Datasets:

ozgurkrkrt

/

aigap_wiki

like 0

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9783593396408 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-3-593-39640-8" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9780190260316 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-0-19-026031-6" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9780132448307 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-0-13-244830-7" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9780275996772 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-0-275-99677-2" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9780429442650 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-0-429-44265-0" sayfasından alınmıştır

Başlığın diğer anlamları için Göçebe (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir.Kaynak ara: "Göçebelik" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Aralık 2023) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)Tahminen, 1900'lerde bir Lapon ailesi (Norveç) Göçebelik, bir topluluğun, bir toplumsal kümenin yaşamlarını ve soylarını sürdürebilmek için belirsiz süreli aralıklarla yer değiştirme geleneği ya da alışkanlığı. Konar göçer yaşam biçimi süren oba, boy, aşiret gibi genellikle kan bağına dayalı olarak oluşmuş toplumsal grupların bu yaşayışı göçebelik olarak adlandırılmaktadır. Göçebelikte insanların ve hayvanların iklime, coğrafi şartlara bağlı olarak ovaya inmesi ve dağa çıkması, daha doğrusu hayvanın doğal yaşantısına uyması (diğer bir deyişle hayvan içgüdüsüne), söz konusudur. Bu mevsimsel yer değiştirme ya da coğrafi şartlara uyum arayışı büyük oranda geçim kaynağı olan hayvancılığa bağımlığıdır. Tarıma dayalı yaşama geçilmeden önce hayvancılıkla uğraşılmakta ve bunun doğal sonucu olarak hayvanların bakım ve besleme şartları göçerliğin doğal yaşama uyumunu gerektirmektedir. Türklerde göçebelik[değiştir | kaynağı değiştir] Türkler asker ve idareci olarak yerleşik düzene geçilmesi taraftarı olmamışlardır. Göçerlikten yerleşik hayata geçilmesinin siyasi egemenliklerinin ve hatta varlıklarının sonu olacağı fikrine sahiptiler. Ayrıca şehirleşmeyi tembellik olarak algılamışlardır. 11. yüzyılda göçebe Oğuzlar şehirlileri Yatuk yani tembel olarak nitelendirmektedirler.[kaynak belirtilmeli] Ardıç ağacı dağlık alanlarda rahatlıkla üremekte ve yetişmektedir. Bu nedenle dağ yaşamını benimsemiş konar göçer kültürlerde ardıç ağacı önemli bir yere sahiptir. Ayrıca kimi Göçebe halklara ait kültürlerde, Şaman Türkmenlerde ve Alevi-Bektaşilerde, dinsel törenler genellikle ardıç ağacının dumanı ile yapılmaktadır. Türk göçebeliği hiçbir yerde durmaksızın yaşamak değil mevsimsel doğal yaşama uyumdur. Hatta doğaya anlam yükleme süreci yaşayışa, geleneklere, inanışa yönelik içerikler taşıyabilmektedir. Örneğin, erkek keçi, Yörüklerde teke olarak adlandırılmaktadır ve makbul sayılmaktadır. Buna yönelik olarak Batı Akdeniz ve Güney Ege Yörüklerine ait halk oyunları bu yörenin de ismi olan Teke Yöresi oyunları olarak adlandırılmakta, hatta erkek keçiler arasındaki mücadeleyi anlatan bir halk oyunu olarak bu oyuna Teke Zortlatması denilmektedir. Dünyada göçebe topluluklar[değiştir | kaynağı değiştir] Ababdeh Afarlar Bedevi Beja Chukchi Fulalar Himba Hmong Hint-Aryan Irkı Mitanni Cermanik Halklar (antik, erken orta çağ) Slav halkları (antik, erken orta çağ) Dangarlar Rigvedic kabilesi İran Halkları Alanlar Dahae Bahtiyari, İran'da Baseri, İran'da Heftalitler Kuçiler Parniler Partlar Sarmatiler Şihler Kalmuklar Kurumbar Kürtler Maasailer (Yarı göçer halklardan) Macarlar (antik, erken orta çağ) Moken Moğollar Mrazig, Tunus'ta Nenetler Nuer Nukaklar Sarakatsani Somali Halkları Tibetliler Toubou Tuareg Türk Halkları Avarlar Bulgarlar Tatarlar Kumanlar Hunlar (antik Çağ) Kıpçaklar Hazarlar Peçenekler Selçuklu Hanedanı Wu Hu Kazaklar Kırgızlar Nogaylar Kaşgaylar Türkmenler Yörük Samiler Kültür ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. Otorite kontrolü BNF: cb13318500m (data) GND: 4042452-2 LCCN: sh85092204 NDL: 00574403 NKC: ph121920 NLI: 987007533849605171 TDVİA: konar-gocer "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Göçebelik&oldid=30907257" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9789750516528 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/9789750516528" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9780719033476 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-0-7190-3347-6" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9780415347792 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-0-415-34779-2" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9781860647994 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-1-86064-799-4" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9780415222877 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-0-415-22287-7" sayfasından alınmıştır

Makale serilerindenHristiyanlık İsaMesih Hristiyanlıkta İsa Bakire doğumu Çarmıha gerilişi Dirilişi tezahürü Kitab-ı MukaddesTemeller Eski Ahit Yeni Ahit İncil Kanon Kilise İtikat Yeni Anlaşma İlahiyat Tanrı Teslis Baba Oğul Kutsal Ruh Apolojetik İlahiyatın tarihçesi Görev Kristoloji Kurtuluş Vaftiz TarihçeGelenek Meryem Havariler Çağı Havari Hristiyan İbraniler Petrus Pavlus İznik öncesi dönem Kilise Babaları Konstantin Konsil Augustinus Doğu-Batı ayrılması Haçlı Seferleri Thomas Aquinas Martin Luther Reform MezheplerTopluluklar Batı Katolik Protestan Adventist Anabaptist Anglikan Baptist Evanjelik Kalvinist Kutsaliyetçi Lüterci Metodist Pentikostal Quaker Doğu Doğu Katolik Doğu Ortodoks Oryantal Ortodoks Reformcu Doğu Ortodoks Süryani Antiteslisçi Birlikçi Pentikostal Mormon Yehova'nın Şahidi İlgili maddeler Diğer dinler Dua Ekümeniklik Eleştiri Liturji Müzik Sanat Sembolizm Terörizm Vaaz gtd Anglikanizm, İngiltere'nin resmî kilisesi olan İngiltere Kilisesi'ne has ilke, doktrin ve kurumlar. İngiltere Kralı VIII. Henry'nin kurduğu bir Hristiyan mezhebidir.[1] İngiliz Reformu, Katoliklik ve Protestanlık arasında bir orta yol olarak görüldüğü için Latince Via Media olarak adlandırılmıştır.[1] Anglikan kilisesini teoloji ve ibadet şekilleri (litürji) bakımdan bir Protestan mezhebi olarak görmektense, bağımsız otonom bir Batı Kilisesi olarak değerlendirmek daha doğrudur.[1] Diğer Reform sonrası kurulan kiliselerde farklı olarak, kendisini Apostolik; yani kökenini havarilere dayandıran olarak tanımlar ve ayinsel uygulamalarında Katolik mirası öne çıkarır.[1] Piskoposluk sistemini muhafaza etmiştir ve ruhani merkezi İngiltere'nin Kent bölgesinde bulunan Canterbury Başpiskoposluğu'dur ve sinod meclisi Londra'da bulunan Lambeth Sarayı'nda Birleşik Krallık hükümdarı başkanlığında toplanır. Canterbury başpiskoposu'nun diğer Anglikan cemaatler üzerinde mutlak hakimiyeti bulunmamakla beraber, eşitler arasında birinci (Primus inter pares) sıfatıyla, Anglikan Kiliseler topluluğunun ruhani önderi konumundadır.[1] İngiltere'nin büyük bir kısmı Anglikan kilisesi mensupları olarak, Kanada'da bir azınlık ile Kuzey Amerika'daki bir kısım halk 'Episkopal Kilise' adı altında bu mezhebi benimsedi. Birleşik Krallık'ın monarşi soyu bu mezhebi benimsemiş ve mezhepten ayrılmamıştır. Ayin sistemi ve inanç bildirgesinde Book of Common Prayer adlı kitabı izler ve dünyanın her neresine gidilirse gidilsin, Anglikan Birliği'ne bağlı olan her kilise, teolojik ve litürjik uygulamalarda bu kitabı esas alır. Anglikan kelimesi Latince bir ibare olan Ecclesia Anglicana’dan gelir ve İngiliz Kilisesi anlamına gelir ve kökeni 1246 yılına kadar götürülebilir. Anglikanizm’e mensup olanlara Anglikan denir. Anglikan geleneğindeki Protestan ve Katoliksel ibadet arasındaki ayrım, bazı Anglikan Kiliseleri’nin ve Anglikan Mezhebi üyelerinin tartışma konusudur. Her Anglikan kilisesi kendi içinde özerktir. Anglikan Mezhebi bütün bu özerk kiliselerin İngiltere’deki ‘Canterbury Başpiskoposluğu’ çatısı altında bir araya gelmesiyle oluşur. Anglikan Mezhebi, Roma Katolik Kilisesi ve Doğu Ortodoks kilisesinden sonra dünyadaki en büyük üçüncü Hristiyan mezhebidir. Anglikanizm’in Tanımı[değiştir | kaynağı değiştir] Anglikanlar Eski ve Yeni Ahit’i (New and Old Testament) ‘günahlardan kurtulmak için gerekli olan her şeyi kapsayan’ ve inancın esaslarını kapsayan hüküm olarak kabul ettiler. Anglikanlar Apostles' Creed’i (Havari İnancı) vaftiz sembolü ve İznik İnancı'nı (Birinci İznik Konsili'nde alınan kararlar) Hristiyanlık inancının temeli olarak gördüler. Anglikanlar geleneksel ayinlerini Son Akşam Yemeği’ne (Holy Eucharist) özel bir ilgi göstererek yaparlar. Son Akşam Yemeği Ayini (Holy Eucharist) Anglikanlar için toplu ibadet yeridir ve bu ayin sırasında ‘yaşam, ölüm, ve İsa’nın yeniden dirilişi dile getirilir, İncil okunur ve İsa’nın son yemeği olan şarap ve ekmek tüketilir. Anglikanların çoğu bu ayini Katolik geleneğine uygun olarak kutlar ancak ibadet şekillerinin farklı olmasına izin verilmiştir. ‘Book of Common Prayer’ yüzyıllardır birçok Anglikan kilisesinde kullanılan kaynaktır. Bu kaynağı bütün Anglikan kiliseleri kullandığı için ‘common prayer’ de denilir. İlk kitap olan Book of Common Prayer dönemin Canterbury Başpisikoposu olan Thomas Cranmer tarafından derlenmiştir. Bu derleme sırasında bazı sorunlar çıktığından her ülke kendi anlayışlarına göre farklı kitaplar geliştirdi. Anglikanlar Katolik ve Apostolik inancı desteklediler ve İsa’nın öğretilerini izlediler. Anglikanlar inançlarının temelinin İncil’de, Katolik inancında belirtildiğine inandı ve inançlarını Hristiyanlık geleneği, kilise, alimlik, mantık ve deneyim ışığında yorumladılar. Kilisenin Katolik veya Protestan kimliği üzerindeki yeri[değiştir | kaynağı değiştir] İngiltere Kralı VIII. Henry döneminde Anglikanizm, dini anlaşmazlıklardan öte yargılama sorunları –özellikle kralın her ülkenin kilisesinin özerk olması gerektiği düşüncesi- üzerine kuruluydu. Yasal yollardan Protestanlığın bazı öğreti ve ayin inançlarını içeren milli kilise yaratma ve kurumu farklı dini gruplardan olanlara mümkün olduğunca hoşgörülü hale getirme çabaları birleştirilerek toplumsal bağlılık ve barışı sağlamak hedeflendi. Sonuç diğer Hristiyan hareketlerinden farklı özellikler taşıyordu. Genellikle sorun Anglikan Mezhebi’nin bir Protestan veya Katolik kilisesi olarak mı yoksa Hristiyanlığın bir araya getirici bir bağı olarak mı tanımlanmalı sorusundan çıkıyordu. Anglikan Mezhebi’nin resmî durumu Roma Katolik ve Ortodoksları gibi İsa’nın ortaya koyduğu gibi ‘Tek, Kutsal, Katolik, Apostolik Kilise’ kavramlarının farklı bir dalıydı. Katolik ve Protestan arasındaki ayrım ve benzerlik bazı Anglikan Kiliseleri’nde ve mezhep üyeleri arasında tartışma konusuydu. 19.yüzyıl ortalarındaki Oxford Hareketi (Oxford Movement) birçok Anglikan Kilisesi ayin ve ibadet şekillerini tekrar gözden geçirerek Protestan (Reformed) geleneklerinden farklılaştırdılar. Bu farklılık adak törenleri ve Katolik öğeleri içeren ayinleri de kapsadı. Ayinlerle ilgili birçok değişiklik yapılmasına rağmen Anglikanizm inanç bakımından Protestanlıktan birçok iz taşır. Yol gösterici ilkeler[değiştir | kaynağı değiştir] Anglikan öğretileri yargıdan, dini bir kavim kurucusundan (Luther ya da Calvin gibi) ya da bir inançtan doğmadı. Onlara göre en eski Anglikan dini belge ve inancın anahtarı olan, dini en iyi anlatan kitap olarak gördükleri Book of Common Prayer’dır. Yol gösterici olarak dua kitabını esas almaları Latince ‘lex orandi, lex credendi’ (inanların hukuku inancın hukukudur) şeklinde ifade edilir. Dua kitabında Anglikanizm’in temel öğretileri olarak Havariler, Birinci İznik Konsili’nde alınan kararlar, ‘Baba, Oğul, Kutsal Ruh Üçlemesi’ (trinity), İncil, adak törenleri, günlük ibadetler, Yeni Ahit öğretileri olarak belirtilir. Muhafazakâr Anglikanlar Roma Katoliklerine olan karşıtlıklarından dolayı Thirty Nine Articles’a (39 makale)yöneldi. Bir süre sonra Anglikan ruhban sınıfının tümü bu makaleleri temel aldı. Ancak günümüzde bu makaleler artık sadece Anglikan kimliğini şekillendiren tarihi belgeler olarak görülüyor. Anglikanlar ‘belli kutsallıklar’(standard divines) üzerinde itibar sahibi olmak istiyorlardı. Bunların en etkili olanlarından biri 16.yüzyılda bir rahip ve teolog olan ve 1660'tan sonra Anglikanizm’in kurucusu sayılan Richard Hooker’dır. Hooker Anglikanizm’in öğretilerinin oluşmasında İncil’den ve geleneklerden daha fazla etkili bir şey olmadığını söyler. Son olarak Anglikanizm’in İngiltere dışına yayılması, dua kitaplarının çeşitlenmesi ve kiliselerin bir çatı altında toplanması hakkındaki görüşlerin artması, Anglikan kimliğinin daha belirginleşmesine neden oldu. Özetle İncil’in inançla ilgili her şeyi kapsadığına inandılar ve Birinci İznik Konsili'nde alınan kararlara ve Havarilere olan bağlılığa büyük önem verdiler. Anglikan Din Adamları[değiştir | kaynağı değiştir] Anglikan geleneğinde bazı yazarların eserleri inanç için standart kutsalların belirlenmesinde, ibadet şekillerinde ve öğretilerin oluşmasında önemli rol oynadı. Anglikan rahipleri hakkında kesin bir liste olmamasına rağmen bu kişilerin adı azizlerle birlikte anıldı ve çalışmaları bir araya getirildi. Anglikan rahipleri genellikle ‘via media’yı (orta yol) Tanrı ve Tanrı’nın krallığının evrensel olduğunun kanıtı olarak yorumladı. Bu din adamları İncil’i hadislere göre mantık çerçevesinde yorumladılar. Tanrı-doğa ve Tanrı-insan arasındaki dünyevi ve ruhani ilişkilerde görev aldılar. 16 ve 17.yüzyıllardaki Anglikan rahipleri Thomas Cranmer, John Jewel, Richard Hooker, Lancelot Andrewes ve Jeremy Taylor etkili olan isimlerdi. Bu dönemde etkili bir isim olan Hooker 1593 yılında kilise ve devlet yönetimi arasındaki ilişkiyi inceleyen eseri Of the Laws of Ecclesiastical Polity’i yayımladı. Bu eserde ayrıca etik, kutsama törenleri, İncil’in yorumlanması ve İsa’nın kurtuluşu gibi konulara geniş yer verdi. Hooker teolojinin ibadeti ve kilisenin topluma karşı görevlerini de kapsadığını açıklamaya çalıştı. 19.yüzyılda Anglikanizm’de iki önemli hareket belirdi: Ahitleri ‘İsa’nın ışığı’ olarak gören Cambridge Platonism (Cambridge Üniversitesinde bir birkaç felsefeciden oluşan bir grup) ile Kutsal Ruh’un kişisel deneyimlerine vurgu yapan Evangelical Revival (Protestan Uyanışı. Cambridge Platonist hareketi Latitudinarianism adında bir okulda gelişti. Evangelical Revival hareketi insanlardaki değişikliği ve inançtaki adilliğin önemini vurgulayan John Wesley ve Charles Simeon etkisinde gelişti. Wesley ve George Whitefield İlk Büyük Uyanış’ı (First Great Awakening) tetikledikleri yolunda Birleşik Devletler’den bir mesaj aldı ve metodizm diye adlandırılan ancak Amerikan Devrimi’nden sonra yıkılacak olan Anglo-Amerikan hareketini başlattılar. 19. yüzyılda önceki Anglikan rahiplerinin öğretilerinde yeni bir vurgu vardı: John Keble, Edward Bouverie Pusey ve John Henry Newman gibi din adamları eski kilise geleneklerini reddederek Anglikan ve Protestan geleneklerinden de öte eski gelenekler yerleştirdiler. Onların bu değişiklik çalışmaları Katolik kimliğini Anglikan kilisesine sokmak isteyen Oxford Movement (Oxford Hareketi) tarafından ilgi gördü. Frederick Denison Maurice’in The Kingdom of Christ (İsa’nın Krallığı) adlı eseri diğer bir hareket olan Hristiyan Sosyalizmi’nde (Christian socialism) önemli rol oynadı. Maurice bu eserinde Hooker’ın bahsettiği Anglikanizm’in canlı maneviyatı vurgusunu sosyal adalet için zorunlu hale getirdi. Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] a b c d e Noll, Mark A. (2011). Protestantism : a very short introduction. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0199560974.  Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir] İngiltere Kilisesi St. Paul Anglikan Kilisesi Otorite kontrolü BNE: XX527266 BNF: cb119524892 (data) GND: 4142460-8 LCCN: sh85005047 NKC: ph249586 NLI: 987007294851905171 VIAF: 5159154260829524480001 WorldCat: viaf-5159154260829524480001 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Anglikanizm&oldid=32033964" sayfasından alınmıştır

