text
stringlengths
1
534k
Carex albidibasis adalah spesies tumbuhan seperti rumput yang tergolong ke dalam famili Cyperaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Poales. Spesies Carex albidibasis sendiri merupakan bagian dari genus Carex. Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh T.Koyama. Referensi Carex
Islamic Bank of Thailand (iBank) () adalah Bank Syariah yang didirikan pada tahun 2002. 48.54% saham bank dimiliki oleh Kementerian Keuangan Thailand, 39.81% oleh Government Savings Bank, dan 9.83% oleh Krung Thai Bank. Departemen Keuangan yang memiliki 49 persen saham iBank dan shareholding oleh yang kepemilikan-negara lainnya sehingga pemeintah menguasai lebih dari 98 persen dari saham iBank. Swift code iBanks adalah adalah TIBTTHBK. Fiskal tahun berjalan Bank mulai dari 1 januari sampai 31 desember. iBank beroperasi sesuai dengan prinsip-prinsip hukum syariah. Melayani semua pelanggan tanpa memandang agama mereka. Sejarah Bank Islam memiliki 130 cabang di seluruh Thailand pada tahun 2015. Hal ini diatur dalam Islam Bank of Thailand Act tahun 2002. Bank Ini mulai beroperasi pada tahun 2003. Pada akhir tahun 2005 bank baru memiliki sembilan cabang. Bank the Shariah Banking Services diakuisisi dari Krung Thai Bank PCL pada bulan November 2005. Sehingga jumlah cabang meningkat dari 18 menjadi 27. Kinerja Hingga akhir 2014, iBank melaporkan total aset adalah 109.7 miliar baht. Penghasilan bersih tahunan adalah -9.5 miliar baht. Referensi Bank di Thailand
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Ostatnie co o tobie usłyszałem to to, że zamieniłeś się w słup ognia w Piekielnych wrotach.[*Buffy S.7,E22-Mav82] en: Can we save memory lane until after we contain the psychotic killing machine?
Kimia Alizadeh Zonouzi (; ) adalah atlet taekwondo asal Iran. Kimia memenangkan medali perunggu taekwondo di kelas 57 kg di Olimpiade Rio de Janeiro 2016. Kemenangan ini mengantarkannya menjadi perempuan Iran pertama yang memperoleh medali di Olimpiade. Dia juga memenangkan medali emas di kelas 63 kg putri di Olimpiade Remaja Nanjing 2014. Pada 2017, Kimia meraih medali perak dalam Kejuaraan Taekwondo Dunia kelas 62 kg dengan menumbangkan Ruth Gbagbi dari Pantai Gading. BBC memasukkan namanya ke dalam daftar BBC 100 Women bersama dengan perempuan-perempuan lain dari berbagai negara. Pada Januari 2020, Alizadeh mengumumkan kepindahannya ke Eropa secara permanen. Ia menyatakan tidak berniat mewakili Iran di Olimpiade Tokyo 2020, dan menyatakan keinginannya bertanding untuk Jerman, negara yang ia tinggali sekarang. Ia mengaku meninggalkan Iran karena merasa dijadikan sebagai alat propaganda dan diperlakukan buruk dan seksis oleh para pejabat politik di Iran. Kehidupan awal Kimia lahir di Karaj, Iran. Orang tuanya berasal dari provinsi Azeri yang terletak di timur laut Iran, mereka pindah ke Karaj untuk mencari kehidupan yang lebih baik. Ayahnya, Keyvan Alizadeh, memiliki usaha kerajinan taplak meja sulaman. Orangtua Kimia tidak memiliki latar belakang dalam bidang olahraga. Saat kecil, ibunya mengirimkannya ke klub taekwondo khusus perempuan dengan tujuan mendorongnya berkegiatan lain selain sekolah. Pelatih Kimia mengatakan bahwa fisik Kimia yang tinggi besar cocok untuk bermain taekwondo. Nama belakang Kimia sempat keliru ditulis Zenoorin di berbagai media. Karier Pada usia 18 tahun, Kimia memenangkan medali perunggu taekwondo di kelas berat 57 kg di Olimpiade Rio de Janeiro 2016 dengan mengalahkan atlet Swedia Nikita Glasnović. Dia juga memenangkan medali emas di kelas 63 kg putri di Olimpiade Pemuda Nanjing 2014. Pada 2017, Kimia meraih medali perak dalam Kejuaraan Taekwondo Dunia di kelas 62 kg. Kehidupan pribadi Pada 2018, Kimia menikah dengan Hamed Madanchi, seorang mantan atlet bola voli yang kemudian menjadi pelatih. Referensi Taekwondoin Iran
John Maynard Keynes, 1. baron Keynes (ur. 5 czerwca 1883 w Cambridge, zm. 21 kwietnia 1946 w Firle) – angielski ekonomista, twórca teorii interwencjonizmu państwowego w dziedzinie ekonomii i finansów państwowych. Był synem logika i ekonomisty Johna Neville’a Keynesa (1852–1949) i Ady Florence Keynes, z domu Brown (1861–1958), brytyjskiej pisarki. Jego poglądy wywarły decydujący wpływ na rozwój myśli ekonomicznej w latach 30.– 60. XX wieku. Wykształcenie i młodość Na początku Keynes studiował matematykę i historię, ukończył także jeden semestr ekonomii na Cambridge. Nauki ekonomiczne pobierał ponoć od ekonomistów liberalnych Artura Cecila Pigou i Alfreda Marshalla w latach 1905–1908. Przed I wojną światową był członkiem grupy Bloomsbury. W 1913 roku opublikował książkę poświęconą gospodarce Indii. Była ona oparta na doświadczeniach, które nabył podczas krótkiej pracy w brytyjskim India Office w Londynie. W książce argumentował, że rząd Indii nie musi utrzymywać standardu złota. Dzieło sprzedało się w niewielkiej ilości egzemplarzy. Keynes powrócił na Cambridge, gdzie pracował nad traktatem na temat prawdopodobieństwa matematycznego. Okres I wojny światowej Latem 1914 został wezwany przez rząd brytyjski do przedstawienia swojej koncepcji zapobieżenia kryzysowi finansowemu, który groził Wielkiej Brytanii z powodu wybuchu I wojny światowej. Przedstawił plan, który zakładał, że zagraniczni klienci wciąż mogli wymieniać funty na złoto, jednak ograniczono wymianę waluty na złoto dla mieszkańców Wielkiej Brytanii i wprowadzono papierowy pieniądz. Plan został zaakceptowany przez premiera Lloyda George’a, wprowadzony w życie i okazał się skuteczny. Keynes został wówczas jednym z najważniejszych doradców ekonomicznych brytyjskiego rządu i pełnił tę funkcję przez całą wojnę. Po zakończeniu wojny uczestniczył w konferencji wersalskiej jako doradca Lloyda George’a. Podczas konferencji opowiadał się za umorzeniem długów mocarstw zachodnich wobec USA. Uważał, że ekonomiczne warunki pokoju powinny zapewniać harmonijny rozwój gospodarczy całej Europy po wojnie. Z tego względu sprzeciwiał się zbyt wysokim reparacjom dla Niemiec, uważał, że zbyt duże reparacje zrujnują finansowo Niemcy, doprowadzą do masowej biedy i wzbudzą chęć rewanżu, która doprowadzi do niestabilności politycznej w Europie. Swoje poglądy przedstawił w książce wydanej w kilka miesięcy po podpisaniu traktatu wersalskiego (1919, The Economic Consequences of the Peace). Książka okazała się bestsellerem i wywarła znaczący wpływ na opinię publiczną zniechęcając obywateli do pokoju wersalskiego, pierwsze wydanie zostało sprzedane w całości bardzo szybko, wydawca musiał zamówić dodruk. Okres międzywojenny Po rezygnacji z pracy w brytyjskim skarbie otrzymał oferty pracy na wysokich stanowiskach w bankach, odrzucił je jednak i w 1920 roku powrócił na Uniwersytet Cambridge, gdzie objął stanowisko na wydziale ekonomii. W 1921 roku opublikował książkę filozoficzną A Treatise on Probability, w której przedstawił swoją teorię działania, która mieściła się w tradycji racjonalistycznej G.E. Moore'a. W tym okresie był stosunkowo zamożny. Od 1905 roku z sukcesem inwestował na giełdzie, w momencie wybuchu wojny jego majątek wynosił około pół miliona dolarów w przeliczeniu na współczesną wartość pieniądza, do końca wojny potroił swój majątek. Po wojnie zarobił znaczące środki na spekulacjach walutowych, wiele krajów europejskich odeszło wówczas od parytetu złota, co dało możliwość zarabiania na zmianach kursów walut. Jego reputacja w tej dziedzinie była tak znacząca, że uczelnia King's College powierzyła mu środki w celu pomnażania majątku szkoły. W kolejnych latach założył fundusz inwestycyjny, który miał inwestować środki pieniężne jego przyjaciół. Początkowo Keynes prawie stracił całe powierzone mu środki założył bowiem, że dolar amerykański będzie się umacniał a waluty europejskie słabły, rzeczywistość potoczyła się inaczej. Jednak w kolejnych latach jego fundusz radził sobie coraz lepiej, odrobił straty a następnie okazał się bardzo dochodowy. W latach 20. był aktywnym publicystą ekonomicznym, został zatrudniony jako stały komentator w dzienniku The Manchester Guardian, brał udział jako korespondent w Konferencji w Genui w 1922 roku. Jego artykuły na temat gospodarki były przedrukowywane przez prasę na całym świecie. Na podstawie artykułów prasowych opublikował w 1923 roku książkę Tract on Monetary Reform. W 1923 roku wspólnie z grupą innych inwestorów przejął czasopismo Nation and Athenaeum, pełnił funkcję prezesa wydawnictwa publikującego pismo, jednocześnie zajmował się redagowaniem go, publikował w nim również swoje teksty. Wśród redaktorów i autorów czasopisma znajdowali się przyjaciele z grupy Bloomsbury: Virginia Woolf, Lytton Strachey. Okres II wojny światowej W czasie II wojny światowej był doradcą kanclerza skarbu. W roku 1944 uczestniczył w konferencji w Bretton Woods, przewodnicząc delegacji brytyjskiej i dążąc do powołania międzynarodowej jednostki rozliczeniowej bankor, opartej na pieniądzu bankowym (bank-) i złocie (-or), której emisja służyłaby finansowaniu odbudowy zniszczeń po II wojnie światowej oraz prowadzeniu zrównoważonej polityki finansowej na świecie. Koncepcja Keynesa była lekceważona. Oponentami byli przede wszystkim Amerykanie (z ministrem skarbu Harrym Dexterem White’em na czele) dążący do uprzywilejowania dolara (USD) emitowanego przez Fed (System Rezerwy Federalnej). Teorie Keynesa nie ukształtowały międzynarodowych stosunków finansowych. Przyczyniły się jedynie do nacjonalizacji Banku Anglii (Bank of England) w dniu 1 marca 1946 roku. Od grudnia 1945 roku strona amerykańska przystąpiła do wcielania w życie własnych propozycji. Ratyfikacja ustaleń konferencji w Bretton Woods, która dała podwaliny pod utworzenie Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego, dokonała się w 1946 roku – po śmierci Keynesa – i uczyniła z amerykańskiego dolara walutę o zasięgu międzynarodowym. Przyczyniła się do tego obietnica wymienialności dolara na złoto, uchylona później (w 1971 roku) przez prezydenta Richarda Nixona. Podwaliny szkoły