ryderwishart/hellenistic-greek-lemmas · Datasets at Hugging Face

text stringlengths 0 2.27k
οὐ δέ αὐτός ἀγνοέω φιλέω
προσήκω τοίνυν σύ καί πυνθάνομαι καί βούλομαι μανθάνω καί τε βλέμμα οὗτος ὁράω λαλέω οὗτος ἡδύς καί δίκαιος τιμή ἀξιόω καί μή διά ὁ ἔνιοι πονηρία πρός ὅλος διαβάλλω ὁ ἔθνος

δέ λέγω καί περί ὁ πολιτεύω ὅτι2 ὁ μέν οἶδα καί ἀποστρέφω ὁ δέ οὔτε οἶδα οὔτε τιμάω
εἰ δέ ὁ μέν ὁ Πρόκλος θαυμάζω εἰμί ὁ παρά ἐκεῖνος ὁ δέ ὁ ὁ μηδέ παρά σός πρῶτος μέν ἐπίχαρτος ὁ ἐναντίος φρονέω εἰμί ἀμβλύς ὁ
δέω δέ αὐτός ὁ τιμή ἐγείρω καί ὁ ὑπέρ σός νίκη ἐπιθυμέω

δέ φεύγω πολλάκις ὁ βαρύς πέζα ἐπαινέω ἀντί ὁ πολλάκις ἀεί σύ βούλομαι ἄν οὗτος ποιέω
καί γάρ εἰ λυπέω οὐ ἀλλά ἔχω ἐν τῷ χρόνος ὁ ὅταν ὁ μέν ἄριστος εἰμί ἄνευ δέ ὀργή ἐξετάζω ὁ πρᾶγμα
καλός καί ὁ καλέω
χρόνος τε γάρ οὐ ἄν πολύς τε ἄν ἤ χώρα τε ἄν εἰμί πονηρός
ἀλλά ὅπως φυλάσσω διά τέλος ὁ νόμος καί μή ὁ ἀρχή ὁ χρόνος τοιοῦτος δαιτυμών
ἀλλά δείλη πολύς πούς ὁ ἐχθρός ὁ δίκη
ὡς οὐδείς οὕτως ὁ θεός οὗτος πολέμιος
ἐκ γάρ ὅς οὐ ἐάω ἰσχύω ὁ νόμος ἐκ οὗτος κερδαίνω
οὕτως δέ μέγας οὗτος ἄρχω κακός ὥστε ἐάν ἐντεῦθεν βλάπτω ὁ δίκαιος ἀλλά δοκέω γε
σωφρονέω ἄν εἰμί καί οὗτος δείδω
ὁ μέν εἴσοδος οὗτος μηδέποτε ὁράω αὖ ὁ ἐπί ὁ δυνατός ὁ καταφυγή ὁ ὁ μέν γυμνόω ὁ δέ χρῆμα φέρω

καί πρός ὁ ὁ ὁ ὁ ἄρχων αὐτός ὑπηρετέω ἀξιόω οὕτως ὥσπερ νῦν ἔχω μᾶλλον δέ ὥσπερ ἔχω πρό ὁ ὁ πολύς ὕβρις δέχομαι θέατρον
ποιέω δέ οὗτος ὁ ἐπί ὁ θέατρον ὁ αὐτός ἡμέρα δεύτερος πρᾶγμα εἴωθα
καί μέν εὖ ποιέω ἄσιτος καί ἄποτος ὡς ἐν ὁ ὁ ὁ δέ ὁ οὗτος γέμω συρίζω
ὁ μέν οὖν ῥώννυμι λέγω ἐν δέ ὁ ὅς οὐ ἔνειμι διαφεύγω ὁ μέν δείκνυμι θαυμάζω μηδέ πρός αὐτός ὁ ὀφθαλμός ὁ ὅμιλος δέ ἐκφοβέω μάτην μήτε θεραπεύω ἀλλά ἴσος ἀπέχω τρυφή τε καί ἀθυμία
εἰ δέ τι
ὅς καί πρός ὁ δῆμος ἐκεῖνος ὁ ἑτοῖμος εἰς ὀργή ἤδη τις ποιέω ἰσχύω
ὅδε δέ παρά πολύς ἄρχων κολακεύω ὁ καταγέλαστος οὗτος εὐφημία
ὁ στρατιώτης τις παρά ὅς εἰμί ἀκούω τις περί πρᾶγμα δέω φροντίς ὑφοράω καί νομίζω κακός ὁ γνώμη καί οὐ ἄδολος διακονέω χάρις οὗτος ὁ φέρω
μέν γάρ οὐ ἔχω οὐδέ λέγω ὅστις μισέω ἐκεῖνος δέ οἶδα ὀφείλω ἀμοιβή ὅς παρά ὁ ὑπό αὐτός κακός πάσχω κερδαίνω
βούλομαι οὖν εἰμί περί οὗτος δίκαιος καί ὁ ἄνθρωπος ἀντευποιέω ἐκ ὁ περί ὁ πάρειμι βλάβη
δέω δή σύ πάνυ δοκιμάζω ὁ λέγω ἕκαστος καί ὥσπερ ἐν πόλεμος λίαν ἐγείρω

δή καί περί ὁ ἀπό ὁ ἐν μέσος ὁ κίων τίς γάρ ἄν ἄλλος τις λέγω οὗτος
συλλέγω χρῆμα
γάρ ἥκιστος χρή γίγνομαι ὁ ἔργον ἐπί ὅς κακός μετά δάκρυον ἀκούω ὑπό ὁ οὐ ἐπί οὗτος αὐτός ὁ ποιέω ἀλλά ὅπως ἐντεῦθεν εἰμί τις ὁ
οὗτος τοίνυν αὐτός ἀπόλλυμι οἴομαι μισθόω σοφιστής ὅστις αὐτός ὁ οὗτος αἴτιος ἐπαινέω
τι αὐτός διασῴζω ὁ ὅταν ὁ μέν χρόνος ὅς δή φύω ποιέω φθείρω βοηθέω δέ ἤ καί διασπάω ἔχω ἕκαστος ὁ τε σανίς καί ὁ ἄλλος ὁ δέ οὐ εἰμί
πόθεν οὖν εἰμί οὗτος ὁ ἀργύριον
ἐάω γάρ ὡς οὐ εἰμί ὁ οἴκησις οὗτος μέν ἀναιρέω ὁ δέ ὁ οἴκημα μισθός μέγας ἤ κατά ἐκεῖνος εἰμί

Πρόκλος γάρ εἰμί οὗτος ἔργον φημί τις
οὐ μά ὁ Ζεύς καί ὁ Ἀθήνη ἀλλά ὁ εἰσπράσσω
ὁ μέν γάρ ἐκεῖνος γράμμα εἰμί καί λόγος ὁ δέ νῦν καταβάλλω ἀργύριον
θαυμάζω δέ εἰ τις οἴομαι καλός αὐτός δείκνυμι τῷ
τῷ γάρ ἄν τις μᾶλλον ἀποτρέπω ἤ τῷ ὄνομα οὗτος
τι γάρ ἐάν αἰσχρός τίη ὁ ὁ Πρόκλος κακός κληρονομέω καί ὁ μέν ὁ δέ
ὁ δέ ἔτι δεινός ὅτι2 ἐκεῖνος χείρων γίγνομαι
πῶς
ὁ λειτουργέω ὁ πένης πόρος οὗτος οὐ καλός μέν οὐδέ ἄξιος ὁ πόλις οὐ γάρ ἴσος ἐγώ τε καί πρόσειμι οὖν τι σχῆμα τῷ πρᾶγμα
νῦν δέ ἐπί ὁ σκηνή οὗτος τρέπω ὅπως ὅς ὁ χειροτέχνης τίθημι ἐκ οὗτος εἰμί τρυφάω τε καί μῖμος ὑπό ὅς χείρων μέν ἐλεύθερος χείρων δέ οἰκέτης καί νέος καί γέρων
πάνυ γε ἄξιος ὁ οὗτος ἕνεκα ἡδονή καί μετά οὗτος ὁ πόρος ζητέω ἕτερος καί πάλιν ἄλλος ὅς μέν λαμβάνω μικρός λέγω εἰμί δέω δέ ὁ ἄρχω σκοπέω ὅπως ἔχω πολύς
δέω γάρ αὐτός κατέχω καί δείδω δρασμός
οὐ εὔχομαι οὗτος γίγνομαι ἀγαθός καί ὁ νῦν οὐ καθαρός γίγνομαι πόλις
οὗτος γάρ ὁ οὐ μέγας κακός οὐδέ ἀνά

ὁ οὖν ὁ πόλις
μέν ἡδύς ἄν ὁ εἴπερ εἰμί νῦν δέ ἐάν πάνυ μένω εἰ καί οὗτος δίδωμι ἀργύριον μεταφέρω μέν ἐπί ἑαυτοῦ πολύς οὐ οὐ δέ μέλλω ὁ πλουτέω οὐ ἑαυτοῦ μᾶλλον ἤ ἐκεῖνος ἔχω ὅς κτάομαι

οὖν ὁ καλός ἀγαθός ὡς κακός ὁ θέατρον μή οὗτος προΐημι ὁ χρῆμα
οὐ γάρ ὁ χρόνος ὁ μέν ἐγώ δέ πρᾶγμα αὐτός δέω2 ἀλλά μένω ὀρφανία ὁ τε ὁ τε ὁ τε

μέν οὖν μή σφόδρα μηδέ νομίζω ἀγαθός πόλις τηλικοῦτος κακός ὁ δέ μή προστίθημι τῷ πάρεδρος μέλω
καί γάρ αἰσθάνομαι οὗτος οὐ πόνος ἐπιθυμέω ἀλλά ὅπως ἐν δύναμις ὁ
ἀλλά ὁ μέν ἐθέλω σύ δέ ὁ πολύς ταλαιπωρέω ὁ τοιοῦτος κινδυνεύω
ὁ τε γάρ ἀσφαλής ἐν καί κάλλος οὐ μικρός ἄρχω εἰς μέσος νύξ διά ὁ ἐν ὁ κρείσσων εἰμί ἤ ἀπαγορεύω
ὅσος δέ πολύς μέν ὀφθαλμός δέ χείρ οὗτος ἀφίημι διά αὐτός ὁ περιπατέω τε καί πρός ὁ λαλέω ἀμείνων δέ λέγω φλυαρέω ἐξελέγχω ἑαυτοῦ ἐλάσσων εἰμί ὁ πρᾶγμα καί σαφής ὁ τάξις λείπω βοάω ὡς ὅς οὐ ἐφικνέομαι οὗτος ζητέω

δή τι καί περί ὁ φόβος διέρχομαι εἰμί ἔχω περί ὁ ἄδικος λῆμμα
ὅσος γάρ αὐτός οὗτος ἀπέχω ἀξιόω καί ὁ εὖ ποιέω
ὁ δέ οὗτος μέν ποιέω δέ οὐ ποιέω ἀλλά ἐάν μιμνήσκω τις συμφορά ὡς δικαία λύω ῥῆμα πᾶς ἐν ὑποψία καί μισθός ἤδη ἤ
ὁ μέν μή οὗτος σιγάω μεθίστημι δέ ὁ κακός ἔχω οὐδείς
φημί οὐδεπώποτε πρός οὗτος πάσχω
οἶδα
ἀλλά καί πρός ἄλλος καί ἄλλος ἄξιος εἰμί τοιοῦτος
πρός ἅπας μέν γάρ ὁ ὁμιλέω οὐ
πολύς γάρ ὁ δικαστήριον
δέω δέ οὐδέ ἅπας καταγιγνώσκω κακία
δέ πίστις ἀζήμιος εἰ ὁ μέν προσέχω ὁ δέ
δῆλος δέ ὁ τρόπος ὁ δόξα

καί περί ὁ χθές ἐκεῖνος λέγω
μέν εἰμί ὁ καιρός οὐ μήν τοσοῦτος γε ὡς ὁ μέν δοκέω ὁ ποιέω ὁ δέ καί
εἰ ὅς κρείσσων εἰμί ἐκεῖνος οὗτος ὁ ἐκεῖνος
ὁ μέν οὐ ὀρθός ἐπί ὅς ἐφίστημι διοικέω ἴσος στρατιώτης ὁ οὐ πᾶς σθένος γοῦν δοκέω πληγή εἰς ἀναγκάζω αὐτός ποιέω καί πάσχω τύπτω ὁμοῦ καί τύπτω
πῶς οὖν οὐ καί τέταρτος εἰμί ποιέω οὗτος πρός ὁ τρίτος ὅς ἐκεῖνος πρός ὁ δεύτερος
εἰμί γάρ δή καί τρίτος ὁ αὐτός αἰτία ἐπιφέρω καί ὁ τέταρτος γε καί οὐ ἄν εἰμί οὗ ἵστημι οὗτος δέω
πᾶς ὁ φυλάσσω πρόσω ὁ ὁ ὑμέτερος οἰκία εἰμί
πολύς δέ οἴομαι βελτίων ἐν δίδωμι ὁ ἁμαρτάνω ὁ δίκη ἤ δοκέω ὁ προσήκω ὅρος ἐκφέρω
ὁράω ὡς ἐκεῖνος καλός καί ὑμέτερος ἀκριβής ἀκολουθέω ὁ πληγή ὁ ἄφεσις ἀλλά μή δεσμός ὁ ὁ ὥσπερ ὑπό νόμος προστάσσω πράσσω
ἐν δέ οὗτος πρῶτος μέν εἰμί κακός ὁ τόπος
ποῦ γάρ ἴσος οἰκία καί δεσμωτήριον πολύς ἐν ὀλίγος
δεύτερος δέ ὁ μή ὁ οἰκεῖος εἰς ἀπολαύω
τρίτος ὁ ὁ λύσις ὠνέομαι διά ὁ ὡς ὁ ἄρχω εἴσειμι ἄνευ ὁ τῷ ὁ θύρα κύριος2 κατά ἕκαστος δίδωμι ἡμέρα
τέταρτος ὁ παρά ὁ δέω
γάρ δή ὁ τε ἰδιώτης εἰμί σαφής καί παρά ὁ ἰατρός εἰμί ἀκούω ὅτι2 εἰ μή τις αὐτός ἐπί ὁ πληγή δέω οὐ ἄν ἀποθνῄσκω
δή ὁ ὁ μέν ἀπέχω πικρός γάρ ὁ δέ τηρέω καλός γάρ

διά πᾶς ὅσος ἐν τηρέω ὁ μέχρι μέσος ἡσυχία
προστίθημι γάρ σύ ὁ ἡμέρα γε τοσοῦτος εἰμί
ὑπό ὅστις κακός διάκειμαι λέγω ἄλλος ἄλλος τις ὁ σῶμα καί μόλις ὀρθόω καί μόλις καί ὅλος ἀπαγορεύω μηδέ γάρ ὁ αὐτός
οὖν ὁ μέν αἰτέω δέ παρέχω φημί δέω καί μή θαυμάζω εἰ τις ἐπί ὅς σύ οὗτος οὐ ἔχω μιμέομαι

οὐ δέ αὐτός ἀγνοέω φιλέω

προσήκω τοίνυν σύ καί πυνθάνομαι καί βούλομαι μανθάνω καί τε βλέμμα οὗτος ὁράω λαλέω οὗτος ἡδύς καί δίκαιος τιμή ἀξιόω καί μή διά ὁ ἔνιοι πονηρία πρός ὅλος διαβάλλω ὁ ἔθνος

δέ λέγω καί περί ὁ πολιτεύω ὅτι2 ὁ μέν οἶδα καί ἀποστρέφω ὁ δέ οὔτε οἶδα οὔτε τιμάω

εἰ δέ ὁ μέν ὁ Πρόκλος θαυμάζω εἰμί ὁ παρά ἐκεῖνος ὁ δέ ὁ ὁ μηδέ παρά σός πρῶτος μέν ἐπίχαρτος ὁ ἐναντίος φρονέω εἰμί ἀμβλύς ὁ

δέω δέ αὐτός ὁ τιμή ἐγείρω καί ὁ ὑπέρ σός νίκη ἐπιθυμέω

δέ φεύγω πολλάκις ὁ βαρύς πέζα ἐπαινέω ἀντί ὁ πολλάκις ἀεί σύ βούλομαι ἄν οὗτος ποιέω

καί γάρ εἰ λυπέω οὐ ἀλλά ἔχω ἐν τῷ χρόνος ὁ ὅταν ὁ μέν ἄριστος εἰμί ἄνευ δέ ὀργή ἐξετάζω ὁ πρᾶγμα

