Datasets:

Deepnovel

/

ChaosaoSop_raw_mapping

like 0

胡美依旧是那种冷冰冰的表情,除了徐澄静,对我们几人都不感冒.

หูเหมยยังคงเย็นชาเหมือนเดิม นอกจากฉู่ยเฉิงจิงแล้ว เธอก็ไม่ค่อยสบอารมณ์กับพวกเราเท่าไหร่

不过见胡美都过来了,我也笑着打了个招呼:“小美!”

แต่พอเห็นหูเหมยมาถึงแล้ว ผมก็ยิ้มทักมายทันที “เฮ้เสี่ยวเหมย!”

胡美见我出来,并没有太多表情变化,只是淡淡的开口道:“第二批日月教的妖道过来了,我爷爷和七奶奶让我过来通知你们一声.”

หลังเห็นผมเดินออกมา หูเหมยก็ไม่ได้เปลี่ยนท่าทีไปเท่าไหร่ เธอเพียงพูดขึ้นมาเบาๆ “ปีศาจชุดที่สองของสํานักลื่อเย่มาถึงแล้ว ปู่ฉันกับยายเจ็ดให้ฉันมาบอกพวกคุณ”

胡美语气平静,但我和师傅,却显得有些兴奋了.

น้ําเสียงของหูเหมยเรียบนิ่ง แต่ผมกับอาจารย์ กลับค่อนข้างตื่นเต้น

来了最好,这样一来,咱们就可以尽快的行动,尽快的得到那种克制兽性的药.

มาแล้วก็ดี พวกเราจะได้รีบลงมือ และได้ยายับยั้งสภาพสัตว์นั่นเร็วขึ้น

不等我开口,师傅已经对我开口道:“小凡,你快吃点东西,补充补充体力,既然对方人都到齐了,咱们也就趁早行动!”

ไม่รอให้ผมได้พูด อาจารย์ก็พูดกับผมว่า “เสี่ยวฝาน แกรีบหาอะไรกิน บํารุงกําลัง ในเมื่ออีกฝ่ายมาครบแล้ว พวกเราก็จะได้ลงมือเร็วหน่อย!”

“是师傅!”我直接开口.

“อืออาจารย์!” ผมขานรับ

随后,我来到桌前,迅速的吃了两碗饭,填饱了肚子.

ต่อจากนั้น ผมก็มาหยุดอยู่ที่โต๊ะกินข้าว จากนั้นก็รีบกินข้าวสองถ้วย ทําให้ท้องเต็มอย่างรวดเร็ว

此时天色已经黑尽,对于我们这种小镇来说.

ตอนนี้ฟ้ามือสนิทแล้ว สําหรับตําบลเล็กๆของพวกเรา

除了十字路口有一家烧烤和一家大排档外,几乎没商户开门了,街道上的行人更是少得可怜.

นอกจากตรงสี่แยกจะมีร้านบาร์บีคิวและแผงขายอาหารแล้ว ที่อื่นก็แทบไม่มีร้านค้าไหนเปิดอีก บนถนนเองก็มีคนน้อยอย่างน่าเหลือเชื่อ

城隍庙在小镇结尾,距离小镇不远,但也不近.

ศาลเจ้าหลักเมืองอยู่ส่วนในสุดของตําบล อยู่ไม่ไกลจากตัวตําบล แต่ก็ไม่ถือว่าใกล้มาก

就算在那地方搞出一些动静,这大晚上的,也不会有任何人发现.

แม้จะเสียงดังขึ้นบ้าง เวลายามค่ําคืนเช่นนี้ ก็ไม่มีใครสนใจแน่นอน

我擦了擦嘴,打了个饱嗝,直接对师傅道:“师傅,我好了.咱们行动吧!”

ผมเช็ดปาก จากนั้นก็เรออออกมาหนึ่งครั้ง แล้วพูดกับอาจารย์ว่า “อาจารย์ ผมกินเสร็จแล้ว พวกเราเริ่มออกไปกันเถอะ!”