keynesowskiej Jego głównym dziełem jest Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza opublikowana w 1936 roku (wydanie polskie 1956), kwestionująca zasady klasycznej myśli ekonomicznej. Teorie Keynesa były reakcją na kryzys ekonomiczny lat 30. XX wieku (zapoczątkowany w 1929 roku w USA) i ustabilizowały sytuację gospodarczą w Europie po II wojnie światowej, aż do odejścia w 1971 przez Stany Zjednoczone od parytetu złota. Założenia szkoły Keynesa Geneza teorii koncepcji Keynesa Teoria Keynesa powstała jako reakcja na Wielki kryzys gospodarczy lat 1929–1933. Wystąpił wtedy spadek PNB i wzrost bezrobocia. Spadł poziom inwestycji i notowania giełdowe. Keynes dążył do ustabilizowania gospodarki za pomocą podejścia popytowego. Jako przyczynę złego stanu rzeczy podał stan nierównowagi pomiędzy poziomem oszczędności a poziomem inwestycji. Jeżeli człowiek dostanie podwyżkę, to nie wyda wszystkiego, tylko część odłoży. Keynes nazwał to krańcową skłonnością do konsumpcji. W efekcie rosną dochody, ale nie wzrasta konsumpcja. Istotą jego poglądów jest zanegowanie zdolności gospodarki do samoregulacji (samoistnego osiągania równowagi rynkowej). Odrzucono stwierdzenie, jakoby podaż sama stwarzała dla siebie popyt. Keynes stwierdził, że prawo Saya nie działa, choć nigdy naukowo tego nie dowiódł. Według niego gospodarka pozostawiona sama sobie będzie zawsze popadać w stan nierównowagi. Szkoła Keynesowska położyła nacisk na analizę agregatową ujmowanego popytu globalnego. Chodziło o zwiększenie popytu, co miało przyspieszyć tempo wzrostu gospodarczego i zlikwidować bezrobocie. Aby zapewnić stały rozwój gospodarczy, należy poprzez odpowiednią politykę gospodarczą pobudzić wzrost globalnych wydatków. Stąd nazwa – ekonomia popytu. Według nich sterowanie przez państwo globalnym popytem odbywa się za pomocą środków polityki fiskalnej (ewentualnie polityki pieniężnej). W 1935 roku w przedmowie do niemieckiego wydania swojej książki Keynes argumentował, że jego teoria może być wdrożona o wiele łatwiej w warunkach państwa totalitarnego niż w gospodarce wolnorynkowej, co w późniejszych latach stało się podstawą do wielu zarzutów o totalitarne sympatie. Keynes proponował: progresję opodatkowania dochodów osobistych grup zamożniejszych przy jednoczesnym zwiększaniu świadczeń społecznych na rzecz grup biedniejszych; bezpośrednie zachęty do inwestowania poprzez obniżenie opodatkowania zysków przeznaczanych na inwestycje; zarządzanie wielkością globalnych wydatków rządowych na inwestycje państwowe czy roboty publiczne. Według Keynesa, deficyt budżetowy nie stanowi problemu w okresie ożywienia. W okresie dekoniunktury rządy powinny podejmować działania mające na celu utrzymanie na odpowiednio wysokim poziomie aktywności gospodarczej państwa. Główne założenia szkoły Keynesa Produkcja określana jest przez globalny popyt. Zmiana ilości pieniądza wpływa na zatrudnienie. Bezrobocie to efekt niedostatecznego popytu. Państwo powinno być aktywne na scenie fiskalnej i monetarnej państwa. Przeciwstawne poglądy Ekonomistami zwalczającymi teorie Keynesa byli Friedrich von Hayek, przedstawiciel szkoły austriackiej, oraz Milton Friedman, przedstawiciel szkoły chicagowskiej. Życie prywatne Keynes był kolekcjonerem dzieł sztuki i znawcą malarstwa. Kupił i finansował teatr i balet. Keynes, co jest faktem mało znanym, był także inwestorem. Pomimo trudności gospodarczych, jakie Wielka Brytania przechodziła w czasie kryzysu lat 30. XX wieku, osiągał bardzo dobre wyniki. Jest uważany za jednego z prekursorów inwestowania skoncentrowanego. Był biseksualny. Był w związkach między innymi z krytykiem literackim Lyttonem Stracheyem czy malarzem Duncanem Grantem. W 1925 r. Keynes ożenił się z Lidią Łopokową, tancerką Ballets Russes Siergieja Diagilewa. 42-letni ekonomista zakochał się po raz pierwszy w życiu w kobiecie, z którą poznał się w 1921. Publikacje Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza, 1936 A Treatise On Probability, 1921 Zobacz też interwencjonizm keynesizm neokeynesizm teoria racjonalnych oczekiwań deflacja Przypisy Bibliografia H. Ćwikliński, Polityka gospodarcza Linki zewnętrzne Keynes-Gesellschaft Recenzja biografii Keynesa [dostęp 2021-10-25]. Brytyjscy ekonomiści Brytyjscy kolekcjonerzy sztuki Kolekcjonerzy XX wieku Ludzie urodzeni w Cambridge Urodzeni w 1883 Zmarli w 1946
Worcester Cathedral is an Anglican cathedral in Worcester, England. It stands on a bank overlooking the River Severn. It is the seat of the Anglican Bishop of Worcester. Its official name is The Cathedral Church of Christ and the Blessed Mary the Virgin of Worcester. It was built between 1084 and 1504, so therefore there are many different kinds of architecture, from Norman to Perpendicular Gothic. It is famous for its Norman crypt and the unusual chapter house. History The Cathedral was founded in 680 with Bishop Bosel as its head. Most of the cathedral we see today dates from the 12th and 13th centuries. Monks and nuns had been at the Cathedral since the seventh century. The monastery became Benedictine in the second half of the tenth century. The Benedictine monks were driven out in 1540 and replaced by secular (non-religious) canons. After the Dissolution of the Monasteries, the building became a cathedral of secular clergy again. The cathedral often had restoration work done, especially by Sir George Gilbert Scott and A. E. Perkins in the 1860s. Both men are buried at the cathedral. In the chancel of the cathedral is the tomb of King John. The cathedral has a memorial, Prince Arthur's Chantry, to the young prince Arthur Tudor, who is buried here. Arthur's younger brother and next in line for the throne was Henry VIII. Worcester Cathedral was not destroyed by Henry VIII during the English Reformation because of his brother's chantry in the cathedral. Other famous burials include Prime Minister Stanley Baldwin (1867–1947), Bishop of Worcester John Gauden (1605–1662) and Richard Edes (d.1604), a chaplain to Elizabeth I and James I. Bells The tower has a ring of twelve bells plus three semitone bells and a non-swinging bourdon. They are some of the most beautiful church bells ever made. There is a teaching centre with eight special training bells, linked to computers. Music Worcester Cathedral has three choirs: the Worcester Cathedral Choir (the main choir which has both a boys' and a girls' treble line, which normally work separately), Worcester Cathedral Chamber Choir, and the Worcester Cathedral Voluntary Choir. Since the 18th century, Worcester Cathedral Choir has taken part in the Three Choirs Festival, the oldest music festival in the world. The composer Edward Elgar spent most of his life in Worcestershire. The first performance of his Enigma Variations took place at the cathedral during the 1899 festival. There is a stained glass window which contains his portrait. Worcester Cathedral has a long history of organs dating back to at least 1417. Until recently there was a large four-manual organ, originally built by Hope Jones. Most of this organ was removed in 2006 in order to make way for a new instrument by Kenneth Tickell, which was completed in the summer of 2008. Famous organists at Worcester have included Thomas Tomkins (from 1596), Hugh Blair (from 1895), Ivor Atkins (from 1897) and David Willcocks (from 1950). Today the organist (from 1996) is Adrian Lucas. Related pages English Gothic architecture Romanesque architecture Church of England Three Choirs Festival Other websites Worcester Cathedral official web site Anglican cathedrals in England Worcester Benedictine abbeys Buildings and structures in Worcestershire 12th-century buildings and structures‎
Sudarshan Agarwal (19 June 1931 – 3 July 2019) was an Indian politician. He served as the Governor of Uttarakhand from 2003 to 2007, and the Governor of Sikkim from 2007 to 2008. He was also Secretary-General of the Rajya Sabha from 1981 to 1993. He was born in Ludhiana, Punjab. On 3 July 2019, Agarwal died after a long illness in New Delhi. He was 88. References 1931 births 2019 deaths Members of the Rajya Sabha Governors of Uttarakhand Governors of Sikkim Governors of Uttar Pradesh
Jan Kanty Roliński (ur. 19 października 1869, zm. 27 listopada 1925 we Lwowie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego. Życiorys Jan Kanty Roliński urodził się 19 października 1869 roku. 12 listopada 1919 roku został przeniesiony z Dowództwa Okręgu Etapowego Lwów do baonu wartowniczego nr 3/VI w Sokalu na stanowisko dowódcy batalionu. 14 kwietnia 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę na stanowisku dowódcy Rejonu Bezpieczeństwa Stanisławów, a jego oddziałem macierzystym był 48 pułk piechoty Strzelców Kresowych. 26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu pułkownika. Został przeniesiony w stan spoczynku i zatrzymany w służbie czynnej. Pozostawał na etacie przejściowym, w Rezerwie Oficerów Sztabowych przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, a jego oddziałem macierzystym był nadal 48 pułk piechoty Strzelców Kresowych w Stanisławowie. Z dniem 1 marca 1924 roku został mu udzielony urlop, a z dniem 31 maja tego roku został zwolniony z czynnej służby wojskowej i na powrót przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 27 listopada 1925 roku we Lwowie. 30 listopada 1925 roku został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa. Ordery i odznaczenia Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari Krzyż Walecznych Odznaka Honorowa „Orlęta” Przypisy Bibliografia Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita) Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita) Odznaczeni odznaką pamiątkową „Orlęta” Pochowani na Cmentarzu Obrońców Lwowa Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej Pułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej Urodzeni w 1869 Zmarli w 1925
translate from English to Indonesian: en: You owe us an explanation. id: Kau berhutang penjelasan pada kami.
