text
stringlengths 171
636k
| id
stringlengths 28
67
| subcorpus
stringclasses 7
values |
|---|---|---|
Butare is een stad in het zuiden van Rwanda. De stad heeft ongeveer 78.000 inwoners en is daarmee de vierde stad van het land.
Vanuit Kigali kan men met een minibusje naar Butare reizen.
Butare is een kleine stad die gemakkelijk te voet verkend kan worden, verder staat er altijd wel een taxi klaar.
Het Nationaal Museum - De culturele geschiedenis van het land wordt hier tentoongesteld. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3235 | wikivoyage |
Sumida is een wijk in Tokio.
Deze wijk ligt in het oosten van Tokio.
Het Ryogokustation ligt het dichtst bij de meeste bezienswaardigheden die de wijk te bieden heeft.
Ryōgoku Kokugikan (両国国技館), 1-3-28 Yokoami. Dit is de grootste Sumo-arena van Japan. Er kunnen 10.000 toeschouwers binnen.
Sumo-museum - op de eerste verdieping van de Ryōgoku Kokugikan is er een museum gewijd aan het sumo-worstelen. Enkel open op weekdagen, gesloten in het weekend en op feestdagen. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3236 | wikivoyage |
Sleeswijk-Holstein is een deelstaat in Noord-Duitsland.
Kiel - De hoofdstad van Sleeswijk-Holstein, gelegen aan het Kieler Förde (Kieler Fjord) dat de stad verbindt met de Oostzee.
Flensburg - De stad is gelegen aan het Flensburger Fjord.
Lübeck - De historische binnenstad met haar talloze monumenten is een grote toeristische trekpleister.
Geltorf - klein dorpje
Er zijn vier officiële talen in Sleeswijk-Holstein: Duits, Deens, Nedersaksisch en Noord-Fries. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3239 | wikivoyage |
Lagos is de grootste stad van Nigeria. De stad heeft 8.789.120 inwoners (2005) en is daarmee de op één na grootste stad van Afrika. Daarnaast is Lagos ook de snelst groeiende metropool op aarde.
Lagos was oorspronkelijk een klein dorp, bekend als Eko, aan één van de weinig natuurlijke havens langs de Atlantische kust. In de 15e eeuw stichten zeelieden uit Portugal een handelpost op het eiland, die zij Lagos noemden, naar een stad in zuidelijk Portugal. Er werd gehandeld in kruiden, ivoor en slaven. In een poging om de slavenhandel uit de stad te bannen werd Lagos in 1807 door de Britten overgenomen. In 1903 werd Lagos opgenomen in de kolonie van Nigeria. Na de onafhankelijkheid van Nigeria werd Lagos de hoofdstad van het land en bleef dat tot 1991, nadien werd Abuja de hoofdstad.
De internationale luchthaven Lagos Murtala Muhammed (, ) is de luchthaven van Lagos. De luchthaven is vernoemd naar Murtala Muhammed, een voormalig staatshoofd van Nigeria.
Er zijn vluchten van/naar Schiphol (Amsterdam) via KLM.
Door het drukke verkeer en de enorme chaos is het niet aan te raden om per auto Lagos te verkennen.
Verschillende busmaatschappijen zoals bijvorbeeld ABC Transport , Ifesinachi en The Young Shall Grow rijden dagelijks naar zowat alle grote steden in Nigeria.
Per openbaar vervoer
Er wordt druk gewerkt aan de afwerking (gepland in 2012)) van een spoorverbinding doorheen het enorme verstedelijkte gebied rond Lagos.
Badagry - De oude haven waar slaven op de schepen werden geladen, bekend onder de naam Point of No Return. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3240 | wikivoyage |
Guinee-Bissau is een land in West Afrika.
Bissau — Hoofdstad
Guinee-Bissau is één van de kleinste Afrikaanse landen. Behalve het vasteland behoort er ook nog een grote hoeveelheid eilanden voor de kust tot Guinee-Bissau.
Men leeft hier vooral van de visvangst.
Kunst & Cultuur
Paspoort & visum info
Visa worden voor Nederlanders en Belgen afgegeven door de ambassade van Guinee-Bissau in Brussel. U kunt dit zelf aanvragen of u laten assisteren door een commercieel bedrijf, zoals bijvoorbeeld Visumdienst . Men kan ook een visum krijgen bij aankomst in de luchthaven van Bissau. Kostprijs (januari 2013): 55.000 FCFA (= +/- 85 euro) per persoon, ongeacht de duur van het verblijf.
De beste en goedkoopste manier om in Bissau te geraken is via TAP (Portugese luchtvaartmaatschappij). Er zijn drie vluchten per week van Lissabon naar Bissau. Voor info, zie de website van TAP.
Er zijn geen treinsporen in Guinee Bissau.
Met het vliegtuig tot Banjul, Dakar of Ziguinchor en dan met de auto verder naar Bissau is een mogelijkheid. Dit is niet echt aan te raden, omdat de omgeving niet de moeite loont en de kostprijs hoog ligt. De reizigers lopen geen enkel gevaar, tenzij misschien een lekke band. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3241 | wikivoyage |
Bet Shemesh (Hebreeuws: בית שמש) is een stad in Sjfela.
De dichtstbijzijnde luchthaven is Ben Gurion.
Op de luchthaven zijn er ook autoverhuurbedrijven te vinden, zoals: Hertz, AVIS, Budget en Europcar. Bij een vliegreis van/naar Israël dient u rekening te houden met strengere veiligheidsvoorschriften.
Het inchecken dient overigens 3 uur vóór vertrek plaats te vinden. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3242 | wikivoyage |
Noordwest-Rusland is een uitgestrekte regio grenzend aan Noorwegen en Finland, en strekt zich van de oblast Leningrad, aan de Baltische Zee, uit tot in het verre noorden boven de Noordpoolcirkel. De regio is populair in binnen- en buitenland vanwege Sint-Petersburg, zonder twijfel één van de mooiste steden ter wereld, en na Moskou de grootste stad in Rusland. In de oblast Moermansk is ook de gelijknamige stad Moermansk het bezoeken waard, met o.a. het meest noordelijke treinstation in de wereld, en tal van attracties zoals de nucleair aangedreven ijsbreker Lenin die nu een museumschip is.
Sint-Petersburg — Een toeristische trekpleister met tal van musea en attracties van wereldklasse die niet mogen gemist worden.
Archangelsk — Badstad aan de Witte Zee.
Moermansk — Grootste stad ter wereld boven de Noordpoolcirkel, uitvalsbasis voor wie Noordwest-Rusland bezoekt.
Novgorod — Een van Ruslands oudste steden gesticht in de 9e eeuw, met een middeleeuws cultureel erfgoed dat te bezoeken waard is.
Petrozavodsk — Hoofdstad van de autonome republiek Karelië.
Pskov - Historische stad met een Kremlin (Krom) en de Drievuldigheidskathedraal.
Veliki Oestjoeg - Officiële residentie van Grootvadertje Vorst (Ded Moroz), Russische equivalent van de Kerstman.
Vologda - Een eigen Kremlin, belangrijk klooster en tal van andere bezienswaardigheden.
Vyborg - Een stad met een Europese uitstraling en een toeristische oude stad en fort. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3243 | wikivoyage |
Tarragona is een provincie in het zuiden van Spaanse regio Catalonië.
Tarragona — provinciehoofdstad
Salou — overdag zon, zee en strandvermaak, 's avonds uitgaan
Costa Dorada — de kust van Tarragona tot Castellon de la Plana
De officiële talen in Catalonië, en dus ook in de provincie Tarragona, zijn Spaans (Castiliaans) en Catalaans.
Reus het vliegveld voor de provincie Tarragona. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3244 | wikivoyage |
Maryland (MD, ook wel bekend als de Old Line State) is sinds 28 april 1788 in de Verenigde Staten van Amerika. De staat is vernoemd naar de vrouw van de Britse koning Charles I.
Annapolis - hoofdstad van Maryland.
St. Marys City
Washington D.C. - hoofdstad van de Verenigde Staten.
Maryland is een vrij kleine staat gelegen aan de oostkust van de Verenigde Staten. Een belangrijk kenmerk is het feit dat de oostkant van de staat vrijwel volledig door een grote baai wordt gescheiden. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3247 | wikivoyage |
Het Waterliniepad loopt door vijf provincies: Noord-Holland, Utrecht, Gelderland, Noord-Brabant en Zuid-Holland in Nederland. De route is in beide richtingen met wit-rode tekens gemarkeerd en in een gidsje (Waterliniepad, uitg. Stichting Wandelnet, 2019, ) beschreven.
De route volgt zoveel mogelijk de lijn van de fortificaties van de Stelling van Amsterdam en de Nieuwe Hollandse Waterlinie.
Arriveren/Naar de start
De route kan op een groot aantal plaatsen begonnen en geëindigd worden. Er zijn treinstations (aan of op korte afstand van de route) te Krommenie-Assendelft, Haarlem-Spaarnewoude, Hoofddorp, Weesp, Naarden-Bussum, Maarsen, Culemborg, Leerdam en Dordrecht, en busverbindingen in de meeste overige plaatsen
De route loopt van Volendam via Haarlem naar Weesp in een grote bocht om Amsterdam. Vanuit Weesp volgt de route de Nieuwe Hollandse Waterlinie naar Utrecht, Gorinchem om te eindigen in Dordrecht.
Er zijn geen bijzondere veiligheidsrico's
Na het eindpunt | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3248 | wikivoyage |
Tasjkent (Oezbeeks: Toshkent; Russisch: Ташкент, "Steenstad") is de hoofdstad van Oezbekistan. De stad heeft ruim twee miljoen inwoners – waaronder een grote Russische minderheid – en is de belangrijkste stad in Centraal-Azië.
Anders dan veel andere steden in het gebied is Tasjkent een vrij moderne stad. Zo is er een modern metrosysteem, zijn er verschillende universiteiten en hogescholen, bioscopen en concertzalen, kantoren van veel computerbedrijven en andere belangrijke Amerikaanse en Europese bedrijven.
Nadat de stad in 1924 onderdeel werd van de Oezbeekse SSR in de Sovjet-Unie, verving ze in 1930 Samarkand als hoofdstad van Oezbekistan.
In de jaren '20 en '30 werd de stad geïndustrialiseerd, maar de grootste groei vond plaats tijdens de Tweede Wereldoorlog toen Stalin een groot aantal fabrieken uit Europees Rusland liet overplaatsen naar gebieden buiten het bereik van de binnengevallen Duitse legers en daarmee ook naar Tasjkent. Met de groei van de industrie steeg ook de Russische bevolking in de stad, waarbij de mee-geëvacueerde bevolking uit door de nazi's bezette gebieden het inwoneraantal deed stijgen tot meer dan een miljoen inwoners.
Op 25 april 1966 werd Tasjkent getroffen door een zware aardbeving van 7,5 op de schaal van Richter, waarbij een deel van de stad verwoest werd en meer dan 300.000 mensen dakloos raakten. Na de aardbeving werd de stad weer opgebouwd volgens Sovjetprincipes.
Tasjkent is nog steeds een typische Sovjetstad, waar weinig doet herinneren aan haar historische positie voor de komst van de Russen. De stad wordt gezien als de meest kosmopolitische stad van heel Centraal-Azië met een grote Russische en Koreaanse (Koryo-saram) minderheid.
De Internationale Luchthaven van Tasjkent (Yuzhniy) - of soms ook wel Vostochny-Tasjkent genoemd - (Oezbeeks: Toshkent Xalqaro Aeroporti (Janubiy), Russisch: Международный Аэропорт Ташкента (Южный)) (IATA: TAS, ICAO: UTTT) is de belangrijkste luchthaven van Oezbekistan en de grootste luchthaven in Centraal-Azië. De luchthaven ligt op 12 kilometer afstand van het stadscentrum.
Maak een wandeling door de stad die bekend staat om haar met bomen omlijste straten, ontelbare fonteinen en vele zitbankjes. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3252 | wikivoyage |
West-Afrika is een regio van Afrika.
Soms worden Mauritanië, Mali, Niger, en Tsjaad ook beschouwd als West-Afrikaanse staten.
Paspoort en visum
Een internationaal paspoort is vereist. Daarbij moet men een visum hebben voor de duur van het verblijf. Dit visum kan men bij de ambassade bekomen of ter plaatse bij aankomst in de luchthaven van Bissau. De prijs is momenteel (januari 2013) 55.000 FCFA (= +/- 85 euro) per persoon.
De beste en goedkoopste manier om in Bissau te geraken is via TAP (Portugese luchtvaartmaatschappij). Er zijn drie vluchten per week van Lissabon naar Bissau. Om de Bijagos-archipel (eilandengroep) te bezoeken, kan men per boot (wekelijks op vrijdag heen, op zondag terug) of per airtaxi (na afspraak) tot Bubaque.
Officiële taal is Portugees, maar Creools (op Portugese basis) wordt door bijna iedereen gesproken.
De Bijagos-archipel loont de moeite om te bezoeken. Vanuit Bubaque kan men per boot de andere eilanden verkennen. Een gids is wel nodig. Op Bubaque zijn er verschillende hotels, die meestal een uitgebreid excursieprogramma hebben.
De Bijagos-archipel is vooral bekend bij sportvissers, die er op "groot wild" gaan vissen. Succes verzekerd: de wateren tussen en rond de eilandengroep behoren tot de visrijkste ter wereld.
De lokale keuken is simpel. Basis is vis en rijst. Soms is er ook kip, runds- of varkensvlees te krijgen. Groenten en fruit worden in massa verkocht op de plaatselijke markten, maar vrij weinig gebruikt in de inheemse keuken. De restaurants van de hotels bieden een meer internationale keuken.
- op het eiland Bubaque: in hotel "Les Dauphins" (beste restaurant van Guinee Bissau) en in hotel Dora (op bestelling: zeer lekkere Portugese maaltijden aan democratische prijzen).
- in de hoofdstad Bissau: La Padeira Africana (correct, matige kwaliteit, vrij duur)
Als toerist is men niet immuun tegen bepaalde bacteriën en dus is het af te raden "mee te eten" met de plaatselijke bevolking. Denk er aan: er is geen (of bijna geen) elektriciteit, dus ook geen koeling om voedsel te bewaren.
Guinee Bissau is over het algemeen een veilig land. Maar de mensen bezitten weinig of niets. Loop niet te koop met overdaad aan elektronische apparatuur, geld of juwelen: de gelegenheid maakt nog altijd de dief.
Tip: wil je iemand iets geven, geef dan geen geld, maar een kledingstuk, iets te eten of te drinken, een hebbeding. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3257 | wikivoyage |
Seattle is een stad in Washington (staat) in het noordwesten van de VS.
De stad, gelegen aan de Stille Oceaan, is onder meer bekend als vestigingsplaats van grote corporaties als Boeing, Microsoft en Starbucks. Microsoft heeft zijn hoofdkwartier in Redmond, een voorstad van Seattle, en vliegtuigfabrikant Boeing heeft grote productiefaciliteiten in Seattle en de regio, met name in Everett.
Seattle is vooral bekend om zijn computerbedrijven.
Het klimaat lijkt wel op dat van de Benelux met milde, grijze winters en niet al te warme en soms ook wel natte zomers. Toch kent de omgeving grote extremen, met vulkanen, skigebieden en een eiland met subtropische jungle op een paar uurtjes rijden van de prachtige haven van de stad.
Museum of flight - Een uitgebreid museum over vliegtuigen, met daarin de eerste productiehal van Boeing.
Space Needle - Gebouwd voor de wereldtentoonstelling van 1962, en bepalend voor het aanzicht van Seattle. Het draaiende restaurant biedt een uitzicht over de stad.
Experience Music Project of EMP - een futuristisch gebouw, opgetrokken door Paul Allen naast de Space Needle
Pioneer Square - het historische centrum van de stad Seattle
The Original Starbucks - Het allereerste Starbucks koffiehuis, geopend in 1971 op Pike Market
Pike Place Market - Een gedeeltelijk overdekte markt in het centrum van Seattle
SR-520 (State Route 520) Drijvende Brug - De langste drijvende brug ter wereld
Boeing Assemblage Hall (in de stad Everett, 45 km ten noorden van Seattle): Het grootste - in volume - gebouw ter wereld waar Boeing de Boeing 737, Boeing 747, Boeing 757 (uit productie), Boeing 767, Boeing 777 en Boeing 787 ('Dreamliner') assembleert. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3258 | wikivoyage |
Belgrado is de hoofdstad van Servië.
De meest waarschijnlijke verbinding met Servië is met de nationale luchtvaartmaatschappij JAT. Boeken kan online via jat.com.
De beste manier om daarna naar de hoofdstad te reizen is per taxi. NB Ga na aankomst links de roltrap op en verlaat het gebouw dan (niveau vertrek). Hier staan altijd taxi's met meter, zodat je niet te veel betaalt. (beneden worden taxi's aangeboden voor 20 - 30 € vaak zonder meter en het taxi bordje moet er nog even opgezet worden. Normaal is max. 15.000 dinar - 17,50€)
Ook per bus is het mogelijk om vanaf het Nikola Tesla-vliegveld met de bus (20 min.) naar het centrum te rijden. Een buskaartje kost meestal 300 dinar.
Fietsen in Belgrado is een goede manier om de stad te bekijken. Fiets eens langs de meest interessante plekken in het centrum van Belgrado en eindig aan de Donau. Je fietst dan langs verschillende parken, de grootste markt en de grootste Orthodoxe kerk, maar mogelijk ook langs de in 1999 gebombardeerde gebouwen. Ook is het mogelijk om fietstours met gids te doen. Enkele aanbieders zijn:
Er zijn niet overal fietspaden zoals in Nederland, dus let goed op waar je fietst.
Discotheken zijn, voor wat later op de avond, vooral te vinden aan de rivieroever. Op drijvende pontons zijn verschillende discotheken gevestigd waar altijd wel wat te beleven is. Club "Heaven" is wellicht het meest in het oog springend voor modern Belgrado.
Aan de overzijde van de rivier in het centrum van de stad is discotheek "Mr. Stephen Brown" de topattractie. De 9e verdieping van een leegstaande torenflat lijkt weliswaar geen feestlocatie, maar deze tent bewijst het tegendeel.
Veel mensen in Belgrado spreken Engels. Anders zul je je toch echt moeten redden in het Servisch. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3259 | wikivoyage |
Sihanoukville ligt in Cambodja.
De stad Sihanoukville is, samen met enkele eilanden voor de kust en nog enig gebied buiten de stad zelf, een strand- en natuurbestemming in Cambodja. De stad is relatief nieuw, gesticht rond 1950. De stad heeft ook Kompong Som geheten in de periode dat Sihanouk was afgezet. Voor een jonge stad is het inwonertal van circa 200.000 redelijk hoog te noemen.
Door de beperkte bereikbaarheid via de lucht leent Sihanoukville zich vooral als bestemming die wordt gecombineerd met Siem Reap (Ankor Wat):
Eerst hier wat acclimatiseren na de lange reis vanuit Europa vóór een bezoek aan Siem Reap.
Eerst een bezoek aan Siem Reap, dan hier uitrusten met wat strandvertier.
Sihanoukville heeft oficieel een internationaal vliegveld, hoewel er alleen één binnenlandse verbinding is met Siem Reap. Een enkele reis heb je vanaf $82,00 (+ $34,20 tax) met Cambodian Angkor Air (22-02-2015).
Alternatief is naar Phnom Penh Pochentong International Airport te vliegen en vanaf daar over de weg Sihanoukville:
Per bus, kosten $5,00 à $10,00, reisduur 4 à 5 uur.
Per taxi, kosten $45,00 à $55,00, reisduur 3 uur.
Phnom Penh en Siem Reap hebben dagelijks meerdere directe vliegverbindingen met Bangkok.
Nog géén treinverbinding tot hiertoe, enkel goederentransport
Sihanoukville is prima te bereiken via bussen vanuit vrijwel alle nabijgelegen plaatsen.
Geniet in Sihanoukville van alles wat een badplaats te bieden heeft. Ga lekker aan het strand liggen of maak bijvoorbeeld een eilandcruise. Ga 's avonds naar een casino, naar een karaokebar, of geniet van een hapje en drankje aan zee. Ook 's nachts is er een uitgebreid uitgaansleven.
Elke tuk-tuk driver weet deze plaatsen te vinden, maar er zijn zoveel restaurants dat je ze onmogelijk allemaal kunt opnoemen.
Dit betreft vooral enigszins eenvoudige accomodatie van hout met rieten dak, direct aan het strand. Meestal onder de $50,00 en soms ver daaronder. De eilandjes Koh Ta Kiev en Koh Russel liggen zuidelijk van de Stad Sihanoukville voor de kust van Ream Beach. Het eiland Koh Rong is veel groter, waardoor er ook meer accommodatie is. De bouwstijl van de hutten en hun ligging maken een paradijselijke indruk. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3260 | wikivoyage |
Polynesië (oud-Grieks: vele eilanden) is samen met Melanesië en Micronesië één van de drie grote eilandengroepen in de Grote of Stille Oceaan die samen Oceanië vormen. Ruwweg vormt het een driehoek met Nieuw-Zeeland, Hawaï en Paaseiland als hoekpunten. De totale landoppervlakte is ongeveer 294.000 km² op een wateroppervlakte van meer dan 50 miljoen km². In totaal zijn er meer dan 1000 eilanden die behoren tot Polynesië.
De regio bestaat uit de volgende onafhankelijke staten:
En de volgende afhankelijke gebieden: | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3261 | wikivoyage |
Chisinau (Moldavisch Chişinău, Russisch Kishinyov, Oekraïens Kishinev, uitgesproken als "Kiesjienau") is de hoofdstad van de Republiek Moldavië. De stad beslaat 635 vierkante kilometer, inclusief buitenwijken.
Moldavië is misschien wel het armste land van Europa, maar de hoofdstad Chisinau is relatief rijk. De bevolking loopt er zeer modern gekleed bij, en de luxeartikelen die her en der op borden worden aangeprezen, kosten net zoveel – zo niet méér – als in West-Europa.
De meerderheid van de arbeiders- en middeninkomens woont thans nog steeds in flatgebouwen uit de Sovjettijd. Ze zien er misschien nogal vervallen uit, maar de buurten waar ze in staan, zijn een stuk veiliger dan buurten met vergelijkbare appartementen in West-Europa. Wanneer je Moldavië bezoekt, verwacht dan geen luxe. Het een en ander is toch wat primitiever dan je misschien gewend bent. De criminaliteit is er echter relatief laag.
Op Chişinău International Airport vliegen verschillende maatschappijen, zoals AirBaltic , Air Moldova , Austrian , Lufthansa , Moldavian Airlines , Tarom en Turkish Airlines . Vluchten gaan onder meer naar Athene, Boekarest, Boedapest, Frankfurt, Istanbul, Madrid, Moskou, München, Riga, Rome, Timisoara, Wenen en Vilnius. Voor wat betreft de kosten: een retourtje Amsterdam-Chisinau met Lufthansa (overstappen in München) kostte in oktober 2011 zo'n €350,00.
Er zijn een aantal taxibedrijven die je vanaf de luchthaven naar het centrum kunnen brengen. Kosten variëren van 25 tot 100 lei, afhankelijk van of je wel of geen Moldavisch of Russisch spreekt. Als alternatief kun je de bus nemen. In dit geval is dit een mini-busje, met zo'n 8 tot 16 zitplaatsen, dat je vanaf het station via halte Botanica (aan de rand van de stad) naar het centrum brengt.
Met de trein naar Chisinau schijnt wat onhandig te zijn, omdat er geen directe verbindingen zijn met Centraal-Europa. Met de trein naar Moldavië reizen schijnt echter veel goedkoper te zijn dan met het vliegtuig. Het nadeel is dat de treinen langzaam gaan, in het bijzonder bij de grensovergang naar voormalige Sovjetlanden: de wielen van de treinen moeten daar vervangen worden, vanwege een ander soort rails dat daar wordt gebruikt.
De populairste route is die vanaf Boekarest. Dagelijks vertrekken er nachttreinen vanuit het Gara de Nord, die er zo'n 15 uur over doen. De slaapcabines zijn comfortabel, alleen de toiletten zijn niet zo best. Een retourtje in een compartiment voor vier personen kost je zo'n €32 (2010).
Een andere handige route loopt vanaf Warschau. Treinen vertrekken om de dag, en doen er 38 uur over. Vanuit Rusland zijn er drie routes, eentje vanaf Moskou via Kiev, eentje vanuit Sint Petersburg, en eentje vanuit Rostov aan de Don. Verschillende steden in de Oekraïne hebben ook dagelijkse verbindingen: Er rijden onder andere dagelijks treinen vanuit Odessa. Deze trein passeert Transnistrië, een provincie van Moldavië dat zichzelf tot land heeft uitgeroepen, maar door geen enkel ander land als zodanig erkend wordt. De trein maakt een tussenstop in de 'hoofdstad' ervan, Tiraspol. Afhankelijk van de politieke situatie op dat moment, kan het zijn dat je treinreis daardoor wordt onderbroken. Een enkeltje kost je 50 UAH.
De kwaliteit van de wegen in Moldavië varieert – met uitzondering van delen van de E531 – van redelijk tot slecht. De weg tussen Chisinau en Ungheni is bijzonder slecht, en telt een hoop gaten. Je medeweggebruikers zijn vrachtwagens, auto's en vee, en elk van hen zal zijn eigen snelheid hanteren, schijnbaar zonder enig benul van veiligheid. Met een beetje pech word je ook zo nu en dan voor wat smeergeld aangehouden door de verkeerspolitie, vooral als je rijdt met een buitenlands kenteken. Neem als toerist dus bij voorkeur gewoon het openbaar vervoer. Het kost haast niks en is over het algemeen betrouwbaar.
Chisinau heeft drie busstations:
Het centraal station (vooral voor binnenlandse bestemmingen)
Gara de Nord (voor binnenlandse bestemmingen in het noorden van het land, zoals Sorocca, Rezina, Ocnita, of voor het reizen naar Odessa, Kiev en andere locaties in de Oekraïne)
Gara Sud (voor binnenlandse bestemmingen in het zuiden, zoals Comrat en Cahul, en voor reizen naar Roemenie.
Je kunt Gara de Sud vanaf het centraal station bereiken met de minibussen (rutiera) met de nummers 120, 124, 180 of 192 voor slechts 3 lei. Gara Nord bereik je via minibus 163 en (onder andere) trolleybus 9. Bustijden vind je op deze website: (Moldavisch).
Er rijden per dag verschillende bussen naar Boekarest, Odessa, Lasi, Chernivtsi en Lviv. Het duurt zo'n 5 uur voor je in Odessa bent. De meeste bussen naar Odessa rijden via het zuiden van Moldavië, om niet door Transnistrië te hoeven. Deze bussen gaan dan via Palanka of Causeni. De reis naar Lasi duurt drieenhalf uur. Wil je Transnistrië graag bezoeken; er gaan verschillende bussen en mini-bussen naar de Transnistrische steden Bender en Tiraspol. Reken op zo'n 25 lei voor een reis van 90 minuten.
Er zijn zowel stadstaxi's als private taxi's. Voor een stadstaxi bel je 1499, 1420, 1422, 1447,1444 of een van de andere 14xx-nummers om een taxi te bestellen, behalve 1488. Het telefonisch bestellen van een taxi is niet zo'n probleem, maar de taxichauffeurs zelf spreken het niet of nauwelijks. Zorg dat je vooraf op de hoogte bent van de kosten van de taxi, anders kun je flink worden uitgemolken. In een private taxi heb je in zo'n geval gewoon pech gehad. In een taxi waarvan het nummer met "14.." begint, kun je dat nummer draaien, om te informeren naar de werkelijke prijzen. Een gemiddeld ritje kost je 30 tot 40 lei, een langer ritje meer dan 50. Een ritje naar het vliegveld zal zo'n 60-80 lei kosten. Vanaf het vliegveld naar de stad is het een stuk duurder, maar afdingen is toegestaan.
Heb je geen zin in onderhandelen, of wil je gewoon goedkoop uit zijn, neem dan de trolleybus, de bus of de maxi-taxi. Een ritje met de trolleybus kost je 2 lei, een ritje met de bus 3 lei. Een conducteur komt na elke halte langs bij iedereen die zojuist is ingestapt. Gepast betalen wordt gewaardeerd. In de mini-busjes kost een ritje je 3 lei, en je betaalt direct bij binnenkomst aan de chauffeur. Let op: Instappen in een minibusje doe je via de bijrijderszitplaats, en niet via de schuifdeur (ook niet als je bagage bij je hebt).
De route van de trolleybus staat aangegeven in de bushokjes, soms alleen met namen, soms ook met een routekaart. De route van minibusjes staat aangegeven op het bordje achter de voorruit van het busje. Trolleybussen stoppen sowieso op elke halte, bij minibusjes moet je vaak even je hand opsteken.
Het hart van de stad concentreert zich rond de Boulevard Stefan cel Mare, in het bijzonder ter hoogte van het kathedraalpark. Chisinau is in de Tweede Wereldoorlog flink gebombardeerd, en heeft daardoor geen bijzonder centrum. Wel vind je er een groot aantal parken en monumenten.
Het monument voor Stefan III de Grote, die in de 15de eeuw grote faam verwierf bij het voeren van gewapende strijd tegen Turkse invallen. Het monument staat bij de ingang van het park dat naar hem vernoemd is.
Parcul Catedralei (Kathedraalpark), een klein stadspark met in het midden de Geboortekathedraal, en aan de rand de triomfboog. Wordt gezien als het hart van de stad.
Valea Trandafirilor, een mooi stadspark met daarin drie meren, verschillende restaurants en een reuzenrad. Het park is o.a. te bereiken met trolleybus 1, 4, 8, 17 en 20 (halte Str. N. Titulescu).
Rascani-park, een 32 hectare groot park waarin je lekker kunt wandelen. Te bereiken met o.a. trolley 16, 21, 23, 24, 26 (halte N. Dimo).
Botanisch park, het mooiste en grootste park van Chisinau, niet te verwarren met de ietwat teleurstellende naastgelegen botanische tuin. Trolley 4, 15 of 18 (halte Gradina Botanica).
Valea Morilor, een sfeervol toonbeeld van vergane Sovjetglorie aan de rand van het centrum van de stad. Het meer is (deels) drooggelegd, het strand is begroeid, en de fontein met waterval die ooit van bovenaan de heuvel langs de trappen naar omlaag stroomde is verzakt en in onbruik geraakt. Alsof je in een scene van Lord of the Rings bent beland. 10 minuten lopen ten zuiden vanaf het centrum.
Dendrariu, een groot park, 10 minuten lopen ten westen vanaf het centrum. Mooie tuinen, een meer, bos en een sportveld. Toegang is 2 lei.
Alunelul, een klein park in het noordwesten van de stad. Het bevat een vreemd deur- en raamloos huisje, en een monument ter nagedachtenis aan de pogroms die aan het begin van de 20ste eeuw in Chisinau plaatsvonden. Te bereiken via o.a. trolleylijn 1 (Halte 'Parcul Alunelul').
Direct achter Alunelul ligt de joodse begraafplaats. De graven variëren van nieuw tot zeer oud, en het is de grootste Joodse begraafplaats van Europa. Niet verwonderlijk als je bedenkt dat ooit, vóór de pogroms, 40-60% van de inwoners van Chisinau van Joodse afkomst was. Er staat op het terrein verder nog een ruïne van een synagoge, en een monument voor de boekrollen van de Torah.
Piata Centrala, de openluchtmarkt in het centrum van Chisinau. De bonte hoeveelheid verschillende uitgestalde producten bieden genoeg stof voor een interessante foto, zoals robuuste zakken met graan, kleurrijke groentestalletjes en griezelige varkenskoppen. Te bereiken via o.a. trolleylijn 1, 4 en 8. De markt ligt ingeklemd tussen twee zijstraten van de Boulevard Stefan cel Mare, tussen halte Str. Armeneasca en halte Str. Tighina.
Chisinau Zoo , een dierentuin ter grootte van een forse kinderboerderij, vlak bij de Botanische tuin. Open van 8:00-20:00, toegang 1-10 lei (afhankelijk van leeftijd).
Moldavisch en Russisch zijn de twee meest gesproken en gekende talen in Moldavië. Slechts 30% van de Moldaviers spreekt Engels, en niet altijd met een erg uitgebreide woordenschat. In modernere restaurants, in winkelcentra en bij toeristische trekpleisters kun je je met het Engels over het algemeen wel verstaanbaar maken. De Moldaviërs hebben gelukkig geen haast, dus als je 'met handen en voeten' kunt praten, kun je je ook best redden.
Moldavische wijn is beroemd om zijn kwaliteit. Het kan de competitie met (bijvoorbeeld) de betere Franse wijnen goed aan, en de prijzen zijn laag. Helaas kun je maar maximaal twee flessen per persoon invoeren in de EU. De Moldavische wijnen zijn vooral beroemd in de voormalige Sovjet-Unie, maar nauwelijks bekend in West-Europa. Rokers kunnen hun hart ophalen aan de lage sigarettenprijzen. Hou bij het invoeren ook bij sigaretten rekening met invoerregels naar de EU. Je kunt de wijn kopen in de supermarkt, of na een bezoekje aan een van de Moldavische wijnkelders.
Een leuke souvenirwinkel vind je aan de Boulevard Stefan cel Mare, vlak bij het kathedraalpark (Parcul Catedralei) en recht tegenover de McDonald's. Je kunt hier onder andere keramische vazen, Moldavische klederdracht en oude militaire hoofddeksels kopen.
Er zijn vele plekken waar je in Chisinau goed kunt eten. De prijzen variëren sterk; de moderne, hippe restaurants vragen prijzen die niet onderdoen voor die in het Westen.
Andy's Pizza is een fastfoodketen die je door heel de stad vindt. Je krijgt er veel voor weinig. De kwaliteit varieert per vestiging en per gerecht.
La Placinte is een keten uit dezelfde stal als Andy's Pizza. Hier worden traditionele Moldavische gerechten geserveerd. Ook hier krijg je veel voor weinig, en de kwaliteit is over het algemeen goed.
Winkeltjes voor de dagelijkse boodschappen vind je her en der; in winkelstraten, als losse boetiekjes langs de straat, of in tunneltjes onder de weg door. Voor meer speciale artikelen kun je naar de supermarkt. Her en der vind je ook markten, of mensen die op de stoep hun spullen hebben uitgestald. Dat kan groente of fruit zijn, maar ook popcorn, honing of geitenkaas. Over het algemeen is het spul vers, veilig om te eten en soms zelfs beter dan wat je in de supermarkt haalt.
Voor vers fruit en groente kun je het beste naar de markt. De bekendste markt is wellicht de Piata Centrala (trolleylijn 1, 4 en 8. De markt ligt ingeklemd tussen twee zijstraten van de Boulevard Stefan cel Mare, tussen halte Str. Armeneasca en halte Str. Tighina. ). De meeste spullen zijn lokaal geproduceerd, al zijn er ook genoeg verkopers die geïmporteerde waar aan de man proberen te brengen. Meestal zijn dit dan sinaasappels, bananen, granaatappels of andere tropische vruchten. Koop vlees en zuivel daarentegen liever in de supermarkt of in winkels. De kwaliteit is beter, en de prijzen zijn ongeveer gelijk.
Wijn - Moldavische wijn wordt gerekend tot de beste van Oost Europa. In restaurants kun je in de regel alleen lokale wijnen kopen, maar wel meteen diegenen van hoge kwaliteit. Een van de beste wijnen van Moldavië is van het type "Negru de Purcari".
Bier - Moldavisch bier (om precies te zijn pilsener) is goed. Het bekendste merk is 'Bere Chisinau', waarvan je op verschillende plaatsen in de stad reclame tegenkomt. Gek genoeg lijken de hippere Moldaviërs er zelf een beetje op neer te kijken. De moderne restaurants adverteren er niet mee, en in de minibar van je hotelkamer tref je waarschijnlijk een flesje Heineken aan. Waardoor je onvermijdelijk toch even een wandelingetje langs de supermarkt moet maken.
Er zijn meer dan 40 nachtclubs in Chisinau, en het uitgaansleven schijnt in de hoofdstad een aanrader te zijn.
Als je goed zoekt, kun je voor minder dan €15,00 per nacht in Chisinau verblijven. Je hebt dan wel een klein kamertje in een hostel, of slaapt op een slaapzaal in een jeugdherberg .
Enkele specifieke locaties:
Hotel Cosmos, . Schone kamers, vriendelijke staf, waarvan er een deel Engels spreekt. Kamer vanaf €39,00 per nacht voor twee personen (2011). Het hotel oogt van buiten als een ouderwets sovjethotel, en trekt daarom niet zoveel gasten. De waterdruk op de kamers hoger dan de begane grond wilde in het verleden nog wel eens wegvallen. Niet bekend of dat nu nog steeds zo is.
Hotel Luna, Aardig hotel met comfortabele kamers en een goede service. Kosten ronde de €80,00 per nacht
Hotel Edem, een vrij nieuw hotel met comfortabele kamers en een zwembad. Prijzen vanaf €60,00 per nacht.
Hotel Stella De Lux, een klein hotel dat €50,00 per nacht kost. Nogal kleine en spartaanse kamers (waarvan sommige zonder raam). Weinig service en gasten zijn niet welkom.
Hotel Vila IRIS, een klein, leuk hotel met comfortabele kamers en redelijke prijzen. Rond de €50,00 per nacht. Inbegrepen is ontbijt, wifi, parkeerplaats en wasservice.
Hotel Villa Muntenia, een gezellig en gastvrij hotel dat lage prijzen biedt en goede service. Prijzen vanaf €40,00 per nacht. Hierin zit ontbijt, internet, tv, parkeerplaats en wasservice.
Hotel Jumbo, Strada Decebal 23. Een goed, nieuw en comfortabel viersterrenhotel met nette kamers, goede bedden, wifi en tv. Ook met goed restaurant. Vlak bij winkelcentrum Jumbo, recht tegenover het park Valea Trandafirilor en vlak bij een bushalte, waarmee je met meerdere bussen direct naar het stadscentrum kunt. Kamers vanaf €100,00.
Hotel VisPas, . Een gezellig viersterrenhotel, op ongeveer 15 minuten lopen vanaf het centrum. Het heeft een goed restaurant met redelijke prijzen: een maaltijd inclusief drank kost ongeveer 300 lei.
Club Royal Park 5* Hotel, .
Jolly Alon Hotel 4*, . Een leuk hotel in het hart van de stad, aan een rustige straat. Het hotel heeft speciaal voor gasten ook ook een fitnesscentrum.
Leogrand Hotel & Conventions Center 4*, (voorheen het Dedeman Grand Hotel)
Flowers Hotel 4*, een erg deftig doch klein hotel (18 kamers), vlak bij de luchthaven. Zeer goede service, lekker eten, zeer grote kamers en comfortabele bedden. Tel: +373 22 210822 - voor reserveringen.
Prezident Hotel 5*, vijfsterrenhotel
Manhattan Hotel, . Viersterrenhotel, geopend begin 2010.
Weekend Boutique Hotel 5*, . Bevindt zich in het hart van Chisinau. Modern interieur dat aangenaam verrast.
Gebruik je verstand. Niet overal is straatverlichting, dus afhankelijk van waar je 's nachts verblijft kan een zaklampje handig zijn.
Laat jezelf in het nachtleven niet oplichten.
Corruptie door politie, gericht op buitenlanders, schijnt nog wel eens voor te komen. Voor een onbenullig feitje kun je gearresteerd worden, met het moeten betalen van een flink bedrag aan smeergeld als gevolg. In zo'n geval is het handig dat je een kopie van je paspoort hebt, en het telefoonnummer van je ambassade. Zorg er in elk geval dat je als buitenlander niet teveel opvalt, en maak geen oogcontact met de politie.
Ambulance - 903
Politie - 902
Brandweer - 901
Gascentrale - 904
Alarmnummer - 112
Landeninformatie ANWB over Moldavië
LonelyPlanet.com, internetreisgids met een hoofdstuk over Moldavië
Visamoldova.co.uk, informatie van een Britse expat in Moldavië | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3263 | wikivoyage |
Hengelo is een stad in de regio Twente in de provincie Overijssel.
Hengelo heeft drie treinstations.
Almelo, Zwolle/, Amersfoort, Schiphol/Amsterdam, Utrecht, Den Haag/Rotterdam
Delden, Goor, Lochem en Zutphen
Duitsland (internationale intercity naar Bad Bentheim, Hannover en Berlijn + eurobahn naar Bielefeld met stops in o.a. Bad Bentheim, Rheine en Osnabrück)
Delden, Goor, Lochem en Zutphen
Hengelo en Oldenzaal
Hengelo is te bereiken via de:
Parkeren in de binnenstad is bijna geheel betaald. Hengelo bezit 3 overdekte parkeergarages:
Voor meer informatie hierover zie de website over parkeren van gemeente Hengelo.
Hengelo is vanuit een groot aantal plaatsen in Twente en de Gelderse Achterhoek per bus bereikbaar.
Het busstation van Hengelo (voor het treinstation) heeft haltes van de internationale busmaatschappijen Ecolines en Eurolines.
Langs de noordgrens van deze gemeente loopt de Europese wandelroute E11. Deze route loopt van Den Haag naar de grens van Polen en Litouwen. De route komt met een omweg rondom uit Borne en loopt door het plaatsje Deurningen in de gemeente Weerselo. de route vervolgt verder oostwaarts via recreatiegebied Het Hulsbeek naar Oldenzaal.
Tussen de drie functionerende stations van Hengelo (zie boven) onderhoudt Syntus een halfuurdienst (in de stille uren een uurdienst).
De busmaatschappij in en om Hengelo is Twents. Het stadsnet en de interlokale lijnen worden tegenwoordig gereden door Syntus, dat de concessie voor Twente eind 2013 heeft overgenomen van Connexxion, met inbegrip van het stadsvervoer.
Het Busstation bevindt zich naast het treinstation. De volgende lijnen vertrekken hier:
Lijn 8, Enschede;
Lijn 8, Hengelo Noord;
Lijn 9, Enschede station;
Lijn 10, Veldwijk;
Lijn 11, Hasseler Es;
Lijn 12, Groot-Driene;
Lijn 12, Ziekenhuis SMT, Woolder Es;
Lijn 13, Hengelo Noord;
Lijn 14, Weerselo, Tubbergen;
Lijn 15, Universiteit Twente (alleen werkdagen);
Lijn 16, Universiteit Twente (alleen zondagavond);
Lijn 51, Borne, Zenderen, Almelo Centrum;
Lijn 53, Hengelo Sportlaan Driene;
Lijn 53, Oele, Beckum, Haaksbergen (busstation);
Lijn 59, Industrieterrein Hengelo, Beckum, Haaksbergen (busstation).
Per fiets en te voet
Hengelo leent zich goed voor rondreizen per fiets en te voet. De stad is echter te groot om alle buitenwijken lopend te bezoeken. Het toeristische bureau van Hengelo heeft een aantal wandel- en fietsroutes gemaakt, deze zijn hier te downloaden en uit te printen.
In Hengelo bevinden zich 4 vestigingen van ROC van Twente.
In Hengelo bevindt zich geen universiteit, maar de Universiteit Twente is goed te bereiken met auto, fiets en bus (Lijn 8, 9, 15 en 16).
Veel winkels in Hengelo concentreren zich in en rond het centrum van de stad, op loopafstand van het station en het busstation.
Plein Westermaat is een winkelplein bij de snelweg A1 (afslag Hengelo) waar de grote megastores van Hengelo zich bevinden. Hier bevinden zich de Ikea, Intersport Megastore, Prénatal, ToysXL, McDonalds, Praxis Homedecoration, BCC, Media Markt en Beter Bed. Er is ook een Fit4Free-vestiging. Parkeren is gratis. Koopzondag is iedere eerste zondag van de maand. Bereikbaar met bus 50 (van station Hengelo richting Almelo).
Diverse wijken van Hengelo hebben kleine winkelcentra voor de dagelijkse levensbehoeften, kleding, medicijnen en dergelijke.
Vrienden op de Fiets.
Hotel het Lansink
115-200 euro voor een kamer, er is ook een appartement te huur (125,- per nacht voor minstens 7 nachten).
Het netnummer van Hengelo is 074.
De Gemeente Hengelo biedt in de binnenstad gratis WiFi aan. Ook op veel andere locaties is gratis WiFi beschikbaar.
In Hengelo zijn een aantal postkantoren aanwezig:
Primera, Straatsburg 8
The Read Shop, Willem van Otterloostraat 29
The Read Shop, Uitslagsweg 91-5
Minipost, Josef Haydnlaan 60
Bruna, Willem de Merodestraat 92
Bruna, Markt 2
Boekhandel Thiemsbrug, Thiemsbrug 57
Dolf Severein, Industriestraat 51
Op het Station van Hengelo bevindt zich een kantoor van GWK Travelex.
Er zijn ook twee agentschappen van Western Union:
Movie Hengelo, Wetstraat 130A
Over het algemeen is Hengelo een zeer veilige stad. Alleen in de binnenstad zijn er soms zakkenrollers actief op drukke dagen.
Er bevinden zich twee politiebureaus in Hengelo, aan de Torenlaan 2 en aan de Willemstraat 74. De laatstgenoemde is tevens het hoofdpolitiebureau.
In Hengelo bevindt zich één ziekenhuis aan de Geerdinksweg 141. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3264 | wikivoyage |
Broome was het centrum van de parelvisserij en de belangrijkste plaats in de Local Government Area (gemeente) Shire of Broome in de deelstaat West-Australië. De stad telt momenteel ongeveer 11.500 inwoners.
De volgende luchtvaartmaatschappijen bieden vluchten aan van/naar de kleine luchthaven van Broome:
Qantas vliegt naar Perth en Darwin.
AirNorth vliegt naar Darwin en Kununurra.
De dichtstbijzijnde grote stad is Darwin, al is dichtbij wel relatief in het uitgestrekte en dunbevolkte Australië, want de afstand bedraagt toch nog altijd ongeveer 1900 kilometer.
Een auto en/of scooter huren is mogelijk bij Broome Broome (toepasselijke naam). Verder rijd er ook een bus tussen de verschillende stadsdelen die een eindje uit elkaar liggen.
De prachtige stranden Cable Beach en Redell Beach zijn een must.
Malcolm Douglas Broome Crocodile Farm.
Maak rond zonsondergang een tochtje met een kameel op Cable Beach.
Parels - Te koop bij de verschillende juweliers in Broome, de stad was immers ooit het centrum van de parelvisserij. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3265 | wikivoyage |
De Maïseilanden (Spaans: Islas del Maíz) is een eilandengroep bestaande uit twee kleine Caribische eilanden voor de kust van Nicaragua.
De Maïseilanden staan bekend om hun onbedorven koraaleilanden en bewaard gebleven cultuur met een mengeling van Creoolse invloeden en invloeden van de Miskito-indianen. De restaurants staan bekend om hun kreeftgerechten.
De eilanden zijn alleen bereikbaar met binnenlandse vluchten vanuit Bluefields en Rama in Nicaragua. Het dertigtal aanwezige hotels hebben in totaal ongeveer 250 hotelbedden. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3266 | wikivoyage |
Soechoemi is de hoofdstad van Abchazië, een feitelijk van Georgië afgescheiden republiek die onder Russische controle staat.
Het is af te raden vanuit Rusland naar Soechoemi te reizen, zeker indien daarna centraal Georgië bezocht wordt. Doordat er geen Georgische grenspost wordt gepasseerd, wordt dit gezien als een immigratie misdrijf.
Er is geen mogelijkheid per vliegtuig in Abchazië te arriveren of vertrekken. De luchthaven Sukhum Babushara Airport is het belangrijkste vliegveld van het afscheidingsgebied.
Deze is sinds de val van Soechoemi in september 1993 gesloten voor internationaal vliegverkeer wegens de betwiste status van Abchazië. Er worden alleen lokale vluchten uitgevoerd naar het bergdorp Pschoe.
Tweemaal per week vertrekt een trein vanuit Moskou die twee dagen later aankomt in Soechoemi. Vanuit Sotsji sta je in vijf uur in Soechoemi.
Er rijden geen treinen tussen centraal gecontroleerd Georgië en Soechoemi.
Vanaf de Russische grens rijden er ieder uur bussen naar Soechoemi.
Vanaf de Abchazische controlepost bij de Georgisch-Abchazische grens, de Engoeribrug bij Zoegdidi, rijden bussen naar Gali en Soechoemi.
Per openbaar vervoer | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3268 | wikivoyage |
Samosir is een eiland in het Tobameer op Sumatra.
Via het Internationale vliegveld bij Medan.
Vanuit Medan of via Berastagi of via Pomalang Biantar langs de hoofdweg over Sumatra naar Parapat.
Per veerpont vanuit Parapat of via een dam aan de westkant van het Tobameer.
Er varen autoveerboten vanuit Parapat naar het eiland.
Er loopt een kustweg het eiland rond. Het centrum van het eiland is nogal bergachtig. Daar zijn niet veel wegen, zeker geen doorgaande routes.
De Batak-dorpen, met traditionele huizen op palen en oude, uit één steen gehouwen voorwerpen:
Tomok, 350 jaar oude stenen sarcofagen
Ambarita, stenen tafels en tronen.
Op Samosir worden regelmatig voorstellingen met manshoge poppen gegeven, begeleid door gamelan-muziek. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3269 | wikivoyage |
Monument Valley is een gebied op de grens van Arizona en Utah. Dit gebied wordt vaak met het Wilde Westen geassocieerd.
Dit gebied wordt beschouwd als hét westernlandschap. Dit is het geval sinds 1939, toen filmregisseur John Ford er de film Stagecoach draaide. Nadien zijn anderen dit ook gaan doen en tegenwoordig is dit gebied onlosmakelijk verbonden met het Wilde Westen.
Monument Valley is een vlak, rood zandgebied, karakteristiek door zijn rode rotsen.
Flora en fauna
Monument Valley is een warm woestijngebied waar het meer dan 45 graden Celsius warm kan worden.
John Ford's Point. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3271 | wikivoyage |
De Centrale Provincie is een provincie van Sri Lanka.
De Centrale Provincie is onderverdeeld in drie districten.
Kandy — provinciehoofdstad
Knuckles Mountain Range
Sri Lanka produceert zo'n 300 miljoen kilo thee per jaar. Dit gewas is het belangrijkste exportproduct van de kleine eilandstaat. Een aanzienlijk gedeelte van de theevelden zijn in de Centrale Provincie te vinden.
Als je een bezoek brengt aan de theevelden, is het raadzaam om je sokken, schoenen en broek dicht te tapen, omdat er bloedzuigers kunnen voorkomen. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3272 | wikivoyage |
Saba is een klein Nederlands eiland in het Caraïbisch gebied, met iets minder dan 2000 inwoners. Het hoort tot de bovenwindse eilanden en ligt ongeveer 45 km van Sint Maarten en zo'n 30 km van Sint Eustatius, in het noordoostelijk deel van de Caraïben.
In de loop der eeuwen werd Saba tientallen keren veroverd door de Nederlanders, de Spanjaarden, de Fransen en de Engelsen, maar in 1816 werd het definitief Nederlands. Vanaf 1954 was het onderdeel van de Nederlandse Antillen. Toen dat land op 10 oktober 2010 werd opgeheven, is Saba een bijzondere gemeente (openbaar lichaam) van Nederland geworden.
Het eiland gold lange tijd als zeer geïsoleerd, maar de laatste jaren is kleinschalig toerisme in opkomst.
Er zijn vier dorpen op het eiland:
The Bottom is de hoofdstad en grootste plaats op het eiland. Hier vindt je de overheidsdiensten en ook een kleine medische universiteit die Amerikaanse en Canadese artsen opleidt.
Windwardside ligt, zoals de naam al suggereert, aan de bovenwindse kant van het eiland. Hier zijn de meeste winkels en horeca.
Saint John's is een woonplaats, zonder winkels of horeca. Wel zijn beide scholen en de bibliotheek hier gevestigd.
Hell's Gate was vroeger het meest geïsoleerd, maar sinds de opening van het vliegveld in 1963 is dit de eerste plaats die bezoekers te zien krijgen. Op aandringen van de kerk is de officiële naam gewijzigd in Zion's Hill, maar die wordt in de praktijk niet gebruikt.
De huizen op Saba zijn wit, met rode daken en groene lijsten. Deze kleuren worden door de overheid voorgeschreven.
Nederlands en Engels zijn de officiële talen op het eiland. De voertaal in het dagelijks leven is Engels; Nederlands speelt een rol als bestuurstaal.
Ook het onderwijs is in het Engels, al sinds 1829, toen de eerste school werd opgericht door de kerk. Nederlands wordt onderwezen als vreemde taal.
Het klimaat op Saba is tropisch en zonnig. De temperatuur varieert nauwelijks gedurende het jaar en is overdag zo'n 27 graden. De noordoostelijke passaatwind waait bijna altijd en zorgt voor verkoeling, waardoor airconditioning eigenlijk niet nodig is.
Saba ligt in het gebied waarin tropische orkanen voorkomen (de hurricane belt). Het orkaanseizoen duurt van begin juni tot eind november.
Op 1 januari 2011 heeft de Amerikaanse dollar de Antiliaanse gulden vervangen als wettig betaalmiddel. Alhoewel Saba deel uitmaakt van Nederland, wordt de euro niet gebruikt.
De reis naar Saba loopt eigenlijk altijd via Sint Maarten, dat rechtstreekse verbindingen heeft met onder andere Amsterdam, Parijs, Miami, Atlanta en Toronto, maar ook met Curaçao en andere Caraïbische bestemmingen.
Winair vliegt meerdere keren per dag op Saba vanaf Sint Maarten. Omdat de landingsbaan op Saba maar 400 meter lang is, wordt er gevlogen met kleine vliegtuigen voor 19 passagiers. De vlucht duurt 12 minuten en staat te boek als adembenemend mooi.
Vanwege de korte landingsbaan wordt het vliegveld soms bestempeld als gevaarlijk, maar dit is ongegrond. Sinds de opening in 1963 is het dagelijks in gebruik en er zijn nooit ongelukken of andere incidenten geweest.
Door de korte vliegduur en het aantal vluchten per dag is een dagtrip naar Saba vanaf Sint Maarten zonder meer mogelijk.
Saba kan meermalen per week per boot worden bereikt vanaf Sint Maarten. De overtocht, met de ferries the Edge en Dawn II, duurt ongeveer anderhalf uur. Zeebenen zijn gewenst, maar voor duikers, expats en anderen met veel of zware bagage kan dit een oplossing zijn.
Vervoer ter plaatse
Er is geen openbaar vervoer op Saba. Wel zijn er taxi's, zijn er enkele auto's te huur bij lokale bedrijven en is liften er heel gewoon. Fietsen is ongebruikelijk, maar voor de sportieve wandelaar zijn er diverse aantrekkelijke voetpaden (trails), met variërende moeilijkheidsgraad.
Er is één doorgaande weg op Saba (die heet dan ook the Road) die van het haventje naar het vliegveld loopt, via de vier dorpen. Ondanks de geringe afmetingen van het eiland bedraagt de totale lengte van de weg 14 km, door de vele bochten.
Automobilisten, die enige ervaring hebben met bergrijden, zullen hier weinig problemen ondervinden. Wandelaars kunnen bij duisternis het beste een lichtje dragen. Saba kent geen stoplichten, maar wel enkele verkeersborden. Officiëel wordt er rechts gereden, maar in de praktijk gewoon in het midden.
Saba kent nauwelijks criminaliteit, het is een van de veiligste plaatsen ter wereld.
Mount Scenery, die vanaf zee gezien het landschappelijk aanzien van het gehele eiland beheerst, is met zijn 877 meter het hoogste punt van Nederland en van het gehele Koninkrijk. De vulkaan geldt als slapend, maar potentieel gevaarlijk; de laatste eruptie vond plaats in 1640.
