Book,Page,LineNumber,Text
14,0039,001,ในสงฆ์เลย  ความวิวาทนั้นมีแต่เพื่อไม่เกื้อกูลแก่ชนมาก  ไม่ใช่สุขของชนมาก  ไม่ใช่ประโยชน์
14,0039,002,ของชนมาก  เพื่อไม่เกื้อกูล  เพื่อความทุกข์แก่เทวดาและมนุษย์  ฯ
14,0039,003,[๕๔]  พระผู้มีพระภาคตรัสว่า  ดูกรอานนท์  เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน  ธรรม
14,0039,004,เหล่าใด  อันเราแสดงแล้วแก่เธอทั้งหลายด้วยความรู้ยิ่ง  คือ  สติปัฏฐาน  ๔  สัมมัปปธาน  ๔
14,0039,005,อิทธิบาท  ๔  อินทรีย์  ๕  พละ  ๕  โพชฌงค์  ๗  อริยมรรค  มีองค์  ๘  ดูกรอานนท์  เธอจะยัง
14,0039,006,เห็นภิกษุของเรา  แม้สองรูป  มีวาทะต่างกันได้  ในธรรมเหล่านี้หรือ  ฯ
14,0039,007,ท่านพระอานนท์ทูลว่า  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  ธรรมเหล่าใด  อัน  พระผู้มีพระภาคทรง
14,0039,008,แสดงแล้ว  แก่ข้าพระองค์ทั้งหลายด้วยความรู้ยิ่ง  คือ  สติปัฏฐาน  ๔  สัมมัปปธาน  ๔  อิทธิบาท  ๔
14,0039,009,อินทรีย์  ๕  พละ  ๕  โพชฌงค์  ๗  อริยมรรคมีองค์  ๘ข้าพระองค์ยังไม่เห็นภิกษุแม้สองรูป
14,0039,010,มีวาทะต่างกันในธรรมเหล่านี้  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  มีได้แล  ที่บุคคลทั้งหลายผู้อาศัยพระผู้มี
14,0039,011,พระภาคอยู่นั้น  พอสมัยพระผู้มีพระภาคล่วงลับไป  จะพึงก่อวิวาทให้เกิดในสงฆ์ได้  เพราะ
14,0039,012,เหตุอาชีวะอันยิ่งหรือปาติโมกข์อันยิ่ง  ความวิวาทนั้นมีแต่เพื่อไม่เกื้อกูลแก่ชนมาก  ไม่ใช่สุข
14,0039,013,ของชนมาก  ไม่ใช่ประโยชน์ของชนมาก  เพื่อไม่เกื้อกูล  เพื่อความทุกข์แก่เทวดาและมนุษย์  ฯ
14,0039,014,พ.  ดูกรอานนท์  ความวิวาทที่เกิดเพราะเหตุอาชีวะอันยิ่งหรือปาติโมกข์  อันยิ่ง  นั้นเล็ก
14,0039,015,น้อย  ส่วนความวิวาทอันเกิดในสงฆ์  ที่เกิดเพราะเหตุมรรคหรือปฏิปทา  ความวิวาทนั้นมีแต่
14,0039,016,เพื่อไม่เกื้อกูลแก่ชนมาก  ไม่ใช่สุขของชนมาก  ไม่ใช่ประโยชน์ของชนมาก  เพื่อไม่เกื้อกูล
14,0039,017,เพื่อความทุกข์แก่เทวดาและมนุษย์  ฯ
14,0039,018,[๕๕]  ดูกรอานนท์  มูลเหตุแห่งความวิวาทนี้มี  ๖  อย่าง  ๖  อย่างเป็นไฉน  ดูกร
14,0039,019,อานนท์
14,0039,020,(๑)  ภิกษุในธรรมวินัยนี้  เป็นผู้มักโกรธ  มีความผูกโกรธ  ภิกษุที่เป็น  ผู้มักโกรธ  มี
14,0039,021,ความผูกโกรธนั้น  ย่อมไม่มีความเคารพ  ไม่มีความยำเกรง  แม้ใน  พระศาสดา  แม้ในพระธรรม
14,0039,022,แม้ในพระสงฆ์อยู่  ทั้งไม่เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในสิกขา  ภิกษุที่ไม่มีความเคารพ  ไม่มีความยำเกรง
14,0039,023,แม้ในพระศาสดา  แม้ในพระธรรมแม้ในพระสงฆ์อยู่  ทั้งไม่เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในสิกขา