Datasets:

lingtrain

/

minor-prince

like 4

Бына алты йыл үтеп тә китте...

Унтанпа ултӑ ҫул иртрӗ…

Ӕнӕ унӕрӕй, зменсӕбӕл...

Андан бери алты жыл озду...

Колис квайт во нин...

И вов ётась ни кота кизот…

Теве ынде куд талукат эртен кайыш…

Тӹнӓмшен ӹнде куд иӓт эртен...

Вана ютасть кото иетне…

И вот прошло уже шесть лет…

Ити курдук, хайы сах алта сыл ааһа охсубута…

Менә инде алты ел үтте...

Мин был турала әле берәүгә лә һөйләмәй инем. Мин ҡайтҡанда, иптәштәрем мине иҫән-һау күрергә бик шат инеләр.

Кун пирки эпӗ ҫак таранччен никама та каласа кӑтартманччӗ. Хама кӗтсе илнӗ юлташсем эпӗ чӗрӗ-сывӑ ҫаврӑнса ҫитнишӗн ҫав тери савӑнчӗҫ.

Нур ӕхсӕз анзи рацудӕй...

Мен алыкъа ол хапарны бир кишиге да сагъынмагъанма. Сау-эсен къайтханыма къууаннган шуёхларым мудахлыгъымы артыкъ сан этмедиле.

Ме та йылысь мортлы эг на висьтавлы. Менам локтӧм бӧрын ёртъясӧйлы нимкодь вӧлі аддзыны менӧ ловъяӧн да дзоньӧн.

Мон нинге киндивок тянь колга ашень азонкшне. Мзярда мрдань, ялгане кенярдсть, сяс мес мон шумбран и тазан.

Мый тидын нерген эше иктыланат ик ганат каласкален омыл. Пӧртылмекем, йолташем-влак, мыйым тазам да илышым ужын, пеш йывыртен вашлийыч.

Мӹнь эче нигынамат иктӹлӓнӓт тидӹ гишӓн шайыштделам. Мӹньӹн тӓнгвлӓэм угӹц мӹньӹм ӹлӹшӹмок ужаш пишок сусу ылыныт.

Те шкас киненьгак эзинь ёвтне теде. Зярдо мон велявтынь тосто, ялгатне пек кенярдсть неемс монь шумбракс.

Я еще ни разу никому об этом не рассказывал. Когда я вернулся, товарищи рады были вновь увидеть меня живым и невредимым.

Мин биирдэ даҕаны, кимҥэ даҕаны ити туһунан кэпсии илигим. Төннөн кэлбиппэр, атастарым, эчэйбэккэ тыыннаах эргиллибиппин көрөн үөрбүттэрэ.

Минем әле бер тапкыр да, беркемгә дә бу турыда сөйләгәнем юк иде. Әйләнеп кайткач, дусларым мине яңадан исән-сау күреп сөенделәр.

Күңелһеҙ булды ул миңә, тик мин: — Мин арыным... — тип әйтә инем.

Чун тунсӑхне пусарса: «Ку вӑл ывӑнса ҫитнипе…» теттӗм вӗсене.

Некӕд ма радзурдтон аци хабар. Ме ’нбӕлттӕ мӕ сӕрӕгасӕй ку фӕууидтонцӕ, уӕд хъӕбӕр бацийнӕ кодтонцӕ.

Айхайда, мудах эдим, алагъа уа: «Бош-бош, бир бек арыгъанма...» – дей эдим.

Ме гажтӧмалі эськӧ, но налы висьтавлі: — Тайӧ ме прӧстӧ мудзи ёна ...

Пичефкссь люпштась мяштьсон, аньцек мон корхнень тейст: – Тя мон аф ламода сизень…

Мылам шӱлык ыле, но мый нунылан манынам: — Тиде ярнымемлан кӧра…

Мӹнь ойхыренӓм... но тидӹ янгылымашеш манын, нӹнӹлӓн попенӓм.

Монень ульнесь нусманя, ансяк мон кортынь сыненст: – Те мон сиземадонть…

Грустно мне было, но я говорил им: – Это я просто устал…

Арай, мин сүрэхпэр ыар баттык сөҥмүтэ. Ону ол диэбэккэ, кинилэргэ эппитим:

Миңа бик авыр иде, шуңа күрә аларга: — Мин болай, арыдым гына... — дидем.

Шулай ҙа яйлап ҡайғым баҫылды.

Халь ӗнтӗ эпӗ кӑштах лӑплантӑм пек туйӑнать.

Ӕз ба ӕнкъард адтӕн, фал син дзурдтон: «Фур фӕлладӕй уотӕ дӕн...».

Къалай-алай эсе да, жюрегиме бир кесек сабырлыкъ кирди.

Век жӧ вочасӧн ме такалі.

И пингонь ётазь, кода и сембе, мон аф ламонь-аф ламонь кармань юкснема пичефксозень.

Но мый эркын дене лыпланышым.

Кӹзӹт ӹнде ойхыраш изиш цӓрненӓм.

Мейле прась – састыне, кода пракшынть чувтотне.

И все же понемногу я утешился.

– Көннөрү сылайдым…

Ә шулай да тора-бара мин тынычландым.

Был иһә... Тулыһынса түгел.

Вӑхӑт чун суранӗсене сиплет.

Нур еуминкъий мӕ зӕрдӕ фӕффедар ӕй... Гъома... бунтон нӕ ма.

– Бир кесек, – дейме, – бир кесек...

Дерт... эг дзикӧдз.

Виде, аф педа-пес…

Чынжым ойлаш гын… Чылтшак огыл.

Кыце маншаш... воксеок агыл.

Аламонь-аламонь мон ойминь. Видьстэ меремс, аволь педе пес.

То есть… Не совсем.

Төһөтүн да иһин, кыралаан уоскуйан барбытым. Ол эбэтэр… букатыннаахтык буолбатах.

Ләкин бөтенләй үк түгел...

Тик мин беләм, ул үҙенең бәләкәй ҡауҡабына әйләнеп ҡайтты, сөнки таң атҡанда мин уның тәнен ҡомда тапманым.

Пӗр япала пирки иккӗленместӗп: вӑл каялла таврӑннах хӑйӗн планети ҫине, мӗншӗн тесессӗн кӑнтӑр ҫутипе хӑйӑр ҫинче эпӗ ун кӗлеткине курмарӑм.

Фал, зонун ӕй, ӕ планетӕмӕ раздахтӕй, уомӕн ӕма ин боницъӕхтӕбӕл ӕ бауӕр не ссердтон.

Ишексиз билеме: кесини планетасына къайтханды: танг жарыгъанда мыллыкчыгъын табалмагъанма.

Сӧмын тӧда: сійӧ бӧр воис аслас енэжмуӧ, ӧд шонді петӧм бӧрас ме эг аддзы лыа вывсьыс сылысь шойсӧ.

Мон содайне, сон мрдась эсь масторнязонза, сяс мес мзярда варьхмодсь, мон ашине му сонь ронгонц-пондонц шуварть лангста.

Но мый паленам: тудо шке изи планетышкыже пӧртылын, вет, волгыжмеке, ошмаште мый тудым ыжым уж.

Но мӹнь пӓлем, тӹдӹ планетӹшкӹжӹ пӧртӹлӹн, мӹнь вет тӹдӹн кӓпшӹм, сотеммӹкӹ, ошма вӹлнӹ моделам.

Мон содан, сон пачкодсь эсензэ планетынесь, секс мекс зярдо лись чись, човар лангсто мон эзия нее сонзэ рунгонзо.

Но я знаю, он возвратился на свою планетку, ведь, когда рассвело, я не нашел на песке его тела.

Арай, билэрим: кини бэйэтин сулуһугар төннүбүтүн.

Тик шуны беләм: үз планетасына әйләнеп кайтты ул, чөнки иртән, кире килгәч, ком өстендә мин аның гәүдәсен тапмадым.

Әллә ни ауыр булмаған ул. Ә төндәре менән мин йондоҙҙарҙы тыңларға яратам. Гүйә биш йөҙ миллион ҡыңғырау...

Вӑл ун пек йывӑр пулма пултарайман… Каҫсерен ҫӑлтӑрсен сассине итлесе тӑранаймастӑп. Пилӗк ҫӗр миллион хӑнкӑравӑн уҫӑ сасси пӗр кӗвӗре тейӗн… Тикӗс утса пынӑ ҫӗртех такӑнасси те пулать тесе ахальтен каламан.

Уотӕ уӕззау бауӕр дӕр н ’адтӕй... Ӕма ӕхсӕвигонти уарзун стъалутӕмӕ игъосун. Цума фондзсӕдӕ милиуан дзӕнгӕрӕги ’нцӕ...

Ол алай ауур да тюйюл эди. Кече сайын жулдузлагъа тынгыларгъа уа сюеме: беш жюз миллион къонгуроучукъгъа...

Эз сэтшӧм сьӧкыд вӧв принсыс. А войяснас ме радейта кывзыны кодзувъясӧс. Витсё миллион тільгунӧс моз.

Аф сяшкава и стакаль сон. А веть мон кельгса тяшттнень кулхцондомаснон. Бта вете сятт миллион коряй пайгоня…

Капше нелат огыл ыле. А йӱд еда мый шӱдыр-влакым колышташ йӧратем. Вичшӱдӧ миллион изи оҥгыр семын нуно йоҥгалтыт…

Тӹдӹн кӓпшӹ техеньок нелӹжӓт ылде... А йыдым мӹнь шӹдӹрвлӓм колышташ яратем. Вуйта вӹцшӱдӹ миллион йӹнгӹлӹм...

Аволь истямо стака сон ульнесь. Чокшне ланга мон ней вечкан кунсоломо тештнень. Теке вете сядт миллионт баягинеть…

Не такое уж оно было тяжелое. А по ночам я люблю слушать звезды. Словно пятьсот миллионов бубенцов…

Тоҕо диэтэххэ, халлаан сырдыыта өлүгүн кумахха булбатаҕым эбээт. Өлүк оннук үлүгэр ыйааһыннаах буолбата ини. Мин, билигин, түүнүн сулустары истэрбин сөбүлүүбүн.

Әллә ни авыр түгел иде бит ул. Ә төннәрен йолдызларны тыңларга яратам мин. Әйтерсең биш йөз миллион шөлдер...

Тик бына нимәһе ғәжәп. Мин бәрәс өсөн морондоҡ төшөргәндә, ҡайышбау тураһында онотҡанмын!

Кӑштахран пӗр кӑлтӑк палӑрчӗ. Эпӗ сурӑха валли сӑмсалӑх ӳкернӗ чухне ун ҫумне чӗн пиҫиххи хушса хума маннӑ пулнӑ-мӗн!

Фал ма си еу дессаги гъуддаг дӕр ес: цъотта ку схузӕ кодтон Минкъий принцӕн, уӕд ми цъоттайӕн бӕттӕн схузӕ кӕнун феронх ӕй!

Ай, не медет, не медет?.. Къозучукъгъа нохтачыкъ эте туруп, баучугъун унутуп къойгъанма!

Со мый шемӧстӧ! Сылӧн мегӧпилы чушсӧ серпасалігӧн ме вунӧді тасматор йылысь!

Аньцек вов мезе лисенди. Мзярда мон рисавань пандоскя боранняти, эста ёфси юкстань пикскянять колга!

Но теве мо пеш чот ӧрыктара. Тага пачалан умша авыртышым сӱретлымем годым ӱштӧ кыл нерген монденам!

Дӓ теве ма лиӓлтӹн. Изи принцӹн патяжылан нерӓшӹм рисуйымем годым, мӹнь прӓжӓм рисуяш монденӓм!

Вана мезе дивавты. Зярдо мон артылинь чамань пекстамо ревинентень, мон стувтынь кшнань карькс ланга!

Но вот что поразительно. Когда я рисовал намордник для барашка, я забыл про ремешок!

Биэс сүүс мөлүйүөн хобо тыаһын курдук… Итиннэ дьиктитэ, баар, хойчооҥҥо томторук уруһуйдуурбар үүнүн тиэрбэһин умнан кэбиспитим!

Шунысы гаҗәп. Бәрәнгә борынчык ясаганда, мин тезген турында бөтенләй онытканмын!

Бәләкәй шаһзат уны бәрәсенә таға алмаясаҡ.

Унсӑрӑн Пӗчӗкҫеҫ принц хӑйӗн сурӑхне сӑмсалӑх тӑхӑнтартаймасть.

Ӕма Минкъий принцӕн фусбӕл цъотта бакӕнун ӕ бон некӕд бауодзӕнӕй.

Энди Ёзден жашчыкъ къозучугъун тагъаллыкъ тюйюлдю.

Дзоля принс оз вермы лючки домавны нырдомнас ассьыс мегӧписӧ.

Ёмла Оцязорняти аф щафтови боранняти пандоскясь.

Изи принц авыртышым тага пачалан чиктен ок сеҥыс!

Тӹдӹ патяжылан нерӓшӹм прӓжтен ак керд лиэш.

Вишка инязорнэнень а тонгово сон ревиненть чамас.

Маленький принц не сможет надеть его на барашка.

Кыра тыгын хойчоонугар ону кыайан кэтэрдибэт.

Нәни принц аны бәрәненә кидерә алмас инде.

Һәм мин үҙемдән һорайым: ни булғылай икән унда, уның ҡауҡабында?

Акӑ мӗншӗн эпӗ паян кунчченех иккӗленсе шухӑшлатӑп: «Ӗҫ-пуҫ мӗнлерех-ши ун планети ҫинче?

Ӕма уӕд мӕхе бафӕрсун: «Ци ’рцудӕй цума ӕ планети?

Кесим кесиме соруучума: ала анда не эте тура болурла, Ёзден жашчыкъны планетасында?

И ме юала ачымӧс: мый вӧчсьӧ сылӧн енэжмуас?

И мон кизефнеса эсь прязень: мезе тиендеви тоса, сонь масторнясонза?

Сандене шке дечем йодам: тудын планетыштыже кызыт мо ышталтеш?

Седӹндон мӹнь ӹшке гӹцӹнем ядам: «Кыце вара тӹдӹн планетӹжӹ вӹлнӹ?

Яла кевкстнян эсь прясон: мезеяк тейневи тосо, сонзэ планетасо?

И я спрашиваю себя: что-то делается там, на его планете?

Ол иһин куруук бэйэбиттэн ыйытабын: кини сулуһугар билигин туох буола турара буолла?

Шуңа күрә кайчагында үз-үземнән: аның планетасында ни хәлләр бар икән? — дип сорап куям.

Әгәр бәрәс розаны ашап ҡуйһа?

Енчен те сурӑх чечеке ҫисе ячӗ пулсан?»

Каи зонуй, кӕд фус деденӕг бахуардта...».

Къозучукъ гюлню ашагъан эсе уа?

А, гашкӧ, мегӧпиыс розасӧ сёйис?

А кда бораннясь апак учсек сивозе панчфкять?

Тага пача ала роза пеледышым кочкын колтен?

Ӓнят, патяжы пеледӹшӹм качкынат колтен...»

Паряк ревинесь сэвизе розанть?

Вдруг барашек съел розу?

Арай хойчоон сибэккини сиэн кэбистин?

Әгәр бәрән чәчәкне ашый калса?

Ҡайһы саҡта мин үҙемә: «Юҡ, әлбиттә, юҡ!

Тепӗр чух хама лӑплантармалли майсем шыратӑп: «Паллах, ун пек пулма пултараймасть!

Хатт мӕхецӕн фӕззӕгъун: «Нӕ, неци хузи, нӕ!

Бир-бирде кесим кесиме айтыучума: угъай, айхайда, угъай!

Корсюрӧ ме аслым шуала: эз, дерт, эз!

А меле кой-коста петьса эсь мялезень: «Аф! Ёфси аф!

Южгунам шкаланем эше манам: «Уке шол, уке!

Кынамжы мӹнь ӹшкӹлӓнем попем: «Уке, седӹ!

Лиясто кортан эстень: «Эзизе, кодаяк эзизе!

Иногда я говорю себе: «Нет, конечно, нет!

Ардыгар бэйэбэр этэбин: «Суох, суох бөҕө буоллаҕа дии!

Кайвакытта болай дип уйлыйм: "Юк, билгеле, юк!

Бәләкәй шаһзат төнгә ҡарай гел розаһын быяла ҡалфаҡ менән ҡаплап ҡуя, һәм ул бәрәс артынан бигерәк ҡарап йөрөй... » тип әйтәм.

Пӗчӗк принц ҫӗрлесерен хӑйӗн чечекне кантӑк калпакпа хуплать, кунсӑр пуҫне сурӑхӗн кашни утӑмне сӑнаса тӑрать…»

Минкъий принц алли ӕхсӕвӕ дӕр ӕ деденӕг ӕмбӕрзуй авгин агъодӕй ӕма дзӕбӕх ӕ цӕстӕ даруй ӕ фусмӕ...».

Ёзден жашчыкъ кече сайын гюлню мияла къалпакъ бла жабыучуду, къозучукъгъа да кёз-къулакъды...

Дзоля принс розасӧ вой кежлас век тупкывлӧ кляничаысь вӧчӧм юркышӧдӧн да зэв сюся видзӧдӧ мегӧпиыс бӧрся...

Ёмла Оцязорнясь веть фалу кяшендьсы панчфкять клянцеконь таватксса, и сон ваны бораннять мельге…»

Изи принц йӱдлан роза пеледышым янда калпак дене леведеш, да эше тудо тага пачам чот эскера...»

Изи принц соок йыдвашеш пеледӹшӹжӹм леведеш дӓ патяжы паштек орола...».

Вишка инязорнэ вес свал пекстнесы розанть суликасо, сон пек ваны ревиненть мельга…».

Маленький принц на ночь всегда накрывает розу стеклянным колпаком, и он очень следит за барашком…»

Кыра тыгын түүнүн сибэккитин таас халпааҕынан бүрүйэр уонна хойчоонун куруук маныыр…»

Нәни принц төнгә чәчәген пыяла капкач белән каплый, бәрәнен дә гел карап кына тора..."

Шул мәлдә мин бәхетле.

Ун пек самантсенче эпӗ телейлӗ.

Уӕд мӕ зӕрдӕ байрайуй.

Анда тап тура эселе, мен да насыплыма.

Сійӧ здукас ме шуда.

Эста мон афкукс павазуван.

Тыге шоналтемат, пиаланла чучам.

Тӹнӓм мӹнь цӓшӓн ылам.

Сестэ мон уцяскаван.

Тогда я счастлив.

Оччоҕо мин дьоллонобун.

Шул чагында — мин бәхетле, йолдызлар да әкрен генә көлә...

Һәм барлыҡ йондоҙҙар шым ғына көлә.

Ҫӑлтӑрсен савӑк кулли те чуна канӑҫ кӳрет.

Ӕма стъалутӕ дӕр еугур дӕр фӕлмӕн фӕхходунцӕ.

Жулдузла уа барысы да акъыртынчыкъ кюледиле.

И став кодзулыс зэв лӧня сералӧ.

И сембе тяшттне сетьмоняста пеетькшнихть-рахсихть.

Да чыла шӱдырат шып гына воштылалыт.

Дӓ цилӓ шӹдӹрвлӓ тырын ваштылыт.

Сестэ весе тештне састыне пейдить.

И все звезды тихонько смеются.

Онуоха, сулустар бары симиктик күлсэллэр.

Ә кайвакытта болай дип уйлыйм: "Хәтерең чуалып киткән чаклар да була бит...

Ә ҡайһы саҡта мин: «Ваҡыты менән хәтерһеҙ булаһың бит... шул саҡ барыһы ла була ала!

Е тепӗр чух ҫапла та шутлатӑп: «Вӑл е ку самантра манса каясси те пулать… Инкек куҫа курӑнса килмест!

Иннӕ хатт ба мӕхецӕн фӕззӕгъун: «Адӕймагӕй еу хатт гъуддаг ку феронх уа, уӕд е дӕр фагӕ ’й!

Бир-бирде уа кесим кесиме айтыучума, бир-бирде бир бек керекли затны унутуп да къоюучуса, ол заманда аз тюрлю зат болмаз!

А корсюрӧ ме аслым шула: мукӧддырйиыс ӧд вунӧдчылан да сэки быдторйыс вермӧ лоны!

А кой-коста корхнян эстейне: «Эрсят вдь кой-коста абонткшни ломанькс, мзярда семботь колга юкснят… эста мезе аньцек аф лиси!

Южгунам гын шкаланем манам: «Вет монденат колташ лиеш… Тунам чылажат лийын сеҥа!

Кынамжы мӹнь ӹшкедурешем шанем: «Лиӓлтеш вет, мондымыла ӓль эче иктӓ-ма? Самыньлан шукы ак кел!

Лиясто кортан эстень: «Лиясто эрсят пек стувтницякс… сестэ эрьва мезть тейневить!

А иногда я говорю себе: «Бываешь же порой рассеянным… тогда все может случиться!

Ардыгар аны этэбин: «Сороҕор киһи көтүмэх, ыһыллаҕас соҕус буолар эбээт… Оччоҕо араас буолуон сөп!

Андый чакта ниләр булмас!

Бәлки ул берәй-нисек кисен быяла ҡалфағы тураһында онотҡандыр йә һарыҡ бәрәсе төндә шым ғына иреккә сыҡҡандыр...»

Енчен те пӗр-пӗр каҫ ӑнсӑртран кантӑк калпакӗ ҫинчен манчӗ пулсан, е сурӑхӗ ҫӗр варринче пӗр сассӑр тухса шӑвӑнчӗ пулсан…»

Феронх кодта еу изӕр авгин агъодӕ ӕрӕмбӕрзун, кенӕ фус райервазтӕй ӕхсӕвигон...».

Ингирлени биринде ол мияла къалпакъны унутуп къойгъан эсе уа, ол кече уа къозучукъ да кюбюрчегинден жашыртын чыкъгъан эсе уа?

Друг да сійӧ коркӧ рытнас вунӧдас розасӧ юркышӧдӧн тупкӧм йывсьыс, либӧ мегӧпиыс войнас гусьӧник петас вӧля вылӧ...

А кда сон кода-бди илять юкстазе клянцеконь таватксть путомс али бораннясь веть саворне ворьгоди…»

Кенета тудо ик кастене янда калпак нерген монден кудалтен але тага пача йӱдым йышт гына эрыкыш лектын...»

Трӱк иктӓ вадеш тӹдӹ пеледӹшӹжӹм леведӓш монда ӓль патяжы йӓшӹк гӹц юкдеок лӓктӹн кеӓ...».

Паряк сон кодаяк весть чокшне ланга стувтызе суликанть ды ревинесь салава теизе эсь тевензэ».

Вдруг он как-нибудь вечером забыл про стеклянный колпак или барашек ночью втихомолку выбрался на волю…»

Арай биир эмэ киэһэ кини таас халпааҕын умнан кэбистин, эбэтэр хойчоон түүн уоран көҥүл-босхо бардын…»

Бәлки, ул бер кичне пыяла капкач турында онытыр, йә булмаса, бәрән төнлә шыпырт кына чыгып китәр..."

Һәм шул ваҡытта барлыҡ ҡыңғырауҙар илай...

Кун пек чухне хӑнкӑрмасем хӳхлесе янраҫҫӗ!..

Уӕд дзӕнгӕргутӕ еугур дӕр раййевунцӕ цӕстисугтӕй!..

Ол заманда къонгуроучукъла барысы да жиляйдыла...

Сэки став тільгуныс бӧрдӧ...

И эста сембе коряй пайгонятне авардихть…

Да тунам чыла оҥгырат шортыт…

Тӹнӓм йӹнгӹлвлӓ сӹнзӓвӹд йоктарен мӓгӹрӓш тӹнгӓлӹт!..

Сестэ весе баягинетне авардить…

И тогда все бубенцы плачут…

Ити санааттан, хоболор бары ытаһаллар…

Бу вакыт йолдызлар да елый...

Былар барыһы ла серле һәм төшөнөрлөк түгел.

Кунта ӑнланса илме май ҫук темле вӑрттӑнлӑх пытанса тӑрать.

Устур сосӕгдзийнадӕ ес уоми.