καλός καί ὁ καλέω

χρόνος τε γάρ οὐ ἄν πολύς τε ἄν ἤ χώρα τε ἄν εἰμί πονηρός

ἀλλά ὅπως φυλάσσω διά τέλος ὁ νόμος καί μή ὁ ἀρχή ὁ χρόνος τοιοῦτος δαιτυμών

ἀλλά δείλη πολύς πούς ὁ ἐχθρός ὁ δίκη

ὡς οὐδείς οὕτως ὁ θεός οὗτος πολέμιος

ἐκ γάρ ὅς οὐ ἐάω ἰσχύω ὁ νόμος ἐκ οὗτος κερδαίνω

οὕτως δέ μέγας οὗτος ἄρχω κακός ὥστε ἐάν ἐντεῦθεν βλάπτω ὁ δίκαιος ἀλλά δοκέω γε

σωφρονέω ἄν εἰμί καί οὗτος δείδω

ὁ μέν εἴσοδος οὗτος μηδέποτε ὁράω αὖ ὁ ἐπί ὁ δυνατός ὁ καταφυγή ὁ ὁ μέν γυμνόω ὁ δέ χρῆμα φέρω

καί πρός ὁ ὁ ὁ ὁ ἄρχων αὐτός ὑπηρετέω ἀξιόω οὕτως ὥσπερ νῦν ἔχω μᾶλλον δέ ὥσπερ ἔχω πρό ὁ ὁ πολύς ὕβρις δέχομαι θέατρον

ποιέω δέ οὗτος ὁ ἐπί ὁ θέατρον ὁ αὐτός ἡμέρα δεύτερος πρᾶγμα εἴωθα

καί μέν εὖ ποιέω ἄσιτος καί ἄποτος ὡς ἐν ὁ ὁ ὁ δέ ὁ οὗτος γέμω συρίζω

ὁ μέν οὖν ῥώννυμι λέγω ἐν δέ ὁ ὅς οὐ ἔνειμι διαφεύγω ὁ μέν δείκνυμι θαυμάζω μηδέ πρός αὐτός ὁ ὀφθαλμός ὁ ὅμιλος δέ ἐκφοβέω μάτην μήτε θεραπεύω ἀλλά ἴσος ἀπέχω τρυφή τε καί ἀθυμία

εἰ δέ τι

ὅς καί πρός ὁ δῆμος ἐκεῖνος ὁ ἑτοῖμος εἰς ὀργή ἤδη τις ποιέω ἰσχύω

ὅδε δέ παρά πολύς ἄρχων κολακεύω ὁ καταγέλαστος οὗτος εὐφημία

ὁ στρατιώτης τις παρά ὅς εἰμί ἀκούω τις περί πρᾶγμα δέω φροντίς ὑφοράω καί νομίζω κακός ὁ γνώμη καί οὐ ἄδολος διακονέω χάρις οὗτος ὁ φέρω

μέν γάρ οὐ ἔχω οὐδέ λέγω ὅστις μισέω ἐκεῖνος δέ οἶδα ὀφείλω ἀμοιβή ὅς παρά ὁ ὑπό αὐτός κακός πάσχω κερδαίνω

βούλομαι οὖν εἰμί περί οὗτος δίκαιος καί ὁ ἄνθρωπος ἀντευποιέω ἐκ ὁ περί ὁ πάρειμι βλάβη

δέω δή σύ πάνυ δοκιμάζω ὁ λέγω ἕκαστος καί ὥσπερ ἐν πόλεμος λίαν ἐγείρω

δή καί περί ὁ ἀπό ὁ ἐν μέσος ὁ κίων τίς γάρ ἄν ἄλλος τις λέγω οὗτος

συλλέγω χρῆμα

γάρ ἥκιστος χρή γίγνομαι ὁ ἔργον ἐπί ὅς κακός μετά δάκρυον ἀκούω ὑπό ὁ οὐ ἐπί οὗτος αὐτός ὁ ποιέω ἀλλά ὅπως ἐντεῦθεν εἰμί τις ὁ

οὗτος τοίνυν αὐτός ἀπόλλυμι οἴομαι μισθόω σοφιστής ὅστις αὐτός ὁ οὗτος αἴτιος ἐπαινέω

τι αὐτός διασῴζω ὁ ὅταν ὁ μέν χρόνος ὅς δή φύω ποιέω φθείρω βοηθέω δέ ἤ καί διασπάω ἔχω ἕκαστος ὁ τε σανίς καί ὁ ἄλλος ὁ δέ οὐ εἰμί

πόθεν οὖν εἰμί οὗτος ὁ ἀργύριον

ἐάω γάρ ὡς οὐ εἰμί ὁ οἴκησις οὗτος μέν ἀναιρέω ὁ δέ ὁ οἴκημα μισθός μέγας ἤ κατά ἐκεῖνος εἰμί

