Datasets:

zhufy

/

xquad_split

like 0

572651f9f1498d1400e8dbee

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

หน่วยงานกำกับ 2 หน่วยงานใดมีอำนาจวีโต้ในกระบวนการทางนิติบัญญัติ

572651f9f1498d1400e8dbef

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

สิ่งที่รัฐสภาไม่อาจทำได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยบกพร่องคืออะไร

572651f9f1498d1400e8dbf0

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

การเลือกตั้งรัฐสภามีขึ้นบ่อยเพียงใด

572651f9f1498d1400e8dbf1

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

ต้องมีเสียงส่วนใหญ่มากเพียงใดเพื่อให้การลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการมีผล

572651f9f1498d1400e8dbf2

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

หน่วยงาน 2 หน่วยงานที่รัฐสภาต้องผ่านก่อนที่จะผ่านร่างกฎหมายมีอะไรบ้าง

5726938af1498d1400e8e446

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

ใครคือผู้ที่มีเอกสิทธิ์ในการยื่นเสนอร่างกฎหมาย

5726938af1498d1400e8e447

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

ผู้ที่มีอำนาจแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติคือใคร

5726938af1498d1400e8e448

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

การเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อใด

5726938af1498d1400e8e449

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

การเลือกตั้งรัฐสภามีขึ้นบ่อยเพียงใด

5726938af1498d1400e8e44a

คณะกรรมาธิการยุโรป มีเอกสิทธิ์ในการร่างกฎหมาย ในขณะที่รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป มีอำนาจในการแก้ไขและยื่นวีโต้ในระหว่างกระบวนการนิติบัญญัติ สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปมาตรา 9 และ 10 ระบุว่า EU ต้องปฏิบัติตาม “หลักความเท่าเทียมของพลเมือง” และต้องตั้งอยู่ในระบอบ “ประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน” อย่างไรก็ดี ความเท่าเทียมและประชาธิปไตยยังคงบกพร่องในทางปฏิบัติ เนื่องจากผู้แทนในรัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้ง ไม่สามารถร่างกฎหมายขัดกับความประสงค์ของคณะกรรมาธิการ คะแนนเสียงของพลเมืองจากประเทศเล็กมีน้ำหนักในสภาเป็น 10 เท่าของพลเมืองในประเทศใหญ่ และยังต้องได้ “เสียงข้างมาก” หรือมติมหาชนจากคณะมนตรีเพื่อออกกฎหมาย “การขาดดุลประชาธิปไตย” ภายใต้สนธิสัญญาในลักษณะนี้มักมีผู้อ้างเหตุผลว่าการผนวกเศรษฐกิจและสถาบันทางการเมืองของยุโรปให้สมบูรณ์ย่อมต้องมีการประสานงานด้านเทคนิคระหว่างผู้เชี่ยวชาญ ในขณะที่ความเข้าใจเกี่ยวกับ EU ของผู้คนส่วนใหญ่เติบโตขึ้น และแนวคิดชาตินิยมเริ่มถดถอยหลังยุคสงคราม เมื่อเวลาผ่านไป รัฐสภาจึงค่อยๆ มีสิทธิ์มีเสียงมากขึ้น จากการเป็นกลุ่มคนที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จนมีการเลือกตั้งทางตรงครั้งแรกใน ปี 1979 และมีสิทธิ์ในกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ พลเมืองจึงมีสิทธิจำกัดเมื่อเทียบกับพรรคการเมืองระบอบประชาธิปไตยในประเทศสมาชิกทั้งหมดของยุโรป ตามข้อกำหนด TEU มาตรา 11 พลเมืองและองค์กรมีสิทธิ์ต่างๆ เช่น การแสดงจุดยืนและยื่นเสนอร่างต่อคณะกรรมาธิการเมื่อมีผู้รับรองครบ 1 ล้านรายชื่อ ข้อกำหนด TFEU มาตรา 227 ให้สิทธิ์เพิ่มเติมแก่พลเมืองในการยื่นคำร้องต่อรัฐสภาในประเด็นที่ส่งผลต่อตน การเลือกตั้งรัฐสภาซึ่งมีขึ้น ทุกๆ 5 ปี รวมถึงการลงคะแนนเลือกสมาชิกรัฐสภายุโรปในประเทศสมาชิกต้องดำเนินการตามการเลือกตั้งระบบสัดส่วนหรือระบบถ่ายโอนคะแนนเสียง สมาชิก MEP มีด้วยกัน 750 รายชื่อ โดยมีจำนวน “ลดหลั่นตามสัดส่วน” ของขนาดประเทศสมาชิก นั่นหมายความว่า แม้คณะมนตรีควรเป็นองค์กรตัวแทนของประเทศสมาชิก แต่พลเมืองในรัฐสภาของประเทศสมาชิกขนาดเล็กยังคงมีเสียงมากกว่าพลเมืองในประเทศสมาชิกขนาดใหญ่ เนื่องจากดำเนินงานในรัฐสภาแห่งชาติ สมาชิก MEP จึงแบ่งออกได้ตามแนวทางของพรรคการเมือง ปัจจุบันพรรคอนุรักษ์นิยมอย่าง พรรคประชาชนยุโรป เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุด โดยมีพรรคสังคมนิยมตามมาเป็นคู่แข่ง พรรคต่างๆ ไม่ได้เงินทุนสาธารณะจาก EU ตามคำสั่งศาลยุติธรรมที่ระบุในกรณีพิพาทปาร์ติ อีโคโลจิสเต้ระหว่าง “เลส เวิร์ทส” กับรัฐสภายุโรป เนื่องด้วยเป็นประเด็นที่ประเทศสมาชิกต้องกำกับดูแลเองทั้งหมด อำนาจของรัฐสภาประกอบด้วยการเรียกสอบสอนหากพบการบริหารที่มิชอบหรือแต่งตั้งผู้ตรวจการแผ่นดินเพื่อพิจารณาคดีความในชั้นศาล สามารถเรียกร้องให้คณะกรรมาธิการตอบข้อสงสัยและลงมติไม่ไว้วางใจคณะกรรมาธิการทั้งคณะได้หาก ได้เสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 (ดังที่เคยเกิดขึ้นกับคณะกรรมาธิการซานเทอร์ในปี 1999) ในบางกรณี รัฐสภาอาจมีสิทธิ์ให้คำชี้แนะโดยชัดแจ้งซึ่งคณะกรรมาธิการต้องปฏิบัติตามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม การเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการนิติบัญญัติยังคงมีจำกัด เนื่องจากไม่มีสมาชิกรายใดดำเนินการได้จริงหรือผ่านร่างได้โดยไม่มี คณะกรรมาธิการและคณะมนตรี กล่าวคือ อำนาจ ("การปกครอง") ไม่ได้อยู่ในมือของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง (“ประชาชน”) คำกล่าวที่ว่า “อำนาจบริหารอยู่ในมือของคนหมู่มาก มิใช่คนหมู่น้อย” จึงยังไม่เป็นจริงใน EU

พรรคใดเป็นพรรคการเมืองที่ใหญ่ที่สุดในปัจจุบัน

57265e455951b619008f70bb

นับตั้งแต่ก่อตั้ง องค์กร EU มีการดำเนินงานในระบบกฎหมายทั้งระดับชาติและระดับสากลจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ ทั้ง ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปและศาลสูงสุดในประเทศนั้นๆ จึงต้องสร้างหลักในการแก้ไขข้อขัดแย้งทางกฎหมายระหว่างระบบต่างๆ สำหรับภายใน EU เอง ศาลยุติธรรมมีหลักว่าหากกฎหมาย EU ขัดกับมาตราใดๆ ในกฎหมายของประเทศ ให้ยึดตาม กฎหมาย EU เป็นสำคัญ ในกรณีพิพาทสำคัญครั้งแรกเมื่อ ปี 1964 ระหว่างนายคอสต้ากับบริษัท ENEL (Costa v ENEL) นายคอสต้าซึ่งเป็นทนายความจากมิลานและอดีตผู้ืถือหุ้นของบริษัทด้านพลังงานแห่งหนึ่ง ปฏิเสธที่จะจ่ายค่าไฟให้แก่ Enel เพื่อแสดงการต่อต้านการโอนบริษัทด้านพลังงานสัญชาติอิตาลีให้เป็นของรัฐ โดยอ้างว่ากฎหมายการโอนเป็นของรัฐในอิตาลีขัดกับสนธิสัญญากรุงโรม และร้องขอหนังสือรับรองจากทั้งศาลรัฐธรรมนูญและศาลยุติธรรมของอิตาลีตามข้อกำหนด TFEU มาตรา 267 ศาลรัฐธรรมนูญของอิตาลีลงความเห็นว่า เนื่องจากกฎหมายการโอนเป็นของรัฐมีมาตั้งแต่ปี 1962 ในขณะที่สนธิสัญญาดังกล่าวมีผลบังคับใช้ตั้งแต่ปี 1958 คำร้องของนายคอสต้าจึงตกไป ในทางกลับกัน ศาลยุติธรรม ตัดสินว่าในท้ายที่สุดแล้ว สนธิสัญญากรุงโรมมิได้ห้ามการโอนกิจการพลังงานเป็นของรัฐแต่อย่างใด และผู้ที่มีสิทธิ์ยื่นคำร้องภายใต้มาตราใดๆ ของสนธิสัญญามีเพียงคณะกรรมาธิการเท่านั้น นายคอสต้าจึงไม่สามารถยื่นคำร้องในกรณีนี้ได้ อย่างไรก็ดี ตามหลักแล้ว นายคอสต้ามีสิทธิ์แก้ต่างว่าสนธิสัญญาดังกล่าวขัดกับกฎหมายในประเทศ และศาลมีหน้าที่พิจารณาคำร้องของตนเพื่อใช้เป็นเกณฑ์อ้างอิงหากไม่มีผู้ใดยื่นอุทธรณ์ต่อคำตัดสินของศาล ศาลยุติธรรมยังคงตัดสินเช่นเดิมในกรณีแวนเจนด์เอนลูส (Van Gend en Loos) โดยกล่าวว่าประเทศสมาชิก “มีสิทธิอธิปไตยที่จำกัดและได้สร้างตัวแทนทางกฎหมายที่มีผลทั้งต่อประชาชนและตนเอง แม้ว่าจะอยู่ในพื้นที่จำกัดก็ตาม” ตาม “หลักของภาวะถ้อยทีถ้อยปฏิบัติ” กฎหมาย EU “จะไม่มีถูกลบล้างโดยข้อกฎหมายในท้องถิ่น ไม่ว่าจะวางกรอบไว้อย่างไรก็ตาม... หากไม่มีหลักทางกฎหมายของชุมชนที่เกี่ยวข้อง” นั่นหมายความว่า “การกระทำฝ่ายเดียวที่เกิดขึ้นตามมา” ของประเทศสมาชิกจะไม่มีผลบังคับใช้ ในเชิงเดียวกัน กรณีพิพาทระหว่างอัมมินีสตราซิอองเดลเลไฟแนนซ์ กับ ซิมเมนธัลสปา (Amministrazione delle Finanze v Simmenthal SpA) บริษัทซิมเมนธัลสปา อ้างว่าค่าธรรมเนียมการตรวจสุขภาพสาธารณะตามกฎหมายอิตาลีในปี 1970 สำหรับการนำเข้าเนื้อวัวจากฝรั่งเศสมายังอิตาลีขัดกับข้อกำหนด 2 ข้อจากปี 1964 และ 1968 ศาลยุติธรรมกล่าวว่า “ตามหลักเจตนารมณ์ของกฎหมายชุมชน มาตรการของสถาบันที่มีผลบังคับโดยตรง” (เช่น ข้อกำหนดในกรณีนี้) “จะแปลความได้โดยอัตโนมัติว่าไม่มีผลบังคับกับมาตราที่ขัดกันของกฎหมายปัจจุบันในประเทศ” ซึ่งจำเป็นต่อการป้องกัน “การปฏิเสธพันธะที่เกี่ยวข้อง” ในสนธิสัญญา “ที่ประเทศสมาชิกต้องรับผิดชอบอย่างไม่มีเงื่อนไขและเพิกถอนไม่ได้” ซึ่งอาจ “เป็นภัยต่อรากฐาน” ของ EU แม้ศาลยุติธรรมจะเห็นเป็นเช่นนี้ แต่ศาลของประเทศสมาชิกกลับไม่ยอมรับในผลวิเคราะห์เดียวกัน

หากพบข้อขัดแย้งระหว่างกฎหมาย EU และกฎหมายในประเทศ จะยึดหลักกฎหมายใดเป็นสำคัญ

57265e455951b619008f70bc

นับตั้งแต่ก่อตั้ง องค์กร EU มีการดำเนินงานในระบบกฎหมายทั้งระดับชาติและระดับสากลจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ ทั้ง ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปและศาลสูงสุดในประเทศนั้นๆ จึงต้องสร้างหลักในการแก้ไขข้อขัดแย้งทางกฎหมายระหว่างระบบต่างๆ สำหรับภายใน EU เอง ศาลยุติธรรมมีหลักว่าหากกฎหมาย EU ขัดกับมาตราใดๆ ในกฎหมายของประเทศ ให้ยึดตาม กฎหมาย EU เป็นสำคัญ ในกรณีพิพาทสำคัญครั้งแรกเมื่อ ปี 1964 ระหว่างนายคอสต้ากับบริษัท ENEL (Costa v ENEL) นายคอสต้าซึ่งเป็นทนายความจากมิลานและอดีตผู้ืถือหุ้นของบริษัทด้านพลังงานแห่งหนึ่ง ปฏิเสธที่จะจ่ายค่าไฟให้แก่ Enel เพื่อแสดงการต่อต้านการโอนบริษัทด้านพลังงานสัญชาติอิตาลีให้เป็นของรัฐ โดยอ้างว่ากฎหมายการโอนเป็นของรัฐในอิตาลีขัดกับสนธิสัญญากรุงโรม และร้องขอหนังสือรับรองจากทั้งศาลรัฐธรรมนูญและศาลยุติธรรมของอิตาลีตามข้อกำหนด TFEU มาตรา 267 ศาลรัฐธรรมนูญของอิตาลีลงความเห็นว่า เนื่องจากกฎหมายการโอนเป็นของรัฐมีมาตั้งแต่ปี 1962 ในขณะที่สนธิสัญญาดังกล่าวมีผลบังคับใช้ตั้งแต่ปี 1958 คำร้องของนายคอสต้าจึงตกไป ในทางกลับกัน ศาลยุติธรรม ตัดสินว่าในท้ายที่สุดแล้ว สนธิสัญญากรุงโรมมิได้ห้ามการโอนกิจการพลังงานเป็นของรัฐแต่อย่างใด และผู้ที่มีสิทธิ์ยื่นคำร้องภายใต้มาตราใดๆ ของสนธิสัญญามีเพียงคณะกรรมาธิการเท่านั้น นายคอสต้าจึงไม่สามารถยื่นคำร้องในกรณีนี้ได้ อย่างไรก็ดี ตามหลักแล้ว นายคอสต้ามีสิทธิ์แก้ต่างว่าสนธิสัญญาดังกล่าวขัดกับกฎหมายในประเทศ และศาลมีหน้าที่พิจารณาคำร้องของตนเพื่อใช้เป็นเกณฑ์อ้างอิงหากไม่มีผู้ใดยื่นอุทธรณ์ต่อคำตัดสินของศาล ศาลยุติธรรมยังคงตัดสินเช่นเดิมในกรณีแวนเจนด์เอนลูส (Van Gend en Loos) โดยกล่าวว่าประเทศสมาชิก “มีสิทธิอธิปไตยที่จำกัดและได้สร้างตัวแทนทางกฎหมายที่มีผลทั้งต่อประชาชนและตนเอง แม้ว่าจะอยู่ในพื้นที่จำกัดก็ตาม” ตาม “หลักของภาวะถ้อยทีถ้อยปฏิบัติ” กฎหมาย EU “จะไม่มีถูกลบล้างโดยข้อกฎหมายในท้องถิ่น ไม่ว่าจะวางกรอบไว้อย่างไรก็ตาม... หากไม่มีหลักทางกฎหมายของชุมชนที่เกี่ยวข้อง” นั่นหมายความว่า “การกระทำฝ่ายเดียวที่เกิดขึ้นตามมา” ของประเทศสมาชิกจะไม่มีผลบังคับใช้ ในเชิงเดียวกัน กรณีพิพาทระหว่างอัมมินีสตราซิอองเดลเลไฟแนนซ์ กับ ซิมเมนธัลสปา (Amministrazione delle Finanze v Simmenthal SpA) บริษัทซิมเมนธัลสปา อ้างว่าค่าธรรมเนียมการตรวจสุขภาพสาธารณะตามกฎหมายอิตาลีในปี 1970 สำหรับการนำเข้าเนื้อวัวจากฝรั่งเศสมายังอิตาลีขัดกับข้อกำหนด 2 ข้อจากปี 1964 และ 1968 ศาลยุติธรรมกล่าวว่า “ตามหลักเจตนารมณ์ของกฎหมายชุมชน มาตรการของสถาบันที่มีผลบังคับโดยตรง” (เช่น ข้อกำหนดในกรณีนี้) “จะแปลความได้โดยอัตโนมัติว่าไม่มีผลบังคับกับมาตราที่ขัดกันของกฎหมายปัจจุบันในประเทศ” ซึ่งจำเป็นต่อการป้องกัน “การปฏิเสธพันธะที่เกี่ยวข้อง” ในสนธิสัญญา “ที่ประเทศสมาชิกต้องรับผิดชอบอย่างไม่มีเงื่อนไขและเพิกถอนไม่ได้” ซึ่งอาจ “เป็นภัยต่อรากฐาน” ของ EU แม้ศาลยุติธรรมจะเห็นเป็นเช่นนี้ แต่ศาลของประเทศสมาชิกกลับไม่ยอมรับในผลวิเคราะห์เดียวกัน