Kategorilere ayrılmış ileri gelen Kanadalılar. Mimarlar[değiştir | kaynağı değiştir] Douglas Cardinal OC RAIC (1934-) Ernest Cormier OC RAIC (1885–1980) A.J. Diamond OC RAIC (1934-) Arthur Erickson CC RAIC (1924–2008) David Ewart ISO (1841–1921) Étienne Gaboury RAIC OAA (1930-) Frank Gehry CC LLD (hc) PhD (hc) DEng (hc) DArch (hc) DA (hc) AIA (1929-) Dan Hanganu OQ DArch (hc) RAIC OAQ (1946-) Stephen Irwin RAIC RIBA OAA (1944 civarı-) Bruce Kuwabara FRAIC OAA AIA (1949-) E.J. Lennox RAIC OAA (1854–1933) John M. Lyle FRIBA OAA (1872–1945) Raymond Moriyama CC OOnt (1929-) John Ostell (1813–1892) Francis Rattenbury RAIC AIBC (1867–1935) Moshe Safdie CC LLD (hc) FRAIC FAIA (1938-) Fariborz Sahba (1948-) Bing Thom CM FRAIC AIBC (1940-) Ronald Thom FRAIC AIBC (1923–1986) Bob Topping RAIC OAA (1954-) Sanatçılar[değiştir | kaynağı değiştir] Aktörler[değiştir | kaynağı değiştir] Jim Carrey Anna Ferguson Christine Charbonneau Televizyoncular[değiştir | kaynağı değiştir] Renee Young Müzisyenler[değiştir | kaynağı değiştir] Alexz Johnson Kristina Maria Billy Bryans Görsel sanatlar[değiştir | kaynağı değiştir] Karikatüristler[değiştir | kaynağı değiştir] Danny Antonucci (1957-) Kate Beaton Chester Brown (1960) John Byrne (1950-) Andy Donato (1937-) Hal Foster (1892–1982) J.D. Frazer (1965-) Gregory Gallant (1962-) Lynn Johnston CM OM (1947-) John Kricfalusi (1955-) Graeme MacKay (1968-) Todd McFarlane (1961-) Win Mortimer (1919–1998) Terry Mosher OC DLitt (hc) (1942-) Len Norris (1919–1997) Ryan North (1980-) Scott Ramsoomair (1981-) Joe Shuster (1914–1992) Dave Sim (1956-) Fiona Staples (1984-) Paul Szep (1941-) Ben Wicks CM (1926–2000) Astronotlar[değiştir | kaynağı değiştir] Roberta Bondar Roberta Bondar OC OOnt ScD (hc) FRCP(C) FRSC (1945-) Marc Garneau CC CD ScD (hc) (1949-) Chris Hadfield OOnt MSC LLD (hc) DEng (hc) (1959-)- Steven MacLean ScD (hc) (1954-) Julie Payette CQ FMC (1963-) Robert Thirsk (1953-) Bjarni Tryggvason ScD (hc) (1945-) Atletler[değiştir | kaynağı değiştir] İş insanları ve girişimciler[değiştir | kaynağı değiştir] Max Aitken, 1st Baron Beaverbrook, Baron Beaverbrook PC (1879–1964) Francesco Aquilini – David Asper (1958-) – Izzy Asper OC QC OM PhD (hc) LLD (hc) (1932–2003) Conrad Black – Lord Black of Crossharbour OC PC KCSG LLD (hc) (1944-) Willard Boyle (1924-) Edgar Bronfman, Sr. (1929–2013) Samuel Bronfman CC (1889–1971) Robert Campeau (1923-) Jack Kent Cooke (1912–1997) James Alexander Cowan (1901–1978) Samuel Cunard Bt (1787–1865) William Davidson (1740–1790) Christine M. Day Michael DeGroote OC (1932-) Paul Desmarais PC CC LLD (hc) (1927-2013) Timothy Eaton Craig Dobbin OC ScD (hc) LLD (hc) (1935–2006) James Hamet Dunn Bt (1874–1956) Timothy Eaton (1834–1907) Bernie Ebbers LLD (hc) (1941-) Alfred Fuller (1885–1973) Arcadi Gaydamak (1952-) Percy Girouard KSMG (1867–1932) Zabeen Hirji (1960-) Janet Holder Robin Ingle K. C. Irving OC ONB (1899–1992) F. Ross Johnson (1931-) Ron Joyce CM DComm (hc) (1930-) Moez Kassam Izaak Walton Killam (1885–1955) Guy Laliberté OC CQ (1959-) Cindy Lee Michael Lee-Chin LLD (hc) (1951-) Li Ka-shing (1928-) Victor Li (1964-) Pete Luckett William Christopher Macdonald (1831–1917) Terry Matthews KBE FIEE FREng (hc) (1943-) Louis B. Mayer (1885–1957) Harrison McCain CC ONB (1927–2004) Colonel Samuel McLaughlin CC CD ED LLD (hc) (1871–1972) Simon McTavish (1750–1804) Hartland Molson OC GOQ OBE DCL (hc) (1907–2002) John Molson (1763–1836) Peter Munk OC LLD (hc) (1927-) Jim Pattison CM OBC (1928-) Pierre Péladeau CM OQ (1925–1997) Pierre Karl Péladeau (1961-) John Draper Perrin (1890-1967) Richard Porritt OC LLD (hc) (1901–1985) Jean Pouliot (1923–2004) John Redpath (1796–1869) Paul Reichmann (1930-) Edward Samuel Rogers OC ScD (hc) (1933–2008) John Roth (1942-) Lino Saputo (1937-) Isadore Sharp OC LLD (hc) DComm (hc) (1931-) E.D. Smith (1858–1943) Levy Solomons (1730–1792) John F. Stairs (1848–1904) Frank Stronach CM (1932-) E. P. Taylor (1901–1989) Nat Taylor Kenneth Thomson(1923–2006) Roy Thomson, GBE DLitt (hc) DCL (hc) LLD (hc) DHL (hc) (1894–1976) William Cornelius Van Horne KCMG (1843–1915) Jack L. Warner (1892–1978) Galen Weston OC OOnt (1940-) Chip Wilson (1956-) Bob Young Patrick Pichette Moda[değiştir | kaynağı değiştir] Jeanne Beker (1952-) Dean and Dan Caten (1965-) Keshia Chante (1988-) Steven Cojocaru (1962-) Meghan Collison (1988-) Taryn Davidson (1991-) Linda Evangelista (1965-) Shalom Harlow (1973-) Irina Lazareanu (1982-) Jay Manuel (1972-) Heather Marks (1988-) Kenneth G. Mills (1923–2004) Andi Muise (1987-) Peter Nygard (1943-) Coco Rocha (1988-) Monika Schnarre (1971-) Jessica Stam (1986-) Daria Werbowy (1983-) Alana Zimmer (1987-) Simon Nessman Mucitler[değiştir | kaynağı değiştir] Scott Abbott Thomas Ahearn PC(1855–1938) Anthony R. Barringer (1925-) Earl W. Bascom (1906–1995) Alexander Graham Bell (1847–1922) Joseph-Armand Bombardier (1907–1964) Gerald Bull (1928–1990) Thomas Carroll (1888–1868) Herbert Henry Dow (1866–1930) Mathew Evans Charles Fenerty (c. 1821–1892) Reginald Fessenden (1866–1932) Sir Sandford Fleming KCMG DSc (hc) FRSC (1827–1915) Abraham Pineo Gesner (1797–1864) James Gosling OC (1955-) Chris Haney (1950–2010) Sam Jacks (1915–1975) George Klein OC MBE LLD (hc) (1904–1992) Wilson Markle (1938) Elijah McCoy (1844–1929) James Naismith (1861–1939) P. L. Robertson (1879–1951) Henry Ruttan (1792-1871) Thomas F. Ryan (1872–1971) Arthur Sicard (1876–1946) Simon Sunatori (1959-) Lewis Urry (1927–2004) Hukuk[değiştir | kaynağı değiştir] Sandra Chapnik Alfred Scow (1927-2013) Medya[değiştir | kaynağı değiştir] Samantha Bee (1969-) Stephen Brunt (1959-) Stevie Cameron (1943-) Gordon Donaldson (1926–2001) Barbara Frum OC LLD (hc) (1937–1992) Jian Ghomeshi (1967-) Ken Hechtman Kenny Hotz (1973-) Mark Irwin CSC/ASC (1950-) Peter Jennings CM (1938–2005) Jason Jones Firdaus Kharas (1955-) Pat Kiernan (1968-) Michael Kesterton (1945-) Neil Macdonald (1957-) Robert MacNeil (1931-) Peter Mansbridge OC LLD (hc) (1948-) Rick Mercer OC (1969-) Mosha Michael Margaret Lally "Ma" Murray Peter C. Newman CC CD LLD (hc) (1929-) Sydney Newman OC (1917–1997) Steve Paikin (1960-) Pete Parker (1895–1991) John Roberts (1956-) Lloyd Robertson OC LLD (hc) (1934-) George Stroumboulopoulos (1972-) Peter Trueman OC (1934-) Jan Wong (1952-) – journalist Tıp[değiştir | kaynağı değiştir] Evan Adams Maria Louisa Angwin (1849–1898) Elizabeth Bagshaw CM (1881–1982) Frederick Banting KBE MC LLD (hc) ScD (hc) FRSC (1891–1941) John Cameron Bell (1953-) Norman Bethune (1890–1939) Wilfred Bigelow OC LLD (hc) FRSC (1913–2005) Basil Boulton (1938-2008) John Callaghan OC AOE (1923–2004) John Dick FRSC (1957-) Tommy Douglas PC CC SOM LLD (hc) (1904–1986) Carl Goresky OC (1932–1996) David H. Hubel (1926-2013) Harold E. Johns OC (1915–1998) Doreen Kimura (1933-2013) Jeanne Mance (1606–1673) Ernest McCulloch CM OOnt FRSC FRS (1926-2011) Henry Morgentaler CM LLD (hc) (1923-2013) William Osler Bt (1849–1919) Daniel David Palmer (1845–1913) Edgar Randolph Parker (1871–1951) Wilder Penfield OM CC CMG FRS (1891–1976) David Sackett CC FRSC (1934-) James Till OC OOnt FRSC FRS (1931-) A. Ross Tilley (1904–1988) MD FRCS(C) OBE OC Irene Ayako Uchida OC (1917-2013) Askeriye Şahısları[değiştir | kaynağı değiştir] Billy Bishop John McCrae General Maurice Baril OMM CD (1943-) Gustave Biéler DSO MBE (1904–1944) Tuğamiral pilot Leonard Birchall CM OBE DFC OOnt CD DMSc (hc) LLD (hc) (1915–2004) Mareşal pilot Billy Bishop VC CB DSO* MC DFC ED (1894–1956) Kaptan Roy Brown DSC* RNAS (1893–1944) General Harry Crerar CH CB DSO CD PC (1888–1965) General John de Chastelain CH OC CMM CD LLD (hc) ScDMil (hc) FLMH (1937-) Peter Dmytruk (1920–1943) John Weir Foote VC CD (1904–1988) William Hall VC (1827–1904) John Kenneth Macalister (1914–1944) Alan Arnett McLeod VC (1899–1918) General Andrew McNaughton CH CB CMG DSO CD PC (1887–1966) Henry Norwest MM & Bar (1884–1918) Francis Pegahmagabow MM** (1891–1952) Frank Pickersgill (1915–1944) George Lawrence Price (1898–1918) Tommy Prince MM (1915–1977) James Ralston PC (1881–1948) Thomas Ricketts VC (1901–1967) Harold A. Rogers OC OBE (1889–1994) Roméo Sabourin (1923–1944) General Guy Simonds CC CB CBE DSO CD (1903–1974) Ernest Smith (1914–2005) Sam Steele CB KCMG MVO (1851–1919) William Stephenson CC MC DFC (1897–1989) Tecumseh (1768-1813) General Christopher Vokes CB CBE DSO CD (1904–1985) General Ramsey Muir Withers CMM CD LLD (hc) (1930-) Sir James Lucas Yeo (1782–1818) Sihirbazlar[değiştir | kaynağı değiştir] Doug Henning (1947–2000) Leon Mandrake (1911–1993) James Randi (1928-) Dai Vernon (1894–1992) Politikacılar[değiştir | kaynağı değiştir] Thomas D'Arcy McGee Jean Chrétien Lloyd Axworthy PC OC OM (1939-) Thomas Bain (1834–1915)  Robert Baldwin (1804–1858) Maude Barlow LLD (hc) DHL (hc) (1947-)  Perrin Beatty PC (1950-)  Monique Bégin PC OC ScD (hc) FRSC (1936) Thomas R. Berger OC OBC (1933-)  Ethel Blondin-Andrew PC (1951-)  Henri Bourassa (1868–1952) Pierre Bourgault (1934–2003)  Ed Broadbent PC CC (1936-) George Brown (1818–1880) Rosemary Brown PC CC OBC LLD (hc) (1930–2003) Tim Buck (1891–1973) George-Étienne Cartier Bt KSMG PC (1814–1873) Brock Chisholm CC MC* LLD (hc) (1896–1971) Joe Clark  Sheila Copps PC (1952-) Victor Copps (1919–1988) Ted Cruz (1970-) John Lambton Ellen Fairclough PC CC OOnt (1905–2004) The Famous Five  Jennifer Granholm (1959-)  Gurmant Grewal (1957-)  Nina Grewal (1958-) Elijah Harper (1949-2013) C. D. Howe PC (1886–1960) Joseph Howe PC (1804–1873)  Stan Keyes PC (1953-) Louis-Hippolyte Lafontaine Bt (1807–1864)  Franklin K. Lane  Jack Layton PC (1950–2011) William Lyon Mackenzie (1795–1861) Allan MacNab Bt (1798–1862)  Thomas D'Arcy McGee PC (1825–1868) Agnes Macphail (1890–1954) Beverley McLachlin PC LLD (hc) (1943-)  James McMillan (1838–1902)  John Munro PC (1931–2003) Papineau (1786–1871)  Allan Studholme (1846–1919) Nathan Eldon Tanner (1898–1982) İlk ulus liderleri[değiştir | kaynağı değiştir] Aatsista-Mahkan Louis Riel Shawn Atleo William Beynon Big Bear (1825–1888)  Joseph Brant (1742–1807)  Mary Brant (1736–1796)  Frank Calder Joe Capilano  Rose Charlie Arthur Wellington Clah Heber Clifton Cumshewa  Harley Desjarlais Alfred Dudoward Dan George  Joseph Gosnell  Simon Gunanoot Guujaaw Elijah Harper  Chief Hunter Jack (ölüm: 1905)  Mary John, Sr. August Jack Khatsahlano  Klattasine  Koyah  George Manuel Maquinna Harriet Nahanee  Nicola (1780/1785 — 1865 civarı)  Andy Paull  Stewart Phillip Piapot (1816 civarı–1908)  Steven Point  Louis Riel (1844–1885)  James Sewid Tecumseh (1768–1813)  Alec Thomas Wickanninish  Walter Wright Religious figures[değiştir | kaynağı değiştir] Şehitler[değiştir | kaynağı değiştir] St. Marguerite Bourgeoys (1620–1700) St. Noël Chabanel (1613–1649) St. Anthony Daniel (1601–1648) St. Jean de Brébeuf (1539–1649) St. Jean de Lalande St. Saint Charles Garnier (1606–1649) St. René Goupil (1608–1642) St. Isaacs Jogues (1607–1646) St. Gabriel Lallemant (1610–1649) Dini topluluk liderleri[değiştir | kaynağı değiştir] Alexis André (1832–1893) Aloysius Matthew Ambrozic (1930-2011) André Besette (1845–1937) Linda Bond (1946-) Arnold Brown (1913–2002) Hugh B. Brown (1883–1975) Ranj Dhaliwal (1976-) Lionel Groulx (1878–1967) Albert Lacombe (1827–1916) John G. Lake (1870–1935) Kardinal Paul-Émile Léger (1904–1991) Merlin Lybbert (1926–2001) David Mainse (1936-) Aimee Semple McPherson (1890–1944) William D. Morrow Piskopos Michael Power (1804–1847) Alexandre-Antonin Taché (1823–1894) Nathan Eldon Tanner (1898–1982) John Taylor (1808–1887) Kateri Tekakwitha (1656–1680) Rúhíyyih Khanum (1910-2000) Bramwell Tillsley (1931-) Clarence Wiseman (1907–1985) Dini Tarikat Şahısları[değiştir | kaynağı değiştir] Roch Thériault (1947–2011) – tarikat lideri Brother XII (1878–1934) – tarikat lideri Akademisyenler[değiştir | kaynağı değiştir] Louise Arbour (1947-) Timothy Brook Jack Chambers (1938-) Thomas H. Clark (1893–1996) Gerald Cohen (1941–2009) Northrop Frye (1912–1991) John Kenneth Galbraith (1908–2006) George Grant (1918–1988) John Peters Humphrey (1905–1995) Harold Innis (1894–1952) Marshall McLuhan (1911–1980) Steven Pinker (1954-) John Ralston Saul (1947-) F. R. Scott (1899–1985) Guy Sylvestre (1918-) David Sztybel (1967-) Charles Taylor (1931-) Bilim adamları[değiştir | kaynağı değiştir] Sidney Altman (1939-) Albert Bandura (1921-) Karen Beauchemin Robert Bell FRSC (1841–1917) Walter A. Bell (1889–1969) Selwyn G. Blaylock ScD (hc) (1879–1945) Stewart Blusson OC (1939-) Willard Boyle (1924-) Bertram Brockhouse CC FRSC (1918–2003) Georges Brossard CM CQ ScD (hc) (1940-) Moira Brown John J. Clague FRSC (1946-) Philip J. Currie John William Dawson CMG FRS FRSC (1820–1899) Duncan R. Derry LLD (hc) (1906–1987) Martine Dorais Robert John Wilson Douglas FRSC (1920–1979) John Charles Fields FRS FRSC (1863–1932) J. Keith Fraser (1922-) William Giauque ( 1949-) Gerhard Herzberg PC CC ScD (hc) LLD (hc) FRSC FRS (1904–1999) James Hillier OC (1915–2007) Paul F. Hoffman OC FRSC (1941-) Edward Irving CM ScD (hc) FRSC FRS (1927-) Victor Ling CC (1944–) Sir William Edmond Logan FRS (1798–1875) Mary MacArthur John Macoun (1831–1920) Tak Wah Mak (1946-) Claude Hillaire-Marcel FRSC (1944-) Rudolph A. Marcus (1923-) Jerrold E. Marsden (1942-2010) Ernest McCulloch CC FRSC FRS (1926-) Maud Menten (1879–1960) John Charles Polanyi PC CC FRSC FRS (1929-) Isabella Preston Raymond A. Price OC ScD (hc) FRSC (1933-) Hubert Reeves CC OQ (1932-) Elizabeth Pattey Henry de Puyjalon (1841-) Donald F. Sangster LLD (hc) ScD (hc) FRSC Charles E. Saunders (1867–1937) Arthur Schawlow (1921–1999) David Schindler OC (1940-) Myron Scholes (1941-) Karen Schwartzkopf-Genswein Hans Selye CC (1907–1982) Michael Smith CC OBE (1932–2000) Ralph M. Steinman (1943-2011) Peter A Stewart (1921–1993) Richard Summerbell (1956-) David Suzuki CC OBC LLD (hc) ScD (hc) ScDEnv (hc) ScDComm (hc) DHL (hc) (1936-) Felicitas Svejda Henry Taube FRSC (1915–2005) Richard Taylor CC FRSC FRS (1929-) James Till CC FRS (1931-) Joseph Tyrrell (1858–1957) William Vickrey (1914–1996) Harold Williams FRSC (1934-) John Tuzo Wilson CC OBE ScD (hc) FRSC FRS FRSE (1908–1993) Yazarlar[değiştir | kaynağı değiştir] Todd Babiak Gaétan Soucy Diğer Şahıslar[değiştir | kaynağı değiştir] Daniel Negreanu Sunny Leone Janis Babson (1950–1961) Antonio Barichievich (1925–2003) Grant Bristow (1958-) René Lepage de Sainte-Claire (1656–1718) Donnelly family Jay Cochrane Josiah Henson (1789–1883) Harold Kandel (1906-1995) Marc Karam (1980-) Anna Ruth Lang CV Sunny Leone (1981-) Bat Masterson (1853–1921) Charles Vance Millar (1853–1926) Sorel Mizzi (1986-) John Wilson Murray (1840–1906) Daniel Negreanu (1974-) Minnie Patterson (ölüm: 1911) Ariel Rebel (1985-) Sue Rodriguez (1950–1994) Alexander Milton Ross (1832–1897) Craig Russell (1948-1990) Laura Secord (1775–1868) Joshua Slocum (1844–1909) Margaret Trudeau (1948-) Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Kanadalılar_listesi&oldid=32187184" sayfasından alınmıştır

