Book,Page,LineNumber,Text 14,0025,001,พวกหนึ่งกล่าวยืนยันอย่างนี้ว่า อัตตาและโลกเที่ยง นี้เท่านั้นจริง อย่างอื่นเปล่า 14,0025,002,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกไม่เที่ยง... 14,0025,003,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกทั้งเที่ยงและไม่เที่ยง... 14,0025,004,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกเที่ยงก็มิใช่ ไม่เที่ยงก็มิใช่... 14,0025,005,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีที่สุด... 14,0025,006,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกไม่มีที่สุด... 14,0025,007,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกทั้งมีที่สุดและไม่มีที่สุด... 14,0025,008,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีที่สุดก็มิใช่ ไม่มีที่สุดก็มิใช่... 14,0025,009,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีสัญญาอย่างเดียวกัน... 14,0025,010,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีสัญญาต่างกัน... 14,0025,011,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีสัญญาย่อมเยา... 14,0025,012,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีสัญญาหาประมาณมิได้... 14,0025,013,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีสุขโดยส่วนเดียว... 14,0025,014,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีทุกข์โดยส่วนเดียว... 14,0025,015,พวกหนึ่ง...ว่า อัตตาและโลกมีทั้งสุขและทุกข์... 14,0025,016,พวกหนึ่งกล่าวยืนยันอย่างนี้ว่า อัตตาและโลก มีทุกข์ก็มิใช่ สุขก็มิใช่นี้เท่านั้นจริง 14,0025,017,อย่างอื่นเปล่า ฯ 14,0025,018,[๓๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บรรดาสมณพราหมณ์เหล่านั้น มีวาทะอย่างนี้ มีทิฐิอย่างนี้ 14,0025,019,ว่า อัตตาและโลกเที่ยง นี้เท่านั้นจริง อย่าง อื่นเปล่า ข้อที่ญาณเฉพาะตัวอันบริสุทธิ์ผุดผ่องของ 14,0025,020,สมณพราหมณ์พวกนั้น จักมีเองได้ นอกจากความเชื่อ ความชอบใจ การฟังตามเขาว่า ความ 14,0025,021,ตรึกตามอาการความปักใจดิ่งด้วยทิฐิ นั่นไม่ใช่ฐานะที่มีได้ ฯ 14,0025,022,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เมื่อไม่มีญาณเฉพาะตัวอันบริสุทธิ์ผุดผ่อง ท่านสมณพราหมณ์ 14,0025,023,พวกนั้น ย่อมให้เพียงส่วนของความรู้แม้ใดในญาณนั้นแจ่มแจ้ง แม้ส่วนของความรู้นั้น บัณฑิต