Gholamreza/hafez · Datasets at Hugging Face

cat_title stringclasses 5 values	v_order int64 1 116	v_position int64 0 1	poem_text stringlengths 15 47	poet_name stringclasses 1 value	poem_id int64 1 599
قطعه	7	0	آن که ده با هفت و نیم آورد بس سودی نکرد	حافظ	76
قطعه	8	1	فرصتت بادا که هفت و نیم با ده می‌کنی	حافظ	76
قصیده	1	0	شد عرصه‌ی زمین چو بساط ارم جوان	حافظ	77
قصیده	2	1	از پرتو سعادت شاه جهان ستان	حافظ	77
قصیده	3	0	خاقان شرق و غرب که در شرق و غرب، اوست	حافظ	77
قصیده	4	1	صاحب‌قران خسرو و شاه خدایگان	حافظ	77
قصیده	5	0	خورشید ملک‌پرور و سلطان دادگر	حافظ	77
قصیده	6	1	دارای دادگستر و کسرای کی‌نشان	حافظ	77
قصیده	7	0	سلطان‌نشان عرصه‌ی اقلیم سلطنت	حافظ	77
قصیده	8	1	بالانشین مسند ایوان لامکان	حافظ	77
قصیده	9	0	اعظم جلال دولت و دین آنکه رفعتش	حافظ	77
قصیده	10	1	دارد همیشه توسن ایام زیر ران	حافظ	77
قصیده	11	0	دارای دهر شاه شجاع آفتاب ملک	حافظ	77
قصیده	12	1	خاقان کامگار و شهنشاه نوجوان	حافظ	77
قصیده	13	0	ماهی که شد به طلعتش افروخته زمین	حافظ	77
قصیده	14	1	شاهی که شد به همتش افراخته زمان	حافظ	77
قصیده	15	0	سیمرغ وهم را نبود قوت عروج	حافظ	77
قصیده	16	1	آنجا که باز همت او سازد آشیان	حافظ	77
قصیده	17	0	گر در خیال چرخ فتد عکس تیغ او	حافظ	77
قصیده	18	1	از یکدگر جدا شود اجزای توأمان	حافظ	77
قصیده	19	0	حکمش روان چو باد در اطراف بر و بحر	حافظ	77
قصیده	20	1	مهرش نهان چو روح در اعضای انس و جان	حافظ	77
قصیده	21	0	ای صورت تو ملک جمال و جمال ملک	حافظ	77
قصیده	22	1	وی طلعت تو جان جهان و جهان جان	حافظ	77
قصیده	23	0	تخت تو رشک مسند جمشید و کیقباد	حافظ	77
قصیده	24	1	تاج تو غبن افسر دارا و اردوان	حافظ	77
قصیده	25	0	تو آفتاب ملکی و هر جا که می‌روی	حافظ	77
قصیده	26	1	چون سایه از قفای تو دولت بود دوان	حافظ	77
قصیده	27	0	ارکان نپرورد چو تو گوهر به هیچ قرن	حافظ	77
قصیده	28	1	گردون نیاورد چو تو اختر به صد قران	حافظ	77
قصیده	29	0	بی‌طلعت تو جان نگراید به کالبد	حافظ	77
قصیده	30	1	بی‌نعمت تو مغز نبندد در استخوان	حافظ	77
قصیده	31	0	هر دانشی که در دل دفتر نیامده‌ست	حافظ	77
قصیده	32	1	دارد چو آب خامه‌ی تو بر سر زبان	حافظ	77
قصیده	33	0	دست تو را به ابر که یارد شبیه کرد	حافظ	77
قصیده	34	1	چون بدره بدره این دهد و قطره قطره آن	حافظ	77
قصیده	35	0	با پایه‌ی جلال تو افلاک پایمال	حافظ	77
قصیده	36	1	وز دست بحر جود در دهر داستان	حافظ	77
قصیده	37	0	بر چرخ علم ماهی و بر فرق ملک تاج	حافظ	77
قصیده	38	1	شرع از تو در حمایت و دین از تو در امان	حافظ	77
قصیده	39	0	ای خسرو منیع جناب رفیع قدر	حافظ	77
قصیده	40	1	وی داور عظیم مثال رفیع‌شان	حافظ	77
قصیده	41	0	علم از تو در حمایت و عقل از تو با شکوه	حافظ	77
قصیده	42	1	در چشم فضل نوری و در جسم ملک جان	حافظ	77
قصیده	43	0	ای آفتاب ملک که در جنب همتت	حافظ	77
قصیده	44	1	چون ذره‌ی حقیر بود گنج شایگان	حافظ	77
قصیده	45	0	در جنب بحر جود تو از ذره کمتر است	حافظ	77
قصیده	46	1	صد گنج شایگان که ببخشی به رایگان	حافظ	77