师傅早已经吃完,听我这么一说,微微点头:“好,把家伙都带上,这就去会一会那些妖道!”

อาจารย์กินเสร็จนานแล้ว พอได้ยินผมพูดแบบนั้น เขาก็พยักหน้ารับทันที “ดี ไปหยิบอาวุธมา เราจะไปจัดการปีศาจพวกนั้นกัน!”

说着,师傅已经提起了剑袋.

ขณะพูด อาจารย์ก็ยกดาบขึ้นมา

我也没废话,也提起一柄桃木剑,带上了一些符咒啥的.

ผมเองก็ไม่มัวพูดมาก รีบหยิบดาบไม้ ยันต์ และของอื่นๆทันที

胡美见我和师傅都准备完毕,又轻描淡写的说了一句:“好吧!我们走!”

หูเหมยเห็นผมและอาจารย์เตรียมตัวพร้อมแล้ว จึงพูดขึ้นมาด้วยน้ําเสียงสบายๆอีกครั้ง “โอเค! ไปกันเถอะ!”

说完,胡美一个转身,直接化作一只红黄相间的小狐狸,直接往屋外冲了出去.

หลังจากพูดจบ หูเหมยก็หมุนตัว แปลงกายเป็นจิ้งจอกน้อยสีแดงอมเหลือง จากนั้นก็พุ่งออกไปจากร้านทันที

我和师傅迅速跟上,沿着街道直接往城隍庙而去.

ผมและอาจารย์ก็ตามไปติดๆ พวกเราเดินไปตามทางตรงเข้าสู่ศาลเจ้าหลักเมือง

但在靠近城隍庙的时候,我们放慢了速度.

แต่เมื่อเข้าใกล้ศาลเจ้าหลักเมือง พวกเรากลับเคลื่อนไหวให้ช้าลง

胡美也在这个时候扭过头来,对着我和师傅道:“城隍庙内有九个邪教妖徒,都小心点.咱们现在从后面迂回过去,避免打草惊蛇!”

หูเหมยเองก็หันมามองในเวลานี้ เธอพูดกับผมและอาจารย์ว่า “ในศาลเจ้ามีสาวกปีศาจอยู่เก้าตัว ระวังกันหน่อย ตอนนี้พวกเราจะไปด้านหลังกัน ไม่อย่างงั้นจะแหวกหญ้าให้งูตื่นได้!”

“行,小美你带路就成!”我直接答话道.

“ได้ เสี่ยวเหมยนําทางเลย!” ผมตอบกลับตรงๆ

胡美也没多言,见我答应,便改换方向,带着我和师傅从另外一个方向包抄城隍庙.

หูเหมยเองก็ไม่ได้พูดเยอะ พอเห็นผมตอบตกลง เธอก็เปลี่ยนทาง พาผมและอาจารย์ไปอีกทางด้านหนึ่งของศาลเจ้า

我们沿着小树林不断往前靠近城隍庙,没一会儿便见到了监视这些邪教妖徒的胡六爷和胡七奶.

พวกเราเดินผ่านป่าเข้าใกล้ศาลเจ้าขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปไม่นานพวกเราก็เห็นปู่หูลิ่วและยายหูชีที่กําลังจับตาดูปีศาจพวกนั้นอยู่

见这二位,我和师傅都是一拱手.

พอเจอทั้งสองคน ผมและอาจารย์ก็ทํามือคารวะ

“二位仙家辛苦!”

“รบกวนเซียนทั้งสองแล้ว!”

“弟子拜见胡六爷,七奶奶!”

“ศิษย์คารวะปู่หูลิ่ว ยายเจ็ด!”

胡六爷和胡七奶微微一笑,然后便听胡六爷道:“不妨事,出马也无需多礼.庙内有九名妖道,实力尚且无法判断......”

ปู่หูลิ่วและยายเจ็ดยิ้ม จากนั้นเราก็ได้ปู่หูลิ่วพูด “ไม่เป็นไร ชูหม่าไม่ต้องมากพิธี ในศาลเจ้ามีปีศาจอยู่เก้าตัว พลังของเจ้าพวกนั้นยังไม่อาจบอกได้......”

