Datasets:

learningmachineaz

/

translate_enaz_10m

like 2

On that day, one of April did not show her false face.

Həmin gün aprelin biri öz yalan üzünü göstərmədi.

He convinced us of the physical absence of Rasul Reza, the pride of the Azerbaijani people, a great intellectual, a great man of words.

Azərbaycan xalqının iftixarı, böyük ziyalı, nəhəng söz adamı Rəsul Rzanın cismani yoxluğuna bizi inandırdı.

Now this death is no less, no more, exactly 29 years old.

İndi bu ölümün nə az, nə çox, düz 29 yaşı var.

As long as a brave man lives.

Bir igidin ömrü qədər.

However, the age of Rasul Reza's existence and immortality is equal to centuries and eras.

Ancaq Rəsul Rza varlığının, ölümsüzlüyünün yaşı isə əsrlərə, eralara bərabərdir.

The years of youth flew from my hands to the past youth, joined the blowing winds and left.

Ötən gəncliyə Uçdu əllərimdən gənclik illəri, Əsən küləklərə qoşulub getdi.

Alas, I quickly plucked the poor flowers, let alone their smell, their life is over.

Heyf, tez qopartdım yazıq gülləri, Qoxusu bir yana, həyatı bitdi.

He came into the world as a flower, He will not always laugh with this enthusiasm.

O gəldi dünyaya bir çiçək kimi, Hər vaxt bu şövq ilə gülməyəcəkdir.

Now he lives like a pot, His fragrance and freshness will fade away.

İndi o yaşayır bir dibçək kimi, Ətri, təravəti solan ləcəkdir.

Take me back, take me back to the flowery years, Let me turn to the burning torch in my hands.

Qaytar, qaytar məni çiçək illərə, Əllərdə alışan məşələ dönüm.

Take me, take me to the blue years - The brightest star is my only purchase, fade away.

Apar, apar məni göyçək illərə - Ən parlaq ulduz tək alışım, sönüm.

It was a summer sun, a sip of water, its light and beauty do not fall from my tongue.

Bir yaz günəşiyidi, bir udum suydu, Nuru, gözəlliyi düşmür dilimdən.

He left me in the middle of these roads, Now the hard rocks have taken hold of my hand.

Məni bu yollarda yarıda qoydu, İndi sərt qayalar tutub əlimdən.

He made my way out of mountains and stones, He pulls me into a trap every morning.

Dağlardan, daşlardan yolumu salıb, Məni qəmə çəkir hər gələn sabah.

Saying, there is less left to the last apartment, Where do these roads lead, God?!

Deyən, son mənzilə daha az qalıb, Haraya aparır bu yollar, Allah?!

Road Road brother, where are you going?

Yol Yolçu qardaş, yolun hara?

I am familiar with these ways.

Mən bələdəm bu yollara.

If you are going far away, take me with you.

Gedirsənsə uzaqlara Məni də özünlə apar.

Stones crush your feet, Roads swim your veins.

Daşlar ayağını əzər, Yollar damarını üzər.

Tell me, how can this chapar who falls behind him stand it!

Söylə, buna necə dözər Arxanca düşən bu çapar!

If you hold the world for a thousand and fifty, if every breath is a consolation, God, the endless ways will swallow you up.

Tutsan dünyanı min əlli, Hər nəfəs olsa təsəlli Vallah, əzəldən əcəlli Sonsuz yollar səni udaq.

Karabakh is in the hands of the enemy, don't call me in vain. I'm not here anyway.

Qarabağ düşmən əlində Boş yerə çağırma məni Onsuz da gələn deyiləm.

I don't laugh at silly talk and jokes.

Şit söhbətə, zarafata Neyləsən gülən deyiləm.

Karabakh is in the hands of the enemy, and the oil of the horses is in my hands.

Qarabağ düşmən əlində, At çapır yağı elimdə.

How long I am captive in oppression, I do not know peace.

Nə qədər əsir zülümdə, Sakitlik bilən deyiləm.

Until my hand is free, my tongue will not be silent.

Azad olmayınca elim, Susmayacaq mənim dilim.

"Even if I cut it into slices", believe me, I'm not dead.

"Doğransam da dilim-dilim", İnanın ölən deyiləm.