Book,Page,LineNumber,Text
04,0046,001,ปาฏิหาริย์ดับไฟ
04,0046,002,[๔๘] ก็โดยสมัยนั้นแล  ชฎิลเหล่านั้นบำเรอไฟกันแล้วไม่อาจดับไฟได้.  จึงได้คิด
04,0046,003,ต้องกันว่า  ข้อที่พวกเราไม่อาจดับไฟได้นั้น  คงเป็นอิทธานุภาพของพระสมณะ  ไม่ต้องสงสัย
04,0046,004,เลย. ครั้งนั้น  พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะชฎิลอุรุเวลกัสสปว่า ดูกรกัสสป พวกชฎิลจงดับไฟเถิด.
04,0046,005,ชฎิลอุรุเวลกัสสป รับพระพุทธดำรัสว่า ข้าแต่มหาสมณะ พวกชฎิลจงดับไฟกัน.
04,0046,006,ไฟทั้ง ๕๐๐ กอง  ได้ดับคราวเดียวกันเทียว.
04,0046,007,ครั้งนั้นแล  ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้มีความดำริว่า  พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพ
04,0046,008,มากแท้  ถึงกับให้พวกชฏิลดับไฟได้  แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
04,0046,009,ปาฏิหาริย์กองไฟ
04,0046,010,[๔๙] ก็โดยสมัยนั้นแล  ชฎิลเหล่านั้น พากันดำลงบ้าง ผุดขึ้นบ้าง  ทั้งดำทั้งผุดบ้าง
04,0046,011,ในแม่น้ำเนรัญชรา ในราตรีหนาวเหมันตฤดู ระหว่างท้ายเดือน ๓ ต้นเดือน ๔ ในสมัยน้ำค้างตก.
04,0046,012,ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคได้ทรงนิรมิตกองไฟไว้ ๕๐๐ กอง สำหรับให้ชฎิลเหล่านั้นขึ้นจากน้ำแล้ว
04,0046,013,จะได้ผิง.  จึงชฎิลเหล่านั้นได้มีความดำริต้องกันว่า  ข้อที่กองไฟเหล่านี้ถูกนิรมิตไว้นั้น  คงต้อง
04,0046,014,เป็นอิทธานุภาพของพระมหาสมณะ  ไม่ต้องสงสัยเลย.  ครั้งนั้น  ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้มีความ
04,0046,015,ดำริว่า  พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมากแท้  ถึงกับนิรมิตกองไฟได้มากมายถึงเพียงนั้น
04,0046,016,แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
04,0046,017,ปาฏิหาริย์น้ำท่วม
04,0046,018,[๕๐] ก็โดยสมัยนั้นแล เมฆใหญ่ในสมัยที่มิใช่ฤดูกาลยังฝนให้ตกแล้ว  ห้วงน้ำใหญ่
04,0046,019,ได้ไหลนองไป.  ประเทศที่พระผู้มีพระภาคประทับอยู่นั้นถูกน้ำท่วม.  ขณะนั้น  พระผู้มีพระภาค
04,0046,020,ได้ทรงพระดำริว่า ไฉนหนอ เราพึงบันดาลให้น้ำห่างออกไปโดยรอบ  แล้วจงกรมอยู่บนภาคพื้น
04,0046,021,อันมีฝุ่นฟุ้งขึ้นตอนกลาง.  ครั้นแล้วจึงทรงบันดาลให้น้ำห่างออกไปโดยรอบแล้วเสด็จจงกรมอยู่
04,0046,022,บนภาคพื้น  อันมีฝุ่นฟุ้งขึ้นตอนกลาง.  ต่อมา ชฎิลอุรุเวลกัสสปกล่าวว่า พระมหาสมณะอย่าได้
04,0046,023,ถูกน้ำพัดไปเสียเลย  ดังนี้  แล้วพร้อมด้วยชฎิลมากด้วยกัน  ได้เอาเรือไปสู่ประเทศที่พระผู้มี
04,0046,024,พระภาคประทับอยู่.  ได้เห็นพระผู้มีพระภาคผู้ทรงบันดาลให้น้ำห่างออกไปโดยรอบแล้ว  เสด็จ
04,0046,025,จงกรมอยู่บนภาคพื้นอันมีฝุ่นฟุ้งขึ้นตอนกลาง  แล้วได้ทูลพระผู้มีพระภาคว่า  ข้าแต่มหาสมณะ
04,0046,026,ท่านยังอยู่ที่นี่ดอกหรือ?  พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่าถูกละ  กัสสป  เรายังอยู่ที่นี่  ดังนี้แล้ว