Book,Page,LineNumber,Text
28,0028,001,ทองแดงที่ละลายคว้างบนแผ่นดิน  สัตว์นรกนั้นลงไปสู่ห้วงน้ำเช่นกับ
28,0028,002,หนองและเลือด น่าเกลียดดังซากศพเน่ามีกลิ่นเหม็นดุจก้อนคูถ หมู่
28,0028,003,หนอนในห้วงน้ำนั้น  มีกายใหญ่มีปากเป็นเหล็กแหลม ทำลายผิวหนัง
28,0028,004,ชอนไชไปในเนื้อและเลือด กัดกินสัตว์นรกนั้น ก็สัตว์นั้นถึงนรกนั้น
28,0028,005,แล้วจมลงไปประมาณชั่วร้อยบุรุษ ศพเน่าเหม็นฟุ้งไปตลอดร้อยโยชน์
28,0028,006,โดยรอบ  จริงอยู่ แม้จักษุของตนผู้มีจักษุย่อมคร่ำคร่าเพราะกลิ่นนั้น
28,0028,007,ดูกรพระเจ้าพรหมทัตต์  บุคคลผู้ฆ่ามารดาย่อมได้รับทุกข์เห็นปานนี้
28,0028,008,พวกหญิงรีดลูกย่อมก้าวล่วงลำธารนรกอันขรุขระ  ที่ก้าวล่วงได้แสน
28,0028,009,ยากดุจคมมีดโกน  แล้วตกไปสู่แม่น้ำเวตรณีที่ไปได้ยาก  ต้นงิ้ว
28,0028,010,ทั้งหลายล้วนแต่เป็นเหล็กมีหนาม ๑๖ คุลี มีกิ่งห้อยย้อยปกคลุมแม่น้ำ
28,0028,011,เวตรณีที่ไปได้ยากทั้งสองฟาก  สัตว์นรกเหล่านั้นมีตัวสูงโยชน์หนึ่ง
28,0028,012,ถูกไฟที่เกิดเองแผดเผา  มีเปลวรุ่งเรืองยืนอยู่ดุจกองไฟตั้งอยู่ที่ไกล
28,0028,013,ฉะนั้น  หญิงผู้ประพฤตินอกใจสามีก็ดี ชายที่คบหาภรรยาผู้อื่นก็ดี
28,0028,014,ต้องตกอยู่ในนรกอันเร่าร้อนมีหนามคม  สัตว์นรกเหล่านั้น  ถูกนาย
28,0028,015,นิริยบาลทิ่มแทงด้วยอาวุธ  กลับเอาศีรษะลงตกลงมานอนอยู่  ถูก
28,0028,016,ทิ่มแทงด้วยหลาวเป็นอันมากตื่นอยู่ตลอดกาลทุกเมื่อ  ครั้นพอรุ่งสว่าง
28,0028,017,นายนิริยบาลให้สัตว์นรกนั้นเข้าไปสู่โลหกุมภีอันใหญ่เปรียบดังภูเขามีน้ำ
28,0028,018,เสมอด้วยไฟอันร้อน  บุคคลผู้ทุศีล  ถูกโมหะครอบงำ ย่อมเสวย
28,0028,019,กรรมของตน  ที่ตนกระทำไว้ชั่วปางก่อน  ตลอดวันตลอดคืนด้วย
28,0028,020,ประการฉะนี้  อนึ่ง ภริยาใดที่เขาช่วยมาด้วยทรัพย์ย่อมดูหมิ่นสามี แม่
28,0028,021,ผัวพ่อผัว หรือพี่น้องผัว นายนิริยบาลเอาเบ็ดมีสายเกี่ยวปลายลิ้นของ
28,0028,022,หญิงนั้นคร่ามา สัตว์นรกนั้นเห็นลิ้นของตนยาวประมาณ ๑ วา เต็มไป
28,0028,023,ด้วยหมู่หนอนไม่อาจอ้อนวอนนายนิริยบาล ตายไปหมกไหม้ในตาปน
28,0028,024,นรก พวกคนฆ่าแกะ ฆ่าสุกร ฆ่าปลา ดักเนื้อ พวกโจร คนฆ่าโค
28,0028,025,พวกพราน พวกคนผู้กระทำคุณในเหตุมิใช่คุณ (คนส่อเสียด) ถูกนาย
28,0028,026,นิริยบาลเบียดเบียนด้วยหอกเหล็ก ฆ้อนเหล็ก ดาบและลูกศร มีหัวลง
28,0028,027,ตกลงสู่แม่น้ำแสบคนทำคดีโกง ถูกนายนิริยบาลทุบตีด้วยฆ้อนเหล็ก
28,0028,028,ทั้งเวลาเย็นเวลาเช้าแต่นั้นย่อมกินอาเจียนของสัตว์นรกเหล่าอื่นผู้ได้รับ