อะไรคือสาเหตุที่ศาลรัฐธรรมนูญของอิตาลีตัดสินให้นายคอสต้าแพ้คดีต่อ ENEL

57265e455951b619008f70bd

นับตั้งแต่ก่อตั้ง องค์กร EU มีการดำเนินงานในระบบกฎหมายทั้งระดับชาติและระดับสากลจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ ทั้ง ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปและศาลสูงสุดในประเทศนั้นๆ จึงต้องสร้างหลักในการแก้ไขข้อขัดแย้งทางกฎหมายระหว่างระบบต่างๆ สำหรับภายใน EU เอง ศาลยุติธรรมมีหลักว่าหากกฎหมาย EU ขัดกับมาตราใดๆ ในกฎหมายของประเทศ ให้ยึดตาม กฎหมาย EU เป็นสำคัญ ในกรณีพิพาทสำคัญครั้งแรกเมื่อ ปี 1964 ระหว่างนายคอสต้ากับบริษัท ENEL (Costa v ENEL) นายคอสต้าซึ่งเป็นทนายความจากมิลานและอดีตผู้ืถือหุ้นของบริษัทด้านพลังงานแห่งหนึ่ง ปฏิเสธที่จะจ่ายค่าไฟให้แก่ Enel เพื่อแสดงการต่อต้านการโอนบริษัทด้านพลังงานสัญชาติอิตาลีให้เป็นของรัฐ โดยอ้างว่ากฎหมายการโอนเป็นของรัฐในอิตาลีขัดกับสนธิสัญญากรุงโรม และร้องขอหนังสือรับรองจากทั้งศาลรัฐธรรมนูญและศาลยุติธรรมของอิตาลีตามข้อกำหนด TFEU มาตรา 267 ศาลรัฐธรรมนูญของอิตาลีลงความเห็นว่า เนื่องจากกฎหมายการโอนเป็นของรัฐมีมาตั้งแต่ปี 1962 ในขณะที่สนธิสัญญาดังกล่าวมีผลบังคับใช้ตั้งแต่ปี 1958 คำร้องของนายคอสต้าจึงตกไป ในทางกลับกัน ศาลยุติธรรม ตัดสินว่าในท้ายที่สุดแล้ว สนธิสัญญากรุงโรมมิได้ห้ามการโอนกิจการพลังงานเป็นของรัฐแต่อย่างใด และผู้ที่มีสิทธิ์ยื่นคำร้องภายใต้มาตราใดๆ ของสนธิสัญญามีเพียงคณะกรรมาธิการเท่านั้น นายคอสต้าจึงไม่สามารถยื่นคำร้องในกรณีนี้ได้ อย่างไรก็ดี ตามหลักแล้ว นายคอสต้ามีสิทธิ์แก้ต่างว่าสนธิสัญญาดังกล่าวขัดกับกฎหมายในประเทศ และศาลมีหน้าที่พิจารณาคำร้องของตนเพื่อใช้เป็นเกณฑ์อ้างอิงหากไม่มีผู้ใดยื่นอุทธรณ์ต่อคำตัดสินของศาล ศาลยุติธรรมยังคงตัดสินเช่นเดิมในกรณีแวนเจนด์เอนลูส (Van Gend en Loos) โดยกล่าวว่าประเทศสมาชิก “มีสิทธิอธิปไตยที่จำกัดและได้สร้างตัวแทนทางกฎหมายที่มีผลทั้งต่อประชาชนและตนเอง แม้ว่าจะอยู่ในพื้นที่จำกัดก็ตาม” ตาม “หลักของภาวะถ้อยทีถ้อยปฏิบัติ” กฎหมาย EU “จะไม่มีถูกลบล้างโดยข้อกฎหมายในท้องถิ่น ไม่ว่าจะวางกรอบไว้อย่างไรก็ตาม... หากไม่มีหลักทางกฎหมายของชุมชนที่เกี่ยวข้อง” นั่นหมายความว่า “การกระทำฝ่ายเดียวที่เกิดขึ้นตามมา” ของประเทศสมาชิกจะไม่มีผลบังคับใช้ ในเชิงเดียวกัน กรณีพิพาทระหว่างอัมมินีสตราซิอองเดลเลไฟแนนซ์ กับ ซิมเมนธัลสปา (Amministrazione delle Finanze v Simmenthal SpA) บริษัทซิมเมนธัลสปา อ้างว่าค่าธรรมเนียมการตรวจสุขภาพสาธารณะตามกฎหมายอิตาลีในปี 1970 สำหรับการนำเข้าเนื้อวัวจากฝรั่งเศสมายังอิตาลีขัดกับข้อกำหนด 2 ข้อจากปี 1964 และ 1968 ศาลยุติธรรมกล่าวว่า “ตามหลักเจตนารมณ์ของกฎหมายชุมชน มาตรการของสถาบันที่มีผลบังคับโดยตรง” (เช่น ข้อกำหนดในกรณีนี้) “จะแปลความได้โดยอัตโนมัติว่าไม่มีผลบังคับกับมาตราที่ขัดกันของกฎหมายปัจจุบันในประเทศ” ซึ่งจำเป็นต่อการป้องกัน “การปฏิเสธพันธะที่เกี่ยวข้อง” ในสนธิสัญญา “ที่ประเทศสมาชิกต้องรับผิดชอบอย่างไม่มีเงื่อนไขและเพิกถอนไม่ได้” ซึ่งอาจ “เป็นภัยต่อรากฐาน” ของ EU แม้ศาลยุติธรรมจะเห็นเป็นเช่นนี้ แต่ศาลของประเทศสมาชิกกลับไม่ยอมรับในผลวิเคราะห์เดียวกัน

ในคดีซิมเมนธัลสปา ข้อกำหนด 2 ข้อที่ขัดกับกฎหมายอิตาลีเริ่มมีขึ้นในปีใด

5726975c708984140094cb1f

นับตั้งแต่ก่อตั้ง องค์กร EU มีการดำเนินงานในระบบกฎหมายทั้งระดับชาติและระดับสากลจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ ทั้ง ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปและศาลสูงสุดในประเทศนั้นๆ จึงต้องสร้างหลักในการแก้ไขข้อขัดแย้งทางกฎหมายระหว่างระบบต่างๆ สำหรับภายใน EU เอง ศาลยุติธรรมมีหลักว่าหากกฎหมาย EU ขัดกับมาตราใดๆ ในกฎหมายของประเทศ ให้ยึดตาม กฎหมาย EU เป็นสำคัญ ในกรณีพิพาทสำคัญครั้งแรกเมื่อ ปี 1964 ระหว่างนายคอสต้ากับบริษัท ENEL (Costa v ENEL) นายคอสต้าซึ่งเป็นทนายความจากมิลานและอดีตผู้ืถือหุ้นของบริษัทด้านพลังงานแห่งหนึ่ง ปฏิเสธที่จะจ่ายค่าไฟให้แก่ Enel เพื่อแสดงการต่อต้านการโอนบริษัทด้านพลังงานสัญชาติอิตาลีให้เป็นของรัฐ โดยอ้างว่ากฎหมายการโอนเป็นของรัฐในอิตาลีขัดกับสนธิสัญญากรุงโรม และร้องขอหนังสือรับรองจากทั้งศาลรัฐธรรมนูญและศาลยุติธรรมของอิตาลีตามข้อกำหนด TFEU มาตรา 267 ศาลรัฐธรรมนูญของอิตาลีลงความเห็นว่า เนื่องจากกฎหมายการโอนเป็นของรัฐมีมาตั้งแต่ปี 1962 ในขณะที่สนธิสัญญาดังกล่าวมีผลบังคับใช้ตั้งแต่ปี 1958 คำร้องของนายคอสต้าจึงตกไป ในทางกลับกัน ศาลยุติธรรม ตัดสินว่าในท้ายที่สุดแล้ว สนธิสัญญากรุงโรมมิได้ห้ามการโอนกิจการพลังงานเป็นของรัฐแต่อย่างใด และผู้ที่มีสิทธิ์ยื่นคำร้องภายใต้มาตราใดๆ ของสนธิสัญญามีเพียงคณะกรรมาธิการเท่านั้น นายคอสต้าจึงไม่สามารถยื่นคำร้องในกรณีนี้ได้ อย่างไรก็ดี ตามหลักแล้ว นายคอสต้ามีสิทธิ์แก้ต่างว่าสนธิสัญญาดังกล่าวขัดกับกฎหมายในประเทศ และศาลมีหน้าที่พิจารณาคำร้องของตนเพื่อใช้เป็นเกณฑ์อ้างอิงหากไม่มีผู้ใดยื่นอุทธรณ์ต่อคำตัดสินของศาล ศาลยุติธรรมยังคงตัดสินเช่นเดิมในกรณีแวนเจนด์เอนลูส (Van Gend en Loos) โดยกล่าวว่าประเทศสมาชิก “มีสิทธิอธิปไตยที่จำกัดและได้สร้างตัวแทนทางกฎหมายที่มีผลทั้งต่อประชาชนและตนเอง แม้ว่าจะอยู่ในพื้นที่จำกัดก็ตาม” ตาม “หลักของภาวะถ้อยทีถ้อยปฏิบัติ” กฎหมาย EU “จะไม่มีถูกลบล้างโดยข้อกฎหมายในท้องถิ่น ไม่ว่าจะวางกรอบไว้อย่างไรก็ตาม... หากไม่มีหลักทางกฎหมายของชุมชนที่เกี่ยวข้อง” นั่นหมายความว่า “การกระทำฝ่ายเดียวที่เกิดขึ้นตามมา” ของประเทศสมาชิกจะไม่มีผลบังคับใช้ ในเชิงเดียวกัน กรณีพิพาทระหว่างอัมมินีสตราซิอองเดลเลไฟแนนซ์ กับ ซิมเมนธัลสปา (Amministrazione delle Finanze v Simmenthal SpA) บริษัทซิมเมนธัลสปา อ้างว่าค่าธรรมเนียมการตรวจสุขภาพสาธารณะตามกฎหมายอิตาลีในปี 1970 สำหรับการนำเข้าเนื้อวัวจากฝรั่งเศสมายังอิตาลีขัดกับข้อกำหนด 2 ข้อจากปี 1964 และ 1968 ศาลยุติธรรมกล่าวว่า “ตามหลักเจตนารมณ์ของกฎหมายชุมชน มาตรการของสถาบันที่มีผลบังคับโดยตรง” (เช่น ข้อกำหนดในกรณีนี้) “จะแปลความได้โดยอัตโนมัติว่าไม่มีผลบังคับกับมาตราที่ขัดกันของกฎหมายปัจจุบันในประเทศ” ซึ่งจำเป็นต่อการป้องกัน “การปฏิเสธพันธะที่เกี่ยวข้อง” ในสนธิสัญญา “ที่ประเทศสมาชิกต้องรับผิดชอบอย่างไม่มีเงื่อนไขและเพิกถอนไม่ได้” ซึ่งอาจ “เป็นภัยต่อรากฐาน” ของ EU แม้ศาลยุติธรรมจะเห็นเป็นเช่นนี้ แต่ศาลของประเทศสมาชิกกลับไม่ยอมรับในผลวิเคราะห์เดียวกัน

หน่วยงานใดรับผิดชอบเรื่องการวางหลักเกณฑ์สำหรับระงับข้อขัดแย้งระหว่างกฎหมายของระบบต่างๆ

5726975c708984140094cb20

นับตั้งแต่ก่อตั้ง องค์กร EU มีการดำเนินงานในระบบกฎหมายทั้งระดับชาติและระดับสากลจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ ทั้ง ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปและศาลสูงสุดในประเทศนั้นๆ จึงต้องสร้างหลักในการแก้ไขข้อขัดแย้งทางกฎหมายระหว่างระบบต่างๆ สำหรับภายใน EU เอง ศาลยุติธรรมมีหลักว่าหากกฎหมาย EU ขัดกับมาตราใดๆ ในกฎหมายของประเทศ ให้ยึดตาม กฎหมาย EU เป็นสำคัญ ในกรณีพิพาทสำคัญครั้งแรกเมื่อ ปี 1964 ระหว่างนายคอสต้ากับบริษัท ENEL (Costa v ENEL) นายคอสต้าซึ่งเป็นทนายความจากมิลานและอดีตผู้ืถือหุ้นของบริษัทด้านพลังงานแห่งหนึ่ง ปฏิเสธที่จะจ่ายค่าไฟให้แก่ Enel เพื่อแสดงการต่อต้านการโอนบริษัทด้านพลังงานสัญชาติอิตาลีให้เป็นของรัฐ โดยอ้างว่ากฎหมายการโอนเป็นของรัฐในอิตาลีขัดกับสนธิสัญญากรุงโรม และร้องขอหนังสือรับรองจากทั้งศาลรัฐธรรมนูญและศาลยุติธรรมของอิตาลีตามข้อกำหนด TFEU มาตรา 267 ศาลรัฐธรรมนูญของอิตาลีลงความเห็นว่า เนื่องจากกฎหมายการโอนเป็นของรัฐมีมาตั้งแต่ปี 1962 ในขณะที่สนธิสัญญาดังกล่าวมีผลบังคับใช้ตั้งแต่ปี 1958 คำร้องของนายคอสต้าจึงตกไป ในทางกลับกัน ศาลยุติธรรม ตัดสินว่าในท้ายที่สุดแล้ว สนธิสัญญากรุงโรมมิได้ห้ามการโอนกิจการพลังงานเป็นของรัฐแต่อย่างใด และผู้ที่มีสิทธิ์ยื่นคำร้องภายใต้มาตราใดๆ ของสนธิสัญญามีเพียงคณะกรรมาธิการเท่านั้น นายคอสต้าจึงไม่สามารถยื่นคำร้องในกรณีนี้ได้ อย่างไรก็ดี ตามหลักแล้ว นายคอสต้ามีสิทธิ์แก้ต่างว่าสนธิสัญญาดังกล่าวขัดกับกฎหมายในประเทศ และศาลมีหน้าที่พิจารณาคำร้องของตนเพื่อใช้เป็นเกณฑ์อ้างอิงหากไม่มีผู้ใดยื่นอุทธรณ์ต่อคำตัดสินของศาล ศาลยุติธรรมยังคงตัดสินเช่นเดิมในกรณีแวนเจนด์เอนลูส (Van Gend en Loos) โดยกล่าวว่าประเทศสมาชิก “มีสิทธิอธิปไตยที่จำกัดและได้สร้างตัวแทนทางกฎหมายที่มีผลทั้งต่อประชาชนและตนเอง แม้ว่าจะอยู่ในพื้นที่จำกัดก็ตาม” ตาม “หลักของภาวะถ้อยทีถ้อยปฏิบัติ” กฎหมาย EU “จะไม่มีถูกลบล้างโดยข้อกฎหมายในท้องถิ่น ไม่ว่าจะวางกรอบไว้อย่างไรก็ตาม... หากไม่มีหลักทางกฎหมายของชุมชนที่เกี่ยวข้อง” นั่นหมายความว่า “การกระทำฝ่ายเดียวที่เกิดขึ้นตามมา” ของประเทศสมาชิกจะไม่มีผลบังคับใช้ ในเชิงเดียวกัน กรณีพิพาทระหว่างอัมมินีสตราซิอองเดลเลไฟแนนซ์ กับ ซิมเมนธัลสปา (Amministrazione delle Finanze v Simmenthal SpA) บริษัทซิมเมนธัลสปา อ้างว่าค่าธรรมเนียมการตรวจสุขภาพสาธารณะตามกฎหมายอิตาลีในปี 1970 สำหรับการนำเข้าเนื้อวัวจากฝรั่งเศสมายังอิตาลีขัดกับข้อกำหนด 2 ข้อจากปี 1964 และ 1968 ศาลยุติธรรมกล่าวว่า “ตามหลักเจตนารมณ์ของกฎหมายชุมชน มาตรการของสถาบันที่มีผลบังคับโดยตรง” (เช่น ข้อกำหนดในกรณีนี้) “จะแปลความได้โดยอัตโนมัติว่าไม่มีผลบังคับกับมาตราที่ขัดกันของกฎหมายปัจจุบันในประเทศ” ซึ่งจำเป็นต่อการป้องกัน “การปฏิเสธพันธะที่เกี่ยวข้อง” ในสนธิสัญญา “ที่ประเทศสมาชิกต้องรับผิดชอบอย่างไม่มีเงื่อนไขและเพิกถอนไม่ได้” ซึ่งอาจ “เป็นภัยต่อรากฐาน” ของ EU แม้ศาลยุติธรรมจะเห็นเป็นเช่นนี้ แต่ศาลของประเทศสมาชิกกลับไม่ยอมรับในผลวิเคราะห์เดียวกัน

ข้อขัดแย้งระหว่างนายคอสต้ากับ ENEL เกิดขึ้นเมื่อใด

5726975c708984140094cb21

นับตั้งแต่ก่อตั้ง องค์กร EU มีการดำเนินงานในระบบกฎหมายทั้งระดับชาติและระดับสากลจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ ทั้ง ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปและศาลสูงสุดในประเทศนั้นๆ จึงต้องสร้างหลักในการแก้ไขข้อขัดแย้งทางกฎหมายระหว่างระบบต่างๆ สำหรับภายใน EU เอง ศาลยุติธรรมมีหลักว่าหากกฎหมาย EU ขัดกับมาตราใดๆ ในกฎหมายของประเทศ ให้ยึดตาม กฎหมาย EU เป็นสำคัญ ในกรณีพิพาทสำคัญครั้งแรกเมื่อ ปี 1964 ระหว่างนายคอสต้ากับบริษัท ENEL (Costa v ENEL) นายคอสต้าซึ่งเป็นทนายความจากมิลานและอดีตผู้ืถือหุ้นของบริษัทด้านพลังงานแห่งหนึ่ง ปฏิเสธที่จะจ่ายค่าไฟให้แก่ Enel เพื่อแสดงการต่อต้านการโอนบริษัทด้านพลังงานสัญชาติอิตาลีให้เป็นของรัฐ โดยอ้างว่ากฎหมายการโอนเป็นของรัฐในอิตาลีขัดกับสนธิสัญญากรุงโรม และร้องขอหนังสือรับรองจากทั้งศาลรัฐธรรมนูญและศาลยุติธรรมของอิตาลีตามข้อกำหนด TFEU มาตรา 267 ศาลรัฐธรรมนูญของอิตาลีลงความเห็นว่า เนื่องจากกฎหมายการโอนเป็นของรัฐมีมาตั้งแต่ปี 1962 ในขณะที่สนธิสัญญาดังกล่าวมีผลบังคับใช้ตั้งแต่ปี 1958 คำร้องของนายคอสต้าจึงตกไป ในทางกลับกัน ศาลยุติธรรม ตัดสินว่าในท้ายที่สุดแล้ว สนธิสัญญากรุงโรมมิได้ห้ามการโอนกิจการพลังงานเป็นของรัฐแต่อย่างใด และผู้ที่มีสิทธิ์ยื่นคำร้องภายใต้มาตราใดๆ ของสนธิสัญญามีเพียงคณะกรรมาธิการเท่านั้น นายคอสต้าจึงไม่สามารถยื่นคำร้องในกรณีนี้ได้ อย่างไรก็ดี ตามหลักแล้ว นายคอสต้ามีสิทธิ์แก้ต่างว่าสนธิสัญญาดังกล่าวขัดกับกฎหมายในประเทศ และศาลมีหน้าที่พิจารณาคำร้องของตนเพื่อใช้เป็นเกณฑ์อ้างอิงหากไม่มีผู้ใดยื่นอุทธรณ์ต่อคำตัดสินของศาล ศาลยุติธรรมยังคงตัดสินเช่นเดิมในกรณีแวนเจนด์เอนลูส (Van Gend en Loos) โดยกล่าวว่าประเทศสมาชิก “มีสิทธิอธิปไตยที่จำกัดและได้สร้างตัวแทนทางกฎหมายที่มีผลทั้งต่อประชาชนและตนเอง แม้ว่าจะอยู่ในพื้นที่จำกัดก็ตาม” ตาม “หลักของภาวะถ้อยทีถ้อยปฏิบัติ” กฎหมาย EU “จะไม่มีถูกลบล้างโดยข้อกฎหมายในท้องถิ่น ไม่ว่าจะวางกรอบไว้อย่างไรก็ตาม... หากไม่มีหลักทางกฎหมายของชุมชนที่เกี่ยวข้อง” นั่นหมายความว่า “การกระทำฝ่ายเดียวที่เกิดขึ้นตามมา” ของประเทศสมาชิกจะไม่มีผลบังคับใช้ ในเชิงเดียวกัน กรณีพิพาทระหว่างอัมมินีสตราซิอองเดลเลไฟแนนซ์ กับ ซิมเมนธัลสปา (Amministrazione delle Finanze v Simmenthal SpA) บริษัทซิมเมนธัลสปา อ้างว่าค่าธรรมเนียมการตรวจสุขภาพสาธารณะตามกฎหมายอิตาลีในปี 1970 สำหรับการนำเข้าเนื้อวัวจากฝรั่งเศสมายังอิตาลีขัดกับข้อกำหนด 2 ข้อจากปี 1964 และ 1968 ศาลยุติธรรมกล่าวว่า “ตามหลักเจตนารมณ์ของกฎหมายชุมชน มาตรการของสถาบันที่มีผลบังคับโดยตรง” (เช่น ข้อกำหนดในกรณีนี้) “จะแปลความได้โดยอัตโนมัติว่าไม่มีผลบังคับกับมาตราที่ขัดกันของกฎหมายปัจจุบันในประเทศ” ซึ่งจำเป็นต่อการป้องกัน “การปฏิเสธพันธะที่เกี่ยวข้อง” ในสนธิสัญญา “ที่ประเทศสมาชิกต้องรับผิดชอบอย่างไม่มีเงื่อนไขและเพิกถอนไม่ได้” ซึ่งอาจ “เป็นภัยต่อรากฐาน” ของ EU แม้ศาลยุติธรรมจะเห็นเป็นเช่นนี้ แต่ศาลของประเทศสมาชิกกลับไม่ยอมรับในผลวิเคราะห์เดียวกัน

ศาลใดแย้งว่าสนธิสัญญากรุงโรมไม่ได้กีดกันการโอนกิจการด้านพลังงานให้เป็นของรัฐ

5726a299dd62a815002e8b9e

ไม่มี สนธิสัญญาเดิมฉบับใดบัญญัติสิทธิขั้นพื้นฐานในการคุ้มครองการกล่าวอ้างถึงสหภาพยุโรป ไม่มีการคาดการณ์ว่ามาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องเป็นไปตามหลักสิทธิมนุษยชน ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของการดำเนินการทางกฎหมายหรือการบริหารสถาบันในสหภาพยุโรป ในเวลานั้น ข้อกังวลเดียวที่ปรากฏคือจะต้องป้องกันมิให้ ประเทศสมาชิก ละเมิดหลักสิทธิมนุษยชน จนนำไปสู่การจัดทำอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปใน ปี 1950 และการจัดตั้ง ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรป ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปตระหนักว่าสิทธิขั้นพื้นฐานควรเป็นหลักเกณฑ์ทั่วไปของกฎหมายแห่งสหภาพยุโรป เนื่องจากความจำเป็นที่มาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องสอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชนที่มีบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญของประเทศสมาชิกเริ่มปรากฏเด่นชัดขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ใน ปี 1999 คณะมนตรียุโรปได้จัดตั้งหน่วยงานดูแลเรื่องการร่างกฏบัตรสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรป ซึ่งอาจกลายเป็นรากฐานของรัฐธรรมนูญแห่งสหภาพยุโรป และออกแบบมาเพื่อใช้กับสหภาพยุโรปและสถาบันต่างๆ ในสหภาพโดยเฉพาะ กฎบัตรสิทธิขั้นพื้นฐานของสหภาพยุโรปได้ร่างรายการสิทธิขั้นพื้นฐานจากอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปและหลักอิสรภาพขั้นพื้นฐาน ปฏิญญาว่าด้วยหลักสิทธิมนุษยชนที่กำหนดขึ้นโดยรัฐสภายุโรปกำหนดขึ้นเมื่อปี 1989 และสนธิสัญญาต่างๆ ของสหภาพยุโรป

มีสนธิสัญญาฉบับแรกเริ่มกี่ฉบับที่บัญญัติเรื่องสิทธิขั้นพื้นฐานที่ได้รับการคุ้มครองโดย EU

5726a299dd62a815002e8b9f

ไม่มี สนธิสัญญาเดิมฉบับใดบัญญัติสิทธิขั้นพื้นฐานในการคุ้มครองการกล่าวอ้างถึงสหภาพยุโรป ไม่มีการคาดการณ์ว่ามาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องเป็นไปตามหลักสิทธิมนุษยชน ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของการดำเนินการทางกฎหมายหรือการบริหารสถาบันในสหภาพยุโรป ในเวลานั้น ข้อกังวลเดียวที่ปรากฏคือจะต้องป้องกันมิให้ ประเทศสมาชิก ละเมิดหลักสิทธิมนุษยชน จนนำไปสู่การจัดทำอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปใน ปี 1950 และการจัดตั้ง ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรป ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปตระหนักว่าสิทธิขั้นพื้นฐานควรเป็นหลักเกณฑ์ทั่วไปของกฎหมายแห่งสหภาพยุโรป เนื่องจากความจำเป็นที่มาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องสอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชนที่มีบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญของประเทศสมาชิกเริ่มปรากฏเด่นชัดขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ใน ปี 1999 คณะมนตรียุโรปได้จัดตั้งหน่วยงานดูแลเรื่องการร่างกฏบัตรสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรป ซึ่งอาจกลายเป็นรากฐานของรัฐธรรมนูญแห่งสหภาพยุโรป และออกแบบมาเพื่อใช้กับสหภาพยุโรปและสถาบันต่างๆ ในสหภาพโดยเฉพาะ กฎบัตรสิทธิขั้นพื้นฐานของสหภาพยุโรปได้ร่างรายการสิทธิขั้นพื้นฐานจากอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปและหลักอิสรภาพขั้นพื้นฐาน ปฏิญญาว่าด้วยหลักสิทธิมนุษยชนที่กำหนดขึ้นโดยรัฐสภายุโรปกำหนดขึ้นเมื่อปี 1989 และสนธิสัญญาต่างๆ ของสหภาพยุโรป

หน่วยงานใดก่อตั้งขึ้นเพื่อป้องกันมิให้มีการละเมิดสิทธิมนุษยชน

5726a299dd62a815002e8ba0

ไม่มี สนธิสัญญาเดิมฉบับใดบัญญัติสิทธิขั้นพื้นฐานในการคุ้มครองการกล่าวอ้างถึงสหภาพยุโรป ไม่มีการคาดการณ์ว่ามาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องเป็นไปตามหลักสิทธิมนุษยชน ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของการดำเนินการทางกฎหมายหรือการบริหารสถาบันในสหภาพยุโรป ในเวลานั้น ข้อกังวลเดียวที่ปรากฏคือจะต้องป้องกันมิให้ ประเทศสมาชิก ละเมิดหลักสิทธิมนุษยชน จนนำไปสู่การจัดทำอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปใน ปี 1950 และการจัดตั้ง ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรป ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปตระหนักว่าสิทธิขั้นพื้นฐานควรเป็นหลักเกณฑ์ทั่วไปของกฎหมายแห่งสหภาพยุโรป เนื่องจากความจำเป็นที่มาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องสอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชนที่มีบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญของประเทศสมาชิกเริ่มปรากฏเด่นชัดขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ใน ปี 1999 คณะมนตรียุโรปได้จัดตั้งหน่วยงานดูแลเรื่องการร่างกฏบัตรสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรป ซึ่งอาจกลายเป็นรากฐานของรัฐธรรมนูญแห่งสหภาพยุโรป และออกแบบมาเพื่อใช้กับสหภาพยุโรปและสถาบันต่างๆ ในสหภาพโดยเฉพาะ กฎบัตรสิทธิขั้นพื้นฐานของสหภาพยุโรปได้ร่างรายการสิทธิขั้นพื้นฐานจากอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปและหลักอิสรภาพขั้นพื้นฐาน ปฏิญญาว่าด้วยหลักสิทธิมนุษยชนที่กำหนดขึ้นโดยรัฐสภายุโรปกำหนดขึ้นเมื่อปี 1989 และสนธิสัญญาต่างๆ ของสหภาพยุโรป

ปฏิญญาว่าด้วยหลักสิทธิมนุษยชนจัดตั้งขึ้นเมื่อใด

5726a299dd62a815002e8ba1

ไม่มี สนธิสัญญาเดิมฉบับใดบัญญัติสิทธิขั้นพื้นฐานในการคุ้มครองการกล่าวอ้างถึงสหภาพยุโรป ไม่มีการคาดการณ์ว่ามาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องเป็นไปตามหลักสิทธิมนุษยชน ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของการดำเนินการทางกฎหมายหรือการบริหารสถาบันในสหภาพยุโรป ในเวลานั้น ข้อกังวลเดียวที่ปรากฏคือจะต้องป้องกันมิให้ ประเทศสมาชิก ละเมิดหลักสิทธิมนุษยชน จนนำไปสู่การจัดทำอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปใน ปี 1950 และการจัดตั้ง ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรป ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปตระหนักว่าสิทธิขั้นพื้นฐานควรเป็นหลักเกณฑ์ทั่วไปของกฎหมายแห่งสหภาพยุโรป เนื่องจากความจำเป็นที่มาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องสอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชนที่มีบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญของประเทศสมาชิกเริ่มปรากฏเด่นชัดขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ใน ปี 1999 คณะมนตรียุโรปได้จัดตั้งหน่วยงานดูแลเรื่องการร่างกฏบัตรสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรป ซึ่งอาจกลายเป็นรากฐานของรัฐธรรมนูญแห่งสหภาพยุโรป และออกแบบมาเพื่อใช้กับสหภาพยุโรปและสถาบันต่างๆ ในสหภาพโดยเฉพาะ กฎบัตรสิทธิขั้นพื้นฐานของสหภาพยุโรปได้ร่างรายการสิทธิขั้นพื้นฐานจากอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปและหลักอิสรภาพขั้นพื้นฐาน ปฏิญญาว่าด้วยหลักสิทธิมนุษยชนที่กำหนดขึ้นโดยรัฐสภายุโรปกำหนดขึ้นเมื่อปี 1989 และสนธิสัญญาต่างๆ ของสหภาพยุโรป

ข้อตกลงอีกฉบับที่จัดทำขึ้นในเวลาเดียวกับปฏิญญาว่าด้วยหลักสิทธิมนุษยชนคืออะไร

5726a299dd62a815002e8ba2

ไม่มี สนธิสัญญาเดิมฉบับใดบัญญัติสิทธิขั้นพื้นฐานในการคุ้มครองการกล่าวอ้างถึงสหภาพยุโรป ไม่มีการคาดการณ์ว่ามาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องเป็นไปตามหลักสิทธิมนุษยชน ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของการดำเนินการทางกฎหมายหรือการบริหารสถาบันในสหภาพยุโรป ในเวลานั้น ข้อกังวลเดียวที่ปรากฏคือจะต้องป้องกันมิให้ ประเทศสมาชิก ละเมิดหลักสิทธิมนุษยชน จนนำไปสู่การจัดทำอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปใน ปี 1950 และการจัดตั้ง ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรป ศาลยุติธรรมสหภาพยุโรปตระหนักว่าสิทธิขั้นพื้นฐานควรเป็นหลักเกณฑ์ทั่วไปของกฎหมายแห่งสหภาพยุโรป เนื่องจากความจำเป็นที่มาตรการต่างๆ ของสหภาพยุโรปจะต้องสอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชนที่มีบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญของประเทศสมาชิกเริ่มปรากฏเด่นชัดขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ใน ปี 1999 คณะมนตรียุโรปได้จัดตั้งหน่วยงานดูแลเรื่องการร่างกฏบัตรสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรป ซึ่งอาจกลายเป็นรากฐานของรัฐธรรมนูญแห่งสหภาพยุโรป และออกแบบมาเพื่อใช้กับสหภาพยุโรปและสถาบันต่างๆ ในสหภาพโดยเฉพาะ กฎบัตรสิทธิขั้นพื้นฐานของสหภาพยุโรปได้ร่างรายการสิทธิขั้นพื้นฐานจากอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนยุโรปและหลักอิสรภาพขั้นพื้นฐาน ปฏิญญาว่าด้วยหลักสิทธิมนุษยชนที่กำหนดขึ้นโดยรัฐสภายุโรปกำหนดขึ้นเมื่อปี 1989 และสนธิสัญญาต่างๆ ของสหภาพยุโรป

คณะมนตรียุโรปมอบหมายให้หน่วยงานหนึ่งดูแลเรื่องการร่างกฏบัตรสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรปเมื่อใด

5726a5525951b619008f78dd

ภายหลัง การเลือกตั้งที่ทำให้พรรคแรงงานได้เป็นรัฐบาลของสหราชอาณาจักร ใน ปี 1997 สหราชอาณาจักรได้ลงนามรับรองข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคมอย่างเป็นทางการ ทำให้สามารถรวมข้อตกลงดังกล่าวเข้าไว้เป็นตัวบททางสังคมในสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัม ปี 1997 หลังจากมีการแก้ไขเล็กน้อย ต่อมาสหราชอาณาจักรจึงได้นำข้อกฎหมายหลักที่ได้รับความเห็นชอบก่อนหน้านี้ภายใต้ข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคม ข้อบังคับว่าด้วยสภาคนงาน ปี 1994 ซึ่งกำหนดให้ต้องมี การให้คำปรึกษาแก่แรงงานในธุรกิจ และข้อบังคับว่าด้วยการลาคลอด ปี 1996 10 ปีหลังจากสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัมปี 1997 และการบังคับใช้ตัวบททางสังคม สหภาพยุโรปจึงได้นำนโยบายริเริ่มในหลายสาขาของนโยบายทางสังคมไปปฏิบัติใช้ อาทิ แรงงานสัมพันธ์และอุตสาหกรรมสัมพันธ์ โอกาสที่เท่าเทียม อนามัยและความปลอดภัย สาธารณสุข การคุ้มครองเด็ก ผู้พิการและผู้สูงอายุ ตลอดจนความยากจน แรงงานต่างด้าว การศึกษา การฝึกอบรม และเยาวชน

สิ่งที่ทำให้สหราชอาณาจักรลงนามรับรองในข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคมคืออะไร

5726a5525951b619008f78de

ภายหลัง การเลือกตั้งที่ทำให้พรรคแรงงานได้เป็นรัฐบาลของสหราชอาณาจักร ใน ปี 1997 สหราชอาณาจักรได้ลงนามรับรองข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคมอย่างเป็นทางการ ทำให้สามารถรวมข้อตกลงดังกล่าวเข้าไว้เป็นตัวบททางสังคมในสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัม ปี 1997 หลังจากมีการแก้ไขเล็กน้อย ต่อมาสหราชอาณาจักรจึงได้นำข้อกฎหมายหลักที่ได้รับความเห็นชอบก่อนหน้านี้ภายใต้ข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคม ข้อบังคับว่าด้วยสภาคนงาน ปี 1994 ซึ่งกำหนดให้ต้องมี การให้คำปรึกษาแก่แรงงานในธุรกิจ และข้อบังคับว่าด้วยการลาคลอด ปี 1996 10 ปีหลังจากสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัมปี 1997 และการบังคับใช้ตัวบททางสังคม สหภาพยุโรปจึงได้นำนโยบายริเริ่มในหลายสาขาของนโยบายทางสังคมไปปฏิบัติใช้ อาทิ แรงงานสัมพันธ์และอุตสาหกรรมสัมพันธ์ โอกาสที่เท่าเทียม อนามัยและความปลอดภัย สาธารณสุข การคุ้มครองเด็ก ผู้พิการและผู้สูงอายุ ตลอดจนความยากจน แรงงานต่างด้าว การศึกษา การฝึกอบรม และเยาวชน

สหราชอาณาจักรลงนามรับรองในข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคมอย่างเป็นทางการเมื่อใด

5726a5525951b619008f78df

ภายหลัง การเลือกตั้งที่ทำให้พรรคแรงงานได้เป็นรัฐบาลของสหราชอาณาจักร ใน ปี 1997 สหราชอาณาจักรได้ลงนามรับรองข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคมอย่างเป็นทางการ ทำให้สามารถรวมข้อตกลงดังกล่าวเข้าไว้เป็นตัวบททางสังคมในสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัม ปี 1997 หลังจากมีการแก้ไขเล็กน้อย ต่อมาสหราชอาณาจักรจึงได้นำข้อกฎหมายหลักที่ได้รับความเห็นชอบก่อนหน้านี้ภายใต้ข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคม ข้อบังคับว่าด้วยสภาคนงาน ปี 1994 ซึ่งกำหนดให้ต้องมี การให้คำปรึกษาแก่แรงงานในธุรกิจ และข้อบังคับว่าด้วยการลาคลอด ปี 1996 10 ปีหลังจากสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัมปี 1997 และการบังคับใช้ตัวบททางสังคม สหภาพยุโรปจึงได้นำนโยบายริเริ่มในหลายสาขาของนโยบายทางสังคมไปปฏิบัติใช้ อาทิ แรงงานสัมพันธ์และอุตสาหกรรมสัมพันธ์ โอกาสที่เท่าเทียม อนามัยและความปลอดภัย สาธารณสุข การคุ้มครองเด็ก ผู้พิการและผู้สูงอายุ ตลอดจนความยากจน แรงงานต่างด้าว การศึกษา การฝึกอบรม และเยาวชน

ข้อบังคับใดบัญญัติขึ้นในปี 1994

5726a5525951b619008f78e0

ภายหลัง การเลือกตั้งที่ทำให้พรรคแรงงานได้เป็นรัฐบาลของสหราชอาณาจักร ใน ปี 1997 สหราชอาณาจักรได้ลงนามรับรองข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคมอย่างเป็นทางการ ทำให้สามารถรวมข้อตกลงดังกล่าวเข้าไว้เป็นตัวบททางสังคมในสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัม ปี 1997 หลังจากมีการแก้ไขเล็กน้อย ต่อมาสหราชอาณาจักรจึงได้นำข้อกฎหมายหลักที่ได้รับความเห็นชอบก่อนหน้านี้ภายใต้ข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคม ข้อบังคับว่าด้วยสภาคนงาน ปี 1994 ซึ่งกำหนดให้ต้องมี การให้คำปรึกษาแก่แรงงานในธุรกิจ และข้อบังคับว่าด้วยการลาคลอด ปี 1996 10 ปีหลังจากสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัมปี 1997 และการบังคับใช้ตัวบททางสังคม สหภาพยุโรปจึงได้นำนโยบายริเริ่มในหลายสาขาของนโยบายทางสังคมไปปฏิบัติใช้ อาทิ แรงงานสัมพันธ์และอุตสาหกรรมสัมพันธ์ โอกาสที่เท่าเทียม อนามัยและความปลอดภัย สาธารณสุข การคุ้มครองเด็ก ผู้พิการและผู้สูงอายุ ตลอดจนความยากจน แรงงานต่างด้าว การศึกษา การฝึกอบรม และเยาวชน

ข้อบังคับว่าด้วยการลาคลอดมีขึ้นเมื่อใด

5726a5525951b619008f78e1

ภายหลัง การเลือกตั้งที่ทำให้พรรคแรงงานได้เป็นรัฐบาลของสหราชอาณาจักร ใน ปี 1997 สหราชอาณาจักรได้ลงนามรับรองข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคมอย่างเป็นทางการ ทำให้สามารถรวมข้อตกลงดังกล่าวเข้าไว้เป็นตัวบททางสังคมในสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัม ปี 1997 หลังจากมีการแก้ไขเล็กน้อย ต่อมาสหราชอาณาจักรจึงได้นำข้อกฎหมายหลักที่ได้รับความเห็นชอบก่อนหน้านี้ภายใต้ข้อตกลงว่าด้วยนโยบายทางสังคม ข้อบังคับว่าด้วยสภาคนงาน ปี 1994 ซึ่งกำหนดให้ต้องมี การให้คำปรึกษาแก่แรงงานในธุรกิจ และข้อบังคับว่าด้วยการลาคลอด ปี 1996 10 ปีหลังจากสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัมปี 1997 และการบังคับใช้ตัวบททางสังคม สหภาพยุโรปจึงได้นำนโยบายริเริ่มในหลายสาขาของนโยบายทางสังคมไปปฏิบัติใช้ อาทิ แรงงานสัมพันธ์และอุตสาหกรรมสัมพันธ์ โอกาสที่เท่าเทียม อนามัยและความปลอดภัย สาธารณสุข การคุ้มครองเด็ก ผู้พิการและผู้สูงอายุ ตลอดจนความยากจน แรงงานต่างด้าว การศึกษา การฝึกอบรม และเยาวชน

ข้อบังคับว่าด้วยสภาคนงานกำหนดให้ต้องมีสิ่งใด

5725b81b271a42140099d097

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ชื่อใดในภาษาอังกฤษที่ใช้อธิบายป่าดิบชื้นอเมซอนได้เช่นกัน

5725b81b271a42140099d098

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ป่าดิบชื้นนี้ครอบคลุมพื้นที่กี่ตารางกิโลเมตรของแอ่งอเมซอน

5725b81b271a42140099d099

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

พื้นที่นี้ควบคุมโดยประเทศต่างๆ รวมทั้งหมดกี่ประเทศ

5725b81b271a42140099d09a

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ประเทศที่มีชื่อ “อเมซอนาส” ปรากฏในชื่อมีกี่ประเทศ

5725b81b271a42140099d09b

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ป่าอเมซอนคิดเป็นร้อยละเท่าไหร่ของพื้นที่ป่าดิบชื้นทั่วโลก

5728349dff5b5019007d9efe

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ป่าดิบชื้นอเมซอนในภาษาดัตช์เรียกว่าอะไร

5728349dff5b5019007d9eff

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ป่าดิบชื้นใดครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้

5728349dff5b5019007d9f00

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ป่าดิบชื้นอเมซอนมีพื้นที่มากที่สุดในประเทศใด

5728349dff5b5019007d9f01

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ป่าดิบชื้นอเมซอนคิดเป็นจำนวนเท่าใดของป่าดิบชื้นทั่วโลก

5728349dff5b5019007d9f02

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

พันธุ์ไม้ที่พบได้ในป่าดิบชื้นอเมซอนมีจำนวนกี่ชนิด

5729e2316aef0514001550c4

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ป่าดิบชื้นอเมซอนเป็นป่าชนิดใด

5729e2316aef0514001550c5

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

แอ่งอเมซอนมีพื้นที่กี่ตารางกิโลเมตร

5729e2316aef0514001550c6

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

แอ่งอเมซอนกินพื้นที่ทั้งหมดกี่ประเทศ

5729e2316aef0514001550c7

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

ประเทศใดกินพื้นที่ส่วนใหญ่ของป่าดิบชื้นอเมซอน

5729e2316aef0514001550c8

ป่าดิบชื้นอเมซอน (ภาษาโปรตุเกส: Floresta Amazônica หรือ Amazônia, ภาษาสเปน: Selva Amazónica, Amazonía หรือมักเรียกว่า Amazonia, ภาษาฝรั่งเศส: Forêt amazonienne, ภาษาดัตช์: Amazoneregenwoud) หรือที่เรียกว่า Amazonia หรือ Amazon Jungle ในภาษาอังกฤษ เป็น ป่าใบกว้างชื้น ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอ่งอเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ แอ่งนี้กินพื้นที่ 7,000,000 ตารางกิโลเมตร (2,700,000 ตารางไมล์) โดยที่ป่าดิบชื้นอเมซอนกินพื้นที่ไป 5,500,000 ตารางกิโลเมตร (2,100,000 ตารางไมล์) พื้นที่นี้มีดินแดนเป็นของประเทศต่างๆ รวมทั้งหมด 9 ประเทศ พื้นที่ป่าส่วนใหญ่ราวร้อยละ 60 อยู่ใน ประเทศบราซิล รองลงมา คือ เปรู ร้อยละ 13 และโคลอมเบีย ร้อยละ 10 และอีกเล็กน้อยในเวเนซุเอลา เอกวาดอร์ โบลิเวีย กายอานา ซูรินาม และเฟรนช์เกียนา รัฐหรือกระทรวงในกว่า 4 ประเทศมีคำว่า "อเมซอนาส" ปรากฏอยู่ในชื่อ ป่าอเมซอนคิดเป็นเนื้อที่ กว่าครึ่ง ของป่าดิบชื้นที่ยังเหลืออยู่บนโลก และเป็นป่าดิบชื้นเขตร้อนขนาดใหญ่ที่สุดและมีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในโลก มีต้นไม้ประมาณ 390 พันล้านต้นและมีพันธุ์ไม้ประมาณ16,000 ชนิด

พันธุ์ไม้ในป่าดิบชื้นเขตร้อนอเมซอนมีประมาณกี่ชนิด

5729feaf6aef051400155188

ช่วงปี 1991 ถึง 2000 พื้นที่ป่าทั้งหมดที่สูญหายไปในเขตอเมซอนเพิ่มสูงขึ้นจาก 415,000 เป็น 587,000 ตารางกิโลเมตร (160,000 เป็น 227,000 ตารางไมล์) โดยพื้นที่ป่าส่วนใหญ่ที่หายไปกลายเป็น ทุ่งเลี้ยงโคกระบือ ร้อยละ 70 ของเขตป่าเก่าในอเมซอน และ 91% ของพื้นที่ที่ถูกตัดไม้ทำลายป่านับตั้งแต่ปี 1970 ถูกใช้เป็นทุ่งปศุสัตว์ ปัจจุบัน บราซิลถือเป็น ผู้ผลิตถั่วเหลืองอันดับ 2 ของโลก รองจากสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ดี งานวิจัยใหม่ที่จัดทำโดยเลดิเมียร์ โอลิเวียราและคณะชี้ว่าพื้นที่ป่าดิบชื้นในอเมซอนถูกโค่นมากขึ้นและมีฝนตกในพื้นที่น้อยลง ส่งผลให้ผลผลิตต่อเฮกเตอร์ลดลง แม้คนส่วนใหญ่จะเห็นต่าง แต่ในความเป็นจริง บราซิลยังไม่ได้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจอย่างเห็นได้ชัดจากการตัดไม้ในเขตป่าดิบชื้นและแปลงพื้นที่เหล่านี้เป็นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์

ในปี 1991 ป่าอเมซอนหายไปแล้วรวมทั้งหมดกี่ตารางกิโลเมตร

5729feaf6aef051400155189

ช่วงปี 1991 ถึง 2000 พื้นที่ป่าทั้งหมดที่สูญหายไปในเขตอเมซอนเพิ่มสูงขึ้นจาก 415,000 เป็น 587,000 ตารางกิโลเมตร (160,000 เป็น 227,000 ตารางไมล์) โดยพื้นที่ป่าส่วนใหญ่ที่หายไปกลายเป็น ทุ่งเลี้ยงโคกระบือ ร้อยละ 70 ของเขตป่าเก่าในอเมซอน และ 91% ของพื้นที่ที่ถูกตัดไม้ทำลายป่านับตั้งแต่ปี 1970 ถูกใช้เป็นทุ่งปศุสัตว์ ปัจจุบัน บราซิลถือเป็น ผู้ผลิตถั่วเหลืองอันดับ 2 ของโลก รองจากสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ดี งานวิจัยใหม่ที่จัดทำโดยเลดิเมียร์ โอลิเวียราและคณะชี้ว่าพื้นที่ป่าดิบชื้นในอเมซอนถูกโค่นมากขึ้นและมีฝนตกในพื้นที่น้อยลง ส่งผลให้ผลผลิตต่อเฮกเตอร์ลดลง แม้คนส่วนใหญ่จะเห็นต่าง แต่ในความเป็นจริง บราซิลยังไม่ได้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจอย่างเห็นได้ชัดจากการตัดไม้ในเขตป่าดิบชื้นและแปลงพื้นที่เหล่านี้เป็นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์

พื้นที่ป่าอเมซอนหายไปกี่ตารางกิโลเมตรในปี 2000

5729feaf6aef05140015518a

ช่วงปี 1991 ถึง 2000 พื้นที่ป่าทั้งหมดที่สูญหายไปในเขตอเมซอนเพิ่มสูงขึ้นจาก 415,000 เป็น 587,000 ตารางกิโลเมตร (160,000 เป็น 227,000 ตารางไมล์) โดยพื้นที่ป่าส่วนใหญ่ที่หายไปกลายเป็น ทุ่งเลี้ยงโคกระบือ ร้อยละ 70 ของเขตป่าเก่าในอเมซอน และ 91% ของพื้นที่ที่ถูกตัดไม้ทำลายป่านับตั้งแต่ปี 1970 ถูกใช้เป็นทุ่งปศุสัตว์ ปัจจุบัน บราซิลถือเป็น ผู้ผลิตถั่วเหลืองอันดับ 2 ของโลก รองจากสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ดี งานวิจัยใหม่ที่จัดทำโดยเลดิเมียร์ โอลิเวียราและคณะชี้ว่าพื้นที่ป่าดิบชื้นในอเมซอนถูกโค่นมากขึ้นและมีฝนตกในพื้นที่น้อยลง ส่งผลให้ผลผลิตต่อเฮกเตอร์ลดลง แม้คนส่วนใหญ่จะเห็นต่าง แต่ในความเป็นจริง บราซิลยังไม่ได้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจอย่างเห็นได้ชัดจากการตัดไม้ในเขตป่าดิบชื้นและแปลงพื้นที่เหล่านี้เป็นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์

พื้นที่ป่าอเมซอนที่ถูกโค่นส่วนใหญ่ถูกใช้เพื่อการใด

5729feaf6aef05140015518b

ช่วงปี 1991 ถึง 2000 พื้นที่ป่าทั้งหมดที่สูญหายไปในเขตอเมซอนเพิ่มสูงขึ้นจาก 415,000 เป็น 587,000 ตารางกิโลเมตร (160,000 เป็น 227,000 ตารางไมล์) โดยพื้นที่ป่าส่วนใหญ่ที่หายไปกลายเป็น ทุ่งเลี้ยงโคกระบือ ร้อยละ 70 ของเขตป่าเก่าในอเมซอน และ 91% ของพื้นที่ที่ถูกตัดไม้ทำลายป่านับตั้งแต่ปี 1970 ถูกใช้เป็นทุ่งปศุสัตว์ ปัจจุบัน บราซิลถือเป็น ผู้ผลิตถั่วเหลืองอันดับ 2 ของโลก รองจากสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ดี งานวิจัยใหม่ที่จัดทำโดยเลดิเมียร์ โอลิเวียราและคณะชี้ว่าพื้นที่ป่าดิบชื้นในอเมซอนถูกโค่นมากขึ้นและมีฝนตกในพื้นที่น้อยลง ส่งผลให้ผลผลิตต่อเฮกเตอร์ลดลง แม้คนส่วนใหญ่จะเห็นต่าง แต่ในความเป็นจริง บราซิลยังไม่ได้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจอย่างเห็นได้ชัดจากการตัดไม้ในเขตป่าดิบชื้นและแปลงพื้นที่เหล่านี้เป็นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์

