Book,Page,LineNumber,Text
07,0028,001,[๑๑๒] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุ ทั้งหลาย ถ้า
07,0028,002,เช่นนั้น สงฆ์จงคว่ำบาตรเจ้าวัฑฒะลิจฉวี คือ อย่าให้คบกับสงฆ์ ฯ
07,0028,003,องค์แห่งการคว่ำบาตร
07,0028,004,[๑๑๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สงฆ์พึงคว่ำบาตรแก่อุบาสกผู้ประกอบด้วย    องค์ ๘ คือ:
07,0028,005,๑. ขวนขวายเพื่อมิใช่ลาภแห่งภิกษุทั้งหลาย
07,0028,006,๒. ขวนขวายเพื่อมิใช่ประโยชน์แห่งภิกษุทั้งหลาย
07,0028,007,๓. ขวนขวายเพื่ออยู่ไม่ได้แห่งภิกษุทั้งหลาย
07,0028,008,๔. ด่าว่าเปรียบเปรยภิกษุทั้งหลาย
07,0028,009,๕. ยุยงภิกษุทั้งหลายให้แตกกัน
07,0028,010,๖. กล่าวติเตียนพระพุทธเจ้า
07,0028,011,๗. กล่าวติเตียนพระธรรม
07,0028,012,๘. กล่าวติเตียนพระสงฆ์
07,0028,013,ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้คว่ำบาตรแก่อุบาสกผู้ประกอบด้วยองค์ ๘ นี้ ฯ
07,0028,014,[๑๑๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็แล สงฆ์พึงคว่ำบาตรอย่างนี้ ภิกษุผู้ฉลาดผู้สามารถ
07,0028,015,พึงประกาศให้สงฆ์ทราบด้วยญัตติทุติยกรรมวาจา ว่าดังนี้:
07,0028,016,กรรมวาจาคว่ำบาตร
07,0028,017,ท่านเจ้าข้า ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า เจ้าวัฑฒะลิจฉวี โจท   ท่านพระทัพพมัลลบุตร
07,0028,018,ด้วยศีลวิบัติอันไม่มีมูล ถ้าความพร้อมพรั่งของสงฆ์ถึงที่แล้ว สงฆ์พึงคว่ำบาตรแก่เจ้า
07,0028,019,วัฑฒะลิจฉวี คือ อย่าให้คบกับ สงฆ์ นี้เป็นญัตติ
07,0028,020,ท่านเจ้าข้า ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า เจ้าวัฑฒะลิจฉวีโจทท่านพระทัพพมัลลบุตร
07,0028,021,ด้วยศีลวิบัติอันไม่มีมูล สงฆ์คว่ำบาตรแก่เจ้าวัฑฒะ    ลิจฉวี คือ ไม่ให้คบกับสงฆ์ การ
07,0028,022,คว่ำบาตรแก่เจ้าวัฑฒะลิจฉวี คือ    ไม่ให้คบกับสงฆ์ ชอบแก่ท่านผู้ใด ท่านผู้นั้น พึงเป็นผู้นิ่ง
07,0028,023,ไม่ชอบแก่ท่านผู้ใด ท่านผู้นั้นพึงพูด
07,0028,024,บาตรอันสงฆ์คว่ำแล้วแก่เจ้าวัฑฒะลิจฉวี คือ ไม่ให้คบกับสงฆ์  ชอบแก่สงฆ์ เหตุนั้น
07,0028,025,จึงนิ่ง ข้าพเจ้าทรงความนี้ไว้ด้วยอย่างนี้ ฯ
07,0028,026,[๑๑๕] ครั้นเวลาเช้า ท่านพระอานนท์ครองอันตรวาสกแล้วถือบาตรจีวร เข้าไปยังนิเวศน์
07,0028,027,ของเจ้าวัฑฒะลิจฉวี ครั้นแล้วได้กล่าวคำนี้กะเจ้าวัฑฒะลิจฉวีว่า ท่านวัฑฒะ สงฆ์คว่ำบาตรแก่ท่านแล้ว