Saba-bank (een onderwater atol ten zuidwesten van Saba) wordt als een van de mooiste plaatsen in de wereld beschouwd om te duiken. Met 2400 vierkante kilometer is het een van 's werelds grootste atollen. Niet te verwarren met het eiland Saba zelf, dat is slechts 13 vierkante kilometer groot en geen atol maar een vulkaan.
In tegenstelling tot veel andere eilanden in de buurt kent Saba geen mooie witte zandstranden. De kusten rijzen steil uit zee op en er is slechts één stenenstrandje.
Saba heeft geen rivieren, meren of andere binnenwateren. Dit veroorzaakt soms problemen met de drinkwatervoorziening. Er is geen waterleiding; woningen hebben opslagtanks (cisterns) waarin regenwater wordt verzameld. Er is een ontziltingsfabriek van waaruit water per tankwagen kan worden rondgebracht, maar dat is kostbaar. Het Nederlandse leger heeft enkele keren drinkwater per schip aangevoerd. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3273 | wikivoyage |
Beernem is een gemeente die gelegen is tussen Gent en Brugge in het Brugse Ommeland , in de provincie West-Vlaanderen .
Beernem is een landelijke gemeente met heel veel ruimte voor verrassende plekjes en afwisselende landschappen. Ontdek de veldgebieden met de karakteristieke dreven, het provinciaal domein Bulskampveld met kasteelpark en mysterieuze bossen, de groene oevers van het historische kanaal Gent-Brugge, de 'berg' van Oedelem met zijn glooiende weiden en akkers…
Midden het groen en de natuur vind je oneindig veel mogelijkheden voor de wandelaar, fietser, ruiter of toervaarder. Onderweg word je vergast op talrijke historische hoeven, opmerkelijke kastelen verscholen tussen het groen, en pittoreske dorpskernen. Nagenieten kan op een terrasje of in een gezellig restaurant. Mag het wat avontuurlijker, waag je dan aan mountainbike en watersport of verleg je grenzen op een hindernissenpiste…
Er is een NMBS-station op de lijn Brugge-Gent.
Er stopt elk uur een trein in beide richtingen.
Er rijden streekbussen van De Lijn' die Beernem verbinden met Brugge & Knesselare.
Met de Belbus van De Lijn'' kan je ook naar Wingene.
Beernem is vlot bereikbaar met de auto via de E40, afrit 10 (Beernem).
In de verschillende dorpskernen van de deelgemeenten zijn er voldoende parkeerplaatsen.
Voor motorhomes is er een parking voorzien langs het kanaal Brugge-Gent (Gevaerts-Zuid), nabij de jachthaven.
De jachthaven telt 90 steigers en plezierboten tot 18 meter zijn er welkom.
De jachthaven ligt net buiten een 5 km lange snelvaart- en waterskizone en heeft een eigen trailerhelling.
Er zijn heel wat faciliteiten voor de toervaarder: toiletten, douches, afvalcontainer, telefoon, water, elektriciteit en tankmogelijkheid.
Ook niet varende bezoekers zijn er welkom.
De Kijkuit outdoorsport - Hier heb je de mogelijkheid om zelf het water op te gaan. Even bellen en ze zetten voor jou of je groep (club, bedrijf, school) een kajak, kano of roeiboot klaar. Een uitgelezen kans om de natuur van de Miseriebocht eens van op het water te ontdekken. Blijf je liever aan land, dan kun je er met de mountainbike op uit. Er zijn (vanaf 10 personen) ook arrangementen voor één dag, voor een weekend of langer. Een greep uit het aanbod: klimmuur, hindernissenparcours, boogschieten, vlotvaren, avonturenbos. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3274 | wikivoyage |
Thorn is een stadje in Midden-Limburg, liggend aan de Maas.
Het staat bekend om zijn witte huizen, die er in de middeleeuwen zijn neergezet. Daarom wordt Thorn ook wel het witte stadje genoemd.
De Sint-Michaëlkerk of Stiftkerk is opvallend vanwege zijn toren met de torentjes op de hoeken van de toren. Omdat Thorn aan de Maas ligt, ben je vanaf de stiftkerk in 5 minuten wandelen bij de Maas.
Thorn staat ook nog bekend om de vele witgeschilderde kapelletjes langs de weg.
Bestemmingen in de buurt | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3278 | wikivoyage |
Calais (Nederlands, historisch: Kales) is een stad in het departement Pas-de-Calais, in de regio Nord-Pas-de-Calais, in Noord-Frankrijk.
Internationale Kant- en Modecentrum (Cité Internationale de la Dentelle et de le Mode), 135 Quai du Commerce, Tel: +33 321 00 42 30, Email: , . Hoogseizoen (1 april - 31 oktober): woe-ma 10:00-18:00. Laagseizoen (2 november - 31 maart): woe-ma 10:00-17:00. Gesloten op 1 januari en 25 december. Tickets zijn te verkrijgen tot 1 uur voor sluitingstijd. Calais is gevormd door de kantindustrie uit het begin van de 18e eeuw. Het Kant- en Modecentrum is gelegen in de wijk Saint-Pierre, het historische hart van de kant in Calais, en is gehuisvest in een typische authentieke kantfabriek uit de jaren 1870. De collectie in dit museum is opgedeeld in 5 zalen en belicht alle aspecten van kant. Het bezoek begint met een beschrijving van het handgemaakte kant, een bezoek aan de productieruimte en de machinale weefmachines (de 'Leavers') - die je in werking kan zien - en eindigt met de meest hedendaagse aspecten van kant en het gebruik ervan in de mode. Verschillende collecties jurken en accessoires van de hand van grote modeontwerpers zoals Poiret, Paquin, Dior, Givenchy of Chanel worden er tentoongesteld, evenals een aantal lingerieontwerpen van Chantal Thomass, meter van het kant- en modecentrum. Voor een bezoek aan dit museum trek je best een tweetal uur uit. Toegangsprijs permanente tentoonstelling: €5. Tijdelijke tentoonstelling: €5. Dagpas: €8. (Gratis toegang elke eerste zondag van maart, juni, september en december. 50% korting voor jongeren < 18 jaar, studenten, senioren > 65 jaar.)
Museum voor Schone Kunsten (Musée des Beaux-Arts), 25 Rue Richelieu, Tel: +33 321 46 48 40, Email: , . Hoogseizoen (1 april - 31 oktober): di-za 10:00-12:00 en 14:00-18:00, zo 14:00-18:00. Laagseizoen (2 november - 31 maart): di-za 10:00-12:00 en 14:00-17:00, zo 14:00-17:00. Het oorspronkelijke Musée des Beaux-Arts, dat reeds in 1836 werd opgericht, heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. In 1940 werd het platgebrand toen de stad door het Duitse leger werd ingenomen, waarbij meer dan 300 werken jammerlijk verloren gingen. In het huidige museum in de Rue Richelieu wordt een uitgebreide collectie aquarellen, schilderijen en beeldhouwwerken uit de 19e en 20e eeuw tentoongesteld, voornamelijk van Rodin, zijn voorgangers en erfgenamen. Verder vind je hier moderne kunst, fotografie en documenten die betrekking hebben op de plaatselijke geschiedenis. Toegangsprijs permanente tentoonstelling: €2. Permanente en tijdelijke tentoonstelling: €4. (Gratis toegang elke eerste zondag van maart, juni, september en december. 50% korting voor jongeren < 18 jaar, studenten, senioren > 65 jaar.)
Een combinatiepas voor beide musea samen kost €10 en is een week geldig.
Musée de mémoire 1939-1945, Parc Saint Pierre, Tel: +33 321 34 21 57. 1 februari - 30 april en 1 oktober - 30 november: woe-ma 11:00-17:00. 1 mei - 30 september: dagelijks 10:00-18:00. Toegangsprijs: €6.
Shared-house.com, - Vakantiewoningen in de buurt van Calais. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3279 | wikivoyage |
Valencia (Spaans: Valencia [ba'lenθja]; Valenciaans: València [va'ɫɛnsia]) is de op twee na grootste stad van Spanje.
Valencia is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en van de autonome regio, het "Valenciaanse Land". Valencia ligt aan de Costa del Azahar aan de Middellandse Zee, en aan de rivier Turia. De stad werd gesticht in het jaar 138 v. Chr. door de Romeinen, en is de 'geboorteplaats' van Paella, één van de bekendste gerechten uit de Spaanse keuken.
Het vliegveld van Valencia verbindt de stad met vrijwel alle grote Spaanse steden en een groot aantal Europese steden waaronder Brussel, Parijs, Düsseldorf, Rome, Londen, Milaan en Amsterdam. Het is de thuisbasis van de luchtvaartmaatschappij Air Nostrum, dochterbedrijf van Iberia. Het vliegveld is gelegen in het westen van Valencia (Manises) en is gemakkelijk bereikbaar vanaf de snelweg (E15).
Luchtvaartmaatschappijen (lowcost) die op Valencia vliegen zijn o.a. vueling.com en transavia vanaf Amsterdam Schiphol en Brussels Airlines vanuit Brussel en Ryanair vanaf Charleroi. Het is ook mogelijk te vliegen met Ryanair vanaf Weeze nabij Düsseldorf.
Je kunt het vliegveld per auto bereiken via de N-220. Deze weg sluit aan op de A-3 en de N-335. Een enkele reis met de bus (op werkdagen om de 10 minuten) kost zo'n €0,90, met de taxi naar het centrum rond de 20 euro (€5 toeslag als je vertrekt vanaf de luchthaven).
Het station Valencia-Nord is vanuit Barcelona met een rechtstreekse treinverbinding, in minder dan 3 uur te bereiken. Prijzen voor volwassenen liggen rond de €35,-, voor kinderen zo'n tien Euro lager. Madrid is met een hogesnelheidstrein te bereiken in 3 uur en 10 minuten voor €41,80 en met een regionale trein in iets minder dan 6 uur voor €21,50. Houdt er dan wel rekening mee dat de heel vroeg van te voren moet boeken. Doe je dit niet dan zijn de kosten aanzienlijk hoger.
Overigens zijn de treinen ontzettend comfortabel.
Kijk voor meer informatie op de site van de Spaanse spoorwegen: RENFE
De snelweg AP-7 verbindt de stad met het Europese hoofdwegennetwerk en met de A-3 naar Madrid.
Vanuit Amsterdam rijdt eurolines tijdens het hoogseizoen dagelijks, daarbuiten zo'n 4 maal per week op Valencia, vanuit Utrecht 4 maal per week, vanuit Maastricht 2 maal per week.
Vanuit Valencia is er een aantal rechtstreekse veerverbindingen naar onder anderen: Palma de Mallorca met o.a. iscomar (9,5 uur) en trasmediterranea (slechts 4 uur); Ibiza (o.a. balearia (3 3/4 uur)). Er kan bijvoorbeeld in Mallorca worden overgestapt.
Zie ook directferries.es
Valencia zelf heeft een metronetwerk. De prijs voor een enkele reis bedraagt €1,30 voor één zone, een retourtje €2,10 en een tienrittenkaart voor metro en bus €7. Klik hier voor de routekaart. Zie voor informatie over dienstregeling etc. de officiële website
Een interessante mogelijkheid: de ValenciaCard waarmee je onbeperkt kunt reizen met metro tram en bus én korting krijgt op musea en attracties.
Valencia is aan het groeien als fietsstad. Steeds meer fietspaden worden aangelegd in deze Spaanse stad en ook het fietsen in parken wordt hier populairder. Het is een aanrader om deze dynamische en veelzijdige stad met de fiets te leren kennen.
De trend in veel grote steden is het fietsgebruik te bevorderen. Bekende voorbeelden hiervan zijn London, Parijs, Berlijn, Berlijn, New York maar ook Valencia behoort inmiddels tot dit rijtje. Langs verschillende grote straten zijn de afgelopen jaren ongeveer voor 100 kilometer aan fietspaden of fietsstroken aangelegd, genaamd ¨carrel bici¨ Ook wat betreft verkeerslichten kan je zien dat er steeds meer rekening wordt gehouden met fietsers. Bij veel verkeerslichten zie je tegenwoordig ook een apart licht voor fietsers. Het leuke van het fietsen in Valencia is dat je in een korte tijd bekend bent met alle ins en outs die deze stad te bieden heeft.
Een bijzondere ervaring is het fietsen in de Turia. Dit is een drooggelegde rivierbedding met veel fiets- en wandelpaden aan de rand van het oude centrum van Valencia. De oorspronkelijke bedding is omgetoverd tot een park waar de eeuwenoude rivierbruggen of ¨aqueducts¨ nog overheen lopen. Kijk voor een leuke fietsroute op Verrassend Valencia.
Valencia heeft een zeer gevarieerd stadsbeeld door de vele culturen die in de stad hebben geleefd. Eén van de mooiste gotische gebouwen van de stad is de Lonja de la Seda, met daarnaast de Mercado Central en de kerk Iglesia de los Santos Juanes. Andere bezienswaardige gebouwen zijn de Mercado de Colón en het station Estación del Norte. De wijk die bekend staat als Eixample (een wijk met die naam is ook aanwezig in Barcelona) lijkt een echt openluchtmuseum vol met art nouveau architectuur. De wijk bestaat uit brede straten met mooie parken en heeft een overzichtelijke structuur die in de rest van de stad niet te vinden is. Een ander interessant gebouw is het station Estación de la Alameda, onworpen door de Valenciaan Santiago Calatrava, dat staat onder de brug ontworpen door dezelfde architect. Van de muur die tot de 19e eeuw de historische stad beschermde is niet meer over dan de Torres de Quart en de Torres de Serranos.
Op het plein Plaza de la Vírgen, vindt men het Palau de la Generalitat, de Basílica de la Virgen de los Desamparados en de kathedraal van Valencia met de bekende klokkentoren die bekend staat als "El Miguelete".
Vanwege veelvuldige overstromingen heeft met de rivier de Turia in 1957 verlegd naar buiten de stad. Op die plaats heeft men de Jardín del Turia, (de tuin van de Turia) aangelegd, een enorm groengebied.
Hier vindt men onder meer de befaamde Ciudad de las Artes y Ciencias ofwel de Stad van de kunsten en wetenschappen, eveneens van architect Calatrava. Dit culturele centrum bestaat onder meer uit een wetenschapsmuseum, een IMAX theater en het grootste aquarium van Europa. Ook vind men er sportvoorzieningen en parken. Ook de 200 jaar oude Jardín Botánico ofwel de Botanische Tuin is een bezoek waard.
In 2007 was Valencia het gastland voor de prestigieuze zeilwedstrijd Americas Cup, waar veel activiteiten en festiviteiten rond zijn georganiseerd. Om het Americas-cup-terrein te bereiken neemt u bijv. metrolijn 5 naar Portu.
Lijst van musea
Casa Museo Blasco Ibañez
Casa Museo Concha Piquer
Casa Museo José Benlliure
Casa Museo Semana Santa Marinera
Ciudad de las Artes y las Ciencias
Galería del Tossal
Instituto Valenciano de Arte Moderno: Moderne Kunst Museum
Centro Julio González
L'Oceanogràfic: Zeeaquarium (Ciudad de las artes y las ciencias)
Museo Casa de las Rocas
Museo del Arroz: Rijstmuseum
Museo de Bellas Artes: Museum van de schone kunsten
Museo de Ciencias Naturales: Museum voor natuurwetenschappen)
Museo de Informática: Informatica-museum)
Museo de la Asociación Valenciana de Arte y Tecnología Eléctrica - ARTTEL
Museo de la Catedral: Museum van de Kathedraal
Museo de la Ciudad: Stadsmuseum
Museo de Prehistoria de Valencia
Museo de Historia de Valencia
Museo Municipal de Ciencias Naturales
Museo Valenciano de Historia Natural
MUVIM - Museo Valenciano de la Ilustración y la Modernidad
Bezoek het grootste spektakel van Valencia tijdens de Fallas, ieder jaar van 15 t/m 19 maart. Fallas is een groots feest. Gedurende 5 dagen staan er meer dan 700 kleurrijke grote en kleine "fallas" in de stad. Een falla is een waar kunstwerk bestaande uit diverse "poppen" gemaakt van piepschuim. Een falla drijft vaak de spot met actuele onderwerpen uit de Spaanse politiek, media enz. Op de laatste dag van het festival worden alle fallas verbrand. Iedere nacht zijn er schitterende vuurwerkshows te zien. Van 1 t/m 19 maart is er iedere dag om 14.00 uur een "mascletá" op het Plaza de Ayuntamiento. Dit is een enorm opzwepend spektakel van knalvuurwerk dat de stad op haar grondvesten laat daveren.
Valencia heeft verschillende universiteiten:
Universiteit Jaume I van Castellón (Castellón de la Plana)
Universiteit Miguel Hernánde (Elx)
Universiteit van Alicante (San Vicente del Raspeig)
Universiteit van Valencia (Valencia)
Conservatorio Superior de Música "Joaquin Rodrigo" (Valencia)
Universiteit Cardenal Herrera (Valencia)
Technische Universiteit Valencia (Valencia)
nachtleven in Valencia
MYA is een nachtclub in Valencia met drie zalen (Hip-Hop, Latin en House). speciale aan deze club is dat het namelijk recht onder het Ciudad de las Artes y Ciencias is gelegen.
L'UMBRACLE is een open lucht club waar je kan dansen tussen de palmbomen en kan genieten van de Valenciaanse buitenlucht
L'Eliana villa is buiten het centrum van Valencia gelegen het is een luxueus huurhuis met 5 slaapkamers, 3 badkamers, een zwembad en is 346 m² groot. vanaf 3.500 euro per maand.
Appartementen in het centrum van Valencia, Centrale appartementen met alle moderne faciliteiten die uw verblijf zo comfortabel mogelijk maken. Reserveer uw ideale appartement gemakkelijk online, of met behulp van een medewerker die altijd voor u klaar staat om u te helpen. Calle Garrigues 2, 6º, 16ª, 46001 Valencia, Spanje. tel. 0858 880 585 (lokaal)
Appartementen in Valencia, Appartementen in het centrum van Valencia.U kunt uw appartement te reserveren Plaza de ma Merced 3,1º,46001 Valencia, Spanje tel. +34 963941100.
NH Center Gelegen bij het winkelcentrum Nuevo Centro, tegenover de Botanische Tuinen en het Instituut van Moderne Kunst van Valencia.NH Hotels beschikt over 8 hotels in Valencia
Op 20 km ten zuiden van de stad bevindt zich aan de kust het uitgestrekte Parque Natural de la Albufera . Tussen het Nationaal Park en de zee bevindt zich het park Dehesa del Saler, een mediterraans bosgebied.
De regio buiten de stad is een bezoek waard omwille van het bergachtige landschap, de mooie dorpjes en de typisch Spaanse sfeer. Indrukwekkende canyons, kristalheldere rivieren, watervallen en zelfs een warmwaterbron waarin u kunt baden, vindt u in de buurt van van Valencia. Openbaar vervoer naar dorpen in de regio rijdt weinig frequent en is vaak traag. Een eigen auto of een huurauto is daarom aan te raden. Een andere mogelijkheid is gebruik te maken van excursies om de mooiste plekjes van de regio te gaan zien. Bijvoorbeeld: Do!Valencia biedt verschillende, al dan niet actieve, excursies aan, op aanvraag zelfs met Nederlandstalige begeleiding. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3280 | wikivoyage |
Røros is een stadje in de provincie Trøndelag in Midden-Noorwegen en staat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst.
Røros werd gesticht rond het jaar 1600 vanwege van de kopermijnen in de buurt. Het ligt op een hoogvlakte waar zich eerder wat verspreide gehuchten bevonden, in een gebied dat oorspronkelijk werd bewoond en gebruikt door Zuid-Samische rendierherders. In 1644 kreeg het stadje koninklijke rechten. Tijdens de Schonense oorlog tussen Denemarken en Zweden, werd het platgebrand door de Zweden, maar het herrees uit zijn assen na 1685, toen, naast de reeds bekende koperlagen, ook grote hoeveelheden zilver en tin werden ontdekt. De hoge winsten die de mijnactiviteiten opbrachten, zorgden ervoor dat het stadje en wijde omgeving opbloeiden. Forse dalingen op de wereldmarkt van vooral de koperprijs, in de hand gewerkt door goedkopere mijnexploitatie in andere werelddelen, veroorzaakten enkele jaren na mekaar grote verliezen. Na 333 jaren ontginning sloten de mijnen definitief in 1977.
De mijnindustrie kende een reconversie naar toeristenindustrie die zich ontwikkelde tot een belangrijke economische activiteit. De houten arbeidershuisjes, de terrils en de smelterij bleven behouden en in 1980 werden ze toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het stadje zelf telt ongeveer 3700 inwoners. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3281 | wikivoyage |
Stavropol is een kraj in Zuid-Rusland.
— Hoofdstad van de kraj en in een bergachtig deel van de regio.
— Kaukasisch kuuroord met mineraalwater, warmwaterbronnen, modderbaden en een kleine houten kerk.
— Kuuroord en geboorteplaats van Nobelprijswinnaar Aleksandr Solzjenitsyn.
— Klein Kozakkendorp met een mooie 19e eeuwse houten kerk.
— Kuuroord vernoemd naar zijn mineraalwater en tussenstop voor veel reigers naar de Noord-Kaukasus.
— Kuuroord nabij de Besjtaoe (vijf toppen). | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3283 | wikivoyage |
Noordoost-Brazilië is een regio in Brazilië.
Fortaleza - De hoofdstad van Ceará.
João Pessoa - De hoofdstad van Paraíba, op het meest oostelijke punt van het Amerikaanse continent.
Juazeiro do Norte - Bekend Braziliaans bedevaartsoord in Ceará.
Maceio - De mooie hoofdstad van Alagoas.
Natal - De hoofdstad van Rio Grande do Norte, gesticht op 25 december (Natal betekent kerstmis in het Portugees).
Recife - De hoofdstad van Pernambuco.
Salvador da Bahia (Salvador) - De hoofdstad van Bahia, bekend om zijn duidelijke Afrikaanse invloeden en koloniale architectuur.
São Luís - De hoofdstad van Maranhão.
Teresina - De hoofdstad van Piauí, staat bekend als warmste stad in Brazilië en toegangspoort tot de prehistorische site van Serra da Capivara. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3284 | wikivoyage |
Malabo is de hoofdstad van Equatoriaal-Guinea. De stad is gelegen op het eiland Bioko en heeft ongeveer 100.000 inwoners.
Malabo heette onder Brits beheer Port Clarence en ten tijde van de Spaanse kolonisatie Santa Isabel. Het eiland Bioko heette in de koloniale tijd Fernando Poo, naar zijn ontdekker. Op het eiland bevindt zich ook de 3011 meter hoge berg Pico Basilé.
De kathedraal - Het gebouw in gotische stijl ligt aan de Plaza de España.
Het presidentieel paleis. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3285 | wikivoyage |
Kassel is een stad in Duitsland. De stad is beroemd vanwege de grote moderne kunst overzichtstentoonstelling die daar iedere 5 jaar wordt gehouden. De volgende, nummer 13 alweer, is in 2012.
De stad heeft twee mooie historische parken.
De Bergpark Wilhelmshöhe; let op: de grote waterpartij is in onderhoud; naar verwachting tot ergens in 2018.
De kunsttentoonstelling Documenta bezoeken. Eens in de vijf jaar wordt hier een grote overzichtstentoonstelling georganiseerd van de moderne kunststromingen die op dat moment actueel zijn. In 2012 is de volgende Documenta. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3287 | wikivoyage |
South Dakota (SD, ook wel bekend als de Mount Rushmore State) is sinds 2 november 1889 een staat in de Verenigde Staten van Amerika. De staat wordt begrensd door North Dakota, Minnesota, Iowa, Nebraska, Wyoming en Montana. De hoofdstad is Pierre (uitgesproken als "pier"), en ligt vrijwel exact in het midden van de staat. Overigens ligt het geografische middelpunt van de Verenigde Staten ook in South Dakota. Verder wordt de staat gedomineerd door boerenland.
Badlands and Black Hills
Pierre — hoofdstad
Black Hills — Heilige plaats voor inheemse bevolking.
Mount Rushmore — De hoofden van vier voormalige Amerikaanse presidenten gehakt uit een bergwand. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3288 | wikivoyage |
Markisch Oderland is een regio (duits: Landkreis) in de Duitse deelstaat Brandenburg. De landelijke regio ligt tussen Berlijn en grensrivier de Oder.
Treinverbindingen vanuit heel Europa naar alle stations in dit gebied zijn te vinden op reisplanner van de Deutsche Bundesbahn (ook in Nederlands). Daar waar spoorlijnen zijn opgeheven toont de website ook busdiensten.
Plaatsen langs de E11 met stations zijn: Hoppegarten, Neuenhagen, Strausberg en Buckow. Seelow kent een station op de grens met Gusow. Alle treinen zijn stoptreinen (Regionalbahn of S-Bahn)
De volgende plaatsen langs de E11 kennen - voor zover deze niet per trein bereikbaar zijn - regelmatige busdiensten, ook op zondag: Reitwein, Podelzig, Lebus.
Door deze regio loopt de Europese wandelroute E11. Deze route loopt van Den Haag naar het oosten, op dit moment de grens Polen/Litouwen. De route is in deze regio deels te vinden op internet en komt vanuit het zuidwesten vanuit Friedrichshagen in Berlijn/Zuid via een park door de voorsteden Hoppegarten en Neuenhagen. Door een rivierdal en een bos vervolgt de route langs Spitzmühle, een restaurant met beperkte openingstijden en later door de dorpjes Hegermühle en Garzau-Garzin en daarna de bossen naar Buckow, de Märkische Schweiz. Vanaf Buckow vervolgt de route oostwaarts volgens verschillend beschreven en aangeduide routes tot Seelow. Seelow ligt op de grens van het rivierdal Oderbruch. De route loopt enkele kilometers langs de kliffen van Oderbruch met weidse uitzichten en gaat ter hoogte van Dolgelin oostwaarts naar Sachsendorf, Rathstock en uiteindelijk tot aan de Oder. Bij Reitwein zijn voorzieningen en regelmatig openbaar vervoer. De route vervolgt over een heuvelrug via Podelzig en Lebus naar Frankfurt.
Seelow - Hotel Brandenburger Hof Apfelstr 1; +49 334 688 940. €72 2persoons L&O. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3289 | wikivoyage |
België is een laag gelegen land aan de Noordzeekust in West-Europa. In de hoofdstad Brussel zetelen zowel instellingen van de Europese Unie als de NAVO (NATO). Met de Germaanse talen in het noorden en in het oosten en de Romaanse taal in het zuiden, wordt België ook wel eens 'Europa in het klein' genoemd.
België ligt centraal gelegen in Europa en mede dankzij zijn uitstekende transportvoorzieningen maakt dit België populair als transitland. De onmiddellijke buren zijn Frankrijk in het zuiden en Nederland aan de Noord-grens. Voorts in het zuidoosten Luxemburg en in het oosten Duitsland.
België is een zeer dicht bevolkt land dat balanceert tussen de conflicten van verhoogde vraag naar urbanisatie, transport, industrie, commerciële en intensieve landbouw. Bijna alle Belgen – ruim 97% – wonen in steden.
Er worden veel ruwe grondstoffen geïmporteerd en bewerkt getransporteerd binnen de EU.
Gematigd met milde winters, zachte zomers, het is er regenachtig en vaak bewolkt.
Vlak kustgebied in het noordwesten aan de Noordzee. Centrale lage heuvels, beboste heuvels en de valleien van de Ardeense bossen in het zuidoosten.
België werd onafhankelijk als Zuidelijke Nederlanden van het Koninkrijk der Nederlanden in 1830. Het is overheerst door Duitsland in Wereldoorlog I en II en heeft vele oorlogsgraven in de gevechtszones. Het is de afgelopen halve eeuw opgebloeid tot een modern, technologisch geavanceerd lid van de Europese Unie. Spanningen tussen de Vlamingen uit het noorden en de Walen in het zuiden hebben de afgelopen decennia geleid tot staatshervormingen en meer autonomie voor de gemeenschappen. Op dit ogenblik zijn er nog steeds veel parlementaire discussies, die communautair geladen zijn.
De spanning van het Belgische elektriciteitsnet bedraagt 230V AC met een frequentie van 50 Hz en is gelijk voor gans België. De Belgische stroomvoorziening is zeer betrouwbaar, er zijn zelden stroomstoringen. Overal is er een goede en uitgebreide stroomvoorziening, plaatsen zonder stroomvoorziening komen praktisch niet voor in België. Geaarde stopcontacten zijn niet van het CEE-7/4-type (met randaarde, zoals in Nederland en Duitsland), maar van het CEE-7/7-type (met aardpen, zoals in Frankrijk). Hierdoor passen Nederlandse stekkers vaak niet in een Belgisch stopcontact - andersom wel. Ongeaarde CEE 7/16 "Europlug"-stekkers passen uiteraard ook.
Mensen die uit Amerika, Verenigd Koninkrijk of andere landen met afwijkende elektriciteitsnetwerk of voltage/frequentie komen zullen een speciale adapter moeten meenemen.
Vanwege de drietaligheid is België in de loop van de voorbije 50 jaar tijdens verschillende staatshervormingen ingedeeld in gewesten en gemeenschappen met elk hun bevoegdheden. De huidige tendens is om steeds meer bevoegdheden van de federale regering over te dragen aan de verschillende gewesten en gemeenschappen. Er zijn drie gewesten in België: het Vlaams Gewest of Vlaanderen, het Brussels Hoofdstedelijk gewest kortweg ook Brussel genoemd, en het Waals gewest of Wallonië. De bewoners noemt men respectievelijk Vlamingen, Brusselaars en Walen. In België kent men drie taalgemeenschappen: de Nederlandstalige taalgemeenschap, de Franstalige taalgemeenschap en de Duitstalige taalgemeenschap. We zullen België verder bekijken vanuit voor reizigers het meest interessante standpunt en dat is namelijk de indeling in Vlaanderen en Wallonië. Vlaanderen is Nederlandstalig, Wallonië is Franstalig en Brussel is officieel tweetalig hoewel het eerder Franstalig is. Het Duitstalige gedeelte is klein, het ligt in Oost-België en behoort tot Wallonië.
Paspoort en visum
In België zijn 13 luchthavens gesitueerd, het merendeel heeft echter een louter recreatief doel.
Brussels Airport (IATA code: BRU), gelegen in de gemeente Zaventem is met meer dan 23 miljoen passagiers per jaar de grootste luchthaven van België. Deze internationale luchthaven ligt op ongeveer 25 minuten van het centrum van Brussel. Ze is vlot bereikbaar met de trein dankzij het treinstation dat zich onder de luchthaven bevindt. De speciale 'Brussels Airport Express' legt 4 maal per uur het traject af tussen de 3 grote Brusselse stations en de luchthaven. De Brusselse Vervoersmaatschappij (MIVB/STIB) zet bussen in om Brussels Airport rechtstreeks te verbinden met de Europese wijk van Brussel. Deze 'Airport Line' die 3 keer per uur vertrekt is een expressbus met nummer 12 in de week en een stopbus met nummer 21 in het weekend. (Deze bussen vertrekken van platform C). De Vlaamse Vervoersmaatschappij (De Lijn) zet streekbussen in die je naar o.a. Mechelen, Leuven, en het treinstation Brussel-Noord voeren. (Deze bussen vertrekken van platform B (BruCargo) en platform A (andere lijnen)). De private busmaatschappij 'De Decker - Van Riet' legt elke dag van het jaar om het uur een rechtstreekse bus in 'Antwerp Expressbus' van de luchthaven naar het centrum van Antwerpen (Deze bussen vertrekken van achteraan platform B). De meeste luchtvaartmaatschappijen gebruiken deze luchthaven.
Brussels South Charleroi Airport (IATA code: CRL) is de op een na grootste luchthaven met bijna 7 miljoen passagiers per jaar. Ze is iets minder vlot bereikbaar, maar dit wordt gecompenseerd door allerlei formules (zo betaal je maar maximaal €19,40 voor trein+bus). Het dichtstbijzijnde treinstation is Charleroi Sud. Vandaar uit stap je over op buslijn 68 of A die je rechtstreeks naar de terminal brengt. Er wordt om het uur een rechtstreekse verbinding gelegd per bus tussen het treinstation Brussel-Zuid en de luchthaven van Charleroi door Autocars l'Elan (reisduur 1 uur). Voornamelijk lage-kosten maatschappijen maken gebruik van deze kleinere luchthaven.
Luchthaven Luik Bierset (Liège Airport) (IATA code: LGG) is met 650 duizend passagiers per jaar de op twee na grootste luchthaven van België. Daar het enkel wordt gebruikt voor chartervluchten is er geen plan uitgewerkt waarmee je de luchthaven met openbaar vervoer zou kunnen bereiken. Er is echter wel een bushalte.
Luchthaven Oostende-Brugge (Ostend Airport) (IATA code: OST) is met 276 duizend passagiers per jaar de vierde luchthaven van dit land. Ook hier enkel maar chartervluchten van TuiFly te bespeuren. De luchthaven is te bereiken met de trein tot Oostende en van daaruit kun je een bus nemen (lijn 6) die je naar het luchthavengebouw brengt.
Luchthaven Antwerpen-Deurne (Luchthaven Antwerpen) (IATA code: ANR) is met 239.000 passagiers per jaar (in 2022) de vijfde luchthaven van België. Het is vooral een zakenluchthaven, maar TuiFly voert vakantievluchten uit naar een aantal vakantiebestemmingen, voornamelijk in Spanje, met de meeste vluchten gedurende de zomermaanden. Tijdens de winter is er een verbinding met Innsbruck. Sky Alps vliegt in de winter van 2022 naar Bolzano en Luxair vanaf januari 2023 naar London City airport. De luchthaven is te bereiken met de trein tot Antwerpen Berchem en van daaruit kun je een bus nemen (lijn 51,52 en 53) die je in 10 minuten naar het luchthavengebouw brengt.
Internationaal: Er zijn hogesnelheidstreinen tussen Amsterdam, Brussel, Keulen, Parijs (Thalys) en Londen (Eurostar) zowel als normale treinen tussen alle steden.
Een paar van de belangrijke verkeersaders van Europa doorkruisen België zoals de E17, E19, E25, E34, E40, E42 en de E46. De kwaliteit van de hoofdwegen is over het algemeen goed tot zeer goed.
Internationaal zijn er een paar maatschappijen die vanuit grote steden vertrekken, zo vertrekt Eurolines vanuit elke grote Belgische stad naar een heel pak bestemmingen. Ook met FlixBus kunnen internationale bestemmingen bereikt worden vanuit enkele grote Belgische steden.
Een indirect gevolg van de Bosnische oorlog in de jaren '90 is dat nu busbedrijven de voormalige Bosnische vluchtelingen bedienen. Deze bedrijven verzorgen een schone en goedkope lijndienst naar de andere kant van het Europese continent. Semi-tours rijdt drie keer per week van verschillende plaatsen in Bosnië direct naar België en Nederland. Een retourticket in het laagseizoen kost tussen €132,00 en €135,00 (naargelang de bestemming).
Zie ook Busreizen in Europa.
Er zijn bootverbindingen van en naar Engeland vanuit Oostende en Zeebrugge. Van en naar Schotland vanuit Zeebrugge (tot eind 2010).
Met de bus
In België rijden enkel lokale en regionale bussen. Voor langere afstanden is de trein meer aangeraden.
Het busnetwerk in Vlaanderen wordt uitgebaat door De Lijn en is zeer uitgebreid; je kunt elke plaats in Vlaanderen gemakkelijk bereiken en op het platteland rijden op heel veel plaatsen vraagafhankelijke belbussen.
De Lijn biedt verschillende vervoerbewijzen aan:
Biljet: één enkele rit
Sms-ticket: 1 uur onbeperkt reizen (kan alleen met Belgische sim-kaart)
Dagpas: 1 tot 5 dagen onbeperkt reizen
Lijnkaart: meerdere ritten
Abonnement: onbeperkt reizen
Kinderen onder de 6 jaar hoeven niet te betalen.
Het busnetwerk in Wallonië wordt uitgebaat door TEC of voluit "Transport en Commun en Wallonie", hun netwerk is wat minder hecht en de frequentie van de bussen kon beter hoewel dit hoofdakelijk door de uitgestrektheid van Wallonie komt.
TEC biedt verschillende vervoerbewijzen aan:
Ticket: één enkele rit
Dagpas: 1 tot 5 dagen onbeperkt reizen
Kaart Inter, Kaart Inter% en Stadskaart: meerdere ritten
Abonnement: onbeperkt reizen
Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Het busnetwerk in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (kortweg Brussel) wordt uitgebaat door MIVB/STIB , hun netwerk is heel hecht te noemen en de wachttijden zijn te verwaarlozen. De hoofdstad beschikt tevens over enkele metrolijnen.
MIVB/STIB biedt verschillende vervoerbewijzen aan:
Ticket: één enkele rit
Dagpas: 1 tot 5 dagen onbeperkt reizen
Stadskaart: meerdere ritten
Abonnement: onbeperkt reizen
Met de tram
De bekendste tramlijn van België is de kusttram, dat is de langste tramlijn ter wereld! Ze verbindt alle steden aan de Belgische kust en vervoert vooral tijdens de zomermaanden honderdduizenden passagiers. De grote steden Brussel, Antwerpen en Gent hebben tramlijnen. De vervoerbewijzen zijn dezelfde als voor de bus (MIVB in Brussel, De Lijn in Antwerpen en Gent).
Met de auto is het ook comfortabel reizen. Doorgaans zijn de wegen goed, alhoewel sommige wegen wel een achterstand aan onderhoud hebben (putten of gebrekkige markeringen). Alle grote wegen in België zijn verlicht tot 1u 's nachts. Gevaarlijke punten van snelwegen (zoals op- en afritten en klaverbladen) zijn continu verlicht, zodat 's nachts rijden geen probleem kan opleveren.
Luister naar de radio voor de meest actuele verkeersinformatie, deze wordt verzorgd door onder andere Studio Brussel (in Vlaanderen) en Radio 21 (in Wallonië).
Ook op internet kun je een pak informatie vinden bij:
Vlaams Verkeerscentrum (Vlaanderen)
Met de fiets
Fietsen in België is goed te doen. Vlaanderen is fietsgek alhoewel ze zelf niet veel met de fiets rijden. Zowel pistewedstrijden, veldrijden als wedstrijden op de weg zoals De Ronde van Vlaanderen brengen enorm veel volk op de been, en de sportliefhebbers volgen fanatiek de andere grote klassiekers zoals Omloop het Volk, Luik-Bastenaken-Luik of de Waalse Pijl. De Ronde van Vlaanderen kan je zelf ook rijden de dag voor de eigenlijke Ronde doorgaat, maar dan moet je wel over een goede conditie beschikken! Je kan kiezen voor de 70 km, de 140 km of de 270 km. Tijdens de zomermaanden volgt het grootste deel van de Belgen de Ronde van Frankrijk en zeker als deze passeert over Belgisch grondgebied. Vele Belgen volgen de ronde van Frankrijk met een mobilhome over de volledige lengte of stemmen hun vakantie eropaf zodat ze enkele dagen langs het parcours kunnen meepikken.
Los van deze gekte wordt de fiets niet zo heel vaak gebruikt voor dagelijkse verplaatsingen, steden met veel studenten als Leuven en Gent niet te na gesproken. Of dit nu oorzaak of gevolg is, is niet duidelijk, maar in elk geval is de toestand van de fietspaden dikwijls abominabel, zeker in vergelijking met landen als Nederland. Hindernissen voor de fietser zijn een slecht wegdek, een smal of niet bestaand fietspad, onoverzichtelijke of anderzijds levensgevaarlijke verkeersconstructies, gevaarlijk manoeuvreren langs geparkeerde wagens, en het feit dat er algemeen weinig aandacht is van automobilisten (zowel in beweging als bij in- en uitstappen). Zeker in de steden is het uitkijken dat je niet van de baan wordt gemaaid. Op de landelijke gewestwegen is het met wat geluk rustig genoeg om ontspannen te fietsen. Helaas zijn het vaak net dit soort wegen die het meest uitnodigen tot stevig doorscheuren, en het slechtste wegdek bieden ten gevolge van boomwortels e.d.
Gelukkig zijn er ook voldoende rustiger wegen, fietspaden langs rivieren, enzovoort. Langs dit soort eerder toeristische trajecten zijn in Vlaanderen vele fietsroutes voorzien. Ook kun je in alle Vlaamse provincies de zogenaamde fietsknooppunten aantreffen, zodat je zelf je route kunt bepalen. Je kan Vlaanderen volledig rondfietsen volgens een fietsroute waar trekkingshutten zijn voorzien langsheen de route. Vlaanderen is vrij vlak, in de Vlaamse Ardennen kun je al eens een heuvel tegenkomen of een van de kuitenbijters die op het traject liggen van de Ronde van Vlaanderen. Alhoewel niet bijster hoog, dwingt het stijgingspercentage van deze heuvels respect af. Op de Muur van Geraardsbergen, de Bosberg in Galmaarden, of de Kemmelberg moeten de meeste mensen van hun fiets stappen en te voet naar boven gaan.
Vlaanderen kent ook een aantal LF-routes, dit zijn de Lange Afstand Fietsroutes van Vlaanderen, deze zijn volledig bewegwijzerd, en je kan ze volgen met de bordjes van toerisme Vlaanderen:
Wallonië heeft enkele hogere punten zoals de Botrange, Baraque Michel en Baraque Fraiture die allen tussen de 650m en 700m liggen. De geoefende fietser kan er prachtige fietstochten doen, vooral het gebied rond Vielsalm en Trois Ponts kent enkele steile hellingen, deze noemt men daar "Cote". Deze hellingen worden aangedaan tijdens de klassieker Luik-Bastenaken-Luik. Luik-Bastenaken-Luik wordt wel eens de meest rechtvaardige wielerklassieker van België genoemd; de beste renner wint er, terwijl bij de Ronde van Vlaanderen altijd een tikkeltje geluk komt kijken wegens valpartijen en opstoppingen op de vele steile hellingen. Op de top van de Cote du Stockue staat een eerbetoon aan Eddy Merckx.
België heeft het dichtste spoorwegennet ter wereld, je kan dus gemakkelijk praktisch elke uithoek bereiken met de trein, eventueel verlengd met een korte busreis. De dichtheid van het openbaar busnetwerk is zeer hoog, dus met de combinatie van trein en bus kan je in Vlaanderen elke locatie bereiken binnen enkele honderden meters stappen tot maximaal 1500m. Wallonië is minder dicht bevolkt, het openbaar vervoer is minder frequent en de dichtheid is niet zo hoog.
De belangrijkste stations van België zijn: Brussel-Zuid (vooral voor internationale verbindingen), Brussel-Centraal, Mechelen, Gent-Sint-Pieters en Antwerpen Centraal.
Voor jongeren tot en met 25 jaar is er een zogenaamde Go Pass te verkrijgen voor €59,00 die goed is voor 10 ritten door België.
Als je vaak lange afstanden moet doen en je bent 26 jaar of ouder kun je best een Rail Pass kopen voor €96,00. In eerste klasse kost deze €146,00.
In het weekend krijg je 50% korting op een gewoon ticket 'heen en terug'. Deze korting is niet optelbaar bij andere kortingen.
Er is ook nog de Key Card (€20,00) waarmee je 10 enkele ritten kan doen voor een geldigheidsgebied rond je vertrekstation. Dat zijn korte ritten (tot 20 km).
Senioren kunnen in België goedkoop reizen met de trein (€7,80 heen-en-terug) met het seniorenticket. Op werkdagen is dit ticket pas geldig vanaf 09:00. Tijdens de weekends in de zomerperiode is het seniorentarief niet geldig, maar in de weekends in de winter geldt geen enkele beperking.
Verder zijn er nog vele formules mogelijk, je kan wel een aantal uren studeren eer je alle mogelijkheden onder de knie hebt. Je kan bijvoorbeeld ook combinaties kopen van trein+bus. Er is een overzichtelijke website met alle tarieven voor alle perioden en doelgroepen. Het is zelfs zo als je aan de balie van een station de goedkoopste tariefformule gaat vragen de bediende niet altijd zin en tijd heeft om uitgebreid te zoeken wat voor jou het meest interessante is, daar kan je zelf best aandacht aan besteden.
Gedetailleerde informatie over aanbiedingen en speciale tarieven houden we bij in het reisonderwerp goedkoop treinen in België en de rest van Europa
Met de duim (liften)
In algemeen redelijk tot goed. Minder goed van kleinere gemeenten of niet-auto(snel)wegen wegens verminderd doorgaand verkeer; soms zijn er hulpvaardige mensen van de plaatselijke bevolking.
Benzinepomp-/tankstations aan auto(snel)wegen zijn vaak goede punten om meegenomen te worden. Voor snelle, doorgaande liften blijf reizen via autosnelwegen en autowegen! Bedenk wel dat het grote aantal verkeersklaverbladen en 'fly-overs' (ongelijkvloerse kruisingen van snelwegen) in België, en het ontbreken op sommige punten van benzinepomp-/tankstations en service-plaatsen, het er niet altijd makkelijker op maakt om snel over lange afstanden te verplaatsen.
Aan het begin van opritten waar het verkeer naar de auto(snel)weg wordt geleid is het niet officieel maar in algemeen wel gedoogd/toegestaan, zeker als je vóór het verkeersteken autoweg/autosnelweg blijft dan wel op een plek in de berm waar auto's/wagens afremmen of nog langzaam rijden, en het voor chauffeurs/bestuurders mogelijk is om kort te stoppen en iemand snel in te laten stappen. Ook verkeerslichten en (kleinere) rotondes bieden mogelijkheden.
Er zijn drie officiële talen in België: Nederlands en Frans elk in een helft van het land, en Duits dat slechts in klein gedeelte in het noordoosten van de provincie Luik wordt gesproken door ongeveer 65.000 mensen. Engels wordt vaak door Belgen onderling gehanteerd als neutrale taal tussen Nederlands en Frans. Al bestaan er in Vlaanderen een aantal dialecten, overal wordt het Standaardnederlands perfect verstaan en gesproken.
Welke taal men spreekt is nogal eens een gevoelig punt voor Belgen. Zowel de Nederlandstaligen als de Franstaligen hebben een zekere trots op hun taal en verwachten van inwijkelingen dat zij om zich te integreren de taal van de eigen streek aanleren. Dit is vaak een conditio sine qua non voor een baan en het daaraan verbonden inkomen, maar niet voor wie bij de vele internationale organisaties in Brussel komt te werken. Nederlanders wordt in België nogal eens verweten dat zij te weinig opkomen voor de eigen taal en te gemakkelijk overschakelen op Engels of Frans. De Duitstaligen worden wel eens gekscherend de "laatste echte Belgen" genoemd, omdat een aanzienlijk deel van hen drietalig is. Maar ook buiten de oostkantons zijn er nog talrijke meertalige Belgen.
België heeft in de zomermaanden in vergelijking met andere landen, vrij veel muziekfestivals. De grootste/bekendste zijn:
Graspop Metal Meeting - Dessel
Werchter Classic - Werchter.
Rock Werchter - Werchter.
Lokerse feesten - Lokeren
Dranouter festival - Dranouter
Dour festival - Dour.
Pukkelpop - Hasselt
Tomorrowland - Boom
Belgische chocolade: een lange traditie heeft er voor gezorgd dat Belgische chocolade een superieure verfijnde smaak heeft. Belgische bonbons zijn wereldwijd beroemd.
Textiel in Brugge, in het bijzonder kant, genoemd naar de stad Gent.
Belgische "biertjes", kleine biermerken met een wijde verspreiding onder kenners in het buitenland.
België is beroemd om zijn chocolade en zijn bieren. Er worden meer dan 1100 verschillende bieren bereid in België. Het land staat ook bekend om zijn goede en gediversifieerde keuken en Belgen gaan regelmatig op restaurant. Zelfs in een klein dorp zal je makkelijk een restaurant, taverne of brasserie vinden. De Belgische keuken leunt het dichtst aan bij de Franse keuken.
Typische Belgische gerechten zijn:
witloof (een groente bij toeval ontdekt in België)
konijn (al dan niet met pruimen)
mosselen met frieten
spruiten (in het Engels "Brussels sprouts" genoemd)
stoofvlees (in het Frans "carbonades flamandes")
paling (al dan niet "in 't groen", of op nog andere wijzen bereid)
asperges (al dan niet "op z'n Vlaams")
Naast de Belgische zelf kan je ook een groot aanbod vinden van de internationale keuken in België.
Uitgezonderd in de cafés, want die mogen geen frietjes serveren, kun je de Belgische frieten in zowat alle eetgelegenheden vinden, en dat zijn er zeer veel. De Belgen zijn dan ook de uitvinders van de frieten al worden die in het Engels met een "misnomer" French fries genoemd. Niemand zal er ook van opkijken als je gewoon op straat staat te eten, voor zover het om frieten gaat tenminste.
België is een land dat begrijpt waarover eten gaat en is een gastronomisch paradijs. Het is onmogelijk om je gading niet te vinden, enkel in de vele cafés zijn de eetmogelijkheden eerder gelimiteerd vanwege wettelijke beperkingen. Voor de duurdere aangelegenheden heb je dan de ruime waaier aan restaurants. Eten is namelijk meer dan voedsel consumeren, het is voor Belgen ook een zeer sociale gebeurtenis.
De gezondheidsregels zijn voor alle eetgelegenheden erg streng en eveneens de controles daarop, om het even of het nu om een restaurant, brasserie/taverne, frituur of om een café gaat. "Een frietje steken" is een algemeen verbreide en geliefde bezigheid bij letterlijk alle klassen van de bevolking en wie de idee oppert kan dan ook gelijk rekenen op de algehele bijval van zijn gezelschap, en dat op elk moment van de dag (en nacht), de vroege ochtenduren uitgezonderd. De smaak en kwaliteit van de frieten staan dan ook op een uitstekend niveau, en dat over de hele gamma van zowel de frituur tot en met het restaurant. Wist je dat zelfs de frituurolie of het frituurvet regelmatig gecontroleerd worden door het F.A.V.V. (Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselvoorziening)?. Wee de restaurant-brasserie-taverne-frituuruitbater die zijn olie of vet niet bijtijds ververst heeft!
Als je niet weet waar eten kan je altijd raad vragen aan lokale mensen of aan de hoteluitbater. Belgische restaurants hanteren geen ronselaars, laat staan betaalde locals die zogenaamd onpartijdig advies geven; dus van de goeie raad kan je normaal wel op aan. Voor elk budget is er iets voorzien, van goedkoop tot zeer duur. Vaak is het wel zo dat de maaltijd zelf relatief redelijk is, maar dat de drank bij de maaltijd en dan vooral het aperitief of de wijnen vrij snel aantikken.
Gebotteld water in België heeft kleurgecodeerde doppen: blauwe doppen zijn voor platwater, rode doppen voor bruisend water, en groen voor lichtbruisend.
België heeft een enorm grote verscheidenheid aan bieren. Wat de wijn is voor Frankrijk is het bier voor België. Een café met een aanbod van 20 verschillende soorten bieren is vrij normaal, in sommige kan je er tweehonderd vinden!
De meest bekende bieren zijn: Stella Artois (pilsbier), Duvel (blond bier, niet te verwarren met duivelsbier), Leffe, Jupiler, Hoegaarden, Palm en Maes Pils. Een speciale vermelding krijgen de trappistenbieren die enkel deze naam mogen dragen onder strikte voorwaarden, waaronder dat het wel degelijk om ambachtelijk werk van trappisten gaat, en geen marketingstunt. De zes bieren zijn West-Vleteren (Blond, acht en twaalf), Westmalle (Extra, Dubbel en Trippel), Achel (Blond 5 en 8, Bruin 5 en 8, Extra Bruin), Orval (Orval en Orval Vert), Rochefort (Zes, Acht en tien) en Chimay (Dorée, Witte, Blauwe en Rode). Het respect voor de achterliggende traditie is dermate groot dat niet zo lang geleden het land in rep en roer stond omdat een abdij gewag maakte van het veranderen van bron voor hun water; er is ook een Nederlands Trappistenbier, La Trappe Koningshoeve.
Vervolgens zijn er de tripels die niet mogen verward worden met de trappistenbieren. Het begrip tripel is nergens vastgelegd maar de brouwers hanteren een ongeschreven regel dat een tripel een blond bier is van hoge gisting met hergisting op fles. Het hoge alcoholgehalte wordt verkregen door chaptalisatie, toevoegen van suikers die tijdens de gisting worden omgezet in alcohol en koolzuurgas. Enkele belangrijke tripels zijn: Petrus Gouden Tripel - St Bernardus Tripel - Affligem Tripel - Saint Feuillien Triple - Bornem Tripel - Gouden Carolus Tripel - Maredsous Tripel 10° - Corsendonk Agnus en Grimbergen Goud.
Al jaren zijn de Belgische bieren goed vertegenwoordigd op internationale bierwedstrijden. Winnaars van beste bier ter wereld zijn bv. Delirium Tremens, of recent nog West-Vleteren wat tot ongenoegen van de vaste klanten een ware stormloop veroorzaakte, letterlijk aan de poort van de abdij.
Voor de zoetbekken is er ook kriekbier (Liefmans, Mort Subite) en bijvoorbeeld Kasteelbier. Vele bieren hebben de laatste twintig jaar een verschuiving meegemaakt naar zoete smaken. Een tegenhanger van de zoete tendens is het traditionele gebrouwen lambiek en kriekbier van brouwerij Cantillon of Drie Fonteinen. Ben je nu verward? Inderdaad, kriekbier is van oorsprong een zuur bier en is later verzoet omdat de mensen op café steeds een klontje suiker bijvoegen. De zoete varianten kunnen op gebied van suikergehalte gerust de vergelijking met frisdranken zoals cola en ice-tea doorstaan.
Overal in het land kan je lokale bieren vinden die je enkel in die streek kan proeven. Zo is bijvoorbeeld Sint Idesbald niet gemakkelijk om te vinden maar wel een zeer sterke aanrader. Sommige speciale bieren, zoals West-Vleteren, mogen zelfs niet op café worden verkocht. Plaatsen die zich specialiseren in werk voor fijnproevers hebben er meestal wel enkele op voorraad, soms staan ze zelfs gewoon op de kaart, maar dit betekent toch dat het soms even zoeken is.
Brouwerij De Landtsheer in Buggenhout heeft met zijn Malheur 12 de gouden medaille gekregen in de categorie Belgian Style Dubbel. Het bier is uitgeroepen tot beste bruine bier van Europa. Het is een vol en rond bruin bier met bruin schuim met een zweem van koffiebitter noten en honing afkomstig van de kandijsuiker.
In de eindejaarsperiode worden er ook gelegenheidsbieren uitgebracht zoals Bush Noel, Stille Nacht, Dobbele Palm, en Hoegaarden Spécial.
Meer uitleg over 'geuze', het bekende bier zoals traditioneel gebrouwen door 'De 3 Fonteinen'.
Je hebt de keuze tussen bed & breakfast, jeugdherberg, campings en hotels. In elke categorie heb je ruime keuze. In de Ardennen zal je gemakkelijk een weekendhuisje kunnen huren, voor vele Belgen is dit een bijverdienste.
Tijdens de piekperioden is er bijna sprake van een volksverhuizing, en aangezien België niet zo bijzonder groot is betekent dit concreet dat Vlaanderen massaal in de Ardennen gaat wonen, terwijl Wallonië massaal naar de kust trekt. Met uitzondering van de plaatselijke bevolking die als particulier een huisje of kamer verhuurt, heeft dit als gevolg dat bijna alle accommodatie (en andere horeca-zaken) mensen in dienst heeft die de taal van de buren over de taalgrens spreken.
In België geldt de leerplicht van zes tot achttien jaar. Je bent niet verplicht om naar school te gaan, privé-onderwijs is mogelijk maar het wordt zelden gedaan.