Soize – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Aisne. Według danych na styczeń 2014 roku gminę zamieszkiwało 101 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 17,5 osób/km². Bibliografia Francuski Urząd Statystyczny Gminy w departamencie Aisne Miejscowości w departamencie Aisne
– shōnen-manga autorstwa Masakazu Katsury, publikowana przez wydawnictwo Shūeisha i składająca się z 15 tomów. Pierwsze 13 opowiada o losach Video Girl imieniem Amano Ai, kolejne dwa o Video Girl Len oraz Video Girl Haruno. Doczekała się adaptacji anime w postaci filmu pełnometrażowego, wyprodukowanego przez studio Tōhō oraz serii OVA wyprodukowanej przez Production I.G. W Polsce manga została wydana przez wydawnictwo Waneko. Fabuła Szesnastolatek Moteuchi Yota, niemający szczęścia do dziewczyn, zakochany jest w swojej koleżance, która z kolei podkochuje się w jego najlepszym przyjacielu. Yota odwiedza dziwną wypożyczalnię kaset wideo o nazwie Gokuraku. Zabiera do domu kasetę dla dorosłych z miło wyglądającą dziewczyną na okładce. Używając zepsutego sprzętu włącza ją. Na ekranie pojawia się dziewczyna z okładki, obiecując go pocieszyć. Wtedy wychodzi z telewizora. Okazuje się, że dziewczyna o imieniu Ai spędzi z nim trzy miesiące. Zepsute wideo sprawia, że Ai jest uszkodzona i poważnie zmieniły się jej cechy charakteru i rozmiar niektórych wdzięków. Do tego jako jedyna wideo girl posiada uczucia. Pojawia się jej twórca pragnąc ją zniszczyć oraz zaczynają się zawiłe intrygi na tle uczuciowym. Bohaterowie Ai Amano – Video Girl. Wychodzi z telewizora (konkretnie z video kasety) a jej celem jest pomóc Moteuchiemu w zdobyciu Moemi Hayakawy. Nie ze swojej winy jest jednak wadliwa przez co ma uczucia, których nie powinna mieć doskonała Video Girl. Yota Moteuchi – główny bohater przez kolegów z klasy zwany Mateusz Idiota (od imienia Moteuchi Yota). To on wyzwala Ai z kasety. Może korzystać z Gokuraku jako trzeci mieszkaniec Japonii. Początkowo tchórzliwy. Brak mu też pewności siebie. Zawsze stara się nie sprawiać innym bólu, co jednak nie zawsze się udaje. Zakochany w Moemi Hayakawie. Moemi Hayakawa – ukochana Yoty. Sama jednak początkowo nie zauważa jego uczuć z powodu swojej miłości do Takashiego. Bardzo barwna postać o zmiennym charakterze. Takashi Niimai – najlepszy przyjaciel Moteuchiego. Zawsze stara się pomagać Yocie, choćby sam miałby być na tym stratny. Natsumi Yamaguchi – przyjaciółka Yoty z dzieciństwa. Szybko się jednak przeprowadza. Początkowo przy kolejnym spotkaniu nie poznają się z Yotą ale gdy orientują się kim są, ich przyjaźń odradza się. Moteuchi wiele jej zawdzięcza. Manga Przypisy Linki zewnętrzne Mangi wydane w Shūkan Shōnen Jump Mangi wydawane w Polsce Mangi wydawnictwa Shūeisha Mangi wydawnictwa Waneko Production I.G Shōnen
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: - Kembali, kembali. en: - Back, back.
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Tak, ale teraz chyba mi ufa.. en: Yeah, but I think she trusts me now.
translate from English to Polish: en: This Regulation shall be binding in its entirety and directly applicable in all Member States. pl: Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: - Apakah dia memberitahumu seberapa besar penisku? en: - Did she tell you how big my dick was?
Maria Gabriela Sarzała-Drabikowska (ur. 8 marca 1936 w Rębowie, zm. 12 lutego 1987 w Warszawie) – polska biochemiczka, profesor Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN. Życiorys naukowy Maria Gabriela Sarzała-Drabikowska urodziła się w 1936 roku w Rębowie. Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. T. Kościuszki w Gostyninie, a następnie Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1959 r. związana z Instytutem Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN w Warszawie, gdzie wykonała pracę magisterską, a następnie podjęła dalsze badania naukowe. Wczesne Jej prace badawcze dotyczyły enzymów biorących udział w procesach metabolizmu i wchłaniania lipidów w przewodzie pokarmowym zwierząt. Badania nad fosfatazą kwasu fosfatydowego w jelicie były przedmiotem jej pracy doktorskiej, zakończonej uzyskaniem stopnia doktora nauk przyrodniczych w 1966 r. Staż na Uniwersytecie w Utrechcie w latach 1968-1969, skierował Jej zainteresowania na komponentę lipidową błon biologicznych. Badania prowadzone nad metabolizmem i rolą lipidów w funkcjonowaniu błon komórki mięśniowej - sarkolemy i błon siateczki sarkoplazmatycznej rozszerzyła też na badania białek błonowych. W 1973 r. Sarzała-Drabikowska została kierownikiem nowo utworzonej Pracowni Biomembran Komórek Kurczliwych IBD PAN. W 1975 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego, a w 1983 r. została mianowana profesorem nadzwyczajnym. W ostatnich latach życia Jej zainteresowania naukowe koncentrowały się na zmianach zachodzących w błonach mięśniowych w czasie rozwoju i w stanach patologicznych. Szczególnie interesujące są Jej badania nad molekularną organizacją błon, zwłaszcza asymetrycznym rozmieszczeniem ich składników. Opublikowała 42 prace eksperymentalne w czasopismach o zasięgu międzynarodowym i 5 artykułów przeglądowych. W uznaniu zasług naukowych zespół kierowany przez profesor Sarzałę-Drabikowską otrzymał dwukrotnie (w latach 1973 i 1978) nagrodę Sekretarza Naukowego PAN. Była członkiem Polskiego Towarzystwa Biochemicznego i Komitetu Cytobiologii PAN. Prowadziła szeroką współpracę z laboratoriami polskim i zagranicznymi (m.in. Royal Free Hospital w Londynie, University of Bilbao i placówkami naukowymi we Włoszech). Profesor Maria Gabriela Sarzała-Drabikowska zmarła 12 lutego 1987 roku. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 255-4-27). Wybrane publikacje Sarzała M.G., Michalak M. (1978) Studies on the heterogeneity of sarcoplasmic reticulum vesicles, Biochim. Biophys. Acta, 513: 221-235. Zubrzycka E., Michalak M., Kosk-Kosicka D., Sarzała M.G. (1979) Properties of microsomal subfractions isolated from developing rabbit skeletal muscle, Eur. J. Biochem., 93: 113-121. Hoffmann W., Sarzała M.G., Chapman D. (1979) Rotational motion and evidence for oligomeric structures of sarcoplasmic reticulum Ca2+-activated ATPase, Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A., 76: 3860-3864. Pilarska M., Zimniak P., Pikuła S., Sarzała M.G. (1980) The terminal step of the de novo synthesis of diacyl and alkylacyl phospholipids in subfractions of rabbit sarcoplasmic reticulum ontogenesis, FEBS Lett., 114: 21-24. Hoffmann W., Sarzała M.G., Gomez-Fernandez J.C., Goni F.M., Restall C.J., Chapman D., Heppeler G., Kreutz W. (1980) Protein rotational diffusion and lipid structure of reconstituted systems of Ca2+-activated adenosine triphosphatase, J. Mol. Biol. 141: 119-132. Sarzała M.G., Szymańska G., Wiehrer W., Pette D. (1982) Effects of chronic stimulation at low frequency on the lipid phase of sarcoplasmic reticulum in rabbit fast-twitch muscle, Eur. J. Biochem., 123: 241-245. Zubrzycka-Gaarn E., Korczak B., Osińska H., Sarzała M.G. (1982) Studies on sarcoplasmic reticulum from slow-twitch muscle, J. Muscle Res. Cell Motil., 3: 191-212. Kosk-Kosicka D., Sarzała M.G. (1982) Characterization of sarcolemma from rabbit skeletal muscle: developmental studies, Dev. Biol., 92: 380-385. Szyja W, Wrzosek A., Brzeska H., Sarzała M.G. (1986) Interaction of calmodulin and its fragments with Ca2+-ATPase and myosin light chain kinase, Cell Calcium, 7: 73-88. Famulski K.S., Szymańska G., Szymański P., Sarzała M.G. (1987) Hyperthyroidism affects the activity of a cAMP-dependent protein kinase and protein phosphorylation in heart sarcolemma, Biomed. Biochim. Acta, 46: S448-S451. Famulski K.S., Pilarska M., Wrzosek A., Sarzała M.G. (1988) The effect of thyroxine on the calmodulin-dependent (Ca2+-Mg2+)ATPase activity and protein phosphorylation in rabbit fast skeletal muscle sarcolemma, Eur. J. Biochem., 171:364-368. Przypisy Bibliografia Polscy biochemicy Absolwenci Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie Pracownicy instytutów naukowych PAN Urodzeni w 1936 Zmarli w 1987
Pekan Olahraga Pelajar Nasional 2007 (disingkat Popnas 2007) atau Pekan Olahraga Pelajar Nasional IX (disingkat Popnas IX) diselenggarakan di Samarinda, Bontang, dan Tenggarong di Kalimantan Timur pada tanggal 17 sampai dengan 31 Juli 2007. Kontingen Jawa Timur menjadi juara umum pada edisi Popnas ini. Cabang olahraga Popnas edisi ini mempertandingkan 16 cabang olahraga sebagai berikut: Atletik Bola basket Bola voli Bulu tangkis Dayung Gulat Panahan Pencak silat Renang Senam Sepak bola Sepak takraw Tenis lapangan Tenis meja TBA (eksebisi) TBA (eksebisi) Peserta provinsi DI Aceh Sumatera Utara (senam senam ritmik) Riau Sumatera Barat (renang) Bengkulu (senam senam ritmik) Lampung (sepak bola) Jambi (senam senam ritmik) Kepulauan Bangka Belitung (senam senam ritmik) Kepulauan Riau Sumatera Selatan (senam senam ritmik) Banten (sepak bola) DKI Jakarta (senam senam ritmik, renang) Jawa Barat (senam senam ritmik, renang) Jawa Tengah (senam senam ritmik, renang) DI Yogyakarta (senam senam ritmik) Jawa Timur (senam senam ritmik, renang) Bali Nusa Tenggara Barat (senam senam ritmik) Nusa Tenggara Timur Kalimantan Barat Kalimantan Tengah Kalimantan Selatan (senam senam ritmik) Kalimantan Timur (senam senam ritmik, renang) Sulawesi Utara Gorontalo (sepak bola) Sulawesi Tengah Sulawesi Barat Sulawesi Selatan (senam senam ritmik) Sulawesi Tenggara Maluku (sepak bola) Maluku Utara Papua Papua Barat Lokasi penyelenggaraan Samarinda Bontang Tenggarong Kota Tenggarong, Kabupaten Kutai Kartanegara menggelar 6 cabang olahraga sebagai berikut. Dayung (25 Juli 2007) Gulat (25 Juli 2007) Renang (24 Juli 2007), di Kolam Renang Putri Junjung Buih Renang 400 Meter Estafet Putra ( Jawa Barat) Renang 400 Meter Gaya Bebas Putra ( Pratama Siahaan, Jawa Barat) Renang 50 Meter Gaya Bebas Putri ( Enny Susilawati, Jawa Timur) Renang TBA ( Jawa Barat) Renang TBA ( Jawa Barat) Renang TBA ( Jawa Barat) Renang TBA ( Jawa Barat) Renang TBA ( Jawa Barat) Renang TBA ( Jawa Barat) Renang TBA ( Jawa Timur) Renang TBA ( Jawa Timur) Renang TBA ( Jawa Timur) Renang TBA ( Jawa Timur) Renang TBA ( DKI Jakarta) Renang TBA ( Sumatera Barat) Renang TBA ( Jawa Tengah) Senam (25–28 Juli 2007), di Gedung Bulutangkis DPRD Kutai Kartanegara Senam Ritmik Senam Ritmik Beregu ( DKI Jakarta, Jawa Timur, Jawa Barat) Senam Ritmik dengan Alat Gada ( Inggit Mega, DKI Jakarta, Regina, Sumatera Utara, Tri Yusni, Jambi) Senam Ritmik dengan Alat Pita ( Carlin Agustia, DKI Jakarta, Rizky Diah Ayu, Kalimantan Timur) Senam Ritmik dengan Alat Tali ( Sinta Ernawati, Jawa Timur, Dwiyati AH, Jawa Barat, Ariana Asri, Sulawesi Selatan) Senam Ritmik dengan Alat Simpai ( Maria Putri V, Nusa Tenggara Barat, Intan Oktaviana, Jawa Tengah, Dewi Namiera, Jawa Barat) Sepak bola (23, 24 Juli 2007), di Stadion Rondong Demang Gorontalo 0–1 Lampung (23 Juli 2007, babak penyisihan grup) Maluku 12–4 Gorontalo (24 Juli 2007, babak penyisihan grup) Lampung 2–2 Banten (24 Juli 2007, babak penyisihan grup) Sepak takraw (23 Juli 2007), di GOR Velyny Perolehan medali Legenda bernilai 5 bernilai 3 bernilai 1 Referensi Pekan Olahraga Pelajar Nasional
translate from English to Polish: en: - Yeah, soup is fine. pl: - Tak, Zupa mi pasuje.
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Pergi ke riwayat sebelumnya en: Go to previous history
translate from English to Polish: en: But on a bright and sunny day like that, man is filled with hope. pl: Ale w taki piękny dzień, jak tamten, człowieka przepełnia nadzieja.
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Mungkin pertama-dan-a-setengah. en: Maybe first-and-a-half.
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Tidak, bukan seperti tikus tanah. en: No, dude, not like a gopher.
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: - Lihat teman-teman Anda di luar sana? en: - See your friends out there?
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: - Ke sini. en: Come here.
translate from English to Indonesian: en: What is this? id: Apa- apaan ini?
translate from English to Polish: en: # You have a duty to keep the peace So crucify him! pl: Zostaniesz wygnany Ukrzyżuj go Pamiętaj o Cezarze Masz obowiązek
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: - Dobry. en: It was a good dream.
Placówka Straży Celnej „Bogusze” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej. Geneza 23 września 1920 roku w Boguszach stacjonowała placówka 2 szwadronu 6 pułku strzelców granicznych. Z końcem roku formację Strzelców Granicznych rozwiązano, a jej miejsce zajęły bataliony wartownicze, przekształcone wiosną 1921 w Bataliony Celne. W 1921 roku w Boguszach stacjonował sztab 1 kompanii 2 batalionu celnego. Kompania wystawiała między innymi placówkę w Boguszach. Formowanie i zmiany organizacyjne Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku. Placówka Straży Celnej „Bogusze” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Bogusze” z Inspektoratu SC „Grajewo”. W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna. Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Grajewo”. Placówka Straży Granicznej I linii „Bogusze” znalazła się w jego strukturze. Służba graniczna Sąsiednie placówki placówka Straży Celnej „Kosówka” ⇔ placówka Straży Celnej „Mirucie” – 1926 Funkcjonariusze placówki Kierownicy placówki Obsada personalna placówki w 1926: Uwagi Przypisy Bibliografia Placówki Straży Celnej II Rzeczypospolitej Formacje graniczne w Boguszach Placówki Straży Celnej rozmieszczone na granicy z Prusami Wschodnimi Placówki Inspektoratu Straży Celnej „Grajewo”
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Opowiedz w szczegółach. en: Give me all the details.
Persatuan Sepakbola Indonesia Keerom (disingkat sebagai Persiker) adalah klub sepak bola Indonesia yang bermarkas di Stadion Mini Swakarsa, Kabupaten Keerom, Provinsi Papua. Mereka berkompetisi di Liga 3 Papua. Referensi Pranala luar Tim sepak bola Indonesia Tim sepak bola di Papua
Stężenie – usztywnienie konstrukcji budowlanej lub jej elementu za pomocą dodatkowych skośnych elementów konstrukcyjnych takich jak: odciągi, zastrzały, miecze. Elementy budowlane
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Ya, aku janji./ Jangan taruhan kuda. en: - Uh, yeah, I promise. - No dogs or ponies.
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: ini semua dimulai dan berakhir dengan Anda. en: This all starts and ends with you.
Cikuda adalah sebuah desa di kecamatan Parung Panjang, Kabupaten Bogor, Jawa Barat, Indonesia. Referensi
Biała Kolonia – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Grodziec. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego. Przypisy Grodziec (gmina)
Sergio Peris-Mencheta Barrio (ur. 7 kwietnia 1975 w Madrycie) – hiszpański aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Życiorys Odnosił sukcesy w rozgrywkach w rugby, zanim w 1995 zadebiutował na scenie Sala Cuarta Pared w Madrycie w sztuce Dionísa Bayera Dioses Nocturnos. Występował potem w Teatro Universitario w Madrycie (1995), Teatro Principal w Walencji (1996/1997), Resad w Madrycie (1997), Teatro Principal w Getafe (1997) i Fundación Shakespeare w Walencji (1997), gdzie zagrał w spektaklu szekspirowskim Hamlet. W latach 1998-2001 grał postać Dani'ego w serialu Tele 5 Al salir de clase. Na kinowym ekranie pojawił się po raz pierwszy w filmie Jara (2000). Można go było także zobaczyć w dramacie przygodowym Marynarze (Les Marins perdus, 2003) z Marie Trintignant i Audrey Tautou, telewizyjnym dramacie TV5 Monde Mata Hari (Mata Hari, la vraie histoire, 2003) w roli kapitana Vadime de Masloffa, dreszczowcy Tajni agenci (Agents secrets, 2004) u boku Vincenta Cassela i Moniki Bellucci, komedii Ty i ja (Toi et moi, 2006) i filmie biograficznym Rodzina Borgiów (Los Borgia, 2006) jako Cezar Borgia. Wybrana filmografia 2010: Resident Evil: Afterlife jako Angel Ortiz 2017-: Snowfall jako Gustavo „El Oso” Zapata 2019: Rambo: Ostatnia krew jako Hugo Martinez Przypisy Linki zewnętrzne Hiszpańscy aktorzy filmowi Hiszpańscy aktorzy teatralni Ludzie urodzeni w Madrycie Urodzeni w 1975
translate from English to Indonesian: en: This is the future. id: Inilah masa depan.
Burton's Gentleman's Magazine was a 19th-century American men's magazine. It was founded by William Evans Burton, and published between 1837 and 1841 in Philadelphia, Pennsylvania. The magazine focused on material of interest to American gentlemen of the period such as sports, fiction, theater, art, and the western frontier. Edgar Allan Poe sent short stories to the magazine that included "The Fall of the House of Usher" and William Wilson. He edited it from 1839 until 1840. The magazine merged with Atkinson's Casket to become Graham's Magazine. References Answers:Burton's Gentleman's Magazine American men's magazines Philadelphia 1837 establishments in the United States 1841 disestablishments 1830s establishments in Pennsylvania 19th-century disestablishments in Pennsylvania 1840s disestablishments in the United States
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Tolong kau mengerti bahwa aku tak pernah berniat... en: Please understand that I never meant...
translate from English to Polish: en: No! pl: Nie!
Sphaleromyces Thaxt. – rodzaj grzybów z rzędu owadorostowców (Laboulbeniales). Grzyby mikroskopijne, pasożyty stawonogów, głównie owadów (grzyby entomopatogeniczne). Systematyka Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sphaleromyces, Laboulbeniaceae, Laboulbeniales, Laboulbeniomycetidae, Laboulbeniomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi. Takson ten w 1894 r. utworzył Roland Thaxter. Gatunki Index Fungorum w 2020 r. wymienia 14 gatunków tego rodzaju. W Polsce ich występowanie jest jeszcze słabo zbadane. Tomasz Majewski, jedyny polski mykolog zajmujący się nimi na szerszą skalę, do 2003 r. wymienił jeden gatunek występujący w Polsce – Sphaleromyces lathrobii. Przypisy Laboulbeniaceae
Abdullah bin Ubay bin Salul () dikenal juga dengan nama Ibnu Salul (???-631) adalah pemimpin dari Bani Khazraj yang juga merupakan pemimpin di kota Madinah. Setelah kedatangan Muhammad ke Madinah, ia kemudian memeluk agama Islam, tetapi ia juga dikenal sebagai seorang munafik. Putranya adalah Abdullah bin Abdullah bin Ubay bin Salul merupakan salah seorang Sahabat Nabi dan salah seorang dari beberapa sekretaris Muhammad dalam penulisan wahyu. Referensi Kematian 631
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 1. en: OJ L 58, 28.2.2006, p. 1.
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: Harus istirahat. en: Must rest.
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Kto powiedział, że musisz jej to mówić? en: Who says you need to tell her?
translate from English to Polish: en: Where is he now? pl: Gdzie on teraz jest?
Orlando Mitchum (ur. 19 maja 1987) – piłkarz z Saint Kitts i Nevis występujący na pozycji pomocnika, obecnie zawodnik antiguańskiego Antigua Barracuda. Kariera klubowa Mitchum rozpoczynał swoją karierę piłkarską w zespole Washington Archibald High School FC, występującym w najwyższej klasie rozgrywkowej – SKNFA Super League. W 2007 roku przeszedł do jednej z najbardziej utytułowanych drużyn w kraju, Newtown United. Już podczas pierwszego sezonu w nowym klubie, 2007/2008, wywalczył z nim mistrzostwo Saint Kitts i Nevis. Sukces ten powtórzył również dwa lata później, w rozgrywkach 2009/2010, pełniąc rolę jednego z podstawowych piłkarzy klubu. W 2011 roku Mitchum podpisał umowę z ekipą Antigua Barracuda FC z siedzibą w stołecznym antiguańskim mieście Saint John’s, jednak występującego w trzeciej lidze amerykańskiej. W USL Pro zadebiutował 17 kwietnia w przegranym 1:2 spotkaniu z Los Angeles Blues, szybko zostając graczem regularnie wychodzącym na boisko w wyjściowej jedenastce. Premierowego gola dla Barracudy strzelił 27 kwietnia w wygranej 7:0 ligowej konfrontacji z Puerto Rico United. Kariera reprezentacyjna W seniorskiej reprezentacji Saint Kitts i Nevis Mitchum zadebiutował jako siedemnastolatek, w 2004 roku. Pierwszą bramkę w kadrze narodowej zdobył 26 marca 2008 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Belize, wchodzącym w skład eliminacji do Mistrzostw Świata 2010, na które jego drużyna ostatecznie nie zakwalifikowała się. Z takim samym skutkiem zakończyły się dla piłkarzy z Saint Kitts i Nevis eliminacje do Mistrzostw Świata 2014, podczas których Mitchum wpisał się na listę strzelców w wygranej 4:2 konfrontacji z Saint Lucia. Linki zewnętrzne Reprezentanci Saint Kitts i Nevis w piłce nożnej Urodzeni w 1987
Arbor Vitae – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Wisconsin, w hrabstwie Vilas. Miasta w stanie Wisconsin
Prvenci – wieś w Słowenii, w gminie Markovci. W 2018 roku liczyła 218 mieszkańców. Przypisy Miejscowości w gminie Markovci
Hans Niessl (ur. 12 czerwca 1951 w Zurndorfie) – austriacki polityk, nauczyciel i samorządowiec, starosta krajowy Burgenlandu (2000–2019). Życiorys Absolwent Pädagogische Akademie, pracował jako nauczyciel i dyrektor szkoły. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Socjaldemokratycznej Partii Austrii. W latach 1987–2000 sprawował urząd burmistrza Frauenkirchen. Od 1996 jednocześnie zasiadał w landtagu Burgenlandu, w latach 1999–2000 kierując frakcją poselską socjaldemokratów. W 2000 powołany na starostę krajowego Burgenlandu. Uzyskiwał reelekcję po kolejnych wyborach regionalnych, zakończył urzędowanie w 2019. Przypisy Austriaccy samorządowcy Politycy Socjaldemokratycznej Partii Austrii Urodzeni w 1951
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Dobra, muszę iść. en: Okay, I gotta go.
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Myślisz, że było mi łatwo podczas twojej nieobecności? en: Do you know how easy it was when you were gone?
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: "Wróbel A1" zestrzelony! en: Sparrow A1 down!
Kamil Kmiecik (ur. 28 lutego 1988) – polski futsalista, zawodnik z pola, reprezentant Polski. Obecnie jest zawodnikiem występującego w ekstraklasie Rekordu Bielsko-Biała. Przebieg kariery Kamil Kmiecik początkowo występował w drużynach piłki nożnej (m.in. Zagłębie Sosnowiec). Swoją karierę w futsalu zaczął od występów w drugoligowym klubie Eta Dąbrowa Górnicza. W ekstraklasie zadebiutował w sezonie 2013/2014 w barwach AZS-u UŚ Katowice. Po tym sezonie został wybrany największym odkryciem sezonu w Plebiscycie Futsal Ekstraklasy . Przed następnym sezonem dołączył do drużyny Rekord Bielsko-Biała, która wtedy była Mistrzem Polski. Na początku sezonu ze swoją nową drużyną dotarł do Main Round UEFA Futsal Cup. W dalszej części zdobył brązowy medal ekstraklasy oraz grał w finale Pucharu Polski. We wrześniu od selekcjonera reprezentacji Polski Andrzeja Biangi otrzymał powołanie na Turniej Państw Wyszehradzkich. Przypisy Polscy futsaliści Urodzeni w 1988 Futsaliści Rekordu Bielsko-Biała Futsaliści AZS UŚ Katowice
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: # We got snow up on the mountains # en: # We got snow up on the mountains #
Roman Totenberg (ur. 1 stycznia 1911 w Łodzi, zm. 8 maja 2012 w Newton) – polski skrzypek i pedagog, za życia zamieszkały w Stanach Zjednoczonych. Życiorys Ojciec Romana pochodził z żydowskiej rodziny kupieckiej, w rodzinie matki byli Żydzi i chrześcijanie. Gry na skrzypcach Roman zaczął się uczyć mając sześć lat. Po kilku miesiącach koncertował już ze swoim nauczycielem, który był koncertmistrzem w operze. Lata młodzieńcze spędził w Warszawie. Ukończył V Liceum Ogólnokształcące im. Ks. Józefa Poniatowskiego, a następnie uczył się konserwatorium u Michałowskiego. Później studiował u C. Flescha w Berlinie i G. Enescu w Paryżu. Debiutował w 1925 z Orkiestrą Filharmonii Warszawskiej, wkrótce potem zadebiutował za granicą z Berliner Philharmoniker. W 1927 poznał Karola Szymanowskiego, który był wówczas dyrektorem konserwatorium. W 1933 w Paryżu nawiązał znajomość z Dariusem Milhaud podczas jego kompozytorskiego debiutu. Tuż przed wybuchem II wojny światowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. W 1940 został dyrektorem działu muzyki kameralnej w rozgłośni radiowej WQXR. W czasie amerykańskiego tournée koncertował z największymi orkiestrami wraz z Karolem Szymanowskim i Arturem Rubinsteinem. Od 1947 był profesorem Akademii Muzycznej w Santa Barbara w Kalifornii, 1950–1960 kierownikiem w Aspen Institute w Kolorado. W latach 1961-1978 był profesorem i kierownikiem wydziału smyczkowego w Boston University. W latach 1978-1985 podobną funkcję sprawował w Peabody Conservatory of Music w Baltimore oraz w Longy School of Music. Wyróżnienia W 1983 otrzymał tytuł „Nauczyciela – Artysty roku”, przyznawany przez American String Teachers Association. W 1988 został uhonorowany Odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, a w 2000 Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Roman Totenberg był także jurorem międzynarodowych konkursów muzycznych i organizatorem festiwali. Rodzina Jego córką jest Nina Totenberg, dziennikarka amerykańskiego National Public Radio. Wybrana dyskografia (CD) 1993 Johannes Brahms: Violin Concerto in D Major, Op. 77 • Karol Lipiński: Violin Concerto in D Major, Op. 21 „Concerto Militaire” – Roman Totenberg with the Polish National Radio Symphony Orchestra conducted by Antoni Wit (Titanic) Ernest Bloch: Violin Concerto & Trois Poemes Juifs – Roman Totenberg with the Vienna State Opera Orchestra conducted by Vladimir Golschmann (Vanguard Classic) 2009 Ludwig van Beethoven: Violin Concerto in D Major, Op.61 • Roman Totenberg with the Poznan Philharmonic Orchestra conducted by Stanislav Wislocki (Past Classics) 2011 The Art of Roman Totenberg • From Bach to Webern • Recordings from 1943-1996 (2CD) (Arbiter) Przypisy Linki zewnętrzne „Dziennik Polski” – Wywiad z Romanem Totenbergiem, Zakopane 2000 Polscy skrzypkowie Polscy pedagodzy muzyczni Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej Muzycy związani z Łodzią Polscy stulatkowie Polscy Żydzi Stulatkowie żydowskiego pochodzenia Ludzie urodzeni w Łodzi Urodzeni w 1911 Zmarli w 2012
Contusus - rodzaj ryb rozdymkokształtnych z rodziny rozdymkowatych. Klasyfikacja Gatunki zaliczane do tego rodzaju : Contusus brevicaudus Contusus richei Przypisy Rozdymkowate
translate from English to Polish: en: Me neither. pl: U mnie też nie
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Wow ! en: Wow!
A. Douglas Stone, MA, Ph.D () adalah seorang Profesor Fisika dan Fisika Terapan Carl Morse di Yale University yang menemukan antilaser. Temuannya ini berangkat dari fenomena bahwa laser akan merusak daya tahan pandangan seseorang. Ia kemudian berhasil menemukan manfaat dari temuannya ini yang berguna untuk menjebak dan membuyarkan sinar laser. Di dalam antilaser, gelombang cahaya yang datang dijebak sehingga memantul bolak-balik sampai cahaya yang muncul tersebut habis terserap. Energi yang dihasilkan dari proses itu kemudian diubah menjadi panas yang berguna untuk mengaktifkan sistem dalam perangkat elektronik. Oleh karena itu, ia juga dikenal sebagai ilmuwan fisika yang menginspirasi penelitian tentang lensa photochromic yang mampu mengantisipasi sinar UV ke area pandangan retina mata. Beberapa gelar akademis yang diperolehnya antara lain: B.A. di bidang ilmu sosial di Harvard College, M.A. di bidang ilmu fisika dan filsafat di First Class Honors, Balliol College, Oxford, dan Ph.D di bidang fisika di Massachusetts Institute of Technology. Douglas merupakan anggota American Physical Society Fellow 1993 dan Optical Society of America pada tahun 2010. Penghargaan Penghargaan Phi Beta Kappa tahun 2014 untuk bukunya Einstein and the Quantum: The Quest of the Valiant Swabian. Rhodes Scholarship pada tahun 1976. Alfred P. Sloan Fellowship pada tahun 1990. Referensi Fisika
Komitat Bihar (rum.: Comitatul Bihor, niem.: Komitat Bihar; łac.: Comitatus Bihariensis) – jednostka administracyjna Węgier do 1950 r. Trzy czwarte terytorium komitatu sprzed traktatu trianońskiego znajduje się obecnie w Rumunii, podczas gdy jego zachodnia ćwiartka jest częścią Węgier. Geografia Komitat Bihar były trzecim do wielkości powierzchni komitatem Węgier. Południowo-wschodnia część komitatu leży w Górach Zachodniorumuńskich, podczas gdy jego część północno-zachodnia znajduje się na Wielkiej Nizinie Węgierskiej. Ważniejsze rzeki to Keresz i Berettyó. Komitat graniczył od północy z komitatami Hajdú, Szabolcs i Szatmár, od wschodu z komitatami Szilágy, Kolozs i Torda-Aranyos, od południa z komitatem Arad, a od zachodu z komitatami Békés i Szolnok. Ze względu na rozmiary nazywano go często państwem Bihar (Biharország). W południowo-wschodniej części byłego komitatu znajdował się szczyt Nagy-Bihar (1849 m n.p.m.), najwyższe wzniesienie Masywu Biharu. Licząca ok. 3000 lat jaskinia lodowa Scărișoara jest największą tego typu jaskinią w Rumunii, która została odkryta prawdopodobnie w 1847 r. Do jaskini można dojechać drogą o długości 200 m. Położona na wysokości 580 m n.p.m. przełęcz Pasul Craiului (węg. Király-hágó) była przez stulecia granicą komitatów Bihar i Kolozs, a w latach 1552–1867 również Siedmiogrodu i Węgier. Historia Według nieznanego autora, w czasach Arpada, ziemie między Cisą, Maruszą, Samoszem i lasem Igfon znajdowały się w posiadaniu biharskiego wodza Ménmaróta. Najmłodszy syn Arpada, Zoltán stanął później na czele Ducatusu Biharskiego, który był według tradycji terytorium zarządzanym przez następcę tronu. Jego stolicą był Biharvár, znajdujący się 14 km na północ od Nagyváradu. Ducatus Biharski (węg. Bihari Dukátus), jak również Ducatus Nitrzański (węg. Nyitrai Dukátus) oraz Ducatus Somogy (węg. Somogyi Dukátus) został zniesiony przez Kolomana Uczonego ok. 1110 r. Bihar należy do najwcześniej utworzonych komitatów. Utworzył go Stefan I ze stolicą w Biharze. Po najeździe tatarskim stolicą został Nagyvárad. W średniowieczu do komitatu należały również tereny źródłowe Szybkiego Kereszu i region Kalotaszeg. Podczas rozpadu Węgier na trzy części, stał się częścią Partium. W latach 1660–1692 większa część komitatu wraz z zamkami znalazła się pod okupacją turecką. W latach 1849–1860 podzielono komitat na Północny i Południowy Bihar z Debreczynem i Nagyváradem jako stolicami, a sytuacja się nieco zmieniła po utworzeniu w 1876 r. komitatu Hajdú. W 1914 r. jego powierzchnia wynosiła 10 678 km², z czego w 1918 r. 7874 km² znalazło się w Rumunii. Siedzibą władz węgierskiego komitatu Bihar do 1950 r. (z wyjątkiem okresu 1940-44) było Berettyóújfalu, a po przyłączeniu w wyniku drugiego arbitrażu wiedeńskiego Północnego Siedmiogrodu, znowu Nagyvárad. W okresie po przyłączeniu powierzchnia węgierskiej części komitatu wynosiła 6511 km². Stolicą rumuńskiej jego części był Beiuș. Zachodnia, pozostała w granicach Węgier część została w 1950 r. w ramach reformy administracyjnej, połączona z dawnym komitatem Hajdú i w ten sposób powstał dzisiejszy komitat Hajdú-Bihar. Ludność Liczba mieszkańców w 1880 r. wynosiła 446 777. Wśród nich było: 233 135 Węgrów (52,18%), 4305 Niemców (0,96%), 4554 Słowaków (1,02%), 186 264 Rumunów (41,69%), 466 Karpatorusinów (0,1%), 62 Serbów i Chorwatów (0,01%) i 2095 (0,47%) osób innych narodowości. Liczba mieszkańców w 1891 r. wynosiła 516 704 osób, z czego: 283 806 (54,93%) Węgrów 219 940 (42,57%) Rumunów 5957 (1,15%) Słowaków 3374 (0,65%) Niemców Liczba mieszkańców w 1910 r. wynosiła 646 301 osób, z czego: 365 642 (56,57%) Węgrów 265 098 (41,02%) Rumunów 8457 (1,31%) Słowaków 3599 (0,56%) Niemców Podział administracyjny W 1913 r. komitat był podzielony na 17 powiatów: powiat Bél powiat Belényes powiat Berettyóújfalu powiat Biharkeresztes powiat Cséffa powiat Derecske powiat Élesd powiat Érmihályfalva powiat Centralny (siedziba Nagyvárad) powiat Magyarcséke powiat Margitta powiat Nagyszalonta powiat Sárrét (siedziba Biharnagybajom) powiat Szalárd powiat Székelyhíd powiat Tenke powiat Vaskoh Na terytorium komitatu leżał oprócz tego, nie będąc jego częścią, Nagyvárad jako miasto na prawie municypalnym. Żupani komitatu Bihar Przypisy Bibliografia Hajdú-Moharos József: Partium, Nagyvárad 1997 A Pallas nagy lexikona Magyar katolikus lexikon Erdély útikönyv, JEL-KÉP Bt. Linki zewnętrzne Spis powszechny z 1880 r. Literatura Borovszky Samu – Sziklay János: Magyarország vármegyéi és városai VI. Budapest: Országos Monografia Társaság. 1901. B
translate from English to Polish: en: Those measures, designed to amend non-essential elements of this Directive, inter alia, by supplementing it, shall be adopted in accordance with the regulatory procedure with scrutiny referred to in Article 19(3). pl: Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, między innymi poprzez jej uzupełnienie, przyjmowane są zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 19 ust. 3.
adalah stasiun kereta api di kota Ōmachi, Nagano, Jepang, di operasikan oleh East Japan Railway Company (JR East). Jalur Stasiun Yanaba dilayani oleh Jalur Ōito dan berjarak 46,3 kilometer dari ujung jalur di Stasiun Matsumoto. Stasiun terdekat Peron Referensi Pranala luar JR East station information Stasiun kereta api di Jepang Stasiun kereta api di Prefektur Nagano
Jelcz M083C Libero – niskowejściowy autobus miejski klasy midi o dwóch drzwiach otwieranych do środka w układzie 1-2-0, który po raz pierwszy został zaprezentowany w 2006 roku. Produkowany w latach 2007-2008 przez firmę Jelcz w Jelczu-Laskowicach. Przeznaczony jest do przewozów na liniach miejskich i trasach podmiejskich o niewielkim obciążeniu. Historia autobusu "Jelcz M083C Libero" nie jest całkowicie nowym autobusem miejskim jaki powstał w JZS. Jego korzenie sięgają 2000 r., kiedy podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich Autosan zaprezentował prototyp autobusu miejskiego "A613MN", zbudowanego w oparciu o podwozie Csepel 613 (stąd jego nazwa). Kolejny zmodernizowany, m.in. wydłużony, prototyp oparty o własne podwozie firmy Autosan pokazano podczas Wystawy Komunikacji Miejskiej w Łodzi w 2002 r., jako "Autosan A0808MN Koliber". W 2002 roku podjęto w ramach spółki Polskie Autobusy decyzję o specjalizacji, w ramach której autobusy miejskie przypadły firmie Jelcz. W tym czasie zmalała sprzedaż autobusów Jelcz i firma znalazła się w trudnej sytuacji. Termin rozpoczęcia produkcji modelu wciąż przenoszono. Dopiero poprawa sytuacji w segmencie autobusów miejskich w latach 2004-2006 umożliwiła dalsze prace w Jelczu. W dalszych pracach wykorzystano uniwersalne podwozie modelu Autosan A0808T Gemini. Nadwozie było stylizowane przez pracowników Wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Przednia oś portalowa firmy LAF została zawieszona na dwóch miechach pneumatycznych, dwóch amortyzatorach uzupełnionych stabilizatorem przechyłu. Tylny most napędowy firmy Meritor został zawieszony na czterech miechach pneumatycznych, czterech amortyzatorach wraz ze stabilizatorem przechyłu. Konstrukcję podwozia modelu „Libero” stanowi rama podłużnicowo - kratownicowa, połączona integralnie z nadwoziem. Konstrukcja nadwozia powstaje z nierdzewnych rur stalowych, łączonych ze sobą poprzez spawanie. Poszycie zewnętrzne stanowią blachy nierdzewne oraz tworzywa sztuczne w ścianie przedniej i tylnej, klejone do szkieletu. Klapy boczne oraz tylną wykonano z aluminium. W „Libero” istnieje możliwość zastosowania m.in. klimatyzacji i monitoringu przedziału pasażerskiego. Oficjalna premiera gotowego autobusu Jelcz M083 Libero nastąpiła 4 października podczas wystawy Transexpo 2006 w Kielcach. Jesienią 2007 roku „Libero” był wystawiany na targach motoryzacyjnych w Wielkiej Brytanii. Na początku 2008 roku do firmy Mobilis dostarczono 33 sztuki tego modelu z przeznaczeniem dla linii na peryferiach Warszawy. Na przełomie września i października zostały dostarczone 3 Jelcze Libero zakupione przez MKS Skarżysko-Kamienna. Szacowany przez producenta popyt na „Libero” to około 50 sztuk rocznie. Uruchomienie produkcji tego modelu nie oznaczało zakończenia produkcji Jelcza M081MB „Vero”, który miał pozostać tańszą alternatywą. W październiku 2008 roku wraz z bankructwem zakładów Jelcz produkcję tego modelu przejął Autosan, gdyż właścicielem praw do tej konstrukcji jest spółka Polskie Autobusy. Pod nazwą Autosan A0808MN Sancity (oznaczenie fabryczne A0808MN.04.01) został przedstawiony na kieleckich targach Transexpo 2008. Pierwszy egzemplarz tego modelu pod marką "Autosan" trafił do szwedzkiego odbiorcy. Produkcja seryjna modelu Autosan A0808MN Sancity rozpoczęta została pod koniec 2008 roku. W 2009 roku zmieniono oznaczenie na Autosan M09LE Sancity. W 2010 roku przeprowadzono lifting nadwozia, polegający na zmianie wyglądu ścian przedniej i tylnej. Pojazd ten obecnie nosi nazwę Autosan Sancity 9LE. Użytkownicy modelu Linki zewnętrzne Artykuł "Współczesność w Jelczu" w serwisie Infobus.pl Dane i zdjęcia modeli Jelcz M083C Libero w fotogalerii Transport.Wroc.Biz M083C Libero Autobusy z lat 2000–2009 Autobusy klasy midi Autobusy miejskie Autobusy niskowejściowe
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: - Saya pikir begitu. en: - I thought so.
translate from English to Polish: en: - The death cry is everywhere. pl: - Wszędzie słychać płacz.
Claire Wineland (April 10, 1997 – September 2, 2018) was an American health activist, entrepreneur and author. She was known for her non-profit organization "Claire’s Place Foundation". She worked to support and organize people with terminal and chronic illness and their families. She was also the author of the book Every Breath I Take, Surviving and Thriving with Cystic Fibrosis and a TEDx speaker. Wineland supported Senator Bernie Sanders for President of the United States in the 2016 election. Wineland died, aged 21, on September 2, 2018 from a stroke at a San Diego, California hospital, one week after having a lung transplant. References 1997 births 2018 deaths Deaths from stroke Deaths from surgical complications American activists Businesspeople from Texas Writers from Austin, Texas
Spiroxya heteroclita adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari kelas Demospongiae, filum Porifera, subregnum Parazoa, dan kingdom Animalia. Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Spiroxya heteroclita juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi. Referensi WoRMS Porifera: World Porifera Database. Soest R. van (ed), 22 Oktober 2008. Demospongiae
Peter Rolf Ingvar Storm (born 27 August 1953), known professionally as Peter Stormare (), is a Swedish actor, theatre director, playwright, and musician. He is perhaps best known for playing Gaear Grimsrud in the 1996 movie Fargo. He is also well known for his role as John Abruzzi in the Fox series Prison Break. Other websites BlondeFromFargo.com 1953 births Living people Swedish movie actors Swedish television actors Swedish stage actors Swedish voice actors
Ekar adalah satuan luas dalam sejumlah sistem yang berbeda, termasuk satuan imperial dan satuan Amerika Serikat. Ekar yang biasa digunakan pada saat ini adalah ekar internasional dan Amerika Serikat. 1 ekar setara dengan 4.840 yard persegi atau 43.560 kaki persegi. Disebabkan oleh beragamnya penentuan yard dan kaki, ukuran ekar yang tepat juga berbeda tipis. Satuan panjang yang berhubungan dengan ekar adalah furlong (220 yard) dan rantai (4 rod atau 66 kaki). Ekar sering dipergunakan untuk mengukur luas tanah. Dalam sistem metrik, hektare biasanya digunakan untuk tujuan yang sama. Satu ekar berukuran kurang lebih 0,4 hektare, dan sedikit pendek daripada 91 yard di lapangan sepak bola Amerika yang lebarnya 53,33 yard. Luas seluruh lapangan tersebut, termasuk kedua zona ujung, adalah ±1,32 ekar. Ekar internasional Pada tahun 1958, Amerika Serikat dan Negara-Negara Persemakmuran menetapkan panjang yard internasional sama dengan 0,9144 meter. Oleh karena itu, ekar internasional adalah tepat 4.046,8564224 meter persegi. Ekar survei Amerika Serikat Ekar survei Amerika Serikat adalah kurang lebih 4.046,873 meter persegi. Nilainya yang tepat sebesar m² berdasarkan persamaan 1 meter = 39,37 inci yang ditetapkan dalam aturan Mendenhall. Ekar survei Amerika Serikat adalah ekar standar di Amerika Serikat, tetapi perbedaan pecahan dengan ekar internasional hanya empat per sejuta atau empat per sepuluh ribu dari satu persen. Persamaan dengan satuan luas lainnya 1 ekar internasional setara dengan satuan-satuan metrik berikut: 4.046,8564224 meter persegi 0,40468564224 hektare 1 ekar survei Amerika Serikat adalah sama dengan 4.046,87261 meter persegi 0,404687261 hektare 1 ekar (kedua varian) sama dengan satuan-satuan lazim berikut: 66 kaki × 660 kaki 4.840 yard persegi 160 perch. 1 perch sama dengan 1 rod persegi (1 rod persegi = 0,00625 ekar) 10 rantai persegi 4 rod 1 rantai dengan 1 furlong (1 rantai = 22 yard; 1 furlong = 220 yard) 0,0015625 mil persegi (1 mil persegi = 640 ekar) 1 ekar internasional sama dengan satuan India berikut: 100 sen India (1 sen = 0,01 ekar) Penggunaan ekar Di Britania Raya, penggunaan ekar kini tidak lagi digalakkan secara resmi, tetapi masih merupakan satuan ukuran tanah yang lazim di kalangan rakyat dan masih digunakan sebagai satuan tanah standar dalam perdagangan. Ekar survei masih menjadi satuan tanah tanah yang sah di Amerika Serikat. Luas tanah standar menurut Akta Rumah Ladang di Amerika Serikat ialah 160 ekar atau 0,25 mil persegi yang juga dikenal sebagai "seksi perempat" , dengan 1 mil persegi dirujuk sebagai satu seksi yang sama juga dengan 640 ekar). Ini menyebabkan panjang medan standar sebanyak 0,5 mil, dengan setiap rod lebarnya merupakan 1 ekar. Luas tanah biasanya ditentukan dengan merujuk pada luasnya di dalam garis batas sebagaimana yang dilukis dalam peta. Pada tanah yang rata, luas tanah tepat sama dengan luas dalam peta, sementara pada tanah yang terjal, luas tanah lebih besar dibandingkan dengan luasnya dalam peta. Sejarah Ekar berasal dari kata "acre" dari bahasa Inggris Kuno, æcer (asalnya memiliki arti "padang terbuka"), yang kognat dengan kata-kata Acker (Jerman), ager (Latin, dan agros (Yunani). Ekar merupakan luas tanah yang lebih kurang dapat ditanami oleh seorang lelaki di belakang seekor lembu jantan dalam sehari. Ini menjelaskan salah satu penentuannya sebagai luas segi empat dengan sisi masing-masing sebanyak 1 rantai dan 1 furlong. Satu jalur tanah yang panjang dan sempit lebih mudah dibajak dibandingkan tanah berbentuk persegi karena bajak tidak perlu diputar lebih banyak. Kata "furlong" pada dirinya berasal dari kenyataan bahwa ukuran ini adalah "satu alur () panjangnya". Menurut UU, nilai-nilai untuk 1 ekar telah dirancang di Inggris melalui titah raja dan ratu berikut: Edward I Edward III Henry VIII George IV Victoria – "Akta Timbang dan Ukur" Britania pada tahun 1878 menetapkannya sebagai 4.840 yard persegi. Dari segi sejarah, ukuran ladang dan tanah di Britania Raya selalu dinyatakan dalam ekar, walaupun angkanya terlalu besar dan lebih mudah dinyatakan dalam mil persegi; umpamanya, seorang pemilik tanah dikatakan memiliki 32.000 ekar tanah dan bukannya 50 mil persegi tanah. Ekar lainnya Ekar Skotlandia, salah satu satuan kuno Skotlandia Ekar Irlandia Ekar Cheshire Referensi Lihat pula Kaki ekar Konversi satuan Satuan lazim Spanyol Pranala luar Peraturan-peraturan Satuan Ukur 1995 Konversi acre Situs Cockeyed.com: "Berapakah banyaknya dalam 1 acre?" Satuan luas
Cliona valentis adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Cliona dan famili Clionaidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1957 oleh de Laubenfels. Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Cliona valentis juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi. Referensi WoRMS Porifera: World Porifera Database. Soest R. van (ed), 22 Oktober 2008. Demospongiae
translate from English to Indonesian: en: How's the choo-choo behaving? id: Bagaimana perilaku choo-choo belakangan ini?
