Book,Page,LineNumber,Text
11,0029,001,พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรนิโครธะ บุคคลผู้มีตบะในโลกนี้เป็นคนเปลือย    ไร้มรรยาท
11,0029,002,เลียมือ เขาเชิญให้รับภิกษาก็ไม่มา เขาเชิญให้หยุดก็ไม่หยุด ไม่รับภิกษาที่เขานำมาไว้ก่อน ไม่
11,0029,003,รับภิกษาที่เขาทำเฉพาะ ไม่รับภิกษาที่เขานิมนต์ เขาไม่    รับภิกษาปากหม้อ ไม่รับภิกษาจากหม้อ
11,0029,004,ข้าว ไม่รับภิกษาที่บุคคลยืนคร่อมธรณีประตูนำมา ไม่รับภิกษาที่บุคคลยืนคร่อมครกนำมา ไม่รับ
11,0029,005,ภิกษาที่บุคคลยืนคร่อม    สากนำมา ไม่รับภิกษาที่บุคคลยืนคร่อมท่อนไม้นำมา ไม่รับภิกษาของคน
11,0029,006,๒ คน   ที่กำลังบริโภคอยู่ ไม่รับภิกษาของหญิงมีครรภ์ ไม่รับภิกษาของหญิงผู้กำลังให้ลูก  ดื่มนม
11,0029,007,ไม่รับภิกษาที่เขานัดแนะกันทำไว้ ไม่รับภิกษาในที่ซึ่งสุนัขได้รับเลี้ยงดู ไม่รับ ในที่แมลงวัน
11,0029,008,ไต่ตอมเป็นกลุ่ม ไม่กินปลา ไม่กินเนื้อ ไม่ดื่มสุรา ไม่ดื่มเมรัย   ภิกษา ไม่ดื่มยาดอง เขารับภิกษาที่
11,0029,009,เรือนหลังเดียว เยียวยาอัตภาพด้วยข้าวคำเดียวบ้าง    รับภิกษาที่เรือน ๒ หลัง เยียวยาอัตภาพด้วย
11,0029,010,ข้าว ๒ คำบ้าง รับภิกษาที่เรือน ๗ หลัง      เยียวยาอัตภาพด้วยข้าว ๗ คำบ้าง เยียวยาอัตภาพด้วย
11,0029,011,ภิกษาในถาดน้อยใบเดียวบ้าง     ๒ ใบบ้าง ๗ ใบบ้าง กินอาหารที่มีระหว่างเว้นวันหนึ่งบ้าง ๒
11,0029,012,วันบ้าง ๗ วันบ้าง        เป็นผู้ประกอบด้วยความขวนขวายในการบริโภคภัตที่เวียนมา มีระหว่างเว้น
11,0029,013,ตั้งกึ่ง   เดือนเช่นนี้บ้าง เขาเป็นผู้มีผักดองเป็นภักษาบ้าง มีข้าวฟ่างเป็นภักษาบ้าง มีลูก เดือยเป็น
11,0029,014,ภักษาบ้าง มีกากข้าวเป็นภักษาบ้าง มียางหรือสาหร่ายเป็นภักษาบ้างมีรำเป็นภักษาบ้าง มีข้าว
11,0029,015,ตังเป็นภักษาบ้าง มีกำยานเป็นภักษาบ้าง มีหญ้าเป็นภักษาบ้าง มีโคมัยเป็นภักษาบ้าง มีเง่าและ
11,0029,016,ผลไม้ในป่าเป็นอาหาร บริโภคผลไม้หล่นเอง เยียวยาอัตภาพ เขาทรงผ้าป่านบ้าง ผ้าแกมกันบ้าง
11,0029,017,ผ้าห่อศพบ้าง ผ้าบังสุกุลบ้าง   ผ้าเปลือกไม้บ้าง หนังเสือบ้างหนังเสือทั้งเล็บบ้าง ผ้าคากรอง
11,0029,018,บ้าง ผ้าเปลือกปอกรอง     บ้าง ผ้าผลไม้กรองบ้าง ผ้ากัมพลทำด้วยผมคนบ้าง ผ้ากัมพลทำด้วยขน
11,0029,019,สัตว์บ้าง ผ้าทำ    ด้วยขนปีกนกเค้าบ้าง เป็นผู้ถอนผมและหนวด คือประกอบความขวนขวายใน
11,0029,020,การ      ถอนผมและหนวดบ้าง เป็นผู้ยืนคือห้ามอาสนะบ้าง เป็นผู้กระโหย่ง คือประกอบ  ความเพียร
11,0029,021,ในการกระโหย่งบ้าง เป็นผู้นอนบนหนามคือสำเร็จการนอนบนหนามบ้าง   สำเร็จการนอนบนแผ่น
11,0029,022,กระดานบ้าง สำเร็จการนอนบนเนินดินบ้าง เป็นผู้นอน      ตะแคงข้างเดียวบ้าง เป็นผู้หมักหมมด้วย
11,0029,023,ธุลีบ้าง เป็นผู้อยู่กลางแจ้งบ้าง เป็นผู้นั่ง     บนอาสนะตามที่ลาดไว้บ้าง เป็นผู้บริโภคคูถ คือประกอบ
11,0029,024,ความขวนขวายในการ    บริโภคคูถบ้าง เป็นผู้ห้ามน้ำเย็น คือขวนขวายในการห้ามน้ำเย็นบ้าง เป็น
11,0029,025,ผู้อาบน้ำ    วันละ ๓ ครั้ง คือประกอบความขวนขวายในการลงน้ำบ้าง ดูกรนิโครธะ ท่าน จะสำคัญ
11,0029,026,ความข้อนั้นอย่างไร ถ้าเมื่อเป็นเช่นนี้ การหน่ายบาปด้วยตบะ เป็นการหน่ายบริบูรณ์หรือไม่
11,0029,027,บริบูรณ์ ฯ