Book,Page,LineNumber,Text
27,0043,001,๑๔. อสัมปทานวรรค
27,0043,002,๑. อสัมปทานชาดก
27,0043,003,การไม่รับของทำให้เกิดการแตกร้าว
27,0043,004,[๑๓๑] ความไมตรีของผู้ใดผู้หนึ่งซึ่งเป็นคนพาล ย่อมเป็นโทษแตกร้าวจากกัน
27,0043,005,เพราะไม่รับของไว้ เพราะฉะนั้น เราจึงรับเอาข้าวลีบกึ่ง  มานะไว้
27,0043,006,ด้วยมาคิดว่า ความไมตรีของเราอย่าได้แตกร้าวเสียเลย ขอให้ไมตรีของ
27,0043,007,เรานี้ ดำรงยั่งยืนต่อไปเถิด.
27,0043,008,จบ อสัมปทานชาดกที่ ๑.
27,0043,009,๒. ปัญจภีรุกชาดก
27,0043,010,ว่าด้วยความสวัสดี
27,0043,011,[๑๓๒] เราไม่ตกอยู่ในอำนาจของพวกผีเสื้อน้ำ เพราะความเพียรมั่นคง ดำรง
27,0043,012,อยู่ในคำแนะนำของผู้ฉลาด และเป็นผู้ขลาดต่อภัย ความสวัสดีจากภัย
27,0043,013,ใหญ่นั้น เกิดขึ้นแล้วแก่เรา.
27,0043,014,จบ ปัญจภีรุกชาดกที่ ๒.
27,0043,015,๓. ฆตาสนชาดก
27,0043,016,ว่าด้วยภัยเกิดจากที่พึ่ง
27,0043,017,[๑๓๓] ความเกษมมีอยู่บนหลังน้ำใด บนหลังน้ำนั้น มีข้าศึกมารบกวน ไฟลุก
27,0043,018,โพลงอยู่ ณ ท่ามกลางน้ำ วันนี้ การอยู่ของพวกเราที่ต้นไม้อันเกิดที่
27,0043,019,แผ่นดินนี้ไม่มี ท่านทั้งหลายจงพากันหลีกไปเสียยังทิศทั้งหลายเถิด วันนี้
27,0043,020,ภัยเกิดขึ้นจากที่พึ่งของพวกเรา.
27,0043,021,จบ ฆตาสนชาดกที่ ๓.