chv
stringlengths 2
2.66k
| en
stringlengths 2
4.49k
|
|---|---|
Анчах чей халех хатӗр пулать. | As for the tea, it will be ready in a minute. |
Кэтти сирӗн валли ятарласах Девоншир кексӗ пӗҫернӗ. | Katie has been making some Devonshire cakes specially for you.” |
— Кэтти — питех те лайӑх хӗрарӑм, тӗрӗс мар-и, Пашт? | “Katie is a good soul, isn't she, Pasht? |
Сирӗн ҫинчен те ҫавнах калама пулать, — эсир ку кӗпене тӑхӑнма манасран хӑрасаттӑм эпӗ. | By the way, so are you to have put on that pretty dress. |
Ҫак кӗпене тӑхӑнасса пӗлсе эпӗ юриех чечексем илсе килтӗм. | I have brought you some flowers to wear with it.” |
Мана вӗсем питех те кӑмӑла каяҫҫӗ! | I am so fond of them! |
— Хӑнара пире пурне те кичем пуласран хӑратӑп. | “I am afraid we shall all be bored to-night. |
Епле тӳсме ҫук салху калаҫусем пулассине хамах туятӑп ӗнтӗ эпӗ! | The conversazione will be dull beyond endurance.” |
— Мӗншӗн? | “Why?” |
— Пӗр енчен, Грассини кирек мӗн патне пырса перӗнсен те пур япала та хӑй пекех кичем пулса тӑрать. | “Partly because everything Grassini touches becomes as dull as himself.” |
— Хӑнана каймалли ҫын ҫинчен ҫавӑн пек усал калаҫма намӑс! | “Now don't be spiteful. It is not fair when we are going to be a man's guests.” |
— Эсир яланах тӗрӗс калатӑр, мадонна. | “You are always right, Madonna. |
Апла пулсан ҫапла калӑпӑр: уҫӑ кӑмӑллӑ ҫынсем нумайӑшӗ пулман пирки унта кичем пулӗ, тейӗпӗр. | Well then, it will be dull because half the interesting people are not coming.” |
— Мӗншӗн? | “How is that?” |
— Пӗлместӗп. | “I don't know. |
Вӗсем хуларан тухса кайнӑ, чирленӗ пулас, е урӑх сӑлтав пирки. | Out of town, or ill, or something. |
Паллах ӗнтӗ ик-виҫӗ посланник пулӗҫ, темиҫе нимӗҫ-ученӑйсем, яланхи пекех тӗрлӗ туристсемпе вырӑс княҫӗсем, литераторсенчен кам та пулин, унтан темиҫе француз офицерӗ. Тата, ҫӗнӗ сатириксӑр пуҫне, урӑх никам та пулас ҫуккине пӗлетӗп эпӗ. Вӗсем пурте ҫав сатирика курма пухӑнаҫҫӗ. | Anyway, there will be two or three ambassadors and some learned Germans, and the usual nondescript crowd of tourists and Russian princes and literary club people, and a few French officers; nobody else that I know of—except, of course, the new satirist, who is to be the attraction of the evening.” |
— Ҫӗнӗ сатирик? | “The new satirist? |
Кам? Риварес-и? | What, Rivarez? |
Анчах Грассини ӑна юратмасть пек туйӑнатчӗ мана. | But I thought Grassini disapproved of him so strongly.” |
— Ҫапла ҫав, вӑл тӗрӗс. Анчах ҫын ҫинчен нумай калаҫаҫҫӗ пулсан, Грассини паллах ӗнтӗ, ҫӗнӗ арӑслана пуринчен ытла хӑйӗн килӗнче кӑтартма тӑрӑшӗ. | “Yes; but once the man is here and is sure to be talked about, of course Grassini wants his house to be the first place where the new lion will be on show. |
Грассини ун ҫине мӗнле пӑхнине Риварес хӑй пӗлмест те-ха. | You may be sure Rivarez has heard nothing of Grassini's disapproval. |
— Чӑнах та ӗнтӗ, вӑл туйса илме пултарать — вӑл тавҫӑракан ҫын. | He may have guessed it, though; he's sharp enough.” |
— Вӑл кунта иккенне эпӗ пӗлмен те! | “I did not even know he had come.” |
— Ӗнер ҫеҫ килнӗ… | “He only arrived yesterday. |
Акӑ чей те илсе килчӗҫ. | Here comes the tea. |
