image
imagewidth (px) 55
1.48k
| text
stringlengths 5
217
|
|---|---|
అద్దం ముక్కలా మెరిసిపోతోంది. అప్పుడే ఊపిరి పోసుకున్నట్టు ఆ టౌన్ |
|
"వాళ్ళ ఆత్మలకు శాంతి కలుగుగాక..." అని రివాల్వర్ ని లోపల |
|
చివరిదశలో నేను ఒక్కొక్కప్పుడు వుత్తరాలు రాయకపోయినా తను మాత్రం తరుచూ |
|
"ఏమిటా ఆలోచనా?" మొహం ముందు చిటికలేస్తూ అడిగింది అనసూయ. |
|
గోడలన్నీ మన పేర్లతో అలంకరించబడతాయి. నాకేం ఫర్లేదు. నేనెవరో ఎవరికి |
|
"నీ కొడుకే కారణం కాకపోతే అంత సులభంగా వేదికమీదికి వచ్చేవాడు |
|
"అభీ!" అని పిలుపు లీలగా వినిపించిందతనికి. కానీ అతను కదలలేదు. |
|
రామసుబ్బాయమ్మ వాగుతూనే వుంది ముకుందయ్య గారింటికి వెళ్ళే వీధి వచ్చింది. |
|
ఇందుమతి అమ్మమ్మ ఎండకు భరించలేక ఎక్కడో ఓమూల ముసుగుదన్ని పడుకుని |
|
మాధవి క్రిందకూర్చుని పువ్వులు దండగా గ్రుచ్చుతోంది. ముఖం పైకెత్తి నవ్వుతూ |
|
ఋత్విక్కులద్వారా పొందుదురు. ఆ యజమానులు యజ్ఞధారకుడు, సత్యస్వరూపుడగు అగ్నిని యజ్ఞమునకుగాను |
|
ఏడేళ్ళ కూతురికి తండ్రి ఆ పరిస్థితుల్లో ఏం జవాబు చెప్పాలో |
|
అందుకే చివరిసారిగా అతను అన్వితని కలవదల్చుకుని మిత్రా అన్వితను కలవటం |
|
కాలుస్త ఏమనుకున్నారో. ఖూబ్ ఖాకె (బాగా తిని) తన్నుల్లేక మస్తి |
|
రెడీగా ఉండాలి" అన్నాడు భూషమం. అతను బతకడంలోని పరమార్ధం కలెక్టరుగారింట్లో |
|
ఉష్ణ రక్తం లాంటి మన ఉద్యమాన్ని నీరు కార్చటానికి వృద్దవర్గం |
|
లో నా క్లాస్ మేట్ రమాప్రియ అని, ఇప్పుడు యం.బి.బి.యస్ |
|
ఆ గందరగోళంలో ఆ బాణాన్ని ఎప్పుడు ఎవరు వదిలేరోగానీ, అది |
|
వాడిది? ఆ నరకం అనుభవిస్తూ ఇంకా రెండేళ్ళు బ్రతుకుతాడంటావా వాడు? |
|
లావాటి డ్రమ్ములను చాటుచేసుకుని కూర్చున్నాడు. |
|
చిన్న దేశాలు, ఈ సింపుల్ ఆయుధాలని కూడా పెద్ద దేశాల |
|
"డ్రస్ చేసుకోండి మమ్మా... ప్లీజ్- నాకోసం!" అంది- అవి చూపిస్తూ, |
|
సోమమును సేవింతుము. మనము బలిష్ఠసోమమును ఆశ్రయింతము. |
|
యాచించును. అప్పుడు అన్నవంతుడు కఠిన హృదయుడవును. ఆకలిగొన్న వానిముందే అన్నము |
|
తెల్లకాగితం మీద కాకుండా, గీతలున్న కాగితాల మీద వ్రాయవలసి వచ్చేటప్పుడు, |
|
"కాని పడుకుంటారా అనటం తప్పేగా?" |
|
ఏం తెలియదు. ఇప్పటికి రెండు సార్లు స్పృహలోకి వచ్చింది అడిగాను. |
|
బాధ నాకు తెలిసింది సరే...' |
|
మధ్య హెచ్చరిస్తున్నాడు. బాబు పెద్ద పెద్ద మేకుల్ని కర్రలోకి దిగగొట్టుతున్నాడు. |
|
ని కొత్తగా నిర్మించారు. |
|
భలే కోప్పడేది. "పదినిమిషాల తరువాత చక్రపాణి లాల్చీ, ధోవతి ధరించి, |
|
అతను మళ్ళీ సిగిరెట్ వెలిగించాడు. పది నిమిషాలు గడిచాయి ఎవరూ |
