Book,Page,LineNumber,Text
27,0013,001,๔. กุลาวกวรรค
27,0013,002,๑. กุลาวกชาดก
27,0013,003,ว่าด้วยการเสียสละ
27,0013,004,[๓๑] ดูกรมาตลีเทพบุตร ที่ต้นงิ้วมีลูกนกครุฑจับอยู่ ท่านจงหันหน้ารถกลับ
27,0013,005,เรายอมสละชีวิตให้พวกอสูร  ลูกนกครุฑเหล่านี้อย่าได้แหลกราน
27,0013,006,เสียเลย.
27,0013,007,จบ กุลาวกชาดกที่ ๑.
27,0013,008,๒. นัจจชาดก
27,0013,009,เหตุที่ยังไม่ให้ลูกสาว
27,0013,010,[๓๒] เสียงของท่านก็เพราะ หลังของท่านก็งาม คอของท่านก็เปรียบดังสีแก้ว
27,0013,011,ไพฑูรย์ และหางของท่านก็ยาวตั้งวา เราจะไม่ให้ลูกสาวของเราแก่ท่าน
27,0013,012,ด้วยการรำแพนหาง.
27,0013,013,จบ นัจจชาดกที่ ๒.
27,0013,014,๓. สัมโมทมานชาดก
27,0013,015,ว่าด้วยพินาศเพราะทะเลาะกัน
27,0013,016,[๓๓] นกทั้งหลายพร้อมเพรียงกันพากันเอาข่ายไป เมื่อใด พวกมันทะเลาะกัน
27,0013,017,เมื่อนั้น พวกมันจักตกอยู่ในอำนาจของเรา.
27,0013,018,จบ สัมโมทมานชาดกที่ ๓.
27,0013,019,๔. มัจฉชาดก
27,0013,020,ว่าด้วยความหึงหวง
27,0013,021,[๓๔] ความเย็น ความร้อน และการติดอยู่ในแห  ไม่ได้เบียดเบียนเราให้ได้
27,0013,022,รับทุกข์เลย แต่ข้อที่นางปลาสำคัญว่า เราไปหลงนางปลาตัวอื่นนั่นแหละ
27,0013,023,เบียดเบียนเราให้ได้รับทุกข์.
27,0013,024,จบ มัจฉาชาดกที่ ๔.