ประเทศบราซิลเป็นผู้ผลิตถั่วเหลืออันดับที่เท่าไหร่ของโลก

5729feaf6aef05140015518c

ช่วงปี 1991 ถึง 2000 พื้นที่ป่าทั้งหมดที่สูญหายไปในเขตอเมซอนเพิ่มสูงขึ้นจาก 415,000 เป็น 587,000 ตารางกิโลเมตร (160,000 เป็น 227,000 ตารางไมล์) โดยพื้นที่ป่าส่วนใหญ่ที่หายไปกลายเป็น ทุ่งเลี้ยงโคกระบือ ร้อยละ 70 ของเขตป่าเก่าในอเมซอน และ 91% ของพื้นที่ที่ถูกตัดไม้ทำลายป่านับตั้งแต่ปี 1970 ถูกใช้เป็นทุ่งปศุสัตว์ ปัจจุบัน บราซิลถือเป็น ผู้ผลิตถั่วเหลืองอันดับ 2 ของโลก รองจากสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ดี งานวิจัยใหม่ที่จัดทำโดยเลดิเมียร์ โอลิเวียราและคณะชี้ว่าพื้นที่ป่าดิบชื้นในอเมซอนถูกโค่นมากขึ้นและมีฝนตกในพื้นที่น้อยลง ส่งผลให้ผลผลิตต่อเฮกเตอร์ลดลง แม้คนส่วนใหญ่จะเห็นต่าง แต่ในความเป็นจริง บราซิลยังไม่ได้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจอย่างเห็นได้ชัดจากการตัดไม้ในเขตป่าดิบชื้นและแปลงพื้นที่เหล่านี้เป็นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์

พื้นที่ป่าอเมซอนที่ถูกโค่นเพื่อขยายการปศุสัตว์คิดเป็นร้อยละเท่าไหร่

572a005f1d046914007796b7

ความต้องการของชาวไร่ ถั่วเหลือง ถูกใช้เป็นข้ออ้างในการทำโครงการคมนาคมหลายแห่งที่เป็นประเด็นถกเถียงและมีการดำเนินการอยู่ในป่าอเมซอน ทางหลวง 2 เส้นแรกเปิดเส้นทางในพื้นที่ป่าดิบชื้นจนนำไปสู่ การตั้งถิ่นฐานและการตัดไม้ทำลายป่าเพิ่มเติม นั่นหมายความว่าอัตราการตัดไม้ทำลายป่าต่อปีนับตั้งแต่ปี 2000 ถึง 2005 (22,392 ตร.กม. 8,646 ตารางไมล์ ต่อปี) คิดเป็น 18% ซึ่งสูงกว่าเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา (19,018 ตร.กม. หรือ 7,343 ตารางไมล์ต่อปี) แม้อัตราการตัดไม้ทำลายป่าจะ ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในเขตอเมซอนของบราซิลในช่วงปี 2004 ถึง 2014 แต่อัตราดังกล่าวก็เพิ่มขึ้นหากนับจนถึงปัจจุบัน

ทางหลวงในเขตป่าดิบชื้นอเมซอนสร้างขึ้นเพื่อชาวไร่กลุ่มใดเป็นหลัก

572a005f1d046914007796b8

ความต้องการของชาวไร่ ถั่วเหลือง ถูกใช้เป็นข้ออ้างในการทำโครงการคมนาคมหลายแห่งที่เป็นประเด็นถกเถียงและมีการดำเนินการอยู่ในป่าอเมซอน ทางหลวง 2 เส้นแรกเปิดเส้นทางในพื้นที่ป่าดิบชื้นจนนำไปสู่ การตั้งถิ่นฐานและการตัดไม้ทำลายป่าเพิ่มเติม นั่นหมายความว่าอัตราการตัดไม้ทำลายป่าต่อปีนับตั้งแต่ปี 2000 ถึง 2005 (22,392 ตร.กม. 8,646 ตารางไมล์ ต่อปี) คิดเป็น 18% ซึ่งสูงกว่าเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา (19,018 ตร.กม. หรือ 7,343 ตารางไมล์ต่อปี) แม้อัตราการตัดไม้ทำลายป่าจะ ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในเขตอเมซอนของบราซิลในช่วงปี 2004 ถึง 2014 แต่อัตราดังกล่าวก็เพิ่มขึ้นหากนับจนถึงปัจจุบัน

การสร้างทางหลวงในเขตป่าดิบชื้นอเมซอนนำไปสู่เหตุการณ์ใด

572a005f1d046914007796b9

ความต้องการของชาวไร่ ถั่วเหลือง ถูกใช้เป็นข้ออ้างในการทำโครงการคมนาคมหลายแห่งที่เป็นประเด็นถกเถียงและมีการดำเนินการอยู่ในป่าอเมซอน ทางหลวง 2 เส้นแรกเปิดเส้นทางในพื้นที่ป่าดิบชื้นจนนำไปสู่ การตั้งถิ่นฐานและการตัดไม้ทำลายป่าเพิ่มเติม นั่นหมายความว่าอัตราการตัดไม้ทำลายป่าต่อปีนับตั้งแต่ปี 2000 ถึง 2005 (22,392 ตร.กม. 8,646 ตารางไมล์ ต่อปี) คิดเป็น 18% ซึ่งสูงกว่าเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา (19,018 ตร.กม. หรือ 7,343 ตารางไมล์ต่อปี) แม้อัตราการตัดไม้ทำลายป่าจะ ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในเขตอเมซอนของบราซิลในช่วงปี 2004 ถึง 2014 แต่อัตราดังกล่าวก็เพิ่มขึ้นหากนับจนถึงปัจจุบัน

อัตราการทำลายป่านับตั้งแต่ปี 2000 ถึง 2005 คิดเป็นกี่ตารางไมล์ต่อปี

572a005f1d046914007796bb

ความต้องการของชาวไร่ ถั่วเหลือง ถูกใช้เป็นข้ออ้างในการทำโครงการคมนาคมหลายแห่งที่เป็นประเด็นถกเถียงและมีการดำเนินการอยู่ในป่าอเมซอน ทางหลวง 2 เส้นแรกเปิดเส้นทางในพื้นที่ป่าดิบชื้นจนนำไปสู่ การตั้งถิ่นฐานและการตัดไม้ทำลายป่าเพิ่มเติม นั่นหมายความว่าอัตราการตัดไม้ทำลายป่าต่อปีนับตั้งแต่ปี 2000 ถึง 2005 (22,392 ตร.กม. 8,646 ตารางไมล์ ต่อปี) คิดเป็น 18% ซึ่งสูงกว่าเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา (19,018 ตร.กม. หรือ 7,343 ตารางไมล์ต่อปี) แม้อัตราการตัดไม้ทำลายป่าจะ ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในเขตอเมซอนของบราซิลในช่วงปี 2004 ถึง 2014 แต่อัตราดังกล่าวก็เพิ่มขึ้นหากนับจนถึงปัจจุบัน

เกิดอะไรขึ้นกับอัตราการตัดไม้ทำลายป่าในเขตอเมซอนของบราซิลในช่วงปี 2004 - 2014

572a005f1d046914007796ba

ความต้องการของชาวไร่ ถั่วเหลือง ถูกใช้เป็นข้ออ้างในการทำโครงการคมนาคมหลายแห่งที่เป็นประเด็นถกเถียงและมีการดำเนินการอยู่ในป่าอเมซอน ทางหลวง 2 เส้นแรกเปิดเส้นทางในพื้นที่ป่าดิบชื้นจนนำไปสู่ การตั้งถิ่นฐานและการตัดไม้ทำลายป่าเพิ่มเติม นั่นหมายความว่าอัตราการตัดไม้ทำลายป่าต่อปีนับตั้งแต่ปี 2000 ถึง 2005 (22,392 ตร.กม. 8,646 ตารางไมล์ ต่อปี) คิดเป็น 18% ซึ่งสูงกว่าเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา (19,018 ตร.กม. หรือ 7,343 ตารางไมล์ต่อปี) แม้อัตราการตัดไม้ทำลายป่าจะ ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในเขตอเมซอนของบราซิลในช่วงปี 2004 ถึง 2014 แต่อัตราดังกล่าวก็เพิ่มขึ้นหากนับจนถึงปัจจุบัน

อัตราการตัดไม้ทำลายป่าจากปี 2000 ถึง 2005 เพิ่มขึ้นเท่าไหร่เมื่อเทียบกับปี 1995 ถึง 2000

572a020f6aef051400155198

นักสิ่งแวดล้อมเป็นกังวลเรื่องการสูญเสีย ความหลากหลายทางชีวภาพ ที่จะเป็นผลมาจาก การทำลายป่า รวมไปถึงการปล่อย คาร์บอนที่ถูกกักอยู่ในพืชผัก ซึ่งอาจเร่งการเกิดภาวะโลกร้อน ป่าไม้ผลัดใบอเมซอนคิดเป็นประมาณ 10% ของผลผลิตหลักบนพื้นโลกและ 10% ของปริมาณคาร์บอนที่เก็บกักอยู่ในระบบนิเวศ ซึ่งคิดเป็น 1.1 × 1011 เมตริกตันของคาร์บอน โดยคาดว่าป่าอเมซอนมีปริมาณคาร์บอนสะสม 0.62 ± 0.37 ตันต่อเฮกเตอร์ต่อปีในช่วงปี 1975 ถึง 1996

นักสิ่งแวดล้อมกังวลเรื่องอะไรเกี่ยวกับพื้นที่ป่าอเมซอนที่สูญหายไป

572a020f6aef051400155199

นักสิ่งแวดล้อมเป็นกังวลเรื่องการสูญเสีย ความหลากหลายทางชีวภาพ ที่จะเป็นผลมาจาก การทำลายป่า รวมไปถึงการปล่อย คาร์บอนที่ถูกกักอยู่ในพืชผัก ซึ่งอาจเร่งการเกิดภาวะโลกร้อน ป่าไม้ผลัดใบอเมซอนคิดเป็นประมาณ 10% ของผลผลิตหลักบนพื้นโลกและ 10% ของปริมาณคาร์บอนที่เก็บกักอยู่ในระบบนิเวศ ซึ่งคิดเป็น 1.1 × 1011 เมตริกตันของคาร์บอน โดยคาดว่าป่าอเมซอนมีปริมาณคาร์บอนสะสม 0.62 ± 0.37 ตันต่อเฮกเตอร์ต่อปีในช่วงปี 1975 ถึง 1996

นักสิ่งแวดล้อมชี้ว่าการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพอาจเป็นผลมาจากสิ่งใด

572a020f6aef05140015519a

นักสิ่งแวดล้อมเป็นกังวลเรื่องการสูญเสีย ความหลากหลายทางชีวภาพ ที่จะเป็นผลมาจาก การทำลายป่า รวมไปถึงการปล่อย คาร์บอนที่ถูกกักอยู่ในพืชผัก ซึ่งอาจเร่งการเกิดภาวะโลกร้อน ป่าไม้ผลัดใบอเมซอนคิดเป็นประมาณ 10% ของผลผลิตหลักบนพื้นโลกและ 10% ของปริมาณคาร์บอนที่เก็บกักอยู่ในระบบนิเวศ ซึ่งคิดเป็น 1.1 × 1011 เมตริกตันของคาร์บอน โดยคาดว่าป่าอเมซอนมีปริมาณคาร์บอนสะสม 0.62 ± 0.37 ตันต่อเฮกเตอร์ต่อปีในช่วงปี 1975 ถึง 1996

สิ่งที่ถูกปล่อยออกมาจากเขตอเมซอนที่นักสิ่งแวดล้อมเป็นกังวลคืออะไร

572a020f6aef05140015519b

นักสิ่งแวดล้อมเป็นกังวลเรื่องการสูญเสีย ความหลากหลายทางชีวภาพ ที่จะเป็นผลมาจาก การทำลายป่า รวมไปถึงการปล่อย คาร์บอนที่ถูกกักอยู่ในพืชผัก ซึ่งอาจเร่งการเกิดภาวะโลกร้อน ป่าไม้ผลัดใบอเมซอนคิดเป็นประมาณ 10% ของผลผลิตหลักบนพื้นโลกและ 10% ของปริมาณคาร์บอนที่เก็บกักอยู่ในระบบนิเวศ ซึ่งคิดเป็น 1.1 × 1011 เมตริกตันของคาร์บอน โดยคาดว่าป่าอเมซอนมีปริมาณคาร์บอนสะสม 0.62 ± 0.37 ตันต่อเฮกเตอร์ต่อปีในช่วงปี 1975 ถึง 1996

คาร์บอนในโลกที่ถูกกักเก็บไว้ในป่าอเมซอนมีปริมาณเท่าใด

572a020f6aef05140015519c

นักสิ่งแวดล้อมเป็นกังวลเรื่องการสูญเสีย ความหลากหลายทางชีวภาพ ที่จะเป็นผลมาจาก การทำลายป่า รวมไปถึงการปล่อย คาร์บอนที่ถูกกักอยู่ในพืชผัก ซึ่งอาจเร่งการเกิดภาวะโลกร้อน ป่าไม้ผลัดใบอเมซอนคิดเป็นประมาณ 10% ของผลผลิตหลักบนพื้นโลกและ 10% ของปริมาณคาร์บอนที่เก็บกักอยู่ในระบบนิเวศ ซึ่งคิดเป็น 1.1 × 1011 เมตริกตันของคาร์บอน โดยคาดว่าป่าอเมซอนมีปริมาณคาร์บอนสะสม 0.62 ± 0.37 ตันต่อเฮกเตอร์ต่อปีในช่วงปี 1975 ถึง 1996

นักสิ่งแวดล้อมเชื่อว่าปริมาณคาร์บอนที่ถูกกักไว้ในป่าอเมซอนมีกี่เมตริกตัน

572a0bebaf94a219006aa76f

ใน ปี 2010 ป่าดิบชื้นอเมซอนประสบภาวะแห้งแล้งอย่างหนักอีกครั้ง ซ้ำยังร้ายแรงยิ่งกว่าภาวะแห้งแล้งในปี 2005 พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบมีประมาณ 1,160,000 ตารางไมล์ (3,000,000 ตร.กม.) ของพื้นที่ป่าดิบชื้น เมื่อเทียบกับขนาด 734,000 ตารางไมล์ (1,900,000 ตร.กม.) ในปี 2005 ภาวะแห้งแล้งในปี 2010 มี จุดศูนย์กลาง 3 แห่ง ที่พืชผักล้มตาย ส่วนภาวะแห้งแล้งใน ปี 2005 มีจุดศูนย์กลางอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ วารสาร Science เผยแพร่ผลการศึกษาว่า ในช่วงปีปกติ ป่าอเมซอนจะดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ไว้ราว 1.5 กิกะตัน แต่ในช่วงปี 2005 กลับมีก๊าซคาร์บอนปล่อยออกมา 5 กิกะตัน และอีก 8 กิกะตันในปี 2010

ป่าอเมซอนประสบภาวะแห้งแล้งในปีใดที่อาจถือได้ว่ารุนแรงกว่าปี 2005

572a0bebaf94a219006aa770

ใน ปี 2010 ป่าดิบชื้นอเมซอนประสบภาวะแห้งแล้งอย่างหนักอีกครั้ง ซ้ำยังร้ายแรงยิ่งกว่าภาวะแห้งแล้งในปี 2005 พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบมีประมาณ 1,160,000 ตารางไมล์ (3,000,000 ตร.กม.) ของพื้นที่ป่าดิบชื้น เมื่อเทียบกับขนาด 734,000 ตารางไมล์ (1,900,000 ตร.กม.) ในปี 2005 ภาวะแห้งแล้งในปี 2010 มี จุดศูนย์กลาง 3 แห่ง ที่พืชผักล้มตาย ส่วนภาวะแห้งแล้งใน ปี 2005 มีจุดศูนย์กลางอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ วารสาร Science เผยแพร่ผลการศึกษาว่า ในช่วงปีปกติ ป่าอเมซอนจะดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ไว้ราว 1.5 กิกะตัน แต่ในช่วงปี 2005 กลับมีก๊าซคาร์บอนปล่อยออกมา 5 กิกะตัน และอีก 8 กิกะตันในปี 2010

พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากภาวะแห้งแล้งปี 2010 มีขนาดกี่ตารางไมล์

572a0bebaf94a219006aa771

ใน ปี 2010 ป่าดิบชื้นอเมซอนประสบภาวะแห้งแล้งอย่างหนักอีกครั้ง ซ้ำยังร้ายแรงยิ่งกว่าภาวะแห้งแล้งในปี 2005 พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบมีประมาณ 1,160,000 ตารางไมล์ (3,000,000 ตร.กม.) ของพื้นที่ป่าดิบชื้น เมื่อเทียบกับขนาด 734,000 ตารางไมล์ (1,900,000 ตร.กม.) ในปี 2005 ภาวะแห้งแล้งในปี 2010 มี จุดศูนย์กลาง 3 แห่ง ที่พืชผักล้มตาย ส่วนภาวะแห้งแล้งใน ปี 2005 มีจุดศูนย์กลางอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ วารสาร Science เผยแพร่ผลการศึกษาว่า ในช่วงปีปกติ ป่าอเมซอนจะดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ไว้ราว 1.5 กิกะตัน แต่ในช่วงปี 2005 กลับมีก๊าซคาร์บอนปล่อยออกมา 5 กิกะตัน และอีก 8 กิกะตันในปี 2010

พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากการล้มตายของพืชผักจากภาวะแห้งแล้งปี 2010 มีกี่แห่ง

572a0bebaf94a219006aa772

ใน ปี 2010 ป่าดิบชื้นอเมซอนประสบภาวะแห้งแล้งอย่างหนักอีกครั้ง ซ้ำยังร้ายแรงยิ่งกว่าภาวะแห้งแล้งในปี 2005 พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบมีประมาณ 1,160,000 ตารางไมล์ (3,000,000 ตร.กม.) ของพื้นที่ป่าดิบชื้น เมื่อเทียบกับขนาด 734,000 ตารางไมล์ (1,900,000 ตร.กม.) ในปี 2005 ภาวะแห้งแล้งในปี 2010 มี จุดศูนย์กลาง 3 แห่ง ที่พืชผักล้มตาย ส่วนภาวะแห้งแล้งใน ปี 2005 มีจุดศูนย์กลางอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ วารสาร Science เผยแพร่ผลการศึกษาว่า ในช่วงปีปกติ ป่าอเมซอนจะดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ไว้ราว 1.5 กิกะตัน แต่ในช่วงปี 2005 กลับมีก๊าซคาร์บอนปล่อยออกมา 5 กิกะตัน และอีก 8 กิกะตันในปี 2010

