Book,Page,LineNumber,Text
04,0043,001,พระผู้มีพระภาคด้วยพระทัยของพระองค์แล้ว  ได้ยกแผ่นศิลาใหญ่มาวางไว้  พลางกราบทูลว่า
04,0043,002,พระพุทธเจ้าข้า  ขอพระผู้มีพระภาคโปรดทรงผึ่งผ้าบังสุกุลบนศิลาแผ่นนี้.
04,0043,003,หลังจากนั้น  ชฎิลอุรุเวลกัสสปเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคโดยล่วงราตรีนั้น  ครั้นถึงแล้ว
04,0043,004,ได้ทูลคำนี้ต่อพระผู้มีพระภาคว่า  ถึงเวลาแล้ว มหาสมณะ ภัตตาหารเสร็จแล้ว เพราะเหตุไรหนอ
04,0043,005,มหาสมณะ เมื่อก่อนสระนี้ไม่มีที่นี้  เดี๋ยวนี้มีสระอยู่ที่นี้  เมื่อก่อนศิลาเหล่านี้ไม่มีวางอยู่ ใคร
04,0043,006,ยกศิลาเหล่านี้มาวางไว้  เมื่อก่อนกิ่งกุ่มบกต้นนี้ไม่น้อมลง เดี๋ยวนี้กิ่งนั้นน้อมลง?
04,0043,007,พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า  ดูกรกัสสป  ผ้าบังสุกุลบังเกิดแก่เรา ณ ที่นี้  เรานั้นได้
04,0043,008,ดำริว่า  จะพึงซักผ้าบังสุกุล ณ ที่ไหนหนอ  ครั้งนั้น ท้าวสักกะจอมทวยเทพ ทรงทราบความดำริ
04,0043,009,ในจิตของเราด้วยพระทัยของพระองค์แล้ว  จึงขุดสระโบกขรณีด้วยพระหัตถ์  แล้วตรัสบอกแก่
04,0043,010,เราว่า  พระพุทธเจ้าข้า ขอพระผู้มีพระภาคโปรดทรงซักผ้าบังสุกุลในสระนี้ สระนี้อันผู้มิใช่มนุษย์
04,0043,011,ได้ขุดแล้วด้วยมือ  ดูกรกัสสป  เรานั้นได้ดำริว่า  จะพึงขยำผ้าบังสุกุล ณ ที่ไหนหนอ  ครั้งนั้น
04,0043,012,ท้าวสักกะจอมทวยเทพ  ทราบความดำริในจิตของเราด้วยพระทัยของพระองค์แล้ว  ได้ทรงยก
04,0043,013,ศิลาแผ่นใหญ่มาวางไว้  โดยทูลว่า  พระพุทธเจ้าข้า  ขอพระผู้มีพระภาคโปรดทรงขยำผ้าบังสุกุล
04,0043,014,บนศิลาแผ่นนี้  ศิลาแผ่นนี้อันผู้มิใช่มนุษย์ได้ยกมาวางไว้  ดูกรกัสสป  เรานั้นได้ดำริว่า  จะพึง
04,0043,015,พาดผ้าบังสุกุล ณ ที่ไหนหนอ  ครั้งนั้น เทพดาที่สิงสถิตอยู่ที่ต้นกุ่มบก  ทราบความดำริในจิต
04,0043,016,ของเราด้วยใจของตนแล้ว  จึงน้อมกิ่งกุ่มลงมาโดยทูลว่า  พระพุทธเจ้าข้า  ขอพระผู้มีพระภาค
04,0043,017,โปรดทรงพาดผ้าบังสุกุลไว้บนกิ่งกุ่มนี้  ต้นกุ่มบกนี้นั้นประหนึ่งจะกราบทูลว่า  ขอพระองค์จง
04,0043,018,ทรงนำพระหัตถ์มาแล้วน้อมลง ดูกรกัสสป เรานั้นได้ดำริว่า  จะพึงผึ่งผ้าบังสุกุล ณ ที่ไหนหนอ
04,0043,019,ครั้งนั้น ท้าวสักกะจอมทวยเทพ ทรงทราบความดำริแห่งจิตของเราด้วยพระทัยของพระองค์แล้ว
04,0043,020,ได้ยกศิลาแผ่นใหญ่มาวางไว้ โดยทูลว่า พระพุทธเจ้า ขอพระผู้มีพระภาคโปรดทรงผึ่งผ้าบังสุกุล
04,0043,021,บนศิลาแผ่นนี้ ศิลาแผ่นนี้อันผู้มิใช่มนุษย์ได้ยกมาวางไว้.
04,0043,022,ครั้งนั้น ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้ดำริว่า พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมากแท้
04,0043,023,ถึงกับท้าวสักกะจอมทวยเทพได้ทำการช่วยเหลือ แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
04,0043,024,ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเสวยภัตตาหารของชฎิลอุรุเวลกัสสป แล้วประทับอยู่ใน
04,0043,025,ไพรสณฑ์ตำบลนั้นแล.
04,0043,026,ผ้าบังสุกุล จบ.