Book,Page,LineNumber,Text
30,0039,001,ปุจฉาอีก ๓ ประการ คือ การถามเรื่องสติปัฏฐาน ๑ การถามเรื่องสัมมัปปธาน ๑ การ
30,0039,002,ถามเรื่องอิทธิบาท ๑.
30,0039,003,ปุจฉาอีก ๓ ประการ คือ การถามเรื่องอินทรีย์ ๑ การถามเรื่องพละ ๑ การถามเรื่อง
30,0039,004,โพชฌงค์ ๑.
30,0039,005,ปุจฉาอีก ๓ ประการ คือ การถามเรื่องมรรค ๑ การถามเรื่องผล ๑ การถามเรื่อง
30,0039,006,นิพพาน ๑.
30,0039,007,คำว่า ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น ความว่า ข้าพระองค์ทูลถาม คือ ทูลขอ ทูล
30,0039,008,เชื้อเชิญ ทูลให้ประสาท ซึ่งปัญหานั้นว่า ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหาแก่ข้าพระองค์ เพราะ
30,0039,009,ฉะนั้น จึงชื่อว่า ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น.
30,0039,010,คำว่า ภควา นี้ เป็นคำกล่าวโดยเคารพ ฯลฯ. คำว่า ภควา นี้ เป็นสัจฉิกาบัญญัติ คำว่า
30,0039,011,ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์ ความว่า ขอพระองค์จงตรัส ... ขอพระองค์จง
30,0039,012,ประกาศ เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น ขอ
30,0039,013,พระองค์จงตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์.
30,0039,014,เพราะเหตุนั้น พราหมณ์นั้นจึงกราบทูลว่า
30,0039,015,ข้าพระองค์มีความประสงค์ด้วยปัญหา จึงมาเฝ้าพระองค์ผู้ไม่
30,0039,016,หวั่นไหว ผู้เห็นมูล. ฤาษี มนุษย์ กษัตริย์ พราหมณ์เป็น
30,0039,017,อันมากในโลกนี้ อาศัยอะไร จึงพากันแสวงหายัญให้แก่
30,0039,018,เทวดาทั้งหลาย ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ขอทูลถาม
30,0039,019,ปัญหานั้น. ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์
30,0039,020,เถิด.
30,0039,021,[๑๒๓] (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรปุณณกะ)
30,0039,022,ฤาษี มนุษย์ กษัตริย์ พราหมณ์ พวกใดพวกหนึ่งนี้ เป็น
30,0039,023,อันมากในโลกนี้ พากันแสวงหายัญแก่เทวดาทั้งหลาย. ดูกร
30,0039,024,ปุณณกะ ฤาษี มนุษย์ กษัตริย์ พราหมณ์ เป็นอันมาก
30,0039,025,ในโลกนี้ เหล่านั้น หวังความเป็นอย่างนี้ อาศัยชรา จึง
30,0039,026,พากันแสวงหายัญแก่เทวดาทั้งหลาย.