|
బిగించుకొన్న సైకిల్ చెయిన్ ని సర్రున బయటకు లాగి కనురెప్పపాటులో |
|
11. వశిష్ఠా ! నీవు మిత్రావరుణులు పుత్రుడవు. బ్రహ్మా ! |
|
వ్యవధిలో అతను అలాగే చేసి "అవసరం వుంటే లేపండి" అని |
|
మీరు మాత్రం ఆ వైపుకి వెళ్ళకండి. అమ్మగారు చూస్తే కోప్పడతారు" |
|
ఆ కరస్పాండెంట్ అంతటితో వదల్లోదు. |
|
లాభం లేదు. మొండివాడతను తనకి తోస్తేనే చెప్తాడు. లేకపోతే లేదు. |
|
తల అడ్డంగా ఆడించింది ప్రగతి. |
|
"మళ్ళీ వస్తారా అమ్మా... ఆ అయ్యగారూ?" అంది. |
|
మాఫియా కన్నా వేగంగా ఆమె పనిచేస్తుంది. |
|
చెలరేగుతాయో, ఏ అగ్ని పర్వతాలు బ్రద్దలవుతాయో తెలియదు. |
|
చిన్న సైజు దివ్వండి! |
|
అక్కడక్కడ కొన్ని గుడిసెలు మాత్రం... అస్పష్టంగా కన్పిస్తున్నాయి. ఆ గుడిసెల్లో, |
|
కొంటాడు సారధి. మిగిలిన సమయాల్లో అందరికీ సుబ్బరత్నమ్మ, పెద్ద కోడలు |
|
క్ క్' మన్న స్వరం- గొంతులో ఏదో అడ్డుపడితే ఊపిరి |
|
విను. నా ఎలిమెంటరీ స్కూల్లో జీతం... నాన్నగారి ఆ జీతంతోనే |
|
మాట్లాడడం ఆపిన కుమార్ వైపు వింతగా చూసింది కృష్ణప్రియ. |
|
"మధ్యాహ్నం లంచ్ కలిసి తీసుకుందాం క్యాంటిన్ కు వస్తావా?" అడిగింది |
|
తన రంగు నలుపైనందుకు తన అభిమానాన్ని చంపుకోనందుకు |
|
బ్రహ్మాండమైన ఆలోచన వచ్చింది. ఒక బంగారు గాజు అమ్మేసి ఆ |
|
కష్టంలో ఉన్న తోటి మనిషికి సహాయం చెయ్యాలని ఉన్నా, చెయ్యలేనప్పుడు |
|
నెప్పి!...యింక నాకు ఓపిక లేదు! వెళ్ళండి! |
|
"నాకెందుకురా...... అయినా ఇంకా ఆ రూమెందుకూ? ఆ మిగిలిన సామానేదో |
|
సదుపాయాలుండగా ఆశ్చర్యంగా అన్నారు కేశవరావు. |
|
"ఏమలా చూస్తున్నారు" అడిగింది నీలిమ. |
|
ఒకరిది పొంగేమాతృత్వంలోని ప్రేమ, రెండోది కరుడుగట్టి, పాషాణమైపోయిన కరగని, ఆప్యాయత! |
|
దండ్రులెవరు? ఎన్నో రోజులుగా తనకోసం కిరీటిని అడుగుతున్నానంటాడేమిటి? కిరీటికి బంధువులెవరూ |
|
"ఆ విషయం గురించే నేను చెప్పేది. కురవభీముడ్ని ఎవరో చంపేసారు-" |
|
వచ్చింది. చాకు అంచుని ఆ వ్యక్తి మెడకి ఆనించాడు జగ్గూ. |
|
"సుమంత్రా! రాముడు నాకు ప్రాణం. అతడు వెళ్లిపోయాడు. నేనెలా జీవిస్తాను. |
|
ఇస్తారో, ఇవ్వరో..... ఎంతమంది సెక్రటరీలుంటారో అనుకుంది. కొంచెంసేపు అయ్యాక 'అతడేమనుకుంటే |
|
అమల చేసింది. ఇది తెలియని కృష్ణ అదే షర్ట్ ని |
|
కుమార్ తల అడ్డంగా వూపాడు. |
|
పొడుగాటి పర్సులాగా కనబడుతోంది. |
|
పదిమంది కళ్ళూ తనమీదా, తన చీరమీదా పడాలి. తను- సెంటర్ |
|
"అంతమంది స్టూడెంట్స్ లో అంత డాషింగ్ గా కనిపిస్తున్న మగాడిని |
|
ఉదయం లేచి యిల్లంతా అణువణువూ శోధించినా ఏమీ కనపడలేదు. రాత్రి |
|