AlemannikAlemannischAna dili olanlarAlmanya, Avusturya, Fransa, İsviçre, İtalya, Lihtenştayn, VenezuelaKonuşan sayısı7.162.000  (2004-12)Dil ailesiHint-Avrupa CermenBatı CermenYüksek CermenAlemannikYazı sistemiLatinDil kodlarıISO 639-2gswISO 639-3gsw Alemannik (Alemannisch), Almanca'nın çoğunlukla Almanya, Avusturya, Doğu Fransa, İsviçre, Kuzey İtalya ve Lihtenştayn'da konuşulan diyalektleridir. Yüksek Almanca konuşan kişilerin çoğunun zorlukla hatta bazen hiç anlamadıkları kadar farklı bir diyalekttir. Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] Vikipedi Özgür Ansiklopedi Vikipedi'nin Alemannik (als) sürümü Wikimedia Commons'ta Alemannik ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. Alemanni poems and Alemanni encyclopedia -German- 1 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Hint-Avrupa dil ailesi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. Otorite kontrolü BNF: cb11930857n (data) GND: 4112483-2 NLI: 987007566168005171 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Alemannik&oldid=28919429" sayfasından alınmıştır

RipuarcaBölgeKuzey Ren-Vestfalya, Rheinland-Pfalz, Liege, LimburgKonuşan sayısı900.000  (tarih gerekli)Dil ailesiHint-Avrupa Cermen dilleriBatı Cermen dilleriRipuarcaDil kodlarıISO 639-3–Ripuarca konuşulan bölgeler Ripuar şivesi veya lehçesi (Almanca: Ripuarisch, ripuarische Mundart, ripuarischer Dialekt, ripuarisch-fränkische Mundart, Ribuarisch) Batı Orta Alman dil grubunun bir parçası olan bir Alman lehçesi grubudur. Lüksemburgcayı da içeren Moselle Frankonya dili ile birlikte, Ripuarca daha büyük Orta Frankonya dillerine aittir ve aynı zamanda Aşağı Frankonya dilleriyle de Renanya dilsel sürekliliğini oluşturur. Benrath hattının güneyinde, Renanya'da, Düsseldorf ve Köln'ün kuzeybatısından batıda Aachen'e ve doğuda Waldbröl'e kadar konuşulur. Dil, Almanya dışında Almanca konuşan Belçikalılar ve Hollanda’nın Limburg eyaletinin güneyinde, özellikle de Kerkrade'de (Kirchroa) yaşayan insanlar tarafından da kullanılır. Lehçenin adı, 4. yüzyıl itibarıyla bölgeye yerleşen Ripuar Frankları'ndan (Rheinfranken) türemiştir. En iyi bilinen ripuar şivesi olan Kölsch, Köln'ün yerel lehçesidir. Ripuar gruba ait olan ağızların hemen hemen hepsi kendi şivelerine Platt demektedirler. Buna, Öcher Platt (Aachen), Eischwiele Platt (Eschweiler), Kirchröadsj Platt (Kerkrade), Bocheser Platt (Bocholtz) ya da Bönnsch Platt (Bonn) örnek gösterilebilir. Genellikle, komşu lehçeler arasında ancak yerliler tarafından kolayca fark edilebilen küçük farklar vardır ve bu farklar daha uzaktaki lehçeler arasında giderek artar. Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] Otorite kontrolü GND: 4120322-7 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ripuarca&oldid=29783614" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9781442269569 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-1442269569" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9781442255920 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-1442255920" sayfasından alınmıştır

Kitap kaynaklarını araISBN: Ara Bu sayfa, Uluslararası Standart Kitap Numarasına (ISBN) göre kitap arayabileceğiniz kütüphanelerin ve diğer kitap kaynaklarının kataloglarına bağlanır. Bu sayfaya herhangi bir Vikipedi sayfasındaki bir ISBN bağlantısını tıklayarak geldiyseniz, aşağıdaki ara bağlantılarına giderek söz konusu kitap için tüm alakalı arama bağlantılarına ulaşabilirsiniz. Arama yaparken ISBN numarasındaki boşluklar ve çizgiler önemsizdir. ISBN, bir kitabın belirli bir basımını tanımlar. Bu nedenle aynı kitabın farklı baskıları var ise farklı ISBN numarası olabilir. Aranacak ISBN numarası: 9780190610029 Veritabanları Google Kitaplar ara Goodreads ara 1000Kitap ara KIBO Elektronik Yayın Kataloğu ara Türkiye'deki kütüphaneler Tübitak Ulusal Toplu Katalog ara Bilgi Üniversitesi Kütüphanesi ara Bilkent Üniversitesi Kütüphanesi ara Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi ara Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi ara Gazi Üniversitesi Kütüphanesi ara Hacettepe Üniversitesi Kütüphanesi ara İTÜ Kütüphane hizmetleri ara İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Kütüphanesi ara Koç Üniversitesi Suna Kıraç Kütüphanesi ara ODTÜ Kütüphanesi ara Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi ara Türkiye dışı kütüphaneler Türkiye dışındaki kütüphanelerin kataloglarını taramak için İngilizce Wikipedia'ye bakınız. Vikipedi Kütüphanesi Ortaklar Kaynaklar Açık kaynaklar Bibliyografyalar Kaynak istekleri Kullanıcı arşivleri "https://tr.wikipedia.org/wiki/Özel:KitapKaynakları/978-0190610029" sayfasından alınmıştır

Joseph Kony (d. 1961), bir Doğu Afrika ülkesi olan Uganda'da (Lord's Resistance Army) Tanrı'nın Direniş Ordusu adındaki hükûmet karşıtı gerilla grubunun lideri. Uganda'da hükûmete başkaldıran en büyük unsur olan Kony, zorla kaçırılan binlerce çocuktan oluşturduğu Tanrının Direniş Ordusu nedeniyle dünya üzerindeki en büyük çocuk istismarcısı olarak kabul ediliyor. Kony'nin gerilla ordusunun kurulmasından bu yana kimi tahminlere göre, 2 milyon kadar kadar insanın yaşadığı yerden göç etmesine neden olmuş ve yaklaşık 66,000 kadar çocuğun da zorla kaçırılmasıyla birlikte Direniş Ordusu için asker toplanmıştır. Kony, kız çocuklarını kanlı savaşı için seks kölesi olarak kullanmaktadır. 2005 yılında Hollanda, Lahey'deki Uluslararası Ceza Mahkemesi tarafından savaş suçları işlemekle itham edilmiş ve yakalama emri çıkarılmıştır. Kasım 2022'de ICC savcısı Joseph Kony'yi yargılamak istiyor.[kaynak belirtilmeli] Kony 2012[değiştir | kaynağı değiştir] Ana madde: Kony 2012 2012 yılında birçok sanatçı ve politikacı tarafından destekli Invisible Children isimli kampanya için toplanmış bir grupça başlatılan hareket çerçevesinde Kony, dünyaca tanınır hale getirilerek küresel bir tepki oluşturulması ve bu sayede yıl sonuna kadar Kony'nin yakalanması hedeflenmiştir. 20 Nisan 2012 tarihinde dünyanın birçok şehri Kony posterleri ile donatılarak kampanya internet dışı bir eyleme geçecektir. Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] Joseph Kony 2012 Belgeseli Hague Justice Portal: Joseph Kony 19 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) "Wanted": Joseph Kony on Interpol's list of wanted persons (İngilizce) Invisible Children sitesi Kony 2012 Kony 2012 sitesi Forbes, En çok aranan suçlular-Joseph Kony 10 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Bibliografi[değiştir | kaynağı değiştir] Green, Matthew (2008). The Wizard of the Nile: The Hunt for Africa's Most Wanted. Portobello Books. ISBN 978-1846270307.  Briggs, Jimmie (2005). The Innocents Lost: When Child soldiers Go to War. Basic Books.  Bussman, Jane (2009). The Worst Date Ever: War Crimes, Hollywood Heart-Throbs and Other Abominations. Macmillan. ISBN 0230737129.  Uganda ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. Bir biyografi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. Otorite kontrolü GND: 1053461887 ISNI: 0000 0003 8532 6642 LCCN: n98030651 NARA: 10574571 NLI: 987007363636105171 SUDOC: 135644763 VIAF: 229152673 WorldCat: lccn-n98030651 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Joseph_Kony&oldid=30598367" sayfasından alınmıştır

