Book,Page,LineNumber,Text
07,0027,001,ว. ผมผิดอะไรต่อพระคุณเจ้าอย่างไร ทำไม พระคุณเจ้าจึงไม่ทักทาย  ปราศรัยกับผม
07,0027,002,ภิกษุทั้งสองตอบว่า ก็จริงอย่างนั้นแหละ ท่านวัฑฒะ พวกอาตมาถูก  พวกพระทัพพมัลล
07,0027,003,บุตรเบียดเบียนอยู่ ท่านยังเพิกเฉยได้
07,0027,004,ว. ผมจะช่วยเหลืออย่างไร ขอรับ
07,0027,005,ภิ. ท่านวัฑฒะ ถ้าท่านเต็มใจช่วย วันนี้พระผู้มีพระภาค ต้องให้พระ  ทัพพมัลลบุตรสึก
07,0027,006,ว. ผมจะทำอย่างไร ผมสามารถจะช่วยได้ด้วยวิธีไหน
07,0027,007,ภิ. มาเถิด ท่านวัฑฒะ ท่านจงเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคแล้ว กราบทูล    อย่างนี้ว่า กรรมนี้
07,0027,008,ไม่แนบเนียน ไม่สมควร ทิศที่ไม่มีภัย ไม่มีจัญไร ไม่มี    อันตราย บัดนี้กลับมามีภัย มีจัญไร
07,0027,009,มีอันตราย ณ สถานที่ไม่มีลม บัดนี้กลับมี  ลมแรงขึ้น ประชาบดีของหม่อมฉัน ถูกพระทัพพมัลลบุตร
07,0027,010,ประทุษร้าย คล้ายน้ำถูกไฟเผาพระพุทธเจ้าข้า
07,0027,011,เจ้าวัฑฒะลิจฉวีรับคำของพระเมตติยะและพระภุมมชกะ แล้วเข้าเฝ้าพระ   ผู้มีพระภาค
07,0027,012,ถวายบังคม แล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง กราบทูลว่า พระพุทธ   เจ้าข้า กรรมนี้ไม่แนบเนียน
07,0027,013,ไม่สมควร ทิศที่ไม่มีภัย ไม่มีจัญไร ไม่มีอันตรายบัดนี้ กลับมามีภัย มีจัญไร มีอันตราย
07,0027,014,ณ สถานที่ไม่มีลม บัดนี้กลับมีลมแรง    ขึ้น ประชาบดีของหม่อมฉันถูกพระทัพพมัลลบุตร
07,0027,015,ประทุษร้าย คล้ายน้ำถูกไฟเผา พระพุทธเจ้าข้า ฯ
07,0027,016,[๑๑๑] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งให้ประชุมภิกษุสงฆ์ในเพราะ  เหตุเป็นเค้ามูลนั้น
07,0027,017,ในเพราะเหตุแรกเกิดนั้น แล้วทรงสอบถามท่านพระทัพพมัลล  บุตรว่า ดูกรทัพพะ เธอยังระลึก
07,0027,018,ได้หรือว่า เป็นผู้ทำกรรมตามที่เจ้าวัฑฒะลิจฉวีนี้  กล่าวหา ท่านพระทัพพมัลลบุตรกราบทูลว่า
07,0027,019,พระองค์ย่อมทรงทราบว่า ข้าพระพุทธ    เจ้าเป็นอย่างไร พระพุทธเจ้าข้า
07,0027,020,แม้ครั้งที่สอง พระผู้มีพระภาค ...
07,0027,021,แม้ครั้งที่สาม พระผู้มีพระภาคทรงสอบถามท่านพระทัพพมัลลบุตรว่า ดูกร ทัพพะ เธอยัง
07,0027,022,ระลึกได้หรือว่า เป็นผู้ทำกรรมตามที่เจ้าวัฑฒะลิจฉวีนี้กล่าวหา   ท่านพระทัพพมัลลบุตรกราบทูลว่า
07,0027,023,พระองค์ย่อมทรงทราบว่า ข้าพระพุทธเจ้า    เป็นอย่างไร พระพุทธเจ้าข้า
07,0027,024,ภ. ดูกรทัพพะ บัณฑิตย่อมไม่กล่าวแก้คำกล่าวหาอย่างนี้ ถ้าเธอทำ   จงบอกว่าทำ
07,0027,025,ถ้าไม่ได้ทำ จงบอกว่าไม่ได้ทำ
07,0027,026,ท. ตั้งแต่ข้าพระพุทธเจ้าเกิดมาแล้ว แม้โดยความฝัน ก็ยังไม่รู้จักเสพ    เมถุนธรรม
07,0027,027,จะกล่าวไยถึงเมื่อตื่นอยู่เล่า พระพุทธเจ้าข้า