Ан хускалӑр, эпӗ чейнике хам парӑп. | No, don't get up; let me fetch the kettle.” |
Мартини хӑйне ҫак пӗчӗкҫӗ хӑна пӳлӗмӗнчи пек ниҫта та телейлӗ туйман. | He was never so happy as in this little study. |
Джемма унпа юлташла калаҫни, вӑл хайне хӑй пысӑка хуманни тата питех те ырӑ кӑмӑллӑ пулни — ҫаксем пурте Мартинин телейлех мар пурнӑҫне ӑшӑтса ҫутатнӑ. Мартиние салху та кичем пулсан вӑл хӑйӗн ӗҫне пӗтерсен, яланах ҫакӑнта килнӗ, Джемма ҫӗленине е чей тултарнине пӑхса ним чӗнмесӗр ларнӑ. | Gemma's friendship, her grave unconsciousness of the charm she exercised over him, her frank and simple comradeship were the brightest things for him in a life that was none too bright; and whenever he began to feel more than usually depressed he would come in here after business hours and sit with her, generally in silence, watching her as she bent over her needlework or poured out tea. |
Джемма унтан ним ҫинчен те ыйтса пӗлмен, ӑна хӗрхеннине нимпе те кӑтартман. Анчах ҫапах та вӑл ун патӗнчен хӑйӗн чӗрине пусарса: «халӗ ӗнтӗ пӗр-икӗ эрне тӳсме пулать», — тесе лӑпланса кайнӑ. | She never questioned him about his troubles or expressed any sympathy in words; but he always went away stronger and calmer, feeling, as he put it to himself, that he could “trudge through another fortnight quite respectably.” |
Ҫынсен чӗрисене ҫавӑн пек лайӑх пусарма пултарнине Джемма хӑй те сисмен. Икӗ ҫул каярах Мартинин чи аван юлташӗсене Калабрире киревсӗр вӗлернӗ, тен, Джеммӑн ҫирӗп шанчӑкӗ ҫеҫ ӑна пысӑк инкекрен хӑтарнӑ. | She possessed, without knowing it, the rare gift of consolation; and when, two years ago, his dearest friends had been betrayed in Calabria and shot down like wolves, her steady faith had been perhaps the thing which had saved him from despair. |
Вырсарникунсенче вӑл хӑш чухне ирхине «ӗҫ ҫинчен», урӑхла каласан, Мадзини партийӗн ӗҫӗсем ҫинчен калаҫма килнӗ. | On Sunday mornings he sometimes came in to “talk business,” that expression standing for anything connected with the practical work of the Mazzinian party, of which they both were active and devoted members. |
Ӗҫленӗ чухне вара Джемма пачах улшӑннӑ: вӑл ӗҫ мӗнле пулассине витӗрех пӗлсе тӑнӑ, ытлашши хӗрсе кайман, ӗҫе пӗлсе, питех те тӗплӗн тунӑ, Джеммӑна парти ӗҫӗ енӗпе ҫеҫ пӗлекенсем, ӑна опытлӑ та дисциплинӑллӑ юлташ, ӑна кирек хӑҫан та шанма пулать, вӑл пур енӗпе те хаклӑ та пултаруллӑ парти членӗ тесе шутланӑ, анчах унӑн характерӗнче уҫҫӑнах палӑрса тӑракан уйрӑмлӑх ҫук, тенӗ. | Those who saw her only at her political work regarded her as a trained and disciplined conspirator, trustworthy, courageous, in every way a valuable member of the party, but somehow lacking in life and individuality. |
«Вӑл питех те пултаруллӑ конспиратор, вӑл пирӗн пеккисен вунӑ ҫын тӗшне тӑрать, анчах ун ҫинчен урӑх нимӗн те калама май ҫук», тенӗ Галли. | “She's a born conspirator, worth any dozen of us; and she is nothing more,” Galli had said of her. |
Мартини питех те лайӑх пӗлекен «мадонна Джемма» хӑйӗн ҫинчен кашнинех пӗлтерме юратман. | The “Madonna Gemma” whom Martini knew was very difficult to get at. |