Het Belgisch schoolsysteem ziet er zo uit:
kleuteronderwijs (2,5 tot 6 jaar)
lager onderwijs (6 tot 12 jaar)
middelbaar onderwijs (12 tot 18 jaar)
ASO: Algemeen Secundair Onderwijs
TSO: Technisch Secundair Onderwijs (plus eventueel zevende jaar)
BSO: Beroeps Secundair Onderwijs (plus eventueel zevende jaar)
KSO: Kunst Secundair Onderwijs
Buso: Buitengewoon Secundair Onderwijs (personen met een beperking, leerlingen met leerstoornissen ...)
hoger onderwijs (hogeschool of universiteit) (boven 18 jaar)
Hogeschool Korte Type (Professional Bachelor)
Hogeschool Lange Type (Bachelor-Master)
België probeert zich tegenwoordig te profileren als een land van de hightech, daarbij sterk gehinderd door belasting op arbeid die zo ongeveer de hoogste in Europa is. In deze ommezwaai ligt Vlaanderen ver voor op Wallonië, in tegenstelling tot de vorige decennia waarin de staalindustrie van Wallonië Belgiës grootste export was.
Er is het meeste vraag naar hoog opgeleide werknemers, en daarbij is het bijna een standaard vereiste om meerdere talen te spreken (Nederlands, Frans, en Engels of Duits). Om de druk op de lonen enigszins te omzeilen wordt meer en meer gebruikgemaakt van "tijdelijke" vacatures, opgevuld via de vele bloeiende interim-kantoren.
De voordelen van de hoge belastingen zijn de uitstekende sociale voorzieningen zoals de verplichte maar goedkope gezondheidsverzekering, en werkloosheidsuitkeringen en een pensioen voor iedereen.
Behalve voor sommige buurten, is België een veilig land.
Agressief gedrag of ronduit weigeren om toeristen hulp te bieden is hoogst ongebruikelijk.
Let goed op je bezittingen in de metro.
Er zijn geen inentingen nodig om België binnen te komen.
Belgen zijn nogal bescheiden, je zult moeilijk een Belg vinden die opschept over zijn land behalve dan over zijn bier en zijn frieten met biefstuk of frieten met mosselen.
Belgen en hoofdzakelijk Vlamingen, gaan over het algemeen buitenlanders helpen in de taal die hun het beste ligt; aangesproken worden in een andere taal bekijken ze meestal positief omdat dit hun de kans geeft hun talen aan te scherpen. Je wordt dus zeer gemakkelijk geholpen als anderstalige. In Wallonië spreekt niet iedereen Engels. Je wordt sneller geholpen als je iemand in het Frans aanspreekt.
Belgen houden de hoogte van hun maandloon en hun politieke voorkeur liever voor zichzelf.
Er is behoorlijk wat racisme tegenover moslims in België (dit is voornamelijk te wijten aan het verschil van mentaliteit en wat nu juist als 'respect' beschouwd wordt) en er zijn ook veel tegenstanders van het racisme, een discussie beginnen over extreem-rechts kan in verkeerde of goede aarde vallen. Als je een Arabische naam hebt of een Noord-Afrikaans uiterlijk kan er een gereserveerdheid zijn. Hetzelfde geldt voor discussies met als onderwerp Vlaanderen en Wallonië.
Sinterklaas en Zwarte Piet
Eén van de belangrijkste tradities in is het sinterklaasfeest. Zoals algemeen bekend wordt Sinterklaas vergezeld door Zwarte Pieten. De laatste jaren zijn de protesten omtrent een vermeende racistische karikatuur van deze Zwarte Pieten explosief toegenomen, voornamelijk bij de landelijke intocht van de goedheiligman half november. Indien je van plan bent om ook te gaan actievoeren bij de intocht of een andere sinterklaasgerelateerde gebeurtenis, realiseer je je dan vooral dat het een kinderfeest betreft en de kinderen echt de tijd van hun leven hebben gedurende het sinterklaasfeest. Het zou geen goede zaak zijn als je het feest voor hen verpest, temeer ook omdat er de laatste jaren steeds meer wijzigingen zijn doorgevoerd om Zwarte Piet minder racistisch te maken. Als je desondanks zelf tegenstander van Zwarte Piet of het sinterklaasfeest bent, is het uit respect voor degenen die het wel willen vieren beter om hen gewoon het feest te gunnen en zelf dan niet mee te doen.
België heeft alle voorzieningen van hedendaagse communicatie met een nationaal dekkend mobiel netwerk van drie providers die alle drie landelijk GSM en 2G dekking hebben. 3G is op het Proximus netwerk zo goed als landelijk verder is 4G er enkel in de grote steden als Antwerpen, Gent en Leuven (Brussel niet).
Er zijn meerdere internettoegangsmogelijkheden (access points) in alle steden. Internetcafés zal je vinden in de grote steden omdat de mensen thuis allemaal een internetaansluiting hebben. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3290 | wikivoyage |
Canicatti is na de hoofdstad Agrigento de tweede stad van de provincie Agrigento op het Italiaanse eiland Sicilië.
Canicatti ligt in een heuvelachtig agrarisch gebied waar veel fruit wordt geteeld zoals perziken, abrikozen, druiven en amandelen. De stad ligt op een hoogte van 465 m boven de zeespiegel, het heeft een oppervlakte van 91,86 km², en er zijn 35.393 inwoners. In contrast met zijn landelijke ligging een zakelijke, zelfs een avant-gardeachtige uitstraling. De oorspronkelijke (Arabische) naam van de stad is al-Quatah. Gedurende de Arabische tijd was de stad een belangrijk bolwerk. Later was het een feodaal bezit van de families Palmeri en De Crescenzi, en vanaf 1507 tot 1819 van de familie Bonanno. Gedurende deze periode nam de bevolking toe en verschenen er prachtige gebouwen en fonteinen.
Omliggende gemeenten die aan Canicatti grenzen zijn: Serradifalco (CL), Montedoro (CL), Caltanissetta (CL), Delia (CL), Castrofilippo, Racalmuto en Naro
Canicatti heeft geen eigen luchthaven. U bent aangewezen op een van de vier luchthavens van Sicilië:
Op de meeste vliegvelden zijn autoverhuurbedrijven zoals Europcar en Hertz gevestigd.
Canicatti is per trein te bereiken vanaf Agrigento, Licata, Palermo en alle grote steden in het oosten van Sicilië. De spoorverbindingen vanaf de Benelux lopen via het treinveer van Syracuse.
Er zijn 3 busbedrijven op Sicilië die vrijwel alle grote plaatsen met elkaar verbinden:
Canicatti is vanuit het noorden en oosten te bereiken via de A19, afslag Caltanissetta, SS640 en SS122. Vanuit Licata over de SS123 en vanuit Agrigento over de SS122.
Op de website van de stad, Patrimonio Artistico ed Architettonico, staan wandelingen om het architectonische en artistieke erfgoed van de stad te bezichtigen.
Naro - Castello di Chiaramonte;
Licata - zonnebaden op één van de 22 stranden;
Caltanissetta - Maccalube de Terrapelati, moddervulkanen;
Agrigento - bezoek de Tempelvallei (Valle dei Templi).
Caltagirone - vermaard door haar keramiek. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3291 | wikivoyage |
Lima is de hoofdstad van Peru en met meer dan vier miljoen inwoners (2006) ook de grootste stad van het land. De stad, specifieker benoemd als Lima Metropolitana en door de Spanjaarden gesticht als Ciudad de los Reyes, is tevens hoofdstad van de provincie Lima. Samen met het naburige Callao is het de grootste stedelijke agglomeratie van het land met ongeveer acht miljoen inwoners (in 2004). Lima-Callao is tevens de grootste stedelijke agglomeratie aan de Amerikaanse westkust.
Lima werd op 18 januari 1535 gesticht door Francisco Pizarro, onder de naam La Ciudad de Los Reyes (de "Stad van de Koningen"). De naam Lima is afkomstig van het Quechua woord Rimac ("Spreker"), hetgeen ook de naam is van de rivier die door Lima loopt. Pas in de 16e eeuw kreeg de stad deze naam.
De stad werd al snel een van de belangrijkste bases van de Spaanse overheersing in Peru. De 16e-eeuwse kathedraal op de centrale plein (het Plaza de Armas) is daaraan een herinnering. Gedurende de Spaanse koloniale overheersing was Lima in cultureel opzicht een belangrijke stad in Zuid-Amerika. Ook was een groot deel van het koloniale bestuur gevestigd in Lima. De dichtbij gelegen haven Callao was een belangrijke doorvoerplaats voor goederen die van en naar Spanje vervoerd werden.
Gewoonlijk arriveert men in Lima met het vliegtuig of met de bus. Weinig toeristen arriveren met de auto. Een enkele maal rijdt een buitenlandse fietser Lima binnen. Nog zeldzamer is aankomst per boot, hoewel soms een cruiseschip Callao, de havenstad van Lima, aandoet.
Na aankomst op de luchthaven van Lima is het aan te raden om de door de luchthaven aanbevolen taxi's te gebruiken. Een goed alternatief is om van tevoren met het hotel van je keuze te regelen dat je opgehaald wordt. Dit is zeer gebruikelijk op de luchthaven van Lima. De taxidiensten die worden aangeraden door de luchthaven, vind je direct rechts na het passeren van de schuifdeuren na de douanecontrole van de internationale vluchten. Als je met een lokale vlucht aankomt dan is "Taxi Green" direct voor je als je de bagage-ophaalruimte verlaat. Het is af te raden om in zee te gaan met willekeurige taxichauffeurs die hun diensten aanbieden buiten het domein van de luchthaven. Hoewel deze een stuk goedkoper zijn, kunnen ze ook onveilig zijn. Lees verder voor tips over de taxi nemen in Lima.
Het geven van fooien aan taxichauffeurs is niet gebruikelijk in Peru. Maar het is mogelijk dat de taxichauffeur om een fooi vraagt, vooral als hij met niet-Peruanen te maken heeft. De taxiprijs is per taxi, niet per persoon. Een goed alternatief om naar Miraflores te gaan vanaf de luchthaven, is oftwel bus 18 (maar de bushalte kan onveilig zijn voor diefstal - bij voorkeur enkel wanneer je reist zonder bagage) oftewel via luchthaventransfer, wat net iets goedkoper is dan een taxi.
In principe niet mogelijk. Er rijden geen passagierstreinen naar en vanuit Lima. Er is wel een toeristische trein die van april tot november ongeveer twee keer per maand heen en weer rijdt naar Huancayo. Over de op een na hoogste treinpas (4800 m) ter wereld. Doet er ongeveer twaalf uur over, en weer twaalf uur terug, een of twee dagen/nachten later. Dus het zal wel eens voorkomen dat iemand met die trein in Lima aankomt. Deze trein rijdt niet gedurende de rest van het jaar in verband met de mogelijkheid van zware regenval in de bergen, gepaard gaande met aardverschuivingen. Zie http://www.ferrocarrilcentral.com.pe
Niet gebruikelijk. Het verkeer is erg druk en onoverzichtelijk. Geen goede infrastructuur, maar daar wordt aan gewerkt. Het is zaak om voor de nacht een goede stalling voor de auto te regelen.
Peru heeft vele busondernemingen. Lima heeft geen centraal busstation, dus op welke plek in Lima je aankomt of vertrekt hangt af van het busbedrijf van je keuze. Als het enigszins mogelijk is, beperk je je om veiligheidsredenen tot de betere busondernemingen, zoals Cruz del Sur, Oltursa, Ormeño, Tepsa, Movil Tours, Civa, CIAL, Flores, ITTSA.
Net als bij de luchthaven kunnen bij busstations de taxichauffeurs nogal agresief zijn en hoge prijzen vragen. Het is te overwegen om een eindje van het busstation weg te lopen alvorens een taxi aan te houden. Het geven van fooien aan taxichauffeurs is niet gebruikelijk in Peru. De taxiprijs is per taxi, niet per persoon.
Overheden zijn sinds enige tijd bezig orde op zaken te stellen. De Metropolitano en de Tren Eléctrico zijn voorbeelden daarvan. Steeds meer kleine oude busjes verdwijnen en worden vervangen door grotere nieuwere bussen. Vroeger stopten die overal waar iemand een hand opstak. Dat wordt minder, ze moeten zich aan de officiële halteplaatsen houden.
Binnen Lima reizen toeristen vrijwel altijd met taxi's, die goedkoop zijn en waarvan er veel rondrijden. Wat ander lokaal vervoer betreft zijn er de volgende mogelijkheden.
El Metropolitano. Dit is een snelle moderne busverbinding met vrije baan die sinds een paar jaar functioneert. Dwars door het centrum van Lima van noord naar zuid en terug. Betaling geschiedt met een chipkaart die bij de stations gekocht kan worden (minimum 5 sol). Geschikt om bijvoorbeeld vanuit de wijk Miraflores heen en weer naar het historisch centrum te gaan.
Overige buslijnen. Een (voor buitenstaanders) wirwar van buslijnen waar toch wel organisatie achter zit. Van zeer kleine busjes tot grote. Kenners kunnen aan het kleurschema, nummering en opschriften op voor- en zijkanten zien welke routes die bussen rijden. Goedkoop, contant betalen, niet altijd even comfortabel. Dit op privé-ondernemingen gebaseerde systeem heeft in de jaren negentig een enorme stimulans gekregen toen de toenmalige president Fujimori aan de macht kwam. Als neo-liberaal vond hij dat het openbaar vervoer aan de werking van de markt moest worden overgelaten. Daarnaast ontsloeg hij een groot aantal ambtenaren, die naar zijn oordeel toch niet nodig waren. Zij kregen een zak geld mee. Velen van hen gingen naar een vrijhaven in het zuiden van Peru (Tacna) en kochten daar vanuit het buitenland ingevoerde tweedehands auto's en bussen om hun carrière als bus- of taxichauffeur voort te zetten. Vandaar dus het grote aantal taxi's en bussen in Lima.
El Tren Eléctrico. De aanleg hiervan is in de jaren tachtig begonnen. in belangrijke mate op een verhoogde baan, van buitenwijken in het Zuid-Oosten van Lima naar het centrum. Gezien de wijken waar deze doorheen gaat zal de Tren Eléctrico voor toeristen niet erg interessant zijn.
In het historisch centrum van Lima, bij de Plaza Mayor, is de kathedraal, het presidentieel paleis (wisseling van de wacht om ongeveer 11 uur), het San Francisco-klooster (catecomben en 16e eeuwse bibliotheek), het interessante museum van de Banco Central de Reserva (toegang gratis), het Parque de la Muralla rond opgegraven resten van vroegere stadsmuur, het Museum van de Inquisitie, naast andere bezienswaardigheden. Op loopafstand in de richting van Miraflores kom je langs het Museo de Arte van Lima (MALI), het Museum van Italiaanse Kunst en het "Parque de Lima". Nog wat verder, bij het Nationale Stadion is het "Circuito Mágico de Aguas" (fonteinen, geluid- en lichtshow). Vooral 's avonds is dat een bezoek waard (op maandag en dinsdag gesloten).
In Pueblo Libre, vind je het Nationale Museum van Antropologie, Archeologie en Geschiedenis en het Museum Rafael Larco Herrera (grote selectie keramiek). Niet ver daar vandaan is de dierentuin (Parque de las Leyendas).
Voor een aangename avond met muziek, dans en gezellig eten is er in de wijk Barranco; La Peña De Carajo en vlak bij Plaza Bolognesi de welbekende "peña folklórica" Las Brisas de Titicaca.
Nogal wat reizigers komen onder meer naar Peru om Spaanse lessen te volgen. Velen geven hiervoor de voorkeur aan Cusco en Arequipa, maar Miraflores in Lima trekt ook een aantal studenten. Twee scholen zijn El Sol, http://elsol.idiomasperu.com/, en Hispana, http://hispanaidiomas.com/.
In een wereldstad als Lima met bijna 9.000.000 inwoners, waar een zeer groot deel van Peru´s economische activiteit is geconcentreerd, is een grote behoefte aan medewerkers die goed Engels spreken. Die zijn er veel te weinig. Dit biedt mogelijkheden voor buitenlanders die het Engels wel goed beheersen. Onder meer als leraar Engels aan een van de vele opleidingsinstituten die Lima rijk is. Moeilijker zal het zijn om in plaats van een informele een formele baan te krijgen. Van het salaris moet men zich niet al te veel voorstellen. Verder zijn er voor Engelssprekenden mogelijkheden in allerlei vertakkingen van de toeristische industrie.
In Lima is vrijwel alles te koop. Er is een flink aantal winkelcentra, zoals Plaza Real nabij het Sheratonhotel in het centrum, Plaza San Miguel in de wijk San Miguel, Jockey Plaza (Javier Prado / wijk Surco, duur) en Larco Mar in Miraflores (toeristisch met uitzicht over de Stille Oceaan). Degenen die de weg kennen in Lima weten die te vinden naar Gamarra in La Victoria (zeer veel kleding van allerlei soort tegen lage prijzen) en de Mercado Central (allerlei producten, inclusief kleding, ook tegen lage prijzen). En dan is er ook nog Polvos Azules, niet ver van het Sheratonhotel in het centrum, voor goedkope kleding, schoenen, elektrische artikelen, enz. Wees erop bedacht dat men in deze laatste drie markten wat meer kans koopt zakkenrollers te ontmoeten.
Voor handwerk, souvenirs, en autochtone producten kan men terecht tegenover de kerk Santo Domingo in het centrum, vlak bij de Plaza Mayor (plezierig, veel kralen, redelijk in prijs), de Mercado Indio in de straat La Marina in Pueblo Libre (redelijk in prijs) en in Miraflores in de straat Petit Thouars bij Ovalo de Miraflores / Parque Kennedy (toeristenprijzen, maar goede selectie).
Taller De Burgers Hamburgers met een Peruviaanse toets - Calle San Martin 459 Miraflores
True Artisan café Koffie - Calle Bolivar 153 Miraflores
Mama Olla Restaurant Peruviaanse keuken - Calle Tarata 248 Miraflores
La Parada Peruvian cuisine - Av Jose Larco 770 Miraflores
Mama Olla Restaurant Peruviaanse keuken - Calle Tarata 248 Miraflores
Mangos Peruviaans visrestaurant - Larcomar, Malecón de la Reserva 610 Miraflores ·
Punto Azul Peruviaanse keuken - Calle San Martin 595 Miraflores
Tanta Peruvian cuisine - Av. 28 de Julio 888 Miraflores
El Veridico de Fidel de Miraflores Fantastische Leche de Tigre (sap van ceviche) - Calle Colon 246 Miraflores
La Casa Verde Vegetarian & vegan - Schell 615 Miraflores
Rafael Peruviaanse keuken - San Martin 300 Miraflores
Casa Ana , Een vriendelijke rustige bed-and-breakfast in centraal Lima, gedreven door Peruaans gezin, met hulp van Hein (Nederlander). Op loopafstand van historisch centrum (routekaart gratis beschikbaar). Voor budgetreizigers. Warme douches, dakterras, gratis wifi. Ophalen van luchthaven op elk tijdstip van dag of nacht mogelijk.
Miraflores Suites, Lima - Peru
Hotel Manos Amigas , Miraflores - Lima - Peru
Het ligt voor de hand dat een stad met zo'n acht miljoen inwoners en veel armoede niet super veilig is. De criminaliteit waarmee een reiziger vooral te maken kan krijgen is diefstal, die in veel gevallen door meer oplettendheid voorkomen had kunnen worden. Als je in Lima de maatregelen treft die je overal in grote steden, zoals New York, Amsterdam, enz., in acht moet nemen, dan valt het allemaal wel mee. Loop met zo weinig mogelijk waardevolle dingen rond. Voor zover je dat toch doet, laat het niet opvallen. Draag geld, creditcards, paspoort, enz. op het lijf of laat die zaken in je hotel, loop niet door stille straten of verlaten parken, enz.
Een voorbeeld van beroving begin 2011 was toen op Paseo Colón bij een Deen zijn gouden halsketting werd afgerukt. De Deen vertelde dat hij die halsketting niet placht te dragen in omgevingen die hem erg arm voorkwamen. Maar bij zijn wandeling door het centrum van Lima had hij geconstateerd dat men er toch wel goed gekleed ging. Wel.... wat hiervan te denken?
Er zijn wijken die men beter kan mijden. Maar daar komen toeristen so wie so niet. Behalve de wijk Rimac, die een zekere aantrekkingskracht heeft als men vanaf de Plaza Mayor (Plaza de Armas) de kleurige huisjes tegen de heuvel San Cristóbal gebouwd ziet. Men wil nog wel eens de brug oversteken, maar bewoners en politie zullen je waarschuwen. Daar opereren jeugdbendes.
Taxi's worden nog wel eens in verband gebracht met onveiligheid. Er wordt aangeraden officiële taxi's te nemen, maar wat zijn officiële taxi's? Vanaf de luchthaven is dat wel duidelijk. Taxi Green wordt door de luchthaven aanbevolen. Zij hebben een balie in de aankomsthal na passeren van de douane en de glazen schuifdeuren. Daar zie je ook vele ophalers met bordjes met namen van mensen die met hun hotel hebben geregeld dat ze opgehaald worden.
Maar wat is een officiële taxi als je gewoon in de stad bent? Ooit moesten ze geel zijn, later moesten ze wit zijn. Tegenwoordig moeten ze duidelijk hun nummer op de zijkanten hebben en een rood-wit-rode streep en de kleur is niet meer belangrijk. Wanneer mogelijk is de beste oplossing om een taxi via het hotel te bestellen en verder je gezonde verstand te gebruiken. Bedenk wel dat een bijverdienende schoolmeester, politieman, enz. een onofficiële taxichauffeur kan zijn, maar daarmee is hij nog niet een gevaar.
Treinreis naar Huancayo. Het is een toeristische trein die van april tot november twee keer per maand heen en weer rijdt naar Huancayo , een afstand van 270 km. Over de op een na hoogste treinpas (4800 m.) ter wereld. Doet er ongeveer twaalf uur over, en weer twaalf uur terug, een of twee dagen/nachten later. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3292 | wikivoyage |
Albanië (Albanees: Shqipëria) is een klein land in de Balkan. Het deelt zijn grenzen met Griekenland, Macedonië , Kosovo en Montenegro.
In 1990 kwam er een eind aan 44 jaar van communistisch bewind en werd er een begin gemaakt met een meerpartijendemocratie. Deze overgang is erg moeilijk gebleken terwijl corrupte overheden probeerden om hoge werkeloosheid, een minimale infrastructuur, wijdverbreide criminaliteit, politieke strubbelingen aan te pakken.
Vandaag de dag gaat het vooruit met Albanië en is lidmaatschap van de EU het doel. Albanië ondertekende in juni 2006 de SAA, waarmee de eerste grote stap naar lidmaatschap is genomen.
In 2009 werd Albanië ook lid van de NAVO.
Het gebied werd in de oudheid geregeerd door Illyriërs en Thraciërs en kwam later onder Romeins, Byzantijns en Ottomaans bewind. Albanië werd in 1912 onafhankelijk.
In de eerste jaren na het uitroepen van de onafhankelijkheid werd Albanië door verschillende buurlanden bestookt met milities en militaire acties. In januari/februari 1916 werd Albanië bezet door Oostenrijk-Hongarije in het noorden, en door de Bulgaren in het oosten van het land. Montenegro begon met een beleg van de stad Shkodër in noord-Albanië.
Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog trokken de verschillende partijen zich terug. Als laatste verlieten de Italianen in 1922 het land. In 1925 werd Albanië een republiek. Van 1928 tot 1939 was het een koninkrijk, echter werd het in de jaren dertig meer en meer afhankelijk van Italië, totdat Italië het land annexeerde in 1939. Na 1944 werd Albanië een satellietstaat van de Sovjet-Unie, waarmee het in 1961 brak vanwege de destalinisatiepolitiek van Nikita Chroesjtsjov. In 1968 verliet Albanië als eerste en enige land tijdens de Koude Oorlog het Warschaupact en werd het een bondgenoot van het communistische China, dit tot grote woede van de Sovjet-Unie.
De verkiezingen in 1992 maakten een eind aan de macht van de Communistische Partij en er werd een democratische overheid gevormd. In 1997 brak in het land anarchie uit, na de ineenstorting van piramidefondsen die veel beleggers tot een compleet bankroet had gedreven.
Albanië is één van de kleinere landen van Europa. Het is ruw en bergachtig, behalve de vruchtbare Adriatische kust, waar fruit geteeld wordt. Korab (2763 m), op de grens met Macedonië, is het hoogste punt van het land.
De belangrijkste rivieren van Albanië zijn de Drin, Mat, Shkumbin, Vijose en Seman, maar zij zijn meestal onbevaarbaar. De grootste meren zijn het Meer van Shkodër, Meer van Ohrid en het Prespameer, allen ten dele buiten Albanië. Meer dan een derde van het land bestaat uit bossen en moerassen, meer dan een derde is weiland en slechts ongeveer een vijfde is gecultiveerd.
Het kustklimaat is typisch mediterraan, met hete, droge zomers en milde, natte winters. Het bergachtige binnenland, vooral in het noorden, heeft strenge winters en milde zomers.
Het ruwe en ontoegankelijke terrein van het land heeft het traditionele Albanië van zijn buren geïsoleerd, waardoor de etnische homogeniteit werd behouden. Ongeveer 95% van de bevolking is etnisch Albanees, 3% is Grieks en er zijn verspreide Vlach-, Bulgaarse, Servische en Roma-minderheden.
Albanië kan worden beschouwd als een typisch Balkanland, maar het onderscheidt zich in een aantal opzichten van zijn naaste buren. De bevolking is tamelijk homogeen, de islam is er de dominerende godsdienst (Albanië is hierin het enige land in Europa) en de Albanese taal neemt binnen de Indo-Europese taalfamilie een aparte positie in; het heeft geen rechtstreekse verwanten.
De bevolking is sinds 2000 sterk gegroeid en concentreert zich in toenemende mate in de steden.
Bevolkingsgroepen: Albanezen (95%), Grieken (3%), Macedoniërs, Serviërs, Bulgaren, Roma, Vlachen
Bevolkingsgroei: 0,8% (gemiddelde 1980-2001)
Analfabetisme: mannen 0,8%, vrouwen 1,7%
Een groot deel van de etnische Albanezen woont buiten Albanië zelf. In de eerste plaats in Kosovo (Albanees: Kosova), tot 2008 officieel een deel van Servië, waarmee lange tijd een grensgeschil is geweest. Na afloop van de Kosovo-oorlog (juni 1999) werd Kosovo door de VN onder internationaal bestuur geplaatst. Dit heeft geresulteerd in autonomie voor Kosovo en de facto onafhankelijkheid van Servië. 88% van de inwoners van Kosovo zijn Albanees (2000). Op 17 februari 2008 verklaarde het parlement van Kosovo eenzijdig, in overleg met de Verenigde Staten en het Europese Parlement, de onafhankelijkheid. In eerste instantie leidde dat tot erkenning van het merendeel van de NAVO-landen en die van de Europese Unie, op een paar uitzonderingen na. Kosovo wordt sindsdien erkend door 62 landen.
Tevens is 25% van de bevolking van Macedonië etnisch Albanees (2002). Daarnaast een aanzienlijk aantal in Griekenland (Epirus) en kleine aantallen in Montenegro en Servië (afgezien van Kosovo). Sinds de Turkse verovering wonen de Arbëresh in Zuid-Italië, eveneens van Albanese afkomst. De Albanese diaspora in West-Europa en in de Nieuwe Wereld is omvangrijk.
Albanië betekent "Het land van de witte bergen". De Albanezen noemen hun land in hun eigen taal Shqipëria, dat betekent "land van de adelaar". De adelaar staat ook op de vlag. De Albanese vlag is rood met een zwarte adelaar.
Gjirokastër - Een van de meest interessante en prettige steden in Albanië. Er is een groot kasteel op de heuvel in het midden van de stad met daarin een legermuseum.
Butrint — Grootste archeologische site in Albanië uit de Romeinse tijd. Ze ligt in het meest zuidelijke tipje van het land, nabij Griekenland. Bereikbaar met minibusjes vanaf Sarande.
Tomorri — Prachtige bergranden in het zuiden van het land, niet ver vanaf Berat. Goed voor een aantal dagen bergwandelen en -klimmen. Tomorri rand is het bekendst met het Bektash-klooster en kapel op de top.
Albanese Alpen, Prokletije — Fantastische vergezichten, dramatische rotsen, puur natuur. Maar 10 km verwijderd van het volgende dorpje en toch nog een halve dag onderweg zijn...
Paspoort en visum
Luchthaven Tirana 1 is de grootste luchthaven van Albanië.
Momenteel zijn er geen vluchten vanuit Nederland of Suriname naar Albanië. Vanuit Luik is er eenmaal per week wel een vlucht naar Tirana, uitgevoerd door Belleair. Overstappen kan doorgaans in Wenen of Ljubljana. Vanaf het vliegveld gaat er een 'express buss' naar Tirana.
De laatste jaren wordt er flink aan de weg getimmerd. Met name in het zuidwesten zijn de geasfalteerde wegen tussen de steden redelijk tot goed. Zeker tussen de toeristische trekpleisters zijn de wegen over het algemeen op z'n minst acceptabel. De binnenwegen wisselen echter sterk in kwaliteit. Autorijden in Albanië is voor een ervaren bestuurder goed te doen, maar je zult je wel beter moeten concentreren dan in Nederland, omdat er veel onverwachte zaken kunnen optreden, zoals overstekende voetgangers of zelfs vee op de snelweg, ontbrekende putdeksels in de steden, geen regels op rotondes in de binnenstad, en weggespoelde stukken weg in de heuvels. Probeer in elk geval de onverharde binnenwegen (geel en wit op de kaart) te mijden, tenzij je zeker weet wat je doet. Een goede wegenkaart en een navigatiesysteem zijn geen overdreven luxe, omdat steden niet altijd even goed op de borden staan aangegeven. Houd er wel rekening mee dat een navigatiesysteem vaak weliswaar de doorgaande wegen aangeeft, maar geen details.
Het Albanees is een Indo-Europese taal en is in die zin verwant aan veel andere talen in Europa en relatief makkelijk te leren. Bedenk wel dat het Albanees ontstaan is in een geïsoleerd gebied en daardoor veel grammaticale eigenaardigheden kent. Wie de taal leert zal echter wel verrast worden door overeenkomsten tussen het Albanese vocabulaire en dat van de meeste andere Europese talen.
Er is slechts één Nederlands-Albanees woordenboek, geschreven door Tuna Prekpalaj. Dit woordenboek is een goede introductie, al zullen de wat verder gevorderden meer hebben aan het Oxford Albanian-English Dictionary.
Wie door zelfstudie Albanees wil leren kan dat doen met een EuroTalk CD-Rom of via de NHA. Les in het Albanees wordt in Nederland en Vlaanderen nauwelijks gegeven. De Universiteit Leiden biedt Albanees als vak aan (bij voldoende aanmeldingen).
Wie besluit de taal niet te leren moet één ding weten: het hoofd zijwaarts schudden betekent 'ja', het hoofd op en neer bewegen betekent 'nee'.
Albanië geldt in het algemeen als een veilig land. Wel komt met name in het noorden nog af en toe bloedwraak voor, een traditie uit vroeger eeuwen.
De jongeren spreken, zeker in de steden, wel een aardig mondje Engels. Bij de ouderen kun je vaak ook met Italiaans terecht. Een paar woordjes Albanees leren (Faleminderit, Po, Jo...) is echter geen overdreven luxe. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3295 | wikivoyage |
Ivoorkust is een land in West-Afrika.
Yamoussoukro - De hoofdstad
Abidjan - De grootste stad van het land.
Een aanzienlijk gedeelte van de bevolking woont en werkt in de stad Abidjan.
Ivoorkust wordt in het noorden gedomineerd door savanne en in het zuiden door tropisch regenwoud.
Kunst & Cultuur
Paspoort & visum info
Buitenlandse bezoekers hebben een paspoort en een visum nodig dat ten minste 6 maanden geldig is vanaf de datum van de visumaanvraag. Houders van een diplomatiek of dienstpaspoort hebben geen visum nodig. Ivoriaanse ambassade in België: ROOSEVELTLAAN 234, 1050 ELSENE. De Visumdienst kan daarbij helpen: http://visumdienst.com/?location=visuminformatie&land=ivoorkust
De afstand van Brussel naar Yamoussoukro (Ivoorkust) is 4963 km.
De verschillende luchthavens zijn:
De internationale luchthaven van Abidjan is Port Bouet Airport (), () en wordt soms ook aangeduid met de naam Félix Houphouët-Boigny. Het is één van de hubs voor Air Afrique.
Er zijn onrechtstreekse vluchten van/naar Zaventem (Brussel), via Brussels Airlines (zie hieronder).
12:00 Brussel (BRU), 20:25 Abidjan (ABJ) , Brussels Airlines (SN 245) , 9:25. (1 tussenstop)
Het Frans is de officiele taal van Ivoorkust.
1.00 EUR = 655.957 XOF
Aanbevolen inentingen: hepatitis A, hepatitis B, buiktyfus, tetanus, malaria, poliomyelitis.
Verplichte inentingen: Gele koorts min. 10 dgn voor vertrek | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3296 | wikivoyage |
Lubumbashi is de tweede stad van de Democratische Republiek Congo en de hoofdstad van de provincie Katanga. Lubumbashi telt naar schatting 1.374.808 inwoners (2005). De stad ligt in het uiterste zuidwesten van het land, dicht bij de grens met Zambia.
Lubumbashi werd gesticht in 1910 onder Belgisch koloniaal bestuur en Elisabethstad genoemd, ter ere van de Belgische koningin Elisabeth. De locatie van de stad, op een relatief verlaten hoogvlakte, werd door vice-gouverneur generaal Wangermée gekozen omwille van de nabijheid van de kopersmelterij aan de Lubumbashi-rivier en van één van de eerste kopermijnen in de streek. Elisabethstad vormde ook het (toenmalige) eindpunt van de spoorlijn die Katanga met Brits Rhodesië en Zuid-Afrika verbond. Na de industrie en de administratie, vestigde ook de Kerk haar hoofdkwartier in Elisabethstad, met de aankomst in 1911 van een eerste groep Benedictijnermonniken.
Bij de onafhankelijkheid van Congo op 30 juni 1960 had Elisabethstad nog een aanzienlijke Europese bevolking die van toen af aan wel snel afnam. In 1966, in het kader van president Mobutu's authenticiteitscampagne, verwierf de stad haar huidige naam Lubumbashi, naar de gelijknamige rivier.
Lubumbashi is de thuisstad van voetbalclub TP Mazembe. In 2010 bereikte TP Mazembe, als eerste Afrikaanse club, de finale van de FIFA Club World Cup, die het op 18 december 2010 in Abu Dhabi verloor van Inter Milan met 3-0.
De Internationale Luchthaven van Lubumbashi (IATA: FBM, ICAO: FZQA) biedt, naast binnenlandse vluchten, ook nog vluchten aan naar verschillende Afrikaanse steden.
De belangrijkste luchtvaartmaatschappijen die vluchten aanbieden van en naar Lubumbashi zijn:
Luchtvaartmaatschappijen die binnenlandse vluchten aanbieden zijn:
Hewa Bora Airways
Lubumbashi vormde vroeger het eindpunt van de spoorlijn die Katanga met Zuid-Afrika verbond. Daardoor zijn er tegenwoordig nog steeds goede verbindingen naar Zambia. Er zijn in mindere mate ook verbindingen met andere delen van de regio's Katanga en Kasai. De spoorlijn naar Kinshasa wordt ook heraangelegd.
Er rijden bussen naar Lusaka en andere bestemmingen in Zambia.
Bougian Villa Guest House, Tel. +243 811743182, Av. Lukonzolwa 58/59. Dit gastenverblijf is eigendom van een Zuid-Afrikaans koppel.
AMS Guest House, Tel. +243 995465769, Av. de la Revolution 7409. Dit gastenverblijf biedt draadloos internet aan, er is verder ook een restaurant en bar.
In de omgeving | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3297 | wikivoyage |
Schiedam ligt tegen het westen van Rotterdam in de regio Rijnmond aan de Nieuwe Waterweg in de provincie Zuid-Holland.
Schiedam is een prachtige, historische stad ten westen van Rotterdam, die zijn naam heeft te danken aan de dam die in de rivier de Schie ligt.
Schiedam is per auto bereikbaar via de snelwegen A4 en A20 Gouda - Hoek van Holland.
Metro, tram en bussen verzorgd door RET.
Streekbussen verzorgd door Connexxion.
Trein bij voorbeeld in 4 minuten vanaf Rotterdam CS of in 20 min. vanaf Den Haag Hollands Spoor.
Watertaxi vanuit Rotterdam met een opstapplaats aan de Havendijk op 1500 m van het centrum.
Het centrum van Schiedam is compact en goed te te voet te bekijken.
Schiedam is een echte grachtenstad. Het is mogelijk om per fluisterboot over het water te varen.
Grote of Sint-Janskerk
Zes Schiedamse stellingmolens, de grootste (traditionele) windmolens ter wereld.
Museummolen De Nieuwe Palmboom, Noordvest 34, TEL: +31 (0)10 4267675, Fax: +31 (0)10 2734864, . Open: Di t/m Za, 11-17u, Zo en feestdagen 12.30-17u. Dicht nieuwjaarsdag, Koninginnedag, lustrum Bevrijdingsdag en 1e en 2e kerstdag. Entree: (Tot eind 2008) Volwassenen € 2,75, kinderen (tot 12 jaar) € 2,00.
Molen De Walvisch , Westvest 229. met De Walvischwinkel Open: Wo 12 - 17u, Do en Vr 10-17u, Za 10-16u.
Molen De Drie Koornbloemen, Vellevest 5, TEL: +31 (0)10 4264330
Molen De Vrijheid Noordvest 40
Molen De Noord, Noordvest 38, In deze molen is Restaurant De Noordmolen gevestigd, TEL: +31 (0)10 426 31 04.
Molen De Kameel, Doeleplein, Deze molen is 1865 gesloopt en enkele tientallen meters westelijker weer opgebouwd, de opening was in 2011.
de ruïne van Huis te Riviere
Stedelijk Museum Schiedam
de grachten van Schiedam
de voormalige Babbersmolen
Rondvaart door de grachten van Schiedam Vertrek en aankomst: Bij Museummolen De Nieuwe Palmboom, Noordvest 34. Wanneer: 22 maart t/m 26 oktober, Di t/m Zo, 12.00, 13.30 en 15.00u, entree: volwassenen 6,50 euro, 65+ 5,50 euro, kinderen 4 t/m 11 jaar 3,50 euro, kinderen tot 4 jaar gratis. Duur : 60 minuten
Hotel Café de Windmill, Vlaardingerdijk 1, tel. 0104267007. Eenvoudig hotel boven het café van dezelfde naam. Gelegen aan de rand van het centrum op enkele minuten lopen van de belangrijkste bezienswaardigheden.
Boot, Bed and Breakfast Elselina , Willemskade 26, tel. 0681803057. Zes verrassend ruime kamers met eigen badkamer in een woonboot in een van de Schiedams havens. Op tien minuten lopen van het centrum.
Bed and Breakfast Lange Haven , Lange Haven 59, tel. 0617638013. Een pand uit 1580, dat vroeger een branderij was. In het hart van Schiedam aan een van de grachten. Slechts één kamer met badkamer, keuken en eigen ingang.
Bestemmingen in de buurt | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3299 | wikivoyage |
Pescara is de grootste en meest bevolkte stad van de regio Abruzzen en de hoofdstad van de gelijknamige provincie Pescara in Italië.
Door zijn goede ligging aan de Adriatische Zee, subtropisch klimaat & gouden zandstranden is Pescara een aantrekkelijke stad voor toeristen.
De ideale maanden om Pescara te bezoeken zijn mei, juni of september. Juli en augustus kunnen broeierig heet zijn, temperaturen van +40°C zijn makkelijk haalbaar tijdens hittegolven. 45.1°C is de warmste temperatuur hier ooit opgemeten. De winters zijn mild, sneeuw en strenge vorst komen zelden voor. De vegetatie in de regio bestaat uit een bijna tropische selectie van olijf-, citrus-, palm- en zelfs bananenbomen.
Het is mogelijk vanuit Charleroi naar Pescara te vliegen met de Italiaanse lowcost maatschappij OnAir http://www.flyonair.it/index.aspx?lang=en
Ryanair verzorgt vluchten vanuit Brussel-Charleroi en Dusseldorf-Weeze naar Pescara en vice-versa. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3300 | wikivoyage |
Trentino-Zuid-Tirol is in Noordoost-Italië
de regio Trentino-Zuid-Tirol is opgedeeld in twee provincies:
Riva del Garda
Madonna di Campiglio
Trentino beschikt over een kleine luchthaven ten zuiden van Bolzano. De luchthaven van Bolzano groeit gestaag, de complicaties om een efficiënt radio communicatienetwerk uit te bouwen en de aanwezigheid van bergachtig gebied maakt dat de luchthaven beperkt is voor medium tot grote vliegtuigen. Er zijn verbindingen met Rome en Milaan en internationale vluchten naar Oostenrijk en Duitsland en deze worden verzorgd door AirAlp.
Waarschijnlijk de meest voorde-hand-liggende luchthavens zijn Brescia en Verona omdat deze veel meer mogelijkheden bieden. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3301 | wikivoyage |
Cardiff (Welsh: Caerdydd) is de hoofdstad en grootste stad van Wales. De stad heeft 317.523 (2006) inwoners. De stad ligt in het zuiden van Wales aan het Bristolkanaal, door Cardiff stroomt de rivier Taff.
Cardiff ontstond in 1093 rond een kasteel van de Noormannen. Op dezelfde plek had eerder een Romeins castellum gestaan. Tot de negentiende eeuw was Cardiff een betrekkelijk kleine stad. Dankzij de industrialisatie en de steenkolenmijnen maakte de stad een groeispurt door. In 1883 werd te Cardiff een universiteit gesticht; het stadhuis werd in 1904 gebouwd. Een jaar later kreeg Cardiff stadsrechten (1905). Vijftig jaar later werd Cardiff de hoofdstad van Wales (1955). In de jaren tachtig verkommerde het havengebied sterk als gevolg van de steenkoolcrisis. Inmiddels is het omgebouwd tot kantorenzone en vrijetijdscentrum.
Sinds 1999 staat in Cardiff het Millennium Stadium, de trots van de Welsh Rugby Union. Totdat het nieuwe Wembley-stadion in gebruik genomen werd, was dit het grootste stadion van het Verenigd Koninkrijk. Het is 93 meter hoog en is daarmee het hoogste gebouw in Wales.
Cardiff is goed verbonden met de rest van Wales en Engeland via het National Cycle Network (NCN). Route 8 doorkruist Cardiff van noord naar zuid en sluit aan op Route 88 van Bridgend naar Newport.
Per openbaar vervoer
Vanuit een toeristisch perspectief is Cardiff gesplitst in 2 delen. Het noordelijke deel omvat wat resteert van het historische centrum en wordt getypeerd door talloze galerijen met kleine winkeltjes. Ten oosten van het Cardiff Castle zijn enkele imposante bouwwerken te ontdekken zoals het stadhuis (Cardiff City Hall) en het Nationale Museum (National Museum Cardiff), beiden een bezoek waard.
Het zuidelijke deel ligt ca. 2 km ten zuiden van het centraal station, en omsluit de baai. Het imposante Millenium Centre is de voornaamste blikvanger hier samen met het iconische Piergebouw. De kades zijn een autovrije zone, en een wandeling voelt aan zoals een pretpark: pleziervaarten met bootjes van alle afmetingen, een paardenmolen en reuzenrad.
De belangrijkste takken van industrie zijn tegenwoordig metaalbewerking, autoproductie en mechanica. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3302 | wikivoyage |
Des Moines is de hoofdstad van de Amerikaanse staat Iowa.
Des Moines is met geen mogelijkheid te vergelijken met de vele landbouwdorpjes elders in Iowa. Het is een metropolische zakenstad met veel banken en dergelijke. Er wonen circa 200.000 mensen.
Des Moines heeft in 1993 veel schade opgelopen door het buiten zijn oevers treden van de gelijknamige rivier. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3303 | wikivoyage |
Naarden is een stad ten noorden van Bussum in het zuidoosten van Noord-Holland.
Naarden bestond oorspronkelijk uit Naarden Vesting en pas vanaf 1921 mochten er nieuwe wijken worden gebouwd buiten de vesting. Sinds 1 januari 2016 zijn Naarden, Bussum en Muiden opgegaan in de nieuwe gemeente Gooise Meren. Naarden-Vesting is een van de best bewaarde vestingsteden in Europa en vooral beroemd om zijn unieke stervorm. De vesting heeft zes bastions, een dubbele omwalling en dubbele grachtengordel. Er is goed te wandelen over de verdedigingswerken. De omvangrijke, uitstekend gerestaureerde vesting, waarvan de meeste delen uit de 17e eeuw over zijn, is voor het grootste deel vrij toegankelijk.
Vanaf Schiphol is er een regelmatige treinverbinding naar station Naarden-Bussum.
Naarden is per trein te bereiken via het station Naarden-Bussum. Elk kwartier vertrekt de trein naar Hilversum, Amersfoort en Utrecht. De andere kant op naar Weesp en Amsterdam. Om het half uur vertrekt de trein richting Almere .
Op de A1 is er vanuit de richting Amsterdam de afslag 6 Naarden-Vesting. De andere kant afslag 7 Bussum.
Vanaf station Naarden-Bussum zijn er busverbindingen naar Huizen Busstation, Blaricum via Huizen, Ziekenhuis Tergooij locatie Blaricum [via station Bussum-Zuid], Hilversum via De Meent en idem via Laren-Eemnes, een bijna toeristische route naar Station Weesp en een naar Almere-Haven. Freqentie heel verschillend en regelmatig zijn er wijzigingen in routes en busnummers.
Op de vestingwallen en over de bedekte weg is er de mogelijkheid om heerlijk rond te wandelen en verschillende routes te nemen. Voor wie iets verder wil is er nog Fort Ronduit ten noorden van de vesting met een bijzondere kraanbrug.
Het is vooral de moeite waard om de uitgebreide wallen en stadsmuren van Naarden te bekijken. Nog bijna volledig intact biedt het een leuke wandeling rondom de oudste kern van het vestingstadje.
Ook de vestingstad zelf is zeer de moeite van het bezichtigen waard. In de rustige straatjes is het vooral lekker wandelen op een zwoele zomeravond.
Hier kan de bezoeker zien hoe een vesting er tijdens het gebruik uitzag, en verder de collectie voorwerpen van 1350 tot 1945 bekijken. Tijdens de frequente activiteiten in het museum, binnen zowel als buiten, kunnen bezoekers ook ervaren hoe het er in een vesting aan toeging. Regelmatig bijzondere tijdelijke tentoonstellingen. In principe elke eerste en derde zondag van de maand is er een gratis rondleiding [na betaling toegang of gratis entree met Museumkaart] gevolgd door de schuttersdag! De gratis rondleiding wordt dan afgesloten met een kanonschot door schutters in uniform.
Het tweejaarlijkse, landelijke FotoFestival.
De St. Vitus is een grote, gotische basiliek uit de 14e en 15e eeuw. Van groot belang zijn de houten gewelven met daarop gewelfschilderingen uit de 16e eeuw.
Het Comenius museum. Verbonden met het Jan Amos Comenius mausoleum. Jan Amos Komenský was een Moravische theoloog, filosoof, hervormer, pansofist en pedagoog. Comenius pleitte voor onderwijs van iedereen, zowel voor jongens als meisjes en van alle standen. Geboren in Tjechië. Bij de St. Vitus staat ook een standbeeld van Comenius.
De Utrechtse Poort. In 1877 gebouwd als vervanging van een eerdere poort.
Het Spaanse Huis. Thans Weegschaalmuseum.
Het Ministerkwartier, een wijkje met prachtig geschilderde houten huizen.
Naast het bezichtigen van de wallen en stadsmuren zelf, is een bezoekje aan het vestingsmuseum meer dan de moeite waard. Veel informatie en historische stukken, maar ook de mogelijkheid van een rondvaart door de vestinggracht.
georganiseerd door De Nederlandse Bachvereniging. Elk zomerseizoen zijn er orgelconcerten in de kerk, meestal op de twee orgels (Bätz-Witte en het kleine van Flentrop).
Het Waterliniepad loopt om de vesting heen waardoor de omvang van de werken goed zichtbaar wordt.
Een rondvaart door de grachten maken.
Er is ook de mogelijk voor een rondleiding met een gids . Het startpunt is bij de VVV in de Utrechtse Poort .
In de vestingstad zelf zijn verschillende winkeltjes. Naast kleine antiekzaakjes, galerijen, de zeer goede boekhandel Commenius is er ook 's lands kleinste Albert Heijn te vinden. Naarden Vesting bezit zes galerieën, onder meer voor moderne en Afrikaanse kunst, naast vijf antiek- en curiosawinkels.
Voor uitgebreider winkelen kunt u beter naar de winkelcentra van Bussum en Hilversum gaan.
Er zijn ongeveer vijftien restaurants binnen de vesting, plus enkele cafés. Wellicht de bekendste attractie van De Vesting is Het Arsenaal, een in het voormalige Naardense arsenaal gevestigde en door ontwerper Jan des Bouvrie opgezette "betere" meubelzaak annex restaurant.
Restaurant Mix It
Restaurant De Turfloods
Restaurant De Kapschuur
Eetcafé 't Hert - lekker eten, ontspannen sfeer, goede prijs / kraliteit verhouding
Biercafé Demmers op de hoek van de Markstraat en de Kloosterstraat.
De Samaritaan, een wijncafé (vinotheek) in de Marktstraat, waar men in series van drie wijnen kan proeven, die druif of streekgebonden zijn.
Camping Naarden, net buiten de vesting.
Hotel Poorters aan de Marktstraat midden in de vesting.
Het Naarderbos is gelegen aan het Gooimeer tussen Muiderberg, Naarden en de A1. Er is een 600 meter lang strand met uitzicht op het Gooimeer, wandel-, fiets- en ruiterpaden en een golfbaan. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3304 | wikivoyage |
Lochem is een stad in de Achterhoek in Gelderland.
Lochem is een historische stad gelegen aan de Berkel en het Twentekanaal. Het is bekend vanwege haar historische binnenstad en de Lochemerberg, een van de hoogste punten in de omgeving (49½ meter). Lochem is sinds 1233 een stad. Archeologische opgravingen bevestigen dat sinds 900 een nederzetting met kerk bestond, die later uit zou groeien tot Lochem. Dit maakt dat Lochem een van de oudste kerspelen in de Achterhoek. De vestingswerken van Lochem bestonden uit een dubbele slotgracht, waarvan de buitenste gedempt is. De stad bied vandaag de dag veel huizen die terug dateren tot 1630, met enkele andere gebouwen uit de zeventiende eeuw.
Lochem is verbonden aan de spoorbaan tussen Zutphen, Enschede en Gronau(D). Het station is buiten de stad te vinden, noordelijk van het Twentekanaal, wat verwarring kan opleveren bij touristen die per trein arriveren.
Lochem kan per auto bereikt worden door gebruik te maken van de A1, waar men afslag 26 (Lochem) dient te nemen, waarna men de N332 oprijdt in de richting van Lochem, dat vanaf hier aangegeven staat.
Streekvervoer per bus wordt voorzien door Syntus. De steden Deventer en Borculo kunnen bereikt worden door gebruik te maken van lijn 52, dat bij het treinstation stopt.
Lochem heeft negenenzestig Rijksmonumenten. Een lijst hiervan kan gevonden worden in het Rijksmonumentenregister
Naast Rijksmonumenten kent Lochem en haar omgeving twaalf oorlogsmonumenten. Deze zijn:
Omgeving van Lochem
Het nummer tussen haakjes is het indexnummer van het Nationaal Commité 4 en 5 Mei | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3309 | wikivoyage |
Rijeka is de belangrijkste zeehaven van Kroatië, Gelegen aan de Kvarner-baai, een inham van de Adriatische Zee. Het heeft 108.622inwoners (2021), groot Rijeka telt tot wel 200.000 inwoners en is daarmee de derde grootste stad van Kroatië.
Rijeka is een belangrijke spoorwegstation sinds lange tijd als één van de belangrijkste havens van de Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk, en is verbonden via de rechtstreekse verbindingen naar andere grote steden in Kroatië (Zagreb, Osijek). Tweemaal daags diensten van Ljubljana in Slovenië en een trein via Zagreb elke dag naar Boedapest. Verbindingen naar Pula met de trein zijn mogelijk, maar een deel van het traject moet met de bus worden afgelegd.
Het station is in de Krešimirova straat 5, aan de noordelijke rand van de bebouwde kom. Informatie over het spoor is beschikbaar aan de informatie balie, of per telefoon op het nummer: +385 60 333-44-44. U kunt kaarten kopen of reserveren op het station ticket-office (tel. +385 51 21-33-33). Het station heeft bagagekluizen 9u00-21u00. Er is ook een toeristisch informatiebureau in het stationsgebouw, maar het is beperkt open - er is wel een grote kaart aan de voorzijde van het stationsgebouw. Er is ook een pinautomaat in het station.
Per openbaar vervoer
Rijeka is helaas meer een transport hub en havenstad dan een bestemming op zich. Toch, als je tijd vrij hebt kan deze worden gevuld door een wandeling langs de verkeersvrije Korzo (zoek naar de grote klok), of een bezoek aan een museum, zoals het maritiem museum. Het prachtige nationale theater gebouw (vergelijkbaar met dat in Zagreb en Boedapest) neemt een prominente locatie in de stad in. Voor een kleine uitstap, beklim de trap naar Trsat van haar onlangs gerestaureerde fort en een aantal historische kerken, of neem de bus nummer 1 om Bivio te bezoeken, met haar paden langs de zee. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3310 | wikivoyage |
Sint-Gillis-Waas is een plaats in Waasland, in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De gemeente Sint-Gillis-Waas bestaat uit vier deelgemeenten: de vroegere gemeente Sint-Gillis-Waas zelf, Meerdonk, De Klinge en Sint-Pauwels. In 1977 werd ook de kern 't Hol van de vroegere gemeente Kemzeke bij Sint-Gillis-Waas gevoegd.
In deze uitgestrekte gemeente is het openbaar vervoer uitgebouwd door middel van een belbus die je kan reserveren. (Maximum 14 dagen op voorhand).
Roomanmolen , Beekstraat 10, Sint Pauwels, Tel: 03 776 92 68) is een windmolen. Het is de hoogste stenen molen van dit type in Vlaanderen. Hij is 24 m hoog en meet 12 meter aan de grond. De molen is genoemd naar de molenaarsfamilie die er in 1896 eigenaar van werd. De Roomanmolen deed in het verleden dienst als olie- en moutmolen, maar ook als graan- of korenmolen. De molen is gerestaureerd en maalvaardig gemaakt. Hij is op geregelde tijdstippen voor het publiek toegankelijk.
Tweelanden Wandelroute: Het parcours loopt over het grondgebied van De Klinge (Sint-Gillis-Waas) en Clinge (Hulst) Je komt verschillende grenspalen tegen en het feit dat er een kunstmatige grenslijn ontstond tussen het Land van Waas en Zeeuws Vlaanderen is te wijten aan de slag die werd geleverd tussen protestanten en katholieken. Info: Toerisme Waasland - Grote markt 45 te Sint-Niklaas. Tel: 03 760 92 62.
Saeleghem Krekenpad: Het lusvormige wandelpad van 5,6 km loopt doorheen het Krekengebied van Saeleghem en is bewandelbaar langs verharde en/of niet verharde wegen die benedendijks gelegen zijn. De wandeling start aan het Natuurhuis Panneweel aan de Krekeldijk te Meerdonk en loopt langsheen en doorheen natuurgebieden. Het pad is bij uitstek geschikt voor rolstoelen en kinderwagens. Enkele deelgebieden zoals het Sint-Jakobsgat zijn vrij toegankelijk voor het publiek langs koepoortjes. Info: Natuurhuis Panneweel
Bestemmingen in de buurt
Natuurvereniging van Sint-Gillis-Waas | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3311 | wikivoyage |
Aarlen (Frans: Arlon) is de hoofdstad van de provincie Luxemburg. De stad telt ruim 30.000 inwoners (die Aarlenaars worden genoemd) en is daarmee de kleinste Belgische provinciehoofdstad. Met Tongeren en Doornik wordt Aarlen beschouwd als de oudste stad van België.