说完,胡六爷便将他们今天监视的结果,一一告诉了我和师傅.

หลังจากพูดจบ ปู่หูลิ่วก็เล่าเรื่องที่พวกเขาคอยสังเกตดูเจ้าพวกนั้นในวันนี้ ให้ผมและอาจารย์ฟังทีละเรื่อง......

我们通过灌木间的缝隙,从远处打量着城隍庙.

พวกเราเห็นศาลเจ้าที่อยู่ไกลออกไป ผ่านช่องว่างของพุ่มไม้

只见城隍庙内有火光闪烁,偶尔还能看到人影晃动.

เราเห็นเพียงในศาลเจ้ามีแสงไฟสว่างอยู่ และยังเห็นเงาคนเคลื่อนไหวเป็นบางครั้ง

听胡六爷介绍,这里面除了有九个妖道外,其中一人好似地位还有些高,其余八名妖道都对他非常的恭敬,说很可能是日月邪教的一名头目级人物.

จากที่ปู่หูลิ่วเล่า นอกจากในศาลเจ้าจะมีปีศาจอยู่เก้าตนแล้ว หนึ่งในนั้นยังเหมือนมีฐานะค่อนข้างสูง ปีศาจแปดตนที่เหลือต่างปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพสุดๆ เขาบอกว่าเจ้าหมอนั้นอาจเป็นผู้นําคนหนึ่งของสํานักลื่อเย่

还说那头目级人物好似是受伤了,今天傍晚过来的时候,还是被两名邪教妖徒搀扶过来的.

และยังบอกว่าเหมือนเจ้าผู้นําคนนั้นจะบาดเจ็บอยู่ ตอนเข้ามาในเย็นวันนี้ ยังต้องมีลูกสมุนอีกสองคนคอยช่วยประคอง

得到这些讯息后,师傅沉着脸,冷冷道:“是头目就再好不过了,趁你病,要你命.今晚就给他一窝端了!”

หลังรู้ข้อมูลทั้งหมดแล้ว อาจารย์ก็ทําหน้าเข้ม แล้วพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา “เป็นผู้นําก็เยี่ยมไปเลย ใช้ประโยนช์จากตอนที่มันบาดเจ็บ ทําให้มันตายไปเลย ทําลายรังของมันในคนนี้เลย!”

说完,师傅直接拔出了桃木剑,对着胡六爷和胡七奶和胡美道:“三位仙家,我看事不宜迟,动手吧!”

หลังจากพูดจบ อาจารย์ก็ดึงดาบไม้ออกมา พร้อมพูดกับปู่หูลิ่วและยายหูชีว่า “เซียนทั้งสาม ผมว่าไม่ควรรอนานกว่านี้แล้ว ลงมือเถอะ!”

胡六爷和胡七奶见师傅都把桃木剑给拔出来了,也没迟疑,对着师傅点了点头.

ปู่หูลิ่วและยายหูชีเห็นอาจารย์ดึงดาบไม้ออกมา พวกเขาจึงไม่ลังเลแต่อย่างใด รีบพยักหน้าให้อาจารย์ทันที

随即听胡七奶道:“丁道长,你和金童从正门过去,我们狐仨从背后突袭.一是避免他们从背后逃走,二也可以杀他们一个措手不及!”

ต่อจากนั้นเราก็ได้ยินยายหูชีพูด “นักพรตติง คุณกับจินถงเข้าไปจากทางประตูหน้า พวกเราจิ้งจอกจะโจมตีเข้าไปจากทางด้านหลัง หนึ่งเพื่อนไม่ให้พวกมันหนีไปทางด้านหลัง สองเราจะได้ทําให้พวกมันตกใจและสังหารอย่างไม่ทันตั้งตัวด้วย!”

师傅和狐族前辈讨论,我和胡美都插不上话.

อาจารย์และผู้อาวุโสเผ่าจิ้งจอกปรึกษากัน ส่วนผมและหูเหมยไม่ได้เข้าไปออกความเห็น

等胡七奶说完后,师傅认为可以,便招呼着我行动,从前面吸引这几个日月教妖徒.

หลังยายหูชีพูดจบ อาจารย์ก็คิดว่าได้ จากนั้นก็ส่งสัญญาณให้ผมเริ่มลงมือ เราสองคนจะดึงดูดความสนใจพวกสาวกปีศาจจากทางด้านหน้า

我是没意见,对着胡六爷等一抱拳,然后便跟着师傅去了城隍庙前面.

ผมไม่ได้ออกความเห็น เพียงทํามือคารวะพวกปู่หูลิ่ว หลังจากนั้นก็เดินตามอาจารย์มาที่ด้านหน้าศาจเจ้าหลักเมือง

等迂回到了城隍庙门口,我和师傅对视了一眼,随即从灌木丛里跳了出来.

เมื่อกลับมาถึงบริเวณประตูหน้าศาลเจ้าแล้ว ผมและอาจารย์ก็หันมามองหน้ากัน จากนั้นเราก็กระโดดออกมาจากพุ่มไม้

然后就这样大摇大摆,一脸挑衅的往城隍庙门口走去......

แล้วเดินไปที่ประตูศาลเจ้าด้วยท่าทางหยิ่งผยองและหน้าตากวนบาทา......

第二百七十六章 黑手同学

ตอนที่ 276 เพื่อนเลว

在寒风中等了这么久,总算是把这妖道给等到了.

รอภายใต้ลมหนาวมานานขนาดนี้ ในที่สุดนักพรตชั่วคนนี้ก็ออกมาปรากฎตัวสักที

可是让我万万没有想到的是,这刚一见面,对方却给我来了这么大的一个“惊喜”.

แต่สิ่งที่ทําให้ผมคิดไม่ถึงเลยคือ เพิ่งเจอหน้ากัน อีกฝ่ายก็สร้าง “เซอร์ไพรส์” สุดอลังการให้ผมแล้ว

这个家伙,竟然知道我的名字.

เพราะเจ้าหมอนี้ รู้จักชื่อของผม

要知道我们在微信上,不过寥寥几句话而已,而且微信还是小号.

ต้องรู้ว่าเราคุยกันในแชท แค่ไม่กี่ประโยคเท่านั้น และชื่อในวีแชทยังเป็นชื่อที่สร้างขึ้นมาด้วย

对方根本没有问起我的名字,他怎么可能知道我?

อีกฝ่ายไม่เคยถามหาชื่อของผม แล้วเขาจะมารู้ชื่อผมได้ยังไง

但除了这个,我还隐约的察觉,他的声音好似在哪儿听过,给我一种熟悉的感觉.

แต่นอกจากเรื่องนี้แล้ว ผมยังรู้สึกว่า เหมือนเคยได้ยินเสียงเขามาจากที่ไหนมาก่อน ให้ความรู้สึกคุ้นเคยกับผม

不过我一时间又想不起来,只能露出一脸疑惑和震惊的神色.

แต่ผมคิดไม่ออกในทันที ได้แต่ทําหน้าสงสัยและตกตะลึงเท่านั้น

黑袍中的人见我楞在原地,又“呵呵呵”的诡笑了几声,然后再次开口道:“你这光头挺屌,刚开始我还没干认!没想到真的是你!”

คนในชุดคลุมดําเห็นผมยืนอึ้งอยู่กับที่ เลยหัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า” อย่างเจ้าเล่ห์ขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากนั้นก็พูดว่า “หัวโล้นๆของแกนี่บื้อจริงๆ ตอนแรกฉันยังจําไม่ได้! แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นแกจริงๆ!”

对方如此开口,手心都捏了把汗.

เมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนั้น ฝ่ามือของผมก็เต็มไปด้วยเหงื่อ

可是他声音沙哑,低沉,我实在是想不出这个声音的主人是谁.

แต่เสียงที่แหบและทุ้มของอีกฝ่าย ทําให้ผมไม่รู้จริงๆว่าเสียงนี้เป็นของใครกันแน่

可到了这份上,也只能走一步算一步.

