Book,Page,LineNumber,Text
27,0011,001,๘. นันทิวิสาลชาดก
27,0011,002,ว่าด้วยการพูดดี
27,0011,003,[๒๘] บุคคลพึงกล่าวแต่คำที่ไพเราะเท่านั้น ไม่พึงกล่าวคำที่ไม่ไพเราะในกาล
27,0011,004,ไหนๆ เมื่อพราหมณ์กล่าวคำไพเราะ โคนันทิวิสาลได้ลากเอาภาระอัน
27,0011,005,หนักไปได้ ทำพราหมณ์ผู้นั้นให้ได้ทรัพย์ด้วย ตนเองก็เป็นผู้ปลื้มใจ
27,0011,006,เพราะการช่วยเหลือนั้นด้วย.
27,0011,007,จบ นันทิวิสาลชาดกที่ ๘.
27,0011,008,๙. กัณหชาดก
27,0011,009,ว่าด้วยผู้เอาการเอางาน
27,0011,010,[๒๙] ในที่ใดๆ มีธุระหนัก ในที่ใดมีร่องน้ำลึก ชนทั้งหลายก็เทียมโคดำใน
27,0011,011,กาลนั้นทีเดียว โคดำนั้นก็นำเอาธุระนั้นไปได้โดยแท้.
27,0011,012,จบ กัณหชาดกที่ ๙.
27,0011,013,๑๐. มุณิกชาดก
27,0011,014,ว่าด้วยลักษณะของผู้มีอายุยืน
27,0011,015,[๓๐] ท่านอย่าริษยาหมู่มุณิกะเลย มันกินอาหารอันเป็นเหตุให้เดือดร้อน ท่าน
27,0011,016,จงเป็นผู้มีความขวนขวายน้อย กินแต่แกลบเถิด นี่เป็นลักษณะแห่ง
27,0011,017,ความเป็นผู้มีอายุยืน.
27,0011,018,จบ มุณิกชาดกที่ ๑๐.
27,0011,019,จบ กุรุงควรรคที่ ๓.
27,0011,020,_________________