In het omringende Land van Aarlen, is de volkstaal van oudsher het Luxemburgs, dat ook in het aangrenzende Groothertogdom Luxemburg wordt gesproken. In 1990 heeft de Franse Gemeenschap de streektalen op haar grondgebied erkend, waaronder het Luxemburgs, echter zonder verdere maatregelen te nemen. Hoewel in de stad Aarlen de taal bijna uitsluitend door bezoekers uit de streek en het groothertogdom gesproken wordt heeft het gemeentebestuur van Aarlen de afgelopen jaren wel veel straatnamen tweetalig of eentalig Luxemburgs gemaakt. De Duits- en Luxemburgstalige naam van de stad is Arel; in het Waals is dit Årlon.
Aarlen is gemakkelijk per auto te bereiken en ligt aan de E25 (Luik - Luxemburg) en de E411 (vanuit Brussel).
Ook per trein is de stad vlot bereikbaar, Aarlen heeft een station aan spoorlijn 162 (Brussel - Luxemburg).
De dichtstbijzijnde luchthaven is Luxemburg Findel .
Het VVV-kantoor aan de Rue des Faubourgs verhuurt 5 fietsen waarvan 3 elektrisch.
Archeologisch museum: collectie van Gallo-Romaans beeldhouwwerk, aardewerk e.d.
Musée Gaspar: museum gewijd aan de werken van de in Aarlen geboren beeldhouwer Jean Gaspar (1861-1931)
Sint-Donatuskerk, gelegen boven op de centrale heuvel "Knipchen". Oorspronkelijk bevond zich hier een kasteel, dat in 1552 door de Fransen werd verwoest. De kerk werd in de 17e eeuw op de ruïnes van het kasteel gebouwd.
Sint-Maartenskerk. Een van 1907 - 1914 in opdracht van koning Leopold II van België gebouwde kerk in neo-gotische stijl met een toren van niet minder dan 97 meter hoog. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3315 | wikivoyage |
Irkoetsk (Russisch: Иркутск) is de hoofdstad van de Russische oblast Irkoetsk, de stad ligt in Oost-Siberië.
Irkoetsk is per vliegtuig te bereiken vanuit de hoofdstad Moskou.
Vanuit Moskou kun je ook de trein pakken naar Irkoetsk, die doorrijdt naar Vladivostok. De treinreis neemt ongeveer 3 dagen in beslag. Als je tijd wilt besparen, moet je de Firmenny-treinen hebben (Bajkal express), deze zijn 12 uur sneller). Irkoetsk ligt ook aan de Transsiberische Spoorlijn, met verbinding naar Oelan Bator, de hoofdstad van Mongolië.
De bus is een heel goed vervoermiddel om Irkoetsk zelf te verkennen. De prijs is tussen de 10 of 20 roebel voor een bus.
Er gaan boten van Irkoetsk naar plaatsen aan het Baikalmeer en andersom. Deze gaan vanuit Raketa Hydrofoilstation. Als je van te voren kunt boeken, moet je dit zeker doen, want anders kan je daar stranden. In dat geval moet je per se terug naar het autobusstation, omdat de bussen naar het Baikalmeer alleen daar stoppen.
Irkoetsk is een stad vlak aan het Baikalmeer gelegen. Vanuit deze stad kun je gemakkelijk reizen naar de dorpjes die aan het Baikalmeer liggen. Listvijanka is daarvan het belangrijkste dorp. Alleen rondreizen in Irkoetsk wordt afgeraden als je niet een beetje Russisch spreekt. Engels wordt alleen door de jongeren gesproken.
In Irkoetsk zelf is weinig te zien, maar is gezien de ligging een belangrijke stad voor iedereen die naar het Baikalmeer wil gaan. In de stad staan een aantal mooie houten huisjes. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3316 | wikivoyage |
De Grande Randonnée 5, kortweg GR5 is een populaire wandelroute die loopt vanaf Hoek van Holland door België, Luxemburg en langs de Franse oostgrens naar Nice, over een totale afstand van ongeveer 2500 kilometer. De route is grotendeels gemarkeerd met de bekende wit-rode markeringen voor langeafstandswandelingen en behoort tot de populairste van de Europese wandelroutes. Ook vormt zij een belangrijk onderdeel van de Europese wandelroute E2, die ook door Engeland en Schotland voert.
Wat de GR5 bijzonder aantrekkelijk maakt, is het feit dat zij begint in het waterrijke polderlandschap van de Nederlandse provincie Zeeland en via een reeks gebergten van opklimmende hoogte naar de Franse Alpen loopt. Doorkruist worden achtereenvolgens de heuvels van de Vlaamse Kempen, de Ardennen in Wallonië, de wijngaarden van Luxemburg, de Vogezen in de Elzas, de Franse Jura en ten slotte, in de volle lengte en met inbegrip van de Mont Blanc, de Franse Alpen.
De route loopt vanaf Hoek van Holland via Bergen op Zoom, Diest naar Maastricht. Vanaf het eindpunt van het Pieterpad gaat het pad naar het zuiden richting de Belgische Ardennen. Vervolgens gaat het langs de Luxemburgs-Duitse grens. Ten zuiden van Luxemburg gaat het pad Frankrijk in. Het blijft ten westen van Metz en gaat net ten noorden van Nancy de Vogezen in. Het gaat langs de Vogezen naar het zuiden en blijft ten westen van Mulhouse. Bij de Jura komt het pad langs de Franse zijde van de Frans-Zwitserse grens te lopen. Hierna volgt het de Franse zijde van de Frans-Italiaanse grens en ten slotte eindigt het in Nice.
Traject der lage landen
Bergen op Zoom - Luik
Bergen op Zoom
Traject der Ardennen
Lanaken - Luik
St Pietersberg - aansluiting Pieterpad
Wezet (Visé) - aansluiting Pelgrimspad
Luik - Spa
Winamplanche - aansluiting GR-AE
Spa - aansluiting GR-AE
Spa - Vielsalm
Hoge Venen - Malchamps
Vielsalm - Ouren
Drielandenpunt België - Duitsland - Luxemburg
Traject Luxemburg - Lotharingen
Remerschen - E3 richting Zwarte Zee
De Franse Moezelvallei
Het plateau van Lotharingen
Crête des Vosges
Zie ook: Route des Crêtes
Zie ook: Route Joffre
La Grande Traversée du Jura... a pied
Du Léman au mont Blanc, Tour des Dents du Midi
Parc National de la Vanoise
Aux Pays des Hautes Alpes
Tinée - Vésubie - Nice
Om te overnachten zul je af en toe van de eigenlijke route moeten afwijken. Vooral in Frankrijk zijn er veel chambres d'hôtes (bed & breakfast), ook in de wat kleinere plaatsen. Het kan echter voorkomen dat je ineens vele tientallen kilometers achter elkaar moet doorlopen voor je weer iets tegenkomt, bijvoorbeeld in het Lotharingse deel van de route.
Routebeschrijvingen en kaartmateriaal
De route is overal gemarkeerd met rood-witte bordjes. Hier en daar valt de GR5 samen met andere bekende wandelroutes, zoals de Pelgrimsroute naar Santiago de Compostella.
GR5F (vlak langs de Moezel)
GR 52 (Nationaal park Mercantour)
Infopagina over de GR 5
GR 5 Vogezen
degr5telijf.nl, voor de meest actuele overnachtingsmogelijkheden | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3317 | wikivoyage |
Moab is een toeristisch stadje in Utah's Canyon Country. Het is dé uitvalsbasis voor iedereen die Arches National Park en Canyonlands National Park of een andere attractie in Canyon Country bezoekt.
Moab is een uniek Westernstadje, gelegen in het zuidoosten van Utah; omgeven door de oranjerode zandsteenformaties en aan de oevers van de rivier de Colorado. Het wereldvermaarde Arches National Park ligt ongeveer 10 km ten noordoosten van de stad, terwijl het minder bekende – maar even mooie – Canyonlands National Park 50 km ten westen van Moab ligt.
Naast de twee nationale parken staat Moab ook bekend als hemel op aarde voor allen die houden van avontuurlijke sporten. De openbare gronden rondom de stad worden niet alleen door de lokale bevolking gebruikt voor hun dagdagelijkse bezigheden, maar vooral door skiërs, mountainbikers, wandelaars en klimmers. Sommige gebieden zijn ook geschikt om met een 4x4 te berijden. Rafting op de rivier de Colorado behoort ook tot de mogelijkheden, evenals B.A.S.E jumping en skydiven.
Familierestaurant met pizzabar en de geprezen ZAX Burger. Vanaf half zeven 's morgens biedt ZAX een ontbijt aan.
Uitstekende maaltijden maar vrij prijzig.
De Tortellone Alfredo en de Chicken Pesto Tortellone zijn echte aanraders.
Bemerk dat in Moab, net als in de rest van Utah, sommige eetgelegenheden geen personen onder de 21 toelaten in verband met de alcoholwetgeving.
Aparte bar en restaurant; met biljarttafel en TV in de bar. Reserveer of kom op tijd tijdens weekends als je niet te lang wilt wachten in het restaurant. Let wel dat de bar verboden terrein is voor iedereen jonger dan 21.
Bar met restaurant. Ruime keuze van bieren op fles of van het vat.
De Aarchway Inn ligt net ten noorden van Moab, op amper enkele kilometers van de ingang van Arches National Park, aan de voet van een van de typische rode zandsteenkliffen. De Inn is met 97 kamers een van de grootste en chicste overnachtingsplaatsen van Moab en omgeving. De gasten krijgen een warm ontbijt, shuttlediensten tussen het verblijf en het centrum van Moab én een beveiligde ruimte om fietsen te stallen.
Typisch motel. Gelegen in een rustige buurt in Moab. Ontbijt inbegrepen in de prijs. Enkele kamers hebben een kitchenette. Verouderd interieur maar vrij ruime kamers. Tijdens opnames in de regio verbleven John Wayne en de andere leden van de crew meestal in het Apache Motel.
Onderdeel van de Best Western keten. Gelegen in het centrum van Moab, op wandelafstand van de meeste eetgelegenheden en winkels van Moab. Beschikbare faciliteiten zijn: een zwembad, een jacuzzi en beveiligde stelplaatsen voor fietsen.
Een B&B in een gerenoveerd huis daterend van het einde van de 19e eeuw. Gelegen in een rustige buurt in Moab, maar toch op wandelafstand van het stadscentrum. De B&B biedt persoonlijke en gezellige kamers met een mix van vintage en nieuw meubilair. De boomrijke tuin rondom het huis bevat een rozen- en kruidentuin, hangmatten en een jacuzzi. Een heerlijk en huisgemaakt ontbijt is inbegrepen in de prijs.
In de zomer kunnen de temperaturen in Moab en de nabijgelegen parken hoog oplopen. Eenvoudige voorzorgsmaatregelen zijn
Gebruik van zonnecrème met een hoge beschermingsfactor;
Draag lichte kledij;
Verricht geen al te zware arbeid gedurende de heetste momenten van de dag;
Drink minstens 1 gallon (= ca. 4 l) water per dag.
Arches National Park
Canyonlands National Park
Dead Horse Point State Park | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3320 | wikivoyage |
Oranienbaum is een voorstad van Sint-Petersburg.
In de sovjettijd hete deze plaats Lomonosov en veel Russen gebruiken deze naam nog steeds.
Oranienbaum is net als Peterhof, Pavlosk en Pushkin met name bekend omdat er ook een zomerpaleis van de Tsaar is. Oranienbaum ligt ten westen van Sint-Petersburg en wordt grotendeels overschaduwd door Peterhof dat dichter bij Sint-Petersburg ligt. Hierdoor zijn er in Oranienbaum veel minder (buitenlandse) toeristen en kun je beter van alle bezienswaardigheden genieten.
Oranienbaum is bereikbaar via de trein. Deze treinen vertrekken vanaf het Baltiskistation in Sint-Petersburg. Er gaan ook marsjroetka's (minibus) en bussen naar Oranienbaum.
Oranienbaum bestaat uit een groot park met daarin verschillende kleine paleisjes. Met name het Chinese paleis en de zomerresidentie van Tsaar Alexander zijn zeker de moeite van het bezoeken waard. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3322 | wikivoyage |
Buffalo is een stad in de staat New York. Het is na New York City de grootste stad in de staat.
internationale luchthaven van Buffalo Niagara (), +1 716 630-6000. De internationale luchthaven van Buffalo Niagara dient Buffalo evenals de Niagara Falls, de rest van West New York, Northwest Pennsylvania en Zuid Ontario. De luchthaven is vooral populair bij de laatste groep; Canadezen op zoek naar lagere tarieven dan die gevonden bij Toronto Pearson maken ongeveer 40% van de Buffalo Niagara International Airport passagiers. De internationale luchthaven van Buffalo Niagara wordt bediend door American Eagle, Delta, JetBlue, Southwest, United en US Airways en haar gelieerde ondernemingen, met ongeveer 110 non-stop vluchten per dag naar Atlanta, Baltimore, Boston, Charlotte, Chicago (Midway en O'Hare), Detroit, Fort Lauderdale (seizoen), Fort Myers (seizoen), Las Vegas, Minneapolis/ St. Paul, Newark, New York (JFK en LaGuardia), Orlando, Philadelphia, Phoenix , Tampa en Washington (Dulles en Reagan National). Internationale vluchten worden afgehandeld door low-cost carrier charter Sunwing Airlines, met routes naar Cancún en Punta Cana.
Vanaf de luchthaven, Buffalo is toegankelijk via vier NFTA buslijnen:
NFTA Metro Bus # 24B - Genesee veelvuldig vertrek, zeven dagen per week, van de terminal van de luchthaven naar het centrum via Genesee Street, onderhoud zowel de Buffalo Metropolitan Transportation Center en de Buffalo-Exchange Straat Amtrak station. Diegenen die uitgaande van het centrum van Buffalo moeten in gedachten houden dat alleen de # 24B gaat zo ver als de luchthaven te houden; de # 24A eindigt bij de stad lijn.
NFTA Metro Bus #47 - Youngs Road rijdt 15 keer per dag van maandag tot en met vrijdag van de luchthaven door middel van Williamsville aan de Universiteit Metro Station, vanaf welk punt het centrum is gemakkelijk bereikbaar via de metro.
NFTA Metro Bus #68 - George Urban Express maakt een reis in elke richting van maandag tot vrijdag tussen de luchthaven en de Buffalo -uitwisseling Straat Amtrak station de binnenstad, het verlaten van het vliegveld op 06:56 en het verlaten van het station op 4:38. Uitgaande reizen (naar de luchthaven), dienen ook de Buffalo Metropolitan Transportation Center.
NFTA MetroLink Route #204 - Airport-Downtown Express maakt 12 punten in elke richting van maandag tot vrijdag tussen de luchthaven en de Buffalo Metropolitan Transportation Center. Reizigers moeten er rekening mee dat met ingang van september 2012, Route #204 valt onder de nieuwe Enhanced Express service van de NFTA Metro systeem. Een extra 50 ¢ toeslag geldt voor alle reizen op Enhanced Express bussen, waardoor het totaal tarief naar $ 2,50 één manier.
Daarnaast is de internationale luchthaven van Buffalo Niagara rechtstreeks bediend door een aantal intercity buslijnen; Zie de paragraaf "Met de bus". Alle bussen, NFTA en lange afstand, worden ingescheept op de busbaan aan de oostzijde van de terminal, op de aankomsthal.
Buffalo Airport Taxi staan, evenals een aantal huurauto-faciliteiten, bevinden zich direct aan de overkant van de belangrijkste afrit van de terminal, op de aankomsthal. Voor meer informatie over de taxi service en autoverhuur, zie de sectie "Get around" hieronder.
Voor degenen die komen door prive-vliegtuig en willen de congestie van Buffalo Niagara International Airport te voorkomen , wordt het dichtstbijzijnde alternatief Buffalo Airfield in West Seneca . Andere algemene luchtvaart luchthavens in de omgeving zijn onder andere Buffalo Lancaster Regional Luchthaven in Lancaster , Akron Luchthaven in Akron , en North Buffalo Suburban luchthaven in Lockport .
Buffalo is toegankelijk vanuit het oosten en het westen door Amtrak, die twee stations in of in de buurt van Buffalo-diensten.
Buffalo-Depew (BUF) zich bevindt op 55 Dick Rd. in de voorstad van Depew, ongeveer 8 mijl (12 & nbsp; km) ten oosten van de stad. De Buffalo-Depew station kan worden bereikt met de taxi of (op weekdagen, en met veel moeite) via NFTA Metro Bus #46 - Lancaster .
De Buffalo-Exchange Street (BFX) station ligt in het centrum op 75 Exchange St., in de buurt van de Buffalo Metropolitan Transportation Center, en is direct bereikbaar via een aantal NFTA Metro Bus routes. In tegenstelling tot de Buffalo-Depew, is er geen QuickTrak Machine en de kassa is niet geopend voor bepaalde afwijkingen. Passagiers hoeven te kopen of af te halen tickets voor een vertrek bij de kassa is gesloten zal moeten doen voorafgaand aan de datum van vertrek, of het afdrukken van een e-ticket van online. Tickets kunnen ook worden gemaild naar je, maar deze optie is langzamer en duurder. Fares, schema's, en reserveringen zijn beschikbaar via Amtrak.
Buffalo wordt bediend door de volgende Amtrak lijnen:
Loopt de Empire Service uit New York City via Yonkers, Croton-on-Hudson, Poughkeepsie, Rhinecliff, Hudson Albany ( Rensselaer), Schenectady, Amsterdam, Utica, Rome, Syracuse, en Rochester, en blijft verleden Buffalo Niagara Falls.
De Maple Leaf, die loopt van Toronto via Oakville, Burlington (Aldershot), Grimsby, St. Catharines, Niagara Falls, Ontario, en de Niagara Falls, USA, gaat dan naar New York City langs dezelfde route als het Empire Dienst.
De Lake Shore Limited, die in tegenstelling tot het Empire Service en Maple Leaf, slechts serveert Buffalo-Depew. Eastbound treinen op deze route reizen van Chicago via South Bend, Elkhart, Waterloo, Bryan, Toledo, Sandusky, Elyria, Cleveland en Erie. Westbound treinen beginnen hetzij in Boston of New York City; treinen van Boston overgaan naar Albany via Framingham, Worcester, Springfield en Pittsfield; met treinen van New York City te maken stopt bij Croton-on-Hudson en Poughkeepsie. Op Albany, de twee routes samenkomen en treinen volgen dezelfde route als het Empire Dienst, stoppen bij Schenectady, Utica, Syracuse, en Rochester.
De New York State Thruway (Interstate 90) loopt van oost naar west en verbindt Buffalo naar andere grote steden en regio's & mdash; New York City, de Hudson Valley, Albany, Utica, Syracuse en Rochester naar het oosten, en Erie en Cleveland naar het westen. De New York State Thruway is een tolweg over het grootste deel van zijn lengte, met uitzondering van het gratis gedeelte tussen Uitgangen 50 en 55, die ongeveer overeenkomt met Buffalo's innerlijke-ring voorsteden. De New York State Thruway Autoriteit aanvaardt E-ZPass voor de tol betalen, evenals contant geld.
Interstate 190 begint bij afrit 53 van de I-90 in de buurt van de stad lijn, het westen zich uitstrekt tot in het centrum. Op dat moment, het blijkt noordwaarts en meestal loopt parallel met de rivier de Niagara, het koppelen van Buffalo naar Niagara Falls en via de Lewiston-Queenston Bridge verder uit te breiden tot Canada. Interstate 290 banden I-90 met I-190 via de noordelijke voorsteden van Buffalo's. Interstate 990 loopt zuidwesten-to-noordoosten door de voorsteden Amherst tussen de I-290 en het gehucht Millersport, waarna wijzen Lockport is gemakkelijk bereikbaar via NY 263 (Millersport Highway) en NY 78 (Transit Road).
Als u vanuit Ontario, de Queen Elizabeth Way (QEW) is de beste manier om toegang te Buffalo. De meest directe grensovergang in Buffalo, het Peace Bridgeis gelegen aan het einde van de QEW in Fort Erie. Andere brug over opties omvatten de Rainbow Bridge in Niagara Falls, samen met de Lewiston-Queenston Bridge in Lewiston. Al deze bruggen zijn gemakkelijk bereikbaar vanaf de QEW; volg de goed geplaatst borden.
Met de auto, Buffalo is ongeveer twee uur rijden van Toronto, 1-1 en een half uur van Rochester, twee en een half uur van Syracuse, en zes tot zeven uur van New York City.
Gemiddeld wachttijden op de verschillende grens inzendingen variëren: bij de Peace Bridge in Buffalo / Fort Erie en de Rainbow Bridge in Niagara Falls, wachttijden meer dan 30 minuten zijn ongebruikelijk over andere dan vakantie weekend de meeste dagen, terwijl bij de Lewiston-Queenston Bridge, de norm is 30-60 minuten, meer op vakantie weekend.
De Buffalo Metropolitan Transportation Center is gelegen op 181 Ellicott St. binnenstad, en dient als Buffalo's hub voor streekbussen, een stop op de meeste NFTA Metro Bus routes en de stad de belangrijkste taxi terminal.
De volgende buslijnen bedienen de Buffalo Metropolitan Transportation Center:
Dienst Jamestown via Fredonia en Duinkerken.
Dienst Olean via Buffalo Niagara International Airport.
Dienst State College via DuBois, Bradford, Olean, en Salamanca.
Dienst van New York City via Scranton, Binghamton, Ithaca, Genève, Rochester, en Batavia.
Dienst van Boston via Worcester, Springfield, Albany, Schenectady, Amsterdam, Utica, Syracuse, Rochester, Batavia, en Buffalo Niagara International Airport (let op: niet alle pistes stoppen op alle tussenliggende steden).
Dienst Cleveland via Ashtabula, Conneaut, Erie, en Fredonia (let op: niet alle pistes stoppen op alle tussenliggende steden).
Dienst Toronto via Mississauga, Burlington, Grimsby, St. Catharines, Niagara Falls, Ontario, en Fort Erie (let op: niet alle pistes stoppen op alle tussenliggende steden).
Dienst Toronto via Mississauga, Burlington, Grimsby, St. Catharines, Niagara Falls (Ontario en de VS), en Buffalo Niagara International Airport (let op: niet alle pistes stoppen op alle tussenliggende steden).
Dienst Cincinnati via Columbus, West Salem, Akron, Cleveland, Conneaut, Erie, en Fredonia.
Dienst van New York City via Syracuse, Rochester, en de internationale luchthaven Buffalo Niagara.
Dienst van Washington, DC via Baltimore en Philadelphia.
Directe service van Toronto.
Dienst van New York City via Newark, Scranton, Binghamton, Cortland, Syracuse, Rochester, Batavia, en Buffalo Niagara International Airport (let op: niet alle pistes stoppen op alle tussenliggende steden).
Bovendien, Trentway-Wagar bussen, beheerd door Coach Canada, loopt van St. Catharines naar de internationale luchthaven Buffalo Niagara via Niagara Falls , Ontario, hoewel ze niet de Metropolitan Transportation Center dienen.
Als de plaats waar het Kanaal van Erie voldaan uitgestrekte Lake Erie, vroege groei Buffalo's kwamen dankzij de Grote Meren scheepvaart. Tegenwoordig is het kanaal is omgeleid tot eind stroomafwaarts in Tonawanda, maar dat wil niet zeggen dat het kanaal en het meer zijn nog steeds niet een vrij algemeen, als nieuw, manier om te komen in Buffalo. De West Side, het centrum, en de buitenhaven bieden een verscheidenheid van plaatsen voor boten aan te meren. Voor bezoekers, de beste plek om dock is:
Per openbaar vervoer
Openbaar vervoer Buffalo's wordt beheerd door de Niagara Frontier Transportation Authority (NFTA). Ze lopen een single-lijn light rail-systeem (het Metro Rail), evenals een uitgebreid busnetwerk. Het NFTA systeem is opgebouwd rond drie belangrijke knooppunten. Van groot naar klein, zijn deze knooppunten gelegen in het centrum van Buffalo, aan de Universiteit Station (gelegen aan het uiteinde van de Metro Rail), en aan de Portage Road Transit Center in Niagara Falls. Het merendeel van de bussen waarvan routes beginnen en eindigen centrum toegang de Buffalo Metropolitan Transportation Center direct; velen ook dienst van de Buffalo-Exchange Straat Amtrak station.
De Metro Rail strekt zich uit langs de Hoofdstraat van de Universiteit van Buffalo's South Campus aan de noordoostelijke hoek van de stad naar het zuiden tot Canalside in het centrum van Buffalo, op een afstand van 6,4 mijl (10,3 & nbsp; km). Met bijna 25.000 ruiters per dag, de Metro Rail beschikt over de derde hoogste aantal passagiers per mijl (km) tussen systemen in de Verenigde Staten light-rail. Het noordelijke deel van het systeem is onder de grond. Als de metro komt in de kern van de binnenstad, in het Theater District, blijkt uit de tunnel en loopt op straatniveau voor de rest van zijn lengte. Ritten op het bovengrondse deel van de Metro Rail zijn gratis. Te rijden in de ondergrondse gedeelte van het systeem, het kost $ 4,00 voor een round-trip ticket, of $ 2,00 voor een enkeltje. De Metro Rail is een populaire wijze van vervoer voor werknemers en bewoners die wonen langs de lijn en het noorden van de stad naar het centrum pendelen, en ook voor de deelnemers van de binnenstad van gebeurtenissen die willen voorkomen dat het betalen van hoge prijzen voor het parkeren.
De NFTA elimineerde de gezoneerd tarief systeem in oktober 2010. In het algemeen, rijdt op een enkele bus of lightrail voertuig nu kost $ 2,00 ongeacht de lengte. De uitzondering is de "Enhanced Express" dienst geïntroduceerd door de NFTA in september 2012 en toegepast op Routes #60 - Niagara Falls Express, #64 - Lockport Express, en #204 - Airport-Downtown Express, evenals geselecteerde runs van Routes # 69 - Alden Express en #72 - Orchard Park Express. Een extra 50 ¢ toeslag per reis geldt op Enhanced Express bussen.
Er zijn geen gratis vervoer tussen de bussen. Passagiers die zullen moeten dragen van de bus naar de Metro Rail, van de Metro Rail naar een bus, of tussen buslijnen moeten overwegen de aanschaf van een dagkaart voor $ 5. Voor verdere informatie over openbaar vervoer in Buffalo, waaronder schema's en kaarten van individuele routes, een bezoek aan de NFTA Metro webpagina.
Zoals in vele steden, is fietsen als alternatief vervoermiddel steeds meer populair in Buffalo groeien. Echter, in termen van de ontwikkeling van infrastructuur, zoals gewijd fietspaden op straat en fiets parkeerplaatsen, Buffalo achterblijft vele andere "bikeable" steden zoals Minneapolis, Portland, en Boston. Ondanks dit, fietsroutes schilderachtige zoals de Riverwalk, de Scajaquada Creekside Bike Path, en de Industrial Heritage Trail zijn immens populair bij de lokale bevolking, en onder auspiciën van het onlangs goedgekeurde programma van de stad "Complete Streets", toegewijde fietspaden en andere rechten van overpad worden toegevoegd om meer en meer van de straten van de stad.
GO Bike Buffalo (voorheen Green Opties Buffalo) is de lokale organisatie die promoot en pleit voor fietsen en andere duurzame alternatieven vervoer in Buffalo. De Community Bicycle Workshop dat ze op 98 Colvin Ave. opereren in Noord-Buffalo biedt gebruikte onderdelen en complete gerenoveerde fietsen te koop, evenals speciale programma's periodiek gedurende het hele jaar.
Buffalo BikeShare is een programma voor rekening van een samenwerkingsverband tussen GO Bike Buffalo, de Universiteit van Buffalo, en de Buffalo Niagara Medical Campus dat de leden met fietsen zijn uitgerust met de revolutionaire nieuwe GPS-enabled Sobi (Sociale Fietsen) technologie zorgt. Om één van Buffalo BikeShare's fietsen gebruiken, gewoon aanmelden bij de SOBI mobiele telefoon app te vinden en te behouden een beschikbare fiets bij een van de verschillende hubs gelegen rond de stad, ontgrendelen het dan door het intikken van uw unieke pincode op het toetsenbord van de fiets. Als je klaar bent, terug de fiets naar elke hub. Het lidmaatschap in Buffalo BikeShare kost $ 30 per jaar (auto-vernieuwen), die u recht geeft op 60 gratis minuten per dag op een fiets op het systeem aangesloten. Je betaalt $ 3 voor elk uur daarna, en er is ook een $ 5 kosten voor het vergrendelen van de fiets buiten een hub. Buffalo BikeShare heeft hubs in het centrum, de Medische Corridor, de Cobblestone District, Allentown, de Elmwood Village, en beide campussen van de Universiteit van Buffalo.
In Buffalo, taxi's kunnen in het algemeen worden snel en met gemak verzonden; Echter , in het algemeen , de enige plaatsen waar ze kunnen worden op straat aangehouden worden op de luchthaven en rond de Metropolitan Transportation de diverse binnenstad hotels Center , het uitgaanscentrum Chippewa Street, en ( op bepaalde tijden , en met een beetje geluk ) Allentown , de Elmwood strip , en rond de hogescholen en universiteiten.
Taxibedrijven in Buffalo zijn onder meer:
BUF Buffalo Airport Taxi Service : +1 716 292-4425 .
Buffalo Express Taxi : +1 716 809-8009 .
Buffalo Taxi Cab Service : +1 716 809-8001 .
Buffalo Taxi Cab : +1 716 715-9416
Buffalo Transportation : +1 716 877-5600 .
Cold Spring Cab Company : +1 716 886-4900 .
Buffalo is een geweldige plek om te genieten van de buitenlucht - vooral in de warme maanden. Een neveneffect van notoir vervelende winters Buffalo's is dat de lokale bevolking echt de meest van de warm-weer maanden te maken. Voorspelbaar, in maart of april op de eerste mooie dag van het jaar, de straten worden verdrongen met pasteuze huid locals, gekleed in shorts en tank tops, ondanks de nog koude temperaturen, uitgehongerd drinken in de frisse lucht en zonlicht na de lange, somber winter. De herfst is ook een aangename tijd om buiten in Buffalo te zijn, met de heldere, geurige lucht een perfecte aanvulling op de crunch van gevallen bladeren onder de voeten.
De stad Buffalo bevat meer dan 200 parken, zowel grote als kleine. Een van de grootste en meest interessante van de Buffalo's parken werden ontworpen door Frederick Law Olmsted, zonder twijfel de grootste landschapsarchitect van de 19e eeuw, in combinatie met zijn toenmalige partner Calvert Vaux. Buffalo's Olmsted parken zijn een onderling verbonden netwerk van zes grote parken en zes kleinere groene ruimten (drie van de laatste overleven vandaag), met elkaar verbonden door brede, met bomen omzoomde straten genaamd parkways gemodelleerd naar de grote boulevards van Paris. Hoewel hij op zou gaan om soortgelijke park voor andere steden te ontwerpen, Buffalo's is de oudste en een van de best bewaarde Olmsted park systemen bestaan - en de Buffalo Olmsted Parks Conservancy, de not-for-profit dat is al belast met het onderhoud van het Olmsted park systeem sinds 2004, is hard aan het werk de reparatie en het herstel van elementen die verloren zijn gegaan in de afgelopen jaren naar de parken in nog betere vorm dan ze nu zijn gezet.
De Olmsted parken die van de meeste belangstelling voor bezoekers zal zijn Delaware Park, Buffalo's grootste op 234 acres (93 ha), die voorzieningen, waaronder de Buffalo Zoo, een Rose beschikt Garden en een Japanse Tuin , en kunstinstallaties publiek en South Park , waarin het bevat Buffalo & Erie County Botanical Gardens . Bovendien, al is het niet een Olmsted park, LaSalle Park heeft een amfitheater, honkbal en voetbalvelden, een hond lopen, en wandelen en joggen paden in een prachtige omgeving aan de waterkant met uitzicht op Lake Erie. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3323 | wikivoyage |
Goenib (Russisch: Гуниб) is een bergstadje in Dagestan, ongeveer 172km ten zuidwesten van Machatsjkala gelegen op een hoogte van 1500m.
Goenib is relatief klein, maar heeft 150 jaar geschiedenis achter de rug. De economie is gebaseerd op steenmetselwerk, toerisme en de nabijgelegen waterkrachtcentrale.
Het stadje werd in 1862 gevormd rond de Russische militaire vestingwerken, die hun naam kregen van aul gunib wat hoop stenen betekent in het Avaars. Vanaf 1895 was het de kazerne van het Samoerregiment van de Terek-Dagestan artilleriebatterij en had het een orthodoxe kerk en een postkantoor. De bevolking van Goenib was gegroeid tot 2400 inwoners ten tijde van de laatste volkstelling van de Sovjet-Unie in 1989 en is sindsdien vrijwel constant gebleven. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3324 | wikivoyage |
Guinee is een land in West-Afrika.
Guinee (voormalig Frans Guinee, ook wel Guinee/Conakry genoemd) is grondwettelijk een presidentiële republiek in West-Afrika, gelegen aan de Golf van Guinee (Atlantische Oceaan) tussen Guinee-Bissau en Sierra Leone. Zes uur vliegen vanaf Parijs en New York. De President is generaal Lasane Conté.
Eeuwenlang was het land erg afgesloten van de buitenwereld maar langzaam maar zeker opent het zijn deuren voor de rest van de wereld. Guinee, dat "vrouw" betekent, wordt gezien als een land met veel geheime rituelen en een rijke cultuur. Guinee is de "Tuin van West Afrika" dat landwaarts grenst aan Ivoorkust, Liberia, Mali en Senegal. De grens met Ivoorkust is 610 km lang, die met Guinee-Bissau 386 km, met Liberia 563 km, met Mali 858 km, met Senegal 330 km, met Sierra Leone 652 km en de kust is 320 km lang. De oppervlakte van Guinee is 245.857 vierkante kilometer en het is dus ongeveer 7 keer zo groot als Nederland. Het land is verdeeld in vier 'supraregio's', die corresponderen met de belangrijkste geografische en etnische gebieden: Guinee-Maritime, Moyenne-Guinee, Haute-Guinee en Guinee-Forestière. De regio's zijn weer onderverdeeld in 29 provincies. Lokale volksraden en dorpshoofden vormen de basis van het bestuur in de dorpen. Guinee is qua klimaat het natste land van West-Afrika (4m water per jaar) en is op economisch gebied een van de grootste markten in westelijk Afrika.
In de 10de eeuw vestigden zich de Soussou en Malinké in Guinee. Het gebied van het huidige noorden van Guinée (Opper Guinée) was van de 10de tot 19de eeuw onder het beheer van elkaar opvolgende Afrikaanse rijken (Ghana 10de en 11de eeuw, Mali 11de tot de 14de eeuw en Songhay van de 14de tot in de 19de eeuw). Rond 1350 reisde de Arabische wereldreiziger Ibn Battuta langs
de Niger. Hij zag daar een opvoering van het Sunjata-epos door 'griots', West-Afrikaanse barden. Europese handelaren waren sinds de 15e eeuw actief langs de kust, maar vestigden zich pas in de late 17e eeuw in dit gebied. In de 18de eeuw lag langs de oevers van de Niger een koninkrijk Genni, dat terugkomt in Berber-documenten uit die tijd. De belangrijkste pre-koloniale staat op het grondgebied van het huidige Guinee werd door de islamitische Fulani in het hoogland Fouta Djalon gesticht nadat zij de Heilige Oorlog van 1725 hadden gewonnen en de Soussou naar de kuststreek hadden verdreven. De slavernij volgde toen de Portugezen in de 15de eeuw (o.l.v. Pedro da Cintra) voet aan wal hadden gezet in West Afrika. Rond 1460 noemde Da Cintra het gebied Cap de Sagres en later Guinee.
In 1881 werd in Fouta Djalon het Franse gezag door de emir van de Fulani aanvaard. Tussen 1881 en 1886 werden met Engelsen, Portugezen en Duitsers overeenkomsten gesloten (The Scramble of Africa) waarbij de grenzen werden vastgelegd. Guinee behoorde eerst administratief bij Senegal, maar werd in 1890 een aparte kolonie, eerst Rivière du Sud, later Guinée française genoemd. In 1895 werd de kolonie deel van het Gouvernement-generaal van Frans West-Afrika. Toen de regering-De Gaulle in 1958 het Franse koloniale rijk in een gemeenschap van autonome staten om vormde, en daarover referenda liet houden, was Guinée de enige staat die zich voor onmiddellijke en volledige onafhankelijkheid uitsprak. Sekou Touré werd de eerste president van de Republiek van Guinée. In 1984 overleed Sekou Touré plotseling en het door hem opgebouwde politieke systeem stortte ineen. Voordat een opvolger kon worden gekozen vond er een militaire staatsgreep plaats onder leiding van het Comité Militaire de Redressement National (CMRN). De leider van dit comité, Lansana Conté, werd de president van de 'Tweede Republiek' en is dat nog tot op de dag van vandaag.
Guinee is een afwisselend land met berggebied, bosgebied en lange, bochtige rivieren.
Guinee kent 27 etnische groepen en de grootste zijn de Fula/Foula (Fulani) (ca. 40%), woonachtig in de hooglanden van Midden-Guinée, de Malinké (ca. 26%) in Opper-Guinee, de Soussou (ca. 11%) in het kustgebied en de Kissi (ca. 6,5%) in de bossen. 57% van de bevolking is jonger dan 21 jaar. In de periode 1958-1984 zochten ca. 2 miljoen Guineeërs om economische redenen een woonplaats in de naburige landen. Hoewel de trek naar de stad toeneemt, woont slechts 30% in de steden. Een hechte familieband is voor de meeste mensen in Guinee erg belangrijk. Een doorsnee familie op het platteland bestaat uit ten minste drie generaties en inwonende aanverwanten. Samen beheren zij stukjes land waar iedereen van moet eten. De familiestructuur wordt gevormd door een man die met één of meerdere vrouwen in een compound of dorp woont. Guineeërs zijn vriendelijk en onderscheiden zich voornamelijk (van hun buurlanden) door een ongekend grote werklust. Ca. 85% van de bevolking is islamitisch.
(soennieten) en ca. 10% christelijk (overwegend rooms-katholiek); het overige deel (ca. 5%) is animist.
Kunst & Cultuur
Guinee herbergt een schat aan Afrikaanse culturen. Het noorden en het oosten waren ooit deel van het grote Mandingo-keizerrijk, terwijl in veel dorpen en in de wouden van het zuiden de pre-islamitische culturen bewaard zijn gebleven.
De familie speelt een fundamentele rol binnen de gemeenschap en heeft een grote invloed op de keuze van een echtgenoot. Veel meisjes trouwen vóór hun 20ste. De traditie wil dat een de toekomstige man tien kolanoten aanbiedt aan de familie van zijn toekomstige bruid om haar ten huwelijk te vragen. De vader van de bruid breekt de noten als teken van goedkeuring en biedt dan stoffen, sieraden of vee aan aan de verloofde en aan zijn familie. Moslims is het toegestaan om tot vier echtgenotes te hebben, onder de voorwaarde dat hij zijn verplichtingen van levensonderhoud kan voldoen. Kolanoten zijn bitter smakende noten die een belangrijke rol spelen in rituelen en tradities. De kolanoot bevat 25% cafeïne. Daardoor is het een natuurproduct dat uitstekende diensten bewijst om langdurige inspanningen te verrichten zonder eten of drinken te gebruiken.
Traditionele geneeskunde is nog steeds wijd verbreid in Guinee, maar ook voodoo en fetisj. Alhoewel animisme slechts 5% van de godsdienst uitmaakt hangen de meeste Guineeërs toch aan de tradities rondom deze natuurgodsdienst waarbij geesten- en voorouderverering het belangrijkst zijn. Een animist gelooft in het bestaan van goede en kwade geesten, die kunnen huizen in onder meer bomen, dieren en gebruiksvoorwerpen. De geesten moeten te vriend worden gehouden door het regelmatig brengen van offers, het houden van rituelen, rituele dansen en het houden van taboeregels. Animisme doordrenkt het hele leven van de aanhangers ervan.
Guinee is officieel verdeeld in drie landschappelijke zones, maar eigenlijk zijn het er vier, want Guinee Woud is een gebied op zichzelf.
Naast de hoofdstad vindt men de volgende grote steden: Guéckédou (350.000 inw.), Boké (300.000 inw.), N'Zérékoré (300.000 inw.), Macenta (280.000 inw.), Kindia (280.000 inw.), Kankan (270.000 inw.), Labé (250.000 inw.), Mamou en Labe (ieder 250.000 inw.).
Conakry - (2 miljoen inwoners) is de hoofdstad van Guinee;
Dalaba - Dalaba is al sinds de koloniale tijd een belangrijke toeristenplaats en is genesteld in de Fouta Djalon. Het heeft een charmante gemeenschap en de frisse lucht heeft een gemiddelde temperatuur van 10 graden Celsius. De koloniale sfeer uit vervlogen tijden hangt hier nog steeds.
Dubreka - Op 42 km van Conakry aan de weg tussen Coyah en Fria ligt Dubreka en Mont Kakoulima met Boudabom, "de hond die rookt" - een opvallende bergkam die er uitziet als het silhouet van een hondenkop. Een beeldhouwer had het niet beter kunnen doen. Vaak hangt om de top een dikke mist en dan lijkt het wel of er rook uit de mond van de hondenkop komt, vandaar de naam.
Faranah was een klein dorp dat eerst Balandougou heette. Faranah heeft zijn ontwikkeling te danken aan Sékou Touré, die in het nabij gelegen Sidakoré geboren is. Hij bouwde een vliegveld, een postkantoor, een herberg en een eigen huis. Zijn residentie werd later een museum met cadeaus die hij kreeg van wereldleiders. Men vindt er brede boulevards, een conferentiecentrum, een grote moskee en een imponerende villa, die nu dienst doet als hotel. De grote levendige markt vindt plaats op maandag. Faranah is 150 km verwijderd van de bron van de rivier de Niger. De plaats ligt op 420 km ten oosten van Conakry. Faranah is ook de regio waar de oorsprong van de Niger ligt, een van Afrika's grootste rivieren. De bron van de Niger werd in januari 1909 ontdekt door de Franse ontdekkingsreiziger A. Chevalier. De bron ligt verscholen in het dichte bos bij de grens met Sierra Leone, een half uur lopen vanaf een zandweg bij Kbikoro, tussen Kissidougou en Forokonia. Volgens overlevering gooiden de Somono-vissers, die aan de oever van de Niger leven, hun pasgeboren kinderen in het water van de rivier en als zij dat overleefden, dan waren het echte Somono, die in staat zijn om een krokodil bij de staart te pakken, op te binden en op de oever te slepen. Daarom zouden de krokodillen hier nog steeds bang zijn voor mensen. Het nabij gelegen Opper Niger-natuurpark is 6.470 km2 groot en is 34 kilometer lang.
Guéckédou ligt in Guinée Forestière nabij de grenzen van Siërra Leone en Liberia en is een belangrijk handelscentrum. De woensdagmarkt is enorm, met handelaren vanuit heel Guinee, Siërra Leone, Liberia, Ivoorkust en Mali. Men kan hier van alles kopen in allerlei valuta, verder is de markt uniek omdat er de enige functionerende openbare toilet is van Guinee. Buiten de markt biedt de stad weinig, maar er zijn wel enige betaalbare hotels. Guinee Forestière is een hoogland gebied dat in het regenwoud ligt en waar nog pre-islamitische stammen wonen. Guéckédou ligt ongeveer 700km zuid-oost van Conakry. De weg is geheel geasfalteerd.
Kankan is de tweede stad van Guinee en is het spiritueel centrum van het eens zo machtig volk van de Malinké, ook wel Mandingo genoemd. Zelfs de Malinké uit Senegal en Gambia zien de stad als een soort van hoofdstad en hebben er veelal familie wonen. Sinds eeuwen is Kankan een belangrijke en invloedrijke stad omringt door hoge muren. Het ligt in Milo, een zijtak van de rivier Niger. Kankan was een kruispunt voor karavaans uit de zuidelijke wouden naar de noordelijke savannen. De Mandingo's van het Manika-Mori-volk hebben hoogstwaarschijnlijk Kankan opgericht in de 17de eeuw. Vroeger was het de hoofdstad van het oude rijk Mali; nu is het er rustig. De belangrijkste plekken van de stad zijn de open markt met zijn galerij met bogen, de overdekte markt en de Grande Mosquée. De huismeester van deze moskee leidt je rond tegen een kleine vergoeding. Tegenover de moskee is een kleine werkplaats waar men beelden maakt. Ook het oude presidentiele paleis, uitkijkend over de rivier Milo, is de moeite waard. Kankan ligt op 500km van Conakry.
Kindia staat bekend om de wevers die de kenmerkende stroken textiel maken. Achter het spoorwegstation kan men hun ateliers bezichtigen. Hier in de buurt is het centrum waar men indigo vervaardigt. De kledingmarkt is de grootste van Guinee. De Bruidssluier-watervallen (La Voile de la Mariée) is de belangrijkste attractie van Kindia, 14 km buiten de stad, maar het is alleen bezienswaardig gedurende het regenseizoen, wanneer er genoeg water is. Er is in de buurt een klein restaurant waar je voor US$6 een eenvoudige maaltijd krijgt en men kan er een van de 10 bungalows huren. Kindia ligt op 140 km van Conakry en is bereikbaar via een asfaltweg. Op weg van Kindia naar Dalaba ligt het kleine plaatsje Pita van waar men de Chutes de Kinkon, de watervallen die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken. Onderweg passeert men tal van dorpjes in de heuvels. De Kinkon-watervallen liggen zowel boven als onder een hydro-elektrische krachtcentrale. Beide watervallen zijn attracties op wandeltochten door de omliggende dorpen en heuvels. Ook is Kindia de (fruit)tuin van Guinee en het enige fruit-droogbedrijf van het land is er gevestigd. Er wordt maniok en aardappelblad (quinquiliba), mango, papaja en ananas verwerkt. In het buitenland is Kindia vooral bekend vanwege de bauxietindustrie. De stad ligt aan de voet van Mount Gangan op de zuidelijke grens van de Fouta Djalon. Kindia is een kleine stad met in het centrum een katholieke kerk en veel oude koloniale huizen. Behalve het hotel "Flamboyants Hotel" is er een goed restaurant "Ma Maison" (Frans Catalaanse keuken). Een trip van Conakry via Coyah en Mamou is een tocht door een prachtige natuur en op zich een belevenis. In 1925 stichtte professor Calmette het Pasteur Institute 6 km buiten Kindia waar nu studie wordt verricht naar besmettelijke ziekten als lepra, tyfus, influenza en mazelen.
N'Zérékoré ligt in zuidwest Guinée Guinee Woud is het woongebied van de Guerzé of Kpele, de Manon, Konon en Malinké (Mandingo) volken. De eerste drie volken zijn katholiek. N'Zérékoré is de op een na grootste stad van Guinée. In het museum vlakbij het stadion, zijn 3.200 kunstobjecten te zien en is een must voor bezoekers. De bron van de N'Zele (N'Zali) rivier, die achter de gevangenis langs loopt, maakt geen imposante indruk. Toch is zij de bron voor een hardnekkige legende. Een ernstig zieke jager dronk van de bron en werd onmiddellijk beter. Hij richtte later N'Zérékoré op en volgens velen waart zijn geest nog steeds rond. De bron is sindsdien een bedevaartsoord voor zieken en gehandicapten. N'Zérékoré is de Franse vertaling van N'Zalikole, wat volgens velen "nabij mijn medicijn" betekent of "aan de oevers van de rivier".
De relatief ongerepte natuur is de grootste toeristische trekpleister van Guinee waar liefhebbers volledig aan hun trekken kunnen komen. Dwars door het oude hoogland en over moderne asfaltwegen kun je de dichte wouden in het zuidoosten van het land bereiken. Ondanks een groot en gevarieerd wildbestand heeft Guinee geen nationale parken. In de Fouta Djalon tussen de Tinkisso-rivier en de grens met Mali is veel wild te vinden en ook in in het bekende Mount Nimba-natuurreservaat, dat voor driekwart in Guinee ligt (en verder in Liberia en Ivoorkust). Hier zijn vele soorten dieren: apen, duikers, hyena's, krokodillen, nijlpaarden, olifanten, varanen, wrattenzwijnen en panters. Een andere parel in de toeristische kroon is de fascinerende Malinke-muziek die men letterlijk overal kan horen. Het is een opzwepende ritmische stijl die inspiratie verschaft aan vele Afrikaanse en westerse muzikanten, zo ook aan de beroemde Les Ballets Africains, Guinees culturele en muzikale ambassadeurs die de wereld rondreizen om de kunst, muziek en cultuur van Guinee te promoten.
Alcatraz Island ligt noordwest van Boke op 300 kilometer van Conakry bij de îles Tristao et Capken. Het eiland is een broedplaats voor een van de grootste zeevogelkolonies in West Afrika.
Badiar Nationaal Park is het verlengde van Niokolokoba aan de grens met Senegal. Het park (38.200 ha) ligt in Koundara-prefectuur, en heeft een overvloed aan wild.
Het Belle Air Strand bij Cape Verga is het mooiste zandstrand van Guinee, nabij Tanene, de geboorte/woonplaats van President Conté. Cape Verga ligt halverwege Boffa en Boke en kun je het beste met een 4-wheel-drive bereiken. Daar kun je voor een schappelijke prijs in een fraaie hut overnachten en tegen faire prijzen maaltijden van de lokale bevolking kopen. De dichtstbijzijnde locatie om provisie in te slaan is Kakadie dat 5 kilometer vanaf het strand ligt.
Bij Carafir ligt de hydro-elektrische dam (75MW) die stroom levert aan Laag- en Midden-Guinee. Via Route National Nr. 1 kun je tot bij de dam komen, waar veel wild leeft in een prachtige natuur. Het stuwmeer bevat veel vis en is een trekpleister voor sportvissers.
Paspoort- & visum-info
Visa worden verstrekt door de ambassade van Guinee in Brussel
De Visumdienst kan daarbij helpen: http://visumdienst.com/?location=visuminformatie&land=guinee
Voor verdere informatie over Guinée kunt u de website van het Consulaat in Nederland bezoeken op:
Consulaat Guinée in Nederland | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3326 | wikivoyage |
Maredsous is een gemeente in de provincie Namen, in Wallonië
Maredsous is een gehucht in de Belgische provincie Namen en is gelegen tussen Bergen en Dinant, in de vallei van de Molignée. Maredsous behoort tot Denée, een deelgemeente van de gemeente Anhée.
In 1872 stichtten monniken van Beuron er op een heuvelrug een abdij, gebouwd in neogotische stijl naar een ontwerp van architect Jean Bethune. Ze bestaat uit een grote kloosterkerk - in een van de twee torens hangt de op twee na grootste klok van België (na Mechelen en Doornik) - en een aantal gebouwen rond een vierkante binnenplaats. De kerk is publiek toegankelijk. Daarnaast is er een gastenverblijf en een ontvangstgebouw met winkels, museumruimte en restaurant.
Er is ook een middelbare school (internaat en externaat) voor jongens en meisjes. De school, Collège Saint Benoît genaamd, werd in 1881 gesticht.
De bibliotheek van de abdij, begonnen vanaf de stichting, herbergt thans circa 400.000 boeken en is op aanvraag consulteerbaar.
De abdij geeft sinds 1884 de Revue Bénédictine uit, wetenschappelijk tijdschrift gewijd aan kerkelijke geschiedenis en literatuur.
In de abdij bevinden zich ook de natuurwetenschappelijke collecties van Dom Grégoire Fournier (1863-1931). Het gaat om rijke collecties op het gebied van geologie, mineralogie, biologie, archeologie en vooral paleontologie. Het Centre Grégoire Fournier is een belangrijk wetenschappelijk museum, dat open staat voor bezoek.
De omgeving van Maredsous is een toeristisch geliefd oord. De uitgestrekte bossen geven gelegenheid tot wandelen, er zijn veel restaurants en campings in de buurt en er is op de voormalige spoorlijn door de vallei een "railbike" die zomer en winter in bedrijf is. In de Vallei van de Molignée bevinden zich ook de ruïnes van de gelijknamige burcht.
Plaatselijke specialiteiten die ook elders verkocht worden, zijn een abdijkaas en een abdijbier. De kaas bevat de naam "Maredsous" slechts als merknaam. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3327 | wikivoyage |
Probolinggo is op Oost-Java in Indonesië.
Probolinggo zelf biedt op zich niet zoveel, maar als je toch je tijd leuk wilt doorbrengen, volgen hier een aantal leuke en bijzondere activiteiten in of nabij het centrum van het stadje.
's Morgens en overdag: naar de markt (pasar) gaan. Deze is echt in het centrum. Snuif alle geuren op van alles wat de streek te bieden heeft. Neem wat vers fruit mee, lekker voor onderweg. Mango, manges, kleine pisang, etc., alles in overvloed.
Neem een becak of bemo (geel busje) naar het haventje. Hier laden en lossen ze de houten scheepjes nog vaak met de hand. Er komen geregeld nog bootjes aan met verse vis. Nabij de haven (pelabuan) is er ook nog een grote houthandel, waar je vele soorten en maten van bomen kunt aanschouwen die zijn gearriveerd vanuit Borneo (Kalimantan).
Je kunt een bootje nemen richting een nabij gelegen klein eilandje, dat bekend staat om z'n katten. Ze noemen het dan ook pulau kucing. De echte naam is Ketapang. Voor het bootje geldt, zoals bij veel dingen hier: afdingen. Het piepkleine eilandje zelf is warm, er is een mooi afgelegen strand en tochtje erheen is zeker de moeite waard.
Terug in Probolinggo kun je genieten van een saté of nasi goreng op het centrale plein (alun alun). Hier in de buurt staan nog oudere monumentale (koloniale is misschien een te onjuist woord) woningen.
Voor heel de dag geldt: vraag of de becakrijder je de hele dag kan begeleiden, ze zijn er zeker toe bereidt. Vergeet geen drinkwater mee te nemen.
In Probolinggo zijn er geen disco's of andere grote uitgaansgelegenheden. Maar vraag naar Rumah makan, waar ze tevens karaoke doen. Daar kan je net buiten deze relatief drukke winkelstraat, heerlijk rustig wat eten en een biertje nuttigen.
Buiten de welbekende Bromo, is er in de nabijheid van Probolinggo ook een waterval (air terjun) te bekijken. Het is zo'n 3 kwartier rijden richting Madakadipura, door een afwisselend landschap met hier en daar wat kapokbomen.
Ter plaatse aangekomen kan je een gids nemen, die je tevens kan voorzien van een paraplu. Deze heb je nodig op het laatste gedeelte van de wandeling. Zeer afwisselende natuur, hier en daar wat klauteren en als toetje kom je uit bij de kleine maar mooie waterval. Neem een frisse duik in het water, het is de moeite waard. Voor de gids moet je afdingen, doe dit vóór je aan het tochtje begint. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3330 | wikivoyage |
Slowakije (Slowaaks: Slovensko), voorheen Slowaakse Republiek, is een land met vele buren in Centraal-Europa. Het is omgeven door Oostenrijk in het westen, Tsjechië in het noordwesten, Hongarije in het zuiden, Polen in het noorden en Oekraine in het oosten.
Met meerdere middeleeuwse gotische en barokke dorpen, negen nationale parken, vele grotten, goed bewaarde volkscultuur, architectuur en tradities, een levendige en cosmopolitische hoofdstad en waarschijnlijk het grootste aantal kastelen en burchten per inwoner van de hele wereld, is er voor iedere reiziger die op zoek is naar cultuur, geschiedenis en natuur iets te vinden in Slowakije.