قصیده	47	0	عصمت نهفته رخ به سراپرده‌ات مقیم	حافظ	77
قصیده	48	1	دولت گشاده‌رخت بقا زیر کندلان	حافظ	77
قصیده	49	0	گردون برای خیمه خورشید فلکه‌ات	حافظ	77
قصیده	50	1	از کوه و ابر ساخته نازیر و سایه‌بان	حافظ	77
قصیده	51	0	وین اطلس مقرنس زرد و ز زرنگار	حافظ	77
قصیده	52	1	چتری بلند بر سر خرگاه خویش دان	حافظ	77
قصیده	53	0	بعد از کیان به ملک سلیمان نداد کس	حافظ	77
قصیده	54	1	این ساز و این خزینه و این لشکر گران	حافظ	77
قصیده	55	0	بودی درون گلشن و از پردلان تو	حافظ	77
قصیده	56	1	در هند بود غلغل و در زنگ بد فغان	حافظ	77
قصیده	57	0	در دشت روم خیمه زدی و غریو کوس	حافظ	77
قصیده	58	1	از دشت روم رفت به صحرای سیستان	حافظ	77
قصیده	59	0	تا قصر زرد تاختی و لرزه اوفتاد	حافظ	77
قصیده	60	1	در قصرهای قیصر و در خانه‌های خان	حافظ	77
قصیده	61	0	آن کیست کاو به ملک کند باتو همسری	حافظ	77
قصیده	62	1	از مصر تا به روم و ز چین تا به قیروان	حافظ	77
قصیده	63	0	سال دگر ز قیصرت از روم باج سر	حافظ	77
قصیده	64	1	وز چینت آورند به درگه خراج جان	حافظ	77
قصیده	65	0	تو شاکری ز خالق و خلق از تو شاکرند	حافظ	77
قصیده	66	1	تو شادمان به دولت و ملک از تو شادمان	حافظ	77
قصیده	67	0	اینک به طرف گلشن و بستان همی‌روی	حافظ	77
قصیده	68	1	با بندگان سمند سعادت به زیر ران	حافظ	77
قصیده	69	0	ای ملهکی که در صف کروبیان قدس	حافظ	77
قصیده	70	1	فیضی رسد به خاطر پاکت زمان زمان	حافظ	77
قصیده	71	0	ای آشکار پیش دلت هرچه کردگار	حافظ	77
قصیده	72	1	دارد همی به پرده‌ی غیب اندرون نهان	حافظ	77
قصیده	73	0	داده فلک عنان ارادت به دست تو	حافظ	77
قصیده	74	1	یعنی که مرکبم به مراد خودم بران	حافظ	77
قصیده	75	0	گر کوششیت افتد پر داده‌ام به تیر	حافظ	77
قصیده	76	1	ور بخششیت باید زر داده‌ام به کان	حافظ	77
قصیده	77	0	خصمت کجاست در کف پای خودش فکن	حافظ	77
قصیده	78	1	یار تو کیست بر سر چشم منش نشان	حافظ	77
قصیده	79	0	هم کام من به خدمت تو گشته منتظم	حافظ	77
قصیده	80	1	هم نام من به مدحت تو گشته جاودان	حافظ	77
قصیده	1	0	ز دلبری نتوان لاف زد به آسانی	حافظ	78
قصیده	2	1	هزار نکته در این کار هست تا دانی	حافظ	78
قصیده	3	0	بجز شکردهنی مایه‌هاست خوبی را	حافظ	78
قصیده	4	1	به خاتمی نتوان زد دم سلیمانی	حافظ	78
قصیده	5	0	هزار سلطنت دلبری بدان نرسد	حافظ	78
قصیده	6	1	که در دلی به هنر خویش را بگنجانی	حافظ	78
قصیده	7	0	چه گردها که برانگیختی ز هستی من	حافظ	78
قصیده	8	1	مباد خسته سمندت که تیز می‌رانی	حافظ	78
قصیده	9	0	به همنشینی رندان سری فرود آور	حافظ	78
قصیده	10	1	که گنجهاست در این بی‌سری و سامانی	حافظ	78
قصیده	11	0	بیار باده‌ی رنگین که یک حکایت راست	حافظ	78
قصیده	12	1	بگویم و نکنم رخنه در مسلمانی	حافظ	78
قصیده	13	0	به خاک پای صبوحی‌کنان که تا من مست	حافظ	78
قصیده	14	1	ستاده بر در میخانه‌ام به دربانی	حافظ	78
قصیده	15	0	به هیچ زاهد ظاهرپرست نگذشتم	حافظ	78
قصیده	16	1	که زیر خرقه نه زنار داشت پنهانی	حافظ	78
قصیده	17	0	به نام طره‌ی دلبند خویش خیری کن	حافظ	78
قصیده	18	1	که تا خداش نگه دارد از پریشانی	حافظ	78

