Book,Page,LineNumber,Text
28,0002,001,[๕] อิสิสิงคดาบสเห็นพระราชธิดา ผู้สวมใส่กุณฑลแก้วมณีเสด็จมาอยู่ กลัว
28,0002,002,แล้ว เข้าไปสู่อาศรมที่มุงด้วยใบไม้ ส่วนพระราชธิดาแสดงอวัยวะอัน
28,0002,003,ซ่อนเร้น และอวัยวะที่ปรากฏเล่นลูกข่างอยู่ที่ประตูอาศรมของดาบสนั้น
28,0002,004,ฝ่ายดาบสผู้อยู่ในบรรณศาลา เห็นพระนางกำลังเล่นลูกข่างอยู่ จึงออก
28,0002,005,จากอาศรมแล้วได้กล่าวคำนี้ว่า
28,0002,006,[๖] ดูกรท่านผู้เจริญ ต้นไม้ของท่านที่มีผลเป็นไปอย่างนี้ มีชื่อว่าอะไร แม้
28,0002,007,ท่านขว้างไปไกลก็กลับมา มิได้ละท่านไป.
28,0002,008,[๗] ข้าแต่ท่านพราหมณ์ ต้นไม้ที่มีผลเป็นไปอย่างนี้นั้น มีอยู่มากที่เขา
28,0002,009,คันธมาทน์  ณ ที่ใกล้อาศรมของข้าพเจ้า ผลไม้นั้นแม้ข้าพเจ้าขว้างไป
28,0002,010,ไกลก็กลับมา ไม่ละข้าพเจ้าไปเลย.
28,0002,011,[๘] เชิญท่านผู้เจริญจงเข้ามาสู่อาศรมนี้ จงบริโภค จงรับน้ำมันและภักษา
28,0002,012,เราจักให้ นี้อาสนะ เชิญท่านนั่งบนอาสนะนี้ เชิญบริโภคเหง้ามันและ
28,0002,013,ผลไม้แต่ที่นี้เถิด.
28,0002,014,[๙] ที่ระหว่างขาอ่อนทั้งสองของท่านนี้เป็นอะไร มีสัณฐานเรียบร้อย ปรากฏ
28,0002,015,ดุจสีดำ  เราถามท่านแล้ว  ขอท่านจงบอกเนื้อความนั้นแก่ข้าพเจ้า
28,0002,016,อวัยวะสูงของท่านเข้าไปอยู่ในฝักหรือหนอ.
28,0002,017,[๑๐] ข้าพเจ้านี้เที่ยวแสวงหามูลผลาหารในป่า ได้พบหมีมีรูปร่างน่ากลัวยิ่งนัก
28,0002,018,มันวิ่งไล่ข้าพเจ้ามาโดยเร็ว มาทันเข้าแล้ว ทำให้ข้าพเจ้าล้มลงแล้ว มัน
28,0002,019,กัดอวัยวะสูงของข้าพเจ้า แผลนั้นก็เหวอะหวะ และเกิดคันขึ้น ข้าพเจ้า
28,0002,020,ไม่ได้ความสบายตลอดกาลทั้งปวง  ท่านคงสามารถกำจัดความคันนี้ได้
28,0002,021,ข้าพเจ้าวิงวอนแล้ว ขอท่านได้โปรดกระทำประโยชน์ให้แก่ข้าพเจ้าผู้เป็น
28,0002,022,พราหมณ์เถิด.
28,0002,023,[๑๑] แผลของท่านลึก มีสีแดง ไม่เน่าเปื่อย มีกลิ่นเหม็น และเป็นแผล
28,0002,024,ใหญ่ เราจะประกอบกระสายยาหน่อยหนึ่งให้ท่าน  ตามที่ท่านจะพึงมี
28,0002,025,ความสุขอย่างยิ่ง.
28,0002,026,[๑๒] ดูกรท่านผู้ประพฤติพรหมจรรย์  การประกอบมนต์ก็ดี การประกอบ
28,0002,027,กระสายยาก็ดี โอสถก็ดี ย่อมแก้ไม่ได้ ขอท่านจงเอาองคชาตอันอ่อน