แต่เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว ก็ได้แต่คอยดูต่อไปเรื่อยๆเท่านั้น

深吸口气儿,也没废话,直接对着这个黑袍人开口道:“你就是张道长?你怎么知道我的名字?”

ผมสูดหายใจเข้าลึก ไม่พูดไร้สาระต่อ พูดกับคนในชุดคลุมดําตรงๆ “แกก็คือนักพรตจาง ทําไมถึงรู้ชื่อฉันได้ฮะ”

“呵呵呵,我当然是张道长.我不仅知道你的名字,我还知道你是驱魔人!”黑袍人再次开口.

“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันเป็นนักพรตจางแน่นอน ฉันไม่ได้รู้แค่ชื่อของแกหรอกนะ แต่ฉันยังรู้ว่าแกเป็นคนปราบสิ่งชั่วร้ายด้วย!” คนในชุกคลุมดําพูดออกมาอีกครั้ง

此刻突然被戳破身份,我不免紧张起来.

เมื่อถูกเปิดเผยตัวตนอย่างกระทันหัน ผมก็อดเครียดขึ้นมาไม่ได้

如果对方早已经看穿一切,那我们今晚的行动那个岂不是白搭了?而且还有可能反落入对方的陷阱?

ถ้าอีกฝ่ายรู้เรื่องทุกอย่างนานแล้ว งั้นแผนในคืนนี้ของพวกเราไม่ต้องเสียเปล่าแล้วเหรอ แถมยังอาจเข้ามาตกหลุมพลางของอีกฝ่ายด้วย

心中出现一丝忧虑,有些担心我们的计划已经暴露.

ในใจมีความสับสนเกิดขึ้นเล็กน้อย ค่อนข้างกังวลว่าแผนของพวกเราจะถูกเปิดเผยแล้ว

计划赶不上变化,之前实在是没有想到会出现这样的一幕.

แผนการไม่อาจเปลี่ยนได้อย่างกระทันหัน ก่อนนี้ผมไม่เคยคิดถึงฉากแบบนี้มาก่อน

原本打算是,我通过假装交易,靠近妖道,然后突然出手,打他一个措手不及.

แผนเดิมคือ ผมใช้วิธีแกล้งซื้อ เข้าใกล้นักพรตชั่ว หลังจากนั้นค่อยลงมือกับเขา ทําให้เขารับมือการโจมตีของผมไม่ทัน

然后再召唤师傅等人出手,四面合围,那些妖道.

หลังจากนั้นค่อยเรียกให้อาจารย์และคนอื่นๆออกมาลงมือ ล้อมรอบเจ้าหมอนี้ไว้ทั้งสี่ทิศ

可现在,这个计划看来是行不通了.

แต่ตอนนี้ ดูเหมือนจะใช้แผนนี้ไม่ได้แล้ว

我沉着脸:“你是怎么知道这些?”

ผมทําหน้านิ่ง “แกรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง”

黑袍人听到这里,缓缓抬起了手,将盖在头上的帽子取了下去,同时开口道:“老同学,还记得我吗?”

เมื่อคนในชุดคลุมดําได้ยินคําพูดเหล่านี้ ก็ค่อยๆยกมือขึ้น ถอดหมวกบนเสื้อคลุมลง ในขณะเดียวกันก็พูดว่า “เพื่อนเก่า ยังจําฉันได้”

说完,黑袍人已经拿下了帽子,露出了黑袍下的脸.

หลังจากพูดจบ คนในชุดคลุมดําก็ถอดหมวกลง เผยให้เห็นใบหน้าภายใต้ชุดคลุม

也恰好此时,天上的乌云挪开了一些,视野也变得清晰了不少.

เวลาก็เหมาะสมพอดี เมฆบนฟ้าเริ่มเปิดแล้ว การมองเห็นก็ชัดเจนมากขึ้น

五米的距离不远,虽然依旧看得不是很清楚.可是一个人的大体容貌,还是可以看得清的.

