раза[147]. Освещение затрат на Олимпиаду британским журналом The Economist По данным еженедельника The Economist, величина фактических затрат на подготовку Олимпиады составляет приблизительно $50 млрд долл. США (данные июля 2013), что было подтверждено ГК «Олимпстрой»[48]. Эта цифра, по мнению автора статьи, является рекордной не только в абсолютном выражении за всю историю олимпиад, но и в относительном: по степени превышения исходной сметы. Как указывает журнал, фактические расходы на сочинскую олимпиаду превышают указанные в официальной заявке $12 млрд долл. США более чем в 4 раза (300 %), тогда как в среднем для олимпиад такое превышение составляет около 180 %[148]. Это утверждение опроверг президент МОК Томас Бах[55][56]. Британский еженедельник The Economist: Это огромное мероприятие, крупнейший строительный проект в постсоветской России, как в капле воды отражает российскую коррупцию, неэффективность, демонстративное богатство и пренебрежение рядовыми гражданами. [Олимпиада] стала уменьшенной копией российского «капитализма для своих», превратившись в чемпионат мира по коррупции. Скандал вокруг интервью президента ФИС Жана-Франко Каспера швейцарскому телевидению По информации телеканала «Дождь», президент Международной федерации лыжного спорта, член Международного олимпийского комитета Жан-Франко Каспер в январе 2014 года в своём интервью немецкому изданию Rundschau заявил, что треть из 50 миллиардов евро (около 13 миллиардов евро), потраченных на подготовку Олимпиады в Сочи, были разворованы[149]. По информации других СМИ, это было сказано во время интервью швейцарскому телевидению[150]. Глава РЖД Владимир Якунин, отметив, что Каспер не смог предоставить никаких доказательств своих слов, обвинил его в бездоказательной клевете и призвал к суду над ним[151]. Впоследствии Каспер заявил, что его слова были неверно интерпретированы американским журналистом, подчеркнув, что никогда не говорил о коррупции во время подготовки к зимним Олимпийским играм в Сочи. «Это никогда от меня не исходило», — ещё раз подчеркнул он. Иначе, заверил президент ФИС, по этому поводу Федерацией было бы проведено специальное заседание. «У нас никогда не было даже мысли проводить совещание по этому поводу. Если бы у нас были факты на руках, мы бы так и поступили, но я честно скажу, у нас таких фактов не было», — разъяснил он[152]. Несколько дней спустя в интервью ИТАР-ТАСС Каспер признал, что объём работ по реализации инфраструктурных проектов в Сочи, выполненных всего лишь за семь лет, поражает воображение. «То, что удалось сделать в Сочи за семь лет, поражает», — сказал он, обратив внимание на то, что «организация Олимпийских игр — это всегда сложная задача, масштаб и размах Игр требуют многолетнего планирования и создания огромной инфраструктуры». «Я люблю приводить в качестве примера альпийские курорты. Обычно для их создания нужны десятилетия, а в Сочи все было возведено всего лишь за семь лет. Это производит впечатление», — заметил Каспер[153]. ЛГБТ Представители российских ЛГБТ решили открыть в Сочи Прайд-Хаус, как и на двух предыдущих Олимпиадах. Однако российские власти отказали им в регистрации организации, а суды признали её «экстремистской». В итоге МОК заявил, что не может повлиять на запрет «Прайд Хауса», в то же время напомнив, что Олимпийская хартия не приемлет дискриминацию[154][155][156]. Ряд активистов и политиков поднимали вопрос о соблюдении прав человека во время проведения Олимпиады и о возможности её бойкота[157][158][159][160][161] в связи с введением в действие в России закона о запрете «пропаганды гомосексуализма среди несовершеннолетних»[162]. Идея бойкота была отвергнута большинством политических лидеров, но тема недопустимости дискриминации сексуальных меньшинств в ходе Олимпийских игр поднималась рядом крупных политических деятелей[163]. В связи с этим президент МОК Жак Рогге предостерёг кого бы то ни было от использования Олимпиады в Сочи в качестве платформы для выражения протестов, отметив, что это будет грубым нарушением положения номер 50 Олимпийской хартии[164]. А член МОК, экс-президент национального олимпийского комитета Италии Марио Песканте осудил попытки использования Олимпиады в политических целях[165]. О надуманности проблемы сексуальных меньшинств высказались сами спортсмены. Австрийская спортсменка нетрадиционной сексуальной ориентации, серебряный призёр в прыжках с трамплина Даниэла Ирашко-Штольц сказала: «Я думаю, что эта проблема раздута. Ко мне в Сочи относятся так же хорошо, как к любому другому спортсмену. Абсолютно никаких проблем»[98]. Протесты против Олимпиады в Сочи Против проведения олимпиады в Сочи выступили на организованной Jamestown Foundation в Грузии конференции некоторые представители черкесских организаций из-за того, что Сочи и другие территории на северо-западе Кавказа, где проживали их предки, по их утверждениям — «обильно политы черкесской кровью»[166]. В Ванкувере во время олимпиады 2010 года прошёл ряд митингов-протестов против олимпиады в Сочи. В Лондоне во время Летних Олимпийских игр 2012 года черкесские активисты провели митинги против проведения олимпиады в Сочи[167]. Многие адыги выступали не против Олимпиады, а против того, что на открытии игр вспоминали колхидцев и т. д. и т. п., но старались замолчать, что Сочи и окрестности — древние земли адыгов, их историю. В самый последний момент Адыгэ Хасэ всё же поддержала Олимпиаду, так как в культурную программу её были вставлены многие элементы, подготовленные адыгами[168]. Зимнее время Олимпиада стала одним из препятствий для возвращения «зимнего времени» в Российской Федерации. Из-за контрактов на трансляцию с зарубежными телекомпаниями закон «Об исчислении времени» не обсуждался в Госдуме до окончания Олимпиады[169]. Травмы 11 февраля 2014 года канадка Юки Цубота во время финала в слоупстайле после неудачного приземления была госпитализирована с тяжёлым повреждением челюсти[170][171][172][173]. 14 февраля 2014 года технический боб на бобслейной трассе «Санки» сбил айс-мастера Сергея Волковинского, очищавшего в это время трассу ото льда. Пострадавшему была оказана необходимая медицинская помощь. В больнице пострадавшего навестил президент В. В. Путин[174][175][176]. 15 февраля 2014 года российская фристайлистка Мария Комиссарова во время тренировки получила травму — перелом позвоночника со смещением и была госпитализирована сначала в Красной Поляне, а затем в Германии. В Краснополянской больнице её навестил президент Путин[174][177]. См. также Медальный зачёт на зимних Олимпийских играх 2014 Летние Олимпийские игры 1980 Зимние Паралимпийские игры 2014 Список призёров зимних Олимпийских игр 2014 Примечания Ссылки

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%97%D0%B8%D0%BC%D0%BD%D0%B8%D0%B5%20%D0%9E%D0%BB%D0%B8%D0%BC%D0%BF%D0%B8%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B5%20%D0%B8%D0%B3%D1%80%D1%8B%202014

Кем был построен первый миноносец в России?

Российский императорский флот

russian

Российский императорский флот[Прим. 1] [С. 1] — название военно-морского флота России с 22 октября (2 ноября) 1721[Прим. 2] по 16 апреля 1917 года[Прим. 3]. Истоки Первое трёхмачтовое судно, построенное в России по европейскому стандарту, было спущено на воду в Балахне в 1636 году во время правления царя Михаила Фёдоровича. Корабль был построен кораблестроителями из Гольштейна, был назван «Фредерик» и ходил под флагом Гольштейна. В своё первое плавание «Фредерик» отправился 30 июля (9 августа по Новому стилю) 1636 года из Нижнего Новгорода вниз по Волге, держа путь в Персию. 27 октября (6 ноября по Новому стилю) 1636 года «Фредерик» вышел в Каспийское море, а 12 ноября (22 ноября по новому стилю) он попал в мощный шторм, продолжавшийся три дня. Корабль был сильно поврежден и посажен на мель, чтобы спасти груз и команду. В дальнейшем он был вытащен на берег в десяти милях от Дербента и разграблен местными жителями. 22 июля (1 августа по новому стилю) 1656 года русская гребная флотилия воеводы Петра Ивановича Потёмкина разбила эскадру шведских кораблей близ острова Котлин и захватила 6-пушечную галеру. Сражение у острова Котлин рассматривается историками как первая документированная русская победа на море в новое время. Ранее, 30 июня (10 июля по новому стилю) 1656 года, эта же флотилия воеводы Потёмкина участвовала во взятии шведской крепости Ниеншанц (Канцы), расположенной в устье реки Охты при впадении Охты в Неву[Прим. 4]. Во время русско-шведской войны 1656—1658 годов, русские войска захватили шведские крепости Дюнамюнде и Кокенгаузен (переименован в Царевичев-Дмитриев) на Западной Двине. Боярин Афанасий Ордин-Нащокин основал судостроительную верфь в Царевичеве-Дмитриеве и начал строительство кораблей для плавания на Балтийском море. По окончании войны Россия и Швеция заключили Кардисский мирный договор в 1661 году, по результатам которого Россия возвратила Швеции все завоёванные территории и была вынуждена уничтожить все корабли, заложенные в Царевичеве-Дмитриеве. Боярин Ордин-Нащокин не потерял своих надежд на строительство флота и повернулся к реке Волге и Каспийскому морю. Получив царское разрешение, боярин Афанасий Лаврентьевич пригласил датских кораблестроителей в село Дединово, расположенное на реке Оке. Строительство кораблей началось зимой 1667 года. В течение двух лет они закончили строительство четырёх кораблей: фрегата «Орёл», и трёх меньших судов. «Орёл» закончил своё плавание так же плачевно, как и «Фредерик» — он был захвачен в Астрахани взбунтовавшимися казаками Степана Разина. Казаки ограбили и затем, предположительно, сожгли этот корабль. В XVII веке русские купцы и казаки переплыли через Белое море на кочах, достигли устьев рек Лена, Колыма и Индигирка, и основали поселения в регионе верхнего Амура. Самым известным из этих первооткрывателей является Семён Иванович Дежнёв — в 1648 году он проплыл по Северному Ледовитому океану всю длину современной России, обогнул Чукотский полуостров, пересёк Берингово море и вышел в Тихий океан. Флот Петра I Во время Второго Азовского похода 1696 года против Турции первый раз русские выдвинули 2 линейных корабля, 4 брандера, 23 галеры и 1300 стругов, построенных на реке Воронеж. После завоевания крепости Азов боярская дума обсудила рапорт Петра I об этом походе и решила начать строительство военно-морского флота года. Эта дата считается официальным днем рождения регулярного Военно-морского флота России, корабли которого были построены на верфях Воронежского адмиралтейства. Балтийский флот России был построен во время Великой Северной войны 1700—1721 годов. Строительство галерного флота было начато в 1702—1704 годах на нескольких верфях, находящихся на эстуариях рек Сясь, Луга и Олонка. Для защиты завоёванных побережий и для атак на вражеские морские пути сообщения в Балтийском море был создан парусный флот из кораблей, построенных в России и купленных в других странах. В 1703—1723 годах главная база балтийского флота находилась в Санкт-Петербурге, а после этого — в Кронштадте. Новые базы были созданы в Выборге, Гельсингфорсе, Ревеле и Або. Вначале владимирский приказ управлял судостроительными делами, позднее эта функция была передана адмиралтейскому приказу. В 1725 году русский флот имел 130 парусных кораблей, включая в себя 36 линейных кораблей, 9 фрегатов, 3 шнявы, 5 бандер и 77 вспомогательных судов. Гребной флот состоял из 396 кораблей, включая в себя 253 галеры и скампавеи и 143 бригантины. Корабли были построены на 24 верфях включая верфи в Воронеже, Казани, Переяславле, Архангельске, Олонце, Петербурге и Астрахани. Военно-морские офицеры происходили из дворян — матросы были рекрутами из простонародья. Срок службы во флоте был пожизненным. Молодые офицеры обучались в школе математических и навигационных наук основанной в 1701 году и часто посылались для обучения и практики за границу. Иностранцы часто нанимались для военно-морской службы, например шотландец Томас Гордон — командир Кронштадтского порта. В 1718 году была образована Адмиралтейств-коллегия — высший орган управления Военно-Морского Флота в России. Принципы организации военно-морского флота, методы образования и практики для подготовки будущих кадров, а также и методы проведения военных действий были написаны в морском уставе 1720 года — документе, основанном на опыте зарубежных стран. Пётр Первый, Федор Апраксин, Алексей Сенявин, Наум Сенявин, Михаил Голицын и другие считаются основателями искусства морского боя в России. Принципы военно-морского дела были дальше развиты Григорием Спиридовым, Фёдором Ушаковым и Дмитрием Сенявиным. Сравнение российского Балтийского флота в 20-х годах XVIII века с флотами европейских стран (боеспособные линейные корабли)[С. 2]: Созданный императором Петром I флот к 20-м годам XVIII века достиг зенита своей боеспособности. В этот период начинает осуществляться введение нового штата флота, что выразилось в строительстве 54-пушечных кораблей и закладке в 1723 году первого 100-пушечного корабля «Петр Первый и Второй». Одновременно, с 1722 года резко снижаются темпы кораблестроения. В последние годы царствования Петра закладывалось не более 1-2 кораблей в год[1] (в 1722 — 1, в 1723 — 1, в 1724 — 2, в 1725 — 1[2]), а необходимое количество для поддержания штатного состава было 3 корабля в год[1]. Состояние флота после смерти Петра I После смерти Петра I дела в кораблестроении резко ухудшились. В 1726 году был заложен всего один 54-пушечный корабль, а в период с 1727 по 1730 годы не было заложено ни одного корабля[1]. В 1727 году в составе корабельного флота насчитывалось 15 боеспособных линейных кораблей и 4 боеспособных фрегата[3]. В 1728 году шведский посланник в России доносил своему правительству[4]: На конец 1731 года в составе корабельного флота числилось 36 линейных кораблей, 12 фрегатов и 2 шнявы[1], но полностью боеспособными были только 29,63 % от штатного числа линейных кораблей, ещё 18,52 % могли действовать на Балтике только в самое благоприятное время года, без штормов[1]. Всего Россия могла вывести в море 8 полностью боеспособных линейных кораблей и 5 в ближнее плавание на Балтике[1]. Выбыли из строя все корабли крупных рангов — 90, 80, 70-пушечные. Боеспособными и частично боеспособными оставались только один 100-пушечный корабль, пять 66-пушечных и семь 56-62-пушечных[1]. Относительно удовлетворительным было состояние галерного флота, в состав которого входило 120 галер. В 1726 году вице-адмирал Пётр Сиверс предложил ввести для галерного флота мирный штат, что было реализовано в 1728 году. Постоянно на флоте содержалось 90 галер на плаву, ещё на 30 галер хранились приготовленные для быстрой сборки леса[1]. В правление Петра II резко снизилась интенсивность боевой подготовки экипажей флота. В апреле 1728 года император на заседании Верховного тайного совета приказал, чтобы из всего флота выходили в море только четыре фрегата и два флейта, а ещё пять фрегатов были готовы к крейсированию. Остальные корабли должны были оставаться в портах для «сбережения казны». На доводы флагманов, что необходимо постоянно держать флот на море, император ответил: «Когда нужда потребует употребить корабли, то я пойду в море; но я не намерен гулять по нем, как дедушка»[4]. Плохое состояние казны и нерегулярные выплаты жалования вели к оттоку офицеров, что вызывало падение дисциплины среди солдат и матросов[4]. Царствование Анны Иоанновны По восшествии на престол и упразднении Верховного тайного совета императрица Анна Иоанновна первыми своими указами обратилась к проблеме восстановления флота. 21 июля (1 августа) 1730 года императрица издала именной указ «О содержании галерного и корабельного флотов по регламентам и уставам»[1], в котором «наикрепчайше подтверждалось Адмиралтейств-коллегии, чтобы корабельный и галерный флот содержаны были по уставам, регламентам и указам, не ослабевая и не уповая на нынешнее благополучное мирное время»[4]. В декабре 1731 года императрица распорядилась возобновить на Балтийском флоте регулярные учения с выходом в море, дабы «иметь сие и людям обучение и кораблям подлинной осмотр, ибо в гавани такелаж и прочее повреждение невозможно так осмотреть, как корабль в движении»[4]. В январе (феврале по н.с.) 1731 года на Адмиралтейских верфях был заложен новый 66-пушечный корабль «Слава России»[4], ещё два корабля были заложены в феврале и марте 1732 года[1]. В 1732 году под председательством вице-канцлера графа Андрея Остермана для реформы флота была учреждена Воинская морская комиссия[1], в состав которой вошли вице-адмирал граф Николай Головин, вице-адмирал Наум Сенявин, вице-адмирал Томас Сандерс, контр-адмирал Пётр Бредаль и контр-адмирал Василий Дмитриев-Мамонов[1], произведена реформа управления, введены новые штаты флота. По штату 1732 года основными в корабельном флоте стали 66-пушечные корабли, которые должны были составлять 59,3 % состава флота[1]. При этом комиссия исходила из следующих соображений[1]: особенности конструкции русских 66-пушечных кораблей позволяли им носить пушки такого же калибра, как пушки 70-пушечных кораблей иностранных флотов; 66-пушечные корабли уже существовали в составе флота, и по их выбытии часть их оснастки и артиллерии можно было использовать для снаряжения новых кораблей, а на артиллерию и оснастку приходилось 28,6-38,3 % от стоимости всего корабля. Штаты корабельного флота 1720 и 1732 годов[1]: Общее число линейных кораблей осталось неизменным — 27[1]. Осталась неизменной суммарная орудийная сила флота. По петровскому штату, с учётом планировавшегося введения 100-пушечного корабля, флот должен был располагать 1854 орудиями. По штату 1732 года на кораблях должно было находиться 1754 орудия, а с учётом решения комиссии о обязательном нахождении во флоте 1 100-пушечного корабля вне штата — 1854 орудия[1]. Введенный в 1732 году штат флота оставался неизменным до царствования Екатерины II[1]. В августе 1732 года было принято решение о восстановлении закрытого в 1722 году Архангельского порта и военного кораблестроения на Соломбале, что сыграло огромную роль в развитии флота и кораблестроения[1]. Соломбальская верфь стала второй основной строительной базой Балтийского флота[1] и начала работу в 1734 году. Задуманная для строительства кораблей низших рангов — 54-пушечных кораблей, она уже в 1737 году начала строительство 66-пушечных кораблей, а с 1783 года в Архангельске начали стоить и 74-пушечные суда[1]. За период царствования Анны Иоанновны в Архангельске было построено 52,6% всех кораблей Балтийского флота, при Елизавете Петровне — 64,1%. За период 1731-1799 годов в Санкт-Петербурге (с Кронштадтом) было построено 55 кораблей, а в Архангельске — 100[1]. Создание Архангельской верфи давало возможность быстро и оперативно развернуть строительство большого числа кораблей, используя местную лиственницу и экономя ограниченные ресурсы корабельного дуба[1]. Архангельская верфь стала фактически главной судостроительной базой Балтийского флота. Наличие квалифицированной рабочей силы, меньшие сроки доставки леса и лучшая организация его заготовки привели к тому, что стоимость и сроки строительства кораблей в Архангельске были меньше, чем в Петербурге[1]. В мае 1734 года, когда в ходе войны за польское наследство русский флот под командованием Томаса Гордона вышел в море для осады Данцига, в его составе насчитывалось 14 линейных кораблей, 5 фрегатов, 2 бомбардирских корабля и мелкие суда, причем за два месяца, прошедших с начала войны, флот увеличил число боеготовых кораблей и фрегатов с 10 до 19[5]. Несмотря на произошедший из-за войны с Турцией спад кораблестроительной программы в 1736—1739 годах, когда велось усиленное строительство Днепровской и Азовской флотилий[1], в царствование императрицы Анны Иоанновны произошёл определенный прогресс в состоянии флота. Если в 1731 году на флоте было только 8 полностью боеспособных линейных кораблей, а ещё 5 были ограниченно боеспособны, то в 1739 году полностью боеспособных линейных кораблей было 16 и ещё 5 были ограниченно боеспособны[1]. После окончания войны с Турцией Адмиралтейство в кратчайшие сроки возобновило интенсивное строительство флота: в 1739 году было заложено 2 линейных корабля, в 1740 году — 3, а в 1741 году сразу 5 линейных кораблей[1]. Число боеспособных линейных кораблей Балтийского флота в 20-х — 30-х годах XVIII века: Военно-морской флот Российской империи во второй половине XVIII века Во второй половине XVIII века русский флот был усилен из-за более активной внешней политики России и русско-турецких войн за господство на Чёрном море. Первый раз в своей истории Россия послала военно-морские эскадры из Балтийского моря в удалённый театр боевых действий (см. Архипелагские экспедиции русского флота, Первая Архипелагская экспедиция). Во время Чесменского сражения 1770 года эскадра адмирала Спиридова разгромила турецкую флотилию и добилась господства в Эгейском море. В 1771 году русская армия завоевала побережье Керченского пролива и захватила крепости Керчь и Ени-Кале. После того как русские войска подошли к Дунаю, для защиты дунайского эстуария была сформирована Дунайская военная флотилия. В 1773 году, корабли Азовской флотилии (заново сформирована в 1771 году) вышли в Чёрное море. Русско-турецкая война 1768—1774 годов закончилась победой России, в её результате к России отошло все побережье Азовского моря и часть береговой линии Чёрного моря между реками Южный Буг и Днестр. Крым был объявлен независимым государством под российским протекторатом и в 1783 году полностью стал частью России. В 1778 году был основан порт Херсон, в котором первый корабль Черноморского флота был спущен на воду в 1783 году. Год спустя там была уже полная эскадра. К 1791 году во флоте состояло 67 линейных кораблей, 40 фрегатов и 300 гребных судов. Начало XIX века В конце XVIII — начале XIX веков, русский флот стал третьим по величине в мире после Великобритании и Франции. Черноморский флот имел в своём составе 5 линейных кораблей и 19 фрегатов (1787 год), Балтийский флот имел 23 линейных корабля и 130 фрегатов (1788 год). В начале XIX века Российский императорский флот состоял из Черноморского и Балтийского флотов, Каспийской флотилии, Беломорской флотилии и Охотской флотилии. В 1802 году было создано Министерство морских сил (переименовано в Морское министерство в 1815 году). В 1826 году был построен первый военный пароход «Ижора» (73.6 кв или 100 л. с.) вооружённый 8 пушками. В 1836 году был построен первый пароходофрегат «Богатырь» (водоизмещение — 1340 тонн, мощность — 117 кв (240 л.с.), вооружение — 28 пушек). Между 1803 и 1855 годами русские мореплаватели совершили более 40 кругосветных и дальних путешествий, которые сыграли значительную роль в освоении Дальнего Востока, различных океанов и тихоокеанского операционного региона. Крымская война и её последствия Медленное экономическое и промышленное развитие России в первой половине XIX века стали причиной её отставания от Европы в области пароходостроения. К началу Крымской войны в 1853 году Россия имела Черноморский и Балтийский флоты, Архангельскую, Каспийскую и Сибирскую флотилии — общей численностью в 40 линейных кораблей, 15 фрегатов, 24 корвета и брига, 16 пароходофрегатов и т.д. Общее число личного состава флота составляло 91 000 человек. Крепостное право имело очень неблагоприятное влияние на развитие военно-морского флота — особенно на Балтийском флоте, который был известен за особенно жестокую муштру. Благодаря адмиралам Михаилу Лазареву, Павлу Нахимову, Владимиру Корнилову и Владимиру Истомину матросы Черноморского флота были хорошо обучены искусству военно-морского дела и морским традициям, поддерживающимся со времен адмирала Ушакова. Синопское сражение 1853 года продемонстрировало отвагу, героизм и великолепную боевую выучку моряков-черноморцев и тактическое искусство Нахимова. Во время осады Севастополя в 1854—1855 годах русские моряки показали пример использования всея возможных средств для защиты их города на море и суше. По результатам Парижского мирного договора 1856 года Россия лишилась права иметь военный флот на Чёрном море. В 1860-х годах устаревший парусный флот Российской империи потерял своё значение и был заменен на паровой. После окончания Крымской войны Россия занялась строительством паровых боевых судов: первого поколения броненосцев, мониторов и плавучих батарей. Эти корабли оснащались тяжёлой артиллерией и толстой бронёй, однако были ненадёжны в открытом море, медлительны и не могли совершать дальние морские походы. В 1861 году был спущен на воду первый боевой корабль со стальной бронёй — канонерская лодка «Опыт». В 1869 году был заложен первый броненосец, предназначенный для плавания в открытом море — «Пётр Великий» . Конец XIX века Русский флот продолжал расширяться в конце XIX века, особенно во время царствования императора Николая II, весьма симпатизировавшего доктрине американского военно-морского теоретика адмирала Альфреда Мэхэна. Несмотря на то, что русская промышленность развивалась высокими темпами, она не могла полностью удовлетворить постоянно растущие потребности флота, и некоторые боевые корабли были заказаны во Франции, Германии, США и Дании. Французские военные инженеры-судостроители оказали наибольшее влияние на конструкции российских кораблей. Во время гражданской войны в США Россия направила в атлантические и тихоокеанские порты северян две крейсерские эскадры. Эта экспедиция стала показательным примером того, как сравнительно малыми силами можно добиваться крупных политических успехов. Результатом присутствия всего одиннадцати небольших военных кораблей в районах оживлённого торгового судоходства оказалось то, что крупные европейские державы (Англия, Франция и Австрия) отказались от конфронтации с Россией, побеждённой ими же всего 7 лет назад. Сознавая военно-техническое отставание флота, Морское министерство сделало закупки за границей основным способом его форсированного преодоления. Существовала и практика закупки головного корабля за границей и последующей лицензионной постройки серии по нему на своих верфях (иногда в ущерб развитию собственной судостроительной конструкторской школы). Русско-японская война В ночь 8 февраля 1904 года японский флот под командой адмирала Хэйхатиро Того начал военные действия против Российской империи. В результате внезапной атаки на Порт-Артур два российских эскадренных броненосца были серьёзно повреждены торпедами. Эта атака развилась в полномасштабную битву следующим утром. Несколько попыток японского флота атаковать российские корабли провалились из-за огня береговой артиллерии и нежелания российского флота покинуть гавань для сражения в открытом море, особенно после гибели адмирала С. О. Макарова 13 апреля 1904 года. После неудачных атак на Порт-Артур японцы попытались закрыть к нему доступ — в ночь на 13—14 февраля они затопили несколько кораблей, груженных цементом, у входа в гавань. Как оказалось, эти корабли затонули слишком глубоко, чтобы помешать судоходству. Попытка блокады боевыми кораблями 3—4 мая также провалилась. В марте вице-адмирал Макаров принял под командование Первую Тихоокеанскую эскадру с целью снятия японской блокады Порт-Артура. К тому времени обе стороны начали широко использовать тактику минирования морских путей сообщения около портов. Первый раз в истории мины использовались нападающей стороной — до этого мины использовались только в оборонительных целях для закрытия доступа в гавань вражеским кораблям. Японская тактика применения мин была довольно эффективной и существенно ограничила маневренность русских кораблей. 13 апреля 1904 года два российских броненосца — флагман «Петропавловск» и «Победа» — подорвались на минах на выходе из гавани. В течение минуты «Петропавловск» затонул, «Победа» вернулась в Порт-Артур для ремонта. С. О. Макаров погиб на «Петропавловске» вместе с бо́льшей частью экипажа и художником-баталистом В. В. Верещагиным. Вскоре русские переняли японскую тактику минирования и стали использовать её в атакующих целях. 15 мая 1904 года два японских броненосца «Ясима» и «Хацусэ» наткнулись на свежее минное поле и подорвались по крайней мере на двух минах каждый. «Хацусэ» затонул в течение всего нескольких минут с 450 матросами на борту, «Ясима» пошёл на дно в течение нескольких часов во время буксировки в порт. Российский флот под командованием контр-адмирала Витгефта сделал попытку прорвать блокаду и уйти во Владивосток, однако был перехвачен и понёс тяжёлые потери в Жёлтом море. Остатки российской эскадры в Порт-Артуре были постепенно затоплены огнём осаждающей Порт-Артур японской артиллерии. Попытки прорвать блокаду Порт-Артура с суши также не удались и после сражения при Ляояне в конце августа русские силы отступили к Мукдену (Шэньян). Порт-Артур, обороняемый в том числе и отрядами моряков, сформированных из экипажей затопленных кораблей, пал 2 января 1905 года после нескольких кровопролитных штурмов. Российское командование послало эскадру Балтийского флота под командой адмирала З. П. Рожественского в помощь осаждённому Порт-Артуру вокруг мыса Доброй Надежды через Атлантический, Индийский и Тихий океаны. 21 октября 1904 года они едва не спровоцировали войну с Великобританией (союзник Японии, но нейтральное государство во время этой войны) во время Гулльского инцидента, когда российский флот обстрелял британские рыболовные суда, приняв их за японские миноносцы. Продолжительность плавания эскадры Балтийского флота дала адмиралу Того достаточное время, чтобы подготовиться к встрече ещё до того, как эскадра имела бы возможность дойти до российских военно-морских баз на Дальнем Востоке. Эскадра Балтийского флота была встречена японскими силами в Корейском проливе около острова Цусима. В результате Цусимского сражения 27—28 мая 1905 года, более подготовленная японская эскадра, превосходящая российскую эскадру количественно и качественно (в скорости, скорострельности и дальнобойности артиллерии), вывела из строя главные корабли русской эскадры. Вторая Тихоокеанская эскадра была полностью разгромлена — практически все боевые корабли погибли или были затоплены экипажами, остальные под командованием контр-адмирала Небогатова сдались, и лишь единицы ушли или в нейтральные порты или во Владивосток. Возрождение флота После фиаско в Русско-японской войне флот Российской империи отодвинулся с третьего места в мире на шестое. 19 марта 1906 года указом императора Николая II в составе русского флота был создан новый род сил — подводные, имевших на вооружении подводные лодки, в строй вошли 10 субмарин[С. 3], которые до этого числились как миноносцы. С тех пор 19 марта отмечается в России как профессиональный праздник — День подводника. В мае 1906 года наряду с Главным морским штабом был организован Морской генеральный штаб, взявший на себя функции оперативного органа. В том же году начала разрабатываться и активно обсуждаться новая программа военного кораблестроения - «Программа развития и реформ вооружённых сил России», известная как «Малая судостроительная программа», которая была утверждена императором Николаем II 6 июня 1907 года, но впоследствии размер ассигнований был сокращён, а сама программа получила название «Распределение ассигнований на судостроение» (до 1911 года планировалось достроить уже начатые суда и заложить для БФ 4 броненосца и 3 подводные лодки, а также новую морскую базу; а для ЧФ — 14 эскадренных миноносцев и 3 подводные лодки)[6] и была частично утверждена Государственной Думой весной 1908 года. Боснийский кризис в 1909 году вновь поднял вопрос о расширении флота и новые линкоры, крейсера, и миноносцы (теперь в основном эсминцы) были заказаны для Балтийского флота. Стоит отметить, что по личному повелению императора Николая II[6] были заложены новые линейные корабли, ассигнование на которые были ранее отклонены ГД. Начиная с 1909 года шла активная подготовка и обсуждение новой судостроительной программы - «Десятилетней программы судостроения (1910 - 1920 гг.)» — так называемой «Большой судостроительной программы», которая в конечном своём варианте предусматривала строительство для БФ: 8 линейных кораблей, 4 линейных крейсеров, 18 эскадренных миноносцев и 12 подводных лодок; для ЧФ — 9 эскадренных миноносцев типа «Новик» и 6 подводных лодок; судов для и Флотилии Тихого океана, а также перевооружение и модернизацию нескольких линейных кораблей - Три Святителя, XII апостолов, Георгий Победоносец [6]. Программа была утверждена 25 марта 1910 года императором Николаем II, однако до 1911 года Государственной Думой не рассматривалась. Перевооружение также включало большое участие зарубежных партнёров — крейсер «Рюрик» и оборудование других кораблей было заказано на иностранных судоверфях. После начала Первой мировой войны корабли и оборудование, заказанные в Германии были конфискованы. Оборудование из Англии частично было передано союзниками и частично доставлено в Россию. В другом случае, приобретение подводных лодок «АГ» конструкции фирмы «Холланд» (США) вместо строительства отечественных образцов, позволило ускоренно создать новый род сил, но сказалось отрицательно на его модернизации. В эпоху стремительного развития подводного флота Россия была вынуждена содержать морально устаревшие подводные лодки, не имея ни базы для их обеспечения (все необходимое обеспечивалось импортом), ни денег на замену. Когда их сборка по контракту была налажена в России, ведущие морские страны уже сменили одно-два поколения подводных лодок. В результате подводные лодки, современные по меркам 1911 года (год появления класса), продолжали служить до середины XX в. Ухудшение отношений с Османской империей также спровоцировало перевооружение и расширение Черноморского флота. 17 января 1911 года Государственная Дума выделила средства на строительство 3-х линейных кораблей типа «Императрица Мария», закладка которых была предусмотрена по программе Морского министерства «Об ассигновании средств на усиление черноморского флота», а также на ускорение сроков закладки кораблей, предусмотренных программой 1910 года[6]. В 1911 году Морским министерством и Морским генеральным штабом начался пересмотр программы 1910 года. В конечном счёте их работа привела к тому, что 25 апреля 1911 года Николай II утвердил «Законопроект о военно-морском флоте» совместно с первоочередной его частью - «Программой спешного усиления Балтийского флота». Закон предусматривающий иметь к 1930 году две действующие и одну резервную экскадры в составе БФ; одну действующую и одну резервную в составе ЧФ; а состав Флотилии Тихого океана рассматривался отдельно), и после некоторых задержек, небольших корректировок, утверждения Совета министров, Государственного совета, 6 июня 1912 года Государственной Думой данная программа и Закон о флоте были утверждены[7][6]. Она предусматривала строительство с 1912 по 1916(7) годы для БФ 4-х линейных крейсеров типа «Измаил», 2-х минных крейсеров («Муравьёв-Амурский» и «Адмирал Невельский» - заказанных в Германии), 4-х лёгких крейсеров типа «Светлана» («Адмирал Грейг», «Светлана», «Адмирал Бутаков», «Адмирал Спиридонов»), 31-го эскадренного миноносца типа «Новик» (различных серий) и 12-ти подводных лодок; а для ЧФ — 2-х лёгких крейсеров типа «Светлана» («Адмирал Нахимов», «Адмирал Лазарев»)[6]. Российская империя потратила 519 миллионов долларов на военно-морские нужды с 1906 по 1913 год — это пятый по размеру бюджет после Великобритании, Германии, США, и Франции. К середине 1914 года была одобрена и утверждена «Программа нового усиления Черноморского флота», предусматривающая, в дополнение к предыдущим программам, строительство четвертого линкора из серии «Императрица Мария» - Император Николай I, 2-х лёгких крейсеров типа «Светлана» («Адмирал Истомин», «Адмирал Нахимов»), 8-ми эскадренных миноносцев типа «Новик», а также 6-ти подводных лодок[6]. Первая мировая война Балтийское море На Балтийском море главными противниками были Россия и Германия. Довольно большое количество британских подводных лодок проплывали через пролив Каттегат для поддержки российского флота. Так как германский флот был численно больше и совершеннее русского, а также из-за возможности легко перебросить корабли флота Открытого моря из Северного моря в Балтийское через Кильский канал в случае необходимости, российский флот применял оборонительную позиционную стратегию. Наступательные операции ограничивались перехватами конвойных перевозок между Швецией и Германией русскими и британскими подлодками, а также использованием осадных минных заграждений — минных заграждений в атакующих целях. Широкое использование морских мин в наступательных и оборонительных целях обеими сторонами ограничило маневренные действия флота на Восточном фронте. Германская атака с моря на Рижский залив в августе 1915 года потерпела фиаско, однако повторная попытка в октябре 1917 года завершилась захватом островов в заливе и повреждением русских кораблей, пытающихся покинуть Ригу, которая была захвачена германскими войсками (операция «Альбион»). В годы Первой мировой войны корабли Балтийского флота проводили минно-заградительные операции (поставлено 35 тыс. мин), а также действовали на коммуникациях немецкого флота, содействовали сухопутным войскам и обеспечивали оборону Финского залива. В своих воспоминаниях контр-адмирал А.Д. Бубнов писал [8]:В общем Балтийский флот до самой революции полностью, и даже с лихвой, выполнил все поставленные ему задачи, а немецкий флот не рисковал предпринимать на Балтийском море никаких более или менее значительных операций вследствие искусно и прочно организованной нами обороны этого морского театра военный действий К марту 1918 года революция в России и Брестский мир позволили Германии получить полный контроль над Балтийским морем — германский флот начал перевозку войск для поддержки новоявленной независимой Финляндии и оккупации Польши, Украины и западной части России. Остатки Балтийского флота были эвакуированы из Гельсингфорса и Ревеля в Кронштадт во время Ледового похода Балтийского флота в марте 1918 года. Чёрное море На Чёрном море основным противником России была Османская империя. Черноморским флотом с основной базой в Севастополе командовали адмирал А. А. Эбергард и с 1916 года адмирал А. В. Колчак. Война на Чёрном море началась после того, как флот Османской империи обстрелял несколько русских городов в октябре 1914 года. Самыми совершенными на то время кораблями в турецком флоте были два германских крейсера: «Гебен» и «Бреслау», оба под командой адмирала Сушона. «Гебен» был повреждён в нескольких боях, и обычной его тактикой было отступление в Босфор при появлении превосходящих сил русского Черноморского флота. К концу 1915 года Черноморский флот обеспечил себе практически полный контроль над Чёрным морем. Черноморский флот использовался также для поддержки Кавказской армии генерала Юденича (см. Кавказский фронт). Летом 1916 года турецкая армия под командой Вехип-Паши сделала попытку отбить город Трабзон от русских. Турки начали продвижение по побережью в июле, однако Черноморский флот своими действиями сумел существенно затормозить их продвижение с помощью артобстрела колонн пехоты и их обозов. Русская армия перешла в контрнаступление и разбила наступавшие турецкие сухопутные силы. 15 июля 1916 года вице-адмирал А.В. Колчак принял командование над Черноморским флотом Российской Империи. Основной стратегической задачей Александр Васильевич считал полное минирование выхода из Босфора в Чёрное море[9]. К осени 1916 года удалось установить полную блокаду всех источников угля для Османской империи (порты Зунгулдак, Козлу, Эрегли, Килимли)[10] . На протяжении всего 1916 и вплоть до весны 1917 года шла активная подготовка к Босфорской операции[11][8]. По мнению некоторых исследователей, активная и грамотная деятельность А.В. Колчака по минированию выхода из Босфора и порта Варна, привела к установлению полного господства[12][13] Черноморского флота и «ни одно неприятельское судно» вплоть до лета 1917 года не появлялось в акватории Чёрного моря[8]. Самой большой потерей Черноморского флота была гибель линкора «Императрица Мария», который взорвался на якорной стоянке в порту года, пробыв в строю всего лишь один год после вступление в строй. Причины взрыва так и не были выяснены, по мнению некоторых историков, он мог быть результатом диверсионного акта, по мнению других — несчастным случаем. А.В. Колчак лично руководил операцией по спасению моряков и тушению пожара[8]. Руководители флота Лефорт, Франц Яковлевич (1695—1699) Головин, Фёдор Алексеевич (1699—1707) Апраксин, Фёдор Матвеевич (1707—1728), с 1718 года — первый президент Адмиралтейств-коллегии Военно-морские чины Российского императорского флота В таблице приводятся знаки различия по состоянию на 1904—1917 гг. *Знаки различия чина "Генерал-адмирал" не вводились. В таблице приводятся погоны нижних чинов состоянию на 1904—1917 гг. Кроме указанных в таблице Военно-морских чинов военнослужащим Российского императорского флота присваивались офицерские чины по адмиралтейству (сухопутного образца), гражданские чины по военно-медицинскому ведомству, должностные звания и офицерские чины по Корпусам морского ведомства, и классные чины военных чиновников морского ведомства. Аналогичным образом свои воинские звания присваивались подчинённым им нижним чинам. Всем указанным категориям военнослужащих полагались соответствующие (отличные от морских) знаки различия. Часть военнослужащих Морского ведомства имела сухопутные воинские звания, но к названию их чина обязательно делалось дополнение. Например, академик-кораблестроитель А. Н. Крылов имел чин «флота генерал», а инженер-кораблестроитель В. П. Костенко — «поручик по Адмиралтейству»[14]. Офицеры по Адмиралтейству РИФ Погоны офицеров по Адмиралтейству по состоянию на 1904 — 1917 год: на красном поле: офицеры, переименованные в эти чины из офицеров флота и Корпусов морского ведомства или посторонних ведомств. на чёрном поле: офицеры, произведённые из нижних чинов и из воспитанников морских учебных заведений за малоуспешность в науках. ОписаниеЗнаки различия офицеров по адмиралтействуКласс (по Табели о рангах)ГенералыШтаб-офицерыОбер-офицерыIIIIIIVVIVIIVIIIIXXXIIXIVКлассный чинГенерал по адмиралтействуГенерал-лейтенант по адмиралтействуГенерал-майор по адмиралтействуПолковник по адмиралтействуПодполковник по адмиралтействуКапитан по адмиралтействуШтабc-капитан по адмиралтействуПоручик по адмиралтействуПодпоручик по адмиралтействуПрапорщик по адмиралтействуОфицеры, переимено-ванные в эти чины из офицеров флота и Корпусов морского ведомства или посторонних ведомств.ЭполетыПогоныОфицеры, произведённые из нижних чинов и из воспитанников морских учебных заведений за малоуспешность в наукахЭполетыПогоны Корпус инженеров и техников по морской строительной части Погоны офицеров по Корпусу инженеров и техников по морской строительной части, погоны образца 1891 годa с пуговицей 1904 годa. ОписаниеЗнаки различия офицеров по адмиралтействуКласс (по Табели о рангах)ГенералШтаб-офицерыОбер-офицерыIVVIVIIIXXXVIКлассный чинИнспектор морской строительной частиГлавный Инженер-СтроительСтарший Инженер-СтроительМладший Инженер-СтроительСтарший техникМладший техникПогоны (обр. 1891г.)с пуго. 1904г.с пуго. 1904г.с пуго. 1904г.с пуго. 1904г.с пуго. 1904г.с пуго. 1904г. Знаки различия медиков Морского ведомства ОписаниеЗнаки различияЧин, званиеДействительный тайный советникТайный советникДействительный статский советникСтатский советникКоллежский советникНадворный советникКоллежский асессорТитулярный советникКоллежский секретарьГубернский секретарьКоллежский регистраторКлассIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIIXIVКвалификацияВрачиВрачи, фармацевты и лекарские помощники (IX и VIII классов)Фармацевты, лекарские помощники и классные фельдшерыЭполеты врачей (1893—1904 гг.)Погоны медицинских чинов (1893-1904гг)Эполеты врачей (1904—1917 гг.)Погоны медицинских чинов (1904-1917гг.) (с 1908г.- кроме врачей)Погоны врачей (1908—1917 гг.) В таблице приводятся погоны нижних чинов состоянию на 1904—1917 гг. Гражданские чины Морского ведомства По состоянию на 1904-17 года: ОписаниеЗнаки различия гражданских чинов Морского ведомстваКлассный чинДействительный тайный советникТайный советникДействительный статский советникСтатский советникКоллежский советникНадворный советникКоллежский асессорТитулярный советникКоллежский секретарьГубернский секретарьКоллежский регистраторКлассIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIIXIVЗнаки различия погоны плечевыеСлужба / должностьДиректор канцелярии Морского министерстваВоенно-морское Судебное ведомствоДелопроизводитель Канцелярии Морского Инженерного училища Императора Николая I.Артиллерийский приёмщикМорские командыМашинный содержательАртиллерийский содержательПортовые управленияКапельмейстерАртиллерийский содержательПортовые управления Изменения Временного правительства «16 апреля 1917 — Приказ Морского министра № 125 от 16 апреля 1917 г.: В соответствии с формой одежды, установленной во флотах всех свободных стран объявляю следующие изменения формы одежды чинов флотов и Морского ведомства впредь до окончательной выработки её в установленном порядке: 1) изъять из употребления все виды наплечных погон; 2) ношение шарфа отменить; 3) вензелевое изображение на оружии уничтожить; 4) середину кокарды, впредь до установления фуражки нового образца, закрасить в красный цвет. Вместо наплечных погон устанавливаю нарукавные отличия из галуна — на сюртук, китель и тужурку — кругом всего рукава, на пальто — только с наружного края. Сообразно чинам нашивки располагаются следующим образом: 1) у прапорщика и кол. регистратора — одна узкая полоса галуна из 1/4 без завитка; 2) у подпоручика и губ. секретаря — один широкий галун в 3/4 с завитком; 3) у мичмана, поручика и кол.секретаря — один широкий галун в 3/4 с завитком и один узкий без завитка; 4) у лейтенанта, шт.-капитана и тит. советника — один широкий галун в 3/4 с завитком и два узких без завитка; 5) у ст. лейтенанта, капитана, кол. асессора один широкий галун в 3/4 с завитком и три узких без завитка; 6) у капитана 2-го ранга, подполковника и надворного советника — один широкий галун с завитком и один широкий без завитка, оба в 3/4; 7) у капитана 1-го ранга, полковника и кол, советника — один широкий галун с завитком и два широких без завитка — все три в 3/4; 8) у стат. советника — один широкий галун с завитком, под ним один широкий галун без завитка: оба в 3/4 и третий галун в 1» без завитка; 9) у контр-адмирала, генерал-майора и действительного статского советника — один широкий галун в 3/4 с завитком и над ним два широких по 1 без завитков, а сверху пятиконечная звезда; 10) у вице-адмирала, генерал-лейтенанта и тайного советника такие же галуны, что и у контр-адмирала,но над ними две пятиконечные звезды[С. 4]; 11) у адмирала, генерала и действительного тайного советника такие же галуны, как у вице-адмирала, но над ними три пятиконечные звезды[Прим. 5]. Нарукавные знаки различия Российского флота с 16.04.1917 г. Чин Флот Российской республики нарукавый знак Адмирал Генерал Действительный тайный советник Вице-адмирал Генерал-лейтенант Тайный советник Контр-адмирал Генерал-майор Действительный статский советник Капитан 1-го ранга Полковник Кол. советник Капитан 2-го ранга Подполковник Надворный советник Старший лейтенант Капитан Кол. aсессор Лейтенант Штабс-капитан Тит. советник Мичман Поручик Кол. секретарь Подпоручик Губ. секретарь Прапорщик Кол. регистраторКласс (по Табели о рангах)Адмиралы / генералыШтаб-офицерыОбер-офицерыIIIIIIVVIVIIVIIIIXXXIIXIV Золотые галуны носят офицеры флота, инженер-механики, выдержавшие полный офицерский экзамен офицеры по адмиралтейству, прапорщики и гидрографы. Серебряные галуны носят офицеры по адмиралтейству, не выдержавшие полный офицерский экзамен, чины судебного ведомства, корабельные инженеры и врачи. Для отличия специальности под нижний галун нашиваются выпушки: 1) у корабельных инженеров — красный; 2) у чинов судебного ведомства — малиновые; 3) у гидрографов — синие; 4) у врачей — белые. В случае невозможности достать галуны, а на синем кителе и тужурке вообще, разрешается иметь нашивки из чёрной тесьмы. О нарукавных нашивках матросов унтер-офицерского звания будет объявлено дополнительно, равно как будут опубликованы все дальней¬шие разъяснения. Военно-морские чиновники носят такие же нарукавные отличия, как и врачи, но без выпушки и завитков." Приказ от 21 апреля уточнял, что нарукавные знаки различия должны быть чёрными на синем кителе. Неудобства, связанные как с введением новой формы, так и с трудностью различения чёрного на синем, привели к повсеместному игнорированию нововведений в форме. После Октябрьской революции Белое движение продолжало использовать форму и знаки различия Императорского флота, а советское правительство и национальные государства ввели свои собственные. Революция и Гражданская война Революция и последующая Гражданская война в России стали катастрофой для русского флота. Черноморский флот весной 1918 года был частично захвачен немцами в Севастополе, частично выведен в Новороссийск, где затоплен по приказанию Ленина. Некоторые захваченные корабли были переданы немцами Украинской Державе. В декабре находящиеся в Севастополе корабли были захвачены Антантой, после чего некоторая их часть была передана ВСЮР, позже этот флот принял активное участие в войне против большевиков. После поражения белых армий остаток Черноморского флота перешёл в Бизерту, Тунис, где был интернирован. Балтийский флот в Петрограде оставался практически не тронутым, однако и он принял участие в боевых действиях. Войска союзных интервентов оккупировали побережья Тихого океана, Чёрного моря, и Арктики. Русские матросы воевали на трёх сторонах этого конфликта — на украинской, большевистской и белой. В 1921 году матросы линейных кораблей «Севастополь» и «Петропавловск» и гарнизон части фортов Кронштадта подняли восстание против Советского правительства в Кронштадте. Оставшиеся в руках советской власти немногочисленные корабли сформировали ядро Военно-морского флота СССР. В филателии Почтовые марки СССР Почтовый блок СССР, 1987 год − флотоводцы России: Г. А. Спиридов, Ф. Ф. Ушаков, Д. Н. Сенявин, М. П. Лазарев, П. С. Нахимов Почтовый блок СССР, 1989 год − адмиралы России: В. А. Корнилов, В. И. Истомин, Г. И. Невельской, Г. И. Бутаков, А. А. Попов, С. О. Макаров См. также История Балтийского флота История Черноморского флота Императорский Черноморский флот России Русская императорская армия Классификации кораблей Российского императорского флота Список военно-морских флагов Российской империи Список броненосных кораблей русского флота Список парусных линейных кораблей Российского Императорского флота Список парусных шхун Российского Императорского флота Униформа русского флота Примечания Примечания Источники Литература Лебедев А. А. К походу и бою готовы? Боевые возможности корабельных эскадр русского парусного флота XVIII – середины XIX вв. с точки зрения состояния их личного состава. - СПб., 2015. ISBN 978-5-904180-94-2 Лебедев А.А. Корабельные штаты Балтийского парусного флота, или Цена погони за миражом // Пространство и Время. — 2017. — № 1(27). — С. 126 — 135. Cite journal requires |journal= (help)CS1 maint: date and year (link) External link in |title= (help) External link in |title= (help) Cite journal requires |journal= (help)CS1 maint: date and year (link) Ссылки СПб.: 1904. СПб.: 1853.  — С-Петербург, 1912 г. Каллистов Н. Д.  — СПб., 1912. — 185 с. Назаренко К. Б. Снабжение обмундированием нижних чинов русского флота в 20-х — начале 30-х гг. XVIII в. (по документам Научного архива СПб ИИ РАН) [Электронный ресурс] // История военного дела: исследования и источники. — 2015. — Т. VII. — С. 196—215. > (14.10.2015) Бубнов А. Д. — Нью-Йорк: изд-во им. Чехова, 1955. — 405 с. Петров М. А. / С предисловием М. Павловича. — М-Л.: Государственное военное издательство, 1926. — 272 с. — Штаб РККА. Управление по исследованию и использованию опыта войн. — Тираж 3.000

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%BE%D1%81%D1%81%D0%B8%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D0%B8%D0%BC%D0%BF%D0%B5%D1%80%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20%D1%84%D0%BB%D0%BE%D1%82

องค์การยูเนสโก ตั้งอยู่ที่ไหน ?

องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ

thai

องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (English: United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) หรือ ยูเนสโก (UNESCO) เป็นทบวงการชำนัญพิเศษของสหประชาชาติ ก่อตั้งโดยได้มีการลงนามในธรรมนูญขององค์การ เมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2488 และต่อมาเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2489 (ค.ศ. 1946) หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศสมาชิกก่อตั้ง 20 ประเทศ ได้ร่วมมือกันให้สัตยาบันธรรมนูญองค์การ ซึ่งเริ่มด้วยข้อความที่ว่า นอกจากนี้ ธรรมนูญยูเนสโกยังบ่งชี้ไว้ด้วยว่า สันติภาพที่เกิดจากการตกลงทางการเมือง ทางเศรษฐกิจระหว่างรัฐบาลเพียงอย่างเดียว ย่อมไม่ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่แท้จริงและยืนนาน จากประเทศชาติต่าง ๆ ในโลก สันติภาพจะต้องวางรากฐานอยู่บนความร่วมมือทางภูมิปัญญา และจิตสำนึกของมนุษยชาติ. ดังนั้นองค์การยูเนสโกจึงมุ่งเน้นการส่งเสริมสันติภาพ ด้วยการส่งเสริมความร่วมมือของนานาชาติ ด้านการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรม เพื่อให้ทั่วโลกเคารพในความยุติธรรม กฎหมาย สิทธิ และเสรีภาพ ที่มนุษย์พึงมี โดยไม่ถือเชื้อชาติ เพศ ภาษา หรือศาสนา ตามกฎบัตรสหประชาชาติ. ยูเนสโกมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ปัจจุบัน ยูเนสโกมีประเทศสมาชิกทั้งหมด 195 ประเทศ[2] ประเทศไทยเข้าเป็นรัฐสมาชิกขององค์การยูเนสโกเมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2492 (ลำดับที่ 49) โดยปกติ ยูเนสโกจะใช้ภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาทางการ แต่ในระหว่างการประชุมสมัยสามัญของยูเนสโกและการประชุมคณะกรรมการบริหารของยูเนสโก จะใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องถึง 6 ภาษา คือ อังกฤษ ฝรั่งเศส รัสเชีย อาหรับ สเปน และจีน การดำเนินงานของยูเนสโกนั้นจะปรากฏในรูปของการประชุมสมัยสามัญ ซึ่งมีทุก ๆ 2 ปี โดยคณะกรรมการประกอบด้วยผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรม จำนวน 58 คน ที่เลือกมาจากผู้แทนของประเทศสมาชิก กรรมการจะอยู่ในวาระ 4 ปี โดยจัดให้มีการเลือกตั้งกรรมการใหม่ครึ่งหนึ่งทุก 2 ปี ผู้อำนวยการใหญ่ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่สูงสุดขององค์การ จะอยู่ในวาระ 6 ปี ยูเนสโกได้จัดให้มีสำนักงานส่วนภูมิภาคและสำนักงานย่อยประจำพื้นที่ เพื่อให้ยูเนสโกประสานงานกับประเทศต่าง ๆ ได้อย่างใกล้ชิด แต่ละประเทศสมาชิกจะจัดให้มีสำนักผู้แทนถาวรประจำยูเนสโก และสำนักเลขาธิการคณะกรรมการแห่งชาติว่าด้วยยูเนสโกของประเทศนั้น ๆ เพื่อดำเนินงานในส่วนที่เกี่ยวข้องกับขอบข่ายงานของยูเนสโกโดยเฉพาะ ประเทศไทยกับยูเนสโก ประเทศไทยเข้าเป็นสมาชิกองค์การยูเนสโกเมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2492 นับเป็นประเทศสมาชิกลำดับที่ 49 และคณะรัฐมนตรีได้มีมติแต่งตั้ง คณะกรรมการแห่งชาติว่าด้วยการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (National Commission for UNESCO) เพื่อให้เป็นไปตามกฎบัตรของยูเนสโก โดยมีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ เป็นประธาน, ปลัดกระทรวงศึกษาธิการ เป็นรองประธาน, และ รองปลัดกระทรวงศึกษาธิการ (ฝ่ายการต่างประเทศ) เป็นเลขาธิการ ต่อมาเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2492 ได้มีการจัดตั้งหน่วยงานเพื่อประสานงานกับยูเนสโก คือ สำนักเลขาธิการคณะกรรมการแห่งชาติว่าด้วยการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ ตั้งอยู่ที่ สำนักความสัมพันธ์ต่างประเทศ สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ โดยมีหน้าที่เป็นหน่วยประสานงานในระดับชาติของกิจกรรมที่อยู่ในขอบข่ายงานของยูเนสโก มี 6 ด้านได้แก่ การศึกษา วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ สังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ วัฒนธรรม การสื่อสารและสารสนเทศ ส่วนด้านสุดท้ายเป็นหัวข้อพิเศษ ซึ่งในทางปฏิบัติจะได้มีการแต่งตั้งคณะกรรมการฝ่ายต่าง ๆ เพื่อปฏิบัติงานเฉพาะด้าน ตามภารกิจและความชำนาญ ในปี พ.ศ. 2504 คณะรัฐมนตรีอนุมัติให้องค์การยูเนสโกจัดตั้ง สำนักงานส่วนภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิก ขึ้นที่ประเทศไทย โดยปัจจุบันอยู่ที่ “อาคาร ๑๐๐ ปี หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล (Mom Luang Pin Malakul Centenary Building)” อยู่ใกล้กับ สสวท. และท้องฟ้าจำลองกรุงเทพ ต่อมาในปี พ.ศ. 2525 ได้มีการจัดตั้ง สำนักงานคณะผู้แทนถาวรไทย ประจำ ณ สำนักงานใหญ่องค์การยูเนสโก กรุงปารีส โดยมีเอกอัครราชทูต ณ กรุงปารีส เป็นผู้แทนถาวรไทยประจำยูเนสโก ส่วนกระทรวงศึกษาธิการได้จัดส่งนักวิชาการศึกษามาประจำที่สำนักงาน เพื่อทำหน้าที่รองผู้แทนถาวรไทยประจำยูเนสโก แต่ในปี พ.ศ. 2540 ประเทศไทยได้ประสบภาวะเศรษฐกิจ กระทรวงศึกษาธิการจึงได้เสนอปิดสำนักงานเป็นการชั่วคราว และรองผู้แทนถาวรไทยประจำยูเนสโก ได้เดินทางกลับมาปฏิบัติหน้าที่ที่กรุงเทพฯ โดยมีสำนักงานชั่วคราวที่กองการสัมพันธ์ต่างประเทศ กระทรวงศึกษาธิการ และสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงปารีส ได้มอบหมายให้มีเจ้าหน้าที่ดูแลงานของยูเนสโกแทน ในฐานะประเทศสมาชิก ประเทศไทยได้ชำระเงินอุดหนุนองค์การเป็นประจำ โดยมีสัดส่วน ร้อยละ 0.335 โดยการตั้งงบประมาณไว้ที่กระทรวงศึกษาธิการ ในปีงบประมาณปี พ.ศ. 2545 ประเทศไทยได้ชำระค่าสมาชิกให้กับยูเนสโก เป็นจำนวน 35.18 ล้านบาท นอกจากนี้ ยังมีเงินอุดหนุนสำนักงานส่วนภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิก ที่ตั้งอยู่ที่กรุงเทพฯ เงินอุดหนุนศูนย์ ICCROM ที่ประเทศอิตาลี และเงินอุดหนุนกองทุนมรดกโลก อีก 905,000 บาท ผลการดำเนินงานของประเทศไทยในองค์การยูเนสโก อ้างอิง สำนักความสัมพันธ์ต่างประเทศ กระทรวงศึกษาธิการ ดูเพิ่ม มรดกโลก มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ความทรงจำแห่งโลก ภูมิทัศน์วัฒนธรรม แหล่งข้อมูลอื่น เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ เว็บไซต์สำนักงานยูเนสโก กรุงเทพฯ Thai National Commission for UNESCO หมวดหมู่:กลุ่มพัฒนาแห่งสหประชาชาติ ศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หมวดหมู่:องค์การที่ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2488 หมวดหมู่:สังคมสารสนเทศ

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A8%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%B2%20%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%8C%20%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%92%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%AB%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B4

Miten kauan Ruben Oskar Auervaara ehti huijata?

Ruben Oskar Auervaara

finnish

Ruben Oskar Auervaara (vuoteen 1935 Jansson, 1952–1959 Risto Oskari Karnas, vuodesta 1959 Erik Kristian Jansson; 4. syyskuuta 1906 Turku – 26. toukokuuta 1964 Helsinki)[1] oli paljon julkisuutta saanut suomalainen huijari ja varas. Hän tuli kuuluisaksi petkuttamalla rahaa lehti-ilmoitusten kautta tapaamiltaan naisilta, joiden kanssa teeskenteli olevansa menossa naimisiin. Hänen sukunimensä on sittemmin muodostunut suomen kielessä petollista hurmuria tarkoittavaksi käsitteeksi[2]. Auervaara vietti elämästään yhteensä 26 vuotta eri vankiloissa.[3] Elämä Turkulaisen Ruben Oskar Janssonin vanhemmat olivat Rettigin tehtaiden varastomestari ja huoltomies Johannes Jansson sekä Anna Karlsson.[1] Nuoruudessaan hän toimi pikkolona Hotelli Phoenixissa. Kansakoulun jälkeen hänet laitettiin pahojen tapojen vuoksi Kotiniemen koulukotiin Vilppulaan, josta hän karkasi useita kertoja[1]. Ajauduttuaan pikkurikolliseksi Jansson oli ensimmäisen kerran vankilassa jo 16-vuotiaana. Vuonna 1935 hän muutti sukunimensä Janssonista Auervaaraksi ja aloitti uransa naisten huijaajana. Huijatessaan hän käytti myös monia muita tekaistuja nimiä. Hän oli vankilassa monia kertoja, yhteensä 26 vuotta. Auervaara etsi uhreikseen naisia lehti-ilmoituksilla ja pyrki varastamaan heiltä kaiken mahdollisen. Tehokeinona kontakteja luodessaan hän käytti lavastettuja valokuvia. Auervaara kuvautti itsensä esimerkiksi lentäjän univormussa, jonkun sivullisen auton edessä, jota väitti omakseen, tai hotellin pianon ääressä, jolloin hotellin salin nurkkaus ja piano olivat kuvattu hänen väittämänsä mukaan hänen omistamassaan kartanossa. Hänet tuomittiin noin 20 naisen petkuttamisesta. Auervaara valitsi lehti-ilmoituksiin vastanneista naisista uhreikseen ne, jotka olivat rikkaimpia ja vaikuttivat helpoiten petettäviltä. Uhreista monet olivat akateemisesti koulutettuja. Tapauksiin liittyvät oikeudenkäynnit herättivät suurta huomiota 1940- ja 1950-luvun lehdistössä. Unto Parvilahti kertoo kirjassaan Berijan tarhat tavanneensa Auervaaran Katajanokan vankilassa syksyllä 1944. Parvilahden mukaan Auervaara oli ”pienikokoinen, jokseenkin mitättömän näköinen mies”, joten ”ulkonäön perusteella oli vaikea uskoa hänen naismaailmassa saavuttamaansa menestystä”. Samalla Auervaara oli Parvilahden mukaan kuitenkin ”ehtymättömän hyväntuulinen ja sanavalmis”. Hän kertoo tehneensä Auervaaran kohdalla ainoan poikkeuksen tavoistaan: koska hänellä, toisin kuin muilla vangeilla, oli sellissään kirjoituskone, häntä pyydettiin usein kirjoittamaan muille vangeille hakemuksia ja muita papereita, mihin hän ei suostunut. Auervaaran puolustuskirjelmän hän kuitenkin – kertomansa mukaan uteliaisuuttaan – suostui kirjoittamaan puhtaaksi: häntä kiinnosti, miten tuo kuuluisa hurmuri aikoi puolustautua. Parvilahti piti kirjelmän sisällön visusti omana tietonaan, mutta kertoo ällistelleensä, miten alkeellinen käsiala ja oikeinkirjoitustaito Auervaaralla oli, vaikka mies oli tehnyt valloituksensa kirjeenvaihdolla. Vastapalvelukseksi kirjoitustyöstä Auervaara siivosi Parvilahden sellin ja antoi hänelle sikareita ja kukkavihkoja. Niitä hän Parvilahden mukaan sai pettämiltään naisilta, jotka ”eivät voineet hurmaajaansa unohtaa – naisen rakkaushan on anteeksiantamista!”[4] Auervaarasta tuli todellinen kuuluisuus tammikuussa 1945, jolloin rikospoliisi julkaisi suurimmissa päivälehdissä hänen kuvansa ja ilmoituksen, jossa huijausten uhreja pyydettiin ilmoittautumaan.[1] Myöhemmin samana vuonna oikeuslääkäri diagnosoi Auervaaran psykopaatiksi. Auervaara oli taitava näyttelijä, mutta hänellä oli heikko itsehillintä ja psykopaattina hän oli tunne-elämältään kehittymätön. Vapaana ollessaan hän vietti paljon aikaa saaristossa. Ollessaan matkalla mielentilatutkimukseen Auervaara karkasi Ruotsiin, jossa jatkoi huijauksiaan. Hän jäi pian uudelleen kiinni ja joutui vankilaan, josta yritti huonolla menestyksellä karata kolmesti. Suoritettuaan rangaistuksensa hänet luovutettiin Suomeen, jossa hän joutui istumaan kesken jääneen tuomionsa. Hän muutti sittemmin nimensä ja julkaisi 1953 muistelmakirjan Nainen oli kohtaloni. Auervaara – nyt nimeltään Karnas – jatkoi yhä huijauksiaan ja sai syytteen myös kuolemantuottamuksesta erään uhrin tehtyä itsemurhan. Vuonna 1956 hänet tuomittiin vaarallisena rikoksenuusijana pakkolaitokseen, mutta tuomio tuli vain petoksen yrityksestä.[1] Itsemurhaan johtanut tapaus katsottiin rikoshistorian tutkija Timo Kauton mukaan oikeudessa kuitenkin sen verran raskauttavaksi seikaksi, että Auervaara joutui kärsimään tuomionsa eristyksessä. Oikeus piti Auervaaraa yksityiselle turvallisuudelle vaarallisena henkilönä.[3] Vapauduttuaan 1959 hän otti takaisin alkuperäisen sukunimensä Jansson ja meni viimein oikeasti naimisiin. Vaikka Auervaara yrittikin tässä vaiheessa ilmeisesti tosissaan muuttaa tapansa, keväällä 1964 hänet pidätettiin jälleen avioliittohuijauksesta.[1] Auervaara löytyi 27. toukokuuta 1964 Helsingin rikospoliisin pidätyssellistä hirttäytyneenä. Hänen uskottiin hirttäytyneen, koska hän pelkäsi joutuvansa taas vankilaan. Jotkut ovat sitä mieltä, että Auervaaralle katkeroituneet hämärämiehet tappoivat hänet ja lavastivat kuoleman itsemurhaksi[5]. Maine Lehdistössä ”auervaara” on muodostunut termiksi, joita käytetään toisinaan esimerkiksi sellaisten rikostapausten yhteydessä, joissa naisia huijataan avioliittolupauksin. Siitä on myös johdettu sana auervaarailu, vanhahtava termi naisten huijaamiselle. Auervaaraa on pidetty esikuvana Mika Waltarin kirjoittamalle näytelmälle Gabriel, tule takaisin (1945), joka kertoo ikäneitojen rahoja jahtaavasta huijarista. Näytelmän kirjoitusaikoihin Auervaara oli kuitenkin vielä melko tuntematon.[6] Toisaalta muistelmateoksessaan Nainen oli kohtaloni Auervaara pitää itse itseään Waltarin näytelmän Gabrielin esikuvana. Auervaara vieläpä kiistää olleensa niin sydämetön, kuin mitä Waltari antaa hänestä ymmärtää.[3] Veikko Lavi on säveltänyt, sanoittanut ja levyttänyt aiheesta kappaleen ”Gabriel”. Auervaara joutui irvailun kohteeksi myös monissa Reino Helismaan kupleteissa. Lisäksi Saukin suomennoksessa Ruotsin euroviisusta ”Kevätauer” (Sol och vår) voidaan eräs säe kuulla joko "kun kevätauer vaarat tuo" tai "kun kevät Auervaarat tuo". Katso myös Romanssihuijaus Lähteet Kirjallisuutta Citation error, replace with{{cite book| author = Auervaara, Ruben Oskar| title = Nainen oli kohtaloni| location = Hämeenlinna| year = 1953}} Citation error, replace with{{cite book| author = Kautto, Timo| title = Auervaara: Aurinko- ja kevätmies| location = Helsinki| publisher = Edita| year = 1999| id = ISBN 951-37-2800-5}} Aiheesta muualla Luokka:Suomalaiset rikolliset Luokka:Kuuluisat huijarit Luokka:Itsemurhan tehneet Luokka:Vuonna 1906 syntyneet Luokka:Vuonna 1964 kuolleet

https://fi.wikipedia.org/wiki/Ruben%20Oskar%20Auervaara

సంతమాగులూరు మండలంలో ఎన్ని గ్రామాలు ఉన్నాయి?

సంతమాగులూరు

telugu

సంతమాగులూరు ప్రకాశం జిల్లా, ఇదే పేరుతో ఉన్న మండలం యొక్క కేంద్రము. ఇది సమీప పట్టణమైన నరసరావుపేట నుండి 18 కి. మీ. దూరంలో ఉంది. 2011 భారత జనగణన గణాంకాల ప్రకారం ఈ గ్రామం 2358 ఇళ్లతో, 9687 జనాభాతో 2691 హెక్టార్లలో విస్తరించి ఉంది. గ్రామంలో మగవారి సంఖ్య 5049, ఆడవారి సంఖ్య 4638. షెడ్యూల్డ్ కులాల సంఖ్య 2317 కాగా షెడ్యూల్డ్ తెగల సంఖ్య 443. గ్రామం యొక్క జనగణన లొకేషన్ కోడ్ 590671[1].పిన్ కోడ్: 523302. విద్యా సౌకర్యాలు గ్రామంలో ఒక ప్రైవేటు బాలబడి ఉంది. ప్రభుత్వ ప్రాథమిక పాఠశాల ఒకటి, ప్రభుత్వ ప్రాథమికోన్నత పాఠశాలలు రెండు, ప్రభుత్వ మాధ్యమిక పాఠశాల ఒకటి, ప్రైవేటు మాధ్యమిక పాఠశాల ఒకటి ఉన్నాయి. ఒక ప్రభుత్వ జూనియర్ కళాశాల ఉంది. ఒక ప్రైవేటు వృత్తి విద్యా శిక్షణ పాఠశాల ఉంది. సమీప ప్రభుత్వ ఆర్ట్స్ / సైన్స్ డిగ్రీ కళాశాల, ఇంజనీరింగ్ కళాశాల నరసరావుపేటలో ఉన్నాయి. సమీప మేనేజిమెంటు కళాశాల నరసరావుపేటలోను, వైద్య కళాశాల, పాలీటెక్నిక్‌లు గుంటూరులోనూ ఉన్నాయి. సమీప అనియత విద్యా కేంద్రం నరసరావుపేటలోను, దివ్యాంగుల ప్రత్యేక పాఠశాల గుంటూరులోనూ ఉన్నాయి. వైద్య సౌకర్యం ప్రభుత్వ వైద్య సౌకర్యం సంతమాగులూరులో ఉన్న ఒకప్రాథమిక ఆరోగ్య కేంద్రంలో ఒక డాక్టరు, ఆరుగురు పారామెడికల్ సిబ్బందీ ఉన్నారు. రెండు ప్రాథమిక ఆరోగ్య ఉప కేంద్రాల్లో డాక్టర్లు లేరు. నలుగురు పారామెడికల్ సిబ్బంది ఉన్నారు. ఒక పశు వైద్యశాలలో ఒక డాక్టరు, ఇద్దరు పారామెడికల్ సిబ్బందీ ఉన్నారు. సమీప సామాజిక ఆరోగ్య కేంద్రం, మాతా శిశు సంరక్షణ కేంద్రం, టి. బి వైద్యశాల గ్రామం నుండి 10 కి.మీ. కంటే ఎక్కువ దూరంలో ఉన్నాయి. అలోపతి ఆసుపత్రి, ప్రత్యామ్నాయ ఔషధ ఆసుపత్రి, డిస్పెన్సరీ, సంచార వైద్య శాల, కుటుంబ సంక్షేమ కేంద్రం గ్రామం నుండి 10 కి.మీ. కంటే ఎక్కువ దూరంలో ఉన్నాయి. ప్రైవేటు వైద్య సౌకర్యం గ్రామంలో3 ప్రైవేటు వైద్య సౌకర్యాలున్నాయి. డిగ్రీ లేని డాక్టర్లు ముగ్గురు ఉన్నారు. మూడు మందుల దుకాణాలు ఉన్నాయి. తాగు నీరు గ్రామంలో కుళాయిల ద్వారా రక్షిత మంచినీటి సరఫరా జరుగుతోంది. గ్రామంలో ఏడాది పొడుగునా చేతిపంపుల ద్వారా నీరు అందుతుంది. చెరువు ద్వారా గ్రామానికి తాగునీరు లభిస్తుంది. పారిశుధ్యం మురుగునీరు బహిరంగ కాలువల ద్వారా ప్రవహిస్తుంది. మురుగునీరు బహిరంగంగా, కచ్చా కాలువల ద్వారా కూడా ప్రవహిస్తుంది. మురుగునీటిని నేరుగా జలవనరుల్లోకి వదులుతున్నారు. గ్రామంలో సంపూర్ణ పారిశుధ్య పథకం అమలవుతోంది. సామాజిక మరుగుదొడ్డి సౌకర్యం లేదు. ఇంటింటికీ తిరిగి వ్యర్థాలను సేకరించే వ్యవస్థ లేదు. సామాజిక బయోగ్యాస్ ఉత్పాదక వ్యవస్థ లేదు. చెత్తను వీధుల పక్కనే పారబోస్తారు. సమాచార, రవాణా సౌకర్యాలు సంతమాగులూరులో పోస్టాఫీసు సౌకర్యం, సబ్ పోస్టాఫీసు సౌకర్యం ఉన్నాయి. పోస్ట్ అండ్ టెలిగ్రాఫ్ ఆఫీసు గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది. లాండ్ లైన్ టెలిఫోన్, పబ్లిక్ ఫోన్ ఆఫీసు, మొబైల్ ఫోన్, ఇంటర్నెట్ కెఫె / సామాన్య సేవా కేంద్రం, ప్రైవేటు కొరియర్ మొదలైన సౌకర్యాలు ఉన్నాయి. గ్రామానికి సమీప ప్రాంతాల నుండి ప్రభుత్వ రవాణా సంస్థ బస్సులుప్రైవేటు బస్సులు తిరుగుతున్నాయి. సమీప గ్రామాల నుండి ఆటో సౌకర్యం కూడా ఉంది. వ్యవసాయం కొరకు వాడేందుకు గ్రామంలో ట్రాక్టర్లున్నాయి. రైల్వే స్టేషన్ ఉంది. రాష్ట్ర రహదారి, ప్రధాన జిల్లా రహదారి, జిల్లా రహదారి గ్రామం గుండా పోతున్నాయి. జాతీయ రహదారి గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది. గ్రామంలో తారు రోడ్లు, కంకర రోడ్లు, మట్టిరోడ్లూ ఉన్నాయి. మార్కెటింగు, బ్యాంకింగు గ్రామంలో వాణిజ్య బ్యాంకు, సహకార బ్యాంకు, వ్యవసాయ పరపతి సంఘం ఉన్నాయి. గ్రామంలో స్వయం సహాయక బృందం, పౌర సరఫరాల కేంద్రం, వారం వారం సంత ఉన్నాయి. ఏటీఎమ్ గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది. వ్యవసాయ మార్కెటింగ్ సొసైటీ గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది. ఆరోగ్యం, పోషణ, వినోద సౌకర్యాలు గ్రామంలో సమీకృత బాలల అభివృద్ధి పథకం, అంగన్ వాడీ కేంద్రం, ఇతర పోషకాహార కేంద్రాలు, ఆశా కార్యకర్త ఉన్నాయి. గ్రామంలో గ్రంథాలయం, పబ్లిక్ రీడింగ్ రూం ఉన్నాయి. గ్రామంలో వార్తాపత్రిక పంపిణీ జరుగుతుంది. అసెంబ్లీ పోలింగ్ స్టేషన్, జనన మరణాల నమోదు కార్యాలయం ఉన్నాయి. ఆటల మైదానం గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది. సినిమా హాలు గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉంది. విద్యుత్తు గ్రామంలో గృహావసరాల నిమిత్తం విద్యుత్ సరఫరా వ్యవస్థ ఉంది. రోజుకు 7 గంటల పాటు వ్యవసాయానికి, 15 గంటల పాటు వాణిజ్య అవసరాల కోసం కూడా విద్యుత్ సరఫరా చేస్తున్నారు. భూమి వినియోగం సంతమాగులూరులో భూ వినియోగం కింది విధంగా ఉంది: వ్యవసాయేతర వినియోగంలో ఉన్న భూమి: 435 హెక్టార్లు వ్యవసాయం సాగని, బంజరు భూమి: 218 హెక్టార్లు తోటలు మొదలైనవి సాగవుతున్న భూమి: 47 హెక్టార్లు వ్యవసాయం చేయదగ్గ బంజరు భూమి: 77 హెక్టార్లు సాగులో లేని భూముల్లో బీడు భూములు కానివి: 98 హెక్టార్లు బంజరు భూమి: 458 హెక్టార్లు నికరంగా విత్తిన భూమి: 1357 హెక్టార్లు నీటి సౌకర్యం లేని భూమి: 1038 హెక్టార్లు వివిధ వనరుల నుండి సాగునీరు లభిస్తున్న భూమి: 875 హెక్టార్లు నీటిపారుదల సౌకర్యాలు సంతమాగులూరులో వ్యవసాయానికి నీటి సరఫరా కింది వనరుల ద్వారా జరుగుతోంది. కాలువలు: 811 హెక్టార్లు బావులు/బోరు బావులు: 2 హెక్టార్లు చెరువులు: 62 హెక్టార్లు ఉత్పత్తి సంతమాగులూరులో ఈ కింది వస్తువులు ఉత్పత్తి అవుతున్నాయి. ప్రధాన పంటలు వరి, మిరప, ప్రత్తి సమీప గ్రామాలు పత్తెపురం ౪ కి.మీ, మిన్నెకల్లు ౪ కి.మీ, కామేపల్లి ౬ కి.మీ, తంగెడుమల్లి ౬ కి.మీ, కొప్పరం ౬ కి.మీ., పాతమాగులూరు ౨ కి.మీ, పుట్టావారి పాలెం(అడ్డ రోడ్డు) ౩ కి.మీ,రామిరెడ్డి పాలెం ౫ కి.మీ. సమీప మండలాలు ఉత్తరాన రొంపిచెర్ల మండలం, పశ్చిమాన శావల్యాపురం మండలం, ఉత్తరాన నర్సరావుపేట మండలం, దక్షణాన బల్లికురవ మండలం. గ్రామానికి రవాణా సౌకర్యం రైల్వే స్టేషన్:- సంతమాగులూరు ౫ కి.మీ దూరంలో ఉంది. బస్సుస్టాండ్:-సంతమాగులూరు. గుంటూరు-కర్నూలు రహదారి ఉంది. గ్రామంలోని విద్యా సౌకర్యాలు ప్రభుత్వ జూనియర్ కళాశాల:- ఈ కళాశాల ౩౫వ వార్షికోత్సవం, ౨౦౧౬,జనవరి-౮వ తేదీనాడు నిర్వహించారు.[2] కార్తికేయ ఐ.టి.ఐ. జిల్లా పరిషత్తు ఉన్నత పాఠశాల:- ఈ పాఠశాల స్వర్ణోత్సవాలు ౨౦౧౬,ఫిబ్రవరి-౨౮న నిర్వహించెదరు.[3] బాలాజీ ఉన్నత పాఠశాల. మన భాలభారతి విద్యాలయం. కేరళ ఇంగ్లీష్ మీడియం స్కూల్. M.K.M ఇంగ్లీష్ మీడియం స్కూల్. మండల పరిషత్తు ప్రాథమిక పాఠశాల. సంతమాగులూరు ఎస్.సి.కాలనీలోని (సి.డి) ప్రాథమిక పాఠశాల. గ్రామములోని మౌలిక సదుపాయాలు ప్రాథమిక ఆరోగ్యకేంద్రం సంతమాగులూరు గ్రామంలోని ప్రాథమిక ఆరోగ్యకేంద్రం, ౨౦౧౪(2014).మార్చి-౧౮(18), ఉదయం ౧౧-00(11-00) గంటలకు స్వర్ణోత్సవం జరుపుకున్నది.[4] ఈ ప్రాథమిక ఆరోగ్యకేంద్రంలో ౨౦౧౪-౧౫ ఆర్థిక సంవత్సరంలో ఎక్కువసంఖ్యలో గర్భిణిలకు (౧౦౩ మందికి) ప్రసవాలు చేసి, ఉన్నతాధికారుల ప్రశంసలు పొందినారు.[5] బ్యాంకులు ది ప్రకాశం జిల్లా కేంద్ర సహకార బ్యాంకు లిమిటెడ్. సిండికేట్ బ్యాంక్. గ్రామానికి వ్యవసాయం మరియు సాగునీటి సౌకర్యం ఈ గ్రామానికి ముఖ్యముగా నాగార్జున సాగర్ నీటి పైన ఆధార పడివున్నది పంటలకు త్రాగునీటికి ఈ నీటినే ఉపయోగిస్తున్నారు. సంతమాగులురు చెరువు కుడా ఒకటి, కాకపొతె దానిని అభివృద్ధి చెయ్యవలిసిన అవసరం ఉంది. రిజర్వాయర్ అంశం చాలా కాలంగా వాయుదా పడుతుంది. బోరు బావుల నీటి వాడకం ఎక్కువ. బోరు నీటిని కుడా త్రాగు నీరు కోసం ఉపయొగించుకోవచ్చు. త్రాగునీరు కోసం రెండు ఉచిత మినరల్ వాటర్ ప్లాంట్లు ౧౪ గంటలు పనిచేయుచున్నవి. ౧.అట్లా కోటేశ్వరమ్మ జ్ఞాపకార్ధం శ్రీ అట్లా చిన వెంకట రెడ్డి గారు. ౨.మౌమిత ఫౌండేషన్ తరుపున శ్రీ బాదం మాధవ రెడ్డి గారు నెలకొల్పినారు. గ్రామ పంచాయతీ ౧౫ ఏళ్ళపాటు పగ, ప్రతీకారం అక్కడ రాజ్యమేలినవి. ౧౯౯౧ నుండి ౧౦౦౫ వరకూ వర్గ పోరు రావణాకాష్టంగా రగిలిన ఈగ్రామం, తరువాత మార్పు దిశగా వడివడిగా అడుగులు వేస్తున్నది. ౧౦౦౬ పంచాయతీ ఎన్నికలలో సర్పంచిని ఏకగ్రీవంగా ఎన్నుకున్నారు. అప్పటినుండి గ్రామంలో సుమారు ౪ కోట్ల రూపాయల మేర అభివృద్ధి పనులు జరిగినవి.[6] ౨౦౧౩ జూలైలో ఈ గ్రామ పంచాయతీకి జరిగిన ఎన్నికలలో శ్రీ గడ్డం వెంకటరెడ్డి, సర్పంచిగా ఎన్నికైనారు. ఈయన తరువాత డిసెంబరు-౧౨, ౨౦౧౩ నాడు, సంతమాగులూరు మండల సర్పంచుల సంఘం అధ్యక్షులుగా ఎన్నికైనారు.[7] గ్రామంలోని దర్శనీయ స్థలాలు/ప్రార్ధనా ప్రదేశాలు శ్రీ పరశువేదేశ్వర స్వామివారి ఆలయం. శ్రీ రాధాకృష్ణ దేవాలయం. శ్రీ వినాయక దేవాలయం. శ్రీ ఆంజనేయస్వామివారి ఆలయం:- ఈ ఆలయంలో ప్రతీ హనుమజ్జయంతి సందర్భంగా స్వామివారి తిరునాళ్ళు వైభవంగా నిర్వహించెదరు.[8] గ్రామదేవతల దేవాలయములు. సంతమాగులురు చెరువు కుడా ఒకటి, కాకపొతె దానిని అభివృద్ధి చెయ్యవలిసిన అవసరం ఉంది. రిజర్వాయర్ అంశం చాలా కాలంగా వాయుదా పడుతుంది. శ్రీ వీరభద్రేశ్వరస్వామివారి ఆలయం, శ్రీ అంకమ్మ తల్లి ఆలయం, శ్రీ పోలేరమ్మ తల్లి ఆలయం, శ్రీ మహాలక్ష్మమ్మ అమ్మవారి ఆలయం గ్రామంలోని ఈ ఆలయాల జీర్ణోద్ధరణకు, ౨౦౧౫,జూన్-౧౨వ తేదీ శుక్రవారంనాడు, శంకుస్థాపన నిర్వహించారు.[9] ఈ ఆలయాల పునఃప్రతిష్ఠా మహోత్సవం, ౨౦౧౬,ఏప్రిల్-౨౫వ తేదీ సోమవారంనాడు వైభవంగా నిర్వహించారు. ౨౦౧౬,మే-౧౦వ తేదీ మంగళవారంనాడు, ౧౬ రోజుల పండుగను వైభవంగా నిర్వహించారు.[10] సుమారు 38 సంవత్సరముల తరువాత అంకమ్మ తల్లి,పోలెరమ్మ తల్లి కోలుపులు వైభవోపేతంగా 2016 ఆగస్టు 2 వ తేదిన ఘనంగా ప్రారంభమైననవి.ఈ కోలుపుల మహోత్సవం 2016 ఆగస్టు 8 వరకు వైభవంగా జరిగినవి. గ్రామంలోని ప్రధాన పంటలు వరి,మిరప,పసుపు,మొక్క జొన్న,ప్రత్తి,సజ్జ,కూరగాయ పంటలు.సుబాబుల్. గ్రామంలోని వృత్తులు ముఖ్యంగా వ్యవసాయం, వ్యవసాయ ఆధారిత పనులు. గ్రామ ప్రముఖులు పోతరాజు పురుషోత్తమరాయ కవి, ఆశు కవి,వేదాంత పండితుడు,రచయిత కీ.శే. బల్లేపల్లి సుబ్బారావు, డోలు విద్వాంసులు. గణాంకాలు ౨౦౦౧ వ .సంవత్సరం జనాభా లెక్కల ప్రకారం గ్రామ జనాభా ౭౯౧౬.[11] ఇందులో పురుషుల సంఖ్య ౪,౦౭౭, మహిళల సంఖ్య ౩,౮౩౯, గ్రామంలో నివాస గృహాలు ౧౯౪౩ ఉన్నాయి. గ్రామ విస్తీర్ణం ౨,౬౯౧ హెక్టారులు. మండలంలోని గ్రామాలు చవిటిపాలెం మిన్నెకల్లు అడవిపాలెము వెల్లాలచెరువు కామేపల్లి సంతమాగులూరు తంగెడుమల్లి గురిజెపల్లి కొప్పారం సజ్జాపురం ఏల్చూరు కుందూరు (పశ్చిమ) కొమ్మలపాడు బండి వారిపాలెం పాతమాగులూరు మక్కెన వారి పాలెం మామిళ్ళపల్లి పరిటాలవారిపాలెం పుట్టావారి పాలెం(అడ్డ రోడ్డు) పత్తెపురం కొప్పరం రామిరెడ్డిపాలెం మూలాలు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%B8%E0%B0%82%E0%B0%A4%E0%B0%AE%E0%B0%BE%E0%B0%97%E0%B1%81%E0%B0%B2%E0%B1%82%E0%B0%B0%E0%B1%81

How many countries are in the Arab League?

Arab League

english

Part of a series onArab League Issues Arab Winter Syrian Civil War Somali Civil War Western Sahara conflict Arab–Israeli conflict Pan-Arabism Weapons of mass destruction Egypt Iraq Libya Syria Geography Regions Maghreb Mashriq Nile Valley Gulf states Bab-el-Mandeb Deserts {{{1}}} {{{1}}} ad-Dahna Desert Governance Founding Charter Human Rights Charter Secretary-General (Ahmed Aboul Gheit) Institutions Council Summits Parliament Unity Arab leaders King Salman King Abdullah Fattah el-Sisi Ideology Arab nationalismNasserism Arab socialismBa'athism Third International Theory Attempts at political union Arab Federation Arab Islamic Republic Federation of Arab Republics Unified Political Command United Arab Republic United Arab States Organizational unions Cooperation Council for the Arab States of the Gulf (GCC) Arab Maghreb Union Foreign relations Multilateral African Union ASEAN European Union Latin America Bilateral Brazil China Eritrea France India Eritrea Iran Israel Pakistan Russia Turkey United States Uzbekistan Venezuela Military Expenditure Arab Revolt Joint defence Joint Defence Council United Arab Command Peninsula Shield Arab Organization for Industrialization (AOI) Economy Economic and Social Council Council of Arab Economic Unity (CAEU) Arab Monetary Fund Arab Fund for Economic and Social Development (AFESD) Union for the Mediterranean Greater Arab Free Trade Area (GAFTA) Chambers of Commerce Arab Customs Union International Confederation of Arab Trade Unions (ICATU) Federation of Arab Trade Unions and Labor Societies (FATULS) Qualifying Industrial Zone (QIZ) Transportation Aviation Railways Berlin-Baghdad ONCF Palestine Railways Hejaz Railway Bridges Dubai Smile Qatar Bahrain Causeway King Fahd Causeway Sheikh Rashid bin Saeed Crossing Saudi–Egypt Causeway Bridge of the Horns Culture Media Arab-SAT Nile-SAT Arab Media Group Arabian Television Network Arab International Media Services Al Arabiya Al Jazeera Arab Capital of Culture Algiers (2007) Jerusalem (2008) Damascus (2009) Doha (2010) Arabic language Cuisine Art Literature Mu'allaqat) Dress Sport Pan Arab Games Arab Champions League (Cup Winners' Cup) Arabian Gulf Cup Arab Nations Cup Demographics Religion Muslims (majority) Christians Jews Yazidis Shabaks Mandaeans Hinduism Ethnicities Arabs (majority) Berbers Kurds Nubians Somalis other Arab diaspora Lifestyles Bedouin Marsh Arabs Language Arabic (majority) Afar Armenian Berber Hebrew Kurdish Nubian Persian Somali vt The Arab League (Arabic: الجامعة العربية‎ al-Jāmiʻah al-ʻArabīyah), formally the League of Arab States (Arabic: جامعة الدول العربية‎ Jāmiʿat ad-Duwal al-ʿArabīyah), is a regional organization of Arab states in and around North Africa, the Horn of Africa and Arabia. It was formed in Cairo on 22 March 1945 with six members: Kingdom of Egypt, Kingdom of Iraq, Transjordan (renamed Jordan in 1949), Lebanon, Saudi Arabia, and Syria.[3] Yemen joined as a member on 5 May 1945. Currently, the League has 22 members, but Syria's participation has been suspended since November 2011, as a consequence of government repression during the Syrian Civil War.[4] The League's main goal is to "draw closer the relations between member States and co-ordinate collaboration between them, to safeguard their independence and sovereignty, and to consider in a general way the affairs and interests of the Arab countries".[5] Through institutions, such as the Arab League Educational, Cultural and Scientific Organization (ALECSO) and the Economic and Social Council of the Arab League's Council of Arab Economic Unity (CAEU), the Arab League facilitates political, economic, cultural, scientific, and social programmes designed to promote the interests of the Arab world.[6][7] It has served as a forum for the member states to coordinate their policy positions, to deliberate on matters of common concern, to settle some Arab disputes and to limit conflicts such as the 1958 Lebanon crisis. The League has served as a platform for the drafting and conclusion of many landmark documents promoting economic integration. One example is the Joint Arab Economic Action Charter, which outlines the principles for economic activities in the region. Each member state has one vote in the League Council, and decisions are binding only for those states that have voted for them. The aims of the league in 1945 were to strengthen and coordinate the political, cultural, economic and social programs of its members and to mediate disputes among them or between them and third parties. Furthermore, the signing of an agreement on Joint Defence and Economic Cooperation on 13 April 1950 committed the signatories to coordination of military defence measures. In March 2015, the Arab League General Secretary announced the establishment of a Joint Arab Force with the aim of counteracting extremism and other threats to the Arab States. The decision was reached while Operation Decisive Storm was intensifying in Yemen. Participation in the project is voluntary, and the army intervenes only at the request of one of the member states. The growing militarization of the region and the increase in violent civil wars as well as terrorist movements are the reason behind the creation of the JAF, financed by the rich Gulf countries.[8] In the early 1970s, the Economic Council of the League of Arab States put forward a proposal to create the Joint Arab Chambers of Commerce across the European states. That led, under the decree of the League of Arab States no. K1175/D52/G, to the decision by the Arab governments to set up the Arab British Chamber of Commerce which was mandated to "promote, encourage and facilitate bilateral trade" between the Arab world and its major trading partner, the United Kingdom. History Following adoption of the Alexandria Protocol in 1944, the Arab League was founded on 22 March 1945. It aimed to be a regional organisation of Arab states with a focus to developing the economy, resolving disputes and coordinating political aims.[9] Other countries later joined the league.[10] Each country was given one vote in the council. The first major action was the joint intervention, allegedly on behalf of the majority Arab population being uprooted as the state of Israel emerged in 1948 (and in response to popular protest in the Arab world), but a major participant in this intervention, Transjordan, had agreed with the Israelis to divide up the Arab Palestinian state proposed by the United Nations General Assembly, and Egypt intervened primarily to prevent its rival in Amman from accomplishing its objective.[11] It was followed by the creation of a mutual defence treaty two years later. A common market was established in 1965.[9][12] Geography The Arab League member states cover over 13,000,000km2 (5,000,000sqmi) and straddles two continents: Africa and Asia. The area largely consists of arid deserts, such as the Sahara. Nevertheless, it also contains several highly fertile lands like the Nile Valley, the Jubba Valley and Shebelle Valley in the Horn of Africa, the Atlas Mountains in the Maghreb, and the Fertile Crescent that stretches over Mesopotamia and the Levant. The area comprises deep forests in southern Arabia and parts of the world's longest river, the Nile. Membership The Charter of the Arab League, also known as the Pact of the League of Arab States, is the founding treaty of the Arab League. Adopted in 1945, it stipulates that "the League of Arab States shall be composed of the independent Arab States that have signed this Pact."[13] Initially, in 1945, there were only six members. Today, the Arab League has 22 members, including three African countries among the largest by area (Sudan, Algeria and Libya) and the largest country in the Middle East, (Saudi Arabia). Five countries have observer status that entitles them to express their opinion and give advice but denies them voting rights.[14] There was a continual increase in membership during the second half of the 20th century. As of 2016, there are 22 member states: Algeria Bahrain Comoros Djibouti Egypt Iraq Jordan Kuwait Lebanon Libya Mauritania Morocco Oman Palestine Qatar Saudi Arabia Somalia Sudan Syria Tunisia United Arab Emirates Yemen and 5 observer states: Brazil Eritrea India Venezuela[15] Armenia Libya was suspended on 22 February 2011, following the start of the Libyan Civil War and the use of military force against civilians.[16] The National Transitional Council, the partially recognised interim government of Libya, sent a representative to be seated at the Arab League meeting on 17 August to participate in a discussion as to whether to readmit Libya to the organisation.[17] Syria was suspended on 16 November 2011. On 6 March 2013, the Arab League gave the Syrian National Coalition Syria's seat in the Arab League.[18] On 9 March 2014, secretary general Nabil al-Arabi said that Syria's seat would remain vacant until the opposition completes the formation of its institutions.[19] Politics and administration The Arab League is a political organization which tries to help integrate its members economically, and solve conflicts involving member states without asking for foreign assistance. It possesses elements of a state representative parliament while foreign affairs are often conducted under UN supervision. The Charter of the Arab League[5] endorsed the principle of an Arab homeland while respecting the sovereignty of the individual member states. The internal regulations of the Council of the League[20] and the committees[21] were agreed in October 1951. Those of the Secretariat-General were agreed in May 1953.[22] Since then, governance of the Arab League has been based on the duality of supra-national institutions and the sovereignty of the member states. Preservation of individual statehood derived its strengths from the natural preference of ruling elites to maintain their power and independence in decision making. Moreover, the fear of the richer that the poorer may share their wealth in the name of Arab nationalism, the feuds among Arab rulers, and the influence of external powers that might oppose Arab unity can be seen as obstacles towards a deeper integration of the league. Mindful of their previous announcements in support of the Arabs of Palestine the framers of the Pact were determined to include them within the League from its inauguration.[23] This was done by means of an annex that declared:[5] “Even though Palestine was not able to control her own destiny, it was on the basis of the recognition of her independence that the Covenant of the League of Nations determined a system of government for her. Her existence and her independence among the nations can, therefore, no more be questioned de jure than the independence of any of the other Arab States. [...] Therefore, the States signatory to the Pact of the Arab League consider that in view of Palestine's special circumstances, the Council of the League should designate an Arab delegate from Palestine to participate in its work until this country enjoys actual independence” At the Cairo Summit of 1964, the Arab League initiated the creation of an organisation representing the Palestinian people. The first Palestinian National Council convened in East Jerusalem on 29 May 1964. The Palestinian Liberation Organization was founded during this meeting on 2 June 1964. Palestine was shortly admitted in to the Arab League, represented by the PLO. Today, State of Palestine is a full member of the Arab League. At the Beirut Summit on 28 March 2002, the league adopted the Arab Peace Initiative,[24] a Saudi-inspired peace plan for the Arab–Israeli conflict. The initiative offered full normalisation of the relations with Israel. In exchange, Israel was required to withdraw from all occupied territories, including the Golan Heights, to recognise Palestinian independence in the West Bank and Gaza Strip, with East Jerusalem as its capital, as well as a "just solution" for the Palestinian refugees. The Peace Initiative was again endorsed at 2007 in the Riyadh Summit. In July 2007, the Arab League sent a mission, consisting of the Jordanian and Egyptian foreign ministers, to Israel to promote the initiative. Following Venezuela's move to expel Israeli diplomats amid the 2008–2009 Israel–Gaza conflict, Kuwaiti member of parliament Waleed Al-Tabtabaie proposed moving Arab League headquarters to Caracas, Venezuela.[25] On 13 June 2010, Amr Mohammed Moussa, Secretary-General of the Arab League, visited the Gaza Strip, the first visit by an official of the Arab League since Hamas' armed takeover in 2007. In 2015, the Arab League voiced support for Saudi Arabian-led military intervention in Yemen against the Shia Houthis and forces loyal to former President Ali Abdullah Saleh, who was deposed in the 2011 uprising.[26] On 15 April 2018, in response to the Turkish invasion of northern Syria aimed at ousting U.S.-backed Syrian Kurds from the enclave of Afrin, the Arab League passed a resolution calling on Turkish forces to withdraw from Afrin.[27] Summits Military The Joint Defence Council of the Arab League is one of the Institutions of the Arab League.[33] It was established under the terms of the Joint Defence and Economic Co-operation Treaty of 1950 to coordinate the joint defence of the Arab League member states.[34] The Arab League as an Organization has no military Force, like the UN or EU, but at the 2007 summit, the Leaders decided to reactivate their joint defense and establish a peacekeeping force to deploy in South Lebanon, Darfur, Iraq, and other hot spots. At a 2015 summit in Egypt, member nations agreed in principle to form a joint military force.[35] Emergency summits Two summits are not added to the system of Arab League summits: Anshas, Egypt: 28–29 May 1946. Beirut, Lebanon: 13– 15 November 1958. Summit 14 in Fes, Morocco, occurred in two stages: On 25 November 1981: the 5-hour meeting ended without an agreement on document. On 6–9 September 1982. Economic resources The Arab League is rich in resources, such as enormous oil and natural gas resources in certain member states. Another industry that is growing steadily in the Arab League is telecommunications. Within less than a decade, local companies such as Orascom and Etisalat have managed to compete internationally. Economic achievements initiated by the League amongst member states have been less impressive than those achieved by smaller Arab organisations such as the Gulf Cooperation Council (GCC).[36] Among them is the Arab Gas Pipeline, that will transport Egyptian and Iraqi gas to Jordan, Syria, Lebanon, and Turkey. As of 2013, a significant difference in economic conditions exist between the developed oil states of Algeria, Qatar, Kuwait and the UAE, and developing countries like Comoros, Djibouti, Mauritania, Somalia, Sudan and Yemen. The Arab League also includes great fertile lands in the southern part of Sudan. It is referred to as the food basket of the Arab World, the region's instability including the independence of South Sudan has not affected its tourism industry, that is considered the fastest growing industry in the region, with Egypt, UAE, Lebanon, Tunisia, and Jordan leading the way. Another industry that is growing steadily in the Arab League is telecommunications. Economical achievements within members have been low in the league's history, other smaller Arab Organizations have achieved more than the league has, such as the GCC, but lately several major economic projects that are promising are to be completed, the Arab Gas Pipeline is to end by the year 2010, Connecting Egyptian and Iraqi Gas to Jordan, Syria and Lebanon, and then to Turkey thus Europe, a free trade Agreement (GAFTA) is to be completed by 1 January 2008, making 95% of all Arab Products tax free of customs. Transport The Arab League is divided into five parts when it comes to transport, with the Arabian Peninsula and the Near East being entirely connected by air, sea, roads and railways. Another part of the League is the Nile Valley, made up of Egypt and Sudan. These two member states have started to improve the River Nile's navigation system to improve accessibility and thus foster trading. A new railway system is also set to connect the southern Egyptian city of Abu Simbel with the northern Sudanese city of Wadi Halfa and then to Khartoum and Port Sudan. The third division of the League is the Maghreb, where a 3,000km stretch of railway runs from the southern cities of Morocco to Tripoli in Western Libya. The fourth division of the League is the Horn of Africa, whose member states include Djibouti and Somalia. These two Arab League states are separated by only ten nautical miles from the Arabian Peninsula by the Bab el Mandeb and this is quickly changing as Tarik bin Laden, the brother of Osama bin Laden, has initiated the construction of the ambitious Bridge of the Horns project, which ultimately aims to connect the Horn of Africa with the Arabian Peninsula via a massive bridge. The project is intended to facilitate and accelerate the already centuries-old trade and commerce between the two regions. The last division of the League is the isolated island of Comoros, which is not physically connected to any other Arab state, but still trades with other League members. Literacy in Arab league countries In collecting literacy data, many countries estimate the number of literate people based on self-reported data. Some use educational attainment data as a proxy, but measures of school attendance or grade completion may differ. Because definitions and data collection methods vary across countries, literacy estimates should be used with caution. United Nations Development Programme, Human Development Report 2010. It is also important to note that the Persian Gulf region has had an oil boom, enabling more schools and universities to be set up. Demographics The Arab League is a culturally and ethnically one association of 22 member states, with the overwhelming majority of the League's population identified as Arab (on a cultural ethnoracial basis). As of July 1, 2013, about 359 million people live in the states of the Arab League. Its population grows faster than in most other global regions. The most populous member state is Egypt, with a population of about 91 million.[40] The least populated is the Comoros, with over 0.6 million inhabitants. Syrian demographics are before the Syrian civil war. Religion Almost all of the Arab League's citizens adhere to Islam, with Christianity being the second largest religion. At least 15 million Christians combined live in Egypt, Iraq, Jordan, Lebanon, Palestine, Sudan and Syria. In addition, there are smaller but significant numbers of Druze, Yazidis, Shabaks and Mandaeans. Numbers for nonreligious Arabs are generally not available, but research by the Pew Forum suggests around 1% of people in the MENA region are "unaffiliated".[50] Linguistics The official language of the Arab League is Literary Arabic, based on Classical Arabic. However, several Arab League member states have other co-official or national languages, such as Somali, Berber, Kurdish, Assyrian, and Nubian. Additionally, various different Arabic dialects are spoken, such as Egyptian Arabic, Levantine Arabic and Moroccan Arabic. Culture Sports The Pan Arab Games are considered the biggest Arab sporting event, which brings together athletes from all the Arab countries to participate in a variety of different sports. The Union of Arab Football Associations organises the Arab Nations Cup (for national teams) and the Arab Club Champions Cup (for clubs). Arab sport federations also exist for several games, include basketball, volleyball, handball, table tennis, tennis, squash and swimming. See also Arab Charter on Human Rights Arab Cold War Arab Fund for Economic and Social Development (AFESD) Arab leaders Arab League and the Arab–Israeli conflict Arab League boycott of Israel Arab Maghreb Union (UMA) Arab Monetary Fund Arab Organization for Industrialization Arab Parliament Arab Union Bloudan Conference (1937) Council of Arab Economic Unity (CAEU) Flag of the Arab League General Arab Insurance Federation General Union of Chambers of Commerce, Industry and Agriculture for Arab Countries Gulf Cooperation Council (GCC) International Association of Arabic Dialectology (AIDA) International Confederation of Arab Trade Unions List of conflicts in the Arab League List of country groupings List of largest cities in the Arab world List of multilateral free-trade agreements List of tallest buildings in the Arab League Lists of the Arab League Model Arab League Orange card system – motor insurance scheme of the Arab League Organisation of Islamic Cooperation Organization of Arab Petroleum Exporting Countries (OAPEC) Organization of the Petroleum Exporting Countries (OPEC) Pan Arab Games Pan-Arabism Summit of South American-Arab Countries United Arab Command Arab Standardization and Metrology Organization (in Arabic) (official site). (in English) in Washington D.C. – USA at Al-Bab.com at Council on Foreign Relations , BBC News, updated 9 August 2011 at Jewish Virtual Library at WorldStatesmen.org in Qatar (in English) at Bursa collected news and commentary at The Jerusalem Post

https://en.wikipedia.org/wiki/Arab%20League

ロシア帝国の初代皇帝はだれ？

ロシア皇帝

japanese

ロシア皇帝（ロシアこうてい、Russian: Императоры России）は、1721年から1917年までのロシア帝国で用いられた君主号である。正式名称は<b data-parsoid='{"dsr":[991,1009,3,3]}'>全ロシアのインペラートル</b>ないし<b data-parsoid='{"dsr":[1012,1032,3,3]}'>全ロシアのインペラトリーツァ[1][2]。 インペラトルの称号は大北方戦争にて勝利したことにより採用され、ヨーロッパにおける皇帝号に適応させる形で出現した。 «всероссийский»（全ルーシの）の接頭辞はウラジーミル・スーズダリ大公国時代のロシアの君主が用いていた«всея Руси»という表現を継続しているという意味合いが含まれていた。 概要 の第1条によれば«全ロシアのインペラートルは絶対的かつ無限の君主権を有する。その最高権力は神自身の良心の命ずるところに従って統治するものである»とされていた。 自身の意味と合致する«絶対的»と«無限»の用語は、法の形成、それを行政的に行使する範囲内での適切な活動ならびに司法に沿う形での全国家権力の機能が、自身の名と権力に基づいて活動するという手段を以て遂行する他の主要な国家機関の参加抜きで、独占的に遂行されるということを意味している (ст. 81)。 この第1条から、ロシアは絶対的かつ無限の君主が統治する法国家であるということを特徴づけている。 20世紀初頭におけるロシア皇帝の完全な称号は以下の通り(ст. 37 осн. Зак.): «神の恩寵下における我「（ここに皇帝の名前が入る）」、全ロシア、モスクワ、キエフ、ヴラジーミルならびにノヴゴロドのインペラートルおよび絶対君主; カザ－ニのツァーリ、アーストラハニのツァーリ、ポーリシャのツァーリ、シビーリのツァーリ、ヘルソニェースのツァーリ、グルージヤのツァーリ; プスコフの領主ならびにスモリェーンスク、リトヴァー、ヴォリーニ、ポドーリェ及びフィンリャーンジヤの大公;エストーニヤ、リヴォーニヤ、クルリャーンジヤ、ゼームガレ、ジェマイチーヤ、ベロストーク、カリェーリヤ、トヴェーリ、ユグラー、ピェールミ、ヴャートカ及びボールガルその他の公; ニージニ＝ノーヴゴロド、チェルニーゴフ、リャザーニ、ポーロツク、ロストーフ、ヤロスラーヴリ、ベロオーゼロ、、、、ヴィーチェブスク、ムスチスラーヴリの領主ならびに大公及び全北方国家の最高君主; 及びイビェーリヤ、カールトリ、の地ならびにアルミェーニヤ地区の領主; トゥルキェスターンの領主; ノルヴェーギヤ、シリェーズヴィク＝ゴリシチェーイン、、、オーリジェンブルクその他の相続人。» «Божиею поспешествующею милостью Мы (имярек), Император и Самодержец Всероссийский, Московский, Киевский, Владимирский, Новгородский; Царь Казанский, Царь Астраханский, Царь Польский, Царь Сибирский, Царь Херсониса Таврического, Царь Грузинский; Государь Псковский и Великий Князь Смоленский, Литовский, Волынский, Подольский и Финляндский; Князь Эстляндский, Лифляндский, Курляндский и Семигальский, Самогитский, Белостокский, Корельский, Тверской, Югорский, Пермский, Вятский, Болгарский и иных; Государь и Великий князь Новагорода Низовския земли, Черниговский, Рязанский, Полотский, Ростовский, Ярославский, Белозерский, Удорский, Обдорский, Кондийский, Витебский, Мстиславский и всея северныя страны повелитель и Государь Иверския, Карталинския и Кабардинския земли и области Арменския; Черкасских и Горских князей и иных наследный Государь и Обладатель; Государь Туркестанский, Наследник Норвежский, Герцог Шлезвиг-Голстинский, Сторнмарнский, Дитмарский и Ольденбургский и прочая, и прочая, и прочая» 何らかの法に乗っ取った形での特定の場合においては: «神の恩寵下における我ニコライ2世、全ロシア、モスクワ、キエフ、ヴラジーミルならびにノヴゴロドのインペラートルおよび絶対君主; カザンのツァーリ、アストラハンのツァーリ、ポーランドのツァーリ、シベリアのツァーリ、ケルソネスのツァーリ、グルジアのツァーリ、フィンランド大公及びその他。» «Божиею поспешествующею милостию, Мы, Николай Вторый, Император и Самодержец Всероссийский, Московский, Киевский, Владимирский, Новгородский; Царь Казанский, Царь Астраханский, Царь Польский, Царь Сибирский, Царь Херсониса Таврическаго, Царь Грузинский, Великий Князь Финляндский и прочая, и прочая, и прочая» の単純化した形のものが用いられる。 歴史 「全ロシアのインペラートル」の称号はピョートル1世大帝のもとで導入された。 大北方戦争に勝利して1721年9月にニスタット条約が締結されるととシノドはピョートル1世に対して«通常、高貴な家柄の出であるローマの元老院が、末永く家名が存続することを記憶に留めるよう法規に乗っ取って公衆の目前で捧げられるインペラトルの称号を用いていたのと同じように。»の公式声明を出してインペラトルの称号を贈呈することを決めた[3]。 1721年10月22日 (11月2日)にピョートル1世はインペラートルの称号を採用し、プロイセン王国とネーデルラント共和国は即座に、スウェーデンは1723年に、オスマン帝国は1739年に、グレートブリテン王国とオーストリアは1742年に、フランス王国とスペインは1745年に、最後にポーランド・リトアニア共和国が1764年にロシアの新君主号を承認した[4]。ロシア・ツァーリ国という国名もインペラトルに合わせて新たにロシア帝国(Русской империей[5])と改称したのである。 1722年2月5（16）日にピョートル1世は、それまでの中世以来の慣例を廃止して、帝位は男子の直系子孫に継承されるが、皇帝の意思によりそれに相応しい人物は後継者として指名されることを許されるという旨のを発行した。 1797年4月5（16）日にパーヴェル1世は新たな帝位継承に関するを作成した。これによりロシア帝位継承者は基本的には長子であることが原則とされ、それに続く者はポーランドとフィンランドとの関係が結ばれることとなった。このことは即ち、長子たる帝位継承者が死去ないし拒絶した場合に備えて継承できるように、以下に続く者がその代理人としての役割を担わされたということを意味するのである。直系で帝位継承者がいない場合には傍系の者に継承順位が移ることとなっている。直系傍系を含む家系内においては男性の方が女性よりも優先とされ、女性を差し置く形で傍系男子の者が要請されることとなった。皇帝に即位する際に求められていたことは、わずかに正しい信仰の告白のみである。君臨する皇帝および継承者が16歳に達すると、例え統治能力が欠けていたとしても、自身の統治権が行使されることになっている。ただし皇帝に、統治して早世した場合を除く何らかの事態が生じた際には、生存しているその父母が皇帝不在時における継承者の最有力候補の地位に納まることとなっている。 ロシア帝国の統治者はみな、1613年に即位したミハイル・ロマノフに始まるロマノフ家の血統に属している。もっとも、1761年以降の皇統はピョートル1世の娘アンナとシュレースヴィヒ＝ホルシュタイン＝ゴットルプ公カール・フリードリヒの子孫に移り、男系ではオルデンブルク家の分枝にあたるホルシュタイン＝ゴットルプ家に属していることから、2人の息子であるピョートル3世以降は厳密にはホルシュタイン＝ゴットルプ＝ロマノフ家の血統に属している。 1917年3月2（15）日に皇帝ニコライ2世が皇太子アレクセイの継承権を放棄させる形で退位し、翌3（16）日に«最高統治権を委ねられていた»弟のミハイルも辞退したことで皇帝の存在は事実上消滅した形となった。9月1日には臨時政府によって共和制の布告がなされた。 歴代皇帝一覧 統計 全ロシアのインペラートルの称号を用いたのは、10人の皇帝と4人の女帝の計14人である。 最も長きにわたる統治はエカチェリーナ2世の34年間であり、寿命の方も67歳と最長であった。 最短の統治はピョートル3世の6か月である。 最年長で戴冠したのは49歳で戴冠したピョートル1世である。 最年少で戴冠したのは2か月5日で戴冠したイヴァン6世であり、その統治は摂政エルンスト・ヨハン・フォン・ビロンと母アンナ・レオポルドヴナの手に委ねられていた。 最も寿命が短いのは15歳で死んだピョートル2世である。 関連項目 ロシア帝国 ロシア帝国の歴史 ロシア君主一覧 ロシアの帝位請求者 脚注

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%AD%E3%82%B7%E3%82%A2%E7%9A%87%E5%B8%9D

సమాచార చట్టం-2005 ను ఏ ప్రభుత్వం ఆమోదించింది?

