Book,Page,LineNumber,Text
30,0006,001,[๔๐] ก็ในสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคอันภิกษุสงฆ์ห้อมล้อมแล้วทรง
30,0006,002,แสดงธรรมแก่พระภิกษุทั้งหลายอยู่ ประหนึ่งว่าราชสีห์บันลือ
30,0006,003,สีหนาทอยู่ในป่า.
30,0006,004,[๔๑] อชิตพราหมณ์ ได้เห็นพระสัมพุทธเจ้าผู้เพียงดังว่าดวงอาทิตย์
30,0006,005,มีรัศมีฉายออกไป และเหมือนดวงจันทร์เต็มดวงในวันเพ็ญ.
30,0006,006,[๔๒] ลำดับนั้น อชิตพราหมณ์ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนหนึ่ง รื่นเริงใจ
30,0006,007,เพราะได้เห็นอนุพยัญชนะบริบูรณ์ ในพระกายของพระผู้มี
30,0006,008,พระภาค ได้ทูลถามปัญหาด้วยใจ.
30,0006,009,[๔๓] อ. ท่านเจาะจงใคร? จงบอกชาติ บอกโคตรพร้อมด้วย
30,0006,010,ลักษณะ. บอกความสำเร็จในมนต์ทั้งหลาย. พราหมณ์สอน
30,0006,011,มาณพ เท่าไร?
30,0006,012,[๔๔] พ. พราหมณ์นั้นมีอายุ ๑๒๐ ปี ชื่อพาวรีโดยโคตร. ลักษณะ
30,0006,013,๓ อย่างมีในตัวของพราหมณ์นั้น. พราหมณ์นั้นเป็นผู้ถึงฝั่งแห่ง
30,0006,014,ไตรเพท.
30,0006,015,[๔๕] พาวรีพราหมณ์ ถึงความสำเร็จในธรรมของตน สอนมาณพ
30,0006,016,๕๐๐ ในมหาบุรุษลักษณะ และคัมภีร์อิติหาสะ พร้อมทั้งคัมภีร์
30,0006,017,นิฆัณฑุศาสตร์ และคัมภีร์เกฏุภศาสตร์.
30,0006,018,[๔๖] ข้าแต่พระองค์ผู้สูงสุดกว่านรชน ผู้ตัดเสียซึ่งตัณหา ขอพระองค์
30,0006,019,ทรงประกาศความกว้างแห่งลักษณะทั้งหลาย ของพราหมณ์
30,0006,020,พาวรี. ความสงสัยอย่าได้มีแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายเลย.
30,0006,021,[๔๗] พราหมณ์นั้นย่อมปกปิดหน้าได้ด้วยลิ้น. มีอุณาโลมอยู่ใน
30,0006,022,ระหว่างคิ้ว. และมีอวัยวะที่ซ่อนอยู่ในผ้าอยู่ในฝัก. ดูกร
30,0006,023,มาณพ ท่านจงรู้อย่างนี้.
30,0006,024,[๔๘] ชนทั้งปวงไม่ได้ฟังใครๆ ซึ่งเป็นผู้ถาม ได้ฟังปัญหาทั้งหลาย
30,0006,025,ที่พระผู้มีพระภาคทรงแก้แล้วเกิดความโสมนัส ประนมอัญชลี
30,0006,026,ย่อมคิดไปต่างๆ (ว่า)