Book,Page,LineNumber,Text
11,0020,001,พวกท่านบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติว่า   เลิศ ว่าพระอิศวรทำให้ ว่าพระพรหมทำให้ ตามลัทธิอาจารย์
11,0020,002,มีแบบอย่างไร    สมณพราหมณ์เหล่านั้นถูกเราถามอย่างนี้ เมื่อตอบไม่ถูก จึงย้อนถามเรา
11,0020,003,เราถูกถามแล้วจึงพยากรณ์ว่า ท่านทั้งหลาย มีสมัยบางครั้งบางคราวโดยระยะกาลยืดยาวช้านาน
11,0020,004,ที่โลกนี้จะพินาศ เมื่อโลกกำลังพินาศอยู่ โดยมากเหล่าสัตว์ย่อมเกิดใน  ชั้นอาภัสสรพรหม สัตว์
11,0020,005,เหล่านั้นได้สำเร็จทางใจ มีปีติเป็นอาหาร มีรัศมีซ่านออก    จากกายตนเอง สัญจรไปได้ในอากาศ
11,0020,006,อยู่ในวิมานอันงาม สถิตอยู่ในภพนั้นสิ้น  กาลยืดยาวช้านาน ฯ
11,0020,007,ดูกรท่านทั้งหลาย มีสมัยบางครั้งบางคราวโดยระยะกาลยืดยาวช้านาน ที่โลกนี้จะกลับเจริญ
11,0020,008,เมื่อโลกกำลังเจริญอยู่ วิมานของพรหมปรากฎว่าว่างเปล่า       ครั้งนั้น สัตว์ผู้ใดผู้หนึ่งจุติจากชั้น
11,0020,009,อาภัสสรพรหม เพราะสิ้นอายุหรือสิ้นบุญย่อม     เข้าถึงวิมานพรหมที่ว่างเปล่า แม้สัตว์ผู้นั้น
11,0020,010,ก็ได้สำเร็จทางใจ มีปีติเป็นอาหารมี        รัศมีซ่านออกจากกายตนเอง สัญจรไปได้ในอากาศ อยู่ใน
11,0020,011,วิมานอันงามสถิตอยู่ใน  ภพนั้นสิ้นกาลยืดยาวช้านาน เพราะสัตว์นั้นอยู่แต่ผู้เดียวเป็นเวลานาน
11,0020,012,จึงเกิดความ         กระสันความดิ้นรนขึ้นว่า โอหนอ แม้สัตว์เหล่าอื่นก็พึงมาเป็นอย่างนี้บ้าง ต่อมา
11,0020,013,สัตว์เหล่าอื่นก็จุติจากชั้นอาภัสสรพรหม เพราะสิ้นอายุหรือเพราะสิ้นบุญ ย่อมเข้า ถึงวิมาน
11,0020,014,พรหมที่ว่าง เป็นสหายของสัตว์ผู้นั้น แม้สัตว์พวกนั้นก็ได้สำเร็จทางใจ   มีปีติเป็นอาหาร มี
11,0020,015,รัศมีซ่านออกจากกายตนเอง สัญจรไปได้ในอากาศ อยู่ใน    วิมานอันงาม สถิตอยู่ในภพนั้น
11,0020,016,สิ้นกาลยืดยาวช้านาน ฯ
11,0020,017,ดูกรท่านทั้งหลาย บรรดาสัตว์จำพวกนั้น ผู้ใดเกิดก่อน ผู้นั้นย่อมมีความคิดเห็นอย่างนี้ว่า
11,0020,018,เราเป็นพรหม เราเป็นมหาพรหม เป็นใหญ่ไม่มีใครข่มได้ เห็นถ่องแท้ เป็นผู้กุมอำนาจ
11,0020,019,เป็นอิศวร เป็นผู้สร้าง เป็นผู้นิรมิต เป็นผู้ประเสริฐ   เป็นผู้บงการ เป็นผู้ทรงอำนาจ เป็นบิดาของหมู่สัตว์
11,0020,020,ผู้เป็นแล้วและกำลังเป็น สัตว์         เหล่านี้ เราเนรมิตขึ้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่า เราได้มี
11,0020,021,ความคิดอย่างนี้ก่อนว่า      โอหนอแม้สัตว์เหล่าอื่นก็พึงมาเป็นอย่างนี้บ้าง ความตั้งใจของเราเป็น
11,0020,022,เช่นนี้และ  สัตว์เหล่านี้ก็ได้มาเป็นอย่างนี้แล้ว แม้พวกสัตว์ที่เกิดภายหลังก็มีความคิดเห็นอย่างนี้ว่า
11,0020,023,ท่านผู้เจริญนี้แลเป็นพรหม เป็นมหาพรหม เป็นใหญ่ ไม่มีใครข่มได้ เห็น ถ่องแท้ เป็นผู้กุมอำนาจ
11,0020,024,เป็นอิศวร เป็นผู้สร้าง เป็นผู้นิรมิต เป็นผู้ประเสริฐ    เป็นผู้บงการ เป็นผู้ทรงอำนาจ เป็นบิดา
11,0020,025,ของหมู่สัตว์ผู้เป็นแล้วและกำลังเป็น พวก   เราอันพระพรหมผู้เจริญนี้นิรมิตแล้ว ข้อนั้นเพราะ
11,0020,026,เหตุไร เพราะว่าพวกเราได้เห็น       ท่านพรหมผู้นี้เกิดก่อน ส่วนพวกเราเกิดภายหลัง ฯ