Book,Page,LineNumber,Text
28,0023,001,คนโง่เขลาตกอยู่ในอำนาจแห่งกามทั้งหลายเหมือนกา โคนมหกหมื่นตัว
28,0023,002,มีสีแดง  ประกอบด้วยโคจ่าฝูงตัวประเสริฐ  ลูกรักเอ๋ย ลูกจงบำรุงโค
28,0023,003,เหล่านั้น พ่อขอมอบราชสมบัติให้ลูก พ่อจักบวชในวันนี้แหละ ใคร
28,0023,004,เล่าจะพึงรู้ความตายในวันพรุ่งนี้ พ่อจะไม่ยอมเป็นคนโง่เขลาตกอยู่ใน
28,0023,005,อำนาจแห่งกามทั้งหลายเหมือนกา  สตรีหมื่นหกพันประดับด้วยเครื่อง
28,0023,006,อลังการทั้งปวง มีผ้าและอาภรณ์อันวิจิตร สวมกุณฑลแก้วมณี ลูกรัก
28,0023,007,เอ๋ย ลูกจงบำรุงสตรีเหล่านั้น  พ่อขอมอบราชสมบัติให้ลูก พ่อจักบวช
28,0023,008,ในวันนี้แหละ ใครเล่าจะพึงรู้ความตายในวันพรุ่งนี้ พ่อจักไม่ยอมเป็น
28,0023,009,คนโง่เขลาตกอยู่ในอำนาจแห่งกามทั้งหลายเหมือนกา.
28,0023,010,[๘๒] ข้าแต่พระบิดา หม่อมฉันได้สดับว่า เมื่อหม่อมฉันเป็นเด็กๆ พระชนนี
28,0023,011,ทิวงคต หม่อมฉันไม่อาจจะเป็นอยู่ห่างพระบิดาได้ ลูกช้างย่อมติดตาม
28,0023,012,หลังช้างป่า  ผู้เที่ยวอยู่ในที่มีภูเขาเดินลำบาก เสมอบ้างไม่เสมอบ้าง
28,0023,013,ฉันใด หม่อมฉันจะอุ้มบุตรธิดาติดตามไปข้างหลัง จักเป็นผู้อันพระ
28,0023,014,บิดาเลี้ยงง่าย  จักไม่เป็นผู้อันพระบิดาเลี้ยงยาก ฉันนั้น.
28,0023,015,[๘๓] อันตรายทำเรือที่แล่นอยู่ในมหาสมุทร ของพวกพ่อค้าผู้แสวงหาทรัพย์
28,0023,016,ให้จมลงในมหาสมุทรนั้น พวกพ่อค้าพึงถึงความพินาศ ฉันใด ลูกรัก
28,0023,017,เอ๋ย เจ้านี้เป็นผู้กระทำอันตรายให้แก่พ่อฉันนั้นเหมือนกัน.
28,0023,018,[๘๔] ท่านทั้งหลาย จงพาราชกุมารนี้ไปให้ถึงปราสาทอันยังความยินดีให้เจริญ
28,0023,019,เถิด พวกนางกัญญาผู้มีมือประดับด้วยทองคำจักยังกุมารให้รื่นรมย์ใน
28,0023,020,ปราสาทนั้น เหมือนนางเทพอัปสรยังท้าวสักกะให้รื่นรมย์  ฉะนั้น
28,0023,021,และกุมารนี้จักรื่นรมย์ด้วยนางกัญญาเหล่านั้น.
28,0023,022,[๘๕] ลำดับนั้น อำมาตย์ทั้งหลายจึงเชิญพระราชกุมารไปยังปราสาทอันยังความ
28,0023,023,ยินดีให้เจริญ พวกนางกัญญาเห็นทีฆาวุกุมารผู้ยังรัฐให้เจริญนั้นแล้ว
28,0023,024,จึงพากันทูลว่า  พระองค์เป็นเทวดาหรือคนธรรพ์ หรือว่าเป็นท้าว
28,0023,025,สักกปุรินททะ พระองค์เป็นใคร หรือเป็นโอรสของใคร หม่อมฉัน
28,0023,026,ทั้งหลายจะรู้จักพระองค์ได้อย่างไร.