Book,Page,LineNumber,Text
07,0009,001,คาถาแผ่เมตตากันงูกัด
07,0009,002,[๒๗] เรากับพญางูตระกูลวิรูปักขะ 		จงมีเมตตาต่อกัน
07,0009,003,เรากับพญางูตระกูลเอราปถะ 				จงมีเมตตาต่อกัน
07,0009,004,เรากับพญางูตระกูลฉัพยาปุตตะ 			จงมีเมตตาต่อกัน
07,0009,005,เรากับพญางูตระกูลกัณหาโคตมกะ 		จงมีเมตตาต่อกัน
07,0009,006,เรากับฝูงสัตว์ที่ไม่มีเท้า 					จงมีเมตตาต่อกัน
07,0009,007,เรากับฝูงสัตว์ ๒ เท้า 						จงมีเมตตาต่อกัน
07,0009,008,เรากับฝูงสัตว์ ๔ เท้า 						จงมีเมตตาต่อกัน
07,0009,009,เรากับฝูงสัตว์มีเท้ามาก 					จงมีเมตตาต่อกัน
07,0009,010,สัตว์ไม่มีเท้าอย่าได้เบียดเบียนเรา สัตว์ ๒ เท้า
07,0009,011,อย่าได้เบียดเบียนเรา สัตว์ ๔ เท้าอย่าได้เบียดเบียนเรา
07,0009,012,สัตว์มีเท้ามากอย่าได้เบียดเบียนเรา แลสัตว์ที่เกิด
07,0009,013,แล้วยังมีชีวิตทั้งมวลทุกหมู่เหล่า จงประสพความ
07,0009,014,เจริญ อย่าได้พบเห็นสิ่งลามกสักน้อยหนึ่งเลย
07,0009,015,พระพุทธเจ้ามีพระคุณหาประมาณมิได้ พระธรรมมีพระคุณหาประมาณมิได้ พระสงฆ์มี
07,0009,016,พระคุณหาประมาณมิได้ แต่สัตว์เสือกคลานทั้งหลาย คือ งู แมลงป่อง   ตะขาบ แมลงมุม ตุ๊กแก
07,0009,017,หนู มีคุณพอประมาณ ความรักษาอันเราทำแล้วความป้องกันอันเราทำแล้ว ขอฝูงสัตว์ทั้งหลาย
07,0009,018,จงถอยกลับไปเถิด เรานั้นขอมนัส การแด่พระผู้มีพระภาค ขอนมัสการแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
07,0009,019,ทั้ง ๗ พระองค์ ฯ
07,0009,020,เรื่องภิกษุตัดองค์กำเนิด
07,0009,021,[๒๘] สมัยต่อมา ภิกษุรูปหนึ่งถูกความกระสันเบียดเบียน ได้ตัดองค์ กำเนิดของตนเสีย
07,0009,022,ภิกษุทั้งหลาย ... กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค
07,0009,023,พระผู้มีพระภาค ... ตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย โมฆบุรุษนั้น เมื่อสิ่งที่ จะพึงตัดอย่างอื่น
07,0009,024,ยังมี ไพล่ไปตัดเสียอีกอย่าง ภิกษุไม่พึงตัดองค์กำเนิดของตน รูปใดตัด ต้องอาบัติถุลลัจจัย ฯ