సమాచార హక్కు

telugu

ప్రభుత్వ కార్యాలయాలు, సంస్థల నుంచి సమాచారాన్ని అడిగి తీసుకునే అధికారమే సమాచార హక్కు (Right to Information). మనం ఏ ఆఫీస్ లో కాలిడినా కావలిసిన సమాచారంపొందుట దుర్లభం. లంచం ఇచ్చుకోనిదే ఫైలు కదలదు. సామాన్యుడికి ఏ ఆఫీసుకు వెళ్ళినా పనిచేయించుకోవటం, తనకు కావలసిన సమాచారాన్ని రాబట్టటం చాలా కష్టం.ఈ నేపథ్యంలో భారత ప్రభుత్వం 12 అక్టోబర్ 2005 తేదీన ఈ సమాచార హక్కు చట్టం (Right to Information Act) * [1] భారతదేశమంతటా అమలులోకి వచ్చింది. దీనిని ఉపయోగించుకొని, ప్రభుత్వ పనులపై సమచారాన్ని పొందవచ్చు. ఇంతకుముందు పార్లమెంటు, లేక విధాన సభ లేక విధాన పరిషత్ సభ్యులకు గల ఈ సౌకర్యాన్ని, ఈ చట్టం ద్వారా ప్రజలందరికి కలిగింది,. ప్రభుత్వ అధికారులు అడగకపోయినా వారంతట వారే విధి విధానాలు, ఉద్యోగుల బాధ్యతలు మొదలైన 17 అంశాల గురించి సమాచారం ఇవ్వాలి. దీని ప్రకారం ప్రతి ప్రభుత్వ కార్యాలయంలో సహాయ పౌర సమాచార అధికారి, పౌర సమాచార అధికారి, అప్పిలేట్ అధికారుల పేర్లు, వారి ఫోన్ నెంబర్లను, ప్రజలకు కనిపించే విధంగా బోర్డుమీద స్పష్టంగా రాసి ఉంచాలి.సమాచార హక్కు చట్టం లో మెుత్తం 6 అధ్యాయాలు, 31సెక్షన్లు ఉన్నాయి. సమాచారం రికార్డులు, పత్రాలు, మెమోలు, ఈ మెయిళ్లు, అభిప్రాయాలు, సలహాలు, పత్రికా ప్రకటనలు, సర్క్యులర్లు, ఉత్తర ప్రత్యుత్తరాలు, లాగ్ పుస్తకాలు, ఒప్పందాలు, నివేదికలు, నమూనాలు, తనిఖీ రికార్డులు మొదలైనవి. ఈ సమాచారం ఎలక్ట్రానిక్ రూపంలోనైనా వుండవచ్చు. ఉదాహరణకు, రేషన్ డీలరు కార్డులు, అమ్మకాల వివరాలు ప్రాథమిక ఆరోగ్యకేంద్రము వార్షిక నిధులు, ఖర్చులు, లబ్ధిదారుల వివరాలు ముఖ్యమంత్రి సహాయనిధి లబ్ధిదారులు, వారికి అందిన సహాయం జిల్లా ప్రజా ప్రతినిధులు (ఎంపీ, శాసన సభ్యులు) నియోజకవర్గ అభివృద్ధి నిధులు వినియోగపు వివరాలు ఎన్నికల కమిషనర్‌ కార్యాలయంనుండి వివరాలు 'ప్రభుత్వ ఉద్యోగుల ఆస్తుల వివరాలు ఏ ప్రభుత్వ యంత్రాంగము వద్దనున్న సమాచారమునైనను సేకరించుకొనే హక్కును సమాచార హక్కు చట్టము 2005 కల్పించుచున్నది. అంటే, సదరు సమాచారమును కలిగిన పనులు, పత్రాలు, రికార్డులు తనిఖీ చేసేందుకు, వాటి యొక్క నోట్సు తీసుకొనేందుకు, ధ్రువీకృత ప్రతులు పొందేందుకు, ఏదైనా పదార్ధము యొక్క ధ్రువీకృత నమూనాలు పొందేందుకు, కంప్యూటర్ లేదా ఏదైనా పరికరములో నిక్షిప్తము చేయబడిన సమాచారమును డిస్కెట్లు, ప్లాపీలు, టేపులు, వీడియో కేసెట్లు లేదా ఏ ఇతర ఎలక్ట్రానిక్ రూపములో గాని లేదా వాటి ప్రింట్లు గాని పొందేందుకు లేదా సమాచారమును సేకరించుకొనే హక్కును సమాచార హక్కు చట్టము అందుబాటులోకి తెచ్చింది. అన్వయింపులు ప్రభుత్వం, న్యాయ, శాసన వ్యవస్థల సంస్థలు, ప్రభుత్వం ఇచ్చే పాక్షిక నిధులతో నడిచే సంస్థలు పౌరులు కోరిన సమాచారాన్ని ఇవ్వాలి. అంటే జిల్లాపరిషత్ లు, పురపాలక సంఘాలు, గ్రామపంచాయితీలు, కలెక్టర్, డిప్యూటీ కలెక్టర్, ఇతర రెవిన్యూ అధికార కార్యాలయాలు, విద్యాశాఖ, పౌరసరఫరాల శాఖ, విశ్వవిద్యాలయాలు, ప్రభుత్వ బ్యాంకులు, సంస్థలు మొదలైనవన్నింటికి ఈ చట్టం అన్వయిస్తుంది. కేంద్రప్రభుత్వం, రాష్ట్రప్రభుత్వం నిర్దేశించిన భధ్రతా లేక గూఢచార సంస్థలకి మినహాయింపు ఉంది. అయితే, అవినీతి ఆరోపణలు మరియు మానవ హక్కుల అతిక్రమణలకు సంబంధించిన సమాచార విడుదల సందర్భములో ఈ మినహాయింపు వర్తించదు. ఈ చట్టము క్రింద కొన్ని నియమాల క్రింద సమాచారమును ఇచ్చేందుకు మినహాయింపు ఉంది. అయితే, వాటిలో బహుళ ప్రజా ప్రయోజనము దృష్ట్యా సమాచారము ఇచ్చేందుకు కూడా అవకాశము ఉంది. పద్ధతి సమాచారం అవసరమైన వారు, సంబంధీత కార్యాలయం ప్రజా సమాచార లేక సహాయ ప్రజా సమాచార అధికారులకు దరఖాస్తు చేసుకోవాలి. దరఖాస్తు తెల్ల కాగితంపై రాస్తే చాలు. వ్రాయటం తెలియకపోయినా సమాచారము సక్రమముగా కోరే అవగాహన లేకపోయినా సంబంధిత పౌర సమాచార అధికారి వారు తగిన సహాయము/ఏర్పాటు చేస్తారు. తెల్లకార్డున్న పేదలకు, గ్రామస్థాయి సంస్థల్లో అడిగే సమాచారానికీ దరఖాస్తు రుసుము లేదు. మండల స్థాయిలో రూ.ఐదు, జిల్లా స్థాయిలో రూ.పదికి మించి రుసుము వసూలు చేయరాదు. అడిగిన సమాచారం ఇవ్వడానికి అయ్యే ఖర్చు మాత్రం దరఖాస్తుదారు నుంచి వసూలు చేయవచ్చు. అడిగిన తరువాత నెల (30 మాత్రము) రోజులు దాటితే ఎంతటి సమాచారమైనా ఉచితంగా ఇవ్వాలి. దరఖాస్తు స్వీకరణ రసీదు తీసుకోవాలి. ఆ తేదినుండి 30 రోజులలోగా సమాచారాన్ని ఇవ్వాలి. ఇవ్వలేకపోతే లేక తిరస్కరించినట్లయితే దానికి కారణాలను తెలపాలి. ఏ సమాచారము ఇవ్వకుండా దరఖాస్తుకు ప్రతిస్పందించకుండా ఉంటే 30 రోజులు ముగిసిన తరువాత ఆ దరఖాస్తును తిరస్కరించినట్లుగా భావించబడును. అంతకుముందు, సమాచార ప్రతిని అందజేయటానికి అయ్యే ఖర్చు చెల్లింపమని దరఖాస్తుదారుని కోరవచ్చు. అటువంటప్పుడు, దరఖాస్తు దారుడు డబ్బు చెల్లించటానికి అవసరమైన, తీసుకొన్న సమయాన్ని గడువునుండి మినహాయిస్తారు. తిరస్కరించిన లేదా ప్రతిస్పందించని దరఖాస్తు విషయములో లేదా ఇచ్చిన సమాచారములో లోపాలు, వాస్తవ విరుద్దాలు లేదా తప్పులు ఉన్నవని భావించేటట్లయితె దరఖాస్తుదారు సంబంధిత అప్పిల్లేట్ అధికారి వారికి అప్పటికి సమాచారము సక్రమముగా లేదా అసలు అందకపోతే సంబంధిత సమాచార కమిషన్ వారికి విహిత రీతిన అప్పీలు చేసుకొవచ్చు. ఈ దిగువ సందర్భములలో ఏ వ్యక్తి అయిననూ సంబంధిత కేంద్ర సమాచార కమిషన్/రాష్ట్ర సమాచార కమిషన్ వారికి నేరుగా పిర్యాదు చేయవచ్చు: 1. ఏదేని ప్రభుత్వ యంత్రాంగములో సమాచారము కొరకు దరఖాస్తు సమర్పించేందుకు గాని అప్పీలు స్వీకరించేందుకు గాని సంబంధిత పౌర సమాచార అధికారి లేదా సహాయ పౌర సమాచార అధికారి లేదా అప్పిల్లేట్ అధికారి వారిని నియమించలేదను లేదా ఖాళీగా ఉందనో కారణముపై స్వీకరించుటకు తిరస్కరించిన దరఖాస్తు విషయములో 2. .సమాచారము ఇచ్చేందుకు చెల్లించ కోరిన ఫీజు అసంబద్ధముగా ఉన్నదని భావించినట్లయితే సమాచారము కోరుచూ నేరుగా సంబంధిత కేంద్ర సమాచార కమిషన్/రాష్ట్ర సమాచార కమిషన్ వారికి దరఖాస్తు చేయరాదు. సహ చట్టం వివరణలు అదనపు ఫీజు సమాచారం ఇచ్చేందుకు చట్టంలో నిర్దేశించిన రుసుం మినహా ఇతరత్రా ఎలాంటి అదనపు ఫీజు దరఖాస్తుదారుల నుంచి వసూలు చేయకూడదని సమాచార ప్రధాన కమిషనర్‌ తేల్చి చెప్పారు.[2] సాధారణంగా దరఖాస్తు రుసుం 10 రూపాయలు వసూలు చేయాలి. ఇది కాక ముద్రణ రూపంలో సమాచారాన్ని ఇస్తే ప్రతి పేజీకి రూ. 2 చొప్పున ఫోటోస్టాట్‌ ఖర్చుల్ని కూడా వసూలు చేయవచ్చు.కొన్ని ప్రత్యేక కేసుల్లో మాత్రం దీనికి మినహాయింపు ఉంటుందని సమాచార కమిషనర్‌ పేర్కొన్నారు. ప్రత్యేకంగా పుస్తకాలు, మ్యాప్‌లు, ప్లాన్లు, డాక్యుమెంట్లు సమకూరిస్తే ఇందుకు సంబంధించిన రుసుంను దరఖాస్తుదారుడి నుంచి వసూలు చేయవచ్చు. అలాగే సమాచారాన్ని తపాలా ద్వారా పంపితే అందుకయ్యే ఖర్చుల్ని కూడా దరఖాస్తుదారుడే చెల్లించాల్సి ఉంటుంది. ప్రభుత్వాధికారులు, ఉద్యోగుల ఆస్తి పాస్తుల వివరాలు సమాచార హక్కు చట్టం కింద దరఖాస్తుదారులకు తప్పనిసరిగా ఇవ్వాలి. ఆలిండియా సర్వీసుల (విధుల నిర్వహణ) చట్టం -1968 లోని 16వ నిబంధన ప్రకారం ఐ.ఎ.ఎస్., ఐ.పి.ఎస్., ఐ.ఎఫ్.ఎస్ అధికారులు తమ స్థిరాస్తుల వివరాలను ప్రభుత్వానికి సమర్పించాలి. అధికారుల ఆస్తివివరాల గురించి సమాచార హక్కు చట్టం కింద సమాచారం ఇవ్వాల్సిందేనని కేంద్ర సమాచార కమిషన్, న్యూఢిల్లీ, ఆంధ్రప్రదేశ్ సమాచార కమిషన్ తీర్పులిచ్చింది.. అమలుపై సమీక్ష, విమర్శలు దరఖాస్తు స్వీకరించక పొయిన, నిర్ణీత సమయములో సమాచారము ఇవ్వక పొయిన, దుర్బుద్ధితో నిరాకరించినా, తెలిసి తప్పు సమాచారం ఇచినా, మరే విధంగానైన ఆపిన రోజుకు 250 రూపాయలు జరిమాన విధించాలని సెక్షన్ 20 (1) చెప్థున్నది అమల్లో లోపాలు దరఖాస్తు రుసుం నగదు రూపంలో కూడా చెల్లించడానికి స.హ.చట్టం అవకాశం కల్పిస్తున్నా దరఖాస్తు తిరస్కరణతో చట్టాన్ని చట్టుబండలు చేస్తున్నారు. అధికారులు తాము ఇవ్వదలచుకున్న సమాచారాన్నే ఇస్తున్నారు. స్పష్టంగా అడిగినా కోరిన సమాచారాన్ని ఇవ్వడం లేదు. అడిగిన సమాచారంతో పాటు ఆ సమాచారం సకాలంలో పొందే హక్కు సమాచార హక్కు చట్టం కల్పించింది. దరఖాస్తు చేయడంలో లోపాలను, అస్పష్టతను ఆసరాగా తీసుకుని అధికారులు నెలల తరబడి తిప్పించుకుంటున్నారు. సుపరిపాలన కేంద్రం సహకారంతో చేసే ప్రయత్నాలు వెబ్‌సైట్‌కే పరిమితమయ్యాయి.పూర్తిస్థాయిలో దరఖాస్తు నింపలేదని, సరైన సమాచారం అందులో పేర్కొనలేదని 65 శాతం దరఖాస్తులను ముందుగానే తిరస్కరిస్తున్నారు. సమాచారం ఇవ్వడం ఇష్టంలేని అధికారులు కమిషన్ ముందు కూడా డొంక తిరుగుడు సమాధానాలతో సహనపరీక్ష పెడుతున్నారు. సమాచారం ఇస్తామని విచారణ సమయంలో అంగీకరించి తర్వాత మొండికేస్తున్నారు. అప్పీల్ చేస్తే షోకాజ్ నోటీసులిచ్చి రెండోసారి దరఖాస్తు చేసుకోవాలని సూచిస్తున్నారు. స.హ. చట్టం అమల్లో రాష్ట్రాల కమీషనర్లే కీలకం ఒకప్పటి కేంద్ర సమాచార కమిషన్ ప్రధాన కమిషనర్ వజహత్ హబీబుల్లా అభిప్రాయాలు: ఏ రాష్ట్రమూ ఈ చట్టాన్ని సరిగ్గా అమలు చేయడం లేదన్నారు. అప్పీళ్ల విషయంలో చురుగ్గా వ్యవహరించే కొందరు కమిషనర్ల పర్యవేక్షణలో ఉన్న ప్రభుత్వ శాఖల్లో సమాచార హక్కు చట్టం మెరుగ్గా అమలు అవుతోంది.పాత్రికేయులు సమాచార హక్కు చట్టాన్ని ఉపయోగించుకొని ప్రజలకు ఉపయోగపడే పరిశోధనాత్మక జర్నలిజానికి పూనుకోవాలి. చట్టం గ్రామ స్థాయి వరకు వెళ్లలేదు. గ్రామీణ ప్రజల నిరక్ష్యరాస్యత, మీడియా ఎక్కువగా పట్టణాలకే పరిమితం కావడం ఇందుకు కారణాలు. సమాచార చట్టంపై గ్రామీణుల్లో అవగాహన పెరగాలి. అప్పుడే వారికి ఇతర చట్టాలపైనా అవగాహన పెరుగుతుంది. గ్రామీణులు ఎవరైనా సమాచారం అడిగితే పంచాయతీ అధికారులు ఇంటర్నెట్ నుంచి డౌన్‌లోడ్ చేసివ్వాలి. దరఖాస్తు చేసిన 30 రోజుల్లో సమాచారం ఇవ్వాలన్న గడువును కుదించాల్సిన అవసరం లేదు. పూర్తి సమాచారం అందివ్వాలంటే ఆమాత్రం సమయం అవుతుంది. తగ్గిస్తే అధికారులు ఒత్తిడిలో తప్పుడు సమాచారం ఇచ్చే అవకాశం ఉంది. సమాచార కమిషన్లు విశ్రాంత ఐఏఎస్ అధికారులకు పునరావాస కేంద్రాలుగా మారుతున్నాయన్న ఆరోపణ నిజమే. కానీ, నాలుగైదు శాఖల్లో 20 ఏళ్లకు పైగా పనిచేసిన అధికారులే సమాచారాన్ని సకాలంలో ఇవ్వలేకపోతే ఇతరులు ఇవ్వడం కాస్త కష్టమే. హక్కుల ఉద్యమకారులు అడుగుతున్నట్లు న్యాయమూర్తులను, స్వచ్ఛంద సంస్థల ప్రతినిధులను, పాత్రికేయులను నియమిస్తే మరింత పారదర్శకత ఉంటుంది. పీఐవోలు, అప్పిలేట్ అధికారుల్లో అవగాహన పెరగకపోవడానికి సమాచార అధికారికి దస్త్రాలు నమోదు చేయడం, వాటిని కార్యాలయాల్లో ప్రదర్శించడానికే సమయం సరిపోతోంది. కిందిస్థాయి అధికారులకు శిక్షణ ఇవ్వలేకున్నారు. అంతర్జ్జాలంలో [http www.goir.ap.gov.in రాస్ట్రప్రభుత్వం: www.apic.gov.in కేంద్ర ప్రభుత్వం: www.cic.gov.in. ఇది కేవలం కేంద్ర ప్రభ్యుత్వ కార్యాలయాలలో సమాచారం కోసమే తెలుగులో సమాచారచట్టం మరియి దారఖాస్తు ఫారాలకోసం: www.rti.eenadu.net అందుబాటులో ఉన్నాయి. ఆఫీసులకు వెళ్ళలేనివాళ్ళు అంతర్జాలంలో సమాచారాన్ని దీనిద్వారా పొందవచ్చు.www.rtionline.gov.in. దరఖాస్తుదారు ఏ ఆఫీసు నుంచయినా తనకవసరమైన సమాచారాన్ని 30 రోజులలోపు పొందవచ్చు. గడువులోగా సమాచారం రానియెడల ప్రజాసమాచార (P.I.O) అధికారికి రు.10/- రుసుం చెల్లించి ధరఖాస్తు చేసి 30 రోజులలోపు సమాచారం పొందవచ్చు. ఫీజు ఆఫీసులో చెల్లించి రశీదు పొందవచ్చు. లేదా పోస్టల్ ఆర్డర్ పోస్టాఫీసులో కొని జతపర్చాలి. నాన్ జుడీష్యల్ స్టాంప్ దరఖాస్తునకు అంటించాలి. నాన్ జుడీష్యల్ స్టాంప్ కేంద్రప్రభుత్వ కార్యాలయాలల్లో చెల్లదు. 30 రోజులలోపు సమాధానం రానియెడల రాస్ట్రసమాచార కమిషన్ కు దరఖాస్తుచేస్తూ తను ఇంతకుముందు సమర్పించిన దరఖాస్తు నకళ్ళను జతపత్చవలెను. ప్రభుత్వంనుంచి లబ్ధి పొడుతున్న జాతీయ పార్టీలకు కూడా ప్రభుత్వ సంస్థల్లాంటివేననీ, సమాచార హక్కుచట్టం వాటికి వర్తిస్తుందని జాతీయ సమాచార కమిషన్ తీర్పుయిచ్చింది. కానీ పార్టీలు దీని అమలుకు వ్యతిరేకిస్తున్నాయి. ఇది అమలుపర్చిననాడు దేశంలో ఎలాంటి ఇబ్బందులుఓడవు. అప్పడు సువర్ణభాతము అని గర్వంగా చెప్పుకోవచ్చు. వినియోగదారుల విజయాలు గడ్డిఅన్నారం వినియోగదారుల సంఘం అద్య క్ష్యులు శ్రీ ఎన్. వెంకటేశ్వర్లు సాధించిన కొన్ని విజయాలు. రైలులో భోజనం పెడతామని డబ్బులు వసూలుచేసి భోజనం అందించనందుకు రైల్వయ్నుంది రు.500/- నష్టపరిహారం మరియు భోజనం డబ్బు వసూలుచేయటం అయినది. కొత్త బస్సులో షిర్డీ ప్రయాణం అనిచెప్పి డొక్కుబస్సువేసి యాత్రికులను ఇబ్బందిపెట్టిన ప్రైవేట్ ట్రావెల్ ఏజంట్ మీద వినియోగదారుల కోర్టులో కేసువేసి తనతోపాటు పదిమందికి పరిహారం ఇప్పించడం జరిగింది. బిల్లు కట్టినా టెలీఫోను కనెక్షన్ తీసివేసినందుకు ఆడిపాట్మెంట్ మీద కేసువేసి నష్టపరిహారం పొందారు. అధిక బిల్లువేసి ఒకవృద్ధురాలుని క్షోభ పెట్టినందుకు ఆమెతరపున కేసువేసి రు.10,000/- నష్టపరిహారం మరియు ఆఫీసుకు 20 సార్లు తిప్పినందుకు రు.2000/- మరియు కోర్టు ఖర్చులకు రు.1000/- ఇప్పించడం జరిగింది. కనీసమొత్తం బ్యాంకు ఖాతాలో లేనందుకు ప్రతినెలా పెనాల్టీ రుసుము తగ్గించినందుకు కర్ణాటక బ్యాంకు నుండి నష్టపరిహారం రు.1500/-పొందాము. కనీస మొత్తం పెరిగినపుడు ఖాతాదారునకు తప్పక తెలపాలి తీర్పు వచ్చింది. 1994-99 ఆటిపన్ను రివిజన్ గడ్డిఅన్నారంలో ఒకేసారి 400% పెంచినందుకు న్యాయపోరాటం జరిపి పన్నుతగ్గించేవరకు ప్రభుత్యంమెడలువంచాము. దీనివలన 6500 భవనయజమానులకు సుమారు ఒక కోటి నలభై లక్షలు లబ్ధిపోందారు. ప్రతిసోమవారం ఈనాడు దినపత్రికలో సమాచారహక్కు గురించి వినియోగదారులు సాధించిన విజయాలను ప్రసురిస్తున్నారు. మూలాలు లింకులు [http:[http/pressacademy.ap.gov.in/booksForFree.asp సమాచార హక్కు చట్టం, 2005, వర్కింగ్ జర్నలిస్టుల శిక్షణ మాన్యువల్ ] వర్గం:భారత రాజ్యాంగం వర్గం:చట్టాలు వర్గం:కేంధ్రప్రభుత్వ ఆరోగ్యపధకం

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%B8%E0%B0%AE%E0%B0%BE%E0%B0%9A%E0%B0%BE%E0%B0%B0%20%E0%B0%B9%E0%B0%95%E0%B1%8D%E0%B0%95%E0%B1%81

Je,msimu wa pili wa kipindi ya Heroes ina sehemu ngapi?

Landslide (Heroes)

swahili

"Landslide" ni sehemu ya ishirini na mbili ya msimu wa kwanza wa mfululizo wa kipindi cha ubunifu wa kisayansi kinachorushwa hewani na televisheni ya NBC, Heroes. Ni sehemu ya pili ya vipande vitatu vya mwisho katika msimu wa kwanza.[1] Hadithi Muungano wa Claire na Mr. Bennet umekatishwa ghafula na Peter ambaye amefikia hatua ya hatari ya kutojiweza baada ya kufyonza uwezo wa Ted. Peter anamwambia Claire ajiandae kwa kile anacholazimika kufanya ili kumzuia, lakini wakati Claire anajiandaa kutoa silaha kutoka katika mkoba wake, Peter ana nguvu ya kudhibi hali ya uwezo mpya na kujizuia mwenyewe asilipuke. Akiwa mwenye huzuni, Hiro anasikitishwa ukosefu wa imani yake na upanga wake uliovunjika, Ando bado anaendelea kujaribu kurudisha nafsi ya Hiro. Ando anatafuta namba za simu kwenye Kurasa za Njano ili kukarabati upanga. Hiro anamzingua Ando kuhusu yule ambaye anamtarajia kumpa kwenye kitabu cha kumbukumbu ili kusawazisha mambo ya katana wa karne za kale, lakini Ando kafanikiwa kumpata mhunzi wa upanga akitangaza na nembo ya Helix. Tukirudi mtaani, Mr. Bennet na Claire hatimaye wamepata nafasi ya kulonga. Mr. Bennet ameshangazwa kugundua uhusiano baina ya Peter na Claire na kumwelezea bintiye kuhusu mpango wake wa kuangamiza chombo cha ufuatiliaji na hivyo wataweza kuishi maisha yao ya kawaida tena; Claire anafikiria maisha ya kawaida haiwezekani, anatoa mazungumzo juu ya hali isiyo-ya-kawaida ya mpango wao, na kumweleza Bennet kwamba Peter huenda akawa na kitu cha "kuokoa dunia". Wakati Peter anamshawishi Ted kwamba wawili hao wanastahili waondoke mjini New York City kabla hawajasababisha mlipuko, Mr. Bennet na[Matt Parkman|Parkman]] wanaendelea kutafuta chombo cha ufuatilizi. Claire, anaamini kwamba hii huenda ikawa ndiyo hatma yake, anaamua kuungana na Peter na Ted. Konani bila kutarajia mdukizi mwenye nguvu za kusikia majadiliano ya mbali: Sylar, ambaye ametambua mpango wa Peter wa kuondoka jijini, na kutazama nafasi ya kuendeleza zaidi mpango wake. Marejeo Viungo vya Nje , Director's blog on the filming of this episode. Jamii:Sehemu za Heroes

https://sw.wikipedia.org/wiki/Landslide%20%28Heroes%29

భూటాన్ దేశ విస్తీర్ణం ఎంత?

భూటాన్

telugu

భూటాన్ రాజ్యం దక్షిణాసియాలోని భూపర్యవేష్టిత (ల్యాండ్ లాక్) దేశం. ఇది హిమాలయాల తూర్పు వైపు ఆఖరు భాగంలో హిమాలయ పర్వత శ్రేణుల మధ్య ఉంది. భూటాన్‌కు దక్షిణ, తూర్పు మరియు పడమట సరిహద్దులలో భారత భూభాగము, ఉత్తర సరిహద్దులలో చైనా దేశంలో భాగమైన టిబెట్ ఉన్నాయి. భూటాన్‌ను నేపాల్ నుండి భారతదేశంలోని రాష్ట్రమైన సిక్కిం వేరుచేస్తుంది. భూటానీయులు తమ దేశాన్ని డ్రక్ యూ (ఉరుముల డ్రాగన్ భూమి) అని పిలుస్తారు. భూటాన్ ఒకప్పుడు ప్రంచానికంతటికీ దూరంగా ఏకాంతంగా ఉండే దేశాలలో ఒకటి. కానీ ప్రస్తుతం దేశంలో సాంకేతిక మరియు ఇతర అభివృద్ధి కారణంగా ప్రపంచానికి భూటాన్ ద్వారాలు తెరవబడ్డాయి. ఇంటర్‌నెట్ (అంతర్జాలం), మొబైల్ ఫోన్లు, కేబుల్ టీవి కార్యక్రమాలు మరియు అంతర్జాతీయ విమానసేవలు భూటాన్‌ను ప్రపంచంతో అనుసంధానం చేయడంలో ప్రధాన పాత్ర వహిస్తున్నాయి. సనాతన ధర్మాలు సంస్కృతిని కాపాడుతూ అధునికతకు మారుతూ సమతూకాన్ని కాపాడుతూ భూటాన్ అభివృద్ధి పధంలోకి నడుస్తూ ఉంది. భూటాన్ పరిసరాలకు కీడు కలిగించే కార్యాలకు అనుమతి లభించదు. భూటాన్ ప్రభుత్వం సంస్కృతి రక్షణ, పరిసరాల రక్షణ, తమ ప్రత్యేకత కాపాడటానికి ప్రాముఖ్యత నిస్తుంది. 2000లో భూటాన్ వ్యాపార వారోత్సవాల (బిజినెస్ వీక్) తరువాత భూటాన్ అత్యంత ఆనందకరమైన దేశంగా వరల్డ్ మ్యాప్ ఆఫ్ హ్యాపీనెస్ 2000 సంవత్సరపు పరిశీలన ద్వారా గుర్తించబడింది. భూటాన్ భూభాగం దక్షిణంలో సమశీతోష్ణ మండల మైదానాలు, ఉత్తరాన ఉన్న హిమాలయ శిఖరాలు వీటి ఎత్తు సముద్ర మట్టానికి 7,000 మీటర్లు (23,000 అడుగులు) ఉంటుంది. భూటాన్ దేశం యొక్క మతం వజ్రయాన బౌద్ధం. బుద్ధమతస్థుల సంఖ్య అధికం. రెండవ స్థానంలో హిందూ మతం ఉంది. రాజధాని పెద్దనగరం థింఫూ. దీర్ఘ కాలిక రాజపాలన తరువాత 2008మార్చిలో మొట్టమొదటగా ప్రజా ప్రభుత్వం అమలు చేయడానికి కావలసిన ఎన్నికలు నిర్వహించింది. అంతర్జాతీయ సమాఖ్యలలో ఐక్యరాజ్య సమితి లోనూ, ఆసియా అసోసియేషన్ ఫర్ రీజనల్ కోఆపరేషన్</i>లో భూటాన్‌కు సభ్యత్వం ఉంది. పరిపాలనలో ఎక్కువ రోజులు ఉన్న దక్షిణాసియా దేశాలలో భూటాన్ ఆఖరుది. అసియాలో ఎప్పుడూ కాలనీ ఆధీనంలో లేని కొన్ని దేశాలలో భూటాన్ ఒకటి. పొగాకు వినియోగంతోపాటు వివిధ రకాల ఉత్పత్తుల్నీ నిషేధించిన మొట్టమొదటి దేశంగా భూటాన్ చరిత్ర సృష్టించింది. పేరు చరిత్ర భూటాన్ అనే పేరు సంస్కృతం నుండి వచ్చిందని అంచనా. భో-ఉత్థన్ అంటే హిమాలయాల ఉన్నత భూభాగమని అర్ధం. ఇంకొక అంచనా భోత్స్-అంత్ అంటే టిబెట్ ఆఖరి భాగము. టిబెట్‌కు ఇది దక్షిణ సరిహద్దులో ఉన్నందున ఈ పేరు వచ్చిందని అంచనా. చారిత్రకంగా భూటాన్‌కు అనేక నామాలు ఉన్నాయి. ల్హోమాన్ (దక్షిణ చీకటి భూభాగము ), ల్హో త్సెన్‌డెన్జోంగ్ (సైప్రస్ యొక్క దక్షిణభూభాగము), ల్హోమన్ ఖజీ (నలుదిక్కుల దక్షిణ భూభాగం) ఇంకా ల్హోమెన్ జఁగ్ (మొక్కల దక్షిణ భూభాగం) వీటిలో కొన్ని. చరిత్ర భూటాన్‌లో ఉన్న రాతి పనిముట్లు, ఆయుధాలు, ఏనుగులు, పెద్దపెద్ద శిల్పాల అవశేషాలు ఇక్కడ క్రీ.పూ 2000లకు మునుపే మానవులు నివసించినందుకు సాక్ష్యాలు. అయినా రాతపుర్వాకంగా చారిత్రకాధారాలు ఏమీ లేవు. భూటాన్ గురించి తెలుసుకోవడానికి 747 సంవత్సరంలోని బుద్ధ సన్యాసి పద్మసంభవు (గురు రిన్‌పోచ్) ని గురించిన సమాచారం మొదటిది. భూటాన్ పురాతన చరిత్ర అస్పష్టమే. 1827లో రాజధాని పునఖలో జరిగిన అగ్నిప్రమాదం కారణంగా ఆధారాలు నాశనమైనట్లు అంచనా, అయినా అంతకు ముందు ప్రాచీన చరిత్ర భద్రపరచిన ఆధారాలు కూడా చాలినంత లభించలేదు. 10వ శతాబ్ద కాలంలో రాజకీయాలపై మతాధిక్యము అధికంగా ఉండేది. మంగోల్ ప్రభువులచే అవలంబింపబడిన వివిధ బౌద్ధమత శాఖలు అవతరించాయి. 14వ శతాబ్దంలో మంగోలీయుల పతనం తరువాత ఈ ఉపశాఖలు ఒకరిపై ఒకరు మతపరమైన రాజకీయపరమైన ఆధిక్యత ప్రదర్శించారు. చిట్టచివరకు 16వ శతాబ్దానికి దృక్పా ఉపశాఖ ఆధిక్యంలోకి వచ్చింది. 17వ శతాబ్దానికి ముందు భూటాన్‌ చిన్న చిన్న మండలాలుగా మాత్రమే ఉంది. టిబెటన్ లామా మతపరమైన సమస్యల కారణంగా దేశం నుండి పారిపోయి ఇక్కడకు వచ్చి అక్కడక్కడా కోటలను నిర్మించి ఈ ప్రదేశాన్ని సమైక్యం చేయడం మొదలు పెట్టాడు. తరువాత కొన్ని చట్ట పరిమితులను అమలు పరచి ప్రాంతీయ ప్రభువులను కేంద్రీకృత అధికారంలోకి తీసుకు వచ్చాడు. డ్జోంగ్‌లనబడే ఈ కోటలు అనేకం ఇంకా సజీవంగా ఉన్నాయి. అవి ప్రస్తుతం మతపరమైన మరియు జిల్లా నిర్వాహపరమైన కేంద్రాలుగా ఉపయోగ పడుతున్నాయి. 1651లో నమ్‌గ్యోల్ మరణానంతరం భూటాన్లో అంతర్యుద్ధాలు ప్రారంభం అయ్యాయి. ఇది అనుకూలంగా తీసుకుని టిబెటన్లు 1710 మరియు 1730లలో మంగోలీయుల సహాయం తీసుకుని భూటాన్‌పై యుద్ధానికి దిగారు. రెండు యుద్ధాలను విజయవంతంగా ఎదుర్కొని 1759లో టిబెట్‌తో సంధి కుదుర్చుకున్నారు. 18వ శతాబ్దంలో భూటాన్ దక్షిణ ప్రాంతంలోని కూఁచ్ బిహార్ రాజ్యాన్ని 1772లో దండెత్తి వశ పరచుకున్నారు. కూఁచ్ బిహార్ ఈ వ్యవహారాన్ని బ్రిటిష్ ఈస్టిండియా కంపెనీ వరకూ తీసుకు వెళ్ళారు. వారి సారథ్యంలో కూఁచ్ బిహార్ భూటానీయుల్ని తమ సరిహద్దుల నుండి తొలగించారు. 1774లో భూటాన్ బ్రిటిష్ ఈస్టిండియా కంపెనీతో కుదుర్చుకున్న ఒప్పందం కారణంగా తిరిగి తమ పాత సరిహద్దులను ధృవపరచుకున్నారు. అయినప్పటికీ సరిహద్దు ఉద్రిక్తతలు అలాగే 1 శతాబ్ద కాలం కొనసాగాయి. పర్యవసానం ఇరు దేశాల మధ్య దుర్ వార్ యుద్ధానికి దారితీసింది. ఇది 1864 నుండి 1865 వరకు కొనసాగి భూటాన్ అపజయం తరువాత ట్రీటీ ఆఫ్ సించులా పేరుతో ఒప్పందంతో ముగింపుకు వచ్చింది. 50,000 రూపాయల బాడుగ కుదుర్చుకుని బ్రిటన్ దురాస్ మీద అధికారం భూటాన్‌కు వదిలింది. ఈ ఒప్పందంతో బ్రిటిష్ ఇండియా భూటాన్‌ల మధ్య పగలు చల్లారాయి. 1870లో పారో మరియు తోంగ్సాల మధ్య ఉన్న పరస్పర వైరం కారణంగా ఏర్పడిన పేచీలు తీవ్రరూపందాల్చి అంతర్యుద్ధానికి దారితీశాయి. ఎట్టకేలకు తోగ్సా గవర్నర్ (పన్‌లాప్) వుగ్‌యెన్ వాంగ్‌చుక్ తన రాజకీయ ప్రత్యర్థులను ఓడించి ఆధిక్యతను నిరూపించుకుని దేశాన్ని సమైక్యం చేసాడు. 1882 నుండి 1885ల మధ్య జరిగిన అంతర్యుద్ధాలు తిరుగుబాట్లను సమర్ధవంతంగా అణచివేయడానికి ఈ సమైక్యత ఎంతో తోడ్పడింది. 1907 సంవత్సరం భూటాన్ చరిత్రలో ఒక మైలురాయి. వుగ్‌యెన్ వాంగ్‌చుక్ మనస్ఫూర్తిగా సన్యాసులు, ప్రభుత్వాధికారులు మరియు దేశ ప్రముఖుల సమక్షంలో వంశపారంపర్య పాలనాధికారం ఇస్తూ భూటాన్‌ను పాలించడానికి రాజుని ఎన్నుకుని అతనికి రాజ్య పాలనాధికారాన్ని ఇచ్చాడు. వెంటనే బ్రిటిష్ ప్రభుత్వంచే ఈ రాజ్యం గుర్తించబడింది. 1910 బ్రిటన్ మరియు భూటాన్‌ల మధ్య కుదిరిన ఒప్పందంతో భూటాన్ చరిత్ర మరొక మలుపు తిరిగింది. భూటాన్ విదేశీ వ్యవహారాలకు మార్గదర్శిగా ఉండటానికి గ్రేట్ బ్రిటన్</i>కు అనుమతి ఇచ్చింది. ఇది భూటాన్ ఏంకాంతానికి మరియు టిబెట్‌తో సాంస్కృతిక సంబంధాలు పునరుద్ధరించడానికి కారణం కాకపోయినా భూటాన్ సంపూర్ణ సార్వభౌమ్యత్యం లేని రాజ్యం అని ప్రంపంచం గుర్తించడానికి తోడ్పడింది. 1947 ఆగస్టు 15న భారతదేశానికి యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్ నుండి స్వాతంత్ర్యం లభించిన తరువాత భారతీయుల స్వాతంత్ర్యాన్ని గుర్తించిన మొదటి దేశం భూటాన్. స్వతంత్ర దేశంగా అవతరించిన భారతదేశంతో 1949 ఆగస్టు 8న భూటాన్ 1910లో జరిగినలాంటి ఒప్పందాన్ని చేసుకుంది. 1953లో భూటాన్‌ను ప్రజాప్రభుత్వ పునరుద్ధరణ దిశగా అడుగులు వేయడం మొదలుపెట్టింది ఇందులో భాగంగా రాజు జిగ్మె డోర్జి వాంగ్‌చుక్ 130 నేషనల్ అసంబ్లీ సభ్యులతో దేశానికి లెజిస్లేచర్ సభను స్థాపించాడు.1968లో మంత్రి మండలి ఏర్పాటు జరిగింది. 1971లో ఐక్యరాజ్యసమితి</i>కి భూటాన్‌ను 3 సంవత్సరాల కాలం పరిశీలించడానికి కావలసిన అనుమతి లభించింది. 1972లో డ్రోజీ వాంగ్‌చుక్ మరణాంతరం 16 సంవత్సరాల జిగ్మి సింఘే వాంగ్‌చుక్ అలంకార ప్రాయంగా మారిన సింహాసనాన్ని అధిష్టించాడు. 1980లో భూటాన్ ప్రత్యేకత బలపరచడానికి ప్రజల మధ్య ఐక్యత సాధించడానికి ఒకే రాజ్యం ఒకే ప్రజ నినాదంతో తీవ్ర ప్రయత్నాలు ఆరంభమయ్యాయి. "డ్జోంఖా" అధికార భాషగా నిర్ణయించబడింది. అదే సమయంలో నిర్వహించబడిన జనాభా లెక్కలు దక్షిణ భాగంలో నేపాలీ పూర్వీకులు అధికంగా నివసిస్తుండటాన్ని ధృవపరిచాయి. తరువాతి కాలంలో ఇది భూటాన్ ప్రభుత్వం మరియు భూటాన్ శరణార్ధుల మధ్య చెలరేగిన అసమ్మతి యుద్ధానికి దారి తీసింది. ప్రభుత్వం చట్ట వ్యతిరేకంగా నివసిస్తున్న నేపాలీలను దేశంనుండి తొలగించాలని భూటాన్ ప్రభుత్వం చేపట్టిన ప్రయత్నాలు అనేక రూపాలలో తీవ్రవాదం చెలరేగడానికి కారణమైంది. తీవ్రవాదులు స్కూల్స్, వైద్యశాలలు, కార్యాలయాలు మరియు దక్షిణప్రాంత ప్రకృతి వనరులపై తమ ప్రభావం చూపెట్టారు. పరిస్థితులను అదుపులోకి తీసుకు రావడానికి యువకులను, దృఢగాత్రులైన ప్రభుత్వోద్యోగులను బలవంతంగా సైన్యంలోకి తీసుకోవడం ప్రారంభించారు. ఈ ప్రయత్నాలు చట్టవ్యతిరేక నేపాలీ నివాసితులతో చేరి చాలా మంది దక్షిణ ప్రాంత భూటానీయులు రాజకీయ చరిత్ర ఉన్నవాళ్ళు కూడా నేపాల్‌కు శరణార్ధులుగా పారిపోయారు. అలా పారిపోయిన వారు ఐక్యరాజ్యసమితి ఆధ్వర్యంలో నడప బడుతున్న శరణార్ధుల నిలయాలలో అనుమతించ బడ్డారు. శరణార్ధులు భూటాన్ జనాభా లెక్కలు దక్షిణంలో అధిక్యంలో నేపాలీలను వారి తిరుగుబాటును అదుపులోకి తీసువచ్చే ప్రయత్నాలు విజయవంతం కాకపోవడంతో నేపాలీ పూర్వీకుల పౌరహక్కును రద్దు చేసి వారిని తిరిగి నేపాల్‌కు పంపడం ప్రారంభించారు. భూటాన్ ప్రభుత్వం ప్రయత్నాలు వారితో చేరి వెలుపలి నుండి భారత్, ఐక్యరాజ్యసమితి, యూరేపియన్ యూనియన్ మరియు యునైటెడ్ స్టేట్స్ సమస్య పరిష్కారం కోసం చేసిన ప్రయత్నాలు సరైన ఫలితాలు ఇవ్వలేదు. 1998లో రాజు జిగ్‌మి సింగెవాంగ్‌చుక్ రాజకీయ సంస్కరణలను చేపట్టాడు. రాజాధికారాలలో అధికభాగం మంత్రి మండలికి మార్చబడింది. అవసరమైతే మూడింట రెండు భాగాల ఆధిక్యతతో కౌన్సిల్ సభ్యులు రాజును కూడా పదవినుండి తొలగించ కలగడం దీనిలోని భాగమే. 2003లో భూటాన్ సైనిక దళం భారత్‌కు ప్రతికూలంగా భూటాన్‌లో శిక్షణ పొడుతున్న శిబిరాలను తొలగించే ప్రయత్నాలు తీవ్రతరం చేసి వాటిలో విజయం సాధించాయి. 1999లో భూటాన్ ప్రభుత్వం దూరదర్శన్‌ మరియు ఇనంటర్ నెట్ పై నిషేధాన్ని తొలగించింది. దూరదర్శన్‌ కార్యక్రమాలను ప్రజలకు అందించడంలో భూటాన్ ప్రపంచంలో కడపటి స్థానంలో ఉంది. భూటాన్‌ను ఆధుకనికరణీయం చేయడంలో దూరదర్శన్ పరిచయం ఒక మలుపు లాంటిదని కాని దానిని దుర్వినియోగం చేస్తే భూటాన్ సంస్కృతికి భంగం రావచ్చని అభిప్రాయపడ్డారు. ప్రభుత్వ విధానాలు భూటాన్ సంపూర్ణ రాజ్యాధికారం నుండి మిశ్రిత పాలనలోకి మారింది. 1999లో భూటాన్ రాజుచే మంత్రి మండలి స్థాపించబడింది. 2005 డిసెంబర్ 17న భూటాన్ 4వ రాజు తన పెద్ద కుమారునికి అధికారం బదిలీ చేస్తానని ప్రకటించాడు. 2005 డిసెంబరులో తండ్రి అధికారాన్ని పెద్ద కుమారుడు జగ్మి కేసర్ నమ్‌గ్యాల్ వాంగ్‌చుక్ చేపట్టాడు. అలాగే 2008 డిసెంబర్ 17 న జనరల్ ఎన్నికలు జరుగుతాయని ప్రకటించాడు. దేశ రక్షణ వ్యవస్థ మరియు విదేశీ సంబంధాలు భూటాన్ రక్షణవ్యవస్థ పేరు రాయల్ భూటాన్ ఆర్మీ. ఇందులో రాయల్ బాడీ గార్డ్ మరియు రాయల్ భూటాన్ పోలిస్ అనే రెండు విభాగాలు ఉన్నాయి. 18 వయసు పైబడిన వారు స్వచ్ఛందంగా ఇందులో చేరవచ్చు. ప్రస్తుత సభ్యుల సంఖ్య 6,000 .వీరికి భారత సైనిక దళం శిక్షణ ఇచ్చింది. ఇందు కోసం భూటాన్ ప్రభుత్వం 1.37 కోట్ల అమెరికా డాలర్లు వెచ్చిస్తుంది. భూటాన్ భూపర్య వేష్టిత దేశం కనుక నావికాదళం అవసరం లేదు. భూటాన్‌కు భారత్‌కు మధ్య 1949లో చేసుకున్న ఒప్పందం కొన్ని సమయాలలో అపార్ధానికి గురి అయింది. భూటాన్ విదేశీ వ్యవహారాలను భారత్ అదుపు చేసున్నట్లు కొన్ని సమయాలలో భావించబడింది. కానీ భూటాన్ విదేశీ సంబంధాలు చైనాతో ఉన్న సరిహద్దు సమస్యలతో సహా స్వయంగానే నిర్వహిస్తుంది. 2007లో భూటాన్ భారత్‌ల మధ్య జరిగిన ఒప్పందం 1949 ఒప్పందాన్ని అధిగమించింది. భూటాన్ విదేశీ వ్యవహారాలపై సంపూర్ణ అధికారం పొందింది. భూటాన్‌కు 22 దేశాలతో దౌత్య సంబంధాలున్నాయి. యురేపియన్ యూనియన్, భారత్, తాయ్‌లాండ్, కువైట్ వాటిలో కొన్ని భారత్ మరియు బంగ్లాదేశ్ మాత్రమే భూటాన్‌లో దౌత్య కార్యాలయాలను నడుపుతున్నాయి. తాయ్‌లాండ్ ఆలోచనా కేంద్రం భూటాన్‌లో ఉంది. దీర్ఘకాల ఒప్పందం ఇరు దేశాల మధ్య ఉన్న సత్సంబంధాల కారణంగా భూటాన్ మరియు భారత్ పౌరులు పాస్‌పోర్ట్ మరియు వీసా లాంటి అనుమతి లేకుండా వారి జాతీయ గుర్తింపు కార్డూల సహాయంతో ఇరుదేశాలలో ప్రయాణించవచ్చు. భూటాన్ పౌరులు భారత్‌లో పనిచేయడానికి ఎలాంటి చట్ట పరమైన నిబంధనలు లేవు. భూటాన్‌కు ఉత్తర సరిహద్దుల్లో ఉన్న చైనాతో దౌత్య సంబంధాలు లేవు. సమీప కాలంలో ఇరు దేశాల ప్రముఖులు ఒకరి దేశానికి ఒకరు విచ్చేయడం గుర్తించ తగినంత అధికం అయింది. 1998లో చైనా మొదటి భూటాన్‌ల మధ్య మొదటి ఒప్పదం జరిగింది. భూటాన్ మాక్యూ మరియు హాంగ్‌ కాంగ్‌లలో ఆలోచనా కార్యాలయాలను ఏర్పాటు చేసింది. చైనా మరియు భూటాన్ సరిహద్దుల నిర్ణయంలో ఇంకా వివాదాలు చెలరేగుతున్నాయి.[1]2005 అక్టోబరు 13న పరిస్థితులను కారణం చూపుతూ చైనా సైనికులు భూటాన్ సరిహద్దులను దాటారు. మానవతా దృక్పధంతో భూటాన్ ప్రభుత్వం ఇందుకు అంగీకారం తెలిపింది. ఆ తరువాతి కాలంలో చైనీయులు భూటాన్ భూభాగంలో భవనాలు, వంతెనలు మరియు రోడ్ల నిర్మాణం చేపట్టారు. ఈ విషయం భూటాన్ ప్రభుత్వం చైనా ప్రభుత్వ దృష్టికి తీసుకు వెళ్ళారు. ఇరు దేశాల మధ్య సమస్య అపరిష్కతంగానే ఉంది. భౌగోళికం భూటాన్ ఉత్తరభాగంలో ఎత్తైన పర్వత శిఖరాలు ఉంటాయి. వాటి ఎత్తు దాదాపు సముద్ర మట్టానికి 23,000 ఉంటుంది. అత్యంత ఎత్తైన శిఖరంగా గుర్తింపబడిన కుల కంగ్రి ఎత్తు సముద్ర మట్టానికి 24,780 అడుగులు. కానీ చైనీయుల కొలపరిమాణంలో గాంగ్ఖర్ శిఖరం ప్యున్‌సమ్ ప్రకటింప బడని ప్రపంచ ఎత్తైన శిఖరమని భావన. దాని ఎత్తు సముద్ర మట్టానికి 24,835 అడుగులు. హిమపాతం వలన లభించే నీటితో ఇక్కడ కొండ చరియలు పచ్చగా ఏపుగా పెరిగి జంతువుల పెంపకానికి అనువుగా ఉండటంతో గొర్రెల కాపరులు ఇక్కడికి వలస వస్తూ ఉంటారు. భూటాన్ మధ్యభాగంలో ఉన్న నల్ల పర్వతాల నుండి ప్రవహించే మోచూ మరియు డ్రాంగ్మి చూ నదులు దేశానికి ముఖ్య జనవనరులు. నల్ల పర్వత శిఖరాల ఎత్తు సముద్ర మట్టానికి 4,900 నుండి 8,900 అడుగులు. పర్వత దిగువ భాగంలో వేగంగా ప్రవహించే నదుల ప్రవాహం బాగా లోతుగా ఉంటుంది. భూటాన్ మధ్య భాగపు అడవులు భూటాన్ ఆటవిక ఉత్పత్తుల అవసరాన్ని తీరుస్తాయి. తోర్సా, రైడాక్, సంకో మరియు మానాక్ భూటాన్ యొక్క ప్రధాన నదులు. ప్రజలు అధికంగా మధ్య ప్రాంతపు కొండలలో నివసిస్తుంటారు. భూటాన్ దక్షిణ భూభాగం షివాలిక్ పర్వతలోయలు దట్టమైన సుందరవనాలతో కప్పబడి ఉంటుంది. దిగువలో ఉన్న లోయలు నదీ ప్రవాహిత ప్రాంతాలలో ఉన్న పర్వత శిఖరాలు సముద్ర మట్టానికి 4,900 అడుగులు. పర్వత దిగువ భాగంలో దురాస్ మైదానాలు ఉన్నాయి. దురాస్ మైదానాలలో ఎక్కువ భాగం భారత భూభాగంలో ఉన్నాయి. ఇందులో 6-7 మైళ్ళ దూరం ఏటవాలు ప్రాంతం మాత్రం భూటాన్ భూభాగంలో ఉంది. భూటాన్ భూభాగంలోని దురాస్‌ను ఉత్తర మరియు దక్షిణ అనే భాగాలు. ఉత్తర దురాస్‌లో భూమి రాతితో, పొడి మట్టితో దట్టంగా ఉన్న మొక్కలతో ఆటవిక జంతువులు నివాసయోగ్యంగా ఉంటుంది. దక్షిణంలో ఉన్న సారవంతమైన భూమిలో దట్టమైన గడ్డి, పలుచని మరియు దట్టమైన అడవులతో, సెలయేళ్ళు మరియు నదీ ప్రవాహాలతో ఉంటుంది. ఈ నదులు మంచు కరగటం మరియు వర్షపు నీరు కారణంగా నిరంతరం ప్రవహిస్తూ బ్రహ్మపుత్రానదిలో కలసి భారత భాగంలో కలుస్తాయి. 2005లో భూటాన్ వ్యవశాయ మంత్రిత్వ శాఖ అంచనా ప్రకారం భూటాన్‌లో 64% అడవులు ఉన్నాయి. భూటాన్ దక్షిణ ప్రాంతం సమశీతోష్ణ మండల వాతావరణం, శిఖరాలలో సంవత్సరమంతా మంచుతో అతిశీతల వాతావరణం, ఉత్తర భూటాన్‌లో వేసవి కాలం, వర్షాకాలం, ఆకురాలు కాలం, చలికాలం మరియు వసంత కాలం కలిగిన అయిదు భిన్న వాతావరణం కలిగి ఉంటుంది. పడమట అధిక వర్షపాతం, దక్షిణ భూటాన్ ఉష్ణమైన వేసవి కాలం మరియు శీతల చలికాలలతో ఉంటుంది. మధ్య భూటాన్ కొంచం పొడిగా వెచ్చని వేసవి, శీతల చలికాలాలతో ఉంటుంది. హిమాలయాల కేంద్రభాగంలో భూటాన్ మరియు టిబెట్ మధ్యలో స్నోమాన్ ట్రేక్</i>గా పిలువబడే ఘాట్ రోడ్ ప్రపంచంలో అత్యంత కష్టమైన ఘాట్ రోడ్‌గా గుర్తించబడింది. ఈ మార్గాలు సముద్ర మట్టానికి 16000 అడుగుల నుండి 17,600 అడుగుల వరకూ ఉంటుంది. ఈ మార్గం మొత్తం ప్రయాణం చేసింది కొన్ని వందల విదేశీయులు మాత్రమే. ఆర్ధికం భూటాన్ ఆర్థికరంగం వ్యవసాయం, ఆటవీ సంపద, పర్యాటకం మరియు జల విద్యుత్ ఉత్పత్తులను భారత్‌కు అమ్మడం మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. 80% ప్రజలు వ్యవసాయం మీద లభించే ఆదాయంతో జీవనం సాగిస్తున్నారు. వ్యవసాయదారునికి జీవితావసరాలకు చాలినంత ఆదాయం మాత్రమే వ్యవసాయం మరియు జంతు పెంకం ద్వారా లభిస్తుంది. కుటీర పరిశ్రమ ద్వారా నేత ఉత్పత్తులు, మత సంబంధిత ఉత్పత్తులు చేస్తుంటారు. భూ పరిస్థితులు రహదార్లు మరియు ఇతర నిర్మాణాలకు అనుకూలించని కారణంగానూ వాటికి అధికంగా ఖర్చు చేయవలసిన కారణంగానూ మరియు సముద్ర మార్గాలు లేని కారణంగానూ ఇక్కడి ఉత్పత్తులకు తగినంత ప్రతిఫలం లభించదు. భూటాన్‌లో రైలు మార్గాలు లేవు. భారత ప్రభుత్వం దక్షిణ ప్రాంతాన్ని రైలు మార్గంతో అనుసంధించాలని ప్రయత్నాలలో భాగంగా 2005లో ఇరు దేశాల మధ్య ఒక ఒడంబడిక జరిగింది. 2008లో ఇరు దేశాల మధ్య జరిగిన ఒప్పందం స్వేచ్ఛాయుత వాణిజ్యానికి మార్గం సుగమమైంది. ఈ ఒప్పందం సుంకం లేకుండా ఇతర దేశాలకు భారత్ భూభాగం ద్వారా ఎగుమతి దిగుమతి చేసుకునే వసతి కల్పిస్తుంది. భూటాన్ ఎగువ భాగంలో టిబెట్ భారత్‌లను కలుపుతూ ఉన్న చారిత్రాత్మక వాణిజ్య మార్గం దేశ రక్షణ కారణంగా సైనిక వ్యవస్థ ఆధీనం చేసుకుని 1959లో మూసివేసింది. (అయినప్పటికీ స్మగ్లింగ్ ద్వారా చైనా వస్తువులు భూటాన్‌లోకి ప్రవేశిస్తూనే ఉంది). పారిశ్రామిక రంగం ఇంకా బాల్యదశలో ఉన్న కారణంగా దేశంలో భూటాన్ కటీర పరశ్రమదే ఉత్పుత్తులలో ఆధిక్యం .సిమెంట్, స్టీల్ మరియు ఫెర్రో అల్లాయ్ సంస్థకు ప్రోత్సాహం లభిస్తున్నా రహదారి నిర్మాణం లాంటి అభివృద్ధి పనులలో భారత్ ఒప్పంద శ్రామికులు పనిచేస్తున్నారు. వ్యవసాయం ద్వారా బియ్యం, గోదుమలు, మొక్కజొన్నలు, బార్లీ, పాల ఉత్పత్తులు (కొంత యాక్ మరియు ఎక్కువగా ఆవులు), మిరపకాయలు, దుంపలూ, ఆఫిల్ మొదలైనవి దిగువ ప్రాంతంలో ఉత్పత్తి చేస్తుంటారు. సిమెంట్, కలప సామాన్లు, మత్తు పానీయాలు మరియు పక్వం చేయబడిన పండ్లు మరియు కాల్షియం కార్బేట్ అదనపు ఉత్పత్తులు. భూటాన్ విద్యుత్, యాలికులు, జిప్సమ్, టింబర్, కలప, సిమెంట్, పండ్లు, సువాసనాద్రవ్యాలు ఎగుమతి ద్వారా 12.8కోట్ల యూరోలు. దిగుమతులు 16.4 కోట్ల యూరోలు. ఇది లోటు బడ్జెట్‌కు దారితీస్తుంది. భూటాన్ ఎగుమతులు చమురు మరియు చమురు ఉత్పత్తులు, ధాన్యము, యంత్రాలు, వాహనాలు, బట్టలు మరియు బియ్యం. భూటాన్ ఎగుమతులను భారత్‌‌ 87.9%, బంగ్లాదేశ్ 4.6%, ఫిలిప్పైన్‌కు 2% దిగుమతి చేసుకుంటాయి. టిబెట్ మార్గం మూసివేత చైనాతో వాణిజ్యాన్ని నిలిపివేసింది. భూటాన్ 71.3% భారత్‌ నుండి, జపాన్ నుండి 7.8% మరియు ఆస్ట్రియా నుండి 3% దుగుమతి చేసుకుంటుంది. జిల్లాలు భూటాన్ డ్జోంగ్‌డే</i>గా విభజించి పాలనా నిర్వహణ చేస్తారు. వీటిని డ్జోంగ్‌ఖాంగ్ (జిల్లాలు) లుగా విభజిస్తారు. భూటాన్లో 20 డ్జోంగ్‌ఖాంగ్</i>లు ఉన్నాయి. పల్లెల (జివాగ్) ను ప్రజలచే ఎన్నుకోబడిన గప్ పాలనలో ఉంటుంది. జనసంఖ్య భూటాన్ ప్రజలలో సంప్రదాయక సమూహాలదే పైచేయి. రెండవ స్థానంలో భూటాన్ పడమటి ప్రాంతాలలో బుద్ధులలో ఒక శాఖ అయిన ఎన్గాలోప్స్ ఉన్నారు. వారి సంస్కృతి టీబెట్ దేశస్తులను పోలి ఉంటుంది. అలాగే తూర్పున ఉండే వాళ్ళను షార్చోప్స్ అంటారు. అధునిక కాలంలో వీరిద్దరి మధ్య జాత్యంతర వివాహాలు జరుగుతున్నాయి. 1970 ఆరంభంలో భూటాన్ ప్రభుత్వం లోత్షమ్పాశ్ మరియు భూటాన్ ప్రధాన సంప్రదాయుకుల జాత్యంతర వివ్వాహాలను ప్రోత్సహించింది. దేశీయ భాష డ్జోన్ఖా, ఇది టిబెట్‌లోని 53 భాషలలో ఒకటి. అక్షరాలను ఛోకే (ధర్మ భాష) అంటారు. ఇది గుర్తింపు పొందిన టిబెట్ సంప్రదాయిక భాష. పాఠశాలలలో ఆంగ్ల మాధ్యమంతో పాఠాలు బోధిస్తూ డ్జోన్ఖా దేశీయ భాషగా నేర్పుతారు. అంతర్జాతీయ భాషా సంస్థ భూటాన్‌లో టిబెట్ మరియు బర్మా దేశభాషలకు చెందిన 24 భాషలు మాట్లాడే వారు ఉన్నారని గుర్తించింది. వీరు కాక నేపాల్ మరియు ఇండో ఆర్యన్ భాషలు మాట్లాడే వారు ఉన్నారు. 1980 వరకు ప్రభుత్వం దక్షిణ భూటాన్‌లో నేపాలీ భాషను బోధించే ఏర్పాటు కలిగించింది. తరువాతి కాలంలో దేశంలో రాజకీయ వాతావరణంలో జరిగిన మార్పులు నేపాలీ భాషా బోధను విడిచి పెట్టేలా చేశాయి. ఏది ఏమైనా భూటాన్ భాషలు ఇంకా క్రమబద్దీకరింపబడలేదు. దేశీయ అక్షరాస్యత 59.5%. సరాసరి వివాహ వయో పరిమితి 22.3 సంవత్సరాలు. సరాసరి వయో పరిమితి 62.2 సంవత్సరాలు. స్త్రీల వయో పరిమితి 61 సంవత్సరాలు. సమీపకాల ప్రపంచ బ్యాంకు గణాంకాలను అనుసరించి పురుషుల వయో పరిమితి 64.5 సంవత్సరాలు. దేశంలో 1000 మంది స్త్రీలకు 1,070 మంది పురుషులు ఉన్నారు. దేశంలో మూడింట రెండు భాగాలు లేక నాల్గింట మూడు భాగాలు భాగం ప్రజలు దేశీయ మతమైన వజ్రయాన బుద్ధిజం అవలంబీకులని అంచనా. మూడవ లేక నాల్గవ భాగం ప్రజలు హిందూ ధర్మ అవలంబీకులని అంచనా. ముస్లిములు ఇతరులు 1% ఉన్నారు. ప్రస్తుతం మతావలంబన స్వేచ్ఛ ఉంది. మత మార్పిడులకు రాజరీకం ప్రోత్సాహం లభించడం కష్టం. మత ప్రచార సంస్థల ప్రవేశంపై దేశంలో నిషేధాలున్నాయి. బౌద్ధేతర కట్టడాలకు అనుమతి లభించదు. సంస్కృతి సంస్కృతి భూటాన్‌ది. ఇక్కడి ప్రత్యేక ఆకర్షణ దేశంలో సజీవంగా ఉన్న సంస్కృతి సంప్రదాయాలకే పెద్దపీట. బౌద్ధ మతము ఇక్కడి ప్రజలలో లోతుగా పాతుకు పోయింది. హిందూమతం రెండవ స్థానలోనూ మరియు దక్షిణ ప్రాంతంలో అధికంగానూ ఉంది. రెండు మతాలు చక్కగా ఒకదానితో ఒకటి సంఖ్యంగా ప్రశాంతంగా సజీవంగా దీనికి ప్రభుత్వ సహకారం లభిస్తూ ఉంది. ప్రజలు ప్రభుత్వ సహకారానికి ఆనందిస్తున్నారు. ప్రభుత్వం సంస్కృతీ సంప్రదాయాలను సురక్షితంగా ఉంచే ప్రయత్నాలపై అధిక దృష్టి కేంద్రీకరిస్తున్నారు. ఇక్కడి కలుషితం కాని ప్రకృతి సౌందర్యం సాస్కృతిక వారసత్వం పర్యాటకుల మనసులో చెరగని ముద్ర వేయడం సహజం. భూటాన్ పౌరులకు విదేశీ మార్గం సుగమమే అయినా విదేశియులకు భూటాన్ పర్యటన కొంచం కష్టమే భూటాన్ పర్యాటకుల వీసాలపై పరిమితులున్నట్లు ప్రచారంలో ఉంది. కానీ భూటాన్ ప్రభుత్వం వీసాలపై ఎలాంటి పరిమితులు విధించలేదు. వాస్తవంగా భూటాన్ పర్యాటకరంగం విశ్వసనీయమైంది. పర్యాటకులను ప్రోత్సహించే విధంగా అనుకూలమైన సేవలనందింస్తుంది. పర్యాటకుల కోరికపై ఖరీదైన సేవలందిస్తాయి. వస్త్ర ధారణ భూటాన్ పురుషుల సంప్రదాయ వస్త్రాలను ఘో అని అంటారు. మోకాలు వరకు ఉండే ఈ దుస్తులు ధరించినప్పుడు నడుము భాగంలో కెరా అనే బెల్టుణూ ధరిస్తారు. స్త్రీలు పాదల వరకు ఉండే సంప్రదాయ దుస్తులను ధరిస్తారు వీటిని కిరా అంటారు. దుస్తులకు ఉండే చిత్రాలు, రంగులూ, అలంకరణలూ పై దుస్తులూ వారి వారి అంతస్తుకు, తరగతులకు తగిన విధంగా మారుతుంటాయి. మత సంబంధిత ఉత్సవాలు ప్రజలులు ఒకచోట కూడే సమయాలలో ఆభరణాలను ధరిస్తారు. భూటాన్ ప్రభుత్వం ప్రజలను దైనందిక జీవితంలో బహిరంగ ప్రదేశాలలలో ప్రజలు దేశీయ వస్త్రాలను ధరించమని చట్టరీతిగా కోరుతుంది. ఆహారం బియ్యము, బక్ వీట్ (ఒక విధమైన గోధుమ) మరియు మొక్కజొన్నలు భూటాన్ ప్రజల ప్రధాన ఆహారం. పంది మాంసము, పశు మాంసము, యాక్ మాంసము, కోడి మాంసము మరియు మటన్ భూటాన్ ప్రజల ఆహారంలో చోటు చేసుకుంటాయి. సూపులు వాటితో పచనం చేసిన మాంసం, కారం చేర్చిన ఎండపెట్టిన కూరకాలతో ఆహారం తయారు చేయబడుతుంది. చీజ్, ఘాటైన మసాలాలతో చేర్చి వండిన ఎమా దాట్షి భూటానీయుల జాతీయ ఆహారం. దీనిని భూటానీయులు గర్వకారణంగా భావిస్తారు. యాక్ మరియు పశువుల నుండి లభించే పాల ఉత్పత్తులైన వెన్న మరియు చీజ్ కూడా ప్రధానాహారాలే. దాదాపు పాలంతా వెన్న మరియు చీజ్‌గా మారుస్తారు. దేశంలో బట్టర్ టీ, టీ ప్రబలమైన పానీయాలు. దేశీయంగా తయారు చేసే రైస్ వైన్ మరియు బీర్ ఇక్కడి మత్తు పానీయాలు. ప్రపంచంలో పొగాకు ఉత్పత్తులను నిషేధించిన ఏకైక దేశం భూటాన్ మాత్రమే. సంప్రదాయ క్రీడలు భూటాన్ సంప్రదాయ క్రీడ విలువిద్య అన్ని ఊర్లలో పోటీలు క్రమ పద్ధతిలో జరుగుతూ ఉంటాయి. ఒలింపిక్ పోటీలలో చోటుచేసుకునే విలువిద్యకు దీనికీ తేడాలుంటాయి. 100 మీటర్లకంటే అధికమైన లక్ష్యంలో ఉన్న లక్ష్యాన్ని ఒక్కొక్క బృందంలోని సభ్యులు ఒక్కొక్కరు రెండు సార్లు లక్ష్యాన్ని ఛేదించే అవక్శం ఇస్తారు. పోటీలు గ్రామాల, టౌన్ల మరియు అమెచ్యూర్ బృందాల మధ్య నిర్వహించ బడతాయి. డిగార్ భూటాన్ దేశీయ క్రీడలలో ఒకటి. ఇది షాట్ పుట్ క్రీడను పోలి ఉంటుంది. ఈ క్రీడలో గుర్రపు నాడాను చేర్చి విసరడం సంప్రదాయం. ఇక్కడి ప్రజల అభిమానాన్ని చూరగిన్న క్రీడలలో క్రికెట్ ఒకటి. భారత్ దూరదర్శన్ కార్యక్రమాలు ఇక్కడ అధికంగా ప్రసారం కావడం ఇందుకు కారణం. ఫుట్ బాల్ ప్రజలలో ప్రబలమౌతున్న క్రీడలలో ఫుట్‌బాల్ కూడా ఒకటి. ఇతర సంప్రదాయాలు భూటాన్‌లో అధికంగానే సెలవు దినాలుంటాయి. దేశీయంగా కొన్ని మతపరమైనవి కొన్ని. జనవరి ఆరంభంలో చంద్రయానాన్ని అనుసరించి వింటర్ సాల్టిస్, చంద్రయాన క్రొత్త సంవత్సరారంభం. రాజు పుట్టినరోజు, మకుట ధారణ రోజు, సెప్టెంబరు 22న అధికారపూర్వక వర్షాకాల దినం, డిసెంబర్ 17న జాతీయ దినం మరియు బౌద్ధ మరియు హిందూ పర్వదినాలు ఇవి దేశంలోని సాదారణ సెలవు దినాలు. ఉత్సవ సమయాలలో సంప్రదాయ సంగీతంతో కూడిన నృత్యాలు మరియు నృత్యనాటికలు ప్రదర్శించబడతాయి. వివిధ రంగుల వస్త్రాలతో అలంకరించిన కొయ్య మరియు ఇతర ముసుగులను ధరించి నాట్యాలు చేస్తారు. కావ్యనాయకుల పాత్రలు, ప్రతినాయకుల పాత్రలు, దయ్యాలు మరియు దుష్ట పాత్రలు, పుర్రెలు, దేవుళ్ళు, జంతువులు మరియు సామాన్యుల హాస్య రూపాలు (కారికేచర్స్) ను ప్రతిబించేలా ఈ ముసుగులను తయారు చేస్తారు. రాజరిక, ఆదివాసుల, మతపెద్దల పాత సంప్రదాయాన్ని ప్రతిబింబించే కళాత్మక ముసుగుల తయారీ నృత్యకారులను సహితం ఆనందింప చేస్తుంది. భూటాన్‌లో వారసత్వ ఆస్తులు మగవారికన్నా ఆడవారికి అధికంగా చేరుతాయి. పెద్దల ఆస్తులకు స్త్రీలు హక్కుదారులు ఔతారు. పురుషులు వారి భవిష్యత్తును వారే చూసుకోవాలని ఇక్కడి ప్రజల భావన. ఈ కారణంగా తరచుగా భార్య ఇంట్లో స్థిర పడుతుంటారు. నగర ప్రాంతాలలో ప్రేమ వివాహాలు సాధారణం. పెద్దలచే నిర్ణయించిన వివాహాలకే పల్లెటూర్లలో ముఖ్యత్వం. కుటుంబ ఆస్తులు చెదరకుండా ఉండటానికి మరియు కుటుంబ ఐకమత్యానికి ఉపయోగిస్తుందని బహు భార్యత్వం మరియు బహు భర్తత్వం భూటాన్ ప్రజల అంగీకారానికి పాత్రమైనవే. ఇవీ చూడండి మూలాలు వర్గం:ఆసియా వర్గం:భూపరివేష్టిత దేశాలు వర్గం:భూటాన్

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%AD%E0%B1%82%E0%B0%9F%E0%B0%BE%E0%B0%A8%E0%B1%8D

Je, ndovu anabeba uja uzito kwa miezi mingapi?

Nguruwe

swahili

Kutoka Wikipedia, ensaiklopidia huru Nguruwe ni wanyama wa familia Suidae. Nguruwe-kaya hufugwa kote duniani. Spishi mbili zinaitwa ngiri. Spishi za Afrika Hylochoerus meinertzhageni, Nguruwe Mweusi (Giant Forest Hog) Phacochoerus aethiopicus, Ngiri-jangwa (Desert Warthog) Phacochoerus a. aethiopicus, Ngiri wa Afrika Kusini (Cape Warthog) imekwisha sasa (1865) Phacochoerus a. delamerei, Ngiri Somali (Somali Warthog) Phacochoerus africanus, Ngiri wa Kawaida (Common Warthog) Potamochoerus larvatus, Nguruwe-mwitu (Bushpig) Potamochoerus porcus, Nguruwe Mwekundu (Red River Hog) Sus scrofa, Jivi au Nguruwe-mwitu wa Ulaya (Wild Boar) Sus s. domestica, Nguruwe-kaya (Domestic Pig) Spishi za Asia Babyrousa babyrussa (Golden Babirusa) Babyrousa celebensis (Sulawesi Babirusa) Babyrousa togeanensis (Togian Babirusa) Porcula salvania (Pygmy Hog) Sus ahoenobarbus (Palawan Bearded Pig) Sus barbatus (Bearded Pig) Sus bucculentus (Vietnamese Warty Pig) Sus cebifrons (Visayan Warty Pig) Sus celebensis (Celebes Warty Pig) Sus heureni (Flores Warty Pig) Sus oliveri (Mindoro Warty Pig) Sus philippensis (Philippine Warty Pig) Sus verrucosus (Javan Warty Pig) Maelezo na tabia Nguruwe ana pua kubwa, macho madogo na mkia mdogo unaokuwa umejikunja na mfupi, uliopinda au ulionyooka. Huwa ana mwili mkubwa, miguu mifupi na nywele zilizojiviringisha. Ana kwato nne kwa kila mguu, huku mbili kubwa za mbele zikitumika kutembelea.[1] Kuzaa huwezekana msimu wote wa mwaka katika ukanda wa tropiki, lakini hasa misimu ya mvua. Nguruwe jike huweza kubeba mimba akiwa na miezi 8 mpaka 18. Kisha ataanza kupata hedhi kwa muda wa siku 21 kama hajashika mimba. Nguruwe dume huweza kushiriki masuala ya uzazi katika umri wa miezi 8 mpaka 10.[2] Kwa uzao mmoja, wanaweza kupatikana watoto 6 mpaka 12, waitwao vibwagala. Kisha kuachishwa kunyonya, familia mbili au tatu zinaweza kuishi pamoja mpaka msimu mwingine wa kujamiiana. Nguruwe hawana tezi za jasho, hivyo nguruwe hujipoza kwa kutumia maji au matope wakati wa joto kali. Pia hutumia matope kama njia ya kujikinga na kuunguzwa na jua. Zaidi, matope huzuia wasiathiriwe na inzi na vijidudu. Nguruwe wanaofugwa nyumbani hukuzwa na wakulima kwa ajili ya nyama na ngozi. Nywele zao ngumu hutumika pia kwa kutengeneza brashi. Baadhi ya spishi za nguruwe, kama vile wale wa Asia, "pot-bellied pig", huwekwa kama wanyama wa ndani wapenzi. Chakula Nguruwe ni omnivora, yaani wanakula nyama na majani. Nguruwe hula mabaki na hujulikana kwa kula chakula chochote, kujumuisha wadudu, minyoo, magamba ya miti, takataka na hata nguruwe wengine. Wakiwa mwituni hula majani, nyasi, mizizi, matunda na maua. Kwa nadra, nguruwe wakiwa wanafugwa, huweza kula watoto wao kama wakichukizwa sana. Nguruwe wa kawaida wana kichwa kikubwa chenye pua ndefu iliyoimarishwa kwa mfupa mgumu na mduara wa tishu ngumu mbele. Pua hiyo hutumika kuchimba udongo ili kutafuta chakula na ni ogani yenye uwezo mkubwa wa kuhisi. Nguruwe huwa na seti kubwa ya meno 44. Meno ya nyuma yametoholewa kusaga, na huendelea kukua na huchongwa na misuguano ya meno yenyewe. Nguruwe wanaochungwa mwituni kwa msaada wa wachungaji, wana uwezo mkubwa wa kunusa, na hutumika kutafuta uyoga katika nchi nyingi za Ulaya. Nguruwe wafugwao Nguruwe wa nyumbani hutambulika kwa jina la kisayansi Sus scrofa. Walianza kufugwa karibu miaka 5,000 mpaka 7,000 iliyopita. Walizaliwa na rangi ya kahawia na kuendelea kuwa wa kijivu. Meno chonge ya juu huwa kama ndovu za kipekee zilizopinda nje na kuelekea juu. Urefu wa nguruwe huweza kufikia milimita 900 – 1800 na uzito wa kg 50 – 350. Nguruwe wana akili na huweza kufundishwa kazi na mbinu ndogondogo. Hivi karibuni, wamefurahia kupewa nafasi kama wanyama kipenzi wa ndani na, hasa wale nguruwe wadogo. Nguruwe na tamaduni Nguruwe mara nyingi hutumiwa kwenye utamaduni na ni mada maarufu kwenye misemo na nukuu maarufu. Nguruwe kwenye dini Kwa dini ya Wahindi mungu Vishnu alichukua umbo la nguruwe dume Varaha kwa ajili ya kuokoa dunia na pepo aliyekuwa ameivuta mpaka kilindini mwa Bahari. Nguruwe ni mmoja kati ya mzunguko wa wanyama 12 ambao wanatokea kwenye kalenda ya kichina ya "Chinese zodiac". Waamini wa elimu ya anga wanaamini kila mnyama ana maana fulani pekee. Picha Ngiri wa kawaida Nguruwe-mwitu Nguruwe mwekundu Nguruwe-mwitu wa Ulaya Nguruwe-kaya Sulawesi Babirusa Bearded pig Visayan warty pig Marejeo Jamii:Nguruwe na jamaa Jamii:Wanyama wa Biblia

https://sw.wikipedia.org/wiki/Nguruwe

Je,shirika la Bees for Development ilianza mwaka upi?

Bees for Development

swahili

Bees for Development ni shirikisho la misaada la kimataifa, maalumu kwa kazi ya kupunguza umaskini kwa njia ya ufugaji nyuki. Ufugaji nyuki unachangia kusaidia maslahi endelevu ya kuishi katika jumuiya za maskini na nyuki kutoa huduma muhimu ya mazingira bora ya kuishi. Bees for Development inaendesha miradi Uganda, Zanzibar, Ethiopia na Kirgizia. Ofisi zake ziko Monmouth, Wales Kusini. Historia na falsafa Ilianzishwa mwaka wa 1993, inafanya kazi kwa kushirikiana na waweka nyuki na mashirika ya kimataifa,kama vile Apimondia, Wakfa wa Keystone na shirika la Chakula na Kilimo la Umoja wa Mataifa.Ufadhili huu unakusudia kusaidia ufugaji nyuki ili kusaidia jamii maskini na vivjiji vilivyo mashinani na kulinda viumbe hai.Inalenga matumizi ya teknolojia sahihi na maadili, na kuheshimu ujuzi wa kienyeji. Ina imani kuwa kujitegemea na kuwawezesha maskini kunaweza kuimarishwa kwa njia ya upatikanaji wa maarifa na habari, na kwa njia ya biashara ya mazao ya nyuki.Pia inadai kuingilia uzalishaji wa nyuki kuwa kiwango cha chini kabisa, na thamani ya kutumia mizinga ambayo haina fremu za ndani. Shughuli Jarida la Bees for Development linachapishwa kila baada ya miezi mitatu.Linaangazia teknolojia mwafaka za ufugaji nyuki, kubadilishana masomo yaliyosomwa katika nchi mbalimbali, na inajumuisha taarifa ya kisasa kuhusu ufugaji nyuki duniani kote. Mradi wa Biashara ya Asali wa Uganda pamoja na vyama vya wafuga nyuki wa kiasili pamoja na ApiTrade Afrika, kusaidia kukuza mapato kwa njia ya kuimarisha biashara ya asali. Huko Zanzibar Bees for Development inatekeleza mradi wa ushirikiano na shirika lisilo la kiserikali la Denmark, DANTAN, ikiangazia kutia nguvu sekta ya asali huko Unguja, kisiwa kikuu cha Zanzibar na katika kisiwa cha Pemba. Huko Kirgizia, fedha kutoka Mpango wa Darwin, ambao hupea moyo viumbe hai katika nchi maskini zimepatikana, na Bees for Development inafanya kazi na Wakfu wa Maendeleo Vijijini kusaidia wafuga nyuki kufikia haki ya kupata ardhi ya malisho ya ufugaji nyuki. Bees for Development pia inasambaza rasilimali za mafunzo duniani kote, inasimamia maktaba maktaba ya mtandao yenye habari kuhusu ufugaji wa nyuki na safari za kwenda kujionea ufugaji wa nyuki huko Trinidad, Tobago,na Uturuki. Viungi Vya nje

https://sw.wikipedia.org/wiki/Bees%20for%20Development

初代ネルソン子爵ホレーショ・ネルソンの父親の職業は何

ホーンブロワーシリーズ

japanese

『ホーンブロワーシリーズ』は、セシル・スコット・フォレスター（1899年 - 1966年）の、ホレイショ・ホーンブロワーを主人公とした海洋冒険小説シリーズの総称。 概要 18世紀末から19世紀前半を舞台に、1794年1月に17歳で士官候補生として英国海軍に入ったホーンブロワーが、平民出身のハンディを克服して、バス勲爵士・海軍元帥・男爵に上り詰めるまでの一代記である[1]。 単なる軍事・冒険小説として高い水準を有するに留まらず、上層部に対する部下、乗組員に対する上司としての苦悩、様々な劣等感に悩む姿など、英雄としてだけでなく人間としてのホーンブロワーが綿密に描かれており、その評価は非常に高い。そのため、以後の海洋冒険小説に与えた影響も大きく、「第2のホーンブロワー」「未来のホーンブロワー」など、ホーンブロワー以後の小説の形容に用いられることもある。また、以後の海洋冒険小説のシリーズ中で重要な登場人物として、あるいはワンシーンだけの登場人物として、ホーンブロワーが登場する例も確認されている。 日本ではハヤカワ文庫より「海の男／ホーンブロワーシリーズ」として出版されている。1951年に『艦長ホレーショ』として映画化され、また1998年からはイギリスにて長編TVドラマ『ホーンブロワー 海の勇者』シリーズ（ヨアン・グリフィズ主演）が制作された。 作品一覧 本編 ハヤカワ文庫の日本語版（高橋泰邦・菊池光訳）は、『海の男／ホーンブロワー』シリーズとして物語の時系列順に刊行された。絶筆となった『ナポレオンの密書』を除く全10巻が刊行された後、長く絶版となっていたが、TVドラマシリーズの好評を受けて2003年（平成15年）に重版された。さらに翌年の2004年（平成16年）には10巻全てが改版され、「新装版」に切り替わった。新装版では、字が大きく鮮明になり、2人の訳者の間で訳語が統一され、用語集・艦船図解・新しいあとがき等が加えられるなどの改善がなされた。旧版と新装版は、表カバーのデザインで識別できる。 新装版になっても、奥付には「改版」のことは記載されていない。2004年より前の旧版では、各巻の表紙絵（一部の巻を除く）を描いた山野辺進によるペン画の挿絵があったが、新装版では全てカットされている。 フォレスターの死により未完に終わった長編『ナポレオンの密書』[2]のみ、1984年（昭和59年）に光人社より刊行されたが、長く絶版であった。『ナポレオンの密書』は、2007年（平成19年）にハヤカワ文庫のホーンブロワーシリーズ別巻として再刊された。その際に、長く絶版となっており、2003年から2004年にも重版の対象外だった『ホーンブロワーの誕生』（ハヤカワ文庫、1978年）との合本となった。 光人社版の『ナポレオンの密書』とハヤカワ文庫版の『ナポレオンの密書』は、書名が同一でも内容が大きく異なるので、古書で入手する際には注意を要する。 関連書 『ホーンブロワーの誕生』ハヤカワ文庫、1978年、高橋泰邦訳 (絶版) Hornblower Companion,1964 短編『マックール未亡人の秘密』(これのみ、菊池光訳) Hornblower and the Widow McCol 短編[3]『最後の遭遇戦』 The Last Encounter ホーンブロワーシリーズの解説『ホーンブロワーの誕生』 Some Personal Notes の3作品を収録。本書の内容は「ナポレオンの密書」(ハヤカワ文庫、2007年) に包含されている。 『ホレーショ・ホーンブロワーの生涯とその時代』至誠堂新書、1974年、出光宏訳 (絶版) Life and Times of Horatio Hornblower 歴史学者による、ホーンブロワーの伝記。 主な登場人物 ホレイショ・ホーンブロワー 主人公。 ウィリアム・ブッシュ 戦列艦「レナウン号」三等海尉として登場。登場時はホーンブロワーの上官で、ホーンブロワーより年長であり、船乗りとしての経歴は10年長い。ホーンブロワーが海尉艦長に昇進した後は、親友かつ片腕となり、副長としてホーンブロワーを支える。 ブラウン ホーンブロワーの艇長（コクスン）。ホーンブロワーに常に忠誠を尽くす、勇敢かつ有能な水兵[4]。最終的にはホーンブロワー子爵家の執事となった。 ロバート・キーン 戦列艦「ジャスティニアン号」勅任艦長。ホーンブロワーを士官候補生として受け入れた。ホーンブロワーがジャスティニアン号の士官候補生になった経緯は不明[5]。病に冒されており、部下を掌握できていない。 エドワード・ペルー (実在人物) バス勲爵士・フリゲート「インディファティガブル号」勅任艦長。ホーンブロワーの理解者。後には提督に昇任し初代エクスマス子爵に叙される。ホーンブロワーは最初に乗り組んだジャスティニアン号からインディファティガブル号に転任し、ペルー艦長の下で数々の武勲を挙げ、短期間で士官候補生から海尉心得に昇格する。 ジェームズ・ソーヤ 戦列艦「レナウン号」勅任艦長。 ウィリアム・コーンウォリス(実在人物) バス勲爵士・海峡艦隊司令長官。ペルーと並ぶホーンブロワーの理解者。ホーンブロワーはスループ「ホットスパー号」海尉艦長として彼の指揮下に入った。海峡艦隊司令長官を辞する際に、退任する司令長官の特権により、海尉艦長であったホーンブロワーを勅任艦長に昇進させた[6]。 マリア（マリア・エレン） ホーンブロワーが、休職海尉の期間に住んでいた下宿屋を経営するメイスン夫人 (未亡人) の娘。貧窮に苦しんでいたホーンブロワーを陰日向なく支える。ホーンブロワーの最初の妻となり、一途な愛を捧げる。ホーンブロワーとの間に二男一女を産む。結婚前は、私設の小学校の教師を務めており、18世紀末のイギリス女性としては十分な教育を受けていた[7]。作中において、ホーンブロワーには彼女のことを愛しきれない気持ちがつきまとっていた様で、妻に会いたくない（妻を愛していない自分を認めたくない）といった類いの記述も見られた。 レディ・バーバラ・ウェルズリー 後に、レディ・バーバラ・レイトン 初代モーニントン伯爵ギャレット・ウェズリーの娘であり、19世紀初頭のイギリスの重要人物である初代ウェルズリー侯爵リチャード・ウェルズリーならびに初代ウェリントン公爵アーサー・ウェルズリーの妹 (バーバラのみが架空の人物)。ホーンブロワーの再婚相手。ホーンブロワーが艦長を務めるフリゲート「リディア号」にパナマで便乗して知り合う。貴婦人であることを鼻にかけず、男勝りの勇敢さと女性としての優しさを併せ持ち、ホーンブロワーを魅了する。 ホレイショ・ネルソン (実在人物。ホーンブロワーシリーズに直接には登場しない) バス勲爵士・地中海艦隊司令長官・初代ネルソン子爵。トラファルガー海戦の英雄。ホーンブロワーの「アトロポス号」勅任艦長としての初仕事は、ネルソンの国葬に先立つテムズ川での水上パレードの指揮であった。ブッシュは、戦列艦「テメレーア号」[8]の海尉としてトラファルガー海戦に参加した。 グラセー伯爵ルシアン・アントワーヌ・ド・ラドン フランス貴族。フランスの捕虜となり、銃殺刑に処せられる直前に脱走したホーンブロワーを庇護し、イギリスへの脱出を助ける。 マリー グラセー子爵夫人。グラセー伯爵の義理の娘。未亡人。 ナポレオン・ボナパルト (実在人物) ホーンブロワーシリーズの大部分はナポレオンのフランス帝国を敵として書かれている。 ルイ＝ナポレオン (実在人物) シャルル・ルイ＝ナポレオン・ボナパルト。フランス共和国大統領。後に皇帝ナポレオン3世として即位。晩年のホーンブロワーが、フランスに戻る前のナポレオン三世に偶然に援助を与えたことへの謝意としてレジオンドヌール勲章（シュバリエ）を授与。 本作を題材とした作品 映画 艦長ホレーショ - 1951年アメリカ、ラオール・ウォルシュ監督 ホーンブロワー役：グレゴリー・ペック、レディ・バーバラ役：ヴァージニア・メイヨ TV ホーンブロワー 海の勇者 - 1998年〜2003年イギリス ホーンブロワー役：ヨアン・グリフィズ 脚注 関連項目 ナポレオン戦争 帆船

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%9B%E3%83%BC%E3%83%B3%E3%83%96%E3%83%AD%E3%83%AF%E3%83%BC%E3%82%B7%E3%83%AA%E3%83%BC%E3%82%BA

పొట్టి శ్రీరాములు ఆమరణ నిరాహారదీక్ష ఎక్కడ చేసాడు?

దీక్ష

telugu

సాధారణంగా దీక్ష మరియు పట్టుదల అనేవి కార్యసాధకుల లక్షణాలు. హిందూ మతములో కొంతమంది దేవుళ్ళకు ప్రత్యేకమైన పద్ధతిలో పూజిస్తారు. ఉదా. అయ్యప్ప స్వామి దీక్ష. తెలుగు భాషలో దీక్ష పదానికి వివిధ ప్రయోగాలున్నాయి.[1] దీక్ష n. A vow. Sacrificing, offering oblations. Worshipping, యజ్ఙాది క్రియారంభములో అనుష్ఠింప బూనుకొనే ఆచార నియమము. A marriage vow. వ్రతాదుల యందు నియమమును పూనుకొనడము వానిని చంపక విడువను అని దీక్ష చేసుకొన్నాడు he vowed he would slay them. గర్భదీక్ష a vow whereby the husband remains unshorn pending the wife's pregnancy. వివాహదీక్ష a marriage vow. ఏకదీక్షగా uninterruptedly. దీక్షాగురుడు n. A spiritual adviser, వానికి అతడు దీక్షాగురువు. దీక్షాలయము n. A convent, a hermitage, a cell. దీక్షించు v. n. To make a vow. దీక్ష వహించవు. దీక్షితుడు n. One who is under a vow. దీక్ష వహించిన వాడు. రకాలు నిరాహారదీక్ష: సాధారణంగా దీక్ష మరియు పట్టుదల అనేవి కార్యసాధకుల లక్షణాలు. నిరాహారదీక్ష అంటే ఆహారాన్ని నిరాకరించడం ద్వారా అనుకున్న లక్ష్యాన్ని లేదా కార్యాన్ని సాధించడం. ఉదాహరణకు మహాత్మా గాంధీ ఆమరణ నిరాహారదీక్ష అంటే ఒకవ్యక్తి తన లక్ష్యాన్ని సాధించడం కోసం ఆహారం తీసుకోకుండా తన ప్రాణాలను సైతం పణంగా పెట్టడం. ఉదాహరణకు పొట్టి శ్రీరాములు ఆమరణ నిరాహారదీక్ష మూలాలు వర్గం:హిందూ మతము వర్గం:సంస్కృత పదజాలము

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%A6%E0%B1%80%E0%B0%95%E0%B1%8D%E0%B0%B7

Apakah Bosun sama dengan Nahkoda kapal?

Serang (jabatan)

indonesian

Serang atau Bosun (dari bahasa Inggris Boatswain (/ˈboʊsən/, atau /ˈboʊtsweɪn/), yang juga disebut Kepala Kerja, Kepala Kelasi, dan Mandor Kapal, adalah anak buah kapal (awak kapal selain perwira) paling senior di bagian geladak, dan bertanggung jawab atas komponen-komponen lambung kapal. Serang mengepalai seluruh bawahan di bagian geladak, dan biasanya bukan petugas jaga, kecuali di kapal-kapal yang berawak sedikit. Tugas-tugas lain yang diemban serang bervariasi, tergantung pada jenis kapal, jumlah awak kapal, dan faktor-faktor lain. Sejarah Sama seperti istilah "nakhoda", istilah "serang" juga diserap dari perbendaharaan istilah bahari India. Istilah ini berasal dari gabungan dua kata bahasa Persia, sar (kepala) dan hang (kuasa),[1] yang berarti hulubalang atau panglima.[2] Kata ini dikenal oleh orang-orang Inggris sebagai sebutan bagi pemimpin laskar, yakni kelasi-kelasi India yang bekerja di atas kapal-kapal Eropa. Kata bosun dalam bahasa Indonesia berasal dari kata "bosun", yakni bentuk lain dari kata "boatswain" dalam bahasa Inggris. Kata "bosun" sudah menjadi bagian dari kosakata bahasa Inggris itu semenjak ca. 1450. Kata "boatswain" berasal dari bahasa Inggris Kuno akhir batswegen, dari kata bat ("boat", perahu) disambung dengan kata sveinn (swain) dalam bahasa Nordik Kuno, yang berarti pemuda, anak magang, pengikut, anak buah, atau pelayan. Jika kata ini diterjemahkan secara langsung ke dalam bahasa Norwegia modern, maka akan menjadi kata båtsvenn, sementara gelar bosun dalam bahasa Norwegia adalah båtsmann ("boats-man", awak perahu). Cara membunyikan kata boatswain, bosun, telah diteliti sejak 1868.[3] Kata bosun inilah yang digunakan dalam drama Shakespeare, The Tempest, yang ditulis pada 1611. Edisi-edisi sesudahnya menggunakan kata bos'n yang sama saja artinya. Angkatan Laut Kerajaan Inggris Sampai dengan beberapa waktu yang lalu, pangkat boatswain merupakan pangkat tertua dalam Angkatan Laut Kerajaan Inggris, dan asal-muasalnya dapat ditelusuri sampai pada 1040.[4] Pada tahun itu, ketika lima bandar Inggris mulai mempersiapkan kapal-kapal perang bagi Raja Edward Konfesor dengan imbalan anugerah hak-hak istimewa tertentu, mereka juga memasok awak kapal yang terdiri atas kelasi-kelasi dan pimpinan-pimpinan mereka, yaitu perwira-perwira kapal yang terdiri atas master (nakhoda), boatswain (serang), carpenter (tukang kayu), dan cook (juru masak).[5] Para perwira ini kelak dijadikan bintara yang "menjabat berdasarkan surat penetapan" oleh Kelaksamanaan Britania. Mereka bertugas melaksanakan perawatan dan pelayaran kapal-kapal, serta merupakan perwira-perwira tetap dalam dinas Angkatan Laut Kerajaan Inggris.[5] Boatswain resmi Angkatan Laut Kerajaan Inggris yang terakhir, Komodor E. W. Andrew OBE, pensiun pada 1990.[4] Taruna pelayaran Pangkat cadet boatswain (serang taruna), di beberapa sekolah pelayaran Inggris, adalah pangkat tertinggi kedua yang dapat dicapai seorang taruna Jurusan Angkatan Laut (Royal Navy Section) dari Combined Cadet Force, setingkat di bawah pangkat coxswain (juru mudi sekoci), dan setingkat di atas leading hand (setingkat kopral). Pangkat ini sejajar dengan pangkat colour sergeant (setingkat kopral) bagi taruna Jurusan Angkatan Darat dan Jurusan Marinir, serta kadang-kadang digunakan sebagai nama pangkat untuk senior petty officer (setingkat kopral satu) yang ditunjuk menjadi asisten coxswain. Uraian pekerjaan Pekerjaan serang di bagian geladak kapal adalah mengepalai awak geladak yang tidak berlisensi (awak kapal tanpa lisensi mualim). Kadang-kadang serang juga merangkap jabatan sebagai mualim tiga atau mualim empat.[6] Serang harus benar-benar menguasai keterampilan tali-temali kapal yang diperlukan dalam bekerja di geladak bilamana kapal berlayar. Serang dibedakan dari pelaut-pelaut mahir (pelaut-pelaut berkualifikasi juru mudi, able seamen) lain oleh perannya selaku seorang penyelia: menyusun rencana, jadwal, dan pembagian kerja.[7] Sebagai kepala awak geladak, serang menyusun rencana kerja harian dan membagi-bagi pekerjaan kepada awak geladak. Setelah pekerjaan rampung, serang melakukan pemeriksaan atas hasil kerja awak geladak untuk memastikan kesesuaiannya dengan prosedur-prosedur kerja yang sudah disetujui.[7] Di luar peran sebagai penyelia, serang juga secara teratur menginspeksi kapal dan melaksanakan berbagai tugas rutin, tugas yang memerlukan kemahiran, dan tugas yang sedikit memerlukan kemahiran, berkaitan dengan perawatan seluruh bagian kapal yang tidak ditangani oleh bagian kamar mesin. Tugas-tugas ini mencakup pembersihan, pengecatan, dan perawatan lambung kapal, suprastruktur kapal, dan peralatan geladak kapal, serta melaksanakan program perawatan pencegahan yang bersifat formal.[7] Kemahiran yang harus dikuasai serang meliputi penanganan tali-temali bongkar-muat, pengoperasian derek, perawatan geladak, bekerja di tiang kapal, dan kemahiran-kemahiran lain yang diperlukan untuk mengurus geladak. Serang harus menguasai cara-cara perawatan dan penanganan tambang, pengetahuan tali-temali, simpul-simpul tambat, simpul-simpul sambung, simpul-simpul pemati ujung tambang, dan simpul-simpul anyam yang diperlukan dalam kegiatan penambatan kapal. Serang biasanya mengoperasikan derek kapal pada saat melepas dan mengangkat jangkar. Selain itu, serang dapat pula diberi tugas memimpin usaha-usaha pemadaman kebakaran atau pelaksanaan prosedur-prosedur keadaan darurat lain di atas kapal. Serang-serang yang cakap mampu mengintegrasikan kemahiran berlayar yang mereka miliki dalam menjalankan tugasnya sebagai penyelia dan dalam berkomunikasi dengan awak geladak yang seringkali berasal dari latar belakang yang berbeda-beda.[7] Awalnya, serang di kapal-kapal layar bertugas menangani jangkar-jangkar kapal, tambang-tambang kapal, bendera-bendera kapal, awak geladak, dan perahu-perahu kapal. Serang dapat pula diberi tugas menangani perangkat layar pada saat kapal berada di galangan. Tugas-tugas teknis serang termodernisasi oleh kemunculan mesin-mesin uap dan mekanisasi yang ditimbulkannya.[6] Serang juga bertanggung jawab membunyikan peluit secara rutin dengan menggunakan peluit bosun. Peluit ini digunakan untuk menghasilkan bunyi-bunyi lengkingan tertentu sebagai isyarat pemberitahuan mengenai berbagai kejadian, misalnya keadaan-keadaan darurat atau pemberitahuan waktu makan. Serang-serang ternama Sejumlah serang dan wakil serang (asisten bosun) telah mencapai ketenaran dalam sejarah. Reuben James dan William Wiley termasyhur berkat kepahlawanan mereka dalam Perang Barbaria dan diabadikan sebagai nama kapal perang USS Reuben James dan USS Wiley.[8][9] Para penerima penghargaan Medal of Honor, Francis P. Hammerberg[10] dan George Robert Cholister[11] adalah dua orang wakil serang dalam Angkatan Laut Amerika Serikat, demikian pula penerima penghargaan Navy Cross, Stephen Bass.[12] Penerima penghargaan Victoria Cross, John Sheppard, John Sullivan, Henry Curtis, dan John Harrison adalah wakil-wakil serang dalam Angkatan Laut Kerajaan Inggris. Ada pula sejumlah serang dan wakil serang dalam karya-karya sastra. Serang dalam The Tempest (Prahara, terjemahan bahasa Indonesia oleh Trisno Sumardjo) karya William Shakespeare adalah tokoh utama pada adegan pembuka, yang berlatar belakang sebuah kapal di tengah laut, dan tampil kembali sebentar pada adegan terakhir. Novel Typhoon karya Joseph Conrad berisi kisah tentang serang tak bernama yang memberi tahu Kapten MacWhirr tentang "segundukan" orang yang tersapu ombak tatkala badai mencapai puncaknya. Ada pula tokoh Bill Bobstay dalam H.M.S. Pinafore, komedi musikal gubahan Gilbert dan Sullivan, yang kadang-kadang disebut "bos'un" (bosun)[13] dan kadang-kadang pula disebut "boatswain's mate" (asisten bosun)[14] Serang lain dalam karya sastra adalah Smee dari kisah Peter Pan.[15] Lord Byron memiliki seekor anjing Newfoundland yang diberi nama Boatswain.[16] Byron menggubah puisi terkenal, Epitaph to a Dog, dan mendirikan sebuah monumen untuk mengenangnya di Newstead Abbey.[16] Kepanduan Ketua kwartir (Quartermaster) adalah pangkat tertinggi dalam Kwartir Pandu Laut, Kepanduan Putra Amerika (Boy Scouts of America), yakni sebuah program untuk remaja putra dan putri usia 13-21 tahun. Para remaja ini boleh memilih seorang pemimpin dari antara mereka sendiri, dan memberinya gelar serang (boatswain). Serang (Bootsman) adalah pangkat Ketua Patroli Pandu Laut (bak) di Belanda, sementara gelar yang sama di Flandria merupakan pangkat Asisten Ketua Patroli Pandu Laut (kwartier). Lihat pula Transportasi air Pelaut Laskar Geladak Kursi bosun Catatan Referensi Pranala luar Check date values in: |accessdate=, |date= (help) Kategori:Gelar Kategori:Istilah pelayaran

https://id.wikipedia.org/wiki/Serang%20%28jabatan%29

apakah ibukota provinsi Sumatra Utara?

Daftar ibu kota provinsi di Indonesia

indonesian

Indonesia adalah sebuah negara kesatuan yang berbentuk republik[1] yang memiliki 34 ibu kota provinsi. Meskipun frasa ibu kota menggunakan kata kota, pada kenyataannya, tidak semua ibu kota provinsi di Indonesia berupa kota. Hal ini terjadi pada ibu kota negara, Jakarta,[2] yang menjadi ibu kota Provinsi Daerah Khusus Ibukota Jakarta (DKI Jakarta)[3] dan juga merupakan Provinsi DKI Jakarta itu sendiri. Selain itu, ibu kota provinsi yang bukan merupakan kota terdapat pula di beberapa provinsi lainnya, yaitu Sulawesi Barat dan Papua Barat yang beribukotakan kabupaten,[4][5] Kalimantan Utara yang beribukotakan kecamatan,[6] dan Maluku Utara yang beribukotakan kelurahan.[7] Selama sejarah berdirinya Indonesia, telah terjadi beberapa kali pemindahan ibu kota negara, begitu pula yang terjadi di Maluku Utara yang ditandai dengan perpindahan ibu kota dari Ternate ke Sofifi pada 2010.[8] Pemindahan ini dilakukan karena menurut dasar hukum Maluku Utara, UU Nomor 46 Tahun 1999, ibu kota Maluku Utara ialah Sofifi.[9] Namun, karena keterbatasan infrastrukur Sofifi, Ternate dijadikan ibu kota sementara.[10] Provinsi Kalimantan Barat pun telah merencanakan pemindahan ibu kota dari Pontianak dengan melakukan studi kelayakan.[11] Selain itu, sempat ada upaya pemindahan ibu kota Maluku dari Ambon ke Makariki,[12] namun tidak terwujudkan.[13] Jakarta yang sekaligus berperan sebagai ibu kota Provinsi DKI Jakarta[3] dan negara[2] merupakan ibu kota provinsi terbesar di Indonesia dengan penduduk sebesar 10.177.924 jiwa pada 2015,[14] sedangkan ibu kota terkecli adalah Sofifi dengan penduduk sebesar 1.783 jiwa pada 2013.[15] Jika ditinjau dari sisi geografis, ibu kota terbesar di Indonesia adalah Mamuju dengan luas wilayah 5.064,19 km²,[16] sedangkan yang terkecil juga Sofifi dengan luas 20,98 km².[15] BNAMDNPADPBRJMBPLGBGLBDLPGPTPGJKBDGSMGYYKSBYSRGDPRMTRKPGPTKPLKBJMSMRTJSMNDPALMKSKDIGTOMAMAMBSFF[lower-alpha 2]JAPMNK Daftar ibu kota Daftar ibu kota provinsi di Indonesia ini mengandung peringkat ibu kota, nama provinsi, nama ibu kota, data kependudukan ibu kota (jumlah penduduk, pertumbuhan penduduk, dan kepadatan penduduk), luas wilayah ibu kota, Indeks Pembangunan Manusia (IPM) ibu kota, dan kepala daerah ibu kota. Di samping itu, daftar ini memiliki fitur warna dan simbol yang maknanya bisa dilihat di tabel keterangan. Setelah itu, ada hal-hal yang perlu diperhatikan saat melihat daftar yang akan disebutkan berikut ini. Kolom "Nomor" menampilkan nomor ibu kota dari 1–34 berdasarkan urutan provinsi menurut Kementerian Dalam Negeri Republik Indonesia.[19] Kolom "Nama" menampilkan nama provinsi menurut Kementerian Dalam Negeri Republik Indonesia. Kolom "Ibu Kota" menampilkan nama ibu kota tanpa diawali jenis pembagian administratifnya. Kolom "Luas Wilayah (km²)" menampilkan luas wilayah daratan ibu kota. Lihat pula Daftar provinsi di Indonesia Daftar kabupaten di Indonesia Daftar kota di Indonesia Daftar provinsi di Indonesia menurut IPM Daftar provinsi di Indonesia menurut PDRB Daftar provinsi di Indonesia menurut PDRB per kapita Catatan kaki Catatan Rujukan Kategori:Ibu kota provinsi di Indonesia Kategori:Daftar tempat di Indonesia Kategori:Daftar ibu kota

https://id.wikipedia.org/wiki/Daftar%20ibu%20kota%20provinsi%20di%20Indonesia

2017లో పాలకొల్లు మండలంలో ఎన్ని ప్రభుత్వ పాఠశాలలు ఉన్నాయి?