ในระยะห่างห้าเมตร แม้จะยังไม่เห็นอะไรได้ชัดเจนมาก แต่รูปลักษณ์ส่วนใหญ่ของคนคนหนึ่ง ผมยังเห็นได้อย่างชัดเจน

当我见到那张脸的时候,整个人顿时便愣了一下.

ตอนผมเห็นใบหน้านั้น ผมก็ตะลึงในทันที

这,这人的容貌怎么那么像张子涛?

ทํา ทําไมหน้าตาของคนคนนี้ถึงได้ดูเหมือนจางจึเทาขนาดนี้ละ

不,不是像.这个人叫我老同学.没错,他就是张子涛.

ไม่ ไม่ใช่แค่เหมือน เจ้าหมอนี้เรียกผมว่าเพื่อนเก่า ใช่ เขาก็คือจางจึเทา

也就是在皇朝山庄时开同学聚会的时候,因为得了绝症,后加入了鬼眼邪教,修炼了邪法,需要十五喝人血,结果当晚吃了同学心脏的那个家伙.

นั่นก็คือตอนไปงานเลี้ยงรุ่นที่โรงแรมไดนาสตี้ เพราะป่วยระยะสุดท้าย เขาเลยไปเข้าร่วมกับองค์กรตาผี ฝึกวิชามาก ต้องดื่มเลือดของคน 15 คน สุดท้ายวันนั้นเจ้าหมอนี้ก็กินหัวใจของเพื่อนร่วมรุ่นเข้าไป

实在是没有想到,数月不见,这丫的竟然倒卖起了小鬼,而且还在这地方再次相遇.

คิดไม่ถึงจริงๆ ไม่ได้เจอกันหลายเดือน เจ้าหมอนี้จะเปลี่ยนเป็นทํากิจการค้ากุมาร และได้มาพบกันอีกครั้งในสถานที่แบบนี้ด้วย

心头震惊,心绪澎湃,最终更是喃喃自语道:“张子涛......”

ผมตกใจ อารมณ์เดือดพล่าน ในสุดก็บ่นพึมพําออกมาว่า “จางจึเทา......”

“呵呵呵,没错,正是我.山庄一别,最近可好?对了,你自己不就是驱魔人吗?怎么也想供小鬼了?既然这样,我给你打个折,十二万不要你,八万块怎么样?”张子涛面带微笑,对我调侃道.

“ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่แล้ว ฉันเอง เราไม่ได้เจอกันตั้งแต่ที่โรงแรมนั่นซินะ ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง อ่อใช่ ตัวแกไม่ใช่คนปราบสิ่งชั่วร้ายเหรอ ทําไมถึงอยากบูชากุมารละ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันจะลงราคาให้เป็นพิเศษ นายไม่ต้องจ่าย 120,000 ละ แค่ 80,000 เป็นไง” จางจึเทายิ้มร่า ใช้น้ําเสียงหยอกล้อคุยกับผม

只是他这个声音与以前相比,有了一些变化,更沙哑和低沉,这导致我第一时间没能分辨而出.

แต่เมื่อนําเสียงนี้มาเทียบกับเสียงเมื่อก่อน มันค่อนข้างแตกต่างนิดหน่อย เสียงที่แหบและทุ้มต่ํา ทําให้ผมไม่สามารถบอกความแตกต่างได้ในทันที

“哼!谁稀罕你小鬼,今日我过来,就是为了除了你这妖人.”我冷冷开口.

“ฮึ! ใครอยากได้กุมารจากแกละ วันนี้ฉันมาเพื่อ กําจัดนักพรตชั่วอย่างแก” ผมพูดอย่างเย็นชา

“哈哈哈!丁凡,我没听错吧?就你这道行,还想除了我?现在的我,可不是几个月前能比的.”张子涛一脸不屑的开口.

“ฮึฮึฮึ! ติงฝาน นี่ฉันไม่ได้ยินผิดไปใช่ไหม พลังระดับแก ยังคิดจะกําจัดฉันเหรอ ตอนนี้ตัวฉัน ไม่เหมือนกับเมื่อหลายเดือนก่อนแล้วนะ” จางจึเทาพูดอย่างเหยียดหยาม

“哼!不试试怎么知道?”