ఇంతవరకూ ఒక్క నలుసు కూడా లేదని మా అత్త ఒకటే |
|
మీ ఆయన్ని మందలిస్తారని అనుకున్నాను. కాస్తంత సెక్యూరిటీ కోసం స్త్రీ |
|
పెళ్ళి గురించే ఆలోచిస్తూంది. |
|
తనకు ఆరోగ్యం సరిగా లేదని గొడవ చెయ్యొద్దని విసుక్కుంది. |
|
నెమ్మదిగా తలుపు తీసి ముందు గదిలోకి తొంగి చూసింది. |
|
హృదయం దాచడంలో ఎర్బాక్ కచ్చడం ఉపాయ మెరిగినవారు.) |
|
సాయంత్రం యేడు గంటలయింది. డాబా పైని శశిరేఖ ఆలోచించుచుకూర్చుని యుండెను. |
|
"ఓ.కే" అంది తను అనాలోచితంగానే. కానీ మనసులో మాత్రం అనుకుంది. |
|
నేను విలన్ లా ప్రవర్తించాను. రోడ్డుమీద పడిపోయిందెవరో తెలీదు. కార్లున్నది |
|
అనుభవజ్ఞులయిన అయిదుగురు ప్రొఫెసర్స్ ముందు టెస్ట్ కండక్ట్ చేద్దాం. ఓ.కే?" |
|
"ఈ పనులన్నీ నువ్వు చేస్తూ కూర్చుంటే ఇంక అసలు పనులు |
|
మెదడులో ఉహాలు అల్లిబిల్లిగా అల్లుకుంటున్నాయి.రామన్న పక్కనే కూర్చున్న సీత! ఆమె |
|
పొడవబోయాడు. ఆమె కెవ్వున అరిచింది. ఆ అరుపుకి వెనుదిగిరిన విహారి |
|
జవాబు : అనుకోని విధంగా 1967లో గమ్మత్తయిన విషయాన్ని మన |
|
విన్నారా?" అంటూ మడిచి పెట్టిన దినపత్రిక వెనుక సీట్లో వున్న |
|
మెరిసినట్లు సాక్షాత్కరించావు. నీ గురించి వాకబు చేశాను. ఎందుకు పనికిరాని |
|
వేస్తుందనుకున్నారు? కాలం ఎలా గడపాలో తెలీక మధ్యాహ్నంపూట వంటరిగా పడుకుని |
|
"ఆ కాన్ఫరెన్స్ సమయంలో నువ్వు ఎలాంటి అరాచకం సృష్టిస్తావో, దాని |
|
"లక్ష్మీ...." అన్నాడతను అర్థ్రంగా. ".....ఇదే నా ఆఖరి ఫోన్ కాల్. |
|
సంసిద్దతని వ్యక్తం చేస్తున్నాడు. అది చాలు ఆ ఇద్దరి ప్రేమని |
|
సూర్యారావు తిరిగి మైకు తీసుకున్నాడు. "నాకూ, ముఖ్యమంత్రికీ మధ్య మనస్పర్ధలు |
|
లేదు. ఈ 'ఐటెమ్' ఏం కొంపముంచుతుందో....రేపు చైర్మెన్ బొంబాయి నుంచి |
|
ఔట్ డోర్ షూటింగ్ కి వెళ్ళుతూ కావేరిని తీసుకెళ్ళాడు కావేరి |
|
ఉత్తరం చదవటం పూర్తిచేసి అతడు శిలాప్రతిమలా చాలా సేపు అలాగే |
|
తగాదాల్లాగా విడిపోయి పోట్లాటకి రెడీ అవుతాయి. ఎల్లో జర్నలిజం పత్రికలు |
|
ఇప్పుడు లోపల వున్నవాళ్ళు హఠాత్తుగా బయటికి వస్తే ఎలా? |
|
ఎంత ఆప్యాయత! ఇన్నాళ్ళూ ఏమయిపోయింది? |
|
"దివ్యా..... అది బాబుని నీకంటే ఎక్కువగా చూసేది. కన్నతల్లిలా అసహ్యించుకోకుండా |
|
కలిగినవి. అంజని సుతుడను కనుక 'ఆంజనేయుడ' నియూ పిలిచెదరు. 'హనుమంతుడు' |
|
పడనట్లు కనబడుతూ, పిల్లల్ని భయభక్తుల్లో పెంచుతూ చక్కగా చదివిస్తూ.... వాళ్ళు |
|
చేయాలో తోచని విషమ పరిస్థితి దాపురించటం....ఆ పరిస్థితి ఎదుర్కోవటానికి రెండో |
|
"జాగ్రత్తగా వెళ్ళు! కాలు చితికిందంటే అందులో ఒక కర్చీఫ్ వేస్టయి |