قطعه

7

0

آن که ده با هفت و نیم آورد بس سودی نکرد

حافظ

76

قطعه

8

1

فرصتت بادا که هفت و نیم با ده می‌کنی

حافظ

76

قصیده

1

0

شد عرصه‌ی زمین چو بساط ارم جوان

حافظ

77

قصیده

2

1

از پرتو سعادت شاه جهان ستان

حافظ

77

قصیده

3

0

خاقان شرق و غرب که در شرق و غرب، اوست

حافظ

77

قصیده

4

1

صاحب‌قران خسرو و شاه خدایگان

حافظ

77

قصیده

5

0

خورشید ملک‌پرور و سلطان دادگر

حافظ

77

قصیده

6

1

دارای دادگستر و کسرای کی‌نشان

حافظ

77

قصیده

7

0

سلطان‌نشان عرصه‌ی اقلیم سلطنت

حافظ

77

قصیده

8

1

بالانشین مسند ایوان لامکان

حافظ

77

قصیده

9

0

اعظم جلال دولت و دین آنکه رفعتش

حافظ

77

قصیده

10

1

دارد همیشه توسن ایام زیر ران

حافظ

77

قصیده

11

0

دارای دهر شاه شجاع آفتاب ملک

حافظ

77

قصیده

12

1

خاقان کامگار و شهنشاه نوجوان

حافظ

77

قصیده

13

0

ماهی که شد به طلعتش افروخته زمین

حافظ

77

قصیده

14

1

شاهی که شد به همتش افراخته زمان

حافظ

77

قصیده

15

0

سیمرغ وهم را نبود قوت عروج

حافظ

77

قصیده

16

1

آنجا که باز همت او سازد آشیان

حافظ

77

قصیده

17

0

گر در خیال چرخ فتد عکس تیغ او

حافظ

77

قصیده

18

1

از یکدگر جدا شود اجزای توأمان

حافظ

77

قصیده

19

0

حکمش روان چو باد در اطراف بر و بحر

حافظ

77

قصیده

20

1

مهرش نهان چو روح در اعضای انس و جان

حافظ

77

قصیده

21

0

ای صورت تو ملک جمال و جمال ملک

حافظ

77

قصیده

22

1

وی طلعت تو جان جهان و جهان جان

حافظ

77

قصیده

23

0

تخت تو رشک مسند جمشید و کیقباد

حافظ

77

قصیده

24

1

تاج تو غبن افسر دارا و اردوان

حافظ

77

قصیده

25

0

تو آفتاب ملکی و هر جا که می‌روی

حافظ

77

قصیده

26

1

چون سایه از قفای تو دولت بود دوان

حافظ

77

قصیده

27

0

ارکان نپرورد چو تو گوهر به هیچ قرن

حافظ

77

قصیده

28

1

گردون نیاورد چو تو اختر به صد قران

حافظ

77

قصیده

29

0

بی‌طلعت تو جان نگراید به کالبد

حافظ

77

قصیده

30

1

بی‌نعمت تو مغز نبندد در استخوان

حافظ

77

قصیده

31

0

هر دانشی که در دل دفتر نیامده‌ست

حافظ

77

قصیده

32

1

دارد چو آب خامه‌ی تو بر سر زبان

حافظ

77

قصیده

33

0

دست تو را به ابر که یارد شبیه کرد

حافظ

77

قصیده

34

1

چون بدره بدره این دهد و قطره قطره آن

حافظ

77

قصیده

35

0

با پایه‌ی جلال تو افلاک پایمال

حافظ

77

قصیده

36

1

وز دست بحر جود در دهر داستان

حافظ

77

قصیده

37

0

بر چرخ علم ماهی و بر فرق ملک تاج

حافظ

77

قصیده

38

1

شرع از تو در حمایت و دین از تو در امان

حافظ

77

قصیده

39

0

ای خسرو منیع جناب رفیع قدر

حافظ

77

قصیده

40

1

وی داور عظیم مثال رفیع‌شان

حافظ

77

قصیده

41

0

علم از تو در حمایت و عقل از تو با شکوه

حافظ

77

قصیده

42

1

در چشم فضل نوری و در جسم ملک جان

حافظ

77

قصیده

43

0

ای آفتاب ملک که در جنب همتت

حافظ

77

قصیده

44

1

چون ذره‌ی حقیر بود گنج شایگان

حافظ

77

قصیده

45

0

در جنب بحر جود تو از ذره کمتر است

حافظ

77

قصیده

46

1

صد گنج شایگان که ببخشی به رایگان

حافظ

77

قصیده

47

0

عصمت نهفته رخ به سراپرده‌ات مقیم

حافظ

77

قصیده

48

1

دولت گشاده‌رخت بقا زیر کندلان

حافظ

77