— Ну, мӗнле пек туйӑнать сирӗн ҫӗнӗ сатирик? — тесе ыйтрӗ вӑл буфета уҫса, Мартини ҫине хулпуҫҫи урлӑ пӑхса. | “Well, and what is your 'new satirist' like?” she asked, glancing back over her shoulder as she opened the sideboard. |
Акӑ сире, Чезаре, урпа сахӑрӗпе сахӑр шывӗ сӗрнӗ улмасем. | “There, Cesare, there are barley-sugar and candied angelica for you. |
Сӑмах майӗн каласан, мӗншӗн-ха революционерсем пылак ҫимӗҫсене питӗ юратаҫҫӗ. | I wonder, by the way, why revolutionary men are always so fond of sweets.” |
— Ыттисем те юратаҫҫӗ, анчах ун ҫинчен калама вӑтанаҫҫӗ. | “Other men are, too, only they think it beneath their dignity to confess it. |
Ҫӗнӗ сатирик — вӑл хӗрарӑмсем питех те юратмалла ҫын, анчах вӑл сирӗн кӑмӑлӑра каймӗ. | The new satirist? |
Ӗмӗрех йӗплӗ чӗлхеллӗ, тӗнче тӑрӑх ҫапкаланса ҫӳрекен этем. | Oh, the kind of man that ordinary women will rave over and you will dislike. |
Ку эрнере ӗҫ ҫав тери нумай пулчӗ… | There has been such a rush of work this week.” |
— Эсир пӗлни ҫумне эпӗ сахал хушса калама пултаратӑп. | “I don't know that I can tell you much more. |
Укҫа пирки, эпир пӗр вӑхӑтра хӑраса тӑнӑ пек, йывӑрлӑхсем пулман курӑнать. | There doesn't seem to have been any difficulty over the money question, as we feared there would be. |
Унӑн укҫа пур пек туйӑнать, ҫавӑнпа та вӑл ахалех ӗҫлеме хатӗр. | He's well off, it appears, and willing to work for nothing.” |
— Апла пулсан, унӑн пурлӑх пулмалла? | “Has he a private fortune, then?” |
— Ҫапла пек курӑнать. Анчах ку питех те тӗлӗнмелле япала. Астӑватӑр-и эсир, Фабрицци патӗнче Дюпре экспедицийӗ ӑна мӗнле халлӗн тупса, хӑй патне илни ҫинчен каласа пачӗҫ. | “Apparently he has; though it seems rather odd—you heard that night at Fabrizi's about the state the Duprez expedition found him in. |
Анчах унӑн Бразили рудникӗсенче пай укҫисем пур, теҫҫӗ. Кунсӑр пуҫне тата вӑл Парижра, Венӑра тата Лондонра фельетонсем ҫырса питех те чапа тухнӑ. | But he has got shares in mines somewhere out in Brazil; and then he has been immensely successful as a feuilleton writer in Paris and Vienna and London. |
Вӑл сахалтан та пилӗк-ултӑ чӗлхе питӗ лайӑх пӗлет, кунта пурӑннӑ вӑхӑтрах ют ҫӗршыв хаҫачӗсене ҫырса тӑма ӑна никам та кансӗрлес ҫук. | He seems to have half a dozen languages at his finger-tips; and there's nothing to prevent his keeping up his newspaper connections from here. |
Иезуитсем ҫинчен питлесе ҫырни ун вӑхӑтне ытлашши илмӗ. | Slanging the Jesuits won't take all his time.” |
Анчах пире кайма вӑхӑт, Чезаре. | It's time to start, Cesare. |
Розӑсене эпӗ ҫапах та чикес тетӗп. | Yes, I will wear the roses. |
Пӗр-икӗ минут кӗтсе тӑрӑр-ха. | Wait just a minute.” |
Джемма ҫӳлти пӳлӗме хӑпарчӗ те, кӑкӑрӗ ҫине роза чиксе, пуҫне испанкӑсем ҫыхакан чӗнтӗр тутӑрпа витсе, часах каялла таврӑнчӗ. | She ran upstairs, and came back with the roses in the bosom of her dress, and a long scarf of black Spanish lace thrown over her head. |
Мартини ун ҫине художник пек пӑхса илчӗ те:— Эсир чӑн-чӑн пике-патша, манӑн мадонна, аслӑ та чаплӑ Савски пике-патша! — терӗ. | Martini surveyed her with artistic approval. “You look like a queen, Madonna mia; like the great and wise Queen of Sheba.” |