“ฮึ! ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไง”

说完,我已经从剑袋中抽出了桃木剑.

หลังจากพูดจบ ผมก็หยิบดาบไม้ออกมาทันที

张子涛见我拿出桃木剑,却摆了摆手:“不不不,丁凡,我不想和你打,也不想杀你!不然我早上门找你了!”

จางจึเทาเห็นผมเอาดาบไม้ออกมา กลับโบกมือให้แล้วพูดว่า “ไม่ไม่ไม่ ติงฝาน ฉันไม่อยากสู้กับแก และไม่อยากฆ่าแกด้วย! ไม่อย่างงั้นฉันคงไปหาแกถึงบ้านนานแล้ว!”

“啥意思?”

“หมายความว่ายังไง”

“我只是个念及旧情的人,上次在山庄,我杀了朱贵也情非得已,随身血袋掉了,迫不得已.反正朱贵那小子嚣张跋扈,死了也就死了.”

“ฉันก็แค่คิดถึงความหลัง ครั้งก่อนที่โรงแรม ฉันไม่ได้ตั้งใจฆ่าจูกุ่ยนะ เพราะถุงเลือดที่พกติดตัวหายไป มันก็เลยต้องออกมาเป็นแบบนั้น แต่ยังไงเจ้าจูกุ่ยก็หยิ่งยโสชอบวางอํานาจอยู่แล้ว ตายไปแล้วก็ตายไปเถอะ”

“既然咱们都踏入了道门,不如这样,咱们合作.只要你跟着我干,吃香的喝辣的,左拥右抱,绝对不成问题.而且最为重要的是,咱们可不入轮回,永生不死,你好好想想,长生不死,这是一件多么美妙的事情,你看怎么样?”

“ในเมื่อพวกเราเข้ามาอยู่ในสายงานนี้แล้ว เอาแบบนี้ดีไหม พวกเรามาร่วมมือกัน ขอแค่นายมาติดตามฉัน เราจะกินดีอยู่ดีไปด้วยกัน คอยประคับประคองกันไปเรื่อยๆ จะต้องไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นแน่นอน และสิ่งที่สําคัญก็คือ เราไม่ต้องไปเกิดใหม่ ไม่มีวันตาย แกลองคิดให้ดี เป็นอมตะไม่มีวันตาย นี่เป็นเรื่องที่วิเศษมากเลยนะ แกคิดว่ายังไงละ”

张子涛此时一脸和善,变成了说客.

ตอนนี้จางจึเทาทําหน้าดีใจ พูดจาอย่างสุภาพ

可我却冷冷一笑:“长生不死?和你一样,投靠鬼眼邪教,操纵厉鬼采阴补阳?然后把自己变成人不人兽不兽的怪物?需要每个月的十五喝人血?”

แต่ผมกลับยิ้มอย่างเย็นชา “เป็นอมตะไม่ตาย เป็นเหมือนแกนะเหรอ ใช้องค์กรตาผีเป็นที่หลบภัย ควบคุมผีให้เก็บหลินเพิ่มหยาง หลังจากนั้นก็เปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนก็ไม่ใช่สัตว์ก็ไม่เชิง แถมยังต้องดื่มเลือดคนสิบห้าคนในทุกๆเดือนนะเหรอ”

张子涛听我如此开口,显然明白了我的选择.

เมื่อจางจึเทาได้ยินผมพูดแบบนี้ ก็เข้าใจทันทีว่าผมเลือกอะไร

同时也反问了我一句:“你知道采阴补阳的事儿?”

ในเวลาเดียวก็ย้อนกลับมาถามผมว่า “แกรู้เรื่องเก็บหยินเพิ่มหยางได้ยังไง”

“当然知道,我还杀了两只行凶的鬼!”我淡淡的开口,同时抚摸了一把桃木剑.