Πρόκλος γάρ εἰμί οὗτος ἔργον φημί τις

οὐ μά ὁ Ζεύς καί ὁ Ἀθήνη ἀλλά ὁ εἰσπράσσω

ὁ μέν γάρ ἐκεῖνος γράμμα εἰμί καί λόγος ὁ δέ νῦν καταβάλλω ἀργύριον

θαυμάζω δέ εἰ τις οἴομαι καλός αὐτός δείκνυμι τῷ

τῷ γάρ ἄν τις μᾶλλον ἀποτρέπω ἤ τῷ ὄνομα οὗτος

τι γάρ ἐάν αἰσχρός τίη ὁ ὁ Πρόκλος κακός κληρονομέω καί ὁ μέν ὁ δέ

ὁ δέ ἔτι δεινός ὅτι2 ἐκεῖνος χείρων γίγνομαι

πῶς

ὁ λειτουργέω ὁ πένης πόρος οὗτος οὐ καλός μέν οὐδέ ἄξιος ὁ πόλις οὐ γάρ ἴσος ἐγώ τε καί πρόσειμι οὖν τι σχῆμα τῷ πρᾶγμα

νῦν δέ ἐπί ὁ σκηνή οὗτος τρέπω ὅπως ὅς ὁ χειροτέχνης τίθημι ἐκ οὗτος εἰμί τρυφάω τε καί μῖμος ὑπό ὅς χείρων μέν ἐλεύθερος χείρων δέ οἰκέτης καί νέος καί γέρων

πάνυ γε ἄξιος ὁ οὗτος ἕνεκα ἡδονή καί μετά οὗτος ὁ πόρος ζητέω ἕτερος καί πάλιν ἄλλος ὅς μέν λαμβάνω μικρός λέγω εἰμί δέω δέ ὁ ἄρχω σκοπέω ὅπως ἔχω πολύς

δέω γάρ αὐτός κατέχω καί δείδω δρασμός

οὐ εὔχομαι οὗτος γίγνομαι ἀγαθός καί ὁ νῦν οὐ καθαρός γίγνομαι πόλις

οὗτος γάρ ὁ οὐ μέγας κακός οὐδέ ἀνά

ὁ οὖν ὁ πόλις

μέν ἡδύς ἄν ὁ εἴπερ εἰμί νῦν δέ ἐάν πάνυ μένω εἰ καί οὗτος δίδωμι ἀργύριον μεταφέρω μέν ἐπί ἑαυτοῦ πολύς οὐ οὐ δέ μέλλω ὁ πλουτέω οὐ ἑαυτοῦ μᾶλλον ἤ ἐκεῖνος ἔχω ὅς κτάομαι

οὖν ὁ καλός ἀγαθός ὡς κακός ὁ θέατρον μή οὗτος προΐημι ὁ χρῆμα

οὐ γάρ ὁ χρόνος ὁ μέν ἐγώ δέ πρᾶγμα αὐτός δέω2 ἀλλά μένω ὀρφανία ὁ τε ὁ τε ὁ τε

μέν οὖν μή σφόδρα μηδέ νομίζω ἀγαθός πόλις τηλικοῦτος κακός ὁ δέ μή προστίθημι τῷ πάρεδρος μέλω

καί γάρ αἰσθάνομαι οὗτος οὐ πόνος ἐπιθυμέω ἀλλά ὅπως ἐν δύναμις ὁ

ἀλλά ὁ μέν ἐθέλω σύ δέ ὁ πολύς ταλαιπωρέω ὁ τοιοῦτος κινδυνεύω

ὁ τε γάρ ἀσφαλής ἐν καί κάλλος οὐ μικρός ἄρχω εἰς μέσος νύξ διά ὁ ἐν ὁ κρείσσων εἰμί ἤ ἀπαγορεύω

ὅσος δέ πολύς μέν ὀφθαλμός δέ χείρ οὗτος ἀφίημι διά αὐτός ὁ περιπατέω τε καί πρός ὁ λαλέω ἀμείνων δέ λέγω φλυαρέω ἐξελέγχω ἑαυτοῦ ἐλάσσων εἰμί ὁ πρᾶγμα καί σαφής ὁ τάξις λείπω βοάω ὡς ὅς οὐ ἐφικνέομαι οὗτος ζητέω