— Ун пек танлаштарса мухтани мана пӗртте савӑнтармасть, — терӗ Джемма кулкаласа. | “What an unkind speech!” she retorted, laughing; |
— Ытла ӑслах мар хӗрарӑм пек курӑнасчӗ тесе эпӗ мӗн чухлӗ вӑй хутӑм! | “when you know how hard I've been trying to mould myself into the image of the typical society lady! |
Епле-ха манӑн, вӑрттӑн ӗҫлекенӗн, Савски пике-патша пек пулмалла? | Who wants a conspirator to look like the Queen of Sheba? |
— Кирек мӗн чухлӗ тӑрӑшсан та, эсир айвантарах хӗрарӑм пек курӑнма пултараймастӑр ҫав. | “You'll never be able to personate the stupid society woman if you try for ever. |
Анчах ку кирлех те мар, мӗншӗн тесен шпионсем сирӗн ҫине пӑхса, сирӗн политикӑллӑ шухӑшӑрсене пӗлмешкӗн эсир ытла та илемлӗ, ҫавӑнпа та сире синьора Грассини пек пите тутӑрпа хупласа, айван кулӑпа кулма кирлӗ те пулмасть. | But it doesn't matter, after all; you're too fair to look upon for spies to guess your opinions, even though you can't simper and hide behind your fan like Signora Grassini.” |
— Ҫитӗ, Чезаре, ан кӳрентерӗр ҫав мӗскӗн хӗрарӑма. | “Now Cesare, let that poor woman alone! |
Хатӗр-и? | Are you ready? |
Ну халӗ каяр. | Then we had better start.” |
Грассини патӗнче ҫын нумай пулсан та ытла савӑнмаллах пулмасть тесе Мартини малтанах калани тӗрӗс пулчӗ. | Martini had been quite right in saying that the conversazione would be both crowded and dull. |
Литераторсем кирлӗ-кирлӗ мар ҫинчен тӑрӑшсах калаҫрӗҫ, ҫапах та вӗсене ҫав тери кичем пулчӗ курӑнать, туристсемпе вырӑс княҫӗсен тӗрлӗ ушкӑнӗсем вара пӗр пӳлӗмрен тепӗр пӳлӗме куҫса пуринчен те: ӑҫта кунта паллӑ ҫынсем, тесе ҫӳрерӗҫ тата ӑслӑ калаҫусене итлеме тӑрӑшрӗҫ. | The literary men talked polite small-talk and looked hopelessly bored, while the “nondescript crowd of tourists and Russian princes” fluttered up and down the rooms, asking each other who were the various celebrities and trying to carry on intellectual conversation. |
Грассини хӑнасене калама ҫук чаплӑ йышӑннӑ пек турӗ. Джеммӑна курсан, унӑн пичӗ куҫӗ савӑннӑ пек пулса кайрӗ. | Grassini was receiving his guests with a manner as carefully polished as his boots; but his cold face lighted up at the sight of Gemma. |
Чӑннипе илсен, Грассини Джеммӑна юратман, хӑйӗн ӑшӗнче унтан хӑранӑ та, анчах ҫав хӗрарӑмсӑр унӑн хӑна пӳлӗмӗ сахал интереслӗ пулассине вӑл лайӑх ӑнланнӑ. | He did not really like her and indeed was secretly a little afraid of her; but he realized that without her his drawing room would lack a great attraction. |
Грассинин ӗҫӗсем аван пынӑ, вӑл хӑйӗн профессинче мала тухма пултарнӑ, халӗ ӗнтӗ пуян та паллӑ ҫын пулса, хӑйӗн ҫуртне интеллигентлӑ обществӑн центрӗ тума ӗмӗтленнӗ. | He had risen high in his profession, and now that he was rich and well known his chief ambition was to make of his house a centre of liberal and intellectual society. |
Ҫамрӑк чухне ытла та шухӑшламасӑр качча илнӗ капӑр тумлӑ хӑрӑк пукане литераторсен пысӑк ушкӑнне пухакан хуҫа пулма юрӑхлӑ пулман, ҫавӑнпа Грассини ытла та хурланнӑ. | He was painfully conscious that the insignificant, overdressed little woman whom in his youth he had made the mistake of marrying was not fit, with her vapid talk and faded prettiness, to be the mistress of a great literary salon. |