Jean-Pierre Bemba, 2006 Jean-Pierre Bemba Gombo (d. 4 Kasım 1962)[1] Kongo Demokratik Cumhuriyeti'nden bir politikacı. 17 Temmuz 2003-Aralık 2006 tarihleri arası Kongo Demokratik Cumhuriyeti geçiş hükûmetinin dört başkan yardımcılarından biriydi. Bemba, 2006 başkanlık seçimlerinde yapılan oyların sayımında en yüksek ikinci oldu. 2007 yılının Ocak ayında da Senatoya seçildi. Uluslararası Ceza Mahkemesi tarafından çıkarılan tutuklama emrine dayanılarak, 24 Mayıs 2008 tarihinde Belçika'nın başkenti Brüksel yakınlarında tutuklandı. İnsanlığa karşı işlenen suçlar ile suçlandı. 2010 yılı Ekim ayında savaş suçları, insanlığa karşı suçlardan yargılandı. 2003-2003 yıllarında Kongo'nun komşusu Orta Afrika Cumhuriyeti'nde işlediği suçlardan ötürü suçlu bulundu. 21 Mart 2016'da, bu suçlamalardan mahkûm edildi. Ancak Bemba, birçok Kongolu tarafından bir kahraman olarak kabul edilir ve mahkûmiyeti, ülkelerini istikrarsızlaştırmak için uluslararası bir komplo olarak görülmektedir. Haziran 2016 tarihinde, savaş suçları ve cinsel şiddet suçlarından Uluslararası Ceza Mahkemesi tarafından 18 yıl hapse mahkûm edildi.[2] 28 Eylül 2016'da, yanlış yargılama iddiasında bulunarak mahkumiyetine itiraz etti. 10 yıl hapis yattığı 2016 savaş suçları mahkumiyetleri, 8 Haziran 2018'de yapılan temyiz başvurusunun ardından bozuldu; ancak, Eylül ayında, tanık kurcalama suçundan mahkûmiyetine karşı temyizini kaybetti.[3] Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "Situation In The Central African Republic In The Case Of The Prosecutor V. Jean-Pierre Bemba Gombo — Under Seal Urgent Warrant Of Arrest For Jean-Pierre Bemba Gombo" (PDF). International Criminal Court. 23 Mayıs 2008. 31 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Temmuz 2008. Şablon:404 "Arşivlenmiş kopya". 22 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2016.  "ICC sentences DRC's Jean-Pierre Bemba over witness tampering". Al Jazeera. 17 Eylül 2018. 17 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Otorite kontrolü GND: 129470317 ISNI: 0000 0001 1279 0562 LCCN: nr2003039992 NTA: 269905324 VIAF: 164491170 WorldCat: lccn-nr2003039992 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Pierre_Bemba&oldid=32103112" sayfasından alınmıştır

Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir.Kaynak ara: "Cancavid" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Nisan 2016) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) At üstünde bir Cancavid militanı Cancavid (Arapça: جنجويد), Darfur'da (batı Sudan) ve doğu Çad'da çoğu silahlı, hükûmetin isyanı bastırmak için devreye koyduğu askeri çeteler. Cancavid'in kelime olarak anlamı silahlı süvaridir. Birleşmiş Milletler tanımlaması ile; Cancavidler; göçebe Arapça konuşan, Abbalalardan (deve çobanları) ve Baggaralardan (sığır çobanları) müteşekkil Afrikalı kabilelerdir. Hükûmet yanlısıdırlar ve hükûmetin güçlerinin müdahale edemediği yerlere saldırabildikleri için bazı bölgelerde Cancavidler gönderilmiş fakat isyanı bastırmak yerine ülkedeki savaşı daha da körüklemiştir. Cancavidler ile savaş yeni bir boyut kazanmıştır. Çünkü Cancavidlerden önce çatışmalar isyancılar ve hükûmet arasındaydı. Cancavidler geldikten sonra ise Cancavidler hem isyancılarla hem de yerel halk ile savaştılar. Cancavidler isyanı bastırmaya çalışırken köyleri yaktılar ve kadınlara tecavüz ettiler. Ayrıca hükûmetten bağımsız hareket ettikleri için çıkarları doğrultusunda Afrika kabilelerine saldırdılar. Bu saldırılarda etnik durumun yanında kuraklık, susuzluk ve hayvanları otlatacak arazi sorunu gibi nedenler var. Ancak etnik nedenlerden sonra en çok karışıklığa sebep olan şeyin kuraklık ve susuzluk olduğu bilinse de bunun yanında bölgenin petrol zengini olduğunun öğrenilmesinin de payı var. Sudan ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Cancavid&oldid=29202612" sayfasından alınmıştır

Batı ve Orta Pasifik Balıkçılık KomisyonuKısaltmaWCPFCKuruluş19 Haziran 2004 (19 yıl önce) (2004-06-19)TürBölgesel Balıkçılık Yönetim OrganizasyonuAmaçBalıkçılıkMerkezKolonia, Pohnpei, Mikronezya Federal DevletleriKoordinatlar6°58′00″N 158°12′46″E / 6.9666024°K 158.2128149°D / 6.9666024; 158.2128149Hizmet bölgesiBatı Pasifik OkyanusuÜyeler26 üye devletExecutive DirectorRhea Moss-ChristianResmî sitewcpfc.int Batı ve Orta Pasifik Balıkçılık Komisyonu (WCPFC), Pasifik Okyanusu'nun batı ve orta bölgelerinde ton balığı ve diğer yüksek oranda göçmen balık stoklarını korumak ve yönetmek için kurulmuş hem genel hem de bölgesel bir ton balığı balıkçılık yönetimi organizasyonudur. Tam adı Batı ve Orta Pasifik Okyanusu'ndaki Yüksek Derecede Göç Eden Balık Stoklarının Korunması ve Yönetimi Komisyonu'dur . 2005'in sonlarında faaliyete geçmiştir ve komisyonun sekreterliği Mikronezya Federal Devletleri'nin adası Pohnpei'de bulunmaktadır. 19 Haziran 2004 tarihinde yürürlüğe giren Batı ve Orta Pasifik Okyanusunda Yüksek Derecede Göç Eden Balık Stoklarının Korunması ve Yönetimine İlişkin Uluslararası Sözleşme (WCPF Sözleşmesi) ile kurulmuştur.[1] WCPF Sözleşmesi, 1995 BM Balık Stokları Anlaşması'nın imzalanmasından bu yana müzakere edilen ikinci bölgesel balıkçılık yönetimi anlaşmasıdır. Üyelik[değiştir | kaynağı değiştir] Komisyon üyeliği, 2004 sözleşmesi müzakerelerine katılan devletlere açıktır. Sözleşmenin akit tarafları, oybirliğiyle Batı ve Orta Pasifik'te yüksek oranda göçmen balık stokları yakalamak isteyen devletleri veya bölgesel ekonomik entegrasyon kuruluşlarını sözleşmeye katılmaya davet edebilir. Bu yaklaşım, katılım girişiminin yeni başvuru sahiplerine değil, mevcut taraflara ait olduğunu vurgulayarak erişimi kısıtlamaktadır.[2] Üyeler Komisyon üyeleri[3] Katılımcı Bölgeler İşbirliği içindeki üye olmayan ülkeler  Avustralya  Amerikan Samoası  Curaçao  Kanada  Kuzey Mariana Adaları  Ekvador  Çin  Fransız Polinezyası  El Salvador  Cook Adaları  Guam  Liberya  Avrupa Birliği  Yeni Kaledonya  Nikaragua  Mikronezya Federal Devletleri  Tokelau  Panama  Fiji  Wallis ve Futuna  Tayland  Fransa  Vietnam  Endonezya  Japonya  Kiribati  Güney Kore  Nauru  Yeni Zelanda  Niue  Palau  Papua Yeni Gine  Filipinler  Samoa  Solomon Adaları  Tayvan (Çin Taipeisi olarak)  Tonga  Tuvalu  ABD  Vanuatu Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "Convention on the Conservation of Highly Migratory Fish Stock in the Western and Central Pacific Ocean (Honolulu. 5 September 2000) ATS 15 of 2004“ 5 Ekim 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Australasian Legal Information Institute, Australian Treaties Library. Retrieved on 18 April 2017. Fisheries and Oceans Canada. "Western and Central Pacific Fisheries Commission" (PDF). 11 Nisan 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2008.  "About WCPFC". 4 Şubat 2022. 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023.  Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] Batı ve Orta Pasifik Balıkçılık Komisyonu - Resmi web sitesi Mahon, R ve McConney, PA (2004) CARICOM Ülkelerindeki büyük açık deniz balıkçılığının yönetimi FAO Balıkçılık Teknik Raporu 464. "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Batı_ve_Orta_Pasifik_Balıkçılık_Komisyonu&oldid=30553844" sayfasından alınmıştır

Görevdeki Genel Sekreter Puna Pasifik Adaları Forum Sekreterliği Genel Sekreteri, Pasifik Adaları Forum Sekreterliği'nin (PIFS) icra kurulu başkanıdır.[1] Pasifik Adaları Forumu'nun merkezi Fiji'nin başkenti Suva'da bulunmaktadır. Forum Sekreterliği genel sekreteri, Pasifik Adaları Forumu'na üye devletlerin liderleri tarafından üç yıllık bir görev süresi için atanır.[2] Genel Sekreter doğrudan üye devletlerin liderlerine ve Forum Yetkilileri Komitesine (FOC) rapor verir.[2] Kendisi otomatik olarak Pasifik'teki Bölgesel Organizasyonlar Konseyi'nin (CROP) daimî başkanı olarak görev yapar.[2] Sorumluluklar[değiştir | kaynağı değiştir] Genel Sekreter, Pasifik Adaları Forumu ve Sekreterlik bünyesinde çeşitli görev ve sorumluluklardan sorumludur. PIF üye devletlerinin ve gözlemcilerinin sorumlulukları aşağıdakileri içerir: Üye devletlere "yüksek kaliteli" liderlik sağlamak.[1] Forum Sekreteryası ofisi yönetiminin yanı sıra personel ve varlıklarını da etkili bir yönetim şekli getirmek.[1] Pasifik Adaları Forumu'na üye ülkelere tavsiye ve hizmet sunmak.[1] Pasifik Adaları Forumu'nun çıkarlarını sivil toplum kuruluşlarının yanı sıra diğer uluslararası kuruluşlara da savunmak. Üye devletlerin ulusal liderlerinin yanı sıra Forum Yetkilileri Komitesi'nin (FOC) bir toplantısı olan Pasifik Adaları Forumu'na (PIF) liderlik etmek ve yönetmek. Bu rol, PIF veya FOC tarafından kurulabilecek Pasifik Adaları Forumu bakanlar arası toplantılarına, komitelerine, konseylerine ve çalışma gruplarına katılmayı ve bunlara liderlik etmek.[1] Genel Sekreter , Pasifik'teki Bölgesel Örgütler Konseyi'nin (CROP) başkanıdır .[1] Pasifik Adaları Forumu ve Forum Yetkilileri Komitesinin tüm talimat ve direktiflerinin uygulanmasını denetlemek.[1] Sekretarya'nın çalışma programını etkili bir şekilde uygulamak.[1] Genel sekreterlerin listesi[değiştir | kaynağı değiştir] Nr. Resim İsim Ülke Göreve başlama Görevi bırakam Güney Pasifik Ekonomik İşbirliği Forumu Direktörü 1 Mahe Tupouniua  Tonga Kasım 1972 1980 2 Gabriel Gris  Papua Yeni Gine 1980 1982 (görev başında hayatını kaybetti) – John Sheppard (geçici)  Avustralya 1982 Ocak 1983 3 Mahe Tupouniua  Tonga Ocak 1983 Ocak 1986 4 Henry Naisali  Tuvalu Ocak 1986 Eylül 1988 Pasifik Adaları Forumu Genel Sekreteri – Henry Naisali  Tuvalu Eylül 1988 Ocak 1992 5 Ieremia Tabai  Kiribati Ocak 1992 Ocak 1998 6 Noel Levi  Papua Yeni Gine Şubat 1998 16 Mayıs 2004 7 Greg Urwin  Avustralya 16 Mayıs 2004 2 Mayıs 2008 (istifa) – Feleti Teo (geçici)  Tuvalu 2 Mayıs 2008 13 Ekim 2008 8 Tuiloma Neroni Slade  Samoa [3] 13 Ekim 2008 4 Aralık 2014 9 Meg Taylor  Papua Yeni Gine 4 Aralık 2014 24 Mayıs 2021 10 Henry Puna[4]  Cook Adaları 24 Mayıs 2021 Görevde Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] a b c d e f g h "Urwin's stand-in wants the helm". Fiji Times. 18 Ağustos 2008. 22 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2008.  a b c Vula, Timoci (9 Eylül 2011). "Slade back at the helm". Fiji Times. 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.  Fisher, Mue (9 Eylül 2011). "Forum Leaders endorse Slade's second term as SG". PRESS STATEMENT (83/11). Forum Secretariat. 25 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2011.  "Pacific countries select new chief diplomat after fractious vote". msn.com. Reuters. 4 Şubat 2021. 13 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021.  Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] Pasifik Adaları Forumu Sekreterliği "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Pasifik_Adaları_Forumu_sekreterliği_genel_sekreteri&oldid=32066527" sayfasından alınmıştır