Het grootste deel van het centra le en noordelijke deel van Slowakije is heuvelachtig of bergachtig. Gerlachovský štít in de Hoge Tatra, is met 2655 m is het hoogste punt. Het Tatragebergte in het noorden, gedeeld met Polen heeft vele meren en valleien. Het laagland is in het zuiden, met als laagste punt de rivier Bodrog, met het laagste punt 94 m boven zeeniveau.
Slowakije is zoals eerder gezegd een land met een enorm aantal middeleeuwse kastelen gebouwd op de rotsen of op het land en ook een land van grotten. Er zijn ongeveer 180 kastelen en ruïnes. Enkel een klein aantal van de 3000 grotten is toegankelijk voor publiek. De meeste zijn karstgrotten maar er is ook een ijsgrot en een van werelds grootste aragonietgrotten toegankelijk voor het publiek.
Tot 1918 was Slowakije onderdeel van Oostenrijk-Hongarije en viel het onder het Hongaarse deel. Van 1918-1939 was het een onderdeel van Tsjecho-Slowakije dat na de Eerste Wereldoorlog ontstond. In de periode 1939-1945 was het als Slowaakse Republiek formeel een zelfstandige staat, in de praktijk een satelliet van nazi-Duitsland. Van 1945-1992 was het weer onderdeel van Tsjecho-Slowakije. Op 1 januari 1993 splitste Tsjecho-Slowakije zich in Tsjechië en Slowakije.
Sinds 1 mei 2004 is Slowakije één van de lidstaten van de Europese Unie, nadat de bevolking op 18 mei 2003 in een referendum voor toetreding stemde. Een maand eerder, op 29 maart 2004, trad Slowakije toe tot de NAVO. Op 21 december 2007 trad Slowakije toe tot de Schengen-zone, wat vrij verkeer mogelijk maakt tussen Slowakije en haar buurlanden, met uitzondering van Oekraïne.
Slowakije bestaat voor het grootste gedeelte uit berggebieden, die allemaal deel uitmaken van de Beskiden en de Karpaten. Alleen in het zuidwestelijke deel en in het uiterste zuidoosten zijn er laaggelegen gebieden, die tot de Pannonische vlakte behoren.
De berggebieden kunnen ruwweg in twee groepen verdeeld worden; die ten noorden van de vallei van de rivieren de Váh en de Hornad, en het gebied ten zuiden daarvan. Ten noorden ervan bevinden zich van west naar oost; de Kleine Karpaten (op de grens met Tsjechië), (deels) de Kleine Fatra, de Tatra (op de grens met Polen), die weer wordt onderverdeeld in de Westelijke, Hoge, en de Belianske Tatra. Ten zuiden van de vallei bevinden zich (deels) de Grote Fatra, Lage Tatra en het Slowaaks Ertsgebergte. In veel berggebieden bevinden zich veel populaire wintersportgebieden, vooral in de Hoge Tatra. In dit laatste gebergte bevindt zich ook de hoogste berg van Slowakije; de Gerlachovský štít (2.655 m) en de Kriváň, die voor Slowakije een belangrijke symbolische betekenis heeft.
De belangrijkste rivieren zijn de Donau, de Kleine Donau, de Váh, de Hron en de Hornad, alsmede de bronrivieren van de Bodrog in het zuidoosten.
Bratislava - de hoofdstad
Košice - Tweede stad van Slowakije, in het oosten van het land, met historische binnenstad op de UNESCO werelderfgoedlijst
Als u van bergen en natuur houdt dan zijn de Hoge en de Lage Tatra zeker de moeite waard. De Hoge Tatra bestaat voornamelijk uit hoge jonge bergen en er is weinig begroeiing, omdat in de Hoge Tatra een alpine klimaat heerst. De Lage Tatra bestaat uit lagere oudere bergen en er is meer begroeiing, zoals naaldbomen. Wandelpaden staan heel goed aangegeven. Als je geluk hebt, zul je tijdens je wandeling zelfs wilde dieren kunnen spotten (marters, verschillende soorten vogels, vossen of zelfs beren).
Slowaaks Paradijs Nationaal Park - Slovenský Raj
Spissky Hrad -
Slowaakse Karst -
Banská Štiavnica - Voormalige mijnbouwstad, waarvan het oude centrum op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat
Červený Kláštor - Dorpje aan de rivier Dunajec, waar vandaan een vaartocht op een houten vlot gemaakt kan worden door het berggebied Pieniny.
Sklené Teplice - Dorpje met thermaalbaden, waaronder een thermaalbad in een grot, met water van 42 graden.
Paspoort en visum
Slowakije heeft meerdere luchthavens:
Bratislava Airport (Slowaaks: Letisko Milana Rastislava Štefánika) - Belangrijkste luchthaven, bij de hoofdstad Bratislava
Košice International Airport - Tweede luchthaven van Slowakije, bij de stad Košice in het oosten van Slowakije
Poprad/Tatry Airport - Kleine luchthaven bij het skigebied Poprad (alleen open tijdens het skiseizoen)
Als alternatief kun je ook vliegen op Wenen, de hoofdstad van Oostenrijk. Deze luchthaven ligt op zo'n 55 kilometer afstand van Bratislava. Er rijden frequent bussen en treinen tussen beide steden.
De eenvoudigste manier om Slowakije te bereiken is per trein vanuit het westen via Wenen in Oostenrijk. Bratislava is een uurtje rijden via een express trein of een lokale trein. Ofwel via Kittsee of Marchegg.
Treinen rijden ook via Slowakije naar Tsjechië, Polen, Hongarije en Oekraïne. Naar Oekraïne rijden met de trein is wel niet aan te raden omdat het onderstel dan wordt gewisseld en de veiligheidsmaatregelen de overgang enorm vertragen.
Met de auto door Slowakije reizen is goed te doen. De wegen zijn van redelijke tot goede kwaliteit. Er wordt op het moment veel aan nieuwe snelwegen en hoofdwegen gewerkt om deze uit te breiden of te vernieuwen. Ook zonder navigatiesysteem is de route goed te volgen: alle hoofdwegen hebben een nummer, dat duidelijk op de borden staat aangegeven, waardoor je op de kaart de weg vrij eenvoudig kunt vinden.
Minimumsnelheid snelwegen is 80 km
Op autosnelwegen en autowegen is een tolvignet verplicht. Het tolvignet moet (vanuit binnen gezien) in de rechterbovenhoek van de voorruit geplakt worden. Een tolvignet is te koop bij de grenspost.
Uitrusting: Gevarendriehoek, verbandtrommel en veiligheidsvestje verplicht
Verlichting: Dimlicht is overdag altijd verplicht.
Keren: Het is verboden om te keren op een kruispunt.
Winter: Winterbanden verplicht in winterse omstandigheden. Het is ook verplicht om sneeuwkettingen mee te nemen. Spijkerbanden verboden.
Parkeren: Het is verboden binnen 30 m voor en 5 m achter een tram-of bushalte te stoppen. Parkeren verboden bij een witte streep langs de weg. Bij een onderbroken witte streep aan beperkingen gebonden.
Overnachten: Is verboden langs de kant van de weg.
Treinen zijn veruit de beste optie om te reizen door Slowakije als je geen eigen auto hebt of wilt huren. Het treinnetwerk is uitgebreid, de enige uitzondering is centraal Zuid-Slowakije waar de bussen meer efficiënt zijn. Treinen zijn goedkoop, betrouwbaar en proper. Kies voor een IC (InterCity) trein als je comfortabel wil reizen. IC treinen verbinden Bratislava, Žilina, het Tartar-gebegerte en Košice. Deze zijn wat duurder maar sparen je een overbevolkte trein, de gewone treinen zijn dikwijls vol, vooral op vrijdag en zaterdag. Kijk uit voor zakkenrollers in de grote stations en let op je bezittingen als je slaapt in de trein of nachttrein.
Slowaaks is in heel Slowakije de officiële taal en wordt door 84% van de bevolking gesproken.
De grootste minderheidstalen zijn Hongaars(11%), Romani(2%), en Oekraïens(1%).
In het zuiden van het land, waar een grote Hongaarse minderheid woont, is Hongaars soms de omgangstaal. Ongeveer 9,4% van de Slowaken aan dat Hongaars hun moedertaal is, en de meerderheid van deze mensen woont in het zuiden. De grote Hongaarse minderheid in Slowakije kwam tot stand nadat een deel van Oostenrijk-Hongarije werd toebedeeld aan Tsjechoslowakije, na het verdrag van Trianon in 1920.
In Slowakije is ook een groot aantal Roma te vinden, deze praten Romani, en leren niet altijd Slowaaks. Meer over de Roma is hier te vinden.
De kennis van het Engels is onder jongeren beduidend beter dan die van de oudere bevolking, al verschilt het ook wel per regio. Een redelijk aantal jongeren heeft ook een basisvaardigheid van het Duits. Om historische redenen is er ook nog een heel kleine minderheid die Duits spreekt.
Slowakije beschikt sinds 2009 over de Euro, dit ter vervanging van de Slowaakse kroon.
Vergeleken met West-Europa zijn prijzen in Slowakije over het algemeen laag. Reken zeker in het binnenland, buiten de toeristische gebieden, op een euro voor een kopje koffie, 2 euro voor een halve liter bier op een terrasje en 4 euro voor een eenvoudige maaltijd. Alles wat de lokale bevolking ook gebruikt (buskaartjes, boodschappen, bezoek aan een thermaal bad) is relatief goedkoop. Prijzen van toeristische attracties kunnen echter wel weer onverwacht hoog uitvallen. Om nog een laatste voorbeeld te geven: Een hockeykaartje voor het hoogste niveau van ijshockey in Slowakije kost tussen de 3 en 7 euro doorgaans. Voor dit geld krijg je al toegang tot het stadion, inclusief zitplaats en vermaak door cheerleaders in de pauzes.
In de Hoge Tatra staan een aantal resorthotels, en is er de mogelijkheid tot wintersport in de wintermaanden. De prijzen hier liggen veel hoger dan elders, waardoor het hier ook vrij rustig is in de wintersportmaanden. De Slowaken zelf gaan hier maar enkele keren in het jaar heen om te skiën, vanwege de hoge prijzen. Desondanks is de Hoge Tatra een erg mooi gebied en is het zeker waard om er eens langs te gaan.
Busreizen is vrij goedkoop. Buskaartjes kunnen gekocht worden voor een combinatie van zone en tijdsduur. Ter illustratie: een buskaartje voor een rit van maximaal 15 minuten in zone 100 en 101 in Bratislava (ruwweg de hele binnenstad) kost 70 cent. Ook de taxi is vrij goedkoop. Voor enkele euro's zult U overal in de omgeving heengebracht worden, zonder al te veel omwegen en andere ongein. Een Nederlandstalige treindienstregeling vindt u hier, zowel voor verbindingen naar als in Slowakije.
Eten en drinken
Het nationale gerecht van Slowakije is Bryndzové halušky; stukjes aardappeldeeg in schapenkaas, bestrooid met spekblokjes. Iets minder lokaal (want ook erg populair in Polen en Oekraïne) is het gerecht pierogi, flapjes van ongerezen deeg, gevuld met bijvoorbeeld kaas, aardappelen of gehakt.
Roerei is in Slowakije altijd zachtgekookt, en daardoor een beetje snotterig.
Slowakije is over het algemeen veilig land voor reizigers. Desondanks zijn er enkele plaatsen waar men goed aan doet deze te vermijden. Voorbeelden hiervan zijn de Romaghettos in de grote steden. Roma worden vaak gezien als crimineel en hebben een slechte reputatie in Slowakije.
Ondanks de redelijke veiligheid moet men zich behoeden voor zakkenrollers. Deze zijn er in groten getale in bijvoorbeeld het oude centrum van Bratislava. De meeste zakkenrollers zijn Roma, die vaak geen andere manier hebben om aan geld te komen. Roma kinderen worden gezien als vaardige, vlugge en onopvallende zakkenrollers, en vormen een groter gevaar voor uw portemonnee dan je denkt. Bewaar kostbare spullen dus in je binnenzakken, en loop er niet mee rond te zwaaien in de steden. Leg zeker niet je mobiel of portemonnee op je tafel tijdens het eten bijvoorbeeld.
Slowaken staan over het algemeen open tegenover toeristen, mits de toeristen zich binnen de geldende normen gedragen. Een flink aantal Slowaakse souvenirverkopers of andere winkeliers zullen blij zijn met toeristen die een snuisterij willen aanschaffen. Deze verkopers kunnen soms ook erg opdringerig zijn, wat misschien lastige situaties oplevert.
Het is belangrijk om de huidige situatie rond de Roma in Slowakije in acht te nemen. Roma zijn een grote minderheid in Slowakije. De Slowaken gunnen ze weinig kansen, waardoor Roma vaak geen opleiding of baan hebben gehad. Hierdoor moeten zij op andere manieren in hun levensonderhoud voorzien. De meesten bedelen op de straten, of ze stelen om in ieder geval in leven te kunnen blijven. De Roma in Slowakije zijn erg arm, en kunnen meestal geen gezondheidszorg betalen. In enkele gevallen kan dit ernstige gevolgen hebben voor sommige van deze personen, die u eventueel terug zult zien terwijl u reist door Slowakije.
De armoede van de Roma kan men regelmatig terugzien in het Slowaakse straatbeeld. In LUNIK IX bijvoorbeeld, een buitenwijk van Kosiče, en de grootste Romagetto van Europa. De Roma leven hier onder miserabele omstandigheden, vaak zonder licht, water en gas. Het wordt ten strengste afgeraden naar LUNIK IX toe te gaan. Ten eerste omdat de Slowaken zich enigszins schamen voor hoe de Roma leven, en ten tweede omdat er een vrij grote kans is dat je beroofd zult worden.
De Slowaken kijken neer op de Roma, en discrimineren ze vaak ook. Dit is regelmatig terug te zien in de Slowaakse samenleving en het straatbeeld. Roma worden regelmatig uitgescholden in Slowakije, midden op straat.
Daarnaast worden Roma achtergesteld in de maatschappij. Op de arbeidsmarkt hebben Roma bijna geen kans, omdat Slowaken geen Roma aannemen. Ook in het onderwijs worden Roma vaak achtergesteld, voor zover Roma toegang hiertoe krijgen. De Roma die wel toegang tot onderwijs hebben, zitten meestal op een aparte Romaschool. Maar de opleiding zal waarschijnlijk niet baten, aangezien Slowaakse werkgevers ze toch niet aannemen.
De vooroordelen van Slowaken die Roma niet aannemen, zijn dat Roma aan uitkeringen verslaafd zouden zijn, niet zouden willen werken, zich niet zouden willen aanpassen en dat ze crimineel zouden zijn. Op hun beurt beschuldigen de Roma de Slowaken van discriminatie, en moeten ze zich soms tot ongure praktijken wenden om geld te verdienen. Daarbij komt kijken dat de Roma nogal eens protesteren tegen de Slowaakse overheid, wat soms zelfs tot plunderingen heeft geleid.
Het is dus belangrijk om het bovenstaande in acht te nemen, wanneer je contact maakt met Roma, of naar een van de Romaghettos gaat. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3331 | wikivoyage |
Oost-Spanje is een regio van Spanje.
Van noord naar zuid:
Barcelona — de tweede stad in Spanje en regionale hoofdstad van Catalonië, de stad van Gaudi
Castellón de la Plana
Gerona — leuke oude stad, met een indrukwekkende Joodse wijk; dichtbij de Costa Brava
Lerida — poort naar de Westelijke Pyreneeën, met een indrukwekkende kathedraal
Tarragona — hoofdstad in de Romeinse tijd, heeft stranden, dichtbij de Costa Dorada
In het oosten van Spanje (en ook op de eilanden van de Balearen) wordt het Catalaans gesproken. In de regio Valencia wordt deze taal "Valenciaans" genoemd, een variant van het Catalaans. Naast het Catalaans wordt er in deze regio's ook Spaans gesproken. In toeristengebieden kan je met het Engels overweg, maar daarbuiten is het verstandig om een taalgids mee te nemen. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3332 | wikivoyage |
Pijnacker Nootdorp is een gemeente in de regio Haaglanden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.
Pijnacker Nootdorp is te bereiken via afslagen van de snelwegen A12 of A13, waartussen de gemeente ligt.
Per tram en bus
Pijnacker Nootdorp is per tram te bereiken vanaf station Den Haag Centraal met HTM tramlijn 15 en vanaf Delft Centraal met HTM tramlijn 19.
Bestemmingen in de buurt | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3334 | wikivoyage |
Chiyoda (Japans:千代田区, Chiyoda-ku) is een van de 23 speciale wijken van Tokio. Chiyoda heeft het statuut van stad en noemt zich in het Engels ook "Chiyoda City". Op 1 maart 2008 had de stad 44.126 inwoners. De bevolkingsdichtheid bedroeg 3790 inw./km². De oppervlakte van de stad is 11,64 km². Hiervan wordt 12 % ingenomen door het Japanse keizerlijke paleis. Chiyoda-ku beslaat het gebied dat zich in een straal van één km rond het keizerlijke paleis bevindt. Verschillende overheidsinstellingen, zoals het Japanse parlement, de ambtswoning van de minister-president van Japan en het Hooggerechtshof bevinden zich in Chiyoda-ku. Verder hebben ook 15 landen hun ambassade in Chiyoda. Er zijn ongeveer 36.000 bedrijven die 888.000 mensen tewerkstellen.
Chiyoda is op 15 maart 1947 ontstaan uit de fusie van de wijk Kanda (het noordoostelijke deel van het huidige Chiyoda, rond het station van Akihabara) en de wijk Kojimachi (de rest van Chiyoda).
Chiyoda is op zijn beurt nog eens onderverdeeld in verschillende wijken en buurten, elk met zijn eigen karakter:
Hayabusacho (隼町): in deze wijk bevindt zich het Japanse Hooggerechtshof en het nationala theater.
Hibiya (日比谷) – in deze wijk ligt het Hibiya-park, een groot park ten zuiden van het keizerlijke paleis.
Iidabashi (飯田橋), een wijk ten zuidoosten van het station Iidabashi
Jinbocho (神保町), een wijk die bekend is voor zijn tweedehandsboeken
Kanda (神田) – een wijk in het noorden van Chiyoda. Hier bevindt zich de elektronicawijk Akihabara, het Kanda-heiligdom en de orthodoxe Tokio Resurrection Cathedral.
Kasumigaseki (霞が関) – een wijk waar zich de meeste Japanse ministeries bevinden.
Kojimachi (麹町) - een oudere residentiële en commerciële wijk, ten westen van het keizerlijk paleis. Hier bevinden zich de ambassades van het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Israël.
Kudan (九段) – een wijk ten noordwesten van het keizerlijke paleis. Hier bevindt zich het Yasukuni-schrijn
Marunouchi (丸の内) – Tussen het station Tokio en het keizerlijke paleis, één van Tokio's meer traditionele commerciële centra, waar zich een groot aantal banken en verzekeringsmaatschappijen.
Nagatacho (永田町) – Hier bevindt zicht het Japanse parlement. Verder vindt men er het Hiei-heiligdom en de ambtswoning van de minister-president van Japan.
Otemachi (大手町) – ten noorden van Marunouchi, een deel van het zakendistrict rond het station Tokio.
Yurakucho (有楽町) – ten zuiden van Marunouchi, een deel van het zakendistrict rond het station Tokio.
Station Tokio is de eindbestemming van alle Shinkansen in Tokio. De Tōkaidō-Shinkansen van JR Central vertrekt van hieruit naar Station Shin-Osaka. Voor JR East vertrekken van hieruit de Tōhoku-Shinkansen naar Hachinohe, de Jōetsu-Shinkansen naar Niigata en de Nagano-Shinkansen naar Nagano. Er is eveneens een transferdienst voor de Yamagata-Shinkansen naar Fukushima en voor de Akita-Shinkansen naar Akita. Beide lijnen worden eveneens door JR East uitgebaat.
Ginza-lijn - van Tameike-Sanno, Kanda of Suehirochō naar Shibuya of Taitō
Marunouchi-lijn - van Kokkai-Gijidō-mae, Kasumigaseki, Tokio, Ōtemachi, Ochanomizu naar Suginami of Ikebukuro
Hibiya-lijn - van Kasumigaseki of Hibiya naar Meguro of Adachi
Tōkyō Metro Tōzai-lijn - van Iidabashi, Kudanshita, Takebashi of Ōtemachi naar Nakano of Funabashi
Chiyoda-lijn - van Kokkai-Gijidō-mae, Kasumigaseki, Hibiya, Nijūbashi-mae, Ōtemachi of Shin-Ochanomizu naar Shibuya of Adachi
Tōkyō Metro Yūrakuchō-lijn - van Iidabashi, Ichigaya, Kōjimachi, Nagatachō, Sakuradamon of Yūrakuchō naar Wakō of Kōtō
Hanzōmon-lijn - van Nagatachō, Hanzōmon, Kudanshita, Jimbōchō of Ōtemachi naar Shibuya of Sumida
Tōkyō Metro Namboku-lijn - van Tameike-Sannō of Nagatachō naar Shinagawa of Kita
Mita-lijn - van Uchisaiwaichō, Hibiya, Ōtemachi of Jimbōchō naar Shinagawa of Itabashi
Shinjuku-lijn - van Ichigaya, Kudanshita, Jimbōchō, Ogawamachi of Iwamotochō naar Shinjuku of Ichikawa
MIR Tsukuba Express - van Akihabara naar Tsukuba
Chiyoda ligt aan de volgende autowegen :
Autoweg 1, naar Chūō of Osaka
Autoweg 20 (Kōshū-Kaidō), naar Chūō of Shiojiri
Autoweg 246, naar Numazu
Tokyo International Forum
Het Tokyo Takarazuka-theater
Breng een bezoek aan het Yasukuni-heiligdom. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3335 | wikivoyage |
Maribor is een universiteitsstad in het oosten van Slovenië dicht bij de grens met Oostenrijk. Met ongeveer 114.000 inwoners is het in grootte de tweede stad van het land. Maribor is gelegen aan de oevers van de rivier Drava en vormt een ideale uitvalsbasis om het nabijgelegen berggebied Pohorje te verkennen waar 's zomers gewandeld en 's winters geskied wordt. Maribor heeft een charmante oude binnenstad die grotendeels autovrij is.
Het stadscentrum van Maribor is niet zo groot, alle bezienswaardigheden bevinden zich op wandelafstand van elkaar.
Wandelen in het Mestni park, een groot stadspark. Vanuit het Mestni park kan je verder wandelen naar de 386 meter hoge Piramidaheuvel van waar je een mooi uitzicht over de stad en de omringende wijngaarden krijgt.
Slovensko narodno gledališče (Nationaal Theater van Slovenië), Slovenska ulica 27, Tel: +386 2 250 61 00, . Voor wie van opera, ballet of theater (in het Sloveens) houdt.
Cantante cafe, Vetrinjska ulica 5, Tel: +386 2 252 53 12, . Levendig Cubaans café op een kelderverdieping waar je naast een uitgebreide keuze aan cocktails ook lekker en goedkoop kan eten. In de zomer kan je genieten op het terras. Cocktails voor minder dan 4€.
Rožmarin, Gosposka ulica 8, Tel: +386 2 23 43 180, . Ma - Do 08:00 - 24:00, Vr - Za 08:00 - 02:00. Gesloten op Zo en feestdagen. Trendy restaurant, wijnbar, koffiehuis en club in het stadscentrum. Originele keuken met nadruk op verse ingrediënten.
Cajnica Cajek, Slovenska Ulica 4, Tel: +386 2 250 29 86. Uitgebreide keuze aan soorten thee en koffie. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3336 | wikivoyage |
Westerbork is een plaats in Drenthe. Westerbork is een brinkdorp, het aantal inwoners is 4.700 (2021).
De naam Westerbork is beladen vanwege het Kamp Westerbork in de Tweede Wereldoorlog. Tegenwoordig is het een vredig plaatsje met een aantal hotels en een hoofdstraat vol met horecagelegenheden.
Westerbork heeft geen eigen luchthaven, de dichtstbijzijnde is:
Het is mogelijk om met trein richting Westerbork te komen, alleen gaat de trein maar tot een dichtbij plaatsje genaamd Beilen. Hier komt de trein aan van Groningen en Zwolle. Het is alleen mogelijk om een sprinter te nemen. Hierna zul je de bus verder moeten nemen.
Westerbork is te bereiken komende vanuit Arnhem, A 50 richting Zwolle, A 28 afslag 31 (Westervork) en via de N 381 richting Hooghalen. Komende van Groningen, A 28 en afslag 31 (Westerbork), komende van Utrecht, A 28 richting Zwolle, afslag 31 (Westerbork) vervolgens de N 381 richting Hooghalen-Westerbork. Vanuit Hooghalen is het nog 2,4 km naar de ingang bij het Ontmoetingscentrum, hier kun je de auto GRATIS parkeren.
Het is mogelijk om met de bus te komen vanaf het station in Beilen, Lijn 22 gaat namelijk van station Beilen naar Zweeloo, via Westerbork;
Het is ook mogelijk om met de bus vanuit Emmen te komen. Hierbij pak je Lijn 27 vanuit Emmen en stapt over in Zweeloo om Lijn 22 te pakken naar Beilen, deze gaat via Westerbork.
Rondom Westerbork leent het zich om de omgeving per fiets te verkennen. Er zijn diverse fietsroutes beschikbaar.
Ook kan men een fiets huren ter plaatse:
In het centrum
Buiten de plaats
De wandeling naar Kamp Westerbork maken. Lopend door een stiltegebied van de sterrenwacht is er een kleine educatieve toer uitgezet.
De hoofdstraat zit vol met op toeristen gerichte tentjes. Visrestaurant, snackbar, restaurant eetcafé, een Chinees; alles is verkrijgbaar. De kwaliteit is nagenoeg gelijk, en de gewenste sfeer is meer een criterium voor de keuze.
Het is ook mogelijk om de Nacht door te komen in Westerbork. In het centrum zit namelijk hotel en restaurant Abdij de Westerburcht. Verder zit er net buiten het centrum hotel de Ruyghe Venne. Voor langere overnachtingen zit er ook nog vakantiepark Het Timmerholt
Voor verdere informatie is er in Westerbork ook nog een toeristeninformatiepunt in het Centrum
Borger - bekend door de grootste hunnebed van Nederland, D 27;
Assen - Hoofdstad van de provincie Drenthe, bekend van de TT Assen;
Groningen - Hoofdstad van de provincie Groningen;
Emmen - grootste gemeente van de provincie Drenthe. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3337 | wikivoyage |
Oudenbosch is in Noord-Brabant. Oudenbosch is onderdeel van gemeente Halderberge.
Botanische tuin, gespecialiseerd in bomen en struiken, Arboretum
De Grote Kapel en begraafplaats van Saint Louis
Het Nederlands Zouavenmuseum
Het natuurhistorisch en volkenkundig museum
Natuurgebied Gastels Laag. Hier kun je het Laarzenpad lopen. (Wel ook echt laarzen meenemen!)
Foto´s op Laarzenpad
Stadswandeling Oudenbosch. Je kunt met of zonder gids de stadswandeling lopen. De wandeling is 2,2 kilometer lang en duurt 1,5 tot 2 uur.
Park de Nieuwe Riet. Kampeerboerderij op 3 km van Oudenbosch af. De Nieuwe Riet
Hotel de Reiskoffer, Bosschenhoofd. Gelegen aan het Pagnevaartbos op korte afstand van Vliegend Museum Seppe en Oudenbosch
Oud-Seminarie Bovendonk Hoeven
Protestantse kerk en begraafplaats te Oud Gastel | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3338 | wikivoyage |
Homs (Arabisch: حمص, ook gespeld als Himş of Hims) is een stad, gelegen in Syrië.
Homs heeft ongeveer 700.000 inwoners. Een groot deel van de stad werd verwoest of beschadigd tijdens de Syrische burgeroorlog, met name tijdens het Beleg van Homs (2011-2014). De wederopbouw begon in 2018.
De Krak des Chevaliers is een burcht nabij Homs en een van de toeristische topbestemmingen in Syrië.
Zie het land-artikel (Syrië) voor de veiligheidssituatie voor het reizen in Syrië. Voor Homs zijn er geen afwijkende gegevens. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3339 | wikivoyage |
Ōta (Japans: 大田区, Ōta-ku) is één van de 23 speciale wijken van Tokio. Ōta heeft het statuut van stad en noemt zich in het Engels ook "Ota City". Op 1 mei 2009 had de stad 683.646 inwoners. De bevolkingsdichtheid bedroeg 11.500 inwoners/km² en de oppervlakte van de stad is 59,46 km².
Ōta ontstond op 15 maart 1947 uit de fusie van de wijken Omori en Kamata van de stad Tokio.
Ōta ligt aan de Baai van Tokio. Ōta grenst aan de speciale wijken Shinagawa, Meguro en Setagaya in het noorden. Kōtō bevindt zich in het oosten. De rivier Tamagawa vormt de grens met de stad Kawasaki in de prefectuur Kanagawa.
De internationale luchthaven van Tokyo (Japans: 東京国際空港, Tōkyō Kokusai Kūkō) bevindt zich in de wijk Ota. De luchthaven staat beter bekend als Haneda-luchthaven (羽田空港, Haneda Kūkō) (IATA: HND, ICAO: RJTT) om het te onderscheiden van de luchthaven van Narita in de prefectuur Chiba. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3340 | wikivoyage |
De provincie Benevento is in de regio Campania, in Italië.
Benevento de provinciehoofdstad
Sant' Agata de' Goti
Bei Park Hotel - Strada Statale Appia KM 255 Benevento 82100 BN. De Bei Park Hotel is de ideale bestemming voor liefhebbers van natuur en ontspannen. structuur is een oase van groen met een zwembad, een klein meertje en solarium | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3341 | wikivoyage |
Tukuyu is een klein stadje in het zuiden van Tanzania.
Tukuyu is gelegen in Rungwe, een schitterend vulkanisch gebied dat vele natuurlijke attracties biedt als kratermeren en watervallen.
Je komt er door eerst naar Mbeya te reizen (met auto, bus of trein) en vandaaruit nog zuidelijker af te zakken in de richting van Malawi.
Sinds 2006 heeft de plaatselijke vereniging van theeboeren een community based toerisme programma opgezet dat verschillende toeristische rondritten aanbiedt waarbij je kennis maakt met de schitterende natuur, cultuur en lokale bevolking. De opbrengsten van het programma gaan naar ontwikkelingsprojecten in de deelnemende dorpen.
Als je naar het zuiden reist, is er voor strandliefhebbers Matema, met een schitterend strand aan het Malawi-meer. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3342 | wikivoyage |
Twente is een regio in Overijssel.
De volgende steden worden gerekend tot de regio Twente.
Twente heeft een rijke geschiedenis. Al ver voor het begin van onze jaartelling wordt het gebied bewoond. Bodemvondsten tonen dit aan. Rond de 8e eeuw komt het gebied onder het regime van het Frankische Rijk. Karel de Grote stichtte er militaire vestingen. Je vind overblijfselen hiervan terug in bijvoorbeeld de plaatsnaam Oldenzaal, Olde Sala is Frankisch. Twente was tot laat in de 8e eeuw een heidense plek maar rond de tiende eeuw kwam Twente in de greep van de Utrechtse bisschoppen.
In de middeleeuwen kende Twente verscheidene kloosters: het Sint-Antoniusklooster in Albergen, het Sint-Catharinaklooster in Almelo, het Sint-Agnesklooster in Oldenzaal en het Stift te Weerselo. Na de Reformatie zijn deze kloosters opgeheven en werden de goederen ingelijfd door de Staten van Overijssel. Alleen het Stift bleef bestaan als instelling voor adellijke jongedames.
In Twente spreekt men Nederlands. Zeker in de steden zijn er nog weinig mensen die Twents spreken. Duits is over het algemeen een taal die goed verstaan wordt, zeker in de winkels en op de markt van Enschede.
Met de trein, de intercity, is Almelo het eerste station dat je aandoet. Daarna volgt Hengelo waar ook de trein richting Bad Bentheim gaat en als laatste station vind je Enschede, vanwaar een trein naar Munster / Dortmund vertrekt.
Het Stift in Weerselo, klooster uit 1400, later instelling voor adellijke jongedames
De museumfabriek over de ontstaansgeschiedenis van Twente met bijvoorbeeld bodemvondsten
Monument op de Usseleres ter gedachtenis aan het kampement van Prins Maurits tijdens de tachtigjarige oorlog
Natuurgebied Het Springendal
Natuurgebied Lutterzand, dat geldt als provinciaal aardkundig monument, je ziet namelijk het profiel van de aardlagen van de laatste 15.000 jaar. De 10.000 jaar grens is er duidelijk zichtbaar.
Het beklimmen van de toren van de Plechelmus (12e eeuw) in Oldenzaal
Er is een variëteit aan keukens in Twente, van pannenkoekenrestaurant tot Indiaas en Libanees restaurant. Als echt Twents wordt het restaurant Tante Sien in Vasse gezien. In de steden Almelo, Hengelo en Enschede is er voor elk wat wils.
In 2019 werd de gemeente Dinkelland in Twente uitgeroepen als de veiligste gemeente van Nederland. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3343 | wikivoyage |
Jordanië is een land in het Midden-Oosten. Het wordt in het noorden begrensd door Syrië, in het oosten door Irak, in het zuid-oosten door Saoedi-Arabië, in het zuiden door de Golf van Aqaba en in het westen door Israël en de Westelijke Jordaanoever.
Het grootste gedeelte van de bevolking woont in de verschillende steden. De woestijnen zijn zeer dunbevolkt en hier wonen slechts enkele nomaden.
Amman — hoofdstad
Aqaba — gelegen aan de Golf van Aqaba, op enkele kilometers van het Israëlische Eilat
Petra - Ruïnes van de hoofdstad van de Nabateeërs
Wadi Rum - Een van de mooiste woestijngebieden ter wereld
Jerash - Een van de grootste Romeinse sites in het Midden-Oosten
Karak - De grootste kruisvaardersburcht in Jordanië
De Dode Zee - Heerlijk drijven op het laagste punt op aarde
Dana - Jordaniës mooiste natuurreservaat
Paspoort & visum info
Het visum is direct bij aankomst op het vliegveld te krijgen (20 JD). Zorg wel dat je al wat Jordaans geld hebt.
Alleen tussen Amman en Aqaba is een binnenlandse vlucht mogelijk.
Er is 2x per week een trein tussen Amman en Damascus. Deze verbinding is echter erg traag, waardoor maar weinig reizigers hier gebruik van maken.
Bussen en servicetaxi's vertrekken meestal pas als ze vol zijn, wat kan betekenen dat je meer dan een uur moet wachten totdat deze vertrekt. Alle aanduidingen zijn in het Arabisch, dus als je dit niet kan lezen is het verstandig om de naam van de bestemming op papier in het Arabisch bij je te hebben zodat je het kan vragen.
Het is niet vreemd als een buschauffeer onderweg enkele keren stopt om een praatje met iemand te maken, of om met een draaiende motor te tanken. Op snelwegen houdt met zich meestal aan de snelheidslimieten, maar zodra hier van afgeweken wordt gelden er vaak andere ideeen over veiligheid dan in Nederland.
Een uitzondering zijn de witte JETT-bussen voor de grotere afstanden (richting Syrië en Libanon, Amman - Petra). Deze zijn ruim, hebben airco en vertrekken volgens een vast tijdsschema. Boeken moet wel minstens een dag van te voren gebeuren omdat deze bussen snel vol raken. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3345 | wikivoyage |
Hongkong is een door 263 eilanden gevormde wereldstad die na 99 jaar onder de Britse kroon te hebben gezeten vandaag de dag weer bij China hoort. Hoewel men Hongkong voornamelijk associeert met de wereldberoemde metropool is er ook heel veel ongerepte natuur te vinden met heel veel mogelijkheden voor recreatie.
Hongkong is een Speciaal Administratieve Regio van China, wat inhoudt dat het onder Chinees gezag staat, maar dat de wetten afwijken dan die van de rest van China. Het is één van de dichtstbevolkte gebieden van de wereld en valt op door de enorme hoeveelheid wolkenkrabbers die er staan. Het aantal wolkenkrabbers dat Hongkong rijk is, is het grootste op aarde. In zo'n wolkenkrabber kunnen evenveel bewoners terecht als in een heel Chinees dorp. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel wolkenkrabbers wel meer dan 50 verdiepingen tellen.
In de Middeleeuwen was Hongkong een belangrijke thuishaven van piraten. Het zou tot de 16e eeuw duren voordat de Europeanen erheen kwamen. De eerste Europeanen die er arriveerden, waren de Portugezen, die van de Chinezen een basis mochten opzetten op Macau. De Britten hadden echter veel langer nodig om de handel met Hongkong op te starten. Dit had er onder andere mee te maken dat de richtlijnen voor Europese handelaars erg streng waren. Zo mochten ze bijvoorbeeld geen Chinees leren. Uiteindelijk kregen de Britten in 1685 groen licht om de handel te starten.
Dit ging echter erg moeizaam. De Britten gaven erg veel geld uit in China, maar ze kregen niet veel inkomsten terug. Om dit om te gooien, begonnen de Britten in 1800 met het verhandelen van opium. Deze handel werd steeds belangrijker en ondanks een verbod, dat in 1796 van kracht werd, ging de handel gewoon door. In 1839 was de maat voor China echt vol en trachtten zij de opiumhandel uit te roeien door de twee Opiumoorlogen. Deze duurden van 1839 tot 1842 en van 1856 tot 1860. In beide gevallen behaalden de Britten de overwinning. In 1898 werd besloten dat het Verenigd Koninkrijk Hongkong 99 jaar mocht pachten. Aan het einde van deze pachtperiode, in 1997, werd Hongkong weer onderdeel van China, waar het vandaag de dag nog steeds toe behoort. Vandaag de dag is er in Hongkong nog steeds veel van de Britse invloed terug te zien.
Hongkong heeft een warm klimaat. De winters zijn zeer zacht en de zomers zijn vochtig en heet. Januari en februari zijn gemiddeld de koudste maanden met gemiddeld ruim 18,5 graden Celsius. Juli en augustus zijn met gemiddeld het warmst ruim 31 graden Celsius.
De luchtvochtigheid is tussen maart en december erg hoog, wat komt door de enorm hoge temperaturen en de regen. Hongkong wordt regelmatig getroffen door tropische stormen en orkanen.
Hongkong bestaat uit 263 eilanden en een klein stukje vasteland aan een zuidoostpunt van China. Het is opgedeeld in vijf delen: Hongkong-eiland, Kowloon, New Territories, Lantau en de Outlying Islands.
Hoewel Hongkong vooral bekendstaat om de enorme metropool, heeft het ook heel veel ongerepte natuurgebieden. Hier zijn stranden te vinden en hele mooie afwisselende natuurgebieden waarin veel bijzondere planten en dieren leven. Er kan gewandeld, gekanood en abgeseild worden.
De belangrijkste godsdiensten in Hongkong zijn vooral boeddhisme, taoïsme en confucianisme. Er zijn dan ook heel veel tempels, kloosters en andere heilige plekken te vinden. Er wonen echter ook hindoes, joden, katholieken en moslims in Hongkong.
Een belangrijk onderdeel van de kunst en cultuur in Hongkong is de Kantonese opera, een combinatie van muziek, toneel, vechtsport en acrobatiek. De kostuums bij deze stukken zijn prachtig gekleurd en trekken bij iedereen de aandacht. De stukken gaan vooral over liefde, trouw en de liefde voor het land.
Drakenbootvaren is de nationale sport in China, maar in Hongkong is de populariteit ongekend, te vergelijken met het voetbal in Nederland en België. Bij de race in Victoria Harbour komen jaarlijks honderdduizenden toeschouwers en het evenement wordt, net als de Olympische Spelen, ingeleid met een heuse openingsceremonie met grote optredens en toespraken.
De luchthaven van Hongkong is een van de grootste ter wereld en is dan ook rechtstreeks te bereiken vanaf Schiphol. Het vliegveld ligt op een kunstmatig eiland dat via twee bruggen en een tunnel met Hongkong verbonden is. Vanaf Schiphol vliegen zowel KLM als Cathay Pacific Airways op Hongkong. Een vlucht van Schiphol naar Hongkong duurt gemiddeld ruim 11 uur.
De makkelijkste manier om van de luchthaven naar Hongkong te komen is met de Airport Express, een speciale metroverbinding van het vliegveld naar de stad.
Vanuit de schitterende natuurlijke haven Victoria Harbour, die tussen Hong Kong Island en Kowloon ligt, vertrekken veerboten van Star Ferry. Op deze veerboten kan een rondvaart gemaakt worden door de omgeving. Ook is het mogelijk om mee te varen op één van de prachtige jonks (Chinese zeilschepen) die vanuit dezelfde haven vertrekken.
In Hongkong is er de Peak Tram, die in 2013 zijn 125-jarig jubileum viert en al een attractie op zich is. Met deze tram kun je Victoria Peak bereiken, dat met 554 meter het hoogste punt van Hongkong is.
A Symphony of Lights. Dit wereldberoemde licht- en muziekspektakel vindt elke avond om 20:00 uur plaats.
Po Lin. Boeddhistisch klooster op Lantau Island, een van de grootsten van Hongkong.
Victoria Harbour. Een prachtige natuurlijke haven tussen Hong Kong Island en het schiereiland Kowloon.
De bewoners van Hongkong zijn erg trots op hun restaurants. Vooral in Lan Kway Fong zijn heel veel restaurants en ook cafés te vinden.
Het uitgaansgbied in Hongkong is het reeds in de vorige paragraaf genoemde Lan Kway Fong. Naast restaurants en cafés zijn hier ook discotheken te vinden.
Hongkong is met een efficiënte politie een van de veiligste steden van Azië, zoniet de wereld. Wel is het raadzaam om op te letten op zakkenrollers, zoals in alle grote metropolen. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3346 | wikivoyage |
De Samoeng-lus ligt in de provincie Chiang Mai in Noord-Thailand. De route heeft hetzelfde eindpunt als het beginpunt en vormt dus een lus. Het voordeel van een lus is dat je eigenlijk op ieder punt in deze route kunt beginnen, handig als je hotel ergens aan de route ligt. De route loopt rond een groep bergen, waarvan Doi Suthep en Doi Pui wel de bekendste zijn. Lokale reisorganisaties bieden de route ook wel aan onder de naam Samoeng Loop.
De route voert door bergachtig gebied met veel natuurschoon. Mae Rim ligt op een hoogte van circa 330 meter, terwijl het hoogste punt op de route circa 1130 meter is (Mon Cham 1300 meter), een hoogteverschil van 800 meter. Er zijn geen sterke stijgingen/dalingen, behalve als voor een bezoek aan Mon Cham wordt gekozen. In dat laatste geval kan een motor van maar 100 cc met twee passagiers net iets te weinig zijn, huur dan liever een 125 cc motor. Samoeng is ook heel bekend voor zijn aardbeienteelt, die dan ook ruim worden aangeboden in het seizoen (december-februari).
Op de eerste kilometers in de Mae Sa Vallei zijn vele doe- en bekijk-attracties, terwijl het overige deel van de route vooral natuurschoon biedt.
Veel voorbereiding vergt deze route niet. Probeer wel bij het samenstellen van je reisschema in Thailand de route niet op een zaterdag of zondag in te plannen; de route is zeer populair bij Thaise weekendgangers en je loopt dan kans vaak bumper aan bumper door de uitlaatgassen te rijden.
Als je op de motor naar Mon Cham wilt, zorg dan een voldoende sterke motor met volle tank te hebben, er is maar één tankstation in de Mae Sa Vallei, vrijwel aan het begin van de vallei:
Toch zul je bij navraag wel aan benzine kunnen komen bij lokale winkeltjes, meestal verkocht in flessen van 1 liter (duurder dan aan de pomp).
De aardbeien waar Samoeng bekend is, worden langs de weg verkocht. Eet ze niet direct op, de telers gebruiken bestrijdingsmiddelen die eerst moeten worden weggespoeld.
Arriveren/Naar de start
Hoewel de route wordt beschreven vanuit een startpunt aan de noordpoort van het oude centrum van Chiang Mai, kan deze ook overal begonnen worden. Omdat het een lus is, kom je toch wel weer bij je persoonlijke beginpunt uit.
Het begin van de route is over een drukke snelweg. Het is voor wandelaars daarom aan te bevelen eerst met openbaar vervoer (zoals songthaew of tuk-tuk) naar een van de beginattracties te gaan.
Thaise tekst voor bestuurders songthaew of tuk-tuk:
Dara Phirom Paleis: พิพิธภัณฑ์พระตำหนักดาราภิรมย์
Wat Pa Dara Phirom: วัดป่าดาราภิรมย์
Tiger Kingdom: weten ze allemaal
Dan volgt de route over weg 1096 (van begin tot eind) en vervolgens over weg 1269 tot deze uitkomt bij de buitenste ringweg (weg 121). Dit deel van de Samoeng-lus (66 km over weg 1096 en weg 1269) is het meest geschikt om te lopen, hoewel je dan wel over een verkeersweg loopt.
Vanaf het einde van weg 1269 is het 2 km lopen over weg 121 naar de afslag voor het Ratchaphruek Park (ook Royal Flora), vanwaar het vervolgens nog 1300 m is naar de ingang. Als je het park niet wilt bezoeken, kun je het beste openbaar vervoer (songthaew of tuk-tuk) kiezen om terug naar Chiang Mai te gaan. Als je het park wel bezoekt, kun je deze vervoermiddelen ook kiezen, maar bovendien ook nog een lijnbus die vanaf het parkeerterrein vertrekt (deze bus kun je ook wandelend vanaf het einde van weg 1269 bij de Ratchaphruek-afslag aanhouden).
Tip: circa 700 meter voorbij kilometersteen 29 is er links een pad dat na 1200 meter een geasfalteerde weg wordt. Dit is een rustige weg die je uiteindelijk bij het Ratchaphruek Park brengt.
Met een goede mountainbike is de route ook te fietsen. In een in het verleden gehouden wedstrijd is de gehele lus in 3 uur en 15 minuten afgelegd (door de winnaar).
Met auto of motorfiets
Dit is eigenlijk de meest gebruikte wijze om de route uit te voeren.
De route in grote lijnen
De Samoeng-lus is een route die eerst over weg 107 naar het noordelijker gelegen Mae Rim voert, om van daar in westelijke richting over weg 1096 door de Mae Sa Vallei naar Samoeng te gaan. Na Samoeng voert de route verder in zuidelijke-, later oostelijke richting, over weg 1269 die bij het irrigatiekanaal wordt bereikt. Vandaar is het slechts weinige kilometers over weg 121 naar het Ratchaphruek park, en ten slotte de terugkomst in Chiang mai. Na 87,5 km (waarbij in het geheel geen attractie wordt bezocht) tot 104 km (met bezoek aan werkelijk alle attracties) ben je dan weer op je vertrekpunt.
In het algemeen heeft een weg met een wegnummer om de 1000 meter een kilometerpaaltje. Op de zijde die naar de weg is gericht staat het wegnummer, daaronder de Thaise letters กม (km) en daar weer onder het nummer van het paaltje. Vanuit je rijrichting kun je één zijkant zien waarop je dan kunt lezen hoe ver het is naar een of meer volgende plaatsen. Ook de wegen die deel uit maken van de Samoeng-lus hebben kilometerpaaltjes. In onderstaande tabel staan alle kilometerpaaltjes die je onderweg op de Samoeng-lus tegenkomt. De naam van de kilometerpaaltjes is in het formaat "wegnummer-km-paalnummer" (paalnummer "begin" is geen echt kilometerpaaltje). Voor ieder kilometerpaaltje staat een nummer, waarop geklikt kan worden om de kaartpositie ervan te zien.
Als de naam tussen haakjes staat, is het paaltje niet echt aangetroffen (of was het bij nadere inspectie overwoekerd door struiken), maar is het de geschatte plaats waar het gestaan zou moeten hebben.
Van weg 1269 liggen de kilometerpaaltjes niet aan de route.
Tussen en is de afstand 1600 m; het is onduidelijk waar het "nulpunt" is!
In Thailand kunnen alle soorten verkeer –van voetganger tot auto– van alle wegen, dus ook de snelwegen, gebruikmaken. De totale afstand van 90 km is voor ervaren wandelaars heel goed te wandelen. Toch zal de route gewoonlijk met motorfiets, personenauto of minibus gereden worden.
Verloop: eerst naar het noorden
Dit verloop van de route is het meest gekozen. Je begint bij de noordpoort van de oude stad in noordelijke richting te reizen. Je volgt de "cirkel" daardoor tegen de wijzers van de klok in.
Als de eerste attracties niet of niet allemaal interessant voor je zijn, heb je een paar alternatieven om bij het begin van de Mae Sa Vallei te komen. Daarom zijn er 3 aanloopjes tot dit punt:
De hele route met alle bezienswaardigheden, maar waarbij het Tiger Kingdom ook makkelijk is over te slaan (routeschema Samoeng-lus, aanloop 1)
De route zonder Paleis en tempel, maar met Tiger Kingdom (routeschema Samoeng-lus, aanloop 2)
De route geheel zonder attracties (routeschema Samoeng-lus, aanloop 3)
Vanaf het beginpunt van de Mae Sa Vallei liggen alle attracties ofwel aan weg 1096, ofwel enkele honderden meters in een zijweg. In het laatste geval sla je van weg 1096 af, bezoekt de attractie en dan gaat het via dezelfde weg weer terug naar weg 1096 die je dan weer verder in westelijke richting moet volgen.
Verloop: eerst naar het zuiden
De route kan natuurlijk ook in tegengestelde richting worden uitgevoerd. Je begint dan bij de westpoort (Suan Dok Gate) van de oude stad en doorloopt de "cirkel" dan met de wijzers van de klok mee. Al direct aan het begin van weg 1269 is de eerste bezienswaardigheid: Wat Ton Kwen.
Het hoofdbestanddeel van de route voert over de wegen 1096 en 1269.
Het laatste stuk
Weg 1269 eindigt bij de buitenste ringweg die wegnummer 121 heeft. Van daar kun je de weg langs het irrigatiekanaal (meestal Canal Road genoemd) naar Chiang Mai volgen. Op 2 km van het einde van weg 1269 is er nog een kruising, linksaf ga je naar het Ratchaphruek Park en ook naar de Chiang Mai Night Safari.
Bezienswaardigheden/attracties langs de route
De route voert langs tal van bezienswaardigheden, alsmede langs enkele doe-bestemmingen. Bij veel beschrijvingen staat een symbooltje "", waarop geklikt kan worden om de kaartpositie ervan te zien.
Bezienswaardigheden rond Samoeng
Samoeng is ook een uitgangspunt voor enkele bezienswaardigheden die buiten de route vallen.
Eenvoudige eetgelegenheden zijn aanwezig op veel plaatsen langs de route. Beduidend duurdere eetgelegenheden zijn de hotelrestaurants. En eten bij het restaurant van Mon Cham is ook een hele belevenis met het adembenemende uitzicht.
Wie de route wandelt, ontkomt er haast niet aan: er is accommodatie benodigd. De meeste accommodatie aan de route is van de prijsklasse duur, waarbij vooral exclusiviteit betaald wordt en in mindere mate de luxe. Het woordje resort in de naam van de accommodatie is vrijwel altijd een synoniem voor duur. Wie 30 km per dag kan lopen, kan het overnachten aan de route vermijden door met openbaar vervoer naar het midden van de route (T-splitsing weg 1096 met weg 1269) gaan, en vanaf daar weg 1096 (richting Mae Rim) dan wel weg 1269 (richting Hang Dong) uit te lopen. En als je dat niet haalt: op weg 1096 heb je na 18 km de Queen Sirikit Botanic Garden, waar je na een eventueel bezoek een songthaew terug naar Chiang Mai kunt nemen. Je kunt je dan de volgende dag weer naar de Queen Sirikit Botanic Garden laten brengen en de rest van deze weg volgen. Op weg 1269 kun je iets vergelijkbaars doen, hoewel het lastiger is aan een songthaew-bestuurder uit te leggen waar je de volgende dag heen wilt reizen.
In de weekenden is dit een populaire bestemming voor vooral Thais. Niet iedereen is even ervaren met rijden op bergwegen.
Na het eindpunt | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3348 | wikivoyage |
Het Verenigd Koninkrijk (in het Engels: United Kingdom, gewoonlijk afgekort tot UK) is een land in het westen van Europa.
Het land bestaat op zijn beurt weer uit vier kleinere landen die tot op zekere hoogte onafhankelijk van elkaar functioneren. Met elkaar vormen Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland echter één staat. Engeland, Schotland en Wales, delen het eiland Groot-Brittannië (ter plekke vaak kortweg Britain genoemd) en de zeer vele kleine eilanden die zich daarom heen verspreiden. Het overgrote deel ligt dus op het Britse mainland Britain en als zodanig wordt de staat regelmatig Groot-Brittannië genoemd. "Vergeten" worden dan dus alle satellieteilanden en ook nog het gedeelte Noord-Ierland dat, zoals de naam al zegt, op het noordoosten van het eiland Ierland te vinden is.
Dichtstbijzijnde buurlanden zijn Ierland (republiek), Frankrijk, België en Nederland. Het eiland Man en de Kanaaleilanden zijn Brits kroonbezit. Officieel maken zij geen deel uit van het Verenigd Koninkrijk, maar ze zijn er door verschillende regels en verplichtingen wel mee verbonden. Hetzelfde geldt voor de Overseas Territories, kleine (schier)eilanden welke over de hele wereld verspreid te vinden zijn.
Het Verenigd Koninkrijk anno nu is een unieke mix van culturen met een bijzondere geschiedenis en gehandhaafde tradities in combinatie met een dynamisch modern leven. En hoewel 'Britannia no longer rules the waves', het land heeft nog steeds een sterke culturele en politieke invloed op de wereld. Ondanks een helaas vaak slechte reputatie als het om het weer gaat, is het een geliefde vakantiebestemming, met de wereldstad Londen als belangrijkste toeristische trekpleister. Daarnaast telt het Verenigd Koninkrijk vele andere bijzondere plekken zoals de ruige natuur van Schotland en Wales, pittoreske Engelse dorpjes in the countryside en ook andere trendsettende steden. Overal kan de toerist rekenen op een oprecht geïnteresseerd warm welcome.
Eenvoudig samengevat bestaat het hedendaagse 'Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland' sedert 1927. Van 1801 tot 1921 waren de Britse Eilanden als geheel verenigd, dus mét het complete eiland Ierland erbij. Wales en Engeland waren reeds in de middeleeuwen bijeengevoegd, en anno 1707 kwam Schotland er om economische redenen vrijwillig bij. Dit was de Act of Union ten tijde van koningin Anna van Engeland (Queen Anne), die daardoor dus 'Anna van Groot-Brittannië' werd. Sedertdien is het eiland Groot-Brittannië bijgevolg één land geweest. De moderne situatie, waarbij Noord-Ierland deel van het koninkrijk uitmaakt, ontstond toen het zuiden van Ierland zich in 1921 afscheurde en de 'Ierse Vrijstaat' stichtte. En dat was dan weer het gevolg van een gedeeltelijke kolonisatie van Noord-Ierland door Engelstalige protestanten uit Engeland, die in 1690 onder koning William III (de Nederlandse stadhouder Willem III van Oranje) een beslissende overwinning op de Iers sprekende katholieken hadden behaald in de slag bij de Boyne. Dat verklaart dus de verdeeldheid van het Ierse eiland, die tot op heden voortduurt. Algemeen kan men daarbij opmerken dat Engeland, als grootste onderdeel van het koninkrijk, zowel in economisch als cultureel opzicht altijd dominant is geweest ten opzichte van de kleinere deelstaten. Als gevolg daarvan zijn de Keltische talen van de Britse Eilanden (Welsh, Iers, Cornisch, Schots-Gaelisch en ook Manx) in de loop der eeuwen steeds sterker in de verdrukking geraakt. En anderzijds verklaart dit ook de opkomst van nationalistische en separatistische tendenzen in de kleinere delen van het koninkrijk.