విశాఖపట్నం

telugu

విశాఖపట్నం (విశాఖ , విశాఖపట్టణం , వైజాగ్‌) భారత దేశంలోని ఆంధ్ర ప్రదేశ్‌ రాష్ట్రంలోని ప్రముఖ నగరం.[1] విశాఖపట్నం (పట్టణ), ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్రములోని విశాఖపట్నం జిల్లాకు చెందిన ఒక మండలము. ఆంధ్ర ప్రదేశ్‌లో గ్రేటర్ సిటి హోదా పొందిన తొలి నగరం (హైదరాబాదు కంటే ముందే). బ్రిటిషు పాలనలో వాల్తేరుగా కూడా పిలువబడింది ఈ నగరం. బంగాళా ఖాతం ఒడ్డున గల ఈ నగరంలో భారత దేశపు నాలుగో పెద్ద ఓడరేవు, దేశంలోనే అతి పురాతన నౌకా నిర్మాణ కేంద్రం ఉన్నాయి. స్వతంత్ర భారత దేశపు మొట్ట మొదటి ఓడ అయిన "జల ఉష" ఇక్కడే తయారయి, అప్పటి ప్రధాన మంత్రి జవహర్‌లాల్‌ నెహ్రూ చేతుల మీదుగా జలప్రవేశం చేసింది. సుందరమైన సముద్ర తీరం, అహ్లాదకరమైన కొండలతో అలరారే విశాఖపట్నం నగరానికి చుట్టుపక్కల ఎన్నో ప్రసిద్ధ యాత్రా స్థలాలు ఉన్నాయి. అద్భుతమైన అరకు లోయ సౌందర్యం, మన్యం అడవుల సౌందర్యం, లక్షల సంవత్సరాల క్రితం ఏర్పడిన బొర్రా గుహలు, 11 వ శతాబ్ది నాటి దేవాలయం, ప్రాచీన బౌద్ధ స్థలాలు మొదలైన ఎన్నో యాత్రా స్థలాలు విశాఖ చుట్టుపట్ల చూడవచ్చు. విశాఖపట్నం రేవుకు ఒక ప్రత్యేకత ఉంది. ఇది సహజ సిద్ధమైన నౌకాశ్రయం. సముద్రంలోకి చొచ్చుకొని ఉన్న కొండ కారణంగా నౌకాశ్రయానికి అలల ఉధృతి తక్కువగా ఉంటుంది. "డాల్ఫిన్స్‌ నోస్‌" అనే ఈ కొండ సహజ సిద్ధమైన బ్రేక్‌వాటర్స్‌గా పనిచేస్తుంది. చరిత్ర శివ పార్వతుల తనయుడు, శుక్ర గ్రహాధినేత, యుద్ధాల దేవుడు, ధైర్య సాహసాలకు మారు పేరూ అయిన, విశాఖ పేరిట నగరానికి ఈ పేరు వచ్చిందని ప్రతీతి. ప్రాచీన గ్రంథాలైన రామాయణ, మహాభారతాలలో ఈ ప్రాంత ప్రస్తావన ఉన్నట్లు కనిపించుచున్నది. రాముడు సీత కొరకు వెదకుచూ ఈ ప్రాంతం గుండానే వెళ్ళినట్లు, ఈ పరిసరాల్లోనే శబరిని కలవగా ఆమె హనుమంతుడు నివసించే కొండలకు దారి చూపినట్లుగా రామాయణం తెలియజేస్తున్నది. రాముడు జాంబవంతుని కలిసింది కూడా ఈ ప్రాంతంలోనే. ఈ ప్రాంతంలోనే భీముడు బకాసురుని వధించినాడని ప్రతీతి. నగరానికి 40 కిలోమీటర్ల దూరంలోని ఉప్పలం గ్రామంలో పాండవుల రాతి ఆయుధాలను చూడవచ్చు. స్థానికంగా వినవచ్చే కథ ఒకటి ఇలా ఉంది.(9-11 శతాబ్దపు) ఒక ఆంధ్ర రాజు, కాశీకి వెళ్తూ ఇక్కడ విశ్రాంతి కొరకు ఆగాడు. ఆ ప్రదేశ సౌందర్యానికి ముగ్ధుడై, తన ఆరాధ్య దైవమైన విశాఖేశ్వరునికి ఇక్కడ ఒక గుడి నిర్మింపజేసాడు. కాని పురాతత్వ శాఖ ప్రకారం మాత్రం ఈ గుడి 11, 12 శతాబ్దాలలో కుళోత్తుంగ చోళునిచే నిర్మించబడినదని తెలుస్తోంది. శంకరయ్య చెట్టి అనే ఒక సముద్ర వ్యాపారి ఒక మండపాన్ని నిర్మించాడు. ప్రస్తుతం ఈ గుడి లేనప్పటికీ, - ఒక 100 ఏళ్ళ కిందట తుపానులో కొట్టుకు పోయి ఉండవచ్చు - ఈ ప్రాంతపు పెద్దవారు తమ తాతలతో ఈ గుడికి వెళ్ళినట్లుగా చెప్పే వృత్తాంతాలు ఉన్నాయి. గోదావరి నది వరకు విస్తరించిన ప్రాచీన కళింగ సామ్రాజ్యంలో భాగమైన ఈ ప్రాంతపు ప్రస్తావన క్రీ. పూ. 5, 6 శతాబ్దాల నాటి హిందూ, బౌద్ధ గ్రంథాలలోను, క్రీ.పూ. 4 వ శతాబ్దికి చెందిన సంస్కృత వ్యాకరణ పండితులైన పాణిని, కాత్యాయనుని రచనలలోను ఉంది. ఈ ప్రాంతాన్ని ఎన్నో ప్రముఖ వంశాల వారు పరిపాలించారు. వాటిలో కొన్ని: 7 వ శతాబ్దంలో కళింగులు, 8 వ శతాబ్దంలో చాళుక్యులు, తరువాతి కాలంలో రాజమండ్రి రెడ్డిరాజులు, చోళులు, గోల్కొండకు చెందిన కుతుబ్‌ షాహీలు, మొగలులు, హైదరాబాదు నవాబులు. 1700 సంవత్సరం నాటికి బ్రిటీష్ ఈస్టిండియా కంపెనీవారు దక్షిణ భారతదేశంలో నెలకొల్పిన అతికొద్ది వర్తకస్థానాల్లో విశాఖపట్టణం కూడా ఒకటిగా ఉండేది.[2] 18 వ శతాబ్దంలో విశాఖపట్నం ఉత్తర సర్కారులలో భాగంగా ఉండేది. కోస్తా ఆంధ్రలోని ప్రాంతమైన ఉత్తర సర్కారులు మొదట ఫ్రెంచి వారి ఆధిపత్యంలో ఉండి, తరువాత బ్రిటిషు వారి అధీనంలోకి వెళ్ళాయి. మద్రాసు ప్రెసిడెన్సీ లో విశాఖపట్నం ఒక జిల్లాగా ఉండేది. స్వాతంత్ర్యం వచ్చే నాటికి విశాఖపట్నమే దేశంలోకెల్లా అతి పెద్ద జిల్లా. తరువాత దానిని శ్రీకాకుళం, విజయనగరం, విశాఖపట్నం జిల్లాలుగా విడగొట్టారు. 1950 ఆగస్టు 15 న శ్రీకాకుళం జిల్లా ఏర్పడింది. విశాఖపట్నం జిల్లా లోని కొంత భాగం, శ్రీకాకుళం జిల్లా నుంచి మరి కొంతభాగం కలిపి 1979 జూన్ 1 న విజయనగరం జిల్లా ఏర్పడింది భౌగోళికం విశాఖపట్నం బంగాళా ఖాతము నానుకొని సముద్రపు ఒడ్డున ఉంది. విశాఖపట్నానికి ఎల్లలు; ఉత్తరాన ఒడిషా రాష్ట్రము మరియు విజయనగరం జిల్లా, దక్షిణాన తూర్పుగోదావరి జిల్లా గలదు. తూర్పున బంగాళాఖాతము, మరియు పశ్చిమాన తూర్పు కనుమలు ఉన్నాయి. ఈ నగరపు అక్షాంశ రేఖాంశాలు; 17.6883° ఉత్తర అక్షాంశం, మరియు 83.2186° తూర్పు రేఖాంశం. ఈ నగరం మైదాన ప్రాంతం మరియు తీరప్రాంతాలతో ఉంది. దీని వైశాల్యం 11,161km2 (4,309sqmi). వాతావరణం నగరం పేరు వెనుక చరిత్ర గ్రామనామ వివరణ విశాఖ పట్నం అన్న గ్రామనామం విశాఖ అనే పూర్వపదం, పట్నం అనే ఉత్తరపదాల కలయికతో ఏర్పడింది. వీటిలో పట్నం పట్టణానికి రూపాంతరం. పట్టణమంటే వ్యాపారకేంద్రం, నగరం, సముద్రతీరం అనే అర్థాలు వస్తున్నాయి.[5] సముద్రతీరప్రాంతం కావడంతో ఈ నగరం పేరులోని పట్నం అనే పదానికి సముద్రతీర జనావాసం అనే అర్థం ప్రధానంగా స్వీకరించవచ్చు. మహా విశాఖ నగర పాలన మహా విశాఖపట్నం నగరపాలక సంస్థలో ఉన్న 72 వార్డుల వివరాలు (జనాభా, వార్డు హద్దులు, వార్డులో ఉన్న గ్రామాలు, ప్రాంతాల వివరాలు, సౌకర్యాలు, పాఠశాలలు, ఆసుపత్రులు మొదలైనవి)కోసం విశాఖపట్నం వార్డులు చూడండి. జాతీయ పట్టణ అభివృద్ధి పధకం ద్వారా విశాఖపట్నాన్ని అభివృద్ధి చేయాలని కేంద్ర ప్రభుత్వం నిర్ణయించింది. ఈ నిర్ణయంతో, ఆంధ్ర ప్రదేశ్ ప్రభుత్వం, విశాఖ పట్నం పురపాలక సంఘాన్ని, మహా విశాఖ పట్నం పురపాలక సంఘంగా అభివృద్ధి చేయాలనే ఉద్దేశంతో, విశాఖపట్నం చుట్టుపక్కల వున్న 32 గ్రామాలను (గ్రామాల పేర్లు కింద చూడు), గాజువాక పురపాలక సంఘాన్ని, మహా విశాఖ పురపాలక సంఘం ప్రభుత్వ ఆర్డరు G.O. Ms.No.938 MA & UD (Elec.II) Dept.తేది 2005 నవంబరు 21 ఇచ్చిన అధికారంతో విలీనం చేసారు. 9.82 లక్షల జనాభా వున్న విశాఖ, ఈ 32 గ్రామాలు, గాజువాక పురపాలక సంఘం కలిసి పోయిన తరువాత 14.25 లక్షల జనాభాకి పెరిగింది. ఈ విలీనం వల్ల 111 చదరపు కిలోమీటర్లు (చ.కీ.మీ.) పరిధిలో విస్తరించిన విశాఖ, 534 చ.కీ.మీ. విస్తీర్ణానికి పెరుగుతుంది. (1) మధురవాడ, (2) పరదేశి పాలెం, (3) కొమ్మాది, (4) బక్కన్న పాలెం, (5) పోతిన మల్లయ్య (పి.ఎమ్) పాలెం, (6) యారాడ (యారాడ మలుపు రోడ్డు ప్రమాదాలకు పెట్టింది పేరు. ఇక్కడ ఎల్లప్పుడూ 108 అంబులెన్స్ వుంటుంది), (7) గుడ్లవాని పాలెం, (8) ఎల్లపువాని పాలెం, (9) వేపగుంట, (10) పురుషోత్తమపురరం, (11) చిన్న (చిన) ముషిడివాడ, (12) పులగాలి పాలెం, (13) పెందుర్తి, (14) లక్ష్మీపురం, (15) పొర్లుపాలెం, (16) నరవ, (17) వెదుళ్ళ నరవ, (18) సతివాని పాలెం, (19) నంగి నరపాడు, (20) గంగవరం (పోర్టు వుంది), (21) ఇ. మర్రిపాలెం, (22) లంకెల పాలెం, (23) దేశపాత్రుని పాలెం, (24) దువ్వాడ (రైల్వే స్టేషను వుంది), (25) అగనంపూడి (ఆల్ ఇండియా రేడియో స్టేషను వుంది), (26) కె.టి. నాయుడి పాలెం, (27) దేవాడ, (28) పాలవలస, (29) చిన్నిపాలెం, (30) అప్పికొండ (సోమేశ్వరాలయం ప్రసిద్ధి) (31) అడివి వరం (32) మంత్రి పాలెం.(33) పందూరు అడవిలో ఉన్న వాటర్ మహా విశాఖ నగర పాలక సంస్థను 11 విబాగాలుగా విడదీసి, పరిపాలన చేస్తున్నారు. రెవెన్యూ శాఖ, అక్కౌంట్సు (పద్దులు) శాఖ, సాధారణ పరిపాలన, బట్వాడా శాఖ (సంస్థలోని మిగతా శాఖలు రాసిన ఉత్తరాలు, నోటీసులు పంపించటం), ఇంజినీరింగ్ శాఖ, ప్రజారోగ్య శాఖ (ప్రజల ఆరోగ్యం, వీధులు, మురికి కాలువలు శుభ్రం చేయటం, ఆసుపత్రులు ), టౌన్ ప్లానింగ్ శాఖ, అర్బన్ కమ్యూనిటీ డెవలప్‌మెంట్ (నగర్ అభివృద్ధి సంస్థ), విద్యా శాఖ, ఆడిట్ శాఖ (అక్కౌంట్సు శాఖ రాసిన జమా ఖర్చులు సరిగా ఉన్నాయా లెవ అని పరిశీలించి, తప్పులను, అనవరంగా చేసిన ఖర్చులను వెదికి అభ్యంతరాలను నమోదు చేస్తుంది), లీగల్ సెల్ (మహా విశాఖ నగరపాలక సంస్థ మీద ఎవరైనా దావాలు వేసిన వాటికి సమాధానలు ఇవ్వటం, కొన్ని న్యాయసంబంధమైన సలహాలు సంస్థకు ఇవ్వటం, వంటి పనులు చేస్తుంది). ఈ 11 శాఖలకు అధిపతులు ఉంటారు. ఈ 11మంది అధిపతులు, మహా విశాఖ నగర పాలక సంస్థ అధిపతి అయిన కమిషనరు (ఐ.ఏ.ఎస్ అధికారి) ఆధ్వర్యంలో పనిచేస్తారు. జనాభా జనాభా పెరుగుదల కారణంగా 1981లో 180 మురికి వాడలున్న విశాఖపట్నంలో, 2011 సంవత్సరానికి 650 పైగా మురికి వాడలు ఉన్నాయి. వీరికి ఉండటానికి చోటు లేక, సిండియా నుంచి గాజువాక వరకూ వున్న పారిశ్రామిక ప్రాంతంలోని కొండల మీద నివాసం ఉంటున్నారు. అలాగే కప్పరాడ, మధురవాడ ప్రాంతాలలోని కొండల మీద నివాసాలు పెరిగాయి. వీరంతా వలస వచ్చిన వారే. ఫలితంగా వర్యావరణ సమస్యలు, కొండల మీద పచ్చదనం అంతరించి పోవటం జరుగు తుంది. విశాఖపట్నంలో జనాభా పెరిగిన తీరు. క్రింద ఇచ్చిన టేబుల్ చూడు. విశాఖపట్నం మునిసిపల్ కార్పొరేషన్ జనాభా (2001 జనాభా లెక్కల ఆధారంగా)........... 9,82,910 32 గ్రామ పంచాయతీల జనాభా (ఇవి మహావిశాఖపట్నం నగరపాలక సంస్థలో కలిసినవి).. 1,95,489. గాజువాక పురపాలక సంఘము (ఇది మహావిశాఖపట్నం నగరపాలక సంస్థలో కలిసినది)... 2,48,953. మొత్తం జనాభా ...........................................................................20,91,320. జనాభా 2001 నుంచి 2011 వరకు (గత పదేళ్ళలో) నాలుగు లక్షల వరకు పెరిగి ఉంటుందని జనాభా అధికారులు అంచనా వేస్తున్నారు. 2011 ఫిబ్రవరి 9 నుంచి 2011 ఫిబ్రవరి 28 వరకు రెండో విడత జనాభా లెక్కల సేకరణ జరిగింది. 2001 లో నగర జనాభా 13.5 లక్షలు.ఇంతవరకూ, సేకరించిన జనాభా లెక్కల ఆధారంగా, 17.5 లక్షలవరకు నగర జనాభా పెరగవచ్చని అధికారులు అంచనా వేస్తున్నారు. ఇది ప్రాథమిక అంచనా. పూర్తిగా జనాభా లెక్కలు సేకరించిన తరువాత ఈ లెక్కలు మరింత పెరగ వచ్చును. గ్రామీణ ప్రాంతంలో పెరుగుదల 11 శాతం అంటే 2.5 లక్షల నుంచి 3 లక్షల వరకు ఉండ వచ్చును. 2001 జనాభా లెక్కల ప్రకారం గ్రామీణ ప్రాంతంలో 24.50 లక్షల మంది ఉండగా, ఆ అంకె 27.50 లక్షలకు చేరవచ్చని అంచనా. విశాఖ నగరంతో కలిపి విశాఖపట్నం జిల్లా జనాభా 2001లో 38 లక్షలు. అదే 2011 నాటికి ఈ అంకెలు 45 లక్షలకు చేరవచ్ఛని అంచనా. పరిశ్రమలు విశాఖ ప్రముఖ పారిశ్రామిక కేంద్రం. ఎన్నో భారీ పరిశ్రమలు ఇక్కడ నెలకొని ఉన్నాయి. వాటిలో కొన్ని: HPCL(హిందుస్దాన్ పెట్రోలియం కార్పొరేషన్ లిమిటెడ్ ) చమురు శుద్ధి కర్మాగారం విశాఖపట్నం ఉక్కు కర్మాగారం: ఉక్కులో ఐరన్ ఓర్ యార్డుకు శంకుస్థాపన. రూ.418 కోట్లతో నిర్మాణపనులు ప్రారంభం. ఉక్కునగరంలోని విశాఖ ఉక్కు కర్మాగారం 6.3 మిలియన్ టన్నుల సామర్ధ్యానికి విస్తరిస్తున్న తరుణంలో భవిష్యత్తులో ముడిసరుకు కొరత తలెత్తకుండాఅ ఉండేందుకు ఐరన్ ఓర్ (ఇనుప ఖనిజం) ఐరన్ ఓర్ యార్డు నిర్మాణాన్ని సంస్థ చేపడుతోంది సుమారు రూ.418 కోట్లతో నిర్మించనున్న ఐరన్ ఓర్ యార్డు నిర్మాణానికి 2010 జూలై 21 బుధవారం శంకుస్థాపన జరిగింది. ఐరన్ ఓర్ యార్డు నిర్మాణం పూర్తయితే సుమారు ఆరు లక్షల టన్నుల ముడి ఇనుప ఖనిజాన్ని నిల్వ చేయవచ్చు. యార్డు నిర్మాణంలో 65 వేల ఘనపు మీటర్ల కాంక్రీటు, 930 టన్నుల ఇనుము ఉపయోగించనున్నారు యార్డు నుంచి బ్లాస్ట్ ఫర్నేస్ విభాగానికి నేరుగా ఇనుప ఖనిజాన్ని చేరవేసేందుకు పది కి.మీ పొడవుగల కన్వేయరు బెల్టును నిర్మిస్తారు. ఐరన్ ఓర్ యార్డు నుంచి 3.4 కి.మీ పొడవుగల రైల్వే లైను ఏర్పాటు చేస్తున్నారు. అనుకోని పరిస్థితిలో (బందులు, లారీల సమ్మె, ఆందోళనలు, శాంతిభద్రతలకు భంగం జరిగిన సమయంలో, యుద్ధ వాతావరణంలో) రవాణా జాప్యమైతే కర్మాగారం ఇబ్బందుల్లో పడకుండా నిల్వ ఉంచిన ముడిసరుకును వినియోగించుకోవచ్చును. భవిష్యత్తులో గనుల నుంచి నేరుగా కర్మాగారానికి పైపుల ద్వారా ముడిసరుకు సరఫరా చేసేలా ఇప్పటికే ఒప్పందం చేసుకున్నారు. జింకు శుద్ధి కేంద్రం భారత్‌ హెవీ ప్లేట్స్‌ అండ్‌ వెస్సెల్స్‌ లిమిటెడ్‌ హిందూస్థాన్‌ షిప్‌యార్డు కోరమండల్‌ ఫెర్టిలైజర్సు గంగవరం పోర్ట్, ఇది ఫ్రైవేటు పోర్టు. పరిశ్రమల అభివృద్ధి కొరకు విశాఖపట్నంలో ఒక ప్రత్యేక ఆర్ధిక ప్రాంతాన్ని ప్రభుత్వం నెలకొల్పింది. విశాఖపట్నంలో తమ కార్యకలాపాలను ప్రారంభించే విషయమై వివిధ సంస్థలతో ఆంధ్ర ప్రదేశ్‌ ప్రభుత్వం సంప్రదిస్తూ ఉంది. భారత ప్రభుత్వపు భాభా అణు పరిశోధనా సంస్థ వారు తమ పరిశోధనా కేంద్రాన్ని, ఒక అణు విద్యుత్‌ కేంద్రాన్ని ఏర్పాటు చేసే విషయం పరిశీలిస్తున్నారు. ఐ.టీ రంగంలో శీఘ్రంగా పురోగమిస్తున్న నగరాలలో విశాఖ ఒకటి. సత్యం కంప్యూటర్స్, హెచ్.ఎస్.బి.సి, సైనెక్టిక్ ఇన్ఫోటెక్ ప్రైవేటు లిమిటెడ్, నూనెట్ టెక్నాలజీస్ ఇక్కడ స్థావరం ఏర్పరచుకున్న ప్రముఖ సంస్థలు. ఐ.బీ.ఎమ్ వారు విశాఖ నడి ఒడ్డున వున్న రాంనగర్ లో కార్యాలయం ఏర్పాటు చేసారు వైజాగ్ సమీపంలోని పరవాడ,పైడి భీమవరంలో ఫార్మా కంపెనీలు అభివృద్ధి చెందాయి mylan,pfizer,avra వంటి కంపనులు ఉన్నాయి.దువ్వడా v సెజ్ లో కూడా ఉన్నాయి భారత నౌకాదళం (ఇండియన్ నేవీ) భారత నౌకా దళ తూర్పు కమాండుకు విశాఖపట్నం కేంద్ర స్థానం.(ప్రధాన స్థావరం). పర్యాటకం జిల్లాలో పర్యాటక రంగం అభివృద్ధి చెందింది, పలు పర్యాటక స్థలాలు, పుణ్యక్షేత్రాలు పర్యాటకులను ఆకర్షిస్తున్నాయి. జిల్లాలోని పర్యాటక ప్రదేశాలన్నీ కలిపి 2017లో కోటి 78 లక్షల మంది పైచిలుకు, 2016లో రెండుకోట్ల 6 లక్షల పైచిలుకు పర్యాటకులు సందర్శించారని ప్రభుత్వ అంచనా.[6] 2016, 2017 సంవత్సరాల్లో అత్యధిక పర్యాటకులు సందర్శించిన ఆంధ్రప్రదేశ్ జిల్లాల్లో విశాఖపట్టణం జిల్లా మూడవ స్థానంలో కొనసాగుతోంది. విదేశీ పర్యాటకులు అత్యధికులు సందర్శించిన జిల్లాల్లో 2016, 2017ల్లో రెండో స్థానం నిలబెట్టుకుంది. సింహాచలం - శ్రీ వరాహ లక్ష్మీ నరసింహ స్వామి దేవాలయం. డాల్ఫిన్స్ నోస్ (డాల్ఫిన్ చేప ముక్కులాగ వుంటుందని, ఈ కొండకు, ఆ పేరు పెట్టారు). 174 మీటర్ల ఎత్తులో, సముద్ర మట్టానికి 358 మీటర్ల ఎత్తులో ఉంది. ఈ కొండమీద ఉన్న లైట్ హౌస్, సముద్రంలో ప్రయాణిస్తున్న నావికులకు, దారి చూపుతుంది. యాత్రికులు ఈ లైట్ హౌస్‌ను చూడవచ్ఛు. ఈ కొండ మీద నౌకాదళ సిబ్బందికి బహుళ అంతస్తుల భవనాలు నిర్మించారు. ఈ కొండ దిగితే, యారాడ అనే గ్రామం కనిపిస్తుంది. అరటి, కొబ్బరి పంట పొలాలతో పచ్ఛని పొలాలతో ఈ పల్లె కనిపిస్తుంది. కనకాంబరాలు కూడా ఇక్కడ పండిస్తారు. రామకృష్ణ బీచ్ - విశాఖ వాసులకు ఇది మొదటి బీచ్. చాలా సుందరమైనది. సముద్రపు కోత వలన, బీచ్ విస్తీర్ణం తగ్గింది. ఈ ప్రాంతంలో, దేశ నాయకుల విగ్రహాలు, ప్రాంతీయ నాయకుల విగ్రహాలు నెలకొల్పారు. ఈ తీరానికి దగ్గరలోనే కాళికాలయం, రామకృష్ణా మిషన్, హవా మహల్, జలాంతర్గామి (కాల్వరి) మ్యూజియం ఉన్నాయి. భారత దేశంలో ఇటువంటి మ్యూజియం మరెక్కడా లేదు కాళికా దేవి ఆలయం ఆంధ్ర విశ్వవిద్యాలయం (ఆంధ్ర విద్యా కళా పరిషత్) కైలాసగిరి - శంఖం, ఛక్రం, నామాలు రాతిపూట కైలాసగిరి కొండ మీదనుంచి రాత్రివేళ మెరుస్తూ కనిపిస్తాయి. శివ పార్వతుల విగ్రహాలు కనువిందు చేస్తాయి కొండమీద. వైజాగ్ స్టీలు ప్లాంటు రిషికొండ బీచ్ - నగరానికి 8కి.మీ దూరంలో ఉంది. ఇక్కడ పర్యాటక శాఖ, పున్నమి రిసార్టులను వర్యాటకులకు అద్దెకు ఇస్తుంది. ఇక్కడి సముద్ర తీరం స్నానాలు చేయటానికి సురక్షితమైన చోటు. జగదాంబా సెంటరు - జగదాంబ సినీమా హాలు కట్టక ముందు, ఈ ప్రాంతాన్ని, ఎల్లమ్మ తోట</i>గా పిలిచే వారు. నాగుల చవితి నాడు, ఇక్కడి చుట్టుపక్కల వున్న ప్రజలు పుట్టలో పాలు పోసేవారు. అన్ని పాము పుట్టలు వుండేవి. చిన్న అడవి లాగా వుండేది. ఇప్పటికీ, ఇక్కడ ఎల్లమ్మ గుడి ఉంది. ఇక్కడి భూములన్నీ 'దసపల్లా' రాజులకు చెందినవి. అందుకు గుర్తుగా ఇక్కడ కట్టిన సినిమా హాలు పేరు 'దసపల్లా ఛిత్రాలయ'. హోటల్ వేరు 'దసపల్లా హోటల్'. జగదాంబ 70 ఎమ్. ఎమ్. థియేటర్ కట్టిన తరువాత, ఈ ప్రాంతం అంతా వ్యాపార పరంగా అభివృద్ధి చెంది, విశాఖపట్నం అంటే, జగదాంబ సెంటరు ఆందరికీ గుర్తు వస్తుంది. అర్.టి.సి. కాంప్లెక్స్ కట్టేవరకు, విశాఖపట్నం జగదాంబ సెంటర్ వరకే వుండేది. విశాఖపట్నం జిల్లా కలెక్టరు కార్యాలయం ఆంధ్ర వైద్య కళాశాల విశాఖ నౌకాశ్రయము విశాఖపట్నం చేపలరేవు ఇందిరా గాంధీ జంతుప్రదర్శనశాల అరకు: వేసవి విడిది. ఇక్కడికి 112 కి.మీ దూరం. అరకు లోయ 3100 అడుగుల ఎత్తులో ఉంది. విశాఖ నుంచి అరకు లోయకు రైలు ప్రయాణం ఒక మధురానుభూతి. పచ్ఛని లోయలు, హోటళ్ళు, విశ్రాంతి మందిరాలు వునాయి. పద్మాపురం గార్డెన్స్, బొర్రా గుహలు కూడా చూడదగినవి. బొర్రా గుహలు (90 కి.మీ దూరం) 10లక్షల సంవత్స్రరాల క్రితం ఏర్పడినవి. పర్యాటక శాఖ ఈ గుహలను విద్యుత్ దీపాలతో అలంకరించింది. జంగిల్ బెల్స్, తైద: విశాఖకి 75 కి.మీ దూరంలో వున్న తైద ఒక గిరిజన గ్రామం ముడసర్లోవ భీమిలి బీచ్ ఆంధ్రా తాజ్ మహల్ (కురుపాం రాజులది) ఇసుక కొండ మీద వెలిసిన సత్యనారాయణ స్వామి. నీలమ్మ వేపచెట్టు. కరక చెట్టు పోలమాంబ. శ్రీ కనక మహాలక్ష్మి అమ్మ వారి దేవస్థానం పోర్టు వెంకటేశ్వర స్వామి. ఇక్కడ మూడు కొండలు ఉన్నాయి.ఒక కొండపై వెంకటేశ్వర స్వామి, ఒక కొండపై ముస్లిములకు పవిత్రమైన దర్గా, మరొక కొండపై (రాస్ కొండ) క్రైస్తవులకు పవిత్రమైన ఛర్చి ఉన్నాయి. విశాఖపట్నంలోని ఈమూడు మతాల పవిత్ర ప్రదేశాలు చూడటం ఒక మధురానుభూతి. కణితి బేలన్సింగ్ రిజర్వాయరు (స్టీల్ సిటీలో ఉన్నది). అయ్యప్ప గుడి (షీలా నగర్ దగ్గర). వైశాఖి జల ఉద్యానవనం ఎర్రమట్టి దిబ్బలు వుడా పార్క్ బావనా ఋషి కోవెల (బురుజు పేట దగ్గర వున్న కనక మహాలక్ష్మి గుడికి దగ్గర) ఇస్కాన్ టెంపుల్ శారదా పీఠం. (చిన ముషిడివాడ దగ్గర) కాళికాలయం. మూడు కాళికాలయాలు ఉన్నాయి. ఒకటి రామకృష్ణ బీచ్ దగ్గర, రెండవది ఉక్కు నగరంలో, మూడవది రైల్వే స్టేషను దగ్గర. సాగర దుర్గాదేవి (డాల్ఫిన్స్ నోస్ కొండ క్రింద - కోరమాండల్ బీచ్ ) కటికి జలపాతం విద్యుత్ శక్తి విశాఖపట్నానికి, 2011 వేసవి కారణంగా, ఆంధ్ర ప్రదేశ్ ట్రాన్స్‌కో, 'ఈస్ట్రన్ పవర్ డిస్ట్రిబ్యూషన్ కంపెనీ లిమిటెడ్'(ఈపీడీసీఎల్) కు, ప్రతిరోజు 12 మిలియన్ యూనిట్ల వరకు వినియోగించుకునేందుకు అవకాశం 2011 మే 6 నుంచి ఇచ్చింది. ఈపీడీసీఎల్ సంస్థ పరిధిలో విశాఖపట్నం జిల్లాలోనే విద్యుత్ వాడకం ఎక్కువగా ఉంటుంది. భారీ పరిశ్రమలు, వాణిజ్య, గృహావసరాలకు అవసరమైన విద్యుత్ సరఫరాను ఈ సంస్థ సరఫరా చేయాలి. ప్రతి ఏడాది రోజువారీ పరిమితి (కోటా) 8 మిలియన్ యూనిట్ల నుంచి పది మిలియన్ యూనిట్ల వరకు ఉండేది. 2011 సంవత్స్రానికి ఈ పరిమితి 11 మిలియన్ యూనిట్లకు పెరిగింది. 2011 మే 3 నుంచి పగటి వేడి 37 డిగ్రీలకు పెరగడంతో, నగరంలో ఏ.సి.ల వాడాకం విపరీతంగానే ఉంది. పరిశ్రమలు, సినిమాహాళ్ళు, వాణిజ్య సముదాయాలు, ప్రభుత్వరంగ సంస్థల వినియోగం ఒక్కసారిగా పెరిగింది. అందుచేత, పట్టణ అవసరాలకు అనుగుణంగా, కోతల్లేని సరఫరా చేయటానికి సహకరించాలని, ఈపీడీసీఎల్ ఏపి ట్రాన్స్‌కోకు విన్నవించుకుంది. వెంటనే 'ఏపిట్రాన్స్‌కో' రోజువారీ వాడకానికి తగ్గట్లుగా పరిమితిని 12 మిలియన్ యూనిట్లకు పెంచింది. మే 2011 వరకూ ఈ పరిమితి ఉంటే ఛాలు అనుకుంటుంది ఈపీడీసీఎల్. కానీ, గ్రామాలలో విద్యుత్ కోత మామూలుగానే ఉంటుంది. వ్యవసాయానికి ఏడు గంటలు విద్యుత్తును ఇవ్వాలని నిర్ణయించింది.నగరంలోని పరిశ్రమలకు 'హేపీ డే' అమలు కారణంగా, పారిశ్రామికులు ఆనందిస్తున్నారు. వాణిజ్య విద్యుత్ సరఫరాకు ఎటువంతి అంతరాయాలు కలగటంలేదు. చూడు: విద్యుత్తు వాడకం రవాణా సౌకర్యాలు రోడ్డు మార్గము విశాఖపట్నం నగరంలోని నగర బస్సులు ఆంధ్ర ప్రదేశ్ స్టేట్ రోడ్డు ట్రాన్స్ పోర్టు కార్పొరేషన్ (ఎ.పి.ఎస్.ఆర్.టి.సి) వారి అజమాయిషీలో నడుపుతున్నారు. ఈ బస్సులు ఆరు రూట్లలో నడుపుతున్నారు. రూట్ నెంబర్లు 1 నుంచి 9ఇ 9జి నుంచి 25, 28 నుంచి 38, 38 నుంచి 55, 56 నుంచి 338, 400 ఎమ్ నుంచి 777. ఈ స్టేషను నుంచి ఇతర రాష్ట్రాలకి, ఇతర నగరలాకి, ఇతర జిల్లాలకి బస్సులు ఉన్నాయి. బస్సు ప్లాట్ పారాలు కూడా ఎక్కువగానే ఉన్నాయి. సిటీ బస్సుల ప్లాట్ పారాలు వేరుగాను, రూట్ బస్సుల ప్లాట్ పారాలు వేరుగాను ఉన్నాయి. రమారమి 40 రూటు సర్వీసులను ఇక్కడ నుంచి నడుపుతున్నారు. ఆర్.టి.సి బస్సుల మీద రాసే ఈ దిగువ అక్షరాలకి అర్ధం ఇలా వుంటుంది. ఆయా బస్సు డిపోల పేర్లు క్లుప్తంగా ఇలా వుంటాయి. సి.బి.ఎస్ అంటే సెంట్రల్ బస్ స్టేషను (ద్వారకా బస్ స్టేషను) కానీ ప్రజల వాడుకలో ఇది ఆర్.టి.సి. కాంప్లెక్స్. ఎమ్.డి.పి. అంటే మద్దిలపాలెం డిపో. ఎమ్.వి.పి. అంటే మువ్వలవాని పాలెం డిపో. ఎస్.ఎమ్.ఎల్ అంటే సింహాఛలం. జి.డబల్యు.కె అంటే గాజువాక. ఓ.హెచ్.పి.ఓ అంటే ఓల్డ్ హెడ్ పోస్టు ఆఫీసు (పాత పోస్టు ఆవీసు అని వాడుక). జెడ్.పి అంటే జిల్లా పరిషత్ ఆఫీసు. (కలెక్టరు ఆఫీసు దగ్గర). ప్రజలకు, పర్యాటకులకు కావలసిన అద్దె కార్లు (టాక్సీలు), లగ్జరీ బస్సులు, సరుకు రవాణాకు కావలసిన్ లారీలు సరఫరా చేయటానికి నగరంలో చాలా ప్రైవేటు సంస్థలు ఉన్నాయి. మెట్రో రైలు వ్యవస్థ నగరంలో మెట్రో రైలు వ్యవస్థ ఏర్పాటు ప్రతిపాదించబదింది. రైలు మార్గము విశాఖపట్నంలో రైల్వేస్టేషను ఉంది. మర్రిపాలెమ్ రైల్వేస్టేషను, గోపాల పట్నం రైల్వేస్టేషను, సింహాఛలం రైల్వీస్టేషను కూడా ఉన్నాయి. దువ్వాడ దగ్గర ఒక రైల్వే స్టేషను ఉంది. క్రమంగా విశాఖ పట్నం రైల్వేస్టేషను పై ఒత్తిడి తగ్గించుటకు రైళ్ళను దువ్వాడ మీదుగా మళ్లించుట జరుగుతొంది. విమాన మార్గము విశాఖపట్నంలో అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయం ఉంది. ఇక్కడి నుంచి విజయవాడ, హైదరాబాదు, బొంబాయి, ఢిల్లీ, చెన్నై, భువనేశ్వర్ నగరాలకు విమానాలు తిరుగుతాయి. ఇక్కడ రెండు విమానాశ్రయాలు ఉన్నాయి. ఒకటి పౌరులకు. రెండవది నౌకాదళానికి చెందిన విమానాశ్రయం (దీన్ని ఐ.ఎన్.ఎస్. డేగ అంటారు). ఇక్కడ నౌకాదళానికి చెందిన విమానాలు, హెలికాప్టర్లు ప్రయాణిస్తుంటాయి. ఇది పౌరులకు నిషిద్ధ ప్రాంతం. మార్కెట్లు / బజార్లు పూర్ణా మార్కెట్: (సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్ మార్కెట్) కురుపాం మార్కెట్: మొదటి నుంచి ఈ ప్రాంతం బంగారం, వెండి వ్యాపారానికి ప్రసిద్ధి. విశాఖపట్నంలో మొట్ట మొదటి బంగారం, వెండి వ్యాపార కేంద్రం. కురౌపాం రాజులు,వారి పాలనా కాలంలో ఈ మార్కెట్టును కట్టించారు. ఇప్పటికీ, కురుపాం మార్కెట్టు లోనికి వెళ్ళే ద్వారం మీద వారి పేరు వుంటుంది. ఈ ప్రాంతంలో దొరకని ఆయుర్వేద మూలిక వుండదు. అలగే, యజ్ఞాలు చేసే సమయంలో వేసే పూర్ణాహుతి సామాన్లు కోసం, పెళ్ళి చేసుకునే సమయంలో వేసే కర్పూరం దండలు వగైరా సామాన్లు కోసం కురుపాం మార్కెట్ కి రాక తప్పదు. కాన్వెంట్ జంక్షన్ అని పిలిచే చావుల మదుం దగ్గరకి తెల్లవారు ఝామునే, లారీల మీద దేవరాపల్లి, మాడుగుల వంటి అటవీ (ఏజెన్సీ) ప్రాంతాల నుంచి, చుట్టుపక్కల కూరగాయలు పండించే రైతులు, ఇక్కడికి తెచ్చి వేలంపాట ద్వారా కూరగాయలు అమ్ముతారు. విశాఖపట్నంలోని కూరగాయల వ్యాపారులు, హోటళ్ళ వారు వీటిని పెద్ద మొత్తంలో కొనుక్కుని వెళతారు. వీరు, విశాఖ నివాసులకి స్థానికంగా వున్న బజారులలో అమ్ముకుంటారు. గాజువాక: గాజువాక మెయిన్ రోడ్డుకి దగ్గరలోనే, పళ్ళ మార్కెట్ ఉంది.ఆరటి పళ్ళ గెలలు, కాలాన్ని బట్టి పండే, మామిడి, పుచ్చకాయలు వంటివి ఇక్కడ వేలంపాట ద్వారా అమ్ముతారు. ఆ పక్కనే, కణితి గ్రామానికి వెళ్ళే దారిలో, గాజువాక చుట్టుప్రక్కల గ్రామాల వారికి కావలసిన కిరాణా సరుకులు, కూరగాయలు, మాంసాహారం, చేపలు వగైరా అమ్ముతారు. ఇది ఈ చుట్టు ప్రక్కల చాలా పెద్ద మార్కెట్టు. రెండు, మూడు సార్లు పెద్ద అగ్నిప్రమాదాల పాలై, కోలుకున్న మార్కెట్టు ఇది. అక్కడికి దగ్గరలోనే వెండి, బంగారం దుకాణాలు ఎక్కువగానే ఉన్నాయి. స్వచ్ఛంద సంస్థలు విశాఖపట్నంలో లైన్స్ క్లబ్ (లయన్స్ క్లబ్), రోటరీ క్లబ్, ఇన్నర్ వీల్ క్లబ్. సావిత్రిబాయి ఫూలే ట్రస్టు, గోపాల పట్నం. ప్రతిజ్ఞ ఛారిటబుల్ ట్రస్టు, ఆర్.పి.పేట, మర్రిపాలెం, ప్రేమ సమాజం వంటి అనేక స్వచ్ఛంద సంస్థలున్నాయి సాంస్కృతిక సంస్థలు విశాఖ సాహితి కళాభారతి విశాఖపట్నంలో సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలకు, సంప్రదాయ కళలకు కాణాచి అయిన కళాభారతి 1991 మార్చి 3 న స్థాపించారు. వ్యవస్థాపక దినోత్సవము ప్రతీ సంవత్సరము 3 మార్చి న జరుగుతుంది. సంగీత విద్వన్మణి సుసర్ల శంకర శాస్త్రి కలలకు ప్రతీకగా పుట్టిన ఈ ఆడిటోరియాన్ని 1991 మే 11 తేదీన పిఠాపురం కాలనీలో ప్రారంభించారు. ఇక్కడ నిత్యం, వివిధ సంగీత కార్యక్రమాలు, నృత్య ప్రదర్శనలు (సంప్రదాయ, జానపద), నాటకాలు జరుగుతూ, ఆంధ్ర దేశపు ఔన్న్తత్యాన్ని తెలియ జేస్తుంటాయి. ఆగస్టు 2011 లో రజతోత్సవాలు జరుగుతాయి. విశాఖ మ్యూజిక్ డాన్స్ అకాడమీ ఈ సంస్థ విశాఖపట్నంలోని సంగీత (కర్ణాటక, హిందుస్థానీ), నృత్య కార్యక్రమాలకు కేంద్ర స్థానంగా ఉంది. సంగీత, నృత్య ప్రదర్శనల కార్యక్రమాలను, త్యాగరాజు ఆరాధనోత్సవాలు, మొదలైన కార్యక్రమాలు జరిస్తుంది. విశాఖపట్నంలోని సంగీతం, నృత్యం అంటే అభిమానం ఉన్నవారికి, ఈ సంస్థ వారిని నిత్యం ఆనందింపచేస్తుంది. కళ్యాణ మండపాలు తి.తి.దే. కళ్యాణమండపం. ఇది ఎం.వి.పీ. (మువ్వల వాని పాలెం) కాలనీలో ఉంది. పత్రికా సంస్థలు ఈనాడు, సాక్షి, ఆంధ్రజ్యోతి, వార్త, ఆంధ్ర భూమి,వాలు పాఠ్యం ఆంధ్ర ప్రభ, ఇండియన్ ఎక్స్ ప్రెస్, ద హిందూ (విజయ నగరం నుంచి ముద్రితం అవుతుంది) andhralekha daily ప్రముఖులు ఆరుద్ర దూళిపాళ కృష్ణయ్య గారు పలు యక్షగానాలు రాసారు. భజన కీర్తనలు రాసారు పాడారు అబ్బూరి గోపాలకృష్ణ చిత్రకారుడు,రచయిత,రంగస్థల కళాకారుడు రాగతి పండరి రేణుకా చౌదరి జ్యోతిర్మయి మళ్ళ - తొలి తెలుగు మహిళా గజల్ గాయకురాలు. నందివాడ రత్నశ్రీ అంతరిక్ష విజ్ఞాన రంగంలో పరిశోధకురాలు. లక్ష్మణయ్యర్ రామస్వామి కళ్ళు చిదంబరం నియోజక వర్గాలు విశాఖపట్నం లోకసభ నియోజకవర్గం పరిధిలోని అసెంబ్లీ నియోజకవర్గాలు శృంగవరపుకోట అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం భీమిలి అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం - సింహాఛలం (కొంత భాగం), భీమిలి (భీమునిపట్నం) మునిసిపాలిటీ, భీమిలి మండలం, పద్మనాభం, ఆనందపురం. తూర్పు విశాఖపట్నం అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం - 1 నుంచి 11 వార్డులు, దక్షిణ విశాఖపట్నం అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం - 12 నుంచి 34, 42, 43 వార్డులు. పశ్చిమ విశాఖపట్నం అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం - 35 నుంచి 49, మరియు 66 నుంచి 69 వార్డులు. ఉత్తర విశాఖపట్నం అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం - 26 నుంచి 33 వార్డులు. గాజువాక అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం - గాజువాక, పెద గంట్యాడ మండలాల్లో వున్న 50నుంచి 65 వార్డులు. అనకాపల్లి లోకసభ నియోజకవర్గం పరిధిలోని అసెంబ్లీ నియోజకవర్గాలు పెందుర్తి అసెంబ్లీ నియోజకవర్గం - 69 నుంచి 72 వార్డులు. పెందుర్తి, సింహాచలం మండలంలు. చిత్రమాలిక సింహాచలం ప్రధాన ఆలయ విమానం రామకృష్ణ బీచ్ విశాఖపట్నం స్టేడియంలో క్రికెట్ మాచ్ ఆంధ్ర విశ్వకళాపరిషత్లో యోగా విద్యాలయం విశాఖపట్నం ఓడరేవు దృశ్యం విశాఖపట్నం నగరంలో భవనాలు విశాఖపట్నం ఓడరేవు సంపూర్ణ దృశ్యం విశాఖపట్నంలో మత్స్యకారులు ఇవికూడా చూడండి తెలుగు సమాజము(గ్రామము) లో పొటీ మరియు సాంప్రదాయ బహుమానము(ట్రిబ్యూట్) కింగ్ జార్జి ఆసుపత్రి విశాఖపట్నం వార్డులు జిల్లా కలెక్టరు కార్యాలయం బయటి లింకులు మూలాలు ఈనాడు వార్త ఆంధ్ర జ్యోతి మూసలు, వర్గాలు వర్గం:ఆంధ్ర ప్రదేశ్ నగరాలు మరియు పట్టణాలు వర్గం:ఆంధ్ర ప్రదేశ్ తీర పట్టణాలు వర్గం:విశాఖపట్నం జిల్లా వర్గం:కోస్తా వర్గం:ఆంధ్ర ప్రదేశ్ ఓడరేవులు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%B5%E0%B0%BF%E0%B0%B6%E0%B0%BE%E0%B0%96%E0%B0%AA%E0%B0%9F%E0%B1%8D%E0%B0%A8%E0%B0%82

apakah indonesia termasuk dalam negara miskin?

Negara berkembang

indonesian

Negara berkembang adalah istilah yang umum digunakan untuk menjelaskan suatu negara dengan kesejahteraan material tingkat rendah. Karena tidak ada definisi tetap negara berkembang yang diakui secara internasional, tingkat pembangunan bisa saja bervariasi di dalam negara berkembang tersebut. Sejumlah negara berkembang memiliki standar hidup rata-rata yang tinggi.[2][3] Negara yang memiliki ekonomi yang lebih maju daripada negara berkembang lainnya, namun tidak sepenuhnya menampakkan tanda-tanda negara maju dikelompokkan dalam istilah negara industri baru.[4][5][6][7] Definisi Kofi Annan, mantan Sekretaris Jenderal Perserikatan Bangsa-Bangsa, menetapkan negara berkembang sebagai "negara yang memperbolehkan seluruh warga negaranya menikmati hidup yang bebas dan sehat dalam lingkungan yang aman."[8] Namun menurut Divisi Statistik Perserikatan Bangsa-Bangsa: Tidak ada konvensi resmi untuk penetapan negara atau wilayah "maju" dan "berkembang" dalam sistem Perserikatan Bangsa-Bangsa.[3] Selain itu mereka mengemukakan: Penetapan "maju" dan "berkembang" hanya ditujukan untuk kemudahan statistik dan tidak mengekspresikan penilaian terhadap tahap-tahap yang telah dicapai suatu negara atau wilayah dalam proses pembangunannya.[9] The UN also notes Dalam kenyataannya, Jepang di Asia, Kanada dan Amerika Serikat di Amerika Utara, Australia dan Selandia Baru di Oseania, dan Eropa dianggap sebagai wilayah atau kawasan "maju". Dalam statistik perdagangan internasional, Persatuan Bea Cukai Afrika Bagian Selatan juga dianggap sebagai kawasan maju dan Israel sebagai negara maju; negara yang muncul dari bekas Yugoslavia dianggap sebagai negara berkembang; dan negara-negara di Eropa Timur dan Persemakmuran Negara-Negara Merdeka (kode 172) di Eropa tidak termasuk dalam wilayah maju ataupun berkembang.[3] Pada abad ke-21, wilayah Empat Macan Asia asli[10] (Hong Kong,[10][11] Singapura,[10][11] Korea Selatan,[10][11][12][13] dan Taiwan[10][11]), bersama Siprus,[11] Malta,[11] dan Slovenia,[11] dianggap "negara maju". Di sisi lain, menurut klasifikasi IMF sebelum April 2004, seluruh negara Eropa Timur (kecuali negara Eropa Tengah yang masih tergabung dalam "Eastern Europe Group" di PBB) juga bekas negara Uni Soviet (USSR) di Asia Tengah (Kazakhstan, Uzbekistan, Kyrgyzstan, Tajikistan dan Turkmenistan) dan Mongolia tidak dimasukkan dalam kawasan maju atau berkembang, namun disebut sebagai "negara transisi", mereka sekarang lebih dikenal (dalam laporan internasional) sebagai "negara berkembang". IMF menggunakan sistem klasifikasi fleksibel yang memperhitungkan "(1) tingkat pendapatan per kapita, (2) diversifikasi ekspor sehingga eksportir minyak yang memiliki PDB per kapita tinggi tidak akan masuk dalam klasifikasi maju karena 70% barang ekspornya berupa minyak, dan (3) tingkat integrasinya ke dalam sistem keuangan global."[14] Bank Dunia mengelompokkan negara-negara di dunia ke dalam empat kelompok pendapatan. Kelompok ini diatur setiap tahun pada tanggal 1 Juli. Ekonomi yang terbagi menurut pendapatan nasional per kapita 2008 menggunakan tingkatan pendapatan berikut:[15] Negara pendapatan rendah memiliki PN per kapita US$975 atau kurang. Negara pendapatan menengah bawah memiliki PN per kapita antara US$976 dan US$3.855. Negara pendapatan menengah atas memiliki PN per kapita antara US$3.856 dan US$11.905. Negara pendapatan tinggi memiliki PN per kapita lebih dari US$11.906. Bank Dunia mengelompokkan semua negara berpendapatan rendah dan menengah sebagai negara berkembang namun menyatakan, "Penggunaan sebutan ini tujuannya adalah memudahkan; tidak ditujukan untuk menyatakan bahwa semua ekonomi dalam kelompok ini mengalami pembangunan yang sama atau ekonomi lain telah mencapai tahap akhir pembangunan yang dituju. Pengelompokkan menurut pendapatan nasional secara langsung tidak mencerminkan status pembangunan suatu negara."[15] Pengukuran dan konsep pembangunan Pembangunan suatu negara diukur dengan indeks statistik seperti pendapatan per kapita (per orang) (PDB), harapan hidup, tingkat melek aksara, dan lain-lain. PBB telah mengembangkan HDI, sebuah indikator statistik untuk mendorong tingkat pembangunan manusia di negara-negara yang terdata oleh PBB. Negara berkembang umumnya adalah negara yang belum mencapai tingkat industrialisasi yang relatif terhadap penduduknya dan memiliki standar hidup menengah ke rendah. Terdapat korelasi kuat antara pendapatan rendah dan pertumbuhan populasi yang tinggi. Istilah yang digunakan ketika membicarakan negara berkembang mengarah pada tujuan dan pembangunan negara-negara yang memakai istilah ini. Istilah lain yang kadang digunakan adalah negara kurang maju (LDC), negara ekonomi kurang maju (LEDC), "bangsa belum maju" atau bangsa Dunia Ketiga, dan "bangsa non-industri". Sebaliknya, ujung lain dari spektrum ini disebut negara maju, negara ekonomi sangat maju (MEDC), bangsa Dunia Pertama dan "bangsa industri". Untuk mengurangi aspek eufemistik dari kata berkembang, organisasi internasional mulai memakai istilah negara ekonomi kurang maju (LEDC) untuk negara miskin yang dalam hal apapun tidak dapat disebut sebagai negara berkembang. LEDC adalah subset termiskin dari LDC. Penggunaan ini dapat menentang keyakinan bahwa seluruh dunia berkembang memiliki standar hidup yang sama. Konsep bangsa berkembang dapat ditemukan (dalam satu istilah atau lain) di berbagai sistem teoretis yang memiliki beragam orientasi — misalnya, teori dekolonisasi, teologi pembebasan, Marxisme, anti-imperialisme, dan ekonomi politik. Kritik atas istilah 'negara berkembang' Ada berbagai kritik terhadap pemakaian istilah 'negara berkembang'. Istilah ini menekankan inferioritas sebuah 'negara berkembang' jika dibandingkan dengan sebuah 'negara maju' yang tidak disukai oleh banyak negara. Istilah ini seolah menekankan sebuah negara agar 'berkembang' mengikuti model pembangunan ekonomi tradisional 'Barat' yang tidak diikuti beberapa negara seperti Kuba. Istilah 'berkembang' berarti mobilitas dan tidak mengakui bahwa pembangunan menurun atau tetap di sejumlah negara, terutama Afrika bagian selatan yang terkena dampak parah dari HIV/AIDS. Dalam beberapa kasus, istilah negara berkembang dapat dianggap sebagai eufemisme. Istilah ini berarti homogenitas antara negara-negara tersebut yang sangat beragam. Istilah ini juga berarti homogenitas di antara negara-negara tersebut ketika kekayaan (dan kesehatan) sebagian besar atau kecil kelompok utama sangat bervariasi. Umumnya, pembangunan memerlukan infrastruktur modern (fisik dan institusional), dan perpindahan dari sektor bernilai rendah seperti pertanian dan pengambilan sumber daya alam. Sebagai perbandingan, negara maju biasanya memiliki sistem ekonomi berdasarkan pertumbuhan ekonomi berkelanjutan dan stabil dalam sektor ekonomi tersier dan sektor ekonomi kuarter dan standar hidup material tinggi. Tetapi, ada pengecualian utama ketika beberapa negara yang dianggap maju memiliki banyak komponen industri primer dalam ekonomi nasional mereka, seperti Norwegia, Kanada, Australia. AS dan Eropa Tengah memiliki sektor pertanian yang sangat penting, keduanya adalah pemain penting dalam pasar pertanian internasional. Selain itu, pengambilan sumber daya alam dapat menjadi industri yang sangat menguntungkan (bernilai tinggi) seperti pengeboran minyak. Daftar negara ekonomi awal dan berkembang Berikut ini negara-negara yang dianggap sebagai ekonomi awal dan berkembang menurut Laporan Ekonomi Dunia Dana Moneter Internasional, April 2010.[16] Daftar ekonomi berkembang yang sudah menjadi ekonomi maju (Empat Macan Asia dan negara Euro Baru) Hong Kong (sebelum 1997) (sebelum 1997) (sebelum 1997) Taiwan (sebelum 1997) (sebelum 2001) Libya (sebelum 2004) Slovenia (sebelum 2007) Malta (sebelum 2008) (sebelum 2009) (sebelum 2009) Lihat pula Negara industri baru Dekolonisasi Perkembangan ekonomi Pembangunan berkelanjutan Industrialisasi G8 Bank Dunia BRIC Catatan kaki Bacaan lebih lanjut (in Indonesian) Pranala luar Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead. Kategori:Klasifikasi negara

https://id.wikipedia.org/wiki/Negara%20berkembang

কানাডার প্রথম প্রধানমন্ত্রীর নাম কী ?

কানাডা

bengali

কানাডা (English: Canada) উত্তর আমেরিকার উত্তরাংশে অবস্থিত একটি দেশ। এটার দশটি প্রদেশ ও তিনটি অঞ্চল আটলান্টিক থেকে প্যাসিফিক এবং উত্তরে আর্কটিক সমুদ্র পর্যন্ত বিস্তৃত, যা এটিকে মোট আয়তনের দিক দিয়ে পৃথিবীর দ্বিতীয় বৃহত্তর দেশে পরিণত করেছে। কানাডার অধিকৃত ভূমি প্রথম বসবাসের জন্য চেষ্টা চালায় আদিবাসী জনগোষ্টিসমূহ। ১৫তম শতকের শুরুতে ইংরেজ এবং ফরাসি অভিযাত্রীরা আটলান্টিক উপকূল আবিষ্কার করে এবং পরে বসতি স্থাপনের উদ্যোগ নেয়। ফ্রান্স দীর্ঘ সাত বছরের যুদ্ধে পরাজয়ের ফলস্বরূপ ১৭৬৩ সালে উত্তর আমেরিকায় তাদের সব উপনিবাস ইংরেজদের কাছে ছেড়ে দেয়। ১৮৬৭ সালে, মৈত্রিতার মধ্য দিয়ে চারটি স্বায়ত্তশাসিত প্রদেশ নিয়ে দেশ হিসেবে কানাডা গঠন করা হয়। এর ফলে আরো প্রদেশ এবং অঞ্চল সংযোজনের পথ সুগম, এবং ইংল্যান্ড থেকে স্বায়ত্তশাসন পাওয়ার প্রক্রিয়া ত্বরান্বিত হয়। ১৯৮২ সালে জারীকৃত কানাডা অ্যাক্ট অনুসারে, দশটি প্রদেশ এবং তিনটি অঞ্চল নিয়ে গঠিত কানাডা সংসদীয় গণতন্ত্র এবং আইনগত রাজ্যতন্ত্র উভয়ই মেনে চলে। রাষ্ট্রের প্রধান রাণী দ্বিতীয় এলিজাবেথ। কানাডা দ্বিভাষিক (ইংরেজি ও ফরাসি ভাষা দুটোই সরকারি ভাষা) এবং বহুকৃষ্টির দেশ। ব্যুৎপত্তি "কানাডা" নামটি সম্ভবত এসেছে সেন্ট লরেন্স ইরোকোয়াইয়ান (St. Lawrence Iroquoian) শব্দ "কানাটা" (kanata) থেকে, যার অর্থ "জেলেদের ক্ষুদ্র গ্রাম", "গ্রাম", অথবা "বসতি"। ১৫৩৫ সালের দিকে, বর্তমান ক্যুবেক শহরের বসবাসকারীরা অভিযাত্রী জ্যাক কার্তিয়ারকে (Jacques Cartier) স্টেইডাকোনা (Stadacona) গ্রামের দিকে পথনির্দশনের সুবিধার্থে শব্দটি ব্যবহার করেছিল । কার্তিয়ার 'কানাডা' শব্দটি ব্যবহার করেছিল শুধুমাত্র গ্রামটি চিহ্নিত করতেই নয়, বরং গ্রাম্য-প্রধান ডোন্নাকোনা (Donnacona) সম্পর্কিত সব কিছু নির্দেশ করতে। ১৫৪৫ সাল নাগাদ, ইউরোপের বই এবং মানচিত্রে এই অঞ্চলকে "কানাডা" হিসেবে নির্দেশিত করা শুরু হয়। কানাডায় ফরাসি উপনিবেশকে "নব্য ফ্রান্স" (New France) বলা হত, যার বিস্তৃতি ছিল সেন্ট লরেন্স নদী থেকে গ্রেইট লেইকসের উত্তর উপকূল পর্যন্ত। পরবর্তীতে, ১৮৪১ সাল পর্যন্ত, এটি যথাক্রমে "উচ্চ কানাডা" এবং "নিম্ন কানাডা" নামক দুটি ইংরেজ উপনিবেশে বিভক্ত থাকে। কানাডা অ্যাক্ট ১৯৮২ অনুসারে, "কানাডা"ই একমাত্র আইনগত এবং দ্বিভাষিক নাম। ১৯৮২ সালে সরকারী ছুটি 'ডোমিনিয়ান ডে' কে পরিবর্তন করে 'কানাডা ডে' করা হয়। রাজনীতি কানাডা একটি ফেডারেশন যাতে সংসদীয় গণতন্ত্রভিত্তিক সরকারব্যবস্থা এবং একটি সাংবিধানিক রাজতন্ত্র প্রচলিত। কানাডার সরকার দুই ভাগে বিভক্ত। কেন্দ্রীয় সরকার এবং প্রাদেশিক বা আঞ্চলিক সরকার। প্রশাসনিক অঞ্চলগুলির তুলনায় প্রদেশগুলিতে স্বায়ত্তশাসনের পরিমাণ বেশি। কানাডার বর্তমান সংবিধান ১৯৮২ সালে রচিত হয়। এই সংবিধানে পূর্বের সাংবিধানিক আদেশগুলি একটিমাত্র কাঠামোয় একত্রিত করা হয় এবং এতে অধিকার ও স্বাধীনতার উপর একটি চার্টার যোগ করা হয়। এই সংবিধানেই প্রথম কানাডার নিজস্ব স্থানীয় সরকারকে তাঁর সংবিধানের উপর পূর্ণ ক্ষমতা প্রদান করা হয়। পূর্বে কানাডা ১৮৬৭ সালে প্রণীত ব্রিটিশ উত্তর আমেরিকা অধ্যাদেশবলে পরিচালিত হত[12] এবং এতে ও এর পরে প্রণীত আইনসমূহে ব্রিটিশ সরকারকে কিছু সাংবিধানিক ক্ষমতা প্রদান করা হয়েছিল। ভূগোল আয়তনের বিচারে কানাডা বিশ্বের ২য় বৃহত্তম রাষ্ট্র। এটি উত্তর আমেরিকা মহাদেশের প্রায় ৪১% নিয়ে গঠিত। কানাডা হচ্ছে পৃথিবীর দ্বিতীয় বৃহত্তম এবং শীতলতম দেশ। এই দেশের জলবায়ুতে গ্রীষ্মকালে হালকা ভ্যাপসা ঠান্ডা, ভিজা কুয়াশা (কিছুসময়ে গরম রৌদ্রসম্পন্ন), শীতকালে ভীষণ ঠান্ডা, বরফাচ্ছন্ন, শুষ্ক এবং তুষারপাত ইত্যাদি দ্বারা থাকে। এ দেশে প্রতিদিন আর্কটিক বরফাচ্ছন্নের দ্বারা শৈত্যপ্রবাহ সৃষ্টি হয়। এই জলবায়ুটি রাশিয়ার তুলনায় সমতুল্য। এই দেশে রাশিয়ার জলবায়ুর মত শৈত্যপূর্ণ এবং হিমশীতল। এই দেশে বছরে ৮ মাস বরফাচ্ছন্ন থাকে। বরং এদেশে থাকাটা কিছু অনুকূল আবার কিছু প্রতিকুল আছে এবং মানুষ ঠান্ডায় অভ্যস্ত। অর্থনীতি কানাডা বিশ্বের সবচেয়ে ধনী দেশগুলির একটি। দেশটি অর্গানাইজেশন ফর ইকোনমিক কোঅপারেশন অ্যান্ড ডেভেলপমেন্ট (ওইসিডি) এবং জি৮ গ্রুপের সদস্য। অন্যান্য উন্নতদেশগুলির মত কানাডার অর্থনীতির সিংহভাগ সেবামূলক শিল্প নিয়ে গঠিত। প্রায় তিন চতুর্থাংশ কানাডাবাসী কোন না কোন সেবা শিল্পের সাথে যুক্ত আছেন। কাঠ ও খনিজ তেল আহরণ শিল্প কানাডার প্রধানতম দুইটি ভারী শিল্প। এছাড়া দক্ষিণ ওন্টারিও-কে কেন্দ্র করে একটি উৎপাদন শিল্পব্যবস্থা গড়ে উঠেছে। এগুলির মধ্যে মোটরযান উৎপাদন শিল্প প্রধানতম। ভাষা ইংরেজি ভাষা ও ফরাসি ভাষা যৌথভাবে কানাডার সরকারি ভাষা। কানাডার কেবেক (Quebec) প্রদেশে ফরাসি ভাষা প্রাদেশিক সরকারি ভাষা। আন্তর্জাতিক ক্ষেত্রে সাধারণত ইংরেজি ভাষা ব্যবহার করা হয়। এছাড়াও বহু ইউরোপীয় অভিবাসী ভাষার প্রচলন আছে। এদের মধ্যে উল্লেখযোগ্য তিনটি জার্মান ধর্মীয় সম্প্রদায়ের ভাষা --- হাটারীয়, মেনোনীয়, এবং পেনসিলভেনীয়। কানাডার প্রায় দেড় লক্ষ আদিবাসী আমেরিকান ৭০টিরও বেশি ভাষাতে কথা বলে। এই স্থানীয় ভাষাগুলির মধ্যে ব্ল্যাকফুট, চিপেউইয়ান, ক্রে, ডাকোটা, এস্কিমো, ওজিবওয়া উল্লেখযোগ্য। এখানকার স্থানীয় প্রধান প্রধান ভাষাপরিবারের মধ্যে আছে আলগোংকিন, আথাবাস্কান, এস্কিমো-আলেউট, ইরোকোইয়ান, সিউয়ান এবং ওয়াকাশান ভাষাপরিবার। এছাড়াও অনেক বিচ্ছিন্ন ভাষাও রয়েছে। সামরিক বাহিনী বর্তমান কানাডীয় সামরিক বাহিনী ১৯৬৮ সালে প্রতিষ্ঠিত হয়। এটিতে এখন প্রায় ৬২ হাজার সদস্য সক্রিয় আছেন। রিজার্ভে আছেন ২৫ হাজার সদস্য, যার মধ্যে ৪ হাজার কানাডীয় রেঞ্জার্সও আছেন। তথ্যসূত্র বিষয়শ্রেণী:কানাডা বিষয়শ্রেণী:উত্তর আমেরিকার রাষ্ট্র

https://bn.wikipedia.org/wiki/%E0%A6%95%E0%A6%BE%E0%A6%A8%E0%A6%BE%E0%A6%A1%E0%A6%BE

Montako elokuvaa Alfred Hitchcock ohjasi?

Alfred Hitchcock

finnish

Sir Alfred Joseph Hitchcock, KBE (13. elokuuta 1899 Lontoo, Englanti, Ison-Britannian ja Irlannin yhdistynyt kuningaskunta – 29. huhtikuuta 1980 Los Angeles, Kalifornia, Yhdysvallat)[1] oli brittiläinen elokuvaohjaaja. Hän siirtyi 1939 Hollywoodiin, jossa hän teki useimmat merkittävimmistä elokuvistaan. Hitchcockia pidetään jännityselokuvan mestarina (The Master of Suspense)[2], jonka juonenkuljetus oli taidokasta. Hänen katsottiin olleen aikansa muodikkaimpia ja kokeilunhaluisimpia elokuvantekijöitä. Hitchcock ohjasi useita klassikkomaineen saaneita elokuvia, joiden tunnuspiirre on musta huumori. Ranskalaiset elokuvateoreetikot nostivat vain viihdeohjaajana pitkään pidetyn Hitchcockin 1960-luvulla suureksi auteuriksi.[3] Hitchcockin ainoa Oscar-palkinto on vuonna 1967 myönnetty Irving G. Thalbergin muistopalkinto.[4] Hitchcock on yksi maailman tunnetuimmista ja arvostetuimmista elokuvaohjaajista. Hän julkaisi kaikkiaan yli 50elokuvaa, joista huomattava osa on saanut klassikkomaineen. Hän tuli tutuksi myös menestyneiden televisiosarjojen Alfred Hitchcock esittää (1955–1962) ja The Alfred Hitchcock Hour (1962–1965) isäntänä. Edellistä on jopa pidetty yhtenä kaikkien aikojen parhaista televisiosarjoista.[5][6] Vuonna 2002 MovieMaker-lehti nimesi Hitchcockin kaikkien aikojen vaikutusvaltaisimmaksi elokuvaohjaajaksi. Hitchcockia on sanottu ”kaikkien aikojen kuuluisimmaksi elokuvaohjaajaksi”.[7] Hitchcockin ura elokuvan parissa kesti noin kuusikymmentä vuotta. Hän aloitti elokuvauransa välitekstien suunnittelijana ja lavastajana vuonna 1919. Hän kokeili ohjaamista jo vuosina 1922 ja 1923, mutta hänen ohjaustyönsä tältä ajanjaksolta ovat suurelta osin kadonneet. Hitchcockin ensimmäinen täysin säilynyt ohjaustyö oli rikosdraamaelokuva The Pleasure Garden vuodelta 1925. Ensimmäinen varsinainen ”Hitchcock-elokuva” on vuoden 1926 elokuva Vuokralainen, ja sen myötä hänestä tuli arvostettu ohjaaja. Hitchcockin ”kultakautena” voidaan pitää vuosia 1951–1963, sillä tänä aikana ilmestyivät esimerkiksi Muukalaisia junassa, Vertigo – punainen kyynel, Mies joka tiesi liikaa, Psyko ja Linnut. 1960-luvun lopulla Hitchcock ohjasi useita epäonnistuneita elokuvia ja menetti suosiotaan. Vuoden 1972 elokuva Frenzy ja vuoden 1976 elokuva Perintö sen sijaan olivat menestyselokuvia. Englanti (1899–1939) Lapsuus ja nuoruus Alfred Joseph Hitchcock syntyi sunnuntaina 13.elokuuta 1899 Leytonstonessa Lontoossa William ja Emma Jane Hitchcockin kolmantena ja nuorimpana lapsena. Isällä oli ruokatavarakauppa Leytonstonessa. Perhe oli katolinen, sillä Emma Hitchcock oli Irlannin katolisia toisessa polvessa ja William Hitchcock oli saanut äidiltään katolisen kasvatuksen, vaikka hänen isänsä kuului anglikaaniseen kirkkoon ja Williamin vanhemmat oli vihitty vain anglikaanisen kirkon menoin.[8] Hitchcock on sanonut lapsuutensa olleen yksinäistä.[9] Hän kertoi lapsuudestaan mielellään tarinaa, kuinka hänen ollessaan noin viisivuotias isä rankaisi häntä jostakin pahanteosta lähettämällä hänet paikalliselle poliisiasemalle paperilapun kanssa. Asemalla päivystävä poliisi luki lapun ja lukitsi Alfredin vähäksi aikaa selliin. Tapahtuman todenperäisyydestä ei ole minkäänlaista varmuutta. Donald Spoto on analysoinut tätä kertomusta Hitchcock-elämäkerrassaan 1983. Jos tarina on tosi, William Hitchcockin kasvatusmenetelmät ovat olleet varsin kyseenalaisia. Jos se taas on ollut Hitchcockin omaa keksintöä, se heijastaa aikuisen Hitchcockin kokemusta omasta lapsuudestaan ja isästään. Spoto huomauttaa myös, että Hitchcock oli tunnetusti monenlaisten tarinoiden ja kaskujen kertomisen mestari,[10] ja tämä kertomus on saattanut olla tietoinen harhautus, joka antoi haastattelijoille pätevältä kuulostavan psykologisen selityksen lukuisiin Hitchcockin elokuviin. Olipa tarina totta tai ei, se kuitenkin kuvastaa syyllisyyden keskeistä asemaa Hitchcockin koko tuotannon kantavana teemana.[11] Vuoden 1907 lopulla Hitchcockit muuttivat lähemmäksi Lontoon keskustaa Poplariin East Endiin. William Hitchcockin ruokakauppa oli laajentunut ja oli nyt myös kalakauppa. Poplarissa Hitchcock aloitti myös koulunkäynnin, joka jostakin tuntemattomasta syystä ei ollut alkanut Hitchcockin ollessa 7-vuotias 1906. Pari vuotta myöhemmin perhe muutti läheiseen Stepneyyn, jossa Hitchcock aloitti koulunkäynnin syksyllä 1910 jesuiittojen perustamassa Sankt Ignatius Collegessa.[12] Hitchcock lopetti koulun heinäkuussa 1913 ja antoi omalta osaltaan panoksensa perheen toimeentuloon. 1913–1914 hän kävi iltakoulua, joskaan varmaa tietoa ei ole siitä, mitä kursseja hän kävi, sillä niistä ei ole olemassa merkintöjä. Melko varmasti voi kuitenkin sanoa, että Hitchcock opiskeli ainakin navigoinnin, sähköopin, mekaniikan ja piirtämisen perusteita.[13] William Hitchcockin kuolemalla 12.joulukuuta 1914 oli suuri vaikutus Hitchcockin ja hänen äitinsä toimeentuloon. Alkuvuodesta 1915 Hitchcock sai toimistotyötä sähkökaapeleita valmistavassa W. T. Henley Telegraph Companyssa. Hänen toimenkuvaansa kuului muun muassa kapasitanssin mittaaminen. Samanaikaisesti hän opiskeli iltaisin taiteita ja harrasti vapaa-ajallaan piirtämistä ja maalausta.[13] Henleyn yrityslehdessä Hitchcock julkaisi karikatyyripiirroksia ja kertomuksia. Niiden ansiosta hän sai pian ylennyksen mainospiirtäjäksi, ja hän vastasi Henleyn ilmoitusten ja mainosten suunnittelusta ja muotoilusta.[14] Elokuvaura Alkuvuodet Yhdysvaltalainen Famous Players-Lasky -elokuvatuotantoyhtiö perusti vuonna 1919 tytäryhtiön Famous Players-Lasky British ja elokuvastudion Islingtoniin. Kun Hitchcock kuuli, että ensimmäinen elokuva olisi Marie Corellin romaanin The Sorrows of Satan filmatisointi, hän osti romaanin ja suunnitteli siihen välitekstit. Famous Players-Laskyyn ne eivät kuitenkaan tehneet vaikutusta, sillä yhtiö oli päättänyt kuvata toisen romaanin The Great Dayn. Hitchcock palasi seuraavana päivänä uusien piirustusten kanssa ja saikin aluksi muutamia pieniä töitä – ensimmäisenä The Great Dayn (1921) – ennen kuin hän sai välitekstien suunnittelijana täysipäiväisen työpaikan vuoden 1920 loppupuolella ja irtisanoutui Henleyltä.[15][16] Islingtonin studioilla Hitchcockin kokeili myös ensimmäisen kerran ohjaamista: Mrs. Peabody (eli Number 13) vuonna 1922. Famous Players-Lasky British oli kuitenkin ajautunut selvitystilaan, ja elokuvan kuvaukset keskeytettiin. Sittemmin kaikki kuvattu materiaali on kadonnut. Seuraava ohjausmahdollisuus tuli jo seuraavana vuonna, kun Islingtonin studioilla kuvatun Always Tell Your Wife -elokuvan ohjaaja Hugh Croise sairastui ja Hitchcock sai ohjata elokuvan loppuun. Hitchcock suoriutui tehtävästä hyvin, ja hän sai apulaisohjaajan paikan Balcon-Saville-Freedman-elokuvatuotantoyhtiöstä, joka oli vuokrannut Islingtonin studiot Famous Players-Lasky Britishin jouduttua vuonna 1923 konkurssiin. Uuden yhtiön henkilökuntaan kuului myös Alma Reville, josta pari vuotta myöhemmin tuli Hitchcockin vaimo.[17] Balcon-Saville-Freedman ehti tuottaa vain kaksi elokuvaa: Nainen naista vastaan (1923) ja Valkoinen varjo (1923), joissa kummassakin Hitchcock oli apulaisohjaajana, käsikirjoittajana ja lavastajana. Ensimmäinen menestyi hyvin, mutta toinen epäonnistui niin pahasti, että tuotantoyhtiön omistajat lopettivat yrityksen. Tuottaja Michael Balcon perusti kuitenkin heti uuden tuotantoyhtiön Gainsborough Picturesin, jonne myös Hitchcock siirtyi. Balcon etsi jatkuvasti yhteistyökumppaneita ja solmi 1924 sopimuksen elokuvasta Die Prinzessin und der Geiger UFA:n kanssa. UFA hoiti rahoituksen, ja Gainsborough Pictures vastasi puolestaan tuotannosta ja levityksestä Saksan ulkopuolella. Elokuva kuvattiin UFA:n Babelsbergin studioilla, jonne Hitchcock lähti muun kuvausryhmän mukana 1924. Kuvausmatkalla oli suuri vaikutus Hitchcockiin. Hän oli Englannissa työskennellyt vain pienessä brittiläisessä studiossa ja oli nyt tuon ajan suurimmassa ja merkittävimmässä elokuvastudiossa. Viereisessä studiossa F. W. Murnau kuvasi Viimeistä miestä, jolla oli Hitchcockiin suuri vaikutus. Murnaulta Hitchcock oppi monia lavastukseen, trikkikuvaustekniikkaan ja elokuvakerrontaan liittyviä asioita. Murnaun – ja myös Fritz Langin, G. W. Pabstin sekä saksalaisen ekspressionismin – vaikutus näkyy ennen kaikkea Hitchcockin mykkäelokuvissa (esimerkiksi Vuokralaisessa ja Puhtauden lunnaissa).[18][19] Die Prinzessin und der Geiger -elokuvan kuvaukset eivät kuitenkaan sujuneet hyvin. Naimisissa olleella ohjaaja Graham Cuttsilla oli suhde virolaiseen tanssijattareen, ja kuvausten loppupuolella he karkasivat. Hitchcock ja Alma Reville joutuivat ohjaamaan elokuvan loppuun. Elokuvan jälkituotanto tehtiin Englannissa (paluumatkalla Hitchcock oli kosinut Alma Revilleä ja saanut myöntävän vastauksen). Seuraavan elokuvan The Prude’s Fall kuvausten aikana Hitchcock oli huomannut, että ohjaaja Cuttsin suhtautuminen häneen oli muuttunut pahansuovaksi. Cutts ilmoittikin, ettei hän halunnut Hitchcockia seuraavaan elokuvaansa.[20] Mykkäohjaukset Gainsborough oli tässä vaiheessa laajentumassa, ja tuottaja Michael Balcon ehdotti Hitchcockille oman elokuvan ohjaamista. Balcon oli tarkkaillut Hitchcockin työskentelyä vuosien ajan ja oli vakuuttunut, että Hitchcock pystyisi ohjaamaan elokuvan. Cutts, joka oli myös yhtiön osakas, vastusti sitä. Balconin perusteluina oli, että tuotannon laajentuessa Cutts ei mitenkään ehtisi ohjata kaikkia Gainsboroughin elokuvia, ja lisäksi oli halvempaa käyttää jo palkkalistoilla olevaa työntekijää kuin palkata joku ulkopuolinen. Balcon sai tahtonsa läpi ja Hitchcock sai ensimmäisen elokuvan ohjattavakseen.[21] Hitchcockin ensimmäinen ohjaustyö oli brittiläis-saksalainen yhteistuotanto The Pleasure Garden 1925. Ulkokuvaukset tehtiin Italiassa ja studiokuvaukset Saksassa. Sen vastaanotto oli myönteinen, mutta se ei ollut arvostelu- tai yleisömenestys. Kunnolliseen levitykseen se pääsi vasta, kun Hitchcockin Vuokralaisesta (ensi-ilta syyskuussa 1926) oli tullut menestys.[22] Seuraavaksi valmistunut melodraama The Mountain Eagle (1926) on ainoa Hitchcockin ohjaamista elokuvista, joka on kadonnut (jollei oteta huomioon keskeneräiseksi jäänyttä elokuvaa Number 13).[19] Vuonna 1927 ensi-iltansa saanut Vuokralainen oli Hitchcockin ensimmäinen jännityselokuva. Se oli myös Hitchcockin ensimmäinen yleisö- ja arvostelumenestys. Sitä pidettiin jopa kaikkien aikojen parhaana brittielokuvana, ja teknisten innovaatioidensa ansiosta Hitchcock sai ”ihmepojan” maineen. Hitchcockin omasta mielestä Vuokralainen oli ensimmäinen ”Hitchcock-elokuva”.[23] Siinä Hitchcock käytti myös ensimmäisen kerran syyttömänä syytteeseen joutuvan miehen teemaa, jota hän muunteli lukuisissa myöhemmissä elokuvissaan.[2] Vuokralaisessa on myös Hitchcockin ensimmäinen cameorooli.[24] Vuokralaisen kuvausten jälkeen Alfred Hitchcock ja Alma Reville vihittiin 2.joulukuuta 1926.[25] Heidän ainoa lapsensa Patricia Hitchcock syntyi 7.heinäkuuta 1928.[26] Vuokralaisen menestystä seurasi kuitenkin alamäki. Alamäkeen (1927), Kevytkenkäinen (1928) ja Kehä (1927) saivat vielä melko myönteisen vastaanoton, mutta Farmarin naimakauppa (1928), Champagne ja Man-saaren tuomari (1929) menestyivät jokseenkin kehnosti. Kevytkenkäisen jälkeen (kuvattu 1927 mutta ensi-ilta vasta 1928) Hitchcock oli siirtynyt Gainsboroughilta British International Picturesille (BIP), joka oli luvannut suurempia budjetteja ja suurempaa taiteellista vapautta.[27] Vuokralaisen nostattamat odotukset Hitchcockin kyvyistä alkoivat jo laantua, kunnes Puhtauden lunnaat sai ensi-iltansa 1929.[28] Äänielokuvaan Puhtauden lunnaiden kuvaukset alkoivat mykkäelokuvana, mutta viime hetkellä siitä päätettiin tehdä äänielokuva. Elokuva oli välitön yleisö- ja arvostelumenestys, ja jopa kaikkein penseimmät kriitikot suhtautuivat siihen myötämielisesti.[28] Äänielokuvan tulon myötä musikaali- ja revyyelokuvia tehtiin runsaasti, koska se koettiin oivaksi tavaksi osoittaa äänielokuvan mahdollisuudet. Niinpä Hitchcock joutuikin osallistumaan episodielokuvaan Elstree Calling (1930), jonka Hitchcockin elämäkertoja John Russell Taylor kuittaa sanoilla ”omituinen välinäytös”. Junoa ja riikinkukkoa (1930) voidaan pitää Hitchcockin ensimmäisenä todellisena äänielokuvana, sillä elokuva tuotettiin alusta alkaen äänielokuvana. Irlantilaisia käsittelevä aihe oli perienglantilaiselle Hitchcockille täysin vieras, mutta kriitikoiden mielestä hän käsitteli irlantilaisia mestarillisesti. Epäiltynä murhasta (1930) vahvisti jälleen Hitchcockin mainetta jännityselokuvien ohjaajana, vaikka se olikin enemmän tyypillinen ”kuka sen teki” -tarina kuin jännitykseen perustuva Hitchcock-elokuva. Sitä seurannut Rikkauden huuma (1931) epäonnistui kuitenkin täydellisesti. Hitchcockin viimeiset elokuvat British International Picturesille olivat nopeasti tehdyt tilaustyöt Talo numero 17 (1932) ja Lord Camber’s Ladies (1932), joka oli Hitchcockin ainoa pelkkänä tuottajana tekemä elokuva.[29] BIP:n jälkeen Hitchcock siirtyi Gaumont Britishille, joka oli BIP:n ohella Britannian johtava elokuvatuotantoyhtiö. Hitchcockin ura Gaumontilla ei kuitenkaan alkanut hyvin, sillä hän sai ohjattavakseen Waltzes from Vienna -musiikkielokuvan (1933), jota hän itse piti uransa pohjanoteerauksena.[30] Jännityksen mestarin synty (1934–1939) Hitchcockin ura ennen vuotta 1934 oli ollut hyvin epätasainen. Vuokralainen ja Puhtauden lunnaat olivat olleet suuria yleisö- ja arvostelumenestyksiä, mutta niiden vastapainona oli ollut runsaasti epäonnistuneita elokuvia. Waltzes of Vienna -elokuvan kuvausten aikana Gaumont Britishin johtaja Michael Balcon – jonka Gainsborough Pictures oli nyt osa Gaumontia – tarjosi Hitchcockille mahdollisuuden ohjata haluamansa elokuva heti, kun Hitchcock vain löytäisi sopivaa materiaalia. Hitchcockilla oli jo sellainen tiedossa, ja hän osti BIP:ltä Sapperin Bulldog Drummondin elokuvaoikeudet ja ohjasi siitä vuonna 1934 elokuvan Mies joka tiesi liikaa. Siitä alkanutta ja vuoteen 1939 kestänyttä ajanjaksoa Hitchcockin elämäkertoja John Russell Taylor nimittää Hitchcockin Englannin-kauden suuruuden ajaksi.[31] Robert A. Harris ja Michael S. Lasky puolestaan puhuvat ”jännityksen mestarin synnystä”.[32] Tuottajat Michael Balcon ja Ivor Montagu antoivat Hitchcockille vapaat kädet elokuvan Mies joka tiesi liikaa tekoon, ja se oli sekä arvostelu- että yleisömenestys.[33] Vaikka se rikkoi kaikki siihenastiset brittiläiset yleisöennätykset, se oli tappiollinen, koska sitä esitettiin kakkoselokuvana kiinteään hintaan. Hitchcockille Mies joka tiesi liikaa merkitsi läpimurtoa, jonka ansiosta hän sai seuraavan elokuvan tekoon vapaammat kädet ja suuremman budjetin.[34] 39 askelta (1935) oli suuri menestys Britannian lisäksi myös ulkomailla ja etenkin Yhdysvalloissa. Sen ansiosta Hitchcock sai Hollywoodista ensimmäiset tarjoukset, joskin British Gaumont pimitti niistä useimmat, koska se ei halunnut menettää tuottoisinta ohjaajansa. 39 askeleen nopeatempoisuus ja yllättävät siirtymät muistuttavatkin Hitchcockin Vaarallista romanssia. Taylor on todennut, että jos jonkun kriitikon mielestä 39askelta on Hitchcockin paras brittielokuva, niin samaisen kriitikon mielestä Vaarallinen romanssi on puolestaan Hitchcockin paras yhdysvaltalainen elokuva.[35] 39askeleen vakoiluteema jatkui myös seuraavissa elokuvissa Salainen asiamies (1936) ja Sabotaasi (1936). Niiden saama vastaanotto ei ollut niin hyvä kuin 39askeleen, ja varsinkin Sabotaasin pommikohtauksen julmuus sai aikalaisilta runsaasti kritiikkiä.[36] Nuori ja viaton (1937) menestyi yhtä vaatimattomasti kuin sitä edeltäneet kaksi elokuvaa, ja varsinkin jälkikäteen elokuvatutkimus on pitänyt sitä elokuvan Nainen katoaa (1938) sormiharjoituksena.[37] Nainen katoaa oli ennennäkemätön menestys. Siitä tuli pian Britannian menestynein elokuva, ja menestys Yhdysvalloissa oli samaa luokkaa.[38] Aikalaiskriitikot olivat lähes hurmostilassa, ja elokuvaa verrattiin jopa Paul Cézannen ja Igor Stravinskyn töihin.[39] Myöhemmissä arvioissa elokuvaa on pidetty Hitchcockin parhaana brittielokuvana ja ylipäätään yhtenä hänen parhaista elokuvistaan.[40] Muutto Yhdysvaltoihin Nainen katoaa -elokuvan myötä Hitchcockin sopimus Gaumont-Britishin kanssa umpeutui. Hitchcock oli jo neuvotellut 1937 RKO:n ja Metro-Goldwyn-Mayerin kanssa, mutta neuvottelut kariutuivat Hitchcockin palkkapyyntöihin. Nainen katoaa -elokuvan kuvausten aikana David O. Selznick teki Hitchcockille tarjouksen Titanic-aiheisesta elokuvasta. Hitchcock lensi heinäkuussa 1938 Yhdysvaltoihin neuvottelemaan sopimuksesta, joka loppujen lopuksi takasi hänelle 40000dollaria elokuvasta. Palkka oli lisäksi säännöllinen, eli Hitchcock sai palkkansa riippumatta siitä, kuvasiko hän elokuvaa vai ei. Lisätäkynä neuvotteluissa Selznickillä oli ollut Hitchcockia kiinnostaneet elokuvaoikeudet Rebekkaan, josta tulisi Hitchcockin toinen Hollywood-elokuva.[41] Titanic-elokuva peruttiin, ja Hitchcockien muutto Yhdysvaltoihin siirtyi alkuvuoteen 1939. Väliaikana Hitchcock suostui ohjaamaan elokuvan Jamaica Innin rannikkorosvot (1939). Vaikka se oli yleisömenestys, kritiikki oli nuivaa niin ensi-illan jälkeen kuin myöhemminkin.[41] Maaliskuussa 1939 Hitchcockit lähtivät Yhdysvaltoihin. Mukaan lähti, kokin ja palvelijan lisäksi, myös Joan Harrison, joka oli ollut Hitchcockin sihteeri vuodesta 1933 alkaen.[42] Yhdysvallat (1940–1980) Elokuvaura Selznickin vuodet (1940–1947) Hitchcock aloitti Selznickillä huhtikuussa 1939 ja ryhtyi Joan Harrisonin kanssa muokkaamaan Rebekan käsikirjoitusta.[43] Rebekan tuotannon aikana Hitchcock joutui totuttelemaan Hollywoodin tuotantojärjestelmään. Selznickin kaltainen kaikkeen – myös luovaan työhön – sekaantuva tuottaja oli Hitchcockille aivan uutta, sillä Britanniassa studioiden johtajat olivat olleet vain voitosta kiinnostuneita liikemiehiä. Työskentelytavastaan Hitchcock ei kuitenkaan luopunut Selznickin painostuksesta huolimatta. Hollywoodissa oli tapana kuvata kohtauksista useita versioita eri kuvakulmista, ja kuvatusta materiaalista tuottaja pystyi halutessaan leikkaamaan itseään tyydyttävän version. Hitchcock suunnitteli elokuvat etukäteen viimeistä piirtoa myöten ja myös kuvasi vain ja ainoastaan sen, mitä oli suunnitellut. Leikkausvaiheessa kuvatusta materiaalista saattoikin tehdä vain Hitchcockin haluaman version.[44] Rebekka oli suuri yleisö- ja arvostelumenestys ja toi Selznickille toisen parhaan elokuvan Oscar-palkinnon (edellisenä vuonna hän sai saman palkinnon elokuvasta Tuulen viemää). Hitchcock oli ehdolla ensimmäistä kertaa parhaasta ohjauksesta mutta hävisi John Fordille.[45] Tuulen viemän ja Rebekan suurten tuottojen vuoksi Selznick joutui verojen välttämiseksi tekemään monimutkaisia pääomatulojen siirtoja, ja niiden takia hän joutui keskeyttämään elokuvien tuottamisen kolmeksi vuodeksi. Siksi Selznick lainasi Hitchcockin muille studioille seuraavien vuosien aikana.[46] Hitchcockin ensimmäinen elokuva ”David O. Selznickin ystävällisellä luvalla” oli Ulkomaankirjeenvaihtaja (1940) itsenäiselle tuottajalle Walter Wangerille. Se on sota-ajan Alankomaihin sijoittuva jännityselokuva, jossa on monia piirteitä Hitchcockin elokuvasta 39 askelta. Se oli arvostelumenestys ja menestyi hyvin myös taloudellisesti.[47] Ulkomaankirjeenvaihtajan jälkeen Selznick lainasi Hitchcockin RKO Picturesille kahta elokuvaa varten. Ensimmäinen oli Hitchcockille epätavallinen perinteinen komediaelokuva Herra ja rouva Smith (1941), joka menestyi taloudellisesti hyvin, mutta sen saamat arvostelut olivat vaihtelevia.[48][49] Toinen oli romanttinen jännityselokuva Vaarallisia valheita, joka oli Hitchcockin ensimmäinen yhteinen elokuva Cary Grantin kanssa. Elokuva oli suuri yleisömenestys, mutta arvostelijat kritisoivat etenkin elokuvan vesitettyä loppua.[50][51] Selznickin piti toimia Hitchcockin seuraavan elokuvan Viidennen kolonnan mies (1942) tuottajana, mutta Selznick myi koko paketin Universalille. Sota-aikaan sijoittuvan elokuvan teema on sama kuin 39 askeleessa ja Vaarallisessa romanssissa: syylliseksi epäilty joutuu todistamaan syyttömyytensä. Elokuvan yleisö- ja arvostelumenestys oli yllätys niin Hitchcockille kuin studiollekin, sillä lukuisten kompromissien takia kukaan ei ollut tyytyväinen valmistuneeseen elokuvaan.[52][53] Epäilyksen varjossa (1943) Hitchcock kuvasi ulkokohtaukset studion ulkopuolella aidossa ympäristössä, mitä hän oli suurimittaisesti tehnyt viimeksi mykkäelokuvan aikoina. Amerikkalaiseen pikkukaupunki-idylliin sijoittuva jännityselokuva oli Takaikkunan ohella Hitchcockin suurimpia suosikkeja omasta tuotannostaan.[54] Donald Spoto arvelee sen johtuvan siitä, että missään muussa elokuvassaan Hitchcock ei anna näin paljon viitteitä omasta tunne-elämästään ja persoonastaan.[55] Hitchcockin kolmas sota-aikaan sijoittuva elokuva on Pelastusvene (1944), jonka kaikki tapahtumat sijoittuvat pelastusveneeseen. Perinteisen cameoroolinsa Hitchcock ratkaisi esiintymällä laihdutustuotteen mainoksessa lehdessä, jota eräs pelastusveneessä oleva luki.[56] Pelastusvene sai jokseenkin murskaavat arvostelut, sillä sen katsottiin ihannoivan natseja. Muutamaa yhdysvaltalaista suurkaupunkia lukuun ottamatta se ei innostanut myöskään katsojia.[57] Pelastusveneen kuvausten päätyttyä Hitchcock vietti 1944 kahdeksan kuukautta Englannissa. Siellä hän ohjasi Britannian tiedotusministeriölle ranskankieliset propagandalyhytelokuvat Aventure Malgachen ja Bon Voyagen.[58] Matkan tärkein anti oli kuitenkin yhteistyön tiivistyminen vanhan ystävän Sidney Bernsteinin kanssa, joka oli erittäin kiinnostunut yhteisestä, itsenäisestä tuotantoyhtiöstä Hitchcockin kanssa.[59] Hitchcockin elämäkertoja John Russell Taylor pitää Noiduttua (1945) Hitchcockin ensimmäisenä todellisena amerikkalaisena elokuvana. Sitä edeltäneet yhdysvaltalaiset elokuvat olivat olleet periaatteessa joko englantilaisia elokuvia tai propagandaelokuvia. Myös amerikkalaiseen pikkukaupunkiin sijoittuva Epäilyksen varjo on Taylorin mielestä elokuva, jonka vain ulkomaalainen saattoi tehdä.[60] Noiduttu oli välitön yleisö- ja arvostelumenestys, ja se oli myös ensimmäinen psykoanalyysia popularisoiva menestyselokuva.[61] Romanttinen jännityselokuva Kohtalon avain (1946) on Hitchcockin arvostetuimpia elokuvia. Se oli valtava yleisö- ja arvostelumenestys, ja varsinkin elokuvan pääosassa esiintynyt Ingrid Bergman sai ylistäviä arvosteluja. Hitchcockin ohjaus on kuin oppitunti elokuvan teosta: tapahtumien kulku ja jännityksen rakentaminen on moitteetonta. Elokuvan vaikuttavimpia kohtauksia ovat pitkä kamera-ajo juhlavieraiden yleiskuvasta erikoislähikuvaan Bergmanin kädessä olevaan avaimeen ja Cary Grantin ja Bergmanin pitkä suutelukohtaus.[62][63] Oikeussalidraama 2 pisaraa viiniä (1947) oli Hitchcockin viimeinen Selznickille tekemä elokuva, ja se epäonnistui lähes täydellisesti. Elokuvan valtavat tappiot vaikuttivat osaltaan siihen, että Selznickin itsenäinen levitysyhtiö joutuu lopettamaan toimintansa.[64] Itsenäisenä tuottajana ja Warnerin vuodet (1948–1954) Alfred Hitchcock oli ollut jo useita vuosia tyytymätön Selznickin kanssa tekemäänsä sopimukseen. Toisaalta kyse oli ollut rahasta, toisaalta valinnanvapauden puutteesta.[65][66] Ajatus omasta tuotantoyhtiöstä alkoi konkretisoitua Hitchcockin Lontoon-matkalla 1944, kun hän keskusteli asiasta vanhan ystävänsä Sidney Bernsteinin kanssa.[59] Neuvottelut jatkuivat kesällä 1945[67] ja Transatlantic Pictures -yhtiön perustamisesta kerrottiin julkisuudessa huhtikuussa 1946, kun 2 pisaraa viiniä oli vielä tuotannossa ja Hitchcockin välinpitämättömyys koko elokuvaa kohtaan oli julkinen salaisuus Hollywoodissa.[68] Transatlantic Picturesin ensimmäinen elokuva oli jännityselokuva Köysi (1948), joka oli samalla Hitchcockin ensimmäinen värielokuva. Elokuvan vastaanotto oli laimeaa, mutta se onnistui kuitenkin tuottamaan voittoa. Transatlanticin toinen elokuva, Britanniassa valmistunut historiallinen pukudraama Kauriin merkeissä (1949), epäonnistui kuitenkin niin täydellisesti, että yhtiö ajautui konkurssiin.[69] Transatlanticin konkurssin jälkeen Hitchcock solmi Warnerin kanssa sopimuksen useasta elokuvasta. Niistä ensimmäinen, Esirippu laskee (1950), sai kuitenkin edellisten elokuvien tapaan laimean vastaanoton.[70] Sitä seurannut Muukalaisia junassa (1951) oli kuitenkin valtava menestys ja aloitti Hitchcockin paluun elokuvamaailman huipulle. Teemallisesti elokuvan murhia ”vaihtavat” miehet jatkavat jo Epäilyksen varjossa esiintynyttä teemaa kahdesta samankaltaisesta ihmisestä, jotka edustavat tavallaan yhden persoonan hyvää ja pahaa puolta.[71][72] Minä tunnustan -elokuvan (1953) tekemistä Hitchcock oli suunnitellut jo 1930-luvulta lähtien. Rippisalaisuuteen perustuva elokuva ei kuitenkaan menestynyt. Perinteisempi – tai ”hitchcockmaisempi” – Täydellinen rikos (1954) menestyi jo paremmin. Sen pääosaan Hitchcock valitsi Grace Kellyn, jonka hän varasi heti myös kahteen seuraavaan elokuvaansa. Täydellinen rikos oli Hitchcockin viimeinen Warnerille tekemä elokuva, jonka jälkeen hän siirtyi Paramount Picturesille.[73][74] Huippuvuodet (1954–1962) Kesällä 1953 Hitchcock solmi sopimuksen Paramountin kanssa yhdeksästä elokuvasta. Viiden elokuvan tekijänoikeudet siirtyisivät Hitchcockille ja neljän elokuvan oikeudet jäisivät Paramountille. Loppujen lopuksi Hitchcock teki Paramountille vain kuusi elokuvaa, ja Paramountille jäivät vain elokuvan Varkaitten paratiisi oikeudet.[75] Hitchcockin ensimmäinen elokuva Paramountille oli Takaikkuna (1954), jonka tapahtumat sijoittuvat yhteen ainoaan lavasteeseen. Elokuva kuului Epäilyksen varjon ohella Hitchcockin omiin suosikkeihin, ja se on ylipäätään Hitchcockin arvostetuimpia ja suosituimpia elokuvia. Pääosaa näytteli Grace Kelly, joka oli myös seuraavan Hitchcockin elokuvan Varkaitten paratiisi (1955) pääosassa. Varkaitten paratiisi kuvattiin Ranskan Rivieralla kesällä 1954.[76] Kuvausmatkan merkittävin anti liittyi Hitchcockin arvostukseen elokuvantekijänä. Hitchcock tapasi silloin vaikutusvaltaisen ranskalaisen elokuvakriitikon André Bazinin. Bazinin vähän myöhemmin Cahiers du cinéma -lehdessä julkaisema artikkeli laukaisi keskustelun siitä, oliko Hitchcock vakavasti otettava taiteilija vai vain lahjakas tarinankertoja ja elokuvatekniikan soveltaja. Bazinin mielestä Hitchcock oli vain lahjakas tarinankertoja, mutta nuorempi kriitikkopolvi suhtautui asiaan toisin. Kiistelyn yksi tulos oli kuitenkin, että Éric Rohmer ja Claude Chabrol julkaisivat 1957 ensimmäisen Hitchcockin elokuvia käsittelevän kirjan.[77] Mutta kuka murhasi Harryn? (1955) oli Hitchcockin omien sanojen mukaan hänen yhdysvaltalaisista elokuvistaan englantilaisin. Elokuvan brittiläinen musta huumori ei kuitenkaan purrut yhdysvaltalaiseen yleisöön ja arvostelijakaartiin, mutta sitä paremmin elokuva menestyi Britanniassa ja Ranskassa.[78] Hitchcockin kuuluisuuden kannalta paljon merkittävämpi oli vuoden 1955 toinen projekti: televisiosarja Alfred Hitchcock esittää (1955–1965). Hitchcockia edustanut agentuuri oli ajautunut viihdekonserni MCA:n omistukseen, ja sitä kautta Hitchcockilta kysyttiin kiinnostusta televisiosarjan tekemiseen. Hitchcock suostui ja perusti sitä varten Shamley Productions -yhtiön. Sarjan tuottajaksi hän kutsui entisen luottotyöntekijänsä Joan Harrisonin. Hitchcock itse esitteli jokaisen jakson omalla sarkastisella, mustan huumorin höystämällä tyylillään. Televisioesiintymiset tekivät Hitchcockista etenkin Yhdysvalloissa ennennäkemättömän kuuluisan. Televisiosarjan suosio poiki myös lukuisia oheistuotteita, kuten taskukirjoja, joiden nimet olivat tyyliin ”Tarinoita, joita en saanut tehdä televisiossa”, sekä jännityslukemisto Alfred Hitchcock Magazinen (1956–). Televisiotuotannon ansiosta Hitchcockin varallisuus kasvoi huomattavasti, ja vuonna 1964 hän oli jo MCA:n (ja sitä kautta myös Universalin) viidenneksi suurin omistaja.[79] Mutta kuka murhasin Harryn? jälkeen Hitchcockin seuraava elokuva oli uudelleenfilmatisointi Mies joka tiesi liikaa, joka perustui Hitchcockin omaan elokuvaan vuodelta 1934. François Truffaut’n haastattelussa Hitchcock sanoi ensimmäisen version olleen lahjakkaan amatöörin tekemä, kun taas toinen oli ammattilaisen.[80] Elokuva oli kassamenestys: parissa viikossa siitä tuli vuoden tuottoisin elokuva Yhdysvalloissa.[81] Vuonna 1957 ensi-iltansa saanut Väärä mies käsittelee Hitchcockin suosikkiteemaa väärin perustein syytetystä miehestä. Erikoista on kuitenkin, että elokuva perustui tositapahtumiin ja että Hitchcock jopa säilytti tosielämän repliikit, vaikka ne heikensivät elokuvan draamallista rakennetta. John Russell Taylor pitääkin elokuvaa nopeasti tehtynä mustavalkoisena välityönä, Hitchcockin ystävänpalveluksena Warner Brothersille.[82] Väärän miehen jälkeen Hitchcock aloitti elokuvan Vertigo – punainen kyynel valmistelut, jotka kestivät odotettua kauemmin. Elokuvan pääosassa piti olla Vera Miles, mutta hänen tultuaan raskaaksi tilalle palkattiin Kim Novak.[83] Vertigon ensi-iltavastaanotto oli vaisu: kriitikot kehuivat vain Kim Novakin roolisuoritusta.[84] 1960-luvulla Hitchcock veti Vertigon pois levityksestä, ja se sai uusintaensi-iltansa pari vuosikymmentä myöhemmin 1983. Sen jälkeen Vertigon maine Hitchcockin parhaana ja syvällisimpänä elokuvana on vain kasvanut. Sight & Sound -lehden äänestyksessä 2012 se valittiin maailman parhaaksi elokuvaksi[85]. Vertigon tuotantovaiheessa Hitchcock teki sopimuksen MGM:n kanssa Hammond Innesin romaanin S/S Mary Dearen haaksirikko filmatisoinnista. Innesin romaanin aihe osoittautui kuitenkin epäkiitolliseksi, ja siksi Hitchcock ja käsikirjoittaja Ernest Lehman ryhtyivät laatimaan studion tietämättä käsikirjoitusta, johon kuuluisi takaa-ajo Mount Rushmorella. Lopputuloksena syntyi Vaarallinen romanssi (1959). Vertigon vaimean vastaanoton jälkeen Vaarallinen romanssi sai haltioituneen vastaanoton. Elokuva tuotti erittäin hyvin, ja arvostelut olivat ylistäviä.[86] Psykon taustalla oli Hitchcockin pyrkimys tuottaa halvalla laadukas kauhuelokuva. Elokuva-alaa tiiviisti seuranneena Hitchcock oli huomannut, miten esimerkiksi American International Pictures tuotti mitättömällä budjetilla pökkelömäisiä elokuvia, jotka kuitenkin tuottivat huomattavia voittoja. Psykon tuotanto eteni ripeästi, sillä sitä tehtiin kuin Alfred Hitchcock esittää -sarjan jaksoa: mustavalkoinen kuvaus, pieni budjetti, ei uusia lavasteita. Psykon ensi-ilta oli erittäin suuri yleisömenestys. Pelkästään Yhdysvalloissa se tuotti yli 15 miljoonaa dollaria, ja 800000 dollarin budjetin elokuva olikin Hitchcockin tuottoisin. Kriitikkojen mielipiteet olivat ristiriitaisia, ja monet kriitikot olivat närkästyneitä jo siitä, että joutuivat katsomaan elokuvan "tavallisten" katsojien joukossa.[87] Psyko mullisti kauhuelokuvan lajityypin perusteellisesti, sillä se esitteli tavallisen oloiselta vaikuttavan psykopaattisen murhaajan ja siirsi kauhuelokuvan tapahtumapaikat arkielämän ympyröihin. Psykon menestys laukaisikin lukemattomien samankaltaisten elokuvia tulvan.[88] Linnuissa (1963) Hitchcock jatkoi kauhuelokuvalinjalla. Se oli Hitchcockin siihenastisen uran kallein elokuva ja elokuvan mainoskampanja oli myös poikkeuksellisen suuri. Elokuvassa ei ollut lainkaan musiikkia. Hitchcockin vakiosäveltäjä Bernard Herrmann vastasi kuitenkin koko elokuvan äänimaailmasta, joka suunniteltiin äärimmäisen tarkasti. Arvostelijoiden reaktio oli laimeahko, ja vaikka lintuja ja erikoistehosteita kehuttiin, henkilöitä pidettiin latteina ja elokuvan alkua hidastempoisena. Katsojia tämä ei kuitenkaan haitannut, vaan Linnuista muodostui suuri yleisömenestys.[89] Alamäki (1964–1969) Lintujen yleisömenestyksen jälkeen Marnie – vaarallisella tiellä (1964) sai nuivan vastaanoton niin kriitikoilta kuin katsojiltakin. Hitchcockille Marnie oli myös jäähyväiset monelle pitkäaikaiselle työtoverille. Kuvaaja Robert Burks, joka oli kuvannut kaikki Hitchcockin elokuvat vuodesta 1951 alkaen Psykoa lukuun ottamatta, kuoli tulipalossa pian elokuvan valmistumisen jälkeen. Myös leikkaaja George Tomasini kuoli pian elokuvan valmistumisen jälkeen. Säveltäjä Bernard Herrmannillekin se jäi viimeiseksi Hitchcock-elokuvaksi.[90] Kriitikot repivät Hitchcockin seuraavan elokuvan Revitty esirippu (1966) täysin riekaleiksi, ja yleisö oli samaa mieltä.[91] Vuonna 1969 ensi-iltansa saanut Topaz sai murhaavan vastaanoton niin kriitikoilta kuin katsojiltakin.[92][93] Hitchcockin ura ja maine olivat vaakalaudalla. Kolmen toinen toistaan huonomman elokuvan jälkeen Hitchcockin ura oli vuonna 1969 pohjalukemissa.[92] Katsojat ja kriitikot alkoivat jo arvella Hitchcockin olevan vanhuudenhöperö.[94] Paluu juurille ja uusi nousu Topaz oli Hitchcockin uran kallein elokuva ja samalla myös tappiollisin. Frenzy (1972) oli monin tavoin paluu juurille. Se kuvattiin Englannissa, ja budjetti oli vaatimaton.[95] Monet kohtaukset tuovat mieleen Vuokralaisen (1926), ja elokuvan alkukohtaus on kuin suoraan Nuoresta ja viattomasta (1937).[96] Frenzystä tuli suuri arvostelu- ja yleisömenestys. Se tuotti yhtä paljon kuin Psyko kaksitoista vuotta aikaisemmin.[95] Nihkeimmät arvostelut tulivat Britanniasta, jossa ei pidetty elokuvan vanhanaikaisesta Lontoo-kuvasta.[97] Vuonna 1976 valmistunut Perintö jäi Hitchcockin viimeiseksi elokuvaksi. Se oli komediallinen jännityselokuva, jonka vastaanotto oli suopeahko, ja varsinkin sen humoristisuutta arvostettiin.[98] Alkuvuonna 1978 Hitchcock aloitti The Short Night -elokuvan valmistelut. Käsikirjoittajana oli aluksi Ernest Lehman mutta hänen tilalleen palkattiin loppuvuodesta David Freeman, joka sai käsikirjoituksen valmiiksi toukokuussa 1979. Käsikirjoituksen ohella myös esituotanto oli käynnissä: storyboardin tekeminen alkoi kuten myös sopivien näyttelijöiden etsintä.[99] Koko projekti peruttiin kuitenkin, kun Hitchcock erosi 9. toukokuuta 1979. Universal ei haikaillut, sillä Hitchcockin toimisto tyhjennettiin parissa päivässä.[100] Hitchcockille myönnettiin Yhdysvaltain elokuvainstituutin elämäntyöpalkinto vuonna 1979. Kuolema Alfred Hitchcock kuoli munuaisten vajaatoimintaan ja sydänvaivoihin Los Angelesin kodissaan 29. huhtikuuta 1980.[101] Hänen vaimonsa kuoli kaksi vuotta myöhemmin. Kuningatar Elisabet II oli saman vuoden alussa myöntänyt hänelle KBE-arvon (Knight Commander of the Order of the British Empire), jonka Hitchcock vastaanotti toimistossaan 3. tammikuuta 1980.[102] Elokuvallinen tyyli Hitchcockin elokuvallisen kerrontatavan perusperiaatetta voi ehkä parhaiten kuvata Hitchcockin omalla määritelmällä šokista ("shock") ja jännityksestä ("suspense"). Šokki on Hitchcockin mukaan kohtaus, jossa miehet pelaavat korttia huoneessa, jossa tapahtuu yllättäen räjähdys – Hitchcockilla pitkäveteinen kohtaus, jonka lopussa on paljon melua. Jännitystä on sen sijaan sama kohtaus, jossa katsoja tietää, että pöydän alla on aikapommi. Hitchcock myönsi tosin, että tällaisessa jännitystilanteessa pommi ei saisi räjähtää. Hitchcock rikkoi kuitenkin omaa "sääntöään" useasti (esimerkiksi Sabotaasi ja Psyko).[103] Parhaita esimerkkejä tästä lienee Vertigo – punainen kyynel, jossa Hitchcock paljastaa elokuvan keskeisen yllätyksen jo puolivälissä elokuvaa. Vertigon tekovaiheessa Hitchcock joutui puolustelemaan tätä poikkeuksellista juonenkäännettä. Hitchcockin mukaan oli tärkeää, että katsoja tietää enemmän kuin sankari, sillä silloin katsoja ymmärtää kumpaakin osapuolta ja myös tajuaa, mitä kumpikin ajattelee ja miksi he toimivat niin kuin toimivat. Hitchcockille juuri tämä oli elokuvan todellista draamaa – ei šokeeraava yllätysloppu.[104] Hitchcockin elokuville tyypillinen piirre on myös MacGuffin – elokuvan henkilöille erittäin tärkeä asia mutta katsojalle täysin yhdentekevä. Se esiintyy etenkin Hitchcockin vakoiluelokuvissa, ja niissä se on tavallisesti vain tekosyy syyttömän sankarin pakomatkan kuvaukseen. Parhaita esimerkkejä MacGuffinin mestarillisesta käytöstä ovat 39 askelta (1935) ja Vaarallinen romanssi (1959) – kummassakaan elokuvassa ei selviä kunnolla, minkä takia kaikki olivat niin hanakasti elokuvien sankareiden perässä. Mielenkiintoisena sivukommenttina voitaneen mainita, että kriitikot, joiden mielestä Vaarallinen romanssi oli Hitchcockin paras yhdysvaltalainen elokuva, ovat myös sitä mieltä, että 39 askelta oli Hitchcockin paras englantilainen elokuva.[35] Elokuvauksen tekniset haasteet olivat Hitchcockille henkilökohtaisesti kaikkein mielenkiintoisimpia. Ensimmäisessä menestyselokuvassaan Vuokralainen Hitchcock käytti eräässä kohtauksessa lasilevyä kattona kuvatakseen yläkerrassa asuvan salaperäisen vuokralaisen salamyhkäisyyttä.[105] Puhtauden lunnaissa (1929) Hitchcock käytti Schüfftanin menetelmää luomaan mielikuvaa, että elokuva olisi tosiasiassa kuvattu British Museumissa[106]. Hitchcockin uran kuuluisimmat kohtaukset ovat Psykoa lukuun ottamatta pitkiä kamera-ajoja. Nuoressa ja viattomassa elokuvan päähenkilöt etsivät rikollista, jolla on elohiiri. Elokuvan loppukohtauksessa kamera lähtee katonrajasta yleiskuvasta ja etenee 45metriä, kunnes kuvassa näkyy vain elohiiren nykimä silmä.[107] Amerikan-kaudelta vaikuttavin kamera-ajo on elokuvasta Kohtalon avain (1946), jossa kamera-ajo alkaa yleiskuvasta ja päätyy lähikuvaan Ingrid Bergmanin kädessä olevasta avaimesta.[108] Hitchcockin käyttämiä näyttelijöitä Monissa Hitchcockin elokuvissa on romanttinen sivujuoni. Hänen elokuviensa naishahmot ovat usein mystisiä vaaleaverikköjä. Kun Grace Kelly vetäytyi Hollywoodista Monacoon, Hitchcock palkkasi naispääosiin Tippi Hedrenin, Kim Novakin, Janet Leighin ja Eva Marie Saintin. Hitchcockin vakionäyttelijöitä olivat Kellyn lisäksi Ingrid Bergman, James Stewart ja Cary Grant. Muita kuuluisia pääroolien esittäjiä olivat Henry Fonda, Montgomery Clift, Sean Connery, Janet Leigh ja Anthony Perkins. Myöhempinä vuosinaan Hitchcock katsoi paremmaksi työskennellä vielä läpimurtoaan odottavien näyttelijöiden kanssa ajan kohunimien sijasta. Yhdeksi syyksi tähän on sanottu kahnauksia Revityn esiripun miespääosan esittäjän Paul Newmanin kanssa metodinäyttelemisestä. Toinen syy lienee ollut Hitchcockin halu karsia budjettia käyttämällä halvempia (mutta ei huonompia) näyttelijöitä. Hitchcockin on sanottu kohdelleen näyttelijöitään tylysti. Haastatteluissa hän sanoi, että näyttelijöitä tulee ohjata kuin karjaa laitumella. Monet hänen näyttelijöistään pitivät itseään suuren ohjaajan oppipoikina. Hitchcock vaati molemminpuolista kunnioitusta eikä antanut näyttelijöiden puuttua ohjaukseen. Kuvausvaiheessa Hitchcockin elokuva oli jo valmis, se vain täytyi ”pistää purkkiin”. Kaikki oli huolellisesti valmisteltu storyboardissa. Hitchcock pitikin kuvausvaihetta äärimmäisen tylsänä, hänhän oli jo ”nähnyt” elokuvansa. Useat naisnäyttelijät, muun muassa Tippi Hedgren, Grace Kelly, Vera Miles, Kim Novak ja Janet Leigh, ovat paljastaneet myöhemmin joutuneensa Hitchcockin seksuaalisen häirinnän kohteeksi.[109] Hitchcock näyttäytyi elokuvissaan lyhyissä cameo-rooleissa 37 kertaa.[110] Filmografia Lähteet Citation error, replace with{{cite book| author = Freeman, David| title = The Last Days of Alfred Hitchcock. A Memoir Featuring the Screenplay of ”Alfred Hitchcock’s The Short Night”| location = London| publisher = Pavilion Books| year = 1985| isbn = 0-907516-95-5| language = Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead.}} Citation error, replace with{{cite book| author = Harris, Robert A. & Lasky, Michael S.| title = The Films of Alfred Hitchcock| location = Secaucus, N. J.| publisher = The Citadel Press| year = 1976| isbn = 0-8065-0619-9| language = Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead.}} Citation error, replace with{{cite book| author = Spoto, Donald| title = Alfred Hitchcock. Die dunkle Seite des Genies| location = München| publisher = Wilhelm Heyne Verlag| year = 1986| version = Alkuteos: The Dark Side of Genius. The Life of Alfred Hitchcock (1983), saksannos: Bodo Fründt| isbn = 345355146X| language = Template:De}} Citation error, replace with{{cite book| author = Taylor, John Russell| title = Die Hitchcock-Biografie. Alfred Hitchcocks Leben und Werk| location = Frankfurt am Main| publisher = Fischer Taschenbuch Verlag| year = 1980| version = Alkuteos: Hitch. The Life of Alfred Hitchcock (1978), saksannos: Klaus Budzinski| isbn = 3-596-23680-0| language = Template:De}} Viitteet Aiheesta muualla Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead. British Film Institute Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead. Luokka:Alfred Hitchcock Luokka:Vuonna 1899 syntyneet Luokka:Vuonna 1980 kuolleet Luokka:77.4 Elokuvataide Luokka:Seulonnan keskeiset artikkelit

https://fi.wikipedia.org/wiki/Alfred%20Hitchcock

중화인민공화국의 수도는 어디인가요?