ตอนใต้ของป่าอเมซอนได้รับผลกระทบจากภาวะแห้งแล้งมากที่สุดในปีใด

572a0bebaf94a219006aa773

ใน ปี 2010 ป่าดิบชื้นอเมซอนประสบภาวะแห้งแล้งอย่างหนักอีกครั้ง ซ้ำยังร้ายแรงยิ่งกว่าภาวะแห้งแล้งในปี 2005 พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบมีประมาณ 1,160,000 ตารางไมล์ (3,000,000 ตร.กม.) ของพื้นที่ป่าดิบชื้น เมื่อเทียบกับขนาด 734,000 ตารางไมล์ (1,900,000 ตร.กม.) ในปี 2005 ภาวะแห้งแล้งในปี 2010 มี จุดศูนย์กลาง 3 แห่ง ที่พืชผักล้มตาย ส่วนภาวะแห้งแล้งใน ปี 2005 มีจุดศูนย์กลางอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ วารสาร Science เผยแพร่ผลการศึกษาว่า ในช่วงปีปกติ ป่าอเมซอนจะดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ไว้ราว 1.5 กิกะตัน แต่ในช่วงปี 2005 กลับมีก๊าซคาร์บอนปล่อยออกมา 5 กิกะตัน และอีก 8 กิกะตันในปี 2010

ในช่วงปีปกติ ป่าอเมซอนจะดูดซับคาร์บอนไว้ราวกี่ตัน

5725bae289a1e219009abd90

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

ทีโนฟอรากินอาหารได้วันละเท่าไหร่

5725bae289a1e219009abd91

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

ทีโนฟอราที่ได้รับการยืนยันแล้วมีด้วยกันกี่สายพันธุ์

5725bae289a1e219009abd92

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

ทีโนฟอราที่ยังไม่มีการอธิบายหรือตั้งชื่อโดยสมบูรณ์มีด้วยกันกี่สายพันธุ์

5725c337271a42140099d163

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

ทีโนฟอราที่ได้รับการยืนยันแล้วมีด้วยกันกี่สายพันธุ์

5725c337271a42140099d164

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

เทนทาเคิลเล็กๆ ที่พบบนไซดิปพิดเรียกว่าอะไร

5725c337271a42140099d165

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

ทีโนฟอรากินอาหารได้วันละเท่าไหร่

5725c337271a42140099d166

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

สิ่งที่คอสตัลเบรอยด์ไม่มีเหมือนทีโนฟอราชนิดอื่นคืออะไร

5725c337271a42140099d167

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

คอสตัลเบรอยด์ใช้อวัยวะส่วนใดเป็นเหมือนฟัน

5726400589a1e219009ac5ee

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

ทีโนฟอรากินอาหารวันละประมาณเท่าไหร่

5726400589a1e219009ac5ef

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

เทนทาเคิลเล็กๆ ที่พบบนไซดิปพิดเรียกว่าอะไร

5726400589a1e219009ac5f0

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

เบรอยด์ใช้อวัยวะส่วนใดเป็นเหมือนฟัน

5726400589a1e219009ac5f1

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

ไซดิปพิดใช้อวัยวะส่วนใดในการจับเหยื่อ

5726400589a1e219009ac5f2

ทีโนฟอราเกือบทุกชนิดเป็นสัตว์นักล่าที่ออกล่าเหยื่อตั้งแต่สัตว์ตัวอ่อนและโรติเฟอร์ขนาดเล็กจิ๋ว ไปจนถึงสัตว์ตระกูลครัสเตเชียนขนาดเล็กที่โตเต็มวัย ยกเว้นก็แต่เพียงตัวอ่อนของ 2 สายพันธุ์ที่อาศัยเป็นกาฝากอยู่บนซาล์ป ซึ่งจะกลายเป็นอาหารของทีโนฟอราตัวโตเต็มวัยในเวลาต่อมา หากสภาพแวดล้อมเป็นใจ ทีโนฟอราจะกินอาหารได้ถึง 10 เท่าของน้ำหนักตัว ต่อวัน แต่ทว่ามีเพียง 100–150 สายพันธุ์ ที่ได้รับการยืนยันแล้ว ในขณะที่อีก 25 สายพันธุ์ยังไม่มีการอธิบายและตั้งชื่อโดยสมบูรณ์ ตัวอย่างที่ปรากฏในตำรา ได้แก่ ไซดิปพิดที่ลำตัวเป็นรูปทรงไข่ และมีเทนทาเคิลคู่ที่ยืดหดได้ติดอยู่กับ เทนทิลลา ("เทนทาเคิลขนาดเล็ก") ที่ปกคลุมไปด้วย คอลโลบราสท์ ซึ่งเป็นเซลล์เหนียวๆ ที่ใช้จับเหยื่อ ไฟลัมชนิดนี้มีลำตัวกว้าง มีพลาทิคเทนิดรูปทรงแบน ตัวโตเต็มวัยของสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะไม่มีส่วนหวี ในขณะที่คอสตัลเบรอยด์ซึ่งไม่มี เทนทาเคิล และล่าทีโนฟอราตัวอื่นโดยใช้ปากขนาดใหญ่และขาจำนวนมาก ซึ่งเป็นซีเลียชนิดแข็ง ที่ทำหน้าที่เหมือนฟัน ความหลากหลายนี้ทำให้หลายสายพันธุ์เพิ่มประชากรจำนวนมากได้ในพื้นที่แห่งเดียวกัน เนื่องจากพวกมันมีความสามารถพิเศษในการล่าเหยื่อต่างชนิดกัน ทั้งยังมีวิธีการจับเหยื่อหลากหลายรูปแบบเหมือนกับที่แมงมุมใช้

ทีโนฟอรามีด้วยกันกี่สายพันธุ์

5725c91e38643c19005acceb

แม้จะมีลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น แต่ซากฟอสซิลที่คาดว่าน่าจะเป็นของทีโนฟอราชนิดไม่มี เทนทาเคิล แต่มีจำนวนซี่หวีมากกว่าสายพันธุ์ปัจจุบัน ได้ถูกค้นพบในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอที่มีอายุย้อนกลับไปถึงช่วงต้นยุคแคมเบรียนหรือประมาณ 515 ล้านปี ก่อน ตำแหน่งของทีโนฟอราในแผนผังตระกูลการวิวัฒนาการของสัตว์มีการถกเถียงมาอย่างยาวนาน โดยนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่าหากพิจารณาจากวงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุล ไนดาเรียและไบลาทีเรียมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากกว่าความสัมพันธ์กับทีโนฟอรา งานวิเคราะห์วงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุลเมื่อเร็วๆ นี้ได้ข้อสรุปว่าบรรพบุรุษร่วมของทีโนฟอราทั้งหมดในยุคปัจจุบันมีลักษณะเหมือนไซดิปพิด และกลุ่มสายพันธุ์ปัจจุบันทั้งหมดน่าจะเพิ่งถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ภายหลังเหตุการณ์ การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีน เมื่อ 66 ล้านปีก่อน หลักฐานที่รวบรวมได้นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ชี้ว่า “ไซดิปพิด” ไม่ได้ มาจากชาติพันธุ์เดียว หรือไม่ได้มีลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเพียงสายพันธุ์เดียว เนื่องจากกลุ่มสายพันธุ์ทีโนฟอราดั้งเดิมอื่นๆ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สืบเชื้อสายมาจากไซดิปพิดต่างชนิดกัน

การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีนเกิดขึ้นเมื่อใด

5725c91e38643c19005accec

แม้จะมีลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น แต่ซากฟอสซิลที่คาดว่าน่าจะเป็นของทีโนฟอราชนิดไม่มี เทนทาเคิล แต่มีจำนวนซี่หวีมากกว่าสายพันธุ์ปัจจุบัน ได้ถูกค้นพบในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอที่มีอายุย้อนกลับไปถึงช่วงต้นยุคแคมเบรียนหรือประมาณ 515 ล้านปี ก่อน ตำแหน่งของทีโนฟอราในแผนผังตระกูลการวิวัฒนาการของสัตว์มีการถกเถียงมาอย่างยาวนาน โดยนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่าหากพิจารณาจากวงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุล ไนดาเรียและไบลาทีเรียมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากกว่าความสัมพันธ์กับทีโนฟอรา งานวิเคราะห์วงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุลเมื่อเร็วๆ นี้ได้ข้อสรุปว่าบรรพบุรุษร่วมของทีโนฟอราทั้งหมดในยุคปัจจุบันมีลักษณะเหมือนไซดิปพิด และกลุ่มสายพันธุ์ปัจจุบันทั้งหมดน่าจะเพิ่งถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ภายหลังเหตุการณ์ การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีน เมื่อ 66 ล้านปีก่อน หลักฐานที่รวบรวมได้นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ชี้ว่า “ไซดิปพิด” ไม่ได้ มาจากชาติพันธุ์เดียว หรือไม่ได้มีลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเพียงสายพันธุ์เดียว เนื่องจากกลุ่มสายพันธุ์ทีโนฟอราดั้งเดิมอื่นๆ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สืบเชื้อสายมาจากไซดิปพิดต่างชนิดกัน

หลักฐานบ่งชี้ว่าไซดิปพิดไม่ใช่สิ่งใด

5725c91e38643c19005acced

แม้จะมีลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น แต่ซากฟอสซิลที่คาดว่าน่าจะเป็นของทีโนฟอราชนิดไม่มี เทนทาเคิล แต่มีจำนวนซี่หวีมากกว่าสายพันธุ์ปัจจุบัน ได้ถูกค้นพบในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอที่มีอายุย้อนกลับไปถึงช่วงต้นยุคแคมเบรียนหรือประมาณ 515 ล้านปี ก่อน ตำแหน่งของทีโนฟอราในแผนผังตระกูลการวิวัฒนาการของสัตว์มีการถกเถียงมาอย่างยาวนาน โดยนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่าหากพิจารณาจากวงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุล ไนดาเรียและไบลาทีเรียมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากกว่าความสัมพันธ์กับทีโนฟอรา งานวิเคราะห์วงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุลเมื่อเร็วๆ นี้ได้ข้อสรุปว่าบรรพบุรุษร่วมของทีโนฟอราทั้งหมดในยุคปัจจุบันมีลักษณะเหมือนไซดิปพิด และกลุ่มสายพันธุ์ปัจจุบันทั้งหมดน่าจะเพิ่งถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ภายหลังเหตุการณ์ การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีน เมื่อ 66 ล้านปีก่อน หลักฐานที่รวบรวมได้นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ชี้ว่า “ไซดิปพิด” ไม่ได้ มาจากชาติพันธุ์เดียว หรือไม่ได้มีลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเพียงสายพันธุ์เดียว เนื่องจากกลุ่มสายพันธุ์ทีโนฟอราดั้งเดิมอื่นๆ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สืบเชื้อสายมาจากไซดิปพิดต่างชนิดกัน

ซากฟอซซิลทีโนฟอราที่พบมีอายุเท่าใด

5725c91e38643c19005accee

แม้จะมีลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น แต่ซากฟอสซิลที่คาดว่าน่าจะเป็นของทีโนฟอราชนิดไม่มี เทนทาเคิล แต่มีจำนวนซี่หวีมากกว่าสายพันธุ์ปัจจุบัน ได้ถูกค้นพบในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอที่มีอายุย้อนกลับไปถึงช่วงต้นยุคแคมเบรียนหรือประมาณ 515 ล้านปี ก่อน ตำแหน่งของทีโนฟอราในแผนผังตระกูลการวิวัฒนาการของสัตว์มีการถกเถียงมาอย่างยาวนาน โดยนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่าหากพิจารณาจากวงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุล ไนดาเรียและไบลาทีเรียมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากกว่าความสัมพันธ์กับทีโนฟอรา งานวิเคราะห์วงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุลเมื่อเร็วๆ นี้ได้ข้อสรุปว่าบรรพบุรุษร่วมของทีโนฟอราทั้งหมดในยุคปัจจุบันมีลักษณะเหมือนไซดิปพิด และกลุ่มสายพันธุ์ปัจจุบันทั้งหมดน่าจะเพิ่งถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ภายหลังเหตุการณ์ การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีน เมื่อ 66 ล้านปีก่อน หลักฐานที่รวบรวมได้นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ชี้ว่า “ไซดิปพิด” ไม่ได้ มาจากชาติพันธุ์เดียว หรือไม่ได้มีลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเพียงสายพันธุ์เดียว เนื่องจากกลุ่มสายพันธุ์ทีโนฟอราดั้งเดิมอื่นๆ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สืบเชื้อสายมาจากไซดิปพิดต่างชนิดกัน

ซากฟอซซิลทีโนฟอราที่พบไม่มีอวัยวะใดอย่างที่พบได้ในทีโนฟอรายุคปัจจุบัน

5726449f1125e71900ae1928

แม้จะมีลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น แต่ซากฟอสซิลที่คาดว่าน่าจะเป็นของทีโนฟอราชนิดไม่มี เทนทาเคิล แต่มีจำนวนซี่หวีมากกว่าสายพันธุ์ปัจจุบัน ได้ถูกค้นพบในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอที่มีอายุย้อนกลับไปถึงช่วงต้นยุคแคมเบรียนหรือประมาณ 515 ล้านปี ก่อน ตำแหน่งของทีโนฟอราในแผนผังตระกูลการวิวัฒนาการของสัตว์มีการถกเถียงมาอย่างยาวนาน โดยนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่าหากพิจารณาจากวงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุล ไนดาเรียและไบลาทีเรียมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากกว่าความสัมพันธ์กับทีโนฟอรา งานวิเคราะห์วงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุลเมื่อเร็วๆ นี้ได้ข้อสรุปว่าบรรพบุรุษร่วมของทีโนฟอราทั้งหมดในยุคปัจจุบันมีลักษณะเหมือนไซดิปพิด และกลุ่มสายพันธุ์ปัจจุบันทั้งหมดน่าจะเพิ่งถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ภายหลังเหตุการณ์ การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีน เมื่อ 66 ล้านปีก่อน หลักฐานที่รวบรวมได้นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ชี้ว่า “ไซดิปพิด” ไม่ได้ มาจากชาติพันธุ์เดียว หรือไม่ได้มีลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเพียงสายพันธุ์เดียว เนื่องจากกลุ่มสายพันธุ์ทีโนฟอราดั้งเดิมอื่นๆ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สืบเชื้อสายมาจากไซดิปพิดต่างชนิดกัน

ซากฟอซซิลที่เชื่อว่าเป็นของทีโนฟอรามีอายุเท่าใด

5726449f1125e71900ae1929

แม้จะมีลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น แต่ซากฟอสซิลที่คาดว่าน่าจะเป็นของทีโนฟอราชนิดไม่มี เทนทาเคิล แต่มีจำนวนซี่หวีมากกว่าสายพันธุ์ปัจจุบัน ได้ถูกค้นพบในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอที่มีอายุย้อนกลับไปถึงช่วงต้นยุคแคมเบรียนหรือประมาณ 515 ล้านปี ก่อน ตำแหน่งของทีโนฟอราในแผนผังตระกูลการวิวัฒนาการของสัตว์มีการถกเถียงมาอย่างยาวนาน โดยนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่าหากพิจารณาจากวงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุล ไนดาเรียและไบลาทีเรียมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากกว่าความสัมพันธ์กับทีโนฟอรา งานวิเคราะห์วงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุลเมื่อเร็วๆ นี้ได้ข้อสรุปว่าบรรพบุรุษร่วมของทีโนฟอราทั้งหมดในยุคปัจจุบันมีลักษณะเหมือนไซดิปพิด และกลุ่มสายพันธุ์ปัจจุบันทั้งหมดน่าจะเพิ่งถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ภายหลังเหตุการณ์ การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีน เมื่อ 66 ล้านปีก่อน หลักฐานที่รวบรวมได้นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ชี้ว่า “ไซดิปพิด” ไม่ได้ มาจากชาติพันธุ์เดียว หรือไม่ได้มีลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเพียงสายพันธุ์เดียว เนื่องจากกลุ่มสายพันธุ์ทีโนฟอราดั้งเดิมอื่นๆ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สืบเชื้อสายมาจากไซดิปพิดต่างชนิดกัน