Ieremia Tienang Tabai Kiribati Devlet Başkanı Görev süresi12 Temmuz 1979 - 10 Aralık 1982 Yerine geldiği Makam oluşturuldu Yerine gelen Rota Onorio (geçici) Görev süresi18 Şubat 1983 - 4 Temmuz 1991 Başkan Yardımcısı Teatao Teannaki Yerine geldiği Rota Onorio (geçici) Yerine gelen Teatao Teannaki Kişisel bilgiler Doğum 16 Aralık 1949 (74 yaşında)Nonouti, Gilbert ve Ellice Adaları(günümüzde Kiribati) Partisi Ulusal İlerici Parti Boutokaan te KoauaKamanoan Kiribati Partisi Evlilik(ler) Meleangi Kalofia Çocuk(lar) Thori Yaşadığı yer Tarawa Palace Razidans Bitirdiği okul Victoria Üniversitesi, Wellington Ieremia Tienang Tabai (d. 16 Aralık 1949), Kiribatili siyasetçi. Tabai, Büyük Okyanus'ta Mikronezya ada öbeği içerisinde yer alan Kiribati'nin ilki ülkenin ilk devlet başkanı olmak üzere 1979-1982 ve 1983-1991 yılları arasında devlet başkanlığı makamında bulunmuştur. Tabai, Milletler Topluluğu'nun şimdiye kadarki en genç şef bakanı olduktan ve ardından gelmiş geçmiş en genç başkan olduktan sonra, Kiribati Cumhuriyeti'nin ilk devlet başkanı (Beretitenti) olarak görev yapmıştır. Tabaş, başkanlığı sırasında Pasifik ada devletlerinin en yetenekli lideri olarak tanımlandı.[1] Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir] 1949'da Nonouti'de doğdu ve eğitimini almak için Yeni Zelanda'ya gitti (St Andrew's College, Christchurch ve ardından Victoria University of Wellington ). Eğitiminin ardından Gilbert ve Ellice Adaları'na döndü, Ellice Adaları'ndan bir kadınla evlendi ve bir yıl Hazine'de muhasebeci olarak çalıştı.[1] Bir yıl sonra 1974 genel seçimlerinde Nonouti'yi temsilen Gilbert ve Ellice Adaları meclisine seçildi . 1976'da, birkaç ay önce Tuvalu'dan ayrılan Gilbert Adaları özyönetim aldı ve Tabai, resmî siyasi partilerden çok benzer düşünen üyelerden oluşan gevşek koalisyonların hakim olduğu bir Westminster sisteminde muhalefetin lideri olarak görev yaptı. Bu pozisyonda, düzenli olarak başbakan Naboua Ratieta hükûmetinin algılanan merkeziyetçi eğilimlerine yönelik eleştirilerini dile getirdi ve Ratieta'nın pahalı bir savunma departmanı planlarına ve Kiribati'ye getirdiği batılılaşmaya yönelik özel hoşnutsuzluğunu dile getirdi. Geleneksel Gilbert kültürü için savaştı, köydeki kopra yetiştiricilerinin şikayetlerinin duyurulmasına yardım etti ve Tarawa'da diğer adalara kıyasla orantısız bir hükûmet harcaması olarak gördüğü konuları eleştirdi.[2] Tabai, Mart 1978'de, yalnızca 27 yaşında, Milletler Topluluğu'ndaki en genç başbakan olarak seçildi. Banabalıların atalarının anavatanları olan Banaba'nın (Okyanus Adası) fosfat madenciliğiyle harap olan kaybının tazminine ilişkin taleplerine ilişkin malî bir anlaşma ve Kiribati'den bağımsız hale gelme talepleri konusunda Birleşik Krallık ile müzakerelerde hükûmetine önderlik ettiğinde müzakere yeteneğini gösterdi.[2] 1979'da Tabai, Kraliçe II. Elizabeth tarafından Aziz Michael ve Aziz George Nişanı (CMG) takdim edildi ve 12 Temmuz 1979'da bağımsızlığını kazandığında ülkesinin Beretitenti olarak adlandırılan ilk devlet başkanı oldu oldu. Bağımsızlıktan önceki son başbakan olarak görev yapmakla kalmadı ve 1979'dan 1982'ye, ardından 1983'ten 1991'e kadar, kanunun izin verdiği azami sayıda görev yaparak, kanun gereği Beretitenti oldu. İlk olarak Nisan 1982'de Beretitenti ofisine seçildi, ancak Aralık 1982'de güvensizlik oyunu kaybetti, bu nedenle Şubat 1983'te yeniden seçilene kadar yerine devlet başkanı vekili getirildi. 1987'den 1991'e kadar olan üçüncü ve son dönemi, Kiribati Anayasası en fazla 3 dönemle sınırlandırdığı için yasal soruna konu oldu, ancak Yüksek Mahkeme davayı usuli nedenlerle reddetti. 1982'de Kraliçe - Aziz Michael ve Aziz George Nişanı'nın (GCMG) Şövalye Büyük Haçı'ndan onursal bir şövalyelik aldı.[2] Tabai, Ulusal İlerici Parti'nin bir üyesiydi. Beretitenti olarak, bir noktada insanların "fakir ama özgür olması daha iyi" olduğunu söyleyerek, yardıma bağımlı olmaktan güçlü bir tiksinti sergiledi.[1] Görevi sırasında Sovyetler Birliği'nden balıkçılık yetkilileriyle ton balığı için bir anlaşma imzaladı. Ancak Sovyetler Birliği, topladıkları avın Tabai'nin talep ettiği lisans ücretine değmediğini söyleyerek anlaşmayı yenilememeyi seçti.[1] Onun yönetimi altında hükûmet, fosfat madenciliğinden elde ettiği kazançları da bir güven fonuna yatırdı. Fonun faizi kalkınma projeleri için kullanılmıştı.[1] Politikadan emekli olduktan sonra Tabai, 1992'den 1998'e kadar Pasifik Adaları Forumu'nun Genel Sekreteri olarak görev yaptı. 1992'de Kiribati'nin en yüksek şerefi olan[3] Büyük Nişanı'nı aldı. Mayıs 1996'da, "Avustralya-Pasifik Adaları ülkeleri ilişkilerine, özellikle Güney Pasifik Forumu Genel Sekreteri olarak hizmetlerinden dolayı" Avustralya Nişanı Onursal Görevlisi olarak atandı.[4] 1999'da Kiribati'de bağımsız bir radyo istasyonu kurmaya çalıştığı için para cezasına çarptırıldı ve bunu "sansür" olarak nitelendirdi.[5] 2000 yılında The Kiribati Newstar adlı bir gazete kurdu.[2] Tabai, 2007'de siyasete yeniden dönerek Nonouti'yi temsilen meclise seçildi.[6] 2011, 2015-16 ve 2020 seçimlerinde meclisteki sandalyesini korudu. Tabai, Boutokaan te Koaua partisi ve ardından Kamanoan Kiribati Partisi'nde de bulunmuştur. Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] a b c d e "STARVE TREK:Special comic edition". 26 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2008.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım) a b c d "Rulers.org". 21 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2008.  "Kiribati" (PDF). Pacific Island History Poster Profiles. Queensland University of Technology. s. 13. 5 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 28 Temmuz 2022 – QUT ePrints vasıtasıyla.  "It's an Honour". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2023.  "Pacific Media Watch". 12 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2008.  "Kiribati president returned at general election, likely will form new government" 31 Ağustos 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Associated Press (International Herald Tribune), August 23, 2007. RNZ röportajı 2011: Sir Ieremia Tabai - Berititente [ sic ] 27 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Otorite kontrolü NLA: 35449398 VIAF: 92451728 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ieremia_Tabai&oldid=30992424" sayfasından alınmıştır

DameMeg TaylorDBE Pasifik Adaları Forumu Genel Sekreterliği Görev süresi4 December 2014 - 4 February 2021 Yerine geldiği Tuiloma Neroni Slade Yerine gelen Henry Puna Kişisel bilgiler Doğum 1951 Milliyeti Papua Yeni Gine Bitirdiği okul Melbourne ÜniversitesiHarvard Üniversitesi Meg Taylor (d. 1951), Papua Yeni Gineli siyasetçi. Taylor, 2014-2021 yılları arasında Pasifik Adaları Forumu'nda genel sekreter olarak görev yapmıştır. Taylor daha önce bir atlet, avukat ve diplomattı. Avustralya, Melbourne Üniversitesi'nden mezun olduktan sonra Harvard Üniversitesi'nde de eğitim gördü. Ülkesi Papua Yeni Gine'de avukat olarak görev alan Taylor, Hukuk Reformu Komisyonu üyesidir. 1971 yılında ülkesi adına katıldığı ve Fransız Polinezyası'nda düzenlenen Güney Pasifik Oyunları'nda yarıştığı pentatlon yarışlarında ikinci, 4 x 100 metre bayrak yarışında ise üçüncü olarak ülkesine madalya kazandırmıştır. 31 Temmuz 2014'te, Meg Taylor'ın Pasifik Okyanusu'nun bağımsız ülkeleri arasındaki işbirliğini geliştirmeyi amaçlayan hükûmetler arası bir organizasyon olan Pasifik Adaları Forumu'na Genel Sekreter olarak atanacağını duyurarak bu görevi üstlenen ilk kadın oldu.[1][2] 4 Şubat 2021 tarihinde görevi ardılı Cook Adaları eski başbakanı Henry Puna'ya bırakarak makamdan ayrılmıştır.[3] Atletizmde başarılar[değiştir | kaynağı değiştir] Yıl Yarışma Yer Pozisyon Etkinlik Notlar Ülke  Papua Yeni Gine 1971 Güney Pasifik Oyunları Pirae, Fransız Polinezyası 2. Pentatlon 3386 pts 3. 4 × 100 m bayrak 50.4 s Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "PNG's Dame Meg Taylor will be PIFS First Female Secretary General – Pacific Islands Forum Secretariat". Forumsec.org. 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2014.  Profile 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. CSCAustralia.com; accessed 8 June 2015. "Henry Puna, Pasifik Adaları Forumu genel sekreterliğine seçildi". 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2021.  Otorite kontrolü BNF: cb13566705s (data) ISNI: 0000 0000 3699 9136 LCCN: n96021135 NLA: 52239002 SUDOC: 115880119 VIAF: 76481841 WorldCat: lccn-n96021135 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Meg_Taylor&oldid=30896651" sayfasından alınmıştır

Chaguaramas Antlaşmasıİmzalanma4 Temmuz 1973YerChaguaramas, Trinidad ve TobagoYürürlük1 Ağustos 1973 (2001'de revize edildi) Chaguaramas Antlaşması, halk arasında CARICOM olarak bilinen Karayip Topluluğunu ve Ortak Pazarı'nı kuran antlaşmadır. Antlaşma, 4 Temmuz 1973'te Trinidad ve Tobago'nun bir şehri olan Chaguaramas'ta imzalanmıştır. Antlaşma kurucu üyeler Barbados, Guyana, Jamaika ve Trinidad ve Tobago tarafından imzalanarak 1 Ağustos 1973'te yürürlüğe girdi. Antlaşma, 1 Mayıs 1974'te varlığı sona eren Karayipler Serbest Ticaret Birliği'nin yerine geçerek bölgesel kurumu kurdu. 2001 yılında imzalanan revize edilmiş anlaşma, Karayip Tek Pazarı ve Ekonomisini yarattı. Topluluk aracında ekonomik konuların yanı sıra dış politika koordinasyonu ve işlevsel işbirliği konuları da ele alındı. Ekonomik entegrasyon sorunları, özellikle ticarî düzenlemelerle ilgili olanlar, CSME Ekinde ele alınmıştır. CARICOM Tek Pazarı ve Ekonomisi (CSME) de dâhil olmak üzere Karayip Topluluğunu kuran gözden geçirilmiş Chaguaramas Antlaşması 2001 yılında imzalandı. CARICOM Günü[değiştir | kaynağı değiştir] CARICOM Günü, bu anlaşmanın imzalanmasını anmak için Guyana'da Temmuz ayının ilk pazartesi günü kutlanır. Küba'da, Karayip Topluluğu (CARICOM) ile Küba arasındaki diplomatik bağları kutlamak için 8 Aralık'ta CARICOM-Küba Günü kutlanıyor. Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] Chaguaramas tarihinin orijinal Antlaşması Orijinal Chaguaramas Antlaşması Chaguaramas tarihinin gözden geçirilmiş Antlaşması Gözden Geçirilmiş Chaguaramas Antlaşması [cms2.caricom.org/documents/4906-revised_treaty-text.pdf Gözden Geçirilmiş Chaguaramas Antlaşması] Küresel Yasal Bilgi Ağı Konu Terim Dizininden "CARICOM" "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Chaguaramas_Antlaşması&oldid=32234364" sayfasından alınmıştır

Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek maddenin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir.Kaynak ara: "Kubanıçbek Ömüraliyev" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Mart 2021) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) Kubanıçbek Ömüraliyev Türk Devletleri Teşkilatı Genel Sekreteri Görevde Makama geliş 11 Kasım 2022 Yerine geldiği Bağdad Amreyev Kırgız Cumhuriyeti Olağanüstü ve Tam Yetkili Ankara Büyükelçisi Görev süresiMart 2019 - 11 Kasım 2022 Yerine gelen Ruslan Kazakbayev Kırgız Cumhuriyeti Olağanüstü ve Tam Yetkili Tel Aviv Büyükelçisi Görevde Makama geliş Haziran 2021 Kırgız Cumhuriyeti Estonya, Letonya ve Litvanya Büyükelçisi Görev süresiMart 2016 - Mart 2019 Kırgız Cumhuriyeti’nin BDT Bünyesindeki Daimi Temsilcisi Görev süresiTemmuz 2015 - Mart 2019 Kırgız Cumhuriyeti Belarus Büyükelçisi Görev süresiMayıs 2015 - Mart 2019 Kırgız Cumhuriyeti Birleşik Arap Emirlikleri Başkonsolosu Görev süresiOcak 2012 - Mayıs 2015 Kırgız Cumhuriyeti ABD ve Kanada Büyükelçisi Yardımcısı, Elçi Müsteşar Görev süresi1999-2003 Kişisel bilgiler Doğum 15 Eylül 1960 (63 yaşında)Tong ilçesi, Issık-Göl, Kırgızistan SSC Çocuk(lar) 2 Bitirdiği okul Kırgız Ulusal Tarım Üniversitesi Moskova Sınai Mülkiyet Enstitüsü Mesleği Diplomat Kubanıçbek Ömüraliyev (Kırgızca: Кубанычбек Өмүралиев, 15 Eylül 1960; Issık-Göl, Kırgızistan SSC), Kırgız diplomat, büyükelçi ve 11 Kasım 2022 tarihinden beri Türk Devletleri Teşkilatı Genel Sekreteri.[1] Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir] Ömüraliyev, 15 Eylül 1960 tarihinde, Kırgızistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nin Issık-Göl ilinde yer alan Tong ilçesinde doğdu Kırgızca, Rusça, İngilizce ve Türkçe bilmektedir. Evli ve iki çocuk babasıdır.[2] Eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir] Ömüraliyev, 1984 yılında Kırgız Ulusal Tarım Üniversitesi'nin makine mühendisliği bölümünden mezun oldu ve 1994 yılında Moskova Sınai Mülkiyet Enstitüsü'nde ekonomi alanında lisansüstü eğitimini tamamladı. 1993-1996 yılları arasında Texas A&M Üniversitesi, Nebraska Üniversitesi, Washington Üniversitesi ve Seul Ulusal Üniversitesi gibi üniversitelerde staj yaptı. İlerleyen yıllarda Ömüraliyev; Belçika, Lüksemburg, Fransa, Mısır ve Amerika Birleşik Devletleri'nde diplomatik staj yaptı. 2003'ten 2006'ya kadar Singapur, Hong Kong, Norveç, Slovenya ve Litvanya gibi ülkelerde yolsuzlukla mücadele için yasal ve kurumsal çerçeveyi incelemek için staj yaptı.[2] Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir] 2019-2022: Kırgızistan'ın Türkiye Cumhuriyeti olağanüstü ve tam yetkili büyükelçisi[3] olarak görev yapan Ömüraliyev, sırasıyla; 2021-2022 yılları arasında Kırgızistan'ın İsrail'in Ankara, Türkiye'de ikamet eden olağanüstü ve tam yetkili büyükelçisi, 2016-2019 yılları arasında Kırgızistan'ın Belarus, Minsk'te ikamet eden Estonya, Letonya ve Litvanya Cumhuriyetlerinin olağanüstü ve tam yetkili büyükelçisi, 2015-2019 yılları arasında Kırgızistan'ın Belarus Minsk'te ikamet eden Bağımsız Devletler Topluluğu daimi temsilcisi, 2015-2019 yılları arasında Kırgızistan'ın Belarus olağanüstü ve tam yetkili büyükelçisi, 2012-2015 yılları arasında Kırgızistan'ın Birleşik Arap Emirlikleri başkonsolosu, 2011-2012 yılları arasında Kırgızistan Dışişleri Bakanlığı Kamu Danışma Konseyi üyesi, 2006-2011 yılları arasında Kırgız Yolsuzluğa Karşı Parlamenterler (KPAC) genel müdürü, 2004-2006 yılları arasında Kırgızistan İyi Yönetişim Danışma Konseyi sekreterliği başkanı, 2003-2004 yılları arasında Kırgızistan Ulusal İyi Yönetişim Konseyi Sekreterliği başkanı, 1999-2003 yılları arasında bakan-danışman, Kırgızistan'ın ABD ve Kanada misyonu başkan yardımcısı, 1998-1999 yılları arasında Kırgızistan Dışişleri Bakanlığı Ekonomi Politikası Departmanı direktörü, 1997-1998 yılları arasında Kırgızistan Dışişleri Bakanlığı'ndaki Batı Ülkeleri Dairesi'nde müdür yardımcılığı, 1992-1997 yılları arasında Dış Ekonomik Birliği JSC "KyrgyzAgroImpex" genel müdürü, 1990- 1992: Tarım, Su Kaynakları ve Bölgesel Kalkınma Bakanlığı Dış Ekonomik İlişkiler Dairesi başkanı, 1984-1990 yılları arasında ise Tarım Ticareti Şirketi Issyk'in müdür yardımcısı olarak çeşitli görevlerde bulunmuştur. Kamu hizmetleri[değiştir | kaynağı değiştir] Ömüraliyev, 1995-1997 yılları arasında Kırgızistan İş Çevreleri Federasyonu'nun başkan yardımcılığını yaptı. Ardından Kırgız - Amerikan İş Konseyi üyesi oldu. 2003 yılında Geçiş Sürecindeki Ekonomiler için Yolsuzlukla Mücadele Ağı (ACN) ve Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü'nün (OECD) ulusal koordinatörü oldu.[2] Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir] Houston Şehri Onursal Vatandaşı, Teksas, ABD (2003) Kırgız Cumhuriyeti Şeref Belgesi (2006) "Kırgız Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı'nın 70. Yılı" Yıldönümü Madalyası (2014) Bağımsız Devletler Topluluğu Onur Belgesi (2017) "Uluslararası Cengiz Aytmatov Kulübü" Madalyası (2018) "Kırgız Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı'nın 75. Yılı" Yıldönümü Madalyası (2019) Uluslararası Türk Kültürü Teşkilatı "Cengiz Aytmatov" Madalyası (2020) 2021 Yılının En Başarılı Büyükelçisi, Türkiye (2022) Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] KUDRYAVTSEVA, Tatyana (11 Kasım 2022). "Kubanychbek Omuraliev to become Secretary General of OTS -". 24.kg (İngilizce). 13 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2022.  a b c "Arşivlenmiş kopya". 15 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2022.  "Kubanychbek Omuraliev relieved of role of Ambassador of Kyrgyzstan to Turkiye". akipress.com. 13 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2022.  gtdTürk Devletleri Teşkilatı Genel sekreterleri Halil Akıncı Ramil Hasan Bağdad Amreyev Kubanıçbek Ömüraliyev "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Kubanıçbek_Ömüraliyev&oldid=30974591" sayfasından alınmıştır