translate from English to Indonesian: en: This is the part where you say, "Bless me, Father, for I have sinned." id: Ini adalah saat ketika kau mengatakan, "Berkati aku Bapa, aku telah berdosa."
Cyperus amabilis adalah spesies tumbuhan yang tergolong ke dalam famili Cyperaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Poales. Spesies Cyperus amabilis sendiri merupakan bagian dari genus Cyperus. Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh Vahl. Referensi Cyperus
translate from English to Indonesian: en: I can't help it. id: Aku tak bisa melakukan apa-apa.
Tieton () is a city in Yakima County, Washington, United States. The population was 1,191 at the 2010 census. References Cities in Washington (state) Yakima County, Washington
Skrzeczeniec - część wsi Kopana w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Tarczyn. Niegdyś wieś, obecnie administracyjnie należy do sołectwa Kopana. Nazwa "Skrzeczeniec" funkcjonuje jedynie wśród lokalnej ludności. W latach 1975–1998 Skrzeczeniec należał administracyjnie do województwa warszawskiego, leżał wtedy przy granicy z ówczesnym województwem radomskim. Przypisy Kopana (powiat piaseczyński)
Maciej Kacer (ur. 16 czerwca 1983 w Tarnowie) – polski pięcioboista nowoczesny. Medalista mistrzostw Europy. Był zawodnikiem Unii Tarnów i Legii Warszawa. Jego największym sukcesem w karierze był brązowy medal mistrzostw Europy w sztafecie w 2004 (z Marcinem Horbaczem i Andrzejem Stefankiem). Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata w 2006 (indywidualnie odpadł w eliminacjach) i 2008 (indywidualnie odpadł w eliminacjach, w sztafecie 9 m.). Nigdy nie zdobył medalu mistrzostw Polski seniorów. Bibliografia Złota księga pięcioboju nowoczesnego w Polsce. 1922-2005, wyd. Warszawa 2006 sylwetka Macieja Kacera na stronie www.pentathlon.org Polscy pięcioboiści nowocześni Urodzeni w 1983 Ludzie urodzeni w Tarnowie
translate from English to Indonesian: en: Daniel can not stand cat hair id: - Daniel tidak mendukung rambut kucing .
Heliocopris minos adalah spesies kumbang yang berasal dari genus Heliocopris dan famili Scarabaeidae. Kumbang ini juga merupakan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia. Kumbang ini memiliki antena yang terdiri dari plat yang disebut lamela. Referensi Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (2011). Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist. Species 2000: Reading, UK. Diakses pada 24 September 2012. Scarabaeidae
Parafia św. Floriana – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w Żywcu, należąca do metropolii krakowskiej, diecezji bielsko-żywieckiej i dekanatu żywieckiego. Swoim zasięgiem obejmuje dzielnice Zabłocie oraz Podlesie. Od początku Zabłocie należało do parafii Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Żywcu. W 1868 r. mieszkańcy Zabłocia wystosowali prośbę do magistratu żywieckiego o wydzielenie dla nich osobnego ołtarza (św. Agnieszki) w kościele św. Krzyża. W 1895 r. powstało Stowarzyszenie św. Floriana, które odnowiło stojącą nieopodal dworca kolejowego kapliczkę pw. św. Floriana (z początku XIX w.) i zakupiło parcelę pod budowę kościoła. Budowę świątyni w jej obecnym kształcie zakończono wzniesieniem w 1954 r. wysokiej wieży. Rok później, 7 sierpnia 1955 r. biskup Franciszek Jop dokonał uroczystego poświęcenia kościoła pw. św. Floriana. Pierwszym proboszczem nowej parafii został ks. Stanisław Słonka. Z okazji jubileuszu 50-lecia parafii został postawiony przed kościołem pomnik św. Floriana. W latach 2005–2006 dach kościoła został pokryty blachą miedzianą, a wnętrze pomalowane. Proboszczowie Przypisy Bibliografia Parafie rzymskokatolickie w Żywcu Żywiec
Sugada adalah pelayan pribadi Ratu Gandari dalam wiracarita Mahabharata. Ia berasal dari golongan waisya. Tokoh ini tidak banyak disebutkan dalam Mahabharata, selain sebagai ibu dari Yuyutsu, saudara tiri para Korawa. Perannya sebagai gundik Dretarastra, Raja Hastinapura, berkaitan erat dengan masalah kehamilan Gandari. Dalam Mahabharata diceritakan bahwa Gandari tidak kunjung melahirkan meskipun usia kehamilannya lebih dari sembilan bulan. Dretarastra, suami Gandari, cemas bahwa istrinya tidak akan berhasil melahirkan keturunan baginya. Maka dari itu, ia berhubungan dengan Sugada untuk mendapatkan keturunan. Sugada melahirkan seorang putra yang diberi nama Yuyutsu. Tokoh Mahabharata
Crocothemis brevistigma – gatunek ważki z rodziny ważkowatych (Libellulidae). Przypisy Bibliografia Crocothemis Gatunki i podgatunki zwierząt nazwane w 1961 roku
Italia – kraina historyczna i geograficzna położona na Półwyspie Apenińskim, której obszar zmieniał się na przestrzeni dziejów. W V w. p.n.e. oznaczała tylko jego południową część, w III w. p.n.e. natomiast wszystkie tereny podległe Rzymowi. Za czasów Juliusza Cezara teren rozciągający się od Cieśniny Mesyńskiej do rzeki Rubikon. Wtedy za jej część jeszcze nie uważano Galii Przedalpejskiej leżącej w dolinie rzeki Pad oraz Ligurii. Około 27 p.n.e. za panowania Augusta, Italia już sięgnęła do podnóży Alp. Italia przez całą starożytność nie obejmowała natomiast Sycylii, Sardynii i Korsyki. Starożytna Italia dzieliła się na następujące regiony: Lacjum (łac. Latium) i Kampania (łac. Campania) (I), Apulia i Kalabria (łac. Apulia et Calabria) (II), Lukania i Bruttium (III), Samnium (IV), Picenum (V), Umbria i Ager Gallicus (VI), Etruria (VII), Aemilia (VIII), Liguria (IX), Venetia i Histria (X), Transpadana (XI). Południową część Italii wraz ze wschodnią częścią Sycylii w czasach starożytnych określano często mianem Magna Graecia (Wielka Grecja) ze względu na dużą liczbę znajdujących się tam kolonii greckich. Italię oblewają morza: Mare Tyrrhenum (Morze Tyrreńskie), Mare Adriaticum (Morze Adriatyckie), Mare Ionium (Morze Jońskie). Obecnie nazwa Italia jest synonimem Włoch (po włosku i w większości innych języków). Geografia historyczna starożytności
translate from English to Indonesian: en: It's private property. id: Ini milik pribadi. Tidak!
translate from English to Polish: en: I gotta go. Oh, er... pl: Muszę iść.
terjemahkan dari bahasa Indonesia ke bahasa Inggris: id: mainan itu menenangkannya sebelumnya. en: It shut him up last time.