Сейир-тамаша затла дунияда кёпдюле.

Тайӧ ставыс нӧдкыв сяма гӧгӧрвотӧмтор.

Тя сембось аф содаф и аф шарьхкотьф.

Чыла тиде тушто гай, умылаш лийдыме.

Тиштӹ шукы тышты.

Те весе а содави ды а чарькодеви.

Все это загадочно и непостижимо.

Барыта туох эрэ таабырыннаах, киһи өйүгэр баппат.

Болар барысы да шул кадәр серле һәм акыл җитмәслек катлаулы.

Бәләкәй шаһзатты шулай уҡ яратҡан һеҙгә лә, һәм миңә лә, былары бер ҙә, бөтөнләй ҙә барыбер түгел: ҡайҙалыр ғаләмдең билдәһеҙ мөйөшөндә, беҙ ғүмеребеҙҙә лә күрмәгән бәрәс беҙгә таныш булмаған розаны ашаған икән — бар донъя беҙгә икенсе төрлө булып китә.

Сирӗншӗн те, Пӗчӗкҫеҫ принц сӑнарне ман пекех чӗрере усракансемшӗн, пӗр шутласан, ҫакӑнта темех ҫук пек туйӑнма пултарӗ. Анчах та, тепӗр енчен, вӗҫсӗр-хӗрсӗр тӗнчен пӗр кӗтесӗнче эпир курман-пӗлмен сурӑх чечеке ҫисе яма пултарни мӗншӗн-ха пирӗн чунсене ҫав тери канӑҫсӑрлантарать?!

Куд мӕнӕн, уотӕ сумахӕн дӕр, Минкъий принци ка уарзуй, уонӕн, аци дуйней алцидӕр раййевдзӕнӕй, еу фус, зонгӕ дӕр ке нӕ кӕнӕн, е, еу рауӕн, ка ин ци зонуй, кӕми, ку бахуӕра кенӕ ку нӕ бахуӕра еу деденӕг...

Сизге да – Ёзден жашчыкъны сюйгенлеге – манга кибик, ол затла сансыз, магъанасыз тюйюлдюле: жети кёкден да озуп, анда, къайда эсе да бирде, биз бир заманда да кёрмеген къозучукъ биз танымагъан гюлню ашаса, битеу да дуния башха тюрлю боллукъду.

Тіянлы, коді пондіс радейтны Дзоля принсӧс, меным моз тшӧтш нинӧм, нинӧм абу веськодь: став муюгыдыс миянлы вежсис сыысь, мый кӧнкӧ Енкӧла ылыс пельӧсын некор аддзывлытӧм мегӧпи, вермас лоны, сёйӧма миянлы тӧдтӧм розасӧ.

Сянди, кинди кельгови Ёмла Оцязорнясь, кода и тейть, аф фкя лаца сембось, сон кармай ризнама и пичедема инксонза, вдь коса-бди вселеннайть аф содаф вастонясонза эряй борання, конань минь мзярдовок ашеськ няенде, и пади, порезе ни тейнек аф содаф панчфкять – розать.

Тыландат, кӧ Изи принцым мыйын семынак йӧратен шынден, нимаят садикте огыл: уло тӱня мыланна вес сынан тудлан лиеш — сандалыкын иктаж пычкемыш лукыштыжо мемнан нигунамат уждымо тага пача мыланна палыдыме роза пеледышым ала кочкын колтен...

Тӓӓт, мӹнь ганемок, Изи принц доно келшен колтендӓ гӹнь, кышты-гӹнят Мӱлӓндӹ вӹлнӹ, уждымы патя ик розам качкын колта ӓль агеш, тӓлӓндӓ сойток агыл...

Тыненк, конат монь ладсо кармиде вечкеме Вишка инязорнэнь, монь ладсо аволь ялатеке: весе эрямось миненек полавтови ансяк седе, зярдо минь арсезевтяно, кода косояк ине менеленть песэ ревинесь, конать минь зярдояк эзинек нейне, паряк сэвизе миненек асодавикс розанть.

Вам, кто тоже полюбил Маленького принца, как и мне, это совсем, совсем не все равно: весь мир становится для нас иным оттого, что где-то в безвестном уголке вселенной барашек, которого мы никогда не видели, быть может, съел не знакомую нам розу.

Эһиэхэ, ким мин курдук Кыра тыгыны таптаабыкка, ити суолтата суох буолбат: сир үрдэ бүтүннүү биһиэхэ ураты буолар. Ол, баҕар, Киэҥ куйаар хайа эрэ муннугар, хаһан да харахтаабатах хойчооммут, биһиги билбэт сибэккибитин сиэбититтэн буолуон сөп.

Сезгә — Нәни принцны минем кебек үк яраткан кешегә — бу нәрсә һич тә, һич тә барыбер түгелдер: кайдадыр, җиһанның билгесез бер почмагында, без беркайчан да күрмәгән ниндидер бәрәннең ниндидер чәчәкне ашавын белгәч, дөнья бөтенләй башка төскә керә бит.

Күккә ҡарағыҙ ҙа үҙегеҙҙән һорағыҙ: «Тере микән әле ул роза, әллә юҡмы? Ә бәлки бәрәс уны ашап ҡуйғандыр?» Һәм күрерһегеҙ: барыһы ла икенсе төрлө булып китәсәк...

Тӳпенелле куҫ ывӑтӑр та хӑвӑртан хӑвӑр ыйтӑр: «Сурӑх ҫинӗ-ши е ҫимен-ши чечеке?» Ҫав самантра ытарайми пурнӑҫ тӗсӗсем улшӑнсах тӑнине чӗрепе туйса илетӗр…

Скӕсетӕ арвмӕ. Бафӕрсетӕ уӕхе: фус деденӕг бахуардта ӕви нӕ? Ӕма фӕууиндзинайтӕ, алцидӕр куд раййевдзӕнӕй...

Кёкге къарагъыз. Кесигизден соругъуз: саумуду ол гюл, огъесе?.. Къозучукъ ашап къойгъан болурму? Кёрюрсюз: хар не да башха тюрлю боллукъду...