De Britse Eilanden zijn ten minste sinds het Neolithicum bewoond. Over de mensen die Stonehenge en andere megalithische bouwwerken oprichtten, is nagenoeg niets bekend. We weten niet waar ze vandaan kwamen of welke taal ze spraken. Zij werden waarschijnlijk door een Keltische invasie verdrongen; toen de Romeinen Engeland veroverden, werd het in elk geval door Kelten bewoond. U vindt in Engeland dan ook archeologische sites uit de Romeinse periode, bijvoorbeeld Viroconium (Wroxeter) in Shropshire. En wereldberoemd is de Muur van Hadrianus, die het veroverde Engeland scheidde van Schotland (dat door Picten werd bewoond). In de middeleeuwen werden de Kelten in Engeland op hun beurt door de Angelen, Saksen en Juten uit Engeland verdreven (vandaar 'Angelsaksisch'). Toen die op hun beurt door de Vikingen werden aangevallen, werd Engeland verdeeld in een Angelsaksisch en een 'Deens' gedeelte (de Danelag). In 1066, met de slag bij Hastings, vielen de Normandiërs (die zelf van de Vikingen afstamden maar inmiddels Frans spraken) vanuit Frankrijk binnen. Drie eeuwen lang was daarop Frans de taal van de Engelse overheid. Aan Schotland ging deze evolutie echter voorbij: daar was toen Gaelisch de voertaal, en pas vanaf de Nieuwe Tijd won het Engels in Schotland terrein. Toen volgden de Rozenoorlogen tussen het Huis York en het Huis Lancaster, met York als uiteindelijke overwinnaar. Tijdens de Honderdjarige Oorlog in de late middeleeuwen veroverde Engeland grote delen van Frankrijk. Onder de Tudorvorsten Hendrik VIII en Elizabeth I begon het Britse Rijk te groeien. Na het uitsterven van de Tudors nam het Schotse Huis Stuart de Engelse troon in. Jacobus II was katholiek en autocratisch en werd afgezet in de Glorious Revolution van 1689. Anna, die Engeland en Schotland verenigde, was de laatste Stuartmonarch en stierf in 1714. Toen nam het huis Hannover de troon in en volgde de georgiaanse periode: Noord-Amerika werd veroverd en gedurende de 18e eeuw ontwikkelde het Britse Rijk zich onophoudelijk. Onder Victoria, tot slot, was het het grootste rijk ter wereld geworden. Na de Tweede Wereldoorlog kregen de landen die deel van het Britse Rijk hadden uitgemaakt echter een na een autonomie. Het hedendaagse Gemenebest van Naties (the Commonwealth of Nations) is een restant hiervan; het is een cultureel verbond van staten die vroeger Brits waren. Sommige van deze landen zijn de facto compleet onafhankelijk, maar erkennen Elizabeth II nog steeds als officieel staatshoofd.
De Britse cultuur is enerzijds sterk regionaal gebonden en heeft anderzijds invloeden van overal ter wereld ondergaan. De BBC wordt wereldwijd gerespecteerd als een bron van betrouwbare journalistiek en kwaliteitsvolle documentaires, en dankzij zijn mondiale mediakanalen — daarbij geholpen door de Engelse taal — wordt de mening van het Verenigd Koninkrijk op wereldvlak nog steeds serieus genomen, ook al is the Empire inmiddels geschiedenis. De cultuur en mentaliteit van het Verenigd Koninkrijk zijn gediversifieerd en veelzijdig. Veel meer dan in de rest van West-Europa speelt hier sociale klasse een rol bij de meningen die men erop nahoudt: de Britten hebben nog steeds een sterk uitgesproken beeld van wat als working class, middle class en upper class geldt, en hun visie op elkaar en op de wereld wordt daar dan ook gedeeltelijk door beïnvloed. Deze sociale stratificatie wordt weerspiegeld in de persoonlijke interesses van de inwoners, maar ook in hoe ze spreken, welke kranten ze lezen, wat ze meestal eten, waar ze hun boodschappen doen enzovoorts. Ook hun regionale identiteit vormt een belangrijk aspect van hoe de Britten zichzelf waarnemen. Voor toeristen kan een zeker bewustzijn van deze mentaliteit nuttig zijn: tijdens een cricketwedstrijd met cream tea ergens in de Cotswolds wordt nu eenmaal anders over de zaken gedacht dan in een bruine kroeg vol voetbalfans aan de rand van Carlisle. In de MacDonald's of de Burger King komen andere mensen dan in de bistro van het stadstheater. Er zijn echter ook bindende factoren: zo staan Britten bekend om hun uitstekende gevoel voor humor. Ze hebben een rijk repertorium aan oneliners en ironische opmerkingen, en de beste manier om in onbekend gezelschap het ijs te breken, is vaak een sarcastisch grapje of een woordspeling te maken. Nog iets anders wat ze gemeenschappelijk hebben, is hun strikte naleving van wachtrijen, of het nu in de pub, in het postkantoor of aan de bushalte is. 'Jumping the queue' is aanstootgevend: ga dus in de rij staan en wacht netjes uw beurt af.
Voetbal, snooker, paardenrennen en rugby zijn populaire sporten onder de werkende klasse. Cricket en tennis hebben een sterk middenklasse-imago. Elitaire sporten zijn bijvoorbeeld polo en (behalve in Schotland) golf. Kranten van de working class zijn onder andere The Sun en The Daily Mail; wie The Times of The Daily Telegraph leest, wordt als bemiddeld en conservatief gezien. The Guardian, The Independent en The Scotsman zijn progressieve middenklassekranten.
Een woonkamer 'lounge' noemen is een workingclassgewoonte; de middenklasse spreekt van 'sitting room' of 'living room'. Wanneer iemand het over 'tea' heeft en daarbij het avondmaal bedoelt, is die persoon ofwel working class, ofwel een noorderling (of natuurlijk beide): in Noord-Engeland zal men bijvoorbeeld het middag- en avondmaal allebei 'dinner' noemen en ze indien nodig onderscheiden als 'lunch dinner' en 'tea dinner'. In Zuid-Engeland wordt dan weer op deze terminologie neergekeken.
In Engeland is men ofwel een southerner, ofwel een northerner. Dat komt zowel tot uiting in het accent als in de clichés die ermee geassocieerd worden. Zo zouden zuiderlingen bemiddeld en snobistisch zijn en hun dagen vullen met jachtpartijen en theekransjes in een riant landhuis, terwijl het stereotype van noorderlingen is dat ze brutaal en laaggeschoold zijn en heel ongezond eten. Binnen deze tweespalt bestaan er nog fijnere onderverdelingen: Londen geldt dan als elitair en wereldvreemd, terwijl Somerset bevolkt wordt door cider drinkende boeren op tractoren. Mutatis mutandis wordt Manchester als grauw en vuil waargenomen, terwijl in Newcastle upon Tyne iedereen halfnaakt en dronken over straat loopt. Tot zover de clichés. In werkelijkheid heeft Engeland een heel diverse cultuur. Goed opgeleide Engelsen weten vaak heel veel over hun lokale geschiedenis, zonder dat dit met chauvinisme gepaard gaat. De working classes zijn echter niet minder gastvrij en zullen u ook met Sir of Madam aanspreken. Beleefdheid is voor iedereen belangrijk. Engels nationalisme is nauwelijks politiek georganiseerd; de English Democrats is de enige partij die Engels zelfbestuur nastreeft en is een verwaarloosbare groepering.
Hier is etniciteit onontkoombaar. Eeuwen van strijd tussen katholieken en protestanten hebben tot een sectarische verdeeldheid geleid in steden als Belfast en Londonderry (dat u, naargelang met wie u spreekt, Londonderry of Derry hoort te noemen). Onder de jongere generaties is echter wel een grotere flexibiliteit merkbaar — vele jongeren kan het allemaal niet zoveel meer schelen, en zij gaan vrijelijk om met wie ze willen, ongeacht de achtergrond van hun families. Belfast was ooit een toonaangevend centrum van de scheepsbouwindustrie. Tegenwoordig vindt de stad zichzelf opnieuw uit in de culturele en toeristische sector. Tijdens optochten van de protestantse Oranjemannen, met hun traditionele paraplu's en bolhoeden, kunnen de spanningen af en toe nog oplopen. Voor de kust van Noord-Ierland ligt het eiland Rathlin, dat een bezoek waard is. De spoorlijn langs de Noord-Ierse kust biedt indrukwekkende panorama's.
Schotten zijn meestal erg trots op hun afkomst. Schotland en Engeland hebben eeuwenlang oorlog gevoerd en het wantrouwen jegens Engeland zit diep geworteld, ook al heeft dit heden ten dage gewoonlijk de vorm van grapjes ten koste van de zuiderburen aangenomen. Schotse onafhankelijkheid blijft een twistpunt: ongeveer de helft van de bevolking is ervoor, de andere ertegen. De Scottish National Party staat sterker dan ooit tevoren, maar veel Schotten beschouwen zich niet alleen als Schot maar ook als Brit, en economische overwegingen zijn belangrijk in dit debat. Schotland wordt gekenmerkt door talloze middeleeuwse kastelen en ruïnes, ruige landschappen met meren en heuvels met schapen. De Schotse economie draait grotendeels op aardoliewinning uit de Noordzee, in mindere mate ook op visvangst. In het algemeen worden Schotten als ietwat minder conservatief dan Engelsen gezien; ze staan ook positiever tegenover de Europese Unie dan hun zuiderburen. In tegenstelling tot het stereotype zijn ze niet zuiniger of gieriger dan andere volkeren. Kilts dragen de meesten alleen op feestdagen. De meeste Schotten spreken bijna geen woord Gaelisch; in de Laaglanden worden er steeds meer cursussen aangeboden, maar het blijft een nicheonderwerp. Wel algemeen bekend is slàinte mhath (spreek uit: slandzje va), dat u gerust kunt zeggen bij het toasten met het onvermijdelijke glas whisky.
Het Welshe nationalisme is minder uitgesproken dan het Schotse. Plaid Cymru is de nationalistische partij. Wales is reeds sinds de middeleeuwen met Engeland verenigd. Het heeft een rijk verleden en was voorheen een belangrijk centrum van de steenkoolindustrie. Wie Welsh spreekt, is daar gewoonlijk zeer trots op, en het is not done om zich laatdunkend over de Welshe taal uit te laten. Het tweetaligheidsbeleid wordt strikt nageleefd. Wales heeft een sterk bergachtig landschap; van oudsher vormde de bergketen een natuurlijke grens tussen Engeland en Wales. De spoorlijnverbindingen dwingen u dikwijls eerst naar Engeland te gaan en daar over te stappen, bij gebrek aan rechtstreekse verbindingen tussen Noord- en Zuid-Wales.
Kelten, Vikingen en Normandiërs hebben allen hun sporen in de Britse cultuur nagelaten. Er zijn prehistorische steencirkels te vinden naast Angelsaksische grafheuvels, Romaanse kastelen en Tudorlandhuizen. Voor geschiedenisliefhebbers heeft het Verenigd Koninkrijk buitengewoon veel te bieden. De Engelse erfgoedorganisatie heet English Heritage, de Schotse Historic Environment Scotland en in Wales is Cadw actief. Noord-Ierland heeft verschillende organisaties, die gecoördineerd worden door het Heritage Trust Network.
Lang niet alle kastelen en historische gebouwen worden door deze erfgoedorganisaties beheerd. Vele zijn in handen van lokale trusts, stadsbesturen of privé-eigenaren.
het klimaat in Engeland kan erg verschillend zijn. Het zijn over het algemeen milde winters, warme zomers en neerslag gedurende het hele jaar. Engeland heeft een reputatie van veel regen, en dat mag ook gelooft worden. De beste reistijd in verband met het klimaat is tussen juli en augustus. er is dan een aangename temperatuur en weinig neerslag. Engeland heeft wel een kustklimaat dus het kan altijd handig zijn voor je op vakantie vertrekt even het weer na te kijken voor je inpakt.
Vele Britse feestdagen zijn regionaal gebonden. Sommige zijn algemene feestdagen waarop normaliter niet gewerkt wordt, andere gelden alleen voor scholen en openbare diensten. Britse werkgevers zijn niet verplicht hun personeel op feestdagen vrijaf te geven; dit is soms een kwestie van goodwill. Zogeheten bank holidays vallen altijd op maandag. De nationale feestdagen van Engeland en Wales zijn respectievelijk Saint George's Day (23 april) en Saint David's Day (1 maart): dit zijn echter géén officiële vakantiedagen. Diverse steden en regio's vieren hun eigen lokale feestdagen.
1 januari – New Year's Day (Nieuwjaarsdag)
april – Good Friday (Goede Vrijdag)
april – Easter Monday (Paasmaandag)
eerste maandag van mei –Early May Bank Holiday (Dag van de Arbeid)
laatste maandag van mei – Spring Bank Holiday
25 december – Christmas Day (Kerstdag)
26 december – Boxing Day (Tweede Kerstdag; verschuift naar de eerstvolgende maandag indien hij in het weekend valt)
Engelse en Welshe feestdagen
laatste maandag van augustus – Summer Bank Holiday
2 januari – Tweede Nieuwjaarsdag
eerste maandag van augustus – Summer Bank Holiday
30 november – Saint Andrew's Day (nationale Schotse feestdag; verschuift naar de eerstvolgende maandag indien hij in het weekend valt)
17 maart – Saint Patrick's Day (nationale Ierse en Noord-Ierse feestdag; verschuift naar de eerstvolgende maandag indien hij in het weekend valt)
12 juli – of the Boyne (herdenking van de Slag bij de Boyne in 1690; verschuift naar de eerstvolgende maandag indien hij in het weekend valt)
In het Verenigd Koninkrijk zijn andere stopcontacten in gebruik dan in Nederland, België en andere Europese landen. Met een eenvoudige convertor is dit probleem op te lossen. Op campings worden meestal de blauwe CEE aansluitingen gebruikt.
Londen – metropool met zeer vele uiteenlopende gezichten: hypermoderne en belangrijke historische bouwwerken, extreme luxe en zichtbaar minder fortuinlijke volksdistricten, veel verkeer en veel parken.
Aberdeen – de 'granietstad' in het verre noordoosten van Schotland is imposant en uitgestrekt. Aberdeen wordt gedomineerd door oude bouwwerken uit grijze steenblokken.
Belfast – belangrijkste stad van Noord-Ierland, geboorteplaats van de Titanic.
Birmingham – hoofdstad van de Midlands en het Black Country: victoriaanse architectuur gaat zij aan zij met modernisme. Springplank naar het Engelse kanalennetwerk.
Edinburgh – de Schotse hoofdstad heeft een goed bewaard historisch centrum en is daarbij op een moderne manier levendig.
Glasgow – grootste stad van Schotland en zeer heuvelachtig gelegen aan de oevers van de Clyde. Glasgow is een bruisende, moderne stad met een levendig uitgaansleven.
Leeds – het centrum van Noord-Yorkshire. Veel studenten, veel Indiase restaurants, veel oude gebouwen.
Liverpool – weerspiegelt de vergane glorie van het Britse Rijk. Eindeloze dokken en kades, met hier en daar een Beatles-standbeeld ertussen.
Newcastle upon Tyne – de metropool van het noordoosten is tegenwoordig een hippe stad met een druk uitgaansleven. In de omgeving liggen nog oude mijnwerkersdorpen en verlaten scheepswerven. De beroemde Angel of the North staat in Gateshead, aan de overkant van de rivier.
Cornwall – het natuurrijke uiterste zuidwesten, dat een bijna mediterraan klimaat kent.
Giant's Causeway – wondelijk natuurmonument en meest bezochte attractie van Noord-Ierland.
Hebriden – honderden eilanden laten elk op hun eigen manier Schotland in het klein beleven.
Lake District – van oudsher het Engelse vakantiegebied: tientallen meren rond romantische dorpen.
Lindisfarne – of Holy Island, een getijdeneiland met middeleeuws klooster voor de kust van Northumbria.
Peak District – langs de Pennines, de 'ruggengraat van Engeland', vol heuvels, stuwmeren en pittoreske dorpjes.
Shropshire – het hart van landelijk Engeland, vol schilderachtige dorpjes en oude kastelen.
Snowdonia National Park – Welse alpen langs de grillige Ierse Zeekust.
West-Midlands – heel veelzijdig cultuurlandschap, doorsneden door kanalen welke bevaren kunnen worden met de karakteristieke narrowboats.
East of England - het oosten van Engeland met een mooie zeekust en vele grote steden zoals Cambridge, Norwich, etc.
Er zijn meerdere internationale luchthavens in het Verenigd Koninkrijk:
London City Airport
London Heatrow, de enige luchthaven in Londen met meer dan een landingsbaan (namelijk 2!) London Heathrow.
East Midlands Airport, bij Nottingham
Liverpool John Lennon Airport
Newcastle Airport, meest noordelijke internationale Engelse luchthaven, nabij zuidelijk Schotland.
Bristol Airport (Zuidwest Engeland, nabij Wales)
Exeter International Airport (Zuidwest Engeland)
Belfast International Airport (Noord-Ierland)
Edinburgh Airport (Schotland)
Glasgow Airport (Schotland)
Londen is makkelijk en snel te bereiken met de Eurostar vanaf onder meer Brussel, Parijs en, via Brussel, Amsterdam. Dankzij een nieuw stuk hogesnelheidslijn dat onder de stad doorloopt, arriveert de trein tegenwoordig op St Pancras International. Dit zeer moderne station biedt zelf de nodige aansluitingen op binnenlandse treinen en bovendien ligt het pal naast London King's Cross railway station waarvandaan ook weer overal heen gereisd kan worden.
Andere stations zijn vrij eenvoudig te bereiken via de metro (London Underground). De halte King's Cross st Pancras is overigens zeer goed toegankelijk voor minder validen.
Eurostartickets kunnen vanuit Nederland gereserveerd worden via nshispeed.nl/.
Een aantal veerhavens zijn voorzien van een treinstation waarvandaan treinen aansluiten op de veerboten. Zo kan 2 maal per dag vanuit Amsterdam en Rotterdam per trein gereisd worden naar Hoek van Holland, waarvandaan dan per boot overgestoken wordt naar Harwich. In de haven van Harwich staat vervolgens een directe trein klaar naar Londen Liverpool Street station . Zie verder .
Zie voor aansluitende binnenlandse verbindingen de internationale Deutsche Bahn reisplanner.
Nabij Calais in Frankrijk sluit Autoroute A 16, naar onder andere Boulogne, aan op de autotrein door de Kanaaltunnel. Hiervoor moet vanaf de A 16 bij afrit 42 Tunnel sous la manche gevolgd worden. Zie verder: eurotunnel.com.
Eurolines organiseert regelmatige verbindingen van verschillende Europese steden, zoals Brussel, Amsterdam, Parijs naar Londen. Deze arriveren allen op het busstation nabij Victoria Station. Hier kan worden overgestapt op nationale langeafstandsbusdiensten van National Express.
De kust van Engeland wordt van zuid tot noord bevaren door vele ferry's.
Vanuit Centraal-Europa is de kortste overzeese verbinding, die met Zuidoost-Engeland. Bovendien ligt deze kust nabij Londen en andere steden. De meeste ferry's varen dan ook op zuidoostelijke havens. Er zijn onder meer de volgende verbindingen:
Calais, Frankrijk – Dover; 1½ uur. Zie verder DFDS Seaways & P&O Ferries.
Duinkerke (Dunkerque), Frankrijk – Dover; 1¾ uur. Zie verder DFDS Seaways.
Hoek van Holland, Nederland – Harwich; 6½ uur. Deze boot vaart een keer overdag en een keer 's nachts vanuit beide richtingen. Zie verder Stena Line.
Vanuit zeer veel Europese havens wordt ook op de zuidkust van Groot-Brittannië gevaren. Hiertoe behoren onder meer de volgende verbindingen:
Dieppe, Frankrijk – Newhaven; 4 uur. Zie verder DFDS Seaways.
Le Havre, Frankrijk – Newhaven; 5 uur. Zie verder DFDS Seaways.
Le Havre, Frankrijk – Portsmouth; 6 uur. Zie verder Brittany Ferries.
Tenslotte zijn er enkele noordelijke verbindingen, deze komen dichter uit bij Wales, Schotland en veerhavens aan de westkust voor ferry's richting noordelijk Ierland:
Rotterdam, Nederland – Hull; P&O Ferries (nachtovertocht)
Zeebrugge, België – Hull; P&O Ferries (nachtovertocht)
IJmuiden, Nederland – Newcastle; DFDS Seaways (nachtovertocht)
Er zijn geen internationale bootverbindingen met Noord-Ierland, zie verder onder "Rondreizen".
Vele plaatselijke maatschappijen verzorgen ferrydiensten naar de diverse kleinere eilanden, zie verder onder "Rondreizen".
Engeland en Nederland zijn voor fietsers verbonden via de North Sea Cycle Route. Via de frequente ferryverbinding Hoek van Holland-Harwich sluit deze route het Britse National Cycle Network ook aan op de Nederlands/Vlaamse LF-routes (zie verder Northsea-cycle.com en Sustrans over National Cycle Network).
Ook vanuit andere ferryhavens is een blauwe wegwijzer met witte belettering richting een National Cycle Network route bijzonder snel gevonden: soms wordt de fietser al voor de douane op weg geholpen. Dezelfde bordjes verwijzen ook naar de nabijgelegen grote stad (het centrum daarvan).
Fietsen en openbaar vervoer
Ook voor de treinreiziger die een fiets meeneemt is niets een problem, eerder steken medereizigers hun handen uit om de fiets in de trein te helpen en ook op de fietsparkeerplaats in een volle trein is unpacken echt niet nodig.
Het vervoer is daarbij gratis. Weliswaar moet in de intercity's, die op de allerbelangrijkste trajecten rijden, wel een reserveringskaartje voor een fietsplek bemachtigd worden. Deze reserveringen kunnen alleen op bepaalde tijden gemaakt worden (er wordt een vrij ruime spitsperiode berekend). Deze treinen zijn voorzien van een goederenrijtuig waar dan ook de fiets in moet worden geplaatst. Het personeel zal er rekening mee houden dat het rijtuig op het bestemmingsstation geopend is.
Helaas kan de fiets niet meegenomen worden in de Londense metro (underground). Gelukkig is Londen een echte fietsstad geworden, voorzien van vele fietsroutes.
Op het gehele eiland Ierland kan de fiets meegenomen worden mits daarvoor plaats beschikbaar is, in de opslagruimten van Bus Éireann-lijnen. Zie verder buseireann.ie.
Voor het plannen van een binnenlandse reis (uitgezonderd Noord-Ierland en de Kanaaleilanden) kan gebruik worden gemaakt van de intermodale reisplanner TransportDirect.
Het binnenlandse verkeer over wat grotere afstanden kan per vliegtuig vrij voordelig zijn als gebruikgemaakt wordt van prijsvechters zoals EasyJet. Vluchten worden onder andere verzorgd vanaf London Luton en Liverpool naar Glasgow en Edinburgh.
Het nationaal treinverkeer wordt verzorgd door 24 private ondernemingen, die verenigd zijn onder de naam National Rail. Alleen de lijn langs de oostkust, van Londen naar Edinburgh, is in handen van de overheid en wordt verzorgd door London North Eastern Railway (LNER).
Reizen per trein is relatief duur, maar buiten de piekuren zijn er doorgaans goedkopere alternatieven beschikbaar bij reservering vooraf. Daarbij is deze vorm reizen een goede kennismaking met de Britse vriendelijkheid en servicegerichtheid! Een plaats reserveren strekt zeker op langere treinritten tot aanbeveling. Kaartjes zijn het goedkoopst wanneer u ze ongeveer drie weken van tevoren koopt; u bent dan wel verplicht om die specifieke trein te nemen.
In het algemeen zijn volgende tickettypes beschikbaar:
Anytime day Single/Return: ticket geldig voor een enkele reis of retour dat geldig is op elke verbinding tussen het gekozen vertrek- en aankomststation. Retourtickets zijn 30 dagen geldig. Reisonderbrekingen zijn toegelaten.
Off-Peak Single/Return: ticket geldig voor een enkele reis of retour, geldig voor elke mogelijke verbinding op weekdagen na 9 uur en tijdens weekends en feestdagen. Reisonderbrekingen zijn toegelaten. Zeker voor retour-reizen is dit een voordelig tarief.
Advance Single/Return: dit ticket is enkel geldig op de gekozen verbinding en bevat een verplichte plaatsreservering. Advance tickets zijn beperkt beschikbaar en kunnen ten laatste de dag voor vertrek gekocht worden. Reisonderbrekingen zijn niet toegelaten.
Rover tickets: met deze tickets kan voor een bepaalde tijd onbeperkt gebruik worden gemaakt van alle mogelijke treinverbindingen binnen een bepaalde regio.
Alle tickets zijn zowel verkrijgbaar voor reizen in Standard Class als in First Class (niet op alle treinen beschikbaar).
Voor verbindingen waarbij het noodzakelijk is in Londen over te stappen, is het treinticket ook geldig voor de metro, indien de andere trein op een ander station binnen Londen vertrekt.
Vrij snelle interregionale verbindingen rijden zeer frequent tussen alle grote steden. Engeland heeft daarbij een behoorlijk fijnmazig netwerk. Schotland en Wales tellen minder spoorlijnen en Noord-Ierland telt slechts één doorgaande spoorlijn. Op het eiland Ierland wordt dan ook meer de bus gebruikt.
Informatie over de dienstregelingen en prijzen zijn te vinden op de website van National Rail. Voor de dienstregeling kan ook internationale Deutsche Bahn reisplanner geraadpleegd worden.
Overigens kan altijd een ticket aangeschaft worden in de grotere stations. Het personeel (tot aan schoonmaakmedewerkers toe) zal reizigers graag op weg helpen naar de juiste balie en ook andere ter plekke aanwezige Britten zijn vaak zelfs spontaan hulpvaardig aanwezig. Iedereen lijkt gewoon de tijd te hebben of te nemen voor andere reizigers (zeker als die op weg geholpen moeten worden)!
Vanuit London Euston zijn er dagelijks (behalve zaterdag) 2 nachtverbindingen richting schotland beschikbaar. De lowland sleeper richting Edinburgh en Glasgow en de highland sleeper richting Inverness, Fort William en Aberdeen.
De nachttreinen hebben couchettes met 1 (First class ticket vereist) en 2 bedden en zitplaatsen (niet op de verbinding naar [Fort William]. De trein biedt ook een lounge car met restaurant, die in principe enkel toegankelijk is voor passagiers met een first class ticket. Meer info via de website van Scotrail
Vanuit London Padington is er een dagelijkse (behalve zaterdag) nachtverbinding richting Cornwall. Deze wordt uitgevoerd door First Great Western.
De nachttreinen hebben couchettes met 1 (First class ticket vereist) en 2 bedden en er is een restaurant beschikbaar. Meer info op de website van First Great Western
Stads- en streekvervoer
Het stads- en streekvervoer wordt uitgevoerd door een aantal private maatschappijen waarbij Stagecoach en Arriva de grootste zijn. Binnen Londen is Transport for Londen (TfL) verantwoordelijk voor het openbaar vervoer.
De hoofdstad Londen is het best te bezoeken door het gebruik te maken van het openbare vervoer: de gemiddelde auto-snelheid in het centrum ligt rond de 20 kilometer per uur.
De taxi, de monumentale London Underground en de ook al karakteristieke rode dubbeldekkers zijn dan bovendien allen een belevenis op zichzelf. Per bus kan voor ongeveer 2 pond de hele stad doorgereisd worden, inclusief door buitenwijken.
Ook binnen andere stedelijke regio's zoals die van Edinburgh en Glasgow en Newcastle/tyneside, is reizen met het hoogwaardige openbaar vervoer aanbevelenswaardig.
Afstanden en rijrichting
Iedereen die zich soms op eigen gelegenheid verplaatst dient erop bedacht te zijn dat het verkeer links dient te rijden in plaats van rechts.
In plaats van kilometers worden afstanden en maximum snelheden in mijlen berekend. Een mijl is ruim 1,6 kilometer, aanzienlijk langer dus. Een maximum snelheid per uur van 30 betekent dat er bijna 50 kilometer per uur gereden mag worden. Automobilisten die vanuit Noord-Ierland de republiek binnenrijden, dienen erop bedacht te zijn dat daar maximum snelheden weer in kilometers worden berekend.
Nagenoeg het hele oppervlak van wandelland het Verenigd Koninkrijk is te voet te verkennen. Zo zijn er padden over de rotsen langs de schier eindeloze kustlijnen, dwars door de Engelse countryside en zijn er velen bergpaden. Volg hiervoor een van de talloze bordjes Public Footpath of Public Bridleway. Voorzieningen zoals pubs, zullen wandelaars in de regel van harte verwelkomen. Zo vind de wandelaar regelmatig ook kampeerterreinen en hostels op zijn weg. Wees in meer uitgestrekte gebieden wel bedacht op plotselinge weersomslagen.
Nederlanders en Vlamingen zullen misschien niet al te snel op de fiets naar het Verenigd Koninkrijk gaan. Gewend aan een grotendeels vlak land lijken Engeland en Noord-Ierland weinig aantrekkelijk, om nog maar te zwijgen van de nog grotere hoogteverschillen die in Wales en Schotland voor kunnen komen. Er zijn inderdaad de nodige, soms behoorlijk, steile hellingen, maar oostelijk Engeland kan verrassend vlak zijn en ook telt het land vele kanalen waarlangs vlak gefietst kan worden. Bovendien is er een uitstekend National Cycle Network en worden fietsers alom duidelijk om hun inzet gewaardeerd. Als automobilisten al claxonneren is dat dan ook om hun duim op te steken of een ander aanmoedigend gebaar te maken. Passeren hoeven ze niet zo nodig: zolang de fietser niet nadrukkelijk uit zichzelf naar de kant gaat, krijgt die op landelijke wegen uitgebreid de ruimte.
Snelwegen worden aangegeven door middel van een blauwe achtergrond en zijn, anders dan in de meeste andere Europese landen, voorzien van een letter-nummercombinatie met de letter M. Dit is een afkorting van het Britse woord Motorway. Het relatief grofmazige snelwegnet wordt aangevuld met vele A-hoofdwegen welke worden aangegeven door middel van een groene achtergrond en gele belettering. De belangrijkste verbindingen hiervan hebben de snelwegachtige vorm van dual carriageway. Belangrijke knooppunten van deze "snelwegen" worden echter gevormd door zeer grote rotondes (roundabouts). Houdt er rekening mee dat ook in de stedelijke gebieden van de VK files/langzaam rijdend verkeer (congestion) tot de dagelijkse mogelijkheden behoren. Berucht is de M 25 die rond de uiterste rand van Greater London lopend, heel veel Noord-Zuid verkeer heeft te verwerken.
A-wegen die op witte borden met zwarte belettering worden aangegeven zijn lokale/regionale verbindingen. Daarnaast zijn er dan ook nog wegen met een B nummer. Dit kunnen, zeker in de buitengebieden, al behoorlijk avontuurlijke wegen zijn, waar de automobilist bijvoorbeeld kan verwachten door een klein waterstroompje te moeten rijden, een hek te moeten openen en weer sluiten of enkele wandelende schapen op de weg te vinden. Ook zijn dergelijke wegen behoorlijk bochtig, smal en soms glad door neerslag. Dan kunnen nog steile hellingen voorkomen en wordt het zicht bovendien ontnomen door heggen of muurtjes. Wees ook bedacht op wandelaars en fietsers. Het woord Slow is dus duidelijk niet voor niets veelvuldig op dergelijke wegen aangebracht. Maar wie zou zich hier ook willen haasten: niemand doet dat.
Anders dan in continentaal Europa worden op enkele plaatsen niet steden en/of dorpen als bestemming aangegeven, maar windrichtingen (The North, The South...) of streken (Midlands).
Hoewel het Verenigd Koninkrijk een middelgroot land is, kan de reistijd onder andere door de grillige kustlijn wel oplopen, zeker als er naar (schier-)eilanden gereden wordt. De weg naar noordelijke Schotland vergt ook extra reistijd vanwege het ontbreken van snelwegen.
Nationale langeafstandsverbindingen worden uitgevoerd door verschillende maatschappijen waaronder National Express, Scottish Citylink en op Ierland Bus Éireann.
Vanaf Groot-Brittannië varen frequent diverse ferry's naar alle satellieteilanden alsmede naar verder weg gelegen kleine Verenigd Koninkrijk- en kroonbeziteilanden.
Condor Ferries: St. Malo/Poole/Weymouth – St. Helier (Jersey)/St. Peter Port (Guernsey)
Travel Trident: St. Peter Port (Guernsey) – Herm
Isle of Sark Shipping: St. Peter Port (Guernsey) – Sark
Red Funnel: Southampton – Cows
WightLink: Portsmouth/Lymington – Ryde/Fishbourne/Yarmouth (Wight)
Hovertravel: Southsea – Ryde (Wight)
Isle of Man Steam Packet Company: Heysham/Liverpool – Douglas (Man)
Caledonian MacBrayne: lokale verbindingen tussen de eilanden en van/naar het Schotse vasteland.
NorthLink Ferries: Aberdeen/Scrabster – Kirkwall/Stromness (Orkneyeilanden) en richting Lerwick (Shetlandeilanden)
Pentland Ferries: Gills Bay – St. Margarets Hope (Orkneyeilanden)
John O'Groats Ferries: John O'Groats –- Burwick (Orkneyeilanden) (enkel tijdens het zomerseizoen)
Orkney Ferries: lokale verbindingen tussen de eilanden
NorthLink Ferries: Aberdeen –- Lerwick (Shetlandeilanden) en richting Kirkwall (Orkneyeilanden)
BK Marine: ferry's richting Foula
Shetland Islands Ferries: lokale verbindingen tussen de eilanden
Bijna alle Britten spreken Engels. Er zijn nauwelijks nog eentalige sprekers van Keltische talen over; deze zijn vrijwel allemaal tweetalig. De Engelse taal in het Verenigd Koninkrijk vertoont grote regionale verschillen.
Engels zoals Nederlanders en Vlamingen dat op school leren, is zogenaamd 'RP', wat voor 'Received Pronunciation' staat; het wordt ook nog weleens BBC-Engels of the Queen's English genoemd. U moet zich er echter van bewust zijn dat dit soort Engels voor de overgrote meerderheid van de Britten erg chic klinkt. Het heeft enigszins stijve, traditionele connotaties en wordt hoofdzakelijk met de hogere klassen uit Zuidoost-Engeland geassocieerd. Spreekt u onberispelijk RP, dan zullen de meesten u wellicht voor 'zuidelijk en rijk' houden. Er is een wereld van verschil tussen het Engels dat bijvoorbeeld in populaire misdaadseries als Inspector Morse te horen is en hoe een normale stadsbewoner in pakweg een pub in Leeds zal praten. Britten herkennen elkaars afkomst heel gemakkelijk zodra ze hun mond opendoen: iemands tongval verraadt enorm veel over waar men vandaan komt en hoe goed men is opgeleid. Het vergt voor een buitenlander veel oefening om al deze regionale accenten te leren onderscheiden; eigenlijk moet u daarvoor zelf eerst enkele jaren in het Verenigd Koninkrijk wonen. Enkele voorbeelden van tongvallen:
Cockney is het bekendste dialect dankzij talrijke soapseries die zich in Londen afspelen. Erg stereotiepe uitdrukkingen als gor blimey, guvnor! (als uitdrukking van verbazing) zijn echter op hun retour. Londen is erg internationaal geworden en de echte Cockneys zijn zeldzaam.
Brummie is de tongval van Birmingham en omliggende steden als Wolverhampton. Het wordt niet als bijster mooi beschouwd. ai klinkt hier dikwijls als oi, een kenmerk dat ook voor het West Country opgaat. ('Where's me bottle of woin on the toible?')
Geordie is het dialect van het noordoosten en wordt in Newcastle, Sunderland en Durham gesproken. Stereotiepe uitdrukkingen zijn bijvoorbeeld haddaway and shite! ('maak dat de ganzen wijs!', of 'maak dat je wegkomt!') en de gewoonte om mensen vriendschappelijk met 'pet' aan te spreken.
In Yorkshire wordt Tyke gesproken. Het lidwoord the wordt hier ofwel als 't' uitgesproken, ofwel helemaal weggelaten. Ook typisch is het gebruik van thou en thee (informeel 'gij' en 'u'). De familiaire aanspreking 'duck' (uitgesproken als dok) is niet onbeschoft bedoeld: ze is integendeel een teken van vriendelijkheid.
Schots-Engels klinkt anders dan Iers-Engels, en Schots-Engels wordt op zijn beurt onderscheiden in Laagland- en Hooglandschots. Typerend is de rollende Schotse r. Glaswegian kan voor een buitenstaander erg moeilijk te begrijpen zijn. Vraagt u in Glasgow iemand naar de weg, verzoek dan dat die persoon traag en duidelijk spreekt. Ieren herkent u aan het feit dat ze moeilijkheden hebben om de 'th'-klank uit te spreken en er gewoonlijk een 't' van maken ('there are tree trees in the garden').
Behalve fonologische kenmerken hebben de Noord-Engelse dialecten gemeen dat ze vaker 'aye' dan 'yes' gebruiken. Begroet iemand u door 'all-right?' te vragen, dan kunt u daar dus iets als 'aye, ta' op antwoorden. Het tussenwerpsel 'nay', voor 'neen', is daarentegen minder breed verspreid. In Tyneside en Northumberland zult u zowel 'aye' als 'nay' horen zeggen. 'Jij' en 'jullie' kunnen onderscheiden worden met 'you' en 'youse': de vraag 'Where are youse gannin?' is dus altijd tot meer dan één persoon gericht.
U kunt cursussen in alle Keltische talen verkrijgen. Het leren hiervan is gewoonlijk een hobby, aangezien nagenoeg alle moedertaalsprekers naast hun Keltische taal ook het Engels machtig zijn. Welsh staat het sterkst in zijn schoenen: vooral in Noord-Wales is het de dominante taal. Schots-Gaelisch is naar de westelijke rand van Schotland teruggedrongen en u hoort het hoofdzakelijk op de Hebriden. Cornisch is een gereconstrueerde taal, die eigenlijk uitgestorven was: slechts enkele honderden mensen spreken het vloeiend. Manx wordt op Man als schoolvak beschouwd; er is nu weer een kleine groep kinderen die er bij wijze van experiment in opgevoed worden. Iers heeft in Noord-Ierland geen officiële status; de taal wordt hoofdzakelijk met de Ierse Republiek geassocieerd. Welsh en Schots-Gaelisch hebben hun eigen radio- en televisiezenders. Cornisch en Manx worden in enkele tijdschriften vertegenwoordigd.
Het Pond sterling (₤) is het betaalmiddel in het Verenigd Koninkrijk. Een pond is onderverdeeld in 100 pence. Er zijn biljetten van de Bank of England, maar ook Schotse biljetten (Bank of Scotland, Royal Bank of Scotland en Clydesdale Bank) en Ierse biljetten (Bank of Ireland, First Trust Bank, Danske Bank en Ulster Bank). Met alle kan overal betaald worden. Als u geld mee terugneemt naar de EU, om daar te wisselen naar Euro's, kunnen de niet-Engelse biljetten mogelijk problemen bij het wisselen veroorzaken; probeer dus met alleen Engelse biljetten uit het Verenigd Koninkrijk te vertrekken.
Iedere soort winkelliefhebber komt in het Verenigd Koninkrijk wel aan zijn/haar trekken. De moderne luxe overdekte winkelcentra, alsmede de traditionele winkelstraten in historische binnensteden, bieden op sfeervolle wijze voor elk wat wils, of het nu gaat om boeken, traditioneel aardewerk (pottery) en servies (cutlery), reform-/gezondheidsproducten, nieuwe techniek, kleding of souvenirs. Uiteraard zijn in dit theeland ook specialistische thee- en koffiewinkels vertegenwoordigd. In plaats van antique wordt voor waardevolle tweedehandsartikelen nog weleens de term vintage gebruikt.
Veelvuldig worden diverse markten georganiseerd (in grote steden meerdere per week), vaak met ambachtelijke producten, maar het kan ook bijvoorbeeld weleens mogelijk zijn om een struisvogel (ostrich)-burger te bestellen.
Een typisch verschijnsel zijn rommelmarkten waarbij er vanuit bagageruimten van auto's verkocht wordt: car boot sales of boot fairs.
Kleinere en grotere supermarkten zijn alom aanwezig in stedelijke gebieden. In de buitengebieden vind de toerist vaak nog een soort originele kruideniers met desalniettemin een relatief ruim aanbod, zij het wat mager op het gebied van verse groenten.
Met een Maestrokaart kan in de meeste winkels en horecagelegenheden, alsmede op treinstations, wel gepind worden. Hetzelfde geldt voor geldautomaten (ATM's). Helaas is dit niet overal mogelijk en blijkt vanuit kleinere dorpen dan toch nog (meestal enkele kilometers) gereisd te moeten worden voor een internationale geld-/betaalautomaat. 'Maestro UK' als betaalsysteem is sedert 2015 afgeschaft en is vervangen door 'Mastercard Debit' en 'Visa Debit', in wezen bankpasvarianten van de overeenkomstige creditkaarten. Dat betekent dat continentaal-Europese Maestrokaarten wel herkend worden, maar als buitenlands systeem gelden. Geld afhalen met Maestro brengt dus een toeslag met zich mee. Let op of aan de automaat de vermelding 'free cash withdrawals' staat. Op veruit de meeste cash machines staat dat duidelijk vermeld. Staat het er niet op, dan kan er ook standaard een kost worden aangerekend, die nog eens bovenop de toeslag voor het afhalen van geld met Maestro komt. In luchthavens kunt u dergelijke automaten aantreffen; ze kunnen tot wel 7 pond extra aanrekenen.
In dorpjes op het platteland functioneert vaak het lokale postkantoor als bank annex winkeltje. U kunt er dus etenswaren kopen, geld afhalen en brieven of kaarten versturen. Postkantoren worden door Royal Mail geëxploiteerd en zijn herkenbaar aan een rood plakkaat met het woord 'Post'.
De grote winkelcentra sluiten rond het begin van de avond, maar talloze winkeltjes voor levensmiddelen en natuurlijk ook supermarkten blijven nog tot laat open. In en rond grotere steden zijn veel supermarkten zelfs 24 uur per dag te bezoeken. De grootste supermarktketens van het Verenigd Koninkrijk zijn:
Hierbij liggen Tesco, Asda en Morrisons ongeveer op hetzelfde prijsniveau; Sainsbury's kan iets duurder zijn, vooral in de kleinere lokale winkels die u in treinstations vindt. The Co-operative (of the Co-op) is een bedrijf dat naast supermarkten ook verzekeringen en uitvaarten aanbiedt en waarvan klanten met hun klantenkaart 'aandeelhouder' kunnen worden. De Duitse discounters Aldi en Lidl zijn ook op de Britse markt vertegenwoordigd. Iets luxueuzere supermarktketens zijn:
Marks and Spencer
Marks and Spencer (M&S) biedt ook kleding en meubilair aan. Waitrose is bekend om zijn groot aanbod aan biologische en ecologische producten.
Zeker overnachtingen zijn relatief duur, en dan vooral in Groot-Londen en Zuid-Engeland. Wanneer u zorgvuldig op zoek gaat, vindt u echter hier en daar zeker betaalbare pensionnetjes en B&B's. Maaltijden en consumpties kunnen daarentegen redelijk betaalbaar zijn, bijvoorbeeld het eten en drinken dat in pubs of in theehuizen besteld kan worden. Ook zijn enkele voorzieningen geheel gratis. Vele grote zeer interessante musea, zoals het indrukwekkende British Museum in Londen, zijn bijvoorbeeld vrij te bezoeken. Ook kortdurend lid worden van een bibliotheek, inclusief internetgebruik, kan kosteloos zijn. Het tijdperk van de internetcafés lijkt in het Verenigd Koninkrijk zijn einde te naderen: deze worden langzamerhand een zeldzaamheid. Vele pubs bieden hun klanten echter gratis wifi aan.
Engelsen eten heel graag en hebben daarmee ook de verdere VK wel beïnvloed. Heel beroemd is Full English Breakfast, met toast, witte bonen in tomatensaus, gebakken tomaten, gebakken champignons, bacon en sausages.
Cornish Cream Tea is ook een aanrader, een potje thee met een versgebakken scone die gevuld wordt met (vaak zelfgemaakte) aardbeienjam en geklopte room. Een dergelijke versnapering kan besteld worden in een van de vele, vaak smaakvol ingerichte, thee/koffie/lunch-gelegenheden. Dergelijke maaltijden worden vooral met Zuid-Engeland geassocieerd.
Eveneens uit Cornwall komt de Cornish pasty, een pasteitje met groenten en vlees. "Lunch-winkeltjes" bieden nog tal van andere soorten hartige hapjes.
Een ploughman's luncheon of kortweg ploughman's is een kaasschotel van verschillende soorten. Hierbij wordt brood geserveerd met sla en rauwkost, druiven en ook wel pasteitjes. Chutney en gepekelde uitjes krijgt u er ook vaak bij.
Ten noorden en oostelijk van Centraal Schotland is whisky bijna niet te vermijden. Vooral Binnen-Hebrideneiland Islay en de Highlands tellen talloze stokerijen die uitnodigen tot bezichtigen en uiteraard vervolgens tot proeven.
Een ander traditioneel Schotse specialiteit is haggis, een maaltijd met veel orgaanvlees, hoofdzakelijk van schapen. Dit wordt vaak met aardappelen en knolrapen geserveerd: haggis, neeps and tatties.
De nationale snack is witvis met patat frites, die, om het compleet te maken, dient te worden overgoten van azijn (vinegar). Uiteraard is dit alles onder meer te verkrijgen bij fish and chips shops; ook staat het als menu vaak op de kaart van een pub. Azijn op de chips is echter een 'zuidelijke' gewoonte. Zodra u noordelijker gaat (pakweg vanaf Yorkshire), wordt de voorkeur aan jus (gravy) gegeven. Chips 'n gravy is in Noord-Engeland gebruikelijker dan frieten met azijn.
Gerechten met bladerdeeg zijn onder andere pies en puddings. Cottage pie en shepherd's pie zijn vleesgerechten die in bladerdeeg gebakken zijn. Wanneer rundvlees op deze manier wordt bereid, spreekt men van een Wellington. Worstjes in Yorkshire pudding heten toad in the hole.
Stovies vindt u in Northumberland en ten noorden daarvan, tot in Noord-Schotland. Dit is een stamppot van worst of brokjes schapenvlees met alle soorten groenten die binnen handbereik zijn. Het is ontstaan als een goedkope restjesmaaltijd, maar is tegenwoordig op pubmenu's te vinden. Sommige landelijke pubs bieden het zelfs gratis aan als tussendoortje.
Ook qua dessert zijn VK-bewoners dol op zoetigheden. In het bijzonder houden ze van toetjes met veel chocolade. Bijzonder zijn nagerechten met gesmolten toffee.
Van 's morgens vroeg tot tegenwoordig niet zo heel vroeg meer in de avond, zijn pubs (public houses) opengesteld voor een in ieder geval qua leeftijd opvallend breed publiek. In de alom aanwezige gelegenheden (in of bij ieder dorp vindt de reiziger er in ieder geval een, in steden is er een uitgebreide keuze) wordt uiteraard het nodige gedronken, maar daarnaast kan er onder andere nog verrassend goed en goedkoop gegeten worden. Ook avondmaaltijden moeten aan de bar besteld worden, alwaar om te beginnen de kaart is te verkrijgen.
Vervolgens wordt het eten wel aan tafel geserveerd.
Veel meer dan de meeste continentaal Europese (drink-)gelegenheden, stralen pubs een soort traditionele huiskamerachtige gezelligheid uit. Vaak zijn de public houses aangekleed met bijzonder veel decoraties: gasten kunnen blijven rondkijken. Veel pubs zijn ook van buiten al bezienswaardig beschilderd en/of van geveldecoraties voorzien. Ook pubs die tot een keten behoren, doen hun best om er als een local uit te zien. Het beroemdste voorbeeld hiervan is Wetherspoon's, dat een duizendtal pubs bezit, veelal ondergebracht in historische panden. Verspreid over het hele Verenigd Koninkrijk vindt u deze etablissementen, die allemaal een eigen naam hebben en gedecoreerd zijn met oude foto's en wetenswaardigheden. Sommige hiervan zijn tevens hotels.
In de pubs kan ook goed kennisgemaakt worden met de specifieke biercultuur die de Britse eilanden met elkaar delen. De meest beroemde vertegenwoordiger hiervan is het wereldwijd bekende Ierse Guinness. Dit troebelbruine stout-bier, voorzien van een heel romige schuimkraag, heeft dan ook duidelijk een hele karakteristieke stevige smaak. Ook een ander stout uit Ierland, Murphy's, kan vaak besteld worden. Daarnaast worden ook Britse ales graag gedronken, waaronder Old Speckled Hen dat uit Oxfordshire komt. Een iconisch bier uit het noorden is Newcastle Brown Ale, dat heden ten dage door Heineken gebrouwen wordt. Vraag ook naar ambachtelijke, plaatselijk gebrouwen bieren.
Donkere bieren worden porters genoemd; stout is een donkerbruin tot zwart soort porter. Een stout heeft een zwaarder alcoholgehalte (doorgaans 6% of meer). Bruine bieren die nog te licht zijn om als porter te gelden, worden bitters genoemd. Een bitter is steviger dan een pils maar minder alcoholisch dan een porter. In Schotland bestaan daarnaast de traditionele aanduidingen 80 shillings en 90 shillings. Dit verwijst naar de 18e-eeuwse belasting die op deze bieren geheven werd, afhankelijk van hun alcoholpercentage. Het zijn geen exacte definities: een 90 shillings is echter zwaarder dan een 80 shillings.
In de regel worden al deze dranken geserveerd in 'pints' (glazen van meer dan een halve liter); wie aan het formaat van een Nederlands pilsje (bekend als lager) genoeg heeft, kan 'half a pint' bestellen. Het Verenigd Koninkrijk heeft tevens enkele lagers die op Duitse of Oost-Europese pilsbieren lijken. Het populairst is Carling uit Burton-on-Trent. Fosters en Tennants worden ook vaak gedronken en lijken goed op commerciële pils uit de Benelux.
Veel meer dan in de Benelux is ook cider een gangbare drank. Nagenoeg iedere pub heeft cider van de tap of in flessen; deze appelwijn geldt als volwaardig alternatief voor bier en wordt heel serieus genomen. De bekendste commerciële cidermerken zijn Magners, Bulmers en Strongbow. Laatstgenoemde is sponsor van rugbyteams. Traditionele, niet mousserende cider uit Zuidwest-Engeland wordt scrumpy genoemd. Cider van peren in plaats van appelen heet perry. Het Belgische Stella Artois maakt zijn eigen cider (Stella Cidre), die in reclamespotjes als 'authentiek Belgisch product' gepromoot wordt. Britten op vakantie in de Benelux zijn dan ook niet zelden verbaasd wanneer ze ontdekken dat deze cider er helemaal niet verkrijgbaar is.
Wie van discotheken en nachtclubs met luide dansmuziek houdt, kan hiervoor in alle grote steden terecht. De bewaking aan de ingang kan streng zijn en het sluitingsuur wordt streng nageleefd; het komt voor dat niemand onder de 21 jaar binnen wordt gelaten en de meeste van deze clubs hebben een verbod op football colours (sjaaltjes en petten van een bepaalde voetbalclub), ter voorkoming van rellen. Houd er ook rekening mee dat de prijzen voor drankjes in nachtclubs aanzienlijk hoger liggen dan in een normale pub. Dergelijke etablissementen zijn vooral populair onder jongeren en studenten. Londen, Manchester en Newcastle hebben een druk uitgaansleven; in Schotland kunt u hiervoor in Glasgow terecht.
Bent u meer in cultuur geïnteresseerd, dan zijn er in het hele land theaters en concerthallen te vinden. De Londense West End staat bekend als het centrum van de Britse theaterwereld, maar ook Edinburgh kent een levendige toneelscène. Manchester, met het Royal Exhange Theatre, heeft een reputatie als stad van het moderne en experimentele theater. In de theaterzaal Òran Mór in Glasgow ontstond het populaire concept 'A Play, a Pie and a Pint', dat ook op tournee gaat door andere zalen in het Verenigd Koninkrijk. Hierbij krijgt u een toneelstuk van ongeveer 50 minuten, een glas bier en een mince pie.
Bekende muziekfestivals die 's zomers in de openlucht gehouden worden, zijn onder meer het Isle of Wight Festival (popmuziek en rock), het Rebellion Festival (punk en punkrock) en het Whitby Gothic Weekend (gothic en new wave). Voor folkmuziek kunt u vaak in pubs in kleinere dorpen terecht. Het stadje Buxton in het Peak District organiseert jaarlijks een operafestival. In Beverley, East Yorkshire, wordt ieder jaar een festival voor oude muziek georganiseerd.
Wilt u zich alleen maar ontspannen en een biertje drinken, ga dan gewoon naar de pub. Sluitingstijd wordt met een bel aangekondigd; wanneer de barman of -vrouw 'last orders!' roept, betekent dit dat u nog één kans krijgt om iets te bestellen. Bij de uitroep 'time!' hebt u dan normaliter nog een kwartier om op te drinken. In het weekend zal een grote pub vaak pas tussen middernacht en één uur sluiten.
Zowel nachtclubs als pubs kunnen u naar een bewijs vragen dat u meerderjarig bent. Dit heet 'Challenge 25': denken ze dat u 25 jaar of jonger bent, dan vragen ze u om een paspoort of ander identificatiemiddel. Minderjarigen mogen geen alcohol kopen; ook de poging zelf is verboden en kan officieel met 1000 pond boete bestraft worden. Het is eveneens verboden om voor een minderjarige alcohol te kopen.
Toen de Britten in vroeger tijden nog vaak in eigen land op vakantie gingen, was de Engelse kust in de zomermaanden een ware toeristische trekpleister. Populair waren de donkey rides (ritjes op een ezel), het eten van rock (een soort harde kandijsnoep) en het bijwonen van Punch and Judy shows (een poppenkastvoorstelling, vaak op het strand). Deze zaken bestaan nog, maar hebben tegenwoordig ietwat ouderwetse connotaties van de jaren vijftig en het Engeland van vóór de Tweede Wereldoorlog, zoals die bijvoorbeeld geëvoceerd worden door het liedje 'I do like to be beside the seaside', dat nagenoeg iedere Brit nog kan meezingen.
Sommige Engelse badplaatsen uit vervlogen tijden maken heden ten dage een wat mistroostige en verwaarloosde indruk. Andere zijn notoire gokplaatsen geworden en volgebouwd met casino's en bingohallen. Aan de westkust is Blackpool nog steeds heel populair; deze thuisbasis van wijlen komiek Ken Dodd was ooit het centrum bij uitstek voor weekendjes aan zee. Aan de oostkust zijn Scarborough en Whitby bekende kuststadjes van de oude stempel. De victoriaanse heren en dames van weleer zult u er niet meer vinden, maar de dagjesmensen die hier een portie scampi's komen eten en een strandwandelingetje maken zijn nooit weggeweest. Brighton aan de zuidkust, daarentegen, heeft zich helemaal anders ontwikkeld. Deze plaats heeft een reputatie als hippiestadje verworven; het is ook de enige plek in het Verenigd Koninkrijk waar de groene partij de macht in handen heeft. In Wales is Aberystwyth een traditionele badplaats. Schotland kent deze cultuur niet (misschien omdat de zee er gewoon te koud is om pootje te baden).