เหตุการณ์ใดเกิดขึ้นเมื่อ 66 ล้านปีก่อน

5726449f1125e71900ae192a

แม้จะมีลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น แต่ซากฟอสซิลที่คาดว่าน่าจะเป็นของทีโนฟอราชนิดไม่มี เทนทาเคิล แต่มีจำนวนซี่หวีมากกว่าสายพันธุ์ปัจจุบัน ได้ถูกค้นพบในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอที่มีอายุย้อนกลับไปถึงช่วงต้นยุคแคมเบรียนหรือประมาณ 515 ล้านปี ก่อน ตำแหน่งของทีโนฟอราในแผนผังตระกูลการวิวัฒนาการของสัตว์มีการถกเถียงมาอย่างยาวนาน โดยนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่าหากพิจารณาจากวงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุล ไนดาเรียและไบลาทีเรียมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากกว่าความสัมพันธ์กับทีโนฟอรา งานวิเคราะห์วงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุลเมื่อเร็วๆ นี้ได้ข้อสรุปว่าบรรพบุรุษร่วมของทีโนฟอราทั้งหมดในยุคปัจจุบันมีลักษณะเหมือนไซดิปพิด และกลุ่มสายพันธุ์ปัจจุบันทั้งหมดน่าจะเพิ่งถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ภายหลังเหตุการณ์ การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีน เมื่อ 66 ล้านปีก่อน หลักฐานที่รวบรวมได้นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ชี้ว่า “ไซดิปพิด” ไม่ได้ มาจากชาติพันธุ์เดียว หรือไม่ได้มีลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเพียงสายพันธุ์เดียว เนื่องจากกลุ่มสายพันธุ์ทีโนฟอราดั้งเดิมอื่นๆ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สืบเชื้อสายมาจากไซดิปพิดต่างชนิดกัน

ไซดิปพิดไม่ใช่สิ่งใด

5726449f1125e71900ae192b

แม้จะมีลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น แต่ซากฟอสซิลที่คาดว่าน่าจะเป็นของทีโนฟอราชนิดไม่มี เทนทาเคิล แต่มีจำนวนซี่หวีมากกว่าสายพันธุ์ปัจจุบัน ได้ถูกค้นพบในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอที่มีอายุย้อนกลับไปถึงช่วงต้นยุคแคมเบรียนหรือประมาณ 515 ล้านปี ก่อน ตำแหน่งของทีโนฟอราในแผนผังตระกูลการวิวัฒนาการของสัตว์มีการถกเถียงมาอย่างยาวนาน โดยนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่าหากพิจารณาจากวงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุล ไนดาเรียและไบลาทีเรียมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากกว่าความสัมพันธ์กับทีโนฟอรา งานวิเคราะห์วงศ์วานวิวัฒนาการในระดับโมเลกุลเมื่อเร็วๆ นี้ได้ข้อสรุปว่าบรรพบุรุษร่วมของทีโนฟอราทั้งหมดในยุคปัจจุบันมีลักษณะเหมือนไซดิปพิด และกลุ่มสายพันธุ์ปัจจุบันทั้งหมดน่าจะเพิ่งถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ภายหลังเหตุการณ์ การสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส–พาลิโอจีน เมื่อ 66 ล้านปีก่อน หลักฐานที่รวบรวมได้นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ชี้ว่า “ไซดิปพิด” ไม่ได้ มาจากชาติพันธุ์เดียว หรือไม่ได้มีลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเพียงสายพันธุ์เดียว เนื่องจากกลุ่มสายพันธุ์ทีโนฟอราดั้งเดิมอื่นๆ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สืบเชื้อสายมาจากไซดิปพิดต่างชนิดกัน

ทีโนฟอรายุคปัจจุบันมีอวัยวะใดที่ไม่พบในซากฟอซซิลที่ค้นพบ

572648e8dd62a815002e8076

ทีโนฟอรามีขนาดราว 1 มิลลิเมตร (0.039 นิ้ว) ถึง 1.5 เมตร (4.9 ฟุต) เป็นหอยที่เป็นสัตว์ (non-colonial) ขนาดใหญ่ที่สุด ใช้ซีเลีย ("ขน") เป็นอวัยวะหลักใน การเคลื่อนไหว สายพันธุ์ส่วนใหญ่มีแถบ 8 แถบที่เรียกว่าซี่หวียาวเท่าลำตัว มีซีเลียซึ่งมีลักษณะเหมือนหวี เรียกว่า "ทีเน” เรียงต่อกันเป็นซี่หวีเมื่อตีซีเลีย โดยที่หวีแต่ละซี่จะแตะกับซี่ด้านล่าง ชื่อ "ทีโนฟอรา" แปลว่า "การถือหวี” มาจากภาษากรีก “κτείς” (รูปรากศัพท์ κτεν-) ซึ่งแปลว่า "หวี" และคำต่อท้ายในภาษากรีกว่า “-φορος” แปลว่า "การถือ"

ขนที่พบบนทีโนฟอราเรียกว่าอะไร

572648e8dd62a815002e8077

ทีโนฟอรามีขนาดราว 1 มิลลิเมตร (0.039 นิ้ว) ถึง 1.5 เมตร (4.9 ฟุต) เป็นหอยที่เป็นสัตว์ (non-colonial) ขนาดใหญ่ที่สุด ใช้ซีเลีย ("ขน") เป็นอวัยวะหลักใน การเคลื่อนไหว สายพันธุ์ส่วนใหญ่มีแถบ 8 แถบที่เรียกว่าซี่หวียาวเท่าลำตัว มีซีเลียซึ่งมีลักษณะเหมือนหวี เรียกว่า "ทีเน” เรียงต่อกันเป็นซี่หวีเมื่อตีซีเลีย โดยที่หวีแต่ละซี่จะแตะกับซี่ด้านล่าง ชื่อ "ทีโนฟอรา" แปลว่า "การถือหวี” มาจากภาษากรีก “κτείς” (รูปรากศัพท์ κτεν-) ซึ่งแปลว่า "หวี" และคำต่อท้ายในภาษากรีกว่า “-φορος” แปลว่า "การถือ"

ซีเลียใช้ทำอะไร

572648e8dd62a815002e8078

ทีโนฟอรามีขนาดราว 1 มิลลิเมตร (0.039 นิ้ว) ถึง 1.5 เมตร (4.9 ฟุต) เป็นหอยที่เป็นสัตว์ (non-colonial) ขนาดใหญ่ที่สุด ใช้ซีเลีย ("ขน") เป็นอวัยวะหลักใน การเคลื่อนไหว สายพันธุ์ส่วนใหญ่มีแถบ 8 แถบที่เรียกว่าซี่หวียาวเท่าลำตัว มีซีเลียซึ่งมีลักษณะเหมือนหวี เรียกว่า "ทีเน” เรียงต่อกันเป็นซี่หวีเมื่อตีซีเลีย โดยที่หวีแต่ละซี่จะแตะกับซี่ด้านล่าง ชื่อ "ทีโนฟอรา" แปลว่า "การถือหวี” มาจากภาษากรีก “κτείς” (รูปรากศัพท์ κτεν-) ซึ่งแปลว่า "หวี" และคำต่อท้ายในภาษากรีกว่า “-φορος” แปลว่า "การถือ"

แถบซีเลียที่มีลักษณะคล้ายหวีเรียกว่าอะไร

572648e8dd62a815002e8079

ทีโนฟอรามีขนาดราว 1 มิลลิเมตร (0.039 นิ้ว) ถึง 1.5 เมตร (4.9 ฟุต) เป็นหอยที่เป็นสัตว์ (non-colonial) ขนาดใหญ่ที่สุด ใช้ซีเลีย ("ขน") เป็นอวัยวะหลักใน การเคลื่อนไหว สายพันธุ์ส่วนใหญ่มีแถบ 8 แถบที่เรียกว่าซี่หวียาวเท่าลำตัว มีซีเลียซึ่งมีลักษณะเหมือนหวี เรียกว่า "ทีเน” เรียงต่อกันเป็นซี่หวีเมื่อตีซีเลีย โดยที่หวีแต่ละซี่จะแตะกับซี่ด้านล่าง ชื่อ "ทีโนฟอรา" แปลว่า "การถือหวี” มาจากภาษากรีก “κτείς” (รูปรากศัพท์ κτεν-) ซึ่งแปลว่า "หวี" และคำต่อท้ายในภาษากรีกว่า “-φορος” แปลว่า "การถือ"

ทีโนฟอราแปลว่าอะไรในภาษากรีก

57268da7f1498d1400e8e39c

เนื่องจากมี ลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น ซากฟอสซิลทีโนฟอราจึงพบได้ยากมาก และฟอสซิลที่เชื่อว่าเป็นของทีโนฟอราก็พบได้แค่ในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การรักษาเนื้อเยื่อที่นิ่มโดยเฉพาะ นับจนถึงกลางทศวรรษ 1990 เราพบตัวอย่างที่พอให้วิเคราะห์ได้เพียง 2 ตัวอย่าง ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสายพันธุ์สูงสุดจากต้นยุคดีโวเนียน (เอมเซียน) ต่อมาจึงได้ค้นพบ 3 สายพันธุ์สันนิษฐานเพิ่มเติมในพื้นที่เบอร์เจสส์ เชล และแนวหินอื่นๆ ในแคนาดาที่มีอายุใกล้เคียงกัน คือ ประมาณ 505 ล้านปีก่อนจากช่วง กลางยุคแคมเบรียน ตัวอย่างฟอกซิลทั้งสามล้วนแล้วแต่ไม่มี เทนทาเคิล แต่มีซี่หวีราว 24 ถึง 80 ซี่ ซึ่งมากกว่า 8 สายพันธุ์ทั่วไปที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน อีกทั้งยังมีโครงสร้างเหมือนอวัยวะภายใน ต่างจากโครงสร้างที่พบในทีโนฟอรายุคปัจจุบัน ฟอสซิลสายพันธุ์หนึ่งที่มีการรายงานครั้งแรกเมื่อปี 1996 มีปากขนาดใหญ่ที่โอบล้อมไปด้วยขอบพับที่อาจเป็นกล้ามเนื้อ หลักฐานจากประเทศจีนใน 1 ปีต่อมาชี้ว่าทีโนฟอราชนิดดังกล่าวพบได้ทั่วไปในยุคแคมเบรียน แต่อาจมีลักษณะต่างจากสายพันธุ์ปัจจุบันอย่างมาก ดังที่เห็นได้จากหวีของซากฟอสซิลชิ้นหนึ่งที่ติดอยู่บนส่วนครับที่ยื่นออกมา เป็นต้น อีโอเอนโดรเมดาจากยุคอีดีแอคารันอาจสันนิษฐานได้ว่าเป็น วุ้นหวี

เพราะเหตุใดซากฟอสซิลทีโนฟอราจึงพบได้ยากมาก

57268da7f1498d1400e8e39d

เนื่องจากมี ลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น ซากฟอสซิลทีโนฟอราจึงพบได้ยากมาก และฟอสซิลที่เชื่อว่าเป็นของทีโนฟอราก็พบได้แค่ในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การรักษาเนื้อเยื่อที่นิ่มโดยเฉพาะ นับจนถึงกลางทศวรรษ 1990 เราพบตัวอย่างที่พอให้วิเคราะห์ได้เพียง 2 ตัวอย่าง ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสายพันธุ์สูงสุดจากต้นยุคดีโวเนียน (เอมเซียน) ต่อมาจึงได้ค้นพบ 3 สายพันธุ์สันนิษฐานเพิ่มเติมในพื้นที่เบอร์เจสส์ เชล และแนวหินอื่นๆ ในแคนาดาที่มีอายุใกล้เคียงกัน คือ ประมาณ 505 ล้านปีก่อนจากช่วง กลางยุคแคมเบรียน ตัวอย่างฟอกซิลทั้งสามล้วนแล้วแต่ไม่มี เทนทาเคิล แต่มีซี่หวีราว 24 ถึง 80 ซี่ ซึ่งมากกว่า 8 สายพันธุ์ทั่วไปที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน อีกทั้งยังมีโครงสร้างเหมือนอวัยวะภายใน ต่างจากโครงสร้างที่พบในทีโนฟอรายุคปัจจุบัน ฟอสซิลสายพันธุ์หนึ่งที่มีการรายงานครั้งแรกเมื่อปี 1996 มีปากขนาดใหญ่ที่โอบล้อมไปด้วยขอบพับที่อาจเป็นกล้ามเนื้อ หลักฐานจากประเทศจีนใน 1 ปีต่อมาชี้ว่าทีโนฟอราชนิดดังกล่าวพบได้ทั่วไปในยุคแคมเบรียน แต่อาจมีลักษณะต่างจากสายพันธุ์ปัจจุบันอย่างมาก ดังที่เห็นได้จากหวีของซากฟอสซิลชิ้นหนึ่งที่ติดอยู่บนส่วนครับที่ยื่นออกมา เป็นต้น อีโอเอนโดรเมดาจากยุคอีดีแอคารันอาจสันนิษฐานได้ว่าเป็น วุ้นหวี

อีโอเอนโดรเมดาจากยุคอีดีแอคารันอาจเป็นสิ่งใด

57268da7f1498d1400e8e39e

เนื่องจากมี ลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น ซากฟอสซิลทีโนฟอราจึงพบได้ยากมาก และฟอสซิลที่เชื่อว่าเป็นของทีโนฟอราก็พบได้แค่ในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การรักษาเนื้อเยื่อที่นิ่มโดยเฉพาะ นับจนถึงกลางทศวรรษ 1990 เราพบตัวอย่างที่พอให้วิเคราะห์ได้เพียง 2 ตัวอย่าง ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสายพันธุ์สูงสุดจากต้นยุคดีโวเนียน (เอมเซียน) ต่อมาจึงได้ค้นพบ 3 สายพันธุ์สันนิษฐานเพิ่มเติมในพื้นที่เบอร์เจสส์ เชล และแนวหินอื่นๆ ในแคนาดาที่มีอายุใกล้เคียงกัน คือ ประมาณ 505 ล้านปีก่อนจากช่วง กลางยุคแคมเบรียน ตัวอย่างฟอกซิลทั้งสามล้วนแล้วแต่ไม่มี เทนทาเคิล แต่มีซี่หวีราว 24 ถึง 80 ซี่ ซึ่งมากกว่า 8 สายพันธุ์ทั่วไปที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน อีกทั้งยังมีโครงสร้างเหมือนอวัยวะภายใน ต่างจากโครงสร้างที่พบในทีโนฟอรายุคปัจจุบัน ฟอสซิลสายพันธุ์หนึ่งที่มีการรายงานครั้งแรกเมื่อปี 1996 มีปากขนาดใหญ่ที่โอบล้อมไปด้วยขอบพับที่อาจเป็นกล้ามเนื้อ หลักฐานจากประเทศจีนใน 1 ปีต่อมาชี้ว่าทีโนฟอราชนิดดังกล่าวพบได้ทั่วไปในยุคแคมเบรียน แต่อาจมีลักษณะต่างจากสายพันธุ์ปัจจุบันอย่างมาก ดังที่เห็นได้จากหวีของซากฟอสซิลชิ้นหนึ่งที่ติดอยู่บนส่วนครับที่ยื่นออกมา เป็นต้น อีโอเอนโดรเมดาจากยุคอีดีแอคารันอาจสันนิษฐานได้ว่าเป็น วุ้นหวี

ยุค 505 ล้านปีก่อนเรียกว่ายุคอะไร

57268da7f1498d1400e8e39f

เนื่องจากมี ลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น ซากฟอสซิลทีโนฟอราจึงพบได้ยากมาก และฟอสซิลที่เชื่อว่าเป็นของทีโนฟอราก็พบได้แค่ในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การรักษาเนื้อเยื่อที่นิ่มโดยเฉพาะ นับจนถึงกลางทศวรรษ 1990 เราพบตัวอย่างที่พอให้วิเคราะห์ได้เพียง 2 ตัวอย่าง ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสายพันธุ์สูงสุดจากต้นยุคดีโวเนียน (เอมเซียน) ต่อมาจึงได้ค้นพบ 3 สายพันธุ์สันนิษฐานเพิ่มเติมในพื้นที่เบอร์เจสส์ เชล และแนวหินอื่นๆ ในแคนาดาที่มีอายุใกล้เคียงกัน คือ ประมาณ 505 ล้านปีก่อนจากช่วง กลางยุคแคมเบรียน ตัวอย่างฟอกซิลทั้งสามล้วนแล้วแต่ไม่มี เทนทาเคิล แต่มีซี่หวีราว 24 ถึง 80 ซี่ ซึ่งมากกว่า 8 สายพันธุ์ทั่วไปที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน อีกทั้งยังมีโครงสร้างเหมือนอวัยวะภายใน ต่างจากโครงสร้างที่พบในทีโนฟอรายุคปัจจุบัน ฟอสซิลสายพันธุ์หนึ่งที่มีการรายงานครั้งแรกเมื่อปี 1996 มีปากขนาดใหญ่ที่โอบล้อมไปด้วยขอบพับที่อาจเป็นกล้ามเนื้อ หลักฐานจากประเทศจีนใน 1 ปีต่อมาชี้ว่าทีโนฟอราชนิดดังกล่าวพบได้ทั่วไปในยุคแคมเบรียน แต่อาจมีลักษณะต่างจากสายพันธุ์ปัจจุบันอย่างมาก ดังที่เห็นได้จากหวีของซากฟอสซิลชิ้นหนึ่งที่ติดอยู่บนส่วนครับที่ยื่นออกมา เป็นต้น อีโอเอนโดรเมดาจากยุคอีดีแอคารันอาจสันนิษฐานได้ว่าเป็น วุ้นหวี

