text
stringlengths 1
890
|
|---|
याम इच्छसि महातेजस तां तनुं परविश सवयम
|
पितामहवचः शरुत्वा विनिश्चित्य महामतिः
|
विवेश वैष्णवं तेजः सशरीरः सहानुजः
|
ततॊ विष्णुगतं देवं पूजयन्ति सम देवताः
|
साध्या मरुद्गणाश चैव सेन्द्राः साग्निपुरॊगमाः
|
ये च दिव्या ऋषिगणा गन्धर्वाप्सरसश च याः
|
सुपर्णनागयक्षाश च दैत्यदानवराक्षसाः
|
सर्वं हृष्टं परमुदितं सर्वं पूर्णमनॊरथम
|
साधु साध्व इति तत सर्वं तरिदिवं गतकल्मषम
|
अथ विष्णुर महातेजाः पितामहम उवाच ह
|
एषां लॊकाञ जनौघानां दातुम अर्हसि सुव्रत
|
इमे हि सर्वे सनेहान माम अनुयाता मनस्विनः
|
भक्ता भाजयितव्याश च तयक्तात्मानश च मत्कृते
|
तच छरुत्वा विष्णुवचनं बरह्मा लॊकगुरुः परभुः
|
लॊकान सान्तानिकान नाम यास्यन्तीमे समागताः
|
यच च तिर्यग्गतं किं चिद रामम एवानुचिन्तयत
|
पराणांस तयक्ष्यति भक्त्या वै संताने तु निवत्स्यति
|
सर्वैर एव गुणैर युक्ते बरह्मलॊकाद अनन्तरे
|
वानराश च सवकां यॊनिम ऋक्षाश चैव तथा ययुः
|
येभ्यॊ विनिःसृता ये ये सुरादिभ्यः सुसंभवाः
|
ऋषिभ्यॊ नागयक्षेभ्यस तांस तान एव परपेदिरे
|
तथॊक्तवति देवेशे गॊप्रतारम उपागताः
|
भेजिरे सरयूं सर्वे हर्षपूर्णाश्रुविक्लवाः
|
अवगाह्य जलं यॊ यः पराणी हय आसीत परहृष्टवत
|
मानुषं देहम उत्सृज्य विमानं सॊ ऽधयरॊहत
|
तिर्यग्यॊनिगताश चापि संप्राप्ताः सरयूजलम
|
दिव्या दिव्येन वपुषा देवा दीप्ता इवाभवन
|
गत्वा तु सरयूतॊयं सथावराणि चराणि च
|
पराप्य तत तॊयविक्लेदं देवलॊकम उपागमन
|
देवानां यस्य या यॊनिर वानरा ऋष्क राक्षसाः
|
ताम एव विविशुः सर्वे देवान निक्षिप्य चाम्भसि
|
तथा सवर्गगतं सर्वं कृत्वा लॊकगुरुर दिवम
|
जगाम तरिदशैः सार्धं हृष्टैर हृष्टॊ महामतिः |