Видзӧдлӧй енэжӧ. Юалӧй ассьыныд: ловъя на сійӧ розаыс али абу нин? Друг мегӧпиыс сійӧс сёйӧма? И ті казяланныд: ставыс лоас дзик мӧд ног...

Варжакстода менельть лангс. И кизефтесть эсь прянтень: «Касы ли ся панчфкясь али кунара ни сон аш масторлангса? Пади, аф шарьхкодемок кода, сивозе сонь бораннясь? И тинь няйсасть: сембось арай лиякс…

Ончалза-ян каваш. Да шке дечда йодса: «Саде роза пеледыш ила але тудо ынде уке? Ала тага пача тудым кочкын колтен?» Да тунам те ужыда: чылажат вес семын конча…

Анжалда пӹлгомыш. «Патя пеледӹшӹм качкын колтен ӓль уке?» — ӹшке гӹцдӓ ядда. Дӓ ужыда, кыце цилӓ вашталтеш...

Варштадо менеленть лангс. Кевкстинк эсь прянк: «Касы тона розась, паряк сон ней араськак? Паряк ревинесь сонзэ сэвизе?». Тынь марясынк, кода весе полавтови…

Взгляните на небо. И спросите себя: «Жива ли та роза или ее уже нет? Вдруг барашек ее съел?» И вы увидите: все станет по-другому…

Халлааны көрүҥ. Уонна бэйэҕититтэн бэйэҕит ыйытыҥ: «Ол сибэкки тыыннааҕа дуу, эбэтэр хайы сах суох буолбута дуу? Аны, хойчоон ону сиэн кэбистэҕэ буолуо?» Оччоҕо көрүөххүт: туох барыта уларыйа түһэрин…

Күккә карагыз да үз-үзегездән: "Ул чәчәк исәнме, әллә инде ул дөньяда юкмы? Бәлки, аны бәрән ашагандыр?" — дип сорагыз. Шулчак сез бар нәрсәнең башка төскә кергәнен, үзгәргәнен күрерсез...

Һәм бер ҡасан да, бер өлкән кеше лә, бының ни тиклем мөһим икәнлеген аңламаясаҡ!

Ҫак улшӑнӑвӑн тарӑн пӗлтерӗшне ҫитӗннисенчен пӗри те ӑнланса илме пултараймасть!

Ӕма устуртӕй еунӕг дӕр некӕд балӕдӕрдзӕнӕй, е цӕййасӕ ахсгиаг гъуддаг ӕй, уой!

Бир заманда да бир абадан адам аны магъанасын ангыларыкъ тюйюлдю!

Некор ни ӧти верстьӧ морт оз гӧгӧрво, кутшӧм тайӧ тӧдчанатор!

И мзярдовок кодамовок оцю ломань тянь аф шарьхкодьсы, конашкава тя эрявикс!

Нигунамат ик кугыеҥат умылен ок сеҥе, могай тиде кӱлешан наста!

Дӓ ик кого эдемӓт нигынамат ак ынгылы, маханьы тидӹ керӓл!

Вейкеяк покш ломанентень а чарькодеви, кодамо те питней!

И никогда ни один взрослый не поймет, как это важно!

Арай, ол хайдах курдук сүдү суолталааҕын, биир даҕаны улахан киһи, өйдүө суоҕа!

Тик беркайчан да бер генә олы кеше дә моның никадәр мөһим эш икәнен аңлый алмас!

Был, минеңсә, донъялағы иң матур һәм иң ҡайғылы урын.

Ку вырӑна эпӗ чи илемли тата тӗнчен чи тунсӑхлӑ пейзажӗ тесе шутлатӑп.

А ӕй, мӕнмӕ гӕсгӕ, дуйней тӕккӕ рӕсугъддӕр ӕма тӕккӕ ӕнкъарддӕр пейзаж.

Мени сартын, былайы дунияда бек ариу, бек мудах жерди.

Тайӧ, ме ног, му вылас медся мича да медся гажтӧм ин.

Тя, тейне-арам, сембода мазы и сембода пичефксу вастсь сембе масторлангса.

Тиде, шонымаштем, тӱняштыжат эн сӧрал да эн ойган вер.

Тидӹ, шанымаштем, Мӱлӓндӹ вӹлнӹ сек цевер дӓ сек сылык вӓр.

Монь коряс те сехте мазый, сехте нусманя тарка весе масторлангсонть.

Это, по-моему, самое красивое и самое печальное место на свете.

Бу, мин санаабар, күн анныгар баар быдан кэрэ уонна ордук курус сир.

Минемчә, дөньяда бу иң матур һәм иң сагышлы урын.

Сүллектең ошо уҡ урыны алдағы биттә лә төшөрөлгән, тик мин уны, һеҙ ентекләберәк ҡараһын тип, ҡабат төшөрҙөм.

Пушхирӗн ҫак пейзажне кӑшт маларах кӑтартнӑччӗ, анчах та эпӗ ӑна сире уҫӑмлӑрах кӑтартас тӗллевпе ҫӗнӗрен ӳкертӗм.

Раздӕри фарсбӕл пейзажи хӕццӕ еу ӕй, фал ма ’й нӕуӕгӕй еу хатт схузӕ кодтон сумахӕн дзӕбӕхдӕр фӕууинун кӕнунмӕ.

Къум аулакъны ма бу тыгъырыкъчыгъыны суратын китапны аллында бетинде да ишлегенме, алай, сиз игирек эс бурур ючюн, ол суратны энтта да бир ишледим.

Тыртӧминсьыс сійӧ жӧ пельӧссӧ вӧлі серпасалӧма воддза листбокас, сӧмын ме серпасалі нӧшта на, медым ті серпассӧ бурджыка видзӧдлінныд.

Тя уженясь, кона рисаваф нинге весть ингольце лопанять лангса сянкса, штоба сяда лацкас сонь ванолесть.

Пустыньын тиде лукшымак ончычсо лаштыкыштат сӱретлыме, но мый, те сайракын ончал кертса манын, тудым эше ик гана сӱретлышым.

Пустыньын ти тӧремжӹм эртӹш ӹлӹштӓшӹштӓт рисуйымы, но мӹнь тӹдӹм, яжоракын анжал лӓкдӓ манын, эче ик гӓнӓ рисуен пуэнӓм.