Aanbieders van accommodatie zijn meestal aangesloten bij de officiële organen van Visit Britain, de nationale toeristische dienst. Ze geven dit te kennen met een plaatje bij de ingang. Voor Engeland is dit Visit England, voor Schotland Scottish Tourist Board, voor Wales Visit Wales en voor Noord-Ierland Tourism Northern Ireland. Het systeem kent sterren toe, net zoals bij Michelinrestaurants, aan de hand waarvan u een idee krijgt van de kwaliteit en de prijs. Tarieven in hotels en B&B's zijn normaliter per nacht: in hotels wordt meestal per kamer gerekend, in B&B's per kamer of per persoon. Vaak zijn eenpersoonskamers duurder dan de individuele prijs voor twee mensen die een tweepersoonskamer delen (single supplement). Een kamer met een eigen badkamer wordt en-suite genoemd.
De regio Londen is het duurst. Op goedkope accommodatie maakt u de meeste kans in de minst toeristische gebieden: provinciestadjes in Yorkshire, dorpjes in Shropshire, gehuchten in Northumberland enzovoorts.
Het Verenigd Koninkrijk heeft hotels in alle kwaliteits- en prijsklassen. Ketens als Premier Inn, Ibis en Holiday Inn vindt u in en om alle grote steden; ze liggen soms wel aan de rand van de stad, bijvoorbeeld op een industrieterrein. Er zijn tevens talloze onafhankelijke hotels, en ook pubketen Wetherspoon's heeft tientallen vestigingen die accommodatie aanbieden (dit is relatief goedkoop en heel populair: reserveer dus vroeg). De allergoedkoopste prijzen voor een enigszins degelijke hotelkamer zullen tussen 30 en 40 pond per nacht liggen. Normale prijzen in bijvoorbeeld een Premier Inn bedragen doorgaans 80 à 90 pond per kamer. Er is vrijwel steeds gratis wifi beschikbaar.
Bed & Breakfast
Logies en ontbijt is in het Verenigd Koninkrijk een zeer normaal verschijnsel. Algemeen kan een prijs tussen 30 en 80 pond per nacht en per kamer nog als normaal beschouwd worden. In erg afgelegen gebieden kunt u er dikwijls ook een avondmaal krijgen. De brochures en websites van de toeristische diensten bieden een overzicht van de aanwezige faciliteiten en of bijvoorbeeld huisdieren toegestaan zijn.
B&B's zijn vaak een persoonlijker aangelegenheid dan een hotel: u kunt al eens een praatje slaan met de lokale bewoners van een streek en dikwijls kunnen zij u ook informatie geven over openbaar vervoer en plaatselijke bezienswaardigheden. Sommige B&B's zijn boerderijen waar nog dagelijks gewerkt wordt, andere zijn doodnormale rijhuisjes. In bosrijke gebieden en natuurparken zijn cottages te vinden waar u een kamer kunt huren. Op de eilanden zijn er eveneens vissers die een bed and breakfast-etablissement exploiteren; hier en daar is het zelfs mogelijk in een vuurtoren te overnachten. In Schotland en Wales wordt daarnaast vermeld of in het desbetreffende huishouden Gaelisch, respectievelijk Welsh gesproken wordt; dat kan een bijkomende lokale toets aan uw verblijf geven.
In het Verenigd Koninkrijk zijn volop campings. Een aantal hiervan is in handen van verenigingen. Zo beheert The Forestry Commission een aantal kampeerterreinen in natuurgebieden. Informatie over deze terreinen is te vinden op hun eigen website en hier kan ook online worden geboekt. De faciliteiten op veel terreinen zijn beperkt en sommige terreinen zijn erg groot. De ligging daarentegen is schitterend.
Ook bezit deze organisatie houten huisjes .
Lidmaatschap van The Forestry Commission is niet nodig.
Andere verenigingen die kampeerterreinen beheren zijn The Caravan Club en The Camping and Caravanning Club .
Er zijn meerdere sites op Internet om campings te vinden, waaronder: en .
Vrij kamperen is in Schotland toegestaan en wordt daarbuiten in de regel gedoogd, mits de eigenaar of lokale autoriteiten toestemming gegeven hebben. Soms is het toegestaan bij tankstations tegen betaling te overnachten. Bij pubs op het platteland kan de reiziger ook vaak (gratis) kamperen, maar de voorzieningen zijn beperkt (meestal alleen gebruik van stromend water en toilet).
In het algemeen is het Verenigd Koninkrijk een veilig land, al kunnen er grote verschillen tussen de steden en het platteland zijn. Londen is een wereldstad met alle voor- en nadelen die dit met zich meebrengt. In rijke, toeristische buurten als Belgravia, Chelsea en Kensington zult u weinig gevaar lopen; ook 'alternatieve' hipsterwijken als Camden en Kentish Town kennen niet zoveel criminaliteit. Anders ligt het in de armere districten zoals Tower Hamlets en Hendon, waar u voor zakkenrollers moet opletten. Echt gewelddadige delicten, laat staan terroristische aanslagen, zijn echter hoogst zeldzaam. Uiteraard geldt hetzelfde voor andere grote steden als Manchester en Glasgow. Drugs en prostitutie, beide illegaal, komen niet méér voor dan in andere West-Europese steden.
Georganiseerde criminaliteit concentreert zich in de stedelijke regio's. Het Britse platteland is vredig en gemoedelijk. In een klein provinciestadje ergens te lande is de kans uiterst klein dat u het slachtoffer van een overval wordt; de meeste overlast komt meestal van dronken bewoners die zich in het weekend aan alcohol te buiten gaan. Daar hoeft u zich dan ook niet in te mengen. Er zijn enkele relatief verpauperde streken die nog steeds de effecten van de teloorgang van de steenkool- en staalindustrie ondervinden. Teesside in het oosten, met Middlesbrough als hoofdstad, heeft hoge werkloosheidscijfers. Ook de stadjes tussen Sheffield en Leeds, bijvoorbeeld Bradford en Rotherham, hebben zich nog niet helemaal hersteld van de economische schok van de jaren 80 en 90 en kennen iets hogere werkloosheids- en misdaadcijfers dan het Britse gemiddelde. Zuid-Engeland is tot op heden duidelijk welvarender dan Noord-Engeland (wat dan ook in de prijzen van accommodatie en eetgelegenheden weerspiegeld wordt).
De problemen in Noord-Ierland zijn sinds de Goede Vrijdagakkoorden van 1999 gestabiliseerd; u als buitenstaander hoeft zich geen zorgen te maken wanneer u door Belfast of Derry/Londonderry wandelt. Tijdens optochten kunnen weliswaar nog relletjes uitbreken; u houdt zich dan beter afzijdig. Aan uw gelaat is niet te zien of u katholiek, protestant of atheïst bent en per slot van rekening heeft u met dit conflict niets te maken.
Schotland en Wales ten slotte zijn – misschien afgezien van enkele armere buurten in Glasgow of Cardiff – heel veilige 'landen'.
Er zijn al talloze mensen verongelukt die op goed geluk de Ben Nevis of een andere berg of heuvel in Engeland, Schotland of Wales gingen beklimmen. Voor zulke activiteiten moet u adequaat uitgerust zijn. Draag stevig schoeisel en warme kleding, ook 's zomers, en neem een kaart, een kompas en proviand mee. Bij sneeuwval is het extra gevaarlijk; u zou niet de eerste zijn die per helikopter van een bergflank geëvacueerd moet worden. Wees u ook bewust van de afstanden. In natuurparken als de Yorkshire Moors, de Pennines of de Trossachs zijn er gebieden waar in een omgeving van tientallen vierkante kilometers niemand woont.
Aan de kusten van het Verenigd Koninkrijk komt drijfzand voor. Het kan aanlokkelijk zijn, bij laagwater over het strand naar een eilandje over te steken, maar u moet absoluut zeker zijn dat u het zult halen voordat het getijde omkeert. Door de zee ingesloten worden op een stuk zand tussen twee eilanden kan levensgevaarlijk zijn. Raadpleeg de tabellen met de waterstanden en win online of ter plekke informatie in over de haalbaarheid van wat u van plan bent.
Het noodnummer is 999. Hiermee wordt u onmiddellijk verbonden met de spoeddiensten van de NHS, de brandweer en de politie. Bent u bijvoorbeeld getuige van een botsing of een overval of krijgt iemand een hartinfarct, dan kunt u dit nummer bellen.
Voor minder dringende aangelegenheden belt u het politienummer 101, bijvoorbeeld indien u bestolen bent of een vermoeden van illegale activiteit hebt.
Natuurlijk kunt u ook een lokale wijkagent op straat aanspreken; dit zijn gewoonlijk de constables (PC's), ook wel bobbies genoemd. Tegenwoordig dragen ze vaker een pet dan een helm. Het woord police staat altijd op hun kleding; zo niet, dan gaat het om parkeerwachters (parking attendants).
In het Verenigd Koninkrijk zijn bewakingscamera's gemeengoed geworden. Zeker in de steden wordt tegenwoordig bijna iedere straat bewaakt.
De meeste Britten zijn niet zo snel beledigd. Het is een onderdeel van hun cultuur dat ze graag grappen maken waarin ze zichzelf en hun land onderuithalen; zelfspot en ironie zijn belangrijk in het sociale verkeer. Enkele onderwerpen, vooral van politieke aard, kunnen controversieel zijn: natuurlijk is de verstandhouding tussen het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie tegenwoordig een heikel thema dat voor veel verdeeldheid zorgt, maar indien u zelf een EU-burger bent, dan kunt u daar ook niets aan doen. Deze controverse is een twistpunt tussen de Britten onderling. Hetzelfde geldt voor regionaal nationalisme: de Schotse onafhankelijkheid of de vereniging van Noord- en Zuid-Ierland zijn onderwerpen waar een buitenstaander weinig aan toe kan voegen. Sommige figuren worden door de meeste Britten gerespecteerd, zoals Wellington, Churchill en de koningin. Thatcher is dan weer iemand over wie de meningen sterk verdeeld zijn. Religie interesseert de meeste Britten weinig; ook zij die officieel lid van de Church of England (of Church of Scotland en dergelijke) zijn, staan daar vaak flexibel tot onverschillig tegenover. Wat iemand anders gelooft, is hun zaak niet, en dat geldt ook voor moslims, Jehova's Getuigen of moderne heksen. Britten zijn individualisten. Ze zullen u respecteren wanneer u eerlijk en voor rede vatbaar bent (en natuurlijk netjes in de rij staat).
Alleen reizende vrouwen hoeven zich geen zorgen te maken wanneer ze een pub binnen stappen. In het Verenigd Koninkrijk wordt relatief veel alcohol geconsumeerd, door beide geslachten. Britse vrouwen kunnen stevig van zich af bijten en drinken dikwijls net zoveel als hun mannelijke tegenhangers. Groepen beschonken, luidruchtige jonge vrouwen op straat zijn in het weekend een vertrouwd straatbeeld. Wordt u als vrouw tegen uw zin door een man in een pub benaderd, wees dan kordaat en onverbloemd. Hebt u een gevatte repliek klaar om die man te beledigen, zoveel te beter. Het personeel van de pub zal desgewenst de stoorzender de laan uit sturen. Vice versa dienen mannen er rekening mee te houden dat ouderwetse gestes jegens vrouwen, bijvoorbeeld een deur openhouden, soms als seksistisch ervaren kunnen worden. Vele moderne Britse vrouwen vinden dit aanstootgevend: ze weten heus wel hoe een deur werkt.
In steden en wijken met een grote concentratie aan moslims zijn de normen conservatiever; het dragen van boerka's en niqabs is in het Verenigd Koninkrijk toegestaan, en sommige buurtwinkels die door mohammedanen geëxploiteerd worden, verkopen om geloofsredenen geen alcohol. U zult hier echter geen hinder ondervinden indien u bijvoorbeeld in een korte rok en met een flesje bier door de straat loopt; dat is uw goed recht. Ook homoseksuele koppels hebben in het Verenigd Koninkrijk niet veel te vrezen. De victoriaanse normen van weleer behoren tot het verleden; het land is in het algemeen erg ruimdenkend geworden. Voor iedere levensovertuiging en religie is er hier en daar wel een plaatsje voorzien, en dat geldt ook voor mensen zonder religie. Er is een beperkt aantal naaktstranden; aan naaktheid wordt steeds minder aanstoot genomen. Binnen in de pub roken is verboden, maar op straat is het geen probleem en zolang u er geen kinderen last mee bezorgt, doet u met uw eigen gezondheid wat u wilt. Zoals gezegd: Britten zijn individualisten.
Het netnummer van het Verenigd Koninkrijk is +44. De grootste aanbieders van mobiele netten zijn O2, Vodafone en EE, dat het voormalige Orange heeft overgenomen. De bekende rode telefooncellen vindt u nog steeds in het straatbeeld, zij het veel minder dan tot in de jaren 90 nog het geval was.
Britse postcodes zijn dusdanig opgebouwd dat het adres op zijn minst tot op de straat nauwkeurig eruit kan worden afgeleid. Postzegels bestaan in 1ste en 2de klasse en zijn in supermarkten gewoonlijk aan de kiosk verkrijgbaar, waar ook de tabakswaren en kansspelen worden verkocht. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3349 | wikivoyage |
Zuid-Afrika is een land dat in het uiterste zuiden van Afrika ligt.
Buurlanden van Zuid-Afrika zijn Namibië, Botswana, Zimbabwe, Mozambique, Swaziland en Lesotho. Het is een republiek met veel verschillende landschappen, 11 officiële talen en een even grote verscheidenheid aan bevolkingsgroepen. van de lokale Khoisan en Zoeloes, tot afstammelingen van immigranten uit Maleisië en India tot nakomelingen van de voormalige kolonisten als de Nederlanders, Duitsers en Britten.
Zuid-Afrika is erg populair als vakantieland en wint elk jaar aan populariteit. Veel reizigers noemen het het mooiste land ter wereld. Er is veel te doen: van stadsleven tot avontuur, wildleven tot cultuur, adembenemende landschappen tot zonovergoten kusten. Zuid-Afrika is altijd indrukwekkend, op elk moment.
Als men aan Zuid-Afrika denkt, denkt men heel snel aan voormalig president en vrijheidsstrijder Nelson Mandela. Vanwege zijn decennialange strijd tegen de apartheid heeft hij meer dan een kwart eeuw in de gevangenis gezeten. Begin 1990 werd hij vrijgelaten namens toenmalig president De Klerk, om vervolgens drie jaar later de Nobelprijs voor de Vrede te winnen en het volgende jaar de eerste zwarte president van Zuid-Afrika te worden. Onder diens bewind verdween de apartheid en werd Zuid-Afrika een democratisch land.
Zuid-Afrika wordt gekenmerkt door zijn afwisselende landschappen. Er zijn natuurreservaten, hoge berggebieden, graslanden en woestijnen. Er leven ook veel verschillende wilde diersoorten als olifanten, giraffen, leeuwen en nijlpaarden. De temperatuur kan enorm uiteenlopen van -12°C in de winter tot meer dan +40°C in de zomer.
Een lijst van de huidige nationale feestdagen in Zuid-Afrika:
Zuid-Afrika is verdeeld in negen provincies:
Pretoria - de bestuurlijke hoofdstad
Johannesburg - grootste stad van het land en belangrijkste zakelijk centrum
Kaapstad - de wetgevende hoofdstad
Bloemfontein - de rechterlijke hoofdstad
Nationaal park Kruger
Paspoort en visum
Bezoekers uit de volgende landen/gebieden kunnen Zuid-Afrika zonder visum bezoeken:
Tot 90 dagen: Andorra, Argentinië, Australië, België, Botswana, Brazilië, Canada, Chili, Denemarken, Duitsland, Ecuador, Finland, Frankrijk, Griekenland, IJsland, Ierland, Israel, Italië, Jamaica, Japan, Liechtenstein, Luxemburg, Malta, Monaco, Mozambique, Namibië, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Panama, Paraguay, Portugal, Rusland, St Vincent en de Grenadines, San Marino, Singapore, Spanje, Tanzania (maximaal 90 dagen binnen 1 jaar), Tsjechië, Trinidad en Tobago, Uruguay, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten, Venezuela, Zambia (maximaal 90 dagen binnen 1 jaar), Zimbabwe, Zweden en Zwitserland,.
Tot 30 dagen: Angola, Antigua en Barbuda, Bahamas, Barbados, Belize, Benin, Bolivia, Cape Verde, Costa Rica, Cyprus, Gabon, Guyana, Hong Kong, Hongarije, Jordan, Lesotho, Macau, Malawi, Maleisië, Maladiven, Mauritius, Peru, Polen, Seychelles, Zuid-Korea, Swaziland, Thailand en Turkije.
Als je wel een visum nodig hebt, regel dit dan voordat je vertrekt. Er worden bij de grens of op de luchthaven geen visa verstrekt.
Als toerist uit de EU heb je dus meestal geen visum nodig voor Zuid-Afrika, maar je moet wel een aantal andere documenten kunnen overleggen. Zo moet je bijvoorbeeld in het bezit zijn van een bewijs van voldoende financiële middelen en een geldig paspoort met minimaal 2 lege pagina's.
Verscherpte regels voor reizen met kinderen
Als je als ouder met minderjarige kinderen naar Zuid-Afrika reist, moet je vanaf 1 juni 2015 een officiële geboorteakte van elk meereizend kind kunnen overleggen.
Daarbij geldt: wanneer kinderen zonder hun ouders reizen, maar met een andere toezichthouder, dan moeten zij een officiële verklaring bij zich hebben waarin beide ouders toestemming geven om te reizen, evenals kopiën van de paspoorten van beide ouders. Wanneer één ouder met het kind meereist, dan moet er een schriftelijke verklaring van de andere ouder kunnen worden getoond, naast het geboortecertificaat. Indien een ouder volledige voogdij heeft over het reizende kind, is er een officieel bewijs daarvoor nodig.
Houd er rekening mee dat de aanvraag van een geboortecertificaat vijf dagen tot drie weken kan duren, afhankelijk van de manier van aanvragen. Het certificaat moet worden aangevraagd in de gemeente van geboorte.
Een auto huren is een goede manier om Zuid-Afrika te ontdekken. De Zuid-Afrikaanse wegen in en rond Johannesburg en Pretoria zijn in goede staat. Af en toe kom je voetgangers en fietsers tegen op de autostrade.
Met je huurauto kan je ook in wildlife-parken als Pilanesberg rijden. Let wel op dat sommige van deze parken (waaronder Lion Park in Johannesburg) geen cabrio's toelaten, vanwege het extra risico dat die met zich mee kunnen brengen.
Op de luchthaven in Johannesburg of Kaapstad zijn er een tiental autoverhuurbedrijven. Het is echter slimmer om je door een taxibusje van je hotel of backpackers te laten oppikken en achteraf via hen een auto te huren. Je regelt een full-cover-verzekering en no-limits-kilometers bij dezelfde bedrijfjes als op de luchthaven.
Hier geldt geen voorrang van rechts. Aan elk kruispunt moet elke wagen stoppen. Diegene die eerst gestopt is, mag ook eerst weer verder rijden. Het systeem lijkt verwarrend, maar de doorstroming verloopt vlotter dan op menig Europees kruispunt.
Opgelet: als er verkeerslichten staan, staan deze niet voor, maar wel net aan de overkant van het kruispunt. Op tijd stoppen is de boodschap!
Zuid-Afrika was ooit een Britse kolonie, dus: je rijdt er links. Het meest verwarrend zijn de rotondes en het verschil tussen je ruitenwissers en knipperlichten. Maar geen paniek, na een dagje rijden heb je het al bijna onder de knie.
In Zuid-Afrika worden veel verschillende talen gesproken, dit komt door de voorvaderen van de huidige bewoners, die onder andere uit naburige landen in West- en Oost-Afrika komen en ook van de nabijgelegen eilandstaat Madagaskar. Verder zijn er ook veel mensen met een Aziatische achtergrond, bijvoorbeeld uit India en Indonesië.
Elf van de gesproken talen zijn officieel. Na India heeft Zuid-Afrika daarmee de meeste officiële talen ter wereld.
Officiële talen: Zoeloe 24%, Xhosa 18%, Afrikaans 13%, Noord-Sotho 9%, Tswana 8%, Engels 8%, Zuid-Sotho 8%, Tsonga 4%, Swazi 3%, Venda 2%, Zuid-Ndebele 2% (volkstelling 2001)
In de grondwet van Zuid-Afrika staat ook dat het Khoi, San, Nama en de Zuid-Afrikaanse Gebarentaal worden bevorderd, maar deze talen zijn niet officieel. Andere niet-officiële talen zijn het Duits, Portugees, Frans, Fanagalo, Lobedu, Noord-Ndebele en Phuthi.
Van de bevolking boven de 15 jaar kan 86,4% lezen en schrijven. Van de mannen is dat 87% en van de vrouwen 85,7% (schatting 2003).
Het Afrikaans heeft zich uit het 18e-eeuwse Nederlands ontwikkeld. Voor mensen die Nederlands spreken is het dan ook eenvoudig te begrijpen als het gelezen wordt. Deze taal verstaan is makkelijk als er rustig gesproken wordt. Het Afrikaans wordt voornamelijk gesproken in de West-Kaap, Noord-Kaap, het westen van de Oost-Kaap, de Vrijstaat en Gauteng (vooral in Pretoria), en ook in iets mindere mate in die Noord-West provincie en Mpumalanga.
In Zuid-Afrika kan je naast het stadsleven natuurlijk genieten van de eindeloze natuur. Er kan prima gewandeld worden, maar ook bergbeklimmen en mountainbiken. Je kunt natuurlijk in het Krugerpark op een (vaak wat duurdere) safari gaan, maar als je liever alles rond (bijvoorbeeld) Kaapstad houdt, dan kun je ook in de Western Cape een leuke safari maken in de kleinere wildparken daar.
Rond Kaapstad heb je meerdere attracties die bij iedereen in de top 5 staan: Robbeneiland met de gevangenis waar Mandela een tijd gezeten heeft, De Tafelberg, Kaap de Goede Hoop, de botanische tuinen van Kirstenbosch en het winkel- en uitgaansgebied Victoria & Albert Waterfront. Binnen 45 minuten van Kaapstad heb je de beroemde wijngebieden van Stellenbosch, Franschhoek en Paarl.
Rooibosthee groeit alleen in Zuid-Afrika. Je vind het heel voordelig in alle grote en kleine supermarkten of (veel duurder) in toeristische winkels koepels.
Afrikaanse maskers en houtsnijwerk van olifanten, leeuwen of giraffen zijn erg populair je kunt ze gerust op een marktje of langs de kant van de weg kopen. Modernere hand gemaakte souvenirs vind je in de Watershed in het Waterfront winkelgebied bij Kaapstad. Hier staan ruim 100 kraampjes bij elkaar waar werkelijk van alles verkocht wordt.
Zuid-Afrikaners grijpen elk feest of elke gelegenheid die ze maar kunnen bedenken aan voor het houden van een braai. Noem het geen barbecue, want dan trap je een Zuid-Afrikaan op z'n ziel. Een goeie braai heeft veel, heel veel vlees met als aanvulling wat gegrilde mais en pompoen, aardappelen en braaibroodjes (een soort tosti). Vlees dat je op de braai vind is rundvlees, lamsvlees, boerenwors en wildvlees zoals koedoe of struisvogel.
Naast de braai heeft Zuid-Afrika een aantal nationale gerechten en snacks die het proberen zeker waard zijn.
Billtong - snack van gedroogd vlees met of zonder vetrandje er nog aan, bedenk hoe verser hoe beter
Bobotie - gekruid gehakt en ei mengsel met amandelen en abrikozen dat met rijst en chutney gegeten wordt
Melktaart - een soort taart of pudding gemaakt met veel melk en kaneel
Dom Pedro - vanille ijs gemengd met room en wiskey of een likeur zoals Amarula, Kahlúa of Frangelico
Malva pudding - gecarameliseerd gebak overgoten met abrikozen
Dinner, Bed&Breakfast, inclusief township walk.
Continental breakfast, Ocean view.
Self-catering, Bed&Breakfast, 5 Star, 15 min van luchthaven
Buitenlanders hebben een studie vergunning nodig om in het land te mogen studeren. Je kan een vergunning aanvragen bij de Zuid-Afrikaanse ambassade of het consulaat in je land van herkomst (of in het dichtsbijzijnde land, mocht je land van herkomst geen Zuid-Afrikaanse vertegenwoordiging hebben).
Voor je aanvraag moet je formulier BI-1738 invullen, daarnaast zijn er diverse brieven nodig (o.a. van de universiteit of onderwijsinstelling die verklaard dat je als student bent toegelaten), een verklaring dat je geen betaald of onbetaald werk zult verrichten in Zuid-Afrika, een geldig paspoort en 2 recente pasfoto's. Er kan ook om een retour ticket gevraagd worden en bewijs dat je voldoende geld hebt om in de kosten van levensonderhoud te voorzien tijdens je studie.
De kosten voor de aanvraag van een studie vergunning zijn € 35 (Den Haag, 2018) en de aanvraag kan 4 tot 6 weken duren.
Zuid-Afrika heeft 23 staat gefinancierde instellingen voor hoger onderwijs, die master-opleidingen aanbieden, waaronder 11 universiteiten, 6 technische universiteiten, en 6 uitgebreide instellingen. Particuliere instellingen bestaan ook, in totaal zijn er 115. Programma's worden aangeboden in de meeste academische disciplines. Masters in bedrijfskunde, economie en financiën zijn vooral populair. Internationale studenten zijn welkom en maken gebruik van dezelfde aanvraagprocedures als Zuid-Afrikaanse staatsburgers.
Zuid-Afrikaanse universiteiten op de wereldranglijst | Times Higher Education
De 2018 editie van de Times Higher Education (THE) wereldranglijst van universiteiten heeft de beste Zuid-Afrikaanse universiteiten als volgt beoordeeld:
107 - Noodsituatie
10111 - Politie
10177 - Ziekenwagen
082911 - Netcare911
Ruim 6 miljoen mensen lijden aan aids en wekelijks overlijden hier zo'n 5000 van. Hiermee heeft Zuid-Afrika het hoogste aidscijfer ter wereld. Wees hier dus op attent als u in Zuid-Afrika seks hebt.
De bewoners van Zuid-Afrika zijn erg trots op hun land en wat ze bereikt hebben. Ondanks het feit dat ze zo veel verschillende achtergronden hebben, zijn ze één met elkaar. Zuid-Afrika is één van de meest multiculturele landen ter wereld, met Kaapstad dat zelfs de allermeest multiculturele stad ter wereld is.
De bewoners zijn erg vriendelijk naar toeristen en er zijn ook niet echt noemenswaardige taboes vergeleken met Nederland en België.
Het landnummer van Zuid-Afrika is 27. Zuid-Afrika heeft een modern telefoonsysteem.
Zuid-Afrika heeft een uitgebreid gsm-netwerk met bijna nationale dekking. Er zijn vier leveranciers van de celtelefoon in Zuid-Afrika: Vodacom, MTN, Cell-C en Virgin Mobile.
De netwerken steunen bijna overal GPRS. 3G, EDGE en HSDPA zijn beschikbaar op grotere stedelijke gebieden. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3350 | wikivoyage |
Coevorden is een stadje in Drenthe. De stad Vancouver in Canada is naar deze stad vernoemd.
Coevorden ligt in het zuiden van de Nederlandse provincie Drenthe, tegen de grens met Duitsland en de provincie Overijssel. Het stadje ligt in een gevarieerd landschap met bossen, heidevelden, essen, waterlopen en natuurgebied. De absolute highlight van Coevorden is het Kasteel Coevorden, het enige kasteel dat Drenthe rijk is. Dit kasteel staat afgebeeld op de vlag van Drenthe. Verder worden er elke zomer activiteiten georganiseerd in de stadsgrachten.
De stad zelf is niet erg groot, maar het is wel een uitstekende uitvalsbasis voor een mooie wandel- of fietsvakantie in de omgeving. In de verschillende dorpjes rond Coevorden zijn typisch Drentse kenmerken te vinden, zoals hunebedden in Schoonoord en oude Saksische boerderijen in onder andere Gees, Meppen en Zwinderen.
Coevorden ligt aan de spoorlijn Zwolle-Emmen. Er zijn stations in Coevorden en Dalen, waarbij het station Coevorden ook door sneltreinen wordt aangedaan.
Buslijnen in de gemeente zijn:
lijn 26: Coevorden–Schoonebeek–Klazienaveen–Emmen
lijn 21: Emmen–Erm–Sleen–Noordsleen–Schoonoord–Assen
lijn 22: Zweeloo–Wezup–Westerbork–Beilen–Assen
lijn 27: Hoogeveen–Geesbrug–Zwinderen–Gees–Oosterhesselen–Meppen–Aalden–Zweeloo–Emmen
lijn 29: Coevorden–Slagharen–Dedemsvaart–Zwolle
lijn 33: Coevorden–Steenwijksmoer–Nieuwe Krim–Dalerpeel–Nieuwlande–Hoogeveen
lijn 223: Coevorden–Dalen–Wachtum-Oosterhesselen–Meppen–Aalden–Zweeloo
Kasteel van Coevorden
Museum 'Jan Pol' (Dalen)
Oranjebank, een stenen bank ter ere van Wilhelmina der Nederlanden, Juliana der Nederlanden en Bernhard van Lippe-Biesterfeld
Schans De Katshaar, een militaire versterking van opgeworpen aarde
Stedelijk Museum Drenthe's Veste
Stichting Openluchtmuseum 'Ellert en Brammert' (Schoonoord) | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3355 | wikivoyage |
Nationaal Park Soomaa:
Nationaal park Soomaa (Ests: Soomaa rahvuspark, letterlijk: Moerasland) is in Zuid-Estland.
Het gebied bestaat uit hoogveenmoerassen en ooibossen. Het gebied wordt afgewaterd door de rivier de Navesti en zijrivieren als de Halliste en de Raudna, die de vijf grote moerassen van elkaar scheiden.
Het park is sinds 1997 een internationaal Ramsargebied, de Conventie van Ramsar is een overeenkomst inzake watergebieden van internationale betekenis, in het bijzonder als verblijfplaats voor watervogels.
Zoals de naam al laat vermoeden bestaat dit nationaal park vooral uit moerasgebieden, er zijn vijf moerassen om precies te zijn die onderling gescheiden worden door riviertjes.
Flora en fauna
Tot de 45 zoogdiersoorten in Soomaa behoren het edelhert, de wolf, de bruine beer, de lynx, de eland, de bever en de otter. Ook de bedreigde vliegende eekhoorn is er te vinden. Tot de 160 soorten vogels die er zijn waargenomen, behoren de steenarend, het moerassneeuwhoen, het smelleken, de slechtvalk, het bokje en de poelsnip. Tijdens de vogeltrek in voorjaar en najaar wordt het gebied aangedaan door de kraanvogel, wilde zwaan en diverse soorten ganzen.
Karakteristiek voor het park is het zogenaamde "vijfde jaargetijde", zoals de periode aan het eind van de winter wordt genoemd waarin het gebied door smeltwater wordt overstroomd: het waterpeil kan dan in een paar dagen enkele meters stijgen.
Er zijn bussen van Pärnu naar het dorp Riisa, dat in het nationaal park is gelegen. Er zijn ook privémaatschappijen die toeristen oppikken aan de hotels in de buurt. Het bezoekerscentrum ligt in Tõramaa, 4km van de bushalte in Riisa.
De toegang tot het nationaal park is gratis en er zijn geen kosten verbonden aan het gebruik van wandelpaden en een bezoek aan het bezoekerscentrum van het nationaal park. Er zijn wel kosten voor begeleide diensten, kanoën op de rivieren en wandelen door veengebieden en bossen.
In het midden van het park bevindt zich een bezoekerscentrum. Er zijn wandelroutes uitgezet, deels over loopplanken. Door de waterrijkdom is het gebied geschikt voor kano's. Van april tot oktober kan men kanovaren, de kano's zijn gemaakt van een uitgeholde boomstam. In de winter is het gebied toegankelijk met sneeuwschoenen, sleden en cross country ski's.
Kanoën is een populaire bezigheid, er is de mogelijkheid om kano's te huren en ook begeleide kanotochten behoren tot de mogelijkheden.
Er zijn souvenirs te koop in het bezoekerscentrum.
Er is geen restaurant in het park. Rond het nationaal park vindt u lokale horeca in plaatsen als Jõesuu en Suure-Jaani. Pensions bieden maaltijden aan voor hun gasten.
In een bosrijke omgeving is er altijd een risico op tekenbeten. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3359 | wikivoyage |
West-Java (Jawa Barat) is het westelijk deel van het Indonesische eiland Java. Het is een van de dichtstbevolkte regio's van het land.
Bandung - Provinciehoofdstad. Het Parijs van Java in de Nederlandse koloniale tijd, nu een universiteitsstad met geweldige "factory outlet shopping" mogelijkheden.
Bogor - De voormalige Britse zomerresidentie met een botanische tuin van wereldklasse.
Ujung Kulon Nationaal Park - is een van de laatste verblijfplaatsen van de Javaanse neushoorn en staat op de UNESCO lijst.
Rengasdengklok - een typisch, onbedorven landelijk stadje, omgeven door rijstvelden.
Pelabuhan Ratu - een haven en resort in een spectaculair mooie baai.
Parahyangan - het bergland van de Preanger, de Woonplaats van de goden.
In West-Java wordt hoofdzakelijk Sundanees gesproken. Dit is een aparte taal die verwant is aan het Javaans. Indonesisch is hier de tweede taal.
De internationale luchthaven van Jakarta ligt niet in deze provincie, maar heeft als hoofdstedelijk vliegveld de meeste luchtverbindingen en de frequentste intercontinentale vluchten van het land en ligt op de drempel van de provincie. Vanuit de hoofdstad zijn de meeste steden per bus of trein te bereiken. De grootste plaatsen ook per binnenlandse vlucht.
De botanische tuinen in Bogor
Puncakpas- Op weg van Bogor naar Bandung gaat de route over de Puncakpas (meer dan 1500m), waar uitgestrekte theeplantages te zien zijn.
Winkelen in Bandung
Banten - de meest westelijke punt van het eiland, was een onafhankelijk sultanaat en is nu provincie op zichzelf.
Jakarta De turbulente hoofdstad van Indonesië aan de noordkust is een zelfstandige regio.
Midden-Java - het centrale gedeelte van Java. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3360 | wikivoyage |
Guyana is een land in noordoost Zuid-Amerika. Het grenst aan Venezuela, Suriname en Brazilië. Het is het op 2 na kleinste land in Zuid Amerika na Suriname en Uruguay. De naam Guyana (van Arawak Guayana) betekent "Land van vele wateren".
Essequibo Islands-West Demerara
Upper Takutu-Upper Essequibo
Georgetown - De hoofdstad
Kaieteur Falls (5 keer zo hoog als Niagara Falls)
The Rupununi Savannah
The Kanuku Mountains
Paspoort en visuminfo
Nederlanders en Belgen hebben geen visum nodig voor een bezoek aan Guyana, maximum verblijf 90 dagen.
Bijna iedereen leeft langs de kustlijn.
Het binnenland van Guyana wordt gedomineerd door het Amazoneregenwoud. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3361 | wikivoyage |
Breda is een stad in Noord-Brabant.
Breda is een aloude garnizoen- en vestingstad. Het is ook een Oranjestad door de historische band met het huis Nassau. Tot 1795 waren de burgers van Breda onderdanen van de Heer van Breda (later Baron genoemd), die vanaf 1403 tevens Graaf van Nassau (ook wel
aangeduid als Nassau-Breda) en vanaf 1538 de Prins van Oranje-Nassau was. Het gebied rond en met name ten zuiden van Breda wordt nog steeds als de Baronie van Breda aangeduid. Bijnaam is ook wel Haagje van het Zuiden.
De gemeente Breda telt 170.491 inwoners en maakt deel uit van stedelijk netwerk BrabantStad. De stad is naar inwonertal een van de 10 grote steden van Nederland. Van de Brabantse steden komt Breda direct na Eindhoven en Tilburg, die de grens van 200.000 inwoners al gepasseerd zijn.
Op twee plaatsen in Breda is een VVV gevestigd.
Breda heeft geen eigen civiele luchthaven. Luchthavens in de buurt van Breda zijn Rotterdam Airport, Eindhoven Airport en Deurne Airport Antwerpen. Voor intercontinentale vluchten heb je de luchthavens Zaventem te Brussel en Schiphol Airport Amsterdam.
Breda beschikt over twee stations: Station Breda (na de verbouwing van het station Breda Centraal) en station Breda-Prinsenbeek. Station Breda is een intercitystation dat snelle verbindingen kent met Rotterdam, Den Haag, Amsterdam, Eindhoven, Roosendaal en Zwolle, daarnaast doen verschillende sprinters het station aan.
De eerder genoemde verbouwing van Station Breda vindt momenteel plaats. Deze vindt plaats in het kader van de HSL-Zuid, die Breda een snelle treinverbinding oplevert met Brussel (met overstap naar Parijs), Antwerpen, Amsterdam, Schiphol en Rotterdam. Momenteel is de verbouwing in volle gang en wordt er gewerkt aan de stationstunnel. In 2025 moet het hele projectgebied "ViaBreda" een tweede centrum binnen Breda zijn geworden, gekenmerkt door hoogbouw en een hoge kwaliteit in de omgeving. Naast de plannen rond het toekomstige Centraal Station zijn er ook plannen voor Station Breda-Oost. Deze plannen staan in het kader van zowel Brabantstadspoor als de nieuwe spoorverbinding Breda-Utrecht.
NS Hispeed exploiteert op dit moment een InterCity direct-verbinding met Amsterdam. De verbinding is iets duurder dan een normale intercity-trein, er wordt een toeslag van € 2,40 berekend.
Breda is makkelijk bereikbaar via de snelweg A16 vanuit Rotterdam en ligt niet ver van België dat via de grensovergang Hazeldonk snel bereikbaar is. Breda is eveneens goed te bereiken vanuit Utrecht over de snelweg A27 en vanuit Tilburg over de snelweg A58 richting Etten-Leur, Roosendaal en verder naar Zeeland. De A59 (Zierikzee-Oss) maakt het vierkant van snelwegen om de stad compleet.
Breda heeft een uitgebreid busnetwerk waardoor alle wijken in Breda te bereiken zijn. Daarnaast kent Breda verschillende streeklijnen die de agglomeratie van Breda bereikbaar houden. Alle lijnen eindigen, stoppen of beginnen bij Centraal Station, daarnaast stoppen veel lijnen ook bij de Haltes Vlaszak en Centrum, welke een met z'n drieën een soort kom vormen rond het centrum van Breda.
Er is in de zomermaanden een voet- en fietsveer over de rivier de Mark tussen Terheijden en een verbinding in het recreatie-gebied buiten de wijk de Asterd in de Haagse Beemden. Daarnaast varen er in de lente, zomer en herfst rondvaartboten door het centrum van Breda.
Taxi Breda zal uw vervoer regelen voor het arriveren in Breda, of in de nabij gelegen steden Oosterhout en Etten-Leur.
Er is een busstation bij het centraal station en in het centrum van de stad. Er is een netwerk van stadsbuslijnen, genummerd 1 tot en met 12, die allemaal via Breda Station naar de diverse wijken in Breda rijden. Met uitzondering van lijn 10, welke naar Oosterhout gaat. Deze bussen worden verzorgd door Veolia Transport.
Enkele belangrijke en meest bezochte bezienswaardigheden van Breda zijn:
Grote- of Onze Lieve Vrouwekerk met o.a. het praalgraf Graaf Engelbrecht II van Nassau en andere grafmonumenten van de Heren van Breda op de Grote Markt.
Kasteel van Breda met de Koninklijke Militaire Academie (KMA) (Opgericht 1828)
Naast deze bezienswaardigheden en herkenningspunten is Breda onder meer bekend van:
NAC Breda de voetbalclub
Turfschip van Breda
In Breda zijn verschillende musea:
Stedelijk Museum Breda
Begijnhof Breda Museum
Generaal Maczek Museum
Bier Reclame Museum
Graphic Design Museum
Heemkundig Museum Paulus van Daesdonck
Lucifer Museum Latent
Museum Oorlog & Vrede
Nederlands Centrum voor Handwerken - HCH
Stichting Princenhaags Museum
Voor de smartphone zijn er leuke, gratis audiotours beschikbaar op izi.TRAVEL
In Breda worden elk jaar verschillende evenementen verspreid over de stad gehouden. Een aantal vindt plaats in het centrum op de Grote Markt en op andere locaties en wijken van Breda.
Enkele jaarlijks terugkerende evenementen in Breda zijn:
Carnaval Breda - Het Carnaval wordt in de gehele gemeente Breda gevierd. Elke voormalige gemeente heeft een eigen versie van carnaval. Zo heet Breda zelf Kielegat, Bavel heet Bavianenland, Prinsenbeek heet Boemeldonck en Teteringen heet dan Totdenringen.
Sinterklaas Breda - Rond half november is op een zaterdag de intocht van Sinterklaas per boot over de Mark met als eindpunt het Spanjaardsgat. Daarna volgt een rondrit van Sinterklaas per paard met zijn Zwarte Pieten door Breda-Centrum. Er is de Stichting Comité Breda die het hele feest organiseert en alles regelt om het geslaagd evenement te maken. Sinds 2005 is in verband met de werkzaamheden van het terugbrengen van de Mark in de binnenstad het programma wat aangepast.
Breda Jazz Festival
Breda Ballon Fiësta
Graphic Design Festival
Dag van de Bedevaart
De Nieuwe Veste is het centrum voor beeldende kunsten, theater, dans en muziek. Het is begin jaren '90 ontstaan uit een fusie tussen de oude muziekschool en centrum 'De Beeldenaar'. De Nieuwe Veste huist boven de hoofdvestiging van de bibliotheek en heeft naast vele les- en praktijklokalen een eigen toneelzaal, concertzaal en opnamestudio.
Poppodium Mezz is een muziekzaal met een totale capaciteit van 800 personen, verdeeld over twee zalen. Het hoofdpodium van Mezz is gehuisvest in een opvallend gebouw, ontworpen door Erick van Egeraat. Dit geheel met koper bedekte amorfe gebouw is feitelijk een uitbreiding van het gebouw van de officiersmess van de voormalige Chassékazerne. Deze mess is volledig gerenoveerd en huisvest nu het Mezz Café. Ook het poppodium dankt zijn naam aan de oude officiersmess.
Breda kent vele lagere, middelbare en MBO scholen, daarnaast zijn er HBO-instellingen zoals de NHTV en Avans Hogeschool. Waar Breda landelijk om bekend staat is de KMA (koninklijke militaire academie) die in het centrum in en rond het kasteel van Breda is gevestigd, hier worden officieren voor de Nederlandse krijgsmacht opgeleid.
Ook is Breda druk bezig met de oprichting van een universiteit, die zeer waarschijnlijk de naam Universiteit van Breda gaat krijgen. De NHTV en de KMA doen dit in samenwerking met de gemeente. De NHTV heeft de eerste licentie gekregen om een wetenschappelijke opleiding te gaan geven.
In de binnenstad van Breda Centrum liggen de bekende winkelstraten Ginnekenstraat, Torenstraat, Lange Brugstraat met winkelcentrum "'t Sas", Korte Brugstraat, Veemarktstraat en Halstraat. Net buiten het (grotendeels autovrije) centrum vindt men verder de Ginnekenweg, de Haagdijk en de Boschstraat. Zij vormen het stadshart van de stad Breda met o.a. veel winkels. In de Ginnekenstraat is tevens het overdekte winkelcentrum "De Barones" met enkele bekende zaken gevestigd.
Op donderdagavond is er in het centrum van Breda koopavond. In andere delen van de stad zoals de Haagse Beemden is dat op vrijdagavond. De winkels in het centrum hebben iedere zondag koopzondag.
De woonboulevard Breda bevindt zich aan de rand van Breda langs de snelweg A16 en heeft een regiogebonden functie.
Markt is er op de diverse weekmarkten in Breda. De grootste is op de Grote Markt Breda in het centrum en wel op dinsdag en op vrijdagmorgen. Op zaterdagmiddag is er markt op de Nieuwe Haagdijk. Op woensdag is er een boeken- en antiekmarkt op de Grote Markt. Op dinsdagmorgen is er een speciale biologische markt op het Veemarktplein. Op woensdagmorgen is er nog een weekmarkt bij winkelcentrum Heksenwiel in de wijk Heksenwiel in de Haagse Beemden. Op donderdagmorgen bij winkelcentrum de Hoge Vucht in Breda Noord.
Donatello's: Goed Italiaans eten aan de grote markt in Breda
Mr. Wok: Zelf eten samenstellen en laten bakken door de kok. Chinees restaurant aan de grote markt.
Den Boerenstampot: Oud-Hollandse stampot en andere lekkernijen in de Schoolstraat, een uitgaanssteegje ten noorden van de Havermarkt. Zeer bekend bij studenten!
Chocolat: Duur restaurant in het centrum van Breda. Goede sfeer en heerlijk eten.
Breda is een bekende uitgaansstad. Er zijn vele soorten eetgelegenheden, zoals eetcafés, restaurants, snackbars, maar Breda heeft ook een ruime keuze aan grote en kleine kroegen voor iedere doelgroep. In de binnenstad zijn veel restaurants en kroegen te vinden op en rondom de centraal gelegen Grote Markt, de wat knussere Havermarkt en langs het water van de onlangs heropende Haven. In het terrasseizoen heeft een groot deel van de horeca ook een terras geopend. Dat terrassen hier in grote getale aanwezig zijn, en nog meer dat deze op mooie dagen vrijwel altijd vol zijn, is zeer kenmerkend voor het Bourgondische karakter van Breda. Breda kent geen grote discotheken aan de rand van de stad, maar wel enkele kleine en middelgrote nachtcafés (ofwel discotheken). Gelegen tussen de andere kroegen in, zijn deze overdag dan wel gesloten, maar blijven 's-nachts enkele uren later open. Overigens bevindt een groot deel van de Bredase horeca óók buiten de binnenstad; bekend voorbeeld is het knusse marktje in Ginneken.
In de voormalige Kloosterkazerne aan de Claudius Prinsenlaan is tegenwoordig het Holland Casino Breda gevestigd. Dit casino is daarheen verhuisd en was eerst gevestigd aan de Bijster. Naast het Holland Casino is ook het door Herman Hertzberger ontworpen Chassé Theater gevestigd.
Breda kent vele hotels. Naast de bestaande hotels is er ook een 5-sterren hotel in ontwikkeling aan de rand van Breda. Dit hotel krijgt de naam Hotel Park Dane.
Apollo Hotel - Bij het station.
Bliss Hotel Een zeer luxe hotel, ook in het centrum van Breda.
Om van buiten de regio telefonisch of per mobiele telefoon contact te leggen met een van de genoemde bedrijven of iemand anders in Breda moet eerst het netnummer 076 worden gedraaid. Vanuit het buitenland eerst het landnummer 31 en dan 76. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3362 | wikivoyage |
De Haan is een gemeente aan de Vlaamse kust in West-Vlaanderen met 12.000 inwoners. Bijna de helft hiervan woont in de badplaats De Haan zelf.
Per trein en tram
De Kusttram is de eenvoudigste manier om De Haan te bereiken met het openbaar vervoer. De tramlijn loopt vanaf De Panne, in de buurt van de Franse grens, tot Knokke, vlak bij de Nederlandse grens. Men kan de trein nemen tot Oostende of Zeebrugge en overstappen op de Kusttram; de stations van trein en tram liggen naast elkaar.
De Haan heeft 3 tramhaltes; het is aardig uit te stappen bij de halte De Haan aan Zee, met een schilderachtig en fotogeniek stationsgebouw. De Lijn exploiteert de Kusttram.
Het centrale gedeelte van de stad is een gebied van ongeveer 1000 bij 600 meter, zodat de stad gemakkelijk te voet bekeken kan worden.
Kenmerkend voor De Haan is de architectuur van veel van zijn gebouwen, zowel commerciële als residentiële. Veel gebouwen zijn in belle époque stijl. De gebouwen kunnen een reden op zich zijn voor een bezoek aan De Haan. De meeste interessante gebouwen bevinden zich tussen de tramlijn en het strand. De commerciële gebouwen (hotels, restaurants) zijn op de route vanaf het tramstation naar het strand en langs het strand zelf. Maar kijk ook eens naar de huizen langs de residentiële straten.
In een parkje aan het einde van de Normandiëlaan "zit" een levensgroot standbeeld van Albert Einstein op een bankje. Albert Einstein woonde in de villa "Savoyarde" (Shakespearelaan 5) voor zes maanden in 1933 na het verlaten van Duitsland.
Watersportclub Windhaan: catamaranvaren, kitesurfen, golfsurfen, sup, zeilwagenrijden, kayakken, zeeroeien, motorbootvaren, jetski. Organisatie van kampen en (privé)lessen.
Fietsverhuur Fietsen André
Verhuur gocarts en fietsen Fietshuis Catrysse
Minigolf La Potinière
Wandelen in De Duinbossen, tussen De Haan en Wenduine
Begeleide tours doorheen het dorp
Het publiek zwembad Wielingenzwembad
Sportstrand De Haan: voetballen, volleyballen, frisbees, petanquespel, beachball, kubb
Sunparks De Haan | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3363 | wikivoyage |
Javea is een dorp gelegen in een baai tussen de Cabo de San Antonio en de Cabo de la Nao. Het is de plaats waar men het eerst de zon ziet opkomen van gans het Spaanse vasteland. Het wordt tegen de koude noorderwind beschut door het Montgo-massief. Vanop de Montgo (753 m) heeft men een prachtig uitzicht. Bij helder weer kan je zelfs het 100 kilometer verder gelegen eiland Ibiza zien liggen.
Javea bestaat uit 3 delen, namelijk het dorp, de haven en de arenal. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3364 | wikivoyage |
Workum is een van de Friese elf steden.
Iets ten noorden van Workum loopt de A7. Bij Bolsward moet je de afslag nemen en dan nog ca. 10 km de borden Workum volgen.
Het station van Workum ligt 1,2 km van het marktplein. Het station ligt op de lijn Leeuwarden-Stavoren, met 1 keer per uur een trein in beide richtingen.
De enige boten die Workum echt bezoeken zijn jachten. Via het Soal kan men van het IJsselmeer naar Jachthaven It Soal of de sluis varen. De sluis vraagt 5 euro sluisgeld.
Camping It Soal heeft kampeerplaatsen, stacaravans, vakantiehuisjes en een jachthaven.
Pension het Smidsvuur biedt Bed&Breakfast | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3365 | wikivoyage |
Oezbekistan is in Centraal-Azië.
Tasjkent — hoofdstad
Samarkand — prachtige plaats met het statige plein Registan.
Oezbekistan is een land vol droge vlaktes.
Kunst & cultuur
Oezbekistan ligt op de Zijderoute. Hierbij is Samarkand een belangrijke stad voor het transport naar Europa.
Paspoort- & visuminfo
Visa zijn verplicht en worden uitgegeven door de ambassade in Brussel. De Visumdienst
kan daarbij helpen. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3367 | wikivoyage |
Zambia is een land in Centraal-Afrika.
Zambia is gelegen in Zuidelijk Afrika. De zuidgrens van Zambia wordt gedomineerd door de river de Zambezi, waar ook de beroemde Victoriawaterval te vinden is.
Kunst & cultuur
Paspoort- & visuminfo
Visa voor Zambia worden afgegeven door de ambassade in Brussel. De Visumdienst kan daarbij helpen: http://visumdienst.com/?location=visuminformatie&land=zambia | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3368 | wikivoyage |
Zuid-Rusland is een regio in Rusland grenzend aan Kazachstan en de Kaspische Zee in het oosten, Azerbeidzjan en Georgië in het zuiden en de Zwarte Zee en Oekraïne in het westen. Zuid-Rusland heeft het mooiste klimaat van het land, met warme badplaatsen aan de Zwarte Zee, maar je vindt er ook de meest bergachtige en exotische culturele bestemmingen van Rusland.
— Een van de vreemdste steden van Rusland met verschillende boeddhistische kloosters.
— De oudste stad van Rusland met een 5000 jaar lange geschiedenis.
— De bekendste badstad van Rusland, gaststad van de Olympische Winterspelen 2014 en een van de speelsteden van het WK voetbal 2018. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3369 | wikivoyage |
Reggio Emilia (stad):
Reggio nell'Emilia of kortweg Reggio Emilia is de hoofdstad van de provincie Reggio Emilia, in Italië.
Er is geen groot vliegveld in Reggio Emilia.
Er is een lokale luchthaven in Parma (50 km) met een beperkt aantal verbindingen naar Rome, Sardinië (in de zomer), Parijs en Londen. De stad kan gemakkelijk worden bereikt vanaf de grotere luchthavens Milaan Linate of Malpensa, van Verona Valerio Catullo of van luchthaven Bologna G. Marconi. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3370 | wikivoyage |
Saint-Raphaël is een kuststadje, halfweg tussen Cannes en Saint-Tropez, geborgen tussen het Estrelle massief en de kust, biedt heel veel mogelijkheden en is toch niet zo hoog geprijsd als andere steden aan de Côte d'Azur. Het Estrelle massief geeft een oranje tot rode kleur aan de omgeving.
Saint-Raféu, zoals de plaatselijke bewoners het noemen, bevindt zich aan het oostelijke zijde van het departement Var aan de grens met het departement Alpes-Maritimes. De gemeente heeft 36km Middelandse zee kust. Daardoor komt het op de tweede plaats te staan na Marseille. Saint-Raphaël wordt ook wel in zucht vernoemd met de aanpalende stad Fréjus als Saint-Raphaël-Fréjus.
In de Tweede Wereldoorlog was Saint-Raphaël onderwerp van operation Dragoon, de landing van de geallieerden op Plage du Dramont.
Volgende buurten maken deel uit van Saint-Raphaël: Valescure, Santa Lucia, Boulouris, Le Dramont, Agay en Anthéor / Le Trayas. Le Dramont ligt op de gelijknamige kaap Dramont in het oosten van de stad vlak voor men Agay binnenkomt en maakt deel uit van de deelgemeente Agay. Vanuit Le Dramont heeft men zicht op het piepkleine eiland Ile d'Or. Boulouris aan de kust ligt tussen Agay en het centrum van de stad. Le Trayas ligt in het extreme oosten van de stad al voorbij het Nationale Park van het Estrelle masief. Valescure ligt meer in het noord van het centrum, in het binnenland. Santa Lucia ligt aan de kust tussen het centrum en Boulouris, dus niet van het centrum.
Er is een station in het centrum van de stad waar de TGV toekomt.
Per openbaar vervoer
de nauwe straten van het oude stadscentrum
de havens van Saint-Raphaël, Santa-Lucia,Le vieux port et le marché aux poissons,Le port de Boulouris,Le port du Poussaï au Dramont,Le port d'Agay. Zoals je kan zien is Saint-Raphaël eigenlijk een samengroeing van kleine vissersdorpen.
de basiliek van de Notre Dame Saint Raphéu met aansluiten het archeologisch museum.
Archeologisch Museum en middeleeuwse kerk, Musée Archéologique Municipal et église médiévale, site gewijd aan archeologisch opgravingen, vrij toegankelijk.
de villas in de buurt van de haven
de verschillende kreken en calanques, criques et calanques van Anthéor en Trayas. Calanques kan men beschouwen als de (mini)fjorden van de Middelanse zee.
gaan je groenten en fruit kopen in de typisch provencaalse markt
le sentiers des douaniers kan je afwandelen, het is een wandelpad aan de kust dat de verschillende stranden met elkaar verbindt. Het is aangelegd volgens een nationale wet van Frankrijk dat iedere bewoner 3 meter moet vrijlaten aan de achterzijde van zijn grond.
Er zijn verschillende aangeduide wandelpaden in het Estrelle massief.
met parachute op water.
Saint-Raphaël heeft vier grote zandstranden, eentje nabij het centrum: Plage du Veillat noemt en dan verder Boulouris, Le Dramont, Agay. Er zijn twee kleinere aan Anthéor en Le Trayas. H
de volgende stranden zijn geordend van kortbij het centrum naar verder in het oosten.