قصیده

49

0

گردون برای خیمه خورشید فلکه‌ات

حافظ

77

قصیده

50

1

از کوه و ابر ساخته نازیر و سایه‌بان

حافظ

77

قصیده

51

0

وین اطلس مقرنس زرد و ز زرنگار

حافظ

77

قصیده

52

1

چتری بلند بر سر خرگاه خویش دان

حافظ

77

قصیده

53

0

بعد از کیان به ملک سلیمان نداد کس

حافظ

77

قصیده

54

1

این ساز و این خزینه و این لشکر گران

حافظ

77

قصیده

55

0

بودی درون گلشن و از پردلان تو

حافظ

77

قصیده

56

1

در هند بود غلغل و در زنگ بد فغان

حافظ

77

قصیده

57

0

در دشت روم خیمه زدی و غریو کوس

حافظ

77

قصیده

58

1

از دشت روم رفت به صحرای سیستان

حافظ

77

قصیده

59

0

تا قصر زرد تاختی و لرزه اوفتاد

حافظ

77

قصیده

60

1

در قصرهای قیصر و در خانه‌های خان

حافظ

77

قصیده

61

0

آن کیست کاو به ملک کند باتو همسری

حافظ

77

قصیده

62

1

از مصر تا به روم و ز چین تا به قیروان

حافظ

77

قصیده

63

0

سال دگر ز قیصرت از روم باج سر

حافظ

77

قصیده

64

1

وز چینت آورند به درگه خراج جان

حافظ

77

قصیده

65

0

تو شاکری ز خالق و خلق از تو شاکرند

حافظ

77

قصیده

66

1

تو شادمان به دولت و ملک از تو شادمان

حافظ

77

قصیده

67

0

اینک به طرف گلشن و بستان همی‌روی

حافظ

77

قصیده

68

1

با بندگان سمند سعادت به زیر ران

حافظ

77

قصیده

69

0

ای ملهکی که در صف کروبیان قدس

حافظ

77

قصیده

70

1

فیضی رسد به خاطر پاکت زمان زمان

حافظ

77

قصیده

71

0

ای آشکار پیش دلت هرچه کردگار

حافظ

77

قصیده

72

1

دارد همی به پرده‌ی غیب اندرون نهان

حافظ

77

قصیده

73

0

داده فلک عنان ارادت به دست تو

حافظ

77

قصیده

74

1

یعنی که مرکبم به مراد خودم بران

حافظ

77

قصیده

75

0

گر کوششیت افتد پر داده‌ام به تیر

حافظ

77

قصیده

76

1

ور بخششیت باید زر داده‌ام به کان

حافظ

77

قصیده

77

0

خصمت کجاست در کف پای خودش فکن

حافظ

77

قصیده

78

1

یار تو کیست بر سر چشم منش نشان

حافظ

77

قصیده

79

0

هم کام من به خدمت تو گشته منتظم

حافظ

77

قصیده

80

1

هم نام من به مدحت تو گشته جاودان

حافظ

77

قصیده

1

0

ز دلبری نتوان لاف زد به آسانی

حافظ

78

قصیده

2

1

هزار نکته در این کار هست تا دانی

حافظ

78

قصیده

3

0

بجز شکردهنی مایه‌هاست خوبی را

حافظ

78

قصیده

4

1

به خاتمی نتوان زد دم سلیمانی

حافظ

78

قصیده

5

0

هزار سلطنت دلبری بدان نرسد

حافظ

78

قصیده

6

1

که در دلی به هنر خویش را بگنجانی

حافظ

78

قصیده

7

0

چه گردها که برانگیختی ز هستی من

حافظ

78

قصیده

8

1

مباد خسته سمندت که تیز می‌رانی

حافظ

78

قصیده

9

0

به همنشینی رندان سری فرود آور

حافظ

78

قصیده

10

1

که گنجهاست در این بی‌سری و سامانی

حافظ

78

قصیده

11

0

بیار باده‌ی رنگین که یک حکایت راست

حافظ

78

قصیده

12

1

بگویم و نکنم رخنه در مسلمانی

حافظ

78

قصیده

13

0

به خاک پای صبوحی‌کنان که تا من مست

حافظ

78

قصیده

14

1

ستاده بر در میخانه‌ام به دربانی

حافظ

78

قصیده

15

0

به هیچ زاهد ظاهرپرست نگذشتم

حافظ

78

قصیده

16

1

که زیر خرقه نه زنار داشت پنهانی

حافظ

78

قصیده

17

0

به نام طره‌ی دلبند خویش خیری کن

حافظ

78

قصیده

18

1

که تا خداش نگه دارد از پریشانی

حافظ

78