Türk Devletleri Parlamenter AsamblesiKısaltmaTÜRKPAKuruluş21 Kasım 2008TürParlamenter AsambleMerkezBakü, Azerbaycan (Genel Sekreterlik)Üyeler Üyeler:  Azerbaycan  Kazakistan  Kırgızistan  Türkiye Gözlemciler:  Kuzey Kıbrıs  Macaristan Resmî dillerAzericeKazakçaKırgızcaTürkçeİngilizceDönem BaşkanlığıTürkiye Büyük Millet MeclisiDönem Başkanı Numan KurtulmuşGenel SekreterMehmet Süreyya ErResmî siteturk-pa.orgEski adıTürk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi Türk Devletleri Parlamenter Asamblesi veya eski adıyla Türk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi (TÜRKPA) (İngilizce: Parliamentary Assembly of Turkic States), 21 Kasım 2008 tarihinde kurulan ve temeli Türk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi'ne dair anlaşmaya (21 Kasım 2008 İstanbul Anlaşması) dayanan parlamentolar arası iş birliğidir. TÜRKPA kurucu anlaşması olan İstanbul Anlaşması Azerbaycan, Kazakistan, Kırgızistan ve Türkiye arasında imzalanmıştır. Anlaşma, Dolmabahçe Sarayı'nda yapılmıştır. Bu yüzden bu anlaşmaya İstanbul Anlaşması denilmektedir. Anlaşma, TBMM adına Köksal Toptan, Azerbaycan Cumhuriyeti Millî Meclisi adına Oktay Asadov, Kazakistan Cumhuriyeti Parlamentosu adına Senato Başkan Yardımcısı Muhammet Kopeyev ve Kırgız Cumhuriyeti Jogorku Keneşi adına Meclis Başkanı Aytibay Tagayev tarafından imzaladı.[1] 29 Eylül 2009 tarihinde Azerbaycan Cumhuriyeti başkenti Bakü`de, Türk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi’nin (TÜRKPA) 1. Genel Kurul Toplantısı gerçekleştirilmiştir. Toplantıda TÜRKPA'nın İçtüzüğü, Sekretaryası ve Bakü Beyannamesi kabul edilmiştir. Aynı zamanda TÜRKPA Sekretaryası'nın sürekli Bakü şehrinde yerleşik olması karara bağlanmıştır. TÜRKPA başkanlığı rotasyon usulüne göre İngiliz alfabesi esas alınarak, her yıl bir üye ülke tarafından yürütülmektedir. 2021 yılında Türkiye'de gerçekleşen Türk Devletleri Teşkilatı zirvesi sonrasında Türk Devletleri Parlamenter Asamblesi adını almıştır.[2] 28 Nisan 2023 tarihinde Türkiye'nin başkenti Ankara'da gerçekleştirilen 12. Genel Kurul toplantısındaKaynak hatası: <ref> etiketi için </ref> kapanışı eksik (Bkz: Kaynak gösterme) Amaçları[değiştir | kaynağı değiştir] Parlamentolar arası işbirliğinin kalite yönünden parlamento diplomasisi araçlarının yardımıyla devletler arasında politik diyalogun daha da geliştirilmesine katkıda bulunmak; Tarih, kültür ve dil ortaklığına dayanarak ulusal yasamaların yakınlaştırılması ve parlamentolar arası işbirliğine ilişkin diğer konularda karşılıklı faaliyetin daha da yoğunlaştırılması. Türk dili konuşan ülkeler ve diğer bölge ülkeleri arasında karşılıklı faydalı ve eşit düzeyli işbirliğinin geliştirilmesine katkıda bulunmak; Üye ülkelerin yasamalarının, aynı zamanda kültürel mirasın ve tarih, sanat, edebiyat ve diğer alanlarda Türk dili konuşan ülkeler için ortak önem taşıyan değerlerin korunması ve gelecek nesillere devredilmesine yönelmiş yasamaların yakınlaştırılması üzere tavsiyeler vermek; Taraflar arasında politik, sosyo-ekonomik, kültürel, insani, hukuki ve diğer alanlarda ilişkilerin geliştirilmesine yardım göstermek yönünde faaliyetleri devam ettirmektir. Türk Dili Konuşan Ülkerler Parlamenter Asamblesi faaliyetlerini; bağımsızlık, egemenlik, toprak bütünlüğü ve devlet sınırlarının ihlal edilmezliği, eşitlik, birbirinin iç işlerine karışmama ilkelerine saygı duyulması, zor kullanmaktan ve zor kullanılması ile tehdit, ekonomik ve başka baskı yöntemlerinden imtina temelinde, devletlerin siyasi ve ekonomik güvenliğinin güçlendirilmesi, doğal kaynakları tam ve verimli kullanmak yoluyla halkların refahının yükseltilmesi, ulusal ekonomilerin dinamik geliştirilmesi, parlamento diplomasisi alanında yeni başarılara imza atılması, bölge ve diğer uluslararası camianın üyesi olan ülkelerin parlamentoları ve diğer uluslararası örgütler ile yeni ilişkilerin kurulması ve mevcut ilişkilerin geliştirilmesi esasında yürütmektedir. Genel kurul toplantıları[değiştir | kaynağı değiştir] 1. Genel Kurul: 29 Eylül 2009'da Azerbaycan-Bakü'de yapılmıştır.[3] 2. Genel Kurul: 28 Nisan 2011'de Kazakistan-Astana'da yapılmıştır.[4] 3. Genel Kurul: 15 Haziran 2012'de Kırgızistan-Bişkek'te yapılmıştır.[5] 4. Genel Kurul: 12 Haziran 2013'te Türkiye-Ankara'da yapılmıştır.[6] 5. Genel Kurul: 13 Haziran 2014'te Azerbaycan-Bakü'de yapılmıştır.[7] 6. Genel Kurul: 6 Aralık 2015'te Kazakistan-Astana'da yapılmıştır.[8] 7. Genel Kurul: 8 Aralık 2017'de Kırgızistan-Bişkek'te yapılmıştır.[9] 8. Genel Kurul: 20 Kasım 2018'de Türkiye-İzmir'de yapılmıştır.[10] 9. Genel Kurul: 18 Aralık 2019'da Azerbaycan-Bakü'de yapılmıştır.[11] 10. Genel Kurul: 28 Eylül 2021'de Kazakistan-Türkistan'da yapılmıştır.[12] 11. Genel Kurul: 24 Haziran 2022'de Kırgızistan-Çolpon-Ata'da yapılmıştır.[13] 12. Genel Kurul: 28 Nisan 2023'te Türkiye-Ankara'da yapılmıştır.[14] Daimi komisyonlar[değiştir | kaynağı değiştir] Çevre ve Doğal Kaynaklar Daimi Komisyonu[15] Eğitim, Kültür, Sosyal ve İnsani Meseleler Komisyonu[16] Ekonomik İş Birliği Daimi Komisyonu[17] Hukuk İşleri ve Uluslararası İlişkiler Daimi Komisyonu[18] Üye ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir] Ülke Meclis Nüfus (2018) Alan (km²) GSYİH (nominal) (2018) Kişi başına GSYİH(nominal) (2018) Öngörülen Kişi başına GSYİH(nominal) (2019)  Azerbaycan Azerbaycan Cumhuriyeti Millî Meclisi 9,898,085 86,600 $39,207 milyar $4,097 $11,674  Kazakistan Kazakistan Cumhuriyeti Parlamentosu 18,272,400 2,724,900 $179 milyar $9,709 $20,609  Kırgızistan Cogorku Keneş 6,309,300 199,900 $7,061 milyar $1,139 $1,898  Türkiye Türkiye Büyük Millet Meclisi 80,810,525 783,562 $909 milyar $11,114 $13,301  Türk Devletleri Teşkilatı 115,290,031 3,794,962 $1,134,268 milyar $6,514 $13,718 Gözlemci ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir] Bu alt başlığın geliştirilmesi gerekiyor. Ülke Nüfus Alan (km²) GSYİH (nominal) Kişi başına GSYİH(nominal)  Macaristan 9.769.526 (2020)  Kuzey Kıbrıs 326.000 (2017) Toplam Olası gelecek üye ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir] Ülke Nüfus (2018) Alan (km²) GSYİH (nominal)(2018) Kişi başına GSYİH(nominal) (2018)  Özbekistan 32,653,900 447,400 $71,824 milyar $2,238  Türkmenistan 5,851,466 488,100 $42,355 milyar $7,645 Toplam 38,840,821 938,855 $114,582 milyar $8,330 TÜRKPA Yayınları[değiştir | kaynağı değiştir] Türk Cumhuriyetleri Parlamento İçtüzükleri Türk Cumhuriyetleri Anayasaları Kitabı Türk Dili Konuşan Ülkelerin Anayasaları Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "TÜRKPA - GENEL BİLGİLER". TBMM. 4 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2018.  "Türk dünyası entegrasyona yelken açtı". www.aa.com.tr. 24 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2022.  "TÜRKPA 1. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 2. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 3. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 4. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 5. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 6. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 7. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 8. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 9. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 10. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 11. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; twelfth-plenary isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) "Çevre, Doğal Kaynaklar ve Sağlığın Korunması Komisyonu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "Eğitim, Kültür, Sosyal ve İnsani Meseleler Komisyonu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "Ekonomik İşbirliği Komisyonu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "Hukuk İşleri ve Uluslararası İlişkiler Komisyonu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] TÜRKPA gtd Türk Devletleri TeşkilatıÜyeler  Azerbaycan  Kazakistan  Kırgızistan  Özbekistan  Türkiye Gözlemciler  Macaristan  Kuzey Kıbrıs  Türkmenistan Ekonomik İşbirliği Teşkilatı TarihAntlaşmalar Almatı Anlaşması (12 Temmuz 1993) İstanbul Anlaşması (21 Kasım 2008) Nahçıvan Anlaşması (3 Ekim 2009) New York Mutabakat Zaptı (23 Eylül 2014) Brüksel Mutabakat Zaptı (17 Şubat 2015) Zirveler Türk Dili Konuşan Ülkeler Zirvesi (liste) (1992-2010) Türk Keneşi zirveleri (2011-2021) 2022 (Semerkant) Siyaset Türk Dünyası Türk Birliği Türk Kurultayı Kuruluş TÜRKPA Devlet Başkanları Konseyi Dışişleri Bakanları Konseyi Kıdemli Memurlar Komitesi Aksakallar Konseyi Kültür Göçebe Uygarlık Merkezi TÜRKSOY Türk Akademisi Türk Dünyası Kültür Başkenti Türk Kültür ve Mirası Vakfı Ekonomi Türk İş Keneşi Türk Yatırım Fonu Simgeler Türk Devletleri Teşkilatı bayrağı Türk Dili Konuşan Ülkeler İşbirliği Günü Manevi başkent Medeniyet başkenti Ödüller Türk Dünyası Ali Nişanı "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Türk_Devletleri_Parlamenter_Asamblesi&oldid=30925327" sayfasından alınmıştır

Hınalıq'da bir aksakallı Aksakallı (Kırgızca: Аксакал, Azerice: Ağsaqqallı, Rusça: Аксака́л), Türk halk kültüründe ihtiyar adam. Değişik Türk dillerinde Akhagallı, Ağsagallı, Aksahaltı olarak söylenir. “Göksakallı” tabiri de kullanılır. Yaşlı adam, dede. Bir yörenin tanınmış en yaşlı erkeği.[1] İyi niteliklere sahiptir. Ayrıca anlatılarda iyicil özellikler taşıyan yaşlılar ve dedeler için kullanılır. İnsanların zor anlarında yardımlarına koşar. Bu nedenle İslamiyet sonrası bazı söylencelerde Hızır Peygamber ile özdeşleşmiştir.[2] Ulu Kayın ağacından inip çocuklara yardım eder ve ad verir. Göksakallı ihtiyar birdenbire belirir ve birdenbire kaybolur.[3] Ak veya gökçe giysilidir. Ak-boz atlıdır. Çevgen denilen hayvan başlı bir asa taşır. Çevgen aynı zamanda kutlu oyun olan ciritin diğer adıdır. Yaşından beklenmeyecek kadar güçlüdür. Tasvir edilirken “altın sakallı” mecazı kullanılır. Verdiği elmayı kendileri yiyen kısır karı kocanın çocukları, elmanın kabuğunu yedirdikleri atlarının da yavruları olur. Bazen Aksakallı tabiri Eren ile eş anlamlı kullanılır. Sogotoh destanında Sabıya Bay Toyun ve Sabıya Bay Hotun adlı bir ihtiyar karıkocanın adı geçer.[4] Bunların ömürlerinin sonunda duaları kabul edilerek bir erkek çocukları olur. Kadınlar için Aksaçlı tabiri kullanılır. Aksakallı Koca veya yalnızca Koca sözcüğü de benzer bir anlamı ifade eder. Türk halk kültüründe Bilge Kişi demektir. İnsanlara yol gösteren, bilgelik ve hikmet sahibi kişilerdir. Farsça anlam benzeşimi ve Türkçenin yapısını da uygun olan ses değişimi ile “Hoca” haline gelmiştir. Örneğin Nasreddin Hoca. Karı-Koca tabirindeki her iki kelimede yaşlılık ve tecrübe içerir. Karımak ve Kocamak fiilleri ihtiyarlamak demektir. Ozan kelimesiyle aynı kökten gelen Ozon’un ise yaşlı/bilge anlamına gelmesi önemli bir ayrıntıdır. Yaşlı, görmüş geçirmiş demektir. Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir] "Kishlak" 12 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Encyclopedia of Central Asia Bahaeddin Ögel, Türk Mitolojisi (Cilt-1, Sayfa 42) Bahaeddin Ögel, Türk Mitolojisi (Cilt-1, Sayfa 316) Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt, Türkiye, 2011 (OTRS: CC BY-SA 3.0) 27 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] Tatar Türklerinin Kültürel Değerleri, Çulpan Zaripova Çetin 12 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Anadolu Türk Folklorunda Geyik, Zekeriya KARADAVUT - Ünsal Yılmaz YEŞİLDAL Türk mitolojisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Aksakallı&oldid=31021348" sayfasından alınmıştır