Джемма килсен вӑл каҫ лайӑх иртессе шанса тӑма пултарнӑ. | When he could prevail upon Gemma to come he always felt that the evening would be a success. |
Ҫав хӗрарӑм хӑйне лӑпкӑ та ырӑ тытни, пур япалана та пӗлсе туни ун кӑмӑлне питех те кайнӑ. Вӑл кунта пулни ҫеҫ Грассини ҫурчӗн кичемлӗхне сирсе янӑ пек туйӑннӑ. | Her quiet graciousness of manner set the guests at their ease, and her very presence seemed to lay the spectre of vulgarity which always, in his imagination, haunted the house. |
Синьора Грассини Джеммӑна ӑшӑ кӑмӑлпа кӗтсе илчӗ. — Ытарма ҫук илемлӗ эсир паян! — терӗ вӑл хыттӑн пӑшӑлтатса тата унӑн шурӑ кашемир кӗпине сивӗ куҫпа пӑхса илсе. | Signora Grassini greeted Gemma affectionately, exclaiming in a loud whisper: “How charming you look to-night!” and examining the white cashmere with viciously critical eyes. |
Синьора Грассини хӑйӗн хӑнине шӑпах Мартини юратнӑ пахалӑхсемшӗн: лӑпкӑ та вӑйлӑ характершӑн, тӳрӗлӗхшӗн, ҫирӗп те пысӑк ӑсшӑн, пичӗ-куҫӗ илемлӗ пулнӑшӑн чӗререн курайман. | She hated her visitor rancourously, for the very things for which Martini loved her; for her quiet strength of character; for her grave, sincere directness; for the steady balance of her mind; for the very expression of her face. |
Курайман хӗрарӑмпа вара синьора Грассини уйрӑммӑнах ҫепӗҫ калаҫнӑ. | And when Signora Grassini hated a woman, she showed it by effusive tenderness. |
Ун пек ҫемҫе те ҫепӗҫ калаҫнӑ сӑмахсем хыҫӗнче мӗн пытанса тӑнине Джемма лайӑх пӗлнӗ, ҫавӑнпа та вӑл вӗсем ҫине сахал ҫаврӑнса пӑхнӑ. | Gemma took the compliments and endearments for what they were worth, and troubled her head no more about them. |
Ҫавӑн пек «хӑнана ҫӳрессисем» уншӑн ывӑнтаракан та кӑмӑла кайман ӗҫ пулнӑ, анчах шпионсен аллине лекес мар тесе вӑрттӑн ӗҫлекен кирек хӑш ҫын та ҫавнах туса пымалла пулнӑ. | What is called “going into society” was in her eyes one of the wearisome and rather unpleasant tasks which a conspirator who wishes not to attract the notice of spies must conscientiously fulfil. |
Ҫав ӗҫе вӑл шифр ҫыраканӑн ӗҫӗ пекех йывӑр тесе шутланӑ, чаплӑ хӗрарӑм ячӗ шпионсем йӗрлессисене пӑрса ямашкӑн питех те паха пулнине пӗлсе, мода журналӗсене, шифр паллисене вӗреннӗ пекех, тӑрӑшса вӗреннӗ. | She classed it together with the laborious work of writing in cipher; and, knowing how valuable a practical safeguard against suspicion is the reputation of being a well-dressed woman, studied the fashion-plates as carefully as she did the keys of her ciphers. |
Джемма килни ҫинчен пӗлтерсенех чаплӑ литераторсем савӑнса кайрӗҫ. Литераторсем Джеммӑна питех те хисепленӗ, ҫавӑнпа та радикаллӑ журналистсем вӑл алӑкран кӗрсенех ун патне чупса пычӗҫ. | The bored and melancholy literary lions brightened up a little at the sound of Gemma's name; she was very popular among them; and the radical journalists, especially, gravitated at once to her end of the long room. |
Анчах Джемма вӑрттӑн ӗҫлеме ытла та ӑста пӗлекенскер, вӗсемпе виҫеллӗ ҫеҫ калаҫрӗ. | But she was far too practised a conspirator to let them monopolize her. |
