Book,Page,LineNumber,Text
27,0032,001,๔. โลมหังสชาดก
27,0032,002,ว่าด้วยการแสวงหาอย่างประเสริฐ
27,0032,003,[๙๔] เราเป็นคนเร่าร้อน มีตัวอันเปียกชุ่ม อยู่แต่ผู้เดียวในป่าที่น่ากลัว เป็น
27,0032,004,คนเปลือยกาย ถึงแม้ความหนาวเบียดเบียนก็ไม่ผิงไฟ มุนีขวนขวาย
27,0032,005,ด้วยการแสวงหาอย่างประเสริฐ.
27,0032,006,จบ โลมหังสชาดกที่ ๔.
27,0032,007,๕. มหาสุทัสสนชาดก
27,0032,008,ว่าด้วยสังขาร
27,0032,009,[๙๕] สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีความเกิดขึ้น และเสื่อมไปเป็นธรรมดา
27,0032,010,เกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป ความที่สังขารเหล่านั้นสงบระงับเป็นสุข.
27,0032,011,จบ มหาสุทัสสนชาดกที่ ๕.
27,0032,012,๖. เตลปัตตชาดก
27,0032,013,ว่าด้วยการรักษาจิต
27,0032,014,[๙๖] บุคคลพึงประคองภาชนะอันเต็มเปี่ยมด้วยน้ำมัน ฉันใด บัณฑิตผู้ปรารถนา
27,0032,015,จะไปสู่ทิศที่ยังไม่เคยไป ก็พึงตามรักษาจิตของตนไว้ด้วยสติ ฉันนั้น.
27,0032,016,จบ เตลปัตตชาดกที่ ๖.
27,0032,017,๗. นามสิทธิชาดก
27,0032,018,ว่าด้วยชื่อไม่เป็นของสำคัญ
27,0032,019,[๙๗] มาณพตนหนึ่งชื่อว่าปาปกะ ได้เห็นคนชื่อว่านายเป็นตายลง เห็นนางทาสี
27,0032,020,ชื่อว่านางรวยทรัพย์จน เห็นคนชื่อว่านางทางหลงทาง แล้วก็กลับมา.
27,0032,021,จบ นามสิทธิชาดกที่ ๗.