중화인민공화국

korean

중화인민공화국(simplified Chinese:中华人民共和国; traditional Chinese:中華人民共和國; pinyin:Zhōnghuá Rénmín Gònghéguó )은 동아시아[1]에 있는 공화국이다. 줄여서 중국[2](中國, simplified Chinese:中国; traditional Chinese:中國; pinyin:Zhōngguó)이라고도 한다. 수도는 베이징(北京)이고, 최대 도시는 상하이(上海)이다. 주요 도시로는 베이징, 상하이, 광저우, 난징, 시안, 푸저우, 칭다오, 톈진, 옌타이 등이 있다. 세계 최대의 인구와 넓은 국토 때문에 그 영토를 중국 대륙이라고 부르기도 한다. 1949년 국공 내전 도중에 공산주의 세력의 중심인 마오쩌둥을 국가원수로 하여 건국되었고, 지금까지 중국 공산당의 일당제로 통치되고 있다. 건국 이후 크게 실패한 것으로 평가받는 대약진 운동과 수많은 국가적 피해와 민간인 피해를 남긴 것으로 평가받는 문화대혁명 등이 벌어지고, 경제적으로 뒤떨어진 중국이었으나, 덩샤오핑의 지도로 개혁개방을 시행하면서 현재 국내 총생산 기준으로 세계 2위 규모이다.[3] 국명 국명의 약칭은 중국(simplified Chinese:中国; traditional Chinese:中國; pinyin:Zhōngguó)이고 미화해서 중화(simplified Chinese:中华; traditional Chinese:中華; pinyin:Zhōnghuá)라고 부르기도 한다. 그 밖에도 국외에서는 중공(中共)이라고 부르기도 한다. 중공은 본래 중국 공산당의 약칭이지만, 중화인민공화국 헌법에서 중국 공산당을 중화인민공화국의 집권 정당이라고 규정하고 있기 때문에 “중국 공산당 정부”의 의미로도 사용한다. 건국 초기에는 1949년 이전의 시대를 구중국(舊中國), 중화인민공화국 건국 이후를 신 중국(新中國)으로 구분해 부르기도 하였다. 1949년 국공 내전 이후 중화민국 정부는 분단국가로서 하나의 중국 원칙에 따라 중국의 합법 정부는 자국임을 표방하므로, 중화인민공화국의 독립적 지위를 인정하지 않는다. 기원 황하 문명 탄생 이래 중국 대륙에서는 하나라, 상나라, 주나라 이래 약 5000년 동안 수많은 왕조가 흥망을 반복해 왔다. 그 동안 중국은 동아시아의 맹주였다. 하지만 북방 이민족에 침략되어 지배받는 역사도 매우 길었다. 한나라 때 중화민족의 대부분을 차지하는 한족의 기틀을 세웠고, 송나라 때에는 중국 중세 문화가 전성기를 이루었다. 명나라, 청나라 시대 때 최대의 전성기를 이루었다. 그러나 19세기에 들어서 제1차 아편 전쟁과 제2차 아편 전쟁에서 청나라가 대영 제국에 패배한 결과, 중국 대륙은 서구 열강의 반식민지로 전락했고 홍콩은 대영 제국에 넘어갔으며 마카오는 포르투갈에 넘어갔다. 청나라의 무능에 반발하여 태평 천국 운동이 일어났으나 진압되었다. 그 후 한족의 개혁파 관료들에 의해 양무 운동과 변법 자강 운동이 차례로 일어났으나 열강의 간섭으로 실패했다. 한편 서태후 등 보수파의 사주로 반외세 운동인 의화단 운동을 일으켰으나 진압되었다. 중화민국(중국 국민당) 그 후 신해혁명이 일어나 1912년에는 아시아 최초의 공화제 국가 중화민국()이 탄생했다. 하지만 각지의 군벌에 의한 내전이나 몽골, 티베트의 독립 운동 등으로 말미암아 중화민국은 분열되었다. 또한 1930년대에는 국공 내전(중국에서는 보통 “해방 전쟁”이라 칭함)과 중일 전쟁(중국에서는 보통 “항일전쟁”이라 칭함)이 발발하여 중국 각지가 전장이 되었다. 이 시기에는 중앙 정부가 2개 이상인 때에도 있었다. 그 후 중일 전쟁 중에 세력을 늘려 온 중국 공산당이 1945년의 일본(日本) 패배 이후 국공 내전에서 승리를 거두어 1949년 10월 1일 중화인민공화국 정부를 세웠다. 중화인민공화국에서는 매년 10월 1일을 국경절(건국일)로 정하고 이를 기념한다. 한편 내전에서 패한 중국 국민당의 총통 장제스정권은 타이완섬으로 도피하여 중화민국 정부를 유지하였으나, 공식적으로 중화민국의 정통성을 계승하였다고 주장하는 중화인민공화국 정부는 중화민국 정부를 인정하지 않고 있다. 또한, 1992년 8월 24일에는 중화민국이 대한민국과 단교되면서 아시아계 수교국을 모두 중화인민공화국에게 빼앗기고 완전히 고립되었다. 역사 중화인민공화국의 역사는 국가 지도자의 지도 이론이나 정책 등에 따라 마오쩌둥 시대(1949년~1978년), 화궈펑 시대(1978년~1979년), 덩샤오핑 시대(1979년~1997년)와 같이 5개 시대로 분류할 수 있다. 마오쩌둥 시대 중화인민공화국 건국 1949년 10월 1일 베이징(北京)의 천안문(톈안먼, 天安門) 광장에서 마오쩌둥은 중화인민공화국 수립을 공식 선언하였다. 이 날을 궈칭제라고 한다. 그해 마오쩌둥(모택동)는 “5억 중국 인민이 분연히 일어나 혁명을 이룬 만큼 국가 건설의 과제를 달성하는 데 매진해야 한다”고 선언하였다. 그러나 혁명에 성공한 마오쩌둥은 이른 시일 내에 온전한 국가를 건설해야 한다는 조급증에 시달리게 된다. 대약진 운동 마오쩌둥 시대의 중국은 공산주의 사회 건설을 추진하면서 인민공사(人民公社)와 전국적인 대약진 운동(大躍進運動)을 실시했다. 그러나 중국의 현실을 무시하고 무리하게 진행된 급진적이고 무모한 정책 운용은, 농촌부의 황폐화로 인해 식량난과 대량의 아사자를 발생시키며 결국 실패로 끝났다. 문화 대혁명 그 후 경제를 재건할 방법으로 마오쩌둥과 류샤오치가 대립하였고, 마오쩌둥은 권력 탈환을 위해 문화 대혁명(文化大革命)을 일으켰다. 혁명 중 마오쩌둥으로부터 “반혁명파”라고 규정된 많은 사람이 탄압당하거나 학살당하여, 국내는 일시 내란 상태가 되었다. 또 불상 등의 중국 각지의 귀중한 전통 문화재도 “반혁명”적인 존재로서 파괴되었다. 문화 대혁명은 마오쩌둥의 죽음과 함께 종결되었고, 일단 화궈펑(華國鋒)이 마오쩌둥의 뒤를 이었다. 그러나 곧바로 덩샤오핑(鄧小平)이 중국의 실권을 잡았다. 한편 당시 타이완의 중화민국 정부는 문화 대혁명의 반 전통적인 면을 비판하였다. 간체자 보급 1930년대까지만 해도 중국의 문맹률은 80%에 달하였다. 즉 5명 중 글을 아는 사람은 1명밖에 없었다. 이에 마오쩌둥은 중국의 문맹률이 높은 이유를 어려운 한자 때문이라고 판단하여 한자를 간략화한 간체자를 만들어 보급하였다. 덩샤오핑 시대와 현재 덩샤오핑 시대의 중국은 중국 공산당의 일당 독재 체제를 견지함과 동시에, 시장경제를 도입하는 등 경제 개방 정책을 실시하여 중국의 현대화를 진행했다. 실제로 덩샤오핑은 프랑스 유학 시절 르노자동차에서 근무함으로써 서유럽의 시장 경제를 경험한 사람이다. 그 결과 중국은 ‘세계의 공장’이라고 할 만큼 경제가 급발전했다. 그런데 오늘날에는 급격한 경제성장의 부작용으로 빈부 격차의 확대와 환경 파괴가 문제가 되고 있다. 또 중국은 공산주의 정치 체제를 위협하는 활동이나 중국의 분열을 촉진할 수 있는 움직임에 대해서는 하나의 중국을 내세우며 강경한 자세를 취하고 있으며, 이는 1989년 톈안먼 사건 진압과 2005년 반분열국가법 성립 등으로 구체화하고 있다. 2009년 건국 60주년, 2011년 신해혁명 100주년을 맞으면서 신해혁명을 일으킨 쑨원을 중국의 민족 지도자의 영웅으로 추앙하고 있다. 2010년에는 중국의 류샤오보가 노벨 평화상을 수상받았다. 지리 중화인민공화국의 면적은 9,596,961km²이며 2015년 11월4일 러시아로부터 아편전쟁 시기 러시아에 할양했던 4.7km2의 영토를 반환받아 중화인민공화국의 면적은 9596.965.7km²로 확장되었다. 중화인민공화국은 유라시아 대륙 동부에 있다. 국경은 총 22,117km로, 국경이 세계에서 가장 긴 국가이다. 북동쪽으로 러시아, 조선민주주의인민공화국(북조선, 북한), 북쪽으로 러시아, 몽골, 서쪽으로는 중앙아시아의 카자흐스탄, 키르기스스탄, 타지키스탄, 남서쪽으로는 히말라야 산맥을 경계로 남아시아의 네팔, 부탄, 아프가니스탄, 인도, 파키스탄과 접하며, 남쪽으로는 동남아시아의 라오스, 미얀마, 베트남과 접한다. 해상으로는 황해를 사이에 두고 대한민국, 동중국해를 사이에 두고 일본, 타이완 해협을 사이에 두고 중화민국과 접한다. 중화인민공화국은 상당히 넓은 영토를 가지고 있으므로 지방마다 기후 등 지리 특색이 다르게 나타나고 있다. 지형은 서고동저(西高東低)로 동쪽에는 화베이 평원(Chinese:華北平原)과 둥베이 평원(Chinese:東北平原) 등의 평지가 있고, 서쪽에는 티베트 고원(Chinese:靑藏高原), 톈산 산맥(Chinese:天山山脈) 등의 험준한 산지가 많다. 중국에서 가장 높은 곳은 티베트 자치구에 위치한 에베레스트 산(주무랑마 봉)으로 높이는 8,850m이다. 가장 낮은 곳은 신장 웨이우얼 자치구에 위치한 투르판 분지(Chinese:吐魯番盆地)로 높이는 -154m이다. 정치 섬네일|left|인민대회당 1949년 10월 중화인민공화국 수립 당시에는 정당·정파·인민해방군·기타 개인 등으로 구성된 인민정치협상회의가 중화인민공화국 정권을 탄생시킨 모체로서 국가권력기관의 핵심을 이루었으나 사실상 공산당의 절대우위가 인정되었고 1954년 이후에는 공산당이 정치권력의 전면에 등장하였다. 1949년 '공동강령'(임시 헌법)의 채택 이래 1982년까지 4차의 개정을 거치는 동안 국가권력기관·인민해방군에 대한 권력구조 조정작업이 수반되었다. 헌법상 중화인민공화국의 국가원수는 '국가주석'이고, 현재 국가주석은 시진핑이다. 최고권력기관은 '전국인민대표대회'(全人代)이나 국가주석은 군통수권도 없고 요직을 겸할 수도 없는 의전상의 지위에 지나지 않으며 전인대 역시 공산당이 우위에 있으므로 실질적으로는 중국 공산당 중앙위원회(총서기·정치국·군사위원회 주석)에 정치권력이 집중되어 있다. 중국 공산당 일당독재 3권 분립을 특징으로 하는 서구의 정치와 달리 전국인민대표회의</b>가 사법과 행정을 감독하도록 하는 민주집중제를 실시하고 있으며, 중국공산당에 의한 사실상의 일당독재 체제이다(혹은 일당 집권, 다당 협상 체제라 일컫는다). 그 외에 8개의 정당(‘민주제당파(民主諸黨派)’라 부름)이 존재하지만 중국공산당의 지도를 따르고 있으므로 사실상 정치적인 영향력을 거의 갖지 못한다. 다만 2017년 민주주의 지수 기준으로 공산당원 추천하에는 선거의무가 마지막으로 생겼다(기존0에서 0.07상승) 전국인민대표대회 형식적으로는 최고 기관인 전국인민대표대회(全國人民代表大會)에 권력이 집중되는 민주집중제를 취한다. 전국인민대표대회는 서구의 의회에 상당하는 기구로 32개의 성, 자치구, 직할시, 홍콩 특구 및 인민해방군에서 선출되는 대표로 구성된다. 헌법의 개정과 헌법 실시, 감독 및 기본 법률을 제정, 개정하며 국가 주석과 부주석을 선출하고, 국가 경제, 사회 발전 계획 및 진행 상황에 대한 보고를 받고 심의, 비준한다. 산하의 상무위원회가 소집하는 권한을 갖고 있다. 중국의 인민대표는 18세 이상의 중국 공민에 의하여 선출되는데, 향과 현2급의 인민대표는 직접선거를 거쳐 선출되지만, 그 상위의 대표들은 간접으로 선출된다. 전국인민대표대회의 대표들은 성급인민대표들의 선거로 선출된다. 국가 주석 국가 주석은 전국인민대표회의에서 선출하며, 임기는 5년으로 2회를 초과하여 연임할 수 없다. 국가주석은 국내외에 국가를 상징적으로 대표하며, 법률을 공포하고, 총리, 부총리, 국무위원, 각 부장, 각 위원회 주임, 국무원 비서장을 임명한다. 하지만 2018년 3월 11일 전국인민대표회의에서 헌법에 국가주석 임기를 폐지하고 개헌하게 되면서 시진핑 국가주석은 장기집권하게 된다 국무원 총리가 수장인 국무원은 전국인민대표회의의 집행기관으로 법률에 근거한 행정법규 및 명령을 제정, 공포한다. 인민 경제, 사회 발전 계획을 수립하고 국가 예산을 편성하고 집행한다. 인민검찰원 인민검찰원은 중국 최고 검찰기관으로 지방의 각급 인민검찰원과 전국인민검찰원의 활동을 지도한다. 전국인민대표회의와 상무위원회의 감독을 받는다. 정치국 상무위원회 실제로 국정을 움직이는 것은 ‘당(黨)’이며, 당의 최고 지도집단인 정치국이 있고 정치국안에 상설집행기관인 정치국 상무위원회(政治局常務委員會)가 권력을 장악하는 구조이다. 말단 행정기구 중국공산당은 중앙뿐만 아니라 말단 행정기구까지 장악한다. 말단행정기구 역시 중앙과 같은 체제를 갖추고 있으며 각급 지방 행정기구는 해당 지역 공산당 서기가 실력자이며 공산당 부서기인 장이 행정을 관리한다. 민주화 요구 경제가 성장하고 국민들의 생활수준이 향상되면서, 민주화 요구도 확대되어 공산당의 일당 독재 체제에 대한 반대 움직임이 나타나고 있다. 1989년 톈안먼 사건 이후 중화인민공화국 국내에서는 이러한 움직임이 거의 없지만, 국외에서는 미국의 화교 매체인 대기원시보가 중국 공산당을 비판하는 사설 ‘구평공산당(九評共産黨)’을 발표하는 등의 활동이 벌어지고 있다. 2010년 중화인민공화국의 반체제 인사 류샤오보(劉曉波)가 노벨 평화상 수상자로 선정되었다. 홍콩과 마카오의 일국양제 1997년 영국에서 반환받은 홍콩과 1999년 포르투갈에서 반환받은 마카오는 고도의 자치권을 가진다. 입법부의 일부 의원은 직접 선거로 선출된다. 이 자치권은 일국양제라 불리는데 홍콩인들과 마카오인들은 리보실종사건 등의 발생을 보며 지켜지지 않는 일국양제에 대해 비판하고 있다. 현재 홍콩같은 경우는 독립을 주장하는 본토주의가 유행할 정도이다. 중화민국(대만) 타이완은 청나라 때 중국의 영토였다가, 일본과 청·일전쟁에서 진 후, 센카쿠열도(중국명:댜오위다오)와 타이완반도를 일본에 넘겨줬다가 나중에 1945년 8월 15일 일본이 전쟁에서 무조건적인 항복으로 패망하자, 중국영토에 다시 편입되었다. 그러나 1945년부터 49년까지 중국 공산당을 이끄는 모택동(마오쩌둥)과 중국 국민당을 이끄는 장제스(한국명:장개석)두 세력이 국공내전을 하다가 국민당을 이끄는 장제스가 패하여 타이완반도로 내려와 중화민국인 대만을 다시 세웠다. 그러나 중국 공산당은 베이징에 중화인민공화국(중국)을 1949년 10월 건국하여 정식국가로 인정받았으나, 세계 여러나라들과 중국, 한국 등은 장제스가 타이완 섬에 세운 중화민국을 정식국가로 인정하지 않고, 타이완도 원래 중국영토라고 중국정부는 하나의 중국, 중화사상을 내세워 주장하고 있다. 중화민국은 독립되었다고 주장하면서 중국 본토에 있는 중화인민공화국이 중화민국에서 떨어져 나왔다고 하면서 중국(중화인민공화국)과 대만(중화민국)의 각각의 정부는 여전히 분쟁 중이다. 행정 및 행정 구역 중앙 행정 중화인민공화국의 최고행정기관은 국무원으로 즉 중앙인민정부이다. 국무원은 내정, 외교, 재정, 경제, 문화, 교육, 위생, 공공사업 등 행정사무를 조직하고 관리하여 행정결정과 명령을 반포하고, 전국 지방 각급 국가행정기관의 사업을 통일적으로 지도한다. 국무원은 총리, 부총리, 국무위원, 각 위원회 주임, 각부부장, 심계서 계장, 비서장으로 구성된다. 현재 28의 부서로 조직되어 있다. 행정 구역 중화인민공화국의 행정 구역은 22개의 성(省)[4], 5개의 자치구(simplified Chinese:自治区; traditional Chinese:自治區), 4개의 직할시(simplified Chinese:直辖市; traditional Chinese:直轄市), 2개의 특별행정구(simplified Chinese:特别行政区; traditional Chinese:特別行政區)로 구성된다. 이 중에서 홍콩, 마카오를 제외한 지역을 중국 대륙(simplified Chinese:中国大陆; traditional Chinese:中國大陸; 중국 본토)으로 칭한다. 아래는 현재 중화인민공화국 정부의 통치하에 있는 지역이다. 성(省) 간쑤 성(甘肅省) 광둥 성(廣東省) 구이저우 성(貴州省) 랴오닝 성(遼寧省) 산둥 성(山東省) 산시 성(山西省) 산시 성(陝西省) 쓰촨 성(四川省) 안후이 성(安徽省) 윈난 성(雲南省) 장시 성(江西省) 장쑤 성(江蘇省) 저장 성(浙江省) 지린 성(吉林省) 칭하이 성(靑海省) 푸젠 성(福建省) 하이난 성(海南省) 허난 성(河南省) 허베이 성(河北省) 헤이룽장 성(黑龍江省) 후난 성(湖南省) 후베이 성(湖北省) 직할시(直轄市) 베이징(北京) 상하이(上海) 충칭(重慶) 톈진(天津) 특별행정구(特別行政區) 마카오 특별행정구(澳門特別行政區) 홍콩 특별행정구(香港特別行政區) 자치구(自治區) 광시 좡족 자치구(廣西壯族自治區) 내몽골 자치구(內蒙古自治區 네이멍구 자치구) 닝샤 후이족 자치구(寧夏回族自治區) 티베트 자치구(西藏自治區 시짱 자치구) 신장 위구르 자치구(新疆維吾爾自治區 신장 웨이우얼 자치구) 사법 중화인민공화국은 아직까지 사법부의 독립성이 확보되지 않아서, 사법 절차에서 자백을 얻기 위한 고문, 영장 없는 자의적인 체포 등의 인권 유린이 발생하기도 한다. 중화인민공화국</b>의 현대법은 1949년 소련 법률의 영향을 강하게 받아 형성되었고, 1979년 이후 경제 현대화 과정에서 미국과 유럽 등지의 투자에 발맞추기 위해 새로운 법안들이 통과되고 있다. 대외 관계 중화인민공화국은 세계 거의 대부분의 국가들과 외교 관계를 맺고 있다. 1950년 5월 9일 스웨덴이 서방 국가로서는 최초로 중화인민공화국과 외교 관계를 수립하였다. 외교에 있어서 특필해야할 것은 분단국가인 중화민국에 대비하여 중화인민공화국 정부가 스스로를 "중국의 정통한 정부"라고 하고 있는 점이다. 중화인민공화국은, 냉전 구조 하에서, 건국 당초에는 완전히 동측 진영에 편입되어 있었다. 그러나, 스탈린 사후의 중소 대립을 거쳐, 1964년 1월에 프랑스와 수교한 이후,[5] 1979년 1월 1일부터 미국과 수교하는 등 서방 측과의 관계 회복을 이루고, 동시에 중화민국을 대신하여 유엔 안보리의 상임이사국이 되었다. 또한, 냉전 하에 있어서 서방측 여러나라와 소련과의 대립 관계의 미묘한 밸런스의 중간에서 , "중국을 대표하는 정당한 정부는 중화민국이 아니라 중화인민공화국이다"라는 기정 사실을 서방측의 다수 국가로부터 확인받아 하나의 중국 정책도 성공을 거두었다. 1989년 소련의 대통령 미하일 고르바초프가 중화인민공화국을 방문함으로써 소련-중국 간의 오랜 원한이 종지부를 찍었다. 1978년부터 시작된 경제개혁 이후부터 경제 면에서의 민주주의인 여러 나라와의 관계도 강화하고, 2001년에는 세계무역기구에도 가맹하였다. 우크라이나는 1992년경에 중화인민공화국과 수교 한 것으로 보인다. 중화인민공화국은 타이완을 자국 영토로 간주하고 ‘하나의 중국’이라는 사상을 내세워 타이완을 실효적으로 통치하는 중화민국 정부를 절대로 인정하지 않는다. 중화민국을 승인하는 국가와는 외교관계를 수립하지 않는 것을 원칙으로 하고 있다. UN 회원국 중 22개국(바티칸은 준회원국)은 중화민국을 승인하고 있고, 부탄은 중화인민공화국 및 중화민국 모두와 외교관계가 없다. 폴란드는 1949년 10월 5일 중화인민공화국을 승인하고, 양국은 10월 7일 대사급 외교 관계를 맺었다.[6][7] 대한민국과의 관계 중국은 1949년 마오쩌둥이 천안문(天安門 廣場)광장에서 중화인민공화국을 1949년 10월 1일 건국 및 선포를 하고, 1950년 6.25전쟁(한국전쟁)때, 한국군과 UN군이 10월 1일에 단독으로 38선으로 돌파하여 북진통일을 할 수 있던 순간에 10월 25일, 중국 공산군(중공군)의 60만 대군이 밀고 들어오면서 인해전술과 각가지의 전술로 한국군과 UN군에게 막대한 인명, 물자 피해를 남겨주면서 전쟁의 양상이 새로 바뀌어졌다. 대한민국은 6.25전쟁이후, 중국과 국교가 정식으로 단절되었다. 그러나 중국의 덩샤오핑은 자본주의 시장경제를 도입하고, 개방을 추진하면서, 단절되었던 민주·자본주의 국가들과 다시 수교했다. 대한민국 정부와 중국(중화인민공화국)정부는 1992년 8월 24일자로 국교를 수교하면서 물적 교류가 활발해졌고, 2015년 최근들어 일본의 아베총리를 중심으로 한 일본 우익세력들이 역사교과서를 왜곡과 편찬, 과거사에 대한 부정·왜곡과 영유권 억지 주장으로 인해 중국과 한국이 서로 상호 협력하는 단계로 발전되고 있다. 외교관계 맺기 이전의 관계 북방 정책에 대하여 중화인민공화국은 소련에 비하여 그다지 매력적으로 느끼지 않았다. 소련에 비하여 중화인민공화국은 1980년대에 경제 분야에서 대한민국을 별로 필요로 하지 않았다. 그럼에도 불구하고, 양국은 상호 보완적인 경제적 필요성과 지리적 접근성으로 인하여 활발한 교역을 하기 시작하였다. 그러나 공식적인 관계의 부재는 양국의 교역을 증대시키는 데 걸림돌이 되었다. 공산주의 국가인 중화인민공화국과 공식적 관계를 맺기 이전의 대한민국은 합법적으로 중화인민공화국의 한국 사람과 중화인민공화국에 진출한 기업들의 이익을 보호할 수 없었기 때문이다. 중화인민공화국은 소련과 비교하여 조선민주주의인민공화국과 정치적으로 더 가까웠기 때문에, 중화인민공화국과 대한민국 간의 무역량 증대에도 불구하고 정치관계의 향상은 더디었다. 중화인민공화국은 북한과 미국간, 북한과 일본간의 중재, 북한, 대한민국, 미국 3자간의 대화를 시작하도록 노력하였다. 상호방문 허용 1980년대 중공민항기 사건 이후, 대한민국과 중화인민공화국간의 민간 계약은 더욱 활발해졌다. 양국은 1980년대 말이 되면 자유롭게 상호 방문을 허락하여 학술, 언론, 특히 이산가족 교류가 가능해졌다. 200만명에 가까운 한민족(조선족)들, 특히 중화인민공화국 지린 성 옌볜 조선족 자치주의 한민족(조선족)들은 대한민국과 활발히 교류하고 있다. 중화인민공화국의 정치적 소동이 중화인민공화국-대한민국 관계에 어떤 영향을 끼쳤는지 판단하기는 어렵다. 1989년 톈안먼 사건 이후 조선민주주의인민공화국은 예상대로 중화인민공화국의 억압적인 조치를 도왔다. 이와 반대로, 대한민국은 더욱 침묵했으나 1989년 톈안먼 사건을 부추긴 것도 그렇다고 비난한 것도 아니었다. 양국의 교역은 더욱 증가하고 있었다. 서울에는 중국인 (요우커)들이 많이 오는데, 이들이 많이 찾는 곳은 명동, 동대문시장, 남대문시장, 롯데월드 등이다. 냉전 붕괴 이후 1989년 12월 냉전 종식이 선언되고, 1989년 5월에 소련의 고르바초프가 중화인민공화국을 방문하여 중-소관계가 정상화된 것은 한-중 수교의 중요한 계기라고 할 수 있다. 그리고 아울러 노태우 정부의 한-소 수교의 성공이 중화인민공화국에게도 영향을 미쳐 한중 수교를 앞당겼다고 할 수 있다.[8] 1992년 8월에 대한민국은 중화민국과 단교하고 중화인민공화국과 수교하였다. 수교와 동시에 많은 문화교류를 통해서 한류 및 중류(中流)가 각국으로 퍼져나갔다. 그러나 2008년 4월 27일 대한민국 서울에서 열린 2008년 베이징 올림픽 성화 봉송 행사에서 재한 중국인 및 중국인 유학생들의 폭력 사태로 인해 한국인 및 외국인이 부상을 당한 사건이 발생하였다.(→2008년 중국인 성화봉송 폭력시위 사건) 이 때문에 각국 사이에 반한·반중 감정이 생겨나는 등 위화감이 조성되고 있다. 대한민국의 대(對)중화인민공화국 수출은 1168억3783만USD, 중화인민공화국의 대(對)대한민국 수출은 715억7360만USD(각 2010년)에 달하여 중화인민공화국은 대한민국에 있어서 제1의 수출, 수입국이다. 한편, 대한민국의 대(對)홍콩 수출은 252억9434만USD, 홍콩의 대(對)대한민국 수출은 19억4593USD(각 2010년)에 달하여, 홍콩은 대한민국에 있어서 제4위의 수출국, 제32위의 수입국이다.[9] 양국 사이에는 대한항공이 중국 내 20개 도시에서 26개 노선을, 아시아나 항공은 22개 도시 30개 노선을 각각 운항 중이다. 2010년 8월, 대한항공은 83%, 아시아나항공은 83.6%의 탑승율을 기록했다. 8월 한달 동안, 각각 35만2천명과 29만4천명의 탑승객을 운송하였다.[10] 대한민국 남자들의 국제결혼을 아내의 출신지 별로 볼 때, 중화인민공화국 국적의 여자가 가장 많다. 2000년 3,566건 (전체 6,945건 중 51%)에서 2008년 13,203건(전체 28,163 건 중 46.8%)으로 증가하였다.[11] 북한 5차 핵실험 이후 2016년 9월 북한이 5차 핵실험을 단행했고, 탄도 미사일 탑재용 소형 핵탄두를 최초로 핵폭발 실험을 하면서, 한반도 사드 배치(THAAD)가 가속화 되었다. 2016년 12월 방한한 천하이 중국 외교부 부국장은 한국 외교부의 연기 요청을 거부하고, 일방적으로 입국한 뒤, "소국이 대국에 대항해서 되겠냐"며 한국의 위상을 폄훼했고, 또 "너희 정부가 사드 배치를 하면 단교 수준으로 엄청난 고통을 주겠다"는 협박성 발언까지 했다.[12][13] 2017년 1월 9일, 중국 폭격기 등 군용기 10여대가 사전 통보 없이 대한민국 제주도 남방 이어도 인근 동해상에 진입하자 대한민국 공군 전투기가 급출격해 맞불 대응에 나섰다. 중국 군용기들이 대한민국 제주도 남방 이어도 인근의 한국방공식별구역(KADIZ)을 대거 기습 침범하며 동해에 진출한 것에 대해 중국 관영 매체가 중국군이 커져서 활동 영역의 확대가 불가피하다고 주장하고 나섰다.[14] 한반도 사드 배치에 강하게 반발하고 있는 중국이 러시아판 사드를 도입했다. 그러면서 중국은 북한 핵도발 대응책인 한국 사드에 보복하고 있다. 러시아가 개발한 사드 S-400은 미국의 사드와 매우 유사한 러시아판 사드이다. 대한민국 전역을 감시할 수 있는 레이더망에 항공기와 탄도미사일은 물론, 스텔스 전투기까지 요격할 수 있다. 중국은 러시아판 사드 2개 포대를 도입해 2017년부터 실전 배치한다.[15] 레이더망 사거리가 400km로 미국판 사드보다 길어서 한반도와 대만 인근에서 작전을 하는 미국 스텔스 전투기를 위협한다. 러시아판 사드가 중국 산둥반도에 배치 된다면 유사시 한반도 지역에서의 한미 군용기 활동에 큰 위협이 될 수 있다.[16] 한반도 사드 배치는 강력하게 반대하고 있는 중국이 국가의 주권과 안전을 지켜야 한다고 주장하며 러시아판 사드를 실전 배치 한 것이다.[17] 중국은 러시아판 사드 S-400을 1포대를 2017년에 도입할 예정이고 S-400의 중국판인 HQ-19도 자국의 기술로 개발 중이다. 중국이 대한민국 전역을 감시할 수 있는 러시아판 사드를 실전 배치한다는 사실이 알려지자 북한 핵도발 대응책인 한반도 사드 배치를 중국이 반대하는 것은 적반하장이라는 의견이 나오고 있다.[18][19] 일본과의 관계 중화인민공화국과 일본의 관계는 과거사 문제로 인해 소원하였으나 동아시아에서의 영향력을 위해 서로 협력을 꾀하고 있다. 1960년대까지는 과거사 문제와 체제 문제 때문에 정상 수교를 맺는데는 어려움을 겪었으나 미국-중화인민공화국의 접근에 자극을 받은 일본 국내에서는 일-중 국교 수립을 위한 움직임이 가속화되었다. 당시 사토 에이사쿠 총리는 기본적으로 대중 자세를 바꾸지 않았으나, 이윽고 자민당의 총재 선출에서 일·중 국교정상화를 공약으로 내걸었던 다나카 가쿠에이가 승리하였다. 다나카 총리는 오히라 마사요시 외상과 함께 1972년 9월 중화인민공화국을 방문하여, 마오쩌둥과 저우언라이과 회견하고, 중화인민공화국을 승인하는 것으로 외교 관계를 수립하였다. 이로써 타이완의 중화민국과는 외교관계를 단절하였다. 국교 정상화에 즈음하여 공동성명이 발표되었는데, 일본측은 "전쟁을 통하여 중국 국민에게 중대한 손해를 끼친데 대하여 책임을 통감하고, 깊이 반성한다"고 서술하였고, 중화인민공화국 측은 일본에 대한 전쟁 배상의 포기를 선언하였다.[20]:498 2006년 10월의 아베 총리의 방중 때에, 일-중 간에는, "전략적 호혜관계"를 목적으로 하는 것이 합의되었다. 공통의 전략적 이익에 기준을 둔 호혜관계가 그것이다. 종래, 일-중 간의 관계에서 사용되지 않았던 "전략"이라고 하는 표현이 처음으로 사용되었다는 것은 특기할 만 하다. 양국이 "전략"이라고 하는 명칭을 사용하는 것에 합의한 배경에는 일-중 관계를 2국간관계에 그치지 않고, 장기적, 대국적인 관점에서 구축하고자 하는 의욕이 있는 것으로 볼 수 있다. 다시 말해서, 일중 양국이 아시아 및 세계의 평화와 발전을 위해서 함께 건설적인 공헌을 할 것을 통하여, 공통 이익을 확대시키고, 양국 관계를 발전시키려는 것이 목적이다. "전략적 호혜관계"는 2007년의 원자바오 총리의 방일, 후쿠다 총리의 방중, 2008년의 후진타오 방일에서도 이어지고 있어, 중일관계의 기본축이 되고 있다.[20]:498 2009년 4월에 중국 전역에서 개봉한 《난징!난징!》과 《라베일기》두 편의 전쟁영화가 극장가 흥행열풍을 주도하면서 중·일 양국의 외교관계에까지 악영향을 미치고 있다. 두 영화는 모두 난징 대학살을 소재로 삼고 있다.[21] 외교 문제 영토 댜오위다오/센카쿠 열도: 중화인민공화국과 일본은 댜오위다오/센카쿠 열도가 각각 자신의 영토라고 주장하고 있으며 중화민국도 댜오위다오/센카쿠 열도에 대한 영유권을 주장하고 있다. 중화인민공화국에서는 댜오위다오/센카쿠 열도가 타이완 성에 속한다고 주장하고 있다. 중화인민공화국은 인도의 아루나찰프라데시 주 북부에 대한 영유권을 주장하고 있고, 인도는 중화인민공화국이 점령한 아크사이친에 대한 영유권을 주장하고 있다.(중화인민공화국의 주권을 인정하지 않는 중화민국도 아루나찰프라데시와 아크사이친에 대한 영유권을 주장하고 있다.) 이어도와 파랑초: 대한민국과 중화인민공화국 사이에서는 이어도와 파랑초 문제가 놓여 있다. 기타 영토 문제: 그 외에도 남중국해에 있는 남사군도와 서사군도 문제도 있다. 예전에는 소비에트 연방과 중소 국경 분쟁이 일어났다. 하지만, 1991년 5월 16일에 체결된 중소 국경 협정으로 양측은 이들 섬이 중화인민공화국의 영토라는 것에 합의했다. 백두산 일부 지역: 중화인민공화국과 조선민주주의인민공화국 국경에 있는 백두산 일대에서 중화인민공화국이 영유한 일부 지역에 대해 대한민국이 영유권을 주장하고 있다. 백두산을 장백산이라고 부르면서 북한 땅을 흡수하고 있다. 중화인민공화국과 중화민국은 각각 상대방의 영토 전체에 대한 영유권을 주장하고 있다. 역사 분쟁 둥베이(동북공정): 대한민국과 중화인민공화국 사이에서 동북공정이 대표적인 외교 분쟁으로 다루어지고 있다. 중화인민공화국은 고조선과 고구려, 발해를 중국의 역사라고 주장하고 있다. 다른 나라와의 갈등: 중화인민공화국은 베트남, 몽골 등 주변의 이웃 국가와도 역사 문제로 서로 대립하고 있다. 특히 중화인민공화국은 내몽골 자치구에 칭기스칸의 묘를 만들어 몽골의 역사를 왜곡하기도 했다. 타이완 문제: 타이완 문제는 중화인민공화국과 중화민국 간에 벌어지고 있는 문제이다. 대외 정책 1970년대 이전, 국제사회가 공산주의 혁명과 전쟁의 시대에 놓여있다고 인식하고 전쟁이 필연적이라고 생각했던 마오쩌둥 중심의 대외정책이 그런 상황에서 우방인 소련과의 전쟁을 막기위한 동맹정책이었다면, 마오쩌둥 사망부터 1991년 소련 붕괴 전 덩샤오핑와 장쩌민 중심의 대외정책은 국제사회가 평화의 발전 단계에 놓여있으며 전쟁은 피할 수 있다는 인식에서 독립자주 비동맹정책을 고수하는 대신 분쟁의 평화적 해결과 국가이익을 중시하는 양상으로 나타난다. 소련 붕괴 이후 기존의 군사적 위협보다 정치, 경제, 사회적 위협이 증가하자 장쩌민은 전통적 안보위협요인에만 주목하는 기존의 안보관이 아닌 신안보관을 주요 안보정책의 기조로 활용하게 되었다. 군사 헌법상 중화인민공화국의 군대는 국가(정부)의 군대가 아닌 당의 군대이다. 따라서 군대의 정식 명칭은 ‘중국군’이 아닌 ‘중국 인민해방군’이다. 과거에는 징병제였으나, 현재는 경제발전과 인력의 고급화로 인하여 실질적인 모병제로 운용하고 있다. 현역병이 2,285,000명이다. 전차 7,470대, 전투기 4,092대, 전함 562척을 보유하고 있다. 조만간 러시아를 제치고 세계 군사력 순위 2위의 차지할 것이라는 전망이 나오고 있다. 현재 중국은 러시아의 T-72를 개량한 '99식'전차를 주전차로 사용하며, IL-28이라는 구형 폭격기를 보유하고 있다. 숫자만 많고 약하다고 무시당하던 중국인민해방군은 현대화로 해군·공군 및 사이버·위성 전력을 크게 확대하고 러시아의 쿠즈네초프 항공모함을 사들여 강력해지고 있다. 이에 대한민국, 일본, 중화민국, 필리핀, 베트남 등은 국가안보에 위협을 느끼고 있다. 경제 경제사 경제발전시기 중화인민공화국은 농업을 중심으로 한 대생산국으로 특히 1949년 정부수립 후 각종 산업의 생산고가 점차 증가일로를 걸어왔다. 제2차세계대전 후 중화인민공화국의 산업·경제의 발전단계는 1949~52년의 경제부흥기 1953~57년의 제1차 5개년계획기 1958~60년의 제2차 5개년계획기 (2년 앞당겨 달성) 1961~63년의 조정기 1966~70년의 제3차 5개년계획기 1971~75년의 제4차 5개년계획기 1976~85년의 경제발전 10개년계획 을 착수했으나 결함이 노출되어, 1979~81년의 경제조정기를 거쳐 1986~90년의 제7차 5개년계획에 이어 2010년까지 제9차 5개년계획에 들어갔다. 경제부흥기 이들 각 시기의 특징은, 경제부흥기에는 1952년에 이미 전전의 최고생산고에 도달하여 문자 그대로 경제재건에 성공했고, 제1차 5개년 계획기(1953~57년)에는 소련의 원조로 중공업의 확충이 단행되었다는 점 등이다. 그러나 이 시기의 말기에는 (a) 중공업의 중시와 농업의 경시, (b) 중공업 편중, 경공업 경시, (c) 대규모화·기계화의 무리한 목표설정에서 오는 자금의 낭비와 국내기술의 부실, (d) 공업의 내륙편중 등의 결함이 노정되었다. 대약진 운동 1958년에 시작된 제2차 5개년계획(대약진운동)에서, 마오쩌둥 전 주석의 정책으로 계획경제를 발전시키고자 했다. 경제부흥기의 미해결문제의 해결을 위해 (a) 농업과 지방공업, (b) 경공업과 중공업, (c) 중앙공업과 지방공업, (d) 대규모 공업과 소규모 공업, (e) 재래식 생산과 외래식 생산의 조화를 지향했고, 이 기간중 공업생산 증가율은 40%에 달했다. 그러나 공업발전은 내용적으로 극히 불건전하여 (a) 생산품이 품질조악으로 사용가치가 적었고, (b) 재래식 생산 방식은 원료, 노동력, 연료의 낭비를 초래했고, (c) 기술문제가 등한시되었기 때문에 사고의 발생률이 높았으며, (d) 공업부문의 균형적 발전이 저해되었다. 인민공사 농촌을 현대화시키기 위해 1958년부터 인민공사가 조직되었다. 소위 대약진기라는 이 시기에 이어 1959~61년에 걸친 연속적인 자연재해로 인민공사에 대한 회의가 고개를 들어 농업생산은 크게 줄고 공업원료는 부족하여 경공업생산도 그 파급으로 타격을 입는 등 농·공 사이의 균형이 크게 문제가 되고 게다가 1960년 7월 국경 분쟁으로 인한 중·소대립의 악화로 소련의 공업전문가들이 본국으로 돌아가고 소련의 무상원조, 자재지원도 중단되어 심각한 경제위기가 찾아들었다. 경제조정기 그래서 1961년부터는 경제조정기가 시작되어 농업재해, 대약진의 실패, 소련의 원조중단 등에서 온 위기를 극복하는 데 노력이 집중되었다. 1961년에는 조정·공고화·충실·생산제고 등의 목표로 정책이 전환되어 공업의 규모는 대폭 축소되었다. 1962년부터 농업생산이 호전하여 경제 전반이 회복되기 시작했다. 같은 해에는 농업, 경공업, 중공업의 순차적인 발전이 도모되어 공업의 위치가 2차적인 것이 되었으며 공업구조 내부의 조정이 중시되었고, 농업 지원도의 재고로 공업의 내적 충실화가 모색되었다. 현대공업체제 3차 5개년계획(1966~70년) 실시 이후 독립되고 거의 완전한 근대공업체제의 건설단계에 들어갔다. 1967년 이후 홍위병 난동의 소용돌이 속에서 각종 산업, 특히 광공업 부문에서 생산이 상당히 저하했다. 중국의 산업건설의 기본방향은 농업을 기초로 하고 광공업에 선도구실을 시키려는 것인데, 1968년 이후 홍위병 난동이 수습단계에 들어가면 생산도 다시 호전의 기미를 보였다.[22] 결국, 국가 성립 후 1970년대 중반까지의 경제는 대약진정책의 실패와 문화대혁명에 의하여 뒤떨어져 있었다. 개혁개방 1978년에는 경제발전 10개년 계획을 수립하고 4개 현대화에 착수했으나 각종 누적된 결함이 노출되어, 1979년 조정방향이 설정되면서 본격적인 개방과 개혁정책이 추진되었다. 1980년초에는 기업의 자율화, 외국기업의 투자 보강, 금융의 자율화, 세제 도입 등의 조치를 단계적으로 취한 후, 1984년 대규모 경제개혁을 단행했다. 이에 1985년 인플레와 과열경기현상이 나타났고, 1986년 4월 안정과 균형에 기저를 둔 지속적 성장을 목표로 한 제7차 5개년계획(1986~90년)을 채택했다.[23] 세계의 공장 덩샤오핑에 의한 자본주의 경제제도 도입 등의 개혁 개방 이후, 중화인민공화국 경제는 급속히 발전하여 ‘세계의 공장’이라고도 불리고 있다.[24]세계무역기구(WTO)의 발표로는, 2003년의 대 중국 직접투자는 535억 달러가 되어 미국을 제치고 실질적으로 세계 최대의 직접투자 수입국이 되었다. 세계 최대의 인구와 강한 경제력 덕분에 중국 경제는 아시아뿐만 아니라 전 세계에 영향을 끼치고 있다. 그런데 중화인민공화국 국내 노동자들은 연안부나 대도시 근교를 제외하면 지방 인민의 대다수가 아프리카 여러 나라와 동일한 정도의 빈민층이며, 농업을 할 수 없는 계절에 도시 지역에 유입되어 객지에서 노동하고 있다. 그들은 매우 저렴한 임금으로 도시 지역에서 일하기 때문에 경제 발전의 원동력이 되고 있다. 값싼 노동력을 목적으로 미국, 서구나 대한민국·일본의 기업 진출도 번성하여 중국은 '세계의 공장’이라고 불릴 정도가 되었다. 중화인민공화국 정부에서도 대한민국에 무역 사무소를 개설하는 등 외국 기업 유치를 위해 노력하고 있다. 현재 경제위기가 가속화되고 있는 점에서 중화인민공화국은 내년 경제성장률을 8.5%로 예상하였다. 다른 나라인 인도 역시 경제성장률을 6.3%로 큰 폭으로 예상하였다. 농업 지역별 농업 중화인민공화국의 국토는 신석기(新石器) 시대에 이미 경작되어 있었고, 경지도 널리 분포해 있어 각지의 토지 이용이나 농업 경영방식은 지역별 자연조건이라든가 사회환경에 따라 크게 차이가 난다. 중국인 학자들과 함께 치밀한 현지조사를 한 로싱백은 화이허(淮河)와 친링(秦嶺)선에서 수도(水稻)지역과 소맥(小麥) 지역으로 크게 둘로 나누고, 나아가서 다시 소맥지역을 창장(長江)수도 소맥구, 쓰촨(四川)수도구, 수도·차(茶)구, 서남수도구, 수도 2기작구(二期作區)로 세분하고, 한편 북부의 소맥지대를 겨울보리·수수구, 겨울보리·조구, 봄보리구로 구분했다. 전통적인 농업방식 이러한 지역구분은 주변 지대로의 확대도 가능하여 동북지구를 콩·수수구로 보고 내몽골 지방과 티베트 및 칭하이(靑海) 지방을 목축구로, 타이완과 하이난섬(海南島)을 2기작구로 볼 수도 있다.종래 중화인민공화국의 농가는 주로 자급용기의 곡물과 콩 종류를 재배하고, 여력이 있으면 판매용 작물을 길렀다. 수도(벼)는 기온이 높고 강우량이 많은 화이허 이남에서 주로 생산되는데 특히 광둥·푸젠(廣東·福建) 양성(兩省) 연해 지방은 이모작(二毛作)이 가능하다. 쌀 쌀의 총생산량은 17,825만t(94년 현재)으로 방글라데시에 이어 세계 제2위이지만 국내소비가 많기 때문에 수출은 소량이다. 밀 소맥(밀)은 중국본토 북부와 동부지구 북부를 중심으로 하며 화이허와 양쯔강에 연하여 평야지대에서도 제2기작으로서 재배된다. 산시(陜西), 산시(山西) 북부에서 옌산(燕山)산지 북서에 걸치는 지방에서는 기후가 한랭한 관계로 춘경보리가 재배된다. 총생산 3,200만t(1994년 현재)으로 만주, 바오즈 등을 주식으로 하기 때문에 대부분 국내에서 소비된다. 고구마 고구마는 산둥(山東), 허베이(河北), 허난(河南)에서 재배되고 조, 수수 등은 동북과 화북의 평야 및 쓰촨(四川) 분지에서 많이 산출된다. 옥수수 옥수수는 랴오둥반도, 황하 이북의 후베이(湖北)평야, 산시·산시의 남부에서 쓰촨에 걸치는 지대에서 많이 나는데 식량과 사료로 쓰인다. 콩 콩은 둥베이 평원과 산둥 반도에서 많이 나오는데 총생산고는 약 1,212만 t이다.면화는 랴오허(遼河) 하류의 평야에서부터 후난(湖南), 쓰촨, 구이저우(貴州)의 각 성에 이르는 지역에 분포해 있으며 허베이 평야지대, 산시·산시의 남부, 후난, 장쑤(江蘇), 안후이(安徽), 후베이(湖北)의 제성이 그 생산 중심이 되어 있다. 면화 면화는 관개작물로 결실기의 건조한 기후가 양질의 작물을 낳는다. 가축 가축은 돼지, 닭, 오리 외에 노력과 배료원으로서 나귀, 노새(밭농사지대), 소, 물소(수전지대), 말(초원지대) 등이 많으며 양은 식육 및 모(毛) 자원으로서 동북지구, 내몽골 지방, 신장·위구르 지방, 티베트 등 변경 지대에서 많이 사육된다.[25] 문제점 중화인민공화국에는 고도 경제 성장의 이면에, 농업의 저생산성, 농촌의 황폐, 농민의 저소득이라는 3농 문제가 심각하여 경제성장을 방해하는 요인이 되었다. 도시와 농촌의 수입격차가 계속 확대하면서 토지 수용에 과한 쟁의도 빈발한다. 중화인민공화국 정부는 농업생산진흥책과 농업세의 폐지 등에 열의를 보여서, 2007년 3월의 제10기 전인대 제3회 회의에서는, 물권법을 제정하여 토지사용권의 물권화를 인정하고 농촌대책비를 긴급 증편하여, 농촌의 의료와 교육에 대한 보조금의 증액을 결정하였다. 공업 섬네일|left|양쯔 강 유역의 공장 지대 2차대전 전의 중화인민공화국의 공업 분포는 일본이 지배했던 동북지구와 함포(艦砲) 외교 아래 열강이 투자한 연해 지역·대하천 유역에 한정되어 있었다. 그러나 중일 전쟁이 1937년에 발발하면서 국방상의 배려로 공업이 내륙지방으로 소개되고, 또 전후에는 공업의 적정재배치가 단행되어 종래의 공업 편재상은 상당히 수정되었다. 전전 동북지구의 안산 벤시후를 비롯해 허베이, 산시, 쓰촨, 후베이 등지가 중심이 되었던 제철·제강업은 전후 기간산업으로서 중요성을 더하여 우한(武漢), 바오터우(包頭) 등지에 거대한 철강공업 기지가 신설되었다. 중기계공업을 보면, 광산·야금기계가 타이위안(太原), 선양(瀋陽), 치치하얼(齊齊哈爾) 등지에서, 발전기가 상하이(上海), 하얼빈(哈爾賓) 등지에서, 그리고 정유기계가 란저우(蘭州)에서 제조되고 있다. 중형 기계공업으로는 방직기계가 유위츠(楡次), 상하이, 칭다오(靑島) 등지에서, 조선(造船)이 뤼다(旅大), 상하이 등지에서, 철도 차량이 뤼다, 치치하얼, 칭다오 등지에서 자동차가 장춘(長春), 뤄양(洛陽), 정밀기계가 상하이, 하얼빈, 샤먼(廈門), 염료·의약품이 상하이에서, 비료가 난징(南京)에서 생산되고 있다.전전(戰前) 중화인민공화국의 공업은 경공업 위주였는데 특히 방적업이 성한 톈진(天津), 칭다오와 면방직이 성한 상하이, 우시(無錫), 난퉁(南通) 등 양쯔강 연안의 여러 도시가 그 중심이 되어 있었다. 전후(戰後) 상하이의 면방직공장이 확충되고 면화지대인 스자좡(石家莊), 한단(邯鄲), 정저우(鄭州), 시안(西安), 셴양(咸陽), 우한(武漢), 우루무치(烏魯本齊) 등지에 대공장이 건설되는 등 내륙의 원료 산지로의 공업 진출이 활발하다.식품공업은 전전 상하이, 칭다오 등지가 중심이 되어 연초가공, 제분, 육류가공, 양조 등이 성했는데 전후에는 유류(乳類)를 가공하는 대공장이 하이라얼(海拉爾), 시닝(西寧)에, 육류가공공장이 우한(武漢)·청두(成都)에 건설되고 또 상하이로부터 이전한 방푸(蚌埠)의 일용품공업이나 뤄양(洛陽)의 제분·착유공업도 활발히 움직이고 있다. 동북지구는 유지·제당, 본토 북·동부는 제분·연초·유지·남부는 제당으로 각각 알려져 있다.[26] 소득 격차 개혁 개방 이후의 활발한 경제 발전의 이면에는 국민의 80%를 차지하는 농민과 도시 지역 사람들과의 소득 격차 문제가 있으며, 이는 평등을 중요하게 생각하는 공산주의로부터의 일탈을 의미한다. 이 빈부 격차 문제는 향후의 중국 경제의 방향을 결정하는 요소이며, 새로 출범한 후진타오 정권은 전국인민대표대회(전인대)에서 농촌과 도시 지역 간의 빈부 격차 문제 해소를 논의하는 등 긴급하게 대응하고 있다. 2005년 3월의 전인대 이후, 후진타오 지도부는 "조화로운 사회 건설"의 건설을 강조하고 있다. 현재, 중국에는 경제성장의 이면에, 빈부의 격차, 치안, 실업, 부패 등의 문제가 심각하게 되었다. 생활고 및 토지수용이나 독직 등 당국에의 불만으로부터 중국 각지에서 데모와 폭동이 빈발하고 있다. 정부는 이러한 사태의 악화를 염려하며, "조화로운 사회"의 건설을 중요과제로서 제기하였다. 그 실현을 위해서는, 부의 재분배 시스템을 확립하고, 빈부의 격차의 해소에 노력하지 않으면 안된다. 그러나 기득권층의 이해에도 저촉하기 때문에, 그 실현에는 곤란이 뒤따르고 있다.[20] :497 1990년 빈곤율은 50%이나, 최근 많이 줄었다. 또한, 열악한 노동 환경도 개선되어야 할 문제점이다. 교통 중화인민공화국의 교통</b>은 1949년부터, 특히 1980년대 초반부터 크게 발전하였다. 공항, 도로, 철도 건설은 2010년대에 대규모 일자리를 창출할 것으로 기대된다. 운송 수단으로서 중요한 철도는 20세기 중반이래 2배의 길이로 늘어났고, 전국을 잇고 있다. 주요 대도시들은 전철 시스템을 운영 또는 건설중이거나 계획 단계에 있다. 고속도로와 도로 체계도 급속히 성장하였고 그 결과 중국 전역에서 자동차도 급속히 증가하였다. 중국의 교통 체계는 방대한 국토에 걸쳐 넓은 교통 교차점의 네트워크로 구성되어 있으나, 교차점들은 비교적 경제적으로 발달한 해안 지대와 주요 강을 따라 발달한 도시들에 집중되어 있다. 중국 교통 기반시설의 물적 상황과 그 이용 실태는 지리에 따라 매우 다양한 모습을 보여준다. 시골 지역에서는 아직도 비기계적인 운송 수단에 크게 의존하고 있는 반면, 상하이와 푸동 국제공항을 연결하는 자기부상열차도 건설되었다. 중국은 역사적으로, 각지의 도로, 수로를 정비하였을 뿐만 아니라, 진시황제의 고대 도로, 수나라의 대운하, 당나라의 실크로드, 명나라 정화에 의한 해로 원정 등, 세계 역사상 유명한 교통의 정비와 확보를 행해 왔다. 티베트의 말과 중국의 녹차를 주로 교환한 것에서 유래한 전통적인 차마고도 (윈난 성 ~ 티베트)도 지금은 국도와 고속도로, 티베트 철도로 대체되어, 이제는 관광객들이 일부 이용할 뿐이다. 현재 중국의 교통 체계의 상당수는 1949년 중화인민공화국 성립 이후에 만들어진 것이다. 중국은 현재 교통 인프라의 업그레이드를 광범위하게 진행하고 있는 중이다. 최근까지, 중국의 경제는 인프라 개발 부족에 불구하고, 교통 인프라를 개발할 여력이 부족했었다. 그러나 이제 중국 정부는 경제를 지속적으로 발전시키기 위해서는 물자를 수송하고 사람을 이동시키기 위한 효과적인 시스템이 필요하다는 것을 깨닫기 시작하였다. 세계 은행의 1990년대 중반 자료에 따르면, 중국의 열악한 교통 인프라로 인하여 손실되는 물류량이 중국 GDP의 1%에 달하는 것으로 나타났다. 중국의 물류 비용은 생산 원가의 20%로서 미국의 10%, 기타 선진국의 5%와 크게 대비된다. 중국의 항구는 수로의 이용을 위해 크게 개선되고 있으며 공항 설비도 향상되고 있다. 건설 장비, 엔지니어링, 콘테이너 보안, 전자산업, 안전 도구와 같은 교통 관련 산업도 빠르게 성장하고 있다. 철도는 동북지구와 북부에 편재해 있다. 철도는 중국에 있어서 현대 운수의 근간을 이룬다. 중국 철도의 총 길이는 2009년에 86,000km로 연장되었다. 철도 밀도는 89.6km/10,000km2로, 이웃한 대한민국에 비하여 0.29배에 불과하다. 여객 수송은 연간 215억명/km, 철도선은 60여개를 헤아리고, 수송량은 전수송량의 85%에 이르고 있다. 새로운 도로의 적극적인 건설로 1978년에는 자동차의 통행이 가능한 도로의 총연장이 89만km에 이르렀다.[27] 항공 교통이 1990년대 말부터 비약적으로 발전하기 시작했지만, 철도 교통은 여전히 가장 이용객이 많은 교통 수단이다. 1990년부터 시작된 정부의 노력으로 중국의 고속도로는 2009년 현재 65,000km를 넘는다.[28] 이것은 길이 기준으로, 미국에 이어 세계 2위를 자랑하는 수치이다. 1,200여개의 하천은 예로부터 가장 중요한 교통로로 이용되고 경제적 동맥이 되어 왔으며, 특히 창 강은 중요한 역할을 해왔다. 예부터 중국에서 남선북마(南船北馬)라 일컬은 것은 창 강 수계가 차지하는 경제적 의의를 설명하는 것이다. 수나라 때부터 화중의 농산물을 화북으로 운송할 목적으로 건설된 대운하는 현재는 국부적으로 이용될 뿐이고, 남북간의 물자 수송은 경한선·진포선 등의 철도로 하고 있다.[29] 주 강, 쑹화 강도 주요한 하천이다. 1956년 중국의 민간항공로의 총 연장은 1만7,194km 였다. 베이징을 중심으로 모스크바, 평양, 하노이, 양곤, 울란바타르 등지에 정기항로가 개설되어 있고 국내 주요도시를 연결하는 항공망도 정비되어 있다. 영토가 광대한 중국에서는 항공 발전은 큰 의미를 가진다. 예컨대 철도편으로 10~15일이 소요되는 베이징 우루무치간의 거리는 항공로로 8~10시간이면 갈 수 있다.[30] 중국과 대한민국 사이에는 대한항공이 중국 내 20개 도시에서 26개 노선을, 아시아나 항공은 22개 도시 30개 노선을 각각 운항 중이다. 2010년 8월, 대한항공은 83%, 아시아나항공은 83.6%의 탑승율을 기록했다. 8월 한달 동안, 각각 35만2천명과 29만4천명의 탑승객을 운송하였다.[10] 중국의 경제와 빈부격차 매춘의 문제 중국은 다른 국가보단 늦었던 경제 개방으로 인해 빠른 경제 성장을 했지만 극심한 빈부격차와 물질 만능주의로 인한 중국 여성들의 매춘과 얼나이 문제등이 중국에 큰 사회 문제로 떠오르고 있다. 특히 중국 정부의 공식적인 중국 여자 매춘부의 인구는 4천만명에 달하며 비공식적 여성 민간 단체에 의하면 1억명이 넘는다고 한다. 또한 가난과 별개로 물질 만능주의가 퍼져 일반인 중국 여성들이 외국인 남자들의 얼나이를 자처하며 아르바이트 형식으로 돈을 벌며 화장품과 명품등을 구입하며 외국에 유학생 또는 일을 핑계로 해외에 나아가 매춘을 하며 적발되는 경우가 많아지고 있다. 대한민국의 경우에도 유학하는 중국 여학생들이 노래방등에서 매춘을 하다가 적발되었는데 그 이유가 "화장품을 구입하기 위해 매춘을 한다"고 하였다.또한 중국에서는 차 위에 페트병을 올려 놓는 매춘 방법도 생기고 있다. 또한 중국 각지에 매춘업이 성행하고 있으며 외국인 전용 카라오케등도 생기고 많은 중국 여성들이 해외로 나가 매춘으로 벌어들이는 수익이 중국의 GDP중 큰 비중을 차지하고 있다.[31][32][33] 사회 공휴일 설날, 청명, 노동절, 단오, 추석, 국경절 등에 연휴[34]가 있지만 그렇다고 모두 노는 것도 아닌 게 바로 전이나 그 다음 주말에 출근하는 대체평일제</b>를 시행하고 있기 때문이다. 이는 중국이 영토가 매우 넓은 대신 비행기 등을 이용할 능력이 되는 사람이 적어서 연휴를 짧게 하면 고향 방문이나 여행을 제대로 못 하기 때문에 연휴를 길게 하는 대신 주말근무로 때우는 방식을 채택했기 때문이다. 인구와 주민 중국 전체의 인구는 2015년 말에 13억 5569만 명이다. 인구의 55.6%(2015년)가 도시에 거주하고 있다. 인구증가율은 0.52%(2010년~2015년)이며 1995년 이후 1% 미만의 낮은 증가율을 지속하고 있다. 유엔추계에 의하면 2050년에 약 16억 명의 최고점에 도달하고 이후에는 점진적으로 감소할 것으로 보인다. 1979년부터 인구 억제책으로서 한 부부에 한 자녀라고 하는 정책이 실시되고 있다. 1자녀 가정에는 장려금, 학교에의 우선 입학 등의 혜택이 주어지나, 위반한 자에게는 반대로 벌금이 부과된다. 그러나 농촌 지역에서는 다(多)자녀가 다복이라는 전통적 가치관이 근본적으로 강하여, 정책이 형해화된 지역도 많다. 중위 연령은 37.0세이며 2015년 노인 인구 비율이 9.55%로 고령화 사회에 해당한다. 2040년경에는 65세 이상의 노령 인구가 20%에 달하고, 초고령 사회가 도래하고 있다는 예측도 나오고 있다. 이것을 반영한 것인지, 정부는 2002년 9월 1일에 "인구와 계획 출산법"을 시행하여, 조건부로 1자녀 정책을 완화하였다.[20] :497 [35] 중국은 56개 민족이 거주하는 다(多)민족 국가이다. 한족(漢族)이 전체 인구의 92%를 차지하고 있으며 그 외 55의 소수 민족 56개 족들이 8%를 차지하고 있다. 소수 민족 중 인구가 100만 명 이상인 민족은 좡족(壯族), 몽골족(蒙古族), 조선족(朝鮮族), 티베트족(藏族), 위구르족(維吾爾族), 만주족(滿洲族, 滿族), 후이족(回族) 등 18개 민족이다. 반대로 뤄바족(珞巴族) 등 인구가 3천 명 이하인 민족이나, 민족을 구별할 수 없는 73만 명(2000년 시점)의 사람들도 있다. 어뤄스족도 있는 편인데, 이들은 러시아계의 후손이다. 소수 민족은 주로 동북(東北), 서북(西北), 서남(西南), 각 자치구의 스텝이나 산악 지대, 고원에 살고 있으며, 이들의 거주지는 중국 전 국토의 60% 이상이다. 국내에서 가장 다양한 민족이 거주하는 성(省)은 서남부의 윈난 성(雲南省)으로, 35개 민족이 거주하고 있다. 다만, 오늘날에는 1970년대 말부터 시행된 개혁, 개방 정책과 1997년, 1999년의 홍콩, 마카오 반환 등으로 말미암아 56개 민족 이외의 민족도 상당수 거주한다. 전통적으로는 부계 중심의 가족, 확대 가족이며 조상 숭배를 강조한다. 아들의 출산을 통해 가족의 혈통을 계승하려 한다. 효도를 중시하며, 결혼은 가문의 관심사이자 대(代)를 잇는 것이라고 생각한다. 현재는 핵가족화 추세이나 농촌은 대가족 제도를 계속 유지한다. 연애 결혼과 중매 결혼이 공존하며, 가족 중심적이고 이혼율이 증가 추세에 있다. 그러나 다른 나라들보다는 낮은 편이다.[36] ((파일:중국의 연령별 인구.jpg (thumb) 언어 공용어는 표준 중국어(普通話)로, 중국 국내에서 가장 많이 사용하는 언어다. 표준 중국어는 중국 대륙 뿐만 아니라 타이완이나 국외에서 거주하는 화인(華人)들도 사용하고 있으며, 따라서 세계에서 가장 사용자가 많은 언어가 되었다. 중국어는 여러 가지 방언으로 구성되어 있으며 이는 북방방언(北方方言), 오어(吳語, 상하이어 등), 광둥어(廣東語), 푸젠어(福建省), 객가어(客家語)의 5개로 대별되며 그 방언들 간에는 서로 의사소통이 되지 않는다. 중국 전 지역에서 통용되는 표준 중국어는 베이징화(北京話)의 발음을 표준음으로 하고 북방어를 기초로 하여 현대백화(現代白話, 구어)의 문장을 문법 규범으로 하고 있다. 중국어를 표기하는 한자는 총 6만 자 가량으로, 그 중 2,500자가 상용한자로 선정되어 있다. 한자 간략화 정책 때문에 중국 대륙에서는 대한민국의 한국어 한자(정자; 正字)와 다른 간체자(簡體字)가 통상 사용되고 있다. 소수민족은 대부분 각 민족 언어와 표준 중국어를 병용한다. 소수 민족 언어로는 좡어, 티베트어, 위구르어 등이 널리 쓰인다. 또, 55개의 소수민족 중에서 21개 민족은 자신의 문자를 가지고 있으며, 그중에는 나시족(納西族)의 동파 문자(東巴文)와 같은 표의 문자도 있다. 다만 후이족(回族), 만주족(滿洲族) 등 3개 민족은 민족 문화가 한족화(漢族化)된 영향으로 일상적으로 표준 중국어를 사용하고 있다. 또 키르기스족, 먀오족(苗族) 등의 34개 민족은 자신들의 문자를 보유하고 있지 않다. 다만, 중국 국내에서 역사적으로 거주해 온 민족의 언어 이외에는 언어를 사용할 수 있는 지역이 한정되어 있다. 외국어로는 영어, 러시아어, 한국어, 일본어 등이 널리 사용되며, 1990년대 말에 반환된 홍콩, 마카오에서는 중국 대륙의 공용어인 표준 중국어뿐만 아니라 광둥어와 영어(홍콩), 포르투갈어(마카오)도 공용어로 지정되어 사용되고 있다. 교육 국가 전체의 문맹률은 미국 CIA 조사를 따르면 약 9.1%로, 중간 이하이다. 도시 지역에서는 문맹률이 많이 낮아졌으나 티베트 자치구나 신장 위구르 자치구 등 서부 지방에서는 아직도 문맹률이 높다. 2003년 중화인민공화국 정부는 국민들의 의무 교육 기간을 초등학교[37] 까지의 6년에서 9년(중학교[38]까지)으로 확대하였다. 학년은 9월에 시작해서 이듬해 7월쯤 끝난다. 중국에서는 고등학교 수학에서 미적분을 아예 다루지 않고 있는 대신 복소평면과 역삼각함수를 다루고 있다. 또한 중국의 대학 입시는 가오카오라고 부르며, 고급중학(한국의 고등학교에 해당) 3학년 말인 6월 7일과 6월 8일에 치른다. 과목은 어문, 수학, 문과종합, 이과종합, 외국어. 언론 통신 국영통신으로는 신화통신이 있다. 신화통신은 1931년에 장시 성 루이진에서 '홍색중앙통신사'로 처음 발족했고, 1934년에는 대장정에 마오쩌둥과 함께 올랐으며 1937년에는 옌안에서 '신화통신사'라는 이름을 가지게 되었고 현재에 이른다. 이곳은 《인민일보》, 중국중앙방송의 기사를 보내고 있다. 또 이 통신사에서 발간하는 간행물로는 《신화매일전신》, 《참고신문》, 중국신화방송 등이 있는데, 《참고신문》은 주로 공산당원이 많이 읽는다. 신문 중화인민공화국의 대표적인 신문은 《인민일보》로써, 공산당 중앙위원회 기관지이다. 이 신문은 1948년에 창간되었다. 이 신문은 당보인 것처럼 중국공산당의 입장, 정책설명, 당의 공보 등을 발표하고 있으며, 영어판과 한국어 서비스를 비롯해 7개의 외국어판을 발행하고 있다. 이 외에 《해방군보》, 《광명일보》, 《공인일보》를 발행하며, 《중국일보》는 외국인들을 위한 영문판 일간지이다. 외국어판 신문인 《베이징타임스》는 재미있는 기사와 강렬한 천연색 사진을 편집하여 외국인과 중국인에게 많은 인기를 독차지하고 있다. 방송 방송은 국영방송인 중국중앙방송(CCTV)과 북경TV방송, 홍콩스타TV방송 등이 있으며, 중국중앙전시대는 원래 광고편성을 하지 않았으나, 1980년대에 광고를 시작했다. 중국정부에서는 언론을 검열하므로 BBC를 들을 수 없다.[39] 환경 중국 각지에서 대기오염, 수질오염, 고형 폐기물, 소음, 사막화, 산성비, 물부족 등의 환경문제가 심각하게 되었다. 1973년에 제1회 전국환경보호회의가 개최된 이래, 환경보전에 대한 조직적 대응이 시작되어, 1979년의 환경보호법(시행) 채택을 계기로 본격화되었다. 1983년에는 환경보전을 기본 국책으로 위상을 높였다. 1988년에 환경보호법이 수정되어 오염물질을 배출하는 기업에게 벌칙이 강화된 이외에, 1997년의 형법 개정으로 자원환경파괴죄가 신설되었다. 또한 1998년의 국무원 개혁으로 1984년에 설치되었던 국가환경보호국이 국가환경보호총국으로 격상되었고, 2008년 3월에는 환경보호성으로 승격되었다. 이러한 대책에도 불구하고, 환경문제는 의연히 악화경향에 있다. 이것은 환경개선에의 기술적, 자금적인 문제도 있으나, 환경보호단체를 비영리단체로서 조직하는 것이 규제되고 있는 등, 일반시민에게 환경보전의식이 침투하기 어렵다고 하는 정치체제에 기원하는 것도 크다.[20] :497 문화 만리장성이나 자금성 등의 유네스코 세계문화유산 문화재가 중국 영토 곳곳에 많이 존재하고 있다. 종교 1982년 제정된 〈공산주의 종교법〉에서 중국 정부는 인민들과의 협조를 위한 공산당원의 종교 활동을 인정하는 등 종교 활동에 대한 자유를 인정하고 있지만,[40] 만 18세 미만 미성년자에 대한 선교 활동을 법으로 금지하고 있으며, 불교, 도교, 이슬람교, 천주교, 개신교 등 5개 제도성 종교(制度性宗教)는 각각 중국불교협회(中国佛教协会), 중국도교협회(中国道教协会), 중국이사란교협회(中国伊斯兰教协会), 중국천주교애국회(中国天主教爱国会), 중국천주교교무위원회(中国天主教教务委员会), 중국천주교주교단(中国天主教主教团), 중국기독교삼자애국운동위원회(中国基督教三自爱国运动委员会), 중국기독교협회(中国基督教协会) 등 8개 관방 종교 단체로 통합되어 있다. 중국 정부의 종교 정책은 자치(自治, 스스로 다스림), 자양(自養, 스스로 키움), 자전(自傳, 스스로 전파시킴)을 중점으로 하는 삼자 정책이라고 하는데, 이는 외세를 배격하는 자치를 중요하게 생각하는 정책이다. 불교 천주교 로마 교황청과의 교류가 단절되어 있다. 2006년에는 쉬저우 교구장인 천위룽 주교가 로마 교황청과의 협의없이 천주교 주교 서품을 집전하여 교황청과 갈등을 겪기도 했다.[41] 현재 중국 공산당에서 인정하는 천주교 단체는 다음 3개이다. 중국천주교애국회(中国天主教爱国会, 약칭 애국회) - 중국 공산당의 영도에 따르는 천주교회 단체이다. 1942년부터 중화민국과 외교관계를 가지고 있던 로마 교황청은 국공 내전 이후인 1951년에 중국 공산당이 주중 교황사절을 추방하고 천주교회에 대한 통제를 강화하자 중화인민공화국과의 관계는 악화일로에 들었으나, 중국 대륙에서의 천주교 전파를 위해 중국 천주교애국협회의 천주교회에 대한 정책을 존중할 생각이라는 피에트로 삼비 바티칸 대사의 말을 예샤오원 중국 국가종교사무국장이 전하는 등 로마 교황청과의 관계가 어느정도 개선되고 있으며[42] 교황청은 신임 베이징 주교 임명을 승인한 바도 있다. 현재 바티칸 교황청 홈페이지에는 중국어 웹페이지도 개설되어 있다.[43] 하지만 종교의 자유가 없는 중국 내 종교상황에 대한 개선 등의, 중국 공산당 정부가 해결해야 할 숙제들도 있다.[42] 중국천주교교무위원회(中国天主教教务委员会) 중국천주교주교단(中国天主教主教团) 개신교 양회(兩会) 현재 중국 공산당에서 인정하는 개신교 단체는 다음 2개이다. 삼자애국운동과 중국기독교협회를 중국기독교양회(中国基督教兩会)로 통칭하기도 한다. 주요 정책 발표 등이 공동의 명의로 이루어지는 경우가 많다. 중국기독교삼자애국운동위원회(中国基督教三自爱国运动委员会) - 중국 개신교회는 특정한 교파 구분 없이, 1957년 중국기독교삼자애국운동위원회로 통일되었다. 성공회(聖公會)도 여기에 속해있다.[44] 중국기독교협회(中国基督教协会) - 중국 개신교회가 외부와 단절하지 않았다는 뜻으로 현재 세계 교회 협의회(WCC)에서 활동하고 있다. 가정교회 기독교양회에 속하지 않은 가정교회에서 종교생활을 하는 사람도 많은 것으로 알려져있다. 가정교회는 비공인된 것으로 탄압의 대상이 되기도 하지만, 기독교양회와 마찬가지로 중국에서 발전한 토착적인 교리를 중요시하며, 반외세적인 성격을 띄고 있다.[45] 최근엔 정부에 협력하는 모습도 보이고 있다. 사교(邪教) 탄압 중국 공안부가 사교(邪教)로 지정해 탄압하는 기독교 계열 종교들이 있다. 널리 알려진 단체로는 호함파(지방교회), 전능하신 하나님 교회(동방번개) 등이 있다. 일부 단체는 중국내에서의 탄압을 피하기 위해 지리적으로 가까운 대한민국으로 전도 활동을 하기도 하였다. 외국인의 중국 선교 중국의 법률은 외국 개신교 단체의 중국 내 선교를 금지하고 있다. 그러나 한국을 비롯한 일부 국가의 선교 단체에서 선교사를 파견하는 것으로 알려져있다. 같이 읽기 전국인민대표대회 하나의 중국 중화민국의 외교 홍과 전 국가자본주의 중화인민공화국의 사상개조(en:Thought reform in the People's Republic of China) 중화인민공화국의 검열(en:Censorship in China) 중화인민공화국의 언론매체(en:Media of China) 중화인민공화국의 인터넷 검열(금순공정/만리방벽) 중화인민공화국의 정치선전(en:Propaganda in the People's Republic of China) 환구시보 각주 참고 자료 외부 링크 정부 기관 (중국어 간체자/번체자, 영어) 대한민국 미국 기타 론리플래닛의 정보 *중화인민공화국 분류:중국어권 분류:1949년 설립 분류:공화국 분류:냉전기의 정체 분류:사회주의 국가 분류:공산주의 국가 분류:유엔 회원국 분류:G20 회원국 분류:상하이 협력 기구 회원국‎

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%A4%91%ED%99%94%EC%9D%B8%EB%AF%BC%EA%B3%B5%ED%99%94%EA%B5%AD

كيف يتم تحديد عمر المخطوطات القديمة؟

تأريخ بالكربون المشع

arabic

التأريخ باستخدام الكربون المشع هو التأريخ عن طريق تقنية الإشعاع بحيث يستخدم اضمحلال الكربون-14 14C لتقدير عمر المواد العضوية، مثل الخشب والجلود، وتصل إلى نحو 58,000 إلى 62,000 سنة ماضية.[1].التأريخ عن طريق الكربون اكتشف  عبر ويلارد ليبي في عام 1949، والذي حصل على جائزة نوبل في الكيمياء. منذ إدخال التأريخ عن طريق الكربون، استخدمت هذه طريقة مرات عديدة، بما في ذلك عينات من مخطوطات البحر الميت، وكفن تورينو، و كذلك مع القطع الأثرية المصرية للحصول على التسلسل الزمني لللأسرات الفرعونية في مصر[2] و كذلك مع الأوتزي (رجل الثلج[3] ). يحتوي الغلاف الجوي للأرض نظائر مختلفة من الكربون، تقريبا بنسب ثابتة. وتشمل هذه النظائر: النظير المستقر الرئيسي 12C و النظير غير المستقر 14C. من خلال عملية التمثيل الضوئي، النباتات تمتص كلا نظائر ثاني أكسيد الكربون في الغلاف الجوي.و عندما يموت الكائن الحي، فإنه يحتوي على نسبة قياسية بين 14C و 12C ولكن 14C يضمحل مع عدم وجود إمكانية التجديد، و بالتالي تختل النسبة بين 14C و 12C بمقدار ثابت ومعروف. و الوقت المستغرق للاضمحلال لنصف الكمية يسمى عمر النصف. و قياس النسبة المتبقية من النظير الكربوني في المواد العضوية يعطي تقديرا لعمرها (العمر الكربوني) [4]. ومع ذلك، فهناك تقلبات صغيرة في نسبة 14C إلى 12C في الغلاف الجوي، والتقلبات هذه سجلت في الطبيعة ويمكن ملاحظتها في حلقات بعض جذوع الأشجار و أحجار الكهوف. هذه السجلات تتيح للباحثين تعديل، أو " معايرة "التأريخ الكربوني، لإعطاء تقدير أكثر دقة للعينة. و أحد الاستخدامات الأكثر شيوعا من الكربون المشع هو تقدير عمر البقايا العضوية من المواقع الأثرية. خلفية فيزيائية وكيميائية الكربون لدية نظيرين غير مشع (مستقر) هما الكربون-12 12C والكربون-13 13C وهناك كميات ضئيلة من النظير (غير المستقر) الكربون-14 14C، المعروف أيضا باسم الكربون المشع. ونصف عمر14C (الوقت الذي يستغرقه نصف كمية معينة من 14C للاضمحلال) حوالي 5,730 سنة، لذا فإن تركيزه في الغلاف الجوي قد ينخفض على مدى آلاف السنين. ومع ذلك، فإنه يجري دوماً إنتاج 14C في الطبقة السفلى من الستراتوسفير والتروبوسفير العلوي بواسطة الأشعة الكونية، التي تولد بدورها النيوترونات التي تشكّل 14C عندما تضرب ذرات النيتروجين-14 14N. توصف عملية تكوين الكربون-14 من قبل التفاعل النووي التالي، حيث n يمثل النيوترون و P يمثل بروتون: n + 7 14 N + → 6 14 C + p {\displaystyle n+\mathrm {^{14}_{7}N^{+}} \rightarrow \mathrm {^{14}_{6}C} +p} بمجرد إنتاج الكربون-14 يتحد بسرعة مع الأكسجين في الغلاف الجوي لتشكيل ثنائي أكسيد الكربون (CO2) و ثنائي أكسيد الكربون المنتج من هذه العملية ينتشر في الغلاف الجوي و يذوب في المحيط، و كذلك يتم تناولها من قبل النباتات من خلال عملية التمثيل الضوئي. الحيوانات تأكل النباتات، وفي نهاية المطاف، يتوزع الكربون المشع في جميع أنحاء المحيط الحيوي. وتسمى هذه العملية بدورة الكربون. إذا فُرض أن تدفق الأشعة الكونية ظل ثابتا على مدى المئة ألف سنة الماضية، فالكربون-14 أُنتج بمعدل ثابت، و بما أنه كذلك فسيكون اضمحل بمعدل ثابت، وعلى ذلك تكون نسبة الكربون المشع إلى غير المشع ثابتة. وبناءً على هذه الافتراضات فستكون نسبة 14C إلى 12C في الطبيعة 1.5 جزء من 14C إلى 1012 جزء من 12C. اكتشاف طريقة التأريخ باستخدام الكربون في منتصف أربعينيات القرن الماضي ،أدرك ويلارد ليبي - الذي كان في جامعة شيكاغو- أن اضمحلال الكربون-14 قد يؤدي إلى وسيلة لتأريخ المادة العضوية. ليبي نشر ورقة في عام 1946 م و بيّن أن الكربون في المواد الحية قد يشمل الكربون-14 وكذلك الكربون غير المشع. ليبي وعدد ممن هم معه بدأوا بتجربة مع غاز الميثان الذي تم جمعه من الصرف الصحي في بالتيمور، و بعد فصل النظائر تبينوا أن العينات تحتوي على الكربون المشع (كربون-14).[5][6] . على النقيض من ذلك، فغاز الميثان الناتج من النفط لم يحتوِ على أي نشاطٍ للكربون المشع. وقد لخصت النتائج في ورقة في دورية ساينس العلمية التي تنشرها الجمعية الأمريكية لتقدم العلوم في عام 1947م، و علق الباحثون أن نتائجها تبين أنه سيكون من الممكن تأريخ المواد العضوية بناء على المواد التي تحتوي على الكربون فيها[5][7]. وهنا قام ليبي و جيمس ارنولد باختبارها على عينات من الخشب معروفة العمر، فقاما بأخذ عينتين من الخشب أُخذتا من قبر الفرعونين المصريين، زوسر و سنفرو، كانتا مؤرختين لـ 2625 قبل الميلاد زائد أو ناقص 75 عامًا، وعندما أرخت عبر الكربون المشع تبين أنها تعود إلى ما متوسطه 2800 قبل الميلاد زائد أو ناقص 250 سنة[8][9].هذه التجربة نشرت في دورية ساينس للعلوم في عام 1949م، وحينذاك بدأت " ثورة الكربون المشع " في علم الآثار، و سرعان ما أدت إلى تغييرات جذرية في التسلسل الزمني. وفي عام 1960م ، منحت جائزة نوبل في الكيمياء لليبي بسبب هذا الاكتشاف[10]. حساب العصور مادام النبات أو الحيوان على قيد الحياة، فإنه يتبادل الكربون مع محيطه، بحيث أن نسبة الكربون-14 التي يحتويها ستكون لها نفس نسبة الكربون-14 في محيطه الحيوي. و بمجرد أن يموت، فإنه يتوقف عن اكتساب الكربون-14 و هنا يبدأ في الاضمحلال بمعدل ثابت مع الزمن من خلال اطلاق جسيمات بيتا ولا يتم تعويضه كما هو الحال للكائن الحي. بينما يبقى الكربون-12 ثابتا في جسم الكائن قبل الوفاة وبعده. المعادلة التي تحكم اضمحلال النظائر المشعة هي: N = N 0 e − λ t {\displaystyle N=N_{0}e^{-\lambda t}\,} حيث N0 هي عدد ذرات النظائر في العينة الأصلية (في الوقت t = 0). N هو عدد ذرات الباقية بعد t من الوقت. λ ثابت يعتمد على النظير ,وبالنسبة للكربون-14 فإن متوسط الوقت المتوقع قبل أن يخضع للإضمحلال الإشعاعي هو 8،267 سنة، وبالتالي فإن المعادلة أعلاه يمكن إعادة كتابتها بالشكل التالي[11]. t = 8267 ⋅ ln ⁡ ( N 0 / N ) {\displaystyle t=8267\cdot \ln(N_{0}/N)} نسبة ذرات الكربون-14 في العينة الأصلية ( N0 ) تفرض أنها نفس نسبة الذرات في المحيط الحيوي. حساب الذرات المتبقية في العينة N يسمح لنا بحساب الوقت t الذي يرمز لعمر العينة. عمر النصف للنظير المشع يرمز له عادة بـ<i data-parsoid='{"dsr":[8870,8875,2,2]}'>T1/2 وهو في الكربون 5,730 وهذه العلاقة بين نصف العمر و متوسط العمر T 1 2 = τ ⋅ ln ⁡ 2 {\displaystyle T_{\frac {1}{2}}=\tau \cdot \ln 2} الحسابات المذكورة أعلاه ليست بتلك الدقة لأنا فرضنا عدة فرضيات فعلى سبيل المثال فرضنا أن مستوى الكربون-14 ظل ثابت في المحيط الحيوي ,وفي الواقع، فإن مستوى الكربون-14 قد تفاوتت في المحيط الحيوي بشكل ملحوظ خلال السنوات السحيقة الماضية ، ونتيجة لذلك فإن القيم التي تقدمها المعادلة أعلاه ، لا بد من تصحيحها باستخدام بيانات من مصادر أخرى ، وذلك باستخدام منحنى المعايرة الذي سنتطرق له لاحقًا.[12] خزان تبادل الكربون يقصد بخزان تبادل الكربون الأماكن التي يمكن أن يخزن فيها الكربون في الطبيعة حيث تجري عملية التبادل نتيجة الاضمحلال بين كربون-12 وكربون-14. هناك تفاوت في نسبة التخزين وفي الوقت اللازم للنظير كربون-14 ليتشكل من الأشعة الكونية وليختلط مع نظائر الكربون الأخرى.[13] في الغلاف الجوي، حيث يتشكل 14C يوجد 1.9% من هذا النظير بالنسبة للكمية الكلية في جميع الخزانات، والكربون-14 الموجود فيه يحتاج إلى أقل من سبع سنوات للاختلاط.[14][15] تعد نسبة الكربون-14 14C إلى الكربون-12 12C في الغلاف الجوي كأساس بالنسبة لباقي الخزانات؛ حيث أنه في حال كان أي خزان آخر نسبة أقل من 14C إلى 12C يشير ذلك إلى أن الكربون أقدم وبالتالي فإن بعض من 14C قد اضمحل.[12] إن سطح المحيط يعد مثالاً على ذلك، إذ أنه يحوي 2.4% من الكربون في خزان التبادل،[14] ولكن هناك حوالي 95% من 14C متوقع وجودها في حال كانت النسبة نفسها الموجودة في الغلاف الجوي.[13] إن الوقت المستغرق للكربون من الغلاف الجوي ليختلط مع سطح المحيط هو حوالي بضع سنين،[16] ولكن المياه الموجودة على السطح تختلط أيضاً مع المياه القادمة من أعماق المحيط، والتي لديها أكثر من 90% من الكربون في الخزان.[12] إن المياه في أعماق المحيط تستغرق حوالي 1,000 سنة كي تخضع لعملية تدوير من العمق إلى السطح، بالتالي فإن مياه السطح تحوي مزيجاً من مياه قديمة ذات محتوى منضب من 14C ومياه متشكلة حديثاً على السطح ذات محتوى من 14C بحالة توازن مع الغلاف الجوي.[12] إن المخلوقات التي تعيش بالقرب من سطح المحيط لديها نفس نسبة 14C كالمياه التي تعيش فيها. باستعمال طريقة الحساب المعطاة في الأعلى لحساب عمر الحياة البحرية فإنها تعطي عمراً بشكل وسطي مقداره 400 سنة[17][note 2]. بالنسبة للمخلوقات التي تعيش على اليابسة فإنها على توازن أكبر مع الغلاف الجوي، وبالتالي فإن لها نفس نسبة 14C إلى 12C كما للغلاف الجوي.[13] مقالات لها ارتباط كربون-14 تأريخ الأرجون-أرجون تأريخ إشعاعي عمر النصف علم تحديد أعمار الأشجار علم الآثار أرصاد الطقس السطحي المصادر ملاحظات المراجع تصنيف:اختراعات أمريكية تصنيف:الحفظ والترميم تصنيف:تأريخ تصنيف:تأريخ إشعاعي تصنيف:كربون تصنيف:نشاط إشعاعي تصنيف:نظائر الكربون تصنيف:تأريخ بالكربون المشع

https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%A3%D8%B1%D9%8A%D8%AE%20%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%B1%D8%A8%D9%88%D9%86%20%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B4%D8%B9

Как зовут главного героя первого сезона «Звёздный кре́йсер „Гала́ктика“»?

Доктор Кто (1-й сезон)

russian

Первый сезон британского научно-фантастического телесериала «Доктор Кто» стартовал 26 марта 2005 года, когда на экраны вышел первый эпизод сезона — серия «Роза». «Роза» положила конец 16-летнему перерыву в телевизионном вещании программы, начавшемуся после отмены шоу в 1989 году, и стала первым официальным эпизодом, вышедшим со дня премьеры фильма 1996 года с Полом МакГанном в главной роли. Финальную серию первого сезона, «Пути расходятся», зрители увидели 18 июня 2005 года. Возрождение шоу произошло по инициативе Расселла Ти Дейвиса, давнего поклонника шоу, который предлагал BBC возобновить показ «Доктора Кто» ещё с конца 1990-х. Впоследствии Дейвис стал шоураннером проекта и одним из исполнительных продюсеров первого сезона. В качестве исполнительных продюсеров сезона также выступили Джули Гарднер и Мэл Янг, а Фил Коллинсон был приглашён на должность продюсера. В центре сюжета находится Доктор, таинственный и эксцентричный представитель расы Повелителей времени, путешествующий в пространстве и времени при помощи ТАРДИС, живой машины времени и космического корабля, выглядящего как английская синяя полицейская будка 1960-х. Со своими спутниками он исследует различные точки пространства и времени, сталкивается с различными врагами, спасает цивилизации и борется с несправедливостью. В первом сезоне роль Доктора исполнил Кристофер Экклестон — это единственный сезон с его участием — роль его постоянной спутницы, Розы Тайлер, досталась актрисе Билли Пайпер. Кроме Розы с ним путешествовали также и другие спутники. Основной аркой стал Плохой волк, чьё имя встречалось на протяжении всего сезона, но то, кем он был, раскрылось только в финальной дилогии. Кроме того, в отличие от классических серий, Доктор позиционировался как последний Повелитель времени, поскольку остальные представители этой расы были уничтожены в конфликте, известном как Война Времени. Премьеру первого сезона возрождённого «Доктора Кто» посмотрело 10,81 миллионов британских зрителей, и спустя четыре дня были заказаны рождественский спецвыпуск 2005 года и второй сезон. Сезон был положительно принят как профессиональными критиками, так и обычными зрителями. Также впервые в истории программы «Доктор Кто» стал лауреатом премии BAFTA. Кроме того, проект удостоился похвалы от Майкла Грэйда, известного тем, что в 1985 году из-за его личной неприязни к шоу начался 18-месячный перерыв в вещании «Доктора Кто». О сериале «Доктор Кто» (English: Doctor Who, МФА: ) — культовый[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10] британский научно-фантастический телесериал компании «Би-би-си» об инопланетном путешественнике во времени, известном как Доктор. Внесён в Книгу рекордов Гиннеса как самый продолжительный[11] и успешный научно-фантастический сериал[1]. Кроме того, шоу принято делить на две части: классические серии, транслировавшиеся с 1963 по 1989 год, и возрождённый сериал, выходящий с 2005 года по настоящее время. Главный персонаж сериала «Доктор Кто», Доктор, является путешественником в пространстве и времени. Выглядит как человек, но относится к расе Повелителей Времени с планеты Галлифрей. Повелители Времени обладают способностью регенерировать (перерождаться) по мере попадания в смертельные ситуации. В результате регенерации Повелитель Времени полностью меняет свою внешность и частично — характер. Доктор считает себя последним Повелителем Времени. Лишённый своего дома, он спасает другие миры, в том числе и человечество[12]. В качестве способа передвижения Доктор использует ТАРДИС (English: TARDIS — T</b>ime A</b>nd R</b>elative D</b>imension(s) I</b>n S</b>pace) — живую машину времени и одновременно космический корабль, выглядящую как английская синяя полицейская будка из 1960-х годов, но вмещающую в себя гораздо больше, чем кажется («она больше внутри, чем снаружи»)[13]. В качестве подручного инструмента для осуществления мелких операций с предметами (запирание-отпирание замков, починка приборов, сканирование чего-либо и т. п.) им применяется звуковая отвёртка. Доктор обладает нечеловеческим интеллектом[12]. Первый сезон стал единственным, в котором появился Девятый Доктор. На протяжении всех серий он путешествовал с единственной постоянной спутницей — девушкой по имени Роза Тайлер. Также на одну серию к ним присоединился Адам Митчел, гений из 2012 года. Начиная с дилогии «Пустой ребёнок» / «Доктор танцует», с Розой и Доктором путешествует мошенник из LI века капитан Джек Харкнесс. Эпизоды В отличие от классических серий, возрождённый сериал практически отказался от схемы деления на арки по несколько эпизодов в каждой; каждый эпизод по большей части является отдельной историей[14]. Всего в рамках первого сезона вышло тринадцать эпизодов, из них семь являются независимыми историями, а оставшиеся шесть объединены в три дилогии[15]. Кроме того, впервые со дня выхода серии классического третьего сезона «Меткие стрелки» каждый эпизод, независимо от того, является он частью дилогии или нет, имеет собственное название[16]. Подбор актёров Основной состав В первую очередь члены производственной команды должны были найти подходящего актёра на роль Доктора. По этому поводу они начали переговоры с актёрами Хью Грантом и Роуэном Аткинсоном[18]. Однако к тому времени, когда Мэл Янг предложил Расселу Ти Дейвису кандидатуру Кристофера Экклестона, у шоураннера на примете оставалось лишь два актёра, которыми, по слухам, являлись Алан Дэвис и Билл Найи[19]. 20 марта 2004 года, после месяцев различных слухов и предположений, Экклестона утвердили на роль[20]. В выпуске Doctor Who Magazine также раскрыл, что Доктор экклестона будет девятым воплощением, что значит, что Доктор, появившийся в мультфильме «Крик Шалки» и озвученный Ричардом Э. Грантом официально был объявлен неканоничным. По словам Дэйвиса Экклестон связался с ним по электронной почте[21]. В выпуске Doctor Who Magazine за ноябрь 2003 года Дэйвис объявил не только о возрождении «Доктора Кто», но также о том, что новую спутницу Повелителя времени вероятнее всего будут звать Розой Тайлер[22]. В марте 2004 года было подтверждено, что главную героиню будут звать именно так, а также о том, что на её роль рассматривают Билли Пайпер.[23]. 24 мая Пайпер была утверждена на роль постоянного спутника Доктора[24][25], данный выбор актрисы получил множество одобрительных отзывов от поклонников шоу[26]. Также известно, что Розу Тайлер могла сыграть Джорджия Моффетт, внучка Пятого Доктора, однако впоследствии она появилась в серии четвёртого сезона «Дочь Доктора» как Дженни, девушка, искусственно выращенная из генетического материала Десятого Доктора[27]. Первоначальная концепция Роуз Тайлер несколько отличалась от той, которая в итоге была представлена в сериале. Согласно ранним представлениям о персонаже, Доктор должен был управлять всей жизнью Розы, чтобы сделать из неё идеального спутника. Однако, когда выяснилось, что у одного из сценаристов, Пола Эббота, которому и принадлежала данная идея, слишком плотный график, Дэйвис сам написал эпизод «Городской бум» и в конечном счёте отказался от неё[28][29]. Первый сезон стал единственным, в котором Кристофер Экклестон сыграл Доктора. Поскольку создатели не были уверены, что канал продлит сериал на второй сезон, контракт с актёром был заключён лишь на один год[30] . 30 марта 2005 года, практически сразу после выхода первого эпизода, было опубликовано заявление, авторство которого приписывалось Экклестону, что актёр покидает шоу, поскольку не хочет играть однотипные роли. 4 апреля выяснилось, что данное заявление было ложью, он никогда его не делал и не подтверждал эти слова. BBC признались, что расторгли контракт на основе интервью Экклестона, данного в январе, согласно которому он, возможно, снимется лишь в одном сезоне.[31]. В интервью 2010 года Экклестон признался, что он покинул шоу, потому что «не наслаждался окружающей его обстановкой и культурой, среди которой [они], актёры и съёмочная команда, должны были работать», но при этом он гордится, что стал частью сериала[32][33]. Повторяющиеся и эпизодические персонажи Персонаж Адама Митчела, как и Генри ван Статтена, впервые появился во время написания сценария к аудиодраме Роберта ширмена «Возвращение далеков». Создатели шоу всегда намеревались ввести Адама в команду ТАРДИС после того, как у Роуз появятся романтические чувства к нему. На роль нового персонажа пригласили актёра Бруно Лэнгли, известного по роли Тодда Гримшоу в сериале «Улица Коронации». По словам Дэйвиса, Адам не должен был задержаться надолго, поскольку шоураннер изначально планировал показать, что не каждый достоин стать спутником. Он назвал Адама «спутником, который не смог» и признался, что «всегда хотел сделать шоу с кем-то, кто бы стал мусорным спутником»[34]. В серии «Пустой ребёнок» в сериале появился новый персонаж — капитан Джек Харкнесс в исполнении Джона Барроумена. Персонаж присоединился к команде ТАРДИС на оставшиеся пять серий первого сезона. При создании образа капитана Харкнесса Дэйвис черпал вдохновение из комиксов Marvel, в частности он вдохновлялся персонажем по имени Агата Харкнесс[35]. Согласно изначальной идее, Джек первоначально должен был быть показан как трус, а затем в ходе последующих событий эволюционировать в настоящего героя[36], однако Барроумэн не одобрил данное решение[37]. В результате в своём дебютном эпизоде в рамках сериала персонаж появился как морально неоднозначный герой, заставляющий задуматься «он использует свои возможности во благо или всё же во вред?»[38]. В целом Джон Барроумэн был ключевым фактором в формировании образа капитана Джека. Сам актёр признаётся, что во время кастинга Дэйвис и ещё один исполнительный продюсер, Джуди Гарднер, сразу объяснили ему, что в данном случае «весь персонаж написан вокруг [Джона]»[39]. На пробах Барроумэн говорил сначала со своим родным шотландским акцентом, потом с привычным ему американским и, в конце концов, с английским. В итоге было решено, что Джек будет американцем, поскольку «с американским акцентом он выглядит глубже».[40]. Барроумэн сказал, что по словам Дэйвиса, он обладает «[качествами] мачо» и является «единственным во всей Великобритании, кто воплотит это»[39]. Во время предпросмотра очередной серии комедийного телесериала «Казанова», производством которого также занимались Дэйвис и Гарднер, исполнителю главной роли в нём, Дэвиду Теннанту, предложили также сняться в качестве очередного воплощения Доктора. Первоначально он посчитал предложение шуткой, но, когда понял, что ему действительно выпал шанс сыграть роль Повелителя времени, сразу же согласился и появился как Десятый Доктор в финальном эпизоде первого сезона. О том, что Теннант заменит Экклестона в качестве исполнителя роли Доктора, официально было объявлено 16 апреля 2005 года[41]. Среди повторяющихся персонажей также можно было заметить мать Розы, Джеки Тайлер, в исполнении Камилл Кодури[42], и бойфренда девушки Микки Смита, роль которого сыграл Ноэль Кларк[42]. Кроме них в съёмках сезона приняли участие такие актёры и телеведущие, как Марк Бентон[42], Зои Уонамейкер,[43], Саймон Кэллоу[44], Ив Майлс[44] , Пенелопа Уилтон[45], Аннет Бэдлэнд[45], Мэтт Бейкер[45], Эндрю Марр[45], Кори Джонсон[46], Саймон Пегг[47], Анна Максвелл Мартин[47], Тэмзин Грег[47], Шон Дингволл,[48], Флоренс Хоут[49], Ричард Уилсон[49], Джо Джойнер[50], Давина Макколл[50], Патерсон Джозеф[50], Энн Робинсон[50], Трини Вудалл[50] и Сюзанна Константин[50]. Производство Начальный этап В конце 1990-х Рассел Ти Дейвис, большой поклонник «Доктора Кто», обратился к BBC с просьбой о возрождении сериала и смог добиться обсуждения этого вопроса дважды — сначала в 1998 году, а позднее в начале 2002 года[51]. К своему запросу он приложил новые идеи, которые, по его мнению, позволили бы заинтересовать зрителя XXi века, в том числе отказ от видеоплёнки, увеличение хронометража каждой серии с 25 минут до 50 минут, а также приключения Доктора, которые происходят в стиле третьего воплощения этого персонажа, то есть в основном на Земле, и отсутствие «ненужного балласта» в виде Галлифрея и палаты Повелителей времени.[51]. Свои версии возрождённого шоу предложили также Дон Фридман (шоу в жанре фэнтези), Мэтью Грэм (сериал в готическом стиле), а также Марк Гэтисс, Клейтон Хикмен и Гарет Робертс, которые планировали сделать шоу, в котором бы зритель ассоциировал себя с самим Доктором, а не с его спутниками, как было раньше[52]. В августе 2003 года BBC решили вопрос касательно авторских прав на производство, возникший после выхода телефильма 1996 года совместно производства с американскими студиями Universal и Fox. В результате Джуди Гарднер и Расселу Ти Дейвису было поручено снять полноценный сезон для последующей трансляции в прайм-тайм субботнего вечера сначала на основном канале, а затем и на региональных. К середине сентября было принято решение отправить сериал в производство вместе с другим проектом BBC — комедийным шоу «Казанова».[53]. “Нам сказали, что это невозможно, что нам никогда не заинтересовать это поколение детей. Но у нас получилось.”—Расселл Ти Дейвис,2006 BAFTAs[54] 26 сентября 2003 года, сразу же после анимационного эпизода «Крик Шалки», который вышел на официальном сайте «Доктора Кто», состоялся пресс-релиз BBC, на котором было объявлено об «истинном» возрождении сериала. В этот раз Дэйвис самостоятельно написал питч-презентацию к сезону. Ранее он обычно приступал сразу к написанию сценария для пилотных эпизодов, поскольку по его мнению создание питч-презентации «[для него] смерти подобно»[55]. На пятнадцати страницах он подробно описал Доктора, «вашего лучшего друга, с которым мы постоянно хотите проводить время», восемнадцатилетнюю Розу Тайлер, «идеальную пару» для нового Доктора, застрявшую ТАРДИС, звуковую отвёртку, далеков, исчезновение Повелителей времени, а также концентрацию внимания на человечестве[55]. Данная презентация была утверждена в декабре 2003 года, после чего был заказан сезон, состоящий из 13 эпизодов, при финансировании от Джуди Гарднер[55]. К концу 2004 года шоу было запущено в производство. Дэйвис, Гарднер, а также представитель BBC Мэл Янг заняли посты исполнительных продюсеров, хотя Янг покинул проект после завершения производства первого сезона и его заменил Фил Коллинсон[56]. В качестве режиссёров были приглашены Кит Боук, Эйрос Лин, Джо Ахирн, Брайан Грант и Джеймс Хоуз. В официальные обязанности Дэйвиса, как исполнительного продюсера и главного сценариста, или «шоураннера», состояли в создании основного сюжета сезона, проведение «атмосферных брифингов», на которых обсуждалось конкретное слово, которым нужно описать атмосферу конкретного эпизода — например, для эпизода Моффата «Пустой ребёнок» этим словом было «романтичная» — и контроль всех аспектов производства[56]. На ранних этапах производства слово Torchwood («Торчвуд»), которое является анаграммой на фразу Doctor Who («Доктор Кто»), использовалось в качестве фальшивого названия на съёмочной площадке новых эпизодов[57]. Впоследствии оно было добавлено в сюжет и дало название одноимённому спин-оффу «Доктора Кто»[57]. В планы Дэйвиса также входило создание кроссовера с сериалом «Звёздный Путь: Энтерпрайз», по сюжету которого ТАРДИС материализовалась на борту «Энтерпрайза». Идея прошла этап обсуждения, но была отвергнута после закрытия данного сериала в феврале 2005 года[58]. Работа над сценарием В первом сезоне сценарии к восьми сериям написаны самим Дэйвисам, оставшиеся были отданы другим сценаристам[59]. Стивен Моффат написал одну историю, состоящую из двух частей, в то время как Марк Гэтис, Роберт Ширмен и Пол Корнелл написали по одному эпизоду[59]. Кроме того, Дэйвис пригласил в проект своего друга Пола Эббота и автора серии книг о Гарри Поттере Джоан Роулинг, однако они отказались, сославшись на занятость[59]. Подбирая команду сценаристов, Дэйвис отверг всех, кто ранее работал над классическими сериями шоу. Единственным, с кем он хотел бы поработать, оказался Роберт Холмс, однако он умер в мае 1986 года[59], наполовину не дописав «Суд над Повелителем времени»[60]. Редакторами сценариев стали Элвен Роулендс и Хелен Рейнор. Они стали первыми женщинами в истории сериала, которые заняли данную должность. Роулендс покинула проект после первого сезона, чтобы присоединиться к производственной команде «Жизни на Марсе»[61]. В отличие от редакторов сценариев, работавших над классическими сериями «Доктора Кто», у них было гораздо меньше обязанностей, поскольку ответственность за не которые этапы производства легла на плечи шоураннера. В частности редакторы сценарием больше не утвреждали сценарии. Вместо этого они осуществляли связь между членами производственной команды и сценаристом, после чего передавали сценарий шоураненеру для «окончательной полировки». По словам Рейнер, работа не требует творческих усилий. «Вы её часть, но она не часть вас»[61]. Под руководством Дэйвиса серии приобрели более быстрый темп повествования, нежели в классических сериях. Вместо того, чтобы снимать 4 серии по шесть 25-минутных эпизодов каждая, они сняли отдельные 45-минутные эпизоды и только три истории из десяти состояли из более чем одной части. Тем не менее, все 13 эпизодов были слабо связаны между собой и составляли единую сюжетную линию, которая полноценно раскрывалась только в финале сезона. Подобную концепцию Дэйвис позаимствовал у таких американских сериалов как «Баффи — истребительница вампиров» и «Тайны Смолвиля»[62]. Кроме того, как и в оригинальном сериале, новые серии плавно перетекали или каким-либо другим способом были связаны друг с другом. Например, как в случае классических седьмого и двадцать шестого сезонов, события происходили на Земле или поблизости от неё[63][64]. Данный факт обыгрывается в романе «Монстры внутри», в котором Роза и Доктор шутят на тему того, что все их приключения случились с ними на Земле или на ближайших к ней космических станциях[65][66]. Эпизоды сезона очень отличались по атмосфере, поскольку производственная команда обращалась к самым различным жанрам. Псевдоисторический «Беспокойный мертвец» соседствовали с фантастическим детективом «Конца света». Истории о вторжении пришельцев на Землю были представлены сериями «Роза» и «Пришельцы в Лондоне» / «Третья Мировая война». Эпизод «Далек» стал историей из разряда «крепость в осаде», а «Пустой ребёнок» позаимствовал элементы у жанра ужасов. Кроме того, создатели обратились к продукции по «Доктору Кто», косвенно связанной с сериалом. «Далек» заимствует элементы у аудиодрамы Роба Шермана «Возвращение далеков», а эмоциональный «День отца» по атмосфере схож с романами Пола Корнелла, которые писатель создал в рамках цикла «Приключения для новых серий». И Ширман, и Корнелл были приглашены в качестве сценаристов соответствующих эпизодов[67]. Также эпизод «Городской бум» содержал отсылку на события романа «Монстры внутри» и стал первой серией «Доктора Кто», напрямую отсылающей к книжной продукции[65]. Съёмки Основные съёмки первого сезона начались 18 июля 2004 года в Кардиффе, первым эпизодом, с которого начался съёмочный процесс стала «Роза»[68]. Весь сезон снимался в Юго-Восточном Уэльсе, в основном на территории Кардиффа или в его окрестностях[69]. На каждую серию производственная команда тратила приблизительно две недели[70]. Практически сразу у команды возникли проблемы с некоторыми эпизодами. Некоторые сцены пришлось переснять, поскольку уже отснятый материал оказался непригоден для использования. Элементы костюмом для воссоздания частей тел сливинов в эпизодах «Пришельцы в Лондоне», «Третья мировая война» и «Городской бум» заметно отличались от своих аналогов, созданных при помощи компьютерной графики. Также BBC вынуждена была отправить своих представителей к Терри Нейшену, чтобы обеспечить появление далека в одноимённом эпизоде Роба Ширмена[71]. После завершения первого производственного блока, который Дэйвис описал как «столкновение с кирпичной стеной», съёмочная группа стала гораздо легче справляться с нагрузкой[71]. Основные съёмки завершились 23 марта 2004 года[72]. 21 апреля 2005 года, специально для эпизода «Пути расходятся»[72] основной костяк производственной команды[73] снял несколько сцен с участием Дэвида Тенната, который заменил Экклестона в качестве Доктора[41]. Реакция Рейтинги Серию «Роза» в прямом эфире посмотрело 9,9 миллионов зрителей, с максимумом до 10,5 миллионов уникальных зрителей, что составило 43,2 % и 44,3 % всей телеаудитории того времени соответственно. Окончательные рейтинги, включившие зрителей, посмотревших серию в повторе в течение последующей недели, составили 10,81 миллионов, что поставило эпизод на третье место среди всех программ BBC One и на седьмое — среди всех показов британского телевидения в целом. Также пилотная серия заимела наибольшее количество просмотров среди всех эпизодов первого сезона[75][76], в то время как самые низкие показатели оказались у «Злого волка» (всего 6,81 миллиона зрителей)[77]. Кроме того, сезон имел очень высокий индекс оценки среди «немыльных» драматических сериалов[78]. Все эпизоды, кроме «Конца света», получившего AI 79, получили индекс оценки не ниже 80. У финала сезона, «Пути расходятся», был самый высокий индекс оценки — 89[79]. Хорошие рейтинги убедили главу отдела драмы Джейн Трентер 30 марта 2005 года заказать рождественский спецвыпуск и второй сезон[80]. После показа на американском канале Sci-Fi Channel средний рейтинг Нильсена составил 1,3, а количество зрителей достигло всего 1,5 миллиона[81]. Несмотря на то, что данные показатели были ниже, чем у оригинальных проектов канала вроде «Звёздный крейсер Галактика», «Звёздные врата: SG-1» и «Звёздные врата: Атлантида», они отражают увеличение рейтингов на 44 % и телеаудитории на 56 % во втором квартале 2005 года, а также рост на 56 % и 57 % в двух ключевых демографических группах[81][82]. Критика В апреле 2004 года пост Председателя совета управляющих занял Майкл Грейд, который был известен своим отрицательным отношением к «Доктору Кто». Именно он в 1980-х, когда роль Доктора исполнял Колин Бейкер, добился восемнадцатимесячного перерыва между классическими сезонами. Несмотря на это, его нынешняя должность не давала ему возможности контролировать выход тех или иных программ[83]. В июне 2005 года он отправил электронное письмо генеральному директору BBC Марку Томпсону, в котором признался, что полностью поддерживает успех возрождённого сериала. Он также отметил: «не думал [я], что скажу это. Но я собираюсь смягчиться»[84]. Новые серии также произвели положительное впечатление на Сильвестра Маккоя, исполнителя роли Седьмого Доктора. Он похвалил актёрскую игру Экклестона и Пайпер, а также их персонажей и сюжет первого эпизода, хотя раскритиковал новый интерьер ТАРДИС. Также он «высказал обеспокоенность, что нету ярко обозначенной музыки и она теряется где-то на заднем плане»[85]. Робин Оливер из газеты The Sydney Morning Herald похвалил Дэйвиса за «взрослый подход к одному из самых известных персонажей», который оценят даже дети, и за перестройку таким образом, что это сделает его «конкурентоспособным на этом высокотехнологичном рынке». Оливер также отметил, что зрители более старшего возраста найдут Экклестона «практически лучшим повелителем времени со времён Тома Бейкера»[86] . Гарри Веннинг, пишущий для The Stage, похвалил сериал как «невероятное, находчивое, забавное переизобретение» и в особенности отметил персонажа Розы, которая выгодно отличалась от предыдущих спутниц, «полных криков о помощи и постоянно попадающих в беду». Тем не менее, по его мнению Экклестон стал «самым большим разочарованием шоу», поскольку выделялся «своей неудобно блёклой актёрской игрой»[87]. Критик портала Digital Spy, Дек Хогган, нашёл финальный эпизод сезона разочаровывающим, но в целом похвалил весь сезон, назвав его «превосходным телевизионным зрелищем субботнего вечера, которое, как мы думали, BBC разучились делать». Он похвалил актёрскую игру Экклестона и назвал «Пустого ребёнка» и «Доктор танцует» лучшими эпизодами сезона[88]. Арнольд Т Блюмбург из журнала Now Playing поставил сезону оценку А-, похвалив его разнообразие. Однако он резко раскритиковал «раздражающую тенденцию Дэйвиса подыгрывать меньшинству при помощи сортирного юмора», но при этом признал, что с выходом эпизода «Далек» в сезоне появились серьёзные драматические моменты[89] . Джон Синотт, пишущий для сайта DVD Talk, поставил первому сезону четыре с половиной звезды из пяти, написав, что он «удерживая отличительное обаяние и очарование оригинала (а также обещая кое-что ещё), делает сериал доступным для новых зрителей». Синотт похвалил более быстрый темп повествования и все конструктивные изменения, позволившие ощутить Доктора «по-новому», а также Экклестона. однако, по его мнению, Пайпер делала всё лишь «нормально», поскольку Экклестон просто затмил её, а также критик отметил, что сценарии некоторых эпизодов были «неровными», «всего лишь чуть-чуть подпорченными»[90]. Стивен Кеппи, делая в 2011 году обзор для The Guardian, писал следующее: «У Доктора Экллестона, возможно, было много ошибок — вроде внешности типичного жителя Ист-Энда и его ревущего „ФАНТАСТИКА“ при каждом удобном случае — но он был лишь воплощением шоу, которое в то время не знало, каким ему быть. Первый сезон возрождённого „Доктора Кто“ — показавший нам пускающих газы пришельцев — был миром, далёким от той интеллектуальной научно-популярной фантастики, которую мы знаем сейчас. Но тогда, именно благодаря Экклестону шоу добралось настолько далеко, — приобрело большое, уважаемое имя, чтобы дать старт Теннанту, продвинуться далеко вперёд»[91]. Однако не все остались довольны новыми сериями. некоторые поклонники подвергли серьёзной критике новый дизайн логотипа шоу и изменившийся интерьер ТАРДИС. Согласно некоторым новостным источникам, производственная команда неоднократно получала гневные послания и письма с угрозами[92][93]. Кроме того, после показа серии «Беспокойный мертвец», в BBC обратились некоторые родители, которые посчитали эпизод «слишком страшным» для того, чтобы демонстрировать его их маленьким детям. BBC отклонила все жалобы, заявив, что «беспокойный мертвец» и не был предназначен, для показа настолько молодой аудитории[94]. Награды и номинации Релиз Продвижение 18 октября 2004 года на официальном сайте BBC был представлен новый логотип сериала[115]. Первый трейлер увидел свет 2 декабря 2004 года в рамках Зимнего мероприятия основных моментов BBC и впоследствии был опубликован в интернете[116]. Рекламная компания, включающая рекламные щиты и постеры, началась в начале марта 2005 года. 5 марта 2005 года по телевидению начали транслировать ТВ-споты, а рекламные радио-объявления начали пускать в эфир за две недели до премьеры пилотного эпизода и прекратили сразу же после выхода второго. был создан официальный сайт сериала. на котором печатали эксклюзивную информацию — например, игры и сведения о Девятом Докторе[117]. Утечка За три недели до официальной премьеры пилотный эпизод утёк в Интернет.[21][118]. Данный факт привлёк широкое внимание общественности, вызвал бурные обсуждения среди поклонников и резкий рост интереса к сериалу[119]. BBC опубликовали заявление, согласно которому источник утечки располагался где-то в Канаде. В ответ Канадская радиовещательная корпорация (CBC) написала следующее: «Мы расследуем это. Это всё, что мы можем сказать по этому поводу, поскольку мы не знаем, что конкретно произошло. Конечно, это было не намеренно»[118]. Эйса Бэйли, основатель Вирусной Рекламной Ассоциации утверждал, что BBC наняли их для создания вирусной маркетинговой кампании, частью которого был «выпуск вещей раньше времени», создание «крутящего момента». И BBC, и CBC отрицали любую причастность к этому, однако Бэйли считает, что это не так, что это «возможно, лучшее вирусное заявление, которое они когда-либо делали»[119]. В конце концов утечку проследили до сторонней канадской компании, у которой имелась легальная копия эпизода. Ответственный за утечку сотрудник был впоследствии уволен[120]. Трансляция Серия «Роза» официально вышла на BBC One 26 марта 2005 года в 19.00 по местному времени и стала первым регулярным эпизодом со дня выхода третьей части «Выживания», увидевшей свет 6 декабря 1989 года. В дополнение к сезону BBC Wales запустила в эфир на канале BBC Three документальный проект «Доктор Кто: Конфиденциально», каждый из 13 выпусков которого, посвящённых съёмкам очередной серии возрождённого сериала, выходил сразу же после трансляции соответствующего эпизода на BBC One. И сам сериал, и его документальный спутник, завершили свой показ 18 июня 2005 года. По настоянию Дэйвиса первые два эпизода должны были выйти в эфир один за одним, однако решение было принято всего за две недели до премьеры, когдда весь график уже был распланирован[121]. В некоторых регионах начало показа «Розы» по BBC One случайно вышло с наложением нескольких секунд передачи Грэма Нортона Strictly Dance Fever[75]. D США Sci Fi Channel первоначально отвергли новый сезон, объяснив это тем, что они смогли вписать его в свой график[117], однако позднее канал передумал. Вскоре после того, как было объявлено, что сезон начнёт выходить с марта 2006 года, исполнительный вице-президент Sci Fi Channel Томас Витале назвал шоу «истинной классикой научной фантастики» с творческим повествованием и красочной историей и объявил, что будет счастлив добавить его в эфир своего канала. Кроме того, они решили сразу же купить права на трансляцию второго сезона. Представитель BBC Worldwide Кэндис Карлайл нашла, что Sci Fi Channel станет прекрасным домом для «Доктора Кто»[122]. В конце концов американская премьера первого сезона состоялась 17 марта 2006 года, спустя год после американской и канадской, при этом первый и второй эпизоды были показаны фактически один за одним. Последний эпизод вышел в США 9 июня 2006 года[121][123] The series concluded its initial U.S. broadcast on 9 June 2006.[81]. Выход на DVD и Blu-Ray Первоначально сезон выходил на носителях по частям. Первые три эпизода вышли в рамках первого тома 16 мая 2005 года в Регионе 2[124]. Второй том, содержащий эпизоды «Пришельцы в Лондоне», «Третья мировая война» и «Далек», увидел свет 13 июня 2005 года[125]. Третий том, на котором были «Долгая игра», «День отца», «Пустой ребёнок» и «Доктор танцует», выпустили 1 августа 2005 года[126]. В конце концов, оставшиеся три эпизода были собраны в оставшийся четвёртый том и поступили в продажу 5 сентября 2005 года[127]. Сезон в целом вышел в едином сборнике 21 ноября 2005 года. Помимо 13 эпизодов он содержал видеодневник Дэйвиса о первой неделе съёмок, комментарии к каждому эпизоду и другие видеоматериалы[128]. В Регионе 1 сборник увидел свет 14 июля 2006 года[90][129]. Саундтрек 4 декабря 2006 года лейбл Silva Screen Records выпустил саундтрек к возрождённому «Доктору Кто», в который вошли треки авторства композитора Мюррея Голда, прозвучавшие в первом и втором сезонах, а также в рождественском спецвыпуске «Сбежавшая невеста»[150]. Основная тема сериала представляет собой аранжировку музыки, открывавшей эпизоды классического сериала: было добавлено низкое звучание духовых, струнные и ударные, а также звуковые эффекты выстрелов лучевого оружия далеков и материализации ТАРДИС. Всего в официальный саундтрек вошло 2 версии главной темы: 44-секундный трек, звучавший в начальных титрах каждого эпизода, и более длинная версия, в которую добавлен миддл-эйт (мелодичная вставка длиной в 8 тактов). По словам Голда, на создание собственной аранжировки вступительной мелодии «Доктора Кто» его вдохновили различные визуальные элементы шоу, которые ему предоставили для работы. Несмотря на то, что более длинную версию главной темы часто путают с версией из финальных титров, она является отдельным произведением[151][152]. Книги В рамках возрождения «Доктора Кто» издательство BBC Books запустило новый цикл книг, получивший название «Приключения для новых серий». Первыми произведениями, относящимися к этому циклу, стали шесть романов о Девятом Докторе. 19 мая 2005 года вышли «Часовой человек» Джастина Ричардса, «Монстры внутри» Стивена Коула и «Победитель получит всё» Жаклин Райнер. Во всех трёх книгах упоминалась фраза «Злой волк» (основная арка первого сезона), а на события «Монстров внутри» — путешествие в систему Юстиции — ссылалась Роза в эпизоде «Городской бум». Персонажами романа «Победитель получает всё» кроме Розы и Доктора также являются мать Розы, Джеки, и Микки Смит. 8 сентября 2005 года были изданы три оставшиеся книги — «Аномальный источник» Джастина Ричардса, «Только человек» Гарета Робертса и «Похитители снов» Стива Лайонса. События всех трёх книг происходит после серии «Доктор танцует», так как в них присутствует Джек Харкнесс. Новелизации Примечания Литература Ссылки List of on IMDb List of at TV.com Категория:Сезоны телесериала «Доктор Кто» Категория:Эпизоды с Девятым Доктором Доктор Кто Категория:Списки:Фантастика

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0%BE%D0%BA%D1%82%D0%BE%D1%80%20%D0%9A%D1%82%D0%BE%20%281-%D0%B9%20%D1%81%D0%B5%D0%B7%D0%BE%D0%BD%29

パリ条約が結ばれたのはなぜ

パリ条約

japanese

パリ条約（パリじょうやく）は、フランスの首都パリで締結された条約。以下が存在する。 パリ条約 (1229年)：1229年にアルビジョア十字軍を終結させた条約。 パリ条約 (1259年)：1259年にプランタジネット家に南部フランスの領主権を認めた条約。 パリ条約 (1295年)：一般的には「古い同盟」と呼ばれる、フランスとスコットランド王国の同盟条約。 パリ条約 (1303年)：1303年にガスコーニュをフランスからイングランドに返還させた条約。 パリ条約 (1310年)：フランス王フィリップ4世とローマ王ハインリヒ7世の間の条約。 パリ条約 (1320年)：フランドル伯とフランス王フィリップ5世の間の条約。 パリ条約 (1323年)：1323年にフランドル伯ルイ1世にゼーラントへの請求を放棄させた条約。 パリ条約 (1355年)：フランスとサヴォイアの間の領土交換条約。 パリ条約 (1498年)：フィリップ美公とフランス王ルイ12世の間の条約。 パリ条約 (1515年)：ルネ・ド・フランスとブルゴーニュ公シャルル2世（後の神聖ローマ皇帝カール5世）の婚約を結んだ条約。 パリ条約 (1600年)：フランスとサヴォイア公国の間の条約。 パリ条約 (1623年)：フランス、サヴォイア公国、ヴェネツィア共和国のヴァルテッリーナに関する条約。 パリ条約 (1626年)：フランスとユグノーの間の和約。 パリ条約 (1634年)：フランスとスウェーデンの同盟条約。 パリ条約 (1635年)：フランスとネーデルラント連邦共和国の同盟条約。 パリ条約 (1657年)：フランスとイングランド共和国の同盟条約。 パリ条約 (1718年)：フランス摂政のオルレアン公フィリップ2世とロレーヌ公レオポルトの間の条約。 パリ条約 (1749年)：フランスとジュネーヴの間の領土交換条約。 パリ条約 (1761年)：1761年にフランス王国とスペイン王国の間で締結された同盟条約。第三次家族協約とも呼ばれる。 パリ条約 (1763年)：七年戦争を終結させた条約。 パリ条約 (1783年)：アメリカ独立戦争を終結させた条約。1784年に第四次英蘭戦争を終わらせたパリ条約も同記事で記述する。 パリ条約 (1786年)：フランスとヴュルテンベルク公の間の条約。 パリ条約 (1796年5月)：フランスとサルデーニャ王国の講和条約。 パリ条約 (1796年8月)：フランスがヴュルテンベルクとバーデンとそれぞれ講和した条約。 パリ条約 (1801年8月24日)：フランスとバイエルン選帝侯領の間の条約。 パリ条約 (1801年10月4日)：スペインとロシア帝国の間の講和条約。 パリ条約 (1801年10月9日)：第二次対仏大同盟におけるフランスとオスマン帝国の講和条約。 パリ条約 (1801年10月10日)：第二次対仏大同盟におけるフランスとロシア帝国の講和条約。 パリ条約 (1802年5月20日)：フランスとヴュルテンベルクの間の領土交換条約。 パリ条約 (1802年12月26日)：フランスと神聖ローマ帝国の間の条約。条約によりトスカーナ大公がザルツブルク選帝侯になった。 パリ条約 (1806年5月)：ホラント王国を成立させた条約。 パリ条約 (1806年7月)：一般的には「ライン同盟規約」と呼ばれる。ライン同盟を成立させた条約。 パリ条約 (1810年1月6日)：フランス帝国とスウェーデン王国との戦争を終結させた条約。 パリ条約 (1810年2月28日)：フランス帝国とバイエルン王国の間の条約。 パリ条約 (1810年10月2日)：パリ国境条約とも。ヴュルテンベルク王国とバーデン大公国の国境線を定めた条約。 パリ条約 (1812年)：フランス帝国とプロイセン王国の間で反ロシア同盟を成立させた条約。 パリ条約 (1814年)：1814年にフランス帝国と第六次対仏大同盟諸国との戦争を終結させた条約。第一次パリ条約とも。 パリ条約 (1815年)：ワーテルローの戦いの後に締結され、ナポレオン戦争を終結させた条約。第二次パリ条約とも。 パリ条約 (1817年)：ウィーン会議のうちパルマ公国に関する条項を有効にした条約。 パリ条約 (1856年)：パリで開かれたクリミア戦争の講和会議で締結。 パリ条約 (1857年3月4日)：パリで開かれたの講和会議で締結。 パリ条約 (1857年5月26日)：プロイセン王フリードリヒ・ヴィルヘルム4世がヌーシャテル州への請求を取り下げた条約。 パリ条約 (1879年8月14日)：スペインとペルーの間の友好条約。 パリ条約 (1879年8月21日)：スペインとボリビアの間の友好条約。 工業所有権の保護に関するパリ条約：1883年に締結された、産業財産権（特許権、意匠権、商標権など）の保護に関する条約。 パリ条約 (1898年)：米西戦争を終結させた条約。 パリ条約 (1900年)：フランスとスペインの間でリオ・ムニでの領土紛争を解決した条約。 パリ条約 (1918年)：フランスとモナコの間の条約。フランス・モナコ友好条約の2つ目。 パリ条約 (1919年)：パリ国際航空条約とも。国際航空体制に関する条約。シカゴ条約によって廃棄された。 スヴァールバル条約：1920年2月9日に締結された、スヴァールバル諸島に関する条約。 パリ条約 (1920年10月28日)：ベッサラビアとルーマニアの統一を宣言した条約。 不戦条約：1928年に締結された条約。パリ条約あるいはパリ不戦条約とも呼ばれる。 パリ条約 (1947年)：ドイツを除くヨーロッパの旧枢軸国と旧連合国の間で結ばれた講和条約。 パリ条約 (1951年)：西ヨーロッパ6カ国で締結された欧州石炭鉄鋼共同体（ECSC）を設立する条約。 関連項目 パリ協定

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%91%E3%83%AA%E6%9D%A1%E7%B4%84

బలద గ్రామ జనాభా సంఖ్య ఎంత?