Радикалсемпе кашни кунах тӗл пулма пулать, ҫавӑнпа та вӑл ҫемҫен кулкаласа вӗсене хӑйсен чӑн-чӑн ӗҫне тума кӑтартса пачӗ: халӗ кунта, туристсем нумай килнӗ чухне, манпа калаҫса вӑхӑта сая яриччен, вӗсемпе калаҫсан авантарах пулӗ, терӗ вӑл. | Radicals could be had any day; and now, when they came crowding round her, she gently sent them about their business, reminding them with a smile that they need not waste their time on converting her when there were so many tourists in need of instruction. |
Ҫав вӑхӑтрах хӑй Англи парламенчӗн членӗпе калаҫма пуҫларӗ, мӗншӗн тесен республика партийӗ ҫине вӑл мӗнле пӑхни питех те паха пулнӑ. Леш финанс енӗпе специалист пулнӑ, ҫавӑнпа та Джемма малтан унран Австри валютипе ҫыхӑнса тӑракан техника ыйтӑвӗ пирки вӑл мӗнле шухӑшлани ҫинчен ыйтрӗ, унтан калаҫӑва майӗпенех Ломбардипе Венеци бюджечӗ ҫине пӑрса ячӗ. | For her part, she devoted herself to an English M.P. whose sympathies the republican party was anxious to gain; and, knowing him to be a specialist on finance, she first won his attention by asking his opinion on a technical point concerning the Austrian currency, and then deftly turned the conversation to the condition of the Lombardo-Venetian revenue. |
Ҫак хӗрарӑм ҫӑмӑллӑн ҫеҫ калаҫассине кӗтсе тӑнӑ акӑлчан, Джемма ҫине тӗлӗнсе пӑхрӗ те ӑнсӑртлӑха лекнипе хӑраса ӳкрӗ пулас. Анчах, ку хӗрарӑмпа калаҫма ун ҫине пӑхса ларнинчен кӑмӑллӑрах пулнине туйса, вӑл лӑпланчӗ те, хӑй умӗнче Меттерних ларнӑ пекех, Итали укҫи-тенки ӗҫӗсем ҫинчен тӗплӗн каласа пама пуҫларӗ. | The Englishman, who had expected to be bored with small-talk, looked askance at her, evidently fearing that he had fallen into the clutches of a blue-stocking; but finding that she was both pleasant to look at and interesting to talk to, surrendered completely and plunged into as grave a discussion of Italian finance as if she had been Metternich. |
Грассини Джемма патне синьора Боллӑран «Ҫамрӑк Итали» мӗнле пуҫланса кайнин историне пӗлесшӗн пулнӑ француза ҫавӑтса пырсан, парламент членӗ Италин чӑнах та кӑмӑлсӑр пулма сӑлтавсем пуррине ӗненсе, хӑйӗн вырӑнӗнчен тӑрса кайрӗ. | When Grassini brought up a Frenchman “who wishes to ask Signora Bolla something about the history of Young Italy,” the M. P. rose with a bewildered sense that perhaps there was more ground for Italian discontent than he had supposed. |
Каярахпа Джемма, ҫӳллӗ ӳссе кайнӑ камелипе олеандр чечекӗсем патне ларас тесе, никама систермесӗр хӑна пӳлӗмӗнчен тухса кайрӗ. | Later in the evening Gemma slipped out on to the terrace under the drawing-room windows to sit alone for a few moments among the great camellias and oleanders. |
Пӑчӑ сывлӑшпа тата хӑнасем ытла та нумай пулнипе унӑн пуҫӗ ыратма тытӑннӑ. | The close air and continually shifting crowd in the rooms were beginning to give her a headache. |
Терраса вӗҫӗнче пысӑк каткасем ҫине лартнӑ пальмӑсемпе ҫӳллӗ папорткиксем ӳснӗ, вӗсене лили чечекӗсемпе ытти чечексем чаршав пекех карса тӑнӑ. | At the further end of the terrace stood a row of palms and tree-ferns, planted in large tubs which were hidden by a bank of lilies and other flowering plants. |
