Book,Page,LineNumber,Text
33,0021,001,เราอยู่ทุกเมื่อ เราท่องเที่ยวอยู่ในสองภพ คือ ในเทวดาและมนุษย์
33,0021,002,และเกิดในสองสกุล คือกษัตริย์และพราหมณ์ เราถวายอาสนะ
33,0021,003,อันหนึ่งในเขตบุญอันยอดเยี่ยม รู้ทั่วถึงบัลลังก์ คือ ธรรมแล้ว
33,0021,004,เป็นผู้ไม่มีอาสวะอยู่ ในกัปที่แสน แต่กัปนี้ เราได้ถวายทานใด
33,0021,005,ในกาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้ก็เป็นผลของอาสนะ
33,0021,006,อันหนึ่ง เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... พระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จ
33,0021,007,แล้วดังนี้.
33,0021,008,ทราบว่า ท่านพระเอกาสนทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ด้วยประการฉะนี้แล.
33,0021,009,จบ เอกาสนทายกเถราปทาน.
33,0021,010,สัตตกทัมพปุปผิยเถราปทานที่ ๔
33,0021,011,ว่าด้วยผลแห่งการถวายดอกกระทุ่ม ๗ ดอก
33,0021,012,[๑๔] มีภูเขาชื่อกทัมพะ อยู่ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ พระปัจเจกพุทธเจ้า
33,0021,013,๗ องค์อาศัยอยู่ที่ข้างภูเขานั้น เราเห็นดอกกระทุ่มจึงประนมมือแล้ว
33,0021,014,หยิบเอามา ๗ ดอก ได้เรี่ยรายลงด้วยจิตอันเปี่ยม เพราะกรรมที่
33,0021,015,เราได้ทำไว้ดีแล้วนั้น และเพราะความตั้งเจตนาไว้ เราละร่างมนุษย์
33,0021,016,แล้ว ได้ไปยังดาวดึงสพิภพ ในกัปที่ ๙๔แต่กัปนี้เราได้กระทำ
33,0021,017,กรรมใดในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผล
33,0021,018,แห่งพุทธบูชา เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... พระพุทธศาสนาเราได้
33,0021,019,ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
33,0021,020,ทราบว่า ท่านพระสัตตกทัมพปุปผิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้แล.
33,0021,021,จบ สัตตกทัมพปุปผิยเถราปทาน.