“ทําไมจะไม่รู้ละ ก็ฉันเป็นคนฆ่าผีชั่วสองตัวที่ทําเรื่องแบบนี้เองกับมือ!” ผมพูดเบาๆ ในเวลาเดียวกันก็ลูบดาบไม้ในมือไปพลาง

张子涛一听这话,刚才还一脸和善笑嘻嘻的表情,骤然大变,露出一脸凶戾怒意:“一周前,是你杀了我安排在影视城的两只采阴鬼奴?”

เมื่อจางจึเทาได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าที่เคยแย้มยิ้มเมื่อกี้ ก็เปลี่ยนไปทันที เขาเผยใบหน้าที่โกรธจัดออกมา “เมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อน แกเป็นคนฆ่าผีเก็บพลังหยินสองตัวของฉันที่เมืองภาพยนตร์งั้นเหรอ”

“没错,是我干的!不然怎么能顺腾摸瓜找到你呢!咱们虽有同窗之谊.但你却走错了路,如果你悔过,我或许还能想办法帮你......”

“ใช่ ฉันทําเอง! ไม่อย่างงั้นจะตามหาแกเจอได้ยังไง! ถึงเราสองคนจะเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องกันมาก่อน แต่แกกลับเลือกเดินทางผิด ถ้าแกสํานึกผิดบ้าง ฉันคงคิดหาวิธีช่วยแกได้อยู่บ้าง......”

我话还没说完,张子涛便补充了一句:“要是我不呢?”

ผมยังพูดไม่จบ จางจึเทาก็พูดแทรกขึ้นมาทันที “แล้วถ้าฉันไม่ละ”

“哼,那就休怪我替天行道,斩了你这妖道!”我冷冷开口,一剑指向了张子涛.

“ฮึ งั้นก็อย่ามาโทษที่ฉันทวงความยุติธรรมแทนฟ้า กําจัดนักพรตชั่วอย่างแกก็แล้วกัน!” ผมพูดอย่างเย็นชา ชี้ดาบไม้ไปทางจางจึเทา

张子涛见我一剑指向她,被气得暴跳如雷:“什么是天,什么是道.我今天告诉我,天不容我,我就是天.道若欺我,我就是道!既然如此,今晚我就吃了你.”

จางจึเทาเห็นผมชี้ดาบไม้มาทางเขา เขาเลยโมโหสุดๆ “ฟ้าอะไร ยุติธรรมอะไร วันนี้ฉันจะบอกแกให้เอาบุญนะ ฟ้าไม่เห็นใจฉัน งั้นฉันก็จะเป็นฟ้า ความยุติธรรมรังแกฉัน งั้นฉันก็จะเป็นความยุติธรรมซะเอง! ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นคืนนี้ฉันจะกินแกซะ”

说完,张道长脸色一冷,突然摇摆了几下脖子.

หลังจากพูดจบ นักพรตจางก็ทําหน้าตายด้าน จู่ๆก็ส่ายคอไปมาสองสามครั้ง

顿时之间,张子涛双眼开始充血,变得血红.

ระหว่างนั้น ตาของจางจึเทาก็เต็มไปด้วยเลือด เปลี่ยนเป็นสีแดงสด

嘴里直接爆出两颗獠牙,双手指甲,也在此时变成兽爪子.

ในปากมีเขี้ยวยาวสองซี่โผล่ออกมา เล็บบนมือ ก็กลายเป็นเหมือนกรงเล็บสัตว์

其皮肤表面,包括其面部忽然长出了根根黝黑的兽毛.

บนผิว ก็มีขนสัตว์สีดําเข้มขึ้นมาปกคลุมอย่างรวดเร็ว

不仅如此,一双手更是变成了兽爪.

ไม่ใช่แค่นี้ มือทั้งสองข้างยังเปลี่ยนเป็นเหมือนอุ้งเท้าสัตว์

兽化,张子涛为了克制疾病,拥有健康的体魄,修炼的某种鬼眼邪教的妖法.

สัตว์ประหลาด เพื่อยับยั้งอาการป่วย มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง จางจึเทาถึงกับยอมฝึกวิชามารบางอย่างขององค์กรตาผี