Plage du Veillat, vlak tegen het centrum, zandstrand
Plage Beaurivage, op enkele honderd meters van het centrum, het is een strand met ongeveer 500 a 600m van kiezels waarvan 150m zand het strand van la plage du veillat verlengen. Het eindigt bij het Centre Nautique Municipal aan de ingang van de haven Santa Lucia. Enkel toegangelijk voor zwemmers. Het is aan de rand van het strand voorzien van een toegang voor surfers en andere watersporten. Het is een bewaakt strand. De toegang is vanaf een grote parking waarlangs men dan gaat langs een schaduwrijke publieke tuin met verschillende faciliteiten: luchtspelen voor kinderen, petanque tereein, minigolf, mini-auto circuit, kiosk met muziek, een obelisk.
Calanque de Santa Lucia
Calanque du Fournas, een minifjord, onbewaakt
Plage de la Péguière, natuurlijk strand op 2,5km van het centrum, 100meter zandstrand enkel toegankelijk voor zwemmers. Kort tegen de autoweg, kort tegen het thalassotherapeutisch centrum. Met openbare toiletten, bewaakt strand. Verboden toegang voor dieren, surfers voor veiligheidsredenen.
Plage d'Arène Grosse, zandstrand grenzend aan de haven van Boulouris, onbewaakt, honden zijn toegelaten, surfers zijn toegelaten en er is een toegangskanaal voorzien, centrum voor onderwaterduiken, met winkelcentrum en restaurants.
Plage de la Tortue, parking aan de kant van de weg, toegang via de Palmendreef, onbewaakt strand. Een schaudwrijke wandeling ('s nachts verlicht) verbindt de kleine haven van Boulouris met andere standen. Openbare zitbanken. Het is een klein strand met een mix van zand en rode rotsen dat een subliem uitzicht geeft op het île d'or.
Plage de Val Fleuri
Plage de la Pescade
Plage de Bolouris
Plage de Aigebonne
Plage de la Garde Vieille
Plage de Pierre Blave
Plage du debarquement
camping Le dramont is een van de weinige campings aan de côte d'Azur met een schitterende direct ligging aan de zee. Men heeft er schaduwrijke plekken. Het is een goede camping voor mensen die geen belang hechten aan animatie. De organisatie en het sanitair is niet meer zo goed als het ooit geweest is toen dit nog een state of the art camping was.
Puget-sur-Argens, een kleine gemeente in het binnenland | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3372 | wikivoyage |
Carson City is de hoofdstad van Nevada in de Verenigde Staten van Amerika.
De stad is gesticht in 1851 in de tijd dat de mijnbouw in Nevada floreerde. In het geval van Carson City ging het om de inmiddels uitgeputte zilvermijnen. Aan het einde van 1800 stond er een rijksmunt waar munten werden geslagen.
De stad werd genoemd naar de ontdekkingsreiziger Christopher "Kit" Carson. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3373 | wikivoyage |
De regio Eemsland (Duits: Emsland) is een regio (Kreis) in de Duitse deelstaat Nedersaksen. De regio is genoemd naar de rivier de Eems en is in oppervlakte een van de grootste regio's in Duitsland.
Salzbergen was ooit een voor Nederland belangrijk knooppunt van spoorwegen. In het station van de stoomtrein te Haaksbergen is nog te zien dat er ooit een spoorverbinding van Almelo naar Salzbergen werd onderhouden. Tegenwoordig rijden over die rails de treinen van Amsterdam naar Berlijn. Die hebben geen stop in Salzbergen; daar stoppen nu alleen de RB-treinen van Bad Bentheim naar Osnabruck en verder, en de stoptreinen van Rheine naar Meppen en Emden. Samen met de Syntus-trein van Hengelo naar Bad Bentheim bieden ze een snelle verbinding tussen Twente en het Eemsland, zij het met veel overstappen.
In het zuidelijkste puntje van deze regio loopt de Europese wandelroute E11. Deze route loopt van Den Haag naar het oosten, op dit moment tot aan de grens met Polen/Litouwen. Ter plaatse heet de route Handelsweg, ook wel Töddenweg. De route komt vanuit Schüttorff in Grafschaft Bentheim, loopt even ten zuiden van het dorp Salzbergen en vervolgt naar de stad Rheine in de regio Steinfurt. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3374 | wikivoyage |
Utah (UT, ook wel bekend als de Beehive State) is sinds 4 januari 1896 een staat in de Verenigde Staten van Amerika.
Behorende tot de "Southwest", is het een staat die veel toeristische troeven heeft en wereldwijde faam geniet omwille van zijn prachtige landschappen. Gans het jaar door heeft Utah wat te bieden: trek- en wandeltochten, paardrijden, kayakken en raften in de zomer en skiën en snowboarden in de winter.
Naast de maar liefst vijf nationale parken die Utah binnen zijn staatsgrenzen heeft, bezit de hoofdstad Salt Lake City enkele wereldvermaarde religieuze, historische en culturele sites, met Temple Square (het hoofdkwartier van de Mormonen) als orgelpunt. Bovendien ligt de grootste binnenzee van de Verenigde Staten ook in Utah; dit is Great Salt Lake.
Utah grenst in het noorden aan Idaho, in het noordoosten aan Wyoming, in het oosten aan Colorado, in het zuiden aan Arizona en in het westen aan Nevada. In het uiterste zuidoosten van de staat ligt de Four Corners: de enige plaats in de VS waar vier staten aan elkaar grenzen: Van het noordwesten, in wijzerzin zijn dat Utah, Colorado, New Mexico en Arizona.
Salt Lake City - de hoofdstad, bekend van Tabernacle Square
Nationale parken en monumenten
Met maar liefst vijf nationale parken binnen de staatsgrenzen staat Utah op de derde plaats wat betreft Amerikaanse staten met het meeste aantal nationale parken: enkel Californië (negen) en Alaska (acht) doen beter.
Indien je trip door Utah -en de VS in het algemeen- zich focust op het bezoek van nationale parken en monumenten, dan is een het de moeite waard een "Park Pass" aan te schaffen. De Park Pass is te koop bij de United States National Park Service (NPS) en kost $80. Deze pas verschaft de houder een jaar lang gratis toegang tot alle Amerikaanse nationale parken en monumenten, alsook kortingen op bepaalde diensten van de NPS. (Bemerk wel dat sommige monumenten zoals Monument Valley niet gedekt worden door deze pas.)
Arches National Park – 's Werelds grootste concentratie van natuurlijke bogen, enkele kilometer ten noordoosten van Moab. Het park puilt ook uit met andere opmerkelijke zandsteenformaties zoals kliffen, mesa's, kloven en balancerende rotsen.
Bryce Canyon National Park – Dichtbebost bergachtig gebied met een immens groot natuurlijk amfitheater. In dit amfitheater bevinden zich ontelbaar veel zogenaamde "hoodoo's" en enkele natuurlijke bogen in zand- en kalksteen.
Canyonlands National Park – Met een oppervlakte van 1366km2 is Canyonlands National Park het grootste nationale park in Utah. Deze desolate wildernis aan de samenvloeiing van de Green River en de Colorado wordt soms wel beschouwd als het kleinere broertje van de Grand Canyon in Arizona, maar heeft als voordeel dat het bijlange na niet zo druk is als de Grand Canyon. Canyonlands ligt net ten westen van Moab.
Capitol Reef National Park – Vrij ver verwijderd van enige betrekkelijk grote stad in Utah, gelegen langsheen de lengte van de Waterpocket Fold, een 150km lange monocline met monolieten, nauwe canyons en natuurlijke bogen.
Cedar Breaks National Monument – Een groot natuurlijk amfitheater ten noordwesten van Cedar City, in een bebost en bergachtig gebied.
Dinosaur National Monument – Een van de belangrijkste vindplaatsen voor dinosaurusresten in de VS, aangevuld met prachtige landschappen en petrogliefen van Native Americans.
Glen Canyon National Recreation Area - Lake Powell – Recreatiegebied rondom het kunstmatige Powellmeer. Het gebied bevat enkele prachtige zansteenformaties zoals natuurlijke bogen.
Golden Spike National Historic Site – the first transcontinental railroad was completed by the driving of a symbolic golden spike at Promontory Summit in The Utah Territory
Grand Staircase-Escalante National Monument – Een desolate wildernis die bekend staat om zijn nauwe kloven uitgesleten door ondiepe stroompjes die makkelijk te doorwaden zijn.
Hovenweep National Monument – Ligt grotendeels in Colorado maar bestrijkt ook een minimaal deel van Utah's grondgebied, in het zuidoosten van Utah.
Zion National Park – Een populair park. Gelegen in het zuidwesten van Utah is het makkelijk te combineren met de Grand Canyon in Arizona en/of Las Vegas in Nevada. Net als alle andere nationale parken van Utah bevat Zion vele zandstenen plateau's, kliffen en canyons.
Great Salt Lake – Het grootste zoutwatermeer van Noord-Amerika.
Bear Lake – Populaire watersportbestemming omgeven door bergen, op de grens tussen Utah en Idaho, ten noordoosten van Logan.
— Een diep ravijn uitgehold door de Coloradorivier in gele en rode zandsteen. In de 1960s verdween het voor een groot deel onder water door de bouw van een stuwdam die het Powellmeer vormde. Door jaren van extreme droogte als gevolg van de klimaatverandering is het waterpeil van het meer sinds 2000 systematisch gezakt, en de adembenemend mooie Glen Canyon wordt steeds meer zichtbaar.
De voertaal in Utah is het Engels. Net als in de rest van de VS is er ook in Utah de obligataire minderheid Spaanstalige Latino's.
Het grootste probleem qua veiligheid en gezondheid in Utah is de woestijn. Vooral het zuiden en het westen van de staat herbergen een droog woestijnklimaat. Een eerste maatregel die in acht genomen dient te worden is genoeg drinkwater mee te nemen in dergelijke gebieden: minstens één gallon (=3.78 liter) per persoon, per dag. Andere eenvoudige voorzorgsmaatregelen zijn het gebruik van zonnebrandcrème en het dragen van lichte kledij. Tracht ook mensen te laten weten waar je naartoe gaat en wanneer je verwacht terug te zijn van je trip in de woestijn.
Een extra zorg zijn de hevige warmteonweders in de namiddag. Het is dus een goed plan om eventuele wandeltochten wat vroeger op de dag in te plannen. Zo vermijd je niet alleen het onweer, maar ook de meeste hitte. Indien je toch in een onweersstorm terechtkom, probeer dan zo snel mogelijk een beschutte plek op te zoeken. Schuilen onder bomen is, zoals algemeen geweten, geen goed idee.
Tijdens wandeltochten in nauwe canyons bestaat er tijdens stormweer de kans op "flashfloods": al het regenwater vloeit af via de canyon en vormt tijdelijk een wilde stroom. In dergelijke gevallen in het zaak zo snel een hoger gelegen plek op te zoeken. Zelfs een storm tientallen kilometers verwijderd van waar jij bent, kan een flashflood veroorzaken.
In de winter bestaat er dan weer een ander risico: sneeuwlawines. Deze vinden veelal plaats na fikse sneeuwstormen en op plaatsen buiten de afgebakende skipistes. Standaardrichtlijnen zoals het niet-verlaten-van-de-piste en het volgen van richtlijnen in de skicentra zijn meestal voldoende voor een veilige dag vol sneeuwpret.
Wat criminaliteit betreft ligt in Utah het geweld jegens personen onder het Amerikaans gemiddelde. Diefstal en inbraak is daarentegen een groter probleem dan in de gemiddelde Amerikaanse staat. Standaardmaatregelen zoals waardevolle en persoonlijke spullen buiten het zicht bewaren en het gebruik van gewoon gezond verstand reduceren het risico op diefstal. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3375 | wikivoyage |
De Shetlandeilanden (Engels: Shetland Islands, Schots-Gaelisch: Sealtainn) zijn een archipel in het uiterste noorden van Schotland, gelegen in de Atlantische Oceaan op ongeveer 60° noorderbreedte. De Shetlands liggen ten noordoosten van de Orkneyeilanden, de andere archipel ten noorden van Schotland. Ten oosten van Shetland ligt Noorwegen, ten noordwesten liggen de Faeröer en IJsland. Deze eilandengroep telt iets meer dan 20.000 inwoners, verspreid over vijftien bewoonde eilanden, waarvan het belangrijkste Mainland is. Alles bij elkaar bestaat de archipel uit een hondertal eilanden. De enige stad van de Shetlands is Lerwick.
De belangrijkste bewoonde eilanden:
Mainland — Zoals de naam aangeeft, is dit het hoofdeiland. De haven van Lerwick en het vliegveld van Sumburgh liggen op Mainland. In het noorden ligt de olieraffinaderij van Sullom Voe. Het noordwesten van Mainland bestaat uit het dunbevolkte schiereiland Northmavine.
Whalsay — Whalsay ligt ten oosten van Noord-Mainland.
Unst — Unst is het noordelijkste bewoonde eiland en bezit ook het noordelijkste postkantoor van het Verenigd Koninkrijk. U moet twee veerboten nemen om er vanaf Mainland te geraken. Het vliegveld van Baltasound wordt niet voor commerciële vluchten gebruikt.
Fetlar — Fetlar ligt ten oosten van Yell en telt slechts een zestigtal inwoners.
Muckle Roe — Muckle Roe is door een brugje verbonden met het schiereiland Northmavine, in het noordwesten van Mainland.
Foula — Dit is een afgelegen eilandje in het uiterste westen van Shetland, met nog geen veertig inwoners.
Yell — Yell ligt direct ten noorden van Mainland.
Bressay — Bressay ligt ten oosten van Lerwick en is eenvoudig met een veerboot te bereiken.
Fair Isle — Fair Isle is het afgelegenst. Het ligt centraal tussen Shetland en Orkney en is enkel per boot vanuit Mainland bereikbaar.
Voorts zijn ook de kleine eilandjes Papa Stour, Trondra, Vaila en Burra nog bewoond. De zee om de Shetlands ligt bezaaid met onbewoonde eilandjes en rotsen. Het officieel noordelijkste punt van het Verenigd Koninkrijk is de rots Out Stack, ten noorden van Unst. Op het iets zuidelijker gelegen Muckle Flugga staat een vuurtoren.
Lerwick is de hoofdstad en tevens de enige plek op Shetland die als stad beschouwd kan worden.
Brae: dorpje aan de grens tussen Zuid-Mainland en Northmavine
Sumburgh: luchthaven op de zuidpunt van Mainland, bekend om de archeologische site Jarlshof
Scalloway: belangrijkste nederzetting in West-Mainland
Eshaness: aan de westkust van Northmavine; vermaard om zijn natuurpracht, maar zeer lastig te bereiken
Ollaberry: gehucht aan een baai in het noordoosen van Northmavine
Haroldswick: noordelijkste dorpje van de Britse Eilanden
Toft: haventje op Mainland waar het veer naar Yell vertrekt
Ulsta: haventje op Yell
De eilanden hebben geen bossen. Het landschap bestaat uit heuvels met heide, op een ondergrond die grotendeels uit turf en veenplaggen bestaat. Vrijwel overal zult u schapen zien grazen, die meestal vrij over de weg lopen. Er zijn op vele plekken geen omheiningen en de schapen hebben dus een vrije uitloop: de boeren markeren hun kuddes met hun eigen kleuren. De schapen zijn overigens schuw en zullen over de heuvels wegrennen wanneer ze vreemde mensen bespeuren. Shetlandpony's staan daarentegen gewoonlijk wel op omheinde velden.
De eilanden staan bloot aan stormen uit de Atlantische Oceaan; het kan bijzonder hard waaien en de regen kan bij bakken uit de hemel vallen. Ook 's zomers moet u voorbereid zijn op zeer wispelturige weersomstandigheden: u kunt het ene moment volledig doorweekt worden, en een halfuur later schijnt de zon alweer en staat er een schitterende regenboog. Paraplu's kunt u alleen efficiënt gebruiken wanneer de wind niet te sterk is, maar ze kunnen wel handig zijn als wandelstok wanneer u zich op de heide begeeft.
Verblijft u niet in Lerwick, informeer u dan over de dichtstbijzijnde winkel. Buiten de hoofdstad zijn de mogelijkheden om proviand te kopen beperkt. U wilt niet op de heide verdwalen; neem een goede kaart en een kompas, met eventueel een zaklamp mee. Wanneer het mistig wordt en u mijlenver van de bewoonde wereld bent, moet u op zijn minst weten waar u zich ongeveer bevindt.
In de zomer wordt het op Shetland nooit helemaal donker; de nachten zijn 'grijs'. Vanaf oktober daarentegen worden de dagen erg kort. Er is geen straatverlichting op het platteland.
Shetland is niet rechtstreeks vanaf het Europese vasteland te bereiken. Vanuit Nederland en België moet u eerst naar Schotland. Zowel KLM als Brussels Airlines biedt vluchten naar Edinburgh aan, van waaruit u verder kunt vliegen met Loganair of de trein naar Aberdeen kunt nemen. U kunt eventueel ook naar een andere regionale Britse luchthaven vliegen, zoals Glasgow of Manchester, en vervolgens met de trein naar Edinburgh. Wilt u een auto meenemen, dan moet u een veerboot over de Noordzee nemen en vervolgens zelf naar Aberdeen rijden.
De rederij Northlink Ferries verzorgt de verbinding tussen Aberdeen en Lerwick. Deze route maakt een tussenstop in Kirkwall op de Orkneyeilanden. Het schip vertrekt 's avonds rond zes uur vanuit Aberdeen en vaart dertien uur, zodat u de volgende ochtend om zeven in Lerwick aankomt. Dat betekent dat u voor uw comfort beter een kajuit kunt nemen. In het hoogseizoen kost een kajuit voor twee personen met een patrijspoort en badkamer rond de 120 pond (enkele vaart); voor de overtocht zelf betaalt u 34 pond per persoon. Vindt u het niet erg een cabine met andere passagiers te delen, dan zijn er goedkopere ligplaatsen in vierpersoonscabines beschikbaar, evenals neerklapbare fauteuils in de gangen (het goedkoopste alternatief). U kunt weliswaar ook overvaren zonder een slaapplaats te boeken; 's nachts slapen sommige passagiers dan ook op de banken in de pubs en restaurants van de boot. Een enkeltje voor een auto kost in het hoogseizoen 120 pond. U mag niet in uw auto slapen. Er wordt een ontbijtbuffet aangeboden; tegen negen uur moet u het schip verlaten. Voor wie graag in luxe reist, zijn er ook Executive Cabins beschikbaar.
Loganair vliegt vanuit Aberdeen en Edinburgh naar Sumburgh. Het zijn kleine propellervliegtuigen met een capaciteit van 18 tot 50 passagiers. Een rechtstreekse vlucht van Edinburgh naar Sumburgh duurt anderhalf uur en de standaardprijzen voor een enkeltje schommelen tussen 90 en 150 pond. Vanuit Sumburgh rijden ten minste om de twee uur bussen naar Lerwick.
Tot een tiental jaar geleden werd aan de toeristen aanbevolen, bij voorkeur hun eigen auto mee te nemen of er ter plekke een te huren. Inmiddels is het aanbod aan openbaar vervoer aanzienlijk uitgebreid.
De coördinerende vervoersmaatschappij van de Shetlands is ZetTrans. Aanbieders zijn onder andere Viking Travel, Leasks en Robertson Travel.
Onderschat de afstanden niet; de Shetlandeilanden zijn heel uitgestrekt. De rit van bijvoorbeeld Lerwick naar Brae, in het noorden van Mainland, duurt reeds anderhalf uur. Indien u in een klein gehuchtje zoals Ollaberry verblijft, zal er hooguit driemaal per dag een busje voorbijkomen. De regeling kan ingewikkeld zijn omdat schoolkinderen opgepikt moeten worden en het busje eerst in een lus moet rijden alvorens u mee kan. Moet u naar een dorp dat niet op de route ligt maar op een zijweg van het normale traject, dan zal de bus een omweg voor u maken. Hij zal echter niet spontaan door uw dorp rijden; u moet één dag van tevoren de maatschappij opbellen, zodat de chauffeur weet dat hij of zij 's anderendaags in uw gehucht passagiers moet oppikken.
In de praktijk is het doorgaans onmogelijk, op een en dezelfde dag een ander eiland te bezoeken en weer terug te keren. Wilt u meerdere eilanden zien, dan moet u op die eilanden accommodatie reserveren. Een uitzondering is bijvoorbeeld Bressay, dat vlak naast Lerwick ligt en slechts een korte overtocht vergt.
Toeristen die hun eigen auto ter beschikking hebben, kunnen deze op de veerbootjes laten overzetten. De wegen op Shetland, buiten Lerwick, zijn vrijwel overal beperkt tot één rijvak met inhaalplaatsen, waar men in kan staan om tegenliggers door te laten. De wegen zijn niet verlicht en volgen dikwijls een grillig, kronkelend traject over heuvels en langs haarspeldbochten. Pas vooral op voor schapen. Mocht u per ongeluk een schaap omver rijden, bel dan de politie zodat die de eigenaar op de hoogte kan stellen. Dit niet doen, is strafbaar.
Sommige regio's, zoals Eshaness, worden door geen enkele bus bediend. Hier kan een taxi soelaas brengen. Vooraf reserveren is heel raadzaam. Voor een kortere rit, bijvoorbeeld twintig minuten, betaalt u gemiddeld 10 pond.
De Shetlanders spreken Engels met Scandinavische invloeden. Hun uitspraak wordt gekenmerkt door een sterk rollende r, en ze klinken enigszins als Noren die Engels praten. Hun dialect bevat duizenden woorden die uit de Scandinavische talen komen.
In vroegere eeuwen werd op Shetland het Norn of Norröna gesproken, een Noord-Germaanse taal waarover relatief weinig bekend is. Ze is reeds zo'n tweehonderd jaar uitgestorven. Het motto van de Shetlands luidt: Með lögum skal land byggja. Dit is eigenlijk IJslands en het betekent: "Met wetten moet het land worden opgebouwd." Menig Shetlander spreekt naast Engels ook een mondje Duits of een Scandinavische taal. De kennis van het Frans is normaliter zeer beperkt, van het Nederlands erg onwaarschijnlijk. Schots-Gaelisch wordt op Shetland niet gesproken.
Shetland is in de eerste plaats een natuurbestemming. De archipel heeft ongerepte landschappen en weidse panorama's. In het landschap treft u geregeld verlaten boerderijen aan. U kunt hier de hele dag lang wandelen en geen levende ziel tegenkomen.
In Lerwick kunt u de oude vesting Fort Charlotte bezoeken; de Jarlshof in Sumburgh zijn de restanten van een dorp uit de bronstijd. Mousa Broch op het onbewoonde eilandje Mousa is een round tower uit het ijzeren tijdperk.
Shetland is een uitstekende locatie voor vogelspotters en ornithologen. U vindt er ook archeologische sites. Op Shetland kunt u een ontspannende vakantie doorbrengen op een niet-toeristische plek: indien u buiten Lerwick verblijft, zult u waarschijnlijk in een wijde omgeving de enige bezoeker van buitenaf zijn.
Het Shetland Museum in Lerwick biedt een uitgebreid overzicht van de geschiedenis van de archipel. U komt er meer te weten over hoe de Shetlanders nog tot in de vroege twintigste eeuw leefden en wat de gevolgen van de petroleumindustrie hebben betekend. Het museum bezit onder andere een replica van de Gunnister Man, een 18de-eeuws veenlijk dat in de jaren 50 werd ontdekt. Ook zijn er kostuums te vinden van Skeklers en Gröleks, een vreemde traditie die wat op Halloween lijkt.
Wanneer u 's winters Shetland bezoekt, kunt u het festival Up Helly Aa bijwonen. Begin januari verkleden de Shetlanders zich als Vikingen en trekken met toortsen door de straten, alvorens een Vikingschip in brand te steken. De Up Helly Aa van Lerwick is het grootst, maar verschillende dorpen hebben hun eigen versies ervan.
The Big Bannock is een liefdadigheidsevenement van de regio Northmavine. Inwoners verkleden zich en parodiëren popliederen met grappige teksten, waarbij ze hun eigen videoclips opnemen. Hiervan worden dan dvd's verkocht voor het goede doel.
Shetland heeft rijke visgronden; in ieder etablissement zult u vis kunnen eten. In Brae staat Frankie's Fish and Chips, de noordelijkste fish and chips-tent van het Verenigd Koninkrijk. Een aanrader zijn de verse mosselen die hier in grote porties worden aangeboden. Hier kunt u geen alcohol krijgen. In enkele kleine cafés in Lerwick wordt een traditioneel full English breakfast aangeboden.
Chic dineren kunt u in Busta House, in een dal aan de andere kant van de baai tegenover Brae. Naast vis en zeevruchten is op Shetland ook schapenvlees te vinden. Eend wordt er eveneens gegeten.
De Lerwick Brewery brouwt Shetland Ales, waaronder een lokaal bier van het type IPA.
In Lerwick zijn er meerdere pubs en ook een nachtclub. In de andere dorpen is er hier en daar een herberg. De locals kunnen weleens grote hoeveelheden whisky drinken en dan wat rumoerig worden.
Shetland is veilig. De criminaliteit bestaat hoofdzakelijk uit druggebruik en openbare dronkenschap. Shetlanders zullen u soms een lift aanbieden wanneer ze u langs de weg zien lopen; u kunt daar gewoonlijk zonder achterdocht gebruik van maken. Ze zien niet zoveel toeristen en willen vaak een praatje slaan met vreemdelingen.
Pas op voor auto's die eensklaps van achter een bocht kunnen opduiken. Draag warme kleding wanneer u erop uittrekt in de natuur en wees voorbereid op plotse weersveranderingen. Tijdens het broedseizoen kunt u kennismaken met de grote jager, een roofvogel die agressief wordt wanneer iemand te dicht bij zijn nest komt. Deze vogels kunnen gevaarlijk zijn; ze zijn echter bang voor paraplu's. Meeuwen kunt u beter niet voederen; het is slecht voor hun gezondheid en ze worden er opdringerig door. Ook zeehonden moet u met rust laten; ze kunnen bijten.
Orkney is meerdere uren varen verwijderd van Shetland, maar Fair Isle kunt u (althans 's zomers) relatief eenvoudig vanaf het plaatsje Grutness op Mainland bezoeken, wat zo'n twee uur duurt. Dit heel geïsoleerde eiland, centraal gelegen tussen Orkney en Shetland, is vermaard om zijn breiwerk. Het heeft zeer beperkte accommodatiemogelijkheden; in het bijzonder buiten het zomerseizoen doet u er goed aan een 'plan B' te bedenken voor het geval dat u vast komt te zitten op het eiland. Door de ligging is het goed mogelijk dat uw mobiele telefoon hier niet zal werken (alleen Vodafone en O2 hebben hier ontvangst); u kunt dus in de problemen komen indien een overvaart wordt afgelast wegens veranderende weersomstandigheden. Plan een tocht naar Fair Isle zorgvuldig en wees bedacht op onvoorziene omstandigheden. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3376 | wikivoyage |
Massachusetts (MA, ook wel bekend als de Bay State) is sinds 6 februari 1788 een staat van de Verenigde Staten van Amerika.
Boston, de hoofdstad.
Cape Cod. Deze baai is bekend om zijn zeevoedsel.
Massachusetts is gelegen aan de Amerikaanse oostkust.
In deze staat zijn in 1647 de eerste publieke scholen gesticht.
Boston Logan International Airport is het enige internationale vliegveld in Massachusetts. Het wordt ook wel 'the gateway to New England' genoemd. Dit vliegveld is gelegen in de baai van Boston. Andere opties om naar Massachusetts te gaan zijn de Greyhound Bus Lines en Amtrak treinen.
De MBCR (Massachusetts Bay Commuter Rail) verzorgt verschillende treinroutes vanuit Boston. De noordelijke routes vertrekken vanaf North Station en de zuidelijke routes vertrekken vanaf South Station. De treinen rijden o.a. naar Worcester, Plymouth, Fitchburg en Lowell. Een keer per dag rijd de Lake Shore Limited (Amtrak) vanuit Boston naar Chicago. Deze trein stopt onderweg in Framingham, Worcester, Springfield en Pittsfield. De Vermonter(Amtrak) gaat vanuit Washington D.C. door Massachusetts naar St. Albans, VT. Hij stopt hierbij in Amherst en Springfield.
De staat Massachusetts bevat veel culturele geschiedenis. Plymouth was een van de eerste nederzetting vanuit Europa in Amerika. In Plymouth Plantation is die nederzetting nagebouwd en Plymouth biedt ook de mogelijkheid om aan boord te gaan van de Mayflower II een replica van het schip de Mayflower, dat in 1620 pelgrims naar Amerika heeft gebracht. In Boston zijn vele plekken te bezoeken die van groot belang waren in de Amerikaanse revolutie. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3377 | wikivoyage |
Antarctica is het continent rond de Zuidpool van de aarde. Antarctica is genoemd naar de Arctis, het gebied boven de Noordpoolcirkel, met het voorvoegsel anti- (tegenover-) en het wordt ook wel het witte continent genoemd. In oppervlakte is het het vijfde continent, na Azië, Afrika, Noord-Amerika en Zuid-Amerika maar voor Europa en Australië. Er zijn geen steden maar onderzoekstations en het kan er extreem koud worden. De laatste jaren is Antarctica toegankelijk per cruiseschip, onder meer de Bark Europa, die ook de kusten van West-Europa aandoet.
Er zijn geen steden, alleen onderzoeksstations.. Er bevinden zich ruim 60 poolstations op Antarctica, waar wetenschappelijk onderzoek wordt verricht door ruim 30 landen. Een aantal hiervan werkt permanent en een aantal andere alleen in de zomer. De landen met de meeste poolstations zijn Argentinië (zeven) en Rusland (vijf met nog drie in de her-openstellingsfase). Veel poolstations zijn geconcentreerd op het Antarctisch schiereiland, aan de kust en op de eilanden in de Antarctis.
Een aantal belangrijke onderzoeksstations.
Rothera Research Station (Verenigd Koninkrijk) — sinds januari 2013 heeft Nederland hier een eigen mobiel onderzoekslab.
Station McMurdo (Verenigde Staten) — grootste onderzoeksstation van allemaal, gelegen aan de McMurdo Sound. Hier kunnen maximaal 1200 mensen terecht.
Prinses Elisabethbasis (België) — Belgisch onderzoeksstation.
Vostokstation (Rusland) — bij dit geïsoleerde onderzoeksstation is de laagste temperatuur ooit gemeten.
Antarctisch Schiereiland — meest bezochte bestemming van Antarctica
Mawson's Huts — historische gebouwen in Commonwealth Bay, dat met windvlagen van 322 km/uur de winderigste plaats op Aarde is.
Ross — vulkanisch eiland in de Rosszee
Palmerarchipel — eilandengroep aan de noordwestelijke kust van het Antarctisch Schiereiland van het Brits Antarctisch Territorium. Hij strekt zich uit van Toreneiland in het noorden tot Antwerpeneiland en Wiencke-eiland in het zuiden. De Straat Gerlache en Straat Bismarck lopen door de archipel. Er zijn nog eilanden vernoemd naar Belgische steden en provincies: Genteiland, Brabanteiland enzovoort. Verder zitten er op Snow Hilleiland veel onderzoeksstations.
Transantarctisch Gebergte — lange bergketen.
Vinstonmassief — hoogste berg van Antarctica
Zuidpool van ontoegankelijkheid — het punt op Antarctica dat het verst van de Zuidelijke Oceaan ligt
Zuidpool — zuidelijkste punt op aarde.
Hoewel er al veel eerder vermoedens bestonden over een zuidelijk continent, werd Antarctica pas in 1820 "ontdekt". Op 14 december 1911 bereikte de Noor Roald Amundsen als eerste de Zuidpool. Ook in 1911/1912 probeerde een Britse expeditie onder leiding van Robert Scott ook de Zuidpool te bereiken. Ze bereikten de Zuidpool nog wel in 1912, maar de deelnemers aan deze expeditie kwamen op de terugreis om het leven.
In december 1963 bereikte G.M.A. Brummer, luitenant ter zee 1e klasse, als eerste Nederlander de Zuidpool als navigator van een Amerikaans vliegtuig. Hij was als officier toegevoegd aan de Amerikaanse Taskforce 43 die met behulp van de ijsbreker USS Glacier Antartica verkende.
Natuur en klimaat
Antarctica is het koudste continent op aarde. Het binnenland heeft een lange en koude winter waarbij het gemiddeld -40 tot -60 °C is. In de korte zomer wordt het daar gemiddeld niet warmer dan - 20 °C. Aan de kust en op het Antarctisch Schiereiland is het minder koud. In de winter is het daar gemiddeld -10 tot -30 °C, afhankelijk van de locatie, terwijl in de zomer de temperatuur gemiddeld iets onder tot rond het vriespunt ligt.
Antarctica is het droogste continent op aarde met een gemiddelde neerslag van ongeveer 170 mm per jaar. Dat is de hoeveelheid water nadat de gevallen sneeuw gesmolten is. Het binnenland is bijzonder droog met minder dan 100 mm neerslag per jaar. De kustzone daarentegen is natter, waarbij de westkust van het Antarctisch Schiereiland het natst is. Daar valt meer dan een meter neerslag per jaar, dus meer dan 3 meter sneeuw per jaar.
Ten slotte is de windrichting en windsterkte opvallend aan het klimaat van Antarctica. Bijna overal op Antarctica is de directionele constantheid van de wind bijzonder hoog, dit wil zeggen dat de wind altijd uit dezelfde richting waait (het oosten). In het binnenland is deze wind niet bijzonder sterk, maar langs de kust waait het hard. Het onderzoeksstation Dumond d'Urville heeft met 199 m/s (327 km/h) de hoogste jaargemiddelde windsnelheid op aarde gemeten.
De meeste Antarctische dieren, zoals pinguïns en zeehonden, leven langs de kust. Op de rest van het continent leven alleen hele kleine insecten.
De bevolking van Antarctica wordt geschat op ten minste 1000. Het aantal verschilt per seizoen. Antarctica heeft geen permanente bewoners maar een aantal regeringen houdt permanente onderzoeksstations open.
De laatste jaren is Antarctica toegankelijk per cruiseschip. Veel cruises vertrekken vanuit Ushuaia, in het uiterste zuiden van Argentinië. Voor reizen vanuit Europa komt daar nog de vlucht naar Ushuaia, via Buenos Aires, bij. Nog specialer wordt het als men naar Antarctica reist met een zeilschip zoals onder meer de Bark Europa. Dit zijn meestal wel heel dure reizen die dus enkel voor de meer welstellende burgers zijn weggelegd.
Bij enkele onderzoeksstations is er een landingsbaan aangelegd op het ijs waardoor Antarctica ook met het vliegtuig bereikbaar is, dit is echter vooral bedoeld voor onderzoekers en gewone toeristen kunnen hier meestal geen gebruik van maken.
Pony's, hondensleeën, ski's, tractoren, sneeuwscooters (en soortgelijke rupsvoertuigen), vliegtuigen (met inbegrip van helikopters en ski-vliegtuigen) zijn allen toegepast om door Antarctica te reizen. Cruiseschepen gebruiken zodiac-boten om toeristen uit het schip in kleine groepen aan land te brengen. Breng eigen brandstof en voedsel mee of laat de goederen vooraf leveren, er is immers geen brandstof of voedsel te koop op het continent. Cruiseschepen zijn volledig uitgerust met het nodige materieel, levensmiddelen, enz. Sommige (maar niet alle) bieden de reizigers zelfs kleding aan tegen het extreem koude weer.
Er worden verschillende talen gesproken op Antarctica, ook Nederlands (op de Prinses Elisabethbasis). Tussen de verschillende onderzoeksstations onderling wordt vooral Engels als brugtaal gebruikt en dit is dan ook de de facto taal van Antarctica. Ook het Spaans en Frans worden veel gesproken.
De valuta verschillen per onderzoeksstation.
Antarctica kent het fenomeen van de middernachtszon, dat betekent dat de zon tijdens de zomermaanden niet ondergaat. Bezoekers moeten ervoor zorgen dat zij maatregelen nemen om toch op regelmatige tijdstippen te slapen aangezien het continue daglicht de biologische klok ernstig kan verstoren. Er zijn geen hotels op het continent en de onderzoeksstations zullen over het algemeen ook geen slaapplaatsen reserveren voor gasten. De meeste bezoekers slapen aan boord van hun boot, hoewel er tijdens expedities tenten kunnen gebruiken worden als tijdelijk verblijf.
Het is mogelijk om te werken in een onderzoeksstation op Antarctica. De opleiding moet vóór het vertrek naar Antarctica gebeuren.
Voor meer informatie kan men een kijkje nemen op de website van de Prinses Elisabethbasis.
Antarctica is een extreme omgeving en gebeurlijke ongelukken zijn onvermijdelijk. Bezoekers kunnen beter een realistische evaluatie maken van hun eigen mogelijkheden vooraleer men tot een dergelijke zware reis besluit.
Aangezien de meeste bezoekers van Antarctica met de boot zullen reizen, kunnen de grootste gevaren optreden als gevolg van stormen op zee. Het weer in de Zuidelijke Oceaan is zeer extreem, winden met orkaankracht en bijhorende golven die tot 18-23 meter hoog kunnen worden zijn niet uit te sluiten. Met de moderne veiligheidsvoorzieningen en het ontwerp van schepen is de kans op zinken erg klein maar de kans om overboord gegooid te worden is bestaande. Op een boot die in ruw weer is terecht gekomen moet men ervoor zorgen dat men altijd een veilige houvast heeft en moet men voorkomen dat deuren vanzelf kunnen openvliegen, dit met het oog op mogelijke verwondingen. Bij slecht weer dient men in de cabine te wachten tot de storm is geluwd. Wees ook uiterst voorzichtig bij het terugkeren naar het schip met een zodiac en volg de instructies van de bemanning op − een landingsplatform kan in ruw weer dodelijk zijn bij het uitglijden en vallen.
Het weer op het vasteland is even extreem. Tijdens expedities zijn er beperkte mogelijkheden tot zoek- en reddingsoperaties. Er is geen formele overheid of juridische systeem in Antarctica maar de wetten van het land van herkomst of vertrek alsmede die van de aanvragende overheid kunnen van toepassing zijn. Regels met betrekking tot de bescherming van het milieu en van de historische sites zullen strikt worden nageleefd en zware boetes kunnen worden uitgereikt bij het niet naleven daarvan.
Merk ook op dat bij een bezoek aan Antarctica het dichtstbijzijnde ziekenhuis meestal vele reisdagen ver kan liggen. De meeste schepen en onderzoeksstations hebben een arts, maar de faciliteiten zijn beperkt. In de gevallen waarin evacuatie nodig is (indien nog mogelijk), kunnen de kosten in de tienduizenden euro's lopen. Mensen met reeds bestaande aandoeningen moeten sterk rekening houden met de risico's van een verblijf in een continent waar medische hulp heel beperkt is.
Antarctica is een extreme omgeving, de kou is een groot gevaar voor de gezondheid. Bezoekers moeten goed worden voorbereid en uitgerust voor een bezoek. Water -en winddichte handschoenen, jas, broek en laarzen zijn een absolute noodzaak. Andere benodigdheden die vaak over het hoofd worden gezien zijn zonnebrandcrème en een zonnebril - 's zomers zullen bezoekers worden blootgesteld aan de zonnestralen van boven en van reflecties van sneeuw, ijs en water. Daarnaast wordt voor degenen die per boot reizen aangeraden om medicijnen tegen zeeziekte mee te nemen - zelfs de meest zeewaardige personen kunnen misselijk worden in een hevige storm, neem contact op met uw arts voordat u bepaald welk geneesmiddel geschikt is.
Antarctica heeft een zeer kwetsbaar milieu. Verontreiniging moet zo veel mogelijk worden vermeden. Expedities moeten bij het vertrek anticiperen op de noodzaak om alle afvalstoffen te verwijderen uit het continent. Afval- en rioolwaterfaciliteiten zijn op het continent zeer beperkt aanwezig en dit enkel nabij permanente onderzoekscentra. Voor toeristen is aandacht voor het gevaar van invoering van vreemde organismen in de fragiele Antarctische milieu ook van bijzonder belang. Veel touroperators vragen aan bezoekers om de boot volledig te ontsmetten na elke landing om zo te voorkomen dat zaden of andere organismen van de ene locatie naar de andere kunnen reizen. Daarnaast moeten bezoekers alle kledingstukken vooraf grondig onderzoeken om te voorkomen dat er eventuele planten of dierlijk materiaal naar de Zuidpool kan meereizen, uitheemse plantensoorten kunnen veel schade aanrichten dus is het zeer belangrijk om Antarctica te beschermen tegen dit gevaar.
De International Association of Antarctica Tour Operators (IAATO) is een vrijwillige organisatie van touroperators die een veilig en milieuhygiënisch verantwoord toerisme promoot in Antarctica. Het publiceert normen voor aangesloten touroperators over verantwoorde praktijken voor particuliere bezoekers naar Antarctica. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3378 | wikivoyage |
Recife is de hoofdstad van Pernambuco, een deelstaat in het oosten van Brazilië. De stad zelf heeft 1,55 miljoen inwoners, de agglomeratie ruim 3,7 miljoen inwoners.
In de jaren 1630-1654 stond een groot deel van Brazilië, dat zich uitstrekte van São Luís tot Salvador, onder Nederlands bewind (Nederlands-Brazilië). Het gezag werd uitgeoefend vanuit Recife dat destijds Mauritsstad heette. Het Fort Oranje op het nabijgelegen eiland Itamaracá, en de in Recife gelegen forten Do Brum (naar de Nederlandse officier De Bruyn) en Cinco Pontas zijn levende herinneringen aan deze tijd. Gedurend deze periode werd in Recife de eerste synagoge van het Amerikaanse continent gesticht, genaamd Synagoge Kahal Zur Israel. De Nederlanders werden verdreven door een legertje van Portugezen en lokale opstandelingen.
Deze opstand is nu bekend als de 'Restauração Pernambucana'. De meeste Joden vluchtten toen naar Amsterdam, anderen naar Noord-Amerika, waar ze de eerste Joodse gemeenschap in Nieuw-Amsterdam oprichtten, en de Caribische eilanden.
De internationale luchthaven Guararapes-Gilberto Freyre (, ) is de luchthaven van Recife.
Er zijn geen passagierstreinen vanuit/naar Recife, er is slechts een dieseltrein die vertrekt vanuit het centrum van Cabo de Santo Agostinho.
Recife is goed bereikbaar met de auto, veel (snel-)wegen leiden naar de stad:
De BR-101 is de belangrijkste noord-zuid verbinding, naar het noorden leidt de snelweg onder meer naar de deelstaat Paraíba, in zuidelijke richting naar onder meer Bahia, Rio de Janeiro, São Paulo en andere grote steden. De BR-232 gaat vanuit Recife in westelijke richting en de BR-408 naar het noordwesten.
Terminal Integrado de Passageiros (TIP), Rod BR 232 - Coqueiral, Tel.: 81 3452-1999. Het busstation voor lange afstandsreizen ligt een eind uit het stadscentrum. Zowat alle grote Braziliaanse steden zijn bereikbaar per bus vanuit Recife. Doordat de afstanden heel groot zijn kan de reistijd wel hoog oplopen.
Recife heeft een belangrijke haven waar onder meer cruiseschepen aanmeren. Vanuit Europa vaart de Holland America Line op Recife.
De metro van Recife is het belangrijkste vervoer per spoor binnen de stad. Het netwerk bestaat uit twee lijnen die vanuit het oude centrum van Recife in westelijke en zuidelijke richting verlopen.
Daarnaast zijn ook de bussen een gebruiksvriendelijke manier van openbaar vervoer. Het Sistema Estrutural Integrado (Het geïntegreerde Structurele Systeem), ook bekend als SEI, heeft 119 buslijnen die aansluiten op de metro op 13 locatie's in het grootstedelijk gebied.
Vertrouw alleen taxi's van de erkende taxibedrijven die een vast tarief hebben, vraag ook naar een auto met airco (zeker in de zomer). De erkende taxibedrijven zijn:
Coopetáxi, Tel.: 813224-8441
Disk Táxi, Tel.: 81 3224-5410
Ligue Táxi, Tel.: 81 3228-6830
RádioTáxi Recife, Tel.: 81 3222-6580
Recife Táxi, Tel.: 81 3424-3020
TeleTáxi, Tel.: 81 2121-4242
Synagoge Kahal Zur Israel - Rua do Bom Jesus, Recife Antigo. Gebouwd door een aantal sefardische joden gedurende de korte Nederlandse overheersing tussen 1630 en 1657. Het is de oudste synagoge van het Amerikaanse continent maar is sinds 2001 als museum in gebruik.
Fort Do Brum - Nederlands fort vernoemd naar de Nederlandse officier De Bruyn (Do Brum).
Fort Cinco Pontas - Nederlands fort dat vroeger de naam fort Frederik Hendrik droeg.
Bezoek één van de vele stranden rond Recife: Boa Viagem (het bekendste strand), Brasilia Teimosa (minder druk dan Boa Viagem), enz...
Seagate Recife - De kust voor Recife is een waar paradijs voor duikers, de vele scheepswrakken en de natuurlijke koraalriffen zijn de belangrijkste attractie's voor liefhebbers van de onderwaterwereld.
Catamaran Tours - Cais das Cinco Pontas, Avenida Sul, São José (Centro), Tel.: (81) 3424.2845 of (81) 9973-4077. Met een Catamaran op de Capibariberivier varen is een onvergetelijke ervaring.
Carnaval do Recife - net als in de meeste Braziliaanse steden kent ook Recife een levendige carnavalstraditie.
Festival de São João do Recife .
Casa de Cultura - Rua Floriano Peixoto, Santo Antonio (tegenover het oude station (nu treinmuseum)). Het gebouw deed vroeger dienst als gevangenis maar is nu een aaneenschakeling van kleine winkeltjes (in iedere cel een winkeltje) waar men handwerk en kunst verkopen.
Paço Alfândega - Rua de Alfandega 35, Recife Antigo. Een bezoek aan Paço Alfândega wordt sterk aanbevolen. Paço Alfândega (Portugees voor "Douanepaleis") is een modern winkelcentrum in een vernieuwd koloniaal douanegebouw uit het begin van 1700, toen Recife de grootste haven van het Amerikaanse continent was. Er is een permanente historische tentoonstelling over de geschiedenis van Recife en het gebouw. In het winkelcentrum bevindt zich ook één van de belangrijkste nachtclubs van Recife en een aantal goede restaurants.
Plaza Shopping - Rua Dr. João Santos Filho 255, Casa Forte, Tel.: (81) 3265 8100.
Shopping Center Boa Vista - Rua do Giriquiti 48, Boa Vista, Tel.: (81) 3423 5666.
Shopping Center Guararapes - Av. Barreto de Menezes 800, Piedade, Tel.: (81) 2122 2211.
Shopping center Recife - Rua P. Carapuceiro 777, Boa Viagem, Tel.: (81) 3464 6000.
Shopping Center Tacaruna - Av. Gov. Agamenon Magalhães 153, Santo Amaro, Tel.: (81) 3412 6000.
Domingo na Rua, Rua Bom Jesus. Zondagsmarkt van 14 tot 22u.
Chica Pitanga - Rua Petrolina 19, Boa Viagem. Regionale specialiteiten.
Creperia Anjo Solto - (Galeria Joana D'Arc). Goed pannenkoekenhuis met een vroeg sluitingsuur.
Papaya Verde - Rua Padre Bernardino Pessoa 287, Boa Viagem, Tel.: (81) 3325 2242.
Bargaço - Avenida Boa Viagem 670, Boa Viagem, Tel.: (81) 3465 1847.
Boi Preto Grill - Av. Boa Viagem 97, Pina, Tel.: (81) 3466 6334.
Buraco da Otília - Rua da Aurora 1231, Tel.: (81) 3231 1528. Een traditioneel restaurant, de specialiteit van het huis is het streekgerecht galinha a cabidela (kip gekookt in eigen nat).
Carne-de-Sol do Cunha - Rua Rigueira Costa 80, Rosarinho (Zona Norte), Tel.: (81) 3241 6512. Een publiekstrekker waar de plaatselijke bevolking komt genieten van plaatselijke specialiteiten zoals buchada, grote portie's voor een zacht prijsje.
Parraxaxá - Rua Baltazar Pereira 32, Boa Viagem, Tel.: (81) 3463 7874. Het zaalpersoneel is verkleed als politieman of als bandiet en het aangepaste decor is een garantie voor een plezierige maaltijd.
Pomodoro Café - Rua Capitão Rebelinho 418, Pina, Tel.: (81) 3326 6602. Een Italiaans restaurant.
Porcão - Avenida Engenheiro Domingos Ferreira 4215, Boa Viagem, Tel.: (81) 3465 3999. Porcão staat bekend als het beste Barbecue-restaurant van Recife.
Quina do Futuro - Rua Xavier Marques 134, Aflitos (op de hoek met de Rua do Futuro), Tel.: (81) 3241 9589. Japanse keuken.
Recanto do Picuí - Praca do Derby 253, Tel.: (81) 3423 5188. Rundsvlees is de specialiteit van het huis.
Tio Pepe - Rua Almirante Tamandaré 170, Boa Viagem, Tel.: (81) 3341 7153.
Assucar - Rua da Alfândega 35, Recife Antigo (in het winkelcentrum Paço Alfândega, 4de verdieping), Tel.: (81) 3419 7582.
Leite - Praça Joaquim Nabuco 147, Santo Antônio, Tel.: 3224 7977. Dit Restaurant bestaat al sinfds 1882 en is vernoemd naar de man die het restaurant heeft geopend: de Portugees Armando Manoel Leite da França. Leite (letterlijk vertaald: Melk) heeft een uitgebreid menu, variërend van decadente voorgerechten tot heerlijke desserts. Het restaurant serveert voornamelijk Portugese gerechten.
Mingus - Rua Atlantico 102, Boa Viagem. Dit moderne restaurant serveert afwisselende gerechten met regionale wijnen.
Ponte Nova - Rua Bruno Veloso 528, Boa Viagem, Tel.: (81) 3327 7226. Ponte Nova is één van de beste restaurants van de stad, hier kan men terecht voor eigentijdse streekgerechten van topkwaliteit. Chef-kok Joca Pontes werd door Veja-Magazine verkozen tot beste kok van 2007.
Bar Central - Rua Mamede Simões 144, Boa Vista, Tel.: (81) 3222 7622.
Biruta - Rua Bem-Te-Vi 15, Pina (Zona Sul), Tel.: (81) 3326 5151.
Downtown Pub - Rua Vigário Tenório 105, Recife Antigo, Tel.: (81) 3424 6317.
Entre Amigos - Rua Marquês de Valença 30, Boa Viagem, Tel.: (81) 3312 1000.
Hotel Aconchego - Rua Félix de Brito e Melo 382, Boa Viagem, Tel.: (81) 3464 2989. Dit hotel is qua prijs/kwaliteitsverhouding zeker een aanrader. Het restaurant is dag en nacht open.
Best Western Manibu Recife - Av Conselheiro Aguiar 919, Boa Viagem. Het hotel beschikt over 2 bars, een restaurant voor 170 personen en een solarium.
Hotel Central - Av. Manoel Borba 209, Boa Vista, Tel.: (81) 3222 4001. Dit is het oudste hotel van Recife.
Hotel São Domingos - Praça Maciel Pinheiro 66, Boa Vista, Tel.: (81) 231 1388. De gasten kunnen beschiken over een uitstekend ontbijtbuffet.
Hotel Atlante Plaza - Av. Boa Viagem 5426, Boa Viagem (gelegen aan het gelijknamige strand). Dit is misschien het beste hotel van de stad. Het hotel heeft 2 restaurants, babysit (24/24), room service en een schoonheidssalon.
Internacional Palace Hotel - Av. Boa Viagem 3722, Boa Viagem, Tel.: (81) 4009 2500. Behulpzaam en vriendelijk personeel en vlak bij het strand. Het restaurant Arrecifes bevindt zich in het gebouw en serveert regionale en internationale gerechten.
Mar Hotel Recife - Rua Barão de Souza Leão 451, Boa Viagem. Strategisch gelegen bij het strand en vlak bij de luchthaven.
Recife heeft geen al te beste reputatie wat veiligheid betreft, overvallen op straat zijn vrij algemeen. Wees echter niet ongerust - de kans is groot dat u het in Recife zeer aangenaam zult vinden - maar wees echter te allen tijde bewust van je omgeving en neem de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen, met een beetje gezond verstand kom je al een heel eind.
Tijdens het vallen van de nacht kan men maar beter extra voorzichtig zijn, vooral in de buurt van Olinda is de kans om overvallen te worden bij het vallen van de duisternis behoorlijk groot. De binnenstad van Recife kan op zondag een verlaten indruk wekken, er is dan weinig verkeer en dat werkt onveiligheid in de hand. Het is beter om op zondag naar het strand te gaan of een stadje in de buurt te verkennen.
Vertrouw alleen officiële gidsen en taxichauffeurs en kom de prijs op voorhand overeen, zodat je achteraf niet voor onaangename verrassingen komt te staan. Wanneer je enkel grotere bankbiljetten op zak hebt, is het beter om de taxichauffeur te verwittigen. Het kan namelijk zijn dat hij onvoldoende wisselgeld bij zich heeft.
Let ook op de waarschuwingen voor haaien op het strand van Boa Viagem.
De landcode voor internationale telefoongesprekken naar Brazilië is +55, de regiocode van Recife is 81, wie buiten Brazilië naar een abonnee in Recife belt begint dus eerst met 005581 vooraleer het abonneenummer te vormen.
Het gebruik van mobiele telefoons is ook in Brazilië wijd verspreid, in grote steden als Recife is de verbinding meestal van goede kwaliteit en komen er zelden problemen voor.
Het Internet TLD voor Brazilië is .br dikwijls voorafgegaan door .com, de meeste Braziliaanse websites eindigen dus op .com.br
Imperial Internet - Av. Conde de Boa Vista 250. Internetcafé open van 8 tot 23 uur.
Olinda - Een mooi koloniaal stadje aan de rand van Recife.
Itamaracá - Eiland voor de kust van Recife en de locatie van Fort Oranje, een Nederlands fort uit 1631. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3381 | wikivoyage |
San Cristóbal de La Laguna:
San Cristóbal de La Laguna (vaak kortweg La Laguna genaamd) is een universiteitsstad gelegen in het noorden van Tenerife. La Laguna is de derde grootste stad van de Canarische Eilanden en is na Santa Cruz de Tenerife de grootste stad van Tenerife. Het oude stadscentrum werd in 1999 uitgeroepen tot UNESCO-Werelderfgoed.
Tijdens het academiejaar (tussen oktober en april) valt er heel wat te beleven in de straten tussen de Calle Barcelona, Calle de la Catedral en de Plaza de San Cristóbal.
Pensión Padrón, Calle Núñez de la Peña 29, Tel: +34 922 25 91 16. Studentikoos pension met een gemoedelijke sfeer. Gunstige ligging vlak buiten het oude stadscentrum. Gemeenschappelijk sanitair, gratis WiFi, geen ontbijtmogelijkheden. Prijs in het hoogseizoen voor een tweepersoonskamer: 30€/nacht. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3383 | wikivoyage |
Sal is een van de eilanden van Kaapverdië.
Portugees en verschillende soorten Creool. Er wordt Frans en Engels gesproken
Alle eilanden hebben hun eigen identiteit en landschap. Van strandvakantie tot hoog in de bergen lopen. Je kunt island hoppen naar alle eilanden.
Zonnen, zwemmen, snorkelen, duiken, kite surfen, zeilen, wandelen, bergwandelen.
Niet spectaculair, maar altijd verse vis!
Per eiland verschillend. Hoe meer toeristen, hoe meer disco's
Hou je aan de normale manier van doen als je door een arm land reist. Jouw reis is voor sommige mensen een jaarsalaris. | wikivoyage_nl.shuffled.parquet/3385 | wikivoyage |