Kırgızistan Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı (Kırgızca: Тышкы иштер министрлигинин, Rusça: Министерство иностранных дел), Kırgızistan Hükûmetine bağlı olarak çalışan, devletlerarası dış ilişkiler ve dış politikayla sorumlu bakanlıktır. Mevcut bakan Cengiz Haydarbekov'dur. Kırgızistan Dışişleri BakanlığıТышкы иштер министрлигининGenel bilgilerKuruluş tarihi1944Önceki kurumKırgız SSRBağlılığıKırgızistan HükümetiAdres720040, г. Бишкек, бульвар Эркиндик, 57Yönetici(ler)Cengiz HaydarbekovWeb sitesi[1] Bağlı Birimler[değiştir | kaynağı değiştir] Aşağıdaki 11 birim Dışişleri Bakanlığı'na bağlıdır:[1] Bağımsız Devletler Topluluğu Departmanı Batı Departmanı Doğu Departmanı Uluslararası Organizasyonlar Dairesi Başkanlığı Ekonomik İşbirliği Dairesi Konsolosluk Hizmetleri Hukuk Departmanı Finans Departmanı Yardım Departmanı Protokol Departmanı Sınır Departmanı Diplomasi Akademisi[değiştir | kaynağı değiştir] Kırgızistan Dışişleri Bakanlığı Kazy Dikambayev Diplomasi Akademisi (Rusça: Дипломатической академии Министерства иностранных дел Кыргызской Республики им К. Дикамбаева), başkent Bişkek'te yer alan, 2001 yılında Kırgızistan Eğitim ve Bilim Bakanlığı tarafından resmi bir karma eğitim kurumu olarak kurulan, Dışişleri Bakanlığı'nın gelecekte ihtiyaç duyacağı diplomatları yetiştiren akademidir.[2] Aşağıdaki kuruluşlar ile işbirliği içindedir:[3] Rusya Federasyonu Dışişleri Bakanlığı Diplomasi Akademisi Moskova Devlet Diplomasi Enstitüsü Sincan Üniversitesi Konfüçyüs Enstitüsü Lanzhou Üniversitesi Friedrich Ebert Vakfı Konrad Adenauer Vakfı Viyana Diplomasi Akademisi Bakanlar[değiştir | kaynağı değiştir] Kırgızistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti[değiştir | kaynağı değiştir] 1944 - 1949 Kazy Dikambayev[4] 1949 - 1953 Shamshy Tayanov[4] 1953 - 1963 Kuluipa Konduchalova[4] 1963 - 1980 Sakin Begmatova[4] 1980 - 1986 Dzhamal Tashibekova[4] 1986 - 1989 Roza Otunbayeva[4] 1989 - 1991 Zhanyl Tumenbayeva[4] Kırgızistan[değiştir | kaynağı değiştir] 1991 - 1992 Muratbek Imanaliyev[4] 26 Şubat - 10 Ekim, 1992 Roza Otunbayeva[4] 1992 Marat Saralinov[4] 1992 - 1993 Ednan Karabayev[4] 1993 - 1994 Myrza Kaparov[4] 1994 - 1997 Roza Otunbayeva[4] 1997 - 2002 Muratbek Imanaliyev[4] 2002 - 2005 Askar Aitmatov[4] 2005 Roza Otunbayeva[4] 2005 - 2007 Alikbek Jekshenkulov[4] 2007 - 2009 Ednan Karabayev[4] 2009 - 2010 Kadyrbek Sarbayev[4] 2010 - 2012 Ruslan Kazakbayev[4] 2012 - 2018 Erlan Abdyldayev[4] 2018–Present Cengiz Haydarbekov Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "Arşivlenmiş kopya". 8 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2020.  "Arşivlenmiş kopya". 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2020.  "Arşivlenmiş kopya". 18 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2020.  a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u "Foreign ministers E-K". www.rulers.org. 10 Kasım 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2017.  Dış Bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] Resmî site Otorite kontrolü VIAF: 4522147373418841580003 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dışişleri_Bakanlığı_(Kırgızistan)&oldid=31220284" sayfasından alınmıştır

Bağdad AmreyevKazakça: Бағдат Әміреев Türk Devletleri Teşkilatı Genel Sekreteri Görev süresi3 Eylül 2018 - 11 Kasım 2022 Yerine geldiği Ramil Hasan Yerine gelen Kubanıçbek Ömüraliyev Kazakistan Suudi Arabistan Büyükelçisi Görev süresi1996-2002 Kazakistan Mısır Büyükelçisi Görev süresi2008-2008 Kazakistan Türkiye Büyükelçisi Görev süresi2008-2011 Kazakistan İran Büyükelçisi Görev süresi2011-2017 Kişisel bilgiler Doğum Bağdad Kultayulı Amreyev1 Mart 1959 (65 yaşında)Şolakkorğan, Güney Kazakistan, Kazakistan Milliyeti Kazak Evlilik(ler) Ardak Amreyava Mesleği Bürokrat, diplomat Ödülleri XVI. Papa Benedict Ödülü TÜRKSOY Madalyası Parasat Madalyası Onur Madalyası Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı Üstün Hizmet Madalyası 20 farklı Kazakistan Cumhuriyeti devlet nişan ve madalyaları Bağdad Amreyev (Kazakça: Бағдат Әміреев) (1 Mart 1959, Şolakkorğan, KSSC) Kazak bürokrat, diplomat, eski Türk Devletleri Teşkilatı Genel Sekreteri ve Kazakistan Başbakan Danışmanı. Eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir] 1982 yılında Tacikistan Devlet Üniversitesi Doğu Çalışmaları Bölümünden mezun olmuştur.[1] Kazakça, Rusça, Arapça, İngilizce, Türkçe ve Farsça bilmektedir. Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir] Daha önce Kazakistan Cumhuriyeti'nin İran, Türkiye, Mısır ve Suudi Arabistan büyükelçisi görevlerinde bulunan Amreyev, 3 Eylül 2018'de Çolpon-Ata'da gerçekleşen Türk Konseyi 6. Zirvesi'nde Devlet Başkanları Konseyi tarafından 3 yıl süreyle Türk Devletleri Teşkilatı Genel Sekreteri seçildi.[2][3] 11 Kasım 2022 tarihinde Özbekistan'ın Semerkant şehrinde gerçekleşen Türk Devletleri Teşkilatı Zirvesi sonrasında görevini Kubanıçbek Ömüraliyev'e devretmiştir.[4] Aynı zamanda Kazakistan Başbakan Danışmanı ve Kazakistan Cumhuriyeti Orta Doğu ve Afrika Özel Elçisidir. Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "Arşivlenmiş kopya". 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2020.  "Arşivlenmiş kopya". 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2020.  "Arşivlenmiş kopya". 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2020.  "Kırgızistan'ın Ankara Büyükelçisi Ömüraliyev, TDT Genel Sekreteri oldu". www.aa.com.tr. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2022.  Bir Kazak'ın biyografisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. gtdTürk Devletleri Teşkilatı Genel sekreterleri Halil Akıncı Ramil Hasan Bağdad Amreyev Kubanıçbek Ömüraliyev "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Bağdad_Amreyev&oldid=31789823" sayfasından alınmıştır

Ukrayna Dışişleri BakanlığıМіністерство закордонних справ УкраїниBakanlık logosuGenel bilgilerKuruluş tarihi12 Kasım 1917Önceki kurumUkrayna SSC Dışişleri BakanlığıAdres1, Mykhailivska Sq, Kiev[1]Personel sayısı2,000+[2]Yönetici(ler)Dmitro Kuleba[3][4][5], Dışişleri BakanıWeb sitesihttp://mfa.gov.ua/en Ukrayna Dışişleri Bakanlığı (Ukraynaca: Міністерство закордонних справ України) Ukrayna'nın dış ilişkilerini yürüten Ukrayna hükûmeti makamıdır. Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir] Başlangıçta bakanlık, Ukrayna Genel Sekreterliğinin bir parçası olarak Milliyetlerin Genel Sekreterliği olarak kuruldu ve başkanlığını federalist Serhiy Yefremov yaptı. Sovyet müdahalesi nedeniyle kurum 22 Aralık 1917'de bir bakanlık haline getirildi. Yaklaşık aynı zamanda, Ukrayna hükûmetini karşı-devrimci ilan eden Sovyet adlı başka bir hükûmet kuruldu. Ukrayna Sovyet hükûmeti de 1 Mart 1918'de kurumunu yeniden düzenledi. Kurum 1923'te Sovyetler Birliği hükûmeti tarafından tasfiye edildi ve yirmi yıl sonra 1944'te yeniden açıldı. İlk Sovyet temsilcileri, 1919'da Bulgar Hristian Rakovski'nin atanmasına kadar pek bir dikkate değer kişiler değildi. Genel bakış[değiştir | kaynağı değiştir] Kiev'in tarihi kesiminde Bakanlık ana binası. UNESCO için Ukrayna Ulusal Komisyonu Ofisi Ukrayna, 12 Mayıs 1954'ten beri UNESCO üyesidir.[6] Aralık 1962'den itibaren Ukrayna, şu anda Ukrayna'nın Fransa Büyükelçisi tarafından, organizasyonda daimi temsilciliğini kurmuştur. UNESCO Ukrayna Ulusal Komisyonu, 26 Mart 1996 tarihinde 212/1996 sayılı Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile Dışişleri Bakanlığı'nın bir parçası olarak oluşturulmuştur. UNESCO Ukrayna Ulusal Komisyonu'nun başkanı Sergiy Kislitsya'dır.[7] Ukrayna'nın UNESCO kalıcı temsilcisi, Fransa Büyükelçisi Kostiantyn Volodimiroviç Timoşenko'dur.[8] Ukrayna'nın UNESCO[9] ile işbirliği yapan 14 akademik departmanı ve organizasyonla bağlantılı 63 okulu vardır.[10] Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "Official website of the Ministry. Contact Us (section)". 2017. 27 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.  "History of the MFA". Ministry of Foreign Affairs of Ukraine (Ukraynaca). 12 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2008.  "Official website of the Ministry. Structure". 2019. 1 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2017.  Parliament appoints Klimkin as Ukrainian foreign minister 3 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Interfax-Ukraine (19 June 2014) Rada supports coalition-proposed government lineup 12 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Interfax-Ukraine (2 December 2014)Rada approves new Cabinet with three foreigners 21 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kyiv Post (2 December 2014)(Ukraynaca) Rada voted the new Cabinet 10 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Ukrayinska Pravda (2 December 2014) Співпраця України та ЮНЕСКО 5 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. "Sergiy Kyslytsya - Deputy Minister of Foreign Affairs of Ukraine - MFA of Ukraine". mfa.gov.ua. 15 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2016.  Постійне Представництво України при ЮНЕСКО 5 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. List of departments associated with UNESCO8 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. List of schools associated with UNESCO 8 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] (İngilizce) Ukrayna Dışişleri Bakanlığı 4 Ağustos 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi (Ukraynaca) Ukrayna Dışişleri Bakanlığı YouTube'da 17 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca) Ukrayna Dışişleri Bakanlığı Facebook'da 22 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca) Ukrayna Dışişleri Bakanlığı VK'da 7 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Wikimedia Commons'ta Dışişleri Bakanlığı (Ukrayna) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. gtd Ukrayna'nın dış ilişkileriAfrika Cezayir Güney Afrika Cumhuriyeti Mısır Kenya Amerika Amerika Birleşik Devletleri Arjantin Brezilya Kanada Meksika Asya Azerbaycan Bangladeş Çin Endonezya Ermenistan Filipinler Güney Kore Gürcistan Hindistan Irak İran İsrail Japonya Kazakistan Malezya Özbekistan Pakistan Suudi Arabistan Tacikistan Tayvan Türkiye Vietnam Avrupa Almanya Arnavutluk Avusturya Belarus Belçika Birleşik Krallık Danimarka Finlandiya Fransa Hırvatistan Hollanda İspanya İsveç Karadağ Kuzey Makedonya Letonya Litvanya Macaristan Malta Moldova Transdinyester Polonya Portekiz Romanya Rusya Sırbistan Slovakya Yunanistan Çokyönlü ilişkiler Uluslararası üyelikler Avrupa Birliği Birleşmiş Milletler IMF NATO İhtilaflar Rusya-Ukrayna gaz anlaşmazlıkları Transdinyester sınırında gümrük sorunları Karadeniz'de deniz sınırlaması Rusya'nın Kırım'ı ilhakı Diplomatik görevler Ukrayna'nın dış temsilcilikleri / Ukrayna'daki diplomatik temsilcilikler listesi Ukrayna Dışişleri Bakanlığı Otorite kontrolü GND: 10056017-9 SUDOC: 12727183X VIAF: 163043866 WorldCat: viaf-163043866 "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dışişleri_Bakanlığı_(Ukrayna)&oldid=30989932" sayfasından alınmıştır

Emine CepparKendi dilinde adıEmine Ayar qızı CepparDoğum5 Mayıs 1983 (40 yaşında)Krasnodar, Rusya SFSC, Sovyetler Birliği Emine Ceppar (Kırım Tatarcası: Emine Ayar qızı Ceppar) ya da Emine Ayarovna Caparova (Rusça: Эмине Айяровна Джапарова; Ukraynaca: Еміне Айяровна Джапарова; d. 5 Mayıs 1983), Kırım Tatarı Ukraynalı gazeteci, redaktör, televizyon sunucusu ve siyasetçi. 2020 yılında Ukrayna'nın ilk Dışişleri Bakan Yardımcısı olarak atandı.[1] Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir] Ekim 2015'ten Nisan 2016'ya kadar Bilişim Politikası Bakanlığı [en]'nın Kırım danışmanı olarak hizmette bulundu. 20 Nisan 2016 tarihinde Bilişim Politikası Başkan Yardımcısı olarak atandı. 3 Eylül 2019 tarihinde ise bu görevden istifa etti.[2] 18 Mayıs 2020 tarihinde Dışişleri Bakanı Dmitro Kuleba'nın eşliğinde İlk Dışişleri Bakan Yardımcısı[3] ve UNESCO'ya ilişkin Ukrayna Ulusal Komisyonu başkanı olarak hizmette bulunmaya başladı.[4] Hâlihazırda bulunduğu görevlerde henüz Rus işgâli altında bulunan Kırım Yarımadası üzerindeki kontrolü geri kazanmakla ilgili Kırım Platformu için sorumludur.[5][6] Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] D. Shmygal, Prime Minister (10 Haziran 2020). "Kabinet Ministriv Ukrainy – Pro pryznachennia Dzhaparovoi E. A. pershym zastupnykom Ministra zakordonnykh sprav Ukrainy" Кабінет Міністрів України - Про призначення Джапарової Е. А. першим заступником Міністра закордонних справ України. Government Portal (Ukraine) (Ukraynaca). Kyiv. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Order 632. "Dzhaparova napysala zaiavu pro zvilnennia" Джапарова написала заяву про звільнення. Ukrinform (Ukraynaca). 14 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021.  "Stalo vidomo, khto stane pershym zastupnykom holovy MZS Ukrainy" Стало відомо, хто стане першим заступником голови МЗС України. RBK-Ukraina (Rusça). 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021.  "Ukaz Prezydenta Ukrainy no. 272/2020" Указ Президента України №272/2020. President of Ukraine (Ukraynaca). 21 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021.  "Emine Dzhaparova prezentuvala poslam krain-chleniv YeS initsiatyvu "Krymska platforma" i obhovoryla praktychni aspekty zaluchennia Yevrosoiuzu do ii dialnosti" Еміне Джапарова презентувала послам країн-членів ЄС ініціативу «Кримська платформа» і обговорила практичні аспекти залучення Євросоюзу до її діяльності. Ministry of Foreign Affairs of Ukraine. 17 Kasım 2020. 17 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021.  "Dzhaparova prezentuvala Krymsku platformu v OBSYe" Джапарова презентувала Кримську платформу в ОБСЄ. Ukrinform. 21 Ağustos 2021. 3 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021.  Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] Wikimedia Commons'ta Emine Ceppar ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. Facebook'ta Еміне Джапарова Twitter'da Emine Ceppar "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Emine_Ceppar&oldid=27769904" sayfasından alınmıştır