Каярах юлса ҫеҫке сарнӑ гранат йывӑҫӗн турачӗсем пальмӑсемпе папортниксем хушшинчи тӑвӑр вырӑнсем тӗлӗнче ҫакӑнса тӑнӑ. | The branches of a pomegranate tree, clustered with late blossoms, hung beside the narrow opening between the plants. |
Вӑл ӑҫта иккенне никам та тавҫӑрса илеймӗ тесе, Джемма ҫав кӗтесе кӗрсе ларчӗ те ӗнтӗ. Пуҫ ыратасран хӑтӑлас шутпа вӑл сас-чӗвӗ ҫук ҫӗрте пӗччен канасшӑн пулчӗ. | In this nook Gemma took refuge, hoping that no one would guess her whereabouts until she had secured herself against the threatening headache by a little rest and silence. |
Каҫ ӑшӑ та ҫав тери лӑпкӑ, анчах хӑна пӳлӗмӗнчи пӑчӑ сывлӑш хыҫҫӑн Джеммӑна ытла та сулхӑн пек туйӑнчӗ, ҫавӑнпа та вӑл пуҫне хӑйӗн чӗнтӗр тутӑрӗпе витре. | The night was warm and beautifully still; but coming out from the hot, close rooms she felt it cool, and drew her lace scarf about her head. |
Ҫывхаракан ура сассисем тата калаҫса килекен сасӑсем ӑна тӗлӗрсе кайма пуҫланӑ ҫӗртен вӑратрӗҫ. | Presently the sounds of voices and footsteps approaching along the terrace roused her from the dreamy state into which she had fallen. |
Хӑйне ан курччӑр тата хӑна пӳлӗмне таврӑниччен лӑпкӑ ҫӗрте кӑшт канса ларас тесе, вӑл тӗттӗм ҫӗре тата шаларах кӗчӗ. | She drew back into the shadow, hoping to escape notice and get a few more precious minutes of silence before again having to rack her tired brain for conversation. |
Анчах ура сассисем, ӑна кӳрентерес тенӗ пекех, хӳме пек тачӑ ӳсекен чечексем патне ҫитсен шӑпланчӗҫ. Синьора Грассинин ҫинҫе те нӑйкӑш сасси пӗр самантлӑха чарӑнчӗ… | To her great annoyance the footsteps paused near to the screen; then Signora Grassini's thin, piping little voice broke off for a moment in its stream of chatter. |
Унтан ҫемҫен янракан арҫын сасси илтӗнчӗ, анчах вӑл сӑмахсене тӑсарах калани хӑлхана ҫурать. Мӗншӗн ҫавӑн пек калаҫнӑ вӑл, — ачаранпах ҫапла, е хӑйӗн чӗлхи ҫитменлӗхне пытарас тесе-и? Кирек мӗнле пулсан та — вӑл калаҫни кӑмӑллах пулмарӗ. | The other voice, a man's, was remarkably soft and musical; but its sweetness of tone was marred by a peculiar, purring drawl, perhaps mere affectation, more probably the result of a habitual effort to conquer some impediment of speech, but in any case very unpleasant. |
— Акӑлчан хӗрарӑмӗ? — ыйтрӗ ҫав сасӑ. | “English, did you say?” it asked. |
— Анчах хушамачӗ унӑн итальянла. | “But surely the name is quite Italian. |
Мӗнле каларӑр-ха: Болла терӗр-и? | What was it—Bolla?” |
— Ҫапла. Вӑл мӗскӗн Джиованни Боллӑн тӑлӑха юлнӑ арӑмӗ — астӑватӑр-и, вӑл тӑватӑ ҫул каярах Англире вилнӗ. | “Yes; she is the widow of poor Giovanni Bolla, who died in England about four years ago,—don't you remember? |
Чимӗр-ха, эпӗ яланах манатӑп ҫав: эсир яланах пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна куҫса ҫӳретер, ҫавӑнпа та пирӗн телейсӗр тӑван ҫӗршывшӑн асап куракан ҫынсене пурне те пӗлме пултараймастӑр. | Ah, I forgot—you lead such a wandering life; we can't expect you to know of all our unhappy country's martyrs—they are so many!” |
Вӗсем калама ҫук нумай! | Quelle nuit magnifique! |
Синьора Грассини ассӑн сывласа илчӗ. | Signora Grassini sighed. |