బలద

telugu

బలద, విశాఖపట్నం జిల్లా, ముంచంగిపుట్టు మండలానికి చెందిన గ్రామము.[1] బలాడ ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్రం, విశాఖపట్నం జిల్లా, ముంచింగిపుట్టు మండలంలోని గ్రామం. ఇది మండల కేంద్రమైన ముంచింగిపుట్టు నుండి 28 కి. మీ. దూరం లోను, సమీప పట్టణమైన అనకాపల్లి నుండి 185 కి. మీ. దూరంలోనూ ఉంది. 2011 భారత జనగణన గణాంకాల ప్రకారం ఈ గ్రామం 78 ఇళ్లతో, 310 జనాభాతో 28 హెక్టార్లలో విస్తరించి ఉంది. గ్రామంలో మగవారి సంఖ్య 148, ఆడవారి సంఖ్య 162. షెడ్యూల్డ్ కులాల సంఖ్య 0 కాగా షెడ్యూల్డ్ తెగల సంఖ్య 304. గ్రామం యొక్క జనగణన లొకేషన్ కోడ్ 583393[2].పిన్ కోడ్: 531040. విద్యా సౌకర్యాలు గ్రామంలో ప్రభుత్వ ప్రాథమిక పాఠశాలలు రెండు ఉన్నాయి. సమీప బాలబడి, మాధ్యమిక పాఠశాల‌లు, సమీప జూనియర్ కళాశాల ముంచింగిపుట్టులోను, ప్రాథమికోన్నత పాఠశాల ఆమాలగూడలోనూ ఉన్నాయి. ప్రభుత్వ ఆర్ట్స్ / సైన్స్ డిగ్రీ కళాశాల, పాలీటెక్నిక్ పాడేరులోనూ ఉన్నాయి. సమీప వైద్య కళాశాల, మేనేజిమెంటు కళాశాల, దివ్యాంగుల ప్రత్యేక పాఠశాల‌లు విశాఖపట్నం లోనూ సమీప అనియత విద్యా కేంద్రం అనకాపల్లిలోను, వృత్తి విద్యా శిక్షణ పాఠశాల, ఉన్నాయి. వైద్య సౌకర్యం ప్రభుత్వ వైద్య సౌకర్యం బలాడలో ఉన్న ఒకప్రాథమిక ఆరోగ్య కేంద్రంలో ఇద్దరు డాక్టర్లు , నలుగురు పారామెడికల్ సిబ్బందీ ఉన్నారు. ప్రాథమిక ఆరోగ్య ఉప కేంద్రం గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది. పశు వైద్యశాల గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది. సమీప సామాజిక ఆరోగ్య కేంద్రం, మాతా శిశు సంరక్షణ కేంద్రం, టి. బి వైద్యశాల గ్రామం నుండి 10 కి.మీ. కంటే ఎక్కువ దూరంలో ఉన్నాయి. అలోపతి ఆసుపత్రి, ప్రత్యామ్నాయ ఔషధ ఆసుపత్రి, డిస్పెన్సరీ, సంచార వైద్య శాల, కుటుంబ సంక్షేమ కేంద్రం గ్రామం నుండి 10 కి.మీ. కంటే ఎక్కువ దూరంలో ఉన్నాయి. ప్రైవేటు వైద్య సౌకర్యం తాగు నీరు తాగునీటి కోసం చేతిపంపులు, బోరుబావులు, కాలువలు, చెరువులు వంటి సౌకర్యాలేమీ లేవు. పారిశుధ్యం గ్రామంలో మురుగునీటి పారుదల వ్యవస్థ లేదు. మురుగునీటిని శుద్ధి ప్లాంట్‌లోకి పంపిస్తున్నారు. గ్రామంలో సంపూర్ణ పారిశుధ్య పథకం అమలవుతోంది. సామాజిక మరుగుదొడ్డి సౌకర్యం లేదు. ఇంటింటికీ తిరిగి వ్యర్థాలను సేకరించే వ్యవస్థ లేదు. సామాజిక బయోగ్యాస్ ఉత్పాదక వ్యవస్థ లేదు. చెత్తను వీధుల పక్కనే పారబోస్తారు. సమాచార, రవాణా సౌకర్యాలు సబ్ పోస్టాఫీసు సౌకర్యం గ్రామానికి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది. పోస్టాఫీసు సౌకర్యం, పోస్ట్ అండ్ టెలిగ్రాఫ్ ఆఫీసు గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉన్నాయి. లాండ్ లైన్ టెలిఫోన్, పబ్లిక్ ఫోన్ ఆఫీసు, మొబైల్ ఫోన్ గ్రామానికి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉన్నాయి. ఇంటర్నెట్ కెఫె / సామాన్య సేవా కేంద్రం, ప్రైవేటు కొరియర్ గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉన్నాయి. ప్రభుత్వ రవాణా సంస్థ బస్సు సౌకర్యం, ప్రైవేటు బస్సు సౌకర్యం మొదలైనవి గ్రామానికి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉన్నాయి. రైల్వే స్టేషన్, ఆటో సౌకర్యం, ట్రాక్టరు సౌకర్యం మొదలైనవి గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉన్నాయి. జిల్లా రహదారి గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉంది. జాతీయ రహదారి, రాష్ట్ర రహదారి, ప్రధాన జిల్లా రహదారి గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉన్నాయి. గ్రామంలో కంకర రోడ్లు ఉన్నాయి. మార్కెటింగు, బ్యాంకింగు గ్రామంలో స్వయం సహాయక బృందం, పౌర సరఫరాల కేంద్రం ఉన్నాయి. రోజువారీ మార్కెట్, వారం వారం సంత, వ్యవసాయ మార్కెటింగ్ సొసైటీ గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉన్నాయి. ఏటీఎమ్, వాణిజ్య బ్యాంకు, సహకార బ్యాంకు, వ్యవసాయ పరపతి సంఘం గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉన్నాయి. ఆరోగ్యం, పోషణ, వినోద సౌకర్యాలు గ్రామంలో అంగన్ వాడీ కేంద్రం, ఇతర పోషకాహార కేంద్రాలు, ఆశా కార్యకర్త ఉన్నాయి. గ్రామంలో వార్తాపత్రిక పంపిణీ జరుగుతుంది. అసెంబ్లీ పోలింగ్ స్టేషన్ ఉంది. గ్రంథాలయం, పబ్లిక్ రీడింగ్ రూం గ్రామం నుండి 5 నుండి 10 కి.మీ. దూరంలో ఉన్నాయి. సమీకృత బాలల అభివృద్ధి పథకం, ఆటల మైదానం గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉన్నాయి. సినిమా హాలు, జనన మరణాల నమోదు కార్యాలయం గ్రామం నుండి 10 కి.మీ.కి పైబడిన దూరంలో ఉన్నాయి. విద్యుత్తు గ్రామంలో గృహావసరాల నిమిత్తం విద్యుత్ సరఫరా వ్యవస్థ ఉంది. భూమి వినియోగం బలాడలో భూ వినియోగం కింది విధంగా ఉంది వ్యసాయేతర వినియోగంలో ఉన్న భూమి: 6 హెక్టార్లు తోటలు మొదలైనవి సాగవుతున్న భూమి: 9 హెక్టార్లు వ్యవసాయం చేయదగ్గ బంజరు భూమి: 8 హెక్టార్లు నికరంగా విత్తిన భూమి: 3 హెక్టార్లు వివిధ వనరుల నుండి సాగునీరు లభిస్తున్న భూమి: 3 హెక్టార్లు నీటిపారుదల సౌకర్యాలు బలాడలో వ్యవసాయానికి నీటి సరఫరా కింది వనరుల ద్వారా జరుగుతోంది. చెరువులు: 3 హెక్టార్లు గణాంకాలు జనాభా (2011) - మొత్తం 310 - పురుషుల సంఖ్య 148 - స్త్రీల సంఖ్య 162 - గృహాల సంఖ్య 78 2001 వ.సంవత్సరం జనాభా లెక్కల ప్రకారం గ్రామ జనాభా 266.[3] ఇందులో పురుషుల సంఖ్య 124, మహిళల సంఖ్య 142, గ్రామంలో నివాస గృహాలు 62 ఉన్నాయి. మూలాలు మూలాలు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%AC%E0%B0%B2%E0%B0%A6

동아시아에서 가장 인구밀도가 높은 나라는 무엇인가?

아시아

korean

아시아(, 음역: 亞細亞 아세아) 또는 아주(亞洲)는 지구에서 가장 넓고 인구가 많은 대륙으로, 면적은 44,579,000km²이다. 아프리카와 아시아는 수에즈 운하를 경계로 만난다. 아시아와 유럽의 경계는 다르다넬스 해협, 마르마라 해, 보스포루스 해협, 흑해, 코카서스, 카스피 해, 우랄 강 (혹은 엠바 강), 그리고 우랄 산맥과 노바야제믈랴 제도까지를 경계로 한다. 세계 인구 전체의 60% 정도가 아시아에 거주한다. 아시아의 지역은 대륙과 인도양 및 태평양의 인접 군도를 포함한다. 어원 "아시아"(Asia)라는 말은 그리스어 "Ἀσία"에서 나왔으며, 기원전 440년경 헤로도토스가 페르시아 전쟁에서 그리스와 이집트에 대비되는 지역 개념으로 페르시아 제국을 가리키거나 혹은 아나톨리아 지방을 뜻하는 말로 '아시아'를 처음으로 썼다고 한다. 헤로도토스는 자신이 논평하기를, 거대한 세 땅덩어리에 왜 여성 이름(에우로페, 아시아, 그리고 아프리카를 지칭하는 리비아)이 쓰이는지 의아스럽다면서, 그리스인 대부분은 아시아라는 이름이 프로메테우스의 부인 이름에서 나온 것으로 생각하나, 리디아 사람들은 이 이름이 사르데이스의 한 부족 이름에서 나온 코티스(Cotys)의 아들 이름인 아시아스(Asias)에서 비롯되었다고 말했노라고 썼다. 헤로도토스 이전에도 호메로스는 트로이아의 동맹인 아시오스(Asios)와 그가 어느 늪을 묘사할 때 쓴 아시오스(ασιο?, 일리아스 2, 461)를 알고 있었다. 이 그리스어 낱말은 아마도 기원전 14세기에 서부 아나톨리아에 있던 연합 국가 앗수와(Assuwa)에서 나온 듯 하다. 히타이트말로 "앗수-"(assu-, "좋은")가 이 명칭의 일부일 것이다. 이 외에도 아카드어로 "밖에 나가다" 또는 "올라가다"라는 뜻으로 중동에서 해가 뜨는 방향을 일컫는 (w)aṣû(m)에서 "아시아" 이름이 나왔으며, "동쪽"을 뜻하는 페니키아어 asa와 아마 관련이 있다고도 하기도 한다. 이 말은 아카드어로 "들어가다" 또는 "(해가) 뜨다"라는 뜻의 erēbu(m)가 지명 '유럽(Europe)'의 어원이 되었다는 비슷한 류의 설명과 대비된다. 그러나 이런 어원 설명은 의심스러운데, "아시아"란 말이 처음에는 셈어권의 서쪽에 있는 아나톨리아와 연관된 말인데, 흑해와 지중해 사이 해협을 항해하는 페니키아인 선원의 입장이 아닌 이상 이와 들어맞지 않기 때문이다. 지리적 경계 설정 아시아와 아프리카의 경계는 수에즈 지협과 홍해를 기준으로 하며, 아시아와 유럽 사이는 관습적으로 다르다넬스 해협, 마르마라 해, 보스포루스 해협, 흑해, 캅카스 산맥, 카스피 해, 우랄 강, 우랄 산맥에서 카라 해를 경계로 삼는다. 이렇게듯 오늘날에는 일반적으로 아시아, 아프리카, 유럽 세 대륙을 구분하는데, 아프리카와 아시아의 범위가 규명되면서 이런 구분은 다소 시대착오적이다. 이것은 특히 아시아의 경우에 그러한데, 이 기준으로 보자면 아시아 대륙은 남아시아와 동아시아처럼 서로 다른 땅덩어리로 볼 수 있는 여러 지역으로 볼 수 있다. 아시아의 북동부에 있는 시베리아는 베링 해협을 사이로 북아메리카와 떨어져 있다. 아시아 대륙 남쪽에는 인도양(서쪽에서 동쪽으로 아덴 만, 아라비아 해, 벵골 만)이 있고, 동쪽에는 태평양(반시계방향으로 남중국해, 동중국해, 황해, 동해, 오호츠크 해, 베링 해)이 있으며, 북쪽은 북극해가 있다. 오스트레일리아(오세아니아)는 이 대륙의 남동쪽에 있다. 어떤 지리학자는 아시아와 유럽을 별개의 대륙으로 보지 않는데,[1] 논리적으로 둘 사이의 물질적인 구분이 없기 때문이다.[2] 가령 옥스퍼드의 유럽 고고학 명예 교수인 배리 컨리프 경(Sir Barry Cunliffe)은 유럽이 지리학적ㆍ문화적으로 "아시아 대륙의 서쪽 일부분"에 불과하다고 주장하였다.[3] 지리학적으로 아시아는 유라시아 대륙 또는 아프로 유라시아 대륙 동쪽의 주요부를 이루며, 유럽은 이 땅덩어리의 북서쪽 반도이다. 지질학적으로 아시아, 유럽, 아프리카는 하나로 이어져 있는 땅덩어리로, 같은 대륙붕이다. 유럽의 거의 전부와 아시아 대부분은 유라시아판 위에 있으며, 남쪽으로 아라비아판과 인도판이 붙어있으며, 시베리아의 동쪽 끝부분(체르스키 산맥 동쪽)은 북아메리카판이다. 이 문제를 놓고 지리학계에서 두 학파가 있다. 한쪽에서는 역사적 관습을 따라 유럽과 아시아를 서로 다른 대륙으로 보고 자세한 분석을 위해 여러 하부 지역(subregion)으로 범주화한다. 다른 쪽에서는 유럽을 언급할 때 지리상의 한 지역이란 뜻으로 "대륙"이라 칭하며, 지형학적인 측면에서 아시아를 설명할 때는 "지역"(region)이란 용어를 쓴다. 언어학적으로 "대륙"이란 개별적인 땅덩어리라는 의미를 함축하므로, 혼동을 막기 위해 용어를 "대륙" 대신 "지역"으로 점차 대체하고 있다. 아시아 대륙의 다양성과 넓은 범위 때문에 정확히 "아시아"가 무엇으로 이루어졌는지 분명하지 않을 때가 있다. 어떤 경우 터키, 중동, 중앙 아시아, 러시아를 제외하고 "극동" 지역, 동남 아시아, 인도 아대륙만 아시아로 규정하기도 하는데,[4][5] 이는 특히 제2차 세계 대전 이후 미국에서 그러하다.[6] 이 말은 아시아-태평양 지역을 지칭할 때 쓰이기도 하는데, 즉 중동과 러시아는 빼고,[7] 태평양의 여러 섬은 포함하는 것으로, 태평양 섬 사람들은 일반적으로 아시아인이라 하지 않지만, 오스트랄라시아 또는 오세아니아의 일부도 여기에 들어갈 수도 있다.[8] 세부 지역 구분 아시아의 세부 지역을 북에서 남으로, 동에서 서로 나열하면 아래와 같이 북아시아, 동아시아, 동남아시아, 중앙아시아, 남아시아, 서남아시아가 있다. 북아시아 북아시아라는 말은 지리학에서는 거의 사용되지 않지만, 보통 시베리아로 부르는 러시아의 아시아 지역을 가리킨다. 경우에 따라 카자흐스탄, 몽골을 북아시아에 포함시키기도 한다. 서시베리아 등 통상적으로 북아시아 서부와 카자흐스탄 서북부 등 유럽과 가까이 접해있는 지역을 서북아시아(북서아시아)로 보기도 하나 공식적으로 지정된 개념이 아니며(때때로 아나톨리아 반도, 자카프카스, 카스피 해 연안 지대도 서북아시아로 표현할 때도 있으나 아나톨리아, 카프카스, 카스피 해는 대부분 서아시아로 본다), 서시베리아는 거의 북아시아로 보는 편이다. 몽골과 북아시아 동부(극동연방관구, 시베리아 동부)는 동북아시아를 구성하기도 한다. 동아시아 동아시아에는 다음 지역과 나라가 속한다. 또는 이들 지역을 동북아시아라고도 부른다. 의 극동 지역과 사할린섬 - 중앙아시아로 분류할 때도 있다. 타이완 섬 (대만)의 의 동부 지역 한반도의 과 일본 열도의 동남아시아 동남아시아는 인도차이나 반도와 말레이 제도로 구성되며, 다시 말레이 제도는 순다 열도, 말루쿠 제도, 필리핀 제도로 구성된다. 동남아시아 지역에 포함되는 나라들은 다음과 같다. 인도차이나 반도 - , , , , 말레이 제도 - , , , , , 중앙아시아 중앙아시아의 정의는 일정하지 않다. 일반적으로 중앙아시아에 포함되는 지역은 다음과 같다: , , , , . 때로는 이란, 파키스탄, 몽골, 중화인민공화국 서부의 티베트 자치구와 신장 위구르 자치구 등도 때로 포함된다. 남아시아 남아시아는 주로 인도 아대륙에 속한 나라들과 지역들을 의미한다. 인도 아대륙의 , , , , 인도양의 섬나라인 , 서남아시아 서남아시아는 서아시아라고도 불린다. 때로 중동이라고도 불리나, 중동(中東)이라는 말은 북아프리카의 국가들까지도 포함한다. 서남아시아는 다음과 같이 나뉜다: Turkey의 아시아 지역 지중해의 카프카스 지역의, Armenia, Azerbaijan 근동의 Israel, Lebanon, , , , 이란 고원의 Iran 아라비아 반도의 Saudi Arabia, , , , , Oman, Yemen Egypt의 시나이 반도는 아시아에 속한다. , , 도 가끔 서남아시아에 포함된다. 위치 지도 아시아의 인종 및 주민 인구 분포도 아시아는 예부터 세계 최대의 인구를 가진 지역이다. 현재에도 전 세계의 인구의 반 이상이 아시아에 살고 있다. 특히, 인도와 중국만 합해도 약 26억이 넘는다. 이렇게 많은 인구가 살고 있는 것은 전통적으로 벼농사를 하기 때문이다. 벼농사는 면적당 인구 부양력이 클뿐 아니라, 많은 노동력을 필요 하기 때문이다. 따라서 아시아의 인구 분포를 보면 벼농사를 주로 하는 충적평야 지역에 인구가 집중되어 있고 유목에 의존하는 건조지역은 상대적으로 인구 밀도가 낮다. 민족 및 언어 광대한 아시아의 자연은 인종 및 민족구성을 복잡하게 하고 있다. 중·동 아시아에서는 몽골고원을 중심으로 총 300만이라는 몽골족이 살고, 중국 동북부는 만주족을 대표하는 퉁구스 민족의 세력권이다. 순록 유목을 특징으로 하는 여러 부족의 생활은 한족의 진출로 동화되고 변화되었다. 한족은 일찍부터 높은 문화를 형성하고 풍부한 전통을 유지하여 왔다. 한족이 형성한 중국은 국토의 면적이 넓고 세계에서 가장 많은 인구를 포함하며, 13억 6천만 중 한족이 94%를 차지하고 그 수효로도 세계 제1위의 민족이다. 서양의 세력이 점차로 동양으로 밀려들기 시작할 즈음에 한족은 독자적 국가인 중화민국을 건설하였으나, 그들의 근대화는 쉽게 진전되지 않았다. 열강침략의 위협 밑에서 많은 고난을 겪은 뒤에 제2차 세계대전을 계기로 공산 세력하에 급속도로 변모하였다. 현재 대한민국 한반도는 한국어가 표준어로 되어있다 현재 중국에서는 중국어가 표준어로 되어 있으며, 그외에도 상하이·광저우어 등 방언도 많다. 또한 태국어·묘어·티베트어·미얀마어, 혹은 알타이어족에 속하는 몽골어·만주어·퉁구스어가 있고, 남방어족의 안남어 등도 사용되고 있다. 인도차이나 반도에는 몽·크메르·티베트·미얀마족·타이족 등이 중국 동남부 고원지대에서 이곳으로 이동하여 살던 선주민 말레이 인종과 혼합하였다. 타이족은 중국계의 남하민족이나, 문화는 인도에서 온 힌두문화와 불교문화를 받아들였다. 미얀마족은 티베트 동쪽에서 남하하여 1044년에 국가를 건설하였고, 다시 지형이 낮은 곳으로 발전하여 미얀마 민족 국가를 이루었으나 영국의 식민지가 되었다가 현재는 독립국이다. 동남아시아의 도서부에는 니그리토계의 왜소한 원주민이 널리 분포하였으나 인도차이나 반도에서 이동해 온 몽골족은 분파인 말레이 인종에 압박되어 현재는 그 수가 적다. 드라비다 족의 세력은 일찍이 인도 전역에 걸쳤으나 아리안 족의 침입 후 점점 동남쪽으로 후퇴하였으며, 인구 2,500만으로 인도 원주민의 중요한 요소로 되어 있다. 인도아리안족은 기원전 2000년 ~ 1500년경에 중앙 아시아에서 침입하였으며, 현재 인도 문화의 담당자이다.인도에서는 3327여종의 언어 및 방언이 사용되어 매우 복잡하고, 연방공용어로 힌디어와 영어, 지방공용어로 18종을 인정하고 있다.서남아시아의 민족은 소아시아를 중심으로 한 터키·아랍 여러 나라의 아랍계 민족, 아리안족에 속하는 이란계민족으로 분리, 모두 이슬람교를 유대로 한 공통성을 가지고 있다. 각주 같이 보기 아시아적 가치 아시안 게임 아시아의 세기(en:Asian century) 대분기 중국의 세기(en:Chinese Century) 아시아의 나라와 속령 목록 분류:대륙

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%95%84%EC%8B%9C%EC%95%84

Siapakah ketua Partai Nazi?

Partai Nazi

indonesian

Partai Buruh Nasional-Sosialis Jerman, disingkat NSDAP atau lebih dikenal dengan Partai Nazi adalah sebuah partai politik yang pernah ada di Jerman. Partai ini didirikan pada awal 1920-an dan bermarkas di München. Sebelumnya partai ini bernama Deutsche Arbeiterpartei (Partai Pekerja Jerman), nama partai itu diubah pada tanggal 24 Februari 1920 setelah Adolf Hitler mengambil kepemimpinan partai. Lambang resmi Nazi adalah Swastika. Nazi adalah kekuatan politik utama di Jerman Nazi sejak kejatuhan Republik Weimar pada tahun 1933 hingga akhir Perang Dunia II pada tahun 1945, ketika dideklarasikan ilegal dan para pemimpinnya ditangkap dan dikenai tuduhan kejahatan terhadap kemanusiaan melalui Pengadilan Nurenberg. Para penganut dan pelaksana Partai Nazi telah mengangkat sebuah ideologi politik baru, biasa dikenal sebagai "Nazisme". Pemimpin partai ini, Adolf Hitler, dipilih menjadi Kanselir Jerman oleh presiden Paul von Hindenburg pada tahun 1933. Sejak saat itu, Adolf Hitler dengan cepat membangun rezim totalitarian di Jerman.[5][6][7][8] yang dikenal dengan sebutan Reich ketiga. Ideologi Nazi menekankan pada kemurnian ras orang-orang Jerman dan menyingkirkan kaum yang mereka sebut sebagai Lebensunwertes Leben (di antaranya Yahudi, orang Slavia, Orang Rom, dan homoseksual), kelompok Saksi-Saksi Yehuwa, orang-orang cacat mental atau fisik, dan komunis. Untuk menjalankan ideologi ini, Nazi melakukan pembunuhan sistematis terhadap 6 juta Yahudi (yang kini dikenal dengan sebutan Holocaust), dan lima juta orang lainnya, sebagian besar orang Rusia, Polandia, dan Roma. Kebijakan Hitler untuk membangun kekaisaran di Eropa dengan cara-cara kekerasan seperti ini kemudian memicu pecahnya Perang Dunia 2 di Eropa. Riwayat Masa awal Munculnya paham anti-Semit Nazisme muncul sebagai akibat dari Perang Dunia I. Pada 11 November 1918 secara mengejutkan bagi pasukan garis depan Jerman, perang tiba-tiba berakhir. Pasukan garis depan tidak merasa dikalahkan dan mereka heran mengapa gencatan senjata terjadi begitu cepat sehingga mereka harus segera meninggalkan posisinya padahal mereka masih berada di wilayah musuh.[9] Mitos yang berkembang di antara para prajurit Jerman yang menyerah ini adalah bahwa mereka telah "ditikam dari belakang." Bahwa pasukan garis depan dan 2 juta rakyat Jerman tewas selama perang telah dikhianati oleh kelompok Marxis dan Yahudi yang telah memunculkan perbedaan pendapat di negara mereka. Ketika pasukan selamat itu kembali ke Jerman baru yang demokratis, mereka membawa serta kekecewaan mereka. Seusai perang, negara-negara sekutu melanjutkan blokade terhadap Jerman. Pasukan yang kembali dan berbaris melewati München, ibukota Bayern, terkejut melihat keluarga mereka yang masih menderita. Jutaan rakyat Jerman kelaparan dan ribuan lainnya sekarat akibat penyakit TBC dan influenza. Di Jerman, politik terbagi menjadi 2 kutub, Konservatif dan Sosialis[10]; masing-masing kelompok menjadi radikal pada masa krisis. Situasi semakin bertambah buruk dengan munculnya gerakan Republik Soviet München, sebuah upaya untuk menciptakan pemerintahan bergaya Soviet yang dikobarkan oleh kelompok sayap kiri Raterepublik di Munich. Tentara pemerintah diturunkan untuk menumpas pemberontakan tersebut dan pecahlah pertempuran terbuka di jalan-jalan Munich. Lebih dari 500 orang terbunuh. Tentara didukung oleh Freikorps, prajurit bayaran sayap kanan yang dibiayai oleh pemerintah. Freikorps benar-benar menjalankan tugasnya, mereka membantai orang-orang yang mereka anggap sebagai anggota Raterepublik dan berhasil menumpas pemberontakan itu. Pransangka anti-Semit di kelompok kanan semakin diperkuat oleh kenyataan bahwa pimpinan Raterepublik sebagian besar adalah orang Yahudi, sehingga terkuaklah fakta bahwa Bolshevisme (komunis) dan Yudaisme pada adalah dasarnya sama. Maka sikap untuk anti Yahudi kemudian berkembang luas. Freikorps dielu-elukan di München setelah penumpasan Raterepublik. Kelompok Yahudi adalah kambing hitam yang cocok dan benar untuk disalahkan atas semua penyakit negara tersebut karena fakta yang terjadi dimasyarakat. Freikorps didukung pejabat-pejabat sayap kanan di militer seperti Kapten Ernst Roehm (yang nantinya akan menjadi komandan tertinggi SA, "Pasukan Badai"), seorang pria dengan filosofi sederhana: “Aku masih muda dan liar. Karenanya, perang dan kerusuhan lebih menarik bagiku dibandingkan tatanan borjuis yang rapi. Brutalitas dihargai, rakyat butuh rasa takut; mereka ingin takut pada sesuatu; mereka ingin seseorang yang membuat mereka takut dan memaksa mereka menyerahkan dalam ketakutan.[10]” Kelahiran Nazi Di awal tahun 1918, sebuah partai bernama Freier Ausschuss für Einen Deutschen Arbeiterfrieden (Komite Bebas untuk Kedamaian Buruh Jerman) didirikan di Bremen, Jerman. Anton Drexler, seorang tukang kunci dan penyair, mendirikan sebuah cabang dari perkumpulan ini pada 7 Maret 1918, di Munich. Drexler pernah menjadi anggota partai Fatherland semasa Perang Dunia I, dan merupakan salah satu penentang perjanjian damai antara Sekutu dengan Jerman yang mengakhiri Perang Dunia I tahun 1918. Ia memiliki pandangan seperti umumnya nasionalis militan saat itu: menentang Perjanjian Versailes, anti-semit dan anti-marxis, dan mempercayai superioritas ras Arya. Ia juga percaya bahwa kapitalisme Internasional merupakan bagian dari gerakan dominasi Yahudi di seluruh dunia dan menuduh kapitalis mengambil keuntungan (profit) dari Perang Dunia I.[11] Drexer juga berpandangan bahwa kekacauaan dan ketidakstabilan politik adalah karena Republik Weimar tidak mau memedulikan rakyat kecil.[12] Pada tahun 1919, Drexler, dengan Gottfried Feder, Dietrich Eckart dan Karl Harrer, mengubah nama partai tersebut menjadi Deutsche Arbeiterparte (Partai Pekerja Jerman) atau biasa disingkat DAP.[13] Tahun 1919, Rohm bergabung dengan partai tersebut. Di sana, dia bertemu dengan seorang veteran Perang Dunia I, berusia 30 tahun: Kopral Adolf Hitler yang sama seperti Rohm, membenci kelompok Komunis dan Yahudi. Hitler juga bergabung dengan partai pekerja Jerman pada tahun 1919. Di kartu anggotanya tertera dia anggota nomor 555 meskipun pada kenyataannnya dia anggota nomor 55; partai itu memberi nomor mulai dari 500 agar anggotanya terlihat banyak[10][14]. Hitler tak berbeda dengan ribuan mantan prajurit lainnya di München, dia luntang-lantung tanpa pekerjaan tetap. Tapi kini dia telah menyadari bakat alaminya untuk berorasi dan menarik orang untuk bergabung dengan partainya, sehingga ia memiliki peran dominan di sana. Dia salurkan kebencian, kemarahan atas berakhirnya perang dengan pidato yang berapi-api. Hitler selalu berbicara tentang apa yang disebutnya sebagai ketidakadilan perjanjian damai Versailes yang ditandatangani pada akhir Perang Dunia I. Berdasarkan perjanjian itu, Jerman kehilangan banyak wilayah negaranya. dan dipaksa membayar ganti rugi pada negara-negara pemenang. Pada awal 1920, inflasi merajalela tak terkendali, keuangan benar-benar hancur sehingga rakyat Jerman berpikir bahwa demokrasi tak menghasilkan apapun.[9] Di Bayern, pada tahun 1921 Hitler dinobatkan menjadi pimpinan partai pekerja Jerman yang kecil itu. Namanya di ubah menjadi Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei ("Partai Pekerja Nasionalis Sosialis Jerman"), disingkat Nazi atau NSDAP. Saat itu hanyalah salah satu dari banyak partai sayap kanan di Munich dan mereka semua mengatakan yang sama: Versailes adalah kejahatan dan kelompok Yahudi ada di belakangnya. Dinamisme Hitler yang dibarengi dengan nada tanpa kompromi dalam pidato-pidatonya mulai menarik warga Bayern terkemuka lainnya untuk berpaling pada partai baru Nazi. Pada tahun 1922, seorang penerbang ulung pemegang penghargaan "Pour le Merite" sekaligus komandan skuadron Richthodenber dalam Perang Dunia I, Hermann Göring, bergabung dengan Nazi. Nazi pun menyebarkan pengaruhnya ke wilayah pedesaan Bayern. Di sana, seorang mahasiswa pertanian yang awalnya ingin menjadi peternak ayam, Heinrich Himmler, bergabung dengan Nazi (di kemudian hari, ia ditunjuk sebagai komandan tertinggi SS). Percobaan revolusi Bulan Januari 1923 di Ruhr, pasukan Perancis datang untuk meminta pembayaran ganti rugi perang, mengasingkan dan menghina rakyat Jerman. Perancis memerintah mereka dengan tangan besi. Rakyat Jerman menganggap hal ini sebagai upaya balas dendam. Sentimen nasionalis pun mulai berkembang di Jerman. Sebagai hasilnya, jumlah anggota Partai Nazi bertambah drastis menjadi sekitar 20.000 orang.[15] Hitler dan Nazi memanfaatkan ketidakpuasan rakyat Jerman. Di München pada tahun 1923, dalam suasana krisis yang disebabkan oleh pendudukan Ruhr, Hitler dan Nazinya mulai bertindak. Hitler berdiri di atas panggung Burgerbrau Keller pada tanggal 8 November dan menghentikan rapat politik sayap kanan, ia menyerukan dilaksanakannya sebuah revolusi nasional untuk menggulingkan pemerintah sayap kiri di Berlin. Keesokan harinya, 9 November 1923, Nazi, bersama dengan partai sayap kanan lainnya berparade di Munich untuk mengumpulkan dukungan. Mereka dihentikan oleh polisi di monumen perang Feldherrenhalle. Awalnya, Nazi berharap militer dan polisi mendukung parade tersebut dan bergabung bersama mereka, tetapi yang terjadi sebaliknya, polisi tidak mendukung mereka; tembakan dilepaskan dan peserta parade dibubarkan. Untung bagi Hitler, ia berhasil lolos dari penembakan itu. 4 perwira polisi dan 16 anggota Nazi kehilangan nyawa mereka. Selain membunuh polisi, beberapa pengikut Nazi juga melakukan perampokan bank dalam aksinya. Hitler kemudian diadili bersama pimpinan parade lainnya pada awal 1924 dengan tuduhan melakukan penyerangan terhadap polisi dan perampokan bank. Dalam pengadilan tersebut, Hitler dengan sikapnya yang menantang berkata: “Kau bisa menyatakan kami bersalah ribuan kali, tetapi dewi yang memimpin pengadilan abadi sejarah akan, dengan senyuman, mencabik-cabik dakwaan penuntut umum dan keputusan pengadilan ini. Dan sang dewi akan membebaskan kami.[10]” Hitler menjadi terkenal karena pernyataan sikapnya yang berani. Hakim Georg Neithardt, hakim pengadilan yang mendengar pernyataannya itu pun jadi bersimpati padanya dan bahkan mengirim pesan ke Pengadilan Banding untuk mengurangi masa kurungan Hitler. Sebagai hasilnya, Hitler hanya perlu menjalani hukuman 9 bulan penjara di Penjara Landsberg; setelah menyulut revolusi, pembunuhan 4 perwira polisi, dan perampokan bank. Tahun 1924, nama Hitler dan Nazi sempat terbenam. Kebangkitan Gejolak perekonomian Jerman jmpl|200px|Hitler-Jugend, 1939 Pada pertengahan 1920-an ekonomi Jerman pulih dan inflasi mulai berkurang. Pemerintahan Weimar yang berkuasa berhasil menyelesaikan masalah pergantian kerugian perang dengan meminjam uang dari Amerika Serikat. Namun, ada sejumlah rakyat Jerman yang tidak setuju dan menyebut peristiwa ini sebagai "kemerosotan Weimar." Mereka bergabung dengan kelompok nonpolitik seperti Wandervogel yang menyerukan untuk kembali ke cara hidup lama yang lebih sederhana. Nazi memanfaatkannya dan ikut mensosialisasikan gerakan untuk kembali ke nilai lama ini (gerakan ini tetap bertahan ketika Nazi berkuasa dalam sebuah kelompok yang dinamakan Hitler-Jugend, Pemuda Hitler"). Pada pertengahan tahun 1920-an, partai Nazi menjadi sebuah partai kecil yang radikal. Program partai mereka menjanjikan bahwa jika Nazi berkuasa, Yahudi Jerman, yang dianggap berada dibalik 'Perjanjian Versailes', akan dicabut kewarganegaraannya, atau bahkan diusir dari negara tersebut. Menurut Bruno Hahnel, pemimpin Kelompok Muda Hitler untuk tahun 1927—1945, mereka menganggap bahwa Golongan Yahudi Dunia ingin meraih kekuasaan dan menguasai dunia sehingga Kelompok Muda Hitler harus menggagalkannya. Isu konspirasi Yahudi sedunia itu disuarakan secara terbuka oleh Nazi; dan dipercaya. Bersamaan dengan munculnya paham anti-Semit itu, tumbuh keyakinan bahwa kekerasan adalah bagian yang tak terpisahkan dari proses politik, sehingga kemudian, Nazi mendirikan sayap paramiliter yang disebut Sturmabteilung (SA), "Pasukan Badai". Tugasnya adalah menjaga pertemuan-pertemuan Nazi, mengancam pengikut partai-partai lain.[10][16], dan menggalang dukungan. Hitler menjadi Kanselir Pada tahun 1928 atau 7 tahun setelah Hitler memimpin partai, Nazi gagal meraih kekuasaan dalam pemilu. Pada pemilu itu, Nazi hanya mendapatkan 2,6% suara. Tapi 4 tahun dan 18 bulan kemudian, Hitler menjadi Kanselir Jerman karena Nazi didukung oleh keadaan.[10] Pada tahun 1930-an, Jerman jatuh bangkrut. Harga produk pertanian dunia yang jatuh mengakibatkan kemiskinan, jatuhnya Wall Street mengakibatkan kemerosotan ekonomi di seluruh dunia, ditambah lagi dengan datangnya tagihan utang dari Amerika Serikat yang semakin menekan persediaan devisa Jerman. Tahun 1931 angka pengangguran di Jerman meningkat hingga 5 juta orang. Pengangguran hidup dengan susah payah di perkotaan ketika Jerman menjadi negara dengan perekonomian paling buruk di dunia. Keadaan semakin buruk ketika lima bank utama di Jerman hancur pada tahun 1931 menyebabkan lebih dari 20.000 perusahaan Jerman gulung tikar. Tanpa diduga, dalam krisis ekonomi itu, suara untuk Nazi meningkat. orang-orang mulai tertarik dengan prinsip mereka: "Versailes adalah kejahatan dan Yahudi berada dibelakangnya. Marxisme harus dihancurkan dan Bangsa Jerman harus lahir kembali." Bahkan karena sedemikian bosannya dengan keadaan ekonomi, orang-orang pedesaan yang belum pernah mendengar tentang Hitler dan partainya ikut memilih Nazi. Seperti misalnya di kota terpencil di wilayah Prusia Timur, Neidenburg, terjadi peningkatan suara yang sangat drastis untuk Nazi. Pada tahun 1928, Nazi mendapat 2.3% suara di sini. Namun pada tahun 1930 dukungan yang mereka dapatkan melonjak ke angka 25.8%; padahal Hitler tak pernah berkunjung ke sana dan tak ada perwakilan partai Nazi di kota itu. Tapi bukan hanya Nazi yang mulai naik daun, komunis juga mulai mendapat dukungan sehingga demokrasi yang baru lahir di Jerman mulai terancam karena para pemilih terdorong ke titik ekstrem; antara Nazi dan Komunis. Pertikaian mulai terjadi, Nazi dan Pasukan Badainya (SA) dengan Komunis. Meskipun pada pemilu itu, Hitler kalah dari pesaingnya Presiden Hidenburg, ia telah menetapkan dirinya sebagai pemimpin alternatif Jerman yang menawarkan keteraturan, kedisiplinan, dan kharisma. Pada pemilu tahun 1932 mayoritas mulai memilih dua partai yang secara terbuka bertujuan menggulingkan demokrasi Jerman: Nazi dan Komunis. Demokrasi yang datang di Jerman pada akhir PD I dianggap kurang cocok dan harus disingkirkan dari Jerman. Dalam pidato pemilihan umumnya (Juli 1932), Hitler tidak menyembunyikan fakta bahwa Nazi memiliki paham kediktatoran: Hasilnya pada pemilihan umum bulan Juli 1932 itu, Nazi menjadi partai terbesar di Jerman dengan meraih 37.4% suara. Kini hanya ada satu orang yang menjadi penghalang antara hitler dan posisi Kanselir: Presiden Hindenburg, orang yang pernah bersaing dengan Hitler untuk jabatan presiden dan mengalahkannya. Hindenburg bertemu Hitler pada tanggal 13 Agustus 1932 dan dalam pertemuan itu, Hitler menuntut untuk menjadi kanselir; Hindenburg menolak. Ia tidak setuju bila kekuasaan pemerintah diberikan ke satu partai yang tidak mewakili mayoritas pemilih dan -lebih jauh lagi- tidak toleran dengan disiplin yang rendah dan seringkali menggunakan kekerasan.[10]}} Kemudian, munculah sekelompok orang yang mulai menekan dan melobi Presiden Hindenburg, termasuk salah satu di antaranya seorang pengusaha mantan Direktur Reich Bank Hjalmar Schacht. Ia menulis surat kepada Hindenburg mendesak agar Hitler diberi mandat Kanselir demi kebaikan Jerman. Para pengusaha ketika itu lebih memilih agar perekonomian Jerman dikuasai oleh Nazi daripada Komunis yang jelas akan mematikan usaha mereka. Tekanan baru muncul sebagai akibat dari permainan perang militer: sebuah laporan menegaskan pada kabinet bahwa dalam kerusuhan sipil, militer tidak dapat mengendalikan baik Nazi maupun Komunis. Tapi bukan hanya Hindenburg saja yang mendapat tekanan; Nazi juga mendapatkan hal yang sama. Partai Nazi terancam bangkrut dan kehabisan uang setelah salah satu tokoh utama partai, Gregor Strasser, mengundurkan diri. Sehingga dukungan suara mereka turun menjadi 33%; tampaknya dukungan untuk mereka sudah mencapai titik maksimal. Untungnya, Nazi mendapat dukungan dari kelompok tradisional Kanan yang ingin menggulingkan demokrasi dan komunis karena tanpa dukungan Hitler, mereka tidak akan mampu melakukannya. Salah satu di antara mereka. mantan Kanselir bangsawan Franz von Papen, menawarkan kesepakatan: Hitler bisa menjadi Kanselir jika ia, von Papen, menjadi wakil Kanselir, dan hanya ada 2 anggota Nazi lainnya yang masuk kabinet yang mayoritas diisi oleh orang-orang konservatif tradisional. Dengan begitu, ia berharap pengaruh Hitler dapat "dijinakkan." Akhirnya, Hindenburg menawarkan posisi Kanselir kepada Adolf Hitler pada 30 Januari 1933. Dan segera setelah pengangkatan resmi itu, salah satu sahabat terdekat Hindenburg pada saat Perang Dunia I, Jenderal Ludendorff, mengirim telegram kepadanya: “[...] Kuramalkan — dengan sungguh-sungguh — bahwa "orang terkutuk" ini akan membawa negara kita ke jurang yang dalam. Generasi mendatang akan mengutukmu karena ini.[10]” Pada tanggal 30 Januari 1933 itu pula, Nazi mengadakan parade perayaan yang meriah di Berlin; revolusi telah dimulai. Suara Untuk Partai Nazi TanggalJumlah Suara (dalam ribuan)Persentase Kursi di ReichstagKeteranganMei 19241,918.36.532Hitler di dalam penjaraDesember 1924907.33.014Hitler dibebaskanMei 1928810.12.612September 19306,409.618.3107Krisis finansial terjadiJuli 193213,745.837.4230Hitler menjadi kandidat presidenNovember 193211,737.033.1196Maret 193317,277.043.9288Hitler telah menjadi Kanselir Jerman Pembersihan perwira Pasukan Badai Rakyat Jerman hanya perlu kurang dari 12 minggu dalam kekuasaan Hitler untuk melihat apa jadinya status Yahudi di Negara Nazi yang baru ini. Pada tanggal 1 April 1933, partai memboikot semua toko milik Yahudi selama sehari penuh. Nazi menjadikan golongan Yahudi sebagai kambing hitam atas kekalahan pada PD I dan banyak kegagalan lainnya. Kebanyakan rakyat Jerman membiarkan hal tersebut karena menganggapnya sebagai bagian dari revolusi.[9] Pada bulan-bulan awal kekuasaan Nazi, orang-orang Yahudi Jerman juga menjadi korban dari serangan dan kekerasan dari Pasukan Badai (SA). Pasukan itu juga mengambil langkah keras lain. Pada tahun 1933, bersama-sama dengan pelajar yang bersimpati, SA melakukan pembakaran massal buku-buku "terlarang", terutama yang dibuat oleh penulis Yahudi. Lebih jauh lagi, Ernst Julius Röhm, pemimpin tertinggi Pasukan Badai, juga menuntut agar pasukannya dimasukan ke dalam pasukan Militer Jerman reguler. Militer menolak keras ide tersebut. Penolakan terhadap Pasukan Badai itu dilatarbelakangi oleh ketidaksukaan kalangan militer akan tingkah laku dan penampilan mereka; Pasukan Badai dibenci sebagian besar prajurit Militer Jerman[9]. Juga menjadi semakin jelas —bukan hanya bagi kalangan militer— bahwa Ernst Julius Rohm, komandan tertinggi Pasukan Badai, berusaha untuk mengambil alih Angkatan Bersenjata Jerman. Ia berusaha untuk menjadi Menteri Angkatan Bersenjata dan membentuk pasukannya sendiri[9]. Pada musim panas tahun 1934, Hitler mendapat sebuah kabar yang sangat mengejutkan. Heinrich Himmler, yang juga berambisi untuk berkuasa yang secara teknis masih bekerja untuk Ernst Julius Roehm dalam hierarki Nazi, melaporkan kepada Hitler bahwa Ernst Röhm, teman lama Hitler yang kini menjabat sebagai pemimpin tertinggi Pasukan Badai (SA), sedang mempersiapkan sebuah kudeta; dan Hitler mempercayainya. Pada tanggal 30 Juni 1934, ketika sedang berlibur di Bavaria, Ernst Rohm ditangkap dan dibawa ke penjara terdekat, dua hari kemudian ia ditembak mati. Tak hanya sampai di situ, pada bulan Juli 1934, Hitler juga "membersihkan" jajaran perwira SA yang dituduh sedang menyiapkan revolusi.[16] Angkatan bersenjata sangat berterima kasih; mereka senang Rohm tewas dan kekuasaan Pasukan Badai dikurangi. Sebagai ungkapan rasa terima kasih, mereka ajukan diri untuk ucapkan sumpah setia pada Hitler secara pribadi. Orang yang kini, setelah kematian Presiden Hindenburg, tak hanya menjabat sebagai Kanselir Jerman tetapi juga pemimpin negara. Setelah kematian Rohm, Hitler tampaknya telah mengembalikan ketertiban; militer telah bersumpah untuknya; revolusi di jalan mereda. Pada tahun-tahun berikutnya, rakyat Jerman mulai memandang Hitler sebagai seorang pemimpin yang kuat dan penuh percaya diri; yang orasinya menjanjikan negara Jerman baru yang dinamis dan kuat. Kebangkitan Jerman Pada pertengahan tahun 1930-an, Jerman kembali bangkit di bawah kepemimpinan Hitler. Saat itu, Nazi dengan menteri ekonominya, Hjalmar Horace Greeley Schacht, berhasil menghapus pengangguran di Jerman dengan menciptakan berbagai proyek yang menyerap banyak tenaga kerja seperti proyek pembangunan Autobahn dan proyek persenjataan-kembali militer Jerman. Nazi juga menambah anggaran militer pada tahun pertama kekuasaan mereka sampai-sampai militer tidak mampu menghabiskan seluruh biaya yang dianggarkan. Proyek-proyek tersebut membawa Jerman ke dalam keadaan tenaga kerja penuh. Rakyat mendapat pekerjaan dan penghasilan sehingga mereka dapat membeli makanan. Persenjataan-kembali juga menghapus rasa malu rakyat Jerman karena telah menyerah di Perang Dunia I. Pada tahun 1935, Inggris, yang ketika itu merasa bersalah karena telah memaksakan Perjanjian Versailes yang memberatkan rakyat Jerman, membuat perjanjian baru dengan Hitler. Dalam perjanjian itu, Hitler diperbolehkan membangun angkatan lautnya melebihi batas yang diizinkan dalam Perjanjian Versailes. Hitler yang ingin memantapkan hubungannya dengan Inggris kemudian mengirim Joachim von Ribbentrop pada musim panas tahun 1936 untuk mengupayakan terciptanya aliansi antara Inggris dengan Jerman. Sayangnya, Joachim von Ribbentrop gagal membuat kesepakatan di Inggris; bukan karena Inggris tidak mau beraliansi dengan Jerman, melainkan karena orang Inggris menganggap Nazi mengirimkan orang yang terlalu sombong. Ribbentrop membuat kesalahan fatal dengan memberikan salut Nazi (dengan mengangkat tangan kanan) kepada Raja Inggris George VI. jmpl|200px|Pasukan Nazi disambut begitu mereka memasuki wilayah Austria. jmpl|200px|Nazi memerintahkan orang Yahudi mengepel jalanan di Austria untuk mempermalukan mereka. Pada tahun 1936, rakyat Jerman menganggap negara mereka telah berubah menjadi negara yang lebih baik di tangan Hitler setelah ia memerintahkan pasukan Jerman untuk memasuki kembali wilayah Jerman yang sempat lepas akibat perjanjian Versailes, Rheinland. Selain Rhineland, Hitler juga memerintahkan pasukannya untuk memasuki wilayah dengan penduduk berbahasa jerman lainnya, Austria, pada tanggal 15 Maret 1938. Di kedua wilayah itu, pasukan Jerman disambut hangat dan meriah. Lebih jauh lagi, rakyat Jerman melihat tindakan pengambilan-kembali Rhineland dan Austria itu sebagai salah satu isyarat bahwa negara mereka mulai mendapatkan kembali kekuatan dan harga dirinya. Sepulangnya ke Jerman, Hitler disambut gegap gempita sebagai seorang pahlawan bangsa Jerman. Namun pada tahun kejayaan tersebut terjadi pula sebuah peristiwa mencengangkan yang mengubah kehidupan rakyat Jerman. Orang Yahudi secara sistematis disingkirkan dari Jerman. UU Nürnberg 1935 melarang pernikahan orang Yahudi dengan warga Jerman lainnya dan menyatakan bahwa Yahudi bukanlah warga negara Jerman. Hitler dan Nazinya juga mengobarkan propaganda-propaganda yang menyatakan bahwa kekuasaan Yahudi di Jerman sudah terlalu besar dan memancing rakyat Jerman untuk melawannya; misalnya dengan mengatakan bahwa di antara 4.800 orang pengacara di Berlin, 3.600-nya adalah orang Yahudi. Propaganda tersebut berhasil mengubah pendapat masyarakat Jerman sehingga mereka tak berkeberatan jika orang Yahudi disingkirkan dari negara Jerman. Di Austria sendiri, pasukan SS mulai menjalankan aksinya "membersihkan" orang Yahudi dari tanah yang sekarang merupakan bagian dari negara Jerman itu. Yahudi Austria juga dipaksa melakukan pekerjaan yang memang dirancang untuk mempermalukan mereka; misalnya menyikat jalanan sampai bersih. Selain pasukan SS, beberapa penduduk Austria pendukung Nazi juga ikut menghina orang Yahudi itu; mereka menendangi Yahudi yang sedang bekerja dan menertawakannya. Tak tahan didiskriminasi dan diperlakukan secara kasar, ribuan orang Yahudi keluar dari Jerman sepanjang tahun 1930-an. Kristallnacht Pada musim gugur tahun 1938, terjadi sebuah peristiwa mengejutkan: Ernst von Rath, seorang diplomat Jerman, tewas di Paris ditangan seorang pemuda Yahudi bernama Herschel Gryuzspan yang marah melihat perlakuan Nazi terhadap keluarganya. Dalam acara peringatan Percobaan Revolusi Burgerbrau Keller (yang terjadi pada tahun 1923), Joseph Goebbels, menteri propaganda Nazi, meminta persetujuan dari Hitler untuk membebaskan Pasukan Badai (SA) untuk melakukan balas dendam atas peristiwa terbunuhnya Ernst kepada para Yahudi; dan Hitler setuju. Dan akhirnya, terjadilah peristiwa yang disebut dengan Kristalnacht; Malam Kristal. Dalam peristiwa itu, Pasukan Badai menghancurkan sekitar 8.000 rumah, toko, dan bangunan-bangunan lain milik orang Yahudi. Mereka juga membunuh dan memenjarakan sekurangnya 30.000 orang Yahudi; menghancurkan 1.668 sinagog dan membakar 267 di antaranya.[18] Banyak orang Jerman yang tidak setuju dengan peristiwa ini, salah satu di antaranya adalah Kolonel Claus von Stauffenberg, seorang perwira Nazi yang hampir membunuh Hitler di kemudian hari.[16] Meskipun begitu, popularitas Hitler tidak terganggu. Hitler tak pernah membicarakan peristiwa itu di depan publik sehingga kebanyakan rakyat Jerman percaya bahwa peristiwa itu terjadi bukan atas kehendak sang Fuehrer, melainkan karena kebrutalan Pasukan Badai itu sendiri. "Pembersihan" anak-anak cacat Pada akhir tahun 1938 atau awal tahun 1939, Philipp Bouhler, pemimpin Kantor Istana Kanselir Fuehrer, memberikan sebuah surat —yang ditulis oleh seorang ayah dari anak yang cacat mental— kepada Hitler. Surat itu berisi tentang permintaan izin sang ayah untuk membunuh anaknya itu; Hitler setuju. Lebih jauh lagi, Hitler malah memerintahkan orang-orangnya untuk menghabisi semua anak cacat di seluruh Jerman. Philipp Bouhler sendiri kemudian diberi hak untuk membentuk kesatuan polisi rahasia untuk menyeleksi dan membunuh anak-anak cacat dalam hitungan hari setelah mereka lahir. Polisi rahasia itu kemudian mencari anak-anak yang diduga cacat, kemudian menuliskan biodata dan ciri-ciri anak itu di selembar formulir. Formulir itu kemudian diserahkan kepada tiga orang dokter khusus yang akan menentukan apakah anak tersebut layak untuk hidup; jika tidak, mereka akan menandai formulir itu dengan tanda "X". Setelah itu, mereka akan ditugaskan untuk menjemput anak yang dianggap "tak layak hidup" untuk kemudian dikumpulkan dan dibunuh dengan menyuntikan luminal atau morfin dengan dosis yang mematikan ke dalam tubuh mereka. Perang dan kejatuhan Perang yang pecah pada tahun 1939 menyebabkan terjadinya kemunduran di tubuh partai, terutama setelah tahun 1941 ketika perang mulai memanas dan menyeret Jerman ke dalam kondisi yang kurang menguntungkan. Pada saat yang sama, Hitler meninggalkan urusan domestik dan memusatkan perhatiannya pada militer tanpa menunjuk seseorang untuk menggantikan kedudukannya untuk mengatur masalah domestik. Akibatnya, administrasi sipil Jerman kacau, tidak terorganisasi, dan tidak efektif. Dalam keadaan seperti ini, the Gauleiters, yang hampir semuanya merupakan loyalis fanatik Hitler, mulai mengambil kontrol atas pengarahan tenaga kerja, alokasi perumahan, proteksi serangan udara, dan lainnya. Kadangkala mereka juga bertindak sebagai ombudsman untuk rakyat. Mereka juga menghasut pengusiran semua orang Yahudi yang tersisa di Jerman dengan alasan rakyat Jerman mulai kekurangan rumah dan tempat tinggal akibat pengeboman yang dilakukan sekutu. Pasukan itu adalah daerah terakhir dari negara Jerman yang mengalah ke Partai Nazi, dan tak pernah dilakukan sepenuhnya. Reichswehr pra-1933 telah melarang anggotanya mengikuti ParPol itu, dan ini dipertahankan selama beberapa waktu setelah tahun 1933. Tokoh Nazi militer bergabung dengan Waffen SS, sayap militer SS. Namun pada tahun 1938 MenHan Blomberg dan kepala staf pasukan, Jenderal Werner von Fritsch, disingkirkan dari jabatannya setelah skandal yang dibuat-buat. Hitler mengangkat diri sebagai MenHan, dan pimpinan pasukan yang baru, Jenderal Franz Halder dan Walther von Brauchitsch, kagum pada Hitler dan tidak bisa menentang kehendaknya secara terbuka. Namun, secara aktif Halder mendukung rencana tak berhasil untuk mengadakan kudeta dan menyingkirkan Hitler dari kekuasaannya selama krisis tahun 1938 di Cekoslowakia, dan kembali pada tahun 1939. Brauchitsch mengetahui rencana-rencana itu namun tak mendukungnya. Hanya setelah tahun 1939, pelarangan tokoh Nazi bergabung dengan Pasukan Jerman - yang secara tradisional basis kekuatan konservatisme monarkis Protestan yang berlawanan pada gerakan politik massal apapun - dicabut, dan sejumlah jenderal, utamanya Walther von Reichenau dan Walter Model, menjadi tokoh Nazi yang fanatik. Tak sampai tahun 1944 sekelompok perwira yang menentang rezim Nazi merancang percobaan serius untuk menjungkalkan Hitler dalam Plot 20 Juli, namun mereka tak pernah mendapatkan dukungan penuh dari korps-korps perwira. Bagaimanapun AL Jerman amat setia pada Hitler dan komandannya Karl Dönitz, adalah calon pengganti Hitler pada tahun 1945. Dari tahun 1945, Partai Nazi dan negara Nazi tak sanggup lama berpisah. Ketika pasukan Jerman menyerah kepada Sekutu pada bulan Mei 1945 dan negara Jerman berhenti ada, Partai Nazi, meskipun memiliki 8,5 juta anggota nominal dan struktur organisasi di seantero negeri, juga berhenti ada. Anggotanya yang paling fanatik bisa bunuh diri, melarikan diri dari Jerman, maupun ditangkap. Khayalak ramai membakar kartu partainya dan berusaha bercampur ke dalam masyarakat Jerman secepat mungkin. Dari akhir perang, Nazi telah berkurang dibandingkan pada kesetiaan pada seorang Adolf Hitler, dan kematiannya membebaskan kebanyakan anggota Nazi dari sumpahnya dan berharap untuk menjaga partainya tetap bernapas. Dalam Testamen Politiknya, Hitler mengangkat Bormann "Menteri Partai", namun tak mencalonkan pengganti sebagai pimpinan partai - pengakuan bahwa Partai Nazi tanpa Hitler tak memiliki asas keberadaan. Secara resmi Partai Nazi dilarang oleh pemerintah pendudukan Sekutu dan proses denazifikasi meluas dilakukan untuk membersihkan bekas anggota Nazi dari pemerintahan, peradilan, perguruan tinggi, sekolah, dan pers di daerah pendudukan Jerman. Sebenarnya tidak ada perlawanan atau percobaan untuk mengorganisasi gerakan bawah tanah Nazi. Dari masa itu kehidupan politik yang normal tercipta lagi di Jerman Barat pada tahun 1949, Nazi secara efektif lenyap. Di Jerman Timur, pemerintah komunis yang baru membalas dendam atas bekas tokoh Nazi berpangkat tinggi yang bisa mereka temukan, dan kelangsungan jenis gerakan Nazi apapun tak mungkin dipertahankan. Sejak tahun 1949 terdapat sejumlah percobaan untuk mengorganisasi partai ultranasionalis di Jerman, namun tidak ada yang secara terbuka mengaku Nazi atau mencoba menggunakan lambang dan slogan Partai Nazi – seperti yang ditunjukkan dengan tepat oleh Jerman, lebih banyak tokoh Nazi di Amerika Serikat (dan sekarang di Rusia) daripada di Jerman. Partai Kekaisaran Jerman (Deutsche Reichspartei, DRP), yang menampung banyak bekas tokoh Nazi, memiliki 5 anggota di Bundestag pertama yang dipilih pada tahun 1949, namun dikalahkan pada tahun 1953. Dari tahun 1960-an ketuanya Adolf von Thadden menyadari partai ini tak memiliki masa depan dan diputar pada tahun 1964. Thadden (yang saudari tirinya Elisabeth von Thadden dihukum mati oleh Nazi atas perannya dalam Perlawanan Jerman), kemudian membentuk Partai Demokrat Nasional Jerman (Nationaldemokratische Partei Deutschlands, NPD) yang baru dan lebih luas, yang masih ada, sekarang dipimpin Udo Voigt. NPD telah lolos dari sejumlah percobaan pelarangan oleh Mahkamah Konstitusi Federal sebagai partai Neo-Nazi. Sekali-sekali partai ini memenangkan kursi di Landtag beberapa negara bagian Jerman, khususnya di daerah bekas Deutsche Demokratische Republik, namun tak pernah mencapai ambang 5% untuk memenangkan kursi di Bundestag. NPD memiliki 5.300 anggota terdaftar pada tahun 2004, dan platform utamanya adalah penentangan atas imigrasi. Komposisi partai Anggota umum Anggota umum (Parteimitglieder) dalam partai Nazi sebagian besar terdiri dari penduduk urban kelas menengah ke bawah. 7% anggota adalah kelas atas, 7% petani, 35% buruh industri dan 51% sisanya adalah kelas mengengah. Sementara itu, kelompok profesi yang paling banyak bergabung dengan Nazi adalah dokter medis. Ketika Nazi memulai kekuasaannya di Jerman pada tahun 1933, Nazi telah memiliki anggota dengan jumlah lebih dari 2 juta orang. Ketika berkuasa, mereka menarik lebih banyak anggota hingga mencapai 8.5 juta anggota di akhir kekuasaannya. Meskipun begitu, hanya sekitar 1 juta orang yang aktif berperan dalam partai; sisanya kebanyakan bergabung karena alasan karier. Anggota militer Anggota Nazi yang memiliki ambisi militer didorong untuk bergabung dengan Waffen SS atau Wehrmacht, terutama ketika Perang Dunia II berkobar. Awalnya, peraturan mengharuskan setiap anggota Nazi yang bergabung dengan Wehrmatch untuk melepaskan keanggotaannya dari partai. Meskipun begitu, keadaan Perang Dunia II memaksa sejumlah perwira Nazi seperti Reinhard Heydrich dan Fritz Todt dan beberapa anggota lainnya untuk bergabung dengan Wehrmacht tanpa melepaskan keanggotaan mereka. Keanggotaan pelajar Pada tahun 1926 Partai Nazi membentuk sebuah divisi yang keanggotannya terdiri dari pelajar-pelajar di Jerman yang dikenal dengan nama NS-Deutscher Studentenbund (NSDtB). Grup Paramiliter Sebagai tambahan, beberapa grup paramiliter eksis dan "mendukung" tujuan Nazi. Semua anggota dari grup-grup tersebut dibutuhkan untuk menjadi anggota reguler partai Nazi, dan nantinya bisa memasuki grup pilihan mereka masing-masing. Sistem raksasa/besar dari tanda kepangkatan paramiliter partai Nazi dikembangkan untuk setiap paramiliter yang berbeda-beda. Grup paramiliter besar dari Partai Nazi sebagai berikut: Schutzstaffel (SS): Pengawal pribadi Hitler Sturmabteilung (SA): Pasukan Badai Nationalsozialistisches Fliegerkorps (NSFK): National Socialist Flyers Corps Nationalsozialistisches Kraftfahrerkorps (NSKK): National Socialist Motor Corps Hitler-Jugend adalah sebuah grup paramiliter dibagi ke korps kepemimpinan dewasa dan keanggotaan umum terbuka untuk semua anak berumur 14 sampai 18 tahun Simbol partai Bendera Nazi: Partai NSDAP menggunakan swastika yang menghadap ke kanan sebagai simbol mereka. Warna merah dan hitam melambangkan Blut und Boden (darah dan tanah). Sebelumnya, warna hitam, putih, dan merah digunakan sebagai warna bendera Konfederasi Jerman Utara (yang didirikan oleh Otto von Bismarck, yang diilhami dari warna hitam putih bendera Prusia). Pada tahun 1871, bendera Konfederasi Jerman Utara itu kemudian dijadikan sebagai Reichflagge (bendera Reich). Warna hitam, putih, dan merah juga pernah dijadikan sebagai lambang nasionalis, terutama pada masa Perang Dunia I dan pada masa Republik Weimar. Swastika Lagu: Horst Wessel Lied. Elang Jerman: Partai Nazi menggunakan bentuk Elang Jerman tradisional yang diubah sedemikian rupa; Berdiri di atas lambang swastika di dalam rangkaian daun ek. Ketika kepala elang tersebut menghadap ke pundak kirinya, lambang itu menyimbolkan Partai Nazi, dan disebut dengan Parteiadler. Sebaliknya, ketika menghadap ke pundak kanannya, elang itu menyimbolkan negara (Reich), dan disebut dengan Reichsadler. Setelah partai Nazi berkuasa di Jerman, mereka segera mengganti lambang Elang Jerman tradisional dengan Elang Jerman mereka di seluruh negara dan institusinya. Parteiadler melambangkan partai Nazi Reichsadler melambangkan negara (Reich) 5-Reichsmark dibuat sebelum tahun (1936) dan setelah Nazi menambahkannya dengan swastika (1938). Ucapan, motto, dan slogan "Sieg Heil!" "Hidup kejayaan!" "Heil Hitler!" "Keselamatan dari Hitler atau Hidup Hitler!" "Arbeit macht frei" "Kerja menghasilkan kebebasan" "Ein Volk, ein Reich, ein Führer!" "Satu masyarakat, satu bangsa, satu pemimpin!" "Deutschland, erwache!" "Jerman, bangkitlah!" "Die Juden sind unser Unglück!" "Yahudi adalah sumber masalah kita!" "Lang lebe unser ruhmvoller Führer!" "Panjang umur pemimpin kami yang agung!" "Heute Deutschland, morgen die Welt!" "Jerman hari ini, dunia esok hari!" "Die Deutschen immer vor dem Ausländer und den Juden!" "Orang Jerman selalu di depan orang asing dan Yahudi!" "Sicher ist der Jude auch ein Mann, aber der Floh ist auch ein Tier.." "Sudah jelas kalau orang Yahudi adalah manusia, tetapi kutu juga seekor hewan ..." "Arbeit; Freiheit; Brot" "Kerja; Kebebasan; Roti" Referensi Lihat pula Paragraf 175 Nazisme Politik Eropa Republik Weimar Fasisme Perang Dunia II Pranala luar Kategori:Nazi

https://id.wikipedia.org/wiki/Partai%20Nazi

متى توفيت فاتن حمامة؟

فاتن حمامة

arabic

فاتن حمامة (27 مايو 1931 - 17 يناير 2015[1])، ممثلة مصرية راحلة لقبت بسيدة الشاشة العربية. يعدها الكثيرون علامة بارزة في السينما العربية حيث عاصرت عقودًا طويلة من تطور السينما المصرية[2] وساهمت بشكل كبير في صياغة صورة جديرة بالاحترام لدور السيدات بصورة عامة في السينما العربية من خلال تمثيلها منذ عام 1940. في عام 1996 أثناء احتفال السينما المصرية بمناسبة مرور 100 عام على نشاطها تم اختيارها كأفضل ممثلة وتم اختيار 18 من أفلامها من ضمن 150 فيلمًا من أحسن ما أنتجته السينما المصرية، وفي عام 1999 تسلمت شهادة الدكتوراه الفخرية من الجامعة الأمريكية بالقاهرة، وفي عام 2000 منحتها منظمة الكتّاب والنقاد المصريين جائزة نجمة القرن، [3] كما منحت وسام الأرز من لبنان ووسام الكفاءة الفكرية من المغرب والجائزة الأولى للمرأة العربية عام 2001.[4] صاحب عودتها للعمل الفني بعد غياب طويل ضجة إعلامية، حيث شاركت بعام 2000 في المسلسل التلفزيوني وجه القمر والذي عرض على 24 قناة فضائية ومحطة تلفزيونية عربية والذي انتقدت فيه العديد من السلبيات بالمجتمع المصري من خلال تجسيدها شخصية مذيعة كبيرة بالتليفزيون[5] وكان في المسلسل تعاطف مع الانتفاضة الفلسطينية عبر مشاهدة أبطال المسلسل للأحداث على أرض فلسطين إلى شاشات التلفزيون وتأييدها، خصوصًا عبر تعليقات المذيعة ابتسام البستاني (التي تقوم بتأديه دورها) حول الانتفاضة وتجار السلاح،[6] وكان سبب الضجة الإعلامية إقامة مؤلفة العمل ماجدة خير الله دعوى قضائية ضد الشركة المنتجة للمسلسل بدعوى إن المسلسل أصابه التشويه من كثرة الحذف والإضافة في النص من قبل بطلته والتي وحسب المؤلفة كانت تتدخل في عمل المخرج سواء باختيار النجوم أو في عملية المونتاج، ولكن برغم هذه الضجة تم اختيار حمامة كأحسن ممثلة ومسلسل وجه القمر كأحسن مسلسل.[7] وفي عام 2007، اختارت لجنة السينما للمجلس الأعلى للثقافة في القاهرة ثمانية من الأفلام التي ظهرت فيها فاتن حمامة فيها ضمن قائمة أفضل 100 فيلم في تاريخ السينما المصرية،[8] وفي 17 يناير 2015 توفيت الفنانة عن عمر يناهز 83 عاماً إثر أزمة صحية.[9][10] البدايات ولدت فاتن أحمد حمامة في 27 مايو 1931 في السنبلاوين أحد مدن الدقهلية في مصر وذلك حسب سجلها المدني لكنها وحسب تصريحاتها ولدت في حي عابدين في القاهرة،[11] وكان والدها موظفًا في وزارة التعليم. بدأت ولعها بعالم السينما في سن مبكرة عندما كانت في السادسة من عمرها عندما أخذها والدها معه لمشاهدة فيلم في إحدى دور العرض في مدينتها وكانت الممثلة آسيا داغر تلعب دور البطولة في الفيلم المعروض، وعندما بدأ جميع من في الصالة بالتصفيق لآسيا داغر واستنادًا إلى فاتن حمامة فإنها قالت لوالدها إنها تشعر بأن الجميع يصفقون لها ومنذ ذلك اليوم بدأ ولعها بعالم السينما.[11] وعندما فازت بمسابقة أجمل طفلة في مصر أرسل والدها صورة لها إلى المخرج محمد كريم الذي كان يبحث عن طفلة تقوم بالتمثيل مع الموسيقار محمد عبد الوهاب في فيلم "يوم سعيد" (1940)، وأصبح المخرج محمد كريم مقتنعًا بموهبة الطفلة فقام بإبرام عقد مع والدها ليضمن مشاركتها في أعماله السينمائية المستقبلية، وبعد 4 سنوات استدعاها نفس المخرج مرة ثانية للتمثل أمام محمد عبد الوهاب في فيلم "رصاصة في القلب" (1944)، ومع فيلمها الثالث "دنيا" (1946) استطاعت من إنشاء موضع قدم لها في السينما المصرية وانتقلت العائلة إلى القاهرة تشجيعًا منها للفنانة الناشئة ودخلت حمامة المعهد العالي للتمثيل عام 1946.[12] فاتن حمامة ويوسف وهبي لاحظ يوسف وهبي موهبة الفنانة الناشئة وطلب منها تمثيل دور ابنته في فيلم "ملاك الرحمة" (1946)، وبهذا الفيلم دخلت مرحلة جديدة في حياتها وهي الميلودراما وكانت عمرها آنذاك 15 سنة فقط وبدأ اهتمام النقاد والمخرجين بها. واشتركت مرة أخرى في التمثيل إلى جانب يوسف وهبي في فيلم "كرسي الاعتراف" (1949)، وفي نفس السنة قامت بدور البطولة في الفيلمين "اليتيمتين" و"ست البيت" (1949)، وحققت هذه الأفلام نجاحًا عاليًا على صعيد شباك التذاكر. كانت الخمسينيات بداية ما سمي العصر الذهبي للسينما المصرية، وكان التوجه العام في ذلك الوقت نحو الواقعية وخاصة على يد المخرج صلاح أبو سيف. قامت بدور البطولة في فيلم "لك يوم يا ظالم" (1952) الذي اعتبر من أوائل الأفلام الواقعية واشترك هذا الفيلم في مهرجان كان السينمائي. وكذلك اشتركت في أول فيلم للمخرج يوسف شاهين "بابا أمين" (1950) ثم في فيلم صراع في الوادي (1954) الذي كان منافسًا رئيسيًا في مهرجان كان السينمائي. كذلك اشتركت في أول فيلم للمخرج كمال الشيخ "المنزل رقم 13" الذي يعتبر من أوائل أفلام اللغز أو الغموض. في عام 1963 حصلت على جائزة أحسن ممثلة في الفيلم السياسي "لا وقت للحب" (1963).[13] الزواج تزوجت فاتن حمامة ثلاث مرات، كان الأول في عام 1947 حيث تزوجت من المخرج عزالدين ذوالفقار أثناء تصوير فيلم أبو زيد الهلالي (1947)، وأسسا معًا شركة إنتاج سينمائية قامت بإنتاج فيلم موعد مع الحياة (1954) (وكان هذا الفيلم سبب إطلاق النقاد لقب سيدة الشاشة العربية عليها). وظلّت منذ ذلك اليوم ولحد آخر أعمالها وجه القمر (2000) صاحبة أعلى أجر على صعيد الفنانات. انتهت العلاقة مع ذو الفقار بالطلاق عام 1954 وتزوجت عام 1955 من الفنان عمر الشريف. فاتن حمامة وعمر الشريف ترجع قصة لقائها بالشريف والذي كان اسمه آنذاك ميشيل شلهوب إلى اعتراضها على مشاركة شكري سرحان البطولة معها في فيلم يوسف شاهين "صراع في الوادي" وقام شاهين بعرض الدور على صديقه وزميل دراسته عمر الشريف حيث كان الشريف زميل دراسته بكلية فيكتوريا بالإسكندرية، وكان عمر الشريف في ذلك الوقت قد تخرج من الكلية ويعمل في شركات والده بتجارة الخشب فوافقت على الممثل الشاب، وأثناء تصوير هذا الفيلم حدث الطلاق بينها وزوجها عز الدين ذو الفقار. كانت مشهورة برفضها أي مشهد أو لقطة فيها قبلة ولكن سيناريو الفيلم "صراع في الوادي" كان يحتوي على قبلة بين البطلين، ووسط دهشة الجميع وافقت على اللقطة. بعد الفيلم أشهر عمر الشريف إسلامه وتزوج منها واستمر زواجهما إلى عام 1974.[14] استنادا إليها في أحد المقابلات الصحفية فإن علاقتها بذو الفقار تدهورت لأنها اكتشفت أن علاقتها معه كانت علاقة تلميذة مبهورة بحب الفن وإنجذبت لأستاذ كبير يكبرها بأعوام عديدة.[11] واستنادًا إليها فإنها كانت سعيدة مع الشريف وكانت تعيش في حلم لا تريده أن ينتهي، ولكن الشائعات من جهة وكونها وعلى لسانها كانت "شديدة الغيرة عليه" مما أدى إلى استحالة استمرار الزواج.[15] الزواج الثالث والأخير وبعد انفصالها عن عمر الشريف بعام واحد فقط، تزوجت من طبيب الأشعة الدكتور محمد عبد الوهاب عام 1975، وظلت تعيش معه في هدوء حتى وفاتها [16]. فاتن حمامة وجمال عبد الناصر استنادًا إلى مقابلة صحفية لها مع خالد فؤاد فإنها غادرت مصر من عام 1966 إلى 1971 احتجاجًا لضغوط سياسية تعرضت لها، حيث كانت خلال تلك السنوات تتنقل بين بيروت ولندن، وكان السبب الرئيسي وعلى لسانها "ظلم الناس وأخذهم من بيوتهم ظلماً للسجن في منتصف الليل، وأشياء عديدة فظيعة ناهيك عن موضوع تحديد الملكية"،[11] وقد تعرضت إلى مضايقات من المخابرات المصرية حيث طلبوا منها "التعاون معهم" ولكنها امتنعت عن التعاون بناءً على نصيحة من صديقها حلمي حليم "الذي كان ضيفهم الدائم في السجون"، ولكن امتناعها عن التعاون أدى بالسلطات إلى منعها من السفر والمشاركة بالمهرجانات، ولكنها استطاعت ترك مصر بعد تخطيط طويل.[17] أثناء فترة غيابها طلب الرئيس جمال عبد الناصر من مشاهير الكتاب والنقاد السينمائيين بإقناعها بالعودة إلى مصر، ووصفها عبد الناصر بأنها "ثروة قومية"[18]. وكان عبد الناصر قد منحها وسامًا فخريًا في بداية الستينيات، ولكنها لم ترجع إلى مصر إلا في عام 1971 بعد وفاة عبد الناصر. وعند عودتها بدأت بتجسيد شخصيات نسائية ذات طابع نقدي وتحمل رموزًا ديمقراطية كما حدث في فيلم إمبراطورية ميم (1972)، وحصلت عند عرض ذلك الفيلم في مهرجان موسكو على جائزة تقديرية من اتحاد النساء السوفيتي وكان فيلمها التالي "أريد حلا (1975) نقدًا لاذعًا لقوانين الزواج والطلاق في مصر.[19] وبعد الفيلم قامت الحكومة المصرية بإلغاء القانون الذي يمنع النساء من تطليق أزواجهن، وبالتالي سمحت بالخلع.[20][21] دورها في السينما العربية عندما بدأت مشوارها في السينما المصرية كان النمط السائد للتعبير عن الشخصية النسائية للمرأة المصرية في الأفلام تمشي على وتيرة واحدة، حيث كانت المرأة في أفلام ذلك الوقت إما برجوازية غير واقعية تمضي معظم وقتها في نوادي الطبقات الراقية وكانت إما تطارد الرجال أو بالعكس، وأيضًا كانت هناك نزعة على تمثيل المرأة كسلعة جسدية لإضافة طابع الإغراء لأفلام ذلك الوقت، وكانت معظم الممثلات في ذلك الوقت يجدن الغناء أو الرقص. قبل مرحلة الخمسينيات ظهرت في 30 فيلمًا وكان المخرجين يسندون لها دور الفتاة المسكينة البريئة، ولكن كل هذا تغير مع بداية الخمسينيات. حيث بدأت في الخمسينيات ونتيجة التوجه العام في السينما المصرية نحو الواقعية بتجسيد شخصيات أقرب إلى الواقع ففي فيلم "صراع في الوادي" (1954) جسدت شخصية مختلفة لابنة الباشا فلم تكن تلك الابنة السطحية لرجل ثري وإنما كانت متعاطفة مع الفقراء والمسحوقين وقامت بمساندتهم،[22] وفي فيلم "الأستاذة فاطمة" (1952) مثلت دور طالبة في كلية الحقوق من عائلة متوسطة وكانت تؤمن إن للنساء دورًا يوازي دور الرجال في المجتمع،[23] وفي فيلم "إمبراطورية ميم" (1972) مثلت دور الأم التي كانت مسؤولة عن عائلتها في ظل غياب الأب،[24] وفي فيلم "أريد حلا" (1975) جسدت دور امرأة معاصرة تحاول أن يعاملها القانون بالمساواة مع الرجل، وفي عام 1988 قدمت مع المخرج خيري بشارة فيلم "يوم حلو يوم مر" ولعبت فيه دور أرملة في عصر الانفتاح والمبادئ المتقلبة وتحمل هذه الأرملة أعباءً ثقيلة جدًا دون أن تشكو وكلها أمل بالوصول إلى يوم حلو لتمسح ذاكرة اليوم المر.[25] ويرى معظم النقاد أنها وصلت إلى مرحلة النضج الفني مع فيلم "دعاء الكروان" (1959) هذا الفيلم الذي اختير كواحد من أحسن ما أنتجته السينما المصرية وكانت مستندة على رواية لعميد الأدب العربي طه حسين، وكانت الشخصية التي قامت بتجسيدها معقدة جدًا من الناحية النفسية،[26] ومن هذا الفيلم بدأت بانتقاء أدوارها بعناية فتلى هذا الفيلم فيلم "نهر الحب" (1960) الذي كان مستندًا على رواية ليو تولستوي الشهيرة "آنا كارنينا" وفيلم "لا تطفئ الشمس" (1961) عن رواية إحسان عبد القدوس وفيلم "لا وقت للحب" (1963) عن رواية يوسف إدريس.[13] الجوائز التقديرية أحسن ممثلة لسنوات عديدة شهادة الدكتوراه الفخرية من الجامعة الأمريكية بالقاهرة عام 1999 جائزة نجمة القرن من قبل منظمة الكتاب والنقاد المصريين عام 2000 وسام الأرز من لبنان (1953 & 2001) وسام الكفاءة الفكرية من المغرب الجائزة الأولى للمرأة العربية عام 2001 ميدالية الشرف من قبل جمال عبد الناصر ميدالية الشرف من قبل محمد أنور السادات ميدالية لاستحقاق من ملك المغرب الحسن الثاني بن محمد ميدالية الشرف من قبل إميل لحود وسام المرأة العربية من قبل رفيق الحريري عضوة في لجنة التحكيم في مهرجانات موسكو وكان والقاهرة والمغرب والبندقية وطهران والإسكندرية وجاكرتا.[27][28] شهادة الدكتوراه الفخرية من الجامعة الأمريكية ببيروت عام 2013 الأفلام والمسلسلات لها ما يقارب من 94 فيلم، بدأت أولها بفيلم يوم سعيد عام 1940، وآخرها أرض الأحلام. وقد عملت مع معظم رواد الإخراج في مصر[29][30]. مسلسلاتها: ضمير أبلة حكمت، أنتج عام 1991، لعبت فيه دور "حكمت"[24]. وجه القمر، أنتج عام 2000، لعبت فيه دور "ابتسام البستاني"[31]. وفاتها توفيت الممثلة في مساء يوم السبت 17 يناير 2015 عن عمر يناهز 83 عامًا و8 أشهر إثر أزمة صحية مفاجئة،[10][32][33] كانت الفنانة قد تعرضت لأزمة صحية قبل وفاتها استدعت نقلها إلى مستشفى دار الفؤاد بمدينة السادس من أكتوبر تحت إشراف زوجها وخرجت بعد أن تماثلت للشفاء ثم تعرضت إلى وعكة صحية مفاجئة توفيت على إثرها، ولكن كان هناك تضارب في بيان خبر وفاتها وذلك بسبب رغبة أسرتها التحفظ وعدم الإدلاء بأي تصريحات حتى تأكيد الخبر من قبل وسائل الإعلام المصرية الرسمية.[34] أعلن جابر عصفور وزير الثقافة، الحداد لمدة يومين، في كل ما يتصل بقطاع الثقافة وكل ما يتصل بالدولة، حزنًا على رحيل فاتن حمامة، [35] كما نعت رئاسة الجمهورية وفاتها وتقدمت لأسرتها وذويها وكافة محبيها من أبناء مصر والوطن العربي بخالص التعازي والمواساة.[36] وفي 27 مايو 2016 احتَفل مُحرك البَحث جوجل بالذِكرى ال85 لِميلاد فاتن حمامة.[37] مراجع وصلات خارجية إي تي بالعربي 19 يناير 2015 تصنيف:فاتن حمامة تصنيف:أشخاص من المنصورة (مصر) تصنيف:الشرق الأوسط تصنيف:حاصلون على وسام الاستحقاق (لبنان) تصنيف:مصريون حاصلون على وسام الجمهورية تصنيف:ممثلات تصنيف:ممثلات أفلام مصريات تصنيف:ممثلات تلفزيون مصريات تصنيف:ممثلات مصريات في القرن 20 تصنيف:منتجو أفلام مصريون تصنيف:مواليد 1350 هـ تصنيف:مواليد 1931 تصنيف:مواليد في المنصورة (مصر) تصنيف:وفيات 1436 هـ تصنيف:وفيات 2015 تصنيف:وفيات في القاهرة

https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%A7%D8%AA%D9%86%20%D8%AD%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%A9

متى عقدت الجمعية البرلمانية لمجلس أوروبا دورتها الأولى؟

الجمعية البرلمانية لمجلس أوروبا

arabic

الجمعية البرلمانية لمجلس أوروبا (PACE) هي واحدة من الأجهزة القانونية لمجلس أوروبا، وهي منظمة دولية مكرسة لدعم حقوق الإنسان والديمقراطية وسيادة القانون، والتي تشرف على المحكمة الأوروبية لحقوق الإنسان. وهي مكونة من 318 برلمانياً من البرلمانات الوطنية لدول المجلس ال 47 في أوروبا، وتجتمع أربع مرات في السنة للجلسات العامة لمدة أسبوع في ستراسبورغ. عقدت الجمعية دورتها الأولى في ستراسبورغ في 10 أغسطس 1949. انظر أيضاً مجلس أوروبا لجنة وزراء مجلس أوروبا مراجع مزيد من القراءة Le Conseil de l'Europe, Jean-Louis Burban, publisher PUF, collection « ماذا أعلم », n° 885. مصادر خارجية * تصنيف:تأسيسات سنة 1949 في أوروبا تصنيف:ستراسبورغ تصنيف:سياسة أوروبا تصنيف:منظمات تأسست في 1949 تصنيف:منظمات دولية في أوروبا تصنيف:منظمات مقرها في ستراسبورغ

https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%D8%AC%D9%85%D8%B9%D9%8A%D8%A9%20%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9%20%D9%84%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3%20%D8%A3%D9%88%D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%A7

Apa pengertian Seni menurut Ki Hajar Dewantara?

Seni

indonesian

Seni adalah keahlian membuat karya yang bermutu (dilihat dari segi kehalusannya, keindahannya, dan sebagainya), seperti tari, lukisan, ukiran.[1] Seni meliputi banyak kegiatan manusia dalam menciptakan karya visual, audio, atau pertunjukan yang mengugkapkan imajinasi, gagasan, atau keperigelan teknik pembuatnya, untuk dihargai keindahannya atau kekuatan emosinya.[2][3] Kegiatan-kegiatan tersebut pada umumnya berupa penciptaan karya seni, kritik seni, kajian sejarah seni dan estetika seni. Peristilahan Istilah seni dalam bahasa Indonesia memiliki riwayat peristilahannya sendiri yang tidak sederhana, baik dipandang dari segi terminologis maupun etimologisnya. Hal ini mulanya disebabkan oleh ketiadaan padanan istilah yang pas dalam bahasa Indonesia/Melayu untuk konsep art dalam bahasa Inggris atau kunst dalam bahasa Belanda. Asal kata Asal mula kata seni dalam bahasa Indonesia tidak begitu jelas dan memiliki banyak teori, di antaranya adalah: Kata seni dari bahasa Melayu Riau (Sungai Rokan) sonik yang berasal dari kata 'so' atau 'se' artinya adalah 'satu', berasal dari bahasa Sanskerta 'swa' (satu), yang digabung dengan kata 'nik' yang artinya sesuatu yang sangat kecil atau halus. Kata sonik/sonit/seni berarti suatu yang halus bentuk rupa maupun sifatnya.[4] Kata seni dari bahasa Sansekerta sani yang artinya persembahan, pelayanan dan pemberian yang tulus.[5] Kata seni dari bahasa Belanda genie yang artinya kemampuan luar biasa yang dibawa sejak lahir,[5] seperti makna ketiga kata seni dalam KBBI yang berarti genius.[1] Sejarah dan polemik Terdapat permasalahan alih bahasa ketika bahasa Indonesia terpapar konsep-konsep Barat, seperti apa yang kita sebut sekarang sebagai seni, walaupun gejala kesenian telah ada sebelumnya dan istilah padanannya dapat digali dari kosakata lokal, seperti kata kagunan dalam bahasa Jawa dan kabinangkitan dalam bahasa Sunda. Memadankan kata seni untuk art atau kunst sesungguhnya terdengar sangat ganjil karena sampai abad ke-19, kata seni hanya sering digunakan pada konteks air seni yang merupakan penghalusan istilah untuk kencing.[6] Sedangkan kata seni untuk menyebut sesuatu kecil atau lembut tidak banyak digunakan. Sebelum istilah seni populer seperti sekarang, istilah kunst dalam kamus Belanda-Melayu (Klinkert atau Mayer atau Badings yang terbit pada penghujung abad ke-19 atau permulaan abad ke-20) diterjemahkan menjadi hikmat, ilmu, pengetahuan, kepandaian dan ketukangan.[7] Kamus Umum Bahasa Indonesia (terbit pertama kali 1953) oleh Purwadarminta ditengarai ialah kamus yang merekam kata seni dengan makna yang baru untuk pertama kalinya. Meskipun Purwadarminta bukanlah yang mula-mula menggunakan istilah "seni" dan "seni rupa", tetapi hal ini membuat polemik di kalangan seniman karena seakan-akan menimbulkan ketimpangan persepsi antara seni di Indonesia dan seni di Barat.[8][9] Istilah "seni rupa", "seni musik", "seni teater", "seni sastra" dll. dalam bahasa Indonesia ditengarai memperlihatkan gejala adverbial. Gejala ini menunjukkan kata-kata penting (rupa, musik, tari, sastra) hanya sekadar kata keterangan (adverb) untuk kata seni. Keutamaan pada istilah-istilah itu terletak pada kata "seni"-nya. Istilah "seni" sendiri dalam bahasa Indonesia tidak membawa sifat kebendaan, walaupun merupakan kata benda abstrak. Dengan demikian, semua ungkapan seni punya kedudukan sejajar. Seni menjadi istilah yang 'terbuka'. Ungkapan seni bahkan tidak dibatasi pada seni rupa, seni tari, seni musik, dan seni teater saja (dikenal menampilkan ungkapan pribadi). Deretan istilah ini bisa diperpanjang dengan seni keris, seni batik, seni ronggeng (dan sebagainya) yang dikenal sebagai kesenian di dunia tradisi. Maka, kata seni tidak memiliki bentuk dan merupakan kondisi mental yang bisa berwujud banyak hal selama memiliki gejala seni. Gejala tersebut membuat pengertian seni dalam bahasa Indonesia lebih dekat kepada estetika.[10][9] Oleh karenanya, terdapat banyak kesulitan dalam menyeimbangkan perkembangan wacana seni di Indonesia dan Barat, misalkan seni tari jika diterjemahkan secara formal menjadi dance art tidak akan masuk akal bagi pemakai bahasa Inggris, juga seperti seni ukir, seni musik, dsj. Bahasa Inggris dan beberapa bahasa lain juga membedakan antara istilah art dan (the) arts. Neologisme Istilah seni kemungkinan besar ditemukan—atau lebih tepatnya dimaknai ulang—oleh S. Sudjojono melalui Persatuan Ahli Gambar Indonesia (PERSAGI) yang kala itu sangat giat mencari padanan istilah berbahasa Indonesia. Istilah baru yang juga diperkenalkan antara lain seni lukis, lukisan, pelukis, lukisan kampas (kanvas), pematung, seni rupa, cukilan, alam benda, potret diri, watak, sanggar, sketsa, etsa, seniman, telanjang dan lain-lain. Sementara itu, istilah seniman (untuk menyebut pelaku seni) muncul pada akhir 1930-an di dalam tulisan-tulisan S Sudjojono mengenai seni lukis Indonesia. S Sudjojono mengakui bahwa istilah ”seniman” ini pertama kali diusulkan oleh Ki Mangunsarkoro—mantan Menteri Pendidikan dan Kebudayaan RI.[11][12] Tulisan-tulisan S.Sudjojono juga membantu istilah-istilah tersebut semakin populer, khususnya buku Seni lukis, kesenian, dan seniman yang terbit pertama kali 1946. Pengertian Beberapa pakar dan filsuf memiliki pengertian sendiri tentang seni, di antaranya dijelaskan pada alinea di bawah ini[13]. Alexander Baum Garton Seni adalah keindahan dan seni adalah tujuan yang positif menjadikan penikmat merasa dalam kebahagiaan. AristotelesSeni adalah bentuk yang pengungkapannya dan penampilannya tidak pernah menyimpang dari kenyataan dan seni itu adalah meniru alam. Immanuel KantSeni adalah sebuah impian karena rumus rumus tidak dapat mengihtiarkan kenyataan. Ki Hajar DewantaraSeni merupakan hasil keindahan sehingga dapat menggerakkan perasaan indah orang yang melihatnya, oleh karena itu perbuatan manusia yang dapat mempengaruhi dapat menimbulkan perasaan indah itu seni. Leo TolstoySeni adalah ungkapan perasaan pencipta yanng disampaikan kepada orang lain agar mereka dapat merasakan apa yang dirasakan pelukis. SudarmajiSeni adalah segala manifestasi batin dan pengalaman estetis dengan menggunakan media bidang, garis, warna, tekstur, volume dan gelap terang. Sejarah Bentuk kesenian tertua yang ditemukan adalah seni rupa, yang meliputi penciptaan gambar atau benda yang sekarang digolongkan menjadi lukisan, patung, cetakan, fotografi dan media rupa lainnya.[14] Bentuk seni seperti patung, lukisan gua, lukisan batu, dan petroglif dari zaman Paleolitikum Akhir telah ada sejak dari 40.000 tahun yang lalu. Lukisan gua di Sulawesi disebut sebagai salah satu artefak seni tertua di dunia.[15] Akan tetapi, makna sesungguhnya dari seni tersebut masih dalam perdebatan karena kurangnya pengetahuan tentang kebudayaan yang menghasilkannya. Di gua Lubang Jeriji Saleh, Kalimantan Timur, para arkeolog menemukan gambar serupa binatang sapi yang ditegaskan sebagai karya seni figuratif tertua di dunia, diperkirakan berasal dari 40 ribu hingga 52 ribu tahun lalu (periode Paleolitik Atas dan akhir zaman es), lebih tua 5000 tahun dari penemuan sebelumnya di Sulawesi.[16] Benda seni yang disebut tertua lainnya berasal dari gua di Afrika Selatan, berusia 75.000 tahun, berbentuk rangkaian cangkang keong kecil-kecil yang dilubangi.[17] Wadah yang kemungkinan untuk tempat cat juga ditemukan dengan usia 100.000 tahun. Cangkang kerang dengan goresan oleh Homo erectus yang ditemukan tahun 2014 dipercaya berasal dari 430.000 dan 540.000 tahun yang lalu.[18] Banyak tradisi besar dalam seni memiliki akar dari salah satu peradaban besar kuno, yakni Mesir Kuno, Mesopotamia, Persia, India, Tiongkok, Yunani Kuno, Romawi, juga Inka, Maya dan Olmek. Tiap-tiap pusat peradaban awal ini mengembangkan gaya khas dalam keseniannya. Dikarenakan ukuran dan usia peradaban-peradaban tersebut, terdapat lebih banyak karya seni yang terselamatkan dan lebih banyak pengaruh yang disebarluaskan kepada budaya-budaya yang datang kemudian. Sebagian dari peradaban tersebut bahkan memiliki catatan terawal bagaimana seniman bekerja. Sebagai contoh, seni zaman Yunani melihat pemujaan bentuk tubuh manusia dan pengembangan keterampilan yang berimbang untuk menunjukkan proporsi otot, ketenangan, kecantikan, dan anatomi yang tepat.[19] Dalam seni peradaban Bizantium dan Abad Pertengahan Barat, banyak seni berfokus pada ekspresi subjek tentang budaya Alkitab dan keagamaan, dan menggunakan gaya yang menunjukkan kemuliaan yang lebih tinggi bagi dunia surgawi, seperti penggunaan emas pada latar belakang lukisan, atau kaca dalam mosaik atau jendela, yang juga menyajikan figur-figur dalam bentuk yang ideal, berpola (datar). Namun demikian, tradisi realis klasik bertahan dalam karya-karya kecil Bizantium, dan realisme terus tumbuh dalam seni Katolik Eropa.[20] Seni Renaisans kemudian berkembang dengan lebih menekankan pada penggambaran realistik dunia bendawi, dan tempat manusia di dalamnya. Hal itu tercermin dari penggambaran jasmani tubuh manusia, dan perkembangan metode sistematis penggambaran jauh-dekat dari sudut pandang grafis untuk mendapatkan kesan ruang tiga dimensi.[21] Di Timur, penolakan seni Islami terhadap ikonografi mengakibatkan pengutamaan pada pola geometris, kaligrafi dan arsitektur.[22] Di Timur jauh, agama juga menguasai gaya dan bentuk kesenian. India dan Tibet memperlihatkan penekanan pada patung lukis dan tarian, sedangkan lukisan agamawi meminjam banyak aturan dari kesenian patung dan cenderung memiliki warna-warna terang yang kontras dengan penekanan pada garis-garis batasnya. Sementara itu, Cina memperlihatkan banyak perkembangan bentuk seni: ukiran giok, kerajinan perunggu, tembikar (termasuk tentara terakota dari Kekaisaran Qin[23]), syair, kaligrafi, musik, lukis, drama, fiksi, dll. Gaya seni Cina sangat beragam dari zaman ke zaman dan masing-masingnya dinamai berdasarkan dinasti yang berkuasa. Jadi, sebagai contoh, lukisan-lukisan dinasti Tang memiliki warna monokromatik dan renggang-renggang, menekankan bentang yang ideal. Akan tetapi, lukisan-lukisan dinasti Ming berwarna-warni dan padat, dan berfokus untuk bercerita dengan pengaturan latar dan komposisi.[24] Jepang juga menamai gaya-gaya dalam kesenian mereka dengan dinasti kekaisaran juga, dan menampakkan banyak pembauran antara gaya kaligrafi dan lukis. Cetak balok kayu menjadi penting di Jepang setelah abad ke-17.[25] Abad Pencerahan di Barat pada abad ke-18 melihat penggambaran artistik dari sudut kepastian fisik dan rasionalnya, serta visi politik revolusioner dari dunia pasca-monarki, seperti penggambaran Blake tentang Newton sebagai geometer ilahi[26], atau lukisan-lukisan propaganda David. Hal ini menyebabkan penolakan Romantisisme demi gambar-gambar dari sisi emosional dan individualitas manusianya, dicontohkan dalam novel-novel Goethe. Kemudian penghujung abad ke-19 memunculkan sejumlah gerakan artistik, seperti seni akademik, simbolisme, impresionisme, dan fauvisme.[27][28] Sejarah seni abad kedua puluh adalah narasi tentang kemungkinan yang tak terbatas dan pencarian standar-standar baru, masing-masing gerakan ditumbangkan secara berurutan oleh yang datang berikutnya. Dengan demikian, ukuran-ukuran impresionisme, ekspresionisme, fauvisme, kubisme, dadaisme, surealisme, dll. tidak dapat dipertahankan jauh melampaui waktu penemuan mereka. Meningkatnya keterhubungan global sepanjang masa ini memperlihatkan pengaruh yang setara dari budaya lain ke dalam kesenian Barat. Dengan demikian, cetakan balok kayu Jepang (dipengaruhi oleh kejurugambaran Renaisans Barat) memiliki pengaruh besar pada impresionisme dan perkembangan selanjutnya. Contoh lainnya, patung-patung Afrika diambil oleh Picasso dan sampai batas tertentu oleh Matisse. Demikian pula, pada abad ke-19 dan ke-20, gagasan-gagasan Barat memiliki dampak besar pada seni di Timur seperti komunisme dan pascamodernisme yang memberikan pengaruh kuat.[29] Kegunaan Seni memiliki sejumlah besar fungsi yang berbeda sepanjang sejarahnya, sehingga tujuannya sulit untuk diabstraksikan atau dikuantifikasi dengan konsep tunggal apa pun. Namun hal ini tidak menyiratkan bahwa tujuan seni adalah sesuatu yang "kabur", melainkan bahwa seni tercipta dengan memiliki banyak alasan unik dan berbeda. Beberapa kegunaan seni disediakan dalam garis besar berikut. Berbagai tujuan seni dapat dikelompokkan sesuai dengan yang tidak termotivasi, dan yang termotivasi (Lévi-Strauss).[30] Kegunaan tak-termotivasi Kegunaan seni yang tidak termotivasi adalah tujuan yang tak terpisahkan dalam proses menjadi manusia, melampaui diri pribadi, atau tidak memenuhi tujuan luar tertentu. Dalam pengertian ini, seni, sebagai daya cipta, adalah sesuatu yang harus dilakukan manusia sesuai dengan kodratnya (yaitu, tidak ada spesies lain yang menciptakan seni), dan karenanya melampaui kegunaan praktis. Kegunaan termotivasi Kegunaan seni yang termotivasi mengacu pada tindakan yang disengaja dan sadar dari seniman atau penciptanya. Hal ini mungkin membawa perubahan politik, untuk mengomentari suatu aspek dalam masyarakat, untuk menyampaikan emosi atau suasana hati tertentu, untuk menunjukkan psikologi pribadi, untuk menggambarkan disiplin lain, untuk (dengan seni komersial) menjual produk, atau hanya sekadar bentuk komunikasi. Cabang-cabang seni Umumnya seni dibagi menjadi dua cabang besar, yakni seni murni (fine art) dan seni terapan (applied art). Seni rupa murni tidak memerhatikan unsur praktis. Karya seni rupa murni adalah ungkapan daya cipta pembuatnya. Cabang-cabang seni rupa murni di antaranya adalah[31]: Seni Lukis Seni Grafis Seni Patung Seni Keramik Sementara itu, seni rupa terapan merupakan cabang seni yang memerhatikan nilai kepraktisan atau kegunaan dari karya seni. Seni rupa terapan seringkali disebut juga dengan desain. Cabang-cabang seni rupa terapan antara lain adalah: Desain Produk Desain Grafis/Desain Komunikasi Visual Desain Bangunan/Arsitektur Desain Interior Lihat pula Estetika Musik Seni rupa Seni pertunjukan Seni tradisional Seni kontemporer Referensi

https://id.wikipedia.org/wiki/Seni

పాల్ లెనార్డ్ న్యూమాన్ తండ్రి పేరేమిటి ?

పాల్ న్యూమాన్

telugu

పాల్ లెనార్డ్ న్యూమాన్ (1925 జనవరి 26-2008 సెప్టెంబరు 26)[1][2][3] ప్రసిద్ధి చెందిన అమెరికన్ నటుడు, చిత్ర దర్శకుడు, సాహసికుడు, మానవతావాది, మరియు స్వతహాగా పందెములనిన ఆసక్తికలవాడు. 1986లోమార్టిన్ స్కోర్సేసే చిత్రము ద కలర్ ఆఫ్ మనీలో అతని నటనకు ఉత్తమ నటుడిగా వచ్చిన అకాడెమీ అవార్డు కలుపుకొని పెద్ద సంఖ్యలో పురస్కారాలు గెలుపొందాడు మరియు ఎనిమిది ఇతర ప్రతిపాదనలు పొందాడు,[4] మూడు గోల్డెన్ గ్లోబ్ అవార్డులు, ఒక BAFTA అవార్డు, ఒక స్క్రీన్ యాక్టర్స్ గిల్డ్ అవార్డు, ఒక కేన్స్ ఫిలిం ఫెస్టినల్ అవార్డు, ఒక ఎమ్మీ అవార్డు, మరియు అనేక గౌరవప్రథమైన పురస్కారాలు పొందాడు. అమెరికన్ రోడ్ రేసింగ్ యొక్క స్పోర్ట్స్ కార్ క్లబ్లో అనేక జాతీయ చాంపియన్ షిప్ లను కూడా గెలుపొందాడు, మరియు అతని యొక్క పందెపు జట్లు ఓపెన్ వీల్ ఇండీ కార్ రేసింగ్ లలో అనేక చాంపియన్ షిప్ లను గెలుపొందాయి. న్యూమాన్, న్యూమాన్స్ ఓన్స్ అనే ఆహార సంస్థకు సహస్థాపకుడు, పన్ను అనంతరం దాని నుంచి వచ్చే అన్ని లాభాలు మరియు చెల్లింపులను ఇతరులకు దానము చేసేవాడు.[5] అక్టోబరు 2008 వరకు, ఈ దానము చేసినవి US $280 మిలియన్లు దాటి పోయినవి.[5] ప్రారంభ జీవితం న్యూమాన్ , ఒహియో, షేకర్ హైట్స్ (క్లీవ్లాండ్ యొక్క శివారు ప్రాంతం)వద్ద జన్మించెను, లాభాలతో నడిచే ఆటవస్తువుల దుకాణము నడిపే తెరెసా( నీ ఫెట్జార్ లేక ఫెత్స్కో;Slovak: Terézia Fecková)[6][7] మరియు ఆర్థర్ శామ్యూల్ న్యూమాన్ ల కుమారుడు.[8][9] న్యూమాన్ యొక్క తండ్రి యూదు మతస్తుడు, పోలండ్ మరియు హంగేరి[9] దేశముల నుండి వలస వచ్చిన వారి కుమారుడు, న్యూమాన్ యొక్క తల్లి క్రైస్తవ శాస్త్రము అభ్యసించినది, పూర్వ ఆస్ట్రేలియా-హంగేరి(ఇప్పడుస్లోవేకియాలోఉంది)లోని ప్తికీ(పూర్వ తిక్సి) వద్ద స్లోవాక్ రోమన్ కాధలిక్ కుటుంబములో జన్మించెను.[7][10][11][12] ఒక వ్యక్తిగా న్యూమాన్ మతాన్ని కలిగిలేడు, కానీ తనని తాను "ఒక యూదుడి" గా వర్ణించు కొనెను, "ఇది మరింత సవాలు" అని చెబుతుండేవాడు.[13] న్యూమాన్ యొక్క తల్లి అతని తండ్రి దుకాణములోనే పనిచేస్తూ, పాల్ మరియు అతని సోదరుడు అర్ధర్లను పెంచేది, తర్వాత ఆర్ధర్ నిర్మాతగా మరియు ప్రొడక్షన్ మేనేజర్ గా మారాడు.[14] న్యూమాన్ బాల్యములోనే నాటక రంగములో ఆసక్తి చూపెను, దానిని అతని తల్లి ప్రోత్సహించెను. ఏడవ సంవత్సరమున, అతను తనయొక్క నటనను ప్రారంభించెను, పాఠశాలలో రాబిన్ హుడ్</i>లో సభలో హాస్యకారుడి పాత్రలో నటించాడు. 1943లో షేకర్ హైట్స్ ఉన్నత పాఠశాల నుండి పట్టభద్రుడయ్యాడు, అతను స్వల్ప కాలం ఎథెన్స్ ఒహియోలో ఓహియో విశ్వవిద్యాలయమునకు హాజరయ్యాడు, అక్కడ అతను ఫి కప్పా టౌ తెగలోకి ప్రవేశించెను.[14] సైనిక సేవ న్యూమాన్ IIవ ప్రపంచ యుద్దములో పసిఫిక్ రణరంగములో యునైటెడ్ స్టేట్స్ నౌకాదళంలో సేవ చేసాడు.[14] న్యూమాన్ ఒహియో విశ్వ విద్యాలయము వద్ద నేవీ V-12 కార్యక్రమములో పేరు నమోదు చేసుకొని, ఓడను నడిపే శిక్షణకు అంగీకరిస్తారని ఆశపడ్డాడు, కానీ అతని వర్ణ అంధత్వాన్ని కనుగొన్నాక అతను తొలగించబడ్డాడు.[14][15] బదులుగా అతనిని కఠిన శిక్షణగల నూతన సైనికుల శిక్షణా శిబిరమునకు పంపబడి, రేడియోమాన్ మరియు ఫిరంగులు కాల్చేవానిగా శిక్షణను తీసుకున్నాడు. వెనుకభాగపు రేడియోమాన్ మరియు టార్పెడో బాంబర్స్లో ఫిరంగులు కాల్చేవానిగా ఉత్తీర్ణుడై, 1944లో మూడవ తరగతి ఏవియేషన్ రేడియోమాన్ గా న్యూమాన్ ను బార్బర్స్ పాయింట్, హవాయ్ వద్దకు పంపబడ్డాడు. అనంతరము అతడు పసిఫిక్-కేంద్రంగా గల టార్పెడో స్క్వాడ్రన్స్(VT-98, VT-99, మరియు VT-100)కు కేటాయించబడ్డాడు. ఈ టార్పెడో స్క్వాడ్రన్స్ ప్రాథమికంగా తిరిగి నియమించబడే పైలట్ లకు మరియు యుద్ధ వాయు సిబ్బందికి, ప్రత్యేకించి వాహక విమానాలు దింపుటకు ప్రాముఖ్యత ఇవ్వబడిన శిక్షణకు బాధ్యత తీసుకుంటుంది.[15] తరువాత అతడు విమాన వాహక నౌక నుండి అవెంజర్ టార్పెడో బాంబర్ లో టర్రెట్ బాంబర్ గా పంపబడ్డాడు. 1945 వసంత ఋతువులో ఒకినావా యుద్ధసమయములో రేడియో మాన్-గన్నర్ గా ఓడమీద USS బంకర్ హిల్ పై పనిచేశాడు. ఒకినావ యుద్ధానికి కొద్దిముందు అతడు తిరిగి నియమించబడే ఉత్తర్వుతో ఓడపై పనిచేయటానికి నియమించబడ్డాడు, అయితే యుద్ధంలో అదృష్టవశాత్తూ, అతని పైలట్ కు చెవికి ఇన్ఫెక్షన్ సోకటం వల్ల అక్కడే ఉండిపోయాడు. అతని తదుపరి వివరము లేదు.[16] యుద్దము తర్వాత, గంబియేర్ లోని కెన్యాన్ కళాశాల, ఒహియో, నుండి అతను తన పట్టా పూర్తిచేసెను, 1949లో పట్టభద్రుడయ్యెను.[14] తర్వాత న్యూమాన్ యేల్ విశ్వవిద్యాలయము నుండి నాటకమును అధ్యయనము చేసి, 1954లో పట్టభద్రుడయ్యాడు, తర్వాత న్యూ యార్క్ నగరములోని యాక్టర్స్ స్టూడియో వద్ద లీ స్త్రాస్బెర్గ్ వద్ద అధ్యయనం చేసాడు.[14] న్యూమాన్ మొదటి నుండి హాలివుడ్ కొరకు న్యూ యార్క్ ను వదలి వెళ్ళటానికి సందేహించేవాడని, ఆస్కార్ లివెంట్ వ్రాసెను: "కేక్ కు మరీ దగ్గర", అంటూ, "అధ్యయనానికి స్థలము కూడా లేదు," అని అతను చెప్పినట్లుగా పేర్కొన్నాడు.[17] వృత్తి ప్రారంభ కార్యకలాపాలు న్యూమాన్ తన బ్రాడ్వే నాటక రంగ ప్రవేశము విలియం ఇంజే యొక్క ప్రారంభ నాటకం పిక్నిక్లో కిమ్ స్టాన్లీతో చేసాడు. తర్వాత మొదటి బ్రాడ్ వే నాటకాలైన ద డెస్పరేట్ అవర్స్ మరియు గేరాల్దిన్ పేజ్తో స్వీట్ బర్డ్ ఆఫ్ యూత్ లలో కనిపించాడు. ఆ తర్వాత స్వీట్ బర్డ్ ఆఫ్ యూత్ యొక్క చిత్రీకరణ ద్వారా ప్రసిద్ధ నటుడయ్యాడు, దీనిలో పేజ్ కూడా నటించాడు. అతని యొక్క మొదటి హాలీవుడ్ చిత్రము ద సిల్వర్ చాలిస్ (1956), ఈ క్రింది మెచ్చుకోదగిన పాత్రలు సంబడీ అప్ దేర్ లైక్స్ మీ (1956)లో ముష్టి యుద్ధము చేసే రాకీ గ్రజియానోగా; కాట్ ఆన్ ఎ హాట్ టిన్ రూఫ్ (1958)లో ఎలిజబెత్ టేలర్కి వ్యతిరేకముగా మరియు ద యంగ్ ఫిలడెల్ఫియన్స్ (1959)ను బార్బరా రష్ మరియు రాబర్ట్ వాన్తో చేసాడు. ఎలాగైనప్పటికి, ముందు కాలములో జరిగిన పైన చెప్పినవన్నీ చిన్నవి కానీ, గుర్తించదగిన భాగము 1952 ఆగస్టు 8న శాస్త్రీయ కల్పితమైన TV ధారావాహికల భాగములు టేల్స్ ఆఫ్ టుమారో "ఐస్ ఫ్రం స్పేస్" పేరుతో వచ్చింది,[18] దీనిలో ఆతను సార్జంట్ విల్సన్ పాత్ర చేసాడు, ఇది అతని యొక్క మొదటి ప్రతిష్ఠాత్మకమైన TV లేదా చిత్ర ప్రదర్శన. ఫిబ్రవరి 1954లో, జాన్ మిలి దర్శకత్వం వహించిన ఈస్ట్ ఆఫ్ ఈడెన్ కొరకు జేమ్స్ డీన్తో కలసి న్యూమాన్ నటనా పరీక్షకు హాజరయ్యాడు. న్యూమాన్ ఆరోన్ ట్రాస్క్ పాత్రకు పరీక్షించబడ్డాడు, ఆరోన్ తండ్రి తరఫున కవల సోదరుడైన కాల్.డీన్ పాత్రకు డీన్ ఎంపికయ్యాడు, కానీ న్యూమాన్ తన పాత్రను రిచర్డ్ డవలోస్కు వదలుకున్నాడు. అదే సంవత్సరము, న్యూమాన్ సహనటులు ఎవా మేరీ సెయింట్ మరియు ఫ్రాంక్ సినత్రలతో కలసి థోర్టన్ వైల్డర్ యొక్క రంగస్థల నాటకానికి సంగీత అనుసరణ అయిన అవర్ టౌన్లో ప్రత్యక్షంగా-రంగులలో అదే పేరుతో జరిగిన టెలివిజన్ ప్రసారంలో నటించాడు. చివరి నిముషములో జేమ్స్ డీన్ స్థానములో న్యూమాన్ ను తీసుకున్నారు.[19] 2003లో, న్యూమాన్ అవర్ టౌన్ పునర్నిర్మాణంలో రంగస్థల నిర్వాహకుని పాత్రలో నటించాడు. ముఖ్యమైన సినిమాలు 1950ల చిత్రాల నుండి 1960ల మరియు 1970ల వరకు విజయవంతముగా రూపాంతరం చెందిన కొద్దిమంది నటులలో న్యూమాన్ ఒకరు. అతని తిరుగుబాటు ధోరణి తర్వాతి తరాలకు చక్కగా సరిపోయింది. ఎక్సోడస్ (1960), ద హుస్లార్ (1961), హుడ్ (1963), హార్పర్ (1966), హోమ్బ్రే (1967), కూల్ హ్యాండ్ ల్యుక్ (1967), ద టవరింగ్ ఇన్ఫెర్నో (1974), స్లాప్ షాట్ (1977), మరియు ద వెర్డిక్ట్( 1977)లలో న్యూమాన్ నటించాడు. బుచ్ కాసిడి అండ్ ద సన్ డాన్స్ కిడ్ (1969) మరియు ద స్టింగ్ (1973) చిత్రాలలో అతను సహ నటుడు రాబర్ట్ రెడ్ ఫోర్డ్ మరియు దర్శకుడు జార్జ్ రాయ్ హిల్లతో కలసి పనిచేసాడు. అతను తన భార్య జోయన్నే వుడ్ వార్డ్తో ద లాంగ్, హాట్ సమ్మర్ (1958), రాలీ రౌండ్ ద ఫ్లాగ్, బాయిస్! ,(1958),ఫ్రం ద టెర్రేస్ (1960), పారిస్ బ్లూస్ (1961), ఎ న్యూ కైండ్ ఆఫ్ లవ్( 1963), విన్నింగ్ (1969), WUSA (1970), ద డ్రౌనింగ్ పూల్ (1975), హారి&సన్ (1984), మరియు మిస్టర్ & మిసెస్ బ్రిడ్జ్ (1990) చిత్రాలలో కలసి నటించాడు. HBO చిన్న ధారావాహికలుఎంపైర్ ఫాల్స్లో ఇద్దరు కూడా ప్రసిద్ధులయ్యారు, కానీ ఇద్దరు కలసిన దృశ్యములు ఏమీ లేవు. హారీ&సన్</i>లో నటించి దర్శకత్వం వహించడంతో పాటు, న్యూమాన్ వుడ్వార్డ్ నటించిన(తాను నటించని) నాలుగు చిత్రాలకు కూడా దర్శకత్వం వహించాడు. అవి, మార్గరెట్ లారెన్స్ యొక్క ఎ జెస్ట్ ఆఫ్ గాడ్ ఆధారంగా రూపొందిన రాచెల్, రాచెల్ (1968), పులిట్జర్ పురస్కారం పొందిన నాటకం యొక్క వెడితెర రూపం ద ఎఫెక్ట్ ఆఫ్ గామా రేస్ ఆన్ మాన్-ఇన్-ద మూన్ మేరిగోల్డ్స్ (1972), పులిట్జర్ బహుమానము గెలుచుకున్న ద షాడో బాక్స్ (1980) టెలివిజన్ రూపాంతరం, మరియు టెన్నిసీ విలియమ్స్ యొక్క వెండితెర రూపాంతరం ద గ్లాస్ మేనేజరీ (1987). ద హస్ట్లర్ విడుదలైన ఇరవై-ఐదు సంవత్సరముల తర్వాత, మార్టిన్ స్కోర్సేస్ దర్శకత్వము వహించిన ద కలర్ ఆఫ్ మనీ (1986)లో అతని పాత్ర "ఫాస్ట్" ఎడ్డి ఫెల్సన్ ను తిరిగి పోషించాడు, దీనికి అతను ఉత్తమ నటునిగా అకాడెమీ పురస్కారము గెలుపొందాడు. 62 సంవత్సరముల వృద్ధాప్యంలో ఆస్కార్ అవార్డ్ పొందటం ఆ వయసులో దానిని పొందలేననే తన భావనను తొలగించి వేసిందని ఆయన ఒక టెలివిజన్ ముఖాముఖిలో పేర్కొన్నాడు.[20] చివరి కార్యములు 2003లో, బ్రాడ్వేలో వైల్డర్ అవర్ టౌన్</i>లో నటించి, తన నటనకు మొదటిసారి టోనీ అవార్డ్ ప్రతిపాదనను అందుకున్నాడు. PBS మరియు కేబుల్ నెట్ వర్క్ షో టైంలు దీనిని ప్రసారం చేసాయి, మరియు చిన్న ధారావాహికలు మరియు టెలివిజన్ చలనచిత్రములో ప్రత్యేకమైన గుర్తింపు గల నటుడికి ఇచ్చే ఏమ్మీ పురస్కారముకు న్యూమాన్ ప్రతిపాదన పొందాడు. 2002లో టాం హాంక్స్ నకు వ్యతిరేకముగా నటించిన రోడ్ టు పెరిడిషన్ చిత్రంలోలో వివాద సమూహాల నాయకుడిగా చివరిసారిగా తెరమీద కనిపించాడు, అయినప్పటికీ, చిత్రములకు స్వరము సమకూర్చే కార్యమును కొనసాగించాడు. కారు పందెములలో అతనికి ఉన్న దృఢమైన ఆసక్తి వలన, అతను డిస్నీ/పిక్సార్స్కార్స్లో పందెము విరమణ చేసిన కారు, డాక్ హడ్సన్కు స్వరమును సమకూర్చాడు, అదే విధముగా, ఐతిహాసిక NASCAR చోదకుడు డేల్ ఎర్న్ హార్డ్ జీవితము గురించి 2007 చిత్రం డేల్ కొరకు వ్యాఖ్యాతగా చేసాడు, ఇది న్యూమాన్ యొక్క నటనా నైపుణ్యంకి సంబంధించి అన్ని రూపాలలో చివరి చిత్రంగా మారినది. 2008లో విడుదలైన చిత్ర డాక్యుమెంటరీ ద మీర్కట్స్ కొరకు వ్యాఖ్యానాన్ని కూడా సమకూర్చాడు. నటన నుండి విరమణ 2007, మే 25న అతను తాను నటన నుండి పూర్తిగా విరమించుకున్నట్లు న్యూమాన్ ప్రకటించాడు. తాను అనుకున్న స్థాయిలో నటించడం కొనసాగించగలనని తాను భావించలేదని ఆయన ప్రకటించాడు. "మీరు మీ జ్ఞాపకాన్ని కోల్పో వటము ప్రారంభ మైనప్పుడు, మీరు మీ నమ్మకాన్ని కోల్పో వటము ప్రారంభిస్తారు, మీరు మీ కొత్త కల్పనలను కోల్పోవటము ప్రారంభిస్తారు. నాకు ఇది చాలా చక్కని మూసిన పుస్తకము అని నా ఆలోచన".[21][22] దాతృత్వం 1982లో న్యూమాన్ రచయితఎ.ఇ.హోచ్నర్తో కలసి న్యూమాన్ స్ ఓన్ అనే ఆహార ఉత్పత్తుల శ్రేణిని నెలకొల్పాడు. ఈ ఉత్పత్తులు వండని కూరల అలంకరణతో ప్రారంభమై, పస్తా సాస్, లెమోనేడ్, పాప్ కార్న్, సల్సా మరియు వైన్ లతో పాటు ఇతర పదార్ధాలను తయారుచేసే స్థాయికి విస్తరించెను. అన్ని పన్నులు చెల్లించిన తర్వాత మిగిలిన మొత్తమును కొన్ని స్వచ్ఛంద సంస్థలకు దానము చేసే పద్ధతిని న్యూమాన్ ఏర్పరచుకున్నాడు. 2006 ప్రారంభం నాటికి, ఈ సంస్థకు $250 మిలియన్లకు పైన దానము చేసింది.[5] హోచ్నేర్ తో పరిచయం వలన షేంలెస్ ఎక్ప్లాయిటేషన్ ఇన్ పర్సూట్ ఆఫ్ ద కామన్ గుడ్ అను జీవిత చరిత్రకు సహ రచయితగా ఉన్నాడు. మిగిలిన పురస్కారములలో, $25,౦౦౦ల నగదు బహుమతితో న్యూమాన్ స్ ఓన్ సహ-పెట్టుబడితో PEN/ న్యూమాన్ స్ ఓన్ ఫస్ట్ అమెండ్మెంట్ అవార్డ్, రాత పూర్వకముగా అంగీకరించినట్లుగానే ఫస్ట్ అమెండ్మెంట్ ను ఎవరు సంరక్షిస్తారో వారిని గుర్తించడానికి ప్రదానం చేసేటట్లుగా రూపొందించబడింది. అతని కుమార్తె, నెల్ న్యూమాన్ , అతని మరణముతో సంస్థ అధికారాన్ని చేపట్టింది.[23] అతని దాతృత్వమును అనుభవించే ఒక లబ్ధిదారు వాల్ గాంగ్ కాంప్ లోని హోల్, ఇది ముఖ్యముగా వ్యాధిగ్రస్త పిల్లల కొరకు ఆష్ఫోర్డ్, కనెక్టికట్లో గల ఒక వేసవి శిబిర వసతిగృహము. 1988లో ఈ శిబిరమునకు న్యూమాన్ సహ-స్థాపకుడుగా ఉన్నాడు; ఇది అతని యొక్క సినిమా బచ్ కాసిడీ అండ్ ద సండేన్స్ కిడ్ (1969) లో గల ఒక బృందం గుర్తుగా ఆ పేరు పెట్టబడింది. 1995లో న్యూమాన్ యొక్క కళాశాల మిత్ర బృందం, ఫి కప్ప టౌ, హోల్ ఇన్ ద వాల్ ను వారి "జాతీయ దాతృత్వము" గా దత్తత తీసుకున్నారు. ఒకే శిబిరముగా మొదలైన ఇది, చాలా హోల్ ఇన్ ద వాల్ శిబిరాలుగా U.S., ఐర్లాండ్, ఫ్రాన్స్, మరియు ఇజ్రాయెల్ లలో విస్తరించెను. ఈ శిబిరములు ప్రతి సంవత్సరము 13,000 మంది పిల్లలకు ఉచితముగా సేవ చేస్తున్నవి.[5] 1999 జూన్ లో, కొసావో లోని శరణార్థులకు సహాయముచేసేకాధలిక్ రిలీఫ్ సర్వీసెస్కి $250,000లు న్యూమాన్ దానము చేశాడు. 2007, జూన్ 1న, కెన్యాన్ కళాశాల తమ ప్రస్తుత $230 మిలియన్లు నిధుల-పెంపు కార్యక్రమంలో భాగంగా ఉపకారవేతన నిధి స్థాపన కొరకు, న్యూమాన్ తమ పాఠశాలకు $10 మిలియన్ల డాలర్ల సహాయం చేసినట్లుగా ప్రకటించింది. న్యూమాన్ మరియు వుడ్వర్డ్ లు ఇంతకుముందు కార్యక్రమానికి సహ-అధ్యక్షులుగా ఉన్నారు.[24] కమిటీ ఎంకరేజింగ్ కార్పోరేట్ ఫిలాన్త్రఫి(CECP) యొక్క స్థాపకుల్లో పాల్ న్యూమాన్ ఒకరు, ఇది ప్రపంచవ్యాప్తంగా వ్యాపార సంస్థల దాతృత్వ దృక్పధం యొక్క గుణాత్మకతను పెంచటానికి బద్ధులైన CEOల మరియు వ్యాపార సంస్థల అధినేతలు సభ్యులుగా గల సంస్థ. 1999లో న్యూమాన్ మరియు కొద్దిమంది ప్రముఖులైన CEOలచే స్థాపించబడి, CECP అభివృద్ధి చెంది 175 కంటే ఎక్కువ సభ్యులను కలిగిఉంది, మరియు వార్షిక సమావేశాలను జరిపించుట ద్వారా, విస్తారమైన ప్రామాణికమైన పరిశోధన, మరియు మంచి పద్ధతిగల ప్రకటనలతో, దాతృత్వం ద్వారా నిలకడైన మరియు వ్యూహాత్మక సమాజ భాగస్వామ్యాలను అభివృద్ధిచేసే దిశగా వ్యాపార సమాజాన్ని నడిపించటానికి ఇది దోహదపడింది.[25] న్యూమాన్ , 2008 యొక్క అత్యంత దాతృత్వముగల ప్రసిద్ధ వ్యక్తిగా Givingback.org.చే ప్రకటించబడ్డాడు. 2008 సంవత్సరమునకు అతను న్యూమాన్స్ ఓన్ సంస్థకు $20,857,000 లు సహకారమందించాడు, ఇది ఆ నిధులను వివిధ రకాలైన స్వచ్ఛంద సంస్థలకు పంచతుంది.[26] న్యూమాన్ మరణంపై, ఇటాలియన్ వార్తా పత్రిక(హోలీ సీ యొక్క "అర్ధ-అధికార" పత్రిక) లోసోర్వతోర్ రోమానో న్యూమాన్ దాతృత్వమును స్తుతిస్తూ ఒక ప్రకటనను ప్రచురించింది. "న్యూమాన్ దాతృత్వ హృదయము కలవాడు, హాలీవుడ్ లో అరుదైన గొప్ప స్థాయి మరియు ప్రవర్తనగల నటుడు" అని కూడా ఈ పత్రిక వ్యాఖ్యానించింది.[27] వివాహములు మరియు కుటుంబము న్యూమాన్ రెండుసార్లు వివాహమాడాడు. 1949 నుండి 1958 వరకు అతను జాకీ విట్టితో వివాహ బంధం కలిగిఉన్నాడు.[14] వారికి ఒక కుమారుడు, స్కాట్(1950), మరియు ఇద్దరు కుమార్తెలు, సుసాన్ కెన్డాల్(1953) మరియు స్టీఫెనీ.[14] మాదకద్రవ్య అధిక మోతాదు[28]తో నవంబరు 1978లో మరణించిన స్కాట్ న్యూమాన్ , బ్రేక్ హార్ట్ పాస్ , ద టవరింగ్ ఇంఫెర్నో , మరియు 1977 సినిమా ఫ్రాటేర్నిటి రో చిత్రాలలో నటించాడు.[28] అతని కుమారుని జ్ఞాపకార్ధము పాల్ న్యూమాన్, స్కాట్ న్యూమాన్ మత్తు మందుల దుష్ప్రభావ నివారణ కేంద్రమును ప్రారంభించెను.[29] సుసాన్ ఒక చిత్రనిర్మాత మరియు దాత మరియు బ్రాడ్వే నాటకరంగంలో పనిచేసింది, ఐ వాన్న హోల్డ్ యువర్ హ్యాండ్ (1978)లో నలుగురు బీటిల్స్ అభిమానులలో ఒకరి పాత్ర నటించింది, స్లాప్ షాట్ లో ఆమె తండ్రితో ఒక చిన్న పాత్ర పోషించింది. ఆమె కూడా సహ-నిర్మాతగా చేసిన టీవీ చిత్రము, ద షాడో బాక్స్</i>కు ఎమ్మీ ప్రతిపాదన అందుకున్నారు. న్యూమాన్ కు ఇద్దరు మనుమలు ఉన్నారు. న్యూమాన్ నటి జోయానే వుడ్ వర్డ్ను 1958 ఫిబ్రవరి 2న వివాహము చేసుకున్నాడు.[30] వారికి ముగ్గురు కుమార్తెలు: ఎలినర్ "నెల్" తెరెసా(1959), మెలిసా "లిసి" స్టివార్ట్ (1961), మరియు క్లైర్ "క్లీ " ఒలివా(1965). న్యూమాన్ , ఎలినార్ (స్టేజ్ పేరు నెల్ పాట్స్)ను ఆమె తల్లి ప్రక్కన నటించే ప్రధాన పాత్రను ద ఎఫెక్ట్ ఆఫ్ గామా రేస్ ఆన్ మాన్-ఇన్ -ద -మూన్ మేరిగోల్డ్స్లో దర్శకత్వం వహించాడు. న్యూమాన్స్ హాలివుడ్ పరిసరము నుండి దూరముగా, వారి ఇంటిని వెస్ట్ పోర్ట్, కనెక్టికట్లో కట్టించి అక్కడ నివసించారు. పాల్ న్యూమాన్ భార్య మరియు కుటుంబమునకు పూర్తిగా అంకితమవడములో ప్రసిద్ధి చెందాడు. అవిశ్వాసము గురించి అడిగినప్పుడు, "ఇంటి వద్ద మీకు స్టీక్ ఉంటే హంబర్గర్ కోసము బయటకు ఎందుకు వెళ్ళాలి?" అని గొప్ప హాస్యాన్ని ప్రదర్శించాడు.[31][32] రాజకీయ క్రియాశీలత 1968లో యూజీన్ మెక్ కార్తి(మరియు కాలిఫోర్నియాలో టెలివిజన్ వాణిజ్య ప్రకటనల సార్థకతకు) యొక్క ఆసరా కొరకు మరియు వియత్నాం యుద్ధమునకు ఇతని వ్యతిరేకతల కారణంగా, రిచర్డ్స్ నిక్సన్ యొక్క శత్రువుల జాబితాలో న్యూమాన్ పందొమ్మిదో స్థానాన్ని పొందాడు, ఇది అతని గొప్ప విజయంగా అతను ప్రకటించుకున్నాడు.[33] ఉదార కార్యక్రమాలలో తన స్థిరత్వంతో, 2006 కనెక్టికట్ డెమోక్రటిక్ ప్రైమరీలో సెనేటర్ జో లిబర్ మాన్కి వ్యతిరేకముగా పోటీ చేసిన అభ్యర్థి నెడ్ లామంట్ అభ్యర్థిత్వానికి న్యూమాన్ బహిరంగంగా మద్దతిచ్చాడు, మరియు విశ్వసనీయ ప్రత్యామ్నాయముగా లామంట్ తయారయ్యేవరకు, అభ్యర్థి న్యూమాన్ అనే పుకార్లు వ్యాపించాయి. క్రిస్ డాడ్ యొక్క అధ్యక్ష శిబిరానికి దానము చేసాడు.[34] 1970 ఏప్రిల్ 22, నమన్ హట్టన్లో మొదటి ఎర్త్ డే కార్యక్రమానికి న్యూమాన్ హాజరయ్యాడు. స్వలింగ సంపర్కుల హక్కులు, స్వ-లింగ వివాహము గురించి న్యూమాన్ వాక్ పూర్వక మద్దతునిచ్చాడు.[35] గ్లోబల్ వార్మింగ్ విషయము గురించి న్యూమాన్ ఆందోళన చెంది అణు శక్తి అభివృద్ధి దీనికి ఒక పరిష్కారంగా మద్దతిచ్చాడు.[36] ఆటో రేసింగ్ న్యూమాన్ అటో రేసులపట్ల తీవ్రమైన ఉత్సాహం కలవాడు, మొదట మోటారు వాహనముల ఆటలంటేఆసక్తి ("నాకు తెలిసి కొంతైనా నైపుణ్యం కలిగిన మొట్టమొదటి విషయము") 1969 సినిమా, విన్నింగ్ కొరకు, వాట్కిన్స్ గ్లెన్ రేసింగ్ స్కూల్ వద్ద శిక్షణలో ఉన్నపుడు కలిగింది. న్యూమన్ యొక్క మొదటి వృత్తిపరమైన ప్రవేశ సంఘటన 1972లో, థాంప్సన్, కనెక్టికట్లో జరిగినది మరియు తదుపరి దశాబ్దమంతా అతను స్పోర్ట్స్ కార్ క్లబ్ ఆఫ్ అమెరికా(SCCA) యొక్క పందెములలో తరచుగా పోటీదారుగా ఉంటూ, అనేకసార్లు గెలుపొందాడు. తర్వాత అతను1979 24గంటల లి మన్స్, ఇన్ డిక్ హార్బర్స్ పోర్శే 935లో పాల్గొని రెండవ స్థానములో పూర్తి చేశాడు.[37] పెటిట్ లి మన్స్లో పోటీ చేయుటకు న్యూమన్ తిరిగి బార్బర్ తో మరల కలిశాడు.[38] 1970ల మధ్య నుండి 1990ల ప్రారంభము వరకు, బాబ్ షార్ప్ రేసింగ్ జట్టుకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తూ, ట్రాన్స్-యాం సిరీస్లో ముఖ్యముగా డాట్ సన్స్ను నడిపేవాడు(తర్వాత నిస్సాన్స్ గా మార్చారు). 1980లలో ఆ బ్రాండ్ తో సమీప సాన్నిహిత్యం ఏర్పడి, వారి కోసము ప్రకటనలలో కనిపించేవాడు. 70 సంవత్సరముల 8 రోజుల వయసులో, అనుమంతించబడిన ఒక గొప్ప పోటీలో విజయం సాధించిన జట్టులో భాగముగా అతను అతి పెద్ద వయస్కుడైన చోదకుడిగా నిలిచి,[39] 1995 24 అవర్స్ ఆఫ్ డేటోనలో తన విభాగములో విజేతగా నిలిచాడు.[40] అతని చివరి పందెములలో, 2004లో బజా 1000 మరియు 2005లో మరొకసారి 24 అవర్స్ ఆఫ్ డేటోనా ఉన్నాయి.[41] ప్రారంభములో న్యూమాన్ తన స్వంత రేసింగ్ జట్టును కలిగిఉన్నాడు, ఇది కెన్-యామ్ శ్రేణులలో పోటీపడినది, కానీ తర్వాత 1983లో చాంప్ కార్ జట్టును న్యూమాన్ /హాస్ రేసింగ్ను కార్ల్ హాస్తో కలసి స్థాపించెను. న్యూమాన్ వ్యాఖ్యానించిన IMAX చిత్రము సూపర్ స్పీడ్ వే 1996 నాటి రేసింగ్ ను ప్రదర్శించింది. అట్లాంటిక్ చాంపియన్ షిప్ జట్టు అయిన న్యూమాన్ వాక్స్ రేసింగ్లో కూడా ఇతను ఒక భాగస్వామి. పెన్స్కే రేసింగ్కి అమ్మడానికి ముందు, న్యూమాన్ స్వంతగా NASCAR విన్స్టన్ కప్ కార్ కలిగి ఉండేవాడు, ఇప్పుడు అది #12 కార్ గా సేవలను అందిస్తోంది. 2009 ఫిబ్రవరి 21లో లాస్ వెగాస్, నెవడలో జాతీయ కూటమి వద్ద గల SCCA హాల్ అఫ్ ఫేమ్లో న్యూమాన్ ప్రవేశం పొందాడు.[42] అనారోగ్యము మరియు మరణము వెస్ట్ పోర్ట్ కంట్రీ ప్లే హౌస్ యొక్క 2008 నిర్మాణమైన జాన్ స్టీన్ బెక్ యొక్క ఆఫ్ మైస్ అండ్ మెన్తో న్యూమాన్ యొక్క వృత్తిపరమైన మొదటి దర్శకత్వ బాధ్యత నిర్వహించవలసి ఉండగా, అనారోగ్య కారణాల వలన 2008 మే 23న దాని నుండి తప్పుకున్నాడు.[43] గతంలో అవిచ్ఛిన్న ధూమపానం చేసిన న్యూమాన్, ఊపిరితిత్తుల కేన్సర్ కలిగి ఉన్నాడని మరియు న్యూ యార్క్ నగరము లోని స్లోన్-కెట్టరింగ్ వైద్యశాలలో చికిత్స పొందుతున్నాడని జూన్ 2008 విస్తృతంగా ప్రచారమైంది.[44] మే మరియు జూన్ లలో తీసిన ఫోటోలలో న్యూమాన్ కృశించినట్లుగా కనిపించాడు.[45] 1980లలో న్యూమాన్ తో న్యూమాన్స్ ఓన్ సంస్థను స్థాపించుటలో భాగస్వామి అయిన రచయిత A.E.హోచ్నర్, అసోసియేటెడ్ ప్రెస్ తో మాట్లాడుతూ సుమారు పద్దెనిమిది నెలలకు ముందే న్యూమాన్ తనకు ఈ వ్యాధి గురించి తెలిపాడని చెప్పాడు.[46] న్యూమాన్ "బానే ఉన్నాడని," కానీ అతనికి కేన్సర్ ఉందని ధ్రువీకరించలేదు లేదా అతనికి కాన్సర్ లేదని చెప్పలేదు.[47] ఆగస్టు లో, కెమోథెరపి పూర్తి అయిన తర్వాత, తనకు ఇంటి వద్ద చనిపోవాలని ఉందని న్యూమాన్ తన కుటుంబమునకు చెప్పాడు. తన కుటుంబము మరియు సన్నిహిత మిత్రుల మధ్య, 83 సంవత్సరముల వయసులో 2008, సెప్టెంబరు 26న న్యూమాన్ మరణించెను.[48][49][50][51] వెస్ట్ పోర్ట్ లోని అతని గృహానికి సమీపంలో వ్యక్తిగత అంతిమ సంస్కారాల తరువాత అతని భౌతిక కాయం దహనం చేయబడింది.[52] ఫిల్మోగ్రఫీ, పురస్కారములు, మరియు ప్రతిపాదనలు నటుడిగా దర్శకుడిగా లేదా నిర్మాతగా అదనపు పురస్కారములు మరియు గౌరవములు పై పురస్కారములకు అదనముగా న్యూమాన్ కొన్ని ప్రత్యేక గుణాలకు కూడా గౌరవాన్ని పొందాడు, "ఎక్కువగా మరియు గుర్తుంచుకోదగిన ఇంకా కట్టిపడేసే వెండితెర ప్రదర్శనలకు" 1986లో గౌరవపూర్వక అకాడెమి అవార్డును మరియు 1994లో తన దాతృత్వానికి జీన్ హెర్షాల్ట్ హ్యుమానిటేరియన్ అవార్డును పొందాడు. గోల్డెన్ గ్లోబ్ న్యూ స్టార్ ఆఫ్ ద ఇయర్-యాక్టర్ పురస్కారమును ద సిల్వర్ చాలిస్(1957) కు తీసుకున్నాడు, 1966 మరియు 1964 లలో ద హెరినేట్ట అవార్డ్ వరల్డ్ ఫిలిం ఫేవరేట్-మేల్ పురస్కారాన్ని మరియు 1984లో సెసిల్ B.డిమిల్లె అవార్డ్ ఫర్ లైఫ్ టైం అచీవ్మెంట్ పురస్కారాన్ని పొందాడు. కేన్స్ ఫిలిం ఫెస్టివల్లో ద లాంగ్, హాట్ సమ్మర్కు ఉత్తమ నటుడి అవార్డు గెలుచుకున్నాడు మరియు బెర్లిన్ ఫిలిం ఫెస్టివల్లో నోబడీస్ ఫూల్కు సిల్వర్ బేర్ పొందాడు. 1986లో హార్వర్డ్ యూనివర్సిటీ ప్రదర్శనా బృందం, హేస్టి పుడ్డింగ్ థియేట్రికల్స్ చే "మాన్ అఫ్ ది ఇయర్" గా న్యూమాన్ పేర్కొనబడ్డాడు. 1970ల నుండి, కెన్యాన్ కళాశాల, బేట్స్ కళాశాల, ప్రిన్స్టన్ విశ్వవిద్యాలయము, మరియు ఇతర అమెరికన్ కళాశాలలలో న్యూమాన్ డేను జరుపుకుంటున్నారు. విద్య పేరుతో మాదకద్రవ్య దుర్వినియోగాన్ని నిర్మూలించడానికి అంకితమైన" స్కాట్ న్యూమాన్ సెంటర్ ను 1980లో స్థాపించడాన్ని కారణంగా చూపుతూ ఆ విధమైన ప్రవర్తనలను సమర్ధించనని, 2004లో న్యూమాన్, ప్రిన్స్ టన్ విశ్వవిద్యాలయమును తన పేరున ఉన్న ఈ కార్యక్రమాన్ని తీసేయమని అభ్యర్థించాడు.[54][55] మరణించిన తర్వాత న్యూమాన్ ప్రఖ్యాతిగాంచిన కనెక్టికట్ హాల్ అఫ్ ఫేమ్ లోకి తీసుకొనబడ్డాడు, మరియు వెస్ట్ పోర్ట్ లో 37 ఎకరాల ప్రకృతి ఉద్యానవనమునకు గౌరవ సూచికగా అతని పేరు పెట్టబడింది. మరణము తర్వాత అతను యునైటెడ్ స్టేట్స్ హౌస్ అఫ్ రిప్రజన్టేటివ్స్ చే కూడా గౌరవింపబడ్డాడు. ప్రచురించిన వ్యాసాలు న్యూమాన్ , పాల్; హోచ్నర్, A.E. న్యూ మానస్ ఓన్ కుక్ బుక్ . సైమన్ & స్కుస్టర్, 1998. ISBN 0-684-84832-5. న్యూమాన్ , పాల్; హోచ్నర్, A.E. షేం లెస్ ఎక్స్ప్లాయిటేషన్ ఇన్ పర్సూట్ ఆఫ్ ద కామన్ గుడ్ . డబల్ దే పబ్లిషింగ్ , 2003. ISBN 0-385-50802-6. వీటిని కూడా చూడండి న్యూమాన్ డే సూచనలు గమనికలు గ్రంథ పట్టిక డేమర్స్, జెనిఫర్. పాల్ న్యూమాన్:ద డ్రీం హాస ఎండెడ్ !. క్రియేట్ స్పేస్, 2008. ISBN 1-4404-3323-2 లాక్స్, ఎరిక్. పాల్ న్యూమాన్:ఎ బయోగ్రఫీ . టర్నర్ పబ్లిషింగ్, ఇన్ కార్పోరేటేడ్, 1999. ISBN 1-57036-286-6. మొరెల్లా, జో; ఎప్ స్టెయిన్, ఎడ్వర్డ్ Z. పాల్ అండ్ జానే: ఎ. బయోగ్రఫీ ఆఫ్ పాల్ న్యూమాన్ అండ్ జానే వుడ్ వర్డ్ . దేలకోర్టే ప్రెస్, 1988. ISBN 0-440-50004-4. ఓబ్రీన్, డేనియల్. పాల్ న్యూమాన్ ఫేబర్ & ఫేబర్, లిమిటెడ్, 2005. ISBN 0-571-21987-X. ఒమానో, ఎలినా. పాల్ న్యూమాన్ St. మార్టిన్స్ ప్రెస్, 1990. ISBN 0-517-05934-7. క్విర్క్, లారెన్స్ J. ద ఫిల్మ్స్ఆఫ్ పాల్ న్యూమాన్ . టేలర్ పబ్లిషింగ్, 1986. ISBN 0-8065-0385-8. థామ్సన్, కెన్నెత్. ద ఫిల్మ్స్ ఆఫ్ పాల్ న్యూమాన్ . 1978. ISBN 0-912616-87-3. మరింత చదవడానికి Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help) Check date values in: |year= (help) Unknown parameter |unused_data= ignored (help); More than one of |first1= and |first= specified (help) బాహ్య లింకులు Please use a more specific IMDb template. See the documentation for available templates. Please use a more specific IBDB template. See the documentation for available templates. at AllMovie at the TCM Movie Database at Find a Grave , U.S. |DATE OF DEATH= September 26, 2008 |PLACE OF DEATH=, U.S. }} వర్గం:లె మన్స్ డ్రైవర్స్ యొక్క 24 గంటలు వర్గం:ఒహియో నటులు వర్గం:యాక్టర్స్ స్టూడియో పూర్వ విద్యార్థులు వర్గం:అమెరికా వ్యాపారవేత్తలు వర్గం:అమెరికా చలనచిత్ర నటులు వర్గం:రెండవ ప్రపంచ యుద్ధంలో పాల్గొన్న అమెరిక సైన్యం వర్గం:అమెరికన్ పరోపకారులు వర్గం:అమెరికన్ పందెపు కారు డ్రైవర్లు వర్గం:BAFTA విజేతలు (ప్రజలు) వర్గం:ఉత్తమ విదేశీ నటుడు BAFTA అవార్డు విజేతలు వర్గం:అకాడమీ అవార్డు విజేతలు వర్గం:బెస్ట్ డైరెక్టర్ గోల్డెన్ గ్లోబ్ విజేతలు వర్గం:ఉత్తమ సహాయ నటుడు గోల్డెన్ గ్లోబ్ (దూర దర్శన్) విజేతలు వర్గం:ఒక లఘు ధారావాహిక లేదా టెలివిజన్ చలనచిత్రంలో అద్భుత నటన ప్రదర్శించిన నటుడికి స్క్రీన్ యాక్టర్స్ గిల్డ్ అవార్డు విజేతలు వర్గం:కనెక్టికట్ లో కేన్సర్ మరణములు వర్గం:సెసిల్ B. డిమిల్లీ అవార్డ్ గోల్డెన్ గ్లోబ్ విజేతలు వర్గం:కనెక్టికట్ డెమొక్రాట్స్ వర్గం:ఊపిరితిత్తులు కాన్సర్ మూలంగా మరణాలు వర్గం:ఎమ్మీ అవార్డు విజేతలు వర్గం:ఇండీ రేసింగ్ లీగ్ ఓనర్స్ వర్గం:యూదు నటులు వర్గం:కెన్నెడీ సెంటర్ చే గౌరవింపబడినవాడు వర్గం:కెన్యాన్ కాలేజ్ పూర్వ విద్యార్ధులు వర్గం:న్యూ స్టార్ ఆఫ్ ది ఇయర్ (యాక్టర్) గోల్డెన్ గ్లోబ్ విజేతలు వర్గం:ఓహియో యునివర్సిటీ పూర్వవిద్యార్ధులు వర్గం:క్లీవ్లాండ్, ఒహియో నుండి ప్రజలు వర్గం:షేకర్ హైట్స్ ప్రజలు, ఓహియో వర్గం:వెస్ట్ పోర్ట్ ప్రజలు, కనెక్టికట్ వర్గం:యునైటెడ్ స్టేట్స్ నేవీ సైలర్స్ వర్గం:వెస్టర్న్(శైలి) చిత్ర నటులు వర్గం:ఎల్ స్కూల్ ఆఫ్ డ్రామా పూర్వ విద్యార్ధులు వర్గం:హంగరీ వారసత్వం కలిగిన అమెరికా ప్రజలు వర్గం:స్లోవాక్ డిసెంట్ యొక్క అమెరికన్ ప్రజలు వర్గం:యూదు సంతతి ప్రజలు వర్గం:ట్రాన్స్-యామ్ చోదకులు వర్గం:1925 జననాలు వర్గం:2008 మరణాలు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%AA%E0%B0%BE%E0%B0%B2%E0%B1%8D%20%E0%B0%A8%E0%B1%8D%E0%B0%AF%E0%B1%82%E0%B0%AE%E0%B0%BE%E0%B0%A8%E0%B1%8D

Siapakah yang menulis Candy Candy?

Candy Candy

indonesian

Main Page Candy Candy(キャンディ・キャンディ,Kyandi Kyandi) adalah manga, novel dan anime yang berasal dari Jepang. Tokoh utama cerita ini adalah Candice "Candy" White Ardlay, seorang gadis Amerika berambut pirang dan ikal dengan wajah berbintik-bintik noda matahari dan mata belok (besar) dengan bola mata berwarna hijau. Candy Candy muncul pertama kali sebagai prosa novel karangan penulis Jepang Kyoko Mizuki pada bulan April 1975. Mizuki kemudian bekerja sama dengan ilustrator manga Yumiko Igarashi untuk membuat versi manga cerita Candy Candy. Cerita manga ini menarik perhatian majalah Jepang Nakayoshi, yang kemudian memuat serial manga Candy Candy sebagai cerita bersambung selama empat tahun (April 1975 - Maret 1979). Serial manga ini berhasil memenangkan penghargaan pertama Penghargaan Manga Kodansha untuk kategori shōjo pada tahun 1977. Cerita Candy candy kemudian diadaptasi menjadi serial anime oleh Toei Animation. Alur cerita Berdasarkan cerita dari serial komik Candy Candy isi cerita utamanya mengungkapkan kisah perjalanan hidup dan cinta Candy. Cinta pertama Candy adalah tokoh yang bernama Anthony Brown. Tetapi serial Candy akan selalu diingat oleh hampir semua fansnya sebagai kisah cinta yang tragis antara Candy dan cinta sejati dan belahan jiwa Candy, Terrence "Terry" Grandchester. Selain itu, ada tokoh yang selalu disebut-sebut sebagai "Pangeran di Bukit" ("Prince of the Hill"), seorang pemuda misterius yang pernah bertemu dengan Candy di bukit Pony, semasa Candy masih berumur 6 tahun dan tinggal panti asuhan Rumah Pony. Identitas Pemuda ini belakangan terkuak di halaman terakhir komik manga dan di episode terakhir dari serial kartun animasi Candy candy. Masa kecil Candy adalah gadis kecil berumur enam tahun, yang tinggal di panti asuhan pimpinan Ibu Pony dan Suster Lane di dekat Danau Michigan. Candy ditemukan oleh mereka ketika masih bayi, bersamaan dengan saat ditemukannya Annie --sahabat erat Candy-- pada suatu hari di musim dingin ketika turun salju. Candy sering bertindak ceroboh dan tidak segan mengadili teman-temannya yang nakal, terutama mereka yang menyakiti Annie. Dia dan Annie memiliki binatang rakun, yang bernama Kurin, yang seterusnya menemani Candy. Suatu hari Annie diadopsi oleh keluarga kaya, Brightons. Ini terjadi setelah Candy menolak diadopsi oleh keluarga Brighton, karena dia tidak ingin berpisah dengan Annie. Setelah diadopsi, Annie diharuskan oleh ibu angkatnya untuk melupakan Candy dan masa lalunya. Dia tidak boleh menyurati Candy lagi, untuk menghindari kemungkinan terbongkarnya identitas Annie yang sebetulnya hanya anak adopsi. Teramat sedih menerima surat Annie yang terakhir, Candy pergi ke tempat favoritnya, Bukit Pony, untuk menangis. Ketika di sana, dia dikejutkan oleh sapaan seorang pemuda remaja, yang berkata: "Gadis kecil, kamu lebih manis kalau tersenyum daripada kalau kamu menangis". Pemuda remaja itu berpakaian baju tradisional Skotlandia dan membawa alat musik tiup khas Skotlandia, bag pipe. Candy terpesona dengan penampilan dan musik yang dimainkan oleh pemuda remaja tersebut. Namun saat dia kembali setelah berbalik untuk mengejar surat Annie yang ditiup angin, pemuda remaja itu menghilang secara misterius. Candy hanya menemukan sebuah bros berbentuk sayap Elang dengan huruf "A" yang terjatuh dari kostum pemuda tersebut. Candy memberi nama pemuda itu "Pangeran di Bukit dan selalu teringat kepadanya sampai selanjutnya. Pengalaman tinggal bersama keluarga Leagan dan Ardley Ketika berusia 12 tahun, Candy diambil oleh keluarga Leagan untuk jadi teman bermain anak perempuan mereka, Eliza. Namun pada akhirnya Candy dijadikan pembantu oleh mereka dan ditempatkan di kandang kuda. Eliza dan Neal, anak-anak keluarga Leagan, sering menjebak dan berbuat jahat kepada Candy. Ny. Ruth Leagan juga tidak menyukai Candy, tapi Tn. Leagan berbaik hati pada Candy. Sayangnya Tn. Leagan sering berpergian sehingga tidak bisa diandalkan untuk membela Candy. Belakangan Candy bertemu dengan kakak beradik Archibald (Archie) dan Alistair (Stear) Cornwell, dan sepupu mereka, Anthony Brown. Mereka juga masih bersepupu dengan Eliza dan Neal. Mereka termasuk keluarga besar Ardlay (di beberapa negara dikenal dengan Andrew). Ketiga anak laki-laki itu dengan segera terpikat kepada Candy. Candy pun sebaliknya senang bergaul dengan mereka, namun hanya terpikat kepada Anthony, karena Anthony sangat mirip dengan Pangeran di Bukit. Pada saat Candy bekerja sebagai pembantu di keluarga Leagan, Annie dan ibunya pernah mengunjungi keluarga Leagan. Karena Annie dilarang membuka identitasnya sebagai anak adopsi, Annie berpura-pura tidak kenal dengan Candy. Neal dan Eliza mempergunakan kesempatan untuk mencelakakan Annie ketika berkuda, untuk mengkambinghitamkan Candy. Candy menyelamatkan Annie, tetapi pada akhirnya dihukum oleh Ny. Leagan. Diam-diam Annie mengikatkan pita rambutnya di kandang kuda untuk Candy sebagai terima kasih, namun Eliza menggunakan pita tersebut untuk menuduh Candy mencuri barang dari Annie. Karena merasa tidak kuat lagi diperlakukan terus menerus tidak adil, Candy melarikan diri dengan perahu di sungai yang membatasi kompleks Leagan dan Ardley. Candy tidak tahu bahwa sungai itu berujung di air terjun. Beruntung dia diselamatkan oleh seorang laki-laki yang berkemah dekat sungai. Laki-laki itu bernama Albert dan mengaku sebagai pengembara yang kebetulan melintasi tempat itu. Semenjak itu Albert selalu muncul bila Candy mengalami kesulitan atau kesedihan. Ketika Leagan memutuskan untuk mengirim Candy sebagai pekerja ke Mexico, juga karena melihat penderitaan Candy selama ini, Archie, Stear and Anthony menulis surat kepada Paman William Ardley, kepala keluarga Ardley. Mereka meminta Paman William untuk mengadopsi Candy. Paman William, yang misterius karena tidak pernah kelihatan, kemudian mengadopsi Candy. Meskipun demikian, Neal, Eliza, dan Nenek Elroy, yang mengepalai keluarga Ardley sehari-hari, tetap tidak menyukai Candy. Kisah cinta Candy dan Anthony semakin berkembang setelah itu. Candy sempat meceritakan tentang Pangeran di bukit kepada Anthony. Menurut Anthony bros yang ditemukan Candy itu selalu dimiliki oleh anak laki-laki keluarga Ardley. Dan Anthony samar-samar ingat di keluarganya ada seseorang yang pada masa kecilnya sangat mirip dengan Anthony saat ini. Namun belum sempat Anthony menyebutkan namanya, Anthony meninggal karena jatuh dari kuda saat acara berburu yang diadakan untuk memperkenalkan Candy kepada keluarga besar Ardley. Nenek Elroy menyalahkan Candy atas kematian Anthony. Karena patah hati dan berduka atas kematian Anthony Candy lalu pulang ke rumah Pony. Masa sekolah di Akademi Santo Paul Ketika Candy di rumah Pony karena berduka, Paman William mengirim asistennya, George, ke rumah Pony. Ia ditugaskan untuk mengirim Candy pergi sekolah ke London, sekaligus untuk melupakan peristiwa kematian Anthony. Archie, Stear, Eliza dan Neal, juga Annie dikirim bersekolah ke sana. Annie pada awalnya masih berpura-pura tidak kenal Candy. Dalam perjalanan menuju London, Candy bertemu pertama kali dengan Terry di atas kapal. Mereka kemudian berjumpa lagi di sekolah akademi St. Paul. Kebetulan mereka menyukai tempat yang sama disekolah untuk menyendiri waktu jam istirahat. Di London Candy bertemu lagi dengan Albert. Albert pun ternyata mengenal Terry, karena Albert pernah menolong Terry dalam suatu pertikaian saat dia keluar tanpa izin dari asrama. Pada awalnya Terry dan Candy selalu bertengkar bila bertemu. Selain itu Candy selalu menjadi saksi bila Terry sedang mengalami kesedihan dalam hatinya. Lama kelamaan mereka mulai berhubungan baik dan saling menyukai. Dalam kisah komik manga diceritakan bahwa ketika acara Pesta Kostum dalam Festival Mai St. Paul, Terry bertengkar dengan Candy karena Candy selalu menyebut-nyebut Anthony. Saat itu Terry membawa Candy untuk berkuda, karena Terry tahu Candy masih mengalami trauma dalam hal berkuda sejak kematian Anthony. Dalam kejadian itu Terry mencium Candy untuk pertama kali dan berterus terang bahwa dia menyukai Candy. Diceritakan juga bahwa Annie menyukai Archie, sedangkan pada saat itu Archie juga masih menyukai Candy. Pada suatu insiden setelah pesta kostum, Archie mengetahui hubungan Candy dan Terry. Ketika Archie akan mengungkapkan perasaannya kepada Candy, Annie muncul dan menjadi histeris. Dalam insiden itu identitas Annie sebagai anak adopsi terbuka. Namun sejak itu Annie dan Candy jadi berteman baik kembali, dan Archie lama kelamaan menyukai Annie. Tetapi dalam versi animasi kartun, diceritakan bahwa insiden antara Archie, Annie dan Candy terjadi sebelum pesta kostum.Hubungan Candy dan Terry juga baru mulai terjalin setelah peristiwa naik kuda dan ciuman pertama semasa Candy menjalani sekolah musim panas dan liburan di Skotlandia. Di sana juga Candy sempat bertemu dengan Ibu Terry, aktris Amerika Eleanor Baker, dan mengetahui kesedihan Terry karena perceraian orang tuanya. Dalam liburan ini, Eliza ternyata juga menaruh hati kepada Terry. Karena iri melihat hubungan mereka, Eliza kemudian membuat jebakan untuk Terry dan Candy di sekolah. Mereka dipancing untuk bertemu di kandang kuda pada malam hari, supaya dipergoki oleh kepala Asrama. Hal ini mengakibatkan Candy dikeluarkan dari sekolah. Sementara Terry hanya dihukum ringan, karena ayah Terry selalu menyokong sekolah. Terry yang pada akhirnya menyadari bahwa Candy selama ini selalu mengalami kesengsaraan, memutuskan untuk melepaskan diri dari bayang-bayang ayahnya dan menggantikan hukuman Candy. Terry kemudian pergi merantau ke Amerika untuk mencari jati dirinya sendiri. Ketika tahu Terry pergi ke Amerika, Candy memutuskan untuk juga tidak bergantung lagi kepada Paman William dan pergi menyusul Terry ke Amerika. Masa-masa sekolah dan bekerja sebagai suster/perawat Setelah melalui perjalanan panjang, Candy sampai di Amerika dan kembali ke rumah Pony. Setelah mempertimbangkan nasihat dan saran dari Ibu Pony, Candy memutuskan untuk menjadi perawat dan masuk sekolah perawat di Chicago. Ketika issue perang semakin menjadi teman-teman Candy juga kembali ke Amerika. Archie dan Stear, juga Neal dan Eliza kemudian tinggal bersama nenek Elroy di kediaman Ardley di Chicago. Mereka juga sering berkumpul bersama Annie dan Patty, sahabat Candy di St. Paul. Suatu hari Terry, yang memutuskan menjalani minatnya di bidang Teater, datang ke Chicago bersama rombongan Teater tempat dia bekerja. Meski diwarnai dengan insiden-insiden kecil akibat perbuatan Eliza dan Neal, juga Susanna Marlowe, teman Terry yang diam-diam menyukai Terry, Candy sempat berjumpa dengan Terry walau hanya sekilas. Mereka lalu melanjutkan hubungan lewat surat menyurat, karena perbedaan kota yang memisahkan mereka. Suatu hari ada pasien yang mengalami luka dan hilang ingatan, akibat ledakan kereta di Italia yang dibawa ke rumah sakit tempat Candy bekerja. Candy mengenalinya sebagai Albert dan memutuskan untuk merawatnya. Ketika Albert mulai pulih kesehatannya, dia dilepas oleh rumah sakit. Candy meminta Albert untuk tinggal bersamanya supaya Candy bisa merawat dan menjaga Albert sampai dia pulih ingatannya. Awalnya Albert menolak karena tidak mau merepotkan Candy, yang saat itu dia anggap sebagai orang asing. Tetapi kemudian setuju karena menyadari di dalam perasaan hatinya dia mempercayai Candy. Selanjutnya mereka menjadi sahabat baik dan sangat bahagia tinggal serumah. Archie, Stear, Annie dan Patty juga selalu menolong Candy merawat Albert. Sementara itu Terry berhasil mendapatkan peran utama sebagai Romeo Montague dalam Romeo dan Juliet karya William Shakespeare. Terry lalu mengundang Candy untuk datang ke New York menghadiri pertunjukan perdananya. Terry mengirimkan tiket perjalanan pergi saja, karena dia sebetulnya bertujuan untuk meminta Candy menikah dan tinggal dengannya. Tetapi dalam acara gladiresik, terjadi kecelakaan, dimana Susanne kehilangan satu kakinya karena berusaha menghindarkan Terry dari timpaan jatuhnya lampu panggung. Ditambah dengan tuntutan ibu Susanne, peristiwa itu menyebabkan Terry merasa bersalah dan bingung. Disatu sisi dia merasa harus bertanggung jawab moral mengurus Susanna yang kehilangan kakinya akibat dia, tetapi Terry tidak cinta pada Susanna melainkan hanya cinta pada Candy. Pada saat Candy datang ke New York dan mengetahui hal tersebut, Candy memutuskan untuk meninggalkan Terry, karena kasihan pada Susanne dan tidak ingin Terry tersiksa dengan perasaannya. Walaupun berat untuk Terry dan Candy, akhirnya mereka memutuskan berpisah dan berjanji dengan perpisahan ini mereka akan berusaha supaya hidup masing-masing menjadi lebih bahagia. Dengan patah hati Candy kembali ke Chicago. Disana Candy mendapati bahwa Stear memutuskan untuk bergabung dengan angkatan udara Perancis dalam perang melawan Jerman. Ketika kemudian Stear meninggal dalam peperangan, Albert menjadi satu-satunya penghiburan bagi Candy. Suatu hari Albert dapat mengingat lagi masa lalunya dan mengetahui siapa dirinya sebenarnya. Namun dia sementara menyembunyikan hal itu dari Candy. Karena dalam hatinya, dia senang tinggal bersama Candy. Sementara itu, Neal mulai menyukai Candy dan berusaha mendapatkannya. Dalam versi animasi karton diceritakan bahwa Ny. Leagan dan Eliza menentang Neal. Untuk mencegah Neal mengawini Candy, mereka mengupayakan supaya Candy dipecat dari rumah sakit tempat dia bekerja. Sementara dalam versi komik manga, diceritakan bahwa Neal mengetahui bahwa Albert tinggal serumah dengan Candy. Karena cemburu dia melaporkan hal tersebut kepada pimpinan rumah sakit sehingga Candy dipecat dari rumah sakit. Candy kemudian bekerja di sebuah klinik kecil milik Dr. Martin, yang pernah merawat Albert sewaktu mengalami kecelakaan tabrak mobil. Candy yang tidak tahu bahwa Albert sudah pulih ingatannya, juga mulai dirongrong oleh para tetangga, yang mengatakan sering melihat Albert bertemu dengan pria-pria berjas dan berkacamata hitam tidak dikenal. Mereka takut kalau Albert ternyata Gangster. Supaya tidak semakin merugikan Candy, Albert akhirnya diam-diam memutuskan pergi. Kisah penutup Dalam versi komik manga, masih diceritakan bahwa setelah menghilang Albert sempat mengirimkan paket untuk Candy dari Rockston, Illinois. Di sana Candy sempat melihat Terry, yang ternyata meninggalkan Broadway Teater akibat kekecewaan hatinya berpisah dari Candy. Saat itu Terry bekerja sebagai aktor dalam sebuah grup Teater kecil. Dia menjadi pemabuk dan berakting buruk sekali. Namun, dalam temaram ruang pertunjukan dia sempat melihat Candy, dan dari situ ingat kembali akan cita-citanya menjadi aktor yang baik. Sementara dalam versi kartun animasi, Albert bertemu dengan Terry yang sedang bermabuk-mabukan di pub. Albert kemudian mengajak Terry untuk mengunjungi Candy di klinik. Namun hanya dengan melihat Candy dari jauh, Terry teringat kembali janji mereka ketika berpisah, yaitu untuk berusaha melanjutkan hidup masing-masing dengan bahagia. Dia lalu kembali ke New York untuk meneruskan kariernya. Di Chicago, Candy kembali dirongrong Neal. Eliza dan Ny. Leagan pada akhirnya menyetujui keinginan Neal untuk mengawini Candy, karena berniat mendapatkan kekayaan keluarga Ardley melalui Candy, yang sebagai anak adopsi Paman William pasti akan mendapatkan seluruh kekayaannya. Mereka membujuk nenek Elroy untuk memaksa Candy menikah dengan Neal. Nenek Elroy lalu mengatur pertunangan Candy dan Neal, dan mengatakan bahwa pertunangan itu adalah perintah Paman William. Candy lalu berusaha mencari Paman William untuk menolak ditunangkan dengan Neal. Pada akhirnya dia berhasil menjumpai Paman William yang ternyata tidak lain adalah Albert. Albert sebenarnya adalah William Albert Ardley, adik dari Rosemary Brown, Ibu Anthony. Dalam versi komik, Albert muncul dengan dramatis pada acara pertunangan Candy dan Neal untuk membatalkan pertunangan mereka dan sekaligus mengungkapkan identitas dirinya kepada umum. Selama ini identitasnya dirahasiakan karena dia dianggap terlalu muda untuk menjadi kepala keluarga Ardlay. Di akhir cerita, Candy kembali mengunjungi Rumah Pony. Ketika ia berada di Bukit Pony, tengah menangis karena mengenang Anthony dan Stear, tiba-tiba dia mendengar suara; "Gadis kecil, kamu lebih manis bila tersenyum daripada kalau kamu menangis". Ketika dia menoleh ke arah suara, dia kembali terkejut, karena melihat Albert disana. Saat itu dia baru menyadari bahwa selama ini Albert jugalah Sang Pangeran di Bukit. Versi anime berakhir dengan adegan di mana semua berkumpul di depan rumah poni untuk makan dan minum bersama. Pengisi suara Minori Matsushima sebagai Candice White Ardlay Makio Inoue sebagai William Albert Ardlay Kazuhiko Inoue sebagai Anthony Brown Kei Tomiyama sebagai Terriuce Graham Grandchester Kaneta Kimotsuki sebagai Alistair Cornwell Miyoko Aso sebagai Mary Jane Yuji Mitsuya sebagai Archibald Cornwell Mami Koyama sebagai Annie Brighton Chiyoko Kawashima sebagai Patricia O'Brian Taeko Nakanishi sebagai Anii Jirarudo, Narrator Yumi Nakatani sebagai Eliza Leagan Kiyoshi Komiyama sebagai Neal Leagan Musik Lagu pembuka "Candy Candy"(キャンディ・キャンディ,Kyandi Kyandi) Lirikis: Keiko Nagita(名木田 恵子,Nagita Keiko) Komponis: Takeo Watanabe(渡辺 岳夫,Watanabe Takeo) Aransemen: Yushi Matsuyama(松山 祐士,Matsuyama Yūshi) Penyanyi: Mitsuko Horie(堀江 美都子,Horie Mitsuko) dan The Chirps Lagu penutup "Ashita ga suki"(あしたがすき) Lirikis: Keiko Nagita Komponis: Takeo Watanabe Aransemen: Yushi Matsuyama Penyanyi: Mitsuko Horie dan The Chirps Versi bajakan Ada banyak versi bajakan dari manga dan serial anime Candy Candy dalam berbagai bahasa. Hampir semua manga atau kartun animasi yang bukan berbahasa Jepang bisa dipastikan versi bajakan. Walaupun demikian, serial anime Candy Candy sempat disiarkan sebentar secara legal oleh TV di US dan Canada awal tahun 80-an, dalam bahasa Inggris dan Perancis. Versi bahasa Inggrisnya sempat juga beredar di beberapa negara Eropa, seperti Italia, Yunani, dan Spanyol. Kedua versi serial anime ini sempat juga beredar sedikitnya satu edisi dalam bentuk kaset VHS di pertengahan tahun 80-an. Di Hong Kong, "Little Candy Candy" sempat disiarkan oleh TVB pada akhir tahun 70-an and awal tahun 80-an. Episode Candy yang disiarkan oleh TVB ini kemudian banyak beredar di Indonesia dalam bentuk kaset Video(BETA)sewaan. Popularitas Candy Candy sempat meraih popularitas selama beberapa tahun berturut-turut. Hal itu terlihat dari penjualan beraneka ragam mainan Candy-Candy, jam tangan, dan barang lainnya di pasaran Jepang. Melihat popularitas yang demikian tinggi, pada tahun 1976 dibuat serial kartun animasi Candy Candy untuk NET (sekarang dikenal sebagai TV Asahi). Tahun 1978, keluar film animasi untuk layar lebar yang menceritakan kisah Candy Candy dan teman-temannya. Film lainnya muncul tahun 1992. Candy Candy meraih popularitas internasional pada awal dan pertengahan tahun '80-an. Berdasarkan banyaknya situs daring yang dibuat oleh para penggemar, serial Candy Candy sangat populer di kalangan anak-anak saat itu di beberapa negara Eropa, Amerika, Asia Tenggara, Afrika, dan Amerika Latin. Meskipun Candy Candy merupakan serial anime, tetapi serial ini mengandung elemen opera sabun, dan cerita yang berkesinambungan, yang tiap episode dimulai pada titik ketika episode terakhir berhenti. Para penggemar serial Candy Candy yang tersebar di dunia internet pada prinsipnya bisa dikategorikan ke dalam dua bagian. Yang pertama adalah mereka yang berpendapat bahwa Terry adalah cinta sejati Candy dan mereka harus dipersatukan kembali. Yang kedua adalah mereka yang puas dengan akhir cerita, bahwa Albert-lah yang sebenarnya dicintai Candy dari awal sampai akhir cerita, di luar permasalahan hukum hubungan mereka sebagai anak dan orang tua angkat. Pada tahun 2000-an, mulai muncul serial Candy Candy dalam versi DVD bajakan, dikarenakan pertikaian hukum hak cipta antara penulis dan ilustrator, menghambat kemungkinan produksi barang-barang lisensi. Referensi Candy candy di Internet Movie Data Base: Mays, Jonathan. Pranala luar (in Japanese) Misaki's Candy Candy, situs penggemar resmi Kategori:Anime Kategori:Serial anime tahun 1976 Kategori:Acara dan animasi di Spacetoon Kategori:Serial televisi Jepang tahun 1976

https://id.wikipedia.org/wiki/Candy%20Candy

ভারতীয় লেখক আর. কে. নারায়ণ কবে জন্মগ্রহণ করেন ?

নারায়ণ গঙ্গোপাধ্যায়

bengali

নারায়ণ গঙ্গোপাধ্যায় (৪ ফেব্রুয়ারি, ১৯১৮ - ৬ নভেম্বর, ১৯৭০) একজন ভারতীয় বাঙালি লেখক । জন্ম অবিভক্ত বাংলার (অধুনা বাংলাদেশের অন্তর্গত) অবিভক্ত দিনাজপুর জেলার বালিয়াডাঙ্গীতে।[1] তিন খণ্ডে প্রকাশিত তাঁর প্রথম উপন্যাস উপনিবেশ (১৯৪২, ১৯৪৫, ১৯৪৬) পাঠকসমাজে সমাদৃত হয়। তাঁর উল্লেখযোগ্য ছোটগল্প সংকলন বীতংস (১৯৪৫), দুঃশাসন (১৯৪৫), ভোগবতী (১৯৪৭) এবং উল্লেখযোগ্য উপন্যাস বৈজ্ঞানিক (১৯৪৭), শিলালিপি (১৯৪৯), লালমাটি (১৯৫১), সম্রাট ও শ্রেষ্ঠী (১৯৫৫), পদসঞ্চার (১৯৫৪)। সাহিত্যে ছোটগল্প তাঁর একটি উল্লেখযোগ্য প্রবন্ধগ্রন্থ। ছোটদের জন্য তাঁর সৃষ্ট কাল্পনিক চরিত্র টেনিদা খুবই জনপ্রিয় ।[2] তাঁর লেখা কিছু উল্লেখযোগ্য ছোটগল্প হল - ইতিহাস, নক্রচরিত, হাড়, বীতংস, রেকর্ড, টোপ, আদাব, প্রভৃতি।[3] শিক্ষাজীবন নারায়ণ গঙ্গোপাধ্যায় দিনাজপুর জেলা স্কুল, ফরিদপুর রাজেন্দ্র কলেজ, বরিশাল ব্রজমোহন কলেজ ও কলকাতা বিশ্ববিদ্যালয়ের কৃতি ছাত্র ছিলেন। [4] প্রাথমিক জীবন / ভূমিকা নারায়ণ গঙ্গোপাধ্যায় ১৯১৮ সালের ৪ ফেব্রুয়ারি তৎকালীন দিনাজপুর জেলার ঠাকুরগাঁও মহকুমার (বর্তমান ঠাকুরগাঁও জেলা) বালিয়াডাঙ্গি উপজেলায় জন্মগ্রহণ করেন। তার পিতার নাম প্রমথনাথ গঙ্গোপাধ্যায়। তিনি পুলিশ কর্মকর্তা ছিলেন। তার পৈতৃক নিবাস বরিশালের বাসুদেব পাড়া গ্রামে। তার শিক্ষাকাল কাটে দিনাজপুর, ফরিদপুরের রাজেন্দ্র কলেজ, বরিশালের বিএম কলেজ ও কলকাতায়। ১৯৪১ সালে তিনি কলকাতা বিশ্ববিদ্যালয় থেকে এমএ ডিগ্রি লাভ করেন। তিনি প্রথম শ্রেণিতে প্রথম হন এবং ডক্টরেট ডিগ্রি নেন ১৯৬০ সালে। এরপর তিনি জলপাইগুড়ি কলেজ, সিটি কলেজ ও কলকাতা বিশ্ববিদ্যালয়ে অধ্যাপনা করেন। সাহিত্যিক জীবন নারায়ণ গঙ্গোপাধ্যায় ছেলেবেলা থেকেই লেখালেখি শুরু করেন। তার প্রথম লেখা ছাপা হয় মাস পয়লা শিশু মাসিকে। সন্দেশ, মুকুল, পাঠশালা, শুকতারা প্রভৃতি পত্রিকায় তিনি নিয়মিত লিখেছেন। সাপ্তাহিক দেশ পত্রিকায় সুনন্দর জার্নাল লিখে সুখ্যাতি অর্জন করেন। বাঙালির জীবনযাত্রা, সংস্কৃতি, রোজকার সমস্যা ও রাজনীতি নিয়ে লেখা নিয়মিত এই জার্নাল অত্যন্ত জনপ্রিয় ছিল বাঙালি পাঠকের কাছে।[5] এ সময় তিনি বড়দের জন্য আনন্দবাজার, বিচিত্রা, শনিবারের চিঠি ও চতুরঙ্গে লেখালেখি করেন। তার সাহিত্য জীবন শুরু হয় কাব্যচর্চা দিয়ে। পরে তিনি গল্প-উপন্যাস লিখতে শুরু করেন। বড়দের জন্য রচিত প্রথম প্রকাশিত ‘উপনিবেশ’ ছাপা হয় মাসিক ভারতবর্ষে। ওটি গ্রন্থাকারে প্রকাশিত হয় ১৯৪৩ খ্রিস্টাব্দে। তার উপন্যাস-গল্প রচনার অনুপ্রেরণা যোগান উপেন্দ্রনাথ গঙ্গোপাধ্যায়, পবিত্র গঙ্গোপাধ্যায়, সুধাংশুকুমার রায় চৌধুরী, বিজয় লাল চট্টোপাধ্যায়, মন্মথসান্ন্যাল, সজনীকান্ত দাস ও ফনীন্দ্রনাথ মুখোপাধ্যায়। নারায়ণ গঙ্গোপাধ্যায়ের অমর খ্যাতি বড়দের জন্য রচিত উপন্যাস ও গল্পের জন্য। কিন্তু শিশু-কিশোর সাহিত্য রচনায় তার খ্যাতি বড়দের চেয়ে কোন অংশে কম নয়। টেনিদা তার অনন্য সৃষ্টি। এছাড়াও শিশুদের জন্যে অজস্র ছোটগল্প লিখেছেন। তার রচিত পদ্মপাতার দিন, পঞ্চাননের হাতি, লালমাটি, তারা ফোটার সময়, ক্যাম্বের আকাশ, বাংলা গল্প বিচিত্রা, ঘন্টাদার কাবলু কাকা, খুশির হাওয়া, কম্বল নিরুদ্দেশ, চারমূর্তির অভিযান, ঝাউবাংলার রহস্য ও ছোটদের শ্রেষ্ঠ গল্প বাংলা শিশু-কিশোর সাহিত্যে নতুন সংযোজন। বড়দের জন্য রচিত তার উলেস্নখযোগ্য বইগুলো হলো: একতলা, কালা বদর, কৃষ্ণপক্ষ, গন্ধরাজ, পন্নন্তর, ট্রফি, তিমির তীর্থ, দুঃশাসন, গদসঞ্চার, বনজ্যোৎন্সা, বিদিশা, বীতংস, বৈতালিক, ভাঙাবন্দর, চন্দ্রমুখর, মহানন্দা, রামমোহন, শিলালিপি, শ্বেতকমল, সাগরিকা, স্বর্ণ সীতা, সূর্যসারথী, সঞ্চারিণী, সম্রাট ও শ্রেষ্ঠী, সাপের মাথায় মণি, আশিধারা, ভাটিয়ালী, আগন্তুক, অমাবস্যার গান, বিদুষক, সাহিত্যে ছোটগল্প, বাংলা সাহিত্য পরিচয়, ছোটগল্পের সীমারেখা ও কথাকোবিদ রবীন্দ্রনাথ। তিনি ছোট গল্প বিষয়ে ডি.লিট ডিগ্রি লাভ করেন।[6] গ্রন্থ তালিকা উপন্যাস 3 উপনিবেশ -১ উপনিবেশ -২ উপনিবেশ -৩ সম্রাট ও শ্রেষ্ঠী মন্দ্রামুখর মহানন্দা স্বর্ণসীতা ট্রফি লালমাটি কৃষ্ণপক্ষ বৈতালিক শিলালিপি অসিধারা ভাটিয়ালী পদসঞ্চার আমাবস্যার গান আলোকপর্ণা নাটক 3 রাম মোহন ভাড়াটে চাই আগুন্তক পরের উপকার করিও না ভীম বধ বারো ভূতে কিশোর উপন্যাস ও ছোটগল্প টেনিদা ও সিন্ধুঘোটক চারমূর্তি চারমূর্তির অভিযান ঝাউবাংলোর রহস্য অন্ধকারের আগন্তুক পঞ্চাননের হাতি রাঘবের জয়যাত্রা জয়ধ্বজের জয়রথ অব্যর্থ লক্ষভেদ ছোটগল্প সংকলন {{columns-list|3| বীতংস (১৯৪৫)(প্রথম গল্প সংকলন) দুঃশাসন (১৯৪৫) ভোগবতী (১৯৪৭) গবেষণা-গ্রন্থ সাহিত্যে ছোটগল্প মৃত্যু নারায়ণ গঙ্গোপাধ্যায় ১৯৭০ খ্রিস্টাব্দে ৬ই নভেম্বর ৫৩ বছর বয়সে মারা যান। তথ্যসূত্র আরও দেখুন নক্রচরিত ইতিহাস (ছোটগল্প) রেকর্ড (ছোটগল্প) বহিঃসংযোগ থিসিস: নারায়ণ গঙ্গোপাধ্যায়ের ছোট গল্প বিষয়শ্রেণী:বাঙালি ঔপন্যাসিক বিষয়শ্রেণী:১৯১৮-এ জন্ম বিষয়শ্রেণী:১৯৭০-এ মৃত্যু বিষয়শ্রেণী:বরিশালের ক্তি বিষয়শ্রেণী:ঠাকুরগাঁও জেলার ব্যক্তি বিষয়শ্রেণী:বাঙালি ছোটগল্পকার

https://bn.wikipedia.org/wiki/%E0%A6%A8%E0%A6%BE%E0%A6%B0%E0%A6%BE%E0%A6%AF%E0%A6%BC%E0%A6%A3%20%E0%A6%97%E0%A6%99%E0%A7%8D%E0%A6%97%E0%A7%8B%E0%A6%AA%E0%A6%BE%E0%A6%A7%E0%A7%8D%E0%A6%AF%E0%A6%BE%E0%A6%AF%E0%A6%BC

Что означает термин "нацист"?

Национал-социализм

russian

Национа́л-социали́зм (German: Nationalsozialismus), более известный как нацизм — официальная политическая идеология в нацистской Германии[1][2][3][4][5][6][7][8][9], являющаяся формой фашизма с элементами расизма и антисемитизма[10]. Национал-социализм иногда называют германским (немецким) фашизмом (наряду с итальянским фашизмом)[11][12]. Национал-социализм объявлял своей целью создание и утверждение на достаточно обширной территории расово чистого государства т. н. «арийской расы», имеющего всё необходимое для благополучного существования на протяжении неопределенно долгого времени («тысячелетний рейх»)[13]. Национал-социализм представляет собой одну из разновидностей тоталитаризма[13][14][15]. Идеология Термин «национал-социализм» возник из-за попытки создать националистическое переопределение «социализма», как альтернативу международному социализму и свободного рыночного капитализма. Нацизм отвергает марксистские концепции классовой борьбы, противился космополитическому интернационализму и стремился убедить все части нового немецкого общества подчинить свои интересы ради «общего блага», принимая политические интересы в качестве главного приоритета экономического устройства [16] [17] [18] . Гитлер объяснял своё понимание связи социализма и национализма следующим образом[19]: Социализм — это учение о том, как следует заботиться об общем благе. Коммунизм — это не социализм. Марксизм — это не социализм. Марксисты украли это понятие и исказили его смысл. Я вырву социализм из рук социалистов. Социализм — древняя арийская, германская традиция. Наши предки использовали некоторые земли сообща. Они развивали идею об общем благе. Марксизм не имеет права маскироваться под социализм. В отличие от марксизма, социализм не отрицает частную собственность и человеческую индивидуальность. В отличие от марксизма, социализм патриотичен. <…> Мы могли назвать себя Либеральная партия. Но мы решили назваться Национал-социалистами. Мы не интернационалисты. Наш социализм национален. Мы требуем исполнения государством справедливых требований трудящихся классов на основе расовой солидарности. Для нас раса и государство — это единое целое. Идеи национал-социализма были изложены в программной книге Адольфа Гитлера «Моя борьба»[20]. В том числе: Расизм. Идеализация нордической расы, антисемитизм, «расовая гигиена»; Милитаризм — стремление решить внешнеполитические задачи военными средствами; Антимарксизм, антикоммунизм, антибольшевизм, неприятие парламентской демократии[21]. Практическая реализация 24 февраля 1920 года Адольф Гитлер, выступая в пивном ресторане Хофбройхаус (Hofbräuhaus), огласил составленные им, Дрекслером и Федером двадцать пять пунктов, которые стали программой нацистской партии. «Двадцать пять пунктов» сочетали пангерманизм, требования отмены Версальского договора, антисемитизм, требования социалистических преобразований и сильной центральной власти[22]. На выборах в Рейхстаг 5 марта 1933 года представители Национал-социалистической немецкой рабочей партии (нем. NSDAP) совместно с Немецкой националистической народной партией (нем. DNVP), которая самораспустилась 27 июня 1933 г.[23], получили большинство (52 %) голосов[24]. При этом повсеместно сторонники Гитлера получали больше голосов, чем любая иная партия. Максимальный процент голосов, поданных за коммунистов, был подан в Берлине, где голоса за них и за сторонников Гитлера поделились поровну. Только за НСДАП по Германии проголосовало 43,9 % населения.[25] В немецкой исторической литературе эпоха Третьего рейха называется временем «восхищения и террора» (Faszination und Gewalt) [26] Для объединения нации в то время весьма эффективно использовался лозунг: «Один народ, одна империя, один вождь» (Ein Volk, Ein Reich, Ein Führer) Для противостояния внешнему врагу в лице международного капитала (в первую очередь — Франции) и «Коминтерна», в довоенной Германии была организована служба информации населения, находившаяся под постоянным жёстким партийным контролем. С этой целью 13 марта 1933 г. было создано Имперское министерство народного просвещения и пропаганды во главе с Геббельсом.[27] Существовала строгая цензура, а вредные с идеологической точки зрения книги публично уничтожались процессом сожжения. 7 мая 1933 года был опубликован список печатных произведений «антинемецкого» содержания. Их предлагалось изъять из продажи и библиотек. В начале мая состоялись публичные сожжения подобной литературы.[28] Программные установки национал-социализма в программе НСДАП Основные идеи Гитлера нашли отражение в опубликованной в 1920 году программе НСДАП (программа «25 пунктов»), стержень которой составляли следующие требования: Ликвидация последствий Версальского диктата; обретение жизненного пространства для растущего народа Германии и германоязычного населения; восстановление мощи Германии путём объединения под единым государственным управлением всех немцев и подготовка к войне (при категорическом исключении возможности войны на два фронта); очищение германской территории от засоряющих её инородцев, прежде всего евреев; освобождение народа от диктата мирового финансового капитала и всемерная поддержка мелкого и ремесленного производства, творчества лиц свободных профессий; решительное противостояние коммунистической идеологии; улучшение условий жизни населения, ликвидация безработицы, массовое распространение здорового образа жизни, развитие туризма, физкультуры и спорта. Программные установки Гитлера Цель политики НСДАП (German: Das Ziel der Gesamtpolitik) Выступая перед представителями верховного командования вермахта 3 февраля 1933 года, Гитлер высказался следующим образом: «…важнейшей предпосылкой для достижения цели является возрождение политической мощи (German: politische Macht), на что должны быть мобилизованы все ресурсы, которыми располагает государство». 1. Внутри государства: Полный отказ от прежней внутренней политики. Нетерпимость к любым попыткам отвлечь от выполнения этой задачи (в том числе отказ от пацифизма). Кто не подчиняется этому, должен быть принуждён подчиниться. Искоренение марксизма в корне. Убеждение молодёжи и народа в целом в том, что нас может спасти только борьба, и что возврата к прошлому нет. (Проведение политики расширения нацизма с целью привлечь миллионы к национал-социализму). Воспитание юношества в военном духе любыми средствами. Введение смертной казни в отношении всех предателей народа и государства. Строгое авторитарное управление страной. Устранение любых метастаз демократии. 2. Вне государства: Противостояние диктату Версаля. Завоевание равных прав на основании Женевских соглашений, что будет бесполезно в случае, если народом не овладеет воля к вооружённой борьбе. Забота о союзниках. 3. В хозяйстве: Забота о сельском населении. Простое увеличение экспорта бесполезно, поскольку покупательная способность в масштабах мировой экономики ограничена и имеет место перепроизводство продукции сельского хозяйства. Единственный выход из создавшейся ситуации с безработицей лежит в политике освоения новых территорий. Однако это — длительный процесс и быстрых результатов в ближайшее время ждать не приходится, ибо жизненного пространства у немецкого народа слишком мало. 4. Возрождение вермахта. Это — важнейшая предпосылка для успешного достижения цели. Введение всеобщей воинской обязанности. При этом органы государственной власти должны бдительно следить, чтобы армия не была поражена пацифизмом, коммунизмом или большевизмом или, по крайней мере, эти идеи никак не влияли бы на исполнение воинского долга. [29] Морально-психологическая атмосфера в обществе Официально принятое определение нацистского рейха рассматривало его как общество — «Народ, не знающий классов и сословных противоречий, сообщество людей, объединённых единством крови, общностью судьбы и убеждений»[30]. В соответствии с единственным за время нацизма опросом населения (на 1 января 1935 года) наибольший процент членов партии из всех категорий населения имели учителя (29,4 %, составляя всего 0,9 % от общего числа жителей). В это же время рабочие, составлявшие 46,3 % населения, давали партии лишь 5,1 % от своей численности)[31]. В то же самое время вермахт в соответствие с Конституцией страны и Воинским уставом не имел права вести какую-либо политическую деятельность. В значительной степени это подкреплялось и сохранившимися от старой прусской армии аристократическими традициями, исключавшими увлечение какой-либо социал-демократической демагогией. Более того, поступление на службу в Вермахт для некоторых было способом уйти во внутреннюю политическую эмиграцию и избавиться от партийной атмосферы.[32] Стереотипы поведения лояльного бюргера в Третьем рейхе включали в свой состав черты, свойственные жителям Германии, наследуемые ими от своих предшественников в прошедшие годы, а также вновь приобретённые в годы нацизма. К числу первых из них относятся немецкая аккуратность и педантичность в выполнении любой работы, трудолюбие, а также дисциплинированность, проявляющая себя в беспрекословном подчинении вновь появившемуся авторитету, которое они проявляют с таким же рвением, как к авторитету ушедшему.[33] Весьма распространённой чертой был и бытовой антисемитизм.[34] В массах существовала и застарелая антипатия к Франции, которая в годы раздробленности Германии нередко пользовалась её положением и осуществляла агрессию, зачастую сопровождаемую оскорбительными для национального самолюбия действиями (войны Людовика XIV и Наполеона). К вновь приобретённым чертам относится оставшийся в памяти дожившего до лет нацизма поколения позор капитуляции в 1918 году и, особенно, грабительские условия Версальского договора, усугубившиеся общемировым кризисом 20-х годов. На этом фоне успехи администрации Гитлера, сумевшего существенно уменьшить безработицу и реализовать некоторые социальные проекты, успехи в достижении которых отмечались не только в границах Рейха, но и за границей.[35] Одновременно с этим были запрещены профсоюзы и заменены другими корпоративными структурами, ликвидирована свобода слова и практически отменена система представительства масс в органах власти. Значительная часть интеллигенции либо бежала за границу, либо оказалась в концентрационных лагерях, что ощутимо понизило культурный уровень населения[30]. Общая атмосфера в государстве характеризуется смесью экзальтированного восхищения Гитлером и жестокими репрессиями со стороны партийных структур.[36] Посол Франции описывал обстановку в дни проведения партийных съездов в Нюрнберге:[36] То, что можно было увидеть, невозможно описать словами. Город полностью был погружён в атмосферу общего энтузиазма. Сотни тысяч мужчин и женщин были охвачены романтическим возбуждением, находились в состоянии мистического экстаза, своеобразной всеобщей манией рабов. В течение семи дней Нюрнберг был городом, в котором царили чувства отрешенного от действительности ощущения счастья и радости. С такими настроениями немецкий обыватель подошёл к началу войны и эти настроения достигли апогея к лету 1940 г. Затем, по мере получения тщательно скрываемых пропагандой плохих известий, настроение стало меняться, что стало особенно заметно после катастрофы под Сталинградом. Некоторые начали серьёзно задумываться о пагубности проводимой политики. В то время появилась издевательское перефразирование слов национального гимна Хорст Вессель: «Выше нос, глаза закройте крепче» (German: «Die Nase hoch, die Augen fest geschlossen»). А также ироничное: «Наслаждайтесь войной, мир будет ужасен» (German: «Geniesst den Krieg, der Friede wird fürchterlich»)[37]. После вступления Красной Армии на немецкую территорию настроения в немецком обществе, в особенности на территориях, оккупированных советскими войсками, заметно изменились, поскольку Проповеди ненависти Ильи Эренбурга, уже принёсшие свои плоды на Востоке, план Моргентау, то есть план предполагаемой территориальной «кастрации» Германии, и требование безоговорочной капитуляции… придали сопротивлению очень острый и ожесточённый характер… Подавляющее большинство немцев не видело для себя иного выхода, кроме борьбы. Даже явные противники нацистского режима становились теперь отчаянными защитниками своей родины[38]. Национал-социализм и религия В 1933 году Гитлер подписал Имперский конкордат — договор с Ватиканом о невмешательстве нацистов в дела католических организаций, также запрещавший церковнослужителям участвовать в германской политике[39]. Тем не менее, режим продолжал наступать на христианские церкви с целью ослабить их влияние. В 1935—1936 годах были арестованы сотни священников и монахинь, нередко по сфабрикованным обвинениям в незаконных валютных операциях и преступлениях сексуального характера[40][41]. Геббельс широко афишировал судебные процессы в рамках своих пропагандистских кампаний[40]. Общественные собрания были ограничены, католические издания подвергались цензуре. Католические школы были обязаны сократить программы религиозного обучения, в то время как из всех государственных учреждений были удалены распятия. Гитлер часто подвергал сомнению первоочерёдность «борьбы с церковью» (German: Kirchenkampf), однако его воспалённые комментарии по данному поводу побудили Геббельса к ускорению секуляризации[42]. В феврале 1937 года он заявил о своём желании устранить протестантизм как таковой[43]. В 1937 году в ответ на преследования папа римский Пий XI издал энциклику Mit brennender Sorge («С огромной обеспокоенностью»). Энциклика, выпущенная на пятое воскресенье великого поста, была тайно привезена и распространена в Германии. В ней папа осуждал систематические гонения режима на церковь[44]. Геббельс с новой силой подверг католические религиозные институты преследованиям и пропагандистским нападкам[45]. 28 мая он выступил в Берлине с речью. Присутствовавшие 20 тысяч членов НСДАП, а также радиослушатели услышали, как он обвинил католическую церковь в моральном разложении. Итогом кампании стало резкое падение количества учащихся в церковных школах: к 1939 году все они были закрыты или преобразованы в государственные учебные заведения. Угрозы и преследования вынудили представителей духовенства сдерживать критику в отношении режима[46]. Отчасти опасаясь негативных последствий во внешней политике, Гитлер в июле 1937 года приказал свернуть борьбу с церковью[47]. Последователи в современной России В современной России в разное время существовали и существуют разные политические и общественные организации, претендующие на роль национал-социалистических, такие как Славянский Союз (СС), Национал-социалистическое общество (НСО) и Русское Национальное Единство (РНЕ). Также действуют небольшие автономные группировки национал-социалистов и НС-скинхедов. Оценки Отношение к нацизму в сильной степени зависело от политической конъюнктуры. Отношение к нацизму как идеологии, конкурирующей в борьбе за симпатии рабочего класса, среди коммунистов было резко отрицательным. Хотя как в цвете знамён, в форме правления, партийном строительстве, состоянии гражданских свобод, так и в ряде лозунгов (например, в риторике Хорста Весселя) наблюдалось полное совпадение[48]. Однако время действия Пакта о ненападении (с 23 августа 1939 года по 22 июня 1941 года) было временем, когда «на смену вражде, всячески подогревавшейся со стороны некоторых европейских держав, пришло сближение и установление дружественных отношений между СССР и Германией»[49], что теоретически было обосновано в том же выступлении: Идеологию гитлеризма, как и всякую другую идеологическую систему, можно признавать или отрицать, это — дело политических взглядов. Но любой человек поймёт, что идеологию нельзя уничтожить силой, нельзя покончить с нею войной. Поэтому не только бессмысленно, но и преступно вести такую войну, как война за «уничтожение гитлеризма», прикрываемая фальшивым флагом борьбы за «демократию».[50] Но в дальнейшем, после нападения Германии, взгляды на национал-социализм вернулись к прежнему состоянию. Окончательная оценка была дана процессом в Нюрнберге. В 2007 году социологическая служба «Forsa» по заказу журнала «Stern» провела опрос среди немцев, были ли у национал-социализма позитивные стороны, такие как строительство автобанов, ликвидация безработицы, низкая преступность или культ семьи. Двадцать пять процентов респондентов ответили на вопрос положительно[51]. 20 декабря 2012 года Генеральная Ассамблея ООН приняла резолюцию, предупреждающую страны о недопустимости героизации нацизма, определённых видов практики, которые способствуют эскалации современных форм расизма, расовой дискриминации, ксенофобии и связанной с ними нетерпимости. Проект резолюции был подготовлен Россией в соавторстве с делегациями 36 стран[52]. «За» высказались 129 государств-членов ООН. «Против» выступили три страны — США, Канада и Палау, 54 страны воздержались[53]. В документе осуждалось возведение монументов эсэсовцам, мероприятия в их честь, а также разрушение и осквернение памятников воевавшим против нацистов[54]. Аналогичные резолюции были приняты Генеральными Ассамблеями ООН в 2013 году. Россия на заседании Третьего комитета 69-й сессии Генеральной Ассамблеи ООН (2014) представила резолюцию «Борьба с героизацией нацизма, неонацизма и другими видами практики, которые способствуют эскалации современных форм расизма, расовой дискриминации, ксенофобии и связанной с ними нетерпимости». Из 193 стран-членов ООН документ поддержали 115, 55 делегаций решили воздержаться, 3 представителя (США, Украины и Канады) проголосовали против. Сравнение национал-социалистической и коммунистической модели Сравнение, анализ и выводы о природе национал-социалистической и коммунистической модели общества были подвержены развитию на протяжении всего времени, прошедшего с появления на исторической сцене двух этих моделей. Если советская философия трактовала коммунизм и национал-социализм как крайние полюсы двухполярной системы развития человеческого общества в эпоху высшей стадии развития капитализма — империализма, то на Западе, а затем и в философских школах стран бывшего СССР стала преобладать точка зрения, что национал-социализм, наряду с коммунизмом, представляет собой одну из основных разновидностей тоталитаризма XX века[13]. Согласно этой точке зрения, история человечества развивается между двумя полюсами — индивидуалистическое общество (начиная от древних демократий, заканчивая современным капитализмом) и коллективистское общество. К последнему и относятся обе формы радикального коллективистского социализма — национал-социализм и коммунизм. Эти модели различаются методами достижения обещанной цели — построение идеального общества — интернациональный социализм (коммунизм), обещает создать «рай на земле» для всего человечества, а национальный социализм (национал-социализм) — только для избранной расы за счёт всех остальных[13]. См. также Третий Рейх Народное движение (Германия) Немецкая рабочая партия Консервативная революция Австрийский национал-социализм Исламофашизм Баасизм Пангерманизм Общество Туле Антифашизм Примечания Литература на русском языке CS1 maint: multiple names: authors list (link) Бровко Л. Н. // Переходные эпохи в социальном измерении: История и современность. — М.: Наука, 2003. — С. 351—377. Галкин А. А. . — М.: Наука, 1989. — 252 с. Кормилицын С. В. Орден СС. Иезуиты империи. О чём не принято говорить. — СПб.: Питер, 2008). (Переиздана на болгарском языке: . — София: НСМ-Медиа, 2009) Пленков О. Ю. III рейх. Арийская культура. — СПб.: Нева, 2005. — 469 с. — (Секретные материалы) ISBN 5-7654-4041-X Пленков О. Ю. III рейх. Война: до критической черты: вермахт, война и немецкое общество. Кн. 1. — СПб.: Нева, 2005. — 381 с. ISBN 5-7654-4339-7 Пленков О. Ю. III рейх. Война: до критической черты: вермахт, война и немецкое общество. Кн. 2: Война: кризис и крах — СПб.: Нева, 2005. — 509 с. ISBN 5-7654-4347-8 Пленков О. Ю. III рейх. Нацистское государство. — СПб.: Нева, 2004. — 479 с. (Секретные материалы) ISBN 5-7654-3707-9 Пленков О. Ю. III рейх. Социализм Гитлера. — СПб.: Нева, 2004. — 475 с. (Секретные материалы) ISBN 5-7654-3523-8 Пленков О. Ю. Мифы нации против мифов демократии: немецкая политическая традиция и нацизм. — СПб.: Издательство Русского Христианского гуманитарного института, 1997. — 570 с. — (Современная российская мысль). — ISBN 5—88812—027—6. Пленков О. Ю. Триумф мифа над разумом: (немецкая история и катастрофа 1933 года). — СПб.: Владимир Даль, 2011. — 607 с. ISBN 978-5-93615-112-5 Радькова О. Г. // Актуальные проблемы и перспективы изучения новой и новейшей истории зарубежных стран: материалы междунар. науч.-теорет. конф., посвящ. 75-летию образования каф. истории Нового и Новейшего времени / редкол.: В. С. Кошелев (пред.) [и др.], — Мн.: Изд. центр БГУ, 2012. — С. 165—170 на других языках Broszat, M. Das Nationalismus. Weltanschaung: Programm und Wirklichkeit. — Stuttgart, 1960. Fetthauer, S. Musikverlage im «Dritten Reich» und im Exil. — Hamburg, 2004. Kitchen, M. The Cambridge Illustrated History of Germany. — Cambridge University Press, 1996. — ISBN 0-521-45341-0. Pözorny, R. (Hg) Deutsches National-Lexikon. — DSZ-Verlag. — ISBN 3-925924-09-4. Dr. Winzer, F. Weltgeschichte Daten Fakten Bilder. — Georg Westermann Verlag, 1987. — ISBN 3-07-509036-0 Ссылки  — на странице представлены исторические места, часто ассоциируемые с Третьим Рейхом раньше и сейчас.  — сборник разнообразных статей и графических материалов о пропаганде в Третьем рейхе, собрана Randall Bytwerk. // Лента.ру, 07.06.2015 (интервью) * * Категория:Адольф Гитлер Категория:Политические режимы Категория:Политология Категория:Политические теории

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B0%D1%86%D0%B8%D0%BE%D0%BD%D0%B0%D0%BB-%D1%81%D0%BE%D1%86%D0%B8%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%B7%D0%BC

2010లో ఉత్తరప్రదేశ్ రాష్ట్ర తలసరి ఆదాయం ఎంత ?

జార్ఖండ్

telugu

జార్ఖండ్ లేదా ఝార్ఖండ్ (Jharkhand), (झारखंड) భారతదేశంలో ఒక రాష్ట్రము. దీనికి ఉత్తరాన బీహార్, పశ్చిమాన ఉత్తరప్రదేశ్, ఛత్తీస్‌గఢ్, తూర్పున పశ్చిమ బెంగాల్, దక్షిణాన ఒడిషా రాష్ట్రాలున్నాయి. ఝార్ఖండ్ రాష్ట్రానికి రాజధాని పారిశ్రామికనగరమైన రాంచి. ఇంకా ముఖ్యనగరాలైన జంషెడ్‌పూర్, బొకారో, ధన్‌బాద్‌కూడా భారీగా పరిశ్రమలున్న నగరాలు. 2000 నవంబరు 15న బీహార్ రాష్ట్రంనుండి దక్షిణ ప్రాంతాన్ని వేరుచేసి జార్ఖండ్ ప్రత్యేకరాష్ట్రం ఏర్పాటు చేశారు[1]. చిరకాలం శాంతియుతంగా, ప్రజాస్వామికంగా జరిగిన పోరాటానికి ఫలితంగా రాష్ట్రం ఏర్పడింది. దట్టమైన అడవులు ఎక్కువగా ఉన్నందున జార్ఖండ్‌ను "వనాంచల్" అనికూడా అంటారు. అడవులే కాదు. అపారమైన ఖనిజసంపద కూడా ఝార్ఖండ్ రాష్ట్రపు ప్రత్యేకత. భారత రాష్ట్రపతి ఎ.పి.జె.అబ్దుల్ కలామ్ తను రచించిన "Ignited Minds"అనే పుస్తకంలో వినియోగానికి వేచియున్న ఖనిజాల నిలయం అని చాలాసార్లు జార్ఖ్షండ్‌ను ప్రస్తావించాడు. చరిత్ర బీహారు దక్షిణ ప్రాంతాన్ని వేరుచేసి ప్రత్యేక జార్ఖండ్ రాష్ట్రాన్ని ఏర్పాటు చేయాలన్న ఉద్యమం 1900 దశకం ఆదిలోనే మొదలయ్యింది. ఆక్స్‌ఫర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో చదువుకున్న జైపాల్ సింగ్ అనే హాకీ ఆటగాడు (1928లో ఒలింపిక్ జట్టుకు కెప్టెన్, స్వర్ణపతక విజేత కూడాను) ఈ నినాదానికి ఆద్యుడని చెప్పవచ్చును. తరువాత ఏదో ఒక రూపంలో ఈ ఉద్యమం కొనసాగుతూ వస్తున్నది. 2000 ఆగస్టు 2న భారత పార్లమెంటులో "బీహారు పునర్వవస్థీకరణ బిల్లు" (Bihar Reorganization Bill) ఆమోదించబడింది. జార్ఖండ్ రాష్ట్రం ఆవిర్భవించింది. దక్షిణ బీహారులో 18 జిల్లాలను వేరుచేసి 2000 నవంబరు 15న జార్ఖండ్ రాష్ట్రాన్ని ఏర్పరచారు. ఇది భారతదేశంలో 28వ రాష్ట్రము. కాని సాంస్కృతికంగా, భౌగోళికంగా, కొంత రాజకీయంగా జార్ఖండ్ ప్రత్యేకత చాలా పురాతనమైనది. మగధ సామ్రాజ్యంకాలం నుంచీ ఉంది. 13వ శతాబ్దంలో ఒడిషాకు చెందిన "రాజా జైసింగ్" తనను జార్ఖండ్ రాజుగా ప్రకటించుకొన్నాడు. ముఘల్ సామ్రాజ్యంకాలంలో జార్ఖండ్‌ను "కుకర"ప్రాంతమనేవారు. బ్రిటిష్ పాలన సమయంలో ఎత్తుపల్లాల కొండలు, అడవులు, దిబ్బలతో నిండినందున ఝార్ఖండ్ అనే పేరు ఈ ప్రాంతానికి పరిపాటి అయ్యింది. ("ఝరీ" - అంటే పొద). చోటానాగపూర్ పీఠభూమి, సంథాల్ పరగణాలలో విస్తరించి ఉన్న ఈరాష్ట్రం దట్టమైన అడవులు, చిట్టడవులు, ఎత్తుపల్లాల కొండలు, గుట్టలు, సెలయేర్లు, జలపాతాలు, నదులు, ఊటలతో కనులకింపైన భూభాగము. స్వాతంత్ర్యపోరాటంలో జార్ఖండ్ పాత్ర బ్రిటిష్ ఈస్టిండియా కంపెనీ దౌర్జన్యాలతో వేసారిన ఝార్ఖండ్ ఆదివాసుల తిరుగుబాటు 1857నాటి మొదటి స్వాతంత్ర్య సంగ్రామంకంటే నూరేళ్ల ముందే ప్రారంభమైనది. 1772-1780 పహారియా తిరుగుబాటు 1780-1785 తిల్కా మంజీ నాయకత్వంలో తిరగబడిన ఆదివాసులు బ్రిటిష్ సైనికాధికారిని గాయపరచారు. 1785లో భగల్పూర్‌లో తిల్కా మంజీని ఉరితీశారు. 1795-1800 తమర్ తిరుగుబాటు 1795-1800 విష్ణు మనాకి నాయకత్వంలో "ముండా"ల తిరుగుబాటు. 1800-1802 తామర్‌కు చెందిన దుఖాన్ మనాకి నాయకత్వంలో ముండాల తిరుగుబాటు. 1819-1820 భుకన్ సింగ్ నాయకత్వంలో ముండాల తిరుగుబాటు 1832-1833 భగీరధ్, దుబాయ్ గోసాయి, పటేల్ సింగ్‌ల నాయకత్వంలో ఖేవార్ తిరుగుబాటు. 1833-1834 బీర్‌భమ్ కు చెందిన గంగా నారాయణ్ నాయకత్వంలో భూమ్జీ తిరుగుబాటు 1855 లార్డ్ కారన్‌వాలిస్ రాచరిక పద్ధతులపై సంథాల్‌ల యుద్ధం 1855-1860 బ్రిటిష్‌వారికి వ్యతిరేకంగా పాలన సాగంచడానికి, పన్నులు వసూలు చేయడానికి, పోరాటానికి సిద్ధూ 10వేల సంథాల్‌లను కూడగట్టాడు. సిద్ధూను, అతని సోదరుడు కన్హూను పట్టుకొటే 10వేల బహుమానం అని బ్రిటిష్‌వారు ప్రకటించారు. 1856-1857 మార్టియర్ షహీద్ లాల్, విశ్వనాధ సహదేవ్, షేక్ భిఖారి, గణపతిరాయ్, బుద్ధువీర్‌- అనే యోధులు 1857లోని మొదటి స్వాతంత్ర్య యుద్ధం, లేదా సిపాయి తిరుగుబాటు సమయంలో బ్రిటిష్‌వ్యతిరేక ఉద్యమాన్ని నడపారు. 1874 భగీరథి మంజీ నాయకత్వంలో ఖేర్వార్ ఉద్యమం 1895-1900 బిర్సా ముండా (జననం: 1875 నవంబరు 15) అనే యువకుని నాయకత్వంలో ఉద్యమం. తరువాత బిర్సాముండా రాంచీ జైలులో కలరా వ్యాధితో (1900 జూన్ 9) మరణించాడు. బ్రిటిష్ పాలకులు పెద్దయెత్తున సైన్యాలను మొహరించి ఈ ఉద్యమాలనన్నిటినీ తీవ్రమైన దౌర్జన్యాలతో అణచివేశారు. 1914- 26000 ఆదవాసీలు పాల్గొన్న తానా భగత్ ఉద్యమం. ఇది క్రమంగా మహాత్మా గాంధీ నాయకత్వంలోని సత్యాగ్రహోద్యమంలో విలీనమైంది. భౌగోళికం, వాతావరణం రాష్ట్రంలో అధికభాగం ఛోటానాగపూరు పీఠభూమిలో ఉంది. కోయల్, దామోదర్, బ్రహ్మణి, ఖర్కాయ్, సువర్ణ రేఖ వంటి నదులకు ఇది జన్మస్థానం. రాష్ట్రంలో చాలా భాగం అటవీమయం. పులులు, ఏనుగులకు కొన్ని చోట్లు ఆవాసం. ఎక్కువగా రాళ్ళు అరిగినందువల్ల ఏర్పడిన నేల. రాష్ట్రంలో ఉన్న నేలల రకాలు: ఎర్ర మట్టి నేల- దామోదర్ లోయ, రాజమహల్ ప్రాంతాలలో మైకేషియస్ నేల (Micacious soil - మైకా ఖనిజ రేణువులతో కూడిన నేల) - కోడెర్మా, ఝూమెరితిలైయా, బర్కాగావ్, మందర్ కొండలు ప్రాంతాలలో ఇసుక నేల - హజారిభాగ్, ధనబాద్ ప్రాంతాలలో నల్ల నేల - రాజమహల్ ప్రాంతం లేటరైట్ నేల (Laterite soil) -, పశ్చిమ రాంచీ, పలమూ, సంథాల్ పరగణాలు, సింగ్‌భమ్ ప్రాంతాలలో వృక్ష, జంతు సంపద జార్ఖండ్‌లో వైవిధ్యంగల వృక్ష సంపద, జంతుసంపద పుష్కలంగా ఉంది. చాలా జాతీయోద్యానవనాలు, జంతు ప్రదర్శన శాలలు ఉన్నాయి. బెల్టా నేడనల్ పార్క్ - పలము - డాల్టన్‌గంజ్‌నుండి 25 కి.మీ.- వైశాల్యం 250 చ.కి.మీ. - పులులు, ఏనుగులు, "గౌర్" అనబడే అడవిదున్నలు (bison), సాంభార్‌లు (దుప్పి), అడవిపందులు, 15-20 అడుగుల పొడవుండే కొండచిలువలు, చుక్కల లేళ్ళు, చిరుతపులులు, కుందేళ్ళు, నక్కలు, లంగూర్లు, రీసెస్ కోతులు, నీలీగాయ్ లు మరియు అడవి దున్నలు, ముళ్లపందులు, కుందేల్లు, అడవి పిల్లులు, తేనెకొక్కులు, తోడేళ్లు, మలబార్ రాక్షస ఉడుతలు, ముంగిస తోడేళ్ళు, దుప్పులు. 1974లో ఈ పార్కును "ప్రాజెక్ట్ టైగర్" రిజర్వు అడవిగా ప్రకటించారు. జార్ఖండ్ వన్యసంపద ఎంత సంపన్నమైనదో తెలుసు కోవడానికి ఒక ఉదాహరణ: పలములోని ప్రాజెక్ట్ టైగర్ రిజర్వులో ఒక్కో జాతికి ఎన్నిరకాలున్నాయో గమనించవలసింది - - క్షీరదాలు (39 రకాలు), పాములు (8వ రకాలు), తొండలు (4 రకాలు), చేపలు (6 రకాలు), కీటకాలు (21 రకాలు), పక్షులు (170 రకాలు), విత్తనపు మొక్కలు (97 రకాలు) , పొదలు (46 రకాలు), తీగెలు, పరాధీనమొక్కలు Climbers, పరాన్నజీవ మొక్కలు & అర్ధపరాన్నజీవులు (25 రకాలు), గడ్డి-వెదురులు (17 రకాలు). హజారీబాగ్ వన్యప్రాణి అభయారణ్యము - రాంచీనుండి 135 కి.మీ. ఇదికూడా బెల్టా నేషనల్ పార్క్ వంటి పర్యావరణ వ్యవస్థలోనే ఉంది. రాంచీ నుండి 16 కి.మీ.లో మరొక జంతు ప్రదర్శన శాల. జనవిస్తరణ జార్ఖండ్ జనాభా 2కోట్ల 69 లక్షలు. మగవారు 1కోటి 39 లక్షలు. ఆడువారు 1కోటి 30 లక్షలు. (ఆడ:మగ నిష్పత్తి 941:1000) జనాభాలో 28% ఆదివాసీలు, 12% షెడ్యూల్డ్ కులాలవారు. 60% ఇతరులు. ప్రతి చదరపు కి.మీ.కు 274మంది జనాభా. (గుమ్లా జిల్లా జన సాంద్రత 148, ధన్‌బాద్ జిల్లా జనసాంద్రత: 1167) ఎంతోకాలం నుండి చాలామంది ఆదివాసులకు జార్ఖండ్ ఆవాసంగా ఉంటూ వచ్చింది. కొన్ని జిల్లాలలో ఆదివాసుల జనాభా మెజారిటీగా ఉంది. మొత్తం జార్ఖండ్‌లో 32 ప్రధాన ఆదివాసి తెగలున్నాయి. అవి అసుర్, బైగా, బంజారా, బతుడీ, బెడియా, బింఝియా, బిర్‌హోర్, బిర్జియా, చెరో, చిక్-బరైక్, గోడ్, గొరైత్, హో, కర్మాలి, ఖర్వార్, ఖోండ్, కిసన్, కొరా, కోర్వా, లోహ్రా, మహిలి, మల్-పహారియా, ముండా, ఒరావొన్, పర్హైయా, సంతల్, సౌరియా-పహారియా, సవర్, భుమిజ్, కోల్, కన్వర్ తెగలు. ఇంకా ఇక్కడి ఖనిజ సంపదల వల్లా, భారీ పరిశ్రమల వల్లా లభించే అవకాశాల కారణంగా చాలామంది బీహారు, బెంగాలు వగటి పొరుగు రాష్ట్రాలవారు (ఇంతకు ముందు బీహారు పొరుగు రాష్ట్రం కాదు. జార్ఖండ్ బీహారులో భాగం) ఇక్కడ. ముఖ్యంగా ధన్‌బాద్, జంషెడ్‌పూర్, రాంచీ వంటి పారిశ్రామిక నగరాలలో - స్థిరపడ్డారు. హిందూ మతం, ఇస్లాం, క్రైస్తవం - ఇవి జార్ఖండ్‌లో ప్రధానమైన మతాలు. ఆర్ధిక రంగం పేద ప్రజలున్న ధనికరాష్ట్రమని జార్ఖండ్‌ను వర్ణింపవచ్చును. ఎన్నో భారీ పరిశ్రమలు ఇక్కడి జంషెడ్‌పూర్, ధన్‌బాద్, బొకారోలలో ఉన్నాయి. దేశంలో మొదటి ఇనుము-ఉక్కు కర్మాగారం జంషెడ్‌పూర్‌లో నిర్మించారు. సింద్రీలో ఒకప్పటి భారతదేశపు అతిపెద్ద ఎరువుల కర్మాగారం (ఇప్పుడు మూతపడింది) గోమియాలో అతిపెద్ద ప్రేలుడు పదార్ధాల కర్మాగారం మొదటి మిథేన్ గ్యాస్ కర్మాగారం. కాని చాలా వెనుకబడిన పల్లెలు, పట్టణాలు రాష్ట్రంలో చాలా ఉన్నాయి. పట్టణ జనాభా 22.5%. సగటు తలసరి వార్షిక ఆదాయం $90 మాత్రమే జార్ఖండ్ రాష్ట్రం ఖనిజసంపదకు పెట్టింది పేరు. ఇనుము (దేశంలో మొదటి స్థానం) బొగ్గు (దేశంలో 3వ స్థానం) రాగి (దేశంలో మొదటి స్థానం) మైకా (దేశంలో మొదటి స్థానం) బాక్సైటు (దేశంలో 3వ స్థానం) మాంగనీస్ సున్నపు రాయి కైనైటు (దేశంలో మొదటి స్థానం) క్రోమైటు (దేశంలో 2వ స్థానం) ఆస్బెస్టాస్ (దేశంలో మొదటి స్థానం) థోరియం (దేశంలో మొదటి స్థానం) సిల్లిమనైటు యురేనియం (దేశంలో మొదటి స్థానం) - జాదుగుడా గనులు, నర్వా పహార్ బంగారం (దేశంలో 6వ స్థానం) - రఖా గనులు వెండి ప్రభుత్వం జార్ఖండ్ పాలనా వ్యవస్థ దేశంలో అన్ని రాష్ట్రాలవలెనే ఉంటుంది. జార్ఖండ్ ముఖ్యమంత్రులు 2000 నవంబరు 15 - 2003 మార్చి 18 బాబులాల్ మరండి (భా.జ.పా.) 2003 మార్చి 18 - 2005 మార్చి 2 అర్జున్ ముండా (భా.జ.పా.) 2005 మార్చి 2 - 2005 మార్చి 12 షిబు సోరెన్ (జార్ఖండ్ ముక్తి మోర్చా) 2005 మార్చి 12 - 18 సెపటెమబెర 2006 అర్జున్ ముండా (భా.జ.పా.) 2006 సెప్టెంబరు 18 నుండి- మధు కోడా (స్వతంత్ర అభ్యర్థి) రాజకీయాలు 2004లో జరిగిన శాసనసభ ఎన్నికలలో కాంగ్రెస్ కూటమి 33, భారతీయ జనతా పార్టీ కూటమి 36, ఇండిపెండెట్లు 12 స్థానాలలో విజయం సాధించాయి. ఎవరికీ పూర్తి మెజారిటీ దక్కలేదు. శిబూసోరెన్ రెండుసార్లు, స్వతంత్ర అభ్యర్థి మధుకోడా రెండేళ్ళు ముఖ్యమంత్రిగా ఉన్నారు. నాలుగు సంవత్సరాలలో నాలుగుసార్లు ముఖ్యమంత్రి పీఠం మారింది. ఆ తర్వాత రాష్ట్రపతి పాలనలో ఉంది. 2009 లోక్‌సభ ఎన్నికలలో రాష్ట్రంలోని మొత్తం 14 లోక్‌సభ స్థానాలలో భారతీయ జనతా పార్టీ 8 స్థానాలలో విజయం సాధించగా, కాంగ్రెస్ పార్టీకి ఒకే ఒక్క స్థానం లభించింది. 2010లో భారతీయ జనతా పార్టీ విజయం సాధించగా అప్పటి నుంచి భారతీయ జనతా పార్టీకు చెందిన అర్జున్ ముండా ముఖ్యమంత్రిగా ఉన్నాడు. జిల్లాలు జార్ఖండ్‌ మొదట బీహారు రాష్ట్రంనుండి వేరుచేసి 18 జిల్లాలతో ఏర్పరచారు. తరువాత జిల్లాలను పునర్వ్యవస్థకరించి, మరో 4 జిల్లాలను ఏర్పరచారు. లాతెహార్, సరైకెలా ఖరస్వాన్, జమ్‌తారా, సాహెబ్‌గంజ్ అనేవి ఆ క్రొత్త జిల్లాలు. ఇప్పుడు మొత్తం 22 జిల్లాలున్నాయి. ముందుగా ఉన్న18 జిల్లాల గణాంకాలు క్రింద ఇవ్వబడ్డాయి. భారతదేశ జిల్లాల జాబితా/జార్ఖండ్ భాష, సాహత్యం, సంస్కృతి మూడు ప్రధాన భాషా కుటుంబాలకు చెందిన భాషలు, యాసలు జార్ఖండ్‌లో మాట్లాడుతారు. ఇండో-ఆర్యన్ భాషలు - సద్రి భాష, హిందీ భాష, ఉర్దూ భాష, బెంగాలీ భాష ముండా భాషలు - కొర్కు భాష, సంతాలి భాష, ముండారి భాష, భుమిజ్ భాష, పహారియా భష, హో భాష ద్రావిడ భాషలు - కొర్వా భాష, ఒరవొన్ భాష, సౌరియా పహారియా భాష సామాజిక వ్యవస్థ ఆరోగ్యం ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణం ఉండటంవల్ల 1918లోనే రాంచిలో ప్రత్యేక మానసిక అవసరాలున్నవారికోసం మానసిక వైద్యసదుపాయ కేంద్రాన్ని నిర్మించారు (for treatment of mentally challenged) – కేంద్రీయ మానసిక వైద్య సంస్థ కొన్ని ప్రాంతాలలో పేదరికం, ఆహారలోపం వల్ల క్షయ వ్యాధి ప్రబలంగా ఉంది. రామకృష్ణామఠం వంటి సేవా సంస్థలు 1948నుండి అటువంటి వారికి కొన్ని వైద్య సదుపాయాలు నిర్వహిస్తున్నాయి.. కాన్సర్ వ్యాధి గ్రస్తులకోసం జంషెడ్‌పూర్‌లో టాటా మెమోరియల్ హాస్పిటల్ ఉత్తమసేవలను అందిస్తున్నది. అయినా వైద్య సదుపాయాలు ఇంకా మెరుగుపరచవలసిన అవసరం చాలా ఉంది. విద్య జార్ఖండ్‌లో అక్షరాస్యత 54.13% (2001) . ఆడువారిలో అయితే 39.38% మాత్రమే. విద్యా సదుపాయాలు ఒకోచోట బాగాను, చాలాచోట్ల అధమంగానూ ఉన్నాయి. కొన్ని క్రైస్తవ సంస్థలు మారుమూల ప్రాంతాలలో విద్యా సంస్థలను నిర్వహిస్తున్నాయి. జార్ఖండ్‌లో 5 విశ్వ విద్యాలయాలున్నాయి రాంచీ విశ్వవిద్యాలయం, రాంచీ సిద్ధుకన్హు విశ్వవిద్యాలయం, దుమ్కా వినోబా భావే విశ్వవిద్యాలయం, హజారీబాగ్ బిర్సా వ్యవసాయ విశ్వవిద్యాలయం, కన్కే, రాంచీ బిర్లా ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ టెక్నాలజీ, రాంచీ ఇతర ముఖ్యమైన విద్యా సంస్థలు రీజియనల్ ఇంజినీరింగ్ కాలేజి, జంషెడ్‌పూర్ బిర్సా ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ టెక్నాలజీ, సింద్రీ, ధన్‌బాద్ ఇండియన్ స్కూల్ ఆఫ్ మైన్స్, ధన్‌బాద్ (1926 లో స్థాపితం) జేవియర్ లేబర్ రిలేషన్స్ ఇన్స్టిట్యూట్, XLRI, జంషెడ్‌పూర్ ( 1949 లో స్థాపితం), కాని చాలా మంది విద్యార్థులు ఉన్నత విద్యలకోసం ఇతరరాష్ట్రాలకు వెళ్ళవలసి వస్తున్నది. వార్తాసాధనాలు రాష్ట్ర రాజధాని రాంచీ నుండి వెలువడే హిందీ పత్రికలు రాంచీ ఎక్స్‌ప్రెస్, ప్రభాత్ ఖబర్ ముఖ్యమైన వార్తా పత్రికలు. పెద్ద నగరాలలో దేశంనలుమూలలనుండి ప్రధానమైన పత్రికలు - ముఖ్యంగా హిందీ, ఇంగ్లీషు, బెంగాలీ భాషలవి- లభిస్తాయి. దేశంలో అన్ని ప్రాంతాలవలెనే రేడియో, టెలివిజన్, టెలిఫోన్ సౌకర్యాలున్నాయి. క్రీడలు జార్ఖండ్ రాష్ట్రములో హాకీ, క్రికెట్, ఫుట్‌బాల్ క్రీడలకు ఆదరణ ఉంది. భారత హాకీ జట్టుకు నాయకత్వం వహించిన ప్రముఖ హాకీ క్రీడాకారుడు జైపాల్ సింగ్, ప్రస్తుతం హాకీ జట్టు సభ్యుడు విమల్ లక్రా, ప్రముఖ క్రికెట్ క్రీడాకారుడు మహేంద్రసింగ్ ధోని ఈ రాష్ట్రం వారే. ఇవి కూడా చూడండి జార్ఖండ్ ముఖ్యమంత్రులు బయటిలింకులు వర్గం:భారతదేశ రాష్ట్రములు మరియు ప్రాంతములు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%9C%E0%B0%BE%E0%B0%B0%E0%B1%8D%E0%B0%96%E0%B0%82%E0%B0%A1%E0%B1%8D

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี มีพี่น้องกี่คน ?