Теке човар паксянь пинесь артозь меельце лопасонтькак, ансяк мон одов артыя сонзэ тыненк седе парсте ванкшноманть кис.

Этот же уголок пустыни нарисован и на предыдущей странице, но я нарисовал еще раз, чтобы вы получше его разглядели.

Бу кумах куйаар муннуга, хайы сах инники сирэйгэ уруһуйдаммыта. Ону ол диэбэккэ, эһигини үчүгэйдик өйдөөн көрдүнэр диэн, хат уруһуйдаатым.

Чүлнең шушы почмагын мин алдагы биттә дә ясаган идем, сез яхшылабрак карасын өчен, менә тагын ясыйм.

Ошо урында Бәләкәй шаһзат тәүге тапҡыр Ер йөҙөнә пәйҙә булды, һәм һуңынан юғалды.

Ку ӳкерчӗк Пӗчӗкҫеҫ принц пуҫласа Ҫӗр ҫине вӗҫсе килнӗ саманта сӑнлать, ун хыҫҫӑн — каялла кайнине.

Аци рауӕн Минкъий принц сӕмбалдӕй Зӕнхӕбӕл, уой фӕсте ба тари дӕр ардигӕй фӕцӕй.

Ёзден жашчыкъ, учуп келип, Жер юсюне биринчи кере былайда къоннганды, тас да былайда болгъанды.

Тані Дзоля принс медводдзаысь воис Му вылӧ, а сэсся вошис.

Тяса Ёмла Оцязорнясь васенцеда эвондась минь масторсонк, конань лемоц Земля, а меле тяса жа и юмась.

Изи принц Мландышке икымше гана лач тыште волен, а вара йомын.

Тиштӹ Изи принц пӹтӓри гӓнӓ Мӱлӓндӹ вӹлӓн лакемӹн, а вара ямын.

Тесэ Вишка инязорнэ васенцеде сась Мода лангс, теде мейле ёмась.

Здесь Маленький принц впервые появился на Земле, а потом исчез.

Кыра тыгын аан маҥнай бу сиргэ түспүтэ, уонна мантан сүппүтэ.

Нәни принц Җирнең шушы төшендә иң беренче тапкыр күренде, ә аннары юкка чыкты.

Ҡасандыр Африкаға, сүллеккә барып эләкһәгеҙ, ошо урынды мотлаҡ таныр өсөн, иғтибарлыраҡ бағығыҙ.

Тархасшӑн, тимлӗрех сӑнаса пӑхӑр. Унсӑрӑн хӑҫан та пулсан Африка пушхирне ҫаврӑнса ҫитсен ку вырӑна палласа илме сире ҫӑмӑл пулмӗ.

Ӕркӕсетӕ лӕмбунӕг аци пейзажмӕ, цӕмӕй уӕ нифс уа, Африкӕмӕ зменсбудурмӕ ку бахауайтӕ, уӕд ӕй ке базондзинайтӕ, уомӕй.

Бу суратха тюрслеп иги къарагъыз, ким биледи, Африканы къум аулагъына келгенигиз болса, къáйда да былайны танымай къоймагъыз.

Видзӧдлӧй сюсьджыка, медым стӧча тӧдмавны зонкаӧс, коркӧ кӧ веськаланныд Африкаӧ, сійӧ тыртӧминас.

Ваность тя вастть сяда лацкас, штоба мяляфтомс сонь, кда мзярдовок апак учсек пофтада Африкав, шуварвасттненди.

Африкысе пустыньыш иктаж гана логалыда гын, тиде верым палашак манын, сӱретым тӱслен, тӱткын ончалза.

Ти вӓрӹм тӧрӧк пӓлӓш манын, яжоракын анжал лӓкдӓ, ӓнят, кынам-гӹнят Африкыш, пустыньыш, вӓрештӹдӓ.

Варштынкая седе вадрясто, содынк те тарканть, зярдояк Африкав, човар паксяв пачкодемстэ.

Всмотритесь внимательней, чтобы непременно узнать это место, если когда-нибудь вы попадете в Африку, в пустыню.

Хаһан эмэ Аапырыка кумах куйаарыгар түбэстэххитинэ, бу сири тута билэр курдук, болҕомтолоохтук көрүҥ.

Кайчан да булса Африкага, чүлгә барып чыксагыз, танырлык булсын өчен, игътибар белән карагыз.

Әгәр ҙә һеҙгә был тирәнән үтергә тура килһә, үтенәм, ашыҡмағыҙ, ошо йондоҙ аҫтында бер аҙ көтөп тороғоҙ!

Енчен те сире ҫак вырӑнсем патӗнчен иртсе кайма тӳр килсен, йӑлӑнса ыйтатӑп, ан васкӑр, шухӑша кайса тӑрӑр кӑшт та пулин ҫак ҫӑлтӑр айӗнче!

Ӕма уин абӕлти цӕугӕ ку фӕууа, уӕд уи корун, тагъд ма кӕнетӕ, еуминкъий бангъӕлмӕ кӕсетӕ стъалуй тӕккӕ бунмӕ!

Сизге былайтын озаргъа тюшсе, къор болайым, ашыкъмагъыз, бир кесек сабыр болугъуз бу жулдузну тюбюнде!

Артмас кӧ сэті тіянлы мунны-прӧйдитны, кевма тіян водзын, энӧ тэрмасьӧй, олыштӧй недыр сійӧ кодзув улас!

Кда сави тейнть тияня ётамс, эняльдян, тяда эряскода, ащеда аф ламос тя тяштть ала!

Ала тыланда ты вершӧрым эртен кудалаш перна, тунам, тендам сӧрвален йодам, тиде шӱдыр йымалан изишлан чарналтыза!

Тишецӹн кынам-гӹнят тӓлӓндӓ кыдал эртӓш вӓрештеш гӹнь, ти шӹдӹр лӹвӓлнӹ шалгалалда, идӓ талашы, мӹнь тӓмдӓм ядам!

Бути зярдояк сави ардомс тия, мерян тенк, илядо капша, лоткаводо аламос те тештенть ало!

Если вам случится тут проезжать, заклинаю вас, не спешите, помедлите немного под этой звездой!