CBS, Columbia Broadcasting System – stacja radiowa i telewizyjna w Stanach Zjednoczonych. Historia CBS był jednym z trzech komercyjnych kanałów telewizyjnych dominujących w USA przed powstaniem telewizji kablowej. W epoce radia rozwinął się na tyle, by wykupić jednego ze swoich założycieli, Columbia Records, którego sprzedał wiele lat później firmie Sony. 25 września 1928 roku William S. Paley nabył United Independent Broadcasters Inc., czyli sieć szesnastu niezależnych stacji radiowych: WOR New Jersey, WEAN Providence, WNAC Boston, WFBL Syracuse, WMAK Buffalo-Lockport, WCAU Philadelphia, WJAS Pittsburgh, WADC Akron, WAIU Columbia, WKRC Cincinati, WGHP Detroit, WMAQ Chicago, KMOX St. Louis, WCAO Baltimore, KOIL Council Bluffs i WOWO Fort Wayne. Paley był producentem cygar La Palina i kupno stacji radiowych traktował jako sposób na reklamę swojego produktu w nowym, szybko rozwijającym się medium. Nowy właściciel zmienił ich nazwę na Columbia Broadcast System i stał się prezydentem przedsiębiorstwa. 15 grudnia 1928 roku Paley dokupił do swojej sieci stację WCBS z Nowego Jorku, uzyskując pokrycie sygnałem całego Wschodniego Wybrzeża USA. Planował konkurowanie z nadającą w całym kraju stacją NBC, jednak współpraca z West Coast American Broadcasting Company z Seattle okazała się porażką. Dopiero w 1929, dzięki umowie z Donem Lee, właścicielem regionalnych stacji na zachodzie USA, powstała stacja Columbia-Don Lee Network a CBS uzyskało status ogólnokrajowy. Od 21 lipca 1931 roku laboratoria CBS prowadziły testy transmisji telewizyjnych. 1 lipca 1941 roku zaczęła oficjalnie nadawać stacja W2XAB. W 1951 roku zmieniono jej nazwę na WCBS i rozpoczęto nadawanie w kolorze. W 1985 roku stację nieskutecznie próbował przejąć Ted Turner, właściciel powstającego wówczas CNN. W roku 2000 CBS zostało kupione przez Viacom Inc. Od 3 grudnia 2012 kanały CBS są emitowane w Polsce. Programy obecnie nadawane przez CBS Informacyjne CBS Evening News (od 1952) Face the Nation (od 1954) CBS Morning News (od 1957) 60 Minutes (od 1968) 48 Hours (od 1988) Up to the Minute (od 1992) The Early Show (od 1997) Late Show with David Letterman The Late Late Show with James Corden The Price is Right Seriale obecnie emitowane Opery mydlane Żar młodości (od 1973) Moda na sukces (od 1987) Seriale dramatyczne Seriale komediowe Inne Footballowa Liga NFL Reality shows Survivor The Amazing Race Opery mydlane dawniej emitowane Guiding Light (1952-2009, w radiu 1937-1956) As the World Turns (1956-2010) Love of Life (1951-1980) The Secret Storm (1954-1974) The Brighter Day (1954–1962, w radiu 1948-1956) Search for Tomorrow (1951-1986, NBC 1982–1986) The Edge of Night (1956-1984, ABC 1975-1984) The Brighter Day (1954–1962, w radiu 1948-1956) Love Is a Many Splendored Thing (1967-1973) Where the Heart Is (1969–1973) Capitol (1982-1987) Seriale dawniej emitowane Przypisy Linki zewnętrzne CBS Corporation – strona oficjalna Historia CBS Amerykańskie stacje telewizyjne Amerykańskie sieci telewizyjne Media w Nowym Jorku Przedsiębiorstwa z siedzibą w Nowym Jorku Anglojęzyczne stacje telewizyjne
Informacje ogólne Dodatkowymi tytułami hrabiego Wilton są: wicehrabia Grey de Wilton baron Grey de Wilton Najstarszy syn hrabiego Wilton nosi tytuł wicehrabiego Grey de Wilton Hrabiowie Wilton 1. kreacji (parostwo Zjednoczonego Królestwa) 1801–1814: Thomas Egerton, 1. hrabia Wilton 1814–1882: Thomas Egerton, 2. hrabia Wilton 1882–1885: Arthur Edward Holland Grey Egerton, 3. hrabia Wilton 1885–1898: Seymour John Grey Egerton, 4. hrabia Wilton 1898–1915: Arthur George Egerton, 5. hrabia Wilton 1915–1927: Seymour Edward Frederick Egerton, 6. hrabia Wilton 1927–1999: Seymour William Arthur John Egerton, 7. hrabia Wilton 1999 -: Francis Egerton Grosvenor, 8. hrabia Wilton Następca 8. hrabiego Wilton: Julian Francis Martin Grosvenor, wicehrabia Grey de Wilton Wilton
translate from English to Indonesian: en: We were so young and we both had tempers. id: Kita begitu muda dan begitu mudah marah.
Moja super eksdziewczyna (ang. My Super Ex-Girlfriend) – amerykański film komediowy z 2006 roku. Treść Matt, skromny mężczyzna przed trzydziestką odkrywa, że jego dziewczyna, Jenny, jest w rzeczywistości superbohaterką G-Girl obdarzoną nadludzką mocą. Postanawia zerwać tę znajomość, przerażony neurotycznymi zachowaniami Jenny. Jednak ona nie pozwala mu łatwo odejść. Obsada Uma Thurman - Jenny Johnson / G-Girl Luke Wilson - Matt Saunders Anna Faris - Hannah Lewis Rainn Wilson - Vaughn Haige Eddie Izzard - Profesor Bedlam / Barry Stelio Savante - Leo Mark Consuelos - Steve Mike Iorio - Lenny Wanda Sykes - Carla Dunkirk Margaret Anne Florence - Barman Tara Thompson - Młoda Jenny Marcus Collins - Step Class Jock Jaclynn Tiffany Brown - Snobka z Soho Olja Hrustic - Turysta Andrew Ginsburg - Podnośnik wagi Linki zewnętrzne Amerykańskie filmy komediowe Amerykańskie filmy fantasy Amerykańskie filmy z 2006 roku Filmy w reżyserii Ivana Reitmana Filmy wytwórni 20th Century Fox
Konstanty Lisowski (ur. 22 lutego 1887 w Żytomierzu, zm. 9–11 kwietnia 1940 w Katyniu) – pułkownik audytor Wojska Polskiego. Życiorys Urodził się 22 lutego 1887 w Żytomierzu, w rodzinie Ignacego i Marii. Ukończył osiem klas w V Gimnazjum Klasycznym w Kijowie i w 1905 zdał egzamin maturalny. W 1909 uzyskał dyplom na Wydziale Prawnym Imperatorskiego Uniwersytetu Kijowskiego św. Włodzimierza. Został sędzią w Żytomierzu. 19 sierpnia 1920 jako szeregowiec ochotnik został wcielony do Oddziału Zamkowego Ministerstwa Spraw Wojskowych z odkomenderowaniem do Oddziału V Sztabu Generalnego i równoczesnym odkomenderowaniem na kurs w Szkole Podchorążych. 9 listopada 1920, po ukończeniu kursu został mianowany porucznikiem. Od 10 listopada 1920 do 5 listopada 1921 pełnił służbę w Prokuraturze przy Najwyższym Sądzie Wojskowym na stanowisku asystenta, a później podprokuratora. 26 marca 1921 został zatwierdzony z dniem 1 lutego 1921 w korpusie sędziowskim, w stopniu majora Korpusu Sądowego. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 43. lokatą w korpusie oficerów sądowych. 2 lipca tego roku został mianowany podprokuratorem przy wojskowych sądach okręgowych. W latach 1923-1926 pełnił służbę w Prokuraturze przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VII w Poznaniu na stanowisku podprokuratora. W lutym 1923 był oskarżycielem w procesie o zabójstwo porucznika Zdzisława Bilażewskiego. Od 1928 pełnił obowiązki prokuratora Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr IX w Brześciu. 2 grudnia 1930 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 3. lokatą w korpusie oficerów sądowych. 26 lutego 1931 Prezydent RP zwolnił go ze stanowiska prokuratora przy wojskowych sądach okręgowych i mianował sędzią orzekającym w wojskowych sądach okręgowych, a minister spraw wojskowych przeniósł z Prokuratury przy WSO Nr IX do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr IX na stanowisko szefa sądu. Na stopień pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 1. lokatą w korpusie oficerów sądowych. 27 maja 1936 został zwolniony ze stanowiska szefa sądu i przeniesiony do Najwyższego Sądu Wojskowego na stanowisko sędziego. Z dniem 31 maja 1939 został przeniesiony w stan spoczynku. W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Między 9 a 11 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Jego nazwisko figuruje na liście wywózkowej nr 014 z 4 kwietnia 1940. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu. Jego nazwisko nie znalazło się wśród oficerów mianowanych pośmiertnie 5 października 2007 na stopień generała brygady. Konstanty Lisowski był żonaty z Zofią, z którą miał dwóch synów: Władysława (ur. 30 maja 1911) i Ignacego (ur. 25 sierpnia 1916). Ordery i odznaczenia Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 11 listopada 1935 „za zasługi w służbie wojskowej” Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 Przypisy Zobacz też jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku) obozy NKWD dla jeńców polskich ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu zbrodnia katyńska Bibliografia Ludzie urodzeni w Żytomierzu Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita) Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita) Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu Oficerowie Wojskowego Sądu Okręgowego Nr IX Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu Pułkownicy audytorzy II Rzeczypospolitej Sędziowie Najwyższego Sądu Wojskowego Szefowie wojskowych sądów okręgowych II Rzeczypospolitej Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska) Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska) Urodzeni w 1887 Wojskowi prokuratorzy okręgowi II Rzeczypospolitej Wojskowi związani z Brześciem Zmarli w 1940
Jeziorka – rzeka w Polsce, dopływ Wisły Jeziorka – rzeka w Polsce, dopływ Odry Jeziorka – miejscowość w województwie pomorskim, powiecie słupskim, gminie Damnica Jeziorka – gromada Jeziorka Duszatyńskie
Segura (hiszp. Río Segura') – rzeka w południowo-wschodniej Hiszpanii o długości 325 km i powierzchni dorzecza 19 525 km². Rzeka wypływa ze źródeł na wschodnim zboczu pasma Sierra de Segura w Górach Betyckich, płynie przez Góry Betyckie, w dolnym biegu przez Nizinę Murcji, a na północ od przylądka Palos uchodzi do Morza Śródziemnego. Na rzece znajdują się liczne zbiorniki zaporowe. Segura łączy się kanałem z Tagiem (Kanał Tag-Segura). Główne dopływy: lewe: Mundo; prawe: Mula, Guadalentín (Sangonera). Ważniejsze miejscowości nad Segurą: Cieza, Abarán, Archena, Molina de Segura, Alcantarilla, Murcja, Beniel, Orihuela, Rojales, Guardamar del Segura. Linki zewnętrzne Agua embalsada en la cuenca del Segura Rzeki w Hiszpanii Zlewisko Morza Śródziemnego
Hjulby – wieś w Danii, w regionie Dania Południowa, w gminie Nyborg. Według Urzędu Statystycznego Danii, 1 stycznia 2018 roku miejscowość liczyła 400 mieszkańców. Przypisy Wsie w Danii Miasta w Danii Południowej
przetłumacz z polskiego na angielski: pl: Ognia! en: Pour it on, boys!
Beczuana (od głównego plemienia Tsuanów) – brytyjski protektorat w południowej Afryce, w latach 1885–1966. Obecnie jest to niepodległe państwo Botswana. W latach 1909–1966 protektorat zarządzany był przez Wysokiego Komisarza. W latach 1965–1966 stolicą protektoratu było Gaborone. W latach 1885–1965 stolicą protektoratu było Mahikeng; powodowało to, że stolica Beczuany była esklawą na terytorium innego państwa (Związku Południowej Afryki, a później RPA). Przypisy Historia Botswany Dawne terytoria zależne Wielkiej Brytanii
translate from English to Indonesian: en: What the-- id: Apa yang...
Cristisse bicristata adalah spesies kumbang tanduk panjang yang tergolong famili Cerambycidae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Cristisse, ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia. Larva kumbang ini biasanya mengebor ke dalam kayu dan dapat menyebabkan kerusakan pada batang kayu hidup atau kayu yang telah ditebang. Referensi TITAN: Cerambycidae database. Tavakilian G., 25 Mei 2009. Cristisse
Belleview is a city of Florida in the United States. It is part of the Ocala Metropolitan Statistical Area. The name Belleview means beautiful view. The name of the city came from one of the first settlers whose daughter was named “Belle”. People The city had a population of 5,413 people in the 2020 census. References Cities in Florida