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี

thai

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี (24 กรกฎาคม พ.ศ. 2411 — 26 ตุลาคม พ.ศ. 2447) พระนามเดิม<i data-parsoid='{"dsr":[632,659,2,2]}'>หม่อมเจ้าศรีวิไลยลักษณ์ เป็นพระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ประสูติแต่เจ้าคุณพระประยูรวงศ์ (เจ้าคุณจอมมารดาแพ) เมื่อครั้งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวยังทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว อย่างไรก็ตาม พระองค์ทรงได้รับพระกรุณายกย่องพระเกียรติยศไว้ยิ่งกว่าพระเจ้าลูกเธอพระองค์อื่นหลายประการและสมเด็จพระบรมชนกนาถถึงกับรับสั่งว่าพระองค์เป็น "ลูกคู่ทุกข์คู่ยาก" พระองค์ทรงได้รับความไว้วางพระราชหฤทัยจากสมเด็จพระบรมชนกนาถให้ทำหน้าที่ดูแลพระเจ้าน้องที่ยังทรงพระเยาว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระองค์ได้รับพระราชทานเกียรติให้เป็นผู้สั่งพระกนิษฐาให้เป็นสาว เนื่องจากตามธรรมเนียมการเป็นสาวของสตรีในพระราชสำนักฝ่ายในนั้น จะต้องได้รับอนุญาตจากผู้ใหญ่ก่อน นอกจากนี้ พระองค์ยังทรงดำรงตำแหน่งอุปนายิกาสภาอุณาโลมแดง (สภากาชาดไทย) ร่วมกับเจ้านายฝ่ายในอีกหลายพระองค์ พระองค์เป็นพระเจ้าลูกเธอ ชั้นพระองค์เจ้าในรัชกาลที่ 5 พระองค์เดียวที่ได้รับการสถาปนาให้เป็นเจ้าต่างกรมที่ "กรมขุนสุพรรณภาควดี" ซึ่งภายหลังจากการทรงกรมเพียง 1 ปี พระองค์ก็สิ้นพระชนม์ลง โดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำริให้จัดการพระราชทานเพลิงพระศพที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ วัดนิเวศธรรมประวัติราชวรวิหาร โดยให้ตั้งพระศพทรงบำเพ็ญพระราชกุศลที่พระราชวังบางปะอิน พระประวัติ ประสูติ พระองค์เจ้าศรีวิไลยลักษณ์ สุนทรศักดิกัลยาวดี เป็นพระราชธิดาพระองค์แรกในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวที่ประสูติแต่เจ้าคุณพระประยูรวงศ์ (เจ้าคุณจอมมารดาแพ) และเป็นเหลนของ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค) ผู้สำเร็จราชการแผ่นดินในรัชกาลที่ 5 พระองค์ประสูติเมื่อวันศุกร์ ขึ้น 5 ค่ำ เดือน 9 ปีมะโรง ตรงกับวันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2411 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวตรัสเรียกพระองค์ว่า "เจ้าหนู" พระเจ้าน้องทั้งหลายทรงเรียกว่า "พี่หนู" และชาววังเรียกว่า "เสด็จพระองค์ใหญ่" พระองค์มีพระขนิษฐาที่ประสูติร่วมพระมารดาอีก 2 พระองค์ ซึ่งมีพระนามที่คล้องจองกัน ได้แก่ ศรีวิไลยลักษณ์ สุวพักตร์วิไลยพรรณ และบัณฑรวรรณวโรภาส พระองค์เป็นพระเจ้าลูกเธอที่ประสูติตั้งแต่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวยังทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอในรัชกาลที่ 4 ประทับอยู่ ณ พระตำหนักสวนกุหลาบ ภายในพระบรมมหาราชวัง เมื่อหม่อมแพใกล้จะคลอดพระหน่อ จึงต้องหาสถานที่คลอดนอกพระบรมมหาราชวัง เนื่องจากตามพระราชประเพณีนั้น นอกจากจะประสูติพระราชโอรสและพระราชธิดาแล้ว จะให้หญิงใดคลอดลูกภายในพระบรมมหาราชวังไม่ได้[1] โดยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้จัดวังนันทอุทยาน พระราชทานให้เป็นสถานที่ในการคลอดพระหน่อ หม่อมแพทรงครรภ์เพียง 7 เดือนก็ประสูติพระหน่อก่อนกำหนด เมื่อประสูตินั้นพระองค์ยังอยู่ในถุงน้ำคร่ำ ทำให้หมอเข้าใจว่าพระองค์คงสิ้นพระชนม์ จึงให้หาหม้อขนันจะเอาใส่ไปถ่วงน้ำตามประเพณี แต่เจ้าพระยาสุรวงษ์ไวยวัฒน์ (วร บุนนาค) ขรัวตาอยากรู้ว่าเป็นพระองค์หญิงหรือพระองค์ชายจึงให้ฉีกถุงน้ำคร่ำออก พบว่ายังหายพระทัยอยู่ จึงช่วยกันประคบประหงมเลี้ยงดูจนสามารถมีพระชนม์อยู่ได้[2][3] ต่อมา หม่อมแพและพระธิดาจึงย้ายกลับเข้ามาประทับ ณ พระตำหนักสวนกุหลาบตามเดิม เมื่อแรกประสูตินั้นพระองค์มีพระอิสริยยศที่ หม่อมเจ้าศรีวิไลยลักษณ์ ต่อมา เมื่อพระราชบิดาขึ้นครองราชสมบัติแล้ว พระองค์จึงได้รับการสถาปนาขึ้นเป็น พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าศรีวิไลยลักษณ์ สุนทรศักดิกัลยาวดี ลูกคู่ทุกข์คู่ยาก พระองค์เป็นพระเจ้าลูกเธอที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวในคราวที่พระองค์ทรงประสบปัญหาต่าง ๆ เมื่อเสด็จขึ้นครองราชสมบัติในระยะแรก ซึ่งสมเด็จพระบรมชนกนาถมีรับสั่งว่าพระองค์ทรงเป็น "ลูกคู่ทุกข์คู่ยาก"[4][5] พระองค์ได้รับพระกรุณายกย่องพระเกียรติยศไว้ยิ่งกว่าพระเจ้าลูกเธอพระองค์อื่นหลายประการ เช่น ทรงมีสร้อยพระนาม คือ "สุนทรศักดิกัลยาวดี" ซึ่งตามปกติแล้วสร้อยพระนามมักจะมีแต่ในพระนามของเจ้าฟ้าที่ประสูติแต่พระภรรยาเจ้า[6] และในพิธีโสกันต์ยังโปรดให้ทำพิธีเขาไกรลาสใหญ่เช่นเดียวกับเขาไกรลาสของเจ้าฟ้า เป็นต้น แต่เดิมพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงตระหนักถึงเอกราชและความมั่นคงของประเทศ ทรงพยายามแก้ไขสถานการณ์ต่าง ๆ ให้ดีขึ้น มีพระราชกระแสที่จะส่งพระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าศรีวิลัยลักษณ์ เดินทางไปศึกษาต่อยังประเทศอังกฤษในฐานะองค์ทายาทของพระมหากษัตริย์สยาม[7] ในการตั้งพระราชธิดาองค์โปรดให้ไปศึกษาต่อยังต่างประเทศครั้งนี้ ทรงตั้งพระราชหฤทัยให้สมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมพระยาภาณุพันธุวงศ์วรเดช ได้เสด็จไปด้วยในฐานะพี่เลี้ยง และได้ทาบทามเจ้าพระยาสุรวงษ์ไวยวัฒน์ (วร บุนนาค) ผู้เป็นตาของพระองค์ศรีวิลัยลักษณ์ด้วยพระองค์เอง[7] ดังปรากฏในพระราชหัตถเลขาพระราชทานสมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมพระยาภาณุพันธุวงศ์วรเดช ลงวัน ค่ำ ปีชวดอัฐศก ๑๒๓๘ เกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งเจ้าพระยาสุรศักดิ์มนตรี (เจิม แสง-ชูโต) ได้บันทึกไว้ ความว่า[8] "...กรมพระราชวังบวรฯ (กรมพระราชวังบวรวิไชยชาญ) มิสเตอร์น๊อกซ์ (โทมัส ยอร์ช น็อกซ์) กงสุลอังกฤษ คิดจะเอาพระโอรสองค์ใหญ่มีพระนามว่า พระองค์เจ้าวิลัย (พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวิลัยวรวิลาศ) ส่งไปประเทศอังกฤษ เพื่อมิสเตอร์น๊อกซ์จะเปิดเผยที่เมืองอังกฤษว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไม่มีพระบรมราชโอรสมีแต่พระราชธิดาพระองค์ใหญ่คือ กรมขุนสุพรรณฯ ส่วนกรมพระราชวังบวรฯ มีพระโอรส พระโอรสนี้จะเป็นรัชทายาทต่อไป เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงทราบดังนี้แล้ว จึงทรงพระวิตก คิดจะให้สมเด็จวังบูรพากำชับให้กรมขุนสุพรรณฯ ออกไปเรียนวิชา ณ ประเทศอังกฤษ ความที่ทรงหวังในเวลานั้นจะโปรดเกล้าให้กรมขุนสุพรรณฯ เป็นควีนวิคตอเรีย สมเด็จวังบูรพาเป็น ปรินซ์อารเบิด (เจ้าชายอัลเบิร์ต พระราชสวามี) เวลานั้นได้จัดผู้ที่จะตามเสด็จไปประเทศยุโรปไว้พร้อมถึงกับได้กำหนดวันที่จะเสด็จออกจากกรุงเทพฯ เวลานี้ข้าราชการทั่วไปพากันตื่นเต้นเข้าไปเฝ้าอยู่ทั่วทุกชั้น เวลานั้นจะมีอุปสรรคอันใดเกิดขึ้นจึงได้ระงับเหตุดังกล่าวนี้ในเวลาไม่กี่เดือนก็รับทราบว่า สมเด็จพระพันวัสสามาตุจฉาเจ้า (สมเด็จพระศรีสวรินทิราบรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า) ทรงพระครรภ์ในไม่ช้าก็ประสูติ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ พระราชดำริดังกล่าวนี้จึงเป็นอันระงับไป" พระองค์เจ้าต่างกรมฝ่ายใน ในการพระราชพิธีทวีธาภิเษกสมโภชสิริราชสมบัติในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์ทรงพระราชดำริว่า "ในการพระราชพิธีทวิธาภิเศกสมโภชศิริราชสมบัติครั้งนี้ การทั้งปวงได้จัดเป็นคู่ ๆ กันมา ได้พระราชทานพระเกียรติยศพระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระองค์หนึ่งแล้ว ควรจะพระราชทานพระเกียรติยศแก่พระเจ้าลูกเธอพระองค์หนึ่งให้เป็นคู่กัน ตามราชประเพณีแต่ก่อนก็เคยมีตัวอย่าง" ดังนั้น พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงโปรดเกล้าฯ สถาปนาพระองค์เจ้าศรีวิไลยลักษณ์ สุนทรศักดิกัลยาวดี เป็นพระองค์เจ้าต่างกรมฝ่ายในเมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2446 มีพระนามว่า "พระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี"[9] การที่พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นพระองค์เจ้าต่างกรมฝ่ายในที่ "กรมขุน" นั้นเป็นการทรงกรมเท่ากับสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ ชั้นเจ้าฟ้า ซึ่งนับเป็นพระมหากรุณาธิคุณที่พระองค์ได้รับพระราชทานจากพระบรมราชชนกเป็นพิเศษอีกอย่างหนึ่ง เนื่องจากตามธรรมเนียมการทรงกรมของพระเจ้าลูกเธอ ชั้นพระองค์เจ้านั้น จะเริ่มทรงกรมที่ "กรมหมื่น" และสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ ชั้นเจ้าฟ้าจะเริ่มทรงกรมที่ "กรมขุน"[6] นอกจากนี้ พระองค์ยังเป็นพระราชธิดาในรัชกาลที่ 5 พระองค์แรกและเป็นพระเจ้าลูกเธอ ชั้นพระองค์เจ้าในรัชกาลที่ 5 พระองค์เดียวที่ได้รับการสถาปนาให้เป็นเจ้าต่างกรม เนื่องจากพระองค์เป็นที่เคารพรักแก่พระเจ้าน้อง ดังนั้น เมื่อพระองค์ทรงได้รับการสถาปนาเป็นพระองค์เจ้าต่างกรมฝ่ายในนั้น พระเจ้าน้องนางเธอทั้งหลายต่างพากันยินดีและได้ทรงเข้าเงินกันทำสร้อยพระกรประดับเพชรถวายพระองค์ด้วย และในงานฉลองการทรงกรมในครั้งนั้น เป็นที่กล่าวขานถึงความสนุกสนานและยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการการจัดงานนิทรรศการและการประกวดตลับงาซึ่งมีผู้ส่งตลับงาเข้าร่วมงานครั้งนี้หลายร้อยใบ[10] สิ้นพระชนม์ พระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2447 หลังประชวรเรื้อรังมานาน[11] พระชันษา 36 ปี พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดงานบำเพ็ญพระราชกุศล ณ พระราชวังบางปะอิน โดยใช้พระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์เป็นที่ประดิษฐานพระศพ และโปรดให้จัดงานพระราชทานเพลิงพระศพ ณ วัดนิเวศธรรมประวัติ[12] ระหว่างการเสด็จพระราชดำเนินไปในงานบำเพ็ญพระราชกุศลพระศพของกรมขุนสุพรรณภาควดี สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าจันทราสรัทวาร กรมขุนพิจิตรเจษฎ์จันทร์ ก็ประชวรและสิ้นพระชนม์ ด้วยพระอาการไข้พิษ เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2448[13][14] ซึ่งในสี่แผ่นดินกล่าวว่า "ต้องเชิญพระศพพระเจ้าลูกเธอองค์หนึ่งลงมา แล้วเชิญพระศพของอีกพระองค์ขึ้นไป"[15] งานพระเมรุ หลังจากพระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดีสิ้นพระชนม์ ณ ตำหนักภายในพระบรมมหาราชวังเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2447 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชทานน้ำสรงพระศพ และพระบรมวงศานุวงศ์สรงน้ำพระศพ แล้วจึงโปรดให้เจ้าพนักงานทรงเครื่องพระศพและเชิญลงพระลองในประกอบพระโกศกุดั่นใหญ่ แล้วจึงเชิญพระศพขึ้นประดิษฐานแว่นฟ้า 3 ชั้น ณ พระที่นั่งสุทไธสวรรย์ ส่วนการพระราชทานเพลิงพระศพพระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดีนั้น พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยุ่หัวมีพระราชดำริว่า ต้นศรีมหาโพธิ์ซึ่งพระองค์ทรงได้พืชพันธุ์มาจากพุทธคยา แล้วทรงเพาะและปลูกไว้ที่วัดนิเวศธรรมประวัติเป็นวันเดียวกับวันประสูติของพระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าศรีวิไลยลักษณ์ สุนทรศักดิกัลยาวดี กรมขุนสุพรรณภาควดี ดังนั้น พระองค์จึงมีพระราชดำริให้จัดการพระราชทานเพลิงพระศพที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ วัดนิเวศธรรมประวัติ โดยให้ตั้งพระศพทรงบำเพ็ญพระราชกุศลที่พระราชวังบางปะอิน ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2448 เจ้าพนักงานได้เชิญพระศพพระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดีออกจากพระที่นั่งสุทไธสวรรย์ออกไปทางประตูศักดิไชยสิทธิ์ขึ้นประดิษฐานบนรถพระศพ แล้วประกอบพระลองในด้วยพระโกศทองเล็กห้อยเฟื่อง แล้วจึงเชิญพระศพไปยังสถานีรถไฟเพื่อเชิญพระศพไปยังพระราชวังบางปะอินต่อไป พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินไปยังพระราชวังบางปะอินก่อนล่วงหน้า 1 วัน เมื่อพระศพพระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดีมาถึงสถานีรถไฟบางปะอินในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จฯ รอรับพระศพ แล้วทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เชิญพระศพประดิษฐานเหนือชั้นแว่นฟ้าในเรือพระที่นั่งศรีประภัศรไชยเพื่อเชิญพระศพไปยังพระราชวังบางปะอิน การจัดขบวนเรือครั้งนี้ โปรดฯ ให้จัดขบวนเรือยาวอย่างขบวนเรือถวายผ้าพระกฐิน หลังจากขบวนเรือถึงพระราชวังบางปะอินแล้ว เจ้าหน้าที่เชิญพระศพขึ้นประดิษฐาน ณ พระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์ เหนือแว่นฟ้าทองคำ 1 ชั้น มีฐานเขียวรอง มีบัวกลุ่มรองพระโกศ ห้อยฉัตรตาดทอง 5 ชั้น แล้วทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดการบำเพ็ญพระราชกุศลพระศพพระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี เป็นเวลา 3 วัน ซึ่งถือเป็นงานที่ยิ่งใหญ่มาก จนเป็นที่กล่าวขานในหมู่ชาววังว่า ใครไม่ได้มาร่วมงานในครั้งนี้ถือเป็นคนนอกสังคมชาววัง[16] ต่อมา วันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2448 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าพนักงานเชิญพระศพออกจากพระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์นำไปประดิษฐานบนเรือพระที่นั่งศรีประภัศรไชยเพื่อเชิญไปพระราชทานเพลิงพระศพ ณ วัดนิเวศธรรมประวัติ เมื่อถึงวัดนิเวศธรรมประวัติ เจ้าพนักงานเชิญพระศพขึ้นประดิษฐานเหนือพระจิตกาธารยอดพระเกี้ยว ประกอบพระโกศจันทน์ หลังจากนั้น พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงจุดเพลิงพระราชทานพระศพพระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี วันรุ่งขึ้นพระองค์เสด็จพระราชดำเนินเก็บพระอัฐิบรรจุลงพระโกศทองคำ แล้วทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าพนักงานเชิญพระอัฐิลงประดิษฐานเหนือบุษบกเรือพระที่นั่งชลวิมานไชย แล้วจึงเชิญขึ้นประดิษฐานในบุษบกทองคำ ณ พระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์ เพื่อบำเพ็ญพระกุศลพระอัฐิ หลังจากนั้น พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สร้างเจดีย์ซุ้มเรือนแก้วขึ้นภายในวัดนิเวศธรรมประวัติเพื่อใช้บรรจุพระอัฐิของพระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี ในงานพระศพครั้งนี้ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงฉลองพระองค์สีขาว ซึ่งถือว่าเป็นการพระราชทานพระเกียรติยศแก่พระเจ้าลูกยาเธอพระองค์นี้อย่างสูง เนื่องจากโดยทั่วไปพระมหากษัตริย์จะทรงฉลองพระองค์สีขาวเฉพาะงานถวายพระเพลิงพระบรมศพสมเด็จพระบรมราชบุพการี[17] นอกจากนี้ พระองค์ยังทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้แปลนิทานนิบาตชาดกตอนต้น เพื่อพิมพ์เป็นหนังสือสำหรับแจกในงานพระศพครั้งนี้ ซึ่งแต่เดิมนั้นหนังสือสำหรับแจกในงานศพจะเป็นบทสวดมนต์หรือหนังสือที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนา พระองค์จึงมีพระราชดำริว่า หนังสือแจกซึ่งเป็นพระธรรมปริยายที่ลึกซึ้งคนไม่ชอบอ่าน ดังนั้น พระองค์จึงเปลี่ยนเป็นนิทานชาดกแทน พร้อมกันนี้ทรงแนะนำไว้ในคำนำตอนต้นว่า หนังสือแจกควรพิมพ์เรื่องที่คนชอบอ่าน[18] พระกรณียกิจ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้พระองค์มีหน้าที่ดูแลพระเจ้าน้องที่ยังทรงพระเยาว์ ถึงแม้พระองค์จะประสูตินอกเศวตฉัตรแต่พระองค์ก็ทรงเป็นที่เคารพและรักใคร่ของพระเจ้าน้องที่ประสูติในพระเศวตฉัตรทุกพระองค์ ในการดูแลพระกนิษฐานั้น พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานเกียรติให้พระองค์เป็นผู้สั่งพระเจ้าน้องทั้งหลายให้เป็นสาว ซึ่งตามธรรมเนียมการเป็นสาวของสตรีในพระราชสำนักฝ่ายในนั้น จะต้องได้รับอนุญาตจากผู้ใหญ่ก่อน เมื่อพระเจ้าลูกเธอหลายพระองค์ทรงโสกันต์แล้ว ยังคงแต่งพระองค์ด้วยเสื้อคอกระเช้ามีริบบิ้นร้อยรอบพระศออยู่ สมเด็จพระบรมชนกนาถจึงรับสั่งว่า "เจ้าหนูเมื่อไหร่จะมีพระบรมราชโองการให้น้อง ๆ เป็นสาวเสียที เป้งเล้งเป็นเมียฝรั่งไปตาม ๆ กัน" ซึ่งพระองค์ก็จะทรงสั่งให้พระกนิษฐาเปลี่ยนเครื่องทรงเป็นทรงสะพัก[10] นอกจากนี้ พระองค์ยังได้รับตำแหน่งให้เป็นอุปนายิกาสภาอุณาโลมแดง (สภากาชาดไทยในปัจจุบัน) ร่วมกับเจ้านายฝ่ายในอีกหลายพระองค์[19] พระอิสริยยศและพระเกียรติยศ พระอิสริยยศ หม่อมเจ้าหญิงศรีวิไลยลักษณ์ (2411) พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าศรีวิไลยลักษณ์ สุนทรศักดิ์กัลยาวดี (2411-2446) พระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี (2446-2453) พระเจ้าพี่นางเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี (2453-2477) พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี (2477-ปัจจุบัน) เครื่องราชอิสริยาภรณ์ พระองค์ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จากพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ดังนี้[20] เครื่องขัตติยราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติคุณรุ่งเรืองยิ่งมหาจักรีบรมราชวงศ์ (ม.จ.ก.) พระองค์ได้รับพระราชทาน ม.จ.ก. เมื่อวันพุธ เดือน 9 แรม 8 ค่ำ ปีมะเมีย จุลศักราช 1244 (พ.ศ. 2425) ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่พระราชทาน ม.จ.ก. สำหรับฝ่ายหน้าและฝ่ายใน การพระราชทานในครั้งนั้น พระองค์เป็นพระเจ้าลูกเธอในรัชกาลที่ 5 ที่ได้รับพระราชทานเพียงพระองค์เดียว โดยฝ่ายในที่ได้รับพระราชทานในครั้งนั้น ประกอบด้วย สมเด็จพระนางเจ้าสว่างวัฒนา พระบรมราชเทวี สมเด็จพระเจ้าบรมมหัยยิกาเธอ กรมพระยาสุดารัตนราชประยูร พระนางเธอ พระองค์เจ้าสุขุมาลมารศรี พระนางเธอ พระองค์เจ้าเสาวภาผ่องศรี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าแม้นเขียน พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเสงี่ยม พระเจ้าพี่นางเธอ พระองค์เจ้ายิ่งเยาวลักษณ์ พระเจ้าพี่นางเธอ พระองค์เจ้าโสมาวดี พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าศรีวิไลยลักษณ์ เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้าฝ่ายใน ชั้นปฐมจุลจอมเกล้า พระองค์ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้าฝ่ายใน ชั้นปฐมจุลจอมเกล้า เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2436 พร้อมกับเจ้านายฝ่ายในและเจ้าจอมมารดาในพระราชวงศ์อีกหลายพระองค์ ซึ่งพระองค์นับเป็นพระราชวงศ์ฝ่ายในรุ่นแรก ๆ ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตระกูลนี้ นอกจากนี้ พระองค์ยังได้รับพระราชทานเหรียญราชอิสริยาภรณ์จากพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าอยู่หัวเมื่อครั้งได้รับการสถาปนาพระอิสริยยศขึ้นเป็น "กรมขุนสุพรรณภาควดี" ได้แก่ เหรียญจักรพรรดิมาลาและเหรียญรัตนาภรณ์[21] พระอนุสรณ์ เจดีย์ซุ้มเรือนแก้ว วัดนิเวศธรรมประวัติราชวรวิหาร พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สร้างเจดีย์ซุ้มเรือนแก้วขึ้นภายในวัดนิเวศธรรมประวัติเพื่อใช้บรรจุพระอัฐิของพระเจ้าลูกเธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี ถนนสุพรรณ (ชื่อเดิม ถนนส้มมือหนู) ตั้งตามชื่อเครื่องลายครามที่มีภาพส้มมือผลไม้ของจีนซึ่งถือว่าเป็นโอสถรับประทานแล้วอายุยืน ต่อมา พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนชื่อ ถนนส้มมือหนู เป็น ถนนสุพรรณ ตรงกับพระนามพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี [22] บ้านสวนสุพรรณ ตั้งอยู่ที่อำเภอดุสิต กรุงเทพมหานคร เป็นที่พำนักของเจ้าคุณพระประยูรวงศ์ ตั้งตามพระนามพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี [23][24] พงศาวลี พงศาวลีของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนสุพรรณภาควดี 16. พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก8. พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย17. สมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี4. พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว18. เจ้าขรัวเงิน แซ่ตัน9. สมเด็จพระศรีสุริเยนทราบรมราชินี19. สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากรมพระศรีสุดารักษ์2. พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว20. พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว10. สมเด็จพระบรมราชมาตามหัยกาเธอ กรมหมื่นมาตยาพิทักษ์21. เจ้าจอมมารดาทรัพย์5. สมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี22. บุศย์11. หม่อมน้อย ศิริวงศ์ ณ อยุธยา23. แจ่ม1. Main Page24. สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ (ดิศ บุนนาค)12. สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค)25. ท่านผู้หญิงจันทร์ บุนนาค6. เจ้าพระยาสุรวงษ์ไวยวัฒน์ (วร บุนนาค)26. หลวงแก้วอายัติ (จาต บุนนาค)13. ท่านผู้หญิงกลิ่น บุนนาค27. ลิ้ม บุนนาค3. เจ้าคุณพระประยูรวงศ์ (เจ้าคุณจอมมารดาแพ ในรัชกาลที่ 5)7. ท่านผู้หญิงอิ่ม สุรวงศ์ไวยวัฒน์ อ้างอิง หนังสือ หมวดหมู่:พระเจ้าบรมวงศ์เธอ ชั้น 5 หมวดหมู่:พระองค์เจ้า หมวดหมู่:กรมขุน หมวดหมู่:พระราชธิดาในรัชกาลที่ 5 หมวดหมู่:สมาชิกเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.จ.ก. (ฝ่ายใน) หมวดหมู่:สมาชิกเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ป.จ. (ฝ่ายใน) หมวดหมู่:สมาชิกเหรียญจักรพรรดิมาลา หมวดหมู่:สมาชิกเหรียญรัตนาภรณ์ จ.ป.ร.2‎

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B9%8C%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%AD%20%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%B8%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%B5

దబ్బల రాజగోపాల్ కి ట్యూరింగ్ అవార్డు ఎప్పుడు లభించింది?

దబ్బల రాజగోపాల్ రెడ్డి

telugu

దబ్బల రాజగోపాల్ (రాజ్ రెడ్డి) (1937 జూన్ 13) ఒక కంప్యూటర్ శాస్త్రవేత్త మరియు ట్యూరింగ్ అవార్డు గ్రహీత. ఆయన కంప్యూటర్ సైన్సు మరియు కృత్రిమ మేధస్సు (ఆర్టిఫిషియల్ ఇంటెలిజెన్స్) రంగాలలో ఖ్యాతి గడించాడు. ఆయన గత 40 సంవత్సరాలుగా స్టాన్‌ఫర్డు మరియు కార్నెగీ మిలన్ విశ్వవిద్యాలయాలలో ఆచార్యుడిగా సేవలందిస్తున్నాడు. రోబోటిక్స్ సంస్థకు డైరక్టరుగా కూడా ఉన్నాడు. ఇంటర్నేషనల్ ఇనిస్టిట్యూట్ ఆఫ్ ఇన్ఫర్మేషన్ టెక్నాలజీ (ట్రిపుల్ ఐటీ), హైదరాబాద్ నకు ఛైర్మన్ గా కూడా ఉన్నాడు. అల్ప అదాయ వర్గాల వారు, ప్రతిభావంతులైన యువకుల విద్యావసరాలను తీర్చడానికి రాజీవ్ గాంధీ యూనివర్సిటీ ఆఫ్ నాలెడ్జి టెక్నాలజీ స్థాపనకు సహాయం చేశాడు. ఆసియా ఖండంలో ACM ట్యూరింగ్ అవార్డు పొందిన మొదటి వ్యక్తిగా గుర్తింపు పొందాడు. ఈ అవార్డు ఆయనకు 1994 లో వచ్చింది. ఈ అవార్డు కంప్యూటర్ విజ్ఞానంలో ఇచ్చే అత్యున్నత అవార్డు. ఇది ఆయన కృత్రిమ మేథస్సు రంగంలో చేసిన కృషికి ఇవ్వబడింది. బాల్యం, విద్యాభ్యాసం రాజ్ రెడ్డి చిత్తూరు జిల్లా, బుచ్చినాయుడు ఖండ్రిగ మండలం, కాటూరు గ్రామంలో జన్మించాడు. ఆయన తండ్రి శ్రీనివాసులు రెడ్డి. తల్లి పిచ్చమ్మ గృహిణి. ఆయన తాత ఒక భూస్వామి. దాన ధర్మాల వల్ల వారి ఆస్తి కరిగిపోయింది. రాజ్ రెడ్డి తల్లి దండ్రులకు ఏడుగురు సంతానం. నలుగురు కొడుకులు, ముగ్గురు కూతుర్లు. వారిలో రాజ్ రెడ్డి నాలుగోవాడు. రాజ్ రెడ్డి మొట్టమొదటిసారిగా తన గ్రామంలోని పాఠశాలలోనే ఇసుకలో అక్షరాలు నేర్చుకున్నాడు. ఐదో తరగతి దాకా అదే ఊళ్ళో చదివాడు. ఆరో తరగతి నుంచి పదో తరగతి దాకా శ్రీకాళహస్తిలో చదివాడు. పదో తరగతిలో మొదటి శ్రేణిలో ఉత్తీర్ణుడవడంతో మద్రాసు లయోలా కళాశాలలో ఇంటర్మీడియట్ చదవడానికి అవకాశం వచ్చింది. పదో తరగతి దాకా తెలుగు మాధ్యమంలోనే చదివాడు. ఇంటర్మీడియట్ లో ఆంగ్లమాధ్యమంలో చేరినప్పుడు కొంచెం ఇబ్బంది పడ్డాడు. మెల్లగా ఆంగ్లం మీద పట్టు తెచ్చుకుని ఇంటర్మీడియట్ మంచి మార్కులతో ఉత్తీర్ణుడయ్యాడు. ప్రతిభ, మౌఖిక పరీక్ష ఆధారంగా గిండీ ఇంజనీరింగ్ కళాశాలలో సీటు దొరికింది.[2] 1958 లో చెన్నైలో మద్రాసు విశ్వవిద్యాలయానికి చెందిన గిండీ కాలేజ్ ఆఫ్ ఇంజనీరింగ్ (ప్రస్తుతం అన్నా విశ్వవిద్యాలయం) నుంచి సివిల్ ఇంజినీరింగ్ లో బ్యాచిలర్స్ పట్టా పుచ్చుకున్నాడు.[3] ఉద్యోగం మద్రాసులో ఇంజనీరింగ్ పూర్తి కాగానే మద్రాసు పోర్టు ట్రస్టులో ఇంజనీరుగా ఉద్యోగం వచ్చింది. అప్పుడు ఆయన జీతం మూడు వందల రూపాయలు. ఉద్యోగం చేస్తున్నపుడే మరో ఇద్దరు స్నేహితులతో కలిసి ఆస్ట్రేలియాలో పై చదువులకోసం దరఖాస్తు చేశాడు. అలా 1960 లో ఆస్ట్రేలియా వెళ్ళి అక్కడ న్యూ సౌత్ వేల్స్ విశ్వవిద్యాలయం నుంచి మాస్టర్స్ డిగ్రీ సంపాదించాడు. మాస్టర్ డిగ్రీ చేసేటపుడే కంప్యూటర్ల మీద కలిగిన ఆసక్తి వలన ఐబీయంలో ఉద్యోగంలో చేరి అక్కడే మూడేళ్ళపాటు పనిచేసి కంప్యూటర్ మెళకువలు తెలుసుకున్నాడు. కంప్యూటరు గురించి మరింత పరిశోధన చేయాలన్న తపనతో స్టాన్ఫర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో పీ.హెచ్.డీకి దరఖాస్తు చేశాడు. 1966 లో స్టాన్ఫోర్డ్ విశ్వవిద్యాలయం నుంచి కంప్యూటర్ సైన్స్ లో డాక్టరేటు సంపాదించాడు. స్టాన్‌ఫర్డ్‌ యూనివర్సిటీ నుంచి కంప్యూటర్‌ సైన్స్‌లో మొట్టమొదటి డాక్టరేట్‌ అందుకున్న ఘనత ఆయనదే.[2] అదే సంవత్సరం స్టాన్ఫోర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్ గా తన అధ్యాపక వృత్తిని ప్రారంభించాడు. తరువాత పిట్స్ బర్గ్ లోని కార్నెగీ మిలాన్ విశ్వవిద్యాలయంలో అధ్యాపకుడిగా చేరాడు. అక్కడే ఆయన కెరీర్ కు బలమైన పునాది పడింది. కృత్రిమ మేధస్సు రంగం ప్రపంచాన్ని శాసిస్తుందని ఊహించి ఆ రంగం వైపు తన దృష్టి మళ్ళించాడు. బోధనా వృత్తి రాజ్ రెడ్డి స్టాన్ఫోర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో కొద్దికాలం ఆచార్యుడిగా పనిచేశాడు. తరువాత కార్నెగీ విశ్వవిద్యాలయంలో రోబోటిక్స్ ప్రొఫెసరుగా ఉన్నాడు. 1960 నుండి రాజ్ రెడ్డి ఆస్ట్రేలియాలో ఐ.బి.ఎంలో పనిచేశాడు.[4] 1969 లో ఆయన కార్నిగీ యూనివర్సిటీనందు అసోసియేట్ ప్రొఫెసర్ గా చేరాడు. 1973 నుండి ఆయన పూర్తిస్థాయి ప్రొఫెసర్ గా నియమింపబడ్డాడు. 1984 లో యూనివర్సిటీ ప్రొఫెసర్ అయ్యాడు.[5] ఆయన "రోబోటిక్స్ ఇనిస్టిట్యూట్ "కు వ్యవస్థాపక డైరక్టర్ గా ఉన్నాడు[6] 1979 నుంచి [7] 1991 దాకా [8] మరియు 1991 నుండి 1999 మధ్య కాలంలో కార్నెగీ మిలన్ యూనివర్సిటీ కంప్యూటర్ విభాగానికి డీన్ గా కూడా వ్యవహరించాడు. ఆ సమయంలోనే లాంగ్వేజ్ టెక్నాలజీస్ ఇనిస్టిట్యూట్ మరియు మానవ-కంప్యూటర్ అన్యోన్యత, సెంటర్ ఫర్ ఆటోమేటెడ్ లెర్నింగ్ అండ్ డిస్కవరీ మరియు ఇనిస్టిట్యూట్ ఫర్ సాఫ్ట్‌వేర్ రీసర్చ్ లను ఏర్పాటు చేశాడు. ట్రిపుల్ ఐటీ సృష్టికర్త అప్పటి ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర ముఖ్యమంత్రి అయిన చంద్రబాబునాయుడు అభ్యర్థన మేరకు రాష్ట్రంలో ట్రిపుల్‌ ఐటీల ఏర్పాటుకు మార్గదర్శిగా, పాలక మండలి అధ్యక్షుడిగా ఉండటానికి అంగీకరించాడు. విద్యార్థులకు ఐటీలో పరిశోధనలకు సంబంధించిన శిక్షణ ఇచ్చే ఉద్దేశంతో హైదరాబాద్‌లో తొలి ట్రిపుల్‌ఐటీని ఏర్పాటు చేశాడు.[9]. రాజీవ్ గాంధీ యూనివర్సిటీ ఆఫ్ నాలెడ్జి టెక్నాలజీస్</i>కు ఛైర్మన్ మరియు ఛాన్సిలర్ గా వ్యవహరించాడు.[10]. రెడ్డి గారు 1999 నుండి 2001 లో యేర్పాటు చేయబడిన "ప్రెసిడెంట్స్ ఇన్పర్మేషన్ టెక్నాలజీ అడ్వైజరీ కమిటీ" (PITAC) కు సహ ఛైర్మన్ గా ఉన్నారు[11][12] . రోబోటిక్స్ లో కృషి భవిష్యత్తులో మనుషులు చేయాల్సిన చాలా పనుల్ని రోబోలు చేస్తాయని ఆయన బృందం ముందుగానే ఊహించింది. ఆయన పనిచేస్తున్న విశ్వవిద్యాలయానికి ఆ రంగంపైన ఆసక్తి కలిగి దానికోసం ప్రత్యేకంగా ఓ ఇన్‌స్టిట్యూట్‌ను ఏర్పాటు చేయాలని నిర్ణయించింది. అలా కోట్ల రూపాయల ఖర్చుతో మొట్టమొదటి రోబోటిక్స్‌ ఇన్‌స్టిట్యూట్‌ని నెలకొల్పి దానికి పన్నెండేళ్ల పాటు వ్యవస్థాపక డైరెక్టర్‌గా పనిచేశాడు. ఇప్పటికీ ప్రపంచంలో అదే అతిపెద్ద రోబోల పరిశోధనా కేంద్రం. రోబోలకు మాటలూ, భాషలూ నేర్పించడం, పదాల్ని గుర్తుపెట్టుకునే శక్తినివ్వడం, మాటల ద్వారా ఇచ్చిన ఆదేశాలకు స్పందించడం లాంటి అనేక అంశాలను మొదట అభివృద్ధి చేసింది శాస్త్రవేత్తల బృందంలో ఆయన ముఖ్యుడు. కృత్రిమ మేధస్సులో ఆయన పరిశోధనలకు గుర్తింపుగా ఆసియాలోనే తొలిసారి ప్రతిష్ఠాత్మక అలన్‌ ట్యూరింగ్‌ అవార్డు దక్కింది. రోబోటిక్‌ ఇన్‌స్టిట్యూట్‌ ఓ స్థాయికొచ్చాక యూనివర్సిటీలోని స్కూల్‌ ఆఫ్‌ కంప్యూటర్‌ సైన్స్‌కు పదేళ్లపాటు డీన్‌గా ఉన్నత హోదాలో పనిచేశాడు. అమెరికన్‌ ఆసొసియేషన్‌ ఫర్‌ ఆర్టిఫీషియల్‌ ఇంటెలిజెన్స్‌ సంస్థను స్థాపించి దానికి అధ్యక్షుడిగా పనిచేశాడు. బిల్‌ క్లింటన్‌ అమెరికా అధ్యక్షుడిగా ఉన్న సమయంలో ఆయన ఐటీ సలహా సంఘానికి కో-ఛైర్మన్‌గా పనిచేశాడు. ఫ్రాన్స్ ప్రభుత్వం సాంకేతిక పరిజ్ఞానం నిరుపేదలకూ సామాన్యులకూ ఉపయోగపడే సాంకేతికతను అభివృద్ధి చేసేందుకు ఓ ప్రత్యేక కేంద్రాన్ని ఏర్పాటు చేసింది. ఆ ప్రాజెక్టుకు ఆయన చీఫ్‌ సైంటిస్టుగా పనిచేశాడు. తక్కువ ఖర్చులోనే కంప్యూటర్లను తయారు చేసి 80వ దశకం తొలిరోజుల్లోనే ఆఫ్రికా దేశాల్లోని పాఠశాలలకు వాటిని అందేలా చూశాడు. వైద్యం, రోడ్డు ప్రమాదాల నివారణ, మందుపాతర్లూ, ప్రకృతి విపత్తుల గుర్తింపు లాంటి అనేక రంగాల్లో ఉపయోగపడేలా రోబోల తయారీకి పునాది వేశాడు. ఆయన సేవలకు గుర్తింపుగా అప్పటి ఫ్రాన్స్‌ అధ్యక్షుడు మిట్టరాండ్‌ స్వయంగా అమెరికా వచ్చి ఫ్రాన్స్‌ అత్యున్నత పౌర పురస్కారమైన లీజియన్‌ ఆఫ్‌ ఆనర్‌</i>ను అందించాడు.[2] వ్యక్తిగతం రాజ్ రెడ్డి స్టాన్ఫోర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్ గా ఉన్నపుడు ఆయనకు తంబలపల్లి జమీందారు కుటుంబానికి చెందిన అనురాధతో పెళ్ళి కుదిరింది. పెళ్ళైన తరువాత కార్నెగీ మిలన్ విశ్వవిద్యాలయానికి మారాడు. ఆయన తరఫున ఆమె భార్య వారి స్వంత గ్రామాన్ని అభివృద్ధి చేసే బాధ్యత తీసుకుంది. ఆయన నివాసం అమెరికాలో అయినా, హైదరాబాద్‌ ఐఐఐటీ పాలకమండలి ఛైర్మన్‌, రాజీవ్‌గాంధీ యూనివర్సిటీ ఆఫ్‌ నాలెడ్జ్‌ టెక్నాలజీస్‌ ఛాన్సలర్‌ హోదాలో హైదరాబాద్‌కీ, బెంగళూరులో ఉండే ఆయన అన్నదమ్ములూ, అక్కచెల్లెళ్ల ఇంటికీ తరచూ వస్తూనే ఉంటాడు.[2] సూచికలు బయటి లంకెలు వర్గం:1937 జననాలు వర్గం:పద్మభూషణ పురస్కార గ్రహీతలు వర్గం:టూరింగ్ అవార్డు గ్రహీతలు వర్గం:తెలుగు ప్రముఖులు వర్గం:తెలుగువారిలో శాస్త్రవేత్తలు వర్గం:జీవిస్తున్న ప్రజలు వర్గం:ఆంధ్రప్రదేశ్ శాస్త్రవేత్తలు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%A6%E0%B0%AC%E0%B1%8D%E0%B0%AC%E0%B0%B2%20%E0%B0%B0%E0%B0%BE%E0%B0%9C%E0%B0%97%E0%B1%8B%E0%B0%AA%E0%B0%BE%E0%B0%B2%E0%B1%8D%20%E0%B0%B0%E0%B1%86%E0%B0%A1%E0%B1%8D%E0%B0%A1%E0%B0%BF

متى تأسست أكاديمية التنمية التعليمية؟

أكاديمية التنمية التعليمية

arabic

أكاديمية التنمية التعليمية، أو بالإنكليزية (Academy for Educational Development) أو ما يعرف اختصارا بـ (AED)، منظمة غير ربحية تركز على التعليم والصحة والتنمية الاقتصادية لمن هم "أقل حظا في الولايات المتحدة والبلدان النامية في جميع أنحاء العالم."[1]]، AED تعمل حاليا على أكثر من 250 برنامج إنمائي لمساعدة الناس على تحسين حياتهم من خلال تحسين التعليم والصحة والفرص الاقتصادية في الولايات المتحدة وبلدان أخرىحيث تنشط في 150 بلدا حول العالم.[2] وتتمثل مهمة AED في زيادة القدرات الفردية وتحسين حياتهم الخاصة. عن الأكاديمية تأسست AED في عام 1961 من قبل ألفين سي إيرك وسيدني تاكتون. تركز أصلا على تقديم المساعدة التقنية ذات الصلة لإدارة التعليم العالي في الولايات المتحدة، وسعت AED في تكنولوجيا التعليم، وإصلاح التعليم، ودعم المجتمع المدني في الولايات المتحدة وحول العالم. كما تركز AED على تعزيز الصحة في البلدان النامية عن طريق الاتصال البيئي، والتسويق الاجتماعي وغيرها من التخصصات. تعمل AED حاليا في جميع أنحاء الولايات المتحدة وفي 167 دولة.[3] AED تعمل حاليا على أكثر من 250 برنامج لمساعدة الناس على تحسين حياتهم من خلال تحسين التعليم والصحة والفرص الاقتصادية.[4] اتظر أيضا جمعية العلوم والعامة وصلات خارجية المصادر والمراجع ‌ تصنيف:جمعيات خيرية للأطفال تصنيف:جمعيات خيرية مقرها في واشنطن العاصمة تصنيف:منظمات تأسست في 1961 تصنيف:منظمات تعليمية في الولايات المتحدة تصنيف:منظمات دينية تصنيف:منظمات شبابية مقرها بالولايات المتحدة تصنيف:منظمات غير ربحية دولية

https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D9%83%D8%A7%D8%AF%D9%8A%D9%85%D9%8A%D8%A9%20%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D9%85%D9%8A%D8%A9%20%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%B9%D9%84%D9%8A%D9%85%D9%8A%D8%A9

Когда игра Werewolf: The Forsaken вышла в России?

Мир Тьмы

russian

Мир Тьмы (English: World of Darkness) — название двух вымышленных вселенных (сеттингов), созданных компанией White Wolf Game Studio. Мир Тьмы представляет собой «магическую изнанку» повседневной жизни, современный мир, где втайне от людей, но рядом с ними существуют вампиры, оборотни, призраки, маги, демоны и т. д.[1] Первым продуктом по Миру Тьмы стала вышедшая в 1991 году настольная ролевая игра Vampire: The Masquerade (VtM), предлагавшая игрокам отыгрывать вампиров. В дальнейшем вселенная стремительно развивалась, на базе используемой в VtM ролевой системы Storytelling появились серии, позволяющие играть за других обитателей Мира Тьмы[2]. По Миру Тьмы было выпущено в общей сложности больше сотни игровых руководств, десятки романов, три компьютерные игры , коллекционная карточная игра, а также телевизионный сериал. К 2004 году серия книг о Мире Тьмы настолько разрослась, что компания-издатель перезапустила сеттинг с нуля, полностью переработав историю этой вымышленной вселенной и введя обновлённую ролевую систему для настольных ролевых игр. Первой была выпущена Vampire: The Requiem, новая игра про вампиров, затем последовали серии про оборотней и магов[3]. «Старый» Мир Тьмы Первый сеттинг был создан в 1991 году, когда на свет появилась игровая линейка Vampire: The Masquerade; его поддержка прекратилась после выхода книг серии Time of Judgment (Время правосудия). Тема старого Мира Тьмы характеризуется его авторами как «готик-панк». Мир Тьмы является отражением современного мира, но более тёмным и жестоким, полным тайн и интриг. Человечество является лишь добычей для могущественных сверхъестественных существ, таких как вампиры, оборотни и призраки. От другой подобной фантастики ужасов Мир Тьмы отличает тот факт, что эти существа — не одиночные хищники, которых можно выследить и уничтожить; их число достаточно велико, чтобы создать скрытое от глаз смертных общество и управлять людьми, как марионетками, в своей борьбе за власть и смертельных играх. Однако даже для них развитие человеческой цивилизации стало большой проблемой, и могущественные тёмные Князья и Лорды, правившие миром в прошлые столетия, вынуждены прилагать огромные усилия, чтобы удерживать остатки контроля над развивающимся человечеством. Теория заговора в Мире Тьмы получила особое развитие. Заговоры могущественных магов, сообщества коварных вампиров, стаи смертоносных оборотней и другие ещё более странные силы сражаются как со своими сородичами, так и с другими видами в тайной войне за власть над миром. Разделение богатых и бедных, влиятельных и слабых, могущественных и беспомощных в этом мире гораздо более велико, чем в нашем. Человечество пребывает в упадке, и его тёмные отражения видны повсюду: горгульи и другие элементы готики преобладают в архитектуре, а панки в кожаных куртках правят толпой на улицах. Сеттинги Компания White Wolf создала за 12 лет (1991—2003) следующие тематические линейки, действие которых разворачивается в Мире Тьмы: Vampire: The Masquerade (Вампир: Маскарад) Werewolf: The Apocalypse (Оборотень: Апокалипсис) Mage: The Ascension (Маг: Восхождение) Wraith: The Oblivion (Призрак: Забвение) Changeling: The Dreaming (Подменыш: Греза) Hunter: The Reckoning (Охотник: Расплата) Demon: The Fallen (Демон: Падший) Mummy: The Resurrection (Мумия: Воскрешение) Kindred of the East (Собратья Востока) Orpheus (Орфей) Все эти линейки представлены рядом игровых приложений, в подробностях описывающих различные кланы и организации, города Мира Тьмы с описаниями их сверхъестественных жителей. Параллельно White Wolf разработала исторические сеттинги к основным линейкам, действие которых разворачивается в прошлом Мира Тьмы. Victorian Age: Vampire (Викторианская эпоха: Вампир) (конец XIX века) Werewolf: The Wild West (Оборотень: Дикий Запад) (XIX век) Mage: The Sorcerer's Crusade (Маг: Крестовый поход чародея) (конец XV века) Wraith: The Great War (Призрак: Великая война) (Первая мировая война и последующие годы) Серия Тёмные века, составленная из версий линеек Вампира, Оборотня, Мага, Подменыша и Охотника, действие которых происходит в конце XII — начале XIII века. Также, пока компания White Wolf владела правами на ролевую игру Ars Magica, её разработчики внесли изменения в сеттинг игры, включив его в историю Мира Тьмы. Позже, когда права на Ars Magica перешли к Atlas Games, эти изменения были убраны, и связь между двумя сеттингами официально перестала существовать. Каждый год разработчики придумывали новую линейку для Мира Тьмы, которая становилась темой для большинства выходящих в этом году книг. Так появились линейки Охотников, Демонов и Мумий, но, что ещё более важно, тема была и в других постоянных линейках. Так, например, сеттинги Вампиров и Оборотней были переписаны в восточном стиле в цикле «Год Лотоса», что позволило создать книги о восточных вариантах этих существ. Также выходила в двух изданиях книга World of Darkness, являющаяся самым общим источником по всему Миру Тьмы. В ней содержались руководства по ведению игры на любом континенте, но в то же время упор делался на различия между ними, например, между африканскими оборотнями и их сородичами из Северной Америки. История и играбельность (кроссоверы) Хотя каждая игровая линейка была самостоятельной вселенной, со временем всё больше и больше связей внутри линеек сеттинга появлялось в официальных руководствах. Поскольку этого не планировалось изначально, Мир Тьмы переполнился расхождениями и вопиющими противоречиями в космологии линеек. Во многие поздние игровые приложения были включены необязательные правила по взаимодействию между сверхъестественными существами различных видов, а также правила, которыми авторы пытались разрешить противоречия между сеттингами. Правила игры также приводились к общему виду, и шаблоны для всех линеек стали выглядеть более похоже друг на друга. Как следствие этого, правила, термины и шаблоны претерпевали значительные и несовместимые с предыдущими версиями изменения. Так линейка Wraith: The Oblivion перестала существовать, а в третьем издании Вампира, Оборотня и Мага противоречия так и не сгладились. В конце концов, разработчики предоставили Рассказчикам (этот термин используется для обозначения Мастера во всех играх по системе Storyteller) самим разбираться с интерпретацией правил и совмещениям игровых систем. Конец Мира Тьмы (Time of Judgement) В конце 2003 года студия White Wolf объявила о завершении публикации новых книг и о завершении истории Мира Тьмы в серии книг The Time of Judgment (Время правосудия). Это событие было охвачено со стороны различных сверхъестественных существ в четырёх руководствах: Vampire: Gehenna, Werewolf: Apocalypse, Mage: Ascension и World of Darkness: Time of Judgment (в последней книге описывался конец света для меньших линеек). Разработчики объявили, что они исполнили своё обещание погубить Мир Тьмы, о чём писали ещё в первом издании Вампира с его концепцией Геенны и в Оборотне с концепцией Апокалипсиса. Также тема конца света упоминалась и раскрывалась во многих книгах по различным линейкам. Фантастические романы по трём основным игровым линейкам поставили точку в официальной истории Мира Тьмы. «Новый» Мир Тьмы 21 августа 2004 года White Wolf запустила новый сеттинг под старым названием. Хотя сеттинг и выглядит довольно похоже, общей темой в нём стали «тёмные тайны», а упор делается на неизвестность и личные качества персонажей. Многие детали сеттинга, особенно касающиеся его истории, оставлены достаточно неясными и имеющими различные толкования. Это стало реакцией на критику старого Мира Тьмы, который ругали за предсказуемость: было создано такое количество материала, что Рассказчику сложно было чем-то удивить игроков, которые уже раскрыли все «тайны» сеттинга. Кроме того, тема «конца света» исчезла из игр нового Мира Тьмы, что оставляет надежду на то, что White Wolf не поступит с новой игрой так же, как и с её предшественницей. Вместо перепечатки полного набора правил для каждой из основных систем, в новом сеттинге подошли к вопросу иначе, создав единую базовую систему для всех игр, основанную на предыдущей версии системы Storyteller System, но переизданную под названием Storytelling System. Базовая книга правил, озаглавленная просто The World of Darkness, содержит все правила для персонажей людей и привидений; хотя она и не является сеттинговым материалом, в ней передаётся атмосфера и настроение игры в Мире Тьмы с участием людей. Это ещё одно отличие от старой игры, в которой людям была уготована низшая роль по сравнению со сверхъестественными существами. Базовая книга нового сеттинга получила премию Origins в 2004 году в номинации «Выбор игроков». Игровые линейки Базовыми для нового Мира Тьмы являются три линейки: Vampire: The Requiem (Вампир: Реквием) (вышла 21 августа 2004 вместе с базовой книгой) Werewolf: The Forsaken (Оборотень: Отверженный) (вышла 14 марта 2005) Mage: The Awakening (Маг: Пробуждение) (вышла 29 августа 2005) Помимо трёх основных сеттингов, каждый год White Wolf планирует выпускать дополнительную ограниченную серию книг, вносящую в новый Мир Тьмы новых обитателей. Пока можно говорить о следующих играх: Promethean: The Created (11 августа 2006) Changeling: The Lost (16 августа 2007) Hunter: The Vigil (15 августа 2008) Geist: The Sin-Eaters (19 августа 2009) Mummy: The Curse (27 марта 2013) Demon: The Descent (21 марта 2014) Beast: The Primordial (30 марта 2016) Deviant: The Renegades (в разработке) World of Darkness Online После слияния White Wolf Publishing с разработчиком компьютерных игр CCP Games в 2006 было объявлено о начале работ над MMORPG по вселенной World of Darkness[4]. Разработка продолжалась почти 8 лет, но в 2014 году было принято решение о прекращении работ и роспуске команды[5]. Примечания Ссылки ‹See Tfd›(in English) ‹See Tfd›(in English) *

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B8%D1%80%20%D0%A2%D1%8C%D0%BC%D1%8B

Miten korkea on Eiffel-torni?

Eiffel-torni

finnish

Eiffel-torni eli Eiffelin torni ( [la tuʀ ɛfɛl]) on Ranskan pääkaupungissa Pariisissa sijaitseva torni. Rakentajansa Gustave Eiffelin mukaan nimetty torni on Pariisin kaupungin symboli, Euroopan kuuluisimpia nähtävyyksiä ja koko Ranskan suosituin matkailukohde.[1] Torni avattiin yleisölle vuonna 1889, minkä jälkeen siellä on vieraillut yli 240 miljoonaa kävijää.[2] Torni sijaitsee Champ de Mars -nimisellä puistoalueella Seinen etelärannalla (Rive gauche). Perustietoja Eiffel-torni on televisioantenni mukaan lukien 324 metrin korkuinen – korkeuden vaihdellessa lämpölaajenemisesta johtuen jopa 15 senttimetriä.[2] Tornin takorautainen runko painaa 7300 tonnia, kun taas tornin kokonaispaino on 10100 tonnia. Betoniset perustukset on laskettu kahden metrin syvyyteen. Runko on rakennettu kokonaisuudessaan takorautaisena kehärakenteena levyistä ja profiileista. Tornin rakentamiseen käytettiin noin 18000 metalliosaa, jotka niitattiin yhteen 2,5 miljoonalla niitillä.[2] Suunnittelijoina olivat Eiffelin toimistossa työskentelevät Maurice Koechlin ja Émile Nouguie sekä Stephen Sauvestre, jotka tekivät alkuperäissuunnitelmaan merkittäviä muutoksia. Valmistuttuaan torni oli 40 vuoden ajan maailman korkein rakennelma, kunnes se menetti tittelin vuonna 1930 New Yorkiin rakennetulle, 319-metriselle Chrysler Buildingille.[3] Tornin ensimmäinen kerros sijaitsee 57 metrin, toinen 115 metrin ja kolmas 275 metrin korkeudella. Ylin ravintolakerros on 300 metrin korkeudessa. Tämä oli suunnitteluvaiheessa tärkeä symbolinen mittaennätys, joka tuli saavuttaa.[4] Ensimmäisessä kerroksessa sijaitsevat matkamuistomyymälät, Altitude 95 -ravintola sekä postitoimisto, josta voi lähettää Eiffel-tornin leimalla varustettuja postikortteja. Toisessa kerroksessa sijaitsee yhdellä Michelin-tähdellä palkittu Jules Verne -ravintola. Sillä on maine erittäin kalliina ravintolana, jossa työskentelee muun muassa maailmankuulu ranskalaiskokki Alain Ducasse. Huipulta avautuu kirkkaalla säällä näköala 59 kilometrin päähän.[2] Tornissa toimii hissejä, joilla matkustetaan joka vuosi arviolta 100000 kilometriä.[5] Yleisen uskomuksen mukaan Eiffelin tornissa olisi 1792 porrasta, mutta todellisuudessa portaiden lukumäärä on 1665.[1][2] Torni on huomattava tulonlähde Pariisin kaupungille. Suuren suosionsa takia Eiffel-torniin on vilkkaimpina turistikausina yleensä hyvin pitkät jonot, joten torniin pääsemistä voi joutua odottamaan useita tunteja. Tornissa vieraili 6719200 kävijää vuonna 2006.[5] Eiffel-tornin pinnat maalataan käsin seitsemän vuoden välein.[6] Pinta-alaltaan 250000 neliömetrin suuruinen maalausurakka vie 25 maalarilta 15–18 kuukautta, ja siihen kuluu kolmea eri ruskeansävyistä maalia yhteensä 60 tonnia.[2] Tornin ensimmäisen kerroksen parvekkeen ulkopuolella on 72 ranskalaisen tiedemiehen ja insinöörin sukunimet. Tornista yöaikaan otettujen valokuvien julkaiseminen on kiellettyä, sillä Ranskan tekijänoikeuslaki suojaa sitä valaisevia valoja. Kuvia voi julkaista ainoastaan poikkeusluvalla.[7] Historia Rakennustyöt Eiffel-torni rakennettiin vuosien 1887 ja 1889 välisenä aikana juhlistamaan vuoden 1889 Pariisin maailmannäyttelyä. Pariisin kaupunki nimitti arkkitehdiksi sillanrakennusinsinööri Gustave Eiffelin ja suunnittelijaksi Eiffelin assistentin Maurice Koechlinin. Tornin rakentajiksi värvättiin 300 ranskalaista työmiestä. Eiffel-tornin rakennustyöt kestivät kaksi vuotta, kaksi kuukautta ja viisi päivää,[2] ja ne maksoivat Pariisin kaupungille 7800000 frangia.[5] Koska Eiffel-torni oli suunniteltu maailman korkeimmaksi rakennukseksi, monet pariisilaiset pitivät rakennustöitä liian riskialttiina ihmisille. Onnettomuusriski oli suuri, sillä torni oli pelkkä avonainen kehikko, jossa ei ollut kahta välitasoa lukuun ottamatta lainkaan kerroksia. Eiffel kuitenkin ymmärsi rakennustöiden vaarallisuuden ja käytti lukuisia turvamenetelmiä, kuten ikkunoita, turvakaiteita ja siirrettäviä telineitä. Turvatoimien ansiosta ainoastaan yksi rakennusmies kuoli hissien asentamisen yhteydessä,[2] mitä voidaan 1800-luvun työturvallisuusnormit huomioon ottaen pitää merkittävänä saavutuksena. Kun Eiffel-tornin rakennustyöt saatiin viimeisteltyä 31. maaliskuuta 1889, monet Pariisin asukkaista kokivat suuren järkytyksen. Heidän mielestään torni ei sopinut lainkaan Pariisin katukuvaan, ja he vaativat tornin välitöntä purkamista, mutta Eiffel oli jo ehtinyt hankkia luvan pitää torni pystyssä 20 vuoden ajan, kunnes vuonna 1909 tornin omistus siirtyisi Pariisin kaupungille. Alkuperäisten kilpailusääntöjen mukaisesti tornin täytyi olla helposti purettavissa, joten myös kaupunki oli jo alun perin suunnitellut hävittävänsä tornin määräajan umpeuduttua. Tornin vastustajiin kuului myös kirjailija Guy de Maupassant. Hänen kerrotaan kuitenkin käyneen joka päivä lounaalla tornin ravintolassa. Kun häneltä kysyttiin, miksi hän käy vihaamassaan paikassa, hän sanoi: ”Se on Pariisin ainoa paikka, josta ei näy Eiffel-tornia”. Tapahtumia Vaikka Eiffel-tornista ei aluksi pidetty, ajan mittaan pariisilaiset tottuivat siihen. Kun määräaika umpeutui, kaupunki ei enää halunnut purkaa tornia, koska tornia käytettiin radiolähetyksien lähettämiseen. 12. tammikuuta 1908 maailman ensimmäinen pitkänmatkan radioviesti lähetettiin juuri Eiffel-tornista. Marraskuussa 1913 Pariisin observatorio ja United States Naval Observatory (USNO) lähettivät toisilleen radiosignaaleja, joiden avulla voitiin täsmällisesti määritellä näiden observatorioiden välinen etäisyys pituusasteina. Pariisin observatorio käytti tuolloin Eiffelin tornia antennina.[8] Ensimmäisessä maailmansodassa Ranskan armeija käytti tornia Marnejoen taistelun etulinjaan menevien taksien tiedotusten välittämiseen. Eiffel-tornilla oli myös pieni mutta huomattava rooli Mata Harin sieppauksessa, sillä tornia käytettiin Mata Harin pidätykseen johtaneen saksalaisten radioviestin sieppaamiseen. Vuonna 1925 tšekkiläissyntyinen huijari Victor Lustig ”myi” tornin kaksi kertaa romuraudaksi.[9] Kun Saksa miehitti Ranskan toisen maailmansodan alkuvaiheessa, isänmaalliset ranskalaiset leikkasivat tornin hissikaapelit poikki, jotta vuonna 1940 Pariisissa vieraillut Adolf Hitler olisi joutunut kiipeämään tornin huipulle portaita pitkin. Hitler ei kuitenkaan noussut torniin, ja pariisilaiset pääsivät ilkkumaan, että Hitler valtasi Pariisin muttei Eiffel-tornia.[2] Vuonna 1944 Hitler määräsi Pariisin kuvernööriksi nimetyn kenraali Dietrich von Choltitzin tuhoamaan Pariisin, mukaan lukien Eiffel-tornin, mutta von Choltitz kieltäytyi tottelemasta Berliinistä saamiaan määräyksiä.[10] 3. tammikuuta 1956 tulipalo vaurioitti tornia. Vuonna 1959 nykyinen radioantenni asennettiin paikoilleen, ja vuonna 1964 torni julistettiin kulttuurihistoriallisesti merkittäväksi nähtävyydeksi. Vuonna 2000 torniin asennettiin valoesitysten järjestämistä varten valoheittimiä.[5] 22. heinäkuuta 2003 tornissa syttyi jälleen tulipalo ja radioantenni vaurioitui, mutta ihmishenkiä ei menetetty. Vuoden 2004 joulukuussa torniin avattiin 57 metrin korkeuteen luistelurata kuudeksi viikoksi[11]. Populaarikulttuurissa Koska Eiffelin torni on maailman kuuluisimpia rakennuksia, se on nähty lukemattomissa elokuvissa, televisiosarjoissa ja videopeleissä. Erityisesti Hollywood-elokuvissa on yleinen klisee, jonka mukaan Eiffel-torni näkyy jokaisen pariisilaisen rakennuksen ikkunasta, vaikka todellisuudesta tornin voi nähdä vain Pariisin korkeimmista kerrostaloista. Eiffelin torni auringonnousun aikaan. Harvinainen valokuva esittää salaman osumista Eiffelin torniin 3. kesäkuuta 1902 kello 21.20. Tornin huippu vaurioitui, sillä torniin ei ollut vielä asennettu ukkosenjohdatinta. Itävaltalainen räätäli Franz Reichelt ennen hyppäämistä. Citroënin mainos oli Eiffel-tornissa vuosina 1925-1934. Mainos oli aikansa korkein valomainos. Lähteet Aiheesta muualla (in French) Transclusion error: {{En}} is only for use in File namespace. Use {{lang-en}} or {{en icon}} instead. Coordinates: Luokka:Pariisin rakennukset ja rakennelmat Luokka:Pariisin nähtävyydet Luokka:Näkötornit Luokka:Ranskan tornit Luokka:Televisiotornit Luokka:Seulonnan keskeiset artikkelit

https://fi.wikipedia.org/wiki/Eiffel-torni

중국의 전통악기는 몇 개가 있는가?