Türk Devletleri Parlamenter AsamblesiKısaltmaTÜRKPAKuruluş21 Kasım 2008TürParlamenter AsambleMerkezBakü, Azerbaycan (Genel Sekreterlik)Üyeler Üyeler:  Azerbaycan  Kazakistan  Kırgızistan  Türkiye Gözlemciler:  Kuzey Kıbrıs  Macaristan Resmî dillerAzericeKazakçaKırgızcaTürkçeİngilizceDönem BaşkanlığıTürkiye Büyük Millet MeclisiDönem Başkanı Numan KurtulmuşGenel SekreterMehmet Süreyya ErResmî siteturk-pa.orgEski adıTürk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi Türk Devletleri Parlamenter Asamblesi veya eski adıyla Türk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi (TÜRKPA) (İngilizce: Parliamentary Assembly of Turkic States), 21 Kasım 2008 tarihinde kurulan ve temeli Türk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi'ne dair anlaşmaya (21 Kasım 2008 İstanbul Anlaşması) dayanan parlamentolar arası iş birliğidir. TÜRKPA kurucu anlaşması olan İstanbul Anlaşması Azerbaycan, Kazakistan, Kırgızistan ve Türkiye arasında imzalanmıştır. Anlaşma, Dolmabahçe Sarayı'nda yapılmıştır. Bu yüzden bu anlaşmaya İstanbul Anlaşması denilmektedir. Anlaşma, TBMM adına Köksal Toptan, Azerbaycan Cumhuriyeti Millî Meclisi adına Oktay Asadov, Kazakistan Cumhuriyeti Parlamentosu adına Senato Başkan Yardımcısı Muhammet Kopeyev ve Kırgız Cumhuriyeti Jogorku Keneşi adına Meclis Başkanı Aytibay Tagayev tarafından imzaladı.[1] 29 Eylül 2009 tarihinde Azerbaycan Cumhuriyeti başkenti Bakü`de, Türk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenter Asamblesi’nin (TÜRKPA) 1. Genel Kurul Toplantısı gerçekleştirilmiştir. Toplantıda TÜRKPA'nın İçtüzüğü, Sekretaryası ve Bakü Beyannamesi kabul edilmiştir. Aynı zamanda TÜRKPA Sekretaryası'nın sürekli Bakü şehrinde yerleşik olması karara bağlanmıştır. TÜRKPA başkanlığı rotasyon usulüne göre İngiliz alfabesi esas alınarak, her yıl bir üye ülke tarafından yürütülmektedir. 2021 yılında Türkiye'de gerçekleşen Türk Devletleri Teşkilatı zirvesi sonrasında Türk Devletleri Parlamenter Asamblesi adını almıştır.[2] 28 Nisan 2023 tarihinde Türkiye'nin başkenti Ankara'da gerçekleştirilen 12. Genel Kurul toplantısındaKaynak hatası: <ref> etiketi için </ref> kapanışı eksik (Bkz: Kaynak gösterme) Amaçları[değiştir | kaynağı değiştir] Parlamentolar arası işbirliğinin kalite yönünden parlamento diplomasisi araçlarının yardımıyla devletler arasında politik diyalogun daha da geliştirilmesine katkıda bulunmak; Tarih, kültür ve dil ortaklığına dayanarak ulusal yasamaların yakınlaştırılması ve parlamentolar arası işbirliğine ilişkin diğer konularda karşılıklı faaliyetin daha da yoğunlaştırılması. Türk dili konuşan ülkeler ve diğer bölge ülkeleri arasında karşılıklı faydalı ve eşit düzeyli işbirliğinin geliştirilmesine katkıda bulunmak; Üye ülkelerin yasamalarının, aynı zamanda kültürel mirasın ve tarih, sanat, edebiyat ve diğer alanlarda Türk dili konuşan ülkeler için ortak önem taşıyan değerlerin korunması ve gelecek nesillere devredilmesine yönelmiş yasamaların yakınlaştırılması üzere tavsiyeler vermek; Taraflar arasında politik, sosyo-ekonomik, kültürel, insani, hukuki ve diğer alanlarda ilişkilerin geliştirilmesine yardım göstermek yönünde faaliyetleri devam ettirmektir. Türk Dili Konuşan Ülkerler Parlamenter Asamblesi faaliyetlerini; bağımsızlık, egemenlik, toprak bütünlüğü ve devlet sınırlarının ihlal edilmezliği, eşitlik, birbirinin iç işlerine karışmama ilkelerine saygı duyulması, zor kullanmaktan ve zor kullanılması ile tehdit, ekonomik ve başka baskı yöntemlerinden imtina temelinde, devletlerin siyasi ve ekonomik güvenliğinin güçlendirilmesi, doğal kaynakları tam ve verimli kullanmak yoluyla halkların refahının yükseltilmesi, ulusal ekonomilerin dinamik geliştirilmesi, parlamento diplomasisi alanında yeni başarılara imza atılması, bölge ve diğer uluslararası camianın üyesi olan ülkelerin parlamentoları ve diğer uluslararası örgütler ile yeni ilişkilerin kurulması ve mevcut ilişkilerin geliştirilmesi esasında yürütmektedir. Genel kurul toplantıları[değiştir | kaynağı değiştir] 1. Genel Kurul: 29 Eylül 2009'da Azerbaycan-Bakü'de yapılmıştır.[3] 2. Genel Kurul: 28 Nisan 2011'de Kazakistan-Astana'da yapılmıştır.[4] 3. Genel Kurul: 15 Haziran 2012'de Kırgızistan-Bişkek'te yapılmıştır.[5] 4. Genel Kurul: 12 Haziran 2013'te Türkiye-Ankara'da yapılmıştır.[6] 5. Genel Kurul: 13 Haziran 2014'te Azerbaycan-Bakü'de yapılmıştır.[7] 6. Genel Kurul: 6 Aralık 2015'te Kazakistan-Astana'da yapılmıştır.[8] 7. Genel Kurul: 8 Aralık 2017'de Kırgızistan-Bişkek'te yapılmıştır.[9] 8. Genel Kurul: 20 Kasım 2018'de Türkiye-İzmir'de yapılmıştır.[10] 9. Genel Kurul: 18 Aralık 2019'da Azerbaycan-Bakü'de yapılmıştır.[11] 10. Genel Kurul: 28 Eylül 2021'de Kazakistan-Türkistan'da yapılmıştır.[12] 11. Genel Kurul: 24 Haziran 2022'de Kırgızistan-Çolpon-Ata'da yapılmıştır.[13] 12. Genel Kurul: 28 Nisan 2023'te Türkiye-Ankara'da yapılmıştır.[14] Daimi komisyonlar[değiştir | kaynağı değiştir] Çevre ve Doğal Kaynaklar Daimi Komisyonu[15] Eğitim, Kültür, Sosyal ve İnsani Meseleler Komisyonu[16] Ekonomik İş Birliği Daimi Komisyonu[17] Hukuk İşleri ve Uluslararası İlişkiler Daimi Komisyonu[18] Üye ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir] Ülke Meclis Nüfus (2018) Alan (km²) GSYİH (nominal) (2018) Kişi başına GSYİH(nominal) (2018) Öngörülen Kişi başına GSYİH(nominal) (2019)  Azerbaycan Azerbaycan Cumhuriyeti Millî Meclisi 9,898,085 86,600 $39,207 milyar $4,097 $11,674  Kazakistan Kazakistan Cumhuriyeti Parlamentosu 18,272,400 2,724,900 $179 milyar $9,709 $20,609  Kırgızistan Cogorku Keneş 6,309,300 199,900 $7,061 milyar $1,139 $1,898  Türkiye Türkiye Büyük Millet Meclisi 80,810,525 783,562 $909 milyar $11,114 $13,301  Türk Devletleri Teşkilatı 115,290,031 3,794,962 $1,134,268 milyar $6,514 $13,718 Gözlemci ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir] Bu alt başlığın geliştirilmesi gerekiyor. Ülke Nüfus Alan (km²) GSYİH (nominal) Kişi başına GSYİH(nominal)  Macaristan 9.769.526 (2020)  Kuzey Kıbrıs 326.000 (2017) Toplam Olası gelecek üye ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir] Ülke Nüfus (2018) Alan (km²) GSYİH (nominal)(2018) Kişi başına GSYİH(nominal) (2018)  Özbekistan 32,653,900 447,400 $71,824 milyar $2,238  Türkmenistan 5,851,466 488,100 $42,355 milyar $7,645 Toplam 38,840,821 938,855 $114,582 milyar $8,330 TÜRKPA Yayınları[değiştir | kaynağı değiştir] Türk Cumhuriyetleri Parlamento İçtüzükleri Türk Cumhuriyetleri Anayasaları Kitabı Türk Dili Konuşan Ülkelerin Anayasaları Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "TÜRKPA - GENEL BİLGİLER". TBMM. 4 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2018.  "Türk dünyası entegrasyona yelken açtı". www.aa.com.tr. 24 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2022.  "TÜRKPA 1. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 2. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 3. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 4. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 5. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 6. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 7. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 8. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 9. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 10. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "TÜRKPA 11. Genel Kurulu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; twelfth-plenary isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) "Çevre, Doğal Kaynaklar ve Sağlığın Korunması Komisyonu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "Eğitim, Kültür, Sosyal ve İnsani Meseleler Komisyonu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "Ekonomik İşbirliği Komisyonu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  "Hukuk İşleri ve Uluslararası İlişkiler Komisyonu - TURKPA". Parliamentary Assembly of Turkic States. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2023.  Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir] TÜRKPA gtd Türk Devletleri TeşkilatıÜyeler  Azerbaycan  Kazakistan  Kırgızistan  Özbekistan  Türkiye Gözlemciler  Macaristan  Kuzey Kıbrıs  Türkmenistan Ekonomik İşbirliği Teşkilatı TarihAntlaşmalar Almatı Anlaşması (12 Temmuz 1993) İstanbul Anlaşması (21 Kasım 2008) Nahçıvan Anlaşması (3 Ekim 2009) New York Mutabakat Zaptı (23 Eylül 2014) Brüksel Mutabakat Zaptı (17 Şubat 2015) Zirveler Türk Dili Konuşan Ülkeler Zirvesi (liste) (1992-2010) Türk Keneşi zirveleri (2011-2021) 2022 (Semerkant) Siyaset Türk Dünyası Türk Birliği Türk Kurultayı Kuruluş TÜRKPA Devlet Başkanları Konseyi Dışişleri Bakanları Konseyi Kıdemli Memurlar Komitesi Aksakallar Konseyi Kültür Göçebe Uygarlık Merkezi TÜRKSOY Türk Akademisi Türk Dünyası Kültür Başkenti Türk Kültür ve Mirası Vakfı Ekonomi Türk İş Keneşi Türk Yatırım Fonu Simgeler Türk Devletleri Teşkilatı bayrağı Türk Dili Konuşan Ülkeler İşbirliği Günü Manevi başkent Medeniyet başkenti Ödüller Türk Dünyası Ali Nişanı "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Türk_Devletleri_Parlamenter_Asamblesi&oldid=30925327" sayfasından alınmıştır

Ramil Hasan Türk Devletleri Teşkilatı 2. Genel Sekreteri Görev süresi3 Temmuz 2018 - 16 Temmuz 2014 Yerine geldiği Halil Akıncı Yerine gelen Baghdad Amreyev Kişisel bilgiler Doğum 23 Eylül 1978 (45 yaşında)Kapan, Sovyetler Birliği Partisi Yeni Azerbaycan Partisi Ramil Hasan (d. 23 Eylül 1978, Kapan, Sovyetler Birliği) Azerbaycanlı bir diplomattır. Temmuz 2014-Temmuz 2018 tarihleri arasında Türk Devletleri Teşkilatı Genel Sekreteri olarak görev yapmıştır. Türk Dili Konuşan Ülkeler Parlamenterler Meclisi'nin (TÜRKPA) genel sekreterliğini de yapmıştır.[1] Erken dönem[değiştir | kaynağı değiştir] Ramil Hasan, 23 Eylül 1978'de Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nin Kapan şehrinde doğdu (Kapan şehri şu anda Ermenistan sınırları içerisinde yer almaktadır). Ramil Hasan, Bakü Devlet Üniversitesi'nden uluslararası ilişkiler tarihi alanında lisans ve yüksek lisans derecesi ile mezun olmuştur. Olağanüstü Büyükelçi ve birinci sınıf Tam Yetkili Diplomatik rütbesine sahiptir.[2] Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir] Ramil Hasan, 1999-2002 yılları arasında Karadağ Belediyesi Yönetim Kurulu Üyeliği yaptı. 2002-2010 yılları arasında Diaspora ile Çalışma Devlet Komitesi'nde Daire Başkanı olarak görev yaptı. 2005'ten 2010'a kadar Yeni Azerbaycan Partisi'nin gençlik kolu başkanlığını da yürüttü. 2008-2014 yılları arasında Bakü Devlet Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Fakültesi'nde “Çağdaş Azerbaycan Dış Politikası” dersi verdi. 29 Eylül 2009'da Bakü'de düzenlenen TÜRKPA'nın (Türk Devletleri Parlamenter Asamblesi) ilk Genel Sekreteri olarak seçildi. 4 yıl süre ile görev yaptı. 5 Haziran 2014 tarihinde Türk Dili Konuşan Ülkeler İşbirliği Konseyi Genel Sekreteri olarak atandı.[3] Kişisel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir] Ramil Hasan, anadilinin yanı sıra İngilizce, Rusça ve Türkçe bilmektedir. Evli ve 2 çocuk babasıdır. Ödülleri ve unvanları[değiştir | kaynağı değiştir] Ramil Hasan, Crans Montana Forum'un altın madalyasını aldı.[2] Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir] "Turkic cooperation institutions gathered at TURKPA Secretariat - Turk-PA.org". turk-pa.org. 8 Şubat 2018. 12 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.  a b "Former Secretaries General". Türk Devletleri Teşkilatı. 11 Kasım 2022. 12 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.  "6th Summit of the Turkic Council in Kyrgyzstan". www.turksoy.org. 6 Eylül 2018. 12 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.  gtdTürk Devletleri Teşkilatı Genel sekreterleri Halil Akıncı Ramil Hasan Bağdad Amreyev Kubanıçbek Ömüraliyev "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ramil_Hasan&oldid=30008341" sayfasından alınmıştır