Book,Page,LineNumber,Text
10,0039,001,ภิกษุทั้งหลาย ที่นั้น ท้าว มหาพรหมนั้น กระทำผ้าอุตตราสงค์เฉวียงบ่าข้างหนึ่งประนมอัญชลีมาทาง
10,0039,002,เราแล้ว       พูดกะเราว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้อนี้เป็นอย่างนั้น ข้าแต่พระสุคต ข้อนี้เป็นอย่าง
10,0039,003,นั้น บัดนี้ในพระนครพันธุมดีราชธานี มีภิกษุสงฆ์อาศัยอยู่เป็นจำนวนมากประมาณ หกล้านแปดแสน
10,0039,004,รูป ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระผู้มีพระภาคจงทรงอนุญาตภิกษุ ทั้งหลายเถิดว่า ภิกษุทั้งหลาย
10,0039,005,พวกเธอจงเที่ยวจาริกไปเพื่อประโยชน์แก่ชนเป็น     อันมาก เพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่อ
10,0039,006,อนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อประโยชน์      เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุข แก่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย
10,0039,007,แต่อย่าได้ไปทางเดียวกัน  สองรูป ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามใน
10,0039,008,ท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์
10,0039,009,บริบูรณ์สิ้นเชิง ในโลกนี้สัตว์พวกที่มีกิเลสเพียงดังธุลีในจักษุเบาบางยังมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรม
10,0039,010,สัตว์พวกนั้นจึงเสื่อมเสียไป ผู้ที่รู้ทั่วถึงธรรมได้ยังจักมี ข้าแต่   พระองค์ผู้เจริญแม้ข้าพระองค์ก็จัก
10,0039,011,กระทำโดยที่จะให้ภิกษุทั้งหลายกลับมายังพระนคร พันธุมดีราชธานี เพื่อแสดงพระปาติโมกข์โดย
10,0039,012,หกปีๆ ล่วงไป ภิกษุทั้งหลาย ท้าว       มหาพรหมนั้นพูดกะเรา ดังนี้แล้วไหว้เรา กระทำประทักษิณ
10,0039,013,แล้วหายไปในที่นั้นเอง ฯ
10,0039,014,ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาต พวกเธอจงเที่ยวจาริกไปเพื่อประโยชน์  แก่ชนเป็นอันมาก
10,0039,015,เพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อ     ประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความ
10,0039,016,สุขแก่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย แต่อย่าได้ไป     ทางเดียวกันสองรูป ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย
10,0039,017,จงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น    งามในท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้ง
10,0039,018,อรรถ พร้อมทั้ง    พยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง ในโลกนี้ สัตว์พวกที่มีกิเลสเพียงดังธุลีใน
10,0039,019,จักษุเบาบางยังมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรมสัตว์พวกนั้นจึงเสื่อมเสียไป ผู้ที่รู้ทั่วถึง ธรรมได้ยังจักมี
10,0039,020,แม้เราก็จักกระทำ โดยที่ให้พระนครพันธุมดีเป็นสถานที่อันเธอ   ทั้งหลายพึงกลับมาแสดงพระ
10,0039,021,ปาติโมกข์โดยหกปีๆ ล่วงไป ดังนี้ ฯ
10,0039,022,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล ภิกษุทั้งหลายได้เที่ยวจาริกไปในชนบท โดยวันเดียว
10,0039,023,เท่านั้นโดยมาก ฯ
10,0039,024,"[๕๓] ก็โดยสมัยนั้นแล ในชมพูทวีปมีอาวาสอยู่ ๘๔,๐๐๐ อาวาส   เมื่อล่วงไปได้"
10,0039,025,พรรษาหนึ่งแล้ว เทพดาทั้งหลายได้ร้องประกาศว่า ข้าแต่ท่านผู้นิรทุกข์     ทั้งหลาย ล่วงไปพรรษา