Өскөтө эһиги онон ааһар түгэннээх буол-лаххытына, ыксаамаарыҥ, ол сулус анныгар кыл түгэнэ бытааран ылаарыҥ диэн, эһигиттэн көрдөһөбүн!

Әгәр шушы тирәдән узарга туры килсә, зинһар өчен, ашыкмагыз, бу йолдыз астында бераз туктап торыгыз!

Һәм әгәр ҙә һеҙҙең янға алтын сәсле бәләкәй малай килеп баҫһа, әгәр ҙә ул яңғыратып көлһә һәм һеҙҙең һорауҙарығыҙға бер ни тип яуап бирмәһә, һеҙ, уның кем булыуын, әлбиттә, төшөнәсәкһегеҙ.

Ун чухне сирӗн пата ылтӑн ҫӳҫлӗ пӗчӗк арҫын ача пычӗ тӗк, ун янравлӑ кулли тата эсир мӗн те пулин ыйтсан хурав паманни сире вӑл кам иккенне тавҫӑрса илме май парӗ.

Ӕма уӕмӕ сабий ку ’рбацӕуа, ходгӕ ку кӕна, сугъзӕрийнӕ сӕригъунтӕ ин ку уа, уӕ фарстатӕн уин дзуапп ку нӕ дӕтта, уӕд уайтагъддӕр базондзинайтӕ, ка ӕй, уой.

Сизни къатыгъызгъа алтын чачлы гитче жашчыкъ туракъласа, аны кюлгени кюмюш къонгуроучукъну зынгырдагъанына ушаса, сизни сорууларыгъызгъа жууап къайтармаса, сиз, айхайда, ол ким болгъанын сезериксиз.

Да тіян дорӧ кӧ матыстчас зарни юрсиа зонка, сійӧ кӧ кутас гораа серавны да тіян юалӧмъясныд вылӧ оз вочавидз, дерт, ті тӧдмаланныд сійӧс.

И кда тейнть малады зрнянь тюсса шяярь мархта ёмла цёраня, кда кармай сон кайгиста рахсема и мезевок аф азы максф кизефксонтень лангс, тинь, арьсян, шарьхкоттяда, кие тя тяфтамсь.

Тыгодым тендан деке шӧртньӧ ӱпан изи рвезе лишемеш, йоҥгын-йоҥгын воштылаш тӱҥалеш да йодышланда нимомат ок вашеште гын, те, мутат уке, вик тогдаеда, кӧ тиде тыгай.

Тӹлец гач, токыда шӧртньӹ ӱпӓн изи ӹрвезӓш миэн, йӹнгӹл юкшы доно ваштылаш тӹнгӓлеш дӓ ик ядмашешдӓӓт ак вӓшештӹ гӹнь, тӓ, седӹ, кӱ тӹдӹ ылеш, уже пӓледӓ лиэш.

Зярдо ваксозонк сы сырнень черь марто вишка цёрыне, зярдо сон карми пек ракамо ды мезеяк а мери тынк кевкстеманк лангс, тынь, чарькодеви, содасынк, кие сон истямось.

И если к вам подойдет маленький мальчик с золотыми волосами, если он будет звонко смеяться и ничего не ответит на ваши вопросы, вы, уж конечно, догадаетесь, кто он такой.

Уонна, өскөтө, эһиэхэ, көмүс баттахтаах кыра уолчаан кэллэҕинэ, кини чуордук күллэҕинэ уонна эһиги ыйытыыгытыгар тугу да хардарбатаҕына, кини кимин тута таайыаххыт.

Әгәр яныгызга яңгыратып көлә торган һәм сорауларыгызга җавап бирми торган алтынсу чәчле малай килсә, сез инде, билгеле, аның кем икәнен аңларсыз.

Шул мәлдә — зинһар итеп һорайым! — мине ҡайғымда йыуатырға онотмағыҙ инде, ул ҡайтҡан тип, тиҙерәк яҙа һалығыҙ...

Ун чухне, тархасшӑн, ырӑ ҫын пулсамӑр! Манӑн кӳтсе ҫитнӗ чунӑма кӑшт та пулин йӑпатӑр. Вӑл каялла килни ҫинчен часрах ҫырса пӗлтерӗр…

Ӕма уӕд, уӕ хуарзӕнхӕй! Ма мӕ ниууадзетӕ атӕ ӕнкъардӕй: тагъд мӕмӕ ниффинсетӕ, фӕстӕмӕ ке ’рӕздахтӕй, уой...

Ол кезиуде, къор бола, тилейме сизден, мени мудах кёлюмю жапсарыргъа унутмагъыз, мычымай манга жазыгъыз аны къайтханын...

Сэки — зэв ёна тіянӧс кора! — энӧ вунӧдӧй такӧдыштны менӧ гажтӧмтчӧмысь, ӧдйӧджык гижӧй меным, Дзоля принсыс мый бӧр воӧма...

Эста – пяк эняльдян тейнть! – тясть юкста пачфтемс тянь колга мондейне, штоба аф ламода валхтомс ризфть седистон-ваймостон. Сяда курок сёрмадода тейне, што сон мрдась меки…

Тунам — мый тендам моткоч йодам! — мыйым шӱлыкем деч лыпландараш ида мондо, мылам вашкерак серен колтыза: тудо пӧртылын…

Тӹнӓм — пишок тӓмдӓм сарвалем — мӹньӹн ойхем шӧрӓш идӓ монды, йӹлерӓкӹн мӹлӓм тӹдӹн толмыжы гишӓн сирен колтыда...

Сестэ – пек энялдан! – илямизь стувто оймавтомс монь, седее куроксто сёрмадодо монень сонзэ самодо…

Тогда – очень прошу вас! – не забудьте утешить меня в моей печали, скорей напишите мне, что он вернулся…

Оччоҕо – олус диэн көрдөһөбүн! – кини төннөн кэлбитин туһунан, түргэнник миэхэ суруйаарыҥ. Миигин курус санаабыттан аралдьытаргытын, умнаайаҕыт.

Ул чакта — зинһар өчен дим! — сагышымны таратырга ярдәм итегез. Миңа, ул кайтты, дип хәбәр бирегез...