สายพันธุ์ที่พบในเบอร์เจสส์ เชลมีทั้งหมดกี่สายพันธุ์

57268da7f1498d1400e8e3a0

เนื่องจากมี ลำตัวนิ่ม คล้ายวุ้น ซากฟอสซิลทีโนฟอราจึงพบได้ยากมาก และฟอสซิลที่เชื่อว่าเป็นของทีโนฟอราก็พบได้แค่ในตะกอนทับถมแบบลาเกอร์ชเต็ทเทอซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การรักษาเนื้อเยื่อที่นิ่มโดยเฉพาะ นับจนถึงกลางทศวรรษ 1990 เราพบตัวอย่างที่พอให้วิเคราะห์ได้เพียง 2 ตัวอย่าง ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสายพันธุ์สูงสุดจากต้นยุคดีโวเนียน (เอมเซียน) ต่อมาจึงได้ค้นพบ 3 สายพันธุ์สันนิษฐานเพิ่มเติมในพื้นที่เบอร์เจสส์ เชล และแนวหินอื่นๆ ในแคนาดาที่มีอายุใกล้เคียงกัน คือ ประมาณ 505 ล้านปีก่อนจากช่วง กลางยุคแคมเบรียน ตัวอย่างฟอกซิลทั้งสามล้วนแล้วแต่ไม่มี เทนทาเคิล แต่มีซี่หวีราว 24 ถึง 80 ซี่ ซึ่งมากกว่า 8 สายพันธุ์ทั่วไปที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน อีกทั้งยังมีโครงสร้างเหมือนอวัยวะภายใน ต่างจากโครงสร้างที่พบในทีโนฟอรายุคปัจจุบัน ฟอสซิลสายพันธุ์หนึ่งที่มีการรายงานครั้งแรกเมื่อปี 1996 มีปากขนาดใหญ่ที่โอบล้อมไปด้วยขอบพับที่อาจเป็นกล้ามเนื้อ หลักฐานจากประเทศจีนใน 1 ปีต่อมาชี้ว่าทีโนฟอราชนิดดังกล่าวพบได้ทั่วไปในยุคแคมเบรียน แต่อาจมีลักษณะต่างจากสายพันธุ์ปัจจุบันอย่างมาก ดังที่เห็นได้จากหวีของซากฟอสซิลชิ้นหนึ่งที่ติดอยู่บนส่วนครับที่ยื่นออกมา เป็นต้น อีโอเอนโดรเมดาจากยุคอีดีแอคารันอาจสันนิษฐานได้ว่าเป็น วุ้นหวี

ซากฟอสซิลที่พบในเบอร์เจสส์ เชลไม่มีสิ่งใด

57269016708984140094ca41

ความสัมพันธ์ระหว่างทีโนฟอรากับเมทาซัวมีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจวิวัฒนาการของสัตว์ยุคต้นและต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ ประเด็นนี้ได้รับความสนใจและเป็นที่ถกเถียงกันมาหลายปี มีผู้อ้างว่าทีโนฟอราอยู่ในวงศ์ตระกูลเดียวกับ ไบลาทีเรีย อยู่ในตระกูลเดียวกับไนดาเรีย พลาโคซัว และไบลาทีเรีย และอยู่ในตระกูลเดียวกับสัตว์ชนิดไฟลัมทั้งหมด มีงานวิจัยจำนวนมากที่ศึกษาการมีและการไม่มีขององค์ประกอบในกลุ่มยีนและ การถ่ายทอดสัญญาณ (เช่น โฮมีโอบอกซ์ หน่วยรับที่นิวเคลียส การถ่ายทอดสัญญาณ Wnt และประตูโซเดียม) ที่แสดงหลักฐานสอดคล้องกับข้อสันนิษฐาน 2 ข้อหลังที่ว่าทีโนฟอราอยู่ในตระกูลเดียวกับไนดาเรีย พลาโคซัว และไบลาทีเรีย และอยู่ในตระกูลเดียวกับสัตว์ชนิดไฟลัมทั้งหมด งานวิจัยเมื่อไม่นานมานี้ซึ่งเปรียบเทียบลำดับจีโนมของทีโนฟอรากับจีโนมของสัตว์ชนิดอื่นก็สนับสนุนข้อสันนิษฐานที่ว่าทีโนฟอราอยู่ในวงศ์ตระกูลเดียวกับสัตว์อื่นๆ ทั้งหมด ข้อสันนิษฐานนี้ชี้ว่าเซลล์ประสาทและกล้ามเนื้อประเภทต่างๆ อาจสูญหายไปในตระกูลสัตว์ที่สำคัญ (เช่น พอริเฟอรา) หรืออาจมีการวิวัฒนาการฉีกออกมาจากตระกูลทีโนฟอรา แต่นักวิจัยคนอื่นๆ โต้ว่าการสันนิษฐานว่าทีโนฟอราอยู่ในตระกูลเดียวกับสัตว์อื่นทั้งหมดเป็นความผิดปกติทางสถิติที่เกิดจากจีโนมของทีโนฟอรามีอัตราการวิวัฒนาการสูง และชี้ว่า ฟอริเฟอรา (ฟองน้ำ) ต่างหากที่เป็นสัตว์ชนิดแรกในตระกูลไฟลัมที่วิวัฒนาการแยกออกมา นอกจากนี้ ทีโนฟอราและฟองน้ำยังเป็นสัตว์ตระกูลไฟลัมชนิดเดียวที่เรารู้ว่าไม่มียีน Hox ที่แท้จริง

งานวิจัยเมื่อเร็วๆ นี้เชื่อว่าทีโนฟอราอยู่ในตระกูลเดียวกับอะไร

57269016708984140094ca42

ความสัมพันธ์ระหว่างทีโนฟอรากับเมทาซัวมีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจวิวัฒนาการของสัตว์ยุคต้นและต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ ประเด็นนี้ได้รับความสนใจและเป็นที่ถกเถียงกันมาหลายปี มีผู้อ้างว่าทีโนฟอราอยู่ในวงศ์ตระกูลเดียวกับ ไบลาทีเรีย อยู่ในตระกูลเดียวกับไนดาเรีย พลาโคซัว และไบลาทีเรีย และอยู่ในตระกูลเดียวกับสัตว์ชนิดไฟลัมทั้งหมด มีงานวิจัยจำนวนมากที่ศึกษาการมีและการไม่มีขององค์ประกอบในกลุ่มยีนและ การถ่ายทอดสัญญาณ (เช่น โฮมีโอบอกซ์ หน่วยรับที่นิวเคลียส การถ่ายทอดสัญญาณ Wnt และประตูโซเดียม) ที่แสดงหลักฐานสอดคล้องกับข้อสันนิษฐาน 2 ข้อหลังที่ว่าทีโนฟอราอยู่ในตระกูลเดียวกับไนดาเรีย พลาโคซัว และไบลาทีเรีย และอยู่ในตระกูลเดียวกับสัตว์ชนิดไฟลัมทั้งหมด งานวิจัยเมื่อไม่นานมานี้ซึ่งเปรียบเทียบลำดับจีโนมของทีโนฟอรากับจีโนมของสัตว์ชนิดอื่นก็สนับสนุนข้อสันนิษฐานที่ว่าทีโนฟอราอยู่ในวงศ์ตระกูลเดียวกับสัตว์อื่นๆ ทั้งหมด ข้อสันนิษฐานนี้ชี้ว่าเซลล์ประสาทและกล้ามเนื้อประเภทต่างๆ อาจสูญหายไปในตระกูลสัตว์ที่สำคัญ (เช่น พอริเฟอรา) หรืออาจมีการวิวัฒนาการฉีกออกมาจากตระกูลทีโนฟอรา แต่นักวิจัยคนอื่นๆ โต้ว่าการสันนิษฐานว่าทีโนฟอราอยู่ในตระกูลเดียวกับสัตว์อื่นทั้งหมดเป็นความผิดปกติทางสถิติที่เกิดจากจีโนมของทีโนฟอรามีอัตราการวิวัฒนาการสูง และชี้ว่า ฟอริเฟอรา (ฟองน้ำ) ต่างหากที่เป็นสัตว์ชนิดแรกในตระกูลไฟลัมที่วิวัฒนาการแยกออกมา นอกจากนี้ ทีโนฟอราและฟองน้ำยังเป็นสัตว์ตระกูลไฟลัมชนิดเดียวที่เรารู้ว่าไม่มียีน Hox ที่แท้จริง

นักวิจัยส่วนหนึ่งเชื่อว่าสัตว์ชนิดใดคือสัตว์ชนิดแรกในตระกูลไฟลัมที่วิวัฒนาการแยกออกมา

5725edfe38643c19005ace9f

"ฝั่งตะวันตก" ของเฟรสโนหรือที่เรามักเรียกว่า "เฟรสโนฝั่งตะวันตก” เป็นหนึ่งในย่านที่เก่าแก่ที่สุดของเมือง ตั้งอยู่ทาง ทิศตะวันตกเฉียงใต้ ของถนนฟรีเวย์ 99 (ซึ่งแยกย่านนี้ออกจากย่านดาวน์ทาวน์ของเฟรสโน) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของถนนฟรีเวย์ 41 และทางใต้ของถนนนีลเส็น (หรือถนนฟรีเวย์ 180 ที่เพิ่งสร้าง) ทอดยาวไปจนถึงสุดเขตเมืองทางฝั่งตะวันตกและตอนใต้ ย่านนี้มักได้รับการขนานนามว่าเป็นศูนย์กลางชุมชน แอฟริกัน-อเมริกัน แห่งเฟรสโน มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม และมีชาวเม็กซิกัน-อเมริกันและเอเชีย-อเมริกันอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก (ส่วนใหญ่เป็นชาว ม้งหรือลาว)

ฝั่งตะวันตกของเฟรสโนมีชื่อเรียกอีกอย่างว่าอะไร

5725edfe38643c19005acea0

"ฝั่งตะวันตก" ของเฟรสโนหรือที่เรามักเรียกว่า "เฟรสโนฝั่งตะวันตก” เป็นหนึ่งในย่านที่เก่าแก่ที่สุดของเมือง ตั้งอยู่ทาง ทิศตะวันตกเฉียงใต้ ของถนนฟรีเวย์ 99 (ซึ่งแยกย่านนี้ออกจากย่านดาวน์ทาวน์ของเฟรสโน) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของถนนฟรีเวย์ 41 และทางใต้ของถนนนีลเส็น (หรือถนนฟรีเวย์ 180 ที่เพิ่งสร้าง) ทอดยาวไปจนถึงสุดเขตเมืองทางฝั่งตะวันตกและตอนใต้ ย่านนี้มักได้รับการขนานนามว่าเป็นศูนย์กลางชุมชน แอฟริกัน-อเมริกัน แห่งเฟรสโน มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม และมีชาวเม็กซิกัน-อเมริกันและเอเชีย-อเมริกันอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก (ส่วนใหญ่เป็นชาว ม้งหรือลาว)

ย่านเฟรสโนฝั่งตะวันตกตั้งอยู่ทางทิศใดของถนนฟรีเวย์ 99

5725edfe38643c19005acea1

"ฝั่งตะวันตก" ของเฟรสโนหรือที่เรามักเรียกว่า "เฟรสโนฝั่งตะวันตก” เป็นหนึ่งในย่านที่เก่าแก่ที่สุดของเมือง ตั้งอยู่ทาง ทิศตะวันตกเฉียงใต้ ของถนนฟรีเวย์ 99 (ซึ่งแยกย่านนี้ออกจากย่านดาวน์ทาวน์ของเฟรสโน) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของถนนฟรีเวย์ 41 และทางใต้ของถนนนีลเส็น (หรือถนนฟรีเวย์ 180 ที่เพิ่งสร้าง) ทอดยาวไปจนถึงสุดเขตเมืองทางฝั่งตะวันตกและตอนใต้ ย่านนี้มักได้รับการขนานนามว่าเป็นศูนย์กลางชุมชน แอฟริกัน-อเมริกัน แห่งเฟรสโน มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม และมีชาวเม็กซิกัน-อเมริกันและเอเชีย-อเมริกันอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก (ส่วนใหญ่เป็นชาว ม้งหรือลาว)

ฝั่งตะวันตกของเฟรสโนเป็นศูนย์กลางชุมชนของคนชนชาติใด

5725edfe38643c19005acea2

"ฝั่งตะวันตก" ของเฟรสโนหรือที่เรามักเรียกว่า "เฟรสโนฝั่งตะวันตก” เป็นหนึ่งในย่านที่เก่าแก่ที่สุดของเมือง ตั้งอยู่ทาง ทิศตะวันตกเฉียงใต้ ของถนนฟรีเวย์ 99 (ซึ่งแยกย่านนี้ออกจากย่านดาวน์ทาวน์ของเฟรสโน) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของถนนฟรีเวย์ 41 และทางใต้ของถนนนีลเส็น (หรือถนนฟรีเวย์ 180 ที่เพิ่งสร้าง) ทอดยาวไปจนถึงสุดเขตเมืองทางฝั่งตะวันตกและตอนใต้ ย่านนี้มักได้รับการขนานนามว่าเป็นศูนย์กลางชุมชน แอฟริกัน-อเมริกัน แห่งเฟรสโน มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม และมีชาวเม็กซิกัน-อเมริกันและเอเชีย-อเมริกันอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก (ส่วนใหญ่เป็นชาว ม้งหรือลาว)

ชาวเอเชีย-อเมริกัน 2 กลุ่มหลักที่อาศัยอยู่ในย่านเฟรสโนฝั่งตะวันตกคือคนเชื้อชาติใด

5725edfe38643c19005acea3

"ฝั่งตะวันตก" ของเฟรสโนหรือที่เรามักเรียกว่า "เฟรสโนฝั่งตะวันตก” เป็นหนึ่งในย่านที่เก่าแก่ที่สุดของเมือง ตั้งอยู่ทาง ทิศตะวันตกเฉียงใต้ ของถนนฟรีเวย์ 99 (ซึ่งแยกย่านนี้ออกจากย่านดาวน์ทาวน์ของเฟรสโน) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของถนนฟรีเวย์ 41 และทางใต้ของถนนนีลเส็น (หรือถนนฟรีเวย์ 180 ที่เพิ่งสร้าง) ทอดยาวไปจนถึงสุดเขตเมืองทางฝั่งตะวันตกและตอนใต้ ย่านนี้มักได้รับการขนานนามว่าเป็นศูนย์กลางชุมชน แอฟริกัน-อเมริกัน แห่งเฟรสโน มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม และมีชาวเม็กซิกัน-อเมริกันและเอเชีย-อเมริกันอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก (ส่วนใหญ่เป็นชาว ม้งหรือลาว)

ย่านใดตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของถนนฟรีเวย์ 41

5725f00938643c19005aced7

ย่านนี้ประกอบไปด้วยถนนเคียนีย์ ซึ่งตั้งชื่อตาม เอ็ม ธีโอ เคียนีย์ นักลงทุนและมหาเศรษฐีในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ที่ทอดยาวตั้งแต่ถนนเฟรสโนทางฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของเฟรสโน ประมาณ 20 ไมล์ (32 กม.) จากฝั่งตะวันตกของเมืองเคอร์มาน รัฐแคลิฟอร์เนีย เส้นทางส่วนใหญ่ของถนนเคียนีย์เป็นถนนแถบชนบทขนาดเล็กแบบ 2 เลน โดยมี ต้นปาล์มสูงใหญ่ ขนาบข้าง เส้นทางประมาณครึ่งไมล์ของถนนเคียนีย์ระหว่าง ถนนเฟรสโนและถนนธอร์เน เคยเป็นย่านโปรดปรานของครอบครัวชนชั้นสูงชาวแอฟริกัน-อเมริกันในเฟรสโน อีกส่วนหนึ่งของถนนที่เรียกว่า บรูคฮาเวน บริเวณตะเข็บทางตอนใต้ฝั่งตะวันตกของเจนเซ่นและฝั่งตะวันตกของเอล์ม ตั้งชื่อตามสภาเทศบาลเมืองเฟรสโนด้วยหวังที่จะฟื้นฟูภาพลักษณ์ของย่าน แขวงย่อยที่แยกออกมา เป็นที่ขึ้นชื่ออยู่หลายปีในนาม “ด็อกก์ พาวด์” ตามชื่อแก๊งในท้องถิ่น และยังขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งก่ออาชญากรรมรุนแรงจำนวนมากในช่วงปลายปี 2008

ถนนเคียนีย์ตั้งชื่อตามใคร

5725f00938643c19005aced8

ย่านนี้ประกอบไปด้วยถนนเคียนีย์ ซึ่งตั้งชื่อตาม เอ็ม ธีโอ เคียนีย์ นักลงทุนและมหาเศรษฐีในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ที่ทอดยาวตั้งแต่ถนนเฟรสโนทางฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของเฟรสโน ประมาณ 20 ไมล์ (32 กม.) จากฝั่งตะวันตกของเมืองเคอร์มาน รัฐแคลิฟอร์เนีย เส้นทางส่วนใหญ่ของถนนเคียนีย์เป็นถนนแถบชนบทขนาดเล็กแบบ 2 เลน โดยมี ต้นปาล์มสูงใหญ่ ขนาบข้าง เส้นทางประมาณครึ่งไมล์ของถนนเคียนีย์ระหว่าง ถนนเฟรสโนและถนนธอร์เน เคยเป็นย่านโปรดปรานของครอบครัวชนชั้นสูงชาวแอฟริกัน-อเมริกันในเฟรสโน อีกส่วนหนึ่งของถนนที่เรียกว่า บรูคฮาเวน บริเวณตะเข็บทางตอนใต้ฝั่งตะวันตกของเจนเซ่นและฝั่งตะวันตกของเอล์ม ตั้งชื่อตามสภาเทศบาลเมืองเฟรสโนด้วยหวังที่จะฟื้นฟูภาพลักษณ์ของย่าน แขวงย่อยที่แยกออกมา เป็นที่ขึ้นชื่ออยู่หลายปีในนาม “ด็อกก์ พาวด์” ตามชื่อแก๊งในท้องถิ่น และยังขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งก่ออาชญากรรมรุนแรงจำนวนมากในช่วงปลายปี 2008

ถนนเคียนีย์มีต้นไม้ชนิดใดเรียงรายขนาบข้าง