2011년 제43주

korean

최근 이모티콘 사용하는 사용자들이 많네요. 지적하는건 아니지만 지난번에 비해서 갑자기 사용하는 사용자들이 많아진 것 같습니다. 물론 저도 사용하기는 하죠.:) 그런데 사용하는 이유가 무엇이죠? 저는 백:선의를 위해서 사용합니다. --北京 (토론·기여·메일) 2011년 10월 24일 (월) 11:58 (KST) 저야 뭐 토론시 딱딱해 보이지 않기 위해서:)--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 25일 (화) 10:17 (KST) 영어 위키백과에서 중화인민공화국을 중국으로 인정했군요. 문서의 이름이 People's Republic of China에서 China가 되었군요. 우리도 문서의 이름을 바꾸는게 좋을 것 같습니다.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 24일 (월) 12:09 (KST) 9월 20일에 이동되었네요. 국제적으로나 공식적으로 중화민국이 국가로 인정되지 않아서 일어난 일일까요? --Ykhwong (토론) 2011년 10월 24일 (월) 12:23 (KST) 영어판이 모든 언어판을 대표하지 않습니다. 따라서, 참고 용도로는 할 수 있겠지만, 무작정 따라하는 것은 옳지 않습니다. 변경되었다는 것은 영어판의 총의일 뿐이니까요. 그리고 무엇보다도, 국제적으로 새로 결정된 사항도 없습니다. --가람 (논의) 2011년 10월 24일 (월) 12:32 (KST) 저도 알고 있습니다. 그러나 대한민국 정부와 대한민국의 많은 신문과 백과사전이 이미 중화인민공화국을 중국이라고 부르고 있죠.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 24일 (월) 12:36 (KST) 백:아님#국가. 한국어 위키백과는 특정 국가의 관점에서 바라보지 않습니다. 한국어 위키백과의 사용자들이 모두 대한민국 국적자는 아니니까요. --가람 (논의) 2011년 10월 24일 (월) 13:00 (KST) 한국어판≠영어판 --北京 (토론·기여·메일) 2011년 10월 24일 (월) 12:33 (KST) 저는 줄곧 "공식명칭≠표제어"라고 생각해왔습니다. 사람 이름이야 성이 달라질 수 있는 점도 있지만, 특히 중국의 경우에는 평소에는 거의 쓰이지도 않는 공식명칭을 줄줄이 풀어서 쓰는게 이상하다고 생각합니다. 북한도 마찬가지구요. 왜 북한이 그런 공식명칭을 표제어로 삼게되었는지는 몰라도 - 물론 긴 ~ 총의가 있었겠죠 - 적어도 제 생각은 사람들이 잘 아는, 중국, 북한을 쓰는 것이 그나마 합당하다고 봅니다. 공식명칭으로 그렇게 예우해줄 필요라도 있을지... 모르겠습니다.--NuvieK (토론) 2011년 10월 24일 (월) 13:36 (KST) 물론, 표제어가 반드시 공식 명칭일 필요는 없습니다. 그렇지만, 그것이야 말로 POV이지 않나요? 북한은 스스로를 줄여서 '조선'이라 칭하고, 중화인민공화국과 중화민국은 각각 스스로를 하나의 중국을 대표한다고 합니다. 이러한 상황에서 대한민국 관점으로 본다는 건, 백:아님#국가 위배일 뿐만아니라, 언어판으로 운영되는 위키백과의 취지와는 맞지 않다고 봅니다. --가람 (논의) 2011년 10월 24일 (월) 13:56 (KST) "국가"가 문제가 아닙니다. 한국어권 화자들이 과연 "중화인민공화국"이라는 표현을 널리 쓰고 있는지가 중요합니다. POV와는 전혀 별개의 상황인 것 같습니다. "도하의 기적"도 POV문제가 붉어진 바가 있지만, 역시 통용 표기를 원칙으로 했습니다. POV는 대부분 문서 안의 내용에 대한 중립이 지켜지지 않았을 때를 의미합니다.--NuvieK (토론) 2011년 10월 24일 (월) 14:08 (KST) 1. '인정'이 아닙니다. 인정했다면, 구체적으로 누가 인정한 것일까요? 2. en:China의 첫 문장에는 공식 명칭이 'People's Republic of China'라고 명시되어 있습니다. 네, 애당초 중국은 스스로 공식 명칭으로 중화인민공화국을 사용합니다. 3. 위에서도 나왔지만 표제어와 정식 명칭은 다릅니다. 대표적으로 파블로 피카소의 경우는 '정식 이름'이 표제어가 아닙니다. --klutzy (토론) 2011년 10월 24일 (월) 14:48 (KST) en:WP:COMMONNAME--Leedors (토론) 2011년 10월 24일 (월) 16:13 (KST) 중국 문서가 중국 (지역) 문서로 이동된 뒤 중국 문서가 중화인민공화국으로 넘겨주기된 것을 확인하였습니다. 과감한 편집인지, 성급한 이동인지 모르겠네요. (참고는 할 수 있어도) 굳이 영어 위키백과를 따를 필요는 없다고 생각됩니다. 충분한 토론이 필요할 것 같습니다. --Ykhwong (토론) 2011년 10월 25일 (화) 05:44 (KST) 과감한 편집입니다. 충분한 토론이 필요하다는 말씀에 동의합니다.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 25일 (화) 06:35 (KST) 원래 올림픽이나 국제경기에서도 차이나! 하면 중국이지 대만은 국가가 아니라면서 국가연주도 못하게 하는 것으로 압니다. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 21:27 (KST) 마케도니아를 예시로 들어 반대합니다. 중국이라는 것은 과거로부터 현재까지 특정 지역을 지칭하는 명칭이기도 했기 때문입니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 28일 (금) 13:41 (KST) 마케도니아도 토론이 붉어질지 모르겠네요. 사용자:NuvieK/수필#중화인민공화국? 중국? 한 번 읽어주셨으면 좋겠습니다.--NuvieK 2011년 10월 28일 (금) 13:47 (KST) Nuviek님의 수필은 위의 제 글을 쓰기 전에 이미 읽어보았습니다. 다만 저는 공식명인 중화인민공화국이 낫다는 입장입니다. 마케도니아 공화국의 경우는 그리스-마케도니아간의 논란 끝에 마케도니아 공화국으로 양국에서 잠정 합의해서 공식명칭이 저렇게 되었기 때문에 토론이 불거질 여지는 없다고 봅니다.:) --이강철 (토론) 2011년 10월 28일 (금) 14:49 (KST) 상식적으로 중국이 훨씬 낫다고 저는 판단하고 있습니다. 영국도, 미국도 사실 공식 명칭은 따로 있습니다. 다만 너무 압도적인 표현을 사용하고 있는 것이고, 그것에 잘못이 있지는 않죠.--NuvieK 2011년 10월 28일 (금) 21:56 (KST) 전 최소한 중국을 중화인민공화국으로 넘겨주어야 된다고 봅니다. 여기 계시는 분들 중 위키백과 밖에서 중국과 중화인민공화국을 구별해서 쓰시는 분 계신가요? 그리고 중국어 위키백과는 중국과 중화인민공화국을 구별하고 있지만 중화인민공화국 정부가 중화인민공화국 국민들이 위키백과를 자유롭게 보고 편집하는 것을 막지 않았다면 최소한 중국이 중화인민공화국으로 넘겨졌을 거라고 생각합니다. 중화인민공화국에 비판적인 화교들이 중국어 위키백과의 대부분을 편집해서 중국과 중화인민공화국이 구별되어 있는 게 아닐까요??--Illyukhina (토론) 2011년 10월 29일 (토) 03:39 (KST) 독일어 위키백과는 중국을 중화인민공화국으로 넘겨주고 있습니다.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 29일 (토) 03:53 (KST) 한국과 대한민국, 북한과의 문제와도 비슷하네요. 북한을 자기들을 조선이라고 부르고, 남한은 한국이라고 부르는데 한국은 왜 대한민국으로 넘겨주기가 되지 않고 있죠? 공식적으로 대한민국의 약자는 한국이기도 한데 말입니다. 게다가 비록 국제사회에서는 South, North라고 종종 붙여도 대개 Korea라고 하면 남한이라 하는데 왜 지금 표제어는 대한민국일까요? 그런데 중국은 중화인민공화국도 자기들을 중국이라고 쓰고 중화민국(대만)도 자신들을 중국이라 지칭합니다. 아무리 중공이 압도적이고, 대만이 현재 유엔 상으로는 미승인 국가라고는 하나 일부 국가는 여전히 대만을 인정해주고 있기 때문에 이러한 중립성 문제도 가벼이 넘길수가 없다고 생각되어 반대합니다. 게다가 중국이란 명칭은 한국과는 다르게 상당히 오랜시간동안 자리잡은 명칭이며 역사상의 통일 중국도 무시할 순 없죠. -- 윤성현 論 · 기여 · F.A. 2011년 10월 29일 (토) 04:07 (KST) 중국은 한국과 다릅니다. 전 세계 대부분의 사람들이 중화인민공화국을 중국이라고 부르고 있습니다. 위키백과의 중립은 중화인민공화국과 중화민국 사이에서의 중립입니다. 중화인민공화국의 주장과 중화민국의 주장 사이에서의 중립이 아닙니다.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 29일 (토) 04:31 (KST) 프랑스와 러시아도 프랑스 왕국과 러시아 제국 문서를 만들었습니다. 역사상의 프랑스와 러시아를 무시하는 건 아니죠.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 29일 (토) 04:31 (KST) 국제 사회에서 Korea 하면 대한민국이라는 표현은 처음 들어보네요... 확실히 대한민국이 위상이 더 높기에 South Korea를 의미할 때가 많긴 하지만, North Korea도 전혀 꿇릴만큼 인지도가 떨어지지도 않죠. 또한 중화민국을 부르는 한국어 화자들의 표현은 "대만" 혹은 "타이완"입니다. 그것도 중국과 같은 맥락입니다. 중립성은 제가 따지고 있던 것이 아닙니다. 또한 통일 중국의 경우에도 역시 위에서 Illyukhina님께저 지적해주셨듯 별다른 문제가 될 것 같지도 않네요. (그리고 중국 (동음이의)에도 없는 내용이네요.) 제가 토론을 시작한 이유인 "COMMONNAME"의 관점에서 보시려는 노력을 보여주세요. --NuvieK 2011년 10월 29일 (토) 13:28 (KST) 중국 문서는 현재의 상태로 유지되어야 한다고 봅니다. 키프로스도 동음이의로 고칠것을 역제안하는 바입니다. --NEARMISS (토론) 2011년 10월 29일 (토) 17:49 (KST) 한국어를 쓰는 많은 사람들이 중화인민공화국을 중국이라고 부르고 있는데 한국어 위키백과에서는 중국과 중화인민공화국을 구별해야 할 이유가 있습니까? 1992년 대한민국과 중화인민공화국의 수교 이후 만들어진 한국어 책이나 언론에서 중화인민공화국과 중국을 구별하는 한국어 책이나 언론을 찾으실 수 있습니까? 그리고 수교 이전인 1983년 중국 민항기 불시착 사건 당시에도 이미 대한민국의 언론들은 중화인민공화국을 중국이라고 불렀습니다. 1983년 당시에는 중화민국과 수교한 상태였는데도 말이죠. 1988년 이후 신문에서 중공이라는 단어는 크게 줄어듭니다. 1988년 하계 올림픽에 중화인민공화국이 참가한 이후에는 대한민국 정부가 수교하지도 않은 중화인민공화국을 중국으로 인정하였죠. 한국어 위키백과가 대한민국의 위키백과는 아니지만 한국어를 쓰는 많은 사람들이 사는 대한민국의 정부가 중화인민공화국을 중국으로 인정하였고 한국어를 쓰는 많은 사람들이 중화인민공화국을 중국이라고 부르고 있습니다. 한국어 위키백과가 정상적인 백과사전이라면 중화인민공화국 문서의 이름을 중국으로 바꾸거나 중국을 중화인민공화국으로 넘겨주어야 합니다.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 29일 (토) 21:05 (KST) 그럼 Where are you from? 할때 Korea라고 하면 남한을 떠올리지 북한을 떠올릴 사람이 몇이나 될까요? 그렇다면 중화민국도 대만으로 돌려야겠고 또 대한민국도 common name은 아니잖아요. -- 윤성현 論 · 기여 · F.A. 2011년 10월 30일 (일) 03:05 (KST) 그리고 또 묻겠습니다. 역사상의 통일 중국은 뭘로 표제어를 할려고 하십니까? 저번에 저 사용자분이 중국 (지역)이라는 명칭으로 넘겨주기하셨는데 지역이라... 별로 맞지 않는 뉘앙스 같습니다. 또 중공과 대만은 분단국가라서 함부로 어느쪽이 정통이라고 하는 것도 중립성에 위반되네요. 아무튼 역사상의 통일되었던 중국이 중공의 존속기간보다야 훨씬 길었다는 점은 두말할 필요도 없으니 이 표제어가 제대로 정해질땐까지는 딱히 이동에 대해서 반대입니다. -- 윤성현 論 · 기여 · F.A. 2011년 10월 30일 (일) 03:09 (KST) 중국의 역사를 설명하라고 중국의 역사 문서가 있습니다. 프랑스와 러시아도 중국처럼 군주국에서 공화국이 되었지만 프랑스의 역사 문서와 러시아의 역사 문서에서만 역사를 설명하고 있습니다. 그리고 과거의 중국보다 2011년 현재의 중국이 중요합니다. 다시 말하지만 위키백과 밖에서 중화인민공화국과 중국을 구별하는 한국어 책이나 언론이 있습니까? 도서관</b>에서 중국이라는 표제어에서 중화인민공화국을 설명하고 있지 않는 백과사전</b>을 찾으실 수 있으십니까?--Illyukhina (토론) 2011년 10월 30일 (일) 04:41 (KST) 다시 말하지만 중국과 한국은 다릅니다. 조선민주주의인민공화국은 한반도의 55%를 차지하고 있고 인구도 대한민국의 50%입니다. 그러나 중화민국은 1949년 중국 본토에서 완전히 쫒겨나 역사적으로 중국과는 거리가 멀었던 타이완에 정부를 세웁니다. 중국의 분단과 한국의 분단은 다릅니다. 위키백과의 중립은 중화인민공화국과 중화민국 사이에서의 중립입니다. 중화인민공화국의 주장과 중화민국의 주장 사이에서의 중립이 아닙니다. 중화인민공화국이 역사적으로 중국이라고 불려 온 지역인 중국 본토를 차지하고 있다는 걸 무시하면 안 됩니다.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 30일 (일) 05:07 (KST) 원하신다면 중공을 중국으로 고치시고 중화민국도 대만으로 하시는게 좋을것 같네요. 한쪽은 정식명칭 대신 통용을 쓰고 있는데 다른 한쪽도 정식국호를 써서야되나요. 두개다 통용으로 옮기던지 아니면 그냥 현행 유지하던지, 이게 제 생각입니다. -- 윤성현 論 · 기여 · F.A. 2011년 10월 30일 (일) 08:42 (KST) 제 수필을 읽어보시면 아시겠지만, "그 국가의 언어판에서는 공식 명칭을 쓰는 경향이 있다"라고 파악했습니다. 중국어판이 중국은 중화인민공화국으로 풀어쓰는데, 대한민국에 경우에는 한국으로 줄여쓰죠. 만약 그렇다면, 미국도 미합중국으로, 영국도 그레이트브리튼... 어쩌고 그래야합니다. "대한민국"의 경우에는 한국어 화자가 이미 너무 익숙해져있는 명칭이라 한국보다 표제어로 선호받는 것이지만, 중화인민공화국이라는 명칭은 가장 중요한 "저명성"이 없습니다. 결론적으로, 저는 중화인민공화국을 중국으로, 같은 논리로 중화민국을 대만(혹은 타이완? 어디가 더 많이 쓰이는지 잘 모르겠네요)으로 옮긴다는 주장에 적극 찬성입니다. 대만이 타이완보다 나을까요?--2011년 10월 30일 (일) 13:40 (KST) 정 통용으로 모두 돌린다고 하시면 반대하진 않겠습니다. 근데 대만이 더 널리 쓰이지 않나요? 태국도 그러하구요. 둘다 현지어상 타이완, 타이라서 헷갈리는 사람들이 꽤되는걸로 알고있습니다. 그렇다면 현재 타이도 태국으로도 돌려야겠죠. 타이라고 하면 왠지 잘 입에 붙지 않아서요. (영어라면 몰라도 한국어상으론 태국이 더 친숙하죠) -- 윤성현 論 · 기여 · F.A. 2011년 10월 30일 (일) 15:37 (KST) 프랑스어 보다는, 불어가, 타이어 보다, 태국어가, 오스트레일리아 보다, 호주가, 조지아 보다, 그루지야가 더 통용되기도 합니다. 이러한 경우도 모두 바꾸어야 할까요? 이는 이전의 토론들에서 나왔듯이, 꼭 그럴 필요는 없다는 겁니다. --가람 (논의) 2011년 10월 31일 (월) 02:20 (KST) 오래된 일이긴 하지만, 어떠한 사람이 외국을 방문했을 때, 한국 비자를 가지고 갔는데 통역의 실수로 북한 사람으로 오인 받아 곤경해 처한 적이 있었다고 읽은 적이 있었습니다. 확실히 South Korea 가 North Korea 보다는 비교 우위 겠지만, Republic of Korea 가 Democratic People's Republic of Korea보다 우위 인지는 잘 모르겠군요. 그리고 적어도 아프리카권에서는 남한만큼 인지도를 가지고 있습니다. 1991년 유엔 가입 당시 양국이 아프리카 측에 열성적으로 구에 했다고 하더군요.--이강철 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 20:18 (KST) 교육청의 위키백과 사용 정말 짜증나네요. 계속 문서가 일정 규칙도 없이 생성중입니다. 아예 이참에 우리가 문서 생성법을 제대로 만들어서 보내버립시다. 이렇게 계속 한다고 해서 멈출 수도 없습니다. 우리가 공문을 재작성하고, 동영상을 직접 찍어서 보내야합니다. 이대로는 학교문서 무한대로 생성될겁니다. 그것도 규격 없이. 대구교육청에 아예 우리가 편집법을 보내고, 그 학교에서 일제 정리합시다. 우리가, 만일 삭제한다면, 그래서 법적 문제가 된다면 위키미디어 재단에서는 한국어 위키백과를 폐쇄할 가능성이 있으니까요. 위키백과는 우리 사용자가 지켜야하네요. Min`s님과 제가 아무리 말해도 홍보과에선 참조로 끝나네요. 재차 말씀드립니다. 우리가 아예 공문를 만듭시다!--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 24일 (월) 15:39 (KST) 그리고 굵은 글씨가 싫으시면 말씀하세요.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 24일 (월) 15:39 (KST) 단체로 항의 전화라도 걸어야 하나요. 허... 최소한 이 쪽에 사전 연락이나 문의를 통해 올바른 사용법을 배워갔으면 모르되 일방적으로 퍼부으니 확실히 지치긴 합니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 24일 (월) 16:09 (KST) 딴말 필요없고 민츠님과 저랑 두번씩이나 통화했습니다. 이거 진짜...--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 24일 (월) 16:10 (KST) 불필요한 딴지라 죄송합니다만, Min's님의 닉네임은 제대로 불러줍시다. 민츠는 저구요:) --더위먹은민츠 (토론) 2011년 10월 24일 (월) 22:45 (KST) 그럼 뭐 어쩌죠? 민쯔님이라 불러야되나요? 민츠님을 쓰시는 분이 두 분이죠....:-)--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 25일 (화) 10:12 (KST) 공지사항을 올려 현재의 총의가 무엇인지 알리는 건 어떨까요.--Leedors (토론) 2011년 10월 24일 (월) 16:12 (KST) 진짜 Sitenotice에라도 올려야 하는게 아닐까요? 이전에도 대학생들의 집단 편집 문제로 올라간 적이 있었던 걸로 압니다만... --이강철 (토론) 2011년 10월 24일 (월) 16:13 (KST) 아예 전체 알림문을 띄워야 되나요.. 지금 총대님이 로그인중이시니 메인에 대구광역시의 초등학교, 또는 중학교 문서를 편집하시는 분들은 이 곳 (이것은 가제입니다.)으로 와주세요. 라고 띄워달라고 부탁해야겠군요.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 24일 (월) 16:16 (KST) 일단 록인이 되어있지 않은 상태에서도 보이는 미디어위키를 쓰죠. 올만에 발동하겠네요.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 24일 (월) 16:16 (KST) 쫓아내려고는 하지 마세요. --klutzy (토론) 2011년 10월 24일 (월) 16:18 (KST) 클럿치님. 부탁입니다. 제가 말씀드린 것을 IP사용자도 볼수 잇는 미디어위키에 놓아주세요. 일단 이 곳은 제가 문서를 만들어야겠죠.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 24일 (월) 16:20 (KST) 학교를 굳이 대구광역시에 한정하여 수필을 기술할 필요는 없습니다. 또, 외부 사람들을 쫓아낼 필요도 없습니다. --Ykhwong (토론) 2011년 10월 24일 (월) 16:25 (KST) 기관사의 꿈 님이 말씀하신 "Min's님과 제가 아무리 말해도"라는 부분 때문에 제가 전화로 교육청 측에 하지말라거나 자제해달라거나, 뭔가의 경고를 위해 전화한 것으로 오해할 수도 있을 것 같아 말씀드립니다. 위키백과 내부에 대해서도 짧은 시간 간격으로 대구 지역 학교 문서에 대해 일괄적으로 생성되는 것에 대해 의견이 있고 마침 대구광역시교육청 메인 공지에 위키백과에 올리는 것에 대해 안내 공지 있어, 위키백과 사용자 분들께 참고가 될 수 있도록 상황에 대해 확인하기 위해(구체적인 내부 사정을 확인하기 위해) 전화하였습니다. 주로 상황에 대한 설명에 대해 대화가 오갔지만, 굳이 '자제'와 관련하여 교육청 측과 말한 부분이 있다면, 대화가 오가면서 '최고의 시설'과 같은 비중립적인 PR성 문구는 자제할 수 있도록 하겠다는 답변을 받은 것 정도였고요. 제가 위키백과를 대표할 수 있는 사용자도 아니고 제가 교육청 측에 '위키백과에 ~를 하지말라'라고 말할 수 있는 입장도 아니죠. -- Min's (토론) 2011년 10월 24일 (월) 16:55 (KST) (덧붙임) 교육청 관계자 분으로 보이는 편집에 '관리자의 요청에 따라'는 표현 때문에 혹시 오해가 있을까봐 말씀드리자면, 위에서 PR성 문구는 자제할 수 있도록 하겠다는 답변을 받았다는 것은 저의 요청이나 권유로 이뤄진 답변이 아니라, 전화상 교육청 관계자 분이 상황을 설명하면서 먼저 자제하겠다고 언급했을 뿐, 저의 요청, 권유 등과는 무관합니다. -- Min's (토론) 2011년 11월 1일 (화) 11:15 (KST) 학교 문서 꼭 필요합니다. 엔사이버에도 있는데요. --경라고속철도 (토론) 2011년 10월 24일 (월) 20:09 (KST) 학교 문서의 존치/삭제와 그 기준에 대해서는 백토:학교에서 논의 중이니 그곳에서 의견주시면 토론이 분산되지 않고 좋을 것 같네요:) -- Min's (토론) 2011년 10월 24일 (월) 22:00 (KST) 위키백과:사랑방/2010년_제24주#엔사이버 문서의 저명성 --klutzy (토론) 2011년 10월 24일 (월) 22:32 (KST) 그렇죠. 그리고 교육청이 그러한 것을 앞장서서 컨트롤해야 할 필요도 사실 없습니다. 그저 서로 협력하면 서로 간편한 것이죠. 저는 이 사안을 그렇게까지 심각하게 생각하지 않습니다. 정말로 저명성이 문제라면, 스크립트를 짜서 최근 문서 중 학교 문서를 전부 지워버리는 수도 있습니다. 그러니 다른 분들은 각각 문서에 전부 삭제 신청을 하실 필요도 사실 없습니다. 대신 작성자에게 이러한 문제가 있다는 것을 알리면 됩니다. --klutzy (토론) 2011년 10월 24일 (월) 22:54 (KST) 특정 기관 비판 내용을 삭제했습니다. 이제 될련지요? 수필 역시 완성입니다.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 25일 (화) 10:18 (KST) 수필을 보니까 뜯어 고쳐야 할 것이 많은데요. 예시대로 할 필요가 없다는 설명도 없고, 현재의 총의가 무엇인지, 같가지 미사여구가 왜 들어가서는 안되는지 등등에 대한 설명이 전무하고, 문체 또한 공손해 보이지 않아요.--Leedors (토론) 2011년 10월 25일 (화) 16:28 (KST) 몇군데 학교문서를 수정하면서 느낀게 있습니다. 각 학교 문서를 만드시는 분은 아마도 학교 선생님이겠지요. 이번 작업으로 인해 각 학교별로 위키백과 문서를 만들어 보고, 수정해 본 경험을 가진 선생님이 최소한 한 분 이상 생길 것입니다. 또한 앞으로 수정될 내용이 있으면 이 분 들께서 수정해 나가겠지요. 위키백과 사용법에 대하여 친절하게 가르쳐 준다는 생각으로 수정해 나가면 어떨까요?--Nosu (토론) 2011년 10월 25일 (화) 17:31 (KST) 대구광역시남부교육지원청 연혁을 그대로 긁어오고 있네요. 토론에는 응답도 없고요. 답답한데요? --이강철 (토론) 2011년 10월 25일 (화) 22:08 (KST) 투표 알림처럼 페이지 상단에 굵은 글씨로 백:학교문서를 확인해 달라는 글을 달을 수는 없을까요? --도약 (대화하기) 2011년 10월 26일 (수) 01:17 (KST) 해당 문서를 참조하라고 서술하는 관련 틀을 생성하는게 좋을 것 같네요. --벰미니 D·C·M 2011년 10월 26일 (수) 01:22 (KST) 이런 일이 벌어지고 있었네요. 초등학교/중학교 문서의 존폐 여부는 극과 극으로 갈리니까 별개로 치더라도, 긍정적인 현상이 아닌가요? 한 지역을 대표하는 교육청에서 위키백과를 활용한다면 오히려 더 좋아질 수도 있겠네요. 그리고 편집 지침이나 토론을 무시한다고 하시는데, 저도 처음에 '저작권 무시'라는 토론을 받고 당황에서 그냥 글을 삭제했습니다;; 연혁은 자신의 학교를 소개하기 위해 학교 홈페이지에 있는 내용을 그 학교 교사가 긁어온 것이니까 별 상관이 없을 것 같습니다. --Bart0278 (talk · cont.) 2011년 10월 26일 (수) 02:02 (KST) 대부분 독립 문서로 자세히 기술할 필요가 없어보이는 학교들입니다. 서울 영등포구의 초등학교나 대구 달서구의 중학교 같은 시군구 별 통합 문서에 중요한 내용만 간추려 남겼으면 합니다. --정안영민 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 06:25 (KST) 일단 미래를 보아 학교문서는 필요하긴 하죠. 그러나 토론에 무응답은 위키 차단의 대상이 될 수 있겠다는 사실을 모르나봅니다. 마치 봇같네요. 토론을 부를 수 없는........일단 백:학교문서에 그 내용을 넣고, 관리자분 아무나 전체 위키백과 접속자에 표시되게 해주세요. 내용은 이렇습니다. 초등학교 및 중학교 문서를 작성하시기 위해 오신 공립학교 교직원 및 교육청 직원분께서는 학교문서 관련 안내를 참조해 주세요. 어때요. 찬성하시나요?--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 26일 (수) 18:00 (KST) 한번 더 연결했습니다. 일단 이 분들이 50대에서 60대다보니까 문제가 많았다더군요. 그래서 자기 자신, 즉 홍보부 직원분이 직접 User:Soonpyo 계정을 생성하셔 이 수필에 맞게 정리하신답니다. 이제 거의 논쟁이 끝나가네요. 이 분이 잘못 하셔도, 너그럽게 해주시면 감사하겠습니다:)--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 26일 (수) 18:38 (KST) 이제 교욱청 직원분이 직접 편집에 참가하셔 편집을 도우시네요. 총의 수렴을 이쯤에서 마치도록--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 27일 (목) 16:57 (KST) 북괴와 북괴군의 넘겨주기를 삭제했습니다. NPOV 때문에 북괴와 북괴군의 넘겨주기를 삭제했습니다.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 24일 (월) 17:03 (KST) 넘겨주기를 삭제하시려면 넘겨주기를 비워주지 마시고 해당 넘겨주기 문서에 {{삭제 신청|(이유)}}를 붙여주시면 됩니다. -- Min's (토론) 2011년 10월 24일 (월) 17:05 (KST) 넘겨주기는 삭제했고 삭제 신청을 붙였습니다.--Illyukhina (토론) 2011년 10월 24일 (월) 17:18 (KST) 중재위원회의 투표에서 의심가는 계정들이 있습니다 위키백과:다중_계정_검사_요청#위키백과:중재위원회/투표/2011년 10월에서 의심되는 다중 계정 자꾸 다른 사용자를 의심만 하는 것 같아서 죄송합니다. 하지만 이번 검사도 메타에 넣어볼 가치가 있다고 생각됩니다. 사랑방분들이 한 번 읽고 검토를 해주셨으면 합니다. --이부키 (토론) 2011년 10월 25일 (화) 08:42 (KST) 18만번째 문서까지 900문서 남았네요. 벌써 18만번째 문서가 벌써 코앞까지 온 것 같습니다. 그래도 문서수가 늘고있는 것 같아서 다행이라고 봅니다. 하지만 저는 18만번째 문서가 아닌, 20만번째 문서가 빨리 탄생하기를 빌고있습니다. 그리고 20만번째 문서가 탄생한다면 정모를 개최했으면 좋겠네요. 이번 20만번째 기념로고는 제가 제작해볼까 고민중입니다. 언젠간 한국어 위키백과에서 100만번째 문서를 보는것이 제 소원입니다. 물론, 장난성 문서가 아니라 제대로된 문서를 원합니다. 위키백과는 우리 모두의 백과사전이자, 지식을 공유하는 곳입니다. 위키백과의 큰 발전을 기대하겠습니다. --北京 (토론·기여·메일) 2011년 10월 25일 (화) 20:22 (KST) 최근 100일 기준으로 보니 대략 11,000개의 문서가 생성되었군요. 앞으로 대략 190일은 더 필요하겠습니다.내년 5월초에나 도달할 것 같군요. 뭐 사용자 여러분의 활동에 따라 달라지긴 하겠습니다만. --이강철 (토론) 2011년 10월 25일 (화) 21:36 (KST) 앞으로 대구광역시교육청 뿐만 아니라 전국의 모든 교육청에서 위키백과에 각 학교를 등재하는 정책을 실시한다면 훨씬 빠를지도 모릅니다. --도약 (대화하기) 2011년 10월 25일 (화) 23:54 (KST) 최근 자료까지 이용해서 한국어 위키백과 성장 그림표(, )를 갱신했습니다. ()에서 보듯 일주일 문서 증가량은 약 650개 정도로, 3년을 주기로 하는 오르내림과 약간의 감소세를 보이기는 합니다만, 큰 변화 없이 지속되고 있습니다. 선형 증가 추측()에 따른 20만 문서 돌파 시점은 내년 5월 중후반, 30만 돌파는 2015년 5월에 이뤄질 것으로 보입니다.:) --정안영민 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 06:38 (KST) 모바일과 관련된 번역 translatewiki:MediaWiki:Mobile-frontend-disable-images/ko, translatewiki:MediaWiki:Mobile-frontend-enable-images/ko, translatewiki:MediaWiki:Mobile-frontend-view/ko에서 각각 이미지를 표시하느냐 마느냐에 대한 번역, 'Mobile view'('모바일 판으로 보기'; 위키백과 전체 페이지에 표시됨.)을 번역이 되어 있지 않기에 번역을 조심스레 해 보았습니다.:) 적절하지 못한 부분이 있다면 알맞게 고쳐주세요. --SVN —【Ta.】【Con.】 2011년 10월 26일 (수) 17:20 (KST) 저도 고쳐보고 싶었는데, 미디어위키가 아닌 translatewiki에서 번역하는 것이었네요. 아무튼 수고 많으셨습니다:) --관인생략 토론·기여·메일 2011년 10월 28일 (금) 09:49 (KST) 한국어 위키백과의 성장 정체 다 이유가 있었네요. 2010년 6월을 정점으로 정체 상태에 빠져 버렸다고 할까요. 100+인 분들이 지탱해 나간다고 봐도 무리가 아닌데... 9월에 100+인 분들의 수와 9월에 하루당 증가한 문서의 수가 거의 비슷합니다. 의미심장하네요. 더불어 활동적인 사용자 2천명도 결국 거품에 불과했는지 참 씁쓸합니다.--이강철 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 17:26 (KST) 여기서 +5,+25가 누적 기여수인가요, 아님 월별 기여수인가요? --관인생략 토론·기여·메일 2011년 10월 26일 (수) 18:08 (KST) 해당 월의 기여수 입니다. 해당하는 달에 +5회 이상 기여한 사람, +25 이상 기여한 사람, +100 이상 기여한 사람. --이강철 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 18:23 (KST) 영어 위키백과에서도 en:Wikipedia:Wikipedia Signpost/2011-10-10/Opinion essay에 비슷한 이야기를 하고 있습니다. 새로운 사용자를 받아들이기 위해 변화할 생각이 없다는 거죠. 진지하게 생각해봐야 할 부분이기는 합니다. --klutzy (토론) 2011년 10월 26일 (수) 20:49 (KST) 몇가지 개혁이 필요한 데, 그 개혁이나 혁신을 바로바로 안 하면, 뭐, 구형폰이 계속 잘 팔리겠습니까? 소비자들 반응을 보고 신제품 만들 생각을 하느냐 안 하느냐 뭐 그런 문제겠지요. 소비자들 반응을 보고 그냥 무시하면, 점점 "별볼일 없는" 제품이 되는 거겠구요. 저한테 따로 무슨 고객 피드백 이메일이 날라온 적도 없습니다. 제품의 장단점이 뭔지, 어느 부분이 개선되면 좋겠는지, 별로 듣고 싶어하지 않는 느낌이 들더라구요. 영어판은, 특히, 정보량이 상당히 축적되어서, "더 뭐 기여할 부분도 별로 없는" 그런 상태로 압니다. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 12:01 (KST) 사: 사토: 도입 여부 위키백과:사랑방/2011년 제34주#사:, 사토: 이름공간의 논의가 정지 상태입니다. 도입할지 아니면 말지 관심 있는 분들의 참여 부탁드립니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 17:29 (KST) 못할 것은 없다고 봅니다. 백: 도 있는데 이건 왜 안되는지 궁금하군요.--Leedors (토론) 2011년 10월 26일 (수) 19:22 (KST) 저도 그 점에 대해서는 그동안 많은 불편함을 느끼고 있었습니다. 도입했으면 좋겠습니다. --도약 (대화하기) 2011년 10월 26일 (수) 19:27 (KST) 포:화학, 포:축, 포:수, 포:천문, 포:천, 포:k노래, 포:공룡, 포:일, 포:야, 포:힙합, 포:힙 등에 쓰이는 "포"도 논의해야 되지 않을까요? --Ykhwong (토론) 2011년 10월 26일 (수) 22:37 (KST) 메타에 투표하신 여러분 대부분이 검사요청 당하셨습니다. 여기서 '여러분 모두'는 이번 중재위 투표에 참여하신 여러분 모두를 말합니다. 다음의 링크를 확인하시기 바라며, 해당 기여와 관련해 위키백과:다중 계정 검사 요청#위키백과:중재위원회/투표/2011년 10월에서 의심되는 다중 계정도 참고해 주세요. 왜 특정 계정만 빼고 체크유징이 막 만들어진 메타 계정에 의해 수행되었는지 매우 의심스럽네요. --관인생략 토론·기여·메일 2011년 10월 26일 (수) 18:30 (KST) 황당하기 그지없네요. 털어봐야 나올 것도 없는데 거참... 황당할 따름입니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 18:34 (KST) 저는 이미 확인했었습니다만.. 대략, 다중 계정 검사 요청 하단에 다른 의도로써 찬성을 단 사용자와 밀접한 관련이 있지 않나 추측됩니다. --가람 (논의) 2011년 10월 26일 (수) 18:36 (KST) 한국시간으로 26일 오전 3시에 일괄적으로 신청이 되었네요. 그리고 기본적으로 총의가 무시된 것 같아 기분이 나쁘군요.:( --SVN —【Ta.】【Con.】 2011년 10월 26일 (수) 18:41 (KST) 아니 근데 저는 뭡니까......제가 이강철, 거기다가 관인생략, 베이징, 윤성현, 무단팔극권님이랑 설마 다중이라고요? 정말 어이가 없네요. 이거 Done 나왔다간 체크유저 싹 짤릴 뻔했네요.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 26일 (수) 18:54 (KST) 다중계정...쩝..기분이 영..투표도 무서워서 못하겠다.--(무단팔극권) (토론) 2011년 10월 27일 (목) 11:28 (KST) 영어판은 모르겠으나 한국어판에서 중재위는 종신직인 관리자들이 독재를 하는 거 같다고 하여 설립이 추진된 것으로서, 관리자들이 매우 맹비난을 하던 사안입니다. 제가 처음 그거 추진했다가 난리가 나서 그만 둔 것인데, 토트님이 오랜 노력으로 이번에 성공을 시키더군요. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 20:41 (KST) 영어판뿐만 아니라 한국어판도 모르고 계시네요. 저는 이미 위키백과토론:중재위원회/보존문서6#중재위원회의 권한의 앞부분에서 그러한 엉뚱한 이유 때문에 추진되는 게 아니라고 밝혔고, 바로 밑에 케골님도 더 자세한 설명을 써주셨습니다. 자신이 의견을 단 토론에서 다른 사람들의 의견은 전혀 안 읽어보셨다는 건가요? --klutzy (토론) 2011년 10월 26일 (수) 21:02 (KST) 그런 견해도 있었군요. 오늘 처음 알았네요. 그러나, 저 행동패턴을 보면, "총의도 없이" "자의적으로" "싸잡아 전부 다" "의심스럽다느니 나쁜놈 같다느니" 신고"조치를 한 거"라서, 옛생각이 좀 난 겁니다. 타인의 의견을 보통 "엉뚱하다"느니 하면서 폄하하지요. 여하튼, 뭐, 그런 "엉뚱한 이유" 때문에 제가 그 문서를 생성한 건 아니라고 주장하시는데, 제 마음을 읽나봅니다만, 여하튼, 그 문서 생성자 의견은, 관리자를 견제할 장치가 필요하다고 보았고, 영어판 보니까 중재위가 보이더군요. 그래서 베껴와서, 야, 이거 하자! 했다가 난리가 났던 것으로 기억합니다. 이번에 토트님이 통과시킨 것을 보니까, 관리자 조치에 대한 취소권과, 관리자 탄핵추방권이 있더군요. 아마도, 제 예상이 틀리지 않다면, 중재위 설립시도에 대해 맹공격을 하여 무산시키는 것이 실패하여 중재위가 설립되게 된다면, 관리자 세력쪽에서 중재위 쪽도 모두 점거할 것이라고 보고 있습니다. 아니면 다행이구요. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 21:17 (KST) 정치판도 아니고 어느 세력 누구 편 이렇게 몰아가는게 엉뚱한게 아니라 그냥 불쾌하게 보여지네요.--NuvieK 2011년 10월 26일 (수) 21:45 (KST) 뭐, 세가지겠죠. 중재위 설립 반대파, 중재위 설립 찬성파, 전혀 무관한 지나가던 어떤 사람. 셋 중에 하나가 신고를 했을 겁니다. 몰아가는 이와 몰리는 이는 구별해야 겠지요. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 22:11 (KST) 한국어판 중재위원회는 법원이 아닙니다. 중재위원회는 관리자에 대한 탄핵권이 존재하지 않습니다. Bonafide님이 현 중재위위 정책을 곡해하시는건 아닌가 염려스럽네요. 중재위는 분쟁당사자간의 도덕적 행동에만 초점을 맞추기 때문에 관리자 세력의 '견제'를 의미하지 않습니다. 분쟁과정에서 발생한 관리자의 사소한 혹은 중대한 '인간적인 실수'를 정정해주는 역할을 하는 것이죠. 제가 중재위를 추진한 배경은 Bonafide님의 의도와는 방향이 많이 다른 것 같습니다. 그러다 보니 현 중재위의 정책도 당시와 많이 다릅니다.--토트(dmthoth) 2011년 10월 26일 (수) 22:19 (KST) 토트님은 저와는 방향이 많이 다른가 보군요. 몰랐습니다. 그러나, 탄핵권은 없는데 차단권은 있다고 하더군요. 둘은 차이가 없는 거로 압니다. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 09:24 (KST) 중재위원회가 관리자 견제 기구</b>라는 의견은 실망스럽습니다. 위키백과의 사용자 모두에게 관리자들에 대한 감독</b>의 권리와 의무가 있습니다. 위키백과의 일원이기 때문에 당연히 관리자의 부당 행위에 대해 이의 제기할 권리가 있고, 관리자들을 뽑은 사람들은 사용자들이기 때문에 당연히 거기에 대해 책임져야 하는게 아닐까요? 다른 분들이 자주 사용하시는 말씀을 인용하죠. 제가 좋아하지는 않습니다만, 침묵은 곧 총의에 동의하는 것이다. 제가 이걸 인용하다니 아이러니하게 느껴지지만, 관리자 선거에서 반대표를 던지지 않았다는 것은 해당 관리자의 관리 행위에 대한 암묵적인 동의라고 생각합니다. 물론 해당 관리자 분들의 선거가 끝난 후에 위키백과에 참여한 분들은 어떠실 지 모르겠지만, 그 분들도 관리자 분들의 행위가 잘못되었다고 생각한다면, 언제나 이의제기가 가능하다고 생각합니다. 결국 중재위원회가 견제를 하겠다는 의미 자체가 위키백과 사용자의 이의 제기 권리</b>에 대한 부정 또는 자신의 손으로 뽑거나 침묵으로 동의한 관리자의 행동에 대한 견제 의무 회피 아닌가요? 저는 위키백과는 자유 위키백과 사전이기 때문에 누구나 자신의 의견을 제시할 수 있다고 생각합니다. 다만, 그 의견이 현재 위키백과 구성원들 대다수의 공감을 얻지 못했다면 그 의견이 잘못된건 아닐까 생각합니다.--이강철 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 10:21 (KST) 공감이 없으면 인기가 없는 것이지 잘못된 건 아니랍니다. 그리고, 선출했다고 선출한 사람의 행위에 모두 찬성한다는 의미가 아니라, 선출만 찬성한다는 의미랍니다. 견제는 실제로 해보셨는지 모르겠네요. 본 기억이 없네요. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 11:55 (KST) 관리자로 선출했다면 관리자의 문서 삭제, 사용자 차단 등에 동의를 한 것이지요. 저는 모든 행위에 대해 찬성한다고 한적이 없습니다. 관리자의 부당 행위에 대해 이의 제기가 가능하다고 의견의 맨 위에 남겼습니다만... 견제는 해당 관리자의 행동에 문제가 있다고 판단 되어야 할 수 있지요. 제가 가입한지는 5년이었지만, 활발히 활동한지는 1년 정도 밖에 안되었습니다. 그 기간 동안 관리자가 권한을 남용했다고 비난 받은 경우는 많았지만, 실제 관리자가 권한을 남용한 것으로 판명된 것은 없었던 걸로 기억합니다. 견제 행위라는 것이 성립하려면 먼저 해당 관리자의 행동에 견제 해야할만한 분명한 문제점이 있어야 한다고 저는 생각합니다. 그리고 보나피데님이 위키백과의 초창기 트러블으로 현재 관리자들에 대한 비판을 하시는데 유감을 표합니다. 이미 한국어 위키백과는 곧 10주년을 맞을 정도로 많은 세월이 흘렀고 그 사이에 사람의 성격은 변하기 마련입니다. 물론 과거의 행동이 현재 사용자의 판단에 중요한 근거가 되는 건 사실입니다만, 그게 현재 사용자의 활동에 족쇄로 작용해서는 안된다고 생각합니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 12:19 (KST) 중재위에 대해 별다른 지식이 없던 시기에 썼던 토론을 다시 보니 새롭네요. 나름대로 많은 참고가 되었고, 구체적으로 중재위에 관심을 가지게 된 계기였던 것 같습니다. 다만, 다중 계정 검사 요청과 관리자와 중재위간의 권한 다툼이라는 의견이 어떤 연결점이 있는지 저는 찾을수가 없군요. --벰미니 D·C·M 2011년 10월 26일 (수) 22:28 (KST) 비슷한 질문이 있어서 위에서 답변 달았습니다. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 11:57 (KST) 위키백과에서 중재위는 위키백과 공동체를 위함이고, Bonafide님에게 있어서 중재위는 관리자를 견제하기 위함이면 되겠네요. 개인 의사를 존중하되 공동체의 의견도 존중하면 오케이 아닌가요? 의미없는 입씨름 그만하는건 어떨까요. 갑자기 중재위가 반관리자 세력이 되라는 것도 아니고, 오히려 싸움을 부치기시는 걸로 밖에 안보입니다.--NuvieK 2011년 10월 27일 (목) 13:15 (KST) 지나친 확대 해석은 오히려 화를 불러 일으킨다고 생각합니다.--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 17:35 (KST) 엔사이버 너무하네요. 위백을 베낀건 둘ㅈ째고 내용도 부실한 문서가 양산되고 있습니다. --NEARMISS (토론) 2011년 10월 26일 (수) 21:42 (KST) 위키백과:사랑방/2010년 제24주-NEARMISS (토론) 2011년 10월 26일 (수) 21:43 (KST) 위키백과에 적히는 모든 글들은 CC-BY-SA 3.0로 배포됩니다. 따라서, 엔사이버가 이용할 수도 있는 것이지요. --가람 (논의) 2011년 10월 26일 (수) 21:45 (KST) 어느 부분이 어떻게 문제인지 잘 모르겠네요. 구체적으로 말씀해 주시겠습니까? --정안영민 (토론) 2011년 10월 26일 (수) 22:10 (KST) 두피디아는 그런 저작권으로 배포하지 않고 있습니다. 둘째로, 무성의한 글이 올라온데서 다른 글들은 두피디아에 있다고 저명하다고 보기는 어려워보입니다. --NEARMISS (토론) 2011년 10월 27일 (목) 08:51 (KST) 뭐, 어차피 우리 자료는 영리 목적이 아니라면(연구 목적이나 참고 자료로) 사용 가능하니까, 책으로 출간이나 씨디가 나오기 전까진 그냥 두고 봅시다.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 27일 (목) 17:37 (KST) 위키백과의 자료는 영리 목적으로도 얼마든지 사용될 수 있습니다. 출처만 표기한다면 전혀 문제가 없죠. --더위먹은민츠 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 23:30 (KST) 은어 위키백과:사랑방/2011년 제34주#사:, 사토: 이름공간의 맨 아래에도 방금 언급했지만, 은어(jargon)는 커뮤니티를 폐쇄적으로 만드는 효과를 낳습니다. 여기에서 말하는 나쁜 은어라는 것은, 커뮤니티에 오랫동안 있지 않으면 알 수 없는 용어를 의미합니다. 많은 단축이 그러하며, 과거에 사용된 용어 혹은 '현재 사용되는' 것 또한 초보자가 한번에 이해하기 어렵다면 예외는 아닙니다. 제가 특시 주시하고 있는 예제들을 들어보겠습니다. '반달'. 위키백과:문서 훼손을 뜻하는 말입니다. 영어권 위키 문화에서 문서 훼손을 반달족에 빗대어 vandalism이라고 한 것이 그대로 옮겨져 줄어든 것입니다. 여기 사랑방에 자주 오시는 분들은 의미를 아실 지 몰라도, 정작 이 단어를 통해 문서 훼손을 경고받는 사람들은 위키백과에 생전 처음 접속한 사람들입니다. 당연히 그런 경고는 아무런 소용이 없습니다. 이전에 위키백과:사랑방/2007년_8월#반달행위 용어 변경 제안에서 좀 더 나은 용어로 바뀌었고, 위키백과토론:문서_훼손/보존문서1#'반달' 단축 제거에서 제거한줄 알았는데 오늘 보니 링크가 아직 사용중이네요... '뷰로'. 위키백과:사무관을 뜻하는 말입니다. 영어 위키백과의 '뷰로크랫' 권한명이 줄어든 말입니다. '독자연구'. 용어 변경에 대해 위키백과토론:독자연구_금지#제목 변경 및 설명 추가에 관련 토론이 있습니다. '바깥 고리'. 저는 아직도 이 용어가 익숙해지지 않습니다. external link의 번역으로, 위키백과토론:바깥 고리#External links: 외부 링크 VS 바깥 고리에 토론이 모여 있습니다. '들머리'. 참고로 위키백과토론:들머리#들머리는 죽었는가?에 들머리 개념 자체의 유용성에 대한 토론이 있는데, 저는 은어 문제에 대한 연장선으로 "용어의 생소함도 접근성을 떨어뜨리는 데에 일조한다는 면에서는 동의합니다. 아예 파격적으로 '소개:'나 '시작:' 네임스페이스를 쓰면 확 와닿을 것 같기도 하고요."라고 한 적이 있습니다. 이 밖에도 익숙해지지 않으면 알 수 없는 용어가 많습니다. 이런 것을 방치하는 것이 바로 신입 사용자를 몰래몰래 내쫓는 것이 아닐까 생각합니다. --klutzy (토론) 2011년 10월 26일 (수) 22:28 (KST) '바깥 고리'에 대한 의견은 전적으로 공감합니다. 위키백과를 처음 접하면서 가장 이질감이 든 부분이기도 하구요. 순우리말로 순화하자는 취지는 좋지만, 정작 그 순우리말이 크게 와닿지가 않는다면 고려해볼 필요가 있다고 생각합니다. --벰미니 D·C·M 2011년 10월 26일 (수) 23:04 (KST) 우리는 익숙해서 잘 안와닿지만, 아예 외부 커뮤니티와 협력해서 문제점을 찾아보는 것은 어떨까요? 구체적으로 생각한 것은 없지만, 이 모든 단어들이 외부인들, 즉 예비 위키피디언들에게는 생소할 따름이겠죠. 들머리 이름공간을 우선적으로 바꾸는데는 찬성했었습니다. "시작"이 가장 좋다고 생각했구요. 나머지 단어들도 마땅한 대안으로 교체할 방법을 찾아야할 것 같습니다. 저는 특히 뷰로 뿐만이 아니라 사무관과 사무장이 헷갈려 죽겠더군요.--NuvieK 2011년 10월 27일 (목) 07:57 (KST) 찬성입니다. 익숙한 표기를 쓰자는 측면에서 위키백과:외국어 고유명사의 한글 표기와도 일맥상통한다고 생각해요. --거북이 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 10:17 (KST) 새로운 사용자에게 위키백과에 대한 정책을 설명할 때면 늘 축약어를 풀어쓰고 있습니다. 아예 백:선의와 같이 입력되면 위키백과:좋은 뜻으로 보기로 자동으로 풀리도록 하는 방법은 없을까요? 서명과 같이 작동하도록 말이죠. 그러한 방법이 있다면 서버에 부담이 가지 않으면서, 사용자의 편의를 추구할 수 있을텐데 말입니다. 다른 익숙하지 않은 용어는 점차 개선해 나가야할 부분이라고 저도 생각합니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 11:51 (KST) 34주의 것하고 위에 토론을 끌어서 쓰자면 34주의 비엠미니님의 의견과 같이 현재의 백:, 백토:가 신규 사용자의 유입을 막고 있는지 잘 모르겠습니다. 신규 사용자라면 어차피 백: 백토: 정도는 보지도 않을테고, 알고 있는 사람은 그냥 잘 쓰면 되지 않을까요. 편리하다는 이유 외에 또 다른 이유가 필요한 이유에 대해서도 의문이고요. 다만, 안 쓰고 있는 단축 공간에 대해서는 정리가 필요하다고 생각합니다만 (ex - 포:) 사: 또한 안 쓰일거라는 우려는 일단 시기상조이지 않을까 싶은데요.--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 17:03 (KST) 나쁜 은어를 두고 커뮤니티에 오래 있지 않으면 알 수 없는 은어라 하셨는데, 백:이나 사: 또한 그러한 것에 포함되는지 이해가 가지 않습니다.--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 17:07 (KST) 네. 포함됩니다. "신규 사용자라면 어차피 백: 백토: 정도는 보지도 않을테고"라고 하셨지만 저는 가장 처음 예제에서 '백:반달'이 여전히 신규 사용자에게 경고하는 용도로 사용된다고 언급했습니다. --klutzy (토론) 2011년 10월 27일 (목) 21:31 (KST) 말씀하신 바는 "백:"이 아니라 "백:" 뒤에 있는 거잖습니까. 제가 얘기하고 있는 것은 "백:"입니다. 위키백과:새로 온 손님을 쫓아내지 마세요하고 백:새로 온 손님을 쫓아내지 마세요하고 무슨 차이가 있다는 것인지요.--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 22:54 (KST) 초보자가 위키백과에 정착하지 못하는 이유 중의 하나라고 지적을 하고 있는데, "초보자가 쓰지 않을 기능"이라는 건 여전히 주장의 핵심을 짚어내시고 계시지 못하신 듯 하네요:-( - 츄군 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 22:56 (KST) ;;; 그럼 위키백과:새로 온 손님을 쫓아내지 마세요에 비해 백:새로 온 손님을 쫓아내지 마세요가 새로 온 사용자들을 쫓아내기라도 한다는 건지요.--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 23:00 (KST) 위키백과를 백으로 줄여쓴다는 것도 처음 오시는 분들은 모르실 것이고, 모르는 상황에서 연상하기는 더 힘들 것 같네요. 저나 알토님같이 오래 활동한 사용자들이야 예전부터 그렇게 줄여왔던 걸 아니까 그냥 쓰는 거지만요. --더위먹은민츠 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 23:29 (KST) 그러니까 그게 어떻게 해서 초보자들을 쫓아낸다는 건지 이유를 알 수 없다는 겁니다. 다시 한번 비교해보겠습니다. 위키백과:새로 온 손님을 쫓아내지 마세요 vs 위키백과:쫓하고 위키백과:새로 온 손님을 쫓아내지 마세요 vs 백:새로 온 손님을 쫓아내지 마세요하고 어느 게 새로 온 사용자들을 쫓아내게 생겼는지 답변 부탁드려요.--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 23:38 (KST) 둘 다 그렇다는 건데요.. 두 파트 중 어느 게 그나마 덜 쫓는지가 궁금하신 건가요? --klutzy (토론) 그런데 '위키백과'라는 이름공간을 초보 사용자들이 용도를 잘 알고 있을까요. '위키백과'로 표시하든 '백'으로 표시하든 본 문서의 내용 추측은 뒷부분의 주 제목을 통해 추측이 가능하다고 생각합니다. 제 경험을 예로 들자면, 백:계정 이름 변경 요청에 대한 단축으로 이와 같은 단축을 실수로 만들었다가 사용자토론:비엠미니/보존문서1#넘겨주기와 같이 Min's님께 조언을 들었던 기억이 나는군요. --비엠미니 D·C·M 2011년 10월 27일 (목) 23:45 (KST) 1. 초보자는 다양합니다. 링크는 잘 알지만 인터위키를 모르거나, 넘겨주기는 알지만 가짜 네임스페이스를 모르는 경우 등등 다양합니다. 2. 일반 문서 네임스페이스와 위키백과 네임스페이스를 구별하는 것은 네임스페이스에 어느정도 익숙한 사용자를 혼란스럽게 만들 수 있기 때문입니다. 거꾸로 된 예제를 들어보면, en:Help:A Day in the Life는 어떤 문서가 나올까요? en:Wikipedia:Redirect#Reasons for deleting의 6번에서도 삭제를 권장하며 en:Wikipedia:Cross-namespace redirects에 그에 대한 의견들이 정리되어 있습니다. en:Wikipedia:Avoid self-references도 참고할 만 합니다. --klutzy (토론) 2011년 10월 28일 (금) 00:58 (KST) 제가 말씀드린 사항은 '위키백과:' 이름 공간이 불필요하다는 주장이 아니라, 위키백과: 이름공간을 초보사용자들의 입장에선 잘 모르실 수 있으므로 결론적으로 백: 또는 위키백과: 후반부의 내용으로 해당 문서의 내용을 짐작해야 한다는 뜻이었습니다. 그에 따라 굳이 위키백과:라고 작성한게 아닌, 백:이라고 이름공간을 단축해 기입한 문서가 특별히 위키백과:와 비교해 더욱 초보 사용자를 내쫓는지 의아하다는 의미이구요. 'Avoid self-references'를 해야 하는건 맞지만, 제 경험을 일례로 들어 사용자분들은 초기에 어떻게 느끼셨을지 궁금하다는 의미로 사용하였습니다. --비엠미니 D·C·M 2011년 10월 28일 (금) 01:20 (KST) 이름공간 단축어에 대해서는 저는 이렇게 생각합니다. 단축어 자체는 애초에 초보자가 아닌 위키백과에 적응된 사용자들이 사용하는 것이고, 문제는 그 단축어를 초보자들에게 쓰는 것이지 단축어 자체에 있지는 않습니다. 그리고 "백:"에 대해서는 다소 비약적이라고 생각되는게, 어차피 링크를 걸어주는 역할일 뿐이라 초보자라도 눌러보면 그 내막을 잘 알 수가 있습니다. 저는 단축어를 초보자에게 쓰는 것은 옳다고 보지는 않습니다만, 그렇다고 '백:' 단축어가 초보자를 쫓는다고 보지도 않습니다. 오히려 '아, 백: 은 위키백과: 의 단축어구나'라고 생각하는 분이 더 많지 않을까 싶네요. 그러면서 위키백과 시스템에 적응할 수도 있는거구요. 단축어가 문제가 되는 경우는 '반달', '독자연구', 'POV'가 대체로 그렇다고 봅니다. 단축어가 문제가 아니라 근본적으로 위키백과 전체가 대한민국의 다른 인터넷 커뮤니티 - 카페 등 - 와 달리 친절하기보다는 엄격한데에 능숙한 것이 초보자를 막지 않나 싶습니다. 단축어는 그저 표면적으로 보여지는 것일 뿐입니다.--NuvieK 2011년 10월 28일 (금) 11:38 (KST) 위 두분의 의견에 전적으로 동의합니다. 어째서 위키백과:에 비해 백:이 신입 사용자를 내쫓을 수 있는가에 대해 전혀 이해하지 못하겠네요. 게다가 도입하고자 하는 사: 또한 백:에 비해 노출도가 적으니 또한 더더욱 그렇고요.--Leedors (토론) 2011년 10월 28일 (금) 15:45 (KST) 위키백과에서 '내부 고리'는 이미 흔하게 쓰이는 문단 제목이 되버렸고, 이에 대응하는 단어로서의 '바깥 고리'는 적절하다고 보고 있습니다. '바깥 고리'를 처음 보는 사용자라고 해도 '내부 고리'라는 문단을 먼저 보고 있자면, 그 것이 무엇을 의미하는지 알 수 있지 않을까요? 되려 통일감 없는 문단 제목은 어수선해 보이게 만들지도 모른다고 생각합니다. 게다가 가장 중요한건, '외부 링크'이든 '관련 싸이트'이든 확실하게 다수로부터 지지 받는 '대안'이 존재하지 않기 때문에 '바깥 고리'에서 계속해서 머물러 있는 것이겠지요. '들머리'는 제목 수정 문제 이전에 활성화를 할껀지 폐지를 할 껀지 부터 결정하는게 좋을 것 같네요.. --토트(dmthoth) 2011년 10월 29일 (토) 02:17 (KST) 여러 항목에 걸친 편집 분쟁에 대한 대처 원래는 질문에 올린 글인데 질문은 위키백과의 사용법 쪽에 가까워서, 이건 사용법이라기보단 사용자 간의 상호작용에 관련된 문제라 사랑방에 남깁니다. 부적절하면 이걸 지우고 질문에 쓴 걸 도로 보일게요. 제 (춘추 전국) 진 시황제 노 (성씨) 이 세 문서에서 제가 다른 편집자와 편집 분쟁을 겪고 있습니다. 편집 요약란에 제가 편집하는 사유를 밝혀도 보지 않고, 토론란에 제가 글을 쓰고 요약에서 토론 난을 봐 달라고 해도 그저 자기 편집을 하실 뿐입니다. 이대로 가다간 편집 취소만 계속 반복될 상황입니다. 위키백과:분쟁 해결 글을 보면 이 건은 다른 사용자들에게 '사용자 의견 요청'을 하거나 해당 프로젝트인 위키백과:위키프로젝트 중국사에 도움을 요청하는 게 적절할 것 같지만 사용자 의견 요청은 항목이 셋이나 되는지라 한꺼번에 올렸다가는 그저 묻힐 것 같고, 위키프로젝트 중국사는 지금 휴면 상태입니다. 어떻게 대처하는 것이 좋을까요?--Synparaorthodox (토론) 2011년 10월 26일 (수) 22:37 (KST) 백:문관을 통해 문서를 잠시 보호/준보호 해줄 것을 관리자에게 요구해 주시면, 관리자는 이를 수락하여 문서를 보호하게 됩니다. 이러한 기능은 문서를 훼손으로부터 보호해 줄 뿐만 아니라, 문서의 편집 중재에도 긍정적인 역할을 합니다. 따라서 다음부터 이와 같이 타 사용자가 토론에 응하지 않을 경우 관리자(혹은 저)에게 요청을 해 주시면 될 것 같네요:) --관인생략 토론·기여·메일 2011년 10월 26일 (수) 23:18 (KST) 그러나, 어느 특정한 판으로 보호를 요청하는 것 자체가 분쟁에서 어느 한 편을 편들어 달라는 것과 같지 않습니까. 진 시황제 항목과 제 (춘추 전국) 항목은 제가 옛 판 내용을 보존하는 형태의 편집을 하고 있어서 분쟁 이전 상태로 보호를 요청하는 것 자체가 제가 편집한 판으로 보호를 요청하는 것과 같습니다.--Synparaorthodox (토론) 2011년 10월 26일 (수) 23:45 (KST) 보호 조치는 한 편을 드는게 아닌, 합당한 토론을 거치지 않는 분쟁을 막기 위한 조치라고 생각합니다. 해당 사용자가 틀리고 사용자님의 편집이 맞아서 하는게 아닌, 토론을 거치도록 하기 위하여 이끄는 수단으로 인식하시면 좋을 것 같습니다.:) --벰미니 D·C·M 2011년 10월 26일 (수) 23:50 (KST) 역시 보호 요청을 하는 게 좋겠네요. 고맙습니다.--Synparaorthodox (토론) 2011년 10월 27일 (목) 00:00 (KST) Terms of Use update I apologize that you are receiving this message in English. Please help translate it. Hello, The Wikimedia Foundation is discussing changes to its Terms of Use. The discussion can be found at Talk:Terms of use. Everyone is invited to join in. Because the new version of Terms of use is not in final form, we are not able to present official translations of it. Volunteers are welcome to translate it, as German volunteers have done at m:Terms of use/de, but we ask that you note at the top that the translation is unofficial and may become outdated as the English version is changed. The translation request can be found at m:Translation requests/WMF/Terms of Use 2 -- Maggie Dennis, Community Liaison 2011년 10월 27일 (목) 09:59 (KST) 위키백과:사랑방 문서에 있던 내용을 가져왔습니다. --가람 (논의) 2011년 10월 27일 (목) 10:02 (KST) 용어 사용법에 대한 변경 토론인 것 같군요. 누구 자세히 번역해주실 분?:)--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 17:42 (KST) 현재 이용 약관 변경에 대한 토론이 진행되고 있고, 아직 약관이 완성되지는 않아서 공식 번역을 제공할 수는 없지만 '비공식 번역이며, 영어판의 내용이 변경되면 효력을 상실할 수 있다'고 앞에 표기하면서 약관 내용을 번역해 주기를 요청하고 있는 내용인 것 같네요. --더위먹은민츠 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 23:26 (KST) 대구광역시교육청 홍보담당관실입니다. 대구광역시교육청 홍보담당관실 업무담당자(연락처: 053-757-8154)입니다. 대구광역시교육청 산하 기관 및 각급 학교에서 해당 기관, 학교의 정보를 위키백과사전에 등재중입니다. 위키문법에 맞지 않는 글이나, 중립성에 위배되는 홍보성글 등록에 대해서는 교육청차원에서 2011.10.28.(금)까지 1차적으로 일괄 정리토록 하겠습니다. 이에, 대구광역시교육청 산하 기관 및 각급 학교에서 등록하는 글에 대한 삭제의견 등록은 자제하여 주시면 감사하겠습니다. 절대 홍보를 목적으로 문서를 생성하는 것이 아닙니다. 일반 시민과 학부모님들께 학교정보를 보다 쉽게 찾도록 하기 위함이 목적입니다. 이에, 위키백과 운영목적에 위배되는 글들은 교육청에서 일제히 확인하고 지속관리 및 수정해나가도록 하겠습니다. 교육청 소속 기관(18개), 각급학교(441개) 이므로, 총 460개 정도의 문서가 생성될 예정입니다. 이 문서에 대해서는 교육청에서 책임지고 관리토록하겠습니다. 추가로 말씀드리고 싶은것은, 저명성이 입증되지 않은 초/중학교의 문서를 생성하지 않겠다는 총의에 대한 의견입니다. 위키백과의 운영 목적이 자유로운 정보등록이며, 정보공유인 정도로만 알고계신 분들이 많아서, 이런 내용을 전혀 모르시는 분들이 많습니다. 이번 대구광역시교육청 학교정보 등록 건만해도, 교육청 소속 교직원분들 연수회에 강사로 나오신 분이 "대구광역시교육청 소속 학교를 위키백과에서 검색해보십시오, 검색되는 학교가 거의 없습니다. 이렇게 해서 학부모님들과 일반시민들께 정보 제공을 위해 노력한다고 말할 수 있겠습니까?" 라는 식의 발언을 하신것이 계기가 되었던 터인지라, 관리자 분들께도 이런점을 알아주시고, 양해를 부탁드립니다. 감사합니다. --Soonpyo (토론) 2011년 10월 27일 (목) 11:20 (KST) 우선 위키백과에 기여해주셔서 감사합니다. 위키백과에 초/중학교 문서를 생성하지 않도록 하는 총의가 있었던 것은 저명성의 문제도 있지만, 단순한 학교 소개 외의 내용을 위키백과에 싣기 어려워 백과사전에 등재할만한 가치가 있는가에 대한 심각한 의문이 제기 되었기 때문입니다. 이로 인해, 몇 번의 토론을 통해 결론이 난 것은 몇 년 전입니다. 위키프로젝트토론:교육/학교를 참조해주시면 감사하겠습니다. 이번 대구광역시교육청 학교 등재 문제로 인해 이에 대한 재논의가 필요한 시점이 되었다고 봅니다. 이에 대한 토론이 곧 위 문서에 이루어 질 것으로 보이는데 그럴 때에 의견을 제시해보시는 것이 어떨까합니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 11:46 (KST) 교육청에서 책임지겠다고 하니, 삭제할 이유가 없어 보입니다. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 12:04 (KST) 대구광역시교육청 공지사항에 있네요.--(무단팔극권) (토론) 2011년 10월 27일 (목) 12:20 (KST) 우리교육청 홈페이지 공지사항에 위키백과 등록 안내 글을 통해서 각급 기관 및 학교의 담당자 분들이 보다 쉽게 위키백과에 정보를 등록할 수 있도록 하였는데, 여기 예시로 제공된 내용이 중립성, 위키문법 및 위키백과 내부 총의에 어긋난 것이라, 일단 교육청 홍보담당관실 업무담당자인 제가 지금까지 산하 기관 및 학교에서 생성한 문서들을 일일이 직접 수정해서 교정할까 합니다. (힘은 좀 들겠지만요.. 오늘 내일 통해서 1차적으로 정리해보겠습니다..), 참고해주십시오. --Soonpyo (토론) 2011년 10월 27일 (목) 12:43 (KST) 위키백과에 대한 열의는 감사합니다. 다만, 위키백과에도 규정이 있으므로 모든 학교를 문서화해 실기엔 힘듭니다. 홍보를 떠나서 저명성이 없으면 말이죠. 우선 이런 점이 있기에 언제든 문서가 변할 수도 있음을 짐작해두셨으면 좋겠습니다. 감사합니다.:)--NuvieK 2011년 10월 27일 (목) 13:11 (KST) 두고 보겠습니다. 이제 초, 중학교 문서 생성에 대한 발의안이 다시 수면 위로 오르겠군요. 솔직히 고등학교나 초중등학교나 저명성은 같죠.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 27일 (목) 17:39 (KST) en:Category:Elementary schools in California 뭐 이 외에도, 분류를 좀 클릭해 보면, 초등학교 백만개 나옵니다. 저명성 기준으로 삭제해야 한다는 견해는, 언제 총의가 있었는지는 몰라도, 설득력이 떨어집니다. 저명성이 없어서 삭제해야 한다는 주장은 위백에서 누가 한 겁니까? 영어판 검색이 매우 간단했을텐데, 거기 관행이 전체 언어판의 기준점인 것을 모르는 분이 주장하신 거 같군요. 초중고등학교 등재는 뭐, 여러개 보지는 않았는데, en:Saint Veronica Catholic School 여기 정도의 문서 포맷이면, 적절한 거 같아 보입니다. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 20:48 (KST) 영어판은 영어판이고, 한국어판은 한국어판입니다. 자꾸 한국어판에 영어판 이야기를 하시는데, 영어판이 모든 언어판을 대표하지 않습니다. 그리고 일전에 위키프로젝트토론:교육/학교에서 몇 차례 토론을 걸쳐 결정된 사항입니다. --가람 (논의) 2011년 10월 27일 (목) 20:59 (KST) 영어판 정책 번역해 온 지 백만년이고 지금도 번역중인 분들이 꽤 계시는데, 무슨 소리를. 물론 둘이 하나는 아니니, "기준점"이라고 말한 것이지요. 그런데, 대구시 초등학교 보니까, 문서들 다 올라와 있는데요? 저명성 삭제회부 틀도 안 붙어 있더군요. 아무 문제 없어 보입니다. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 21:05 (KST) 저명성 삭제 틀은 단지 안 붙어 있는 것 뿐이지 문제가 없는 건 아닙니다. 현재 모든 문서가 그런 문제에서 자유로울 꺼라고 생각하시나요?--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 21:11 (KST) 특정 언어판이 타 언어판을 대표한다는 정의는 금시초문입니다. 영어판 문서의 번역을 들여오는 이유는 체계가 잘 갖춰져있고 번역이 용이하기 때문이라고 생각하지, 대표라서 대표의 지침을 무조건적으로 수용한다고 생각하지 않습니다. 한국어판에 들여올때는 몇몇 지침을 한국어판 실정에 맞게 수정하거나 제거하기도 하구요. 학교 문서의 저명성 여부에 대한 토론은 아직까지도 '미결'상태일 뿐 확답이 나온 상태가 아닙니다. 의견 요청 틀을 참조하시면 좋을 것 같군요. --벰미니 D·C·M 2011년 10월 27일 (목) 21:20 (KST) 저도 처음 듣네요. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 21:29 (KST) Bonafide2004님의 "거기 관행이 전체 언어판의 기준점인 것을 모르는 분이 주장하신 거 같군요." 라는 말씀에 드린 답변입니다. --비엠미니 D·C·M 2011년 10월 27일 (목) 23:03 (KST) 일단 영어판의 관행을 잘못 알고 계십니다. 영어판에서도 초등/중학교 문서는 저명하지 않으면 독립 문서로 살아남지 못합니다. 영어판에 초등/중학교 문서가 많이 남아 있는 이유는 단지 관리 부족이며, 상당수는 삭제 토론을 거치면 없어질 문서들입니다. en:Wikipedia:Articles for deletion/Nulkaba Public School, en:Wikipedia:Articles for deletion/Wybunbury Delves C of E Primary School, en:Tucson Unified School District를 보시면 영어판의 관행을 이해하실 수 있습니다. --정안영민 (토론) 2011년 10월 28일 (금) 04:35 (KST) 그런 사례가 있군요. 그런데, 삭제가 대세입니까, 등재가 대세입니까? 삭제사례가 몇 건이나 되나요? 등재사례는 카테고리 보면 수천개는 되는 거 가던데요. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 29일 (토) 12:12 (KST) 관련 삭제 토론은 무수하게 많으며, 뻔한 경우에는 토론까지 가지도 않습니다. 영어판의 규모를 생각해 보면 관리되지 않고 방치되는 문서가 수 천개라 하더라도 별로 놀라운 일이 아닙니다. --정안영민 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 04:01 (KST) 주의 일단 위키백과는 영리목적에 부합하며 사용자간 평등한 관계를 기반으로하는 자체적인 정책이 존재합니다. 이를 기반으로 몇가지 지적하고 알려드리고 싶은 사항이 있습니다. 위키백과에 수록되는 문서들은 누구의 소유가 될 수 없으며, 그 누구라도 수정이 가능해야합니다. 즉 교육청에서만 '전담'하여 처리할 수 있는 문서는 아쉽게도 존재할 수 없다는 겁니다. 혹여나 추후 다른 사용자가 대구광역시교육청이 '담당'한다는 문서를 손댔다가 무조건 되돌림하시지 않을까 염려하여 드리는 말씀입니다. 위키백과의 '중립성'과 '저명성'에는 절대적 잣대가 있는 것이 아니기 때문에 사용자의 토론으로 융통성있게 변할 수 있습니다. 그렇기 때문에 교육청 입장에서 타 사용자의 편집이 중립성에서 어긋나 보여도 해당 사용자와 충분한 '소통'을 하신 후에 되돌리기나 정정을 하실 것을 권해드립니다. 과거 위키백과에서 있었던 몇몇 사건들 처럼, 명예회손으로의 고소 등 타 사용자에 대한 '법적 위협'은 문제 해결에 아무런 도움이 되지 않습니다. 위키백과에서 '대표성'은 거의 인정받지 않습니다. 교육청, 심지어 특정 국가의 정부의 대변인으로서 위키백과의 기여에 참여할 지라도 다른 사용자들보다 우위를 점하지 못합니다. 그 기여가 100%의 신롸성과 타당성을 보증하지도 않습니다. 편집을 하는 사용자의 직책이 무엇이든 간에, 위키백과 정책에 부합하는 출처를 달아야 합니다. 또한 그러한 직책이 특정한 면책조건을 부여하지 않습니다. 위키백과의 정책과 지침에 어긋나는 행동을 하신다면 교육청 전담 계정일지라도 차단되거나 제제를 받으실 수 있습니다. 위키백과의 정책과 지침에 많은 관심을 가져주셨으면 좋겠습니다. 위키백과에 기여를 하시기로 하신 이상 위키백과 공동체와 많은 소통이 있으면 좋겠습니다. 위키백과 편집에서의 문제점 및 공동체 활동에서 다른 사용자로부터 도움을 얻으실 수 있으며, 그 반대로 도움을 주실 수도 있겠지요. --토트(dmthoth) 2011년 10월 27일 (목) 23:50 (KST) 위키백과에 수록되는 문서들은 누구의 소유가 될 수 없으며 이건 아닙니다. 위백은 퍼블릭 도메인이 아니랍니다. 위백의 내용은 그 편집자가 그 추가된 내용의 소유권을 갖습니다. 퍼블릭 도메인이거나 위백재단에 소유권 증여를 한 게 아니거든요. CC 라이센스는, 항상, 문서의 소유권자가 존재한다는 소리랍니다. 문서의 소유권은 보통 저작권이라고 부르지요. -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 29일 (토) 12:16 (KST) 총의는 변경될 수 있습니다. 저명성에 대한 정의는 자의적일 수 있습니다. 사용자 몇몇 혹은 몇십명이 합의한 것을 두고 총의라고 하는 건 부적절합니다. 또한 설령 총의가 있더라도 사용자에게 강요할 수 없습니다.제시카 (토론) 2011년 10월 29일 (토) 00:50 (KST) 일전에 여럿 사랑방을 통해 토론 참여를 독려했음에도, 참여하지 않았다는 것은 어찌보면, 암묵적 동의</b>로 볼 수 있는 내용이 아닐지요? 물론, 총의는 언제나 변하기 마련입니다. 지금이 그 상황이겠죠. 하지만, 지금의 상황은 타협점</b>을 찾는 과정이므로, 개정될 때까지 이전의 총의는 유효합니다. 덧붙여서, 저명성은 자의적 해석을 막기 위해, 위키백과:확인 가능과 위키백과:독자 연구 금지를 덧대어 말하고 있는 것입니다. --가람 (논의) 2011년 10월 29일 (토) 12:25 (KST) 각 도시별 교육 문서 교육청의 의도를 분명히 알게 되어서 반갑습니다. 저명성을 얻지 못한 학교들이 문제가 되는데, 각 학교가 독립적인 문서를 갖는 것보다 하향식으로 대구광역시의 교육 문서 혹은 대구광역시 교육청 문서에 관련 목록을 연결하여 각 학교의 정보를 제공할 수 있으면 좋겠습니다. 예를 들면 en:Los_Angeles_Unified_School_District은 로스앤젤레스 학구의 정보를 담고 있습니다. 그리고 en:List of Los Angeles Unified School District schools에는 학교 이름을 모두 포함한 목록을 만들어 놓았습니다. en:List of high schools in Los Angeles County, California에는 고등학교 목록이 하위 학구별로 작성이 되었습니다. 또한 en:ABC Unified School District에는 로스앤젤레스의 한 하위 학구에 대한 정보도 독립적으로 게시가 되어 있습니다. 심지어는 en:Category:High schools in San Francisco, California 분류문서는 학교 명단을 한 눈에 볼 수 있게 하고 오른쪽 위의 상자에는 각 학교의 위치를 지도에 표시를 하고 있습니다. 대구의 경우 분류:대구광역시의 학교에 해당되겠지요. 그리고 각 학교 문서도 위키백과에서 좋은 정보가 될 수 있습니다. 그러나 의미있는 정보와 확인이 가능한 객관적인 정보가 제공되어야 한다는 점을 주의하면 될 것 같습니다. 각 학교들에 대한 현황이 담겨진 교육청의 '교육백서'나 '연감'도 좋은 출처가 될 수 있습니다. 교육청 웹 사이트에 이 문서가 게시되어 있다면 각 학교가 저명성을 입증하거나 학교 문서의 내용을 확인하는데 도움이 될 것 같습니다. 지방의 신문과 같은 언론과 교육관련 언론에서 보도가 된 바가 있다면 더욱 좋습니다. 이런 두 세개의 출처만 있어도 저명성을 입증하는데 큰 문제가 없을 것으로 생각됩니다. 위키백과에 관심을 갖아주셔서 감사합니다. --케골 2011년 10월 30일 (일) 04:20 (KST) 모임은 되도록 일요일은 안되는지 직장인들은 토요일에도 근무하는 경우가 적지 않습니다. 되도록이면 일요일에 한다면 직장인들도 제약 없이 참가가 가능할텐데 토요일은 고사하고 평일로 일정을 잡는건 학생들만 오라는건지 모르겠네요. 일요일이 제일 좋고 그게 안되면 토요일 오후로 하고 왠만하면 평일은 자제했으면 하네요.--1 (토론) 2011년 10월 27일 (목) 23:38 (KST) 동의합니다. 등교일(?)이 19일, 토요일이니까 15일이 아닌 일요일인 13일은 어떨까요.--Leedors (토론) 2011년 10월 27일 (목) 23:40 (KST) 이번 오프모임을 평일인 15일로 잡은 것은 한국을 방문하는 위키재단 관계자의 일정(meta:2011 Wikimedia East Asia Tour) 때문입니다. 일정표를 보면 14일(월)에 한국에 입국하여 20일(일)에 출국하는군요. --천리주단기 通 2011년 10월 28일 (금) 01:47 (KST) 참고로 개신교인들의 경우는 저녁에도 예배가 있는 경우가 있으니까 그런 점도 고려해 주면 좋겠습니다. - Ellif (토론) 2011년 10월 28일 (금) 13:51 (KST) 문화재 이름 표제어 삼는 문제 문화재청에서 게시한 문화재 이름과 위백에서 제시한 이름이 달라서 묻습니다. 최근 제 토론에서 Sawol씨와 토론을 했는데요. 그 분이 주장하는 총의라는 것을 그 분 말고 주장하는 것을 못 봐서요. 이를테면 문화재청에 게시된 표제어는 ‘서울 숭례문’인데 이곳에서는 ‘남대문’에서 바로 넘어가게 되어 있더군요. 남대문이 한둘이 아닐텐데요. Sawol씨는 ‘OO동 또는 OO리를 포함하는 문화재 명칭’에만 상위 지명을 게시하고 나머지는 문화재청 게시와 상관없이 관행적 명칭을 표제어로 삼자는 주장을 했는데요. 제 생각에는 그분 주장은 그분만의 생각이고, 일률적으로 문화재청이 제시한 대로 상위 지명부터 시작하는 문화재 이름을 표제어로 삼고 관행적 이름을 거기로 넘겨주는 것이 타당하다고 생각합니다. 제가 찾아본 바 총의가 없는데 Sawol씨가 제 편집을 되돌리면서 자신의 생각이 총의라고 했기에 총의를 모으기 위해 문제를 제기합니다. 고견 기다립니다.--Eggmoon (토론) 2011년 10월 28일 (금) 05:14 (KST) 위키백과에서 현재 사용자 간에 문화재에 대해서 이러한 명칭으로 하자는 명시적인 기준이 정해진 바는 없습니다. 사실 위키백과에서 자주 벌어지는 분쟁중 한 종류가 국립국어원 표기 대 통용 표기,정식명 대 약칭 입니다. 이 경우도 그러한 문제의 하나로 보여지며, 토론을 통해 총의를 형성하는 것이 바람직하다고 생각됩니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 28일 (금) 12:47 (KST) Sawol님과 토론을 했다는 말씀이신가요?--NuvieK 2011년 10월 28일 (금) 12:51 (KST) Eggmoon / 잘 보이지 않는 토론 안내 부분과 토론 상대방이 자기 자신으로 되어 있는 부분을 사실에 맞게 수정하였습니다. 양해바랍니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 28일 (금) 12:54 (KST) 사용자:Galadrien/대한민국의 주요 개신교 교회 목록 이외 저번에 위키프로젝트토론:기독교 쪽에 올렸던 이야긴데, 하나도 반응이 없어서 이쪽으로 넘겨봅니다. 일단 현재 있는 문서에 대해서 의견을 들어보고, 문제가 없으면 틀로 옮기고자 합니다. 그리고 숭의교회건은 저번에 위키백과:사랑방/2010년 제39주#최근 행하여진 '숭의교회' 항목의 삭제에 대하여에서 제가 저명성을 입증했고, 복원신청에 대해서 해당 삭제를 행하신 사용자:Mintz0223님의 반응이 없으셔서 재작성하려고 합니다. 여기에 대해서도 의견 주시면 감사하겠습니다. - Ellif (토론) 2011년 10월 28일 (금) 14:10 (KST) 교회규모 랭킹에 올랐다는 것이 '사회적'으로 저명성을 갖추었는지는 잘 모르겠습니다. 다만 노벨륨과같이 일반인들에게 생소한 원소들도 실질적으로 '저명성'이 낮지만, 백과사전에 반드시 등록되어야할 내용인 것처럼, 해당 교회에 대해 백과사전에 등재할 필요성이 있는 부분을 부각시켜야 할 것 같습니다.--토트(dmthoth) 2011년 10월 28일 (금) 15:16 (KST) 참고로 세계랭킹 기준입니다. - Ellif (토론) 제가 의미한 랭킹도 Ellif님이 말씀하신 그 랭킹입니다.:D 그리고 원소같은 경우는 이 지구 뿐만 아니라 이 모든 우주에서 유효하니까요, 그래서 예로 든 겁니다. --토트(dmthoth) 2011년 10월 29일 (토) 02:05 (KST) 제가 그동네 살아서 그런데 은혜와진리교회는 주요 교회 목록에 안들어가나요? 혹은 개신교 체제 내에 들어있지 않은 건가요? 그리고 현재 목록이 권역별 보다는 교단 별로 하면 좋겠습니다. 교단이 많은 것으로 아는데 주요 교단 위주로 정리하면 될 것 같습니다. 그리고 그 교단의 핵심 교회 위주로 문서를 만든다면 저명성 문제는 걸릴 일이 없지 않을까 싶네요. adidas (토론) 2011년 10월 28일 (금) 22:43 (KST) 은혜와진리교회는 당연히 추가되어야죠. 조치하겠습니다. 하지만 교단별 정리보다는 지역별 정리가 더 좋을 것 같습니다. 교단의 차이가 별로 느껴지지 않고 제가 가령 주일 예배를 장로교나 순복음 가서 드리더라도 전혀 저촉되지 않습니다. - Ellif (토론) 2011년 10월 29일 (토) 01:21 (KST) 지역별로 나누면 기준이 더더욱 자의적일 수가 있지 않나 싶어서 드린 말씀이었습니다. 교단이냐 지역이냐 문제는 교인 분들께서 잘 결정해 주시길 바랍니다. 은혜와진리교회는 예전 조용기 목사 형제가 화해했었을 당시 관심이 있었다가 최근엔 관심을 딱 끊어서 뭐 문서를 만들 수 있을지 모르겠네요 ㅎㅎ adidas (토론) 2011년 10월 30일 (일) 11:28 (KST) 은혜와진리교회 인원수나 분당이 여의도순복음교회 제자교회 못지 않습니다. 심지어 주변에 성전이 많을 정도니 문서가 성립되리라 생각합니다. - Ellif (토론) 2011년 11월 1일 (화) 00:49 (KST) 일단 교단별 핵심 교회 위주로 정리하자는 adidas님의 의견에 동의합니다. 교회에 있어서 중요한 것은 그 교회가 어떠한 교단에 속해 있느냐의 문제이지 어느 지역에 위치해 있느냐는 부차적인 것입니다. --천리주단기 通 2011년 10월 29일 (토) 09:38 (KST) 교단은 부기하면 될 것입니다. 개신교에서는 각 교단별 차이가 의외로 많이 적기 때문에 이렇게 해도 별로 문제가 되지 않습니다. - Ellif (토론) 2011년 11월 1일 (화) 00:49 (KST) 한국어위키의 비애 한국인, 한국 전통 음식, 한국 전통 무술 등은 타 언어판에서 알찬글로 선정이 되었고, 문서도 잘 있는데 우리 한국어는 뭔가요. 튀밥, 시루떡 드으이 문서는 존재하지도 않았었고 태권도는 알찬글 1개, 좋은글 1개가 이미 선정되어 있습니다. 정말 비애라면 비애:-(--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 28일 (금) 17:26 (KST) 중복 위키백과 프로젝트 문서 단축과 관련하여 위키백과:학교처럼 만들어 활용하는 것이 어떨까 제안합니다. 그럼 백:철이나 백:사처럼 애매모호한 것도 해결이네요.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 28일 (금) 17:41 (KST) 중복 위키백과 프로젝트 문서 단축은 예컨대 어떤것이 있나요? --SK.Y D·C·M 2011년 10월 28일 (금) 23:32 (KST) 이런 것 말입니다. 백:철은 위키프로젝트 철학, 철도와 공동으로 되어 힘들죠. 그러니 이것을 동음이의로 만드는 것입니다.--코레일 기관사의 꿈 2011년 10월 29일 (토) 13:14 (KST) 한글자 단축은 현재 사용자들 사이에 이견이 많습니다. 또한 단축의 이점은 해당 문서로의 신속한 접근인데, 별도의 링크를 거친 후 접속해야 한다면 오히려 접근을 방해할 수 있습니다. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 18:59 (KST) 위키피디아를 세계유산 사이트로! 위키피디아가 유네스코의 첫번째 디지털 세계유산 사이트로 등재되기 위해 Petition(청원)을 받고 있네요. 성과 이름, 도시와 나라만 입력하고 이메일을 통해 인증만 받는 절차만 거치면 되니 관심있으신 사용자께서는 많은 참여 바랍니다:) --관인생략 토론·기여·메일 2011년 10월 29일 (토) 00:23 (KST) 참여했습니다.:) --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 00:41 (KST) 참여했습니다.:D --北京 (토론·기여·메일) 2011년 10월 29일 (토) 12:03 (KST) 참여했습니다:) --이강철 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 19:33 (KST) 참여 + 페이스북 홍보 완료:) -- Jjw (토론) 2011년 10월 30일 (일) 20:53 (KST) 참여했습니다. --도약 (대화하기) 2011년 10월 30일 (일) 20:59 (KST) 저도 참여 완료.--코레일 기관사의 꿈 2011년 11월 7일 (월) 12:32 (KST) 기존 사용자가 새로운 사용자를 배척하는 행위 이번 교육청의 학교 문서 사건만을 봐도 알 수 있듯이 위키백과의 기존 사용자들은 새로운 사용자에 대해 너무 엄한 기준을 요구하고 있습니다. 무조건 위키 백과 문법에 따라야 한다고 강요하는 것이 대표적이라고 할 수 있는데요. 위키 백과 문법이라는 것은 어떠한 정해진 틀이 있는 것이 아니고, 내용보다 문법이 더욱 중요해서는 안됩니다. 만약 어떤 글이 위키 백과 문법에 맞지 않다고 생각한다면, 그 글을 위키 백과 문법에 맞게 고치면 되는 것이고, 자신이 고치기에는 너무 많다고 생각한다면 다른 사람에게 도움을 요청하면 됩니다. 당장은 아무도 도와주지 않는다고 해도, 언젠가는 누군가가 그러한 도움을 줄 가능성이 있고, 위키 백과는 바로 그런 가능성 위에 성립되어 있습니다. 그런데 무조건 새로운 사용자가 잘못된 문법을 적용해서 항목을 작성한다고 해서, 공공기관에서 일괄적으로 학교 문서를 작성한다고 해서 전화를 해서 항의를 하고, 삭제 요청을 한다는 것은 해당 사용자가 위키 백과 문법을 익힐 기회를 주는 것이 아니라, 위키백과에서 내쫓는 일입니다. 업무를 위해서 위키 백과를 접했다가 다른 분야에 기여할 수도 있었을 사용자들이 폐쇄적인 문화에 부딪히고 마는 겁니다. 어떤 분들은 저명성에 대한 총의가 존재한다, 저명성에 대한 확실한 정의가 필요하다 이런 말씀을 하시는데, 저명성이란 국가마다, 개인마다, 지역마다 다른 것이고, 시대에 따라 있다가도 없어지는 것입니다. 한 시점에서 저명성에 대한 총의가 존재했다가도, 사람들의 의견이 바뀌면서 총의는 언제나 수정될 수 있는 것입니다. 총의란 것은 위키 백과의 모든 사람에게 일일히 물어보지 않는 이상 암묵적인 것이고 일시적인 것에 불과합니다. 때문에 한번 총의가 성립되었다 하더라도 토론의 여지는 여전히 존재하는 것이고, 총의가 수정될 가능성 또한 있는 것입니다. 위키백과의 슬로건은 우리 모두의 백과사전인데, 일부 사용자들은 마치 우리들만의 백과사전인 것처럼 행동하고 있습니다. 공공기관에 속해 있는 사람이라 하더라도 위키 백과에 얼마든지 참여할 기회가 주어져야 합니다. 대량으로 만들어진다, 잘못 만들어졌다, 이런 것은 문제가 되지 않습니다. 대량으로 만들어졌다면, 대량으로 수정될 기회가 있는 것이고, 잘못 만들어졌으면 제대로 만들어질 여지가 있는 것입니다.제시카 (토론) 2011년 10월 29일 (토) 01:04 (KST) 백배 동감합니다. 잘 모르는 사람들 눈에는, 마치 커다란 성벽을 쌓고 외부 침입을 막아 봉쇄한다는 듯한 느낌이 들겁니다. 제시카님 말씀대로 이런현상이 지속될 경우 다른사용자들을 몰아내는 행위를 초래하여, 이곳을 폐쇄적으로 만들 가능성이 매우 큽니다. 솔직히 지금 분위기도 이런게 분명히 있습니다. 위키백과는 소수의 것이 아닙니다. 누구나 참여하자는 계기로 설립된 웹사이트 백과사전이죠. 다른데는 어떤지 몰라도, 제가 활동한 이 한국어위키백과에서 몇개월간 있어본 결과, 관료제에서 지나치게 규칙에 얽매여 목적과 수단이 뒤바뀌는 목적전치현상</b>이 이곳에서도 보여진다는 느낌을 상당히 받고있습니다. 앞으로 우리모두 이런점 염두에 두고 주의해가면서 활동했으면 좋겠네요.★77 (토론하기) 2011년 10월 29일 (토) 01:12 (KST) 개인적으로는 손으로 잡을 수 없는 뜬구름처럼 사람들 사이에 붕 떠있는, 정의되지 않은 그 어떤 것을 따르라고 요구하는 것이야 말로 어딘가에 정확히 써져있는대로 따르라고 요구하는 것보다 무책임하다고 생각합니다. 지금 껏 중립성과 저명성에 대한 샐 수 없이 많은 분쟁이 있었고 많은 사용자들을 지치게 만드는 것 같습니다. 위키백과 공동체에 어느정도 익숙해진 사용자들이라면 그 '암묵적인 동의'를 파악하는 나름의 방식을 터득하겠지만, 초보 사용자들은 그럴 수가 없습니다. 초보 사용자들을 가장 당황하게 하는 것 중 하나가 타 사용자가 자신에게 요구하는 것을 위키백과 내에서 공식적으로 찾을 수 없을 때일 껍니다. 다른 분들은 장문의 정책 및 지침이 보는 사람으로 하여금 피곤함을 주어 새 사용자의 유입을 방해하는 요인으로 생각할지도 모르지만, 저는 그 반대로 생각하고 있습니다. 실체하지 않는 그 무언가를 파악해야하는 것이 더 극심한 피곤함 같습니다. --토트(dmthoth) 2011년 10월 29일 (토) 01:53 (KST) 그니까 제가 며칠전부터 '메뉴얼을 구체화하자'고 하는데 돌아온 건 '상식대로 안 하는 사람들이 문제' 뭐 이런 반응만 오더라고요. 그건 우리한테나 상식이지, 다른 사람들에겐 전혀 그렇지 않은데도요.(애초에 수만명씩 모이는 곳의 분쟁을 '상식'으로 다 처리할 수 있다는 발상도 놀랍지만) 이 참에 백:저명성과 백:다섯 부터 영어판을 참고해서 싹 다 정리했으면 합니다.--Reiro (토론) 2011년 10월 29일 (토) 02:07 (KST) '충분한 이유가 있다면 규칙에 얽매일 필요가 없습니다.'라는 구절이 '규칙의 명문화를 반대한다'는 식의 의미로 해석되고 있는 것 같아 아쉽게 생각합니다. 규칙에 얽매일 필요가 없다는 것이 규칙을 만들지 말라는 의미는 아닙니다. 우리가 무언가로부터 '얽매이지 않으'려면 그 무언가가 실질적으로 존재해야 한다는 것이 논리적인거 아니겠습니까? 게다가 명문화과 '비상식'적인 것도 아닌데 말입니다. 우리는 상식도 찾고 구체적인 정책과 지침도 찾을 수 있습니다. 두 개는 대칭점에 존재하는 것이 아닙니다. 특히나 그 정책과 지침을 상식적으로 작성한다면 더더욱더 그러하지요. 마치 몇몇 분들은 '상식'을 '유도리' 혹은 '융통성'과 착각하고 계시는 것 같습니다. 그런 것들이 편안한 생활 양식을 제공할지는 몰라도 결정적으로는 거대한 구멍들을 형성하지요. --토트(dmthoth) 2011년 10월 29일 (토) 02:25 (KST) 제 말은 '상식을 명문화하자'는 의미였는데, 토트님 말의 주어가 저인가요?--Reiro (토론) 2011년 10월 29일 (토) 02:28 (KST) 저는 Reiro님의 말에 맞장구 치고 있었습니다.. --토트(dmthoth) 2011년 10월 29일 (토) 02:34 (KST) 명문화를 한다고 해도, 그 명문화의 허점으로 피해다닐 수도 있지 않을까 염려합니다. 명문화도 중요하지만, 명문화가 전부가 아니</b>라는 게 제 의견입니다. --가람 (논의) 2011년 10월 29일 (토) 12:30 (KST) 아예 없는 것보다는 낫죠. 가람님의 말은 경찰이 있어도 도둑이 드니까 경찰서를 없애버리자는 말이나 마찬가지입니다. 물론 명문화가 전부는 아닙니다. 하지만 규칙 자체가 없다면 대체 무엇으로 사람을 이끌겠다는 거죠? 그 사람의 도덕성? 이번에 위키백과 학교 연댔죠. 거기 가서도 '걍 니맘대로 하세요.' 이럴 수는 없잖습니까. 그럴 수는 없으니 집단은 으레 '규칙'을 정하기 마련이지요. 조직원을 통제하고 분쟁을 최대한 줄여 효율적으로 조직을 이끌기 위해. 이건 상식입니다.--Reiro (토론) 2011년 10월 29일 (토) 16:16 (KST) 가람님은 아무 말씀도 안 하셨어요... 핵심을 여러 개 찌르시네요. 현재 한국어 위키백과는 마치 유도 돌연변이 실험장 같은 분위기입니다. 신규 사용자라는 실험체를 넣어놓고, 정책, 지침, 무엇보다 관례라는 방사능을 쪼입니다. 그 중 약 30%에서 돌연변이가 일어나는데, 그 3분의 2(그러니까 전체의 20%)는 결국 죽거나 기형이 되고, 나머지 10%만이 우수한 돌연변이 형질을 손에 넣어 환경에 적응하게 되죠. 그리고 거기서 불완전하게 형질을 얻은 몇몇 사용자는 실험체에서 실험 주체가 되어 (신규 사용자에게 쪼이기 위한) 방사능을 생산하게 되죠. 폐쇄적인 단체 '우리의' 백과사전을 만들기 위해 설계된 구조로는 역사상 최고의 작품이 아닐까 싶습니다. 아무튼 각설하고, 가장 중요한 문제는 정작 우리조차도 명문화되지 않은 무엇인가가 무엇인가를 잘 모른다는 겁니다. 그게 상식인지, 비상식인지, 또는 '위키백과의 기본 정신으로 충분히 유추할 수 있는 것에 반대되는 것'인지, '정의로운 일이라지만 어쩐지 양심이나 동정심에 찔리는 것'인지. 우리는 이러한 '방사능'을 막기 위해 그 방사능에 대해 철저히 연구를 할 수밖에 없는 거죠. 만약 유해한 방사능이라면 해결책을 찾아야 하고요. --Hijin6908(말마당·한 일) 2011년 10월 29일 (토) 20:52 (KST) 텃세부리는 고참사용자도 있고, 버르장머리 없는 신참사용자도 있고, 뭐, 다양하답니다. 단체라는게 원래 별사람이 많은 것이라서, 그러려니 하세요.:( -- Bonafide2004 (토론) 2011년 10월 29일 (토) 12:01 (KST) 죄송하지만, 무슨 운명론 꺼내기 전에 좀 현실적인 대안을 내놓는 게 최선일 듯 싶군요. 제가 드는 것은 물론 "'백:다섯'을 포함한 매뉴얼 새로 짜기"지만요.--Reiro (토론) 2011년 10월 29일 (토) 16:16 (KST) 명문화된 지침이 사람을 속박한다지만, 더 큰 문제는 그렇게 다른 사람들에게 알려줄 만한 지침이 없다는게 더 큰 문제가 아닌가 합니다. 매뉴얼 새로 짜기가 필요하다는 것에 크게 공감합니다. 뿐만 아니라 새 사용자에게 명확한 논거 없이 자신의 주장을 일방적으로 관철하려는 행동 또한 우려됩니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 19:37 (KST) 일부 동음이의 일치 문제 아래는 통일이 되지 않고 있는 동음이의 괄호 사항들입니다. (모든 목록을 나열하지는 않았습니다) (밴드) (음악 그룹) - 음악 그룹의 정의 참고 (전산), (컴퓨팅) - 영어 낱말 computing (컴퓨터 과학), (전산학) - 영어 낱말 computer science 또, 사용자 (컴퓨터)를 보시면 아시겠지만 컴퓨터의 이름이 사용자가 아닙니다. 문서 맨 끝에 (컴퓨터)라고 붙는 경우 해당 표제어가 컴퓨터가 아닌, 컴퓨터 용어에 대한 설명이라면 이 제목 또한 변경해야 한다고 봅니다. 여러분의 의견을 구합니다. 저의 의견으로는 현재의 표제어가 음악 그룹, 전산, 컴퓨터 과학으로 되어 있는 그대로 동음이의 문서 괄호도 그대로 처리하려고 합니다. 다른 제안 사항이 있으면 말씀해 주세요. 논의가 확정되면 일괄 이동 처리하겠습니다. --Ykhwong (토론) 2011년 10월 29일 (토) 07:04 (KST) 해당 표제어를 앞서 언급한대로 하나로 통일하겠습니다. 이의 있으신 분 계신가요? --Ykhwong (토론) 2011년 10월 29일 (토) 15:24 (KST) 전산과 유기적이게 전산학으로 사용하는게 좋을 것 같다고 생각합니다. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 18:14 (KST) 이전 총의에 따르면 컴퓨터 과학과 전산학 중 컴퓨터 과학을 사용하자는 쪽이 우세했었습니다. 그래서 현재 표제어가 전산학이 아닌 컴퓨터 과학입니다. (전산학)을 쓰게 되면 표제어와 통일이 되지 않습니다. --Ykhwong (토론) 2011년 10월 29일 (토) 18:45 (KST) 별도로 전산학을 검색하더라도 컴퓨터 과학으로 넘겨주기가 되어 있으므로 딱히 표제어와는 상관은 없다고 생각합니다. 오히려 해당 분야에 지식이 별로 없는 저로서는 전산과 컴퓨터 과학 이라는 단어가 연관이 있다는 사실을 방금 알았습니다. 외부 사용자들이 해당 분야의 문서들을 검색할 경우 나름대로의 연관성을 시사하기 위해 이렇게 일치시는건 어떨까 합니다. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 18:49 (KST) 연관(유사성)은 있지만, 전산과 컴퓨터 과학(전산학)과는 다릅니다. 컴퓨터 과학>전산입니다. 전산은 특히 계산에 관련한 부분을 강조할 때 쓰일 수도 있습니다. --Ykhwong (토론) 2011년 10월 29일 (토) 23:35 (KST) 컴퓨터 과학과 컴퓨팅을 할지, 전산학과 전산을 할지 고민해 말씀드려보았습니다. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 23:37 (KST) 일단 말씀 감사합니다. 밴드와 음악그룹도 고민을 해봐야겠네요.:) --Ykhwong (토론) 2011년 10월 29일 (토) 23:45 (KST) 밴드와 음악 그룹은 음악 그룹이 더 좋을 것 같습니다. 사실 지난번에도 제 사용자 토론에서 알려주셨듯, 음악 그룹은 '이질감'이 느껴지는 단어이긴 한데... 밴드는 악기를 연주하는 구성원이 포함되어 있다는 느낌이 강한 것 같아요. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 23:53 (KST) (밴드)가 붙은 문서가 너무 많아서 몇 문서를 작업하다가 잠시 보류 중입니다. 비엠미니님의 의견도 참고해 보겠습니다. --Ykhwong (토론) 2011년 10월 30일 (일) 12:52 (KST) 현재 대학에서 학과나 학부명으로 컴퓨터 과학을 쓰는 것으로 알고 있습니다. 전산학부나, 전산학과는 더 이상 쓰이지 않는 낱말입니다. 이점에서 볼 때 컴퓨터 과학으로 가는게 맞지 않나 생각합니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 19:40 (KST) 컴퓨터 과학으로 모두 옮겼습니다. --Ykhwong (토론) 2011년 10월 31일 (월) 10:20 (KST) 스포츠 경기 결과 작성시 '위기' '기회' '찬스' '아쉽게' '결정적인' 등의 단어를 쓰는 것에 대해 2011년 한국 시리즈 문서에 211.234.225.33 님이 편집한 내역을 보고 생각해봅니다. 누구나 공감할 수 있는 일정 수준의 주관적인 단어의 사용을 허가해야 할까요, 아니면 이러한 단어는 절대 사용하지 말아야 할까요? --도약 (대화하기) 2011년 10월 29일 (토) 13:50 (KST) 백:중립적 시각에 따르면 "대상에 관한 찬미적이거나 모욕적인 단어의 사용은 원칙적으로 금지되며 되도록 중립적인 어휘를 구사해야 합니다. 원문의 직접 인용의 이유로 어휘의 선정이 설명상 필요한 경우 등 논란이 있는 부분은 신뢰있는 출처에 뒷받침될 수 있는 단어를 선정하고 대안가능성의 기준에 비추어 선택가능한 어휘 중 중립성의 요건에 부합하는 단어를 쓰도록 힘써야 합니다."라고 나와있네요. 살펴보진 못했는데 글 쓰신 것만 보면 정리해야 하지 않을까요.--Leedors (토론) 2011년 10월 29일 (토) 14:44 (KST) alto님 의견에 동의합니다. --어쏭(우리 소통합시다.) "희망을 드립니다." 2011년 10월 29일 (토) 16:26 (KST) 위키백과:알찬 글 후보/1923년 FA컵 결승전에서도 그러한 수식 위주의 어구에 대한 의견 제의를 한 적이 있습니다. 제가 당시 토론을 통해 내린 판단은 주관적 해석의 여지가 강한 미사여구 등은 배제하고, 되도록 '대부분이' 납득할만한 어구는 존속하는게 어떨까 하는 것이었습니다. 다만 이렇듯 '대부분이' 라는 표현이 문서의 상황마다 유보적이라, 고민되기도 합니다. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 18:10 (KST) 비단 경기 문서 뿐만 아니라 스포츠 선수 문서에서도 종종 발생하는 현상입니다. 데이터는 넣되, 사용자의 자의적 해석은 삼가하는 사용자의 자구책이 필요합니다. --관인생략 토론·기여·메일 2011년 10월 29일 (토) 23:30 (KST) 영어 위키백과에 표현에 대한 기준이 있는데, 참조 바랍니다. 'Wikipedia:Manual of Style/Words to watch' jtm71 (토론) 2011년 10월 31일 (월) 08:31 (KST) 인사:) 오랜만에 인사드립니다.:) 2011년 7월 26일에 군입대하여 훈련소에서 2달 훈련받고, 현재 자대에서 1달가량 지내고 있습니다. 너무 오랜만에 하는거라 반가운 느낌이 드네요.:) 앞으로 주말에 가끔 활동할듯 싶습니다.:)--Sienic (토론) 2011년 10월 29일 (토) 17:26 (KST) 정말 반갑습니다. 그 동안 열심히 기여를 해주셨는데 빨리 복귀하셨으면 좋겠습니다.:) --Nt (토론) 2011년 10월 29일 (토) 18:16 (KST) 알찬 글 중 독창적이던 크누트 문서는 아직도 기억에 남는군요. 다시 뵙게되어 반갑습니다. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 18:17 (KST) 반갑습니다. 몸 건강히 군 복무하시기를 바랍니다. 위키백과에도 자주 들리구요..^^ --천리주단기 通 2011년 10월 29일 (토) 23:02 (KST) 반갑습니다. 열심히 빨리 복귀하셔서 좋은 기여 부탁드립니다. --北京 (토론·기여·메일) 2011년 10월 30일 (일) 11:36 (KST) 몸은 떠나계시더라도 위키에 대한 열정은 잊지 마세요. 화이팅:) --이강철 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 19:41 (KST) 철도 들머리 11월 내용 선정 토론 알림 철도 들머리의 2011년 11월분 내용을 선정하는 토론이 좀 늦었지만 시작되었습니다. 모두모두 토론 페이지로 오셔서 좋은 의견을 제시해주시면 고맙겠습니다. 철도 들머리는 여러분의 것입니다. --김해시민™·우체통·한 일들 2011년 10월 29일 (토) 20:43 (KST) 에서 보니까 제가 만든 에 복사해서 크기를 줄인 뒤 이상하게 붙여 짜깁기한 것입니다. 그런데 저작권까지 되어 있군요. 제가 시간을 투자해서 그린 아이콘이라서 기분이 좋지가 않습니다. 제가 아직 문서 처리 같은건 잘 몰라서 질문 드립니다. 이런 경우엔 어떤 처리가 이루어져야 하나요?--朴溢榮 / 토론 • 기여 • 메일 / A room without books is like a body without a soul. 2011년 10월 29일 (토) 22:21 (KST) 원 그림의 저작권자인 것은 맞는 것 같네요. 그렇지만 박일영님이 퍼블릭 도메인으로 그림을 배포하셨다는 의미는 간단히 말해 어떤 목적으로든 '불펌'을 허용한 것과 같은 의미가 됩니다만... --더위먹은민츠 (토론) 2011년 10월 29일 (토) 22:54 (KST) 최초 배포시 저작권에 저작자 표기 등을 명시하셨다면 몰라도, 퍼블릭 도메인으로 배포하셨을 경우 별도의 보호는 받으실 수 없을 것 같네요. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 29일 (토) 23:42 (KST) 그런데 제 생각에는 두 파일이 위키백과에서 존재할 수 있는지 의문이 가네요. 로고는 한국어 위키백과에서는 사용이 불가능할 것 같은데요. --Nt (토론) 2011년 10월 30일 (일) 00:03 (KST) 아무래도 해당 그림은 사용하실 수 없을 것 같습니다. --北京 (토론·기여·메일) 2011년 10월 30일 (일) 11:37 (KST) 용골대 문서를 생성시켜 놨습니다만... 일단 용골대문서를 생성시켰습니다만 이것을 용골대로 할지 잉굴다이로 할지의 여부는 알아서 결정해주시고(만약 잉굴다이로 결정되면 필히 넘겨주기를 해주시기 바랍니다.) 이것에 대한 외국어 문서를 찾으려니까 찾기가 정말 힘듭니다. 찾아서 추가해 주시면 대단히 감사하겠습니다. 그리고 급조된 문헌이기 때문에 내용이 많이 부족한데 병자호란에 관련된 지식을 많이 갖고 계신 분들의 문서 내용 보충을 원합니다. 용골대는 실제 병자호란 당시 조선 인조를 굴복시킨 청나라장수이며 이 문서에 대해서는 삭제토론을 제외한 모든 참여를 환영합니다. 124.195.247.11 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 09:20 (KST) 위키백과 기여에 대해 감사의 말씀을 드립니다. 표제어는 널리 알려져있고 검색으로의 접근이 용이한 용골대가 더 좋을 것 같습니다. 단, 지식으로서 보완하는 문서는 출처가 부족한 문서로서, 위키백과:독자연구 금지에 따라 독자연구의 소지로 비추어질 수 있으므로 서적 등을 통해 출처를 보완해주시면 감사하겠습니다. --SK.Y D·C·M 2011년 10월 30일 (일) 09:24 (KST) 표제어는 어려운 문제네요. 한국 역사에 얽힌 인명도 모국의 발음을 따라 줘야하는지 말입니다. 일본어는 거의 원음 표기를 따르지만, 중국의 경우는 한자고, 북방 민족은 잘 모르겠습니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 19:45 (KST) 청나라가 무너진 신해혁명 이전에 활동한 중국인의 이름은 한국어 발음으로 한자 읽는 방식으로 표기하고, 신해혁명 이후 활동한 중국인의 경우에는 현대 중국 표준어 발음에 따라 표기하는 것이 원칙입니다. 따라서 용골대는 용골대라고 표기하는게 맞죠.--Amoeba (토론) 2011년 10월 30일 (일) 19:54 (KST) 위키백과:편집 지침 #첫 문단의 인명을 참고하시면 될 듯 합니다. 다만, 역사적 표기에 대해서는 위키프로젝트:한국사와 같은 곳에서 논의되고 있을 수 있으므로, 이 쪽에 참여하는 분들께 조언을 구하면 될 듯 합니다. --이강철 (토론) 2011년 10월 30일 (일) 20:38 (KST) 용골대입니다. 주윤발도 저우룬파라 안쓰는걸요. --거북이 (토론) 2011년 11월 2일 (수) 18:52 (KST) 그와 관련해서는 위키백과:사랑방/2011년 제44주#공식 명칭 문제에 이의가 제기된 상태이며, '용골대' 명칭은 위에서 언급된 대로, 위키백과:편집 지침 #첫 문단에 따른 명칭으로 볼 수 있습니다. --가람 (논의) 2011년 11월 2일 (수) 19:02 (KST) 용골대가 맞습니다. 청나라 인명은 개국 초 당시의 인물인 누르하치, 홍타이지, 도르곤 등 만주어 이름이 널리 알려진 경우를 제외하곤 이미 중국의 왕조로서의 청나라 사람이니 한자음 표기대로 해도 문제없습니다. -- 윤성현 論 · 기여 · F.A. 2011년 11월 10일 (목) 13:16 (KST) (뒷북) 타타라 잉굴다이로 옮겼습니다. 신해혁명 이전 기준에 따라 타타라 잉굴다이의 한자명을 따지면 "타탑라 영고이대"이지 "용골대"가 아닙니다. 중국어가 아니라 만주어라고 보고 잉굴다이로 옮겼으니 참고 바랍니다. Ø᚛ᚄᚙᚂᚖᚋᚙᚅᚇᚖ᚜ (토론 / 기여) 2012년 12월 28일 (금) 22:39 (KST)

https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%9C%84%ED%82%A4%EB%B0%B1%EA%B3%BC%3A%EC%82%AC%EB%9E%91%EB%B0%A9/2011%EB%85%84%20%EC%A0%9C43%EC%A3%BC

Je,mji mkuu Australia ni gani?

Australia na Pasifiki

swahili

Australia na Visiwa vya Pasifiki (pia: Oceania, Okeania, Oshania) hujumlishwa mara nyingi pamoja katika hesabu ya mabara. Hasa watu kwenye visiwa vingi vya Pasifiki wana utamaduni wa karibu. Vilevile historia ya visiwa hivyo kabla ya kuenea kwa ukoloni imefanana katika mengi. Bara au la? Hivyo mara nyingi sehemu hii ya dunia imeitwa "Bara la Kiutamaduni". Jina hili si sahihi kijiografia kwa sababu maeneo yake yako juu ya mabamba ya gandunia tofauti, kama vile bamba la Pasifiki, bamba la Australia na mengine madogo. Hata wataalamu hawapatani kuhusu mipaka ya eneo hilo. Jina Kwa lugha nyingi za dunia jina la "Oceania" (Okeania, Oshania) limekuwa la kawaida kutokana na neno la Kigiriki "okeanos" (kwa Kilatini: oceanus; kwa Kiingereza: ocean). Hivyo "Oceania" yamaanisha "nchi katika bahari". Ila tu hatuoni faida ya kuingiza neno hili katika lugha ya Kiswahili kwa sababu ni neno lisiloeleweka vizuri. Mara wataalamu hujadili "Oceania" kuwa visiwa vya Pasifiki pamoja na Australia; mara wanaona "Oceania" ni visiwa vile pekee bila Australia na wengine wanasema wenyewe "visiwa vya Pasifiki" ingekuwa jina zuri zaidi kama Australia haihesabiwi. "Australasia" imekuwa jaribio tofauti la kutaja eneo, hasa kati ya wataalamu wa Australia, ila tu halipendwi na watu wengi visiwani. Hivyo imetumiwa zaidi kwa kanda la Australia na visiwa jirani pekee. Eneo Visiwa vyote kwa pamoja (bila Australia yenyewe) hukadiriwa kuwa 7,500 vyenye eneo la nchi kavu la kilomita za mraba milioni 1.3 vilivyosambaa katika eneo la bahari la kilomita za mraba milioni 70. Takriban visiwa 2,100 vimekaliwa na watu milioni 14.9. Jiolojia Eneo hili si bara kwa maana ya jiolojia. Visiwa vikubwa vya New Zealand, Guinea Mpya, Kaledonia Mpya na Tasmania ni mabaki ya bamba la Gondwana ya kihistoria. Guinea Mpya imetenganishwa na Australia kwa bahari ya Arafura isiyo na kina kirefu na wakati wa enzi ya barafu iliyopita zilikuwa kama nchi moja kwa sababu uwiano wa bahari ulikuwa chini kuliko leo. Visiwa vingi katika Pasifiki ni milima ya volkeno inayoinuka kutoka tako la bahari hadi uso wa maji; mara nyingi zinaonyesha kasoko. Visiwa vingine vinajengwa na matumbawe yanayokua juu ya volkeno ambazo zimeishia kidogo chini ya uso wa bahari. Visiwa vingine ni atoli ambako matumbawe yamejenga tuta tumbawe kwa umbo la mviringo kuzunguka kisiwa cha kivolkeno. Sababu ya kutokea kwa volkeno nyingi ni miendo ya gandunia katika tabaka za ganda la dunia chini ya bahari. Ngozi ya nje au ganda la dunia hufanywa na vipande mbamlimbali (=mabamba ya gandunia) vinavyoelea juu ya tabaka ya mwamba moto na kiowevu. Pale ambako vipande hivi vinagusana mara kwa joto na mwamba moto ulioyeyuka unapanda juu; pale ambao kupanda huku kunatokea haraka tunaona volkeno na hivyo kisiwa kipya kutokea. Mfano ni safu ya visiwa vya Hawaii ambavyo ni safu ya milima ya volkeno inayoanza kwenye tako la bahari, mengine inaonekana kama visiwa, mengine iko chini ya uso wa bahari. Kanda Mara nyingi kanda nne zimetofautishwa: Mikronesia Polynesia Melanesia Australasia Maeneo yanayotajwa kwa "Melanesia" na "Australasia" huingiliana. Nchi na Maeneo ya Australia na Visiwa vya Pasifiki (Nchi huru zaonekana kwa mwandiko mzito, maeneo yaliyo chini ya nchi nyingine kwa mwandiko wa kawaida) Jina la eneo, pamoja na bendera[1]Eneo (km²)Wakazi (kadiro mnamo 1 Julai 2002)Msongamano (watu kwenye km²)Mji mkuuAustralasia (Australia na New Zealand) Australia7,686,85020,697,2412.5CanberraKisiwa cha Krismasi (Australia)[2]1354743.5The Settlement Visiwa vya Cocos (Keeling) (Australia)[2]1463245.1West Island New Zealand[3]268,6803,908,03714.5Wellington Kisiwa cha Norfolk (Australia)351,86653.3KingstonMelanesia[4] Fiji18,270856,34646.9Suva Sehemu za Indonesia[5]499,8524,211,5328.4Jakarta Kaledonia Mpya (Ufaransa)19,060207,85810.9Nouméa Papua Guinea Mpya[6]462,8405,172,03311.2Port Moresby Visiwa vya Solomon28,450494,78617.4Honiara Vanuatu12,200196,17816.1Port VilaMikronesia Shirikisho la Mikronesia702135,869193.5Palikir Kiribati81196,335118.8Teinainano Visiwa vya Marshall18173,630406.8Majuro Nauru2112,329587.1Yaren Visiwa vya Mariana ya Kaskazini Marekani47777,311162.1Saipan Guam (Marekani)549160,796292.9Hagåtña Palau45819,40942.4Melekeok[7]Polynesia[8] Samoa ya Marekani (Marekani)19968,688345.2Fagatogo, Utulei[9] Visiwa vya Cook (New Zealand)24020,81186.7Avarua Polynesia ya Kifaransa (Ufaransa)4,167257,84761.9Papeete Hawaii (Marekani)29,3111,211,53742.75Honolulu Niue (New Zealand)2602,1348.2Alofi Kisiwa cha Pasaka (Chile)163,63,79123,17Hanga Roa Visiwa vya Pitcairn (Uingereza)54710Adamstown Samoa2,944178,63160.7Apia Tokelau (New Zealand)101,431143.1—[10] Tonga748106,137141.9Nuku'alofa Tuvalu2611,146428.7Vaiaku Wallis na Futuna (Ufaransa)27415,58556.9Mata-UtuTotal9,008,45835,834,6704.0 Tanbihi Jamii:Pasifiki Jamii:Bara

https://sw.wikipedia.org/wiki/Australia%20na%20Pasifiki

泥火山でマグマの噴出はありますか？

シドアルジョの泥火山

japanese

シドアルジョの泥火山（シドアルジョのでいかざん）とは、インドネシア東ジャワ州で2006年5月29日[1]に発生した世界最大[2][3]の泥火山。泥土噴出事故としても過去最大規模の被害をもたらした[4]。Lumpur Sidoarjo（Lumpurはインドネシア語で「汚泥」の意）からとってLUSIと呼ばれており[5]、日本語では「ルシ」[6]「ルーシー」[7]と表記されている。本記事では、泥火山「ルーシー」およびその噴出による被害について記載する。 概要 2006年5月29日、シドアルジョ県[注釈 1]近郊にあった天然ガスの試削現場から高温の汚泥と有毒ガスが噴出し始めた[1]。ジャワ島では泥火山自体は珍しいものではなかったが、ルーシーはこれまでの泥火山と規模が違い、最大で一日あたり18万立方メートルの汚泥を噴出した[8]。2011年時点でダラム大学の研究チームは泥の噴出が今後26年間続くと予測している[9]。発生から11年が経過した2017年時点でも泥の噴出は継続しており、2017年時点までに13人が死亡し6万人が自宅を放棄して避難した[10]。泥土は16平方キロメートル近くに広がり[10]、高さは最大で40メートルに及んだ[7]。この噴出について地震が原因の自然的なものか、それとも天然ガス田の掘削が原因の人為的なものか意見が分かれており、当時掘削を行っていた石油・天然ガス採掘会社のラピンド・ブランタス (Lapindo Brantas) は自社の専門家は地震が原因だとしていると主張、現地住民には援助金を約束した[7]が、2016年時点でも未払いの補償金がある[11]。 シドアルジョの泥火山は世界最大のものであり、現地には泥火山ツアーなどで観光客が訪れている[2]。また、被災者や失業者の中には観光ガイドや観光客向けのオジェック（バイクタクシー）など、観光客を相手に生計を立てている人々もいる[2][11][12]。 経緯と被害 2008年の『ナショナルジオグラフィック』に掲載された記事によれば、国際通貨基金の推定する被害総額は37億ドル（4000億円）でありインドネシアのGDPの1パーセント近くにのぼったという[6]。2013年のBBCの報道では経済損失は40億ドルを超えるとしている[13]。2015年の『AFP』と『フィナンシャル・タイムズ』の報道によれば、被害額は27億ドル（約3300億円）と推定されている[7][14]。 近隣都市間の幹線道路も泥の被害にあった[15]。スラバヤ-マラン間の高速道路と鉄道が泥の被害を受け、前者は泥により度々閉鎖され、後者は枕木が泥に埋もれレールが屈折するトラブルが発生した[16]。現地の日本語新聞『じゃかるた新聞』によれば、東ジャワ広域で交通や物流が麻痺する事態に発展、後に迂回路となる高速道路が建設されたという[15]。 経緯と被害推移 2006年5月29日、シドアルジョ県ポロン郡レノクノゴ村にあったラピンド社のブランタス鉱区バンジャル・パンジ天然ガス田付近で水蒸気噴出が発生した。3日後の6月1日には突然50度の泥が水蒸気と共に噴出した。泥の噴出量は当初の1日5000立方メートルから2カ月後には1億2600万立方メートルまで増加し、同年10月時点で被害面積は415ヘクタール（4.15平方キロメートル）に及び4つの集落が壊滅、家屋1640件などが被災し住民約9100人が家を失い避難した[16]。また被害地域には中小工場の密集する地区もあり[12]、工場20件も被害にあった[16]。同年11月には地下のパイプラインが泥の圧力で爆発する事故が発生した[6]。噴出現場を通過する高速道路の付近で国有石油会社プルタミナのパイプラインが爆発[16]、土木作業員や高速道路の職員など13人が死亡した。また、十数人が重軽傷を負った[16]。 JOGMECジャカルタ事務局長のレビューによれば2007年に被害地域は3郡の12村、640ヘクタール（6.4平方キロメートル）に拡大、2008年には728ヘクタール（7.28平方キロメートル）に達した[16]。東北大学の呉修一らの論文では2011年時点で6.5平方キロメートルが泥水に浸かり、3万人以上に影響が発生したとしている[5]。また、少なくとも1万人が移住せざるをえず[9]、BBCでは7平方キロメートルが埋まり家のない家族が1万3千残されていると報道された[3]。JOGMECのレビューでは2012年8月時点で被害地域に家屋や土地を保有していた住民が1万1881世帯あるとしており、また (KOMNAS HAM) の発表によればポロン郡の住宅10426戸が全壊し避難生活をしている被災者が4-6万人いるという[17]。2013年の『じゃかるた新聞』では3町11村の約800ヘクタールに泥が流出し、直接被害にあったのが2381世帯約9千人、避難者約4万人と報じられた[15]。2014年には9月と11月に堤防が決壊して塞き止めていた泥土が流出、9月の決壊では住宅20戸が被害にあった[18]。2015年時点でAFPの報道によれば約4万人が避難していた[7]。2016年のインドネシアの日本語新聞『じゃかるた新聞』では、ポロン郡、タングランギン郡、ジャボン郡の3郡計800ヘクタール（8平方キロメートル）が泥に埋もれ、15村の7万5千人以上が土地を追われたと報道された[11]。2017年の『ナショナルジオグラフィック』によれば泥土は16平方キロメートル近くに拡大し、避難者数は6万人に達した[10]。 泥の噴出量 最初期は1日5000立方メートルだったが、2カ月後には1億2600万立方メートルまで増加した[16]。2006年5月-2009年6月の泥の噴出量は1日あたり11-17万立方メートルであり、最大18万立方メートルにおよんだ[5]。これはオリンピックサイズ・プール50個分に相当する[3]。JOGMECジャカルタ事務所所長のレビューでは2009年7月-2010年5月は1日当たり3万-7万5千立方メートル、2010年6月以降は1万-3万立方メートルの噴出量だとされている[17]が、2015年のAFPの報道では1日あたり3-6万立方メートルだとされている[7]。 環境汚染 ルーシーの泥には硫黄などの有毒成分が含まれているため海洋汚染などが懸念されている[5]。実際、などの研究結果は周辺地域の重金属濃度が高いことを示している[2]。現地の環境団体である (WALHI) は2006年の時点で泥を海に流すことで海の生態系が破壊されると懸念していた[19]。WALHIのレレ・クリスタント (Rere Christanto) は「泥の中に大量の重金属がある」「水や沈殿物だけではなく、魚も汚染されている」と述べた[2]。また、WALHIの東ジャワ支部によれば泥には銅、カドミウム、多環芳香族炭化水素といった有害な重金属や発がん性物質が含まれているという[11]。2016年にはAFPの記事で近隣住民が健康問題や土地と河川の汚染を訴えていると報じられ[2]、『じゃかるた新聞』でも住民が水道水の汚染を報告したと報道された[11]。インドネシア採掘アドボカシーネットワーク (Mining Advocacy Network of Indonesia) のSiti Maimunahは噴出以来4万6千人が呼吸器系の症状を訴えて診察を受けたと述べ、噴出するガスの毒性による健康被害を懸念していると語った[20]。 対応 ラピンド・ブランタス社は当初、応急処置として泥土の流出を防ぐために盛り土の堤防を建設したものの、噴出の勢いが強く堤防は各所で決壊した[21]。そこで、横穴を掘るなどしてガス田により重い泥を注入する対策が行われたが、噴出を止めることはできなかったという[22]。後述の大統領令第13号から約2週間後、対策委員会とユドヨノ大統領は事故現場近くを流れるを通じて泥を海に流すことを決定・指示し[23]、11月22日には敷設された導水路を通じてポロン川への排出が始められた[24]が、泥の排出量は想定を大きく下回った[23]。2007年2月には噴出を止めるため金属の鎖でつないだコンクリート球を投入するという前例のない計画が政府の承認を得て実行されることになった[25]。対策機関は堤防と専用の貯水池を整備し、噴出した泥土は貯水池に貯め、溢れた分は堤防で塞き止め、貯まった泥はポロン川を通じて海に流したが、結局噴出自体を止めることはできなかった[26]。 インドネシア政府はシドアルジョ泥噴出対策庁 (BPLS) を新設し、2007-2014年に計9兆5300億ルピアを歳出した[18]。また、2007年の大統領令でラピンド社には3兆9千億ルピアの賠償金を支払うよう規定された[15]。ラピンド・ブランタス社は子会社のミナラック・ラピンド社を補償金支払い会社として指定し[27]、政府はミナラック・ラピンド社に補償金支払いのため7819億ルピアを貸し付けている[11]。ラピンド・ブランタス社自身が費やした対策費などは報道によって異なり、2016年の『じゃかるた新聞』では同社は2006年以降に災害対策費として8兆ルピアを支払ったとしていると報じられている[11]が、同年の『ジャカルタ・ポスト』の報道では、泥の流出に起因する社会的・物理的問題に対応するために6.1兆ルピアを費やしたと主張しているとされている[28]。 政府の対応 2006年6月7日、事故の9日後に当時の東ジャワ州知事は州政府だけでは対応できないとして中央政府の支援を求めた[21]。7月15日、スシロ・バンバン・ユドヨノは関連省庁、東ジャワ州、ラピンド社が協力して対策を検討するよう指示し、東ジャワ州に対策本部が設置された[21]。2006年9月、「シドアルジョ泥噴出事故対応委員会に関する2006年大統領通達第13号」が制定され、泥噴出事故対策委員会が活動期間6ヶ月で設置された[29]。2007年3月31日、「シドアルジョ泥噴出対策機関に関する2007年大統領令第14号」が制定され、半永久的な政府機関が設立された[29]。この大統領令では、2007年3月22日付の被害地域地図の範囲の被害に対してはラピンド社が分割払いで支払い範囲外は国家予算から補償すること、最初に20パーセントを支払い残りも2年以内に支払うこと、主要堤防からポロン川の範囲の泥対策費用はラピンド社が負担すること、泥噴出に関するインフラ対策費用は国家予算などから支出することなどが盛り込まれた[30]。 ラピンド社は補償金のうち前払いの20パーセント分は概ね問題なく支払ったものの、残りの完済が大幅に遅れ、政府は当初予定の2009年末から2012年6月まで支払い期限を延長した[31]。だが、2012年6月、ラピンド社副社長は同年年末までの延長を求めて政府の了承を得ており、同年8月時点で支払われた補償金は約2兆9000億ルピアだった[31]。その一方で、2007年の地図範囲外は政府の補償範囲とされたため、被害地域の拡大に伴い政府負担は増加し、2006-2015年に政府が本件に費やした国家予算は約13兆ルピア（約14億4000万ドル）とラピンド社の補償責任である3兆8000億ルピアの4倍近いとJOGMECの高橋は算出している[31]。 補償問題 ラピンド・ブランタス社はアブリザル・バクリ国家福祉担当調整相（当時）の親族が株式を保有しており[6]、バクリ財閥の民間石油・ガス企業Energi Mega Persada (EMP) の子会社である[32]。2013年時点でバクリ自身は対応に消極的であり[12]後述するデモなどで批判されることがある。 2013年5月29日、未払いの賠償金の支払いを求める被害者らがデモを実施し、約400人が参加した。デモではゴルカル党党首でありラピンド・ブランタス社をグループ傘下に収めているバクリの対応を批判する声が上がり、参加者らはバクリに責任を果たすよう要求した[15]。この時点で未払いの賠償金が7860億ルピアあったと報じられている[15]。 2013年8月、 (KOMNAS HAM) はラピンド・ブランタス社が地元住民に対し15の分野で人権侵害を行ったとして同社幹部への刑事責任の追及を求め、被害者への補償は国家予算から行うのではなく全てラピンド社が負担すべきだと主張した[16]。 2014年、補償策を巡って閣内で意見対立が発生した。12月にジョコウィ大統領が総額3兆8300億ルピアの補償金の内約2割の支払いが未払いのため早期完済に向けて対策を検討するよう指示を出した。8日、公共事業・国民住宅相は補償窓口であるミナラック・ラピンド社の資産を7810億ルピアで国有化、補償資金にあてるとの方針を発表した。だが、以前から同社救済にあてるだけの予算上の余裕はないとしていたユスフ・カラ副大統領はこれに反発した。カラ副大統領は同日8日に公的資金投入の報道を否定し、ミナラック・ラピンド社は補償金を支払う代わりに住民の土地を相場の3-4倍で買い取る補償策を行っていると非難した[18]。2015年6月、政府はミナラック・ラピンド社に対し補償金支払いのために7810億ルピアを提供することを決定し、大統領令により年利4.8パーセントで4年以内に返済するよう規定されることになった[33]。 2016年の『じゃかるた新聞』の報道によれば、BPLSは未払いの補償金が3.6兆ルピアあるとしている[11]。インドネシアの英語新聞『』によれば、補償金を支払われるべき被災地域の土地所有証明書は3331件あるが、その内86件が未払いだという[28]。ラピンド・ブランタス社は補償金の支払いが滞っている理由として、測量結果と住民が報告する土地状況に差異があるため査定金額に対して不満が生じること、相続権や分配でトラブルになり住民側が補償金をなかなか受け取らないことを挙げている[11]。 2016年1月、ラピンド・ブランタス社は泥流の中心から5キロメートル離れた地点で新たな坑井の掘削を開始した。カラ副大統領は政府がラピンド社に長期間にわたり資金を貸し付けていることを指摘し、政府への負債を返済するために必要なことだと見解を述べた。WALHI東ジャワ支部支部長のOny Mahardikaは災害が発生するリスクがあるとして掘削に反対した[34]。2016年6月時点で、掘削は政府の指示により中断されている[11]。 研究 噴出期間 2011年にダラム大学のリチャード・デイヴィス (Richard Davies)[注釈 2]らはダラム大学の共著者シモン・マティアス(Simon Mathias) が開発したコンピュータモデルを使用し、泥火山の噴出は26年間継続すると推定した。噴出の信頼できる推定値が算出されたのはこれが初めてであり、10年以上継続する可能性が90パーセント、100年以上続く可能性も10パーセントあると推定された。また、この推定値は帯水層に圧力が再度加えられることがないという仮定の下で算出されており、再び圧力がかかれば26年ではすまないとされている[3]。2013年にはカリフォルニア大学バークレー校の教授は日本のALOS衛星の画像を解析した結果、ルーシーが活力を失いつつあることを示し、噴出は2017年までには大体終わるだろうと予測を述べた[13]。 噴出の原因 地下に過度の圧力がたまり何らかの振動がきっかけとなり噴出が始まったとされているが、きっかけとなった振動については科学者の中でも意見が分かれており[10]、泥火山噴出の2日前に約260キロメートル離れたジョグジャカルタで発生したマグニチュード6.3の地震が原因だとする説、噴出口から150メートルの位置にあるバンジャル・パンジ (Banjar Panji) 天然ガス田が原因だとする説の2つがある[7]。 2008年にケープタウンでの会議が開催され、双方の仮説の支持者がディベートを行った。ダラム大学のリチャード・デイヴィスは新たに公開された試掘井のデータからは噴出の原因となった圧力の上昇が読み取れると主張したが、ラピンド・ブランタス社の掘削アドバイザーであるロッキー・サウォロ (Rocky Sawolo) はそのデータの圧力は許容範囲内に収まっていると反論した。彼の同僚でオスロ大学のアドリアーノ・マッツィーニ (Adriano Mazzini) は地震が原因だと主張したが、カーティン大学のマーク・ティンゲイ (Mark Tingay) は地震のマグニチュードは6.3と小さすぎると反論した。投票の結果、議論を聞いた地質学者ら74人の内42人が掘削が原因だとする説を支持し、13人が地震と掘削の両方が原因だとし、16人は証拠不十分と判断、地震のみが原因だとしたのは3人だけだった。この投票結果に対し、議長を務めたエジンバラ大学のジョン・アンダーヒル (John Underhill) は「圧倒的大差」で掘削が最有力の原因として支持されたと述べた[35]。 2007年の『』では、ガスの試削井が地下2800キロメートルの高圧の岩石を刺激したのが原因だという説が掲載された[10]。2008年の『ナショナルジオグラフィック』の特集記事では、同じく掘削が原因だとするダラム大学のリチャード・デイヴィスの見解が報じられたが、彼は地震はあまり大規模ではなく震源も遠いと指摘し、自身の調査で掘削が原因だという有力な調査が得られたと述べた[6]。2013年に『ネイチャー ジオサイエンス』に掲載された論文では、ボン大学のスティーブン・ミラー (Stephen Miller) らのコンピュータモデルを使用した研究によりジャワ島中部の地震が原因だと主張している[7]。だが、リチャード・デイヴィスはこの論文に懐疑的であり、井戸の圧力は地震以前から高かったと指摘、圧力が高い状態で適切な措置をとらずに採掘用のドリルを引き抜いたことが原因だと主張した[36]。また、2015年に『ネイチャー ジオサイエンス』に掲載された論文もミラーらの論文に異論を唱えており、掘削作業中に測定されていた天然ガスの濃度と組成を分析して、原因は地震ではなく天然ガスの掘削調査だと主張している。この論文の共同執筆者であるアデレード大学のマーク・ティンゲイによると、地震により地下深部の粘土が液状化して噴出した泥土の発生源となったのであれば大規模な天然ガスの噴出により泥流が上昇し地上に噴出するはずだが、分析結果はそのような天然ガスの噴出が発生していないと示していたという[7]。2017年夏に『』に掲載された論文では、ジョグジャカルタの地震が原因だと提唱している[10]。 泥の流出 2006年11月22日、敷設された導水路を通じて貯蔵されていた汚泥がへと排出され始めた[24]。だが、この泥には硫黄などの有毒成分が含まれているため海洋汚染などが懸念されている[5]。また、ポロン川の上流には人口の多い地域や穀倉地帯を流れるブランタス川があり、ポロン川に泥が堆積することで洪水疎通能力が低下し、これまでのダム貯水池の建設や河川改修による洪水被害減少に悪影響を及ぼす可能性も懸念された[1]。だが、2013年に『土木学会論文集』に掲載された論文によれば、ポロン川では乾季に泥が堆積するものの雨季には流量増加により堆積物が流出しており、2007-2009年にはルーシーからの泥土の噴出量が1日当たり約8万立方メートルから約4万立方メートルまで半減し、泥土の堆積量も約3分の1に減少していたことから、ポロン川の堆積汚泥は年々減少していると考えられている[37]。 その他の研究 2017年の『』に掲載された論文では、長期に渡り噴出が継続している原因はジャワ島東部のだとする説が提唱された。アドリアーノ・マッツィーニを主著者とするこの論文では、火山複合体最北端のマグマ溜まりからルーシーのある堆積盆地にトンネルがつながっており、マグマが堆積物を焼いて常に圧力を高め続けていると主張している。だが、この説には異論もあり、アデレード大学の火山学者マーク・ティンゲイは以前の測定との矛盾を指摘している[10]。 ギャラリー 噴出した泥に沈んだ田園地帯。 泥で破壊された学校。（2007年） 泥により生まれた湖。泥が噴出しているのが見える。（2007年） 被害を受けた町の跡地。（2007年） 脚注 注釈 出典 参考文献 Text "和書" ignored (help) Text "和書" ignored (help); Unknown parameter |month= ignored (help) 関連項目 泥火山

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%82%B7%E3%83%89%E3%82%A2%E3%83%AB%E3%82%B8%E3%83%A7%E3%81%AE%E6%B3%A5%E7%81%AB%E5%B1%B1

Je,Bahamas ina takriban idadi ya watu wangapi?

Bahamas

swahili

Bahamas ni nchi ya visiwani katika bahari ya Atlantiki, kaskazini kwa Kuba na mashariki kwa Florida (Marekani). Visiwa hivyo 700 na zaidi viko nje ya Bahari ya Karibi lakini mara nyingi huhesabiwa kati ya Visiwa vya Karibi. Visiwa vingine vya funguvisiwa hilo viko chini ya Uingereza hata leo (Turks na Caicos). Mji mkuu wa Nassau uko kwenye kisiwa cha New Providence. Inaaminiwa ya kwamba mahali pa kwanza pa Amerika alipofika Kristoforo Kolumbus kilikuwa kisiwa kimoja cha Bahamas, labda San Salvador. Watu Wakazi walio wengi (83%) wana asili ya Afrika lakini wanatumia lugha ya Kiingereza. Wazungu ni 12%. Upande wa dini, unaongoza Ukristo wa madhehebu mbalimbali, kuanzia Wabaptisti (35.4%), Waanglikana (15.1%), Wakatoliki (13.5%), Wapentekoste (8.1%) n.k. Tazama pia Orodha ya nchi kufuatana na wakazi Viungo vya Nje Jamii:Nchi za Amerika ya Kaskazini Jamii:Karibi Jamii:Nchi za Amerika ya Kati Jamii:Jumuiya ya Madola Jamii:Nchi za visiwa

https://sw.wikipedia.org/wiki/Bahamas

Je mto mkubwa sana Afrika ni gani?

Kongo (mto)

swahili

Mto wa Kongo (kati ya miaka 1971 na 1997 uliitwa zaidi "Zaire") ni mto mkubwa wa Afrika ya kati. Ni mto mrefu wa pili katika Afrika baada ya Nile. Beseni ya Kongo pamoja na tawimito yake ni eneo kubwa la pili duniani la msitu wa mvua. Kwa kiasi cha mshuko wa maji mdomoni ni mto mkubwa wa pili duniani baada ya Amazonas Amerika ya Kusini.[1] Pia ni mto wenye kina kirefu zaidi duniani. Urefu wake ni kilomita 4,700 ukipimwa kuanzia chanzo cha tawimto wa mbali zaidi ambayo ni mto Chambeshi wenye chanzo nchini Zambia. Mara nyingi urefu hutajwa kuanzia chanzo cha Lualaba halafu ni kilomita 4,374. Jina Jina la mto limetokana na Ufalme wa Kongo uliokuwa dola kubwa katika Angola ya Kaskazini na Kongo ya Magharibi wakati wa karne ya 14-17 BK. Jamhuri zote mbili za Kongo zimepata majina yao kutoka kwa mto. Kuna taarifa wa mwaka 1535 ufalme mdogo wa pili ulioitwa Kakongo kingdom. Ramani ya dunia iliyochorwa na Abraham Ortelius mnamo 1564 inaonyesha mji wa "Manicongo" kwenye mdomo wa mto kando ya bahari. Jina la Bakongo kwa ajili ya jumla ya wasemaji wa lugha ya Kikongo ni jina la kisasa lililotumiwa tangu karne ya 20 tu. Jina la pili linalotumiwa wakati mwingine ni "Zaire"; dikteta Mobutu Sese Seko alilifanya kuwa jina rasmi la mto pamoja na la taifa kati ya miaka 1971 - 1997. Jina hili linatokana na neno la Kikongo "nzere" ("mto")[2]. Katika karne za 16 na 17 mto ulijulikana kwa majina yote mawili jinsi inavyoonekana katika maandishi ya siku zile, kwa mfano Mwingereza James Barbot aliandika mwaka 1746 juu ya safari kwenda mto "Kongo au Zaire" ("Voyage to Congo River, Or the Zair") [3] Beseni na mwendo Beseni ya Kongo inayokusanya utiririshaji wa maji ina eneo la kilomita za mraba 4,014,500 [4]. Kongo inashusha (kutegemeana na majira na kiasi cha mvua) kila sekunde kati ya 23,000 m³ hadi 75,000 m³ za maji kwenye Atlantiki (wastani imekadiria kuwa mita za ujazo 41,000 kwa sekunde)[5]. Kongo na tawimito yake inapita katika eno kubwa la misitu ya mvua duniani (Amazonas pekee inapita katika msitu wa mvua mskubwa zaidi). Ikipita pande zote za ikweta, upande wa kaskazini na pia kusini, sehemu fulani ya beseni yake huwa na majira ya mvua muda wowote. Vyanzo vya Kongo viko katika nyanda za juu na kwenye milima inayopakana Bonde la Ufa la Afrika ya Mashariki, pamoja na Ziwa Tanganyika na Ziwa Mweru ambayo yanamwaga maji yao kwenda mto Lualaba ulio tawimto mkubwa wa Kongo. Kwa kawaida chanzo cha mto Chambeshi huko Zambia ambao unaishia katika Lualaba hutazamiwa kama chanzo cha Kongo. Lualaba inabadilisha jina lake mjini Kisangani ambako mto umepita maporomoko ya Bayoma na baada ya hapo huitwa Kongo. Mto unaelekea kwenda kaskazini halafu mwendo wake unapinda kuelekea kusini magharibi, unapita mji wa Mbandaka unapopokea mto Ubangi halafu unaingia katika Bwawa la Malebo (ing. Stanley Pool). Miji ya Kinshasa na Brazzaville inatazamana ikiwa pande mbili za bwawa hili. Baada ya bwawa mto unakuwa mwembamba ukipita katika mabonde ya korongo kwenye idadi ya maporomoko inayojulikana kama maporomoko ya Livingstone Falls). Unapita miji ya Matadi na Boma (Kongo) na kuufikia baharini kwenye mji mdogo wa Muanda. Tawimito Tawimito inaorodheshwa kuanzia mdomo kulekea chanzo. Kma namba zinatajwa zinaeleza urefu wa mwendo kwa kilomita (=km), eneo la beseni ya tawimto kwa kilomita za mraba (=km²) na mshuko wa maji yaani kiasi cha maji kinachotoka mdomoni kwa mita za ujazo kwa sekunde (=m3/s) Inkisi Nzadi Nsele Bombo Kwa-Kassai (kushoto) - 2150km - 881,900km2, 9,900m3/s Fimi Lukenie Kwango Sankuru Lefini (kulia) Sangha (kulia) - 1,400km, 213,400km2, 750m3/s Kadéï Ubangi (kulia) - 2,270km, 772,800km2, 4,000m3/s Mbomou Uele Tshuapa (mto) (kushoto) - 1,000km Lomami (mto) (kushoto) - 1,400km Kongo ya Juu Juu ya Miporomoko ya Boyoma karibu na Kisangani mto kongo hujulikana kwa jina la mto Lualaba. Luvua Luapula Chambeshi Kongo kama njia ya usafiri Mto wa Kongo ni njia muhimu ya mawasiliano na biashara kwa meli zinazoweza kusafiri mle kwa kushirikiana na njia za reli penye maporomoko mahali patatu. Maporomoko ya Livingstone yanazuia meli kupita kutoka baharini. Kuanzia Kisangani hadi Kinshasa mto ni njia ya maji inayopitiwa na meli za mtoni. Upande wa Lualaba kuna sehemu kadhaa zinazofaa kwa meli lakini njia ya maji inakatwa mara kadhaa na maporomoko. Sehemu kubwa ya bidhaa kwenda Afrika ya kati zinasafirishwa mtoni. Umememaji Mto Kongo ni mto mwenye maji mengi katika Afrika yote. Hivyo kuna nafasi kubwa ya kuzalisha umememaji. Kama nafasi zote zingetumia ingewezekana kutosheleza mahitaji yote ya umeme kwa Afrika upande wa kusini ya Sahara. [6] Hadi sasa kuna takriban vituo 49 vinayvozalisha umememaji katika beseni ya Kongo. Kituo kikubwa iko kwenye Lambo la Inga takriban kilomita 200 upande wa kusini magharibi ya Kinshasa. Mradi ulianzishwa katika miaka ya 1970. Wakati ule mfululizo ya malambo 5 ulipangwa. Hadi sasa 2 yamejengwa, lambo la kwanza Inga I ilikuwa tayari mwaka 1972, Inga II ikafuata 1982 na yote miwili ina rafadha 14[6] zinazoweza kuzalisha megawati 1,775 kwa jumla lakini kutokana uhaba wa matengenezo na usimamzi yanafikia si zaidi ya nusu. [7] Shirika la Eskom kutoka Afrika Kusini imepndekeza kuongeza lambo la tatu na -pamoja na matengenezo kwenye malambo mengine- kuongeza uwezo wa majiumeme hadi kiwango cha gigawati 40. [8] Lakini kuna wataalamu walionyesha mashaka kuwa malambo mapya yatakuwa hatari kwa ekolojia ya mto na hasa maisha ya spishi nyingi za mtoni.[9] Tazama pia Kongo (maana) Mito mirefu ya Afrika Marejeo Kujisomea 1837: Silence– A Fable is a short story by Edgar Allan Poe, written in 1837. "The region of which I speak is a dreary region in Libya, by the borders of the river Zaire." 1878: Henry Morton Stanley documented his journey down the Congo River in Through the Dark Continent, first published in 1878.. Open Library. Retrieved on 2011-11-29. 1899: Joseph Conrad's Heart of Darkness is a short novel about Charles Marlow's life as an ivory transporter down the Congo River in Central Africa. The river is "a mighty big river, that you could see on the map, resembling an immense snake uncoiled, with its head in the sea, its body at rest curving afar over a vast country, and its tail lost in the depths of the land". 1914: American poet Vachel Lindsay portrays a dark and savage society around the Congo River in his 1914 poem The Congo: A Study of the Negro Race. 1921: The Congo is mentioned in Langston Hughes's poem "The Negro Speaks of Rivers". 1930: Both Congo River and basin form the setting of Hoity Toity, the Soviet science fiction novel by Alexander Belyayev. 1980: The Congo River is featured in a chapter of Michael Crichton's novel Congo (published in 1980), as well as in the 1995 film based on the book. 1995: The Congo River is featured in the action film Congo, by director Frank Marshall, although it is not mentioned by name in the film. The film is based on the 1980 novel of the same name by Michael Crichton. 1996: British author Redmond O'Hanlon has a travelogue published by Penguin Books under the title of Congo Journey (1996). 1998: The river's history is discussed in the 1998 book King Leopold's Ghost (by Adam Hochschild). 2006: The river's history is discussed in the book Brazza, A Life for Africa (by Maria Petringa, Bloomington, IN: AuthorHouse, 2006). 2007: The Congo River and the Democratic Republic of Congo are the scenario for the 2007 book Blood River by journalist Tim Butcher, based on his intrepid travels up and down Africa's second longest river. Blood River was an attempt to retrace Henry Morton Stanley's trip down the Congo River, documented in Through the Dark Continent (first published, 1878), and was shortlisted for the 2008 British Book Awards. 2010: The Congo River is a central element in the 2010 novel by Mario Vargas Llosa, El sueño del celta (The Dream of the Celt), a fictionalisation of episodes in the life of the Irishman Roger Casement. The book is to be published in English in 2012. 2012: Phil Harwood's book "Canoeing the Congo" , Harwood, P. (2012). Canoeing the Congo: First Source to Sea Descent of the Congo River. Matador. ISBN 978-1780880075, * Jamii:Mito ya Jamhuri ya Kidemokrasia ya Kongo Jamii:Mito ya Jamhuri ya Kongo Jamii:Mito ya Angola Jamii:Mito ya Afrika

https://sw.wikipedia.org/wiki/Kongo%20%28mto%29

సాలూరు రాజేశ్వరరావు ఎన్ని చిత్రాలకు సంగీతదర్శకుడుగా పనిచేశాడు?

పెండ్యాల నాగేశ్వరరావు

telugu

పెండ్యాల నాగేశ్వరరావుగారు తెలుగు చిత్రాలకు దొరికిన అద్భుత సంగీత దర్శకులలో ఒక్కరు. తెలుగు సినిమా సంగీతాన్ని గగనదిశకు తీసుకువెళ్లి తారాపథంలో నిలబెట్టి, ఆచంద్రతారార్కం ఆ మధురసంగీతాన్ని వింటూ, పరవశిస్తూ పాడుకునేలా చేసిన చలనచిత్ర సంగీతసమ్రాట్‌ పెండ్యాల నాగేశ్వరరావు. పెండ్యాల గారు సినీ జీవితం ప్రారంభించిన కొత్తల్లో తల్లిప్రేమ (1941), సతీ సుమతి (1942) చిత్రాలకు హార్మోనిస్టుగా, సహాయ సంగీతదర్శకుడిగా పనిచేశారు. స్వతంత్ర సంగీత దర్శకుడిగా పని చేయగల ప్రతిభ, పేరు ఉండి కూడా కొత్తపొకడలు నేర్చుకోవచ్చునన్న ఆశతో సాలూరు రాజేశ్వరరావు గారి దగ్గర సహాయకులుగా చేరారు. సాలూరు రాజేశ్వరరావు గారు విదేశీయ సంగీతాన్నీ, హిందుస్తానీ పోకడల్నీ తీసుకుని మన రాగాలతో మిళితం చేసి, ‘తెలుగుపాట’లా చేసి వినిపించగల సమర్థుడని పెండ్యాల పేర్కొనేవారు. పెండ్యాల గారు సంగీతాన్ని అందించిన సినిమాలు దొంగరాముడు (1955), ముద్దుబిడ్డ (1956), భాగ్యరేఖ (1957), జయభేరి (1959), మహామంత్రి తిమ్మరుసు (1962), శ్రీకృష్ణార్జున యుద్ధం (1963), రాముడు భీముడు (1964), శ్రీ కృష్ణ తులాభారం (1966) కొన్ని చాలు - వందకుపైగా సంగీతం కూర్చిన ఆ స్వరచక్రవర్తి సంగీతం గురించి చెప్పుకోవడానికి. బాల్యం పెండ్యాలగారి తండ్రి సీతారామయ్యగారు సంగీతం మాస్టారు. హార్మోనియమ్‌ వాయించడంలో దిట్ట. హరికథ, నాటకం హార్మోనియమ్‌ వాయిస్తూ పిల్లలకి పాఠాలు చెప్పేవారు. పిల్లవాడైన నాగేశ్వరరావుకీ ఆ పాఠాలు రుచించాయి. అబ్బాయి ఉత్సాహం చూసి, తండ్రిగారు శాస్త్రీయమైన గాత్ర సంగీతాన్నీ, ఇంకో పక్క హార్మోనియమ్‌నీ నేర్పారు. నాగేశ్వరరావు వీధిబడి నుంచి ఎలిమెంటరీ స్కూలుకీ, ఎలిమెంటరీ స్కూలు నుంచి హైస్కూలుకూ మారాడు. ఒకవేపు చదువులో బడులు మారుతూ, ఇంకోవేపు వరసల పలుకుబడులు సాధించసాగాడు. స్కూల్లో ప్రార్థనాగీతాలు పాడడాలు, చిన్నచిన్న వేషాలువేస్తూ పద్యాలు పాడడాలూ చేసేవారు. తండ్రిగారు ఊళ్ళో లేకపోతే, ఆ శిష్యులకి తానే గురువై సంగీతం నేర్పించేవారు. తరువాత సంగీతం పట్ల శ్రద్ధ, ఆసక్తులు నాగేశ్వరరావుని రంగస్థలనటుణ్ని చేశాయి, హార్మోనిస్టునీ చేశాయి. తొలిసారిగా ఆయన, కాళ్ళు అందకపోయినా లెగ్‌ హార్మోనియమ్‌ వాయించిన నాటకం శ్రీకృష్ణతులాభారం. అప్పుడు వయస్సు పదమూడేళ్లు! మరుసటి ఏటినుంచి వేషాలు వెయ్యడం కూడా ఆరంభమైంది. శ్రీకృష్ణతులాభారం లో జాంబవతి పాత్రధరణతో నటిగా ఆరంభమైంది రంగస్థలజీవితం. 1966లో డి.రామానాయుడు తీసిన శ్రీకృష్ణతులాభారం చిత్రంలో పామరుల భాషలో ఆ చిత్రంలోని పాటల్నీ, పద్యాల్నీ ఆయన అద్భుతంగా స్వరపరిచారు. సినీ జీవితం పెండ్యాల ప్రతిభని పసిగట్టిన గాలిపెంచల నరసింహారావు మాయలోకం (1945) చిత్రానికి హార్మోనిస్టుగా పిలిస్తే, దుక్కిపాటి మధుసూదనరావుగారి సలహాతో పెండ్యాల తిరిగి సినిమారంగానికి వచ్చారు. గృహప్రవేశం (1946) చిత్రనిర్మాణానికి సారథ్యం వహించిన కె.ఎస్‌.ప్రకాశరావు పెండ్యాలకి సహాయ సంగీతదర్శకుడి స్థానం ఇచ్చారు. ఆ చిత్రానికి సంగీతర్శకుడు బాలాంత్రపు రజనీకాంతరావు. ఆయన ఆలిండియో రేడియోలో తీరిక లేకుండా వుంటారు గనక, సమర్థుడైన సహాయకుడు కావాలని నాగేశ్వరరావును తీసుకున్నారు. అంతే! పెండ్యాల ప్రజ్ఞ ప్రకాశరావుగారికి పూర్తిగా అర్థమైంది. తరువాత తాను నిర్మించిన, ద్రోహి (1948)కి పెండ్యాలకు సంగీత దర్శకుడుగా అవకాశం ఇచ్చారు ప్రకాశరావుగారు. ఆ చిత్రానికీ, ఆ చిత్రంలోని కాఫీ ఖవాలీ, మనోవాంఛలు, పూవు చేరి, చిక్కిలిగింతలు మొదలైన పాటలకీ మంచి పేరొచ్చింది. పెండ్యాల సంగీతదర్శకుడుగా స్థిరపడ్డారు. సినిమాలోని సన్నివేశాన్ని అర్థం చేసుకుని, దానికి తగ్గట్టుగా ట్యూన్‌ వచ్చేవరకూ, ఒళ్లు వంచి పనిచెయ్యడం, తను అనుకున్నట్టే గాయనీ గాయకుల చేత పాడించడం - పెండ్యాల గుణం. గాయనీ గాయకుల దగ్గర ఎంత ప్రతిభ వుందో, అంత ప్రతిభనీ పూర్తిగా వినియోగించుకునే సంగీత దర్శకుడాయన. ఘంటసాలకీ, పెండ్యాలకీ ఒకరి మీద ఒకరికి అమితమైన అభిమానం. పెండ్యాల గారి దృష్టిలో ఘంటసాలని మించిన గాయకుడు లేడు!. పెండ్యాల గారి వేల పాటల్లో - అది క్లబ్బుపాటైనా అందులో కూడా మాధుర్యం తొంగిచూసినట్టే, హిందీ పాటని అనుసరించినా, పాశ్చాత్య ధోరణిని అనుకరించినా అందులో తెలుగుదనం వుట్టిపడుతుంది. సంగీతరస హృదయులకీ, గాయనీ గాయకులకీ అందరికీ నచ్చే సంగీతం ఆయనది. చిత్రసమాహారం ద్రోహి (1948) (మొదటి సినిమా) మొదటి రాత్రి (1950) దీక్ష (1951) మేనరికం (1951) కన్నతల్లి (1953) జ్యోతి (1954) మేనరికం (1954) దొంగరాముడు (1955): భలే తాత మన బాపూజీ బాలల తాత బాపూజీ అంతే కావాలి (1955) మేలుకొలుపు (1956) పెంకి పెళ్ళాం (1956) ముద్దుబిడ్డ (1956) భాగ్యరేఖ (1957): నీవుండే దా కొండపై నా స్వామి నేనుండే దీ నేలపై అక్కాచెళ్ళెళ్ళు (1957) శాసన సభ్యులు (1957): నమోనమో బాపూ; నీ ఆశా అడియాశా సౌభాగ్యవతి (1957) శ్రీకృష్ణ గారడి (1958) గంగా గౌరి సంవాదము (1958) అత్తా ఒకింటి కోడలే (1958) జయభేరి (1959): మది శారదాదేవి మందిరమే; యమునా తీరమునా సంధ్యా సమయమునా; రసికరాజ తగువారముకామా; రాగమయీ రావే అనురాగమయీ రావే శ్రీ వెంకటేశ్వర మహాత్మ్యం (1960): శేష శైలావాస శ్రీ వేంకటేశా నిత్య కల్యాణం పచ్చ తోరణం (1960) మహాకవి కాళిదాసు (1960): మాణిక్యవీణా ముపలాలయంతీ మదాలసాం మంజుల వాగ్విలాసాం భక్త శబరి (1960) భట్టి విక్రమార్క (1960): ఓ నెలరాజా, వెన్నెల రాజా నీ వన్నెలన్ని చిన్నెలన్ని మాకేలోయ్ వాగ్దానం (1961): వెలుగు చూపవయ్యా రామా; శ్రీనగజాతనయం సహృదయం వెలుగు నీడలు (1961): పాడవోయి భారతీయుడా; కలకానిది నిజమైనది బావా మరదళ్లు (1961): ముక్కోటి దేవతలు ఒక్కటైనారు కృష్ణప్రేమ (1961) జగదేకవీరుని కథ (1961): శివశంకరీ... శివానందలహరీ మహామంత్రి తిమ్మరుసు (1962): తిరుమల తిరుపతి వేంకటేశ్వరా కూరిమి వరముల కురియుమయా చిట్టి తమ్ముడు (1962) శ్రీకృష్ణార్జున యుద్ధం (1963): అన్నీ మంచి శకునములే; అలిగితివా సఖీప్రియా పరువు ప్రతిష్ఠ (1963) ఈడు జోడు (1963): ఇదేమి లాహిరీ ఇదేమి గారడీ అనురాగం (1963) రాముడు భీముడు (1964): ఉందిలే మంచికాలం ముందుముందునా; దేశమ్ము మారిందోయ్ కాలమ్ము మారిందోయ్ శభాష్ సూరి (1964) రక్తతిలకం (1964) ప్రచండ భైరవి (1965) ఉయ్యాల జంపాల (1965): కొండగాలి తిరిగింది గుండె ఊసులాడింది సత్య హరిశ్చంద్ర (1965): హే చంద్రచూడ మదనాంతకా శూలపాణే ప్రమీలార్జునీయం (1965) శ్రీకాకుళాంధ్ర మహావిష్ణు కథ (1966): వసంతగాలికి వలపులు రేగ వరించి బాలిక మయూరి కాదా శ్రీకృష్ణ తులాభారం (1966): ఓహొ మోహనరూపా కేళీ కలపా; మీరజాలగలడా నా ఆనతి ఉమా చండీ గౌరీ శంకరుల కథ (1968) పంతాలు పట్టింపులు (1968) భాగ్యచక్రము (1968): నీవు లేక నిముషమైనా నిలువజాలనే గ్రామ దేవతలు (1968) పాప కోసం (1968) బందిపోటు దొంగలు (1968) మా నాన్న నిర్దోషి (1970) పెళ్లి సంబంధం (1970) శ్రీకృష్ణ విజయము (1971) మనసు మాంగల్యం (1971): ఏ శుభ సమయంలో ఈ కవి హృదయంలో ఆనంద నిలయం (1971) నా తమ్ముడు (1971) శ్రీకృష్ణ సత్య (1971): అలుకమానవే చిలుకల కొలికిరు; ప్రియా ప్రియా మధురం మాతృమూర్తి (1972) కోడెనాగు (1974): సంగమం సంగమం అనురాగ సంగమం; ఇదే చంద్రగిరీ, శౌర్యానికి గీచిన గిరి భూమికోసం (1974): ఎవరో వస్తారని ఏదో చేస్తారని ఎదురు చూసి మోసపోకుమా దీక్ష (1974) ధనవంతుడు గుణవంతుడు (1974) వేములవాడ భీమకవి (1976) శ్రీ రాజేశ్వరీ విలాస్ కాఫీక్లబ్ (1976): ఆకాశ పందిరిలో నీకు నాకు పెళ్ళంట కొల్లేటి కాపురం (1976) సుప్రభాతం (1976) చాణక్య చంద్రగుప్త (1977): చిరునవ్వుల తొలకరిలో; ఎవరో ఆ చంద్రుడెవరో దాన వీర శూర కర్ణ (1977): ఏ తల్లి నిను కన్నదో, చిత్రం! భళారే, విచిత్రం! శ్రీరామ పట్టాభిషేకం (1978): ఈ గంగకెంత దిగులు - ఈ గాలికెంత గుబులు శ్రీ తిరుపతి వెంకటేశ్వర కల్యాణం (1979) గాలివాన (1979) ప్రియబాంధవి (1979) సృష్టి రహస్యాలు (1980) ధర్మవడ్డీ (1982) కళారంజని (1985) ప్రేమ దీపాలు (1987) విశేషాలు మీరజాలగలడా పాట పాడించడంలో సుశీలగారిని గుక్క తిప్పుకోవడానికీ, సంగతుల్ని వెయ్యడంలో ఎక్కడైనా నిలబెట్టడానికీ వీలుకల్పంచకుండా పెండ్యాలగారు మొత్తం అనుకొన్నది రాబట్టేవరకూ విడిచి పెట్లేదు. జగదేకవీరుని కథలోని శివశంకరీ పాట గురించి ఘంటసాల చెప్పేవారు. ‘పాట మొత్తం ఒకే టేక్‌లో పాడగలిగితే బావుంటుంది - ఎన్ని రోజులు రిహార్సల్లు తీసుకున్నా సరే’ అని పెండ్యాలగారంటే - ‘ఒకే టేక్‌లో మొత్తం పాడతాను చూడండి’ అని ఘంటసాల ‘పందెం’ వేసినట్టు అన్నారు. ‘వారం రోజుల పాటు ఇంకో రికార్డింగ్‌కి వెళ్లకుండా ఆ పాటనే సాధన చేసి, అనుకున్నది సాధించిన మహాదీక్షాపరుడాయన’ అని పెండ్యాలగారు, ఘంటసాల మృతి సందర్భంగా చెబుతూ, ఆయన్ని స్తుతించారు. సినిమాల్లో కూడా, పద్యాలు చదవడంలో ‘నాటకబాణీ కనిపింపచెయ్యడం పెండ్యాలగారి తర్వాతే ఎవరైనా. ఆయన నాటకరంగానికి, ముఖ్యంగా పౌరాణిక నాటరంగానికి అలా అతుక్కుపోయారు. ఎంతమంది నటీనటులచేతనో, పద్యాలూ, పాటలూ ప్రాక్టీసు చేయించి, ఆ విధానాన్ని పట్టుబడేలా చేసినవారు పెండ్యాలవారు. ఆ నాటకాల టైములోనే, ఆయన ప్రజ్ఞ గమనించిన దర్శకనిర్మాత కడారు నాగభూషణం గారు, తల్లి ప్రేమ చిత్రానికి సహాయకుడుగా, హార్మోనిస్టుగా తీసుకున్నారు. ఆ సినిమాకి దినకర్‌రావు, ఎస్‌.వి.వెంకటరామన్‌ సంగీతదర్శకులు. ఒకరు కన్నడం, ఇంకొకరు తమిళం కావడంతో తెలుగు విషయంలో ఇద్దరూ పెండ్యాల మీదనే ఆధరపడ్డారు. రాజరాజేశ్వరీ సంస్థలో పెండ్యాల కాలుపెట్టి తర్వాత చిత్రం సతీసుమతి కీ పని చేశారు. ఈ రెండు సినిమాలూ నాగేశ్వరరావుకి మంచి అనుభవం కల్పించాయి. యుద్ధభయంతో మద్రాసు ఖాళీ చెయ్యడంతో, మళ్లీ నాటకరంగమే ఆశ్రయమైంది. దుక్కిపాటి మధుసూధనరావుగారి ఎక్సెల్షియర్‌ డ్రమోటిక్‌ అసోసియేషన్‌లో పెండ్యాల నాగేశ్వరరావు సంగీతదర్శకుడైతే, అక్కినేని నాగేశ్వరరావు నాయికా పాత్రధారి. ఉన్న సినిమా ఆనుభవంతో తానుగా పాటలు స్వరపరచి రంగస్థలం మీద పాడించి ‘ఆహా!’ అనిపించారు పెండ్యాల. అలా కొన్ని నాటకాలు, కొంత కాలమూ జరిగిన తర్వాత సీతారామ జననం చిత్రానికి అక్కినేని వెళ్లిపోవడంతో ఆ నాటకసంస్థ మూతపడింది. వనరులు వర్గం:తెలుగు సినిమా సంగీత దర్శకులు వర్గం:కృష్ణా జిల్లా ప్రముఖులు

https://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%AA%E0%B1%86%E0%B0%82%E0%B0%A1%E0%B1%8D%E0%B0%AF%E0%B0%BE%E0%B0%B2%20%E0%B0%A8%E0%B0%BE%E0%B0%97%E0%B1%87%E0%B0%B6%E0%B1%8D%E0%B0%B5%E0%B0%B0%E0%B0%B0%E0%B0%BE%E0%B0%B5%E0%B1%81