δή τι καί περί ὁ φόβος διέρχομαι εἰμί ἔχω περί ὁ ἄδικος λῆμμα

ὅσος γάρ αὐτός οὗτος ἀπέχω ἀξιόω καί ὁ εὖ ποιέω

ὁ δέ οὗτος μέν ποιέω δέ οὐ ποιέω ἀλλά ἐάν μιμνήσκω τις συμφορά ὡς δικαία λύω ῥῆμα πᾶς ἐν ὑποψία καί μισθός ἤδη ἤ

ὁ μέν μή οὗτος σιγάω μεθίστημι δέ ὁ κακός ἔχω οὐδείς

φημί οὐδεπώποτε πρός οὗτος πάσχω

οἶδα

ἀλλά καί πρός ἄλλος καί ἄλλος ἄξιος εἰμί τοιοῦτος

πρός ἅπας μέν γάρ ὁ ὁμιλέω οὐ

πολύς γάρ ὁ δικαστήριον

δέω δέ οὐδέ ἅπας καταγιγνώσκω κακία

δέ πίστις ἀζήμιος εἰ ὁ μέν προσέχω ὁ δέ

δῆλος δέ ὁ τρόπος ὁ δόξα

καί περί ὁ χθές ἐκεῖνος λέγω

μέν εἰμί ὁ καιρός οὐ μήν τοσοῦτος γε ὡς ὁ μέν δοκέω ὁ ποιέω ὁ δέ καί

εἰ ὅς κρείσσων εἰμί ἐκεῖνος οὗτος ὁ ἐκεῖνος

ὁ μέν οὐ ὀρθός ἐπί ὅς ἐφίστημι διοικέω ἴσος στρατιώτης ὁ οὐ πᾶς σθένος γοῦν δοκέω πληγή εἰς ἀναγκάζω αὐτός ποιέω καί πάσχω τύπτω ὁμοῦ καί τύπτω

πῶς οὖν οὐ καί τέταρτος εἰμί ποιέω οὗτος πρός ὁ τρίτος ὅς ἐκεῖνος πρός ὁ δεύτερος

εἰμί γάρ δή καί τρίτος ὁ αὐτός αἰτία ἐπιφέρω καί ὁ τέταρτος γε καί οὐ ἄν εἰμί οὗ ἵστημι οὗτος δέω

πᾶς ὁ φυλάσσω πρόσω ὁ ὁ ὑμέτερος οἰκία εἰμί

πολύς δέ οἴομαι βελτίων ἐν δίδωμι ὁ ἁμαρτάνω ὁ δίκη ἤ δοκέω ὁ προσήκω ὅρος ἐκφέρω

ὁράω ὡς ἐκεῖνος καλός καί ὑμέτερος ἀκριβής ἀκολουθέω ὁ πληγή ὁ ἄφεσις ἀλλά μή δεσμός ὁ ὁ ὥσπερ ὑπό νόμος προστάσσω πράσσω

ἐν δέ οὗτος πρῶτος μέν εἰμί κακός ὁ τόπος

ποῦ γάρ ἴσος οἰκία καί δεσμωτήριον πολύς ἐν ὀλίγος

δεύτερος δέ ὁ μή ὁ οἰκεῖος εἰς ἀπολαύω

τρίτος ὁ ὁ λύσις ὠνέομαι διά ὁ ὡς ὁ ἄρχω εἴσειμι ἄνευ ὁ τῷ ὁ θύρα κύριος2 κατά ἕκαστος δίδωμι ἡμέρα

τέταρτος ὁ παρά ὁ δέω

γάρ δή ὁ τε ἰδιώτης εἰμί σαφής καί παρά ὁ ἰατρός εἰμί ἀκούω ὅτι2 εἰ μή τις αὐτός ἐπί ὁ πληγή δέω οὐ ἄν ἀποθνῄσκω

δή ὁ ὁ μέν ἀπέχω πικρός γάρ ὁ δέ τηρέω καλός γάρ

διά πᾶς ὅσος ἐν τηρέω ὁ μέχρι μέσος ἡσυχία

προστίθημι γάρ σύ ὁ ἡμέρα γε τοσοῦτος εἰμί

ὑπό ὅστις κακός διάκειμαι λέγω ἄλλος ἄλλος τις ὁ σῶμα καί μόλις ὀρθόω καί μόλις καί ὅλος ἀπαγορεύω μηδέ γάρ ὁ αὐτός

οὖν ὁ μέν αἰτέω δέ παρέχω φημί δέω καί μή θαυμάζω εἰ τις ἐπί ὅς σύ οὗτος οὐ ἔχω μιμέομαι