Book,Page,LineNumber,Text
04,0013,001,ยิ่งนัก ผิวพรรณของท่านบริสุทธิ์ผุดผ่อง ดูกรอาวุโส ท่านบวชอุทิศใคร? ใครเป็นศาสดาของ
04,0013,002,ท่าน? หรือท่านชอบธรรมของใคร?. เมื่ออุปกาชีวกกราบทูลอย่างนี้แล้ว. พระผู้มีพระภาค
04,0013,003,ได้ตรัสพระคาถาตอบอุปกาชีวกว่าดังนี้
04,0013,004,เราเป็นผู้ครอบงำธรรมทั้งปวง รู้ธรรมทั้งปวง
04,0013,005,อันตัณหาและทิฏฐิไม่ฉาบทาแล้ว ในธรรมทั้งปวง
04,0013,006,ละธรรมเป็นไปในภูมิสามได้หมด พ้นแล้วเพราะ
04,0013,007,ความสิ้นไปแห่งตัณหา เราตรัสรู้ยิ่งเองแล้ว จะพึง
04,0013,008,อ้างใครเล่า อาจารย์ของเราไม่มี คนเช่นเรา
04,0013,009,ก็ไม่มี บุคคลเสมอเหมือนเราก็ไม่มี ในโลกกับ
04,0013,010,ทั้งเทวโลก เพราะเราเป็นพระอรหันต์ในโลก
04,0013,011,เราเป็นศาสดา หาศาสดาอื่นยิ่งกว่ามิได้ เราผู้เดียว
04,0013,012,เป็นพระสัมมาสัมพุทธะ เราเป็นผู้เย็นใจ ดับกิเลส
04,0013,013,ได้แล้ว เราจะไปเมืองในแคว้นกาสี เพื่อ
04,0013,014,ประกาศธรรมจักรให้เป็นไป เราจะตีกลองประกาศ
04,0013,015,อมตธรรมในโลกอันมืด เพื่อให้สัตว์ได้ธรรมจักษุ.
04,0013,016,อุปกาชีวกทูลว่า ดูกรอาวุโส ท่านปฏิญาณโดยประการใด  ท่านควรเป็นผู้ชนะหาที่สุด
04,0013,017,มิได้ โดยประการนั้น.
04,0013,018,พระผู้มีพระภาคตรัสว่า บุคคลเหล่าใดถึงความสิ้นอาสวะแล้ว บุคคลเหล่านั้นชื่อว่า
04,0013,019,เป็นผู้ชนะเช่นเรา ดูกรอุปกะ เราชนะธรรมอันลามกแล้ว เพราะฉะนั้นเราจึงชื่อว่าเป็นผู้ชนะ.
04,0013,020,เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว อุปกาชีวกทูลว่า เป็นให้พอเถิด พ่อ ดังนี้ แล้ว
04,0013,021,สั่นศีรษะ ถือเอาทางผิดเดินหลีกไป.
04,0013,022,เรื่องอุปกาชีวก จบ
04,0013,023,_____________